Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Wa A n -Naj mi 'Idh ā Hawá
053-001. سوگند به اختر [= قرآن] چون فرود مىآيد؛
وَالنَّ جْ مِ إِ‌ذَ‌ا هَوَ‌ى
Mā Đ alla Ş āĥibukum Wa Mā Gh
053-002. [كه] يار شما نه گمراه شده و نه در نادانى مانده؛
مَا ضَ لَّ صَ احِبُكُمْ وَمَا غَ وَى
Wa Mā Yan ţ iq u `Ani A l-Hawá
053-003. و از سر هوس سخن نمىگويد.
وَمَا يَنْ طِ قُ عَنِ ا لْهَوَى
'In Huwa 'Illā Waĥyun Yūĥá
053-004. اين سخن بجز وحيى كه وحى مىشود نيست.
إِن ْ هُوَ إِلاَّ وَحْيٌ يُوحَى
`Allamahu Sh adī du A l-Q uwá
053-005. آن را [فرشته] شديد القوى به او فرا آموخت؛
عَلَّمَ‍‍هُ شَدِي دُ ا لْقُ وَى
Dh ū Mir ra tin Fāstawá
053-006. [سروش] نيرومندى كه [مسلط] درايستاد.
ذُ‌و مِر َّةٍ فَاسْتَوَ‌ى
Wa Huwa Bil-'Ufuq i A l-'A`lá
053-007. در حالى كه او (فرشته وحی) در افق اعلى (افق بالا) بود؛
وَهُوَ بِا لأُفُقِ ا لأَعْلَى
Th umm a Danā Fatadallá
053-008. سپس (فرشته وحی) نزديك آمد و نزديكتر شد؛
ثُمّ َ دَنَا فَتَدَلَّى
Fakā na Q ā ba Q awsay ni 'Aw 'Ad ná
053-009. تا [فاصلهاش] به قدر [طول] دو [انتهاى] كمان يا نزديكتر شد؛
فَكَا نَ قَ ا بَ قَ وْسَيْ نِ أَ‌وْ أَد ْنَى
Fa'awĥá 'Ilá `Ab dihi Mā 'Awĥá
053-010. آنگاه (بوسيله آن فرشته وحی) به بندهاش (محمد)، آنچه را بايد وحى كند وحى فرمود.
فَأَ‌وْحَ‍‍ى إِلَى عَبْ دِهِ مَا أَ‌وْحَى
Mā Kadh aba A l-Fu'uā du Mā Ra 'á
053-011. آنچه را دل ديد انكار[ش] نكرد.
مَا كَذَبَ ا لْفُؤَا دُ مَا رَ أَى
'Afatumārūnahu `Alá Mā Yará
053-012. آيا در آنچه ديده است با او جدال مىكنيد؟
أَفَتُمَا‌رُ‌ونَ‍‍هُ عَلَى مَا يَرَ ى
Wa Laq ad Ra 'ā hu Nazlatan 'Ukh
053-013. و قطعا بار ديگرى هم او را (فرشته وحی را) ديده است،
وَلَقَ د ْ رَ آهُ نَزْلَةً أُخْ رَ ى
`In da Sid ra ti A l-Mun tahá
053-014. نزديك سدرالمنتهى؛
عِنْ دَ سِد ْرَ ةِ ا لْمُنْ تَهَى
`In dahā Jann atu A l-Ma'wá
053-015. در همان جا كه جنة الماوى است (بهشت کنار آن است).
عِنْ دَهَا جَنَّ ةُ ا لْمَأْوَى
'Idh Yagh sh á A s-Sid ra ta Mā Yagh sh á
053-016. آنگاه كه درخت سدر را آنچه پوشيده بود، پوشيده بود.
إِ‌ذْ يَغْ شَى ا ل سِّد ْرَ ةَ مَا يَغْ شَى
Mā Zāgh A l-Baş aru Wa Mā Ţ agh
053-017. ديده [اش] منحرف نگشت، و [از حد] در نگذشت.
مَا زَا غَ ا لْبَصَ رُ وَمَا طَ غَ ى
Laq ad Ra 'á Min 'Āyā ti Ra bbihi A l-Kub rá
053-018. به راستى كه [برخى] از آيات بزرگ پروردگار خود را بديد.
