Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Ş ād Wa ۚ A l-Q ur'ā ni Dh ī A dh -Dh ikr i
038-001 ص، سوگند به قرآن که مشتمل بر ذکر [حقایق، معارف، مطالب اخلاقی و اجتماعی و احکام حلال و حرام] است.
صَ اد ۚ وَا لْقُ رْآنِ ذِي ا ل ذِّكْر ِ
Bali A l-Ladh ī na Kafarū Fī `Izzatin Wa Sh iq ā q in
038-002 [اینکه قرآن را نمی پذیرند، برای این نیست که زمینه ای برای پذیرش آن وجود ندارد] بلکه کافران [غرق] در تکبّر [و سرکشی و عداوت] و دشمنی اند.
بَلِ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا فِي عِزَّةٍ وَشِقَ اقٍ
Kam 'Ahlaknā Min Q ab lihim Min Q arnin Fanādaw Walā ta Ĥī na Manāş in
038-003 چه بسیار اقوامی که پیش از آنان هلاک کردیم که [وقت نزول عذاب] فریاد کمک خواهی سر دادند، در حالی که وقت گریز و یافتن پناه گاه نبود؛
كَمْ أَهْلَكْنَا مِن ْ قَ بْ لِهِمْ مِن ْ قَ رْنٍ فَنَادَوْا وَلاَتَ حِي نَ مَنَاصٍ
Wa `Ajibū 'An Jā 'ahum Mun dh ir un Minhum ۖ Wa Q ā la A l-Kāfirū na Hādh ā Sāĥir un Kadh dh ā b un
038-004 و از اینکه بیم دهنده ای از جنس خودشان به سوی آنان آمده است تعجب کردند، و کافران گفتند: این جادوگری بسیار دروغگوست.
وَعَجِبُو ا أَن ْ جَا ءَهُمْ مُنْ ذِرٌ مِنْ هُمْ ۖ وَقَ ا لَ ا لْكَافِرُو نَ هَذَا سَاحِرٌ كَذَّابٌ
'Aja`ala A l-'Ālihata 'Ilahāan Wāĥidāan ۖ 'Inn a Hādh ā Lash ay 'un `Ujā b un
038-005 آیا [محمّد] معبودان [گوناگون] را معبودی یگانه قرار داده است؟ به راستی [که منحصر کردن معبودان در یک معبود] چیزی بسیار شگفت است.
أَجَعَلَ ا لآلِهَةَ إِلَها ً وَاحِدا ً ۖ إِنّ َ هَذَا لَشَيْ ءٌ عُجَابٌ
Wa A n ţ alaq a A l-Mala'u Minhum 'Ani A m sh ū Wa A ş birū `Alá 'Ālihatikum ۖ 'Inn a Hādh ā Lash ay 'un Yur ā du
038-006 سران و اشرافشان روان شدند [و فریاد برداشتند] که بروید و بر پرستش و نگهداری معبودانتان ایستادگی کنید زیرا از این دعوت [به سوی خدای یگانه] ریاست و آقایی بر اراده شده است.
وَان طَ لَقَ ا لْمَلَأُ مِنْ هُمْ أَنِ ا مْشُوا وَا صْ بِرُوا عَلَى آلِهَتِكُمْ ۖ إِنّ َ هَذَا لَشَيْ ءٌ يُرَ ادُ
Mā Sami`nā Bihadh ā Fī A l-Millati A l-'Ākh ira ti 'In Hādh ā 'Illā A kh tilā q un
038-007 ما این [پرستش معبود یگانه] را در آخرین آیین [که پدرانمان بر آن بودند] نشنیده ایم؛ این جز دروغی ساخته شده نیست.
مَا سَمِعْنَا بِهَذَا فِي ا لْمِلَّةِ ا لآخِ رَ ةِ إِن ْ هَذَا إِلاَّ ا خْ تِلاَقٌ
'A'uun zila `Alay hi A dh -Dh ikru Min Bayninā ۚ Bal Hum Fī Sh akkin Min Dh ikr ī ۖ Bal Lamm ā Yadh ūq ū `Adh ā bi
038-008 آیا از میان ما [که دارای ثروت فراوان و مقام و قدرتیم] قرآن، فقط بر او [که فقیری یتیم بیش نیست] نازل شده است؟! [نه، قرآن دروغی ساخته شده نیست] بلکه اینان درباره قرآن من در شک هستند، بلکه هنوز عذاب را نچشیده اند [تا از بیماری شک درآیند و به حقّانیّت آن اقرار کنند و زبان از گستاخی و جسارت ببندند.]
أَؤُن زِلَ عَلَيْ هِ ا ل ذِّكْرُ مِن ْ بَيْنِنَا ۚ بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِن ْ ذِكْر ِي ۖ بَلْ لَمَّ ا يَذُوقُ وا عَذَابِ
'Am `In dahum Kh azā 'inu Ra ĥmati Ra bbika A l-`Azī zi A l-Wahhā bi
038-009 مگر خزانه های رحمت پروردگار توانای شکست ناپذیر و بخشنده ات نزد آنان است [که منصب نبوّت را به هر کس که دلشان خواست ببخشند؟]
أَمْ عِنْ دَهُمْ خَ زَا ئِنُ رَ حْمَةِ رَ بِّكَ ا لْعَزِي زِ ا لْوَهَّابِ
'Am Lahum Mulku A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā ۖ Falyartaq ū Fī A l-'Asbā bi
038-010 یا مگر مالکیّت و فرمانروایی آسمان ها و زمین و آنچه میان آنهاست، در اختیار آنان است؟ [اگر چنین است] پس [بیایند] از نردبان ها [ی رساننده به این مالکیّت و فرمانروایی] بالا روند [و امور را به دست گیرند و مانع نزول وحی بر محمّد شوند و خود به هر کس که بخواهند وحی کنند.]
