Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Ĥā-Mīm
045-001. حاء، ميم.
حَا-مِيم
Tan zī lu A l-Kitā bi Mina A ll āhi A l-`Azī zi A l-Ĥakī mi
045-002. فرو فرستادن اين كتاب، از جانب خداى ارجمند سنجيده كار است.
تَن زِي لُ ا لْكِتَا بِ مِنَ ا للَّ هِ ا لْعَزِي زِ ا لْحَكِيمِ
'Inn a Fī A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi La'ā yā tin Lilmu'uminī na
045-003. به راستى، در آسمانها و زمين براى مؤمنان نشانههايى است.
إِنّ َ فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ لَآيَا تٍ لِلْمُؤْمِنِينَ
Wa Fī Kh q ikum Wa Mā Yabuth th u Min Dā bbatin 'Āyā tun Liq aw min Yūq inū na
045-004. و در آفرينش خودتان، و آنچه از [انواع] جنبنده [ها] پراكنده مىگرداند، براى مردمى كه يقين دارند نشانههايى است.
وَفِي خَ لْقِ كُمْ وَمَا يَبُثُّ مِن ْ دَا بَّةٍ آيَا ت ٌ لِقَ وْ مٍ يُوقِ نُونَ
Wa A kh ā fi A l-Lay li Wa A n -Nahā r i Wa Mā 'An zala A ll āhu Mina A s-Samā 'i Min R izq in Fa'aĥyā Bihi A l-'Arđa Ba`da Mawtihā Wa Taş r ī fi A r-R iyā ĥi 'Āyā tun Liq aw min Ya`q ilū na
045-005. و [نيز در] پياپى آمدن شب و روز، و آنچه خدا از روزى از آسمان فرود آورده، و به [وسيله] آن زمين را پس از مرگش زنده گردانيده است، و [همچنين در] گردش بادها [به هر سو،] براى مردمى كه مىانديشند نشانههايى است.
وَاخْ تِلاَفِ ا ل لَّيْ لِ وَا ل نَّ هَا ر ِ وَمَا أَن زَلَ ا للَّ هُ مِنَ ا ل سَّمَا ءِ مِن ْ ر ِزْق ٍ فَأَحْيَا بِهِ ا لأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَتَصْ ر ِي فِ ا ل رِّيَا حِ آيَا ت ٌ لِقَ وْ مٍ يَعْقِ لُونَ
Tilka 'Āyā tu A ll āhi Natlūhā `Alay ka Bil-Ĥaq q i ۖ Fabi'ay yi Ĥadīth in Ba`da A ll āhi Wa 'Āyātihi Yu'uminū na
045-006. اين[ها] ست آيات خدا كه به راستى آن را بر تو مىخوانيم. پس، بعد از خدا و نشانههاى او، به كدام سخن خواهند گرويد؟
تِلْكَ آيَا تُ ا للَّ هِ نَتْلُوهَا عَلَيْ كَ بِا لْحَقِّ ۖ فَبِأَيِّ حَدِي ث ٍ بَعْدَ ا للَّ هِ وَ‌آيَاتِ‍‍هِ يُؤْمِنُونَ
Way lun Likulli 'Affā kin 'Ath ī min
045-007. واى بر هر دروغ زن گناه پيشه،
وَيْ ل ٌ لِكُلِّ أَفَّا كٍ أَثِيمٍ
Yasma`u 'Āyā ti A ll ā hi Tutlá `Alay hi Th umm a Yuş ir ru Mustakbir āan Ka'an Lam Yasma`hā ۖ Fabash sh ir hu Bi`adh ā bin 'Alī min
045-008. [كه] آيات خدا را كه بر او خوانده مىشود، مىشنود، و باز به حال تكبر چنانكه گويى آن را نشنيده است سماجت مىورزد. پس او را از عذابى پردرد خبر ده.
يَسْمَعُ آيَا تِ ا للَّ هِ تُتْلَى عَلَيْ هِ ثُمّ َ يُصِ ر ُّ مُسْتَكْبِر ا ً كَأَن ْ لَمْ يَسْمَعْهَا ۖ فَبَشِّر ْهُ بِعَذَا بٍ أَلِيمٍ
Wa 'Idh ā `Alima Min 'Āyātinā Sh ay'ā an A kh dh ahā Huzūan ۚ 'Ūlā 'ika Lahum `Adh ā bun Muhī nun
045-009. و چون از نشانههاى ما چيزى بداند، آن را به ريشخند مىگيرد. آنان عذابى خفت آور خواهند داشت.
