005-002. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، حرمت شعاير خدا و ماه حرام و قربانى بىنشان و قربانيهاى گردن بنددار و راهيان بيت الحرام را كه فضل و خشنودى پروردگار خود را مىطلبند نگه داريد، و چون از احرام بيرون آمديد [مىتوانيد] شكار كنيد؛ و البته نبايد كينه توزى گروهى كه شما را از مسجد الحرام باز داشتند، شما را به تعدى وا دارد. و در نيكوكارى و پرهيزگارى با يكديگر همكارى كنيد، و در گناه و تعدى دستيار هم نشويد؛ و از خدا پروا كنيد (از نافرمانی خدا حذر کنيد) كه خدا سخت
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Tuĥillū Sha`ā'ira Allāhi Wa Lā Ash-Shahra Al-Ĥarāma Wa Lā Al-Hadya Wa Lā Al-Qalā'ida Wa Lā 'Āmmīna Al-Bayta Al-Ĥarāma Yabtaghūna Fađlāan MinRabbihim Wa Riđwānāan ۚ Wa 'Idhā Ĥalaltum Fāşţādū ۚ Wa Lā YajrimannakumShana'ānu Qawmin 'AnŞaddūkum `Ani Al-Masjidi Al-Ĥarāmi 'An Ta`tadū ۘ Wa Ta`āwanū `Alá Al-Birri Wa At-Taqwá ۖ Wa Lā Ta`āwanū `Alá Al-'Ithmi Wa Al-`Udwāni ۚ Wa Attaqū Allaha ۖ 'Inna Allāha Shadīdu Al-`Iqābi
005-002. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، حرمت شعاير خدا و ماه حرام و قربانى بىنشان و قربانيهاى گردن بنددار و راهيان بيت الحرام را كه فضل و خشنودى پروردگار خود را مىطلبند نگه داريد، و چون از احرام بيرون آمديد [مىتوانيد] شكار كنيد؛ و البته نبايد كينه توزى گروهى كه شما را از مسجد الحرام باز داشتند، شما را به تعدى وا دارد. و در نيكوكارى و پرهيزگارى با يكديگر همكارى كنيد، و در گناه و تعدى دستيار هم نشويد؛ و از خدا پروا كنيد (از نافرمانی خدا حذر کنيد) كه خدا سخت
Ĥurrimat `Alaykumu Al-Maytatu Wa Ad-Damu Wa Laĥmu Al-Khinzīri Wa Mā 'Uhilla Lighayri Allāhi Bihi Wa Al-Munkhaniqatu Wa Al-Mawqūdhatu Wa Al-Mutaraddiyatu Wa An-Naţīĥatu Wa Mā 'Akala As-Sabu`u 'Illā Mā Dhakkaytum Wa Mā Dhubiĥa `Alá An-Nuşubi Wa 'An Tastaqsimū Bil-'Azlāmi ۚ Dhālikum Fisqun ۗ Al-Yawma Ya'isa Al-Ladhīna Kafarū Min Dīnikum Falā Takhshawhum Wa Akhshawnī ۚ Al-Yawma 'Akmaltu Lakum Dīnakum Wa 'Atmamtu `Alaykum Ni`matī Wa Rađītu Lakumu Al-'Islāma Dīnāan ۚ Famani Ađţurra Fī Makhmaşatin Ghayra Mutajānifin L'ithmin ۙ Fa'inna Allāha GhafūrunRaĥīmun
005-003.بر شما حرام شده است: مردار، و خون، و گوشت خوك، و آنچه به نام غير خدا كشته شده باشد، و [حيوان حلال گوشت] خفه شده، و به چوب مرده، و از بلندى افتاده، و به ضرب شاخ مرده، و آنچه درنده از آن خورده باشد، مگر آنچه را [كه زنده دريافته، و خود] سر ببريد، و [همچنين] آنچه براى بتان سربريده شده، و [نيز] قسمت كردن شما [چيزى را،] به وسيله تيرهاى قرعه. اين [كارها همه] نافرمانى [خدا] ست. امروز كسانى كه كافر شدهاند، از [كارشكنى در] دين شما نوميد گرديدهاند، پس از ايشان مترسيد و از من بترسيد (از نافرمانی و عذاب خدا بترسيد). امروز دين شما را برايتان كامل و نعمت خود را بر شما تمام گردانيدم، و اسلام (تسليم خدا بودن) را براى شما [به عنوان] آيينى برگزيدم. و هر كس دچار گرسنگى شود، بىآنكه به گناه متمايل باشد [اگر از آنچه منع شده است بخورد]؛ بى ترديد خدا آمرزنده مهربان است.
Yas'alūnaka Mādhā 'Uĥilla Lahum ۖ Qul 'Uĥilla Lakumu Aţ-Ţayyibātu ۙ Wa Mā `Allamtum Mina Al-Jawāriĥi Mukallibīna Tu`allimūnahunna Mimmā `Allamakumu Allāhu ۖ Fakulū Mimmā 'Amsakna `Alaykum Wa Adhkurū Asma Allāhi `Alayhi ۖ Wa Attaqū Allaha ۚ 'Inna Allāha Sarī`u Al-Ĥisābi
005-004.از تو مىپرسند چه چيزى براى آنان حلال شده است؟ بگو: چيزهاى پاكيزه براى شما حلال گرديده، و [نيز صيد] حيوانات شكارگر، كه شما بعنوان مربيان سگهاى شكارى از آنچه خدايتان آموخته، به آنها تعليم دادهايد [براى شما حلال شده است]. پس از آنچه آنها براى شما گرفته و نگاه داشتهاند بخوريد، و نام خدا را بر آن ببريد؛ و پرواى خدا
Al-Yawma 'Uĥilla Lakumu Aţ-Ţayyibātu ۖ Wa Ţa`āmu Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Ĥillun Lakum Wa Ţa`āmukum Ĥillun Lahum Wa ۖ Al-Muĥşanātu Mina Al-Mu'umināti Wa Al-Muĥşanātu Mina Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba MinQablikum 'Idhā 'Ātaytumūhunna 'Ujūrahunna Muĥşinīna Ghayra Musāfiĥīna Wa Lā Muttakhidhī 'Akhdānin ۗ Wa Man Yakfur Bil-'Īmāni Faqad Ĥabiţa `Amaluhu Wa Huwa Fī Al-'Ākhirati Mina Al-Khāsirīna
005-005.امروز چيزهاى پاكيزه براى شما حلال شده، و طعام كسانى كه اهل كتابند براى شما حلال و طعام شما براى آنان حلال است. و [بر شما حلال است ازدواج با] زنان پاكدامن از مسلمان، و زنان پاكدامن از كسانى كه پيش از شما كتاب [آسمانى] به آنان داده شده، به شرط آنكه مهرهايشان را به ايشان بدهيد، در حالى كه خود پاكدامن باشيد، نه زناكار، و نه آنكه زنان را در پنهانى دوست خود بگيريد. و هر كس در ايمان خود شك كند، قطعا عملش تباه شده، و در آخرت از زيانكاران است.
