'Alā Lillāh Ad-Dīnu Al-Khālişu Wa ۚ Al-Ladhīna Attakhadhū Min Dūnihi~ 'Awliyā'a Mā Na`buduhum 'Illā Liyuqarribūnā 'Ilá Allāhi Zulfá 'Inna Allāha Yaĥkumu Baynahum Fī Mā Hum Fīhi Yakhtalifūna ۗ 'Inna Allāha Lā Yahdī Man Huwa Kādhibun Kaffārun
039-003. آگاه باشيد: آيين پاك از آن خداست، و كسانى كه به جاى او دوستانى براى خود گرفتهاند، [به اين بهانه كه: ] ما آنها را، جز براى اينكه ما را هر چه بيشتر به خدا نزديك گردانند، نمىپرستيم. البته خدا ميان آنان، در باره آنچه كه بر سر آن اختلاف دارند داورى خواهد كرد. در حقيقت، خدا آن كسى را كه دروغپرداز ناسپاس است، هدايت نمىكند.
Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Bil-Ĥaqqi ۖ Yukawwiru Al-Layla `Alá An-Nahāri Wa Yukawwiru An-Nahāra `Alá Al-Layli ۖ Wa Sakhkhara Ash-Shamsa Wa Al-Qamara ۖ Kullun Yajrī Li'jalin Musamman ۗ 'Alā Huwa Al-`Azīzu Al-Ghaffāru
039-005. آسمانها و زمين را به حق آفريد. شب را به روز درمىپيچد و روز را به شب درمىپيچد، و آفتاب و ماه را تسخير كرد. هر كدام، تا مدتى معين روانند. آگاه باش كه او، همان شكست ناپذير آمرزنده است.
Khalaqakum Min Nafsin WāĥidatinThumma Ja`ala Minhā Zawjahā Wa 'Anzala Lakum Mina Al-'An`āmThamāniyata 'Azwājin ۚ Yakhluqukum Fī Buţūni 'UmmahātikumKhalqāan Min Ba`di Khalqin Fī ŽulumātinThalāthin ۚ Dhalikumu Allāhu Rabbukum Lahu Al-Mulku ۖ Lā 'Ilāha 'Illā Huwa ۖ Fa'anná Tuşrafūna
039-006. شما را از نفسى واحد آفريد؛ سپس جفتش را از آن قرار داد، و براى شما از دامها هشت قسم پديد آورد. شما را در شكمهاى مادرانتان، آفرينشى پس از آفرينشى [ديگر،] در تاريكيهاى سه گانه [:مشيمه، و رحم، و شكم] خلق كرد. اين است خدا، پروردگار شما، فرمانروايى [و حكومت مطلق] از آن اوست. خدايى جز او نيست. پس چگونه [و كجا از حق] برگردانيده مىشويد؟!
039-007. اگر كفر ورزيد، خدا از شما سخت بىنياز است؛ و براى بندگانش كفران را خوش نمىدارد. و اگر سپاس داريد، آن را براى شما مىپسندد. و هيچ بردارندهاى بار [گناه] ديگرى را برنمىدارد، آنگاه بازگشتشما به سوى پروردگارتان است؛ و شما را به آنچه مىكرديد خبر خواهد داد؛ كه او به راز دلها داناست.
Wa 'Idhā Massa Al-'Insāna Đurrun Da`ā Rabbahu Munībāan 'Ilayhi Thumma 'Idhā Khawwalahu Ni`matan Minhu Nasiya Mā Kāna Yad`ū 'Ilayhi MinQablu Wa Ja`ala Lillāh 'Andādāan Liyuđilla `An Sabīlihi ۚ Qul Tamatta` Bikufrika Qalīlāan ۖ 'Innaka Min 'Aşĥābi An-Nāri
039-008. و چون به انسان آسيبى رسد، پروردگارش را در حالى كه به سوى او بازگشتكننده است مىخواند. سپس چون او را از جانب خود نعمتى عطا كند، آن [مصيبتى] را كه در رفع آن پيشتر به درگاه او دعا مىكرد، فراموش مىنمايد؛ و براى خدا همتايانى قرار مىدهد، تا [خود و ديگران را] از راه او گمراه گرداند. بگو، به كفرت اندكى برخوردار شو، كه تو از اهل آتشى.
