Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Хӓ-Мӥм
043-001 Ҳа-а. Мийм.
حَا-مِيم
Ұа А л-Китӓ би А л-Мубӥ ни
043-002 қ-ойдин китоб ила қасам.
وَالْكِتَا بِ ا لْمُبِينِ
'Инн ӓ Җа`алнӓ һу Қ ур'ӓ нӓан `Ара бӥйӓан Ла`аллакум Та`қ илӱ на
043-003 Албатта, Биз уни арабча Қуръон қилдик. Шоядки ақл юритсангиз.
إِنَّ ا جَعَلْنَا هُ قُ رْآناً عَرَ بِيّا ً لَعَلَّكُمْ تَعْقِ لُونَ
Ұа 'Инн аһу Фӥ 'Умм и А л-Китӓ би Ладайнӓ Ла`алӥ йун Хакӥ мун
043-004 Албатта, у ҳузуримиздаги она китобдадир, у олийдир, ҳикматлидир. (Уламоларимиз, «она китоб»дан мурод Лавҳул Маҳфуз, деганлар. Демак, Қуръони Карим Аллоҳ таолонинг ҳузуридаги Лавҳул Маҳфузда сақланган. Бу эса, уни Аллоҳ таоло нақадар зўр қадрлаганини кўрсатади.)
وَإِنَّ هُ فِي أُمّ ِ ا لْكِتَا بِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ
'Афанаđр ибу `Ан куму А ҙ-Ҙикра Ҫ афхӓан 'Ан Кун тум Қ аұмӓан Муср ифӥ на
043-005 Наҳотки сиз исрофчи қавм бўлганингиз учун сиздан юз ўгириб, зикр-эслатмани буриб юборсак?! (Яъни, Қуръонни булар қабул қилмас экан, майли, юраверсинлар, деб уни бошқаларга томон буриб юборсак бўладими?! Йўқ, Бизнинг одатимиз бундай эмас. Асл одатимизни билиш учун ўтган Пайғамбар ва умматларнинг ҳолига бир назар солинг!)
أَفَنَضْ ر ِبُ عَن كُمُ ا ل ذِّكْرَ صَ فْحاً أَن ْ كُن تُمْ قَ وْما ً مُسْر ِفِينَ
Ұа Кам 'Арсалнӓ Мин Набӥ йин Фӥ А л-'Аұұалӥ на
043-006 Аввалгиларга қанчадан-қанча Пайғамбарлар юбордик.
وَكَمْ أَرْسَلْنَا مِن ْ نَبِيٍّ فِي ا لأَوَّلِينَ
Ұа Мӓ Йа'тӥһим Мин Набӥ йин 'Иллӓ Кӓнӱ Биһи Йастаһзи'ӱн
043-007 Улар ўзларига келган ҳар бир Пайғамбарни, албатта, истеҳзо қилганлар.
وَمَا يَأْتِيهِمْ مِن ْ نَبِيٍّ إِلاَّ كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُ ون
Фа'аһлакнӓ 'Ашадда Минһум Баҭ н Ұа Маđá Маćалу А л-'Аұұалӥ на
043-008 Бас, Биз улардан кўра кучлироқларни ҳалок қилганмиз. Аввалгиларнинг мисоли (зикр бўлиб) ўтди.
فَأَهْلَكْنَا أَشَدَّ مِنْ هُمْ بَطْ شا ً وَمَضَ ى مَثَلُ ا لأَوَّلِينَ
Ұа Ла'ин Са'алтаһум Ман Ҳ алақ а А с-Самӓұӓ ти Ұа А л-'Арđа Лайақ ӱлунн а Ҳ алақ аһунн а А л-`Азӥ зу А л-`Алӥ му
043-009 Улардан: «Осмонлару ерни ким яратган!» деб сўрасанг, албатта: «Уларни азиз ва ўта илмли зот яратган», дерлар.
وَلَئِن ْ سَأَلْتَهُمْ مَن ْ خَ لَقَ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضَ لَيَقُ ولُنّ َ خَ لَقَ هُنّ َ ا لْعَزِي زُ ا لْعَلِيمُ
Ал-Лаҙӥ Җа`ала Лакуму А л-'Арđа Маһдӓан Ұа Җа`ала Лакум Фӥһӓ Субулӓан Ла`аллакум Таһтадӱ на
043-010 У зот сизга ерни бешик қилиб берди ва сизга унда йўллар қилиб қўйди. Шоядки, ҳидоят топсангиз. (Аллоҳ сизга ерни чақалоқнинг бешигидек қулай қилиб, ер юзида йўллар ҳам яратиб қўйди. Шоядки бу ҳақиқатларни тушуниб, инсофга келиб ҳидоят йўлига юрсангиз.)
ا لَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ا لأَرْضَ مَهْدا ً وَجَعَلَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلا ً لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ
Ұа А л-Лаҙӥ Наззала Мина А с-Самӓ 'и Мӓ 'ан Биқ адар ин Фа'ан шарнӓ Биһи Балдатан Майтӓан ۚ Каҙӓлика Туҳ ра җӱ на
043-011 У зот осмондан ўлчов ила сув туширди. Бас, Биз у(сув) ила ўлик юртни тирилтирдик. Сиз ҳам шунга ўхшаш чиқарилурсиз.
وَالَّذِي نَزَّلَ مِنَ ا ل سَّمَا ءِ مَا ء ً بِقَ دَرٍ فَأَن شَرْنَا بِهِ بَلْدَة ً مَيْتا ً ۚ كَذَلِكَ تُخْ رَ جُونَ
Ұа А л-Лаҙӥ Ҳ алақ а А л-'Азұӓ җа Куллаһӓ Ұа Җа`ала Лакум Мина А л-Фулки Ұа А л-'Ан`ӓм Мӓ Таркабӱ на
043-012 У зот барча жуфтларни яратган ва сизга кемалар ҳамда чорва ҳайвонларидан минадиган нарсаларингизни қилди.
وَالَّذِي خَ لَقَ ا لأَزْوَا جَ كُلَّهَا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنَ ا لْفُلْكِ وَا لأَنعَام مَا تَرْكَبُونَ
Литастаұӱ `Алá Ž уһӱр иһи Ćумм а Таҙкурӱ Ни`мата Ра ббикум 'Иҙӓ А м `Алай һи Ұа Тақ ӱлӱ Суб хӓ на А л-Лаҙӥ Саҳ ҳ ара Ланӓ Һӓҙӓ Ұа Мӓ Кунн ӓ Лаһу Муқ р инӥ на
043-013 Токи сиз уларнинг устига ўрнашгайсизлар, сўнгра уларнинг устига ўрнашиб олгач, Роббингиз неъматини эслаб: «Бизга буни бўйсундирган зот покдир. Биз бунга қодир эмас эдик.
لِتَسْتَوُوا عَلَى ظُ هُور ِهِ ثُمّ َ تَذْكُرُوا نِعْمَةَ رَ بِّكُمْ إِذَا ا يْ هِ وَتَقُ ولُوا سُبْ حانَ ا لَّذِي سَخَّ رَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّ ا لَهُ مُقْ ر ِنِينَ
Ұа 'Инн ӓ 'Илá Ра ббинӓ Ламун қ алибӱ на
043-014 Ва, албатта, Биз Роббимизга қайтгувчилардирмиз», дегайсиз. (Инсон маркабга минганда аллақандай бир кўтаринкилик, ғурур ва манманлик пайдо бўлганини сезади. Ана шунда унга маркаб миниш имконини берган зотни эсласа ва шу оятдаги дуони ўқиса, ҳамма нарса ўрнига тушади. Имом Муслим ривоят қилган ҳадисда қуйидагилар айтилади: «Расулуллоҳ (с.а.в.) қачон сафарга чиқиб уловга минсалар, уч марта «Аллоҳ акбар», деб такбир айтар ва қуйидагиларни ўқир эдилар: «Бизга буни бўйсундирган зот покдир. Биз бунга қодир эмас эдик. Ва, албатта, биз Роббимизга қайтгувчилардирмиз». Ё Аллоҳ! Биз сендан бу сафаримизда яхшилик ва тақвони, ўзинг рози бўладиган амалларни сўраймиз. Ё Аллоҳ! Ўзинг бизга бу сафаримизни осон қилгин. Унинг узоғини яқин қилгин. Ё Аллоҳ! Сенинг ўзинг сафардаги соҳибсан. Аҳлиаёлдаги халифасан. Ё Аллоҳ! Мен сендан сафар қийинчиликларидан, турли ёмонликлардан, молу мулк ва аҳлиаёлнинг ёмонликка юз тутишидан паноҳ сўрайман».)
وَإِنَّ ا إِلَى رَ بِّنَا لَمُن قَ لِبُونَ
Ұа Җа`алӱ Лаһу Мин `Ибӓдиһи Җуз'ӓ ан ۚ 'Инн а А л-'Ин сӓ на Лакафӱ ру н Мубӥ нун
043-015 Улар бандаларидан Унга бўлак (ҳукм) қилдилар. Албатта, инсон очиқ-ойдин ношукрдир. (Аллоҳга Унинг бандаларидан бўлмиш фаришталарни У зотнинг бўлаги-фарзанди деб ҳукм қилдилар.)
وَجَعَلُوا لَهُ مِن ْ عِبَادِهِ جُزْءا ً ۚ إِنّ َ ا لإِن سَا نَ لَكَفُو رٌ مُبِينٌ
'Ам А ҳ аҙа Мимм ӓ Йаҳ луқ у Банӓ тин Ұа 'Аҫ фӓкум Бил-Банӥ на
043-016 Ёки У зот Ўзи яратадиган нарсадан қизлар тутиб, сизларни ўғиллар ила сийладими?
أَمْ ا خَ ذَ مِمَّ ا يَخْ لُقُ بَنَا تٍ وَأَصْ فَاكُمْ بِا لْبَنِينَ
Ұа 'Иҙӓ Бушшир а 'Ахадуһум Бимӓ Đ ара ба Лилрра хмани Маćалӓан Ž алла Ұаҗ һуһу Мусұаддӓан Ұа Һуұа Каžӥ мун
043-017 Қачонки улардан бирортасига, Роҳманга мисол келтирган нарсанинг хушхабари берилса, ғазабга тўлиб, юзи қорайиб кетур.
وَإِذَا بُشِّر َ أَحَدُهُمْ بِمَا ضَ رَ بَ لِل رَّ حْمَنِ مَثَلا ً ظَ لَّ وَجْ هُهُ مُسْوَدّا ً وَهُوَ كَظِ يمٌ
'Аұаман Йунашша'у Фӥ А л-Хилйати Ұа Һуұа Фӥ А л-Ҳ иҫ ӓ ми Ғ ай ру Мубӥ нин
043-018 Зебу зийнат ичида ўстириладиган ва хусумат пайтида очиқ-ойдин бўла олмайдиган кимсаними?! (Бу оятларда мушрикларнинг, фаришталар Аллоҳнинг қизи, деган эътиқодларига рад келмоқда.)
أَوَمَن ْ يُنَشَّأُ فِي ا لْحِلْيَةِ وَهُوَ فِي ا لْخِ صَ ا مِ غَ يْ رُ مُبِينٍ
Ұа Җа`алӱ А л-Малӓ 'иката А л-Лаҙӥ на Һум `Ибӓ ду А р-Ра хмӓ ни 'Инӓćӓан ۚ 'Ашаһидӱ Ҳ алқ аһум ۚ Сатуктабу Шаһӓдатуһум Ұа Йус'алӱ на
043-019 Улар Роҳманнинг бандалари бўлмиш фаришталарни аёллар ҳисобладилар. Ёки уларнинг яратилишига гувоҳ бўлдиларми?! Албатта, бу гувоҳликлари ёзилур ва сўроққа тутилурлар!
وَجَعَلُوا ا لْمَلاَئِكَةَ ا لَّذِي نَ هُمْ عِبَا دُ ا ل رَّ حْمَنِ إِنَاثاً ۚ أَشَهِدُوا خَ لْقَ هُمْ ۚ سَتُكْتَبُ شَهَادَتُهُمْ وَيُسْأَلُونَ
Ұа Қ ӓлӱ Лаұ Шӓ 'а А р-Ра хмӓ ну Мӓ `Абад нӓһум ۗ Мӓ Лаһум Биҙӓлика Мин `Илмин ۖ 'Ин Һум 'Иллӓ Йаҳ ру ҫ ӱ на
043-020 Улар: «Агар Роҳман хоҳлаганида, Биз уларга ибодат қилмас эдик», дедилар. Уларда бу ҳақда ҳеч бир илм йўқ. Улар фақат алжирамоқдалар, холос.
وَقَ الُوا لَوْ شَا ءَ ا ل رَّ حْمَنُ مَا عَبَد ْنَاهُمْ ۗ مَا لَهُمْ بِذَلِكَ مِن ْ عِلْمٍ ۖ إِن ْ هُمْ إِلاَّ يَخْ رُصُ ونَ
'Ам 'Ӓтайнӓһум Китӓбӓан Мин Қ аб лиһи Фаһум Биһи Мустам сикӱ на
043-021 Ёки Биз уларга у(Қуръон)дан олдин бир китоб берганмизу улар уни маҳкам тутувчиларми?!
أَمْ آتَيْنَاهُمْ كِتَابا ً مِن ْ قَ بْ لِهِ فَهُمْ بِهِ مُسْتَمْسِكُونَ
Бал Қ ӓлӱ 'Инн ӓ Ұаҗад нӓ 'Ӓбӓ 'анӓ `Алá 'Умм атин Ұа 'Инн ӓ `Алá 'Ӓćӓр иһим Муһтадӱ на
043-022 Йўқ! Улар: «Биз ота-боболаримизни бир динда топдикки, албатта, биз уларнинг изларидан ҳидоят топгувчидирмиз», дедилар.
بَلْ قَ الُو ا إِنَّ ا وَجَد ْنَا آبَا ءَنَا عَلَى أُمَّ ةٍ وَإِنَّ ا عَلَى آثَار ِهِمْ مُهْتَدُونَ
Ұа Каҙалика Мӓ 'Арсалнӓ Мин Қ аб лика Фӥ Қ арйатин Мин Наҙӥ р Қ ӓ ла Мутра фӱһӓ 'Инн ӓ Ұаҗад нӓ 'Ӓбӓ 'анӓ `Алá 'Умм атин Ұа 'Инн ӓ `Алá 'Ӓćӓр иһим Муқ ӱ на
043-023 Худди шунингдек, Биз сендан илгари ҳам қайси бир қишлоқ-шаҳарга огоҳлантиргувчи юборсак, албатта, унинг зодагонлари: «Таъкидки, биз ота-боболаримизни бир динда топдик ва, албатта, биз уларнинг изларидан эргашгувчилардирмиз», дедилар.