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'Idhā Qumtum 'Ilá Aş-Şalāati Fāghsilū Wujūhakum Wa 'Aydiyakum 'Ilá Al-Marāfiqi Wa Amsaĥū Biru'ūsikum Wa 'Arjulakum 'Ilá Al-Ka`bayni ۚ Wa 'In Kuntum Junubāan Fa Aţţahharū ۚ Wa 'In Kuntum Marđá 'Aw `Alá Safarin 'Aw Jā'a 'Aĥadun Minkum Mina Al-Ghā'iţi 'Aw Lāmastumu An-Nisā' Falam Tajidū Mā'an Fatayammamū Şa`īdāanŢayyibāan Fāmsaĥū Biwujūhikum Wa 'Aydīkum Minhu ۚ Mā Yurīdu Allāhu Liyaj`ala `Alaykum Min Ĥarajin Wa Lakin Yurīdu Liyuţahhirakum Waliyutimma Ni`matahu `Alaykum La`allakum Tashkurūna
005-006. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، چون به [عزم] نماز برخيزيد، صورت و دستهايتان را تا آرنج بشوييد، و سر و پاهاى خودتان را، تا برآمدگى پيشين [هر دو پا] مسح كنيد. و اگر جنبايد خود را پاك كنيد [= غسل نماييد]، و اگر بيمار يا در سفر بوديد، يا يكى از شما از قضاى حاجت آمد، يا با زنان نزديكى كردهايد و آبى نيافتيد، پس با خاك پاك تيمم كنيد، و از آن به صورت و دستهايتان بكشيد. خدا نمىخواهد بر شما تنگ بگيرد، ليكن مىخواهد شما را پاك و نعمتش را بر شما تمام گرداند،
Wa Adhkurū Ni`mata Allāhi `Alaykum Wa Mīthāqahu Al-Ladhī Wa Athaqakum Bihi~ 'IdhQultum Sami`nā Wa 'Aţa`nā ۖ Wa Attaqū Allaha ۚ 'Inna Allāha `Alīmun Bidhāti Aş-Şudūri
005-007. و نعمتى را كه خدا بر شما ارزانى داشته، و [نيز] پيمانى را كه شما را به [انجام] آن متعهد گردانيده، به ياد آوريد. آنگاه كه گفتيد: شنيديم و اطاعت كرديم. و از خدا پروا(از نافرمانی خدا حذر کنيد)، كه
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Kūnū Qawwāmīna Lillāh Shuhadā'a Bil-Qisţi ۖ Wa Lā YajrimannakumShana'ānu Qawmin `Alá 'Allā Ta`dilū ۚ A`dilū Huwa 'Aqrabu Lilttaqwá ۖ Wa Attaqū Allaha ۚ 'Inna Allāha Khabīrun Bimā Ta`malūna
005-008.اى كسانى كه ايمان آوردهايد، براى خدا به داد برخيزيد، [و] به عدالت شهادت دهيد. و البته نبايد دشمنى گروهى، شما را بر آن دارد كه عدالت نكنيد. عدالت كنيد كه آن به تقوا نزديكتر است. و
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Adhkurū Ni`mata Allāhi `Alaykum 'Idh Hamma Qawmun 'An Yabsuţū 'Ilaykum 'Aydiyahum Fakaffa 'Aydiyahum `Ankum ۖ Wa Attaqū Allaha ۚ Wa `Alá Allāhi Falyatawakkali Al-Mu'uminūna
005-011. اى كسانى كه ايمان آوردهايد: نعمت خدا را بر خود ياد كنيد. آنگاه كه قومى آهنگ آن داشتند كه بر شما دست يازند (دست درازی کنند)، و [خدا] دستشان را از شما كوتاه داشت. و از خدا (از نافرمانی خدا حذر کنيد)، و مؤمنان بايد تنها بر خدا توكل كنند.
Wa Laqad 'Akhadha Allāhu Mīthāqa Banī 'Isrā'īla Wa Ba`athnā Minhumu Athnay `Ashara Naqībāan ۖ Wa Qāla Allāhu 'Innī Ma`akum ۖ La'in 'Aqamtumu Aş-Şalāata Wa 'Ātaytumu Az-Zakāata Wa 'Āmantum Birusulī Wa `Azzartumūhum Wa 'Aqrađtumu Allāha Qarđāan Ĥasanāan La'ukaffiranna `Ankum Sayyi'ātikum Wa La'udkhilannakum Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru ۚ Faman Kafara Ba`da Dhālika Minkum FaqadĐalla Sawā'a As-Sabīli
005-012. در حقيقت خدا، از فرزندان اسرائيل پيمان گرفت، و از آنان دوازده سركرده برانگيختيم. و خدا فرمود: من با شما هستم اگر نماز برپا داريد، و زكات بدهيد، و به فرستادگانم ايمان بياوريد، و ياريشان كنيد، و وام نيكويى به خدا بدهيد، قطعا گناهانتان را از شما مىزدايم، و شما را به باغهايى كه از زير [درختان] آن نهرها روان است در مىآورم. پس هر كس از شما بعد از اين كفر ورزد، در حقيقت از راه راست گمراه شده است.
Fabimā Naqđihim Mīthāqahum La`annāhum Wa Ja`alnā QulūbahumQāsiyatan ۖ Yuĥarrifūna Al-Kalima `An Mawāđi`ihi ۙ Wa Nasū Ĥažžāan Mimmā Dhukkirū Bihi ۚ Wa Lā Tazālu Taţţali`u `Alá Khā'inatin Minhum 'Illā Qalīlāan Minhum ۖ Fā`fu `Anhum Wa Aşfaĥ ۚ 'Inna Allāha Yuĥibbu Al-Muĥsinīna
005-013. پس به [سزاى] پيمان شكستنشان لعنتشان كرديم، و دلهايشان را سخت گردانيديم. [به طورى كه] كلمات را از مواضع خود تحريف مىكنند (معنی سخنان را از جای خود تغيير ميدهند)، و بخشى از آنچه را بدان اندرز داده شده بودند، به فراموشى سپردند. و تو همواره بر خيانتى از آنان آگاه مىشوى، مگر [شمارى] اندك از ايشان [كه خيانتكار نيستند]. پس از آنان درگذر و چشم پوشى كن، كه خدا نيكوكاران را دوست مىدارد.
Wa Mina Al-Ladhīna Qālū 'Innā Naşārá 'Akhadhnā Mīthāqahum Fanasū Ĥažžāan Mimmā Dhukkirū Bihi Fa'aghraynā Baynahumu Al-`Adāwata Wa Al-Baghđā'a 'Ilá Yawmi Al-Qiyāmati ۚ Wa Sawfa Yunabbi'uhumu Allāhu Bimā Kānū Yaşna`ūna
005-014. و از كسانى كه گفتند ما نصرانى (مسيحی) هستيم، از ايشان [نيز] پيمان گرفتيم. و[لى] بخشى از آنچه را بدان اندرز داده شده بودند، فراموش كردند، و ما [هم] تا روز قيامت، ميانشان دشمنى و كينه افكنديم. و به زودى خدا آنان را از آنچه مىكردهاند [و مىساختهاند] خبر مىدهد.
Yā 'Ahla Al-Kitābi Qad Jā'akumRasūlunā Yubayyinu Lakum Kathīrāan Mimmā Kuntum Tukhfūna Mina Al-Kitābi Wa Ya`fū `An Kathīrin ۚ Qad Jā'akum Mina Allāhi Nūrun Wa Kitābun Mubīnun
005-015. اى اهل كتاب، پيامبر ما به سوى شما آمده است، كه بسيارى از چيزهايى از كتاب [آسمانى خود] را كه پوشيده مىداشتيد، براى شما بيان مىكند، و از بسيارى [خطاهاى شما] درمىگذرد. قطعا، براى شما از جانب خدا روشنايى و كتابى روشنگر آمده است.
Yahdī Bihi Allāhu Mani Attaba`a Riđwānahu Subula As-Salāmi Wa Yukhrijuhum Mina Až-Žulumāti 'Ilá An-Nūri Bi'idhnihi Wa Yahdīhim 'Ilá Şirāţin Mustaqīmin
005-016. خدا هر كه را از خشنودى او پيروى كند، به وسيله آن [كتاب]، به راههاى سلامت رهنمون مىشود؛ و به توفيق خويش، آنان را از تاريكيها به سوى روشنايى بيرون مىبرد؛ و به راهى راست هدايتشان مىكند.