أَمْ لَهُمْ مُلْكُ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ فَلْيَرْتَقُ وا فِي ا لأَسْبَابِ
Jun dun Mā Hunālika Mahzū mun Mina A l-'Aĥzā bi
038-011 اینان لشکری ناچیز و اندک [از احزاب کفر و شرک] اند که در آنجا [که میدان جنگ بدر است] شکست خوردنی هستند.
جُن دٌ مَا هُنَالِكَ مَهْزُو مٌ مِنَ ا لأَحْزَابِ
Kadh dh abat Q ab lahum Q aw mu Nūĥin Wa `Ā dun Wa Fir `aw nu Dh ū A l-'Awtā di
038-012 پیش از اینان نیز قوم نوح و عاد و فرعون که از تمام ابزار حاکمیت برخوردار بودند [پیامبران را] انکار کردند؛
كَذَّبَتْ قَ بْ لَهُمْ قَ وْ مُ نُو حٍ وَعَا دٌ وَفِر ْعَوْ نُ ذُو ا لأَوْتَادِ
Wa Th amū du Wa Q aw mu Lūţ in Wa 'Aş ĥā bu A l-'Aykati ۚ 'Ūlā 'ika A l-'Aĥzā bu
038-013 و نیز قوم ثمود و قوم لوط و اصحاب ایکه همان احزاب کفر و شرک اند،
وَثَمُو دُ وَقَ وْ مُ لُو ط ٍ وَأَصْ حَا بُ ا لأَيْكَةِ ۚ أُ وْلَا ئِكَ ا لأَحْزَابُ
'In Kullun 'Illā Kadh dh aba A r-Ru sula Faĥaq q a `Iq ā bi
038-014 که هر یک از اینان پیامبران را انکار کردند، پس عقوبت [من بر آنان] محقق و ثابت شد،
إِن ْ كُلٌّ إِلاَّ كَذَّبَ ا ل رُّسُلَ فَحَقَّ عِقَ ابِ
Wa Mā Yan žuru Hā 'uulā ' 'Illā Ş ayĥatan Wāĥidatan Mā Lahā Min Fawā q in
038-015 و اینان [که تو را انکار می کنند] جز یک فریاد مرگبار را که هیچ تأخیری در آن نیست، انتظار نمی کشند،
وَمَا يَن ظُ رُ هَا ؤُلاَء إِلاَّ صَ يْحَة ً وَاحِدَة ً مَا لَهَا مِن ْ فَوَاقٍ
Wa Q ālū Ra bbanā `Ajjil Lanā Q iţ ţ anā Q ab la Yaw mi A l-Ĥisā bi
038-016 و [اینان از روی مسخره] گفتند: پروردگارا! پیش از روز حساب، هر چه زودتر سهم ما را از عذاب به ما بده.
وَقَ الُوا رَ بَّنَا عَجِّلْ لَنَا قِ طَّ نَا قَ بْ لَ يَوْ مِ ا لْحِسَابِ
A ş bir `Alá Mā Yaq ūlū na Wa A dh kur `Ab danā Dāwū da Dh ā A l-'Ay di ۖ 'Inn ahu~ 'Awwā b un
038-017 بر آنچه می گویند شکیبا باش، و بنده ما داود را که دارای نیرومندی [در دانش و حکومت] بود یاد کن. او بسیار رجوع کننده [به سوی خدا] بود.
ا صْ بِر ْ عَلَى مَا يَقُ ولُو نَ وَا ذْكُرْ عَبْ دَنَا دَاوُو دَ ذَا ا لأَيْ دِ ۖ إِنَّ هُ~ُ أَوَّابٌ
'Inn ā Sakh kh arnā A l-Jibā la Ma`ahu Yusabbiĥna Bil-`Ash ī yi Wa A l-'Ish r ā q i
038-018 همانا ما کوه ها را مسخّر و رام کردیم که با او در شبان گاه و هنگام برآمدن آفتاب تسبیح می گفتند،
إِنَّ ا سَخَّ رْنَا ا لْجِبَا لَ مَعَهُ يُسَبِّحْنَ بِا لْعَشِيِّ وَا لإِشْرَ اقِ
Wa A ţ -Ţ ay ra Maĥsh ūra tan ۖ Kullun Lahu~ 'Awwā b un
038-019 و پرندگان را [نیز] به طور دسته جمعی [مسخّر و رام کردیم که با او تسبیح می گفتند]، و همه رجوع کننده به سوی خدا بودند،
وَالطَّ يْ رَ مَحْشُورَ ة ً ۖ كُلّ ٌ لَهُ~ُ أَوَّابٌ
Wa Sh adad nā Mulkahu Wa 'Ātaynā hu A l-Ĥikmata Wa Faş la A l-Kh iţ ā bi
038-020 و حکومتش را محکم و استوار ساختیم و به او حکمت و منصب داوری عطا کردیم،
وَشَدَد ْنَا مُلْكَهُ وَآتَيْنَا هُ ا لْحِكْمَةَ وَفَصْ لَ ا لْخِ طَ ابِ
Wa Hal 'Atā ka Naba'u A l-Kh aş mi 'Idh Tasawwarū A l-Miĥr ā ba
038-021 و آیا خبر مهم آن دادخواهان هنگامی که از دیوار بلند نمازخانه او بالا رفتند به تو رسیده است؟
وَهَلْ أَتَا كَ نَبَأُ ا لْخَ صْ مِ إِذْ تَسَوَّرُوا ا لْمِحْرَ ابَ
'Idh Dakh alū `Alá Dāwū da Fafazi`a Minhum ۖ Q ālū Lā Takh af ۖ Kh aş mā ni Bagh á Ba`đunā `Alá Ba`đin Fāĥkum Baynanā Bil-Ĥaq q i Wa Lā Tush ţ iţ Wa A hdinā 'Ilá Sawā 'i A ş -Ş ir ā ţ i
038-022 زمانی که [به طور ناگهانی] بر داود وارد شدند، و او از آنان هراسان شد، گفتند: نترس [ما] دو گروه دادخواه و شاکی هستیم که یکی از ما بر دیگری ستم کرده است؛ بنابراین میان ما به حق داوری کن و [در داوریت] ستم روا مدار، و ما را به راه راست راهنمایی کن.
