Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Wa A ş -Ş ā ffā ti Ş affāan
037-001 سوگند به صف بستگان [مانند فرشتگان، نمازگزاران و جهادگران] که صفی [منظم و استوار] بسته اند،
وَالصَّ ا فَّا تِ صَ فّاً
Fālzzājir ā ti Zaj rā an
037-002 و به بازدارندگان که [انسان را از گناهان] به شدت باز می دارند،
فَالزَّاجِرَ ا تِ زَجْ راً
Fālttāliyā ti Dh ikrā an
037-003 و به تلاوت کنندگان وحی،
فَالتَّالِيَا تِ ذِكْر‌اً
'Inn a 'Ilahakum Lawāĥid un
037-004 که بی تردید معبود شما یگانه است،
إِنّ َ إِلَهَكُمْ لَوَ‌احِدٌ
Ra bbu A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā Wa Ra bbu A l-Mash ār iq i
037-005 پروردگار آسمان ها وزمین وآنچه میان آنهاست، و پروردگار مشرق ها،
رَ بُّ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَ بُّ ا لْمَشَار ِقِ
'Inn ā Zayyann ā A s-Samā 'a A d-Dun yā Bizīnatin A l-Kawākib
037-006 همانا ما آسمان دنیا را به زیور ستارگان آراستیم،
إِنَّ ا زَيَّنَّ ا ا ل سَّمَا ءَ ا ل دُّنْ يَا بِزِينَة‌‍ٍ ا لْكَوَاكِب
Wa Ĥifžāan Min Kulli Sh ayţ ā nin Mār id in
037-007 و آن را از هر شیطان سرکشی حفظ کردیم،
وَحِفْظ ا ً مِن ْ كُلِّ شَيْطَ ا نٍ مَار ِدٍ
Lā Yassamm a`ū na 'Ilá A l-Mala'i A l-'A`lá Wa Yuq dh afū na Min Kulli Jānib in
037-008 آنان نمی توانند به سخنان فرشتگان بسیار مکرم و شریف گوش فرا دهند، و [هرگاه به گوش دادن برخیزند] از هر سو [شهاب] به سویشان پرتاب می شود،
لاَ يَسَّمَّ عُو نَ إِلَى ا لْمَلَإِ ا لأَعْلَى وَيُقْ ذَفُو نَ مِن ْ كُلِّ جَانِبٍ
Duĥūrā an ۖ Wa Lahum `Adh ā bun Wa A ş ib un
037-009 تا با خفت وخواری رانده شوند، وبرای آنان عذابی همیشگی است،
دُحُو‌ر‌ا ً ۖ وَلَهُمْ عَذَا بٌ وَا صِ بٌ
'Illā Man Kh ţ ifa A l-Kh ţ Sh ihā bun Th āq ibunā
037-010 مگر آنکه شیطانی خبری را [دزدانه و] با سرعت برباید [و فرار کند] که در این صورت گلوله ای آتشین و شکافنده او را دنبال می کند.
إِلاَّ مَن ْ خَ طِ فَ ا لْخَ طْ فَةَ فَأَتْبَعَ‍‍هُ شِهَا بٌ ثَاقِ باٌ
Fāstaftihim 'Ahum 'Ash addu Kh q āan 'Am Man Kh q ā ۚ 'Inn ā Kh q m Min Ţ ī nin Lāzib in
037-011 پس از منکران معاد بپرس: آیا آفرینش آنان سخت تر و دشوارتر است یا آنچه [مانند فرشتگان، آسمان ها، زمین، کوه ها و...] آفریده ایم؟ [به یقین آفرینش آنان کاری ناچیز است چون] ما آنان را از گِلی چسبنده آفریده ایم،
فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَ لْق اً أَمْ مَن ْ خَ لَقْ نَا ۚ إِنَّ ا خَ لَقْ نَاهُمْ مِن ْ طِ ي نٍ لاَ‌زِبٍ
Bal `Ajib ta Wa Yaskh ū na
037-012 بلکه [تو از انکارشان] تعجب می کنی و آنان مسخره می کنند،
بَلْ عَجِبْ تَ وَيَسْخَ رُونَ
Wa 'Idh ā Dh ukkirū Lā Yadh kurū na
037-013 و هنگامی که به آنان تذکر، می دهند متذکّر نمی شوند؛
وَ‌إِ‌ذَ‌ا ذُكِّرُ‌و‌ا لاَ يَذْكُرُ‌ونَ
Wa 'Idh ā Ra 'aw 'Āyatan Yastaskh ū na
037-014 و چون معجزه ای را می بینند به شدت مسخره می کنند [و دیگران را هم به مسخره وامی دارند،]
وَ‌إِ‌ذَ‌ا رَ أَوْا آيَة ً يَسْتَسْخِ رُونَ
Wa Q ālū 'In Hādh ā 'Illā Siĥru n Mubī nun
037-015 و می گویند: این جز جادویی آشکار نیست.
وَقَ الُو ا إِن ْ هَذَ‌ا إِلاَّ سِحْر‌ٌ مُبِينٌ
'A'idh ā Mitnā Wa Kunn ā Turā bāan Wa `Ižāmāan 'A'inn ā Lamab `ūth ū na
037-016 [می گویند:] آیا زمانی که ما مُردیم و خاک و استخوان شدیم، حتماً برانگیخته می شویم؟
أَئِذَ‌ا مِتْنَا وَكُنَّ ا تُرَ ابا ً وَعِظَ اماً أَئِنَّ ا لَمَبْ عُوثُونَ
'Awa'ā bā 'uunā A l-'Awwalū na
037-017 و آیا پدران پیشین ما [هم برانگیخته می شوند؟]
أَوَآبَا ؤُنَا ا لأَوَّلُونَ
Q ul Na`am Wa 'An tum Dākh ū na
037-018 بگو: آری، [برانگیخته می شوید] در حالی که خوار و ناچیز هستید.
قُ لْ نَعَمْ وَأَنْ تُمْ دَاخِ رُونَ
Fa'inn amā Hiya Zaj ra tun Wāĥidatun Fa'idh ā Hum Yan žurū na
037-019 جز این نیست که آن یک فریاد عظیم است که [وقتی واقع شود] ناگاه [همه زنده می شوند و حیرت زده منظره قیامت را] می نگرند،
فَإِنَّ مَا هِيَ زَجْ رَ ةٌ وَ‌احِدَة‌‍ٌ فَإِ‌ذَ‌ا هُمْ يَن ظُ رُونَ
Wa Q ālū Yā Waylanā Hādh ā Yaw mu A d-Dī ni
037-020 و می گویند: ای وای بر ما! این روز جزاست!
وَقَ الُوا يَا‌وَيْلَنَا هَذَ‌ا يَوْ مُ ا ل دِّينِ
Hādh ā Yaw mu A l-Faş li A l-Ladh ī Kun tum Bihi Tukadh dh ibū na
037-021 [آری] این همان روز جدایی [میان حق و باطل] است که همواره آن را انکار می کردید.