وَكَذَلِكَ مَا أَرْسَلْنَا مِن ْ قَ بْ لِكَ فِي قَ رْيَةٍ مِن ْ نَذِي ر ٍ إِلاَّ قَ ا لَ مُتْرَ فُوهَا إِنَّ ا وَجَد ْنَا آبَا ءَنَا عَلَى أُمَّ ةٍ وَإِنَّ ا عَلَى آثَار ِهِمْ مُقْ تَدُونَ
Қ ӓ ла 'Аұалаұ Җи'тукум Би'аһдá Мимм ӓ Ұаҗад тум `Алай һи 'Ӓбӓ 'акум ۖ Қ ӓлӱ 'Инн ӓ Бимӓ 'Урсилтум Биһи Кӓфирӱ на
043-024 У (огоҳлантгирувчи): «Агар мен сизга сиз ота-бобонгизни (эътиқод) устида топган нарсангиздан ҳам ҳидоятлироқни келтирган бўлсам ҳам-а?!» деди. Улар: «Биз сиз ила юборилган нарсага кофирдирмиз», дедилар.
قَ ا لَ أَوَلَوْ جِئْتُكُمْ بِأَهْدَى مِمَّ ا وَجَد ْتُمْ عَلَيْ هِ آبَا ءَكُمْ ۖ قَ الُو ا إِنَّ ا بِمَا أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ
Фӓн тақ ам нӓ Минһум ۖ Фӓн žур Кай фа Кӓ на `Ӓқ ибату А л-Мукаҙҙибӥ на
043-025 Бас, Биз улардан интиқом олдик. Энди назар сол. (Пайғамбарларни) ёлғончи қилгувчиларнинг оқибати қандай бўлди?!
فَان تَقَ مْنَا مِنْ هُمْ ۖ فَان ظُ رْ كَيْ فَ كَا نَ عَاقِ بَةُ ا لْمُكَذِّبِينَ
Ұа 'Иҙ Қ ӓ ла 'Иб рӓ һӥ му Ли'абӥ һи Ұа Қ аұмиһи~ 'Инн анӥ Барӓ 'ун Мимм ӓ Та`будӱ на
043-026 Эсла, Иброҳим отасига ва қавмига: «Мен, албатта, сиз ибодат қилаётган нарсадан воз кечгувчиман.
وَإِذْ قَ ا لَ إِبْ رَ اهِي مُ لِأَبِي هِ وَقَ وْمِهِ إِنَّ نِي بَرَا ءٌ مِمَّ ا تَعْبُدُونَ
'Иллӓ А л-Лаҙӥ Фаҭ ара нӥ Фа'инн аһу Сайаһдӥ ни
043-027 Магар мени яратган зотдангина (воз кечмасман). Албатта, У зот мени ҳидоят қилур», деган эди.
إِلاَّ ا لَّذِي فَطَ رَ نِي فَإِنَّ هُ سَيَهْدِينِ
Ұа Җа`алаһӓ Калиматан Бӓқ ийатан Фӥ `Ақ ибиһи Ла`аллаһум Йарҗи`ӱ на
043-028 Ва бу(сўз)ни у ўз ортидан зурриётига боқий қолгувчи қилди. Шоядки (иймонга) қайтсалар. (Яъни, Иброҳим алайҳиссалом Аллоҳдан ўзга ҳеч бир илоҳга ибодат қилмаслик ҳақидаги сўзни, бошқача айтганда, «Ла илаҳа иллаллоҳ»ни ўзидан кейин келадиган зурриётлари ичида боқий қоладиган қилди. Шоядки зурриётлари куфр ва ширкдан иймонга қайтсалар.)
وَجَعَلَهَا كَلِمَة ً بَاقِ يَة ً فِي عَقِ بِهِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
Бал Матта`ту Һӓ 'уулӓ ' Ұа 'Ӓбӓ 'аһум Хаттá Җӓ 'аһуму А л-Хақ қ у Ұа Ра сӱ лун Мубӥ нун
043-029 Мен эса, анавиларни ва уларнинг ота-боболарини, то уларга ҳақ ҳамда очиқ-ойдин Пайғамбар келгунча фойдалантирдим.
بَلْ مَتَّعْتُ هَا ؤُلاَء وَآبَا ءَهُمْ حَتَّى جَا ءَهُمُ ا لْحَقُّ وَرَ سُو لٌ مُبِينٌ
Ұа Ламм ӓ Җӓ 'аһуму А л-Хақ қ у Қ ӓлӱ Һӓҙӓ Сихру н Ұа 'Инн ӓ Биһи Кӓфирӱ на
043-030 Қачонки уларга ҳақ келганида, улар: «Бу сеҳрдир ва, албатта, биз бунга кофирдирмиз», дедилар.
وَلَمَّ ا جَا ءَهُمُ ا لْحَقُّ قَ الُوا هَذَا سِحْرٌ وَإِنَّ ا بِهِ كَافِرُونَ
Ұа Қ ӓлӱ Лаұлӓ Нуззила Һӓҙӓ А л-Қ ур'ӓ ну `Алá Ра җулин Мина А л-Қ арйатай ни `Аžӥ мин
043-031 Улар: «Ушбу Қуръон икки шаҳардан (бирида) бўлган улуғ кишига нозил қилинганида эди», дедилар. (Уларнинг жоҳилий ўлчовлари бўйича молу дунёси кўп, мансаби, ҳукми ва султони бор одам «улуғ киши» деб эътироф этиларди. Ана шундай одам Пайғамбар бўлишга лойиқ эди. Ўша пайтда мушрикларнинг бу мақомга номзодлари ҳам бор эди. Маккада ал-Валид ибн Муғийра, Тоифда Урвату ибн Масъуд ас-Сақафий исмли одамлар бўлиб, мушриклар ана шулардан бири Пайғамбар бўлса арзийди, деган фикрда эдилар.)
وَقَ الُوا لَوْلاَ نُزِّلَ هَذَا ا لْقُ رْآنُ عَلَى رَ جُلٍ مِنَ ا لْقَ رْيَتَيْ نِ عَظِ يمٍ
'Аһум Йақ ӱ на Ра хмата Ра ббика ۚ Нахну Қ асам нӓ Байнаһум Ма`ӥшатаһум Фӥ А л-Хайӓати А д-Дун йӓ ۚ Ұа Ра фа`нӓ Ба`đаһум Фаұ қ а Ба`đин Дара җӓ тин Лийаттаҳ иҙа Ба`đуһум Ба`đӓан Суҳ р ӥйӓан ۗ Ұа Ра хмату Ра ббика Ҳ ай ру н Мимм ӓ Йаҗ ма`ӱ на
043-032 Ёки улар Роббингнинг раҳматини тақсимлайдиларми? Биз ҳаёти дунёда уларнинг ораларида маишатларини тақсимладик ва баъзилари баъзиларини хизматкор қилиб олишлари учун айримларининг даражаларини айримларидан устун қилиб қўйганмиз. Роббингнинг раҳмати улар жамлайдиган нарсадан яхшидир.
