Kadhdhabat QablahumQawmu Nūĥin Wa Al-'Aĥzābu Min Ba`dihim ۖ Wa Hammat Kullu 'Ummatin Birasūlihim Liya'khudhūhu ۖ Wa Jādalū Bil-Bāţili Liyudĥiđū Bihi Al-Ĥaqqa Fa'akhadhtuhum ۖ Fakayfa Kāna `Iqābi
040-005. پيش از اينان، قوم نوح، و بعد از آنان دستههاى مخالف [ديگر] به تكذيب پرداختند. و هر امتى آهنگ فرستاده خود را كردند تا او را بگيرند، و به [وسيله] باطل جدال نمودند، تا حقيقت را با آن پايمال كنند. پس آنان را فرو گرفتم. آيا چگونه بود كيفر من؟
Al-Ladhīna Yaĥmilūna Al-`Arsha Wa Man Ĥawlahu Yusabbiĥūna Biĥamdi Rabbihim Wa Yu'uminūna Bihi Wa Yastaghfirūna Lilladhīna 'Āmanū Rabbanā Wasi`ta Kulla Shay'inRaĥmatan Wa `Ilmāan Fāghfir Lilladhīna Tābū Wa Attaba`ū Sabīlaka Wa Qihim `Adhāba Al-Jaĥīmi
040-007. كسانى كه عرش [خدا] را حمل مىكنند، و آنها كه پيرامون آنند، به سپاس پروردگارشان تسبيح مىگويند، و به او ايمان دارند، و براى كسانى كه گرويدهاند طلب آمرزش مىكنند: پروردگارا، رحمت و دانش [تو بر] هر چيز احاطه دارد، كسانى را كه توبه كرده و راه تو را دنبال كردهاند ببخش، و آنها را از عذاب آتش نگاه دار.
Rabbanā Wa 'Adkhilhum Jannāti `Adnin Allatī Wa`adtahum Wa ManŞalaĥa Min 'Ābā'ihim Wa 'Azwājihim Wa Dhurrīyātihim ۚ 'Innaka 'Anta Al-`Azīzu Al-Ĥakīmu
040-008. پروردگارا، آنان را در باغهاى جاويد كه وعدهشان دادهاى، با هر كه از پدران و همسران و فرزندانشان كه به صلاح (درست کاری) آمدهاند، داخل كن، زيرا تو خود ارجمند و حكيمى.
040-010. كسانى كه كافر بودهاند، مورد ندا قرار مىگيرند كه: قطعا دشمنى خدا از دشمنى شما نسبت به همديگر سخت تر است. آنگاه كه به سوى ايمان فرا خوانده مىشديد و انكار مىورزيديد.
040-012. اين [كيفر،] از آن روى براى شماست كه چون خدا به تنهايى خوانده مىشد، كفر مىورزيديد؛ و چون به او شرك آورده مىشد، آن را باور مىكرديد. پس [امروز،] فرمان از آن خداى والاى بزرگ است.
Rafī`u Ad-Darajāti Dhū Al-`Arshi Yulqī Ar-Rūĥa Min 'Amrihi `Alá Man Yashā'u Min `Ibādihi Liyundhira Yawma At-Talāqi
040-015. بالابرنده درجات، خداوند عرش، به هر كس از بندگانش كه خواهد، آن روح [= فرشته] را، به فرمان خويش مىفرستد، تا [مردم را] از روز ملاقات [با خدا] بترساند.
Wa 'Andhirhum Yawma Al-'Āzifati 'Idhi Al-Qulūbu Ladá Al-Ĥanājiri Kāžimīna ۚ Mā Lilžžālimīna Min Ĥamīmin Wa Lā Shafī`in Yuţā`u
040-018. و آنها را از آن روز قريب[الوقوع] بترسان. آنگاه كه جانها به گلوگاه مىرسد، در حالى كه اندوه خود را فرو مىخورند. براى ستمگران، نه يارى است، و نه شفاعتگرى، كه مورد اطاعت باشد.
