29) Sūrat Al-`Ankabūt

Printed format

29) سُورَة العَنكَبُوت

Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
'Алиф-Лӓм-Мӥм 029-001 Әлиф Ләм Мим. أَلِف-لَام-مِيم
'Ахасиба Анӓсу 'Ан Йутракӱн Йақӱлӱ 'Ӓманнӓ Ұа Һум Лӓ Йуфтанӱна 029-002 Адамдар: “Сендік” деумен сыналмай қойып қойылатындықтарын ойлай ма? أَحَسِبَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ ‌أَنْ يُتْ‍رَكُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنْ يَ‍‍قُ‍‍ولُ‍‍و‌ا‌ ‌آمَ‍‍نَّ‍‍ا‌ ‌وَهُمْ لاَ‌ يُفْتَن‍‍ُ‍ونَ
Ұа Лақад Фатаннӓ Ал-Лаҙӥна Мин Қаблиһим ۖ Фалайа`ламанна Ал-Лаһу Ал-Лаҙӥна Ҫадақӱ Ұа Лайа`ламанна Ал-Кӓҙибӥна 029-003 Рас олардан бұрынғыларды да сынаған едік. Сондай-ақ Алла, әлбетте шыншылдарды да біледі, өтірікшілерді де біледі. وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ فَتَ‍‍نَّ‍‍ا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِهِمْ ۖ فَلَيَعْلَمَ‍‍نَّ ‌ال‍‍لَّهُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ صَ‍‍دَ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ ‌وَلَيَعْلَمَ‍‍نَّ ‌الْكَا‌ذِب‍‍ِ‍ي‍‍نَ
м Хасиба Ал-Лаҙӥна Йа`малӱна Ас-Саййи'ӓти 'Ан Йасбиқӱнӓ ۚ Сӓ'а Мӓ Йахкумӱна 029-004 Немесе жамандық істегендер, Бізден қашып құтыламыз деп, ойлай ма? Олар нендей жаман үкім береді! أَمْ حَسِبَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَعْمَل‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍سَّيِّئ‍‍َ‍اتِ ‌أَنْ يَسْبِ‍‍قُ‍‍ونَا‌ ۚ س‍‍َ‍ا‌ءَ‌ مَا‌ يَحْكُم‍‍ُ‍ونَ
Ман Кӓна Йарҗӱ Лиқӓ Ал-Лаһи Фа'инна 'Аҗала Ал-Лаһи Ла'ӓтин ۚ Ұа Һуұа Ас-Самӥ Ал-`Алӥму 029-005 Кім Аллаға жолығуды үміттенсе, әрине Алланың белгілі мезгілі келеді. Ол, аса естуші, толық білуші. مَ‍‌‍نْ ك‍‍َ‍انَ يَرْجُو‌ لِ‍‍قَ‍‍ا‌ءَ‌ ‌ال‍‍لَّهِ فَإِنَّ ‌أَجَلَ ‌ال‍‍لَّهِ لَآتٍۚ ‌وَهُوَ‌ ‌ال‍‍سَّم‍‍ِ‍ي‍‍عُ ‌الْعَل‍‍ِ‍ي‍‍مُ
Ұа Ман Җӓһада Фа'иннамӓ Йуҗӓһиду Линафсиһи ۚнна Ал-Лаһа Лағанӥйун `Ани Ал-`Ӓламӥна 029-006 Біреу игілік үшін күрессе, сөзсіз өзі үшін күреседі. Әрине Алла, әлемнен бай. وَمَ‍‌‍نْ جَاهَدَ‌ فَإِنَّ‍‍مَا‌ يُجَاهِدُ‌ لِنَفْسِهِ ۚ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ لَ‍‍غَ‍‍نِيٌّ عَنِ ‌الْعَالَم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти Ланукаффиранна `Анһум Саййи'ӓтиһим Ұа Ланаҗзийаннаһум 'Ахсана Ал-Лаҙӥ Кӓнӱ Йа`малӱна 029-007 Сондай иман келтіріп, ізгі іс істегендердің жамандықтарын әлбетте жоямыз да өздерін істегендерінен көрі жақсырақ сыйлыққа бөлейміз. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ لَنُكَفِّ‍رَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئ‍‍َ‍‍اتِهِمْ ‌وَلَنَ‍‍جْ‍‍زِيَ‍‍نَّ‍‍هُمْ ‌أَحْسَنَ ‌الَّذِي كَ‍‍انُو‌ا‌ يَعْمَل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Ұаҫҫайнӓ Ал-'Инсӓна Биұӓлидайһи Хуснӓан ۖ Ұа 'Ин Җӓһадӓка Литушрика Бӥ Мӓ Лайса Лака Биһи `Илмун Фалӓ Туҭи`һумӓ ۚ 'Илаййа Марҗи`укум Фа'унабби'укум Бимӓ Кунтум Та`малӱна 029-008 Адам баласына әке-шешесіне жақсылық қылуды нұсқадық. Егер екеуі саған білмеген нәрсеңді Маған ортақ қосуыңа тырысса, онда ол екеуіне бағынба. Қайтар жерің Мен жақ. Сол уақытта сендерге не істегендеріңді түсіндіремін. وَ‌وَ‍‍صَّ‍‍يْنَا‌ ‌الإِ‌ن‍‍س‍‍َ‍انَ بِوَ‌الِدَيْهِ حُسْنا‌‌ ًۖ ‌وَ‌إِ‌نْ جَاهَد‍َ‍‌اكَ لِتُشْ‍‍رِكَ بِي مَا‌ لَيْسَ لَكَ بِه ِ‍ِ‍‌ عِلْم‌‍ٌ‌ فَلاَ‌ تُ‍‍طِ‍‍عْهُمَ‍‍اۚ ‌إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُ‍‍مْ بِمَا‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ تَعْمَل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти Ланудҳиланнаһум Фӥ Аҫ-Ҫӓлихӥна 029-009 Ал иман келтіріп, ізгі іс істегендерді игілерге қосамыз. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ لَنُ‍‍دْ‍‍خِ‍‍لَ‍‍نَّ‍‍هُمْ فِي ‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Мина Анӓси Ман Йақӱлу 'Ӓманнӓ Бил-Лаһи Фа'иҙӓ 'Ӱҙийа Фӥ Ал-Лаһи Җа`ала Фитната Анӓси Ка`аҙӓби Ал-Лаһи Ұа Ла'ин Җӓ'а Наҫрун Мин Раббика Лайақӱлунна 'Иннӓ Куннӓ Ма`акум ۚ 'Аұалайса Ал-Лаһу Би'а`лама Бимӓ Фӥ Ҫудӱри Ал-`Ӓламӥна 029-010 Адамдардың кейбірі: “Аллаға иман келтірдік” дейді де олар Алла жолында жапа тартса, адамдардың кесірін, Алланың азабындай көреді. Әлбетте Раббыңнан бір нұсырат келетін болса: “Әрине біз сендермен бірге едік” дейді. Алла әлемдегілердің көңілдеріндегіні жақсы біледі емес пе? وَمِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ مَ‍‍نْ يَ‍‍قُ‍‍ولُ ‌آمَ‍‍نَّ‍‍ا‌ بِ‍ال‍‍لَّهِ فَإِ‌ذَ‌ا‌ ‌أ‍ُ‍‌و‌ذِيَ فِي ‌ال‍‍لَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ كَعَذ‍َ‍‌ابِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَلَئِ‍‌‍نْ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ نَ‍‍صْ‍‍ر‌ٌ‌ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّكَ لَيَ‍‍قُ‍‍ولُ‍‍نَّ ‌إِنَّ‍‍ا‌ كُ‍‍نَّ‍‍ا‌ مَعَكُمْ ۚ ‌أَ‌وَلَيْسَ ‌ال‍‍لَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا‌ فِي صُ‍‍د‍ُ‍‌و‌ر‍ِ‍‌ ‌الْعَالَم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Лайа`ламанна Ал-Лаһу Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа Лайа`ламанна Ал-Мунӓфиқӥна 029-011 Әлбетте Алла иман келтіргендерді де біледі. Әрине мұнафықтарды да біледі. وَلَيَعْلَمَ‍‍نَّ ‌ال‍‍لَّهُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَلَيَعْلَمَ‍‍نَّ ‌الْمُنَافِ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Ұа Қӓла Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Лиллаҙӥна 'Ӓманӱ Аттаби`ӱ Сабӥланӓ Ұа Лнахмил Ҳаҭӓйӓкум Ұа Мӓ Һум Бихӓмилӥна Мин Ҳаҭӓйӓһум Мин Шай'ин ۖннаһум Лакӓҙибӱна 029-012 Сондай кәпірлер, иман келтіргендерге: “Біздіқ жолымызға ілесіңдер, қателіктеріңді біз көтерейік” деді. Негізінен олар, бұлардың күнәларынан еш нәрсе көтеруші емес. Расында олар суайт. وَ‍‍قَ‍‍الَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌اتَّبِعُو‌ا‌ سَبِيلَنَا‌ ‌وَلْنَحْمِلْ خَ‍‍طَ‍‍ايَاكُمْ ‌وَمَا‌ هُ‍‍مْ بِحَامِل‍‍ِ‍ي‍‍نَ مِنْ خَ‍‍طَ‍‍ايَاهُ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ شَيْء‌‌ٍۖ ‌إِنَّ‍‍هُمْ لَكَا‌ذِب‍‍ُ‍ونَ
Ұа Лайахмилунна 'Аćқӓлаһум Ұа 'Аćқӓлӓан Ма`а 'Аćқӓлиһим ۖ Ұа Лайус'алунна Йаұма Ал-Қийӓмати `Аммӓ Кӓнӱ Йафтарӱна 029-013 Әрине олар, өз жүктерін де онымен бірге басқа жүктер де көтереді. Әлбетте олар қиямет күні, жасама істерінен сұраққа тартылады. وَلَيَحْمِلُ‍‍نَّ ‌أَثْ‍‍قَ‍‍الَهُمْ ‌وَ‌أَثْ‍‍قَ‍‍الا‌ ً‌ مَعَ ‌أَثْ‍‍قَ‍‍الِهِمْ ۖ ‌وَلَيُسْأَلُ‍‍نَّ يَوْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَفْتَر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Лақад 'Арсалнӓ Нӱхӓан 'Илá Қаұмиһи Фалабиćа Фӥһим 'Алфа Санатин 'Иллӓ Ҳамсӥна `Ӓмӓан Фа'аҳаҙаһуму Аҭ-Ҭӱфӓну Ұа Һум Žӓлимӱн 029-014 Рас Нұх (Ғ.С.) ты еліне жібердік. Сонда олардың ішінде тоғыз жүз елу жыл тұрды. Сол уақытта оларды топан басып алды, олар; залым еді. وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ‌أَ‌رْسَلْنَا‌ نُوحا ‌ ً‌ ‌إِلَى‌ قَ‍‍وْمِه ِ‍ِ‍‌ فَلَبِثَ فِيهِمْ ‌أَلْفَ سَنَة ‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ خَ‍‍مْس‍‍ِ‍ي‍‍نَ عَاما ‌ ً‌ فَأَ‍‍خَ‍‍ذَهُمُ ‌ال‍‍طُّ‍‍وف‍‍َ‍انُ ‌وَهُمْ ظَ‍‍الِ‍‍مُون
Фа'анҗайнӓһу Ұа 'Аҫхӓба Ас-Сафӥнати Ұа Җа`алнӓһӓ 'Ӓйатан Лил`ӓламӥна 029-015 Оны және кемедегі жолдастарын құтқарып, ол уақиғаны әлемдерге ғибрат қылдық. فَأَن‍‍جَيْن‍‍َ‍اه ُ‌ ‌وَ‌أَ‍‍صْ‍‍ح‍‍َ‍ابَ ‌ال‍‍سَّفِينَةِ ‌وَجَعَلْنَاهَ‍‍ا‌ ‌آيَة ً‌ لِلْعَالَم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа 'Ибрӓһӥма 'Иҙ Қӓла Лиқаұмиһи А`будӱ Ал-Лаһа Ұа Аттақӱһу ۖ Ҙӓликум Ҳайрун Лакумн Кунтум Та`ламӱна 029-016 Ыбырайым (Ғ.С.) ды да. Сол уақытта еліне: “Аллаға құлшылық қылыңдар да Одан қорқыңдар. Егер білсеңдер, оларың сендер үшін қайырлы” деді. وَ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ ‌إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الَ لِ‍‍قَ‍‍وْمِهِ ‌اعْبُدُ‌و‌ا‌ال‍‍لَّهَ ‌وَ‌اتَّ‍‍قُ‍‍وه ُۖ ‌ذَلِكُمْ خَ‍‍يْر‌ٌ‌ لَكُمْ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ تَعْلَم‍‍ُ‍ونَ
ннамӓ Та`будӱна Мин Дӱни Ал-Лаһи 'Аұćӓнӓан Ұа Таҳлуқӱна 'Ифкӓан ۚнна Ал-Лаҙӥна Та`будӱна Мин Дӱни Ал-Лаһи Лӓ Йамликӱна Лакум Ризқӓан Фӓбтағӱ `Инда Ал-Лаһи Ар-Ризқа Ұа А`будӱһу Ұа Ашкурӱ Лаһу ۖ 'Илайһи Турҗа`ӱна 029-017 “Алладан өзге табынғандарың, сендерге ризык бере алмайды. Онда ризықты Алланың қасынан іздеңдер. Оған құлшылық қылыңдар да Оған шүкір етіңдер. Сол жаққа қайтарыласыңдар.” إِنَّ‍‍مَا‌ تَعْبُد‍ُ‍‌ونَ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌أَ‌وْثَانا‌‌ ً‌ ‌وَتَ‍‍خْ‍‍لُ‍‍قُ‍‍ونَ ‌إِفْكا‌‌ ًۚ ‌إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ تَعْبُد‍ُ‍‌ونَ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ لاَ‌ يَمْلِك‍‍ُ‍ونَ لَكُمْ ‌رِ‌زْ‍‍ق‍‍ا‌‌ ً‌ فَ‍‍ابْ‍‍تَ‍‍غُ‍‍و‌ا‌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌ال‍‍لَّهِ ‌ال‍‍رِّ‌زْ‍‍قَ ‌وَ‌اعْبُد‍ُ‍‌وه ُ‌ ‌وَ‌اشْكُرُ‌و‌ا‌ لَهُ‍‍~ُ ۖ ‌إِلَيْهِ تُرْجَع‍‍ُ‍ونَ
Ұа 'Ин Тукаҙҙибӱ Фақад Каҙҙаба 'Умамун Мин Қабликум ۖ Ұа Мӓ `Алá Ар-Расӱли 'Иллӓ Ал-Балӓғу Ал-Мубӥну 029-018 “Егер сендер жасынға шығарсаңцар, расында бұрынғы үмметтер де жасынға айналдырған. Пайғамбардың міндеті ашық жалғастыру ғана.” وَ‌إِ‌نْ تُكَذِّبُو‌ا‌ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ كَذَّبَ ‌أُمَمٌ‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكُمْ ۖ ‌وَمَا‌ عَلَى‌ ‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولِ ‌إِلاَّ‌ ‌الْبَلاَ‍‍غُ ‌الْمُب‍‍ِ‍ي‍‍نُ
'Аұалам Йараұ Кайфа Йубди'у Ал-Лаһу Ал-Ҳалқа Ćумма Йу`ӥдуһу ۚнна Ҙӓлика `Алá Ал-Лаһи Йасӥрун 029-019 Олар көрмеді ме? Алла жаратуды қалай бастайды, сосын оны қайтарады. Расында бұл Аллаға оңай. أَ‌وَلَمْ يَ‍رَ‌وْ‌ا‌ كَيْفَ يُ‍‍بْ‍‍دِئُ ‌ال‍‍لَّهُ ‌الْ‍‍خَ‍‍لْ‍‍قَ ثُ‍‍مَّ يُعِيدُهُ‍‍~ُ ۚ ‌إِنَّ ‌ذَلِكَ عَلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ يَس‍‍ِ‍ي‍‍ر‌‌ٌ