وَ‌إِ‌ذَ‌ا عَلِمَ مِن ْ آيَاتِنَا شَيْ ئا ً ا خَ ذَهَا هُزُو اً ۚ أُ وْلَا ئِكَ لَهُمْ عَذَا بٌ مُهِينٌ
Min Warā 'ihim Jahann amu ۖ Wa Lā Yugh m Mā Kasabū Sh ay'ā an Wa Lā Mā A kh dh ū Min Dū ni A ll ā hi 'Awliyā 'a ۖ Wa Lahum `Adh ā bun `Ažī mun
045-010. پيشاپيش آنها دوزخ است، و نه آنچه را اندوخته و نه آن دوستانى را كه غير از خدا اختيار كردهاند، به كارشان مىآيد، و عذابى بزرگ خواهند داشت.
مِن ْ وَرَا ئِهِمْ جَهَنَّ مُ ۖ وَلاَ يُغْ نِي عَنْ هُمْ مَا كَسَبُو‌ا شَيْ ئا ً وَلاَ مَا ا خَ ذُوا مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ أَوْلِيَا ءَ ۖ وَلَهُمْ عَذَا بٌ عَظِ يمٌ
Hādh ā Hudan Wa ۖ A l-Ladh ī na Kafarū Bi'āyā ti Ra bbihim Lahum `Adh ā bun Min R ij zin 'Alī mun
045-011. اين رهنمودى است؛ و كسانى كه آيات پروردگارشان را انكار كردند، بر ايشان عذابى دردناك از پليدى است.
هَذَ‌ا هُد ى ً ۖ وَا لَّذِي نَ كَفَرُ‌و‌ا بِآيَا تِ رَ بِّهِمْ لَهُمْ عَذَا بٌ مِن ْ ر ِجْ زٍ أَلِيمٌ
Al-Lahu A l-Ladh ī Sakh kh ra Lakumu A l-Baĥra Litaj r iya A l-Fulku Fī hi Bi'am r ihi Wa Litab tagh n Fađlihi Wa La`allakum Tash kurū na
045-012. خدا همان كسى است كه دريا را به سود شما رام گردانيد تا كشتيها در آن به فرمانش روان شوند، و تا از فزون بخشى او [روزى خويش را] طلب نماييد، و باشد كه سپاس داريد.
ا للَّهُ ا لَّذِي سَخَّ رَ لَكُمُ ا لْبَحْرَ لِتَجْ ر ِيَ ا لْفُلْكُ فِي هِ بِأَمْر ِهِ وَلِتَبْ تَغُ وا مِن ْ فَضْ لِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُ‌ونَ
Wa Sakh kh ra Lakum Mā Fī A s-Samāwā ti Wa Mā Fī A l-'Arđi Jamī`āan Minhu ۚ 'Inn a Fī Dh ālika La'ā yā tin Liq aw min Yatafakkarū na
045-013. و آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمين است به سود شما رام كرد. همه از اوست. قطعا در اين [امر] براى مردمى كه مىانديشند نشانههايى است.
وَسَخَّ رَ لَكُمْ مَا فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَمَا فِي ا لأَرْضِ جَمِيعا ً مِ‍‌‍نْ هُ ۚ إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَا تٍ لِقَ وْ مٍ يَتَفَكَّرُ‌ونَ
Q ul Lilladh ī na 'Āmanū Yagh dh ī na Lā Yarjū na 'Ayyā ma A ll āhi Liyaj ziya Q awmāan Bimā Kānū Yaksibū na
045-014. به كسانى كه ايمان آوردهاند بگو: تا از كسانى كه به روزهاى [پيروزى] خدا اميد ندارند درگذرند، تا [خدا، هر] گروهى را به [سبب] آنچه مرتكب مىشدهاند، به مجازات رساند.
قُ لْ لِلَّذِي نَ آمَنُو‌ا يَغْ فِرُوا لِلَّذِي نَ لاَ يَرْجُو نَ أَيَّا مَ ا للَّ هِ لِيَجْ زِيَ قَ وْما ً بِمَا كَانُو‌ا يَكْسِبُونَ
Man `Amila Ş āliĥāan Falinafsihi ۖ Wa Man 'Asā 'a Fa`alayhā ۖ Th umm a 'Ilá Ra bbikum Turja`ū na
045-015. هر كه كارى شايسته كند، به سود خود اوست. و هر كه بدى كند، به زيانش باشد؛ سپس به سوى پروردگارتان برگردانيده مىشويد.
