Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Хӓ-Мӥм
046-001 Ҳа мийм.
حَا-مِيم
Тан зӥ лу А л-Китӓ би Мина А лл ӓһи А л-`Азӥ зи А л-Хакӥ ми
046-002 Китобнинг туширилиши Ғолиб ва ҳикматли Аллоҳ тарафидандир.
تَنْ زِي لُ ا لْكِتَا بِ مِنَ ا للَّ هِ ا لْعَزِي زِ ا لْحَكِيمِ
Мӓ Ҳ алақ нӓ А с-Самӓұӓ ти Ұа А л-'Арđа Ұа Мӓ Байнаһумӓ 'Иллӓ Бил-Хақ қ и Ұа 'Аҗалин Мусамм ан Ұа ۚ А л-Лаҙӥ на Кафарӱ `Амм ӓ 'Ун ҙирӱ Му`р иđӱ на
046-003 Осмонлару ерни ҳамда улар ўртасидаги нарсаларни фақат ҳақ ва белгиланган муддат ила яратдик. Кофирлар бўлса, ўзлари огоҳлантирилган нарсадан юз ўгурувчилардир. (Қуръонни ҳикмат ила нозил қилган ғолиб ва қудратли Аллоҳ осмонлару ерни ҳамда уларнинг орасидаги нарсаларни ҳам ҳақ ила, ҳикмат ила яратган.)
مَا خَ لَقْ نَا ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلاَّ بِا لْحَقِّ وَأَجَلٍ مُسَمّ ى ً ۚ وَا لَّذِي نَ كَفَرُوا عَمَّ ا أُنْ ذِرُوا مُعْر ِضُ ونَ
Қ ул 'Ара 'айтум Мӓ Тад `ӱ на Мин Дӱ ни А лл ӓ һи 'Арӱнӥ Мӓҙӓ Ҳ алақ ӱ Мина А л-'Арđи 'Ам Лаһум Шир кун Фӥ А с-Самӓұӓ ти ۖ А и'тӱнӥ Бикитӓ бин Мин Қ аб ли Һӓҙӓ 'Аұ 'Аćӓра тин Мин `Илмин 'Ин Кун тум Ҫ ӓдиқ ӥ на
046-004 Сен:« Аллоҳдан ўзга сиғинаётган нарсаларингизнинг хабарини беринг-чи, менга кўрсатинг-чи, улар ердан нимани яратдилар? Ёки осмонларни (яратишда) иштироклари борми? Агар ростгўй бўлсаларингиз, менга бундан (Қуръондан) олдинги китобни ёки илмий асарни келтиринг.»- деб айт.
قُ لْ أَرَ أَيْتُمْ مَا تَد ْعُو نَ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ أَرُونِي مَاذَا خَ لَقُ وا مِنَ ا لأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِر ْكٌ فِي ا ل سَّمَاوَا تِ ۖ ا ِئْتُونِي بِكِتَا بٍ مِن ْ قَ بْ لِ هَذَا أَوْ أَثَارَ ةٍ مِن ْ عِلْمٍ إِن ْ كُنْ تُمْ صَ ادِقِ ينَ
Ұа Ман 'Аđаллу Мимм ан Йад `ӱ Мин Дӱ ни А лл ӓ һи Ман Лӓ Йастаҗӥ бу Лаһу~ 'Илá Йаұ ми А л-Қ ийӓмати Ұа Һум `Ан Ду`ӓ 'иһим Ғ ӓфилӱ на
046-005 Аллоҳни қўйиб, қиёмат кунигича дуосини мустажоб қилолмайдиганларга илтижо этадиганлардан ҳам адашганроқлар борми?! Ҳолбуки, У(бут)лар уларнинг дуосидан ғофилдирлар.
وَمَن ْ أَضَ لُّ مِمَّ ن ْ يَد ْعُو مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ مَن ْ لاَ يَسْتَجِي بُ لَهُ~ ُ إِلَى يَوْ مِ ا لْقِ يَامَةِ وَهُمْ عَن ْ دُعَا ئِهِمْ غَ افِلُونَ
Ұа 'Иҙӓ Хушир а А н -Нӓ су Кӓнӱ Лаһум 'А`дӓ 'ан Ұа Кӓнӱ Би`ибӓдатиһим Кӓфир ӥ на
046-006 Одамлар маҳшарга тўпланганда, (бутлар) уларга душман бўлурлар ва ибодатларига ҳам мункир бўлурлар. (Бизга ибодат қилганингиз йўқ, деб инкор қиладилар. Ҳатто шайтон ўзига эргашганлардан тонар экан.)
وَإِذَا حُشِر َ ا ل نّ َا سُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَا ء ً وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِر ِينَ
Ұа 'Иҙӓ Тутлá `Алайһим 'Ӓйӓтунӓ Баййинӓ тин Қ ӓ ла А л-Лаҙӥ на Кафарӱ Лилхақ қ и Ламм ӓ Җӓ 'аһум Һӓҙӓ Сихру н Мубӥ нун
046-007 Қачонки уларга равшан оятларимиз тиловот қилинса, куфр келтирганлар Ҳақ (Қуръон) уларга келгандаёқ, бу очиқ-ойдин сеҳрдир, дерлар.
وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَا تٍ قَ ا لَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّ ا جَا ءَهُمْ هَذَا سِحْرٌ مُبِينٌ
'Ам Йақ ӱлӱ на А фтар ӓ һу ۖ Қ ул 'Ини А фтара йтуһу Фалӓ Там ликӱ на Лӥ Мина А лл ӓһи Шай'ӓ ан ۖ Һуұа 'А`ламу Бимӓ Туфӥđӱ на Фӥ һи ۖ Кафá Биһи Шаһӥдӓан Байнӥ Ұа Байнакум ۖ Ұа Һуұа А л-Ғ афӱ ру А р-Ра хӥ му
046-008 Балки у(Қуръон)ни ўзи тўқиб олган ҳам дерлар. Сен:«Агар уни тўқиб олган бўлсам, Аллоҳдан (келадиган) бирор нарсани мендан қайтаришга қодир эмассиз. У зотнинг Ўзи ҳақида сиз шўнғиётган нарсаларни яхши билувчидир. Мен билан сизнинг ўртангизда гувоҳликка Унинг Ўзи кифоядир. Ва У кечирувчи ҳам раҳмли зотдир», деб айт.
أَمْ يَقُ ولُو نَ ا فْتَرَ ا هُ ۖ قُ لْ إِنِ ا فْتَرَ يْتُهُ فَلاَ تَمْلِكُو نَ لِي مِنَ ا للَّ هِ شَيْ ئاً ۖ هُوَ أَعْلَمُ بِمَا تُفِيضُ و نَ فِي هِ ۖ كَفَى بِهِ شَهِيدا ً بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۖ وَهُوَ ا لْغَ فُو رُ ا ل رَّ حِيمُ
Қ ул Мӓ Кун ту Бид `ӓан Мина А р-Ру сули Ұа Мӓ 'Ад р ӥ Мӓ Йуф`алу Бӥ Ұа Лӓ Бикум ۖ 'Ин 'Аттаби`у 'Иллӓ Мӓ Йӱхá 'Илай йа Ұа Мӓ 'Анӓ 'Иллӓ Наҙӥ р ун Мубӥ нун
046-009 Сен:»Мен биринчи Пайғамбар эмасман, менга ва сизларга нима қилинишини билмайсман. Фақат, ўзимга ваҳий қилинаётган нарсагагина эргашурман. Мен очиқ-ойдин огоҳлантирувчиман, холос», деб айт.
قُ لْ مَا كُنْ تُ بِد ْعا ً مِنَ ا ل رُّسُلِ وَمَا أَد ْر ِي مَا يُفْعَلُ بِي وَلاَ بِكُمْ ۖ إِن ْ أَتَّبِعُ إِلاَّ مَا يُوحَى إِلَيَّ وَمَا أَنَا إِلاَّ نَذِي رٌ مُبِينٌ
Қ ул 'Ара 'айтум 'Ин Кӓ на Мин `Ин ди А лл ӓ һи Ұа Кафартум Биһи Ұа Шаһида Шӓһидун Мин Банӥ 'Исрӓ 'ӥ ла `Алá Миćлиһи Фа'ӓ мана Ұа А стакбартум ۖ 'Инн а А лл ӓһа Лӓ Йаһдӥ А л-Қ аұ ма А ž-Ž ӓлимӥ на
046-010 Сен:«Айтинг-чи, агар у(Қуръон) Аллоҳдан бўлса-ю, сиз унга куфр келтирсангиз ва ҳолбуки, Бани Исроилдан бир гувоҳ у(Қуръон)га ўхшаш нарсага гувоҳлик бериб, иймон келтириб турибди, сиз эса, кибру ҳаво қиляпсиз. Албатта, Аллоҳ золим қавмларни ҳидоят қилмайди», деб айт. (Қуръони каримда бузуқ ақидаларни тузатиш, тўғри йўлга бошлаш учун турли услублар қўлланган. бу оятда мушрикларнинг ақидасига шубҳа солиш йўли билан, уларнинг хатода эканликлари баён қилинмоқда.)
قُ لْ أَرَ أَيْتُمْ إِن ْ كَا نَ مِن ْ عِنْ دِ ا للَّ هِ وَكَفَرْتُمْ بِهِ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِن ْ بَنِي إِسْرَا ئِي لَ عَلَى مِثْلِهِ فَآمَنَ وَا سْتَكْبَرْتُمْ ۖ إِنّ َ ا للَّ هَ لاَ يَهْدِي ا لْقَ وْ مَ ا ل ظَّ الِمِينَ
Ұа Қ ӓ ла А л-Лаҙӥ на Кафарӱ Лиллаҙӥ на 'Ӓманӱ Лаұ Кӓ на Ҳ айрӓ ан Мӓ Сабақ ӱнӓ 'Илай һи ۚ Ұа 'Иҙ Лам Йаһтадӱ Биһи Фасайақ ӱлӱ на Һӓҙӓ 'Ифкун Қ адӥ мун
046-011 Куфр келтирганлар иймон келтирганларга: «Агар у(Қуръон) яхшилик бўлганида, унга биздан аввал бормасдилар», дерлар. У(Қуръон)дан ҳидоят топишмагач, бу-қадимги уйдирмадир», дерлар. (Кибру ҳавога учган араб бойваччаларининг назарида камбағалларнинг Исломга кириши, Қуръонга ишониши камчилик, айб бўлиб кўринган.Улар ўзларича,»ялангаёқлар юрган йўл яхши бўлармиди?»демоқчилар. Лекин, айни чоқда, Ҳазрати Абу Бакр, Ҳазрати Усмон, Ҳадича онамизга ўхшаш бой, задогонлар ҳам биринчилардан бўлиб Исломга киришганини эътиборга олишмайди. Ислом бойни ҳам, камбағални ҳам, кучлини ҳам, заифни ҳам бир оила аъзоси қилиш учун Аллоҳ тамонидан юборилган дин.)