إِذْ دَخَ لُوا عَلَى دَاوُو دَ فَفَزِعَ مِنْ هُمْ ۖ قَ الُوا لاَ تَخَ فْ ۖ خَ صْ مَا نِ بَغَ ى بَعْضُ نَا عَلَى بَعْض ٍ فَاحْكُمْ بَيْنَنَا بِا لْحَقِّ وَلاَ تُشْطِ ط ْ وَا هْدِنَا إِلَى سَوَا ءِ ا ل صِّ رَ اطِ
'Inn a Hādh ā 'Akh ī Lahu Tis`un Wa Tis`ū na Na`jatan Wa Liya Na`jatun Wāĥidatun Faq ā la 'Akfilnīhā Wa `Azzanī Fī A l-Kh iţ ā bi
038-023 این برادر من است، نود و نه میش دارد و من یک میش دارم، گفته است: این یکی را هم به من واگذار. و در گفتگو مرا مغلوب ساخت.
إِنّ َ هَذَا أَخِ ي لَهُ تِسْعٌ وَتِسْعُو نَ نَعْجَة ً وَلِيَ نَعْجَةٌ وَاحِدَةٌ فَقَ ا لَ أَكْفِلْنِيهَا وَعَزَّنِي فِي ا لْخِ طَ ابِ
Q ā la Laq ad Ž alamaka Bisu'uā li Na`jatika 'Ilá Ni`ājihi ۖ Wa 'Inn a Kath īr āan Mina A l-Kh ulaţ ā 'i Layab gh ī Ba`đuhum `Alá Ba`đin 'Illā A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa `Amilū A ş -Ş āliĥā ti Wa Q alī lun Mā Hum ۗ Wa Ž ann a Dāwū du 'Ann amā Fatann ā hu Fāstagh fara Ra bbahu Wa Kh arra Rā ki`āan Wa 'Anā ba
038-024 گفت: یقیناً او با درخواست افزودن میش تو به میش های خود بر تو ستم روا داشته است، و قطعاً بسیاری از معاشران و شریکان به یکدیگر ستم می کنند، به جز کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند و اینان اندک اند. و داود دانست که ما او را [در این حادثه] آزموده ایم، در نتیجه از پروردگارش درخواست آمرزش کرد و بی درنگ به حالت خضوع به رو در افتاد و به خدا بازگشت.
قَ ا لَ لَقَ د ْ ظَ لَمَكَ بِسُؤَا لِ نَعْجَتِكَ إِلَى نِعَاجِهِ ۖ وَإِنّ َ كَثِير ا ً مِنَ ا لْخُ لَطَ ا ءِ لَيَبْ غِ ي بَعْضُ هُمْ عَلَى بَعْض ٍ إِلاَّ ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَعَمِلُوا ا ل صَّ الِحَا تِ وَقَ لِي لٌ مَا هُمْ ۗ وَظَ نّ َ دَاوُو دُ أَنَّ مَا فَتَنّ َا هُ فَاسْتَغْ فَرَ رَ بَّهُ وَخَ رَّ رَ اكِعا ً وَأَنَابَ
Fagh afarnā Lahu Dh ālika ۖ Wa 'Inn a Lahu `In danā Lazulfá Wa Ĥusna Ma'ā b in
038-025 و ما او را در این [داوری] آمرزیدیم، بی تردید او نزد ما تقرب و منزلتی بلند و سرانجامی نیکو دارد.
فَغَ فَرْنَا لَهُ ذَلِكَ ۖ وَإِنّ َ لَهُ عِنْ دَنَا لَزُلْفَى وَحُسْنَ مَآبٍ
Yā Dāwū du 'Inn ā Ja`alnā ka Kh alīfatan Fī A l-'Arđi Fāĥkum Bay na A n -Nā si Bil-Ĥaq q i Wa Lā Tattabi`i A l-Hawá Fayuđillaka `An Sabī li A ll ā hi ۚ 'Inn a A l-Ladh ī na Yađillū na `An Sabī li A ll ā hi Lahum `Adh ā bun Sh adī dun Bimā Nasū Yaw ma A l-Ĥisā bi
038-026 [و گفتیم:] ای داود! همانا تو را در زمین جانشین [و نماینده خود] قرار دادیم؛ پس میان مردم به حق داوری کن و از هوای نفس پیروی مکن که تو را از راه خدا منحرف می کند. بی تردید کسانی که از راه خدا منحرف می شوند، چون روز حساب را فراموش کرده اند، عذابی سخت دارند.
