Yā 'Ayyuhā An-Nāsu Attaqū Rabbakumu Al-Ladhī Khalaqakum Min Nafsin Wāĥidatin Wa Khalaqa Minhā Zawjahā Wa Baththa Minhumā Rijālāan Kathīrāan Wa Nisā'an ۚ Wa Attaqū Allaha Al-Ladhī Tasā'alūna Bihi Wa Al-'Arĥāma ۚ 'Inna Allāha Kāna `AlaykumRaqībāan
004-001. اى مردم، از پروردگارتان كه شما را از نفس واحدى آفريد، و جفتش را [نيز ] از او آفريد، و از آن دو، مردان و درخواست مىكنيد پروا نماييد (از نافرمانی خدا حذر کنيد). و زنهار از خويشاوندان مبريد، كه خدا همواره بر شما نگهبان است.
Wa 'Ātū Al-Yatāmá 'Amwālahum ۖ Wa Lā Tatabaddalū Al-Khabītha Biţ-Ţayyibi ۖ Wa Lā Ta'kulū 'Amwālahum 'Ilá 'Amwālikum ۚ 'Innahu Kāna Ĥūbāan Kabīrāan
004-002. و اموال يتيمان را به آنان [باز]دهيد، و [مال پاك] و [مرغوب آنان] را، با [مال] ناپاك [خود] عوض نكنيد، و اموال آنان را همراه با اموال خود مخوريد، كه اين گناهى بزرگ است.
Wa 'In Khiftum 'Allā Tuqsiţū Fī Al-Yatāmá Fānkiĥū Mā Ţāba Lakum Mina An-Nisā' Mathná Wa Thulātha Wa Rubā`a ۖ Fa'in Khiftum 'Allā Ta`dilū Fawāĥidatan 'Aw Mā Malakat 'Aymānukum ۚ Dhālika 'Adná 'Allā Ta`ūlū
004-003. و اگر در اجراى عدالت ميان دختران يتيم بيمناكيد، هر چه از زنان [ديگر] كه شما را پسند افتاد، دو دو، سه سه، چهار چهار، به زنى گيريد. پس اگر بيم داريد كه به عدالت رفتار نكنيد، به يك [زن آزاد] يا به آنچه [از كنيزان] مالك شدهايد [اكتفا كنيد]. اين [خوددارى] نزديكتر است تا به ستم گراييد [و بيهوده عيالوار گرديد].
004-004. و مهر زنان را به عنوان هديهاى از روى طيب خاطر (رضايت) به ايشان بدهيد. و اگر به ميل خودشان چيزى از آن را به شما واگذاشتند، آن را حلال و گوارا بخوريد.
Wa Lā Tu'utū As-Sufahā'a 'Amwālakumu Allatī Ja`ala Allāhu LakumQiyāmāan Wa Arzuqūhum Fīhā Wa Aksūhum Wa Qūlū LahumQawlāan Ma`rūfāan
004-005. و اموال خود را كه خداوند آن را وسيله قوام [زندگى] شما قرار داده، به سفيهان (نادانان) مدهيد. و[لى] از [عوايد] آن به ايشان بخورانيد، و آنان را پوشاك دهيد و با آنان سخنى پسنديده بگوييد.
Wa Abtalū Al-Yatāmá Ĥattá 'Idhā Balaghū An-Nikāĥa Fa'in 'Ānastum MinhumRushdāan Fādfa`ū 'Ilayhim 'Amwālahum ۖ Wa Lā Ta'kulūhā 'Isrāfāan Wa Bidārāan 'An Yakbarū ۚ Wa Man Kāna Ghanīyāan Falyasta`fif ۖ Wa Man Kāna Faqīrāan Falya'kul Bil-Ma`rūfi ۚ Fa'idhā Dafa`tum 'Ilayhim 'Amwālahum Fa'ash/hidū `Alayhim ۚ Wa Kafá Billāhi Ĥasībāan
004-006. و يتيمان را بيازماييد تا وقتى به [سن] زناشويى برسند؛ پس اگر در ايشان رشد [فكرى] يافتيد اموالشان را به آنان رد كنيد. و آن را [از بيم آنكه مبادا] بزرگ شوند به اسراف و شتاب مخوريد. و آن كس كه توانگر است، بايد [از گرفتن اجرت سرپرستى] خوددارى ورزد، و هر كس تهيدست است، بايد مطابق عرف [از آن] بخورد. پس هر گاه اموالشان را به آنان رد كرديد، بر ايشان گواه بگيريد. خداوند حسابرسى را كافى است.
Lilrrijāli Naşībun Mimmā Taraka Al-Wālidāni Wa Al-'Aqrabūna Wa Lilnnisā'i Naşībun Mimmā Taraka Al-Wālidāni Wa Al-'Aqrabūna Mimmā Qalla Minhu 'Aw Kathura ۚ Naşībāan Mafrūđāan
004-007. براى مردان از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان [آنان] بر جاى گذاشتهاند سهمى است. و براى زنان [نيز] از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان [آنان] بر جاى گذاشتهاند سهمى [خواهد بود]. خواه آن [مال] كم باشد يا زياد، نصيب هر كس،مفروض (واجب) شده است.
004-011. خداوند به شما در باره فرزندانتان سفارش مىكند: سهم پسر چون سهم دو دختر است؛ و اگر [همه ورثه] دختر [و] از دو تن بيشتر باشند سهم آنان دو سوم ماترك (باقيمانده) است. و اگر [دخترى كه ارث مىبرد] يكى باشد نيمى از ميراث از آن اوست، و براى هر يك از پدر و مادر وى [= متوفى] يك ششم از ماترك [مقرر شده] است؛ اين در صورتى است كه [متوفى] فرزندى داشته باشد، ولى اگر فرزندى نداشته باشد، و [تنها] پدر و مادرش از او ارث برند، براى مادرش يك سوم است [و بقيه را پدر مىبرد]، و اگر او برادرانى داشته باشد، مادرش يك ششم مىبرد. [البته همه اينها] پس از انجام وصيتى است كه او بدان سفارش كرده، يا دينی (قرضی) [كه بايد استثنا شود]. شما نمى دانيد پدران و فرزندانتان كدام يك براى شما سودمندترند؛ [اين] فرضى است از جانب خدا؛ زيرا خداوند داناى حكيم است.
004-012. و نيمى از ميراث همسرانتان از آن شما [شوهران] است، اگر آنان فرزندى نداشته باشند. و اگر فرزندى داشته باشند، يك چهارم ماترك (باقيمانده) آنان از آن شماست، [البته] پس از انجام وصيتى كه بدان سفارش كردهاند،يا دينى (قرضی) [كه بايد استثنا شود]. و يك چهارم از ميراث شما براى آنان است، اگر شما فرزندى نداشته باشيد، و اگر فرزندى داشته باشيد، يك هشتم براى ميراث شما از ايشان خواهد بود، [البته] پس از انجام وصيتى كه بدان سفارش كردهايد،يا دينى (قرضی) [كه بايد استثنا شود]. و اگر مرد يا زنى كه از او ارث مىبرند كلاله [= بى فرزند و بى پدر و مادر] باشد، و براى او برادر يا خواهرى باشد، پس براى هر يك از آن دو يك ششم [ماترك] (باقيمانده) است، و اگر آنان بيش از اين باشند، در يك سوم [ماترك] (باقيمانده) مشاركت دارند، [البته] پس از انجام وصيتى كه بدان سفارش شده، يا دينى (قرضی) كه [بايد استثنا شود به شرط آنكه از اين طريق] زيانى [به ورثه] نرساند. اين است سفارش خدا، و خداست كه داناى بردبار است.
Tilka Ĥudūdu Allāhi ۚ Wa Man Yuţi`i Allāha Wa Rasūlahu Yudkhilhu Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'AnhāruKhālidīna Fīhā ۚ Wa Dhalika Al-Fawzu Al-`Ažīmu
004-013. اينها احكام الهى است. و هر كس از خدا و پيامبر او اطاعت كند، وى را به باغهايى درآورد كه از زير [درختان] آن نهرها روان است. در آن جاودانهاند، و اين همان كاميابى بزرگ است.
Wa Man Ya`şi Allāha Wa Rasūlahu Wa Yata`adda Ĥudūdahu Yudkhilhu Nārāan Khālidāan Fīhā Wa Lahu `Adhābun Muhīnun
004-014. و هر كس از خدا و پيامبر او نافرمانى كند و از حدود مقرر او تجاوز نمايد، وى را در آتشى درآورد كه همواره در آن خواهد بود؛ و براى او عذابى خفت آور است.
004-015. و از زنان شما كسانى كه مرتكب زنا مىشوند، چهار تن از ميان خود [مسلمانان] بر آنان گواه گيريد، پس اگر شهادت دادند، آنان [= زنان] را در خانهها نگاه داريد تا مرگشان فرا رسد، يا خدا راهى براى آنان قرار دهد.
Wa Al-Ladhāni Ya'tiyānihā Minkum Fa'ādhūhumā ۖ Fa'in Tābā Wa 'Aşlaĥā Fa'a`riđū `Anhumā ۗ 'Inna Allāha Kāna TawwābāanRaĥīmāan
004-016. و از ميان شما آن دو تن را كه مرتكب زشتكارى مىشوند آزارشان دهيد؛ پس اگر توبه كردند و درستكار شدند، از آنان صرفنظر كنيد، زيرا خداوند توبه پذير مهربان است.
004-017. توبه نزد خداوند، تنها براى كسانى است كه از روى نادانى مرتكب گناه مىشوند، سپس به زودى توبه مىكنند. اينانند كه خدا توبهشان را مىپذيرد، و خداوند داناى حكيم است.
Wa Laysati At-Tawbatu Lilladhīna Ya`malūna As-Sayyi'āti Ĥattá 'Idhā Ĥađara 'Aĥadahumu Al-Mawtu Qāla 'Innī Tubtu Al-'Āna Wa Lā Al-Ladhīna Yamūtūna Wa Hum Kuffārun ۚ 'Ūlā'ika 'A`tadnā Lahum `Adhābāan 'Alīmāan
004-018. و توبه كسانى كه گناه مىكنند تا وقتى كه مرگ يكى از ايشان دررسد مىگويد: اكنون توبه كردم پذيرفته نيست. و [نيز توبه] كسانى كه در حال كفر مىميرند پذيرفته نخواهد بود. آنانند كه برايشان عذابى دردناك آماده كردهايم.
