Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Ţ ā-Sīn -Mīm
028-001 طٰسٓمّٓ.
طَ ا-سِين -مِيم
Tilka 'Āyā tu A l-Kitā bi A l-Mubī ni
028-002 ھي پڌري ڪتاب جون آيتون آھن.
تِلْكَ آيَا تُ ا لْكِتَا بِ ا لْمُبِينِ
Natlū `Alay ka Min Naba'i Mūsá Wa Fir `aw na Bil-Ĥaq q i Liq aw min Yu'uminū na
028-003 (اي پيغمبر) مُوسىٰ ۽ فرعون جو ڪُجھ احوال مؤمن ماڻھن (جي ٻڌائڻ) لاءِ توکي سچيءَ طرح پڙھي ٻڌايون ٿا.
نَتْلُو عَلَيْ كَ مِن ْ نَبَإِ مُوسَى وَفِر ْعَوْ نَ بِا لْحَقِّ لِقَ وْ مٍ يُؤْمِنُونَ
'Inn a Fir `aw na `Alā Fī A l-'Arđi Wa Ja`ala 'Ahlahā Sh iya`āan Yastađ`ifu Ţ ā 'ifatan Minhum Yudh abbiĥu 'Ab nā 'ahum Wa Yastaĥyī Nisā 'ahum ۚ 'Inn ahu Kā na Mina A l-Mufsidī na
028-004 بيشڪ فرعون مُلڪ ۾ وڏائي ڪئي ھئي ۽ ان جي رھڻ وارن کي ٽوليون ٽوليون ڪري ڇڏيو ھوائين منجھائن ھڪ ٽوليءَ کي ھيڻو ڪيو ھوائين جو سندن پُٽ ڪُھندو ھو ۽ سندن ڌيئرون جيئريون ڇڏيندو ھو، بيشڪ اُھو فسادين مان ھو.
إِنّ َ فِر ْعَوْ نَ عَلاَ فِي ا لأَرْضِ وَجَعَلَ أَهْلَهَا شِيَعا ً يَسْتَضْ عِفُ طَ ا ئِفَة ً مِنْ هُمْ يُذَبِّحُ أَبْ نَا ءَهُمْ وَيَسْتَحْيِي نِسَا ءَهُمْ ۚ إِنَّ هُ كَا نَ مِنَ ا لْمُفْسِدِينَ
Wa Nur ī du 'An Namunn a `Alá A l-Ladh ī na A stuđ`ifū Fī A l-'Arđi Wa Naj `alahum 'A'imm atan Wa Naj `alahumu A l-Wār ith ī na
028-005 ۽ گھُريوسون ته جن کي مُلڪ ۾ ھيڻو ڪيو ويو تن تي اِحسانڪريون ۽ کين سردار بڻايون ۽ کين وارث ڪريون.
وَنُر ِي دُ أَن ْ نَمُنّ َ عَلَى ا لَّذِي نَ ا سْتُضْ عِفُوا فِي ا لأَرْضِ وَنَجْ عَلَهُمْ أَئِمَّ ة ً وَنَجْ عَلَهُمُ ا لْوَار ِثِينَ
Wa Numakkina Lahum Fī A l-'Arđi Wa Nur iya Fir `aw na Wa Hāmā na Wa Junūdahumā Minhum Mā Kānū Yaĥdh arū na
028-006 ۽ کين مُلڪ ۾ دٻدٻو ڏيون ۽ فرعون ۽ ھامان ۽ سندن لشڪرن کي اُنھن (ھيڻن) کان اُھا (ڳالھ) ڏيکاريون جنھن کان ڊڄندا ھوا.
وَنُمَكِّنَ لَهُمْ فِي ا لأَرْضِ وَنُر ِيَ فِر ْعَوْ نَ وَهَامَا نَ وَجُنُودَهُمَا مِنْ هُمْ مَا كَانُوا يَحْذَرُونَ
Wa 'Awĥaynā 'Ilá 'Umm i Mūsá 'An 'Arđi`ī hi ۖ Fa'idh ā Kh y hi Fa'alq ī hi Fī A l-Yamm i Wa Lā Takh ī ۖ 'Inn ā Rā ddū hu 'Ilay ki Wa Jā`ilū hu Mina A l-Mursalī na
028-007 ۽ مُوسىٰ جي ماءُ ڏانھن اِلھام ڪيوسون ته اُن کي کِير پيار، جڏھن ھن جي لاءِ ڊڄين تڏھن کيس درياءَ ۾ اُڇلج ۽ نڪي ڊڄج ۽ نڪي غمگين ٿِج، ڇوته اسين کيس توڏانھن ورائڻ وارا آھيون ۽ کيس پيغمبرن مان ڪرڻ وارا آھيون.
وَأَوْحَيْنَا إِلَى أُمّ ِ مُوسَى أَن ْ أَرْضِ عِي هِ ۖ فَإِذَا خِ فْتِ عَلَيْ هِ فَأَلْقِ ي هِ فِي ا لْيَمّ ِ وَلاَ تَخَ افِي وَلاَ تَحْزَنِي ۖ إِنَّ ا رَا دُّو هُ إِلَيْ كِ وَجَاعِلُو هُ مِنَ ا لْمُرْسَلِينَ
Fāltaq aţ ahu~ 'Ā lu Fir `aw na Liyakū na Lahum `Adūwāan Wa Ĥazanāan ۗ 'Inn a Fir `aw na Wa Hāmā na Wa Junūdahumā Kānū Kh ţ i'ī na
028-008 پوءِ فرعون جي گھراڻي وارن اُن کي جھٽيو ته (نيٺ) اُنھن لاءِ ويري ۽ ڏک جو سبب ٿئي، ڇوته فرعون ۽ ھامان ۽ سندن لشڪر خطا ڪندڙ ھوا.
فَالْتَقَ طَ هُ~ ُ آلُ فِر ْعَوْ نَ لِيَكُو نَ لَهُمْ عَدُوّا ً وَحَزَنا ً ۗ إِنّ َ فِر ْعَوْ نَ وَهَامَا نَ وَجُنُودَهُمَا كَانُوا خَ اطِ ئِ ينَ
Wa Q ālat A m ra 'atu Fir `aw na Q urra tu `Ay nin Lī Wa Laka ۖ Lā Taq ū hu `Asá 'An Yan fa`anā 'Aw Nattakh dh ahu Waladāan Wa Hum Lā Yash `urū na
028-009 ۽ فرعون جي زال چيو ته (ھيءُ ڇوڪر) منھنجي لاءِ ۽ تنھنجي لاءِ اکين جو ٺار آھي، اُن کي نه ڪُھو، مانَ اسان کي نفعو ڏئي يا کيس پُٽ ڪريون ۽ اُھي (اُن جي حال جي حقيقت) نه ڄاڻندا ھوا.
وَقَ الَتْ ا رَ أَةُ فِر ْعَوْ نَ قُ رَّ ةُ عَيْ نٍ لِي وَلَكَ ۖ لاَ تَقْ تُلُو هُ عَسَى أَن ْ يَن فَعَنَا أَوْ نَتَّخِ ذَهُ وَلَدا ً وَهُمْ لاَ يَشْعُرُونَ
Wa 'Aş baĥa Fu'uā du 'Umm i Mūsá Fār igh ۖ 'In Kādat Latub dī Bihi Lawlā 'An Ra baţ Q albihā Litakū na Mina A l-Mu'uminī na
028-010 ۽ مُوسىٰ جي ماءُ جي دِل بي قرار ٿي، بيشڪ ان ڳالھ کي ستت ئي پڌرو ڪري ھا جيڪڏھن سندس دل تي اسين بندش نه ڪريون ھا ھِن لاءِ ته وسھندڙن مان ٿئي.
وَأَصْ بَحَ فُؤَا دُ أُمّ ِ مُوسَى فَار ِغ ا ً ۖ إِن ْ كَادَتْ لَتُبْ دِي بِهِ لَوْلاَ أَن ْ رَ بَطْ نَا عَلَى قَ لْبِهَا لِتَكُو نَ مِنَ ا لْمُؤْمِنِينَ
Wa Q ālat Li'kh i Q uş ş ī hi ۖ Fabaş ura t Bihi `An Junubin Wa Hum Lā Yash `urū na
028-011 ۽ مُوسىٰ جي ڀيڻ کي چيائين ته سندس پيرو کڻ، پوءِ (اُھا) اُن کي پري کان ڏسندي رھي ۽ اُنھن نه ٿي ڄاتو.
وَقَ الَتْ لِأخْ تِهِ قُ صِّ ي هِ ۖ فَبَصُ رَ تْ بِهِ عَن ْ جُنُبٍ وَهُمْ لاَ يَشْعُرُونَ
Wa Ĥarra m nā `Alay hi A l-Marā đi`a Min Q ab lu Faq ālat Hal 'Adullukum `Alá 'Ahli Bay tin Yakfulūnahu Lakum Wa Hum Lahu Nāş iĥū na
028-012 ۽ (ڀيڻس جي پھچڻ کان) اڳ مٿس دائين جو کير حرام ڪيوسون پوءِڀيڻس چيو ته (آءٌ) اوھان کي اھڙو گھراڻو ڏسيان جو (اُھي) اوھان جي پاران اُن جي سنڀال ڪن؟ ۽ اُھي اُن جا گھڻ گھرا ھجن.
وَحَرَّ مْنَا عَلَيْ هِ ا لْمَرَ اضِ عَ مِن ْ قَ بْ لُ فَقَ الَتْ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى أَهْلِ بَيْ تٍ يَكْفُلُونَهُ لَكُمْ وَهُمْ لَهُ نَاصِ حُونَ
Fara dad nā hu 'Ilá 'Umm ihi Kay Taq arra `Aynuhā Wa Lā Taĥzana Wa Lita`lama 'Ann a Wa`da A ll āhi Ĥaq q un Wa Lakinn a 'Akth ara hum Lā Ya`lamū na
028-013 پوءِ کيس سندس ماءُ ڏانھن وري پھچايوسين ته سندس اکيون ٺرن ۽ غمگين نه ٿئي ۽ (ھيء به) ڄاڻي ته بيشڪ الله جو انجام سچو آھي پر گھڻا ماڻھو نه ڄاڻندا آھن.
فَرَ دَد ْنَا هُ إِلَى أُمِّ هِ كَيْ تَقَ رَّ عَيْنُهَا وَلاَ تَحْزَنَ وَلِتَعْلَمَ أَنّ َ وَعْدَ ا للَّ هِ حَقّ ٌ وَلَكِنّ َ أَكْثَرَ هُمْ لاَ يَعْلَمُونَ
Wa Lamm ā Balagh sh uddahu Wa A á 'Ātaynā hu Ĥukmāan Wa `Ilmāan ۚ Wa Kadh alika Naj zī A l-Muĥsinī na
028-014 ۽ جنھن مھل پنھنجي جوانيءَ کي پھتو ۽ پختو ٿيو (تنھن مھل) کيس دانائي ۽ عِلم ڏنوسون، ۽ اھڙي طرح ڀلارن کي چڱو بدلو ڏيندا آھيون.