هَذَ‌ا يَوْ مُ ا لْفَصْ لِ ا لَّذِي كُن تُمْ بِ‍‍هِ تُكَذِّبُونَ
A ĥsh urū A l-Ladh ī na Ž alamū Wa 'Azwājahum Wa Mā Kānū Ya`budū na
037-022 [آن گاه ندا رسد:] ستمکاران و هم ردیفان آنان و معبودهایی را که همواره به جای خدا می پرستیدند، گرد آورید.
ا حْشُرُوا ا لَّذِي نَ ظَ لَمُوا وَ‌أَ‌زْ‌وَ‌اجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُ‌ونَ
Min Dū ni A ll ā hi Fāhdūhum 'Ilá Ş ir ā ţ i A l-Jaĥī mi
037-023 پس همه را به سوی راه دوزخ راهنمایی کنید.
مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ فَاهْدُ‌وهُمْ إِلَى صِ رَ ا طِ ا لْجَحِيمِ
Wa Q ifūhum ۖ 'Inn ahum Mas'ū lū na
037-024 آنان را نگه دارید که حتماً مورد بازپرسی قرار می گیرند.
وَقِ فُوهُمْ ۖ إِنَّ هُمْ مَسْئُ ولُونَ
Mā Lakum Lā Tanāş arū na
037-025 [به آنان گویند:] شما را چه شده که یکدیگر را [برای رهایی از عذاب] یاری نمی دهید؟
مَا لَكُمْ لاَ تَنَاصَ رُونَ
Bal Humu A l-Yaw ma Mustaslimū na
037-026 [نه اینکه نمی توانند یکدیگر را یاری دهند] بلکه آنان امروز فروتنانه تسلیم [قدرت حق] هستند،
بَلْ هُمُ ا لْيَوْ مَ مُسْتَسْلِمُونَ
Wa 'Aq m `Alá Ba`đin Yatasā 'alū na
037-027 به یکدیگر رو کرده از هم می پرسند: [این چه وضعی است؟]
وَأَقْ بَلَ بَعْضُ هُمْ عَلَى بَعْض ٍ يَتَسَا ءَلُونَ
Q ālū 'Inn akum Kun tum Ta'tūnanā `Ani A l-Yamī ni
037-028 [پس پیروان گمراه به پیشوایان گمراه کننده] می گویند: همانا شما از راه خیرخواهی به سوی ما می آمدید، [ولی کارتان جز فریب و نیرنگ نبود!]
قَ الُو ا إِنَّ كُمْ كُن تُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ ا لْيَمِينِ
Q ālū Bal Lam Takūnū Mu'uminī na
037-029 می گویند: [ما را تقصیری نیست] بلکه خود شما اهل ایمان نبودید،
قَ الُوا بَلْ لَمْ تَكُونُو‌ا مُؤْمِنِينَ
Wa Mā Kā na Lanā `Alaykum Min Sulţ ā nin ۖ Bal Kun tum Q awmāan Ţ āgh ī na
037-030 و ما را بر شما هیچ تسلطی نبود، بلکه شما مردمی طغیان گر و سرکش بودید.
وَمَا كَا نَ لَنَا عَلَيْكُمْ مِن ْ سُلْطَ ا ن ٍ ۖ بَلْ كُن تُمْ قَ وْما ً طَ اغِ ينَ
Faĥaq q a `Alaynā Q aw lu Ra bbinā ۖ 'Inn ā Ladh ā 'iq ū na
037-031 اکنون فرمان عذاب پروردگارمان بر ما محقق و ثابت شد که همه ما چشندگان عذاب خواهیم بود.
فَحَقّ َ عَلَيْنَا قَ وْ لُ رَ بِّنَا ۖ إِنَّ ا لَذَا ئِقُ ونَ
Fa'agh m 'Inn ā Kunn ā Gh ī na
037-032 [سبک مغزی و تعصّب شما زمینه گمراهی شما شد] پس ما شما را گمراه کردیم؛ زیرا خودمان گمراه بودیم،
فَأَغْ وَيْنَاكُمْ إِنَّ ا كُنَّ ا غَ اوِينَ
Fa'inn ahum Yawma'idh in Fī A l-`Adh ā bi Mush tar ikū na
037-033 پس بی تردید همه 2آنان در آن روز در عذاب شریک اند،
فَإِنَّ هُمْ يَوْمَئِذ‌‌ٍ فِي ا لْعَذَا بِ مُشْتَر ِكُونَ
'Inn ā Kadh ālika Naf`alu Bil-Muj r imī na
037-034 ما با مجرمان این گونه رفتار می کنیم؛
إِنَّ ا كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِا لْمُجْ ر ِمِينَ
'Inn ahum Kānū 'Idh ā Q ī la Lahum Lā 'Ilā ha 'Illā A l-Lahu Yastakbirū na
037-035 زیرا آنان چنین بودند که هر زمان به آنان می گفتند: معبودی جز خدا نیست، تکبّر می کردند،
إِنَّ هُمْ كَانُو ا إِ‌ذَ‌ا قِ ي لَ لَهُمْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ ا للَّ هُ يَسْتَكْبِرُ‌ونَ
Wa Yaq ūlū na 'A'inn ā Latār ikū 'Ālihatinā Lish ā`ir n Maj nū nin
037-036 و [همواره] می گفتند: آیا باید به خاطر شاعری دیوانه معبودان خود را رها کنیم؟!
وَيَقُ ولُو نَ أَئِنَّ ا لَتَار ِكُو ا آلِهَتِنَا لِشَاعِر ٍ مَجْ نُونٍ
Bal Jā 'a Bil-Ĥaq q i Wa Ş addaq a A l-Mursalī na
037-037 [چنین نیست که می پندارید] بلکه او حق را آورده و پیامبران را تصدیق کرده است.
