Roman Script    Reciting key words            Previous Sūrah    Quraan Index    Home  

27) Sūrat An-Naml

Printed format

27) سُورَة النَّمل

Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Ҭӓ-Сӥн ۚ Тилка 'Ӓйӓту Ал-Қур'ӓни Ұа Китӓбин Мубӥнин 027-001 То. Сийн. Ушбулар Қуръон-очиқ китоб оятларидир. طَ‍‍ا-سِي‍‌‍ن ۚ تِلْكَ ‌آي‍‍َ‍اتُ ‌الْ‍‍قُ‍‍رْ‌آنِ ‌وَكِت‍‍َ‍ابٍ‌ مُبِينٍ
Һудан Ұа Бушрá Лилму'уминӥна 027-002 Мўминлар учун ҳидоят ва хушхабардир. هُ‍‍د‌ى‌ ً‌ ‌وَبُشْ‍رَ‌ى‌ لِلْمُؤْمِنِينَ
Ал-Лаҙӥна Йуқӥмӱна Аҫ-Ҫалӓата Ұа Йу'утӱна Аз-Закӓата Ұа Һум Бил-'Ӓҳирати Һум Йӱқинӱна 027-003 Улар намозни тўкис адо этадиган, закотни берадиган ва охиратга қаттиқ ишонадиганлардир. ‍الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يُ‍‍قِ‍‍يم‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍‍صَّ‍‍لاَةَ ‌وَيُؤْت‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍زَّك‍‍َ‍اةَ ‌وَهُمْ بِ‍الآ‍‍خِ‍‍رَةِ هُمْ يُوقِ‍‍نُونَ
'Инна Ал-Лаҙӥна Лӓ Йу'уминӱна Бил-'Ӓҳирати Заййаннӓ Лаһум 'А`мӓлаһум Фаһум Йа`маһӱна 027-004 Албатта, охиратга иймон келтирмайдиганларга Биз амалларини зийнатлаб кўрсатдик. Бас, улар адашиб-улоқиб юраверарлар. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ بِ‍الآ‍‍خِ‍‍رَةِ ‌زَيَّ‍‍نَّ‍‍ا‌ لَهُمْ ‌أَعْمَالَهُمْ فَهُمْ يَعْمَهُونَ
'Ӱлӓ'ика Ал-Лаҙӥна Лаһум Сӱ'у Ал-`Аҙӓби Ұа Һум Фӥ Ал-'Ӓҳирати Һуму Ал-'Аҳсарӱна 027-005 Ана ўшаларга ёмон азоб бордир ва улар охиратда энг кўп зиён кўргувчилардир. (Бу дунёда охиратдан умиди йўқлиги учун молу дунё, айшу ишрат, шаҳвату лаззат кетидан тушиб, ўзини ўтга-чўққа уриб, расво бўлади. Охиратда эса, қанақа азобларга дучор бўлишини Аллоҳнинг Ўзи билади.) أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لَهُمْ س‍‍ُ‍و‌ءُ‌ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابِ ‌وَهُمْ فِي ‌الآ‍‍خِ‍‍رَةِ هُمُ ‌الأَ‍خْ‍‍سَرُ‌ونَ
Ұа 'Иннака Латулаққá Ал-Қур'ӓна Мин Ладун Хакӥмин `Алӥмин 027-006 Албатта, сенга бу Қуръон ўта ҳикматли ва ўта илмли зот томонидан берилур. وَ‌إِنَّ‍‍كَ لَتُلَ‍‍قَّ‍‍ى‌ ‌الْ‍‍قُ‍‍رْ‌آنَ مِ‍‌‍نْ لَدُ‌نْ حَك‍‍ِ‍ي‍‍مٍ عَلِيمٍ
'Иҙ Қӓла Мӱсá Ли'һлиһи~ 'Иннӥ 'Ӓнасту Нӓрӓан Са'ӓтӥкум Минһӓ Биҳабарин 'Аұ 'Ӓтӥкум Бишиһӓбин Қабасин Ла`аллакум Таҫҭалӱна 027-007 Мусо ўз аҳлига: «Аниқки, мен бир олов кўрдим. Тезда мен сизларга ундан бирор хабар ёки исинишингиз учун бир тутам чўғ келтираман», деганини эсла. إِ‌ذْ‌ قَ‍‍‍الَ مُوسَى‌ لِأهْلِهِ ‌إِنِّ‍‍‍ي ‌آنَسْتُ نَا‌ر‌ا‌‌ ً‌ سَآتِيكُمْ مِ‍‌‍نْ‍‍هَا‌ بِ‍‍خَ‍‍بَرٍ‌ ‌أَ‌وْ‌ ‌آتِيكُمْ بِشِه‍‍َ‍اب‌‍ٍ‌ قَ‍‍بَس‍ٍ‌ لَعَلَّكُمْ تَ‍‍صْ‍‍‍طَ‍‍لُونَ
Фаламмӓ Җӓ'аһӓ Нӱдийа 'Ан Бӱрика Ман Фӥ Ан-Нӓри Ұа Ман Хаұлаһӓ Ұа Субхӓна Аллӓһи Рабби Ал-`Ӓламӥна 027-008 У (олов)га келганида: «Олов олдидаги ва атрофидаги шахсларга барака берилди ва Оламларнинг Робби–Аллоҳ покдир», деб нидо қилинди. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَهَا‌ نُو‌دِيَ ‌أَ‌نْ بُو‌رِكَ مَ‍‌‍نْ فِي ‌ال‍‍‍نّ‍‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ‌وَمَ‍‌‍نْ حَوْلَهَا‌ ‌وَسُ‍‍بْ‍‍ح‍‍َ‍انَ ‌اللَّ‍‍هِ ‌‍رَبِّ ‌الْعَالَمِينَ
Йӓ Мӱсá 'Иннаһу~ 'Анӓ Ал-Лаһу Ал-`Азӥзу Ал-Хакӥму 027-009 «Эй Мусо! Албатта, бу Менман! Азизу ҳаким Аллоҳман! يَا‌ مُوسَ‍‍ى‌ ‌إِنَّ‍‍هُ~ُ ‌أَنَا‌ ‌اللَّهُ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زُ‌ ‌الْحَكِيمُ
Ұа 'Алқи `Аҫӓка ۚ Фаламмӓ Ра'ӓһӓ Таһтаззу Ка'аннаһӓ Җӓннун Ұаллá Мудбирӓан Ұа Лам Йу`аққиб ۚ Йӓ Мӱсá Лӓ Таҳаф 'Иннӥ Лӓ Йаҳӓфу Ладаййа Ал-Мурсалӱна 027-010 Ва асоингни ташла!» Бас, қачонки Мусо у(асо)нинг илондек қимирлаётганини кўрганида, ортига қарамай қочди. «Эй Мусо! Қўрқма! Зеро, Менинг ҳузуримда Пайғамбарлар қўрқмаслар! وَ‌أَلْ‍‍قِ عَ‍‍صَ‍‍‍اكَ ۚ فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌‍رَ‌آهَا‌ تَهْتَزُّ‌ كَأَنَّ‍‍هَا‌ ج‍‍َ‍انّ‍ٌ‌ ‌وَلَّى‌ مُ‍‍دْبِ‍‍ر‌ا‌ ً‌ ‌وَلَمْ يُعَ‍‍قِّ‍‍‍بْ ۚ يَا‌ مُوسَى‌ لاَ‌ تَ‍‍خَ‍‍فْ ‌إِنِّ‍‍ي لاَ‌ يَ‍‍خَ‍‍‍افُ لَدَيَّ ‌الْمُرْسَلُونَ
'Иллӓ Ман Žалама Ćумма Баддала Хуснӓан Ба`да Сӱ'ин Фа'иннӥ Ғафӱрун Рахӥмун 027-011 Лекин ким зулм қилсаю сўнгра ёмонлик кетидан унга яхшиликни бадал қилса, бас, Мен, албатта, мағфиратли ва меҳрибондирман. إِلاَّ‌ مَ‍‌‍نْ ظَ‍‍لَمَ ثُ‍‍مَّ بَدَّلَ حُسْنا‌ ً‌ بَعْدَ‌ س‍‍ُ‍و‌ء‌‌ٍ‌ فَإِنِّ‍‍ي غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَحِيمٌ
Ұа 'Адҳил Йадака Фӥ Җайбика Таҳруҗ Байđӓ'а Мин Ғайри Сӱ'ин ۖ Фӥ Тис`и 'Ӓйӓтин 'Илá Фир`аұна Ұа Қаұмиһи~ ۚ 'Иннаһум Кӓнӱ Қаұмӓан Фӓсиқӥна 027-012 Қўлингни ёқангнинг ичига суқ, ҳеч қандай ёмонликсиз оппоқ бўлиб чиқур. Фиръавн ва унинг қавмига қаратилган тўққиз мўъжиза орасида (бу бордир). Албатта, улар бузғунчи қавм бўлдилар». وَ‌أَ‌دْ‍‍خِ‍‍لْ يَدَكَ فِي جَيْبِكَ تَ‍‍خْ‍‍رُجْ بَيْ‍‍ضَ‍‍‍ا‌ءَ‌ مِ‍‌‍نْ غَ‍‍‍يْ‍‍‍ر‍ِ‍‌ س‍‍ُ‍و‌ء‌‌ٍ‌ ۖ فِي تِسْعِ ‌آي‍‍َ‍ات‌‍ٍ‌ ‌إِلَى‌ فِ‍‍رْعَ‍‍وْنَ ‌وَ‍قَ‍‍وْمِهِ ۚ ‌إِنَّ‍‍هُمْ كَانُو‌ا‌ قَ‍‍وْما‌‌ ً‌ فَاسِ‍‍قِ‍‍ينَ
Фаламмӓ Җӓ'ат/һум 'Ӓйӓтунӓ Мубҫиратан Қӓлӱ Һӓҙӓ Сихрун Мубӥнун 027-013 Бас, қачонки уларга оят-мўъжизаларимиз кўз очгувчи бўлиб келганида, «Бу очиқ-ойдин сеҳрдир», дедилар. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَتْهُمْ ‌آيَاتُنَا‌ مُ‍‍بْ‍‍‍‍صِ‍‍رَة‌ ً‌ قَ‍‍الُو‌ا‌ هَذَ‌ا‌ سِحْر‌ٌ‌ مُبِينٌ
Ұа Җахадӱ Биһӓ Ұа Астайқанат/һӓ 'Анфусуһум Žулмӓан Ұа `Улӱұӓан ۚ Фӓнžур Кайфа Кӓна `Ӓқибату Ал-Муфсидӥна 027-014 Ва ўзлари аниқ билиб туриб, зулм ва кибр туфайли у(мўъжиза)ларни инкор этдилар. Бузғунчиларнинг оқибати қандай бўлишига назар сол. (Улар бу мўъжизаларнинг нималигини жуда яхши билганлар. Аммо билиб туриб, зулм юзасидан, иймонни менсимасдан, кибр қилган ҳолларида инкор этдилар. Бу инкорнинг оқибати нима билан тугаши маълум ва машҳурдир.) وَجَحَدُ‌و‌ا‌ بِهَا‌ ‌وَ‌اسْتَيْ‍‍قَ‍‍نَتْهَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍فُسُهُمْ ظُ‍‍لْما‌ ً‌ ‌وَعُلُوّ‌ا‌‌ ً‌ ۚ فَا‌ن‍‍‍ظُ‍‍رْ‌ كَ‍‍يْ‍‍فَ ك‍‍َ‍انَ عَاقِ‍‍بَةُ ‌الْمُفْسِدِينَ