Laqad Kafara Al-Ladhīna Qālū 'Inna Allāha Huwa Al-Masīĥu Abnu Maryama ۚ Qul Faman Yamliku Mina Allāhi Shay'āan 'In 'Arāda 'An Yuhlika Al-Masīĥa Abna Maryama Wa 'Ummahu Wa Man Fī Al-'Arđi Jamī`āan ۗ Wa Lillāh Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā ۚ Ykhluqu Mā Yashā'u Wa ۚ Allāhu `Alá Kulli Shay'inQadīrun
005-017. كسانى كه گفتند خدا همان مسيح پسر مريم است، مسلما كافر شدهاند. بگو: اگر [خدا] اراده كند كه مسيح پسر مريم و مادرش و هر كه را كه در زمين است جملگى به هلاكت رساند، چه كسى در مقابل خدا اختيارى دارد؟ فرمانروايى آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است، از آن خداست. هر چه بخواهد مىآفريند، و خدا بر هر چيزى تواناست.
Wa Qālati Al-Yahūdu Wa An-Naşārá Naĥnu 'Abnā'u Allāhi Wa 'Aĥibbā'uuhu ۚ Qul Falima Yu`adhdhibukum Bidhunūbikum ۖ Bal 'Antum Basharun Mimman Khalaqa ۚ Yaghfiru Liman Yashā'u Wa Yu`adhdhibu Man Yashā'u ۚ Wa Lillāh Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā ۖ Wa 'Ilayhi Al-Maşīru
005-018. و يهودان و ترسايان گفتند، ما پسران خدا و دوستان او هستيم. بگو: پس چرا شما را به [كيفر] گناهانتان عذاب مىكند؟ [نه،] بلكه شما [هم] بشريد، از جمله كسانى كه آفريده است. هر كه را بخواهد مىآمرزد، و هر كه را بخواهد عذاب مىكند. و فرمانروايى آسمانها و زمين، و آنچه ميان آن دو مىباشد از آن خداست، و بازگشت [همه] به سوى اوست.
Yā 'Ahla Al-Kitābi Qad Jā'akumRasūlunā Yubayyinu Lakum `Alá Fatratin Mina Ar-Rusuli 'An Taqūlū Mā Jā'anā Min Bashīrin Wa Lā Nadhīrin ۖ Faqad Jā'akum Bashīrun Wa Nadhīrun Wa ۗ Allāhu `Alá Kulli Shay'inQadīrun
005-019. اى اهل كتاب، پيامبر ما به سوى شما آمده، كه در دوران فترت (نبودن) رسولان [حقايق را] براى شما بيان مىكند، تا مبادا [روز قيامت] بگوييد: براى ما بشارتگر و هشداردهندهاى نيامد. پس قطعا براى شما بشارتگر و هشداردهندهاى آمده است. و خدا بر هر چيزى تواناست.
Wa 'IdhQāla Mūsá Liqawmihi Yā Qawmi Adhkurū Ni`mata Allāhi `Alaykum 'Idh Ja`ala Fīkum 'Anbiyā'a Wa Ja`alakum Mulūkāan Wa 'Ātākum Mā Lam Yu'uti 'Aĥadāan Mina Al-`Ālamīna
005-020. و [ياد كن] زمانى را كه موسى به قوم خود گفت: اى قوم من نعمت خدا را بر خود ياد كنيد. آنگاه كه در ميان شما پيامبرانى قرار داد و شما را پادشاهانى ساخت، و آنچه را كه به هيچ كس از جهانيان نداده بود به شما داد.
005-023. دو مرد از [زمره] كسانى كه [از خدا] مىترسيدند، و خدا به آنان نعمت داده بود گفتند: از آن دروازه بر ايشان [بتازيد و] وارد شويد، كه اگر از آن درآمديد قطعا پيروز خواهيد شد؛ و اگر مؤمنيد به خدا توكل كنيد.
Wa Atlu `Alayhim Naba'a Abnay 'Ādama Bil-Ĥaqqi 'IdhQarrabā Qurbānāan Fatuqubbila Min 'Aĥadihimā Wa Lam Yutaqabbal Mina Al-'Ākhari Qāla La'aqtulannaka ۖ Qāla 'Innamā Yataqabbalu Allāhu Mina Al-Muttaqīna
005-027. و داستان دو پسر آدم را به درستى بر ايشان بخوان. هنگامى كه [هر يك از آن دو] قربانيى پيش داشتند؛ پس از يكى از آن دو پذيرفته شد، و از ديگرى پذيرفته نشد. [قابيل] گفت: حتما تو را خواهم كشت. [هابيل] گفت: خدا فقط از تقواپيشگان مىپذيرد.
005-028. اگر دست خود را به سوى من دراز كنى تا مرا بكشى، من دستم را به سوى تو دراز نمىكنم تا تو را بكشم. چرا كه من، از خداوند، پروردگار جهانيان مىترسم .
005-031. پس خدا زاغى را برانگيخت كه زمين را مىكاويد تا به او نشان دهد چگونه جسد برادرش را پنهان كند. [قابيل] گفت: واى بر من، آيا عاجزم كه مثل اين زاغ باشم، تا جسد برادرم را پنهان كنم؟ پس از [زمره] پشيمانان گرديد.
005-032. از اين روى بر فرزندان اسرائيل مقرر داشتيم كه، هر كس كسى را، جز به قصاص قتل، يا [به كيفر] فسادى در زمين، بكشد، چنان است كه گويى همه مردم را كشته باشد، و هر كس كسى را زنده بدارد، چنان است كه گويى تمام مردم را زنده داشته است. و قطعا پيامبران ما دلايل آشكار براى آنان آوردند. [با اين همه] پس از آن بسيارى از ايشان در زمين زياده روى مىكنند.
'Innamā Jazā'u Al-Ladhīna Yuĥāribūna Allāha Wa Rasūlahu Wa Yas`awna Fī Al-'Arđi Fasādāan 'An Yuqattalū 'Aw Yuşallabū 'Aw Tuqaţţa`a 'Aydīhim Wa 'Arjuluhum Min Khilāfin 'Aw Yunfaw Mina Al-'Arđi ۚ Dhālika LahumKhizyun Fī Ad-Dunyā ۖ Wa Lahum Fī Al-'Ākhirati `Adhābun `Ažīmun
005-033. سزاى كسانى كه با [دوستداران] خدا و پيامبر او مىجنگند، و در زمين به فساد مىكوشند جز اين نيست، كه كشته شوند، يا بر دار آويخته گردند، يا دست و پايشان در خلاف جهت يكديگر بريده شود، يا از آن سرزمين تبعيد گردند. اين رسوايى آنان در دنياست، و در آخرت عذابى بزرگ خواهند داشت.
'Inna Al-Ladhīna Kafarū Law 'Anna Lahum Mā Fī Al-'Arđi Jamī`āan Wa Mithlahu Ma`ahu Liyaftadū Bihi Min `Adhābi Yawmi Al-Qiyāmati Mā Tuqubbila Minhum ۖ Wa Lahum `Adhābun 'Alīmun
005-036. در حقيقت كسانى كه كفر ورزيدند، اگر تمام آنچه در زمين است براى آنان باشد، و مثل آن را [نيز] با آن [داشته باشند]، تا به وسيله آن خود را از عذاب روز قيامت بازخرند، از ايشان پذيرفته نمىشود، و عذابى پر درد خواهند داشت.