بَلْ جَا ءَ بِا لْحَقِّ وَصَ دَّقَ ا لْمُرْسَلِينَ
'Inn akum Ladh ā 'iq ū A l-`Adh ā bi A l-'Alī mi
037-038 بی تردید شما [کوردلان] عذاب دردناک را خواهید چشید،
إِنَّ كُمْ لَذَا ئِقُ و ا لْعَذَا بِ ا لأَلِيمِ
Wa Mā Tuj zaw na 'Illā Mā Kun tum Ta`malū na
037-039 و جز آنچه که همواره انجام می دادید، پاداش داده نمی شوید،
وَمَا تُجْ زَوْ نَ إِلاَّ مَا كُن تُمْ تَعْمَلُونَ
'Illā `Ibā da A ll āhi A l-Mukh ş ī na
037-040 جز بندگان خالص شده خدا [که از هر کیفری در امانند،]
إِلاَّ عِبَا دَ ا للَّ هِ ا لْمُخْ لَصِ ينَ
'Ūlā 'ika Lahum R izq un Ma`lū mun
037-041 برای آنان رزق و روزی معین و ویژه ای است،
أُ وْلَا ئِكَ لَهُمْ ر ِزْق ٌ مَعْلُومٌ
Fawākihu ۖ Wa Hum Mukra mū na
037-042 میوه هایی [گوناگون] در حالی که مورد اکرام خواهند بود،
فَوَ‌اكِ‍‍هُ ۖ وَهُمْ مُكْرَ مُونَ
Fī Jann ā ti A n -Na`ī mi
037-043 در بهشت های پر نعمت،
فِي جَنّ َا تِ ا ل نَّ عِيمِ
`Alá Suru r in Mutaq ābilī na
037-044 در حالی که بر تخت هایی روبه روی یکدیگر [تکیه زده اند،]
عَلَى سُرُ‌ر‌ٍ مُتَقَ ابِلِينَ
Yuţ ā fu `Alayhim Bika'sin Min Ma`ī nin
037-045 جامی از نوشیدنی زلال و پاک گرداگردشان می گردانند،
يُطَ ا فُ عَلَيْهِمْ بِكَأْسٍ مِن ْ مَعِينٍ
Bayđā 'a Ladh dh atin Lilsh sh ār ibī na
037-046 [نوشیدنی] سپید [و درخشنده] و لذت بخش برای نوشندگان،
بَيْضَ ا ءَ لَذَّة‍ٍ لِلشَّار ِبِينَ
Lā Fīhā Gh w lun Wa Lā Hum `Anhā Yun zafū na
037-047 نه در آن مایه فساد [جسم و عقل] است، و نه از آن مست و بیهوش می شوند،
لاَ فِيهَا غَ وْ لٌ وَلاَ هُمْ عَنْ هَا يُن زَفُونَ
Wa `In dahum Q āş ir ā tu A ţ -Ţ arfi `Ī nun
037-048 و در کنارشان زنانی هستند که فقط به شوهرانشان عشق می ورزند.
وَعِنْ دَهُمْ قَ اصِ رَ ا تُ ا ل طَّ رْفِ عِينٌ
Ka'ann ahunn a Bayđun Maknū nun
037-049 گویا آنان [از سپیدی] تخم شترمرغی هستند که [زیر پر و بال] پوشیده شده اند [و هرگز دست کسی به آنان نرسیده است.]
كَأَنَّ هُنّ َ بَيْ ض ٌ مَكْنُونٌ
Fa'aq m `Alá Ba`đin Yatasā 'alū na
037-050 پس برخی از آنان به برخی دیگر رو کرده از [حال] یکدیگر می پرسند.
فَأَقْ بَلَ بَعْضُ هُمْ عَلَى بَعْض ٍ يَتَسَا ءَلُونَ
Q ā la Q ā 'ilun Minhum 'Inn ī Kā na Lī Q ar ī nun
037-051 گوینده ای از آنان می گوید: همانا من [در دنیا] هم نشینی داشتم.
قَ ا لَ قَ ا ئِلٌ مِ‍‌‍نْ هُمْ إِنِّ ي كَا نَ لِي قَ ر ِينٌ
Yaq ū lu 'A'inn aka Lamina A l-Muş addiq ī na
037-052 [که همواره از روی تعجب به من] می گفت: آیا تو از باور دارندگان [رستاخیز و زنده شدن مردگان] هستی؟
يَقُ و لُ أَئِنَّ كَ لَمِنَ ا لْمُصَ دِّقِ ينَ
'A'idh ā Mitnā Wa Kunn ā Turā bāan Wa `Ižāmāan 'A'inn ā Lamadīnū na
037-053 آیا زمانی که ما مردیم و خاک استخوان شدیم، حتماً [زنده می شویم و] پاداشمان می دهند؟
أَئِذَ‌ا مِتْنَا وَكُنَّ ا تُرَ ابا ً وَعِظَ اماً أَئِنَّ ا لَمَدِينُونَ
Q ā la Hal 'An tum Muţ ţ ali`ū na
037-054 [سپس به دوستان بهشتی خود] می گوید: آیا شما با من به دوزخ سر می کشید [تا از هم نشینم خبری بگیرید که در کجا و در چه حالی است؟]
قَ ا لَ هَلْ أَ‌نْ تُمْ مُطَّ لِعُونَ
Fā ţ ţ ala`a Fara 'ā hu Fī Sawā 'i A l-Jaĥī mi
037-055 پس خود او به دوزخ سر می کشد و هم نشینش را وسط دوزخ می بیند.
فَاطَّ لَعَ فَرَ آهُ فِي سَوَا ءِ ا لْجَحِيمِ
Q ā la Ta-Allā hi 'In Kid ta Laturdī ni
037-056 [به او] می گوید: به خدا سوگند نزدیک بود، مرا به هلاکت بیندازی.
قَ ا لَ تَاللَّهِ إِن ْ كِد ْتَ لَتُرْ‌دِينِ
Wa Lawlā Ni`matu Ra bbī Lakun tu Mina A l-Muĥđar ī na
037-057 و اگر توفیق و رحمت پروردگارم نبود، حتماً از احضارشدگان [در دوزخ] بودم.
وَلَوْلاَ نِعْمَةُ رَ بِّي لَكُن تُ مِنَ ا لْمُحْضَ ر ِينَ
'Afamā Naĥnu Bimayyitī na
037-058 [آن گاه به دوستان بهشتی خود می گوید:] آیا ما [برای همیشه در بهشتیم و] هرگز نمی میریم؟
أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ
'Illā Mawtatanā A l-'Ūlá Wa Mā Naĥnu Bimu`adh dh abī na
037-059 [و] جز همان مرگ نخستین [که در دنیا سراغمان آمد مرگی دیگر به سراغمان نخواهد آمد] و ما هرگز عذاب نخواهیم شد؟ [شگفتا! چه لطف خاصی از سوی خدا به ما شده است!]
إِلاَّ مَوْتَتَنَا ا لأُ ولَى وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ
'Inn a Hādh ā Lahuwa A l-Faw zu A l-`Ažī mu
037-060 بی تردید این همان کامیابی بزرگ است.
إِنّ َ هَذَ‌ا لَهُوَ ا لْفَوْ زُ ا لْعَظِ يمُ
Limith li Hādh ā Falya`mali A l-`Āmilū na
037-061 پس باید برای چنین پاداشی عمل کنندگان عمل کنند.
لِمِثْلِ هَذَ‌ا فَلْيَعْمَلِ ا لْعَامِلُونَ
'Adh alika Kh y ru n Nuzulāan 'Am Sh ajara tu A z-Zaq q ū mi
037-062 آیا این [بهشت جاودان پر نعمت] برای پذیرایی بهتر است یا درخت زقّوم؟
أَ‌ذَلِكَ خَ يْ رٌ نُزُلاً أَمْ شَجَرَ ةُ ا ل زَّقُّ ومِ
'Inn ā Ja`alnāhā Fitnatan Lilžžālimī na
037-063 ما آن را برای ستمکاران مایه شکنجه و عذاب قرار داده ایم.