'Amman Huwa Qānitun 'Ānā'a Al-Layli Sājidāan Wa Qā'imāan Yaĥdharu Al-'Ākhirata Wa Yarjū Raĥmata Rabbihi ۗ Qul Hal Yastawī Al-Ladhīna Ya`lamūna Wa Al-Ladhīna Lā Ya`lamūna ۗ 'Innamā Yatadhakkaru 'Ūlū Al-'Albābi
039-009. [آيا چنين كسى بهتر است] يا آن كسى كه او در طول شب، در سجده و قيام، اطاعت [خدا] مىكند، [و] از آخرت مىترسد، و رحمت پروردگارش را اميد دارد. بگو: آيا كسانى كه مىدانند و كسانى كه نمىدانند يكسانند؟ تنها خردمندانند كه پندپذيرند.
Fā`budū Mā Shi'tum Min Dūnihi ۗ Qul 'Inna Al-Khāsirīna Al-Ladhīna Khasirū 'Anfusahum Wa 'Ahlīhim Yawma Al-Qiyāmati ۗ 'Alā Dhālika Huwa Al-Khusrānu Al-Mubīnu
039-015. پس هر چه را غير از او مىخواهيد، بپرستيد، [ولى به آنان] بگو: زيانكاران در حقيقت كسانىاند كه به خود و كسانشان در روز قيامت زيان رساندهاند. آرى، اين همان خسران (ضرر) آشكار است.
Lahum Min FawqihimŽulalun Mina An-Nāri Wa Min TaĥtihimŽulalun ۚ Dhālika Yukhawwifu Allāhu Bihi `Ibādahu ۚ Yā `Ibādi Fa Attaqūni
039-016. آنها از بالاى سرشان، چترهايى از آتش خواهند داشت؛ و از زير پايشان [نيز] طبقهايى [آتشين است]. اين [كيفرى] است كه خدا بندگانش را به آن بيم مىدهد. اى بندگان من، از (نافرمانی و عذاب) من بترسيد.
Wa Al-Ladhīna Ajtanabū Aţ-Ţāghūta 'An Ya`budūhā Wa 'Anābū 'Ilá Allāhi Lahumu Al-Bushrá ۚ Fabashshir `Ibādi
039-017. و[لى] آنان كه خود را از طاغوت به دور مىدارند تا مبادا او را بپرستند، و به سوى خدا بازگشتهاند، آنان را مژده باد. پس بشارت ده به آن بندگان من كه:
039-021. مگر نديدهاى كه خدا از آسمان آبى فرود آورد، پس آن را به چشمههايى كه در [طبقات زيرين] زمين است راه داد، آنگاه به وسيله آن، كشتزارى را كه رنگهاى آن گوناگون است بيرون مىآورد، سپس خشك مىگردد، آنگاه آن را زرد مىبينى، سپس خاشاكش مىگرداند. قطعا در اين [دگرگونيها] براى صاحبان خرد عبرتى است.
039-022. پس آيا كسى كه خدا سينهاش را براى [پذيرش] اسلام گشاده، و [در نتيجه] برخوردار از نورى از جانب پروردگارش مىباشد [همانند فرد تاريكدل است]؟ پس واى بر آنان كه از سخت دلى ياد خدا نمىكنند؛اينانند كه در گمراهى آشكارند.
