Roman Script    Reciting key words            Previous Sūrah    Quraan Index    Home  

29) Sūrat Al-`Ankabūt

Printed format

29) سُورَة العَنكَبُوت

Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
'Алиф-Лӓм-Мӥм 029-001 Алиф. Лом. Мийм. أَلِف-لَام-مِيم
'Ахасиба Ан-Нӓсу 'Ан Йутракӱ 'Ан Йақӱлӱ 'Ӓманнӓ Ұа Һум Лӓ Йуфтанӱна 029-002 Одамлар »иймон келтирдик« дейишлари ила имтиҳон қилинмай, тарк этилишларини ўйладиларми? (Иймон калимасини оғизда айтиш осон. Ҳар ким ҳам, иймон келтирдим, деб айтавериши мумкин. Аммо тил билан айтилган калима дилдан чиққанми ёки йўқми, буни аниқлаш учун банда синов-имтиҳондан ўтиши керак.) أَحَسِبَ ‌ال‍‍‍نّ‍‍‍َ‍اسُ ‌أَ‌نْ يُتْ‍رَكُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌نْ يَ‍‍قُ‍‍ولُ‍‍و‌ا‌ ‌آمَ‍‍نَّ‍‍ا‌ ‌وَهُمْ لاَ‌ يُفْتَنُونَ
Ұа Лақад Фатаннӓ Ал-Лаҙӥна Мин Қаблиһим ۖ Фалайа`ламанна Аллӓһу Ал-Лаҙӥна Ҫадақӱ Ұа Лайа`ламанна Ал-Кӓҙибӥна 029-003 Ва, батаҳқиқ, Биз улардан олдингиларни ҳам имтиҳондан ўтказганмиз. Бас, Аллоҳ, албатта, содиқ бўлганларни ҳам билажак, ёлғончиларни ҳам билажак. وَلَ‍قَ‍‍‍دْ‌ فَتَ‍‍نَّ‍‍ا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍‍بْ‍‍لِهِمْ ۖ فَلَيَعْلَمَ‍‍نَّ ‌اللَّ‍‍هُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ صَ‍‍دَ‍قُ‍‍و‌ا‌ ‌وَلَيَعْلَمَ‍‍نَّ ‌الْكَا‌ذِبِينَ
'Ам Хасиба Ал-Лаҙӥна Йа`малӱна Ас-Саййи'ӓти 'Ан Йасбиқӱнӓ ۚ Сӓ'а Мӓ Йахкумӱна 029-004 Ёки ёмонликларни қиладиганлар Биздан қочиб қутулишни ўйлайдиларми? Қилган ҳукмлари қандай ҳам ёмон-а?! أَمْ حَسِبَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَعْمَل‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍سَّيِّئ‍‍َ‍اتِ ‌أَ‌نْ يَسْبِ‍‍قُ‍‍ونَا‌ ۚ س‍‍َ‍ا‌ءَ‌ مَا‌ يَحْكُمُونَ
Ман Кӓна Йарҗӱ Лиқӓ'а Аллӓһи Фа'инна 'Аҗала Аллӓһи Ла'ӓтин ۚ Ұа Һуұа Ас-Самӥ`у Ал-`Алӥму 029-005 Ким Аллоҳга рўбарў бўлишдан умидвор бўлса, албатта, Аллоҳ белгилаган вақт келгувчидир. У ўта эшитгувчи ва ўта билгувчидир. مَ‍‌‍نْ ك‍‍َ‍انَ يَرْجُو‌ لِ‍‍قَ‍‍‍ا‌ءَ‌ ‌اللَّ‍‍هِ فَإِنَّ ‌أَجَلَ ‌اللَّ‍‍هِ لَآتٍ‌ ۚ ‌وَهُوَ‌ ‌ال‍‍سَّم‍‍ِ‍ي‍‍عُ ‌الْعَلِيمُ
Ұа Ман Җӓһада Фа'иннамӓ Йуҗӓһиду Линафсиһи~ ۚ 'Инна Аллӓһа Лағанӥйун `Ани Ал-`Ӓламӥна 029-006 Ким жиҳод қилса, бас, албатта, ўз фойдаси учун жиҳод қилур. Албатта, Аллоҳ барча оламлардан беҳожатдир. وَمَ‍‌‍نْ جَاهَدَ‌ فَإِنَّ‍‍مَا‌ يُجَاهِدُ‌ لِنَفْسِهِ ۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لَ‍‍غَ‍‍نِيٌّ عَنِ ‌الْعَالَمِينَ
Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти Ланукаффиранна `Анһум Саййи'ӓтиһим Ұа Ланаҗзийаннаһум 'Ахсана Ал-Лаҙӥ Кӓнӱ Йа`малӱна 029-007 Иймон келтириб, яхши амаллар қилганларнинг ёмонликларини, албатта, ўчирурмиз ва уларни қилган амалларининг энг яхшиси ила мукофотлармиз. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ ‌ال‍‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ لَنُكَفِّ‍رَنَّ عَ‍‌‍نْ‍‍هُمْ سَيِّئ‍‍َ‍‍اتِهِمْ ‌وَلَنَ‍‍جْ‍‍زِيَ‍‍نَّ‍‍هُمْ ‌أَحْسَنَ ‌الَّذِي كَانُو‌ا‌ يَعْمَلُونَ