Ұа Лақад 'Ӓтайнӓ Дӓұӱда Ұа Сулаймӓна `Илмӓан ۖ Ұа Қӓлӓ Ал-Хамду Лиллӓһ Ал-Лаҙӥ Фаđđаланӓ `Алá Каćӥрин Мин `Ибӓдиһи Ал-Му'уминӥна 027-015 Батаҳқиқ, Биз Довуд ва Сулаймонга илм бердик. Икковлари: «Бизни кўпгина мўмин бандаларидан афзал қилган Аллоҳга ҳамдлар бўлсин», дедилар. وَلَ‍قَ‍‍‍دْ‌ ‌آتَيْنَا‌ ‌دَ‌ا‌و‍ُ‍‌و‌دَ‌ ‌وَسُلَيْم‍‍َ‍انَ عِلْما‌ ً‌ ۖ ‌وَ‍قَ‍‍الاَ‌ ‌الْحَمْدُ‌ لِلَّهِ ‌الَّذِي فَ‍‍ضَّ‍‍لَنَا‌ عَلَى‌ كَث‍‍ِ‍ي‍‍‍ر‌ٍ‌ مِ‍‌‍نْ عِبَا‌دِهِ ‌الْمُؤْمِنِينَ
Ұа Ұариćа Сулаймӓну Дӓұӱда ۖ Ұа Қӓла Йӓ 'Аййуһӓ Ан-Нӓсу `Уллимнӓ Манҭиқа Аҭ-Ҭайри Ұа 'Ӱтӥнӓ Мин Кулли Шай'ин ۖ 'Инна Һӓҙӓ Лаһуұа Ал-Фаđлу Ал-Мубӥну 027-016 Ва Сулаймон Довудга ворис бўлди. У: «Эй одамлар, бизга қуш тили ўргатилди ва ҳар бир нарсадан берилди. Бу, албатта, очиқ-ойдин фазлдир», деди. (Ушбу оятдаги ворислик, илмга ворисликдир. Ота вафот этгандаги болаларнинг ворислиги эмас. Чунки Довуд алайҳиссаломнинг Сулаймон алайҳиссаломдан бошқа фарзандлари ҳам кўп эди. Улар молу дунё масаласидаги меросда тенг ҳуқуқли эдилар. Аммо илм маъносидаги меросга фақат Сулаймон алайҳиссалом ворис бўлдилар. Шунинг учун ҳам «Ва Сулаймон Довудга ворис бўлди» жумласидан кейин Сулаймоннинг алайҳиссалом «Эй одамлар, бизга қуш тили ўргатилди», деган сўзлари келмоқда. Сулаймон алайҳиссалом ўзларига Аллоҳ томонидан қушларнинг тилини англаш илми берилганлигини барча одамларга эълон қилмоқдалар. Бу эълон фахр ва риёкорлик учун эмас, балки Аллоҳнинг неъматини эслаш маъносидадир.) وَ‌وَ‌رِثَ سُلَيْم‍‍َ‍انُ ‌دَ‌ا‌و‍ُ‍‌و‌دَ‌ ۖ ‌وَ‍قَ‍‍‍الَ ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍‍نّ‍‍‍َ‍اسُ عُلِّمْنَا‌ مَ‍‌‍ن‍‍‍طِ‍‍‍قَ ‌ال‍‍‍طَّ‍‍‍يْ‍‍‍ر‍ِ‍‌ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌وتِينَا‌ مِ‍‌‍نْ كُلِّ شَ‍‍يْء‌‌ٍ‌ ‌إِنَّ ۖ هَذَ‌ا‌ لَهُوَ‌ ‌الْفَ‍‍ضْ‍‍لُ ‌الْمُبِينُ
Ұа Хушира Лисулаймӓна Җунӱдуһу Мина Ал-Җинни Ұа Ал-'Инси Ұа Аҭ-Ҭайри Фаһум Йӱза`ӱна 027-017 Сулаймонга жин, инс ва қушлардан бўлган аскарлари тўпланиб, тизилган ҳолда турдилар. وَحُشِ‍‍ر‍َ‍‌ لِسُلَيْم‍‍َ‍انَ جُنُو‌دُهُ مِنَ ‌الْجِ‍‍نِّ ‌وَ‌الإِ‌نْ‍‍سِ ‌وَ‌ال‍‍‍طَّ‍‍‍يْ‍‍‍ر‍ِ‍‌ فَهُمْ يُو‌زَعُونَ
Хаттá 'Иҙӓ 'Атаұ `Алá Ұӓдӥ Ан-Намли Қӓлат Намлатун Йӓ 'Аййуһӓ Ан-Намлу Адҳулӱ Масӓкинакум Лӓ Йахҭиманнакум Сулаймӓну Ұа Җунӱдуһу Ұа Һум Лӓ Йаш`урӱна 027-018 Токи улар чумолилар водийсига келганларида, бир чумоли: «Эй чумолилар, масканларингга киринглар, Сулаймон ва унинг аскарлари сизларни билмасдан эзиб юбормасинлар», деди. (Чумолилар ҳам асалариларга ўхшаб, ажойиб интизомга эга. Ҳали-ҳануз уларнинг жамоат бўлиб яшашлари сири англанган эмас. Бу оятда улар бир-бирларини хавф-хатардан огоҳ этишлари айтилмоқда.) حَتَّ‍‍ى‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌أَتَوْ‌ا‌ عَلَى‌ ‌وَ‌ا‌دِي ‌ال‍‍‍نَّ‍‍مْلِ قَ‍‍الَتْ نَمْلَةٌ‌ ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍‍نَّ‍‍مْلُ ‌ا‌دْ‍‍خُ‍‍لُو‌ا‌ مَسَاكِنَكُمْ لاَ‌ يَحْ‍‍طِ‍‍مَ‍‍نَّ‍‍كُمْ سُلَيْم‍‍َ‍انُ ‌وَجُنُو‌دُهُ ‌وَهُمْ لاَ‌ يَشْعُرُ‌ونَ
Фатабассама Đӓхикӓан Мин Қаұлиһӓ Ұа Қӓла Рабби 'Аұзи`нӥ 'Ан 'Ашкура Ни`матака Аллатӥ 'Ан`амта `Алаййа Ұа `Алá Ұа А-Даййа Ұа 'Ан 'А`мала Ҫӓлихӓан Тарđӓһу Ұа 'Адҳилнӥ Бирахматика Фӥ `Ибӓдика Аҫ-Ҫӓлихӥна 027-019 Бас, у унинг сўзидан табассум қилди ва: «Роббим, мени Ўзинг менга ва ота-онамга берган неъматларингга шукр этишимга ва сен рози бўладиган солиҳ амаллар қилишимга муяссар этгин. Ўз раҳматинг ила мени солиҳ бандаларингга қўшгин», деди. (Сулаймон алайҳиссалом чумолининг сўзларини эшитиб жилмайдилар.) فَتَبَسَّمَ ضَ‍‍احِكا‌ ً‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍وْلِهَا‌ ‌وَ‍قَ‍‍‍الَ ‌‍رَبِّ ‌أَ‌وْ‌زِعْنِ‍‍ي ‌أَ‌نْ ‌أَشْكُ‍رَ‌ نِعْمَتَكَ ‌الَّتِ‍‍ي ‌أَ‌نْ‍‍عَمْتَ عَلَيَّ ‌وَعَلَى‌ ‌وَ‌الِدَيَّ ‌وَ‌أَ‌نْ ‌أَعْمَلَ صَ‍‍الِحا‌‌ ً‌ تَرْ‍ضَ‍‍‍اهُ ‌وَ‌أَ‌دْ‍‍خِ‍‍لْنِي بِ‍رَحْمَتِكَ فِي عِبَا‌دِكَ ‌ال‍‍‍صَّ‍‍الِحِينَ
Ұа Тафаққада Аҭ-Ҭайра Фақӓла Мӓ Лӥ Лӓ 'Арá Ал-Һуд/һуда 'Ам Кӓна Мина Ал-Ғӓ'ибӥна 027-020 Ва қушларни текширди-да: «Нега Ҳудҳудни кўрмаётирман ёки ғойиблардан бўлдими? وَتَفَ‍‍قَّ‍‍دَ‌ ‌ال‍‍‍طَّ‍‍‍يْ‍‍رَ‌ فَ‍‍قَ‍‍‍الَ مَا‌ لِي لاَ‌ ‌أَ‌‍رَ‌ى‌ ‌الْهُ‍‍دْهُدَ‌ ‌أَمْ ك‍‍َ‍انَ مِنَ ‌الْ‍‍غَ‍‍‍ائِبِينَ
Ла'у`аҙҙибаннаһу `Аҙӓбӓан Шадӥдӓан 'Аұ Ла'аҙбаханнаһу~ 'Аұ Лайа'тийанӥ Бисулҭӓнин Мубӥнин 027-021 Албатта, уни шиддатли азобла азобларман ёки сўйиб юборурман ёхуд менга, албатта, очиқ-ойдин ҳужжат келтиражак», деди. لَأُعَذِّبَ‍‍نَّ‍‍‍هُ عَذَ‌ابا‌‌ ً‌ شَدِيد‌اً‌ ‌أَ‌وْ‌ لَأَ‌ذْبَحَ‍‍نَّ‍‍هُ~ُ ‌أَ‌وْ‌ لَيَأْتِيَنِي بِسُلْ‍‍طَ‍‍‍انٍ‌ مُبِينٍ
Фамакаćа Ғайра Ба`ӥдин Фақӓла 'Ахаҭту Бимӓ Лам Тухиҭ Биһи Ұа Җи'тука Мин Саба'иин Бинаба'иин Йақӥнин 027-022 Кўп ўтмасдан у келиб: «Сен билмаган нарсани билдим ва сенга Сабаъдан ишончли бир хабар олиб келдим. (Сабаъ Арабистон ярим оролининг жанубида, Яманда жойлашган бир мамлакат эди. Ана ўша мамлакатдан ўта муҳим бир хабар келтирганини айтди.) فَمَكَثَ غَ‍‍‍يْ‍‍رَ‌ بَع‍‍ِ‍ي‍‍د‌‌ٍ‌ فَ‍‍قَ‍‍‍الَ ‌أَحَ‍‍‍ط‍‍‍تُ بِمَا‌ لَمْ تُحِ‍‍‍ط‍‍ْ بِ‍‍هِ ‌وَجِئْتُكَ مِ‍‌‍نْ سَبَإ‌ٍ‌ بِنَبَإ‌ٍ‌ يَ‍‍قِ‍‍ينٍ
'Иннӥ Ұа Җадтту Амра'атан Тамликуһум Ұа 'Ӱтийат Мин Кулли Шай'ин Ұа Лаһӓ `Аршун `Аžӥмун 027-023 Дарҳақиқат, мен бир аёлни кўрдим. У уларнинг маликаси экан. Унга ҳар нарса берилган экан. Ҳамда унинг улуғ тахти бор экан. (Ўша Сабаъ юртида бир аёлни кўрдим. У аёл халққа подшоҳ экан. Аёлга ҳар нарса берилган экан. Ҳамда ўша маликанинг катта тахти бор экан.) إِنِّ‍‍ي ‌وَجَ‍‍دتُّ ‌امْ‍رَ‌أَة‌ ً‌ تَمْلِكُهُمْ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌وتِيَتْ مِ‍‌‍نْ كُلِّ شَ‍‍يْء‌ٍ‌ ‌وَلَهَا‌ عَرْشٌ عَ‍‍ظِ‍‍يمٌ
Ұа Җадтуһӓ Ұа Қаұмаһӓ Йасҗудӱна Лилшшамси Мин Дӱни Аллӓһи Ұа Заййана Лаһуму Аш-Шайҭӓну 'А`мӓлаһум Фаҫаддаһум `Ани Ас-Сабӥли Фаһум Лӓ Йаһтадӱна 027-024 Мен у(аёл)нинг ва қавмининг Аллоҳни қўйиб, қуёшга сажда қилаётганларини ва шайтон уларга амалларини зийнатлаб, йўлдан тўсаётганини кўрдим. Бас, улар ҳидоят топмаслар. (Гап шу ерга келганда, энг муҳим хабар чиқди. Ўша Сабаъ мамлакатига подшоҳ бўлган аёл ва унинг қавми Аллоҳга эмас, қуёшга сажда қилаётган экан. Бу нотўғри йўл. Аллоҳнинг Пайғамбари Сулаймон алайҳиссалом уларнинг бу хатоларини тузатишлари зарур. Шайтон лаънати улар қилаётган гуноҳ амалларни ўзларига чиройли кўрсатиб қўйибди. Агар шу ҳолларида юраверсалар, ҳидоят топмайдилар.) وَجَ‍‍دْتُهَا‌ ‌وَ‍قَ‍‍وْمَهَا‌ يَسْجُد‍ُ‍‌ونَ لِلشَّمْسِ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَ‌زَيَّنَ لَهُمُ ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍‍انُ ‌أَعْمَالَهُمْ فَ‍‍صَ‍‍دَّهُمْ عَنِ ‌ال‍‍سَّب‍‍ِ‍ي‍‍لِ فَهُمْ لاَ‌ يَهْتَدُ‌ونَ