004-019. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، براى شما حلال نيست كه زنان را به اكراه ارث بريد، و آنان را زير فشار مگذاريد تا بخشى از آنچه را به آنان دادهايد [از چنگشان به در] بريد، مگر آنكه مرتكب زشتكارى آشكارى شوند. و با آنها بشايستگى رفتار كنيد، و اگر از آنان خوشتان نيامد، پس چه بسا چيزى را خوش نمىداريد و خدا در آن، مصلحت فراوان قرار مىدهد.
Wa 'In 'Aradtumu Astibdāla Zawjin Makāna Zawjin Wa 'Ātaytum 'Iĥdāhunna Qinţārāan Falā Ta'khudhū Minhu Shay'āan ۚ 'Ata'khudhūnahu Buhtānāan Wa 'Ithmāan Mubīnāan
004-020. و اگر خواستيد همسرى [ديگر] به جاى همسر [پيشين خود] ستانيد، و به يكى از آنان مال فراوانى داده باشيد، چيزى از او پس مگيريد. آيا مىخواهيد آن [مال] را به بهتان و گناه آشكار بگيريد.
Wa Lā Tankiĥū Mā Nakaĥa 'Ābā'uukum Mina An-Nisā' 'Illā Mā Qad Salafa ۚ 'Innahu Kāna Fāĥishatan Wa Maqtāan Wa Sā'a Sabīlāan
004-022. و با زنانى كه پدرانتان به ازدواج خود درآوردهاند نكاح مكنيد، مگر آنچه كه پيشتر رخ داده است. چرا كه آن زشتكارى و [مايه] دشمنى و بد راهى بوده است.
Ĥurrimat `Alaykum 'Ummahātukum Wa Banātukum Wa 'Akhawātukum Wa `Ammātukum Wa Khālātukum Wa Banātu Al-'Akhi Wa Banātu Al-'Ukhti Wa 'Ummahātukumu Al-Lātī 'Arđa`nakum Wa 'Akhawātukum Mina Ar-Rađā`ati Wa 'Ummahātu Nisā'ikum Wa Rabā'ibukumu Al-Lātī Fī Ĥujūrikum Min Nisā'ikumu Al-Lātī Dakhaltum Bihinna Fa'in Lam Takūnū Dakhaltum Bihinna Falā Junāĥa `Alaykum Wa Ĥalā'ilu 'Abnā'ikumu Al-Ladhīna Min 'Aşlābikum Wa 'An Tajma`ū Bayna Al-'Ukhtayni 'Illā Mā Qad Salafa ۗ 'Inna Allāha Kāna GhafūrāanRaĥīmāan
004-023. [نكاح اينان] بر شما حرام شده است: مادرانتان، و دخترانتان، و خواهرانتان، و عمههايتان، و خاله هايتان، و دختران برادر، و دختران خواهر، و مادرهايتان كه به شما شير دادهاند، و خواهران رضاعى شما، و مادران زنانتان، و دختران همسرانتان كه [آنها دختران] در دامان شما پرورش يافتهاند و با آن همسران همبستر شدهايد، پس اگر با آنها همبستر نشدهايد بر شما گناهى نيست [كه با دخترانشان ازدواج كنيد]، و زنان پسرانتان كه از پشت خودتان هستند، و جمع دو خواهر با همديگر، مگر آنچه كه در گذشته رخ داده باشد؛ كه خداوند آمرزنده مهربان است.
Wa Al-Muĥşanātu Mina An-Nisā' 'Illā Mā Malakat 'Aymānukum ۖ Kitāba Allāhi `Alaykum ۚ Wa 'Uĥilla Lakum Mā Warā'a Dhālikum 'An Tabtaghū Bi'amwālikum Muĥşinīna Ghayra Musāfiĥīna ۚ Famā Astamta`tum Bihi Minhunna Fa'ātūhunna 'Ujūrahunna Farīđatan ۚ Wa Lā Junāĥa `Alaykum Fīmā Tarāđaytum Bihi Min Ba`di Al-Farīđati ۚ 'Inna Allāha Kāna `Alīmāan Ĥakīmāan
004-024. و زنان شوهردار [نيز بر شما حرام شده است]، به استثناى زنانى كه مالك آنان شدهايد. [اين] فريضه الهى است كه بر شما مقرر گرديده است. و غير از اين [زنان نامبرده] براى شما حلال است، كه [زنان ديگر را] به وسيله اموال خود طلب كنيد، در صورتى كه پاكدامن باشيد و زناكار نباشيد؛ و زنانى را كه متعه (صيغه) كردهايد مهرشان را به عنوان فريضهاى (واجبی) به آنان بدهيد. و بر شما گناهى نيست كه پس از مقرر، با يكديگر توافق كنيد. مسلما خداوند داناى حكيم است.
Wa Man Lam Yastaţi` MinkumŢawlāan 'An Yankiĥa Al-Muĥşanāti Al-Mu'umināti Famin Mā Malakat 'Aymānukum Min Fatayātikumu Al-Mu'umināti Wa ۚ Allāhu 'A`lamu Bi'īmānikum ۚ Ba`đukum Min Ba`đin ۚ Fānkiĥūhunna Bi'idhni 'Ahlihinna Wa 'Ātūhunna 'Ujūrahunna Bil-Ma`rūfi Muĥşanātin Ghayra Musāfiĥātin Wa Lā Muttakhidhāti 'Akhdānin ۚ Fa'idhā 'Uĥşinna Fa'in 'Atayna Bifāĥishatin Fa`alayhinna Nişfu Mā `Alá Al-Muĥşanāti Mina Al-`Adhābi ۚ Dhālika Liman Khashiya Al-`Anata Minkum ۚ Wa 'An Taşbirū Khayrun Lakum Wa ۗ Allāhu GhafūrunRaĥīmun
004-025. و هر كس از شما، از نظر مالى نمىتواند زنان [آزاد] پاكدامن با ايمان را، به همسرى [خود] درآورد، پس با دختران جوانسال با ايمان شما كه مالك آنان هستيد [ازدواج كند]. و خدا به ايمان شما داناتر است. [همه] از يكديگريد، پس آنان را با اجازه خانوادهشان به همسرى [خود] درآوريد، و مهرشان را به طور پسنديده به آنان بدهيد، [به شرط آنكه] پاكدامن باشند نه زناكار، و دوست گيران پنهانى نباشند. پس چون به ازدواج [شما] درآمدند، اگر مرتكب فحشا شدند، پس بر آنان نيمى از عذاب [= مجازات] زنان آزاد است. اين [پيشنهاد زناشويى با كنيزان] براى كسى از شماست كه از آلايش گناه بيم دارد، و صبر كردن براى شما بهتر است. و خداوند آمرزنده مهربان است.
004-029. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، اموال همديگر را به ناروا (به باطل) مخوريد، مگر آنكه داد و ستدى با تراضى (رضايت) يكديگر از شما [انجام گرفته] باشد. و خودتان را مكشيد، زيرا خدا همواره با شما مهربان است.
Wa Lā Tatamannaw Mā Fađđala Allāhu Bihi Ba`đakum `Alá Ba`đin ۚ Lilrrijāli Naşībun Mimmā Aktasabū ۖ Wa Lilnnisā'i Naşībun Mimmā Aktasabna ۚ Wa As'alū Allaha Min Fađlihi~ ۗ 'Inna Allāha Kāna Bikulli Shay'in `Alīmāan
004-032. و زنهار آنچه را خداوند به [سبب] آن، بعضى از شما را بر بعضى [ديگر] برترى داده، آرزو مكنيد. براى مردان از آنچه [به اختيار] كسب كردهاند بهرهاى است، و براى زنان [نيز] از آنچه [به اختيار] كسب كردهاند بهرهاى است. و از فضل خدا درخواست كنيد كه خدا به هر چيزى داناست.
Wa Likullin Ja`alnā Mawāliya Mimmā Taraka Al-Wālidāni Wa Al-'Aqrabūna Wa ۚ Al-Ladhīna `Aqadat 'Aymānukum Fa'ātūhum Naşībahum ۚ 'Inna Allāha Kāna `Alá Kulli Shay'inShahīdāan
004-033. و از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان و كسانى كه شما [با آنان] پيمان بستهايد بر جاى گذاشتهاند، براى هر يك [از مردان و زنان] وارثانى قرار دادهايم. پس نصيبشان را به ايشان بدهيد، زيرا خدا همواره بر هر چيزى گواه است.
Ar-Rijālu Qawwāmūna `Alá An-Nisā' Bimā Fađđala Allāhu Ba`đahum `Alá Ba`đin Wa Bimā 'Anfaqū Min 'Amwālihim ۚ Fālşşāliĥātu Qānitātun Ĥāfižātun Lilghaybi Bimā Ĥafiža Allāhu Wa ۚ Al-Lātī Takhāfūna Nushūzahunna Fa`ižūhunna Wa Ahjurūhunna Fī Al-Mađāji`i Wa Ađribūhunna ۖ Fa'in 'Aţa`nakum Falā Tabghū `Alayhinna Sabīlāan ۗ 'Inna Allāha Kāna `Alīyāan Kabīrāan
004-034. مردان سرپرست زنانند، به دليل آنكه خدا برخى از ايشان را بر برخى برترى داده، و [نيز] به دليل آنكه از اموالشان خرج مىكنند. پس زنان درستكار فرمانبردارند، [و] به پاس آنچه خدا [براى آنان] حفظ كرده، اسرار [شوهران خود] را حفظ مىكنند. و زنانى را كه از نافرمانى آنان بيم داريد، [نخست] پندشان دهيد، و [بعد] در خوابگاهها از ايشان دورى كنيد، و [اگر تاثير نكرد] آنان را ترك كنيد؛ 1 پس اگر شما را اطاعت كردند [ديگر] بر آنها هيچ راهى [براى سرزنش] مجوييد، كه خدا والاى بزرگ است.