إِنَّ ا جَعَلْنَاهَا فِتْنَة ً لِلظَّ الِمِينَ
'Inn ahā Sh ajara tun Takh ru ju Fī 'Aş li A l-Jaĥī mi
037-064 آن درختی است که در قعر دوزخ می روید،
إِنَّ هَا شَجَرَ ةٌ تَخْ رُجُ فِي أَصْ لِ ا لْجَحِيمِ
Ţ al`uhā Ka'ann ahu Ru 'ū su A sh -Sh ayāţ ī ni
037-065 شکوفه هایش مانند سرهای شیاطین [بسیار بدنما و زشت] است.
طَ لْعُهَا كَأَنَّ هُ رُءُو سُ ا ل شَّيَاطِ ينِ
Fa'inn ahum La'ā kilū na Minhā Famāli'ū na Minhā A l-Buţ ū na
037-066 پس این منکران لجوج حتماً از آن می خورند و شکم ها را از آن پر می کنند.
فَإِنَّ هُمْ لَآكِلُو نَ مِ‍‌‍نْ هَا فَمَالِئُو نَ مِ‍‌‍نْ هَا ا لْبُطُ ونَ
Th umm a 'Inn a Lahum `Alayhā Lash awbāan Min Ĥamī min
037-067 آن گاه به ناچار روی آن [به عنوان نوشیدنی] مخلوطی از آب بسیار داغ و متعفّن برای آنان خواهد بود!
ثُمّ َ إِنّ َ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبا ً مِن ْ حَمِيمٍ
Th umm a 'Inn a Marji`ahum La'ilá A l-Jaĥī mi
037-068 سپس بازگشتشان حتماً به سوی دوزخ است.
ثُمّ َ إِنّ َ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى ا لْجَحِيمِ
'Inn ahum 'Alfaw 'Ābā 'ahum Đ ā llī na
037-069 [سزاوار بودنشان در قیامت به این همه عذاب به سبب این است که] آنان پدرانشان را گمراه یافتند،
إِنَّ هُمْ أَلْفَوْ‌ا آبَا ءَهُمْ ضَ ا لِّينَ
Fahum `Alá 'Āth ār ihim Yuhra `ū na
037-070 و [با اینکه می دانستند گمراهند بدون اندیشه و تأمل] عجولانه از پی آنان می رفتند!
فَهُمْ عَلَى آثَار ِهِمْ يُهْرَ عُونَ
Wa Laq ad Đ alla Q ab lahum 'Akth aru A l-'Awwalī na
037-071 و به راستی پیش از اینان بیشتر پیشینیان گمراه شدند،
وَلَقَ د ْ ضَ لَّ قَ بْ لَهُمْ أَكْثَرُ ا لأَوَّلِينَ
Wa Laq ad 'Arsalnā Fīhim Mun dh ir ī na
037-072 و بی تردید ما در میان آنان بیم دهندگانی فرستادیم.
وَلَقَ د ْ أَ‌رْسَلْنَا فِيهِمْ مُن ذِر ِينَ
Fān žur Kay fa Kā na `Āq ibatu A l-Mun dh ar ī na
037-073 پس با تأمل بنگر سرانجام بیم داده شدگان چگونه بود؟
فَان ظُ رْ كَيْ فَ كَا نَ عَاقِ بَةُ ا لْمُن ذَر ِينَ
'Illā `Ibā da A ll āhi A l-Mukh ş ī na
037-074 [همه هلاک شدند] جز بندگان خالص شده خدا،
إِلاَّ عِبَا دَ ا للَّ هِ ا لْمُخْ لَصِ ينَ
Wa Laq ad Nādānā Nūĥun Falani`ma A l-Mujībū na
037-075 و نوح ما را ندا کرد [و ما ندایش را اجابت کردیم] پس ما به راستی نیکو اجابت کننده ای هستیم،
وَلَقَ د ْ نَا‌دَ‌انَا نُو حٌ فَلَنِعْمَ ا لْمُجِيبُونَ
Wa Najjaynā hu Wa 'Ahlahu Mina A l-Karbi A l-`Ažī mi
037-076 و او و خاندانش را از آن اندوه بزرگ نجادت دادیم.
وَنَجَّيْنَا هُ وَأَهْلَهُ مِنَ ا لْكَرْبِ ا لْعَظِ يمِ
Wa Ja`alnā Dh urr īyatahu Humu A l-Bāq ī na
037-077 و تنها ذریه او را [در زمین] باقی گذاشتیم،
وَجَعَلْنَا ذُ‌رِّيَّتَ‍‍هُ هُمُ ا لْبَاقِ ينَ
Wa Tara knā `Alay hi Fī A l-'Ākh r ī na
037-078 و در میان آیندگان برای او نام نیک به جا گذاشتیم؛
وَتَرَ كْنَا عَلَيْ هِ فِي ا لآخِ ر ِينَ
Salā mun `Alá Nūĥin Fī A l-`Ālamī na
037-079 سلام بر نوح در میان جهانیان.
سَلاَمٌ عَلَى نُو حٍ فِي ا لْعَالَمِينَ
'Inn ā Kadh ālika Naj zī A l-Muĥsinī na
037-080 به راستی ما نیکوکاران را این گونه پاداش می دهیم.
إِنَّ ا كَذَلِكَ نَجْ زِي ا لْمُحْسِنِينَ
'Inn ahu Min `Ibādinā A l-Mu'uminī na
037-081 بی تردید او از بندگان مؤمن ما بود.
إِنَّ هُ مِن ْ عِبَا‌دِنَا ا لْمُؤْمِنِينَ
Th umm a 'Agh ra q A l-'Ākh r ī na
037-082 سپس دیگران را غرق کردیم؛
ثُمّ َ أَغْ رَ قْ نَا ا لآخَ ر ِينَ
Wa 'Inn a Min Sh ī`atihi La'ib rā hī ma
037-083 و به راستی ابراهیم از پیروان نوح بود،
وَإِنّ َ مِن ْ شِيعَتِ‍‍هِ لَإِبْ رَ اهِيمَ
'Idh Jā 'a Ra bbahu Biq albin Salī min
037-084 هنگامی که با دلی پاک به سوی پروردگارش آمد.
إِ‌ذْ جَا ءَ رَ بَّهُ بِقَ لْبٍ سَلِيمٍ
'Idh Q ā la Li'abī hi Wa Q awmihi Mādh ā Ta`budū na
037-085 [یاد کن] هنگامی را که به پدر و قومش گفت: چیست آنچه می پرستید؟
إِ‌ذْ قَ ا لَ لِأَبِي هِ وَقَ وْمِهِ مَا‌ذَ‌ا تَعْبُدُ‌ونَ
'A'ifkāan 'Ālihatan Dū na A ll āhi Tur īdū na
037-086 آیا به جای خدا معبودان دروغین را می خواهید.
أَئِفْكا ً آلِهَة ً دُو نَ ا للَّ هِ تُر ِيدُونَ
Famā Ž ann ukum Bira bbi A l-`Ālamī na
037-087 پس گمانتان به پروردگار جهانیان چیست؟ [که غیر او را می پرستید،]
فَمَا ظَ نُّ كُمْ بِرَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
Fanažara Nažra tan Fī A n -Nujū mi
037-088 [چون از او دعوت کردند که شبانه به مراسم عیدشان برود] نگاهی به ستارگان انداخت،
فَنَظَ رَ نَظْ رَ ة ً فِي ا ل نُّ جُومِ
Faq ā la 'Inn ī Saq ī mun
037-089 و گفت: به راستی من بیمارم.