Ұа Ұаҫҫайнӓ Ал-'Инсӓна Биұӓлидайһи Хуснӓан ۖ Ұа 'Ин Җӓһадӓка Литушрика Бӥ Мӓ Лайса Лака Биһи `Илмун Фалӓ Туҭи`һумӓ ۚ 'Илаййа Марҗи`укум Фа'унабби'укум Бимӓ Кунтум Та`малӱна 029-008 Ва инсонга ота-онасига яхшилик қилишни тасвия қилдик. Агар улар сени ўзинг билмаган нарсани Менга ширк келтиришинг учун жиҳод қилсалар, бас, уларга итоат қилма. Қайтишларингиз Менгагинадир. Бас, сизларга қилган нарсаларингиз хабарини берурман. وَ‌وَ‍صَّ‍‍يْنَا‌ ‌الإِ‌ن‍‍س‍‍َ‍انَ بِوَ‌الِدَيْ‍‍هِ حُسْنا‌ ً‌ ۖ ‌وَ‌إِ‌نْ جَاهَد‍َ‍‌اكَ لِتُشْ‍‍رِكَ بِي مَا‌ لَ‍‍يْ‍‍سَ لَكَ بِ‍‍هِ عِلْم‌‍ٌ‌ فَلاَ‌ تُ‍‍طِ‍‍عْهُمَ‍‍ا‌ ۚ ‌إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُمْ بِمَا‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ تَعْمَلُونَ
Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти Ланудҳиланнаһум Фӥ Аҫ-Ҫӓлихӥна 029-009 Иймон келтириб, яхши амаллар қилганларни солиҳлар қаторига қўшурмиз. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ ‌ال‍‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ لَنُ‍‍دْ‍‍خِ‍‍لَ‍‍نَّ‍‍هُمْ فِي ‌ال‍‍‍صَّ‍‍الِحِينَ
Ұа Мина Ан-Нӓси Ман Йақӱлу 'Ӓманнӓ Биллӓһи Фа'иҙӓ 'Ӱҙийа Фӥ Ал-Лаһи Җа`ала Фитната Ан-Нӓси Ка`аҙӓби Аллӓһи Ұа Ла'ин Җӓ'а Наҫрун Мин Раббика Лайақӱлунна 'Иннӓ Куннӓ Ма`акум ۚ 'Аұалайса Аллӓһу Би'а`лама Бимӓ Фӥ Ҫудӱри Ал-`Ӓламӥна 029-010 Ва одамлардан, Аллоҳга иймон келтирдик, дейдиган, сўнгра Аллоҳнинг йўлида озорланса, одамларнинг фитнасини Аллоҳнинг азобидек қабул қиладиганлари ҳам бор. Агар Роббинг томонидан нусрат келса, улар, албатта, биз сиз билан бирга эдик, дерлар. Аллоҳ оламларнинг кўксиларидаги нарсаларни ўта билгувчи зот эмасми?! (Бундай одамлар, иймон калимасини айтсак бўлди, ҳамма нарса ўз-ўзидан бўлаверади, ҳеч қандай ёмонлик етмайди, деб тасаввур қиладилар. Одамларнинг фитнасини Аллоҳнинг азоби деб билади. Чидай олмай, турли ҳолатларга тушади ва иймондан қайтади.) وَمِنَ ‌ال‍‍‍نّ‍‍‍َ‍اسِ مَ‍‌‍نْ يَ‍‍قُ‍‍‍ولُ ‌آمَ‍‍نَّ‍‍ا‌ بِ‍اللَّ‍‍هِ فَإِ‌ذَ‌ا‌ ‌أ‍ُ‍‌و‌ذِيَ فِي ‌اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ ‌ال‍‍‍نّ‍‍‍َ‍اسِ كَعَذ‍َ‍‌ابِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَلَئِ‍‌‍نْ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ نَ‍‍صْ‍‍ر‌ٌ‌ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّكَ لَيَ‍‍قُ‍‍ولُ‍‍نَّ ‌إِنَّ‍‍ا‌ كُ‍‍نَّ‍‍ا‌ مَعَكُمْ ۚ ‌أَ‌وَلَ‍‍يْ‍‍سَ ‌اللَّ‍‍هُ بِأَعْلَمَ بِمَا‌ فِي صُ‍‍د‍ُ‍‌و‌ر‍ِ‍‌ ‌الْعَالَمِينَ
Ұа Лайа`ламанна Аллӓһу Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа Лайа`ламанна Ал-Мунӓфиқӥна 029-011 Албатта, Аллоҳ иймон келтирганларни ҳам яхши билур, мунофиқларни ҳам яхши билур. وَلَيَعْلَمَ‍‍نَّ ‌اللَّ‍‍هُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَلَيَعْلَمَ‍‍نَّ ‌الْمُنَافِ‍‍قِ‍‍ينَ