Wa 'In KhiftumShiqāqa Baynihimā Fāb`athū Ĥakamāan Min 'Ahlihi Wa Ĥakamāan Min 'Ahlihā 'In Yurīdā 'Işlāĥāan Yuwaffiqi Allāhu Baynahumā ۗ 'Inna Allāha Kāna `Alīmāan Khabīrāan
004-035. و اگر از جدايى ميان آن دو [ زن و شوهر] بيم داريد، پس داورى از خانواده آن [شوهر] و داورى از خانواده آن [زن] تعيين كنيد؛ اگر سر سازگارى دارند، خدا ميان آن دو سازگارى خواهد داد. آرى خدا داناى آگاه است.
Wa A`budū Allaha Wa Lā Tushrikū Bihi Shay'āan ۖ Wa Bil-Wālidayni 'Iĥsānāan Wa Bidhī Al-Qurbá Wa Al-Yatāmá Wa Al-Masākīni Wa Al-Jāri Dhī Al-Qurbá Wa Al-Jāri Al-Junubi Wa Aş-Şāĥibi Bil-Janbi Wa Abni As-Sabīli Wa Mā Malakat 'Aymānukum ۗ 'Inna Allāha Lā Yuĥibbu Man Kāna Mukhtālāan Fakhūrāan
004-036. و خدا را بپرستيد و چيزى را با او شريك مگردانيد. و به پدر و مادر احسان كنيد؛ و در باره خويشاوندان، و يتيمان، و مستمندان، و همسايه خويش، و همسايه بيگانه، و همنشين، و در راهمانده، و بردگان خود [نيكى كنيد]؛ كه خدا كسى را كه متكبر و فخرفروش است دوست نمىدارد.
Al-Ladhīna Yabkhalūna Wa Ya'murūna An-Nāsa Bil-Bukhli Wa Yaktumūna Mā 'Ātāhumu Allāhu Min Fađlihi ۗ Wa 'A`tadnā Lilkāfirīna `Adhābāan Muhīnāan
004-037. همان كسانى كه بخل مىورزند و مردم را به بخل وامىدارند، و آنچه را خداوند از فضل خويش بدانها ارزانى داشته، پوشيده مىدارند؛ و براى كافران عذابى خواركننده آماده كردهايم.
Wa Al-Ladhīna Yunfiqūna 'AmwālahumRi'ā'a An-Nāsi Wa Lā Yu'uminūna Billāhi Wa Lā Bil-Yawmi Al-'Ākhiri ۗ Wa Man Yakuni Ash-Shayţānu LahuQarīnāan Fasā'a Qarīnāan
004-038. و كسانى كه اموالشان را براى نشان دادن به مردم، انفاق مىكنند، و به خدا و روز بازپسين ايمان ندارند؛ و هر كس شيطان يار او باشد، چه بد همدمى است.
Wa Mādhā `Alayhim Law 'Āmanū Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri Wa 'Anfaqū Mimmā Razaqahumu Allāhu ۚ Wa Kāna Allāhu Bihim `Alīmāan
004-039. و اگر به خدا و روز بازپسين ايمان مىآوردند، و از آنچه خدا به آنان روزى داده انفاق مىكردند، چه زيانى برايشان داشت؟ و خدا به [كار] آنان داناست.
Yawma'idhin Yawaddu Al-Ladhīna Kafarū Wa `Aşaw Ar-Rasūla Law Tusawwá Bihimu Al-'Arđu Wa Lā Yaktumūna Allāha Ĥadīthāan
004-042. آن روز كسانى كه كفر ورزيدهاند، و از پيامبر [خدا] نافرمانى كردهاند، آرزو مىكنند كه اى كاش با خاك يكسان مىشدند. و از خدا هيچ سخنى را پوشيده نمىتوانند داشت.
004-043. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، در حال مستى به نماز نزديك نشويد تا زمانى كه بدانيد چه مىگوييد. و [نيز] در حال جنابت [وارد نماز نشويد]، مگر اينكه راهگذر باشيد، تا غسل كنيد. و اگر بيماريد، يا در سفريد، يا يكى از شما از قضاى حاجت آمد، يا با زنان آميزش كردهايد و آب نيافتهايد، پس بر خاكى پاك تيمم كنيد و صورت و دستهايتان را مسح نماييد، كه خدا بخشنده و آمرزنده است.
Mina Al-Ladhīna Hādū Yuĥarrifūna Al-Kalima `An Mawāđi`ihi Wa Yaqūlūna Sami`nā Wa `Aşaynā Wa Asma` Ghayra Musma`in Wa Rā`inā Layyāan Bi'alsinatihim Wa Ţa`nāan Fī Ad-Dīni ۚ Wa Law 'AnnahumQālū Sami`nā Wa 'Aţa`nā Wa Asma` Wa Anžurnā Lakāna Khayrāan Lahum Wa 'Aqwama Wa Lakin La`anahumu Allāhu Bikufrihim Falā Yu'uminūna 'Illā Qalīlāan
004-046. برخى از آنان كه يهودىاند كلمات را از جاهاى خود برمىگردانند، و با پيچانيدن زبان خود، و به قصد طعنه زدن در دين [اسلام با درآميختن عبرى به عربى] مىگويند شنيديم و نافرمانى كرديم، و بشنو [كه كاش] ناشنوا گردى؛ و [نيز از روى استهزا مىگويند] راعنا [كه در عربى يعنى به ما التفات كن ولى در عبرى يعنى خبيث ما]. و اگر آنان مىگفتند شنيديم و فرمان برديم، و بشنو و به ما بنگر، قطعا براى آنان بهتر و درست تر بود. ولى خدا آنان را به علت كفرشان لعنت كرد، در نتيجه جز [گروهى] اندك ايمان نمىآورند.
004-047. اى كسانى كه به شما كتاب داده شده است، به آنچه فرو فرستاديم و تصديق كننده همان چيزى است كه با شماست ايمان بياوريد، پيش از آنكه چهرههايى را محو كنيم، و در نتيجه آنها را به قهقرا بازگردانيم، يا همچنانكه "اصحاب سبت" را لعنت كرديم، آنان را [نيز] لعنت كنيم، و فرمان خدا همواره تحقق يافته است.
'Inna Allāha Lā Yaghfiru 'An Yushraka Bihi Wa Yaghfiru Mā Dūna Dhālika Liman Yashā'u ۚ Wa Man Yushrik Billāhi Faqadi Aftará 'Ithmāan `Ažīmāan
004-048. مسلما خدا اين را كه به او شرك ورزيده شود، نمىبخشايد، و غير از آن را براى هر كه بخواهد مىبخشايد، و هر كس به خدا شرك ورزد به يقين گناهى بزرگ بربافته است.
'Alam Tara 'Ilá Al-Ladhīna Yuzakkūna 'Anfusahum ۚ Bali Allāhu Yuzakkī Man Yashā'u Wa Lā Yužlamūna Fatīlāan
004-049. آيا به كسانى كه خويشتن را پاك مىشمارند ننگريستهاى؟ [چنين نيست،] بلكه خداست كه هر كه را بخواهد پاك مىگرداند. و به قدر نخ روى هسته خرمايى ستم نمىبينند
'Alam Tara 'Ilá Al-Ladhīna 'Ūtū Naşībāan Mina Al-Kitābi Yu'uminūna Bil-Jibti Wa Aţ-Ţāghūti Wa Yaqūlūna Lilladhīna Kafarū Hā'uulā' 'Ahdá Mina Al-Ladhīna 'Āmanū Sabīlāan
004-051. آيا كسانى را كه از كتاب [آسمانى] نصيبى يافتهاند نديدهاى؟ كه به "جبت" و "طاغوت" (به غير خدا و ساحر و کسانی که نظر و دستور برخلاف دستور خدا ميدهند) ايمان دارند، و در باره كسانى كه كفر ورزيدهاند مىگويند: اينان از كسانى كه ايمان آوردهاند راه يافته ترند.
'Am Yaĥsudūna An-Nāsa `Alá Mā 'Ātāhumu Allāhu Min Fađlihi ۖ Faqad 'Ātaynā 'Āla 'Ibrāhīma Al-Kitāba Wa Al-Ĥikmata Wa 'Ātaynāhum Mulkāan `Ažīmāan
004-054. بلكه به مردم براى آنچه خدا از فضل خويش به آنان عطا كرده، رشك مىورزند. در حقيقت ما به خاندان ابراهيم كتاب و حكمت داديم، و به آنان ملكى بزرگ بخشيديم.
004-056. به زودى كسانى را كه به آيات ما كفر ورزيدهاند در آتشى [سوزان] درآوريم، كه هر چه پوستشان بريان گردد، پوستهاى ديگرى بر جايش نهيم، تا عذاب را بچشند. آرى خداوند تواناى حكيم است.
Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Sanudkhiluhum Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'AnhāruKhālidīna Fīhā 'Abadāan ۖ Lahum Fīhā 'Azwājun Muţahharatun ۖ Wa NudkhiluhumŽillā Žalīlāan
004-057. و به زودى كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، در باغهايى كه از زير [درختان] آن نهرها روان است درآوريم. براى هميشه در آن جاودانند، و در آنجا همسرانى پاكيزه دارند، و آنان را در سايهاى پايدار درآوريم.
004-058. خدا به شما فرمان مىدهد كه سپردهها را به صاحبان آنها رد كنيد. و چون ميان مردم داورى مىكنيد به عدالت داورى كنيد. در حقيقت، نيكو چيزى است كه خدا شما را به آن پند مىدهد. خدا شنواى بيناست.
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'Aţī`ū Allaha Wa 'Aţī`ū Ar-Rasūla Wa 'Ūlī Al-'Amri Minkum ۖ Fa'in Tanāza`tum Fī Shay'in Faruddūhu 'Ilá Allāhi Wa Ar-Rasūli 'In Kuntum Tu'uminūna Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri ۚ Dhālika Khayrun Wa 'Aĥsanu Ta'wīlāan
004-059. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، خدا را اطاعت كنيد؛ و پيامبر و اولياى امر خود را [نيز] اطاعت كنيد؛ پس هر گاه در امرى [دينى] اختلاف نظر يافتيد، اگر به خدا و روز بازپسين ايمان داريد، آن را به [كتاب] خدا و پيامبر [او] عرضه بداريد اين بهتر و نيك فرجام تر است. *
'Alam Tara 'Ilá Al-Ladhīna Yaz`umūna 'Annahum 'Āmanū Bimā 'Unzila 'Ilayka Wa Mā 'Unzila MinQablika Yurīdūna 'An Yataĥākamū 'Ilá Aţ-Ţāghūti Wa Qad 'Umirū 'An Yakfurū Bihi Wa Yurīdu Ash-Shayţānu 'An YuđillahumĐalālāan Ba`īdāan
004-060. آيا نديدهاى كسانى را كه مىپندارند به آنچه به سوى تو نازل شده، و [به] آنچه پيش از تو نازل گرديده ايمان آوردهاند، [با اين همه] مىخواهند داورى ميان خود را به سوى طاغوت ببرند؟ با آنكه قطعا فرمان يافتهاند كه بدان كفر ورزند، و[لى] شيطان مىخواهد آنان را به گمراهى دورى دراندازد.