أَهُمْ يَقْ سِمُو نَ رَ حْمَةَ رَ بِّكَ ۚ نَحْنُ قَ سَمْنَا بَيْنَهُمْ مَعِيشَتَهُمْ فِي ا لْحَيَا ةِ ا ل دُّنْ يَا ۚ وَرَ فَعْنَا بَعْضَ هُمْ فَوْ قَ بَعْض ٍ دَرَ جَا تٍ لِيَتَّخِ ذَ بَعْضُ هُمْ بَعْض ا ً سُخْ ر ِيّا ً ۗ وَرَ حْمَةُ رَ بِّكَ خَ يْ رٌ مِمَّ ا يَجْ مَعُونَ
Ұа Лаұлӓ 'Ан Йакӱ на А н -Нӓ су 'Умм атан Ұӓхидатан Лаҗа`алнӓ Лиман Йакфуру Бир -Ра хмани Либуйӱтиһим Суқ уфӓан Мин Фаđđатин Ұа Ма`ӓр иҗа `Алайһӓ Йаžһарӱ на
043-033 Агар одамлар бир миллат бўлиб қолишлари (хавфи) бўлмаганда, албатта, Биз Роҳманга куфр келтирадиганларнинг уйлари шифтини ва унга чиқадиган нарвонларини кумушдан қилиб қўяр эдик.
وَلَوْلاَ أَن ْ يَكُو نَ ا ل نّ َا سُ أُمَّ ة ً وَاحِدَة ً لَجَعَلْنَا لِمَن ْ يَكْفُرُ بِا ل رَّ حْمَنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُ فا ً مِن ْ فَضَّ ةٍ وَمَعَار ِجَ عَلَيْهَا يَظْ هَرُونَ
Ұа Либуйӱтиһим 'Аб ұӓбӓан Ұа Суру рӓ ан `Алайһӓ Йаттаки'ӱ на
043-034 Ва уйларининг эшикларини ҳам, устида ёнбошлаб ётадиган сўриларини ҳам (кумушдан қилиб қўяр эдик).
وَلِبُيُوتِهِمْ أَبْ وَابا ً وَسُرُراً عَلَيْهَا يَتَّكِئُ ونَ
Ұа Зуҳ ру фӓан ۚ Ұа 'Ин Куллу Ҙӓлика Ламм ӓ Матӓ `у А л-Хайӓати А д-Дун йӓ Ұа ۚ А л-'Ӓҳ ира ту `Ин да Ра ббика Лилмуттақ ӥ на
043-035 Ва зебу зийнату безакларни ҳам. Буларнинг ҳаммаси ҳаёти дунёнинг матоҳидан бошқа нарса эмас. Охират эса, Роббинг наздида тақводорлар учундир.
وَزُخْ رُفا ً ۚ وَإِن ْ كُلُّ ذَلِكَ لَمَّ ا مَتَا عُ ا لْحَيَا ةِ ا ل دُّنْ يَا ۚ وَا لآخِ رَ ةُ عِنْ دَ رَ بِّكَ لِلْمُتَّقِ ينَ
Ұа Ман Йа`шу `Ан Ҙикр и А р-Ра хмӓ ни Нуқ аййиđ Лаһу Шайҭ ӓнӓан Фаһуұа Лаһу Қ ар ӥ нун
043-036 Ким Роҳманнинг эслатмасидан шабкўр бўлиб олса, Биз унга шайтонни яқин қилиб қўюрмиз, бас, у унга доимий ҳамроҳ бўлур.
وَمَن ْ يَعْشُ عَن ْ ذِكْر ِ ا ل رَّ حْمَنِ نُقَ يِّضْ لَهُ شَيْطَ انا ً فَهُوَ لَهُ قَ ر ِينٌ
Ұа 'Инн аһум Лайаҫ уддӱнаһум `Ани А с-Сабӥ ли Ұа Йахсабӱ на 'Анн аһум Муһтадӱ на
043-037 Албатта, у(шайтон)лар йўлдан тўсурлар ва улар ўзларини шак-шубҳасиз ҳидоят топгувчилардек ҳисобларлар.
وَإِنَّ هُمْ لَيَصُ دُّونَهُمْ عَنِ ا ل سَّبِي لِ وَيَحْسَبُو نَ أَنَّ هُمْ مُهْتَدُونَ
Хаттá 'Иҙӓ Җӓ 'анӓ Қ ӓ ла Йӓ Лай та Байнӥ Ұа Байнака Бу`да А л-Машр иқ ай ни Фаби'са А л-Қ ар ӥ ну
043-038 Токи ҳузуримизга келганда: «Қани энди мен билан сенинг оранг мағриб ила машриқчалик узоқ бўлса эди. Бас, сен нақадар ёмон ҳамроҳсан», дер. (Аллоҳнинг зикридан шабкўр бўлиб олган ғафлатда юра-юра, бир куни қиёмат қоим қўпиб: «ҳузуримизга келганда», ҳақиқатни англайди ҳамма бало шайтон билан яқинлиги натижаси эканлигини тушуниб етади.)
حَتَّى إِذَا جَا ءَنَا قَ ا لَ يَالَيْ تَ بَيْنِي وَبَيْنَكَ بُعْدَ ا لْمَشْر ِقَ يْ نِ فَبِئْسَ ا لْقَ ر ِينُ
Ұа Лан Йан фа`акуму А л-Йаұ ма 'Иҙ Ž алам тум 'Анн акум Фӥ А л-`Аҙӓ би Муштар икӱ на
043-039 Зулм қилганингиз учун бугунги кунда азобга шерик бўлишингиз ҳам ҳеч фойда бермас.
وَلَن ْ يَن فَعَكُمُ ا لْيَوْ مَ إِذْ ظَ لَمْتُمْ أَنَّ كُمْ فِي ا لْعَذَا بِ مُشْتَر ِكُونَ
'Афа'ан та Тусми`у А ҫ -Ҫ умм а 'Аұ Таһдӥ А л-`Ум йа Ұа Ман Кӓ на Фӥ Đ алӓ лин Мубӥ нин
043-040 Сен карларга эшиттира олармидинг ёки кўрларни ва очиқ-ойдин залолатда бўлган кимсаларни ҳидоятга сола олармидинг?!
أَفَأَنْ تَ تُسْمِعُ ا ل صُّ مّ َ أَوْ تَهْدِي ا لْعُمْيَ وَمَن ْ كَا نَ فِي ضَ لاَلٍ مُبِينٍ
Фа'имм ӓ Наҙ/һабанн а Бика Фа'инн ӓ Минһум Мун тақ имӱ на
043-041 Агар сени кетказсак ҳам, албатта, Биз улардан интиқом олурмиз.
فَإِمَّ ا نَذْهَبَنّ َ بِكَ فَإِنَّ ا مِنْ هُمْ مُنْ تَقِ مُونَ
'Аұ Нур ийанн ака А л-Лаҙӥ Ұа`ад нӓһум Фа'инн ӓ `Алайһим Муқ ӱ на
043-042 Ёки Биз уларга ваъда қилинган нарсани сенга кўрсатурмиз. Бас, албатта, Биз уларга (азоб беришга) қодирмиз.
أَوْ نُر ِيَنَّ كَ ا لَّذِي وَعَد ْنَاهُمْ فَإِنَّ ا عَلَيْهِمْ مُقْ تَدِرُونَ
Фӓстам сик Биал-Лаҙӥ 'Ӱхийа 'Илай ка ۖ 'Инн ака `Алá Ҫ ир ӓҭ ин Мустақ ӥ мин
043-043 Бас, ўзингга ваҳий қилинган нарсани маҳкам тут! Албатта, сен тўғри йўлдасан.
فَاسْتَمْسِكْ بِا لَّذِي أُ وحِيَ إِلَيْ كَ ۖ إِنَّ كَ عَلَى صِ رَ ا ط ٍ مُسْتَقِ يمٍ
Ұа 'Инн аһу Лаҙикру н Лака Ұа Лиқ аұмика ۖ Ұа Саұ фа Тус'алӱ на
043-044 Албатта, у(Қуръон) сенга ҳам шарафдир, қавмингга ҳам. Ва, албатта, сўралурсизлар.