لَقَ د ْ رَ أَى مِن ْ آيَا تِ رَ بِّهِ ا لْكُبْ رَ ى
'Afara 'aytumu A l-Lā ta Wa A l-`Uzzá
053-019. به من خبر دهيد از لات و عزى؛
أَفَرَ أَيْتُمُ ا ل لاَّتَ وَا لْعُزَّى
Wa Manāata A th -Th ālith ata A l-'Ukh
053-020. و منات آن سومين ديگر؛
وَمَنَا ةَ ا ل ثَّالِثَةَ ا لأُخْ رَ ى
'Alakumu A dh -Dh akaru Wa Lahu A l-'Un th á
053-021. آيا [به خيالتان] براى شما پسر است و براى او دختر؟
أَلَكُمُ ا ل ذَّكَرُ وَلَهُ ا لأُن ثَى
Tilka 'Idh āan Q ismatun Đ īzá
053-022. در اين صورت اين تقسيم نادرستى است.
تِلْكَ إِ‌ذ‌ا ً قِ سْمَةٌ ضِ يزَى
'In Hiya 'Illā 'Asmā 'un Samm aytumūhā 'An tum Wa 'Ābā 'uukum Mā 'An zala A ll āhu Bihā Min Sulţ ā nin ۚ 'In Yattabi`ū na 'Illā A ž-Ž ann a Wa Mā Tahwá A l-'An fusu ۖ Wa Laq ad Jā 'ahum Min Ra bbihimu A l-Hudá
053-023. [اين بتان] جز نامهايى بيش نيستند كه شما و پدرانتان نامگذارى كردهايد؛ [و] خدا بر [حقانيت] آنها هيچ دليلى نفرستاده است. [آنان] جز گمان و آنچه را كه دلخواهشان است پيروى نمىكنند، با آنكه قطعا از جانب پروردگارشان، هدايت برايشان آمده است.
إِن ْ هِيَ إِلاَّ أَسْمَا ءٌ سَمَّ يْتُمُوهَا أَ‌نْ تُمْ وَآبَا ؤُكُمْ مَا أَن زَلَ ا للَّ هُ بِهَا مِن ْ سُلْطَ ا نٍ ۚ إِن ْ يَتَّبِعُو نَ إِلاَّ ا ل ظَّ نّ َ وَمَا تَهْوَ‌ى ا لأَنْ فُسُ ۖ وَلَقَ د ْ جَا ءَهُمْ مِن ْ رَ بِّهِمُ ا لْهُدَى
'Am Lil'in sā ni Mā Tamann á
053-024. مگر انسان آنچه را آرزو كند دارد؟
أَمْ لِلإِن سَا نِ مَا تَمَنَّ ى
Falill ā hi A l-'Ākh ra tu Wa A l-'Ūlá
053-025. آن سرا و اين سرا، از آن خداست.
فَ‍‍لِلَّهِ ا لآخِ رَ ةُ وَا لأُ ولَى
Wa Kam Min Malakin Fī A s-Samāwā ti Lā Tugh Sh afā`atuhum Sh ay'ā an 'Illā Min Ba`di 'An Ya'dh ana A ll āhu Liman Yash ā 'u Wa Yarđá
053-026. و بسا فرشتگانى كه در آسمانهايند [و] شفاعتشان به كارى نيايد، مگر پس از آنكه خدا به هر كه خواهد و خشنود باشد اذن دهد.
وَكَمْ مِن ْ مَلَك‌‍ٍ فِي ا ل سَّمَاوَا تِ لاَ تُغْ نِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْ ئا ً إِلاَّ مِن ْ بَعْدِ أَن ْ يَأْ‌ذَنَ ا للَّ هُ لِمَن ْ يَشَا ءُ وَيَرْضَ ى
'Inn a A l-Ladh ī na Lā Yu'uminū na Bil-'Ākh ra ti Layusamm ū na A l-Malā 'ikata Tasmiyata A l-'Un th á
053-027. در حقيقت كسانى كه آخرت را باور ندارند، فرشتگان را در نامگذارى به صورت مؤنث نام مىنهند.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ لاَ يُؤْمِنُو نَ بِا لآخِ رَ ةِ لَيُسَمّ ُو نَ ا لْمَلاَئِكَةَ تَسْمِيَةَ ا لأُنْ ثَى
Wa Mā Lahum Bihi Min `Ilmin ۖ 'In Yattabi`ū na 'Illā A ž-Ž ann a ۖ Wa 'Inn a A ž-Ž ann a Lā Yugh A l-Ĥaq q i Sh ay'ā an
053-028. و ايشان را به اين [كار] معرفتى نيست، جز گمان [خود] را پيروى نمىكنند، و در واقع گمان در [وصول به] حقيقت، هيچ سودى نمىرساند.