004-062. پس چگونه هنگامى كه به [سزاى] كار و كردار پيشينشان مصيبتى به آنان مىرسد نزد تو مىآيند، و به خدا سوگند مىخورند كه ما جز نيكويى و موافقت قصدى نداشتيم؟
Wa Mā 'Arsalnā MinRasūlin 'Illā Liyuţā`a Bi'idhni Allāhi ۚ Wa Law 'Annahum 'IdhŽalamū 'Anfusahum Jā'ūka Fāstaghfarū Allaha Wa Astaghfara Lahumu Ar-Rasūlu Lawajadū Allaha TawwābāanRaĥīmāan
004-064. و ما هيچ پيامبرى را نفرستاديم مگر آنكه به توفيق الهى از او اطاعت كنند. و اگر آنان وقتى به خود ستم كرده بودند پيش تو مىآمدند، و از خدا آمرزش مىخواستند، و پيامبر [نيز] براى آنان طلب آمرزش مىكرد، قطعا خدا را توبه پذير مهربان مىيافتند.
Falā Wa Rabbika Lā Yu'uminūna Ĥattá Yuĥakkimūka Fīmā Shajara BaynahumThumma Lā Yajidū Fī 'Anfusihim Ĥarajāan Mimmā Qađayta Wa Yusallimū Taslīmāan
004-065. ولى چنين نيست، به پروردگارت قسم كه ايمان نمىآورند، مگر آنكه تو را در مورد آنچه ميان آنان مايه اختلاف است داور گردانند. سپس، از حكمى كه كردهاى در دلهايشان احساس ناراحتى [و ترديد] نكنند، و كاملا سر تسليم فرود آورند.
Wa Law 'Annā Katabnā `Alayhim 'Ani Aqtulū 'Anfusakum 'Aw Akhrujū Min Diyārikum Mā Fa`alūhu 'Illā Qalīlun Minhum ۖ Wa Law 'Annahum Fa`alū Mā Yū`ažūna Bihi Lakāna Khayrāan Lahum Wa 'Ashadda Tathbītāan
004-066.و اگر بر آنان مقرر مىكرديم كه تن به كشتن دهيد، يا از خانههاى خود به در آييد، جز اندكى از ايشان آن را به كار نمىبستند. و اگر آنان آنچه را بدان پند داده مىشوند به كار مىبستند، قطعا برايشان بهتر و در ثبات قدم ايشان
Wa Man Yuţi`i Allāha Wa Ar-Rasūla Fa'ūlā'ika Ma`a Al-Ladhīna 'An`ama Allāhu `Alayhim Mina An-Nabīyīna Wa Aş-Şiddīqīna Wa Ash-Shuhadā'i Wa Aş-Şāliĥīna ۚ Wa Ĥasuna 'Ūlā'ika Rafīqāan
004-069. و كسانى كه از خدا و پيامبر اطاعت كنند، در زمره كسانى خواهند بود كه خدا ايشان را گرامى داشته. [يعنى] با پيامبران، و راستان، و شهيدان، و شايستگانند؛ و آنان چه نيكو همدمانند.
004-071. اى كسانى كه ايمان آوردهايد: [در برابر دشمن] آماده باشيد [=اسلحه خود را برگيريد]. و گروه گروه [به جهاد] بيرون رويد، يا به طور جمعى روانه شويد.
004-074. پس بايد كسانى كه زندگى دنيا را به آخرت سودا مىكنند (فروخته اند)، در راه خدا بجنگند. و هر كس در راه خدا بجنگد و كشته يا پيروز شود، به زودى پاداشى بزرگ به او خواهيم داد.
Wa Mā Lakum Lā Tuqātilūna Fī Sabīli Allāhi Wa Al-Mustađ`afīna Mina Ar-Rijāli Wa An-Nisā' Wa Al-Wildāni Al-Ladhīna Yaqūlūna Rabbanā 'Akhrijnā Min Hadhihi Al-Qaryati Až-Žālimi 'Ahluhā Wa Aj`al Lanā Min Ladunka Walīyāan Wa Aj`al Lanā Min Ladunka Naşīrāan
004-075. و چرا شما در راه خدا، [و در راه نجات] مردان و زنان و كودكان مستضعف نمىجنگيد؟ همانان كه مىگويند: پروردگارا، ما را از اين شهرى كه مردمش ستم پيشهاند بيرون ببر، و از جانب خود براى ما سرپرستى قرار ده، و از نزد خويش، ياورى براى ما تعيين فرما.
004-076. كسانى كه ايمان آوردهاند در راه خدا كارزار مىكنند؛ و كسانى كه كافر شدهاند در راه طاغوت مىجنگند. پس با ياران شيطان بجنگيد، كه نيرنگ شيطان [در نهايت] ضعيف است.
'Alam Tara 'Ilá Al-Ladhīna Qīla Lahum Kuffū 'Aydiyakum Wa 'Aqīmū Aş-Şalāata Wa 'Ātū Az-Zakāata Falammā Kutiba `Alayhimu Al-Qitālu 'Idhā Farīqun Minhum Yakhshawna An-Nāsa Kakhashyati Allāhi 'Aw 'Ashadda Khashyatan ۚ Wa Qālū Rabbanā Lima Katabta `Alaynā Al-Qitāla Lawlā 'Akhkhartanā 'Ilá 'AjalinQarībin ۗ Qul Matā`u Ad-Dunyā Qalīlun Wa Al-'Ākhiratu Khayrun Limani Attaqá Wa Lā Tužlamūna Fatīlāan
004-077. آيا نديدى كسانى را كه به آنان گفته شد: [فعلا] دست [از جنگ] بداريد، و نماز را برپا كنيد، و زكات بدهيد، و[لى] همين كه كارزار بر آنان مقرر شد، بناگاه گروهى از آنان از مردم [=مشركان مكه] ترسيدند؟ مانند ترس از خدا، يا ترسى سخت تر، و گفتند: پروردگارا، چرا بر ما كارزار مقرر داشتى، چرا ما را تا مدتى كوتاه مهلت ندادى؟ بگو: برخوردارى [از اين] دنيا اندك، و براى كسى كه تقوا پيشه كرده، آخرت بهتر است. و [در آنجا] به قدر نخ هسته خرمايى بر شما ستم نخواهد رفت.
'Aynamā Takūnū Yudrikkumu Al-Mawtu Wa Law Kuntum Fī Burūjin Mushayyadatin ۗ Wa 'In Tuşibhum Ĥasanatun Yaqūlū Hadhihi Min `Indi Allāhi ۖ Wa 'In Tuşibhum Sayyi'atun Yaqūlū Hadhihi Min `Indika ۚ Qul Kullun Min `Indi Allāhi ۖ Famāli Hā'uulā' Al-Qawmi Lā Yakādūna Yafqahūna Ĥadīthāan
004-078. هر كجا باشيد، شما را مرگ درمىيابد؛ هر چند در برجهاى استوار باشيد. و اگر [پيشامد] خوبى به آنان برسد، مىگويند: اين از جانب خداست، و چون صدمهاى به ايشان برسد، مىگويند: اين از طرف توست. بگو: همه از جانب خداست. [آخر] اين قوم را چه شده است كه نمىخواهند سخنى را [درست] دريابند؟
Mā 'Aşābaka Min Ĥasanatin Famina Allāhi ۖ Wa Mā 'Aşābaka Min Sayyi'atin Famin Nafsika ۚ Wa 'Arsalnāka Lilnnāsi Rasūlāan ۚ Wa Kafá Billāhi Shahīdāan
004-079. هر چه از خوبيها به تو مىرسد از جانب خداست؛ و آنچه از بدى به تو مىرسد از خود توست. و تو را به پيامبرى براى مردم فرستاديم. و گواه بودن خدا بس است.
Wa Yaqūlūna Ţā`atun Fa'idhā Barazū Min `Indika Bayyata Ţā'ifatun MinhumGhayra Al-Ladhī Taqūlu Wa ۖ Allāhu Yaktubu Mā Yubayyitūna ۖ Fa'a`riđ `Anhum Wa Tawakkal `Alá Allāhi ۚ Wa Kafá Billāhi Wa Kīlāan
004-081. و مىگويند: فرمانبرداريم، ولى چون از نزد تو بيرون مىروند جمعى از آنان شبانه جز آنچه تو مىگويى تدبير مىكنند. و خدا آنچه را كه شبانه در سر مىپرورند مىنگارد. پس از ايشان روى برتاب، و بر خدا توكل كن. و خدا بس كارساز است.
Wa 'Idhā Jā'ahum 'Amrun Mina Al-'Amni 'Awi Al-Khawfi 'Adhā`ū Bihi ۖ Wa Law Raddūhu 'Ilá Ar-Rasūli Wa 'Ilá 'Ūlī Al-'Amri Minhum La`alimahu Al-Ladhīna Yastanbiţūnahu Minhum ۗ Wa Lawlā Fađlu Allāhi `Alaykum Wa Raĥmatuhu Lāttaba`tumu Ash-Shayţāna 'Illā Qalīlāan
004-083. و چون خبرى [حاكى] از ايمنى يا وحشت به آنان برسد، انتشارش دهند. و اگر آن را به پيامبر و اولياى امر خود ارجاع كنند، قطعا، از ميان آنان كسانىاند كه [مىتوانند درست و نادرست] آن را دريابند. و اگر فضل خدا و رحمت او بر شما نبود، مسلما جز [شمار] اندكى، از شيطان پيروى مىكرديد.