مَن ْ عَمِلَ صَ الِحا ً فَلِنَفْسِ‍‍هِ ۖ وَمَن ْ أَسَا ءَ فَعَلَيْهَا ۖ ثُمّ َ إِلَى رَ بِّكُمْ تُرْجَعُونَ
Wa Laq ad 'Ātaynā Banī 'Isrā 'ī la A l-Kitā ba Wa A l-Ĥukma Wa A n -Nubūwata Wa Ra zaq m Mina A ţ -Ţ ayyibā ti Wa Fađđalnāhum `Alá A l-`Ālamī na
045-016. و به يقين، فرزندان اسرائيل را كتاب [تورات] و حكم و پيامبرى داديم، و از چيزهاى پاكيزه روزيشان كرديم، و آنان را بر مردم روزگار برترى داديم.
وَلَقَ د ْ آتَيْنَا بَنِ‍‍ي إِسْرَا ئِي لَ ا لْكِتَا بَ وَا لْحُكْمَ وَا ل نُّ بُوَّةَ وَرَ زَقْ نَاهُمْ مِنَ ا ل طَّ يِّبَا تِ وَفَضَّ لْنَاهُمْ عَلَى ا لْعَالَمِينَ
Wa 'Ātaynāhum Bayyinā tin Mina A l-'Am r i ۖ Famā A kh ū 'Illā Min Ba`di Mā Jā 'ahumu A l-`Ilmu Bagh n Baynahum ۚ 'Inn a Ra bbaka Yaq m Yaw ma A l-Q iyāmati Fīmā Kānū Fī hi Yakh ū na
045-017. و دلايل روشنى در امر [دين] به آنان عطا كرديم، و جز بعد از آنكه علم برايشان [حاصل] آمد، [آن هم] از روى رشك و رقابت ميان خودشان، دستخوش اختلاف نشدند. قطعا پروردگارت روز قيامت ميانشان در باره آنچه در آن اختلاف مىكردند، داورى خواهد كرد.
وَ‌آتَيْنَاهُمْ بَيِّنَا تٍ مِنَ ا لأَمْر ِ ۖ فَمَا ا خْ تَلَفُو ا إِلاَّ مِن ْ بَعْدِ مَا جَا ءَهُمُ ا لْعِلْمُ بَغْ يا ً بَيْنَهُمْ ۚ إِنّ َ رَ بَّكَ يَقْ ضِ ي بَيْنَهُمْ يَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ فِيمَا كَانُو‌ا فِي هِ يَخْ تَلِفُونَ
Th umm a Ja`alnā ka `Alá Sh ar ī`atin Mina A l-'Am r i Fa A ā 'a A l-Ladh ī na Lā Ya`lamū na
045-018. سپس تو را، در طريقه آيينى [كه ناشى] از امر [خداست] نهاديم. پس آن را پيروى كن، و هوسهاى كسانى را كه نمىدانند پيروى مكن.
ثُمّ َ جَعَلْنَا كَ عَلَى شَر ِيعَةٍ مِنَ ا لأَمْر ِ فَاتَّبِعْهَا وَلاَ تَتَّبِعْ أَهْوَا ءَ ا لَّذِي نَ لاَ يَعْلَمُونَ
'Inn ahum Lan Yugh n ka Mina A ll āhi Sh ay'ā an ۚ Wa 'Inn a A ž-Ž ālimī na Ba`đuhum 'Awliyā 'u Ba`đin Wa ۖ A ll āhu Wa Lī yu A l-Muttaq ī na
045-019. آنان هرگز در برابر خدا از تو حمايت نمىكنند [و به هيچ وجه به كار تو نمىآيند]. و ستمگران بعضىشان دوستان بعضى [ديگر]ند؛ و خدا يار پرهيزگاران است.
إِنَّ هُمْ لَن ْ يُغْ نُوا عَن كَ مِنَ ا للَّ هِ شَيْ ئا ً ۚ وَإِنّ َ ا ل ظَّ الِمِي نَ بَعْضُ هُمْ أَوْلِيَا ءُ بَعْض ٍ ۖ وَا للَّهُ وَلِيُّ ا لْمُتَّقِ ينَ
Hādh ā Baş ā 'ir u Lilnn ā si Wa Hudan Wa Ra ĥmatun Liq aw min Yūq inū na
045-020. اين [كتاب] براى مردم بينش بخش، و براى قومى كه يقين دارند رهنمود و رحمتى است.