Yā 'Ayyuhā Ar-Rasūlu Lā Yaĥzunka Al-Ladhīna Yusāri`ūna Fī Al-Kufri Mina Al-Ladhīna Qālū 'Āmannā Bi'afwāhihim Wa Lam Tu'uminQulūbuhum ۛ Wa Mina Al-Ladhīna Hādū ۛ Sammā`ūna Lilkadhibi Sammā`ūna Liqawmin 'Ākharīna Lam Ya'tūka ۖ Yuĥarrifūna Al-Kalima Min Ba`di Mawāđi`ihi ۖ Yaqūlūna 'In 'Ūtītum Hādhā Fakhudhūhu Wa 'In Lam Tu'utawhu Fāĥdharū ۚ Wa Man Yuridi Allāhu Fitnatahu Falan Tamlika Lahu Mina Allāhi Shay'āan ۚ 'Ūlā'ika Al-Ladhīna Lam Yuridi Allāhu 'An Yuţahhira Qulūbahum ۚ Lahum Fī Ad-Dunyā Khizyun ۖ Wa Lahum Fī Al-'Ākhirati `Adhābun `Ažīmun
005-041. اى پيامبر، كسانى كه در كفر شتاب مىورزند تو را غمگين نسازند. [چه] از آنانكه با زبان خود گفتند: ايمان آورديم، و حال آنكه دلهايشان ايمان نياورده بود. و [چه] از يهوديان، [آنان] كه [به سخنان تو] گوش مىسپارند [تا بهانهاى] براى تكذيب [تو بيابند]، و براى گروهى ديگر كه [خود] نزد تو نيامدهاند خبرچينى [= جاسوسى] مىكنند. كلمات را از جاهاى خود دگرگون مىكنند [و] مىگويند: اگر اين [حكم] به شما داده شد آن را بپذيريد، و اگر آن به شما داده نشد، پس دورى كنيد. و هر كه را خدا بخواهد به فتنه درافكند. هرگز در برابر خدا، براى او از دست تو چيزى بر نمىآيد. اينانند كه خدا نخواسته دلهايشان را پاك گرداند. در دنيا براى آنان رسوايى، و در آخرت عذابى بزرگ خواهد بود.
005-042. پذيرا و شنواى دروغ هستند [و] بسيار مال حرام مىخورند. پس اگر نزد تو آمدند [يا] ميان آنان داورى كن، يا از ايشان روى برتاب. و اگر از آنان روى برتابى، هرگز زيانى به تو نخواهند رسانيد. و اگر داورى مىكنى، پس به عدالت در ميانشان حكم كن، كه خداوند دادگران را دوست مىدارد.
Wa Kayfa Yuĥakkimūnaka Wa `Indahumu At-Tawrāatu Fīhā Ĥukmu Allāhi Thumma Yatawallawna Min Ba`di Dhālika ۚ Wa Mā 'Ūlā'ika Bil-Mu'uminīna
005-043. و چگونه تو را داور قرار مىدهند با آنكه تورات نزد آنان است، كه در آن حكم خدا [آمده] ست؟ سپس آنان، بعد از اين [طلب داورى] پشت مىكنند، و [واقعا] آنان مؤمن نيستند.
'Innā 'Anzalnā At-Tawrāata Fīhā Hudan Wa Nūrun ۚ Yaĥkumu Bihā An-Nabīyūna Al-Ladhīna 'Aslamū Lilladhīna Hādū Wa Ar-Rabbānīyūna Wa Al-'Aĥbāru Bimā Astuĥfižū Min Kitābi Allāhi Wa Kānū `Alayhi Shuhadā'a ۚ Falā Takhshaw An-Nāsa Wa Akhshawnī Wa Lā Tashtarū Bi'āyātī ThamanāanQalīlāan ۚ Wa Man Lam Yaĥkum Bimā 'Anzala Allāhu Fa'ūlā'ika Humu Al-Kāfirūna
005-044. ما تورات را كه در آن رهنمود و روشنايى بود نازل كرديم. پيامبرانى كه تسليم [فرمان خدا] بودند به موجب آن براى يهود داورى مىكردند. و [همچنين] الهيون (خدا پرستان) و دانشمندان، به سبب آنچه از كتاب خدا به آنان سپرده شده و بر آن گواه بودند. پس، از مردم نترسيد، و از من بترسيد (از نافرمانی و عذاب من بترسيد)، و آيات مرا به بهاى ناچيزى مفروشيد. و كسانى كه به موجب آنچه خدا نازل كرده داورى نكردهاند، آنان خود كافرانند.
Wa Katabnā `Alayhim Fīhā 'Anna An-Nafsa Bin-Nafsi Wa Al-`Ayna Bil-`Ayni Wa Al-'Anfa Bil-'Anfi Wa Al-'Udhuna Bil-'Udhuni Wa As-Sinna Bis-Sinni Wa Al-Jurūĥa Qişāşun ۚ Faman Taşaddaqa Bihi Fahuwa Kaffāratun Lahu ۚ Wa Man Lam Yaĥkum Bimā 'Anzala Allāhu Fa'ūlā'ika Humu Až-Žālimūna
005-045. و در [تورات] بر آنان مقرر كرديم كه جان در مقابل جان، و چشم در برابر چشم، و بينى در برابر بينى، و گوش در برابر گوش، و دندان در برابر دندان مىباشد، و زخمها [نيز به همان ترتيب] قصاصى دارند. و هر كه از آن [قصاص] درگذرد، پس آن كفاره [گناهان] او خواهد بود. و كسانى كه به موجب آنچه خدا نازل كرده داورى نكردهاند، آنان خود ستمگرانند.
Wa Qaffaynā `Alá 'Āthārihim Bi`īsá Abni Maryama Muşaddiqāan Limā Bayna Yadayhi Mina At-Tawrāati ۖ Wa 'Ātaynāhu Al-'Injīla Fīhi Hudan Wa Nūrun Wa Muşaddiqāan Limā Bayna Yadayhi Mina At-Tawrāati Wa Hudan Wa Maw`ižatan Lilmuttaqīna
005-046. و عيسى پسر مريم را به دنبال آنان [= پيامبران ديگر] درآورديم؛ در حالى كه تورات را كه پيش از او بود تصديق داشت. و به او انجيل را عطا كرديم كه در آن هدايت و نورى است، و تصديق كننده تورات قبل از آن است. و براى پرهيزگاران رهنمود و اندرزى است.
Wa 'Anzalnā 'Ilayka Al-Kitāba Bil-Ĥaqqi Muşaddiqāan Limā Bayna Yadayhi Mina Al-Kitābi Wa Muhaymināan `Alayhi ۖ Fāĥkum Baynahum Bimā 'Anzala Allāhu ۖ Wa Lā Tattabi` 'Ahwā'ahum `Ammā Jā'aka Mina Al-Ĥaqqi ۚ Likullin Ja`alnā MinkumShir`atan Wa Minhājāan ۚ Wa Law Shā'a Allāhu Laja`alakum 'Ummatan Wāĥidatan Wa Lakin Liyabluwakum Fī Mā 'Ātākum ۖ Fāstabiqū Al-Khayrāti ۚ 'Ilá Allāhi Marji`ukum Jamī`āan Fayunabbi'ukum Bimā Kuntum Fīhi Takhtalifūna
005-048. و ما اين كتاب [= قرآن] را به حق به سوى تو فرو فرستاديم؛ در حالى كه تصديق كننده كتابهاى پيشين و حاكم بر آنهاست. پس ميان آنان بر وفق آنچه خدا نازل كرده حكم كن، و از هواهايشان [با دور شدن] از حقى كه به سوى تو آمده پيروى مكن. براى هر يك از شما [امتها] شريعت و راه روشنى قرار دادهايم، و اگر خدا مىخواست شما را يك امت قرار مىداد. ولى [خواست] تا شما را در آنچه به شما داده است بيازمايد. پس در كارهاى نيك بر يكديگر سبقت گيريد. بازگشت [همه] شما به سوى خداست، آنگاه در باره آنچه در آن اختلاف مىكرديد آگاهتان خواهد كرد.
Wa 'Ani Aĥkum Baynahum Bimā 'Anzala Allāhu Wa Lā Tattabi` 'Ahwā'ahum Wa Aĥdharhum 'An Yaftinūka `An Ba`đi Mā 'Anzala Allāhu 'Ilayka ۖ Fa'in Tawallaw Fā`lam 'Annamā Yurīdu Allāhu 'An Yuşībahum Biba`đi Dhunūbihim ۗ Wa 'Inna Kathīrāan Mina An-Nāsi Lafāsiqūna
005-049. و ميان آنان به موجب آنچه خدا نازل كرده داورى كن، و از هواهايشان پيروى مكن، و از آنان برحذر باش. مبادا تو را در بخشى از آنچه خدا بر تو نازل كرده، به فتنه دراندازند. پس اگر پشت كردند، بدان كه خدا مىخواهد آنان را فقط به [سزاى] پارهاى از گناهانشان برساند. و در حقيقت بسيارى از مردم نافرمانند.