Faqātil Fī Sabīli Allāhi Lā Tukallafu 'Illā Nafsaka ۚ Wa Ĥarriđi Al-Mu'uminīna ۖ `Asá Allāhu 'An Yakuffa Ba'sa Al-Ladhīna Kafarū Wa ۚ Allāhu 'Ashaddu Ba'sāan Wa 'Ashaddu Tankīlāan
004-084. پس در راه خدا پيكار كن. جز عهده دار شخص خود نيستى؛ و[لى] مؤمنان را [به مبارزه] برانگيز؛ باشد كه خداوند، آسيب كسانى را كه كفر ورزيدهاند [از آنان] باز دارد. و خداست كه قدرتش بيشتر و كيفرش سخت تر است.
Man Yashfa` Shafā`atan Ĥasanatan Yakun Lahu Naşībun Minhā ۖ Wa Man Yashfa` Shafā`atan Sayyi'atan Yakun Lahu Kiflun Minhā ۗ Wa Kāna Allāhu `Alá Kulli Shay'in Muqītāan
004-085. هر كس شفاعت پسنديده كند، براى وى از آن نصيبى خواهد بود. و هر كس شفاعت ناپسنديدهاى كند، براى او از آن [نيز] سهمى خواهد بود. و خدا همواره به هر چيزى تواناست.
Al-Lahu Lā 'Ilāha 'Illā Huwa ۚ Layajma`annakum 'Ilá Yawmi Al-Qiyāmati Lā Rayba Fīhi ۗ Wa Man 'Aşdaqu Mina Allāhi Ĥadīthāan
004-087. خداوند كسى است كه هيچ معبودى جز او نيست. به يقين، در روز رستاخيز كه هيچ شكى در آن نيست، شما را گرد خواهد آورد. و راستگوتر از خدا در سخن كيست؟
Famā Lakum Fī Al-Munāfiqīna Fi'atayni Wa Allāhu 'Arkasahum Bimā Kasabū ۚ 'Aturīdūna 'An Tahdū Man 'Ađalla Allāhu ۖ Wa Man Yuđlili Allāhu Falan Tajida Lahu Sabīlāan
004-088. شما را چه شده است كه در باره منافقان دو دسته شدهايد؛ با اينكه خدا آنان را به [سزاى] آنچه انجام دادهاند سرنگون كرده است. آيا مىخواهيد كسى را كه خدا در گمراهىاش وانهاده است، به راه آوريد؟ و حال آنكه هر كه را خدا در گمراهىاش وانهد، هرگز راهى براى [هدايت] او نخواهى يافت.
004-089. همان گونه كه خودشان كافر شدهاند، آرزو دارند [كه شما نيز] كافر شويد، تا با هم برابر باشيد. پس زنهار از ميان ايشان براى خود دوستانى اختيار مكنيد، تا آنكه در راه خدا هجرت كنند. پس اگر روى برتافتند، هر كجا آنان را يافتيد به اسارت بگيريد و بكشيدشان؛ و از ايشان يار و ياورى براى خود مگيريد.
004-090. مگر كسانى كه با گروهى كه ميان شما و ميان آنان پيمانى است پيوند داشته باشند، يا نزد شما بيايند، در حالى كه سينه آنان از جنگيدن با شما يا جنگيدن با قوم خود به تنگ آمده باشد. و اگر خدا مىخواست قطعا آنان را بر شما چيره مىكرد، و حتما با شما مىجنگيدند. پس اگر از شما كناره گيرى كردند و با شما نجنگيدند، و با شما طرح صلح افكندند، [ديگر] خدا براى شما، راهى [براى تجاوز] بر آنان قرار نداده است.
Satajidūna 'Ākharīna Yurīdūna 'An Ya'manūkum Wa Ya'manū Qawmahum Kulla Mā Ruddū 'Ilá Al-Fitnati 'Urkisū Fīhā ۚ Fa'in Lam Ya`tazilūkum Wa Yulqū 'Ilaykumu As-Salama Wa Yakuffū 'Aydiyahum Fakhudhūhum Wāqtulūhum Ĥaythu Thaqiftumūhum ۚ Wa 'Ūla'ikum Ja`alnā Lakum `Alayhim Sulţānāan Mubīnāan
004-091. به زودى گروهى ديگر را خواهيد يافت كه مىخواهند از شما آسوده خاطر، و از قوم خود [نيز] ايمن باشند. هر بار كه به فتنه بازگردانده شوند، سر در آن فرو مىبرند. پس اگر از شما كناره گيرى نكردند، و به شما پيشنهاد صلح نكردند، و از شما دست برنداشتند، هر كجا آنان را يافتيد به اسارت بگيريد و بكشيدشان. آنانند كه ما براى شما عليه ايشان تسلطى آشكار قرار دادهايم.
Wa Mā Kāna Limu'uminin 'An Yaqtula Mu'umināan 'Illā Khaţa'an ۚ Wa ManQatala Mu'umināan Khaţa'an Fataĥrīru Raqabatin Mu'uminatin Wa Diyatun Musallamatun 'Ilá 'Ahlihi~ 'Illā 'An Yaşşaddaqū ۚ Fa'in Kāna MinQawmin `Adūwin Lakum Wa Huwa Mu'uminun Fataĥrīru Raqabatin Mu'uminatin ۖ Wa 'In Kāna MinQawmin Baynakum Wa Baynahum Mīthāqun Fadiyatun Musallamatun 'Ilá 'Ahlihi Wa Taĥrīru Raqabatin Mu'uminatin ۖ Faman Lam Yajid Faşiyāmu Shahrayni Mutatābi`ayni Tawbatan Mina Allāhi ۗ Wa Kāna Allāhu `Alīmāan Ĥakīmāan
004-092. و هيچ مؤمنى را نسزد كه مؤمنى را جز به اشتباه بكشد. و هر كس مؤمنى را به اشتباه كشت، بايد بنده مؤمنى را آزاد، و به خانواده او خونبها پرداخت كند؛ مگر اينكه آنان گذشت كنند. و اگر [مقتول] از گروهى است كه دشمنان شمايند و [خود] وى مؤمن است، [قاتل] بايد بنده مؤمنى را آزاد كند [و پرداخت خونبها لازم نيست]. و اگر [مقتول] از گروهى است كه ميان شما و ميان آنان پيمانى است، بايد به خانواده وى خونبها پرداخت نمايد و بنده مؤمنى را آزاد كند. و هر كس [بنده] نيافت، بايد دو ماه پياپى به عنوان توبهاى از جانب خدا، روزه بدارد، و خدا همواره داناى سنجيده كار است.
Wa Man Yaqtul Mu'umināan Muta`ammidāan Fajazā'uuhu Jahannamu Khālidāan Fīhā Wa Ghađiba Allāhu `Alayhi Wa La`anahu Wa 'A`adda Lahu `Adhābāan `Ažīmāan
004-093. و هر كس عمدا مؤمنى را بكشد كيفرش دوزخ است، كه در آن ماندگار خواهد بود، و خدا بر او خشم مىگيرد، و لعنتش مىكند، و عذابى بزرگ برايش آماده ساخته است.
004-094. اى كسانى كه ايمان آوردهايد: چون در راه خدا سفر مىكنيد [خوب] رسيدگى كنيد، و به كسى كه نزد شما [اظهار] اسلام مىكند مگوييد تو مؤمن نيستى، [تا بدين بهانه] متاع زندگى دنيا را بجوييد. چرا كه غنيمتهاى فراوان نزد خداست. قبلا خودتان [نيز] همين گونه بوديد و خدا بر شما منت نهاد. پس خوب رسيدگى كنيد، كه خدا همواره به آنچه انجام مىدهيد آگاه است.
Lā Yastawī Al-Qā`idūna Mina Al-Mu'uminīna Ghayru 'Ūlī Ađ-Đarari Wa Al-Mujāhidūna Fī Sabīli Allāhi Bi'amwālihim Wa 'Anfusihim ۚ Fađđala Allāhu Al-Mujāhidīna Bi'amwālihim Wa 'Anfusihim `Alá Al-Qā`idīna Darajatan ۚ Wa Kullāan Wa`ada Allāhu Al-Ĥusná ۚ Wa Fađđala Allāhu Al-Mujāhidīna `Alá Al-Qā`idīna 'Ajrāan `Ažīmāan
004-095. مؤمنان خانه نشين كه زيان ديده نيستند، با آن مجاهدانى كه با مال و جان خود در راه خدا جهاد مىكنند يكسان نمىباشند. خداوند كسانى را كه با مال و جان خود جهاد مىكنند، به درجهاى بر خانه نشينان مزيت بخشيده، و همه را خدا وعده [پاداش] نيكو داده؛ و[لى] مجاهدان را بر خانه نشينان، به پاداشى بزرگ برترى بخشيده است.
004-097. كسانى كه بر خويشتن ستمكار بودهاند، [وقتى] فرشتگان جانشان را مىگيرند، مىگويند: در چه [حال] بوديد؟ پاسخ مىدهند: ما در زمين از مستضعفان بوديم (ضعيف بوديم، قدرتی نداشتيم). مىگويند: مگر زمين خدا وسيع نبود تا در آن مهاجرت كنيد؟ پس آنان، جايگاهشان دوزخ است و [دوزخ] بد سرانجامى است.
Wa Man Yuhājir Fī Sabīli Allāhi Yajid Fī Al-'Arđi Murāghamāan Kathīrāan Wa Sa`atan ۚ Wa Man Yakhruj Min Baytihi Muhājirāan 'Ilá Allāhi Wa Rasūlihi Thumma Yudrik/hu Al-Mawtu Faqad Waqa`a 'Ajruhu `Alá Allāhi ۗ Wa Kāna Allāhu GhafūrāanRaĥīmāan
004-100. و هر كه در راه خدا هجرت كند، در زمين اقامتگاههاى فراوان و گشايشها خواهد يافت. و هر كس [به قصد] مهاجرت در راه خدا و پيامبر او از خانهاش به درآيد، سپس مرگش دررسد، پاداش او قطعا بر خداست. و خدا آمرزنده مهربان است.
004-101. و چون در زمين سفر كرديد، اگر بيم داشتيد كه آنان كه كفر ورزيدهاند به شما آزار برسانند؛ گناهى بر شما نيست كه نماز را كوتاه كنيد. چرا كه كافران پيوسته براى شما دشمنى آشكارند.
