Nazzala `Alayka Al-Kitāba Bil-Ĥaqqi Muşaddiqāan Limā Bayna Yadayhi Wa 'Anzala At-Tawrāata Wa Al-'Injīla
003-003. اين كتاب را، در حالى كه مؤيد (تصديق کننده) آنچه [از كتابهاى آسمانى] پيش از خود مىباشد، به حق [و به تدريج] بر تو نازل كرد، و تورات و انجيل را،
MinQablu Hudan Lilnnāsi Wa 'Anzala Al-Furqāna ۗ 'Inna Al-Ladhīna Kafarū Bi'āyāti Allāhi Lahum `AdhābunShadīdun Wa ۗ Allāhu `AzīzunDhū Antiqāmin
003-004. پيش از آن براى رهنمود مردم فرو فرستاد؛ و فرقان [= جداكننده حق از باطل] را نازل كرد. كسانى كه به آيات خدا كفر ورزيدند، بى ترديد عذابى سخت خواهند داشت. و خداوند، شكست ناپذير و صاحب انتقام است.
Huwa Al-Ladhī 'Anzala `Alayka Al-Kitāba Minhu 'Āyātun Muĥkamātun Hunna 'Ummu Al-Kitābi Wa 'Ukharu Mutashābihātun ۖ Fa'ammā Al-Ladhīna Fī Qulūbihim Zayghun Fayattabi`ūna Mā Tashābaha Minhu Abtighā'a Al-Fitnati Wa Abtighā'a Ta'wīlihi ۗ Wa Mā Ya`lamu Ta'wīlahu~ 'Illā Al-Lahu Wa ۗ Ar-Rāsikhūna Fī Al-`Ilmi Yaqūlūna 'Āmannā Bihi Kullun Min `Indi Rabbinā ۗ Wa Mā Yadhdhakkaru 'Illā 'Ūlū Al-'Albābi
003-007- اوست كه قرآن را بر تو نازل كرد. قسمتی از آن، آيات محكم است و آنها اصل كتاب هستند و قسمت ديگر متشابهات است. اما كسانی كه در دلشان ميل به باطل وجود دارد دنبال متشابهات آن می روند، چون خواستار انحراف مردم و دنبال تأويل آن هستند. در صورتيكه تأويل آن را كسی جز خدا نميداند. 1 و راسخين در علم (عالمان واقعی) ميگويند به آن ايمان آورديم . همه آن از طرف خداوند ما است. فقط افراد عاقل متوجه اين حقيقت می شوند.
Rabbanā Lā TuzighQulūbanā Ba`da 'Idh Hadaytanā Wa Hab Lanā Min Ladunka Raĥmatan ۚ 'Innaka 'Anta Al-Wahhābu
003-008. [مىگويند: ] پروردگارا، پس از آنكه ما را هدايت كردى، دلهايمان را دستخوش انحراف مگردان، و از جانب خود، رحمتى بر ما ارزانى دار، كه تو خود بخشايشگرى.
Kada'bi 'Āli Fir`awna Wa Al-Ladhīna MinQablihim ۚ Kadhdhabū Bi'āyātinā Fa'akhadhahumu Allāhu Bidhunūbihim Wa ۗ Allāhu Shadīdu Al-`Iqābi
003-011. [آنان] به شيوه فرعونيان و كسانى كه پيش از آنان بودند آيات ما را دروغ شمردند؛ پس خداوند به [سزاى] گناهانشان [گريبان] آنان را گرفت، و خدا سخت كيفر است.
Qad Kāna Lakum 'Āyatun Fī Fi'atayni At-Taqatā ۖ Fi'atun Tuqātilu Fī Sabīli Allāhi Wa 'Ukhrá Kāfiratun Yarawnahum MithlayhimRa'ya Al-`Ayni Wa ۚ Allāhu Yu'uayyidu Binaşrihi Man Yashā'u ۗ 'Inna Fī Dhālika La`ibratan Li'wlī Al-'Abşāri
003-013. قطعا در برخورد ميان دو گروه براى شما نشانهاى [و درس عبرتى] بود؛ گروهى در راه خدا مىجنگيدند، و ديگر [گروه] كافر بودند، كه آنان [= مؤمنان] را به چشم دو برابر خود مىديدند، و خدا هر كه را بخواهد به يارى خود تاييد مىكند. يقينا در اين [ماجرا] براى صاحبان بينش عبرتى است.
Zuyyina Lilnnāsi Ĥubbu Ash-Shahawāti Mina An-Nisā' Wa Al-Banīna Wa Al-Qanāţīri Al-Muqanţarati Mina Adh-Dhahabi Wa Al-Fiđđati Wa Al-Khayli Al-Musawwamati Wa Al-'An`āmi Wa Al-Ĥarthi ۗ Dhālika Matā`u Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa ۖ Allāhu `Indahu Ĥusnu Al-Ma'ābi
003-014. دوستى خواستنيها[ى گوناگون] از: زنان و پسران، و اموال فراوان از زر و سيم، و اسبهاى نشاندار و دامها، و كشتزار[ها] براى مردم آراسته شده؛ [ليكن] اين جمله مايه تمتع (بهره بری از) زندگى دنياست، و [حال آنكه] فرجام نيكو نزد خداست.
Qul 'A'uunabbi'ukum Bikhayrin MinDhālikum ۚ Lilladhīna Attaqaw `Inda Rabbihim Jannātun Tajrī Min Taĥtihā Al-'AnhāruKhālidīna Fīhā Wa 'Azwājun Muţahharatun Wa Riđwānun Mina Allāhi Wa ۗ Allāhu Başīrun Bil-`Ibādi
003-015. بگو آيا شما را به بهتر از اينها خبر دهم؟ براى كسانى كه تقوا پيشه كردهاند، نزد پروردگارشان باغهايى است كه از زير [درختان] آنها نهرها روان است. در آن جاودانه بمانند و همسرانى پاكيزه، و [نيز] خشنودى خدا [را دارند]، و خداوند به [امور] بندگان [خود] بيناست.
Shahida Allāhu 'Annahu Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Wa Al-Malā'ikatu Wa 'Ūlū Al-`Ilmi Qā'imāan Bil-Qisţi ۚ Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Al-`Azīzu Al-Ĥakīmu
003-018. خدا كه همواره به عدل، قيام دارد، گواهى مىدهد كه جز او هيچ معبودى نيست. و فرشتگان [او] و دانشوران [نيز گواهى مىدهند كه] جز او كه توانا و حكيم است، هيچ معبودى نيست.
'Inna Ad-Dīna `Inda Allāhi Al-'Islāmu ۗ Wa Mā Akhtalafa Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba 'Illā Min Ba`di Mā Jā'ahumu Al-`Ilmu Baghyāan Baynahum ۗ Wa Man Yakfur Bi'āyāti Allāhi Fa'inna Allāha Sarī`u Al-Ĥisābi
003-019. در حقيقت دين نزد خدا همان اسلام است. و كسانى كه كتاب [آسمانى] به آنان داده شده، با يكديگر به اختلاف نپرداختند، مگر پس از آنكه علم براى آنان [حاصل] آمد؛ آن هم به سابقه حسدى كه ميان آنان وجود داشت. و هر كس به آيات خدا كفر ورزد، پس [بداند] كه خدا زود شمار است.
Fa'in Ĥājjūka Faqul 'Aslamtu Wajhiya Lillāh Wa Mani Attaba`ani Wa Qul ۗ Lilladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Wa Al-'Ummīyīna 'A'aslamtum Fa'in ۚ 'Aslamū Faqadi Ahtadaw Wa 'In ۖ Tawallaw Fa'innamā `Alayka Al-Balāghu Wa Allāhu ۗ Başīrun Bil-`Ibādi
003-020. پس اگر با تو به محاجه (بحث کردن) برخاستند، بگو: من خود را تسليم خدا نمودهام، و هر كه مرا پيروى كرده [نيز خود را تسليم خدا نموده است]. و به كسانى كه اهل كتابند و به مشركان بگو: آيا اسلام آوردهايد؟ پس اگر اسلام آوردند قطعا هدايت يافتهاند؛ و اگر روى برتافتند، فقط رساندن پيام بر عهده توست؛ و خداوند به [امور] بندگان بيناست.
'Alam Tara 'Ilá Al-Ladhīna 'Ūtū Naşībāan Mina Al-Kitābi Yud`awna 'Ilá Kitābi Allāhi Liyaĥkuma BaynahumThumma Yatawallá Farīqun Minhum Wa Hum Mu`riđūna
003-023. آيا داستان كسانى را كه بهرهاى از كتاب [تورات] يافتهاند ندانستهاى، كه چون به سوى كتاب خدا فرا خوانده مىشوند تا ميانشان حكم كند، آنگه گروهى از آنان به حال اعراض روى برمىتابند؟
Dhālika Bi'annahumQālū Lan Tamassanā An-Nāru 'Illā 'Ayyāmāan Ma`dūdātin ۖ Wa Gharrahum Fī Dīnihim Mā Kānū Yaftarūna
003-024. اين بدان سبب بود كه آنان [به پندار خود] گفتند: هرگز آتش جز چند روزى به ما نخواهد رسيد، و برساخته هايشان (اعتقادات دروغين) آنان را در دينشان فريفته كرده است.