هَذَ‌ا بَصَ ا ئِر ُ لِلنّ َا سِ وَهُد ى ً وَرَ حْمَة ٌ لِقَ وْ مٍ يُوقِ نُونَ
'Am Ĥasiba A l-Ladh ī na A j tara ĥū A s-Sayyi'ā ti 'An Naj `alahum Kā lladh ī na 'Āmanū Wa `Amilū A ş -Ş āliĥā ti Sawā 'an Maĥyāhum Wa Mamātuhum ۚ Sā 'a Mā Yaĥkumū na
045-021. آيا كسانى كه مرتكب كارهاى بد شدهاند پنداشتهاند كه آنان را مانند كسانى قرار مىدهيم كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، [به طورى كه] زندگى آنها و مرگشان يكسان باشد؟ چه بد داورى مىكنند.
أَمْ حَسِبَ ا لَّذِي نَ ا جْ تَرَ حُوا ا ل سَّيِّئَا تِ أَن ْ نَجْ عَلَهُمْ كَالَّذِي نَ آمَنُو‌ا وَعَمِلُو‌ا ا ل صَّ الِحَا تِ سَوَا ء ً مَحْيَاهُمْ وَمَمَاتُهُمْ ۚ سَا ءَ مَا يَحْكُمُونَ
Wa Kh q a A ll āhu A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđa Bil-Ĥaq q i Wa Lituj zá Kullu Nafsin Bimā Kasabat Wa Hum Lā Yužlamū na
045-022. و خدا آسمانها و زمين را به حق آفريده است، و تا هر كسى به [موجب] آنچه به دست آورده پاداش يابد، و آنان مورد ستم قرار نخواهند گرفت.
وَخَ لَقَ ا للَّ هُ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضَ بِا لْحَقِّ وَلِتُجْ زَى كُلُّ نَفْس ٍ بِمَا كَسَبَتْ وَهُمْ لاَ يُظْ لَمُونَ
'Afara 'ay ta Mani A kh dh a 'Ilahahu Hawā hu Wa 'Ađallahu A ll āhu `Alá `Ilmin Wa Kh m `ihi Wa Q albihi Wa Ja`ala `Alá Baş ar ihi Gh sh āwatan Faman Yahdī hi Min Ba`di A ll ā hi ۚ 'Afalā Tadh akkarū na
045-023. پس آيا ديدى كسى را كه هوس خويش را معبود خود قرار داده، و خدا او را دانسته (با وجود علمی که داشت) گمراه گردانيده، 1
أَفَرَ أَيْ تَ مَنِ ا خَ ذَ إِلَهَ‍‍هُ هَوَا هُ وَأَضَ لَّهُ ا للَّ هُ عَلَى عِلْمٍ وَخَ تَمَ عَلَى سَمْعِ‍‍هِ وَقَ لْبِهِ وَجَعَلَ عَلَى بَصَ ر ِهِ غِ شَاوَة ً فَمَن ْ يَهْدِي هِ مِن ْ بَعْدِ ا للَّ هِ ۚ أَفَلاَ تَذَكَّرُ‌ونَ
Wa Q ālū Mā Hiya 'Illā Ĥayātunā A d-Dun yā Namū tu Wa Naĥyā Wa Mā Yuhlikunā 'Illā A d-Dahru ۚ Wa Mā Lahum Bidh ālika Min `Ilmin ۖ 'In Hum 'Illā Yažunn ū na
045-024. و گفتند: غير از زندگانى دنياى ما، [چيز ديگرى] نيست؛ مىميريم و زنده مىشويم و ما را جز طبيعت هلاك نمىكند. و[لى] به اين [مطلب] هيچ دانشى ندارند، [و] جز [طريق] گمان نمىسپرند.
وَقَ الُوا مَا هِيَ إِلاَّ حَيَاتُنَا ا ل دُّنْ يَا نَمُو تُ وَنَحْيَا وَمَا يُهْلِكُنَ‍‍ا إِلاَّ ا ل دَّهْرُ ۚ وَمَا لَهُمْ بِذَلِكَ مِن ْ عِلْمٍ ۖ إِن ْ هُمْ إِلاَّ يَظُ نُّ ونَ
Wa 'Idh ā Tutlá `Alayhim 'Āyātunā Bayyinā tin Mā Kā na Ĥujjatahum 'Illā 'An Q ālū A 'tū Bi'ābā 'inā 'In Kun tum Ş ādiq ī na
045-025. و چون آيات روشن ما بر آنان خوانده شود، دليلشان همواره جز اين نيست كه مى گويند: اگر راست مىگوييد، پدران ما را [حاضر] آوريد.
