Roman Script    Reciting key words            Previous Sūrah    Quraan Index    Home  

24) Sūrat An-Nūr

Printed format

24) سُورَة النُّور

Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
ratun 'Anzalnāhā Wa Farađnāhā Wa 'Anzalnā Fīhā 'Āyātin Bayyinātin La`allakum Tadhakkarūna 024-001. [اين] سوره‏اى است كه آن را نازل، و آن را فرض (واجب) گردانيديم؛ و در آن آياتى روشن فرو فرستاديم، باشد كه شما پند پذيريد. سُو‌‍رَةٌ ‌أَ‌ن‍‍زَلْنَاهَا‌ ‌وَفَ‍رَضْ‍‍نَاهَا‌ ‌وَ‌أَ‌ن‍‍زَلْنَا‌ فِيهَ‍‍ا‌ ‌آي‍‍َ‍ات ٍ‌ بَيِّن‍‍َ‍ات‍ٍ‌ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُ‌ونَ
Az-Zāniyatu Wa Az-Zānī Fājlidū Kulla Wāĥidin Minhumā Miā'ata Jaldatin ۖ Wa Lā Ta'khudhkum Bihimā Ra'fatun Fī Dīni Allāhi 'In Kuntum Tu'uminūna Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri ۖ Wa Līash/had `Adhābahumā Ţā'ifatun Mina Al-Mu'uminīna 024-002. به هر زن زناكار و مرد زناكارى صد تازيانه بزنيد. و اگر به خدا و روز بازپسين ايمان داريد، در [كار] دين خدا نسبت به آن دو دلسوزى نكنيد. و بايد گروهى از مؤمنان در كيفر آن دو حضور يابند. ال‍‍زَّ‌انِيَةُ ‌وَ‌ال‍‍زَّ‌انِي فَاجْ‍‍لِدُ‌و‌ا‌ كُلَّ ‌وَ‌احِد‌ٍ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمَا‌ مِائَةَ جَلْدَةٍۖ ‌وَلاَ‌ تَأْ‍خُ‍‍ذْكُمْ بِهِمَا‌ ‌‍رَ‌أْفَة‌‍ٌ‌ فِي ‌د‍ِ‍ي‍‍نِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ تُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ بِ‍اللَّ‍‍هِ ‌وَ‌الْيَ‍‍وْمِ ‌الآ‍‍خِ‍‍رِ‌ ۖ ‌وَلْيَشْهَ‍‍دْ‌ عَذَ‌ابَهُمَا‌ طَ‍‍ائِفَةٌ‌ مِنَ ‌الْمُؤْمِنِينَ
Az-Zānī Lā Yankiĥu 'Illā Zāniyatan 'Aw Mushrikatan Wa Az-Zāniyatu Lā Yankiĥuhā 'Illā Zānin 'Aw Mushrikun ۚ Wa Ĥurrima Dhālika `Alá Al-Mu'uminīna 024-003. مرد زناكار، جز زن زناكار يا مشرك را به همسرى نگيرد. و زن زناكار، جز مرد زناكار يا مشرك را به زنى نگيرد؛ و بر مؤمنان اين [امر] حرام گرديده است. ال‍‍زَّ‌انِي لاَ‌ يَ‍‌‍ن‍‍كِحُ ‌إلاَّ‌ ‌زَ‌انِيَةً ‌أَ‌وْ‌ مُشْ‍‍رِكَة ً‌ ‌وَ‌ال‍‍زَّ‌انِيَةُ لاَ‌ يَ‍‌‍ن‍‍كِحُهَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌ز‍َ‍‌انٍ ‌أَ‌وْ‌ مُشْ‍‍رِكٌۚ ‌وَحُرِّمَ ‌ذَلِكَ عَلَى‌ ‌الْمُؤْمِنِينَ
Wa Al-Ladhīna Yarmūna Al-Muĥşanāti Thumma Lam Ya'tū Bi'arba`ati Shuhadā'a Fājlidūhum Thamānīna Jaldatan Wa Lā Taqbalū Lahum Shahādatan 'Abadāan ۚ Wa 'Ūlā'ika Humu Al-Fāsiqūna 024-004. و كسانى كه نسبت زنا به زنان شوهردار مى‏دهند، سپس چهار گواه نمى‏آورند هشتاد تازيانه به آنان بزنيد؛ و هيچگاه شهادتى از آنها نپذيريد، و اينانند كه خود فاسقند. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَرْم‍‍ُ‍ونَ ‌الْمُحْ‍‍صَ‍‍ن‍‍َ‍اتِ ثُ‍‍مَّ لَمْ يَأْتُو‌ا‌ بِأَ‌رْبَعَةِ شُهَد‍َ‍‌ا‌ءَ‌ فَاجْ‍‍لِدُ‌وهُمْ ثَمَان‍‍ِ‍ي‍‍نَ جَلْدَة ً‌ ‌وَلاَ‌ تَ‍‍قْ‍‍بَلُو‌ا‌ لَهُمْ شَهَا‌دَةً ‌أَبَد‌ا‌ ًۚ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌الْفَاسِ‍‍قُ‍‍ونَ
'Illā Al-Ladhīna Tābū Min Ba`di Dhālika Wa 'Aşlaĥū Fa'inna Allāha Ghafūrun Raĥīmun 024-005. مگر كسانى كه بعد از آن [بهتان] توبه كرده، و به صلاح آمده باشند، كه خدا البته آمرزنده مهربان است. إِلاَّ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ تَابُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ ‌ذَلِكَ ‌وَ‌أَ‍صْ‍‍لَحُو‌ا‌ فَإِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَحِيمٌ
Wa Al-Ladhīna Yarmūna 'Azwājahum Wa Lam Yakun Lahum Shuhadā'u 'Illā 'Anfusuhum Fashahādatu 'Aĥadihim 'Arba`u Shahādātin Billāhi~ ۙ 'Innahu Lamina Aş-Şādiqīna 024-006. و كسانى كه به همسران خود نسبت زنا مى‏دهند، و جز خودشان گواهانى [ديگر] ندارند؛ هر يك از آنان [بايد] چهار بار به خدا سوگند ياد كند كه او قطعا از راستگويان است. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَرْم‍‍ُ‍ونَ ‌أَ‌زْ‌وَ‌اجَهُمْ ‌وَلَمْ يَكُ‍‌‍نْ لَهُمْ شُهَد‍َ‍‌ا‌ءُ‌ ‌إِلاَّ‌ ‌أَ‌ن‍‍فُسُهُمْ فَشَهَا‌دَةُ ‌أَحَدِهِمْ ‌أَ‌رْبَعُ شَهَا‌د‍َ‍‌ات ٍ‌ بِ‍اللَّ‍‍هِ ۙ ‌إِنَّ‍‍هُ لَمِنَ ‌ال‍‍صَّ‍‍ا‌دِقِ‍‍ينَ
Wa Al-Khāmisatu 'Anna La`nata Allāhi `Alayhi 'In Kāna Mina Al-Kādhibīna 024-007. و [گواهى در دفعه] پنجم اين است كه [شوهر بگويد: ] لعنت‏خدا بر او باد اگر از دروغگويان باشد. وَ‌الْ‍‍خَ‍‍امِسَةُ ‌أَنَّ لَعْنَةَ ‌اللَّ‍‍هِ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ ‌إِ‌نْ ك‍‍َ‍انَ مِنَ ‌الْكَا‌ذِبِينَ
Wa Yadra'u `Anhā Al-`Adhāba 'An Tash/hada 'Arba`a Shahādātin Billāhi~ ۙ 'Innahu Lamina Al-Kādhibīna 024-008. و از [زن] كيفر ساقط مى‏شود، در صورتى كه چهار بار به خدا سوگند ياد كند كه [شوهر] او جدا (= واقعا) از دروغگويان است. وَيَ‍‍دْ‌‍رَ‌أُ‌ عَ‍‌‍نْ‍‍هَا‌ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابَ ‌أَ‌نْ تَشْهَدَ‌ ‌أَ‌رْبَعَ شَهَا‌د‍َ‍‌ات ٍ‌ بِ‍اللَّ‍‍هِ ۙ ‌إِنَّ‍‍هُ لَمِنَ ‌الْكَا‌ذِبِينَ
Wa Al-Khāmisata 'Anna Ghađaba Allāhi `Alayhā 'In Kāna Mina Aş-Şādiqīna 024-009. و [گواهى] پنجم آنكه خشم خدا بر او باد اگر [شوهرش] از راستگويان باشد. وَ‌الْ‍‍خَ‍‍امِسَةَ ‌أَنَّ غَ‍‍ضَ‍‍بَ ‌اللَّ‍‍هِ عَلَيْهَ‍‍ا‌ ‌إِ‌نْ ك‍‍َ‍انَ مِنَ ‌ال‍‍صَّ‍‍ا‌دِقِ‍‍ينَ
Wa Lawlā Fađlu Allāhi `Alaykum Wa Raĥmatuhu Wa 'Anna Allāha Tawwābun Ĥakīmun 024-010. و اگر فضل و رحمت‏خدا بر شما نبود، و اينكه خدا توبه‏پذير سنجيده ‏كار است [رسوا مى‏شديد]. وَلَوْلاَ‌ فَ‍‍ضْ‍‍لُ ‌اللَّ‍‍هِ عَلَيْكُمْ ‌وَ‌‍رَحْمَتُ‍‍هُ ‌وَ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ تَوّ‍َ‍‌ابٌ حَكِيمٌ
'Inna Al-Ladhīna Jā'ū Bil-'Ifki `Uşbatun Minkum ۚ Lā Taĥsabūhu Sharan Lakum ۖ Bal Huwa Khayrun Lakum ۚ Likulli Amri'in MinhumAktasaba Mina Al-'Ithmi Wa ۚ Al-Ladhī Tawallá Kibrahu Minhum Lahu `Adhābun `Ažīmun 024-011. در حقيقت كسانى كه آن بهتان [داستان افك (دروغ)] را [در ميان] آوردند، دسته‏اى از شما بودند. آن [تهمت] را شرى براى خود تصور مكنيد، بلكه براى شما در آن مصلحتى [بوده] است. براى هر مردى از آنان [كه در اين كار دست داشته،] همان گناهى است كه مرتكب شده است؛ و آن كس از ايشان كه قسمت عمده آن را به گردن گرفته است، عذابى سخت‏ خواهد داشت. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ج‍‍َ‍ا‌ء‍ُ‍‌و‌ا‌ بِ‍الإِفْكِ عُ‍‍صْ‍‍بَةٌ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ۚ لاَ‌ تَحْسَب‍‍ُ‍وهُ شَرّ‌ا‌ ً‌ لَكُمْ ۖ بَلْ هُوَ‌ خَ‍‍يْ‍‍ر‌ٌ‌ لَكُمْ ۚ لِكُلِّ ‌امْ‍‍رِئٍ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ مَا‌ ‌اكْتَسَبَ مِنَ ‌الإِثْمِ ۚ ‌وَ‌الَّذِي تَوَلَّى‌ كِ‍‍بْ‍‍‍رَهُ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ لَ‍‍هُ عَذ‍َ‍‌ابٌ عَ‍‍ظِ‍‍يمٌ