Fakayfa 'Idhā Jama`nāhum Liyawmin Lā Rayba Fīhi Wa Wuffiyat Kullu Nafsin Mā Kasabat Wa Hum Lā Yužlamūna
003-025. پس چگونه خواهد بود [حالشان]، آنگاه كه آنان را در روزى كه هيچ شكى در آن نيست گرد آوريم؛ و به هر كس [پاداش] دستاوردش به تمام [و كمال] داده شود، و به آنان ستم نرسد؟
Quli Allāhumma Mālika Al-Mulki Tu'utī Al-Mulka Man Tashā'u Wa Tanzi`u Al-Mulka Mimman Tashā'u Wa Tu`izzu Man Tashā'u Wa Tudhillu Man Tashā'u ۖ Biyadika Al-Khayru ۖ 'Innaka `Alá Kulli Shay'inQadīrun
003-026. بگو: بار خدايا، تويى كه فرمانفرمايى، هر آن كس را كه خواهى فرمانروايى بخشى، و از هر كه خواهى فرمانروايى را باز ستانى، و هر كه را خواهى عزت بخشى، و هر كه را خواهى خوار گردانى، همه خوبيها به دست توست، و تو بر هر چيز توانايى.
Tūliju Al-Layla Fī An-Nahāri Wa Tūliju An-Nahāra Fī Al-Layli ۖ Wa Tukhriju Al-Ĥayya Mina Al-Mayyiti Wa Tukhriju Al-Mayyita Mina Al-Ĥayyi ۖ Wa Tarzuqu Man Tashā'u Bighayri Ĥisābin
003-027. شب را به روز در مىآورى، و روز را به شب در مىآورى، و زنده را از مرده بيرون مى آورى، و مرده را از زنده خارج مىسازى، و هر كه را خواهى بى حساب روزى مىدهى.
Lā Yattakhidhi Al-Mu'uminūna Al-Kāfirīna 'Awliyā'a Min Dūni Al-Mu'uminīna ۖ Wa Man Yaf`al Dhālika Falaysa Mina Allāhi Fī Shay'in 'Illā 'An Tattaqū Minhum Tuqāatan ۗ Wa Yuĥadhdhirukumu Allāhu Nafsahu ۗ Wa 'Ilá Allāhi Al-Maşīru
003-028. مؤمنان نبايد كافران را به جاى مؤمنان به دوستى بگيرند. و هر كه چنين كند در هيچ چيز [او را] از [دوستى] خدا [بهرهاى] نيست؛ مگر اينكه از آنان به نوعى تقيه كند (مواظب کار آنها باشيد). و خداوند شما را از [عقوبت] خود مىترساند؛ و بازگشت [همه] به سوى خداست.
Qul 'In Tukhfū Mā Fī Şudūrikum 'Aw Tubdūhu Ya`lamhu Allāhu ۗ Wa Ya`lamu Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Wa ۗ Allāhu `Alá Kulli Shay'inQadīrun
003-029. بگو: اگر آنچه در سينههاى شماست نهان داريد يا آشكارش كنيد، خدا آن را مى داند. و [نيز] آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمين است مىداند. و خداوند بر هر چيزى تواناست.
Yawma Tajidu Kullu Nafsin Mā `Amilat Min Khayrin Muĥđarāan Wa Mā `Amilat Min Sū'in Tawaddu Law 'Anna Baynahā Wa Baynahu~ 'Amadāan Ba`īdāan ۗ Wa Yuĥadhdhirukumu Allāhu Nafsahu Wa ۗ Allāhu Ra'ūfun Bil-`Ibādi
003-030. روزى كه هر كسى آنچه كار نيك به جاى آورده، و آنچه بدى مرتكب شده، حاضر شده مى يابد، و آرزو مىكند كاش ميان او و آن [كارهاى بد] فاصلهاى دور بود. و خداوند شما را از [كيفر] خود مىترساند، و [در عين حال] خدا به بندگان [خود] مهربان است.
003-035. چون زن عمران گفت: پروردگارا، آنچه در شكم خود دارم نذر تو كردم تا آزاد شده [از مشاغل دنيا و پرستشگر تو] باشد. پس از من بپذير كه تو خود شنواى دانايى.
Falammā Wađa`at/hā Qālat Rabbi 'Innī Wađa`tuhā 'Unthá Wa Allāhu 'A`lamu Bimā Wađa`at Wa Laysa Adh-Dhakaru Kāl'unthá ۖ Wa 'Innī Sammaytuhā Maryama Wa 'Innī 'U`īdhuhā Bika Wa Dhurrīyatahā Mina Ash-Shayţāni Ar-Rajīmi
003-036. پس چون فرزندش را بزاد، گفت: پروردگارا، من دختر زادهام. و خدا به آنچه او زاييد داناتر بود. و پسر چون دختر نيست؛ و من نامش را مريم نهادم؛ و او و فرزندانش را از شيطان رانده شده به تو پناه مىدهم.
Fataqabbalahā Rabbuhā Biqabūlin Ĥasanin Wa 'Anbatahā Nabātāan Ĥasanāan Wa Kaffalahā Zakarīyā ۖ Kullamā Dakhala `Alayhā Zakarīyā Al-Miĥrāba Wajada `Indahā Rizqāan ۖ Qāla Yā Maryamu 'Anná Laki Hādhā ۖ Qālat Huwa Min `Indi Allāhi ۖ 'Inna Allāha Yarzuqu Man Yashā'u Bighayri Ĥisābin
003-037. پس پروردگارش وى [= مريم] را با حسن قبول پذيرا شد، و او را نيكو بار آورد، و زكريا را سرپرست وى قرار داد. زكريا هر بار كه در محراب بر او وارد مىشد، نزد او [نوعى] خوراكى مىيافت. [مى] گفت: اى مريم، اين از كجا براى تو [آمده است او در پاسخ مى] گفت: اين از جانب خداست، كه خدا به هر كس بخواهد بى شمار روزى مىدهد.
Fanādat/hu Al-Malā'ikatu Wa Huwa Qā'imun Yuşallī Fī Al-Miĥrābi 'Anna Allāha Yubashshiruka Biyaĥyá Muşaddiqāan Bikalimatin Mina Allāhi Wa Sayyidāan Wa Ĥaşūrāan Wa Nabīyāan Mina Aş-Şāliĥīna
003-039. پس در حالى كه وى ايستاده [و] در محراب [خود] دعا مىكرد، فرشتگان او را ندا دردادند كه: خداوند تو را به [ولادت] يحيى كه تصديق كننده [حقانيت] "كلمة الله" [= عيسى] است، و بزرگوار و خويشتندار [= پرهيزنده از آنان] و پيامبرى از شايستگان است مژده مىدهد.
Qāla Rabbi 'Anná Yakūnu Lī Ghulāmun Wa Qad Balaghaniya Al-Kibaru Wa Amra'atī `Āqirun ۖ Qāla Kadhālika Allāhu Yaf`alu Mā Yashā'u
003-040. گفت: پروردگارا، چگونه مرا فرزندى خواهد بود، در حالى كه پيرى من بالا گرفته است، و زنم نازا است. [فرشته] گفت: [كار پروردگار] چنين است. خدا هر چه بخواهد مىكند.
Qāla Rabbi Aj`al Lī 'Āyatan ۖ Qāla 'Āyatuka 'Allā Tukallima An-Nāsa Thalāthata 'Ayyāmin 'Illā Ramzāan ۗ Wa AdhkurRabbaka Kathīrāan Wa Sabbiĥ Bil-`Ashīyi Wa Al-'Ibkāri
003-041. گفت: پروردگارا، براى من نشانهاى قرار ده. فرمود: نشانهات اين است كه سه روز با مردم جز به اشاره سخن نگويى، و پروردگارت را بسيار ياد كن، و شبانگاه و بامدادان [او را] تسبيح گوى.
Dhālika Min 'Nbā'i Al-Ghaybi Nūĥīhi 'Ilayka ۚ Wa Mā Kunta Ladayhim 'Idh Yulqūna 'Aqlāmahum 'Ayyuhum Yakfulu Maryama Wa Mā Kunta Ladayhim 'Idh Yakhtaşimūna
003-044. اين [جمله] از اخبار غيب است كه به تو وحى مىكنيم؛ و [گرنه] وقتى كه آنان قلمهاى خود را [براى قرعه كشى به آب] مىافكندند، تا كدام يك سرپرستى مريم را به عهده گيرد، نزد آنان نبودى؛ و [نيز] وقتى با يكديگر كشمكش مىكردند نزدشان نبودى.
