5) Sūrat Al-Mā'idah |
Printed format | 5) سُورَة المَائِدَه |
| Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter | Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ | |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ 'Аұфӱ Бил-`Уқӱди 'Ухиллат Лакум Баһӥмату Ал-'Ан`ӓми ۚ 'Иллӓ Мӓ Йутлá `Алайкум Ғайра Мухиллӥ Аҫ-Ҫайди Ұа 'Антум Хурумун 'Инна Ал-Лаһа Йахкуму Мӓ ۗ Йурӥду |
005-001 Әй мүміндер! Уәделеріңді орындаңдар. Сендерге ыхрамда аңды халал санамау шартымен, сендерге түсіндірілетіндерден басқа хайуандар халал қылынды. Күдіксіз Алла не тілесе оны әмір етеді. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ أُحِلَّتْ لَكُمْ بَهِيمَةُ الأَنعَامِ ۚ إِلاَّ مَا يُتْلَى عَلَيْكُمْ غَيْرَ مُحِلِّي الصَّيْدِ وَأَنْتُمْ حُرُمٌ إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ مَا ۗ يُرِيدُ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Лӓ Тухиллӱ Ша`ӓ'ира Ал-Лаһи Ұа Лӓ Аш-Шаһра Ал-Харӓма Ұа Лӓ Ал-Һадйа Ұа Лӓ Ал-Қалӓ'ида Ұа Лӓ 'Ӓммӥна Ал-Байта Ал-Харӓма Йабтағӱна Фаđлӓан Мин Раббиһим Ұа Риđұӓнӓан ۚ Ұа 'Иҙӓ Халалтум Фӓҫҭӓдӱ ۚ Ұа Лӓ Йаҗриманнакум Шана'ӓну Қаұмин 'Ан Ҫаддӱкум `Ани Ал-Масҗиди Ал-Харӓми 'Ан Та`тадӱ ۘ Ұа Та`ӓұанӱ `Алá Ал-Бирри Ұа Ат-Тақұá ۖ Ұа Лӓ Та`ӓұанӱ `Алá Ал-'Иćми Ұа Ал-`Удұӓни ۚ Ұа Аттақӱ Ал-Лаһа ۖ 'Инна Ал-Лаһа Шадӥду Ал-`Иқӓби |
005-002 Әй иман келтіргендер! Алланың белгілеріне, (хаж амалдарына,) құрметті айға, құрбандықтарға, мойындарына тағылған белгілерге және Раббыларының ризалығын, ілтипатын іздеп, ардақты үйге (Кағбаға) келуші хажыларға құрметсіздік етпеңдер. Және қашан ыхрамнан шықсаңдар аң аулай аласыңдар. Және сендерді Месжіт Харамнан тосқан елдің кегі, шектен шығуларыңа сылтау болмасын. (Сендерді Кағбадан тыйған болса да, кек сақтамаңдар.) жақсылыққа, тақуалыққа жәрдемдесіңдер. Күнәға және дұшпандыққа жәрдемдеспеңдер. Алладан қорқыңдар! Күдіксіз Алланың азабы қатты. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّهِ وَلاَ الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلاَ الْهَدْيَ وَلاَ الْقَلاَئِدَ وَلاَ آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ يَبْتَغُونَ فَضْلا ً مِنْ رَبِّهِمْ وَرِضْوَانا ً ۚ وَإِذَا حَلَلْتُمْ فَاصْطَادُوا ۚ وَلاَ يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَنْ صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ أَنْ تَعْتَدُوا ۘ وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَى ۖ وَلاَ تَعَاوَنُوا عَلَى الإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ |
| Хурримат `Алайкуму Ал-Майтату Ұа Ад-Даму Ұа Лахму Ал-Ҳинзӥри Ұа Мӓ 'Уһилла Лиғайри Ал-Лаһи Биһи Ұа Ал-Мунҳаниқату Ұа Ал-Маұқӱҙату Ұа Ал-Мутараддийату Ұа Ан-Наҭӥхату Ұа Мӓ 'Акала Ас-Сабу`у 'Иллӓ Мӓ Ҙаккайтум Ұа Мӓ Ҙубиха `Алá Ан-Нуҫуби Ұа 'Ан Тастақсимӱ Бил-'Азлӓми ۚ Ҙӓликум Фисқун ۗ Ал-Йаұма Йа'иса Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Мин Дӥникум Фалӓ Таҳшаұһум Ұа Аҳшаұнӥ ۚ Ал-Йаұма 'Акмалту Лакум Дӥнакум Ұа 'Атмамту `Алайкум Ни`матӥ Ұа Раđӥту Лакуму Ал-'Ислӓма Дӥнӓан ۚ Фамани Аđҭурра Фӥ Маҳмаҫатин Ғайра Мутаҗӓнифин Л'иćмин ۙ Фа'инна Ал-Лаһа Ғафӱрун Рахӥмун |
005-003 Сендерге: Өлексе, аққан қан, доңыз еті және Алладан басқаның атымен бауыздалған мал арам қылынды. Бірде буынып, ұрылып, құлап, сүзіліп өлген малдар және жыртқыш жеген мал арам. Бірақ (жаны шықпай) бауыздағандарың басқа. Және тігілген тасқа (пұтқа) арнап бауыздалған мал әрі оқтар арқылы талай сынауларың (бал ашуларың) да арам етілді. Бұларың бұзықтық. Бүгін кәпірлер діндеріңнен (тосудан) күдер үзді. Олардан қорықпаңдар, Менен қорқыңдар. Бүгін діндеріңді толықтастырдым және нығметімді тамамдадым. Сондай-ақ сендерге Ислам дінін қоштап ұнаттым. Кім аштықтан шарасыз қалса, күнәға ауытқымаса (жеуге болады.) Шәксіз Алла тым жарылқаушы, ерекше мейірімді. | حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَالدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنزِيرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِه ِِ وَالْمُنْخَنِقَةُ وَالْمَوْقُوذَةُ وَالْمُتَرَدِّيَةُ وَالنَّطِيحَةُ وَمَا أَكَلَ السَّبُعُ إِلاَّ مَا ذَكَّيْتُمْ وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَأَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالأَزْلاَمِ ۚ ذَلِكُمْ فِسْقٌ ۗ الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِي ۚ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِينا ً ۚ فَمَنِ اضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجَانِفٍ لإِثْمٍ ۙ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ |
| Йас'алӱнака Мӓҙӓ 'Ухилла Лаһум ۖ Қул 'Ухилла Лакуму Аҭ-Ҭаййибӓту ۙ Ұа Мӓ `Алламтум Мина Ал-Җаұӓрихи Мукаллибӥна Ту`аллимӱнаһунна Миммӓ `Алламакуму Ал-Лаһу ۖ Факулӱ Миммӓ 'Амсакна `Алайкум Ұа Аҙкурӱ Асма Ал-Лаһи `Алайһи ۖ Ұа Аттақӱ Ал-Лаһа ۚ 'Инна Ал-Лаһа Сарӥ`у Ал-Хисӓби |
005-004 Олар, сенен өздеріне не нәрсенің халал қылынғандығын сұрайды: “Сендерге таза нәрселер (дін бойынша халал нәрселер) халал қылынды” де. Және де Алланың өздеріне білдіргенін үйретіп, тәрбиелеген жыртқыштарды: Алланың атын айтып (аңға) салсаңдар, сендер үшін ұстағандарын жеңдер. Алладан қорқыңдар, күдіксіз Алла (Т.) есепте өте тез. | يَسْأَلُونَكَ مَاذَا أُحِلَّ لَهُمْ ۖ قُلْ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبَاتُ ۙ وَمَا عَلَّمْتُمْ مِنَ الْجَوَارِحِ مُكَلِّبِينَ تُعَلِّمُونَهُنَّ مِمَّا عَلَّمَكُمُ اللَّهُ ۖ فَكُلُوا مِمَّا أَمْسَكْنَ عَلَيْكُمْ وَاذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهِ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ |
| Ал-Йаұма 'Ухилла Лакуму Аҭ-Ҭаййибӓту ۖ Ұа Ҭа`ӓму Ал-Лаҙӥна 'Ӱтӱ Ал-Китӓба Хиллун Лакум Ұа Ҭа`ӓмукум Хиллун Лаһум Ұа ۖ Ал-Мухҫанӓту Мина Ал-Му'уминӓти Ұа Ал-Мухҫанӓту Мина Ал-Лаҙӥна 'Ӱтӱ Ал-Китӓба Мин Қабликум 'Иҙӓ 'Ӓтайтумӱһунна 'Уҗӱраһунна Мухҫинӥна Ғайра Мусӓфихӥна Ұа Лӓ Муттаҳиҙӥ 'Аҳдӓнин ۗ Ұа Ман Йакфур Бил-'Ӥмӓни Фақад Хабиҭа `Амалуһу Ұа Һуұа Фӥ Ал-'Ӓҳирати Мина Ал-Ҳӓсирӥна |
005-005 Бүгін сендерге жақсы нәрселер халал етілді. Кітап берілген (Христиан, Яһуди) дердің тамағы (бауыздағандары) халал етілді. Сендердің тамақтарың оларға да халал етілді. Және мүміндерден абыройлы әйелдермен әрі сендерден бұрын Кітап берілген (Христиан, Яһуди) дерден де абыройлы әйелдермен мәһерлерін беріп, бой суытушы, астыртын көңілдес болмай үйленулерің халал етілді. Кім иманға қарсы шықса, Сонда оның амалы жойылды және ол, ақыретте де зиян етушілерден болады. | الْيَوْمَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبَاتُ ۖ وَطَعَامُ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ حِلّ ٌ لَكُمْ وَطَعَامُكُمْ حِلّ ٌ لَهُمْ ۖ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ وَلاَ مُتَّخِذِي أَخْدَانٍ ۗ وَمَنْ يَكْفُرْ بِالإِيمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُه ُ وَهُوَ فِي الآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ 'Иҙӓ Қумтум 'Илá Аҫ-Ҫалӓати Фӓғсилӱ Ұуҗӱһакум Ұа 'Айдийакум 'Илá Ал-Марӓфиқи Ұа Амсахӱ Биру'ӱсикум Ұа 'Арҗулакум 'Илá Ал-Ка`байни ۚ Ұа 'Ин Кунтум Җунубӓан Фа Аҭҭаһһарӱ ۚ Ұа 'Ин Кунтум Марđá 'Аұ `Алá Сафарин 'Аұ Җӓ'а 'Ахадун Минкум Мина Ал-Ғӓ'иҭи 'Аұ Лӓмастуму Ан-Нисӓ' Фалам Таҗидӱ Мӓ'ан Фатайаммамӱ Ҫа`ӥдӓан Ҭаййибӓан Фӓмсахӱ Биұуҗӱһикум Ұа 'Айдӥкум Минһу ۚ Мӓ Йурӥду Ал-Лаһу Лийаҗ`ала `Алайкум Мин Хараҗин Ұа Лакин Йурӥду Лийуҭаһһиракум Ұалийутимма Ни`матаһу `Алайкум Ла`аллакум Ташкурӱна |
005-006 Әй мүміндер! Қашан намазға тұрсаңдар, (тұрарда,) жүздеріңді және шынтақтарға дейін қолдарыңды жуыңдар. Бастарыңа мәсих тартыңдар. (сипаңдар.) Және екі тобықтарға дейін аяқтарыңды жуындар. Егер де жүніп болсаңдар, (бой дәретсіз болсаңдар,) толық тазалаңындар. (Шомылыңдар) Егер науқас не сапар да болсаңдар немесе сендерден біреу түзге отырып келсе не әйелге жақындассаңдар, сонда су таба алмасаңдар таза жерге тәяммүм соғыңдар; онымен беті-қолдарыңды сипаңдар. Өйткені, Алла, сендерге ауыршылық қаламайды. Бірақ, сендерді тазартуды сондай-ақ шүкірлік етулерің үшін сендерге нығметтерін тамамдауды қалайды. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاَةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوا بِرُءُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ ۚ وَإِنْ كُنْتُمْ جُنُبا ً فَاطَّهَّرُوا ۚ وَإِنْ كُنْتُمْ مَرْضَى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغَائِطِ أَوْ لاَمَسْتُمُ النِسَاء فَلَمْ تَجِدُوا مَاء ً فَتَيَمَّمُوا صَعِيدا ً طَيِّبا ً فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُمْ مِنْهُ ۚ مَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ وَلَكِنْ يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَلِيُتِمَّ نِعْمَتَه ُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ |
| Ұа Аҙкурӱ Ни`мата Ал-Лаһи `Алайкум Ұа Мӥćӓқаһу Ал-Лаҙӥ Ұа Аćақакум Биһи 'Иҙ Қултум Сами`нӓ Ұа 'Аҭа`нӓ ۖ Ұа Аттақӱ Ал-Лаһа ۚ 'Инна Ал-Лаһа `Алӥмун Биҙӓти Аҫ-Ҫудӱри |
005-007 Алланың сендерге берген нығметін және: “Естідік, бой ұсындық” деп байлаған серттеріңді еске алыңдар! Әрі Алладан қорқыңдар! Күдіксіз Алла көкіректегілерді толық білуші. | وَاذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَمِيثَاقَهُ الَّذِي وَاثَقَكُمْ بِهِ إِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Кӱнӱ Қаұұӓмӥна Лиллаһи Шуһадӓ'а Бил-Қисҭи ۖ Ұа Лӓ Йаҗриманнакум Шана'ӓну Қаұмин `Алá 'Аллӓ Та`дилӱ ۚ А`дилӱ Һуұа 'Ақрабу Лилттақұá ۖ Ұа Аттақӱ Ал-Лаһа ۚ 'Инна Ал-Лаһа Ҳабӥрун Бимӓ Та`малӱна |
005-008 Әй мүміндер! Алла үшін куәлікте туралық үстінде мықты тұрыңдар. Және бір елдің өшпенділігі сендерді әділсіздікке тартпасын. Әділдік істеңдер. Сол тақуалыққа жақынырақ. Және Алладан қорқыңдар. Күдіксіз Алла не істегендеріңнен толық хабар алушы. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ ۖ وَلاَ يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلاَّ تَعْدِلُوا ۚ اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ |
| Ұа`ада Ал-Лаһу Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти ۙ Лаһум Мағфиратун Ұа 'Аҗрун `Аžӥмун |
005-009 Алла (Т.) сондай иман келтіріп, ізгі іс істегендерге жарылқау әрі ірі сыйлық уәде етті. | وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۙ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِيمٌ |
| Ұа Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Ұа Каҙҙабӱ Би'ӓйӓтинӓ 'Ӱлӓ'ика 'Аҫхӓбу Ал-Җахӥми |
005-010 Сондай қарсы келіп, аяттарымызды өтірікке ұйғарғандар, солар тозақтық. | وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُوْلَائِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Аҙкурӱ Ни`мата Ал-Лаһи `Алайкум 'Иҙ Һамма Қаұмун 'Ан Йабсуҭӱ 'Илайкум 'Айдийаһум Факаффа 'Айдийаһум `Анкум ۖ Ұа Аттақӱ Ал-Лаһа ۚ Ұа `Алá Ал-Лаһи Фалйатаұаккали Ал-Му'уминӱна |
