7) Sūrat Al-'A`rāf |
Printed format | 7) سُورَة الأَعرَاف |
| Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter | Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ | |
| 'Алиф-Лӓм-Мӥм-Ҫӓд |
007-001 Әлиф Ләм Мим Сад. | أَلِف-لَام-مِيم-صَاد |
| Китӓбун 'Унзила 'Илайка Фалӓ Йакун Фӥ Ҫадрика Хараҗун Минһу Литунҙира Биһи Ұа Ҙикрá Лилму'уминӥна |
007-002 (Мұхаммед Ғ.С.) Бұл саған түсірілген бір Кітап. Сондықтан көңліңде кірбеңдік болмасын. Бұл арқылы ескертуің, мүміндерге үгіт үшін. | كِتَابٌ أُنزِلَ إِلَيْكَ فَلاَ يَكُنْ فِي صَدْرِكَ حَرَجٌ مِنْهُ لِتُنذِرَ بِه ِِ وَذِكْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ |
| Аттаби`ӱ Мӓ 'Унзила 'Илайкум Мин Раббикум Ұа Лӓ Таттаби`ӱ Мин Дӱниһи 'Аұлийӓ'а ۗ Қалӥлӓан Мӓ Таҙаккарӱна |
007-003 Раббыларыңнан сендерге түсірілгенге бой ұсыныңдар да Одан өзгені дос тұтып ілеспеңдер. Нендей аз ғана үгіт тыңдайсыңдар! | اتَّبِعُوا مَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ وَلاَ تَتَّبِعُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ ۗ قَلِيلا ً مَا تَذَكَّرُونَ |
| Ұа Кам Мин Қарйатин 'Аһлакнӓһӓ Фаҗӓ'аһӓ Ба'сунӓ Байӓтӓан 'Аұ Һум Қӓ'илӱна |
007-004 Қаншалаған кентті жоқ еттік. Сонда оларға азабымыз түнделетіп немесе түскі дем алыста келді. | وَكَمْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا فَجَاءَهَا بَأْسُنَا بَيَاتا ً أَوْ هُمْ قَائِلُونَ |
| Фамӓ Кӓна Да`ұӓһум 'Иҙ Җӓ'аһум Ба'сунӓ 'Иллӓ 'Ан Қӓлӱ 'Иннӓ Куннӓ Žӓлимӥна |
007-005 Оларға азабымыз келген сәтте: «Біз рас залымдар болдық» деп қана айғайлау болды. | فَمَا كَانَ دَعْوَاهُمْ إِذْ جَاءَهُمْ بَأْسُنَا إِلاَّ أَنْ قَالُوا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ |
| Фаланас'аланна Ал-Лаҙӥна 'Урсила 'Илайһим Ұа Ланас'аланна Ал-Мурсалӥна |
007-006 Өздеріне елші жіберілгендерді сұраққа тартамыз әрі елшілерді де сұраққа тартамыз. | فَلَنَسْأَلَنَّ الَّذِينَ أُرْسِلَ إِلَيْهِمْ وَلَنَسْأَلَنَّ الْمُرْسَلِينَ |
| Фаланақуҫҫанна `Алайһим Би`илмин ۖ Ұа Мӓ Куннӓ Ғӓ'ибӥна |
007-007 Әрине оларға біліп баян етеміз. Негізінде оларға жасырын емеспіз. | فَلَنَقُصَّنَّ عَلَيْهِمْ بِعِلْمٍ ۖ وَمَا كُنَّا غَائِبِينَ |
| Ұа Ал-Ұазну Йаұма'иҙин Ал-Хаққу ۚ Фаман Ćақулат Маұӓзӥнуһу Фа'ӱлӓ'ика Һуму Ал-Муфлихӱна |
007-008 Ол күнгі таразылау шындық. Сонда кімнің таразысы (жақсылықта) ауыр тартса, міне солар құтылушылар. | وَالْوَزْنُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ ۚ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُه ُ فَأُوْلَائِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ |
| Ұа Ман Ҳаффат Маұӓзӥнуһу Фа'ӱлӓ'ика Ал-Лаҙӥна Ҳасирӱ 'Анфусаһум Бимӓ Кӓнӱ Би'ӓйӓтинӓ Йаžлимӱна |
007-009 Және кімнің таразысы жеңіл тартса, аяттарымызға орынсыздық еткендіктері себепті зиян қылды. | وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُه ُ فَأُوْلَائِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ بِمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَظْلِمُونَ |
| Ұа Лақад Макканнӓкум Фӥ Ал-'Арđи Ұа Җа`алнӓ Лакум Фӥһӓ Ма`ӓйиша ۗ Қалӥлӓан Мӓ Ташкурӱна |
007-010 Расында сендерді жер жүзіне орналастырып өздеріңе онда күн көрістер жасадық. Нендей аз шүкір етесіңдер. | وَلَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ فِي الأَرْضِ وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ ۗ قَلِيلا ً مَا تَشْكُرُونَ |
| Ұа Лақад Ҳалақнӓкум Ćумма Ҫаұұарнӓкум Ćумма Қулнӓ Лилмалӓ'икати Асҗудӱ Ли'дама Фасаҗадӱ 'Иллӓ 'Иблӥса Лам Йакун Мина Ас-Сӓҗидӥна |
007-011 Расында сендерді жаратып сонан кейін бейнеледік. Сонан соң періштелерге: «Адамға сәжде қылыңдар!» дедік. Барлығы сәжде етті. Бірақ Ібіліс сәжде етпеді де сәжде етушілерден де болмады. | وَلَقَدْ خَلَقْنَاكُمْ ثُمَّ صَوَّرْنَاكُمْ ثُمَّ قُلْنَا لِلْمَلاَئِكَةِ اسْجُدُوا لِأدَمَ فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْلِيسَ لَمْ يَكُنْ مِنَ السَّاجِدِينَ |
| Қӓла Мӓ Мана`ака 'Аллӓ Тасҗуда 'Иҙ 'Амартука ۖ Қӓла 'Анӓ Ҳайрун Минһу Ҳалақтанӥ Мин Нӓрин Ұа Ҳалақтаһу Мин Ҭӥнин |
007-012 (Алла Ібіліске): «Саған, Мен әмір еткенде сені сәжде етуден не тыйды?» деді. Ол: «Мен одан артықпын. Мені оттан жаратып, оны балшықтан жараттың» деді. | قَالَ مَا مَنَعَكَ أَلاَّ تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُكَ ۖ قَالَ أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِي مِنْ نَارٍ وَخَلَقْتَه ُ مِنْ طِينٍ |
| Қӓла Фӓһбиҭ Минһӓ Фамӓ Йакӱну Лака 'Ан Татакаббара Фӥһӓ Фӓҳруҗ 'Иннака Мина Аҫ-Ҫӓғирӥна |
007-013 (Алла): «Онда ол жерден түс. Онда сенің менменсуіңе болмайды. Дереу шық, қор болушылардансың» деді. | قَالَ فَاهْبِطْ مِنْهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَنْ تَتَكَبَّرَ فِيهَا فَاخْرُجْ إِنَّكَ مِنَ الصَّاغِرِينَ |
| Қӓла 'Анžирнӥ 'Илá Йаұми Йуб`аćӱна |
007-014 (Ібіліс): «Қайта тірілетін күнге дейін мұрса бер» деді. | قَالَ أَنظِرْنِي إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ |
| Қӓла 'Иннака Мина Ал-Мунžарӥна |
007-015 (Алла): «Щынында мұрса берілгендерденсің» деді. | قَالَ إِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ |
| Қӓла Фабимӓ 'Ағұайтанӥ Ла'ақ`уданна Лаһум Ҫирӓҭака Ал-Мустақӥма |
007-016 (Ібіліс): «Ендеше, мені қаңғыртқаның себепті әлбетте мен де оларға қарсы Сенің тура жолыңда отырып аламын» деді. | قَالَ فَبِمَا أَغْوَيْتَنِي لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ |
| Ćумма Ла'ӓтийаннаһум Мин Байни 'Айдӥһим Ұа Мин Ҳалфиһим Ұа `Ан 'Аймӓниһим Ұа `Ан Шамӓ'илиһим ۖ Ұа Лӓ Таҗиду 'Акćараһум Шӓкирӥна |
007-017 «Сонан соң оларға алды-артына, оң-солынан келемін де олардың көбін шүкір етушілерден таппайсың» деді. | ثُمَّ لَآتِيَنَّهُمْ مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَانِهِمْ وَعَنْ شَمَائِلِهِمْ ۖ وَلاَ تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَاكِرِينَ |
| Қӓла Аҳруҗ Минһӓ Маҙ'ӱмӓан Мадхӱрӓан ۖ Ламан Таби`ака Минһум Ла'амла'анна Җаһаннама Минкум 'Аҗма`ӥна |
007-018 (Алла): «Қорланып қуылған түрде ол жерден шық. Әрине олардан кім саған ілессе, сендердің барлықтарыңмен тозақты толтырамын» деді. | قَالَ اخْرُجْ مِنْهَا مَذْءُوما ً مَدْحُورا ً ۖ لَمَنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْكُمْ أَجْمَعِينَ |
| Ұа Йӓ'ӓдаму Аскун 'Анта Ұа Заұҗука Ал-Җанната Факулӓ Мин Хайćу Ши'тумӓ Ұа Лӓ Тақрабӓ Һаҙиһи Аш-Шаҗарата Фатакӱнӓ Мина Аž-Žӓлимӥна |
007-019 (Алла): «Әй Адам! Сен және жұбайың жаннатқа орналас. Екеуің қалағандарыңша жеңдер. Алайда осы ағашқа жоламаңдар. Сонда залымдардан боласыңдар» | وَيَاآدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ فَكُلاَ مِنْ حَيْثُ شِئْتُمَا وَلاَ تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ |
| Фаұасұаса Лаһумӓ Аш-Шайҭӓну Лийубдийа Лаһумӓ Мӓ Ұӱрийа `Анһумӓ Мин Саұ'ӓтиһимӓ Ұа Қӓла Мӓ Наһӓкумӓ Раббукумӓ `Ан Һаҙиһи Аш-Шаҗарати 'Иллӓ 'Ан Такӱнӓ Малакайни 'Аұ Такӱнӓ Мина Ал-Ҳӓлидӥна |
007-020 Сонда шайтан, ол екеуінің ұятты жерлерінің ашылуы үшін азғырды да: «Раббыларың сендерді осы ағаштан, екеуің періште болып кетеді немесе мәңгі қалып қояды деп ғана тыйған» деді. | فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّيْطَانُ لِيُبْدِيَ لَهُمَا مَا وُورِيَ عَنْهُمَا مِنْ سَوْآتِهِمَا وَقَالَ مَا نَهَاكُمَا رَبُّكُمَا عَنْ هَذِهِ الشَّجَرَةِ إِلاَّ أَنْ تَكُونَا مَلَكَيْنِ أَوْ تَكُونَا مِنَ الْخَالِدِينَ |
| Ұа Қӓсамаһумӓ 'Иннӥ Лакумӓ Ламина Ан-Нӓҫихӥна |
007-021 Және: «Шынында мен екеуіңді үгіттеушілерденмін» деп ант ішті. | وَقَاسَمَهُمَا إِنِّي لَكُمَا لَمِنَ النَّاصِحِينَ |
| Фадаллӓһумӓ Биғурӱрин ۚ Фаламмӓ Ҙӓқӓ Аш-Шаҗарата Бадат Лаһумӓ Саұ'ӓтуһумӓ Ұа Ҭафиқӓ Йаҳҫифӓни `Алайһимӓ Мин Ұарақи Ал-Җаннати ۖ Ұа Нӓдӓһумӓ Раббуһумӓ 'Алам 'Анһакумӓ `Ан Тилкумӓ Аш-Шаҗарати Ұа 'Ақул Лакумӓ 'Инна Аш-Шайҭӓна Лакумӓ `Адӱұун Мубӥнун |
007-022 Сөйтіп екеуін алдап түсірді. Сонда екеуі ағаштан татқан сәтте, ұятты жерлері ашылып кетті. Екеуі жаннат жапырақтарынан үстеріне жапсыра бастады. Раббылары екеуіне: «Екеулеріңді осы ағаштан тыймап па едім? Расында шайтан сендерге ашық дұшпан демеп пе едім?»,- деп дабыстады. | فَدَلاَّهُمَا بِغُرُورٍ ۚ فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ ۖ وَنَادَاهُمَا رَبُّهُمَا أَلَمْ أَنْهَكُمَا عَنْ تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَأَقُلْ لَكُمَا إِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمَا عَدُوٌّ مُبِينٌ |
| Қӓлӓ Раббанӓ Žаламнӓ 'Анфусанӓ Ұа 'Ин Лам Тағфир Ланӓ Ұа Тархамнӓ Ланакӱнанна Мина Ал-Ҳӓсирӥна |
007-023 (Адам ата мен Хауа ана): «Раббымыз, біз өзімізге кесір істедік. Егер Сен бізді жарылқап, мәрхамет етпесең әлбетте зиян етушілерден боламыз» деді. | قَالاَ رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ |
| Қӓла Аһбиҭӱ Ба`đукум Либа`đин `Адӱұун ۖ Ұа Лакум Фӥ Ал-'Арđи Мустақаррун Ұа Матӓ`ун 'Илá Хӥнин |
007-024 (Алла): «(Жаннаттан) бір-біріңе дұшпан болып түсіңдер. Сендерге жер жүзінде бір мерзімге дейін тұрақ және пайдалану бар» деді. | قَالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ۖ وَلَكُمْ فِي الأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَى حِينٍ |
| Қӓла Фӥһӓ Тахйаұна Ұа Фӥһӓ Тамӱтӱна Ұа Минһӓ Туҳраҗӱна |
007-025 «Ол жерде тіршілік етесіңдер де, ол жерде өлесіңдер. Және ол жерден қайта шығарыласыңдар» деді. | قَالَ فِيهَا تَحْيَوْنَ وَفِيهَا تَمُوتُونَ وَمِنْهَا تُخْرَجُونَ |
| Йӓ Банӥ 'Ӓдама Қад 'Анзалнӓ `Алайкум Либӓсӓан Йуұӓрӥ Саұ''ӓтикум Ұа Рӥшӓан ۖ Ұа Либӓсу Ат-Тақұá Ҙӓлика Ҳайрун ۚ Ҙӓлика Мин 'Ӓйӓ Ти Ал-Лаһи Ла`аллаһум Йаҙҙаккарӱна |
007-026 Әй адам баласы! Ұятты жерлеріңді жабу үшін киім және сәндік-бұйым түсірдік. Негізінде тақуалық киімі жақсы. Солар Алланың белгілері. Әрине түсінерсіңдер. | يَابَنِي آدَمَ قَدْ أَنزَلْنَا عَلَيْكُمْ لِبَاسا ً يُوَارِي سَوْءآتِكُمْ وَرِيشا ً وَلِبَاسُ ۖ التَّقْوَى ذَلِكَ خَيْرٌ ذَلِكَ ۚ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ |
| Йӓ Банӥ 'Ӓдама Лӓ Йафтинаннакуму Аш-Шайҭӓну Камӓ 'Аҳраҗа 'Абаұайкум Мина Ал-Җаннати Йанзи`у `Анһумӓ Либӓсаһумӓ Лийурийаһумӓ Саұ''ӓтиһимӓ ۗ 'Иннаһу Йарӓкум Һуұа Ұа Қабӥлуһу Мин Хайćу Лӓ Тараұнаһум ۗ 'Иннӓ Җа`алнӓ Аш-Шайӓ Ҭӥна 'Аұлийӓ 'А Лиллаҙӥна Лӓ Йу'уминӱна |
007-027 Әй адам баласы! Шайтан, ата-аналарыңның ұятты жерлерін көрсету үшін киімдерін шешіп, жаннаттан шығарған сияқты сендерге де сұмдық жасамасын. Өйткені, ол және оның сыбайластары, сендер оларды көрмеген жерден көреді. Шайтандарды иман келтірмейтіндерге дос қылдық. | يَابَنِي آدَمَ لاَ يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُمْ مِنَ الْجَنَّةِ يَنزِعُ عَنْهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوْءآتِهِمَا إِنَّه ُ ۗ يَرَاكُمْ هُوَ وَقَبِيلُه ُ مِنْ حَيْثُ لاَ تَرَوْنَهُمْ إِنَّا ۗ جَعَلْنَا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ لِلَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ |
| Ұа 'Иҙӓ Фа`алӱ Фӓхишатан Қӓлӱ Ұаҗаднӓ `Алайһӓ 'Ӓбӓ'анӓ Ұа Аллӓһу 'Амаранӓ Биһӓ ۗ Қул 'Инна Ал-Лаһа Лӓ Йа'муру Бил-Фахшӓ'и ۖ 'Атақӱлӱна `Алá Ал-Лаһи Мӓ Лӓ Та`ламӱна |
007-028 Олар қашан бір арсыздық істесе: «Аталарымызды осы жолда таптық, мұны бізге Алла бұйырды» деді. (Мұхаммед Ғ.С.): «Шынында Алла арсыздыққа бұйырмайды. Аллаға білмеген нәрселеріңді айтасыңдар ма?»,- де. | وَإِذَا فَعَلُوا فَاحِشَة ً قَالُوا وَجَدْنَا عَلَيْهَا آبَاءَنَا وَاللَّهُ أَمَرَنَا بِهَا ۗ قُلْ إِنَّ اللَّهَ لاَ يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ ۖ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ |
| Қул 'Амара Раббӥ Бил-Қисҭи ۖ Ұа 'Ақӥмӱ Ұуҗӱһакум `Инда Кулли Масҗидин Ұа Ад`ӱһу Муҳлиҫӥна Лаһу Ад-Дӥна ۚ Камӓ Бада'акум Та`ӱдӱна |
007-029 (Мұхаммед Ғ.С.): «Раббым әділдікті бұйырды. Әрбір құлшылық орнында бет алыстарыңды туралап, діндеріңді Аллаға арнап отырып, Одан тілеңдер. Сендер бастапқы жаратқанындай және Оған қайтасыңдар» де. | قُلْ أَمَرَ رَبِّي بِالْقِسْطِ ۖ وَأَقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَادْعُوه ُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ ۚ كَمَا بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ |
| Фарӥқӓан Һадá Ұа Фарӥқӓан Хаққа `Алайһиму Аđ-Đалӓлату ۗ 'Иннаһуму Аттаҳаҙӱ Аш-Шайӓҭӥна 'Аұлийӓ'а Мин Дӱни Ал-Лаһи Ұа Йахсабӱна 'Аннаһум Муһтадӱна |
007-030 (Алла, адам баласының) бір тобын тура жолға салды. Және бір тобы да адасуға тиісті болды. Өйткені олар, Алладан өзге шайтандарды дос тұтты да олар өздерін тура жолдамыз деп есептеді. | فَرِيقا ً هَدَى وَفَرِيقا ً حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلاَلَةُ ۗ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ |
| Йӓ Банӥ 'Ӓдама Ҳуҙӱ Зӥнатакум `Инда Кулли Масҗидин Ұа Кулӱ Ұа Ашрабӱ Ұа Лӓ Тусрифӱ ۚ 'Иннаһу Лӓ Йухиббу Ал-Мусрифӥна |
007-031 Әй адам балалары! Әрбір құлшылық орнында зейнеттеріңді алыңдар (киініңдер). Және жеңдер, ішіңдер де ысырап етпеңдер. Күдіксіз Алла ысырап етушілерді сүймейді. | يَابَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَكُلُوا وَاشْرَبُوا وَلاَ تُسْرِفُوا إِنَّهُ ۚ لاَ يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ |
| Қул Ман Харрама Зӥната Ал-Лаһи Аллатӥ 'Аҳраҗа Ли`ибӓдиһи Ұа Аҭ-Ҭаййибӓти Мина Ар-Ризқи ۚ Қул Һийа Лиллаҙӥна 'Ӓманӱ Фӥ Ал-Хайӓати Ад-Дунйӓ Ҳӓлиҫатан Йаұма Ал-Қийӓмати ۗ Каҙӓлика Нуфаҫҫилу Ал-'Ӓйӓти Лиқаұмин Йа`ламӱна |