Ұа Қӓла Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Лиллаҙӥна 'Ӓманӱ Аттаби`ӱ Сабӥланӓ Ұа Лнахмил Ҳаҭӓйӓкум Ұа Мӓ Һум Бихӓмилӥна Мин Ҳаҭӓйӓһум Мин Шай'ин ۖ 'Иннаһум Лакӓҙибӱна 029-012 Ва куфр келтирганлар иймон келтирганларга: »Бизнинг йўлимизга эргашинглар, хатоларингизни биз кўтарайлик«, дерлар. Ҳолбуки, улар аларнинг хатоларидан ҳеч бир нарсани кўтаргувчи эмаслар. Албатта, улар ёлғончилардир. وَ‍قَ‍‍‍الَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌اتَّبِعُو‌ا‌ سَبِيلَنَا‌ ‌وَلْنَحْمِلْ خَ‍‍‍طَ‍‍ايَاكُمْ ‌وَمَا‌ هُمْ بِحَامِل‍‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ خَ‍‍‍طَ‍‍ايَاهُمْ مِ‍‌‍نْ شَ‍‍يْء‌‌ٍ‌ ۖ ‌إِنَّ‍‍هُمْ لَكَا‌ذِبُونَ
Ұа Лайахмилунна 'Аćқӓлаһум Ұа 'Аćқӓлӓан Ма`а 'Аćқӓлиһим ۖ Ұа Лайус'алунна Йаұма Ал-Қийӓмати `Аммӓ Кӓнӱ Йафтарӱна 029-013 Албатта, улар ўз юкларини ҳам, у юклар билан бирга бошқа юкларни ҳам кўтарурлар. Албатта, қиёмат кунида уйдириб юрган нарсалари ҳақида сўралурлар. (Оятдаги «юк»дан мурод гуноҳдир. Албатта, кофирлар гуноҳлари юкини кўтарадилар, шу билан бирга, ўз иғволари билан йўлдан урган одамларнинг гуноҳларини ҳам кўтарурлар. Аммо бу нарса уларнинг иғвосига учганларнинг гуноҳини енгиллатмайди, улар ҳам қилмишларига яраша жазоларини тортадилар.) وَلَيَحْمِلُ‍‍نَّ ‌أَثْ‍‍قَ‍‍الَهُمْ ‌وَ‌أَثْ‍‍قَ‍‍الا‌ ً‌ مَعَ ‌أَثْ‍‍قَ‍‍الِهِمْ ۖ ‌وَلَيُسْأَلُ‍‍نَّ يَ‍‍وْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ كَانُو‌ا‌ يَفْتَرُ‌ونَ
Ұа Лақад 'Арсалнӓ Нӱхӓан 'Илá Қаұмиһи Фалабиćа Фӥһим 'Алфа Санатин 'Иллӓ Ҳамсӥна `Ӓмӓан Фа'аҳаҙаһуму Аҭ-Ҭӱфӓну Ұа Һум Žӓлимӱн 029-014 Ва, батаҳқиқ, биз Нуҳни қавмига Пайғамбар этиб юбордик. Бас, у улар ичида эллик йили кам минг йил турди. Сўнгра уларни золим бўлган ҳолларида тўфон олди. (Бир одамнинг минг йилдан ортиқ ҳаёт кечиргани кўпларга ғалати туюлиши мумкин. Лекин бу нарса инкор қилиб бўлмайдиган ҳақиқатдир. Қуръони Каримда келган хабарни инкор қилган одам кофир бўлади. Айни чоқда, бу ҳол ақл тарозусида тортса бўладиган оддий бир иш. Қадимда кишиларнинг умрлари узун бўлгани ҳаммага маълум. Бунинг устига, оз сонли жонзотларнинг умри узун, адади кўпларники қисқа бўлиши ҳам тажрибада кўрилган. Нуҳ алайҳиссалом инсоният тўфон туфайли қирилиб кетган бир даврда яшаганликлари эътиборга олинса, мазкур умрузоқлик оддий бир ҳол экани билинади.) وَلَ‍قَ‍‍‍دْ‌ ‌أَ‌رْسَلْنَا‌ نُوحا‌‌ ً‌ ‌إِلَى‌ قَ‍‍وْمِ‍‍هِ فَلَبِثَ فِيهِمْ ‌أَلْفَ سَنَة‌‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ خَ‍‍مْس‍‍ِ‍ي‍‍نَ عَاما‌‌ ً‌ فَأَ‍خَ‍‍ذَهُمُ ‌ال‍‍‍طُّ‍‍وف‍‍َ‍انُ ‌وَهُمْ ظَ‍‍الِمُون
Фа'анҗайнӓһу Ұа 'Аҫхӓба Ас-Сафӥнати Ұа Җа`алнӓһӓ 'Ӓйатан Лил`ӓламӥна 029-015 Бас, Биз унга ва кема соҳибларига нажот бердик ва у(кема)ни оламларга оят-белги қилдик. فَأَ‌ن‍‍جَيْن‍‍َ‍اهُ ‌وَ‌أَ‍صْ‍‍ح‍‍َ‍ابَ ‌ال‍‍سَّفِينَةِ ‌وَجَعَلْنَاهَ‍‍ا‌ ‌آيَة ً‌ لِلْعَالَمِينَ
Ұа 'Ибрӓһӥма 'Иҙ Қӓла Лиқаұмиһи А`будӱ Аллаһа Ұа Аттақӱһу ۖ Ҙӓликум Ҳайрун Лакум 'Ин Кунтум Та`ламӱна 029-016 Ва Иброҳимни (юбордик). Ўшанда у ўз қавмига: «Аллоҳга ибодат қилинглар ва Унга тақво қилинглар. Бундай қилишингиз, агар билсангиз, сиз учун яхшидир. (Иброҳим алайҳиссалом қавмларига илоҳий даъватни жуда содда қилиб тушунтирдилар. Аллоҳга ибодат қилинглар, бошқага эмас, Аллоҳдан қўрқинглар, бошқадан эмас, дедилар. Демак, қиладиган ҳар бир ишингиз Аллоҳнинг розилигини топиш учун бўлсин. Ҳар лаҳзада Аллоҳга тақво қилиб туринг. Ана шунда мақсадга эришасиз.) وَ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ ‌إِ‌ذْ‌ قَ‍‍‍الَ لِ‍‍قَ‍‍وْمِهِ ‌اعْبُدُ‌و‌ا‌ ‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌اتَّ‍‍قُ‍‍‍وهُ ۖ ‌ذَلِكُمْ خَ‍‍‍يْ‍‍ر‌ٌ‌ لَكُمْ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ تَعْلَمُونَ
'Иннамӓ Та`будӱна Мин Дӱни Аллӓһи 'Аұćӓнӓан Ұа Таҳлуқӱна 'Ифкӓан ۚ 'Инна Ал-Лаҙӥна Та`будӱна Мин Дӱни Аллӓһи Лӓ Йамликӱна Лакум Ризқӓан Фӓбтағӱ `Инда Аллӓһи Ар-Ризқа Ұа А`будӱһу Ұа Ашкурӱ Лаһу~ ۖ 'Илайһи Турҗа`ӱна 029-017 Албатта, сизлар Аллоҳни қўйиб, бутларга ибодат қилмоқдасиз ва уйдирмалар тўқимоқдасиз, холос. Албатта, Аллоҳдан ўзга ибодат қилаётган нарсаларингиз сизга ризқ беришга молик эмаслар. Ризқни Аллоҳнинг ҳузуридан истанглар. Унга ибодат ва шукр қилинглар. Унгагина қайтарилурсиз», деди. إِنَّ‍‍مَا‌ تَعْبُد‍ُ‍‌ونَ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌أَ‌وْثَانا‌ ً‌ ‌وَتَ‍‍خْ‍‍لُ‍‍قُ‍‍‍ونَ ‌إِفْكا‌‌ ً‌ ۚ ‌إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ تَعْبُد‍ُ‍‌ونَ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌اللَّ‍‍هِ لاَ‌ يَمْلِك‍‍ُ‍ونَ لَكُمْ ‌رِ‌زْ‍ق‍‍ا‌‌ ً‌ فَابْ‍‍تَ‍‍غُ‍‍و‌ا‌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌ال‍‍رِّ‌زْ‍قَ ‌وَ‌اعْبُد‍ُ‍‌وهُ ‌وَ‌اشْكُرُ‌و‌ا‌ لَهُ~ُ ۖ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍هِ تُرْجَعُونَ
Ұа 'Ин Тукаҙҙибӱ Фақад Каҙҙаба 'Умамун Мин Қабликум ۖ Ұа Мӓ `Алá Ар-Расӱли 'Иллӓ Ал-Балӓғу Ал-Мубӥну 029-018 Агар сизлар ёлғончи қилсангиз, бас, сиздан олдинги умматлар ҳам ёлғончи қилганлар. Пайғамбар зиммасида очиқ-ойдин етказишдан бошқа нарса йўқ. وَ‌إِ‌نْ تُكَذِّبُو‌ا‌ فَ‍‍قَ‍‍‍دْ‌ كَذَّبَ ‌أُمَمٌ‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍‍بْ‍‍لِكُمْ ۖ ‌وَمَا‌ عَلَى‌ ‌ال‍‍رَّس‍‍ُ‍ولِ ‌إِلاَّ‌ ‌الْبَلاَ‍‍غُ ‌الْمُبِينُ
'Аұалам Йараұ Кайфа Йубди'у Аллӓһу Ал-Ҳалқа Ćумма Йу`ӥдуһу~ ۚ 'Инна Ҙӓлика `Алá Аллӓһи Йасӥрун 029-019 Аллоҳ махлуқни аввал-бошдан қандай яратишини, сўнгра уни яна қайтаришини кўрмайдиларми?! Албатта, бу Аллоҳ учун осондир. (Ҳар лаҳзада Аллоҳ таоло турли мавжудотларни йўқдан бор қилаётгани кўрилади. Дунёда пайдо бўлаётган ҳар бир янги нарсани Аллоҳ таоло яратаётгани аниқ. Буни тушуниб етмоқ лозим. Ўша янги пайдо бўлаётган махлуқотлардан, мавжудотлардан энг кичигини, энг