Қул Сӥрӱ Фӥ Ал-'Арđи Фӓнžурӱ Кайфа Бада'а Ал-Ҳалқа ۚ Ćумма Ал-Лаһу Йунши'у Ан-Наш'ата Ал-'Ӓҳирата ۚнна Ал-Лаһа `Алá Кулли Шай'ин Қадӥрун 029-020 (Мұхаммед Ғ.С.): “Жер жүзінде кезіңдер де жаратылыс қалай басталғанын көріңдер. Тура солай Алла ақырет өмірін де жаратады. Расында Алланың әр нәрсеге күші жетеді” де. قُ‍‍لْ سِيرُ‌و‌ا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ فَ‍‍انْ‍‍‍‍ظُ‍‍رُ‌و‌ا‌ كَيْفَ بَدَ‌أَ‌ ‌الْ‍‍خَ‍‍لْ‍‍قَ ۚ ثُ‍‍مَّ ‌ال‍‍لَّهُ يُ‍‌‍ن‍‍شِئُ ‌ال‍‍نَّ‍‍شْأَةَ ‌الآ‍‍خِ‍رَةَ ۚ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ عَلَى‌ كُلِّ شَيْء‌‌ٍقَ‍‍د‍ِ‍ي‍‍ر‌‌ٌ
Йу`аҙҙибу Ман Йашӓ'у Ұа Йархаму Ман Йашӓۖ Ұа 'Илайһи Туқлабӱна 029-021 Кімді қаласа, азап қылады да кімді қаласа, мәрхамет етеді. Сондай-ақ Сол жаққа бұрыласыңдар. يُعَذِّبُ مَ‍‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌وَيَرْحَمُ مَ‍‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۖ ‌وَ‌إِلَيْهِ تُ‍‍قْ‍‍لَب‍‍ُ‍ونَ
Ұа Мӓнтум Биму`җизӥна Фӥ Ал-'Арđи Ұа Лӓ Фӥ Ас-Самӓۖ Ұа Мӓ Лакум Мин Дӱни Ал-Лаһи Мин Ұа Лӥйин Ұа Лӓ Наҫӥрин 029-022 Сендер жерде де көкте де Алланы әлсірете алмайсыңдар. Сондай-ақ сендерге Алладан өзге не дос не жәрдемші жоқ. وَمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تُ‍‍مْ بِمُعْجِز‍ِ‍ي‍‍نَ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌وَلاَ‌ فِي ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ۖ ‌وَمَا‌ لَكُ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ مِ‍‍نْ ‌وَلِيٍّ‌ ‌وَلاَ‌ نَ‍‍صِ‍‍ي‍‍ر‌‌ٍ
Ұа Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Би'ӓйӓти Ал-Лаһи Ұа Лиқӓ'иһи 'Ӱлӓ'ика Йа'исӱ Мин Рахматӥ Ұа 'Ӱлӓ'ика Лаһум `Аҙӓбун 'Алӥмун 029-023 Сондай Алланың аяттарына әрі өзіне қауышуға қарсы келгендер; міне солар, рахметімнен күдер үзді. Сондай-ақ олар үшін күйзелтуші азап бар. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ بِآي‍‍َ‍اتِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَلِ‍‍قَ‍‍ائِهِ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ يَئِسُو‌ا‌ مِ‍‍نْ ‌‍رَحْمَتِي ‌وَ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ لَهُمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ ‌أَل‍‍ِ‍ي‍‍م ‍ٌ
Фамӓ Кӓна Җаұӓба Қаұмиһи 'Иллӓн Қӓлӱ Ақтулӱһу 'Аұ Харриқӱһу Фа'анҗӓһу Ал-Лаһу Мина Анӓри ۚнна Фӥ Ҙӓлика Ла'ӓйӓтин Лиқаұмин Йу'уминӱна 029-024 Сонда елінің жауабы: “Ыбырайымды өлтіріңдер немесе оны өртеңдер” деу ғана болды. Алла оны оттан құтқарды. Сөз жоқ, бұнда сенген елге ғибраттар бар. فَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ جَو‍َ‍‌ابَ قَ‍‍وْمِهِ ‌إِلاَّ‌ ‌أَ‌نْ قَ‍‍الُو‌ا‌ا‍قْ‍‍تُل‍‍ُ‍وهُ‍‍~ُ ‌أَ‌وْ‌ حَرِّ‍‍قُ‍‍وه ُ‌ فَأَ‌ن‍‍ج‍‍َ‍اهُ ‌ال‍‍لَّهُ مِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ۚ ‌إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَآي‍‍َ‍ات‌‍ٍ‌ لِ‍‍قَ‍‍وْمٍ‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ
Ұа Қӓла 'Иннамӓ Аттаҳаҙтум Мин Дӱни Ал-Лаһи 'Аұćӓнӓан Маұаддата Байникум Фӥ Ал-Хайӓати Ад-Дунйӓ ۖ Ćумма Йаұма Ал-Қийӓмати Йакфуру Ба`đукум Биба`đин Ұа Йал`ану Ба`đукум Ба`đӓан Ұа Ма'ұӓкуму Анӓру Ұа Мӓ Лакум Мин Нӓҫирӥна 029-025 (Ыбырайым Ғ.С.): “Шын мәнінде сендер дүние тіршілігінде өзара достық үшін Алладан өзге пұттар жасап алдыңдар. Сосын қиямет күні бір-біріңе қарсы шығып, бір-біріңді қарғайсыңдар да орындарың тозақ болып, сендерге ешбір жәрдемші болмайды” деді. وَ‍‍قَ‍‍الَ ‌إِنَّ‍‍مَا‌ ‌اتَّ‍‍خَ‍‍ذْتُ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌أَ‌وْثَانا‌‌ ً‌ مَوَ‌دَّةَ بَيْنِكُمْ فِي ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ ۖ ثُ‍‍مَّ يَوْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ يَكْفُرُ‌ بَعْ‍‍ضُ‍‍كُ‍‍مْ بِبَعْ‍‍ضٍ‌ ‌وَيَلْعَنُ بَعْ‍‍ضُ‍‍كُ‍‍مْ بَعْ‍‍ض‍‍ا‌‌ ً‌ ‌وَمَأْ‌وَ‌اكُمُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌رُ‌ ‌وَمَا‌ لَكُ‍‍مْ مِ‍‍نْ نَاصِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Фа'ӓмана Лаһу Лӱҭун ۘ Ұа Қӓла 'Иннӥ Муһӓҗирун 'Илá Раббӥ ۖннаһу Һуұа Ал-`Азӥзу Ал-Хакӥму 029-026 Сонда Лұт (Ғ.С) оған иман келтірді. (Ыбырайым Ғ.С.): “Шын мәнінде мен Раббым жаққа жөнелемін. Күдіксіз Ол, үстем, хикмет иесі” деді. فَآمَنَ لَه ُ‌ ل‍‍ُ‍و‍ط‍ٌۘ ‌وَ‍‍قَ‍‍الَ ‌إِنِّ‍‍ي مُهَاجِر‌‌ٌ‌ ‌إِلَى‌ ‌‍رَبِّ‍‍ي ۖ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ هُوَ‌ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زُ‌ ‌الْحَك‍‍ِ‍ي‍‍مُ