Wa 'Idhā Kunta Fīhim Fa'aqamta Lahumu Aş-Şalāata FaltaqumŢā'ifatun Minhum Ma`aka Wa Līa'khudhū 'Asliĥatahum Fa'idhā Sajadū Falyakūnū Min Warā'ikum Wa Lta'ti Ţā'ifatun 'Ukhrá Lam Yuşallū Falyuşallū Ma`aka Wa Līa'khudhū Ĥidhrahum Wa 'Asliĥatahum ۗ Wadda Al-Ladhīna Kafarū Law Taghfulūna `An 'Asliĥatikum Wa 'Amti`atikum Fayamīlūna `Alaykum Maylatan Wāĥidatan ۚ Wa Lā Junāĥa `Alaykum 'In Kāna Bikum 'Adhan Min Maţarin 'Aw Kuntum Marđá 'An Tađa`ū 'Asliĥatakum ۖ Wa Khudhū Ĥidhrakum ۗ 'Inna Allāha 'A`adda Lilkāfirīna `Adhābāan Muhīnāan
004-102. و هر گاه در ميان ايشان بودى و برايشان نماز برپا داشتى، پس بايد گروهى از آنان با تو [به نماز] ايستند. و بايد جنگ افزارهاى خود را برگيرند؛ و چون به سجده رفتند [و نماز را تمام كردند] بايد پشت سر شما قرار گيرند، و گروه ديگرى كه نماز نكردهاند، بايد بيايند و با تو نماز گزارند. و البته جانب احتياط را فرو نگذارند، و جنگ افزارهاى خود را برگيرند، [زيرا] كافران آرزو مىكنند كه شما از جنگ افزارها و ساز و برگ خود غافل شويد، تا ناگهان بر شما يورش برند. و اگر از باران در زحمتيد، يا بيماريد، گناهى بر شما نيست كه جنگ افزارهاى خود را بر زمين نهيد، ولى مواظب خود باشيد. بى گمان خدا براى كافران عذاب خفت آورى آماده كرده است.
Fa'idhā Qađaytumu Aş-Şalāata Fādhkurū Allaha Qiyāmāan Wa Qu`ūdāan Wa `Alá Junūbikum ۚ Fa'idhā Aţma'nantum Fa'aqīmū Aş-Şalāata ۚ 'Inna Aş-Şalāata Kānat `Alá Al-Mu'uminīna Kitābāan Mawqūtāan
004-103. و چون نماز را به جاى آورديد، خدا را [در همه حال] ايستاده، و نشسته، و بر پهلوآرميده، ياد كنيد. پس چون آسوده خاطر شديد، نماز را [به طور كامل] به پا داريد؛ زيرا نماز بر مؤمنان در اوقات معين مقرر شده است.
Wa Lā Tahinū Fī Abtighā'i Al-Qawmi ۖ 'In Takūnū Ta'lamūna Fa'innahum Ya'lamūna Kamā Ta'lamūna ۖ Wa Tarjūna Mina Allāhi Mā Lā Yarjūna ۗ Wa Kāna Allāhu `Alīmāan Ĥakīmāan
004-104. و در تعقيب گروه [دشمنان] سستى نورزيد. اگر شما درد مىكشيد آنان [نيز] همان گونه كه شما درد مىكشيد، درد مىكشند، و حال آنكه شما چيزهايى از خدا اميد داريد كه آنها اميد ندارند، و خدا همواره داناى سنجيده كار است.
Yastakhfūna Mina An-Nāsi Wa Lā Yastakhfūna Mina Allāhi Wa Huwa Ma`ahum 'Idh Yubayyitūna Mā Lā Yarđá Mina Al-Qawli ۚ Wa Kāna Allāhu Bimā Ya`malūna Muĥīţāan
004-108. [كارهاى نارواى خود را] از مردم پنهان مىدارند، و[لى نمىتوانند] از خدا پنهان دارند؛ و چون شبانگاه به چاره انديشى مىپردازند و سخنانى مىگويند كه وى [بدان] خشنود نيست، او با آنان است. و خدا به آنچه انجام مىدهند همواره احاطه دارد.
Hā'antum Hā'uulā' Jādaltum `Anhum Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Faman Yujādilu Allāha `Anhum Yawma Al-Qiyāmati 'Am Man Yakūnu `Alayhim Wa Kīlāan
004-109. هان، شما همانان هستيد كه در زندگى دنيا از ايشان جانبدارى كرديد؛ پس چه كسى روز رستاخيز از آنان در برابر خدا جانبدارى خواهد كرد؟ يا چه كسى حمايتگر [و مدافع] آنان تواند بود؟
Wa Lawlā Fađlu Allāhi `Alayka Wa Raĥmatuhu LahammatŢā'ifatun Minhum 'An Yuđillūka Wa Mā Yuđillūna 'Illā 'Anfusahum ۖ Wa Mā Yađurrūnaka MinShay'in ۚ Wa 'Anzala Allāhu `Alayka Al-Kitāba Wa Al-Ĥikmata Wa `Allamaka Mā Lam Takun Ta`lamu ۚ Wa Kāna Fađlu Allāhi `Alayka `Ažīmāan
004-113. و اگر فضل خدا و رحمت او بر تو نبود، طايفهاى از ايشان آهنگ آن داشتند كه تو را از راه به در كنند. و[لى] جز خودشان [كسى] را گمراه نمىسازند، و هيچ گونه زيانى به تو نمىرسانند. و خدا كتاب و حكمت بر تو نازل كرد، و آنچه را نمىدانستى به تو آموخت، و تفضل (لطف) خدا بر تو همواره بزرگ بود.
Lā Khayra Fī Kathīrin Min Najwāhum 'Illā Man 'Amara Bişadaqatin 'Aw Ma`rūfin 'Aw 'Işlāĥin Bayna An-Nāsi ۚ Wa Man Yaf`al Dhālika Abtighā'a Marđāati Allāhi Fasawfa Nu'utīhi 'Ajrāan `Ažīmāan
004-114. در بسيارى از رازگوييهاى ايشان خيرى نيست، مگر كسى كه [بدين وسيله] به صدقه، يا كار پسنديده، يا سازشى ميان مردم فرمان دهد. و هر كس براى طلب خشنودى خدا چنين كند، به زودى او را پاداش بزرگى خواهيم داد.
Wa Man Yushāqiqi Ar-Rasūla Min Ba`di Mā Tabayyana Lahu Al-Hudá Wa Yattabi` Ghayra Sabīli Al-Mu'uminīna Nuwallihi Mā Tawallá Wa Nuşlihi Jahannama ۖ Wa Sā'at Maşīrāan
004-115. و هر كس پس از آنكه راه هدايت براى او آشكار شد، با پيامبر به مخالفت برخيزد، و [راهى] غير راه مؤمنان در پيش گيرد، وى را بدانچه روى خود را بدان سو كرده واگذاريم، و به دوزخش كشانيم، و چه بازگشتگاه بدى است.
'Inna Allāha Lā Yaghfiru 'An Yushraka Bihi Wa Yaghfiru Mā Dūna Dhālika Liman Yashā'u ۚ Wa Man Yushrik Billāhi FaqadĐalla Đalālāan Ba`īdāan
004-116. خداوند اين را كه به او شرك آورده شود نمىآمرزد، و فروتر از آن را، بر هر كه بخواهد مىبخشايد. و هر كس به خدا شرك ورزد، قطعا دچار گمراهى دور و درازى شده است.
Wa La'uđillannahum Wa La'umanniyannahum Wa La'āmurannahum Falayubattikunna 'Ādhāna Al-'An`ām Wa La'āmurannahum Falayughayyirunna Khalqa Allāhi ۚ Wa Man Yattakhidhi Ash-Shayţāna Walīyāan Min Dūni Allāhi FaqadKhasira Khusrānāan Mubīnāan
004-119. و آنان را سخت گمراه و دچار آرزوهاى دور و دراز خواهم كرد، و وادارشان مىكنم تا گوشهاى دامها را شكاف دهند، و وادارشان مىكنم تا آفريده خدا را دگرگون سازند. و[لى] هر كس به جاى خدا، شيطان را دوست [خود] گيرد، قطعا دستخوش زيان آشكارى شده است.
Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Sanudkhiluhum Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'AnhāruKhālidīna Fīhā 'Abadāan ۖ Wa`da Allāhi Ĥaqqāan ۚ Wa Man 'Aşdaqu Mina Allāhi Qīlāan
004-122. و كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، به زودى آنان را در بوستانهايى كه از زير [درختان] آن نهرها روان است درآوريم. هميشه در آن جاودانند. وعده خدا راست است، و چه كسى در سخن از خدا راستگوتر است.
Wa Man Ya`mal Mina Aş-Şāliĥāti MinDhakarin 'Aw 'Unthá Wa Huwa Mu'uminun Fa'ūlā'ika Yadkhulūna Al-Jannata Wa Lā Yužlamūna Naqīrāan
004-124. و كسانى كه كارهاى شايسته كنند، چه مرد باشند و يا زن، در حالى كه مؤمن باشند آنان داخل بهشت مىشوند. و به قدر گودى پشت هسته خرمايى مورد ستم قرار نمىگيرند.
Wa Man 'Aĥsanu Dīnāan Mimman 'Aslama Wajhahu Lillāh Wa Huwa Muĥsinun Wa Attaba`a Millata 'Ibrāhīma Ĥanīfāan Wa Attakhadha ۗ Allāhu 'Ibrāhīma Khalīlāan
004-125. و دين چه كسى بهتر است از آن كس، كه خود را تسليم خدا كرده و نيكوكار است، و از آيين ابراهيم حق گرا پيروى نموده است؟ و خدا ابراهيم را دوست گرفت.
