6) Sūrat Al-'An`ām

Printed format

6) سُورَة الأَنعَام

Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Ал-Хамду Лиллаһи Ал-Лаҙӥ Ҳалақа Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđа Ұа Җа`ала Аž-Žулумӓти Ұа Анӱра Ćумма Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Бираббиһим ۖ Йа`дилӱна 006-001 Барлық мақтау, сондай көктер мен жерді жаратқан және қараңғылықтар мен жарықты жасаған Аллаға тән. Мұның соңында да қарсы болғандар, Раббыларына (басқаларды) теңейді. الْحَمْدُ‌ لِلَّهِ ‌الَّذِي خَ‍‍لَ‍‍قَ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضَ ‌وَجَعَلَ ‌ال‍‍ظُّ‍‍لُم‍‍َ‍اتِ ‌وَ‌ال‍‍نّ‍‍ُ‍و‌‍رَ‌ ثُ‍‍مَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ بِ‍رَبِّهِمْ ۖ يَعْدِل‍‍ُ‍ونَ
Һуұа Ал-Лаҙӥ Ҳалақакум Мин Ҭӥнин Ćумма Қаđá 'Аҗалӓан ۖ Ұа 'Аҗалун Мусаммáан `Индаһу ۖ Ćумма 'Антум Тамтарӱна 006-002 Ол сондай Алла сендерді балшықтан жаратып сонан соң өлім мезгілін белгіледі. Және белгілі (қиямет) мерзімі де Оның қасында. Сонда да күдіктенесіңдер ме? هُوَ‌ ‌الَّذِي خَ‍‍لَ‍‍قَ‍‍كُ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ طِ‍‍ي‍‍ن‌‍ٍ‌ ثُ‍‍مَّ قَ‍‍ضَ‍‍ى‌ ‌أَجَلا‌ ًۖ ‌وَ‌أَجَلٌ‌ مُسَ‍‍مّ‍‍ى‌‌ ً‌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَه ُۖ ثُ‍‍مَّ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ تَمْتَر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Һуұа Ал-Лаһу Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Фӥ Ал-'Арđи ۖ Йа`ламу Сирракум Ұа Җаһракум Ұа Йа`ламу Мӓ Таксибӱна 006-003 Көктерде әрі жердегі Ол Алла, көрнеулеріңді де, көместеріңді де біледі. وَهُوَ‌ ‌ال‍‍لَّهُ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَفِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ۖ يَعْلَمُ سِ‍رَّكُمْ ‌وَجَهْ‍رَكُمْ ‌وَيَعْلَمُ مَا‌ تَكْسِب‍‍ُ‍ونَ
Ұа Мӓ Та'тӥһим Мин 'Ӓйатин Мин 'Ӓйӓти Раббиһим 'Иллӓ Кӓнӱ `Анһӓ Му`риđӥна 006-004 Оларға Раббыларынан әрқандай аят келсе, олар одан мүлде бет бұрушы еді. وَمَا‌ تَأْتِيهِ‍‍مْ مِ‍‍نْ ‌آيَةٍ‌ مِ‍‍نْ ‌آي‍‍َ‍اتِ ‌‍رَبِّهِمْ ‌إِلاَّ‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ عَنْهَا‌ مُعْ‍‍رِ‍‍ضِ‍‍ي‍‍نَ
Фақад Каҙҙабӱ Бил-Хаққи Ламмӓ Җӓ'аһум ۖ Фасаұфа Йа'тӥһимнбӓ'у Мӓ Кӓнӱ Биһи Йастаһзи'ӱн 006-005 Тіпті оларға келген шындықты (Құранды) да жасынға шығарды. Дегенмен жақында тәлкек қылғандарға (жазасының) хабары келеді. فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ كَذَّبُو‌ا‌ بِ‍الْحَ‍‍قِّ لَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَهُمْ ۖ فَسَوْفَ يَأْتِيهِمْ ‌أَنْ‍‍ب‍‍َ‍ا‌ءُ‌ مَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ بِه ِ‍ِ‍‌ يَسْتَهْزِئ‍‍ُ‍‍و‌ن
'Алам Йараұ Кам 'Аһлакнӓ Мин Қаблиһим Мин Қарнин Макканнӓһум Фӥ Ал-'Арđи Мӓ Лам Нумаккин Лакум Ұа 'Арсалнӓ Ас-Самӓ'а `Алайһим Мидрӓрӓан Ұа Җа`алнӓ Ал-'Анһӓра Таҗрӥ Мин Тахтиһим Фа'аһлакнӓһум Биҙунӱбиһим Ұа 'Анша'нӓ Мин Ба`диһим Қарнӓан 'Ӓҳарӥна 006-006 Олардан бұрын қаншалаған нәсілдерді жоқ еткенімізді көрмеді ме? Оларға жер жүзінде сендерге бермеген мүмкіншілікті берген едік. Оларға аспаннан жаңбыр жіберіп, астарынан өзендер ағыздық. Бірақ, қылмыстары себепті оларды жоқ еттік те олардан кейін басқа нәсіл жараттық. أَلَمْ يَ‍رَ‌وْ‌ا‌ كَمْ ‌أَهْلَكْنَا‌ مِ‍‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِهِ‍‍مْ مِ‍‍نْ قَ‍‍رْنٍ‌ مَكَّ‍‍نَّ‍‍اهُمْ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ مَا‌ لَمْ نُمَكِّ‍‍نْ لَكُمْ ‌وَ‌أَ‌رْسَلْنَا‌ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءَ‌ عَلَيْهِ‍‍مْ مِ‍‍دْ‌‍رَ‌ا‌ر‌ا ‌ ً‌ ‌وَجَعَلْنَا‌ ‌الأَنْه‍‍َ‍ا‌‍رَ‌ تَ‍‍جْ‍‍رِي مِ‍‍نْ تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُ‍‍مْ بِذُنُوبِهِمْ ‌وَ‌أَن‍‍شَأْنَا‌ مِ‍‍نْ بَعْدِهِمْ قَ‍‍رْنا ‌ ً‌ ‌آ‍‍خَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Лаұ Наззалнӓ `Алайка Китӓбӓан Фӥ Қирҭӓсин Фаламасӱһу Би'айдӥһим Лақӓла Ал-Лаҙӥна Кафарӱ 'Ин Һӓҙӓ 'Иллӓ Сихрун Мубӥнун 006-007 (Мұхаммед Ғ.С.) егер саған қағазда жазулы бір Кітап жіберсек те, оны олар қолдарымен ұстаса еді. Әрине қарсы болғандар: «Бұл ап-ашық сиқырдан басқа емес» дер еді. وَلَوْ‌ نَزَّلْنَا‌ عَلَيْكَ كِتَابا ‌ ً‌ فِي قِ‍‍رْ‍‍طَ‍‍اس ‍ٍ‌ فَلَمَس‍‍ُ‍وه ُ‌ بِأَيْدِيهِمْ لَ‍‍قَ‍‍الَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌إِنْ هَذَ‌ا‌ ‌إِلاَّ‌ سِحْر‌ٌ‌ مُب‍‍ِ‍ي‍‍ن ‍ٌ
Ұа Қӓлӱ Лаұлӓнзила `Алайһи Малакун ۖ Ұа Лаұ 'Анзалнӓ Малакӓан Лақуđийа Ал-'Амру Ćумма Лӓ Йунžарӱна 006-008 Бірде олар: «Пайғамбарға бір періште неге түсірілмейді?»,- деді. Егер періште түсірсек еді, (оған да қарсы келгендіктерінен) іс біткен болып оларға сонан кейін мұрса берілмес еді. وَ‍‍قَ‍‍الُو‌ا‌ لَوْلاَ‌ ‌أُ‌ن‍‍زِلَ عَلَيْهِ مَلَكٌۖ ‌وَلَوْ‌ ‌أَ‌ن‍‍زَلْنَا‌ مَلَكا‌‌ ً‌ لَ‍‍قُ‍‍ضِ‍‍يَ ‌الأَمْرُ‌ ثُ‍‍مَّ لاَ‌ يُ‍‌‍ن‍‍ظَ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Лаұ Җа`алнӓһу Малакӓан Лаҗа`алнӓһу Раҗулӓан Ұа Лалабаснӓ `Алайһим Мӓ Йалбисӱна 006-009 Егер Пайғамбарды бір періште қылсақ едік, оны да бір адам (бейнесінде) қылар едік те, оларға күдіктенген сайын шақ салған болар едік. وَلَوْ‌ جَعَلْن‍‍َ‍اه ُ‌ مَلَكا ‌ ً‌ لَجَعَلْن‍‍َ‍اه ُ‌ ‌‍رَجُلا‌ ً‌ ‌وَلَلَبَسْنَا‌ عَلَيْهِ‍‍مْ مَا‌ يَلْبِس‍‍ُ‍ونَ
Ұа Лақади Астуһзи'а Бирусулин Мин Қаблика Фахӓқа Биал-Лаҙӥна Саҳирӱ Минһум Мӓ Кӓнӱ Биһи Йастаһзи'ӱн 006-010 (Мұхаммед Ғ.С.) сенен бұрынғы пайғамбарлар да мазақталған болатын. Пайғамбарларды тәлкек қылғандарды, ажыуалаған нәрселері бастарына жетті. وَلَ‍‍قَ‍‍دِ‌ ‌اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ‌ مِ‍‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكَ فَح‍‍َ‍اقَ بِ‍الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ سَ‍‍خِ‍‍رُ‌و‌ا‌ مِنْهُ‍‍مْ مَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ بِه ِ‍ِ‍‌ يَسْتَهْزِئ‍‍ُ‍‍ون
Қул Сӥрӱ Фӥ Ал-'Арđи Ćумма Анžурӱ Кайфа Кӓна `Ӓқибату Ал-Мукаҙҙибӥна 006-011 «Жер жүзін кезіңдер де сонан соң өтірікке ұйғарушылардың соңы не болатынын көріңдер.» де. قُ‍‍لْ سِيرُ‌و‌ا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ثُ‍‍مَّ ‌ان‍‍ظُ‍‍رُ‌و‌ا‌ كَيْفَ ك‍‍َ‍انَ عَاقِ‍‍بَةُ ‌الْمُكَذِّب‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қул Лиман Мӓ Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи ۖ Қул Лиллаһи ۚ Катаба `Алá Нафсиһи Ар-Рахмата ۚ Лайаҗма`аннакум 'Илá Йаұми Ал-Қийӓмати Лӓ Райба Фӥһи ۚ Ал-Лаҙӥна Ҳасирӱнфусаһум Фаһум Лӓ Йу'уминӱна 006-012 (Оларға) айт: «Көктердегі және жердегі нәрселер кімдікі?», «Алланікі» де. Ол мәрхамет етуді өз міндетіне алған. Сендерді болуы күмәнсіз қиямет күнінде жинайды. Сондай өздеріне кесір тигізгендер; олар сенбейді. قُ‍‍لْ لِمَ‍‍نْ مَا‌ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ۖ قُ‍‍لْ لِلَّهِ ۚ كَتَبَ عَلَى‌ نَفْسِهِ ‌ال‍رَّحْمَةَ ۚ لَيَ‍‍جْ‍‍مَعَ‍‍نَّ‍‍كُمْ ‌إِلَى‌ يَوْمِ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ لاَ‌ ‌‍رَيْبَ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ ۚ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ خَ‍‍سِرُ‌و‌ا‌ ‌أَ‌ن‍‍فُسَهُمْ فَهُمْ لاَ‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ
Ұа Лаһу Мӓ Сакана Фӥ Ал-Лайли Ұа Ан-Наһӓри ۚ Ұа Һуұа Ас-Самӥ Ал-`Алӥму 006-013 Күндіз-түні тұрып тұрған нәрселер Онікі. Ол әр нәрсені естуші, білуші. وَلَه ُ‌ مَا‌ سَكَنَ فِي ‌ال‍‍لَّيْلِ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ۚ ‌وَهُوَ‌ ‌ال‍‍سَّم‍‍ِ‍ي‍‍عُ ‌الْعَل‍‍ِ‍ي‍‍مُ
Қул 'Ағайра Ал-Лаһи 'Аттаҳиҙу Ұалӥйӓан Фӓҭири Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи Ұа Һуұа Йуҭ`иму Ұа Лӓ Йуҭ`аму ۗ Қул 'Иннӥ 'Умирту 'Ан 'Акӱна 'Аұұала Ман 'Аслама ۖ Ұа Лӓ Такӱнанна Мина Ал-Мушрикӥна 006-014 «Көктер мен жерді жаратушы Ол, өзі қоректендіретін, қоректенбейтін Алладан басқаны дос тұтайын ба?»,- де. «Күдіксіз мен Мұсылман болған кісінің тұңғышы болуыма бұйырылдым» де. Және әсте ортақ қосушылардан болма. قُ‍‍لْ ‌أَ‍‍غَ‍‍يْ‍رَ‌ال‍‍لَّهِ ‌أَتَّ‍‍خِ‍‍ذُ‌ ‌وَلِيّا‌‌ ً‌ فَ‍‍ا‍طِ‍‍رِ‌ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌وَهُوَ‌ يُ‍‍طْ‍‍عِمُ ‌وَلاَ‌ يُ‍‍طْ‍‍عَمُ ۗ قُ‍‍لْ ‌إِنِّ‍‍ي ‌أُمِرْتُ ‌أَنْ ‌أَك‍‍ُ‍ونَ ‌أَ‌وَّلَ مَنْ ‌أَسْلَمَ ۖ ‌وَلاَ‌ تَكُونَ‍‍نَّ مِنَ ‌الْمُشْ‍‍رِك‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қул 'Иннӥҳӓфу 'Ин `Аҫайту Раббӥ `Аҙӓба Йаұмин `Аžӥмин 006-015 (Мұхаммед Ғ.С.): «Егер Раббыма қарсы келсем ұлы күннің азабынан қорқамын» де. قُ‍‍لْ ‌إِنِّ‍‍ي ‌أَ‍‍خَ‍‍افُ ‌إِنْ عَ‍‍صَ‍‍يْتُ ‌‍رَبِّي عَذ‍َ‍‌ابَ يَوْمٍ عَ‍‍ظِ‍‍ي‍‍م ‍ٍ
Ман Йуҫраф `Анһу Йаұма'иҙин Фақад Рахимаһу ۚ Ұа Ҙалика Ал-Фаұзу Ал-Мубӥну 006-016 Ол күні кім азаптан сейілтілсе, рас оған мәрхамет етілді. Осы анық қол жетушілік. مَ‍‍نْ يُ‍‍صْ‍رَفْ عَنْهُ يَوْمَئِذ‌‌ٍ‌ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ‌‍رَحِمَه ُۚ ‌وَ‌ذَلِكَ ‌الْفَوْ‌زُ‌ ‌الْمُب‍‍ِ‍ي‍‍نُ
Ұа 'Ин Йамсаска Ал-Лаһу Биđуррин Фалӓ Кӓшифа Лаһу 'Иллӓ Һуұа ۖ Ұа 'Ин Йамсаска Биҳайрин Фаһуұа `Алá Кулли Шай'ин Қадӥрун 006-017 Алла егер саған бір зиян келтірсе, сонда оны өзінен басқа ешбір айықтырушы жоқ. Ал егер саған бір игілік тигізсе, Оның әр нәрсеге толық күші жетуші. وَ‌إِنْ يَمْسَسْكَ ‌ال‍‍لَّهُ بِ‍‍ضُ‍‍رّ‌‌ٍ‌ فَلاَ‌ كَ‍‍اشِفَ لَهُ‍‍~ُ ‌إِلاَّ‌ هُوَ‌ ۖ ‌وَ‌إِنْ يَمْسَسْكَ بِ‍‍خَ‍‍يْر‌‌ٍ‌ فَهُوَ‌ عَلَى‌ كُلِّ شَيْء‌‌ٍقَ‍‍د‍ِ‍ي‍‍ر‌‌ٌ
Ұа Һуұа Ал-Қӓһиру Фаұқа `Ибӓдиһи ۚ Ұа Һуұа Ал-Хакӥму Ал-Ҳабӥру 006-018 Және Ол құлдарына өте өктем. Ол толық үкім иесі, әр нәрседен хабар алушы. وَهُوَ‌ ‌الْ‍‍قَ‍‍اهِ‍‍ر‍ُ‍‌ فَوْقَ عِبَا‌دِه ِ‍ِ‍‌ ۚ ‌وَهُوَ‌ ‌الْحَك‍‍ِ‍ي‍‍مُ ‌الْ‍‍خَ‍‍ب‍‍ِ‍ي‍‍ر‍ُ‍‌
Қул 'Аййу Шай'ин 'Акбару Шаһӓдатан ۖ Қули Ал-Лаһу ۖ Шаһӥдун Байнӥ Ұа Байнакум ۚ Ұа 'Ӱхийа 'Илаййа Һӓҙӓ Ал-Қур'ӓну Ли'нҙиракум Биһи Ұа Ман Балаға ۚ 'А'иннакум Латаш/һадӱна 'Анна Ма`а Ал-Лаһи 'Ӓлиһатан 'Уҳрá ۚ Қул Лӓ 'Аш/һаду ۚ Қул 'Иннамӓ Һуұа 'Илаһун Ұӓхидун Ұа 'Иннанӥ Барӥн Миммӓ Тушрикӱна 006-019 (Мұхаммед Ғ.С.) «Куәлік тұрғысынан қай нәрсе үлкен?»,- де. «Мені мен сендердің араларында Алла куә және маған осы Құран, сендерді сондай-ақ кімге жетіссе, оларды қорқытуым үшін уахи етілді; Сендер Алламен бірге басқа тәңірлер барлығына айғақ бола аласыңдар ма?»,- де. «Мен куәлік бере алмаймын! Шынайы түрде Ол, жалғыз тәңір. Күдіксіз мен сендердің қосқан ортақтарыңнан аулақпын» де. قُ‍‍لْ ‌أَيُّ شَيْءٍ‌ ‌أَكْبَرُ‌ شَهَا‌دَة‌ ًۖ قُ‍‍لِ ‌ال‍‍لَّهُ ۖ شَه‍‍ِ‍ي‍‍د‌ٌ‌ بَيْنِي ‌وَبَيْنَكُمْ ۚ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌وحِيَ ‌إِلَيَّ هَذَ‌ا‌ ‌الْ‍‍قُ‍‍رْ‌آنُ لِأ‌ن‍‍ذِ‌‍رَكُ‍‍مْ بِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَمَ‍‍نْ بَلَ‍‍غَ ۚ ‌أَئِ‍‍نَّ‍‍كُمْ لَتَشْهَد‍ُ‍‌ونَ ‌أَنَّ مَعَ ‌ال‍‍لَّهِ ‌آلِهَةً ‌أُ‍‍خْ‍رَ‌ى‌ ۚ قُ‍‍لْ لاَ‌ ‌أَشْهَدُ‌ ۚ قُ‍‍لْ ‌إِنَّ‍‍مَا‌ هُوَ‌ ‌إِلَه ٌ‌ٌ‌ ‌وَ‌احِد‌ٌ‌ ‌وَ‌إِنَّ‍‍نِي بَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍ء‌ٌ‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ تُشْ‍‍رِك‍‍ُ‍ونَ
Ал-Лаҙӥна 'Ӓтайнӓһуму Ал-Китӓба Йа`рифӱнаһу Камӓ Йа`рифӱна 'Абнӓ'аһуму ۘ Ал-Лаҙӥна Ҳасирӱнфусаһум Фаһум Лӓ Йу'уминӱна 006-020 Біз өздеріне кітап бергендер, оны (Мұхаммед Ғ.С. ды) ұлдарын танығандай таниды. Сондай өздеріне зиян еткендер, олар сенбейді. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آتَيْنَاهُمُ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ يَعْ‍‍رِفُونَه ُ‌ كَمَا‌ يَعْ‍‍رِف‍‍ُ‍ونَ ‌أَبْ‍‍ن‍‍َ‍ا‌ءَهُمُ ۘ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ خَ‍‍سِرُ‌و‌ا‌ ‌أَ‌ن‍‍فُسَهُمْ فَهُمْ لاَ‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ
Ұа Ман 'Аžламу Миммани Афтарá `Алá Ал-Лаһи Каҙибӓан 'Аұ Каҙҙаба Би'ӓйӓтиһи ۗннаһу Лӓ Йуфлиху Аž-Žӓлимӱна 006-021 Және Аллаға өтірік жала қойғандардан немесе аяттарын өтірікке жорығандардан кім залымырақ? Күдіксіз Алла залымдарды құтқармайды. وَمَنْ ‌أَ‍‍ظْ‍‍لَمُ مِ‍‍مَّ‍‍نِ ‌افْتَ‍رَ‌ى‌ عَلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ كَذِبا‌‌ ً‌ ‌أَ‌وْ‌ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ ۗ ‌إِنَّ‍‍هُ لاَ‌ يُفْلِحُ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ُ‍ونَ
Ұа Йаұма Нахшуруһум Җамӥ`ӓан Ćумма Нақӱлу Лиллаҙӥна 'Ашракӱ 'Айна Шуракӓ'уукуму Ал-Лаҙӥна Кунтум Таз`умӱна 006-022 Оларды қиямет күні түгел жинаймыз да, сонан соң: «Аллаға ойша қосқан ортақтарың қайда?» дейміз. وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعا ‌ ً‌ ثُ‍‍مَّ نَ‍‍قُ‍‍ولُ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَشْ‍رَكُ‍‍و‌ا‌ ‌أَيْنَ شُ‍رَك‍‍َ‍ا‌ؤُكُمُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كُ‍‍ن‍‍تُمْ تَزْعُم‍‍ُ‍ونَ