فَقَ ا لَ إِنِّ ي سَقِ يمٌ
Fatawallaw `Anhu Mud bir ī na
037-090 پس پشت کنان از او روی گرداندند.
فَتَوَلَّوْ‌ا عَنْ هُ مُد ْبِر ِينَ
Farā gh á 'Ālihatihim Faq ā la 'Alā Ta'kulū na
037-091 او هم مخفیانه به سوی بت هایشان رفت و [از روی ریشخند] گفت: آیا غذا نمی خورید؟
فَرَ ا غَ إِلَى آلِهَتِهِمْ فَقَ ا لَ أَلاَ تَأْكُلُونَ
Mā Lakum Lā Tan ţ iq ū na
037-092 شما را چه شده که سخن نمی گویید؟
مَا لَكُمْ لاَ تَن طِ قُ ونَ
Farā gh m Đ arbāan Bil-Yamī ni
037-093 پس [به آنها روی آورد و] با دست راست ضربه ای کاری بر آنها کوبید [و خردشان کرد.]
فَرَ ا غَ عَلَيْهِمْ ضَ رْبا ً بِا لْيَمِينِ
Fa'aq ū 'Ilay hi Yaziffū na
037-094 مردم با شتاب به سوی او آمدند.
فَأَقْ بَلُو ا إِلَيْ هِ يَزِفُّونَ
Q ā la 'Ata`budū na Mā Tanĥitū na
037-095 [به آنان] گفت: آیا آنچه را [با دست خود] می تراشید، می پرستید؟!
قَ ا لَ أَتَعْبُدُو نَ مَا تَنْ حِتُونَ
Wa A ll āhu Kh q akum Wa Mā Ta`malū na
037-096 در حالی که خدا شما را و آنچه را می سازید، آفریده است.
وَا للَّ هُ خَ لَقَ كُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ
Q ālū A b nū Lahu Bun yānāan Fa'alq ū hu Fī A l-Jaĥī mi
037-097 گفتند: برای او بنایی بسازید [که گنجایش آتش فراوانی داشته باشد] پس او را در آتش شعلهور بیندازید.
قَ الُوا ا بْ نُوا لَ‍‍هُ بُنْ يَانا ً فَأَلْقُ و هُ فِي ا لْجَحِيمِ
Fa'arā dū Bihi Kaydāan Faja`alnāhumu A l-'Asfalī na
037-098 پس خواستند به او نیرنگی زنند، ولی ما آنان را پست و شکست خورده کردیم.
فَأَرَ ادُوا بِ‍‍هِ كَيْد‌ا ً فَجَعَلْنَاهُمُ ا لأَسْفَلِينَ
Wa Q ā la 'Inn ī Dh āhibun 'Ilá Ra bbī Sayahdī ni
037-099 و [وقتی از این مهلکه جان سالم به در برد] گفت: به راستی من به سوی پروردگارم می روم، و [او] به زودی مرا راهنمایی خواهد کرد.
وَقَ ا لَ إِنِّ ي ذَ‌اهِب‌‍ٌ إِلَى رَ بِّي سَيَهْدِينِ
Ra bbi Hab Lī Mina A ş -Ş āliĥī na
037-100 پروردگارا! مرا فرزندی که از صالحان باشد عطا کن.
رَ بِّ هَب ْ لِي مِنَ ا ل صَّ الِحِينَ
Fabash sh arnā hu Bigh ā min Ĥalī min
037-101 پس ما او را به پسری بردبار مژده دادیم.
فَبَشَّرْنَا هُ بِغُ لاَمٍ حَلِيمٍ
Falamm ā Balagh A s-Sa`ya Q ā la Yā Bunay ya 'Inn ī 'Ará Fī A l-Manā mi 'Ann ī 'Adh baĥuka Fān žur Mādh ā Tará ۚ Q ā la Yā 'Abati A ru ۖ Satajidunī 'In Sh ā 'a A ll āhu Mina A ş -Ş ābir ī na
037-102 هنگامی که با او به [مقام] سعی رسید، گفت: پسرکم! همانا من در خواب می بینم که تو را ذبح می کنم، پس با تأمل بنگر رأی تو چیست؟ گفت: پدرم آنچه به آن مأمور شده ای انجام ده اگر خدا بخواهد مرا از شکیبایان خواهی یافت.
فَلَمَّ ا بَلَ‍‍غَ مَعَهُ ا ل سَّعْيَ قَ ا لَ يَابُنَيَّ إِنِّ ي أَرَ ى فِي ا لْمَنَا مِ أَنِّ ي أَ‌ذْبَحُكَ فَان ظُ رْ مَا‌ذَ‌ا تَرَ ى قَ ا لَ ۚ يَا أَبَتِ ا ي ۖ إِن ْ شَا ءَ ا للَّ هُ مِنَ ا ل صَّ ابِر ِينَ
Falamm ā 'Aslamā Wa Tallahu Liljabī ni
037-103 پس هنگامی که آن دو تسلیم [خواسته خدا] شدند و ابراهیم، جبین او را به زمین نهاد [تا ذبحش کند]
فَلَمَّ ا أَسْلَمَا وَتَلَّ‍‍هُ لِلْجَبِينِ
Wa Nādaynā hu 'An Yā 'Ib rā hī mu
037-104 و او را ندا دادیم که ای ابراهیم!
وَنَادَيْنَا هُ أَن ْ يَا إِبْ رَ اهِيمُ
Q ad Ş addaq A r-Ru 'uyā ۚ 'Inn ā Kadh ālika Naj zī A l-Muĥsinī na
037-105 خوابت را تحقق دادی [و فرمان پروردگارت را اجرا کردی]، به راستی ما نیکوکاران را این گونه پاداش می دهیم [که نیّت پاک و خالصشان را به جای عمل می پذیریم.]
قَ د صَ دَّقْ تَ ا ل رُّؤْيَا ۚ إِنَّ ا كَذَلِكَ نَجْ زِي ا لْمُحْسِنِينَ
'Inn a Hādh ā Lahuwa A l-Balā 'u A l-Mubī nu
037-106 به یقین این همان آزمایش روشن بود.
إِنّ َ هَذَ‌ا لَهُوَ ا لْبَلاَءُ ا لْمُبِينُ
Wa Fadaynā hu Bidh ib ĥin `Ažī min
037-107 و ما اسماعیل را در برابر قربانی بزرگی [از ذبح شدن] رهانیدیم،
وَفَدَيْنَا هُ بِذِبْ حٍ عَظِ يمٍ
Wa Tara knā `Alay hi Fī A l-'Ākh r ī na
037-108 و در میان آیندگان برای او [نام نیک] به جا گذاشتیم.