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Tattakhidhū Al-Yahūda Wa An-Naşārá 'Awliyā'a ۘ Ba`đuhum 'Awliyā'u Ba`đin ۚ Wa Man Yatawallahum Minkum Fa'innahu Minhum ۗ 'Inna Allāha Lā Yahdī Al-Qawma Až-Žālimīna
005-051. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، يهود و نصارى (مسيحی) را دوستان [خود] مگيريد، [كه] بعضى از آنان دوستان بعضى ديگرند. و هر كس از شما آنها را به دوستى گيرد، از آنان خواهد بود. آرى خدا گروه ستمگران را راه نمىنمايد.
005-052. مىبينى كسانى كه در دلهايشان بيمارى است، در [دوستى] با آنان شتاب مىورزند. مىگويند: مىترسيم به ما حادثه ناگوارى برسد. اميد است خدا از جانب خود فتح [منظور] يا امر ديگرى را پيش آورد، تا [در نتيجه آنان] از آنچه در دل خود نهفته داشتهاند پشيمان گردند.
005-053. و كسانى كه ايمان آوردهاند مىگويند: آيا اينان بودند كه به خداوند سوگندهاى سخت مىخوردند كه جدا با شما هستند؟ اعمالشان تباه شد و زيانكار گرديدند.
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Man Yartadda Minkum `An Dīnihi Fasawfa Ya'tī Al-Lahu Biqawmin Yuĥibbuhum Wa Yuĥibbūnahu~ 'Adhillatin `Alá Al-Mu'uminīna 'A`izzatin `Alá Al-Kāfirīna Yujāhidūna Fī Sabīli Allāhi Wa Lā Yakhāfūna Lawmata Lā'imin ۚ Dhālika Fađlu Allāhi Yu'utīhi Man Yashā'u Wa ۚ Allāhu Wāsi`un `Alīmun
005-054. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، هر كس از شما از دين خود برگردد، به زودى خدا گروهى [ديگر] را مىآورد كه آنان را دوست مىدارد، و آنان [نيز] او را دوست دارند. [اينان] با مؤمنان فروتن، [و] بر كافران سرفرازند. در راه خدا جهاد مىكنند، و از سرزنش هيچ ملامتگرى نمىترسند. اين فضل خداست، آن را به هر كه بخواهد مىدهد. و خدا گشايشگر داناست.
'Innamā Wa Līyukumu Allāhu Wa Rasūluhu Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Al-Ladhīna Yuqīmūna Aş-Şalāata Wa Yu'utūna Az-Zakāata Wa HumRāki`ūna
005-055. ولى شما (دوستدار و پشتيبان شما)، تنها خدا و پيامبر اوست، و كسانى كه ايمان آوردهاند؛ همان كسانى كه نماز برپا مىدارند، و در حال ركوع زكات مىدهند.
Wa Man Yatawalla Allāha Wa Rasūlahu Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Fa'inna Ĥizba Allāhi Humu Al-Ghālibūna
005-056. و هر كس خدا، و پيامبر او، و كسانى را كه ايمان آوردهاند ولى خود بداند(دوستدار و پشتيبان خود بداند)، [پيروز است چرا كه] حزب خدا همان پيروزمندانند.
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Tattakhidhū Al-Ladhīna Attakhadhū Dīnakum Huzūan Wa La`ibāan Mina Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba MinQablikum Wa Al-Kuffāra 'Awliyā'a ۚ Wa Attaqū Allaha 'In Kuntum Mu'uminīna
005-057. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، كسانى را كه دين شما را به ريشخند و بازى گرفتهاند، [چه] از كسانى كه پيش از شما به آنان كتاب داده شده، و [چه از] كافران، دوستان [خود] مگيريد.(از نافرمانی خدا حذر کنيد).
Qul Yā 'Ahla Al-Kitābi Hal Tanqimūna Minnā 'Illā 'An 'Āmannā Billāhi Wa Mā 'Unzila 'Ilaynā Wa Mā 'Unzila MinQablu Wa 'Anna 'Aktharakum Fāsiqūna
005-059. بگو: اى اهل كتاب، آيا جز اين بر ما عيب مىگيريد كه ما به خدا، و به آنچه به سوى ما نازل شده، و به آنچه پيش از اين فرود آمده است ايمان آوردهايم، و اينكه بيشتر شما فاسقيد؟
Qul Hal 'Unabbi'ukum Bisharrin MinDhālika Mathūbatan `Inda Allāhi ۚ Man La`anahu Allāhu Wa Ghađiba `Alayhi Wa Ja`ala Minhumu Al-Qiradata Wa Al-Khanāzīra Wa `Abada Aţ-Ţāghūta ۚ 'Ūlā'ika Sharrun Makānāan Wa 'Ađallu `An Sawā'i As-Sabīli
005-060. بگو: آيا شما را به بدتر از [صاحبان] اين كيفر در پيشگاه خدا خبر دهم؟ همانان كه خدا لعنتشان كرده، و بر آنان خشم گرفته، و از آنان بوزينگان و خوكان پديد آورده، و آنانكه طاغوت را پرستش كردهاند. اينانند كه از نظر منزلت بدتر، و از راه راست گمراهترند.
Wa 'Idhā Jā'ūkumQālū 'Āmannā Wa Qad Dakhalū Bil-Kufri Wa HumQadKharajū Bihi Wa ۚ Allāhu 'A`lamu Bimā Kānū Yaktumūna
005-061. و چون نزد شما مىآيند مىگويند: ايمان آورديم در حالى كه با كفر وارد شده، و قطعا با همان [كفر] بيرون رفتهاند. و خدا به آنچه پنهان مىداشتند داناتر است.
Wa Qālati Al-Yahūdu Yadu Allāhi Maghlūlatun ۚ Ghullat 'Aydīhim Wa Lu`inū Bimā Qālū ۘ Bal Yadāhu Mabsūţatāni Yunfiqu Kayfa Yashā'u ۚ Wa Layazīdanna Kathīrāan Minhum Mā 'Unzila 'Ilayka MinRabbika Ţughyānāan Wa Kufrāan ۚ Wa 'Alqaynā Baynahumu Al-`Adāwata Wa Al-Baghđā'a 'Ilá Yawmi Al-Qiyāmati ۚ Kullamā 'Awqadū Nārāan Lilĥarbi 'Aţfa'ahā Al-Lahu ۚ Wa Yas`awna Fī Al-'Arđi Fasādāan Wa ۚ Allāhu Lā Yuĥibbu Al-Mufsidīna
005-064. و يهود گفتند دست خدا بسته است. دستهاى خودشان بسته باد، و به [سزاى ] آنچه گفتند از رحمت خدا دور شوند. بلكه هر دو دست او گشاده است، هر گونه بخواهد مىبخشد. و قطعا آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو فرود آمده، بر طغيان و كفر بسيارى از ايشان خواهد افزود. و تا روز قيامت ميانشان دشمنى و كينه افكنديم. هر بار كه آتشى براى پيكار برافروختند، خدا آن را خاموش ساخت. و در زمين براى فساد مىكوشند. و خدا مفسدان را دوست نمىدارد.
Wa Law 'Annahum 'Aqāmū At-Tawrāata Wa Al-'Injīla Wa Mā 'Unzila 'Ilayhim MinRabbihim La'akalū Min Fawqihim Wa Min Taĥti 'Arjulihim ۚ Minhum 'Ummatun Muqtaşidatun ۖ Wa Kathīrun Minhum Sā'a Mā Ya`malūna
005-066. و اگر آنان به تورات و انجيل، و آنچه از جانب پروردگارشان به سويشان نازل شده است عمل مىكردند، قطعا از بالاى سرشان [بركات آسمانى] و از زير پاهايشان [بركات زمينى] برخوردار مىشدند. از ميان آنان گروهى ميانهرو هستند، و بسيارى از ايشان، بد رفتار مىكنند.