соддасини, энг оддийини ҳам одамзот ярата олмайди. Барча инсонлар тўпланиб уринсалар ҳам, бу ишнинг уддасидан чиқа олмайдилар. Бу ҳам тажрибадан ўтган ҳақиқат. Инсон энди шу ҳақиқатни тан олиши лозимки, ана ўша барча махлуқотларни йўқдан бор қилган зотга уларни қиёматда яна қайта тирилтириш жуда ҳам осон. Чунки йўқдан бор қилган зотга борни қайтариш ҳеч гап эмас.) أَ‌وَلَمْ يَ‍رَ‌وْ‌ا‌ كَ‍‍يْ‍‍فَ يُ‍‍بْ‍‍دِئُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌الْ‍‍خَ‍‍لْ‍‍قَ ثُ‍‍مَّ يُعِيدُهُ~ُ ۚ ‌إِنَّ ‌ذَلِكَ عَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ يَسِيرٌ
Қул Сӥрӱ Фӥ Ал-'Арđи Фӓнžурӱ Кайфа Бада'а Ал-Ҳалқа ۚ Ćумма Аллӓһу Йунши'у Ан-Наш'ата Ал-'Ӓҳирата ۚ 'Инна Аллӓһа `Алá Кулли Шай'ин Қадӥрун 029-020 Сен:«Ер юзида сайр этиб юринглар ва махлуқотларни У зот аввал-бошдан қандай яратганига назар солинглар. Сўнгра Аллоҳ охират ҳаётини пайдо қилур. Албатта, Аллоҳ ҳар бир нарсага қодирдир. قُ‍‍لْ سِيرُ‌و‌ا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ فَا‌نْ‍‍‍‍ظُ‍‍رُ‌و‌ا‌ كَ‍‍يْ‍‍فَ بَدَ‌أَ‌ ‌الْ‍‍خَ‍‍لْ‍‍قَ ۚ ثُ‍‍مَّ ‌اللَّ‍‍هُ يُ‍‌‍ن‍‍شِئُ ‌ال‍‍‍نَّ‍‍شْأَةَ ‌الآ‍‍خِ‍‍رَةَ ۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ عَلَى‌ كُلِّ شَ‍‍يْء‌‌ٍ‌ قَ‍‍دِيرٌ
Йу`аҙҙибу Ман Йашӓ'у Ұа Йархаму Ман Йашӓ'у ۖ Ұа 'Илайһи Туқлабӱна 029-021 Кимни хоҳласа, азоблайдир, кимни хоҳласа, раҳм қиладир. Унгагина қайтарилурсизлар. يُعَذِّبُ مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌وَيَرْحَمُ مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۖ ‌وَ‌إِلَ‍‍يْ‍‍هِ تُ‍‍‍قْ‍‍‍لَبُونَ
Ұа Мӓ 'Антум Биму`җизӥна Фӥ Ал-'Арđи Ұа Лӓ Фӥ Ас-Самӓ'и ۖ Ұа Мӓ Лакум Мин Дӱни Аллӓһи Мин Ұа Лӥйин Ұа Лӓ Наҫӥрин 029-022 Сиз на ер юзида ва на кўкда У зотни ожиз қолдиргувчи эмассиз. Сизга Аллоҳдан ўзга дўст ҳам, ёрдамчи ҳам бўлмас», деб айт. (Cиз ер юзида ҳам, кўкда ҳам Аллоҳни ожиз қолдириб, қочиб қутула олмайсиз. Унга қайтиб боришингиз, жазоингизни олишингиз турган гап.) وَمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ بِمُعْجِز‍ِ‍ي‍‍نَ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌وَلاَ‌ فِي ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ۖ ‌وَمَا‌ لَكُمْ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌اللَّ‍‍هِ مِ‍‌‍نْ ‌وَلِيٍّ‌ ‌وَلاَ‌ نَ‍‍صِ‍‍ي‍‍ر‍ٍ‍
Ұа Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Би'ӓйӓти Аллӓһи Ұа Лиқӓ'иһи~ 'Ӱлӓ'ика Йа'исӱ Мин Рахматӥ Ұа 'Ӱлӓ'ика Лаһум `Аҙӓбун 'Алӥмун 029-023 Аллоҳнинг оятларига ва Унга рўбарў бўлишга куфр келтирганлар, ана ўшалар Менинг раҳматимдан ноумид бўлдилар. Ана ўшаларнинг ўзларига аламли азоб бор. (Ҳа, бу дунёда фақат кофиргина Аллоҳнинг раҳматидан ноумид бўлади. Чунки у ўзининг кофирлиги туфайли Аллоҳ билан бўлган алоқасини узади. ) وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ بِآي‍‍َ‍اتِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَلِ‍‍قَ‍‍‍ائِهِ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ يَئِسُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَحْمَتِي ‌وَ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ لَهُمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ ‌أَلِيمٌ
Фамӓ Кӓна Җаұӓба Қаұмиһи~ 'Иллӓ 'Ан Қӓлӱ Ақтулӱһу 'Аұ Харриқӱһу Фа'анҗӓһу Аллӓһу Мина Ан-Нӓри ۚ 'Инна Фӥ Ҙӓлика Ла'ӓйӓтин Лиқаұмин Йу'уминӱна 029-024 Унинг қавмининг жавоби: «Уни ўлдиринглар ёки ўтда ёқинглар!» дейишларидан бошқа нарса бўлмади. Бас, Аллоҳ уни ўтдан қутқарди. Албатта, бунда иймон келтирадиган қавмлар учун оят-белгилар бордир. فَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ جَو‍َ‍‌ابَ قَ‍‍وْمِهِ ‌إِلاَّ‌ ‌أَ‌نْ قَ‍‍الُو‌ا‌ ‌ا‍‍قْ‍‍‍تُل‍‍ُ‍وهُ ‌أَ‌وْ‌ حَرِّ‍‍قُ‍‍‍وهُ فَأَ‌ن‍‍ج‍‍َ‍اهُ ‌اللَّ‍‍هُ مِنَ ‌ال‍‍‍نّ‍‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ۚ ‌إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَآي‍‍َ‍ات‍ٍ‌ لِ‍‍قَ‍‍‍وْمٍ‌ يُؤْمِنُونَ
Ұа Қӓла 'Иннамӓ Аттаҳаҙтум Мин Дӱни Аллӓһи 'Аұćӓнӓан Маұаддата Байникум Фӥ Ал-Хайӓати Ад-Дунйӓ ۖ Ćумма Йаұма Ал-Қийӓмати Йакфуру Ба`đукум Биба`đин Ұа Йал`ану Ба`đукум Ба`đӓан Ұа Ма'ұӓкуму Ан-Нӓру Ұа Мӓ Лакум Мин Нӓҫирӥна 029-025 У: «Сизлар, албатта, ҳаёти дунёдаги ўзаро маваддатингиз учун Аллоҳни қўйиб, бутларни тутдингиз. Сўнгра қиёмат кунида баъзингиз баъзингизга куфр келтирурсиз ва баъзингиз баъзингизни лаънатларсиз. Ва жойингиз дўзахдир. Ҳамда сизга нусрат бергувчилар бўлмас. وَ‍قَ‍‍‍الَ ‌إِنَّ‍‍مَا‌ ‌اتَّ‍‍خَ‍‍ذْتُمْ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌أَ‌وْثَانا‌ ً‌ مَوَ‌دَّةَ بَيْنِكُمْ فِي ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ۖ ثُ‍‍مَّ يَ‍‍وْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ يَكْفُرُ‌ بَعْ‍‍ضُ‍‍كُمْ بِبَعْ‍‍ضٍ‌ ‌وَيَلْعَنُ بَعْ‍‍ضُ‍‍كُمْ بَعْ‍‍ض‍‍ا‌ ً‌ ‌وَمَأْ‌وَ‌اكُمُ ‌ال‍‍‍نّ‍‍‍َ‍ا‌رُ‌ ‌وَمَا‌ لَكُمْ مِ‍‌‍نْ نَاصِ‍‍‍رِينَ
Фа'ӓмана Лаһу Лӱҭун ۘ Ұа Қӓла 'Иннӥ Муһӓҗирун 'Илá Раббӥ ۖ 'Иннаһу Һуұа Ал-`Азӥзу Ал-Хакӥму 029-026 Бас, унга Лут иймон келтирди ва: «Албатта, мен Роббимга ҳижрат қилгувчиман. Албатта, У азиз ва ҳакимдир», деди. (Яъни, Иброҳимга алайҳиссалом Лут иймон келтирди. Лут алайҳиссалом Иброҳимга алайҳиссалом жиян бўлар эди. Лут алайҳиссалом амакилари Иброҳимга алайҳиссалом иймон келтирган биринчи одам бўлдилар. Шунингдек, Иброҳимга алайҳиссалом хотинлари Биби Сора ҳам иймон келтирган эдилар. Тафсирчи уламоларимиз оятдаги «Албатта, мен Роббимга ҳижрат қилгувчиман» жумласини ким айтгани тўғрисида икки хил фикр билдирганлар. Баъзилари, бу гапни Лут алайҳиссалом айтган, десалар, кўплари, Иброҳим алайҳиссалом айтган, дейдилар. Нима бўлганда ҳам, Аллоҳга ҳижрат қилиш, дунёдаги барча нарсани ташлаб, Аллоҳ таолога томон интилиш туйғуси Иброҳимда алайҳиссалом ҳам, Лутда алайҳиссалом ҳам кучли бўлган. Аллоҳ таолонинг азиз-ғолиб, барчадан устун эканлигига ва ҳар нарсани ҳикмат билан қилишига ҳам уларнинг ишончлари юқори даражада бўлган.) فَآمَنَ لَ‍‍هُ ل‍‍ُ‍و‍‍ط‍ٌ‌ ۘ ‌وَ‍قَ‍‍‍الَ ‌إِنِّ‍‍ي مُهَاجِر‌‌ٌ‌ ‌إِلَى‌ ‌‍رَبِّ‍‍ي ۖ ‌إِنَّ‍‍‍هُ هُوَ‌ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زُ‌ ‌الْحَكِيمُ