Lawlā 'Idh Sami`tumūhu Žanna Al-Mu'uminūna Wa Al-Mu'uminātu Bi'anfusihim Khayan Wa Qālū Hādhā 'Ifkun Mubīnun 024-012. چرا هنگامى كه آن [بهتان] را شنيديد مردان و زنان مؤمن گمان نيك به خود نبردند، و نگفتند اين بهتانى آشكار است؟ لَوْلاَ‌ ‌إِ‌ذْ‌ سَمِعْتُم‍‍ُ‍وهُ ظَ‍‍نَّ ‌الْمُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ ‌وَ‌الْمُؤْمِن‍‍َ‍اتُ بِأَ‌ن‍‍فُسِهِمْ خَ‍‍يْر‌ا‌ ً‌ ‌وَ‍قَ‍‍الُو‌ا‌ هَذَ‌ا‌ ‌إِفْكٌ‌ مُبِينٌ
Lawlā Jā'ū `Alayhi Bi'arba`ati Shuhadā'a ۚ Fa'idh Lam Ya'tū Bish-Shuhadā'i Fa'ūlā'ika `Inda Allāhi Humu Al-Kādhibūna 024-013. چرا چهار گواه بر [صحت] آن [بهتان] نياوردند؟ پس چون گواهان [لازم] را نياورده‏اند، اينانند كه نزد خدا دروغگويانند. لَوْلاَ‌ ج‍‍َ‍ا‌ء‍ُ‍‌و‌ا‌ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ بِأَ‌رْبَعَةِ شُهَد‍َ‍‌ا‌ءَ‌ ۚ فَإِ‌ذْ‌ لَمْ يَأْتُو‌ا‌ بِ‍ال‍‍شُّهَد‍َ‍‌ا‌ءِ‌ فَأ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌اللَّ‍‍هِ هُمُ ‌الْكَا‌ذِبُونَ
Wa Lawlā Fađlu Allāhi `Alaykum Wa Raĥmatuhu Fī Ad-Dunyā Wa Al-'Ākhirati Lamassakum Fī Mā 'Afađtum Fīhi `Adhābun `Ažīmun 024-014. و اگر فضل خدا و رحمتش در دنيا و آخرت بر شما نبود، قطعا به [سزاى] آنچه در آن به دخالت پرداختيد، به شما عذابى بزرگ مى‏رسيد. وَلَوْلاَ‌ فَ‍‍ضْ‍‍لُ ‌اللَّ‍‍هِ عَلَيْكُمْ ‌وَ‌‍رَحْمَتُ‍‍هُ فِي ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ‌وَ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ لَمَسَّكُمْ فِي مَ‍‍ا‌ ‌أَفَ‍‍ضْ‍‍تُمْ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ عَذ‍َ‍‌ابٌ عَ‍‍ظِ‍‍يمٌ
'Idh Talaqqawnahu Bi'alsinatikum Wa Taqūlūna Bi'afwāhikum Mā Laysa Lakum Bihi `Ilmun Wa Taĥsabūnahu Hayyināan Wa Huwa `Inda Allāhi `Ažīmun 024-015. آنگاه كه آن [بهتان] را از زبان يكديگر مى‏گرفتيد، و با زبانهاى خود چيزى را كه بدان علم نداشتيد مى‏گفتيد، و مى‏پنداشتيد كه كارى سهل و ساده است، با اينكه آن [امر] نزد خدا بس بزرگ بود. إِ‌ذْ‌ تَلَ‍‍قَّ‍‍وْنَ‍‍هُ بِأَلْسِنَتِكُمْ ‌وَتَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ بِأَفْوَ‌اهِكُمْ مَا‌ لَ‍‍يْ‍‍سَ لَكُمْ بِ‍‍هِ عِلْمٌ‌ ‌وَتَحْسَبُونَ‍‍هُ هَيِّنا‌ ً‌ ‌وَهُوَ‌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌اللَّ‍‍هِ عَ‍‍ظِ‍‍يمٌ
Wa Lawlā 'Idh Sami`tumūhu Qultum Mā Yakūnu Lanā 'An Natakallama Bihadhā Subĥānaka Hādhā Buhtānun `Ažīmun 024-016. و [گر نه،] چرا وقتى آن را شنيديد، نگفتيد براى ما سزاوار نيست كه در اين [موضوع] سخن گوييم؟ [خداوندا] تو منزهى اين بهتانى بزرگ است. وَلَوْلاَ‌ ‌إِ‌ذْ‌ سَمِعْتُم‍‍ُ‍وهُ قُ‍‍لْتُمْ مَا‌ يَك‍‍ُ‍ونُ لَنَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ نَتَكَلَّمَ بِهَذَ‌ا‌ سُ‍‍بْ‍‍حَانَكَ هَذَ‌ا‌ بُهْت‍‍َ‍انٌ عَ‍‍ظِ‍‍يمٌ
Ya`ižukumu Allāhu 'An Ta`ūdū Limithlihi~ 'Abadāan 'In Kuntum Mu'uminīna 024-017. خدا اندرزتان مى‏دهد كه هيچ گاه ديگر مثل آن را، اگر مؤمنيد، تكرار نكنيد. يَعِظُ‍‍كُمُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌أَ‌نْ تَعُو‌دُ‌و‌ا‌ لِمِثْلِهِ ‌أَبَد‌ا‌‌ ً‌ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa Yubayyinu Allāhu Lakumu Al-'Āyāti Wa ۚ Allāhu `Alīmun Ĥakīmun 024-018. و خدا براى شما آيات [خود] را بيان مى‏كند؛ و خدا داناى سنجيده‏كار است. وَيُبَيِّنُ ‌اللَّ‍‍هُ لَكُمُ ‌الآي‍‍َ‍اتِ ۚ ‌وَ‌اللَّهُ عَل‍‍ِ‍ي‍‍مٌ حَكِيمٌ
'Inna Al-Ladhīna Yuĥibbūna 'An Tashī`a Al-Fāĥishatu Fī Al-Ladhīna 'Āmanū Lahum `Adhābun 'Alīmun Ad-Dunyā Wa Al-'Ākhirati Wa ۚ Allāhu Ya`lamu Wa 'Antum Lā Ta`lamūna 024-019. كسانى كه دوست دارند كه زشتكارى در ميان آنان كه ايمان آورده‏اند شيوع پيدا كند؛ براى آنان، در دنيا و آخرت عذابى پر درد خواهد بود؛ و خدا [ست كه] مى‏داند و شما نمى‏دانيد. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يُحِبّ‍‍ُ‍ونَ ‌أَ‌نْ تَش‍‍ِ‍ي‍‍عَ ‌الْفَاحِشَةُ فِي ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ لَهُمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ ‌أَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ‌ فِي ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ‌وَ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ۚ ‌وَ‌اللَّهُ يَعْلَمُ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ لاَ‌ تَعْلَمُونَ
Wa Lawlā Fađlu Allāhi `Alaykum Wa Raĥmatuhu Wa 'Anna Allāha Ra'ūfun Raĥīm 024-020. و اگر فضل و رحمت‏خدا بر شما نبود، و اينكه خدا رئوف و مهربان است [مجازات سختى در انتظارتان بود]. وَلَوْلاَ‌ فَ‍‍ضْ‍‍لُ ‌اللَّ‍‍هِ عَلَيْكُمْ ‌وَ‌‍رَحْمَتُ‍‍هُ ‌وَ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ ‌‍رَ‌ء‍ُ‍‌وف ٌ‌ ‌‍رَحِيم
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Tattabi`ū Khuţuwāti Ash-Shayţāni ۚ Wa Man Yattabi` Khuţuwāti Ash-Shayţāni Fa'innahu Ya'muru Bil-Faĥshā'i Wa Al-Munkari ۚ Wa Lawlā Fađlu Allāhi `Alaykum Wa Raĥmatuhu Mā Zakā Minkum Min 'Aĥadin 'Abadāan Wa Lakinna Allāha Yuzakkī Man Yashā'u Wa ۗ Allāhu Samī`un `Alīmun 024-021. اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، پاى از پى گامهاى شيطان منهيد. و هر كس پاى بر جاى گامهاى شيطان نهد [بداند كه،] او به زشتكارى و ناپسند وامى‏دارد. و اگر فضل خدا و رحمتش بر شما نبود، هرگز هيچ كس از شما پاك نمى‏شد. ولى [اين] خداست كه هر كس را بخواهد پاك مى‏گرداند؛ و خدا[ست كه] شنواى داناست. ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ لاَ‌ تَتَّبِعُو‌اخُ‍‍طُ‍‍و‍َ‍‌اتِ ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انِ ‌وَمَ‍‌‍نْ ۚ يَتَّبِعْ خُ‍‍طُ‍‍و‍َ‍‌اتِ ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انِ فَإِنَّ‍‍هُ يَأْمُرُ‌ بِ‍الْفَحْش‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌وَ‌الْمُ‍‌‍نْ‍‍كَ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌وَلَوْلاَ‌ ۚ فَ‍‍ضْ‍‍لُ ‌اللَّ‍‍هِ عَلَيْكُمْ ‌وَ‌‍رَحْمَتُ‍‍هُ مَا‌ ‌زَكَا‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ مِ‍‌‍نْ ‌أَحَدٍ‌ ‌أَبَد‌ا‌ ً‌ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌اللَّ‍‍هَ يُزَكِّي مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌وَ‌اللَّهُ ۗ سَم‍‍ِ‍ي‍‍عٌ عَلِيمٌ