Al-Lahu Nazzala 'Aĥsana Al-Ĥadīthi Kitābāan Mutashābihāan Mathāniya Taqsha`irru Minhu Julūdu Al-Ladhīna Yakhshawna RabbahumThumma Talīnu Julūduhum Wa Qulūbuhum 'Ilá Dhikri Allāhi ۚ Dhālika Hudá Allāhi Yahdī Bihi Man Yashā'u ۚ Wa Man Yuđlili Allāhu Famā Lahu Min Hādin
039-023. خدا زيباترين سخن را، [به صورت] كتابى متشابه، متضمن، وعده، و وعيد نازل كرده است. آنان كه از (نافرمانی و عذاب) پروردگارشان مىهراسند، پوست بدنشان از آن به لرزه مىافتد، سپس پوستشان و دلشان به ياد خدا نرم مىگردد. اين است هدايت خدا؛ هر كه را بخواهد، به آن راه نمايد، و هر كه را خدا گمراه كند (مطابق قانونش بی راه گذارد)، او را راهبرى نيست. 1
039-024. پس آيا آن كس كه [به جاى دستها] با چهره خود، گزند عذاب را روز قيامت دفع مىكند [مانند كسى است كه از عذاب ايمن است]؟ و به ستمگران گفته مىشود: آنچه را كه دستاوردتان بوده است بچشيد.
Đaraba Allāhu MathalāanRajulāan Fīhi Shurakā'u Mutashākisūna Wa Rajulāan Salamāan Lirajulin Hal Yastawiyāni Mathalāan ۚ Al-Ĥamdu Lillāh ۚ Bal 'Aktharuhum Lā Ya`lamūna
039-029. خدا مثلی زده است: مردى است كه چند خواجه (ارباب) ناسازگار در [مالكيت] او شركت دارند [و هر يك او را به كارى مىگمارند]، و مردى است كه تنها فرمانبر يك مرد است. آيا اين دو در مثل يكسانند؟ سپاس خداى را. [نه،] بلكه بيشترشان نمىدانند.
'Alaysa Allāhu Bikāfin `Abdahu ۖ Wa Yukhawwifūnaka Bial-Ladhīna Min Dūnihi ۚ Wa Man Yuđlili Allāhu Famā Lahu Min Hādin
039-036. آيا خدا كفايتكننده بندهاش نيست؟ و [كافران] تو را از آنها كه غير اويند مىترسانند، و هر كه را خدا گمراه گرداند (مطابق قانونش بی راه گذارد) برايش راهبرى نيست. 2
Wa La'in Sa'altahum Man Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Layaqūlunna Allāhu ۚ Qul 'Afara'aytum Mā Tad`ūna Min Dūni Allāhi 'In 'Arādaniya Allāhu Biđurrin Hal Hunna Kāshifātu Đurrihi~ 'Aw 'Arādanī Biraĥmatin Hal Hunna Mumsikātu Raĥmatihi ۚ Qul Ĥasbiya Allāhu ۖ `Alayhi Yatawakkalu Al-Mutawakkilūna
039-038. و اگر از آنها بپرسى: چه كسى آسمانها و زمين را خلق كرده؟ قطعا خواهند گفت:خدا. بگو: [هان] چه تصور مىكنيد، اگر خدا بخواهد صدمهاى به من برساند، آيا آنچه را به جاى خدا مىخوانيد، مىتوانند صدمه او را برطرف كنند؟ يا اگر او رحمتى براى من اراده كند، آيا آنها مىتوانند رحمتش را بازدارند؟ بگو: خدا مرا بس است. اهل توكل، تنها بر او توكل مىكنند.
039-041. ما اين كتاب را، براى [رهبرى] مردم، به حق بر تو فروفرستاديم. پس هر كس هدايت شود، به سود خود اوست؛ و هر كس بيراهه رود، تنها به زيان خودش گمراه مىشود؛ و تو بر آنها وكيل نيستى.
039-042. خدا روح مردم را، هنگام مرگشان به تمامى باز مىستاند؛و [نيز] روحى را كه در [موقع] خوابش نمرده است [قبض مىكند]. پس آن [نفسى] را كه مرگ را بر او واجب كرده، نگاه مىدارد، و آن ديگر [نفسها] را تا هنگامى معين [به سوى زندگى دنيا] بازپس مىفرستد. قطعا در اين [امر،] براى مردمى كه مىانديشند نشانههايى [از قدرت خدا]ست.
