'Inna Fir`awna `Alā Fī Al-'Arđi Wa Ja`ala 'Ahlahā Shiya`āan Yastađ`ifu Ţā'ifatan Minhum Yudhabbiĥu 'Abnā'ahum Wa Yastaĥyī Nisā'ahum ۚ 'Innahu Kāna Mina Al-Mufsidīna
028-004. فرعون در سرزمين [مصر] سر برافراشت، و مردم آن را طبقه طبقه ساخت. طبقهاى از آنان را زبون مىداشت؛ پسرانشان را سر مىبريد، و زنانشان را [براى بهره كشى] زنده بر جاى مىگذاشت، كه وى از فسادكاران بود.
Wa 'Awĥaynā 'Ilá 'Ummi Mūsá 'An 'Arđi`īhi ۖ Fa'idhā Khifti `Alayhi Fa'alqīhi Fī Al-Yammi Wa Lā Takhāfī Wa Lā Taĥzanī ۖ 'Innā Rāddūhu 'Ilayki Wa Jā`ilūhu Mina Al-Mursalīna
028-007. و به مادر موسى وحى كرديم كه: او را شير ده؛ و چون بر او بيمناك شدى او را در نيل بينداز، و مترس و اندوه مدار كه ما او را به تو بازمىگردانيم؛ و از [زمره] پيمبرانش قرار مىدهيم.
Wa Qālat Amra'atu Fir`awna Qurratu `Aynin Lī Wa Laka ۖ Lā Taqtulūhu `Asá 'An Yanfa`anā 'Aw Nattakhidhahu Waladāan Wa Hum Lā Yash`urūna
028-009. و همسر فرعون گفت: [اين كودك] نور چشم من و تو خواهد بود. او را مكشيد، شايد براى ما سودمند باشد. يا او را به فرزندى بگيريم. ولى آنها خبر نداشتند.
Wa 'Aşbaĥa Fu'uādu 'Ummi Mūsá Fārighāan ۖ 'In Kādat Latubdī Bihi Lawlā 'AnRabaţnā `Alá Qalbihā Litakūna Mina Al-Mu'uminīna
028-010. و دل مادر موسى [از هر چيز جز از فكر فرزند] تهى گشت. اگر قلبش را استوار نساخته بوديم تا از ايمان آورندگان باشد، چيزى نمانده بود كه آن [راز] را افشا كند.
Wa Ĥarramnā `Alayhi Al-Marāđi`a MinQablu Faqālat Hal 'Adullukum `Alá 'Ahli Baytin Yakfulūnahu Lakum Wa Hum Lahu Nāşiĥūna
028-012. و از پيش شير دايگان را بر او حرام گردانيده بوديم. پس [خواهرش آمد و] گفت: آيا شما را بر خانوادهاى راهنمايى كنم كه براى شما از وى سرپرستى كنند، و خيرخواه او باشند؟
Wa Dakhala Al-Madīnata `Alá Ĥīni Ghaflatin Min 'Ahlihā Fawajada Fīhā Rajulayni Yaqtatilāni Hādhā MinShī`atihi Wa Hadhā Min `Adūwihi ۖ Fāstaghāthahu Al-Ladhī MinShī`atihi `Alá Al-Ladhī Min `Adūwihi Fawakazahu Mūsá Faqađá `Alayhi ۖ Qāla Hādhā Min `Amali Ash-Shayţāni ۖ 'Innahu `Adūwun Muđillun Mubīnun
028-015. و داخل شهر شد بىآنكه مردمش متوجه باشند. پس دو مرد را با هم در زد و خورد يافت، يكى، از پيروان او و ديگرى از دشمنانش [بود]. آن كس كه از پيروانش بود، بر ضد كسى كه دشمن وى بود، از او يارى خواست. پس موسى مشتى بدو زد و او را كشت. گفت: اين كار شيطان است؛ چرا كه او دشمنى گمراه كننده [و] آشكار است.
028-018. صبحگاهان در شهر، بيمناك و در انتظار [حادثهاى] بود. ناگاه همان كسى كه ديروز از وى يارى خواسته بود [باز] با فرياد از او يارى خواست؛ موسى به او گفت: به راستى كه تو آشكارا گمراهى.
028-019. و چون خواست، به سوى آنكه دشمن هر دوشان بود حمله آورد. گفت: اى موسى، آيا مىخواهى مرا بكشى چنانكه ديروز شخصى را كشتى؟ تو مىخواهى در اين سرزمين فقط زورگو باشى، و نمىخواهى از اصلاح گران باشى.