'IdhQālati Al-Malā'ikatu Yā Maryamu 'Inna Allāha Yubashshiruki Bikalimatin Minhu Asmuhu Al-Masīĥu `Īsá Abnu Maryama Wajīhāan Fī Ad-Dunyā Wa Al-'Ākhirati Wa Mina Al-Muqarrabīna
003-045. [ياد كن] هنگامى [را] كه فرشتگان گفتند: اى مريم، خداوند تو را به كلمهاى از جانب خود كه نامش مسيح عيسى بن مريم است مژده مىدهد. در حالى كه [او] در دنيا و آخرت آبرومند و از مقربان [درگاه خدا] است.
003-047. [مريم] گفت: پروردگارا، چگونه مرا فرزندى خواهد بود، با آنكه بشرى به من دست نزده است. گفت: چنين است [كار] پروردگار. خدا هر چه بخواهد مىآفريند. چون به كارى فرمان دهد، فقط به آن مىگويد باش، پس مىباشد.
Wa Rasūlāan 'Ilá Banī 'Isrā'īla 'Annī Qad Ji'tukum Bi'āyatin MinRabbikum ۖ 'Annī 'Akhluqu Lakum Mina Aţ-Ţīni Kahay'ati Aţ-Ţayri Fa'anfukhu Fīhi Fayakūnu Ţayrāan Bi'idhni Allāhi ۖ Wa 'Ubri'u Al-'Akmaha Wa Al-'Abraşa Wa 'Uĥyi Al-Mawtá Bi'idhni Allāhi ۖ Wa 'Unabbi'ukum Bimā Ta'kulūna Wa Mā Taddakhirūna Fī Buyūtikum ۚ 'Inna Fī Dhālika La'āyatan Lakum 'In Kuntum Mu'uminyna
003-049. و [او را به عنوان] پيامبرى، به سوى بنى اسرائيل [مىفرستد كه او به آنان مىگويد:]، در حقيقت، من از جانب پروردگارتان برايتان معجزهاى آوردهام؛ من از گل براى شما [چيزى] به شكل پرنده مىسازم، آنگاه در آن مىدمم پس به اذن خدا، پرندهاى مى شود. و به اذن خد،ا نابيناى مادرزاد، و پيس را بهبود مىبخشم، و مردگان را زنده مىگردانم. و شما را از آنچه مىخوريد، و در خانه هايتان ذخيره مىكنيد خبر مىدهم. مسلما در اين [معجزات] براى شما اگر مؤمن باشيد، عبرت است.
Wa Muşaddiqāan Limā Bayna Yadayya Mina At-Tawrāati Wa Li'uĥilla Lakum Ba`đa Al-Ladhī Ĥurrima `Alaykum ۚ Wa Ji'tukum Bi'āyatin MinRabbikum Fa Attaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
003-050. و [مىگويد: آمدهام تا] تورات را كه پيش از من [نازل شده] است، تصديق كننده باشم. و تا پارهاى از آنچه را كه بر شما حرام گرديده، براى شما حلال كنم. و از جانب پروردگارتان براى شما نشانهاى آوردهام، پس از خدا پروا داريد (از نافرمانی خدا حذر کنيد) و مرا اطاعت
003-052. چون عيسى از آنان احساس كفر كرد گفت:ياران من در راه خدا چه كسانند؟ حواريون گفتند: ما ياران [دين] خداييم، به خدا ايمان آوردهايم، و گواه باش كه ما تسليم [او] هستيم.
'IdhQāla Allāhu Yā `Īsá 'Innī Mutawaffīka Wa Rāfi`uka 'Ilayya Wa Muţahhiruka Mina Al-Ladhīna Kafarū Wa Jā`ilu Al-Ladhīna Attaba`ūka Fawqa Al-Ladhīna Kafarū 'Ilá Yawmi Al-Qiyā ۖ Mati Thumma 'Ilayya Marji`ukum Fa'aĥkumu Baynakum Fīmā Kuntum Fīhi Takhtalifūna
003-055.[ياد كن] هنگامى را كه خدا گفت: اى عيسى، من تو را برگرفته و به سوى خويش بالا مىبرم؛ و تو را از [آلايش] كسانى كه كفر ورزيدهاند پاك مىگردانم؛ و تا روز رستاخيز كسانى را كه از تو پيروى كردهاند، فوق كسانى كه كافر شدهاند قرار خواهم داد. آنگاه فرجام شما به سوى من است. پس در آنچه بر سر آن اختلاف مىكرديد، ميان شما داورى خواهم كرد.
Faman Ĥājjaka Fīhi Min Ba`di Mā Jā'aka Mina Al-`Ilmi Faqul Ta`ālaw Nad`u 'Abnā'anā Wa 'Abnā'akum Wa Nisā'anā Wa Nisā'akum Wa 'Anfusanā Wa 'AnfusakumThumma Nabtahil Fanaj`al La`nata Allāhi `Alá Al-Kādhibīna
003-061. پس هر كه در اين [باره] پس از دانشى كه تو را [حاصل] آمده با تو محاجه (بحث) كند، بگو: بياييد پسرانمان و پسرانتان و زنانمان و زنانتان، و ما خويشان نزديك، و شما خويشان نزديك خود را فرا خوانيم، سپس مباهله(نفرين) كنيم، و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم.
Qul Yā 'Ahla Al-Kitābi Ta`ālaw 'Ilá Kalimatin Sawā'in Baynanā Wa Baynakum 'Allā Na`buda 'Illā Al-Laha Wa Lā Nushrika Bihi Shay'āan Wa Lā Yattakhidha Ba`đunā Ba`đāan 'Arbābāan Min Dūni Allāhi ۚ Fa'in Tawallaw Faqūlū Ash/hadū Bi'annā Muslimūna
003-064. بگو اى اهل كتاب، بياييد بر سر سخنى كه ميان ما و شما يكسان است بايستيم، كه جز خدا را نپرستيم، و چيزى را شريك او نگردانيم؛ و بعضى از ما بعضى ديگر را به جاى خدا، به خدايى نگيرد. پس اگر [از اين پيشنهاد] اعراض كردند، بگوييد شاهد باشيد كه ما مسلمانيم [نه شما].
003-066. هان شما [اهل كتاب] همانان هستيد كه در باره آنچه نسبت به آن دانشى داشتيد محاجه (بحث) كرديد، پس چرا در مورد چيزى كه بدان دانشى نداريد محاجه (بحث) مىكنيد؟ با آنكه خدا مىداند و شما نمىدانيد.
'Inna 'Awlá An-Nāsi Bi'ibrāhīma Lalladhīna Attaba`ūhu Wa Hadhā An-Nabīyu Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Wa ۗ Allāhu Wa Līyu Al-Mu'uminīna
003-068. در حقيقت، نزديكترين مردم به ابراهيم، همان كسانى هستند كه او را پيروى كردهاند، و [نيز] اين پيامبر، و كسانى كه [به آيين او] ايمان آوردهاند. و خدا سرور مؤمنان است.
Wa Lā Tu'uminū 'Illā Liman Tabi`a DīnakumQul 'Inna Al-Hudá Hudá Allāhi 'An Yu'utá 'Aĥadun Mithla Mā 'Ūtītum 'Aw Yuĥājjūkum `Inda Rabbikum ۗ Qul 'Inna Al-Fađla Biyadi Allāhi Yu'utīhi Man Yashā'u Wa ۗ Allāhu Wāsi`un `Alīmun
003-073. و [گفتند] جز به كسى كه دين شما را پيروى كند ايمان نياوريد. بگو هدايت، هدايت خداست. مبادا به كسى نظير آنچه به شما داده شده داده شود، يا در پيشگاه پروردگارتان با شما محاجه (بحث) كنند. بگو [اين] تفضل (فضل) به دست خداست، آن را به هر كس كه بخواهد مىدهد؛ و خداوند گشايشگر داناست.
Wa Min 'Ahli Al-Kitābi Man 'In Ta'manhu Biqinţārin Yu'uaddihi~ 'Ilayka Wa Minhum Man 'In Ta'manhu Bidīnārin Lā Yu'uaddihi~ 'Ilayka 'Illā Mā Dumta `Alayhi Qā'imāan ۗ Dhālika Bi'annahumQālū Laysa `Alaynā Fī Al-'Ummīyīna Sabīlun Wa Yaqūlūna `Alá Allāhi Al-Kadhiba Wa Hum Ya`lamūna
003-075. و از اهل كتاب كسى است كه اگر او را بر مال فراوانى امين شمرى، آن را به تو برگرداند؛ و از آنان كسى است كه اگر او را بر دينارى امين شمرى، آن را به تو نمىپردازد، مگر آنكه دايما بر [سر] وى به پا ايستى. اين بدان سبب است كه آنان [به پندار خود] گفتند: در مورد كسانى كه كتاب آسمانى ندارند، بر زيان ما راهى نيست؛ و بر خدا دروغ مىبندند، با اينكه خودشان [هم] مىدانند.