يَادَاوُو دُ إِنَّ ا جَعَلْنَا كَ خَ لِيفَة ً فِي ا لأَرْضِ فَاحْكُمْ بَيْ نَ ا ل نّ َا سِ بِا لْحَقِّ وَلاَ تَتَّبِعِ ا لْهَوَى فَيُضِ لَّكَ عَن ْ سَبِي لِ ا للَّ هِ إِنّ َ ۚ ا لَّذِي نَ يَضِ لُّو نَ عَن ْ سَبِي لِ ا للَّ هِ لَهُمْ عَذَا بٌ شَدِي دٌ بِمَا نَسُوا يَوْ مَ ا لْحِسَابِ
Wa Mā Kh alaq nā A s-Samā 'a Wa A l-'Arđa Wa Mā Baynahumā Bāţ ilāan ۚ Dh ālika Ž ann u A l-Ladh ī na Kafarū ۚ Faway lun Lilladh ī na Kafarū Mina A n -Nā r i
038-027 و ما آسمان و زمین و آنچه را که میان آنهاست، بیهوده نیافریده ایم، این پندار کافران است، پس وای بر آنان که کافرند از آتش دوزخ.
وَمَا خَ لَقْ نَا ا ل سَّمَا ءَ وَا لأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا بَاطِ لا ً ۚ ذَلِكَ ظَ نّ ُ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا ۚ فَوَيْ ل ٌ لِلَّذِي نَ كَفَرُوا مِنَ ا ل نَّ ار ِ
'Am Naj `alu A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa `Amilū A ş -Ş āliĥā ti Kālmufsidī na Fī A l-'Arđi 'Am Naj `alu A l-Muttaq ī na Kālfujjā r i
038-028 آیا کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند مانند مفسدان در زمین قرار می دهیم یا پرهیزکاران را چون بدکاران؟!
أَمْ نَجْ عَلُ ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَعَمِلُوا ا ل صَّ الِحَا تِ كَالْمُفْسِدِي نَ فِي ا لأَرْضِ أَمْ نَجْ عَلُ ا لْمُتَّقِ ي نَ كَالْفُجَّار ِ
Kitā bun 'An zalnā hu 'Ilay ka Mubāra kun Liyaddabbarū 'Āyātihi Wa Liyatadh akkara 'Ūlū A l-'Albā bi
038-029 این کتاب پربرکتی است که آن را بر تو نازل کرده ایم تا آیاتش را تدبّر کنند و خردمندان متذکّر شوند.
كِتَا بٌ أَن زَلْنَا هُ إِلَيْ كَ مُبَارَ ك ٌ لِيَدَّبَّرُو ا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُ وْلُوا ا لأَلْبَابِ
Wa Wahab nā Lidāwū da Sulaymā na ۚ Ni`ma A l-`Ab du ۖ 'Inn ahu~ 'Awwā b un
038-030 و سلیمان را به داود بخشیدیم، چه نیکو بنده ای بود به راستی او بسیار رجوع کننده [به خدا] بود.
وَوَهَبْ نَا لِدَاوُو دَ سُلَيْمَا نَ ۚ نِعْمَ ا لْعَبْ دُ ۖ إِنَّ هُ~ُ أَوَّابٌ
'Idh `Ur iđa `Alay hi Bil-`Ash ī yi A ş -Ş āfinā tu A l-Jiyā du
038-031 [یاد کن] هنگامی را که در پایان روز اسب های چابک و تیزرو بر او عرضه کردند.
إِذْ عُر ِضَ عَلَيْ هِ بِا لْعَشِيِّ ا ل صَّ افِنَا تُ ا لْجِيَادُ
Faq ā la 'Inn ī 'Aĥbab tu Ĥubba A l-Kh ay r i `An Dh ikr i Ra bbī Ĥattá Tawāra t Bil-Ĥijā bi
038-032 پس گفت: من دوستی اسبان را بر یاد پروردگارم [که نماز مستحب پایان روز است] اختیار کردم [زیرا می خواهم از آنان در جهاد با دشمن استفاده کنم و همواره به آنها نظر می کرد] تا [خورشید] پشت پرده افق پنهان شد.
فَقَ ا لَ إِنِّ ي أَحْبَبْ تُ حُبَّ ا لْخَ يْ ر ِ عَن ْ ذِكْر ِ رَ بِّي حَتَّى تَوَارَ تْ بِا لْحِجَابِ
Ru ddūhā `Alay ya ۖ Faţ afiq a Masĥāan Bis-Sū q i Wa A l-'A`nā q i
038-033 [اسب ها چنان توجه او را جلب کرده بودند که گفت:] آنها را به من بازگردانید. پس [برای نوازش آنها] به دست کشیدن به ساق ها و گردن های آنها پرداخت؛
رُدُّوهَا عَلَيَّ ۖ فَطَ فِقَ مَسْحا ً بِا ل سُّو قِ وَا لأَعْنَاقِ
Wa Laq ad Fatann ā Sulaymā na Wa 'Alq aynā `Alá Kursīyihi Jasadāan Th umm a 'Anā ba
038-034 و به راستی سلیمان را [درباره فرزندش] آزمودیم، و [آزمون این بود که] بر تختش جسدی [بی جان از فرزندش] افکندیم [فرزندی که سلیمان به زنده بودن او بسیار امید داشت]، آن گاه به درگاه خدا رجوع کرد [و همه امورش را به خدا واگذاشت.]
وَلَقَ د ْ فَتَنَّ ا سُلَيْمَا نَ وَأَلْقَ يْنَا عَلَى كُرْسِيِّهِ جَسَدا ً ثُمّ َ أَنَابَ
Q ā la Ra bbi A gh fir Lī Wa Hab Lī Mulkāan Lā Yan bagh ī Li'ĥadin Min Ba`dī ۖ 'Inn aka 'An ta A l-Wahhā bu
038-035 گفت: پروردگارا! مرا بیامرز و حکومتی به من ببخش که بعد از من سزاوار هیچ کس نباشد؛ یقیناً تو بسیار بخشنده ای.