Ćумма Лам Такун Фитнатуһум 'Иллӓн Қӓлӱ Ұа Ал-Лаһи Раббинӓ Мӓ Куннӓ Мушрикӥна 006-023 Сонан кейін олардың: «Аллаға серт! Раббымыз, біз ортақ қоспаған едік» дегеннен басқа сылтаулары болмайды. ثُ‍‍مَّ لَمْ تَكُ‍‍نْ فِتْنَتُهُمْ ‌إِلاَّ‌ ‌أَنْ قَ‍‍الُو‌ا‌ ‌وَ‌ال‍‍لَّهِ ‌‍رَبِّنَا‌ مَا‌ كُ‍‍نَّ‍‍ا‌ مُشْ‍‍رِك‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Анžур Кайфа Каҙабӱ `Алáнфусиһим ۚ Ұа Đалла `Анһум Мӓ Кӓнӱ Йафтарӱна 006-024 Қара! Олар өздеріне қалай өтірік айтты. Және Алланың ортағы деген пұттары сөйтіп жоқ болды. ‍ان‍‍ظُ‍‍رْ‌ كَيْفَ كَذَبُو‌ا‌ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَ‌ن‍‍فُسِهِمْ ۚ ‌وَ‍‍ضَ‍‍لَّ عَنْهُ‍‍مْ مَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَفْتَر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Минһум Ман Йастами`у 'Илайка ۖ Ұа Җа`алнӓ `Алá Қулӱбиһим 'Акиннатан 'Ан Йафқаһӱһу Ұа Фӥ 'Ӓҙӓниһим Ұақрӓан Ұа 'Ин ۚ Йараұ Кулла 'Ӓйатин Лӓ Йу'уминӱ Биһӓ Хаттá ۚ 'Иҙӓ Җӓ'ӱка Йуҗӓдилӱнака Йақӱлу Ал-Лаҙӥна Кафарӱ 'Ин Һӓҙӓ 'Иллӓ 'Асӓҭӥру Ал-'Аұұалӥна 006-025 (Мұхаммед Ғ.С.) олардан саған кейбіреулері құлақ салады. Бірақ олардың жүректеріне ұқпайтын қалтқы қойдық әрі құлақтарында кереңдік бар. Олар әр мұғжизаны көрсе де сенбейді. Тіпті саған келсе, олар сөз таластырады да қарсы болғандар: «Бұл (Құран) бұрынғылардың ертегілерінен басқа еш нәрсе емес» дейді. وَمِنْهُ‍‍مْ مَ‍‍نْ يَسْتَمِعُ ‌إِلَيْكَ ۖ ‌وَجَعَلْنَا‌ عَلَى‌ قُ‍‍لُوبِهِمْ ‌أَكِ‍‍نَّ‍‍ةً ‌أَنْ يَفْ‍‍قَ‍‍ه‍‍ُ‍وه ُ‌ ‌وَفِ‍‍ي ‌آ‌ذَ‌انِهِمْ ‌وَ‍قْ‍‍ر‌ا‌‌ ًۚ ‌وَ‌إِنْ يَ‍رَ‌وْ‌ا‌ كُلَّ ‌آيَة‌‍ٍ‌ لاَ‌ يُؤْمِنُو‌ا‌ بِهَا‌ ۚ حَتَّ‍‍ى‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ء‍ُ‍‌وكَ يُجَا‌دِلُونَكَ يَ‍‍قُ‍‍ولُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌إِنْ هَذَ‌ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌أَسَاطِ‍‍ي‍‍ر‍ُ‍‌ ‌الأَ‌وَّل‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Һум Йанһаұна `Анһу Ұа Йан'аұна `Анһу ۖ Ұа 'Ин Йуһликӱна 'Иллӓнфусаһум Ұа Мӓ Йаш`урӱна 006-026 Олар (адамдарды) тосады да, өздері де одан ұзақтасады. Сөйтіп өздерін жояды. Бірақ олар сенбейді. وَهُمْ يَنْهَوْنَ عَنْهُ ‌وَيَنْأَ‌وْنَ عَنْهُ ۖ ‌وَ‌إِنْ يُهْلِك‍‍ُ‍ونَ ‌إِلاَّ‌ ‌أَ‌ن‍‍فُسَهُمْ ‌وَمَا‌ يَشْعُر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Лаұ Тарá 'Иҙ Ұуқифӱ `Алá Анӓри Фақӓлӱ Йӓ Лайтанӓ Нурадду Ұа Лӓ Нукаҙҙиба Би'ӓйӓти Раббинӓ Ұа Накӱна Мина Ал-Му'уминӥна 006-027 Олардың отқа тоқтатылғанын көрсең: «Әттең! Біз (дүниеге) қайтарылсақ, Раббымыздың аяттарын өтірікке ұйғармас едік те сенушілерден болар едік» дейді. وَلَوْ‌ تَ‍رَ‌ى‌ ‌إِ‌ذْ‌ ‌وُ‍‍قِ‍‍فُو‌ا‌ عَلَى‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ فَ‍‍قَ‍‍الُو‌ا‌ يَا‌ لَيْتَنَا‌ نُ‍رَ‌دُّ‌ ‌وَلاَ‌ نُكَذِّبَ بِآي‍‍َ‍اتِ ‌‍رَبِّنَا‌ ‌وَنَك‍‍ُ‍ونَ مِنَ ‌الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Бал Бадӓ Лаһум Мӓ Кӓнӱ Йуҳфӱна Мин Қаблу ۖ Ұа Лаұ Руддӱ Ла`ӓдӱ Лимӓ Нуһӱ `Анһу Ұа 'Иннаһум Лакӓҙибӱна 006-028 Керісінше олардың бұрыннан жасырған нәрселері айқындалды. Егер олар дүниеге қайтарылса еді, әрине оларға тыйым салынған істерді қайтадан істер еді. Күдіксіз олар мүлде өтірікші. بَلْ بَدَ‌ا‌ لَهُ‍‍مْ مَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يُ‍‍خْ‍‍ف‍‍ُ‍ونَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ ۖ ‌وَلَوْ‌ ‌رُ‌دُّ‌و‌ا‌ لَعَا‌دُ‌و‌ا‌ لِمَا‌ نُهُو‌ا‌ عَنْهُ ‌وَ‌إِنَّ‍‍هُمْ لَكَا‌ذِب‍‍ُ‍ونَ
Ұа Қӓлӱ 'Ин Һийа 'Иллӓ Хайӓтунӓ Ад-Дунйӓ Ұа Мӓ Нахну Бимаб`ӱćӥна 006-029 Олар: «Дүние тіршілігімізден басқа ешбір өмір жоқ. Тағы бір қайта тірілуші емеспіз» деді. وَ‍‍قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنْ هِيَ ‌إِلاَّ‌ حَيَاتُنَا‌ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ ‌وَمَا‌ نَحْنُ بِمَ‍‍بْ‍‍عُوث‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Лаұ Тарá 'Иҙ Ұуқифӱ `Алá Раббиһим ۚ Қӓла 'Алайса Һӓҙӓ Бил-Хаққи ۚ Қӓлӱ Балá Ұа Раббинӓ ۚ Қӓла Фаҙӱқӱ Ал-`Аҙӓба Бимӓ Кунтум Такфурӱна 006-030 (Мұхаммед Ғ.С.) Раббыларының құзырында тоқтатылғандарын көрсең! (Алла): «Бұл шындық емес пе екен?»,- дейді. Олар: «Шын екен! Раббымызға ант етеміз» дейді. Алла, оларға: «Ендеше, қарсы болғандықтарыңның азабын татыңдар» дейді. وَلَوْ‌ تَ‍رَ‌ى‌ ‌إِ‌ذْ‌ ‌وُ‍‍قِ‍‍فُو‌ا‌ عَلَى‌ ‌‍رَبِّهِمْ ۚ قَ‍‍الَ ‌أَلَيْسَ هَذَ‌ا‌ بِ‍الْحَ‍‍قِّ ۚ قَ‍‍الُو‌ا‌ بَلَى‌ ‌وَ‌‍رَبِّنَا‌ ۚ قَ‍‍الَ فَذُ‌وقُ‍‍و‌ا‌الْعَذ‍َ‍‌ابَ بِمَا‌ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ تَكْفُر‍ُ‍‌ونَ
Қад Ҳасира Ал-Лаҙӥна Каҙҙабӱ Билиқӓ Ал-Лаһи ۖ Хаттá 'Иҙӓ Җӓ'ат/һуму Ас-Сӓ`ату Бағтатан Қӓлӱ Йӓ Хасратанӓ `Алá Мӓ Фарраҭнӓ Фӥһӓ Ұа Һум Йахмилӱна 'Аұзӓраһум `Алá Žуһӱриһим ۚ 'Алӓ Сӓ'а Мӓ Йазирӱна 006-031 Расында сондай Аллаға жолығуды өтірікке жорығандар, зиянға ұшырады. Хатте оларға кенеттен қиямет келсе, олар: «Өкінішке орай бұл жөнінде кемшілік қылған екенбіз ғой» дейді. Олар күнәларын арқаларына көтереді. Сақ болыңдар! Көтергендері нендей жаман. قَ‍‍دْ‌ خَ‍‍سِ‍‍ر‍َ‍‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَذَّبُو‌ا‌ بِلِ‍‍قَ‍‍ا‌ءِ‌ ‌ال‍‍لَّهِ ۖ حَتَّ‍‍ى‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَتْهُمُ ‌ال‍‍سَّاعَةُ بَ‍‍غْ‍‍تَة‌ ًقَ‍‍الُو‌ا‌ يَا‌ حَسْ‍رَتَنَا‌ عَلَى‌ مَا‌ فَ‍رَّ‍طْ‍‍نَا‌ فِيهَا‌ ‌وَهُمْ يَحْمِل‍‍ُ‍ونَ ‌أَ‌وْ‌زَ‌ا‌‍رَهُمْ عَلَى‌ ظُ‍‍هُو‌رِهِمْ ۚ ‌أَلاَ‌ س‍‍َ‍ا‌ءَ‌ مَا‌ يَزِ‌ر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Мӓ Ал-Хайӓату Ад-Дунйӓ 'Иллӓ Ла`ибун Ұа Лаһұун ۖ Ұа Лалддӓру Ал-'Ӓҳирату Ҳайрун Лиллаҙӥна Йаттақӱна ۗ 'Афалӓ Та`қилӱна 006-032 Дүние тіршілігі еш нәрсе емес. Ойын-сауық ғана. Әрине ақырет жұрты тақуалар үшін жақсы. Сонда да түсінбейсіңдер ме? وَمَا‌ ‌الْحَي‍‍َ‍اةُ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ لَعِبٌ‌ ‌وَلَهْو‌ٌۖ ‌وَلَلدّ‍َ‍‌ا‌رُ‌ ‌الآ‍‍خِ‍رَةُ خَ‍‍يْر‌ٌ‌ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ ۗ ‌أَفَلاَ‌ تَعْ‍‍قِ‍‍ل‍‍ُ‍ونَ
Қад На`ламу 'Иннаһу Лайахзунука Ал-Лаҙӥ Йақӱлӱна ۖ Фа'иннаһум Лӓ Йукаҙҙибӱнака Ұа Лакинна Аž-Žӓлимӥна Би'ӓйӓти Ал-Лаһи Йаҗхадӱна 006-033 Расында білеміз, күдіксіз олардың айтқандары сені кейітеді. Олар сені өтірікке санап отырған жоқ. Бірақ залымдар Алланың аяттарына қарсы келеді. قَ‍‍دْ‌ نَعْلَمُ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ لَيَحْزُنُكَ ‌الَّذِي يَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ ۖ فَإِنَّ‍‍هُمْ لاَ‌ يُكَذِّبُونَكَ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ بِآي‍‍َ‍اتِ ‌ال‍‍لَّهِ يَ‍‍جْ‍‍حَد‍ُ‍‌ونَ
Ұа Лақад Куҙҙибат Русулун Мин Қаблика Фаҫабарӱ `Алá Мӓ Куҙҙибӱ Ұа 'Ӱҙӱ Хаттá 'Атӓһум Наҫрунӓ ۚ Ұа Лӓ Мубаддила Ликалимӓти Ал-Лаһи ۚ Ұа Лақад Җӓ'ака Мин Наба'и Ал-Мурсалӥна 006-034 Расында сенен бұрынғы пайғамбарлар да жасынға шығарылған еді. Сонда олар жалғаншы саналғандықтарына және көрген жапаларына жәрдеміміз келгенге дейін сабыр еткен болатын. Алланың сөздерін өзгертуші жоқ. Расында саған пайғамбарлардың қиссаларынан келді. وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ كُذِّبَتْ ‌رُسُلٌ‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكَ فَ‍‍صَ‍‍بَرُ‌و‌ا‌ عَلَى‌ مَا‌ كُذِّبُو‌ا‌ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌و‌ذُ‌و‌ا‌ حَتَّ‍‍ى‌ ‌أَتَاهُمْ نَ‍‍صْ‍‍رُنَا‌ ۚ ‌وَلاَ‌ مُبَدِّلَ لِكَلِم‍‍َ‍اتِ ‌ال‍‍لَّهِ ۚ ‌وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَكَ مِ‍‍نْ نَبَإِ‌ ‌الْمُرْسَل‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа 'Ин Кӓна Кабура `Алайка 'И`рӓđуһум Фа'ини Астаҭа`та 'Ан Табтағийа Нафақӓан Фӥ Ал-'Арđи 'Аұ Сулламӓан Фӥ Ас-Самӓ'и Фата'тийаһум Би'ӓйатин ۚ Ұа Лаұ Шӓ Ал-Лаһу Лаҗама`аһум `Алá Ал-Һудá ۚ Фалӓ Такӱнанна Мина Ал-Җӓһилӥна 006-035 Егер саған олардың жүз бұрулары ауыр келсе, қане! Қолыңнан келсе, жерде бір тесік немесе көкте бір саты іздеп тауып бір мұғжиза келтір! (Мұғжиза келтіру пайғамбарлардың еркінде емес. Алланың қалауы бойынша болады.) Егер Алла қаласа еді, оларды туралыққа жинар еді. Ендеше, сен надандардан болма. وَ‌إِ‌نْ ك‍‍َ‍انَ كَبُ‍رَ‌ عَلَيْكَ ‌إِعْ‍رَ‌اضُ‍‍هُمْ فَإِنِ ‌اسْتَ‍‍طَ‍‍عْتَ ‌أَ‌نْ تَ‍‍بْ‍‍تَ‍‍غِ‍‍يَ نَفَ‍‍ق‍‍ا‌‌ ً‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌أَ‌وْ‌ سُلَّما‌‌ ً‌ فِي ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ فَتَأْتِيَهُ‍‍مْ بِآيَةٍۚ ‌وَلَوْ‌ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌ال‍‍لَّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَى‌ ‌الْهُدَ‌ى‌ ۚ فَلاَ‌ تَكُونَ‍‍نَّ مِنَ ‌الْجَاهِل‍‍ِ‍ي‍‍نَ
ннамӓ Йастаҗӥбу Ал-Лаҙӥна Йасма`ӱна Ұа ۘ Ал-Маұтá Йаб`аćуһуму Ал-Лаһу Ćумма 'Илайһи Йурҗа`ӱна 006-036 Шынымен тыңдағандар қабылдайды. Сондай-ақ өліктерді Алла тірілтеді. Сонан кейін оның алдына қайтарылады. إِنَّ‍‍مَا‌ يَسْتَج‍‍ِ‍ي‍‍بُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَسْمَع‍‍ُ‍ونَ ۘ ‌وَ‌الْمَوْتَى‌ يَ‍‍بْ‍‍عَثُهُمُ ‌ال‍‍لَّهُ ثُ‍‍مَّ ‌إِلَيْهِ يُرْجَع‍‍ُ‍ونَ
Ұа Қӓлӱ Лаұлӓ Нуззила `Алайһи 'Ӓйатун Мин Раббиһи ۚ Қул 'Инна Ал-Лаһа Қӓдирун `Алáн Йуназзила 'Ӓйатан Ұа Лакинна 'Акćараһум Лӓ Йа`ламӱна 006-037 Олар: «Ол пайғамбарға бір мұғжиза түсірілсе еді?»,- деді. (Мұхаммед Ғ.С.): «Шәксіз Алланың мұғжиза түсіруге күші жетеді. Бірақ олардың көбі білмейді.» де. وَ‍‍قَ‍‍الُو‌ا‌ لَوْلاَ‌ نُزِّلَ عَلَيْهِ ‌آيَةٌ‌ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّه ِ‍ِ‍‌ ۚ قُ‍‍لْ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ قَ‍‍ا‌دِ‌رٌ‌ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَنْ يُنَزِّلَ ‌آيَة ً‌ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌أَكْثَ‍رَهُمْ لاَ‌ يَعْلَم‍‍ُ‍ونَ
Ұа Мӓ Мин Дӓббатин Фӥ Ал-'Арđи Ұа Лӓ Ҭӓрин Йаҭӥру Биҗанӓхайһи 'Иллӓ 'Умамун 'Амćӓлукум ۚ Мӓ Фарраҭнӓ Фӥ Ал-Китӓби Мин Шай'ин ۚ Ćумма 'Илá Раббиһим Йухшарӱна 006-038 Жердегі жүрген жандық және қанатымен ұшқан құс; (жаратылу, көректену, өмір және өлімде) сендер құсаған топтықтар. Жазуда еш нәрседен кенде етпедік. Сонан соң олар Раббыларының алдына жиналады. وَمَا‌ مِ‍‌‍نْ ‌د‍َ‍‌ابَّة‌‍ٍ‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌وَلاَ‌ طَ‍‍ائِر‌ٍ‌ يَ‍‍طِ‍‍ي‍‍ر‍ُ‍‌ بِجَنَاحَيْهِ ‌إِلاَّ‌ ‌أُمَمٌ ‌أَمْثَالُكُ‍‍مْ ۚ مَا‌ فَ‍رَّ‍طْ‍‍نَا‌ فِي ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ مِ‍‌‍نْ شَيْء‌‌ٍۚ ثُ‍‍مَّ ‌إِلَى‌ ‌‍رَبِّهِمْ يُحْشَر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Ал-Лаҙӥна Каҙҙабӱ Би'ӓйӓтинӓ Ҫуммун Ұа Букмун Фӥ Аž-Žулумӓти ۗ Ман Йаша'и Ал-Лаһу Йуđлилһу Ұа Ман Йаша' Йаҗ`алһу `Алá Ҫирӓҭин Мустақӥмин 006-039 Және сондай аяттарымызды жалғанға санағандар, саңырау, сақау қараңғылықтарда. Алла кімді қаласа оны тура жолға салады. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَذَّبُو‌ا‌ بِآيَاتِنَا‌ صُ‍‍مّ‍ٌ‌ ‌وَبُكْم‌‍ٌ‌ فِي ‌ال‍‍ظُّ‍‍لُم‍‍َ‍اتِ ۗ مَ‍‍نْ يَشَإِ‌ ‌ال‍‍لَّهُ يُ‍‍ضْ‍‍لِلْهُ ‌وَمَ‍‍نْ يَشَأْ‌ يَ‍‍جْ‍‍عَلْهُ عَلَى‌ صِ‍رَ‍‌اطٍ‌ مُسْتَ‍‍قِ‍‍ي‍‍م‌‍ٍ
Қул 'Ара'айтакум 'Ин 'Атӓкум `Аҙӓбу Ал-Лаһи 'Аұ 'Ататкуму Ас-Сӓ`ату 'Ағайра Ал-Лаһи Тад`ӱна 'Ин Кунтум Ҫӓдиқӥна 006-040 Аллаға ортақ қосушыларға: «Егер сендерге Алланың азабы келсе немесе қиямет келсе, Алладан басқаны шақырасыңдар ма? Егер сөздерің рас болса, маған білдіріңдер» де. قُ‍‍لْ ‌أَ‌‍رَ‌أَيْتَكُمْ ‌إِنْ ‌أَتَاكُمْ عَذ‍َ‍‌ابُ ‌ال‍‍لَّهِ ‌أَ‌وْ‌ ‌أَتَتْكُمُ ‌ال‍‍سَّاعَةُ ‌أَ‍‍غَ‍‍يْ‍رَ‌ال‍‍لَّهِ تَ‍‍دْع‍‍ُ‍ونَ ‌إِنْ كُ‍‍ن‍‍تُمْ صَ‍‍ا‌دِ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Бал 'Ӥйӓһу Тад`ӱна Файакшифу Мӓ Тад`ӱна 'Илайһи 'Ин Шӓ'а Ұа Тансаұна Мӓ Тушрикӱна 006-041 Керісінше, Ол Алланы ғана шақырасыңдар да Ол қаласа, шақырған нәрселеріңнен айықтырады. Қосқан ортақтарыңды ұмытасыңдар…. بَلْ ‌إِيّ‍‍َ‍اه ُ‌ تَ‍‍دْع‍‍ُ‍ونَ فَيَكْشِفُ مَا‌ تَ‍‍دْع‍‍ُ‍ونَ ‌إِلَيْهِ ‌إِنْ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌وَتَ‍‍ن‍‍سَوْنَ مَا‌ تُشْ‍‍رِك‍‍ُ‍ونَ
Ұа Лақад 'Арсалнӓ 'Илá 'Умамин Мин Қаблика Фа'аҳаҙнӓһум Бил-Ба'сӓ'и Ұа Аđ-Đаррӓ'и Ла`аллаһум Йатаđарра`ӱна 006-042 Расында сенен бұрыңғы үмметтерге де (пайғамбар) жіберген едік… Олар жалбарынсын деп, таршылық, қиыншылық арқылы қолға алдық. وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ‌أَ‌رْسَلْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَ‍‍ى‌ ‌أُمَمٍ‌ مِ‍‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكَ فَأَ‍‍خَ‍‍ذْنَاهُ‍‍مْ بِ‍الْبَأْس‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌وَ‌ال‍‍ضَّ‍‍رّ‍َ‍‌ا‌ءِ‌ لَعَلَّهُمْ يَتَ‍‍ضَ‍رَّع‍‍ُ‍ونَ
Фалаұлӓ 'Иҙ Җӓ'аһум Ба'сунӓ Таđарра`ӱ Ұа Лакин Қасат Қулӱбуһум Ұа Заййана Лаһуму Аш-Шайҭӓну Мӓ Кӓнӱ Йа`малӱн 006-043 Сонда оларға таршылығымыз келген заман жалбарынса еді. Бірақ олардың жүректері қатайған және шайтан оларға істегендерін әдемі көрсеткен. فَلَوْلاَ‌ ‌إِ‌ذْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَهُ‍‍مْ بَأْسُنَا‌ تَ‍‍ضَ‍رَّعُو‌ا‌ ‌وَلَكِ‍‍نْ قَ‍‍سَتْ قُ‍‍لُوبُهُمْ ‌وَ‌زَيَّنَ لَهُمُ ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انُ مَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَعْمَلُون
Фаламмӓ Насӱ Мӓ Ҙуккирӱ Биһи Фатахнӓ `Алайһимбұӓба Кулли Шай'ин Хаттá 'Иҙӓ Фарихӱ Бимӓ 'Ӱтӱҳаҙнӓһум Бағтатан Фа'иҙӓ Һум Мублисӱна 006-044 Сөйтіп олар берілген үгітті ұмытқан кезде, оларға әр нәрсенің есігін ашып жібердік. Хатте берілген нәрсеге мәз-мейрам болғанға дейін. Оларды кенеттен қолға алғанымызда, сол уақытта олар, күдерлерін бір-ақ үзді. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ نَسُو‌ا‌ مَا‌ ‌ذُكِّرُ‌و‌ا‌ بِه ِ‍ِ‍‌ فَتَحْنَا‌ عَلَيْهِمْ ‌أَبْ‍‍و‍َ‍‌ابَ كُلِّ شَيْءٍ‌ حَتَّ‍‍ى‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ فَ‍‍رِحُو‌ا‌ بِمَ‍‍ا‌ ‌أ‍ُ‍‌وتُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‍‍خَ‍‍ذْنَاهُ‍‍مْ بَ‍‍غْ‍‍تَة ً‌ فَإِ‌ذَ‌ا‌ هُ‍‍مْ مُ‍‍بْ‍‍لِس‍‍ُ‍ونَ
Фақуҭи`а Дӓбиру Ал-Қаұми Ал-Лаҙӥна Žаламӱ Ұа ۚ Ал-Хамду Лиллаһи Рабби Ал-`Ӓламӥна 006-045 Сонда зұлымдық қылған елдің арты кесілді. Және барлық мақтау әлемдердің Раббы Аллаға тән. فَ‍‍قُ‍‍طِ‍‍عَ ‌دَ‌ابِ‍‍ر‍ُ‍‌ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمِ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ظَ‍‍لَمُو‌اۚ ‌وَ‌الْحَمْدُ‌ لِلَّهِ ‌‍رَبِّ ‌الْعَالَم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қул 'Ара'айтум 'Ин 'Аҳаҙа Ал-Лаһу Сам`акум Ұа 'Абҫӓракум Ұа Ҳатама `Алá Қулӱбикум Ман 'Илаһун Ғайру Ал-Лаһи Йа'тӥкум Биһи ۗ Анžур Кайфа Нуҫаррифу Ал-'Ӓйӓти Ćумма Һум Йаҫдифӱна 006-046 (Әй Мұхамед Ғ.С.): «Егер Алла есту, көру сезімдеріңді алып, жүректеріңді мөрлесе, Алладан басқа сендерге оны әкелетін тәңір кім? Маған білдіріңдер» де. Қара! Аяттарымызды қандай айырып түсіндіреміз. Одан кейінде олар, одан жүз бұрады. قُ‍‍لْ ‌أَ‌‍رَ‌أَيْتُمْ ‌إِنْ ‌أَ‍‍خَ‍‍ذَ‌ ‌ال‍‍لَّهُ سَمْعَكُمْ ‌وَ‌أَبْ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌‍رَكُمْ ‌وَ‍‍خَ‍‍تَمَ عَلَى‌ قُ‍‍لُوبِكُ‍‍مْ مَ‍‌‍نْ ‌إِلَه ٌ‍ٌ‍‌ غَ‍‍يْرُ‌ ‌ال‍‍لَّهِ يَأْتِيكُ‍‍مْ بِهِ ۗ ‌ان‍‍ظُ‍‍رْ‌ كَيْفَ نُ‍‍صَ‍‍رِّفُ ‌الآي‍‍َ‍اتِ ثُ‍‍مَّ هُمْ يَ‍‍صْ‍‍دِف‍‍ُ‍ونَ
Қул 'Ара'айтакум 'Ин 'Атӓкум `Аҙӓбу Ал-Лаһи Бағтатан 'Аұ Җаһратан Һал Йуһлаку 'Иллӓ Ал-Қаұму Аž-Žӓлимӱна 006-047 (Мұхаммед Ғ.С. оларға) айт: «Маған көрсетіңдер! Егер сендерге кенеттен немесе көрнеу Алланың азабы келсе, залым елден басқа кім жоқ етіледі?» قُ‍‍لْ ‌أَ‌‍رَ‌أَيْتَكُمْ ‌إِنْ ‌أَتَاكُمْ عَذ‍َ‍‌ابُ ‌ال‍‍لَّهِ بَ‍‍غْ‍‍تَةً ‌أَ‌وْ‌ جَهْ‍رَةً هَلْ يُهْلَكُ ‌إِلاَّ‌ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمُ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ُ‍ونَ
Ұа Мӓ Нурсилу Ал-Мурсалӥна 'Иллӓ Мубашширӥна Ұа Мунҙирӥна ۖ Фаман 'Ӓмана Ұа 'Аҫлаха Фалӓ Ҳаұфун `Алайһим Ұа Лӓ Һум Йахзанӱна 006-048 Елшілерімізді қуантушы әрі қорқытушы етіп жібереміз. Сонда кім иман келтіріп өзін түзелтсе, онда оларға қорқу жоқ әрі қайғырмайды. وَمَا‌ نُرْسِلُ ‌الْمُرْسَل‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌إِلاَّ‌ مُبَشِّ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَمُ‍‌‍ن‍‍ذِ‌ر‍ِ‍ي‍‍نَ ۖ فَمَ‍‌‍نْ ‌آمَنَ ‌وَ‌أَ‍‍صْ‍‍لَحَ فَلاَ‌ خَ‍‍وْفٌ عَلَيْهِمْ ‌وَلاَ‌ هُمْ يَحْزَن‍‍ُ‍ونَ