'Аллӓ Йасҗудӱ Лиллӓһ Ал-Лаҙӥ Йуҳриҗу Ал-Ҳаб'а Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи Ұа Йа`ламу Мӓ Туҳфӱна Ұа Мӓ Ту`линӱна 027-025 Осмонлару ердаги сирларни ошкор қиладиган, махфий ва ошкор қилган нарсаларингизни биладиган Аллоҳга сажда қилмайдиларми?! أَلاَّ‌ يَسْجُدُ‌و‌ا‌ لِلَّهِ ‌الَّذِي يُ‍‍خْ‍‍‍رِجُ ‌الْ‍‍خَ‍‍‍بْ‍‍ءَ‌ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌وَيَعْلَمُ مَا‌ تُ‍‍خْ‍‍ف‍‍ُ‍ونَ ‌وَمَا‌ تُعْلِنُونَ
Ал-Лаһу Лӓ 'Илӓһа 'Иллӓ Һуұа Раббу Ал-`Арши Ал-`Аžӥми 027-026 Аллоҳ–Ундан ўзга ҳеч қандай илоҳ йўқ зотдир. У улуғ аршнинг Роббидир», деди. ‍اللَّهُ لاَ‌ ‌إِلَهَ ‌إِلاَّ‌ هُوَ‌ ‌‍رَبُّ ‌الْعَرْشِ ‌الْعَ‍‍ظِ‍‍يمِ
Қӓла Сананžуру 'Аҫадақта 'Ам Кунта Мина Ал-Кӓҙибӥна 027-027 У: «Кўрамиз, рост сўзладингми ёки ёлғончилардан бўлдингми? قَ‍‍‍الَ سَنَ‍‌‍ن‍‍‍ظُ‍‍رُ‌ ‌أَ‍صَ‍‍دَ‍‍قْ‍‍‍تَ ‌أَمْ كُ‍‌‍ن‍‍تَ مِنَ ‌الْكَا‌ذِبِينَ
Аҙ/һаб Бикитӓбӥ Һӓҙӓ Фа'алқиһ 'Илайһим Ćумма Таұалла `Анһум Фӓнžур Мӓҙӓ Йарҗи`ӱна 027-028 Бу мактубимни олиб бориб, уларга ташла, сўнгра четга чиқиб назар сол-чи, нима қайтарарлар», деди. ا‌ذْهَ‍‍ب بِكِتَابِي هَذَ‌ا‌ فَأَلْ‍‍قِ‍‍ه ‌إِلَيْهِمْ ثُ‍‍مَّ تَوَلَّ عَ‍‌‍نْ‍‍هُمْ فَا‌ن‍‍‍ظُ‍‍رْ‌ مَا‌ذَ‌ا‌ يَرْجِعُونَ
Қӓлат Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Мала'у 'Иннӥ 'Улқийа 'Илаййа Китӓбун Карӥмун 027-029 У (Малика): «Эй аъёнлар! Менга кароматли бир мактуб ташланди. (Малика аъёнларига мактуб ҳақида хабар бериши унинг ўз одамлари билан маслаҳатлашиб иш кўришига далолат қилади. Шу билан бирга, малика ўзи сезган белгилар асосида мактубнинг кароматли эканини айтмоқда.) قَ‍‍الَتْ يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌المَلَأُ‌ ‌إِنِّ‍‍‍ي ‌أُلْ‍‍قِ‍‍يَ ‌إِلَيَّ كِت‍‍َ‍اب‌‍ٌ‌ كَ‍‍رِيمٌ
'Иннаһу Мин Сулаймӓна Ұа 'Иннаһу Бисми Аллӓһи Ар-Рахмӓни Ар-Рахӥми 027-030 Албатта, у Сулаймондандир, албатта, унда: «Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм. إِنَّ‍‍‍هُ مِ‍‌‍نْ سُلَيْم‍‍َ‍انَ ‌وَ‌إِنَّ‍‍‍هُ بِسْمِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌ال‍‍رَّحْمَنِ ‌ال‍‍رَّحِيمِ
'Аллӓ Та`лӱ `Алаййа Ұа 'Тӱнӥ Муслимӥна 027-031 Менга қарши бош кўтармай, таслим бўлган ҳолингизда келинг», дейилмишдир», деди. أَلاَّ‌ تَعْلُو‌ا‌ عَلَيَّ ‌وَ‌أْتُونِي مُسْلِمِينَ
Қӓлат Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Мала'у 'Афтӱнӥ Фӥ 'Амрӥ Мӓ Кунту Қӓҭи`атан 'Амрӓан Хаттá Таш/һадӱни 027-032 У:«Эй аъёнлар! Менга бу ишимда фатво беринглар. Сизлар шоҳид бўлмагунингизча, мен бир ишга қатъий қарор қилмасман», деди. قَ‍‍الَتْ ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌المَلَأُ‌ ‌أَفْتُونِي فِ‍‍ي ‌أَمْ‍‍رِي مَا‌ كُ‍‌‍ن‍‍تُ قَ‍‍اطِ‍‍عَةً ‌أَمْر‌اً‌ حَتَّى‌ تَشْهَدُ‌ونِ
Қӓлӱ Нахну 'Ӱлӱ Қӱұатин Ұа 'Ӱлӱ Ба'син Шадӥдин Ұа Ал-'Амру 'Илайки Фӓнžурӥ Мӓҙӓ Та'мурӥна 027-033 Улар: «Биз куч-қувват эгаларимиз ва шиддатли азму шижоат эгаларимиз. Иш ўзингга ҳавола. Нима амр қилишингни ўйлаб кўр», дедилар. قَ‍‍الُو‌ا‌ نَحْنُ ‌أ‍ُ‍‌وْلُو‌ا‌ قُ‍‍وَّةٍ‌ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌ولُو‌ا‌ بَأْس‌‍ٍ‌ شَد‍ِ‍ي‍‍د‌ٍ‌ ‌وَ‌الأَمْرُ‌ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍كِ فَا‌ن‍‍‍ظُ‍‍‍رِي مَا‌ذَ‌ا‌ تَأْمُ‍‍رِينَ
Қӓлат 'Инна Ал-Мулӱка 'Иҙӓ Даҳалӱ Қарйатан 'Афсадӱһӓ Ұа Җа`алӱ 'А`иззата 'Аһлиһӓ 'Аҙиллатан ۖ Ұа Каҙалика Йаф`алӱна 027-034 У: «Албатта, подшоҳлар бирор шаҳар-қишлоққа кирсалар, уни вайрон қилурлар ва унинг азиз аҳлларини хор қилурлар. Ана шундай қилурлар. قَ‍‍الَتْ ‌إِنَّ ‌الْمُل‍‍ُ‍وكَ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌دَ‍خَ‍‍لُو‌ا‌ قَ‍‍رْيَةً ‌أَفْسَدُ‌وهَا‌ ‌وَجَعَلُ‍‍و‌ا‌ ‌أَعِزَّةَ ‌أَهْلِهَ‍‍ا‌ ‌أَ‌ذِلَّة ً‌ ۖ ‌وَكَذَلِكَ يَفْعَلُونَ
Ұа 'Иннӥ Мурсилатун 'Илайһим Биһадӥйатин Фанӓžиратун Бима Йарҗи`у Ал-Мурсалӱна 027-035 Мен уларга бир ҳадя юборурман, кўрай-чи, элчилар нима билан қайтар эканлар», деди. وَ‌إِنِّ‍‍ي مُرْسِلَة‌‍ٌ‌ ‌إِلَيْهِمْ بِهَدِيَّة‌‍ٍ‌ فَنَاظِ‍‍رَة‌‍ٌ‌ بِمَ يَرْجِعُ ‌الْمُرْسَلُونَ
Фаламмӓ Җӓ'а Сулаймӓна Қӓла 'Атумиддӱнани Бимӓлин Фамӓ 'Ӓтӓнийа Аллӓһу Ҳайрун Миммӓ 'Ӓтӓкум Бал 'Антум Биһадӥйатикум Тафрахӱна 027-036 Қачонки, (элчиси) Сулаймонга келганида, у: «Сизлар менга мол-дунё ила мадад бермоқчимисиз?! Бас, Аллоҳ менга берган нарса сизга берган нарсадан яхшидир. Аммо сизлар ҳадяларингиз билан қувонурсиз. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ سُلَيْم‍‍َ‍انَ قَ‍‍‍الَ ‌أَتُمِدُّ‌ونَنِ بِم‍‍َ‍ال‌‍ٍ‌ فَمَ‍‍ا‌ ‌آتَانِيَ ‌اللَّ‍‍هُ خَ‍‍‍يْ‍‍ر‌ٌ‌ مِ‍‍مَّ‍‍‍ا‌ ‌آتَاكُمْ بَلْ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ بِهَدِيَّتِكُمْ تَفْ‍رَحُونَ
Арҗи` 'Илайһим Фалана'тийаннаһум Биҗунӱдин Лӓ Қибала Лаһум Биһӓ Ұа Лануҳриҗаннаһум Минһӓ 'Аҙиллатан Ұа Һум Ҫӓғирӱна 027-037 (Эй элчи!) Сен уларга қайтиб бор. Бас, албатта, Биз улар бас кела олмайдиган қўшин ила борурмиз ва у ердан уларни хору зор ҳолларида чиқарурмиз», деди. ا‌رْجِعْ ‌إِلَيْهِمْ فَلَنَأْتِيَ‍‍نَّ‍‍هُمْ بِجُن‍‍ُ‍و‌د‌ٍ‌ لاَ‌ قِ‍‍بَلَ لَهُمْ بِهَا‌ ‌وَلَنُ‍‍خْ‍‍‍رِجَ‍‍نَّ‍‍هُمْ مِ‍‌‍نْ‍‍هَ‍‍ا‌ ‌أَ‌ذِلَّة ً‌ ‌وَهُمْ صَ‍‍اغِ‍‍رُ‌ونَ
Қӓла Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Мала'у 'Аййукум Йа'тӥнӥ Би`аршиһӓ Қабла 'Ан Йа'тӱнӥ Муслимӥна 027-038 У (Сулаймон): «Эй аъёнлар! Улар менга таслим бўлиб келишларидан олдин қайсингиз ҳузуримга у(малика)нинг тахтини келтира оладир?» деди. قَ‍‍‍الَ ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌المَلَأُ‌ ‌أَيُّكُمْ يَأْتِينِي بِعَرْشِهَا‌ قَ‍‍‍بْ‍‍لَ ‌أَ‌نْ يَأْتُونِي مُسْلِمِينَ