'Inna Al-Ladhīna Yashtarūna Bi`ahdi Allāhi Wa 'AymānihimThamanāanQalīlāan 'Ūlā'ika Lā Khalāqa Lahum Fī Al-'Ākhirati Wa Lā Yukallimuhumu Allāhu Wa Lā Yanžuru 'Ilayhim Yawma Al-Qiyāmati Wa Lā Yuzakkīhim Wa Lahum `Adhābun 'Alīmun
003-077. كسانى كه پيمان خدا و سوگندهاى خود را به بهاى ناچيزى مىفروشند، آنان را در آخرت بهرهاى نيست؛ و خدا روز قيامت با آنان سخن نمىگويد، و به ايشان نمىنگرد، و پاكشان نمىگرداند،
Wa 'Inna Minhum Lafarīqāan Yalwūna 'Alsinatahum Bil-Kitābi Litaĥsabūhu Mina Al-Kitābi Wa Mā Huwa Mina Al-Kitābi Wa Yaqūlūna Huwa Min `Indi Allāhi Wa Mā Huwa Min `Indi Allāhi Wa Yaqūlūna `Alá Allāhi Al-Kadhiba Wa Hum Ya`lamūna
003-078. و از ميان آنان گروهى هستند كه زبان خود را به [خواندن] كتاب [تحريف شدهاى] مى پيچانند، تا آن [بربافته] را از [مطالب] كتاب [آسمانى] پنداريد، با اينكه آن، از كتاب [آسمانى] نيست؛ و مىگويند آن از جانب خداست، در صورتى كه از جانب خدا نيست؛ و بر خدا دروغ مىبندند؛ با اينكه خودشان [هم] مىدانند.
Mā Kāna Libasharin 'An Yu'utiyahu Allāhu Al-Kitāba Wa Al-Ĥukma Wa An-Nubūwata Thumma Yaqūla Lilnnāsi Kūnū `Ibādāan Lī Min Dūni Allāhi Wa Lakin Kūnū Rabbānīyīna Bimā Kuntum Tu`allimūna Al-Kitāba Wa Bimā Kuntum Tadrusūna
003-079. هيچ بشرى را نسزد كه خدا به او كتاب و حكم و پيامبرى بدهد، سپس او به مردم بگويد به جاى خدا بندگان من باشيد. بلكه [بايد بگويد] به سبب آنكه كتاب [آسمانى] تعليم مىداديد، و از آن رو كه درس مىخوانديد، علماى دين باشيد.
Wa Lā Ya'murakum 'An Tattakhidhū Al-Malā'ikata Wa An-Nabīyīna 'Arbābāan ۗ 'Aya'murukum Bil-Kufri Ba`da 'Idh 'Antum Muslimūna
003-080. و [نيز] شما را فرمان نخواهد داد كه فرشتگان و پيامبران را به خدايى بگيريد. آيا پس از آنكه سر به فرمان [خدا] نهادهايد، [باز] شما را به كفر وامىدارد؟
Wa 'Idh 'Akhadha Allāhu Mīthāqa An-Nabīyīna Lamā 'Ātaytukum Min Kitābin Wa ĤikmatinThumma Jā'akumRasūlun Muşaddiqun Limā Ma`akum Latu'uminunna Bihi Wa Latanşurunnahu ۚ Qāla 'A'aqrartum Wa 'Akhadhtum `Alá Dhālikum 'Işrī ۖ Qālū 'Aqrarnā ۚ Qāla Fāsh/hadū Wa 'Anā Ma`akum Mina Ash-Shāhidīna
003-081. و [ياد كن] هنگامى را كه خداوند از پيامبران پيمان گرفت، كه هر گاه به شما كتاب و حكمتى دادم، سپس شما را فرستادهاى آمد كه آنچه را با شماست تصديق كرد، البته به او ايمان بياوريد، و حتما ياريش كنيد. آنگاه فرمود: آيا اقرار كرديد و در اين باره پيمانم را پذيرفتيد؟ گفتند، آرى اقرار كرديم. فرمود: پس گواه باشيد و من با شما از گواهانم.
Qul 'Āmannā Billāhi Wa Mā 'Unzila `Alaynā Wa Mā 'Unzila `Alá 'Ibrāhīma Wa 'Ismā`īla Wa 'Isĥāqa Wa Ya`qūba Wa Al-'Asbāţi Wa Mā 'Ūtiya Mūsá Wa `Īsá Wa An-Nabīyūna MinRabbihim Lā Nufarriqu Bayna 'Aĥadin Minhum Wa Naĥnu Lahu Muslimūna
003-084. بگو: به خدا، و آنچه بر ما نازل شده، و آنچه بر ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط(نوادگان او) نازل گرديده، و آنچه به موسى و عيسى و انبياى [ديگر] از جانب پروردگارشان داده شده گرويديم، و ميان هيچ يك از آنان فرق نمىگذاريم، و ما او را فرمانبرداريم.
Kayfa Yahdī Al-Lahu Qawmāan Kafarū Ba`da 'Īmānihim Wa Shahidū 'Anna Ar-Rasūla Ĥaqqun Wa Jā'ahumu Al-Bayyinātu Wa ۚ Allāhu Lā Yahdī Al-Qawma Až-Žālimīna
003-086. چگونه خداوند قومى را كه بعد از ايمانشان كافر شدند هدايت مىكند؟ با آنكه شهادت دادند كه اين رسول بر حق است، و برايشان دلايل روشن آمد؛ و خداوند قوم بيدادگر را هدايت نمىكند.
'Inna Al-Ladhīna Kafarū Wa Mātū Wa Hum Kuffārun Falan Yuqbala Min 'Aĥadihim Mil'u Al-'Arđi Dhahabāan Wa Law Aftadá Bihi~ ۗ 'Ūlā'ika Lahum `Adhābun 'Alīmun Wa Mā Lahum Min Nāşirīna
003-091. در حقيقت كسانى كه كافر شده و در حال كفر مردهاند، اگر چه [فراخناى (پهنه)] زمين را پر از طلا كنند، و آن را [براى خود] فديه (جريمه) دهند، هرگز از هيچ يك از آنان پذيرفته نگردد. آنان را عذابى دردناك خواهد بود، و ياورانى نخواهند داشت.
003-093. همه خوراكيها بر فرزندان اسرائيل حلال بود، جز آنچه پيش از نزول تورات اسرائيل [= يعقوب] بر خويشتن حرام ساخته بود. بگو: اگر [جز اين است و] راست مىگوييد، تورات را
Fīhi 'Āyātun Bayyinātun Maqāmu 'Ibrāhīma ۖ Wa Man Dakhalahu Kāna 'Āmināan ۗ Wa Lillāh `Alá An-Nāsi Ĥijju Al-Bayti Mani Astaţā`a 'Ilayhi Sabīlāan ۚ Wa Man Kafara Fa'inna Allāha Ghanīyun `Ani Al-`Ālamīna
003-097.در آن نشانههايى روشن است، [از جمله] مقام ابراهيم است، و هر كه در آن درآيد در امان است. و براى خدا، حج آن خانه بر عهده مردم است؛ [البته بر] كسى كه بتواند به سوى آن راه يابد. و هر كه كفر ورزد، يقينا خداوند از جهانيان بىنياز است.
Wa Kayfa Takfurūna Wa 'Antum Tutlá `Alaykum 'Āyātu Allāhi Wa FīkumRasūluhu ۗ Wa Man Ya`taşim Billāhi Faqad Hudiya 'Ilá Şirāţin Mustaqīmin
003-101. و چگونه كفر مىورزيد با اينكه آيات خدا بر شما خوانده مىشود، و پيامبر او ميان شماست؟ و هر كس به خدا تمسك جويد (متوسل شود)، قطعا به راه راست هدايت شده است.
Wa A`taşimū Biĥabli Allāhi Jamī`āan Wa Lā Tafarraqū ۚ Wa Adhkurū Ni`mata Allāhi `Alaykum 'Idh Kuntum 'A`dā'an Fa'allafa Bayna Qulūbikum Fa'aşbaĥtum Bini`matihi~ 'Ikhwānāan Wa Kuntum `Alá Shafā Ĥufratin Mina An-Nāri Fa'anqadhakum Minhā ۗ Kadhālika Yubayyinu Allāhu Lakum 'Āyātihi La`allakum Tahtadūna
003-103. و همگى به ريسمان خدا چنگ زنيد، و پراكنده نشويد. و نعمت خدا را بر خود ياد كنيد؛ آنگاه كه دشمنان [يكديگر] بوديد، پس ميان دلهاى شما الفت انداخت، تا به لطف او برادران هم شديد. و بر كنار پرتگاه آتش بوديد كه شما را از آن رهانيد. اين گونه، خداوند نشانههاى خود را براى شما روشن مىكند، باشد كه شما راه يابيد.
003-106.[در آن] روزى كه چهره هايى سپيد و چهرههايى سياه گردد، اما سياه رويان [به آنان گويند: ] آيا بعد از ايمانتان كفر ورزيديد؟ پس به سزاى آنكه كفر مىورزيديد [اين] عذاب را بچشيد.