وَإِنَّ هُ لَذِكْرٌ لَكَ وَلِقَ وْمِكَ ۖ وَسَوْ فَ تُسْأَلُونَ
Ұа А н Қ аб лика Мин Ру сулинӓ 'Аҗа`алнӓ Мин Дӱ ни А р-Ра хмӓ ни 'Ӓлиһатан Йу`бадӱ на
043-045 Сендан олдин Биз юборган Пайғамбарларимиздан сўра: Роҳмандан бошқа ибодат қилинадиган илоҳлар қилган эканмизми?! (Дунё тарихида ҳеч бир Пайғамбар Аллоҳдан бошқага ибодат этишга чақирган эмас. Дунёда ҳеч бир Пайғамбар Аллоҳдан бошқа илоҳга ибодат қилган ҳам эмас. Дунёда ўтган ҳамма Пайғамбарлар фақат Роҳман сифатли Аллоҳ таологагина ибодат қилганлар ва одамларни ҳам фақат Аллоҳнинг Ўзигагина ибодат қилишга чақирганлар.)
وَاسْأَلْ مَن ْ أَرْسَلْنَا مِن ْ قَ بْ لِكَ مِن ْ رُسُلِنَا أَجَعَلْنَا مِن ْ دُو نِ ا ل رَّ حْمَنِ آلِهَة ً يُعْبَدُونَ
Ұа Лақ ад 'Арсалнӓ Мӱсá Би'ӓйӓтинӓ 'Илá Фир `аұ на Ұа Мала'иһи Фақ ӓ ла 'Инн ӥ Ра сӱ лу Ра бби А л-`Ӓламӥ на
043-046 Батаҳқиқ, Биз Мусони Ўз оят-мўъжизаларимиз ила Фиръавнга ва унинг аъёнларига юбордик. Бас, у: «Албатта, мен оламлар Роббининг Пайғамбаридирман», деди.
وَلَقَ د ْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا إِلَى فِر ْعَوْ نَ وَمَلَئِهِ فَقَ ا لَ إِنِّ ي رَ سُو لُ رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
Фаламм ӓ Җӓ 'аһум Би'ӓйӓтинӓ 'Иҙӓ Һум Минһӓ Йаđхакӱ на
043-047 Бас, қачонки у уларга мўъжизаларимизни келтирганда, улар баногоҳ у(мўъжиза)лардан кула бошладилар.
فَلَمَّ ا جَا ءَهُمْ بِآيَاتِنَا إِذَا هُمْ مِنْ هَا يَضْ حَكُونَ
Ұа Мӓ Нур ӥһим Мин 'Ӓйатин 'Иллӓ Һийа 'Акбару Мин 'Уҳ тиһӓ ۖ Ұа 'Аҳ аҙнӓһум Бил-`Аҙӓ би Ла`аллаһум Йарҗи`ӱ на
043-048 Биз уларга қайси бир оят-мўъжизани кўрсатсак ҳам, албатта, у ўз шеригидан каттароқ бўлар эди. Шояд (хатоларидан) қайтсалар, деб уларни азоб-ла тутдик.
وَمَا نُر ِيهِمْ مِن ْ آيَةٍ إِلاَّ هِيَ أَكْبَرُ مِن ْ أُخْ تِهَا ۖ وَأَخَ ذْنَاهُمْ بِا لْعَذَا بِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
Ұа Қ ӓлӱ Йӓ 'Аййуһӓ А с-Сӓхир у А д `у Ланӓ Ра ббака Бимӓ `Аһида `Ин дака 'Инн анӓ Ламуһтадӱн
043-049 Улар: «Эй сеҳргар! Сенга берган аҳдига биноан, биз учун Роббингга дуо қил! Албатта, биз ҳидоят топгувчилардан бўламиз», дедилар.
وَقَ الُوا يَا أَيُّهَا ا ل سَّاحِر ُ ا د ْعُ لَنَا رَ بَّكَ بِمَا عَهِدَ عِنْ دَكَ إِنَّ نَا لَمُهْتَد ُون
Фаламм ӓ Кашафнӓ `Анһуму А л-`Аҙӓ ба 'Иҙӓ Һум Йан куćӱ на
043-050 Бас, қачонки улардан азобни аритсанг, тўсатдан улар (аҳдни) бузарлар.
فَلَمَّ ا كَشَفْنَا عَنْ هُمُ ا لْعَذَا بَ إِذَا هُمْ يَن كُثُونَ
Ұа Нӓдá Фир `аұ ну Фӥ Қ аұмиһи Қ ӓ ла Йӓ Қ аұ ми 'Алай са Лӥ Мулку Миҫ ра Ұа Һаҙиһи А л-'Анһӓ ру Таҗ р ӥ Мин Тахтӥ ۖ 'Афалӓ Туб ҫ ирӱ на
043-051 Фиръавн ўз қавмига: «Эй қавмим! Миср мулки ва мана бу остимдан оқиб турган анҳорлар меники эмасми?! Кўрмаяпсизларми?!
وَنَادَى فِر ْعَوْ نُ فِي قَ وْمِهِ قَ ا لَ يَاقَ وْ مِ أَلَيْ سَ لِي مُلْكُ مِصْ رَ وَهَذِهِ ا لأَنْ هَا رُ تَجْ ر ِي مِن ْ تَحْتِي أَفَلاَ ۖ تُبْ صِ رُونَ
'Ам 'Анӓ Ҳ ай ру н Мин Һӓҙӓ А л-Лаҙӥ Һуұа Маһӥ нун Ұа Лӓ Йакӓ ду Йубӥ ну
043-052 Мен мана бу хор, гапини очиқ баён қила олмайдиган кимсадан яхши эмасманми?
أَمْ أَنَا خَ يْ رٌ مِن ْ هَذَا ا لَّذِي هُوَ مَهِي نٌ وَلاَ يَكَا دُ يُبِينُ
Фалаұлӓ 'Улқ ийа `Алай һи 'Асұира тун Мин Ҙаһабин 'Аұ Җӓ 'а Ма`аһу А л-Малӓ 'икату Муқ р инӥ на
043-053 Унга тиллодан бўлган билакузуклар ташланса ёки у билан бирга фаришталар ҳамроҳ бўлиб келса бўлмас эдими?!» деб нидо қилди.
فَلَوْلاَ أُلْقِ يَ عَلَيْ هِ أَسْوِرَ ةٌ مِن ْ ذَهَبٍ أَوْ جَا ءَ مَعَهُ ا لْمَلاَئِكَةُ مُقْ تَر ِنِينَ
Фӓстаҳ аффа Қ аұмаһу Фа'аҭ ӓ`ӱ һу ۚ 'Инн аһум Кӓнӱ Қ аұмӓан Фӓсиқ ӥ на
043-054 Бас, у қавмини лақиллатди ва улар унга итоат қилдилар. Чунки улар фосиқ қавм эдилар.
فَاسْتَخَ فَّ قَ وْمَهُ فَأَطَ اعُو هُ ۚ إِنَّ هُمْ كَانُوا قَ وْما ً فَاسِقِ ينَ
Фаламм ӓ 'Ӓсафӱнӓ А н тақ ам нӓ Минһум Фа'ағ ра қ м 'Аҗ ма`ӥ на
043-055 Бас, қачонки улар Бизни дарғазаб қилишгач, улардан интиқом олдик–уларнинг барчаларини жамлаб, ғарқ қилдик.