وَلَمَّ ا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَا ى آتَيْنَا هُ حُكْما ً وَعِلْما ً ۚ وَكَذَلِكَ نَجْ زِي ا لْمُحْسِنِينَ
Wa Dakh A l-Madīnata `Alá Ĥī ni Gh n Min 'Ahlihā Fawajada Fīhā Ra julay ni Yaq ā ni Hādh ā Min Sh ī`atihi Wa Hadh ā Min `Adūwihi ۖ Fāstagh th ahu A l-Ladh ī Min Sh ī`atihi `Alá A l-Ladh ī Min `Adūwihi Fawakazahu Mūsá Faq ađá `Alay hi ۖ Q ā la Hādh ā Min `Amali A sh -Sh ayţ ā ni ۖ 'Inn ahu `Adū wun Muđillun Mubī nun
028-015 ۽ (موسى) شھر ۾ اُتي جي رھاڪن جي غفلت جي وقت داخل ٿيو پوءِ اتي ٻه مڙس پاڻ ۾ وڙھندي ڏٺائين، ھي (ھڪڙو) سندس قوم مان ھو ۽ ھي (ٻيو) سندس ويريءَ (فرعون جي قوم) مان ھو، پوءِ جيڪو سندس قوم مان ھو تنھن اُنھيءَ تي ھمراھي گھري جيڪو سندس ويريء (جي قوم) مان ھو پوءِ مُوسىٰ ان کي مُڪ ھنئي ۽ اُن کي پورو ڪيائين، چيائين ته ھي شيطان جي ڪم مان آھي، بيشڪ اُھو پڌرو گمراھ ڪندڙ ويري آھي.
وَدَخَ لَ ا لْمَدِينَةَ عَلَى حِي نِ غَ فْلَةٍ مِن ْ أَهْلِهَا فَوَجَدَ فِيهَا رَ جُلَيْ نِ يَقْ تَتِلاَنِ هَذَا مِن ْ شِيعَتِهِ وَهَذَا مِن ْ عَدُوِّهِ ۖ فَاسْتَغَ اثَهُ ا لَّذِي مِن ْ شِيعَتِهِ عَلَى ا لَّذِي مِن ْ عَدُوِّهِ فَوَكَزَهُ مُوسَى فَقَ ضَ ى عَلَيْ هِ ۖ قَ ا لَ هَذَا مِن ْ عَمَلِ ا ل شَّيْطَ ا نِ ۖ إِنَّ هُ عَدُوٌّ مُضِ لٌّ مُبِينٌ
Q ā la Ra bbi 'Inn ī Ž alam tu Nafsī Fāgh r Lī Fagh ra Lahu~ ۚ 'Inn ahu Huwa A l-Gh ū ru A r-Ra ĥī mu
028-016 چيائين ته اي منھنجا پالڻھار بيشڪ مون پاڻ تي ظلم ڪيو تنھنڪري مون کي بخش پوءِ کيس بخشيائين، بيشڪ اُھو بخشڻھار مھربان آھي.
قَ ا لَ رَ بِّ إِنِّ ي ظَ لَمْتُ نَفْسِي فَاغْ فِر ْ لِي فَغَ فَرَ لَهُ~ ُ ۚ إِنَّ هُ هُوَ ا لْغَ فُو رُ ا ل رَّ حِيمُ
Q ā la Ra bbi Bimā 'An`am ta `Alay ya Falan 'Akū na Ž ahīr āan Lilmuj r imī na
028-017 چيائين ته اي منھنجا پالڻھار جيڪو مون تي فضل ڪيو اٿئي تنھن سببان ڏوھارين جو مددگار ڪڏھن نه ٿيندس.
قَ ا لَ رَ بِّ بِمَا أَنْ عَمْتَ عَلَيَّ فَلَن ْ أَكُو نَ ظَ هِير ا ً لِلْمُجْ ر ِمِينَ
Fa'aş baĥa Fī A l-Madīnati Kh ā 'ifāan Yatara q q abu Fa'idh ā A l-Ladh ī A n ş ara hu Bil-'Am si Yastaş r ikh u ۚ Q ā la Lahu Mūsá 'Inn aka Lagh ī yun Mubī nun
028-018 پوءِ صُبح تائين شھر ۾ ڊڄندڙ منتظر رھيو ته اوچتو جنھن کانئس مدد گھري ھئي تنھن کانئس (وري) مدد گھري، مُوسىٰ کيس چيو ته تون پڌرو بي راھو آھين.
فَأَصْ بَحَ فِي ا لْمَدِينَةِ خَ ا ئِفا ً يَتَرَ قَّ بُ فَإِذَا ا لَّذِي ا ن صَ رَ هُ بِا لأَمْسِ يَسْتَصْ ر ِخُ هُ ۚ قَ ا لَ لَهُ مُوسَى إِنَّ كَ لَغَ وِيٌّ مُبِينٌ
Falamm ā 'An 'Ar ā da 'An Yab ţ ish a Bial-Ladh ī Huwa `Adū wun Lahumā Q ā la Yā Mūsá 'Atur ī du 'An Taq Q atalta Nafsāan Bil-'Am si ۖ 'In Tur ī du 'Illā 'An Takū na Jabbārā an Fī A l-'Arđi Wa Mā Tur ī du 'An Takū na Mina A l-Muş liĥī na
028-019 پوءِ جيڪو ٻنھي جو ويري ھو تنھن ڏانھن (موسى) جنھن مھل ھٿ ڊگھيرڻ جو ارادو ڪيو (تنھن مھل فرياد ڪندڙ مُوسىٰ کي پاڻ تي سنبريل ڏسي) چيو ته اي مُوسىٰ جئن ڪالھ ھڪڙي ماڻھوءَ کي ڪُٺئي تئن مون کي (به) ڪُھڻ جو ارادو ڪرين ٿو ڇا؟ مُلڪ ۾ زبردست ٿيڻ کانسواءِ تنھنجو ٻيو ڪو ارادو نه آھي تون سُڌاريندڙن مان ھُجڻ نه ٿو گھُرين.
فَلَمَّ ا أَن ْ أَرَ ا دَ أَن ْ يَبْ طِ شَ بِا لَّذِي هُوَ عَدُوٌّ لَهُمَا قَ ا لَ يَامُوسَى أَتُر ِي دُ أَن ْ تَقْ تُلَنِي كَمَا قَ تَلْتَ نَفْسا ً بِا لأَمْسِ إِن ْ ۖ تُر ِي دُ إِلاَّ أَن ْ تَكُو نَ جَبَّارا ً فِي ا لأَرْضِ وَمَا تُر ِي دُ أَن ْ تَكُو نَ مِنَ ا لْمُصْ لِحِينَ
Wa Jā 'a Ra julun Min 'Aq ş á A l-Madīnati Yas`á Q ā la Yā Mūsá 'Inn a A l-Mala'a Ya'tamirū na Bika Liyaq ū ka Fākh ru j 'Inn ī Laka Mina A n -Nāş iĥī na
028-020 ۽ ھڪ مڙس شھر جي پرين پاسي کان ڊوڙندو آيو، چيائين ته اي مُوسىٰ بيشڪ (ھتون جا) سردار تولاءِ رٿ ڪن ٿا ته توکي ڪُھن تنھنڪري نيڪري وڃ بيشڪ آءٌ تولاءِ خير گھرندڙن مان آھيان.
وَجَا ءَ رَ جُلٌ مِن ْ أَقْ صَ ى ا لْمَدِينَةِ يَسْعَى قَ ا لَ يَامُوسَى إِنّ َ ا لْمَلَأَ يَأْتَمِرُو نَ بِكَ لِيَقْ تُلُو كَ فَاخْ رُج ْ إِنِّ ي لَكَ مِنَ ا ل نَّ اصِ حِينَ
Fakh ra ja Minhā Kh ā 'ifāan Yatara q q abu ۖ Q ā la Ra bbi Najjinī Mina A l-Q aw mi A ž-Ž ālimī na
028-021 پوءِ (مُوسى) ڊڄندو انتظار ڪڍندو اُن (شھر) مان نڪتو، چيائين ته اي منھنجا پالڻھار ظالمن جي قوم کان مونکي بچاءِ.
فَخَ رَ جَ مِنْ هَا خَ ا ئِفا ً يَتَرَ قَّ بُ ۖ قَ ا لَ رَ بِّ نَجِّنِي مِنَ ا لْقَ وْ مِ ا ل ظَّ الِمِينَ
Wa Lamm ā Tawajjaha Tilq ā 'a Mad yana Q ā la `Asá Ra bbī 'An Yahdiyanī Sawā 'a A s-Sabīl
028-022 ۽ جنھن مھل مدين (شھر) جي طرف منھن ڪيائين (تنھن مھل) چيائين ته اُميد اٿم ته منھنجو پالڻھار مون کي سڌي واٽ ڏيکاريندو.
وَلَمَّ ا تَوَجَّهَ تِلْقَ ا ءَ مَد ْيَنَ قَ ا لَ عَسَى رَ بِّي أَن ْ يَهْدِيَنِي سَوَا ءَ ا ل سَّبِ يل
Wa Lamm ā Wara da Mā 'a Mad yana Wajada `Alay hi 'Umm atan Mina A n -Nā si Yasq ū na Wa Wajada Min Dūnihimu A m ra 'tay ni Tadh ūdā ni ۖ Q ā la Mā Kh ţ ۖ Q ālatā Lā Nasq ī Ĥattá Yuş dira A r-R i`ā 'u ۖ Wa 'Abūnā Sh ay kh n Kabī r un
028-023 ۽ جنھن مھل مدين جي تڙ تي پھتو (تنھن مھل) اُن ماڻھن جي ھڪ ٽولي (جانورن کي) پاڻي پياريندي ڏٺائين، ۽ اُنھن کانسواءِ ٻه زالون(به پنھنجو ڌڻ پاڻي پيڻ کان) جھليندي ڏٺائين، (مُوسى) چيو ته اوھان جو ڪھڙو ڪم آھي؟ چيائون ته (اسين) ايسين (پنھنجي ڌڻ کي پاڻي) نه پيارينديون سين جيسين ڌنار (پنھنجا جانور پياري نه) موٽائين، ۽ اسان جو پيءُ وڏو ٻڍڙو آھي.