005-011 Әй мүміндер! Алла (Т.) ның сендерге берген бағын еске алыңдар: Сол уақытта бір ел (суық) қолын созған еді де, Алла олардың қолын сендерден тосқан еді. Сондықтан Алладан қорқыңдар және мүміндер Аллаға тәуекел етсін. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ هَمَّ قَوْمٌ أَنْ يَبْسُطُوا إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ فَكَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنْكُمْ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ |
| Ұа Лақад 'Аҳаҙа Ал-Лаһу Мӥćӓқа Банӥ 'Исрӓ'ӥла Ұа Ба`аćнӓ Минһуму Аćнай `Ашара Нақӥбӓан ۖ Ұа Қӓла Ал-Лаһу 'Иннӥ Ма`акум ۖ Ла'ин 'Ақамтуму Аҫ-Ҫалӓата Ұа 'Ӓтайтуму Аз-Закӓата Ұа 'Ӓмантум Бирусулӥ Ұа `Аззартумӱһум Ұа 'Ақраđтуму Ал-Лаһа Қарđӓан Хасанӓан Ла'укаффиранна `Анкум Саййи'ӓтикум Ұа Ла'удҳиланнакум Җаннӓтин Таҗрӥ Мин Тахтиһӓ Ал-'Анһӓру ۚ Фаман Кафара Ба`да Ҙӓлика Минкум Фақад Đалла Саұӓ'а Ас-Сабӥли |
005-012 Расында Алла Израил ұрпақтарынан уәде алған еді. Олардан он екі бастық жіберген едік. Алла (оларға): “Мен сендермен біргемін; егер намазды орындасаңдар, зекет берсеңдер, елшілеріме иман келтіріп, оларға көмек берсеңдер және Аллаға көркем қарыз берсеңдер (Алла жолында мал жұмсасаңдар), әлбетте жамандықтарыңды жойып, сендерді астарынан өзендер ағатын бақшаларға кіргіземіз. Ал сонда сендерден біреу қарсы болса, тура жолдан адасқан болады” деді. | وَلَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَبَعَثْنَا مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيبا ً ۖ وَقَالَ اللَّهُ إِنِّي مَعَكُمْ ۖ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلاَةَ وَآتَيْتُمُ الزَّكَاةَ وَآمَنْتُمْ بِرُسُلِي وَعَزَّرْتُمُوهُمْ وَأَقْرَضْتُمُ اللَّهَ قَرْضا ً حَسَنا ً لَأُكَفِّرَنَّ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَلَأُدْخِلَنَّكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الأَنْهَارُ ۚ فَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ مِنْكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِيلِ |
| Фабимӓ Нақđиһим Мӥćӓқаһум Ла`аннӓһум Ұа Җа`алнӓ Қулӱбаһум Қӓсийатан ۖ Йухаррифӱна Ал-Калима `Ан Маұӓđи`иһи ۙ Ұа Насӱ Хаžžӓан Миммӓ Ҙуккирӱ Биһи ۚ Ұа Лӓ Тазӓлу Таҭҭали`у `Алá Ҳӓ'инатин Минһум 'Иллӓ Қалӥлӓан Минһум ۖ Фӓ`фу `Анһум Ұа Аҫфах ۚ 'Инна Ал-Лаһа Йухиббу Ал-Мухсинӥна |
005-013 Сонда олардың серттерін бұзулары себепті оларға лағынет етіп, жүректерін қатайттық. Олар, (Тәурат) сөздерін орнынан өзгертіп, оларға берілген үгітті ұмытты. Олардың өте азынан басқасының қиянаткерліктерін ұдайы сезіп отырасың. Сонда да оларды кешірім етіп, елеме. Расында Алла (Т.) игілік істеушілерді сүйеді. | فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِيثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِيَة ً ۖ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِه ِِ ۙ وَنَسُوا حَظّا ً مِمَّا ذُكِّرُوا بِه ِِ ۚ وَلاَ تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَى خَائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلاَّ قَلِيلا ً مِنْهُمْ ۖ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ |
| Ұа Мина Ал-Лаҙӥна Қӓлӱ 'Иннӓ Наҫӓрá 'Аҳаҙнӓ Мӥćӓқаһум Фанасӱ Хаžžӓан Миммӓ Ҙуккирӱ Биһи Фа'ағрайнӓ Байнаһуму Ал-`Адӓұата Ұа Ал-Бағđӓ'а 'Илá Йаұми Ал-Қийӓмати ۚ Ұа Саұфа Йунабби'уһуму Ал-Лаһу Бимӓ Кӓнӱ Йаҫна`ӱна |
005-014 Және “Христианбыз” дегендерден де серт алған едік. Дегенмен олар да берілген үгіттен үлестерін ұмытты. Сондықтан араларына қиямет күніне дейін дұшпандық, өштік салдық. Және Алла (Т.) оларға не істегендерінің хабарын тез береді. | وَمِنَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَى أَخَذْنَا مِيثَاقَهُمْ فَنَسُوا حَظّا ً مِمَّا ذُكِّرُوا بِه ِِ فَأَغْرَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۚ وَسَوْفَ يُنَبِّئُهُمُ اللَّهُ بِمَا كَانُوا يَصْنَعُونَ |
| Йӓ 'Аһла Ал-Китӓби Қад Җӓ'акум Расӱлунӓ Йубаййину Лакум Каćӥрӓан Миммӓ Кунтум Туҳфӱна Мина Ал-Китӓби Ұа Йа`фӱ `Ан Каćӥрин ۚ Қад Җӓ'акум Мина Ал-Лаһи Нӱрун Ұа Китӓбун Мубӥнун |
005-015 Әй Кітап иелері! Сендерге кітаптан жасырған нәрселеріңнің көбін ашық түсіндіретін және көбірегінен елемей өтіп кететін Елшіміз келді. Расында сендерге Алладан бір нұр және ашық бір Кітап (Құран) келді. | يَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءَكُمْ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ كَثِيرا ً مِمَّا كُنْتُمْ تُخْفُونَ مِنَ الْكِتَابِ وَيَعْفُو عَنْ كَثِيرٍ ۚ قَدْ جَاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَكِتَابٌ مُبِينٌ |
| Йаһдӥ Биһи Ал-Лаһу Мани Аттаба`а Риđұӓнаһу Субула Ас-Салӓми Ұа Йуҳриҗуһум Мина Аž-Žулумӓти 'Илá Ан-Нӱри Би'иҙниһи Ұа Йаһдӥһим 'Илá Ҫирӓҭин Мустақӥмин |
005-016 Алла (Т.) кім өз ризасына үйлессе, сол Кітап арқылы есендік жолдарына салады және өз нұсқауымен қараңғылықтардан жарыққа шығарып тұп-тура жолға салады. | يَهْدِي بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَه ُ سُبُلَ السَّلاَمِ وَيُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِه ِِ وَيَهْدِيهِمْ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيم ٍ |
| Лақад Кафара Ал-Лаҙӥна Қӓлӱ 'Инна Ал-Лаһа Һуұа Ал-Масӥху Абну Марйама ۚ Қул Фаман Йамлику Мина Ал-Лаһи Шай'ӓан 'Ин 'Арӓда 'Ан Йуһлика Ал-Масӥха Абна Марйама Ұа 'Уммаһу Ұа Ман Фӥ Ал-'Арđи Җамӥ`ӓан ۗ Ұа Лиллаһи Мулку Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи Ұа Мӓ Байнаһумӓ ۚ Йҳлуқу Мӓ Йашӓ'у Ұа ۚ Аллӓһу `Алá Кулли Шай'ин Қадӥрун |
005-017 Расында: “Алланы, Мәриям ұлы Мәсих” дегендер кәпір болды. “Егер Алла, Мәриям ұлы Мәсихты және оның шешесін де, тіпті жер жүзіндегі біртұтас жан иесін жоқ етуді қаласа, Алладан құтқаруға кім ие?”,- де. Көктер мен жердің және екеуінің арасындағылардың иелігі Аллаға тән. Ол қалағанын жаратады әрі Алланың әр нәрсеге толық күші жетуші. | لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ ۚ قُلْ فَمَنْ يَمْلِكُ مِنَ اللَّهِ شَيْئا ً إِنْ أَرَادَ أَنْ يُهْلِكَ الْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّه ُ وَمَنْ فِي الأَرْضِ جَمِيعا ً ۗ وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۚ يخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ |
| Ұа Қӓлати Ал-Йаһӱду Ұа Ан-Наҫӓрá Нахну 'Абнӓ'у Ал-Лаһи Ұа 'Ахиббӓ'ууһу ۚ Қул Фалима Йу`аҙҙибукум Биҙунӱбикум ۖ Бал 'Антум Башарун Мимман Ҳалақа ۚ Йағфиру Лиман Йашӓ'у Ұа Йу`аҙҙибу Ман Йашӓ'у ۚ Ұа Лиллаһи Мулку Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи Ұа Мӓ Байнаһумӓ ۖ Ұа 'Илайһи Ал-Маҫӥру |
005-018 Яһудилер мен Христиандар: “Біздер Алланың ұлдары және сүйгендеріміз” деді. Оларға айт: “Онда Алла күнәларың себепті сендерді неге азаптайды? Керісінше сендер Алланың жаратқан адамысыңдар.” Алла қалаған кісісін жаратып және қалаған кісісін азаптайды. Көктердің және жердің әрі екі арасындағылардың барлығы Алланың иелігінде және барар жер де Оның алды. | وَقَالَتِ الْيَهُودُ وَالنَّصَارَى نَحْنُ أَبْنَاءُ اللَّهِ وَأَحِبَّاؤُه ُ ۚ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ ۖ بَلْ أَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَ ۚ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ |
| Йӓ 'Аһла Ал-Китӓби Қад Җӓ'акум Расӱлунӓ Йубаййину Лакум `Алá Фатратин Мина Ар-Русули 'Ан Тақӱлӱ Мӓ Җӓ'анӓ Мин Башӥрин Ұа Лӓ Наҙӥрин ۖ Фақад Җӓ'акум Башӥрун Ұа Наҙӥрун Ұа ۗ Аллӓһу `Алá Кулли Шай'ин Қадӥрун |
005-019 Әй Кітап иелері! Пайғамбардың арасы үзілгенде, сендерге Елшіміз келді. “Бізге қуантушы, қорқытушы келмеді” дерсіңдер деп, міне сендерге қуантушы, қорқытушы Елші елді. Алла (Т.) ның барлық нәрсеге толық күші жетуші. | يَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءَكُمْ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ عَلَى فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ أَنْ تَقُولُوا مَا جَاءَنَا مِنْ بَشِيرٍ وَلاَ نَذِيرٍ ۖ فَقَدْ جَاءَكُمْ بَشِيرٌ وَنَذِيرٌ ۗ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ |
| Ұа 'Иҙ Қӓла Мӱсá Лиқаұмиһи Йӓ Қаұми Аҙкурӱ Ни`мата Ал-Лаһи `Алайкум 'Иҙ Җа`ала Фӥкум 'Анбийӓ'а Ұа Җа`алакум Мулӱкӓан Ұа 'Ӓтӓкум Мӓ Лам Йу'ути 'Ахадӓан Мина Ал-`Ӓламӥна |
005-020 Бір заманда Мұса(Ғ.С) өз еліне: “Әй елім! Алланың сендерге берген нығметін еске алыңдар! Өз іштеріңде пайғамбарлар шығарды, әрі сендерді патшалар жасады. Сондай-ақ сендерге әлемде ешкімге берілмеген нығмет берді” деген. | وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِه ِِ يَا قَوْمِ اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَعَلَ فِيكُمْ أَنْبِيَاءَ وَجَعَلَكُمْ مُلُوكا ً وَآتَاكُمْ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَدا ً مِنَ الْعَالَمِينَ |
| Йӓ Қаұми Адҳулӱ Ал-'Арđа Ал-Муқаддасата Аллатӥ Катаба Ал-Лаһу Лакум Ұа Лӓ Тартаддӱ `Алá 'Адбӓрикум Фатанқалибӱ Ҳӓсирӥна |
005-021 Және: “Әй елім! Алла,сендерге жазған қасиетті жерге (Құдыс, Шамға) кіріңдер. Арттарыңа қайтпаңдар, әйтпесе зиян етушілерге айналасыңдар” деген. | يَا قَوْمِ ادْخُلُوا الأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَلاَ تَرْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خَاسِرِينَ |
| Қӓлӱ Йӓ Мӱсá 'Инна Фӥһӓ Қаұмӓан Җаббӓрӥна Ұа 'Иннӓ Лан Надҳулаһӓ Хаттá Йаҳруҗӱ Минһӓ Фа'ин Йаҳруҗӱ Минһӓ Фа'иннӓ Дӓҳилӱна |
005-022 Олар: “Әй Мұса! Ол жерде зорлықшыл ел бар. Олар ол жерден шықпайынша біз ол жерге әсте кірмейміз. Егер олар ол жерден шықса әрине кіреміз” деді. | قَالُوا يَا مُوسَى إِنَّ فِيهَا قَوْما ً جَبَّارِينَ وَإِنَّا لَنْ نَدْخُلَهَا حَتَّى يَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِنْ يَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِنَّا دَاخِلُونَ |
| Қӓла Раҗулӓни Мина Ал-Лаҙӥна Йаҳӓфӱна 'Ан`ама Ал-Лаһу `Алайһимӓ Адҳулӱ `Алайһиму Ал-Бӓба Фа'иҙӓ Даҳалтумӱһу Фа'иннакум Ғӓлибӱна ۚ Ұа `Алá Ал-Лаһи Фатаұаккалӱ 'Ин Кунтум Му'уминӥна |
005-023 Қорыққандардан болып, өздерін Алла нығметке бөлеген екі кісі: “Олардың үстіне қақпадан кіріңдер. Сонда қашан одан кірсеңдер, сендер үстем боласыңдар. Егер мүмін болсаңдар Аллаға тәуекел етіңдер” деді. | قَالَ رَجُلاَنِ مِنَ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمَا ادْخُلُوا عَلَيْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوه ُ فَإِنَّكُمْ غَالِبُونَ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَتَوَكَّلُوا إِنْ كُنتُمْ مُؤْمِنِينَ |
| Қӓлӱ Йӓ Мӱсá 'Иннӓ Лан Надҳулаһӓ 'Абадӓан Мӓ Дӓмӱ Фӥһӓ ۖ Фӓҙ/һаб 'Анта Ұа Раббука Фақӓтилӓ 'Иннӓ Һӓһунӓ Қӓ`идӱна |
005-024 “Әй Мұса! Олар ол жерде тұрғанда біз оған тіпті кірмейміз. Өзің және Раббың барып соғысыңдар. Әрине біз мұнда отырамыз” деді. | قَالُوا يَا مُوسَى إِنَّا لَنْ نَدْخُلَهَا أَبَدا ً مَا دَامُوا فِيهَا ۖ فَاذْهَبْ أَنْتَ وَرَبُّكَ فَقَاتِلاَ إِنَّا هَاهُنَا قَاعِدُونَ |
| Қӓла Рабби 'Иннӥ Лӓ 'Амлику 'Иллӓ Нафсӥ Ұа 'Аҳӥ ۖ Фӓфруқ Байнанӓ Ұа Байна Ал-Қаұми Ал-Фӓсиқӥна |