قَ ا لَ رَ بِّ ا غْ فِر ْ لِي وَهَب ْ لِي مُلْكا ً لاَ يَنْ بَغِ ي لِأحَدٍ مِن ْ بَعْدِي ۖ إِنَّ كَ أَنْ تَ ا لْوَهَّابُ
Fasakh kh arnā Lahu A r-R ī ĥa Taj r ī Bi'am r ihi Ru kh ā 'an Ĥay th u 'Aş ā ba
038-036 پس باد را برای او مسخّر و رام کردیم که به فرمان او هر جا که می خواست نرم و آرام روان می شد.
فَسَخَّ رْنَا لَهُ ا ل رِّي حَ تَجْ ر ِي بِأَمْر ِهِ رُخَ ا ءً حَيْ ثُ أَصَ ابَ
Wa A sh -Sh ayāţ ī na Kulla Bann ā 'in Wa Gh awwāş in
038-037 و هر بنّا و غواصی از شیاطین را [مسخّر و رام او نمودیم،]
وَالشَّيَاطِ ي نَ كُلَّ بَنّ َا ءٍ وَغَ وَّاصٍ
Wa 'Ākh ar ī na Muq arra nī na Fī A l-'Aş fā di
038-038 و دیگر شیاطین را که با غل و زنجیر به هم بسته بودند [در سلطه او درآوردیم تا نتوانند در حکومت او فتنه و آشوب برپا کنند.]
وَآخَ ر ِي نَ مُقَ رَّ نِي نَ فِي ا لأَصْ فَادِ
Hādh ā `Aţ ā 'uunā Fām nun 'Aw 'Am sik Bigh ay r i Ĥisā b in
038-039 [و به او گفتیم:] این عطای بی حساب ماست، [به هر کس خواهی] بی حساب ببخش و [از هر کس خواهی] دریغ کن.
هَذَا عَطَ ا ؤُنَا فَامْنُن ْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَ يْ ر ِ حِسَابٍ
Wa 'Inn a Lahu `In danā Lazulfá Wa Ĥusna Ma'ā b in
038-040 بی تردید او نزد ما تقرب و منزلتی بلند و سرانجامی نیکو دارد.
وَإِنّ َ لَهُ عِنْ دَنَا لَزُلْفَى وَحُسْنَ مَآبٍ
Wa A dh kur `Ab danā 'Ayyū ba 'Idh Nādá Ra bbahu~ 'Ann ī Massanī A sh -Sh ayţ ā nu Binuş bin Wa `Adh ā b in
038-041 و بنده ما ایوب را یاد کن، هنگامی که پروردگارش را ندا داد که شیطان [به سبب رنج و شکنجه ای که دچارش هستم] مرا سرزنش و شماتت می کند [تا از رحمت تو دلسردم کند.]
وَاذْكُرْ عَبْ دَنَا أَيُّو بَ إِذْ نَادَى رَ بَّهُ~ ُ أَنِّ ي مَسَّنِي ا ل شَّيْطَ ا نُ بِنُصْ بٍ وَعَذَابٍ
A rkuđ Bir ij lika ۖ Hādh ā Mugh tasalun Bār idun Wa Sh ar ā b un
038-042 [به او گفتیم:] با پایت به زمین بکوب، این آبی است برای شسشتو، آبی سرد و آشامیدنی.
ا رْكُضْ بِر ِجْ لِكَ ۖ هَذَا مُغْ تَسَلٌ بَار ِدٌ وَشَرَ ابٌ
Wa Wahab nā Lahu~ 'Ahlahu Wa Mith lahum Ma`ahum Ra ĥmatan Minn ā Wa Dh ikrá Li'wlī A l-'Albā bi
038-043 و خانواده اش را [که در حادثه ها از دستش رفته بودند] و مانندشان را همراه با آنان به او بخشیدیم تا رحمتی از سوی ما و تذکری برای خردمندان باشد.
وَوَهَبْ نَا لَهُ~ ُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَ حْمَة ً مِنَّ ا وَذِكْرَ ى لِأو ْلِي ا لأَلْبَابِ
Wa Kh udh Biyadika Đ igh th āan Fāđr ib Bihi Wa Lā Taĥnath ۗ 'Inn ā Wa Jad nā hu Ş ābir āan ۚ Ni`ma A l-`Ab du ۖ 'Inn ahu~ 'Awwā b un
038-044 و [به او گفتیم: چون سوگند خورده ای که همسرت را برای اینکه تو را در امور معنوی ناراحت کرده بود، صد تازیانه بزنی] با دستت بسته ای ترکه خشک برگیر و همسرت را با آن بزن، و سوگندت را مشکن. بی تردید ما او را شکیبا یافتیم. چه نیکو بنده ای! یقیناً بسیار رجوع کننده به سوی ما بود.
وَخُ ذْ بِيَدِكَ ضِ غْ ثا ً فَاضْ ر ِب ْ بِهِ وَلاَ تَحْنَثْ ۗ إِنَّ ا وَجَد ْنَا هُ صَ ابِر ا ً ۚ نِعْمَ ا لْعَبْ دُ ۖ إِنَّ هُ~ُ أَوَّابٌ
Wa A dh kur `Ibādanā 'Ib rā hī ma Wa 'Isĥā q a Wa Ya`q ū ba 'Ūlī A l-'Aydī Wa A l-'Ab ş ā r i
038-045 و بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب را یاد کن که دارای قدرت و بصیرت بودند.