وَمَا لَهُمْ بِ‍‍هِ مِن ْ عِلْم‌‍ٍ ۖ إِن ْ يَتَّبِعُو نَ إِلاَّ ا ل ظَّ نّ َ ۖ وَإِنّ َ ا ل ظَّ نّ َ لاَ يُغْ نِي مِنَ ا لْحَقِّ شَيْ ئاً
Fa'a`r iđ `An Man Tawallá `An Dh ikr inā Wa Lam Yur id 'Illā A l-Ĥayāata A d-Dun yā
053-029. پس از هر كس كه از ياد ما روى برتافته و جز زندگى دنيا را خواستار نبوده است، روى برتاب.
فَأَعْر ِضْ عَن ْ مَن ْ تَوَلَّى عَن ْ ذِكْر ِنَا وَلَمْ يُر ِد ْ إِلاَّ ا لْحَيَا ةَ ا ل دُّنْ يَا
Dh ālika Mab lagh m Mina A l-`Ilmi ۚ 'Inn a Ra bbaka Huwa 'A`lamu Biman Đ alla `An Sabīlihi Wa Huwa 'A`lamu Bimani A
053-030. اين منتهاى دانش آنان است. پروردگار تو، خود به [حال] كسى كه از راه او منحرف شده داناتر، و او به كسى كه راه يافته [نيز] آگاهتر است.
ذَلِكَ مَبْ لَغُ هُمْ مِنَ ا لْعِلْمِ ۚ إِنّ َ رَ بَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ْ ضَ لَّ عَن ْ سَبِيلِ‍‍هِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ ا
Wa Lill ā h Mā Fī A s-Samāwā ti Wa Mā Fī A l-'Arđi Liyaj ziya A l-Ladh ī na 'Asā 'ū Bimā `Amilū Wa Yaj ziya A l-Ladh ī na 'Aĥsanū Bil-Ĥusná
053-031. و هر چه در آسمانها و هر چه در زمين است از آن خداست؛ تا كسانى را كه بد كردهاند، به [سزاى] آنچه انجام دادهاند كيفر دهد. و آنان را كه نيكى كردهاند، به نيكى پاداش دهد.
وَلِلَّهِ مَا فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَمَا فِي ا لأَرْضِ لِيَجْ زِيَ ا لَّذِي نَ أَسَا ءُ وا بِمَا عَمِلُو‌ا وَيَجْ زِيَ ا لَّذِي نَ أَحْسَنُو‌ا بِا لْحُسْنَى
Al-Ladh ī na Yaj tanibū na Kabā 'ir a A l-'Ith mi Wa A l-Fawāĥish a 'Illā A l-Lamama ۚ 'Inn a Ra bbaka Wāsi`u A l-Magh ra ti ۚ Huwa 'A`lamu Bikum 'Idh 'An sh a'akum Mina A l-'Arđi Wa 'Idh 'An tum 'Ajinn atun Fī Buţ ū ni 'Umm ahātikum ۖ Falā Tuzakkū 'An fusakum ۖ Huwa 'A`lamu Bimani A q á
053-032. آنان كه از گناهان بزرگ و زشتكاريها، جز لغزشهاى كوچك، خوددارى مىورزند؛ پروردگارت [نسبت به آنها] فراخآمرزش است. وى از آن دم كه شما را از زمين پديد آورد، و از همان گاه كه در شكمهاى مادرانتان [در زهدان (رحم)] نهفته بوديد، به [حال] شما داناتر است، پس خودتان را پاك مشماريد؛ او به [حال] كسى كه پرهيزگارى نموده داناتر است.