فَلَمَّ ا آسَفُونَا ا ن تَقَ مْنَا مِنْ هُمْ فَأَغْ رَ قْ نَاهُمْ أَجْ مَعِينَ
Фаҗа`алнӓһум Салафӓан Ұа Маćалӓан Лил'ӓ ҳ ир ӥ на
043-056 Бас, уларни ўтмишга айлантирдик ва кейингиларга мисол қилиб қўйдик.
فَجَعَلْنَاهُمْ سَلَفا ً وَمَثَلا ً لِلآخِ ر ِينَ
Ұа Ламм ӓ Đ ур иба А б ну Марйама Маćалӓан 'Иҙӓ Қ аұмука Минһу Йаҫ иддӱ на
043-057 Ибн Марям мисол келтирилган чоқда сенинг қавминг бирдан шодланиб қичқирурлар. (Пайғамбаримиз (с.а.в.) Анбиё сурасидаги «Албатта, сизлар ва Аллоҳдан ўзга ибодат қилган нарсаларингиз жаҳаннам ўтин-тошидирсиз. Сизлар унга киргувчидирсиз» оятини тиловат қилганларида, Абдуллоҳ ибн аз-Забъарий ат-Тамимий исмли мушрик: «Бу биз ва бизнинг олиҳаларимиз учунми ёки ҳамма умматлар учунми?» деб сўраган. Расулуллоҳ (с.а.в.): «У сиз учун ҳамма умматлар учун», дедилар. У: «Шубҳасиз, энди сени енгдим, Каъбанинг Роббига қасам! Насоролар Масийҳга, Яҳудийлар Узайрга, Бани Фулон фаришталарга ибодат қилмайдиларми?! Агар ана ўшалар ҳам жаҳаннамга тушсалар, бизнинг ва олиҳаларимизнинг жаҳаннамда бўлишига розимиз», деди. Шунда Аллоҳ таоло: «Албатта, биздан уларга олдин гўзал сўз ўтганлар у (жаҳаннам)дан узоқлаштирилгандирлар», оятини туширди. «Ибн Марям мисол келтирилган чоқда сенинг қавминг бирдан шодланиб қичқирурлар» ояти билан ўша ҳодисани ёдга солмоқда.)
وَلَمَّ ا ضُ ر ِبَ ا بْ نُ مَرْيَمَ مَثَلا ً إِذَا قَ وْمُكَ مِنْ هُ يَصِ دُّونَ
Ұа Қ ӓлӱ 'А'ӓ лиһатунӓ Ҳ ай ру н 'Ам Һуұа ۚ Мӓ Đ ара бӱ һу Лака 'Иллӓ Җадалӓан ۚ Бал Һум Қ аұ мун Ҳ аҫ имӱ на
043-058 Улар: «Бизнинг олиҳаларимиз яхшими ёки уми?» дедилар. Улар уни сенга фақат талашиб-тортишиш учунгина мисол келтирдилар. Зеро, улар хусуматчи қавмдирлар.
وَقَ الُو ا أَآلِهَتُنَا خَ يْ رٌ أَمْ هُوَ ۚ مَا ضَ رَ بُو هُ لَكَ إِلاَّ جَدَلا ً ۚ بَلْ هُمْ قَ وْ مٌ خَ صِ مُونَ
'Ин Һуұа 'Иллӓ `Аб дун 'Ан`ам нӓ `Алай һи Ұа Җа`алнӓ һу Маćалӓан Либанӥ 'Исрӓ 'ӥ ла
043-059 У фақат бир бандадир. Биз унга неъмат бердик ва уни Бани Исроилга мисол қилдик.
إِن ْ هُوَ إِلاَّ عَبْ دٌ أَنْ عَمْنَا عَلَيْ هِ وَجَعَلْنَا هُ مَثَلا ً لِبَنِي إِسْرَا ئِ يلَ
Ұа Лаұ Нашӓ 'у Лаҗа`алнӓ Мин кум Малӓ 'икатан Фӥ А л-'Арđи Йаҳ луфӱ на
043-060 Агар хоҳласак, ўрнингизга ер юзида халифа бўладиган фаришталар қилиб қўяр эдик.
وَلَوْ نَشَا ءُ لَجَعَلْنَا مِنْ كُمْ مَلاَئِكَة ً فِي ا لأَرْضِ يَخْ لُفُونَ
Ұа 'Инн аһу Ла`илмун Лилссӓ`ати Фалӓ Там тару нн а Биһӓ Ұа А ۚ Һӓҙӓ Ҫ ир ӓҭ ун Мустақ ӥ мун
043-061 Албатта, у(Ийсо) қиёмат соати илми-белгисидир. Бас, сиз у (соат) ҳақида ҳеч шубҳа қилманг ва Менга эргашинг. Мана шу тўғри йўлдир. (Вақти келиб Ийсо қиёмат кунининг белгиси бўлади. Унинг қайта тушишидан қиёмат жуда ҳам яқин қолгани билиб олинади.)
وَإِنَّ هُ لَعِلْم ٌ لِلسَّاعَةِ فَلاَ تَمْتَرُنّ َ بِهَا وَا ۚ هَذَا صِ رَ ا ط ٌ مُسْتَقِ يمٌ
Ұа Лӓ Йаҫ удданн акуму А ш-Шайҭ ӓ ну ۖ 'Инн аһу Лакум `Адӱ ұун Мубӥ нун
043-062 Шайтон сизни ҳаргиз (тўғри йўлдан) тўсмасин. Албатта, у сизга очиқ-ойдин душмандир.
وَلاَ يَصُ دَّنَّ كُمُ ا ل شَّيْطَ ا نُ ۖ إِنَّ هُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ
Ұа Ламм ӓ Җӓ 'а `Ӥсá Бил-Баййинӓ ти Қ ӓ ла Қ ад Җи'тукум Бил-Хикмати Ұа Ли'абаййина Лакум Ба`đа А л-Лаҙӥ Таҳ талифӱ на Фӥ һи Фа ۖ А қ ӱ А лл аһа Ұа 'Аҭ ӥ`ӱ ни
043-063 Ийсо очиқ-ойдин мўъжизалар билан келган чоғида: «Батаҳқиқ, мен сизга ҳикматни келтирдим ва баъзи сиз ихтилоф қилаётган нарсаларни баён қилиш учун келдим. Бас, Аллоҳга тақво ва менга итоат қилинглар.
وَلَمَّ ا جَا ءَ عِيسَى بِا لْبَيِّنَا تِ قَ ا لَ قَ د ْ جِئْتُكُمْ بِا لْحِكْمَةِ وَلِأَبَيِّنَ لَكُمْ بَعْضَ ا لَّذِي تَخْ تَلِفُو نَ فِي هِ ۖ فَاتَّقُ وا ا للَّ هَ وَأَطِ يعُونِ
'Инн а А лл ӓһа Һуұа Ра ббӥ Ұа Ра ббукум Фӓ`будӱ һу ۚ Һӓҙӓ Ҫ ир ӓҭ ун Мустақ ӥ мун
043-064 Албатта, Аллоҳ менинг ҳам Роббим, сизнинг ҳам Роббингиздир. Бас, Унга ибодат қилинг. Мана шу тўғри йўлдир», деди. (Ийсо алайҳиссалом қавмларига: «Аллоҳ менинг Роббим», деганлар. Аллоҳ менинг отам, деган эмаслар. Демак, Аллоҳ таоло бошқа бандаларга Робб бўлгани каби, Исога алайҳиссалом ҳам Роббдир. Бу ҳақда бошқа гап бехуда.)