KuntumKhayra 'Ummatin 'Ukhrijat Lilnnāsi Ta'murūna Bil-Ma`rūfi Wa Tanhawna `Ani Al-Munkari Wa Tu'uminūna Billāhi ۗ Wa Law 'Āmana 'Ahlu Al-Kitābi Lakāna Khayrāan Lahum ۚ Minhumu Al-Mu'uminūna Wa 'Aktharuhumu Al-Fāsiqūna
003-110. شما بهترين امتى هستيد كه براى مردم پديدار شدهايد؛ به كار پسنديده فرمان مىدهيد، و از كار ناپسند بازمىداريد، و به خدا ايمان داريد، و اگر اهل كتاب ايمان آورده بودند، قطعا برايشان بهتر بود. برخى از آنان مؤمنند، و[لى] بيشترشان نافرمانند.
Đuribat `Alayhimu Adh-Dhillatu 'Ayna Mā Thuqifū 'Illā Biĥablin Mina Allāhi Wa Ĥablin Mina An-Nāsi Wa Bā'ū Bighađabin Mina Allāhi Wa Đuribat `Alayhimu Al-Maskanatu ۚ Dhālika Bi'annahum Kānū Yakfurūna Bi'āyāti Allāhi Wa Yaqtulūna Al-'Anbiyā'a Bighayri Ĥaqqin ۚ Dhālika Bimā `Aşaw Wa Kānū Ya`tadūna
003-112. هر كجا يافته شوند به خوارى دچار شدهاند، مگر آنكه به پناه امان خدا و زينهار مردم [روند] (به مردم متوسل شوند). و به خشمى از خدا گرفتار آمدند، و [مهر] بينوايى بر آنان زده شد؛ اين بدان سبب بود كه به آيات خدا كفر مىورزيدند، و پيامبران را بناحق مىكشتند، [و نيز] اين [عقوبت] به سزاى آن بود كه نافرمانى كردند، و از اندازه درمىگذرانيدند.
Yu'uminūna Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri Wa Ya'murūna Bil-Ma`rūfi Wa Yanhawna `Ani Al-Munkari Wa Yusāri`ūna Fī Al-Khayrāti Wa 'Ūlā'ika Mina Aş-Şāliĥīna
003-114. به خدا و روز قيامت ايمان دارند، و به كار پسنديده فرمان مىدهند، و از كار ناپسند باز مىدارند، و در كارهاى نيك شتاب مىكنند، و آنان از شايستگانند.
Mathalu Mā Yunfiqūna Fī Hadhihi Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Kamathali Rīĥin Fīhā Şirrun 'Aşābat Ĥartha QawminŽalamū 'Anfusahum Fa'ahlakat/hu ۚ Wa Mā Žalamahumu Allāhu Wa Lakin 'Anfusahum Yažlimūna
003-117. مثل آنچه [آنان] در زندگى اين دنيا [در راه دشمنى با پيامبر] خرج مىكنند، همانند بادى است كه در آن سرماى سختى است، كه به كشتزار قومى كه بر خود ستم نمودهاند بوزد، و آن را تباه سازد؛ و خدا به آنان ستم نكرده، بلكه آنان خود بر خويشتن ستم كردهاند.
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Tattakhidhū Biţānatan Min Dūnikum Lā Ya'lūnakumKhabālāan Waddū Mā `AnittumQad Badati Al-Baghđā'u Min 'Afwāhihim Wa Mā Tukhfī Şudūruhum 'Akbaru ۚ Qad Bayyannā Lakumu Al-'Āyāti ۖ 'In Kuntum Ta`qilūna
003-118. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، از غير خودتان [دوست و] همراز مگيريد. [آنان] از هيچ نابكارى در حق شما كوتاهى نمىورزند. آرزو دارند كه در رنج بيفتيد. دشمنى از لحن و سخنشان آشكار است، و آنچه سينههايشان نهان مىدارد بزرگتر است. در حقيقت ما نشانهها [ى دشمنى آنان] را براى شما بيان كرديم، اگر تعقل كنيد.
Hā'antum 'Ūlā'i Tuĥibbūnahum Wa Lā Yuĥibbūnakum Wa Tu'uminūna Bil-Kitābi Kullihi Wa 'Idhā LaqūkumQālū 'Āmannā Wa 'Idhā Khalaw `Ađđū `Alaykumu Al-'Anāmila Mina Al-Ghayži Qul ۚ Mūtū Bighayžikum 'Inna ۗ Allāha `Alīmun Bidhāti Aş-Şudūri
003-119. هان، شما كسانى هستيد كه آنان را دوست داريد، و [حال آنكه] آنان شما را دوست ندارند؛ و شما به همه كتابها[ى خدا] ايمان داريد. و چون با شما برخورد كنند مىگويند ايمان آورديم، و چون [با هم] خلوت كنند، از شدت خشم بر شما، سر انگشتان خود را مىگزند. بگو به خشم خود بميريد، كه خداوند به راز درون سينهها داناست.
'In Tamsaskum Ĥasanatun Tasu'uhum Wa 'In Tuşibkum Sayyi'atun Yafraĥū Bihā ۖ Wa 'In Taşbirū Wa Tattaqū Lā Yađurrukum KayduhumShay'āan ۗ 'Inna Allāha Bimā Ya`malūna Muĥīţun
003-120. اگر به شما خوشى رسد آنان را بد حال مىكند، و اگر به شما گزندى رسد بدان شاد مىشوند. و اگر صبر كنيد و پرهيزگارى نماييد، نيرنگشان هيچ زيانى به شما نمىرساند. يقينا خداوند به آنچه مىكنند احاطه دارد.
Balá ۚ 'In Taşbirū Wa Tattaqū Wa Ya'tūkum Min Fawrihim Hādhā YumdidkumRabbukum Bikhamsati 'Ālāfin Mina Al-Malā'ikati Musawwimīna
003-125. آرى اگر صبر كنيد و پرهيزگارى نماييد، و با همين جوش [و خروش] بر شما بتازند، همانگاه پروردگارتان، شما را با پنج هزار فرشته نشاندار يارى خواهد كرد.
Wa Mā Ja`alahu Allāhu 'Illā Bushrá Lakum Wa Litaţma'inna Qulūbukum Bihi ۗ Wa Mā An-Naşru 'Illā Min `Indi Allāhi Al-`Azīzi Al-Ĥakīmi
003-126. و خدا آن [وعده پيروزى] را، جز مژدهاى براى شما قرار نداد، تا [بدين وسيله شادمان شويد و] دلهاى شما بدان آرامش يابد، و پيروزى جز از جانب خداوند تواناى حكيم نيست.
Wa Al-Ladhīna 'Idhā Fa`alū Fāĥishatan 'Aw Žalamū 'AnfusahumDhakarū Allaha Fāstaghfarū Lidhunūbihim Wa Man Yaghfiru Adh-Dhunūba 'Illā Al-Lahu Wa Lam Yuşirrū `Alá Mā Fa`alū Wa Hum Ya`lamūna
003-135. و آنان كه چون كار زشتى كنند، يا بر خود ستم روا دارند، خدا را به ياد مىآورند، و براى گناهانشان آمرزش مىخواهند. و چه كسى جز خدا گناهان را مىآمرزد؟ و بر آنچه مرتكب شدهاند، با آنكه مىدانند [كه گناه است] پافشارى نمىكنند.
'Ūlā'ika Jazā'uuhum Maghfiratun MinRabbihim Wa Jannātun Tajrī Min Taĥtihā Al-'AnhāruKhālidīna Fīhā ۚ Wa Ni`ma 'Ajru Al-`Āmilīna
003-136. آنان، پاداششان آمرزشى از جانب پروردگارشان، و بوستانهايى است كه از زير [درختان] آن جويبارها روان است. جاودانه در آن بمانند؛ و پاداش اهل عمل چه نيكوست.
'In YamsaskumQarĥun Faqad Massa Al-Qawma Qarĥun Mithluhu ۚ Wa Tilka Al-'Ayyāmu Nudāwiluhā Bayna An-Nāsi Wa Liya`lama Allāhu Al-Ladhīna 'Āmanū Wa Yattakhidha MinkumShuhadā'a Wa ۗ Allāhu Lā Yuĥibbu Až-Žālimīna
003-140. اگر به شما آسيبى رسيده، آن قوم را نيز آسيبى نظير آن رسيد. و ما اين روزها [ى شكست و پيروزى] را ميان مردم، به نوبت مىگردانيم [تا آنان پند گيرند]، و خداوند كسانى را كه [واقعا] ايمان آوردهاند معلوم بدارد، و از ميان شما گواهانى بگيرد؛ و خداوند ستمكاران را دوست نمىدارد.