Yā 'Ayyuhā Ar-Rasūlu Balligh Mā 'Unzila 'Ilayka MinRabbika ۖ Wa 'In Lam Taf`al Famā Ballaghta Risālatahu Wa ۚ Allāhu Ya`şimuka Mina An-Nāsi ۗ 'Inna Allāha Lā Yahdī Al-Qawma Al-Kāfirīna
005-067. اى پيامبر، آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده ابلاغ كن، و اگر نكنى پيامش را نرساندهاى؛ و خدا تو را از [گزند] مردم نگاه مىدارد. آرى خدا گروه كافران را هدايت نمىكند.
Qul Yā 'Ahla Al-Kitābi Lastum `Alá Shay'in Ĥattá Tuqīmū At-Tawrāata Wa Al-'Injīla Wa Mā 'Unzila 'Ilaykum MinRabbikum ۗ Wa Layazīdanna Kathīrāan Minhum Mā 'Unzila 'Ilayka MinRabbika Ţughyānāan Wa Kufrāan ۖ Falā Ta'sa `Alá Al-Qawmi Al-Kāfirīna
005-068. بگو: اى اهل كتاب، تا [هنگامى كه] به تورات و انجيل و آنچه از پروردگارتان به سوى شما نازل شده است عمل نكردهايد، بر هيچ [آيين بر حقى] نيستيد. و قطعا آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده، بر طغيان و كفر بسيارى از آنان خواهد افزود. پس بر گروه كافران اندوه مخور.
'Inna Al-Ladhīna 'Āmanū Wa Al-Ladhīna Hādū Wa Aş-Şābi'ūna Wa An-Naşārá Man 'Āmana Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri Wa `Amila Şāliĥāan Falā Khawfun `Alayhim Wa Lā Hum Yaĥzanūna
005-069. كسانى كه ايمان آورده، و كسانى كه يهودى و صابئى و مسيحىاند، هر كس به خدا و روز بازپسين ايمان آورد، و كار نيكو كند، پس نه بيمى بر ايشان است، و نه اندوهگين خواهند شد.
Laqad 'Akhadhnā Mīthāqa Banī 'Isrā'īla Wa 'Arsalnā 'IlayhimRusulāan ۖ Kullamā Jā'ahumRasūlun Bimā Lā Tahwá 'Anfusuhum Farīqāan Kadhdhabū Wa Farīqāan Yaqtulūna
005-070. ما از فرزندان اسرائيل سخت پيمان گرفتيم، و به سويشان پيامبرانى روانه كرديم، هر بار پيامبرى چيزى بر خلاف دلخواهشان برايشان آورد، گروهى را تكذيب مىكردند، و گروهى را مىكشتند.
Wa Ĥasibū 'Allā Takūna Fitnatun Fa`amū Wa Şammū Thumma Tāba Allāhu `AlayhimThumma `Amū Wa Şammū Kathīrun Minhum Wa ۚ Allāhu Başīrun Bimā Ya`malūna
005-071. و پنداشتند كيفرى در كار نيست. پس كور و كر شدند؛ سپس خدا توبه آنان را پذيرفت؛ باز بسيارى از ايشان كور و كر شدند. و خدا به آنچه انجام مىدهند بيناست.
Laqad Kafara Al-Ladhīna Qālū 'Inna Allāha Huwa Al-Masīĥu Abnu Maryama ۖ Wa Qāla Al-Masīĥu Yā Banī 'Isrā'īla A`budū Allaha Rabbī Wa Rabbakum ۖ 'Innahu Man Yushrik Billāhi Faqad Ĥarrama Allāhu `Alayhi Al-Jannata Wa Ma'wāhu An-Nāru ۖ Wa Mā Lilžžālimīna Min 'Anşārin
005-072. كسانى كه گفتند خدا همان مسيح پسر مريم است، قطعا كافر شدهاند. و حال آنكه مسيح مىگفت: اى فرزندان اسرائيل، پروردگار من و پروردگار خودتان را بپرستيد، كه هر كس به خدا شرك آورد، قطعا خدا بهشت را بر او حرام ساخته، و جايگاهش آتش است؛ و براى ستمكاران ياورانى نيست.
Laqad Kafara Al-Ladhīna Qālū 'Inna Allāha Thālithu Thalāthatin ۘ Wa Mā Min 'Ilahin 'Illā 'Ilahun Wāĥidun ۚ Wa 'In Lam Yantahū `Ammā Yaqūlūna Layamassanna Al-Ladhīna Kafarū Minhum `Adhābun 'Alīmun
005-073. كسانى كه [به تثليث قائل شده و] گفتند: خدا سومين [شخص از] سه [شخص يا سه اقنوم] است، قطعا كافر شدهاند. و حال آنكه هيچ معبودى جز خداى يكتا نيست. و اگر از آنچه مىگويند باز نايستند، به كافران ايشان عذابى دردناك خواهد رسيد.
005-075. مسيح پسر مريم، جز پيامبرى نبود كه پيش از او [نيز] پيامبرانى آمده بودند. و مادرش زنى بسيار راستگو بود، هر دو غذا مىخوردند. بنگر چگونه آيات [خود] را براى آنان توضيح مىدهيم، سپس ببين چگونه [از حقيقت] دور مىافتند.
Qul Yā 'Ahla Al-Kitābi Lā Taghlū Fī DīnikumGhayra Al-Ĥaqqi Wa Lā Tattabi`ū 'Ahwā'a QawminQadĐallū MinQablu Wa 'Ađallū Kathīrāan Wa Đallū `An Sawā'i As-Sabīli
005-077. بگو: اى اهل كتاب در دين خود بناحق گزافه گويى نكنيد، و از پى هوسهاى گروهى كه پيش از اين گمراه گشتند، و بسيارى [از مردم] را گمراه كردند، و [خود] از راه راست منحرف شدند نرويد.
005-080. بسيارى از آنان را مىبينى كه با كسانى كه كفر ورزيدهاند دوستى مىكنند. راستى چه زشت است آنچه براى خود پيش فرستادند، كه [در نتيجه] خدا بر ايشان خشم گرفت، و پيوسته در عذاب مىمانند.
Latajidanna 'Ashadda An-Nāsi `Adāwatan Lilladhīna 'Āmanū Al-Yahūda Wa Al-Ladhīna 'Ashrakū ۖ Wa Latajidanna 'Aqrabahum Mawaddatan Lilladhīna 'Āmanū Al-Ladhīna Qālū 'Innā Naşārá ۚ Dhālika Bi'anna MinhumQissīsīna Wa Ruhbānāan Wa 'Annahum Lā Yastakbirūna
005-082. مسلما يهوديان و كسانى را كه شرك ورزيدهاند، دشمن ترين مردم نسبت به مؤمنان خواهى يافت. و قطعا كسانى را كه گفتند ما نصرانى (عيسوی) هستيم، نزديكترين مردم در دوستى با مؤمنان خواهى يافت. زيرا برخى از آنان دانشمندان و رهبانانىاند كه تكبر نمىورزند.
Wa 'Idhā Sami`ū Mā 'Unzila 'Ilá Ar-Rasūli Tará 'A`yunahum Tafīđu Mina Ad-Dam`i Mimmā `Arafū Mina Al-Ĥaqqi ۖ Yaqūlūna Rabbanā 'Āmannā Fāktubnā Ma`a Ash-Shāhidīna
005-083. و چون آنچه را به سوى اين پيامبر نازل شده بشنوند، مىبينى بر اثر آن حقيقتى كه شناختهاند اشك از چشمهايشان سرازير مىشود. مىگويند، پروردگارا، ما ايمان آوردهايم، پس ما را در زمره گواهان بنويس.