وَتَرَ كْنَا عَلَيْ هِ فِي ا لآخِ ر ِينَ
Salā mun `Alá 'Ib rā hī ma
037-109 سلام بر ابراهیم.
سَلاَمٌ عَلَى إِبْ رَ اهِيمَ
Kadh ālika Naj zī A l-Muĥsinī na
037-110 [ما] نیکوکاران را این گونه پاداش می دهیم.
كَذَلِكَ نَجْ زِي ا لْمُحْسِنِينَ
'Inn ahu Min `Ibādinā A l-Mu'uminī na
037-111 بی تردید او از بندگان مؤمن ما بود،
إِنَّ هُ مِن ْ عِبَا‌دِنَا ا لْمُؤْمِنِينَ
Wa Bash sh arnā hu Bi'isĥā q a Nabīyāan Mina A ş -Ş āliĥī na
037-112 و ما او را به اسحاق که پیامبری از شایستگان بود مژده دادیم،
وَبَشَّرْنَا هُ بِإِسْحَا قَ نَبِيّا ً مِنَ ا ل صَّ الِحِينَ
Wa Bāra knā `Alay hi Wa `Alá 'Isĥā q a ۚ Wa Min Dh urr īyatihimā Muĥsinun Wa Ž ālimun Linafsihi Mubī nun
037-113 و بر او و بر اسحاق برکت دادیم، و از دودمان آن دو برخی نیکوکارند و برخی آشکارا ستمکار بر خویشند،
وَبَارَ كْنَا عَلَيْ هِ وَعَلَ‍‍ى إِسْحَا قَ ۚ وَمِن ْ ذُ‌رِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَ الِم ٌ لِنَفْسِ‍‍هِ مُبِينٌ
Wa Laq ad Manann ā `Alá Mūsá Wa Hārū na
037-114 و به راستی ما به موسی و هارون نعمت دادیم،
وَلَقَ د ْ مَنَنَّ ا عَلَى مُوسَى وَهَا‌رُ‌ونَ
Wa Najjaynāhumā Wa Q awmahumā Mina A l-Karbi A l-`Ažī mi
037-115 و آن دو نفر و قومشان را از اندوه بزرگ نجات بخشیدیم،
وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَ وْمَهُمَا مِنَ ا لْكَرْبِ ا لْعَظِ يمِ
Wa Naş arnāhum Fakānū Humu A l-Gh ī na
037-116 و آنان را یاری دادیم در نتیجه پیروز شدند،
وَنَصَ رْنَاهُمْ فَكَانُو‌ا هُمُ ا لْغَ الِبِينَ
Wa 'Ātaynāhumā A l-Kitā ba A l-Mustabī na
037-117 و هر دو را کتاب بسیار روشنگر عطا کردیم،
وَ‌آتَيْنَاهُمَا ا لْكِتَا بَ ا لْمُسْتَبِينَ
Wa Hadaynāhumā A ş -Ş ir ā ţ a A l-Mustaq ī ma
037-118 وبه راه راست هدایتشان نمودیم،
وَهَدَيْنَاهُمَا ا ل صِّ رَ ا طَ ا لْمُسْتَقِ يمَ
Wa Tara knā `Alayhimā Fī A l-'Ākh r ī na
037-119 و در میان آیندگان برای هر دو نفر نام نیک به جا گذاشتیم.
وَتَرَ كْنَا عَلَيْهِمَا فِي ا لآخِ ر ِينَ
Salā mun `Alá Mūsá Wa Hārū na
037-120 سلام بر موسی و هارون.
سَلاَمٌ عَلَى مُوسَى وَهَا‌رُ‌ونَ
'Inn ā Kadh ālika Naj zī A l-Muĥsinī na
037-121 ما نیکوکاران را این گونه پاداش می دهیم.
إِنَّ ا كَذَلِكَ نَجْ زِي ا لْمُحْسِنِينَ
'Inn ahumā Min `Ibādinā A l-Mu'uminī na
037-122 بی تردید هر دو از بندگان مؤمن ما بودند،
إِنَّ هُمَا مِن ْ عِبَا‌دِنَا ا لْمُؤْمِنِينَ
Wa 'Inn a 'Ilyā sa Lamina A l-Mursalī na
037-123 و بی تردید الیاس از پیامبران بود.
وَإِنّ َ إِلْيَا سَ لَمِنَ ا لْمُرْسَلِينَ
'Idh Q ā la Liq awmihi~ 'Alā Tattaq ū na
037-124 [یاد کن] هنگامی را که به قومش گفت: آیا [از شرک وطغیان] نمی پرهیزید؟
إِ‌ذْ قَ ا لَ لِقَ وْمِهِ~ ِ أَلاَ تَتَّقُ ونَ
'Atad `ū na Ba`lāan Wa Tadh arū na 'Aĥsana A l-Kh q ī na
037-125 آیا بت «بعل» را می پرستید و بهترین آفرینندگان را رها می کنید؟!
أَتَد ْعُو نَ بَعْلا ً وَتَذَرُو نَ أَحْسَنَ ا لْخَ الِقِ ينَ
Al-Laha Ra bbakum Wa Ra bba 'Ābā 'ikumu A l-'Awwalī na
037-126 خدا را که پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شماست.
ا للَّهَ رَ بَّكُمْ وَرَ بَّ آبَا ئِكُمُ ا لأَوَّلِينَ
Fakadh dh abū hu Fa'inn ahum Lamuĥđarū na
037-127 پس او را انکار کردند، یقیناً آنان از احضار شدگان [در عذاب] خواهند بود،
فَكَذَّبُو هُ فَإِنَّ هُمْ لَمُحْضَ رُونَ
'Illā `Ibā da A ll āhi A l-Mukh ş ī na
037-128 جز بندگان خالص شده خدا [که از هر کیفری در امانند،]
إِلاَّ عِبَا دَ ا للَّ هِ ا لْمُخْ لَصِ ينَ
Wa Tara knā `Alay hi Fī A l-'Ākh r ī na
037-129 و در میان آیندگان برای او نام نیک به جا گذاشتیم.
وَتَرَ كْنَا عَلَيْ هِ فِي ا لآخِ ر ِينَ
Salā mun `Alá 'Il Yā -Sīn
037-130 سلام بر آل یاسین.
سَلاَمٌ عَلَى إِلْ يَا-سِين
'Inn ā Kadh ālika Naj zī A l-Muĥsinī na
037-131 ما نیکوکاران را این گونه پاداش می دهیم.
إِنَّ ا كَذَلِكَ نَجْ زِي ا لْمُحْسِنِينَ
'Inn ahu Min `Ibādinā A l-Mu'uminī na
037-132 بی تردید او از بندگان مؤمن ما بود.
إِنَّ هُ مِن ْ عِبَا‌دِنَا ا لْمُؤْمِنِينَ
Wa 'Inn a Lūţ āan Lamina A l-Mursalī na
037-133 و بی تردید لوط از پیامبران بود.