Wa Jā'a Rajulun Min 'Aqşá Al-Madīnati Yas`á Qāla Yā Mūsá 'Inna Al-Mala'a Ya'tamirūna Bika Liyaqtulūka Fākhruj 'Innī Laka Mina An-Nāşiĥīna
028-020. و از دورافتاده ترين [نقطه] شهر، مردى دوان دوان آمد [و] گفت: اى موسى، سران قوم در باره تو مشورت مىكنند تا تو را بكشند؛ پس [از شهر] خارج شو؛ من جدا از خيرخواهان توام.
Wa Lammā Warada Mā'a Madyana Wajada `Alayhi 'Ummatan Mina An-Nāsi Yasqūna Wa Wajada Min Dūnihimu Amra'tayni Tadhūdāni ۖ Qāla Mā Khaţbukumā ۖ Qālatā Lā Nasqī Ĥattá Yuşdira Ar-Ri`ā'u ۖ Wa 'Abūnā Shaykhun Kabīrun
028-023. و چون به آب مدين رسيد، گروهى از مردم را بر آن يافت كه [دامهاى خود را] آب مىدادند. و پشت سرشان دو زن را يافت كه [گوسفندان خود را] دور مىكردند. [موسى] گفت: منظورتان [از اين كار] چيست؟ گفتند [ما به گوسفندان خود] آب نمىدهيم تا شبانان [همگى گوسفندانشان را] برگردانند؛ و پدر ما پيرى سالخورده است.
028-025. پس يكى از آن دو زن در حالى كه به آزرم گام بر مىداشت نزد وى آمد [و] گفت: پدرم تو را مىطلبد، تا تو را به پاداش آب دادن [گوسفندان] براى ما مزد دهد. و چون [موسى] نزد او آمد؛ و سرگذشت [خود] را بر او حكايت كرد، [وى] گفت: مترس كه از گروه ستمگران نجات يافتى.
028-027. [شعيب] گفت: من مىخواهم يكى از اين دو دختر خود را [كه مشاهده مىكنى] به نكاح تو در آورم؛ به اين [شرط] كه هشت سال براى من كار كنى، و اگر ده سال را تمام گردانى اختيار با تو است؛ و نمىخواهم بر تو سخت گيرم؛ و مرا ان شاء الله از درستكاران خواهى يافت.
Falammā Qađá Mūsá Al-'Ajala Wa Sāra Bi'ahlihi~ 'Ānasa Min Jānibi Aţ-Ţūri NārāanQāla Li'hlihi Amkuthū 'Innī 'Ānastu Nārāan La`allī 'Ātīkum Minhā Bikhabarin 'Aw Jadhwatin Mina An-Nāri La`allakum Taşţalūna
028-029. و چون موسى آن مدت را به پايان رسانيد، و همسرش را [همراه] برد، آتشى را از دور در كنار طور مشاهده كرد. به خانواده خود گفت [اينجا] بمانيد كه من آتشى از دور ديدم؛ شايد خبرى از آن، يا شعلهاى آتش برايتان بياورم، باشد كه خود را گرم كنيد.
Asluk Yadaka Fī Jaybika Takhruj Bayđā'a Min Ghayri Sū'in Wa Ađmum 'Ilayka Janāĥaka Mina Ar-Rahbi ۖ Fadhānika Burhānāni MinRabbika 'Ilá Fir`awna Wa Mala'ihi~ ۚ 'Innahum Kānū Qawmāan Fāsiqīna
028-032. دستخود را به گريبانت ببر تا سپيد بىگزند بيرون بيايد؛ و [براى رهايى ] از اين هراس، بازويت را به خويشتن بچسبان. اين دو [نشانه] دو برهان از جانب پروردگار تو است، [كه بايد] به سوى فرعون و سران [كشور] او [ببرى]، زيرا آنان همواره قومى نافرمانند.
Qāla Sanashuddu `Ađudaka Bi'akhīka Wa Naj`alu Lakumā Sulţānāan Falā Yaşilūna 'Ilaykumā ۚ Bi'āyātinā 'Antumā Wa Mani Attaba`akumā Al-Ghālibūna
028-035. فرمود: به زودى بازويت را به [وسيله] برادرت نيرومند خواهيم كرد، و براى شما هر دو، تسلطى قرار خواهيم داد كه با [وجود] آيات ما، به شما دست نخواهند يافت؛ شما و هر كه شما را پيروى كند چيره خواهيد بود.