007-032 (Мұхаммед Ғ.С.): «Алланың құлдарына көркем етіп шығарған нәрсесін (киімін) және берген жақсы несібелерін кім арам етті» де. «Бұл несібе дүние тіршілігінде иман келтіргендер үшін. (Алайда кәпірлер де ортақ) Қиямет күні мүміндерге ғана» де. Білген елге аяттарды өстіп түсіндіреміз. | قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبَادِه ِِ وَالطَّيِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ ۚ قُلْ هِيَ لِلَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا خَالِصَة ً يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ كَذَلِكَ نُفَصِّلُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ |
| Қул 'Иннамӓ Харрама Раббийа Ал-Фаұӓхиша Мӓ Žаһара Минһӓ Ұа Мӓ Баҭана Ұа Ал-'Иćма Ұа Ал-Бағйа Биғайри Ал-Хаққи Ұа 'Ан Тушрикӱ Бил-Лаһи Мӓ Лам Йуназзил Биһи Сулҭӓнӓан Ұа 'Ан Тақӱлӱ `Алá Ал-Лаһи Мӓ Лӓ Та`ламӱна |
007-033 «Күдіксіз Раббым, арсыздықтарды, Оның көрнеу, көмесін, күнәны, орынсыз озбырлықты, оған байланысты ешбір дәлел түсірілмеген нәрсені Аллаға серік қосуларыңды және білмейтін нәрселеріңді Аллаға қарсы сөйлеулеріңді арам қылды» де (Мұхаммед Ғ.С.). | قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّيَ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَالإِثْمَ وَالْبَغْيَ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَأَنْ تُشْرِكُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِه ِِ سُلْطَانا ً وَأَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ |
| Ұа Ликулли 'Умматин 'Аҗалун ۖ Фа'иҙӓ Җӓ'а 'Аҗалуһум Лӓ Йаста'ҳирӱна Сӓ`атан ۖ Ұа Лӓ Йастақдимӱна |
007-034 Әр әлеуметтің белгілі бір мерзімі бар. Олар, сол мерзімі келген сәтте, бір дем кешікпейді де ілгерлемейді. | وَلِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لاَ يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَة ً ۖ وَلاَ يَسْتَقْدِمُونَ |
| Йӓ Банӥ 'Ӓдама 'Иммӓ Йа'тийаннакум Русулун Минкум Йақуҫҫӱна `Алайкум 'Ӓйӓ ۙ Тӥ Фамани Аттақá Ұа 'Аҫлаха Фалӓ Ҳаұфун `Алайһим Ұа Лӓ Һум Йахзанӱна |
007-035 Әй адам балалары! Егер сендерге іштеріңнен өздеріңе аяттарымды түсіндіретін елшілер келсе, сонда біреу сақсынып, өзін түзелтсе, оларға бір қорқу да жоқ әрі олар қайғырмайды. | يَابَنِي آدَمَ إِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي فَمَنِ ۙ اتَّقَى وَأَصْلَحَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ |
| Ұа Ал-Лаҙӥна Каҙҙабӱ Би'ӓйӓтинӓ Ұа Астакбарӱ `Анһӓ 'Ӱлӓ'ика 'Аҫхӓбу Ан-Нӓри ۖ Һум Фӥһӓ Ҳӓлидӱна |
007-036 Сондай аяттарымызды өтірік дегендер, өздерін одан зор санағандар, солар, тозақтық. Олар онда ұдайы қалушылар. | وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَاسْتَكْبَرُوا عَنْهَا أُوْلَائِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ |
| Фаман 'Аžламу Миммани Афтарá `Алá Ал-Лаһи Каҙибӓан 'Аұ Каҙҙаба Би'ӓйӓтиһи ۚ 'Ӱлӓ'ика Йанӓлуһум Наҫӥбуһум Мина Ал-Китӓби ۖ Хаттá 'Иҙӓ Җӓ'ат/һум Русулунӓ Йатаұаффаұнаһум Қӓлӱ 'Айна Мӓ Кунтум Тад`ӱна Мин Дӱни Ал-Лаһи ۖ Қӓлӱ Đаллӱ `Аннӓ Ұа Шаһидӱ `Алá 'Анфусиһим 'Аннаһум Кӓнӱ Кӓфирӥна |
007-037 Алланы өтірік қаралаған немесе Оның аяттарын жасынға шығарған біреуден кім залымырақ? Олар Кітаптағы тиесілеріне қауышады. Ақыр елшілеріміз олардың жандарын алуға келіп: «Алладан өзге сиынатындарың қайда?»,- дегенде: «Олар бізден ғайып болды» деп, өздерінің қарсы болғандықтарына өздері айғақ болды. | فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبا ً أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ ۚ أُوْلَائِكَ يَنَالُهُمْ نَصِيبُهُمْ مِنَ الْكِتَابِ ۖ حَتَّى إِذَا جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا يَتَوَفَّوْنَهُمْ قَالُوا أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ۖ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا وَشَهِدُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ |
| Қӓла Адҳулӱ Фӥ 'Умамин Қад Ҳалат Мин Қабликум Мина Ал-Җинни Ұа Ал-'Инси Фӥ Ан-Нӓри ۖ Кулламӓ Даҳалат 'Умматун Ла`анат 'Уҳтаһӓ ۖ Хаттá 'Иҙӓ Аддӓракӱ Фӥһӓ Җамӥ`ӓан Қӓлат 'Уҳрӓһум Ли'ұлӓһум Раббанӓ Һӓ'уулӓ' 'Аđаллӱнӓ Фа'ӓтиһим `Аҙӓбӓан Đи`фӓан Мина Ан-Нӓри ۖ Қӓла Ликуллин Đи`фун Ұа Лакин Лӓ Та`ламӱна |
007-038 (Алла қияметте оларға): «Сендерден бұрыңғы өткен, тозақтағы жын және адамдар тобының ішіне кіріңдер» дейді. Әр топ тозаққа кірген сәтте, өз туысын (алдыңғы жолдасын) қарғайды. Барлығы онда жиналғанда, артқылары, алдындағыларына: «Раббымыз! Осылар бізді адастырған. Сондықтан оларға тозақ отынан екі есе азап бер» дейді. (Алла): «Әркімге екі есе азап бар. Бірақ сендер білмейсіңдер» дейді. | قَالَ ادْخُلُوا فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِكُمْ مِنَ الْجِنِّ وَالإِنسِ فِي النَّارِ ۖ كُلَّمَا دَخَلَتْ أُمَّة ٌ لَعَنَتْ أُخْتَهَا ۖ حَتَّى إِذَا ادَّارَكُوا فِيهَا جَمِيعا ً قَالَتْ أُخْرَاهُمْ لِأولاَهُمْ رَبَّنَا هَاؤُلاَء أَضَلُّونَا فَآتِهِمْ عَذَابا ً ضِعْفا ً مِنَ النَّارِ ۖ قَالَ لِكُلٍّ ضِعْفٌ وَلَكِنْ لاَ تَعْلَمُونَ |
| Ұа Қӓлат 'Ӱлӓһум Ли'ҳрӓһум Фамӓ Кӓна Лакум `Алайнӓ Мин Фаđлин Фаҙӱқӱ Ал-`Аҙӓба Бимӓ Кунтум Таксибӱна |
007-039 Және олардың алдынғылары, артқыларына: «Сендердің бізге бір артықшылықтарың жоқ. Ендеше істегендеріңнің азабын татыңдар» дейді. | وَقَالَتْ أُولاَهُمْ لِأخْرَاهُمْ فَمَا كَانَ لَكُمْ عَلَيْنَا مِنْ فَضْل ٍ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ |
| 'Инна Ал-Лаҙӥна Каҙҙабӱ Би'ӓйӓтинӓ Ұа Астакбарӱ `Анһӓ Лӓ Туфаттаху Лаһум 'Абұӓбу Ас-Самӓ'и Ұа Лӓ Йадҳулӱна Ал-Җанната Хаттá Йалиҗа Ал-Җамалу Фӥ Самми Ал-Ҳийӓҭи ۚ Ұа Каҙалика Наҗзӥ Ал-Муҗримӥна |
007-040 Күдіксіз аяттарымызды жасынға айналдырып, одан өздерін жоғары көргендерге көктің есіктері ашылмайды.. Және олар түйе иненің көзінен өткенге дейін жұмаққа кірмейді. Күнәкарларды өстіп жазаландырамыз. | إِنَّ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَاسْتَكْبَرُوا عَنْهَا لاَ تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَلاَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّى يَلِجَ الْجَمَلُ فِي سَمِّ الْخِيَاطِ ۚ وَكَذَلِكَ نَجْزِي الْمُجْرِمِينَ |
| Лаһум Мин Җаһаннама Миһӓдун Ұа Мин Фаұқиһим Ғаұӓшин ۚ Ұа Каҙалика Наҗзӥ Аž-Žӓлимӥна |
007-041 Оларға жаһаннамда төсек және үстерінде жамылғылар бар. Залымдарға осылайша жаза береміз. | لَهُمْ مِنْ جَهَنَّمَ مِهَادٌ وَمِنْ فَوْقِهِمْ غَوَاشٍ ۚ وَكَذَلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ |
| Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти Лӓ Нукаллифу Нафсӓан 'Иллӓ Ұус`аһӓ 'Ӱлӓ'ика 'Аҫхӓбу Ал-Җаннати ۖ Һум Фӥһӓ Ҳӓлидӱна |
007-042 Және иман келтіріп, ізгі іс істегендер, негізінде біреуге шамасы келетінді ғана жүктейміз. Солар жаннаттық. Олар онда мәңгі қалушы. | وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لاَ نُكَلِّفُ نَفْسا ً إِلاَّ وُسْعَهَا أُوْلَائِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ |
| Ұа Наза`нӓ Мӓ Фӥ Ҫудӱриһим Мин Ғиллин Таҗрӥ Мин Тахтиһиму Ал-'Анһӓру ۖ Ұа Қӓлӱ Ал-Хамду Лиллаһи Ал-Лаҙӥ Һадӓнӓ Лиһаҙӓ Ұа Мӓ Куннӓ Линаһтадийа Лаұлӓ 'Ан Һадӓнӓ Ал-Лаһу ۖ Лақад Җӓ'ат Русулу Раббинӓ Бил-Хаққи ۖ Ұа Нӱдӱ 'Ан Тилкуму Ал-Җаннату 'Ӱриćтумӱһӓ Бимӓ Кунтум Та`малӱна |
007-043 Олардың көңілдерінен кірбеңдікті шығарамыз, астарынан өзендер ағады. Олар: «Барлық мақтау бізді осы тура жолға салған Аллаға тән. Егер Алла бізді тура жолға салмаса еді, тура жолды таба алмайтын едік. Расында Раббымыздың елшілері, шындықты келтірген еді » дейді. Және оларға: «Міне амалдарың себепті мұрагері болған жұмақтарың осы» делінген түрде дабысталады. | وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمُ الأَنْهَارُ ۖ وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلاَ أَنْ هَدَانَا اللَّهُ ۖ لَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ ۖ وَنُودُوا أَنْ تِلْكُمُ الْجَنَّةُ أُورِثْتُمُوهَا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ |
| Ұа Нӓдá 'Аҫхӓбу Ал-Җаннати 'Аҫхӓба Ан-Нӓри 'Ан Қад Ұаҗаднӓ Мӓ Ұа`аданӓ Раббунӓ Хаққӓан Фаһал Ұаҗадтум Мӓ Ұа`ада Раббукум Хаққӓан ۖ Қӓлӱ На`ам ۚ Фа'аҙҙана Му'уаҙҙинун Байнаһум 'Ан Ла`нату Ал-Лаһи `Алá Аž-Žӓлимӥна |
007-044 Жұмақтағылар, тозақтағыларға: «Раббымыздың бізге уәде еткенін тура таптық. Сендер де Раббыларыңның уәде еткенін тура таптыңдар ма?»,- деп айғайлайды. (Олар): «Әрине» дейді. Сонда олардың араларында бір айғайшы: «Алланың қарғысы залымдарға» деп айғайлайды. | وَنَادَى أَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابَ النَّارِ أَنْ قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقّا ً فَهَلْ وَجَدْتُمْ مَا وَعَدَ رَبُّكُمْ حَقّا ً ۖ قَالُوا نَعَمْ ۚ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَيْنَهُمْ أَنْ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ |
| Ал-Лаҙӥна Йаҫуддӱна `Ан Сабӥли Ал-Лаһи Ұа Йабғӱнаһӓ `Иұаҗӓан Ұа Һум Бил-'Ӓҳирати Кӓфирӱна |
007-045 Олар, Алланың жолынан тосып, онда бір қисықтық іздейді. Және олар ақыретке де қарсы болушылар. | الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجا ً وَهُمْ بِالآخِرَةِ كَافِرُونَ |
| Ұа Байнаһумӓ Хиҗӓбун ۚ Ұа `Алá Ал-'А`рӓфи Риҗӓлун Йа`рифӱна Куллӓан Бисӥмӓһум ۚ Ұа Нӓдаұ 'Аҫхӓба Ал-Җаннати 'Ан Салӓмун `Алайкум ۚ Лам Йадҳулӱһӓ Ұа Һум Йаҭма`ӱна |
007-046 (Жұмақтағылар мен тозақтағылардың) арасында далда бар. Және «Ағраф» делінген жоғары орында екі жақтағыларды да әлпеттерінен танитын біреулер бар. Бұлар: «Сендерге сәлем» деп жаннаттағыларға айғайлайды. Бұлар әлі жаннатқа кірмеген, үміт ететіндер. | وَبَيْنَهُمَا حِجَابٌ ۚ وَعَلَى الأَعرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلاّ ً بِسِيمَاهُمْ ۚ وَنَادَوْا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ سَلاَمٌ عَلَيْكُمْ ۚ لَمْ يَدْخُلُوهَا وَهُمْ يَطْمَعُونَ |
| Ұа 'Иҙӓ Ҫурифат 'Абҫӓруһум Тилқӓ'а 'Аҫхӓби Ан-Нӓри Қӓлӱ Раббанӓ Лӓ Таҗ`алнӓ Ма`а Ал-Қаұми Аž-Žӓлимӥна |
007-047 Қашан олардың көздері тозақтықтар жаққа бұрылса: «Раббымыз! Бізді залым елмен бірге қыла көрме!»,- дейді. | وَإِذَا صُرِفَتْ أَبْصَارُهُمْ تِلْقَاءَ أَصْحَابِ النَّارِ قَالُوا رَبَّنَا لاَ تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ |
| Ұа Нӓдá 'Аҫхӓбу Ал-'А`рӓфи Риҗӓлӓан Йа`рифӱнаһум Бисӥмӓһум Қӓлӱ Мӓ 'Ағнá `Анкум Җам`укум Ұа Мӓ Кунтум Тастакбирӱна |
007-048 Ағрафтағылар тозақтағы әлпеттерінен танығандарға: «Сендерге көптіктерің және менмендіктерің пайда бермеді ме?»,- деп айғайлайды. | وَنَادَى أَصْحَابُ الأَعرَافِ رِجَالا ً يَعْرِفُونَهُمْ بِسِيمَاهُمْ قَالُوا مَا أَغْنَى عَنْكُمْ جَمْعُكُمْ وَمَا كُنتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ |
| 'Аһӓ'уулӓ' Ал-Лаҙӥна 'Ақсамтум Лӓ Йанӓлуһуму Ал-Лаһу Бирахматин ۚ Адҳулӱ Ал-Җанната Лӓ Ҳаұфун `Алайкум Ұа Лӓ 'Антум Тахзанӱна |
007-049 (Оларға жұмақтағыларды көрсетіп:) “Бұларға Алланың рахметі тимейді деп, ант ішкен адамдарың емес пе? Жұмаққа кіріңдер. Сендерге қорқыныш жоқ әрі сендер қайғырмайсыңдар” (делінеді). | أَهَاؤُلاَء الَّذِينَ أَقْسَمْتُمْ لاَ يَنَالُهُمُ اللَّهُ بِرَحْمَةٍ ۚ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لاَ خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَلاَ أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ |
| Ұа Нӓдá 'Аҫхӓбу Ан-Нӓри 'Аҫхӓба Ал-Җаннати 'Ан 'Афӥđӱ `Алайнӓ Мина Ал-Мӓ'и 'Аұ Миммӓ Разақакуму Ал-Лаһу ۚ Қӓлӱ 'Инна Ал-Лаһа Харрамаһумӓ `Алá Ал-Кӓфирӥна |
007-050 Тозақтағылар, жұмақтағыларға: “Бізге суларыңнан немесе Алланың сендерге берген несібесінен төгіп жіберіңдер” деп айғайлайды. Олар: “Расында Алла, ол екеуін де кәпірлерге арам еткен” дейді. | وَنَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُوا عَلَيْنَا مِنَ الْمَاءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ ۚ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ |
| Ал-Лаҙӥна Аттаҳаҙӱ Дӥнаһум Лаһұан Ұа Ла`ибӓан Ұа Ғаррат/һуму Ал-Хайӓату Ад-Дунйӓ ۚ Фӓлйаұма Нансӓһум Камӓ Насӱ Лиқӓ'а Йаұмиһим Һӓҙӓ Ұа Мӓ Кӓнӱ Би'ӓйӓтинӓ Йаҗхадӱна |
007-051 Олар, діндерін ойын-сауыққа айналдырып, дүние тіршілігі алдағандар. Олар осы күнге жолығуларын ұмытып және аяттарымызға қарсы келгендей бүгін Біз оларды ұмытамыз. | الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَهْوا ً وَلَعِبا ً وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۚ فَالْيَوْمَ نَنسَاهُمْ كَمَا نَسُوا لِقَاءَ يَوْمِهِمْ هَذَا وَمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ |
| Ұа Лақад Җи'нӓһум Бикитӓбин Фаҫҫалнӓһу `Алá `Илмин Һудáан Ұа Рахматан Лиқаұмин Йу'уминӱна |
007-052 Расында Біз оларға, иман келтірген қауым үшін тура жол мәрхамет түрінде бір Кітап түсіріп, оны білім жолымен айырып түсіндірдік. | وَلَقَدْ جِئْنَاهُمْ بِكِتَاب ٍ فَصَّلْنَاه ُ عَلَى عِلْمٍ هُدى ً وَرَحْمَة ً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ |
| Һал Йанžурӱна 'Иллӓ Та'ұӥлаһу ۚ Йаұма Йа'тӥ Та'ұӥлуһу Йақӱлу Ал-Лаҙӥна Насӱһу Мин Қаблу Қад Җӓ'ат Русулу Раббинӓ Бил-Хаққи Фаһал Ланӓ Мин Шуфа`ӓ'а Файашфа`ӱ Ланӓ 'Аұ Нурадду Фана`мала Ғайра Ал-Лаҙӥ Куннӓ На`малу ۚ Қад Ҳасирӱ 'Анфусаһум Ұа Đалла `Анһум Мӓ Кӓнӱ Йафтарӱна |