Ұа Ұаһабнӓ Лаһу 'Исхӓқа Ұа Йа`қӱба Ұа Җа`алнӓ Фӥ Ҙуррӥйатиһи Ан-Нубӱұата Ұа Ал-Китӓба Ұа 'Ӓтайнӓһуҗраһу Фӥ Ад-Дунйӓ ۖ Ұа 'Иннаһу Фӥ Ал-'Ӓҳирати Ламина Аҫ-Ҫӓлихӥн 029-027 Оған Ысхақты, Яғқұпты бердік те оның ұрпақтарына кітап, пайғамбарлық мәрхамет еттік. Әрі өзіне дүние сыйлығын бердік. Әрине ол, ақыретте де ізгілерден. وَ‌وَهَ‍‍بْ‍‍نَا‌ لَهُ‍‍~ُ ‌إِسْح‍‍َ‍اقَ ‌وَيَعْ‍‍قُ‍‍وبَ ‌وَجَعَلْنَا‌ فِي ‌ذُ‌رِّيَّتِهِ ‌ال‍‍نُّ‍‍بُوَّةَ ‌وَ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ ‌وَ‌آتَيْن‍‍َ‍اهُ‍‍~ُ ‌أَجْ‍‍‍رَه ُ‌ فِي ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ ۖ ‌وَ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ فِي ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ لَمِنَ ‌ال‍‍صَّ‍‍الِحِي‍‌‍ن
Ұа Лӱҭӓан 'Иҙ Қӓла Лиқаұмиһиннакум Лата'тӱна Ал-Фӓхишата Мӓ Сабақакум Биһӓ Мин 'Ахадин Мина Ал-`Ӓламӥна 029-028 Лұт (Ғ.С.) қа да (пайғамбарлық бердік). Сол уакытта еліне: “Рас өздеріңнен бұрын әлемде ешкім істемеген арсыздықты істедіңдер” деді. وَلُوط‍‍ا ‌ ً‌ ‌إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الَ لِ‍‍قَ‍‍وْمِهِ ‌إِنَّ‍‍كُمْ لَتَأْت‍‍ُ‍ونَ ‌الْفَاحِشَةَ مَا‌ سَبَ‍‍قَ‍‍كُ‍‍مْ بِهَا‌ مِنْ ‌أَحَد‌ٍ‌ مِنَ ‌الْعَالَم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
'А'иннакум Лата'тӱна Ар-Риҗӓла Ұа Тақҭа`ӱна Ас-Сабӥла Ұа Та'тӱна Фӥ Нӓдӥкуму Ал-Мункара ۖ Фамӓ Кӓна Җаұӓба Қаұмиһи 'Иллӓн Қӓлӱ А'тинӓ Би`аҙӓби Ал-Лаһин Кунта Мина Аҫ-Ҫӓдиқӥна 029-029 “Рас сендер еркектерге жақындасасыңдар да жол кесіп, және мәжілістеріңде жамандық істейсіңдер ме?”. Сонда елінің жауабы: “Егер шыншылдардан болсаң, қане бізге Алланың азабын келтірші” дегеннен басқа болмады. أَئِ‍‍نَّ‍‍كُمْ لَتَأْت‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍رِّج‍‍َ‍الَ ‌وَتَ‍‍قْ‍‍‍‍طَ‍‍ع‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍سَّب‍‍ِ‍ي‍‍لَ ‌وَتَأْت‍‍ُ‍ونَ فِي نَا‌دِيكُمُ ‌الْمُ‍‌‍ن‍‍كَ‍رَۖ فَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ جَو‍َ‍‌ابَ قَ‍‍وْمِهِ ‌إِلاَّ‌ ‌أَ‌نْ قَ‍‍الُو‌ا‌ائْتِنَا‌ بِعَذ‍َ‍‌ابِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍ن‍‍تَ مِنَ ‌ال‍‍صَّ‍‍ا‌دِ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Қӓла Рабби Анҫурнӥ `Алá Ал-Қаұми Ал-Муфсидӥна 029-030 (Лұт Ғ.С.): “Раббым! Бұзақы елге қарсы маған жәрдем бере көр!”,- деді. قَ‍‍الَ ‌‍رَبِّ ‌ان‍‍صُ‍‍رْنِي عَلَى‌ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمِ ‌الْمُفْسِد‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Ламмӓ Җӓ'ат Русулунӓбрӓһӥма Бил-Бушрá Қӓлӱннӓ Муһликӱ 'Аһли Һаҙиһи Ал-Қарйати ۖнна 'Аһлаһӓ Кӓнӱ Žӓлимӥна 029-031 Елшілеріміз (періштелер), Ыбырайым (Ғ.С.) ға шүйіншімен келген сәтте: “Осы халқы залым болған кентті рас жоқ етеміз” десті. وَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَتْ ‌رُسُلُنَ‍‍ا‌ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ بِ‍الْبُشْ‍رَ‌ى‌ قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ‍‍ا‌ مُهْلِكُو‌ ‌أَهْلِ هَذِهِ ‌الْ‍‍قَ‍‍رْيَةِ ۖ ‌إِنَّ ‌أَهْلَهَا‌ كَ‍‍انُو‌اظَ‍‍الِ‍‍م‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қӓла 'Инна Фӥһӓ Лӱҭӓан ۚ Қӓлӱ Нахну 'А`ламу Биман Фӥһӓ ۖ Ланунаҗҗийаннаһу Ұа 'Аһлаһу 'Иллӓ Амра'атаһу Кӓнат Мина Ал-Ғӓбирӥн 029-032 (Ыбырайым Ғ.С.): “Әрине онда Лұт та бар” деді. (Елшілер): “Ол жерде кімнің болғанын жақсы білеміз; кейін қалушылардан болатын қатынынан басқа өзін де үй-ішін де әлбетте құтқарамыз” деді. قَ‍‍الَ ‌إِنَّ فِيهَا‌ لُوط‍‍ا‌‌ ًۚ قَ‍‍الُو‌ا‌ نَحْنُ ‌أَعْلَمُ بِمَ‍‌‍نْ فِيهَا‌ ۖ لَنُنَجِّيَ‍‍نَّ‍‍ه ُ‌ ‌وَ‌أَهْلَهُ‍‍~ُ ‌إِلاَّ‌ ‌امْ‍رَ‌أَتَه ُ‌ كَ‍‍انَتْ مِنَ ‌الْ‍‍غَ‍‍ابِ‍‍رِي‍‌‍ن
Ұа Ламмӓн Җӓ'ат Русулунӓ Лӱҭӓан Сӥ'а Биһим Ұа Đӓқа Биһим Ҙар`ӓан Ұа Қӓлӱ Лӓ Таҳаф Ұа Лӓ Тахзан ۖннӓ Мунаҗҗӱка Ұа 'Аһлака 'Иллӓ Амра'атака Кӓнат Мина Ал-Ғӓбирӥна 029-033 Елшілеріміз Лұт (Ғ.С.) қа келген сәтте, олардың салдарынан қынжылып, көңлі тарайды. Олар: “Қорықпа да кейіме. Сөз жоқ, кейін қалушылардан болатын жұбайыңнан басқа өзіңді де семьяңды да құтқарамыз” деді. وَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ ج‍‍َ‍ا‌ءَتْ ‌رُسُلُنَا‌ لُوط‍‍ا‌‌ ً‌ س‍‍ِ‍ي‍‍ءَ‌ بِهِمْ ‌وَ‍‍ضَ‍‍اقَ بِهِمْ ‌ذَ‌رْعا‌‌ ً‌ ‌وَ‍‍قَ‍‍الُو‌ا‌ لاَ‌ تَ‍‍خَ‍‍فْ ‌وَلاَ‌ تَحْزَ‌نْ ۖ ‌إِنَّ‍‍ا‌ مُنَجّ‍‍ُ‍وكَ ‌وَ‌أَهْلَكَ ‌إِلاَّ‌ ‌امْ‍رَ‌أَتَكَ كَ‍‍انَتْ مِنَ ‌الْ‍‍غَ‍‍ابِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
ннӓ Мунзилӱна `Алá 'Аһли Һаҙиһи Ал-Қарйати Риҗзӓан Мина Ас-Самӓ'и Бимӓ Кӓнӱ Йафсуқӱна 029-034 “Бұл кент халқына бұзықтықтарының салдарынан көктен пәле жаудырамыз.” إِنَّ‍‍ا‌ مُ‍‍ن‍‍زِل‍‍ُ‍ونَ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَهْلِ هَذِهِ ‌الْ‍‍قَ‍‍رْيَةِ ‌رِجْ‍‍ز‌ا ‌ ً‌ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ بِمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَفْسُ‍‍قُ‍‍ونَ