إِنّ َ ا للَّ هَ هُوَ رَ بِّي وَرَ بُّكُمْ فَاعْبُدُو هُ ۚ هَذَا صِ رَ ا ط ٌ مُسْتَقِ يمٌ
Фӓҳ талафа А л-'Ахзӓ бу Мин Байниһим ۖ Фаұай лун Лиллаҙӥ на Ž аламӱ Мин `Аҙӓ би Йаұ мин 'Алӥ мин
043-065 Бас, уларнинг орасидан фирқалар ихтилоф қилдилар. Зулм қилганлар ҳолига аламли кун азобидан вой бўлсин! (Ийсо алайҳиссалом Бани Исроилга Пайғамбар қилиб юборилган эдилар. У зот Бани Исроилга уларнинг Мусо алайҳиссалом шариати хусусидаги ихтилофларига барҳам бериш, ягона Аллоҳнинг ибодатига чақириш учун ҳикмат ила келган эдилар. Аммо улар бу чақириққа муносиб жавоб бермадилар. Балки Ийсо алайҳиссаломга қарши чиқдилар. Турли фирқаларга бўлиниб олиб, ҳозиргача ихтилоф қилиб келмоқдалар.)
فَاخْ تَلَفَ ا لأَحْزَا بُ مِن ْ بَيْنِهِمْ ۖ فَوَيْ ل ٌ لِلَّذِي نَ ظَ لَمُوا مِن ْ عَذَا بِ يَوْ مٍ أَلِيمٍ
Һал Йан žурӱ на 'Иллӓ А с-Сӓ`ата 'Ан Та'тийаһум Бағ татан Ұа Һум Лӓ Йаш`урӱ на
043-066 Улар фақат ўзлари ҳам сезмай қолган ҳолда (қиёмат) соати келиб қолишини кутмоқдалар, холос.
هَلْ يَن ظُ رُو نَ إِلاَّ ا ل سَّاعَةَ أَن ْ تَأْتِيَهُمْ بَغْ تَة ً وَهُمْ لاَ يَشْعُرُونَ
Ал-'Аҳ иллӓ 'у Йаұма'иҙин Ба`đуһум Либа`đин `Адӱ ұун 'Иллӓ А л-Муттақ ӥ на
043-067 Ўша кунда тақводорлардан бошқа дўстлар бир-бирларига душмандир. (Қиёмат куни ҳамма ўз оқибатини билгач, гарчи бу дунёда яқин ўзаро дўст бўлса ҳам, бир-бирига душманга айланади. Чунки у дунёда бир-бирларини турли амалларга ундаган дўстларнинг дўзахга тушиб жазо тортишлари аниқ маълум бўлиб қолади. Ана ўшанда, ёмон билан дўст бўлганига афсусланади.
ا لأَخِ لاَّءُ يَوْمَئِذٍ بَعْضُ هُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلاَّ ا لْمُتَّقِ ينَ
Йӓ `Ибӓ ди Лӓ Ҳ аұ фун `Алайкуму А л-Йаұ ма Ұа Лӓ 'Ан тум Тахзанӱ на
043-068 Эй бандаларим! Бугунги кунда сизга хавф йўқ ва маҳзун ҳам бўлмассиз.
يَاعِبَا دِ لاَ خَ وْ فٌ عَلَيْكُمُ ا لْيَوْ مَ وَلاَ أَنْ تُمْ تَحْزَنُونَ
Ал-Лаҙӥ на 'Ӓманӱ Би'ӓйӓтинӓ Ұа Кӓнӱ Муслимӥ на
043-069 Оятларимизга иймон келтирганлар ва мусулмон бўлганлар.
ا لَّذِي نَ آمَنُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا مُسْلِمِينَ
А д ҳ улӱ А л-Җанн ата 'Ан тум Ұа 'Азұӓҗукум Тухбарӱ на
043-070 Жаннатга киринглар, сизлар ва жуфтларингиз шод бўлурсизлар.
ا د ْخُ لُوا ا لْجَنَّ ةَ أَنْ تُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ تُحْبَرُونَ
Йуҭ ӓ фу `Алайһим Биҫ ихӓ фин Мин Ҙаһабин Ұа 'Акұӓ бин ۖ Ұа Фӥһӓ Мӓ Таштаһӥ һи А л-'Ан фусу Ұа Талаҙҙу А л-'А`йуну ۖ Ұа 'Ан тум Фӥһӓ Ҳ ӓлидӱ на
043-071 Уларга тиллодан бўлган товоқлар ва қадаҳлар айлантирилур. У ерда кўнгил иштаҳа қиладиган ва кўзлар лаззатланадиган нарсалар бордир. Сизлар у ерда абадий қолурсизлар.
يُطَ ا فُ عَلَيْهِمْ بِصِ حَا فٍ مِن ْ ذَهَبٍ وَأَكْوَا بٍ ۖ وَفِيهَا مَا تَشْتَهِي هِ ا لأَن فُسُ وَتَلَذُّ ا لأَعْيُنُ ۖ وَأَنْ تُمْ فِيهَا خَ الِدُونَ
Ұа Тилка А л-Җанн ату А ллатӥ 'Ӱр иćтумӱһӓ Бимӓ Кун тум Та`малӱ на
043-072 Мана шу қилиб юрган амалларингиз сабабли сизга мерос қилиб берилган жаннатдир.
وَتِلْكَ ا لْجَنَّ ةُ ا لَّتِي أُ ور ِثْتُمُوهَا بِمَا كُن تُمْ تَعْمَلُونَ
Лакум Фӥһӓ Фӓкиһатун Каćӥра тун Минһӓ Та'кулӱ на
043-073 Сизга у ерда кўплаб мевалар бор, улардан ерсизлар.
لَكُمْ فِيهَا فَاكِهَةٌ كَثِيرَ ةٌ مِنْ هَا تَأْكُلُونَ
'Инн а А л-Муҗ р имӥ на Фӥ `Аҙӓ би Җаһанн ама Ҳ ӓлидӱн
043-074 Албатта, жиноятчилар жаҳаннам азобида абадий қолурлар.
إِنّ َ ا لْمُجْ ر ِمِي نَ فِي عَذَا بِ جَهَنَّ مَ خَ الِد ُون
Лӓ Йуфаттару `Анһум Ұа Һум Фӥ һи Муб лисӱ на
043-075 У улардан енгиллатилмас ва улар у (азоб)да ноумид ҳолда қолурлар. (Яъни, азоб аҳли жаҳаннамдан ҳеч енгиллатилмайди. Улар ўша азоб ичида ноумид бўлган ҳолларида абадий қолиб кетадилар.)
لاَ يُفَتَّرُ عَنْ هُمْ وَهُمْ فِي هِ مُبْ لِسُونَ
Ұа Мӓ Ž алам нӓһум Ұа Лакин Кӓнӱ Һуму А ž-Ž ӓлимӥ на
043-076 Биз уларга зулм қилганимиз йўқ. Лекин улар ўзлари золим бўлдилар.
وَمَا ظَ لَمْنَاهُمْ وَلَكِن ْ كَانُوا هُمُ ا ل ظَّ الِمِينَ
Ұа Нӓдаұ Йӓ Мӓлику Лийақ Ра ббука ۖ Қ ӓ ла 'Инн акум Мӓкиćӱ на
043-077 Улар: «Эй Молик! Роббинг бизни битирсин!» деб нидо қилдилар. У: «Албатта, сиз туриб қолгувчисиз», деди. (Яъни, дўзахилар ўзларига берилаётган азоблар оғриғи, алами ва шиддатига чидай олмай, дўзах ишларига қараб турувчи Молик исмли фариштага қараб: «Эй Молик! Роббинг бизни битирсин!» дейдилар.)
وَنَادَوْا يَامَالِكُ لِيَقْ ضِ عَلَيْنَا رَ بُّكَ قَ ا لَ ۖ إِنَّ كُمْ مَاكِثُونَ
Лақ ад Җи'нӓкум Бил-Хақ қ и Ұа Лакинн а 'Акćара кум Лилхақ қ и Кӓр иһӱ на
043-078 Батаҳқиқ, Биз сизга ҳақни келтирдик. Лекин кўпларингиз ҳақни ёмон кўргувчисиз. (Шунинг учун бугунги кунда ушбу аянчли ҳолга тушиб турибсиз.)
لَقَ د ْ جِئْنَاكُمْ بِا لْحَقِّ وَلَكِنّ َ أَكْثَرَ كُمْ لِلْحَقِّ كَار ِهُونَ
'Ам 'Аб ра мӱ 'Ам рӓ ан Фа'инн ӓ Муб р имӱ на
043-079 Ёки улар бирон ишга қарор қилдиларми? Бас, Биз, албатта, қарор қилгувчимиз.
أَمْ أَبْ رَ مُو ا أَمْرا ً فَإِنَّ ا مُبْ ر ِمُونَ
'Ам Йахсабӱ на 'Анн ӓ Лӓ Насма`у Сир ра һум Ұа Наҗ ұӓһум ۚ Балá Ұа Ру сулунӓ Ладайһим Йактубӱ на
043-080 Ёки улар Бизни уларнинг сирларини (билмайди) ва пичирлашиб қилган маслаҳатларини эшитмайди деб ҳисоблайдиларми? Йўқ! Ҳолбуки, элчиларимиз уларнинг олдиларида ёзмоқдалар.
أَمْ يَحْسَبُو نَ أَنَّ ا لاَ نَسْمَعُ سِر َّهُمْ وَنَجْ وَاهُمْ ۚ بَلَى وَرُسُلُنَا لَدَيْهِمْ يَكْتُبُونَ
Қ ул 'Ин Кӓ на Лилрра хмани Ұаладун Фа'анӓ 'Аұұалу А л-`Ӓбидӥ на
043-081 Сен: «Агар Роҳманнинг боласи бўлганида, мен унга ибодат қилгувчиларнинг биринчиси бўлар эдим», деб айт.
قُ لْ إِن ْ كَا نَ لِل رَّ حْمَنِ وَلَدٌ فَأَنَا أَوَّلُ ا لْعَابِدِينَ
Суб хӓ на Ра бби А с-Самӓұӓ ти Ұа А л-'Арđи Ра бби А л-`Арши `Амм ӓ Йаҫ ифӱ на
043-082 Осмонлару ернинг Робби, Аршнинг Робби улар қилаётган васфдан покдир.
سُبْ حَا نَ رَ بِّ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ رَ بِّ ا لْعَرْشِ عَمَّ ا يَصِ فُونَ
Фаҙарһум Йаҳ ӱđӱ Ұа Йал`абӱ Хаттá Йулӓқ ӱ Йаұмаһуму А л-Лаҙӥ Йӱ`адӱ на
043-083 Бас, уларни қўйиб бер, ўзларига ваъда қилинаётган кунга рўбарў бўлгунларича (ёмонликка) шўнғийверсинлар, ўйнайверсинлар.
فَذَرْهُمْ يَخُ وضُ وا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلاَقُ وا يَوْمَهُمُ ا لَّذِي يُوعَدُونَ
Ұа Һуұа А л-Лаҙӥ Фӥ А с-Самӓ 'и 'Илаһун Ұа Фӥ А л-'Арđи 'Илаһун ۚ Ұа Һуұа А л-Хакӥ му А л-`Алӥ му
043-084 У зот осмонда ҳам илоҳдир, ерда ҳам илоҳдир. У зот ўта ҳикматли, ўта илмлидир.
وَهُوَ ا لَّذِي فِي ا ل سَّمَا ءِ إِلَهٌ وَفِي ا لأَرْضِ إِلَهٌ ۚ وَهُوَ ا لْحَكِي مُ ا لْعَلِيمُ
Ұа Табӓра ка А л-Лаҙӥ Лаһу Мулку А с-Самӓұӓ ти Ұа А л-'Арđи Ұа Мӓ Байнаһумӓ Ұа `Ин даһу `Илму А с-Сӓ`ати Ұа 'Илай һи Турҗа`ӱ на
043-085 Осмонлару ернинг ва уларнинг орасидаги нарсаларнинг мулкига эга бўлган зот баракотли-буюкдир. (Қиёмат) соати илми Унинг ҳузуридадир. Унгагина қайтарилурсизлар.
وَتَبَارَ كَ ا لَّذِي لَهُ مُلْكُ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَعِنْ دَهُ عِلْمُ ا ل سَّاعَةِ وَإِلَيْ هِ تُرْجَعُونَ
Ұа Лӓ Йам лику А л-Лаҙӥ на Йад `ӱ на Мин Дӱниһи А ш-Шафӓ`ата 'Иллӓ Ман Шаһида Бил-Хақ қ и Ұа Һум Йа`ламӱ на
043-086 Аллоҳдан ўзга илтижо қилаётган нарсалари шафоатга эга бўлмаслар. Магар билган ҳолларида ҳақ шаҳодат берганларгина (эга бўлурлар).
وَلاَ يَمْلِكُ ا لَّذِي نَ يَد ْعُو نَ مِن ْ دُونِهِ ا ل شَّفَاعَةَ إِلاَّ مَن ْ شَهِدَ بِا لْحَقِّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ
Ұа Ла'ин Са'алтаһум Ман Ҳ алақ аһум Лайақ ӱлунн а А лл ӓһу ۖ Фа'анн á Йу'уфакӱ на
043-087 Агар сен улардан ўзларини ким яратганини сўрасанг, албатта, «Аллоҳ», дерлар. Бас, қаёққа бурилиб кетмоқдалар?!
وَلَئِن ْ سَأَلْتَهُمْ مَن ْ خَ لَقَ هُمْ لَيَقُ ولُنّ َ ا للَّ هُ ۖ فَأَنَّ ى يُؤْفَكُونَ
Ұа Қ ӥлиһи Йӓ Ра бби 'Инн а Һӓ 'уулӓ ' Қ аұ мун Лӓ Йу'уминӱ на
043-088 У(Муҳаммад)нинг: «Эй Роббим, албатта, анавилар иймон келтирмайдиган қавмлардир», деган гапини ҳам (билур).
وَقِ يلِهِ يَارَ بِّ إِنّ َ هَا ؤُلاَء قَ وْ م ٌ لاَ يُؤْمِنُونَ
Фӓҫ фах `Анһум Ұа Қ ул Салӓ мун ۚ Фасаұ фа Йа`ламӱ на
043-089 Бас, сен улардан юз ўгир ва: «Сизларга салом бўлсин», дегин. Бас, улар тезда билурлар.
فَاصْ فَحْ عَنْ هُمْ وَقُ لْ سَلاَمٌ ۚ فَسَوْ فَ يَعْلَمُونَ
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