Wa Allāhu Yaqđī Bil-Ĥaqqi Wa ۖ Al-Ladhīna Yad`ūna Min Dūnihi Lā Yaqđūna Bishay'in ۗ 'Inna Allāha Huwa As-Samī`u Al-Başīru
040-020. و خداست كه به حق داورى مىكند، و كسانى را كه در برابر او (غير از خدا) مىخوانند [عاجزند و] به چيزى داورى نمىكنند. در حقيقت، خداست كه خود شنواى بيناست.
'Awa Lam Yasīrū Fī Al-'Arđi Fayanžurū Kayfa Kāna `Āqibatu Al-Ladhīna Kānū Min ۚ Qablihim Kānū Hum 'Ashadda MinhumQūwatan Wa 'Āthārāan Fī Al-'Arđi Fa'akhadhahumu Allāhu Bidhunūbihim Wa Mā Kāna Lahum Mini Allāhi Min Wāqin
040-021. آيا در زمين نگرديدهاند تا ببينند فرجام كسانى كه پيش از آنها [زيسته]اند چگونه بوده است؟ آنها از ايشان نيرومندتر [بوده] و آثار [پايدارترى] در روى زمين [از خود باقى گذاشتند]، با اين همه،خدا آنان را به كيفر گناهانشان گرفتار كرد، و در برابر خدا حمايت گرى نداشتند.
040-022. اين [كيفر] از آن روى بود كه پيامبرانشان دلايل آشكار برايشان مىآوردند؛ ولى [آنها] انكار مىكردند، پس خدا [گريبان] آنها را گرفت؛زيرا او نيرومند سخت كيفر است.
Falammā Jā'ahum Bil-Ĥaqqi Min `Indinā Qālū Aqtulū 'Abnā'a Al-Ladhīna 'Āmanū Ma`ahu Wa Astaĥyū Nisā'ahum ۚ Wa Mā Kaydu Al-Kāfirīna 'Illā Fī Đalālin
040-025. پس وقتى حقيقت را از جانب ما براى آنان آورد گفتند: پسران كسانى را كه با او ايمان آوردهاند بكشيد، و زنانشان را زنده بگذاريد. و[لى] نيرنگ كافران جز در گمراهى نيست.
Wa Qāla Rajulun Mu'uminun Min 'Āli Fir`awna Yaktumu 'Īmānahu~ 'Ataqtulūna Rajulāan 'An Yaqūla Rabbiya Allāhu Wa Qad Jā'akum Bil-Bayyināti MinRabbikum ۖ Wa 'In Yaku Kādhibāan Fa`alayhi Kadhibuhu ۖ Wa 'In Yaku Şādiqāan Yuşibkum Ba`đu Al-Ladhī Ya`idukum ۖ 'Inna Allāha Lā Yahdī Man Huwa Musrifun Kadhdhābun
040-028. و مردى مؤمن از خاندان فرعون كه ايمان خود را نهان مىداشت گفت: آيا مردى را مىكشيد كه مىگويد: پروردگار من خداست؟ و مسلما براى شما از جانب پروردگارتان دلايل آشكارى آورده، و اگر دروغگو باشد دروغش به زيان اوست؛ و اگر راستگو باشد برخى از آنچه به شما وعده مىدهد به شما خواهد رسيد، چرا كه خدا كسى را كه افراط كار دروغزن باشد هدايت نمىكند.
040-029. اى قوم من، امروز فرمانروايى از آن شماست، [و] در اين سرزمين مسلطيد، و[لى] چه كسى ما را از بلاى خدا، اگر به ما برسد، حمايت خواهد كرد؟ فرعون گفت جز آنچه مىبينم به شما نمىنمايم، و شما را جز به راه راست راهبر نيستم.
Yawma Tuwallūna Mudbirīna Mā Lakum Mina Allāhi Min `Āşimin ۗ Wa Man Yuđlili Allāhu Famā Lahu Min Hādin
040-033. روزى كه پشت كنان [به عنف (اجبار)] بازمىگرديد، براى شما در برابر خدا هيچ حمايتگرى نيست، و هر كه را خدا گمراه كند (مطابق قانونش به حال خود واگذارد) او را راهبرى نيست.
Wa Laqad Jā'akum Yūsufu MinQablu Bil-Bayyināti Famā Ziltum Fī Shakkin Mimmā Jā'akum Bihi ۖ Ĥattá 'Idhā Halaka Qultum Lan Yab`atha Allāhu Min Ba`dihiRasūlāan ۚ Kadhālika Yuđillu Allāhu Man Huwa Musrifun Murtābun
040-034. و به يقين، يوسف پيش از اين، دلايل آشكار براى شما آورد؛ و از آنچه براى شما آورد همواره در ترديد بوديد، تا وقتى كه از دنيا رفت، گفتيد: خدا بعد از او هرگز فرستادهاى را برنخواهد انگيخت. اين گونه خدا هر كه را افراط گر شكاك است، بى راه مىگذارد.
040-035. كسانى كه در باره آيات خدا بدون حجتى كه براى آنان آمده باشد، مجادله مىكنند، [اين ستيزه] در نزد خدا و نزد كسانى كه ايمان آوردهاند [مايه] عداوت بزرگى است. اين گونه، خدا بر دل هر متكبر و زورگويى مهر مىنهد.
'Asbāba As-Samāwāti Fa'aţţali`a 'Ilá 'Ilahi Mūsá Wa 'Innī La'ažunnuhu Kādhibāan ۚ Wa Kadhalika Zuyyina Lifir`awna Sū'u `Amalihi Wa Şudda `Ani As-Sabīli ۚ Wa Mā Kaydu Fir`awna 'Illā Fī Tabābin
040-037. راههاى [دستيابى به] آسمانها، تا از خداى موسى اطلاع حاصل كنم، و من او را سخت دروغ پرداز مىپندارم. و اين گونه براى فرعون، زشتى كارش آراسته شد و از راه [راست] بازماند؛ و نيرنگ فرعون جز به تباهى نينجاميد.
Man `Amila Sayyi'atan Falā Yujzá 'Illā Mithlahā ۖ Wa Man `Amila Şāliĥāan MinDhakarin 'Aw 'Unthá Wa Huwa Mu'uminun Fa'ūlā'ika Yadkhulūna Al-Jannata Yurzaqūna Fīhā Bighayri Ĥisābin
040-040. هر كه بدى كند، جز به مانند آن كيفر نمىيابد. و هر كه كار شايسته كند، چه مرد باشد يا زن، در حالى كه ايمان داشته باشد، در نتيجه آنان داخل بهشت مىشوند؛ و در آنجا بى حساب روزى مىيابند.
Lā Jarama 'Annamā Tad`ūnanī 'Ilayhi Laysa Lahu Da`watun Fī Ad-Dunyā Wa Lā Fī Al-'Ākhirati Wa 'Anna Maraddanā 'Ilá Allāhi Wa 'Anna Al-Musrifīna Hum 'Aşĥābu An-Nāri
040-043. آنچه مرا به سوى آن دعوت مىكنيد، به ناچار نه در دنيا و نه در آخرت [درخور] خواندن (دعوت) نيست؛ و در حقيقت، برگشت ما به سوى خداست، و افراط گران همدمان آتشند.
Wa 'Idh Yataĥājjūna Fī An-Nāri Fayaqūlu Ađ-Đu`afā'u Lilladhīna Astakbarū 'Innā Kunnā Lakum Taba`āan Fahal 'Antum Mughnūna `Annā Naşībāan Mina An-Nāri
040-047. و آنگاه كه در آتش شروع به آوردن حجت (دليل) مىكنند، زيردستان به كسانى كه گردنكش بودند مىگويند: ما پيرو شما بوديم، پس آيا مىتوانيد پارهاى از اين آتش را از ما دفع كنيد؟
040-056. در حقيقت آنان كه در باره نشانههاى خدا بىآنكه حجتى برايشان آمده باشد به مجادله برمىخيزند، در دلهايشان جز بزرگ نمايى نيست،[و] آنان به آن [بزرگى كه آرزويش را دارند] نخواهند رسيد. پس به خدا پناه جوى، زيرا او خود شنواى بيناست.
040-061. خدا [همان] كسى است كه شب را براى شما پديد آورد، تا در آن آرام گيريد، و روز را روشنى بخش [قرار داد]. آرى، خدا بر مردم بسيار صاحب تفضل است (بسيار لطف دارد)، ولى بيشتر مردم سپاس نمىدارند.