Wa Law 'Anna Lilladhīna Žalamū Mā Fī Al-'Arđi Jamī`āan Wa Mithlahu Ma`ahu Lāftadaw Bihi Min Sū'i Al-`Adhābi Yawma Al-Qiyāmati ۚ Wa Badā Lahum Mina Allāhi Mā Lam Yakūnū Yaĥtasibūna
039-047. و اگر آنچه در زمين است،يكسره براى كسانى كه ظلم كردهاند باشد، و نظيرش [نيز] با آن باشد، قطعا [همه] آن را براى رهايى خودشان از سختى عذاب روز قيامتخواهند داد. و آنچه تصور[ش را] نمىكردند، از جانب خدا بر ايشان آشكار مىگردد.
Fa'idhā Massa Al-'Insāna Đurrun Da`ānā Thumma 'Idhā Khawwalnāhu Ni`matan Minnā Qāla 'Innamā 'Ūtītuhu `Alá `Ilmin ۚ Bal Hiya Fitnatun Wa Lakinna 'Aktharahum Lā Ya`lamūna
039-049. و چون انسان را آسيبى رسد، ما را فرا مىخواند، سپس چون نعمتى از جانب خود به او عطا كنيم مىگويد: تنها آن را به دانش خود يافتهام. نه چنان است، بلكه آن آزمايشى است، ولى بيشترشان نمىدانند.
Fa'aşābahum Sayyi'ātu Mā Kasabū Wa ۚ Al-Ladhīna Žalamū Min Hā'uulā' Sayuşībuhum Sayyi'ātu Mā Kasabū Wa Mā Hum Bimu`jizīna
039-051. تا [آنكه] كيفر آنچه مرتكب شده بودند بديشان رسيد. و كسانى از اين [گروه] كه ستم كردهاند، به زودى نتايجسوء آنچه مرتكب شدهاند، بديشان خواهد رسيد. و آنان درمانده كننده [ما] نيستند.
'Awalam Ya`lamū 'Anna Allāha Yabsuţu Ar-Rizqa Liman Yashā'u Wa Yaqdiru ۚ 'Inna Fī Dhālika La'āyātin Liqawmin Yu'uminūna
039-052. آيا ندانستهاند كه خداست كه روزى را براى هر كس كه بخواهد، گشاده يا تنگ مىگرداند؟ قطعا در اين [اندازهگيرى] براى مردمى كه ايمان دارند نشانههايى [از حكمت] است.
039-053. بگو: اى بندگان من، كه بر خويشتن زيادهروى روا داشتهايد؛ از رحمت خدا نوميد مشويد. در حقيقت، خدا همه گناهان را مىآمرزد، كه او خود آمرزنده مهربان است.
Wa Attabi`ū 'Aĥsana Mā 'Unzila 'Ilaykum MinRabbikum MinQabli 'An Ya'tiyakumu Al-`Adhābu Baghtatan Wa 'Antum Lā Tash`urūna
039-055. و پيش از آنكه به طور ناگهانى، و در حالى كه حدس نمىزنيد شما را عذاب دررسد، نيكوترين چيزى را كه از جانب پروردگارتان به سوى شما نازل آمده است، پيروى كنيد.
Wa Mā Qadarū Allaha Ĥaqqa Qadrihi Wa Al-'Arđu Jamī`āanQabđatuhu Yawma Al-Qiyāmati Wa As-Samāwātu Maţwīyātun Biyamīnihi ۚ Subĥānahu Wa Ta`ālá `Ammā Yushrikūna
039-067. و خدا را آنچنان كه بايد به بزرگى نشناختهاند. و حال آنكه، روز قيامت زمين يكسره در قبضه [قدرت] اوست، و آسمانها در پيچيده، به دست اوست. او منزه است، و برتر است، از آنچه [با وى] شريك مىگردانند.