Ұа Лақад Таракнӓ Минһӓ 'Ӓйатан Баййинатан Лиқаұмин Йа`қилӱна 029-035 Расында ойлаған елге; одан ашық өнеге қалдырдық. وَلَ‍‍قَ‍‍د‌ تَ‍رَكْنَا‌ مِنْهَ‍‍ا‌ ‌آيَة ً‌ بَيِّنَة ً‌ لِ‍‍قَ‍‍وْمٍ‌ يَعْ‍‍قِ‍‍ل‍‍ُ‍ونَ
Ұа 'Илá Мадйана 'Аҳӓһум Шу`айбӓан Фақӓла Йӓ Қаұми А`будӱ Ал-Лаһа Ұа Арҗӱ Ал-Йаұма Ал-'Ӓҳира Ұа Лӓ Та`ćаұ Фӥ Ал-'Арđи Муфсидӥн 029-036 Мәдянға туыстары Шұғайып (Ғ.С.) ты жібердік те: “Әй елім! Аллаға құлшылық қылыңдар да ақырет күнінен үміт етіңдер. Жер жүзінде бұзақылық істеп, жүрмеңдер” деді. وَ‌إِلَى‌ مَ‍‍دْيَنَ ‌أَ‍‍خَ‍‍اهُمْ شُعَيْبا ‌ ً‌ فَ‍‍قَ‍‍الَ يَاقَ‍‍وْمِ ‌اعْبُدُ‌و‌ا‌ال‍‍لَّهَ ‌وَ‌ا‌رْجُو‌ا‌الْيَوْمَ ‌الآ‍‍خِ‍‍ر‍َ‍‌ ‌وَلاَ‌ تَعْثَوْ‌ا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ مُفْسِدِي‍‍ن
Факаҙҙабӱһу Фа'аҳаҙат/һуму Ар-Раҗфату Фа'аҫбахӱ Фӥ Дӓриһим Җӓćимӥна 029-037 Сонда елі оны жасынға шығарды. Сондықтан жер қатты сілкініп, жұрттарында типыл болды. فَكَذَّب‍‍ُ‍وه ُ‌ فَأَ‍‍خَ‍‍ذَتْهُمُ ‌ال‍رَّجْ‍‍فَةُ فَأَ‍‍صْ‍‍بَحُو‌ا‌ فِي ‌دَ‌ا‌رِهِمْ جَاثِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа `Ӓдӓан Ұа Ćамӱда Ұа Қад Табаййана Лакум Мин Масӓкиниһим ۖ Ұа Заййана Лаһуму Аш-Шайҭӓну 'А`мӓлаһум Фаҫаддаһум `Ани Ас-Сабӥли Ұа Кӓнӱ Мустабҫирӥна 029-038 Сондай-ақ Ғад, Сәмүд (елі де жоқ болған). Расында сендерге олардың жұрттарынан-ақ байқалады. Шайтан олардың қылықтарын әдемі көрсетіп, оларды жолдан тосты; олар көріп, біліп тұрса да. وَعَا‌د‌ا‌‌ ً‌ ‌وَثَم‍‍ُ‍و‌دَ‌ ‌وَ‍‍قَ‍‍دْ‌ تَبَيَّنَ لَكُ‍‍مْ مِ‍‍نْ مَسَاكِنِهِمْ ۖ ‌وَ‌زَيَّنَ لَهُمُ ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انُ ‌أَعْمَالَهُمْ فَ‍‍صَ‍‍دَّهُمْ عَنِ ‌ال‍‍سَّب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌وَكَانُو‌ا‌ مُسْتَ‍‍بْ‍‍‍‍صِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Қӓрӱна Ұа Фир`аұна Ұа Һӓмӓна ۖ Ұа Лақад Җӓ'аһум Мӱсá Бил-Баййинӓти Фӓстакбарӱ Фӥ Ал-'Арđи Ұа Мӓ Кӓнӱ Сӓбиқӥна 029-039 Қарұн, Перғауын және Һаманды да (жоқ еттік). Расында Мұса (Ғ.С.) оларға ашық белгілер келтірген еді де олар жер жүзінде дандайсыған еді. Сонда да олар қашып құтыла алмады. وَ‍‍قَ‍‍ا‌ر‍ُ‍‌ونَ ‌وَفِرْعَوْنَ ‌وَهَام‍‍َ‍انَ ۖ ‌وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَهُ‍‍مْ مُوسَى‌ بِ‍الْبَيِّن‍‍َ‍اتِ فَ‍‍اسْتَكْبَرُ‌و‌ا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌وَمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ سَابِ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Факуллӓан 'Аҳаҙнӓ Биҙанбиһи ۖ Фаминһум Ман 'Арсалнӓ `Алайһи Хӓҫибӓан Ұа Минһум Ман 'Аҳаҙат/һу Аҫ-Ҫайхату Ұа Минһум Ман Ҳасафнӓ Биһи Ал-'Арđа Ұа Минһум Ман 'Ағрақнӓ ۚ Ұа Мӓ Кӓна Ал-Лаһу Лийаžлимаһум Ұа Лакин Кӓнӱнфусаһум Йаžлимӱна 029-040 Олардың күнәларының салдарынан кейбіреулерін; үстіне тас жаудырып, кейбіреулерін; ащы дауыспен, кейбірлерін; жерге жұттырып және кейбіреулерін де суға батырып, бәрін қолға алдық. Алла оларға зұлымдық етпеді. Бірақ олар өздеріне зұлымдық етті. فَكُلّاً‌ ‌أَ‍‍خَ‍‍ذْنَا‌ بِذَنْ‍‍بِه ِ‍ِ‍‌ ۖ فَمِنْهُ‍‍مْ مَنْ ‌أَ‌رْسَلْنَا‌ عَلَيْهِ حَاصِ‍‍با‌‌ ً‌ ‌وَمِنْهُ‍‍مْ مَنْ ‌أَ‍‍خَ‍‍ذَتْهُ ‌ال‍‍صَّ‍‍يْحَةُ ‌وَمِنْهُ‍‍مْ مَنْ خَ‍‍سَفْنَا‌ بِهِ ‌الأَ‌رْ‍‍ضَ ‌وَمِنْهُ‍‍مْ مَنْ ‌أَغْ‍رَ‍قْ‍‍نَا‌ ۚ ‌وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌ال‍‍لَّهُ لِيَ‍‍ظْ‍‍لِمَهُمْ ‌وَلَكِ‍‌‍نْ كَ‍‍انُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍فُسَهُمْ يَ‍‍ظْ‍‍لِم‍‍ُ‍ونَ
Маćалу Ал-Лаҙӥна Аттаҳаҙӱ Мин Дӱни Ал-Лаһи 'Аұлийӓ'а Камаćали Ал-`Анкабӱти Аттаҳаҙат Байтӓан ۖ Ұа 'Инна 'Аұһана Ал-Буйӱти Лабайту Ал-`Анкабӱти ۖ Лаұ Кӓнӱ Йа`ламӱна 029-041 Алладан өзгені ие етіп алғандар; ұя жасап алған өрмекшінің мысалы сияқты: Шын мәнінде үйлердің ең осалы өрмекшінің ұясы. Егер олар білетін болса. مَثَلُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اتَّ‍‍خَ‍‍ذُ‌و‌ا‌ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌أَ‌وْلِي‍‍َ‍ا‌ءَ‌ كَمَثَلِ ‌الْعَ‍‌‍ن‍‍كَب‍‍ُ‍وتِ ‌اتَّ‍‍خَ‍‍ذَتْ بَيْتا‌‌ ًۖ ‌وَ‌إِنَّ ‌أَ‌وْهَنَ ‌الْبُي‍‍ُ‍وتِ لَبَيْتُ ‌الْعَ‍‌‍نْ‍‍كَب‍‍ُ‍وتِ ۖ لَوْ‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَعْلَم‍‍ُ‍ونَ
нна Ал-Лаһа Йа`ламу Мӓ Йад`ӱна Мин Дӱниһи Мин Шай'ин ۚ Ұа Һуұа Ал-`Азӥзу Ал-Хакӥму 029-042 Сөз жоқ, Алла (Т.) олардың өзінен өзге кімге жалбарынғанын біледі. Ол, өте үстем, хикмет иесі. إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ يَعْلَمُ مَا‌ يَ‍‍دْع‍‍ُ‍ونَ مِ‍‌‍نْ ‌دُ‌ونِه ِ‍ِ‍‌ مِ‍‌‍نْ شَيْء‌ٍۚ ‌وَهُوَ‌ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زُ‌ ‌الْحَك‍‍ِ‍ي‍‍مُ
Ұа Тилка Ал-'Амćӓлу Наđрибуһӓ Лилннӓси ۖ Ұа Мӓ Йа`қилуһӓ 'Иллӓ Ал-`Ӓлимӱна 029-043 Міне осы мысалдарды адамдар үшін көлтіреміз. Бірақ оларды білгендер ғана түсінеді. وَتِلْكَ ‌الأَمْث‍‍َ‍الُ نَ‍‍ضْ‍‍رِبُهَا‌ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ۖ ‌وَمَا‌ يَعْ‍‍قِ‍‍لُهَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌الْعَالِم‍‍ُ‍ونَ