Wa Mā Lanā Lā Nu'uminu Billāhi Wa Mā Jā'anā Mina Al-Ĥaqqi Wa Naţma`u 'An Yudkhilanā Rabbunā Ma`a Al-Qawmi Aş-Şāliĥīna
005-084. و براى ما چه [عذرى] است كه به خدا و آنچه از حق به ما رسيده ايمان نياوريم، و حال آنكه چشم داريم كه پروردگارمان ما را با گروه شايستگان [به بهشت] درآورد؟
005-087. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، چيزهاى پاكيزهاى را كه خدا براى [استفاده] شما حلال كرده، حرام مشماريد. و از حد مگذريد كه خدا از حد گذرندگان را دوست نمىدارد.
005-089. خدا شما را به سوگندهاى بيهودهتان مؤاخذه نمىكند، ولى به سوگندهايى كه [از روى اراده] مىخوريد [و مىشكنيد] شما را مؤاخذه مىكند. و كفارهاش خوراك دادن به ده بينواست از غذاهاى متوسطى كه به كسان خود مىخورانيد، يا پوشانيدن آنان، يا آزاد كردن بندهاى، و كسى كه [هيچ يك از اينها را] نيابد، [بايد] سه روز روزه بدارد. اين است كفاره سوگندهاى شما وقتى كه سوگند خورديد. و سوگندهاى خود را پاسداريد (حفظ کنيد). اين گونه خداوند آيات خود را براى شما بيان مىكند، باشد كه سپاسگزارى كنيد.
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'Innamā Al-Khamru Wa Al-Maysiru Wa Al-'Anşābu Wa Al-'Azlāmu Rijsun Min `Amali Ash-Shayţāni Fājtanibūhu La`allakum Tufliĥūna
005-090. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، شراب و قمار و بتها و تيرهاى قرعه پليدند [و] از عمل شيطانند. پس از آنها دورى گزينيد، باشد كه رستگار شويد.
Laysa `Alá Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Junāĥun Fīmā Ţa`imū 'Idhā Mā Attaqaw Wa 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Thumma Attaqaw Wa 'Āmanū Thumma Attaqaw Wa 'Aĥsanū Wa ۗ Allāhu Yuĥibbu Al-Muĥsinīna
005-093. بر كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند گناهى در آنچه [قبلا] خوردهاند نيست؛ در صورتى كه تقوا پيشه كنند، و ايمان بياورند، و كارهاى شايسته كنند. سپس تقوا پيشه كنند، و ايمان بياورند، آنگاه تقوا پيشه كنند، و احسان نمايند. و خدا نيكوكاران را دوست مىدارد.
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Layabluwannakumu Allāhu Bishay'in Mina Aş-Şaydi Tanāluhu~ 'Aydīkum Wa Rimāĥukum Liya`lama Allāhu Man Yakhāfuhu Bil-Ghaybi ۚ Famani A`tadá Ba`da Dhālika Falahu `Adhābun 'Alīmun
005-094. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، خدا شما را به چيزى از شكار كه در دسترس شما و نيزههاى شما باشد خواهد آزمود، تا معلوم دارد چه كسى در نهان از او مىترسد (از نافرمانی و عذاب خدا ميترسد). پس هر كس بعد از آن تجاوز كند، براى او عذابى دردناك خواهد بود.
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Taqtulū Aş-Şayda Wa 'Antum Ĥurumun ۚ Wa ManQatalahu Minkum Muta`ammidāan Fajazā'un Mithlu Mā Qatala Mina An-Na`ami Yaĥkumu Bihi Dhawā `Adlin Minkum Hadyāan Bāligha Al-Ka`bati 'Aw KaffāratunŢa`āmu Masākīna 'Aw `Adlu Dhālika Şiyāmāan Liyadhūqa Wabāla 'Amrihi ۗ `Afā Al-Lahu `Ammā Salafa ۚ Wa Man `Āda Fayantaqimu Allāhu Minhu Wa ۗ Allāhu `AzīzunDhū Antiqāmin
005-095. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، در حالى كه محرميد (در حال انجام مراسم حج هستيد) شكار را مكشيد. و هر كس از شما عمدا آن را بكشد، بايد نظير آنچه كشته است از چهارپايان كفارهاى بدهد. كه [نظير بودن] آن را دو تن عادل از ميان شما تصديق كنند. و به صورت قربانى به كعبه برسد، يا به كفاره [آن] مستمندان را خوراك بدهد، يا معادلش روزه بگيرد، تا سزاى زشتكارى خود را بچشد. خداوند از آنچه در گذشته واقع شده عفو كرده است. و[لى] هر كس تكرار كند خدا از او انتقام مىگيرد. و خداوند توانا و صاحب انتقام است.
'Uĥilla LakumŞaydu Al-Baĥri Wa Ţa`āmuhu Matā`āan Lakum Wa Lilssayyārati ۖ Wa Ĥurrima `AlaykumŞaydu Al-Barri Mā Dumtum Ĥurumāan ۗ Wa Attaqū Allaha Al-Ladhī 'Ilayhi Tuĥsharūna
005-096. صيد دريا و ما كولات (خوردنيها) آن براى شما حلال شده است، تا براى شما و مسافران بهرهاى باشد. و[لى] صيد بيابان مادام كه محرم (در حال انجام مراسم حج) مىباشيد، بر شما حرام گرديده است.(از نافرمانی خدا حذر کنيد).
Ja`ala Allāhu Al-Ka`bata Al-Bayta Al-Ĥarāma Qiyāmāan Lilnnāsi Wa Ash-Shahra Al-Ĥarāma Wa Al-Hadya Wa Al-Qalā'ida ۚ Dhālika Lita`lamū 'Anna Allāha Ya`lamu Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Wa 'Anna Allāha Bikulli Shay'in `Alīmun
005-097. خداوند [زيارت] كعبه بيت الحرام را وسيله به پا داشتن [مصالح (مصلحت)] مردم قرار داده. و ماه حرام و قربانيهاى بىنشان و قربانيهاى نشاندار را [نيز به همين منظور مقرر فرموده است]. اين [جمله] براى آن است تا بدانيد كه خدا آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمين است مىداند. و خداست كه بر هر چيزى داناست .
005-101. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، از چيزهايى كه اگر براى شما آشكار گردد شما را اندوهناك مىكند مپرسيد. و اگر هنگامى كه قرآن نازل مىشود در باره آنها سؤال كنيد، براى شما روشن مىشود. خدا از آن [پرسشهاى بيجا] گذشت. و خداوند آمرزنده بردبار است.
Mā Ja`ala Allāhu Min Baĥīratin Wa Lā Sā'ibatin Wa Lā Waşīlatin Wa Lā Ĥāmin ۙ Wa Lakinna Al-Ladhīna Kafarū Yaftarūna `Alá Allāhi Al-Kadhiba ۖ Wa 'Aktharuhum Lā Ya`qilūna
005-103. خدا [چيزهاى ممنوعى از قبيل] بحيره و سائبه و وصيله و حام قرار نداده است. ولى كسانى كه كفر ورزيدند بر خدا دروغ مىبندند، و بيشترشان تعقل (فکر) نمىكنند .
Wa 'Idhā Qīla Lahum Ta`ālaw 'Ilá Mā 'Anzala Allāhu Wa 'Ilá Ar-Rasūli Qālū Ĥasbunā Mā Wajadnā `Alayhi 'Ābā'anā ۚ 'Awalaw Kāna 'Ābā'uuhum Lā Ya`lamūna Shay'āan Wa Lā Yahtadūna
005-104. و چون به آنان گفته شود، به سوى آنچه خدا نازل كرده، و به سوى پيامبر[ش] بياييد مىگويند: آنچه پدران خود را بر آن يافتهايم ما را بس است. آيا هر چند پدرانشان چيزى نمىدانسته و هدايت نيافته بودند.
005-105. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، به خودتان بپردازيد. هر گاه شما هدايت يافتيد، آن كس كه گمراه شده است به شما زيانى نمىرساند. بازگشت همه شما به سوى خداست، پس شما را از آنچه انجام مىداديد آگاه خواهد كرد.