وَلَمَّ ا وَرَ دَ مَا ءَ مَد ْيَنَ وَجَدَ عَلَيْ هِ أُمَّ ة ً مِنَ ا ل نّ َا سِ يَسْقُ و نَ وَوَجَدَ مِن ْ دُونِهِمُ ا رَ أتَيْ نِ تَذُودَا نِ ۖ قَ ا لَ مَا خَ طْ بُكُمَا ۖ قَ الَتَا لاَ نَسْقِ ي حَتَّى يُصْ دِر َ ا ل رِّعَا ءُ ۖ وَأَبُونَا شَيْ خ ٌ كَبِيرٌ
Fasaq á Lahumā Th umm a Tawallá 'Ilá A ž-Ž illi Faq ā la Ra bbi 'Inn ī Limā 'An zalta 'Ilay ya Min Kh y r in Faq ī r un
028-024 پوءِ اُنھن (جي ڌڻ) کي پاڻي پياريائين وري (رھڻ لاءِ) پاڇي ڏانھن ڦِريو پوءِ چيائين ته اي منھنجا پالڻھار بيشڪ جيڪي مون ڏانھن چڱائيءَ مان موڪليءِ تنھن لاءِ آءٌ مُحتاج آھيان.
فَسَقَ ى لَهُمَا ثُمّ َ تَوَلَّى إِلَى ا ل ظِّ لِّ فَقَ ا لَ رَ بِّ إِنِّ ي لِمَا أَن زَلْتَ إِلَيَّ مِن ْ خَ يْ رٍ فَقِ يرٌ
Fajā 'at/hu 'Iĥdāhumā Tam sh ī `Alá A ā 'in Q ālat 'Inn a 'Abī Yad `ū ka Liyaj ziyaka 'Aj ra Mā Saq ay ta Lanā ۚ Falamm ā Jā 'ahu Wa Q aş ş a `Alay hi A l-Q aş aş a Q ā la Lā Takh ۖ Najaw ta Mina A l-Q aw mi A ž-Ž ālimī na
028-025 پوءِ منجھائن ھڪڙي لڄ سان گھمندي وٽس آئي، چيائين ته منھنجو پيءُ توکي ھن لاءِ سڏي ٿو ته جيڪو اسان (جي ڌڻ) کي پاڻي پياريئي تنھنجي مزوري توکي ڏي، پوءِ جنھن مھل وٽس آيو ۽ سارو قصّو وٽس بيان ڪيائين (تنھن مھل شعيب) چيو ته نه ڊڄ، (ھاڻي) ظالم قوم کان ڇُٽين.
فَجَا ءَتْهُ إِحْدَاهُمَا تَمْشِي عَلَى ا َا ءٍ قَ الَتْ إِنّ َ أَبِي يَد ْعُو كَ لِيَجْ زِيَكَ أَجْ رَ مَا سَقَ يْ تَ لَنَا ۚ فَلَمَّ ا جَا ءَهُ وَقَ صّ َ عَلَيْ هِ ا لْقَ صَ صَ قَ ا لَ لاَ تَخَ فْ ۖ نَجَوْ تَ مِنَ ا لْقَ وْ مِ ا ل ظَّ الِمِينَ
Q ālat 'Iĥdāhumā Yā 'Abati A r hu ۖ 'Inn a Kh y ra Mani A A l-Q awī yu A l-'Amī nu
028-026 منجھائن ھڪ چيو ته اي ابا ھن کي مزور ڪري رک، ڇوته ڀلو (نوڪر) جنھن کي مزور ڪري رکين اُھو آھي جو سگھارو معتبر ھجي.
قَ الَتْ إِحْدَاهُمَا يَا أَبَتِ ا ر ْهُ إِنّ َ ۖ خَ يْ رَ مَنِ ا ا لْقَ وِيُّ ا لأَمِينُ
Q ā la 'Inn ī 'Ur ī du 'An 'Un kiĥaka 'Iĥdá A b natay ya Hātay ni `Alá 'An Ta'jura nī Th amāniyata Ĥijajin ۖ Fa'in 'Atmam ta `Ash rā an Famin `In dika ۖ Wa Mā 'Ur ī du 'An 'Ash uq q a `Alay ka ۚ Satajidunī 'In Sh ā 'a A ll āhu Mina A ş -Ş āliĥī na
028-027 (شعيب) چيو ته منھنجو ارادو آھي ته ھنن پنھنجن ٻن ڌيئن مان ھڪ ھن شرط تي توکي پرڻايان ته اَٺ سال منھنجي مزوري ڪرين، ۽ جيڪڏھ ڏھ (ورھ) پورا ڪندين ته اُھو تنھنجي پار کان (احسان) آھي ۽ آءٌ توتي (ڪا) اوکائي ڪرڻ نه ٿو گھران، جيڪڏھن اللهگھريو ته مون کي خير گھرن مان ڏسندين.
قَ ا لَ إِنِّ ي أُر ِي دُ أَن ْ أُن كِحَكَ إِحْدَى ا بْ نَتَيَّ هَاتَيْ نِ عَلَى أَن ْ تَأْجُرَ نِي ثَمَانِيَةَ حِجَجٍ ۖ فَإِن ْ أَتْمَمْتَ عَشْرا ً فَمِن ْ عِنْ دِكَ ۖ وَمَا أُر ِي دُ أَن ْ أَشُقَّ عَلَيْ كَ ۚ سَتَجِدُنِي إِن ْ شَا ءَ ا للَّ هُ مِنَ ا ل صَّ الِحِينَ
Q ā la Dh ālika Baynī Wa Baynaka ۖ 'Ayyamā A l-'Ajalay ni Q ađay tu Falā `Ud wā na `Alay ya Wa ۖ A ll āhu `Alá Mā Naq ū lu Wa Kī lun
028-028 (مُوسى) چيو ته منھنجي ۽ تنھنجي وچ ۾ اھو (انجام) آھي، انھن ٻنھي مدتن مان ڪا پورائي ڪريان ته مون تي ڪو زور نه ھوندو، ۽ جيڪي چئون ٿا تنھن تي الله شاھد (بس) آھي.
قَ ا لَ ذَلِكَ بَيْنِي وَبَيْنَكَ ۖ أَيَّمَا ا لأَجَلَيْ نِ قَ ضَ يْ تُ فَلاَ عُد ْوَا نَ عَلَيَّ ۖ وَا للَّهُ عَلَى مَا نَقُ و لُ وَكِيلٌ
Falamm ā Q ađá Mūsá A l-'Ajala Wa Sā ra Bi'ahlihi~ 'Ānasa Min Jānibi A ţ -Ţ ū r i Nārā an Q ā la Li'hlihi A m kuth ū 'Inn ī 'Ānastu Nārā an La`allī 'Ātīkum Minhā Bikh r in 'Aw Jadh watin Mina A n -Nā r i La`allakum Taş ţ alū na
028-029 پوءِ جنھن مھل مُوسىٰ (اھا) مُدّت پوري ڪئي ۽ پنھنجي گھر وارن کي وٺي ھليو (تنھن مھل وچ رستي ۾ ڪوہ) طور جي پاسي ڏانھن باھ ڏٺائين، پنھنجي گھر وارن کي چيائين ته ترسو بيشڪ مون باھ ڏٺي آھي اُميد اٿم ته اُتاھون ڪا خبر يا ڪو باھ جو ٽانڊو اوھان وٽ آڻيندس ته مانَ اوھين پاڻ سيڪيو.
فَلَمَّ ا قَ ضَ ى مُوسَى ا لأَجَلَ وَسَا رَ بِأَهْلِهِ آنَسَ مِن ْ جَانِبِ ا ل طُّ و ر ِ نَارا ً قَ ا لَ لِأهْلِهِ ا مْكُثُو ا إِنِّ ي آنَسْتُ نَارا ً لَعَلِّي آتِيكُمْ مِنْ هَا بِخَ بَرٍ أَوْ جَذْوَةٍ مِنَ ا ل نّ َا ر ِ لَعَلَّكُمْ تَصْ طَ لُونَ
Falamm ā 'Atāhā Nūdī Min Sh āţ i'i A l-Wādī A l-'Aymani Fī A l-Buq A l-Mubāra kati Mina A sh -Sh ajara ti 'An Yā Mūsá 'Inn ī 'Anā A l-Lahu Ra bbu A l-`Ālamī na
028-030 پوءِ جڏھن اُنھيءَ (باھ) وٽ آيو (تڏھن) ميدان جي سڄي ڀر کان مُبارڪ جاءِ ۽ وڻ مان سڏيو ويو ته اي مُوسىٰ بيشڪ آءٌ جھانن جو پالڻھار آھيان.
فَلَمَّ ا أَتَاهَا نُودِي مِن ْ شَاطِ ئِ ا لْوَادِي ا لأَيْمَنِ فِي ا لْبُقْ عَةِ ا لْمُبَارَ كَةِ مِنَ ا ل شَّجَرَ ةِ أَن ْ يَامُوسَى إِنِّ ي أَنَا ا للَّهُ رَ بُّ ا لْعَالَمِينَ
Wa 'An 'Alq i `Aş ā ka ۖ Falamm ā Ra 'ā hā Tahtazzu Ka'ann ahā Jā nn un Wallá Mud bir āan Wa Lam Yu`aq q ib ۚ Yā Mūsá 'Aq kh ۖ 'Inn aka Mina A l-'Āminī na
028-031 ۽ تون پنھنجي لٺ اُڇل، پوءِ جنھن مھل اُن کي چرندو ڏٺائين ڄڻڪ اُھا نانگ آھي (تنھن مھل) پٺيرو ٿي منھن موڙيائين ۽ پوئتي نه موٽيو، (چيوسون ته) اي موسىٰ اوري اچ ۽ نه ڊڄ، جو بيشڪ تون امن وارن مان آھين.
وَأَن ْ أَلْقِ عَصَ ا كَ ۖ فَلَمَّ ا رَ آهَا تَهْتَزُّ كَأَنَّ هَا جَا نّ ٌ وَلَّى مُد ْبِر ا ً وَلَمْ يُعَقِّ ب ْ ۚ يَامُوسَى أَقْ بِلْ وَلاَ تَخَ فْ إِنَّ كَ ۖ مِنَ ا لآمِنِينَ
A sluk Yadaka Fī Jaybika Takh ru j Bayđā 'a Min Gh y r i Sū 'in Wa A đmum 'Ilay ka Janāĥaka Mina A r-Ra hbi ۖ Fadh ānika Burhānā ni Min Ra bbika 'Ilá Fir `aw na Wa Mala'ihi~ ۚ 'Inn ahum Kānū Q awmāan Fāsiq ī na
028-032 پنھنجو ھٿ گريبان ۾ گھيڙ ته بي عيب چمڪندڙ ٿي نڪري، ۽ خوف کان (تسلّي ٿيڻ لاءِ) پنھنجون ٻانھون پاڻ ڏانھن گڏ پوءِ اُھي ٻئي حُجّتون فرعون ۽ سندس لشڪر ڏانھن تنھنجي پالڻھار (جي طرف)کان آھن، بيشڪ اُھي بدڪار ماڻھو ھوا.
ا سْلُكْ يَدَكَ فِي جَيْبِكَ تَخْ رُج ْ بَيْضَ ا ءَ مِن ْ غَ يْ ر ِ سُو ءٍ وَا ضْ مُمْ إِلَيْ كَ جَنَاحَكَ مِنَ ا ل رَّ هْبِ ۖ فَذَانِكَ بُرْهَانَا نِ مِن ْ رَ بِّكَ إِلَى فِر ْعَوْ نَ وَمَلَئِهِ ۚ إِنَّ هُمْ كَانُوا قَ وْما ً فَاسِقِ ينَ
Q ā la Ra bbi 'Inn ī Q ataltu Minhum Nafsāan Fa'akh ā fu 'An Yaq ū ni
028-033 چيائين ته اي منھنجا پالڻھار بيشڪ منجھائن ھڪ شخص کي مون ماريو آھي تنھنڪري آءٌ پنھنجي مارجڻ کان ڊڄان ٿو.
قَ ا لَ رَ بِّ إِنِّ ي قَ تَلْتُ مِنْ هُمْ نَفْسا ً فَأَخَ ا فُ أَن ْ يَقْ تُلُونِ
Wa 'Akh ū nu Huwa 'Afş aĥu Minn ī Lisānāan Fa'arsilhu Ma`iya R id 'ā an Yuş addiq unī ۖ 'Inn ī 'Akh ā fu 'An Yukadh dh ibū ni
028-034 ۽ منھنجو ڀاءُ ھارون مون کان زبان جي ڪري وڌيڪ چٽو ڳالھائيندڙ آھي تنھنڪري اُن کي مون سان مدد ڏيندڙ ڪري موڪل ته منھنجي تصديق ڪري ڇوته آءٌ پنھنجي ڪوڙي ٿيڻ کان ڊڄان ٿو.
وَأَخِ ي هَارُو نُ هُوَ أَفْصَ حُ مِنِّ ي لِسَانا ً فَأَرْسِلْهُ مَعِيَ ر ِد ْءا ً يُصَ دِّقُ نِي ۖ إِنِّ ي أَخَ ا فُ أَن ْ يُكَذِّبُونِ
Q ā la Sanash uddu `Ađudaka Bi'akh ī ka Wa Naj `alu Lakumā Sulţ ānāan Falā Yaş ilū na 'Ilaykumā ۚ Bi'āyātinā 'An tumā Wa Mani A A l-Gh ū na
028-035 (الله) چيو ته سِگھو تنھنجا بازو تنھنجي ڀاءُ سان مُحڪم ڪنداسون ۽ اوھان کي غلبو ڏينداسون پوءِ (اُھي) اوھان ڏانھن (ايذاءَ لاءِ) پھچي نه سگھندا، ۽ اسانجي پڌرن معجزن سببان، اوھين ٻئي ۽ جيڪي اوھان جي پُٺيان لڳا سي غالب رھندا.
قَ ا لَ سَنَشُدُّ عَضُ دَكَ بِأَخِ ي كَ وَنَجْ عَلُ لَكُمَا سُلْطَ انا ً فَلاَ يَصِ لُو نَ إِلَيْكُمَا ۚ بِآيَاتِنَا أَنْ تُمَا وَمَنِ ا ا لْغَ الِبُونَ
Falamm ā Jā 'ahum Mūsá Bi'āyātinā Bayyinā tin Q ālū Mā Hādh ā 'Illā Siĥru n Muftara n Wa Mā Sami`nā Bihadh ā Fī 'Ābā 'inā A l-'Awwalī na
028-036 پوءِ جنھن مھل مُوسىٰ اسان جي پڌرن معجزن سان وٽن آيو (تنھن مھل) چيائون ته ھيء رڳو ٺاھوڪو جادو آھي ۽ اِھا ڳالھ پنھنجن پھرين پيءُ ڏاڏن ۾ نه ٻُڌي سون.
فَلَمَّ ا جَا ءَهُمْ مُوسَى بِآيَاتِنَا بَيِّنَا تٍ قَ الُوا مَا هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُفْتَرى ً وَمَا سَمِعْنَا بِهَذَا فِي آبَا ئِنَا ا لأَوَّلِينَ
Wa Q ā la Mūsá Ra bbī 'A`lamu Biman Jā 'a Bil-Hudá Min `In dihi Wa Man Takū nu Lahu `Āq ibatu A d-Dā r i ۖ 'Inn ahu Lā Yufliĥu A ž-Ž ālimū na
028-037 ۽ مُوسىٰ چيو ته منھنجو پالڻھار اُنھيءَ کي وڌيڪ ڄاڻندو آھي جنھن وٽانئس ھدايت آندي آھي ۽ جنھن لاءِ (آخرت ۾) موچاري عاقبت جو گھر آھي، بيشڪ ظالم نه ڇُٽندا.
وَقَ ا لَ مُوسَى رَ بِّي أَعْلَمُ بِمَن ْ جَا ءَ بِا لْهُدَى مِن ْ عِنْ دِهِ وَمَن ْ تَكُو نُ لَهُ عَاقِ بَةُ ا ل دَّا ر ِ ۖ إِنَّ هُ لاَ يُفْلِحُ ا ل ظَّ الِمُونَ
Wa Q ā la Fir `aw nu Yā 'Ayyuhā A l-Mala'u Mā `Alim tu Lakum Min 'Ilahin Gh r ī Fa'awq id Lī Yā Hāmā nu `Alá A ţ -Ţ ī ni Fāj `al Lī Ş arĥāan La`allī 'Aţ ţ ali`u 'Ilá 'Ilahi Mūsá Wa 'Inn ī La'ažunn uhu Mina A l-Kādh ibī na
028-038 ۽ فِرعون چيو ته اي سردارؤ مون اوھان لاءِ پاڻ کانسواءِ ڪو ٻيو معبود نه ڄاتو آھي، پوءِ اي ھامان مون لاءِ سرن جو (کورو) ٻار پوءِ مون لاءِ ھڪماڙي بڻاءِ ته مان موسىٰ جي معبُود ڏانھن چڙھان ۽ آءٌ بيشڪ کيس ڪُوڙن مان ڀانيان ٿو.
وَقَ ا لَ فِر ْعَوْ نُ يَا أَيُّهَا ا لْمَلَأُ مَا عَلِمْتُ لَكُمْ مِن ْ إِلَهٍ غَ يْر ِي فَأَوْقِ د ْ لِي يَاهَامَا نُ عَلَى ا ل طِّ ي نِ فَاجْ عَل لِي صَ رْحا ً لَعَلِّي أَطَّ لِعُ إِلَى إِلَهِ مُوسَى وَإِنِّ ي لَأَظُ نُّ هُ مِنَ ا لْكَاذِبِينَ
Wa A ra Huwa Wa Junūduhu Fī A l-'Arđi Bigh y r i A l-Ĥaq q i Wa Ž ann ū 'Ann ahum 'Ilaynā Lā Yurja`ū na
028-039 ۽ اُن (فرعون) ۽ سندس لشڪر ناحق مُلڪ ۾ وڏائي ڪئي ۽ ڀانيائون ته اُھي اسان ڏانھن نه موٽائبا.
وَاسْتَكْبَرَ هُوَ وَجُنُودُهُ فِي ا لأَرْضِ بِغَ يْ ر ِ ا لْحَقِّ وَظَ نُّ و ا أَنَّ هُمْ إِلَيْنَا لاَ يُرْجَعُونَ
Fa'akh dh nā hu Wa Junūdahu Fanabadh nāhum Fī A l-Yamm i ۖ Fān žur Kay fa Kā na `Āq ibatu A ž-Ž ālimī na
028-040 پوءِ کيس ۽ سندس لشڪرن کي پڪڙيوسون ۽ پوءِ کيس سمنڊ ۾ اُڇليوسون، پوءِ ڏس ته ظالمن جي پڇاڙي ڪھڙي طرح ٿي.
فَأَخَ ذْنَا هُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي ا لْيَمّ ِ ۖ فَان ظُ رْ كَيْ فَ كَا نَ عَاقِ بَةُ ا ل ظَّ الِمِينَ
Wa Ja`alnāhum 'A'imm atan Yad `ū na 'Ilá A n -Nā r i ۖ Wa Yaw ma A l-Q iyāmati Lā Yun ş arū na
028-041 ۽ اسان اُھي (دوزخين جا اڳواڻ) بڻايا جو (ماڻھن) کي باھ ڏانھن سڏيندا ھوا، ۽ قيامت جي ڏينھن مدد نه ڏبين.
وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّ ة ً يَد ْعُو نَ إِلَى ا ل نّ َا ر ِ ۖ وَيَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ لاَ يُن صَ رُونَ
Wa 'Atba`nāhum Fī Hadh ihi A d-Dun yā La`natan ۖ Wa Yaw ma A l-Q iyāmati Hum Mina A l-Maq ī na
028-042 ۽ ھن دنيا ۾ لعنت سندن پوئتان لاٿي سون، ۽ قيامت جي ڏينھن اُھي بُڇڙن مان ھوندا.
وَأَتْبَعْنَاهُمْ فِي هَذِهِ ا ل دُّنْ يَا لَعْنَة ً ۖ وَيَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ هُمْ مِنَ ا لْمَقْ بُوحِينَ
Wa Laq ad 'Ātaynā Mūsá A l-Kitā ba Min Ba`di Mā 'Ahlaknā A l-Q urū na A l-'Ūlá Baş ā 'ir a Lilnn ā si Wa Hudan Wa Ra ĥmatan La`allahum Yatadh akkarū na
028-043 ۽ بيشڪ مُوسىٰ کي ڪتاب ڏنوسون اُن کان پوءِ جو پھرين جُڳن کي ھلاڪ ڪيوسون جو (اُھو) ماڻھن لاءِ چِٽو دليل ۽ ھدايت ڪندڙ ۽ ٻاجھ ھو ته مانَ اُھي نصيحت وٺن.
وَلَقَ د ْ آتَيْنَا مُوسَى ا لْكِتَا بَ مِن ْ بَعْدِ مَا أَهْلَكْنَا ا لْقُ رُو نَ ا لأُ ولَى بَصَ ا ئِر َ لِلنّ َا سِ وَهُد ى ً وَرَ حْمَة ً لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ
Wa Mā Kun ta Bijānibi A l-Gh ī yi 'Idh Q ađaynā 'Ilá Mūsá A l-'Am ra Wa Mā Kun ta Mina A sh -Sh āhidīn
028-044 ۽ (اي پيغمبر تون تڏھن) اُلھندي پاسي کان نه ھئين جڏھن مُوسىٰ ڏانھن وَحي موڪليوسون ۽ نڪي (تون اُتي) حاضرن مان ھُئين.
وَمَا كُن تَ بِجَانِبِ ا لْغَ رْبِيِّ إِذْ قَ ضَ يْنَا إِلَى مُوسَى ا لأَمْرَ وَمَا كُن تَ مِنَ ا ل شَّاهِد ِين
Wa Lakinn ā 'An sh a'nā Q urūnāan Fataţ āwala `Alayhimu A l-`Umuru ۚ Wa Mā Kun ta Th āwīāan Fī 'Ahli Mad yana Tatlū `Alayhim 'Āyātinā Wa Lakinn ā Kunn ā Mursilī na
028-045 پر ڪيترائي جُڳ (مُوسىٰ کانپوءِ) پيدا ڪياسون پوءِ مٿن مُدت ڊگھي گذري، ۽ نڪي (تون) مدين وارن ۾ رھندڙ ھئين جو اسان جون کين آيتون پڙھي ٻڌايئي ٿي پر اسين (پيغمبرن) کي موڪليندا رھياسون.
وَلَكِنَّ ا أَن شَأْنَا قُ رُونا ً فَتَطَ اوَلَ عَلَيْهِمُ ا لْعُمُرُ ۚ وَمَا كُن تَ ثَاوِي ا ً فِي أَهْلِ مَد ْيَنَ تَتْلُوا عَلَيْهِمْ آيَاتِنَا وَلَكِنَّ ا كُنَّ ا مُرْسِلِينَ
Wa Mā Kun ta Bijānibi A ţ -Ţ ū r i 'Idh Nādaynā Wa Lakin Ra ĥmatan Min Ra bbika Litun dh ir a Q awmāan Mā 'Atāhum Min Nadh ī r n Min Q ab lika La`allahum Yatadh akkarū na
028-046 ۽ نڪي (تون ڪوہ) طور جي پاسي ھُئين جڏھن موسىٰ کيسڏيوسون پر تنھنجي پالڻھار جي ٻاجھ توتي (ھن لاءِ ٿيل) آھي ته تون اُنھي قوم کي ڊيڄارين جن وٽ توکان اڳ ڪو ڊيڄاريندڙ نه آيو ته مانَ اُھي نصيحت وٺن.
وَمَا كُن تَ بِجَانِبِ ا ل طُّ و ر ِ إِذْ نَادَيْنَا وَلَكِن ْ رَ حْمَة ً مِن ْ رَ بِّكَ لِتُن ذِر َ قَ وْما ً مَا أَتَاهُمْ مِن ْ نَذِي ر ٍ مِن ْ قَ بْ لِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ
Wa Lawlā 'An Tuş ībahum Muş ībatun Bimā Q addamat 'Aydīhim Fayaq ūlū Ra bbanā Lawlā 'Arsalta 'Ilaynā Ra sūlāan Fanattabi`a 'Āyātika Wa Nakū na Mina A l-Mu'uminī na
028-047 ۽ جيڪڏھن ائين نه ھجي ھا ته سندن ھٿن جيڪي اڳي موڪليو آھي تنھنجي سبب اُنھن تي جڏھن مُصيبت پھچي تڏھن (متان) چون ته اي اسان جا پالڻھار اسان ڏانھن ڪو پيغمبر ڇونه موڪليئي ته تنھنجن آيتن جا تابعدار بڻجون ھا ۽ مؤمنن مان ھجون ھا (ته توکي نه موڪليون ھا).
وَلَوْلاَ أَن ْ تُصِ يبَهُمْ مُصِ يبَةٌ بِمَا قَ دَّمَتْ أَيْدِيهِمْ فَيَقُ ولُوا رَ بَّنَا لَوْلاَ أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَ سُولا ً فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ وَنَكُو نَ مِنَ ا لْمُؤْمِنِينَ
Falamm ā Jā 'ahumu A l-Ĥaq q u Min `In dinā Q ālū Lawlā 'Ūtiya Mith la Mā 'Ūtiya Mūsá ۚ 'Awalam Yakfurū Bimā 'Ūtiya Mūsá Min Q ab lu ۖ Q ālū Siĥr ā ni Tažāharā Wa Q ālū 'Inn ā Bikullin Kāfirū na
028-048 پوءِ جنھن مھل اسان وٽان اُنھن وٽ سچو (وحي) آيو (تنھن مھل) چوڻ لڳا ته جھڙو (معجزو) مُوسىٰ کي ڏنو ويو تھڙو ھن پيغمبر کي ڇونه ڏنو ويو آھي، جيڪي اڳي مُوسىٰ کي ڏنو ويو تنھن جو انڪار نه ڪيو اٿن ڇا؟ (ھاڻي) چون ٿا ته (توريت ۽ قرآن) ٻئي ھڪ جھڙا جادو آھن، ۽ چون ٿا ته اسين ھر ھڪ جا مُنڪر آھيون.
فَلَمَّ ا جَا ءَهُمُ ا لْحَقُّ مِن ْ عِنْ دِنَا قَ الُوا لَوْلاَ أُ وتِيَ مِثْلَ مَا أُ وتِيَ مُوسَى ۚ أَوَلَمْ يَكْفُرُوا بِمَا أُ وتِيَ مُوسَى مِن ْ قَ بْ لُ ۖ قَ الُوا سِحْرَ ا نِ تَظَ اهَرَ ا وَقَ الُو ا إِنَّ ا بِكُلٍّ كَافِرُونَ
Q ul Fa'tū Bikitā bin Min `In di A ll ā hi Huwa 'Ahdá Minhumā 'Attabi`hu 'In Kun tum Ş ādiq ī na
028-049 (کين) چؤ ته جيڪڏھن سچا آھيو ته الله وٽان ڪو ڪتاب آڻيو جو انھن ٻنھي کان وڌيڪ سڌو رستو ڏيکاريندڙ ھجي ته اُن جي تابعداري ڪريان.
قُ لْ فَأْتُوا بِكِتَا بٍ مِن ْ عِنْ دِ ا للَّ هِ هُوَ أَهْدَى مِنْ هُمَا أَتَّبِعْهُ إِن ْ كُن تُمْ صَ ادِقِ ينَ
Fa'in Lam Yastajībū Laka Fā`lam 'Ann amā Yattabi`ū na 'Ahwā 'ahum ۚ Wa Man 'Ađallu Mimm ani A ā hu Bigh y r i Hudan Mina A ll āhi ۚ 'Inn a A ll āha Lā Yahdī A l-Q aw ma A ž-Ž ālimī na
028-050 پوءِ جيڪڏھن تنھنجي ڳالھ قبول نه ڪن ته ڄاڻ ته اُھي رڳو پنھنجن سَڌن تي ھلندا آھن، ۽ جيڪو الله جي رستي ڏيکارڻ کانسواءِ پنھنجي سَڌ تي ھلي تنھن کان وڌيڪ گمراھ ڪير آھي، بيشڪ اللهظالمن جي قوم کي سِڌو رستو نه ڏيکاريندو آھي.
فَإِن ْ لَمْ يَسْتَجِيبُوا لَكَ فَاعْلَمْ أَنَّ مَا يَتَّبِعُو نَ أَهْوَا ءَهُمْ ۚ وَمَن ْ أَضَ لُّ مِمَّ نِ ا َا هُ بِغَ يْ ر ِ هُد ى ً مِنَ ا للَّ هِ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ لاَ يَهْدِي ا لْقَ وْ مَ ا ل ظَّ الِمِينَ
Wa Laq ad Waş ş alnā Lahumu A l-Q aw la La`allahum Yatadh akkarū na
028-051 ۽ بيشڪ ھن قرآن کي انھن لاءِ لڳولڳ موڪليوسون ته مانَ اُھي نصيحت وٺن.
وَلَقَ د ْ وَصَّ لْنَا لَهُمُ ا لْقَ وْ لَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ
Al-Ladh ī na 'Ātaynāhumu A l-Kitā ba Min Q ab lihi Hum Bihi Yu'uminū na
028-052 جن کي ھن (قرآن) کان اڳ ڪتان ڏنو اٿون سي اُن (قرآن) کي مڃيندا آھن.
ا لَّذِي نَ آتَيْنَاهُمُ ا لْكِتَا بَ مِن ْ قَ بْ لِهِ هُمْ بِهِ يُؤْمِنُونَ
Wa 'Idh ā Yutlá `Alayhim Q ālū 'Āmann ā Bihi~ 'Inn ahu A l-Ĥaq q u Min Ra bbinā 'Inn ā Kunn ā Min Q ab lihi Muslimī na
028-053 ۽ جڏھن کين (ھيءُ قرآن) پڙھي ٻڌائبو آھي (تڏھن) چوندا آھن ته اُن تي ايمان آندوسون بيشڪ اُھو اسان جي پالڻھار وٽان سچو آھي بيشڪ اسان اُن (جي نازل ٿيڻ) کان اڳيئي مُسلمان ھواسون.
وَإِذَا يُتْلَى عَلَيْهِمْ قَ الُو ا آمَنَّ ا بِهِ إِنَّ هُ ا لْحَقُّ مِن ْ رَ بِّنَا إِنَّ ا كُنَّ ا مِن ْ قَ بْ لِهِ مُسْلِمِينَ
'Ūlā 'ika Yu'utaw na 'Aj ra hum Marra tay ni Bimā Ş abarū Wa Yad ra 'ū na Bil-Ĥasanati A s-Sayyi'ata Wa Mimm ā Ra zaq m Yun fiq ū na
028-054 اِھي اُھي آھن جن کي سندن اَجر ٻه ڀيرا ڏبو انھي ڪري جو صبر ڪيائون ۽ مدائي کي چڱائي سان ٽاريندا آھن ۽ جيڪا کين روزي ڏني اٿون تنھن مان خرچيندا آھن.
أُ وْلَا ئِكَ يُؤْتَوْ نَ أَجْ رَ هُمْ مَرَّ تَيْ نِ بِمَا صَ بَرُوا وَيَد ْرَ ءُو نَ بِا لْحَسَنَةِ ا ل سَّيِّئَةَ وَمِمَّ ا رَ زَقْ نَاهُمْ يُن فِقُ ونَ
Wa 'Idh ā Sami`ū A l-Lagh ra đū `Anhu Wa Q ālū Lanā 'A`mālunā Wa Lakum 'A`mālukum Salā mun `Alaykum Lā Nab tagh A l-Jāhilī na
028-055 ۽ جڏھن ڪا بيھودي ڳالھ ٻڌندا آھن (تڏھن) اُن کان مُنھن موڙيندا آھن ۽ چوندا آھن ته اسان جا ڪم اسان لاءِ آھن ۽ اوھان جا ڪم اوھان لاءِ آھن، اوھان تي سلام ھجي، اسين جاھلن (جي سنگت) کي نه ٿا گھرون.
وَإِذَا سَمِعُوا ا ل لَّغْ وَ أَعْرَ ضُ وا عَنْ هُ وَقَ الُوا لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ سَلاَمٌ عَلَيْكُمْ لاَ نَبْ تَغِ ي ا لْجَاهِلِينَ
'Inn aka Lā Tahdī Man 'Aĥbab ta Wa Lakinn a A ll āha Yahdī Man Yash ā 'u ۚ Wa Huwa 'A`lamu Bil-Muhtadī na
028-056 (اي پيغمبر) بيشڪ تون جنھن کي گھرين تنھن کي ھدايت ڪري نه ٿو سگھين پر الله جنھن کي گھرندو آھي تنھن کي ھدايت ڪندو آھي، ۽ اُھو ھدايت وارن کي چڱي طرح ڄاڻندڙ آھي.
إِنَّ كَ لاَ تَهْدِي مَن ْ أَحْبَبْ تَ وَلَكِنّ َ ا للَّ هَ يَهْدِي مَن ْ يَشَا ءُ ۚ وَهُوَ أَعْلَمُ بِا لْمُهْتَدِينَ
Wa Q ālū 'In Nattabi`i A l-Hudá Ma`aka Nutakh ţ ţ af Min 'Arđinā ۚ 'Awalam Numakkin Lahum Ĥara māan 'Āmināan Yuj bá 'Ilay hi Th amar ā tu Kulli Sh ay 'in R izq āan Min Ladunn ā Wa Lakinn a 'Akth ara hum Lā Ya`lamū na
028-057 ۽ (ڪي) چوندا آھن ته جيڪڏھن توساڻ ھدايت جي تابعداري ڪنداسون ته پنھنجي مُلڪ مان تڙجي وينداسون، کين حرم ۾ امن سان نهٽڪاياسون ڇا؟ جو اُن ڏانھن سڀڪنھن جنس جو ميوو پاڻ وٽان روزيءَ طرح پھچائبو آھي پر اُنھن مان گھڻا (ماڻھو) نه ڄاڻندا آھن.
وَقَ الُو ا إِن ْ نَتَّبِعِ ا لْهُدَى مَعَكَ نُتَخَ طَّ فْ مِن ْ أَرْضِ نَا ۚ أَوَلَمْ نُمَكِّن ْ لَهُمْ حَرَ ما ً آمِنا ً يُجْ بَى إِلَيْ هِ ثَمَرَ ا تُ كُلِّ شَيْ ءٍ ر ِزْق ا ً مِن ْ لَدُنَّ ا وَلَكِنّ َ أَكْثَرَ هُمْ لاَ يَعْلَمُونَ
Wa Kam 'Ahlaknā Min Q aryatin Baţ ira t Ma`īsh atahā ۖ Fatilka Masākinuhum Lam Tuskan Min Ba`dihim 'Illā Q alīlāan ۖ Wa Kunn ā Naĥnu A l-Wār ith ī na
028-058 ۽ ڳوٺن مان ڪيترائي ويران ڪياسون جي پنھنجي گذران ۾ حد کان لنگھيا ھوا، پوءِ اُھي سندين رھڻ جون جايون آھن اُنھن کانپوءِ ڪن ٿورڙن (وقتن) کانسواءِ (اُتي) رھيوئي ڪونه آھي، ۽ آخر اسين (ئي) وارث ھواسون.
وَكَمْ أَهْلَكْنَا مِن ْ قَ رْيَة ٍ بَطِ رَ تْ مَعِيشَتَهَا ۖ فَتِلْكَ مَسَاكِنُهُمْ لَمْ تُسْكَن ْ مِن ْ بَعْدِهِمْ إِلاَّ قَ لِيلا ً ۖ وَكُنَّ ا نَحْنُ ا لْوَار ِثِينَ
Wa Mā Kā na Ra bbuka Muhlika A l-Q urá Ĥattá Yab `ath a Fī 'Umm ihā Ra sūlāan Yatlū `Alayhim 'Āyātinā ۚ Wa Mā Kunn ā Muhlikī A l-Q urá 'Illā Wa 'Ahluhā Ž ālimū na
028-059 ۽ (اي پيغمبر) تنھنجو پالڻھار ڳوٺن کي (ايسين) ڪڏھن به ناس ڪرڻ وارو نه آھي جيسين اُن جي ڪنھن وڏي شھر ۾ ڪو پيغمبر (نه) موڪلي جو اسان جون آيتون کين پڙھي ٻڌائي، ۽ ڳوٺن کي ڪڏھن به ناس ڪرڻ وارا نه آھيون سواءِ ان حالت جي جو سندن رھڻ وارا ظالم ھجن.
وَمَا كَا نَ رَ بُّكَ مُهْلِكَ ا لْقُ رَ ى حَتَّى يَبْ عَثَ فِي أُمِّ هَا رَ سُولا ً يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آيَاتِنَا ۚ وَمَا كُنَّ ا مُهْلِكِي ا لْقُ رَ ى إِلاَّ وَأَهْلُهَا ظَ الِمُونَ
Wa Mā 'Ūtītum Min Sh ay 'in Famatā `u A l-Ĥayāati A d-Dun yā Wa Zīnatuhā ۚ Wa Mā `In da A ll āhi Kh y ru n Wa 'Ab q á ۚ 'Afalā Ta`q ilū na
028-060 ۽ ھر ھڪ جنس مان جيڪي اوھان کي ڏنو ويو آھي سو دُنيا جي حياتيءَ جو سامان ۽ ان جو سينگار آھي، ۽ جيڪي الله وٽ آھي سو ڀلو ۽ سدائين رھڻ وارو آھي، پوءِ ڇونه سمجھ رکندا آھيو؟
وَمَا أُ وتِيتُمْ مِن ْ شَيْ ءٍ فَمَتَا عُ ا لْحَيَا ةِ ا ل دُّنْ يَا وَزِينَتُهَا ۚ وَمَا عِنْ دَ ا للَّ هِ خَ يْ رٌ وَأَبْ قَ ى ۚ أَفَلاَ تَعْقِ لُونَ
'Afaman Wa`ad nā hu Wa`dāan Ĥasanāan Fahuwa Lāq ī hi Kaman Matta`nā hu Matā `a A l-Ĥayāati A d-Dun yā Th umm a Huwa Yaw ma A l-Q iyāmati Mina A l-Muĥđar ī na
028-061 ڀلا جنھن کي چڱو انعام ڏنوسون اُھو ھو لھڻ وارو آھي سو اُنھي جھڙو آھي ڇا جنھن کي دنيا جي سامان سان آسودو ڪيوسون وري اُھو قيامت جي ڏينھن (عذاب ۾) حاضر ڪيلن مان ھجي؟
أَفَمَن ْ وَعَد ْنَا هُ وَعْداً حَسَنا ً فَهُوَ لاَقِ ي هِ كَمَن ْ مَتَّعْنَا هُ مَتَا عَ ا لْحَيَا ةِ ا ل دُّنْ يَا ثُمّ َ هُوَ يَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ مِنَ ا لْمُحْضَ ر ِينَ
Wa Yaw ma Yunādīhim Fayaq ū lu 'Ay na Sh ura kā 'iya A l-Ladh ī na Kun tum Taz`umū na
028-062 ۽ جنھن ڏينھن (الله) کين سڏي چوندو ته مُنھنجا اُھي شريڪ ڪٿي آھن جن کي اوھين (مون جَھڙو)ڀائيندا ھيؤ.
وَيَوْ مَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُ و لُ أَيْ نَ شُرَ كَا ئِ يَ ا لَّذِي نَ كُن تُمْ تَزْعُمُونَ
Q ā la A l-Ladh ī na Ĥaq q a `Alayhimu A l-Q aw lu Ra bbanā Hā 'uulā ' A l-Ladh ī na 'Agh ā 'Agh m Kamā Gh ۖ Tabarra 'nā 'Ilay ka ۖ Mā Kānū 'Īyānā Ya`budū na
028-063 (ان ڏينھن) جن تي عذاب (جو حُڪم) لازم ٿي چڪو ھوندو سي چوندا ته اي اسانجا پالڻھار ھي اُھي آھن جن کي گمراھ ڪيوسون، جھڙو پاڻ گمراھ ٿياسون تھڙو کين (به) گمراھ ڪيوسون، (ھاڻي سڀني کان) تنھنجي آڏو بيزار ٿيون ٿا، اُھي اسان کي نه پوڄيندا ھوا.
قَ ا لَ ا لَّذِي نَ حَقَّ عَلَيْهِمُ ا لْقَ وْ لُ رَ بَّنَا هَا ؤُلاَء ا لَّذِي نَ أَغْ وَيْنَا أَغْ وَيْنَاهُمْ كَمَا غَ وَيْنَا ۖ تَبَرَّ أْنَا إِلَيْ كَ ۖ مَا كَانُو ا إِيَّانَا يَعْبُدُونَ
Wa Q ī la A d `ū Sh ura kā 'akum Fada`awhum Falam Yastajībū Lahum Wa Ra 'aw A l-`Adh ā ba ۚ Law 'Ann ahum Kānū Yahtadū na
028-064 ۽ چيو ويندو ته پنھنجن شريڪن کي سڏيو پوءِ کين سڏيندا ته اُھي کين ورندي نه ڏيندا ۽ عذاب ڏسندا، (تڏھن سَڌ ڪندا ته) جيڪر دنيا ۾ ھدايت وارا ھجون ھا.
وَقِ ي لَ ا د ْعُوا شُرَ كَا ءَكُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ يَسْتَجِيبُوا لَهُمْ وَرَ أَوْا ا لْعَذَا بَ ۚ لَوْ أَنَّ هُمْ كَانُوا يَهْتَدُونَ
Wa Yaw ma Yunādīhim Fayaq ū lu Mādh ā 'Ajab tumu A l-Mursalī na
028-065 ۽ جنھن ڏينھن (الله) کين سڏيندو پوءِ چوندو ته اوھان پيغمبرن کي ڪھڙي ورندي ڏني.
وَيَوْ مَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُ و لُ مَاذَا أَجَبْ تُمُ ا لْمُرْسَلِينَ
Fa`amiyat `Alayhimu A l-'An bā 'u Yawma'idh in Fahum Lā Yatasā 'alū na
028-066 پوءِ اُن ڏينھن (سڀ) ڳالھيون کين ڀُلجي وينديون پوءِ اُھي پاڻ ۾ (به) نه پڇندا.
فَعَمِيَتْ عَلَيْهِمُ ا لأَنْ بَا ءُ يَوْمَئِذٍ فَهُمْ لاَ يَتَسَا ءَلُونَ
Fa'amm ā Man Tā ba Wa 'Āmana Wa `Amila Ş āliĥāan Fa`asá 'An Yakū na Mina A l-Mufliĥī na
028-067 پوءِ جنھن توبه ڪئي ۽ ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا سو اُميد آھي ته ڇٽلن مان ٿيندو.
فَأَمَّ ا مَن ْ تَا بَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَ الِحا ً فَعَسَى أَن ْ يَكُو نَ مِنَ ا لْمُفْلِحِينَ
Wa Ra bbuka Yakh q u Mā Yash ā 'u Wa Yakh ā ru ۗ Mā Kā na Lahumu A l-Kh ra tu ۚ Sub ĥā na A ll āhi Wa Ta`ālá `Amm ā Yush r ikū na
028-068 ۽ (اي پيغمبر) تنھنجو پالڻھار جيڪي گھرندو آھي سو خلقيندو آھي (۽ جنھن کي گھرندو تنھن کي) پسند ڪندو آھي، انھن کي ڪو اختيار ڪونھي، الله کي پاڪائي آھي ۽ جنھن کي ساڻس شريڪ مَقرّر ڪندا آھن تنھن کان تمام مٿاھون آھي.
وَرَ بُّكَ يَخْ لُقُ مَا يَشَا ءُ وَيَخْ تَا رُ ۗ مَا كَا نَ لَهُمُ ا لْخِ يَرَ ةُ ۚ سُبْ حَا نَ ا للَّ هِ وَتَعَالَى عَمَّ ا يُشْر ِكُونَ
Wa Ra bbuka Ya`lamu Mā Tukinn u Ş udūru hum Wa Mā Yu`linū na
028-069 ۽ سندن سِينا جيڪي لڪائيندا آھن ۽ جيڪي پاڻ پڌرو ڪندا آھن سو تنھنجو پالڻھار ڄاڻندو آھي.
وَرَ بُّكَ يَعْلَمُ مَا تُكِنُّ صُ دُورُهُمْ وَمَا يُعْلِنُونَ
Wa Huwa A ll āhu Lā 'Ilā ha 'Illā Huwa ۖ Lahu A l-Ĥam du Fī A l-'Ūlá Wa A l-'Ākh ra ti ۖ Wa Lahu A l-Ĥukmu Wa 'Ilay hi Turja`ū na
028-070 ۽ اُھو الله آھي اُن کانسواءِ ڪوعبادت جو لائق نه آھي، دُنيا ۽ آخرت ۾ سندس ساراھ آھي، ۽ سندس ئي حڪومت آھي ۽ ڏانھس اوھان کي موٽائبو.
وَهُوَ ا للَّ هُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ ۖ لَهُ ا لْحَمْدُ فِي ا لأُ ولَى وَا لآخِ رَ ةِ ۖ وَلَهُ ا لْحُكْمُ وَإِلَيْ هِ تُرْجَعُونَ
Q ul 'Ara 'aytum 'In Ja`ala A ll āhu `Alaykumu A l-Lay la Sarmadāan 'Ilá Yaw mi A l-Q iyāmati Man 'Ilahun Gh y ru A ll āhi Ya'tīkum Biđiyā 'in ۖ 'Afalā Tasma`ū na
028-071 (کين) چؤ ته ڏسو ته سھين جيڪڏھن الله اوھان تي قيامت جي ڏينھن تائين ھميشہ رات (قائم) ڪري ته الله کانسواءِ (ٻيو) ڪھڙو معبود آھي جو اوھان وٽ سوجھرو آڻيندو، پوءِ نه ٻڌندا آھيو ڇا؟
قُ لْ أَرَ أَيْتُمْ إِن ْ جَعَلَ ا للَّ هُ عَلَيْكُمُ ا ل لَّيْ لَ سَرْمَدا ً إِلَى يَوْ مِ ا لْقِ يَامَةِ مَن ْ إِلَهٌ غَ يْ رُ ا للَّ هِ يَأْتِيكُمْ بِضِ يَا ءٍ ۖ أَفَلاَ تَسْمَعُونَ
Q ul 'Ara 'aytum 'In Ja`ala A ll āhu `Alaykumu A n -Nahā ra Sarmadāan 'Ilá Yaw mi A l-Q iyāmati Man 'Ilahun Gh y ru A ll āhi Ya'tīkum Bilay lin Taskunū na Fī hi ۖ 'Afalā Tub ş irū na
028-072 چؤ ته ڏسو ته سھين ته جيڪڏھن الله اوھان تي قيامت جي ڏينھن توڻي ھميشہ ڏينھن (قائم) ڪري ته الله کانسواءِ (ٻيو) ڪھڙو معبود آھي جو اوھان وٽ رات آڻيندو جنھن ۾ اوھين آرام وٺو، پوءِ اوھين نه ٿا ڏسو ڇا؟
قُ لْ أَرَ أَيْتُمْ إِن ْ جَعَلَ ا للَّ هُ عَلَيْكُمُ ا ل نَّ هَا رَ سَرْمَدا ً إِلَى يَوْ مِ ا لْقِ يَامَةِ مَن ْ إِلَهٌ غَ يْ رُ ا للَّ هِ يَأْتِيكُمْ بِلَيْ لٍ تَسْكُنُو نَ فِي هِ ۖ أَفَلاَ تُبْ صِ رُونَ
Wa Min Ra ĥmatihi Ja`ala Lakumu A l-Lay la Wa A n -Nahā ra Litaskunū Fī hi Wa Litab tagh n Fađlihi Wa La`allakum Tash kurū na
028-073 ۽ پنھنجي ٻاجھ سان اوھان لاءِ رات ۽ ڏينھن بڻايائين ته اوھين منجھس آرام وٺو ۽ سندس فضل مان (روزي) طلب ڪريو ۽ ته مانَ اوھين شڪرانو ڪريو.
وَمِن ْ رَ حْمَتِهِ جَعَلَ لَكُمُ ا ل لَّيْ لَ وَا ل نَّ هَا رَ لِتَسْكُنُوا فِي هِ وَلِتَبْ تَغُ وا مِن ْ فَضْ لِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
Wa Yaw ma Yunādīhim Fayaq ū lu 'Ay na Sh ura kā 'iya A l-Ladh ī na Kun tum Taz`umū na
028-074 ۽ جنھن ڏينھن (الله) کين سڏي چوندو ته اُھي منھنجا شريڪ ڪٿي آھن جن کي اوھين (مون جھڙو) ڀائيندا ھيؤ؟
وَيَوْ مَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُ و لُ أَيْ نَ شُرَ كَا ئِ يَ ا لَّذِي نَ كُن تُمْ تَزْعُمُونَ
Wa Naza`nā Min Kulli 'Umm atin Sh ahīdāan Faq ulnā Hātū Burhānakum Fa`alimū 'Ann a A l-Ĥaq q a Lill ā h Wa Đ alla `Anhum Mā Kānū Yaftarū na
028-075 ۽ ھر ھڪ ٽوليءَ مان شاھد جُدا ڪنداسين ۽ چونداسين ته پنھنجو دليل پيش ڪريو پوءِ اُھي ڄاڻندا ته بيشڪ حق الله جي پاسي آھي ۽ جيڪو ٺاھ ٺاھيندا ھوا سو کانئن ڀُلي ويندو.
وَنَزَعْنَا مِن ْ كُلِّ أُمَّ ةٍ شَهِيدا ً فَقُ لْنَا هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ فَعَلِمُو ا أَنّ َ ا لْحَقَّ لِلَّهِ وَضَ لَّ عَنْ هُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ
'Inn a Q ārū na Kā na Min Q aw mi Mūsá Fabagh m ۖ Wa 'Ātaynā hu Mina A l-Kunū zi Mā 'Inn a Mafātiĥahu Latanū 'u Bil-`Uş bati 'Ūlī A l-Q ūwati 'Idh Q ā la Lahu Q awmuhu Lā Tafra ĥ ۖ 'Inn a A ll āha Lā Yuĥibbu A l-Far iĥī na
028-076 بيشڪ قارون مُوسىٰ جي قوم مان ھو پوءِ مٿن شرارت ڪرڻ لڳو، ۽ کيس خزانن مان ايترو ڏنو ھوسون جو سندس ڪنجينسگھ واري ٽوليءَ کي ٿَڪايو ٿي، جڏھن سندس قوم کيس چيو ته (مال ڏسي) نه مَرۡڪُ ڇوته الله مَرۡڪَ ڪندڙن کي دوست نه رکندو آھي.
إِنّ َ قَ ارُو نَ كَا نَ مِن ْ قَ وْ مِ مُوسَى فَبَغَ ى عَلَيْهِمْ ۖ وَآتَيْنَا هُ مِنَ ا لْكُنُو زِ مَا إِنّ َ مَفَاتِحَهُ لَتَنُو ءُ بِا لْعُصْ بَةِ أُ ولِي ا لْقُ وَّةِ إِذْ قَ ا لَ لَهُ قَ وْمُهُ لاَ تَفْرَ حْ ۖ إِنّ َ ا للَّ هَ لاَ يُحِبُّ ا لْفَر ِحِينَ
Wa A b tagh ā 'Ātā ka A ll āhu A d-Dā ra A l-'Ākh ra ta ۖ Wa Lā Tan sa Naş ībaka Mina A d-Dun yā ۖ Wa 'Aĥsin Kamā 'Aĥsana A ll āhu 'Ilay ka ۖ Wa Lā Tab gh A l-Fasā da Fī A l-'Arđi ۖ 'Inn a A ll āha Lā Yuĥibbu A l-Mufsidī na
028-077 ۽ الله توکي جيڪي ڏنو آھي تنھن سان آخرت جي گھر جي ڀلائي طلب ڪر ۽ دنيا مان پنھنجو (نيڪ عمل ڪرڻ جو) حصّو نه وسار ۽ جھڙي طرح الله توسان چڱائي ڪئي آھي تھڙي طرح (تون سندس خلق سان) چڱائي ڪر ۽ زمين ۾ فساد وجھڻ نه گھُر، ڇوته الله فساد ڪرڻ وارن کي دوست نه رکندو آھي.
وَابْ تَغِ فِيمَا آتَا كَ ا للَّ هُ ا ل دَّا رَ ا لآخِ رَ ةَ ۖ وَلاَ تَن سَ نَصِ يبَكَ مِنَ ا ل دُّنْ يَا ۖ وَأَحْسِن ْ كَمَا أَحْسَنَ ا للَّ هُ إِلَيْ كَ ۖ وَلاَ تَبْ غِ ا لْفَسَا دَ فِي ا لأَرْضِ ۖ إِنّ َ ا للَّ هَ لاَ يُحِبُّ ا لْمُفْسِدِينَ
Q ā la 'Inn amā 'Ūtītuhu `Alá `Ilmin `In dī ۚ 'Awalam Ya`lam 'Ann a A ll āha Q ad 'Ahlaka Min Q ab lihi Mina A l-Q urū ni Man Huwa 'Ash addu Minhu Q ūwatan Wa 'Akth aru Jam `āan ۚ Wa Lā Yus'alu `An Dh unūbihimu A l-Muj r imū na
028-078 (قارون) چيو ته اُھو (گھڻومال) ته رڳو ھڪ ھُنر سان جو مون وٽ آھي مون کي مليو آھي، نه ڄاتو ھوائين ڇا ته بيشڪ الله کانئس اڳ (اُھي) ڪيترائي جُڳ ناس ڪري ڇڏيا ھوا جيڪي کانئس ڏاڍي سگھ وارا ۽ گھڻي جمعيّت وارا ھوا، ۽ ڏوھارين کان سندن ڏوھن بابت (عذر) نه پڇبو.
قَ ا لَ إِنَّ مَا أُ وتِيتُهُ عَلَى عِلْمٍ عِن دِي ۚ أَوَلَمْ يَعْلَمْ أَنّ َ ا للَّ هَ قَ د ْ أَهْلَكَ مِن ْ قَ بْ لِهِ مِنَ ا لقُ رُو نِ مَن ْ هُوَ أَشَدُّ مِنْ هُ قُ وَّة ً وَأَكْثَرُ جَمْعا ً ۚ وَلاَ يُسْأَلُ عَن ْ ذُنُوبِهِمُ ا لْمُجْ ر ِمُونَ
Fakh ra ja `Alá Q awmihi Fī Zīnatihi ۖ Q ā la A l-Ladh ī na Yur īdū na A l-Ĥayāata A d-Dun yā Yālay ta Lanā Mith la Mā 'Ūtiya Q ārū nu 'Inn ahu Ladh ū Ĥažžin `Ažī min
028-079 پوءِ (ھڪ ڏينھن) پنھنجي قوم جي سامھون پنھنجي سينگار سان نڪتو، جيڪي دنيا جي حياتي گھڙندا ھوا تن چيو ته ھيء ارمان اھڙو (مال) جيڪر اسان کي (به) ھجي ھا جھڙو قارون کي ڏنو ويو آھي بيشڪ اُھو وڏي نصيب وارو آھي.
فَخَ رَ جَ عَلَى قَ وْمِهِ فِي زِينَتِهِ ۖ قَ ا لَ ا لَّذِي نَ يُر ِيدُو نَ ا لْحَيَا ةَ ا ل دُّن يَا يَالَيْ تَ لَنَا مِثْلَ مَا أُ وتِيَ قَ ارُو نُ إِنَّ هُ لَذُو حَظّ ٍ عَظِ يمٍ
Wa Q ā la A l-Ladh ī na 'Ūtū A l-`Ilma Waylakum Th awā bu A ll āhi Kh y ru n Liman 'Āmana Wa `Amila Ş āliĥāan Wa Lā Yulaq q āhā 'Illā A ş -Ş ābirū na
028-080 ۽ جن کي علم ڏنو ويو تن چيو ته اوھان لاءِ خرابي ھُجي الله جو ثواب اُنھيءَ ماڻھوءَ لاءِ ڀَلو آھي جنھن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا، اِھا (ڳالھ) صابرنکانسواءِ (ٻئي) ڪنھنجي دل ۾ نه گِھڙندي آھي.
وَقَ ا لَ ا لَّذِي نَ أُ وتُوا ا لْعِلْمَ وَيْلَكُمْ ثَوَا بُ ا للَّ هِ خَ يْ رٌ لِمَن ْ آمَنَ وَعَمِلَ صَ الِحا ً وَلاَ يُلَقَّ اهَا إِلاَّ ا ل صَّ ابِرُونَ
Fakh i Wa Bidār ihi A l-'Arđa Famā Kā na Lahu Min Fi'atin Yan ş urūnahu Min Dū ni A ll ā hi Wa Mā Kā na Mina A l-Mun taş ir ī na
028-081 پوءِ کيس ۽ سندس گھر کي زمين ۾ ڳھايوسون، پوءِ الله کانسواءِ ڪا ٽولي اُن لاءِ ڪانه ھئي جا کيس مدد ڏئي، ۽ نڪي پاڻ وير وٺڻ وارن مان ھو.
فَخَ سَفْنَا بِهِ وَبِدَار ِهِ ا لأَرْضَ فَمَا كَا نَ لَهُ مِن ْ فِئَةٍ يَن صُ رُونَهُ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ وَمَا كَا نَ مِنَ ا لمُنْ تَصِ ر ِينَ
Wa 'Aş baĥa A l-Ladh ī na Tamann aw Makānahu Bil-'Am si Yaq ūlū na Wayka'ann a A ll āha Yab suţ u A r-R izq a Liman Yash ā 'u Min `Ibādihi Wa Yaq ru ۖ Lawlā 'An Mann a A ll āhu `Alaynā Lakh ۖ Wayka'ann ahu Lā Yufliĥu A l-Kāfirū na
028-082 ۽ جن ڪالھ سندس مرتبي جي سَڌ ٿي ڪئي سي صبح جو چوڻ لڳا ته عجب آھي ته الله پنھنجن ٻانھن مان جنھن لاءِ گھرندو آھي (تنھنجي) روزي ڪشادي ڪندو آھي ۽ تنگ ڪندو آھي، جيڪڏھن الله اسان تي احسان نه ڪري ھا ته اسان کي (به زمين ۾) ڳھائي ڇڏي ھا، نه ڄاتو اٿيئي ته ڪافرن کي ڇوٽڪارو نه آھي.
وَأَصْ بَحَ ا لَّذِي نَ تَمَنَّ وْا مَكَانَهُ بِا لأَمْسِ يَقُ ولُو نَ وَيْكَأَنّ َ ا للَّ هَ يَبْ سُطُ ا ل رِّزْقَ لِمَن ْ يَشَا ءُ مِن ْ عِبَادِهِ وَيَقْ دِر ُ ۖ لَوْلاَ أَن ْ مَنّ َ ا للَّ هُ عَلَيْنَا لَخَ سَفَ بِنَا ۖ وَيْكَأَنَّ هُ لاَ يُفْلِحُ ا لْكَافِرُونَ
Tilka A d-Dā ru A l-'Ākh ra tu Naj `aluhā Lilladh ī na Lā Yur īdū na `Ulūwāan Fī A l-'Arđi Wa Lā Fasādāan Wa ۚ A l-`Āq ibatu Lilmuttaq ī na
028-083 اِھو آخرت جو گھر آھي جنھن کي اسان انھن لاءِ مقرر ڪيو آھي جيڪي مُلڪ ۾ وڏائي نه ڪندا آھن ۽ نڪي فساد وجھڻ (گھرندا آھن)، ۽ (چڱي) عاقبت پرھيزگارن لاءِ آھي.
تِلْكَ ا ل دَّا رُ ا لآخِ رَ ةُ نَجْ عَلُهَا لِلَّذِي نَ لاَ يُر ِيدُو نَ عُلُوّا ً فِي ا لأَرْضِ وَلاَ فَسَادا ً ۚ وَا لْعَاقِ بَةُ لِلْمُتَّقِ ينَ
Man Jā 'a Bil-Ĥasanati Falahu Kh y ru n Minhā ۖ Wa Man Jā 'a Bis-Sayyi'ati Falā Yuj zá A l-Ladh ī na `Amilū A s-Sayyi'ā ti 'Illā Mā Kānū Ya`malū na
028-084 جيڪو چڱائي آڻيندو تنھن لاءِ اُن کان ڀلو (بدلو) آھي، ۽ جيڪو مدائي آڻيندو ته مدائين ڪرڻ وارا رڳو اُھا سزا لھندا جيڪي ڪيائون ٿي.
مَن ْ جَا ءَ بِا لْحَسَنَةِ فَلَهُ خَ يْ رٌ مِنْ هَا ۖ وَمَن ْ جَا ءَ بِا ل سَّيِّئَةِ فَلاَ يُجْ زَى ا لَّذِي نَ عَمِلُوا ا ل سَّيِّئَا تِ إِلاَّ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
'Inn a A l-Ladh ī Fara đa `Alay ka A l-Q ur'ā na Larā dduka 'Ilá Ma`ā din ۚ Q ul Ra bbī 'A`lamu Man Jā 'a Bil-Hudá Wa Man Huwa Fī Đ alā lin Mubī nin
028-085 بيشڪ جنھن (الله) توتي قرآن نازل ڪيو سو موٽڻ جي جاءِ ڏانھن توکي ضرور موٽائڻ وارو آھي، چؤ ته جنھن ھدايت آندي تنھن کي منھنجو پالڻھار چڱو ڄاڻندڙ آھي ۽ اُنھيءَ کي به جيڪو پڌريءَ گمراھي ۾ آھي.
إِنّ َ ا لَّذِي فَرَ ضَ عَلَيْ كَ ا لْقُ رْآنَ لَرَا دُّكَ إِلَى مَعَا دٍ ۚ قُ لْ رَ بِّي أَعْلَمُ مَن ْ جَا ءَ بِا لْهُدَى وَمَن ْ هُوَ فِي ضَ لاَلٍ مُبِينٍ
Wa Mā Kun ta Tarjū 'An Yulq á 'Ilay ka A l-Kitā bu 'Illā Ra ĥmatan Min Ra bbika ۖ Falā Takūnann a Ž ahīr āan Lilkāfir ī na
028-086 ۽ توکي ڪو آسرو نه ھو ته تو ڏانھن (ھيءُ) ڪتاب لاھبو پرتنھنجي پالڻھار جي ٻاجھ سان (لاٿو ويو) پوءِ ڪافرن جو مددگار ھرگز نه ٿج.
وَمَا كُن تَ تَرْجُو ا أَن ْ يُلْقَ ى إِلَيْ كَ ا لْكِتَا بُ إِلاَّ رَ حْمَة ً مِن ْ رَ بِّكَ ۖ فَلاَ تَكُونَنّ َ ظَ هِير ا ً لِلْكَافِر ِينَ
Wa Lā Yaş uddunn aka `An 'Āyā ti A ll ā hi Ba`da 'Idh 'Un zilat 'Ilay ka ۖ Wa A d `u 'Ilá Ra bbika ۖ Wa Lā Takūnann a Mina A l-Mush r ikī na
028-087 ۽ (اي پيغمبر) توکي الله جي آيتن (جي پھچائڻ) کان اُن پڃاڻا جو تو ڏانھن موڪليون ويون (ڪافر) نه جھلين ۽ پنھنجي پالڻھار ڏانھن (ماڻھن) کي سڏ، ۽ مشرڪن مان ڪڏھن نه ٿيءُ.
وَلاَ يَصُ دُّنَّ كَ عَن ْ آيَا تِ ا للَّ هِ بَعْدَ إِذْ أُن زِلَتْ إِلَيْ كَ ۖ وَا د ْعُ إِلَى رَ بِّكَ ۖ وَلاَ تَكُونَنّ َ مِنَ ا لْمُشْر ِكِينَ
Wa Lā Tad `u Ma`a A ll āhi 'Ilahāan 'Ākh ra ۘ Lā 'Ilā ha 'Illā Huwa ۚ Kullu Sh ay 'in Hālikun 'Illā Waj hahu Lahu ۚ A l-Ĥukmu Wa 'Ilay hi Turja`ū na
028-088 ۽ الله سان گڏ ٻئي ڪنھن کي معبود (سمجھي) نه سڏ، اُن کانسواءِ ڪو عبادت جو لائق نه آھي، سندس ذات کانسواءِ سڀڪا شيء ناس ٿيڻ واري آھي، سڀڪو حُڪم اُن جو ئي آھي ۽ ڏانھس موٽايا ويندؤ.
وَلاَ تَد ْعُ مَعَ ا للَّ هِ إِلَها ً آخَ رَ ۘ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ ۚ كُلُّ شَيْ ءٍ هَالِكٌ إِلاَّ وَجْ هَهُ ۚ لَهُ ا لْحُكْمُ وَإِلَيْ هِ تُرْجَعُونَ
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