Wa Qāla Mūsá Rabbī 'A`lamu Biman Jā'a Bil-Hudá Min `Indihi Wa Man Takūnu Lahu `Āqibatu Ad-Dāri ۖ 'Innahu Lā Yufliĥu Až-Žālimūna
028-037. و موسى گفت: پروردگارم، به [حال] كسى كه از جانب او رهنمودى آورده، و [نيز] كسى كه فرجام [نيكوى] آن سرا براى اوست داناتر است. در حقيقت ظالمان رستگار نمىشوند
Wa Qāla Fir`awnu Yā 'Ayyuhā Al-Mala'u Mā `Alimtu Lakum Min 'Ilahin Ghayrī Fa'awqid Lī Yā Hāmānu `Alá Aţ-Ţīni Fāj`al Lī Şarĥāan La`allī 'Aţţali`u 'Ilá 'Ilahi Mūsá Wa 'Innī La'ažunnuhu Mina Al-Kādhibīna
028-038. و فرعون گفت: اى بزرگان قوم من، جز خويشتن براى شما خدايى نمىشناسم. پس اى هامان، برايم بر گل آتش بيفروز، و برجى [بلند] براى من بساز؛ شايد به [حال] خداى موسى اطلاع يابم؛ و من جدا (واقعا) او را از دروغگويان مىپندارم.
Wa Laqad 'Ātaynā Mūsá Al-Kitāba Min Ba`di Mā 'Ahlaknā Al-Qurūna Al-'Ūlá Başā'ira Lilnnāsi Wa Hudan Wa Raĥmatan La`allahum Yatadhakkarūna
028-043. و به راستى پس از آنكه نسلهاى نخستين را هلاك كرديم، به موسى كتاب داديم، كه [دربردارنده] روشنگرىها و رهنمود و رحمتى براى مردم بود؛ اميد كه آنان پند گيرند.
Wa Lakinnā 'Ansha'nā Qurūnāan Fataţāwala `Alayhimu Al-`Umuru ۚ Wa Mā Kunta Thāwīāan Fī 'Ahli Madyana Tatlū `Alayhim 'Āyātinā Wa Lakinnā Kunnā Mursilīna
028-045. ليكن ما نسلهايى پديد آورديم و عمرشان طولانى شد. و تو در ميان ساكنان [شهر] مدين مقيم نبودى تا آيات ما را بر ايشان بخوانى؛ ليكن ما بوديم كه فرستنده [پيامبران] بوديم.
Wa Mā Kunta Bijānibi Aţ-Ţūri 'Idh Nādaynā Wa LakinRaĥmatan MinRabbika Litundhira Qawmāan Mā 'Atāhum Min Nadhīrin MinQablika La`allahum Yatadhakkarūna
028-046. و آندم كه [موسى را] ندا درداديم، تو در جانب طور نبودى؛ ولى [اين اطلاع تو] رحمتى است از پروردگار تو، تا قومى را كه هيچ هشداردهندهاى پيش از تو برايشان نيامده است، بيم دهى باشد، كه آنان پند پذيرند.
Wa Lawlā 'An Tuşībahum Muşībatun Bimā Qaddamat 'Aydīhim Fayaqūlū Rabbanā Lawlā 'Arsalta 'Ilaynā Rasūlāan Fanattabi`a 'Āyātika Wa Nakūna Mina Al-Mu'uminīna
028-047. و اگر نبود كه وقتى به [سزاى] پيش فرست دستهايشان مصيبتى به ايشان برسد، بگويند: پروردگارا، چرا فرستادهاى به سوى ما نفرستادى، تا از احكام تو پيروى كنيم، و از مؤمنان باشيم؟ [قطعا در كيفر آنان شتاب مىكرديم].
028-048. پس چون حق از جانب ما برايشان آمد، گفتند: چرا نظير آنچه به موسى داده شد به او داده نشده است؟ آيا به آنچه قبلا به موسى داده شد كفر نورزيدند؟ گفتند: دو ساحر با هم ساختهاند. و گفتند: ما همه را منكريم.
Fa'in Lam Yastajībū Laka Fā`lam 'Annamā Yattabi`ūna 'Ahwā'ahum ۚ Wa Man 'Ađallu Mimmani Attaba`a Hawāhu Bighayri Hudan Mina Allāhi ۚ 'Inna Allāha Lā Yahdī Al-Qawma Až-Žālimīna
028-050. پس اگر تو را اجابت نكردند، بدان كه فقط هوسهاى خود را پيروى مىكنند. و كيست گمراه تر از آنكه بى راهنمايى خدا، از هوسش پيروى كند؟ بىترديد خدا مردم ستمگر را راهنمايى نمىكند.