Ұа Ал-Лаҙӥна Каҙҙабӱ Би'ӓйӓтинӓ Йамассуһуму Ал-`Аҙӓбу Бимӓ Кӓнӱ Йафсуқӱна 006-049 Және аяттарымызды жасынға шығарғандарды зұлымдықтары себепті азап қолға алады. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَذَّبُو‌ا‌ بِآيَاتِنَا‌ يَمَسُّهُمُ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابُ بِمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَفْسُ‍‍قُ‍‍ونَ
Қул Лӓқӱлу Лакумндӥ Ҳазӓ'ину Ал-Лаһи Ұа Лӓ 'А`ламу Ал-Ғайба Ұа Лӓқӱлу Лакумннӥ Малакун ۖ 'Ин 'Аттаби`у 'Иллӓ Мӓ Йӱхá 'Илаййа ۚ Қул Һал Йастаұӥ Ал-'А`мá Ұа Ал-Баҫӥру ۚ 'Афалӓ Татафаккарӱна 006-050 (Әй Мұхаммед Ғ.С. Оларға) айт: «Жанымда Алланың қазынасы бар демеймін, көместі де білмеймін. Және сендерге періштемін де демеймін. Мен өзіме уахи етілгенге ғана ілесемін. Көзді мен көзсіз тең бе? Ойламайсыңдар ма?»,- де. قُ‍‍لْ لاَ‌ ‌أَ‍‍قُ‍‍ولُ لَكُمْ عِ‍‌‍ن‍‍دِي خَ‍‍ز‍َ‍‌ائِنُ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَلاَ‌ ‌أَعْلَمُ ‌الْ‍‍غَ‍‍يْبَ ‌وَلاَ‌ ‌أَ‍‍قُ‍‍ولُ لَكُمْ ‌إِنِّ‍‍ي مَلَك‌‍ٌۖ ‌إِنْ ‌أَتَّبِعُ ‌إِلاَّ‌ مَا‌ يُوحَ‍‍ى‌ ‌إِلَيَّ ۚ قُ‍‍لْ هَلْ يَسْتَوِي ‌الأَعْمَى‌ ‌وَ‌الْبَ‍‍صِ‍‍ي‍‍ر‍ُ‍‌ ۚ ‌أَفَلاَ‌ تَتَفَكَّر‍ُ‍‌ونَ
Ұа 'Анҙир Биһи Ал-Лаҙӥна Йаҳӓфӱна 'Ан Йухшарӱ 'Илá Раббиһим ۙ Лайса Лаһум Мин Дӱниһи Ұа Лӥйун Ұа Лӓ Шафӥн Ла`аллаһум Йаттақӱна 006-051 Раббыларының алдына жиналудан қорыққандарға онымен ескерт. Олар үшін Алладан өзге бір дос та қолдаушы да жоқ. Олардың сақсынулары керек. وَ‌أَ‌ن‍‍ذِ‌رْ‌ بِهِ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَ‍‍خَ‍‍اف‍‍ُ‍ونَ ‌أَنْ يُحْشَرُ‌و‌ا‌ ‌إِلَى‌ ‌‍رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ ‌دُ‌ونِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَلِيٌّ‌ ‌وَلاَ‌ شَف‍‍ِ‍ي‍‍ع ٌ‌ لَعَلَّهُمْ يَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ
Ұа Лӓ Таҭруди Ал-Лаҙӥна Йад`ӱна Раббаһум Бил-Ғадӓати Ұа Ал-`Ашӥйи Йурӥдӱна Ұаҗһаһу Мӓ ۖ `Алайка Мин Хисӓбиһим Мин Шай'ин Ұа Мӓ Мин Хисӓбика `Алайһим Мин Шай'ин Фатаҭрудаһум Фатакӱна Мина Аž-Žӓлимӥна 006-052 (Мұхаммед Ғ.С.) сондай күндіз-түні Раббыларына жалбарынып, Оның дидарын тілегендерді қума. Олардың есебінен саған еш нәрсе жоқ. Және сенің есебіңнен оларға да еш нәрсе жоқ. Сондықтан оларды қусаң зұлымдық қылғандардан боласың. وَلاَ‌ تَ‍‍طْ‍‍رُ‌دِ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَ‍‍دْع‍‍ُ‍ونَ ‌‍رَبَّهُ‍‍مْ بِ‍الْ‍‍غَ‍‍د‍َ‍‌اةِ ‌وَ‌الْعَشِيِّ يُ‍‍رِيد‍ُ‍‌ونَ ‌وَجْ‍‍هَه ُۖ مَا‌ عَلَيْكَ مِنْ حِسَابِهِ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ شَيْء‌ٍ‌ ‌وَمَا‌ مِنْ حِسَابِكَ عَلَيْهِ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ شَيْء‌‌ٍ‌ فَتَ‍‍طْ‍‍رُ‌دَهُمْ فَتَك‍‍ُ‍ونَ مِنَ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Каҙалика Фатаннӓ Ба`đаһум Биба`đин Лийақӱлӱ 'Аһӓ'уулӓ' Манна Ал-Лаһу `Алайһим Мин Байнинӓ ۗ 'Алайса Ал-Лаһу Би'а`лама Биш-Шӓкирӥна 006-053 «Арамыздан Алланың игілік еткен адамдары осы ма?»,- деулері үшін сынадық. Алла (Т.) шүкірлік еткендері біледі емес пе? وَكَذَلِكَ فَتَ‍‍نَّ‍‍ا‌ بَعْ‍‍ضَ‍‍هُ‍‍مْ بِبَعْ‍‍ض‍‍‌‍ٍ‌ لِيَ‍‍قُ‍‍ولُ‍‍و‌ا‌ ‌أَه‍‍َ‍ا‌ؤُلاَ‌ء‌ مَ‍‍نَّ ‌ال‍‍لَّهُ عَلَيْهِ‍‍مْ مِ‍‍نْ بَيْنِنَ‍‍ا‌ ۗ ‌أَلَيْسَ ‌ال‍‍لَّهُ بِأَعْلَمَ بِ‍ال‍‍شَّاكِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа 'Иҙӓ Җӓ'ака Ал-Лаҙӥна Йу'уминӱна Би'ӓйӓтинӓ Фақул Салӓмун `Алайкум ۖ Катаба Раббукум `Алá Нафсиһи Ар-Рахмата ۖннаһу Ман `Амила Минкум Сӱ'ӓан Биҗаһӓлатин Ćумма Тӓба Мин Ба`диһи Ұа 'Аҫлаха Фа'аннаһу Ғафӱрун Рахӥмун 006-054 Қашан саған аяттарымызға сенгендер келсе: «Сәламүн Ғалейкүм (Сендерге есендік болсын)» де. Раббыларың мәрхамет етуді өз үстіне алған. Шәксіз Алла, сендерден біреу, білмей бір жамандық істеп, сонан кейін тәубе қылып, өзін түзелтсе, сөз жоқ. Алла аса жарылқаушы, ерекше мейірімді. وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَكَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ بِآيَاتِنَا‌ فَ‍‍قُ‍‍لْ سَلاَمٌ عَلَيْكُمْ ۖ كَتَبَ ‌‍رَبُّكُمْ عَلَى‌ نَفْسِهِ ‌ال‍رَّحْمَةَ ۖ ‌أَنَّ‍‍ه ُ‌ مَنْ عَمِلَ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ س‍‍ُ‍و‌ء‌ا‌‌ ً‌ بِجَهَالَة‌‍ٍ‌ ثُ‍‍مَّ ت‍‍َ‍ابَ مِ‍‍نْ بَعْدِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَ‌أَ‍‍صْ‍‍لَحَ فَأَنَّ‍‍ه ُغَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَح‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Ұа Каҙалика Нуфаҫҫилу Ал-'Ӓйӓти Ұа Литастабӥна Сабӥлу Ал-Муҗримӥна 006-055 Осылайша күнәкарлардың жолы анықталуы үшін аяттарымызды ашалап баян етеміз. وَكَذَلِكَ نُفَ‍‍صِّ‍‍لُ ‌الآي‍‍َ‍اتِ ‌وَلِتَسْتَب‍‍ِ‍ي‍‍نَ سَب‍‍ِ‍ي‍‍لُ ‌الْمُ‍‍جْ‍‍رِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қул 'Иннӥ Нуһӥту 'Ан 'А`буда Ал-Лаҙӥна Тад`ӱна Мин Дӱни Ал-Лаһи ۚ Қул Лӓ 'Аттаби`у 'Аһұӓ'акум ۙ Қад Đалалту 'Иҙӓан Ұа Мӓ 'Анӓ Мина Ал-Муһтадӥна 006-056 «Расында мен Алладан басқа сиынғандарыңа құлшылық етуден тосылдым» де. «Сендердің ойларыңа қосылмаймын. Ол уақытта адасқан сондай-ақ тура жол таппағандардан боламын» де (Мұхаммед Ғ.С.). قُ‍‍لْ ‌إِنِّ‍‍ي نُه‍‍ِ‍ي‍‍تُ ‌أَنْ ‌أَعْبُدَ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ تَ‍‍دْع‍‍ُ‍ونَ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ ۚ قُ‍‍لْ لاَ‌ ‌أَتَّبِعُ ‌أَهْو‍َ‍‌ا‌ءَكُمْ ۙ قَ‍‍دْ‌ ضَ‍‍لَلْتُ ‌إِ‌ذ‌ا‌‌ ً‌ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أَنَا‌ مِنَ ‌الْمُهْتَد‍ِ‍ي‍‍نَ
Қул 'Иннӥ `Алá Баййинатин Мин Раббӥ Ұа Каҙҙабтум Биһи ۚ Мӓ `Индӥ Мӓ Таста`җилӱна Биһи ۚ 'Ини Ал-Хукму 'Иллӓ Лиллаһи ۖ Йақуҫҫу Ал-Хаққа ۖ Ұа Һуұа Ҳайру Ал-Фӓҫилӥна 006-057 (Мұхаммед Ғ.С.): «Шынында мен Раббым тарапынан ашық дәлел үстіндемін. Сендер оны жалғандадыңдар. Сендер, жедел тілеген (азап) менде жоқ. Билік Аллаға ғана тән. Ол туралықпен үкім етеді. Және Ол үкіметушілердің ең жақсысы» де. قُ‍‍لْ ‌إِنِّ‍‍ي عَلَى‌ بَيِّنَةٍ‌ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّي ‌وَكَذَّبْ‍‍تُ‍‍مْ بِه ِ‍ِ‍‌ ۚ مَا‌ عِ‍‌‍ن‍‍دِي مَا‌ تَسْتَعْجِل‍‍ُ‍ونَ بِهِ ۚ ‌إِنِ ‌الْحُكْمُ ‌إِلاَّ‌ لِلَّهِ ۖ يَ‍‍قُ‍‍صُّ ‌الْحَ‍‍قَّ ۖ ‌وَهُوَ‌ خَ‍‍يْرُ‌ ‌الْفَاصِ‍‍ل‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қул Лаұ 'Анна `Индӥ Мӓ Таста`җилӱна Биһи Лақуđийа Ал-'Амру Байнӥ Ұа Байнакум Ұа ۗ Аллӓһу 'А`ламу Биž-Žӓлимӥна 006-058 «Егер сендердің асығыс тілегендерің менде болса еді, әрине сендер мен менің арамда іс біткен болар еді» де. Алла (Т.) залымдарды толық біледі. قُ‍‍لْ لَوْ‌ ‌أَنَّ عِ‍‌‍ن‍‍دِي مَا‌ تَسْتَعْجِل‍‍ُ‍ونَ بِه ِ‍ِ‍‌ لَ‍‍قُ‍‍ضِ‍‍يَ ‌الأَمْرُ‌ بَيْنِي ‌وَبَيْنَكُمْ ۗ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ ‌أَعْلَمُ بِ‍ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа `Индаһу Мафӓтиху Ал-Ғайби Лӓ Йа`ламуһӓ 'Иллӓ Һуұа ۚ Ұа Йа`ламу Мӓ Фӥ Ал-Барри Ұа Ал-Бахри ۚ Ұа Мӓ Тасқуҭу Мин Ұарақатин 'Иллӓ Йа`ламуһӓ Ұа Лӓ Хаббатин Фӥ Žулумӓти Ал-'Арđи Ұа Лӓ Раҭбин Ұа Лӓ Йӓ Бисин 'Иллӓ Фӥ Китӓбин Мубӥнин 006-059 Көместің кілттері Оның жанында. Оны Ол, өзі ғана біледі. Және құрлықтағы, теңіздегі нәрселерді біледі. Бір жапырақ түссе де, Алла оны біледі. Және жердің қараңғылықтарындағы құрғақ және жас ұрыққа дейін ашық Кітапта бар. وَعِ‍‌‍نْ‍‍دَه ُ‌ مَفَاتِحُ ‌الْ‍‍غَ‍‍يْبِ لاَ‌ يَعْلَمُهَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ هُوَ‌ ۚ ‌وَيَعْلَمُ مَا‌ فِي ‌الْبَرِّ‌ ‌وَ‌الْبَحْ‍‍ر‍ِ‍‌ ۚ ‌وَمَا‌ تَسْ‍‍قُ‍‍طُ مِ‍‍نْ ‌وَ‌‍رَ‍قَ‍‍ة‌‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ يَعْلَمُهَا‌ ‌وَلاَ‌ حَبَّة‌‍ٍ‌ فِي ظُ‍‍لُم‍‍َ‍اتِ ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌وَلاَ‌ ‌‍رَ‍طْ‍‍بٍ‌ ‌وَلاَ‌ يَابِس‌‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ فِي كِت‍‍َ‍ابٍ‌ مُب‍‍ِ‍ي‍‍ن‌‍ٍ
Ұа Һуұа Ал-Лаҙӥ Йатаұаффӓкум Бил-Лайли Ұа Йа`ламу Мӓ Җарахтум Бин-Наһӓри Ćумма Йаб`аćукум Фӥһи Лийуқđá 'Аҗалун Мусаммáан ۖ Ćумма 'Илайһи Марҗи`укум Ćумма Йунабби'укум Бимӓ Кунтум Та`малӱна 006-060 Ол сондай түнде сендерді өлідей ұйықтатады. Және күндіз не істегендеріңді біледі. Сонан соң сендерді белгілі бір мерзім толтыру үшін күндіз оятады. Соңыра қайтып барар жерлерің Сол жақ. Одан кейін істеген істеріңді түсіндіреді. وَهُوَ‌ ‌الَّذِي يَتَوَفَّاكُ‍‍مْ بِ‍ال‍‍لَّيْلِ ‌وَيَعْلَمُ مَا‌ جَ‍رَحْتُ‍‍مْ بِ‍ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ثُ‍‍مَّ يَ‍‍بْ‍‍عَثُكُمْ ف‍‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ لِيُ‍‍قْ‍‍‍‍ضَ‍‍ى‌ ‌أَجَلٌ‌ مُسَ‍‍مّ‍‍ى‌‌ ًۖ ثُ‍‍مَّ ‌إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُ‍‍مَّ يُنَبِّئُكُ‍‍مْ بِمَا‌ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ تَعْمَل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Һуұа Ал-Қӓһиру Фаұқа `Ибӓдиһи ۖ Ұа Йурсилу `Алайкум Хафаžатан Хаттá 'Иҙӓ Җӓ 'Ахадакуму Ал-Маұту Таұаффат/һу Русулунӓ Ұа Һум Лӓ Йуфарриҭӱна 006-061 Және Ол, құлдарың үстіне өктем, Сендерге қорғаушы (періште) лар жібереді. Біреулеріңе өлім келген сәтте, періштелеріміз жанын алады әрі еш кемістік етпейді. وَهُوَ‌ ‌الْ‍‍قَ‍‍اهِ‍‍ر‍ُ‍‌ فَوْقَ عِبَا‌دِه ِ‍ِ‍‌ ۖ ‌وَيُرْسِلُ عَلَيْكُمْ حَفَ‍‍ظَ‍‍ةً حَتَّ‍‍ى‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌أَحَدَكُمُ ‌الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ ‌رُسُلُنَا‌ ‌وَهُمْ لاَ‌ يُفَرِّ‍‍طُ‍‍ونَ
Ćумма Руддӱ 'Илá Ал-Лаһи Маұлӓһуму Ал-Хаққи ۚ 'Алӓ Лаһу Ал-Хукму Ұа Һуұа 'Асра Ал-Хӓсибӥна 006-062 Одан кейін хақ иесі Аллаға ұсынылады. Сақ болыңдар, билік Оған тән. Әрі Ол есепшілердің ең жүйрегі. ثُ‍‍مَّ ‌رُ‌دُّ‌و‌ا‌ ‌إِلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ مَوْلاَهُمُ ‌الْحَ‍‍قِّ ۚ ‌أَلاَ‌ لَهُ ‌الْحُكْمُ ‌وَهُوَ‌ ‌أَسْ‍رَعُ ‌الْحَاسِب‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қул Ман Йунаҗҗӥкум Мин Žулумӓти Ал-Барри Ұа Ал-Бахри Тад`ӱнаһу Таđарру`ӓан Ұа Ҳуфйатан Ла'ин 'Анҗӓнӓ Мин Һаҙиһи Ланакӱнанна Мина Аш-Шӓкирӥна 006-063 (Мұхаммед Ғ.С.): «Құрлықта, теңіздің қараңғылықтарынан сендерді кім құтқарады? Осыдан бізді, құтқарсаң, әлбетте шүкір етушілерден болар едік деп, оған жасырын жалынып, тілейсіңдер» де. قُ‍‍لْ مَ‍‍نْ يُنَجِّيكُ‍‍مْ مِ‍‍نْ ظُ‍‍لُم‍‍َ‍اتِ ‌الْبَرِّ‌ ‌وَ‌الْبَحْ‍‍ر‍ِ‍‌ تَ‍‍دْعُونَه ُ‌ تَ‍‍ضَ‍‍رُّعا ‌ ً‌ ‌وَ‍‍خُ‍‍فْيَة ً‌ لَئِنْ ‌أَن‍‍جَانَا‌ مِنْ هَذِه ِ‍ِ‍‌ لَنَكُونَ‍‍نَّ مِنَ ‌ال‍‍شَّاكِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Қули Ал-Лаһу Йунаҗҗӥкум Минһӓ Ұа Мин Кулли Карбин Ćумма 'Антум Тушрикӱна 006-064 (Әй Мұхаммед ! Оларға) айт: «Сендерді бұдан әрі барлық бейнеттерден Алла құтқарады. Сонда да сендер ортақ қосасыңдар!» قُ‍‍لِ ‌ال‍‍لَّهُ يُنَجِّيكُ‍‍مْ مِنْهَا‌ ‌وَمِ‍‍نْ كُلِّ كَرْب ‍ٍ‌ ثُ‍‍مَّ ‌أَنْ‍‍تُمْ تُشْ‍‍رِك‍‍ُ‍ونَ
Қул Һуұа Ал-Қӓдиру `Алáн Йаб`аćа `Алайкум `Аҙӓбӓан Мин Фаұқикум 'Аұ Мин Тахти 'Арҗуликум 'Аұ Йалбисакум Шийа`ӓан Ұа Йуҙӥқа Ба`đакум Ба'са Ба`đин ۗ Анžур Кайфа Нуҫаррифу Ал-'Ӓйӓти Ла`аллаһум Йафқаһӱна 006-065 «Ол, сендерге үстеріңнен немесе аяқтарыңның астынан азап жіберуге, не сендерді топтар түрінде ұрыстырып біріңе-біріңнің кесірін таттыруға күші жетеді» де. Қара! Олардың түсінулері үшін аяттарымызды қалай ашық баян етеміз. قُ‍‍لْ هُوَ‌ ‌الْ‍‍قَ‍‍ا‌دِ‌ر‍ُ‍‌ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَنْ يَ‍‍بْ‍‍عَثَ عَلَيْكُمْ عَذَ‌ابا‌‌ ً‌ مِ‍‌‍نْ فَوْقِ‍‍كُمْ ‌أَ‌وْ‌ مِ‍‌‍نْ تَحْتِ ‌أَ‌رْجُلِكُمْ ‌أَ‌وْ‌ يَلْبِسَكُمْ شِيَعا‌‌ ً‌ ‌وَيُذ‍ِ‍ي‍‍قَ بَعْ‍‍ضَ‍‍كُ‍‍مْ بَأْسَ بَعْ‍‍ضٍۗ ‌ان‍‍ظُ‍‍رْ‌ كَيْفَ نُ‍‍صَ‍‍رِّفُ ‌الآي‍‍َ‍اتِ لَعَلَّهُمْ يَفْ‍‍قَ‍‍ه‍‍ُ‍ونَ
Ұа Каҙҙаба Биһи Қаұмука Ұа Һуұа Ал-Хаққу ۚ Қул Ласту `Алайкум Биұакӥлин 006-066 (Құранды) хақиқат бола тұра ұлтың жасынға шығарды. (Мұхаммед Ғ.С.): «Сендерге уәкіл емеспін» де. وَكَذَّبَ بِه ِ‍ِ‍‌ قَ‍‍وْمُكَ ‌وَهُوَ‌ ‌الْحَ‍‍قُّ ۚ قُ‍‍لْ لَسْتُ عَلَيْكُ‍‍مْ بِوَك‍‍ِ‍ي‍‍ل‌‍ٍ
Ликулли Наба'иин Мустақаррун ۚ Ұа Саұфа Та`ламӱна 006-067 Әр хабардың нәтижеленетін бір уақыты бар. Жақында білесіңдер. لِكُلِّ نَبَإ‌ٍ‌ مُسْتَ‍‍قَ‍‍رّ‌ٌۚ ‌وَسَوْفَ تَعْلَم‍‍ُ‍ونَ
Ұа 'Иҙӓ Ра'айта Ал-Лаҙӥна Йаҳӱđӱна Фӥ 'Ӓйӓтинӓ Фа'а`риđ `Анһум Хаттá Йаҳӱđӱ Фӥ Хадӥćин Ғайриһи ۚ Ұа 'Иммӓ Йунсийаннака Аш-Шайҭӓну Фалӓ Тақд Ба`да Аҙ-Ҙикрá Ма`а Ал-Қаұми Аž-Žӓлимӥна 006-068 (Мұхаммед Ғ.С.) аяттарымыз турасында олардың ажыуаға кіріскенін көрген сәтте, басқа сөзге кіріскендеріне шейін олардан бет бұр. Егер шайтан саған ұмыттырса, есіне түскененнен кейін залымдар тобымен бірге отырма! وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌‍رَ‌أَيْتَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَ‍‍خُ‍‍وضُ‍‍ونَ فِ‍‍ي ‌آيَاتِنَا‌ فَأَعْ‍‍رِ‍‍ضْ عَنْهُمْ حَتَّى‌ يَ‍‍خُ‍‍وضُ‍‍و‌ا‌ فِي حَد‍ِ‍ي‍‍ثٍ غَ‍‍يْ‍‍رِه ِ‍ِ‍‌ ۚ ‌وَ‌إِمَّ‍‍ا‌ يُ‍‌‍ن‍‍سِيَ‍‍نَّ‍‍كَ ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انُ فَلاَ‌ تَ‍‍قْ‍‍عُ‍‍دْ‌ بَعْدَ‌ ‌ال‍‍ذِّكْ‍رَ‌ى‌ مَعَ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمِ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Мӓ `Алá Ал-Лаҙӥна Йаттақӱна Мин Хисӓбиһим Мин Шай'ин Ұа Лакин Ҙикрá Ла`аллаһум Йаттақӱна 006-069 Сондай сақсынғандарға олардың есебінен (жауапкершілік) еш нәрсе түспейді. Бірақ ескертуге болады. Бәлкім олар сақсынар. وَمَا‌ عَلَى‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ مِنْ حِسَابِهِ‍‍مْ مِ‍‍نْ شَيْء‌ٍ‌ ‌وَلَكِ‍‍نْ ‌ذِكْ‍رَ‌ى‌ لَعَلَّهُمْ يَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ
Ұа Ҙари Ал-Лаҙӥна Аттаҳаҙӱ Дӥнаһум Ла`ибӓан Ұа Лаһұан Ұа Ғаррат/һуму Ал-Хайӓату Ад-Дунйӓ ۚ Ұа Ҙаккир Биһин Тубсала Нафсун Бимӓ Касабат Лайса Лаһӓ Мин Дӱни Ал-Лаһи Ұа Лӥйун Ұа Лӓ Шафӥн Ұа 'Ин Та`дил Кулла `Адлин Лӓ Йу'уҳаҙ Минһӓ ۗ 'Ӱлӓ'ика Ал-Лаҙӥна 'Убсилӱ Бимӓ Касабӱ ۖ Лаһум Шарӓбун Мин Хамӥмин Ұа `Аҙӓбун 'Алӥмун Бимӓ Кӓнӱ Йакфурӱна 006-070 Сондай діндерін ойын-сауыққа алғандарды және дүние тіршілігіне алданғандарды қойып, Құран арқылы ескерт. Біреу қылығы себепті зиянға ұшырамасын. Негізінен оған Алладан өзге ешбір дос не қолдаушы жоқ. Және әрқандай төлеу берсе де одан алынбайды. Міне сондай қылықтарының салдарынан жанышталғандар үшін қарсылықтары себепті қайнап тұрған судан, сусын әрі жан түршігерлік азап бар. وَ‌ذَ‌ر‍ِ‍‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اتَّ‍‍خَ‍‍ذُ‌و‌ا‌ ‌دِينَهُمْ لَعِبا‌‌ ً‌ ‌وَلَهْو‌ا‌‌ ً‌ ‌وَغَ‍رَّتْهُمُ ‌الْحَي‍‍َ‍اةُ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ ۚ ‌وَ‌ذَكِّرْ‌ بِهِ ‌أَ‌نْ تُ‍‍بْ‍‍سَلَ نَفْس‌‍ٌ‌ بِمَا‌ كَسَبَتْ لَيْسَ لَهَا‌ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَلِيٌّ‌ ‌وَلاَ‌ شَف‍‍ِ‍ي‍‍عٌ‌ ‌وَ‌إِ‌نْ تَعْدِلْ كُلَّ عَ‍‍دْل‌‍ٍ‌ لاَ‌ يُؤْ‍‍خَ‍‍ذْ‌ مِنْهَ‍‍ا‌ ۗ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أُبْ‍‍سِلُو‌ا‌ بِمَا‌ كَسَبُو‌اۖ لَهُمْ شَرَ‍‌ابٌ‌ مِنْ حَم‍‍ِ‍ي‍‍مٍ‌ ‌وَعَذ‍َ‍‌ابٌ ‌أَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ‌ بِمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَكْفُر‍ُ‍‌ونَ
Қул 'Анад`ӱ Мин Дӱни Ал-Лаһи Мӓ Лӓ Йанфа`унӓ Ұа Лӓ Йаđуррунӓ Ұа Нурадду `Алá 'А`қӓбинӓ Ба`да 'Иҙ Һадӓнӓ Ал-Лаһу Кӓллаҙӥ Астаһұат/һу Аш-Шайӓҭӥну Фӥ Ал-'Арđи Хайрӓна Лаһуҫхӓбун Йад`ӱнаһу 'Илá Ал-Һудá А'тинӓ ۗ Қул 'Инна Һудá Ал-Лаһи Һуұа Ал-Һудá ۖ Ұа 'Умирнӓ Линуслима Лирабби Ал-`Ӓламӥна 006-071 (Мұхаммед Ғ.С.): «Алладан басқа бізге пайда, зиян келтіре алмайтын нәрсеге сиынайық па? Алла тура жолға салғаннан кейін қайтып, шайтан баурап, жер жүзінде абыржыған жолдастары: «Біз жақтағы тура жолға кел» деп шақырып жүрген кісі құсайық па?»,- де. «Алланың жолы тура жол. Және әлемдердің Раббына бой ұсынуға бұйырылдық» де. قُ‍‍لْ ‌أَنَ‍‍دْعُو‌ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ مَا‌ لاَ‌ يَ‍‌‍ن‍‍فَعُنَا‌ ‌وَلاَ‌ يَ‍‍ضُ‍‍رُّنَا‌ ‌وَنُ‍رَ‌دُّ‌ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَعْ‍‍قَ‍‍ابِنَا‌ بَعْدَ‌ ‌إِ‌ذْ‌ هَدَ‌انَا‌ ‌ال‍‍لَّهُ كَ‍الَّذِي ‌اسْتَهْوَتْهُ ‌ال‍‍شَّيَاطِ‍‍ي‍‍نُ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ حَيْرَ‍‌انَ لَهُ‍‍~ُ ‌أَ‍‍صْ‍‍ح‍‍َ‍ابٌ‌ يَ‍‍دْعُونَهُ‍‍~ُ ‌إِلَى‌ ‌الْهُدَ‌ى‌ ‌ائْتِنَا‌ ۗ قُ‍‍لْ ‌إِنَّ هُدَ‌ى‌ ‌ال‍‍لَّهِ هُوَ‌ ‌الْهُدَ‌ى‌ ۖ ‌وَ‌أُمِرْنَا‌ لِنُسْلِمَ لِ‍رَبِّ ‌الْعَالَم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа 'Ан 'Ақӥмӱ Аҫ-Ҫалӓата Ұа Аттақӱһу ۚ Ұа Һуұа Ал-Лаҙӥ 'Илайһи Тухшарӱна 006-072 «Намазды толық орындауға, Алладан қорқуға (бұйырылдық.)» Ол сондай Алла, құзырына барып жиналасыңдар. وَ‌أَنْ ‌أَ‍‍قِ‍‍يمُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةَ ‌وَ‌اتَّ‍‍قُ‍‍وه ُۚ ‌وَهُوَ‌ ‌الَّذِي ‌إِلَيْهِ تُحْشَر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Һуұа Ал-Лаҙӥ Ҳалақа Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđа Бил-Хаққи ۖ Ұа Йаұма Йақӱлу Кун Файакӱну ۚ Қаұлуһу Ал-Хаққу ۚ Ұа Лаһу Ал-Мулку Йаұма Йунфаҳу Фӥ Аҫ-Ҫӱри ۚ `Ӓлиму Ал-Ғайби Ұа Аш-Шаһӓдати ۚ Ұа Һуұа Ал-Хакӥму Ал-Ҳабӥр 006-073 Ол, көктер мен жерді шындықпен жаратты. Ол: «Бол» деген күні бола кетеді. Оның сөзі шын. Сұр үрілетін (қиямет) күні әкімшілік Оныкі. Көместі және көрнеуді білуші әрі Ол хикмет иесі, толық хабар алушы. وَهُوَ‌ ‌الَّذِي خَ‍‍لَ‍‍قَ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضَ بِ‍الْحَ‍‍قِّ ۖ ‌وَيَوْمَ يَ‍‍قُ‍‍ولُ كُ‍‌‍نْ فَيَك‍‍ُ‍ونُ ۚ قَ‍‍وْلُهُ ‌الْحَ‍‍قُّ ۚ ‌وَلَهُ ‌الْمُلْكُ يَوْمَ يُ‍‌‍ن‍‍فَ‍‍خُ فِي ‌ال‍‍صُّ‍‍و‌ر‍ِ‍‌ ۚ عَالِ‍‍مُ ‌الْ‍‍غَ‍‍يْبِ ‌وَ‌ال‍‍شَّهَا‌دَةِ ۚ ‌وَهُوَ‌ ‌الْحَك‍‍ِ‍ي‍‍مُ ‌الْ‍‍خَ‍‍بِير‌
Ұа 'Иҙ Қӓла 'Ибрӓһӥму Ли'абӥһи 'Ӓзара 'Ататтаҳиҙу 'Аҫнӓмӓан 'Ӓлиһатан ۖннӥрӓка Ұа Қаұмака Фӥ Đалӓлин Мубӥнин 006-074 Сол уақытта Ыбырайым әкесі Әзерге: «Бұттарды тұттыңдарма? Расында мен сені де еліңді де анық адасуда көремін» деген. وَ‌إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الَ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مُ لِأَب‍‍ِ‍ي‍‍هِ ‌آ‌زَ‌‍رَ‌ ‌أَتَتَّ‍‍خِ‍‍ذُ‌ ‌أَ‍‍صْ‍‍نَاما‌‌ ً‌ ‌آلِهَة‌ ًۖ ‌إِنِّ‍‍ي ‌أَ‌رَ‍‌اكَ ‌وَ‍‍قَ‍‍وْمَكَ فِي ضَ‍‍لاَلٍ‌ مُب‍‍ِ‍ي‍‍ن‌‍ٍ
Ұа Каҙалика Нурӥбрӓһӥма Малакӱта Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи Ұа Лийакӱна Мина Ал-Мӱқинӥна 006-075 Осылайша Ыбырайым (Ғ.С.) ға сенушілерден болуы үшін көктердің, жердің (Ғажайып) мүліктерін көрсетттік. وَكَذَلِكَ نُ‍‍رِي ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ مَلَك‍‍ُ‍وتَ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌وَلِيَك‍‍ُ‍ونَ مِنَ ‌الْمُوقِ‍‍ن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Фаламмӓ Җанна `Алайһи Ал-Лайлу Ра'á Каұкабӓан ۖ Қӓла Һӓҙӓ Раббӥ ۖ Фаламмӓ 'Афала Қӓла Лӓ 'Ухиббу Ал-'Ӓфилӥна 006-076 Оны түн қаптаған сәтте, бір жұлдыз көрді де: «осы менің Раббым» деді. Жұлдыз батқан кезде; «Бататындарды жақсы көрмеймін» деді. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ جَ‍‍نَّ عَلَيْهِ ‌ال‍‍لَّيْلُ ‌‍رَ‌أَ‌ى‌ كَوْكَبا‌‌ ًۖ قَ‍‍الَ هَذَ‌ا‌ ‌‍رَبِّي ۖ فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌أَفَلَ قَ‍‍الَ لاَ‌ ‌أُحِبُّ ‌الآفِل‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Фаламмӓ Ра'á Ал-Қамара Бӓзиғӓан Қӓла Һӓҙӓ Раббӥ ۖ Фаламмӓ 'Афала Қӓла Ла'ин Лам Йаһдинӥ Раббӥ Ла'акӱнанна Мина Ал-Қаұми Аđ-Đӓллӥна 006-077 Туған айды көргенде: «Осы менің Раббым» деді. Ол батқанда: «Егер Раббым тура жолға салмаған болса еді, әрине мен де адасқан елден болар едім» деді. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌‍رَ‌أَ‌ى‌ ‌الْ‍‍قَ‍‍مَ‍رَ‌ بَا‌زِ‍‍غ‍‍ا‌‌ ًقَ‍‍الَ هَذَ‌ا‌ ‌‍رَبِّي ۖ فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌أَفَلَ قَ‍‍الَ لَئِ‍‍نْ لَمْ يَهْدِنِي ‌‍رَبِّي لَأَكُونَ‍‍نَّ مِنَ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمِ ‌ال‍‍ضَّ‍‍الّ‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Фаламмӓ Ра'á Аш-Шамса Бӓзиғатан Қӓла Һӓҙӓ Раббӥ Һӓҙӓ 'Акбару ۖ Фаламмӓ 'Афалат Қӓла Йӓ Қаұми 'Иннӥ Барӥн Миммӓ Тушрикӱна 006-078 Және шыққан күнді көргенде: «осы менің Раббым, мынау үлкенірек» деді. Ол батқан сәтте: «Әй қаумым! Расында, сендер Аллаға ортақ қосқан нәрселерден бездім» деді. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌‍رَ‌أَ‌ى‌ ‌ال‍‍شَّمْسَ بَا‌زِ‍‍غَ‍‍ة‌ ًقَ‍‍الَ هَذَ‌ا‌ ‌‍رَبِّي هَذَ‌ا‌ ‌أَكْبَرُ‌ ۖ فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌أَفَلَتْ قَ‍‍الَ يَاقَ‍‍وْمِ ‌إِنِّ‍‍ي بَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍ء‌ٌ‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ تُشْ‍‍رِك‍‍ُ‍ونَ
ннӥ Ұаҗҗаһту Ұаҗһийа Лиллаҙӥ Фаҭара Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđа Ханӥфӓан Ұа Мӓ 'Анӓ ۖ Мина Ал-Мушрикӥна 006-079 «Мен шынайы түрде жүзімді көктерді, жерді жаратқанға мүлде жөнелттім. Және ортақ қосушылардан емеспін» деді. إِنِّ‍‍ي ‌وَجَّهْتُ ‌وَجْ‍‍هِيَ لِلَّذِي فَ‍‍طَ‍رَ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضَ حَنِيفا‌‌ ًۖ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أَنَا‌ مِنَ ‌الْمُشْ‍‍رِك‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Хӓҗҗаһу Қаұмуһу ۚ Қӓла 'Атухӓҗҗӱнӥ Фӥ Ал-Лаһи Ұа Қад Һадӓни ۚ Ұа Лӓҳӓфу Мӓ Тушрикӱна Биһи 'Иллӓн ЙашӓРаббӥ Шай'ӓан ۗ Ұаси`а Раббӥ Кулла Шай'ин `Илмӓан ۗ 'Афалӓ Татаҙаккарӱна 006-080 Елі онымен тартысқа кірісті. «Мені рас тура жолға салған Алла жайында менімен таласасыңдар ма? Мен сендердің оған ортақ қосқан нәрселеріңнен қорықпаймын. Бірақ Раббым не нәрсе қаласа, (болады) Раббымның білімі әр нәрсені қамтыған. Ойланбайсыңдар ма?»,- деді. وَح‍‍َ‍اجَّه ُقَ‍‍وْمُه ُۚ قَ‍‍الَ ‌أَتُح‍‍َ‍اجُّونِي فِي ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَ‍‍قَ‍‍دْ‌ هَد‍َ‍‌انِ ۚ ‌وَلاَ‌ ‌أَ‍‍خَ‍‍افُ مَا‌ تُشْ‍‍رِك‍‍ُ‍ونَ بِهِ ‌إِلاَّ‌ ‌أَنْ يَش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌‍رَبِّي شَيْئا‌‌ ًۗ ‌وَسِعَ ‌‍رَبِّي كُلَّ شَيْءٍ‌ عِلْما‌‌ ًۗ ‌أَفَلاَ‌ تَتَذَكَّر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Кайфа 'Аҳӓфу Мӓ 'Ашрактум Ұа Лӓ Таҳӓфӱна 'Аннакум 'Ашрактум Бил-Лаһи Мӓ Лам Йуназзил Биһи `Алайкум Сулҭӓнӓан ۚ Фа'аййу Ал-Фарӥқайни 'Ахаққу Бил-'Амни ۖн Кунтум Та`ламӱна 006-081 «Сендердің қосқан ортақтарыңнан қалайша қорқамын. Сендер ешбір дәлел түсірілмеген нәрсені Аллаға ортақ қосудан қорықпайсыңдар. Сенім тұрғысынан екі топтың қайсысы лайығырақ? Егер білетін болсаңдар.» وَكَيْفَ ‌أَ‍‍خَ‍‍افُ مَ‍‍ا‌ ‌أَشْ‍رَكْتُمْ ‌وَلاَ‌ تَ‍‍خَ‍‍اف‍‍ُ‍ونَ ‌أَنَّ‍‍كُمْ ‌أَشْ‍رَكْتُ‍‍مْ بِ‍ال‍‍لَّهِ مَا‌ لَمْ يُنَزِّلْ بِه ِ‍ِ‍‌ عَلَيْكُمْ سُلْ‍‍طَ‍‍انا‌‌ ًۚ فَأَيُّ ‌الْفَ‍‍رِي‍‍قَ‍‍يْنِ ‌أَحَ‍‍قُّ بِ‍الأَمْنِ ۖ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ تَعْلَم‍‍ُ‍ونَ
Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа Лам Йалбисӱ 'Ӥмӓнаһум Биžулмин 'Ӱлӓ'ика Лаһуму Ал-'Амну Ұа Һум Муһтадӱна 006-082 Сондай иман келтіріп, сенімдерін зұлымдықпен былғамағандар, міне соларда сенімділік бар. Және олар тура жолға түсірілгендер. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَلَمْ يَلْبِسُ‍‍و‌ا‌ ‌إِيمَانَهُ‍‍مْ بِ‍‍ظُ‍‍لْمٍ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ لَهُمُ ‌الأَمْنُ ‌وَهُ‍‍مْ مُهْتَد‍ُ‍‌ونَ
Ұа Тилка Хуҗҗатунӓ 'Ӓтайнӓһӓбрӓһӥма `Алá Қаұмиһи ۚ Нарфа`у Дараҗӓтин Ман Нашӓۗнна Раббака Хакӥмун `Алӥмун 006-083 Ыбырайым (Ғ.С.) ның еліне байланысты берген дәлеліміз осы. Қалағанымыздың дәрежесін көтереміз. Күдіксіз Раббың хикмет иесі, толық білуші. وَتِلْكَ حُجَّتُنَ‍‍ا‌ ‌آتَيْنَاهَ‍‍ا‌ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ عَلَى‌ قَ‍‍وْمِه ِ‍ِ‍‌ ۚ نَرْفَعُ ‌دَ‌‍رَج‍‍َ‍اتٍ‌ مَ‍‍نْ نَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۗ ‌إِنَّ ‌‍رَبَّكَ حَك‍‍ِ‍ي‍‍مٌ عَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Ұа Ұаһабнӓ Лаһу 'Исхӓқа Ұа Йа`қӱба ۚ Куллӓан Һадайнӓ ۚ Ұа Нӱхӓан Һадайнӓ Мин Қаблу ۖ Ұа Мин Ҙуррӥйатиһи Дӓұӱда Ұа Сулаймӓна Ұа 'Аййӱба Ұа Йӱсуфа Ұа Мӱсá Ұа Һӓрӱна ۚ Ұа Каҙалика Наҗзӥ Ал-Мухсинӥна 006-084 Және оған Ысхақ, Яғқұпты беріп, барлығын тура жолға салдық. Бұрын Нұх (Ғ.С.) ты да тура жолға салып және оның ұрпақтарынан Дәуіт, Сүлеймен, Әйюб, Юсып, Мұса және Һарұн (Ғ.С.) ға да (тура жол көрсеттік). Игілік істеушілерге осындай сыйлық береміз. وَ‌وَهَ‍‍بْ‍‍نَا‌ لَهُ‍‍~ُ ‌إِسْح‍‍َ‍اقَ ‌وَيَعْ‍‍قُ‍‍وبَ ۚ كُلّاً‌ هَدَيْنَا‌ ۚ ‌وَنُوحا‌‌ ً‌ هَدَيْنَا‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ ۖ ‌وَمِ‍‌‍نْ ‌ذُ‌رِّيَّتِه ِ‍ِ‍‌ ‌دَ‌ا‌و‍ُ‍‌و‌دَ‌ ‌وَسُلَيْم‍‍َ‍انَ ‌وَ‌أَيّ‍‍ُ‍وبَ ‌وَيُوسُفَ ‌وَمُوسَى‌ ‌وَهَا‌ر‍ُ‍‌ونَ ۚ ‌وَكَذَلِكَ نَ‍‍جْ‍‍زِي ‌الْمُحْسِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Закарӥйӓ Ұа Йахйá Ұа `Ӥсá Ұа 'Илйӓса ۖ Куллун Мина Аҫ-Ҫӓлихӥна 006-085 Және Зәкерия, Яхия, Ғиса және Ілияс барлығы жақсылардан. وَ‌زَكَ‍‍رِيَّا‌ ‌وَيَحْيَى‌ ‌وَعِيسَى‌ ‌وَ‌إِلْي‍‍َ‍اسَ ۖ كُلٌّ‌ مِنَ ‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа 'Исмӓ`ӥла Ұа Ал-Йаса`а Ұа Йӱнус Ұа Лӱҭӓан ۚ Ұа Куллӓан Фаđđалнӓ `Алá Ал-`Ӓламӥна 006-086 Және Ысмайыл, Әлясағ, Юныс әрі Лұт, барлығын әлемге ардақты қылдық. وَ‌إِسْمَاع‍‍ِ‍ي‍‍لَ ‌وَ‌الْيَسَعَ ‌وَيُونُس ‌وَلُوط‍‍ا‌‌ ًۚ ‌وَكُلاّ‌‌ ً‌ فَ‍‍ضَّ‍‍لْنَا‌ عَلَى‌ ‌الْعَالَم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Мин 'Ӓбӓ'иһим Ұа Ҙуррӥйӓтиһим Ұа 'Иҳұӓниһим ۖ Ұа Аҗтабайнӓһум Ұа Һадайнӓһум 'Илá Ҫирӓҭин Мустақӥмин 006-087 Және олардың аталарынан, ұрпақтарынан, туыстарынан да таңдап алып тура жолға салдық. وَمِ‍‌‍نْ ‌آب‍‍َ‍ائِهِمْ ‌وَ‌ذُ‌رِّيَّاتِهِمْ ‌وَ‌إِ‍‍خْ‍‍وَ‌انِهِمْ ۖ ‌وَ‌اجْ‍‍تَبَيْنَاهُمْ ‌وَهَدَيْنَاهُمْ ‌إِلَى‌ صِ‍رَ‍‌اطٍ‌ مُسْتَ‍‍قِ‍‍ي‍‍م‌‍ٍ
Ҙӓлика Һудá Ал-Лаһи Йаһдӥ Биһи Ман Йашӓ'у Мин `Ибӓдиһи ۚ Ұа Лаұ 'Ашракӱ Лахабиҭа `Анһум Мӓ Кӓнӱ Йа`малӱна 006-088 Алланың нұсқауы осы. Құлдарынан кімді қаласа, тура жолға салады. Егер олар ортақ қосса еді, әрине олардың істеген амалдары жойылып кетер еді. ذَلِكَ هُدَ‌ى‌ ‌ال‍‍لَّهِ يَهْدِي بِه ِ‍ِ‍‌ مَ‍‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ مِنْ عِبَا‌دِه ِ‍ِ‍‌ ۚ ‌وَلَوْ‌ ‌أَشْ‍رَكُو‌ا‌ لَحَبِ‍‍طَ عَنْهُ‍‍مْ مَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَعْمَل‍‍ُ‍ونَ
'Ӱлӓ'ика Ал-Лаҙӥна 'Ӓтайнӓһуму Ал-Китӓба Ұа Ал-Хукма Ұа Ан-Нубӱұата ۚ Фа'ин Йакфур Биһӓ Һӓ'уулӓ' Фақад Ұа Ккалнӓ Биһӓ Қаұмӓан Лайсӱ Биһӓ Бикӓфирӥна 006-089 Міне бұлар, өздеріне Кітап, даналық және пайғамбарлық бергендеріміз. Егер енді бұлар (Құрайштар), қарсы келсе, қарсы келмейтін бір елді оларға уәкіл етеміз. أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آتَيْنَاهُمُ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ ‌وَ‌الْحُكْمَ ‌وَ‌ال‍‍نُّ‍‍بُوَّةَ ۚ فَإِنْ يَكْفُرْ‌ بِهَا‌ ه‍‍َ‍ا‌ؤُلاَ‌ء‌ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ‌وَكَّلْنَا‌ بِهَا‌ قَ‍‍وْما‌‌ ً‌ لَيْسُو‌ا‌ بِهَا‌ بِكَافِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
'Ӱлӓ'ика Ал-Лаҙӥна Һадá Ал-Лаһу ۖ Фабиһудӓһуму Ақтадиһи ۗ Қул Лӓ 'Ас'алукум `Алайһи 'Аҗрӓан ۖ 'Ин Һуұа 'Иллӓ Ҙикрá Лил`ӓламӥна 006-090 Міне солар, Алланың тура жолға салған (пайғамбар) дары. (Мұхаммед Ғ.С.) онда олардың жолын қу және: «Сендерден ақы сұрамаймын. Өйткені Құран әлемге үгіт ғана.» де. أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ هَدَ‌ى‌ ‌ال‍‍لَّهُ ۖ فَبِهُدَ‌اهُمُ ‌ا‍قْ‍‍تَدِه ِ‍ِ‍‌ ۗ قُ‍‍لْ لاَ‌ ‌أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ ‌أَجْ‍‍ر‌ا‌‌ ًۖ ‌إِنْ هُوَ‌ ‌إِلاَّ‌ ‌ذِكْ‍رَ‌ى‌ لِلْعَالَم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Мӓ Қадарӱ Ал-Лаһа Хаққа Қадриһи 'Иҙ Қӓлӱ Мӓнзала Ал-Лаһу `Алá Башарин Мин Шай'ин ۗ Қул Ман 'Анзала Ал-Китӓба Ал-Лаҙӥ Җӓ'а Биһи Мӱсá Нӱрӓан Ұа Һудáан Лилннӓси ۖ Таҗ`алӱнаһу Қарӓҭӥса Тубдӱнаһӓ Ұа Туҳфӱна Каćӥрӓан ۖ Ұа `Уллимтум Мӓ Лам Та`ламӱнтум Ұа Лӓ 'Ӓбӓ'уукум ۖ Қули Ал-Лаһу ۖ Ćумма Ҙарһум Фӥ Ҳаұđиһим Йал`абӱна 006-091 Алланы лайықты түрде бағаламағандар, сол уақытта: «Алла, адам баласына ешбір нәрсе түсірмеді» деді. «Мұса (Ғ.С.) ның адам баласына бір нұр және туралық түрінде әкелген Кітабын кім түсірді? Сендер оны бөлшек- бөлшек қағаздар етіп, кейбірін көрсетіп, көбін жасырасыңдар. Негізінде аталарыңның әрі сендердің білмегендерің үйретілген болатын. Оны Алла түсірді» де. Сонан соң оларды қойып қой, азғындықтарында ойнасын. وَمَا‌ قَ‍‍دَ‌رُ‌و‌ا‌ال‍‍لَّهَ حَ‍‍قَّ قَ‍‍دْ‌رِهِ ‌إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الُو‌ا‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَ‌ن‍‍زَلَ ‌ال‍‍لَّهُ عَلَى‌ بَشَر‌ٍ‌ مِ‍‌‍نْ شَيْء‌‌ٍۗ قُ‍‍لْ مَنْ ‌أَ‌ن‍‍زَلَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ ‌الَّذِي ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ بِه ِ‍ِ‍‌ مُوسَى‌ نُو‌ر‌ا‌‌ ً‌ ‌وَهُد‌ى‌‌ ً‌ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ۖ تَ‍‍جْ‍‍عَلُونَه ُقَ‍رَ‌اطِ‍‍ي‍‍سَ تُ‍‍بْ‍‍دُ‌ونَهَا‌ ‌وَتُ‍‍خْ‍‍ف‍‍ُ‍ونَ كَثِير‌ا‌‌ ًۖ ‌وَعُلِّمْتُ‍‍مْ مَا‌ لَمْ تَعْلَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ ‌وَلاَ‌ ‌آب‍‍َ‍ا‌ؤُكُمْ ۖ قُ‍‍لِ ‌ال‍‍لَّهُ ۖ ثُ‍‍مَّ ‌ذَ‌رْهُمْ فِي خَ‍‍وْضِ‍‍هِمْ يَلْعَب‍‍ُ‍ونَ