007-053 Олар оның нәтижесін (бастарына келетінін) ғана күтеді. Оның нәтижесі келген күні, оны ұмытып жүргендер: “Раббымыздың елшілері шындықты әкелген еді. Енді бізді қолдаушы бар ма? Немесе дүниеге қайтарыламыз ба? Сонда бұрыңғы істегенімізден басқаны істер едік” дейді. Расында олар өздеріне кесір істеді. Сондай-ақ олардың жасанды тәңірлері адасып жоқ болды. | هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ تَأْوِيلَه ُ ۚ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُه ُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوه ُ مِنْ قَبْلُ قَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ فَهَلْ لَنَا مِنْ شُفَعَاءَ فَيَشْفَعُوا لَنَا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ ۚ قَدْ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ |
| 'Инна Раббакуму Ал-Лаһу Ал-Лаҙӥ Ҳалақа Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđа Фӥ Ситтати 'Аййӓмин Ćумма Астаұá `Алá Ал-`Арши Йуғшӥ Ал-Лайла Ан-Наһӓра Йаҭлубуһу Хаćӥćӓан Ұа Аш-Шамса Ұа Ал-Қамара Ұа Ан-Нуҗӱма Мусаҳҳарӓтин Би'амриһи ۗ 'Алӓ Лаһу Ал-Ҳалқу Ұа Ал-'Амру ۗ Табӓрака Ал-Лаһу Раббу Ал-`Ӓламӥна |
007-054 Күдіксіз Раббыларың сондай Алла, көктер мен жерді алты күнде жаратқан. Сонан кейін ғаршыны меңгерген. Бірін-бірі қуалап, күндізді бүркеген түнді және күн мен айды, жұлдыздарды да әміріне бағындырған. Сақ болыңдар! Жарату және бұйрық беру Оған тән. Өте жоғары Алла, бүкіл әлемнің Раббы. | إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُه ُ حَثِيثا ً وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَات ٍ بِأَمْرِهِ ۗ أَلاَ لَهُ الْخَلْقُ وَالأَمْرُ ۗ تَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ |
| Ад`ӱ Раббакум Таđарру`ӓан Ұа Ҳуфйатан ۚ 'Иннаһу Лӓ Йухиббу Ал-Му`тадӥна |
007-055 Раббыларыңа жалбарынып, жасырын түрде тілеңдер. Күдіксіз Ол, шектен шығушыларды жақсы көрмейді. | ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعا ً وَخُفْيَة ً ۚ إِنَّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ |
| Ұа Лӓ Туфсидӱ Фӥ Ал-'Арđи Ба`да 'Иҫлӓхиһӓ Ұа Ад`ӱһу Ҳаұфӓан Ұа Ҭама`ӓан ۚ 'Инна Рахмата Ал-Лаһи Қарӥбун Мина Ал-Мухсинӥна |
007-056 Жер жүзі түзетілгеннен кейін бүліншілік қылмаңдар. Және Аллаға қауіп әрі үмітпен жалбарыныңдар. Расында Алланың рахметі жақын. | وَلاَ تُفْسِدُوا فِي الأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاَحِهَا وَادْعُوه ُ خَوْفا ً وَطَمَعا ً ۚ إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِيبٌ مِنَ الْمُحْسِنِينَ |
| Ұа Һуұа Ал-Лаҙӥ Йурсилу Ар-Рийӓха Бушрӓан Байна Йадай Рахматиһи ۖ Хаттá 'Иҙӓ 'Ақаллат Сахӓбӓан Ćиқӓлӓан Суқнӓһу Либаладин Маййитин Фа'анзалнӓ Биһи Ал-Мӓ'а Фа'аҳраҗнӓ Биһи Мин Кулли Аć-Ćамарӓти ۚ Каҙӓлика Нуҳриҗу Ал-Маұтá Ла`аллакум Таҙаккарӱна |
007-057 Ол сондай Алла рахметінің (жаңбырдың) алдын ала желдерді қуантушы етіп жібереді. Ауыр бұлттарды көтерген бойда, өлі (қағыр) бір мемлекетке жіберіп, сонда ол арқылы жаңбыр жаудырып, сонымен әр түрлі жемістерді шығарамыз. Осылайша өліктерді де тірілтеміз. Әрине үгіттенерсіңдер. | وَهُوَ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْرا ً بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِه ِِ ۖ حَتَّى إِذَا أَقَلَّتْ سَحَابا ً ثِقَالا ً سُقْنَاه ُ لِبَلَدٍ مَيِّتٍ فَأَنزَلْنَا بِهِ الْمَاءَ فَأَخْرَجْنَا بِه ِِ مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ ۚ كَذَلِكَ نُخْرِجُ الْمَوْتَى لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ |
| Ұа Ал-Баладу Аҭ-Ҭаййибу Йаҳруҗу Набӓтуһу Би'иҙни Раббиһи Ұа ۖ Ал-Лаҙӥ Ҳабуćа Лӓ Йаҳруҗу 'Иллӓ Накидӓан ۚ Каҙӓлика Нуҫаррифу Ал-'Ӓйӓти Лиқаұмин Йашкурӱна |
007-058 Жақсы жердің өсімдігі Раббының қалауы бойынша шығады. Сондай құнарсыз жерге аз нәрсе ғана шығады (бұл ықылас пен ықылассыздың мысалы). Осылайша аяттарымызды шүкірлік қылатын елге айырып баян етеміз. | وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَبَاتُه ُ بِإِذْنِ رَبِّه ِِ ۖ وَالَّذِي خَبُثَ لاَ يَخْرُجُ إِلاَّ نَكِدا ً ۚ كَذَلِكَ نُصَرِّفُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ |
| Лақад 'Арсалнӓ Нӱхӓан 'Илá Қаұмиһи Фақӓла Йӓ Қаұми А`будӱ Ал-Лаһа Мӓ Лакум Мин 'Илаһин Ғайруһу 'Иннӥ 'Аҳӓфу `Алайкум `Аҙӓба Йаұмин `Аžӥмин |
007-059 Расында Нұх (Ғ.С.) ты еліне пайғамбар етіп жібердік. Сонда ол: “Әй елім! Аллаға құлшылық қылыңдар, сендердің Одан басқа тәңірлерің жоқ. Шәксіз мен сендерге келетін ұлы күннің азабынан қорқамын” деді. | لَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحا ً إِلَى قَوْمِه ِِ فَقَالَ يَاقَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَه ٍٍ غَيْرُهُ~ُ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيم ٍ |
| Қӓла Ал-Мала'у Мин Қаұмиһи 'Иннӓ Ланарӓка Фӥ Đалӓлин Мубӥнин |
007-060 Елінің бастықтары: “Әрине біз сені ашық адасуда көреміз” деді. | قَالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ إِنَّا لَنَرَاكَ فِي ضَلاَلٍ مُبِين ٍ |
| Қӓла Йӓ Қаұми Лайса Бӥ Đалӓлатун Ұа Лакиннӥ Расӱлун Мин Рабби Ал-`Ӓламӥна |
007-061 “Әй елім! Мен де ешбір адасқандық жоқ. Бірақ мен әлемдердің Раббы тарапынан бір елшімін” деді. | قَالَ يَاقَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلاَلَةٌ وَلَكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ |
| 'Убаллиғукум Рисӓлӓти Раббӥ Ұа 'Анҫаху Лакум Ұа 'А`ламу Мина Ал-Лаһи Мӓ Лӓ Та`ламӱна |
007-062 “Сендерге Раббымның жібергендерін жалғастырып, сендерді үгіттеймін. Және Алладан сендер білмегенді білемін”. | أُبَلِّغُكُمْ رِسَالاَتِ رَبِّي وَأَنصَحُ لَكُمْ وَأَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ |
| 'Аұа`аҗибтум 'Ан Җӓ'акум Ҙикрун Мин Раббикум `Алá Раҗулин Минкум Лийунҙиракум Ұа Литаттақӱ Ұа Ла`аллакум Турхамӱна |
007-063 Сақсынып, мәрхаметке бөленулерің үшін Раббыларың тарапынан, өздеріңнен сендерге ескертетін бір кісіге насихат келуіне таңырқайсыңдар ма? | أَوَعَجِبْتُمْ أَنْ جَاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلَى رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنذِرَكُمْ وَلِتَتَّقُوا وَلَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ |
| Факаҙҙабӱһу Фа'анҗайнӓһу Ұа Ал-Лаҙӥна Ма`аһу Фӥ Ал-Фулки Ұа 'Ағрақнӓ Ал-Лаҙӥна Каҙҙабӱ Би'ӓйӓтинӓ ۚ 'Иннаһум Кӓнӱ Қаұмӓан `Амӥна |
007-064 Сонда олар оны жасынға шығарды. Сондықтан оны және онымен бірге кемеде болғандарды құтқарып, аяттарымызды өтірік дегендерді суға батырдық. Өйткені олар анық көзсіз ел еді. | فَكَذَّبُوه ُ فَأَنجَيْنَاه ُ وَالَّذِينَ مَعَه ُ فِي الْفُلْكِ وَأَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْما ً عَمِينَ |
| Ұа 'Илá `Ӓдин 'Аҳӓһум Һӱдӓан ۗ Қӓла Йӓ Қаұми А`будӱ Ал-Лаһа Мӓ Лакум Мин 'Илаһин Ғайруһу ۚ 'Афалӓ Таттақӱна |
007-065 Және Ғад еліне туыстары Һұд (Ғ.С.) ты жібердік: “Әй елім! Аллаға құлшылық қылыңдар! Сендердің одан басқа тәңірлерің жоқ. Қорықпайсыңдар ма?”,- деді. | وَإِلَى عَادٍ أَخَاهُمْ هُودا ً ۗ قَالَ يَاقَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَه ٍٍ غَيْرُهُ~ُ أَفَلاَ ۚ تَتَّقُونَ |
| Қӓла Ал-Мала'у Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Мин Қаұмиһи 'Иннӓ Ланарӓка Фӥ Сафӓһатин Ұа 'Иннӓ Ланаžуннука Мина Ал-Кӓҙибӥна |
007-066 Елінің қарсы болған тобы: “Әрине біз сені есуас көреміз. Және сені анық өтірікшілерден деп ойлаймыз” деді. | قَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ إِنَّا لَنَرَاكَ فِي سَفَاهَةٍ وَإِنَّا لَنَظُنُّكَ مِنَ الْكَاذِبِينَ |
| Қӓла Йӓ Қаұми Лайса Бӥ Сафӓһатун Ұа Лакиннӥ Расӱлун Мин Рабби Ал-`Ӓламӥна |
007-067 “Әй елім! Мен бір ақымақ емеспін. Бірақ әлемдердің Раббы тарапынан бір елшімін” деді. | قَالَ يَاقَوْمِ لَيْسَ بِي سَفَاهَةٌ وَلَكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ |
| 'Убаллиғукум Рисӓлӓти Раббӥ Ұа 'Анӓ Лакум Нӓҫихун 'Амӥнун |
007-068 “Сендерге Раббымның жібергендерін жалғастырамын. Әрі сендерге сенімді бір үгітшімін…” | أُبَلِّغُكُمْ رِسَالاَتِ رَبِّي وَأَنَا لَكُمْ نَاصِحٌ أَمِين ٌ |
| 'Аұа`аҗибтум 'Ан Җӓ'акум Ҙикрун Мин Раббикум `Алá Раҗулин Минкум Лийунҙиракум ۚ Ұа Аҙкурӱ 'Иҙ Җа`алакум Ҳулафӓ'а Мин Ба`ди Қаұми Нӱхин Ұа Зӓдакум Фӥ Ал-Ҳалқи Басҭатан ۖ Фӓҙкурӱ 'Ӓлӓ'а Ал-Лаһи Ла`аллакум Туфлихӱна |
007-069 “Раббыларың тарапынан өздеріңнен, сендерге ескерту үшін бір кісіге насихат келуіне таңырқайсыңдар ма? Ойлаңдар! Сол уақытта Алла сендерді Нұх қауымынан кейін орынбасар қылып, әрі тұлға жаратылысында да артық қылды. Ендеше Алланың нығметтерін еске алыңдар, әрине құтыласыңдар.” | أَوَعَجِبْتُمْ أَنْ جَاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلَى رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنذِرَكُمْ ۚ وَاذْكُرُوا إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَاءَ مِنْ بَعْدِ قَوْمِ نُوحٍ وَزَادَكُمْ فِي الْخَلْقِ بَسْطَة ً ۖ فَاذْكُرُوا آلاَءَ اللَّهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ |
| Қӓлӱ 'Аҗи'танӓ Лина`буда Ал-Лаһа Ұахдаһу Ұа Наҙара Мӓ Кӓна Йа`буду 'Ӓбӓ'уунӓ ۖ Фа'тинӓ Бимӓ Та`идунӓ 'Ин Кунта Мина Аҫ-Ҫӓдиқӥна |
007-070 Олар: “Сен бізге жалғыз ғана Аллаға құлшылық қылуымыз және ата-бабаларымыздың табынатындарын тастауымыз үшін келдің бе? Егер рас айтушылардан болсаң, бізді құқайлаған азабыңды әкел” деді. | قَالُوا أَجِئْتَنَا لِنَعْبُدَ اللَّهَ وَحْدَه ُ وَنَذَرَ مَا كَانَ يَعْبُدُ آبَاؤُنَا ۖ فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِنْ كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ |
| Қӓла Қад Ұақа`а `Алайкум Мин Раббикум Риҗсун Ұа Ғаđабун ۖ 'Атуҗӓдилӱнанӥ Фӥ 'Асмӓ'ин Саммайтумӱһӓ 'Антум Ұа 'Ӓбӓ'уукум Мӓ Наззала Ал-Лаһу Биһӓ Мин Сулҭӓнин ۚ Фӓнтаžирӱ 'Иннӥ Ма`акум Мина Ал-Мунтаžирӥна |
007-071 (Һұд Ғ.С.): “Раббыларың тарапынан азап және ашу тиісті болды. Алла оған ешбір дәлел түсірмеген, аттарын, өздерің және аталарың қойған тәңірлерің жайында менімен таласасыңдар ма? Енді нәтижені күтіңдер, мен де сендермен бірге күтушілерденмін” деді. | قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ رِجْسٌ وَغَضَبٌ ۖ أَتُجَادِلُونَنِي فِي أَسْمَاءٍ سَمَّيْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمْ مَا نَزَّلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ ۚ فَانتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنتَظِرِينَ |
| Фа'анҗайнӓһу Ұа Ал-Лаҙӥна Ма`аһу Бирахматин Миннӓ Ұа Қаҭа`нӓ Дӓбира Ал-Лаҙӥна Каҙҙабӱ Би'ӓйӓтинӓ ۖ Ұа Мӓ Кӓнӱ Му'уминӥна |
007-072 Сонда Һұд (Ғ.С.) ты, онымен бірге болғандары мәрхаметімізбен құтқардық та аяттарымызды жасынға шығарғандардың және сенбегендердің артын үздік. | فَأَنجَيْنَاه ُ وَالَّذِينَ مَعَه ُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَقَطَعْنَا دَابِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۖ وَمَا كَانُوا مُؤْمِنِينَ |
| Ұа 'Илá Ćамӱда 'Аҳӓһум Ҫӓлихӓан ۗ Қӓла Йӓ Қаұми А`будӱ Ал-Лаһа Мӓ Лакум Мин 'Илаһин Ғайруһу ۖ Қад Җӓ'аткум Баййинатун Мин Раббикум ۖ Һаҙиһи Нӓқату Ал-Лаһи Лакум 'Ӓйатан ۖ Фаҙарӱһӓ Та'кул Фӥ 'Арđи Ал-Лаһи ۖ Ұа Лӓ Тамассӱһӓ Бисӱ'ин Файа'ҳуҙакум `Аҙӓбун 'Алӥмун |
007-073 Және Сәмүд еліне туыстары Салих (Ғ.С.) ды жібердік: “Әй қауымым! Аллаға құлшылық қылыңдар, сендердің Одан басқа тәңірлерің жоқ. Сендерге Раббыларыңнан ашық мұғжиза келді. Міне Алланың іңгені сендерге бір мұғжиза. Оны еркіне қойыңдар, Алланың жерінде оттасын. Оған бір сұмдық істемеңдер. Әйтпесе, сендерді жан түршігерлік азап қолға алады” деді. | وَإِلَى ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحا ً ۗ قَالَ يَاقَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَه ٍٍ غَيْرُه ُ قَدْ ۖ جَاءَتْكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ هَذِه ِِ ۖ نَاقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيَة ً فَذَرُوهَا ۖ تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللَّهِ وَلاَ ۖ تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ |
| Ұа Аҙкурӱ 'Иҙ Җа`алакум Ҳулафӓ'а Мин Ба`ди `Ӓдин Ұа Баұұа'акум Фӥ Ал-'Арđи Таттаҳиҙӱна Мин Суһӱлиһӓ Қуҫӱрӓан Ұа Танхитӱна Ал-Җибӓла Буйӱтӓан ۖ Фӓҙкурӱ 'Ӓлӓ'а Ал-Лаһи Ұа Лӓ Та`ćаұ Фӥ Ал-'Арđи Муфсидӥна |
007-074 Еске алыңдар! Сол уақытта Ғадтан кейін сендерді олардың орынбасары қылып, жер жүзіне орналастырды. Ойпаттарынан сарайлар жасап алып, тауларды үңгіп үйлер жасайтын едіңдер. Сондықтан Алланың нығметтерін еске алыңдар да жер жүзінде бүліншілік қылып жүрмеңдер. | وَاذْكُرُوا إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَاءَ مِنْ بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِي الأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِنْ سُهُولِهَا قُصُورا ً وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتا ً ۖ فَاذْكُرُوا آلاَءَ اللَّهِ وَلاَ تَعْثَوْا فِي الأَرْضِ مُفْسِدِينَ |
| Қӓла Ал-Мала'у Ал-Лаҙӥна Астакбарӱ Мин Қаұмиһи Лиллаҙӥна Астуđ`ифӱ Лиман 'Ӓмана Минһум 'Ата`ламӱна 'Анна Ҫӓлихӓан Мурсалун Мин Раббиһи ۚ Қӓлӱ 'Иннӓ Бимӓ 'Урсила Биһи Му'уминӱна |
007-075 Елінің дандайсыған тобы, араларындағы иман келтіргендерді қор көріп: «Салихтың, Раббы тарапынан анық елші екенін білесіңдер ме?»,- деді. Олар: «Күдіксіз біз ол арқылы жіберілген нәрселерге сенеміз» деді. | قَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا مِنْ قَوْمِه ِِ لِلَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِمَنْ آمَنَ مِنْهُمْ أَتَعْلَمُونَ أَنَّ صَالِحا ً مُرْسَلٌ مِنْ رَبِّه ِِ ۚ قَالُوا إِنَّا بِمَا أُرْسِلَ بِه ِِ مُؤْمِنُونَ |
| Қӓла Ал-Лаҙӥна Астакбарӱ 'Иннӓ Биал-Лаҙӥ 'Ӓмантум Биһи Кӓфирӱна |
007-076 Дандайсығандар: «Күдіксіз біз сендер сенген нәрселерге қарсымыз» деді. | قَالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا بِالَّذِي آمَنتُمْ بِه ِِ كَافِرُونَ |