028-053. و چون بر ايشان فرو خوانده مىشود مىگويند: بدان ايمان آورديم، كه آن درست است، [و] از طرف پروردگار ماست؛ ما پيش از آن [هم] از تسليمشوندگان بوديم.
'Ūlā'ika Yu'utawna 'Ajrahum Marratayni Bimā Şabarū Wa Yadra'ūna Bil-Ĥasanati As-Sayyi'ata Wa Mimmā Razaqnāhum Yunfiqūna
028-054. آنانند كه به [پاس] آنكه صبر كردند، و [براى آنكه] بدى را با نيكى دفع مىنمايند، و از آنچه روزىشان دادهايم انفاق مىكنند؛ دو بار پاداش خواهند يافت.
Wa 'Idhā Sami`ū Al-Laghwa 'A`rađū `Anhu Wa Qālū Lanā 'A`mālunā Wa Lakum 'A`mālukum Salāmun `Alaykum Lā Nabtaghī Al-Jāhilīna
028-055. و چون لغوى بشنوند، از آن روى برمىتابند، و مىگويند:كردارهاى ما از آن ما، و كردارهاى شما از آن شماست؛ سلام بر شما جوياى [مصاحبت] نادانان نيستيم.
Wa Qālū 'In Nattabi`i Al-Hudá Ma`aka Nutakhaţţaf Min 'Arđinā ۚ 'Awalam Numakkin Lahum Ĥaramāan 'Āmināan Yujbá 'Ilayhi Thamarātu Kulli Shay'inRizqāan Min Ladunnā Wa Lakinna 'Aktharahum Lā Ya`lamūna
028-057. و گفتند: اگر با تو از [نور] هدايت پيروى كنيم، از سرزمين خود ربوده خواهيم شد. آيا آنان را در حرمى امن جاى نداديم، كه محصولات هر چيزى كه رزقى از جانب ماست، به سوى آن سرازير مىشود؟ ولى بيشترشان نمىدانند.
Wa Kam 'Ahlaknā MinQaryatin Baţirat Ma`īshatahā ۖ Fatilka Masākinuhum Lam Tuskan Min Ba`dihim 'Illā Qalīlāan ۖ Wa Kunnā Naĥnu Al-Wārithīna
028-058. و چه بسيار شهرها كه هلاكش كرديم؛ [زيرا] زندگى خوش آنها را سرمست كرده بود. اين استسراهايشان، كه پس از آنان جز براى عده كمى مورد سكونت قرار نگرفته؛ و ماييم كه وارث آنان بوديم.
Wa Mā Kāna Rabbuka Muhlika Al-Qurá Ĥattá Yab`atha Fī 'Ummihā Rasūlāan Yatlū `Alayhim 'Āyātinā ۚ Wa Mā Kunnā Muhlikī Al-Qurá 'Illā Wa 'Ahluhā Žālimūna
028-059. و پروردگار تو [هرگز] ويرانگر شهرها نبوده است؛ تا [پيشتر] در مركز آنها پيامبرى برانگيزد كه آيات ما را بر ايشان بخواند؛ و ما شهرها را تا مردمشان ستمگر نباشند، ويران كننده نبودهايم.
'Afaman Wa`adnāhu Wa`dāan Ĥasanāan Fahuwa Lāqīhi Kaman Matta`nāhu Matā`a Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Thumma Huwa Yawma Al-Qiyāmati Mina Al-Muĥđarīna
028-061. آيا كسى كه وعده نيكو به او دادهايم، و او به آن خواهد رسيد، مانند كسى است كه از كالاى زندگى دنيا بهره مندش گردانيدهايم، [ولى] او روز قيامت از [جمله] احضارشدگان [در آتش] است؟
028-063. آنان كه حكم [عذاب] بر ايشان واجب آمده مىگويند: پروردگارا، اينانند كسانى كه گمراه كرديم؛ گمراهشان كرديم همچنانكه خود گمراه شديم، [از آنان] به سوى تو بيزارى مىجوييم؛ ما را نمىپرستيدند [بلكه پندار خود را دنبال مىكردند].
Wa Qīla Ad`ū Shurakā'akum Fada`awhum Falam Yastajībū Lahum Wa Ra'aw Al-`Adhāba ۚ Law 'Annahum Kānū Yahtadūna
028-064. و [به آنان] گفته مىشود: شريكان خود را فرا خوانيد. [پس آنها را مىخوانند] ولى پاسخشان نمىدهند و عذاب را مىبينند، [و آرزو مىكنند كه] اى كاش هدايت يافته بودند.