ا لَّذِي نَ يَجْ تَنِبُو نَ كَبَا ئِر َ ا لإِثْمِ وَا لْفَوَاحِشَ إِلاَّ ا ل لَّمَمَ ۚ إِنّ َ رَ بَّكَ وَ‌اسِعُ ا لْمَغْ فِرَ ةِ ۚ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِ‌ذْ أَن شَأَكُمْ مِنَ ا لأَرْضِ وَ‌إِ‌ذْ أَ‌نْ تُمْ أَجِنَّ ةٌ فِي بُطُ و نِ أُمَّ هَاتِكُمْ ۖ فَلاَ تُزَكُّو ا أَن فُسَكُمْ ۖ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ ا قَ ى
'Afara 'ay ta A l-Ladh ī Tawallá
053-033. پس آيا آن كسى را كه [از جهاد] روى برتافت ديدى؟
أَفَرَ أَيْ تَ ا لَّذِي تَوَلَّى
Wa 'A`ţ á Q alīlāan Wa 'Akdá
053-034. و اندكى بخشيد و [از باقى] امتناع ورزيد.
وَأَعْطَ ى قَ لِيلا ً وَ‌أَكْدَ‌ى
'A`in dahu `Ilmu A l-Gh y bi Fahuwa Yará
053-035. آيا علم غيب پيش اوست و او مىبيند؟
أَعِنْ دَهُ عِلْمُ ا لْغَ يْ بِ فَهُوَ يَرَ ى
'Am Lam Yunabba' Bimā Fī Ş uĥufi Mūsá
053-036. يا بدانچه در صحيفههاى موسى [آمده] خبر نيافته است؟
أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُ حُفِ مُوسَى
Wa 'Ib rā hī ma A l-Ladh ī Wa Ffá
053-037. و [نيز در نوشتههاى] همان ابراهيمى كه وفا كرد:
وَإِبْ رَ اهِي مَ ا لَّذِي وَفَّى
'Allā Tazir u Wāzira tun Wizra 'Ukh
053-038. كه هيچ بردارندهاى بار گناه ديگرى را بر نمىدارد.
أَلاَّ تَزِر ُ وَازِرَ ةٌ وِ‌زْ‌‍رَ أُخْ رَ ى
Wa 'An Lay sa Lil'in sā ni 'Illā Mā Sa`á
053-039. و اينكه براى انسان، جز حاصل تلاش او نيست.
وَأَن ْ لَيْ سَ لِلإِن سَا نِ إِلاَّ مَا سَعَى
Wa 'Ann a Sa`yahu Saw fa Yurá
053-040. و [نتيجه] كوشش او به زودى ديده خواهد شد.
وَأَنّ َ سَعْيَ‍‍هُ سَوْ فَ يُرَ ى
Th umm a Yuj zā hu A l-Jazā 'a A l-'Awfá
053-041. سپس هر چه تمامتر، وى را پاداش دهند.
ثُمّ َ يُجْ زَا هُ ا لْجَزَا ءَ ا لأَوْفَى
Wa 'Ann a 'Ilá Ra bbika A l-Mun tahá
053-042. و اينكه پايان [كار] به سوى پروردگار توست.
وَأَنّ َ إِلَى رَ بِّكَ ا لْمُنْ تَهَى
Wa 'Ann ahu Huwa 'Ađĥaka Wa 'Ab ká
053-043. و هم اوست كه مىخنداند و مىگرياند.
وَ‌أَنَّ هُ هُوَ أَضْ حَكَ وَأَبْ كَى
Wa 'Ann ahu Huwa 'Amā ta Wa 'Aĥyā
053-044. و هم اوست كه مىميراند و زنده مىگرداند.
وَ‌أَنَّ هُ هُوَ أَمَا تَ وَ‌أَحْيَا
Wa 'Ann ahu Kh q a A z-Zawjay ni A dh -Dh akara Wa A l-'Un th á
053-045. و هم اوست كه دو نوع مىآفريند، نر و ماده؛
وَ‌أَنَّ هُ خَ لَقَ ا ل زَّوْجَيْ نِ ا ل ذَّكَرَ وَا لأُنْ ثَى
Min Nuţ dh ā Tum ná
053-046. از نطفهاى چون فرو ريخته شود.
مِن ْ نُطْ فَةٍ إِ‌ذَ‌ا تُمْنَى
Wa 'Ann a `Alay hi A n -Nash 'ata A l-'Ukh
053-047. و هم پديد آوردن [عالم] ديگر بر [عهده] اوست.
وَأَنّ َ عَلَيْ هِ ا ل نَّ شْأَةَ ا لأُخْ رَ ى
Wa 'Ann ahu Huwa 'Agh q
053-048. و هم اوست كه [شما را] بىنياز كرد و سرمايه بخشيد.
وَ‌أَنَّ هُ هُوَ أَغْ نَى وَأَقْ نَى
Wa 'Ann ahu Huwa Ra bbu A sh -Sh i`rá
053-049. و هم اوست پروردگار ستاره شعرى.
وَ‌أَنَّ هُ هُوَ رَ بُّ ا ل شِّعْرَ ى
Wa 'Ann ahu~ 'Ahlaka `Ādāan A l-'Ūlá
053-050. و هم اوست كه عاديان قديم را هلاك كرد.
وَ‌أَنَّ هُ~ ُ أَهْلَكَ عَا‌د‌ا ً ا لأُ ولَى
Wa Th amū da Famā 'Ab q á
053-051. و ثمود را [نيز هلاك كرد] و [كسى را] باقى نگذاشت.
وَثَمُو دَ فَمَ‍‍ا أَبْ قَ ى
Wa Q aw ma Nūĥin Min Q ab lu ۖ 'Inn ahum Kānū Hum 'Ažlama Wa 'Aţ gh
053-052. و پيشتر [از همه آنها] قوم نوح را، زيرا كه آنان ستمگرتر و سركشتر بودند.
وَقَ وْ مَ نُو حٍ مِن ْ قَ بْ لُ ۖ إِنَّ هُمْ كَانُو‌ا هُمْ أَظْ لَمَ وَأَطْ غَ ى
Wa A l-Mu'utafikata 'Ahwá
053-053. و شهرها [ى سدوم و عاموره] را فرو افكند.
وَ‌الْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَ‌ى
Fagh sh sh āhā Mā Gh sh sh á
053-054. پوشاند بر آن [دو شهر از باران گوگردى] آنچه را پوشاند. 1
فَغَ شَّاهَا مَا غَ شَّى
Fabi'ay yi 'Ālā 'i Ra bbika Tatamārá
053-055. پس به كدام يك از نعمتهاى پروردگارت ترديد روا مىدارى؟
فَبِأَيِّ آلاَ‌ءِ رَ بِّكَ تَتَمَارَ ى
Hādh ā Nadh ī r un Mina A n -Nudh ur i A l-'Ūlá
053-056. اين [پيامبر نيز] بيم دهندهاى از [جمله] بيم دهندگان نخستين است.
هَذَ‌ا نَذِي رٌ مِنَ ا ل نُّ ذُر ِ ا لأُ ولَى
'Azifati A l-'Āzifatu
053-057. [وه چه] نزديك گشت قيامت.
أَ‌زِفَتِ ا لآزِفَةُ
Lay sa Lahā Min Dū ni A ll ā hi Kāsh ifatun
053-058. جز خدا كسى آشكاركننده آن نيست.
لَيْ سَ لَهَا مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ كَاشِفَةٌ
'Afamin Hādh ā A l-Ĥadīth i Ta`jabū na
053-059. آيا از اين سخن عجب داريد؟
أَفَمِن ْ هَذَ‌ا ا لْحَدِي ثِ تَعْجَبُونَ
Wa Tađĥakū na Wa Lā Tab kū na
053-060. و مىخنديد و نمىگرييد؟
وَتَضْ حَكُو نَ وَلاَ تَبْ كُونَ
Wa 'An tum Sāmidū na
053-061. و شما در غفلتيد.
وَ‌أَ‌نْ تُمْ سَامِدُ‌ونَ
Fāsjudū Lill ā h Wa A `budū
053-062. پس خدا را سجده كنيد و بپرستيد.
فَاسْجُدُ‌و‌ا لِلَّهِ وَا عْبُد ُوا
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