| Фа`ақарӱ Ан-Нӓқата Ұа `Атаұ `Ан 'Амри Раббиһим Ұа Қӓлӱ Йӓ Ҫӓлиху А'тинӓ Бимӓ Та`идунӓ 'Ин Кунта Мина Ал-Мурсалӥна |
007-077 Сондай олар іңгенді өлтіріп, Раббыларының әмірінен шықты да: «Әй Салих! Егер сен елшілерден болсаң, бізге бопсалағаныңды келтір» деді. | فَعَقَرُوا النَّاقَةَ وَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ وَقَالُوا يَاصَالِحُ ائْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِنْ كُنتَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ |
| Фа'аҳаҙат/һуму Ар-Раҗфату Фа'аҫбахӱ Фӥ Дӓриһим Җӓćимӥна |
007-078 Сонда оларды бір сілкініс қолға алды да үйлерінде етпеттеген бойдарында қалды. | فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ |
| Фатаұаллá `Анһум Ұа Қӓла Йӓ Қаұми Лақад 'Аблағтукум Рисӓлата Раббӥ Ұа Наҫахту Лакум Ұа Лакин Лӓ Тухиббӱна Ан-Нӓҫихӥна |
007-079 Сонда Салих олардан жүз бұрып: «Әй елім! Расында мен сендерге Раббымның бұйрығын жалғастырдым. Бірақ сендер үгіттеушілерді жақсы көрмедіңдер» деді. | فَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَقَالَ يَاقَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسَالَةَ رَبِّي وَنَصَحْتُ لَكُمْ وَلَكِنْ لاَ تُحِبُّونَ النَّاصِحِينَ |
| Ұа Лӱҭӓан 'Иҙ Қӓла Лиқаұмиһи 'Ата'тӱна Ал-Фӓхишата Мӓ Сабақакум Биһӓ Мин 'Ахадин Мина Ал-`Ӓламӥна |
007-080 Лұт (Ғ.С.) сол уақытта еліне: «Сендерден бұрын әлемнен ешкімнің істемеген арсыздығын істейсіңдер ме?» деді. | وَلُوطا ً إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُمْ بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعَالَمِينَ |
| 'Иннакум Лата'тӱна Ар-Риҗӓла Шаһұатан Мин Дӱни Ан-Нисӓ' ۚ Бал 'Антум Қаұмун Мусрифӱна |
007-081 «Сендер әйелдерді қойып еркектерге қызығып келесіңдер ме? Әрине сендер шектен шыққан елсіңдер» | إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَة ً مِنْ دُونِ النِسَاء ۚ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ |
| Ұа Мӓ Кӓна Җаұӓба Қаұмиһи 'Иллӓ 'Ан Қӓлӱ 'Аҳриҗӱһум Мин Қарйатикум ۖ 'Иннаһум 'Унӓсун Йатаҭаһһарӱн |
007-082 Елінің жауабы: «Оларды кенттеріңнен шығарыңдар. Өйткені, олар өте тазасынған адамдар» деу ғана болады. | وَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلاَّ أَنْ قَالُوا أَخْرِجُوهُمْ مِنْ قَرْيَتِكُمْ ۖ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ يَتَطَهَّرُون |
| Фа'анҗайнӓһу Ұа 'Аһлаһу 'Иллӓ Амра'атаһу Кӓнат Мина Ал-Ғӓбирӥна |
007-083 Сонда Лұт (Ғ.С.) ты және семьясын құтқардық. Бірақ қатыны ғана апатқа ұшырағандардан болды. | فَأَنجَيْنَاه ُ وَأَهْلَهُ~ُ إِلاَّ امْرَأَتَه ُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ |
| Ұа 'Амҭарнӓ `Алайһим Маҭарӓан ۖ Фӓнžур Кайфа Кӓна `Ӓқибату Ал-Муҗримӥна |
007-084 Оларға бір жаңбыр жаудырдық. Күнәкарлардың соңының қалай болғанын көр! | وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرا ً ۖ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِينَ |
| Ұа 'Илá Мадйана 'Аҳӓһум Шу`айбӓан ۗ Қӓла Йӓ Қаұми А`будӱ Ал-Лаһа Мӓ Лакум Мин 'Илаһин Ғайруһу ۖ Қад Җӓ'аткум Баййинатун Мин Раббикум ۖ Фа'аұфӱ Ал-Кайла Ұа Ал-Мӥзӓна Ұа Лӓ Табҳасӱ Ан-Нӓса 'Ашйӓ 'Аһум Ұа Лӓ Туфсидӱ Фӥ Ал-'Арđи Ба`да ۚ 'Иҫлӓхиһӓ Ҙӓликум Ҳайрун Лакум 'Ин Кунтум Му'уминӥна |
007-085 Мәдян еліне туыстары Шұғайып (Ғ.С.) ты жібердік: «Әй елім! Аллаға құлшылық қылыңдар. Сендердің Одан басқа тәңірлерің жоқ. Сендерге Раббыларыңнан ашық бір дәлел келді. Енді өлшеуді, тартуды толық орындаңдар. Адамдардың нәрселерін кемітпеңдер. Түзетілгеннен кейін жер жүзінде бүліншілік қылмаңдар. Егер иман келтірген болсаңдар, сендерге осы істерің жақсы» деді. | وَإِلَى مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبا ً ۗ قَالَ يَاقَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَه ٍٍ غَيْرُه ُ قَدْ ۖ جَاءَتْكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ فَأَوْفُوا ۖ الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ وَلاَ تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلاَ تُفْسِدُوا فِي الأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاَحِهَا ذَلِكُمْ ۚ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنتُمْ مُؤْمِنِينَ |
| Ұа Лӓ Тақ`удӱ Бикулли Ҫирӓҭин Тӱ`идӱна Ұа Таҫуддӱна `Ан Сабӥли Ал-Лаһи Ман 'Ӓмана Биһи Ұа Табғӱнаһӓ `Иұаҗӓан ۚ Ұа Аҙкурӱ 'Иҙ Кунтум Қалӥлӓан Факаććаракум ۖ Ұа Анžурӱ Кайфа Кӓна `Ӓқибату Ал-Муфсидӥна |
007-086 «Иман келтіргендерді Алланың жолынан тосып, бопсалап, қыңырлық іздеу үшін әрбір жол үстінде отырмаңдар. Және ойлаңдар, сендер аз едіңдер, Алла көбейтті. Және де бұзақылардың соңы қалай болды, қараңдар!» | وَلاَ تَقْعُدُوا بِكُلِّ صِرَاطٍ تُوعِدُونَ وَتَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِه ِِ وَتَبْغُونَهَا عِوَجا ً ۚ وَاذْكُرُوا إِذْ كُنتُمْ قَلِيلا ً فَكَثَّرَكُمْ ۖ وَانظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ |
| Ұа 'Ин Кӓна Ҭӓ'ифатун Минкум 'Ӓманӱ Биал-Лаҙӥ 'Урсилту Биһи Ұа Ҭӓ'ифатун Лам Йу'уминӱ Фӓҫбирӱ Хаттá Йахкума Ал-Лаһу Байнанӓ ۚ Ұа Һуұа Ҳайру Ал-Хӓкимӥна |
007-087 «Және сендерден бір топ, мен арқылы жіберілгенге сеніп, бір топ сенбесе, сонда арамызға Алла үкім бергенге дейін сабыр етіңдер. Ол, үкім берушілердің жақсысы» | وَإِنْ كَانَ طَائِفَةٌ مِنْكُمْ آمَنُوا بِالَّذِي أُرْسِلْتُ بِه ِِ وَطَائِفَة ٌ لَمْ يُؤْمِنُوا فَاصْبِرُوا حَتَّى يَحْكُمَ اللَّهُ بَيْنَنَا ۚ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ |
| Қӓла Ал-Мала'у Ал-Лаҙӥна Астакбарӱ Мин Қаұмиһи Лануҳриҗаннака Йӓ Шу`айбу Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ма`ака Мин Қарйатинӓ 'Аұ Лата`ӱдунна Фӥ Миллатинӓ ۚ Қӓла 'Аұалаұ Куннӓ Кӓриһӥна |
007-088 Елінің дандайсыған бастықтары: «Әй Шұғайып! Әрине сені де сенімен бірге иман келтіргендерді де кентімізден шығарамыз, немесе дінімізге қайтасыңдар» деді. Шұғайып (Ғ.С.): «Жақтырмасақ та ма?»,- деді. | قَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا مِنْ قَوْمِه ِِ لَنُخْرِجَنَّكَ يَا شُعَيْبُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَكَ مِنْ قَرْيَتِنَا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَا ۚ قَالَ أَوَلَوْ كُنَّا كَارِهِينَ |
| Қади Афтарайнӓ `Алá Ал-Лаһи Каҙибӓан 'Ин `Уднӓ Фӥ Миллатикум Ба`да 'Иҙ Наҗҗӓнӓ Ал-Лаһу Минһӓ ۚ Ұа Мӓ Йакӱну Ланӓ 'Ан На`ӱда Фӥһӓ 'Иллӓ 'Ан Йашӓ'а Ал-Лаһу Раббунӓ ۚ Ұаси`а Раббунӓ Кулла Шай'ин `Илмӓан ۚ `Алá Ал-Лаһи Таұаккалнӓ ۚ Раббанӓ Афтах Байнанӓ Ұа Байна Қаұминӓ Бил-Хаққи Ұа 'Анта Ҳайру Ал-Фӓтихӥна |
007-089 «Алла бізді діндеріңнен құтқарғаннан кейін қайталасақ, расында Аллаға өтірік жала қойған боламыз. Бірақ Раббымыз қаласа, оған қайтуымызға болады. Раббымыздың білімі әр нәрсені сыйдырды. Аллаға тәуекел қылдық. Раббымыз! Біз бенен еліміздің арасына туралықпен Сен үкім ет. Сондай-ақ Сен билік айтушылардың ең жақсысың» (деді Шұғайып Ғ.С.) | قَدِ افْتَرَيْنَا عَلَى اللَّهِ كَذِبا ً إِنْ عُدْنَا فِي مِلَّتِكُمْ بَعْدَ إِذْ نَجَّانَا اللَّهُ مِنْهَا ۚ وَمَا يَكُونُ لَنَا أَنْ نَعُودَ فِيهَا إِلاَّ أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّنَا ۚ وَسِعَ رَبُّنَا كُلَّ شَيْءٍ عِلْما ً ۚ عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْنَا ۚ رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ |
| Ұа Қӓла Ал-Мала'у Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Мин Қаұмиһи Ла'ини Аттаба`тум Шу`айбӓан 'Иннакум 'Иҙӓан Лаҳӓсирӱна |
007-090 Елінің ішінен қарсы болған бастықтары: «Егер Шұғайыпқа ілессеңдер, сол уақытта анық зиян етушілерден боласыңдар» деді. | وَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِه ِِ لَئِنِ اتَّبَعْتُمْ شُعَيْبا ً إِنَّكُمْ إِذا ً لَخَاسِرُونَ |
| Фа'аҳаҙат/һуму Ар-Раҗфату Фа'аҫбахӱ Фӥ Дӓриһим Җӓćимӥна |
007-091 Сонда оларды бір сілкініс қолға алып жұрттарында етпеттеген бойларында қалды. | فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ |
| Ал-Лаҙӥна Каҙҙабӱ Шу`айбӓан Ка'ан Лам Йағнаұ Фӥһӓ ۚ Ал-Лаҙӥна Каҙҙабӱ Шу`айбӓан Кӓнӱ Һуму Ал-Ҳӓсирӥна |
007-092 Шұғайып (Ғ.С.) ты жасынға шығарғандар, тіпті жұрттарында болмағандай болды. Сондай-ақ Шұғайып (Ғ.С.) ты жасынға шығарғандар зиян тартты. | الَّذِينَ كَذَّبُوا شُعَيْبا ً كَأَنْ لَمْ يَغْنَوْا فِيهَا ۚ الَّذِينَ كَذَّبُوا شُعَيْبا ً كَانُوا هُمُ الْخَاسِرِينَ |
| Фатаұаллá `Анһум Ұа Қӓла Йӓ Қаұми Лақад 'Аблағтукум Рисӓлӓти Раббӥ Ұа Наҫахту Лакум ۖ Факайфа 'Ӓсá `Алá Қаұмин Кӓфирӥна |
007-093 Сонда ол, олардан бет бұрып: «Әй елім! Расында мен сендерге Раббымның нұсқауларын жалғастырдым әрі сендерге үгіт еттім. Ал енді қарсы болған бір елге қайтып қайғырамын?»,- деді. | فَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَقَالَ يَا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسَالاَتِ رَبِّي وَنَصَحْتُ لَكُمْ ۖ فَكَيْفَ آسَى عَلَى قَوْمٍ كَافِرِينَ |
| Ұа Мӓ 'Арсалнӓ Фӥ Қарйатин Мин Набӥйин 'Иллӓ 'Аҳаҙнӓ 'Аһлаһӓ Бил-Ба'сӓ'и Ұа Аđ-Đаррӓ'и Ла`аллаһум Йаđđарра`ӱна |
007-094 Тағы Біз әрқандай бір кентке елші жіберсек, олар жалбарынсын деп, ол жердің тұрғындарын таршылық, қиыншылыққа ұшыраттық. | وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِنْ نَبِيّ ٍ إِلاَّ أَخَذْنَا أَهْلَهَا بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَضَّرَّعُونَ |
| Ćумма Баддалнӓ Макӓна Ас-Саййи'ати Ал-Хасаната Хаттá `Афаұ Ұа Қӓлӱ Қад Масса 'Ӓбӓ'анӓ Аđ-Đаррӓ'у Ұа Ас-Саррӓ'у Фа'аҳаҙнӓһум Бағтатан Ұа Һум Лӓ Йаш`урӱна |
007-095 Сонан соң жаманшылықты жақсылыққа ауыстырдық. Тіпті артылып кетті де: «Аталарымыздың басына да таршылық, кеңшілік келген екен» десті. Сондықтан оларды кенеттен қолға алғанымызда өздері де білмей қалды. | ثُمَّ بَدَّلْنَا مَكَانَ السَّيِّئَةِ الْحَسَنَةَ حَتَّى عَفَوا وَقَالُوا قَدْ مَسَّ آبَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَالسَّرَّاءُ فَأَخَذْنَاهُمْ بَغْتَة ً وَهُمْ لاَ يَشْعُرُونَ |
| Ұа Лаұ 'Анна 'Аһла Ал-Қурá 'Ӓманӱ Ұа Аттақаұ Лафатахнӓ `Алайһим Баракӓтин Мина Ас-Самӓ'и Ұа Ал-'Арđи Ұа Лакин Каҙҙабӱ Фа'аҳаҙнӓһум Бимӓ Кӓнӱ Йаксибӱна |
007-096 Егер ол өлкелердің елі иман келтіріп, сақсынса еді, әрине оларға көк пен жердің берекеттерін ашып жіберер едік. Бірақ олар жасынға шығарды. Сондықтан қылмыстары себепті оларды қолға алдық. | وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالأَرْضِ وَلَكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ |
| 'Афа'амина 'Аһлу Ал-Қурá 'Ан Йа'тийаһум Ба'сунӓ Байӓтӓан Ұа Һум Нӓ'имӱна |
007-097 Кенттердің халқы, өздеріне азабымыздың түнделетіп, олар ұйқыдағы кезде келуінен қауіпсіз бе? | أَفَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَى أَنْ يَأْتِيَهُمْ بَأْسُنَا بَيَاتا ً وَهُمْ نَائِمُونَ |
| 'Аұа 'Амина 'Аһлу Ал-Қурá 'Ан Йа'тийаһум Ба'сунӓ Đухáан Ұа Һум Йал`абӱна |
007-098 Және де ол кенттердің елі, күн көтеріле бере ойнап жүрген сәтте, азабымыздың келуінен кәперсіз бола ала ма? | أَوَ أَمِنَ أَهْلُ الْقُرَى أَنْ يَأْتِيَهُمْ بَأْسُنَا ضُحى ً وَهُمْ يَلْعَبُونَ |
| 'Афа'аминӱ Макра Ал-Лаһи ۚ Фалӓ Йа'ману Макра Ал-Лаһи 'Иллӓ Ал-Қаұму Ал-Ҳӓсирӱна |
007-099 Сондай-ақ Алланың кәрінен аман бола ала ма? Алланың бейнетінен зиянға ұшырайтын ел ғана қобалжымайды. | أَفَأَمِنُوا مَكْرَ اللَّهِ ۚ فَلاَ يَأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ |
| 'Аұалам Йаһди Лиллаҙӥна Йариćӱна Ал-'Арđа Мин Ба`ди 'Аһлиһӓ 'Ан Лаұ Нашӓ'у 'Аҫабнӓһум Биҙунӱбиһим ۚ Ұа Наҭба`у `Алá Қулӱбиһим Фаһум Лӓ Йасма`ӱна |
007-100 Жердің бұрыңғы иелерінен кейінгі мұрагерлер түсінбей ме? Егер қаласақ, күнәларына қарай бейнет берер едік. Сондай-ақ жүректерін мөрлейміз, сондықтан олар естімейді. | أَوَلَمْ يَهْدِ لِلَّذِينَ يَرِثُونَ الأَرْضَ مِنْ بَعْدِ أَهْلِهَا أَنْ لَوْ نَشَاءُ أَصَبْنَاهُمْ بِذُنُوبِهِمْ ۚ وَنَطْبَعُ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ يَسْمَعُونَ |
| Тилка Ал-Қурá Нақуҫҫу `Алайка Мин 'Анбӓ'иһӓ ۚ Ұа Лақад Җӓ'ат/һум Русулуһум Бил-Баййинӓти Фамӓ Кӓнӱ Лийу'уминӱ Бимӓ Каҙҙабӱ Мин Қаблу ۚ Каҙӓлика Йаҭба`у Ал-Лаһу `Алá Қулӱби Ал-Кӓфирӥна |
007-101 (Мұхаммед Ғ.С.) Бұл кенттердің қиссаларын саған баян етеміз. Әрине оларға елшілері ап-ашық дәлел келтірген еді. Сонда да бұрын өтірік деген нәрселеріне сенгілері келмеді. Міне Алла, қарсы болушылардың жүрегін өстіп мөрлейді. | تِلْكَ الْقُرَى نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنْبَائِهَا ۚ وَلَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا بِمَا كَذَّبُوا مِنْ قَبْلُ ۚ كَذَلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِ الْكَافِرِينَ |
| Ұа Мӓ Ұаҗаднӓ Ли'кćариһим Мин `Аһдин ۖ Ұа 'Ин Ұаҗаднӓ 'Акćараһум Лафӓсиқӥна |
007-102 Олардың көбін уәде де таппадық. Әрі олардың көбін мүлде бұзық көрдік. | وَمَا وَجَدْنَا لِأكْثَرِهِمْ مِنْ عَهْدٍ ۖ وَإِنْ وَجَدْنَا أَكْثَرَهُمْ لَفَاسِقِينَ |
| Ćумма Ба`аćнӓ Мин Ба`диһим Мӱсá Би'ӓйӓтинӓ 'Илá Фир`аұна Ұа Мала'иһи Фаžаламӱ Биһӓ ۖ Фӓнžур Кайфа Кӓна `Ӓқибату Ал-Муфсидӥна |
007-103 Одан кейін Мұса (Ғ.С.) ны Перғауын және сыбайластарына мұғжизалармен жібердік. Сонда олар, мұғжизаға қарсы келді. Ал енді бұзақылардың соңының қалай болғанын көр. | ثُمَّ بَعَثْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ مُوسَى بِآيَاتِنَا إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِه ِِ فَظَلَمُوا بِهَا ۖ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ |
| Ұа Қӓла Мӱсá Йӓ Фир`аұну 'Иннӥ Расӱлун Мин Рабби Ал-`Ӓламӥна |
007-104 Мұса (Ғ.С.): «Әй Перғауын! Шынында мен бүкіл әлемнің Раббы тарапынан жіберілген бір елшімін» деді. | وَقَالَ مُوسَى يَا فِرْعَوْنُ إِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ |
| Хақӥқун `Алá 'Ан Лӓ 'Ақӱла `Алá Ал-Лаһи 'Иллӓ Ал-Хаққа ۚ Қад Җи'тукум Бибаййинатин Мин Раббикум Фа'арсил Ма`ӥ Банӥ 'Исрӓ'ӥла |
007-105 «Аллаға хақиқатты ғана айтуға міндеттемін. Сендерге Раббыларыңнан ашық дәлел әкелдім. Енді Израил ұрпақтарын менімен бірге жібер» деді. | حَقِيقٌ عَلَى أَنْ لاَ أَقُولَ عَلَى اللَّهِ إِلاَّ الْحَقَّ ۚ قَدْ جِئْتُكُمْ بِبَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ فَأَرْسِلْ مَعِي بَنِي إِسْرَائِيلَ |
| Қӓла 'Ин Кунта Җи'та Би'ӓйатин Фа'ти Биһӓ 'Ин Кунта Мина Аҫ-Ҫӓдиқӥна |
007-106 (Перғауын): «Егер сен бір мұғжиза келтірген болсаң, ал оны әкел. Егер сөзің шын болса» деді. | قَالَ إِنْ كُنتَ جِئْتَ بِآيَة ٍ فَأْتِ بِهَا إِنْ كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ |
| Фа'алқá `Аҫӓһу Фа'иҙӓ Һийа Ćу`бӓнун Мубӥнун |
007-107 Сонда (Мұса Ғ.С.) таяғын тастады. Ол, дереу ашықша бір айдағар болды. | فَأَلْقَى عَصَاه ُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُبِين ٌ |
| Ұа Наза`а Йадаһу Фа'иҙӓ Һийа Байđӓ'у Лилннӓžирӥна |
007-108 Тағы қолын шығарды. Сонда ол, қараушыларға аппақ көрінді. | وَنَزَعَ يَدَه ُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ |
| Қӓла Ал-Мала'у Мин Қаұми Фир`аұна 'Инна Һӓҙӓ Ласӓхирун `Алӥмун |
007-109 Перғауын елінің бастықтары: «Күдіксіз мынау анық білгіш сиқыршы» деді. | قَالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِ فِرْعَوْنَ إِنَّ هَذَا لَسَاحِرٌ عَلِيم ٌ |
| Йурӥду 'Ан Йуҳриҗакум Мин 'Арđикум ۖ Фамӓҙӓ Та'мурӱна |
007-110 «Сендерді жұрттарыңнан шығарғысы келеді. Не бұйырасыңдар?» | يُرِيدُ أَنْ يُخْرِجَكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ ۖ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ |
| Қӓлӱ 'Арҗиһи Ұа 'Аҳӓһу Ұа 'Арсил Фӥ Ал-Мадӓ'ини Хӓширӥна |
007-111 «Оны да туысын да тоқтатып қойып, қалаларға жинаушылар жібер.» | قَالُوا أَرْجِه ِِ وَأَخَاه ُ وَأَرْسِلْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ |
| Йа'тӱка Бикулли Сӓхирин `Алӥмин |
007-112 «Бүкіл білгіш сиқыршыларды саған әкелсін» (десті) | يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَاحِرٍ عَلِيم ٍ |
| Ұа Җӓ'а Ас-Сахарату Фир`аұна Қӓлӱ 'Инна Ланӓ Ла'аҗрӓан 'Ин Куннӓ Нахну Ал-Ғӓлибӥна |
007-113 Сиқыршылар, Перғауынға келіп: «Егер біз жеңіске ие болсақ, әрине бізге сыйлық бар шығар» деді. | وَجَاءَ السَّحَرَةُ فِرْعَوْنَ قَالُوا إِنَّ لَنَا لَأَجْرا ً إِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ |
| Қӓла На`ам Ұа 'Иннакум Ламина Ал-Муқаррабӥна |
007-114 (Перғауын): «Әрине! Әрі жақын адамдарымнан боласыңдар» деді. | قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ |
| Қӓлӱ Йӓ Мӱсá 'Иммӓ 'Ан Тулқийа Ұа 'Иммӓ 'Ан Накӱна Нахну Ал-Мулқӥна |
007-115 (Сиқыршылар): Әй Мұса! Енді (өнеріңді ортаға) не сен қой немесе біздер қояйық деді. | قَالُوا يَا مُوسَى إِمَّا أَنْ تُلْقِيَ وَإِمَّا أَنْ نَكُونَ نَحْنُ الْمُلْقِينَ |
| Қӓла 'Алқӱ ۖ Фаламмӓ 'Алқаұ Сахарӱ 'А`йуна Ан-Нӓси Ұа Астарһабӱһум Ұа Җӓ'ӱ Бисихрин `Аžӥмин |
007-116 (Мұса Ғ.С.): «Сендер қойыңдар» деді. Олар (өнерлерін) қойған сәтте, адамдардың көздерін сиқырлап, оларды қорқытты. Сондай-ақ үлкен бір сиқыр келтірді. | قَالَ أَلْقُوا ۖ فَلَمَّا أَلْقَوْا سَحَرُوا أَعْيُنَ النَّاسِ وَاسْتَرْهَبُوهُمْ وَجَاءُوا بِسِحْرٍ عَظِيمٍ |
| Ұа 'Аұхайнӓ 'Илá Мӱсá 'Ан 'Алқи `Аҫӓка ۖ Фа'иҙӓ Һийа Талқафу Мӓ Йа'фикӱна |
007-117 Мұсаға: «Таяғыңды таста» деп уахи еттік. Сол сәтте, таяқ олардың жасанды нәрселерін жалмай бастады. | وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَلْقِ عَصَاكَ ۖ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ |
| Фаұақа`а Ал-Хаққу Ұа Баҭала Мӓ Кӓнӱ Йа`малӱна |
007-118 Сонда шындық ортаға қойылып, олардың істегендері босқа кетті. | فَوَقَعَ الْحَقُّ وَبَطَلَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ |
| Фағулибӱ Һунӓлика Ұа Анқалабӱ Ҫӓғирӥна |
007-119 Сөйтіп олар сол арада жеңіліске ұшырап, қор болып қайтты. | فَغُلِبُوا هُنَالِكَ وَانقَلَبُوا صَاغِرِينَ |
| Ұа 'Улқийа Ас-Сахарату Сӓҗидӥна |
007-120 Сиқыршылар сәждеге жығылды. | وَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ |
| Қӓлӱ 'Ӓманнӓ Бирабби Ал-`Ӓламӥна |
007-121 Олар: «Бүкіл әлемнің Раббына сендік» деді. | قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ |
| Рабби Мӱсá Ұа Һӓрӱна |
007-122 «Мұса мен һарунның Раббына….» | رَبِّ مُوسَى وَهَارُونَ |
| Қӓла Фир`аұну 'Ӓмантум Биһи Қабла 'Ан 'Ӓҙана Лакум ۖ 'Инна Һӓҙӓ Ламакрун Макартумӱһу Фӥ Ал-Мадӥнати Литуҳриҗӱ Минһӓ 'Аһлаһӓ ۖ Фасаұфа Та`ламӱна |
007-123 (Перғауын): «Мен сендерге рұқсат беруден бұрын оған иман келтірдіңдер ме? Расында бұл, қала халқын шығару үшін жасаған бір әдістерің. Бәлем жақында көресіңдер.» деді. | قَالَ فِرْعَوْنُ آمَنتُمْ بِه ِِ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّ هَذَا لَمَكْرٌ مَكَرْتُمُوه ُ فِي الْمَدِينَةِ لِتُخْرِجُوا مِنْهَا أَهْلَهَا ۖ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ |
| Ла'уқаҭҭи`анна 'Айдийакум Ұа 'Арҗулакум Мин Ҳилӓфин Ćумма Ла'уҫаллибаннакум 'Аҗма`ӥна |
007-124 «Әрине қол-аяқтарыңды шадырлата кестіремін, сонсоң түгелдей астырамын» | لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلاَف ٍ ثُمَّ لَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ |
| Қӓлӱ 'Иннӓ 'Илá Раббинӓ Мунқалибӱна |
007-125 (Сиқыршылар): Сөзсіз, Раббымызға айналамыз! ,- деді. | قَالُوا إِنَّا إِلَى رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ |
| Ұа Мӓ Танқиму Миннӓ 'Иллӓ 'Ан 'Ӓманнӓ Би'ӓйӓти Раббинӓ Ламмӓ Җӓ'атнӓ ۚ Раббанӓ 'Африғ `Алайнӓ Ҫабрӓан Ұа Таұаффанӓ Муслимӥна |
007-126 «Сен, бізден Раббымыздың аяттары келгенде иман келтірді деп қана өш аласың. Раббымыз! Бізге сабыр бер әрі бізді Мұсылман болған күйде өлтір!….» | وَمَا تَنقِمُ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا بِآيَاتِ رَبِّنَا لَمَّا جَاءَتْنَا ۚ رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرا ً وَتَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ |
| Ұа Қӓла Ал-Мала'у Мин Қаұми Фир`аұна 'Атаҙару Мӱсá Ұа Қаұмаһу Лийуфсидӱ Фӥ Ал-'Арđи Ұа Йаҙарака Ұа 'Ӓлиһатака ۚ Қӓла Сануқаттилу 'Абнӓ'аһум Ұа Настахйӥ Нисӓ'аһум Ұа 'Иннӓ Фаұқаһум Қӓһирӱна |
007-127 Перғауын елінің бастықтары: «Мұсаны және елін, жер жүзінде бүліншілік қылсын және сені де, тәңірлеріңді де тастасын деп қоя бересің бе? » деді. (Перғауын оларға): «Ұлдарын өлтіреміз де әйелдерін тірі қоямыз. Әрине біз олардың үстінде өктембіз» деді. | وَقَالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِ فِرْعَوْنَ أَتَذَرُ مُوسَى وَقَوْمَه ُ لِيُفْسِدُوا فِي الأَرْضِ وَيَذَرَكَ وَآلِهَتَكَ ۚ قَالَ سَنُقَتِّلُ أَبْنَاءَهُمْ وَنَسْتَحْيِي نِسَاءَهُمْ وَإِنَّا فَوْقَهُمْ قَاهِرُونَ |
| Қӓла Мӱсá Лиқаұмиһи Аста`ӥнӱ Бил-Лаһи Ұа Аҫбирӱ ۖ 'Инна Ал-'Арđа Лиллаһи Йӱриćуһӓ Ман Йашӓ'у Мин `Ибӓдиһи Ұа ۖ Ал-`Ӓқибату Лилмуттақӥна |
007-128 Мұса (Ғ.С.) еліне: «Алладан жәрдем тілеңдер әрі сабыр етіңдер: Жер Алланікі екені даусыз. Ол, құлдарынан қалағаныңа мұра қылады. Соңғы табыс тақуалардікі» деді. | قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِاللَّهِ وَاصْبِرُوا ۖ إِنَّ الأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِه ِِ ۖ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ |
| Қӓлӱ 'Ӱҙӥнӓ Мин Қабли 'Ан Та'тийанӓ Ұа Мин Ба`ди Мӓ Җи'танӓ ۚ Қӓла `Асá Раббукум 'Ан Йуһлика `Адӱұакум Ұа Йастаҳлифакум Фӥ Ал-'Арđи Файанžура Кайфа Та`малӱна |
007-129 (Елі Мұса Ғ.С.ға): «Сен бізге келуден бұрын және сен бізге келгеннен кейін де қиналдық» деді. (Мұса Ғ.С.): «Раббыларың дұшпандарыңды жойып, орнына сендерді ол жерге орналастыруы мүмкін. Бірақ сендердің де қалай істейтіңдеріне қарайды» деді. | قَالُوا أُوذِينَا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَأْتِيَنَا وَمِنْ بَعْدِ مَا جِئْتَنَا ۚ قَالَ عَسَى رَبُّكُمْ أَنْ يُهْلِكَ عَدُوَّكُمْ وَيَسْتَخْلِفَكُمْ فِي الأَرْضِ فَيَنظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ |
| Ұа Лақад 'Аҳаҙнӓ 'Ӓла Фир`аұна Бис-Синӥна Ұа Нақҫин Мина Аć-Ćамарӓти Ла`аллаһум Йаҙҙаккарӱна |
007-130 Шынында, Перғауын тобын, үгіт алулары үшін жылдарша жемістерін кемітіп, қолға алдық. | وَلَقَدْ أَخَذْنَا آلَ فِرْعَوْنَ بِالسِّنِينَ وَنَقْصٍ مِنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ |
| Фа'иҙӓ Җӓ'ат/һуму Ал-Хасанату Қӓлӱ Ланӓ Һаҙиһи ۖ Ұа 'Ин Туҫибһум Саййи'атун Йаҭҭаййарӱ Бимӱсá Ұа Ман Ма`аһу ۗ 'Алӓ 'Иннамӓ Ҭӓ'ируһум `Инда Ал-Лаһи Ұа Лакинна 'Акćараһум Лӓ Йа`ламӱна |
007-131 Қашан оларға бір жақсылық келсе: «Бұл біздің хақымыз» деп, егер оларға бір жамандық жетсе, Мұса және онымен бірге болған кісілерді ырымдайды. Байқаңдар! Олардың сәтсіздіктері Алла тарапынан. Бірақ олардың көбі білмейді. | فَإِذَا جَاءَتْهُمُ الْحَسَنَةُ قَالُوا لَنَا هَذِه ِِ ۖ وَإِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَطَّيَّرُوا بِمُوسَى وَمَنْ مَعَهُ~ُ ۗ أَلاَ إِنَّمَا طَائِرُهُمْ عِنْدَ اللَّهِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ |
| Ұа Қӓлӱ Маһмӓ Та'тинӓ Биһи Мин 'Ӓйатин Литасхаранӓ Биһӓ Фамӓ Нахну Лака Биму'уминӥна |
007-132 Тағы олар: «Бізді жадылау үшін қанша мұғжиза келтірсең де саған сенбейміз» деді. | وَقَالُوا مَهْمَا تَأْتِنَا بِه ِِ مِنْ آيَة ٍ لِتَسْحَرَنَا بِهَا فَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ |
| Фа'арсалнӓ `Алайһиму Аҭ-Ҭӱфӓна Ұа Ал-Җарӓда Ұа Ал-Қуммала Ұа Аđ-Đафӓди`а Ұа Ад-Дама 'Ӓйӓтин Муфаҫҫалӓтин Фӓстакбарӱ Ұа Кӓнӱ Қаұмӓан Муҗримӥна |
007-133 Сондықтан оларға ашық мұғжизалар түрінде; топан суы, шекіртке, бит, бақа және қан жібердік. Сонда да олар менменсіген әрі олар күнәкар бір қауым болды. | فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الطُّوفَانَ وَالْجَرَادَ وَالْقُمَّلَ وَالضَّفَادِعَ وَالدَّمَ آيَاتٍ مُفَصَّلاَت ٍ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْما ً مُجْرِمِينَ |
| Ұа Ламмӓ Ұақа`а `Алайһиму Ар-Риҗзу Қӓлӱ Йӓ Мӱсá Ад`у Ланӓ Раббака Бимӓ `Аһида `Индака ۖ Ла'ин Кашафта `Аннӓ Ар-Риҗза Лану'уминанна Лака Ұа Ланурсиланна Ма`ака Банӥ 'Исрӓ'ӥла |
007-134 Оларға азап келген кезде: «Әй Мұса! Раббыңа, саған берген уәдесі бойынша жалбарын. Егер бізден азабын айықтырсаң, әрине саған сенеміз де Израил ұрпақтарын сенімен бірге қоя береміз» деді. | وَلَمَّا وَقَعَ عَلَيْهِمُ الرِّجْزُ قَالُوا يَا مُوسَى ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِنْدَكَ ۖ لَئِنْ كَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَكَ وَلَنُرْسِلَنَّ مَعَكَ بَنِي إِسْرَائِيلَ |
| Фаламмӓ Кашафнӓ `Анһуму Ар-Риҗза 'Илá 'Аҗалин Һум Бӓлиғӱһу 'Иҙӓ Һум Йанкуćӱна |
007-135 Қашан олардан белгілі мерзімге дейін азапты айықтырсақ, сол уақытта олар серттерін бұзды. | فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الرِّجْزَ إِلَى أَجَلٍ هُمْ بَالِغُوهُ~ُ إِذَا هُمْ يَنكُثُونَ |
| Фӓнтақамнӓ Минһум Фа'ағрақнӓһум Фӥ Ал-Йамми Би'аннаһум Каҙҙабӱ Би'ӓйӓтинӓ Ұа Кӓнӱ `Анһӓ Ғӓфилӥна |
007-136 Аяттарымызды жасынға шығарып, оны елемегендіктерінен оларды теңізге батырып жазасын тарттырдық. | فَا نتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا عَنْهَا غَافِلِينَ |
| Ұа 'Аұраćнӓ Ал-Қаұма Ал-Лаҙӥна Кӓнӱ Йустаđ`афӱна Машӓриқа Ал-'Арđи Ұа Мағӓрибаһӓ Аллатӥ Бӓракнӓ Фӥһӓ ۖ Ұа Таммат Калимату Раббика Ал-Хуснá `Алá Банӥ 'Исрӓ'ӥла Бимӓ Ҫабарӱ ۖ Ұа Даммарнӓ Мӓ Кӓна Йаҫна`у Фир`аұну Ұа Қаұмуһу Ұа Мӓ Кӓнӱ Йа`ришӱна |
007-137 Сондай езілген халықты (Израил ұрпақтарын) біз құнарлы қылған жердің шығысына да батысына да мұрагер қылдық. Сөйтіп олардың сабыр қылулары себепті Раббыңның Израил ұрпақтарына деген игі сөздері орындалды. Сондай-ақ Перғауын мен елінің, биіктетіп жасап бара жатқандарын талқандадық. | وَأَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذِينَ كَانُوا يُسْتَضْعَفُونَ مَشَارِقَ الأَرْضِ وَمَغَارِبَهَا الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا ۖ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ الْحُسْنَى عَلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ بِمَا صَبَرُوا ۖ وَدَمَّرْنَا مَا كَانَ يَصْنَعُ فِرْعَوْنُ وَقَوْمُه ُ وَمَا كَانُوا يَعْرِشُونَ |
| Ұа Җӓұазнӓ Бибанӥ 'Исрӓ'ӥла Ал-Бахра Фа'атаұ `Алá Қаұмин Йа`куфӱна `Алá 'Аҫнӓмин Лаһум ۚ Қӓлӱ Йӓ Мӱсá Аҗ`ал Ланӓ 'Илаһӓан Камӓ Лаһум 'Ӓлиһатун ۚ Қӓла 'Иннакум Қаұмун Таҗһалӱна |
007-138 Тағы Израил ұрпақтарын теңізден өткіздік. Сонда олар бұттарына шоқынған бір елге келді: «Әй Мұса! Бұлардың тәңірлері құсаған бізге тәңір жаса» деді. (Мұса Ғ.С.): «Шынында сендер білмейтін елсіңдер» деді. | وَجَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتَوْا عَلَى قَوْمٍ يَعْكُفُونَ عَلَى أَصْنَامٍ لَهُمْ ۚ قَالُوا يَامُوسَى اجْعَل لَنَا إِلَها ً كَمَا لَهُمْ آلِهَةٌ قَالَ ۚ إِنَّكُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ |
| 'Инна Һӓ'уулӓ' Мутаббарун Мӓ Һум Фӥһи Ұа Бӓҭилун Мӓ Кӓнӱ Йа`малӱна |
007-139 «Сөзсіз олардың діндері жойылады да олардың істеген істері босқа кетеді.» | إِنَّ هَاؤُلاَء مُتَبَّرٌ مَا هُمْ فِيه ِِ وَبَاطِلٌ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ |
| Қӓла 'Ағайра Ал-Лаһи 'Абғӥкум 'Илаһӓан Ұа Һуұа Фаđđалакум `Алá Ал-`Ӓламӥна |
007-140 «Сендерге бүкіл әлемнен сендерді артық қылған Алладан басқа тәңір іздеймін бе?»,- деді. | قَالَ أَغَيْرَ اللَّهِ أَبْغِيكُمْ إِلَها ً وَهُوَ فَضَّلَكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ |
| Ұа 'Иҙ 'Анҗайнӓкум Мин 'Ӓли Фир`аұна Йасӱмӱнакум Сӱ'а Ал-`Аҙӓби ۖ Йуқаттилӱна 'Абнӓ'акум Ұа Йастахйӱна Нисӓ'акум ۚ Ұа Фӥ Ҙӓликум Балӓ'ун Мин Раббикум `Аžӥмун |
007-141 (Израил ұрпақтары,) ойлаңдар! Сендерді қатты азаппен қинаған, ұлдарыңды бауыздап, әйелдеріңді тірі қойған Перғауын семьясынан құтқарған едік. Осыларда сендер үшін Раббыларың тарапынан зор сынау бар. | وَإِذْ أَنجَيْنَاكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ ۖ يُقَتِّلُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ ۚ وَفِي ذَلِكُمْ بَلاَءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظِيمٌ |
| Ұа Ұӓ`аднӓ Мӱсá Ćалӓćӥна Лайлатан Ұа 'Атмамнӓһӓ Би`ашрин Фатамма Мӥқӓту Раббиһи 'Арба`ӥна Лайлатан ۚ Ұа Қӓла Мӱсá Ли'ҳӥһи Һӓрӱна Аҳлуфнӥ Фӥ Қаұмӥ Ұа 'Аҫлих Ұа Лӓ Таттаби` Сабӥла Ал-Муфсидӥна |
007-142 Мұса (Ғ.С.) ға отыз түн уәде еттік те оған онды қосып, сөйтіп Раббының белгілі уақыты қырық кешке толды. Мұса (Ғ.С.) туысы һарұнға: «Елімнің ішінде орынбасарым бол. Түзелт те бұзақылардың жолына ерме» деді. | وَوَاعَدْنَا مُوسَى ثَلاَثِينَ لَيْلَة ً وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِيقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيْلَة ً ۚ وَقَالَ مُوسَى لِأخِيه ِِ هَارُونَ اخْلُفْنِي فِي قَوْمِي وَأَصْلِحْ وَلاَ تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ |
| Ұа Ламмӓ Җӓ'а Мӱсá Лимӥқӓтинӓ Ұа Калламаһу Раббуһу Қӓла Рабби 'Аринӥ 'Анžур 'Илайка ۚ Қӓла Лан Тарӓнӥ Ұа Лакини Анžур 'Илá Ал-Җабали Фа'ини Астақарра Макӓнаһу Фасаұфа Тарӓнӥ ۚ Фаламмӓ Таҗаллá Раббуһу Лилҗабали Җа`алаһу Даккӓан Ұа Ҳарра Мӱсá Ҫа`иқӓан ۚ Фаламмӓ 'Афӓқа Қӓла Субхӓнака Тубту 'Илайка Ұа 'Анӓ 'Аұұалу Ал-Му'уминӥна |
007-143 Мұса (Ғ.С.), белгілі уәдемізде келіп, Раббы оған сөйлегенде, (Мұса Ғ.С.): «Раббым маған өзіңді көрсет, Сені көрейін» деді. (Алла): «Мені, әсте көре алмайсың; бірақ тауға қара, сонда егер ол орнында тұра алса, сен де Мені көресің» деді. Сонда Раббы тауға елестеген сәтте, оны быт-шыт қылды. Мұса (Ғ.С) да талып түсті. Есі кіре сала: «Сен пәксің, Саған тәубе еттім, әрі мен сенушілердің алғашқысымын» деді. | وَلَمَّا جَاءَ مُوسَى لِمِيقَاتِنَا وَكَلَّمَه ُ رَبُّه ُ قَالَ رَبِّ أَرِنِي أَنظُرْ إِلَيْكَ ۚ قَالَ لَنْ تَرَانِي وَلَكِنِ انظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَكَانَه ُ فَسَوْفَ تَرَانِي ۚ فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّه ُ لِلْجَبَلِ جَعَلَه ُ دَكّا ً وَخَرَّ مُوسَى صَعِقا ً ۚ فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ سُبْحَانَكَ تُبْتُ إِلَيْكَ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ |
| Қӓла Йӓ Мӱсá 'Иннӥ Аҫҭафайтука `Алá Ан-Нӓси Бирисӓлӓтӥ Ұа Бикалӓмӥ Фаҳуҙ Мӓ 'Ӓтайтука Ұа Кун Мина Аш-Шӓкирӥна |
007-144 (Алла Т.): «Әй Мұса! Шынында сені адамдардан елшілікке және сөйлесуге таңдап алдым. Ендеше, саған бергендерімді ал да, шүкірлік етушілерден бол» деді. | قَالَ يَامُوسَى إِنِّي اصْطَفَيْتُكَ عَلَى النَّاسِ بِرِسَالاَتِي وَبِكَلاَمِي فَخُذْ مَا آتَيْتُكَ وَكُنْ مِنَ الشَّاكِرِينَ |
| Ұа Катабнӓ Лаһу Фӥ Ал-'Алұӓхи Мин Кулли Шай'ин Маұ`иžатан Ұа Тафҫӥлӓан Ликулли Шай'ин Фаҳуҙ/һӓ Биқӱұатин Ұа 'Мур Қаұмака Йа'ҳуҙӱ Би'ахсаниһӓ ۚ Са'урӥкум Дӓра Ал-Фӓсиқӥна |
007-145 Мұса (Ғ.С.) ға (Тәурат) тақтайларында әр нәрсені үгіт түрінде ашалап жазған едік: «Сонда оны мықты ұста және еліңе әмір ет. Оның көркем нұсқауларын алсын. Саған, бұзақылардың жұртын көрсетемін?» | وَكَتَبْنَا لَه ُ فِي الأَلْوَاحِ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ مَوْعِظَة ً وَتَفْصِيلا ً لِكُلِّ شَيْءٍ فَخُذْهَا بِقُوَّةٍ وَأْمُرْ قَوْمَكَ يَأْخُذُوا بِأَحْسَنِهَا ۚ سَأُرِيكُمْ دَارَ الْفَاسِقِينَ |
| Са'аҫрифу `Ан 'Ӓйӓтийа Ал-Лаҙӥна Йатакаббарӱна Фӥ Ал-'Арđи Биғайри Ал-Хаққи Ұа 'Ин Йараұ Кулла 'Ӓйатин Лӓ Йу'уминӱ Биһӓ Ұа 'Ин Йараұ Сабӥла Ар-Рушди Лӓ Йаттаҳиҙӱһу Сабӥлӓан Ұа 'Ин Йараұ Сабӥла Ал-Ғаййи Йаттаҳиҙӱһу Сабӥлӓан ۚ Ҙӓлика Би'аннаһум Каҙҙабӱ Би'ӓйӓтинӓ Ұа Кӓнӱ `Анһӓ Ғӓфилӥна |
007-146 Жер жүзінде орынсыз түрде дандайсығандарды ұзақтастырамын. Егер олар барлық белгілерді көрсе де оған сенбейді. Сондай-ақ олар тура жолды көрсе; оны жол қып ұстамайды. Ал егер қисық жолды көрсе, оны жол қып алады. Бұл олардың аяттарымызды өтірік деп одан ғапыл болғандықтары. | سَأَصْرِفُ عَنْ آيَاتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَإِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لاَ يُؤْمِنُوا بِهَا وَإِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الرُّشْدِ لاَ يَتَّخِذُوه ُ سَبِيلا ً وَإِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الغَيِّ يَتَّخِذُوه ُ سَبِيلا ً ۚ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا عَنْهَا غَافِلِينَ |
| Ұа Ал-Лаҙӥна Каҙҙабӱ Би'ӓйӓтинӓ Ұа Лиқӓ'и Ал-'Ӓҳирати Хабиҭат 'А`мӓлуһум ۚ Һал Йуҗзаұна 'Иллӓ Мӓ Кӓнӱ Йа`малӱна |
007-147 Аяттарымызды, ақыретке кездесуді өтірік дегендердің амалдары жойылып, істеріне қарай ғана жазаланады. | وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَلِقَاءِ الآخِرَةِ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ ۚ هَلْ يُجْزَوْنَ إِلاَّ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ |
| Ұа Аттаҳаҙа Қаұму Мӱсá Мин Ба`диһи Мин Хулӥйиһим `Иҗлӓан Җасадӓан Лаһу Ҳуұӓрун ۚ 'Алам Йараұ 'Аннаһу Лӓ Йукаллимуһум Ұа Лӓ Йаһдӥһим Сабӥлӓан ۘ Аттаҳаҙӱһу Ұа Кӓнӱ Žӓлимӥна |
007-148 Мұса (Ғ.С.) дан кейін елі; сәндік-бұйымдардан дабысы бар бұзаудың мүсінін жасап алды. Олар, ол бұзаудың өздерімен сөйлеспейтінін және оларды тура жолға салмайтынын көрмей ме? Олар оны тәңір тұтып, залымдардан болды. | وَاتَّخَذَ قَوْمُ مُوسَى مِنْ بَعْدِه ِِ مِنْ حُلِيِّهِمْ عِجْلا ً جَسَدا ً لَه ُ خُوَارٌ ۚ أَلَمْ يَرَوْا أَنَّهُ لاَ يُكَلِّمُهُمْ وَلاَ يَهْدِيهِمْ سَبِيلا ً ۘ اتَّخَذُوه ُ وَكَانُوا ظَالِمِينَ |
| Ұа Ламмӓ Суқиҭа Фӥ 'Айдӥһим Ұа Ра'аұ 'Аннаһум Қад Đаллӱ Қӓлӱ Ла'ин Лам Йархамнӓ Раббунӓ Ұа Йағфир Ланӓ Ланакӱнанна Мина Ал-Ҳӓсирӥна |
007-149 Олардың қолдары түскен заманда (қатты өкініп иықтары түскен түрде) анық адасқандықтарын көріп: «Егер Раббымыз бізге мәрхамет етпесе, бізді жарылқамаса, әрине зиян тартушылардан боламыз» десті. | وَلَمَّا سُقِطَ فِي أَيْدِيهِمْ وَرَأَوْا أَنَّهُمْ قَدْ ضَلُّوا قَالُوا لَئِنْ لَمْ يَرْحَمْنَا رَبُّنَا وَيَغْفِرْ لَنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ |
| Ұа Ламмӓ Раҗа`а Мӱсá 'Илá Қаұмиһи Ғаđбӓна 'Асифӓан Қӓла Би'самӓ Ҳалафтумӱнӥ Мин Ба`дӥ ۖ 'А`аҗилтум 'Амра Раббикум ۖ Ұа 'Алқá Ал-'Алұӓха Ұа 'Аҳаҙа Бира'си 'Аҳӥһи Йаҗурруһу 'Илайһи ۚ Қӓла Абна 'Умма 'Инна Ал-Қаұма Астаđ`афӱнӥ Ұа Кӓдӱ Йақтулӱнанӥ Фалӓ Тушмит Бийа Ал-'А`дӓ'а Ұа Лӓ Таҗ`алнӥ Ма`а Ал-Қаұми Аž-Žӓлимӥна |
007-150 Мұса (Ғ.С.) еліне ыза болып, кейіген түрде қайтқан кезде: «Менен кейін маған нендей жаман іс істедіңдер! Раббыларыңның әміріне асықтыңдар ма?»,- деп (Тәурат) тақтайларын тастай салып, туысы (Һарұн) ның басынан ұстап өзіне қарай тарта бастады? (Һарұн): «Әй анамның ұлы! Расында бұл ел мені, басынып тіпті өзімді өлтіруге жақындады. Енді мені дұшпандарға күлкі қылма да мені залым елмен бірге санама!»,- деді. | وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَى إِلَى قَوْمِه ِِ غَضْبَانَ أَسِفا ً قَالَ بِئْسَمَا خَلَفْتُمُونِي مِنْ بَعْدِي ۖ أَعَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّكُمْ ۖ وَأَلْقَى الأَلْوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيه ِِ يَجُرُّهُ~ُ إِلَيْهِ ۚ قَالَ ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَكَادُوا يَقْتُلُونَنِي فَلاَ تُشْمِتْ بِيَ الأَعْدَاءَ وَلاَ تَجْعَلْنِي مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ |
| Қӓла Рабби Ағфир Лӥ Ұа Ли'аҳӥ Ұа 'Адҳилнӓ Фӥ Рахматика ۖ Ұа 'Анта 'Архаму Ар-Рӓхимӥна |
007-151 Мұса (Ғ.С.): «Раббым! Мені және туысымды жарылқа, бізді мәрхаметіңе бөле! Сен мейірімділердің ең жақсысысың» деді. | قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَلِأَخِي وَأَدْخِلْنَا فِي رَحْمَتِكَ ۖ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ |
| 'Инна Ал-Лаҙӥна Аттаҳаҙӱ Ал-`Иҗла Сайанӓлуһум Ғаđабун Мин Раббиһим Ұа Ҙиллатун Фӥ Ал-Хайӓати Ад-Дунйӓ ۚ Ұа Каҙалика Наҗзӥ Ал-Муфтарӥна |
007-152 Күдіксіз сондай бұзауды тәңір тұтқандарға Раббылары тарапынан қаһар тиіп, дүние тіршілігінде қорлыққа ұшырайды. Қараушыларды осылайша жазалаймыз. | إِنَّ الَّذِينَ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ سَيَنَالُهُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَذِلَّةٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۚ وَكَذَلِكَ نَجْزِي الْمُفْتَرِينَ |
| Ұа Ал-Лаҙӥна `Амилӱ Ас-Саййи'ӓти Ćумма Тӓбӱ Мин Ба`диһӓ Ұа 'Ӓманӱ 'Инна Раббака Мин Ба`диһӓ Лағафӱрун Рахӥмун |
007-153 Сондай жаман іс істегендер, содан кейін тәубе қылып, иман келтірсе, күдіксіз Раббың сонан соң да аса жарылқаушы, ерекше мейірімді. | وَالَّذِينَ عَمِلُوا السَّيِّئَاتِ ثُمَّ تَابُوا مِنْ بَعْدِهَا وَآمَنُوا إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَحِيم ٌ |
| Ұа Ламмӓ Саката `Ан Мӱсá Ал-Ғаđабу 'Аҳаҙа Ал-'Алұӓха ۖ Ұа Фӥ Нусҳатиһӓ Һудáан Ұа Рахматун Лиллаҙӥна Һум Лираббиһим Йарһабӱна |
007-154 Мұсаның ашуы басылғанда, тақтайларды алды. Нұсқасындағы жазуда; Раббыларынан қорыққандарға тура жол және мәрхамет бар еді. | وَلَمَّا سَكَتَ عَنْ مُوسَى الْغَضَبُ أَخَذَ الأَلْوَاحَ ۖ وَفِي نُسْخَتِهَا هُدى ً وَرَحْمَة ٌ لِلَّذِينَ هُمْ لِرَبِّهِمْ يَرْهَبُونَ |
| Ұа Аҳтӓра Мӱсá Қаұмаһу Саб`ӥна Раҗулӓан Лимӥқӓтинӓ ۖ Фаламмӓ 'Аҳаҙат/һуму Ар-Раҗфату Қӓла Рабби Лаұ Ши'та 'Аһлактаһум Мин Қаблу Ұа 'Ӥйӓйа ۖ 'Атуһликунӓ Бимӓ Фа`ала Ас-Суфаһӓ'у Миннӓ ۖ 'Ин Һийа 'Иллӓ Фитнатука Туđиллу Биһӓ Ман Ташӓ'у Ұа Таһдӥ Ман Ташӓ'у ۖ 'Анта Ұалӥйунӓ Фӓғфир Ланӓ Ұа Архамнӓ ۖ Ұа 'Анта Ҳайру Ал-Ғӓфирӥна |
007-155 Мұса (Ғ.С.) белгілі мерзіміміз үшін елінен жетпіс кісі сайлады. Сонда оларды жер сілкіну қолға алғанда (Мұса Ғ.С.): «Раббым! Егер қаласаң оларды да мені де бұдан бұрын жоқ етер едің. Ішіміздегі ақымақтардың қылықтарының салдарынан, бізді жоқ етесің бе? Бұл Сенің бір сынауың ғана. Сонымен қалағаныңды адастырып, қалағаныңды тура жолға саласың. Сен біздің иемізсің. Енді бізді жарылқа, бізге мәрхамет ет. Сен жарылқаушылардың ең жақсысың.» деді. | وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَه ُ سَبْعِينَ رَجُلا ً لِمِيقَاتِنَا ۖ فَلَمَّا أَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ قَالَ رَبِّ لَوْ شِئْتَ أَهْلَكْتَهُمْ مِنْ قَبْلُ وَإِيَّايَ ۖ أَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ السُّفَهَاءُ مِنَّا ۖ إِنْ هِيَ إِلاَّ فِتْنَتُكَ تُضِلُّ بِهَا مَنْ تَشَاءُ وَتَهْدِي مَنْ تَشَاءُ ۖ أَنْتَ وَلِيُّنَا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا ۖ وَأَنْتَ خَيْرُ الْغَافِرِينَ |
| Ұа Актуб Ланӓ Фӥ Һаҙиһи Ад-Дунйӓ Хасанатан Ұа Фӥ Ал-'Ӓҳирати 'Иннӓ Һуднӓ 'Илайка ۚ Қӓла `Аҙӓбӥ 'Уҫӥбу Биһи Ман 'Ашӓ'у ۖ Ұа Рахматӥ Ұаси`ат Кулла Шай'ин ۚ Фаса'актубуһӓ Лиллаҙӥна Йаттақӱна Ұа Йу'утӱна Аз-Закӓата Ұа Ал-Лаҙӥна Һум Би'ӓйӓтинӓ Йу'уминӱна |
007-156 «Бізге осы дүниеде және ақыретте жақсылық жаза көр! Күдіксіз біз Саған бет бұрдық.» (Алла Т.): «Мен қалағанымды азабыма ұшыратамын, рахметім әр нәрсені сыйдырды. Мәрхаметімді сондай тақуалық қылғандарға, зекет бергендерге және аяттарымызға сенгендерге жедел жазамыз» деді. | وَاكْتُبْ لَنَا فِي هَذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَة ً وَفِي الآخِرَةِ إِنَّا هُدْنَا إِلَيْكَ ۚ قَالَ عَذَابِي أُصِيبُ بِه ِِ مَنْ أَشَاءُ ۖ وَرَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ ۚ فَسَأَكْتُبُهَا لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالَّذِينَ هُمْ بِآيَاتِنَا يُؤْمِنُونَ |
| Ал-Лаҙӥна Йаттаби`ӱна Ар-Расӱла Ан-Набӥйа Ал-'Уммӥйа Ал-Лаҙӥ Йаҗидӱнаһу Мактӱбӓан `Индаһум Фӥ Ат-Таұрӓати Ұа Ал-'Инҗӥли Йа'муруһум Бил-Ма`рӱфи Ұа Йанһӓһум `Ани Ал-Мункари Ұа Йухиллу Лаһуму Аҭ-Ҭаййибӓти Ұа Йухарриму `Алайһиму Ал-Ҳабӓ'иćа Ұа Йаđа`у `Анһум 'Иҫраһум Ұа Ал-'Ағлӓла Аллатӥ Кӓнат `Алайһим ۚ Фа-Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Биһи Ұа `Аззарӱһу Ұа Наҫарӱһу Ұа Аттаба`ӱ Ан-Нӱра Ал-Лаҙӥ 'Унзила Ма`аһу ۙ 'Ӱлӓ'ика Һуму Ал-Муфлихӱна |
007-157 Олар, сондай жандарындағы Тәуратта және Інжілде жазулы жіберілген, сауатсыз Пайғамбарға ергендер. Ол, оларды жақсылыққа бұйырып, жамандықтан тыяды. Жақсы нәрселерді халал, жаман нәрселерді арам қылады. Олардың үстеріндегі ауыр жүктерді (түсіріп) шиелініскен нәрселерді шешеді. Енді соған (Мұхаммед Ғ.С.ға) сенгендер, олар оған құрмет етіп әрі оған көмек көрсеткендер сондай-ақ оған түсірілген нұр (Құран) ға ергендер, міне солар құтылушылар. | الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَه ُ مَكْتُوبا ً عِنْدَهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَالإِنجِيلِ يَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَائِثَ وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالأَغْلاَلَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ ۚ فَالَّذِينَ آمَنُوا بِه ِِ وَعَزَّرُوه ُ وَنَصَرُوه ُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنزِلَ مَعَهُ~ُ ۙ أُوْلَائِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ |
| Қул Йӓ 'Аййуһӓ Ан-Нӓсу 'Иннӥ Расӱлу Ал-Лаһи 'Илайкум Җамӥ`ӓан Ал-Лаҙӥ Лаһу Мулку Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи ۖ Лӓ 'Илӓһа 'Иллӓ Һуұа Йухйӥ Ұа Йумӥту ۖ Фа'ӓминӱ Бил-Лаһи Ұа Расӱлиһи Ан-Набӥйи Ал-'Уммӥйи Ал-Лаҙӥ Йу'умину Бил-Лаһи Ұа Калимӓтиһи Ұа Аттаби`ӱһу Ла`аллакум Таһтадӱна |
007-158 (Мұхаммед Ғ.С.): Әй адам баласы! Мен барлығыңа Алланың елшісімін; Ол сондай Алла, жер мен көктің иелігі Оған тән. Одан басқа тәңір жоқ. Ол тірілтеді де өлтіреді. Аллаға және Алланың сөздеріне сенген, жіберілген сауатсыз Пайғамбарға иман келтіріңдер. Және оған еріңдер, әрине тура жол табасыңдар де. | قُلْ يَاأَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعا ً الَّذِي لَه ُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لاَ ۖ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ فَآمِنُوا ۖ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ النَّبِيِّ الأُمِّيِّ الَّذِي يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَكَلِمَاتِه ِِ وَاتَّبِعُوه ُ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ |
| Ұа Мин Қаұми Мӱсá 'Умматун Йаһдӱна Бил-Хаққи Ұа Биһи Йа`дилӱна |
007-159 Мұсаның қаумынан да тура жолға салатын және онымен әділдік істейтін бір топ бар. | وَمِنْ قَوْمِ مُوسَى أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِه ِِ يَعْدِلُونَ |
| Ұа Қаҭҭа`нӓһуму Аćнатай `Ашрата 'Асбӓҭӓан 'Умамӓан ۚ Ұа 'Аұхайнӓ 'Илá Мӱсá 'Иҙ Астасқӓһу Қаұмуһу 'Ани Аđриб Би`аҫӓка Ал-Хаҗара ۖ Фӓнбаҗасат Минһу Аćнатӓ `Ашрата `Айнӓан ۖ Қад `Алима Куллу 'Унӓсин Машрабаһум ۚ Ұа Žаллалнӓ `Алайһиму Ал-Ғамӓма Ұа 'Анзалнӓ `Алайһиму Ал-Манна Ұа Ас-Салұá ۖ Кулӱ Мин Ҭаййибӓти Мӓ Разақнӓкум ۚ Ұа Мӓ Žаламӱнӓ Ұа Лакин Кӓнӱ 'Анфусаһум Йаžлимӱна |
007-160 Біз Израил ұрпақтарынан он екі рулық топтарға бөлдік. Мұса (Ғ.С.) дан, елі су сұрағанда: «Таяғыңды тасқа ұр» деп уахи еттік. Сонда тастан он екі бастау шықты да әркім өз суатын білді. Оларға бұлтты көлеңке қылып, өздеріне «Мәнна, Сәлуаны» түсірдік: «Сендерге Біз берген таза ризықтан жеңдер» (дедік). Олар бізге кесір тигізбеді. Алайда өздеріне кесір тигізді. | وَقَطَّعْنَاهُمُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ أَسْبَاطا ً أُمَما ً ۚ وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى إِذْ اسْتَسْقَاه ُ قَوْمُهُ~ُ أَنِ اضْرِب بِعَصَاكَ الْحَجَرَ ۖ فَانْبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنا ً ۖ قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَشْرَبَهُمْ ۚ وَظَلَّلْنَا عَلَيْهِمُ الْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَيْهِمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى ۖ كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ ۚ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَكِنْ كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ |
| Ұа 'Иҙ Қӥла Лаһуму Аскунӱ Һаҙиһи Ал-Қарйата Ұа Кулӱ Минһӓ Хайćу Ши'тум Ұа Қӱлӱ Хиҭҭатун Ұа Адҳулӱ Ал-Бӓба Суҗҗадӓан Нағфир Лакум Ҳаҭӥ'ӓтикум ۚ Саназӥду Ал-Мухсинӥна |
007-161 Сол уақытта оларға: «Осы қалаға орналасыңдар да (ол жердің өсімдіктерінен) қалағандарыңша жеңдер. «Күнәміз жарылқансын» деп қақпадан сәжде қылып кіріңдер. Қателіктеріңді жарылқап, жақсылық істеушілерге тағы артық береміз» делінді. | وَإِذْ قِيلَ لَهُمُ اسْكُنُوا هَذِهِ الْقَرْيَةَ وَكُلُوا مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ وَقُولُوا حِطَّةٌ وَادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدا ً نَغْفِرْ لَكُمْ خَطِيئَاتِكُمْ ۚ سَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ |
| Фабаддала Ал-Лаҙӥна Žаламӱ Минһум Қаұлӓан Ғайра Ал-Лаҙӥ Қӥла Лаһум Фа'арсалнӓ `Алайһим Риҗзӓан Мина Ас-Самӓ'и Бимӓ Кӓнӱ Йаžлимӱна |
007-162 Сонда олардың залымдары; сөзді, өздеріне айтылғаннан басқаға ауыстырды. Олардың зұлымдық істегендіктері салдарынан көктен азап жібердік. | فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ قَوْلاً غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِجْزا ً مِنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَظْلِمُونَ |
| Ұа Ас'алһум `Ани Ал-Қарйати Аллатӥ Кӓнат Хӓđирата Ал-Бахри 'Иҙ Йа`дӱна Фӥ Ас-Сабти 'Иҙ Та'тӥһим Хӥтӓнуһум Йаұма Сабтиһим Шурра`ӓан Ұа Йаұма Лӓ Йасбитӱна ۙ Лӓ Та'тӥһим ۚ Каҙӓлика Наблӱһум Бимӓ Кӓнӱ Йафсуқӱна |
007-163 (Мұхаммед Ғ.С.) олардан теңіз жағасында болған кенттің жағдайын сұра. Сол уақытта олар сенбі де (балық аулап) шектен шығатын еді. Сонда олардың сенбіні құттықтаған күндерінде, балықтар, оларға қаптап келіп, сенбісіз күндерде оларға келмейтін еді. Олардың зұлымдықтары себепті өздерін осылайша әуреге салдық. | وَاسْأَلْهُمْ عَنِ الْقَرْيَةِ الَّتِي كَانَتْ حَاضِرَةَ الْبَحْرِ إِذْ يَعْدُونَ فِي السَّبْتِ إِذْ تَأْتِيهِمْ حِيتَانُهُمْ يَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعا ً وَيَوْمَ لاَ يَسْبِتُونَ ۙ لاَ تَأْتِيهِمْ ۚ كَذَلِكَ نَبْلُوهُمْ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ |
| Ұа 'Иҙ Қӓлат 'Умматун Минһум Лима Та`иžӱна Қаұмӓан ۙ Ал-Лаһу Муһликуһум 'Аұ Му`аҙҙибуһум `Аҙӓбӓан Шадӥдӓан ۖ Қӓлӱ Ма`ҙиратан 'Илá Раббикум Ұа Ла`аллаһум Йаттақӱна |
007-164 Сол уақытта олардан бір тобы: «Алла жоқ ететін немесе қатты азап қылатын елді не үшін үгіттейсіңдер?»,- деді. (Үгіттеушілер): «Раббыларыңа ғұзырымыз болсын, бәлкім олар сақтанар» деді. | وَإِذْ قَالَتْ أُمَّةٌ مِنْهُمْ لِمَ تَعِظُونَ قَوْما ً ۙ اللَّهُ مُهْلِكُهُمْ أَوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذَابا ً شَدِيدا ً ۖ قَالُوا مَعْذِرَة ً إِلَى رَبِّكُمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ |
| Фаламмӓ Насӱ Мӓ Ҙуккирӱ Биһи 'Анҗайнӓ Ал-Лаҙӥна Йанһаұна `Ани Ас-Сӱ'и Ұа 'Аҳаҙнӓ Ал-Лаҙӥна Žаламӱ Би`аҙӓбин Ба'ӥсин Бимӓ Кӓнӱ Йафсуқӱна |
007-165 Өздеріне берілген үгітті ұмытқан кезде, жаманшылықтан тосқандарды құтқардық. Сондай зұлымдық қылғандарды; бұзақылық істеулері себепті қатты қинауға ұшыраттық. | فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ أَنْجَيْنَا الَّذِينَ يَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ وَأَخَذْنَا الَّذِينَ ظَلَمُوا بِعَذَاب ٍ بَئِيس ٍ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ |
| Фаламмӓ `Атаұ `Ан Мӓ Нуһӱ `Анһу Қулнӓ Лаһум Кӱнӱ Қирадатан Ҳӓси'ӥна |
007-166 Сонда олардың тыйым салынған нәрседе шектен шыққандықтары себепті оларға: «Маймыл болып қор болыңдар» дедік. | فَلَمَّا عَتَوْا عَنْ مَا نُهُوا عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِينَ |
| Ұа 'Иҙ Та'аҙҙана Раббука Лайаб`аćанна `Алайһим 'Илá Йаұми Ал-Қийӓмати Ман Йасӱмуһум Сӱ'а Ал-`Аҙӓби ۗ 'Инна Раббака Ласарӥ`у Ал-`Иқӓби ۖ Ұа 'Иннаһу Лағафӱрун Рахӥмун |
007-167 (Мұхаммед Ғ.С.) Раббың оларды қиямет күніне дейін жаман қинаумен ұстайтын біреулерді әлбетте жіберетіндігін білдірді. Расында Раббың тез жазалаушы әрі аса жарылқаушы, ерекше мейірімді. | وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكَ لَيَبْعَثَنَّ عَلَيْهِمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ يَسُومُهُمْ سُوءَ الْعَذَابِ ۗ إِنَّ رَبَّكَ لَسَرِيعُ الْعِقَابِ ۖ وَإِنَّه ُ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ |
| Ұа Қаҭҭа`нӓһум Фӥ Ал-'Арđи 'Умамӓан ۖ Минһуму Аҫ-Ҫӓлихӱна Ұа Минһум Дӱна Ҙӓлика ۖ Ұа Балаұнӓһум Бил-Хасанӓти Ұа Ас-Саййи'ӓти Ла`аллаһум Йарҗи`ӱна |
007-168 Оларды жер жүзінде топтарға бөлдік. Олардың игілері бар әрі олардың басқалары да бар. Бәлкім райынан қайтар деп оларды жақсылықпен де, жамандықпен де сынадық. | وَقَطَّعْنَاهُمْ فِي الأَرْضِ أُمَما ً ۖ مِنْهُمُ الصَّالِحُونَ وَمِنْهُمْ دُونَ ذَلِكَ ۖ وَبَلَوْنَاهُمْ بِالْحَسَنَاتِ وَالسَّيِّئَاتِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ |
| Фаҳалафа Мин Ба`диһим Ҳалфун Ұариćӱ Ал-Китӓба Йа'ҳуҙӱна `Араđа Һӓҙӓ Ал-'Аднá Ұа Йақӱлӱна Сайуғфару Ланӓ Ұа 'Ин Йа'тиһим `Араđун Миćлуһу Йа'ҳуҙӱһу 'Алам ۚ Йу'уҳаҙ `Алайһим Мӥćӓқу Ал-Китӓби 'Ан Лӓ Йақӱлӱ `Алá Ал-Лаһи 'Иллӓ Ал-Хаққа Ұа Дарасӱ Мӓ Фӥһи Ұа Ад-Дӓру ۗ Ал-'Ӓҳирату Ҳайрун Лиллаҙӥна Йаттақӱна 'Афалӓ ۗ Та`қилӱна |
007-169 Олардан кейін, Кітапқа мұрагер болып, осы сапасыз дүниенің бұйымын алатын топ келіп отырады да: «Жуықта жарылқанамыз» дейді. Тағы сондай нәрсе келсе, оны да ала береді. Олардан Аллаға байланысты шындықты ғана айтуларына, Тәуратта уәде алынбады ма? Ал олар, ондағы нәрселерді оқымады ма? Негізінде ақырет жұрты тақуалар үшін қайырлы. Сонда да түсінбейсіңдер ме? | فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ وَرِثُوا الْكِتَابَ يَأْخُذُونَ عَرَضَ هَذَا الأَدْنَى وَيَقُولُونَ سَيُغْفَرُ لَنَا وَإِنْ يَأْتِهِمْ عَرَضٌ مِثْلُه ُ يَأْخُذُوهُ~ُ ۚ أَلَمْ يُؤْخَذْ عَلَيْهِمْ مِيثَاقُ الْكِتَابِ أَنْ لاَ يَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلاَّ الْحَقَّ وَدَرَسُوا مَا فِيه ِِ ۗ وَالدَّارُ الآخِرَةُ خَيْرٌ لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ ۗ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ |
| Ұа Ал-Лаҙӥна Йумассикӱна Бил-Китӓби Ұа 'Ақӓмӱ Аҫ-Ҫалӓата 'Иннӓ Лӓ Нуđӥ`у 'Аҗра Ал-Муҫлихӥна |
007-170 Сондай Кітапқа мықты жабысып, намазды толық орындайды; дау жоқ, біз игілік істегендердің сауабын зая қылмаймыз. | وَالَّذِينَ يُمَسِّكُونَ بِالْكِتَابِ وَأَقَامُوا الصَّلاَةَ إِنَّا لاَ نُضِيعُ أَجْرَ الْمُصْلِحِينَ |
| Ұа 'Иҙ Натақнӓ Ал-Җабала Фаұқаһум Ка'аннаһу Žуллатун Ұа Žаннӱ 'Аннаһу Ұӓқи`ун Биһим Ҳуҙӱ Мӓ 'Ӓтайнӓкум Биқӱұатин Ұа Аҙкурӱ Мӓ Фӥһи Ла`аллакум Таттақӱна |
007-171 Бір күнде тауды көлеңке тәрізді Израил ұрпақтарының үстеріне көтердік. Олар оны шын түседі деп ойлады. «Сендерге берген Кітапты мықты ұстаңдар да ішіндегілерді түсініңдер, әрине тақуа боласыңдар» (дедік). | وَإِذْ نَتَقْنَا الْجَبَلَ فَوْقَهُمْ كَأَنَّه ُ ظُلَّةٌ وَظَنُّوا أَنَّه ُ وَاقِع ٌ بِهِمْ خُذُوا مَا آتَيْنَاكُمْ بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُوا مَا فِيه ِِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ |
| Ұа 'Иҙ 'Аҳаҙа Раббука Мин Банӥ 'Ӓдама Мин Žуһӱриһим Ҙуррӥйатаһум Ұа 'Аш/һадаһум `Алá 'Анфусиһим 'Аласту Бираббикум ۖ Қӓлӱ Балá ۛ Шаһиднӓ ۛ 'Ан Тақӱлӱ Йаұма Ал-Қийӓмати 'Иннӓ Куннӓ `Ан Һӓҙӓ Ғӓфилӥна |
007-172 (Мұхаммед Ғ.С.) сол уақытта Раббың адам балаларының белдерінен нәсілдерін алды да өздеріне куә етіп: «Мен, сендердің Раббыларың емеспін бе?»,- (дегенде,) олар: «Әрине куәміз» деген. Қиямет күні: «Бұдан хабарымыз жоқ» демеңдер. | وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنِي آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ ۖ قَالُوا بَلَى ۛ شَهِدْنَا ۛ أَنْ تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَذَا غَافِلِينَ |
| 'Аұ Тақӱлӱ 'Иннамӓ 'Ашрака 'Ӓбӓ'уунӓ Мин Қаблу Ұа Куннӓ Ҙуррӥйатан Мин Ба`диһим ۖ 'Афатуһликунӓ Бимӓ Фа`ала Ал-Мубҭилӱна |
007-173 Немесе: «Бұрыңғы ата-бабамыз шерік қатқан еді, біз де солардың ұрпағымыз. Сонда бізді бұзақылардың қылығымен жоқ етесің бе?»,- (демеулерің үшін.) | أَوْ تَقُولُوا إِنَّمَا أَشْرَكَ آبَاؤُنَا مِنْ قَبْلُ وَكُنَّا ذُرِّيَّة ً مِنْ بَعْدِهِمْ ۖ أَفَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ |
| Ұа Каҙалика Нуфаҫҫилу Ал-'Ӓйӓти Ұа Ла`аллаһум Йарҗи`ӱна |
007-174 Олардың тура жолға қайтулары үшін аяттарымызды өстіп ашық баян етеміз. | وَكَذَلِكَ نُفَصِّلُ الآيَاتِ وَلَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ |
| Ұа Атлу `Алайһим Наба'а Ал-Лаҙӥ 'Ӓтайнӓһу 'Ӓйӓтинӓ Фӓнсалаҳа Минһӓ Фа'атба`аһу Аш-Шайҭӓну Факӓна Мина Ал-Ғӓұӥна |
007-175 (Мұхаммед Ғ.С.) оларға (Яһудилерге) берген аяттарымызды сиырылып, шайтандарға ерген, адасушылардан біреудің жағдайын түсіндір. | وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ الَّذِي آتَيْنَاهُ آيَاتِنَا فَا نسَلَخَ مِنْهَا فَأَتْبَعَهُ الشَّيْطَانُ فَكَانَ مِنَ الْغَاوِينَ |
| Ұа Лаұ Ши'нӓ Ларафа`нӓһу Биһӓ Ұа Лакиннаһу 'Аҳлада 'Илá Ал-'Арđи Ұа Аттаба`а Һаұӓһу ۚ Фамаćалуһу Камаćали Ал-Калби 'Ин Тахмил `Алайһи Йалһаć 'Аұ Татрук/һу Йалһаć ۚ Ҙӓлика Маćалу Ал-Қаұми Ал-Лаҙӥна Каҙҙабӱ Би'ӓйӓтинӓ ۚ Фӓқҫуҫи Ал-Қаҫаҫа Ла`аллаһум Йатафаккарӱна |
007-176 Егер қаласақ, аяттарымыз арқылы әрине оны жоғарлатар едік. Бірақ ол, жерге еңкейіп (дүниеге беріліп) нәпсіне ерді. Сонда оның мысалы: Егер оған тап берсең де тілін салақтатып, не оны қойып қойсаң да тілін салақтататын ит тәрізді. Аяттарымызды жасынға шығарған елдің мысалы осы. (Мұхаммед Ғ.С.) Уақиғаны оларға айтып бер. Бәлкім олар түсінер. | وَلَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاه ُ بِهَا وَلَكِنَّهُ~ُ أَخْلَدَ إِلَى الأَرْضِ وَاتَّبَعَ هَوَاه ُ ۚ فَمَثَلُه ُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ إِنْ تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ أَوْ تَتْرُكْهُ يَلْهَثْ ۚ ذَلِكَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۚ فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ |
| Сӓ'а Маćалӓан Ал-Қаұму Ал-Лаҙӥна Каҙҙабӱ Би'ӓйӓтинӓ Ұа 'Анфусаһум Кӓнӱ Йаžлимӱна |
007-177 Сондай аяттарымызды жасынға шығарып, өздеріне зұлымдық еткен елдің сыңайы нендей жаман! | سَاءَ مَثَلا ً الْقَوْمُ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَأَنفُسَهُمْ كَانُوا يَظْلِمُونَ |