028-072. بگو: هان، چه مىپنداريد اگر خدا تا روز قيامت روز را بر شما جاويد بدارد؛ جز خداوند كدامين معبود براى شما شبى مىآورد كه در آن آرام گيريد؟ آيا نمىبينيد؟
028-076. قارون از قوم موسى بود و بر آنان ستم كرد، و از گنجينهها آن قدر به او داده بوديم كه كليدهاى آنها بر گروه نيرومندى سنگين مىآمد. آنگاه كه قوم وى بدو گفتند: شادى مكن كه خدا شادىكنندگان (افرادی که خود را گم مکن) را دوست نمىدارد.
Wa Abtaghi Fīmā 'Ātāka Allāhu Ad-Dāra Al-'Ākhirata ۖ Wa Lā Tansa Naşībaka Mina Ad-Dunyā ۖ Wa 'Aĥsin Kamā 'Aĥsana Allāhu 'Ilayka ۖ Wa Lā Tabghi Al-Fasāda Fī Al-'Arđi ۖ 'Inna Allāha Lā Yuĥibbu Al-Mufsidīna
028-077. و با آنچه خدايت داده، سراى آخرت را بجوى، و سهم خود را از دنيا فراموش مكن، و همچنانكه خدا به تو نيكى كرده، نيكى كن، و در زمين فساد مجوى، كه خدا فساد گران را دوست نمىدارد.
Qāla 'Innamā 'Ūtītuhu `Alá `Ilmin `Indī ۚ 'Awalam Ya`lam 'Anna Allāha Qad 'Ahlaka MinQablihi Mina Al-Qurūni Man Huwa 'Ashaddu Minhu Qūwatan Wa 'Aktharu Jam`āan ۚ Wa Lā Yus'alu `AnDhunūbihimu Al-Mujrimūna
028-078. [قارون] گفت: من اينها را در نتيجه دانش خود يافتهام. آيا وى ندانست كه خدا نسلهايى را پيش از او نابود كرد كه از او نيرومندتر و مال اندوزتر بودند؟ و[لى اين گونه] مجرمان را [نيازى] به پرسيده شدن از گناهانشان نيست.
028-079. پس [قارون] با كوكبه خود بر قومش نمايان شد. كسانى كه خواستار زندگى دنيا بودند گفتند: اى كاش مثل آنچه به قارون داده شده به ما [هم] داده مىشد؛ واقعا او بهره بزرگى [از ثروت] دارد.
Wa 'Aşbaĥa Al-Ladhīna Tamannaw Makānahu Bil-'Amsi Yaqūlūna Wayka'anna Allāha Yabsuţu Ar-Rizqa Liman Yashā'u Min `Ibādihi Wa Yaqdiru ۖ Lawlā 'An Manna Allāhu `Alaynā Lakhasafa Binā ۖ Wayka'annahu Lā Yufliĥu Al-Kāfirūna
028-082. و همان كسانى كه ديروز آرزو داشتند به جاى او باشند، صبح مىگفتند: واى، مثل اينكه خدا روزى را براى هر كس از بندگانش كه بخواهد گشاده يا تنگ مىگرداند؛ و اگر خدا بر ما منت ننهاده بود، ما را [هم] به زمين فرو برده بود. واى، گويى كه كافران رستگار نمىگردند.
Man Jā'a Bil-Ĥasanati Falahu Khayrun Minhā ۖ Wa Man Jā'a Bis-Sayyi'ati Falā Yujzá Al-Ladhīna `Amilū As-Sayyi'āti 'Illā Mā Kānū Ya`malūna
028-084. هر كس نيكى به ميان آورد، براى او [پاداشى] بهتر از آن خواهد بود. و هر كس بدى به ميان آورد، كسانى كه كارهاى بد كردهاند جز سزاى آنچه كردهاند نخواهند يافت.
'Inna Al-Ladhī Farađa `Alayka Al-Qur'āna Larādduka 'Ilá Ma`ādin ۚ QulRabbī 'A`lamu Man Jā'a Bil-Hudá Wa Man Huwa Fī Đalālin Mubīnin
028-085. در حقيقت، همان كسى كه اين قرآن را بر تو فرض كرد، يقينا تو را به سوى وعده گاه بازمىگرداند. بگو پروردگارم بهتر مىداند چه كس هدايت آورده، و چه كس در گمراهى آشكارى است.
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