Ҳалақа Ал-Лаһу Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđа Бил-Хаққи ۚнна Фӥ Ҙӓлика Ла'ӓйатан Лилму'уминӥна 029-044 Алла көктер мен жерді ақиқат бойынша жаратты. Расында бұнда иман келтіргендер үшін бір дәлел бар. خَ‍‍لَ‍‍قَ ‌ال‍‍لَّهُ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضَ بِ‍الْحَ‍‍قِّ ۚ ‌إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَآيَة ً‌ لِلْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Атлу Мӓ 'Ӱхийа 'Илайка Мина Ал-Китӓби Ұа 'Ақиму Аҫ-Ҫалӓата ۖнна Аҫ-Ҫалӓата Танһá `Ани Ал-Фахшӓ'и Ұа Ал-Мункари ۗ Ұа Лаҙикру Ал-Лаһи 'Акбару Ұа ۗ Аллӓһу Йа`ламу Мӓ Таҫна`ӱна 029-045 (Мұхаммед Ғ.С.) Кітаптан саған уахи етілгенді ғана оқы да намазды орында. Күдіксіз намаз; арсыздықтан, жамандықтан тыяды. Әрине Алланы еске алу, аса ірі нәрсе. Сондай-ақ Алла (Т.) не жасағандарыңды біледі. ‍اتْلُ مَ‍‍ا‌ ‌أ‍ُ‍‌وحِيَ ‌إِلَيْكَ مِنَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ ‌وَ‌أَ‍‍قِ‍‍مُ ‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةَ ۖ ‌إِنَّ ‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةَ تَنْهَى‌ عَنِ ‌الْفَحْش‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌وَ‌الْمُ‍‌‍نْ‍‍كَ‍‍ر‍ِ‍‌ ۗ ‌وَلَذِكْرُ‌ ‌ال‍‍لَّهِ ‌أَكْبَرُ‌ ۗ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ يَعْلَمُ مَا‌ تَ‍‍صْ‍‍نَع‍‍ُ‍ونَ
Ұа Лӓ Туҗӓдилӱ 'Аһла Ал-Китӓби 'Иллӓ Би-Атӥ Һийа 'Ахсану 'Иллӓ Ал-Лаҙӥна Žаламӱ Минһум ۖ Ұа Қӱлӱ 'Ӓманнӓ Биал-Лаҙӥнзила 'Илайнӓ Ұа 'Унзила 'Илайкум Ұа 'Илаһунӓ Ұа 'Илаһукум Ұӓхидун Ұа Нахну Лаһу Муслимӱна 029-046 Іштеріндегі зұлымдық қылғандарынан басқа Кітап иелерімен көркем түрде сөз таластырыңдар. Оларға: “Бізге түсірілгенге де, сендерге түсірілгенге де иман келтірдік. Және біздің Тәңіріміз де, сендердің Тәңірлерің де біреу-ақ. Біз Оған бой ұсынғандармыз” деңдер. وَلاَ‌ تُجَا‌دِلُ‍‍و‌ا‌ ‌أَهْلَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ ‌إِلاَّ‌ بِ‍الَّتِي هِيَ ‌أَحْسَنُ ‌إِلاَّ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ظَ‍‍لَمُو‌ا‌ مِنْهُمْ ۖ ‌وَ‍‍قُ‍‍ولُ‍‍و‌ا‌ ‌آمَ‍‍نَّ‍‍ا‌ بِ‍الَّذِي ‌أُ‌نْ‍‍زِلَ ‌إِلَيْنَا‌ ‌وَ‌أُ‌نْ‍‍زِلَ ‌إِلَيْكُمْ ‌وَ‌إِلَهُنَا‌ ‌وَ‌إِلَهُكُمْ ‌وَ‌احِد‌ٌ‌ ‌وَنَحْنُ لَه ُ‌ مُسْلِم‍‍ُ‍ونَ
Ұа Каҙалика 'Анзалнӓ 'Илайка Ал-Китӓба ۚ Фа-Ал-Лаҙӥна 'Ӓтайнӓһуму Ал-Китӓба Йу'уминӱна Биһи ۖ Ұа Мин Һӓ'уулӓ' Ман Йу'умину Биһи ۚ Ұа Мӓ Йаҗхаду Би'ӓйӓтинӓ 'Иллӓ Ал-Кӓфирӱна 029-047 (Мұхаммед Ғ.С.) осылайша саған Кітап түсірдік. Сондықтан өздеріне кітап бергендеріміз оған сенеді. Және осылар (араптар) дан да оған сенетіндер бар. Аяттарымызға кәпірлер ғана қарсы келеді. وَكَذَلِكَ ‌أَ‌نْ‍‍زَلْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَيْكَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ ۚ فَ‍الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آتَيْنَاهُمُ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ بِه ِ‍ِ‍‌ ۖ ‌وَمِنْ ه‍‍َ‍ا‌ؤُلاَ‌ء‌ مَ‍‍نْ يُؤْمِنُ بِه ِ‍ِ‍‌ ۚ ‌وَمَا‌ يَ‍‍جْ‍‍حَدُ‌ بِآيَاتِنَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌الْكَافِر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Мӓ Кунта Татлӱ Мин Қаблиһи Мин Китӓбин Ұа Лӓ Таҳуҭҭуһу Бийамӥника ۖ 'Иҙӓан Лӓртӓба Ал-Мубҭилӱна 029-048 Сен бұдан бұрын бір кітап оқымаған едің де оны қолыңмен жазбаған едің. Егер ондай болса еді, әрине бұзықтар күдіктенер еді. وَمَا‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تَ تَتْلُو‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِه ِ‍ِ‍‌ مِ‍‌‍نْ كِت‍‍َ‍ابٍ‌ ‌وَلاَ‌ تَ‍‍خُ‍‍طُّ‍‍ه ُ‌ بِيَمِينِكَ ۖ ‌إِ‌ذ‌ا‌‌ ً‌ لاَ‌رْت‍‍َ‍ابَ ‌الْمُ‍‍بْ‍‍‍‍طِ‍‍ل‍‍ُ‍ونَ
Бал Һуұа 'Ӓйӓтун Баййинӓтун Фӥ Ҫудӱри Ал-Лаҙӥна 'Ӱтӱ Ал-`Илма ۚ Ұа Мӓ Йаҗхаду Би'ӓйӓтинӓ 'Иллӓ Аž-Žӓлимӱна 029-049 Олай емес. Негізінде Құран, өздеріне ғылым берілгендердің көңілдерінде айқын аяттар. Аяттарымызға залымдар ғана қарсы келеді. بَلْ هُوَ‌ ‌آي‍‍َ‍ات‌‍ٌ‌ بَيِّن‍‍َ‍ات‌‍ٌ‌ فِي صُ‍‍د‍ُ‍‌و‌ر‍ِ‍‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أ‍ُ‍‌وتُو‌ا‌الْعِلْمَ ۚ ‌وَمَا‌ يَ‍‍جْ‍‍حَدُ‌ بِآيَاتِنَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ُ‍ونَ
Ұа Қӓлӱ Лаұлӓнзила `Алайһи 'Ӓйӓтун Мин Раббиһи ۖ Қул 'Иннамӓ Ал-'Ӓйӓту `Инда Ал-Лаһи Ұа 'Иннамӓ 'Анӓ Наҙӥрун Мубӥнун 029-050 Олар: “Оған Раббынан неге мұғжизалар түсірілмейді?”,- десті. “Мұғжизалар; Алланың ғана жанында. Шын мәнінде мен ашық ескертуші ғанамын” де. وَ‍‍قَ‍‍الُو‌ا‌ لَوْلاَ‌ ‌أُ‌نْ‍‍زِلَ عَلَيْهِ ‌آي‍‍َ‍اتٌ‌ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّه ِ‍ِ‍‌ ۖ قُ‍‍لْ ‌إِنَّ‍‍مَا‌ ‌الآي‍‍َ‍اتُ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَ‌إِنَّ‍‍مَ‍‍ا‌ ‌أَنَا‌ نَذ‍ِ‍ي‍‍ر‌ٌ‌ مُب‍‍ِ‍ي‍‍ن‌‍ٌ