وَ‌إِ‌ذَ‌ا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَا تٍ مَا كَا نَ حُجَّتَهُمْ إِلاَّ أَن ْ قَ الُوا ا ئْتُوا بِآبَا ئِنَا إِن ْ كُن تُمْ صَ ادِقِ ينَ
Q uli A ll ā hu Yuĥyīkum Th umm a Yumītukum Th umm a Yaj ma`ukum 'Ilá Yaw mi A l-Q iyāmati Lā Ra y ba Fī hi Wa Lakinn a 'Akth ara A n -Nā si Lā Ya`lamū na
045-026. بگو: خدا [ست كه] شما را زندگى مىبخشد، سپس مىميراند، آنگاه شما را به سوى روز رستاخيز كه ترديدى در آن نيست، گرد مىآورد. ولى بيشتر مردم [اين را] نمىدانند.
قُ لِ ا للَّ هُ يُحْيِيكُمْ ثُمّ َ يُمِيتُكُمْ ثُمّ َ يَجْ مَعُكُمْ إِلَى يَوْ مِ ا لْقِ يَامَةِ لاَ رَ يْ بَ فِي هِ وَلَكِنّ َ أَكْثَ‍رَ ا ل نّ َا سِ لاَ يَعْلَمُونَ
Wa Lill ā h Mulku A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi ۚ Wa Yaw ma Taq ū mu A s-Sā`atu Yawma'idh in Yakh ru A l-Mub ţ ilū na
045-027. و فرمانروايى آسمانها و زمين از آن خداست؛ و روزى كه رستاخيز بر پا شود، آن روز است كه باطل انديشان زيان خواهند ديد.
وَلِلَّهِ مُلْكُ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ ۚ وَيَوْ مَ تَقُ و مُ ا ل سَّاعَةُ يَوْمَئِذ‌ٍ يَخْ سَرُ ا لْمُبْ طِ لُونَ
Wa Tará Kulla 'Umm atin Jāth iyatan ۚ Kullu 'Umm atin Tud `á 'Ilá Kitābihā A l-Yaw ma Tuj zaw na Mā Kun tum Ta`malū na
045-028. و هر امتى را به زانو در آمده مىبينى؛ هر امتى به سوى كارنامه خود فراخوانده مىشود؛ [و بديشان مىگويند: ] آنچه را مىكرديد امروز پاداش مىيابيد.
وَتَرَ ى كُلَّ أُمَّ ةٍ جَاثِيَة ً ۚ كُلُّ أُمَّ ةٍ تُد ْعَى إِلَى كِتَابِهَا ا لْيَوْ مَ تُجْ زَوْ نَ مَا كُن تُمْ تَعْمَلُونَ
Hādh ā Kitābunā Yan ţ iq u `Alaykum Bil-Ĥaq q i ۚ 'Inn ā Kunn ā Nastan sikh n tum Ta`malū na
045-029. اين است كتاب ما كه عليه شما به حق سخن مىگويد؛ ما از آنچه مىكرديد نسخه بر مىداشتيم.
هَذَ‌ا كِتَابُنَا يَن طِ قُ عَلَيْكُمْ بِا لْحَقِّ ۚ إِنَّ ا كُنَّ ا نَسْتَن سِخُ مَا كُن تُمْ تَعْمَلُونَ
Fa'amm ā A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa `Amilū A ş -Ş āliĥā ti Fayud kh m Ra bbuhum Fī Ra ĥmatihi ۚ Dh ālika Huwa A l-Faw zu A l-Mubī nu
045-030. و اما كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، پس پروردگارشان آنان را در جوار رحمت خويش داخل مىگرداند. اين همان كاميابى آشكار است.
فَأَمَّ ا ا لَّذِي نَ آمَنُو‌ا وَعَمِلُو‌ا ا ل صَّ الِحَا تِ فَيُد ْخِ لُهُمْ رَ بُّهُمْ فِي رَ حْمَتِهِ ۚ ذَلِكَ هُوَ ا لْفَوْ زُ ا لْمُبِينُ
Wa 'Amm ā A l-Ladh ī na Kafarū 'Afalam Takun 'Āyātī Tutlá `Alaykum Fāstakbartum Wa Kun tum Q awmāan Muj r imī na
045-031. و اما كسانى كه كافر شدند، [بدانها مىگويند: ] پس مگر آيات من بر شما خوانده نمىشد؟ و[لى] تكبر نموديد و مردمى بدكار بوديد.