005-106. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، هنگامى كه يكى از شما را [نشانههاى] مرگ دررسيد، بايد از ميان خود، دو عادل را در موقع وصيت به شهادت ميان خود فرا خوانيد. يا اگر در سفر بوديد، و مصيبت مرگ شما را فرا رسيد [و شاهد مسلمان نبود]، دو تن از غير [همكيشان] خود را [به شهادت بطلبيد]، و اگر [در صداقت آنان] شك كرديد، پس از نماز آن دو را نگاه مىداريد، پس به خدا سوگند ياد مىكنند كه ما اين [حق] را به هيچ قيمتى نمىفروشيم، هر چند [پاى] خويشاوند [در كار] باشد. و شهادت الهى را كتمان نمىكنيم، كه [اگر كتمان حق كنيم] در اين صورت از گناهكاران خواهيم بود.
005-107. و اگر معلوم شد كه آن دو دستخوش گناه شدهاند. دو تن ديگر از كسانى كه بر آنان ستم رفته است، و هر دو [به ميت] نزديكترند، به جاى آن دو [شاهد قبلى] قيام كنند. پس به خدا سوگند ياد مىكنند كه گواهى ما، قطعا از گواهى آن دو درست تر است. و [از حق] تجاوز نكردهايم چرا كه [اگر چنين كنيم] از ستمكاران خواهيم بود.
Dhālika 'Adná 'An Ya'tū Bish-Shahādati `Alá Wajhihā 'Aw Yakhāfū 'An Turadda 'Aymānun Ba`da 'Aymānihim Wa Attaqū ۗ Allaha Wa Asma`ū Wa Allāhu ۗ Lā Yahdī Al-Qawma Al-Fāsiqīna
005-108. اين [روش] براى اينكه شهادت را به صورت درست ادا كنند، يا بترسند كه بعد از سوگند خوردنشان، سوگندهايى [به وارثان ميت] برگردانده شود [به صواب] نزديكتر است. (از نافرمانی خدا حذر کنيد)، و [اين پندها را] بشنويد و خدا گروه فاسقان را هدايت نمىكند.
005-109. [ياد كن] روزى را كه خدا پيامبران را گرد مىآورد، پس مىفرمايد: چه پاسخى به شما داده شد؟ مىگويند ما را هيچ دانشى نيست. تويى كه داناى رازهاى نهانى.
'IdhQāla Allāhu Yā `Īsá Abna Maryama Adhkur Ni`matī `Alayka Wa `Alá Wa A-Datika 'Idh 'Ayyadttuka Birūĥi Al-Qudusi Tukallimu An-Nāsa Fī Al-Mahdi Wa Kahlāan ۖ Wa 'Idh `Allamtuka Al-Kitāba Wa Al-Ĥikmata Wa At-Tawrāata Wa Al-'Injīla ۖ Wa 'Idh Takhluqu Mina Aţ-Ţīni Kahay'ati Aţ-Ţayri Bi'idhnī Fatanfukhu Fīhā Fatakūnu Ţayrāan Bi'idhnī ۖ Wa Tubri'u Al-'Akmaha Wa Al-'Abraşa Bi'idhnī ۖ Wa 'Idh Tukhriju Al-Mawtá Bi'idhnī ۖ Wa 'Idh Kafaftu Banī 'Isrā'īla `Anka 'Idh Ji'tahum Bil-Bayyināti Faqāla Al-Ladhīna Kafarū Minhum 'In Hādhā 'Illā Siĥrun Mubīnun
005-110.[ياد كن] هنگامى را كه خدا فرمود: اى عيسى پسر مريم، نعمت مرا بر خود و بر مادرت به ياد آور. آنگاه كه تو را به روحالقدس تاييد كردم، كه در گهواره [به اعجاز] و در ميانسالى [به وحى] با مردم سخن گفتى. 1 و آنگاه كه تو را كتاب و حكمت و تورات و انجيل آموختم. و آنگاه كه به اذن من، از گل [چيزى] به شكل پرنده مىساختى، پس در آن مىدميدى، و به اذن من، پرندهاى مىشد. و كور مادرزاد و پيس را به اذن من، شفا مىدادى. و آنگاه كه مردگان را به اذن من، [زنده از قبر] بيرون مىآوردى. و آنگاه كه [آسيب] بنىاسرائيل را هنگامى كه براى آنان حجتهاى آشكار آورده بودى، از تو باز داشتم. پس كسانى از آنان كه كافر شده بودند گفتند: اين[ها چيزى] جز افسونى آشكار نيست.
Wa 'Idh 'Awĥaytu 'Ilá Al-Ĥawārīyīna 'An 'Āminū Bī Wa Birasūlī Qālū 'Āmannā Wa Ash/had Bi'annanā Muslimūna
005-111. و [ياد كن] هنگامى را كه به حواريون وحى كردم كه به من و فرستادهام ايمان آوريد. گفتند: ايمان آورديم و گواه باش كه ما مسلمانيم (تسليم حکم و نظر خداوند هستيم).
'IdhQāla Al-Ĥawārīyūna Yā `Īsá Abna Maryama Hal Yastaţī`u Rabbuka 'An Yunazzila `Alaynā Mā'idatan Mina As-Samā'i ۖ Qāla Attaqū Allaha 'In Kuntum Mu'uminīna
005-112. و [ياد كن] هنگامى را كه حواريون گفتند: اى عيسى پسر مريم، آيا پروردگارت مىتواند از آسمان خوانى براى ما فرود آورد. [عيسى] گفت: اگر ايمان داريد (از نافرمانی خدا حذر کنيد).
Qāla `Īsá Abnu Maryama Allāhumma Rabbanā 'Anzil `Alaynā Mā'idatan Mina As-Samā'i Takūnu Lanā `Īdāan Li'wwalinā Wa 'Ākhirinā Wa 'Āyatan Minka ۖ Wa Arzuqnā Wa 'Anta Khayru Ar-Rāziqīna
005-114. عيسى پسر مريم گفت: بارالها، پروردگارا، از آسمان خوانى بر ما فرو فرست تا عيدى براى اول و آخر ما باشد، و نشانهاى از جانب تو، و ما را روزى ده، كه تو بهترين روزىدهندگانى.
005-115. خدا فرمود: من آن را بر شما فرو خواهم فرستاد، و[لى] هر كس از شما پس از آن انكار ورزد، وى را [چنان] عذابى كنم كه هيچ يك از جهانيان را [آن چنان] عذاب نكرده باشم.
005-116. و [ياد كن] هنگامى را كه خدا فرمود: اى عيسى پسر مريم، آيا تو به مردم گفتى من و مادرم را همچون دو خدا به جاى خداوند بپرستيد؟ گفت منزهى تو، مرا نزيبد كه [در باره خويشتن] چيزى را كه حق من نيست بگويم. اگر آن را گفته بودم، قطعا آن را مىدانستى. آنچه در نفس من است تو مىدانى، و آنچه در ذات توست من نمىدانم، چرا كه تو خود داناى رازهاى نهانى.
Mā Qultu Lahum 'Illā Mā 'Amartanī Bihi~ 'Ani A`budū Allaha Rabbī Wa Rabbakum ۚ Wa Kuntu `AlayhimShahīdāan Mā Dumtu Fīhim ۖ Falammā Tawaffaytanī Kunta 'Anta Ar-Raqība `Alayhim ۚ Wa 'Anta `Alá Kulli Shay'inShahīdun
005-117. جز آنچه مرا بدان فرمان دادى، [چيزى] به آنان نگفتم. [گفتهام] كه خدا، پروردگار من و پروردگار خود را عبادت كنيد. و تا وقتى در ميانشان بودم، بر آنان گواه بودم. پس چون روح مرا گرفتى، تو خود بر آنان نگهبان بودى، و تو بر هر چيز گواهى.
005-119. خدا فرمود: اين روزى است كه راستگويان را راستىشان سود بخشد. براى آنان باغهايى است كه از زير [درختان] آن نهرها روان است، هميشه در آن جاودانند، خدا از آنان خشنود است، و آنان [نيز] از او خشنودند، اين است رستگارى بزرگ.
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