'Аұалам Йакфиһимннӓнзалнӓ `Алайка Ал-Китӓба Йутлá `Алайһим ۚнна Фӥ Ҙӓлика Ларахматан Ұа Ҙикрá Лиқаұмин Йу'уминӱна 029-051 Әрине оларға оқылып жатқан Кітапты саған түсіргеніміз өздеріне жетіп аспай ма? Сөз жоқ. Құранда, иман келтірген ел үшін әрине игілік және үгіт бар. أَ‌وَلَمْ يَكْفِهِمْ ‌أَنَّ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍زَلْنَا‌ عَلَيْكَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ يُتْلَى‌ عَلَيْهِمْ ۚ ‌إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَ‍رَحْمَة ً‌ ‌وَ‌ذِكْ‍رَ‌ى‌ لِ‍‍قَ‍‍وْمٍ‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ
Қул Кафá Бил-Лаһи Байнӥ Ұа Байнакум Шаһӥдӓан ۖ Йа`ламу Мӓ Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи Ұа ۗ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Бил-Бӓҭили Ұа Кафарӱ Бил-Лаһи 'Ӱлӓ'ика Һуму Ал-Ҳӓсирӱна 029-052 Алла, мені мен сендердің арамызда куәлікте жеткілікті. Өйткені Ол, көктердегі әрі жердегі нәрселерді біледі. Сондай бос нәрсөлерге сеніп, Аллаға қарсы келгендер, міне солар; зиянға ұшыраушылар. قُ‍‍لْ كَفَى‌ بِ‍ال‍‍لَّهِ بَيْنِي ‌وَبَيْنَكُمْ شَهِيد‌ا‌‌ ًۖ يَعْلَمُ مَا‌ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ۗ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ بِ‍الْبَاطِ‍‍لِ ‌وَكَفَرُ‌و‌ا‌ بِ‍ال‍‍لَّهِ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌الْ‍‍خَ‍‍اسِر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Йаста`җилӱнака Бил-`Аҙӓби ۚ Ұа Лаұлӓ 'Аҗалун Мусаммáан Лаҗӓ'аһуму Ал-`Аҙӓбу Ұа Лайа'тийаннаһум Бағтатан Ұа Һум Лӓ Йаш`урӱна 029-053 (Мұхаммед Ғ.С.) олар, сенен азапты тездетіп тілейді. Егер мерзім белгіленген болмаса, әлбетте оларға апат келер еді. Әрине, олар сезбеген түрде азап келеді. وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِ‍الْعَذ‍َ‍‌ابِ ۚ ‌وَلَوْلاَ‌ ‌أَجَلٌ‌ مُسَ‍‍مّ‍‍ى‌‌ ً‌ لَج‍‍َ‍ا‌ءَهُمُ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابُ ‌وَلَيَأْتِيَ‍‍نَّ‍‍هُ‍‍مْ بَ‍‍غْ‍‍تَة ً‌ ‌وَهُمْ لاَ‌ يَشْعُر‍ُ‍‌ونَ
Йаста`җилӱнака Бил-`Аҙӓби Ұа 'Инна Җаһаннама Ламухӥҭатун Бил-Кӓфирӥна 029-054 Олар, өзіңнен апаттың жедел келуін сұрайды. Сөз жоқ! Тозақ кәпірлерді әрине орап алады. يَسْتَعْجِلُونَكَ بِ‍الْعَذ‍َ‍‌ابِ ‌وَ‌إِنَّ جَهَ‍‍نَّ‍‍مَ لَمُحِي‍‍طَ‍‍ة ‍ٌ‌ بِ‍الْكَافِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Йаұма Йағшӓһуму Ал-`Аҙӓбу Мин Фаұқиһим Ұа Мин Тахти 'Арҗулиһим Ұа Йақӱлу Ҙӱқӱ Мӓ Кунтум Та`малӱна 029-055 Сол күні апат, оларды төбелерінің үстінен де, аяқтарының астынан да қоршап алады да: “Қылықтарыңның дәмін татыңдар” дейді. يَوْمَ يَ‍‍غْ‍‍شَاهُمُ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابُ مِ‍‍نْ فَوْقِ‍‍هِمْ ‌وَمِ‍‍نْ تَحْتِ ‌أَ‌رْجُلِهِمْ ‌وَيَ‍‍قُ‍‍ولُ ‌ذُ‌وقُ‍‍و‌ا‌ مَا‌ كُ‍‍نْ‍‍تُمْ تَعْمَل‍‍ُ‍ونَ
Йӓ `Ибӓдийа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱнна 'Арđӥ Ұӓси`атун Фа'ӥйӓйа Фӓ`будӱни 029-056 Әй иман келтірген құлдарым! Әрине жерім кең. Сондықтан Маған ғана ғибадат қылыңдар. يَاعِبَا‌دِيَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ ‌أَ‌رْ‍‍ضِ‍‍ي ‌وَ‌اسِعَة ‍ٌ‌ فَإِيّ‍‍َ‍ايَ فَ‍‍اعْبُد‍ُ‍‌ونِ
Куллу Нафсин Ҙӓқату Ал-Маұти ۖ Ćумма 'Илайнӓ Турҗа`ӱна 029-057 Әрбір жан иесі өлімді татады. Сосын Біз жаққа қайтарылады. كُلُّ نَفْس‌‍ٍ‌ ‌ذ‍َ‍‌ائِ‍‍قَ‍‍ةُ ‌الْمَوْتِ ۖ ثُ‍‍مَّ ‌إِلَيْنَا‌ تُرْجَع‍‍ُ‍ونَ
Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти Ланубаұұи'аннаһум Мина Ал-Җаннати Ғурафӓан Таҗрӥ Мин Тахтиһӓ Ал-'Анһӓру Ҳӓлидӥна Фӥһӓ ۚ Ни`ма 'Аҗру Ал-`Ӓмилӥна 029-058 Иман келтіріп, ізгі іс істегендер, әлбетте оларды жаннаттың астынан өзендер ағатын жоғарғы орындарына орналастырамыз да олар онда мәңгі қалады. Амал істеушілердің сыйлығы нендей әйбет. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ لَنُبَوِّئَ‍‍نَّ‍‍هُ‍‍مْ مِنَ ‌الْجَ‍‍نَّ‍‍ةِ غُ‍رَفا‌‌ ً‌ تَ‍‍جْ‍‍رِي مِ‍‌‍نْ تَحْتِهَا‌ ‌الأَنْه‍‍َ‍ا‌رُ‌ خَ‍‍ال‍ِ‍د‍ِ‍ي‍‍نَ فِيهَا‌ ۚ نِعْمَ ‌أَجْ‍‍رُ‌ ‌الْعَامِل‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ал-Лаҙӥна Ҫабарӱ Ұа `Алá Раббиһим Йатаұаккалӱна 029-059 Сондай сабыр етіп, Раббыларына тәуекел етеді. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ صَ‍‍بَرُ‌و‌ا‌ ‌وَعَلَى‌ ‌‍رَبِّهِمْ يَتَوَكَّل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Ка'аййин Мин Дӓббатин Лӓ Тахмилу Ризқаһӓ Ал-Лаһу Йарзуқуһӓ Ұа 'Ӥйӓкум ۚ Ұа Һуұа Ас-Самӥ Ал-`Алӥму 029-060 Қаншалаған жан-жануар бар; қорегін көтеріп жүрмейді. Алла (Т) оларды да сендерді де қоректендіреді. Ол тым естуші, білуші. وَكَأَيِّ‍‍ن مِ‍‌‍نْ ‌د‍َ‍‌ابَّة‌‍ٍ‌ لاَ‌ تَحْمِلُ ‌رِ‌زْ‍‍قَ‍‍هَا‌ ‌ال‍‍لَّهُ يَرْ‌زُ‍‍قُ‍‍هَا‌ ‌وَ‌إِيَّاكُمْ ۚ ‌وَهُوَ‌ ‌ال‍‍سَّم‍‍ِ‍ي‍‍عُ ‌الْعَل‍‍ِ‍ي‍‍مُ