وَأَمَّ ا ا لَّذِي نَ كَفَرُو ا أَفَلَمْ تَكُن ْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَاسْتَكْبَرْتُمْ وَكُن تُمْ قَ وْما ً مُجْ ر ِمِينَ
Wa 'Idh ā Q ī la 'Inn a Wa`da A ll āhi Ĥaq q un Wa A s-Sā`atu Lā Ra y ba Fīhā Q ultum Mā Nad r ī Mā A s-Sā`atu 'In Nažunn u 'Illā Ž ann āan Wa Mā Naĥnu Bimustayq inī na
045-032. و چون گفته شد: وعده خدا راست است و شكى در رستاخيز نيست، گفتيد: ما نمىدانيم رستاخيز چيست، جز گمان نمىورزيم و ما يقين نداريم.
وَ‌إِ‌ذَ‌ا قِ ي لَ إِنّ َ وَعْدَ ا للَّ هِ حَقّ ٌ وَا ل سَّاعَةُ لاَ رَ يْ بَ فِيهَا قُ لْتُمْ مَا نَد ْر ِي مَا ا ل سَّاعَةُ إِن ْ نَظُ نّ ُ إِلاَّ ظَ نّ ا ً وَمَا نَحْنُ بِمُسْتَيْقِ نِينَ
Wa Badā Lahum Sayyi'ā tu Mā `Amilū Wa Ĥā q a Bihim Mā Kānū Bihi Yastahzi'ūn
045-033. و [حقيقت،] بديهايى كه كردهاند بر آنان پديدار مىشود، و آنچه را كه بدان ريشخند مىكردند آنان را فرو مىگيرد.
وَبَدَ‌ا لَهُمْ سَيِّئَا تُ مَا عَمِلُو‌ا وَحَا قَ بِهِمْ مَا كَانُو‌ا بِهِ يَسْتَهْزِئُ ون
Wa Q ī la A l-Yaw ma Nan sākum Kamā Nasītum Liq ā 'a Yawmikum Hādh ā Wa Ma'wākumu A n -Nā ru Wa Mā Lakum Min Nāş ir ī na
045-034. و گفته شود: همانگونه كه ديدار امروزتان را فراموش كرديد، امروز شما را فراموش خواهيم كرد، و جايگاهتان در آتش است، و براى شما ياورانى نخواهد بود.
وَقِ ي لَ ا لْيَوْ مَ نَن سَاكُمْ كَمَا نَسِيتُمْ لِقَ ا ءَ يَوْمِكُمْ هَذَ‌ا وَمَأْ‌وَ‌اكُمُ ا ل نّ َا رُ وَمَا لَكُمْ مِن ْ نَاصِ ر ِينَ
Dh ālikum Bi'ann akum A kh dh tum 'Āyā ti A ll ā hi Huzūan Wa Gh ra tkumu A l-Ĥayāatu A d-Dun yā ۚ Fālyaw ma Lā Yukh ra jū na Minhā Wa Lā Hum Yusta`tabū na
045-035. اين بدان سبب است كه شما، آيات خدا را به ريشخند گرفتيد، و زندگى دنيا فريبتان داد. پس امروز نه از اين [آتش] بيرون آورده مىشوند و نه عذرشان پذيرفته مىگردد.
ذَلِكُمْ بِأَنَّ كُمْ ا خَ ذْتُمْ آيَا تِ ا للَّ هِ هُزُو ا ً وَغَ رَّ تْكُمُ ا لْحَيَا ةُ ا ل دُّنْ يَا ۚ فَالْيَوْ مَ لاَ يُخْ رَ جُو نَ مِ‍‌‍نْ هَا وَلاَ هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ
Falill ā hi A l-Ĥam du Ra bbi A s-Samāwā ti Wa Ra bbi A l-'Arđi Ra bbi A l-`Ālamī na
045-036. پس سپاس از آن خداست: پروردگار آسمانها و پروردگار زمين؛ پروردگار جهانيان.
فَ‍‍لِلَّهِ ا لْحَمْدُ رَ بِّ ا ل سَّمَاوَا تِ وَرَ بِّ ا لأَرْضِ رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
Wa Lahu A l-Kib r iyā 'u Fī A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi ۖ Wa Huwa A l-`Azī zu A l-Ĥakī mu
045-037. و در آسمانها و زمين، بزرگى از آن اوست، و اوست شكست ناپذير سنجيده كار.
وَلَهُ ا لْكِبْ ر ِيَا ءُ فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ ۖ وَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا لْحَكِيمُ
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
