Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
'Alif-Lām -Mīm
003-001 الٓمَّٓ.
أَلِف-لَام-مِيم
Al-Lahu Lā 'Ilā ha 'Illā Huwa A l-Ĥay yu A l-Q ayyū mu
003-002 الله (اُھو آھي جو) اُن کانسواءِ ڪوئي عبادت جو لائق نه آھي (جو سدائين) جيئرو (جڳ جي) بيھڪ ڏيڻ وارو آھي.
ا للَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ ا لْحَيُّ ا لْقَ يُّومُ
Nazzala `Alay ka A l-Kitā ba Bil-Ĥaq q i Muş addiq āan Limā Bay na Yaday hi Wa 'An zala A t-Tawrā ata Wa A l-'In jī la
003-003 توتي (اُھو) ڪتاب سچ سان لاٿائين (جو) جيڪي (ڪتاب) کانئس اڳي آھن تن جو سچو ڪندڙ آھي ۽ توريت ۽ اِنجيل کي لاٿائين.
نَزَّلَ عَلَيْ كَ ا لْكِتَا بَ بِا لْحَقِّ مُصَ دِّق ا ً لِمَا بَيْ نَ يَدَيْ هِ وَأَنْ زَلَ ا ل تَّوْرَ ا ةَ وَا لإِنْ جِيلَ
Min Q ab lu Hudan Lilnn ā si Wa 'An zala A l-Furq ā na ۗ 'Inn a A l-Ladh ī na Kafarū Bi'āyā ti A ll ā hi Lahum `Adh ā bun Sh adī dun Wa ۗ A ll āhu `Azī zun Dh ū A n tiq ā min
003-004 اڳي ئي ماڻھن جي ھدايت لاءِ ۽ (سچ ۽ ڪُوڙ ۾) سنڌو وجھندڙ لاٿائين، جن الله جي آيتن جو اِنڪار ڪيو تن لاءِ سخت عذاب آھي، ۽ الله غالب بدلي وٺڻ وارو آھي.
مِن ْ قَ بْ لُ هُد ى ً لِلنّ َا سِ وَأَنْ زَلَ ا لْفُرْقَ ا نَ ۗ إِنّ َ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا بِآيَا تِ ا للَّ هِ لَهُمْ عَذَا بٌ شَدِي دٌ ۗ وَا للَّهُ عَزِي زٌ ذُو ا نْ تِقَ امٍ
'Inn a A ll āha Lā Yakh y hi Sh ay 'un Fī A l-'Arđi Wa Lā Fī A s-Samā 'i
003-005 بيشڪ الله تي ڪائي شيء نڪي زمين ۾ ۽ نڪي آسمان ۾ ڳجھي رھندي آھي.
إِنّ َ ا للَّ هَ لاَ يَخْ فَى عَلَيْ هِ شَيْ ءٌ فِي ا لأَرْضِ وَلاَ فِي ا ل سَّمَا ءِ
Huwa A l-Ladh ī Yuş awwiru kum Fī A l-'Arĥā mi Kay fa Yash ā 'u ۚ Lā 'Ilā ha 'Illā Huwa A l-`Azī zu A l-Ĥakī mu
003-006 اُھو (الله) اھو آھي جيڪو (مائن) ڳڀيرڻن ۾ جئن گھرندوآھي (تئن) اوھان جي شڪل ٺاھيندو آھي، اُن کانسواءِ ڪوئي عبادت جو لائق نه آھي (اُھوئي) غالب حِڪمت وارو آھي.
هُوَ ا لَّذِي يُصَ وِّرُكُمْ فِي ا لأَرْحَا مِ كَيْ فَ يَشَا ءُ ۚ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ ا لْعَزِي زُ ا لْحَكِيمُ
Huwa A l-Ladh ī 'An zala `Alay ka A l-Kitā ba Minhu 'Āyā tun Muĥkamā tun Hunn a 'Umm u A l-Kitā bi Wa 'Ukh ru Mutash ābihā tun ۖ Fa'amm ā A l-Ladh ī na Fī Q ulūbihim Zay gh n Fayattabi`ū na Mā Tash ābaha Minhu A b tigh ā 'a A l-Fitnati Wa A b tigh ā 'a Ta'wīlihi ۗ Wa Mā Ya`lamu Ta'wīlahu~ 'Illā A l-Lahu Wa ۗ A r-Rā sikh ū na Fī A l-`Ilmi Yaq ūlū na 'Āmann ā Bihi Kullun Min `In di Ra bbinā ۗ Wa Mā Yadh dh akkaru 'Illā 'Ūlū A l-'Albā bi
003-007 اُھو (الله) آھي جنھن توتي ڪتاب لاٿو جنھن مان ڪي آيتون مُحڪم آھن (يعني اُنھن جي معنىٰ صاف آھي) اُھي ڪتاب جو اصل آھن ۽ ٻيون متشابه آھن (يعني اُنھن جون معنائون گھڻيون ٿي سگھن ٿيون)، پوءِ جن دلين ۾ ڏنگائي آھي سي مَنجھانئس جيڪي مُتشابه آھن تن جي پُٺيان خرابي ڳولڻ ۽ سندس مراد ڳولڻ لاءِ لڳندا آھن، ۽ الله کانسواءِ اُن جي مُراد ڪوئي نه ڄاڻندو آھي، ۽ (جيڪي) علم ۾پڪا (آھن سي) چوندا آھن ته اُنھن کي مڃيوسُون اِھي مڙئي اسان جي پالڻھار وٽان آھن، ۽ ڌيان وارن کانسواءِ (ٻيو) ڪوبه نصيحت نه وٺندو آھي.
هُوَ ا لَّذِي أَنْ زَلَ عَلَيْ كَ ا لْكِتَا بَ مِنْ هُ آيَا تٌ مُحْكَمَا تٌ هُنّ َ أُمّ ُ ا لْكِتَا بِ وَأُخَ رُ مُتَشَابِهَا تٌ ۖ فَأَمَّ ا ا لَّذِي نَ فِي قُ لُوبِهِمْ زَيْ غ ٌ فَيَتَّبِعُو نَ مَا تَشَابَهَ مِنْ هُ ا بْ تِغَ ا ءَ ا لْفِتْنَةِ وَا بْ تِغَ ا ءَ تَأْوِيلِهِ ۗ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ~ ُ إِلاَّ ا للَّ هُ ۗ وَا ل رَّ اسِخُ و نَ فِي ا لْعِلْمِ يَقُ ولُو نَ آمَنَّ ا بِهِ كُلٌّ مِن ْ عِنْ دِ رَ بِّنَا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُ وْلُوا ا لأَلْبَابِ
Ra bbanā Lā Tuzigh Q ulūbanā Ba`da 'Idh Hadaytanā Wa Hab Lanā Min Ladun ka Ra ĥmatan ۚ 'Inn aka 'An ta A l-Wahhā bu
003-008 اي اسان جا پالڻھار جڏھن تو اسان کي ھدايت ڪئي تنھن کان پوءِ اسان جي دلين کي ڏنگائي نه ڏي ۽ پاڻ وٽان اسان کي ٻاجھ عطا ڪر، ڇوته تون ئي بخشڻھار آھين.
رَ بَّنَا لاَ تُزِغْ قُ لُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَب ْ لَنَا مِن ْ لَدُنْ كَ رَ حْمَة ً ۚ إِنَّ كَ أَنْ تَ ا لْوَهَّابُ
Ra bbanā 'Inn aka Jāmi`u A n -Nā si Liyaw min Lā Ra y ba Fī hi ۚ 'Inn a A ll āha Lā Yukh A l-Mī`ā da
003-009 اي اسان جا پالڻھار تون اُن ڏينھن ۾ ماڻھن کي گڏ ڪندڙ آھين جنھن ۾ ڪو شڪ نه آھي، ڇوته الله (پنھنجي) انجام کي نه ڦيرائيندو آھي.
رَ بَّنَا إِنَّ كَ جَامِعُ ا ل نّ َا سِ لِيَوْ مٍ لاَ رَ يْ بَ فِي هِ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ لاَ يُخْ لِفُ ا لْمِيعَادَ
'Inn a A l-Ladh ī na Kafarū Lan Tugh m 'Am wāluhum Wa Lā 'Awlāduhum Mina A ll āhi Sh ay'ā an ۖ Wa 'Ūlā 'ika Hum Wa Q ū du A n -Nā r i
003-010 بيشڪ جن ڪفر ڪيو تن کان ڪڏھن نه سندن مال ۽ نڪي سندن اولاد الله (جي عذاب) مان ڪجھ نه ٽاريندو، ۽ اِھي دوزخ جو ٻارڻ آھن.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا لَن ْ تُغْ نِيَ عَنْ هُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلاَ أَوْلاَدُهُمْ مِنَ ا للَّ هِ شَيْ ئا ً ۖ وَأُ وْلَا ئِكَ هُمْ وَقُ و دُ ا ل نَّ ار ِ
Kada'bi 'Ā li Fir `aw na Wa A l-Ladh ī na Min Q ab lihim ۚ Kadh dh abū Bi'āyātinā Fa'akh dh ahumu A ll āhu Bidh unūbihim Wa ۗ A ll āhu Sh adī du A l-`Iq ā bi
003-011 (اُنھن جو حال) فرعونين جي ۽ اُنھن جي حال جھڙو آھي جي کانئن اڳ ھؤا، (اُنھن) اسان جي آيتن کي ڪُوڙو ڀانيو، پوءِ الله سندن گناھن سببان کين پڪڙيو، ۽ الله سخت سزا ڏيندڙ آھي.
كَدَأْبِ آلِ فِر ْعَوْ نَ وَا لَّذِي نَ مِن ْ قَ بْ لِهِمْ ۚ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا فَأَخَ ذَهُمُ ا للَّ هُ بِذُنُوبِهِمْ ۗ وَا للَّهُ شَدِي دُ ا لْعِقَ ابِ
Q ul Lilladh ī na Kafarū Satugh ū na Wa Tuĥsh arū na 'Ilá Jahann ama ۚ Wa Bi'sa A l-Mihā du
003-012 (اي پيغمبر) ڪافرن کي چؤ ته سگھو ھيڻا ٿيندؤ ۽ دوزخ ڏانھن گڏ ڪيا ويندؤ، ۽ (اُھو) بڇڙو ھنڌ آھي.
قُ لْ لِلَّذِي نَ كَفَرُوا سَتُغْ لَبُو نَ وَتُحْشَرُو نَ إِلَى جَهَنَّ مَ ۚ وَبِئْسَ ا لْمِهَادُ
Q ad Kā na Lakum 'Āyatun Fī Fi'atay ni A t-Taq atā ۖ Fi'atun Tuq ātilu Fī Sabī li A ll ā hi Wa 'Ukh ra tun Yara wnahum Mith layhim Ra 'ya A l-`Ay ni Wa ۚ A ll āhu Yu'uayyidu Binaş r ihi Man Yash ā 'u ۗ 'Inn a Fī Dh ālika La`ib ra tan Li'wlī A l-'Ab ş ā r i
003-013 اُنھن ٻن ٽولين جي (پاڻ ۾) ويڙھ ڪرڻ ۾ اوھان لاءِ بيشڪ نشاني آھي، ھڪڙي ٽولي الله جي واٽ ۾ وڙھي ۽ ٻي (ڪافرن جي) ھئي (مسلمانن) کين پنھنجو ٻيڻو اکين جي ڏيٺ سان ڏٺو ٿي، ۽ الله جنھن کي وڻيس (تنھن کي) پنھنجيءَ مدد سان سگھ ڏيندو آھي، ڇوته اُن ۾ (سمجھ جي) اکين وارن لاءِ ضرور عبرت آھي.
قَ د ْ كَا نَ لَكُمْ آيَةٌ فِي فِئَتَيْ نِ ا قَ تَا ۖ فِئَةٌ تُقَ اتِلُ فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ وَأُخْ رَ ى كَافِرَ ةٌ يَرَ وْنَهُمْ مِثْلَيْهِمْ رَ أْيَ ا لْعَيْ نِ ۚ وَا للَّهُ يُؤَيِّدُ بِنَصْ ر ِهِ مَن ْ يَشَا ءُ ۗ إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَعِبْ رَ ة ً لِأو ْلِي ا لأَبْ صَ ار ِ
Zuyyina Lilnn ā si Ĥubbu A sh -Sh ahawā ti Mina A n -Nisā ' Wa A l-Banī na Wa A l-Q anāţ ī r A l-Muq an ţ ara ti Mina A dh -Dh ahabi Wa A l-Fiđđati Wa A l-Kh y li A l-Musawwamati Wa A l-'An`ā mi Wa A l-Ĥarth i ۗ Dh ālika Matā `u A l-Ĥayāati A d-Dun yā Wa ۖ A ll āhu `In dahu Ĥusnu A l-Ma'ā bi
003-014 ماڻھن لاءِ زالن ۽ پُٽن ۽ سونَ ۽ چانديءَ جي (وڏن وڏن) سٿيلن ڍيرن ۽ نشان ڪيلن گھوڙن ۽ ڍورن ۽ پوک جي سڌن جو پيار سينگاريو ويو آھي، اِھو دنيا جي حياتيءَ جو سامان آھي، ۽ الله وٽ چڱو موٽڻ جو ھنڌ آھي.
زُيِّنَ لِلنّ َا سِ حُبُّ ا ل شَّهَوَا تِ مِنَ ا ل نِسَا ء وَا لْبَنِي نَ وَا لْقَ نَاطِ ي ر ِ ا لْمُقَ نْ طَ رَ ةِ مِنَ ا ل ذَّهَبِ وَا لْفِضَّ ةِ وَا لْخَ يْ لِ ا لْمُسَوَّمَةِ وَا لأَنعَا مِ وَا لْحَرْثِ ۗ ذَلِكَ مَتَا عُ ا لْحَيَا ةِ ا ل دُّنْ يَا ۖ وَا للَّهُ عِنْ دَهُ حُسْنُ ا لْمَآبِ
Q ul 'A'uunabbi'ukum Bikh y r in Min Dh ālikum ۚ Lilladh ī na A q aw `In da Ra bbihim Jann ā tun Taj r ī Min Taĥtihā A l-'Anhā ru Kh ī na Fīhā Wa 'Azwā jun Muţ ahhara tun Wa R iđwā nun Mina A ll āhi Wa ۗ A ll āhu Baş ī r un Bil-`Ibā di
003-015 (اي پيغمبر کين) چؤ ته آءٌ ان کان ڀليءَ (شيء) جي سڌ ڏيان؟ جن (شرڪ کان) پاڻ بچايو تن لاءِ سندن پالڻھار وٽ بھشت آھن جن جي ھيٺان واھيون وھنديون آھن منجھن سدائين رھڻ وارا آھن ۽ پاڪ زالون ۽ (پڻ) الله جي پاران راضپو آھي، ۽ الله ٻانھن کي ڏسندڙ آھي.
قُ لْ أَؤُنَبِّئُكُمْ بِخَ يْ رٍ مِن ْ ذَلِكُمْ ۚ لِلَّذِي نَ ا قَ وْا عِنْ دَ رَ بِّهِمْ جَنّ َا تٌ تَجْ ر ِي مِن ْ تَحْتِهَا ا لأَنْ هَا رُ خَ الِدِي نَ فِيهَا وَأَزْوَا جٌ مُطَ هَّرَ ةٌ وَر ِضْ وَا نٌ مِنَ ا للَّ هِ ۗ وَا للَّهُ بَصِ ي رٌ بِا لْعِبَادِ
Al-Ladh ī na Yaq ūlū na Ra bbanā 'Inn anā 'Āmann ā Fāgh r Lanā Dh unūbanā Wa Q inā `Adh ā ba A n -Nā r i
003-016 جيڪي چوندا آھن ته اي اسان جا پالڻھار اسان توکي مڃيو آھي تنھنڪري اسان جا ڏوھ اسان کي بخش ۽ باہ جي عذاب کان اسان کي بچاءِ.
ا لَّذِي نَ يَقُ ولُو نَ رَ بَّنَا إِنَّ نَا آمَنَّ ا فَاغْ فِر ْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِ نَا عَذَا بَ ا ل نَّ ار ِ
Aş -Ş ābir ī na Wa A ş -Ş ādiq ī na Wa A l-Q ānitī na Wa A l-Mun fiq ī na Wa A l-Mustagh r ī na Bil-'Asĥā r i
003-017 اُھي صابر ۽ سَچا ۽ تابعداري ڪندڙ ۽ سخي ۽ پرڀاتين جو بخشش گھرندڙ آھن.
ا ل صَّ ابِر ِي نَ وَا ل صَّ ادِقِ ي نَ وَا لْقَ انِتِي نَ وَا لْمُنْ فِقِ ي نَ وَا لْمُسْتَغْ فِر ِي نَ بِا لأَسْحَار ِ
Sh ahida A ll āhu 'Ann ahu Lā 'Ilā ha 'Illā Huwa Wa A l-Malā 'ikatu Wa 'Ūlū A l-`Ilmi Q ā 'imāan Bil-Q isţ i ۚ Lā 'Ilā ha 'Illā Huwa A l-`Azī zu A l-Ĥakī mu
003-018 الله (ھي) گواھي ڏني آھي ته الله کانسواءِ ڪوئي عبادت جو لائق نه آھي، ۽ مَلائِڪ ۽ علم وارا (به) انصاف تي بيھڪ وارا ٿي (اِھا شاھدي ڏيندا آھن)، اُن کانسواءِ ڪوئي عبادت جو لائق نه آھي اُھو غالب حِڪمت وارو آھي.
شَهِدَ ا للَّ هُ أَنَّ هُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ وَا لْمَلاَئِكَةُ وَأُ وْلُوا ا لْعِلْمِ قَ ا ئِما ً بِا لْقِ سْطِ ۚ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ ا لْعَزِي زُ ا لْحَكِيمُ
'Inn a A d-Dī na `In da A ll āhi A l-'Islā mu ۗ Wa Mā A kh A l-Ladh ī na 'Ūtū A l-Kitā ba 'Illā Min Ba`di Mā Jā 'ahumu A l-`Ilmu Bagh n Baynahum ۗ Wa Man Yakfur Bi'āyā ti A ll ā hi Fa'inn a A ll āha Sar ī `u A l-Ĥisā bi
003-019 بيشڪ وڻندڙ دين الله وَٽ اِسلام آھي، ۽ جن کي ڪتاب (توريت ۽ انجيل) ڏنو ويو تن (اڳ) تڪرار نه ڪيو پر وٽن علم آيو تنھن کانپوءِ پاڻ ۾ ضد سببان (تڪرار ڪيائون)، ۽ جيڪو الله جي حڪمن کي نه مڃيندو ته بيشڪ الله (به) سگھو حساب وٺندڙ آھي.
إِنّ َ ا ل دِّي نَ عِنْ دَ ا للَّ هِ ا لإِسْلاَمُ ۗ وَمَا ا خْ تَلَفَ ا لَّذِي نَ أُ وتُوا ا لْكِتَا بَ إِلاَّ مِن ْ بَعْدِ مَا جَا ءَهُمُ ا لْعِلْمُ بَغْ يا ً بَيْنَهُمْ ۗ وَمَن ْ يَكْفُرْ بِآيَا تِ ا للَّ هِ فَإِنّ َ ا للَّ هَ سَر ِي عُ ا لْحِسَابِ
Fa'in Ĥā jjū ka Faq ul 'Aslam tu Waj hiya Lill ā h Wa Mani A Q ul ۗ Lilladh ī na 'Ūtū A l-Kitā ba Wa A l-'Umm īyī na 'A'aslam tum Fa'in ۚ 'Aslamū Faq adi A n ۖ Tawallaw Fa'inn amā `Alay ka A l-Balāgh A ll āhu ۗ Baş ī r un Bil-`Ibā di
003-020 پوءِ جيڪڏھن توسان جھيڙين ته چؤ پنھنجو مُنھن (يعني سر) مُون ۽ جنھن منھنجي تابعداري ڪئي تنھن الله لاءِ نِوايو آھي، ۽ (اي پيغمبر) جن کي ڪتاب (توريت ۽ انجيل) ڏنو ويو تن کي ۽ اڻ پڙھيلن کي چؤ ته اسلام آندو اَٿوَ؟ (يا نه) پوءِ جيڪڏھن اسلام آڻين ته بيشڪ سِڌيءَ واٽ وارا ٿيا، ۽ جيڪڏھن ڦري وڃن ته توتي رڳو پيغام پُھچائڻ آھي، ۽الله ٻانھن کي ڏسندڙ آھي.
فَإِن ْ حَا جُّو كَ فَقُ لْ أَسْلَمْتُ وَجْ هِيَ لِلَّهِ وَمَنِ ا ۗ وَقُ لْ لِلَّذِي نَ أُ وتُوا ا لْكِتَا بَ وَا لأُمِّ يِّي نَ أَأَسْلَمْتُمْ ۚ فَإِن ْ أَسْلَمُوا فَقَ دِ ا ۖ وَإِن ْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ مَا عَلَيْ كَ ا لْبَلاَغُ ۗ وَا للَّهُ بَصِ ي رٌ بِا لْعِبَادِ
'Inn a A l-Ladh ī na Yakfurū na Bi'āyā ti A ll ā hi Wa Yaq ū na A n -Nabīyī na Bigh y r i Ĥaq q in Wa Yaq ū na A l-Ladh ī na Ya'murū na Bil-Q isţ i Mina A n -Nā si Fabash sh ir hum Bi`adh ā bin 'Alī min
003-021 بيشڪجيڪي الله جي آيتن کي نٿا مڃين ۽ پيغمبرن کي ناحق ٿا ڪُھن ۽ ماڻھن مان جيڪي (کين) اِنصاف جو حُڪم ڪن ٿا تن کي ٿا ڪُھن پوءِ کين ڏکوئيندڙ عذاب جي سُڌ ڏي.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ يَكْفُرُو نَ بِآيَا تِ ا للَّ هِ وَيَقْ تُلُو نَ ا ل نَّ بِيِّي نَ بِغَ يْ ر ِ حَقّ ٍ وَيَقْ تُلُو نَ ا لَّذِي نَ يَأْمُرُو نَ بِا لْقِ سْطِ مِنَ ا ل نّ َا سِ فَبَشِّر ْهُمْ بِعَذَا بٍ أَلِيمٍ
'Ūlā 'ika A l-Ladh ī na Ĥabiţ at 'A`māluhum Fī A d-Dun yā Wa A l-'Ākh ra ti Wa Mā Lahum Min Nāş ir ī na
003-022 اِھي (اُھي) آھن جن جي ڪمائي دُنيا ۽ آخرت ۾ ناس ٿي ويئي، ۽ اُنھن جو ڪو واھرو ڪونھي.
أُ وْلَا ئِكَ ا لَّذِي نَ حَبِطَ تْ أَعْمَالُهُمْ فِي ا ل دُّنْ يَا وَا لآخِ رَ ةِ وَمَا لَهُمْ مِن ْ نَاصِ ر ِينَ
'Alam Tara 'Ilá A l-Ladh ī na 'Ūtū Naş ībāan Mina A l-Kitā bi Yud `aw na 'Ilá Kitā bi A ll ā hi Liyaĥkuma Baynahum Th umm a Yatawallá Far ī q un Minhum Wa Hum Mu`r iđū na
003-023 (اي پيغمبر) جن کي ڪتاب مان ڪو ڀاڱو ڏنو ويو تن کي نه ڏٺو اَٿئي ڇا؟ (جو) الله جي ڪتاب ڏانھن (ھن لاءِ) سڏيا وڃن ٿا ته سندن وچ ۾ نبيرو ڪري پوءِ منجھانئن ھڪ ٽولي ڦري ويندي آھي ۽ اُھي مُنھن موڙيندڙ (به) آھن.
أَلَمْ تَرَ إِلَى ا لَّذِي نَ أُ وتُوا نَصِ يبا ً مِنَ ا لْكِتَا بِ يُد ْعَوْ نَ إِلَى كِتَا بِ ا للَّ هِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ثُمّ َ يَتَوَلَّى فَر ِي ق ٌ مِنْ هُمْ وَهُمْ مُعْر ِضُ ونَ
Dh ālika Bi'ann ahum Q ālū Lan Tamassanā A n -Nā ru 'Illā 'Ayyāmāan Ma`dūdā tin ۖ Wa Gh ra hum Fī Dīnihim Mā Kānū Yaftarū na
003-024 اِھو ھِن سببان آھي جو اُھي چون ٿا ته باھ ڪن ڳاڻوَن ڏينھن کانسواءِ اسان کي ڪڏھن نه ڇھندي، ۽ جيڪو ٺاھ ٺاھيندا رھيا تنھن کين سندن دين ۾ ٺڳيو آھي.
ذَلِكَ بِأَنَّ هُمْ قَ الُوا لَن ْ تَمَسَّنَا ا ل نّ َا رُ إِلاَّ أَيَّاما ً مَعْدُودَا تٍ ۖ وَغَ رَّ هُمْ فِي دِينِهِمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ
Fakay fa 'Idh ā Jama`nāhum Liyaw min Lā Ra y ba Fī hi Wa Wuffiyat Kullu Nafsin Mā Kasabat Wa Hum Lā Yužlamū na
003-025 پوءِ ڪھڙو (حال ٿيندن) جڏھن کين اُھو ڏينھن جنھن ۾ ڪو شڪ نه آھي تنھن ۾ گڏ ڪنداسين، ۽ سڀڪنھن ماڻھوءَ جيڪي ڪمايو تنھن جو کيس پُورو بَدلو ڏبو ۽ اُنھن سان ظلم نه ڪبو.
فَكَيْ فَ إِذَا جَمَعْنَاهُمْ لِيَوْ مٍ لاَ رَ يْ بَ فِي هِ وَوُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ وَهُمْ لاَ يُظْ لَمُونَ
Q uli A ll ā humm a Mālika A l-Mulki Tu'utī A l-Mulka Man Tash ā 'u Wa Tan zi`u A l-Mulka Mimm an Tash ā 'u Wa Tu`izzu Man Tash ā 'u Wa Tudh illu Man Tash ā 'u ۖ Biyadika A l-Kh y ru ۖ 'Inn aka `Alá Kulli Sh ay 'in Q adī r un
003-026 (اي پيغمبر) چؤ ته اي الله مُلڪ جا مالِڪ جنھن کي گھرين تنھن کي بادشاھي ڏئين ۽ جنھن کان وڻيئي تنھن کان بادشاھي کسين، ۽ جنھن کي گھرين تنھن کي مانوارو ڪرين ۽ جنھن کي وڻيئي تنھن کي بي مانو ڪرين، تنھنجي ھٿ ۾ چڱائي آھي، ڇوته تون سڀڪنھن شيء تيوسوارو آھين.
قُ لِ ا للَّ هُمّ َ مَالِكَ ا لْمُلْكِ تُؤْتِي ا لْمُلْكَ مَن ْ تَشَا ءُ وَتَنْ زِعُ ا لْمُلْكَ مِمَّ ن ْ تَشَا ءُ وَتُعِزُّ مَن ْ تَشَا ءُ وَتُذِلُّ مَن ْ تَشَا ءُ ۖ بِيَدِكَ ا لْخَ يْ رُ ۖ إِنَّ كَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَ دِيرٌ
Tūliju A l-Lay la Fī A n -Nahā r i Wa Tūliju A n -Nahā ra Fī A l-Lay li ۖ Wa Tukh r iju A l-Ĥay ya Mina A l-Mayyiti Wa Tukh r iju A l-Mayyita Mina A l-Ĥay yi ۖ Wa Tarzuq u Man Tash ā 'u Bigh y r i Ĥisā b in
003-027 رات کي (گھٽائي) ڏينھن آڻين ٿو ۽ ڏينھن کي (گھٽائي) رات ۾ آڻين ٿو، ۽ مُئي مان جِيئري کي ڪڍين ٿو ۽ جيئري مان مُئي کي ڪڍين ٿو، ۽ جنھن کي گھُرين تنھن کي اَڻ ڳڻي روزي ڏيندو آھين.
تُولِجُ ا ل لَّيْ لَ فِي ا ل نَّ هَا ر ِ وَتُولِجُ ا ل نَّ هَا رَ فِي ا ل لَّيْ لِ ۖ وَتُخْ ر ِجُ ا لْحَيَّ مِنَ ا لْمَيِّتِ وَتُخْ ر ِجُ ا لْمَيِّتَ مِنَ ا لْحَيِّ ۖ وَتَرْزُقُ مَن ْ تَشَا ءُ بِغَ يْ ر ِ حِسَابٍ
Lā Yattakh dh i A l-Mu'uminū na A l-Kāfir ī na 'Awliyā 'a Min Dū ni A l-Mu'uminī na ۖ Wa Man Yaf`al Dh ālika Falay sa Mina A ll āhi Fī Sh ay 'in 'Illā 'An Tattaq ū Minhum Tuq āatan ۗ Wa Yuĥadh dh iru kumu A ll āhu Nafsahu ۗ Wa 'Ilá A ll āhi A l-Maş ī r u
003-028 (گھُرجي ته) مُؤمن مُؤمنن کانسواءِ ڪافرن کي دوست نه بڻائين، ۽ جيڪو اِئين ڪندو تنھن جو الله (جي دين) سان (ڪُجھ) واسطو نه آھي ھِن کانسواءِ ته اِنھن (ڪافرن) کان پاڻ بچائڻ لاءِ بچاءُ ڪريو، ۽ الله پاڻ کان اوھان کي ڊيڄاريندو آھي، ۽ الله ڏانھن موٽڻو آھي.
لاَ يَتَّخِ ذِ ا لْمُؤْمِنُو نَ ا لْكَافِر ِي نَ أَوْلِيَا ءَ مِن ْ دُو نِ ا لْمُؤْمِنِي نَ ۖ وَمَن ْ يَفْعَلْ ذَلِكَ فَلَيْ سَ مِنَ ا للَّ هِ فِي شَيْ ءٍ إِلاَّ أَن ْ تَتَّقُ وا مِنْ هُمْ تُقَ ا ة ً ۗ وَيُحَذِّرُكُمُ ا للَّ هُ نَفْسَهُ ۗ وَإِلَى ا للَّ هِ ا لْمَصِ يرُ
Q ul 'In Tukh Ş udūr ikum 'Aw Tub dū hu Ya`lam hu A ll āhu ۗ Wa Ya`lamu Mā Fī A s-Samāwā ti Wa Mā Fī A l-'Arđi Wa ۗ A ll āhu `Alá Kulli Sh ay 'in Q adī r un
003-029 (اي پيغمبر کين) چؤ ته جيڪي اوھان جي دلين ۾ آھي سو جي لڪائيندؤ يا اُھو پڌرو ڪندؤ ته (به) اُن کي الله ڄاڻندو آھي، ۽ جيڪي آسمانن ۾ آھي ۽ جيڪي زمين ۾ آھي (سوبه) ڄاڻندو آھي، ۽ الله سڀ ڪنھن شيءِ تي وسوارو آھي.
قُ لْ إِن ْ تُخْ فُوا مَا فِي صُ دُور ِكُمْ أَوْ تُبْ دُو هُ يَعْلَمْهُ ا للَّ هُ ۗ وَيَعْلَمُ مَا فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَمَا فِي ا لأَرْضِ ۗ وَا للَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَ دِيرٌ
Yaw ma Tajidu Kullu Nafsin Mā `Amilat Min Kh y r in Muĥđarā an Wa Mā `Amilat Min Sū 'in Tawaddu Law 'Ann a Baynahā Wa Baynahu~ 'Amadāan Ba`īdāan ۗ Wa Yuĥadh dh iru kumu A ll āhu Nafsahu Wa ۗ A ll āhu Ra 'ū fun Bil-`Ibā di
003-030 اُنھيءَ ڏينھن سڀڪو (ماڻھو) جيڪو چڱو ڪم ڪيائين ۽ جيڪو بڇڙو ڪم ڪيائين تنھن کي آڏو لھندو، (بڇڙي ڪم کي ڏسي) گھرندو ته جيڪر سندس ۽ اُن جي وچ ۾ گھڻي ڊيگھ ھجي ھا، ۽ الله پاڻ کان اوھان کي ڊيڄاريندو آھي، ۽ الله ٻانھن تي گھڻو مھربان آھي.
يَوْ مَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَا عَمِلَتْ مِن ْ خَ يْ رٍ مُحْضَ را ً وَمَا عَمِلَتْ مِن ْ سُو ءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنّ َ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ~ ُ أَمَدا ً بَعِيدا ً ۗ وَيُحَذِّرُكُمُ ا للَّ هُ نَفْسَهُ ۗ وَا للَّهُ رَ ءُو فٌ بِا لْعِبَادِ
Q ul 'In Kun tum Tuĥibbū na A ll āha Fa A b kumu A ll āhu Wa Yagh r Lakum Dh unūbakum Wa ۗ A ll āhu Gh ū ru n Ra ĥī mun
003-031 (اي پيغمبر) چؤ ته جي اوھين الله کي دوست رکندا آھيو ته منھنجي تابعداري ڪريو ته الله اوھان کي دوست رکندو ۽اوھان جا گناھ اوھان کي بخشيندو، ۽ الله بخشڻھار مھربان آھي.
قُ لْ إِن ْ كُنْ تُمْ تُحِبُّو نَ ا للَّ هَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْ كُمُ ا للَّ هُ وَيَغْ فِر ْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ ۗ وَا للَّهُ غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Q ul 'Aţ ī`ū A ll aha Wa A r-Ra sū la ۖ Fa'in Tawallaw Fa'inn a A ll āha Lā Yuĥibbu A l-Kāfir ī na
003-032 (اي پيغمبر) چؤ ته الله ۽ پيغمبر جي فرمانبرداري ڪريو، پوءِ جيڪڏھن ڦري ويا ته بيشڪ الله (به) ڪافرن کي دوست نه رکندو آھي.
قُ لْ أَطِ يعُوا ا للَّ هَ وَا ل رَّ سُو لَ ۖ فَإِن ْ تَوَلَّوْا فَإِنّ َ ا للَّ هَ لاَ يُحِبُّ ا لْكَافِر ِينَ
'Inn a A ll āha A ş ţ afá 'Ādama Wa Nūĥāan Wa 'Ā la 'Ib rā hī ma Wa 'Ā la `Im rā n `Alá A l-`Ālamī na
003-033 بيشڪ الله آدم ۽ نُوح ۽ ابراھيم جي اولاد ۽ عِمران جي اولاد کي جھانن (وارن) تي سدورو ڪيو آھي.
إِنّ َ ا للَّ هَ ا صْ طَ فَى آدَمَ وَنُوحا ً وَآلَ إِبْ رَ اهِي مَ وَآلَ عِمرَ ان عَلَى ا لْعَالَمِينَ
Dh urr īyatan Ba`đuhā Min Ba`đin Wa ۗ A ll āhu Samī `un `Alī mun
003-034 جو پاڻ ۾ ھڪ ٻئي جو نسل آھن، ۽ الله ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آھي.
ذُرِّيَّة ً بَعْضُ هَا مِن ْ بَعْض ٍ ۗ وَا للَّهُ سَمِي عٌ عَلِيمٌ
'Idh Q ālati A m ra 'atu `Im r ā na Ra bbi 'Inn ī Nadh artu Laka Mā Fī Baţ ra rā an Fataq abbal Minn ī ۖ 'Inn aka 'An ta A s-Samī `u A l-`Alī mu
003-035 جڏھن عِمران جي زال چيو ته اي مُنھنجا پالڻھار جيڪي مُنھنجي پيٽ ۾ آھي سو تولاءِ آجو ڪيل نذر ڪيم تنھنڪري مون کان قبول ڪر، ڇوته تون ئي ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آھين.
إِذْ قَ الَتِ ا رَ أَةُ عِمْرَ ا نَ رَ بِّ إِنِّ ي نَذَرْتُ لَكَ مَا فِي بَطْ نِي مُحَرَّ را ً فَتَقَ بَّلْ مِنِّ ي ۖ إِنَّ كَ أَنْ تَ ا ل سَّمِي عُ ا لْعَلِيمُ
Falamm ā Wađa`at/hā Q ālat Ra bbi 'Inn ī Wađa`tuhā 'Un th á Wa A ll āhu 'A`lamu Bimā Wađa`at Wa Lay sa A dh -Dh akaru Kāl'un th á ۖ Wa 'Inn ī Samm aytuhā Maryama Wa 'Inn ī 'U`īdh uhā Bika Wa Dh urr īyatahā Mina A sh -Sh ayţ ā ni A r-Ra jī mi
003-036 پوءِ جنھن مھل اُن کي ڄڻيائين تڏھن چيائين ته اي مُنھنجا پالڻھار مون ڌيءُ ڄڻي، ۽ جيڪي اُن (بي بيءَ) ڄڻيو تنھن کي الله چڱو ڄاڻندڙ آھي، ۽ (چيائين ته) پُٽ ڌيءُ جھڙو نه آھي، ۽ مون سندس نالو مريم رکيو ۽ آءٌ اُن کي ۽ سندس نسل کي تڙيل شيطان (جي شر) کان تنھنجي پناھ ۾ سونپيان ٿي.
فَلَمَّ ا وَضَ عَتْهَا قَ الَتْ رَ بِّ إِنِّ ي وَضَ عْتُهَا أُنْ ثَى وَا للَّهُ أَعْلَمُ بِمَا وَضَ عَتْ وَلَيْ سَ ا ل ذَّكَرُ كَالأُنْ ثَى ۖ وَإِنِّ ي سَمَّ يْتُهَا مَرْيَمَ وَإِنِّ ي أُعِيذُهَا بِكَ وَذُرِّيَّتَهَا مِنَ ا ل شَّيْطَ ا نِ ا ل رَّ جِيمِ
Fataq abbalahā Ra bbuhā Biq abū lin Ĥasanin Wa 'An batahā Nabātāan Ĥasanāan Wa Kaffalahā Zakar īyā ۖ Kullamā Dakh r īyā A l-Miĥr ā ba Wajada `In dahā R izq āan ۖ Q ā la Yā Maryamu 'Ann á Laki Hādh ā ۖ Q ālat Huwa Min `In di A ll ā hi ۖ 'Inn a A ll āha Yarzuq u Man Yash ā 'u Bigh y r i Ĥisā b in
003-037 پوءِ اُن کي سندس پالڻھار چڱي قبولڻ سان قبوليو ۽ اُن کي چڱي پالڻ طرح پاليائين ۽ سندس سنڀاليندڙ زڪريا کي ڪيائين، جڏھن ڪڏھن زڪريا مٿس حُجري ۾ لنگھندو ھو ته وٽس طعام (رکيل) لھندو ھو، (ھڪ وقت) چيائين ته اي مريم ھيءُ ڪٿان تولاءِ(آيو) آھي چيائين ته اِھو الله وٽان (آيو) آھي، چوته الله جنھن کي وڻيس (تنھن کي) اَڻ ڳڻي روزي ڏيندو آھي.
فَتَقَ بَّلَهَا رَ بُّهَا بِقَ بُو لٍ حَسَنٍ وَأَنْ بَتَهَا نَبَاتاً حَسَنا ً وَكَفَّلَهَا زَكَر ِيَّا ۖ كُلَّمَا دَخَ لَ عَلَيْهَا زَكَر ِيَّا ا لْمِحْرَ ا بَ وَجَدَ عِنْ دَهَا ر ِزْق ا ً ۖ قَ ا لَ يَا مَرْيَمُ أَنَّ ى لَكِ هَذَا ۖ قَ الَتْ هُوَ مِن ْ عِنْ دِ ا للَّ هِ ۖ إِنّ َ ا للَّ هَ يَرْزُقُ مَن ْ يَشَا ءُ بِغَ يْ ر ِ حِسَابٍ
Hunālika Da`ā Zakar īyā Ra bbahu ۖ Q ā la Ra bbi Hab Lī Min Ladun ka Dh urr īyatan Ţ ayyibatan ۖ 'Inn aka Samī `u A d-Du`ā 'i
003-038 اُتي زڪريا پنھنجي پالڻھار کي سڏيو، چيائين اي منھنجا پالڻھار پاڻ وٽان مون کي چڱو اولاد بخش، ڇو ته تون دُعا جو ٻڌندڙ آھين.
هُنَالِكَ دَعَا زَكَر ِيَّا رَ بَّهُ ۖ قَ ا لَ رَ بِّ هَب ْ لِي مِن ْ لَدُنْ كَ ذُرِّيَّة ً طَ يِّبَة ً ۖ إِنَّ كَ سَمِي عُ ا ل دُّعَا ءِ
Fanādat/hu A l-Malā 'ikatu Wa Huwa Q ā 'imun Yuş allī Fī A l-Miĥr ā bi 'Ann a A ll āha Yubash sh iru ka Biyaĥyá Muş addiq āan Bikalimatin Mina A ll āhi Wa Sayyidāan Wa Ĥaş ūrā an Wa Nabīyāan Mina A ş -Ş āliĥī na
003-039 پوءِ مَلائڪن سڏيس ۽ اُن مَسجد ۾ بيٺي نماز پڙھي ٿي (ملائڪن چيس ته) الله توکي يحيىٰ (جي ڄمڻ) جي خوشخبري ڏئي ٿو جو الله جي حُڪم (سان پيدا ٿيل عيسىٰ) جو سَچو ڪندڙ ۽ سردار ۽ جَتو سَتو ۽ صالحن مان پيغمبر آھي.
فَنَادَتْهُ ا لْمَلاَئِكَةُ وَهُوَ قَ ا ئِمٌ يُصَ لِّي فِي ا لْمِحْرَ ا بِ أَنّ َ ا للَّ هَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيَى مُصَ دِّق ا ً بِكَلِمَةٍ مِنَ ا للَّ هِ وَسَيِّدا ً وَحَصُ ورا ً وَنَبِيّا ً مِنَ ا ل صَّ الِحِينَ
Q ā la Ra bbi 'Ann á Yakū nu Lī Gh ā mun Wa Q ad Balagh A l-Kibaru Wa A m ra 'atī `Āq iru n ۖ Q ā la Kadh ālika A ll āhu Yaf`alu Mā Yash ā 'u
003-040 چيائين ته اي مُنھنجا پالڻھار مون کي پُٽ ڪئن ٿيندو جو بيشڪ مُون کي ته پوڙھائي اچي رسي آھي ۽ مُنھنجي زال سَنڍ آھي، (ملائڪ) چيو ته الله جيڪي گھرندو آھي سو اھڙيءَ طرح ڪندو آھي.
قَ ا لَ رَ بِّ أَنَّ ى يَكُو نُ لِي غُ لاَمٌ وَقَ د ْ بَلَغَ نِيَ ا لْكِبَرُ وَا رَ أَتِي عَاقِ رٌ ۖ قَ ا لَ كَذَلِكَ ا للَّ هُ يَفْعَلُ مَا يَشَا ءُ
Q ā la Ra bbi A j `al Lī 'Āyatan ۖ Q ā la 'Āyatuka 'Allā Tukallima A n -Nā sa Th alāth ata 'Ayyā min 'Illā Ra m zāan ۗ Wa A dh kur Ra bbaka Kath īr āan Wa Sabbiĥ Bil-`Ash ī yi Wa A l-'Ib kā r i
003-041 چيائين ته اي منھنجا پالڻھار مُون کاءِ ڪا نشاني مُقرّر ڪر، (الله) فرمايو ته تنھنجي نشاني (ھيءَ) آھي ته ٽي ڏينھن اشاري کانسواءِ ماڻھن سان ڳالھائي نه سگھندين، ۽ پنھنجي پالڻھار کي گھڻو ياد ڪر ۽ صُبح جو ۽ سانجھيءَ جو ساراھِ.
قَ ا لَ رَ بِّ ا جْ عَلْ لِي آيَة ً ۖ قَ ا لَ آيَتُكَ أَلاَّ تُكَلِّمَ ا ل نّ َا سَ ثَلاَثَةَ أَيَّا مٍ إِلاَّ رَ مْزا ً ۗ وَا ذْكُرْ رَ بَّكَ كَثِير ا ً وَسَبِّحْ بِا لْعَشِيِّ وَا لإِبْ كَار ِ
Wa 'Idh Q ālati A l-Malā 'ikatu Yā Maryamu 'Inn a A ll āha A ş ţ afā ki Wa Ţ ahhara ki Wa A ş ţ afā ki `Alá Nisā 'i A l-`Ālamī na
003-042 ۽ (ياد ڪر) جڏھن ملائڪن چيو ته اي مريم الله توکي سڳورو ڪيو ۽ توکي پاڪ ڪيائين ۽ توکي جھانن جي زالن تي سڳورو ڪيائين.
وَإِذْ قَ الَتِ ا لْمَلاَئِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنّ َ ا للَّ هَ ا صْ طَ فَا كِ وَطَ هَّرَ كِ وَا صْ طَ فَا كِ عَلَى نِسَا ءِ ا لْعَالَمِينَ
Yā Maryamu A q ra bbiki Wa A sjudī Wa A A r-Rā ki`ī na
003-043 اي مريم پنھنجي پالڻھار جيفرمانبرداري ڪر ۽ سجدو ڪر ۽ رُڪُوع ڪندڙن سان گڏجي رُڪُوع ڪر.
يَا مَرْيَمُ ا قْ نُتِي لِرَ بِّكِ وَا سْجُدِي وَا ا ل رَّ اكِعِينَ
Dh ālika Min 'Nbā 'i A l-Gh y bi Nūĥī hi 'Ilay ka ۚ Wa Mā Kun ta Ladayhim 'Idh Yulq ū na 'Aq m 'Ayyuhum Yakfulu Maryama Wa Mā Kun ta Ladayhim 'Idh Yakh ş imū na
003-044 اِھا ڳجھين خبرن مان آھي اُن کي توڏانھن وحي ڪيوسون، ۽ (تون) تڏھن وٽن نه ھئين جڏھن پنھنجا قلم (پُکن لاءِ واھيءَ ۾) وڌائون ٿي ته اُنھن مان ڪير مريم کي سنڀاليندو، ۽ تڏھن به وٽن نه ھئين جڏھن تڪرار ڪندا رھيا.
ذَلِكَ مِن ْ أنْ بَا ءِ ا لْغَ يْ بِ نُوحِي هِ إِلَيْ كَ ۚ وَمَا كُنْ تَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُ و نَ أَقْ لاَمَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنْ تَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْ تَصِ مُونَ
'Idh Q ālati A l-Malā 'ikatu Yā Maryamu 'Inn a A ll āha Yubash sh iru ki Bikalimatin Minhu A smuhu A l-Masī ĥu `Īsá A b nu Maryama Wajīhāan Fī A d-Dun yā Wa A l-'Ākh ra ti Wa Mina A l-Muq arra bī na
003-045 جڏھن ملائڪن مريم کي چيو ته اي مريم الله پاڻ وٽان توکي ھڪ (خاص) حُڪم (سان پيدا ڪيل پٽ) جي خوشخبري ڏئي ٿو، سندس نالو عِيسىٰ پُٽ مريم جو مرتبي وارو دنيا ۽ آخرت ۾ ٿيندو ۽ ويجھن مان آھي.
إِذْ قَ الَتِ ا لْمَلاَئِكَةُ يَامَرْيَمُ إِنّ َ ا للَّ هَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِنْ هُ ا سْمُهُ ا لْمَسِي حُ عِيسَى ا بْ نُ مَرْيَمَ وَجِيها ً فِي ا ل دُّنْ يَا وَا لآخِ رَ ةِ وَمِنَ ا لْمُقَ رَّ بِينَ
Wa Yukallimu A n -Nā sa Fī A l-Mahdi Wa Kahlāan Wa Mina A ş -Ş āliĥī na
003-046 ۽ پينگھي ۾ (خاص طرح) ۽ جوانيءَ ۾ ماڻھن سان ڳالھائيندو ۽ صالحن مان آھي.
وَيُكَلِّمُ ا ل نّ َا سَ فِي ا لْمَهْدِ وَكَهْلا ً وَمِنَ ا ل صَّ الِحِينَ
Q ālat Ra bbi 'Ann á Yakū nu Lī Waladun Wa Lam Yam sasnī Bash aru n ۖ Q ā la Kadh āliki A ll ā hu Yakh q u Mā Yash ā 'u ۚ 'Idh ā Q ađá 'Am rā an Fa'inn amā Yaq ū lu Lahu Kun Fayakū nu
003-047 چيائين ته اي مُنھنجا پالڻھار مون کي ڪئن وياءُ ٿيندو؟ جو مون کي (ڪنھين) ماڻھوءَ نه ڇھيو آھي، (ملائڪن) چيو ته الله جيڪي گھرندو آھي سو اھڙي طرح پيدا ڪندو آھي، جڏھن ڪو ڪم ڪندو آھي ته اُن لاءِ ڇڙو چوندو آھي ته ٿيءُ ته ٿي پوندو آھي.
قَ الَتْ رَ بِّ أَنَّ ى يَكُو نُ لِي وَلَدٌ وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ ۖ قَ ا لَ كَذَلِكِ ا للَّ هُ يَخْ لُقُ مَا يَشَا ءُ ۚ إِذَا قَ ضَ ى أَمْرا ً فَإِنَّ مَا يَقُ و لُ لَهُ كُن ْ فَيَكُونُ
Wa Yu`allimuhu A l-Kitā ba Wa A l-Ĥikmata Wa A t-Tawrā ata Wa A l-'In jī la
003-048 ۽ کيس ڪتاب ۽ دانائي ۽ توريت ۽ انجيل سيکاريندو.
وَيُعَلِّمُهُ ا لْكِتَا بَ وَا لْحِكْمَةَ وَا ل تَّوْرَ ا ةَ وَا لإِن جِيلَ
Wa Ra sūlāan 'Ilá Banī 'Isrā 'ī la 'Ann ī Q ad Ji'tukum Bi'āyatin Min Ra bbikum ۖ 'Ann ī 'Akh q u Lakum Mina A ţ -Ţ ī ni Kahay'ati A ţ -Ţ ay r i Fa'an fukh ī hi Fayakū nu Ţ ayrā an Bi'idh ni A ll ā hi ۖ Wa 'Ub r i'u A l-'Akmaha Wa A l-'Ab ra ş a Wa 'Uĥyi A l-Mawtá Bi'idh ni A ll ā hi ۖ Wa 'Unabbi'ukum Bimā Ta'kulū na Wa Mā Taddakh ū na Fī Buyūtikum ۚ 'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan Lakum 'In Kun tum Mu'umin y na
003-049 ۽ (اُن کي) بني اسرائيلن ڏانھن پيغمبر ڪري موڪليندو، (عيسىٰ وڏو ٿيو ۽ چيائين ته) مون اوھان جي پالڻھار وٽان نشاني آندي آھي، ته آءٌ اوھان لاءِ مٽيءَ مان پکيءَ جي شڪل جھڙو (بوتو)بڻائيندس پوءِ منجھس ڦوڪيندس ته الله جي حُڪم سان پکي ٿيندو، ۽ (ماءُ ڄاول) اَنڌي ۽ ڪُوڙھي کي ڇُٽائيندس ۽ الله جي حُڪم سان مُئي کي جياريندس، ۽ جيڪي کائيندا آھيو ۽ جيڪي پنھنجن گھرن ۾ سانڀيندا آھيو سو اوھان کي ڏسيندس، جيڪڏھن اوھين مڃيندڙ آھيو ته اوھان لاءِ اُن ۾ نشانيون آھن.
وَرَ سُولا ً إِلَى بَنِي إِسْرَا ئِي لَ أَنِّ ي قَ د ْ جِئْتُكُمْ بِآيَةٍ مِن ْ رَ بِّكُمْ ۖ أَنِّ ي أَخْ لُقُ لَكُمْ مِنَ ا ل طِّ ي نِ كَهَيْ ئَةِ ا ل طَّ يْ ر ِ فَأَن فُخُ فِي هِ فَيَكُو نُ طَ يْرا ً بِإِذْنِ ا للَّ هِ ۖ وَأُبْ ر ِئُ ا لأَكْمَهَ وَا لأَبْ رَ صَ وَأُحْيِ ا لْمَوْتَى بِإِذْنِ ا للَّ هِ ۖ وَأُنَبِّئُكُمْ بِمَا تَأْكُلُو نَ وَمَا تَدَّخِ رُو نَ فِي بُيُوتِكُمْ ۚ إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً لَكُمْ إِن ْ كُنْ تُمْ مُؤْمِن ينَ
Wa Muş addiq āan Limā Bay na Yaday ya Mina A t-Tawrā ati Wa Li'uĥilla Lakum Ba`đa A l-Ladh ī Ĥurr ima `Alaykum ۚ Wa Ji'tukum Bi'āyatin Min Ra bbikum Fa A q ū A ll aha Wa 'Aţ ī`ū ni
003-050 ۽ جيڪو مون کان اڳ توريت (جو ڪتاب) آيل آھي تنھن جو سچو ڪندڙ آھيان ۽ جيڪي (شيون) اوھان تي حرام ڪيل آھن تن مان ڪي اوھان لاءِ حلال ڪندس ۽ اوھان جي پالڻھار وٽان اوھان لاءِ نشانيون آنديون اٿم، پوءِ الله کان ڊڄو ۽ مُنھنجي تابعداري ڪريو.
وَمُصَ دِّق ا ً لِمَا بَيْ نَ يَدَيَّ مِنَ ا ل تَّوْرَ ا ةِ وَلِأُحِلَّ لَكُمْ بَعْضَ ا لَّذِي حُرِّمَ عَلَيْكُمْ ۚ وَجِئْتُكُمْ بِآيَةٍ مِن ْ رَ بِّكُمْ فَاتَّقُ وا ا للَّ هَ وَأَطِ يعُونِ
'Inn a A ll āha Ra bbī Wa Ra bbukum Fā`budū hu ۗ Hādh ā Ş ir āţ un Mustaq ī mun
003-051 بيشڪ الله مُنھنجو پالڻھار ۽ اوھان جو پالڻھار آھي تنھنڪري سندس عبادت ڪريو، اھا سنئين واٽ آھي.
إِنّ َ ا للَّ هَ رَ بِّي وَرَ بُّكُمْ فَاعْبُدُو هُ ۗ هَذَا صِ رَ ا ط ٌ مُسْتَقِ يمٌ
Falamm ā 'Aĥassa `Īsá Minhumu A l-Kufra Q ā la Man 'An ş ār ī 'Ilá A ll āhi ۖ Q ā la A l-Ĥawār īyū na Naĥnu 'An ş ā ru A ll āhi 'Āmann ā Bill āhi Wa A sh /had Bi'ann ā Muslimū na
003-052 پوءِ جنھن مھل عيسىٰ کائن ڪُفر (جا ڪم) اکين سان ڏٺا (تنھن مھل) چيائين ته الله (جي دين) ڏانھن مُنھنجا واھرو ڪير آھن؟ حوارين چيو ته اسين الله (جي دين) جا واھرو آھيون، الله کي مڃيوسون، ۽ شاھد ھُج ته اسين پَڪ مُسلمان آھيون.
فَلَمَّ ا أَحَسَّ عِيسَى مِنْ هُمُ ا لْكُفْرَ قَ ا لَ مَن ْ أَنْ صَ ار ِي إِلَى ا للَّ هِ ۖ قَ ا لَ ا لْحَوَار ِيُّو نَ نَحْنُ أَنْ صَ ا رُ ا للَّ هِ آمَنَّ ا بِا للَّ هِ وَا د ْ بِأَنَّ ا مُسْلِمُونَ
Ra bbanā 'Āmann ā Bimā 'An zalta Wa A A r-Ra sū la Fāktub nā Ma`a A sh -Sh āhidī na
003-053 (چيائون) اي اسانجا پالڻھار جيڪي تو لاٿو سو مڃيوسون ۽ پيغمبر جي تابعداري ڪئي سون تنھنڪري اسانکي شاھدن ۾ لک.
رَ بَّنَا آمَنَّ ا بِمَا أَنْ زَلْتَ وَا ا ل رَّ سُو لَ فَاكْتُبْ نَا مَعَ ا ل شَّاهِدِينَ
Wa Makarū Wa Makara A ll āhu Wa ۖ A ll āhu Kh y ru A l-Mākir ī na
003-054 ۽ ((يھودين) رٿ رٿي ۽ الله به (ڳجھي) رٿ رٿي، ۽ الله چڱو(ڳجھي) رٿ رٿيندڙ آھي.
وَمَكَرُوا وَمَكَرَ ا للَّ هُ ۖ وَا للَّهُ خَ يْ رُ ا لْمَاكِر ِينَ
'Idh Q ā la A ll āhu Yā `Īsá 'Inn ī Mutawaffī ka Wa Rā fi`uka 'Ilay ya Wa Muţ ahhiru ka Mina A l-Ladh ī na Kafarū Wa Jā`ilu A l-Ladh ī na A ū ka Faw q a A l-Ladh ī na Kafarū 'Ilá Yaw mi A l-Q iyā ۖ Mati Th umm a 'Ilay ya Marji`ukum Fa'aĥkumu Baynakum Fīmā Kun tum Fī hi Takh ū na
003-055 (ياد ڪر) جڏھن الله چيو ته اي عيسىٰ آءٌ توکي ماريندڙ ۽ پاڻ ڏانھن مٿاھون ڪندڙ آھيان ۽ جن ڪُفر ڪيو تن (جي بھتانن) کان توکي پاڪ ڪندڙ آھيان ۽ جن تنھنجي تابعداري ڪئي تن کي قيامت تائين ڪافرن تي مٿاھون (غالب) ڪندڙ آھيان، وري مون ڏانھن اوھان جو موٽڻ آھي پوءِ اوھان جي وچ ۾ جنھن ڳالھ بابت اوھين تڪرار ڪندا آھيو (تنھن بابت) نبيرو ڪندس.
إِذْ قَ ا لَ ا للَّ هُ يَاعِيسَى إِنِّ ي مُتَوَفِّي كَ وَرَ افِعُكَ إِلَيَّ وَمُطَ هِّرُكَ مِنَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا وَجَاعِلُ ا لَّذِي نَ ا ُو كَ فَوْ قَ ا لَّذِي نَ كَفَرُو ا إِلَى يَوْ مِ ا لْقِ يَامَةِ ثُمّ َ ۖ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأَحْكُمُ بَيْنَكُمْ فِيمَا كُنْ تُمْ فِي هِ تَخْ تَلِفُونَ
Fa'amm ā A l-Ladh ī na Kafarū Fa'u`adh dh ibuhum `Adh ābāan Sh adīdāan Fī A d-Dun yā Wa A l-'Ākh ra ti Wa Mā Lahum Min Nāş ir ī na
003-056 پوءِ (اُنھن مان) جن ڪُفر ڪيو تن کي دُنيا ۽ آخرت ۾ بلڪل سخت سزا ڏيندس، ۽ اُنھن جو ڪو واھرو نه آھي.
فَأَمَّ ا ا لَّذِي نَ كَفَرُوا فَأُعَذِّبُهُمْ عَذَابا ً شَدِيدا ً فِي ا ل دُّنْ يَا وَا لآخِ رَ ةِ وَمَا لَهُمْ مِن ْ نَاصِ ر ِينَ
Wa 'Amm ā A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa `Amilū A ş -Ş āliĥā ti Fayuwaffīhim 'Ujūra hum Wa ۗ A ll āhu Lā Yuĥibbu A ž-Ž ālimī na
003-057 ۽ (اُنھن مان) جن ايمان آندو۽ چڱا ڪم ڪيا تن کي (الله) سندن پورھيو پُورو ڏيندو، ۽ الله ظالمن کي دوست نه رکندو آھي.
وَأَمَّ ا ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَعَمِلُوا ا ل صَّ الِحَا تِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَ هُمْ ۗ وَا للَّهُ لاَ يُحِبُّ ا ل ظَّ الِمِينَ
Dh ālika Natlū hu `Alay ka Mina A l-'Āyā ti Wa A dh -Dh ikr i A l-Ĥakī mi
003-058 اھو (قصّو) جو توتي پڙھون ٿا سو نشانين ۽ حِڪمت واري ڪتاب مان آھي.
ذَلِكَ نَتْلُو هُ عَلَيْ كَ مِنَ ا لآيَا تِ وَا ل ذِّكْر ِ ا لْحَكِيمِ
'Inn a Math ala `Īsá `In da A ll āhi Kamath ali 'Ādama ۖ Kh q ahu Min Tur ā bin Th umm a Q ā la Lahu Kun Fayakū nu
003-059 الله وٽ عيسىٰ (جي پيدا ڪرڻ) جو مثال آدم جي مثال جھڙوئي آھي، اُن (آدم) کي مِٽيءَ مان بڻايائين وري اُن چيائين ته ٿي پؤ ته ٿي پيو.
إِنّ َ مَثَلَ عِيسَى عِنْ دَ ا للَّ هِ كَمَثَلِ آدَمَ ۖ خَ لَقَ هُ مِن ْ تُرَ ا بٍ ثُمّ َ قَ ا لَ لَهُ كُن ْ فَيَكُونُ
Al-Ĥaq q u Min Ra bbika Falā Takun Mina A l-Mum tar ī na
003-060 (اِھا ڳالھ) تنھنجي پالڻھار وٽان سچي آھي تنھنڪري شڪ ڪندڙن مان نه ھُج.
ا لْحَقُّ مِن ْ رَ بِّكَ فَلاَ تَكُن ْ مِنَ ا لْمُمْتَر ِينَ
Faman Ĥā jjaka Fī hi Min Ba`di Mā Jā 'aka Mina A l-`Ilmi Faq ul Ta`ālaw Nad `u 'Ab nā 'anā Wa 'Ab nā 'akum Wa Nisā 'anā Wa Nisā 'akum Wa 'An fusanā Wa 'An fusakum Th umm a Nab tahil Fanaj `al La`nata A ll āhi `Alá A l-Kādh ibī na
003-061 پوءِ اُن پڄاڻا جو تو وٽ ڄاڻپ آئي جيڪو توسان اِن بابت جھڳڙو ڪري ته چؤ ته اچو ته (اسين) پنھنجن پُٽن ۽ اوھان جي پُٽن ۽ پنھنجين زالن ۽ اوھان جي زالن۽ پاڻ کي ۽ اوھان کي سڏيون، پوءِ زاريءَ سان دُعا گھرون پوءِ الله جي لَعنت ڪُوڙن تي ڪريون.
فَمَن ْ حَا جَّكَ فِي هِ مِن ْ بَعْدِ مَا جَا ءَكَ مِنَ ا لْعِلْمِ فَقُ لْ تَعَالَوْا نَد ْعُ أَبْ نَا ءَنَا وَأَبْ نَا ءَكُمْ وَنِسَا ءَنَا وَنِسَا ءَكُمْ وَأَنْ فُسَنَا وَأَنْ فُسَكُمْ ثُمّ َ نَبْ تَهِلْ فَنَجْ عَلْ لَعْنَةَ ا للَّ هِ عَلَى ا لْكَاذِبِينَ
'Inn a Hādh ā Lahuwa A l-Q aş aş u A l-Ĥaq q u ۚ Wa Mā Min 'Ilahin 'Illā A l-Lahu ۚ Wa 'Inn a A ll āha Lahuwa A l-`Azī zu A l-Ĥakī mu
003-062 اِھو قِصو ضرور سَچّو آھي، ۽ الله کانسواءِ ڪوبه عبادت جو لائق نه آھي، ۽ الله ئي غالب حِڪمت وارو آھي.
إِنّ َ هَذَا لَهُوَ ا لْقَ صَ صُ ا لْحَقُّ ۚ وَمَا مِن ْ إِلَهٍ إِلاَّ ا للَّ هُ ۚ وَإِنّ َ ا للَّ هَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا لْحَكِيمُ
Fa'in Tawallaw Fa'inn a A ll āha `Alī mun Bil-Mufsidī na
003-063 پوءِ جيڪڏھن ڦرن ته بيشڪ الله به فسادين کي ڄاڻندڙ آھي.
فَإِن ْ تَوَلَّوْا فَإِنّ َ ا للَّ هَ عَلِي مٌ بِا لْمُفْسِدِينَ
Q ul Yā 'Ahla A l-Kitā bi Ta`ālaw 'Ilá Kalimatin Sawā 'in Baynanā Wa Baynakum 'Allā Na`buda 'Illā A l-Laha Wa Lā Nush r ika Bihi Sh ay'ā an Wa Lā Yattakh dh a Ba`đunā Ba`đāan 'Arbābāan Min Dū ni A ll ā hi ۚ Fa'in Tawallaw Faq ūlū A sh /hadū Bi'ann ā Muslimū na
003-064 (اي پيغمبر) چؤ ته اي ڪتاب وارؤ ھڪ ڳالھ ڏانھن اچو جا اسان ۽ اوھان جي وچ ۾ ھڪ جھڙي آھي ته الله کانسواءِ ڪنھن جي عبادت نه ڪريون ۽ نڪي ساڻس ڪنھن شيء کي شريڪ ڪريون ۽ نڪي اسان مان ڪو ڪنھن کي (به) الله ڌاران پالڻھار ڪري مڃي، پوءِ جيڪڏھن ڦرن ته چؤ ته شاھد ھُجو ته اسين پڪ مُسلمان آھيون.
قُ لْ يَا أَهْلَ ا لْكِتَا بِ تَعَالَوْا إِلَى كَلِمَةٍ سَوَا ءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ ا للَّ هَ وَلاَ نُشْر ِكَ بِهِ شَيْ ئا ً وَلاَ يَتَّخِ ذَ بَعْضُ نَا بَعْض اً أَرْبَابا ً مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ ۚ فَإِن ْ تَوَلَّوْا فَقُ ولُوا ا ا بِأَنَّ ا مُسْلِمُونَ
Yā 'Ahla A l-Kitā bi Lima Tuĥā jjū na Fī 'Ib rā hī ma Wa Mā 'Un zilati A t-Tawrā atu Wa A l-'In jī lu 'Illā Min Ba`dihi~ ۚ 'Afalā Ta`q ilū na
003-065 اي ڪتاب وارؤ ابراھيم بابت ڇالاءِ جھڳڙو ڪريو ٿا؟ ۽ توريت ۽ انجيل نه لاٿا ويا پر کانئس پوءِ، پوءِ اوھين نه سمجھندا آھيو ڇا؟
يَا أَهْلَ ا لْكِتَا بِ لِمَ تُحَا جُّو نَ فِي إِبْ رَ اهِي مَ وَمَا أُنْ زِلَتِ ا ل تَّوْرَ ا ةُ وَا لإِن جِي لُ إِلاَّ مِن ْ بَعْدِهِ~ ِ ۚ أَفَلاَ تَعْقِ لُونَ
Hā 'an tum Hā 'uulā ' Ĥājaj tum Fīmā Lakum Bihi `Ilmun Falima Tuĥā jjū na Fīmā Lay sa Lakum Bihi `Ilmun Wa A ll āhu ۚ Ya`lamu Wa 'An tum Lā Ta`lamū na
003-066 (اي يھوديؤ) اوھين اُھي آھيو جو جنھن شيء جي اوھان کي ڄاڻپ آھي تنھن بابت ته جھڳڙو ڪندا آھيو پر جي اوھان کي ڪا ڄاڻپ آھي ئي نه تنھن بابت ڇو جھڳڙو ڪندا آھيو؟ ۽ الله ڄاڻندو آھي ۽ اوھين نه ڄاڻندا آھيو.
هَا أَنْ تُمْ هَا ؤُلاَء حَاجَجْ تُمْ فِيمَا لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ فَلِمَ تُحَا جُّو نَ فِيمَا لَيْ سَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ وَا للَّهُ ۚ يَعْلَمُ وَأَنْ تُمْ لاَ تَعْلَمُونَ
Mā Kā na 'Ib rā hī mu Yahūdīyāan Wa Lā Naş rā nīyāan Wa Lakin Kā na Ĥanīfāan Muslimāan Wa Mā Kā na Mina A l-Mush r ikī na
003-067 ابراھيم نڪو يھودي ھو ۽ نڪي نصراني پر حَنيف (ھڪ طرفو) مُسلمان ھو، ۽ مُشرڪن مان نه ھو.
مَا كَا نَ إِبْ رَ اهِي مُ يَهُودِيّا ً وَلاَ نَصْ رَ انِيّا ً وَلَكِن ْ كَا نَ حَنِيفا ً مُسْلِما ً وَمَا كَا نَ مِنَ ا لْمُشْر ِكِينَ
'Inn a 'Awlá A n -Nā si Bi'ib rā hī ma Lalladh ī na A ū hu Wa Hadh ā A n -Nabī yu Wa A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa ۗ A ll āhu Wa Lī yu A l-Mu'uminī na
003-068 ابراھيم کي اُھي ماڻھو ويجھا آھن جن سندستابعداري ڪئي ۽ ھيءُ پيغمبر ۽ جن مٿس ايمان آندو، ۽ الله مؤمنن جو سنڀاليندڙ آھي.
إِنّ َ أَوْلَى ا ل نّ َا سِ بِإِبْ رَ اهِي مَ لَلَّذِي نَ ا ُو هُ وَهَذَا ا ل نَّ بِيُّ وَا لَّذِي نَ آمَنُوا ۗ وَا للَّهُ وَلِيُّ ا لْمُؤْمِنِينَ
Waddat Ţ ā 'ifatun Min 'Ahli A l-Kitā bi Law Yuđillūnakum Wa Mā Yuđillū na 'Illā 'An fusahum Wa Mā Yash `urūn
003-069 ڪتاب وارن مان ڪا ٽولي گھرندي آھي ته جيڪر اوھان کي ڀُلائين، ۽ اُھي پاڻ کانسواءِ (ٻئي) ڪنھن کي نه ڀلائيندا آھن ۽ نه پروڙيندا آھن.
وَدَّتْ طَ ا ئِفَةٌ مِن ْ أَهْلِ ا لْكِتَا بِ لَوْ يُضِ لُّونَكُمْ وَمَا يُضِ لُّو نَ إِلاَّ أَنْ فُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُون
Yā 'Ahla A l-Kitā bi Lima Takfurū na Bi'āyā ti A ll ā hi Wa 'An tum Tash /hadū na
003-070 اي ڪتاب وارؤ الله جي آيتن کي ڇالاءِ نه ٿا مڃو؟ ۽ حالانڪ اوھين شاھدي ڏيو ٿا.
يَا أَهْلَ ا لْكِتَا بِ لِمَ تَكْفُرُو نَ بِآيَا تِ ا للَّ هِ وَأَنْ تُمْ تَشْهَدُونَ
Yā 'Ahla A l-Kitā bi Lima Talbisū na A l-Ĥaq q a Bil-Bāţ ili Wa Taktumū na A l-Ĥaq q a Wa 'An tum Ta`lamū na
003-071 اي ڪتاب وارؤ ڇالاءِ سچ کي ڪُوڙ سان ملائيندا آھيو ۽ سچ کي لڪائيندا آھيو؟ ھن ھوندي (به) جو اوھين ڄاڻندا آھيو.
يَا أَهْلَ ا لْكِتَا بِ لِمَ تَلْبِسُو نَ ا لْحَقَّ بِا لْبَاطِ لِ وَتَكْتُمُو نَ ا لْحَقَّ وَأَنْ تُمْ تَعْلَمُونَ
Wa Q ālat Ţ ā 'ifatun Min 'Ahli A l-Kitā bi 'Āminū Bial-Ladh ī 'Un zila `Alá A l-Ladh ī na 'Āmanū Waj ha A n -Nahā r i Wa A kfurū 'Ākh ra hu La`allahum Yarji`ū na
003-072 ۽ ڪتاب وارن مان ڪا ٽولي (پاڻ ۾) چوي ٿي ته جيڪي مؤمنن تي لاٿو ويو آھي تنھن کي ڏينھن جي اڳياڙيءَ ۾ مڃيو ۽ ان جي پوياڙيءَ ۾ انڪار ڪريو ته مانَ اُھي ڦري وڃن.
وَقَ الَتْ طَ ا ئِفَةٌ مِن ْ أَهْلِ ا لْكِتَا بِ آمِنُوا بِا لَّذِي أُنْ زِلَ عَلَى ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَجْ هَ ا ل نَّ هَا ر ِ وَا كْفُرُو ا آخِ رَ هُ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
Wa Lā Tu'uminū 'Illā Liman Tabi`a Dīnakum Q ul 'Inn a A l-Hudá Hudá A ll āhi 'An Yu'utá 'Aĥadun Mith la Mā 'Ūtītum 'Aw Yuĥā jjūkum `In da Ra bbikum ۗ Q ul 'Inn a A l-Fađla Biyadi A ll ā hi Yu'utī hi Man Yash ā 'u Wa ۗ A ll āhu Wāsi`un `Alī mun
003-073 ۽ جيڪو اوھان جي دين جي تابعداري ڪري تنھن کانسواءِ ٻئي ڪنھن کي نه مڃيو، چئو ته ھدايت الله واري ھدايت آھي ۽ چون ٿا ته ھيءَ به نه مڃيو ته جھڙو (دين) اوھان کي ڏنو ويو آھي تھڙو دين اُنھن کي ڏنو ويندو يا اوھان جي پالڻھار وٽ اوھان کي الزام ڏيندا، چؤ ته ڀلائي الله جي ھٿ ۾ آھي، جنھن کي وڻيس تنھن کي اُھا ڏيندو آھي، ۽ الله (مھربانيءَ ۾) ڪشادگيءَ وارو ڄاڻندڙ آھي.
وَلاَ تُؤْمِنُو ا إِلاَّ لِمَن ْ تَبِعَ دِينَكُمْ قُ لْ إِنّ َ ا لْهُدَى هُدَى ا للَّ هِ أَن ْ يُؤْتَى أَحَدٌ مِثْلَ مَا أُ وتِيتُمْ أَوْ يُحَا جُّوكُمْ عِنْ دَ رَ بِّكُمْ ۗ قُ لْ إِنّ َ ا لْفَضْ لَ بِيَدِ ا للَّ هِ يُؤْتِي هِ مَن ْ يَشَا ءُ ۗ وَا للَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ
Yakh ş ş u Bira ĥmatihi Man Yash ā 'u Wa ۗ A ll āhu Dh ū A l-Fađli A l-`Ažī mi
003-074 جنھن کي وڻيس تنھنکي پنھنجي ٻاجھه سان خاص ڪندو آھي، ۽ الله وڏي فضل واروآھي.
يَخْ تَصّ ُ بِرَ حْمَتِهِ مَن ْ يَشَا ءُ ۗ وَا للَّهُ ذُو ا لْفَضْ لِ ا لْعَظِ يمِ
Wa Min 'Ahli A l-Kitā bi Man 'In Ta'manhu Biq in ţ ā r in Yu'uaddihi~ 'Ilay ka Wa Minhum Man 'In Ta'manhu Bidīnā r in Lā Yu'uaddihi~ 'Ilay ka 'Illā Mā Dum ta `Alay hi Q ā 'imāan ۗ Dh ālika Bi'ann ahum Q ālū Lay sa `Alaynā Fī A l-'Umm īyī na Sabī lun Wa Yaq ūlū na `Alá A ll āhi A l-Kadh iba Wa Hum Ya`lamū na
003-075 ۽ ڪتاب وارن مان ڪي اھڙا آھن جو جيڪڏھن وٽن تمام گھڻو مال امانت رکين ته اُھو (سمورو) توکي ورائي ڏيندا، ۽ منجھائن ڪي اھڙا آھن جو جيڪڏھن وٽن ھِڪ مُھر امانت رکين ته مٿن سدائين بيھڻ کانسواءِ توکي ورائي نه ڏيندا، اِھو (نه ڏئڻ) ھن سببان آھي جو چون ٿا ته اڻ پڙھيلن (جي مال کسڻ) ۾ اسان تي ڪا پڪڙ پڇاڙ نه آھي، ۽ الله تي اھي ڄاڻڻ ھوندي به ڪُوڙ چوندا آھن.
وَمِن ْ أَهْلِ ا لْكِتَا بِ مَن ْ إِن ْ تَأْمَنْ هُ بِقِ ن طَ ا رٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْ كَ وَمِنْ هُمْ مَن ْ إِن ْ تَأْمَنْ هُ بِدِينَا رٍ لاَ يُؤَدِّهِ إِلَيْ كَ إِلاَّ مَا دُمْتَ عَلَيْ هِ قَ ا ئِما ً ۗ ذَلِكَ بِأَنَّ هُمْ قَ الُوا لَيْ سَ عَلَيْنَا فِي ا لأُمِّ يِّي نَ سَبِي لٌ وَيَقُ ولُو نَ عَلَى ا للَّ هِ ا لْكَذِبَ وَهُمْ يَعْلَمُونَ
Balá Man 'Awfá Bi`ahdihi Wa A q á Fa'inn a A ll āha Yuĥibbu A l-Muttaq ī na
003-076 ھائو جنھن پنھنجو انجام پاڙيو ۽ ڊنو ته بيشڪ الله ڊڄندڙن کي دوست رکندو آھي.
بَلَى مَن ْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ وَا قَ ى فَإِنّ َ ا للَّ هَ يُحِبُّ ا لْمُتَّقِ ينَ
'Inn a A l-Ladh ī na Yash tarū na Bi`ahdi A ll ā hi Wa 'Aymānihim Th amanāan Q alīlāan 'Ūlā 'ika Lā Kh ā q a Lahum Fī A l-'Ākh ra ti Wa Lā Yukallimuhumu A ll āhu Wa Lā Yan žuru 'Ilayhim Yaw ma A l-Q iyāmati Wa Lā Yuzakkīhim Wa Lahum `Adh ā bun 'Alī mun
003-077 جيڪي الله سان ڪيل انجامن ۽ پنھنجن قسمن جي عوض ٿورو مُلھ وٺندا آھن اِھي (اُھي) آھن جن کي آخرت ۾ ڪو بھرو نه آھي ۽ نڪي قيامت جي ڏينھن الله ساڻن ڳالھائيندو ۽ نڪي اُنھن ڏانھن نھاريندو ۽ نڪي کين (گناھن کان) پاڪ ڪندو، ۽ اُنھن لاءِ ڏکوئيندڙ عذاب آھي.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ يَشْتَرُو نَ بِعَهْدِ ا للَّ هِ وَأَيْمَانِهِمْ ثَمَنا ً قَ لِيلاً أُ وْلَا ئِكَ لاَ خَ لاَقَ لَهُمْ فِي ا لآخِ رَ ةِ وَلاَ يُكَلِّمُهُمُ ا للَّ هُ وَلاَ يَنْ ظُ رُ إِلَيْهِمْ يَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ وَلاَ يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَا بٌ أَلِيمٌ
Wa 'Inn a Minhum Lafar īq āan Yalwū na 'Alsinatahum Bil-Kitā bi Litaĥsabū hu Mina A l-Kitā bi Wa Mā Huwa Mina A l-Kitā bi Wa Yaq ūlū na Huwa Min `In di A ll ā hi Wa Mā Huwa Min `In di A ll ā hi Wa Yaq ūlū na `Alá A ll āhi A l-Kadh iba Wa Hum Ya`lamū na
003-078 ۽ منجھائن ھڪ ٽولي آھي جا ڪتاب (پڙھڻ) ۾ پنھنجين زبانن کي ھن لاءِ وچڙائيندي آھي ته ان کي اوھين ڪتاب مان ڀانيو ۽ (حقيقت ڪري) اُھو ڪتاب مان نه آھي، ۽ (پڻ) چوندا آھن ته اُھو الله وٽان آھي ۽ (حقيقت ڪري) اُھو الله وٽان نه آھي، ۽ اُھي ڄاڻڻ ھوندي به الله تي ڪُوڙ چوندا آھن.
وَإِنّ َ مِنْ هُمْ لَفَر ِيق ا ً يَلْوُو نَ أَلْسِنَتَهُمْ بِا لْكِتَا بِ لِتَحْسَبُو هُ مِنَ ا لْكِتَا بِ وَمَا هُوَ مِنَ ا لْكِتَا بِ وَيَقُ ولُو نَ هُوَ مِن ْ عِنْ دِ ا للَّ هِ وَمَا هُوَ مِن ْ عِنْ دِ ا للَّ هِ وَيَقُ ولُو نَ عَلَى ا للَّ هِ ا لْكَذِبَ وَهُمْ يَعْلَمُونَ
Mā Kā na Libash ar in 'An Yu'utiyahu A ll āhu A l-Kitā ba Wa A l-Ĥukma Wa A n -Nubūwata Th umm a Yaq ū la Lilnn ā si Kūnū `Ibādāan Lī Min Dū ni A ll ā hi Wa Lakin Kūnū Ra bbānīyī na Bimā Kun tum Tu`allimū na A l-Kitā ba Wa Bimā Kun tum Tad ru sū na
003-079 ڪنھن به ماڻھوءَ کي نه جڳائيندو آھي جو اللهکيس ڪتاب ۽ دانائي ۽ پيغمبري ڏئي اُھو وري ماڻھن کي چوي ته الله کانسواءِ مُنھنجا ٻانھا ٿيو پر (چوندو ته) رب جا (سچا ٻانھان) ٿيو انھيءَ ڪري جو ڪتاب سيکاريو ٿا ۽ پڻ انھيءَ ڪري جو پڙھو ٿا.
مَا كَا نَ لِبَشَرٍ أَن ْ يُؤْتِيَهُ ا للَّ هُ ا لْكِتَا بَ وَا لْحُكْمَ وَا ل نُّ بُوَّةَ ثُمّ َ يَقُ و لَ لِلنّ َا سِ كُونُوا عِبَادا ً لِي مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ وَلَكِن ْ كُونُوا رَ بَّانِيِّي نَ بِمَا كُنْ تُمْ تُعَلِّمُو نَ ا لْكِتَا بَ وَبِمَا كُن تُمْ تَد ْرُسُونَ
Wa Lā Ya'mura kum 'An Tattakh dh ū A l-Malā 'ikata Wa A n -Nabīyī na 'Arbābāan ۗ 'Aya'muru kum Bil-Kufr i Ba`da 'Idh 'An tum Muslimū na
003-080 ۽ ملائڪن ۽ پيغمبرن کي پالڻھار ڪري مڃڻ جو اوھان کي حڪم نه ڪندو، جڏھن اوھين خُدا جا فرمانبردار ٿيا ھجو ته پوءِ اوھان کي ڇو ڪُفر جو حُڪم ڪندو.
وَلاَ يَأْمُرَ كُمْ أَن ْ تَتَّخِ ذُوا ا لْمَلاَئِكَةَ وَا ل نَّ بِيِّي نَ أَرْبَاباً ۗ أَيَأْمُرُكُمْ بِا لْكُفْر ِ بَعْدَ إِذْ أَنْ تُمْ مُسْلِمُونَ
Wa 'Idh 'Akh dh a A ll āhu Mīth ā q a A n -Nabīyī na Lamā 'Ātaytukum Min Kitā bin Wa Ĥikmatin Th umm a Jā 'akum Ra sū lun Muş addiq un Limā Ma`akum Latu'uminunn a Bihi Wa Latan ş uru nn ahu ۚ Q ā la 'A'aq ra rtum Wa 'Akh dh tum `Alá Dh ālikum 'Iş r ī ۖ Q ālū 'Aq ra rnā ۚ Q ā la Fāsh /hadū Wa 'Anā Ma`akum Mina A sh -Sh āhidī na
003-081 ۽ (ياد ڪر) جڏھن الله (سڀني) پيغمبرن کان انجام ورتو ته جيڪي ڪتاب ۽ حڪمت اوھان کي ڏيان تنھن کانپوءِ ھڪ پيغمبر جيڪو (علم) اوھان وٽ آھي تنھنجو سچو ڪندڙ اوھان وٽ اچي ته کيس ضرور مڃجو ۽ کيس ضرور مدد ڏجو، (الله) چيو ته اوھين اقرار ڪري چڪؤ ۽ اُن تي مُنھنجي (حُڪم جي) بار کي کنيوَ، چيائون ته اقرار ڪيوسون، (الله) چيو ته اوھين شاھد ھجو، ۽ آءٌ (به) اوھان سان گڏ شاھد آھيان.
وَإِذْ أَخَ ذَ ا للَّ هُ مِيثَا قَ ا ل نَّ بِيِّي نَ لَمَا آتَيْتُكُمْ مِن ْ كِتَا بٍ وَحِكْمَةٍ ثُمّ َ جَا ءَكُمْ رَ سُو لٌ مُصَ دِّق ٌ لِمَا مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنّ َ بِهِ وَلَتَنْ صُ رُنَّ هُ ۚ قَ ا لَ أَأَقْ رَ رْتُمْ وَأَخَ ذْتُمْ عَلَى ذَلِكُمْ إِصْ ر ِي ۖ قَ الُو ا أَقْ رَ رْنَا ۚ قَ ا لَ فَاشْهَدُوا وَأَنَا مَعَكُمْ مِنَ ا ل شَّاهِدِينَ
Faman Tawallá Ba`da Dh ālika Fa'ūlā 'ika Humu A l-Fāsiq ū na
003-082 پوءِ جيڪي ھن پڃاڻان ڦرندا سي ئي بي دين آھن.
فَمَن ْ تَوَلَّى بَعْدَ ذَلِكَ فَأُ وْلَا ئِكَ هُمُ ا لْفَاسِقُ ونَ
'Afagh y ra Dī ni A ll ā hi Yab gh ū na Wa Lahu~ 'Aslama Man Fī A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Ţ aw`āan Wa Karhāan Wa 'Ilay hi Yurja`ū na
003-083 الله جي دين کانسواءِ ڇو ٻيو (دين) طلبيندا آھن ۽ جيڪي آسمانن ۽ زمين ۾ آھن تن سرھو توڙي ارھو ٿي کيس مڃيو آھي ۽ ڏانھس موٽايا ويندا.
أَفَغَ يْ رَ دِي نِ ا للَّ هِ يَبْ غُ و نَ وَلَهُ~ ُ أَسْلَمَ مَن ْ فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ طَ وْعا ً وَكَرْها ً وَإِلَيْ هِ يُرْجَعُونَ
Q ul 'Āmann ā Bill āhi Wa Mā 'Un zila `Alaynā Wa Mā 'Un zila `Alá 'Ib rā hī ma Wa 'Ismā`ī la Wa 'Isĥā q a Wa Ya`q ū ba Wa A l-'Asbā ţ i Wa Mā 'Ūtiya Mūsá Wa `Īsá Wa A n -Nabīyū na Min Ra bbihim Lā Nufarr iq u Bay na 'Aĥadin Minhum Wa Naĥnu Lahu Muslimū na
003-084 (اي پيغمبر) چؤ ته اسان الله کي ۽ جيڪي اسان تي لاٿو ويو آھي تنھن کي ۽ جيڪي ابراھيم ۽ اسماعيل ۽ اسحٰق ۽ يعقوب ۽ (اُنجي) اولاد تي لاٿو ويو ۽ جيڪي موسٰي ۽ عيسٰي ۽ (ٻين) پيغمبرن کي سندن پالڻھار کان ڏنو ويو تنھن کي مڃيون ٿا، اُنھن مان ڪنھن ھڪ ۾ فرق نه ٿا ڀانيون، ۽ اسان اُن (الله) کي مڃيندڙ آھيون.
قُ لْ آمَنَّ ا بِا للَّ هِ وَمَا أُنْ زِلَ عَلَيْنَا وَمَا أُنْ زِلَ عَلَى إِبْ رَ اهِي مَ وَإِسْمَاعِي لَ وَإِسْحَا قَ وَيَعْقُ و بَ وَا لأَسْبَا طِ وَمَا أُ وتِيَ مُوسَى وَعِيسَى وَا ل نَّ بِيُّو نَ مِن ْ رَ بِّهِمْ لاَ نُفَرِّقُ بَيْ نَ أَحَدٍ مِنْ هُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ
Wa Man Yab tagh Gh y ra A l-'Islā mi Dīnāan Falan Yuq A l-'Ākh ra ti Mina A l-Kh r ī na
003-085 ۽ جيڪو اسلام ڌاران ٻيو دين طلبيندو تنھن کان اُھو ڪڏھن نه قبول ڪبو، ۽ اُھو آخرت ۾ ڇيئي وارن مان آھي.
وَمَن ْ يَبْ تَغِ غَ يْ رَ ا لإِسْلاَمِ دِينا ً فَلَن ْ يُقْ بَلَ مِنْ هُ وَهُوَ فِي ا لآخِ رَ ةِ مِنَ ا لْخَ اسِر ِينَ
Kay fa Yahdī A l-Lahu Q awmāan Kafarū Ba`da 'Īmānihim Wa Sh ahidū 'Ann a A r-Ra sū la Ĥaq q un Wa Jā 'ahumu A l-Bayyinā tu Wa ۚ A ll āhu Lā Yahdī A l-Q aw ma A ž-Ž ālimī na
003-086 الله اُن قوم کي ڪئن ھدايت ڪندو جي پنھنجي اِيمان آڻڻ کانپوءِ ڪافر ٿيا ۽ (پھريائين) اقرار ڪيائون ته پيغمبر سچو آھي ۽ وٽن معجزا (به) آيا، ۽ الله ظالم ٽولي کي ھدايت نه ڪندو آھي.
كَيْ فَ يَهْدِي ا للَّهُ قَ وْما ً كَفَرُوا بَعْدَ إِيمَانِهِمْ وَشَهِدُو ا أَنّ َ ا ل رَّ سُو لَ حَقّ ٌ وَجَا ءَهُمُ ا لْبَيِّنَا تُ ۚ وَا للَّهُ لاَ يَهْدِي ا لْقَ وْ مَ ا ل ظَّ الِمِينَ
'Ūlā 'ika Jazā 'uuhum 'Ann a `Alayhim La`nata A ll āhi Wa A l-Malā 'ikati Wa A n -Nā si 'Aj ma`ī na
003-087 اِھي اُھي آھن جن تي سزا (ھيءَ) آھي ته مٿن الله ۽ ملائڪن ۽ مڙني ماڻھن جي لَعنت آھي.
أُ وْلَا ئِكَ جَزَا ؤُهُمْ أَنّ َ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ ا للَّ هِ وَا لْمَلاَئِكَةِ وَا ل نّ َا سِ أَجْ مَعِينَ
Kh ī na Fīhā Lā Yukh A l-`Adh ā bu Wa Lā Hum Yun žarū na
003-088 اُن ۾ سدائين رھڻ وارا آھن، کانئن عذاب ھلڪو نه ڪبو ۽ نه اُنھن کي مُھلت ڏبي.
خَ الِدِي نَ فِيهَا لاَ يُخَ فَّفُ عَنْ هُمُ ا لْعَذَا بُ وَلاَ هُمْ يُنْ ظَ رُونَ
'Illā A l-Ladh ī na Tābū Min Ba`di Dh ālika Wa 'Aş laĥū Fa'inn a A ll āha Gh ū ru n Ra ĥī mun
003-089 پر جن اُن کانپوءِ توبه ڪئي ۽ (پاڻ) سڌاريائون، ته بيشڪ الله (به) بخشڻھار مھربان آھي.
إِلاَّ ا لَّذِي نَ تَابُوا مِن ْ بَعْدِ ذَلِكَ وَأَصْ لَحُوا فَإِنّ َ ا للَّ هَ غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
'Inn a A l-Ladh ī na Kafarū Ba`da 'Īmānihim Th umm a A rā an Lan Tuq m Wa 'Ūlā 'ika Humu A đ-Đ ā llū na
003-090 جن پنھنجي ايمان آڻڻ کانپوءِ ڪُفر ڪيو وري ڪُفر ۾ وڌيا تن جي توبه ڪڏھن قبول نه ڪبي، ۽ اُھي ئي ڀليل آھن.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا بَعْدَ إِيمَانِهِمْ ثُمّ َ ا ا كُفْرا ً لَن ْ تُقْ بَلَ تَوْبَتُهُمْ وَأُ وْلَا ئِكَ هُمُ ا ل ضَّ ا لُّونَ
'Inn a A l-Ladh ī na Kafarū Wa Mātū Wa Hum Kuffā ru n Falan Yuq m Mil'u A l-'Arđi Dh ahabāan Wa Law A i~ ۗ 'Ūlā 'ika Lahum `Adh ā bun 'Alī mun Wa Mā Lahum Min Nāş ir ī na
003-091 جن ڪُفر ڪيو ۽ اُھي ڪافر ٿي مُئا تن مان ڪو ھڪڙو اگرچه سڄيءَ زمين جيترو سونُ (پنھنجن گناھن جي) عوض ڏئي ته به اُھو اُن کان قبول نه ڪبو، اِھي (اُھي) آھن جن لاءِ ڏکوئيندڙعذاب آھي ۽ اُنھن جو ڪو واھرو ڪونھي.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّا رٌ فَلَن ْ يُقْ بَلَ مِن ْ أَحَدِهِمْ مِلْءُ ا لأَرْضِ ذَهَبا ً وَلَوْ ا ۗ أُ وْلَا ئِكَ لَهُمْ عَذَا بٌ أَلِي مٌ وَمَا لَهُمْ مِن ْ نَاصِ ر ِينَ
Lan Tanālū A l-Bir ra Ĥattá Tun fiq ū Mimm ā Tuĥibbū na ۚ Wa Mā Tun fiq ū Min Sh ay 'in Fa'inn a A ll āha Bihi `Alī mun
003-092 چڱائيءَ کي ايسين ڪڏھن نه پھچندؤ جيسين جن شين کي دوست رکندا آھيو تن مان (الله جي واٽ ۾ نه) خرچيو، ۽ جيڪا شيء (الله لڳ خرچيو سا ڀَلي ھئڻ گھرجي) ڇوته الله اُن کي ڄاڻندڙ آھي.
لَن ْ تَنَالُوا ا لْبِر َّ حَتَّى تُنْ فِقُ وا مِمَّ ا تُحِبُّو نَ ۚ وَمَا تُنْ فِقُ وا مِن ْ شَيْ ءٍ فَإِنّ َ ا للَّ هَ بِهِ عَلِيمٌ
Kullu A ţ -Ţ a`ā mi Kā na Ĥillāan Libanī 'Isrā 'ī la 'Illā Mā Ĥarra ma 'Isrā 'ī lu `Alá Nafsihi Min Q ab li 'An Tunazzala A t-Tawrā atu ۗ Q ul Fa'tū Bit-Tawrā ati Fātlūhā 'In Kun tum Ş ādiq ī na
003-093 سڀ (ڪنھن قسم جو) طعام بني اسرائيلن لاءِ حلال ھو پر جيڪي يعقوب پاڻ تي حرام ڪيو ھو سو توريت جي لھڻ کان اڳ ھو، (اي پيغمبر) چؤ ته جيڪڏھن اوھين سچا آھيو ته توريت آڻيو پوءِ اُھو پڙھو.
كُلُّ ا ل طَّ عَا مِ كَا نَ حِلّا ً لِبَنِي إِسْرَا ئِي لَ إِلاَّ مَا حَرَّ مَ إِسْرَا ئِي لُ عَلَى نَفْسِهِ مِن ْ قَ بْ لِ أَن ْ تُنَزَّلَ ا ل تَّوْرَ ا ةُ ۗ قُ لْ فَأْتُوا بِا ل تَّوْرَ ا ةِ فَاتْلُوهَا إِن ْ كُنْ تُمْ صَ ادِقِ ينَ
Famani A A ll āhi A l-Kadh iba Min Ba`di Dh ālika Fa'ūlā 'ika Humu A ž-Ž ālimū na
003-094 پوءِ جيڪي ھن کانپوءِ الله تي ڪوڙ ٺاھيندا سي ئي ظالم آھن.
فَمَنِ ا رَ ى عَلَى ا للَّ هِ ا لكَذِبَ مِن ْ بَعْدِ ذَلِكَ فَأُ وْلَا ئِكَ هُمُ ا ل ظَّ الِمُونَ
Q ul Ş adaq a A ll āhu Fa ۗ A b rā hī ma Ĥanīfāan Wa Mā Kā na Mina A l-Mush r ikī na
003-095 (اي پيغمبر) چؤ ته الله سچ چيو آھي، پوءِ ابراھيم حنيف (ھڪ طرفي) جي دين جي تابعداري ڪريو، ۽ (ابراھيم) مشرڪن مان نه ھو.
قُ لْ صَ دَقَ ا للَّ هُ ۗ فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْ رَ اهِي مَ حَنِيفا ً وَمَا كَا نَ مِنَ ا لْمُشْر ِكِينَ
'Inn a 'Awwala Bay tin Wuđi`a Lilnn ā si Lalladh ī Bibakkata Mubāra kāan Wa Hudan Lil`ālamī na
003-096 (عبادت جو) پھريون گھرُ جو ماڻھن لاءِ بڻايو ويو سو اُھو ئي آھي جو مَڪي ۾ برڪت وارو ۽ جڳ لاءِ ھدايت آھي.
إِنّ َ أَوَّلَ بَيْ تٍ وُضِ عَ لِلنّ َا سِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَ كا ً وَهُد ى ً لِلْعَالَمِينَ
Fī hi 'Āyā tun Bayyinā tun Maq ā mu 'Ib rā hī ma ۖ Wa Man Dakh u Kā na 'Āmināan ۗ Wa Lill ā h `Alá A n -Nā si Ĥijju A l-Bay ti Mani A ţ ā `a 'Ilay hi Sabīlāan ۚ Wa Man Kafara Fa'inn a A ll āha Gh ī yun `Ani A l-`Ālamī na
003-097 جنھن ۾ پڌريون نشانيون آھن (ھڪڙي) مقام ابراھيم آھي (جو اُن ۾ ابراھيم جي پيرن جو نشان آھي)، ۽ جيڪو اُتي داخل ٿيو سو امن وارو آھي، ۽ الله لاءِ خانه ڪعبه جو حج اُنھن ماڻھن تي لازم آھي جنھن کي ڏانھس واٽ وڃڻ جي سگھه آھي، ۽ جنھن انڪار ڪيو (ته الله کي پرواہ نه آھي) ڇو ته الله جھانن کان بي پرواہ آھي.
فِي هِ آيَا تٌ بَيِّنَا تٌ مَقَ ا مُ إِبْ رَ اهِي مَ ۖ وَمَن ْ دَخَ لَهُ كَا نَ آمِنا ً ۗ وَلِلَّهِ عَلَى ا ل نّ َا سِ حِجُّ ا لْبَيْ تِ مَنِ ا طَ ا عَ إِلَيْ هِ سَبِيلا ً ۚ وَمَن ْ كَفَرَ فَإِنّ َ ا للَّ هَ غَ نِيٌّ عَنِ ا لْعَالَمِينَ
Q ul Yā 'Ahla A l-Kitā bi Lima Takfurū na Bi'āyā ti A ll ā hi Wa A ll āhu Sh ahī dun `Alá Mā Ta`malū na
003-098 (ايپيغمبر کين) چؤ ته اي ڪتاب وارؤ الله جي آيتن کي ڇونه ٿا مڃيو؟ ۽ (حقيقت ڪري) جيڪي ڪندا آھيو تنھن تي الله حاضر آھي.
قُ لْ يَا أَهْلَ ا لْكِتَا بِ لِمَ تَكْفُرُو نَ بِآيَا تِ ا للَّ هِ وَا للَّهُ شَهِي دٌ عَلَى مَا تَعْمَلُونَ
Q ul Yā 'Ahla A l-Kitā bi Lima Taş uddū na `An Sabī li A ll ā hi Man 'Āmana Tab gh n Wa 'An tum Sh uhadā 'u ۗ Wa Mā A l-Lahu Bigh mm ā Ta`malū na
003-099 (اي پيغمبر) چؤ ته اي ڪتاب وارؤ جيڪو ايمان آڻي تنھن کي الله جي واٽ کان اُن (واٽ) جي ڏنگائي گھُري ڇو ٿا جھليو؟ ھن ھوندي به جو اوھين ڄاڻندڙ آھيو، ۽ جيڪي (اوھين) ڪندا آھيو تنھن کان الله بي خبر نه آھي.
قُ لْ يَا أَهْلَ ا لْكِتَا بِ لِمَ تَصُ دُّو نَ عَن ْ سَبِي لِ ا للَّ هِ مَن ْ آمَنَ تَبْ غُ ونَهَا عِوَجا ً وَأَنْ تُمْ شُهَدَا ءُ ۗ وَمَا ا للَّهُ بِغَ افِلٍ عَمَّ ا تَعْمَلُونَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū 'In Tuţ ī`ū Far īq āan Mina A l-Ladh ī na 'Ūtū A l-Kitā ba Yaru ddūkum Ba`da 'Īmānikum Kāfir ī na
003-100 اي ايمان وارؤ جيڪڏھن ڪتاب وارن مان ڪنھن به ٽوليءَ جي فرمانبرداري ڪندؤ ته اوھان جي ايمان آڻڻ کان پوءِ اوھان کي ڪافر ڪري ڦيرائيندا.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُو ا إِن ْ تُطِ يعُوا فَر ِيق ا ً مِنَ ا لَّذِي نَ أُ وتُوا ا لْكِتَا بَ يَرُدُّوكُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ كَافِر ِينَ
Wa Kay fa Takfurū na Wa 'An tum Tutlá `Alaykum 'Āyā tu A ll āhi Wa Fīkum Ra sūluhu ۗ Wa Man Ya`taş im Bill āhi Faq ad Hudiya 'Ilá Ş ir āţ in Mustaq ī min
003-101 ۽ (اوھين) ھن ھوندي ڪئن ڪافر ٿا ٿيو؟ جو الله جون آيتون اوھان تي پڙھجن ٿيون ۽ سندس پيغمبر اوھان ۾ آھي، ۽ جيڪو الله (جي دين) کي چنبڙي پٺندو تنھن کي بيشڪ سڌيءَ واٽ ڏانھن رستو ڏيکاريو ويندو.
وَكَيْ فَ تَكْفُرُو نَ وَأَنْ تُمْ تُتْلَى عَلَيْكُمْ آيَا تُ ا للَّ هِ وَفِيكُمْ رَ سُولُهُ ۗ وَمَن ْ يَعْتَصِ مْ بِا للَّ هِ فَقَ د ْ هُدِيَ إِلَى صِ رَ ا ط ٍ مُسْتَقِ يمٍ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū A q ū A ll aha Ĥaq q a Tuq ātihi Wa Lā Tamūtunn a 'Illā Wa 'An tum Muslimū na
003-102 اي مؤمنؤ الله کان (اِئين) ڊڄو جئن کانئس ڊڄڻ جو حق آھي ۽ اوھين مسلمان ھجڻ کانسواءِ نه مرجو.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا ا قُ وا ا للَّ هَ حَقَّ تُقَ اتِهِ وَلاَ تَمُوتُنّ َ إِلاَّ وَأَنْ تُمْ مُسْلِمُونَ
Wa A ş imū Biĥab li A ll ā hi Jamī`āan Wa Lā Tafarra q ū ۚ Wa A dh kurū Ni`mata A ll āhi `Alaykum 'Idh Kun tum 'A`dā 'an Fa'allafa Bay na Q ulūbikum Fa'aş baĥtum Bini`matihi~ 'Ikh n Wa Kun tum `Alá Sh afā Ĥufra tin Mina A n -Nā r i Fa'an q adh akum Minhā ۗ Kadh ālika Yubayyinu A ll āhu Lakum 'Āyātihi La`allakum Tahtadū na
003-103 ۽ الله جي رسيءَ (يعني قرآن) کي سڀئي چنبڙي وٺو ۽ ڌاروڌار نه ٿيو، ۽ پاڻ تي الله جي نعمت کي ياد ڪريو جو جڏھن پاڻ ۾ ويري ھيؤ پوءِ اوھان جي دلين ۾ ميلاپ وڌائين پوءِ سندس فضل سان ھڪ ٻئي جا ڦري ڀائر ٿيؤ، ۽ اوھين دوزخ جي کڏ جي ڀَر تي ھيؤ پوءِ اوھان کي کانئسڇڏايائين، اھڙيءَ طرح الله اوھان لاءِ پنھنجيون نشانيون بيان ڪندو آھي ته مانَ اوھين ھدايت لھو.
وَاعْتَصِ مُوا بِحَبْ لِ ا للَّ هِ جَمِيعا ً وَلاَ تَفَرَّ قُ وا ۚ وَا ذْكُرُوا نِعْمَةَ ا للَّ هِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْ تُمْ أَعْدَا ء ً فَأَلَّفَ بَيْ نَ قُ لُوبِكُمْ فَأَصْ بَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْ وَانا ً وَكُنْ تُمْ عَلَى شَفَا حُفْرَ ةٍ مِنَ ا ل نّ َا ر ِ فَأَنْ قَ ذَكُمْ مِنْ هَا ۗ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ ا للَّ هُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ
Wa Ltakun Min kum 'Umm atun Yad `ū na 'Ilá A l-Kh y r i Wa Ya'murū na Bil-Ma`rū fi Wa Yanhaw na `Ani A l-Mun kar i ۚ Wa 'Ūlā 'ika Humu A l-Mufliĥū na
003-104 ۽ اوھان ۾ اھڙي ٽولي ھئڻ گھرجي جي چڱائيءَ ڏانھن سڏين ۽ چڱن ڪمن جو حُڪم ڪن ۽ مَدن ڪمن کان جھلين، ۽ اھي ئي ڇٽل آھن.
وَلْتَكُن ْ مِنْ كُمْ أُمَّ ةٌ يَد ْعُو نَ إِلَى ا لْخَ يْ ر ِ وَيَأْمُرُو نَ بِا لْمَعْرُو فِ وَيَنْ هَوْ نَ عَنِ ا لْمُنْ كَر ِ ۚ وَأُ وْلَا ئِكَ هُمُ ا لْمُفْلِحُونَ
Wa Lā Takūnū Kā lladh ī na Tafarra q ū Wa A kh n Ba`di Mā Jā 'ahumu A l-Bayyinā tu ۚ Wa 'Ūlā 'ika Lahum `Adh ā bun `Ažī mun
003-105 ۽ اوھين اُنھن جھڙا نه ٿيو جي فرقو فرقو ٿي ويا ۽ وٽن معجزا آيا اُن کانپوءِ بهتڪرار ڪيائون، ۽ اُنھن لاءِ وڏو عذاب آھي.
وَلاَ تَكُونُوا كَالَّذِي نَ تَفَرَّ قُ وا وَا خْ تَلَفُوا مِن ْ بَعْدِ مَا جَا ءَهُمُ ا لْبَيِّنَا تُ ۚ وَأُ وْلَا ئِكَ لَهُمْ عَذَا بٌ عَظِ يمٌ
Yaw ma Tab yađđu Wujū hun Wa Taswaddu Wujū hun ۚ Fa'amm ā A l-Ladh ī na A m 'Akafartum Ba`da 'Īmānikum Fadh ūq ū A l-`Adh ā ba Bimā Kun tum Takfurū na
003-106 اُنھيءَ ڏينھن جو ڪي مُنھن اڇا ٿيندا ۽ ڪي مُنھن ڪارا ٿيندا، پوءِ جن جا مُنھن ڪارا ٿيندا (چيو ويندن ته) اوھين پنھنجي اِيمان (آڻڻ) کانپوءِ ڇو ڪافر ٿيؤ؟ پوءِ اُنھيءَ سببان جو اوھين ڪافر ٿيا ھيؤ عذاب (جو مزو) چکو.
يَوْ مَ تَبْ يَضّ ُ وُجُو هٌ وَتَسْوَدُّ وُجُو هٌ ۚ فَأَمَّ ا ا لَّذِي نَ ا قُ وا ا لْعَذَا بَ بِمَا كُنْ تُمْ تَكْفُرُونَ
Wa 'Amm ā A l-Ladh ī na A b yađđat Wujūhuhum Fafī Ra ĥmati A ll ā hi Hum Fīhā Kh ū na
003-107 ۽ جن جا منھن اڇا ھوندا سي الله جي رحمت ھيٺ رھندا، اُھي منجھس سدائين رھڻ وارا ھوندا.
وَأَمَّ ا ا لَّذِي نَ ا بْ يَضَّ تْ وُجُوهُهُمْ فَفِي رَ حْمَةِ ا للَّ هِ هُمْ فِيهَا خَ الِدُونَ
Tilka 'Āyā tu A ll āhi Natlūhā `Alay ka Bil-Ĥaq q i ۗ Wa Mā A l-Lahu Yur ī du Ž ulmāan Lil`ālamī na
003-108 (اي پيغمبر) اِھي الله جون آيتون آھن جي (اسين) توتي سچيءَ طرح پڙھون ٿا، ۽ الله جھانن لاءِ ظُلم ڪرڻ نه گھرندو آھي.
تِلْكَ آيَا تُ ا للَّ هِ نَتْلُوهَا عَلَيْ كَ بِا لْحَقِّ ۗ وَمَا ا للَّهُ يُر ِي دُ ظُ لْما ً لِلْعَالَمِينَ
Wa Lill ā h Mā Fī A s-Samāwā ti Wa Mā Fī A l-'Arđi ۚ Wa 'Ilá A ll āhi Turja`u A l-'Umū ru
003-109 ۽ جيڪي آسمانن ۾ آھي ۽ جيڪي زمين ۾ آھي (سو خاص) الله جو آھي، ۽ (سڀ) ڪم الله ڏانھن موٽايا ويندا.
وَلِلَّهِ مَا فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَمَا فِي ا لأَرْضِ ۚ وَإِلَى ا للَّ هِ تُرْجَعُ ا لأُمُورُ
Kun tum Kh y ra 'Umm atin 'Ukh r ijat Lilnn ā si Ta'murū na Bil-Ma`rū fi Wa Tanhaw na `Ani A l-Mun kar i Wa Tu'uminū na Bill āhi ۗ Wa Law 'Āmana 'Ahlu A l-Kitā bi Lakā na Kh rā an Lahum ۚ Minhumu A l-Mu'uminū na Wa 'Akth aru humu A l-Fāsiq ū na
003-110 اوھين اھڙي ڀَلي اُمت ماڻھن لاءِ پيدا ٿيل آھيو جو چڱن ڪمن جو حُڪم ڪندا آھيو ۽ مدن ڪمن کان جھليندا آھيو ۽ الله کي مڃيندا آھيو، ۽ جيڪڏھنڪتاب وارا ايمان آڻين ھا ته ضرور کين ڀَلو ھُجي ھا، منجھانئن ڪي مؤمن آھن ۽ منجھانئن گھڻا بي دين آھن.
كُنْ تُمْ خَ يْ رَ أُمَّ ةٍ أُخْ ر ِجَتْ لِلنّ َا سِ تَأْمُرُو نَ بِا لْمَعْرُو فِ وَتَنْ هَوْ نَ عَنِ ا لْمُن كَر ِ وَتُؤْمِنُو نَ بِا للَّ هِ ۗ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ ا لْكِتَا بِ لَكَا نَ خَ يْرا ً لَهُمْ ۚ مِنْ هُمُ ا لْمُؤْمِنُو نَ وَأَكْثَرُهُمُ ا لْفَاسِقُ ونَ
Lan Yađurrūkum 'Illā 'Adh an ۖ Wa 'In Yuq ātilūkum Yuwallūkumu A l-'Ad bā ra Th umm a Lā Yun ş arū na
003-111 (اِھي زباني) اِيذاءُ کانسواءِ اوھان کي ڪڏھن ڏکوئي نه سگھندا، ۽ جيڪڏھن اوھان سان وڙھندا ته اوھان کي پُٺي ڏيئي ڀڄندا، وري مدد نه ڏبن.
لَن ْ يَضُ رُّوكُمْ إِلاَّ أَذى ً ۖ وَإِن ْ يُقَ اتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ ا لأَد ْبَا رَ ثُمّ َ لاَ يُنْ صَ رُونَ
Đ ur ibat `Alayhimu A dh -Dh illatu 'Ay na Mā Th uq ifū 'Illā Biĥab lin Mina A ll āhi Wa Ĥab lin Mina A n -Nā si Wa Bā 'ū Bigh n Mina A ll āhi Wa Đ ur ibat `Alayhimu A l-Maskanatu ۚ Dh ālika Bi'ann ahum Kānū Yakfurū na Bi'āyā ti A ll ā hi Wa Yaq ū na A l-'An biyā 'a Bigh y r i Ĥaq q in ۚ Dh ālika Bimā `Aş aw Wa Kānū Ya`tadū na
003-112 الله جي ذمي ۽ ماڻھن جي پناھ کانسواءِ جتي لڌا ويندا اُتي مٿن خواري ھنئي ويئي آھي ۽ الله جي ڏمر ھيٺ وري وريا ۽ مٿن محتاجي ھنئي ويئي آھي، اِھا (سزا) ھن سببان آھي جو الله جي آيتن کي نه ٿي مڃيائون ۽ پيغمبرن کي ناحق ٿي ڪُٺائون، اِھي (عادتون) اِنھيءَ سبب آھن جو بي فرماني ڪيائون ۽ حد کان لنگھندڙ ھئا.
ضُ ر ِبَتْ عَلَيْهِمُ ا ل ذِّلَّةُ أَيْ نَ مَا ثُقِ فُو ا إِلاَّ بِحَبْ لٍ مِنَ ا للَّ هِ وَحَبْ لٍ مِنَ ا ل نّ َا سِ وَبَا ءُ وا بِغَ ضَ بٍ مِنَ ا للَّ هِ وَضُ ر ِبَتْ عَلَيْهِمُ ا لْمَسْكَنَةُ ۚ ذَلِكَ بِأَنَّ هُمْ كَانُوا يَكْفُرُو نَ بِآيَا تِ ا للَّ هِ وَيَقْ تُلُو نَ ا لأَن بِيَا ءَ بِغَ يْ ر ِ حَقّ ٍ ۚ ذَلِكَ بِمَا عَصَ وْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ
Laysū Sawā 'an ۗ Min 'Ahli A l-Kitā bi 'Umm atun Q ā 'imatun Yatlū na 'Āyā ti A ll ā hi 'Ānā 'a A l-Lay li Wa Hum Yasjudū na
003-113 اِھي (سڀ) ھڪ جھڙا نه آھن، ڪتاب وارن مان ھڪڙي اھڙي سڌي ٽولي آھي جو الله جون آيتون رات جي وقتن ۾ پڙھندا آھن ۽ اُھي نماز (به) پڙھندا آھن.
لَيْسُوا سَوَا ء ً ۗ مِن ْ أَهْلِ ا لْكِتَا بِ أُمَّ ةٌ قَ ا ئِمَةٌ يَتْلُو نَ آيَا تِ ا للَّ هِ آنَا ءَ ا ل لَّيْ لِ وَهُمْ يَسْجُدُونَ
Yu'uminū na Bill āhi Wa A l-Yaw mi A l-'Ākh r ū na Bil-Ma`rū fi Wa Yanhaw na `Ani A l-Mun kar i Wa Yusār i`ū na Fī A l-Kh r ā ti Wa 'Ūlā 'ika Mina A ş -Ş āliĥī na
003-114 الله ۽ قيامت جي ڏينھن کي مڃيندا آھن ۽ چڱن ڪمن جو حڪم ڪندا آھن ۽ مَدن ڪمن کان جھليندا آھن ۽ چڱاين (يعني دين مڃڻ) ۾ اڳرائي ڪندا آھن، ۽ اِھي ڀلارن مان آھن.
يُؤْمِنُو نَ بِا للَّ هِ وَا لْيَوْ مِ ا لآخِ رِ وَيَأْمُرُو نَ بِا لْمَعْرُو فِ وَيَنْ هَوْ نَ عَنِ ا لْمُنْ كَر ِ وَيُسَار ِعُو نَ فِي ا لْخَ يْرَ ا تِ وَأُ وْلَا ئِكَ مِنَ ا ل صَّ الِحِينَ
Wa Mā Yaf`alū Min Kh y r in Falan Yukfarū hu Wa ۗ A ll āhu `Alī mun Bil-Muttaq ī na
003-115 ۽ جيڪا ڪا به چڱائي ڪندا آھن تنھن جي بي قدري پٽيءَ نه ڪبي، ۽ الله پرھيزگارن کي ڄاڻندڙ آھي.
وَمَا يَفْعَلُوا مِن ْ خَ يْ رٍ فَلَن ْ يُكْفَرُو هُ ۗ وَا للَّهُ عَلِي مٌ بِا لْمُتَّقِ ينَ
'Inn a A l-Ladh ī na Kafarū Lan Tugh m 'Am wāluhum Wa Lā 'Awlāduhum Mina A ll āhi Sh ay'ā an ۖ Wa 'Ūlā 'ika 'Aş ĥā bu A n -Nā r i ۚ Hum Fīhā Kh ū na
003-116 جن اِنڪار ڪيو تن کان نڪي سندن مال سندن اولاد الله جو ڪُجھ(عذاب) ٽاري سگھندا، ۽ اُھي دوزخي آھن، اُھي منجھس سدائين رھڻ وارا آھن.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا لَن ْ تُغْ نِيَ عَنْ هُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلاَ أَوْلاَدُهُمْ مِنَ ا للَّ هِ شَيْ ئا ً ۖ وَأُ وْلَا ئِكَ أَصْ حَا بُ ا ل نّ َا ر ِ ۚ هُمْ فِيهَا خَ الِدُونَ
Math alu Mā Yun fiq ū na Fī Hadh ihi A l-Ĥayāati A d-Dun yā Kamath ali R īĥin Fīhā Ş ir ru n 'Aş ābat Ĥarth a Q aw min Ž alamū 'An fusahum Fa'ahlakat/hu ۚ Wa Mā Ž alamahumu A ll āhu Wa Lakin 'An fusahum Yažlimū na
003-117 ھن دنيا جي حياتيءَ ۾ جيڪي (رياءُ لاءِ) خرچيندا آھن تنھن جو مثال اُنھيءَ واءُ جي مثال وانگر آھي جنھن ۾ پارو ھجي جو اُن ٽوليءَ جي پوکه کي پھچي جن پاڻ تي ظلم ڪيو پوءِ اُن (سندن پوکه) کي ناس ڪري، ۽ الله ساڻن ظلم نه ڪيو آھي پر اُھي پاڻ تي ظلم ڪن ٿا.
مَثَلُ مَا يُنْ فِقُ و نَ فِي هَذِهِ ا لْحَيَا ةِ ا ل دُّنْ يَا كَمَثَلِ ر ِي حٍ فِيهَا صِ ر ٌّ أَصَ ابَتْ حَرْثَ قَ وْ مٍ ظَ لَمُو ا أَنْ فُسَهُمْ فَأَهْلَكَتْهُ ۚ وَمَا ظَ لَمَهُمُ ا للَّ هُ وَلَكِن ْ أَنْ فُسَهُمْ يَظْ لِمُونَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Lā Tattakh dh ū Biţ ānatan Min Dūnikum Lā Ya'lūnakum Kh n Waddū Mā `Anittum Q ad Badati A l-Bagh ā 'u Min 'Afwāhihim Wa Mā Tukh Ş udūru hum 'Akbaru ۚ Q ad Bayyann ā Lakumu A l-'Āyā ti ۖ 'In Kun tum Ta`q ilū na
003-118 اي اِيمان وارؤ پنھنجن (مسلمانن) کانسواءِ ٻين (قومن) کي ڳجھو دوست ڪري نه مڃيو (جو) اوھان جي خرابي ڪرڻ ۾ ڪا گھٽتائي نه ڪندا آھن، اوھان جي ڏکه کي دوست رکيائون، بيشڪ سندن واتن مان دشمني پڌري ٿي آھي، ۽ جيڪي (ضد) سندن سينن لڪايو آھي سو تمام وڏو آھي، بيشڪ اسان اوھان لاءِ نشانيون بيان ڪيون آھن جيڪڏھن سمجھندا آھيو.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا لاَ تَتَّخِ ذُوا بِطَ انَة ً مِن ْ دُونِكُمْ لاَ يَأْلُونَكُمْ خَ بَالا ً وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَ د ْ بَدَتِ ا لْبَغْ ضَ ا ءُ مِن ْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْ فِي صُ دُورُهُمْ أَكْبَرُ ۚ قَ د ْ بَيَّنَّ ا لَكُمُ ا لآيَا تِ ۖ إِن ْ كُنْ تُمْ تَعْقِ لُونَ
Hā 'an tum 'Ūlā 'i Tuĥibbūnahum Wa Lā Yuĥibbūnakum Wa Tu'uminū na Bil-Kitā bi Kullihi Wa 'Idh ā Laq ūkum Q ālū 'Āmann ā Wa 'Idh ā Kh A l-'Anāmila Mina A l-Gh Q ul ۚ Mūtū Bigh m 'Inn a ۗ A ll āha `Alī mun Bidh ā ti A ş -Ş udū r i
003-119 اوھين اُھي آھيو جو اُنھن کي دوست رکندا آھيو ۽ اُھي اوھان کي دوست نه رکندا آھن ۽ اوھين الله جي سڄي ڪتاب کي مڃيندا آھيو، ۽ جڏھن اوھان کي مِلن ٿا (تڏھن) چون ٿا ته مڃيوسين، ۽ جڏھن ھيڪلا ٿين ٿا (تڏھن) اوھان تي ڪاوڙ کان آڱرين کي چٻين ٿا، (اي پيغمبر کين) چؤ ته (اوھين) پنھنجيءَ ڪاوڙ سببان مرو، ڇوته الله سينن وارو (ڀيد) ڄاڻندو آھي.
هَا أَنْ تُمْ أُ وْلاَءِ تُحِبُّونَهُمْ وَلاَ يُحِبُّونَكُمْ وَتُؤْمِنُو نَ بِا لْكِتَا بِ كُلِّهِ وَإِذَا لَقُ وكُمْ قَ الُو ا آمَنَّ ا وَإِذَا خَ لَوْا عَضُّ وا عَلَيْكُمُ ا لأَنَامِلَ مِنَ ا لغَ يْ ظِ قُ لْ ۚ مُوتُوا بِغَ يْظِ كُمْ إِنّ َ ۗ ا للَّ هَ عَلِي مٌ بِذَا تِ ا ل صُّ دُور ِ
'In Tam saskum Ĥasanatun Tasu'uhum Wa 'In Tuş ib kum Sayyi'atun Yafra ĥū Bihā ۖ Wa 'In Taş birū Wa Tattaq ū Lā Yađurru kum Kayduhum Sh ay'ā an ۗ 'Inn a A ll āha Bimā Ya`malū na Muĥīţ un
003-120 (اي مؤمنؤ) جيڪڏھن اوھان کيڪا چڱائي پھچندي آھي ته کين ڏکوئيندي آھي، ۽ جيڪڏھن اوھان کي ڪو ڏکه پھچندو آھي ته اُن سببان سرھا ٿيندا آھن، ۽ جيڪڏھن اوھين صبر ڪريو ۽ پرھيزگاري ڪريو ته سندن مڪر اوھان کي ڪجھ به نه ڏکوئيندو، ڇوته جيڪي ڪندا آھن تنھن کي الله گھيرو ڪندڙ آھي.
إِن ْ تَمْسَسْكُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِن ْ تُصِ بْ كُمْ سَيِّئَةٌ يَفْرَ حُوا بِهَا ۖ وَإِن ْ تَصْ بِرُوا وَتَتَّقُ وا لاَ يَضُ رُّكُمْ كَيْدُهُمْ شَيْ ئا ً ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ بِمَا يَعْمَلُو نَ مُحِيطٌ
Wa 'Idh Gh w ta Min 'Ahlika Tubawwi'u A l-Mu'uminī na Maq ā`ida Lilq itā li Wa ۗ A ll āhu Samī `un `Alī mun
003-121 (اي پيغمبر ياد ڪر) جنھن مھل (تون) پنھنجي گھر مان سويرو نڪتين جو مؤمنن کي جنگ لاءِ مورچن تي وھاريئي ٿي، ۽ الله ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آھي.
وَإِذْ غَ دَوْ تَ مِن ْ أَهْلِكَ تُبَوِّئُ ا لْمُؤْمِنِي نَ مَقَ اعِدَ لِلْقِ تَا لِ ۗ وَا للَّهُ سَمِي عٌ عَلِيمٌ
'Idh Hamm at Ţ ā 'ifatā ni Min kum 'An Tafsh alā Wa A ll āhu Walīyuhumā ۗ Wa `Alá A ll āhi Falyatawakkali A l-Mu'uminū na
003-122 (ياد ڪر) جنھن مھل اوھان مان ٻن ٽولين بي ھمت ٿيڻ جو ارادو ڪيو ۽ الله سندن مددگار ھو، ۽ مؤمنن کي جڳائي ته الله تي ڀروسو ڪن.
إِذْ هَمَّ تْ طَ ا ئِفَتَا نِ مِنْ كُمْ أَن ْ تَفْشَلاَ وَا للَّهُ وَلِيُّهُمَا ۗ وَعَلَى ا للَّ هِ فَلْيَتَوَكَّلِ ا لْمُؤْمِنُونَ
Wa Laq ad Naş ara kumu A ll āhu Bibad r in Wa 'An tum 'Adh illatun Fa ۖ A q ū A ll aha La`allakum Tash kurū na
003-123 ۽ بيشڪ الله اوھان کي اُنھيءَ حالت ۾ جو اوھين بي زور ھيؤ بدر ۾ سوڀ ڏني، پوءِ الله کان ڊڄو مانَ اوھين شڪر ڪريو.
وَلَقَ د ْ نَصَ رَ كُمُ ا للَّ هُ بِبَد ْرٍ وَأَنْ تُمْ أَذِلَّةٌ ۖ فَاتَّقُ وا ا للَّ هَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
'Idh Taq ū lu Lilmu'uminī na 'Alan Yakfiyakum 'An Yumiddakum Ra bbukum Bith alāth ati 'Ālā fin Mina A l-Malā 'ikati Mun zalī na
003-124 (اي پيغمبر اُنھيءَ مھل کي ياد ڪر) جنھن مھل تو مؤمنن کي چيو ٿي ته اوھان کي اوھان جي پالڻھار جي ٽن ھزارن ملائڪن (آسمان کان) لاٿلن سان مدد ڪرڻ ڪافي نه آھي ڇا؟
إِذْ تَقُ و لُ لِلْمُؤْمِنِي نَ أَلَن ْ يَكْفِيَكُمْ أَن ْ يُمِدَّكُمْ رَ بُّكُمْ بِثَلاَثَةِ آلاَفٍ مِنَ ا لْمَلاَئِكَةِ مُنْ زَلِينَ
Balá ۚ 'In Taş birū Wa Tattaq ū Wa Ya'tūkum Min Fawr ihim Hādh ā Yum did kum Ra bbukum Bikh m sati 'Ālā fin Mina A l-Malā 'ikati Musawwimī na
003-125 ھائو جيڪڏھن اوھين صبر ڪريو ۽ پرھيزگار بڻجو ۽ ھڪدم اھي (ڪافر) اوھان تي اچي ڪڙڪن ته اوھان جو پاڻھار پنجن ھزارن ملائڪن نشان ڪيلن سان اوھان کي مدد ڏيندو.
بَلَى ۚ إِن ْ تَصْ بِرُوا وَتَتَّقُ وا وَيَأْتُوكُمْ مِن ْ فَوْر ِهِمْ هَذَا يُمْدِد ْكُمْ رَ بُّكُمْ بِخَ مْسَةِ آلاَفٍ مِنَ ا لْمَلاَئِكَةِ مُسَوِّمِينَ
Wa Mā Ja`alahu A ll āhu 'Illā Bush rá Lakum Wa Litaţ nn a Q ulūbukum Bihi ۗ Wa Mā A n -Naş ru 'Illā Min `In di A ll ā hi A l-`Azī zi A l-Ĥakī mi
003-126 ۽ الله اُن (مدد) کي رڳو اوھان جي خوشخبريءَ لاءِ ڪيو آھي ۽ ھنلاءِ ته اوھان جون دليون اُن سان (ڀَلي ته) آرام وٺن، ۽ الله غالب حڪمت واري جي پار کانسواءِ ڪا مدد (ملڻي) نه آھي.
وَمَا جَعَلَهُ ا للَّ هُ إِلاَّ بُشْرَ ى لَكُمْ وَلِتَطْ مَئِنّ َ قُ لُوبُكُمْ بِهِ ۗ وَمَا ا ل نَّ صْ رُ إِلاَّ مِن ْ عِنْ دِ ا للَّ هِ ا لْعَزِي زِ ا لْحَكِيمِ
Liyaq ţ a`a Ţ ara fāan Mina A l-Ladh ī na Kafarū 'Aw Yakbitahum Fayan q alibū Kh ā 'ibī na
003-127 (۽) ھن لاءِ ته ھڪڙو پاسو (يعني ڀاڱو) ڪافرن جو ڇني ڇڏي يا کين ھيڻو ڪري ڇڏي ته بي نصيب ٿي ڦِرن.
لِيَقْ طَ عَ طَ رَ فا ً مِنَ ا لَّذِي نَ كَفَرُو ا أَوْ يَكْبِتَهُمْ فَيَنْ قَ لِبُوا خَ ا ئِبِينَ
Lay sa Laka Mina A l-'Am r i Sh ay 'un 'Aw Yatū ba `Alayhim 'Aw Yu`adh dh ibahum Fa'inn ahum Ž ālimū na
003-128 (اي پيغمبر) اُن ڪم ۾ تنھنجو ڪو واسطو نه آھي (خداءِ) يا مٿن ٻاجھ سان موٽندو يا کين عذاب ڪندو ڇو ته اُھي ظالم آھن.
لَيْ سَ لَكَ مِنَ ا لأَمْر ِ شَيْ ءٌ أَوْ يَتُو بَ عَلَيْهِمْ أَوْ يُعَذِّبَهُمْ فَإِنَّ هُمْ ظَ الِمُونَ
Wa Lill ā h Mā Fī A s-Samāwā ti Wa Mā Fī A l-'Arđi ۚ Yagh r u Liman Yash ā 'u Wa Yu`adh dh ibu Man Yash ā 'u Wa ۚ A ll āhu Gh ū ru n Ra ĥī mun
003-129 ۽ جيڪي آسمانن ۾ آھي ۽ جيڪي زمين ۾ آھي (سو خاص) الله جو آھي، جنھن کي گھرندو آھي تنھن کي بخشيندو آھي ۽ جنھن کي گھرندو آھي تنھن کي عذاب ڪندو آھي، ۽ الله بخشڻھار مھربان آھي.
وَلِلَّهِ مَا فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَمَا فِي ا لأَرْضِ ۚ يَغْ فِر ُ لِمَن ْ يَشَا ءُ وَيُعَذِّبُ مَن ْ يَشَا ءُ ۚ وَا للَّهُ غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Lā Ta'kulū A r-R ibā 'Ađ`āfāan Muđā`afatan ۖ Wa A q ū A ll aha La`allakum Tufliĥū na
003-130 اي ايمان وارؤ (اوھين) وياج ٻيڻو چؤڻو نه کائو، ۽ الله کان ڊڄو مانَ اوھين ڇٽو.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا لاَ تَأْكُلُوا ا ل رِّبَا أَضْ عَافا ً مُضَ اعَفَة ً ۖ وَا قُ وا ا للَّ هَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
Wa A q ū A n -Nā ra A llatī 'U`iddat Lilkāfir ī na
003-131 ۽ اُن باھ کان ڊڄو جا ڪافرن لاءِ تيار ڪئي ويئي آھي.
وَاتَّقُ وا ا ل نّ َا رَ ا لَّتِي أُعِدَّتْ لِلْكَافِر ِينَ
Wa 'Aţ ī`ū A ll aha Wa A r-Ra sū la La`allakum Turĥamū na
003-132 ۽ الله ۽ رسول جي فرمانبرداري ڪريو ته مانَ اوھان تي ٻاجھ ڪئي وڃي.
وَأَطِ يعُوا ا للَّ هَ وَا ل رَّ سُو لَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ
Wa Sār i`ū 'Ilá Magh ra tin Min Ra bbikum Wa Jann atin `Arđuhā A s-Samāwā tu Wa A l-'Arđu 'U`iddat Lilmuttaq ī na
003-133 ۽ (اوھين) پنھنجي پالڻھار جي بخشش ۽ اُنھيءَ بھشت ڏانھن اڳرائي ڪريو جنھن جي ويڪر آسمانن ۽ زمين جيتري آھي اُنھن پرھيزگارن لاءِ تيار ڪيو ويو.
وَسَار ِعُو ا إِلَى مَغْ فِرَ ةٍ مِن ْ رَ بِّكُمْ وَجَنَّ ةٍ عَرْضُ هَا ا ل سَّمَاوَا تُ وَا لأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِ ينَ
Al-Ladh ī na Yun fiq ū na Fī A s-Sarrā 'i Wa A đ-Đ arrā 'i Wa A l-Kāžimī na A l-Gh A l-`Āfī na `Ani A n -Nā si Wa ۗ A ll āhu Yuĥibbu A l-Muĥsinī na
003-134 جيڪي سُک ۽ ڏک ۾ (الله ڪارڻ) خرچيندا آھن ۽ ڪاوڙ کي کائيندڙ ۽ ماڻھن (جي ڏوہ) کان ٽارو ڪندڙ آھن، ۽ الله ڀلارن کي دوست رکندو آھي.
ا لَّذِي نَ يُنْ فِقُ و نَ فِي ا ل سَّرَّا ءِ وَا ل ضَّ رَّا ءِ وَا لْكَاظِ مِي نَ ا لْغَ يْ ظَ وَا لْعَافِي نَ عَنِ ا ل نّ َا سِ ۗ وَا للَّهُ يُحِبُّ ا لْمُحْسِنِينَ
Wa A l-Ladh ī na 'Idh ā Fa`alū Fāĥish atan 'Aw Ž alamū 'An fusahum Dh akarū A ll aha Fāstagh dh unūbihim Wa Man Yagh r u A dh -Dh unū ba 'Illā A l-Lahu Wa Lam Yuş ir rū `Alá Mā Fa`alū Wa Hum Ya`lamū na
003-135 ۽ اُھي جڏھن ڪو بي حيائيءَ جو ڪم ڪندا آھن يا پاڻ تي ظلم ڪندا آھن (تڏھن) الله کي ياد ڪندا آھن ۽ پنھنجن گناھن جي بخشش گھرندا آھن، ۽ الله کانسواءِ ڪير گناہ بخشيندو؟ ۽ جيڪي ڪيائون تنھن تي ڄاڻي ٻجھي ھميشگي نه ڪندا آھن.
وَالَّذِي نَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَ لَمُو ا أَنْ فُسَهُمْ ذَكَرُوا ا للَّ هَ فَاسْتَغْ فَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَن ْ يَغْ فِر ُ ا ل ذُّنُو بَ إِلاَّ ا للَّ هُ وَلَمْ يُصِ ر ُّوا عَلَى مَا فَعَلُوا وَهُمْ يَعْلَمُونَ
'Ūlā 'ika Jazā 'uuhum Magh ra tun Min Ra bbihim Wa Jann ā tun Taj r ī Min Taĥtihā A l-'Anhā ru Kh ī na Fīhā ۚ Wa Ni`ma 'Aj ru A l-`Āmilī na
003-136 اُنھن جو اَجر سندن پالڻھار وٽان بخشش ۽ بھشت آھن جن جي ھيٺان واھيون وھنديون آھن منجھن سدائين رھڻ وارا آھن، ۽ ڪمائيندڙن جو اَجر چَڱو آھي.
أُ وْلَا ئِكَ جَزَا ؤُهُمْ مَغْ فِرَ ةٌ مِن ْ رَ بِّهِمْ وَجَنّ َا تٌ تَجْ ر ِي مِن ْ تَحْتِهَا ا لأَنْ هَا رُ خَ الِدِي نَ فِيهَا ۚ وَنِعْمَ أَجْ رُ ا لْعَامِلِينَ
Q ad Kh n Q ab likum Sunanun Fasīrū Fī A l-'Arđi Fān žurū Kay fa Kā na `Āq ibatu A l-Mukadh dh ibī na
003-137 بيشڪ اوھان کان اڳ ڪيترا واقعا گذريا آھن پوءِ (اوھين) ملڪ ۾ گھمو ڦرو پوءِ نھاريو ته نه مڃيندڙن جي پڇاڙي ڪئن ھئي.
قَ د ْ خَ لَتْ مِن ْ قَ بْ لِكُمْ سُنَنٌ فَسِيرُوا فِي ا لأَرْضِ فَانْ ظُ رُوا كَيْ فَ كَا نَ عَاقِ بَةُ ا لْمُكَذِّبِينَ
Hādh ā Bayā nun Lilnn ā si Wa Hudan Wa Maw`ižatun Lilmuttaq ī na
003-138 ھيءُ ماڻھن لاءِ بيان آھي ۽ پرھيزگارن لاءِ ھدايت ۽ نصيحت آھي.
هَذَا بَيَا ن ٌ لِلنّ َا سِ وَهُد ى ً وَمَوْعِظَ ة ٌ لِلْمُتَّقِ ينَ
Wa Lā Tahinū Wa Lā Taĥzanū Wa 'An tumu A l-'A`law na 'In Kun tum Mu'uminī na
003-139 ۽ نڪي سُست ٿيو ۽ نڪي غمگين ٿيو ۽ جيڪڏھن مؤمن آھيو ته (رڳو) اوھين غالب (ٿيڻ وارا) آھيو.
وَلاَ تَهِنُوا وَلاَ تَحْزَنُوا وَأَنْ تُمُ ا لأَعْلَوْ نَ إِن ْ كُنْ تُمْ مُؤْمِنِينَ
'In Yam saskum Q arĥun Faq ad Massa A l-Q aw ma Q arĥun Mith luhu ۚ Wa Tilka A l-'Ayyā mu Nudāwiluhā Bay na A n -Nā si Wa Liya`lama A ll āhu A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa Yattakh dh a Min kum Sh uhadā 'a Wa ۗ A ll āhu Lā Yuĥibbu A ž-Ž ālimī na
003-140 جيڪڏھن اوھان کي (اُحُد ۾) ڪو گھاءُ پھتو آھي ته بيشڪ اُن جھڙو گھاءُ ڪافرن کي (بَدۡر ۾) پُھتو ھو، ۽ ھيءُ اھڙا واقعا آھن جو (اسين) اُنھن ماڻھن جي وچ ۾ ڦيرائيندا آھيون (ته نصيحت وٺن)، ۽ ھن لاءِ ته الله مؤمنن کي نِکيڙي ۽ اوھان مان ڪن کي شھيد ڪري، ۽ الله ظالمن کي دوست نه رکندو آھي.
إِن ْ يَمْسَسْكُمْ قَ رْحٌ فَقَ د ْ مَسَّ ا لْقَ وْ مَ قَ رْحٌ مِثْلُهُ ۚ وَتِلْكَ ا لأَيَّا مُ نُدَاوِلُهَا بَيْ نَ ا ل نّ َا سِ وَلِيَعْلَمَ ا للَّ هُ ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَيَتَّخِ ذَ مِنْ كُمْ شُهَدَا ءَ ۗ وَا للَّهُ لاَ يُحِبُّ ا ل ظَّ الِمِينَ
Wa Liyumaĥĥiş a A ll āhu A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa Yam ĥaq a A l-Kāfir ī na
003-141 ۽ ھن لاءِ ته الله مؤمنن کي کرو ڪري ۽ ڪافرن کي ناس ڪري.
وَلِيُمَحِّصَ ا للَّ هُ ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَيَمْحَقَ ا لْكَافِر ِينَ
'Am Ĥasib tum 'An Tad kh A l-Jann ata Wa Lamm ā Ya`lami A ll ā hu A l-Ladh ī na Jāhadū Min kum Wa Ya`lama A ş -Ş ābir ī na
003-142 اوھان بھشت۾ گِھڙڻ جو گمان ڪيو آھي ڇا؟ ھن ھوندي جو الله اڃا اوھان مان مجاھدن کي نه نِکيڙيو آھي ۽ نڪي صابرن کي نِکيڙيو آھي.
أَمْ حَسِبْ تُمْ أَن ْ تَد ْخُ لُوا ا لْجَنَّ ةَ وَلَمَّ ا يَعْلَمِ ا للَّ هُ ا لَّذِي نَ جَاهَدُوا مِنْ كُمْ وَيَعْلَمَ ا ل صَّ ابِر ِينَ
Wa Laq ad Kun tum Tatamann awn A l-Maw ta Min Q ab li 'An Talq aw hu Faq ad Ra 'aytumū hu Wa 'An tum Tan žurū na
003-143 ۽ بيشڪ اوھين موت کي اُن جي ملڻ کان اڳ گھُرندا ھيؤ، پوءِ بيشڪ ان کي ڏٺوَ ۽ اوھين نھاريندا ھيؤ.
وَلَقَ د ْ كُنْ تُمْ تَتَمَنَّ وْن ا لْمَوْ تَ مِن ْ قَ بْ لِ أَن ْ تَلْقَ وْ هُ فَقَ د ْ رَ أَيْتُمُو هُ وَأَنْ تُمْ تَنْ ظُ رُونَ
Wa Mā Muĥamm adun 'Illā Ra sū lun Q ad Kh n Q ab lihi A r-Ru sulu ۚ 'Afa'ī n Mā ta 'Aw Q utila A n q alab tum `Alá 'A`q ābikum ۚ Wa Man Yan q alib `Alá `Aq ibay hi Falan Yađurra A ll āha Sh ay'ā an ۗ Wa Sayaj zī A l-Lahu A sh -Sh ākir ī na
003-144 ۽ ﷴ (ﷺ الله جو) پيغمبر آھي، بيشڪ اُن کان اڳ ڪيترا پيغمبر گذري ويا، پوءِ جيڪڏھن (اُھو) مري وڃي يا قتل ٿئي ته (اوھين) پنھنجين کڙين (ڀَر پوءِ) تي ڦرندؤ ڇا؟ ۽ جيڪو پنھنجين کڙين (ڀَرپوءِ) تي ڦرندو سو الله کي ڪجھ نقصان ڪڏھن نه لائيندو، ۽ الله شاڪرن (احسان مڃيندڙن) کي ستت ثواب ڏيندو.
وَمَا مُحَمَّ دٌ إِلاَّ رَ سُو لٌ قَ د ْ خَ لَتْ مِن ْ قَ بْ لِهِ ا ل رُّسُلُ ۚ أَفَإِيْن مَا تَ أَوْ قُ تِلَ ا نْ قَ لَبْ تُمْ عَلَى أَعْقَ ابِكُمْ ۚ وَمَن ْ يَنْ قَ لِب ْ عَلَى عَقِ بَيْ هِ فَلَن ْ يَضُ رَّ ا للَّ هَ شَيْ ئا ً ۗ وَسَيَجْ زِي ا للَّهُ ا ل شَّاكِر ِينَ
Wa Mā Kā na Linafsin 'An Tamū ta 'Illā Bi'idh ni A ll ā hi Kitābāan Mu'uajjalāan ۗ Wa Man Yur id Th awā ba A d-Dun yā Nu'utihi Minhā Wa Man Yur id Th awā ba A l-'Ākh ra ti Nu'utihi Minhā ۚ Wa Sanaj zī A sh -Sh ākir ī na
003-145 ۽ الله جي ٺھرايل وقت لکيل حُڪم کانسواءِ ڪنھن کي مرڻو نه آھي، ۽ جيڪو دنيا جو ثواب گھرندو تنھن کي اُن مان ڏينداسون، ۽ جيڪو آخرت جو ثواب گھرندو تنھن کي اُن مان ڏينداسون، ۽ شاڪرن کي (چڱو) ثواب ستت ڏينداسون.
وَمَا كَا نَ لِنَفْسٍ أَن ْ تَمُو تَ إِلاَّ بِإِذْنِ ا للَّ هِ كِتَابا ً مُؤَجَّلا ً ۗ وَمَن ْ يُر ِد ْ ثَوَا بَ ا ل دُّنْ يَا نُؤْتِهِ مِنْ هَا وَمَن ْ يُر ِد ْ ثَوَا بَ ا لآخِ رَ ةِ نُؤْتِهِ مِنْ هَا ۚ وَسَنَجْ زِي ا ل شَّاكِر ِينَ
Wa Ka'ay yin Min Nabī yin Q ātala Ma`ahu R ibbīyū na Kath ī r un Famā Wahanū Limā 'Aş ābahum Fī Sabī li A ll ā hi Wa Mā Đ a`ufū Wa Mā A ۗ A ll āhu Yuĥibbu A ş -Ş ābir ī na
003-146 ۽ پيغمبرن مان گھڻا (ڪافرن سان) وڙھيا ساڻن گھڻا خداءِ وارا ھئا، پوءِ جيڪي الله جي واٽ ۾ کين پھتو تنھن سببان نڪي سُست ٿيا ۽ نڪي ھيڻا ٿيا ۽ نڪي عاجزي ڪيائون، ۽ الله صابرن کي دوست رکندو آھي.
وَكَأَيِّن ْ مِن ْ نَبِيٍّ قَ اتَلَ مَعَهُ ر ِبِّيُّو نَ كَثِي رٌ فَمَا وَهَنُوا لِمَا أَصَ ابَهُمْ فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ وَمَا ضَ عُفُوا وَمَا ا ا ۗ وَا للَّهُ يُحِبُّ ا ل صَّ ابِر ِينَ
Wa Mā Kā na Q awlahum 'Illā 'An Q ālū Ra bbanā A gh r Lanā Dh unūbanā Wa 'Isrā fanā Fī 'Am r inā Wa Th abbit 'Aq A n ş urnā `Alá A l-Q aw mi A l-Kāfir ī na
003-147 ۽ سندن چوڻ (ھن) چوڻ کانسواءِ نه ھو ته اي اسان جا پالڻھار اسان کي اسان جاگناہ (بخش) ۽ اسان جي ڪم۾ اسان جي بيجا ھلت بخش ۽ اسان جا پير ثابت رک ۽ اسان کي ڪافرن جي ٽوليءَ تي فتح ڏي.
وَمَا كَا نَ قَ وْلَهُمْ إِلاَّ أَن ْ قَ الُوا رَ بَّنَا ا غْ فِر ْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَ افَنَا فِي أَمْر ِنَا وَثَبِّتْ أَقْ دَامَنَا وَا نْ صُ رْنَا عَلَى ا لْقَ وْ مِ ا لْكَافِر ِينَ
Fa'ā tāhumu A ll āhu Th awā ba A d-Dun yā Wa Ĥusna Th awā bi A l-'Ākh ra ti Wa ۗ A ll āhu Yuĥibbu A l-Muĥsinī na
003-148 پوءِ الله کين دنيا جو ثواب ۽ آخرت جو چڱو ثواب ڏنو، ۽ الله ڀلارن کي دوست رکندو آھي.
فَآتَاهُمُ ا للَّ هُ ثَوَا بَ ا ل دُّنْ يَا وَحُسْنَ ثَوَا بِ ا لآخِ رَ ةِ ۗ وَا للَّهُ يُحِبُّ ا لْمُحْسِنِينَ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū 'In Tuţ ī`ū A l-Ladh ī na Kafarū Yaru ddūkum `Alá 'A`q ābikum Fatan q alibū Kh r ī na
003-149 اي اِيمان وارؤ جيڪڏھن اوھين ڪافرن جو چيو مڃيندؤ ته اوھان کي اوھان جي کڙين (ڀَرپوءِ) تي ڦيرائيندا پوءِ اوھين ڦِري ڇيئي وارا ٿيندؤ.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُو ا إِن ْ تُطِ يعُوا ا لَّذِي نَ كَفَرُوا يَرُدُّوكُمْ عَلَى أَعْقَ ابِكُمْ فَتَنْ قَ لِبُوا خَ اسِر ِينَ
Bali A ll ā hu Mawlākum ۖ Wa Huwa Kh y ru A n -Nāş ir ī na
003-150 بلڪ الله اوھان جو سائين آھي، ۽ اُھو چڱو مدد ڏيندڙ آھي.
بَلِ ا للَّ هُ مَوْلاَكُمْ ۖ وَهُوَ خَ يْ رُ ا ل نَّ اصِ ر ِينَ
Sanulq ī Fī Q ulū bi A l-Ladh ī na Kafarū A r-Ru `ba Bimā 'Ash ra kū Bill āhi Mā Lam Yunazzil Bihi Sulţ ānāan ۖ Wa Ma'wāhumu A n -Nā ru ۚ Wa Bi'sa Math wá A ž-Ž ālimī na
003-151 ڪافرن جي دلين ۾ ھن سببان سگھو دھشت وجھنداسون جو الله سان اھڙيءَ شيءِ کي شريڪ ڪيائون جنھن لاءِ الله ڪا سَنَد نه لاٿي آھي، ۽ سندن جاءِ باہ آھي، ۽ (اُھو) ظالمن جو ھنڌ بڇڙو آھي.
سَنُلْقِ ي فِي قُ لُو بِ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا ا ل رُّعْبَ بِمَا أَشْرَ كُوا بِا للَّ هِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَ انا ً ۖ وَمَأْوَاهُمُ ا ل نّ َا رُ ۚ وَبِئْسَ مَثْوَى ا ل ظَّ الِمِينَ
Wa Laq ad Ş adaq akumu A ll āhu Wa`dahu~ 'Idh Taĥussūnahum Bi'idh nihi ۖ Ĥattá 'Idh ā Fash iltum Wa Tanāza`tum Fī A l-'Am r i Wa `Aş aytum Min Ba`di Mā 'Arā kum Mā Tuĥibbū na ۚ Min kum Man Yur ī du A d-Dun yā Wa Min kum Man Yur ī du A l-'Ākh ra ta ۚ Th umm a Ş ara fakum `Anhum Liyab taliyakum ۖ Wa Laq ad `Afā `An kum Wa ۗ A ll āhu Dh ū Fađlin `Alá A l-Mu'uminī na
003-152 ۽ بيشڪ الله اوھان سان پنھنجو وعدو سچو ڪيو آھي جڏھن ته اُنھن (ڪافرن) کي ايستائين سندس حُڪم سان ڪُٺوَ، جيستائين بي ھمت ٿيؤ ۽ ڪم (پوري ڪرڻ) ۾ تڪرار ڪيوَ ۽ جيڪي دوست رکندا ھيؤ سو اوھان کي ڏيکاريائين تنھن کانپوءِ بي فرماني ڪيوَ، اوھان مان ڪو (اھڙو) آھي جو دُنيا کي گھرندو آھي ۽ اوھان مان ڪو (اھڙو) آھي جو آخرت کي گھرندو آھي، وري اوھان کي اُنھن کان ھن لاءِ ڦيرايائين ته اوھان کي پرکي، ۽ بيشڪ اوھان کي معافي ڏنائين، ۽ الله مؤمنن تي فضل ڪرڻ وارو آھي.
وَلَقَ د ْ صَ دَقَ كُمُ ا للَّ هُ وَعْدَهُ~ ُ إِذْ تَحُسُّونَهُمْ بِإِذْنِهِ ۖ حَتَّى إِذَا فَشِلْتُمْ وَتَنَازَعْتُمْ فِي ا لأَمْر ِ وَعَصَ يْتُمْ مِن ْ بَعْدِ مَا أَرَ اكُمْ مَا تُحِبُّو نَ ۚ مِنْ كُمْ مَن ْ يُر ِي دُ ا ل دُّنْ يَا وَمِنْ كُمْ مَن ْ يُر ِي دُ ا لآخِ رَ ةَ ۚ ثُمّ َ صَ رَ فَكُمْ عَنْ هُمْ لِيَبْ تَلِيَكُمْ ۖ وَلَقَ د ْ عَفَا عَنْ كُمْ ۗ وَا للَّهُ ذُو فَضْ لٍ عَلَى ا لْمُؤْمِنِينَ
'Idh Tuş `idū na Wa Lā Talwū na `Alá 'Aĥadin Wa A r-Ra sū lu Yad `ūkum Fī 'Ukh rā kum Fa'ath ābakum Gh mm āan Bigh mm in Likaylā Taĥzanū `Alá Mā Fātakum Wa Lā Mā 'Aş ābakum Wa ۗ A ll āhu Kh ī r un Bimā Ta`malū na
003-153 جڏھن اوھين پري ٿي ڀَڳؤ ۽ ڪنھن ھڪ تي (ڪنڌ ڦيري) نه ٿي واجھايوَ ۽ پيغمبر اوھان کي اوھان جي پُٺيان سڏيندو رھيو پوءِ (خداءِ) اوھان کي ڏک تي ڏک جو بدلو ڏنو (اِھو) ھن لاءِ ته جيڪي اوھان کان ٿي ويو نڪي تنھن تي ۽ جيڪي اوھان کي پھتو نڪي تنھن تي غمگين ٿيو، ۽ جيڪي اوھان ڪندا آھيو تنھن جي الله خبر رکندڙ آھي.
إِذْ تُصْ عِدُو نَ وَلاَ تَلْوُو نَ عَلَى أَحَدٍ وَا ل رَّ سُو لُ يَد ْعُوكُمْ فِي أُخْ رَ اكُمْ فَأَثَابَكُمْ غَ مّ ا ً بِغَ مّ ٍ لِكَيْلاَ تَحْزَنُوا عَلَى مَا فَاتَكُمْ وَلاَ مَا أَصَ ابَكُمْ ۗ وَا للَّهُ خَ بِي رٌ بِمَا تَعْمَلُونَ
Th umm a 'An zala `Alaykum Min Ba`di A l-Gh mm i 'Amanatan Nu`āsāan Yagh sh á Ţ ā 'ifatan Min kum ۖ Wa Ţ ā 'ifatun Q ad 'Ahamm at/hum 'An fusuhum Yažunn ū na Bill āhi Gh y ra A l-Ĥaq q i Ž ann a A l-Jāhilīyati ۖ Yaq ūlū na Hal Lanā Mina A l-'Am r i Min Sh ay 'in ۗ Q ul 'Inn a A l-'Am ra Kullahu Lill ā h ۗ Yukh ū na Fī 'An fusihim Mā Lā Yub dū na Laka ۖ Yaq ūlū na Law Kā na Lanā Mina A l-'Am r i Sh ay 'un Mā Q utilnā Hāhunā ۗ Q ul Law Kun tum Fī Buyūtikum Labara za A l-Ladh ī na Kutiba `Alayhimu A l-Q atlu 'Ilá Mađāji`ihim ۖ Wa Liyab taliya A ll āhu Mā Fī Ş udūr ikum Wa Liyumaĥĥiş a Mā Fī Q ulūbikum Wa ۗ A ll āhu `Alī mun Bidh ā ti A ş -Ş udū r i
003-154 وري ڏک کانپوءِ اوھان تي آرام (جا) اوجھراڪي (ھئي) لاٿائين جو اوھان مان ھڪ ٽوليءَ کي ڍڪيندي رھي ۽ ٻي ٽولي ھئي جنھن کي سندن نفسن غمگين ڪيو ھو ناحق جاھليت جو گمان الله تي ڀانيائون ٿي، چيائون ٿي ته اسان لاءِ اِنھيءَ ڪم مان ڇا ڪجھ (ٿيڻو) آھي، (اي پيغمبر) چؤ ته سڀ اختيار الله جو ئي آھي، جيڪي توتي پڌرو نه ڪندا آھن سو پنھنجين دلين ۾ لڪائيندا آھن، چوندا آھن ته جيڪڏھن اسان جي وس ۾ ڪجھ به ڪم ھجي ھا ته اسين ھِتِ نه ڪُسون ھا، (اي پيغمبر کين) چؤ ته جيڪڏھن اوھين پنھنجن گھرن ۾ ھجو ھا ته جن ڪُسڻ لکيل ھو سي ضرور پنھنجي ڪوس جي جاين ڏانھن نڪرن ھا، ۽ (ھن لاءِ) ته جيڪي اوھان جي سينن ۾ آھي سو الله پرکي ۽ جيڪي اوھان جي دلين ۾ آھي سو کرو ڪري، ۽ الله سينن وارو (ڀيد) ڄاڻندڙ آھي.
ثُمّ َ أَنْ زَلَ عَلَيْكُمْ مِن ْ بَعْدِ ا لْغَ مّ ِ أَمَنَة ً نُعَاسا ً يَغْ شَى طَ ا ئِفَة ً مِنْ كُمْ ۖ وَطَ ا ئِفَةٌ قَ د ْ أَهَمَّ تْهُمْ أَنْ فُسُهُمْ يَظُ نّ ُو نَ بِا للَّ هِ غَ يْ رَ ا لْحَقِّ ظَ نّ َ ا لْجَاهِلِيَّةِ ۖ يَقُ ولُو نَ هَلْ لَنَا مِنَ ا لأَمْر ِ مِن ْ شَيْ ءٍ ۗ قُ لْ إِنّ َ ا لأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّهِ ۗ يُخْ فُو نَ فِي أَنْ فُسِهِمْ مَا لاَ يُبْ دُو نَ لَكَ ۖ يَقُ ولُو نَ لَوْ كَا نَ لَنَا مِنَ ا لأَمْر ِ شَيْ ءٌ مَا قُ تِلْنَا هَاهُنَا ۗ قُ لْ لَوْ كُنْ تُمْ فِي بُيُوتِكُمْ لَبَرَ زَ ا لَّذِي نَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ ا لْقَ تْلُ إِلَى مَضَ اجِعِهِمْ ۖ وَلِيَبْ تَلِيَ ا للَّ هُ مَا فِي صُ دُور ِكُمْ وَلِيُمَحِّصَ مَا فِي قُ لُوبِكُمْ ۗ وَا للَّهُ عَلِي مٌ بِذَا تِ ا ل صُّ دُور ِ
'Inn a A l-Ladh ī na Tawallaw Min kum Yaw ma A t-Taq á A l-Jam `ā ni 'Inn amā A A sh -Sh ayţ ā nu Biba`đi Mā Kasabū ۖ Wa Laq ad `Afā A l-Lahu `Anhum ۗ 'Inn a A ll āha Gh ū ru n Ĥalī mun
003-155 اوھان مان جن اُنھيءَڏينھن مُنھن موڙيو جو ٻه ٽوليون (ھڪ ٻئي جي) سامھون ٿيون ته اُنھن کي شيطان سندن ڪجھ ڪِئي جي شامت کان سواءِ نه ٿيڙيو، ۽ بيشڪ الله اُنھن کي معافي ڏني، ڇوته الله بخشڻھار بُردبار آھي.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ تَوَلَّوْا مِنْ كُمْ يَوْ مَ ا قَ ى ا لْجَمْعَا نِ إِنَّ مَا ا ا ل شَّيْطَ ا نُ بِبَعْضِ مَا كَسَبُوا ۖ وَلَقَ د ْ عَفَا ا للَّهُ عَنْ هُمْ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ غَ فُو رٌ حَلِيمٌ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū Lā Takūnū Kā lladh ī na Kafarū Wa Q ālū Li'kh m 'Idh ā Đ ara bū Fī A l-'Arđi 'Aw Kānū Gh n Law Kānū `In danā Mā Mātū Wa Mā Q utilū Liyaj `ala A ll āhu Dh ālika Ĥasra tan Fī Q ulūbihim Wa ۗ A ll āhu Yuĥyī Wa Yumī tu Wa ۗ A ll āhu Bimā Ta`malū na Baş ī r un
003-156 اي ايمان وارؤ اُنھن ڪافرن وانگر نه ٿيو جي پنھنجن ڀائرن لاءِ جڏھن اُھي ملڪ ۾ مسافري ڪن يا لڙائي ڪندڙ ھجن (تڏھن) چون ٿا ته جيڪڏھن اسان وٽ ھجن ھا ته نه مرن ھا ۽ نڪي ڪُسن ھا، ته الله اُھو اَرمان سندن دلين ۾ ڪري، ۽ الله جياريندو ۽ ماريندو آھي، ۽ جيڪي اوھين ڪندا آھيو سو الله ڏسندڙ آھي.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا لاَ تَكُونُوا كَالَّذِي نَ كَفَرُوا وَقَ الُوا لِأخْ وَانِهِمْ إِذَا ضَ رَ بُوا فِي ا لأَرْضِ أَوْ كَانُوا غُ زّى ً لَوْ كَانُوا عِنْ دَنَا مَا مَاتُوا وَمَا قُ تِلُوا لِيَجْ عَلَ ا للَّ هُ ذَلِكَ حَسْرَ ة ً فِي قُ لُوبِهِمْ ۗ وَا للَّهُ يُحْيِي وَيُمِي تُ ۗ وَا للَّهُ بِمَا تَعْمَلُو نَ بَصِ يرٌ
Wa La'in Q utiltum Fī Sabī li A ll ā hi 'Aw Muttum Lamagh ra tun Mina A ll āhi Wa Ra ĥmatun Kh y ru n Mimm ā Yaj ma`ū na
003-157 ۽ جيڪڏھن اوھين الله جي واٽ ۾ ڪُسي پيؤ يا مري پيؤ ته جيڪي گڏ ڪندا آھن تنھن کان الله جي بخشش ۽ ٻاجھ (بلڪل) ڀلي آھي.
وَلَئِن ْ قُ تِلْتُمْ فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ أَوْ مُتُّمْ لَمَغْ فِرَ ةٌ مِنَ ا للَّ هِ وَرَ حْمَةٌ خَ يْ رٌ مِمَّ ا يَجْ مَعُونَ
Wa La'in Muttum 'Aw Q utiltum La'ilá A ll āhi Tuĥsh arū na
003-158 ۽ جيڪڏھن (اوھين) مري وڃو يا ڪُسي پئو ته ضرور الله ڏانھن گڏ ڪيا ويندؤ.
وَلَئِن ْ مُتُّمْ أَوْ قُ تِلْتُمْ لَإِلَى ا للَّ هِ تُحْشَرُونَ
Fabimā Ra ĥmatin Mina A ll āhi Lin ta Lahum ۖ Wa Law Kun ta Fažžāan Gh ī ža A l-Q albi Lān fađđū Min Ĥawlika ۖ Fā`fu `Anhum Wa A gh r Lahum Wa Sh āwir hum Fī A l-'Am r i ۖ Fa'idh ā `Azam ta Fatawakkal `Alá A ll āhi ۚ 'Inn a A ll āha Yuĥibbu A l-Mutawakkilī na
003-159 پوءِ (اي پيغمبر) الله جي ٻاجھ سببان اُنھن لاءِ نرم ٿيو آھين، ۽ جيڪڏھن ڪاوڙيل سخت سخت دل ھجين ھا ته ضرور تنھنجي آسپاس کان ڀڄي اُٿن ھا، پوءِ کين معافي ڏي ۽ اُنھن لاءِ بخشش گھُر ۽ ساڻن ڪم ۾ صلاح ڪر، پوءِ جڏھن تون پڪو اِرادو ڪرين تڏھن الله تي ڀروسو ڪر، ڇوته الله ڀروسي ڪرڻ وارن کي دوست رکندو آھي.
فَبِمَا رَ حْمَةٍ مِنَ ا للَّ هِ لِنْ تَ لَهُمْ ۖ وَلَوْ كُنْ تَ فَظّ اً غَ لِي ظَ ا لْقَ لْبِ لاَنْ فَضُّ وا مِن ْ حَوْلِكَ ۖ فَاعْفُ عَنْ هُمْ وَا غْ فِر ْ لَهُمْ وَشَاوِر ْهُمْ فِي ا لأَمْر ِ ۖ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى ا للَّ هِ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ يُحِبُّ ا لْمُتَوَكِّلِينَ
'In Yan ş urkumu A ll āhu Falā Gh m ۖ Wa 'In Yakh dh ulkum Faman Dh ā A l-Ladh ī Yan ş uru kum Min Ba`dihi ۗ Wa `Alá A ll āhi Falyatawakkali A l-Mu'uminū na
003-160 جيڪڏھن الله اوھان کي مدد ڏيندو تهاوھان تي ڪو غالب (ٿيڻو) نه آھي، ۽ جيڪڏھن اوھان کي مدد نه ڏيندو ته اُن کانپوءِ ڪير اوھان کي مدد ڏيندو؟ ۽ مؤمنن کي جڳائي ته الله تي ڀروسو ڪن.
إِن ْ يَنْ صُ رْكُمُ ا للَّ هُ فَلاَ غَ الِبَ لَكُمْ ۖ وَإِن ْ يَخْ ذُلْكُمْ فَمَن ْ ذَا ا لَّذِي يَنْ صُ رُكُمْ مِن ْ بَعْدِهِ ۗ وَعَلَى ا للَّ هِ فَلْيَتَوَكَّلِ ا لْمُؤْمِنُونَ
Wa Mā Kā na Linabī yin 'An Yagh ۚ Wa Man Yagh Gh w ma A l-Q iyāmati ۚ Th umm a Tuwaffá Kullu Nafsin Mā Kasabat Wa Hum Lā Yužlamū na
003-161 ۽ ڪنھين پيغمبر کي (غنيمت جي مال ۾) خيانت ڪرڻ نه جڳائي، ۽ جيڪو خيانت ڪندو سو جيڪا شيء خيانت ڪيائين تنھن سميت قيامت جي ڏينھن ايندو، پوءِ سڀڪنھن ماڻھوءَ جيڪي ڪمايو تنھن جو پورو بدلو کيس ڏنو ويندو ۽ اُنھن تي ظلم نه ڪبو.
وَمَا كَا نَ لِنَبِيٍّ أَن ْ يَغُ لَّ ۚ وَمَن ْ يَغْ لُلْ يَأْتِ بِمَا غَ لَّ يَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ ۚ ثُمّ َ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ وَهُمْ لاَ يُظْ لَمُونَ
'Afamani A R iđwā na A ll āhi Kaman Bā 'a Bisakh ţ in Mina A ll āhi Wa Ma'wā hu Jahann amu ۚ Wa Bi'sa A l-Maş ī r u
003-162 جيڪو الله جي رضامنديءَ جي پٺيان لڳو سو اُن جھڙو آھي ڇا؟ جيڪو الله جي ڪاوڙ ھيٺ ڦري آيو ۽ سندس جاءِ دوزخ آھي، ۽ (اُھو) ورڻ جو ھنڌ بُڇڙو آھي.
أَفَمَنِ ا ر ِضْ وَا نَ ا للَّ هِ كَمَن ْ بَا ءَ بِسَخَ ط ٍ مِنَ ا للَّ هِ وَمَأْوَا هُ جَهَنَّ مُ ۚ وَبِئْسَ ا لْمَصِ يرُ
Hum Dara jā tun `In da A ll āhi Wa ۗ A ll āhu Baş ī r un Bimā Ya`malū na
003-163 اُھي الله وٽ (وڏن) درجن وارا آھن، ۽ جيڪي ڪندا آھن سو الله ڏسندڙ آھي.
هُمْ دَرَ جَا تٌ عِنْ دَ ا للَّ هِ ۗ وَا للَّهُ بَصِ ي رٌ بِمَا يَعْمَلُونَ
Laq ad Mann a A ll āhu `Alá A l-Mu'uminī na 'Idh Ba`ath a Fīhim Ra sūlāan Min 'An fusihim Yatlū `Alayhim 'Āyātihi Wa Yuzakkīhim Wa Yu`allimuhumu A l-Kitā ba Wa A l-Ĥikmata Wa 'In Kānū Min Q ab lu Lafī Đ alā lin Mubī nin
003-164 بيشڪ الله مؤمنن تي وڏو احسان ڪيو آھي جڏھن ته انھن ۾ سندن قوم مان پيغمبر موڪليائين جو کين سندس آيتون پڙھي ٻڌائيندو آھي ۽ کين پاڪ ڪندو آھي ۽ کين ڪتاب ۽ دانائي سيکاريندو آھي، بيشڪ ھن کان اڳ پڌريءَ ڀل ۾ (ڀليل) ھؤا.
لَقَ د ْ مَنّ َ ا للَّ هُ عَلَى ا لْمُؤْمِنِي نَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَ سُولا ً مِن ْ أَنْ فُسِهِمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ ا لْكِتَا بَ وَا لْحِكْمَةَ وَإِن ْ كَانُوا مِن ْ قَ بْ لُ لَفِي ضَ لاَلٍ مُبِينٍ
'Awalamm ā 'Aş ābatkum Muş ībatun Q ad 'Aş ab tum Mith layhā Q ultum 'Ann á Hādh ā ۖ Q ul Huwa Min `In di 'An fusikum ۗ 'Inn a A ll āha `Alá Kulli Sh ay 'in Q adī r un
003-165 ۽ جڏھن اوھانکي (جنگ اُحد ۾) ڏک پھتو توڻيڪ (پنھنجن دشمنن کي) اُن جو ٻيڻو (ڏُک بَدۡر ۾) پھچايو ھيو ته به چيوَ ٿي ته ھي (مصيبت) ڪٿان (پھتي) آھي، (اي پيغمبر) چؤ ته اُھا اوھان کي پاڻ وٽان (پھتي) آھي،ڇوته الله سڀڪنھن شيء تي وسوارو آھي.
أَوَلَمَّ ا أَصَ ابَتْكُمْ مُصِ يبَةٌ قَ د ْ أَصَ بْ تُمْ مِثْلَيْهَا قُ لْتُمْ أَنَّ ى هَذَا ۖ قُ لْ هُوَ مِن ْ عِنْ دِ أَنْ فُسِكُمْ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَ دِيرٌ
Wa Mā 'Aş ābakum Yaw ma A t-Taq á A l-Jam `ā ni Fabi'idh ni A ll ā hi Wa Liya`lama A l-Mu'uminī na
003-166 ۽ اُنھيءَ ڏينھن جو ٻه ٽوليون پاڻ ۾ سامھون ٿيون (تنھن ڏينھن) جيڪي اوھانکي پھتو سو الله جي حُڪم سان ھو ۽ ھن لاءِ ته مؤمنن کي نِکيڙي.
وَمَا أَصَ ابَكُمْ يَوْ مَ ا قَ ى ا لْجَمْعَا نِ فَبِإِذْنِ ا للَّ هِ وَلِيَعْلَمَ ا لْمُؤْمِنِينَ
Wa Liya`lama A l-Ladh ī na Nāfaq ū ۚ Wa Q ī la Lahum Ta`ālaw Q ātilū Fī Sabī li A ll ā hi 'Aw A d fa`ū ۖ Q ālū Law Na`lamu Q itālāan Lā ttaba`nākum ۗ Hum Lilkufr i Yawma'idh in 'Aq ra bu Minhum Lil'ī mā ni ۚ Yaq ūlū na Bi'afwhihim Mā Lay sa Fī Q ulūbihim Wa ۗ A ll āhu 'A`lamu Bimā Yaktumū na
003-167 ۽ منافقن کي به نِکيڙي، ۽ کين چيو ويو ته اچو الله جي واٽ ۾ وڙھو يا (ڪافرن کي) جواب ڪريو، چيائون ته جيڪڏھن اسان کي ڪنھن جنگ ٿيڻ جي خبر ھجي ھا ته ضرور اوھان سان ھجون ھا، اُھي اُن ڏينھن پاڻ اِيمان کان ڪفر ڏي بلڪل ويجھو ھؤا، پنھنجن واتن سان اُھي (ڳالھيون) چوندا آھن جيڪي سندين دلين ۾ نه آھن، ۽ جيڪي لڪائيندا آھن سو الله بلڪل ڄاڻندڙ آھي.
وَلِيَعْلَمَ ا لَّذِي نَ نَافَقُ وا ۚ وَقِ ي لَ لَهُمْ تَعَالَوْا قَ اتِلُوا فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ أَوْ ا د ْفَعُوا ۖ قَ الُوا لَوْ نَعْلَمُ قِ تَالا ً لاَتَّبَعْنَاكُمْ ۗ هُمْ لِلْكُفْر ِ يَوْمَئِذٍ أَقْ رَ بُ مِنْ هُمْ لِلإِيمَا نِ ۚ يَقُ ولُو نَ بِأَفْواهِهِمْ مَا لَيْ سَ فِي قُ لُوبِهِمْ ۗ وَا للَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يَكْتُمُونَ
Al-Ladh ī na Q ālū Li'kh m Wa Q a`adū Law 'Aţ ā`ūnā Mā Q utilū ۗ Q ul Fād ra 'ū `An 'An fusikumu A l-Maw ta 'In Kun tum Ş ādiq ī na
003-168 (ته) اِھي اُھي آھن جن پنھنجن ڀائرن کي چيو ۽ ويٺا رھيا ته جيڪڏھن (اُھي) اسان جو چيو مڃن ھا ته نه ڪُسن ھا، (اي پيغمبر کين) چؤ ته جيڪڏھن اوھين سچا آھيو ته پاڻ کان موت کي ٽاريو.
ا لَّذِي نَ قَ الُوا لِأخْ وَانِهِمْ وَقَ عَدُوا لَوْ أَطَ اعُونَا مَا قُ تِلُوا ۗ قُ لْ فَاد ْرَ ءُ وا عَن ْ أَنْ فُسِكُمُ ا لْمَوْ تَ إِن ْ كُنْ تُمْ صَ ادِقِ ينَ
Wa Lā Taĥsabann a A l-Ladh ī na Q utilū Fī Sabī li A ll ā hi 'Am wātāan ۚ Bal 'Aĥyā 'un `In da Ra bbihim Yurzaq ū na
003-169 ۽ جيڪي الله جي واٽ ۾ ڪُٺا ويا تن کي مئل پٽيءَ نه ڀانءِ، بلڪ (اُھي) جيئرا آھن (۽) پنھنجي پالڻھار وٽ روزي ڏنل آھن.
وَلاَ تَحْسَبَنّ َ ا لَّذِي نَ قُ تِلُوا فِي سَبِي لِ ا للَّ هِ أَمْوَاتا ً ۚ بَلْ أَحْيَا ءٌ عِنْ دَ رَ بِّهِمْ يُرْزَقُ ونَ
Far iĥī na Bimā 'Ātāhumu A ll āhu Min Fađlihi Wa Yastab sh irū na Bial-Ladh ī na Lam Yalĥaq ū Bihim Min Kh m 'Allā Kh w fun `Alayhim Wa Lā Hum Yaĥzanū na
003-170 جيڪي الله اُنھن کي پنھنجي فضل سان ڏنو آھي تنھن (حال) سان خوش ٿيندڙ آھن ۽ جيڪي سندن پٺيان آھن تن مان جيڪي ساڻن نه گڏيا آھن اُنھن لاءِ ھن ڪري خوش ٿيندا آھن ته کين ڪو ڀؤ نه آھي ۽ نڪياُھي غمگين رھندا.
فَر ِحِي نَ بِمَا آتَاهُمُ ا للَّ هُ مِن ْ فَضْ لِهِ وَيَسْتَبْ شِرُو نَ بِا لَّذِي نَ لَمْ يَلْحَقُ وا بِهِمْ مِن ْ خَ لْفِهِمْ أَلاَّ خَ وْ فٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ
Yastab sh irū na Bini`matin Mina A ll āhi Wa Fađlin Wa 'Ann a A ll āha Lā Yuđī `u 'Aj ra A l-Mu'uminī na
003-171 الله جي نعمت ۽ فضل سان خوش ٿيندا آھن ۽ الله مؤمنن جو اجر نه وڃائيندو آھي.
يَسْتَبْ شِرُو نَ بِنِعْمَةٍ مِنَ ا للَّ هِ وَفَضْ لٍ وَأَنّ َ ا للَّ هَ لاَ يُضِ ي عُ أَجْ رَ ا لْمُؤْمِنِينَ
Al-Ladh ī na A ll ā h Wa A r-Ra sū li Min Ba`di Mā 'Aş ābahumu A l-Q arĥu ۚ Lilladh ī na 'Aĥsanū Minhum Wa A q aw 'Aj ru n `Ažī mun
003-172 جن پاڻ کي ڦٽ پھچڻ کان پوءِ به الله ۽ رسول جو حُڪم قبول ڪيو، انھن مان جن چڱائي ڪئي ۽ ڊنا تن لاءِ وڏو اجر آھي.
ا لَّذِي نَ ا ا لِلَّهِ وَا ل رَّ سُو لِ مِن ْ بَعْدِ مَا أَصَ ابَهُمُ ا لْقَ رْحُ ۚ لِلَّذِي نَ أَحْسَنُوا مِنْ هُمْ وَا قَ وْا أَجْ رٌ عَظِ يمٌ
Al-Ladh ī na Q ā la Lahumu A n -Nā su 'Inn a A n -Nā sa Q ad Jama`ū Lakum Fākh sh awhum Fazādahum 'Īmānāan Wa Q ālū Ĥasbunā A l-Lahu Wa Ni`ma A l-Wakī lu
003-173 جن کي ماڻھن چيو ته (ڪافرن) ماڻھن اوھان لاءِ لشڪر گڏ ڪيو آھي تنھن ڪري کانئن ڊڄو پوءِ (اُن چوڻ) ھٿون اُنھن جو ايمان وڌايو ۽ چيائون ته اسان کي الله ڪافي آھي ۽ (اُھو) چڱو وڪيل (ڀرجھلو) آھي.
ا لَّذِي نَ قَ ا لَ لَهُمُ ا ل نّ َا سُ إِنّ َ ا ل نّ َا سَ قَ د ْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْ شَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَانا ً وَقَ الُوا حَسْبُنَا ا للَّهُ وَنِعْمَ ا لْوَكِيلُ
Fān q alabū Bini`matin Mina A ll āhi Wa Fađlin Lam Yam sas/hum Sū 'un Wa A R iđwā na A ll āhi Wa ۗ A ll āhu Dh ū Fađlin `Ažī min
003-174 پوءِ (اُھي مسلمان) الله جي نعمت ۽ فضل سان موٽيا کين ڪا سختي نه پھتي ۽ الله جي راضپي پٺيان لڳا، ۽ الله وڏي فضل وارو آھي.
فَانْ قَ لَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ ا للَّ هِ وَفَضْ لٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُو ءٌ وَا ا ر ِضْ وَا نَ ا للَّ هِ ۗ وَا للَّهُ ذُو فَضْ لٍ عَظِ يمٍ
'Inn amā Dh alikumu A sh -Sh ayţ ā nu Yukh ā 'ahu Falā Takh m Wa Kh ū ni 'In Kun tum Mu'uminī na
003-175 (اُھو اوھان کي جنگ کان جھليندڙ) شيطان کان سواءِ ٻيو نه آھي جو پنھنجن دوستن کي ڊيڄاريندو آھي، جيڪڏھن (اوھين) مؤمن آھيو ته اُنھن (ڪافرن) کان نه ڊڄو ۽ مون کان ڊڄو.
إِنَّ مَا ذَلِكُمُ ا ل شَّيْطَ ا نُ يُخَ وِّفُ أَوْلِيَا ءَهُ فَلاَ تَخَ افُوهُمْ وَخَ افُو نِ إِن ْ كُنْ تُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa Lā Yaĥzun ka A l-Ladh ī na Yusār i`ū na Fī A l-Kufr i ۚ 'Inn ahum Lan Yađurrū A ll aha Sh ay'ā an ۗ Yur ī du A ll āhu 'Allā Yaj `ala Lahum Ĥažžāan Fī A l-'Ākh ra ti ۖ Wa Lahum `Adh ā bun `Ažī mun
003-176 ۽ (اي پيغمبر) جيڪي ڪفر (جي سوڀ) ۾ اڳرائي ڪندا آھن سي توکي غمگين نه ڪن، ڇو ته اُھي الله کي ڪجھ به نقصان نه لائيندا، الله گھرندو آھي ته اُنھن کي آخرت ۾ ڪجھ بھرو نه ڏي، ۽ اُنھن لاءِ وڏو عذاب آھي.
وَلاَ يَحْزُنْ كَ ا لَّذِي نَ يُسَار ِعُو نَ فِي ا لْكُفْر ِ ۚ إِنَّ هُمْ لَن ْ يَضُ رُّوا ا للَّ هَ شَيْ ئا ً ۗ يُر ِي دُ ا للَّ هُ أَلاَّ يَجْ عَلَ لَهُمْ حَظّ ا ً فِي ا لآخِ رَ ةِ ۖ وَلَهُمْ عَذَا بٌ عَظِ يمٌ
'Inn a A l-Ladh ī na A sh tara w A l-Kufra Bil-'Īmā ni Lan Yađurrū A ll aha Sh ay'ā an Wa Lahum `Adh ā bun 'Alī mun
003-177 جن اِيمان جي بدران ڪفر ڳڌو سي الله کي ڪجھ به نقصان نه لائيندا، ۽ اُنھن لاءِ ڏکوئيندڙ عڊاب آھي.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ ا رَ وُا ا لْكُفْرَ بِا لإِيمَا نِ لَن ْ يَضُ رُّوا ا للَّ هَ شَيْ ئا ً وَلَهُمْ عَذَا بٌ أَلِيمٌ
Wa Lā Yaĥsabann a A l-Ladh ī na Kafarū 'Ann amā Num lī Lahum Kh y ru n Li'an fusihim ۚ 'Inn amā Num lī Lahum Liyazdādū 'Ith māan ۚ Wa Lahum `Adh ā bun Muhī nun
003-178 ۽ ڪافر (ھيءُ) نه ڀانئن ته کين اسان جي مُھلت ڏيڻ اُنھن لاءِ ڀلي آھي، اُنھن کي ھن کانسواءِ ڍر نه ڏني سون ته گناھ ۾ وڌن، ۽ انھن لاءِ خوار ڪندڙ عذاب آھي.
وَلاَ يَحْسَبَنّ َ ا لَّذِي نَ كَفَرُو ا أَنَّ مَا نُمْلِي لَهُمْ خَ يْ رٌ لِأَنْ فُسِهِمْ ۚ إِنَّ مَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُو ا إِثْما ً ۚ وَلَهُمْ عَذَا بٌ مُهِينٌ
Mā Kā na A ll āhu Liyadh ara A l-Mu'uminī na `Alá Mā 'An tum `Alay hi Ĥattá Yamī za A l-Kh th a Mina A ţ -Ţ ayyibi ۗ Wa Mā Kā na A ll āhu Liyuţ m `Alá A l-Gh y bi Wa Lakinn a A ll āha Yaj tabī Min Ru sulihi Man Yash ā 'u ۖ Fa'ā minū Bill āhi Wa Ru sulihi ۚ Wa 'In Tu'uminū Wa Tattaq ū Falakum 'Aj ru n `Ažī mun
003-179 (اي منافقؤ) الله کي نه جڳائيندو آھي ته جنھن تي اوھين آھيو تنھن تي مؤمنن کي (به) ڇڏي ڏي تان جو پليت کي پاڪ کان ڌار ڪري، ۽ الله کي نه جڳائيندو آھي جو اوھان کي ڳُجھ تي واقف ڪري پر الله پنھنجن پيغمبرن مان جنھن کي گھرندو آھي تنھن کي چونڊيندو آھي، پوءِ الله ۽ سندس پيغمبرن کي مڃيو، ۽ جيڪڏھن (اوھين) مڃيندؤ ۽ ڊڄندؤ ته اوھان لاءِ وڏو اجر آھي.
مَا كَا نَ ا للَّ هُ لِيَذَرَ ا لْمُؤْمِنِي نَ عَلَى مَا أَنْ تُمْ عَلَيْ هِ حَتَّى يَمِي زَ ا لْخَ بِي ثَ مِنَ ا ل طَّ يِّبِ ۗ وَمَا كَا نَ ا للَّ هُ لِيُطْ لِعَكُمْ عَلَى ا لْغَ يْ بِ وَلَكِنّ َ ا للَّ هَ يَجْ تَبِي مِن ْ رُسُلِهِ مَن ْ يَشَا ءُ ۖ فَآمِنُوا بِا للَّ هِ وَرُسُلِهِ ۚ وَإِن ْ تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُ وا فَلَكُمْ أَجْ رٌ عَظِ يمٌ
Wa Lā Yaĥsabann a A l-Ladh ī na Yab kh ū na Bimā 'Ātāhumu A ll āhu Min Fađlihi Huwa Kh rā an Lahum ۖ Bal Huwa Sh arru n Lahum ۖ Sayuţ awwaq ū na Mā Bakh i Yaw ma A l-Q iyāmati ۗ Wa Lill ā h Mīr āth u A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa ۗ A ll āhu Bimā Ta`malū na Kh ī r un
003-180 ۽ جيڪي الله پنھنجي فضل سان کين ڏنو آھي تنھن ۾ جيڪي بخل ڪن سي (اِئين) پٽيءَ نه ڀانئين ته اُھو (بُخل) کين ڪو چڱو آھي، بلڪ اُھو اُنھن لاءِ بڇڙو آھي، جنھن شيء جو بخل ڪيائون سا قيامت جي ڏينھن ڳٽ ڪري وجھبين، ۽ آسمانن ۽ زمين جي ميراث الله جي آھي، ۽ جيڪي ڪندا آھيو تنھن جي الله خبر رکندڙ آھي.
وَلاَ يَحْسَبَنّ َ ا لَّذِي نَ يَبْ خَ لُو نَ بِمَا آتَاهُمُ ا للَّ هُ مِن ْ فَضْ لِهِ هُوَ خَ يْرا ً لَهُمْ ۖ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ ۖ سَيُطَ وَّقُ و نَ مَا بَخِ لُوا بِهِ يَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ ۗ وَلِلَّهِ مِيرَ ا ثُ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ ۗ وَا للَّهُ بِمَا تَعْمَلُو نَ خَ بِيرٌ
Laq ad Sami`a A ll āhu Q aw la A l-Ladh ī na Q ālū 'Inn a A ll āha Faq ī r un Wa Naĥnu 'Agh ā 'u ۘ Sanaktubu Mā Q ālū Wa Q atlahumu A l-'An biyā 'a Bigh y r i Ĥaq q in Wa Naq ū lu Dh ūq ū `Adh ā ba A l-Ĥar ī q i
003-181 بيشڪ الله اُنھن جو چوڻ ٻڌو جن چيو ته الله سڃو آھي ۽ اَسين شاھوڪار آھيون، جيڪي چيائون سو لکنداسون ۽ اُنھن جو پيغمبرن کي ناحق ڪھڻ به ۽ (آخرت ۾) چونداسون ته ساڙيندڙ عذاب (جو مزو) چکو.
لَقَ د ْ سَمِعَ ا للَّ هُ قَ وْ لَ ا لَّذِي نَ قَ الُو ا إِنّ َ ا للَّ هَ فَقِ ي رٌ وَنَحْنُ أَغْ نِيَا ءُ ۘ سَنَكْتُبُ مَا قَ الُوا وَقَ تْلَهُمُ ا لأَنْ بِيَا ءَ بِغَ يْ ر ِ حَقّ ٍ وَنَقُ و لُ ذُوقُ وا عَذَا بَ ا لْحَر ِيقِ
Dh ālika Bimā Q addamat 'Aydīkum Wa 'Ann a A ll āha Lay sa Bižallā min Lil`abī di
003-182 اھا (سزا) اِنھيءَسببان آھي جو اوھان جي ھٿن اڳ موڪليو آھي ۽ (ھن سببان) ته الله ٻانھن تي ظلم ڪندڙ نه آھي.
ذَلِكَ بِمَا قَ دَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَأَنّ َ ا للَّ هَ لَيْ سَ بِظَ لاَّمٍ لِلْعَبِيدِ
Al-Ladh ī na Q ālū 'Inn a A ll āha `Ahida 'Ilaynā 'Allā Nu'umina Lira sū lin Ĥattá Ya'tiyanā Biq urbā nin Ta'kuluhu A n -Nā ru ۗ Q ul Q ad Jā 'akum Ru sulun Min Q ab lī Bil-Bayyinā ti Wa Bial-Ladh ī Q ultum Falima Q ataltumūhum 'In Kun tum Ş ādiq ī na
003-183 جيڪي چون ٿا ته الله اسان سان انجام ڪيو آھي ته ڪنھن پيغمبر تي ايستائين ايمان نه آڻيون جيستائين (ھو اھڙي) قرباني اسان وٽ (نه) آڻي جو اُن (قربانيءَ) کي باہ کائي، (اي پيغمبر کين) چئو ته بيشڪ مون کان اڳ ڪيترن پيغمبرن مُعجزا ۽ (ٻيو) جيڪي چيوَ سو اوھان وٽ آندو پوءِ جيڪڏھن اوھين سچا آھيو ته اُنھن (پيغمبرن) کي ڇالاءِ ڪٺوَ؟
ا لَّذِي نَ قَ الُو ا إِنّ َ ا للَّ هَ عَهِدَ إِلَيْنَا أَلاَّ نُؤْمِنَ لِرَ سُو لٍ حَتَّى يَأْتِيَنَا بِقُ رْبَا نٍ تَأْكُلُهُ ا ل نّ َا رُ ۗ قُ لْ قَ د ْ جَا ءَكُمْ رُسُلٌ مِن ْ قَ بْ لِي بِا لْبَيِّنَا تِ وَبِالَّذِي قُ لْتُمْ فَلِمَ قَ تَلْتُمُوهُمْ إِن ْ كُنْ تُمْ صَ ادِقِ ينَ
Fa'in Kadh dh abū ka Faq ad Kudh dh iba Ru sulun Min Q ab lika Jā 'ū Bil-Bayyinā ti Wa A z-Zubur i Wa A l-Kitā bi A l-Munī r
003-184 پوءِ (اي پيغمبر) جيڪڏھن توکي ڪوڙو ڀانيائون ته بيشڪ توکان اڳ ڪيترا پيغمبر ڪوڙا ڀانيا ويا ھؤا (جن) ڪيتريون حجتون ۽ ڪيترا صحيفا ۽ نوراني ڪتاب (وٽن) آندا.
فَإِن ْ كَذَّبُو كَ فَقَ د ْ كُذِّبَ رُسُلٌ مِن ْ قَ بْ لِكَ جَا ءُ وا بِا لْبَيِّنَا تِ وَا ل زُّبُر ِ وَا لْكِتَا بِ ا لْمُنِير ِ
Kullu Nafsin Dh ā 'iq atu A l-Maw ti ۗ Wa 'Inn amā Tuwaffaw na 'Ujūra kum Yaw ma A l-Q iyāmati ۖ Faman Zuĥziĥa `Ani A n -Nā r i Wa 'Ud kh A l-Jann ata Faq ad Fā za ۗ Wa Mā A l-Ĥayāatu A d-Dun yā 'Illā Matā `u A l-Gh ū r i
003-185 سڀڪو جيءُ موت (جو مزو) چکندڙ آھي، ۽ ھن کان سواءِ (ٻيوڪجھ ڪرڻو) نه آھي جو اوھان کي قيامت جي ڏينھن پورو اجر ڏبو، پوءِ جنھن کي باہ کان پري ڪيو ويو ۽ بھشت ۾ گھيڙيو ويو سو بيشڪ مراد کي پھتو، ۽ دنيا جي حياتي ٺڳيءَ جي سامان کانسواءِ نه آھي.
كُلُّ نَفْسٍ ذَا ئِقَ ةُ ا لْمَوْ تِ ۗ وَإِنَّ مَا تُوَفَّوْ نَ أُجُورَ كُمْ يَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ ۖ فَمَن ْ زُحْزِحَ عَنِ ا ل نّ َا ر ِ وَأُد ْخِ لَ ا لْجَنَّ ةَ فَقَ د ْ فَا زَ ۗ وَمَا ا لْحَيَا ةُ ا ل دُّنْ يَا إِلاَّ مَتَا عُ ا لْغُ رُور ِ
Latub lawunn a Fī 'Am wālikum Wa 'An fusikum Wa Latasma`unn a Mina A l-Ladh ī na 'Ūtū A l-Kitā ba Min Q ab likum Wa Mina A l-Ladh ī na 'Ash ra kū 'Adh an Kath īr āan ۚ Wa 'In Taş birū Wa Tattaq ū Fa'inn a Dh ālika Min `Azmi A l-'Umū r i
003-186 (اوھين) پنھنجن مالن ۽ پنھنجين جانين ۾ ضرور پرکبو، ۽ جن کي اوھان کان اڳ ڪتاب ڏنو ويو آھي تن کان ۽ مشرڪن کان گھڻيون گاريون ضرور ٻڌندؤ، ۽ جيڪڏھن صبر ڪندؤ ۽ الله کان ڊڄندؤ ته اِھا (عادت) ھمتجي ڪمن مان آھي.
لَتُبْ لَوُنّ َ فِي أَمْوَالِكُمْ وَأَنْ فُسِكُمْ وَلَتَسْمَعُنّ َ مِنَ ا لَّذِي نَ أُ وتُوا ا لْكِتَا بَ مِن ْ قَ بْ لِكُمْ وَمِنَ ا لَّذِي نَ أَشْرَ كُو ا أَذى ً كَثِير ا ً ۚ وَإِن ْ تَصْ بِرُوا وَتَتَّقُ وا فَإِنّ َ ذَلِكَ مِن ْ عَزْمِ ا لأُمُور ِ
Wa 'Idh 'Akh dh a A ll āhu Mīth ā q a A l-Ladh ī na 'Ūtū A l-Kitā ba Latubayyinunn ahu Lilnn ā si Wa Lā Taktumūnahu Fanabadh ū hu Warā 'a Ž uhūr ihim Wa A sh tara w Bihi Th amanāan Q alīlāan ۖ Fabi'sa Mā Yash tarū na
003-187 ۽ (ياد ڪر) جڏھن الله ڪتاب وارن کان ھن لاءِ (پڪو) انجام ورتو ته اُن (ڪتاب) کي ماڻھن لاءِ بيان ڪجو ۽ اُن کي نه لڪائجو، پوءِ اُن (انجام) کي پنھنجين پٺين پوئتان اُڇلايائون ۽ اُن جي عيوض ٿورو مُلھ ڳڌائون، پوءِ جيڪي ڳنھندا آھن سو بڇڙو آھي.
وَإِذْ أَخَ ذَ ا للَّ هُ مِيثَا قَ ا لَّذِي نَ أُ وتُوا ا لْكِتَا بَ لَتُبَيِّنُنَّ هُ لِلنّ َا سِ وَلاَ تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُو هُ وَرَا ءَ ظُ هُور ِهِمْ وَا رَ وْا بِهِ ثَمَنا ً قَ لِيلا ً ۖ فَبِئْسَ مَا يَشْتَرُونَ
Lā Taĥsabann a A l-Ladh ī na Yafra ĥū na Bimā 'Ataw Wa Yuĥibbū na 'An Yuĥmadū Bimā Lam Yaf`alū Falā Taĥsabann ahum Bimafāzatin Mina A l-`Adh ā bi ۖ Wa Lahum `Adh ā bun 'Alī mun
003-188 (اي پيغمبر تون) اُنھن کي چڱو نه ڀانءِ جيڪي پنھنجي ڪئي تي خوش ٿيندا آھن ۽ جيڪي نه ڪيائون تنھن تي پنھنجي ساراھڻ کي دوست رکندا آھن پوءِ تون اُنھن کي عذاب کان ڇٽل نه ڀانءِ، ۽ اُنھن لاءِ ڏکوئيندڙ عذاب آھي.
لاَ تَحْسَبَنّ َ ا لَّذِي نَ يَفْرَ حُو نَ بِمَا أَتَوا وَيُحِبُّو نَ أَن ْ يُحْمَدُوا بِمَا لَمْ يَفْعَلُوا فَلاَ تَحْسَبَنَّ هُمْ بِمَفَازَةٍ مِنَ ا لْعَذَا بِ ۖ وَلَهُمْ عَذَا بٌ أَلِيمٌ
Wa Lill ā h Mulku A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa ۗ A ll āhu `Alá Kulli Sh ay 'in Q adī r un
003-189 ۽ آسمانن ۽ زمين جي بادشاھي الله جي آھي، ۽ الله سڀڪنھن شيءِ تي وسوارو آھي.
وَلِلَّهِ مُلْكُ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ ۗ وَا للَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَ دِيرٌ
'Inn a Fī Kh q i A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa A kh ā fi A l-Lay li Wa A n -Nahā r i La'ā yā tin Li'wlī A l-'Albā bi
003-190 آسمانن ۽ زمين جي بڻاوت (۾) ۽ رات ۽ ڏينھن جي ڦير گھير ۾ اُنھن سمجھ وارن لاءِ ضرور نشانيون آھن.
إِنّ َ فِي خَ لْقِ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَا خْ تِلاَفِ ا ل لَّيْ لِ وَا ل نَّ هَا ر ِ لَآيَا تٍ لِأولِي ا لأَلْبَابِ
Al-Ladh ī na Yadh kurū na A ll āha Q iyāmāan Wa Q u`ūdāan Wa `Alá Junūbihim Wa Yatafakkarū na Fī Kh q i A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Ra bbanā Mā Kh q dh ā Bāţ ilāan Sub ĥānaka Faq inā `Adh ā ba A n -Nā r i
003-191 جيڪي بيٺي ۽ ويٺي ۽ پنھنجن پاسن ڀر الله کي ياد ڪندا آھن ۽ آسمانن ۽ زمين جي بڻاوت ۾ فڪر ڪندا آھن، (۽ چوندا آھن ته) اي اسانجا پالڻھار ھنن کي بي رٿو نه بڻايو اَٿيئي، توکي پاڪ ڄاڻون ٿا تنھنڪري اسان کي باہ جي عذاب کان بچاءِ.
ا لَّذِي نَ يَذْكُرُو نَ ا للَّ هَ قِ يَاما ً وَقُ عُودا ً وَعَلَى جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُو نَ فِي خَ لْقِ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ رَ بَّنَا مَا خَ لَقْ تَ هَذَا بَاطِ لا ً سُبْ حَانَكَ فَقِ نَا عَذَا بَ ا ل نَّ ار ِ
Ra bbanā 'Inn aka Man Tud kh A n -Nā ra Faq ad 'Akh u ۖ Wa Mā Lilžžālimī na Min 'An ş ā r in
003-192 اي اسانجا پالڻھار جنھن کي تو باہ ۾ گھيڙيو تنھن کي بيشڪ خوار ڪيئي، ۽ ظالمن جو ڪو مددگار نه آھي.
رَ بَّنَا إِنَّ كَ مَن ْ تُد ْخِ لِ ا ل نّ َا رَ فَقَ د ْ أَخْ زَيْتَهُ ۖ وَمَا لِلظَّ الِمِي نَ مِن ْ أَنْ صَ ارٍ
Ra bbanā 'Inn anā Sami`nā Munādīāan Yunādī Lil'ī mā ni 'An 'Āminū Bira bbikum Fa'ā mann ā ۚ Ra bbanā Fāgh r Lanā Dh unūbanā Wa Kaffir `Ann ā Sayyi'ātinā Wa Tawaffanā Ma`a A l-'Ab r ā r i
003-193 اي اسانجا پالڻھار اسانسڏيندڙ جي سڏ کي ٻڌو جو ايمان ڏانھن سڏيندو آھي ته پنھنجي پالڻھار تي ايمان آڻيو پوءِ مڃيوسون، اي اسانجا پالڻھار اسان کي اسانجا گناہ بخش ۽ اسان کان اسان جون مدايون ميٽ ۽ اسان کي ڀلارن سان گڏ مار.
رَ بَّنَا إِنَّ نَا سَمِعْنَا مُنَادِي ا ً يُنَادِي لِلإِيمَا نِ أَن ْ آمِنُوا بِرَ بِّكُمْ فَآمَنَّ ا ۚ رَ بَّنَا فَاغْ فِر ْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّر ْ عَنَّ ا سَيِّئَ اتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ ا لأَبْ رَ ار ِ
Ra bbanā Wa 'Ātinā Mā Wa`ad tanā `Alá Ru sulika Wa Lā Tukh w ma A l-Q iyāmati ۗ 'Inn aka Lā Tukh A l-Mī`ā da
003-194 اي اسانجا پالڻھار اسان کي پنھنجن پيغمبرن (جي زبان) سان جيڪي انجام ڏنو اٿيئي سو پار ۽ قيامت جي ڏينھن اسان کي خوار نه ڪج، ڇوته تون وعدي خلافي نه ڪندو آھين.
رَ بَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَد ْتَنَا عَلَى رُسُلِكَ وَلاَ تُخْ زِنَا يَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ ۗ إِنَّ كَ لاَ تُخْ لِفُ ا لْمِيعَادَ
Fāstajā ba Lahum Ra bbuhum 'Ann ī Lā 'Uđī `u `Amala `Āmilin Min kum Min Dh akar in 'Aw 'Un th á ۖ Ba`đukum Min Ba`đin ۖ Fa-Al-Ladh ī na Hājarū Wa 'Ukh r ijū Min Diyār ihim Wa 'Ūdh ū Fī Sabīlī Wa Q ātalū Wa Q utilū La'ukaffira nn a `Anhum Sayyi'ātihim Wa La'ud kh nn ahum Jann ā tin Taj r ī Min Taĥtihā A l-'Anhā ru Th awābāan Min `In di A ll ā hi Wa ۗ A ll āhu `In dahu Ĥusnu A th -Th awā bi
003-195 پوءِ سندن پالڻھار اُنھن جي دعا قبول ڪئي ته آءٌ اوھان مان عمل ڪندڙ مڙس يا زال جو عمل نه وڃائيندس، اوھان مان ڪي ڪن مان (پيدا ٿيل) آھن (يعني سڀ ھڪ جنس آھيو) پوءِ جن وطن ڇڏيو ۽ پنھنجن گھرن مان ڪڍيا ويا ۽ مُنھنجي واٽ ۾ ڏکويا ويا ۽ وڙھيا ۽ ڪُٺا ويا تن کان سندن مدايون ضرور ميٽيندس ۽ اُنھن کي (بھشت جي اھڙن) باغن ۾ ضرور داخل ڪندس جن جي ھيٺان واھيون وھنديون آھن، (اِھو) بدلو الله وٽان آھي، ۽ الله وٽ چڱو بدلو آھي.
فَاسْتَجَا بَ لَهُمْ رَ بُّهُمْ أَنِّ ي لاَ أُضِ ي عُ عَمَلَ عَامِلٍ مِنْ كُمْ مِن ْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْ ثَى ۖ بَعْضُ كُمْ مِن ْ بَعْض ٍ ۖ فَالَّذِي نَ هَاجَرُوا وَأُخْ ر ِجُوا مِن ْ دِيَار ِهِمْ وَأُ وذُوا فِي سَبِيلِي وَقَ اتَلُوا وَقُ تِلُوا لَأُكَفِّرَ نّ َ عَنْ هُمْ سَيِّئَ اتِهِمْ وَلَأُد ْخِ لَنَّ هُمْ جَنّ َا تٍ تَجْ ر ِي مِن ْ تَحْتِهَا ا لأَنْ هَا رُ ثَوَابا ً مِن ْ عِنْ دِ ا للَّ هِ ۗ وَا للَّهُ عِنْ دَهُ حُسْنُ ا ل ثَّوَابِ
Lā Yagh ra nn aka Taq allubu A l-Ladh ī na Kafarū Fī A l-Bilā di
003-196 (اي پيغمبر) ملڪن ۾ ڪافرن جي اَچ وڃ توکي نه ٺڳي.
لاَ يَغُ رَّ نَّ كَ تَقَ لُّبُ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا فِي ا لْبِلاَدِ
Matā `un Q alī lun Th umm a Ma'wāhum Jahann amu ۚ Wa Bi'sa A l-Mihā du
003-197 اِھو فائدو ٿورو آھي، وري سندن جاءِ دوزخ آھي، ۽ (اُھو) بڇڙو ھنڌ آھي.
مَتَا عٌ قَ لِي لٌ ثُمّ َ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّ مُ ۚ وَبِئْسَ ا لْمِهَادُ
Lakini A l-Ladh ī na A q aw Ra bbahum Lahum Jann ā tun Taj r ī Min Taĥtihā A l-'Anhā ru Kh ī na Fīhā Nuzulāan Min `In di A ll ā hi ۗ Wa Mā `In da A ll āhi Kh y ru n Lil'ab r ā r i
003-198 پر جيڪي پنھنجي پالڻھار کان ڊنا تن لاءِ باغ آھن جن جي ھيٺان واھيون وھنديون آھن اُن ۾ سدائين رھڻ واراآھن اِھا مھماني الله وٽان آھي، ۽ جيڪي الله وٽ آھي سو ڀلارن لاءِ چڱو آھي.
لَكِنِ ا لَّذِي نَ ا قَ وْا رَ بَّهُمْ لَهُمْ جَنّ َا تٌ تَجْ ر ِي مِن ْ تَحْتِهَا ا لأَنْ هَا رُ خَ الِدِي نَ فِيهَا نُزُلا ً مِن ْ عِنْ دِ ا للَّ هِ ۗ وَمَا عِنْ دَ ا للَّ هِ خَ يْ رٌ لِلأَبْ رَ ار ِ
Wa 'Inn a Min 'Ahli A l-Kitā bi Laman Yu'uminu Bill āhi Wa Mā 'Un zila 'Ilaykum Wa Mā 'Un zila 'Ilayhim Kh sh i`ī na Lill ā h Lā Yash tarū na Bi'āyā ti A ll ā hi Th amanāan Q alīlāan ۗ 'Ūlā 'ika Lahum 'Aj ru hum `In da Ra bbihim ۗ 'Inn a A ll āha Sar ī `u A l-Ĥisā bi
003-199 ۽ ڪتاب وارن مان ڪي اُھي آھن جيڪي الله کي ۽ جيڪي توڏانھن (قرآن) لاٿو ويو تنھن کي ۽ جيڪي (توريت) اُنھن ڏانھن لاٿو ويو تنھن کي الله جي عاجزي ڪندڙ ٿي مڃيندا آھن الله جي آيتن کي ٿوري مُلھ سان نه وڪڻندا آھن، اِھي (اُھي) آھن جن لاءِ سندن پالڻھار وٽ سندن اجر آھي، ڇوته الله سگھو حساب وٺندڙ آھي.
وَإِنّ َ مِن ْ أَهْلِ ا لْكِتَا بِ لَمَن ْ يُؤْمِنُ بِا للَّ هِ وَمَا أُنْ زِلَ إِلَيْكُمْ وَمَا أُنْ زِلَ إِلَيْهِمْ خَ اشِعِي نَ لِلَّهِ لاَ يَشْتَرُو نَ بِآيَا تِ ا للَّ هِ ثَمَنا ً قَ لِيلاً ۗ أُ وْلَا ئِكَ لَهُمْ أَجْ رُهُمْ عِنْ دَ رَ بِّهِمْ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ سَر ِي عُ ا لْحِسَابِ
Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī na 'Āmanū A ş birū Wa Ş ābirū Wa Rā biţ ū Wa A q ū A ll aha La`allakum Tufliĥū na
003-200 اي ايمان وارؤ صبر ڪريو ۽ (جھاد لاءِ) بيھڪ وارا ٿيو ۽ مُحڪم رھو، ۽ الله کان ڊڄو ته مانَ اوھين ڇٽو.
يَا أَيُّهَا ا لَّذِي نَ آمَنُوا ا صْ بِرُوا وَصَ ابِرُوا وَرَ ابِطُ وا وَا قُ وا ا للَّ هَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