Ұа Ұаһабнӓ Лаһу~ 'Исхӓқа Ұа Йа`қӱба Ұа Җа`алнӓ Фӥ Ҙуррӥйатиһи Ан-Нубӱұата Ұа Ал-Китӓба Ұа 'Ӓтайнӓһу 'Аҗраһу Фӥ Ад-Дунйӓ ۖ Ұа 'Иннаһу Фӥ Ал-'Ӓҳирати Ламина Аҫ-Ҫӓлихӥн 029-027 Биз унга Исҳоқни ва Яқубни бахш этдик ва Пайғамбарлик ҳамда китобни унинг зурриётида бўладиган қилдик. Унга бу дунёда ажрини бердик. Албатта, у охиратда солиҳлардан бўлгай. وَ‌وَهَ‍‍بْ‍‍نَا‌ لَهُ~ُ ‌إِسْح‍‍َ‍اقَ ‌وَيَعْ‍‍قُ‍‍‍وبَ ‌وَجَعَلْنَا‌ فِي ‌ذُ‌رِّيَّتِهِ ‌ال‍‍‍نُّ‍‍بُوَّةَ ‌وَ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ ‌وَ‌آتَيْن‍‍َ‍اهُ ‌أَجْ‍‍‍رَهُ فِي ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ۖ ‌وَ‌إِنَّ‍‍‍هُ فِي ‌الآ‍‍خِ‍‍رَةِ لَمِنَ ‌ال‍‍‍صَّ‍‍الِحِين
Ұа Лӱҭӓан 'Иҙ Қӓла Лиқаұмиһи~ 'Иннакум Лата'тӱна Ал-Фӓхишата Мӓ Сабақакум Биһӓ Мин 'Ахадин Мина Ал-`Ӓламӥна 029-028 Ва Лутни (ҳам юбордик). Ўшанда у ўз қавмига: «Албатта, сиз ўзингиздан олдин ўтган оламлардан ҳеч ким қилмаган фоҳиша ишни қилмоқдасиз. وَلُوط‍‍ا‌‌ ً‌ ‌إِ‌ذْ‌ قَ‍‍‍الَ لِ‍‍قَ‍‍وْمِهِ ‌إِنَّ‍‍كُمْ لَتَأْت‍‍ُ‍ونَ ‌الْفَاحِشَةَ مَا‌ سَبَ‍‍قَ‍‍كُمْ بِهَا‌ مِ‍‌‍نْ ‌أَحَد‌ٍ‌ مِنَ ‌الْعَالَمِينَ
'А'иннакум Лата'тӱна Ар-Риҗӓла Ұа Тақҭа`ӱна Ас-Сабӥла Ұа Та'тӱна Фӥ Нӓдӥкуму Ал-Мункара ۖ Фамӓ Кӓна Җаұӓба Қаұмиһи~ 'Иллӓ 'Ан Қӓлӱ А'тинӓ Би`аҙӓби Аллӓһи 'Ин Кунта Мина Аҫ-Ҫӓдиқӥна 029-029 Сизлар эркакларга яқинлик қилиб, йўлни кесасизми ва тўплантиларингизда мункир иш қилурмисиз?!»деди. Унинг қавмининг жавоби: «Агар ростгўйлардан бўлсанг, бизга Аллоҳнинг азобини келтир», дейишдан бошқа бўлмади. أَئِ‍‍نَّ‍‍كُمْ لَتَأْت‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍رِّج‍‍َ‍الَ ‌وَتَ‍‍‍قْ‍‍‍‍‍طَ‍‍ع‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍سَّب‍‍ِ‍ي‍‍لَ ‌وَتَأْت‍‍ُ‍ونَ فِي نَا‌دِيكُمُ ‌الْمُ‍‌‍ن‍‍كَ‍رَ‌ ۖ فَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ جَو‍َ‍‌ابَ قَ‍‍وْمِهِ ‌إِلاَّ‌ ‌أَ‌نْ قَ‍‍الُو‌ا‌ ‌ائْتِنَا‌ بِعَذ‍َ‍‌ابِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍ن‍‍تَ مِنَ ‌ال‍‍‍صَّ‍‍ا‌دِقِ‍‍ينَ
Қӓла Рабби Анҫурнӥ `Алá Ал-Қаұми Ал-Муфсидӥна 029-030 У: «Эй Роббим, менга бузғунчи қавмларга қарши Ўзинг нусрат бер», деди. (Бу бузғунчи қавмга ҳеч қандай насиҳат, даъват фойда бермади. Энди, уларга қарши Аллоҳнинг Ўзи нусрат бермаса, бошқа илож йўқ эди.Аллоҳ Лут алайҳиссаломнинг бу дуоларини қабул этди. Фоҳишачи қавмни ҳалок қилиш учун фаришталарни юборди. Ўша фаришталарга йўл-йўлакай Иброҳимга алайҳиссалом фарзанд кўришлари ҳақидаги башорат-хушхабарни етказиш ҳам топширилган эди. Шу мақсад ила улар аввал Иброҳим алайҳиссалом ҳузурларига келдилар.) قَ‍‍‍الَ ‌‍رَبِّ ‌ا‌ن‍‍‍صُ‍‍رْنِي عَلَى‌ ‌الْ‍‍قَ‍‍‍وْمِ ‌الْمُفْسِدِينَ