وَاذْكُرْ عِبَادَنَا إبْ رَ اهِي مَ وَإِسْحَا قَ وَيَعْقُ و بَ أُ وْلِي ا لأَيْدِي وَا لأَبْ صَ ار ِ
'Inn ā 'Akh laş nāhum Bikh āliş atin Dh ikrá A d-Dā r i
038-046 ما آنان را با [صفت بسیار پرارزش] یاد کردن سرای آخرت با اخلاصی ویژه خالص ساختیم.
إِنَّ ا أَخْ لَصْ نَاهُمْ بِخَ الِصَ ةٍ ذِكْرَ ى ا ل دَّار ِ
Wa 'Inn ahum `In danā Lamina A l-Muş ţ afay na A l-'Akh yā r i
038-047 به یقین آنان در پیشگاه ما از برگزیدگان و نیکان اند.
وَإِنَّ هُمْ عِنْ دَنَا لَمِنَ ا لْمُصْ طَ فَيْ نَ ا لأَخْ يَار ِ
Wa A dh kur 'Ismā`ī la Wa A l-Yasa`a Wa Dh ā A l-Kifli ۖ Wa Kullun Mina A l-'Akh yā r i
038-048 و اسماعیل والیسع وذوالکفل را یاد کن و همه از نیکان اند.
وَاذْكُرْ إِسْمَاعِي لَ وَا لْيَسَعَ وَذَا ا لْكِفْلِ ۖ وَكُلٌّ مِنَ ا لأَخْ يَار ِ
Hādh ā Dh ikru n ۚ Wa 'Inn a Lilmuttaq ī na Laĥusna Ma'ā b in
038-049 این [سرگذشت های سازنده] یادآوری و پند است؛ و بی تردید برای پرهیزکاران بازگشت گاه نیکویی خواهد بود.
هَذَا ذِكْرٌ ۚ وَإِنّ َ لِلْمُتَّقِ ي نَ لَحُسْنَ مَآبٍ
Jann ā ti `Ad nin Mufattaĥatan Lahumu A l-'Ab wā bu
038-050 [آن بازگشت گاه] بهشت های جاویدانی است که درهایش را به روی آنان گشوده اند،
جَنّ َا تِ عَد ْنٍ مُفَتَّحَة ً لَهُمُ ا لأَبْ وَابُ
Muttaki'ī na Fīhā Yad `ū na Fīhā Bifākihatin Kath īra tin Wa Sh ar ā b in
038-051 در حالی که در آنجا بر تخت ها تکیه می زنند و میوه های فراوان و نوشیدنی مورد دلخواهشان را در آنجا می طلبند،
مُتَّكِئِي نَ فِيهَا يَد ْعُو نَ فِيهَا بِفَاكِهَةٍ كَثِيرَ ةٍ وَشَرَ ابٍ
Wa `In dahum Q āş ir ā tu A ţ -Ţ arfi 'Atr ā b un
038-052 و نزد آنان زنانی است که فقط به شوهرانشان عشق می ورزند، و با شوهرانشان هم سن و سال اند.
وَعِنْ دَهُمْ قَ اصِ رَ ا تُ ا ل طَّ رْفِ أَتْرَ ابٌ
Hādh ā Mā Tū`adū na Liyaw mi A l-Ĥisā bi
038-053 [به آنان گویند:] این است آنچه شما را برای روز حساب وعده می دادند.
هَذَا مَا تُوعَدُو نَ لِيَوْ مِ ا لْحِسَابِ
'Inn a Hādh ā Lar izq unā Mā Lahu Min Nafā d in
038-054 این بی تردید عطای ماست که برای آن پایانی نیست.
إِنّ َ هَذَا لَر ِزْقُ نَا مَا لَهُ مِن ْ نَفَادٍ
Hādh ā ۚ Wa 'Inn a Lilţ ţ āgh ī na Lash arra Ma'ā b in
038-055 این [همه برای پرهیزکاران است]، و مسلماً برای سرکشان، بدترین بازگشتگاه خواهد بود.
هَذَا ۚ وَإِنّ َ لِلطَّ اغِ ي نَ لَشَرَّ مَآبٍ
Jahann ama Yaş lawnahā Fabi'sa A l-Mihā du
038-056 دوزخ که در آن وارد می شوند و چه بد آرامگاهی است!
جَهَنَّ مَ يَصْ لَوْنَهَا فَبِئْسَ ا لْمِهَادُ
Hādh ā Falyadh ūq ū hu Ĥamī mun Wa Gh assā q un
038-057 این آب جوشان و مایع چرکین متعفّن است که باید آن را بچشند،
هَذَا فَلْيَذُوقُ و هُ حَمِي مٌ وَغَ سَّاقٌ
Wa 'Ākh aru Min Sh aklihi~ 'Azwā j un
038-058 و [جز اینها] عذاب های دیگری مانند آن دارند.
وَآخَ رُ مِن ْ شَكْلِهِ~ ِ أَزْوَاجٌ
Hādh ā Faw jun Muq taĥimun Ma`akum ۖ Lā Marĥabāan Bihim ۚ 'Inn ahum Ş ālū A n -Nā r i
038-059 [چون پیشوایان کفر به دوزخ درآیند، و پیروانشان را نیز راهی دوزخ کنند ندا رسد:] این گروهی [از پیروان شما] هستند که با فشار و زور با شما وارد دوزخ می شوند. [پیشوایان کفر در پاسخ ندا دهنده گویند:] خوش آمد و گشایشی بر آنان [که پیروان ما بودند] مباد، بی تردید آنان به آتش خواهند سوخت.