Wa Nufikha Fī Aş-Şūri Faşa`iqa Man Fī As-Samāwāti Wa Man Fī Al-'Arđi 'Illā ManShā'a Allāhu ۖ Thumma Nufikha Fīhi 'Ukhrá Fa'idhā HumQiyāmun Yanžurūna
039-068. و در صور دميده مىشود، پس هر كه در آسمانها و هر كه در زمين است بيهوش درمىافتد، مگر كسى كه خدا بخواهد. سپس بار ديگر در آن دميده مىشود، و بناگاه آنان بر پاى ايستاده مىنگرند. وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَمَن فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَن شَاء اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرَى فَإِذَا هُم قِيَامٌ يَنظُرُونَ
Wa 'Ashraqati Al-'Arđu Binūri Rabbihā Wa Wuđi`a Al-Kitābu Wa Jī'a Bin-Nabīyīna Wa Ash-Shuhadā'i Wa Quđiya Baynahum Bil-Ĥaqqi Wa Hum Lā Yužlamūna
039-069. و زمين به نور پروردگارش روشن گردد، و كارنامه [اعمال در ميان] نهاده شود، و پيامبران و شاهدان را بياورند، و ميانشان به حق داورى گردد، و مورد ستم قرار نگيرند.
Wa Sīqa Al-Ladhīna Kafarū 'Ilá Jahannama Zumarāan ۖ Ĥattá 'Idhā Jā'ūhā Futiĥat 'Abwābuhā Wa Qāla LahumKhazanatuhā 'Alam Ya'tikumRusulun Minkum Yatlūna `Alaykum 'Āyāti Rabbikum Wa Yundhirūnakum Liqā'a Yawmikum Hādhā ۚ Qālū Balá Wa Lakin Ĥaqqat Kalimatu Al-`Adhābi `Alá Al-Kāfirīna
039-071. و كسانى كه كافر شدهاند، گروه گروه به سوى جهنم رانده شوند، تا چون بدان رسند درهاى آن [به رويشان] گشوده گردد، و نگهبانانش به آنان گويند: مگر فرستادگانى از خودتان بر شما نيامدند كه آيات پروردگارتان را بر شما بخوانند، و به ديدار چنين روزى شما را هشدار دهند؟ گويند: چرا؛ ولى فرمان عذاب بر كافران واجب آمد.
Wa Sīqa Al-Ladhīna Attaqaw Rabbahum 'Ilá Al-Jannati Zumarāan ۖ Ĥattá 'Idhā Jā'ūhā Wa Futiĥat 'Abwābuhā Wa Qāla LahumKhazanatuhā Salāmun `AlaykumŢibtum Fādkhulūhā Khālidīna
039-073. و كسانى كه از پروردگارشان پروا داشتهاند (از نافرمانی خدا حذر کنيد)، گروه گروه به سوى بهشتسوق داده شوند. تا چون بدان رسند، و درهاى آن [به رويشان] گشوده گردد، و نگهبانان آن به ايشان گويند: سلام بر شما، خوش آمديد، در آن درآييد [و] جاودانه [بمانيد]
Wa Qālū Al-Ĥamdu Lillāh Al-Ladhī Şadaqanā Wa`dahu Wa 'Awrathanā Al-'Arđa Natabawwa'u Mina Al-Jannati Ĥaythu Nashā'u ۖ Fani`ma 'Ajru Al-`Āmilīna
039-074. و گويند: سپاس خدايى را، كه وعدهاش را بر ما راست گردانيد، و سرزمين [بهشت] را به ما ميراث داد؛ از هر جاى آن باغ [پهناور] كه بخواهيم جاى مىگزينيم. چه نيك است پاداش عمل كنندگان.
Wa Tará Al-Malā'ikata Ĥāffīna Min Ĥawli Al-`Arshi Yusabbiĥūna Biĥamdi Rabbihim ۖ Wa Quđiya Baynahum Bil-Ĥaqqi Wa Qīla Al-Ĥamdu Lillāh Rabbi Al-`Ālamīna
039-075. و فرشتگان را مىبينى كه پيرامون عرش، به ستايش پروردگار خود تسبيح مىگويند؛ و ميانشان به حق داورى مىگردد، و گفته مىشود: سپاس ويژه پروردگار جهانيان است.
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