Қӓла `Ифрйтун Мина Ал-Җинни 'Анӓ 'Ӓтӥка Биһи Қабла 'Ан Тақӱма Мин Мақӓмика ۖ Ұа 'Иннӥ `Алайһи Лақаұӥйун 'Амӥнун 027-039 Жинлардан бўлган Ифрит: «Мен уни сенга мақомингдан тургунингча келтирурман. Албатта, бунга қувватим ва ишончим бор», деди. (Араб тилида ёмонликда учига чиққан ва қувватли жин-шайтон «ифрит» дейилади. Бу сўз шайтонга ўхшаш одамга ҳам ишлатилади.) قَ‍‍‍الَ عِفْريتٌ‌ مِنَ ‌الْجِ‍‍نِّ ‌أَنَ‍‍ا‌ ‌آت‍‍ِ‍ي‍‍كَ بِ‍‍هِ قَ‍‍‍بْ‍‍لَ ‌أَ‌نْ تَ‍‍قُ‍‍‍ومَ مِ‍‌‍نْ مَ‍‍قَ‍‍امِكَ ۖ ‌وَ‌إِنِّ‍‍ي عَلَ‍‍يْ‍‍هِ لَ‍‍قَ‍‍وِيٌّ ‌أَمِينٌ
Қӓла Ал-Лаҙӥ `Индаһу `Илмун Мина Ал-Китӓби 'Анӓ 'Ӓтӥка Биһи Қабла 'Ан Йартадда 'Илайка Ҭарфука ۚ Фаламмӓ Ра'ӓһу Мустақиррӓан `Индаһу Қӓла Һӓҙӓ Мин Фаđли Раббӥ Лийаблуұанӥ 'А'ашкуру 'Ам 'Акфуру ۖ Ұа Ман Шакара Фа'иннамӓ Йашкуру Линафсиһи ۖ Ұа Ман Кафара Фа'инна Раббӥ Ғанӥйун Карӥмун 027-040 Китобдан илми бор шахс: «Мен уни сенга кўзингни очиб юмгунингча келтирурман», деди. Қачонки, у(Сулаймон) у(тахт)ни ўз ҳузурида қарор топганини кўргач: «Бу Роббимнинг фазлидандир. Мен шукр қиламанми ёки куфрони неъмат қиламанми, синаш учундир. Ким шукр келтирса, ўзи учунгина шукр қилур. Ким куфрони неъмат қилса, бас, Роббим беҳожат ва карамли зотдир», деди. (Уламолар «китобдан илми бор шахс»нинг кимлиги ҳақида кўп фикрлар айтганлар. У Тавротни, Исмул Аъзамни биладиган,Лавҳул Маҳфуздан хабардор эди, деган гапларни айтишган. Лекин Қуръони Карим ёки Пайғамбаримиз (с.а.в.) айтмаганларидан кейин, ишончли илмий далил бўлмагач, Қуръон ибораси билан кифояланиб, Аллоҳ ўша шахсни «китобдан илми бор», деб айтибди, у ёғини ўзи билади, дейишимиз тўғридир.) قَ‍‍‍الَ ‌الَّذِي عِ‍‌‍نْ‍‍دَهُ عِلْمٌ‌ مِنَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ ‌أَنَ‍‍ا‌ ‌آت‍‍ِ‍ي‍‍كَ بِ‍‍هِ قَ‍‍‍بْ‍‍لَ ‌أَ‌نْ يَرْتَدَّ‌ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍كَ طَ‍‍رْفُكَ ۚ فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌‍رَ‌آهُ مُسْتَ‍‍قِ‍‍‍ر‍ّ‍‌اً‌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَهُ قَ‍‍‍الَ هَذَ‌ا‌ مِ‍‌‍نْ فَ‍‍ضْ‍‍لِ ‌‍رَبِّي لِيَ‍‍بْ‍‍لُوَنِ‍‍ي ‌أَ‌أَشْكُرُ‌ ‌أَمْ ‌أَكْفُرُ‌ ۖ ‌وَمَ‍‌‍نْ شَكَ‍رَ‌ فَإِنَّ‍‍مَا‌ يَشْكُرُ‌ لِنَفْسِ‍‍هِ ۖ ‌وَمَ‍‌‍نْ كَفَ‍رَ‌ فَإِنَّ ‌‍رَبِّي غَ‍‍نِيّ‌‍ٌ‌ كَ‍‍رِيمٌ
Қӓла Наккирӱ Лаһӓ `Аршаһӓ Нанžур 'Атаһтадӥ 'Ам Такӱну Мина Ал-Лаҙӥна Лӓ Йаһтадӱна 027-041 У (Сулаймон): «Унинг тахтини танимайдиган қилиб қўйинг. Кўрайлик-чи, у(малика) уни танийдими ёки танимайдиганлардан бўладими?» деди. قَ‍‍‍الَ نَكِّرُ‌و‌ا‌ لَهَا‌ عَرْشَهَا‌ نَ‍‌‍ن‍‍‍ظُ‍‍رْ‌ ‌أَتَهْتَدِي ‌أَمْ تَك‍‍ُ‍ونُ مِنَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يَهْتَدُ‌ونَ
Фаламмӓ Җӓ'ат Қӥла 'Аһакаҙӓ `Аршуки ۖ Қӓлат Ка'аннаһу Һуұа ۚ Ұа 'Ӱтӥнӓ Ал-`Илма Мин Қаблиһӓ Ұа Куннӓ Муслимӥна 027-042 Қачонки у(малика) келганида: «Сенинг тахтинг шундайми?» дейилди. У: «Худди ўшанинг ўзи», деди. «Бизга бундан илгари илм берилган эди ва мусулмон бўлган эдик». فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَتْ قِ‍‍‍ي‍‍لَ ‌أَهَكَذَ‌ا‌ عَرْشُكِ ۖ قَ‍‍الَتْ كَأَنَّ‍‍‍هُ هُوَ‌ ۚ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌وتِينَا‌ ‌الْعِلْمَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍‍بْ‍‍لِهَا‌ ‌وَكُ‍‍نَّ‍‍ا‌ مُسْلِمِينَ
Ұа Ҫаддаһӓ Мӓ Кӓнат Та`буду Мин Дӱни Аллӓһи ۖ 'Иннаһӓ Кӓнат Мин Қаұмин Кӓфирӥна 027-043 Ва у(малика)ни Аллоҳдан ўзга ибодат қилган нарса тўсди. Албатта, у кофир қавмлардан бўлган эди. وَ‍صَ‍‍دَّهَا‌ مَا‌ كَانَتْ تَعْبُدُ‌ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌اللَّ‍‍هِ ۖ ‌إِنَّ‍‍هَا‌ كَانَتْ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍‍وْم‌‍ٍ‌ كَافِ‍‍رِينَ
Қӥла Лаһӓ Адҳулӥ Аҫ-Ҫарха ۖ Фаламмӓ Ра'ат/һу Хасибат/һу Луҗҗатан Ұа Кашафат `Ан Сӓқайһӓ ۚ Қӓла 'Иннаһу Ҫархун Мумаррадун Мин Қаұӓрӥра ۗ Қӓлат Рабби 'Иннӥ Žаламту Нафсӥ Ұа 'Асламту Ма`а Сулаймӓна Лиллӓһ Рабби Ал-`Ӓламӥна 027-044 У(малика)га: «Саройга кир», дейилди. Қачонки уни кўрганида, сув деб ўйлаб, пойчаларини очди. У(Сулаймон): «Албатта, бу биллурдан силлиқ қилиб ясалган саройдир», деди. У (малика): «Эй Роббим, албатта, мен ўзимга зулм қилиб юрган эканман, Сулаймон ила оламларнинг Робби– Аллоҳга мусулмон бўлдим!» деди. (Сарой олдидаги майдон ҳам биллурдан ясалган, жуда силлиқ, уни сув деб ўйлаб, кийимингни кўтарма. Ана шунда малика рўй бераётган ҳодисалар оддий эмаслигига, балки Аллоҳ юборган Пайғамбарнинг мўъжизалари эканига ишонч ҳосил қилди. Аллоҳ таолонинг қудратига тан берди.) قِ‍‍‍ي‍‍لَ لَهَا‌ ‌ا‌دْ‍‍خُ‍‍لِي ‌ال‍‍‍صَّ‍‍رْحَ ۖ فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌‍رَ‌أَتْهُ حَسِبَتْهُ لُجَّة ً‌ ‌وَكَشَفَتْ عَ‍‌‍نْ سَاقَ‍‍يْهَا‌ ۚ قَ‍‍‍الَ ‌إِنَّ‍‍‍هُ صَ‍‍رْحٌ‌ مُمَ‍رَّ‌د‌ٌ‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍وَ‌ا‌ر‍ِ‍ي‍‍رَ‌ ۗ قَ‍‍الَتْ ‌‍رَبِّ ‌إِنِّ‍‍ي ظَ‍‍لَمْتُ نَفْسِي ‌وَ‌أَسْلَمْتُ مَعَ سُلَيْم‍‍َ‍انَ لِلَّهِ ‌‍رَبِّ ‌الْعَالَمِينَ
Ұа Лақад 'Арсалнӓ 'Илá Ćамӱда 'Аҳӓһум Ҫӓлихӓан 'Ани А`будӱ Аллаһа Фа'иҙӓ Һум Фарӥқӓни Йаҳтаҫимӱна 027-045 Батаҳқиқ, Самуд қавмига, Аллоҳга ибодат қилинг, деб биродарлари Солиҳни юбордик. Бас, баногоҳ улар икки гуруҳ бўлиб тортиша бошладилар. وَلَ‍قَ‍‍‍دْ‌ ‌أَ‌رْسَلْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَى‌ ثَم‍‍ُ‍و‌دَ‌ ‌أَ‍خَ‍‍اهُمْ صَ‍‍الِحاً‌ ‌أَنِ ‌اعْبُدُ‌و‌ا‌ ‌اللَّ‍‍هَ فَإِ‌ذَ‌ا‌ هُمْ فَ‍‍رِي‍‍قَ‍‍‍انِ يَ‍‍خْ‍‍تَ‍‍صِ‍‍مُونَ
Қӓла Йӓ Қаұми Лима Таста`җилӱна Бис-Саййи'ати Қабла Ал-Хасанати ۖ Лаұлӓ Тастағфирӱна Аллӓһа Ла`аллакум Турхамӱна 027-046 У (Солиҳ): «Эй қавмим, нима учун яхшиликдан олдин ёмонликка ошиқасиз?! Аллоҳдан мағфират сўрасангиз-чи?! Шояд раҳм қилинсангиз», деди. (Ўзингизга азоб сўраш ўрнига, Аллоҳдан гуноҳларингизни кечиришини тиласангиз бўлмайдими? Ана ўшанда шояд гуноҳингиз кечирилиб, Аллоҳнинг раҳматига эришсангиз, дедилар.) قَ‍‍‍الَ يَاقَ‍‍‍وْمِ لِمَ تَسْتَعْجِل‍‍ُ‍ونَ بِ‍ال‍‍سَّيِّئَةِ قَ‍‍‍بْ‍‍لَ ‌الْحَسَنَةِ لَوْلاَ‌ ۖ تَسْتَ‍‍غْ‍‍فِر‍ُ‍‌ونَ ‌اللَّ‍‍هَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ
Қӓлӱ Аҭҭаййарнӓ Бика Ұа Биман Ма`ака ۚ Қӓла Ҭӓ'ирукум `Инда Аллӓһи ۖ Бал 'Антум Қаұмун Туфтанӱна 027-047 Улар: «Сендан ва сен билан бўлганлардан шумландик», дедилар. У: «Шумланишингиз (сабаби) Аллоҳнинг ҳузуридадир. Балки сизлар синалаётган қавмсиз», деди. (Биз «шумланиш» деб таржима қилган маъно ояти карима матнида «тоир», «тоййар» каби иборалар билан келган. Бу ибора қуш, қуш учириш маъноларини беради. Ўша пайтлар мушриклар бирор иш қилмоқчи бўлсалар, қуш учириб кўрар эдилар. Агар қуш ўнг томонидан учса, хурсанд бўлар ва ўша ишни бошлар эди. Агар қуш чап томонига учса, шумқадамлик деб ўйлар, хафа бўлар, шумланар ва у ишни қилмас эди. Кейин бориб-бориб бу ибора қуш учирмаса ҳам, бирор нарсанинг шумқадамлигини англатиш учун ишлатиладиган бўлиб кетган. Самуд қавми ҳам ўзларига «Аллоҳга ибодат қилинг» шиорини олиб келган, уларни Аллоҳга истиғфор айтишга, ундан раҳматини сўрашга чақирган Пайғамбарлари Солиҳдан алайҳиссалом шумланганларини айтишди.) قَ‍‍الُو‌ا‌ ‌اطَّ‍‍يَّرْنَا‌ بِكَ ‌وَبِمَ‍‌‍نْ مَعَكَ ۚ قَ‍‍‍الَ طَ‍‍‍ائِرُكُمْ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ۖ بَلْ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ قَ‍‍‍وْم‌‍ٌ‌ تُفْتَنُونَ
Ұа Кӓна Фӥ Ал-Мадӥнати Тис`ату Раһҭин Йуфсидӱна Фӥ Ал-'Арđи Ұа Лӓ Йуҫлихӱна 027-048 У шаҳарда тўққиз нафарли гуруҳ бор бўлиб, ер юзида бузғунчилик қилишар, ислоҳ қилмас эдилар. (Яъни, Солиҳ алайҳиссалом шаҳарлари Ҳижрда тўққиз кишидан иборат бир гуруҳ бўлиб, ўша гуруҳ аъзолари бузғунчилик, фасод ишлар билан шуғулланишарди.) وَك‍‍َ‍انَ فِي ‌الْمَدِينَةِ تِسْعَةُ ‌‍رَهْ‍‍طٍ‌ يُفْسِد‍ُ‍‌ونَ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌وَلاَ‌ يُ‍‍صْ‍‍لِحُونَ
Қӓлӱ Тақӓсамӱ Биллӓһи Ланубаййитаннаһу Ұа 'Аһлаһу Ćумма Ланақӱланна Лиұалӥйиһи Мӓ Шаһиднӓ Маһлика 'Аһлиһи Ұа 'Иннӓ Лаҫӓдиқӱна 027-049 Улар: «Аллоҳнинг номига қасам ичинглар! Албатта, у(Солиҳ)ни ва унинг аҳлини тунда ўлдирармиз, сўнгра валийсига, биз унинг аҳлининг ҳалокатига гувоҳ эмасмиз, албатта, биз ростгўйлармиз, дермиз», дедилар. قَ‍‍الُو‌ا‌ تَ‍‍قَ‍‍اسَمُو‌ا‌ بِ‍اللَّ‍‍هِ لَنُبَيِّتَ‍‍نَّ‍‍‍هُ ‌وَ‌أَهْلَ‍‍هُ ثُ‍‍مَّ لَنَ‍‍قُ‍‍ولَ‍‍نَّ لِوَلِيِّ‍‍هِ مَا‌ شَهِ‍‍دْنَا‌ مَهْلِكَ ‌أَهْلِ‍‍هِ ‌وَ‌إِنَّ‍‍ا‌ لَ‍‍صَ‍‍ا‌دِقُ‍‍ونَ
Ұа Макарӱ Макрӓан Ұа Макарнӓ Макрӓан Ұа Һум Лӓ Йаш`урӱна 027-050 Улар макр қилдилар. Биз ҳам улар сезмаган ҳолда бир «макр» қилдик. وَمَكَرُ‌و‌ا‌ مَكْر‌ا‌ ً‌ ‌وَمَكَرْنَا‌ مَكْر‌ا‌ ً‌ ‌وَهُمْ لاَ‌ يَشْعُرُ‌ونَ
Фӓнžур Кайфа Кӓна `Ӓқибату Макриһим 'Аннӓ Даммарнӓһум Ұа Қаұмаһум 'Аҗма`ӥна 027-051 Назар сол! Уларнинг макри оқибати нима бўлди?! Биз, албатта, уларни ва қавмларининг ҳаммаларини ер билан яксон қилдик. فَا‌ن‍‍‍ظُ‍‍رْ‌ كَ‍‍يْ‍‍فَ ك‍‍َ‍انَ عَاقِ‍‍بَةُ مَكْ‍‍رِهِمْ ‌أَنَّ‍‍ا‌ ‌دَمَّ‍‍رْنَاهُمْ ‌وَ‍قَ‍‍وْمَهُمْ ‌أَجْ‍‍مَعِينَ
Фатилка Буйӱтуһум Ҳӓұийатан Бимӓ Žаламӱ ۗ 'Инна Фӥ Ҙӓлика Ла'ӓйатан Лиқаұмин Йа`ламӱна 027-052 Ана, зулмлари сабабли уйлари ҳувуллаб ётибди! Албатта, бунда биладиган қавмлар учун ибрат бордир. فَتِلْكَ بُيُوتُهُمْ خَ‍‍ا‌وِيَة ً‌ بِمَا‌ ظَ‍‍لَمُ‍‍و‌ا‌ ۗ ‌إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَآيَة ً‌ لِ‍‍قَ‍‍‍وْمٍ‌ يَعْلَمُونَ
Ұа 'Анҗайнӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа Кӓнӱ Йаттақӱна 027-053 Ва иймон келтириб, тақво қилиб юрганларга нажот бердик. وَ‌أَ‌ن‍‍جَيْنَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَكَانُو‌ا‌ يَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ
Ұа Лӱҭӓан 'Иҙ Қӓла Лиқаұмиһи~ 'Ата'тӱна Ал-Фӓхишата Ұа 'Антум Тубҫирӱна 027-054 Ва Лутни ҳам (Пайғамбар қилиб юбордик). Ўшанда у ўз қавмига: «Сиз кўриб-билиб туриб, фоҳиша иш қиласизми?! وَلُوط‍‍ا‌‌ ً‌ ‌إِ‌ذْ‌ قَ‍‍‍الَ لِ‍‍قَ‍‍وْمِهِ ‌أَتَأْت‍‍ُ‍ونَ ‌الْفَاحِشَةَ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ تُ‍‍بْ‍‍‍‍صِ‍‍رُ‌ونَ
'А'иннакум Лата'тӱна Ар-Риҗӓла Шаһұатан Мин Дӱни Ан-Нисӓ' ۚ Бал 'Антум Қаұмун Таҗһалӱна 027-055 Сиз, албатта, аёлларни қўйиб, эркакларга шаҳват ила яқинлик қиласизми?! Йўқ! Сиз жоҳиллик қилаётган қавмдирсиз!» деди. أَئِ‍‍نَّ‍‍كُمْ لَتَأْت‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍رِّج‍‍َ‍الَ شَهْوَة ً‌ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍نِس‍‍َ‍ا‌ء‌ ۚ بَلْ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ قَ‍‍‍وْم‌‍ٌ‌ تَ‍‍جْ‍‍هَلُونَ
Фамӓ Кӓна Җаұӓба Қаұмиһи~ 'Иллӓ 'Ан Қӓлӱ 'Аҳриҗӱ 'Ӓла Лӱҭин Мин Қарйатикум ۖ 'Иннаһум 'Унӓсун Йатаҭаһһарӱна 027-056 Унинг қавмининг жавоби: «Лут аҳлини юртингиздан қувиб чиқаринг, чунки улар покиза бўлишни хоҳлаган кишилардир», дейишдан бошқа нарса бўлмади. (Ифлосликка ботиб қолган бу қавм покликни масхара қилиб, покиза одамларни камситиш йўлига ўтди. Уларни дунёда ҳеч ким қилмаган ифлосликдан қайтариб, покланишга, инсон номига доғ туширмасликка чорлаган Аллоҳнинг Пайғамбари Лутни алайҳиссалом ва у кишига эргашган мўминларни айнан покликлари учун юртларидан ҳайдаб чиқармоқдалар.) فَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ جَو‍َ‍‌ابَ قَ‍‍وْمِهِ ‌إِلاَّ‌ ‌أَ‌نْ قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‍خْ‍‍‍رِجُ‍‍و‌ا‌ ‌آلَ ل‍‍ُ‍و‍‍طٍ‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍رْيَتِكُمْ ۖ ‌إِنَّ‍‍هُمْ ‌أُن‍‍َ‍اسٌ‌ يَتَ‍‍طَ‍‍هَّرُ‌ونَ
Фа'анҗайнӓһу Ұа 'Аһлаһу~ 'Иллӓ Амра'атаһу Қаддарнӓһӓ Мина Ал-Ғӓбирӥна 027-057 Бас, Биз унга ва хотинидан бошқа аҳлига нажот бердик. У(хотин)нинг азобда қолгувчилар ичида бўлишини тақдир қилдик. فَأَ‌ن‍‍جَيْن‍‍َ‍اهُ ‌وَ‌أَهْلَهُ~ُ ‌إِلاَّ‌ ‌امْ‍رَ‌أَتَ‍‍هُ قَ‍‍دَّ‌رْنَاهَا‌ مِنَ ‌الْ‍‍غَ‍‍ابِ‍‍رِينَ
Ұа 'Амҭарнӓ `Алайһим Маҭарӓан ۖ Фасӓ'а Маҭару Ал-Мунҙарӥна 027-058 Ва уларнинг устларига бир ёмғир ёғдирдикки, бас, огоҳлантирилганларнинг азоби қандай ҳам ёмон бўлди. (Ва жиноятчи Лут қавмининг устидан тош ёғдирдик. Ҳаммалари ҳалок бўлдилар. Огоҳлантиришларга қарамай, жиноятда бардавом бўлганларнинг оқибати шундай бўлади.) وَ‌أَمْ‍‍طَ‍‍رْنَا‌ عَلَيْهِمْ مَ‍‍طَ‍‍ر‌ا‌‌ ً‌ ۖ فَس‍‍َ‍ا‌ءَ‌ مَ‍‍طَ‍‍رُ‌ ‌الْمُ‍‌‍ن‍‍ذَ‌رِينَ