Wa Yastaftūnaka Fī An-Nisā' ۖ Quli Allāhu Yuftīkum Fīhinna Wa Mā Yutlá `Alaykum Fī Al-Kitābi Fī Yatāmá An-Nisā' Al-Lātī Lā Tu'utūnahunna Mā Kutiba Lahunna Wa Targhabūna 'An Tankiĥūhunna Wa Al-Mustađ`afīna Mina Al-Wildāni Wa 'An Taqūmū Lilyatāmá Bil-Qisţi ۚ Wa Mā Taf`alū Min Khayrin Fa'inna Allāha Kāna Bihi `Alīmāan
004-127. و درباره آنان راى تو را مىپرسند، بگو: خدا در باره آنان به شما فتوا مىدهد. و [نيز] در باره آنچه در قرآن بر شما تلاوت مىشود؛ در مورد زنان يتيمى كه حق مقرر آنان را به ايشان نمىدهيد، و تمايل به ازدواج با آنان داريد. و [در باره] كودكان ناتوان، و اينكه با يتيمان [چگونه] به داد رفتار كنيد [پاسخگر شماست]. و هر كار نيكى انجام دهيد، قطعا خدا به آن داناست.
Wa 'Ini Amra'atun Khāfat Min Ba`lihā Nushūzāan 'Aw 'I`rāđāan Falā Junāĥa `Alayhimā 'An Yuşliĥā Baynahumā Şulĥāan Wa ۚ Aş-Şulĥu Khayrun ۗ Wa 'Uĥđirati Al-'Anfusu Ash-Shuĥĥa ۚ Wa 'In Tuĥsinū Wa Tattaqū Fa'inna Allāha Kāna Bimā Ta`malūna Khabīrāan
004-128. و اگر زنى از شوهر خويش بيم ناسازگارى، يا روي گردانى داشته باشد، بر آن دو گناهى نيست كه از راه صلح با يكديگر به آشتى گرايند، كه سازش بهتر است. و[لى] بخل [و بى گذشت بودن] در نفوس، حضور [و غلبه] دارد. و اگر نيكى كنيد و پرهيزگارى پيشه نماييد، قطعا خدا به آنچه انجام مىدهيد آگاه است.
Wa Lan Tastaţī`ū 'An Ta`dilū Bayna An-Nisā' Wa Law Ĥaraştum ۖ Falā Tamīlū Kulla Al-Mayli Fatadharūhā Kālmu`allaqati ۚ Wa 'In Tuşliĥū Wa Tattaqū Fa'inna Allāha Kāna GhafūrāanRaĥīmāan
004-129. و شما هرگز نمىتوانيد ميان زنان عدالت كنيد، هر چند [بر عدالت] حريص باشيد. پس به يك طرف يكسره تمايل نورزيد، تا آن [زن ديگر] را سرگشته [=بلا تكليف] رها كنيد. و اگر سازش نماييد و پرهيزگارى كنيد، يقينا خدا آمرزنده مهربان است.
004-135.اى كسانى كه ايمان آوردهايد، پيوسته به عدالت قيام كنيد، و براى خدا گواهى دهيد، هر چند به زيان خودتان يا [به زيان] پدر و مادر و خويشاوندان [شما] باشد. اگر [يكى از دو طرف دعوا] توانگر يا نيازمند باشد، باز خدا به آن دو [از شما] سزاوارتر است. پس از پى هوس نرويد كه [درنتيجه از حق] عدول كنيد (منحرف شويد). و اگر به انحراف گراييد يا اعراض نماييد، قطعا خدا به آنچه انجام مىدهيد آگاه است.
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'Āminū Billāhi Wa Rasūlihi Wa Al-Kitābi Al-Ladhī Nazzala `Alá Rasūlihi Wa Al-Kitābi Al-Ladhī 'Anzala MinQablu ۚ Wa Man Yakfur Billāhi Wa Malā'ikatihi Wa Kutubihi Wa Rusulihi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri FaqadĐalla Đalālāan Ba`īdāan
004-136.اى كسانى كه ايمان آوردهايد، به خدا و پيامبر او، و كتابى كه بر پيامبرش فرو فرستاد، و كتابهايى كه قبلا نازل كرده بگرويد. و هر كس به خدا و فرشتگان او و كتابها و پيامبرانش و روز بازپسين كفر ورزد، در حقيقت دچار گمراهى دور و درازى شده است.
004-137.كسانى كه ايمان آوردند، سپس كافر شدند، و باز ايمان آوردند، سپس كافر شدند، آنگاه به كفر خود افزودند، قطعا خدا آنان را نخواهد بخشيد. و راهى به ايشان
Wa Qad Nazzala `Alaykum Fī Al-Kitābi 'An 'Idhā Sami`tum 'Āyāti Allāhi Yukfaru Bihā Wa Yustahza'u Bihā Falā Taq`udū Ma`ahum Ĥattá Yakhūđū Fī Ĥadīthin Ghayrihi~ ۚ 'Innakum 'Idhāan Mithluhum ۗ 'Inna Allāha Jāmi`u Al-Munāfiqīna Wa Al-Kāfirīna Fī Jahannama Jamī`āan
004-140.و البته [خدا] در كتاب [قرآن] بر شما نازل كرده، كه هرگاه شنيديد آيات خدا مورد انكار و ريشخند قرار مىگيرد، با آنان منشينيد تا به سخنى غير از آن درآيند؛ چرا كه در اين صورت شما هم مثل آنان خواهيد بود. خداوند منافقان و كافران را همگى در دوزخ گرد خواهد آورد.
Al-Ladhīna Yatarabbaşūna Bikum Fa'in Kāna Lakum Fatĥun Mina Allāhi Qālū 'Alam Nakun Ma`akum Wa 'In Kāna Lilkāfirīna NaşībunQālū 'Alam Nastaĥwidh `Alaykum Wa Namna`kum Mina Al-Mu'uminīna ۚ Fa-Allāhu Yaĥkumu Baynakum Yawma Al-Qiyāmati ۗ Wa Lan Yaj`ala Allāhu Lilkāfirīna `Alá Al-Mu'uminīna Sabīlāan
004-141.همانان كه مترصد شمايند. پس اگر از جانب خدا به شما فتحى برسد مىگويند: مگر ما با شما نبوديم؟ و اگر براى كافران نصيبى باشد مىگويند: مگر ما بر شما تسلط نداشتيم، و شما را از [ورود در جمع] مؤمنان باز نمىداشتيم؟ پس خداوند روز قيامت ميان شما داورى مىكند. و خداوند هرگز بر [زيان] مؤمنان براى كافران راه [تسلطى] قرار نداده است.
'Inna Al-Munāfiqīna Yukhādi`ūna Allāha Wa Huwa Khādi`uhum Wa 'Idhā Qāmū 'Ilá Aş-Şalāati Qāmū Kusālá Yurā'ūna An-Nāsa Wa Lā Yadhkurūna Allāha 'Illā Qalīlāan
004-142.منافقان با خدا نيرنگ مىكنند، و حال آنكه او با آنان نيرنگ خواهد كرد. و چون به نماز ايستند با كسالت برخيزند، با مردم ريا مىكنند، و خدا را جز اندكى ياد نمىكنند .
Mudhabdhabīna Bayna Dhālika Lā 'Ilá Hā'uulā' Wa Lā 'Ilá Hā'uulā' ۚ Wa Man Yuđlili Allāhu Falan Tajida Lahu Sabīlāan
004-143.ميان آن [دو گروه] دو دلند، نه با اينانند و نه با آنان. و هر كه را خدا گمراه كند (در بی راهی بحال خود واگذارد)، هرگز راهى براى [نجات] او نخواهى يافت.
'Illā Al-Ladhīna Tābū Wa 'Aşlaĥū Wa A`taşamū Billāhi Wa 'Akhlaşū Dīnahum Lillāh Fa'ūlā'ika Ma`a Al-Mu'uminīna ۖ Wa Sawfa Yu'uti Allāhu Al-Mu'uminīna 'Ajrāan `Ažīmāan
004-146.مگر كسانى كه توبه كردند، و [عمل خود را] اصلاح نمودند، و به خدا تمسك(متوسل شويد)جستند، و دين خود را براى خدا خالص گردانيدند. كه [در نتيجه] آنان با مؤمنان خواهند بود، و به زودى خدا مؤمنان را پاداشى بزرگ خواهد بخشيد.
'Inna Al-Ladhīna Yakfurūna Billāhi Wa Rusulihi Wa Yurīdūna 'An Yufarriqū Bayna Allāhi Wa Rusulihi Wa Yaqūlūna Nu'uminu Biba`đin Wa Nakfuru Biba`đin Wa Yurīdūna 'An Yattakhidhū Bayna Dhālika Sabīlāan
004-150.كسانى كه به خدا و پيامبرانش كفر مىورزند و مىخواهند ميان خدا و پيامبران او جدايى اندازند و مىگويند: ما به بعضى ايمان داريم و بعضى را انكار مىكنيم، و مىخواهند ميان اين [دو] راهى براى خود اختيار كنند،
Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Billāhi Wa Rusulihi Wa Lam Yufarriqū Bayna 'Aĥadin Minhum 'Ūlā'ika Sawfa Yu'utīhim 'Ujūrahum ۗ Wa Kāna Allāhu GhafūrāanRaĥīmāan
004-152.و كسانى كه به خدا و پيامبرانش ايمان آورده، و ميان هيچ كدام از آنان فرق نمىگذارند، به زودى [خدا] پاداش آنان را عطا مىكند. و خدا آمرزنده مهربان است.
004-153.اهل كتاب از تو مىخواهند كه كتابى از آسمان [يكباره] بر آنان فرود آورى. البته از موسى بزرگتر از اين را خواستند و گفتند: خدا را آشكارا به ما بنماى؛ پس به سزاى ظلمشان صاعقه آنان را فرو گرفت. سپس بعد از آنكه دلايل آشكار برايشان آمد، گوساله را [به پرستش] گرفتند؛ و ما از آن هم درگذشتيم، و به موسى برهانى روشن عطا كرديم.
Wa Rafa`nā Fawqahumu Aţ-Ţūra Bimīthāqihim Wa Qulnā LahumAdkhulū Al-Bāba Sujjadāan Wa Qulnā Lahumu Lā Ta`dū Fī As-Sabti Wa 'Akhadhnā Minhum Mīthāqāan Ghalīžāan
004-154.و كوه طور را به يادبود پيمان [با] آنان، بالاى سرشان افراشته داشتيم. و به آنان گفتيم سجده كنان از در درآييد. و [نيز] به آنان گفتيم در روز شنبه تجاوز مكنيد؛ و از ايشان پيمانى استوار گرفتيم.