Ұа Ла'ин Са'алтаһум Ман Ҳалақа Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđа Ұа Саҳҳара Аш-Шамса Ұа Ал-Қамара Лайақӱлунна Ал-Лаһу ۖ Фа'аннӓ Йу'уфакӱна 029-061 Егер олардан: “Көктер мен жерді кім жаратты және күн мен айды кім іске қосты?”,- деп сұрасаң, әлбетте: “Алла” дейді. Сонда олар қайда лағып барады. وَلَئِ‍‌‍نْ سَأَلْتَهُ‍‍مْ مَنْ خَ‍‍لَ‍‍قَ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضَ ‌وَسَ‍‍خَّ‍رَ‌ال‍‍شَّمْسَ ‌وَ‌الْ‍‍قَ‍‍مَ‍رَ‌ لَيَ‍‍قُ‍‍ولُ‍‍نَّ ‌ال‍‍لَّهُ ۖ فَأَنَّ‍‍ا‌ يُؤْفَك‍‍ُ‍ونَ
Ал-Лаһу Йабсуҭу Ар-Ризқа Лиман Йашӓ'у Мин `Ибӓдиһи Ұа Йақдиру Лаһу ۚнна Ал-Лаһа Бикулли Шай'ин `Алӥмун 029-062 Алла құлдарынан кімді қаласа, несібесін кеңітеді де тарылтады. Күдіксіз Алла әр нәрсені толық біледі. ال‍‍لَّهُ يَ‍‍بْ‍‍سُ‍‍طُ ‌ال‍‍رِّ‌زْ‍‍قَ لِمَ‍‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ مِنْ عِبَا‌دِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَيَ‍‍قْ‍‍دِ‌ر‍ُ‍‌ لَهُ‍‍~ُ ۚ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ‌ عَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Ұа Ла'ин Са'алтаһум Ман Наззала Мина Ас-Самӓ'и Мӓн Фа'ахйӓ Биһи Ал-'Арđа Мин Ба`ди Маұтиһӓ Лайақӱлунна Ал-Лаһу ۚ Қули Ал-Хамду Лиллаһи ۚ Бал 'Акćаруһум Лӓ Йа`қилӱна 029-063 Ал егер олардан: “Көктен жаңбыр жаудырып, онымен жерді өлімнен кейін жандандырған кім?”,-деп сұрасаң, әлбетте: “Алла” дейді. (Мұхаммед Ғ.С.): “Барлық мақтау Аллаға лайық” де. Бірақ олардың көбі түсінбейді. وَلَئِ‍‌‍نْ سَأَلْتَهُ‍‍مْ مَ‍‍نْ نَزَّلَ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ م‍‍َ‍ا‌ء‌‌ ً‌ فَأَحْيَا‌ بِهِ ‌الأَ‌رْ‍‍ضَ مِ‍‍نْ بَعْدِ‌ مَوْتِهَا‌ لَيَ‍‍قُ‍‍ولُ‍‍نَّ ‌ال‍‍لَّهُ ۚ قُ‍‍لِ ‌الْحَمْدُ‌ لِلَّهِ ۚ بَلْ ‌أَكْثَرُهُمْ لاَ‌ يَعْ‍‍قِ‍‍ل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Мӓ Һаҙиһи Ал-Хайӓату Ад-Дунйӓ 'Иллӓ Лаһұун Ұа Ла`ибун ۚ Ұа 'Инна Адӓра Ал-'Ӓҳирата Лаһийа Ал-Хайаұӓну ۚ Лаұ Кӓнӱ Йа`ламӱна 029-064 Бұл дүние тіршілігі бір ойыншық, ермек ғана. Күдіксіз ақырет жұрты анық тіршілік. Әттең! Олар білсе. وَمَا‌ هَذِهِ ‌الْحَي‍‍َ‍اةُ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ لَهْو‌ٌ‌ ‌وَلَعِبٌۚ ‌وَ‌إِنَّ ‌ال‍‍دّ‍َ‍‌ا‌‍رَ‌الآ‍‍خِ‍رَةَ لَهِيَ ‌الْحَيَو‍َ‍‌انُ ۚ لَوْ‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَعْلَم‍‍ُ‍ونَ
Фа'иҙӓ Ракибӱ Фӥ Ал-Фулки Да`аұ Ал-Лаһа Муҳлиҫӥна Лаһу Адӥна Фаламмӓ Наҗҗӓһум 'Илá Ал-Барри 'Иҙӓ Һум Йушрикӱна 029-065 Қашан олар кемеге отырса, дінін Аллаға арнаған түрде жалбарынады да, оларды құтқарып қырға шығарса, сол уақытта олар; Аллаға серік қосады. فَإِ‌ذَ‌ا‌ ‌‍رَكِبُو‌ا‌ فِي ‌الْفُلْكِ ‌دَعَوْ‌ا‌ ‌ال‍‍لَّهَ مُ‍‍خْ‍‍لِ‍‍صِ‍‍ي‍‍نَ لَهُ ‌ال‍‍دّ‍ِ‍ي‍‍نَ فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ نَجَّاهُمْ ‌إِلَى‌ ‌الْبَرِّ‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ هُمْ يُشْ‍‍رِك‍‍ُ‍ونَ
Лийакфурӱ Бимӓ 'Ӓтайнӓһум Ұа Лийатаматта`ӱ ۖ Фасаұфа Йа`ламӱна 029-066 Өздеріне берген нәрселерімізге қарсы бола тұрсын әрі олар пайдалана тұрсын. Бірақ жедел олар біледі. لِيَكْفُرُ‌و‌ا‌ بِمَ‍‍ا‌ ‌آتَيْنَاهُمْ ‌وَلِيَتَمَتَّعُو‌اۖ فَسَوْفَ يَعْلَم‍‍ُ‍ونَ
'Аұалам Йараұ 'Аннӓ Җа`алнӓ Харамӓан 'Ӓминӓан Ұа Йутаҳаҭҭафу Анӓсу Мин Хаұлиһим ۚ 'Афабиӓлбӓҭили Йу'уминӱна Ұа Бини`мати Ал-Лаһи Йакфурӱна 029-067 (Мекке халқы) маңындағы адамдар қағып әкетіліп тұрғанда, Меккені ардақты және бейбіт орын еткенімізді көрмеді ме? Сонда бос нәрсеге сеніп Алланың нығметіне нәсүкірлік қыла ма? أَ‌وَلَمْ يَ‍رَ‌وْ‌ا‌ ‌أَنَّ‍‍ا‌ جَعَلْنَا‌ حَ‍رَما‌‌ ً‌ ‌آمِنا‌‌ ً‌ ‌وَيُتَ‍‍خَ‍‍طَّ‍‍فُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ مِنْ حَوْلِهِمْ ۚ ‌أَفَبِالْبَاطِ‍‍لِ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ ‌وَبِنِعْمَةِ ‌ال‍‍لَّهِ يَكْفُر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Ман 'Аžламу Миммани Афтарá `Алá Ал-Лаһи Каҙибӓан 'Аұ Каҙҙаба Бил-Хаққи Ламмӓ Җӓ'аһу ۚ 'Алайса Фӥ Җаһаннама Маćұáан Лилкӓфирӥна 029-068 Аллаға жасанды жала жапқаннан немесе келген шындыққа қарсы болғаннан залым бар ма? Кәпірлердің орны тозақ емес пе? وَمَنْ ‌أَ‍‍ظْ‍‍لَمُ مِ‍‍مَّ‍‍نِ ‌افْتَ‍رَ‌ى‌ عَلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ كَذِبا‌‌ ً‌ ‌أَ‌وْ‌ كَذَّبَ بِ‍الْحَ‍‍قِّ لَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَهُ‍‍~ُ ۚ ‌أَلَيْسَ فِي جَهَ‍‍نَّ‍‍مَ مَثْو‌ى‌‌ ً‌ لِلْكَافِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Ал-Лаҙӥна Җӓһадӱ Фӥнӓ Ланаһдийаннаһум Субуланӓ ۚ Ұа 'Инна Ал-Лаһа Лама`а Ал-Мухсинӥна 029-069 Сондай жолымызда күрескендерді әлбетте тура жолдарымызға саламыз. Рас Алла жақсылық істеушілермен бірге. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ جَاهَدُ‌و‌ا‌ فِينَا‌ لَنَهْدِيَ‍‍نَّ‍‍هُمْ سُبُلَنَا‌ ۚ ‌وَ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ لَمَعَ ‌الْمُحْسِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Next Sūrah