Al-Lahu Al-Ladhī Ja`ala Lakumu Al-'Arđa Qarārāan Wa As-Samā'a Binā'an Wa Şawwarakum Fa'aĥsana Şuwarakum Wa Razaqakum Mina Aţ-Ţayyibāti ۚ Dhalikumu Allāhu Rabbukum ۖ Fatabāraka Allāhu Rabbu Al-`Ālamīna
040-064. خدا [همان] كسى است كه زمين را براى شما قرارگاه ساخت، و آسمان را بنايى [گردانيد]، و شما را صورتگرى كرد، و صورتهاى شما را نيكو نمود، و از چيزهاى پاكيزه به شما روزى داد؛ اين است خدا، پروردگار شما، بلند مرتبه و بزرگ است خدا، پروردگار جهانيان.
Huwa Al-Ĥayyu Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Fād`ūhu Mukhlişīna Lahu Ad-Dīna ۗ Al-Ĥamdu Lillāh Rabbi Al-`Ālamīna
040-065. اوست [همان] زندهاى كه خدايى جز او نيست. پس او را در حالى كه دين [خود] را براى وى بىآلايش گردانيدهايد بخوانيد. سپاس [ها همه] ويژه خدا پروردگار جهانيان است.
Huwa Al-Ladhī Khalaqakum Min TurābinThumma Min NuţfatinThumma Min `AlaqatinThumma YukhrijukumŢiflāanThumma Litablughū 'AshuddakumThumma Litakūnū Shuyūkhāan ۚ Wa Minkum Man Yutawaffá MinQablu ۖ Wa Litablughū 'Ajalāan Musamman Wa La`allakum Ta`qilūna
040-067. او همان كسى است كه شما را از خاكى آفريد، سپس از نطفهاى، آنگاه از علقهاى، و بعد شما را [به صورت] كودكى برمىآورد تا به كمال قوت خود برسيد و تا سالمند شويد، و از ميان شما كسى است كه مرگ پيشرس مىيابد، و تا [بالاخره] به مدتى كه مقرر است برسيد؛ و اميد كه در انديشه فرو رويد.
040-077. پس صبر كن كه وعده خدا راست است. پس، چه پارهاى از آنچه را كه به آنان وعده دادهايم، به تو بنمايانيم، چه تو را از دنيا ببريم، [در هر صورت آنان] به سوى ما بازگردانيده مىشوند.
Wa Laqad 'Arsalnā Rusulāan MinQablika Minhum ManQaşaşnā `Alayka Wa Minhum Man Lam Naqşuş `Alayka ۗ Wa Mā Kāna Lirasūlin 'An Ya'tiya Bi'āyatin 'Illā Bi'idhni Allāhi ۚ Fa'idhā Jā'a 'Amru Allāhi Quđiya Bil-Ĥaqqi Wa Khasira Hunālika Al-Mubţilūna
040-078. و مسلما پيش از تو، فرستادگانى را روانه كرديم. برخى از آنان را [ماجرايشان را] بر تو حكايت كردهايم، و برخى از ايشان را بر تو حكايت نكردهايم. و هيچ فرستادهاى را نرسد (حق و اجازه ندارد) كه بىاجازه خدا نشانهاى بياورد. پس چون فرمان خدا برسد، به حق داورى مىشود، و آنجاست كه باطل كاران زيان مىكنند.
040-082. آيا در زمين نگشتهاند تا ببينند فرجام كسانى كه پيش از آنان بودند چگونه بوده است. [آنها به مراتب از حيث تعداد] بيشتر از آنان، و [از حيث] نيرو و آثار در روى زمين استوارتر بودند؛ و[لى] آنچه به دست مىآوردند به حالشان سودى نبخشيد.
Falammā Jā'at/humRusuluhum Bil-Bayyināti Fariĥū Bimā `Indahum Mina Al-`Ilmi Wa Ĥāqa Bihim Mā Kānū Bihi Yastahzi'ūn
040-083. و چون پيامبرانشان دلايل آشكار برايشان آوردند، به آن چيز [مختصرى] از دانش كه نزدشان بود خرسند شدند، و [سرانجام] آنچه به ريشخند مىگرفتند، آنان را فروگرفت.