Wa Lā Ya'tali 'Ūlū Al-Fađli Minkum Wa As-Sa`ati 'An Yu'utū 'Ūlī Al-Qurbá Wa Al-Masākīna Wa Al-Muhājirīna Fī Sabīli Allāhi ۖ Wa Līa`fū Wa Līaşfaĥū ۗ 'Alā Tuĥibbūna 'An Yaghfira Allāhu Lakum Wa ۗ Allāhu Ghafūrun Raĥīmun 024-022. و سرمايه‏داران و فراخ ‏دولتان شما نبايد از دادن [مال] به خويشاوندان و تهيدستان و مهاجران راه خدا دريغ ورزند. و بايد عفو كنند و گذشت نمايند؛مگر دوست نداريد كه خدا بر شما ببخشايد؟ و خدا آمرزنده مهربان است. وَلاَ‌ يَأْتَلِ ‌أ‍ُ‍‌وْلُو‌ا‌الْفَ‍‍ضْ‍‍لِ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ‌وَ‌ال‍‍سَّعَةِ ‌أَ‌نْ يُؤْتُ‍‍و‌ا‌ ‌أ‍ُ‍‌وْلِي ‌الْ‍‍قُ‍‍رْبَى‌ ‌وَ‌الْمَسَاك‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَ‌الْمُهَاجِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ فِي سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هِ ۖ ‌وَلْيَعْفُو‌ا‌ ‌وَلْيَ‍‍صْ‍‍فَحُ‍‍و‌اۗ ‌أَلاَ‌ تُحِبّ‍‍ُ‍ونَ ‌أَ‌نْ يَ‍‍غْ‍‍فِ‍‍ر‍َ‍‌ ‌اللَّ‍‍هُ لَكُمْ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَحِيمٌ
'Inna Al-Ladhīna Yarmūna Al-Muĥşanāti Al-Ghāfilāti Al-Mu'umināti Lu`inū Fī Ad-Dunyā Wa Al-'Ākhirati Wa Lahum `Adhābun `Ažīmun 024-023. بى‏گمان، كسانى كه به زنان پاكدامن بى‏خبر [از همه جا] و با ايمان، نسبت زنا مى‏دهند، در دنيا و آخرت لعنت‏شده ‏اند. و براى آنها عذابى سخت‏خواهد بود. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَرْم‍‍ُ‍ونَ ‌الْمُحْ‍‍صَ‍‍ن‍‍َ‍اتِ ‌الْ‍‍غَ‍‍افِلاَتِ ‌الْمُؤْمِن‍‍َ‍اتِ لُعِنُو‌ا‌ فِي ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ‌وَ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ‌وَلَهُمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ عَ‍‍ظِ‍‍يمٌ
Yawma Tash/hadu `Alayhim 'Alsinatuhum Wa 'Aydīhim Wa 'Arjuluhum Bimā Kānū Ya`malūna 024-024. در روزى كه زبان و دستها و پاهايشان بر ضد آنان براى آنچه انجام مى‏دادند شهادت مى‏دهند. يَ‍‍وْمَ تَشْهَدُ‌ عَلَيْهِمْ ‌أَلْسِنَتُهُمْ ‌وَ‌أَيْدِيهِمْ ‌وَ‌أَ‌رْجُلُهُمْ بِمَا‌ كَانُو‌ا‌ يَعْمَلُونَ
Yawma'idhin Yuwaffīhimu Allāhu Dīnahumu Al-Ĥaqqa Wa Ya`lamūna 'Anna Allāha Huwa Al-Ĥaqqu Al-Mubīnu 024-025. آن روز، خدا جزاى شايسته آنان را به طور كامل مى‏دهد؛ و خواهند دانست كه خدا همان حقيقت آشكار است. يَوْمَئِذ‌ٍ‌ يُوَفِّيهِمُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌دِينَهُمُ ‌الْحَ‍‍قَّ ‌وَيَعْلَم‍‍ُ‍ونَ ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ هُوَ‌ ‌الْحَ‍‍قُّ ‌الْمُبِينُ
Al-Khabīthātu Lilkhabīthīna Wa Al-Khabīthūna Lilkhabīthāti Wa ۖ Aţ-Ţayyibātu Lilţţayyibīna Wa Aţ-Ţayyibūna Lilţţayyibāti ۚ 'Ūlā'ika Mubarra'ūna Mimmā Yaqūlūna ۖ Lahum Maghfiratun Wa Rizqun Karīmun 024-026. زنان پليد براى مردان پليدند؛ و مردان پليد براى زنان پليد. و زنان پاك براى مردان پاكند؛ و مردان پاك براى زنان پاك. اينان از آنچه در باره ايشان مى‏گويند بر كنارند، براى آنان آمرزش و روزى نيكو خواهد بود. الْ‍‍خَ‍‍بِيث‍‍َ‍اتُ لِلْ‍‍خَ‍‍بِيث‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَ‌الْ‍‍خَ‍‍بِيث‍‍ُ‍ونَ لِلْ‍‍خَ‍‍بِيث‍‍َ‍اتِ ۖ ‌وَ‌ال‍‍طَّ‍‍يِّب‍‍َ‍اتُ لِل‍‍طَّ‍‍يِّب‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَ‌ال‍‍طَّ‍‍يِّب‍‍ُ‍ونَ لِل‍‍طَّ‍‍يِّب‍‍َ‍اتِ ۚ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ مُبَ‍رَّ‌ء‍ُ‍‌ونَ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ يَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ ۖ لَهُمْ مَ‍‍غْ‍‍فِ‍رَةٌ‌ ‌وَ‌رِ‌زْ‍ق‌‍ٌ‌ كَ‍‍رِيمٌ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Tadkhulū Buyūtāan Ghayra Buyūtikum Ĥattá Tasta'nisū Wa Tusallimū `Alá 'Ahlihā ۚ Dhālikum Khayrun Lakum La`allakum Tadhakkarūna 024-027. اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، به خانه‏هايى كه خانه‏هاى شما نيست داخل مشويد، تا اجازه بگيريد. و بر اهل آن سلام گوييد اين براى شما بهتر است باشد كه پند گيريد. ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ لاَ‌ تَ‍‍دْ‍‍خُ‍‍لُو‌ا‌ بُيُوتاً‌ غَ‍‍يْ‍رَ‌ بُيُوتِكُمْ حَتَّى‌ تَسْتَأْنِسُو‌ا‌ ‌وَتُسَلِّمُو‌ا‌ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَهْلِهَا‌ ‌ذَلِكُمْ ۚ خَ‍‍يْ‍‍ر‌ٌ‌ لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُ‌ونَ
Fa'in Lam Tajidū Fīhā 'Aĥadāan Falā Tadkhulūhā Ĥattá Yu'udhana Lakum ۖ Wa 'In Qīla Lakum Arji`ū Fārji`ū ۖ Huwa 'Azká Lakum Wa ۚ Allāhu Bimā Ta`malūna `Alīmun 024-028. و اگر كسى را در آن نيافتيد، پس داخل آن مشويد، تا به شما اجازه داده شود،و اگر به شما گفته شد برگرديد، برگرديد، كه آن براى شما سزاوارتر است؛ و خدا به آنچه انجام مى‏دهيد داناست. فَإِ‌نْ لَمْ تَجِدُ‌و‌ا‌ فِيهَ‍‍ا‌ ‌أَحَد‌ا‌‌ ً‌ فَلاَ‌ تَ‍‍دْ‍‍خُ‍‍لُوهَا‌ حَتَّى‌ يُؤْ‌ذَنَ لَكُمْ ۖ ‌وَ‌إِ‌نْ قِ‍‍ي‍‍لَ لَكُمْ ‌ا‌رْجِعُو‌ا‌ فَا‌رْجِعُو‌اۖ هُوَ‌ ‌أَ‌زْكَى‌ لَكُمْ ۚ ‌وَ‌اللَّهُ بِمَا‌ تَعْمَل‍‍ُ‍ونَ عَلِيمٌ
Laysa `Alaykum Junāĥun 'An Tadkhulū Buyūtāan Ghayra Maskūnatin Fīhā Matā`un Lakum Wa ۚ Allāhu Ya`lamu Mā Tubdūna Wa Mā Taktumūna 024-029. بر شما گناهى نيست كه به خانه‏هاى غيرمسكونى كه در آنها براى شما استفاده‏اى است داخل شويد. و خدا آنچه را آشكار و آنچه را پنهان مى‏داريد مى‏داند. لَ‍‍يْ‍‍سَ عَلَيْكُمْ جُن‍‍َ‍احٌ ‌أَ‌نْ تَ‍‍دْ‍‍خُ‍‍لُو‌ا‌ بُيُوتاً‌ غَ‍‍يْ‍رَ‌ مَسْكُونَة‌‍ٍ‌ فِيهَا‌ مَت‍‍َ‍اع ٌ‌ لَكُمْ ۚ ‌وَ‌اللَّهُ يَعْلَمُ مَا‌ تُ‍‍بْ‍‍د‍ُ‍‌ونَ ‌وَمَا‌ تَكْتُمُونَ
Qul Lilmu'uminīna Yaghuđđū Min 'Abşārihim Wa Yaĥfažū Furūjahum ۚ Dhālika 'Azká Lahum ۗ 'Inna Allāha Khabīrun Bimā Yaşna`ūna 024-030. به مردان با ايمان بگو: ديده فرو نهند و پاكدامنى ورزند كه اين براى آنان پاكيزه‏تر است؛ زيرا خدا به آنچه مى‏كنند آگاه است. قُ‍‍لْ لِلْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ يَ‍‍غُ‍‍ضُّ‍‍و‌ا‌ مِ‍‌‍نْ ‌أَبْ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌رِهِمْ ‌وَيَحْفَ‍‍ظُ‍‍و‌ا‌ فُرُ‌وجَهُمْ ۚ ‌ذَلِكَ ‌أَ‌زْكَى‌ لَهُمْ ۗ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ خَ‍‍ب‍‍ِ‍ي‍‍ر‌ٌ‌ بِمَا‌ يَ‍‍صْ‍‍نَعُونَ
Wa Qul Lilmu'umināti Yaghđuđna Min 'Abşārihinna Wa Yaĥfažna Furūjahunna Wa Lā Yubdīna Zīnatahunna 'Illā Mā Žahara Minhā ۖ Wa Līađribna Bikhumurihinna `Alá Juyūbihinna ۖ Wa Lā Yubdīna Zīnatahunna 'Illā Libu`ūlatihinna 'Aw 'Ābā'ihinna 'Aw 'Ābā'i Bu`ūlatihinna 'Aw 'Abnā'ihinna 'Aw 'Abnā'i Bu`ūlatihinna 'Aw 'Ikhwānihinna 'Aw Banī 'Ikhwānihinna 'Aw Banī 'Akhawātihinna 'Aw Nisā'ihinna 'Aw Mā Malakat 'Aymānuhunna 'Awi At-Tābi`īna Ghayri 'Ūlī Al-'Irbati Mina Ar-Rijāli 'Awi Aţ-Ţifli Al-Ladhīna Lam Yažharū `Alá `Awrāti An-Nisā' ۖ Wa Lā Yađribna Bi'arjulihinna Liyu`lama Mā Yukhfīna Min Zīnatihinna ۚ Wa Tūbū 'Ilá Allāhi Jamī`āan 'Ayyuhā Al-Mu'uminūna La`allakum Tufliĥūna 024-031. و به زنان با ايمان بگو: ديدگان خود را [از هر نامحرمى] فرو بندند، و پاكدامنى ورزند، و زيورهاى خود را آشكار نگردانند؛ مگر آنچه كه طبعا از آن پيداست. و بايد روسرى خود را بر سينه خويش [فرو] اندازند، و زيورهايشان را جز براى شوهرانشان، يا پدرانشان، يا پدران شوهرانشان، يا پسرانشان، يا پسران شوهرانشان، يا برادرانشان، يا پسران برادرانشان، يا پسران خواهرانشان، يا زنان [همكيش] خود، يا كنيزانشان، يا خدمتكاران مرد كه [از زن] بى‏نيازند، يا كودكانى كه بر عورتهاى زنان وقوف حاصل نكرده‏اند، آشكار نكنند. و پاهاى خود را [به گونه‏اى به زمين] نكوبند تا آنچه از زينتشان نهفته مى‏دارند معلوم گردد. اى مؤمنان همگى [از مرد و زن] به درگاه خدا توبه كنيد؛ اميد كه رستگار شويد. وَ‍قُ‍‍لْ لِلْمُؤْمِن‍‍َ‍اتِ يَ‍‍غْ‍‍ضُ‍‍ضْ‍‍نَ مِ‍‌‍نْ ‌أَبْ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌رِهِ‍‍نَّ ‌وَيَحْفَ‍‍ظْ‍‍نَ فُرُ‌وجَهُ‍‍نَّ ‌وَلاَ‌ يُ‍‍بْ‍‍د‍ِ‍ي‍‍نَ ‌زِينَتَهُ‍‍نَّ ‌إِلاَّ‌ مَا‌ ظَ‍‍هَ‍رَ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هَا‌ ۖ ‌وَلْيَ‍‍ضْ‍‍رِبْ‍‍نَ بِ‍‍خُ‍‍مُ‍‍رِهِ‍‍نَّ عَلَى‌ جُيُوبِهِ‍‍نَّ ۖ ‌وَلاَ‌ يُ‍‍بْ‍‍د‍ِ‍ي‍‍نَ ‌زِينَتَهُ‍‍نَّ ‌إِلاَّ‌ لِبُعُولَتِهِ‍‍نَّ ‌أَ‌وْ‌ ‌آب‍‍َ‍ائِهِ‍‍نَّ ‌أَ‌وْ‌ ‌آب‍‍َ‍ا‌ءِ‌ بُعُولَتِهِ‍‍نَّ ‌أَ‌وْ‌ ‌أَبْ‍‍ن‍‍َ‍ائِهِ‍‍نَّ ‌أَ‌وْ‌ ‌أَبْ‍‍ن‍‍َ‍ا‌ءِ‌ بُعُولَتِهِ‍‍نَّ ‌أَ‌وْ‌ ‌إِخْ‍‍وَ‌انِهِ‍‍نَّ ‌أَ‌وْ‌ بَنِ‍‍ي ‌إِخْ‍‍وَ‌انِهِ‍‍نَّ ‌أَ‌وْ‌ بَنِ‍‍ي ‌أَ‍خَ‍‍وَ‌اتِهِ‍‍نَّ ‌أَ‌وْ‌ نِس‍‍َ‍ائِهِ‍‍نَّ ‌أَ‌وْ‌ مَا‌ مَلَكَتْ ‌أَيْمَانُهُ‍‍نَّ ‌أَ‌وِ‌ ‌ال‍‍تَّابِع‍‍ِ‍ي‍‍نَ غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌أ‍ُ‍‌وْلِي ‌الإِ‌ر‍ْ‍بَةِ مِنَ ‌ال‍‍رِّج‍‍َ‍الِ ‌أَ‌وِ‌ ‌ال‍‍طِّ‍‍فْلِ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لَمْ يَ‍‍ظْ‍‍هَرُ‌و‌ا‌ عَلَى‌ عَوْ‌رَ‍‌اتِ ‌ال‍‍نِس‍‍َ‍ا‌ء‌ ۖ ‌وَلاَ‌ يَ‍‍ضْ‍‍رِبْ‍‍نَ بِأَ‌رْجُلِهِ‍‍نَّ لِيُعْلَمَ مَا‌ يُ‍‍خْ‍‍ف‍‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ ‌زِينَتِهِ‍‍نَّ ۚ ‌وَتُوبُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ جَمِيعاً‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الْمُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
Wa 'Ankiĥū Al-'Ayāmá Minkum Wa Aş-Şāliĥīna Min `Ibādikum Wa 'Imā'ikum ۚ 'In Yakūnū Fuqarā'a Yughnihimu Allāhu Min Fađlihi Wa ۗ Allāhu Wāsi`un `Alīmun 024-032. بى ‏همسران خود و غلامان و كنيزان درستكارتان را همسر دهيد. اگر تنگدستند، خداوند آنان را از فضل خويش بى‏نياز خواهد كرد؛ و خدا گشايشگر داناست. وَ‌أَ‌ن‍‍كِحُو‌ا‌الأَيَامَى‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ‌وَ‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ عِبَا‌دِكُمْ ‌وَ‌إِم‍‍َ‍ائِكُمْ ۚ ‌إِ‌نْ يَكُونُو‌ا‌ فُ‍‍قَ‍‍ر‍َ‍‌ا‌ءَ‌ يُ‍‍غْ‍‍نِهِمُ ‌اللَّ‍‍هُ مِ‍‌‍نْ فَ‍‍ضْ‍‍لِ‍‍هِ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ ‌وَ‌اسِعٌ عَلِيمٌ
Wa Līasta`fifi Al-Ladhīna Lā Yajidūna Nikāĥāan Ĥattá Yughniyahumu Allāhu Min Fađlihi Wa ۗ Al-Ladhīna Yabtaghūna Al-Kitāba Mimmā Malakat 'Aymānukum Fakātibūhum 'In `Alimtum Fīhim Khayan ۖ Wa 'Ātūhum Min Māli Allāhi Al-Ladhī 'Ātākum ۚ Wa Lā Tukrihū Fatayātikum `Alá Al-Bighā'i 'In 'Aradna Taĥaşşunāan Litabtaghū `Arađa Al-Ĥayāati Ad-Dunۚ Wa Man Yukrihhunna Fa'inna Allāha Min Ba`di 'Ikhihinna Ghafūrun Raĥīmun 024-033. و كسانى كه [وسيله] زناشويى نمى‏يابند، بايد عفت ورزند، تا خدا آنان را از فضل خويش بى‏نياز گرداند. و از ميان غلامانتان، كسانى كه در صددند با قرارداد كتبى خود را آزاد كنند؛ اگر در آنان خيرى [و توانايى پرداخت مال] مى‏يابيد، قرار بازخريد آنها را بنويسيد؛ و از آن مالى كه خدا به شما داده است به ايشان بدهيد [تا تدريجا خود را آزاد كنند]. و كنيزان خود را در صورتى كه تمايل به پاكدامنى دارند، براى اينكه متاع زندگى دنيا را بجوييد، به زنا وادار مكنيد. و هر كس آنان را به زور وادار كند، در حقيقت،‏ خدا پس از اجبار نمودن ايشان [نسبت به آنها] آمرزنده مهربان است. وَلْيَسْتَعْفِفِ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يَجِد‍ُ‍‌ونَ نِكَاحاً‌ حَتَّى‌ يُ‍‍غْ‍‍نِيَهُمُ ‌اللَّ‍‍هُ مِ‍‌‍نْ فَ‍‍ضْ‍‍لِ‍‍هِ ۗ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَ‍‍بْ‍‍تَ‍‍غُ‍‍ونَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ مَلَكَتْ ‌أَيْمَانُكُمْ فَكَاتِبُوهُمْ ‌إِ‌نْ عَلِمْتُمْ فِيهِمْ خَ‍‍يْر‌ا‌ ًۖ ‌وَ‌آتُوهُمْ مِ‍‌‍نْ م‍‍َ‍الِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌الَّذِي ‌آتَاكُمْ ۚ ‌وَلاَ‌ تُكْ‍‍رِهُو‌ا‌ فَتَيَاتِكُمْ عَلَى‌ ‌الْبِ‍‍غَ‍‍ا‌ءِ‌ ‌إِ‌نْ ‌أَ‌‍رَ‌دْنَ تَحَ‍‍صُّ‍‍نا‌ ً‌ لِتَ‍‍بْ‍‍تَ‍‍غُ‍‍و‌ا‌ عَ‍رَضَ ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ۚ ‌وَمَ‍‌‍نْ يُكْ‍‍رِهُّ‍‍نَّ فَإِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ مِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ ‌إِكْ‍رَ‌اهِهِ‍‍نَّ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَحِيمٌ
Wa Laqad 'Anzalnā 'Ilaykum 'Āyātin Mubayyinātin Wa Mathalāan Mina Al-Ladhīna Khalaw Min Qablikum Wa Maw`ižatan Lilmuttaqīna 024-034. و قطعا، به سوى شما آياتى روشنگر، و خبرى از كسانى كه پيش از شما روزگار به سر برده‏اند، و موعظه‏اى براى اهل تقوا فرود آورده‏ايم. وَلَ‍قَ‍‍دْ‌ ‌أَ‌ن‍‍زَلْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَيْكُمْ ‌آي‍‍َ‍اتٍ‌ مُبَيِّن‍‍َ‍اتٍ‌ ‌وَمَثَلا‌ ً‌ مِنَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ خَ‍‍لَوْ‌ا‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكُمْ ‌وَمَوْعِ‍‍ظَ‍‍ة ً‌ لِلْمُتَّ‍‍قِ‍‍ينَ
Al-Lahu Nūru As-Samāwāti Wa Al-'Arđi ۚ Mathalu Nūrihi Kamishkāatin Fīhā Mişbāĥun ۖ Al-Mişbāĥu Fī Zujājatin ۖ Az-Zujājatu Ka'annahā Kawkabun Durrīyunqadu Min Shajaratin Mubārakatin ZaytūniatinSharqīyatin Wa Lā Gharbīyatin Yakādu Zaytuhā Yuđī'u Wa Law Lam Tamsas/hu Nārun ۚ Nūrun `Alá Nūrin ۗ Yahdī Al-Lahu Linūrihi Man Yashā'u ۚ Wa Yađribu Allāhu Al-'Amthāla Lilnnāsi Wa ۗ Allāhu Bikulli Shay'in `Alīmun 024-035. خدا نور آسمانها و زمين است. مثل نور او چون چراغدانى است كه در آن چراغى، و آن چراغ در شيشه‏اى است. آن شيشه گويى اخترى درخشان است كه از درخت‏ خجسته زيتونى كه نه شرقى است و نه غربى، افروخته مى‏شود. نزديك است كه روغنش، هر چند بدان آتشى نرسيده باشد، روشنى بخشد. روشنى بر روى روشنى است. ‏ خدا هر كه را بخواهد با نور خويش هدايت مى‏كند، و اين مثلها را خدا براى مردم مى‏زند، و خدا به هر چيزى داناست. اللَّهُ ن‍‍ُ‍و‌رُ‌ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۚ مَثَلُ نُو‌رِهِ كَمِشْك‍‍َ‍اة‌‍ٍ‌ فِيهَا‌ مِ‍‍صْ‍‍ب‍‍َ‍اح‌‍ٌۖ ‌الْمِ‍‍صْ‍‍ب‍‍َ‍احُ فِي ‌زُجَاجَة‌‍ٍۖ ‌ال‍‍زُّجَاجَةُ كَأَنَّ‍‍هَا‌ كَوْكَب‌‍ٌ‌ ‌دُ‌رِّيٌّ‌ يُوقَ‍‍دُ‌ مِ‍‌‍نْ شَجَ‍رَةٍ‌ مُبَا‌‍رَكَة‌‍ٍ‌ ‌زَيْتُونِة‍ٍ‌ لاَ‌ شَرْ‍قِ‍‍يَّةٍ‌ ‌وَلاَ‌ غَ‍‍رْبِيَّةٍ‌ يَك‍‍َ‍ا‌دُ‌ ‌زَيْتُهَا‌ يُ‍‍ض‍‍ِ‍يءُ‌ ‌وَلَوْ‌ لَمْ تَمْسَسْهُ ن‍‍َ‍ا‌ر‌ٌۚ ن‍‍ُ‍و‌رٌ‌ عَلَى‌ ن‍‍ُ‍و‌ر‌ٍۗ يَهْدِي ‌اللَّهُ لِنُو‌رِهِ مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۚ ‌وَيَ‍‍ضْ‍‍رِبُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌الأَمْث‍‍َ‍الَ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ بِكُلِّ شَ‍‍يْءٍ‌ عَلِيمٌ
Fī Buyūtin 'Adhina Allāhu 'An Turfa`a Wa Yudhkara Fīhā Asmuhu Yusabbiĥu Lahu Fīhā Bil-Ghudūwi Wa Al-'Āşāli 024-036. در خانه‏هايى كه خدا رخصت داده كه [قدر و منزلت] آنها رفعت يابد (بالا برده شود)‏ و نامش در آنها ياد شود. در آن [خانه]ها، هر بامداد و شامگاه او را نيايش مى‏كنند. فِي بُي‍‍ُ‍وتٍ ‌أَ‌ذِنَ ‌اللَّ‍‍هُ ‌أَ‌نْ تُرْفَعَ ‌وَيُذْكَ‍رَ‌ فِيهَا‌ ‌اسْمُ‍‍هُ يُسَبِّحُ لَ‍‍هُ فِيهَا‌ بِ‍الْ‍‍غُ‍‍دُ‌وِّ‌ ‌وَ‌الآ‍‍صَ‍‍الِ
Rijālun Lā Tulhīhim Tijāratun Wa Lā Bay`un `An Dhikri Allāhi Wa 'Iqāmi Aş-Şalāati Wa 'Ītā'i Az-Zakāati ۙ Yakhāfūna Yawmāan Tataqallabu Fīhi Al-Qulūbu Wa Al-'Abşāru 024-037. مردانى كه نه تجارت و نه داد و ستدى آنان را از ياد خدا، و برپا داشتن نماز، و دادن زكات، به خود مشغول نمى‏دارد؛ و از روزى كه دلها و ديده‏ها در آن زيرورو مى‏شود مى‏هراسند. ‍رِج‍‍َ‍ال ٌ‌ لاَ‌ تُلْهِيهِمْ تِجَا‌‍رَةٌ‌ ‌وَلاَ‌ بَ‍‍يْ‍‍عٌ عَ‍‌‍نْ ‌ذِكْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَ‌إِقَ‍‍امِ ‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةِ ‌وَ‌إِيت‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌ال‍‍زَّك‍‍َ‍اةِ ۙ يَ‍‍خَ‍‍اف‍‍ُ‍ونَ يَوْما‌‌ ً‌ تَتَ‍‍قَ‍‍لَّبُ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ ‌الْ‍‍قُ‍‍ل‍‍ُ‍وبُ ‌وَ‌الأَبْ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌رُ
Liyajziyahumu Allāhu 'Aĥsana Mā `Amilū Wa Yazīdahum Min Fađlihi Wa ۗ Allāhu Yarzuqu Man Yashā'u Bighayri Ĥisābin 024-038. تا خدا، بهتر از آنچه انجام مى‏دادند به ايشان جزا دهد، و از فضل خود بر آنان بيفزايد. و خدا[ست كه] هر كه را بخواهد بى‏حساب روزى مى‏دهد. لِيَ‍‍جْ‍‍زِيَهُمُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌أَحْسَنَ مَا‌ عَمِلُو‌ا‌ ‌وَيَزِيدَهُمْ مِ‍‌‍نْ فَ‍‍ضْ‍‍لِ‍‍هِ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ يَرْ‌زُ‍قُ مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ حِسَابٍ
Wa Al-Ladhīna Kafarū 'A`māluhum Kasarābin Biqī`atin Yaĥsabuhu Až-Žam'ānu Mā'an Ĥattá 'Idhā Jā'ahu Lam Yajid/hu Shay'āan Wa Wajada Allāha `Indahu Fawaffāhu Ĥisābahu Wa ۗ Allāhu Sarī`u Al-Ĥisābi 024-039. و كسانى كه كفر ورزيدند، كارهايشان چون سرابى در زمينى هموار است كه تشنه آن را آبى مى‏پندارد؛ تا چون بدان رسد، آن را چيزى نيابد و خدا را نزد خويش يابد؛ و حسابش را تمام به او دهد؛ و خدا زودشمار است. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌أَعْمَالُهُمْ كَسَ‍رَ‍‌اب ٍ‌ بِ‍‍قِ‍‍يعَةٍ‌ يَحْسَبُهُ ‌ال‍‍ظَّ‍‍مْآنُ م‍‍َ‍ا‌ءً‌ حَتَّ‍‍ى‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَهُ لَمْ يَجِ‍‍دْهُ شَ‍‍يْ‍‍ئا‌ ً‌ ‌وَ‌وَجَدَ‌ ‌اللَّ‍‍هَ عِ‍‌‍نْ‍‍دَهُ فَوَفّ‍‍َ‍اهُ حِسَابَ‍‍هُ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ سَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍عُ ‌الْحِسَابِ
'Aw Kažulumātin Fī Baĥrin Lujjīyin Yaghshāhu Mawjun Min Fawqihi Mawjun Min Fawqihi Saĥābun ۚ Žulumātun Ba`đuhā Fawqa Ba`đin 'Idhā 'Akhraja Yadahu Lam Yakad Yaۗ Wa Man Lam Yaj`ali Allāhu Lahu Nūan Famā Lahu Min Nūrin 024-040. يا [كارهايشان] مانند تاريكيهايى است كه در دريايى ژرف است كه موجى آن را مى‏پوشاند؛ [و] روى آن موجى [ديگر] است؛ [و] بالاى آن ابرى است. تاريكيهايى است كه بعضى بر روى بعضى قرار گرفته است. هر گاه [غرقه] دستش را بيرون آورد، به زحمت آن را مى‏بيند. و خدا به هر كس نورى نداده باشد، او را هيچ نورى نخواهد بود. أَ‌وْ‌ كَ‍‍ظُ‍‍لُم‍‍َ‍ات‌‍ٍ‌ فِي بَحْر‌ٍ‌ لُجِّيٍّ‌ يَ‍‍غْ‍‍ش‍‍َ‍اهُ مَ‍‍وْجٌ‌ مِ‍‌‍نْ فَوْ‍قِ‍‍هِ مَ‍‍وْجٌ‌ مِ‍‌‍نْ فَوْ‍قِ‍‍هِ سَح‍‍َ‍اب‌‍ٌۚ ظُ‍‍لُم‍‍َ‍ات‌‍ٌ‌ بَعْ‍‍ضُ‍‍هَا‌ فَ‍‍وْ‍قَ بَعْ‍‍ضٍ‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌أَ‍خْ‍رَجَ يَدَهُ لَمْ يَكَ‍‍دْ‌ يَ‍رَ‌اهَا‌ ۗ ‌وَمَ‍‌‍نْ لَمْ يَ‍‍جْ‍‍عَلِ ‌اللَّ‍‍هُ لَ‍‍هُ نُو‌ر‌ا‌‌ ً‌ فَمَا‌ لَ‍‍هُ مِ‍‌‍نْ نُو‌رٍ
'Alam Tará 'Anna Allāha Yusabbiĥu Lahu Man As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Aţ-Ţayru Şāffātin ۖ Kullun Qad `Alima Şalātahu Wa Tasbīĥahu Wa ۗ Allāhu `Alīmun Bimā Yaf`alūna 024-041. آيا ندانسته‏اى كه هر كه [و هر چه] در آسمانها و زمين است براى خدا تسبيح مى‏گويند، و پرندگان [نيز] در حالى كه در آسمان پر گشوده‏اند [تسبيح او مى‏گويند]؟ همه ستايش و نيايش خود را مى‏دانند؛و خدا به آنچه مى‏كنند داناست. أَلَمْ تَ‍رَ‌ى‌ ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يُسَبِّحُ لَ‍‍هُ مَ‍‌‍نْ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌وَ‌ال‍‍طَّ‍‍يْ‍‍رُ‌ صَ‍‍افّ‍‍َ‍ات‌‍ٍۖ كُلّ‌‍ٌقَ‍‍دْ‌ عَلِمَ صَ‍‍لاَتَ‍‍هُ ‌وَتَسْبِيحَ‍‍هُ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ عَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ‌ بِمَا‌ يَفْعَلُونَ
Wa Lillāh Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi ۖ Wa 'Ilá Allāhi Al-Maşīru 024-042. و فرمانروايى آسمانها و زمين از آن خداست؛ و بازگشت [همه] به سوى خداست. وَلِلَّهِ مُلْكُ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۖ ‌وَ‌إِلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌الْمَ‍‍صِ‍‍يرُ
'Alam Tará 'Anna Allāha Yuzjī Saĥābāan Thumma Yu'uallifu Baynahu Thumma Yaj`aluhu Rukāmāan Fatará Al-Wadqa Yakhruju Min Khilālihi Wa Yunazzilu Mina As-Samā'i Min Jibālin Fīhā Min Baradin Fayuşību Bihi Man Yashā'u Wa Yaşrifuhu `An Man Yashā'u ۖ Yakādu Sanā Barqihi Yadh/habu Bil-'Abşāri 024-043. آيا ندانسته‏اى كه خدا[ست كه] ابر را به آرامى مى‏راند؟ سپس ميان [اجزاء] آن پيوند مى‏دهد؛ آنگاه آن را متراكم مى‏سازد؛ پس دانه‏هاى باران را مى‏بينى كه از خلال آن بيرون مى‏آيد. و [خداست كه] از آسمان، از كوههايى [از ابر يخ ‏زده] كه در آنجاست، تگرگى فرو مى‏ريزد. و هر كه را بخواهد بدان گزند مى‏رساند؛ و آن را از هر كه بخواهد باز مى‏دارد. نزديك است روشنى برقش چشمها راببرد. أَلَمْ تَ‍رَ‌ى‌ ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يُزْجِي سَحَابا‌‌ ً‌ ثُ‍‍مَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَ‍‍هُ ثُ‍‍مَّ يَ‍‍جْ‍‍عَلُ‍‍هُ ‌رُكَاما‌‌ ً‌ فَتَ‍رَ‌ى‌ ‌الْوَ‌دْ‍‍قَ يَ‍‍خْ‍‍رُجُ مِ‍‌‍نْ خِ‍‍لاَلِ‍‍هِ ‌وَيُنَزِّلُ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ مِ‍‌‍نْ جِب‍‍َ‍ال‌‍ٍ‌ فِيهَا‌ مِ‍‌‍نْ بَ‍رَ‌د‌‌ٍ‌ فَيُ‍‍صِ‍‍ي‍‍بُ بِ‍‍هِ مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌وَيَ‍‍صْ‍‍رِفُ‍‍هُ عَ‍‌‍نْ مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۖ يَك‍‍َ‍ا‌دُ‌ سَنَا‌ بَرْ‍قِ‍‍هِ يَذْهَبُ بِ‍الأَبْ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌رِ
Yuqallibu Allāhu Al-Layla Wa An-Nahāra ۚ 'Inna Fī Dhālika La`ibratan Li'wlī Al-'Abşāri 024-044. خداست كه شب و روز را با هم جابجا مى‏كند. قطعا در اين [تبديل] براى ديده‏وران [درس] عبرتى است. يُ‍قَ‍‍لِّبُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌ال‍‍لَّ‍‍يْ‍‍لَ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌‍رَۚ ‌إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَعِ‍‍بْ‍‍‍رَة ً‌ لِأ‌و‍ْ‍لِي ‌الأَبْ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌رِ
Wa Allāhu Khalaqa Kulla Dābbatin Min Mā'in ۖ Faminhum Man Yamshī `Alá Baţnihi Wa Minhum Man Yamshī `Alá Rijlayni Wa Minhum Man Yamshī `Alá 'Arba`in ۚ Yakhluqu Allāhu Mā Yashā'u ۚ 'Inna Allāha `Alá Kulli Shay'in Qadīrun 024-045. و خداست كه هر جنبنده‏اى را [ابتدا] از آبى آفريد. پس پاره‏اى از آنها بر روى شكم راه مى‏روند، و پاره‏اى از آنها بر روى دو پا، و بعضى از آنها بر روى چهار [پا] راه مى‏روند. خدا هر چه بخواهد مى‏آفريند. در حقيقت،‏ خدا بر هر چيزى تواناست. وَ‌اللَّ‍‍هُ خَ‍‍لَ‍‍قَ كُلَّ ‌د‍َ‍‌ابَّةٍ‌ مِ‍‌‍نْ م‍‍َ‍ا‌ء‌‌ٍۖ فَمِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ مَ‍‌‍نْ يَمْشِي عَلَى‌ بَ‍‍طْ‍‍نِ‍‍هِ ‌وَمِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ مَ‍‌‍نْ يَمْشِي عَلَى‌ ‌رِجْ‍‍لَ‍‍يْ‍‍نِ ‌وَمِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ مَ‍‌‍نْ يَمْشِي عَلَ‍‍ى‌ ‌أَ‌رْبَعٍۚ يَ‍‍خْ‍‍لُ‍‍قُ ‌اللَّ‍‍هُ مَا‌ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ عَلَى‌ كُلِّ شَ‍‍يْء‌‌ٍقَ‍‍دِيرٌ
Laqad 'Anzalnā 'Āyātin Mubayyinātin Wa ۚ Allāhu Yahdī Man Yashā'u 'Ilá Şirāţin Mustaqīmin 024-046. قطعا، آياتى روشنگر فرود آورده‏ايم؛ و خدا هر كه را بخواهد به راه راست هدايت مى‏كند. لَ‍قَ‍‍دْ‌ ‌أَ‌ن‍‍زَلْنَ‍‍ا‌ ‌آي‍‍َ‍اتٍ‌ مُبَيِّن‍‍َ‍اتٍۚ ‌وَ‌اللَّهُ يَهْدِي مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌إِلَى‌ صِ‍رَ‍‌اطٍ‌ مُسْتَ‍‍قِ‍‍يمٍ
Wa Yaqūlūna 'Āmannā Billāhi Wa Bir-Rasūli Wa 'Aţa`nā Thumma Yatawallá Farīqun Minhum Min Ba`di Dhālika ۚ Wa Mā 'Ūlā'ika Bil-Mu'uminīna 024-047. و مى‏گويند: به خدا و پيامبر [او] گرويديم و اطاعت كرديم. آنگاه دسته‏اى از ايشان، پس از اين [اقرار] روى برمى‏گردانند؛ و آنان مؤمن نيستند. وَيَ‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ ‌آمَ‍‍نَّ‍‍ا‌ بِ‍اللَّ‍‍هِ ‌وَبِال‍رَّس‍‍ُ‍ولِ ‌وَ‌أَ‍طَ‍‍عْنَا‌ ثُ‍‍مَّ يَتَوَلَّى‌ فَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍قٌ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ مِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ ‌ذَلِكَ ۚ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ بِ‍الْمُؤْمِنِينَ
Wa 'Idhā Du`ū 'Ilá Allāhi Wa Rasūlihi Liyaĥkuma Baynahum 'Idhā Farīqun Minhum Mu`rūna 024-048. و چون به سوى خدا و پيامبر او خوانده شوند تا ميان آنان داورى كند، بناگاه دسته‏اى از آنها روى برمى‏تابند. وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌دُعُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَ‌‍رَسُولِ‍‍هِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ فَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍قٌ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ مُعْ‍‍رِ‍‍ضُ‍‍ونَ
Wa 'In Yakun Lahumu Al-Ĥaqqu Ya'tū 'Ilayhi Mudh`inīna 024-049. و اگر حق به جانب ايشان باشد، به حال اطاعت به سوى او مى‏آيند. وَ‌إِ‌نْ يَكُ‍‌‍نْ لَهُمُ ‌الْحَ‍‍قُّ يَأْتُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍هِ مُذْعِنِينَ
'Afī Qulūbihim Marađun 'Am Artābū 'Am Yakhāfūna 'An Yaĥīfa Allāhu `Alayhim Wa Rasūluhu ۚ Bal 'Ūlā'ika Humu Až-Žālimūn 024-050. آيا در دلهايشان بيمارى است، ‏يا شك دارند؟ يا از آن مى‏ترسند كه خدا و فرستاده‏اش بر آنان ستم ورزند؟ [نه،] بلكه خودشان ستمكارند. أَفِي قُ‍‍لُوبِهِمْ مَ‍رَضٌ ‌أَمْ ‌ا‌رْتَابُ‍‍و‌ا‌ ‌أَمْ يَ‍‍خَ‍‍اف‍‍ُ‍ونَ ‌أَ‌نْ يَح‍‍ِ‍ي‍‍فَ ‌اللَّ‍‍هُ عَلَيْهِمْ ‌وَ‌‍رَسُولُ‍‍هُ ۚ بَلْ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِمُون
'Innamā Kāna Qawla Al-Mu'uminīna 'Idhā Du`ū 'Ilá Allāhi Wa Rasūlihi Liyaĥkuma Baynahum 'An Yaqūlū Sami`nā Wa 'Aţa`nā ۚ Wa 'Ūlā'ika Humu Al-Mufliĥūna 024-051. گفتار مؤمنان، وقتى به سوى خدا و پيامبرش خوانده شوند تا ميانشان داورى كند تنها اين است كه مى‏گويند: شنيديم و اطاعت كرديم، اينانند كه رستگارند. إِنَّ‍‍مَا‌ ك‍‍َ‍انَ قَ‍‍وْلَ ‌الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌دُعُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَ‌‍رَسُولِ‍‍هِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ‌أَ‌نْ يَ‍‍قُ‍‍ولُو‌ا‌ سَمِعْنَا‌ ‌وَ‌أَ‍طَ‍‍عْنَا‌ ۚ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌الْمُفْلِحُونَ
Wa Man Yuţi`i Allāha Wa Rasūlahu Wa Yakhsha Allāha Wa Yattaqhi Fa'ūlā'ika Humu Al-Fā'izūna 024-052. و كسى كه خدا و فرستاده او را فرمان برد، و از (نافرمانی و عذاب) خدا بترسد، و از او پروا وَمَ‍‌‍نْ يُ‍‍طِ‍‍عِ ‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌‍رَسُولَ‍‍هُ ‌وَيَ‍‍خْ‍‍شَ ‌اللَّ‍‍هَ ‌وَيَتَّ‍‍ق‍‍هِ فَأ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌الْف‍‍َ‍ائِزُ‌ونَ
Wa 'Aqsamū Billāhi Jahda 'Aymānihim La'in 'Amartahum Layakhrujunna ۖ Qul Lā Tuqsimū ۖ Ţā`atun Ma`rūfatun ۚ 'Inna Allāha Khabīrun Bimā Ta`malūna 024-053. و با سوگندهاى سخت‏خود به خدا سوگند ياد كردند كه اگر به آنان فرمان دهى، بى شك [براى جهاد] بيرون خواهند آمد. بگو: سوگند مخوريد، اطاعتى پسنديده [بهتر است]؛ كه خدا به آنچه مى‏كنيد داناست. وَ‌أَ‍قْ‍‍سَمُو‌ا‌ بِ‍اللَّ‍‍هِ جَهْدَ‌ ‌أَيْمَانِهِمْ لَئِ‍‌‍نْ ‌أَمَرْتَهُمْ لَيَ‍‍خْ‍‍رُجُ‍‍نَّ ۖ قُ‍‍لْ لاَ‌ تُ‍‍قْ‍‍سِمُو‌اۖ طَ‍‍اعَةٌ‌ مَعْرُ‌وفَة‌‍ٌۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ خَ‍‍ب‍‍ِ‍ي‍‍ر‌ٌ‌ بِمَا‌ تَعْمَلُونَ
Qul 'Aţī`ū Allaha Wa 'Aţī`ū Ar-Rasūla ۖ Fa'in Tawallaw Fa'innamā `Alayhi Mā Ĥummila Wa `Alaykum Mā Ĥummiltum ۖ Wa 'In Tuţī`ūhu Tahtadū ۚ Wa Mā `Alá Ar-Rasūli 'Illā Al-Balāghu Al-Mubīnu 024-054. بگو: خدا و پيامبر را اطاعت كنيد. پس اگر پشت نموديد [بدانيد كه] بر عهده اوست آنچه تكليف شده، و بر عهده شماست آنچه موظف هستيد؛ و اگر اطاعتش كنيد، راه خواهيد يافت؛ و بر فرستاده [خدا] جز ابلاغ آشكار [ماموريتى] نيست. قُ‍‍لْ ‌أَ‍طِ‍‍يعُو‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌أَ‍طِ‍‍يعُو‌ا‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولَ ۖ فَإِ‌نْ تَوَلَّو‌ا‌ فَإِنَّ‍‍مَا‌ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ مَا‌ حُ‍‍مِّ‍‍لَ ‌وَعَلَيْكُمْ مَا‌ حُ‍‍مِّ‍‍لْتُمْ ۖ ‌وَ‌إِ‌نْ تُ‍‍طِ‍‍يع‍‍ُ‍وهُ تَهْتَدُ‌و‌اۚ ‌وَمَا‌ عَلَى‌ ‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولِ ‌إِلاَّ‌ ‌الْبَلاَ‍‍غُ ‌الْمُبِينُ
Wa`ada Allāhu Al-Ladhīna 'Āmanū Minkum Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Layastakhlifannahum Al-'Arđi Kamā Astakhlafa Al-Ladhīna Min Qablihim Wa Layumakkinanna Lahum Dīnahumu Al-Ladhī Artađá Lahum Wa Layubaddilannahum Min Ba`di Khawfihim 'Amnāan ۚ Ya`budūnanī Lā Yushrikūna Bī Shay'āan ۚ Wa Man Kafara Ba`da Dhālika Fa'ūlā'ika Humu Al-Fāsiqūna 024-055. خدا به کسانی از شما که ايمان داشته باشند و کار صحيح انجام دهند وعده داده است که آنها را در زمين بقدرت رساند، همانطور که قبلی ها را بقدرت رسانده بود، و آن دينى را كه برايشان پسنديده است به سودشان مستقر كند، و بيمشان را به ايمنى مبدل گرداند، [تا] مرا عبادت كنند، و چيزى را با من شريك نگردانند؛ و هر كس پس از آن به كفر گرايد آنانند كه نافرمانند. وَعَدَ‌ ‌اللَّ‍‍هُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ لَيَسْتَ‍‍خْ‍‍لِفَ‍‍نَّ‍‍هُم فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ كَمَا‌ ‌اسْتَ‍‍خْ‍‍لَفَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِهِمْ ‌وَلَيُمَكِّنَ‍‍نَّ لَهُمْ ‌دِينَهُمُ ‌الَّذِي ‌ا‌رْتَ‍‍ضَ‍‍ى‌ لَهُمْ ‌وَلَيُبَدِّلَ‍‍نَّ‍‍هُمْ مِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ خَ‍‍وْفِهِمْ ‌أَمْنا‌ ًۚ يَعْبُدُ‌ونَنِي لاَ‌ يُشْ‍‍رِك‍‍ُ‍ونَ بِي شَ‍‍يْ‍‍ئا‌ ًۚ ‌وَمَ‍‌‍نْ كَفَ‍رَ‌ بَعْدَ‌ ‌ذَلِكَ فَأ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌الْفَاسِ‍‍قُ‍‍ونَ
Wa 'Aqīmū Aş-Şalāata Wa 'Ātū Az-Zakāata Wa 'Aţī`ū Ar-Rasūla La`allakum Turĥamūna 024-056. و نماز را برپا كنيد، و زكات را بدهيد، و پيامبر [خدا] را فرمان بريد تا مورد رحمت قرار گيريد. وَ‌أَ‍قِ‍‍يمُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةَ ‌وَ‌آتُو‌ا‌ال‍‍زَّك‍‍َ‍اةَ ‌وَ‌أَ‍طِ‍‍يعُو‌ا‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ
Lā Taĥsabanna Al-Ladhīna Kafarū Mu`jizīna Fī Al-'Arđi ۚ Wa Ma'wāhumu An-Nāru ۖ Wa Labi'sa Al-Maşīru 024-057. و مپندار كسانى كه كفر ورزيدند [ما را] در زمين درمانده مى‏كنند؛جايگاهشان در آتش است، و چه بد بازگشتگاهى است. لاَ‌ تَحْسَبَ‍‍نَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ مُعْجِز‍ِ‍ي‍‍نَ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۚ ‌وَمَأْ‌وَ‌اهُمُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌رُ‌ ۖ ‌وَلَبِئْسَ ‌الْمَ‍‍صِ‍‍يرُ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Liyasta'dhinkumu Al-Ladhīna Malakat 'Aymānukum Wa Al-Ladhīna Lam Yablughū Al-Ĥuluma Minkum Thalātha Marrātin ۚ Min Qabli Şalāati Al-Fajri Wa Ĥīna Tađa`ūna Thiyā Bakum Mina Až-Žahīrati Wa Min Ba`di Şalāati ۚ Al-`Ishā'i Thalāthu `Awrātin ۚ Lakum Laysa `Alaykum Wa Lā `Alayhim Junāĥun ۚ Ba`dahunna Ţawwāfūna `Alaykum Ba`đukum `Alá ۚ Ba`đin Kadhālika Yubayyinu Allāhu Lakumu ۗ Al-'Āyā Ti Wa Allāhu `Alīmun Ĥakīmun 024-058. اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، قطعا بايد غلام و كنيزهاى شما و كسانى از شما كه به [سن] بلوغ نرسيده‏اند، سه بار در شبانه روز از شما كسب اجازه كنند. پيش از نماز بامداد، و نيمروز كه جامه‏هاى خود را بيرون مى‏آوريد، و پس از نماز شامگاهان. [اين] سه هنگام برهنگى شماست. نه بر شما و نه بر آنان گناهى نيست كه غير از اين [سه هنگام] گرد يكديگر بچرخيد [و با هم معاشرت نماييد]. خداوند آيات [خود] را اين گونه براى شما بيان مى‏كند، و خدا داناى سنجيده‏ كار است. ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ لِيَسْتَأْ‌ذِ‌نْ‍‍كُمُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ مَلَكَتْ ‌أَيْمَانُكُمْ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لَمْ يَ‍‍بْ‍‍لُ‍‍غُ‍‍و‌ا‌الْحُلُمَ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ثَلاَثَ مَرّ‍َ‍‌اتٍ‌ مِ‍‌‍نْ ۚ قَ‍‍بْ‍‍لِ صَ‍‍لاَةِ ‌الْفَ‍‍جْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌وَح‍‍ِ‍ي‍‍نَ تَ‍‍ضَ‍‍ع‍‍ُ‍ونَ ثِيَابَكُمْ مِنَ ‌ال‍‍ظَّ‍‍هِي‍رَةِ ‌وَمِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ صَ‍‍لاَةِ ‌الْعِش‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ثَلاَثُ ۚ عَوْ‌رَ‍‌ات‍ٍ‌ لَكُمْ لَ‍‍يْ‍‍سَ ۚ عَلَيْكُمْ ‌وَلاَ‌ عَلَيْهِمْ جُن‍‍َ‍اح‌‍ٌ‌ بَعْدَهُ‍‍نَّ طَ‍‍وَّ‌اف‍‍ُ‍ونَ ۚ عَلَيْكُمْ بَعْ‍‍ضُ‍‍كُمْ عَلَى‌ بَعْ‍‍ضٍ‌ كَذَلِكَ ۚ يُبَيِّنُ ‌اللَّ‍‍هُ لَكُمُ ‌الآي‍‍َ‍اتِ ‌وَ‌اللَّهُ ۗ عَل‍‍ِ‍ي‍‍مٌ حَكِيمٌ
Wa 'Idhā Balagha Al-'Aţfālu Minkumu Al-Ĥuluma Falyasta'dhinū Kamā Asta'dhana Al-Ladhīna Min Qablihim ۚ Kadhālika Yubayyinu Allāhu Lakum 'Āyātihi Wa ۗ Allāhu `Alīmun Ĥakīmun 024-059. و چون كودكان شما به [سن] بلوغ رسيدند، بايد از شما كسب اجازه كنند؛ همان گونه كه آنان كه پيش از ايشان بودند كسب اجازه كردند. خدا آيات خود را اين گونه براى شما بيان مى‏دارد؛ و خدا داناى سنجيده‏كار است. وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ بَلَ‍‍غَ ‌الأَ‍طْ‍‍ف‍‍َ‍الُ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمُ ‌الْحُلُمَ فَلْيَسْتَأْ‌ذِنُو‌ا‌ كَمَا‌ ‌اسْتَأْ‌ذَنَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِهِمْ ۚ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ ‌اللَّ‍‍هُ لَكُمْ ‌آيَاتِ‍‍هِ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ عَل‍‍ِ‍ي‍‍مٌ حَكِيمٌ
Wa Al-Qawā`idu Mina An-Nisā' Al-Lātī Lā Yarjūna Nikāĥāan Falaysa `Alayhinna Junāĥun 'An Yađa`na Thiyābahunna Ghayra Mutabarrijātin Bizīnatin ۖ Wa 'An Yasta`fifna Khayrun Lahunna Wa ۗ Allāhu Samī`un `Alīmun 024-060. و بر زنان از كار افتاده‏اى كه [ديگر] اميد زناشويى ندارند گناهى نيست كه پوشش خود را كنار نهند؛ [به شرطى كه] زينتى را آشكار نكنند، و عفت ورزيدن براى آنها بهتر است. و خدا شنواى داناست. وَ‌الْ‍‍قَ‍‍وَ‌اعِدُ‌ مِنَ ‌ال‍‍نِس‍‍َ‍ا‌ء‌ ‌ال‍‍لاَّتِي لاَ‌ يَرْج‍‍ُ‍ونَ نِكَاحا‌‌ ً‌ فَلَ‍‍يْ‍‍سَ عَلَيْهِ‍‍نَّ جُن‍‍َ‍احٌ ‌أَ‌نْ يَ‍‍ضَ‍‍عْنَ ثِيَابَهُ‍‍نَّ غَ‍‍يْ‍رَ‌ مُتَبَرِّج‍‍َ‍ات ٍ‌ بِزِينَةٍۖ ‌وَ‌أَ‌نْ يَسْتَعْفِفْنَ خَ‍‍يْ‍‍ر‌ٌ‌ لَهُ‍‍نَّ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ سَم‍‍ِ‍ي‍‍عٌ عَلِيمٌ
Laysa `Alá Al-'A`má Ĥarajun Wa Lā `Alá Al-'A`raji Ĥarajun Wa Lā `Alá Al-Marīđi Ĥarajun Wa Lā `Alá 'Anfusikum 'An Ta'kulū Min Buyūtikum 'Aw Buyūti 'Ābā'ikum 'Aw Buyūti 'Ummahātikum 'Aw Buyūti 'Ikhwānikum 'Aw Buyūti 'Akhawātikum 'Aw Buyūti 'A`māmikum 'Aw Buyūti `Ammātikum 'Aw Buyūti 'Akhwālikum 'Aw Buyūti Khālātikum 'Aw Mā Malaktum Mafātiĥahu~ 'Aw Şadīqikum ۚ Laysa `Alaykum Junāĥun 'An Ta'kulū Jamī`āan 'Aw 'Ashtātāan ۚ Fa'idhā Dakhaltum Buyūtāan Fasallimū `Alá 'Anfusikum Taĥīyatan Min `Indi Allāhi Mubārakatan Ţayyibatan ۚ Kadhālika Yubayyinu Allāhu Lakumu Al-'Āyāti La`allakum Ta`qilūna 024-061. بر نابينا و لنگ و بيمار و بر شما ايرادى نيست كه از(در) خانه‏هاى خودتان بخوريد؛ يا از (در) خانه‏هاى پدرانتان، يا خانه‏هاى مادرانتان، يا خانه‏هاى برادرانتان، يا خانه‏هاى خواهرانتان، يا خانه‏هاى عموهايتان، يا خانه‏هاى عمه‏هايتان، يا خانه‏هاى داييهايتان، يا خانه‏هاى خاله‏هايتان، يا آن [خانه‏هايى] كه كليدهايش را در اختيار داريد، يا [خانه] دوستتان؛ [هم چنين] بر شما باكى نيست كه با هم بخوريد؛ يا پراكنده. پس چون به خانه‏هايى [كه گفته شد] درآمديد به يكديگر سلام كنيد؛ درودى كه نزد خدا مبارك و خوش است‏. خداوند آيات [خود] را اين گونه براى شما بيان مى‏كند، اميد كه بينديشيد. لَ‍‍يْ‍‍سَ عَلَى‌ ‌الأَعْمَى‌ حَ‍رَجٌ‌ ‌وَلاَ‌ عَلَى‌ ‌الأَعْ‍رَجِ حَ‍رَجٌ‌ ‌وَلاَ‌ عَلَى‌ ‌الْمَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍ضِ حَ‍رَجٌ‌ ‌وَلاَ‌ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَ‌ن‍‍فُسِكُمْ ‌أَ‌نْ تَأْكُلُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ بُيُوتِكُمْ ‌أَ‌وْ‌ بُي‍‍ُ‍وتِ ‌آب‍‍َ‍ائِكُمْ ‌أَ‌وْ‌ بُي‍‍ُ‍وتِ ‌أُمَّ‍‍هَاتِكُمْ ‌أَ‌وْ‌ بُي‍‍ُ‍وتِ ‌إِخْ‍‍وَ‌انِكُمْ ‌أَ‌وْ‌ بُي‍‍ُ‍وتِ ‌أَ‍خَ‍‍وَ‌اتِكُمْ ‌أَ‌وْ‌ بُي‍‍ُ‍وتِ ‌أَعْمَامِكُمْ ‌أَ‌وْ‌ بُي‍‍ُ‍وتِ عَ‍‍مَّ‍‍اتِكُمْ ‌أَ‌وْ‌ بُي‍‍ُ‍وتِ ‌أَ‍خْ‍‍وَ‌الِكُمْ ‌أَ‌وْ‌ بُي‍‍ُ‍وتِ خَ‍‍الاَتِكُمْ ‌أَ‌وْ‌ مَا‌ مَلَكْتُمْ مَفَاتِحَهُ~ُ ‌أَ‌وْ‌ صَ‍‍دِي‍‍قِ‍‍كُمْ ۚ لَ‍‍يْ‍‍سَ عَلَيْكُمْ جُن‍‍َ‍احٌ ‌أَ‌نْ تَأْكُلُو‌ا‌ جَمِيعاً‌ ‌أَ‌وْ‌ ‌أَشْتَاتا‌‌ ًۚ فَإِ‌ذَ‌ا‌ ‌دَ‍خَ‍‍لْتُمْ بُيُوتا‌‌ ً‌ فَسَلِّمُو‌ا‌ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَ‌ن‍‍فُسِكُمْ تَحِيَّة ً‌ مِ‍‌‍نْ عِ‍‌‍نْ‍‍دِ‌ ‌اللَّ‍‍هِ مُبَا‌‍رَكَة‌ ًطَ‍‍يِّبَة‌ ًۚ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ ‌اللَّ‍‍هُ لَكُمُ ‌الآي‍‍َ‍اتِ لَعَلَّكُمْ تَعْ‍‍قِ‍‍لُونَ
'Innamā Al-Mu'uminūna Al-Ladhīna 'Āmanū Billāhi Wa Rasūlihi Wa 'Idhā Kānū Ma`ahu `Alá 'Amrin Jāmi`in Lam Yadh/habū Ĥattá Yasta'dhinūhu ۚ 'Inna Al-Ladhīna Yasta'dhinūnaka 'Ūlā'ika Al-Ladhīna Yu'uminūna Billāhi Wa Rasūlihi ۚ Fa'idhā Asta'dhanūka Liba`đi Sha'nihim Fa'dhan Liman Shi'ta Minhum Wa Astaghfir Lahumu Allāha ۚ 'Inna Allāha Ghafūrun Raĥīmun 024-062. جز اين نيست كه مؤمنان كسانى‏اند كه به خدا و پيامبرش گرويده‏اند؛ و هنگامى كه با او بر سر كارى اجتماع كردند، تا از وى كسب اجازه نكنند نمى‏روند. در حقيقت كسانى كه از تو كسب اجازه مى‏كنند آنانند كه به خدا و پيامبرش ايمان دارند؛ پس چون براى برخى از كارهايشان از تو اجازه خواستند، به هر كس از آنان كه خواستى اجازه ده، و برايشان آمرزش بخواه كه خدا آمرزنده مهربان است إِنَّ‍‍مَا‌ ‌الْمُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ بِ‍اللَّ‍‍هِ ‌وَ‌‍رَسُولِ‍‍هِ ‌وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ كَانُو‌ا‌ مَعَ‍‍هُ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَمْر‌‌ٍ‌ جَامِع‍ٍ‌ لَمْ يَذْهَبُو‌ا‌ حَتَّى‌ يَسْتَأْ‌ذِن‍‍ُ‍وهُ ۚ ‌إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَسْتَأْ‌ذِنُونَكَ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ بِ‍اللَّ‍‍هِ ‌وَ‌‍رَسُولِ‍‍هِ ۚ فَإِ‌ذَ‌ا‌ ‌اسْتَأْ‌ذَن‍‍ُ‍وكَ لِبَعْ‍‍ضِ شَأْنِهِمْ فَأْ‌ذَ‌نْ لِمَ‍‌‍نْ شِئْتَ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ ‌وَ‌اسْتَ‍‍غْ‍‍فِ‍‍رْ‌ لَهُمُ ‌اللَّ‍‍هَ ۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَحِيمٌ
Lā Taj`alū Du`ā'a Ar-Rasūli Baynakum Kadu`ā'i Ba`đikum Ba`đāan ۚ Qad Ya`lamu Allāhu Al-Ladhīna Yatasallalūna Minkum Liwādhāan ۚ Falyaĥdhari Al-Ladhīna Yukhālifūna `An 'Amrihi~ 'An Tuşībahum Fitnatun 'Aw Yuşībahum `Adhābun 'Alīmun 024-063. خطاب كردن پيامبر را در ميان خود، مانند خطاب كردن بعضى از خودتان به بعضى [ديگر] قرار مدهيد. خدا مى‏داند [چه] كسانى از شما دزدانه [از نزد او] مى‏گريزند. پس كسانى كه از فرمان او تمرد مى‏كنند، بترسند كه مبادا بلايى بديشان رسد، يا به عذابى دردناك گرفتار شوند. لاَ‌ تَ‍‍جْ‍‍عَلُو‌ا‌ ‌دُع‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولِ بَيْنَكُمْ كَدُع‍‍َ‍ا‌ءِ‌ بَعْ‍‍ضِ‍‍كُمْ بَعْ‍‍ض‍‍ا‌‌ ًۚ قَ‍‍دْ‌ يَعْلَمُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَتَسَلَّل‍‍ُ‍ونَ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ لِوَ‌ا‌ذ‌ا‌‌ ًۚ فَلْيَحْذَ‌ر‍ِ‍‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يُ‍‍خَ‍‍الِف‍‍ُ‍ونَ عَ‍‌‍نْ ‌أَمْ‍‍رِهِ ‌أَ‌نْ تُ‍‍صِ‍‍يبَهُمْ فِتْنَةٌ ‌أَ‌وْ‌ يُ‍‍صِ‍‍يبَهُمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ ‌أَلِيمٌ
'Alā 'Inna Lillāh Mā Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi ۖ Qad Ya`lamu Mā 'Antum `Alayhi Wa Yawma Yurja`ūna 'Ilayhi Fayunabbi'uhum Bimā `Amilū Wa ۗ Allāhu Bikulli Shay'in `Alīmun 024-064. هش‏دار كه آنچه در آسمانها و زمين است از آن خداست. به يقين، آنچه را كه بر آنيد مى‏داند، و روزى كه به سوى او بازگردانيده مى‏شوند، آنان را [از حقيقت] آنچه انجام داده‏اند خبر مى‏دهد. و خدا به هر چيزى داناست أَلاَ‌ ‌إِنَّ لِلَّهِ مَا‌ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۖ قَ‍‍دْ‌ يَعْلَمُ مَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ ‌وَيَ‍‍وْمَ يُرْجَع‍‍ُ‍ونَ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍هِ فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا‌ عَمِلُو‌اۗ ‌وَ‌اللَّهُ بِكُلِّ شَ‍‍يْءٍ‌ عَلِيمٌ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Next Sūrah