هَذَا فَوْ جٌ مُقْ تَحِمٌ مَعَكُمْ ۖ لاَ مَرْحَبا ً بِهِمْ ۚ إِنَّ هُمْ صَ الُوا ا ل نَّ ار ِ
Q ālū Bal 'An tum Lā Marĥabāan Bikum ۖ 'An tum Q addam tumū hu Lanā ۖ Fabi'sa A l-Q ar ā ru
038-060 [پیروان به پیشوایان] گویند: بلکه بر شما خوش آمد و گشایشی مباد، شما این عذاب را از پیش برای ما فراهم کردید، و چه بد قرارگاهی است.
قَ الُوا بَلْ أَنْ تُمْ لاَ مَرْحَبا ً بِكُمْ ۖ أَنْ تُمْ قَ دَّمْتُمُو هُ لَنَا ۖ فَبِئْسَ ا لْقَ رَ ارُ
Q ālū Ra bbanā Man Q addama Lanā Hādh ā Fazid /hu `Adh ābāan Đ i`fāan Fī A n -Nā r i
038-061 می گویند: پروردگارا! هر کس این عذاب را از پیش برای ما فراهم آورده است، برای او در آتش عذابی دو چندان بیفزا.
قَ الُوا رَ بَّنَا مَن ْ قَ دَّمَ لَنَا هَذَا فَزِد ْهُ عَذَابا ً ضِ عْفا ً فِي ا ل نَّ ار ِ
Wa Q ālū Mā Lanā Lā Nará R ijālāan Kunn ā Na`udduhum Mina A l-'Ash rā r
038-062 و می گویند: ما را چه شده که [مردان مؤمن و شایسته] ای که از اشرارشان می شمردیم، نمی بینیم.
وَقَ الُوا مَا لَنَا لاَ نَرَ ى ر ِجَالا ً كُنَّ ا نَعُدُّهُمْ مِنَ ا لأَشْرَ ار
'Ā ttakh adh nāhum Sikh r īyāan 'Am Zāgh at `Anhumu A l-'Ab ş ā ru
038-063 آیا ما آنان را به ناحق به مسخره گرفتیم [و اکنون در بهشت جای دارند] یا [در دوزخ اند و] دیدگان ما به آنان نمی افتد؟!
أَا تَّخَ ذْنَاهُمْ سِخْ ر ِيّاً أَمْ زَاغَ تْ عَنْ هُمُ ا لأَبْ صَ ارُ
'Inn a Dh ālika Laĥaq q un Takh āş umu 'Ahli A n -Nā r i
038-064 این گفتگو و مجادله اهل آتش حتمی و واقع شدنی است.
إِنّ َ ذَلِكَ لَحَقّ ٌ تَخَ اصُ مُ أَهْلِ ا ل نَّ ار ِ
Q ul 'Inn amā 'Anā Mun dh ir un ۖ Wa Mā Min 'Ilahin 'Illā A l-Lahu A l-Wāĥidu A l-Q ahhā ru
038-065 بگو: من فقط بیم دهنده ام، و هیچ معبودی جز خدای یگانه قهّار نیست.
قُ لْ إِنَّ مَا أَنَا مُن ذِرٌ ۖ وَمَا مِن ْ إِلَهٍ إِلاَّ ا للَّ هُ ا لْوَاحِدُ ا لْقَ هَّارُ
Ra bbu A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā A l-`Azī zu A l-Gh affā ru
038-066 پروردگار آسمان ها و زمین و آنچه میان آنهاست، توانای شکست ناپذیر و بسیار آمرزنده است.
رَ بُّ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ا لْعَزِي زُ ا لْغَ فَّارُ
Q ul Huwa Naba'un `Ažī mun
038-067 بگو: این [قرآن من] خبری بزرگ است،
قُ لْ هُوَ نَبَأٌ عَظِ يمٌ
'An tum `Anhu Mu`r iđū na
038-068 که شما از آن روی می گردانید.
أَنْ تُمْ عَنْ هُ مُعْر ِضُ ونَ
Mā Kā na Liya Min `Ilmin Bil-Mala'i A l-'A`lá 'Idh Yakh taş imū na
038-069 من از ملأ اعلی هنگامی که [درباره آفرینش آدم] مجادله می کردند، هیچ خبری ندارم.
مَا كَا نَ لِيَ مِن ْ عِلْم ٍ بِا لْمَلَإِ ا لأَعْلَى إِذْ يَخْ تَصِ مُونَ
'In Yūĥá 'Ilay ya 'Illā 'Ann amā 'Anā Nadh ī r un Mubī nun
038-070 به من وحی نمی شود جز برای اینکه بیم دهنده ای آشکارم.
إِن ْ يُوحَى إِلَيَّ إِلاَّ أَنَّ مَا أَنَا نَذِي رٌ مُبِينٌ
'Idh Q ā la Ra bbuka Lilmalā 'ikati 'Inn ī Kh āliq un Bash arā an Min Ţ ī nin
038-071 [یاد کن] هنگامی را که پروردگارت به فرشتگان گفت: همانا من بشری از گل خواهم آفرید.
إِذْ قَ ا لَ رَ بُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّ ي خَ الِق ٌ بَشَرا ً مِن ْ طِ ينٍ
Fa'idh ā Sawwaytuhu Wa Nafakh tu Fī hi Min Rūĥī Faq a`ū Lahu Sājidī na
038-072 پس زمانی که اندامش را درست و نیکو نمودم و از روح خود در او دمیدم، برای او سجده کنید.
فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْ تُ فِي هِ مِن ْ رُوحِي فَقَ عُوا لَهُ سَاجِدِينَ
Fasajada A l-Malā 'ikatu Kulluhum 'Aj ma`ū na
038-073 پس فرشتگان همه با هم سجده کردند؛
فَسَجَدَ ا لْمَلاَئِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْ مَعُونَ
'Illā 'Ib lī sa A stakbara Wa Kā na Mina A l-Kāfir ī na
038-074 مگر ابلیس که تکبّر ورزید و از کافران شد.
إِلاَّ إِبْ لِي سَ ا سْتَكْبَرَ وَكَا نَ مِنَ ا لْكَافِر ِينَ
Q ā la Yā 'Ib lī su Mā Mana`aka 'An Tasjuda Limā Kh alaq tu Biyaday ya ۖ 'Āstakbarta 'Am Kun ta Mina A l-`Ālī na
038-075 [خدا] فرمود: ای ابلیس! تو را چه چیزی از سجده کردن بر آنچه که با دستان قدرت خود آفریدم، بازداشت؟ آیا تکبّر کردی یا از بلند مرتبه گانی؟
قَ ا لَ يَاإِبْ لِي سُ مَا مَنَعَكَ أَن ْ تَسْجُدَ لِمَا خَ لَقْ تُ بِيَدَيَّ أَ اسْتَكْبَرْتَ ۖ أَمْ كُن تَ مِنَ ا لْعَالِينَ
Q ā la 'Anā Kh ay ru n Minhu ۖ Kh alaq tanī Min Nā r in Wa Kh alaq tahu Min Ţ ī nin
038-076 گفت: من از او بهترم، مرا از آتش آفریدی و او را از گل ساختی.
قَ ا لَ أَنَا خَ يْ رٌ مِنْ هُ ۖ خَ لَقْ تَنِي مِن ْ نَا رٍ وَخَ لَقْ تَهُ مِن ْ طِ ينٍ
Q ā la Fākh ru j Minhā Fa'inn aka Ra jī mun
038-077 [خدا] گفت: از آن [جایگاه] بیرون رو که بی تردید تو رانده شده ای؛
قَ ا لَ فَاخْ رُج ْ مِنْ هَا فَإِنَّ كَ رَ جِيمٌ
Wa 'Inn a `Alay ka La`natī 'Ilá Yaw mi A d-Dī ni
038-078 و حتماً لعنت من تا روز قیامت بر تو باد.
وَإِنّ َ عَلَيْ كَ لَعْنَتِي إِلَى يَوْ مِ ا ل دِّينِ
Q ā la Ra bbi Fa'an žir nī 'Ilá Yaw mi Yub `ath ū na
038-079 گفت: پروردگارا! مرا تا روزی که مردم برانگیخته می شوند، مهلت ده.
قَ ا لَ رَ بِّ فَأَن ظِ ر ْنِي إِلَى يَوْ مِ يُبْ عَثُونَ
Q ā la Fa'inn aka Mina A l-Mun žar ī na
038-080 [خدا] گفت: تو از مهلت یافتگانی،
قَ ا لَ فَإِنَّ كَ مِنَ ا لْمُن ظَ ر ِينَ
'Ilá Yaw mi A l-Waq ti A l-Ma`lū mi
038-081 تا زمانی معین و معلوم.
إِلَى يَوْ مِ ا لْوَقْ تِ ا لْمَعْلُومِ
Q ā la Fabi`izzatika La'ugh wiyann ahum 'Aj ma`ī na
038-082 گفت: به عزتت سوگند همه آنان را گمراه می کنم،
قَ ا لَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْ وِيَنَّ هُمْ أَجْ مَعِينَ
'Illā `Ibādaka Minhumu A l-Mukh laş ī na
038-083 مگر بندگان خالص شده ات را.
إِلاَّ عِبَادَكَ مِنْ هُمُ ا لْمُخْ لَصِ ينَ
Q ā la Fālĥaq q u Wa A l-Ĥaq q a 'Aq ū lu
038-084 [خدا] گفت: سوگند به حق و فقط حق را می گویم
قَ ا لَ فَالْحَقُّ وَا لْحَقَّ أَقُ ولُ
La'am la'ann a Jahann ama Min ka Wa Mimm an Tabi`aka Minhum 'Aj ma`ī na
038-085 که بی تردید دوزخ را از تو و آنان که از تو پیروی کنند، از همگی پر خواهم کرد
لَأَمْلَأَنّ َ جَهَنَّ مَ مِنْ كَ وَمِمَّ ن ْ تَبِعَكَ مِنْ هُمْ أَجْ مَعِينَ
Q ul Mā 'As'alukum `Alay hi Min 'Aj r in Wa Mā 'Anā Mina A l-Mutakallifī na
038-086 بگو: من برای ابلاغ دین هیچ پاداشی از شما نمی خواهم و از کسانی که چیزی را از نزد خود می سازند [و ادعای باطل می کنند] نیستم.
قُ لْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْ هِ مِن ْ أَجْ رٍ وَمَا أَنَا مِنَ ا لْمُتَكَلِّفِينَ
'In Huwa 'Illā Dh ikru n Lil`ālamī na
038-087 آن [قرآن را که بر شما می خوانم] جز مایه تذکر و پندی برای جهانیان نیست.
إِن ْ هُوَ إِلاَّ ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ
Wa Lata`lamunn a Naba'ahu Ba`da Ĥī nin
038-088 و بی تردید پس از مدتی خبر [صدق حقّانیّت و ظهور عینی آیات و وعده های] آن را خواهید دانست.
وَلَتَعْلَمُنّ َ نَبَأَهُ بَعْدَ حِينٍ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