Fabimā Naqđihim Mīthāqahum Wa Kufrihim Bi'āyāti Allāhi Wa Qatlihimu Al-'Anbiyā'a Bighayri Ĥaqqin Wa QawlihimQulūbunā Ghulfun ۚ Bal Ţaba`a Allāhu `Alayhā Bikufrihim Falā Yu'uminūna 'Illā Qalīlāan
004-155.پس به [سزاى] پيمان شكنىشان، و انكارشان نسبت به آيات خدا، و كشتار ناحق آنان [از] انبيا، و گفتارشان، كه دلهاى ما در غلاف است [لعنتشان كرديم]. بلكه خدا به خاطر كفرشان، بر دلهايشان مهر زده، و در نتيجه جز شمارى اندك [از ايشان] ايمان نمىآورند.
Wa Qawlihim 'Innā Qatalnā Al-Masīĥa `Īsá Abna Maryama Rasūla Allāhi Wa Mā Qatalūhu Wa Mā Şalabūhu Wa LakinShubbiha Lahum ۚ Wa 'Inna Al-Ladhīna Akhtalafū Fīhi Lafī Shakkin Minhu ۚ Mā Lahum Bihi Min `Ilmin 'Illā Attibā`a Až-Žanni ۚ Wa Mā Qatalūhu Yaqīnāan
004-157.و گفته ايشان كه ما مسيح، عيسى بن مريم، پيامبر خدا را كشتيم. و حال آنكه آنان او را نكشتند، و مصلوبش نكردند. ليكن امر بر آنان مشتبه شد؛ و كسانى كه در باره او اختلاف كردند قطعا در مورد آن دچار شك شدهاند، و هيچ علمى بدان ندارند، جز آنكه از گمان پيروى مىكنند. و يقينا او را نكشتند.
Fabižulmin Mina Al-Ladhīna Hādū Ĥarramnā `AlayhimŢayyibātin 'Uĥillat Lahum Wa Bişaddihim `An Sabīli Allāhi Kathīrāan
004-160.پس به سزاى ستمى كه از يهوديان سر زد، و به سبب آنكه [مردم را] بسيار از راه خدا باز داشتند، چيزهاى پاكيزهاى را كه بر آنان حلال شده بود، حرام گردانيديم.
Lakini Ar-Rāsikhūna Fī Al-`Ilmi Minhum Wa Al-Mu'uminūna Yu'uminūna Bimā 'Unzila 'Ilayka Wa Mā 'Unzila MinQablika Wa ۚ Al-Muqīmīna Aş-Şalāata Wa ۚ Al-Mu'utūna Az-Zakāata Wa Al-Mu'uminūna Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri 'Ūlā'ika Sanu'utīhim 'Ajrāan `Ažīmāan
004-162.ليكن راسخان آنان در دانش، و مؤمنان، به آنچه بر تو نازل شده، و به آنچه پيش از تو نازل گرديده ايمان دارند. و خوشا بر نمازگزاران و زكات دهندگان، و ايمان آورندگان به خدا؛ و روز بازپسين، كه به زودى به آنان پاداشى بزرگ خواهيم داد.
'Innā 'Awĥaynā 'Ilayka Kamā 'Awĥaynā 'Ilá Nūĥin Wa An-Nabīyīna Min Ba`dihi ۚ Wa 'Awĥaynā 'Ilá 'Ibrāhīma Wa 'Ismā`īla Wa 'Isĥāqa Wa Ya`qūba Wa Al-'Asbāţi Wa `Īsá Wa 'Ayyūba Wa Yūnus Wa Hārūna Wa Sulaymāna ۚ Wa 'Ātaynā Dāwūda Zabūrāan
004-163.ما همچنانكه به نوح و پيامبران بعد از او وحى كرديم، به تو [نيز] وحى كرديم، و به ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط (فرزندان يعقوب)، و عيسى و ايوب و يونس و هارون و سليمان [نيز] وحى نموديم. و به داوود زبور بخشيديم.
Wa RusulāanQadQaşaşnāhum `Alayka MinQablu Wa Rusulāan Lam Naqşuşhum `Alayka ۚ Wa Kallama Allāhu Mūsá Taklīmāan
004-164.و پيامبرانى [را فرستاديم] كه در حقيقت [ماجراى] آنان را قبلا بر تو حكايت نموديم. و پيامبرانى [را نيز برانگيختهايم] كه [سرگذشت] ايشان را بر تو بازگو نكردهايم.
Lakini Allāhu Yash/hadu Bimā 'Anzala 'Ilayka ۖ 'Anzalahu Bi`ilmihi Wa ۖ Al-Malā'ikatu Yash/hadūna ۚ Wa Kafá Billāhi Shahīdāan
004-166.ليكن خدا، به [حقانيت] آنچه بر تو نازل كرده است، گواهى مىدهد. [او] آن را به علم خويش نازل كرده است. و فرشتگان [نيز] گواهى مىدهند. و كافى است خدا گواه باشد.
Yā 'Ayyuhā An-Nāsu Qad Jā'akumu Ar-Rasūlu Bil-Ĥaqqi MinRabbikum Fa'āminū Khayrāan Lakum ۚ Wa 'In Takfurū Fa'inna Lillāh Mā Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi ۚ Wa Kāna Allāhu `Alīmāan Ĥakīmāan
004-170.اى مردم، آن پيامبر [موعود] حقيقت را از سوى پروردگارتان براى شما آورده است. پس ايمان بياوريد كه براى شما بهتر است. و اگر كافر شويد [بدانيد كه] آنچه در آسمانها و زمين است، از آن خداست؛ و خدا داناى حكيم است.
Yā 'Ahla Al-Kitābi Lā Taghlū Fī Dīnikum Wa Lā Taqūlū `Alá Allāhi 'Illā Al-Ĥaqqa ۚ 'Innamā Al-Masīĥu `Īsá Abnu Maryama Rasūlu Allāhi Wa Kalimatuhu~ 'Alqāhā 'Ilá Maryama Wa Rūĥun Minhu ۖ Fa'āminū Billāhi Wa Rusulihi ۖ Wa Lā Taqūlū Thalāthatun ۚ Antahū Khayrāan Lakum ۚ 'Innamā Al-Lahu 'Ilahun Wāĥidun ۖ Subĥānahu~ 'An Yakūna Lahu Waladun ۘ Lahu Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi ۗ Wa Kafá Billāhi Wa Kīlāan
004-171.اى اهل كتاب، در دين خود غلو مكنيد، و در باره خدا جز [سخن] درست مگوييد. مسيح، عيسى بن مريم، فقط پيامبر خدا و كلمه اوست، كه آن را به سوى مريم افكنده، و روحى از جانب اوست؛ پس به خدا و پيامبرانش ايمان بياوريد، و نگوييد [خدا] سهگانه است؛ باز ايستيد كه براى شما بهتر است. خدا فقط معبودى يگانه است. منزه از آن است كه براى او فرزندى باشد. آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آن اوست. و خداوند بس كارساز است.
Lan Yastankifa Al-Masīĥu 'An Yakūna `Abdāan Lillāh Wa Lā Al-Malā'ikatu Al-Muqarrabūna ۚ Wa Man Yastankif `An `Ibādatihi Wa Yastakbir Fasayaĥshuruhum 'Ilayhi Jamī`āan
004-172.مسيح از اينكه بنده خدا باشد هرگز ابا نمىورزد. و فرشتگان مقرب [نيز ابا ندارند]. و هر كس از پرستش او امتناع ورزد و بزرگى فروشد، به زودى همه آنان را به سوى خود گرد مىآورد.
Fa'ammā Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Fayuwaffīhim 'Ujūrahum Wa Yazīduhum Min Fađlihi ۖ Wa 'Ammā Al-Ladhīna Astankafū Wa Astakbarū Fayu`adhdhibuhum `Adhābāan 'Alīmāan Wa Lā Yajidūna Lahum Min Dūni Allāhi Walīyāan Wa Lā Naşīrāan
004-173.اما كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، پاداششان را به تمام [و كمال] خواهد داد، و از فضل خود به ايشان افزونتر مىبخشد. و اما كسانى كه امتناع ورزيده و بزرگى فروختهاند، آنان را به عذابى دردناك دچار مىسازد، و در برابر خدا براى خود يار و ياورى نخواهند يافت.
Fa'ammā Al-Ladhīna 'Āmanū Billāhi Wa A`taşamū Bihi Fasayudkhiluhum Fī Raĥmatin Minhu Wa Fađlin Wa Yahdīhim 'Ilayhi Şirāţāan Mustaqīmāan
004-175.و اما كسانى كه به خدا گرويدند و به او تمسك جستند (متوسل شدند)، به زودى [خدا] آنان را در جوار رحمت و فضلى از جانب خويش درآورد. و ايشان را به سوى خود، به راهى راست هدايت كند.
Yastaftūnaka Quli Allāhu Yuftīkum Fī Al-Kalālati ۚ 'Ini Amru'uun Halaka Laysa Lahu Waladun Wa Lahu~ 'Ukhtun Falahā Nişfu Mā Taraka ۚ Wa Huwa Yarithuhā 'In Lam Yakun Lahā Waladun ۚ Fa'in Kānatā Athnatayni Falahumā Ath-Thuluthāni Mimmā Taraka ۚ Wa 'In Kānū 'IkhwatanRijālāan Wa Nisā'an Falildhdhakari Mithlu Ĥažži Al-'Unthayayni ۗ Yubayyinu Allāhu Lakum 'An Tađillū Wa ۗ Allāhu Bikulli Shay'in `Alīmun
004-176. از تو [در باره كلاله] فتوا مىطلبند، بگو: خدا در باره كلاله فتوا مىدهد. اگر مردى بميرد و فرزندى نداشته باشد و خواهرى داشته باشد، نصف ميراث از آن اوست. و آن [مرد نيز] از او ارث مىبرد، اگر براى او [=خواهر] فرزندى نباشد. پس اگر [ورثه فقط] دو خواهر باشند، دو سوم ميراث براى آن دو است، و اگر [چند] خواهر و برادرند، پس نصيب مرد مانند نصيب دو زن است. خدا براى شما توضيح مىدهد تا مبادا گمراه شويد. و خداوند به هر چيزى داناست.
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