005-025 (Мұса Ғ.С): “Раббым! Мен өзіме, туысыма ғана ие бола аламын. Бұзақы елден арамызды ажырата көр!” деді. | قَالَ رَبِّ إِنِّي لاَ أَمْلِكُ إِلاَّ نَفْسِي وَأَخِي ۖ فَافْرُقْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ |
| Қӓла Фа'иннаһӓ Мухарраматун `Алайһим ۛ 'Арба`ӥна Санатан ۛ Йатӥһӱна Фӥ Ал-'Арđи ۚ Фалӓ Та'са `Алá Ал-Қаұми Ал-Фӓсиқӥна |
005-026 (Алла Т.): “Енді оларға, ол жер шынайы түрде қырық жыл арам қылынды. Олар сол жерде абыржып жүреді. Онда бұзақы елге қайғырма” деді. | قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ ۛ أَرْبَعِينَ سَنَة ً ۛ يَتِيهُونَ فِي الأَرْضِ ۚ فَلاَ تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ |
| Ұа Атлу `Алайһим Наба'а Абнай 'Ӓдама Бил-Хаққи 'Иҙ Қаррабӓ Қурбӓнӓан Фатуқуббила Мин 'Ахадиһимӓ Ұа Лам Йутақаббал Мина Ал-'Ӓҳари Қӓла Ла'ақтуланнака ۖ Қӓла 'Иннамӓ Йатақаббалу Ал-Лаһу Мина Ал-Муттақӥна |
005-027 (Мұхаммед Ғ.С) оларға Адам (Ғ.С) ның екі ұлының әңгімесін шынайы түрде оқы: “Сол уақытта екеуі Аллаға жақындық үшін құрбан шалған еді. Сонда біреуінен қабылданып, екіншісінен қабылданбаған еді.” (Құрбаны қабылданбаған Қабыл) : “Әлбетте мен сені өлтіремін” деді. Сонда (һабыл): “Алла сөзсіз тақуалардың құрбанын қабыл етеді” деді. | وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانا ً فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِمَا وَلَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الآخَرِ قَالَ لَأَقْتُلَنَّكَ ۖ قَالَ إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ |
| Ла'ин Басаҭта 'Илаййа Йадака Литақтуланӥ Мӓ 'Анӓ Бибӓсиҭин Йадийа 'Илайка Ли'қтулака ۖ 'Иннӥ 'Аҳӓфу Ал-Лаһа Рабба Ал-`Ӓламӥна |
005-028 “Сен мені шын өлтіруге қол созсаң да, мен сені өлтіру үшін қол созбаймын. Күдіксіз мен әлемдердің Раббы Алладан қорқамын!” | لَئِنْ بَسَطتَ إِلَيَّ يَدَكَ لِتَقْتُلَنِي مَا أَنَا بِبَاسِطٍ يَدِيَ إِلَيْكَ لِأقْتُلَكَ ۖ إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ |
| 'Иннӥ 'Урӥду 'Ан Табӱ'а Би'иćмӥ Ұа 'Иćмика Фатакӱна Мин 'Аҫхӓби Ан-Нӓри ۚ Ұа Ҙалика Җазӓ'у Аž-Žӓлимӥна |
005-029 “Сөзсіз мен, сенің өз күнәңмен менің күнәмді жүктеп, тозақтық болуды қаламаймын. Осы, залымдардың жазасы.” | إِنِّي أُرِيدُ أَنْ تَبُوءَ بِإِثْمِي وَإِثْمِكَ فَتَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ ۚ وَذَلِكَ جَزَاءُ الظَّالِمِينَ |
| Фаҭаұұа`ат Лаһу Нафсуһу Қатла 'Аҳӥһи Фақаталаһу Фа'аҫбаха Мина Ал-Ҳӓсирӥна |
005-030 Сонда оның нәпсісі, туысын өлтіруге қызықтырды да ол, оны өлтіріп, зиянға ұшыраушылардан болды. | فَطَوَّعَتْ لَه ُ نَفْسُه ُ قَتْلَ أَخِيه ِِ فَقَتَلَه ُ فَأَصْبَحَ مِنَ الْخَاسِرِينَ |
| Фаба`аćа Ал-Лаһу Ғурӓбӓан Йабхаćу Фӥ Ал-'Арđи Лийурийаһу Кайфа Йуұӓрӥ Саұ'ата 'Аҳӥһи ۚ Қӓла Йӓ Ұайлатӓ 'А`аҗазту 'Ан 'Акӱна Миćла Һӓҙӓ Ал-Ғурӓби Фа'уұӓрийа Саұ'ата 'Аҳӥ ۖ Фа'аҫбаха Мина Ан-Нӓдимӥна |
005-031 Сонда Алла, оған туысының өлігін жасыруын көрсетуі үшін жіберген қарға, жерді қаза бастағанда: “Әттең! Маған не болды? Туысының денесін көмген қарға құрлы бола алмадым ба?”,-деді де, өкінушілерден болды. | فَبَعَثَ اللَّهُ غُرَابا ً يَبْحَثُ فِي الأَرْضِ لِيُرِيَه ُ كَيْفَ يُوَارِي سَوْأَةَ أَخِيه ِِ ۚ قَالَ يَاوَيْلَتَا أَعَجَزْتُ أَنْ أَكُونَ مِثْلَ هَذَا الْغُرَابِ فَأُوَارِيَ سَوْأَةَ أَخِي فَأَصْبَحَ ۖ مِنَ النَّادِمِينَ |
| Мин 'Аҗли Ҙӓлика Катабнӓ `Алá Банӥ 'Исрӓ'ӥла 'Аннаһу Ман Қатала Нафсӓан Биғайри Нафсин 'Аұ Фасӓдин Фӥ Ал-'Арđи Фака'аннамӓ Қатала Ан-Нӓса Җамӥ`ӓан Ұа Ман 'Ахйӓһӓ Фака'аннамӓ 'Ахйӓ Ан-Нӓса Җамӥ`ӓан ۚ Ұа Лақад Җӓ'ат/һум Русулунӓ Бил-Баййинӓти Ćумма 'Инна Каćӥрӓан Минһум Ба`да Ҙӓлика Фӥ Ал-'Арđи Ламусрифӱна |
005-032 Соның салдарынан Израил ұрпақтарына: Кім кісі өлтірмеген немесе жер жүзінде бұзақылық қылмаған біреуді өлтірсе, сонда шынайы түрде барлық адамды өлтіргенмен және кім оны тірілтсе (өлімнен құтқарса), барлық адамды тірілткенмен тең деп жаздық. Расында оларға елшілеріміз ашық дәлелдермен келді. Бірақ содан кейін де олардың көбірегі жер жүзінде шектен шығушылар болды. | مِنْ أَجْلِ ذَلِكَ كَتَبْنَا عَلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنَّه ُ مَنْ قَتَلَ نَفْسا ً بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعا ً وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعا ً ۚ وَلَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا بِالْبَيِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِيرا ً مِنْهُمْ بَعْدَ ذَلِكَ فِي الأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ |
| 'Иннамӓ Җазӓ'у Ал-Лаҙӥна Йухӓрибӱна Ал-Лаһа Ұа Расӱлаһу Ұа Йас`аұна Фӥ Ал-'Арđи Фасӓдӓан 'Ан Йуқатталӱ 'Аұ Йуҫаллабӱ 'Аұ Туқаҭҭа`а 'Айдӥһим Ұа 'Арҗулуһум Мин Ҳилӓфин 'Аұ Йунфаұ Мина Ал-'Арđи ۚ Ҙӓлика Лаһум Ҳизйун Фӥ Ад-Дунйӓ ۖ Ұа Лаһум Фӥ Ал-'Ӓҳирати `Аҙӓбун `Аžӥмун |
005-033 Алла және Елшісімен жағаласқандардың және жер жүзінде бұзақылық жасап жүргендердің жазасы: Өлтірілулері, не асылулары, яки, қол-аяқтарының қиғашталып кесілулері немесе жерден айдалулары. Бұл олардың дүниедегі жапасы. Және олар үшін ақыретте ірі азап бар. | إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَه ُ وَيَسْعَوْنَ فِي الأَرْضِ فَسَادا ً أَنْ يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلاَفٍ أَوْ يُنفَوْا مِنَ الأَرْضِ ۚ ذَلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنيَا ۖ وَلَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ |
| 'Иллӓ Ал-Лаҙӥна Тӓбӱ Мин Қабли 'Ан Тақдирӱ `Алайһим ۖ Фӓ`ламӱ 'Анна Ал-Лаһа Ғафӱрун Рахӥмун |
005-034 Бірақ сендердің оларға ықпалдарың жүруден бұрын тәубе қылғандар басқа. Сонда Алла (Т.) ның аса жарылқаушы, ерекше мейірімді екенін біліңдер. | إِلاَّ الَّذِينَ تَابُوا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَقْدِرُوا عَلَيْهِمْ ۖ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Аттақӱ Ал-Лаһа Ұа Абтағӱ 'Илайһи Ал-Ұасӥлата Ұа Җӓһидӱ Фӥ Сабӥлиһи Ла`аллакум Туфлихӱна |
005-035 Әй иман келтіргендер! Алладан қорқыңдар, оған жақындасуды іздеңдер (бой ұсыну арқылы тырысыңдар.) Және екі дүниеде құтылып мұратқа жетулерің үшін, Оның жолында күресіңдер. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِه ِِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ |
| 'Инна Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Лаұ 'Анна Лаһум Мӓ Фӥ Ал-'Арđи Җамӥ`ӓан Ұа Миćлаһу Ма`аһу Лийафтадӱ Биһи Мин `Аҙӓби Йаұми Ал-Қийӓмати Мӓ Туқуббила Минһум ۖ Ұа Лаһум `Аҙӓбун 'Алӥмун |
005-036 Күдіксіз сондай кәпірлер жер жүзіндегі барлық нәрсені және онымен бірге тағы сондай нәрсені қиямет күнінің азабынан (құтылу үшін) төлеуге салса да олардан қабыл етілмейді де, оларға жан түршігерлік қинау бар. | إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ أَنَّ لَهُمْ مَا فِي الأَرْضِ جَمِيعا ً وَمِثْلَه ُ مَعَه ُ لِيَفْتَدُوا بِه ِِ مِنْ عَذَابِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَا تُقُبِّلَ مِنْهُمْ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ |
| Йурӥдӱна 'Ан Йаҳруҗӱ Мина Ан-Нӓри Ұа Мӓ Һум Биҳӓриҗӥна Минһӓ ۖ Ұа Лаһум `Аҙӓбун Муқӥмун |
005-037 Олар оттан шығуларын қалайды. Дегенмен олар одан шығушы емес. Және олар үшін тұрақты азап бар. | يُرِيدُونَ أَنْ يَخْرُجُوا مِنَ النَّارِ وَمَا هُمْ بِخَارِجِينَ مِنْهَا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُقِيمٌ |
| Ұа Ас-Сӓриқу Ұа Ас-Сӓриқату Фӓқҭа`ӱ 'Айдийаһумӓ Җазӓ'ан Бимӓ Касабӓ Накӓлӓан Мина Ал-Лаһи Ұа ۗ Аллӓһу `Азӥзун Хакӥмун |
005-038 Ер және әйел ұрының, қылмыстарына жаза әрі Алладан бір өнеге түрінде қолдарын кесіңдер. Алла (Т.) аса үстем, хикмет иесі. | وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُوا أَيْدِيَهُمَا جَزَاء ً بِمَا كَسَبَا نَكَالا ً مِنَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ |
| Фаман Тӓба Мин Ба`ди Žулмиһи Ұа 'Аҫлаха Фа'инна Ал-Лаһа Йатӱбу `Алайһи ۗ 'Инна Ал-Лаһа Ғафӱрун Рахӥмун |
005-039 Ал кім зұлымдықтан кейін тәубе қылса, түзелсе, сонда шәксіз Алла оның тәубесін қабыл етеді. Алла аса жарылқаушы, ерекше мейірімді. | فَمَنْ تَابَ مِنْ بَعْدِ ظُلْمِه ِِ وَأَصْلَحَ فَإِنَّ اللَّهَ يَتُوبُ عَلَيْهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ |
| 'Алам Та`лам 'Анна Ал-Лаһа Лаһу Мулку Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи Йу`аҙҙибу Ман Йашӓ'у Ұа Йағфиру Лиман Йашӓ'у Ұа ۗ Аллӓһу `Алá Кулли Шай'ин Қадӥрун |
005-040 Расында көктер мен жердің әкімшілігі Аллаға тән екенін білмедің бе? Кімді қаласа жазалайды да, кімді қаласа жарылқайды. Әрі Алланың әр нәрсеге күші жетуші. | أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ لَه ُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ يُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ وَيَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ар-Расӱлу Лӓ Йахзунка Ал-Лаҙӥна Йусӓри`ӱна Фӥ Ал-Куфри Мина Ал-Лаҙӥна Қӓлӱ 'Ӓманнӓ Би'афұӓһиһим Ұа Лам Ту'умин Қулӱбуһум ۛ Ұа Мина Ал-Лаҙӥна Һӓдӱ ۛ Саммӓ`ӱна Лилкаҙиби Саммӓ`ӱна Лиқаұмин 'Ӓҳарӥна Лам Йа'тӱка ۖ Йухаррифӱна Ал-Калима Мин Ба`ди Маұӓđи`иһи ۖ Йақӱлӱна 'Ин 'Ӱтӥтум Һӓҙӓ Фаҳуҙӱһу Ұа 'Ин Лам Ту'утаұһу Фӓхҙарӱ ۚ Ұа Ман Йуриди Ал-Лаһу Фитнатаһу Фалан Тамлика Лаһу Мина Ал-Лаһи Шай'ӓан ۚ 'Ӱлӓ'ика Ал-Лаҙӥна Лам Йуриди Ал-Лаһу 'Ан Йуҭаһһира Қулӱбаһум ۚ Лаһум Фӥ Ад-Дунйӓ Ҳизйун ۖ Ұа Лаһум Фӥ Ал-'Ӓҳирати `Аҙӓбун `Аžӥмун |
005-041 Әй Пайғамбар! Ауыздарымен: “Сендік” деп, жүректері сенбегендермен Яһудилерден күпірде жарысқандар сені кейітпесін. Олар өтірікке құлақ асады; сондай-ақ саған келмеген басқа бір қауым үшін тыңдайды. Және олар сөзді орындалғаннан кейін өзгертеді: “Егер сендерге осы берілсе, оны алыңдар да, егер ол берілмесе, онда бой тартыңдар!”,- дейді. (Мұхаммед Ғ.С.) Алла (Т.), біреудің бұзылуын қаласа, сен ол үшін Алладан дәнеңеге ие бола алмайсың. Міне солар, Алланың жүректерін тазартуды қаламағандар. Оларға дүниеде жапа әрі ақыретте де, зор азап бар. | يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لاَ يَحْزُنْكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُوا آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُمْ ۛ وَمِنَ الَّذِينَ هَادُوا ۛ سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوكَ ۖ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَوَاضِعِه ِِ ۖ يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هَذَا فَخُذُوه ُ وَإِنْ لَمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوا ۚ وَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ فِتْنَتَه ُ فَلَنْ تَمْلِكَ لَه ُ مِنَ اللَّهِ شَيْئا ً ۚ أُوْلَائِكَ الَّذِينَ لَمْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ ۚ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ ۖ وَلَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ |
| Саммӓ`ӱна Лилкаҙиби 'Аккӓлӱна Лилссухти ۚ Фа'ин Җӓ'ӱка Фӓхкум Байнаһум 'Аұ 'А`риđ `Анһум ۖ Ұа 'Ин Ту`риđ `Анһум Фалан Йаđуррӱка Шай'ӓан ۖ Ұа 'Ин Хакамта Фӓхкум Байнаһум Бил-Қисҭи ۚ 'Инна Ал-Лаһа Йухиббу Ал-Муқсиҭӥна |
