Huwa Al-Ladhī 'Anzala As-Sakīnata Fī Qulūbi Al-Mu'uminīna Liyazdādū 'Īmānāan Ma`a 'Īmānihim ۗ Wa Lillāh Junūdu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi ۚ Wa Kāna Allāhu `Alīmāan Ĥakīmāan
048-004. اوست آن كس كه در دلهاى مؤمنان آرامش را فرو فرستاد، تا ايمانى بر ايمان خود بيفزايند. و سپاهيان آسمانها و زمين از آن خداست، و خدا همواره داناى سنجيده كار است.
Liyudkhila Al-Mu'uminīna Wa Al-Mu'umināti Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'AnhāruKhālidīna Fīhā Wa Yukaffira `Anhum Sayyi'ātihim ۚ Wa Kāna Dhālika `Inda Allāhi Fawzāan `Ažīmāan
048-005. تا مردان و زنانى را كه ايمان آوردهاند، در باغهايى كه از زير [درختان] آن جويبارها روان است درآورد، و در آن جاويدان بدارد، و بديهايشان را از آنان بزدايد؛ و اين [فرجام نيك] در پيشگاه خدا كاميابى بزرگى است.
Wa Yu`adhdhiba Al-Munāfiqīna Wa Al-Munāfiqāti Wa Al-Mushrikīna Wa Al-Mushrikāti Až-Žānnīna Billāhi Žanna As-Saw'i ۚ `Alayhim Dā'iratu As-Saw'i ۖ Wa Ghađiba Allāhu `Alayhim Wa La`anahum Wa 'A`adda Lahum Jahannama ۖ Wa Sā'at Maşīrāan
048-006. و [تا] مردان و زنان نفاق پيشه، و مردان و زنان مشرك را كه به خدا گمان بد بردهاند عذاب كند. بد زمانه بر آنان باد. و خدا بر ايشان خشم نموده، و لعتشان كرده، و جهنم را براى آنان آماده گردانيده، و [چه] بد سرانجامى است.
048-010. در حقيقت، كسانى كه با تو بيعت مىكنند، جز اين نيست كه با خدا بيعت مىكنند. دست خدا بالاى دستهاى آنان است. پس هر كه پيمان شكنى كند، تنها به زيان خود پيمان مىشكند. و هر كه بر آنچه با خدا عهد بسته وفادار بماند، به زودى خدا پاداشى بزرگ به او مىبخشد.
Sayaqūlu Laka Al-Mukhallafūna Mina Al-'A`rābi Shaghalatnā 'Amwālunā Wa 'Ahlūnā Fāstaghfir Lanā ۚ Yaqūlūna Bi'alsinatihim Mā Laysa Fī Qulūbihim ۚ Qul Faman Yamliku Lakum Mina Allāhi Shay'āan 'In 'Arāda BikumĐarrāan 'Aw 'Arāda Bikum Naf`āan ۚ Bal Kāna Allāhu Bimā Ta`malūna Khabīrāan
048-011. برجاى ماندگان باديه نشين به زودى به تو خواهند گفت: اموال ما و كسانمان ما را گرفتار كردند، براى ما آمرزش بخواه. چيزى را كه در دلهايشان نيست بر زبان خويش مىرانند. بگو: اگر خدا بخواهد به شما زيانى يا سودى برساند، چه كسى در برابر او براى شما اختيار چيزى را دارد؟ بلكه [اين] خداست كه به آنچه مىكنيد همواره آگاه است.
Bal Žanantum 'An Lan Yanqaliba Ar-Rasūlu Wa Al-Mu'uminūna 'Ilá 'Ahlīhim 'Abadāan Wa Zuyyina Dhālika Fī Qulūbikum Wa ŽanantumŽanna As-Saw'i Wa KuntumQawmāan Būrāan
048-012. [نه چنان بود،] بلكه پنداشتيد كه پيامبر و مؤمنان هرگز به خانمان خود بر نخواهند گشت، و اين [پندار] در دلهايتان نمودى خوش يافت، و گمان بد كرديد، و شما مردمى در خور هلاكت بوديد.