وَإِنّ َ لُوط ا ً لَمِنَ ا لْمُرْسَلِينَ
'Idh Najjaynā hu Wa 'Ahlahu~ 'Aj ma`ī na
037-134 [یاد کن] هنگامی را که او و همه اهلش را نجات دادیم،
إِ‌ذْ نَجَّيْنَا هُ وَأَهْلَهُ~ ُ أَجْ مَعِينَ
'Illā `Ajūzāan Fī A l-Gh r ī na
037-135 مگر پیرزنی را که در میان باقی ماندگان [در شهر] بود.
إِلاَّ عَجُو‌ز‌ا ً فِي ا لْغَ ابِر ِينَ
Th umm a Damm arnā A l-'Ākh r ī na
037-136 سپس دیگران را هلاک کردیم،
ثُمّ َ دَمَّ رْنَا ا لآخَ ر ِينَ
Wa 'Inn akum Latamurrū na `Alayhim Muş biĥī na
037-137 و شما همواره صبحگاهان [در مسیر سفرهایتان از کنار ویرانه های شهر] آنان گذر می کنید،
وَ‌إِنَّ كُمْ لَتَمُرُّو نَ عَلَيْهِمْ مُصْ بِحِينَ
Wa Bil-Lay li ۗ 'Afalā Ta`q ilū na
037-138 و نیز شبانگاهان، آیا تعقّل نمی کنید؟
وَبِاللَّيْ لِ ۗ أَفَلاَ تَعْقِ لُونَ
Wa 'Inn a Yūnis Lamina A l-Mursalī na
037-139 و یونس از پیامبران بود.
وَإِنّ َ يُونِس لَمِنَ ا لْمُرْسَلِينَ
'Idh 'Abaq a 'Ilá A l-Fulki A l-Mash ĥū ni
037-140 [یاد کن] هنگامی را که به سوی آن کشتی پر [از جمعیت و بار] گریخت،
إِ‌ذْ أَبَ‍‍قَ إِلَى ا لْفُلْكِ ا لْمَشْحُونِ
Fasāhama Fakā na Mina A l-Mud ĥađī na
037-141 و با سرنشینان کشتی قرعه انداخت [و قرعه به نامش افتاد] و از مغلوب شدگان شد [و او را به دریا انداختند.]
فَسَاهَمَ فَكَا نَ مِنَ ا لْمُد ْحَضِ ينَ
Fāltaq amahu A l-Ĥū tu Wa Huwa Mulī mun
037-142 پس آن ماهی بزرگ او را بلعید، در حالی که سزاوار سرزنش بود.
فَالْتَقَ مَهُ ا لْحُو تُ وَهُوَ مُلِيمٌ
Falawlā 'Ann ahu Kā na Mina A l-Musabbiĥī na
037-143 [و در شکم ماهی به تسبیح خدا مشغول شد که] اگر او از تسبیح کنندگان نبود،
فَلَوْلاَ أَنَّ هُ كَا نَ مِنَ ا لْمُسَبِّحِينَ
Lalabith a Fī Baţ i~ 'Ilá Yaw mi Yub `ath ū na
037-144 بی تردید تا روزی که مردم برانگیخته می شوند در شکم ماهی می ماند.
لَلَبِثَ فِي بَطْ نِهِ إِلَى يَوْ مِ يُبْ عَثُونَ
Fanabadh nā hu Bil-`Arā 'i Wa Huwa Saq ī mun
037-145 پس او را در حالی که بیمار بود به زمینی خشک و بی گیاه افکندیم.
فَنَبَذْنَا هُ بِا لْعَرَا ءِ وَهُوَ سَقِ يمٌ
Wa 'An batnā `Alay hi Sh ajara tan Min Yaq ţ ī nin
037-146 و بر او گیاهی از نوعی کدو رویاندیم،
وَأَنْ بَتْنَا عَلَيْ هِ شَجَرَ ة ً مِن ْ يَقْ طِ ينٍ
Wa 'Arsalnā hu 'Ilá Miā 'ati 'Alfin 'Aw Yazīdū na
037-147 و او را به سوی [قومی] یکصد هزار نفر [ی] یا بیشتر فرستادیم.
وَأَرْسَلْنَا هُ إِلَى مِائَةِ أَلْفٍ أَ‌وْ يَزِيدُ‌ونَ
Fa'ā manū Famatta`nāhum 'Ilá Ĥī nin
037-148 پس ایمان آوردند در نتیجه آنان را تا پایان عمرشان [از نعمت ها و مواهب خود] بهره مند کردیم.
فَآمَنُو‌ا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِينٍ
Fāstaftihim 'Alira bbika A l-Banā tu Wa Lahumu A l-Banū na
037-149 [مشرکان سبک مغز می گویند: فرشتگان، دختران خدایند] پس از آنان بپرس که آیا دختران برای پروردگار تو هستند و پسران برای ایشان؟!
فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَ بِّكَ ا لْبَنَا تُ وَلَهُمُ ا لْبَنُونَ
'Am Kh q A l-Malā 'ikata 'Ināth āan Wa Hum Sh āhidū na
037-150 یا اینکه ما فرشتگان را دختر آفریدیم و آنان شاهد بودند؟!
أَمْ خَ لَقْ نَا ا لْمَلاَئِكَةَ إِنَاثا ً وَهُمْ شَاهِدُ‌ونَ
'Alā 'Inn ahum Min 'Ifkihim Layaq ūlū na
037-151 آگاه باش! که آنان از بافته های دروغ خود می گویند
أَلاَ إِنَّ هُمْ مِن ْ إِفْكِهِمْ لَيَقُ ولُونَ
Walada A ll āhu Wa 'Inn ahum Lakādh ibū na
037-152 که خدا فرزند آورده! و بی تردید آنان دروغگویند.
وَلَدَ ا للَّ هُ وَ‌إِنَّ هُمْ لَكَا‌ذِبُونَ
'Ā ş ţ afá A l-Banā ti `Alá A l-Banī na
037-153 آیا دختران را بر پسران ترجیح داده است؟
أَ اصْ طَ فَى ا لْبَنَا تِ عَلَى ا لْبَنِينَ
Mā Lakum Kay fa Taĥkumū na
037-154 شما را چه شده، چگونه حکم می کنید؟
مَا لَكُمْ كَيْ فَ تَحْكُمُونَ
'Afalā Tadh akkarūn
037-155 پس آیا متذکّر [حقایق] نمی شوید؟
أَفَلاَ تَذَكَّرُ‌ون
'Am Lakum Sulţ ā nun Mubī nun
037-156 یا شما [بر این ادعای خود] دلیل روشنی دارید؟
أَمْ لَكُمْ سُلْطَ ا نٌ مُبِينٌ
Fa'tū Bikitābikum 'In Kun tum Ş ādiq ī na
037-157 پس اگر راستگویید، کتابتان را [که این سخنان را با تکیه بر آن می گویید، به میان] آورید.
فَأْتُو‌ا بِكِتَابِكُمْ إِن ْ كُن تُمْ صَ ادِقِ ينَ
Wa Ja`alū Baynahu Wa Bay na A l-Jinn ati Nasabāan ۚ Wa Laq ad `Alimati A l-Jinn atu 'Inn ahum Lamuĥđarū na
037-158 میان خدا و جن، نسب و خویشی قرار دادند، در صورتی که جنیان به خوبی می دانند که [روز قیامت برای حساب و پاداش] احضار خواهند شد.
وَجَعَلُو‌ا بَيْنَ‍‍هُ وَبَيْ نَ ا لْجِنَّ ةِ نَسَبا ً ۚ وَلَقَ د ْ عَلِمَتِ ا لْجِنَّ ةُ إِنَّ هُمْ لَمُحْضَ رُونَ
Sub ĥā na A ll āhi `Amm ā Yaş ifū na
037-159 خدا از آنچه او را به آن توصیف می کنند، منزّه است.
سُبْ حَا نَ ا للَّ هِ عَمَّ ا يَصِ فُونَ
'Illā `Ibā da A ll āhi A l-Mukh ş ī na
037-160 مگر بندگان خالص شده خدا [که او را به آنچه توصیف می کنند شایسته مقام قدس اوست.]
إِلاَّ عِبَا دَ ا للَّ هِ ا لْمُخْ لَصِ ينَ
Fa'inn akum Wa Mā Ta`budū na
037-161 و بی تردید شما و آنچه را می پرستید،
فَإِنَّ كُمْ وَمَا تَعْبُدُ‌ونَ
Mā 'An tum `Alay hi Bifātinī na
037-162 نمی توانید [مردم را] بر ضد خدا گمراه کنید.
مَا أَ‌نْ تُمْ عَلَيْ هِ بِفَاتِنِينَ
'Illā Man Huwa Ş ālī A l-Jaĥī mi
037-163 مگر کسانی را که [به اختیار خود به خاطر پذیرفتن وسوسه و اغواگری شما] به دوزخ درآیند،
إِلاَّ مَن ْ هُوَ صَ الِي ا لْجَحِيمِ
Wa Mā Minn ā 'Illā Lahu Maq ā mun Ma`lū mun
037-164 و هیچ یک از ما فرشتگان نیست مگر اینکه برای او مقامی معین است.
وَمَا مِنَّ ا إِلاَّ لَ‍‍هُ مَقَ ا مٌ مَعْلُومٌ
Wa 'Inn ā Lanaĥnu A ş -Ş ā ffū na
037-165 و همانا ما [برای اجرای فرمان خدا] صف بستگانیم.
وَ‌إِنَّ ا لَنَحْنُ ا ل صَّ ا فُّونَ
Wa 'Inn ā Lanaĥnu A l-Musabbiĥū na
037-166 و ما خود تسبیح کنندگانیم.
وَ‌إِنَّ ا لَنَحْنُ ا لْمُسَبِّحُونَ
Wa 'In Kānū Layaq ūlū na
037-167 و مشرکان [پیش از بعثت پیامبر] قاطعانه می گفتند:
وَإِن ْ كَانُوا لَيَقُ ولُونَ
Law 'Ann a `In danā Dh ikrā an Mina A l-'Awwalī na
037-168 اگر نزد ما کتابی چون کتاب های آسمانی پیامبران پیشین بود،
لَوْ أَنّ َ عِنْ دَنَا ذِكْر‌ا ً مِنَ ا لأَوَّلِينَ
Lakunn ā `Ibā da A ll āhi A l-Mukh ş ī na
037-169 بی تردید از بندگان خالص شده خدا می شدیم.
لَكُنَّ ا عِبَا دَ ا للَّ هِ ا لْمُخْ لَصِ ينَ
Fakafarū Bihi ۖ Fasaw fa Ya`lamū na
037-170 ولی [هنگامی که قرآن را برای هدایت آنان نازل کردیم] به آن کافر شدند و به زودی [و زر و وبال کفرشان را] خواهند دانست.
فَكَفَرُ‌و‌ا بِ‍‍هِ ۖ فَسَوْ فَ يَعْلَمُونَ
Wa Laq ad Sabaq at Kalimatunā Li`ibādinā A l-Mursalīn
037-171 و وعده قطعی ما درباره بندگان به رسالت فرستاده شده، از پیش محقق و ثابت گشته است،
وَلَقَ د ْ سَبَقَ تْ كَلِمَتُنَا لِعِبَا‌دِنَا ا لْمُرْسَلِين
'Inn ahum Lahumu A l-Man ş ūrū na
037-172 که بی تردید آنان [در همه زمینه ها] یاری شدگانند،
إِنَّ هُمْ لَهُمُ ا لْمَن صُ ورُونَ
Wa 'Inn a Jun danā Lahumu A l-Gh ū na
037-173 و مسلماً سپاه ما پیروزند.
وَإِنّ َ جُن دَنَا لَهُمُ ا لْغَ الِبُونَ
Fatawalla `Anhum Ĥattá Ĥī nin
037-174 پس تا مدتی از آنان روی بگردان.
فَتَوَلَّ عَنْ هُمْ حَتَّى حِينٍ
Wa 'Ab ş ir hum Fasaw fa Yub ş irū na
037-175 و آنان را بنگر که به زودی [و زر و وبال گناهانشان را] خواهند دید.
وَأَبْ صِ ر ْهُمْ فَسَوْ فَ يُبْ صِ رُونَ
'Afabi`adh ābinā Yasta`jilū na
037-176 آیا شتاب در آمدن عذاب ما را می خواهند؟!
أَفَبِعَذَ‌ابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ
Fa'idh ā Nazala Bisāĥatihim Fasā 'a Ş abā ĥu A l-Mun dh ar ī na
037-177 پس هنگامی که [عذاب ما] به آستانه خانه هایشان نازل شود، بیم شدگان روزگار بدی خواهند داشت،
فَإِ‌ذَ‌ا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَا ءَ صَ بَا حُ ا لْمُن ذَر ِينَ
Wa Tawalla `Anhum Ĥattá Ĥī nin
037-178 و تا مدتی از آنان روی بگردان،
وَتَوَلَّ عَنْ هُمْ حَتَّى حِينٍ
Wa 'Ab ş ir Fasaw fa Yub ş irū na
037-179 و [آنان را] بنگر که به زودی [و زر و وبال گناهانشان را] خواهند دید.
وَأَبْ صِ ر ْ فَسَوْ فَ يُبْ صِ رُونَ
Sub ĥā na Ra bbika Ra bbi A l-`Izzati `Amm ā Yaş ifū na
037-180 پروردگارت که دارای عزت است از آنچه او را به آن توصیف می کنند، منزّه است.
سُبْ حَا نَ رَ بِّكَ رَ بِّ ا لْعِزَّةِ عَمَّ ا يَصِ فُونَ
Wa Salā mun `Alá A l-Mursalī na
037-181 و سلام بر پیامبران
وَسَلاَمٌ عَلَى ا لْمُرْسَلِينَ
Wa A l-Ĥam du Lill ā h Ra bbi A l-`Ālamī na
037-182 و همه ستایش ها ویژه خداست که پروردگار جهانیان است.
وَ‌الْحَمْدُ لِلَّهِ رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