وَقَ ا لَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا لِلَّذِي نَ آمَنُوا لَوْ كَا نَ خَ يْرا ً مَا سَبَقُ ونَا إِلَيْ هِ ۚ وَإِذْ لَمْ يَهْتَدُوا بِهِ فَسَيَقُ ولُو نَ هَذَا إِفْكٌ قَ دِيمٌ
Ұа Мин Қ аб лиһи Китӓ бу Мӱсá 'Имӓмӓан Ұа Ра хматан ۚ Ұа Һаҙӓ Китӓ бун Муҫ аддиқ ун Лисӓнӓан `Ара бӥйӓан Лийун ҙир а А л-Лаҙӥ на Ž аламӱ Ұа Бушрá Лилмухсинӥ на
046-012 У(Қуръон)дан олдин Мусонинг китоби йўл бошловчи ва раҳмат эди. Бу эса, араб тилидаги, тасдиқловчи, зулм қилувчиларни огоҳлантириш учун ва яхшиларга башорат китобидир. (Қуръон ўзидан аввалги китобларда, жумладан, Тавротда келган ақида аслини, илоҳий йўлни, дину диёнатни тасдиқлайди.)
وَمِن ْ قَ بْ لِهِ كِتَا بُ مُوسَى إِمَاما ً وَرَ حْمَة ً ۚ وَهَذَا كِتَا بٌ مُصَ دِّق ٌ لِسَاناً عَرَ بِيّا ً لِيُنْ ذِر َ ا لَّذِي نَ ظَ لَمُوا وَبُشْرَ ى لِلْمُحْسِنِينَ
'Инн а А л-Лаҙӥ на Қ ӓлӱ Ра ббунӓ А л-Лаһу Ćумм а А стақ ӓмӱ Фалӓ Ҳ аұ фун `Алайһим Ұа Лӓ Һум Йахзанӱ на
046-013 Албатта «Роббимиз Аллоҳдир» деган, сўнгра бунда мустақим турганларга хавф йўқдир ва улар хафа ҳам бўлмаслар.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ قَ الُوا رَ بُّنَا ا للَّهُ ثُمّ َ ا سْتَقَ امُوا فَلاَ خَ وْ فٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ
'Ӱлӓ 'ика 'Аҫ хӓ бу А л-Җанн ати Ҳ ӓлидӥ на Фӥһӓ Җазӓ 'ан Бимӓ Кӓнӱ Йа`малӱ на
046-014 Ана ўшалар жаннат эгаларидир, унда қилган амаллари мукофотига абадий қолурлар.
أُ وْلَا ئِكَ أَصْ حَا بُ ا لْجَنَّ ةِ خَ الِدِي نَ فِيهَا جَزَا ء ً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
Ұа Ұаҫ ҫ айнӓ А л-'Ин сӓ на Биұӓлидай һи 'Ихсӓнӓан ۖ Хамалат/һу 'Умм уһу Курһӓан Ұа Ұаđа`ат/һу Курһӓан ۖ Ұа Хам луһу Ұа Фиҫ ӓлуһу Ćалӓćӱ на Шаһрӓ ан ۚ Хаттá 'Иҙӓ Балағ а 'Ашуддаһу Ұа Балағ а 'Арба`ӥ на Санатан Қ ӓ ла Ра бби 'Аұзи`нӥ 'Ан 'Ашкура Ни`матака А ллатӥ 'Ан`ам та `Алай йа Ұа `Алá Ұа А -Дай йа Ұа 'Ан 'А`мала Ҫ ӓлихӓан Тарđӓ һу Ұа 'Аҫ лих Лӥ Фӥ Ҙурр ӥйатӥ ۖ 'Инн ӥ Туб ту 'Илай ка Ұа 'Инн ӥ Мина А л-Муслимӥ на
046-015 Биз инсонни ота-онасига яхшилик қилишга буюрдик. Онаси унга қийланиб ҳомиладор бўлди ва уни қийланиб туғди. Ва унинг ҳомиласи ва кўкракдан ажратиши ўттиз ойдир. Токи у камолга етиб, қирқ ёшга кирганида: «Роббим Ўзинг менга ва ота-онамга берган неъматларингга шукр қилишимга ва сен рози бўлган солиҳ ишларни қилишимга илҳом бергин. Ва менинг зурриётларимни ҳам солиҳлардан қилгин. Албатта, мен тавба қилдим ва албатта, мен мусулмонларданман, деди. (Аллоҳ таоло инсонни ота-онасига яхшилик қилишга буюрмоқда. Бу инсонийлик бурчидир, бошқа ҳеч қандай асос йўқ. Инсон фақат инсонлиги учун ота-онасини ҳурмат қилиши, эъзозлаши зарур. Лекин шу билан бирга, оятнинг ўзида ота-онага яхшилик қилишнинг боисларидан баъзиси айтиб ўтилмоқда.)
وَوَصَّ يْنَا ا لإِن سَا نَ بِوَالِدَيْ هِ إِحْسَاناً ۖ حَمَلَتْهُ أُمُّ هُ كُرْها ً وَوَضَ عَتْهُ كُرْها ً ۖ وَحَمْلُهُ وَفِصَ الُهُ ثَلاَثُو نَ شَهْراً ۚ حَتَّى إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِي نَ سَنَة ً قَ ا لَ رَ بِّ أَوْزِعْنِي أَن ْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ ا لَّتِي أَنْ عَمْتَ عَلَيَّ وَعَلَى وَا لِدَيَّ وَأَن ْ أَعْمَلَ صَ الِحا ً تَرْضَ ا هُ وَأَصْ لِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي ۖ إِنِّ ي تُبْ تُ إِلَيْ كَ وَإِنِّ ي مِنَ ا لْمُسْلِمِينَ
'Ӱлӓ 'ика А л-Лаҙӥ на Натақ аббалу `Анһум 'Ахсана Мӓ `Амилӱ Ұа Натаҗӓұазу `Ан Саййи'ӓтиһим Фӥ 'Аҫ хӓ би А л-Җанн ати ۖ Ұа`да А ҫ -Ҫ ид қ и А л-Лаҙӥ Кӓнӱ Йӱ`адӱ на
046-016 Ана ўшаларнинг энг яхши амалларни қабул қилиб, ёмонликларини ўтиб юборурмиз. Улар жаннат эгаларидандир. Уларга берилган ҳақ ваъда шулдир. (Аввалги оятдаги мақтовли сифатларга эга бўлган мўминларнинг қилган яхши амалларини қабул қиламиз, дейди Аллоҳ таоло. Албатта, амални қабул қилгандан сўнг унинг мукофати ва савобини ҳам кўпайтириб беради.)
أُ وْلَا ئِكَ ا لَّذِي نَ نَتَقَ بَّلُ عَنْ هُمْ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَنَتَجاوَزُ عَن ْ سَيِّئَ اتِهِمْ فِي أَصْ حَا بِ ا لْجَنَّ ةِ ۖ وَعْدَ ا ل صِّ د ْقِ ا لَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ
Ұа А л-Лаҙӥ Қ ӓ ла Лиұӓлидай һи 'Уффин Лакумӓ 'Ата`идӓнинӥ 'Ан 'Уҳ ра җа Ұа Қ ад Ҳ алати А л-Қ урӱ ну Мин Қ аб лӥ Ұа Һумӓ Йастағ ӥćӓ ни А лл ӓ һа Ұайлака 'Ӓ мин 'Инн а Ұа`да А лл ӓһи Хақ қ ун Файақ ӱ лу Мӓ Һӓҙӓ 'Иллӓ 'Асӓҭ ӥ р у А л-'Аұұалӥ на
046-017 Ота-онасига: «Уфф сизларга, (қабрдан) чиқарилишимнинг ваъдасини бераяпсизларми?! Мендан аввал ҳам асрлар ўтган-ку!» деган кишига, Аллоҳдан мадад сўраган ҳолда улар: «Ҳолингга вой бўлгур, иймон келтир, албатта, Аллоҳнинг ваъдаси ҳақдир», дедилар. У бўлса «Бу ўтганларнинг афсоналари, холос», дер.
وَالَّذِي قَ ا لَ لِوَالِدَيْ هِ أُفٍّ لَكُمَا أَتَعِدَانِنِي أَن ْ أُخْ رَ جَ وَقَ د ْ خَ لَتِ ا لْقُ رُو نُ مِن ْ قَ بْ لِي وَهُمَا يَسْتَغِ يثَا نِ ا للَّ هَ وَيْلَكَ آمِن ْ إِنّ َ وَعْدَ ا للَّ هِ حَقّ ٌ فَيَقُ و لُ مَا هَذَا إِلاَّ أَسَاطِ ي رُ ا لأَوَّلِينَ
'Ӱлӓ 'ика А л-Лаҙӥ на Хақ қ а `Алайһиму А л-Қ аұ лу Фӥ 'Умамин Қ ад Ҳ алат Мин Қ аб лиһим Мина А л-Җинн и Ұа А л-'Ин си ۖ 'Инн аһум Кӓнӱ Ҳ ӓсир ӥ на
046-018 Ана ўшаларга ўзларидан аввал ўтган жин ва инс умматлари қаторида (азоб) сўзи ҳақ бўлгандир. Албатта, улар зиён кўрувчилардан бўлдилар.
أُ وْلَا ئِكَ ا لَّذِي نَ حَقَّ عَلَيْهِمُ ا لْقَ وْ لُ فِي أُمَمٍ قَ د ْ خَ لَتْ مِن ْ قَ بْ لِهِمْ مِنَ ا لْجِنّ ِ وَا لإِن سِ ۖ إِنَّ هُمْ كَانُوا خَ اسِر ِينَ
Ұа Ликуллин Дара җӓ тун Мимм ӓ `Амилӱ ۖ Ұа Лийуұаффийаһум 'А`мӓлаһум Ұа Һум Лӓ Йуžламӱ на
046-019 Ҳар бирларига қилган амалларига яраша даражалар бордир. Ва уларга амалларининг (мукофат ёки жазоси) тўлиқ берилур ва уларга зулм қилинмас. (Ушбу оятда ҳар бир инсонга бу дунёда қилган амлига яраша у дунёда даража берилиши таъкидланмоқда. Қиёматда яхшиларни тўплаб жаннатга, ёмонларни дўзахга киритиб юбориш билан кифояланмаслиги маълум бўлмоқда. Балки ҳар бир инсон бу дунёда қилган амалига қараб алоҳида даражага эга бўлади. Заррача яхшилик ҳам, ёмонлик ҳам ҳисоб-китобдан четда қолмайди. Кўп яхшилик қилганларнинг даражалари жаннатда олий бўлади. Шунинг учун яхшиликни иложи борича кўпроқ қилишга уриниш керак.)
وَلِكُلٍّ دَرَ جَا تٌ مِمَّ ا عَمِلُوا ۖ وَلِيُوَفِّيَهُمْ أَعْمَالَهُمْ وَهُمْ لاَ يُظْ لَمُونَ
Ұа Йаұ ма Йу`ра đу А л-Лаҙӥ на Кафарӱ `Алá А н -Нӓ р и 'Аҙ/һаб тум Ҭ аййибӓтикум Фӥ Хайӓтикуму А д-Дун йӓ Ұа А стам та`тум Биһӓ Фӓлйаұ ма Туҗ заұ на `Аҙӓ ба А л-Һӱ ни Бимӓ Кун тум Тастакбирӱ на Фӥ А л-'Арđи Биғ ай р и А л-Хақ қ и Ұа Бимӓ Кун тум Тафсуқ ӱ на
046-020 Куфр келтирганлар дўзахга кўндаланг қилинган кунда (уларга): «Ҳаёти дунёдаёқ ҳузур ҳаловатингизни кетказиб, мазасини татиб бўлгансиз. Бугунги кунда ер юзида ноҳақ кибру ҳаво ва фисқу фасод қилганингиз учун хорлик азоби ила жазоланасиз», дейилур.
وَيَوْ مَ يُعْرَ ضُ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا عَلَى ا ل نّ َا ر ِ أَذْهَبْ تُمْ طَ يِّبَاتِكُمْ فِي حَيَاتِكُمُ ا ل دُّنْ يَا وَا سْتَمْتَعْتُمْ بِهَا فَالْيَوْ مَ تُجْ زَوْ نَ عَذَا بَ ا لْهُو نِ بِمَا كُنْ تُمْ تَسْتَكْبِرُو نَ فِي ا لأَرْضِ بِغَ يْ ر ِ ا لْحَقِّ وَبِمَا كُنْ تُمْ تَفْسُقُ ونَ
Ұа А ҙкур 'Аҳ ӓ `Ӓ дин 'Иҙ 'Ан ҙара Қ аұмаһу Бил-'Ахқ ӓ фи Ұа Қ ад Ҳ алати А н -Нуҙуру Мин Бай ни Йадай һи Ұа Мин Ҳ алфиһи~ 'Аллӓ Та`будӱ 'Иллӓ А л-Лаһа 'Инн ӥ 'Аҳ ӓ фу `Алайкум `Аҙӓ ба Йаұ мин `Аžӥ мин
046-021 Ўз қавмини қум тепаликларда огоҳлантирган Однинг биродарини эсла! Ва ҳолбуки, ундан аввал ҳам, кейин ҳам огоҳлантирувчилар ўтган. «У зотдан ўзгага ибодат қилманглар, албатта, мен улуғ кунда бошингизга тушадиган азобдан қўрқурман», (деб). («Однинг биродаридан» мурод Пайғамбар Ҳуд алайҳиссаломдир. У киши ўз қавми Одга Аллоҳ томонидан Пайғамбар қилиб юборилганлар. Од қавми «Боида» арабларидан бўлиб, асли Арабистон ярим оролининг жанубида, Ҳазарамавт томонда, баландлик–қумтепа жойларда яшаган. (Исмоил алайҳиссаломдан аввал ўтган арабларни «Боида» араблари дейилади.)
وَاذْكُرْ أَخَ ا عَا دٍ إِذْ أَنْ ذَرَ قَ وْمَهُ بِا لأَحْقَ ا فِ وَقَ د ْ خَ لَتِ ا ل نُّ ذُرُ مِن ْ بَيْ نِ يَدَيْ هِ وَمِن ْ خَ لْفِهِ أَلاَّ تَعْبُدُو ا إِلاَّ ا للَّ هَ إِنِّ ي أَخَ ا فُ عَلَيْكُمْ عَذَا بَ يَوْ مٍ عَظِ يمٍ
Қ ӓлӱ 'Аҗи'танӓ Лита'фиканӓ `Ан 'Ӓлиһатинӓ Фа'тинӓ Бимӓ Та`идунӓ 'Ин Кун та Мина А ҫ -Ҫ ӓдиқ ӥ на
046-022 Улар:«Бизни худоларимиздан оздиришга келдингми? Агар ростгўйлардан бўлсанг, бизга ваъда қилаётган нарсангни келтир», дедилар.
قَ الُو ا أَجِئْتَنَا لِتَأْفِكَنَا عَن ْ آلِهَتِنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن ْ كُنْ تَ مِنَ ا ل صَّ ادِقِ ينَ
Қ ӓ ла 'Инн амӓ А л-`Илму `Ин да А лл ӓһи Ұа 'Убаллиғ укум Мӓ 'Урсилту Биһи Ұа Лакинн ӥ 'Арӓ кум Қ аұмӓан Таҗ һалӱ на
046-023 У:«Албатта, илм Аллоҳнинг ҳузуридадир. Мен нима билан юборилган бўлсам, шуни етказмоқдаман. Лекин сизларнинг жоҳил қавмлигингизни кўриб турибман», деди. (Кофирлар Пайғамбардан въда қилинаётган азобни тезроқ келтиришни талаб қилишди. Пайғамбар эса, менга сизларни огоҳлантириш топширилган эди, шуни бажардим, азобнинг қачон келишининг илми эса фақат Аллоҳнинг ҳузурида. Мен унинг вақтини ҳам, шаклини ҳам билмайман, дедилар.)
قَ ا لَ إِنَّ مَا ا لْعِلْمُ عِنْ دَ ا للَّ هِ وَأُبَلِّغُ كُمْ مَا أُرْسِلْتُ بِهِ وَلَكِنِّ ي أَرَ اكُمْ قَ وْما ً تَجْ هَلُونَ
Фаламм ӓ Ра 'аұ һу `Ӓр иđӓан Мустақ била 'Аұдийатиһим Қ ӓлӱ Һӓҙӓ `Ӓр иđун Мум ҭ иру нӓ ۚ Бал Һуұа Мӓ А ста`җалтум Биһи ۖ Р ӥхун Фӥһӓ `Аҙӓ бун 'Алӥ мун
046-024 У(азоб)нинг водийлари томон кўндаланг бўлиб юрганини кўришганда, бу кўндаланг бўлувчи, бизга ёмғир ёғдирур, дедилар. Йўқ! Бу ўзингиз орзиқиб сўраган нарса, аламли азоби бор бўрондир.
فَلَمَّ ا رَ أَوْ هُ عَار ِض ا ً مُسْتَقْ بِلَ أَوْدِيَتِهِمْ قَ الُوا هَذَا عَار ِض ٌ مُمْطِ رُنَا ۚ بَلْ هُوَ مَا ا سْتَعْجَلْتُمْ بِهِ ۖ ر ِي حٌ فِيهَا عَذَا بٌ أَلِيمٌ
Тудамм ир у Кулла Шай 'ин Би'ам р и Ра ббиһӓ Фа'аҫ бахӱ Лӓ Йурá 'Иллӓ Масӓкинуһум ۚ Каҙӓлика Наҗ зӥ А л-Қ аұ ма А л-Муҗ р имӥ на
046-025 У Роббисининг амри ила ҳар бир нарсани вайрон қилур. Бас, масканларидан бошқа нарса кўринмай қолди. Жиноятчи қавмларни шундоқ жазолайрмиз. (Од қавмига юборилган шамол алоҳида азоб шамоли эди. У Аллоҳнинг амри ила нимага тегса, вайрон (ҳалок) қилиши керак эди.)
تُدَمِّ ر ُ كُلَّ شَيْ ءٍ بِأَمْر ِ رَ بِّهَا فَأَصْ بَحُوا لاَ يُرَ ى إِلاَّ مَسَاكِنُهُمْ ۚ كَذَلِكَ نَجْ زِي ا لْقَ وْ مَ ا لْمُجْ ر ِمِينَ
Ұа Лақ ад Макканн ӓһум Фӥмӓ 'Ин Макканн ӓкум Фӥ һи Ұа Җа`алнӓ Лаһум Сам `ӓан Ұа 'Аб ҫ ӓрӓ ан Ұа 'Аф'идатан Фамӓ 'Ағ нá `Анһум Сам `уһум Ұа Лӓ 'Аб ҫ ӓру һум Ұа Лӓ 'Аф'идатуһум Мин Шай 'ин 'Иҙ Кӓнӱ Йаҗ хадӱ на Би'ӓйӓ ти А лл ӓ һи Ұа Хӓ қ а Биһим Мӓ Кӓнӱ Биһи Йастаһзи'ӱн
046-026 Ва, дарҳақиқат, Биз уларга сизга бермаган имконларни берган эдик. Ҳамда қулоқ, кўз ва қалблар ато этдик. Бас, на қулоқлари, на кўзлари ва на қалблари уларга ҳеч бир фойда бермади. Чунки улар Аллоҳнинг оятларини инкор қилган эдилар. Бас, уларни ўзлари масхара қилган нарса (азоб) ўраб олди.
وَلَقَ د ْ مَكَّنَّ اهُمْ فِيمَا إِن ْ مَكَّنَّ اكُمْ فِي هِ وَجَعَلْنَا لَهُمْ سَمْعا ً وَأَبْ صَ ارا ً وَأَفْئِدَة ً فَمَا أَغْ نَى عَنْ هُمْ سَمْعُهُمْ وَلاَ أَبْ صَ ارُهُمْ وَلاَ أَفْئِدَتُهُمْ مِن ْ شَيْ ءٍ إِذْ كَانُوا يَجْ حَدُو نَ بِآيَا تِ ا للَّ هِ وَحَا قَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُ ون
Ұа Лақ ад 'Аһлакнӓ Мӓ Хаұлакум Мина А л-Қ урá Ұа Ҫ арра фнӓ А л-'Ӓйӓ ти Ла`аллаһум Йарҗи`ӱ на
046-027 Ҳақиқатда, атрофингиздаги шаҳар-қишлоқларни ҳалокатга учратдик ва шоядки, ўзларига қайтсалар, деб ҳужжат-далилларни баён қилдик. (Аллоҳ таоло Макка мушрикларига ўзлари хабардор бўлган, уларнинг атрофида куфри ва инкори туфайли ҳалокатга учраган Од, Самуд, Сабаъ ва Лут қавмларини эслатмоқда.)
وَلَقَ د ْ أَهْلَكْنَا مَا حَوْلَكُمْ مِنَ ا لْقُ رَ ى وَصَ رَّ فْنَا ا لآيَا تِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
Фалаұлӓ Наҫ ара һуму А л-Лаҙӥ на А ттаҳ аҙӱ Мин Дӱ ни А лл ӓ һи Қ урбӓнӓан 'Ӓлиһатан ۖ Бал Đ аллӱ `Анһум ۚ Ұа Ҙалика 'Ифкуһум Ұа Мӓ Кӓнӱ Йафтарӱ на
046-028 Қани энди, Аллоҳни қўйиб, (У зотга) яқинлаштирувчи деб тутинган худолари уларга ёрдам берсалар эди. Йўқ! Улар ғойиб бўлдилар ва бу уларнинг уйдирма ҳамда тўқиган бўҳтонларидир. (Аввалги оятларни ўрганиш жараёнида тушунганимиздек, мушриклар буту санамларга, булар бизни катта худога яқирлаштирадилар, шафоат қиладилар, деб эътиқод қилар эдилар.)
فَلَوْلاَ نَصَ رَ هُمُ ا لَّذِي نَ ا تَّخَ ذُوا مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ قُ رْبَانا ً آلِهَة ً ۖ بَلْ ضَ لُّوا عَنْ هُمْ ۚ وَذَلِكَ إِفْكُهُمْ وَمَا كَانُوا يَفْتَرُونَ
Ұа 'Иҙ Ҫ ара фнӓ 'Илай ка Нафарӓ ан Мина А л-Җинн и Йастами`ӱ на А л-Қ ур'ӓ на Фаламм ӓ Хаđарӱ һу Қ ӓлӱ 'Ан ҫ итӱ ۖ Фаламм ӓ Қ уđийа Ұа Ллаұ 'Илá Қ аұмиһим Мун ҙир ӥ на
046-029 Ва сен томон бир гуруҳ жинларни Қуръон эшитишга бурганимизни эсла. Унга ҳозир бўлганларида: «Жим, қулоқ осинглар!», дедилар. Қачонки, қироат охирлаганда, ўз қавмларига огоҳлантирувчи бўлиб қайтдилар: (Оятдан маълум бўляптики, жинларнинг Қуръонга қулоқ осишлари тўсатдан, кутилмаганда содир бўлмаган, балки уларни Аллоҳ таолонинг Ўзи буриб қўйган. Бу фазлни Пайғамбар алайҳиссаломга ҳам эслатмоқда.)
وَإِذْ صَ رَ فْنَا إِلَيْ كَ نَفَرا ً مِنَ ا لْجِنّ ِ يَسْتَمِعُو نَ ا لْقُ رْآنَ فَلَمَّ ا حَضَ رُو هُ قَ الُو ا أَنْ صِ تُوا ۖ فَلَمَّ ا قُ ضِ يَ وَلَّوْا إِلَى قَ وْمِهِمْ مُنْ ذِر ِينَ
Қ ӓлӱ Йӓ Қ аұманӓ 'Инн ӓ Сами`нӓ Китӓбӓан 'Ун зила Мин Ба`ди Мӱсá Муҫ аддиқ ӓан Лимӓ Бай на Йадай һи Йаһдӥ 'Илá А л-Хақ қ и Ұа 'Илá Ҭ ар ӥ қ ин Мустақ ӥ мин
046-030 «Эй, қавмимиз! Биз Мусодан кейин туширилган, ўзидан аввалги нарса(китоб)ларни тасдиқловчи, ҳақ(дин)га ва тўғри йўлга ҳидоят қилувчи китобни эшитдик.
قَ الُوا يَا قَ وْمَنَا إِنَّ ا سَمِعْنَا كِتَاباً أُنْ زِلَ مِن ْ بَعْدِ مُوسَى مُصَ دِّق ا ً لِمَا بَيْ نَ يَدَيْ هِ يَهْدِي إِلَى ا لْحَقِّ وَإِلَى طَ ر ِي ق ٍ مُسْتَقِ يمٍ
Йӓ Қ аұманӓ 'Аҗӥбӱ Дӓ`ийа А лл ӓһи Ұа 'Ӓминӱ Биһи Йағ фир Лакум Мин Ҙунӱбикум Ұа Йуҗир кум Мин `Аҙӓ бин 'Алӥ мин
046-031 Эй, қавмимиз, Аллоҳнинг даъватчисига жавоб беринг ва Унга иймон келтиринг: У зот сизларнинг гуноҳларингизни мағфират қиладир ва аламли азобдан сақлайдир. (Жинлар Қуръони Каримдан баъзи оятларни тинглашлари билан, уни инсу жинга юборилган илоҳий китоб эканлигини тушуниб етганлар. Шунингдек, Муҳаммад алайҳиссаломни Аллоҳнинг даъватчиси эканликларини, у зотнинг чақириқларига жавоб бериш лозимлиги, Аллоҳга иймон келтириш вожиблигини ҳам англаб етганлар. Энг муҳими, охиратни, қиёмат кунини билганлар, унда аламли азоблар борлигини, Аллоҳга иймонгина у азобдан сақлаб қолиши мумкинлигини фаҳмлаганлар. Афсуски, инсонлар бу борада жинларчалик ҳам эмаслар.)
يَا قَ وْمَنَا أَجِيبُوا دَاعِيَ ا للَّ هِ وَآمِنُوا بِهِ يَغْ فِر ْ لَكُمْ مِن ْ ذُنُوبِكُمْ وَيُجِر ْكُمْ مِن ْ عَذَا بٍ أَلِيمٍ
Ұа Ман Лӓ Йуҗиб Дӓ`ийа А лл ӓһи Фалай са Биму`җизин Фӥ А л-'Арđи Ұа Лай са Лаһу Мин Дӱниһи~ 'Аұлийӓ 'у ۚ 'Ӱлӓ 'ика Фӥ Đ алӓ лин Мубӥ нин
046-032 Кимки, Аллоҳнинг даъватчисини қабул қилмаса, бас у ер юзида қочиб қутила олувчи эмасдир ва унга У зотдан ўзга валийлар ҳам йўқдир. Ана ўшалар очиқ-ойдин залолатдадир»,дедилар.
وَمَن ْ لاَ يُجِب ْ دَاعِيَ ا للَّ هِ فَلَيْ سَ بِمُعْجِزٍ فِي ا لأَرْضِ وَلَيْ سَ لَهُ مِن ْ دُونِهِ أَولِيَا ءُ ۚ أُ وْلَا ئِكَ فِي ضَ لاَلٍ مُبِينٍ
'Аұалам Йара ұ 'Анн а А лл ӓһа А л-Лаҙӥ Ҳ алақ а А с-Самӓұӓ ти Ұа А л-'Арđа Ұа Лам Йа`йа Биҳ алқ иһинн а Биқ ӓдир ин `Алá 'Ан Йухйийа А л-Маұтá ۚ Балá 'Инн аһу `Алá Кулли Шай 'ин Қ адӥ р ун
046-033 Улар осмонлару ерни яратган ва уларни яратишда беҳол бўлмаган зот–Аллоҳ, ўликларни ҳам тирилтиришга қодир эканини англаб етмадиларми? Зеро, У зот ҳар бир нарсага қодирдир.
أَوَلَمْ يَرَ وْا أَنّ َ ا للَّ هَ ا لَّذِي خَ لَقَ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضَ وَلَمْ يَعْيَ بِخَ لْقِ هِنّ َ بِقَ ادِر ٍ عَلَى أَن ْ يُحْيِيَ ا لْمَوْتَى ۚ بَلَى إِنَّ هُ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَ دِيرٌ
Ұа Йаұ ма Йу`ра đу А л-Лаҙӥ на Кафарӱ `Алá А н -Нӓ р и 'Алай са Һӓҙӓ Бил-Хақ қ и ۖ Қ ӓлӱ Балá Ұа Ра ббинӓ ۚ Қ ӓ ла Фаҙӱқ ӱ А л-`Аҙӓ ба Бимӓ Кун тум Такфурӱ на
046-034 Куфр келтирганлар дўзахга кўндаланг қилинган кунда: «Бу ҳақиқат эмасми?!» (дейилур).Улар, Роббимизга қасамки, худди шундоқ, дерлар. У зот:«Бас, куфр келтирганингиз учун азобни тотинглар», дер.
وَيَوْ مَ يُعْرَ ضُ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا عَلَى ا ل نّ َا ر ِ أَلَيْ سَ هَذَا بِا لْحَقِّ ۖ قَ الُوا بَلَى وَرَ بِّنَا ۚ قَ ا لَ فَذُوقُ وا ا لْعَذَا بَ بِمَا كُنْ تُمْ تَكْفُرُونَ
Фӓҫ бир Камӓ Ҫ абара 'Ӱлӱ А л-`Азми Мина А р-Ру сули Ұа Лӓ Таста`җил Лаһум ۚ Ка'анн аһум Йаұ ма Йара ұ на Мӓ Йӱ`адӱ на Лам Йалбаćӱ 'Иллӓ Сӓ`атан Мин Наһӓ р ин ۚ Балӓғ ун ۚ Фаһал Йуһлаку 'Иллӓ А л-Қ аұ му А л-Фӓсиқ ӱ на
046-035 Бас, азму-матонат соҳиби бўлган Пайғамбарлар сабр қилгандек, сабр қил, уларга (азоб етишига) шошилма!Улар ваъда қилинган нарсани кўрганларида худди (бу дунёда) кундуздан бир лаҳзагина турганга ўхшарлар. Бу етказишдир! Бас, фақат фосиқ қавмларгина ҳалок қилинур! (Аллоҳ таоло ушбу оятда кофир, мушрик ва динсизлар доимо мўмин- мусулмонларга зулм қилиб, озор бериб, тазйиқ ўтказиб келаганликларини эслатмоқда. «Улул азм», яъни сабр матонат соҳиби бўлган Пайғамбарлар–Нуҳ, Иброҳим, Мусо, Ийсо алайҳиссаломлардир. Бу буюк Пайғамбарларнинг ҳар бирларининг бошларига иймон йўлида, дину диёнат йўлида қанчадан-қанча кулфатлар ёғилган. Лекин улар сабр матонатда зарбулмасал бўлганлар. Оятда Қуръон, етказиш, деб аталмоқда.)
فَاصْ بِر ْ كَمَا صَ بَرَ أُ وْلُوا ا لْعَزْمِ مِنَ ا ل رُّسُلِ وَلاَ تَسْتَعْجِلْ لَهُمْ ۚ كَأَنَّ هُمْ يَوْ مَ يَرَ وْ نَ مَا يُوعَدُو نَ لَمْ يَلْبَثُو ا إِلاَّ سَاعَة ً مِن ْ نَهَا رٍ ۚ بَلاَغ ٌ ۚ فَهَلْ يُهْلَكُ إِلاَّ ا لْقَ وْ مُ ا لْفَاسِقُ ونَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