Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Barā 'atun Mina A ll āhi Wa Ra sūlihi~ 'Ilá A l-Ladh ī na `Āhad ttum Mina A l-Mush r ikī na
009-001 جن مشرڪن سان اوھان انجام ڪيو تن ڏانھن الله ۽ سندس پيغمبر جي پاران (انجام کان) بيزاري آھي.
بَرَا ءةٌ مِنَ ا للَّ هِ وَرَ سُولِهِ إِلَى ا لَّذِي نَ عَاهَد تُّمْ مِنَ ا لْمُشْر ِكِينَ
Fasīĥū Fī A l-'Arđi 'Arba`ata 'Ash /hur in Wa A ū 'Ann akum Gh y ru Mu`jizī A l-Lahi ۙ Wa 'Ann a A ll āha Mukh A l-Kāfir ī na
009-002 (اي مشرڪؤ) مُلڪ ۾ چار مھينا سير ڪريو ۽ ڄاڻو ته اوھين الله کي ٿَڪائڻ وارا نه آھيو ۽ (ڄاڻو) ته الله ڪافرن کي خراب ڪرڻ وارو آھي.
فَسِيحُوا فِي ا لأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَا و ا أَنَّ كُمْ غَ يْ رُ مُعْجِزِي ا للَّهِ ۙ وَأَنّ َ ا للَّ هَ مُخْ زِي ا لْكَافِر ِينَ
Wa 'Adh ā nun Mina A ll āhi Wa Ra sūlihi~ 'Ilá A n -Nā si Yaw ma A l-Ĥajji A l-'Akbar i 'Ann a A ll āha Bar ī 'un Mina A l-Mush r ikī na ۙ Wa Ra sūluhu ۚ Fa'in Tub tum Fahuwa Kh y ru n Lakum ۖ Wa 'In Tawallaytum Fā`lamū 'Ann akum Gh y ru Mu`jizī A l-Lahi ۗ Wa Bash sh ir A l-Ladh ī na Kafarū Bi`adh ā bin 'Alī min
009-003 ۽ وڏي حَج جي ڏينھن الله ۽ سندس پيغمبر جي طرفان ماڻھن ڏانھن پڙھو آھي ته الله ۽ سندس پيغمبر مشرڪن کان بيزار آھي، پوءِ (ايمشرڪؤ) جيڪڏھن (شرڪ کان) توبه ڪندؤ ته اُھا اوھان لاءِ ڀلي آھي، ۽ جيڪڏھن اوھين مُنھن ڦيرائيندؤ ته ڄاڻو ته اوھين الله کي ٿَڪائڻ وارا نه آھيو، ۽ (اي پيغمبر) ڪافرن کي ڏکوئيندڙ عذاب جي خبر ڏي.
وَأَذَا نٌ مِنَ ا للَّ هِ وَرَ سُولِهِ إِلَى ا ل نّ َا سِ يَوْ مَ ا لْحَجِّ ا لأَكْبَر ِ أَنّ َ ا للَّ هَ بَر ِي ءٌ مِنَ ا لْمُشْر ِكِي نَ ۙ وَرَ سُولُهُ ۚ فَإِن ْ تُبْ تُمْ فَهُوَ خَ يْ رٌ لَكُمْ ۖ وَإِن ْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُو ا أَنَّ كُمْ غَ يْ رُ مُعْجِزِي ا للَّهِ ۗ وَبَشِّرِ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا بِعَذَا بٍ أَلِيمٍ
'Illā A l-Ladh ī na `Āhad ttum Mina A l-Mush r ikī na Th umm a Lam Yan q uş ūkum Sh ay'ā an Wa Lam Yužāhirū `Alaykum 'Aĥadāan Fa'atimm ū 'Ilayhim `Ahdahum 'Ilá Muddatihim ۚ 'Inn a A ll āha Yuĥibbu A l-Muttaq ī na
009-004 پر مشرڪن مان جن انجام ڪيو ھيوَ وري (انھن) اوھان سان (انجام ۾) ڪُجھ قُصور نه ڪيو ۽ نڪي اوھان جي خلاف ڪنھن کي مدد ڏنائون تن جو انجام سندين مدت تائين ساڻن پورو ڪريو، ڇوته الله پرھيزگارن کي دوست رکندو آھي.
إِلاَّ ا لَّذِي نَ عَاهَد تُّمْ مِنَ ا لْمُشْر ِكِي نَ ثُمّ َ لَمْ يَن قُ صُ وكُمْ شَيْ ئا ً وَلَمْ يُظَ اهِرُوا عَلَيْكُمْ أَحَدا ً فَأَتِمُّ و ا إِلَيْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَى مُدَّتِهِمْ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ يُحِبُّ ا لْمُتَّقِ ينَ
Fa'idh ā A n salakh A l-'Ash /huru A l-Ĥuru mu Fāq A l-Mush r ikī na Ĥay th u Wajad tumūhum Wa Kh dh ūhum Wa A ĥş urūhum Wāq m Kulla Marş adin ۚ Fa'in Tābū Wa 'Aq āmū A ş -Ş alāata Wa 'Ātaw A z-Zakāata Fakh m ۚ 'Inn a A ll āha Gh ū ru n Ra ĥī mun
009-005 پوءِ (جن مھينن ۾ لڙائي) حرام (ڪئي ويئي آھي سي) مھينا جڏھن پورا ٿين ته (عرب جي) مشرڪن کي جتي لھو تتي انھن کي ماريو ۽ انھن کي پڪڙيو ۽ انھن کي بند رکو ۽ سڀني گھَٽن تي انھن لاءِ ويھو، پوءِ جيڪڏھن توبه ڪن ۽ نماز پڙھن ۽ زڪوٰة ڏين ته سندن واٽ بند نه ڪريو، ڇوته الله بخشڻھار مھربان آھي.
فَإِذَا ا ن سَلَخَ ا لأَشْهُرُ ا لْحُرُمُ فَاقْ تُلُوا ا لْمُشْر ِكِي نَ حَيْ ثُ وَجَد ْتُمُوهُمْ وَخُ ذُوهُمْ وَا حْصُ رُوهُمْ وَا قْ عُدُوا لَهُمْ كُلَّ مَرْصَ دٍ ۚ فَإِن ْ تَابُوا وَأَقَ امُوا ا ل صَّ لاَةَ وَآتَوُا ا ل زَّكَا ةَ فَخَ لُّوا سَبِيلَهُمْ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Wa 'In 'Aĥadun Mina A l-Mush r ikī na A ra ka Fa'ajir hu Ĥattá Yasma`a Kalā ma A ll āhi Th umm a 'Ab ligh ۚ Dh ālika Bi'ann ahum Q aw mun Lā Ya`lamū na
009-006 ۽ جيڪڏھن مشرڪن مان ڪو ھڪڙو توکان امانَ گھُري ته کيس امانَ ڏي جيستائين (ھو) ڪلام الله ٻڌي پوءِ کيس سندس امن جي ھنڌ پھچاءِ، اِھو ھن ڪري آھي جو اُھا قوم اھڙي آھي جو نه ڄاڻندي آھي.
وَإِن ْ أَحَدٌ مِنَ ا لْمُشْر ِكِي نَ ا رَ كَ فَأَجِر ْهُ حَتَّى يَسْمَعَ كَلاَمَ ا للَّ هِ ثُمّ َ أَبْ لِغْ هُ مَأْمَنَهُ ۚ ذَلِكَ بِأَنَّ هُمْ قَ وْ م ٌ لاَ يَعْلَمُونَ
Kay fa Yakū nu Lilmush r ikī na `Ahdun `In da A ll āhi Wa `In da Ra sūlihi~ 'Illā A l-Ladh ī na `Āhad tum `In da A l-Masjidi A l-Ĥar ā mi ۖ Famā A q āmū Lakum Fāstaq īmū Lahum ۚ 'Inn a A ll āha Yuĥibbu A l-Muttaq ī na
009-007 الله وٽ ۽ سندس پيغمبر وٽ مشرڪن لاءِ اَنجام ڪئن ٿيندو سواءِ انھن جي جن سان تعظيم واريءَ مسجد وٽ انجام ڪيو ھُيوَ، پوءِ اُھي جيستائين اوھانجي انجام تي بيھڪ ڪن ته اوھين انھن لاءِ بيھڪ وٺو، بيشڪ الله پرھيزگارن کي دوست رکندو آھي.
كَيْ فَ يَكُو نُ لِلْمُشْر ِكِي نَ عَهْدٌ عِنْ دَ ا للَّ هِ وَعِنْ دَ رَ سُولِهِ إِلاَّ ا لَّذِي نَ عَاهَد ْتُمْ عِنْ دَ ا لْمَسْجِدِ ا لْحَرَ ا مِ ۖ فَمَا ا قَ امُوا لَكُمْ فَاسْتَقِ يمُوا لَهُمْ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ يُحِبُّ ا لْمُتَّقِ ينَ
Kay fa Wa 'In Yažharū `Alaykum Lā Yarq ubū Fīkum 'Illāan Wa Lā Dh imm atan ۚ Yurđūnakum Bi'afwāhihim Wa Ta'bá Q ulūbuhum Wa 'Akth aru hum Fāsiq ū na
009-008 ڪئن (سندن انجام رھندو) ۽ جيڪڏھن اوھان تي غالب ٿين ته اوھان بابت نڪي مائٽي جو ۽ نڪي انجام جو خيال رکن، اوھان کي پنھنجين (مِٺين) زبانن سان راضي ڪندا آھن ۽ سندن دليون انڪاري آھن، ۽ منجھانئن گھڻا بي دين آھن.
كَيْ فَ وَإِن ْ يَظْ هَرُوا عَلَيْكُمْ لاَ يَرْقُ بُوا فِيكُمْ إِلاّ ً وَلاَ ذِمَّ ة ً ۚ يُرْضُ ونَكُمْ بِأَفْوَاهِهِمْ وَتَأْبَى قُ لُوبُهُمْ وَأَكْثَرُهُمْ فَاسِقُ ونَ
A sh tara w Bi'āyā ti A ll ā hi Th amanāan Q alīlāan Faş addū `An Sabīlihi~ ۚ 'Inn ahum Sā 'a Mā Kānū Ya`malū na
009-009 الله جي آيتن کي ٿوري مُلھ تي وڪيائون پوءِ (ماڻھن کي) سندس واٽ کان جھليائون، اُھي جيڪي ڪندا آھن سو بڇڙو آھي.
ا رَ وْا بِآيَا تِ ا للَّ هِ ثَمَنا ً قَ لِيلا ً فَصَ دُّوا عَن ْ سَبِيلِهِ ۚ إِنَّ هُمْ سَا ءَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
Lā Yarq ubū na Fī Mu'uminin 'Illāan Wa Lā Dh imm atan ۚ Wa 'Ūlā 'ika Humu A l-Mu`tadū na
009-010 ڪنھن مؤمن بابت نڪي مائٽي ۽ نڪي انجام جو خيال رکندا آھن، ۽ اھي ئي حد کان لنگھيل آھن.
لاَ يَرْقُ بُو نَ فِي مُؤْمِنٍ إِلاّ ً وَلاَ ذِمَّ ة ً ۚ وَأُ وْلَا ئِكَ هُمُ ا لْمُعْتَدُونَ
Fa'in Tābū Wa 'Aq āmū A ş -Ş alāata Wa 'Ātaw A z-Zakāata Fa'ikh m Fī A d-Dī ni ۗ Wa Nufaş ş ilu A l-'Āyā ti Liq aw min Ya`lamū na
009-011 پوءِ جيڪڏھن (ڪفر کان) توبه ڪن ۽ نماز پڙھن ۽ زڪوٰة ڏين ته اوھان جا دين ۾ ڀائر آھن، ۽ جيڪي ماڻھو ڄاڻندا آھن تن لاءِ نشانيون کولي بيان ڪريون ٿا.
فَإِن ْ تَابُوا وَأَقَ امُوا ا ل صَّ لاَةَ وَآتَوُا ا ل زَّكَا ةَ فَإِخْ وَانُكُمْ فِي ا ل دِّي نِ ۗ وَنُفَصِّ لُ ا لآيَا تِ لِقَ وْ مٍ يَعْلَمُونَ
Wa 'In Nakath ū 'Aymānahum Min Ba`di `Ahdihim Wa Ţ a`anū Fī Dīnikum Faq ātilū 'A'imm ata A l-Kufr i ۙ 'Inn ahum Lā 'Aymā na Lahum La`allahum Yan tahū na
009-012 ۽ جيڪڏھن پنھنجن انجامن ٻَڌڻ کانپوءِ پنھنجا قسم ڀڃن ۽ اوھانجي دين ۾ طعنو ھڻن ته ڪفر جي سرڪردن سان جنگ ڪريو ڇو ته اُنھن جو قسم (اعتبار جوڳو) نه آھي مان اُھي جھلجن.
وَإِن ْ نَكَثُو ا أَيْمَانَهُمْ مِن ْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَ عَنُوا فِي دِينِكُمْ فَقَ اتِلُو ا أَئِمَّ ةَ ا لْكُفْر ِ ۙ إِنَّ هُمْ لاَ أَيْمَا نَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَن تَهُونَ
'Alā Tuq ātilū na Q awmāan Nakath ū 'Aymānahum Wa Hamm ū Bi'ikh r ā ji A r-Ra sū li Wa Hum Bada'ū kum 'Awwala Marra tin ۚ 'Atakh sh awnahum ۚ Fa-Allā hu 'Aĥaq q u 'An Takh sh aw hu 'In Kun tum Mu'uminī na
009-013 اھڙي قوم سان ڇونه ٿا وڙھو جن پنھنجن قسمن کي ڀڳو ۽ جي پيغمبر جي ڪڍي ڇڏڻ لاءِ سنبريا ۽ منڍئون اوھان سان (دشمني) اوّل ۾ ڪرڻ لڳا؟ کائن ڇو ٿا ڊڄو؟ جيڪڏھن مؤمن آھيو ته الله (ھن لاءِ) وڌيڪحقدار آھي ته کانئس ڊڄو.
أَلاَ تُقَ اتِلُو نَ قَ وْما ً نَكَثُو ا أَيْمَانَهُمْ وَهَمُّ وا بِإِخْ رَ ا جِ ا ل رَّ سُو لِ وَهُمْ بَدَءُ وكُمْ أَوَّلَ مَرَّ ةٍ ۚ أَتَخْ شَوْنَهُمْ ۚ فَاللَّهُ أَحَقُّ أَن ْ تَخْ شَوْ هُ إِن ْ كُن تُمْ مُؤْمِنِينَ
Q ātilūhum Yu`adh dh ib humu A ll āhu Bi'aydīkum Wa Yukh m Wa Yan ş urkum `Alayhim Wa Yash fi Ş udū ra Q aw min Mu'uminī na
009-014 انھن سان وڙھو ته الله اوھان جي ھٿان کين سزا ڏيندو ۽ کين خوار ڪندو ۽ اوھانکي مٿن سوڀ ڏيندو ۽ مؤمنن جي قوم جي سينن کي شفا بخشيندو (ٺاريندو).
قَ اتِلُوهُمْ يُعَذِّبْ هُمُ ا للَّ هُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْ زِهِمْ وَيَنْ صُ رْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُ دُو رَ قَ وْ مٍ مُؤْمِنِينَ
Wa Yudh /hib Gh Q ulūbihim ۗ Wa Yatū bu A ll āhu `Alá Man Yash ā 'u Wa ۗ A ll āhu `Alī mun Ĥakī mun
009-015 ۽ سندين دلين جي ڪاوڙ وڃائيندو، ۽ الله جنھن لاءِ گھرندو تنھن تي ٻاجھ سان موٽندو، ۽ الله ڄاڻندڙ حِڪمت وارو آھي.
وَيُذْهِب ْ غَ يْ ظَ قُ لُوبِهِمْ ۗ وَيَتُو بُ ا للَّ هُ عَلَى مَن ْ يَشَا ءُ ۗ وَا للَّهُ عَلِي مٌ حَكِيمٌ
'Am Ĥasib tum 'An Tutra kū Wa Lamm ā Ya`lami A ll ā hu A l-Ladh ī na Jāhadū Min kum Wa Lam Yattakh dh ū Min Dū ni A ll ā hi Wa Lā Ra sūlihi Wa Lā A l-Mu'uminī na Walījatan Wa ۚ A ll āhu Kh ī r un Bimā Ta`malū na
009-016 ڀائيندا آھيو ڇا ته اوھان کي (جھاد جي تڪليف کان) ڇڏيو ويندو؟ حقيقت ڪري اوھان مان جن جھاد ڪيو ۽ نڪي الله ۽ نڪي پيغمبر ۽ نڪي مؤمنن کانسواءِ (ٻيو) ڪو ڳجھو دوست ورتو تن کي الله اڃا نه نکيڙيو آھي، ۽ جيڪي ڪندا آھيو تنھنجي الله خبر رکندڙ آھي.
أَمْ حَسِبْ تُمْ أَن ْ تُتْرَ كُوا وَلَمَّ ا يَعْلَمِ ا للَّ هُ ا لَّذِي نَ جَاهَدُوا مِنْ كُمْ وَلَمْ يَتَّخِ ذُوا مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ وَلاَ رَ سُولِهِ وَلاَ ا لْمُؤْمِنِي نَ وَلِيجَة ً ۚ وَا للَّهُ خَ بِي رٌ بِمَا تَعْمَلُونَ
Mā Kā na Lilmush r ikī na 'An Ya`murū Masājida A ll āhi Sh āhidī na `Alá 'An fusihim Bil-Kufr i ۚ 'Ūlā 'ika Ĥabiţ at 'A`māluhum Wa Fī A n -Nā r i Hum Kh ū na
009-017 پاڻ تي ڪفر جو اقراري ٿي مشرڪن کي الله جي مسجدين جو آباد ڪرڻ روا نه آھي، اِھي اُھي آھن جن جا عمل چٽ ٿي ويا، ۽ اُھي باھ ۾ سدائين رھڻ وارا آھن.
مَا كَا نَ لِلْمُشْر ِكِي نَ أَن ْ يَعْمُرُوا مَسَاجِدَ ا للَّ هِ شَاهِدِي نَ عَلَى أَن فُسِهِمْ بِا لْكُفْر ِ ۚ أُ وْلَا ئِكَ حَبِطَ تْ أَعْمَالُهُمْ وَفِي ا ل نّ َا ر ِ هُمْ خَ الِدُونَ
'Inn amā Ya`muru Masājida A ll āhi Man 'Āmana Bill āhi Wa A l-Yaw mi A l-'Ākh r q ā ma A ş -Ş alāata Wa 'Ātá A z-Zakāata Wa Lam Yakh sh a 'Illā A l-Laha ۖ Fa`asá 'Ūlā 'ika 'An Yakūnū Mina A l-Muhtadī na
009-018 الله جي مسجدين کي آباد ڪرڻ رڳو انھي کي جڳائيندو آھي جنھن الله ۽ قيامت جي ڏينھن کي مڃيو ۽ نماز پڙھي ۽ زڪوٰة ڏني ۽ الله کانسواءِ (ٻئي ڪنھن کان) نه ڊنو، پوءِ اُميد آھي ته اُھي ھدايت وارن مان آھن.
إِنَّ مَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ ا للَّ هِ مَن ْ آمَنَ بِا للَّ هِ وَا لْيَوْ مِ ا لآخِ رِ وَأَقَ ا مَ ا ل صَّ لاَةَ وَآتَى ا ل زَّكَا ةَ وَلَمْ يَخْ شَ إِلاَّ ا للَّ هَ ۖ فَعَسَى أُ وْلَا ئِكَ أَن ْ يَكُونُوا مِنَ ا لْمُهْتَدِينَ
'Aja`altum Siq āyata A l-Ĥā jji Wa `Imāra ta A l-Masjidi A l-Ĥar ā mi Kaman 'Āmana Bill āhi Wa A l-Yaw mi A l-'Ākh r ī li A ll ā hi ۚ Lā Yastawū na `In da A ll āhi Wa ۗ A ll āhu Lā Yahdī A l-Q aw ma A ž-Ž ālimī na
009-019 اوھان حاجين کي پاڻي پيارڻ ۽ تعظيم واري مسجد کي آباد رکڻ اُن (جي عملن) جھڙو ڪيو آھي ڇا جنھن الله ۽ قيامت جي ڏينھن کي مڃيو ۽ اللهجي واٽ ۾ جھاد ڪيو، الله وٽ (ھي ۽ اُھو) برابر نه آھن، الله ظالم قوم کي ھدايت نه ڪندو آھي.
أَجَعَلْتُمْ سِقَ ايَةَ ا لْحَا جِّ وَعِمَارَ ةَ ا لْمَسْجِدِ ا لْحَرَ ا مِ كَمَن ْ آمَنَ بِا للَّ هِ وَا لْيَوْ مِ ا لآخِ رِ وَجَاهَدَ فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ ۚ لاَ يَسْتَوُو نَ عِنْ دَ ا للَّ هِ ۗ وَا للَّهُ لاَ يَهْدِي ا لْقَ وْ مَ ا ل ظَّ الِمِينَ
Al-Ladh ī na 'Āmanū Wa Hājarū Wa Jāhadū Fī Sabī li A ll ā hi Bi'am wālihim Wa 'An fusihim 'A`žamu Dara jatan `In da A ll āhi ۚ Wa 'Ūlā 'ika Humu A l-Fā 'izū na
009-020 جن مڃيو ۽ ھجرت ڪئي ۽ الله جي واٽ ۾ پنھنجين مالن ۽ پنھنجين جانين سان جھاد ڪيو سي الله وٽ مرتبي ۾ بلڪل وڏا آھن، ۽ اُھي مُراد ماڻڻ وارا آھن.
ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَن فُسِهِمْ أَعْظَ مُ دَرَ جَةً عِنْ دَ ا للَّ هِ ۚ وَأُ وْلَا ئِكَ هُمُ ا لْفَا ئِزُونَ
Yubash sh iru hum Ra bbuhum Bira ĥmatin Minhu Wa R iđwā nin Wa Jann ā tin Lahum Fīhā Na`ī mun Muq ī mun
009-021 انھن کي سندن پالڻھار پاڻ وٽان ٻاجھ ۽ راضپي ۽ انھن باغن جي خوشخبري ڏئي ٿو جن ۾ انھن لاءِ سدائين نعمتون آھن.
يُبَشِّرُهُمْ رَ بُّهُمْ بِرَ حْمَةٍ مِنْ هُ وَر ِضْ وَا نٍ وَجَنّ َا تٍ لَهُمْ فِيهَا نَعِي مٌ مُقِ يمٌ
Kh ī na Fīhā 'Abadāan ۚ 'Inn a A ll āha `In dahu~ 'Aj ru n `Ažī mun
009-022 منجھس سدائين رھڻ وارا آھن، ڇوته الله ئي وٽ وڏو اجر آھي.
خَ الِدِي نَ فِيهَا أَبَدا ً ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ عِنْ دَهُ~ ُ أَجْ رٌ عَظِ يمٌ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Lā Tattakh dh ū 'Ābā 'akum Wa 'Ikh m 'Awliyā 'a 'Ini A A l-Kufra `Alá A l-'Īmā ni ۚ Wa Man Yatawallahum Min kum Fa'ūlā 'ika Humu A ž-Ž ālimū na
009-023 اي مؤمنؤ پنھنجن پئرن ۽ پنھنجن ڀائرن کي دوست نه وٺو جيڪڏھن (اُھي) ڪفر کي ايمان کان پيارو رکن (ته)، ۽ جيڪي اوھان مان انھن سان دوستي ڪندا سي ئي ظالم آھن.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا لاَ تَتَّخِ ذُو ا آبَا ءَكُمْ وَإِخْ وَانَكُمْ أَوْلِيَا ءَ إِنِ ا ا ا لْكُفْرَ عَلَى ا لإِيمَا نِ ۚ وَمَن ْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْ كُمْ فَأُ وْلَا ئِكَ هُمُ ا ل ظَّ الِمُونَ
Q ul 'In Kā na 'Ābā 'uukum Wa 'Ab nā 'uukum Wa 'Ikh m Wa 'Azwājukum Wa `Ash īra tukum Wa 'Am wā lun A q ra ftumūhā Wa Tijāra tun Takh sh aw na Kasādahā Wa Masākinu Tarđawnahā 'Aĥabba 'Ilaykum Mina A ll āhi Wa Ra sūlihi Wa Jihā din Fī Sabīlihi Fatara bbaş ū Ĥattá Ya'tiya A ll āhu Bi'am r ihi Wa ۗ A ll āhu Lā Yahdī A l-Q aw ma A l-Fāsiq ī na
009-024 (اي پيغمبر) چؤ ته جيڪڏھن اوھان جا پيئر ۽ اوھان جو اولاد ۽ اوھان جا ڀائر ۽ اوھان جون زالون ۽ اوھان جا مائٽ ۽ اُھي مال جي اوھان ڪمايا آھن ۽ واپار جنھن جي بند ٿيڻ کان ڊڄو ٿا ۽ جايون جن کي پسند ڪريو ٿا سي اوھان کي الله ۽ سندس پيغمبر ۽ سندس واٽ ۾ جھاد ڪرڻ کان وڌيڪ پيارا آھن ته (ايسين) ترسو جيسين الله پنھنجو عذاب آڻي، ۽ الله بي دين قوم کي (سڌو) رستو نه ڏيکاريندو آھي.
قُ لْ إِن ْ كَا نَ آبَا ؤُكُمْ وَأَبْ نَا ؤُكُمْ وَإِخْ وَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِيرَ تُكُمْ وَأَمْوَا لٌ ا قْ تَرَ فْتُمُوهَا وَتِجَارَ ةٌ تَخْ شَوْ نَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَ وْنَهَا أَحَبَّ إِلَيْكُمْ مِنَ ا للَّ هِ وَرَ سُولِهِ وَجِهَا دٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَ بَّصُ وا حَتَّى يَأْتِيَ ا للَّ هُ بِأَمْر ِهِ ۗ وَا للَّهُ لاَ يَهْدِي ا لْقَ وْ مَ ا لْفَاسِقِ ينَ
Laq ad Naş ara kumu A ll āhu Fī Mawāţ ina Kath īra tin ۙ Wa Yaw ma Ĥunay nin ۙ 'Idh 'A`jabatkum Kath ra tukum Falam Tugh n kum Sh ay'ā an Wa Đ āq at `Alaykumu A l-'Arđu Bimā Ra ĥubat Th umm a Wallaytum Mud bir ī na
009-025 بيشڪ الله اوھان کي گھڻن ھنڌن ۾ سوڀ ڏني ۽ (پڻ جنگ) حُنين جي ڏينھنجو جڏھن اوھان جي گھڻائي اوھانکي عجب ۾ وڌو ۽ اوھان کان اوھان جي گھڻائي ڪجھ به ٽاري نه سگھي ۽ زمين پنھنجي ويڪرائي ھوندي (به) اوھان تي سوڙھي ٿي ويئي پوءِ اوھين پُٺيرا ٿي ڦريؤ.
لَقَ د ْ نَصَ رَ كُمُ ا للَّ هُ فِي مَوَاطِ نَ كَثِيرَ ةٍ ۙ وَيَوْ مَ حُنَيْ نٍ ۙ إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَ تُكُمْ فَلَمْ تُغْ نِ عَنْ كُمْ شَيْ ئا ً وَضَ اقَ تْ عَلَيْكُمُ ا لأَرْضُ بِمَا رَ حُبَتْ ثُمّ َ وَلَّيْتُمْ مُد ْبِر ِينَ
Th umm a 'An zala A ll āhu Sakīnatahu `Alá Ra sūlihi Wa `Alá A l-Mu'uminī na Wa 'An zala Junūdāan Lam Tara whā Wa `Adh dh aba A l-Ladh ī na Kafarū ۚ Wa Dh alika Jazā 'u A l-Kāfir ī na
009-026 موٽي الله پنھنجي پار کان آرام پنھنجي پيغمبر تي ۽ مؤمنن تي لاٿو ۽ (ملائڪن جو) لشڪر لاٿائين جن کي نه ٿي ڏٺوَ، ۽ ڪافرن کي سزا ڏنائين، ۽ اِھا ڪافرن جي سزا آھي.
ثُمّ َ أَن زَلَ ا للَّ هُ سَكِينَتَهُ عَلَى رَ سُولِهِ وَعَلَى ا لْمُؤْمِنِي نَ وَأَن زَلَ جُنُودا ً لَمْ تَرَ وْهَا وَعَذَّبَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا ۚ وَذَلِكَ جَزَا ءُ ا لْكَافِر ِينَ
Th umm a Yatū bu A ll āhu Min Ba`di Dh ālika `Alá Man Yash ā 'u Wa ۗ A ll āhu Gh ū ru n Ra ĥī mun
009-027 موٽي اُن کانپوءِ الله جنھن لاءِ وڻيس تنھن تي ٻاجھ سان موٽندو، ۽ الله بخشڻھار مھربان آھي.
ثُمّ َ يَتُو بُ ا للَّ هُ مِن ْ بَعْدِ ذَلِكَ عَلَى مَن ْ يَشَا ءُ ۗ وَا للَّهُ غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū 'Inn amā A l-Mush r ikū na Najasun Falā Yaq ra bū A l-Masjida A l-Ĥar ā ma Ba`da `Āmihim Hādh ā ۚ Wa 'In Kh m `Aylatan Fasaw fa Yugh A ll āhu Min Fađlihi~ 'In Sh ā 'a ۚ 'Inn a A ll āha `Alī mun Ĥakī mun
009-028 اي مؤمنؤ مشرڪ رڳو پليت آھن تنھنڪري ھن ورہ پڄاڻا تعظيم واريءَ مسجد جي ويجھو نه وڃن، ۽ جيڪڏھن (اوھين) سڃائيءَ کان ڊڄندا آھيو ته جيڪڏھن الله گھريو ته پنھنجي فضل سان اوھانکي سگھوئي آسودو ڪندو، ڇوته الله ڄاڻندڙ حڪمت وارو آھي.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُو ا إِنَّ مَا ا لْمُشْر ِكُو نَ نَجَسٌ فَلاَ يَقْ رَ بُوا ا لْمَسْجِدَ ا لْحَرَ ا مَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَذَا ۚ وَإِن ْ خِ فْتُمْ عَيْلَة ً فَسَوْ فَ يُغْ نِيكُمُ ا للَّ هُ مِن ْ فَضْ لِهِ إِن ْ شَا ءَ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ عَلِي مٌ حَكِيمٌ
Q ātilū A l-Ladh ī na Lā Yu'uminū na Bill āhi Wa Lā Bil-Yaw mi A l-'Ākh r r imū na Mā Ĥarra ma A ll āhu Wa Ra sūluhu Wa Lā Yadīnū na Dī na A l-Ĥaq q i Mina A l-Ladh ī na 'Ūtū A l-Kitā ba Ĥattá Yu`ţ ū A l-Jizyata `An Yadin Wa Hum Ş āgh ū na
009-029 جن کي ڪتاب ڏنو ويو تن مان جيڪي نڪي الله کي ۽ نڪي قيامت جي ڏينھن کي مڃيندا آھن ۽ نڪي الله ۽ سندس پيغمبر جي حرام ڪيل شيء کي حرام ڪري ڄاڻندا آھن ۽ نڪي سچو دين قبول ڪندا آھن تن سان ايستائين وڙھو جيسين (اُھي) رعيتي پنھنجي ھٿان جزيو ڏين.
قَ اتِلُوا ا لَّذِي نَ لاَ يُؤْمِنُو نَ بِا للَّ هِ وَلاَ بِا لْيَوْ مِ ا لآخِ رِ وَلاَ يُحَرِّمُو نَ مَا حَرَّ مَ ا للَّ هُ وَرَ سُولُهُ وَلاَ يَدِينُو نَ دِي نَ ا لْحَقِّ مِنَ ا لَّذِي نَ أُ وتُوا ا لْكِتَا بَ حَتَّى يُعْطُ وا ا لْجِزْيَةَ عَن ْ يَدٍ وَهُمْ صَ اغِ رُونَ
Wa Q ālati A l-Yahū du `Uzay ru n A b nu A ll āhi Wa Q ālati A n -Naş ārá A l-Masī ĥu A b nu A ll āhi ۖ Dh ālika Q awluhum Bi'afwāhihim ۖ Yuđāhi'ū na Q aw la A l-Ladh ī na Kafarū Min Q ab lu ۚ Q ātalahumu A ll āhu ۚ 'Ann á Yu'ufakū na
009-030 ۽ يَھُودين چيو ته عُزير الله جو پُٽ آھي ۽ نصارن چيو ته عيسىٰ الله جو پُٽ آھي، اِھو سندن واتن سان آھي،اڳين ڪافرن جي چوڻ جھڙي رِيس ڪندا آھن، الله مٿن لعنت ڪري، ڪيڏي جو ڪيڏي ڀُلايا ويندا آھن.
وَقَ الَتِ ا لْيَهُو دُ عُزَيْ رٌ ا بْ نُ ا للَّ هِ وَقَ الَتِ ا ل نَّ صَ ارَ ى ا لْمَسِي حُ ا بْ نُ ا للَّ هِ ۖ ذَلِكَ قَ وْلُهُمْ بِأَفْوَاهِهِمْ ۖ يُضَ اهِئُو نَ قَ وْ لَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا مِن ْ قَ بْ لُ ۚ قَ اتَلَهُمُ ا للَّ هُ ۚ أَنَّ ى يُؤْفَكُونَ
A kh dh ū 'Aĥbāra hum Wa Ru hbānahum 'Arbābāan Min Dū ni A ll ā hi Wa A l-Masī ĥa A b na Maryama Wa Mā 'Umirū 'Illā Liya`budū 'Ilahāan Wāĥidāan ۖ Lā 'Ilā ha 'Illā Huwa ۚ Sub ĥānahu `Amm ā Yush r ikū na
009-031 (۽) پنھنجن عالمن ۽ پنھنجن فقيرن ۽ عيسىٰ پُٽ مريم جي کي الله کانسواءِ پالڻھار ڪري ورتائون، ۽ ھڪ الله جي عبادت ڪرڻ کانسواءِ کين ٻيو حڪم نه ڪيو ويو آھي، اُن کانسواءِ ڪو عبادت جو لائق نه آھي، جيڪي ساڻس شريڪ ڪندا آھن تنھن کان ھو پاڪ آھي.
ا خَ ذُو ا أَحْبَارَ هُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابا ً مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ وَا لْمَسِي حَ ا بْ نَ مَرْيَمَ وَمَا أُمِرُو ا إِلاَّ لِيَعْبُدُو ا إِلَها ً وَاحِدا ً ۖ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ ۚ سُبْ حَانَهُ عَمَّ ا يُشْر ِكُونَ
Yur īdū na 'An Yuţ ū ra A ll āhi Bi'afwāhihim Wa Ya'bá A ll āhu 'Illā 'An Yutimm a Nūra hu Wa Law Kar iha A l-Kāfirū na
009-032 (۽) پنھنجن واتن سان الله جي نُور کي وسائڻ گھرندا آھن ۽ الله پنھنجي نُور کي پوري ڪرڻ کانسواءِ نه رھندو جيتوڻيڪ ڪافر ارھا ٿين.
يُر ِيدُو نَ أَن ْ يُطْ فِئُ وا نُو رَ ا للَّ هِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَيَأْبَى ا للَّ هُ إِلاَّ أَن ْ يُتِمّ َ نُورَ هُ وَلَوْ كَر ِهَ ا لْكَافِرُونَ
Huwa A l-Ladh ī 'Arsala Ra sūlahu Bil-Hudá Wa Dī ni A l-Ĥaq q i Liyužhira hu `Alá A d-Dī ni Kullihi Wa Law Kar iha A l-Mush r ikū na
009-033 اُھو (الله) اھي جنھن پنھنجي پيغمبر کي ھدايت ۽ سچي دين سان ھن لاءِ موڪليو ته ان کي سڀني دينن تي غالب ڪري جيتوڻيڪ مشرڪ رنج ٿين.
هُوَ ا لَّذِي أَرْسَلَ رَ سُولَهُ بِا لْهُدَى وَدِي نِ ا لْحَقِّ لِيُظْ هِرَ هُ عَلَى ا ل دِّي نِ كُلِّهِ وَلَوْ كَر ِهَ ا لْمُشْر ِكُونَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū 'Inn a Kath īr āan Mina A l-'Aĥbā r i Wa A r-Ru hbā ni Laya'kulū na 'Am wā la A n -Nā si Bil-Bāţ ili Wa Yaş uddū na `An Sabī li A ll ā hi Wa ۗ A l-Ladh ī na Yaknizū na A dh -Dh ahaba Wa A l-Fiđđata Wa Lā Yun fiq ūnahā Fī Sabī li A ll ā hi Fabash sh ir hum Bi`adh ā bin 'Alī min
009-034 اي ايمان وارؤ ڪتاب وارن عالمن ۽ فقيرن مان گھڻا ماڻھن جو مال ٺڳيءَ سان کائيندا آھن ۽ الله جي واٽ کان (ماڻھن کي) جھليندا آھن، ۽ جيڪي سون ۽ رپي جو خزانو گڏ ڪندا آھن ۽ اُھو الله جي واٽ ۾ نه خرچيندا آھن تن کي ڏکوئيندڙ عذاب جي خبر ڏي.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُو ا إِنّ َ كَثِير ا ً مِنَ ا لأَحْبَا ر ِ وَا ل رُّهْبَا نِ لَيَأْكُلُو نَ أَمْوَا لَ ا ل نّ َا سِ بِا لْبَاطِ لِ وَيَصُ دُّو نَ عَن ْ سَبِي لِ ا للَّ هِ ۗ وَا لَّذِي نَ يَكْنِزُو نَ ا ل ذَّهَبَ وَا لْفِضَّ ةَ وَلاَ يُن فِقُ ونَهَا فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ فَبَشِّر ْهُمْ بِعَذَا بٍ أَلِيمٍ
Yaw ma Yuĥm á `Alayhā Fī Nā r i Jahann ama Fatukwá Bihā Jibāhuhum Wa Junūbuhum Wa Ž uhūru hum ۖ Hādh ā Mā Kanaztum Li'n fusikum Fadh ūq ū Mā Kun tum Taknizū na
009-035 جنھن ڏينھن (سندن مال) دوزخ جي باھ ۾ تپائبو (جڏھن تپندو ته) پوءِ اُن سان سندن پيشانيون ۽ سندن پاسريون ۽ سندن پٺيون ڏنڀبيون، (چئبن ته) ھيءُ اُھو (خزانو) آھي جيڪو پاڻ لاءِ گڏڪيو ھيوَ (ان جو) مزو چکو.
يَوْ مَ يُحْمَى عَلَيْهَا فِي نَا ر ِ جَهَنَّ مَ فَتُكْوَى بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنُوبُهُمْ وَظُ هُورُهُمْ ۖ هَذَا مَا كَنَزْتُمْ لِأن فُسِكُمْ فَذُوقُ وا مَا كُن تُمْ تَكْنِزُونَ
'Inn a `Iddata A sh -Sh uhū r i `In da A ll āhi A th nā `Ash ara Sh ahrā an Fī Kitā bi A ll ā hi Yaw ma Kh q a A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđa Minhā 'Arba`atun Ĥuru mun ۚ Dh ālika A d-Dī nu A l-Q ayyimu ۚ Falā Tažlimū Fīhinn a 'An fusakum ۚ Wa Q ātilū A l-Mush r ikī na Kā ffatan Kamā Yuq ātilūnakum Kā ffatan ۚ Wa A ū 'Ann a A ll āha Ma`a A l-Muttaq ī na
009-036 بيشڪ مھينن جو ڳاڻيٽو يقيناً ڪتاب الاھي ۾ الله وٽ ٻارھن مھينا آھن جنھن ڏينھن کان آسمانن ۽ زمين کي بڻايائين منجھانئس چار (مھينا) تعظيم وارا آھن، اِھو پڪو دين آھي، تنھنڪري اوھين پاڻ کي منجھن نقصان نه لايو، ۽ سڀني مشرڪن سان وڙھو جھڙي طرح اوھان سان سڀيئي وڙھن ٿا، ۽ ڄاڻو ته الله پرھيزگارن سان گڏ آھي.
إِنّ َ عِدَّةَ ا ل شُّهُو ر ِ عِنْ دَ ا للَّ هِ ا رَ شَهْرا ً فِي كِتَا بِ ا للَّ هِ يَوْ مَ خَ لَقَ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضَ مِنْ هَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ۚ ذَلِكَ ا ل دِّي نُ ا لْقَ يِّمُ ۚ فَلاَ تَظْ لِمُوا فِيهِنّ َ أَنْ فُسَكُمْ ۚ وَقَ اتِلُوا ا لْمُشْر ِكِي نَ كَافَّة ً كَمَا يُقَ اتِلُونَكُمْ كَافَّة ً ۚ وَا و ا أَنّ َ ا للَّ هَ مَعَ ا لْمُتَّقِ ينَ
'Inn amā A n -Nasī 'u Ziyādatun Fī A l-Kufr i ۖ Yuđallu Bihi A l-Ladh ī na Kafarū Yuĥillūnahu `Āmāan Wa Yuĥarr imūnahu `Āmāan Liyuwāţ i'ū `Iddata Mā Ĥarra ma A ll āhu Fayuĥillū Mā Ĥarra ma A ll āhu ۚ Zuyyina Lahum Sū 'u 'A`mālihim Wa ۗ A ll āhu Lā Yahdī A l-Q aw ma A l-Kāfir ī na
009-037 تعظيم وارن مھينن جو اڳي پوءِ ڪرڻ رڳو ڪفر ۾ واڌارو آھي اُن سان ڪافر ڀُلايا ويندا آھن اُن (مھيني) کي ھڪ سال حلال ڳڻين ٿا ۽ ٻئي سال اُن کي حرام ڀائين ٿا ھن لاءِ ته الله جي حرام ڪيلن مھينن جي ڳاڻيٽي جي پورائي ڪن پوءِ جن کي الله حرام ڪيو آھي تن کي حلال ٿا ڪن، اُنھن لاءِ سندن بڇڙا ڪرتوت سينگاريا ويا، ۽ الله ڪافر ٽوليءَ کي ھدايت نه ڪندو آھي.
إِنَّ مَا ا ل نَّ سِي ءُ زِيَادَةٌ فِي ا لْكُفْر ِ ۖ يُضَ لُّ بِهِ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا يُحِلُّونَهُ عَاما ً وَيُحَرِّمُونَهُ عَاما ً لِيُوَاطِ ئُ وا عِدَّةَ مَا حَرَّ مَ ا للَّ هُ فَيُحِلُّوا مَا حَرَّ مَ ا للَّ هُ ۚ زُيِّنَ لَهُمْ سُو ءُ أَعْمَالِهِمْ ۗ وَا للَّهُ لاَ يَهْدِي ا لْقَ وْ مَ ا لْكَافِر ِينَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Mā Lakum 'Idh ā Q ī la Lakum A n firū Fī Sabī li A ll ā hi A th th āq altum 'Ilá A l-'Arđi ۚ 'Ara đītum Bil-Ĥayāati A d-Dun yā Mina A l-'Ākh ra ti ۚ Famā Matā `u A l-Ĥayāati A d-Dun yā Fī A l-'Ākh ra ti 'Illā Q alī lun
009-038 اي ايمان وارؤ اوھان کي ڇا (ٿيو) آھي جو جڏھن اوھان کي چئبو آھي ته الله جي واٽ ۾ (جھاد لاءِ) نڪرو ته زمين ڏانھن ڳرا ٿي ڪرندا آھيو، آخرت جي بدران دنيا جي حياتي سان راضي ٿيا آھيو، دنيا جي حياتي جو سامان آخرت (جي مقابلي) ۾ ٿورڙي کانسواءِ نه آھي.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا مَا لَكُمْ إِذَا قِ ي لَ لَكُمْ ا ن فِرُوا فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ ا قَ لْتُمْ إِلَى ا لأَرْضِ ۚ أَرَ ضِ يتُمْ بِا لْحَيَا ةِ ا ل دُّنْ يَا مِنَ ا لآخِ رَ ةِ ۚ فَمَا مَتَا عُ ا لْحَيَا ةِ ا ل دُّنْ يَا فِي ا لآخِ رَ ةِ إِلاَّ قَ لِيلٌ
'Illā Tan firū Yu`adh dh ib kum `Adh ābāan 'Alīmāan Wa Yastab dil Q awmāan Gh ra kum Wa Lā Tađurrū hu Sh ay'ā an Wa ۗ A ll āhu `Alá Kulli Sh ay 'in Q adī r un
009-039 جيڪڏھن نه نڪرندؤ ته اوھان کي ڏکوئيندڙ عذاب جي سزا ڏيندو، ۽ اوھان کانسواءِ ٻيقوم مٽائي آڻيندو ۽ اوھين کيس ڪُجھ ضرر نه رسائيندؤ، ۽ الله سڀڪنھن شيء تي وس وارو آھي.
إِلاَّ تَن فِرُوا يُعَذِّبْ كُمْ عَذَاباً أَلِيما ً وَيَسْتَبْ دِلْ قَ وْماً غَ يْرَ كُمْ وَلاَ تَضُ رُّو هُ شَيْ ئا ً ۗ وَا للَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَ دِيرٌ
'Illā Tan ş urū hu Faq ad Naş ara hu A ll āhu 'Idh 'Akh ra jahu A l-Ladh ī na Kafarū Th āniya A th nay ni 'Idh Humā Fī A l-Gh ā r i 'Idh Yaq ū lu Liş āĥibihi Lā Taĥzan 'Inn a A ll āha Ma`anā ۖ Fa'an zala A ll āhu Sakīnatahu `Alay hi Wa 'Ayyadahu Bijunū din Lam Tara whā Wa Ja`ala Kalimata A l-Ladh ī na Kafarū A s-Suflá ۗ Wa Kalimatu A ll āhi Hiya A l-`Ulyā Wa ۗ A ll āhu `Azī zun Ĥakī mun
009-040 جيڪڏھن پيغمبر کي مدد نه ڏيندؤ ته بيشڪ کيس الله مدد ڏني آھي جنھن مھل ڪافرن (مڪي مان) کيس ڪڍي ڇڏيو ٻن مان ھڪڙو پاڻ ھو جڏھن اُھي غار ۾ ھوا تڏھن پنھنجي سنگتيءَ کي چيائين ته اُلڪو نه ڪر تحقيق الله اسان سان (گڏ) آھي، پوءِ الله مٿس پنھنجو آرام لاٿو ۽ کيس اھڙي لشڪر سان مدد ڪيائين جو اُن کي اوھان نه ڏٺو ۽ ڪافرن جي ڳالھ کي ھيٺ ڪيائين، الله جي ڳالھ (ھميشه) مٿاھين آھي، ۽ الله غالب حڪمت وارو آھي.
إِلاَّ تَن صُ رُو هُ فَقَ د ْ نَصَ رَ هُ ا للَّ هُ إِذْ أَخْ رَ جَهُ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا ثَانِيَ ا يْ نِ إِذْ هُمَا فِي ا لْغَ ا ر ِ إِذْ يَقُ و لُ لِصَ احِبِهِ لاَ تَحْزَن ْ إِنّ َ ا للَّ هَ مَعَنَا ۖ فَأَن زَلَ ا للَّ هُ سَكِينَتَهُ عَلَيْ هِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُو دٍ لَمْ تَرَ وْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا ا ل سُّفْلَى ۗ وَكَلِمَةُ ا للَّ هِ هِيَ ا لْعُلْيَا ۗ وَا للَّهُ عَزِي زٌ حَكِيمٌ
A n firū Kh n Wa Th iq ālāan Wa Jāhidū Bi'am wālikum Wa 'An fusikum Fī Sabī li A ll ā hi ۚ Dh ālikum Kh y ru n Lakum 'In Kun tum Ta`lamū na
009-041 (ھر حال جنگ جي) ٿوري سامان ۽ گھڻي سامان سوڌا (جھاد لاءِ) نڪرو ۽ پنھنجن مالن ۽ پنھنجين جِندن سان الله جي واٽ ۾ جھاد ڪريو، اھو اوھان لاءِ ڀلو آھي جيڪڏھن ڄاڻندا آھيو.
ا ن فِرُوا خِ فَافا ً وَثِقَ الا ً وَجَاهِدُوا بِأَمْوَالِكُمْ وَأَن فُسِكُمْ فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ ۚ ذَلِكُمْ خَ يْ رٌ لَكُمْ إِن ْ كُن تُمْ تَعْلَمُونَ
Law Kā na `Ara đāan Q ar ībāan Wa Safarā an Q āş idāan Lā ttaba`ū ka Wa Lakin Ba`udat `Alayhimu A sh -Sh uq q atu ۚ Wa Sayaĥlifū na Bill āhi Law A ţ a`nā Lakh ra j nā Ma`akum Yuhlikū na 'An fusahum Wa A ll āhu Ya`lamu 'Inn ahum Lakādh ibū na
009-042 جيڪڏھن سامان سولو ۽ سفر ھلڪو ھجي ھا ته ضرور تنھنجي پٺيان لڳن ھا پر مٿن پنڌ پري ٿيو، ۽ الله جو قسم سگھوئي کڻندا (چوندا ته) جيڪڏھن اسين توفيق ساريون ھا ته اوھان سان گڏ نڪرون ھا، پاڻ کي (منافقيءَ سببان) ھلاڪ ڪن ٿا، ۽ الله ڄاڻي ٿو ته اُھي ڪوڙا آھن.
لَوْ كَا نَ عَرَ ض ا ً قَ ر ِيبا ً وَسَفَرا ً قَ اصِ دا ً لاَتَّبَعُو كَ وَلَكِن ْ بَعُدَتْ عَلَيْهِمُ ا ل شُّقَّ ةُ ۚ وَسَيَحْلِفُو نَ بِا للَّ هِ لَوْ ا طَ عْنَا لَخَ رَ جْ نَا مَعَكُمْ يُهْلِكُو نَ أَن فُسَهُمْ وَا للَّهُ يَعْلَمُ إِنَّ هُمْ لَكَاذِبُونَ
`Afā A l-Lahu `An ka Lima 'Adh in ta Lahum Ĥattá Yatabayyana Laka A l-Ladh ī na Ş adaq ū Wa Ta`lama A l-Kādh ibī na
009-043 الله توکي معاف ڪيو، کين تو ڇالاءِ موڪل ڏني جيسين توکي سچا پڌرا ٿين ھا ۽ (تون) ڪوڙن کي ڄاڻين ھا.
عَفَا ا للَّهُ عَنْ كَ لِمَ أَذِن تَ لَهُمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكَ ا لَّذِي نَ صَ دَقُ وا وَتَعْلَمَ ا لْكَاذِبِينَ
Lā Yasta'dh inuka A l-Ladh ī na Yu'uminū na Bill āhi Wa A l-Yaw mi A l-'Ākh r n Yujāhidū Bi'am wālihim Wa 'An fusihim Wa ۗ A ll āhu `Alī mun Bil-Muttaq ī na
009-044 جن الله ۽ قيامت جي ڏينھن کي مڃيو آھي سي پنھنجن مالن ۽ پنھنجين جِندن سان جھاد ڪرڻ ۾ توکان موڪل نٿا گھرن، ۽ الله پرھيزگارن کي ڄاڻندڙ آھي.
لاَ يَسْتَأْذِنُكَ ا لَّذِي نَ يُؤْمِنُو نَ بِا للَّ هِ وَا لْيَوْ مِ ا لآخِ رِ أَن ْ يُجَاهِدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَن فُسِهِمْ ۗ وَا للَّهُ عَلِي مٌ بِا لْمُتَّقِ ينَ
'Inn amā Yasta'dh inuka A l-Ladh ī na Lā Yu'uminū na Bill āhi Wa A l-Yaw mi A l-'Ākh r A Q ulūbuhum Fahum Fī Ra ybihim Yatara ddadū na
009-045 انھن کان سواءِ ٻيو ڪو توکان موڪل نه گھرندو جيڪي الله ۽ قيامت جي ڏينھن کي نه مڃيندا آھن ۽ سندن دلين ۾ شڪ پيل آھن پوءِ اُھي پنھنجي شڪ ۾ حيران آھن.
إِنَّ مَا يَسْتَأْذِنُكَ ا لَّذِي نَ لاَ يُؤْمِنُو نَ بِا للَّ هِ وَا لْيَوْ مِ ا لآخِ رِ وَا قُ لُوبُهُمْ فَهُمْ فِي رَ يْبِهِمْ يَتَرَ دَّدُونَ
Wa Law 'Arā dū A l-Kh ū ja La'a`addū Lahu `Uddatan Wa Lakin Kar iha A ll āhu A n bi`āth ahum Fath abbaţ ahum Wa Q ī la A q A l-Q ā`idī na
009-046 ۽ جيڪڏھن ٻاھر نڪرڻ گھرن ھا ته ان لاءِ تياريءَ جو سامان تيار ڪن ھا پر الله سندن (جھاد تي) وڃڻ پسند نه ڪيو تنھنڪري کين توفيق نه ڏنائين ۽ چيو ويونِ ته وھندڙن سان گڏجي وِھو.
وَلَوْ أَرَ ادُوا ا لْخُ رُو جَ لَأَعَدُّوا لَهُ عُدَّة ً وَلَكِن ْ كَر ِهَ ا للَّ هُ ا نْ بِعَاثَهُمْ فَثَبَّطَ هُمْ وَقِ ي لَ ا قْ عُدُوا مَعَ ا لْقَ اعِدِينَ
Law Kh ra jū Fīkum Mā Zādūkum 'Illā Kh n Wa La'awđa`ū Kh m Yab gh A l-Fitnata Wa Fīkum Samm ā`ū na Lahum Wa ۗ A ll āhu `Alī mun Biž-Ž ālimī na
009-047 جيڪڏھن اوھان ۾ (گڏجي) نڪرن ھا ته اوھان ۾ شرارت کانسواءِ ٻيو ڪُجھ نه وڌائين ھا ۽ ضرور اوھانجو ٻگيٿرو گھرندڙ ٿي اوھان جي وچ ۾ فساد وجھڻ لاءِ ڊوڙن ھا، ۽ اوھان ۾ اُنھن جا (ڪي) جاسوس آھن، ۽ الله ظالمن کي ڄاڻندڙ آھي.
لَوْ خَ رَ جُوا فِيكُمْ مَا زَادُوكُمْ إِلاَّ خَ بَالا ً وَلَأَوْضَ عُوا خِ لاَلَكُمْ يَبْ غُ ونَكُمُ ا لْفِتْنَةَ وَفِيكُمْ سَمَّ اعُو نَ لَهُمْ ۗ وَا للَّهُ عَلِي مٌ بِا ل ظَّ الِمِينَ
Laq adi A b tagh A l-Fitnata Min Q ab lu Wa Q allabū Laka A l-'Umū ra Ĥattá Jā 'a A l-Ĥaq q u Wa Ž ahara 'Am ru A ll āhi Wa Hum Kār ihū na
009-048 اُھي اڳ بيشڪ فساد جي فڪر ۾ ھوا ۽ تولاءِ بڇڙيون صلاحون ڪندا رھيا ايتري تائين جو مدد آئي ۽ الله جو حُڪم غالب ٿيو ۽ اُھي ناراض ھوا.
لَقَ دِ ا بْ تَغَ وُا ا لْفِتْنَةَ مِن ْ قَ بْ لُ وَقَ لَّبُوا لَكَ ا لأُمُو رَ حَتَّى جَا ءَ ا لْحَقُّ وَظَ هَرَ أَمْرُ ا للَّ هِ وَهُمْ كَار ِهُونَ
Wa Minhum Man Yaq ū lu A dh an Lī Wa Lā Taftinn ī ۚ 'Alā Fī A l-Fitnati Saq aţ ū ۗ Wa 'Inn a Jahann ama Lamuĥīţ atun Bil-Kāfir ī na
009-049 ۽ منجھائن ڪو آھي جو چوي ٿو ته مون کي موڪل ڏي ۽ مونکي فتني ۾ نه وجھ، خبردار (اُھي پاڻ) فتني ۾ پيل آھن، ۽ بيشڪ دوزخ ڪافرن کي گھيرو ڪندڙ آھي.
وَمِنْ هُمْ مَن ْ يَقُ و لُ ا ن ْ لِي وَلاَ تَفْتِنِّ ي ۚ أَلاَ فِي ا لْفِتْنَةِ سَقَ طُ وا ۗ وَإِنّ َ جَهَنَّ مَ لَمُحِيطَ ةٌ بِا لْكَافِر ِينَ
'In Tuş ib ka Ĥasanatun Tasu'uhum ۖ Wa 'In Tuş ib ka Muş ībatun Yaq ūlū Q ad 'Akh dh nā 'Am ra nā Min Q ab lu Wa Yatawallaw Wa Hum Far iĥū na
009-050 (اي پيغمبر) جيڪڏھن توکي ڪو سھنجپھچندو آھي ته کين ڏکيو لڳندو آھي، ۽ جيڪڏھن ڪو توکي اھنج پھچندو آھي ته چوندا آھن ته بيشڪ پنھنجو ڪم اڳيئي سنڀالي ورتو اٿؤن ۽ اُھي سرھا ٿي ڦرندا آھن.
إِن ْ تُصِ بْ كَ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ ۖ وَإِن ْ تُصِ بْ كَ مُصِ يبَةٌ يَقُ ولُوا قَ د ْ أَخَ ذْنَا أَمْرَ نَا مِن ْ قَ بْ لُ وَيَتَوَلَّوا وَهُمْ فَر ِحُونَ
Q ul Lan Yuş ībanā 'Illā Mā Kataba A ll āhu Lanā Huwa Mawlānā ۚ Wa `Alá A ll āhi Falyatawakkali A l-Mu'uminū na
009-051 (اي پيغمبر) چؤ ته جيڪي الله اسان لاءِ لکيو آھي تنھن کانسواءِ ٻيو ڪي اسانکي ڪڏھن نه پھچندو، اُھو اسانجو سنڀاليندڙ آھي، ۽ مؤمنن کي رڳو الله تي ڀروسو ڪرڻ جڳائي.
قُ لْ لَن ْ يُصِ يبَنَا إِلاَّ مَا كَتَبَ ا للَّ هُ لَنَا هُوَ مَوْلاَنَا ۚ وَعَلَى ا للَّ هِ فَلْيَتَوَكَّلِ ا لْمُؤْمِنُونَ
Q ul Hal Tara bbaş ū na Binā 'Illā 'Iĥdá A l-Ĥusnayay ni ۖ Wa Naĥnu Natara bbaş u Bikum 'An Yuş ībakumu A ll āhu Bi`adh ā bin Min `In dihi~ 'Aw Bi'aydīnā ۖ Fatara bbaş ū 'Inn ā Ma`akum Mutara bbiş ū na
009-052 (اي پيغمبر منافقن کي) چؤ ته اوھين اسان لاءِ ٻن چڱاين مان ھڪڙي کانسواءِ انتظار نه ڪڍندا آھيو، ۽ اسين (به) اوھان لاءِ انتظار ڪڍندا آھيون ته الله پاڻ وٽان يا اسان جي ھٿان اوھان کي سزا پھچائي، پوءِ اوھين انتظار ڪڍو اسين (به) اوھان سان گڏ منتظر آھيون.
قُ لْ هَلْ تَرَ بَّصُ و نَ بِنَا إِلاَّ إِحْدَى ا لْحُسْنَيَيْ نِ ۖ وَنَحْنُ نَتَرَ بَّصُ بِكُمْ أَن ْ يُصِ يبَكُمُ ا للَّ هُ بِعَذَا بٍ مِن ْ عِنْ دِهِ أَوْ بِأَيْدِينَا ۖ فَتَرَ بَّصُ و ا إِنَّ ا مَعَكُمْ مُتَرَ بِّصُ ونَ
Q ul 'An fiq ū Ţ aw`āan 'Aw Karhāan Lan Yutaq abbala Min kum ۖ 'Inn akum Kun tum Q awmāan Fāsiq ī na
009-053 چؤ (اي منافقو) سَرھا ٿي توڻي ارھا ٿي خرچ ڪريو ته اوھان کان ڪڏھن قبول نه ڪبو، ڇوته اوھين بي دين ٽولي آھيو.
قُ لْ أَن فِقُ وا طَ وْعاً أَوْ كَرْها ً لَن ْ يُتَقَ بَّلَ مِنْ كُمْ ۖ إِنَّ كُمْ كُن تُمْ قَ وْما ً فَاسِقِ ينَ
Wa Mā Mana`ahum 'An Tuq m Nafaq ātuhum 'Illā 'Ann ahum Kafarū Bill āhi Wa Bira sūlihi Wa Lā Ya'tū na A ş -Ş alāata 'Illā Wa Hum Kusālá Wa Lā Yun fiq ū na 'Illā Wa Hum Kār ihū na
009-054 ۽ کانئن سندن خرچ جو قبول ڪرڻ ھن کانسواءِ نه جھليو ويو ته اُھي الله ۽ سندس پيغمبر جا مُنڪر آھن ۽ نڪي آرس ڪرڻ کان سواءِ نماز پڙھندا آھن ۽ نڪي (الله جي واٽ ۾) رنج کانسواءِ خرچيندا آھن.
وَمَا مَنَعَهُمْ أَن ْ تُقْ بَلَ مِنْ هُمْ نَفَقَ اتُهُمْ إِلاَّ أَنَّ هُمْ كَفَرُوا بِا للَّ هِ وَبِرَ سُولِهِ وَلاَ يَأْتُو نَ ا ل صَّ لاَةَ إِلاَّ وَهُمْ كُسَالَى وَلاَ يُن فِقُ و نَ إِلاَّ وَهُمْ كَار ِهُونَ
Falā Tu`jib ka 'Am wāluhum Wa Lā 'Awlāduhum ۚ 'Inn amā Yur ī du A ll āhu Liyu`adh dh ibahum Bihā Fī A l-Ĥayāati A d-Dun yā Wa Tazhaq a 'An fusuhum Wa Hum Kāfirū na
009-055 پوءِ توکي نڪي سندن مال ۽ نڪي سندن اولاد عجب ۾ وجھي، الله رڳو گھرندو آھي ته دنيا جي حياتي ۾ اُن سان کين عذاب ڪري ۽ سندن ساہ ڪُفر جي ئيحالت ۾ نڪرن.
فَلاَ تُعْجِبْ كَ أَمْوَالُهُمْ وَلاَ أَوْلاَدُهُمْ ۚ إِنَّ مَا يُر ِي دُ ا للَّ هُ لِيُعَذِّبَهُمْ بِهَا فِي ا لْحَيَا ةِ ا ل دُّنْ يَا وَتَزْهَقَ أَن فُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ
Wa Yaĥlifū na Bill āhi~ 'Inn ahum Lamin kum Wa Mā Hum Min kum Wa Lakinn ahum Q aw mun Yafra q ū na
009-056 ۽ الله جو قسم کڻندا آھن ته اُھي اوھان منجھان آھن، ۽ (حقيقت ڪري) اُھي اوھان منجھان نه آھن پر اُھا ڊڄڻي قوم آھي.
وَيَحْلِفُو نَ بِا للَّ هِ إِنَّ هُمْ لَمِنْ كُمْ وَمَا هُمْ مِنْ كُمْ وَلَكِنَّ هُمْ قَ وْ مٌ يَفْرَ قُ ونَ
Law Yajidū na Malja'an 'Aw Magh r ā tin 'Aw Muddakh n Lawallaw 'Ilay hi Wa Hum Yaj maĥū na
009-057 جي ڪا پناھ جي جاءِ يا ڪي چُرون يا ڪو گھڙڻ جو ھنڌ لھن ھا ته اُن ڏانھن اُھي ڊوڙندا ئي ڦِرن ھا.
لَوْ يَجِدُو نَ مَلْجَأً أَوْ مَغَ ارَ ا تٍ أَوْ مُدَّخَ لا ً لَوَلَّوْا إِلَيْ هِ وَهُمْ يَجْ مَحُونَ
Wa Minhum Man Yalmizuka Fī A ş -Ş adaq ā ti Fa'in 'U`ţ ū Minhā Ra đū Wa 'In Lam Yu`ţ aw Minhā 'Idh ā Hum Yaskh ţ ū na
009-058 ۽ منجھائن ڪي اھڙا آھن جي صدقن (جي وراھڻ) ۾ طعنو ھڻندا آھن، پوءِ جيڪڏھن منجھانئس ڏجين ته سَرھا ٿيندا آھن ۽ جيڪڏھن منجھانئس نه ڏجين ته انھي ئي مھل ڪاوڙبا آھن.
وَمِنْ هُمْ مَن ْ يَلْمِزُكَ فِي ا ل صَّ دَقَ ا تِ فَإِن ْ أُعْطُ وا مِنْ هَا رَ ضُ وا وَإِن ْ لَمْ يُعْطَ وْا مِنْ هَا إِذَا هُمْ يَسْخَ طُ ونَ
Wa Law 'Ann ahum Ra đū Mā 'Ātāhumu A ll āhu Wa Ra sūluhu Wa Q ālū Ĥasbunā A l-Lahu Sayu'utīnā A l-Lahu Min Fađlihi Wa Ra sūluhu~ 'Inn ā 'Ilá A ll āhi Rā gh ū na
009-059 ۽ الله ۽ سندس پيغمبر جيڪي کين ڏنو آھي تنھن تي جيڪڏھن راضي ٿين ھا ۽ چون ھا ته اسان کي الله ڪافي آھي اسان کي الله پنھنجي فضل سان ڏيندو ۽ سندس پيغمبر (به ڏيندو) اسين الله ڏانھن اميدوار آھيون (ته اُنھن لاءِ ڀلو ھجي ھا).
وَلَوْ أَنَّ هُمْ رَ ضُ وا مَا آتَاهُمُ ا للَّ هُ وَرَ سُولُهُ وَقَ الُوا حَسْبُنَا ا للَّهُ سَيُؤْتِينَا ا للَّهُ مِن ْ فَضْ لِهِ وَرَ سُولُهُ~ ُ إِنَّ ا إِلَى ا للَّ هِ رَ اغِ بُونَ
'Inn amā A ş -Ş adaq ā tu Lilfuq arā 'i Wa A l-Masākī ni Wa A l-`Āmilī na `Alayhā Wa A l-Mu'uallafati Q ulūbuhum Wa Fī A r-R iq ā bi Wa A l-Gh r imī na Wa Fī Sabī li A ll ā hi Wa A b ni A s-Sabī li ۖ Far īđatan Mina A ll āhi Wa ۗ A ll āhu `Alī mun Ĥakī mun
009-060 صدقا رڳو فقيرن ۽ مسڪينن ۽ ان جي اُڳاڙي ڪندڙن ۽ جن جون دليون (اسلام ڏانھن) ميلاپ ڪرايل آھن (تن لاءِ) ۽ ٻانھن جي آجي ڪرڻ ۽ قرضين ۽ الله جي واٽ ۾ (جھاد ڪرڻ) ۽ مسافرن لاءِ آھن، (اِھو) الله (جي پار) کان حُڪم ٿيل آھي، ۽ الله ڄاڻندڙ حڪمت وارو آھي.
إِنَّ مَا ا ل صَّ دَقَ ا تُ لِلْفُقَ رَا ءِ وَا لْمَسَاكِي نِ وَا لْعَامِلِي نَ عَلَيْهَا وَا لْمُؤَلَّفَةِ قُ لُوبُهُمْ وَفِي ا ل رِّقَ ا بِ وَا لْغَ ار ِمِي نَ وَفِي سَبِي لِ ا للَّ هِ وَا بْ نِ ا ل سَّبِي لِ ۖ فَر ِيضَ ة ً مِنَ ا للَّ هِ ۗ وَا للَّهُ عَلِي مٌ حَكِيمٌ
Wa Minhumu A l-Ladh ī na Yu'udh ū na A n -Nabī ya Wa Yaq ūlū na Huwa 'Udh unun ۚ Q ul 'Udh unu Kh y r in Lakum Yu'uminu Bill āhi Wa Yu'uminu Lilmu'uminī na Wa Ra ĥmatun Lilladh ī na 'Āmanū Min kum Wa ۚ A l-Ladh ī na Yu'udh ū na Ra sū la A ll āhi Lahum `Adh ā bun 'Alī mun
009-061 ۽ منجھائن ڪي اھڙا آھن جي پيغمبر کي ايذائيندا آھن ۽ چوندا آھن ته پر ٻڌڙيو آھي، چؤ ته اوھان لاءِ پر ٻڌڙيو ڀلو آھي الله کي مڃيندو آھي ۽ مؤمنن(جي صلاح) کي (به) مڃيندو آھي ۽ اوھان مان ايمان وارن لاءِ ٻاجھارو آھي، ۽ جيڪي الله جي پيغمبر کي ايذائيندا آھن تن لاءِ ڏکوئيندڙ عذاب آھي.
وَمِنْ هُمُ ا لَّذِي نَ يُؤْذُو نَ ا ل نَّ بِيَّ وَيَقُ ولُو نَ هُوَ أُذُنٌ ۚ قُ لْ أُذُنُ خَ يْ رٍ لَكُمْ يُؤْمِنُ بِا للَّ هِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِي نَ وَرَ حْمَة ٌ لِلَّذِي نَ آمَنُوا مِنْ كُمْ ۚ وَا لَّذِي نَ يُؤْذُو نَ رَ سُو لَ ا للَّ هِ لَهُمْ عَذَا بٌ أَلِيمٌ
Yaĥlifū na Bill āhi Lakum Liyurđūkum Wa A ll āhu Wa Ra sūluhu~ 'Aĥaq q u 'An Yurđū hu 'In Kānū Mu'uminī na
009-062 اوھان لاءِ الله جو قسم کڻندا آھن ته اوھان کي راضي ڪن، ۽ جيڪڏھن مؤمن آھن ته الله ۽ سندس پيغمبر وڌيڪ حقدار آھن جو اُن کي راضي ڪن.
يَحْلِفُو نَ بِا للَّ هِ لَكُمْ لِيُرْضُ وكُمْ وَا للَّهُ وَرَ سُولُهُ~ ُ أَحَقُّ أَن ْ يُرْضُ و هُ إِن ْ كَانُوا مُؤْمِنِينَ
'Alam Ya`lamū 'Ann ahu Man Yuĥādidi A ll ā ha Wa Ra sūlahu Fa'ann a Lahu Nā ra Jahann ama Kh n Fīhā ۚ Dh ālika A l-Kh A l-`Ažī mu
009-063 نه ڄاڻندا آھن ڇا ته جيڪي الله ۽ سندس پيغمبر جي مخالفت ڪندو تنھن لاءِ بيشڪ دوزخ جي باھ آھ؟ منجھس سدائين رھڻ وارو آھي، اِھا وڏي خواري آھي.
أَلَمْ يَعْلَمُو ا أَنَّ هُ مَن ْ يُحَادِدِ ا للَّ هَ وَرَ سُولَهُ فَأَنّ َ لَهُ نَا رَ جَهَنَّ مَ خَ الِدا ً فِيهَا ۚ ذَلِكَ ا لْخِ زْيُ ا لْعَظِ يمُ
Yaĥdh aru A l-Munāfiq ū na 'An Tunazzala `Alayhim Sūra tun Tunabbi'uhum Bimā Fī Q ulūbihim ۚ Q uli A ū 'Inn a A ll āha Mukh r ijun Mā Taĥdh arū na
009-064 منافق مسلمانن تي ڪنھن سورة جي لھڻ کان ڊڄن ٿا ته جيڪي سندن دلين ۾ آھي سو متان مسلمانن کي ڄاڻائي، (اي پيغمبر کين) چؤ ته اوھين پيا ٺـٺولي ڪريو، ڇوته جنھن کان ڊڄندا آھيو سو الله پڌرو ڪندڙ آھي.
يَحْذَرُ ا لْمُنَافِقُ و نَ أَن ْ تُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ سُورَ ةٌ تُنَبِّئُهُمْ بِمَا فِي قُ لُوبِهِمْ ۚ قُ لِ ا و ا إِنّ َ ا للَّ هَ مُخْ ر ِجٌ مَا تَحْذَرُونَ
Wa La'in Sa'altahum Layaq ūlunn a 'Inn amā Kunn ā Nakh ū đu Wa Nal`abu ۚ Q ul 'Abiā lllahi Wa 'Āyātihi Wa Ra sūlihi Kun tum Tastahzi'ū na
009-065 ۽ (اي پيغمبر) جيڪڏھن کائن پڇين ته ضرور چوندا ته بيشڪ کِل ۽ راند ٿي ڪئي سون، (کين) چؤ ته الله ۽ سندس آيتن ۽ سندس پيغمبر سان مسخري ڪيوَ ٿي ڇا؟
وَلَئِن ْ سَأَلْتَهُمْ لَيَقُ ولُنّ َ إِنَّ مَا كُنَّ ا نَخُ و ضُ وَنَلْعَبُ ۚ قُ لْ أَبِاللَّهِ وَآيَاتِهِ وَرَ سُولِهِ كُن تُمْ تَسْتَهْزِئُ ونَ
Lā Ta`tadh irū Q ad Kafartum Ba`da 'Īmānikum ۚ 'In Na`fu `An Ţ ā 'ifatin Min kum Nu`adh dh ib Ţ ā 'ifatan Bi'ann ahum Kānū Muj r imī na
009-066 بھانو نه ڪريو بيشڪ ايمان کانپوءِ ڪُفر اٿوَ، جيڪڏھن اوھان مان ھڪ ٽوليءَ کان ٽرنداسون ته ٻيءَ ٽوليءَ کي ھن سببان سزا ڏينداسون جو اُھي ڏوھي ھوا.
لاَ تَعْتَذِرُوا قَ د ْ كَفَرْتُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ ۚ إِن ْ نَعْفُ عَن ْ طَ ا ئِفَةٍ مِنْ كُمْ نُعَذِّب ْ طَ ا ئِفَة ً بِأَنَّ هُمْ كَانُوا مُجْ ر ِمِينَ
Al-Munāfiq ū na Wa A l-Munāfiq ā tu Ba`đuhum Min Ba`đin ۚ Ya'murū na Bil-Mun kar i Wa Yanhaw na `Ani A l-Ma`rū fi Wa Yaq ū na 'Aydiyahum ۚ Nasū A ll aha Fanasiyahum ۗ 'Inn a A l-Munāfiq ī na Humu A l-Fāsiq ū na
009-067 منافق ۽ منافقياڻيون ھڪ ٻئي جھڙا آھن، (اُھي) مَدن ڪمن جو حُڪم ڪندا آھن ۽ چڱن ڪمن کان جھليندا آھن۽ پنھنجا ھٿ (خيرات ڏيڻ کان) بند ڪندا آھن، الله کي وساريائون تنھنڪري الله (به) کين وساريو، بيشڪ منافق بي دين آھن.
ا لْمُنَافِقُ و نَ وَا لْمُنَافِقَ ا تُ بَعْضُ هُمْ مِن ْ بَعْض ٍ ۚ يَأْمُرُو نَ بِا لْمُنْ كَر ِ وَيَنْ هَوْ نَ عَنِ ا لْمَعْرُو فِ وَيَقْ بِضُ و نَ أَيْدِيَهُمْ ۚ نَسُوا ا للَّ هَ فَنَسِيَهُمْ ۗ إِنّ َ ا لْمُنَافِقِ ي نَ هُمُ ا لْفَاسِقُ ونَ
Wa`ada A ll āhu A l-Munāfiq ī na Wa A l-Munāfiq ā ti Wa A l-Kuffā ra Nā ra Jahann ama Kh ī na Fīhā ۚ Hiya Ĥasbuhum ۚ Wa La`anahumu A ll āhu ۖ Wa Lahum `Adh ā bun Muq ī mun
009-068 الله منافقن ۽ منافقياڻين ۽ ڪافرن کي دوزخ جي باھ جو انجام ڏنو آھي منجھس سدائين رھڻ وارا آھن، اھا کين بس آھي، ۽ الله مٿن لعنت ڪئي آھي، ۽ انھيءَ لاءِ ھميشه جو عذاب آھي.
وَعَدَ ا للَّ هُ ا لْمُنَافِقِ ي نَ وَا لْمُنَافِقَ ا تِ وَا لْكُفَّا رَ نَا رَ جَهَنَّ مَ خَ الِدِي نَ فِيهَا ۚ هِيَ حَسْبُهُمْ ۚ وَلَعَنَهُمُ ا للَّ هُ ۖ وَلَهُمْ عَذَا بٌ مُقِ يمٌ
Kā lladh ī na Min Q ab likum Kānū 'Ash adda Min kum Q ūwatan Wa 'Akth ara 'Am wālāan Wa 'Awlādāan Fāstam ta`ū Bikh q ihim Fāstam ta`tum Bikh q ikum Kamā A m ta`a A l-Ladh ī na Min Q ab likum Bikh q ihim Wa Kh m Kā lladh ī Kh ū ۚ 'Ūlā 'ika Ĥabiţ at 'A`māluhum Fī A d-Dun yā Wa A l-'Ākh ra ti ۖ Wa 'Ūlā 'ika Humu A l-Kh ū na
009-069 اوھين (به) اھڙا ٿيا آھيو جيڪي اوھان کان اڳ ھوا (اُھي) اوھان کان سگھ ۽ مال ۽ اولاد ۾ گھڻو وڌيڪ ھوا، پوءِ پنھنجي نصيب آھر فائدو ورتائون پوءِ اوھان به پنھنجي نصيب آھر فائدو ورتو جھڙي طرح اوھان کان اڳين پنھنجي نصيب آھر فائدو ورتو ۽ (اوھين به) اُنھن وانگر اجاين بحثن ۾ پئجي ويا آھيو جئن اُھي اجاين بحثن ۾ پيا، انھن جي ڪمائي دنيا ۽ آخرت ۾ ناس ٿي، ۽ اُھي ئي ڇيئي وارا آھن.
كَالَّذِي نَ مِن ْ قَ بْ لِكُمْ كَانُو ا أَشَدَّ مِنْ كُمْ قُ وَّة ً وَأَكْثَرَ أَمْوَالا ً وَأَوْلاَدا ً فَاسْتَمْتَعُوا بِخَ لاَقِ هِمْ فَاسْتَمْتَعْتُمْ بِخَ لاَقِ كُمْ كَمَا ا ا لَّذِي نَ مِن ْ قَ بْ لِكُمْ بِخَ لاَقِ هِمْ وَخُ ضْ تُمْ كَالَّذِي خَ اضُ و ا ۚ أُ وْلَا ئِكَ حَبِطَ تْ أَعْمَالُهُمْ فِي ا ل دُّنْ يَا وَا لآخِ رَ ةِ ۖ وَأُ وْلَا ئِكَ هُمُ ا لْخَ اسِرُونَ
'Alam Ya'tihim Naba'u A l-Ladh ī na Min Q ab lihim Q aw mi Nūĥin Wa `Ā din Wa Th amū da Wa Q aw mi 'Ib rā hī ma Wa 'Aş ĥā bi Mad yana Wa A l-Mu'utafikā ti ۚ 'Atat/hum Ru suluhum Bil-Bayyinā ti ۖ Famā Kā na A ll āhu Liyažlimahum Wa Lakin Kānū 'An fusahum Yažlimū na
009-070 کانئن اڳين جي خبر نه پھتي اٿن ڇا جي نُوح ۽ عاد ۽ ثمود جي قوم، ۽ ابراھيم جي قوم ۽ مَدين وارا ۽ اونڌن ٿيلن ڳوٺن وارا ھوا، جو اُنھن ڏانھن سندن پيغمبر پڌرن مُعجزن سان آيا (ته نه مڃيائون)، پوءِ الله جو شان نه ھو جو مٿن ظلم ڪري پر پاڻ تي ظُلم ڪيائون ٿي.
أَلَمْ يَأْتِهِمْ نَبَأُ ا لَّذِي نَ مِن ْ قَ بْ لِهِمْ قَ وْ مِ نُو حٍ وَعَا دٍ وَثَمُو دَ وَقَ وْ مِ إِبْ رَ اهِي مَ وَأَصْ حَا بِ مَد ْيَنَ وَا لْمُؤْتَفِكَا تِ ۚ أَتَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِا لبَيِّنَا تِ ۖ فَمَا كَا نَ ا للَّ هُ لِيَظْ لِمَهُمْ وَلَكِن ْ كَانُو ا أَن فُسَهُمْ يَظْ لِمُونَ
Wa A l-Mu'uminū na Wa A l-Mu'uminā tu Ba`đuhum 'Awliyā 'u Ba`đin ۚ Ya'murū na Bil-Ma`rū fi Wa Yanhaw na `Ani A l-Mun kar i Wa Yuq īmū na A ş -Ş alāata Wa Yu'utū na A z-Zakāata Wa Yuţ ī`ū na A ll āha Wa Ra sūlahu~ ۚ 'Ūlā 'ika Sayarĥamuhumu A ll āhu ۗ 'Inn a A ll āha `Azī zun Ĥakī mun
009-071 ۽ مؤمن ۽ مؤمنياڻيون (پاڻ ۾) ھڪ ٻئي جا مددگار آھن، چڱن ڪمن جو حُڪم ڪندا آھن ۽ خراب ڪمنکان جھليندا آھن ۽ نماز کي قائم ڪندا آھن ۽ زڪوٰة ڏيندا آھن ۽ الله ۽ سندس پيغمبر جي فرمانبرداري ڪندا آھن، اُنھن تي الله سگھوئي ٻاجھ ڪندو، تحقيق الله غالب حڪمت وارو آھي.
وَالْمُؤْمِنُو نَ وَا لْمُؤْمِنَا تُ بَعْضُ هُمْ أَوْلِيَا ءُ بَعْض ٍ ۚ يَأْمُرُو نَ بِا لْمَعْرُو فِ وَيَنْ هَوْ نَ عَنِ ا لْمُن كَر ِ وَيُقِ يمُو نَ ا ل صَّ لاَةَ وَيُؤْتُو نَ ا ل زَّكَا ةَ وَيُطِ يعُو نَ ا للَّ هَ وَرَ سُولَهُ~ ُ ۚ أُ وْلَا ئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ ا للَّ هُ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ عَزِي زٌ حَكِيمٌ
Wa`ada A ll āhu A l-Mu'uminī na Wa A l-Mu'uminā ti Jann ā tin Taj r ī Min Taĥtihā A l-'Anhā ru Kh ī na Fīhā Wa Masākina Ţ ayyibatan Fī Jann ā ti `Ad nin ۚ Wa R iđwā nun Mina A ll āhi 'Akbaru ۚ Dh ālika Huwa A l-Faw zu A l-`Ažī mu
009-072 الله مؤمنن ۽ مؤمنياڻين سان بھشت جو انجام ڪيو آھي جنھن جي ھيٺان واھيون آھن منجھس سدائين رھڻ وارا آھن ۽ (پڻ) ھميشه رھڻ وارن باغن ۾ چڱين جاين جو (انجام اٿن)، ۽ الله جو راضپو (سڀ کان) تمام وڏو آھي، اھا وڏي مراد ماڻڻ آھي.
وَعَدَ ا للَّ هُ ا لْمُؤْمِنِي نَ وَا لْمُؤْمِنَا تِ جَنّ َا تٍ تَجْ ر ِي مِن ْ تَحْتِهَا ا لأَنْ هَا رُ خَ الِدِي نَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَ يِّبَة ً فِي جَنّ َا تِ عَد ْنٍ ۚ وَر ِضْ وَا نٌ مِنَ ا للَّ هِ أَكْبَرُ ۚ ذَلِكَ هُوَ ا لْفَوْ زُ ا لْعَظِ يمُ
Yā 'Ayyuhā A n -Nabī yu Jāhidi A l-Kuffā ra Wa A l-Munāfiq ī na Wa A gh m ۚ Wa Ma'wāhum Jahann amu ۖ Wa Bi'sa A l-Maş ī r u
009-073 اي پيغمبر ڪافرن ۽ منافقن سان جھاد ڪر ۽ مٿن سختي ڪر، ۽ سندن جاءِ دوزخ آھي، ۽ اُھا جاءِ بُڇڙي آھي.
يَا أَيُّهَا ا ل نَّ بِيُّ جَاهِدِ ا لْكُفَّا رَ وَا لْمُنَافِقِ ي نَ وَا غْ لُظْ عَلَيْهِمْ ۚ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّ مُ ۖ وَبِئْسَ ا لْمَصِ يرُ
Yaĥlifū na Bill āhi Mā Q ālū Wa Laq ad Q ālū Kalimata A l-Kufr i Wa Kafarū Ba`da 'Islāmihim Wa Hamm ū Bimā Lam Yanālū ۚ Wa Mā Naq amū 'Illā 'An 'Agh A ll āhu Wa Ra sūluhu Min Fađlihi ۚ Fa'in Yatūbū Yaku Kh rā an Lahum ۖ Wa 'In Yatawallaw Yu`adh dh ib humu A ll āhu `Adh ābāan 'Alīmāan Fī A d-Dun yā Wa A l-'Ākh ra ti ۚ Wa Mā Lahum Fī A l-'Arđi Min Wa Lī yin Wa Lā Naş ī r n
009-074 الله جو قسم کڻندا آھن ته (پاڻ) نه چيو اٿن، ۽ بيشڪ ڪفر جو ڪلمو چيو اٿن ۽ پنھنجي اسلام (آڻڻ) کانپوءِ ڪُفر ڪيائون ۽ جنھن کي پھچي نه سگھيا تنھن لاءِ زور لاتائون، ۽ اِھو اُنھن رڳو ھن ڳالھ جو بدلو ڏنو جو الله پنھنجي فضل سان ۽ سندس رَسُول کين شاھوڪار ڪيو، ۽ پوءِ جيڪڏھن توبه ڪن ته انھن لاءِ ڀلي آھي، ۽ جيڪڏھن ڦرندا ته الله دُنيا ۽ آخرت ۾ کين ڏکوئيندڙ عذاب سان سزا ڏيندو، ۽ مُلڪ ۾ انھن لاءِ نڪو سنڀاليندڙ ۽ نڪو مددگار آھي.
يَحْلِفُو نَ بِا للَّ هِ مَا قَ الُوا وَلَقَ د ْ قَ الُوا كَلِمَةَ ا لْكُفْر ِ وَكَفَرُوا بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ وَهَمُّ وا بِمَا لَمْ يَنَالُوا ۚ وَمَا نَقَ مُو ا إِلاَّ أَن ْ أَغْ نَاهُمُ ا للَّ هُ وَرَ سُولُهُ مِن ْ فَضْ لِهِ ۚ فَإِن ْ يَتُوبُوا يَكُ خَ يْرا ً لَهُمْ ۖ وَإِن ْ يَتَوَلَّوْا يُعَذِّبْ هُمُ ا للَّ هُ عَذَاباً أَلِيما ً فِي ا ل دُّنْ يَا وَا لآخِ رَ ةِ ۚ وَمَا لَهُمْ فِي ا لأَرْضِ مِن ْ وَلِيٍّ وَلاَ نَصِ ير ٍ
Wa Minhum Man `Āhada A ll āha La'in 'Ātānā Min Fađlihi Lanaş ş addaq ann a Wa Lanakūnann a Mina A ş -Ş āliĥī na
009-075 ۽ منجھائن ڪي آھن جن الله سان انجام ڪيو آھي ته جيڪڏھن پنھنجي فضل سان اسان کي ڏنائينته ضرور خيرات ڏينداسون ۽ ڀلارن مان ٿينداسون.
وَمِنْ هُمْ مَن ْ عَاهَدَ ا للَّ هَ لَئِن ْ آتَانَا مِن ْ فَضْ لِهِ لَنَصَّ دَّقَ نّ َ وَلَنَكُونَنّ َ مِنَ ا ل صَّ الِحِينَ
Falamm ā 'Ātāhum Min Fađlihi Bakh i Wa Tawallaw Wa Hum Mu`r iđū na
009-076 پوءِ جنھن مھل پنھنجي فضل سان کين مال ڏنائين ته اُن جي ڪنجوسائي ڪيائون ۽ اُھي مُنھن موڙيندڙ ٿي ڦريا.
فَلَمَّ ا آتَاهُمْ مِن ْ فَضْ لِهِ بَخِ لُوا بِهِ وَتَوَلَّوا وَهُمْ مُعْر ِضُ ونَ
Fa'a`q abahum Nifāq āan Fī Q ulūbihim 'Ilá Yaw mi Yalq awnahu Bimā 'Akh A ll aha Mā Wa`adū hu Wa Bimā Kānū Yakdh ibū na
009-077 پوءِ الله سندن دلين ۾ کين سندن ملڻ جي ڏينھن تائين انھي سببان منافقي لاڳو ڪري ڇڏي جو الله سان اُھو انجام نه پاريائون جيڪو ساڻس ڪيائون ۽ اُنھي سببان جو ڪوڙ چوندا رھيا.
فَأَعْقَ بَهُمْ نِفَاق ا ً فِي قُ لُوبِهِمْ إِلَى يَوْ مِ يَلْقَ وْنَهُ بِمَا أَخْ لَفُوا ا للَّ هَ مَا وَعَدُو هُ وَبِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ
'Alam Ya`lamū 'Ann a A ll āha Ya`lamu Sir ra hum Wa Naj wāhum Wa 'Ann a A ll āha `Allā mu A l-Gh ū bi
009-078 نه ڄاڻندا آھن ڇا ته الله سندن ڳجھا ۽ سندن پڌرا (سخن) ۽ سندن ڳجھيون صلاحون ڄاڻندو آھي ۽ تحقيق الله وڏو ڳُجھ ڄاڻندڙ آھي.
أَلَمْ يَعْلَمُو ا أَنّ َ ا للَّ هَ يَعْلَمُ سِر َّهُمْ وَنَجْ وَاهُمْ وَأَنّ َ ا للَّ هَ عَلاَّمُ ا لْغُ يُوبِ
Al-Ladh ī na Yalmizū na A l-Muţ ţ awwi`ī na Mina A l-Mu'uminī na Fī A ş -Ş adaq ā ti Wa A l-Ladh ī na Lā Yajidū na 'Illā Juhdahum Fayaskh ū na Minhum ۙ Sakh ra A ll āhu Minhum Wa Lahum `Adh ā bun 'Alī mun
009-079 اِھي اھڙا آھن جو صدقي ڏيندڙن مؤمنن جي صدقي ڏئڻ ۾ طعنا ھڻندا آھن ۽ انھن کي (به طعنا ھڻندا آھن) جيڪي (مزدوري ڪرڻ جي) اوکائي کانسواءِ ڪي نه لھندا آھن ۽ انھن سان مسخريون ڪندا آھن، الله (به) سندن مسخرين جو کين بدلو ڏيندو ۽ انھن لاءِ ڏکوئيندڙ عذاب آھي.
ا لَّذِي نَ يَلْمِزُو نَ ا لْمُطَّ وِّعِي نَ مِنَ ا لْمُؤْمِنِي نَ فِي ا ل صَّ دَقَ ا تِ وَا لَّذِي نَ لاَ يَجِدُو نَ إِلاَّ جُهْدَهُمْ فَيَسْخَ رُو نَ مِنْ هُمْ ۙ سَخِ ر َ ا للَّ هُ مِنْ هُمْ وَلَهُمْ عَذَا بٌ أَلِيمٌ
A gh r Lahum 'Aw Lā Tastagh r Lahum 'In Tastagh r Lahum Sab `ī na Marra tan Falan Yagh r a A ll āhu Lahum ۚ Dh ālika Bi'ann ahum Kafarū Bill āhi Wa Ra sūlihi Wa ۗ A ll āhu Lā Yahdī A l-Q aw ma A l-Fāsiq ī na
009-080 انھن لاءِ بخشش گھُرين يا انھن لاءِ بخشش نه گھُرين، جيڪڏھن اُنھن لاءِ ستر ڀيرا بخشش گھُرين ته به الله انھن کي ڪڏھن نه بخشيندو، اھو ھن سببان آھي جو اُنھن الله ۽ سندس پيغمبر کي نه مڃيو، ۽ الله بي دين قوم کي ھدايت نه ڪندو آھي.
ا غْ فِر ْ لَهُمْ أَوْ لاَ تَسْتَغْ فِر ْ لَهُمْ إِن ْ تَسْتَغْ فِر ْ لَهُمْ سَبْ عِي نَ مَرَّ ة ً فَلَن ْ يَغْ فِر َ ا للَّ هُ لَهُمْ ۚ ذَلِكَ بِأَنَّ هُمْ كَفَرُوا بِا للَّ هِ وَرَ سُولِهِ ۗ وَا للَّهُ لاَ يَهْدِي ا لْقَ وْ مَ ا لْفَاسِقِ ينَ
Far iĥa A l-Mukh ū na Bimaq m Kh ā fa Ra sū li A ll ā hi Wa Kar ihū 'An Yujāhidū Bi'am wālihim Wa 'An fusihim Fī Sabī li A ll ā hi Wa Q ālū Lā Tan firū Fī A l-Ĥarr i ۗ Q ul Nā ru Jahann ama 'Ash addu Ĥarrā an ۚ Law Kānū Yafq ahū na
009-081 الله جي پيغمبر جي (جھاد تي) وڃڻ کانپوءِ پٺ تي رھندڙ پنھنجي (رھجي) وھڻتي خوش ٿيا ۽ پنھنجن مالن ۽ پنھنجن جِندن سان الله جي واٽ ۾ جِھاد ڪرڻ ناپسند ڪيائون ۽ (پاڻ ۾) چيائون ته گرميءَ ۾ (جھاد لاءِ) نه نڪرو، (اي پيغمبرکين) چؤ ته دوزخ جي باھ ڏاڍي گرم آھي، جيڪڏھن سمجھن ھا (ته ايئن نه ڪن ھا).
فَر ِحَ ا لْمُخَ لَّفُو نَ بِمَقْ عَدِهِمْ خِ لاَفَ رَ سُو لِ ا للَّ هِ وَكَر ِهُو ا أَن ْ يُجَاهِدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَن فُسِهِمْ فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ وَقَ الُوا لاَ تَن فِرُوا فِي ا لْحَرِّ ۗ قُ لْ نَا رُ جَهَنَّ مَ أَشَدُّ حَرّا ً ۚ لَوْ كَانُوا يَفْقَ هُونَ
Falyađĥakū Q alīlāan Wa Līab kū Kath īr āan Jazā 'an Bimā Kānū Yaksibū na
009-082 پوءِ ٿورو کلڻ گھرجين ۽ گھڻو روئڻ گھرجين، اُنھن (اعمالن) جي بدلي ۾ جو جيڪي ڪندا آھن.
فَلْيَضْ حَكُوا قَ لِيلا ً وَلْيَبْ كُوا كَثِير ا ً جَزَا ء ً بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ
Fa'in Ra ja`aka A ll āhu 'Ilá Ţ ā 'ifatin Minhum Fāsta'dh anū ka Lilkh ū ji Faq ul Lan Takh ru jū Ma`iya 'Abadāan Wa Lan Tuq ātilū Ma`iya `Adūwāan ۖ 'Inn akum Ra đītum Bil-Q u`ū di 'Awwala Marra tin Fāq A l-Kh ī na
009-083 پوءِ جيڪڏھن الله توکي منجھائن ڪنھن ٽوليءَ ڏانھن موٽائي نئي ته نڪرڻ لاءِ توکان موڪلائيندا پوءِ چؤ ته مون سان ڪڏھن نه نڪرندؤ ۽ مون سان گڏجي ڪنھن دشمن سان ڪڏھن نه وڙھندؤ، بيشڪ اوھين پھريون ڀيرو وھڻ سان راضي ٿيؤ تنھنڪري (ھاڻي به) پوئتي وھندڙن سان گڏجي ويھو.
فَإِن ْ رَ جَعَكَ ا للَّ هُ إِلَى طَ ا ئِفَةٍ مِنْ هُمْ فَاسْتَأْذَنُو كَ لِلْخُ رُو جِ فَقُ لْ لَن ْ تَخْ رُجُوا مَعِيَ أَبَدا ً وَلَن ْ تُقَ اتِلُوا مَعِيَ عَدُوّا ً ۖ إِنَّ كُمْ رَ ضِ يتُمْ بِا لْقُ عُو دِ أَوَّلَ مَرَّ ةٍ فَاقْ عُدُوا مَعَ ا لْخَ الِفِينَ
Wa Lā Tuş alli `Alá 'Aĥadin Minhum Mā ta 'Abadāan Wa Lā Taq um `Alá Q ab r ihi~ ۖ 'Inn ahum Kafarū Bill āhi Wa Ra sūlihi Wa Mātū Wa Hum Fāsiq ū na
009-084 ۽ منجھائن جيڪو مري تنھن تي بلڪل نماز نه پڙھ ۽ نڪي سندس قبر تي بيھ، بيشڪ انھن الله ۽ سندس پيغمبر کي نه مڃيو ۽ اُھي بي دين ٿي مُئا.
وَلاَ تُصَ لِّ عَلَى أَحَدٍ مِنْ هُمْ مَا تَ أَبَدا ً وَلاَ تَقُ مْ عَلَى قَ بْ ر ِهِ ۖ إِنَّ هُمْ كَفَرُوا بِا للَّ هِ وَرَ سُولِهِ وَمَاتُوا وَهُمْ فَاسِقُ ونَ
Wa Lā Tu`jib ka 'Am wāluhum Wa 'Awlāduhum ۚ 'Inn amā Yur ī du A ll āhu 'An Yu`adh dh ibahum Bihā Fī A d-Dun yā Wa Tazhaq a 'An fusuhum Wa Hum Kāfirū na
009-085 ۽ تون سندن مال ۽ سندن اولاد تي عجب نه ڪر، الله گھرندو آھي ته ان جي سببان دنيا ۾ ئي کين عذاب ڪري ۽ سندن ساھ ڪفر جي ئي حالت ۾ نِڪرن.
وَلاَ تُعْجِبْ كَ أَمْوَالُهُمْ وَأَوْلاَدُهُمْ ۚ إِنَّ مَا يُر ِي دُ ا للَّ هُ أَن ْ يُعَذِّبَهُمْ بِهَا فِي ا ل دُّنْ يَا وَتَزْهَقَ أَن فُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ
Wa 'Idh ā 'Un zilat Sūra tun 'An 'Āminū Bill āhi Wa Jāhidū Ma`a Ra sūlihi A dh anaka 'Ūlū A ţ -Ţ aw li Minhum Wa Q ālū Dh arnā Nakun Ma`a A l-Q ā`idī na
009-086 ۽ جيڪڏھن ڪا سُورة (ھِن لاءِ) نازل ڪئي ويندي آھي ته الله کي مڃيو ۽ سندس پيغمبر سان گڏجي جھاد ڪريو ته منجھائن آسودا توکان موڪلائيندا آھن ۽ چوندا آھن ته اسان کي ڇڏته ويٺلن سان گڏ رھون.
وَإِذَا أُن زِلَتْ سُورَ ةٌ أَن ْ آمِنُوا بِا للَّ هِ وَجَاهِدُوا مَعَ رَ سُولِهِ ا ُ وْلُوا ا ل طَّ وْ لِ مِنْ هُمْ وَقَ الُوا ذَرْنَا نَكُن ْ مَعَ ا لْقَ اعِدِينَ
Ra đū Bi'an Yakūnū Ma`a A l-Kh Ţ ubi`a `Alá Q ulūbihim Fahum Lā Yafq ahū na
009-087 ويٺلن زالن سان گڏ ھُجڻ ۾ راضي ٿيا ۽ سندين دلين تي مُھر ھنئي وئي پوءِ اُھي نه سمجھندا آھن.
رَ ضُ وا بِأَن ْ يَكُونُوا مَعَ ا لْخَ وَالِفِ وَطُ بِعَ عَلَى قُ لُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ يَفْقَ هُونَ
Lakini A r-Ra sū lu Wa A l-Ladh ī na 'Āmanū Ma`ahu Jāhadū Bi'am wālihim Wa 'An fusihim ۚ Wa 'Ūlā 'ika Lahumu A l-Kh r ā tu ۖ Wa 'Ūlā 'ika Humu A l-Mufliĥū na
009-088 پر پيغمبر ۽ جن ساڻس ايمان آندو تن پنھنجن مالن ۽ پنھنجين جِندن سان جھاد ڪيو، ۽ اِھي اُھي آھن جن لاءِ چڱايون آھن، ۽ اُھي ئي ڇٽل آھن.
لَكِنِ ا ل رَّ سُو لُ وَا لَّذِي نَ آمَنُوا مَعَهُ جَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَن فُسِهِمْ ۚ وَأُ وْلَا ئِكَ لَهُمُ ا لْخَ يْرَ ا تُ ۖ وَأُ وْلَا ئِكَ هُمُ ا لْمُفْلِحُونَ
'A`adda A ll āhu Lahum Jann ā tin Taj r ī Min Taĥtihā A l-'Anhā ru Kh ī na Fīhā ۚ Dh ālika A l-Faw zu A l-`Ažī mu
009-089 انھن لاءِ الله اھڙا باغ تيار ڪيا آھن جن جي ھيٺان واھيون وھنديون آھن منجھس سدائين رھڻ وارا آھن، اھا وڏي مراد ماڻڻ آھي.
أَعَدَّ ا للَّ هُ لَهُمْ جَنّ َا تٍ تَجْ ر ِي مِن ْ تَحْتِهَا ا لأَنْ هَا رُ خَ الِدِي نَ فِيهَا ۚ ذَلِكَ ا لْفَوْ زُ ا لْعَظِ يمُ
Wa Jā 'a A l-Mu`adh dh irū na Mina A l-'A`r ā bi Liyu'udh ana Lahum Wa Q a`ada A l-Ladh ī na Kadh abū A ll aha Wa Ra sūlahu ۚ Sayuş ī bu A l-Ladh ī na Kafarū Minhum `Adh ā bun 'Alī mun
009-090 ۽ بَدوِين مان بھاني ڪرڻ وارا آيا ته کين موڪل ڏني وڃي ۽ جن الله ۽ سندس رسول کي ڪوڙو ڄاتو سي ويھي رھيا، منجھائن ڪافرن کي ڏکوئيندڙ عذاب سِگھو ئي پھچندو.
وَجَا ءَ ا لْمُعَذِّرُو نَ مِنَ ا لأَعْرَ ا بِ لِيُؤْذَنَ لَهُمْ وَقَ عَدَ ا لَّذِي نَ كَذَبُوا ا للَّ هَ وَرَ سُولَهُ ۚ سَيُصِ ي بُ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا مِنْ هُمْ عَذَا بٌ أَلِيمٌ
Lay sa `Alá A đ-Đ u`afā 'i Wa Lā `Alá A l-Marđá Wa Lā `Alá A l-Ladh ī na Lā Yajidū na Mā Yun fiq ū na Ĥara jun 'Idh ā Naş aĥū Lill ā h Wa Ra sūlihi ۚ Mā `Alá A l-Muĥsinī na Min Sabī lin Wa ۚ A ll āhu Gh ū ru n Ra ĥī mun
009-091 نڪي عاجزن تي ۽ نڪي بيمارن تي ۽ نڪي اُھي جو جيڪي خرچين سو نه ٿا لھن تن تي ڪو گناھ آھي جڏھن ته الله ۽ سندس پيغمبر جا خيرخواھ ھجن، ڀلارن تي ڪو ڏوراپو نه آھي، ۽ الله بخشڻھار مھربان آھي.
لَيْ سَ عَلَى ا ل ضُّ عَفَا ءِ وَلاَ عَلَى ا لْمَرْضَ ى وَلاَ عَلَى ا لَّذِي نَ لاَ يَجِدُو نَ مَا يُن فِقُ و نَ حَرَ جٌ إِذَا نَصَ حُوا لِلَّهِ وَرَ سُولِهِ ۚ مَا عَلَى ا لْمُحْسِنِي نَ مِن ْ سَبِي لٍ ۚ وَا للَّهُ غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Wa Lā `Alá A l-Ladh ī na 'Idh ā Mā 'Ataw ka Litaĥmilahum Q ulta Lā 'Ajidu Mā 'Aĥmilukum `Alay hi Tawallaw Wa 'A`yunuhum Tafī đu Mina A d-Dam `i Ĥazanāan 'Allā Yajidū Mā Yun fiq ū na
009-092 ۽ نڪي اُنھن تي (ڪو گناھ آھي) جي جڏھن تو وٽ اچن ته کين (وھٽ تي) چاڙھين (۽ تون) چوين ته (ڪو وھٽ) نه ٿو لھان جنھن تي اوھان کي چاڙھيان، تڏھن اُھي موٽن ۽ ھن ڏُک کان سندن اکيون ڳوڙھا ھاريندڙ ھجن ته جيڪي (الله جي واٽ ۾) خرچين سو نه ٿا لھن،
وَلاَ عَلَى ا لَّذِي نَ إِذَا مَا أَتَوْ كَ لِتَحْمِلَهُمْ قُ لْتَ لاَ أَجِدُ مَا أَحْمِلُكُمْ عَلَيْ هِ تَوَلَّوا وَأَعْيُنُهُمْ تَفِي ضُ مِنَ ا ل دَّمْعِ حَزَناً أَلاَّ يَجِدُوا مَا يُن فِقُ ونَ
'Inn amā A s-Sabī lu `Alá A l-Ladh ī na Yasta'dh inūnaka Wa Hum 'Agh ā 'u ۚ Ra đū Bi'an Yakūnū Ma`a A l-Kh Ţ aba`a A ll āhu `Alá Q ulūbihim Fahum Lā Ya`lamū na
009-093 ڏوراپي جي واٽ انھن کانسواءِ ٻـين تي نهآھي جن توکان موڪلايو ۽ اُھي شاھوڪار ھوا، رھيلن زالن سان گڏ ھجڻ ۾ راضي ٿيا ۽ الله سندين دلين تي مُھر ھنئي پوءِ اُھي نه ڄاڻندا آھن.
إِنَّ مَا ا ل سَّبِي لُ عَلَى ا لَّذِي نَ يَسْتَأْذِنُونَكَ وَهُمْ أَغْ نِيَا ءُ ۚ رَ ضُ وا بِأَن ْ يَكُونُوا مَعَ ا لْخَ وَالِفِ وَطَ بَعَ ا للَّ هُ عَلَى قُ لُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ
Ya`tadh irū na 'Ilaykum 'Idh ā Ra ja`tum 'Ilayhim ۚ Q ul Lā Ta`tadh irū Lan Nu'umina Lakum Q ad Nabba'anā A l-Lahu Min 'Akh r ikum ۚ Wa Sayará A ll āhu `Amalakum Wa Ra sūluhu Th umm a Tura ddū na 'Ilá `Ālimi A l-Gh y bi Wa A sh -Sh ahādati Fayunabbi'ukum Bimā Kun tum Ta`malū na
009-094 جڏھن (اوھين) اُنھن ڏانھن موٽندؤ (تڏھن) اوھان وٽ بھانو ڪندا، (انھن کي) چؤ ته بھانو نه ڪريو اوھان (جي ڳالھ) کي ڪڏھن نه مڃينداسون بيشڪ اوھان جي حال کان الله اسان کي خبر ڏني آھي، ۽ الله ۽ سندس پيغمبر اوھان جا عمل سِگھو ئي ڏسندو وري ڳجھ ۽ ظاھر جي ڄاڻندڙ (الله) ڏانھن موٽايا ويندؤ (۽) پوءِ جيڪي ٿي ڪيؤ تنھنجي اوھان کي سُڌ ڏيندو.
يَعْتَذِرُو نَ إِلَيْكُمْ إِذَا رَ جَعْتُمْ إِلَيْهِمْ ۚ قُ لْ لاَ تَعْتَذِرُوا لَن ْ نُؤْمِنَ لَكُمْ قَ د ْ نَبَّأَنَا ا للَّهُ مِن ْ أَخْ بَار ِكُمْ ۚ وَسَيَرَ ى ا للَّ هُ عَمَلَكُمْ وَرَ سُولُهُ ثُمّ َ تُرَ دُّو نَ إِلَى عَالِمِ ا لْغَ يْ بِ وَا ل شَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُن تُمْ تَعْمَلُونَ
Sayaĥlifū na Bill āhi Lakum 'Idh ā A n q alab tum 'Ilayhim Litu`r iđū `Anhum ۖ Fa'a`r iđū `Anhum ۖ 'Inn ahum R ij sun ۖ Wa Ma'wāhum Jahann amu Jazā 'an Bimā Kānū Yaksibū na
009-095 جڏھن انھن ڏانھن موٽندؤ (ته) ستت ئي اوھان جي آڏو الله جو قسم ھِن لاءِ کڻندا ته (اوھين) کائن مڙي وڃو، پوءِ کائن مڙي وڃو، بيشڪ اُھي پليت آھن، ۽ جيڪي ٿي ڪمايائون تنھن جي عوض ۾ سندين جاءِ دوزخ آھي.
سَيَحْلِفُو نَ بِا للَّ هِ لَكُمْ إِذَا ا ن قَ لَبْ تُمْ إِلَيْهِمْ لِتُعْر ِضُ وا عَنْ هُمْ ۖ فَأَعْر ِضُ وا عَنْ هُمْ ۖ إِنَّ هُمْ ر ِجْ سٌ ۖ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّ مُ جَزَا ء ً بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ
Yaĥlifū na Lakum Litarđaw `Anhum ۖ Fa'in Tarđaw `Anhum Fa'inn a A ll āha Lā Yarđá `Ani A l-Q aw mi A l-Fāsiq ī na
009-096 اوھان وٽ ھن لاءِ قسم کڻندا ته (اوھين) کائن راضي ٿيو، پوءِ جيڪڏھن (اوھين) کائن راضي ٿيندؤ ته (به) الله بي دين ماڻھن کان راضي نه ٿيندو.
يَحْلِفُو نَ لَكُمْ لِتَرْضَ وْا عَنْ هُمْ ۖ فَإِن ْ تَرْضَ وْا عَنْ هُمْ فَإِنّ َ ا للَّ هَ لاَ يَرْضَ ى عَنِ ا لْقَ وْ مِ ا لْفَاسِقِ ينَ
Al-'A`r ā bu 'Ash addu Kufrā an Wa Nifāq āan Wa 'Aj daru 'Allā Ya`lamū Ĥudū da Mā 'An zala A ll āhu `Alá Ra sūlihi Wa ۗ A ll āhu `Alī mun Ĥakī mun
009-097 بَدوي ڪُفر ۽ منافقيءَ ۾ تمام سخت آھن ۽ ھن (عادت) جوڳا آھن ته الله پنھنجي پيغمبر تي جيڪي حُڪم لاٿا تنھن جون (شرعي) حدون نه ڄاڻن، ۽ الله ڄاڻندڙ حڪمت وارو آھي.
ا لأَعْرَ ا بُ أَشَدُّ كُفْرا ً وَنِفَاق ا ً وَأَجْ دَرُ أَلاَّ يَعْلَمُوا حُدُو دَ مَا أَن زَلَ ا للَّ هُ عَلَى رَ سُولِهِ ۗ وَا للَّهُ عَلِي مٌ حَكِيمٌ
Wa Mina A l-'A`r ā bi Man Yattakh dh u Mā Yun fiq u Magh ra māan Wa Yatara bbaş u Bikumu A d-Dawā 'ir a ۚ `Alayhim Dā 'ira tu A s-Saw 'i Wa ۗ A ll āhu Samī `un `Alī mun
009-098 ۽ ڳوٺاڻن مان ڪي اھڙا آھن جو خرچ ڪن ٿاسو چَٽي ڄاڻندا آھن ۽ اوھان تي زماني جي ڦيرگھير (اچڻ) جا منتظر آھن، زماني جو بڇڙو ڦيرو مٿن ھجي (شال)، ۽ الله ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آھي.
وَمِنَ ا لأَعْرَ ا بِ مَن ْ يَتَّخِ ذُ مَا يُن فِقُ مَغْ رَ ما ً وَيَتَرَ بَّصُ بِكُمُ ا ل دَّوَا ئِر َ ۚ عَلَيْهِمْ دَا ئِرَ ةُ ا ل سَّوْ ءِ ۗ وَا للَّهُ سَمِي عٌ عَلِيمٌ
Wa Mina A l-'A`r ā bi Man Yu'uminu Bill āhi Wa A l-Yaw mi A l-'Ākh r kh dh u Mā Yun fiq u Q uru bā tin `In da A ll āhi Wa Ş alawā ti A r-Ra sū li ۚ 'Alā 'Inn ahā Q urbatun Lahum ۚ Sayud kh A ll āhu Fī Ra ĥmatihi~ ۗ 'Inn a A ll āha Gh ū ru n Ra ĥī mun
009-099 ۽ ٻھراڙي وارن مان ڪي اھڙا آھن جي الله ۽ قيامت جي ڏينھن کي مڃيندا آھن ۽ جيڪي خرچيندا آھن تنھن کي الله وٽ ويجھائي جو ۽ پيغمبر جي دُعا حاصل ڪرڻ جو وسيلو ڪري وٺندا آھن، بيشڪ اھا انھن لاءِ ويجھائيءَ (جو سبب) آھي الله کين پنھنجي رحمت ھيٺ سگھوئي داخل ڪندو، بيشڪ الله بخشڻھار مھربان آھي.
وَمِنَ ا لأَعْرَ ا بِ مَن ْ يُؤْمِنُ بِا للَّ هِ وَا لْيَوْ مِ ا لآخِ رِ وَيَتَّخِ ذُ مَا يُن فِقُ قُ رُبَا تٍ عِنْ دَ ا للَّ هِ وَصَ لَوَا تِ ا ل رَّ سُو لِ ۚ أَلاَ إِنَّ هَا قُ رْبَة ٌ لَهُمْ ۚ سَيُد ْخِ لُهُمُ ا للَّ هُ فِي رَ حْمَتِهِ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Wa A s-Sābiq ū na A l-'Awwalū na Mina A l-Muhājir ī na Wa A l-'An ş ā r i Wa A l-Ladh ī na A m Bi'iĥsā nin Ra điya A ll āhu `Anhum Wa Ra đū `Anhu Wa 'A`adda Lahum Jann ā tin Taj r ī Taĥtahā A l-'Anhā ru Kh ī na Fīhā 'Abadāan ۚ Dh ālika A l-Faw zu A l-`Ažī mu
009-100 ۽ مُھاجرن ۽ انصارن مان (ايمان ۾) اڳرائي ڪرڻ وارا ۽ جن چڱائيءَ سان سندين تابعداري ڪئي اُنھن (سڀني) کان الله راضي آھي ۽ اُھي کانئس راضي آھن ۽ اُنھن لاءِ باغ تيار ڪيا اٿس جن جي ھيٺان واھيون وھنديون آھن منجھس سدائين رھڻ وارا آھن، اھا وڏي مُراد ماڻڻ آھي.
وَالسَّابِقُ و نَ ا لأَوَّلُو نَ مِنَ ا لْمُهَاجِر ِي نَ وَا لأَن صَ ا ر ِ وَا لَّذِي نَ ا َا نٍ رَ ضِ يَ ا للَّ هُ عَنْ هُمْ وَرَ ضُ وا عَنْ هُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنّ َا تٍ تَجْ ر ِي تَحْتَهَا ا لأَنْ هَا رُ خَ الِدِي نَ فِيهَا أَبَدا ً ۚ ذَلِكَ ا لْفَوْ زُ ا لْعَظِ يمُ
Wa Mimm an Ĥawlakum Mina A l-'A`r ā bi Munāfiq ū na ۖ Wa Min 'Ahli A l-Madīnati ۖ Mara dū `Alá A n -Nifā q i Lā Ta`lamuhum ۖ Naĥnu Na`lamuhum ۚ Sanu`adh dh ibuhum Marra tay ni Th umm a Yura ddū na 'Ilá `Adh ā bin `Ažī min
009-101 ۽ اوھان جي آس پاس وارن بدوين مان (به) ڪي منافق آھن، ۽ مديني وارن مان (به)، ڪي منافقيءَ تي عادي ٿي ويا آھن، (تون) کين نه ڄاڻندو آھين، اسين انھن کي ڄاڻندا آھيون، سگھوئي اسين کين ٻه ڀيرا عذاب ڪنداسون وري وڏي عذاب ڏانھن موٽايا ويندا.
وَمِمَّ ن ْ حَوْلَكُمْ مِنَ ا لأَعْرَ ا بِ مُنَافِقُ و نَ ۖ وَمِن ْ أَهْلِ ا لْمَدِينَةِ ۖ مَرَ دُوا عَلَى ا ل نِّ فَا قِ لاَ تَعْلَمُهُمْ ۖ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ ۚ سَنُعَذِّبُهُمْ مَرَّ تَيْ نِ ثُمّ َ يُرَ دُّو نَ إِلَى عَذَا بٍ عَظِ يمٍ
Wa 'Ākh ū na A ra fū Bidh unūbihim Kh ţ ū `Amalāan Ş āliĥāan Wa 'Ākh ra Sayyi'āan `Asá A ll āhu 'An Yatū ba `Alayhim ۚ 'Inn a A ll āha Gh ū ru n Ra ĥī mun
009-102 ۽ ٻيا (اھڙا) آھن جن پنھنجا گناھ باسيا آھن (انھن) چڱا ڪم ۽ ٻيا بڇڙا ڪم گڏي سڏي ڪيا آھن،اميد آھي ته الله مٿن ٻاجھ سان موٽندو، بيشڪ الله بخشڻھار مھربان آھي.
وَآخَ رُو نَ ا رَ فُوا بِذُنُوبِهِمْ خَ لَطُ وا عَمَلا ً صَ الِحا ً وَآخَ رَ سَيِّئاً عَسَى ا للَّ هُ أَن ْ يَتُو بَ عَلَيْهِمْ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Kh dh Min 'Am wālihim Ş adaq atan Tuţ ahhiru hum Wa Tuzakkīhim Bihā Wa Ş alli `Alayhim ۖ 'Inn a Ş alātaka Sakanun Lahum Wa ۗ A ll āhu Samī `un `Alī mun
009-103 سندن مالن مان زڪوٰة وصول ڪر ته اُن سان کين (ظاھر ۾ به) پاڪ ڪندو رھين ۽ کين (باطن ۾) سٺو ڪندو رھين ۽ مٿن رحمت جي دُعا گھر، ڇوته تنھنجي دُعا انھن لاءِ آرام آھي، ۽ الله ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آھي.
خُ ذْ مِن ْ أَمْوَالِهِمْ صَ دَقَ ة ً تُطَ هِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِمْ بِهَا وَصَ لِّ عَلَيْهِمْ ۖ إِنّ َ صَ لاَتَكَ سَكَن ٌ لَهُمْ ۗ وَا للَّهُ سَمِي عٌ عَلِيمٌ
'Alam Ya`lamū 'Ann a A ll āha Huwa Yaq A t-Tawbata `An `Ibādihi Wa Ya'kh dh u A ş -Ş adaq ā ti Wa 'Ann a A ll āha Huwa A t-Tawwā bu A r-Ra ĥī mu
009-104 نه ڄاڻندا آھن ڇا ته الله ئي پنھنجن ٻانھن جي توبه قبول ڪندو آھي ۽ (سندين) خيراتون قبول ڪندو آھي ۽ بيشڪ الله ئي توبه قبول ڪندڙ مھربان آھي.
أَلَمْ يَعْلَمُو ا أَنّ َ ا للَّ هَ هُوَ يَقْ بَلُ ا ل تَّوبَةَ عَن ْ عِبَادِهِ وَيَأْخُ ذُ ا ل صَّ دَقَ ا تِ وَأَنّ َ ا للَّ هَ هُوَ ا ل تَّوَّا بُ ا ل رَّ حِيمُ
Wa Q uli A A ll āhu `Amalakum Wa Ra sūluhu Wa A l-Mu'uminū na ۖ Wa Satura ddū na 'Ilá `Ālimi A l-Gh y bi Wa A sh -Sh ahādati Fayunabbi'ukum Bimā Kun tum Ta`malū na
009-105 ۽ چؤ ته عمل ڪريو پوءِ الله ۽ سندس پيغمبر ۽ مؤمن (سڀئي) اوھان جا عمل ڏسندا، ۽ ڳُجھ ۽ ظاھر جي ڄاڻندڙ (الله) ڏانھن سگھو موٽايا ويندؤ پوءِ جيڪي ڪندا آھيو تنھن جي اوھان کي سُڌ ڏيندو.
وَقُ لِ ا ا فَسَيَرَ ى ا للَّ هُ عَمَلَكُمْ وَرَ سُولُهُ وَا لْمُؤْمِنُو نَ ۖ وَسَتُرَ دُّو نَ إِلَى عَالِمِ ا لْغَ يْ بِ وَا ل شَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُن تُمْ تَعْمَلُونَ
Wa 'Ākh ū na Murjaw na Li'am r i A ll ā hi 'Imm ā Yu`adh dh ibuhum Wa 'Imm ā Yatū bu `Alayhim Wa ۗ A ll āhu `Alī mun Ĥakī mun
009-106 ۽ ٻيا الله جي حُڪم لاءِ رھايل آھن ته يا ته کين عذاب ڪري يا کين معاف ڪري، ۽ الله ڄاڻندڙ حڪمت وارو آھي.
وَآخَ رُو نَ مُرْجَوْ نَ لِأَمْر ِ ا للَّ هِ إِمَّ ا يُعَذِّبُهُمْ وَإِمَّ ا يَتُو بُ عَلَيْهِمْ ۗ وَا للَّهُ عَلِي مٌ حَكِيمٌ
Wa A l-Ladh ī na A kh dh ū Masjidāan Đ ir ārā an Wa Kufrā an Wa Tafr īq āan Bay na A l-Mu'uminī na Wa 'Irş ādāan Liman Ĥāra ba A ll āha Wa Ra sūlahu Min Q ab lu ۚ Wa Layaĥlifunn a 'In 'Ara d nā 'Illā A l-Ĥusná Wa ۖ A ll āhu Yash /hadu 'Inn ahum Lakādh ibū na
009-107 ۽ (انھن مان اھڙا به آھن) جن نقصان پُھچائڻ ۽ ڪفر ڪرڻ ۽ مسلمانن جي وچ ۾ ڏڦيڙ وجھڻ ۽ جن (ماڻھن) الله ۽ سندس پيغمبر سان اڳ ويڙھ ڪئي آھي تن واسطي گھٽ ٺاھڻ لاءِ (ھڪ) مسجد بڻائي آھي، ۽ (اُھي) ضرور قسم کڻندا ته چڱائيءَ کانسواءِ اسانجو (بڻائڻ ۾) ٻيو ڪو ارادو نه آھي، ۽ الله شاھدي ڏئي ٿو ته اُھي ڪوڙا آھن.
وَالَّذِي نَ ا خَ ذُوا مَسْجِدا ً ضِ رَ ارا ً وَكُفْرا ً وَتَفْر ِيق ا ً بَيْ نَ ا لْمُؤْمِنِي نَ وَإِر ْصَ ادا ً لِمَن ْ حَارَ بَ ا للَّ هَ وَرَ سُولَهُ مِن ْ قَ بْ لُ ۚ وَلَيَحْلِفُنّ َ إِن ْ أَرَ د ْنَا إِلاَّ ا لْحُسْنَى ۖ وَا للَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ هُمْ لَكَاذِبُونَ
Lā Taq um Fī hi 'Abadāan ۚ Lamasjidun 'Ussisa `Alá A t-Taq w min 'Aĥaq q u 'An Taq ū ma Fī hi ۚ Fī hi R ijā lun Yuĥibbū na 'An Yataţ ahharū Wa ۚ A ll āhu Yuĥibbu A l-Muţ ţ ahhir ī na
009-108 منجھس اصلي نه بيھ، جا مسجد پھرين ڏينھن پرھيزگاريءَ تي اڏائي ويئي آھي تنھن ۾ توکي بيھڻ (يعني نماز پڙھڻ ۽ پڙھائڻ) وڌيڪ لائق آھي، جنھن ۾ اھڙا مڙس آھن جي پاڪ رھڻ پسند ڪندا آُھن، ۽ الله پاڪ رھڻ وارن کي پسند ڪندو آھي.
لاَ تَقُ مْ فِي هِ أَبَدا ً ۚ لَمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى ا ل تَّقْ وَى مِن ْ أَوَّلِ يَوْ مٍ أَحَقُّ أَن ْ تَقُ و مَ فِي هِ ۚ فِي هِ ر ِجَا لٌ يُحِبُّو نَ أَن ْ يَتَطَ هَّرُوا ۚ وَا للَّهُ يُحِبُّ ا لْمُطَّ هِّر ِينَ
'Afaman 'Assasa Bun yānahu `Alá Taq A ll āhi Wa R iđwā nin Kh y ru n 'Am Man 'Assasa Bun yānahu `Alá Sh afā Juru fin Hā r in Fānhā ra Bihi Fī Nā r i Jahann ama Wa ۗ A ll āhu Lā Yahdī A l-Q aw ma A ž-Ž ālimī na
009-109 ڀلا جنھن پنھنجي اڏاوت الله جي ڊڄ ۽ (سندس) رضامنديءَ تي اڏي سو ڀلو آھي يا اُھو جنھن پنھنجي اڏاوت نئن جي ڪرندڙ ڀر تي اَڏي؟ پوءِ اُھا اڏيندڙ سميت دوزخ جي باھ ۾ ڪري، ۽ الله ظالمن جي قوم کي ھدايت نه ڪندو آھي.
أَفَمَن ْ أَسَّسَ بُنْ يَانَهُ عَلَى تَقْ وَى مِنَ ا للَّ هِ وَر ِضْ وَا نٍ خَ يْ رٌ أَمْ مَن ْ أَسَّسَ بُنْ يَانَهُ عَلَى شَفَا جُرُفٍ هَا رٍ فَانْ هَا رَ بِهِ فِي نَا ر ِ جَهَنَّ مَ ۗ وَا للَّهُ لاَ يَهْدِي ا لْقَ وْ مَ ا ل ظَّ الِمِينَ
Lā Yazā lu Bun yānuhumu A l-Ladh ī Banaw R ībatan Fī Q ulūbihim 'Illā 'An Taq aţ ţ a`a Q ulūbuhum Wa ۗ A ll āhu `Alī mun Ĥakī mun
009-110 جو بُڻياد بڻايائون سو سدائين سندين دلين ۾ شڪ (جو سبب) رھندو سندن دلين جي وڍڻ کانسواءِ نه ويندو، ۽ الله ڄاڻندڙ حڪمت وارو آھي.
لاَ يَزَا لُ بُنْ يَانُهُمُ ا لَّذِي بَنَوْا ر ِيبَة ً فِي قُ لُوبِهِمْ إِلاَّ أَن ْ تَقَ طَّ عَ قُ لُوبُهُمْ ۗ وَا للَّهُ عَلِي مٌ حَكِيمٌ
'Inn a A ll āha A sh tará Mina A l-Mu'uminī na 'An fusahum Wa 'Am wālahum Bi'ann a Lahumu A l-Jann ata ۚ Yuq ātilū na Fī Sabī li A ll ā hi Fayaq ū na Wa Yuq ū na ۖ Wa`dāan `Alay hi Ĥaq q āan Fī A t-Tawrā ati Wa A l-'In jī li Wa A l-Q ur'ā ni ۚ Wa Man 'Awfá Bi`ahdihi Mina A ll āhi ۚ Fāstab sh irū Bibay`ikumu A l-Ladh ī Bāya`tum Bihi ۚ Wa Dh alika Huwa A l-Faw zu A l-`Ažī mu
009-111 الله مؤمنن کان سندن سر ۽ مال ھِن ڪري ڳڌا جو پڪ بھشت انھن لاءِ آھي، (اِھي) اُن (انجام) تي الله جي واٽ ۾ وڙھندا آھن پوءِ ماريندا (به) آھن ۽ ماربا (به) آھن، جو انجام توريت ۽ انجيل ۽ قرآن ۾ پڪي طرح ٿيل آھي، ۽ الله کان وڌيڪ پنھنجي انجام کي پورو ڪندڙ ڪير آھي؟ پوءِ جنھن سودي جو اوھان واپار ڪيو آھي تنھن تي خوش ٿيو، ۽ اِھا ئي وڏي مُراد ماڻڻ آھي.
إِنّ َ ا للَّ هَ ا رَ ى مِنَ ا لْمُؤْمِنِي نَ أَن فُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنّ َ لَهُمُ ا لْجَنَّ ةَ ۚ يُقَ اتِلُو نَ فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ فَيَقْ تُلُو نَ وَيُقْ تَلُو نَ ۖ وَعْداً عَلَيْ هِ حَقّ ا ً فِي ا ل تَّوْرَ ا ةِ وَا لإِن جِي لِ وَا لْقُ رْآنِ ۚ وَمَن ْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ ا للَّ هِ ۚ فَاسْتَبْ شِرُوا بِبَيْعِكُمُ ا لَّذِي بَايَعْتُمْ بِهِ ۚ وَذَلِكَ هُوَ ا لْفَوْ زُ ا لْعَظِ يمُ
At-Tā 'ibū na A l-`Ābidū na A l-Ĥāmidū na A s-Sā 'iĥū na A r-Rā ki`ū na A s-Sājidū na A l-'Āmirū na Bil-Ma`rū fi Wa A n -Nāhū na `Ani A l-Mun kar i Wa A l-Ĥāfižū na Liĥudū di A ll ā hi ۗ Wa Bash sh ir A l-Mu'uminī na
009-112 اِھي توبه ڪندڙ عبادت ڪندڙ ساراھ ڪندڙ (خُدا جي واٽ ۾) مُسافري ڪندڙ رُڪوع ڪندڙ سجدو ڪندڙچڱائيءَ جو حُڪم ڪندڙ ۽ مدائيءَ کان جھليندڙ ۽ الله جي حدن کي نگاہ ۾ رکندڙ آھن، ۽ (اھڙن) مؤمنن کي خوشخبري ڏي.
ا ل تَّا ئِبُو نَ ا لْعَابِدُو نَ ا لْحَامِدُو نَ ا ل سَّا ئِحُو نَ ا ل رَّ اكِعُو نَ ا ل سَّاجِدُو نَ ا لآمِرُو نَ بِا لْمَعْرُو فِ وَا ل نَّ اهُو نَ عَنِ ا لْمُن كَر ِ وَا لْحَافِظُ و نَ لِحُدُو دِ ا للَّ هِ ۗ وَبَشِّرِ ا لْمُؤْمِنِينَ
Mā Kā na Lilnn abī yi Wa A l-Ladh ī na 'Āmanū 'An Yastagh sh r ikī na Wa Law Kānū 'Ūlī Q urbá Min Ba`di Mā Tabayyana Lahum 'Ann ahum 'Aş ĥā bu A l-Jaĥī mi
009-113 پيغمبر ۽ مؤمنن کي مشرڪن لاءِ کين (ھن ڳالھ جي) پڌري ٿيڻ کانپوءِ ته اُھي دوزخي آھن بخشش گھرڻ نه جڳائي توڻيڪ مائٽيءَ وارا ھجن.
مَا كَا نَ لِلنَّ بِيِّ وَا لَّذِي نَ آمَنُو ا أَن ْ يَسْتَغْ فِرُوا لِلْمُشْر ِكِي نَ وَلَوْ كَانُو ا أُ وْلِي قُ رْبَى مِن ْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّ هُمْ أَصْ حَا بُ ا لْجَحِيمِ
Wa Mā Kā na A gh ā ru 'Ib rā hī ma Li'abī hi 'Illā `An Maw`idatin Wa`adahā 'Īyā hu Falamm ā Tabayyana Lahu~ 'Ann ahu `Adū wun Lill ā h Tabarra 'a Minhu ۚ 'Inn a 'Ib rā hī ma La'awwā hun Ĥalī mun
009-114 ۽ ابراھيم جو پنھنجي پيءُ لاءِ بخشش گھرڻ انجام کانسواءِ نه ھو جو اُن ساڻس انجام ڪيو ھو، پوءِ جنھن دم کيس پڌرو ٿيو ته اُھو الله جو ويري آھي (ته ھڪدم) کانئس بيزار ٿيو، بيشڪ ابراھيم بلڪل ڪئنري دل وارو بُردبار ھو.
وَمَا كَا نَ ا غْ فَا رُ إِبْ رَ اهِي مَ لِأَبِي هِ إِلاَّ عَن ْ مَوْعِدَةٍ وَعَدَهَا إِيَّا هُ فَلَمَّ ا تَبَيَّنَ لَهُ~ ُ أَنَّ هُ عَدُوٌّ لِلَّهِ تَبَرَّ أَ مِنْ هُ ۚ إِنّ َ إِبْ رَ اهِي مَ لَأَوَّا هٌ حَلِيمٌ
Wa Mā Kā na A ll āhu Liyuđilla Q awmāan Ba`da 'Idh Hadāhum Ĥattá Yubayyina Lahum Mā Yattaq ū na ۚ 'Inn a A ll āha Bikulli Sh ay 'in `Alī mun
009-115 ۽ الله جو ڪم نه آھي جو ڪنھن قوم کي سڌي رستي ڏيکارڻ کانپوءِ گمراہ ڪري جيسين اُھي (ڳالھيون) اُنھن لاءِ پڌريون (نه) ڪري جن کان انھن کي بچڻ گھرجي بيشڪ الله ھر شيء ڄاڻندڙ آھي.
وَمَا كَا نَ ا للَّ هُ لِيُضِ لَّ قَ وْما ً بَعْدَ إِذْ هَدَاهُمْ حَتَّى يُبَيِّنَ لَهُمْ مَا يَتَّقُ و نَ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ بِكُلِّ شَيْ ءٍ عَلِيمٌ
'Inn a A ll āha Lahu Mulku A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi ۖ Yuĥyī Wa Yumī tu ۚ Wa Mā Lakum Min Dū ni A ll ā hi Min Wa Lī yin Wa Lā Naş ī r n
009-116 بيشڪ آسمانن ۽ زمين جي بادشاھي الله جي ئي آھي، (اُھو) جياري ٿو ۽ ماري ٿو، ۽ الله کانسواءِ اوھان جو نڪو دوست ۽ نڪو مدد ڏيندڙ آھي.
إِنّ َ ا للَّ هَ لَهُ مُلْكُ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ ۖ يُحْيِي وَيُمِي تُ ۚ وَمَا لَكُمْ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ مِن ْ وَلِيٍّ وَلاَ نَصِ ير ٍ
Laq ad Tā ba A ll āhu `Alá A n -Nabī yi Wa A l-Muhājir ī na Wa A l-'An ş ā r i A l-Ladh ī na A ū hu Fī Sā`ati A l-`Usra ti Min Ba`di Mā Kā da Yazīgh Q ulū bu Far ī q in Minhum Th umm a Tā ba `Alayhim ۚ 'Inn ahu Bihim Ra 'ū fun Ra ĥī mun
009-117 پيغمبر ۽ انھن مھاجرن ۽ انصارن تي بيشڪ الله ٻاجھ سان موٽيو جن سوڙھ جي وقت ۾ پيغمبر جي تابعداري ڪئي اُن کانپوءِ جو منجھائن ھڪ ٽوليءَ جون دليون لڏي وڃڻ تي ويجھيون ھيون وري (الله) مٿن ٻاجھ سان موٽيو، ڇوته اُھو مٿن شفقت ڪندڙ مھربانآھي.
لَقَ د ْ تَا بَ ا للَّ هُ عَلَى ا ل نَّ بِيِّ وَا لْمُهَاجِر ِي نَ وَا لأَن صَ ا ر ِ ا لَّذِي نَ ا ُو هُ فِي سَاعَةِ ا لْعُسْرَ ةِ مِن ْ بَعْدِ مَا كَا دَ يَزِي غُ قُ لُو بُ فَر ِي ق ٍ مِنْ هُمْ ثُمّ َ تَا بَ عَلَيْهِمْ ۚ إِنَّ هُ بِهِمْ رَ ءُو ف ٌ رَ حِيمٌ
Wa `Alá A th -Th alāth ati A l-Ladh ī na Kh á 'Idh ā Đ āq at `Alayhimu A l-'Arđu Bimā Ra ĥubat Wa Đ āq at `Alayhim 'An fusuhum Wa Ž ann ū 'An Lā Malja'a Mina A ll āhi 'Illā 'Ilay hi Th umm a Tā ba `Alayhim Liyatūbū ۚ 'Inn a A ll āha Huwa A t-Tawwā bu A r-Ra ĥī mu
009-118 ۽ انھن ٽن تي (به) جيڪي پوئتي رھايل، ايتري قدر جو زمين ايتري ويڪرائي ھوندي به مٿن سوڙھي ٿي وئي ھئي ۽ سندن ساہ مٿن منجھيا ھوا ۽ ڀانيائون ته (ھاڻي) الله کانسواءِ ڪا جاءِ پناھ جي نه آھي، وري مٿن ھِن لاءِ ٻاجھ سان موٽيو ته توبه ڪن، تحقيق الله توبه قبول ڪندڙ مھربان آھي.
وَعَلَى ا ل ثَّلاَثَةِ ا لَّذِي نَ خُ لِّفُوا حَتَّى إِذَا ضَ اقَ تْ عَلَيْهِمُ ا لأَرْضُ بِمَا رَ حُبَتْ وَضَ اقَ تْ عَلَيْهِمْ أَن فُسُهُمْ وَظَ نُّ و ا أَن ْ لاَ مَلْجَأَ مِنَ ا للَّ هِ إِلاَّ إِلَيْ هِ ثُمّ َ تَا بَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُو ا ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ هُوَ ا ل تَّوَّا بُ ا ل رَّ حِيمُ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū A q ū A ll aha Wa Kūnū Ma`a A ş -Ş ādiq ī na
009-119 اي ايمان وارؤ الله کان ڊڄو ۽ سچن سان گڏ ھجو.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا ا قُ وا ا للَّ هَ وَكُونُوا مَعَ ا ل صَّ ادِقِ ينَ
Mā Kā na Li'hli A l-Madīnati Wa Man Ĥawlahum Mina A l-'A`r ā bi 'An Yatakh n Ra sū li A ll ā hi Wa Lā Yargh n fusihim `An Nafsihi ۚ Dh ālika Bi'ann ahum Lā Yuş ībuhum Ž ama'un Wa Lā Naş abun Wa Lā Makh ş atun Fī Sabī li A ll ā hi Wa Lā Yaţ a'ū na Mawţ i'āan Yagh ī žu A l-Kuffā ra Wa Lā Yanālū na Min `Adū win Naylāan 'Illā Kutiba Lahum Bihi `Amalun Ş āliĥun ۚ 'Inn a A ll āha Lā Yuđī `u 'Aj ra A l-Muĥsinī na
009-120 مديني وارن ۽ سندس آس پاس وارن بدوين کي نڪي الله جي پيغمبر کان (جھاد ۾) پوءِ تي رھڻ ۽ نڪي سندس وجود کان پاڻ کي پيارو رکڻ جڳائي، اھو ھن ڪري جو کين نڪي اُڃ ۽ نڪي ڏُک ۽ نڪي بُک الله جي واٽ ۾ پھچندي آھي ۽ نڪي اھڙي ھنڌ ويندا آھن جتي ڪافر ڪاوڙجن ۽ نڪي دشمن کي (ڪو) اھنج پھچائيندا آھن پر انھن لاءِ ھر ھڪ (ڳالھ) بابت چڱو عمل لکيو ويندو آھي، تحقيق الله ڀلارن جو اَجر نه وڃائيندو آھي.
مَا كَا نَ لِأهْلِ ا لْمَدِينَةِ وَمَن ْ حَوْلَهُمْ مِنَ ا لأَعْرَ ا بِ أَن ْ يَتَخَ لَّفُوا عَن ْ رَ سُو لِ ا للَّ هِ وَلاَ يَرْغَ بُوا بِأَن فُسِهِمْ عَن ْ نَفْسِهِ ۚ ذَلِكَ بِأَنَّ هُمْ لاَ يُصِ يبُهُمْ ظَ مَأٌ وَلاَ نَصَ بٌ وَلاَ مَخْ مَصَ ةٌ فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ وَلاَ يَطَ ئُو نَ مَوْطِ ئا ً يَغِ ي ظُ ا لْكُفَّا رَ وَلاَ يَنَالُو نَ مِن ْ عَدُوٍّ نَيْلا ً إِلاَّ كُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صَ الِحٌ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ لاَ يُضِ ي عُ أَجْ رَ ا لْمُحْسِنِينَ
Wa Lā Yun fiq ū na Nafaq atan Ş agh ra tan Wa Lā Kabīra tan Wa Lā Yaq ţ a`ū na Wa A m Liyaj ziyahumu A ll āhu 'Aĥsana Mā Kānū Ya`malū na
009-121 ۽ ڪوبه خرچ ٿورو يا گھڻو نه ڪندا آھن ۽ نڪو ڪو ميدان لنگھندا آھن پر انھن لاءِ (چڱو عمل) ھن لاءِ لکيو ويندو آھي ته جيڪو تمام چڱو ڪم ڪندا آھن تنھنجو الله کين بدلو ڏئي.
وَلاَ يُن فِقُ و نَ نَفَقَ ة ً صَ غِ يرَ ة ً وَلاَ كَبِيرَ ة ً وَلاَ يَقْ طَ عُو نَ وَا ِي ا ً إِلاَّ كُتِبَ لَهُمْ لِيَجْ زِيَهُمُ ا للَّ هُ أَحْسَنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
Wa Mā Kā na A l-Mu'uminū na Liyan firū Kā ffatan ۚ Falawlā Nafara Min Kulli Fir q atin Minhum Ţ ā 'ifatun Liyatafaq q ahū Fī A d-Dī ni Wa Liyun dh irū Q awmahum 'Idh ā Ra ja`ū 'Ilayhim La`allahum Yaĥdh arū na
009-122 ۽ مؤمنن کي نه جڳائيندو آھي جو مڙيئي (گڏ) نڪرن، پوءِ ٽوليءَ مان ڪي ڄڻا منجھائن ھن لاءِ ڇونه نڪرندا آھن ته دين ۾ عالِمٿين ۽ جڏھن پنھنجي قوم ڏانھن موٽي وڃن ته ان کي ڊيڄارين ته مانَ اُھي ڊڄن.
وَمَا كَا نَ ا لْمُؤْمِنُو نَ لِيَن فِرُوا كَافَّة ً ۚ فَلَوْلاَ نَفَرَ مِن ْ كُلِّ فِر ْقَ ةٍ مِنْ هُمْ طَ ا ئِفَة ٌ لِيَتَفَقَّ هُوا فِي ا ل دِّي نِ وَلِيُن ذِرُوا قَ وْمَهُمْ إِذَا رَ جَعُو ا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Q ātilū A l-Ladh ī na Yalūnakum Mina A l-Kuffā r i Wa Līajidū Fīkum Gh n ۚ Wa A ū 'Ann a A ll āha Ma`a A l-Muttaq ī na
009-123 اي مؤمنو ڪافرن مان جيڪي اوھان جي آس پاس آھن تن سان وڙھو ۽ ڀَلي ته (اُھي) اوھان ۾ ڪا ڏاڍائي ڏسن، ۽ ڄاڻو ته الله پرھيزگارن سان گڏ آھي.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا قَ اتِلُوا ا لَّذِي نَ يَلُونَكُمْ مِنَ ا لْكُفَّا ر ِ وَلْيَجِدُوا فِيكُمْ غِ لْظَ ة ً ۚ وَا و ا أَنّ َ ا للَّ هَ مَعَ ا لْمُتَّقِ ينَ
Wa 'Idh ā Mā 'Un zilat Sūra tun Faminhum Man Yaq ū lu 'Ayyukum Zādat/hu Hadh ihi~ 'Īmānāan ۚ Fa'amm ā A l-Ladh ī na 'Āmanū Fazādat/hum 'Īmānāan Wa Hum Yastab sh irū na
009-124 ۽ جڏھن ڪابه سُورة لاھبي آھي ته منجھائن ڪو اھڙو آھي جو چوندو آھي ته ھن سورة اوھان مان ڪھڙي جو ايمان وڌايو آھي؟ پوءِ جن ايمان آندو آھي تن جي ايمان کي وڌايو اٿس ۽ اُھي خوش ٿيندا آھن.
وَإِذَا مَا أُن زِلَتْ سُورَ ةٌ فَمِنْ هُمْ مَن ْ يَقُ و لُ أَيُّكُمْ زَادَتْهُ هَذِهِ إِيمَانا ً ۚ فَأَمَّ ا ا لَّذِي نَ آمَنُوا فَزَادَتْهُمْ إِيمَانا ً وَهُمْ يَسْتَبْ شِرُونَ
Wa 'Amm ā A l-Ladh ī na Fī Q ulūbihim Mara đun Fazādat/hum R ij sāan 'Ilá R ij sihim Wa Mātū Wa Hum Kāfirū na
009-125 ۽ جن جي دلين ۾ بيماري آھي تن کي پليتي تي پليتي وڌائي اٿس ۽ اُھي ڪافر ٿي مُئا.
وَأَمَّ ا ا لَّذِي نَ فِي قُ لُوبِهِمْ مَرَ ض ٌ فَزَادَتْهُمْ ر ِجْ سا ً إِلَى ر ِجْ سِهِمْ وَمَاتُوا وَهُمْ كَافِرُونَ
'Awalā Yara w na 'Ann ahum Yuftanū na Fī Kulli `Ā min Marra tan 'Aw Marra tay ni Th umm a Lā Yatūbū na Wa Lā Hum Yadh dh akkarū na
009-126 نه ڏسندا آھن ڇا ته ھر سال ھڪ ڀيرو يا ٻه ڀيرا سزا ڏني ويندي اٿن؟ وري نڪي توبه ڪندا آھن ۽ نڪي اُھي نصيحت وٺندا آھن.
أَوَلاَ يَرَ وْ نَ أَنَّ هُمْ يُفْتَنُو نَ فِي كُلِّ عَا مٍ مَرَّ ةً أَوْ مَرَّ تَيْ نِ ثُمّ َ لاَ يَتُوبُو نَ وَلاَ هُمْ يَذَّكَّرُونَ
Wa 'Idh ā Mā 'Un zilat Sūra tun Nažara Ba`đuhum 'Ilá Ba`đin Hal Yarā kum Min 'Aĥadin Th umm a A n ş ara fū ۚ Ş ara fa A ll āhu Q ulūbahum Bi'ann ahum Q aw mun Lā Yafq ahū na
009-127 ۽ جڏھن ڪا سورة (انھن بابت) نازل ڪبي آھي (ته) انھن مان ھڪڙا ٻـين ڏانھن (شرمندگيءَ کان) نھاريندا آھن، (۽ چوندا آھن ته) ڪنھن اوھانکي ڏٺو آھي ڇا؟ وري (گھرن ڏانھن) موٽندا آھن، الله سندن دليون ھن سببان ڦيرايون آھن جو اُھا بي سمجھ قوم آھي.
وَإِذَا مَا أُن زِلَتْ سُورَ ةٌ نَظَ رَ بَعْضُ هُمْ إِلَى بَعْضٍ هَلْ يَرَ اكُمْ مِن ْ أَحَدٍ ثُمّ َ ا ن صَ رَ فُوا ۚ صَ رَ فَ ا للَّ هُ قُ لُوبَهُمْ بِأَنَّ هُمْ قَ وْ م ٌ لاَ يَفْقَ هُونَ
Laq ad Jā 'akum Ra sū lun Min 'An fusikum `Azī zun `Alay hi Mā `Anittum Ĥar īş un `Alaykum Bil-Mu'uminī na Ra 'ū fun Ra ĥī mun
009-128 (اي ماڻھو) بيشڪ اوھان جي جنس منجھان اوھان وٽ پيغمبر آيو آھي اوھان جو ڏُک مٿس اوکو آھي اوھان (جي ھدايت) تي حَرِيص آھي مسلمانن تي شفقت ڪندڙ مھربان آھي.
لَقَ د ْ جَا ءَكُمْ رَ سُو لٌ مِن ْ أَن فُسِكُمْ عَزِي زٌ عَلَيْ هِ مَا عَنِتُّمْ حَر ِي صٌ عَلَيْكُمْ بِا لْمُؤْمِنِي نَ رَ ءُو ف ٌ رَ حِيمٌ
Fa'in Tawallaw Faq ul Ĥasbī A l-Lahu Lā 'Ilā ha 'Illā Huwa ۖ `Alay hi Tawakkaltu ۖ Wa Huwa Ra bbu A l-`Arsh i A l-`Ažī mi
009-129 پوءِ جيڪڏھن ڦرن ته چؤ ته مون کي الله ڪافي آھي، اُن کانسواءِ ڪو عبادت جو لائق نه آھي، مٿس ڀروسو ڪيم ۽ اُھو وڏي عرش جو مالڪ آھي.
فَإِن ْ تَوَلَّوْا فَقُ لْ حَسْبِي ا للَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ ۖ عَلَيْ هِ تَوَكَّلْتُ ۖ وَهُوَ رَ بُّ ا لْعَرْشِ ا لْعَظِ يمِ
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