Қули Ал-Хамду Лиллӓһ Ұа Салӓмун `Алá `Ибӓдиһи Ал-Лаҙӥна Аҫҭафá ۗ 'Ӓӓлллаһу Ҳайрун 'Аммӓ Йушрикӱна 027-059 Сен:«Аллоҳга ҳамд бўлсин ва у танлаб олган бандаларига салом бўлсин. Аллоҳ яхшими ёки улар ширк келтираётган нарсаларми?» дегин. قُ‍‍لِ ‌الْحَمْدُ‌ لِلَّهِ ‌وَسَلاَمٌ عَلَى‌ عِبَا‌دِهِ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اصْ‍‍‍طَ‍‍فَ‍‍ى‌ ۗ ‌آ‌اللَّهُ خَ‍‍‍يْ‍‍رٌ‌ ‌أَمَّ‍‍ا‌ يُشْ‍‍رِكُونَ
'Амман Ҳалақа Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđа Ұа 'Анзала Лакум Мина Ас-Самӓ'и Мӓ'ан Фа'анбатнӓ Биһи Хадӓ'иқа Ҙӓта Баһҗатин Мӓ Кӓна Лакум 'Ан Тунбитӱ Шаҗараһӓ ۗ 'А'илаһун Ма`а Аллӓһи ۚ Бал Һум Қаұмун Йа`дилӱна 027-060 Ёки осмонлару ерни яратган, сизларга осмондан сув туширган зотми? Бас, Биз у(сув) билан гўзал боғлар ўстирдик. Сиз ўзингиз унинг дарахтини ўстира олмас эдингиз. Аллоҳ билан бирга бошқа илоҳ борми?! Йўқ, улар ўзлари тенглаштирадиган қавмдирлар. أَمَّ‍‍‌‍نْ خَ‍‍لَ‍‍قَ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضَ ‌وَ‌أَ‌ن‍‍زَلَ لَكُمْ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ م‍‍َ‍ا‌ء‌‌ ً‌ فَأَ‌نْ‍‍بَتْنَا‌ بِ‍‍هِ حَد‍َ‍‌ائِ‍‍قَ ‌ذ‍َ‍‌اتَ بَهْجَةٍ‌ مَا‌ ك‍‍َ‍انَ لَكُمْ ‌أَ‌نْ تُ‍‌‍نْ‍‍بِتُو‌ا‌ شَجَ‍رَهَ‍‍ا‌ ۗ ‌أَ‌ءِلَهٌ‌ مَعَ ‌اللَّ‍‍هِ ۚ بَلْ هُمْ قَ‍‍‍وْمٌ‌ يَعْدِلُونَ
'Амман Җа`ала Ал-'Арđа Қарӓрӓан Ұа Җа`ала Ҳилӓлаһӓ 'Анһӓрӓан Ұа Җа`ала Лаһӓ Раұӓсийа Ұа Җа`ала Байна Ал-Бахрайни Хӓҗизӓан ۗ 'А'илаһун Ма`а Аллӓһи ۚ Бал 'Акćаруһум Лӓ Йа`ламӱна 027-061 Ёки ерни қароргоҳ этган, унинг узра анҳорлар қилган, унга тоғлар қилган ва икки денгиз ўртасида тўсиқ қилган зотми?! Аллоҳ билан бирга бошқа илоҳ борми?! Йўқ, уларнинг кўплари билмаслар. (Икки денгиз–денгиз ва дарёдир. Бирининг суви иккинчисига қуйилади, аммо аралашиб кетмайди: дарёнинг чучук суви шўр, денгизнинг шўр суви чучук бўлиб қолмайди. Чунки Аллоҳ уларнинг ўртасига табиий тўсиқ тортиб қўйган.) أَمَّ‍‍‌‍نْ جَعَلَ ‌الأَ‌رْ‍ضَ قَ‍‍رَ‌ا‌ر‌ا‌ ً‌ ‌وَجَعَلَ خِ‍‍لاَلَهَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍هَا‌ر‌ا‌ ً‌ ‌وَجَعَلَ لَهَا‌ ‌‍رَ‌وَ‌اسِيَ ‌وَجَعَلَ بَ‍‍يْ‍‍نَ ‌الْبَحْ‍رَيْ‍‍نِ حَاجِز‌اً‌ ۗ ‌أَ‌ءِلَهٌ‌ مَعَ ‌اللَّ‍‍هِ ۚ بَلْ ‌أَكْثَرُهُمْ لاَ‌ يَعْلَمُونَ
'Амман Йуҗӥбу Ал-Муđҭарра 'Иҙӓ Да`ӓһу Ұа Йакшифу Ас-Сӱ'а Ұа Йаҗ`алукум Ҳулафӓ'а Ал-'Арđи ۗ 'А'илаһун Ма`а Аллӓһи ۚ Қалӥлӓан Мӓ Таҙаккарӱна 027-062 Ёки музтар-ночор одам дуо қилганда ижобат этиб, унинг мушкулини осон қилган ҳамда сизни ер юзида халифа қилган зот яхшими?! Аллоҳ билан бирга бошқа илоҳ борми? Қанчалик оз эслайсизлар-а?! أَمَّ‍‍‌‍نْ يُج‍‍ِ‍ي‍‍بُ ‌الْمُ‍‍ض‍‍‍طَ‍‍رَّ‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌دَع‍‍َ‍اهُ ‌وَيَكْشِفُ ‌ال‍‍سّ‍‍ُ‍و‌ءَ‌ ‌وَيَ‍‍جْ‍‍عَلُكُمْ خُ‍‍لَف‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۗ ‌أَ‌ءِلَهٌ‌ مَعَ ‌اللَّ‍‍هِ ۚ قَ‍‍لِيلا‌ ً‌ مَا‌ تَذَكَّرُ‌ونَ
'Амман Йаһдӥкум Фӥ Žулумӓти Ал-Барри Ұа Ал-Бахри Ұа Ман Йурсилу Ар-Рийӓха Бушрӓан Байна Йадай Рахматиһи~ ۗ 'А'илаһун Ма`а Аллӓһи ۚ Та`ӓлá Аллӓһу `Аммӓ Йушрикӱна 027-063 Ёки сизларни қуруқлик ва денгиз зулматларида тўғри йўлга соладиган ҳамда Ўз раҳмати олдидан шамолларни хушхабар қилиб юборадиган зотми?! Аллоҳ билан бирга бошқа илоҳ борми?! Аллоҳ улар ширк келтираётган нарсалардан олийдир. (Одамлар доимо қуруқлик ва денгизда сафар қилиб келади. Кўзланган манзилларга етиш учун турли йўллардан юришади. Иложини қилиб, ўша жойни топиб боришади. Хўш, ўша сафарларда йўл топиш қобилиятини инсонга ким берди? Йўлни аниқлашда ёрдам берадиган ақл, кўз, қулоқни-чи? Турли белгиларга, юлдузларга, асбобларга қараб йўл топишни унга ким ўргатди? Сохта худоларми? Ёки Аллоҳ таоломи? Албатта, Аллоҳ таоло.) أَمَّ‍‍‌‍نْ يَهْدِيكُمْ فِي ظُ‍‍لُم‍‍َ‍اتِ ‌الْبَرِّ‌ ‌وَ‌الْبَحْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌وَمَ‍‌‍نْ يُرْسِلُ ‌ال‍‍رِّي‍‍َ‍احَ بُشْر‌ا‌ ً‌ بَ‍‍يْ‍‍نَ يَدَيْ ‌‍رَحْمَتِهِ ۗ ‌أَ‌ءِلَهٌ‌ مَعَ ‌اللَّ‍‍هِ ۚ تَعَالَى‌ ‌اللَّ‍‍هُ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ يُشْ‍‍رِكُونَ
'Амман Йабда'у Ал-Ҳалқа Ćумма Йу`ӥдуһу Ұа Ман Йарзуқукум Мина Ас-Самӓ'и Ұа Ал-'Арđи ۗ 'А'илаһун Ма`а Аллӓһи ۚ Қул Һӓтӱ Бурһӓнакум 'Ин Кунтум Ҫӓдиқӥна 027-064 Ёки аввал-бошдан яратадиган, сўнгра яна қайтадан яратадиган ва сизларни осмонлару ердан ризқлантирадиган зот яхшими? Аллоҳ билан бирга бошқа илоҳ борми?! «Агар ростгўй бўлсангиз ҳужжатингизни келтиринг», дегин. (Аслида, йўқ инсонни бор қилиб, аввал-бошда яратган ким? Бут-санамларми, жин ва фаришталарми, мушриклар худо деб юрган бошқа махлуқларми? Инсонни охиратда қайтадан яратадиган ҳам фақат Аллоҳ таолонинг Ўзи.) أَمَّ‍‍‌‍نْ يَ‍‍بْ‍‍دَ‌أُ‌ ‌الْ‍‍خَ‍‍لْ‍‍قَ ثُ‍‍مَّ يُعِيدُهُ ‌وَمَ‍‌‍نْ يَرْ‌زُ‍قُ‍‍كُمْ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۗ ‌أَ‌ءِلَهٌ‌ مَعَ ‌اللَّ‍‍هِ ۚ قُ‍‍لْ هَاتُو‌ا‌ بُرْهَانَكُمْ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ صَ‍‍ا‌دِقِ‍‍ينَ
Қул Лӓ Йа`ламу Ман Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи Ал-Ғайба 'Иллӓ Ал-Лаһу ۚ Ұа Мӓ Йаш`урӱна 'Аййӓна Йуб`аćӱна 027-065 Сен:«Осмонлару ерда Аллоҳдан бошқа ҳеч ким ғайбни билмас», деб айт. Улар қачон қайта тирилтирилишларини ҳам сезмаслар. (Ғайбни билиш фақат Аллоҳ таолонинг Ўзига хосдир. Аллоҳдан бошқа ҳеч ким — на инсон, на фаришталар, на жинлар ғайбни билмайди.) قُ‍‍لْ لاَ‌ يَعْلَمُ مَ‍‌‍نْ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌الْ‍‍غَ‍‍‍يْ‍‍بَ ‌إِلاَّ‌ ‌اللَّ‍‍هُ ۚ ‌وَمَا‌ يَشْعُر‍ُ‍‌ونَ ‌أَيّ‍‍َ‍انَ يُ‍‍بْ‍‍عَثُونَ
Бал Аддӓрака `Илмуһум Фӥ Ал-'Ӓҳирати ۚ Бал Һум Фӥ Шаккин Минһӓ ۖ Бал Һум Минһӓ `Амӱна 027-066 Балки илмлари охиратни идрок қилгандир? Йўқ, улар ундан шак-шубҳададирлар. Йўқ, улар ундан кўрдирлар. Кофирлар охират илмидан хабардормикин? Йўқ, била олмайдилар. Улар охират нима эканини билиш у ёқда турсин, охиратнинг бўлиш-бўлмаслигига аниқ ишонмайдилар. Балки у хусусдаги масалада кўрдирлар, ҳеч нарсани кўрмаслар. بَلْ ‌ا‌دَّ‌ا‌‍رَكَ عِلْمُهُمْ فِي ‌الآ‍‍خِ‍‍رَةِ ۚ بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هَا‌ ۖ بَلْ هُمْ مِ‍‌‍نْ‍‍هَا‌ عَمُونَ
Ұа Қӓла Ал-Лаҙӥна Кафарӱ 'А'иҙӓ Куннӓ Турӓбӓан Ұа 'Ӓбӓ'уунӓ 'А'иннӓ Ламуҳраҗӱна 027-067 Куфр келтирганлар: «Биз ва ота-боболаримиз тупроқ бўлганимиздан кейин, яна чиқариламизми?! وَ‍قَ‍‍‍الَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌أَئِذَ‌ا‌ كُ‍‍نَّ‍‍ا‌ تُ‍رَ‌ابا‌ ً‌ ‌وَ‌آب‍‍َ‍ا‌ؤُنَ‍‍ا‌ ‌أَئِ‍‍نَّ‍‍ا‌ لَمُ‍‍خْ‍‍رَجُونَ
Лақад Ұу`иднӓ Һӓҙӓ Нахну Ұа 'Ӓбӓ'уунӓ Мин Қаблу 'Ин Һӓҙӓ 'Иллӓ 'Асӓҭӥру Ал-'Аұұалӥна 027-068 Батаҳқиқ, бу бизга-да, ота-боболармизга-да олдин ҳам ваъда қилинган эди. Бу аввалгиларнинг афсонасидан бошқа ҳеч нарса эмас», дедилар. لَ‍قَ‍‍‍دْ‌ ‌وُعِ‍‍دْنَا‌ هَذَ‌ا‌ نَحْنُ ‌وَ‌آب‍‍َ‍ا‌ؤُنَا‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍‍بْ‍‍لُ ‌إِ‌نْ هَذَ‌ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌أَسَاطِ‍‍‍ي‍‍رُ‌ ‌الأَ‌وَّلِينَ
Қул Сӥрӱ Фӥ Ал-'Арđи Фӓнžурӱ Кайфа Кӓна `Ӓқибату Ал-Муҗримӥна 027-069 Сен: «Ер юзида сайр қилинглар ва жиноятчиларнинг оқибати қандай бўлганига назар солинглар», деб айт. قُ‍‍لْ سِيرُ‌و‌ا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ فَا‌ن‍‍‍ظُ‍‍رُ‌و‌ا‌ كَ‍‍يْ‍‍فَ ك‍‍َ‍انَ عَاقِ‍‍بَةُ ‌الْمُ‍‍جْ‍‍‍رِمِينَ
Ұа Лӓ Тахзан `Алайһим Ұа Лӓ Такун Фӥ Đайқин Миммӓ Йамкурӱна 027-070 Сен улар ҳақида ғам чекма ва қилаётган макрларидан сиқилма ҳам. وَلاَ‌ تَحْزَ‌نْ عَلَيْهِمْ ‌وَلاَ‌ تَكُ‍‌‍نْ فِي ضَ‍‍‍يْ‍‍‍قٍ‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ يَمْكُرُ‌ونَ
Ұа Йақӱлӱна Матá Һӓҙӓ Ал-Ұа`ду 'Ин Кунтум Ҫӓдиқӥна 027-071 Улар: «Агар ростгўй бўлсангиз, бу ваъда қачон бўладир?» дерлар. وَيَ‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ مَتَى‌ هَذَ‌ا‌ ‌الْوَعْدُ‌ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ صَ‍‍ا‌دِقِ‍‍ينَ
Қул `Асá 'Ан Йакӱна Радифа Лакум Ба`đу Ал-Лаҙӥ Таста`җилӱна 027-072 Сен: «Сиз келишига ошиқаётган нарсанинг баъзиси ортингизга мингашиб олган, бўлса ажаб эмас», деб айт. (Яъни, ўша ваъдалар шундоққина ортингизда турибди, аммо сиз сезмаяпсиз, холос. Дарҳақиқат, ғайбни ким билади? Эҳтимол, беш дақиқадан сўнг азоб, қиёмат ёки қайта тирилиш рўй берар, эҳтимол, ундан кўпроқ ёки озроқ вақт қолгандир. Ким билади буни?! Аллоҳ таоло бу ишларни хоҳлаган лаҳзасида содир этишга қодир.) قُ‍‍لْ عَسَ‍‍ى‌ ‌أَ‌نْ يَك‍‍ُ‍ونَ ‌‍رَ‌دِفَ لَكُمْ بَعْ‍‍ضُ ‌الَّذِي تَسْتَعْجِلُونَ
Ұа 'Инна Раббака Лаҙӱ Фаđлин `Алá Ан-Нӓси Ұа Лакинна 'Акćараһум Лӓ Йашкурӱна 027-073 Албатта, Роббинг одамларга нисбатан фазлу марҳамат соҳибидир. Лекин уларнинг кўплари шукр қилмаслар. وَ‌إِنَّ ‌‍رَبَّكَ لَذُ‌و‌ فَ‍‍ضْ‍‍لٍ عَلَى‌ ‌ال‍‍‍نّ‍‍‍َ‍اسِ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌أَكْثَ‍رَهُمْ لاَ‌ يَشْكُرُ‌ونَ
Ұа 'Инна Раббака Лайа`ламу Мӓ Тукинну Ҫудӱруһум Ұа Мӓ Йу`линӱна 027-074 Ва, албатта, Роббинг уларнинг диллари беркитган нарсани ҳам, ошкор қилган нарсани ҳам билур. وَ‌إِنَّ ‌‍رَبَّكَ لَيَعْلَمُ مَا‌ تُكِ‍‍نُّ صُ‍‍دُ‌و‌رُهُمْ ‌وَمَا‌ يُعْلِنُونَ
Ұа Мӓ Мин Ғӓ'ибатин Фӥ Ас-Самӓ'и Ұа Ал-'Арđи 'Иллӓ Фӥ Китӓбин Мубӥнин 027-075 Осмону ерда ҳеч бир ғайб нарса йўқ, илло у очиқ-ойдин китобда бордир. وَمَا‌ مِ‍‌‍نْ غَ‍‍‍ائِبَة‌‍ٍ‌ فِي ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌إِلاَّ‌ فِي كِت‍‍َ‍ابٍ‌ مُبِينٍ
'Инна Һӓҙӓ Ал-Қур'ӓна Йақуҫҫу `Алá Банӥ 'Исрӓ'ӥла 'Акćара Ал-Лаҙӥ Һум Фӥһи Йаҳталифӱна 027-076 Албатта, ушбу Қуръон Бани Исроилга улар ихтилофлар қилаётган нарсаларнинг кўпини айтиб берадир. إِنَّ هَذَ‌ا‌ ‌الْ‍‍قُ‍‍رْ‌آنَ يَ‍‍قُ‍‍‍صُّ عَلَى‌ بَنِ‍‍ي ‌إِسْر‍َ‍‌ائ‍‍ِ‍ي‍‍لَ ‌أَكْثَ‍رَ‌ ‌الَّذِي هُمْ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ يَ‍‍خْ‍‍تَلِفُونَ
Ұа 'Иннаһу Лаһудан Ұа Рахматун Лилму'уминӥна 027-077 Албатта, у (Қуръон) мўминлар учун ҳидоят ва раҳматдир. وَ‌إِنَّ‍‍‍هُ لَهُ‍‍د‌ى‌ ً‌ ‌وَ‌‍رَحْمَة ٌ‌ لِلْمُؤْمِنِينَ
'Инна Раббака Йақđӥ Байнаһум Бихукмиһи ۚ Ұа Һуұа Ал-`Азӥзу Ал-`Алӥму 027-078 Албатта, Роббинг улар ўртасида Ўз ҳукми ила ажрим чиқарур. У азиз ва билгувчидир. إِنَّ ‌‍رَبَّكَ يَ‍‍‍قْ‍‍‍‍‍ضِ‍‍ي بَيْنَهُمْ بِحُكْمِ‍‍هِ ۚ ‌وَهُوَ‌ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زُ‌ ‌الْعَلِيمُ
Фатаұаккал `Алá Аллӓһи ۖ 'Иннака `Алá Ал-Хаққи Ал-Мубӥни 027-079 Бас, сен Аллоҳга таваккал қил. Албатта, сен очиқ-ойдин ҳақдадирсан. فَتَوَكَّلْ عَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ ۖ ‌إِنَّ‍‍كَ عَلَى‌ ‌الْحَ‍‍قِّ ‌الْمُبِينِ
'Иннака Лӓ Тусми`у Ал-Маұтá Ұа Лӓ Тусми`у Аҫ-Ҫумма Ад-Ду`ӓ'а 'Иҙӓ Ұа Ллаұ Мудбирӥна 027-080 Албатта, сен ўликларга эшиттира олмассан, ортга қараб қочаётган карларга ҳам чақириқни эшиттира олмайссан. إِنَّ‍‍كَ لاَ‌ تُسْمِعُ ‌الْمَوْتَى‌ ‌وَلاَ‌ تُسْمِعُ ‌ال‍‍‍صُّ‍‍‍مَّ ‌ال‍‍دُّع‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌وَلَّوْ‌ا‌ مُ‍‍دْبِ‍‍رِينَ
Ұа Мӓ 'Анта Биһӓдӥ Ал-`Умйи `Ан Đалӓлатиһим ۖ 'Ин Тусми`у 'Иллӓ Ман Йу'умину Би'ӓйӓтинӓ Фаһум Муслимӱна 027-081 Сен кўрларни залолатдан ҳидоятга солгувчи эмассан. Сен фақат мусулмон бўлган ҳолларида оятларимизга иймон келтирадиганларгагина эшиттира олурсан. (Кофирлар ўлик, кар бўлиш билан бирга, кўр ҳамдир. Сен, эй Пайғамбар, у кўрларни адашиб юрган йўлларидан қайтариб, тўғри йўлга ҳидоят қила олмассан.) وَمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تَ بِهَا‌دِي ‌الْعُمْيِ عَ‍‌‍نْ ضَ‍‍لاَلَتِهِمْ ۖ ‌إِ‌نْ تُسْمِعُ ‌إِلاَّ‌ مَ‍‌‍نْ يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا‌ فَهُمْ مُسْلِمُونَ
Ұа 'Иҙӓ Ұақа`а Ал-Қаұлу `Алайһим 'Аҳраҗнӓ Лаһум Дӓббатан Мина Ал-'Арđи Тукаллимуһум 'Анна Ан-Нӓса Кӓнӱ Би'ӓйӓтинӓ Лӓ Йӱқинӱна 027-082 Қачонки уларнинг бошига сўз(ланган азоб) тушганида, Биз улар учун ердан бир жонивор чиқарамиз. У уларга, албатта, одамлар Бизнинг оятларимизга ишонмайдиган бўлганларини айтиб берадир. (Бу ҳодиса қиёматнинг аломатларидан биридир. Аллоҳ таоло ушбу ояти каримада кофирлар бошига ваъда қилинган сўз–қиёмат азоби тушиш чоғида ердан бир ҳайвон чиқариши ҳақида хабар бермоқда. Демак, бу ишнинг бўлиши муқаррарлигида ҳеч қандай шубҳа йўқ. Саҳиҳ ҳадиси шарифларда бу ҳайвон қиёматнинг аломатларидан бири эканлиги, тавба қилса, фойда бермайдиган вақт бўлиб қолганда чиқиши ҳақида хабарлар келган.) وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌وَ‍قَ‍‍عَ ‌الْ‍‍قَ‍‍‍وْلُ عَلَيْهِمْ ‌أَ‍خْ‍‍رَجْ‍‍نَا‌ لَهُمْ ‌د‍َ‍‌ابَّة ً‌ مِنَ ‌الأَ‌رْ‍ضِ تُكَلِّمُهُمْ ‌أَنَّ ‌ال‍‍‍نّ‍‍‍َ‍اسَ كَانُو‌ا‌ بِآيَاتِنَا‌ لاَ‌ يُوقِ‍‍نُونَ
Ұа Йаұма Нахшуру Мин Кулли 'Умматин Фаұҗӓан Мимман Йукаҙҙибу Би'ӓйӓтинӓ Фаһум Йӱза`ӱна 027-083 Биз ҳар умматнинг оятларимизни ёлғонга чиқарганларидан бир гуруҳини тўплаган кунда улар жамланиб-тизилиб туришар. وَيَ‍‍وْمَ نَحْشُرُ‌ مِ‍‌‍نْ كُلِّ ‌أُمَّ‍‍ة‌‍ٍ‌ فَوْجا‌ ً‌ مِ‍‍مَّ‍‍‌‍نْ يُكَذِّبُ بِآيَاتِنَا‌ فَهُمْ يُو‌زَعُونَ
Хаттá 'Иҙӓ Җӓ'ӱ Қӓла 'Акаҙҙабтум Би'ӓйӓтӥ Ұа Лам Тухӥҭӱ Биһӓ `Илмӓан 'Аммӓҙӓ Кунтум Та`малӱна 027-084 Токи улар келиб бўлгач, У зот: «Бизнинг оятларимизни ёлғонга чиқардингизми?! Уларни пухта англамай туриб-а? Йўқса, нима қилган эдингиз?» дейдир. حَتَّ‍‍ى‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ء‍ُ‍‌و‌ا‌ قَ‍‍‍الَ ‌أَكَذَّبْ‍‍تُمْ بِآيَاتِي ‌وَلَمْ تُحِي‍‍طُ‍‍و‌ا‌ بِهَا‌ عِلْماً‌ ‌أَمَّ‍‍ا‌ذَ‌ا‌ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ تَعْمَلُونَ
Ұа Ұақа`а Ал-Қаұлу `Алайһим Бимӓ Žаламӱ Фаһум Лӓ Йанҭиқӱна 027-085 Ва уларга зулм қилганлари сабабли сўз(ланган азоб) тушар. Бас, улар сўзлай олмаслар. وَ‌وَ‍قَ‍‍عَ ‌الْ‍‍قَ‍‍‍وْلُ عَلَيْهِمْ بِمَا‌ ظَ‍‍لَمُو‌ا‌ فَهُمْ لاَ‌ يَ‍‌‍ن‍‍‍طِ‍‍‍قُ‍‍ونَ
'Алам Йараұ 'Аннӓ Җа`алнӓ Ал-Лайла Лийаскунӱ Фӥһи Ұа Ан-Наһӓра Мубҫирӓан ۚ 'Инна Фӥ Ҙӓлика Ла'ӓйӓтин Лиқаұмин Йу'уминӱна 027-086 Биз сокинлик топишлари учун кечани, кўришлари учун кундузни қилганимизни кўрмадиларми?! Албатта, бунда иймон келтирадиган қавмлар учун ибратлар бордир. أَلَمْ يَ‍رَ‌وْ‌ا‌ ‌أَنَّ‍‍ا‌ جَعَلْنَا‌ ‌ال‍‍لَّ‍‍يْ‍‍لَ لِيَسْكُنُو‌ا‌ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ ‌وَ‌ال‍‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌‍رَ‌ مُ‍‍بْ‍‍‍‍صِ‍‍‍ر‌ا‌‌ ً‌ ۚ ‌إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَآي‍‍َ‍ات‍ٍ‌ لِ‍‍قَ‍‍‍وْمٍ‌ يُؤْمِنُونَ
Ұа Йаұма Йунфаҳу Фӥ Аҫ-Ҫӱри Фафази`а Ман Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Ман Фӥ Ал-'Арđи 'Иллӓ Ман Шӓ'а Аллӓһу ۚ Ұа Куллун 'Атаұһу Дӓҳирӥна 027-087 Сур чалиниб, Аллоҳ хоҳлаганидан бошқа осмонлардаги кимсалар ва ердаги кимсалар даҳшатга тушган кунда ҳамма У зотга бўйин эгиб келурлар. وَيَ‍‍وْمَ يُ‍‌‍ن‍‍فَ‍‍خُ فِي ‌ال‍‍‍صُّ‍‍‍و‌ر‍ِ‍‌ فَفَزِعَ مَ‍‌‍نْ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَمَ‍‌‍نْ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌إِلاَّ‌ مَ‍‌‍نْ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌اللَّ‍‍هُ ۚ ‌وَكُلٌّ ‌أَتَ‍‍وْهُ ‌دَ‌اخِ‍‍‍رِينَ
Ұа Тарá Ал-Җибӓла Тахсабуһӓ Җӓмидатан Ұа Һийа Тамурру Марра Ас-Сахӓби ۚ Ҫун`а Аллӓһи Ал-Лаҙӥ 'Атқана Кулла Шай'ин ۚ 'Иннаһу Ҳабӥрун Бимӓ Таф`алӱна 027-088 Тоғларни кўриб, қимирламай турибди деб ҳисоблайсан. Ҳолбуки, улар булутнинг ўтишидек ўтурлар. Бу ҳар бир нарсани пухта қиладиган Аллоҳнинг санъатидир. Албатта, у нима қилаётганингиздан хабардордир. (Қиёмат куни шундай даҳшатлики, кўзимизга энг салобатли, виқорли, мустаҳкам бўлиб кўринадиган улуғвор тоғлар ҳам жойидан кўчиб, титилиб, булутдай сузиб юради. Уларни кўрган одам, жойида турибди, деб ўйлайди, аслида эса, улар булутдек сузиб кетаётган бўлади.) وَتَ‍رَ‌ى‌ ‌الْجِب‍‍َ‍الَ تَحْسَبُهَا‌ جَامِدَة ً‌ ‌وَهِيَ تَمُرُّ‌ مَ‍رَّ‌ ‌ال‍‍سَّح‍‍َ‍ابِ ۚ صُ‍‍‌‍نْ‍‍عَ ‌اللَّ‍‍هِ ‌الَّذِي ‌أَتْ‍‍قَ‍‍نَ كُلَّ شَ‍‍يْء‌‌ٍ‌ ۚ ‌إِنَّ‍‍‍هُ خَ‍‍ب‍‍ِ‍ي‍‍ر‌ٌ‌ بِمَا‌ تَفْعَلُونَ
Ман Җӓ'а Бил-Хасанати Фалаһу Ҳайрун Минһӓ Ұа Һум Мин Фаза`ин Йаұма'иҙин 'Ӓминӱна 027-089 Ким яхшилик қилса, унга ундан кўра яхшироқ (мукофот) бўлур. Ҳамда улар ўша куннинг даҳшатидан омондадирлар. مَ‍‌‍نْ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ بِ‍الْحَسَنَةِ فَلَ‍‍هُ خَ‍‍‍يْ‍‍ر‌ٌ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هَا‌ ‌وَهُمْ مِ‍‌‍نْ فَزَعٍ‌ يَوْمَئِذ‌‌ٍ‌ ‌آمِنُونَ
Ұа Ман Җӓ'а Бис-Саййи'ати Факуббат Ұуҗӱһуһум Фӥ Ан-Нӓри Һал Туҗзаұна 'Иллӓ Мӓ Кунтум Та`малӱна 027-090 Ким ёмонлик қилса, бас, юзтубан дўзахга ташланурлар ва: «Сизларга фақат қилган амалларингиз жазоси берилмоқда, холос», (дейилур). وَمَ‍‌‍نْ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ بِ‍ال‍‍سَّيِّئَةِ فَكُبَّتْ ‌وُجُوهُهُمْ فِي ‌ال‍‍‍نّ‍‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ هَلْ تُ‍‍جْ‍‍زَ‌وْنَ ‌إِلاَّ‌ مَا‌ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ تَعْمَلُونَ
'Иннамӓ 'Умирту 'Ан 'А`буда Рабба Һаҙиһи Ал-Балдати Ал-Лаҙӥ Харрамаһӓ Ұа Лаһу Куллу Шай'ин ۖ Ұа 'Умирту 'Ан 'Акӱна Мина Ал-Муслимӥна 027-091 Мен ушбу шаҳарнинг Робби, уни ҳаром қилган зотга ибодат қилишга амр этилдим, холос. Ҳамма нарса Уникидир. Ва мусулмонлардан бўлишга амр этилдим. إِنَّ‍‍مَ‍‍ا‌ ‌أُمِ‍‍رْتُ ‌أَ‌نْ ‌أَعْبُدَ‌ ‌‍رَبَّ هَذِهِ ‌الْبَلْدَةِ ‌الَّذِي حَ‍رَّمَهَا‌ ‌وَلَ‍‍هُ كُلُّ شَ‍‍يْء‌ٍ‌ ۖ ‌وَ‌أُمِ‍‍رْتُ ‌أَ‌نْ ‌أَك‍‍ُ‍ونَ مِنَ ‌الْمُسْلِمِينَ
Ұа 'Ан 'Атлуұа Ал-Қур'ӓна ۖ Фамани Аһтадá Фа'иннамӓ Йаһтадӥ Линафсиһи ۖ Ұа Ман Đалла Фақул 'Иннамӓ 'Анӓ Мина Ал-Мунҙирӥна 027-092 Ва Қуръонни тиловат қилишга (амр этилдим). Ким ҳидоят топса, фақат ўзи учун ҳидоят топадир. Ким залолатга кетса, унга: «Мен огоҳлантиргувчиларданман, холос», дегин. وَ‌أَ‌نْ ‌أَتْلُوَ‌ ‌الْ‍‍قُ‍‍رْ‌آنَ ۖ فَمَنِ ‌اهْتَدَ‌ى‌ فَإِنَّ‍‍مَا‌ يَهْتَدِي لِنَفْسِ‍‍هِ ۖ ‌وَمَ‍‌‍نْ ضَ‍‍لَّ فَ‍‍قُ‍‍لْ ‌إِنَّ‍‍مَ‍‍ا‌ ‌أَنَا‌ مِنَ ‌الْمُ‍‌‍ن‍‍ذِ‌رِينَ
Ұа Қули Ал-Хамду Лиллӓһ Сайурӥкум 'Ӓйӓтиһи Фата`рифӱнаһӓ ۚ Ұа Мӓ Раббука Биғӓфилин `Аммӓ Та`малӱна 027-093 Сен:«Аллоҳга ҳамд бўлсин! У сизларга ўз оят-мўъжизаларини кўрсатур. Сиз уларни кўриб, танийсиз», деб айт. Роббинг қилаётган амалларингиздан ғофил эмасдир. وَ‍قُ‍‍لِ ‌الْحَمْدُ‌ لِلَّهِ سَيُ‍‍رِيكُمْ ‌آيَاتِ‍‍هِ فَتَعْ‍‍رِفُونَهَا‌ ۚ ‌وَمَا‌ ‌‍رَبُّكَ بِ‍‍غَ‍‍افِلٍ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ تَعْمَلُونَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Next Sūrah