Ұа Һаҙӓ Китӓбун 'Анзалнӓһу Мубӓракун Муҫаддиқу Ал-Лаҙӥ Байна Йадайһи Ұа Литунҙира 'Умма Ал-Қурá Ұа Ман Хаұлаһӓ Ұа ۚ Ал-Лаҙӥна Йу'уминӱна Бил-'Ӓҳирати Йу'уминӱна Биһи ۖ Ұа Һум `Алá Ҫалӓтиһим Йухӓфиžӱна 006-092 Бұл (Құран) кенттердің анасы Меккеліктерді, маңындағы адамдарды үгіттеуің үшін біз саған түсірген өзінен бұрынғыны растаушы құтты бір Кітап. Сондай ақыретке сенгендер, бұған сенеді де, олар намаздарына сақтық істейді. وَهَذَ‌ا‌ كِت‍‍َ‍ابٌ ‌أَ‌ن‍‍زَلْن‍‍َ‍اه ُ‌ مُبَا‌‍رَكٌ‌ مُ‍‍صَ‍‍دِّ‍‍قُ ‌الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ ‌وَلِتُ‍‌‍ن‍‍ذِ‌ر‍َ‍‌ ‌أُمّ‍َ ‌الْ‍‍قُ‍رَ‌ى‌ ‌وَمَنْ حَوْلَهَا‌ ۚ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ بِ‍الآ‍‍خِ‍رَةِ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ بِه ِ‍ِ‍‌ ۖ ‌وَهُمْ عَلَى‌ صَ‍‍لاَتِهِمْ يُحَافِ‍‍ظُ‍‍ونَ
Ұа Ман 'Аžламу Миммани Афтарá `Алá Ал-Лаһи Каҙибӓан 'Аұ Қӓла 'Ӱхийа 'Илаййа Ұа Лам Йӱха 'Илайһи Шай'ун Ұа Ман Қӓла Са'унзилу Миćла Мӓнзала Ал-Лаһу ۗ Ұа Лаұ Тарá 'Иҙи Аž-Žӓлимӱна Фӥ Ғамарӓти Ал-Маұти Ұа Ал-Малӓ'икату Бӓсиҭӱ 'Айдӥһимҳриҗӱнфусакуму ۖ Ал-Йаұма Туҗзаұна `Аҙӓба Ал-Һӱни Бимӓ Кунтум Тақӱлӱна `Алá Ал-Лаһи Ғайра Ал-Хаққи Ұа Кунтум `Ан 'Ӓйӓтиһи Тастакбирӱна 006-093 Алланы жасынға шығарған немесе өзіне ешбір уахи етілмесе де: «Маған уахи етілді» деген, және: «Алла түсірген сияқтыны мен де түсірем» дегеннен кім залымырақ? (Мұхаммед Ғ.С.) егер залымдарды өлім қиналысында, періштелер қолдарын созып: «Жандарыңды шығарыңдар! Бүгін Аллаға қарсы орынсыз сөйлегендерің, Оның аяттарына менменсігендерің себепті қорлаушы азаппен жазаланасыңдар» дегенде бір көрсең! وَمَنْ ‌أَ‍‍ظْ‍‍لَمُ مِ‍‍مَّ‍‍نِ ‌افْتَ‍رَ‌ى‌ عَلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ كَذِبا‌‌ ً‌ ‌أَ‌وْ‌ قَ‍‍الَ ‌أ‍ُ‍‌وحِيَ ‌إِلَيَّ ‌وَلَمْ ي‍‍ُ‍وحَ ‌إِلَيْهِ شَيْء‌ٌ‌ ‌وَمَ‍‌‍نْ قَ‍‍الَ سَأُ‌ن‍‍زِلُ مِثْلَ مَ‍‍ا‌ ‌أَ‌ن‍‍زَلَ ‌ال‍‍لَّهُ ۗ ‌وَلَوْ‌ تَ‍رَ‌ى‌ ‌إِ‌ذِ‌ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ُ‍ونَ فِي غَ‍‍مَرَ‍‌اتِ ‌الْمَوْتِ ‌وَ‌الْمَلاَئِكَةُ بَاسِ‍‍طُ‍‍و‌ا‌ ‌أَيْدِيهِمْ ‌أَ‍‍خْ‍‍رِجُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌ن‍‍فُسَكُمُ ۖ ‌الْيَوْمَ تُ‍‍جْ‍‍زَ‌وْنَ عَذ‍َ‍‌ابَ ‌الْه‍‍ُ‍ونِ بِمَا‌ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ تَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ عَلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ غَ‍‍يْ‍رَ‌الْحَ‍‍قِّ ‌وَكُ‍‌‍ن‍‍تُمْ عَ‍‌‍نْ ‌آيَاتِه ِ‍ِ‍‌ تَسْتَكْبِر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Лақад Җи'тумӱнӓ Фурӓдá Камӓ Ҳалақнӓкум 'Аұұала Марратин Ұа Тарактум Мӓ Ҳаұұалнӓкум ҰарӓŽуһӱрикум ۖ Ұа Мӓ Нарá Ма`акум Шуфа`ӓ'акуму Ал-Лаҙӥна За`амтумннаһум Фӥкум Шуракӓۚ Лақад Тақаҭҭа`а Байнакум Ұа Đалла `Анкум Мӓ Кунтум Таз`умӱна 006-094 «Расында алғаш рет жаратқанымыздай бізге жалғыз-жалғыз келдіңдер. Сендерге берген нәрселерімізді арт жақтарыңа тастатыңдар. Сондай-ақ қолдаушы болады деп ойлаған серіктеріңді сендермен бірге көре алмаймын. Әрине араларыңдағы байланыс үзілді. Ол ойлаған нәрселерің сендерден жым-жылас болды». وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ جِئْتُمُونَا‌ فُ‍رَ‌ا‌دَ‌ى‌ كَمَا‌ خَ‍‍لَ‍‍قْ‍‍نَاكُمْ ‌أَ‌وَّلَ مَ‍رَّةٍ‌ ‌وَتَ‍رَكْتُ‍‍مْ مَا‌ خَ‍‍وَّلْنَاكُمْ ‌وَ‌ر‍َ‍‌ا‌ءَ‌ ظُ‍‍هُو‌رِكُمْ ۖ ‌وَمَا‌ نَ‍رَ‌ى‌ مَعَكُمْ شُفَع‍‍َ‍ا‌ءَكُمُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌زَعَمْتُمْ ‌أَنَّ‍‍هُمْ فِيكُمْ شُ‍رَك‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۚ لَ‍‍قَ‍‍دْ‌ تَ‍‍قَ‍‍طَّ‍‍عَ بَيْنَكُمْ ‌وَ‍‍ضَ‍‍لَّ عَ‍‌‍ن‍‍كُ‍‍مْ مَا‌ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ تَزْعُم‍‍ُ‍ونَ
нна Ал-Лаһа Фӓлиқу Ал-Хабби Ұа Ан-Наұá ۖ Йуҳриҗу Ал-Хаййа Мина Ал-Маййити Ұа Муҳриҗу Ал-Маййити Мина Ал-Хаййи ۚ Ҙаликуму Ал-Лаһу ۖ Фа'аннá Ту'уфакӱна 006-095 Күдіксіз Алла, түйірді және ұрықты жарушы. Және өліден тіріні, тіріден өліні шығарушы. Міне Алла осы. Ал сонда қайда бұрылып бара жатырсыңдар? إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ فَ‍الِ‍‍‍‍قُ ‌الْحَبِّ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍وَ‌ى‌ ۖ يُ‍‍خْ‍‍رِجُ ‌الْحَيَّ مِنَ ‌الْمَيِّتِ ‌وَمُ‍‍خْ‍‍رِجُ ‌الْمَيِّتِ مِنَ ‌الْحَيِّ ۚ ‌ذَلِكُمُ ‌ال‍‍لَّهُ ۖ فَأَنَّ‍‍ى‌ تُؤْفَك‍‍ُ‍ونَ
Фӓлиқу Ал-'Иҫбӓхи Ұа Җа`ала Ал-Лайла Саканӓан Ұа Аш-Шамса Ұа Ал-Қамара Хусбӓнӓан ۚ Ҙӓлика Тақдӥру Ал-`Азӥзи Ал-`Алӥми 006-096 Таңды сөгуші, түнді тынығу және күн мен айды есеп үшін жаратқан. Осылар, аса үстем, толық білуші Алланың өлшеуі. فَ‍الِ‍‍قُ ‌الإِ‍‍صْ‍‍ب‍‍َ‍احِ ‌وَجَعَلَ ‌ال‍‍لَّيْلَ سَكَنا‌‌ ً‌ ‌وَ‌ال‍‍شَّمْسَ ‌وَ‌الْ‍‍قَ‍‍مَ‍رَ‌ حُسْبَانا‌‌ ًۚ ‌ذَلِكَ تَ‍‍قْ‍‍د‍ِ‍ي‍‍ر‍ُ‍‌ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زِ‌ ‌الْعَل‍‍ِ‍ي‍‍مِ
Ұа Һуұа Ал-Лаҙӥ Җа`ала Лакуму Ан-Нуҗӱма Литаһтадӱ Биһӓ Фӥ Žулумӓти Ал-Барри Ұа Ал-Бахри ۗ Қад Фаҫҫалнӓ Ал-'Ӓйӓти Лиқаұмин Йа`ламӱна 006-097 Ол, құрлық және теңіздің қараңғылықтарында сол арқылы жол табуларың үшін жұлдыздарды жаратқан. Расында аяттарымызды білетін елге ашық түсіндірдік. وَهُوَ‌ ‌الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ‌ال‍‍نُّ‍‍ج‍‍ُ‍ومَ لِتَهْتَدُ‌و‌ا‌ بِهَا‌ فِي ظُ‍‍لُم‍‍َ‍اتِ ‌الْبَرِّ‌ ‌وَ‌الْبَحْ‍‍ر‍ِ‍‌ ۗ قَ‍‍دْ‌ فَ‍‍صَّ‍‍لْنَا‌ ‌الآي‍‍َ‍اتِ لِ‍‍قَ‍‍وْمٍ‌ يَعْلَم‍‍ُ‍ونَ
Ұа Һуұа Ал-Лаҙӥнша'акум Мин Нафсин Ұӓхидатин Фамустақаррун Ұа Мустаұда`ун ۗ Қад Фаҫҫалнӓ Ал-'Ӓйӓти Лиқаұмин Йафқаһӱн 006-098 Және Ол, сендерді бір-ақ кісіден жаратқан. Сендерге (атаның белінде, ананың қарнында немесе жердің үстінде, астында) уақытша тұрақ әрі орын бар. Расында ұғатын қауымға аяттарымызды ашықтан-ашық баян еттік. وَهُوَ‌ ‌الَّذِي ‌أَ‌ن‍‍شَأَكُ‍‍مْ مِ‍‍نْ نَفْسٍ‌ ‌وَ‌احِدَة‌‍ٍ‌ فَمُسْتَ‍‍قَ‍‍رّ‌ٌ‌ ‌وَمُسْتَوْ‌دَع‌‍ٌۗ قَ‍‍دْ‌ فَ‍‍صَّ‍‍لْنَا‌ ‌الآي‍‍َ‍اتِ لِ‍‍قَ‍‍وْمٍ‌ يَفْ‍‍قَ‍‍هُو‌ن
Ұа Һуұа Ал-Лаҙӥнзала Мина Ас-Самӓ'и Мӓн Фа'аҳраҗнӓ Биһи Набӓта Кулли Шай'ин Фа'аҳраҗнӓ Минһу Ҳаđирӓан Нуҳриҗу Минһу Хаббӓан Мутарӓкибӓан Ұа Мина Ан-Наҳли Мин Ҭал`иһӓ Қинұӓнун Дӓнийатун Ұа Җаннӓтин Мин 'А`нӓбин Ұа Аз-Зайтӱна Ұа Ар-Руммӓна Муштабиһӓан Ұа Ғайра Муташӓбиһин ۗ Анžурӱ 'Илá Ćамариһи 'Иҙӓ 'Аćмара Ұа Йан`иһи ۚнна Фӥ Ҙӓликум Ла'ӓйӓтин Лиқаұмин Йу'уминӱна 006-099 Және Ол, аспаннан жаңбыр жаудырды. Ол арқылы әр түрлі өсімдікті шығардық та, одан жасылдық (көк) шығарып үсті-үстіне ұйысқан түйірді шығарамыз. Және құрма ағашының қауашығынан салбыраған шумақтар және жүзім бақтарын, бір-біріне ұқсаған, ұқсамаған зәйтін, анар шығарамыз. Мәуеленгенде әрі піскенде жемістеріне бір қараңдар; міне шәксіз осыларда сенген ел үшін әрине дәлелдер бар. وَهُوَ‌ ‌الَّذِي ‌أَ‌ن‍‍زَلَ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ م‍‍َ‍ا‌ء‌‌ ً‌ فَأَ‍‍خْ‍رَجْ‍‍نَا‌ بِه ِ‍ِ‍‌ نَب‍‍َ‍اتَ كُلِّ شَيْء‌‌ٍ‌ فَأَ‍‍خْ‍رَجْ‍‍نَا‌ مِنْهُ خَ‍‍ضِ‍‍ر‌ا‌‌ ً‌ نُ‍‍خْ‍‍رِجُ مِنْهُ حَبّا‌‌ ً‌ مُتَ‍رَ‌اكِبا‌‌ ً‌ ‌وَمِنَ ‌ال‍‍نَّ‍‍‍‍خْ‍‍لِ مِ‍‌‍نْ طَ‍‍لْعِهَا‌ قِ‍‍نْ‍‍و‍َ‍‌ان‌‍ٌ‌ ‌دَ‌انِيَةٌ‌ ‌وَجَ‍‍نّ‍‍َ‍اتٍ‌ مِنْ ‌أَعْن‍‍َ‍ابٍ‌ ‌وَ‌ال‍‍زَّيْت‍‍ُ‍ونَ ‌وَ‌ال‍‍رُّمّ‍‍َ‍انَ مُشْتَبِها‌‌ ً‌ ‌وَغَ‍‍يْ‍رَ‌ مُتَشَابِه‌‍ٍۗ ‌ان‍‍ظُ‍‍رُ‌و‌ا‌ ‌إِلَى‌ ثَمَ‍‍رِهِ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌أَثْمَ‍رَ‌ ‌وَيَنْعِهِ ۚ ‌إِنَّ فِي ‌ذَلِكُمْ لَآي‍‍َ‍ات‌‍ٍ‌ لِ‍‍قَ‍‍وْمٍ‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ
Ұа Җа`алӱ Лиллаһи Шуракӓ Ал-Җинна Ұа Ҳалақаһум ۖ Ұа Ҳарақӱ Лаһу Банӥна Ұа Банӓтин Биғайри `Илмин ۚ Субхӓнаһу Ұа Та`ӓлá `Аммӓ Йаҫифӱна 006-100 Және де олар, Алла жаратқан жындарды Оған теңеді. Және олар білместіктен Оған ұлдар, қыздар ұйғарды. Ол олардың сипаттанғандарынан пәк, жоғары. وَجَعَلُو‌ا‌ لِلَّهِ شُ‍رَك‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌الْجِ‍‍نَّ ‌وَ‍‍خَ‍‍لَ‍‍قَ‍‍هُمْ ۖ ‌وَ‍‍خَ‍رَ‍قُ‍‍و‌ا‌ لَه ُ‌ بَن‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَبَن‍‍َ‍ات ٍ‌ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ عِلْم‌‍ٍۚ سُ‍‍بْ‍‍حَانَه ُ‌ ‌وَتَعَالَى‌ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ يَ‍‍صِ‍‍ف‍‍ُ‍ونَ
Бадӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи ۖннá Йакӱну Лаһу Ұаладун Ұа Лам Такун Лаһу Ҫӓхибатун ۖ Ұа Ҳалақа Кулла Шай'ин ۖ Ұа Һуұа Бикулли Шай'ин `Алӥмун 006-101 Көктер мен жерді жоқтан бар етуші. Оның баласы қалайша болады? Оның бір жұбайы жоқ. Барлық нәрсені жаратқан әрі Ол, ән нәрсені толық білуші. بَد‍ِ‍ي‍‍عُ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ۖ ‌أَنَّ‍‍ى‌ يَك‍‍ُ‍ونُ لَه ُ‌ ‌وَلَد‌ٌ‌ ‌وَلَمْ تَكُ‍‍نْ لَه ُصَ‍‍احِبَةٌۖ ‌وَ‍‍خَ‍‍لَ‍‍قَ كُلَّ شَيْء‌ٍۖ ‌وَهُوَ‌ بِكُلِّ شَيْءٍ‌ عَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Ҙаликуму Ал-Лаһу Раббукум ۖ Лӓ 'Илӓһа 'Иллӓ Һуұа ۖ Ҳӓлиқу Кулли Шай'ин Фӓ`будӱһу ۚ Ұа Һуұа `Алá Кулли Шай'ин Ұа Кӥлун 006-102 Міне бұл сипаттарға ие болған Раббыларың Алла. Одан басқа ешбір тәңір жоқ. Ол, барлық нәрсені жаратушы. Ендеше Оған құлшылық қылыңдар. Ол әр нәрсеге кепіл. ذَلِكُمُ ‌ال‍‍لَّهُ ‌‍رَبُّكُمْ ۖ لاَ‌ ‌إِلَهَ ‌إِلاَّ‌ هُوَ‌ ۖ خَ‍‍ال‍ِ‍‍قُ كُلِّ شَيْء‌‌ٍ‌ فَ‍‍اعْبُد‍ُ‍‌وه ُۚ ‌وَهُوَ‌ عَلَى‌ كُلِّ شَيْء‌ٍ‌ ‌وَك‍‍ِ‍ي‍‍ل‌‍ٌ
Лӓ Тудрикуһу Ал-'Абҫӓру Ұа Һуұа Йудрику Ал-'Абҫӓра ۖ Ұа Һуұа Ал-Лаҭӥфу Ал-Ҳабӥр 006-103 Көздер Оған жете алмайды. Ол, көздерді көреді. Және Ол, өте жұмсақ, толық білуші. لاَ‌ تُ‍‍دْ‌رِكُهُ ‌الأَبْ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌رُ‌ ‌وَهُوَ‌ يُ‍‍دْ‌رِكُ ‌الأَبْ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌‍رَۖ ‌وَهُوَ‌ ‌ال‍‍لَّ‍‍طِ‍‍ي‍‍فُ ‌الْ‍‍خَ‍‍بِير‌
Қад Җӓ'акум Баҫӓру Мин Раббикум ۖ Фаман 'Абҫара Фалинафсиһи ۖ Ұа Ман `Амийа Фа`алайһӓ ۚ Ұа Мӓ 'Анӓ `Алайкум Бихафӥžин 006-104 Расында Сендерге Раббыларың тарапынан көрнеу дәлелдер келді. Кім оны көрсе өзі үшін. Және кім көрмесе зияны өзіне. Мен сендерге күзетші емеспін. قَ‍‍دْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَكُ‍‍مْ بَ‍‍صَ‍‍ائِ‍‍ر‍ُ‍‌ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّكُمْ ۖ فَمَنْ ‌أَبْ‍‍‍‍صَ‍رَ‌ فَلِنَفْسِه ِ‍ِ‍‌ ۖ ‌وَمَنْ عَمِيَ فَعَلَيْهَا‌ ۚ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أَنَا‌ عَلَيْكُ‍‍مْ بِحَف‍‍ِ‍ي‍‍ظ‌‍‌‍ٍ
Ұа Каҙалика Нуҫаррифу Ал-'Ӓйӓти Ұа Лийақӱлӱ Дараста Ұа Линубаййинаһу Лиқаұмин Йа`ламӱна 006-105 Осылайша аяттарды ашық түсіндіреміз. Олар: «Біреуден үйренген екенсің» дейді. Сөйтсе де Құранды білген елге түсіндіреміз. وَكَذَلِكَ نُ‍‍صَ‍‍رِّفُ ‌الآي‍‍َ‍اتِ ‌وَلِيَ‍‍قُ‍‍ولُو‌ا‌ ‌دَ‌‍رَسْتَ ‌وَلِنُبَيِّنَه ُ‌ لِ‍‍قَ‍‍وْمٍ‌ يَعْلَم‍‍ُ‍ونَ
Аттаби` Мӓ 'Ӱхийа 'Илайка Мин Раббика ۖ Лӓ 'Илӓһа 'Иллӓ Һуұа ۖ Ұа 'А`риđ `Ани Ал-Мушрикӥна 006-106 Раббың тарапынан саған уахи етілгенге мойын ұсын, Алладан басқа тәңір жоқ. Ортақ қосушылардан жүз бұр. ‍اتَّبِعْ مَ‍‍ا‌ ‌أ‍ُ‍‌وحِيَ ‌إِلَيْكَ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّكَ ۖ لاَ‌ ‌إِلَهَ ‌إِلاَّ‌ هُوَ‌ ۖ ‌وَ‌أَعْ‍‍رِ‍‍ضْ عَنِ ‌الْمُشْ‍‍رِك‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Лаұ Шӓ Ал-Лаһу Мӓ 'Ашракӱ ۗ Ұа Мӓ Җа`алнӓка `Алайһим Хафӥžӓан ۖ Ұа Мӓнта `Алайһим Биұакӥлин 006-107 Егер Алла қаласа еді, олар ортақ қоспас еді. Сені оларға күзетші қылмадық. Сондай-ақ сен оларға кепіл де емессің. وَلَوْ‌ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌ال‍‍لَّهُ مَ‍‍ا‌ ‌أَشْ‍رَكُو‌اۗ ‌وَمَا‌ جَعَلْن‍‍َ‍اكَ عَلَيْهِمْ حَفِي‍‍ظ‍‍ا‌‌ ًۖ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تَ عَلَيْهِ‍‍مْ بِوَك‍‍ِ‍ي‍‍ل‌‍ٍ
Ұа Лӓ Тасуббӱ Ал-Лаҙӥна Йад`ӱна Мин Дӱни Ал-Лаһи Файасуббӱ Ал-Лаһадұан Биғайри `Илмин ۗ Каҙӓлика Заййаннӓ Ликулли 'Умматин `Амалаһум Ćумма 'Илá Раббиһим Марҗи`уһум Файунабби'уһум Бимӓ Кӓнӱ Йа`малӱна 006-108 Олардың Алладан өзге сиынғандарын боқтамаңдар. Олар білмей шектен шығып Аллаға тіл тигізеді. Осылайша әр топқа өз істерін әдемі көрсеттік. Сонан соң қайтар орындары Раббыларына. Сонда оларға не істегендерін білдіреді. وَلاَ‌ تَسُبُّو‌ا‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَ‍‍دْع‍‍ُ‍ونَ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ فَيَسُبُّو‌ا‌ال‍‍لَّهَ عَ‍‍دْ‌و‌ا‌‌ ً‌ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ عِلْم‌‍ٍۗ كَذَلِكَ ‌زَيَّ‍‍نَّ‍‍ا‌ لِكُلِّ ‌أُمَّ‍‍ةٍ عَمَلَهُمْ ثُ‍‍مَّ ‌إِلَى‌ ‌‍رَبِّهِ‍‍مْ مَرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُ‍‍مْ بِمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَعْمَل‍‍ُ‍ونَ
Ұа 'Ақсамӱ Бил-Лаһи Җаһда 'Аймӓниһим Ла'ин Җӓ'ат/һум 'Ӓйатун Лайу'уминунна Биһӓ ۚ Қул 'Иннамӓ Ал-'Ӓйӓту `Инда Ал-Лаһи ۖ Ұа Мӓ Йуш`ирукумннаһӓ 'Иҙӓ Җӓ'ат Лӓ Йу'уминӱна 006-109 Олар өздеріне бір мұғжиза көрсетілсе, оған міндетті түрде сенетіндіктеріне Алланың атымен қатты ант қылды. (Мұхаммед Ғ.С.): «Мұғжизалар Алланың қасында» де. Шынайы түрде оларға мұғжиза келсе де, сенбейтіндігін сезбейсіңдер ме? وَ‌أَ‍قْ‍‍سَمُو‌ا‌ بِ‍ال‍‍لَّهِ جَهْدَ‌ ‌أَيْمَانِهِمْ لَئِ‍‌‍نْ ج‍‍َ‍ا‌ءَتْهُمْ ‌آيَة ٌ‌ لَيُؤْمِنُ‍‍نَّ بِهَا‌ ۚ قُ‍‍لْ ‌إِنَّ‍‍مَا‌ ‌الآي‍‍َ‍اتُ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌ال‍‍لَّهِ ۖ ‌وَمَا‌ يُشْعِرُكُمْ ‌أَنَّ‍‍هَ‍‍ا‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَتْ لاَ‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ
Ұа Нуқаллибу 'Аф'идатаһум Ұа 'Абҫӓраһум Камӓ Лам Йу'уминӱ Биһи 'Аұұала Марратин Ұа Наҙаруһум Фӥ Ҭуғйӓниһим Йа`маһӱна 006-110 Олардың көңілдерін, көздерін теріс айналдырамыз. Алғаш рет оған сенбегендіктері сияқты оларды сергелдеңдікте қойып қоямыз. Олар қаңғырып жүреді. وَنُ‍‍قَ‍‍لِّبُ ‌أَفْئِدَتَهُمْ ‌وَ‌أَبْ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌‍رَهُمْ كَمَا‌ لَمْ يُؤْمِنُو‌ا‌ بِهِ ‌أَ‌وَّلَ مَ‍رَّةٍ‌ ‌وَنَذَ‌رُهُمْ فِي طُ‍‍غْ‍‍يَانِهِمْ يَعْمَه‍‍ُ‍ونَ
Ұа Лаұ 'Аннанӓ Наззалнӓ 'Илайһиму Ал-Малӓ'иката Ұа Калламаһуму Ал-Маұтá Ұа Хашарнӓ `Алайһим Кулла Шай'ин Қубулӓан Мӓ Кӓнӱ Лийу'уминӱ 'Иллӓн Йашӓ Ал-Лаһу Ұа Лакинна 'Акćараһум Йаҗһалӱна 006-111 Егер оларға періштелерді түсірсек те және оларға өліктер сөйлессе де сондай-ақ олардың алдына әр нәрсені жинасақ та олар нанушы емес. Әрине Алла қаласа басқа. Бірақ олардың көбі білмейді. وَلَوْ‌ ‌أَنَّ‍‍نَا‌ نَزَّلْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَيْهِمُ ‌الْمَلاَئِكَةَ ‌وَكَلَّمَهُمُ ‌الْمَوْتَى‌ ‌وَحَشَرْنَا‌ عَلَيْهِمْ كُلَّ شَيْء ‌ٍقُ‍‍بُلا‌ ً‌ مَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ لِيُؤْمِنُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌أَنْ يَش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌ال‍‍لَّهُ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌أَكْثَ‍رَهُمْ يَ‍‍جْ‍‍هَل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Каҙалика Җа`алнӓ Ликулли Набӥйин `Адӱұӓан Шайӓҭӥна Ал-'Инси Ұа Ал-Җинни Йӱхӥ Ба`đуһум 'Илá Ба`đин Зуҳруфа Ал-Қаұли Ғурӱрӓан ۚ Ұа Лаұ ШӓРаббука Мӓ Фа`алӱһу ۖ Фаҙарһум Ұа Мӓ Йафтарӱна 006-112 Осылайша әр пайғамбарға адамдардың және жынның шайтандарынан дұшпан қылдық. Олар алдап бір-біріне жалтыраған сөздерді сыбырлайды. Раббың қаласа еді, олар оны жасамас еді. Оларды жасанды сөздерімен қойып қой. وَكَذَلِكَ جَعَلْنَا‌ لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُ‌وّ‌ا‌‌ ً‌ شَيَاطِ‍‍ي‍‍نَ ‌الإِ‌ن‍‍سِ ‌وَ‌الْجِ‍‍نِّ يُوحِي بَعْ‍‍ضُ‍‍هُمْ ‌إِلَى‌ بَعْ‍‍ضٍ‌ ‌زُ‍‍خْ‍‍رُفَ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْلِ غُ‍‍رُ‌و‌ر‌ا‌‌ ًۚ ‌وَلَوْ‌ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌‍رَبُّكَ مَا‌ فَعَل‍‍ُ‍وه ُۖ فَذَ‌رْهُمْ ‌وَمَا‌ يَفْتَر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Литаҫғá 'Илайһи 'Аф'идату Ал-Лаҙӥна Лӓ Йу'уминӱна Бил-'Ӓҳирати Ұа Лийарđаұһу Ұа Лийақтарифӱ Мӓ Һум Муқтарифӱна 006-113 Олар, ақыретке сенбегендердің көңілдері оған ауып разы болсын да, істеген күнәларын істей берсін (деп күңкілдейді). وَلِتَ‍‍صْ‍‍غَ‍‍ى‌ ‌إِلَيْهِ ‌أَفْئِدَةُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ بِ‍الآ‍‍خِ‍رَةِ ‌وَلِيَرْ‍‍ضَ‍‍وْهُ ‌وَلِيَ‍‍قْ‍‍تَ‍‍رِفُو‌ا‌ مَا‌ هُ‍‍مْ مُ‍‍قْ‍‍تَ‍‍رِف‍‍ُ‍ونَ
'Афағайра Ал-Лаһибтағӥ Хакамӓан Ұа Һуұа Ал-Лаҙӥнзала 'Илайкуму Ал-Китӓба Муфаҫҫалӓан Ұа ۚ Ал-Лаҙӥна 'Ӓтайнӓһуму Ал-Китӓба Йа`ламӱна 'Аннаһу Муназзалун Мин Раббика Бил-Хаққи ۖ Фалӓ Такӱнанна Мина Ал-Мумтарӥна 006-114 (Мұхаммед Ғ.С.): «Ол, сендерге егжей-тегжейлі Кітап түсірді. Сонда да Алладан басқа би іздейін бе?»,- (де) Және сондай Кітап бергендеріміз, о (Құран) ның Раббың тарапынан шындықпен түсірілгенін біледі. Ендеше, әсте күдіктенушілерден болма. أَفَ‍‍غَ‍‍يْ‍رَ‌ال‍‍لَّهِ ‌أَبْ‍‍تَ‍‍غِ‍‍ي حَكَما‌‌ ً‌ ‌وَهُوَ‌ ‌الَّذِي ‌أَ‌ن‍‍زَلَ ‌إِلَيْكُمُ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ مُفَ‍‍صَّ‍‍لا‌ ًۚ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آتَيْنَاهُمُ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ يَعْلَم‍‍ُ‍ونَ ‌أَنَّ‍‍ه ُ‌ مُنَزَّلٌ‌ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّكَ بِ‍الْحَ‍‍قِّ ۖ فَلاَ‌ تَكُونَ‍‍نَّ مِنَ ‌الْمُمْتَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Таммат Калимату Раббика Ҫидқӓан Ұа `Адлӓан ۚ Лӓ Мубаддила Ликалимӓтиһи ۚ Ұа Һуұа Ас-Самӥ Ал-`Алӥму 006-115 Раббыңның сөзі (Құран) шындық әрі туралықпен тамамдалған. Оның, сөздерін өзгертуші жоқ. Ол, толық естуші, аса білуші. وَتَ‍‍مَّ‍‍تْ كَلِمَةُ ‌‍رَبِّكَ صِ‍‍دْ‍‍ق‍‍ا‌‌ ً‌ ‌وَعَ‍‍دْلا‌ ًۚ لاَ‌ مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِه ِ‍ِ‍‌ ۚ ‌وَهُوَ‌ ‌ال‍‍سَّم‍‍ِ‍ي‍‍عُ ‌الْعَل‍‍ِ‍ي‍‍مُ
Ұа 'Ин Туҭи` 'Акćара Ман Фӥ Ал-'Арđи Йуđиллӱка `Ан Сабӥли Ал-Лаһи ۚн Йаттаби`ӱна 'Иллӓ Аž-Žанна Ұа 'Ин Һум 'Иллӓ Йаҳруҫӱна 006-116 Егер сен жер жүзіндегі адамдардың көбіне көнсең сені Алланың жолынан адастырады. Олар ойларына ғана ілеседі де, мүлде жорамалдайды. وَ‌إِ‌نْ تُ‍‍طِ‍‍عْ ‌أَكْثَ‍رَ‌ مَ‍‌‍نْ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ يُ‍‍ضِ‍‍لّ‍‍ُ‍وكَ عَ‍‌‍نْ سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌ال‍‍لَّهِ ۚ ‌إِنْ يَتَّبِع‍‍ُ‍ونَ ‌إِلاَّ‌ ‌ال‍‍ظَّ‍‍نَّ ‌وَ‌إِنْ هُمْ ‌إِلاَّ‌ يَ‍‍خْ‍‍رُ‍‍صُ‍‍ونَ
нна Раббака Һуұа 'А`ламу Ман Йаđиллу `Ан Сабӥлиһи ۖ Ұа Һуұа 'А`ламу Бил-Муһтадӥна 006-117 Күдіксіз Раббың жолынан адасқандарды жақсы біледі. Әрі Ол, тура жолдағыларды да әбден біледі. إِنَّ ‌‍رَبَّكَ هُوَ‌ ‌أَعْلَمُ مَ‍‍نْ يَ‍‍ضِ‍‍لُّ عَ‍‌‍نْ سَبِيلِه ِ‍ِ‍‌ ۖ ‌وَهُوَ‌ ‌أَعْلَمُ بِ‍الْمُهْتَد‍ِ‍ي‍‍نَ
Факулӱ Миммӓ Ҙукира Асму Ал-Лаһи `Алайһи 'Ин Кунтум Би'ӓйӓтиһи Му'уминӥна 006-118 Ендеше, Алланың аяттарына сенуші болсаңдар Алланың аты айтылғаннан жеңдер. فَكُلُو‌ا‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌ذُكِ‍‍ر‍َ‍‌ ‌اسْمُ ‌ال‍‍لَّهِ عَلَيْهِ ‌إِنْ كُ‍‍ن‍‍تُ‍‍مْ بِآيَاتِه ِ‍ِ‍‌ مُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Мӓ Лакум 'Аллӓ Та'кулӱ Миммӓ Ҙукира Асму Ал-Лаһи `Алайһи Ұа Қад Фаҫҫала Лакум Мӓ Харрама `Алайкум 'Иллӓ Мӓ Аđҭуриртум 'Илайһи ۗ Ұа 'Инна Каćӥрӓан Лайуđиллӱна Би'аһұӓ'иһим Биғайри `Илмин ۗнна Раббака Һуұа 'А`ламу Бил-Му`тадӥна 006-119 Аллланың аты айтылғанды жемейтін сендерге не болды? Өте шарасыз болмағанда сендерге арам етілген нәрселерді ашық білдірген. Олардың көбі білместіктен ойша адастырады. Күдіксіз Раббың Ол, шектен шығушыларды жақсы біледі. وَمَا‌ لَكُمْ ‌أَلاَّ‌ تَأْكُلُو‌ا‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌ذُكِ‍‍ر‍َ‍‌ ‌اسْمُ ‌ال‍‍لَّهِ عَلَيْهِ ‌وَ‍‍قَ‍‍دْ‌ فَ‍‍صَّ‍‍لَ لَكُ‍‍مْ مَا‌ حَ‍رَّمَ عَلَيْكُمْ ‌إِلاَّ‌ مَا‌ ‌اضْ‍‍طُ‍‍رِ‌رْتُمْ ‌إِلَيْهِ ۗ ‌وَ‌إِنَّ كَثِير‌ا‌‌ ً‌ لَيُ‍‍ضِ‍‍لّ‍‍ُ‍ونَ بِأَهْو‍َ‍‌ائِهِ‍‍مْ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ عِلْم‌‍ٍۗ ‌إِنَّ ‌‍رَبَّكَ هُوَ‌ ‌أَعْلَمُ بِ‍الْمُعْتَد‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Ҙарӱ Žӓһира Ал-'Иćми Ұа Бӓҭинаһу ۚнна Ал-Лаҙӥна Йаксибӱна Ал-'Иćма Сайуҗзаұна Бимӓ Кӓнӱ Йақтарифӱна 006-120 Күнәнің көрнеуін де көмесін де тастаңдар. Күдіксіз күнә істегендер, істегендері себепті жазаландырады. وَ‌ذَ‌رُ‌و‌اظَ‍‍اهِ‍‍ر‍َ‍‌ ‌الإِثْمِ ‌وَبَاطِ‍‍نَهُ‍‍~ُ ۚ ‌إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَكْسِب‍‍ُ‍ونَ ‌الإِثْمَ سَيُ‍‍جْ‍‍زَ‌وْنَ بِمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَ‍‍قْ‍‍تَ‍‍رِف‍‍ُ‍ونَ
Ұа Лӓ Та'кулӱ Миммӓ Лам Йуҙкари Асму Ал-Лаһи `Алайһи Ұа 'Иннаһу Лафисқун ۗ Ұа 'Инна Аш-Шайӓҭӥна Лайӱхӱна 'Илá 'Аұлийӓ'иһим Лийуҗӓдилӱкум ۖ Ұа 'Ин 'Аҭа`тумӱһумннакум Ламушрикӱна 006-121 Және оған, Алланың аты айтылмай Күдіксіз арам нәрсе. (Оны жеу дұрыс емес.) Расында шайтандар сендермен тартысу үшін, өз сыбайластарына сыбырлайды. Егер оларға бой ұсынсаңдар, (Аллаға) серік қосушылардан боласыңдар. وَلاَ‌ تَأْكُلُو‌ا‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ لَمْ يُذْكَ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌اسْمُ ‌ال‍‍لَّهِ عَلَيْهِ ‌وَ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ لَفِسْ‍‍ق‍ٌۗ ‌وَ‌إِنَّ ‌ال‍‍شَّيَاطِ‍‍ي‍‍نَ لَيُوح‍‍ُ‍ونَ ‌إِلَ‍‍ى‌ ‌أَ‌وْلِي‍‍َ‍ائِهِمْ لِيُجَا‌دِلُوكُمْ ۖ ‌وَ‌إِنْ ‌أَ‍‍طَ‍‍عْتُمُوهُمْ ‌إِنَّ‍‍كُمْ لَمُشْ‍‍رِك‍‍ُ‍ونَ
'Аұаман Кӓна Майтӓан Фа'ахйайнӓһу Ұа Җа`алнӓ Лаһу Нӱрӓан Йамшӥ Биһи Фӥ Анӓси Каман Маćалуһу Фӥ Аž-Žулумӓти Лайса Биҳӓриҗин Минһӓ ۚ Каҙӓлика Зуййина Лилкӓфирӥна Мӓ Кӓнӱ Йа`малӱна 006-122 Өлі біреуді тірілтіп, оған адамдардың ішінде онымен жүретін жарық қылсақ, ол, қараңғылықтарда қалып одан шыға алмайтын біреу құсаған бола ма? Осылайша кәпірлерге, істеген істері әдемі көрсетілді. أَ‌وَمَ‍‌‍نْ ك‍‍َ‍انَ مَيْتا‌‌ ً‌ فَأَحْيَيْن‍‍َ‍اه ُ‌ ‌وَجَعَلْنَا‌ لَه ُ‌ نُو‌ر‌ا‌‌ ً‌ يَمْشِي بِه ِ‍ِ‍‌ فِي ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ كَمَ‍‍نْ مَثَلُه ُ‌ فِي ‌ال‍‍ظُّ‍‍لُم‍‍َ‍اتِ لَيْسَ بِ‍‍خَ‍‍ا‌رِجٍ‌ مِنْهَا‌ ۚ كَذَلِكَ ‌زُيِّنَ لِلْكَافِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ مَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَعْمَل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Каҙалика Җа`алнӓ Фӥ Кулли Қарйатин 'Акӓбира Муҗримӥһӓ Лийамкурӱ Фӥһӓ ۖ Ұа Мӓ Йамкурӱна 'Иллӓ Би'анфусиһим Ұа Мӓ Йаш`урӱна 006-123 Сөйтіп әр кентте онда айлакерлік қылулары үшін оның бұзықтарын бастық қылдық. Олар өздеріне ғана айлакерлік жасағандарын аңғармайды. وَكَذَلِكَ جَعَلْنَا‌ فِي كُلِّ قَ‍‍رْيَةٍ ‌أَكَابِ‍‍ر‍َ‍‌ مُ‍‍جْ‍‍رِمِيهَا‌ لِيَمْكُرُ‌و‌ا‌ فِيهَا‌ ۖ ‌وَمَا‌ يَمْكُر‍ُ‍‌ونَ ‌إِلاَّ‌ بِأَ‌ن‍‍فُسِهِمْ ‌وَمَا‌ يَشْعُر‍ُ‍‌ونَ
Ұа 'Иҙӓ Җӓ'ат/һум 'Ӓйатун Қӓлӱ Лан Ну'умина Хаттá Ну'утá Миćла Мӓ 'Ӱтийа Русулу Ал-Лаһи ۘ Ал-Лаһу 'А`ламу Хайćу Йаҗ`алу Рисӓлатаһу ۗ Сайуҫӥбу Ал-Лаҙӥна 'Аҗрамӱ Ҫағӓрун `Инда Ал-Лаһи Ұа `Аҙӓбун Шадӥдун Бимӓ Кӓнӱ Йамкурӱна 006-124 Оларға бір аят келген сәтте: «Алланың елшілеріне берілген сияқты бізге де берілгенге дейін иман келтірмейміз» деген. Алла елшілікті қалай басқаратынын біледі. Қылмыстылар; айлакерліктері себепті Алланың қасында қорлық әрі қатты қинауға душар болады. وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَتْهُمْ ‌آيَة‌‍ٌقَ‍‍الُو‌ا‌ لَ‍‍نْ نُؤْمِنَ حَتَّى‌ نُؤْتَى‌ مِثْلَ مَ‍‍ا‌ ‌أ‍ُ‍‌وتِيَ ‌رُسُلُ ‌ال‍‍لَّهِ ۘ ‌ال‍‍لَّهُ ‌أَعْلَمُ حَيْثُ يَ‍‍جْ‍‍عَلُ ‌رِسَالَتَه ُۗ سَيُ‍‍صِ‍‍ي‍‍بُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَجْ‍‍‍رَمُو‌اصَ‍‍غَ‍‍ا‌رٌ‌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَعَذ‍َ‍‌اب‌‍ٌ‌ شَد‍ِ‍ي‍‍د‌ٌ‌ بِمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَمْكُر‍ُ‍‌ونَ
Фаман Йуриди Ал-Лаһун Йаһдийаһу Йашрах Ҫадраһу Лил'ислӓми ۖ Ұа Ман Йуридн Йуđиллаһу Йаҗ`ал Ҫадраһу Đаййиқӓан Хараҗӓан Ка'аннамӓ Йаҫҫа``аду Фӥ Ас-Самӓۚ Каҙӓлика Йаҗ`алу Ал-Лаһу Ар-Риҗса `Алá Ал-Лаҙӥна Лӓ Йу'уминӱна 006-125 Сонда Алла, кімді тура жолға салуды қаласа, Ислам үшін оның көңілін кеңітеді. Және біреуді адастырғысы келсе, оның көңілін көкке шығарып бара жатқандай өте тарайтады. Өстіп Алла, иман келтірмегендерді қорлайды. فَمَ‍‍نْ يُ‍‍رِ‌دِ‌ ‌ال‍‍لَّهُ ‌أَنْ يَهدِيَه ُ‌ يَشْ‍رَحْ صَ‍‍دْ‌‍رَه ُ‌ لِلإِسْلاَمِ ۖ ‌وَمَ‍‍نْ يُ‍‍رِ‌دْ‌ ‌أَنْ يُ‍‍ضِ‍‍لَّه ُ‌ يَ‍‍جْ‍‍عَلْ صَ‍‍دْ‌‍رَه ُضَ‍‍يِّ‍‍ق‍‍ا‌‌ ً‌ حَ‍رَجا‌‌ ً‌ كَأَنَّ‍‍مَا‌ يَ‍‍صَّ‍‍عَّدُ‌ فِي ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ۚ كَذَلِكَ يَ‍‍جْ‍‍عَلُ ‌ال‍‍لَّهُ ‌ال‍‍رِّجْ‍‍سَ عَلَى‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ
Ұа Һаҙӓ Ҫирӓҭу Раббика Мустақӥмӓан ۗ Қад Фаҫҫалнӓ Ал-'Ӓйӓти Лиқаұмин Йаҙҙаккарӱна 006-126 (Мұхаммед Ғ.С.): Міне осы Раббыңның тура жолы. Расында үгіт алатын елге аяттарымызды ашық білдірдік. وَهَذَ‌ا‌ صِ‍رَ‍‌اطُ ‌‍رَبِّكَ مُسْتَ‍‍قِ‍‍يما‌‌ ًۗ قَ‍‍دْ‌ فَ‍‍صَّ‍‍لْنَا‌ ‌الآي‍‍َ‍اتِ لِ‍‍قَ‍‍وْمٍ‌ يَذَّكَّر‍ُ‍‌ونَ
Лаһум Дӓру Ас-Салӓми `Инда Раббиһим ۖ Ұа Һуұа Ұалӥйуһум Бимӓ Кӓнӱ Йа`малӱна 006-127 Оларға Раббыларының қасында бейбіттік жұрты бар. Істегендері себепті Алла, олардың досы. لَهُمْ ‌د‍َ‍‌ا‌رُ‌ ‌ال‍‍سَّلاَمِ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌‍رَبِّهِمْ ۖ ‌وَهُوَ‌ ‌وَلِيُّهُ‍‍مْ بِمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَعْمَل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Йаұма Йахшуруһум Җамӥ`ӓан Йӓ Ма`шара Ал-Җинни Қади Астакćартум Мина Ал-'Инси ۖ Ұа Қӓла 'Аұлийӓ'ууһум Мина Ал-'Инси Раббанӓ Астамта`а Ба`đунӓ Биба`đин Ұа Балағнӓ 'Аҗаланӓ Ал-Лаҙӥҗҗалта Ланӓ ۚ Қӓла Анӓру Маćұӓкум Ҳӓлидӥна Фӥһӓ 'Иллӓ Мӓ Шӓ Ал-Лаһу ۗнна Раббака Хакӥмун `Алӥмун 006-128 Оларды тұтас жинаған күні: «Әй жын тобы! Адамдардан (азғырып) көбейтіңдер» (делінеді). Олардың адамдардан болған достары: «Раббымыз! Бір-бірімізден пайдаландық. Бізге Сен берген мерзім жетіп келді» дейді. (Алла да): «Орындарың тозақ, онда мүлде қаласыңдар. Бірақ Алла қаласа басқа» дейді. Күдіксіз Раббың хикмет иесі, толық білуші. وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعا‌‌ ً‌ يَا‌ مَعْشَ‍رَ‌الْجِ‍‍نِّ قَ‍‍دِ‌ ‌اسْتَكْثَرْتُ‍‍مْ مِنَ ‌الإِ‌ن‍‍سِ ۖ ‌وَ‍‍قَ‍‍الَ ‌أَ‌وْلِي‍‍َ‍ا‌ؤُهُ‍‍مْ مِنَ ‌الإِ‌ن‍‍سِ ‌‍رَبَّنَا‌ ‌اسْتَمْتَعَ بَعْ‍‍ضُ‍‍نَا‌ بِبَعْ‍‍ضٍ‌ ‌وَبَلَ‍‍غْ‍‍نَ‍‍ا‌ ‌أَجَلَنَا‌ ‌الَّذِي ‌أَجَّلْتَ لَنَا‌ ۚ قَ‍‍الَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌رُ‌ مَثْوَ‌اكُمْ خَ‍‍ال‍ِ‍د‍ِ‍ي‍‍نَ فِيهَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ مَا‌ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌ال‍‍لَّهُ ۗ ‌إِنَّ ‌‍رَبَّكَ حَك‍‍ِ‍ي‍‍مٌ عَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Ұа Каҙалика Нуұаллӥ Ба`đа Аž-Žӓлимӥна Ба`đӓан Бимӓ Кӓнӱ Йаксибӱна 006-129 Осылайша залымдардың істегендері себепті бірін-біріне үстем қыламыз. وَكَذَلِكَ نُوَلِّي بَعْ‍‍ضَ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ بَعْ‍‍ض‍‍ا ‌ ً‌ بِمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَكْسِب‍‍ُ‍ونَ