005-042 Олар өтірікке құлақ салушы, арам жеушілер. (Мұхаммед Ғ.С.) егер олар саған келсе, араларына үкім бер, немесе олардан жүз бұр. Егер олардан жүз бұрсаң да, олар саған ешбір зиян бере алмайды. Ал егер араларына үкім берсең, тура үкім бер. Шәксіз Алла турашыларды сүйеді. | سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ أَكَّالُونَ لِلسُّحْتِ ۚ فَإِنْ جَاءُوكَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ أَوْ أَعْرِضْ عَنْهُمْ ۖ وَإِنْ تُعْرِضْ عَنْهُمْ فَلَنْ يَضُرُّوكَ شَيْئا ً ۖ وَإِنْ حَكَمْتَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِالْقِسْطِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ |
| Ұа Кайфа Йухаккимӱнака Ұа `Индаһуму Ат-Таұрӓату Фӥһӓ Хукму Ал-Лаһи Ćумма Йатаұаллаұна Мин Ба`ди Ҙӓлика ۚ Ұа Мӓ 'Ӱлӓ'ика Бил-Му'уминӥна |
005-043 Олардың қасындағы Тәуратта Алланың үкімі бола тұра саған қалайша жүгініседі? Сонан соң да одан олар бас тартады. Өйткені олар сенуші емес. | وَكَيْفَ يُحَكِّمُونَكَ وَعِنْدَهُمُ التَّوْرَاةُ فِيهَا حُكْمُ اللَّهِ ثُمَّ يَتَوَلَّوْنَ مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ ۚ وَمَا أُوْلَائِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ |
| 'Иннӓ 'Анзалнӓ Ат-Таұрӓата Фӥһӓ Һудáан Ұа Нӱрун ۚ Йахкуму Биһӓ Ан-Набӥйӱна Ал-Лаҙӥна 'Асламӱ Лиллаҙӥна Һӓдӱ Ұа Ар-Раббӓнӥйӱна Ұа Ал-'Ахбӓру Бимӓ Астухфиžӱ Мин Китӓби Ал-Лаһи Ұа Кӓнӱ `Алайһи Шуһадӓ'а ۚ Фалӓ Таҳшаұ Ан-Нӓса Ұа Аҳшаұнӥ Ұа Лӓ Таштарӱ Би'ӓйӓтӥ Ćаманӓан Қалӥлӓан ۚ Ұа Ман Лам Йахкум Бимӓ 'Анзала Ал-Лаһу Фа'ӱлӓ'ика Һуму Ал-Кӓфирӱна |
005-044 Күдіксіз Тәуратты түсірдік, онда тура жол және нұр бар. Аллаға бой ұсынған пайғамбарлар, Яһудилерге онымен үкім етер еді. Және Алланың Кітабын қорғауға міндеттендірілген сопылармен ғалымдар да, онымен үкім етер еді. Олар оған куәгер еді. Ендеше адамдардан қорықпаңдар да, Менен қорқыңдар және аяттарымды аз бір ақшаға сатпаңдар! Кім Алланың түсіргенімен үкім етпесе, міне солар қарсы болушылар. | إِنَّا أَنزَلْنَا التَّوْرَاةَ فِيهَا هُدى ً وَنُورٌ ۚ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّونَ الَّذِينَ أَسْلَمُوا لِلَّذِينَ هَادُوا وَالرَّبَّانِيُّونَ وَالأَحْبَارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِنْ كِتَابِ اللَّهِ وَكَانُوا عَلَيْهِ شُهَدَاءَ ۚ فَلاَ تَخْشَوْا النَّاسَ وَاخْشَوْنِي وَلاَ تَشْتَرُوا بِآيَاتِي ثَمَنا ً قَلِيلا ً ۚ وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُوْلَائِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ |
| Ұа Катабнӓ `Алайһим Фӥһӓ 'Анна Ан-Нафса Бин-Нафси Ұа Ал-`Айна Бил-`Айни Ұа Ал-'Анфа Бил-'Анфи Ұа Ал-'Уҙуна Бил-'Уҙуни Ұа Ас-Синна Бис-Синни Ұа Ал-Җурӱха Қиҫӓҫун ۚ Фаман Таҫаддақа Биһи Фаһуұа Каффӓратун Лаһу ۚ Ұа Ман Лам Йахкум Бимӓ 'Анзала Ал-Лаһу Фа'ӱлӓ'ика Һуму Аž-Žӓлимӱна |
005-045 Оларға тәуратта: жанға жан, көзге көз, мұрынға мұрын, құлаққа құлақ, тіске тіс және жараларға да, қарама-қарсы төлеу (қысас) жаздық. Дегенмен біреу, оны кешірім етсе, сонда ол оған кәппарат болады (өз күнәсы кешіледі.) Және кім Алла түсірген заң бойынша билік етпесе, міне солар залымдар. | وَكَتَبْنَا عَلَيْهِمْ فِيهَا أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَالْعَيْنَ بِالْعَيْنِ وَالأَنفَ بِالأَنفِ وَالأُذُنَ بِالأُذُنِ وَالسِّنَّ بِالسِّنِّ وَالْجُرُوحَ قِصَاصٌ ۚ فَمَنْ تَصَدَّقَ بِه ِِ فَهُوَ كَفَّارَة ٌ لَه ُ ۚ وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُوْلَائِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ |
| Ұа Қаффайнӓ `Алá 'Ӓćӓриһим Би`ӥсá Абни Марйама Муҫаддиқӓан Лимӓ Байна Йадайһи Мина Ат-Таұрӓати ۖ Ұа 'Ӓтайнӓһу Ал-'Инҗӥла Фӥһи Һудáан Ұа Нӱрун Ұа Муҫаддиқӓан Лимӓ Байна Йадайһи Мина Ат-Таұрӓати Ұа Һудáан Ұа Маұ`иžатан Лилмуттақӥна |
005-046 Және пайғамбарлардың ізінше өзінің алдындағы Тәуратты растаушы етіп, Мәриям ұлы Ғисаны жалғастырдық. Әрі оған ішінде туралық, нұр болған алдындағы Тәуратты бекітуші сондай-ақ сақтанушылар үшін тура жол, үгіт түрінде Інжілді бердік. | وَقَفَّيْنَا عَلَى آثَارِهِمْ بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ مُصَدِّقا ً لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ ۖ وَآتَيْنَاهُ الإِنجِيلَ فِيه ِِ هُدى ً وَنُورٌ وَمُصَدِّقا ً لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَهُدى ً وَمَوْعِظَة ً لِلْمُتَّقِينَ |
| Ұа Лӥахкум 'Аһлу Ал-'Инҗӥли Бимӓ 'Анзала Ал-Лаһу Фӥһи ۚ Ұа Ман Лам Йахкум Бимӓ 'Анзала Ал-Лаһу Фа'ӱлӓ'ика Һуму Ал-Фӓсиқӱна |
005-047 Інжіл иелері ондағы Алланың нұсқауымен үкім етпесе, міне солар бұзақылар. | وَلْيَحْكُمْ أَهْلُ الإِنجِيلِ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فِيه ِِ ۚ وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُوْلَائِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ |
| Ұа 'Анзалнӓ 'Илайка Ал-Китӓба Бил-Хаққи Муҫаддиқӓан Лимӓ Байна Йадайһи Мина Ал-Китӓби Ұа Муһайминӓан `Алайһи ۖ Фӓхкум Байнаһум Бимӓ 'Анзала Ал-Лаһу ۖ Ұа Лӓ Таттаби` 'Аһұӓ'аһум `Аммӓ Җӓ'ака Мина Ал-Хаққи ۚ Ликуллин Җа`алнӓ Минкум Шир`атан Ұа Минһӓҗӓан ۚ Ұа Лаұ Шӓ'а Ал-Лаһу Лаҗа`алакум 'Умматан Ұӓхидатан Ұа Лакин Лийаблуұакум Фӥ Мӓ 'Ӓтӓкум ۖ Фӓстабиқӱ Ал-Ҳайрӓти ۚ 'Илá Ал-Лаһи Марҗи`укум Җамӥ`ӓан Файунабби'укум Бимӓ Кунтум Фӥһи Таҳталифӱна |
005-048 (Мұхаммед Ғ.С.) саған шынайы түрде Құранды өзінен бұрыңғы кітаптарды растаушы және оларды қорғаушы түрінде түсірдік. Олардың араларына Алланың өзіңе түсіргенімен үкім қыл. Өзіңе келген шындықтан айрылып, олардың ойларына еліктеме! Сендердің әрбіреулерің үшін бір жол-жоба қойдық. Егер Алла қаласа еді, барлығыңды бір-ақ үммет қылар еді. Алайда сендерге берген жол-жобаларында сынамақшы. Ендеше жақсылыққа жарысыңдар. Біртұтас барар жерлерің Алла жақ. Ол сендердің таласқан нәрселеріңді білдіреді. | وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقا ً لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنا ً عَلَيْهِ ۖ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ ۖ وَلاَ تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الْحَقِّ ۚ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْكُمْ شِرْعَة ً وَمِنْهَاجا ً ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّة ً وَاحِدَة ً وَلَكِنْ لِيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ ۖ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ ۚ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعا ً فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنتُمْ فِيه ِِ تَخْتَلِفُونَ |
| Ұа 'Ани Ахкум Байнаһум Бимӓ 'Анзала Ал-Лаһу Ұа Лӓ Таттаби` 'Аһұӓ'аһум Ұа Ахҙарһум 'Ан Йафтинӱка `Ан Ба`đи Мӓ 'Анзала Ал-Лаһу 'Илайка ۖ Фа'ин Таұаллаұ Фӓ`лам 'Аннамӓ Йурӥду Ал-Лаһу 'Ан Йуҫӥбаһум Биба`đи Ҙунӱбиһим ۗ Ұа 'Инна Каćӥрӓан Мина Ан-Нӓси Лафӓсиқӱна |
005-049 Олардың араларына Алланың түсіргенімен үкім ет. Олардың ойларына ілеспе және саған Алла түсірген кей үкімдерден сені бұзуларынан сақтан! Егер олар жүз бұрса, күдіксіз Алла оларды кей күнәлары себепті қайғыға ұшыратуды қалайды деп біл. Расында адамдардың көбі бұзық. | وَأَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ وَلاَ تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ وَاحْذَرْهُمْ أَنْ يَفْتِنُوكَ عَنْ بَعْضِ مَا أَنزَلَ اللَّهُ إِلَيْكَ ۖ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ أَنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُصِيبَهُمْ بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ ۗ وَإِنَّ كَثِيرا ً مِنَ النَّاسِ لَفَاسِقُونَ |
| 'Афахукма Ал-Җӓһилӥйати Йабғӱна ۚ Ұа Ман 'Ахсану Мина Ал-Лаһи Хукмӓан Лиқаұмин Йӱқинӱна |
005-050 Олар жаһилиет дәуірінің үкімін іздей ме? Анық нанған ел үшін Алладан жақсы үкім беруші кім? | أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ ۚ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكْما ً لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Лӓ Таттаҳиҙӱ Ал-Йаһӱда Ұа Ан-Наҫӓрá 'Аұлийӓ'а ۘ Ба`đуһум 'Аұлийӓ'у Ба`đин ۚ Ұа Ман Йатаұаллаһум Минкум Фа'иннаһу Минһум ۗ 'Инна Ал-Лаһа Лӓ Йаһдӥ Ал-Қаұма Аž-Žӓлимӥна |
005-051 Әй мүміндер! Яһудилер мен Христиандарды дос тұтпаңдар! Олар бір-біреулерінің достары. Сендерден кім оларды дос тұтса, сонда күдіксіз ол олардан. Расында Алла залым елді тура жолға салмайды. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِيَاءَ ۘ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّه ُ مِنْهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ |
| Фатарá Ал-Лаҙӥна Фӥ Қулӱбиһим Мараđун Йусӓри`ӱна Фӥһим Йақӱлӱна Наҳшá 'Ан Туҫӥбанӓ Дӓ'иратун ۚ Фа`асá Ал-Лаһу 'Ан Йа'тийа Бил-Фатхи 'Аұ 'Амрин Мин `Индиһи Файуҫбихӱ `Алá Мӓ 'Асаррӱ Фӥ 'Анфусиһим Нӓдимӥна |
005-052 Сондай жүректерінде дерті бар мұнафықтардың: “Бізге бір сұмдық келуінен (Мұсылманнан күн кетіп қалуынан) қорқамыз” деп, олардың арасында жүгіріп жүргендерін көресің. Бәлкім Алла бір жеңіс берер немесе өз қасынан бір әмір берер, сонда олар жүректеріндегі жасырғандарына өкінер. | فَتَرَى الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ يُسَارِعُونَ فِيهِم يَقُولُونَ نَخْشَى أَنْ تُصِيبَنَا دَائِرَةٌ ۚ فَعَسَى اللَّهُ أَنْ يَأْتِيَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِنْ عِنْدِه ِِ فَيُصْبِحُوا عَلَى مَا أَسَرُّوا فِي أَنفُسِهِمْ نَادِمِينَ |
| Ұа Йақӱлу Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ 'Аһӓ'уулӓ' Ал-Лаҙӥна 'Ақсамӱ Бил-Лаһи Җаһда 'Аймӓниһим ۙ 'Иннаһум Лама`акум ۚ Хабиҭат 'А`мӓлуһум Фа'аҫбахӱ Ҳӓсирӥна |
005-053 Ал сондай иман келтіргендер: “Шынайы түрде сендермен біргеміз деп, Алланың атымен мықты ант ішкендер осылар ма?” дейді. Олардың амалдары жойылып, зиян етушілерден болды. | وَيَقُولُ الَّذِينَ آمَنُوا أَهَاؤُلاَء الَّذِينَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ ۙ إِنَّهُمْ لَمَعَكُمْ ۚ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَأَصْبَحُوا خَاسِرِينَ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ман Йартадда Минкум `Ан Дӥниһи Фасаұфа Йа'тӥ Ал-Лаһу Биқаұмин Йухиббуһум Ұа Йухиббӱнаһу 'Аҙиллатин `Алá Ал-Му'уминӥна 'А`иззатин `Алá Ал-Кӓфирӥна Йуҗӓһидӱна Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Ұа Лӓ Йаҳӓфӱна Лаұмата Лӓ'имин ۚ Ҙӓлика Фаđлу Ал-Лаһи Йу'утӥһи Ман Йашӓ'у Ұа ۚ Аллӓһу Ұӓси`ун `Алӥмун |
005-054 Әй мүміндер! Сендерден кім дінінен шықса, Алла (Т.) жедел бір қауым әкеледі; Алла оларды жақсы көреді және олар да Алланы жақсы көреді. Мүміндерге қарсы жұмсақ, кәпірлерге қарсы қатал, Алла жолында соғысады. Сөгіс берушілердің сөгісінен олар қорықпайды. Осы, Алланың қалағанына беретін ілтипаты. Өйткені, Алла өте кең, аса білуші. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِه ِِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ~ُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لاَئِمٍ ۚ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيه ِِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ |
| 'Иннамӓ Ұа Лӥйукуму Ал-Лаһу Ұа Расӱлуһу Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ал-Лаҙӥна Йуқӥмӱна Аҫ-Ҫалӓата Ұа Йу'утӱна Аз-Закӓата Ұа Һум Рӓки`ӱна |
005-055 Шынайы түрде сендердің достарың Алла және Елшісі және де намазды толық орындайтын, зекет беретін әрі рүкуғ қылушы мүміндер. | إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُه ُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ |
| Ұа Ман Йатаұалла Ал-Лаһа Ұа Расӱлаһу Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Фа'инна Хизба Ал-Лаһи Һуму Ал-Ғӓлибӱна |
005-056 Кім Алланы, Елшісін және мүміндерді дос тұтса, шынайы түрде Алланы жақтаған топ. Солар, жеңіске ие болады. | وَمَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسُولَه ُ وَالَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Лӓ Таттаҳиҙӱ Ал-Лаҙӥна Аттаҳаҙӱ Дӥнакум Һузӱан Ұа Ла`ибӓан Мина Ал-Лаҙӥна 'Ӱтӱ Ал-Китӓба Мин Қабликум Ұа Ал-Куффӓра 'Аұлийӓ'а ۚ Ұа Аттақӱ Ал-Лаһа 'Ин Кунтум Му'уминӥна |
005-057 Әй мүміндер! Сендерден бұрын Кітап берілгендерден діндеріңді сайқы-мазаққа ойыншық еткендерді дос тұтпаңдар және кәпірлерді де дос көрмеңдер. Егер мүмін болсаңдар, Алладан қорқыңдар. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تَتَّخِذُوا الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَكُمْ هُزُوا ً وَلَعِبا ً مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَالْكُفَّارَ أَوْلِيَاءَ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنتُمْ مُؤْمِنِينَ |
| Ұа 'Иҙӓ Нӓдайтум 'Илá Аҫ-Ҫалӓати Аттаҳаҙӱһӓ Һузӱан Ұа Ла`ибӓан ۚ Ҙӓлика Би'аннаһум Қаұмун Лӓ Йа`қилӱна |
005-058 Және қашан намазға (азан) шақырсаңдар, олар оны ойын қылып келекеге алды. Осы, олардың шынайы түрде түсінбейтін халық болғандықтарынан. | وَإِذَا نَادَيْتُمْ إِلَى الصَّلاَةِ اتَّخَذُوهَا هُزُوا ً وَلَعِبا ً ۚ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْم ٌ لاَ يَعْقِلُونَ |
| Қул Йӓ 'Аһла Ал-Китӓби Һал Танқимӱна Миннӓ 'Иллӓ 'Ан 'Ӓманнӓ Бил-Лаһи Ұа Мӓ 'Унзила 'Илайнӓ Ұа Мӓ 'Унзила Мин Қаблу Ұа 'Анна 'Акćаракум Фӓсиқӱна |
005-059 (Мұхаммед Ғ.С. оларға) айт: “Әй кітап иелері! Бізді Аллаға әрі өзімізге түсірілгенге және бұрынғы түсірілгенге иман келтіргендігіміз үшін ғана қоштамайсыңдар ма? Шынында көбің бұзақысыңдар.” | قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ هَلْ تَنقِمُونَ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلُ وَأَنَّ أَكْثَرَكُمْ فَاسِقُونَ |
| Қул Һал 'Унабби'укум Бишаррин Мин Ҙӓлика Маćӱбатан `Инда Ал-Лаһи ۚ Ман Ла`анаһу Ал-Лаһу Ұа Ғаđиба `Алайһи Ұа Җа`ала Минһуму Ал-Қирадата Ұа Ал-Ҳанӓзӥра Ұа `Абада Аҭ-Ҭӓғӱта ۚ 'Ӱлӓ'ика Шаррун Макӓнӓан Ұа 'Аđаллу `Ан Саұӓ'и Ас-Сабӥли |
005-060 (Оларға) айт: “Сендерге Алланың қасында жаза тұрғысынан бұдан да жаманын хабарлайын ба?” Алла біреуді қарғап оған ашуланса және олардан маймылдар, доңыздар, тағы пұтқа табынатындар қылса, міне солар, орны жаман және тура жолдан мүлде адасқандар. | قُلْ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذَلِكَ مَثُوبَةً عِنْدَ اللَّهِ ۚ مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ وَغَضِبَ عَلَيْهِ وَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَالْخَنَازِيرَ وَعَبَدَ الطَّاغُوتَ ۚ أُوْلَائِكَ شَرٌّ مَكَانا ً وَأَضَلُّ عَنْ سَوَاءِ السَّبِيلِ |
| Ұа 'Иҙӓ Җӓ'ӱкум Қӓлӱ 'Ӓманнӓ Ұа Қад Даҳалӱ Бил-Куфри Ұа Һум Қад Ҳараҗӱ Биһи Ұа ۚ Аллӓһу 'А`ламу Бимӓ Кӓнӱ Йактумӱна |
005-061 Және қашан олар сендерге келсе: “Иман келтірдік” дейді. Расында олар қарсылықпен кіріп және онымен шыққан болатын. Алла олардың жасырғандарын жақсы біледі. | وَإِذَا جَاءُوكُمْ قَالُوا آمَنَّا وَقَدْ دَخَلُوا بِالْكُفْرِ وَهُمْ قَدْ خَرَجُوا بِه ِِ ۚ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا كَانُوا يَكْتُمُونَ |
| Ұа Тарá Каćӥрӓан Минһум Йусӓри`ӱна Фӥ Ал-'Иćми Ұа Ал-`Удұӓни Ұа 'Аклиһиму Ас-Сухта ۚ Лаби'са Мӓ Кӓнӱ Йа`малӱна |
005-062 Олардың көбірегінің күнәда, дұшпандықта және арам жеуде жарысқандарын көресің. Олардың істеген істері неткен жаман. | وَتَرَى كَثِيرا ً مِنْهُمْ يُسَارِعُونَ فِي الإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ ۚ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ |
| Лаұлӓ Йанһӓһуму Ар-Раббӓнӥйӱна Ұа Ал-'Ахбӓру `Ан Қаұлиһиму Ал-'Иćма Ұа 'Аклиһиму Ас-Сухта ۚ Лаби'са Мӓ Кӓнӱ Йаҫна`ӱна |
005-063 Егер олардың сопылары, ғалымдары; оларды күнәлы сөздерінен, арам жеулерінен тыйса еді! Әрине олардың істегендері нендей жаман. | لَوْلاَ يَنْهَاهُمُ الرَّبَّانِيُّونَ وَالأَحْبَارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الإِثْمَ وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ ۚ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَصْنَعُونَ |
| Ұа Қӓлати Ал-Йаһӱду Йаду Ал-Лаһи Мағлӱлатун ۚ Ғуллат 'Айдӥһим Ұа Лу`инӱ Бимӓ Қӓлӱ ۘ Бал Йадӓһу Мабсӱҭатӓни Йунфиқу Кайфа Йашӓ'у ۚ Ұа Лайазӥданна Каćӥрӓан Минһум Мӓ 'Унзила 'Илайка Мин Раббика Ҭуғйӓнӓан Ұа Куфрӓан ۚ Ұа 'Алқайнӓ Байнаһуму Ал-`Адӓұата Ұа Ал-Бағđӓ'а 'Илá Йаұми Ал-Қийӓмати ۚ Кулламӓ 'Аұқадӱ Нӓрӓан Лилхарби 'Аҭфа'аһӓ Ал-Лаһу ۚ Ұа Йас`аұна Фӥ Ал-'Арđи Фасӓдӓан Ұа ۚ Аллӓһу Лӓ Йухиббу Ал-Муфсидӥна |
005-064 Және Яһудилер: “Алланың қолы байланған (сараң)” деді. Бұл сөздері себепті олардың қолдары байланып, лағынеттелді. Керісінше, Алланың құдырет қолдары ашық, қалағанынша береді. Әрине Раббың тарапынан саған түсірілген (Құран), олардың көбінің азғындығын, қарсылығын арттырады. Сондай-ақ олардың арасына қияметке дейін дұшпандық, өштік салдық. Сондықтан әрқашан олар соғыс үшін от тамызса, Алла оны өшірді. Олар жер жүзінде бұзықтыққа тырысады. Алла бұзақыларды жақсы көрмейді. | وَقَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ ۚ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا ۘ بَلْ يَدَاه ُ مَبْسُوطَتَانِ يُنفِقُ كَيْفَ يَشَاءُ ۚ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرا ً مِنْهُمْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْيَانا ً وَكُفْرا ً ۚ وَأَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۚ كُلَّمَا أَوْقَدُوا نَارا ً لِلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللَّهُ ۚ وَيَسْعَوْنَ فِي الأَرْضِ فَسَادا ً ۚ وَاللَّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ |
| Ұа Лаұ 'Анна 'Аһла Ал-Китӓби 'Ӓманӱ Ұа Аттақаұ Лакаффарнӓ `Анһум Саййи'ӓтиһим Ұа Ла'адҳалнӓһум Җаннӓти Ан-На`ӥми |
005-065 Егер кітап иелері иман келтіріп, тақуалық қылса еді, әлбетте олардың жамандықтарын жойып, оларды Нағым жаннатына кіргізер едік. | وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْكِتَابِ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَكَفَّرْنَا عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَأَدْخَلْنَاهُمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ |
| Ұа Лаұ 'Аннаһум 'Ақӓмӱ Ат-Таұрӓата Ұа Ал-'Инҗӥла Ұа Мӓ 'Унзила 'Илайһим Мин Раббиһим Ла'акалӱ Мин Фаұқиһим Ұа Мин Тахти 'Арҗулиһим ۚ Минһум 'Умматун Муқтаҫидатун ۖ Ұа Каćӥрун Минһум Сӓ'а Мӓ Йа`малӱна |
005-066 Егер олар Тәурат, Інжілді және Раббылары тарапынан өздеріне түсірілгенді толық орындаса еді, әрине олар үстіңгі жақтарынан (ағаштардың жемістерінен) әрі аяқтарының астынан (жердің өсімдіктерінен) жейтін еді. Олардың бір орташа тобы бар. Дегенмен олардың көбінің істеген істері жаман еді. | وَلَوْ أَنَّهُمْ أَقَامُوا التَّوْرَاةَ وَالإِنجِيلَ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْهِمْ مِنْ رَبِّهِمْ لَأَكَلُوا مِنْ فَوْقِهِمْ وَمِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ ۚ مِنْهُمْ أُمَّةٌ مُقْتَصِدَةٌ ۖ وَكَثِيرٌ مِنْهُمْ سَاءَ مَا يَعْمَلُونَ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ар-Расӱлу Баллиғ Мӓ 'Унзила 'Илайка Мин Раббика ۖ Ұа 'Ин Лам Таф`ал Фамӓ Баллағта Рисӓлатаһу Ұа ۚ Аллӓһу Йа`ҫимука Мина Ан-Нӓси ۗ 'Инна Ал-Лаһа Лӓ Йаһдӥ Ал-Қаұма Ал-Кӓфирӥна |
005-067 Әй Пайғамбар! Раббың тарапынан түсірілгенді жалғастыр. Егер оны істемесең, елшілік міндетін жалғастырмаған боласың. Алла сені адамдардан қорғайды. Күдіксіз Алла қарсы болған елді тура жолға салмайды. | يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَه ُ ۚ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ |
| Қул Йӓ 'Аһла Ал-Китӓби Ластум `Алá Шай'ин Хаттá Туқӥмӱ Ат-Таұрӓата Ұа Ал-'Инҗӥла Ұа Мӓ 'Унзила 'Илайкум Мин Раббикум ۗ Ұа Лайазӥданна Каćӥрӓан Минһум Мӓ 'Унзила 'Илайка Мин Раббика Ҭуғйӓнӓан Ұа Куфрӓан ۖ Фалӓ Та'са `Алá Ал-Қаұми Ал-Кӓфирӥна |
005-068 (Мұхаммед Ғ.С. оларға) айт: “Әй Кітап иелері! Інжіл, Тәуратты және Раббыларың тарапынан сендерге түсірілгенді толық орындағанға дейін дәнеңе емессіңдер!” Әрине саған түсірілген Құран олардың көбінің азғындығын, қарсылығын арттырады. Сонда қарсы келген елге уайым жеме. | قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَسْتُمْ عَلَى شَيْءٍ حَتَّى تُقِيمُوا التَّوْرَاةَ وَالإِنجِيلَ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ ۗ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرا ً مِنْهُمْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْيَانا ً وَكُفْرا ً ۖ فَلاَ تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ |
| 'Инна Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа Ал-Лаҙӥна Һӓдӱ Ұа Аҫ-Ҫӓби'ӱна Ұа Ан-Наҫӓрá Ман 'Ӓмана Бил-Лаһи Ұа Ал-Йаұми Ал-'Ӓҳири Ұа `Амила Ҫӓлихӓан Фалӓ Ҳаұфун `Алайһим Ұа Лӓ Һум Йахзанӱна |
005-069 Негізінен Аллаға сенгендер, Яһудилер, Сабилер, және Христиандардан кім Аллаға, ақырет күніне иман келтіріп, ізгі іс істесе, сонда оларға қорқу да жоқ әрі қайғырмайды. | إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئُونَ وَالنَّصَارَى مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحا ً فَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ |
| Лақад 'Аҳаҙнӓ Мӥćӓқа Банӥ 'Исрӓ'ӥла Ұа 'Арсалнӓ 'Илайһим Русулӓан ۖ Кулламӓ Җӓ'аһум Расӱлун Бимӓ Лӓ Таһұá 'Анфусуһум Фарӥқӓан Каҙҙабӱ Ұа Фарӥқӓан Йақтулӱна |
005-070 Әрине Израил ұрпақтарынан серт алып, оларға елшілер жіберген едік. Қашан да оларға бір елші, көңілдері тартпаған нәрсе келтірсе бір бөлімін өтірікке ұйғарып, бір бөлімін өлтіреді. | لَقَدْ أَخَذْنَا مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَأَرْسَلْنَا إِلَيْهِمْ رُسُلا ً ۖ كُلَّمَا جَاءَهُمْ رَسُولٌ بِمَا لاَ تَهْوَى أَنفُسُهُمْ فَرِيقا ً كَذَّبُوا وَفَرِيقا ً يَقْتُلُونَ |
| Ұа Хасибӱ 'Аллӓ Такӱна Фитнатун Фа`амӱ Ұа Ҫаммӱ Ćумма Тӓба Ал-Лаһу `Алайһим Ćумма `Амӱ Ұа Ҫаммӱ Каćӥрун Минһум Ұа ۚ Аллӓһу Баҫӥрун Бимӓ Йа`малӱна |
005-071 Олар, (пайғамбарларды жалғандау, өлтірулері себепті) бір сұмдық болмайды деп, ойлады да соқыр, саңырау болып алды. Сонсоң Алла олардың тәубесін қабыл етті. Және де олардың көбі соқыр, саңырау болды. Алла (Т.) олардың не істегендерін толық көруші. | وَحَسِبُوا أَلاَّ تَكُونَ فِتْنَةٌ فَعَمُوا وَصَمُّوا ثُمَّ تَابَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ثُمَّ عَمُوا وَصَمُّوا كَثِيرٌ مِنْهُمْ ۚ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ |
| Лақад Кафара Ал-Лаҙӥна Қӓлӱ 'Инна Ал-Лаһа Һуұа Ал-Масӥху Абну Марйама ۖ Ұа Қӓла Ал-Масӥху Йӓ Банӥ 'Исрӓ'ӥла А`будӱ Ал-Лаһа Раббӥ Ұа Раббакум ۖ 'Иннаһу Ман Йушрик Бил-Лаһи Фақад Харрама Ал-Лаһу `Алайһи Ал-Җанната Ұа Ма'ұӓһу Ан-Нӓру ۖ Ұа Мӓ Лилžžӓлимӥна Мин 'Анҫӓрин |
005-072 Расында Мәриям ұлы Мәсихты: “Алла” дегендер кәпір болды. Негізінде Мәсих: “Әй Израил ұрпақтары! Аллаға құлшылық қылыңдар! Менің Раббым; әрі сендердің Раббыларың! Өйткені, кім Аллаға ортақ қосса, расында Алла оған жаннатты арам етеді. Оның орны тозақ оты. Сондай-ақ залымдар үшін жәрдемші жоқ” деген. | لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ ۖ وَقَالَ الْمَسِيحُ يَابَنِي إِسْرَائِيلَ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ إِنَّه ُ ۖ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا ۖ لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ |
| Лақад Кафара Ал-Лаҙӥна Қӓлӱ 'Инна Ал-Лаһа Ćӓлиćу Ćалӓćатин ۘ Ұа Мӓ Мин 'Илаһин 'Иллӓ 'Илаһун Ұӓхидун ۚ Ұа 'Ин Лам Йантаһӱ `Аммӓ Йақӱлӱна Лайамассанна Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Минһум `Аҙӓбун 'Алӥмун |
005-073 Расында: “Алла, үштің үшіншісі” дегендер кәпір болды. Бір Тәңірден басқа тәңір жоқ. Егер олар бұл айтқандарынан тыйылмаса, олардан; сондай қарсы келгендерге күйзелтуші азап кездеседі. | لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ ثَالِثُ ثَلاَثَةٍ ۘ وَمَا مِنْ إِلَهٍ~ٍ إِلاَّ إِلَه ٌٌ وَاحِدٌ ۚ وَإِنْ لَمْ يَنتَهُوا عَمَّا يَقُولُونَ لَيَمَسَّنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ |
| 'Афалӓ Йатӱбӱна 'Илá Ал-Лаһи Ұа Йастағфирӱнаһу Ұа ۚ Аллӓһу Ғафӱрун Рахӥмун |
005-074 Сонда да Аллаға тәубе етіп, жарылқану тілемей ме? Алла (Т.) аса жарылқаушы, ерекше мейірімді. | أَفَلاَ يَتُوبُونَ إِلَى اللَّهِ وَيَسْتَغْفِرُونَه ُ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ |
| Мӓ Ал-Масӥху Абну Марйама 'Иллӓ Расӱлун Қад Ҳалат Мин Қаблиһи Ар-Русулу Ұа 'Уммуһу Ҫиддӥқатун ۖ Кӓнӓ Йа'кулӓни Аҭ-Ҭа`ӓма ۗ Анžур Кайфа Нубаййину Лаһуму Ал-'Ӓйӓти Ćумма Анžур 'Аннá Йу'уфакӱна |
005-075 Мәриям ұлы Мәсих; бір пайғамбар ғана. Одан бұрын да пайғамбарлар өткен. Оның анасы шыншыл. Екеуі де тамақ жейтұғын. (Әй Мұхаммед !) Қара! Оларға аяттарымызды қалай ашық баян етеміз. Сонсоң қалай бұрылып бара жатқандарын көр! | مَا الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ وَأُمُّه ُ صِدِّيقَةٌ ۖ كَانَا يَأْكُلاَنِ الطَّعَامَ ۗ انظُرْ كَيْفَ نُبَيِّنُ لَهُمُ الآيَاتِ ثُمَّ انظُرْ أَنَّى يُؤْفَكُونَ |
| Қул 'Ата`будӱна Мин Дӱни Ал-Лаһи Мӓ Лӓ Йамлику Лакум Đаррӓан Ұа Лӓ Наф`ӓан Ұа ۚ Аллӓһу Һуұа Ас-Самӥ`у Ал-`Алӥму |
005-076 (Мұхаммед Ғ.С.) оларға айт: “Алладан өзге сендерге пайда, зиян келтіре алмайтынға құлшылық қыласыңдар ма?” Негізінде Алла, әр нәрсені естуші, білуші. | قُلْ أَتَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لاَ يَمْلِكُ لَكُمْ ضَرّا ً وَلاَ نَفْعا ً ۚ وَاللَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ |
| Қул Йӓ 'Аһла Ал-Китӓби Лӓ Тағлӱ Фӥ Дӥникум Ғайра Ал-Хаққи Ұа Лӓ Таттаби`ӱ 'Аһұӓ'а Қаұмин Қад Đаллӱ Мин Қаблу Ұа 'Аđаллӱ Каćӥрӓан Ұа Đаллӱ `Ан Саұӓ'и Ас-Сабӥли |
005-077 (Мұхаммед Ғ.С.): “Әй Кітап иелері! Діндеріңде орынсыз шектен шықпаңдар және бұрыңғы нақ жолдан адасқан әрі көптерді адастырған сондай-ақ тегіс жолдан азған қауымның әуесіне ілеспеңдер.” де. | قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لاَ تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ غَيْرَ الْحَقِّ وَلاَ تَتَّبِعُوا أَهْوَاءَ قَوْم ٍ قَدْ ضَلُّوا مِنْ قَبْلُ وَأَضَلُّوا كَثِيرا ً وَضَلُّوا عَنْ سَوَاءِ السَّبِيلِ |
| Лу`ина Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Мин Банӥ 'Исрӓ'ӥла `Алá Лисӓни Дӓұӱда Ұа `Ӥсá Абни Марйама ۚ Ҙӓлика Бимӓ `Аҫаұ Ұа Кӓнӱ Йа`тадӱна |
005-078 Сондай Израил ұрпақтарынан қарсы болғандарға, Дауыт және Мәриям ұлы Ғиса (Ғ.С.) ның тілі арқылы лағынет етілген. Ол қарсы келулері, шектен шығуларының салдарынан. | لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَى لِسَانِ دَاوُودَ وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ۚ ذَلِكَ بِمَا عَصَوْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ |
| Кӓнӱ Лӓ Йатанӓһаұна `Ан Мункарин Фа`алӱһу ۚ Лаби'са Мӓ Кӓнӱ Йаф`алӱна |
005-079 Олар бір-бірлерін істеген жамандықтарынан тыймайтын болған. Расында олардың істегендері нендей жаман. | كَانُوا لاَ يَتَنَاهَوْنَ عَنْ مُنكَرٍ فَعَلُوه ُ ۚ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ |
| Тарá Каćӥрӓан Минһум Йатаұаллаұна Ал-Лаҙӥна Кафарӱ ۚ Лаби'са Мӓ Қаддамат Лаһум 'Анфусуһум 'Ан Саҳиҭа Ал-Лаһу `Алайһим Ұа Фӥ Ал-`Аҙӓби Һум Ҳӓлидӱна |
005-080 Олардан көбінің кәпірлерді дос тұтқанын көресің. Алланың ашуына жолығып, азапта мәңгі қалатындықтан олардың ілгері жіберген нәрселері нендей жаман. | تَرَى كَثِيرا ً مِنْهُمْ يَتَوَلَّوْنَ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ لَبِئْسَ مَا قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنفُسُهُمْ أَنْ سَخِطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَفِي الْعَذَابِ هُمْ خَالِدُونَ |
| Ұа Лаұ Кӓнӱ Йу'уминӱна Бил-Лаһи Ұа Ан-Набӥйи Ұа Мӓ 'Унзила 'Илайһи Мӓ Аттаҳаҙӱһум 'Аұлийӓ'а Ұа Лакинна Каćӥрӓан Минһум Фӓсиқӱна |
005-081 Егер олар Аллаға, Пайғамбарға және оған түсірілген Құранға иман келтірген болса, оларды дос тұтпас еді. Бірақ олардың көбі бұзақылар. | وَلَوْ كَانُوا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالنَّبِيِّ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مَا اتَّخَذُوهُمْ أَوْلِيَاءَ وَلَكِنَّ كَثِيرا ً مِنْهُمْ فَاسِقُونَ |
| Латаҗиданна 'Ашадда Ан-Нӓси `Адӓұатан Лиллаҙӥна 'Ӓманӱ Ал-Йаһӱда Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ашракӱ ۖ Ұа Латаҗиданна 'Ақрабаһум Маұаддатан Лиллаҙӥна 'Ӓманӱ Ал-Лаҙӥна Қӓлӱ 'Иннӓ Наҫӓрá ۚ Ҙӓлика Би'анна Минһум Қиссӥсӥна Ұа Руһбӓнӓан Ұа 'Аннаһум Лӓ Йастакбирӱна |
005-082 Әрине мүміндерге адамдардан ең қатты дұшпан түрінде Яһудилерді, Мүшріктерді табасың. Және мүміндерге сүйіспеншілік тұрғысынан олардың жақынырағын: “Біз Христианбыз” дегендерден табасың. Бұл олардың даналары, тақуаларының болуы және олардың менменсімейтіндіктері себепті. | لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَة ً لِلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا ۖ وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّة ً لِلَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَى ۚ ذَلِكَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيسِينَ وَرُهْبَانا ً وَأَنَّهُمْ لاَ يَسْتَكْبِرُونَ |
| Ұа 'Иҙӓ Сами`ӱ Мӓ 'Унзила 'Илá Ар-Расӱли Тарá 'А`йунаһум Тафӥđу Мина Ад-Дам`и Миммӓ `Арафӱ Мина Ал-Хаққи ۖ Йақӱлӱна Раббанӓ 'Ӓманнӓ Фӓктубнӓ Ма`а Аш-Шӓһидӥна |
005-083 Олар Пайғамбарға түсірілген (Құран) ді тыңдаған заманда, шындықты танығандықтарынан көздерінің жасқа толғанын көресің. Олар: “Раббымыз! Иман келтірдік, бізді куә болушылардан жаза көр!”,- дейді. | وَإِذَا سَمِعُوا مَا أُنزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَى أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ ۖ يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ |
| Ұа Мӓ Ланӓ Лӓ Ну'умину Бил-Лаһи Ұа Мӓ Җӓ'анӓ Мина Ал-Хаққи Ұа Наҭма`у 'Ан Йудҳиланӓ Раббунӓ Ма`а Ал-Қаұми Аҫ-Ҫӓлихӥна |
005-084 “Аллаға әрі өзімізге келген шындыққа неге иман келтірмейміз? Өйткені, Раббымыздың игі елдермен бірге етуінен үміт етеміз.” | وَمَا لَنَا لاَ نُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَمَا جَاءَنَا مِنَ الْحَقِّ وَنَطْمَعُ أَنْ يُدْخِلَنَا رَبُّنَا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحِينَ |
| Фа'аćӓбаһуму Ал-Лаһу Бимӓ Қӓлӱ Җаннӓтин Таҗрӥ Мин Тахтиһӓ Ал-'Анһӓру Ҳӓлидӥна Фӥһӓ ۚ Ұа Ҙалика Җазӓ'у Ал-Мухсинӥна |
005-085 Сонда Алла оларға бұл сөздері себепті астарынан өзендер ағатын, онда мүлде қалатын бақшаларды бағыштады. Жақсылықтың бодауы осы. | فَأَثَابَهُمُ اللَّهُ بِمَا قَالُوا جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ وَذَلِكَ جَزَاءُ الْمُحْسِنِينَ |
| Ұа Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Ұа Каҙҙабӱ Би'ӓйӓтинӓ 'Ӱлӓ'ика 'Аҫхӓбу Ал-Җахӥми |
005-086 Және қарсы болғандар, аяттарымызды өтірікке жорығандар солар тозақтық. | وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُوْلَائِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Лӓ Тухарримӱ Ҭаййибӓти Мӓ 'Ахалла Ал-Лаһу Лакум Ұа Лӓ Та`тадӱ ۚ 'Инна Ал-Лаһа Лӓ Йухиббу Ал-Му`тадӥна |
005-087 Әй мүміндер! Алланың сендерге халал еткен жақсы нәрселерді арам етіп шектен аспаңдар. Шынында Алла шектен шығушыларды жақсы көрмейді. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تُحَرِّمُوا طَيِّبَاتِ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكُمْ وَلاَ تَعْتَدُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ لاَ يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ |
| Ұа Кулӱ Миммӓ Разақакуму Ал-Лаһу Халӓлӓан Ҭаййибӓан ۚ Ұа Аттақӱ Ал-Лаһа Ал-Лаҙӥ 'Антум Биһи Му'уминӱна |
005-088 Және Алланың сендерге берген халал, таза несібесінен жеңдер. Сондай-ақ өздерің иман келтірген Алладан қорқыңдар. | وَكُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلالا ً طَيِّبا ً ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي أَنْتُمْ بِه ِِ مُؤْمِنُونَ |
| Лӓ Йу'уӓҳиҙукуму Ал-Лаһу Бил-Лағұи Фӥ 'Аймӓникум Ұа Лакин Йу'уӓҳиҙукум Бимӓ `Аққадтуму Ал-'Ӥмӓна ۖ Факаффӓратуһу 'Иҭ`ӓму `Ашарати Масӓкӥна Мин 'Аұсаҭи Мӓ Туҭ`имӱна 'Аһлӥкум 'Аұ Кисұатуһум 'Аұ Тахрӥру Рақабатин ۖ Фаман Лам Йаҗид Фаҫийӓму Ćалӓćати 'Аййӓмин ۚ Ҙӓлика Каффӓрату 'Аймӓникум 'Иҙӓ Халафтум ۚ Ұа Ахфаžӱ 'Аймӓнакум ۚ Каҙӓлика Йубаййину Ал-Лаһу Лакум 'Ӓйӓтиһи Ла`аллакум Ташкурӱна |
005-089 Алла (Т.) анттарыңды бос сөзді есепке алмайды. Алайда біле тұра істеген анттарыңнан жауапкер етер (Ант бұзсаңдар.) Оның төлеуі: үй-іштеріңе жегізетін орта есеппен он міскінді тамақтандыру, не оларды киіндіру, немесе бір құл азат ету. Мұны таппаған біреу, үш күн ораза ұстау. (Бұзған) анттарыңның жазасы осы. Анттарыңды қорғаңдар. Алла (Т.) сендерге аяттарын осылайша түсіндіреді, шүкірлік етерсіңдер. | لاَ يُؤَاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَكِنْ يُؤَاخِذُكُمْ بِمَا عَقَّدْتُمُ الإِيْمَانَ ۖ فَكَفَّارَتُهُ~ُ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَاكِينَ مِنْ أَوْسَطِ مَا تُطْعِمُونَ أَهْلِيكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ ۖ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ ۚ ذَلِكَ كَفَّارَةُ أَيْمَانِكُمْ إِذَا حَلَفْتُمْ ۚ وَاحْفَظُوا أَيْمَانَكُمْ ۚ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِه ِِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ 'Иннамӓ Ал-Ҳамру Ұа Ал-Майсиру Ұа Ал-'Анҫӓбу Ұа Ал-'Азлӓму Риҗсун Мин `Амали Аш-Шайҭӓни Фӓҗтанибӱһу Ла`аллакум Туфлихӱна |
005-090 Әй мүміндер! Арақ, құмар, тігілген тастар (пұттар) және бал ашатын оқтар лас, шайтанның істерінен. Одан сақтаныңдар, құтыларсыңдар. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَيْسِرُ وَالأَنصَابُ وَالأَزْلاَمُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ فَاجْتَنِبُوه ُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ |
| 'Иннамӓ Йурӥду Аш-Шайҭӓну 'Ан Йӱқи`а Байнакуму Ал-`Адӓұата Ұа Ал-Бағđӓ'а Фӥ Ал-Ҳамри Ұа Ал-Майсири Ұа Йаҫуддакум `Ан Ҙикри Ал-Лаһи Ұа `Ани Аҫ-Ҫалӓати ۖ Фаһал 'Антум Мунтаһӱна |
005-091 Негізінен шайтан, арақта, құмарда араларыңа дұшпандық әрі кек салып, Алланы еске алудан және намаздан тосуды қалайды. Ал сонда да тыйылмайсыңдар ма? | إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ فِي الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ وَيَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَعَنِ الصَّلاَةِ ۖ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنتَهُونَ |
| Ұа 'Аҭӥ`ӱ Ал-Лаһа Ұа 'Аҭӥ`ӱ Ар-Расӱла Ұа Ахҙарӱ ۚ Фа'ин Таұаллайтум Фӓ`ламӱ 'Аннамӓ `Алá Расӱлинӓ Ал-Балӓғу Ал-Мубӥну |
005-092 Аллаға бой ұсыныңдар және де Елшісіне бой ұсынып сақтаныңдар. Сонда егер жүз бұрсаңдар, біліңдер! Пайғамбарымыздың міндеті ашық түрде жалғастыру ғана. | وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَاحْذَرُوا ۚ فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّمَا عَلَى رَسُولِنَا الْبَلاَغُ الْمُبِينُ |
| Лайса `Алá Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти Җунӓхун Фӥмӓ Ҭа`имӱ 'Иҙӓ Мӓ Аттақаұ Ұа 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти Ćумма Аттақаұ Ұа 'Ӓманӱ Ćумма Аттақаұ Ұа 'Ахсанӱ Ұа ۗ Аллӓһу Йухиббу Ал-Мухсинӥна |
005-093 Иман келтіріп ізгі іс істегендерге, қашан олар сақтанса, сене отырып игілік істесе, тағы сақтанып сенсе, сонан соң сақтанып жақсылық істесе, (бұрыңғы) жегендері күнә емес. Өйткені, Алла жақсылық істеушілерді жақсы көреді. | لَيْسَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جُنَاحٌ فِيمَا طَعِمُوا إِذَا مَا اتَّقَوْا وَآمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ثُمَّ اتَّقَوْا وَآمَنُوا ثُمَّ اتَّقَوْا وَأَحْسَنُوا ۗ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Лайаблуұаннакуму Ал-Лаһу Бишай'ин Мина Аҫ-Ҫайди Танӓлуһу 'Айдӥкум Ұа Римӓхукум Лийа`лама Ал-Лаһу Ман Йаҳӓфуһу Бил-Ғайби ۚ Фамани А`тадá Ба`да Ҙӓлика Фалаһу `Аҙӓбун 'Алӥмун |
005-094 Әй иман келтіргендер! Алла, кімнің, өзін көрмей-ақ қорқатынын мәлімдеу үшін; ыхрамда, қолдарың, найзаларың жетіп тұрған арқылы әлбетте сендерді сынайды. Кім бұдан кейін шектен шықса, оған күйзелтуші азап бар. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَيَبْلُوَنَّكُمُ اللَّهُ بِشَيْءٍ مِنَ الصَّيْدِ تَنَالُهُ~ُ أَيْدِيكُمْ وَرِمَاحُكُمْ لِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَخَافُه ُ بِالْغَيْبِ ۚ فَمَنِ اعْتَدَى بَعْدَ ذَلِكَ فَلَه ُ عَذَابٌ أَلِيمٌ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Лӓ Тақтулӱ Аҫ-Ҫайда Ұа 'Антум Хурумун ۚ Ұа Ман Қаталаһу Минкум Мута`аммидӓан Фаҗазӓ'ун Миćлу Мӓ Қатала Мина Ан-На`ами Йахкуму Биһи Ҙаұӓ `Адлин Минкум Һадйӓан Бӓлиға Ал-Ка`бати 'Аұ Каффӓратун Ҭа`ӓму Масӓкӥна 'Аұ `Адлу Ҙӓлика Ҫийӓмӓан Лийаҙӱқа Ұабӓла 'Амриһи ۗ `Афӓ Ал-Лаһу `Аммӓ Салафа ۚ Ұа Ман `Ӓда Файантақиму Ал-Лаһу Минһу Ұа ۗ Аллӓһу `Азӥзун Ҙӱ Антиқӓмин |
005-095 Әй мүміндер! Сендер ыхрамда аң өлтірмеңдер. Сендерден біреу оны әтейге өлтірсе, оның жазасы; өлтіргеніндей бір мал, оны сендерден екі әділ кісі Кағбаға баратын бір құрбанды үкім етеді. Не бодауына міскіндерді тамақтандыру немесе оның орнына ораза ұстау. Бұл істегенінің жазасын тату үшін. Алла (Т.) өткенді кешірді. Кім қайтадан істесе, Алла оны жазалайды. Алла өте үстем, өш алу күшіне ие. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تَقْتُلُوا الصَّيْدَ وَأَنْتُمْ حُرُمٌ ۚ وَمَنْ قَتَلَه ُ مِنْكُمْ مُتَعَمِّدا ً فَجَزَاءٌ مِثْلُ مَا قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ يَحْكُمُ بِه ِِ ذَوَا عَدْلٍ مِنْكُمْ هَدْيا ً بَالِغَ الْكَعْبَةِ أَوْ كَفَّارَةٌ طَعَامُ مَسَاكِينَ أَوْ عَدْلُ ذَلِكَ صِيَاما ً لِيَذُوقَ وَبَالَ أَمْرِه ِِ ۗ عَفَا اللَّهُ عَمَّا سَلَفَ ۚ وَمَنْ عَادَ فَيَنتَقِمُ اللَّهُ مِنْهُ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ ذُو انتِقَامٍ |
| 'Ухилла Лакум Ҫайду Ал-Бахри Ұа Ҭа`ӓмуһу Матӓ`ӓан Лакум Ұа Лилссаййӓрати ۖ Ұа Хуррима `Алайкум Ҫайду Ал-Барри Мӓ Думтум Хурумӓан ۗ Ұа Аттақӱ Ал-Лаһа Ал-Лаҙӥ 'Илайһи Тухшарӱна |
005-096 Сендерге теңіз аңы және оны жеу халал қылынды. Сендерге әрі жолаушыларға пайдалы. Және сендерге ыхрамдағы мезгіл бойынша құрлықтың аңы арам қылынды. Алдына жиналатын Алладан қорқыңдар. | أُحِلَّ لَكُمْ صَيْدُ الْبَحْرِ وَطَعَامُه ُ مَتَاعا ً لَكُمْ وَلِلسَّيَّارَةِ ۖ وَحُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ مَا دُمْتُمْ حُرُما ً ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ |
| Җа`ала Ал-Лаһу Ал-Ка`бата Ал-Байта Ал-Харӓма Қийӓмӓан Лилннӓси Ұа Аш-Шаһра Ал-Харӓма Ұа Ал-Һадйа Ұа Ал-Қалӓ'ида ۚ Ҙӓлика Лита`ламӱ 'Анна Ал-Лаһа Йа`ламу Мӓ Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Мӓ Фӥ Ал-'Арđи Ұа 'Анна Ал-Лаһа Бикулли Шай'ин `Алӥмун |
005-097 Алла (Т.) құрметті үй Кағбаны, адам баласы үшін тұрақ қылды. Және құрметті айды, құрбандықты және мойнына тағылған белгілерді де. Бұл Алланың көктердегі әрі жердегі нәрселерді шынайы түрде білетіндігін және күдіксіз Алланың әр нәрсені толық білуші екендігін білулерің үшін. | جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَاما ً لِلنَّاسِ وَالشَّهْرَ الْحَرَامَ وَالْهَدْيَ وَالْقَلاَئِدَ ۚ ذَلِكَ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ وَأَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ |
| А`ламӱ 'Анна Ал-Лаһа Шадӥду Ал-`Иқӓби Ұа 'Анна Ал-Лаһа Ғафӱрун Рахӥмун |
005-098 Біліңдер! Күдіксіз Алла қатты азап иесі, шынында Алла өте жарылқаушы, ерекше мейірімді. | اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ وَأَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيم ٌ |
| Мӓ `Алá Ар-Расӱли 'Иллӓ Ал-Балӓғу Ұа ۗ Аллӓһу Йа`ламу Мӓ Тубдӱна Ұа Мӓ Тактумӱна |
005-099 Пайғамбарға жалғастыру ғана міндет. Алла көрнеу істегендеріңді де, жасырғандарыңды да біледі. | مَا عَلَى الرَّسُولِ إِلاَّ الْبَلاَغُ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَكْتُمُونَ |
| Қул Лӓ Йастаұӥ Ал-Ҳабӥćу Ұа Аҭ-Ҭаййибу Ұа Лаұ 'А`җабака Каćрату Ал-Ҳабӥćи Фа ۚ Аттақӱ Ал-Лаһа Йӓ 'Ӱлӥ Ал-'Албӓби Ла`аллакум Туфлихӱна |
005-100 (Мұхаммед Ғ.С.): “Сені арам нәрсенің көптігі қызықтырса да, лас пен таза бір емес. Ендеше, әй ақыл иелері! Алладан қорқыңдар, әрине құтыласыңдар” де. | قُلْ لاَ يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ ۚ فَاتَّقُوا اللَّهَ يَا أُولِي الأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Лӓ Тас'алӱ `Ан 'Ашйӓ'а 'Ин Тубда Лакум Тасу'укум Ұа 'Ин Тас'алӱ `Анһӓ Хӥна Йуназзалу Ал-Қур'ӓну Тубда Лакум `Афӓ Ал-Лаһу `Анһӓ Ұа ۗ Аллӓһу Ғафӱрун Халӥмун |
005-101 Әй мүміндер! Егер айқындалса сендерге жаман болатын нәрсені сұрамаңдар. Құран түсірілгенде оны сұрасаңдар білдіретін еді. Алла оны кешті. Алла аса жарылқаушы, өте жұмсақ. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تَسْأَلُوا عَنْ أَشْيَاءَ إِنْ تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ وَإِنْ تَسْأَلُوا عَنْهَا حِينَ يُنَزَّلُ الْقُرْآنُ تُبْدَ لَكُمْ عَفَا اللَّهُ عَنْهَا ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ حَلِيمٌ |
| Қад Са'алаһӓ Қаұмун Мин Қабликум Ćумма 'Аҫбахӱ Биһӓ Кӓфирӥна |
005-102 Расында сендерден бұрыңғы бір ел де сөйтіп сұрап, сонан кейін оған қарсы болған еді. | قَدْ سَأَلَهَا قَوْمٌ مِنْ قَبْلِكُمْ ثُمَّ أَصْبَحُوا بِهَا كَافِرِينَ |
| Мӓ Җа`ала Ал-Лаһу Мин Бахӥратин Ұа Лӓ Сӓ'ибатин Ұа Лӓ Ұаҫӥлатин Ұа Лӓ Хӓмин ۙ Ұа Лакинна Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Йафтарӱна `Алá Ал-Лаһи Ал-Каҙиба ۖ Ұа 'Акćаруһум Лӓ Йа`қилӱна |
005-103 Алла (Т.) “бахира, сайыба, уасила және хам” деп арнауға бұйырмады. Бірақ кәпірлер Аллаға өтірік жала қойды. Олардың көбі түсінбейді. | مَا جَعَلَ اللَّهُ مِنْ بَحِيرَةٍ وَلاَ سَائِبَةٍ وَلاَ وَصِيلَةٍ وَلاَ حَامٍ ۙ وَلَكِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ ۖ وَأَكْثَرُهُمْ لاَ يَعْقِلُونَ |
| Ұа 'Иҙӓ Қӥла Лаһум Та`ӓлаұ 'Илá Мӓ 'Анзала Ал-Лаһу Ұа 'Илá Ар-Расӱли Қӓлӱ Хасбунӓ Мӓ Ұаҗаднӓ `Алайһи 'Ӓбӓ'анӓ ۚ 'Аұалаұ Кӓна 'Ӓбӓ'ууһум Лӓ Йа`ламӱна Шай'ӓан Ұа Лӓ Йаһтадӱна |
005-104 Қашан оларға: “Алла түсірген Құранға және Пайғамбарға келіңдер” делінсе, олар: “Аталарымызды тапқан жол өзімізге жетеді” дейді. Ата-бабалары еш нәрсе білмеген және тура жолда болмаған болса да ма? | وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَى مَا أَنزَلَ اللَّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ قَالُوا حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا ۚ أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ شَيْئا ً وَلاَ يَهْتَدُونَ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ `Алайкум 'Анфусакум ۖ Лӓ Йаđуррукум Ман Đалла 'Иҙӓ Аһтадайтум ۚ 'Илá Ал-Лаһи Марҗи`укум Җамӥ`ӓан Файунабби'укум Бимӓ Кунтум Та`малӱна |
005-105 Әй мүміндер! Сендер өздеріңді түзелтулерің керек. Өздерің тура жолда болсаңдар, адасқан біреу сендерге кесір тигізе алмайды. Барлықтарыңның барар жерлерің Алла жақ. Сонда Алла сендерге не істегендеріңнен хабарын береді. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ أَنفُسَكُمْ ۖ لاَ يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ ۚ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعا ً فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Шаһӓдату Байникум 'Иҙӓ Хаđара 'Ахадакуму Ал-Маұту Хӥна Ал-Ұаҫӥйати Аćнӓни Ҙаұӓ `Адлин Минкум 'Аұ 'Ӓҳарӓни Мин Ғайрикум 'Ин 'Антум Đарабтум Фӥ Ал-'Арđи Фа'аҫӓбаткум Муҫӥбату Ал-Маұти ۚ Тахбисӱнаһумӓ Мин Ба`ди Аҫ-Ҫалӓати Файуқсимӓни Бил-Лаһи 'Ини Артабтум Лӓ Наштарӥ Биһи Ćаманӓан Ұа Лаұ Кӓна Ҙӓ Қурбá ۙ Ұа Лӓ Нактуму Шаһӓдата Ал-Лаһи 'Иннӓ 'Иҙӓан Ламина Ал-'Ӓćимӥна |
005-106 Әй мүміндер! Қашан сендерге өлім таяп, өсиет еткен сәтте, араларыңа өздеріңнен екі әділ ксі, немесе сендер жер жүзінде жолаушы жүріп өлім қайғысы келсе, өздеріңнен басқа екі айғақ болсын. Егер бұл куәлерден күдіктенсеңдер, намаздан кейін екеуін тосып қоярсыңдар. Сонда екеуі: “Алланың атымен ант етеміз. Егер жақындарымыз болса да антымызды сатпаймыз, Алланың әмірі бойынша куәлікті жасырмаймыз. Егер жасырсақ, әлбетте күнәкар боламыз” деп ант ішеді. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا شَهَادَةُ بَيْنِكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِينَ الْوَصِيَّةِ اثْنَانِ ذَوَا عَدْلٍ مِنْكُمْ أَوْ آخَرَانِ مِنْ غَيْرِكُمْ إِنْ أَنْتُمْ ضَرَبْتُمْ فِي الأَرْضِ فَأَصَابَتْكُمْ مُصِيبَةُ الْمَوْتِ ۚ تَحْبِسُونَهُمَا مِنْ بَعْدِ الصَّلاَةِ فَيُقْسِمَانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لاَ نَشْتَرِي بِه ِِ ثَمَنا ً وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى ۙ وَلاَ نَكْتُمُ شَهَادَةَ اللَّهِ إِنَّا إِذا ً لَمِنَ الآثِمِينَ |
| Фа'ин `Уćира `Алá 'Аннаһумӓ Астахаққӓ 'Иćмӓан Фа'ӓҳарӓни Йақӱмӓни Мақӓмаһумӓ Мина Ал-Лаҙӥна Астахаққа `Алайһиму Ал-'Аұлайӓни Файуқсимӓни Бил-Лаһи Лашаһӓдатунӓ 'Ахаққу Мин Шаһӓдатиһимӓ Ұа Мӓ А`тадайнӓ 'Иннӓ 'Иҙӓан Ламина Аž-Žӓлимӥна |
005-107 Сонда егер ол екеуінің күнәкар болғандықтары байқалса, әріптестер жақтан ең жақын лайықты екеу, олардың орнына тұрып: “Алланың атымен берген куәлігіміз ол екеуінің куәліктерінен көрі аңығырақ. Әрі біз шектен шықпадық. Егер олай істесек, әрине залымдардан боламыз” деп ант ішеді. | فَإِنْ عُثِرَ عَلَى أَنَّهُمَا اسْتَحَقَّا إِثْما ً فَآخَرَانِ يَقُومَانِ مَقَامَهُمَا مِنَ الَّذِينَ اسْتَحَقَّ عَلَيْهِمُ الأَوْلَيَانِ فَيُقْسِمَانِ بِاللَّهِ لَشَهَادَتُنَا أَحَقُّ مِنْ شَهَادَتِهِمَا وَمَا اعْتَدَيْنَا إِنَّا إِذا ً لَمِنَ الظَّالِمِينَ |
| Ҙӓлика 'Аднá 'Ан Йа'тӱ Биш-Шаһӓдати `Алá Ұаҗһиһӓ 'Аұ Йаҳӓфӱ 'Ан Турадда 'Аймӓнун Ба`да 'Аймӓниһим Ұа Аттақӱ ۗ Ал-Лаһа Ұа Асма`ӱ Ұа Аллӓһу ۗ Лӓ Йаһдӥ Ал-Қаұма Ал-Фӓсиқӥна |
005-108 Бұл тұп-тура куәлік берулеріне және анттан кейінгі анттың қабыл етілмеуінен қорқуларына ең жақын жағдай? Және Алладан қорқыңдар, әмірді тыңдаңдар. Алла бұзақы елді тура жолға салмайды. | ذَلِكَ أَدْنَى أَنْ يَأْتُوا بِالشَّهَادَةِ عَلَى وَجْهِهَا أَوْ يَخَافُوا أَنْ تُرَدَّ أَيْمَانٌ بَعْدَ أَيْمَانِهِمْ ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاسْمَعُوا ۗ وَاللَّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ |
| Йаұма Йаҗма`у Ал-Лаһу Ар-Русула Файақӱлу Мӓҙӓ 'Уҗибтум ۖ Қӓлӱ Лӓ `Илма Ланӓ ۖ 'Иннака 'Анта `Аллӓму Ал-Ғуйӱби |
005-109 Қиямет күні Алла (Т.) пайғамбарларды жинап алып: “Сендерге не жауап берілді?”,- дейді. Олар: “Біздің ешбір мәліметіміз жоқ. Күдіксіз Сен ғана көместерді толық білушісің” деп жауап береді. | يَوْمَ يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ مَاذَا أُجِبْتُمْ ۖ قَالُوا لاَ عِلْمَ لَنَا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ |
| 'Иҙ Қӓла Ал-Лаһу Йӓ `Ӥсá Абна Марйама Аҙкур Ни`матӥ `Алайка Ұа `Алá Ұа А-Датика 'Иҙ 'Аййадттука Бирӱхи Ал-Қудуси Тукаллиму Ан-Нӓса Фӥ Ал-Маһди Ұа Каһлӓан ۖ Ұа 'Иҙ `Алламтука Ал-Китӓба Ұа Ал-Хикмата Ұа Ат-Таұрӓата Ұа Ал-'Инҗӥла ۖ Ұа 'Иҙ Таҳлуқу Мина Аҭ-Ҭӥни Каһай'ати Аҭ-Ҭайри Би'иҙнӥ Фатанфуҳу Фӥһӓ Фатакӱну Ҭайрӓан Би'иҙнӥ ۖ Ұа Тубри'у Ал-'Акмаһа Ұа Ал-'Абраҫа Би'иҙнӥ ۖ Ұа 'Иҙ Туҳриҗу Ал-Маұтá Би'иҙнӥ ۖ Ұа 'Иҙ Кафафту Банӥ 'Исрӓ'ӥла `Анка 'Иҙ Җи'таһум Бил-Баййинӓти Фақӓла Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Минһум 'Ин Һӓҙӓ 'Иллӓ Сихрун Мубӥнун |
005-110 Сол уақытта Алла (Т.): “Әй Мәриям ұлы Ғиса! Саған әрі анаңа берген нығметімді есіңе ал. Сол уақытта сені Жебрейіл арқылы қуаттаған едім. Бесікте және ержеткенде адамдармен сөйлесуші едің. Саған Кітапты, даналықты, Тәурат, Інжілді үйреттім. Және сол уақытта Менің бұйыруыммен балшықтан құстың бейнесі құсаған жасап, оның ішіне үрлегеніңде бұйыруыммен құс болатын еді. Және бұйыруыммен іштен туған соқырды да, аламесті де жазатын едің. Және бұйыруыммен өлікті (тірілтіп) шығарар едің. Және сол уақытта Израил ұрпақтарына ашық дәлелдермен келгеніңде, олардың қарсы шыққандары: “Бұл ашық жадыдан басқа еш нәрсе емес” дегенде, сені олардан қорғаған едім” деді. | إِذْ قَالَ اللَّهُ يَاعِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَعَلى وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدتُّكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلا ً وَإِذْ ۖ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالإِنجِيلَ وَإِذْ ۖ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيْرا ً بِإِذْنِي وَتُبْرِئُ ۖ الأَكْمَه ََ وَالأَبْرَصَ بِإِذْنِي وَإِذْ ۖ تُخْرِجُ الْمَوْتَى بِإِذْنِي وَإِذْ ۖ كَفَفْتُ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَنْكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ إِنْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُبِينٌ |
| Ұа 'Иҙ 'Аұхайту 'Илá Ал-Хаұӓрӥйӥна 'Ан 'Ӓминӱ Бӥ Ұа Бирасӱлӥ Қӓлӱ 'Ӓманнӓ Ұа Аш/һад Би'аннанӓ Муслимӱна |
005-111 Сол уақытта Хауариларға: “Маған әрі Елшіме сеніңдер” деп білдірген едім. Олар: “Біз сендік, біздің шынайы Мұсылман болғандығымызға куә бол” деген еді. | وَإِذْ أَوْحَيْتُ إِلَى الْحَوَارِيِّينَ أَنْ آمِنُوا بِي وَبِرَسُولِي قَالُوا آمَنَّا وَاشْهَدْ بِأَنَّنَا مُسْلِمُونَ |
| 'Иҙ Қӓла Ал-Хаұӓрӥйӱна Йӓ `Ӥсá Абна Марйама Һал Йастаҭӥ`у Раббука 'Ан Йуназзила `Алайнӓ Мӓ'идатан Мина Ас-Самӓ'и ۖ Қӓла Аттақӱ Ал-Лаһа 'Ин Кунтум Му'уминӥна |
005-112 Сол уақытта Хауарилар: “Әй Мәриям ұлы Ғиса! Раббың бізге көктен бір дастархан түсіре ала ма?” деген еді. “Егер сенсеңдер Алладан қорқыңдар” деді. | إِذْ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَنْ يُنَزِّلَ عَلَيْنَا مَائِدَة ً مِنَ السَّمَاءِ ۖ قَالَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنتُمْ مُؤْمِنِينَ |
| Қӓлӱ Нурӥду 'Ан На'кула Минһӓ Ұа Таҭма'инна Қулӱбунӓ Ұа На`лама 'Ан Қад Ҫадақтанӓ Ұа Накӱна `Алайһӓ Мина Аш-Шӓһидӥна |
005-113 Хауарилар: “Біздің одан жегіміз келеді. Жүректеріміз орнықсын әрі сенің бізге шын айтқаныңды білейік. Сондай-ақ оған куә болушылардан болайық” десті. | قَالُوا نُرِيدُ أَنْ نَأْكُلَ مِنْهَا وَتَطْمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعْلَمَ أَنْ قَدْ صَدَقْتَنَا وَنَكُونَ عَلَيْهَا مِنَ الشَّاهِدِينَ |
| Қӓла `Ӥсá Абну Марйама Ал-Лаһумма Раббанӓ 'Анзил `Алайнӓ Мӓ'идатан Мина Ас-Самӓ'и Такӱну Ланӓ `Ӥдӓан Ли'ұұалинӓ Ұа 'Ӓҳиринӓ Ұа 'Ӓйатан Минка ۖ Ұа Арзуқнӓ Ұа 'Анта Ҳайру Ар-Рӓзиқӥна |
005-114 Мәриям ұлы Ғиса: “Әй Алла! Раббымыз! Бізге аспаннан дастархан түсір! Бұрыңғы, соңғымызға мереке әрі Сенен бір белгі болсын. Бізді ризықтандыр! Сен ризықтандырушылардың ең жақсысың” деді. | قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنزِلْ عَلَيْنَا مَائِدَة ً مِنَ السَّمَاءِ تَكُونُ لَنَا عِيدا ً لِأوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآيَة ً مِنْكَ ۖ وَارْزُقْنَا وَأَنْتَ خَيرُ الرَّازِقِينَ |
| Қӓла Ал-Лаһу 'Иннӥ Муназзилуһӓ `Алайкум ۖ Фаман Йакфур Ба`ду Минкум Фа'иннӥ 'У`аҙҙибуһу `Аҙӓбӓан Лӓ 'У`аҙҙибуһу 'Ахадӓан Мина Ал-`Ӓламӥна |
005-115 Алла: “Күдіксіз Мен, ол дастарханды түсіремін. Сонда, егер одан кейін сендерден кім қарсы келсе, шынайы түрде Мен оны дүниеде ешкімді азаптамаған азаппен азаптаймын” деді. | قَالَ اللَّهُ إِنِّي مُنَزِّلُهَا عَلَيْكُمْ ۖ فَمَنْ يَكْفُرْ بَعْدُ مِنْكُمْ فَإِنِّي أُعَذِّبُه ُ عَذَابا ً لاَ أُعَذِّبُهُ~ُ أَحَدا ً مِنَ الْعَالَمِينَ |
| Ұа 'Иҙ Қӓла Ал-Лаһу Йӓ `Ӥсá Абна Марйама 'А'анта Қулта Лилннӓси Аттаҳиҙӱнӥ Ұа 'Уммийа 'Илаһайни Мин Дӱни Ал-Лаһи ۖ Қӓла Субхӓнака Мӓ Йакӱну Лӥ 'Ан 'Ақӱла Мӓ Лайса Лӥ Бихаққин ۚ 'Ин Кунту Қултуһу Фақад `Алимтаһу ۚ Та`ламу Мӓ Фӥ Нафсӥ Ұа Лӓ 'А`ламу Мӓ Фӥ Нафсика ۚ 'Иннака 'Анта `Аллӓму Ал-Ғуйӱби |
005-116 (Сол уақта) Алла: “Әй Мәриям ұлы Ғиса! Адамдарға, Алланы қойып, мені әрі анамды екі тәңір етіп алыңдар деп сен айттың ба?”,- дейді. (Ғиса Ғ.С.): “Әй Алла! Сені пәктеймін. Тиісті болмаған нәрсені айту маған жараспайды. Егер деген болсам, сонда Сен, оны анық білесің. Сондай-ақ менің ішімдегіні Сен білесің, мен Сенікін білмеймін. Сен шынайы түрде көместерді толык білушісің” дейді. | وَإِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ أَأَنتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي وَأُمِّيَ إِلَهَيْنِ مِنْ دُونِ اللَّهِ ۖ قَالَ سُبْحَانَكَ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ مَا لَيْسَ لِي بِحَقٍّ ۚ إِنْ كُنتُ قُلْتُه ُ فَقَدْ عَلِمْتَه ُ ۚ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلاَ أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ ۚ إِنَّكَ أَنْتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ |
| Мӓ Қулту Лаһум 'Иллӓ Мӓ 'Амартанӥ Биһи 'Ани А`будӱ Ал-Лаһа Раббӥ Ұа Раббакум ۚ Ұа Кунту `Алайһим Шаһӥдӓан Мӓ Думту Фӥһим ۖ Фаламмӓ Таұаффайтанӥ Кунта 'Анта Ар-Рақӥба `Алайһим ۚ Ұа 'Анта `Алá Кулли Шай'ин Шаһӥдун |
005-117 Оларға: “Сен, маған бұйырғанды ғана; Аллаға құлшылық қылыңдар! Менің әрі сендердің Раббыларың дегеннен басқаны айтпадым. Олардың ішінде болғанымда, оларға байқаушы болдым. Сен мені алған шақта, оларға өзін бақылаушысың. Негізінде Сен әр нәрсені толық білушісің.” | مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلاَّ مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ ۚ وَكُنتُ عَلَيْهِمْ شَهِيدا ً مَا دُمْتُ فِيهِمْ ۖ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنتَ أَنْتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ ۚ وَأَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ |
| 'Ин Ту`аҙҙибһум Фа'иннаһум `Ибӓдука ۖ Ұа 'Ин Тағфир Лаһум Фа'иннака 'Анта Ал-`Азӥзу Ал-Хакӥму |
005-118 “Егер оларды азаптасаң да олар құлдарың, егер оларды жарылқасаң да күдіксіз Сен аса үстем, хикмет иесісің.” | إِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبَادُكَ ۖ وَإِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ |
| Қӓла Ал-Лаһу Һӓҙӓ Йаұму Йанфа`у Аҫ-Ҫӓдиқӥна Ҫидқуһум ۚ Лаһум Җаннӓтун Таҗрӥ Мин Тахтиһӓ Ал-'Анһӓру Ҳӓлидӥна Фӥһӓ 'Абадӓан ۚ Раđийа Ал-Лаһу `Анһум Ұа Раđӱ `Анһу ۚ Ҙӓлика Ал-Фаұзу Ал-`Аžӥму |
005-119 Алла (Т.): “Бүгін шыншылдардың шындықтары пайда беретін бір күн. Оларға астарынан өзендер ағатын жұмақтар бар. Олар онда мәңгі қалады да, Алла олардан разы болады әрі олар да Алладан разы болады. Бұл ірі қол жеткендік.” дейді. | قَالَ اللَّهُ هَذَا يَوْمُ يَنفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ ۚ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الأَنهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدا ً ۚ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ |
| Лиллаһи Мулку Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи Ұа Мӓ Фӥһинна ۚ Ұа Һуұа `Алá Кулли Шай'ин Қадӥрун |
005-120 Көктер мен жер әрі екі арасындағылар Алланың меншігінде. Оның әрі нәрсеге күші толық жетеді. | لِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا فِيهِنَّ ۚ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ |
| Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter | Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ | |