Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Ţ ā-Sīn ۚ Tilka 'Āyā tu A l-Q ur'ā ni Wa Kitā bin Mubī nin
027-001 طٰسٓ، ھي قرآن ۽ پڌري ڪتاب جون آيتون آھن.
طَ ا-سِين ۚ تِلْكَ آيَا تُ ا لْقُ رْآنِ وَكِتَا بٍ مُبِينٍ
Hudan Wa Bush rá Lilmu'uminī na
027-002 اُنھن مؤمنن لاءِ ھدايت ۽ خوشخبري آھي.
هُد ى ً وَبُشْرَ ى لِلْمُؤْمِنِينَ
Al-Ladh ī na Yuq īmū na A ş -Ş alāata Wa Yu'utū na A z-Zakāata Wa Hum Bil-'Ākh ra ti Hum Yūq inū na
027-003 جيڪي نماز پڙھندا آھن ۽ زڪوٰة ڏيندا آھن ۽ اُھي آخرت تي (به) يقين رکندا آھن.
ا لَّذِي نَ يُقِ يمُو نَ ا ل صَّ لاَةَ وَيُؤْتُو نَ ا ل زَّكَا ةَ وَهُمْ بِا لآخِ رَ ةِ هُمْ يُوقِ نُونَ
'Inn a A l-Ladh ī na Lā Yu'uminū na Bil-'Ākh ra ti Zayyann ā Lahum 'A`mālahum Fahum Ya`mahū na
027-004 بيشڪ جيڪي آخرت کي نه مڃيندا آھن تن لاءِ سندن ڪرتوت سينگارياسون پوءِ اُھي حيران رھندا آھن.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ لاَ يُؤْمِنُو نَ بِا لآخِ رَ ةِ زَيَّنَّ ا لَهُمْ أَعْمَالَهُمْ فَهُمْ يَعْمَهُونَ
'Ūlā 'ika A l-Ladh ī na Lahum Sū 'u A l-`Adh ā bi Wa Hum Fī A l-'Ākh ra ti Humu A l-'Akh ū na
027-005 اِھي اُھي آھن جن لاءِ عذاب جي سختي آھي ۽ اُھي ئي آخرت ۾ ٽوٽي وارا آھن.
أُ وْلَا ئِكَ ا لَّذِي نَ لَهُمْ سُو ءُ ا لْعَذَا بِ وَهُمْ فِي ا لآخِ رَ ةِ هُمُ ا لأَخْ سَرُونَ
Wa 'Inn aka Latulaq q á A l-Q ur'ā na Min Ladun Ĥakī min `Alī min
027-006 ۽ (اي پيغمبر) بيشڪ توکي حِڪمت واري ڄاڻندڙ (الله) وٽان قرآن ڏنو وڃي ٿو.
وَإِنَّ كَ لَتُلَقَّ ى ا لْقُ رْآنَ مِن ْ لَدُن ْ حَكِي مٍ عَلِيمٍ
'Idh Q ā la Mūsá Li'hlihi~ 'Inn ī 'Ānastu Nārā an Sa'ā tīkum Minhā Bikh r in 'Aw 'Ātīkum Bish ihā bin Q abasin La`allakum Taş ţ alū na
027-007 (ياد ڪر) جڏھن موسىٰ پنھنجي گھر جي ڀاتين کي چيو ته بيشڪ مون باھ ڏٺي آھي، اجھو اوھان وٽ اُتان ڪا خبر آڻيندس يا اوھان وٽ (ڪو) ٻاريل ٽانڊو آڻيندس ته مانَ اوھين پاڻ سيڪيو.
إِذْ قَ ا لَ مُوسَى لِأهْلِهِ إِنِّ ي آنَسْتُ نَارا ً سَآتِيكُمْ مِنْ هَا بِخَ بَرٍ أَوْ آتِيكُمْ بِشِهَا بٍ قَ بَسٍ لَعَلَّكُمْ تَصْ طَ لُونَ
Falamm ā Jā 'ahā Nūdiya 'An Būr ika Man Fī A n -Nā r i Wa Man Ĥawlahā Wa Sub ĥā na A ll āhi Ra bbi A l-`Ālamī na
027-008 پوءِ جنھن مھل (باھ) وٽ آيو (تنھن مھل) سڏيو ويوته جوئي باھ ۾ ۽ سندس چوگرد آھي سو برڪت وارو ڪيو ويو آھي، ۽ جھانن جي پالڻھار کي پاڪائي آھي.
فَلَمَّ ا جَا ءَهَا نُودِيَ أَن ْ بُور ِكَ مَن ْ فِي ا ل نّ َا ر ِ وَمَن ْ حَوْلَهَا وَسُبْ حَا نَ ا للَّ هِ رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
Yā Mūsá 'Inn ahu~ 'Anā A l-Lahu A l-`Azī zu A l-Ĥakī mu
027-009 (چيو ويو ته) اي مُوسىٰ بيشڪ (ڳالھ ھيءَ آھي ته) آءٌ غالب حڪمت وارو الله آھيان.
يَا مُوسَى إِنَّ هُ~ ُ أَنَا ا للَّهُ ا لْعَزِي زُ ا لْحَكِيمُ
Wa 'Alq i `Aş ā ka ۚ Falamm ā Ra 'ā hā Tahtazzu Ka'ann ahā Jā nn un Wallá Mud bir āan Wa Lam Yu`aq q ib ۚ Yā Mūsá Lā Takh nn ī Lā Yakh ā fu Laday ya A l-Mursalū na
027-010 ۽ پنھنجي لٺ کي اُڇل، پوءِ جنھن مھل اُن کي چرندو ڏٺائين ڄڻڪ اُھا نانگ آھي (تنھن مھل) پٺي ڏئي ڀڳو ۽ پوءِ تي نه موٽيو، (چيوسون ته) اي مُوسىٰ نه ڊڄ، بيشڪ مون وٽ پيغمبر نه ڊڄندا آھن.
وَأَلْقِ عَصَ ا كَ ۚ فَلَمَّ ا رَ آهَا تَهْتَزُّ كَأَنَّ هَا جَا نّ ٌ وَلَّى مُد ْبِر ا ً وَلَمْ يُعَقِّ ب ْ ۚ يَا مُوسَى لاَ تَخَ فْ إِنِّ ي لاَ يَخَ ا فُ لَدَيَّ ا لْمُرْسَلُونَ
'Illā Man Ž alama Th umm a Baddala Ĥusnāan Ba`da Sū 'in Fa'inn ī Gh ū ru n Ra ĥī mun
027-011 پر جنھن ظلم ڪيو وري مدائي کانپوءِ مٽائي چڱائي ڪيائين ته بيشڪ (اُنھيءَ لاءِ) بخشڻھار مھربان آھيان.
إِلاَّ مَن ْ ظَ لَمَ ثُمّ َ بَدَّلَ حُسْنا ً بَعْدَ سُو ءٍ فَإِنِّ ي غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Wa 'Ad kh kh ru j Bayđā 'a Min Gh y r i Sū 'in ۖ Fī Tis`i 'Āyā tin 'Ilá Fir `aw na Wa Q awmihi~ ۚ 'Inn ahum Kānū Q awmāan Fāsiq ī na
027-012 ۽ پنھنجو ھٿ پنھنجي گريبان ۾ وجھ ته بي عيب چمڪندڙ ٿي نڪري (انھن ٻن معجزن سان) جي نون معجزن ۾ داخل آھن فرعون ۽ سندس قوم ڏانھن (وڃ)، بيشڪ اُھي بدڪار قوم آھن.
وَأَد ْخِ لْ يَدَكَ فِي جَيْبِكَ تَخْ رُج ْ بَيْضَ ا ءَ مِن ْ غَ يْ ر ِ سُو ءٍ ۖ فِي تِسْعِ آيَا تٍ إِلَى فِر ْعَوْ نَ وَقَ وْمِهِ ۚ إِنَّ هُمْ كَانُوا قَ وْما ً فَاسِقِ ينَ
Falamm ā Jā 'at/hum 'Āyātunā Mub ş ira tan Q ālū Hādh ā Siĥru n Mubī nun
027-013 پوءِ جنھن مھل اسان جون چِٽيون آيتون وٽن پھتيون (تنھن مھل) چيائون ته ھي پڌرو جادو آھي.
فَلَمَّ ا جَا ءَتْهُمْ آيَاتُنَا مُبْ صِ رَ ة ً قَ الُوا هَذَا سِحْرٌ مُبِينٌ
Wa Jaĥadū Bihā Wa A q anat/hā 'An fusuhum Ž ulmāan Wa `Ulūwāan ۚ Fān žur Kay fa Kā na `Āq ibatu A l-Mufsidī na
027-014 ۽ بي انصافي ۽ وڏائيءَ کان اُنھن (نشانين) جو انڪار ڪيائون حالانڪ سندين دلين انھن کي پڪ ڄاتو ھو (ته الله جي طرف کان آيل آھن)، پوءِ ڏس ته فسادين جي پڇاڙي ڪھڙي طرح ٿي.
وَجَحَدُوا بِهَا وَا قَ نَتْهَا أَنْ فُسُهُمْ ظُ لْما ً وَعُلُوّا ً ۚ فَان ظُ رْ كَيْ فَ كَا نَ عَاقِ بَةُ ا لْمُفْسِدِينَ
Wa Laq ad 'Ātaynā Dāwū da Wa Sulaymā na `Ilmāan ۖ Wa Q ālā A l-Ĥam du Lill ā h A l-Ladh ī Fađđalanā `Alá Kath ī r n Min `Ibādihi A l-Mu'uminī na
027-015 ۽ بيشڪ داؤد ۽ سليمان کي علم ڏنوسون، ۽ ھنن چيو ته سڀ ساراھ اُنھي الله کي جڳائي جنھن پنھنجن گھڻن مؤمن ٻانھن تياسان کي ڀلائي ڏني آھي.
وَلَقَ د ْ آتَيْنَا دَاوُو دَ وَسُلَيْمَا نَ عِلْما ً ۖ وَقَ الاَ ا لْحَمْدُ لِلَّهِ ا لَّذِي فَضَّ لَنَا عَلَى كَثِي ر ٍ مِن ْ عِبَادِهِ ا لْمُؤْمِنِينَ
Wa War ith a Sulaymā nu Dāwū da ۖ Wa Q ā la Yā 'Ayyuhā A n -Nā su `Ullim nā Man ţ iq a A ţ -Ţ ay r i Wa 'Ūtīnā Min Kulli Sh ay 'in ۖ 'Inn a Hādh ā Lahuwa A l-Fađlu A l-Mubī nu
027-016 ۽ سليمان داؤد جو وارث ٿيو ۽ چيائين ته اي ماڻھؤ اسان کي پکين جي ٻولي سيکاري وئي آھي ۽ اسان کي سڀڪا نعمت ڏني وئي آھي، بيشڪ اھا پڌري ڀلائي آھي.
وَوَر ِثَ سُلَيْمَا نُ دَاوُو دَ ۖ وَقَ ا لَ يَا أَيُّهَا ا ل نّ َا سُ عُلِّمْنَا مَن طِ قَ ا ل طَّ يْ ر ِ وَأُ وتِينَا مِن ْ كُلِّ شَيْ ءٍ إِنّ َ ۖ هَذَا لَهُوَ ا لْفَضْ لُ ا لْمُبِينُ
Wa Ĥush ir a Lisulaymā na Junūduhu Mina A l-Jinn i Wa A l-'In si Wa A ţ -Ţ ay r i Fahum Yūza`ū na
027-017 ۽ سليمان لاءِ جنن ۽ ماڻھن ۽ پکين مان سندس لشڪر گڏ ڪيا ويا پوءِ اُھي لڳولڳ صفون ٻڌائي بيھاريا ويندا ھوا.
وَحُشِر َ لِسُلَيْمَا نَ جُنُودُهُ مِنَ ا لْجِنّ ِ وَا لإِنْ سِ وَا ل طَّ يْ ر ِ فَهُمْ يُوزَعُونَ
Ĥattá 'Idh ā 'Ataw `Alá Wādī A n -Nam li Q ālat Nam latun Yā 'Ayyuhā A n -Nam lu A d kh m Lā Yaĥţ imann akum Sulaymā nu Wa Junūduhu Wa Hum Lā Yash `urū na
027-018 تان جو جڏھن ڪِوۡلين جي ميدان تي پھتا (تڏھن) ھڪ ڪِوۡل چيو ته اي ڪيوۡليون اوھين پنھنجي ٻرڙن ۾ گھڙو، ته سليمان ۽ سندس لشڪر پنھنجي بي خبريءَ ۾ اوھان کي نه لتاڙين.
حَتَّى إِذَا أَتَوْا عَلَى وَادِي ا ل نَّ مْلِ قَ الَتْ نَمْلَةٌ يَا أَيُّهَا ا ل نَّ مْلُ ا د ْخُ لُوا مَسَاكِنَكُمْ لاَ يَحْطِ مَنَّ كُمْ سُلَيْمَا نُ وَجُنُودُهُ وَهُمْ لاَ يَشْعُرُونَ
Fatabassama Đ āĥikāan Min Q awlihā Wa Q ā la Ra bbi 'Awzi`nī 'An 'Ash kura Ni`mataka A llatī 'An`am ta `Alay ya Wa `Alá Wa A -Day ya Wa 'An 'A`mala Ş āliĥāan Tarđā hu Wa 'Ad kh ra ĥmatika Fī `Ibādika A ş -Ş āliĥī na
027-019 پوءِ (سليمان) اُن جي ڳالھائڻ کان مُرڪي کِليو ۽ چيائين ته اي منھنجا پالڻھار مون کي توفيق ڏي ته تنھنجي اُنھن نعمتن جو شڪر ڪريان جي مون تي ۽ منھنجي ماءُ پيءُ تي ڪيون اٿيئي ۽ (توفيق ڏيم) ته اھڙا چڱا ڪم ڪريان جن کان تون راضي ٿئين ۽ مون کي پنھنجي ٻاجھ سان پنھنجي صالح ٻانھن ۾ داخل ڪر.
فَتَبَسَّمَ ضَ احِكا ً مِن ْ قَ وْلِهَا وَقَ ا لَ رَ بِّ أَوْزِعْنِي أَن ْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ ا لَّتِي أَنْ عَمْتَ عَلَيَّ وَعَلَى وَا لِدَيَّ وَأَن ْ أَعْمَلَ صَ الِحا ً تَرْضَ ا هُ وَأَد ْخِ لْنِي بِرَ حْمَتِكَ فِي عِبَادِكَ ا ل صَّ الِحِينَ
Wa Tafaq q ada A ţ -Ţ ay ra Faq ā la Mā Lī Lā 'Ará A l-Hud /huda 'Am Kā na Mina A l-Gh ā 'ibī na
027-020 ۽ پکين جو حال احوال معلوم ڪيائين پوءِ (ھُد ھُد کي نه ڏسي ڪري) چيائين ته مون کي ڇا (ٿيو) آھي جو ھُد ھُد نه ٿو ڏسان، يا ھو غير حاضر آھي؟
وَتَفَقَّ دَ ا ل طَّ يْ رَ فَقَ ا لَ مَا لِي لاَ أَرَ ى ا لْهُد ْهُدَ أَمْ كَا نَ مِنَ ا لْغَ ا ئِبِينَ
La'u`adh dh ibann ahu `Adh ābāan Sh adīdāan 'Aw La'adh baĥann ahu~ 'Aw Laya'tiyanī Bisulţ ā nin Mubī nin
027-021 ضرور سخت سزا ڏيندوسانس يا ضرور ڪُھندوسانس يا مون وٽ ڪو پڌرو دليل آڻي.
لَأُعَذِّبَنَّ هُ عَذَابا ً شَدِيداً أَوْ لَأَذْبَحَنَّ هُ~ ُ أَوْ لَيَأْتِيَنِي بِسُلْطَ ا نٍ مُبِينٍ
Famakath a Gh y ra Ba`ī din Faq ā la 'Aĥaţ m Tuĥiţ i Wa Ji'tuka Min Saba'iin Binaba'iin Yaq ī nin
027-022 پوءِ گھڻو نه ترسيو ته (اچي) چيائين ته اھڙي خبرآندي اٿم جنھنجي توکي ڪا سُڌ نه ھئي ۽ (شھر) سبا کان (ھيءَ) پڪي خبر تووٽ آندي اٿم.
فَمَكَثَ غَ يْ رَ بَعِي دٍ فَقَ ا لَ أَحَط تُ بِمَا لَمْ تُحِط ْ بِهِ وَجِئْتُكَ مِن ْ سَبَإٍ بِنَبَإٍ يَقِ ينٍ
'Inn ī Wa Jad ttu A m ra 'atan Tam likuhum Wa 'Ūtiyat Min Kulli Sh ay 'in Wa Lahā `Arsh un `Ažī mun
027-023 بيشڪ مون ھڪ زال ڏٺي جا اُنھن تي بادشاھي ٿي ڪري ۽ کيس سڀڪا نعمت ڏني ويئي آھي ۽ اُن کي ھڪ وڏو تخت (به) آھي.
إِنِّ ي وَجَد تُّ ا رَ أَة ً تَمْلِكُهُمْ وَأُ وتِيَتْ مِن ْ كُلِّ شَيْ ءٍ وَلَهَا عَرْشٌ عَظِ يمٌ
Wa Jad tuhā Wa Q awmahā Yasjudū na Lilsh sh am si Min Dū ni A ll ā hi Wa Zayyana Lahumu A sh -Sh ayţ ā nu 'A`mālahum Faş addahum `Ani A s-Sabī li Fahum Lā Yahtadū na
027-024 کيس ۽ سندس قوم کي الله کان سواءِ سج جي پوڄا ڪندو ڏٺم ۽ شيطان انھن لاءِ سندن ڪرتوت سينگاريا آھن ۽ کين (الله جي) واٽ کان جھليو اٿس تنھنڪري اُھي ھدايت نٿا لھن.
وَجَد ْتُهَا وَقَ وْمَهَا يَسْجُدُو نَ لِلشَّمْسِ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ وَزَيَّنَ لَهُمُ ا ل شَّيْطَ ا نُ أَعْمَالَهُمْ فَصَ دَّهُمْ عَنِ ا ل سَّبِي لِ فَهُمْ لاَ يَهْتَدُونَ
'Allā Yasjudū Lill ā h A l-Ladh ī Yukh r iju A l-Kh b 'a Fī A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Ya`lamu Mā Tukh ū na Wa Mā Tu`linū na
027-025 (اُھي) اُنھيءَ الله کي سجدو ڇو نه ٿا ڪن جو آسمانن ۽ زمين جون ڳجھيون شيون پڌريون ڪندو آھي؟ ۽ جيڪي لڪائيندا آھيو ۽ جيڪي پڌرو ڪندا آھيو سو (به) ڄاڻندو آھي.
أَلاَّ يَسْجُدُوا لِلَّهِ ا لَّذِي يُخْ ر ِجُ ا لْخَ بْ ءَ فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُخْ فُو نَ وَمَا تُعْلِنُونَ
Al-Lahu Lā 'Ilā ha 'Illā Huwa Ra bbu A l-`Arsh i A l-`Ažī mi
027-026 الله (اُھو آھي جو) اُن کانسواءِ (ٻيو) ڪو عبادت جو لائق نه آھي (اُھو) وڏي عرش جو پالڻھار آھي.
ا للَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ رَ بُّ ا لْعَرْشِ ا لْعَظِ يمِ
Q ā la Sanan žuru 'Aş adaq m Kun ta Mina A l-Kādh ibī na
027-027 (سليمان) چيو ته ڏسنداسين ته سچ چيو اٿيئي يا ڪوڙن مان آھين.
قَ ا لَ سَنَن ظُ رُ أَصَ دَقْ تَ أَمْ كُن تَ مِنَ ا لْكَاذِبِينَ
A dh /hab Bikitābī Hādh ā Fa'alq ih 'Ilayhim Th umm a Tawalla `Anhum Fān žur Mādh ā Yarji`ū na
027-028 ھيءُ منھنجو خط کڻي وڃ پوءِ اُھو اُنھن ڏانھن اُڇل وري کانئن منھن ڦيراءِ پوءِ ڏس ته ڇا ٿا ورندي ڏين؟
ا ب بِكِتَابِي هَذَا فَأَلْقِ ه إِلَيْهِمْ ثُمّ َ تَوَلَّ عَنْ هُمْ فَان ظُ رْ مَاذَا يَرْجِعُونَ
Q ālat Yā 'Ayyuhā A l-Mala'u 'Inn ī 'Ulq iya 'Ilay ya Kitā bun Kar ī mun
027-029 (بلقيس خط ڏسي) چيو ته اي سردارؤ مون ڏانھن سڳورو خط اڇليو ويو آھي.
قَ الَتْ يَا أَيُّهَا ا لمَلَأُ إِنِّ ي أُلْقِ يَ إِلَيَّ كِتَا بٌ كَر ِيمٌ
'Inn ahu Min Sulaymā na Wa 'Inn ahu Bismi A ll ā hi A r-Ra ĥmā ni A r-Ra ĥī mi
027-030 بيشڪ اُھو (خط) سليمان وٽان (آيل) آھي ۽ بيشڪ اُھو الله ٻاجھاري مھربان جي نالي سان (شروع) آھي.
إِنَّ هُ مِن ْ سُلَيْمَا نَ وَإِنَّ هُ بِسْمِ ا للَّ هِ ا ل رَّ حْمَنِ ا ل رَّ حِيمِ
'Allā Ta`lū `Alay ya Wa 'Tūnī Muslimī na
027-031 (ھن مضمون سان لکيل آھي) ته منھنجي آڏووڏائي نه ڪريو ۽ مون وٽ مسلمان ٿي اچو.
أَلاَّ تَعْلُوا عَلَيَّ وَأْتُونِي مُسْلِمِينَ
Q ālat Yā 'Ayyuhā A l-Mala'u 'Aftūnī Fī 'Am r ī Mā Kun tu Q āţ i`atan 'Am rā an Ĥattá Tash /hadū ni
027-032 (بلقيس وري) چيو ته اي سردارؤ منھنجي ڪم ۾ مونکي صلاح ڏيو، آءٌ ڪو ڪم ايسين نبيريندڙ نه آھيان جيسين اوھين حاضر (نه) ٿيندا آھيو.
قَ الَتْ يَا أَيُّهَا ا لمَلَأُ أَفْتُونِي فِي أَمْر ِي مَا كُن تُ قَ اطِ عَةً أَمْراً حَتَّى تَشْهَدُونِ
Q ālū Naĥnu 'Ūlū Q ūwatin Wa 'Ūlū Ba'sin Sh adī din Wa A l-'Am ru 'Ilay ki Fān žur ī Mādh ā Ta'mur ī na
027-033 چيائون ته اسين زور وارا ۽ ڏاڍا جنگي جوان آھيون، ۽ (سڀڪو) ڪم توکي (وس ۾) آھي پوءِ نھار ته ڇا ٿي حُڪم ڪرين.
قَ الُوا نَحْنُ أُ وْلُوا قُ وَّةٍ وَأُ ولُوا بَأْسٍ شَدِي دٍ وَا لأَمْرُ إِلَيْ كِ فَان ظُ ر ِي مَاذَا تَأْمُر ِينَ
Q ālat 'Inn a A l-Mulū ka 'Idh ā Dakh Q aryatan 'Afsadūhā Wa Ja`alū 'A`izzata 'Ahlihā 'Adh illatan ۖ Wa Kadh alika Yaf`alū na
027-034 چيائين ته بيشڪ بادشاھ جنھن مھل ڪنھن ڳوٺ ۾ گھڙندا آھن (تنھن مھل) اُن کي اُجاڙيندا آھن ۽ اُن جي مانَ وارن کي بي مانو ڪندا آھن، ۽ (سڀئي بادشاھ) ائين ئي ڪندا آھن.
قَ الَتْ إِنّ َ ا لْمُلُو كَ إِذَا دَخَ لُوا قَ رْيَةً أَفْسَدُوهَا وَجَعَلُو ا أَعِزَّةَ أَهْلِهَا أَذِلَّة ً ۖ وَكَذَلِكَ يَفْعَلُونَ
Wa 'Inn ī Mursilatun 'Ilayhim Bihadīyatin Fanāžira tun Bima Yarji`u A l-Mursalū na
027-035 ۽ بيشڪ آءٌ اُنھن ڏانھن ڪا سوکڙي موڪليان ٿي پوءِ ڏسان ته قاصد ڇا سان موٽن ٿا.
وَإِنِّ ي مُرْسِلَةٌ إِلَيْهِمْ بِهَدِيَّةٍ فَنَاظِ رَ ةٌ بِمَ يَرْجِعُ ا لْمُرْسَلُونَ
Falamm ā Jā 'a Sulaymā na Q ā la 'Atumiddūnani Bimā lin Famā 'Ātāniya A ll āhu Kh y ru n Mimm ā 'Ātākum Bal 'An tum Bihadīyatikum Tafra ĥū na
027-036 پوءِ جنھن مھل سُليمان وٽ (قاصد) آيو (تنھن مھل سليمان) چيو ته اوھين مونکي مال سان مدد ڏيو ٿا ڇا؟ جو جيڪي مونکي الله ڏنو آھي سو انھيءَ کان ڀلو آھي جيڪي اوھان کي ڏنو اٿس، بلڪ اوھين پنھنجن سوغاتن سان خوش ٿيو ٿا.
فَلَمَّ ا جَا ءَ سُلَيْمَا نَ قَ ا لَ أَتُمِدُّونَنِ بِمَا لٍ فَمَا آتَانِيَ ا للَّ هُ خَ يْ رٌ مِمَّ ا آتَاكُمْ بَلْ أَنْ تُمْ بِهَدِيَّتِكُمْ تَفْرَ حُونَ
A m Falana'tiyann ahum Bijunū din Lā Q ibala Lahum Bihā Wa Lanukh r ijann ahum Minhā 'Adh illatan Wa Hum Ş āgh ū na
027-037 (سندن سوغاتن سميت) انھن ڏانھن موٽي وڃ (اسين) بيشڪ اھڙا ڪٽڪ وٽن آڻينداسون جن جي سامھون ٿيڻ جي انھن کي ڪا مجال نه ھوندي ۽ اُن ھنڌان کين بلڪل بي مانو ڪري ڪڍنداسين ۽ اُھي خوار ھوندا.
ا نَّ هُمْ بِجُنُو دٍ لاَ قِ بَلَ لَهُمْ بِهَا وَلَنُخْ ر ِجَنَّ هُمْ مِنْ هَا أَذِلَّة ً وَهُمْ صَ اغِ رُونَ
Q ā la Yā 'Ayyuhā A l-Mala'u 'Ayyukum Ya'tīnī Bi`arsh ihā Q ab la 'An Ya'tūnī Muslimī na
027-038 (سليمان) چيو ته اي سردارؤ اوھان مان ڪير انھن جي مسلمان ٿي مون وٽاچڻ کان اڳ مون وٽ سندس تخت آڻيندو؟
قَ ا لَ يَا أَيُّهَا ا لمَلَأُ أَيُّكُمْ يَأْتِينِي بِعَرْشِهَا قَ بْ لَ أَن ْ يَأْتُونِي مُسْلِمِينَ
Q ā la `Ifry tun Mina A l-Jinn i 'Anā 'Ātī ka Bihi Q ab la 'An Taq ū ma Min Maq āmika ۖ Wa 'Inn ī `Alay hi Laq awī yun 'Amī nun
027-039 جنَن مان ھڪڙي وڏي جن چيو ته تون پنھنجي جاءِ تان اُٿين تنھن کان اڳي آءٌ اھو تو وٽ آڻيندس، ۽ بيشڪ آءٌ مٿس وڏو سگھارو معتبر آھيان.
قَ ا لَ عِفْريتٌ مِنَ ا لْجِنّ ِ أَنَا آتِي كَ بِهِ قَ بْ لَ أَن ْ تَقُ و مَ مِن ْ مَقَ امِكَ ۖ وَإِنِّ ي عَلَيْ هِ لَقَ وِيٌّ أَمِينٌ
Q ā la A l-Ladh ī `In dahu `Ilmun Mina A l-Kitā bi 'Anā 'Ātī ka Bihi Q ab la 'An Yartadda 'Ilay ka Ţ arfuka ۚ Falamm ā Ra 'ā hu Mustaq ir rā an `In dahu Q ā la Hādh ā Min Fađli Ra bbī Liyab luwanī 'A'ash kuru 'Am 'Akfuru ۖ Wa Man Sh akara Fa'inn amā Yash kuru Linafsihi ۖ Wa Man Kafara Fa'inn a Ra bbī Gh ī yun Kar ī mun
027-040 (ٻيو) شخص جنھن وٽ ڪتاب مان علم ھو (تنھن) چيو ته تنھنجي نگاھ جي توڏانھن موٽڻ کان اڳي آءٌ اھو (تخت) تو وٽ آڻيندس، پوءِ جنھن مھل (سليمان) اُھو پاڻ وٽ رکيل ڏٺو (تنھن مھل) چيائين ته ھيءُ منھنجي پالڻھار جي فضل مان آھي، (ھن لاءِ) ته مونکي پرکي ته شڪر ڪريان ٿو يا بي شڪري ڪريان ٿو، ۽ جيڪو شڪر ڪندو سو رڳو پنھنجي (نفعي) لاءِ شڪر ڪندو، ۽ جنھن بي شڪري ڪئي ته منھنجو پالڻھار بي پرواہ ڪرم ڪندڙ آھي.
قَ ا لَ ا لَّذِي عِنْ دَهُ عِلْمٌ مِنَ ا لْكِتَا بِ أَنَا آتِي كَ بِهِ قَ بْ لَ أَن ْ يَرْتَدَّ إِلَيْ كَ طَ رْفُكَ ۚ فَلَمَّ ا رَ آهُ مُسْتَقِ ر ّاً عِنْ دَهُ قَ ا لَ هَذَا مِن ْ فَضْ لِ رَ بِّي لِيَبْ لُوَنِي أَأَشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ ۖ وَمَن ْ شَكَرَ فَإِنَّ مَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ ۖ وَمَن ْ كَفَرَ فَإِنّ َ رَ بِّي غَ نِيٌّ كَر ِيمٌ
Q ā la Nakkirū Lahā `Arsh ahā Nan žur 'Atahtadī 'Am Takū nu Mina A l-Ladh ī na Lā Yahtadū na
027-041 (سُليمان) چيو ته اُن جي تخت کي اُن (جي آزمائش) لاءِ مٽايو ته ڏسون ته سُڃاڻي ٿي يا اُنھن مان ٿئي ٿي جيڪي نه سڃاڻن؟
قَ ا لَ نَكِّرُوا لَهَا عَرْشَهَا نَن ظُ رْ أَتَهْتَدِي أَمْ تَكُو نُ مِنَ ا لَّذِي نَ لاَ يَهْتَدُونَ
Falamm ā Jā 'at Q ī la 'Ahakadh ā `Arsh uki ۖ Q ālat Ka'ann ahu Huwa ۚ Wa 'Ūtīnā A l-`Ilma Min Q ab lihā Wa Kunn ā Muslimī na
027-042 پوءِ جنھن مھل (بلقيس) آئي (تنھن مھل) چيو ويو ته تنھنجو تخت ھھڙو آھي ڇا؟ چيائين ته ھيءُ ڄڻڪ اُھوئي آھي، ۽ ھن کان اڳ (سليمان جي سچائي بابت) اسان کي ڄاڻپ ڏني وئي ھئي ۽ اسين حڪم مڃيندڙ آھيون.
فَلَمَّ ا جَا ءَتْ قِ ي لَ أَهَكَذَا عَرْشُكِ ۖ قَ الَتْ كَأَنَّ هُ هُوَ ۚ وَأُ وتِينَا ا لْعِلْمَ مِن ْ قَ بْ لِهَا وَكُنَّ ا مُسْلِمِينَ
Wa Ş addahā Mā Kānat Ta`budu Min Dū ni A ll ā hi ۖ 'Inn ahā Kānat Min Q aw min Kāfir ī na
027-043 ۽ الله کانسواءِ جنھنجي پوڄا ڪندي ھئي تنھن کان کيس (سليمان) جھليو، بيشڪ اُھا ڪافرن جي قوم مان ھئي.
وَصَ دَّهَا مَا كَانَتْ تَعْبُدُ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ ۖ إِنَّ هَا كَانَتْ مِن ْ قَ وْ مٍ كَافِر ِينَ
Q ī la Lahā A d kh A ş -Ş arĥa ۖ Falamm ā Ra 'at/hu Ĥasibat/hu Lujjatan Wa Kash afat `An Sāq ayhā ۚ Q ā la 'Inn ahu Ş arĥun Mumarra dun Min Q awār ī r a ۗ Q ālat Ra bbi 'Inn ī Ž alam tu Nafsī Wa 'Aslam tu Ma`a Sulaymā na Lill ā h Ra bbi A l-`Ālamī na
027-044 اُن کي چيو ويوته محلات ۾ گھِڙ پوءِ اُھا جنھن مھل ڏٺائين (تنھن مھل) اُن کي پاڻيءَ جو تلاءُ ڀانيائين ۽ پنھنجن پنين تان ڪپڙو لاٿائين، (سليمانؑ) چيو ته اھا محلات شيشن سان جڙاء ٿيل آھي، چيائين ته اي منھنجا پالڻھار مون پاڻ تي ظلم ڪيو ۽ (ھاڻي) جھانن جي پالڻھار الله کي سُليمان سميت مڃيم.
قِ ي لَ لَهَا ا د ْخُ لِي ا ل صَّ رْحَ ۖ فَلَمَّ ا رَ أَتْهُ حَسِبَتْهُ لُجَّة ً وَكَشَفَتْ عَن ْ سَاقَ يْهَا ۚ قَ ا لَ إِنَّ هُ صَ رْحٌ مُمَرَّ دٌ مِن ْ قَ وَار ِي رَ ۗ قَ الَتْ رَ بِّ إِنِّ ي ظَ لَمْتُ نَفْسِي وَأَسْلَمْتُ مَعَ سُلَيْمَا نَ لِلَّهِ رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
Wa Laq ad 'Arsalnā 'Ilá Th amū da 'Akh m Ş āliĥāan 'Ani A `budū A ll aha Fa'idh ā Hum Far īq ā ni Yakh ş imū na
027-045 ۽ بيشڪ ثمود (قوم) ڏانھن سندن ڀاءُ صالح موڪليوسون ته الله جي عبادت ڪريو پوءِ اُھي اُن مھل ٻه ٽوليون ٿي جھڳڙو ڪنديون رھيون.
وَلَقَ د ْ أَرْسَلْنَا إِلَى ثَمُو دَ أَخَ اهُمْ صَ الِحاً أَنِ ا عْبُدُوا ا للَّ هَ فَإِذَا هُمْ فَر ِيقَ ا نِ يَخْ تَصِ مُونَ
Q ā la Yā Q aw mi Lima Tasta`jilū na Bis-Sayyi'ati Q ab la A l-Ĥasanati ۖ Lawlā Tastagh ū na A ll āha La`allakum Turĥamū na
027-046 (صالح) چيو ته اي منھنجي قوم اوھين چڱائيءَ کان اڳ تڪڙو عذاب ڇو گھرندا آھيو؟ الله کان بخشش ڇونه ٿا گھرو ته مانَ اوھان تي رحم ڪيو وڃي.
قَ ا لَ يَاقَ وْ مِ لِمَ تَسْتَعْجِلُو نَ بِا ل سَّيِّئَةِ قَ بْ لَ ا لْحَسَنَةِ لَوْلاَ ۖ تَسْتَغْ فِرُو نَ ا للَّ هَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ
Q ālū A ţ ţ ayyarnā Bika Wa Biman Ma`aka ۚ Q ā la Ţ ā 'iru kum `In da A ll āhi ۖ Bal 'An tum Q aw mun Tuftanū na
027-047 چيائون ته توکي ۽ تنھنجي سنگت کي نڀاڳو سمجھيوسون، (صالح) چيو ته اوھان جو نڀاڳ الله وٽ آھي بلڪ اوھين قوم پرکبؤ.
قَ الُوا ا طَّ يَّرْنَا بِكَ وَبِمَن ْ مَعَكَ ۚ قَ ا لَ طَ ا ئِرُكُمْ عِنْ دَ ا للَّ هِ ۖ بَلْ أَنْ تُمْ قَ وْ مٌ تُفْتَنُونَ
Wa Kā na Fī A l-Madīnati Tis`atu Ra hţ in Yufsidū na Fī A l-'Arđi Wa Lā Yuş liĥū na
027-048 ۽ (اُن) شھر ۾ نَو ڄڻا ھوا جي مُلڪ ۾ ڏڦير وجھندا ھوا ۽ سُڌارو نه ڪندا ھوا.
وَكَا نَ فِي ا لْمَدِينَةِ تِسْعَةُ رَ هْط ٍ يُفْسِدُو نَ فِي ا لأَرْضِ وَلاَ يُصْ لِحُونَ
Q ālū Taq āsamū Bill āhi Lanubayyitann ahu Wa 'Ahlahu Th umm a Lanaq ūlann a Liwalīyihi Mā Sh ahid nā Mahlika 'Ahlihi Wa 'Inn ā Laş ādiq ū na
027-049 اُنھن الله جو قسم کڻي پاڻ ۾ کڻي چيو ته صالح ۽ سندس گھر وارن کي راتاھو ھڻي ماريون وري سندس وارث کي ضرور چونداسون ته (اسين) سندس گھر وارن جي ھلاڪ ٿيڻ مھل حاضر نه ھواسون ۽ بيشڪ اسين سچا آھيون.
قَ الُوا تَقَ اسَمُوا بِا للَّ هِ لَنُبَيِّتَنَّ هُ وَأَهْلَهُ ثُمّ َ لَنَقُ ولَنّ َ لِوَلِيِّهِ مَا شَهِد ْنَا مَهْلِكَ أَهْلِهِ وَإِنَّ ا لَصَ ادِقُ ونَ
Wa Makarū Makrā an Wa Makarnā Makrā an Wa Hum Lā Yash `urū na
027-050 ۽ ھنن ھڪڙي قسم جو فريب ڪيو ۽ اسان (به) ھڪڙي قسم جي رٿ رٿي ۽ اُھي بيخبر ھوا.
وَمَكَرُوا مَكْرا ً وَمَكَرْنَا مَكْرا ً وَهُمْ لاَ يَشْعُرُونَ
Fān žur Kay fa Kā na `Āq ibatu Makr ihim 'Ann ā Damm arnāhum Wa Q awmahum 'Aj ma`ī na
027-051 پوءِ (اي پيغمبر) نھار ته سندن فريب جي پڇاڙي ڪھڙي طرح ٿي جو اسان کين ۽ سندن ساري قوم کي ناس ڪيو.
فَان ظُ رْ كَيْ فَ كَا نَ عَاقِ بَةُ مَكْر ِهِمْ أَنَّ ا دَمَّ رْنَاهُمْ وَقَ وْمَهُمْ أَجْ مَعِينَ
Fatilka Buyūtuhum Kh n Bimā Ž alamū ۗ 'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan Liq aw min Ya`lamū na
027-052 پوءِ اُنھيءَ سببان جو ظلم ڪيائون اُھي سندن گھر اُجڙيل آھن، ڄاڻندڙ قوم لاءِ بيشڪ ھن ۾ (وڏي) نشاني آھي.
فَتِلْكَ بُيُوتُهُمْ خَ اوِيَة ً بِمَا ظَ لَمُو ا ۗ إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً لِقَ وْ مٍ يَعْلَمُونَ
Wa 'An jaynā A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa Kānū Yattaq ū na
027-053 ۽ جن ايمان آندو ۽ پرھيزگاري ڪئي تن کي بچايوسون.
وَأَن جَيْنَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُ ونَ
Wa Lūţ āan 'Idh Q ā la Liq awmihi~ 'Ata'tū na A l-Fāĥish ata Wa 'An tum Tub ş irū na
027-054 ۽ لُوط کي (موڪليوسون) جڏھن پنھنجي قوم کي چيائين ته اوھين بي حيائي (جو ڪم) ڪندا آھيو ڇا؟ ۽ اوھين ڏسندا (به) آھيو.
وَلُوط ا ً إِذْ قَ ا لَ لِقَ وْمِهِ أَتَأْتُو نَ ا لْفَاحِشَةَ وَأَنْ تُمْ تُبْ صِ رُونَ
'A'inn akum Lata'tū na A r-R ijā la Sh ahwatan Min Dū ni A n -Nisā ' ۚ Bal 'An tum Q aw mun Taj halū na
027-055 ڇا اوھين زالن کي ڇڏي مردن ڏانھن شھوت سان ويندا آھيو، بلڪ اوھين جاھل قوم آھيو.
أَئِنَّ كُمْ لَتَأْتُو نَ ا ل رِّجَا لَ شَهْوَة ً مِن ْ دُو نِ ا ل نِسَا ء ۚ بَلْ أَنْ تُمْ قَ وْ مٌ تَجْ هَلُونَ
Famā Kā na Jawā ba Q awmihi~ 'Illā 'An Q ālū 'Akh r ijū 'Ā la Lūţ in Min Q aryatikum ۖ 'Inn ahum 'Unā sun Yataţ ahharū na
027-056 تڏھن سندن قوم جي ورندي رڳو ھيءَ ھئي ته چيائون ته پنھنجي ڳوٺ مان لُوط جي گھر وارن کي تڙيو، ڇو ته اُھي ماڻھو پاڪ ھجڻ گھرندا آھن.
فَمَا كَا نَ جَوَا بَ قَ وْمِهِ إِلاَّ أَن ْ قَ الُو ا أَخْ ر ِجُو ا آلَ لُو ط ٍ مِن ْ قَ رْيَتِكُمْ ۖ إِنَّ هُمْ أُنَا سٌ يَتَطَ هَّرُونَ
Fa'an jaynā hu Wa 'Ahlahu~ 'Illā A m ra 'atahu Q addarnāhā Mina A l-Gh r ī na
027-057 پوءِ کيس ۽ سندس گھر وارن کي بچايوسون سواءِ سندس زال جي، جنھن کي پوءِ تي رھيلن مان ٺھرايوسين.
فَأَن جَيْنَا هُ وَأَهْلَهُ~ ُ إِلاَّ ا رَ أَتَهُ قَ دَّرْنَاهَا مِنَ ا لْغَ ابِر ِينَ
Wa 'Am ţ arnā `Alayhim Maţ arā an ۖ Fasā 'a Maţ aru A l-Mun dh ar ī na
027-058 ۽ مٿن مينھن وسايوسون، پوءِ ڊيڄايلن جو مينھن بڇڙو آھي.
وَأَمْطَ رْنَا عَلَيْهِمْ مَطَ را ً ۖ فَسَا ءَ مَطَ رُ ا لْمُن ذَر ِينَ
Q uli A l-Ĥam du Lill ā h Wa Salā mun `Alá `Ibādihi A l-Ladh ī na A ş ţ afá ۗ 'Āā lllahu Kh y ru n 'Amm ā Yush r ikū na
027-059 (اي پيغمبر) چؤ ته سڀ ساراہ الله کي جڳائي ۽ سندس انھن ٻانھن تي سلام ھجي جن کي پسند ڪيائين، الله ڀلو آھي يا اُھو جنھن کي (اُھي الله جو) شريڪ بڻائيندا آھن؟
قُ لِ ا لْحَمْدُ لِلَّهِ وَسَلاَمٌ عَلَى عِبَادِهِ ا لَّذِي نَ ا صْ طَ فَى ۗ آاللَّهُ خَ يْ رٌ أَمَّ ا يُشْر ِكُونَ
'Amm an Kh q a A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđa Wa 'An zala Lakum Mina A s-Samā 'i Mā 'an Fa'an batnā Bihi Ĥadā 'iq a Dh ā ta Bahjatin Mā Kā na Lakum 'An Tun bitū Sh ajara hā ۗ 'A'ilahun Ma`a A ll āhi ۚ Bal Hum Q aw mun Ya`dilū na
027-060 (نه بلڪ پڇون ٿا) اُھو ڪير آھي جنھن آسمانن ۽ زمين کي بڻايو ۽ اوھانلاءِ آسمان مان پاڻي وسايو؟ پوءِ ان سان (ھر طرح جا) رونق وارا باغ ڄماياسون، اُنھن (باغن) جي وڻن جي ڄمائڻ جي اوھان کي ڪا سگھ نه ھئي الله سان ڪو ٻيو معبود آھي ڇا؟ بلڪ اُھي (اھڙي قوم آھن جي سڌي رستي کان) ڏنگو ھلندا آھن.
أَمَّ ن ْ خَ لَقَ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضَ وَأَن زَلَ لَكُمْ مِنَ ا ل سَّمَا ءِ مَا ء ً فَأَنْ بَتْنَا بِهِ حَدَا ئِقَ ذَا تَ بَهْجَةٍ مَا كَا نَ لَكُمْ أَن ْ تُنْ بِتُوا شَجَرَ هَا ۗ أَءِلَهٌ مَعَ ا للَّ هِ ۚ بَلْ هُمْ قَ وْ مٌ يَعْدِلُونَ
'Amm an Ja`ala A l-'Arđa Q arā rā an Wa Ja`ala Kh ā 'Anhārā an Wa Ja`ala Lahā Ra wāsiya Wa Ja`ala Bay na A l-Baĥra y ni Ĥājizāan ۗ 'A'ilahun Ma`a A ll āhi ۚ Bal 'Akth aru hum Lā Ya`lamū na
027-061 (نه بلڪ پڇون ٿا ٿه) زمين کي ٽڪاءَ وارو ڪنھن ڪيو ۽ اُن جي وچ ۾ نھرون (ڪنھن) پيدا ڪيون ۽ مٿس جبل (ڪنھن) پيدا ڪيا ۽ ٻن دريائن جي وچ ۾ (ڪنھن) اوٽ بڻائي؟ الله سان ڪو ٻيو معبود آھي ڇا؟ بلڪ اُنھن مان گھڻا نه ڄاڻندا آھن.
أَمَّ ن ْ جَعَلَ ا لأَرْضَ قَ رَ ارا ً وَجَعَلَ خِ لاَلَهَا أَنْ هَارا ً وَجَعَلَ لَهَا رَ وَاسِيَ وَجَعَلَ بَيْ نَ ا لْبَحْرَ يْ نِ حَاجِزاً ۗ أَءِلَهٌ مَعَ ا للَّ هِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ
'Amm an Yujī bu A l-Muđţ arra 'Idh ā Da`ā hu Wa Yaksh ifu A s-Sū 'a Wa Yaj `alukum Kh ā 'a A l-'Arđi ۗ 'A'ilahun Ma`a A ll āhi ۚ Q alīlāan Mā Tadh akkarū na
027-062 (نه بلڪ پُڇون ٿا ته) عاجز جي دُعا ڪير قبول ڪندو آھي جڏھن (ھو) الله کي سڏيندو آھي؟ ۽ (ڪير) ڏک لاھيندو آھي؟ ۽ اوھان کي زمين ۾ (ڪير اڳين جو) وارث ڪندو آھي، الله سان ڪو ٻيو معبود آھي ڇا؟ اوھين ٿوري نصيحت وٺندا آھيو.
أَمَّ ن ْ يُجِي بُ ا لْمُض طَ رَّ إِذَا دَعَا هُ وَيَكْشِفُ ا ل سُّو ءَ وَيَجْ عَلُكُمْ خُ لَفَا ءَ ا لأَرْضِ ۗ أَءِلَهٌ مَعَ ا للَّ هِ ۚ قَ لِيلا ً مَا تَذَكَّرُونَ
'Amm an Yahdīkum Fī Ž ulumā ti A l-Barr i Wa A l-Baĥr i Wa Man Yursilu A r-R iyā ĥa Bush rā an Bay na Yaday Ra ĥmatihi~ ۗ 'A'ilahun Ma`a A ll āhi ۚ Ta`ālá A ll āhu `Amm ā Yush r ikū na
027-063 (نه بلڪ پڇون ٿا ته) اوھان کي بر ۽ بحر جي اونداھين ۾ ڪير (سڌو) رستو ڏيکاريندو آھي؟ ۽ پنھنجي ٻاجھ (مينھن) کان اڳ خوشخبري ڏيندڙ وائن کي ڪير گھلائيندو آھي؟ الله کانسواءِ ڪو ٻيو معبود آھي ڇا؟ (ڪافر) جيڪي شريڪ مقرر ڪندا آھن تن کان الله تمام مٿاھون آھي.
أَمَّ ن ْ يَهْدِيكُمْ فِي ظُ لُمَا تِ ا لْبَرِّ وَا لْبَحْر ِ وَمَن ْ يُرْسِلُ ا ل رِّيَا حَ بُشْرا ً بَيْ نَ يَدَيْ رَ حْمَتِهِ ۗ أَءِلَهٌ مَعَ ا للَّ هِ ۚ تَعَالَى ا للَّ هُ عَمَّ ا يُشْر ِكُونَ
'Amm an Yab da'u A l-Kh q a Th umm a Yu`īduhu Wa Man Yarzuq ukum Mina A s-Samā 'i Wa A l-'Arđi ۗ 'A'ilahun Ma`a A ll āhi ۚ Q ul Hātū Burhānakum 'In Kun tum Ş ādiq ī na
027-064 ڀلا نئين سر مخلوق ڪير بڻائيندو آھي وري ٻيھر اُن کي بڻائيندو؟ ۽ اوھان کي آسمان ۽ زمينمان ڪير روزي ڏيندو آھي؟ الله سان ڪو ٻيو معبود آھي ڇا؟ (اي پيغمبر کين) چؤ ته جيڪڏھن اوھين سچا آھيو ته پنھنجي حُجت آڻيو.
أَمَّ ن ْ يَبْ دَأُ ا لْخَ لْقَ ثُمّ َ يُعِيدُهُ وَمَن ْ يَرْزُقُ كُمْ مِنَ ا ل سَّمَا ءِ وَا لأَرْضِ ۗ أَءِلَهٌ مَعَ ا للَّ هِ ۚ قُ لْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِن ْ كُن تُمْ صَ ادِقِ ينَ
Q ul Lā Ya`lamu Man Fī A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi A l-Gh y ba 'Illā A l-Lahu ۚ Wa Mā Yash `urū na 'Ayyā na Yub `ath ū na
027-065 (اي پيغمبر کين) چؤ ته آسمانن ۽ زمين ۾ جيڪي به آھن سي الله کانسواءِ ڳجھ نه ڄاڻندا آھن، ۽ نڪي ڄاڻندا آھن ته ڪڏھن وري اُٿاربن.
قُ لْ لاَ يَعْلَمُ مَن ْ فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ ا لْغَ يْ بَ إِلاَّ ا للَّ هُ ۚ وَمَا يَشْعُرُو نَ أَيَّا نَ يُبْ عَثُونَ
Bal A ra ka `Ilmuhum Fī A l-'Ākh ra ti ۚ Bal Hum Fī Sh akkin Minhā ۖ Bal Hum Minhā `Amū na
027-066 بلڪ سندن ڄاڻپ آخرت (جي نسبت) ۾ عاجز ٿي پئي آھي، بلڪ اُھي کانئس شڪ ۾ آھن، (نه!) بلڪ (ان جي سمجھ) کان انڌا آھن.
بَلْ ا رَ كَ عِلْمُهُمْ فِي ا لآخِ رَ ةِ ۚ بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِنْ هَا ۖ بَلْ هُمْ مِنْ هَا عَمُونَ
Wa Q ā la A l-Ladh ī na Kafarū 'A'idh ā Kunn ā Turā bāan Wa 'Ābā 'uunā 'A'inn ā Lamukh ra jū na
027-067 ۽ ڪافر چوندا آھن ته جڏھن اسين مٽي ٿينداسون ۽ اسان جا پيءُ ڏاڏا (به تڏھن به) اسين وري قبرن مان ڪڍباسون ڇا؟
وَقَ ا لَ ا لَّذِي نَ كَفَرُو ا أَئِذَا كُنَّ ا تُرَ ابا ً وَآبَا ؤُنَا أَئِنَّ ا لَمُخْ رَ جُونَ
Laq ad Wu`id nā Hādh ā Naĥnu Wa 'Ābā 'uunā Min Q ab lu 'In Hādh ā 'Illā 'Asāţ ī r u A l-'Awwalī na
027-068 بيشڪ اسان کي ۽ اسان جي پيءُ ڏاڏن کي ھن کان اڳ انھيءَ ڳالھ جو اَنجام ڏنو ويو آھي ھيءُ رڳو اڳين جون آکاڻيون آھن.
لَقَ د ْ وُعِد ْنَا هَذَا نَحْنُ وَآبَا ؤُنَا مِن ْ قَ بْ لُ إِن ْ هَذَا إِلاَّ أَسَاطِ ي رُ ا لأَوَّلِينَ
Q ul Sīrū Fī A l-'Arđi Fān žurū Kay fa Kā na `Āq ibatu A l-Muj r imī na
027-069 (اي پيغمبر کين) چؤ ته زمين ۾ گُھمو ۽ ڏسو ته گھنھگارن جي پڇاڙي ڪھڙي طرح ٿي ھئي.
قُ لْ سِيرُوا فِي ا لأَرْضِ فَان ظُ رُوا كَيْ فَ كَا نَ عَاقِ بَةُ ا لْمُجْ ر ِمِينَ
Wa Lā Taĥzan `Alayhim Wa Lā Takun Fī Đ ay q in Mimm ā Yam kurū na
027-070 ۽ (اي پيغمبر) مٿن ڏک نه ڪر ۽ سندن فريب ڪرڻ کان خفگيءَ ۾ نه رھ.
وَلاَ تَحْزَن ْ عَلَيْهِمْ وَلاَ تَكُن ْ فِي ضَ يْ ق ٍ مِمَّ ا يَمْكُرُونَ
Wa Yaq ūlū na Matá Hādh ā A l-Wa`du 'In Kun tum Ş ādiq ī na
027-071 ۽ چوندا آھن ته جيڪڏھن اوھين سچا آھيو ته اھو انجام ڪڏھن ٿيندو.
وَيَقُ ولُو نَ مَتَى هَذَا ا لْوَعْدُ إِن ْ كُن تُمْ صَ ادِقِ ينَ
Q ul `Asá 'An Yakū na Ra difa Lakum Ba`đu A l-Ladh ī Tasta`jilū na
027-072 (کين) چؤ ته جيڪي تڪڙو گھرندا آھيو تنھن مان ڪجھ متان اوھان جي پُٺيءَ پويان (ويجھو) ھجي.
قُ لْ عَسَى أَن ْ يَكُو نَ رَ دِفَ لَكُمْ بَعْضُ ا لَّذِي تَسْتَعْجِلُونَ
Wa 'Inn a Ra bbaka Ladh ū Fađlin `Alá A n -Nā si Wa Lakinn a 'Akth ara hum Lā Yash kurū na
027-073 ۽ بيشڪ تنھنجو پالڻھار ماڻھن تي فضل ڪرڻ وارو آھي پر گھڻا ماڻھو شڪر نه ڪندا آھن.
وَإِنّ َ رَ بَّكَ لَذُو فَضْ لٍ عَلَى ا ل نّ َا سِ وَلَكِنّ َ أَكْثَرَ هُمْ لاَ يَشْكُرُونَ
Wa 'Inn a Ra bbaka Laya`lamu Mā Tukinn u Ş udūru hum Wa Mā Yu`linū na
027-074 ۽ سندن سينا جيڪي لڪائيندا ۽ جيڪي پڌرو ڪندا آھن سو تنھنجو پالڻھار بيشڪ ڄاڻندو آھي.
وَإِنّ َ رَ بَّكَ لَيَعْلَمُ مَا تُكِنُّ صُ دُورُهُمْ وَمَا يُعْلِنُونَ
Wa Mā Min Gh ā 'ibatin Fī A s-Samā 'i Wa A l-'Arđi 'Illā Fī Kitā bin Mubī nin
027-075 ۽ آسمان ۽ زمين ۾ اھڙي ڪا (شيء) ڳجھي نه آھي جا پڌري ڪتاب ۾ (لکيل) نه آھي.
وَمَا مِن ْ غَ ا ئِبَةٍ فِي ا ل سَّمَا ءِ وَا لأَرْضِ إِلاَّ فِي كِتَا بٍ مُبِينٍ
'Inn a Hādh ā A l-Q ur'ā na Yaq uş ş u `Alá Banī 'Isrā 'ī la 'Akth ara A l-Ladh ī Hum Fī hi Yakh ū na
027-076 بيشڪ ھي قرآن بني اسرائيلن کي گھڻيون ڳالھيون اُھي ڳالھيون بيان ڪندو آھي جن بابت اُھي تڪرار ڪندا ھوا.
إِنّ َ هَذَا ا لْقُ رْآنَ يَقُ صّ ُ عَلَى بَنِي إِسْرَا ئِي لَ أَكْثَرَ ا لَّذِي هُمْ فِي هِ يَخْ تَلِفُونَ
Wa 'Inn ahu Lahudan Wa Ra ĥmatun Lilmu'uminī na
027-077 ۽ بيشڪ اِھو مُؤمن لاءِ ھدايت ۽ ٻاجھ آھي.
وَإِنَّ هُ لَهُد ى ً وَرَ حْمَة ٌ لِلْمُؤْمِنِينَ
'Inn a Ra bbaka Yaq m Biĥukmihi ۚ Wa Huwa A l-`Azī zu A l-`Alī mu
027-078 بيشڪ تنھنجو پالڻھار پنھنجي حُڪم سان سندن وچ ۾ نبيرو ڪندو، ۽ اُھو غالب ڄاڻندڙ آھي.
إِنّ َ رَ بَّكَ يَقْ ضِ ي بَيْنَهُمْ بِحُكْمِهِ ۚ وَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا لْعَلِيمُ
Fatawakkal `Alá A ll āhi ۖ 'Inn aka `Alá A l-Ĥaq q i A l-Mubī ni
027-079 پوءِ (اي پيغمبر تون) الله تي ڀروسو ڪر، بيشڪ تون پڌري سچي (دين) تي آھين.
فَتَوَكَّلْ عَلَى ا للَّ هِ ۖ إِنَّ كَ عَلَى ا لْحَقِّ ا لْمُبِينِ
'Inn aka Lā Tusmi`u A l-Mawtá Wa Lā Tusmi`u A ş -Ş umm a A d-Du`ā 'a 'Idh ā Wa Llaw Mud bir ī na
027-080 بيشڪ تون نڪي مُئن کي ٻُڌائي سگھندين ۽ نڪي ٻوڙن کي سڏ ٻڌائي سگھندين جڏھن (ھو) پٺي ڏيئي ڦرن.
إِنَّ كَ لاَ تُسْمِعُ ا لْمَوْتَى وَلاَ تُسْمِعُ ا ل صُّ مّ َ ا ل دُّعَا ءَ إِذَا وَلَّوْا مُد ْبِر ِينَ
Wa Mā 'An ta Bihādī A l-`Um yi `An Đ alālatihim ۖ 'In Tusmi`u 'Illā Man Yu'uminu Bi'āyātinā Fahum Muslimū na
027-081 ۽ نڪي تون انڌن کي سندن گمراھيءَ کان (موٽڻ لاءِ) سِڌو رستو ڏيکاريندڙ آھين، (تون) رُڳو انھيءَ کي ٻڌائيندين جيڪو اسان جي آيتن تي ايمان آڻيندو پوءِ اُھي فرمانبردار آھن.
وَمَا أَنْ تَ بِهَادِي ا لْعُمْيِ عَن ْ ضَ لاَلَتِهِمْ ۖ إِن ْ تُسْمِعُ إِلاَّ مَن ْ يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا فَهُمْ مُسْلِمُونَ
Wa 'Idh ā Waq a`a A l-Q aw lu `Alayhim 'Akh ra j nā Lahum Dā bbatan Mina A l-'Arđi Tukallimuhum 'Ann a A n -Nā sa Kānū Bi'āyātinā Lā Yūq inū na
027-082 ۽ جڏھن مٿن (عذاب جو) انجام لازم ٿيندو (تڏھن) انھن لاءِ ھڪ جانور زمين مان ڪڍنداسون جو ساڻن ڳالھائيندو انھيءَ ڪري جو ماڻھو اسان جي آيتن تي يقين نه رکندا ھوا.
وَإِذَا وَقَ عَ ا لْقَ وْ لُ عَلَيْهِمْ أَخْ رَ جْ نَا لَهُمْ دَا بَّة ً مِنَ ا لأَرْضِ تُكَلِّمُهُمْ أَنّ َ ا ل نّ َا سَ كَانُوا بِآيَاتِنَا لاَ يُوقِ نُونَ
Wa Yaw ma Naĥsh uru Min Kulli 'Umm atin Fawjāan Mimm an Yukadh dh ibu Bi'āyātinā Fahum Yūza`ū na
027-083 ۽ اُنھي ڏينھن جو سڀڪنھن اُمّت مان اھڙيءَ ٽوليءَ کي کڙو ڪنداسون جنھن اسان جيآيتن کي ڪُوڙو ڄاتو ٿي پوءِ اُھي (ھڪٻئي جي پھچڻ تائين) بيھاريا ويندا.
وَيَوْ مَ نَحْشُرُ مِن ْ كُلِّ أُمَّ ةٍ فَوْجا ً مِمَّ ن ْ يُكَذِّبُ بِآيَاتِنَا فَهُمْ يُوزَعُونَ
Ĥattá 'Idh ā Jā 'ū Q ā la 'Akadh dh ab tum Bi'āyātī Wa Lam Tuĥīţ ū Bihā `Ilmāan 'Amm ādh ā Kun tum Ta`malū na
027-084 تان جو جڏھن (سڀ) ايندا (تڏھن الله) چوندو ته اوھان منھنجن آيتن کي ڇو ڪوڙ ڄاتو ھو ۽ انھن کي اوھان سمجھو به نه ھُيو يا (چؤ ته) اوھان ڪھڙو ڪم ڪيو ٿي؟
حَتَّى إِذَا جَا ءُ وا قَ ا لَ أَكَذَّبْ تُمْ بِآيَاتِي وَلَمْ تُحِيطُ وا بِهَا عِلْماً أَمَّ اذَا كُن تُمْ تَعْمَلُونَ
Wa Waq a`a A l-Q aw lu `Alayhim Bimā Ž alamū Fahum Lā Yan ţ iq ū na
027-085 ۽ سندن ظلم ڪرڻ سببان مٿن (عذاب جو) انجام لازم ٿي چُڪو پوءِ اُھي (ماڻھو) ڳالھائي نه سگھندا.
وَوَقَ عَ ا لْقَ وْ لُ عَلَيْهِمْ بِمَا ظَ لَمُوا فَهُمْ لاَ يَن طِ قُ ونَ
'Alam Yara w 'Ann ā Ja`alnā A l-Lay la Liyaskunū Fī hi Wa A n -Nahā ra Mub ş ir āan ۚ 'Inn a Fī Dh ālika La'ā yā tin Liq aw min Yu'uminū na
027-086 نه ڏٺو اٿن ڇا ته اسان رات کي (ھن لاءِ) پيدا ڪيو ته منجھس آرام وٺن ۽ ڏينھن کي روشن (بڻايوسون)، بيشڪ ھن ۾ مڃيندڙ قوم لاءِ (منھنجي قدرت جون) نشانيون آھن.
أَلَمْ يَرَ وْا أَنَّ ا جَعَلْنَا ا ل لَّيْ لَ لِيَسْكُنُوا فِي هِ وَا ل نَّ هَا رَ مُبْ صِ ر ا ً ۚ إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَا تٍ لِقَ وْ مٍ يُؤْمِنُونَ
Wa Yaw ma Yun fakh A ş -Ş ū r i Fafazi`a Man Fī A s-Samāwā ti Wa Man Fī A l-'Arđi 'Illā Man Sh ā 'a A ll āhu ۚ Wa Kullun 'Ataw hu Dākh r ī na
027-087 ۽ (ياد ڪريو) جنھن ڏينھن صُور ۾ ڦوڪبو (تنھن ڏينھن) جيڪي آسمانن ۾ آھن ۽ جيڪي زمين ۾ آھن سي سڀئي گھٻرائيندا پر جن لاءِ الله گھريو (سي نه گھٻرائيندا)، ۽ سڀڪو وٽن خوار ٿيل ايندو.
وَيَوْ مَ يُن فَخُ فِي ا ل صُّ و ر ِ فَفَزِعَ مَن ْ فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَمَن ْ فِي ا لأَرْضِ إِلاَّ مَن ْ شَا ءَ ا للَّ هُ ۚ وَكُلٌّ أَتَوْ هُ دَاخِ ر ِينَ
Wa Tará A l-Jibā la Taĥsabuhā Jāmidatan Wa Hiya Tamurru Marra A s-Saĥā bi ۚ Ş un`a A ll āhi A l-Ladh ī 'Atq ana Kulla Sh ay 'in ۚ 'Inn ahu Kh ī r un Bimā Taf`alū na
027-088 ۽ تون جبلن کي ڏسين ٿو انھن کي (زمين) ۾ مُحڪم ڀائين ٿو؟ حالانڪ اُھي ڪڪرن جي ھلڻ جان ھلندا، اِھا (اُنھي) الله جي جوڙ آھي جنھن سڀڪنھن شيء کي مُحڪم رکيو، بيشڪ جيڪي ڪندا آھيو تنھنجي اُھو خبر رکندڙ آھي.
وَتَرَ ى ا لْجِبَا لَ تَحْسَبُهَا جَامِدَة ً وَهِيَ تَمُرُّ مَرَّ ا ل سَّحَا بِ ۚ صُ نْ عَ ا للَّ هِ ا لَّذِي أَتْقَ نَ كُلَّ شَيْ ءٍ ۚ إِنَّ هُ خَ بِي رٌ بِمَا تَفْعَلُونَ
Man Jā 'a Bil-Ĥasanati Falahu Kh y ru n Minhā Wa Hum Min Faza`in Yawma'idh in 'Āminū na
027-089 جيڪو نيڪي آڻيندو تنھن لاءِ اُن کان ڀلو (بدلو) آھي، ۽ اُھي اُن ڏينھن گھٻرائڻ کان امن وارا ھوندا.
مَن ْ جَا ءَ بِا لْحَسَنَةِ فَلَهُ خَ يْ رٌ مِنْ هَا وَهُمْ مِن ْ فَزَعٍ يَوْمَئِذٍ آمِنُونَ
Wa Man Jā 'a Bis-Sayyi'ati Fakubbat Wujūhuhum Fī A n -Nā r i Hal Tuj zaw na 'Illā Mā Kun tum Ta`malū na
027-090 ۽ جيڪو مدائي آڻيندو پوءِ تن جامنھن باھ ۾ اونڌا ڪري وجھبا، (چيو ويندنِ) ته جيڪي ڪندا ھُيؤ تنھن کانسواءِ ڪو بدلو نه ٿو ڏجيوَ.
وَمَن ْ جَا ءَ بِا ل سَّيِّئَةِ فَكُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِي ا ل نّ َا ر ِ هَلْ تُجْ زَوْ نَ إِلاَّ مَا كُن تُمْ تَعْمَلُونَ
'Inn amā 'Umir tu 'An 'A`buda Ra bba Hadh ihi A l-Baldati A l-Ladh ī Ĥarra mahā Wa Lahu Kullu Sh ay 'in ۖ Wa 'Umir tu 'An 'Akū na Mina A l-Muslimī na
027-091 (اي پيغمبر) چؤ ته مون کي ته (ھيءُ) حُڪم ڪيل آھي ته ھن شھر جي پالڻھار جي عبادت ڪريان جنھن اُن کي تعظيم وارو ڪيو ۽ سڀڪا شيء سندس آھي ۽ مونکي حُڪم ڪيل آھي ته مُسلمانن مان ھُجان.
إِنَّ مَا أُمِر ْتُ أَن ْ أَعْبُدَ رَ بَّ هَذِهِ ا لْبَلْدَةِ ا لَّذِي حَرَّ مَهَا وَلَهُ كُلُّ شَيْ ءٍ ۖ وَأُمِر ْتُ أَن ْ أَكُو نَ مِنَ ا لْمُسْلِمِينَ
Wa 'An 'Atluwa A l-Q ur'ā na ۖ Famani A nn amā Yahtadī Linafsihi ۖ Wa Man Đ alla Faq ul 'Inn amā 'Anā Mina A l-Mun dh ir ī na
027-092 ۽ (ھيءُ) قرآن پڙھان، پوءِ جيڪو ھدايت وارو ٿيو سو رڳو پاڻ لاءِ ھدايت وارو ٿئي ٿو، ۽ جيڪو گمراھ ٿيو ته چؤ ته آءٌ رڳو ڊيڄاريندڙ آھيان.
وَأَن ْ أَتْلُوَ ا لْقُ رْآنَ ۖ فَمَنِ ا نَّ مَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ ۖ وَمَن ْ ضَ لَّ فَقُ لْ إِنَّ مَا أَنَا مِنَ ا لْمُن ذِر ِينَ
Wa Q uli A l-Ĥam du Lill ā h Sayur īkum 'Āyātihi Fata`r ifūnahā ۚ Wa Mā Ra bbuka Bigh mm ā Ta`malū na
027-093 ۽ چؤ ته سڀ ساراھ الله کي جڳائي (اُھو) اوھان کي پنھنجون نشانيون سگھو ڏيکاريندو پوءِ جنکي اوھين سُڃاڻندؤ، ۽ جيڪي ڪندا آھيو تنھن کان اوھان جو پالڻھار بي خبر نه آھي.
وَقُ لِ ا لْحَمْدُ لِلَّهِ سَيُر ِيكُمْ آيَاتِهِ فَتَعْر ِفُونَهَا ۚ وَمَا رَ بُّكَ بِغَ افِلٍ عَمَّ ا تَعْمَلُونَ
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