Йӓ Ма`шара Ал-Җинни Ұа Ал-'Инси 'Алам Йа'тикум Русулун Минкум Йақуҫҫӱна `Алайкум 'Ӓйӓ Тӥ Ұа Йунҙирӱнакум Лиқӓ'а Йаұмикум ۚ Һӓҙӓ Қӓлӱ Шаһиднӓ `Алá ۖнфусинӓ Ұа Ғаррат/һуму Ал-Хайӓ Ату Ад-Дунйӓ Ұа Шаһидӱ `Алáнфусиһимннаһум Кӓнӱ Кӓфирӥна 006-130 «Әй жын мен адамдар тобы! Сендерге іштеріңнен аяттарымды баян етіп, бұл күнге кездесулеріңді ескертетін елшілер келмеді ме?»,- (делінеді). Олар: «Раббымыз! Өзімізге куәміз» дейді. Оларды дүние тіршілігі алдаған. Олар өздерінің анық қарсы болғандықтарына айғақ болды. يَامَعْشَ‍رَ‌الْجِ‍‍نِّ ‌وَ‌الإِ‌ن‍‍سِ ‌أَلَمْ يَأْتِكُمْ ‌رُسُلٌ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ يَ‍‍قُ‍‍صُّ‍‍ونَ عَلَيْكُمْ ‌آيَاتِي ‌وَيُ‍‌‍ن‍‍ذِ‌رُ‌ونَكُمْ لِ‍‍قَ‍‍ا‌ءَ‌ يَوْمِكُمْ هَذَ‌ا‌ قَ‍‍الُو‌اۚ شَهِ‍‍دْنَا‌ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَ‌ن‍‍فُسِنَا‌ ‌وَغَ‍رَّتْهُمُ ۖ ‌الْحَي‍‍َ‍اةُ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ ‌وَشَهِدُ‌و‌ا‌ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَ‌ن‍‍فُسِهِمْ ‌أَنَّ‍‍هُمْ كَ‍‍انُو‌ا‌ كَ‍‍افِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Ҙӓлика 'Ан Лам Йакун Раббука Муһлика Ал-Қурá Биžулмин Ұа 'Аһлуһӓ Ғӓфилӱна 006-131 Осы (елші жіберілу), Раббың, халқы хабарсыз бір кентті зұлымдықпен жоқ етуші емес. ذَلِكَ ‌أَنْ لَمْ يَكُ‍‍نْ ‌‍رَبُّكَ مُهْلِكَ ‌الْ‍‍قُ‍رَ‌ى‌ بِ‍‍ظُ‍‍لْمٍ‌ ‌وَ‌أَهْلُهَا‌ غَ‍‍افِل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Ликуллин Дараҗӓтун Миммӓ `Амилӱ ۚ Ұа Мӓ Раббука Биғӓфилин `Аммӓ Йа`малӱна 006-132 Және әркімнің істегеніне қарай дәрежелері бар. Раббың олардың істеген істерінен хабарсыз емес. وَلِكُلّ‌‍ٍ‌ ‌دَ‌‍رَج‍‍َ‍اتٌ‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ عَمِلُو‌اۚ ‌وَمَا‌ ‌‍رَبُّكَ بِ‍‍غَ‍‍افِلٍ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ يَعْمَل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Раббука Ал-Ғанӥйу Ҙӱ Ар-Рахмати ۚн Йаша' Йуҙ/һибкум Ұа Йастаҳлиф Мин Ба`дикум Мӓ Йашӓ'у Камӓнша'акум Мин Ҙуррӥйати Қаұмин 'Ӓҳарӥна 006-133 Раббың бай әрі мәрхамет иесі. Қаласа сендерді кетіреді де, сендерді басқа қауымның ұрпағынан жаратқанындай сендерден кейін қалағанын орындарыңа келтіреді. وَ‌‍رَبُّكَ ‌الْ‍‍غَ‍‍نِيُّ ‌ذُ‌و‌ ‌ال‍رَّحْمَةِ ۚ ‌إِنْ يَشَأْ‌ يُذْهِ‍‍بْ‍‍كُمْ ‌وَيَسْتَ‍‍خْ‍‍لِفْ مِ‍‍نْ بَعْدِكُ‍‍مْ مَا‌ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ كَمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌ن‍‍شَأَكُ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ ‌ذُ‌رِّيَّةِ قَ‍‍وْم‌‍ٍ‌ ‌آ‍‍خَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
нна Мӓ Тӱ`адӱна Ла'ӓтин ۖ Ұа Мӓнтум Биму`җизӥна 006-134 Күдіксіз сендерге етілген уәде (қиямет) әлбетте келеді. Сендер тоса алмайсыңдар. إِنَّ مَا‌ تُوعَد‍ُ‍‌ونَ لَآتٍۖ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تُ‍‍مْ بِمُعْجِز‍ِ‍ي‍‍نَ
Қул Йӓ Қаұми А`малӱ `Алá Макӓнатикумннӥ `Ӓмилун ۖ Фасаұфа Та`ламӱна Ман Такӱну Лаһу `Ӓқибату Адӓри ۗннаһу Лӓ Йуфлиху Аž-Žӓлимӱна 006-135 (Мұхаммед Ғ.С.): «Әй елім! Шамаларыңша істеңдер. Әрине мен де істеушімін. Соңғы жұрт кімдікі болады? Тез білесіңдер. Расында зұлымдар құтылмайды» де. قُ‍‍لْ يَا‌ قَ‍‍وْمِ ‌اعْمَلُو‌ا‌ عَلَى‌ مَكَانَتِكُمْ ‌إِنِّ‍‍ي عَامِل‌‍ٌۖ فَسَوْفَ تَعْلَم‍‍ُ‍ونَ مَ‍‌‍نْ تَك‍‍ُ‍ونُ لَه ُ‌ عَاقِ‍‍بَةُ ‌ال‍‍دّ‍َ‍‌ا‌ر‍ِ‍‌ ۗ ‌إِنَّ‍‍هُ لاَ‌ يُفْلِحُ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ُ‍ونَ
Ұа Җа`алӱ Лиллаһи Миммӓ Ҙара'а Мина Ал-Харćи Ұа Ал-'Ан`ӓм Наҫӥбӓан Фақӓлӱ Һӓҙӓ Лиллаһи Биза`миһим Ұа Һаҙӓ Лишуракӓ'инӓ ۖ Фамӓ Кӓна Лишуракӓ'иһим Фалӓ Йаҫилу 'Илá Ал-Лаһи ۖ Ұа Мӓ Кӓна Лиллаһи Фаһуұа Йаҫилу 'Илá Шуракӓ'иһим ۗ Сӓ'а Мӓ Йахкумӱна 006-136 Олар Алла жаратқан егіннен, малдан үлес қылады да, өз ойларынша: «Бұл Алланікі, бұл ортақтарымыздікі» деді. Сонда ортақтарынікі ортақтарына жетеді. Олар нендей жаман үкім береді. وَجَعَلُو‌ا‌ لِلَّهِ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌ذَ‌‍رَ‌أَ‌ مِنَ ‌الْحَرْثِ ‌وَ‌الأَنعَام نَ‍‍صِ‍‍يبا‌‌ ً‌ فَ‍‍قَ‍‍الُو‌ا‌ هَذَ‌ا‌ لِلَّهِ بِزَعْمِهِمْ ‌وَهَذَ‌ا‌ لِشُ‍رَك‍‍َ‍ائِنَا‌ ۖ فَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ لِشُ‍رَك‍‍َ‍ائِهِمْ فَلاَ‌ يَ‍‍صِ‍‍لُ ‌إِلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ ۖ ‌وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ لِلَّهِ فَهُوَ‌ يَ‍‍صِ‍‍لُ ‌إِلَى‌ شُ‍رَك‍‍َ‍ائِهِمْ ۗ س‍‍َ‍ا‌ءَ‌ مَا‌ يَحْكُم‍‍ُ‍ونَ
Ұа Каҙалика Заййана Ликаćӥрин Мина Ал-Мушрикӥна Қатла 'Аұлӓдиһим Шуракӓ'ууһум Лийурдӱһум Ұа Лийалбисӱ `Алайһим Дӥнаһум ۖ Ұа Лаұ Шӓ Ал-Лаһу Мӓ Фа`алӱһу ۖ Фаҙарһум Ұа Мӓ Йафтарӱна 006-137 Сол сияқты ортақтары, мүшріктердің көбін жою әрі олардың діндерін шатастыру үшін балаларын өлтіруді әдемі көрсетті. Егер Алла қаласа еді, олар оны істемес еді. Енді оларды жасандылары бойынша қойып қой. وَكَذَلِكَ ‌زَيَّنَ لِكَث‍‍ِ‍ي‍‍ر‌ٍ‌ مِنَ ‌الْمُشْ‍‍رِك‍‍ِ‍ي‍‍نَ قَ‍‍تْلَ ‌أَ‌وْلاَ‌دِهِمْ شُ‍رَك‍‍َ‍ا‌ؤُهُمْ لِيُرْ‌دُ‌وهُمْ ‌وَلِيَلْبِسُو‌ا‌ عَلَيْهِمْ ‌دِينَهُمْ ۖ ‌وَلَوْ‌ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌ال‍‍لَّهُ مَا‌ فَعَل‍‍ُ‍وه ُۖ فَذَ‌رْهُمْ ‌وَمَا‌ يَفْتَر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Қӓлӱ Һаҙиһи 'Ан`ӓмун Ұа Харćун Хиҗрун Лӓ Йаҭ`амуһӓ 'Иллӓ Ман Нашӓ'у Биза`миһим Ұа 'Ан`ӓмун Хурримат Žуһӱруһӓ Ұа 'Ан`ӓмун Лӓ Йаҙкурӱна Асма Ал-Лаһи `Алайһӓ Афтирӓ'ан `Алайһи ۚ Сайаҗзӥһим Бимӓ Кӓнӱ Йафтарӱна 006-138 Олар оларынша: «Бұл малдар мен егіндер арам. Біздің қалағандарымыз ғана жейді. Және осы хайуандардың арқалары (мініске, жүкке) арам етілген» деген. Тағы бір малдар (бауыздағанда) оған қасарысып, Алланың атын айтпайды. Алла оларды өтірік жала жабулары себепті жазаландырады. وَ‍‍قَ‍‍الُو‌ا‌ هَذِهِ ‌أَنْع‍‍َ‍امٌ‌ ‌وَحَرْثٌ حِ‍‍جْ‍‍ر‌ٌ‌ لاَ‌ يَ‍‍طْ‍‍عَمُهَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ مَ‍‍نْ نَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ بِزَعْمِهِمْ ‌وَ‌أَنْع‍‍َ‍امٌ حُرِّمَتْ ظُ‍‍هُو‌رُهَا‌ ‌وَ‌أَنْع‍‍َ‍ام ٌ‌ لاَ‌ يَذْكُر‍ُ‍‌ونَ ‌اسْمَ ‌ال‍‍لَّهِ عَلَيْهَا‌ ‌افْتِر‍َ‍‌ا‌ءً‌ عَلَيْهِ ۚ سَيَ‍‍جْ‍‍زِيهِ‍‍مْ بِمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَفْتَر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Қӓлӱ Мӓ Фӥ Буҭӱни Һаҙиһи Ал-'Ан`ӓми Ҳӓлиҫатун Лиҙукӱринӓ Ұа Мухаррамун `Алá 'Азұӓҗинӓ ۖ Ұа 'Ин Йакун Майтатан Фаһум Фӥһи Шуракӓۚ Сайаҗзӥһим Ұаҫфаһум ۚннаһу Хакӥмун `Алӥмун 006-139 Және олар: «Бұл малдың қарындарындағылар (тірі шықса) ерлерімізге ғана тән, әйелдерімізге арам» деп, егер өлі шықса онда олар ортақ. Алла олардың орынсыз сөйлеулерінің жазасын береді. Күдіксіз Алла хикмет иесі, толық білуші. وَ‍‍قَ‍‍الُو‌ا‌ مَا‌ فِي بُ‍‍طُ‍‍ونِ هَذِهِ ‌الأَنع‍‍َ‍امِ خَ‍‍ال‍ِ‍‍صَ‍‍ة ٌ‌ لِذُكُو‌رِنَا‌ ‌وَمُحَ‍رَّمٌ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَ‌زْ‌وَ‌اجِنَا‌ ۖ ‌وَ‌إِنْ يَكُ‍‍نْ مَيْتَة‌ ً‌ فَهُمْ ف‍‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ شُ‍رَك‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۚ سَيَ‍‍جْ‍‍زِيهِمْ ‌وَ‍‍صْ‍‍فَهُمْ ۚ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ حَك‍‍ِ‍ي‍‍مٌ عَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Қад Ҳасира Ал-Лаҙӥна Қаталӱ 'Аұлӓдаһум Сафаһӓан Биғайри `Илмин Ұа Харрамӱ Мӓ Разақаһуму Ал-Лаһу Афтирӓ'ан `Алá Ал-Лаһи ۚ Қад Đаллӱ Ұа Мӓ Кӓнӱ Муһтадӥна 006-140 Сондай ақымақтық, білместікпен балаларын өлтіргендер, Аллаға қасарысып, Алланың өздеріне берген несібесін арам еткендер зиянға ұшыраған. Олар адасқан әрі тура жол да таппайды. قَ‍‍دْ‌ خَ‍‍سِ‍‍ر‍َ‍‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ قَ‍‍تَلُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌وْلاَ‌دَهُمْ سَفَها‌‌ ً‌ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ عِلْمٍ‌ ‌وَحَ‍رَّمُو‌ا‌ مَا‌ ‌‍رَ‌زَ‍‍قَ‍‍هُمُ ‌ال‍‍لَّهُ ‌افْتِر‍َ‍‌ا‌ءً‌ عَلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ ۚ قَ‍‍دْ‌ ضَ‍‍لُّو‌ا‌ ‌وَمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ مُهْتَد‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Һуұа Ал-Лаҙӥнша'а Җаннӓтин Ма`рӱшӓтин Ұа Ғайра Ма`рӱшӓтин Ұа Ан-Наҳла Ұа Аз-Зар`а Муҳталифӓан 'Укулуһу Ұа Аз-Зайтӱна Ұа Ар-Руммӓна Муташӓбиһӓан Ұа Ғайра Муташӓбиһин ۚ Кулӱ Мин Ćамариһи 'Иҙӓ 'Аćмара Ұа 'Ӓтӱ Хаққаһу Йаұма Хаҫӓдиһи ۖ Ұа Лӓ Тусрифӱ ۚннаһу Лӓ Йухиббу Ал-Мусрифӥна 006-141 Ол сондай Алла аспалы және аспасыз бақшаларды, құрма ағаштарын, түрлі жемісті, өсімдіктерді, зәйтін және анарды бір-біріне ұқсаған, ұқсамаған түрде жаратқан. Әрбірі жеміс берген кезде, жемісінен жеңдер. Оны жиып алған күнде құшырын беріңдер; Ысырап етпеңдер. Күдіксіз Алла ысырап етушілерді жақсы көрмейді. وَهُوَ‌ ‌الَّذِي ‌أَ‌نْ‍‍شَأَ‌ جَ‍‍نّ‍‍َ‍اتٍ‌ مَعْرُ‌وش‍‍َ‍اتٍ‌ ‌وَغَ‍‍يْ‍رَ‌ مَعْرُ‌وش‍‍َ‍اتٍ‌ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍‍‍خْ‍‍لَ ‌وَ‌ال‍‍زَّ‌رْعَ مُ‍‍خْ‍‍تَلِفا‌‌ ً‌ ‌أُكُلُه ُ‌ ‌وَ‌ال‍‍زَّيْت‍‍ُ‍ونَ ‌وَ‌ال‍‍رُّمّ‍‍َ‍انَ مُتَشَابِها‌‌ ً‌ ‌وَغَ‍‍يْ‍رَ‌ مُتَشَابِه ٍ‌ٍۚ كُلُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ ثَمَ‍‍رِهِ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌أَثْمَ‍رَ‌ ‌وَ‌آتُو‌ا‌ حَ‍‍قَّ‍‍ه ُ‌ يَوْمَ حَ‍‍صَ‍‍ا‌دِه ِ‍ِ‍‌ ۖ ‌وَلاَ‌ تُسْ‍‍رِفُ‍‍و‌اۚ ‌إِنَّ‍‍هُ لاَ‌ يُحِبُّ ‌الْمُسْ‍‍رِف‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Мина Ал-'Ан`ӓми Хамӱлатан Ұа Фаршӓан ۚ Кулӱ Миммӓ Разақакуму Ал-Лаһу Ұа Лӓ Таттаби`ӱ Ҳуҭуұӓти Аш-Шайҭӓни ۚннаһу Лакум `Адӱұун Мубӥнун 006-142 Және көлік болатын әрі ұсақ малдарды жаратты. Сендерге Алланың ризықтандырған нәрсесінен жеңдер, шайтанның ізіне ермеңдер. Өйткені ол, сендерге ашық дұшпан. وَمِنَ ‌الأَنع‍‍َ‍امِ حَمُولَة ً‌ ‌وَفَرْشا‌‌ ًۚ كُلُو‌ا‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌‍رَ‌زَ‍‍قَ‍‍كُمُ ‌ال‍‍لَّهُ ‌وَلاَ‌ تَتَّبِعُو‌اخُ‍‍طُ‍‍و‍َ‍‌اتِ ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انِ ۚ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ لَكُمْ عَدُ‌وّ‌ٌ‌ مُب‍‍ِ‍ي‍‍ن‌‍ٌ
Ćамӓнийата 'Азұӓҗин ۖ Мина Аđ-Đа'ни Аćнайни Ұа Мина Ал-Ма`зи Аćнайни ۗ Қул 'Ӓлҙҙакарайни Харрама 'Ами Ал-'Унćайайни 'Аммӓ Аштамалат `Алайһи 'Архӓму Ал-'Унćайайни ۖ Набби'ӱнӥ Би`илмин 'Ин Кунтум Ҫӓдиқӥна 006-143 (Жаһилиет дәуірінде араптар малдардың кейде еркегін, кейде ұрғашысын, кейде іштегі тумасын ойша арам еткен екен.) Ол сегіз түр жаратты. (Еркек, ұрғашы) қойдан екеу, ешкіден екеу. (Мұхаммед Ғ.С.): «Алла екі еркегін немесе екі ұрғашысын арам етті ме? Оған екі ұрғашысының жатырларындағылар да қосыла ма? Егер сөздерің шын болса маған біліп түсіндіріңдер» де. ثَمَانِيَةَ ‌أَ‌زْ‌و‍َ‍‌اجٍۖ مِنَ ‌ال‍‍ضَّ‍‍أْنِ ‌اثْنَيْنِ ‌وَمِنَ ‌الْمَعْزِ‌ ‌اثْنَيْنِ ۗ قُ‍‍لْ ‌أ‍َ‍‌ال‍‍ذَّكَ‍رَيْنِ حَ‍رَّمَ ‌أَمِ ‌الأُ‌نْ‍‍ثَيَيْنِ ‌أَمَّ‍‍ا‌ ‌اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ ‌أَ‌رْح‍‍َ‍امُ ‌الأُ‌ن‍‍ثَيَيْنِ ۖ نَبِّئ‍‍ُ‍‍ونِي بِعِلْم‌‍ٍ‌ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ صَ‍‍ا‌دِ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Ұа Мина Ал-'Ибили Аćнайни Ұа Мина Ал-Бақари Аćнайни ۗ Қул 'Ӓлҙҙакарайни Харрама 'Ами Ал-'Унćайайни 'Аммӓ Аштамалат `Алайһи 'Архӓму Ал-'Унćайайни ۖм Кунтум Шуһадӓ'а 'Иҙ Ұаҫҫӓкуму Ал-Лаһу Биһаҙӓ ۚ Фаман 'Аžламу Миммани Афтарá `Алá Ал-Лаһи Каҙибӓан Лийуđилла Анӓса Биғайри `Илмин ۗнна Ал-Лаһа Лӓ Йаһдӥ Ал-Қаұма Аž-Žӓлимӥна 006-144 Және түйеден екеу, сиырдан да екеу. «Екі еркегін немесе екі ұрғашысын арам етті ме? Оған екі ұрғашысының жатырларындағылар да қосыла ма? Немесе Алла сендерге осыны нұсқағанда бар ма едіңдер?»,- де. Білмесе де адамдарды адастыру үшін Аллаға өтірік жала жапқаннан кім залымырақ? Күдіксіз Алла, залым елді тура жолға салмайды. وَمِنَ ‌الإِبِلِ ‌اثْنَيْنِ ‌وَمِنَ ‌الْبَ‍‍قَ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌اثْنَيْنِ ۗ قُ‍‍لْ ‌أ‍َ‍‌ال‍‍ذَّكَ‍رَيْنِ حَ‍رَّمَ ‌أَمِ ‌الأُ‌ن‍‍ثَيَيْنِ ‌أَمَّ‍‍ا‌ ‌اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ ‌أَ‌رْح‍‍َ‍امُ ‌الأُ‌ن‍‍ثَيَيْنِ ۖ ‌أَمْ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ شُهَد‍َ‍‌ا‌ءَ‌ ‌إِ‌ذْ‌ ‌وَ‍‍صَّ‍‍اكُمُ ‌ال‍‍لَّهُ بِهَذَ‌ا‌ ۚ فَمَنْ ‌أَ‍‍ظْ‍‍لَمُ مِ‍‍مَّ‍‍نِ ‌افْتَ‍رَ‌ى‌ عَلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ كَذِبا‌‌ ً‌ لِيُ‍‍ضِ‍‍لَّ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ عِلْم‌‍ٍۗ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ لاَ‌ يَهْدِي ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمَ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қул Лӓ 'Аҗиду Фӥ Мӓ 'Ӱхийа 'Илаййа Мухаррамӓан `Алá Ҭӓ`имин Йаҭ`амуһу 'Иллӓн Йакӱна Майтатан 'Аұ Дамӓан Масфӱхӓан 'Аұ Лахма Ҳинзӥрин Фа'иннаһу Риҗсун 'Аұ Фисқӓан 'Уһилла Лиғайри Ал-Лаһи Биһи ۚ Фамани Аđҭурра Ғайра Бӓғин Ұа Лӓ `Ӓдин Фа'инна Раббака Ғафӱрун Рахӥмун 006-145 (Мұхаммед Ғ.С.): «Маған уахи етілгенде, жейтін кісіге жеуге арам болған нәрсені таппадым. Бірақ жемтік, немесе ағызылған қан, негізінен арам доңыз еті, немесе күнәлы болып, Алладан басқаның атымен бауыздалған мал арам. Біреу бас тартпай, шектен шықпай шарасыз қалса, (жеуіне болады.) Күдіксіз Раббың аса жарылқаушы, ерекше мейірімді» де. قُ‍‍لْ لاَ‌ ‌أَجِدُ‌ فِي مَ‍‍ا‌ ‌أ‍ُ‍‌وحِيَ ‌إِلَيَّ مُحَ‍رَّما‌‌ ً‌ عَلَى‌ طَ‍‍اعِمٍ‌ يَ‍‍طْ‍‍عَمُهُ‍‍~ُ ‌إِلاَّ‌ ‌أَنْ يَك‍‍ُ‍ونَ مَيْتَةً ‌أَ‌وْ‌ ‌دَما‌‌ ً‌ مَسْفُوحا‌‌ ً‌ ‌أَ‌وْ‌ لَحْمَ خِ‍‍‌‍ن‍‍ز‍ِ‍ي‍‍ر‌‌ٍ‌ فَإِنَّ‍‍ه ُ‌رِجْ‍‍سٌ ‌أَ‌وْ‌ فِسْ‍‍ق‍‍ا‌‌ ً‌ ‌أُهِلَّ لِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌ال‍‍لَّهِ بِه ِ‍ِ‍‌ ۚ فَمَنِ ‌اضْ‍‍طُ‍رَّغَ‍‍يْ‍رَ‌ ب‍‍َ‍اغٍ‌ ‌وَلاَ‌ ع‍‍َ‍ا‌د‌‌ٍ‌ فَإِنَّ ‌‍رَبَّكَ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَح‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Ұа `Алá Ал-Лаҙӥна Һӓдӱ Харрамнӓ Кулла Ҙӥ Žуфурин ۖ Ұа Мина Ал-Бақари Ұа Ал-Ғанами Харрамнӓ `Алайһим Шухӱмаһумӓ 'Иллӓ Мӓ Хамалат Žуһӱруһумӓ 'Аұи Ал-Хаұӓйӓ 'Аұ Мӓ Аҳталаҭа Би`аžмин ۚ Ҙӓлика Җазайнӓһум Бибағйиһим ۖ Ұа 'Иннӓ Лаҫӓдиқӱна 006-146 Және Яһудилерге барлық тырнақты хайуанды арам қылдық. Әрі оларға сиыр, қойдың майларын да арам қылдық. Бірақ қыртыс майларымен шажырқай және жілік майларын арам қылмадық. Осылайша олардың шектен шығулары себепті жазаландырдық. Расында турасын айтушымыз. وَعَلَى‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ هَا‌دُ‌و‌ا‌ حَ‍رَّمْنَا‌ كُلَّ ‌ذِي ظُ‍‍فُر‌ٍۖ ‌وَمِنَ ‌الْبَ‍‍قَ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌وَ‌الْ‍‍غَ‍‍نَمِ حَ‍رَّمْنَا‌ عَلَيْهِمْ شُحُومَهُمَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ مَا‌ حَمَلَتْ ظُ‍‍هُو‌رُهُمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌وِ‌ ‌الْحَوَ‌ايَ‍‍ا‌ ‌أَ‌وْ‌ مَا‌ ‌ا‍خْ‍‍تَلَ‍‍طَ بِعَ‍‍ظْ‍‍م‌‍ٍۚ ‌ذَلِكَ جَزَيْنَاهُ‍‍مْ بِبَ‍‍غْ‍‍يِهِمْ ۖ ‌وَ‌إِنَّ‍‍ا‌ لَ‍‍صَ‍‍ا‌دِ‍‍قُ‍‍ونَ
Фа'ин Каҙҙабӱка Фақул Раббукум Ҙӱ Рахматин Ұӓси`атин Ұа Лӓ Йурадду Ба'суһу `Ани Ал-Қаұми Ал-Муҗримӥна 006-147 (Мұхаммед Ғ.С.) олар сені жасынға шығарса, (оларға): «Раббыларың мәрхамет иесі және Оның бейнеті күнәкар қауымнан қайтарылмайды» де. فَإِنْ كَذَّب‍‍ُ‍وكَ فَ‍‍قُ‍‍لْ ‌‍رَبُّكُمْ ‌ذُ‌و‌ ‌‍رَحْمَةٍ‌ ‌وَ‌اسِعَةٍ‌ ‌وَلاَ‌ يُ‍رَ‌دُّ‌ بَأْسُه ُ‌ عَنِ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمِ ‌الْمُ‍‍جْ‍‍رِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Сайақӱлу Ал-Лаҙӥна 'Ашракӱ Лаұ Шӓ Ал-Лаһу Мӓ 'Ашракнӓ Ұа Лӓ 'Ӓбӓ'уунӓ Ұа Лӓ Харрамнӓ Мин Шай'ин ۚ Каҙӓлика Каҙҙаба Ал-Лаҙӥна Мин Қаблиһим Хаттá Ҙӓқӱ Ба'санӓ ۗ Қул Һал `Индакум Мин `Илмин Фатуҳриҗӱһу Ланӓ ۖн Таттаби`ӱна 'Иллӓ Аž-Žанна Ұа 'Ин 'Антум 'Иллӓ Таҳруҫӱна 006-148 Аллаға серік қатқандар: «Егер Алла қаласа еді, біз де аталарымыз да серік қатпас едік әрі еш нәрсені арам қылмас едік.» дейді. Осы сияқты бұлардан бұрынғылар да бейнетімді татқанға дейін жасынға шығарған. (Мұхаммед Ғ.С. оларға): «Жандарыңда бізге қарсы шығара алатын білімдерің бар ма? Негізінде сендер ойларыңа ғана ілесесіңдер де өтірік айтасыңдар» де. سَيَ‍‍قُ‍‍ولُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَشْ‍رَكُو‌ا‌ لَوْ‌ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌ال‍‍لَّهُ مَ‍‍ا‌ ‌أَشْ‍رَكْنَا‌ ‌وَلاَ‌ ‌آب‍‍َ‍ا‌ؤُنَا‌ ‌وَلاَ‌ حَ‍رَّمْنَا‌ مِ‍‌‍نْ شَيْء‌‌ٍۚ كَذَلِكَ كَذَّبَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِهِمْ حَتَّى‌ ‌ذَ‌اقُ‍‍و‌ا‌ بَأْسَنَا‌ ۗ قُ‍‍لْ هَلْ عِ‍‌‍نْ‍‍دَكُ‍‍مْ مِنْ عِلْم‌‍ٍ‌ فَتُ‍‍خْ‍‍رِج‍‍ُ‍وه ُ‌ لَنَ‍‍اۖ ‌إِ‌نْ تَتَّبِع‍‍ُ‍ونَ ‌إِلاَّ‌ ‌ال‍‍ظَّ‍‍نَّ ‌وَ‌إِنْ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ ‌إِلاَّ‌ تَ‍‍خْ‍‍رُ‍‍صُ‍‍ونَ
Қул Фалиллӓһи Ал-Хуҗҗату Ал-Бӓлиғату ۖ Фалаұ Шӓ'а Лаһадӓкумҗма`ӥна 006-149 «Жетік дәлел Алланікі, егер қаласа сендерді түгел тура жолға салар еді» де. قُ‍‍لْ فَلِلَّهِ ‌الْحُجَّةُ ‌الْبَالِ‍‍غَ‍‍ةُ ۖ فَلَوْ‌ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ لَهَدَ‌اكُمْ ‌أَجْ‍‍مَع‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қул Һалумма Шуһадӓ'акуму Ал-Лаҙӥна Йаш/һадӱна 'Анна Ал-Лаһа Харрама Һӓҙӓ ۖ Фа'ин Шаһидӱ Фалӓ Таш/һад Ма`аһум ۚ Ұа Лӓ Таттаби` 'Аһұӓ Ал-Лаҙӥна Каҙҙабӱ Би'ӓйӓтинӓ Ұа Ал-Лаҙӥна Лӓ Йу'уминӱна Бил-'Ӓҳирати Ұа Һум Бираббиһим Йа`дилӱна 006-150 (Оларға): «Расында Алла осыны арам қылды деп, айғақ болатын айғақтарыңды келтіріңдер» де. Егер олар куәлік берсе де, сен олармен бірге куәлік берме де аяттарымызды жасынға шығарып, ақыретке сенбегендердің әуесіне еліктеме. Олар, Раббыларына теңдес қосады. قُ‍‍لْ هَلُ‍‍مَّ شُهَد‍َ‍‌ا‌ءَكُمُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَشْهَد‍ُ‍‌ونَ ‌أَنَّ ‌ال‍‍لَّهَ حَ‍رَّمَ هَذَ‌ا‌ ۖ فَإِ‌نْ شَهِدُ‌و‌ا‌ فَلاَ‌ تَشْهَ‍‍دْ‌ مَعَهُمْ ۚ ‌وَلاَ‌ تَتَّبِعْ ‌أَهْو‍َ‍‌ا‌ءَ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَذَّبُو‌ا‌ بِآيَاتِنَا‌ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ بِ‍الآ‍‍خِ‍رَةِ ‌وَهُ‍‍مْ بِ‍رَبِّهِمْ يَعْدِل‍‍ُ‍ونَ
Қул Та`ӓлаұ 'Атлу Мӓ Харрама Раббукум `Алайкум ۖ 'Аллӓ Тушрикӱ Биһи Шай'ӓан ۖ Ұа Бил-Ұӓлидайни 'Ихсӓнӓан ۖ Ұа Лӓ Тақтулӱ 'Аұлӓдакум Мин 'Имлӓқин ۖ Нахну Нарзуқукум Ұа 'Ӥйӓһум ۖ Ұа Лӓ Тақрабӱ Ал-Фаұӓхиша Мӓ Žаһара Минһӓ Ұа Мӓ Баҭана ۖ Ұа Лӓ Тақтулӱ Ан-Нафса Аллатӥ Харрама Ал-Лаһу 'Иллӓ Бил-Хаққи ۚ Ҙӓликум Ұаҫҫӓкум Биһи Ла`аллакум Та`қилӱна 006-151 (Оларға): «Келіңдер, сендерге Раббыларыңның арам еткендерін оқиын: «Оған еш нәрсені серік қатпаңдар, әке-шешеге жақсылық істесеңдер, жарлылықтан балаларыңды өлтірмеңдер» де. Сендерді де оларды да біз ризықтандырамыз. «Тағы арсыздықтардың көрнеуіне де көмесіне де жақындамаңдар. Және де Алла арам еткен кісіні өлтірмеңдер, жазықты болса ғана болады. Сендерге осыларды Алла әмір етті. Әрине түсінерсіңдер » (де) (Өлтірілуге тиісті болғандар: Жорта кісі өлтіргендер, мүртәд болып діннен шыққандар және үйлі бола тұрып зина қылғандар.» قُ‍‍لْ تَعَالَوْ‌ا‌ ‌أَتْلُ مَا‌ حَ‍رَّمَ ‌‍رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ ۖ ‌أَلاَّ‌ تُشْ‍‍رِكُو‌ا‌ بِه ِ‍ِ‍‌ شَيْئا‌‌ ًۖ ‌وَبِالْوَ‌الِدَيْنِ ‌إِحْسَانا‌‌ ًۖ ‌وَلاَ‌ تَ‍‍قْ‍‍تُلُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌وْلاَ‌دَكُ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ ‌إِمْلاَ‍‍قٍۖ نَحْنُ نَرْ‌زُ‍‍قُ‍‍كُمْ ‌وَ‌إِيَّاهُمْ ۖ ‌وَلاَ‌ تَ‍‍قْ‍‍‍رَبُو‌ا‌الْفَوَ‌احِشَ مَا‌ ظَ‍‍هَ‍رَ‌ مِنْهَا‌ ‌وَمَا‌ بَ‍‍طَ‍‍نَ ۖ ‌وَلاَ‌ تَ‍‍قْ‍‍تُلُو‌ا‌ال‍‍نَّ‍‍فْسَ ‌الَّتِي حَ‍رَّمَ ‌ال‍‍لَّهُ ‌إِلاَّ‌ بِ‍الْحَ‍‍قِّ ۚ ‌ذَلِكُمْ ‌وَ‍‍صَّ‍‍اكُ‍‍مْ بِه ِ‍ِ‍‌ لَعَلَّكُمْ تَعْ‍‍قِ‍‍ل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Лӓ Тақрабӱ Мӓла Ал-Йатӥми 'Иллӓ Би-Атӥ Һийа 'Ахсану Хаттá Йаблуға 'Ашуддаһу ۖ Ұа 'Аұфӱ Ал-Кайла Ұа Ал-Мӥзӓна Бил-Қисҭи ۖ Лӓ Нукаллифу Нафсӓан 'Иллӓ Ұус`аһӓ ۖ Ұа 'Иҙӓ Қултум Фӓ`дилӱ Ұа Лаұ Кӓна Ҙӓ Қурбá ۖ Ұа Би`аһди Ал-Лаһи 'Аұфӱ ۚ Ҙӓликум Ұаҫҫӓкум Биһи Ла`аллакум Таҙаккарӱна 006-152 Жетімнің малына жақындамаңдар; бірақ ол, есейгенге дейін жақсы басқаруға болады. Өлшеуді, тартуды туралықпен орындаңдар. Біреуге шамасы келетінді ғана жүктейміз. Жақындарың болса да әділдікті айтыңдар. Және Алланың уәдесін орындаңдар. Осыларды Алла нұсқады. Түсінерсіңдер. وَلاَ‌ تَ‍‍قْ‍‍‍رَبُو‌ا‌ م‍‍َ‍الَ ‌الْيَت‍‍ِ‍ي‍‍مِ ‌إِلاَّ‌ بِ‍الَّتِي هِيَ ‌أَحْسَنُ حَتَّى‌ يَ‍‍بْ‍‍لُ‍‍غَ ‌أَشُدَّه ُۖ ‌وَ‌أَ‌وْفُو‌ا‌الْكَيْلَ ‌وَ‌الْمِيز‍َ‍‌انَ بِ‍الْ‍‍قِ‍‍سْ‍‍طِ ۖ لاَ‌ نُكَلِّفُ نَفْسا‌‌ ً‌ ‌إِلاَّ‌ ‌وُسْعَهَا‌ ۖ ‌وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ قُ‍‍لْتُمْ فَ‍‍اعْدِلُو‌ا‌ ‌وَلَوْ‌ ك‍‍َ‍انَ ‌ذَ‌ا‌ قُ‍‍رْبَى‌ ۖ ‌وَبِعَهْدِ‌ ‌ال‍‍لَّهِ ‌أَ‌وْفُو‌اۚ ‌ذَلِكُمْ ‌وَ‍‍صَّ‍‍اكُ‍‍مْ بِه ِ‍ِ‍‌ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّر‍ُ‍‌ونَ
Ұа 'Анна Һӓҙӓ Ҫирӓҭӥ Мустақӥмӓан Фа Аттаби`ӱһу ۖ Ұа Лӓ Таттаби`ӱ Ас-Субула Фатафаррақа Бикумн Сабӥлиһи ۚ Ҙӓликум Ұаҫҫӓкум Биһи Ла`аллакум Таттақӱна 006-153 Күдіксіз Менің тура жолым осы. Енді соған еріңдер. Басқа жолдарға түспеңдер, сонда сендерді Алланың жолынан айырады. Сендерге осыларды Алла нұсқады. Сақтанарсыңдар. وَ‌أَنَّ هَذَ‌ا‌ صِ‍رَ‌اطِ‍‍ي مُسْتَ‍‍قِ‍‍يما‌‌ ً‌ فَ‍‍اتَّبِع‍‍ُ‍وه ُۖ ‌وَلاَ‌ تَتَّبِعُو‌ا‌ال‍‍سُّبُلَ فَتَفَ‍رَّ‍قَ بِكُمْ عَ‍‌‍نْ سَبِيلِه ِ‍ِ‍‌ ۚ ‌ذَلِكُمْ ‌وَ‍‍صَّ‍‍اكُ‍‍مْ بِه ِ‍ِ‍‌ لَعَلَّكُمْ تَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ
Ćумма 'Ӓтайнӓ Мӱсá Ал-Китӓба Тамӓмӓан `Алá Ал-Лаҙӥ 'Ахсана Ұа Тафҫӥлӓан Ликулли Шай'ин Ұа Һудáан Ұа Рахматан Ла`аллаһум БилиқӓРаббиһим Йу'уминӱна 006-154 Сонан соң Мұса (Ғ.С.) ға игілік істегенге; толық, әр нәрсені айыратын, жетекшілік ететін мәрхамет түрінде Кітап бердік. Олар Раббыларына жолығуға иман келтірер. ثُ‍‍مَّ ‌آتَيْنَا‌ مُوسَى‌ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ تَمَاما ‌ ً‌ عَلَى‌ ‌الَّذِي ‌أَحْسَنَ ‌وَتَفْ‍‍صِ‍‍يلا‌ ً‌ لِكُلِّ شَيْء‌ٍ‌ ‌وَهُد‌ى ‌ ً‌ ‌وَ‌‍رَحْمَة ً‌ لَعَلَّهُ‍‍مْ بِلِ‍‍قَ‍‍ا‌ءِ‌ ‌‍رَبِّهِمْ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ
Ұа Һаҙӓ Китӓбун 'Анзалнӓһу Мубӓракун Фа Аттаби`ӱһу Ұа Аттақӱ Ла`аллакум Турхамӱна 006-155 Осы (Құран) біз түсірген мүбарак Кітап. Енді соған еріңдер әрі сақсыныңдар. Мәрхаметке бөленерсіңдер. وَهَذَ‌ا‌ كِت‍‍َ‍ابٌ ‌أَن‍‍زَلْن‍‍َ‍اه ُ‌ مُبَا‌‍رَك ‍ٌ‌ فَ‍‍اتَّبِع‍‍ُ‍وه ُ‌ ‌وَ‌اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ لَعَلَّكُمْ تُرْحَم‍‍ُ‍ونَ
н Тақӱлӱннамӓнзила Ал-Китӓбу `Алá Ҭӓ'ифатайни Мин Қаблинӓ Ұа 'Ин Куннӓ `Ан Дирӓсатиһим Лағӓфилӥна 006-156 «Шынайы түрде бізден бұрыңғы (Яһуди, Христиан) екі топқа Кітап түсірілді де біз олардың оқығандарынан мүлде хабарсызбыз» дерсіңдер (деп.) أَنْ تَ‍‍قُ‍‍ولُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ‍‍مَ‍‍ا‌ ‌أُن‍‍زِلَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابُ عَلَى‌ طَ‍‍ائِفَتَيْنِ مِ‍‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِنَا‌ ‌وَ‌إِنْ كُ‍‍نَّ‍‍ا‌ عَ‍‍نْ ‌دِ‌‍رَ‌اسَتِهِمْ لَ‍‍غَ‍‍افِل‍‍ِ‍ي‍‍نَ
'Аұ Тақӱлӱ Лаұ 'Аннӓнзила `Алайнӓ Ал-Китӓбу Лакуннӓ 'Аһдá Минһум ۚ Фақад Җӓ'акум Баййинатун Мин Раббикум Ұа Һудáан Ұа Рахматун ۚ Фаман 'Аžламу Мимман Каҙҙаба Би'ӓйӓти Ал-Лаһи Ұа Ҫадафа `Анһӓ ۗ Санаҗзӥ Ал-Лаҙӥна Йаҫдифӱна `Ан 'Ӓйӓтинӓ Сӱ Ал-`Аҙӓби Бимӓ Кӓнӱ Йаҫдифӱна 006-157 Немесе: «Бізге Кітап түсірілсе, олардан көрі тағы тура жолда болар едік» дерсіңдер деп. Расында сендерге Раббыларыңнан бір ашық дәлел, тура жол, мәрхамет те келді. Енді Алланың аяттарын өтірік деп олардан жүз бұрғаннан кім залымырақ? Аяттарымыздан бас тартқандарды бас тартулары себепті жаман қинаумен жазалаймыз. أَ‌وْ‌ تَ‍‍قُ‍‍ولُو‌ا‌ لَوْ‌ ‌أَنَّ‍‍ا‌ ‌أُ‌ن‍‍زِلَ عَلَيْنَا‌ ‌الْكِت‍‍َ‍ابُ لَكُ‍‍نَّ‍‍ا‌ ‌أَهْدَ‌ى‌ مِنْهُمْ ۚ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَكُ‍‍مْ بَيِّنَةٌ‌ مِ‍‍نْ ‌‍رَبِّكُمْ ‌وَهُد‌ى‌‌ ً‌ ‌وَ‌‍رَحْمَة‌‍ٌۚ فَمَنْ ‌أَ‍‍ظْ‍‍لَمُ مِ‍‍مَّ‍‍‌‍نْ كَذَّبَ بِآي‍‍َ‍اتِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَ‍‍صَ‍‍دَفَ عَنْهَا‌ ۗ سَنَ‍‍جْ‍‍زِي ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَ‍‍صْ‍‍دِف‍‍ُ‍ونَ عَ‍‌‍نْ ‌آيَاتِنَا‌ س‍‍ُ‍و‌ءَ‌ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابِ بِمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَ‍‍صْ‍‍دِف‍‍ُ‍ونَ
Һал Йанžурӱна 'Иллӓн Та'тийаһуму Ал-Малӓ'икату 'Аұ Йа'тийа Раббука 'Аұ Йа'тийа Ба`đу 'Ӓйӓти Раббика ۗ Йаұма Йа'тӥ Ба`đу 'Ӓйӓти Раббика Лӓ Йанфа`у Нафсӓан 'Ӥмӓнуһӓ Лам Такун 'Ӓманат Мин Қаблу 'Аұ Касабат Фӥ 'Ӥмӓниһӓ Ҳайрӓан ۗ Қул Антаžирӱннӓ Мунтаžирӱна 006-158 Олар, өздеріне періштелердің келуін, немесе Раббыңның келуін, не Раббыңның кей белгілерінің келуін ғана күте ме? Раббыңның белгілерінен кейі келген күні, бұрыннан иман келтірмеген немесе сенімі бойынша бір қайыр істемеген біреудің иманы пайда бермейді. (Мұхаммед Ғ.С.): «Күтіңдер, шәксіз күтеміз» де. هَلْ يَ‍‌‍ن‍‍ظُ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ ‌إِلاَّ‌ ‌أَ‌نْ تَأْتِيَهُمُ ‌الْمَلاَئِكَةُ ‌أَ‌وْ‌ يَأْتِيَ ‌‍رَبُّكَ ‌أَ‌وْ‌ يَأْتِيَ بَعْ‍‍ضُ ‌آي‍‍َ‍اتِ ‌‍رَبِّكَ ۗ يَوْمَ يَأْتِي بَعْ‍‍ضُ ‌آي‍‍َ‍اتِ ‌‍رَبِّكَ لاَ‌ يَ‍‌‍ن‍‍فَعُ نَفْسا‌‌ ً‌ ‌إِيمَانُهَا‌ لَمْ تَكُ‍‌‍نْ ‌آمَنَتْ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ ‌أَ‌وْ‌ كَسَبَتْ فِ‍‍ي ‌إِيمَانِهَا‌ خَ‍‍يْر‌ا‌‌ ًۗ قُ‍‍لْ ‌ان‍‍تَ‍‍ظِ‍‍رُ‌و‌ا‌ ‌إِنَّ‍‍ا‌ مُ‍‌‍ن‍‍تَ‍‍ظِ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ
нна Ал-Лаҙӥна Фаррақӱ Дӥнаһум Ұа Кӓнӱ Шийа`ӓан Ласта Минһум Фӥ Шай'ин ۚннамӓмруһум 'Илá Ал-Лаһи Ćумма Йунабби'уһум Бимӓ Кӓнӱ Йаф`алӱна 006-159 Күдіксіз діндерінде бөлініп, топтарға айрылғандармен ешбір байланысың жоқ. Сөзсіз олардың ісі Аллаға тән. Кейін оларға істеген істерін түсіндіреді. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ فَ‍رَّ‍قُ‍‍و‌ا‌ ‌دِينَهُمْ ‌وَكَانُو‌ا‌ شِيَعا‌‌ ً‌ لَسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْء‌‌ٍۚ ‌إِنَّ‍‍مَ‍‍ا‌ ‌أَمْرُهُمْ ‌إِلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ ثُ‍‍مَّ يُنَبِّئُهُ‍‍مْ بِمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَفْعَل‍‍ُ‍ونَ
Ман Җӓ'а Бил-Хасанати Фалаһу `Ашрумćӓлиһӓ ۖ Ұа Ман Җӓ'а Бис-Саййи'ати Фалӓ Йуҗзá 'Иллӓ Миćлаһӓ Ұа Һум Лӓ Йуžламӱна 006-160 Кім бір жақсылық келтірсе, оған сондай он есе бар. Және біреу бір жамандық істесе, сондай-ақ қана жаза беріледі де олар зұлымдыққа ұшыратылмайды. مَ‍‌‍نْ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ بِ‍الْحَسَنَةِ فَلَه ُ‌ عَشْرُ‌ ‌أَمْثَالِهَا‌ ۖ ‌وَمَ‍‌‍نْ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ بِ‍ال‍‍سَّيِّئَةِ فَلاَ‌ يُ‍‍جْ‍‍زَ‌ى‌ ‌إِلاَّ‌ مِثْلَهَا‌ ‌وَهُمْ لاَ‌ يُ‍‍ظْ‍‍لَم‍‍ُ‍ونَ
Қул 'Иннанӥ Һадӓнӥ Раббӥ 'Илá Ҫирӓҭин Мустақӥмин Дӥнӓан Қийамӓан Миллата 'Ибрӓһӥма Ханӥфӓан ۚ Ұа Мӓ Кӓна Мина Ал-Мушрикӥна 006-161 «Шынында Раббым мені тура дінге, Ыбырайым (Ғ.С.) ның нағыз жолына салды. Ол ортақ қосушылардан емес еді» де. قُ‍‍لْ ‌إِنَّ‍‍نِي هَدَ‌انِي ‌‍رَبِّ‍‍ي ‌إِلَى‌ صِ‍رَ‍‌اطٍ‌ مُسْتَ‍‍قِ‍‍ي‍‍م‌‍ٍ‌ ‌دِينا‌‌ ًقِ‍‍يَما‌‌ ً‌ مِلَّةَ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ حَنِيفا‌‌ ًۚ ‌وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ مِنَ ‌الْمُشْ‍‍رِك‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қул 'Инна Ҫалӓтӥ Ұа Нусукӥ Ұа Махйӓйа Ұа Мамӓтӥ Лиллаһи Рабби Ал-`Ӓламӥна 006-162 «Намазым, құлшылығым, тіршілігім және өлімім бүкіл әлемнің Раббы Алла үшін» де. قُ‍‍لْ ‌إِنَّ صَ‍‍لاَتِي ‌وَنُسُكِي ‌وَمَحْي‍‍َ‍ايَ ‌وَمَمَاتِي لِلَّهِ ‌‍رَبِّ ‌الْعَالَم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Лӓ Шарӥка Лаһу ۖ Ұа Биҙалика 'Умирту Ұа 'Анӓ 'Аұұалу Ал-Муслимӥна 006-163 «Оның серігі жоқ. Осылай бұйырылдым және мен бой ұсынушылардың алғашқысымын» де. لاَ‌ شَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍كَ لَه ُۖ ‌وَبِذَلِكَ ‌أُمِرْتُ ‌وَ‌أَنَ‍‍ا‌ ‌أَ‌وَّلُ ‌الْمُسْلِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қул 'Ағайра Ал-Лаһибғӥ Раббӓан Ұа Һуұа Раббу Кулли Шай'ин ۚ Ұа Лӓ Таксибу Куллу Нафсин 'Иллӓ `Алайһӓ ۚ Ұа Лӓ Тазиру Ұӓзиратун Ұизраҳрá ۚ Ćумма 'Илá Раббикум Марҗи`укум Файунабби'укум Бимӓ Кунтум Фӥһи Таҳталифӱна 006-164 «Ол әр нәрсенің Раббы бола тұра Алладан басқа Раб іздейін бе? Әрбіреудің істегені өзіне тән. Біреудің күнәсын біреу көтермейді. Сонан соң қайтар жерлерің Раббыларың. Сонда қайшылықта болған нәрселеріңді білдіреді» де. قُ‍‍لْ ‌أَ‍‍غَ‍‍يْ‍رَ‌ال‍‍لَّهِ ‌أَبْ‍‍‍‍غِ‍‍ي ‌‍رَبّا‌‌ ً‌ ‌وَهُوَ‌ ‌‍رَبُّ كُلِّ شَيْء‌ٍۚ ‌وَلاَ‌ تَكْسِبُ كُلُّ نَفْس‌‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ عَلَيْهَا‌ ۚ ‌وَلاَ‌ تَزِ‌ر‍ُ‍‌ ‌وَ‌ا‌زِ‌‍رَةٌ‌ ‌وِ‌زْ‌‍رَ‌ ‌أُ‍‍خْ‍رَ‌ى‌ ۚ ثُ‍‍مَّ ‌إِلَى‌ ‌‍رَبِّكُ‍‍مْ مَرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُ‍‍مْ بِمَا‌ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ ف‍‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ تَ‍‍خْ‍‍تَلِف‍‍ُ‍ونَ
Ұа Һуұа Ал-Лаҙӥ Җа`алакум Ҳалӓ'ифа Ал-'Арđи Ұа Рафа`а Ба`đакум Фаұқа Ба`đин Дараҗӓтин Лийаблуұакум Фӥ Мӓ 'Ӓтӓкум ۗнна Раббака Сарӥ Ал-`Иқӓби Ұа 'Иннаһу Лағафӱрун Рахӥмун 006-165 Ол сондай Алла, сендерді жердің халифалары етті. Сендерге берген нәрселерде, сынау үшін дәрежелерде біріңді-біріңнен жоғары көтерді. Күдіксіз Раббың, жедел жаза беруші және шынайы жарылқаушы, ерекше мейірімді. وَهُوَ‌ ‌الَّذِي جَعَلَكُمْ خَ‍‍لاَئِفَ ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌وَ‌‍رَفَعَ بَعْ‍‍ضَ‍‍كُمْ فَوْقَ بَعْ‍‍ضٍ‌ ‌دَ‌‍رَج‍‍َ‍ات‌‍ٍ‌ لِيَ‍‍بْ‍‍لُوَكُمْ فِي مَ‍‍ا‌ ‌آتَاكُمْ ۗ ‌إِنَّ ‌‍رَبَّكَ سَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍عُ ‌الْعِ‍‍قَ‍‍ابِ ‌وَ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ لَ‍‍غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَح‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Next Sūrah