| Ман Йаһди Ал-Лаһу Фаһуұа Ал-Муһтадӥ ۖ Ұа Ман Йуđлил Фа'ӱлӓ'ика Һуму Ал-Ҳӓсирӱна |
007-178 Алла (Т.) кімді тура жолға салса, сонда ол, тура жол тапқан болады. Және кімді адастырса, сонда олар зиянға ұшырағандар. | مَنْ يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِي ۖ وَمَنْ يُضْلِلْ فَأُوْلَائِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ |
| Ұа Лақад Ҙара'нӓ Лиҗаһаннама Каćӥрӓан Мина Ал-Җинни Ұа Ал-'Инси ۖ Лаһум Қулӱбун Лӓ Йафқаһӱна Биһӓ Ұа Лаһум 'А`йунун Лӓ Йубҫирӱна Биһӓ Ұа Лаһум 'Ӓҙӓнун Лӓ Йасма`ӱна Биһӓ ۚ 'Ӱлӓ'ика Кӓл'ан`ӓми Бал Һум 'Аđаллу ۚ 'Ӱлӓ'ика Һуму Ал-Ғӓфилӱна |
007-179 Рас тозақ үшін де көптеген жын, адамдар жараттық. Олардың жүректері бар, алайда олар онымен түсінбейді. Көздері бар, онымен көрмейді. Және олардың құлақтары бар, ол арқылы естімейді. Олар хайуан тәрізді, тіпті одан ары адасуда. Міне солар мүлде кәперсіздер. | وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرا ً مِنَ الْجِنِّ وَالإِنسِ ۖ لَهُمْ قُلُوب ٌ لاَ يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُن ٌ لاَ يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَان ٌ لاَ يَسْمَعُونَ بِهَا ۚ أُوْلَائِكَ كَالأَنعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ ۚ أُوْلَائِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ |
| Ұа Лиллаһи Ал-'Асмӓ'у Ал-Хуснá Фӓд`ӱһу Биһӓ ۖ Ұа Ҙарӱ Ал-Лаҙӥна Йулхидӱна Фӥ 'Асмӓ'иһи ۚ Сайуҗзаұна Мӓ Кӓнӱ Йа`малӱна |
007-180 Ең жақсы атаулар Аллаға тән. Оған сол аттармен жалбарыныңдар. Алланың атында қиғаштық істейтіндерді қойып-қойыңдар. Олар істегендерінің сазайын тартады. | وَلِلَّهِ الأَسْمَاءُ الْحُسْنَى فَادْعُوه ُ بِهَا ۖ وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِه ِِ ۚ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ |
| Ұа Мимман Ҳалақнӓ 'Умматун Йаһдӱна Бил-Хаққи Ұа Биһи Йа`дилӱна |
007-181 Біз жаратқан адамдардан туралыққа бастап, шындық арқылы әділетті атқаратын бір топ бар. | وَمِمَّنْ خَلَقْنَا أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِه ِِ يَعْدِلُونَ |
| Ұа Ал-Лаҙӥна Каҙҙабӱ Би'ӓйӓтинӓ Санастадриҗуһум Мин Хайćу Лӓ Йа`ламӱна |
007-182 Сондай аяттарымызды жасынға айналдырғандарды олар, білмеген жақтан бірте-бірте жоямыз. | وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لاَ يَعْلَمُونَ |
| Ұа 'Умлӥ Лаһум ۚ 'Инна Кайдӥ Матӥнун |
007-183 Тағы да оларға мұрса беремін. Әрине шараларым да қатаң. | وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ |
| 'Аұалам Йатафаккарӱ ۗ Мӓ Биҫӓхибиһим Мин Җиннатин ۚ 'Ин Һуұа 'Иллӓ Наҙӥрун Мубӥнун |
007-184 Олар жолдастары (Мұхаммед Ғ.С.) ның жыны болмағандығын түсінбеді ме? Расында ол, ашық ескертуші ғана. | أَوَلَمْ يَتَفَكَّرُوا ۗ مَا بِصَاحِبِهِمْ مِنْ جِنَّةٍ ۚ إِنْ هُوَ إِلاَّ نَذِيرٌ مُبِينٌ |
| 'Аұалам Йанžурӱ Фӥ Малакӱти Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи Ұа Мӓ Ҳалақа Ал-Лаһу Мин Шай'ин Ұа 'Ан `Асá 'Ан Йакӱна Қади Ақтараба 'Аҗалуһум ۖ Фаби'аййи Хадӥćин Ба`даһу Йу'уминӱна |
007-185 Олар, көктер мен жердегі Алланың мүліктеріне, және Алла жаратқан нәрселеріне сондай-ақ өздерінің ажалдарының жақын болуының мүмкін екендігін ойламай ма? Ал енді олар, бұдан кейін қай сөзге сенеді? | أَوَلَمْ يَنظُرُوا فِي مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ وَأَنْ عَسَى أَنْ يَكُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ ۖ فَبِأَيِّ حَدِيث ٍ بَعْدَه ُ يُؤْمِنُونَ |
| Ман Йуđлили Ал-Лаһу Фалӓ Һӓдийа Лаһу ۚ Ұа Йаҙаруһум Фӥ Ҭуғйӓниһим Йа`маһӱна |
007-186 Алла кімді адастырса, сонда оған тура жол көрсетуші жоқ. Онда оларды қаңғырыстарында абыржытып қояды. | مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلاَ هَادِيَ لَه ُ ۚ وَيَذَرُهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ |
| Йас'алӱнака `Ани Ас-Сӓ`ати 'Аййӓна Мурсӓһӓ ۖ Қул 'Иннамӓ `Илмуһӓ `Инда Раббӥ ۖ Лӓ Йуҗаллӥһӓ Лиұақтиһӓ 'Иллӓ Һуұа ۚ Ćақулат Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи ۚ Лӓ Та'тӥкум 'Иллӓ Бағтатан ۗ Йас'алӱнака Ка'аннака Хафӥйун `Анһӓ ۖ Қул 'Иннамӓ `Илмуһӓ `Инда Ал-Лаһи Ұа Лакинна 'Акćара Ан-Нӓси Лӓ Йа`ламӱна |
007-187 (Мұхаммед Ғ.С.) олар, сенен қияметтің қашан болатындығын сұрайды: «Шынында оның мәліметі Раббымның қасында, оның мезгілін Ол ғана білдіреді. Көктер мен жердегі ауыр жағдай (қиямет) сендерге кенеттен-ақ келеді» де. Сен оны зерттеп отырғандай-ақ сұрастырады. Шынында оның білімі Алланың қасында, бірақ адамдардың көбі оны түсінбейді де. | يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا ۖ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ رَبِّي ۖ لاَ يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلاَّ هُوَ ۚ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ ۚ لاَ تَأْتِيكُمْ إِلاَّ بَغْتَة ً ۗ يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا ۖ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ اللَّهِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ |
| Қул Лӓ 'Амлику Линафсӥ Наф`ӓан Ұа Лӓ Đаррӓан 'Иллӓ Мӓ Шӓ'а Ал-Лаһу ۚ Ұа Лаұ Кунту 'А`ламу Ал-Ғайба Лӓстакćарту Мина Ал-Ҳайри Ұа Мӓ Массанийа Ас-Сӱ'у ۚ 'Ин 'Анӓ 'Иллӓ Наҙӥрун Ұа Башӥрун Лиқаұмин Йу'уминӱна |
007-188 (Мұхаммед Ғ.С.): «Алла қаламайынша, өзім үшін пайда, зиян келтіру күшіне ие емеспін. Егер көместі білген болсам, әрине жақсылықты көбейтіп алар едім. Сондай-ақ маған бір сәтсіздік жұғыспас еді. Мен иман келтірген елді; қорқытушы, қуандырушы ғанамын» де. | قُلْ لاَ أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعا ً وَلاَ ضَرّا ً إِلاَّ مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ وَلَوْ كُنتُ أَعْلَمُ الْغَيْبَ لاَسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَيْرِ وَمَا مَسَّنِيَ السُّوءُ ۚ إِنْ أَنَا إِلاَّ نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ |
| Һуұа Ал-Лаҙӥ Ҳалақакум Мин Нафсин Ұӓхидатин Ұа Җа`ала Минһӓ Заұҗаһӓ Лийаскуна 'Илайһӓ ۖ Фаламмӓ Тағашшӓһӓ Хамалат Хамлӓан Ҳафӥфӓан Фамаррат Биһи ۖ Фаламмӓ 'Аćқалат Да`аұӓ Ал-Лаһа Раббаһумӓ Ла'ин 'Ӓтайтанӓ Ҫӓлихӓан Ланакӱнанна Мина Аш-Шӓкирӥна |
007-189 Ол сондай Алла, сендерді бір-ақ кісіден (Адамнан) жаратқан, және оған тиянақ үшін жұбайын (Хауаны) жаратқан. Ол жұбайына жақындасқанда, жұбайы жеңіл түрде жүкті болды. Сонда онымен жүріп ауырлаған кезде, Аллаға: «Егер бізге игі бала берсең, әрине шүкір етушілерден болар едік» деп жалбарды. | هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِيَسْكُنَ إِلَيْهَا ۖ فَلَمَّا تَغَشَّاهَا حَمَلَتْ حَمْلاً خَفِيفا ً فَمَرَّتْ بِه ِِ ۖ فَلَمَّا أَثْقَلَتْ دَعَوَا اللَّهَ رَبَّهُمَا لَئِنْ آتَيْتَنَا صَالِحا ً لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ |
| Фаламмӓ 'Ӓтӓһумӓ Ҫӓлихӓан Җа`алӓ Лаһу Шуракӓ'а Фӥмӓ 'Ӓтӓһумӓ ۚ Фата`ӓлá Ал-Лаһу `Аммӓ Йушрикӱна |
007-190 Дегенмен Алла оларға дұрыс бала берген кезде, олар өздеріне берген бала жайында Аллаға шерік қата бастады. Алла (Т.) олардың қосқан ортақтарынан жоғары (пәк). | فَلَمَّا آتَاهُمَا صَالِحا ً جَعَلاَ لَه ُ شُرَكَاءَ فِيمَا آتَاهُمَا ۚ فَتَعَالَى اللَّهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ |
| 'Айушрикӱна Мӓ Лӓ Йаҳлуқу Шай'ӓан Ұа Һум Йуҳлақӱна |
007-191 Олар, еш нәрсені жаратпаған, өздері жаратылған нәрсені Аллаға шерік қата ма? | أَيُشْرِكُونَ مَا لاَ يَخْلُقُ شَيْئا ً وَهُمْ يُخْلَقُونَ |
| Ұа Лӓ Йастаҭӥ`ӱна Лаһум Наҫрӓан Ұа Лӓ 'Анфусаһум Йанҫурӱна |
007-192 (Аллаға шерік қатқан нәрселері) оларға жәрдем ете алмайды әрі өздеріне де жәрдем ете алмайды. | وَلاَ يَسْتَطِيعُونَ لَهُمْ نَصْرا ً وَلاَ أَنفُسَهُمْ يَنصُرُونَ |
| Ұа 'Ин Тад`ӱһум 'Илá Ал-Һудá Лӓ Йаттаби`ӱкум ۚ Саұӓ'ун `Алайкум 'Ада`аұтумӱһум 'Ам 'Антум Ҫӓмитӱна |
007-193 Егер шерік қатқан нәрселеріңді тура жолға шақырсаңдар, олар сендерге ермейді. Оларды мейлі шақырыңдар, мейлі үндемеңдер, сендерге бәрі бір. | وَإِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدَى لاَ يَتَّبِعُوكُمْ ۚ سَوَاءٌ عَلَيْكُمْ أَدَعَوْتُمُوهُمْ أَمْ أَنْتُمْ صَامِتُونَ |
| 'Инна Ал-Лаҙӥна Тад`ӱна Мин Дӱни Ал-Лаһи `Ибӓдун 'Амćӓлукум ۖ Фӓд`ӱһум Фалйастаҗӥбӱ Лакум 'Ин Кунтум Ҫӓдиқӥна |
007-194 Расында Алладан өзге шоқынғандарың, өздерің сияқты құлдар. Егер шын айтсаңдар, қане оларды шақырыңдар, сендерге жауап берсін. | إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ عِبَادٌ أَمْثَالُكُمْ ۖ فَادْعُوهُمْ فَلْيَسْتَجِيبُوا لَكُمْ إِنْ كُنتُمْ صَادِقِينَ |
| 'Алаһум 'Арҗулун Йамшӱна Биһӓ ۖ 'Ам Лаһум 'Айдин Йабҭишӱна Биһӓ ۖ 'Ам Лаһум 'А`йунун Йубҫирӱна Биһӓ ۖ 'Ам Лаһум 'Ӓҙӓнун Йасма`ӱна Биһӓ ۗ Қули Ад`ӱ Шуракӓ'акум Ćумма Кӥдӱни Фалӓ Тунžирӱни |
007-195 Олардың жүретін аяқтары, ұстайтын қолдары, көретін көздері немесе еститін құлақтары бар ма? (Мұхаммед Ғ.С.) оларға: «Аллаға қосқан ортақтарыңды шақырыңдар да, сонан соң маған мұрса бермей айлакерлік жасаңдар» де. | أَلَهُمْ أَرْجُلٌ يَمْشُونَ بِهَا ۖ أَمْ لَهُمْ أَيْدٍ يَبْطِشُونَ بِهَا ۖ أَمْ لَهُمْ أَعْيُنٌ يُبْصِرُونَ بِهَا ۖ أَمْ لَهُمْ آذَانٌ يَسْمَعُونَ بِهَا ۗ قُلِ ادْعُوا شُرَكَاءَكُمْ ثُمَّ كِيدُونِ فَلاَ تُنظِرُونِ |
| 'Инна Ұалӥйийа Ал-Лаһу Ал-Лаҙӥ Наззала Ал-Китӓба ۖ Ұа Һуұа Йатаұаллá Аҫ-Ҫӓлихӥна |
007-196 Шынында менің ием Құран түсірген Алла. Ол, жақсыларға иегершілік етеді. | إِنَّ وَلِيِّيَ اللَّهُ الَّذِي نَزَّلَ الْكِتَابَ ۖ وَهُوَ يَتَوَلَّى الصَّالِحِينَ |
| Ұа Ал-Лаҙӥна Тад`ӱна Мин Дӱниһи Лӓ Йастаҭӥ`ӱна Наҫракум Ұа Лӓ 'Анфусаһум Йанҫурӱна |
007-197 Сендердің Алладан өзге шоқынғандарың, сендерге де жәрдем ете алмайды. Сондай-ақ өздеріне де жәрдем ете алмайды. | وَالَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لاَ يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَكُمْ وَلاَ أَنفُسَهُمْ يَنصُرُونَ |
| Ұа 'Ин Тад`ӱһум 'Илá Ал-Һудá Лӓ Йасма`ӱ ۖ Ұа Тарӓһум Йанžурӱна 'Илайка Ұа Һум Лӓ Йубҫирӱна |
007-198 Ал және оларды тура жолға шақырсаңдар, олар естімейді. Олардың саған қарағанын көресің. Бірақ олар сені көрмейді. | وَإِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدَى لاَ يَسْمَعُوا ۖ وَتَرَاهُمْ يَنظُرُونَ إِلَيْكَ وَهُمْ لاَ يُبْصِرُونَ |
| Ҳуҙи Ал-`Афұа Ұа 'Мур Бил-`Урфи Ұа 'А`риđ `Ани Ал-Җӓһилӥна |
007-199 (Мұхаммед) кешірім жолын ұста және оларға туралықты әмір ет. Сондай-ақ білместерден бет бұр. | خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِينَ |
| Ұа 'Иммӓ Йанзағаннака Мина Аш-Шайҭӓни Назғун Фӓста`иҙ Бил-Лаһи ۚ 'Иннаһу Самӥ`ун `Алӥмун |
007-200 Егер шайтаннан саған бір түрткі болса, сонда Аллаға сиын. Өйткені Ол, толық естуші, өте білуші. | وَإِمَّا يَنزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ ۚ إِنَّه ُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ |
| 'Инна Ал-Лаҙӥна Аттақаұ 'Иҙӓ Массаһум Ҭӓ'ифун Мина Аш-Шайҭӓни Таҙаккарӱ Фа'иҙӓ Һум Мубҫирӱна |
007-201 Тақуаларға шайтан тарапынан бір сыбыс тисе, олар Алланы еске алады да қырағылық істейді. | إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ |
| Ұа 'Иҳұӓнуһум Йамуддӱнаһум Фӥ Ал-Ғаййи Ćумма Лӓ Йуқҫирӱна |
007-202 Кәпірлердің туыстары (шайтандар), азғындыққа тартады да сонсоң олар қырсоңынан қалмайды. | وَإِخْوَانُهُمْ يَمُدُّونَهُمْ فِي الغَيِّ ثُمَّ لاَ يُقْصِرُونَ |
| Ұа 'Иҙӓ Лам Та'тиһим Би'ӓйатин Қӓлӱ Лаұлӓ Аҗтабайтаһӓ ۚ Қул 'Иннамӓ 'Аттаби`у Мӓ Йӱхá 'Илаййа Мин Раббӥ ۚ Һӓҙӓ Баҫӓ'иру Мин Раббикум Ұа Һудáан Ұа Рахматун Лиқаұмин Йу'уминӱна |
007-203 (Мұхаммед Ғ.С.) егер оларға мұғжиза келтірмесең, олар: «Оны өзің неге жасамадың?»,- дейді. Мен: «Раббым тарапынан маған уахи етілгенге ғана бой ұсынамын. Осы Құран, иман келтірген елге, Раббыларыңнан ашық дәлелдер. Сондай-ақ тура жол әрі мәрхамет». | وَإِذَا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قَالُوا لَوْلاَ اجْتَبَيْتَهَا ۚ قُلْ إِنَّمَا أَتَّبِعُ مَا يُوحَى إِلَيَّ مِنْ رَبِّي ۚ هَذَا بَصَائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ وَهُدى ً وَرَحْمَة ٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ |
| Ұа 'Иҙӓ Қури'а Ал-Қур'ӓну Фӓстами`ӱ Лаһу Ұа 'Анҫитӱ Ла`аллакум Турхамӱна |
007-204 Қашан Құран оқылса, оған құлақ салып тыңдаңдар да үндемеңдер. Әрине мәрхаметке бөленесіңдер. | وَإِذَا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَه ُ وَأَنصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ |
| Ұа Аҙкур Раббака Фӥ Нафсика Таđарру`ӓан Ұа Ҳӥфатан Ұа Дӱна Ал-Җаһри Мина Ал-Қаұли Бил-Ғудӱұи Ұа Ал-'Ӓҫӓли Ұа Лӓ Такун Мина Ал-Ғӓфилӥна |
007-205 (Мұхаммед!) Раббыңа ішіңнен жалбарына қорыққан түрде бәсең сөзбен ертелі-кеш зікір ет. Сондай-ақ кәперсіздерден болма. | وَاذْكُرْ رَبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعا ً وَخِيفَة ً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالآصَالِ وَلاَ تَكُنْ مِنَ الْغَافِلِينَ |
| 'Инна Ал-Лаҙӥна `Инда Раббика Лӓ Йастакбирӱна `Ан `Ибӓдатиһи Ұа Йусаббихӱнаһу Ұа Лаһу Йасҗудӱна |
007-206 Расында Раббыңның қасындағылар (періштелер) Оған құлшылық қылудан менменсімейді де Оны дәріптеп, Оған сәжде қылады. | إِنَّ الَّذِينَ عِنْدَ رَبِّكَ لاَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِه ِِ وَيُسَبِّحُونَه ُ وَلَه ُ يَسْجُدُونَ |
| Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter | Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ | |