ثُمّ َ سَوَّا ه ُ ُ وَنَفَخَ فِي ه ِ ِ مِن ْ رُوحِه ِ ِ وَجَعَلَ لَكُمُ ا ل سَّم
Wa Qālū 'A'idh ā Đalalnā Fī A l-'Arđi 'A'inn ā Lafī Kh alqin Jadī din Bal Hum Biliqā 'i Rab bihim Kāfirū na [32.10] Үлгәннән соң терелүгә ышанмаган кешеләр әйттеләр: "Җирдә туфрак булып югалсак, яңадан кеше булып яратылырбызмы?" Аллаһ әйтте: "Алар, күрәсез кубарылып Раббыларына юлыгуны инкяр итәләр". وَقَالُو ا أَئِذَا ضَلَلْنَا فِي ا لأَرْضِ أَئِنّ َا لَفِي خَلْق ٍ جَدِي د ٍ بَلْ هُم ْ بِلِقَا ءِ رَبِّهِمْ كَافِرُو نَ
Qul Yatawaffākum Malaku A l-Mawti A l-Ladh ī Wukkila Bikum Th umm a 'Ilá Rab bikum Turja`ū na [32.11] Син әйт: "Сезнең җаныгызны алырга вәкил ителгән Газраил фәрештә җаныгызны алыр, соңра каберләрегездән кубарылып Раббыгызга кайтырсыз". قُلْ يَتَوَفَّاكُم ْ مَلَكُ ا لْمَوْتِ ا لَّذِي وُكِّلَ بِكُمْ ثُمّ َ إِلَى رَبِّكُمْ تُرْجَعُو نَ
Wa Law Tará 'Idh i A l-Muj r imū na Nākisū Ru'ū sihim `In da Rab bihim Rab banā 'Ab şarnā Wa Sami`nā Fārji`nā Na`mal Şāliĥāan 'Inn ā Mūqinū na [32.12] Әгәр кәферләрне кыямәт көнне күрсәң, Раббылары хозурында оялып башларын иеп әйтерләр: "Ий Раббыбыз, безгә вәгъдә иткән ґәзабыңны күрдек, безгә җибәрелгән пәйгамбәрләрнең хаклыгын Синнән ишеттек, инде безне дөньяга кайтар, изге гамәлләр кылыр идек, тәхкыйк без хәзер нәрсә файдалы икәнен белдек", – дип. وَلَوْ تَرَ Wa Law Sh i'nā La'ā taynā Kulla Nafsin Hudāhā Wa Lakin Ĥaq qa A l-Qawlu Minn ī La'am la'ann a Jahann ama Mina A l-Jinn ati Wa A n -Nā si 'Aj ma`ī na [32.13] Әгәр Без теләсәк һәр кешегә иманны вә һидәятне бирер идек, ләкин җен вә кешеләрнең имансызлары белән җәһәннәмне тутырачакмын дигән Минем сүзем хак булды һәм беркетелде. وَلَوْ شِئْنَا لَآتَيْنَا كُلَّ نَفْسٍ هُدَاهَا وَلَكِنْ حَقَّ ا لْقَوْلُ مِنّ ِي لَأَمْلَأَنّ َ جَهَنّ َمَ مِنَ ا لْجِنّ َةِ وَا ل نّ َا سِ أَج ْمَعِي نَ
Fadh ūqū Bimā Nasītum Liqā 'a Yawmikum Hādh ā 'Inn ā Nasīnākum Wa Dh ūqū `Adh ā ba A l-Kh uldi Bimā Kun tum Ta`malū na [32.14] Инде ґәзабны татыгыз, ошбу көнгә килүне онытып хәзерләнмәгәнегез сәбәпле, бу көн Без сезне онытып ґәзабта калдырачакбыз, ґәзабны мәңге татыгыз, имансызлыкны кәсеп итүегез сәбәпле. فَذُوقُوا بِمَا نَسِيتُمْ لِقَا ءَ يَوْمِكُمْ هَذَا إِنّ َا نَسِينَاكُمْ وَذُوقُوا عَذَا بَ ا لْخُلْدِ بِمَا كُن ْتُمْ تَعْمَلُو نَ
'Inn amā Yu'uminu Bi'ā yātinā A l-Ladh ī na 'Idh ā Dh ukkirū Bihā Kh arrū Suj jadāan Wa Sab baĥū Biĥam di Rab bihim Wa Hum Lā Yastakbirū na [32.15] Безнең аятьләребезгә нык ышанучылар Коръән вәгазьләрен ишетсәләр, Аллаһудан куркып сәҗдә кылырлар һәм Аллаһ кимчелектән пакь дигән игътикат белән Аны мактап тәсбихләр әйтерләр, ягъни Аллаһны зурлап намаз укырлар, вә алар намаз укудан һәм Аллаһуга итагать итүдән тәкәбберләнмәсләр. إِنّ َمَا يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا Tatajāfá Junūbuhum `Ani A l-Mađāji`i Yad `ū na Rab bahum Kh awfāan Wa Ţama`āan Wa Mimm ā Razaq nāhum Yun fiqū na [32.16] Алар яннары вә аркалары белән яткан төшләреннән торып төнлә намаз укырлар вә Раббыларына дога кылырлар, Аның ґәзабыннан куркып вә рәхмәтен өмет итеп, вә алар Без биргән малдан садакалар бирерләр. تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ ا لْمَضَاجِعِ يَد ْعُو نَ رَبَّهُمْ خَوْفا ً وَطَمَعا ً وَمِمّ َا رَزَق ْنَاهُمْ يُن فِقُو نَ
Falā Ta`lamu Nafsun Mā 'Ukh fiya Lahum Min Qurrati 'A`yunin Jazā 'an Bimā Kānū Ya`malū na [32.17] Җәннәткә керәсе мөэминнәр аларга анда нәрсә хәзерләнгәнлеген алдан һичберсе белмәс, җәннәткә кереп күргәч, күзләре карарланыр, күңелләре шатланыр, аларның кылган яхшылыкларына изге җәза булсын өчен. فَلاَ تَعْلَمُ نَفْس ٌ مَا أُخْفِيَ لَهُم ْ مِن ْ قُرَّةِ أَعْيُن ٍ جَزَا ء ً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُو نَ
'Afaman Kā na Mu'umināan Kaman Kā na Fāsiqāan Lā Yastawū na [32.18] Аллаһуга итагать итүче иманлы кеше имансыз кеше белән тигез булырмы? Юк, һич тә тигез булмаслар! أَفَمَن ْ كَا نَ مُؤْمِنا ً كَمَن ْ كَا نَ فَاسِقا ً لاَ يَسْتَوُو نَ
'Amm ā A l-Ladh ī na 'Ā manū Wa `Amilū A ş-Şāliĥā ti Falahum Jann ā tu A l-Ma'wá Nuzulāan Bimā Kānū Ya`malū na [32.19] Әмма иман китереп изге гамәлләр кылган хак мөэминнәргә Мәэва исемле җәннәт булыр, ул җәннәт чын иманны, хак динне кәсеп иткәннәре өчен мәңге торачак урын булып аларга хәзерләнгән. أَمّ َا ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَعَمِلُوا ا ل صَّالِحَا تِ فَلَهُمْ جَنّ َا تُ ا لْمَأْوَى نُزُلا ً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُو نَ
Wa 'Amm ā A l-Ladh ī na Fasaqū Fama'wāhumu A n -Nā ru Kullamā 'Arādū 'An Yakh rujū Minhā 'U`īdū Fīhā Wa Qī la Lahum Dh ūqū `Adh ā ba A n -Nā r i A l-Ladh ī Kun tum Bihi Tukadh dh ibū na [32.20] Әмма имансыз фасыйкларның торачак урыннары уттыр, һәркайчан алар ул уттан чыгарга теләсәләр, алар ул утка эчкәрәк кайтарылырлар вә аларга әйтелер: үзегез ялганга тоткан ут ґәзабын татыгыз, – дип. وَأَمّ َا ا لَّذِي نَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ ا ل نّ َا رُ كُلَّمَا أَرَادُو ا أَن ْ يَخْرُجُو Wa Lanudh īqann ahum Mina A l-`Adh ā bi A l-'Ad n á Dū na A l-`Adh ā bi A l-'Akbar i La`allahum Yarji`ū na [32.21] Аларга ахирәтнең олугъ ґәзабыннан элек дөньяда да, әлбәттә, газапны татытачакбыз, шаять калганнары тәүбә итеп иманга килерләр. وَلَنُذِيقَنّ َهُم ْ مِنَ ا لْعَذَا بِ ا لأَد ْنَى دُو نَ ا لْعَذَا بِ ا لأَكْبَر ِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُو نَ
Wa Man 'Ažlamu Mimm an Dh ukkir a Bi'ā yā ti Rab bihi Th umm a 'A`rađa `Anhā 'Inn ā Mina A l-Muj r imī na Mun taqimū na [32.22] Раббысының аятьләре белән вәгазьләнеп тә соңра ул вәгазьләрдән баш тарткан кешедән дә залимрак кеше булырмы? Без, әлбәттә, залимнәрдән үч алучыбыз. وَمَنْ أَظْلَمُ مِمّ َن ْ ذُكِّر َ بِآيَا تِ رَبِّه ِ ِ ثُمّ َ أَعْرَضَ عَنْهَا إِنّ َا مِنَ ا لْمُج ْر ِمِي نَ مُن تَقِمُو نَ
Wa Laqad 'Ā taynā Mūsá A l-Kitā ba Falā Takun Fī Mir yatin Min Liqā 'ihi Wa Ja`alnā hu Hud áan Libanī 'Isrā 'ī la [32.23] Тәхкыйк Мусага Тәүратны бирдек, инде син Муса белән очрашуыгызда шик тотма, Мусаны Ягькуб балаларын туры юлга күндерүче кылдык. وَلَقَد ْ آتَيْنَا مُوسَى ا لْكِتَا بَ فَلاَ تَكُن ْ فِي مِرْيَة ٍ مِن ْ لِقَا ئِه ِ ِ وَجَعَلْنَا ه ُ ُ هُد ى ً لِبَنِي إِسْرَا ئِي لَ
Wa Ja`alnā Minhum 'A'imm atan Yahdū na Bi'am r inā Lamm ā Şabarū Wa Kānū Bi'ā yātinā Yūqinū na [32.24] Вә алардан имамнар кылдык, ул имамнар Тәүраттагы Безнең хөкемнәребез белән һидәяткә күндерәләр иде төрле авырлыкларга сабыр иткән чакларында, вә аятьләребезгә ышанып гамәл кылалар иде. وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمّ َة ً يَهْدُو نَ بِأَمْر ِنَا لَمّ َا صَبَرُوا وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يُوقِنُو نَ
'Inn a Rab baka Huwa Yafşilu Baynahum Yawma A l-Qiyāmati Fīmā Kānū Fī hi Yakh talifū na [32.25] Әлбәттә, Раббың аларның дин эшләрендә ихтыйлаф киткән нәрсәләрендә кыямәт көнне хак белән ялганны аерыр. إِنّ َ رَبَّكَ هُوَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ ا لْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِي ه ِ ِ يَخْتَلِفُو نَ
'Awalam Yahdi Lahum Kam 'Ahlaknā Min Qab lihim Mina A l-Qurū ni Yam sh ū na Fī Masākinihim 'Inn a Fī Dh ālika La'ā yā tin 'Afalā Yasma`ū na [32.26] Әйә аларга мәгълүм булмадымы алардан элек күпме кавемне һәлак иттек, үзләре шул һәлак булган кавемнәрнең урыннарыннан үтеп йөриләр, гакыллы кешеләр өчен бу эштә, әлбәттә, гыйбрәт бар, әллә алар хак сүзне ишетмиләрме? أَوَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن ْ قَب ْلِهِم ْ مِنَ ا لْقُرُو نِ يَمْشُو نَ فِي مَسَاكِنِهِمْ إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَا تٍ أَفَلاَ يَسْمَع'Awalam Yaraw 'Ann ā Nasū qu A l-Mā 'a 'Ilá A l-'Arđi A l-Juruzi Fanukh r iju Bihi Zar`āan Ta'kulu Minhu 'An`āmuhum Wa 'An fusuhum 'Afalā Yub şirū na [32.27] Әйә күрмиләрме Без болытлар белән суны куабыз корылыктан кипкән җиргә, анда яңгыр яудырып игеннәр вә башка үсемлекләрне үстерәбез, аларны хайваннары һәм үзләре ашарлар, әйә шуны күрмиләрме, бу эш Аллаһуның рәхмәте икәнне аңламыйлармы? أَوَلَمْ يَرَوْا أَنّ َا نَسُو قُ ا لْمَا ءَ إِلَى ا لأَرْضِ ا لْجُرُزِ فَنُخْ Wa Yaqūlū na Matá Hādh ā A l-Fatĥu 'In Kun tum Şādiqī na [32.28] Кәферләр әйтәләр: "Кыямәтнең ачылу көне кайчан була, безгә хәбәр бирегез, әгәр дөрес әйтүчеләрдән булсагыз?" وَيَقُولُو نَ مَتَى هَذَا ا لْفَتْحُ إِن ْ كُن ْتُمْ صَادِقِي نَ
Qul Yawma A l-Fatĥi Lā Yan fa`u A l-Ladh ī na Kafarū 'Ī mānuhum Wa Lā Hum Yun žarū na [32.29] Аларга әйт: "Кыямәт көнендә кәферләргә файда бирмәс ул көндә генә китергән иманнары, һәм аларга гамәл кылырга вакыт та бирелмәс", – дип. قُلْ يَوْمَ ا لْفَتْحِ لاَ يَن فَعُ ا لَّذِي نَ كَفَرُو ا إِيمَانُهُمْ وَلاَ هُمْ يُن ْظَرُو نَ
Fa'a`r iđ `Anhum Wa A n tažir 'Inn ahum Mun tažirū na [32.30] Инде син алардан кисел, алар белән булышма, кәферләр өстенә Миннән ярдәм көт, алар синең үлүеңне көтәләр, ләкин син хаклыраксың аларның һәлак булуларын көтәргә. فَأَعْر ِضْ عَنْهُمْ وَا ن ْتَظِرْ إِنّ َهُم ْ مُن تَظِرُو نَ