048-015. چون به [قصد] گرفتن غنايم روانه شديد، به زودى برجاى ماندگان خواهند گفت: بگذاريد ما [هم] به دنبال شما بياييم. [اين گونه] مىخواهند دستور خدا را دگرگون كنند. بگو: هرگز از پى ما نخواهيد آمد. آرى، خدا از پيش در باره شما چنين فرموده. پس به زودى خواهند گفت: [نه،] بلكه بر ما رشگ مىبريد. [نه چنين است] بلكه جز اندكى درنمىيابند.
048-016. به برجاى ماندگان باديه نشين بگو: به زودى به سوى قومى سخت زورمند دعوت خواهيد شد كه با آنان بجنگيد يا اسلام آورند. پس اگر فرمان بريد خدا شما را پاداش نيك مىبخشد، و اگر همچنان كه پيشتر پشت كرديد [باز هم] روى بگردانيد، شما را به عذابى پردرد معذب مىدارد.
Laysa `Alá Al-'A`má Ĥarajun Wa Lā `Alá Al-'A`raji Ĥarajun Wa Lā `Alá Al-Marīđi Ĥarajun ۗ Wa Man Yuţi`i Allāha Wa Rasūlahu Yudkhilhu Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru ۖ Wa Man Yatawalla Yu`adhdhibhu `Adhābāan 'Alīmāan
048-017. بر نابينا گناهى نيست، و بر لنگ گناهى نيست، و بر بيمار گناهى نيست [كه در جهاد شركت نكنند]. و هر كس خدا و پيامبر او را فرمان برد، وى را در باغهايى كه از زير [درختان] آن نهرهايى روان است درمىآورد. و هر كس روى برتابد به عذابى دردناك معذبش مىدارد.
048-018. به راستى، خدا هنگامى كه مؤمنان زير آن درخت با تو بيعت مىكردند از آنان خشنود شد، و آنچه در دلهايشان بود بازشناخت، و بر آنان آرامش فرو فرستاد، و پيروزى نزديكى به آنها پاداش داد.
Wa`adakumu Allāhu Maghānima Kathīratan Ta'khudhūnahā Fa`ajjala Lakum Hadhihi Wa Kaffa 'Aydiya An-Nāsi `Ankum Wa Litakūna 'Āyatan Lilmu'uminīna Wa YahdiyakumŞirāţāan Mustaqīmāan
048-020. و خدا به شما غنيمتهاى فراوان [ديگرى] وعده داده، كه به زودى آنها را خواهيد گرفت. و اين [پيروزى] را براى شما پيش انداخت، و دستهاى مردم را از شما كوتاه ساخت، و تا براى مؤمنان نشانهاى باشد، و شما را به راه راست هدايت كند.
Wa Huwa Al-Ladhī Kaffa 'Aydiyahum `Ankum Wa 'Aydiyakum `Anhum Bibaţni Makkata Min Ba`di 'An 'Ažfarakum `Alayhim ۚ Wa Kāna Allāhu Bimā Ta`malūna Başīrāan
048-024. و اوست همان كسى كه در دل مكه، پس از پيروزكردن شما بر آنان، دستهاى آنها را از شما و دستهاى شما را از ايشان كوتاه گردانيد. و خدا به آنچه مىكنيد همواره بيناست.
Humu Al-Ladhīna Kafarū Wa Şaddūkum `Ani Al-Masjidi Al-Ĥarāmi Wa Al-Hadya Ma`kūfāan 'An Yablugha Maĥillahu ۚ Wa Lawlā Rijālun Mu'uminūna Wa Nisā'un Mu'uminātun Lam Ta`lamūhum 'An Taţa'ūhum Fatuşībakum Minhum Ma`arratun Bighayri `Ilmin ۖ Liyudkhila Allāhu Fī Raĥmatihi Man Yashā'u ۚ Law Tazayyalū La`adhdhabnā Al-Ladhīna Kafarū Minhum `Adhābāan 'Alīmāan
048-025. آنها بودند كه كفر ورزيدند، و شما را از مسجد الحرام بازداشتند، و نگذاشتند قربانى [شما] كه بازداشته شده بود به محلش برسد. و اگر [در مكه] مردان و زنان با ايمانى نبودند كه [ممكن بود] بىآنكه آنان را بشناسيد، ندانسته پايمالشان كنيد، و تاوانشان بر شما بماند، [فرمان حمله به مكه مىداديم] تا خدا هر كه را بخواهد در جوار رحمتخويش درآورد. اگر [كافر و مؤمن] از هم متمايز مىشدند، قطعا كافران را به عذاب دردناكى معذب مىداشتيم.
'Idh Ja`ala Al-Ladhīna Kafarū Fī Qulūbihimu Al-Ĥamīyata Ĥamīyata Al-Jāhilīyati Fa'anzala Allāhu Sakīnatahu `Alá Rasūlihi Wa `Alá Al-Mu'uminīna Wa 'Alzamahum Kalimata At-Taqwá Wa Kānū 'Aĥaqqa Bihā Wa 'Ahlahā ۚ Wa Kāna Allāhu Bikulli Shay'in `Alīmāan
048-026. آنگاه كه كافران در دلهاى خود، تعصب [آن هم] تعصب جاهليت ورزيدند، پس خدا آرامش خود را بر فرستاده خويش و بر مؤمنان فرو فرستاد، و آرمان تقوا را ملازم آنان ساخت، و [در واقع] آنان به [رعايت] آن [آرمان] سزاوارتر و شايسته [اتصاف به] آن بودند؛ و خدا همواره بر هر چيزى داناست.
048-027. حقا خدا، رؤياى پيامبر خود را تحقق بخشيد، [كه ديده بود:] شما بدون شك، به خواست خدا، در حالى كه سر تراشيده و موى [و ناخن] كوتاه كردهايد، با خاطرى آسوده در مسجد الحرام درخواهيد آمد. خدا آنچه را كه نمىدانستيد دانست، و غير از اين، پيروزى نزديكى [براى شما] قرار داد.
MuĥammadunRasūlu Allāhi Wa ۚ Al-Ladhīna Ma`ahu~ 'Ashiddā'u `Alá Al-Kuffāri Ruĥamā'u Baynahum ۖ TarāhumRukka`āan Sujjadāan Yabtaghūna Fađlāan Mina Allāhi Wa Riđwānāan ۖ Sīmāhum Fī Wujūhihim Min 'Athari As-Sujūdi ۚ Dhālika Mathaluhum Fī At-Tawrāati ۚ Wa Mathaluhum Fī Al-'Injīli Kazar`in 'Akhraja Shaţ'ahu Fa'āzarahu Fāstaghlaža Fāstawá `Alá Sūqihi Yu`jibu Az-Zurrā`a Liyaghīža Bihimu Al-Kuffāra ۗ Wa`ada Allāhu Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Minhum Maghfiratan Wa 'Ajrāan `Ažīmāan
048-029. محمد [ص] پيامبر خداست. و كسانى كه با اويند بر كافران سختگير [و] با همديگر مهربانند. آنان را در ركوع و سجود مىبينى. فضل و خشنودى خدا را خواستارند. علامت [مشخصه] آنان، بر اثر سجود، در چهرههايشان است. اين صفت ايشان است در تورات، و مثل آنها در انجيل. چون كشتهاى (زراعتی) است كه جوانه خود برآورد، و آن را مايه دهد تا ستبر شود، و بر ساقههاى خود بايستد، و دهقانان را به شگفت آورد، تا از [انبوهى] آنان [خدا] كافران را به خشم دراندازد. خدا به كسانى از آنان كه ايمان آورده، و كارهاى شايسته كردهاند، آمرزش و پاداش بزرگى وعده دادهاست.
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