Wa Mā Muĥammadun 'Illā RasūlunQadKhalat MinQablihi Ar-Rusulu ۚ 'Afa'īn Māta 'Aw Qutila Anqalabtum `Alá 'A`qābikum ۚ Wa Man Yanqalib `Alá `Aqibayhi Falan Yađurra Allāha Shay'āan ۗ Wa Sayajzī Al-Lahu Ash-Shākirīna
003-144. و محمد، جز فرستادهاى كه پيش از او [هم] پيامبرانى [آمده و] گذشتند نيست. آيا اگر او بميرد يا كشته شود، از عقيده خود برمىگرديد؟ و هر كس از عقيده خود بازگردد، هرگز هيچ زيانى به خدا نمىرساند. و به زودى خداوند سپاسگزاران را پاداش مىدهد.
Wa Mā Kāna Linafsin 'An Tamūta 'Illā Bi'idhni Allāhi Kitābāan Mu'uajjalāan ۗ Wa Man YuridThawāba Ad-Dunyā Nu'utihi Minhā Wa Man YuridThawāba Al-'Ākhirati Nu'utihi Minhā ۚ Wa Sanajzī Ash-Shākirīna
003-145. و هيچ نفسى جز به فرمان خدا نميرد. [خداوند مرگ را] به عنوان سرنوشتى معين [مقرر كرده است]؛ و هر كه پاداش اين دنيا را بخواهد، به او از آن مىدهيم، و هر كه پاداش آن سراى را بخواهد، از آن به او مىدهيم، و به زودى سپاسگزاران را پاداش خواهيم داد.
Wa Ka'ayyin Min NabīyinQātala Ma`ahuRibbīyūna Kathīrun Famā Wahanū Limā 'Aşābahum Fī Sabīli Allāhi Wa Mā Đa`ufū Wa Mā Astakānū Wa ۗ Allāhu Yuĥibbu Aş-Şābirīna
003-146. و چه بسيار پيامبرانى كه همراه او تودههاى انبوه كارزار كردند؛ و در برابر آنچه در راه خدا بديشان رسيد سستى نورزيدند، و ناتوان نشدند و تسليم [دشمن] نگرديدند؛ و خداوند شكيبايان را دوست دارد.
Wa Mā Kāna Qawlahum 'Illā 'AnQālū Rabbanā Aghfir Lanā Dhunūbanā Wa 'Isrāfanā Fī 'Amrinā Wa Thabbit 'Aqdāmanā Wa Anşurnā `Alá Al-Qawmi Al-Kāfirīna
003-147. و سخن آنان، جز اين نبود كه گفتند، پروردگارا: گناهان ما و زياده روى ما در كارمان را بر ما ببخش، و گامهاى ما را استوار دار و ما را بر گروه كافران يارى ده.
003-151. به زودى در دلهاى كسانى كه كفر ورزيدهاند بيم خواهيم افكند، زيرا چيزى را با خدا شريك گردانيدهاند كه بر [حقانيت] آن [خدا] دليلى نازل نكرده است؛ و جايگاهشان آتش است و جايگاه ستمگران چه بد است.
Wa LaqadŞadaqakumu Allāhu Wa`dahu~ 'Idh Taĥussūnahum Bi'idhnihi ۖ Ĥattá 'Idhā Fashiltum Wa Tanāza`tum Fī Al-'Amri Wa `Aşaytum Min Ba`di Mā 'Arākum Mā Tuĥibbūna ۚ Minkum Man Yurīdu Ad-Dunyā Wa Minkum Man Yurīdu Al-'Ākhirata ۚ Thumma Şarafakum `Anhum Liyabtaliyakum ۖ Wa Laqad `Afā `Ankum Wa ۗ Allāhu Dhū Fađlin `Alá Al-Mu'uminīna
003-152. و [در نبرد احد] قطعا، خدا وعده خود را با شما راست گردانيد، آنگاه كه به فرمان او آنان را مىكشتيد. تا آنكه سست شديد، و در كار [جنگ و بر سر تقسيم غنايم] با يكديگر به نزاع پرداختيد. و پس از آنكه آنچه را دوست داشتيد [يعنى غنايم را] به شما نشان داد، نافرمانى نموديد. برخى از شما دنيا را، و برخى از شما آخرت را مىخواهد. سپس براى آنكه شما را بيازمايد، از [تعقيب] آنان منصرفتان كرد، و از شما درگذشت؛ و خدا نسبت به مؤمنان با تفضل (لطف) است.
'Idh Tuş`idūna Wa Lā Talwūna `Alá 'Aĥadin Wa Ar-Rasūlu Yad`ūkum Fī 'Ukhrākum Fa'athābakumGhammāan Bighammin Likaylā Taĥzanū `Alá Mā Fātakum Wa Lā Mā 'Aşābakum Wa ۗ Allāhu Khabīrun Bimā Ta`malūna
003-153.[ياد كنيد] هنگامى را كه در حال گريز [از كوه] بالا مىرفتيد، و به هيچ كس توجه نمىكرديد، و پيامبر شما را از پشت سرتان فرا مىخواند؛ پس [خداوند] به سزاى [اين بى انضباطى] غمى بر غمتان [افزود] تا سرانجام بر آنچه از كف دادهايد، و براى آنچه به شما رسيده است اندوهگين نشويد. و خداوند از آنچه مىكنيد آگاه است.
Thumma 'Anzala `Alaykum Min Ba`di Al-Ghammi 'Amanatan Nu`āsāan Yaghshá Ţā'ifatan Minkum ۖ Wa Ţā'ifatunQad 'Ahammat/hum 'Anfusuhum Yažunnūna Billāhi Ghayra Al-Ĥaqqi Žanna Al-Jāhilīyati ۖ Yaqūlūna Hal Lanā Mina Al-'Amri MinShay'in ۗ Qul 'Inna Al-'Amra Kullahu Lillāh ۗ Yukhfūna Fī 'Anfusihim Mā Lā Yubdūna Laka ۖ Yaqūlūna Law Kāna Lanā Mina Al-'Amri Shay'un Mā Qutilnā Hāhunā ۗ Qul Law Kuntum Fī Buyūtikum Labaraza Al-Ladhīna Kutiba `Alayhimu Al-Qatlu 'Ilá Mađāji`ihim ۖ Wa Liyabtaliya Allāhu Mā Fī Şudūrikum Wa Liyumaĥĥişa Mā Fī Qulūbikum Wa ۗ Allāhu `Alīmun Bidhāti Aş-Şudūri
003-154. سپس [خداوند] بعد از آن اندوه، آرامشى [به صورت] خواب سبكى، بر شما فرو فرستاد، كه گروهى از شما را فرا گرفت، و گروهى [تنها] در فكر جان خود بودند، و درباره خدا گمانهاى ناروا، همچون گمانهاى [دوران] جاهليت مىبردند. مىگفتند: آيا ما را در اين كار اختيارى هست؟ بگو سررشته كارها [شكست يا پيروزى] يكسر به دست خداست. آنان چيزى را در دلهايشان پوشيده مىداشتند كه براى تو آشكار نمىكردند. مىگفتند: اگر ما را در اين كار اختيارى بود [و وعده پيامبر واقعيت داشت] در اينجا كشته نمىشديم. بگو: اگر شما در خانههاى خود هم بوديد، كسانى كه كشته شدن بر آنان نوشته شده، قطعا [با پاى خود] به سوى قتلگاههاى خويش مىرفتند. و [اينها ] براى اين است كه خداوند آنچه را در دلهاى شماست [در عمل] بيازمايد، و آنچه را در قلبهاى شماست پاك گرداند. و خدا به راز سينه ها آگاه است.
003-155. روزى كه دو گروه [در احد] با هم روياروى شدند، كسانى كه از ميان شما [به دشمن] پشت كردند، در حقيقت، جز اين نبود كه به سبب پارهاى از آنچه [از گناه] حاصل كرده بودند، شيطان آنان را بلغزانيد. و قطعا خدا از ايشان درگذشت، زيرا خدا آمرزگار بردبار است.
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Takūnū Kālladhīna Kafarū Wa Qālū Li'khwānihim 'Idhā Đarabū Fī Al-'Arđi 'Aw Kānū Ghuzzan Law Kānū `Indanā Mā Mātū Wa Mā Qutilū Liyaj`ala Allāhu Dhālika Ĥasratan Fī Qulūbihim Wa ۗ Allāhu Yuĥyī Wa Yumītu Wa ۗ Allāhu Bimā Ta`malūna Başīrun
003-156. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، همچون كسانى نباشيد كه كفر ورزيدند، و به برادرانشان هنگامى كه به سفر رفته [و در سفر مردند]، و يا جهاد گر شدند [و كشته شدند] گفتند: اگر نزد ما [مانده] بودند نمىمردند، و كشته نمىشدند. [شما چنين سخنانى مگوييد] تا خدا آن را در دلهايشان حسرتى قرار دهد. و خدا[ست كه] زنده مىكند و مىميراند. و خدا[ست كه] به آنچه مىكنيد بيناست.
Fabimā Raĥmatin Mina Allāhi Linta Lahum ۖ Wa Law Kunta Fažžāan Ghalīža Al-Qalbi Lānfađđū Min Ĥawlika ۖ Fā`fu `Anhum Wa Astaghfir Lahum Wa Shāwirhum Fī Al-'Amri ۖ Fa'idhā `Azamta Fatawakkal `Alá Allāhi ۚ 'Inna Allāha Yuĥibbu Al-Mutawakkilīna
003-159. پس به [بركت] رحمت الهى، با آنان نرم خو [و پرمهر] شدى؛ و اگر تند خو و سختدل بودى، قطعا از پيرامون تو پراكنده مىشدند. پس از آنان درگذر، و برايشان آمرزش بخواه، و در كار[ها] با آنان مشورت كن؛ و چون تصميم گرفتى بر خدا توكل كن. زيرا خداوند توكل كنندگان را دوست مىدارد.
'In Yanşurkumu Allāhu Falā Ghāliba Lakum ۖ Wa 'In Yakhdhulkum FamanDhā Al-Ladhī Yanşurukum Min Ba`dihi ۗ Wa `Alá Allāhi Falyatawakkali Al-Mu'uminūna
003-160. اگر خدا شما را يارى كند، هيچ كس بر شما غالب نخواهد شد. و اگر دست از يارى شما بردارد، چه كسى بعد از او شما را يارى خواهد كرد؟ و مؤمنان بايد تنها بر خدا توكل كنند.
Wa Mā Kāna Linabīyin 'An Yaghulla ۚ Wa Man Yaghlul Ya'ti Bimā Ghalla Yawma Al-Qiyāmati ۚ Thumma Tuwaffá Kullu Nafsin Mā Kasabat Wa Hum Lā Yužlamūna
003-161. و هيچ پيامبرى را نسزد كه خيانت ورزد، و هر كس خيانت ورزد روز قيامت با آنچه در آن خيانت كرده بيايد، آنگاه به هر كس [پاداش] آنچه كسب كرده به تمامى داده مىشود، و بر آنان ستم نرود.
Laqad Manna Allāhu `Alá Al-Mu'uminīna 'Idh Ba`atha FīhimRasūlāan Min 'Anfusihim Yatlū `Alayhim 'Āyātihi Wa Yuzakkīhim Wa Yu`allimuhumu Al-Kitāba Wa Al-Ĥikmata Wa 'In Kānū MinQablu Lafī Đalālin Mubīnin
003-164. به يقين خدا بر مؤمنان منت نهاد، [كه] پيامبرى از خودشان در ميان آنان برانگيخت، تا آيات خود را بر ايشان بخواند، و پاكشان گرداند، و كتاب و حكمت به آنان بياموزد؛ قطعا پيش از آن، در گمراهى آشكارى بودند.
'Awalammā 'Aşābatkum MuşībatunQad 'Aşabtum Mithlayhā Qultum 'Anná Hādhā ۖ Qul Huwa Min `Indi 'Anfusikum ۗ 'Inna Allāha `Alá Kulli Shay'inQadīrun
003-165. آيا چون به شما [در نبرد احد] مصيبتى رسيد، [با آنكه در نبرد بدر] دو برابرش را [به دشمنان خود] رسانديد، گفتيد اين [مصيبت] از كجا [به ما رسيد]؟ بگو: آن از خود شما [و ناشى از بى انضباطى خودتان] است. آرى خدا به هر چيزى تواناست.
003-167. همچنين كسانى را كه دو رويى نمودند [نيز] معلوم بدارد. و به ايشان گفته شد: بياييد در راه خدا بجنگيد يا دفاع كنيد. گفتند: اگر جنگيدن مىدانستيم مسلما از شما پيروى مىكرديم. آن روز آنان به كفر نزديكتر بودند تا به ايمان. به زبان خويش چيزى مىگفتند كه در دلهايشان نبود، و خدا به آنچه مى نهفتند داناتر است.
Al-Ladhīna Qālū Li'khwānihim Wa Qa`adū Law 'Aţā`ūnā Mā Qutilū ۗ Qul Fādra'ū `An 'Anfusikumu Al-Mawta 'In KuntumŞādiqīna
003-168. همان كسانى كه [خود در خانه] نشستند و درباره دوستان خود گفتند: اگر از ما پيروى مىكردند كشته نمىشدند. بگو اگر راست مىگوييد مرگ را از خودتان دور كنيد.
Fariĥīna Bimā 'Ātāhumu Allāhu Min Fađlihi Wa Yastabshirūna Bial-Ladhīna Lam Yalĥaqū Bihim Min Khalfihim 'Allā Khawfun `Alayhim Wa Lā Hum Yaĥzanūna
003-170. به آنچه خدا از فضل خود به آنان داده است شادمانند، و براى كسانى كه از پى ايشانند و هنوز به آنان نپيوستهاند، شادى مىكنند؛ كه نه بيمى بر ايشان است و نه اندوهگين مىشوند.
Al-Ladhīna Astajābū Lillāh Wa Ar-Rasūli Min Ba`di Mā 'Aşābahumu Al-Qarĥu ۚ Lilladhīna 'Aĥsanū Minhum Wa Attaqaw 'Ajrun `Ažīmun
003-172. كسانى كه [در نبرد احد] پس از آنكه زخم برداشته بودند، دعوت خدا و پيامبر [او] را اجابت كردند، براى كسانى از آنان كه نيكى و پرهيزگارى كردند، پاداشى بزرگ است.
Al-Ladhīna Qāla Lahumu An-Nāsu 'Inna An-Nāsa Qad Jama`ū Lakum Fākhshawhum Fazādahum 'Īmānāan Wa Qālū Ĥasbunā Al-Lahu Wa Ni`ma Al-Wakīlu
003-173. همان كسانى كه [برخى از] مردم به ايشان گفتند: مردمان براى [جنگ با] شما گرد آمدهاند، پس از آن بترسيد. و[لى اين سخن] بر ايمانشان افزود و گفتند: خدا ما را بس است، و نيكو حمايت گرى است.
Fānqalabū Bini`matin Mina Allāhi Wa Fađlin Lam Yamsas/hum Sū'un Wa Attaba`ū Riđwāna Allāhi Wa ۗ Allāhu Dhū Fađlin `Ažīmin
003-174. پس با نعمت و بخششى از جانب خدا [از ميدان نبرد] بازگشتند، در حالى كه هيچ آسيبى به آنان نرسيده بود، و همچنان خشنودى خدا را پيروى كردند؛ و خداوند داراى بخششى عظيم است.
Wa Lā Yaĥzunka Al-Ladhīna Yusāri`ūna Fī Al-Kufri ۚ 'Innahum Lan Yađurrū Allaha Shay'āan ۗ Yurīdu Allāhu 'Allā Yaj`ala Lahum Ĥažžāan Fī Al-'Ākhirati ۖ Wa Lahum `Adhābun `Ažīmun
003-176. و كسانى كه در كفر مىكوشند تو را اندوهگين نسازند، كه آنان هرگز به خدا هيچ زيانى نمىرسانند. خداوند مىخواهد در آخرت براى آنان بهرهاى قرار ندهد، و براى ايشان عذابى بزرگ است.
Wa Lā Yaĥsabanna Al-Ladhīna Kafarū 'Annamā Numlī LahumKhayrun Li'anfusihim ۚ 'Innamā Numlī Lahum Liyazdādū 'Ithmāan ۚ Wa Lahum `Adhābun Muhīnun
003-178. و البته نبايد كسانى كه كافر شدهاند تصور كنند، اينكه به ايشان مهلت مىدهيم، براى آنان نيكوست. ما فقط به ايشان مهلت مىدهيم تا بر گناه [خود] بيفزايند، و [آنگاه] عذابى خفت آور خواهند داشت.
Mā Kāna Allāhu Liyadhara Al-Mu'uminīna `Alá Mā 'Antum `Alayhi Ĥattá Yamīza Al-Khabītha Mina Aţ-Ţayyibi ۗ Wa Mā Kāna Allāhu Liyuţli`akum `Alá Al-Ghaybi Wa Lakinna Allāha Yajtabī MinRusulihi Man Yashā'u ۖ Fa'āminū Billāhi Wa Rusulihi ۚ Wa 'In Tu'uminū Wa Tattaqū Falakum 'Ajrun `Ažīmun
003-179. خدا بر آن نيست كه مؤمنان را به اين [حالى] كه شما بر آن هستيد واگذارد، تا آنكه پليد را از پاك جدا كند. و خدا بر آن نيست كه شما را از غيب آگاه گرداند؛ ولى خدا از ميان فرستادگانش هر كه را بخواهد برمىگزيند. پس به خدا و پيامبرانش ايمان بياوريد؛ و اگر بگرويد و پرهيزگارى كنيد، براى شما پاداشى بزرگ خواهد بود.
Wa Lā Yaĥsabanna Al-Ladhīna Yabkhalūna Bimā 'Ātāhumu Allāhu Min Fađlihi Huwa Khayrāan Lahum ۖ Bal Huwa Sharrun Lahum ۖ Sayuţawwaqūna Mā Bakhilū Bihi Yawma Al-Qiyāmati ۗ Wa Lillāh Mīrāthu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa ۗ Allāhu Bimā Ta`malūna Khabīrun
003-180. و كسانى كه به آنچه خدا از فضل خود به آنان عطا كرده بخل مىورزند، هرگز تصور نكنند كه آن [بخل] براى آنان خوب است، بلكه برايشان بد است. به زودى آنچه كه به آن بخل ورزيدهاند، روز قيامت طوق گردنشان مىشود. ميراث آسمانها و زمين از آن خداست. و خدا به آنچه مىكنيد آگاه است.
Laqad Sami`a Allāhu Qawla Al-Ladhīna Qālū 'Inna Allāha Faqīrun Wa Naĥnu 'Aghniyā'u ۘ Sanaktubu Mā Qālū Wa Qatlahumu Al-'Anbiyā'a Bighayri Ĥaqqin Wa Naqūlu Dhūqū `Adhāba Al-Ĥarīqi
003-181. مسلما خداوند سخن كسانى را كه گفتند خدا نيازمند است و ما توانگريم شنيد. به زودى آنچه را گفتند، و بنا حق كشتن آنان پيامبران را خواهيم نوشت، و خواهيم گفت: بچشيد عذاب سوزان را.
003-183. همانان كه گفتند: خدا با ما پيمان بسته كه به هيچ پيامبرى ايمان نياوريم تا براى ما قربانيى بياورد، كه آتش [آسمانى] آن را [به نشانه قبول] بسوزاند. بگو: قطعا پيش از من پيامبرانى بودند كه دلايل آشكار را با آنچه گفتيد براى شما آوردند. اگر راست مى گوييد پس چرا آنان را كشتيد؟
Kullu NafsinDhā'iqatu Al-Mawti ۗ Wa 'Innamā Tuwaffawna 'Ujūrakum Yawma Al-Qiyāmati ۖ Faman Zuĥziĥa `Ani An-Nāri Wa 'Udkhila Al-Jannata Faqad Fāza ۗ Wa Mā Al-Ĥayāatu Ad-Dunyā 'Illā Matā`u Al-Ghurūri
003-185. هر جاندارى چشنده [طعم] مرگ است. و همانا روز رستاخيز پاداشهايتان به طور كامل به شما داده مىشود. پس هر كه را از آتش به دور دارند و در بهشت درآورند، قطعا كامياب شده است؛ و زندگى دنيا جز مايه فريب نيست.
Latublawunna Fī 'Amwālikum Wa 'Anfusikum Wa Latasma`unna Mina Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba MinQablikum Wa Mina Al-Ladhīna 'Ashrakū 'Adhan Kathīrāan ۚ Wa 'In Taşbirū Wa Tattaqū Fa'inna Dhālika Min `Azmi Al-'Umūri
003-186. قطعا در مالها و جانهايتان آزموده خواهيد شد، و از كسانى كه پيش از شما به آنان كتاب داده شده، و [نيز] از كسانى كه به شرك گراييدهاند، [سخنان دل] آزار بسيارى خواهيد شنيد. و[لى] اگر صبر كنيد و پرهيزگارى نماييد، اين [ايستادگى] حاكى از عزم استوار [شما] در كارهاست.
Wa 'Idh 'Akhadha Allāhu Mīthāqa Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Latubayyinunnahu Lilnnāsi Wa Lā Taktumūnahu Fanabadhūhu Warā'a Žuhūrihim Wa Ashtaraw Bihi ThamanāanQalīlāan ۖ Fabi'sa Mā Yashtarūna
003-187. و [ياد كن] هنگامى را كه خداوند از كسانى كه به آنان كتاب داده شده پيمان گرفت، كه حتما بايد آن را [به وضوح] براى مردم بيان نماييد، و كتمانش مكنيد. پس آن [عهد] را پشت سر خود انداختند، و در برابر آن بهايى ناچيز به دست آوردند. و چه بد معاملهاى كردند.
Lā Taĥsabanna Al-Ladhīna Yafraĥūna Bimā 'Ataw Wa Yuĥibbūna 'An Yuĥmadū Bimā Lam Yaf`alū Falā Taĥsabannahum Bimafāzatin Mina Al-`Adhābi ۖ Wa Lahum `Adhābun 'Alīmun
003-188. البته گمان مبر، كسانى كه بدانچه كردهاند شادمانى مىكنند، و دوست دارند به آنچه نكردهاند، مورد ستايش قرار گيرند. قطعا گمان مبر كه براى آنان نجاتى از عذاب است؛ [كه] عذابى دردناك خواهند داشت.
Al-Ladhīna Yadhkurūna Allāha Qiyāmāan Wa Qu`ūdāan Wa `Alá Junūbihim Wa Yatafakkarūna Fī Khalqi As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Rabbanā Mā Khalaqta Hādhā Bāţilāan Subĥānaka Faqinā `Adhāba An-Nāri
003-191. همانان كه خدا را [در همه احوال]، ايستاده و نشسته، و به پهلو آرميده ياد مىكنند، و در آفرينش آسمانها و زمين مىانديشند، [كه: ] پروردگارا، اينها را بيهوده نيافريدهاى؛ منزهى تو؛ پس ما را از عذاب آتش دوزخ در امان بدار.
003-193. پروردگارا، ما شنيديم كه دعوتگرى به ايمان فرا مىخواند كه: به پروردگار خود ايمان آوريد، پس ايمان آورديم. پروردگارا، گناهان ما را بيامرز، و بديهاى ما را بزداى، و ما را در زمره نيكان بميران.
Rabbanā Wa 'Ātinā Mā Wa`adtanā `Alá Rusulika Wa Lā Tukhzinā Yawma Al-Qiyāmati ۗ 'Innaka Lā Tukhlifu Al-Mī`āda
003-194. پروردگارا، و آنچه را كه به وسيله فرستادگانت به ما وعده دادهاى، به ما عطا كن، و ما را روز رستاخيز رسوا مگردان، زيرا تو وعدهات را خلاف نمىكنى.
Fāstajāba LahumRabbuhum 'Annī Lā 'Uđī`u `Amala `Āmilin Minkum MinDhakarin 'Aw 'Unthá ۖ Ba`đukum Min Ba`đin ۖ Fa-Al-Ladhīna Hājarū Wa 'Ukhrijū Min Diyārihim Wa 'Ūdhū Fī Sabīlī Wa Qātalū Wa Qutilū La'ukaffiranna `Anhum Sayyi'ātihim Wa La'udkhilannahum Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'AnhāruThawābāan Min `Indi Allāhi Wa ۗ Allāhu `Indahu Ĥusnu Ath-Thawābi
003-195. پس، پروردگارشان دعاى آنان را اجابت كرد [و فرمود كه: ] من عمل هيچ صاحب عملى از شما را، از مرد يا زن، كه همه از يكديگريد، تباه نمىكنم. پس كسانى كه هجرت كرده، و از خانههاى خود رانده شده، و در راه من آزار ديده، و جنگيده، و كشته شدهاند، بديهايشان را از آنان مىزدايم، و آنان را در باغهايى كه از زير [درختان] آن نهرها روان است، درمىآورم. [اين] پاداشى است از جانب خدا؛ و پاداش نيكو نزد خداست.
Lakini Al-Ladhīna Attaqaw Rabbahum Lahum Jannātun Tajrī Min Taĥtihā Al-'AnhāruKhālidīna Fīhā Nuzulāan Min `Indi Allāhi ۗ Wa Mā `Inda Allāhi Khayrun Lil'abrāri
003-198. ولى كسانى كه پرواى پروردگارشان را پيشه ساختهاند، باغهايى خواهند داشت كه از زير [درختان] آن نهرها روان است. در آنجا جاودانه بمانند. [اين] پذيرايى از جانب خداست؛ و آنچه نزد خداست براى نيكان بهتر است.
Wa 'Inna Min 'Ahli Al-Kitābi Laman Yu'uminu Billāhi Wa Mā 'Unzila 'Ilaykum Wa Mā 'Unzila 'IlayhimKhāshi`īna Lillāh Lā Yashtarūna Bi'āyāti Allāhi ThamanāanQalīlāan ۗ 'Ūlā'ika Lahum 'Ajruhum `Inda Rabbihim ۗ 'Inna Allāha Sarī`u Al-Ĥisābi
003-199. و البته از ميان اهل كتاب، كسانى هستند كه به خدا و بدانچه به سوى شما نازل شده، و به آنچه به سوى خودشان فرود آمده ايمان دارند؛ در حالى كه در برابر خدا خاشعند (متواضح هستند)؛ و آيات خدا را به بهاى ناچيزى نمىفروشند. اينانند كه نزد پروردگارشان پاداش خود را خواهند داشت. آرى خدا زود شمار است.
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