Ұа Ламмӓ Җӓ'ат Русулунӓ 'Ибрӓһӥма Бил-Бушрá Қӓлӱ 'Иннӓ Муһликӱ 'Аһли Һаҙиһи Ал-Қарйати ۖ 'Инна 'Аһлаһӓ Кӓнӱ Žӓлимӥна 029-031 Бизнинг элчиларимиз Иброҳимга хушхабарни келтиришганида: «Албатта, биз ушбу шаҳар аҳлини ҳалок қилгувчидирмиз. Албатта, унинг аҳли зулм қилгувчилардан бўлдилар», дедилар. وَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَتْ ‌رُسُلُنَ‍‍ا‌ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ بِ‍الْبُشْ‍رَ‌ى‌ قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ‍‍ا‌ مُهْلِكُو‌ ‌أَهْلِ هَذِهِ ‌الْ‍‍قَ‍‍رْيَةِ ۖ ‌إِنَّ ‌أَهْلَهَا‌ كَانُو‌ا‌ ظَ‍‍الِمِينَ
Қӓла 'Инна Фӥһӓ Лӱҭӓан ۚ Қӓлӱ Нахну 'А`ламу Биман Фӥһӓ ۖ Ланунаҗҗийаннаһу Ұа 'Аһлаһу~ 'Иллӓ Амра'атаһу Кӓнат Мина Ал-Ғӓбирӥн 029-032 У: «Унда Лут бор-ку?!» деди. Улар: «Биз унда ким борлигини яхши биламиз. Биз, албатта, унга ва унинг аҳлига нажот берамиз. Магар унинг хотини ҳалок бўлгувчилардан бўлгандир», дедилар. قَ‍‍‍الَ ‌إِنَّ فِيهَا‌ لُوط‍‍ا‌‌ ً‌ ۚ قَ‍‍الُو‌ا‌ نَحْنُ ‌أَعْلَمُ بِمَ‍‌‍نْ فِيهَا‌ ۖ لَنُنَجِّيَ‍‍نَّ‍‍‍هُ ‌وَ‌أَهْلَهُ~ُ ‌إِلاَّ‌ ‌امْ‍رَ‌أَتَ‍‍هُ كَانَتْ مِنَ ‌الْ‍‍غَ‍‍ابِ‍‍رِين
Ұа Ламмӓ 'Ан Җӓ'ат Русулунӓ Лӱҭӓан Сӥ'а Биһим Ұа Đӓқа Биһим Ҙар`ӓан Ұа Қӓлӱ Лӓ Таҳаф Ұа Лӓ Тахзан ۖ 'Иннӓ Мунаҗҗӱка Ұа 'Аһлака 'Иллӓ Амра'атака Кӓнат Мина Ал-Ғӓбирӥна 029-033 Элчиларимиз Лутга келишганида, у улар сабабли маҳзун бўлди ва келишларидан юраги сиқилди. Улар: «Сен хавфсирама ва маҳзун ҳам бўлма, албатта, биз сени ва аҳлингни қутқаргувчилармиз. Магар хотининг ҳалок бўлгувчилардан бўлгандир. (Лутнинг алайҳиссалом Аллоҳ юборган фаришталарни кўриб хафа бўлишларига сабаб бор эди. Аввалло, элчи-фаришталар навқирон ҳуснли йигитлар қиёфасида келган эдилар. Қолаверса, Лут алайҳиссалом уларнинг элчи-фаришталар эканидан ҳали-ҳануз хабар топмаган эдилар. Шунинг учун ёш ва чиройли меҳмон йигитларга жиноятчи қавм тажовуз қилиб, мезбон Лутни алайҳиссалом шарманда этишлари мумкин эди. Шу сабабли Лут алайҳиссалом уларни кўриб маҳзун бўлдилар ва юраклари сиқилди.) وَلَ‍‍مَّ‍‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ ج‍‍َ‍ا‌ءَتْ ‌رُسُلُنَا‌ لُوط‍‍ا‌‌ ً‌ س‍‍ِ‍يءَ‌ بِهِمْ ‌وَ‍ضَ‍‍‍اقَ بِهِمْ ‌ذَ‌رْعا‌ ً‌ ‌وَ‍قَ‍‍الُو‌ا‌ لاَ‌ تَ‍‍خَ‍‍فْ ‌وَلاَ‌ تَحْزَ‌نْ ۖ ‌إِنَّ‍‍ا‌ مُنَجّ‍‍ُ‍وكَ ‌وَ‌أَهْلَكَ ‌إِلاَّ‌ ‌امْ‍رَ‌أَتَكَ كَانَتْ مِنَ ‌الْ‍‍غَ‍‍ابِ‍‍رِينَ
'Иннӓ Мунзилӱна `Алá 'Аһли Һаҙиһи Ал-Қарйати Риҗзӓан Мина Ас-Самӓ'и Бимӓ Кӓнӱ Йафсуқӱна 029-034 Албатта, Биз ушбу шаҳар аҳолиси бошига фосиқлик қилганлари туфайли осмондан азоб туширгувчимиз», дедилар. إِنَّ‍‍ا‌ مُ‍‌‍ن‍‍زِل‍‍ُ‍ونَ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَهْلِ هَذِهِ ‌الْ‍‍قَ‍‍رْيَةِ ‌رِجْ‍‍ز‌ا‌ ً‌ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ بِمَا‌ كَانُو‌ا‌ يَفْسُ‍‍قُ‍‍ونَ
Ұа Лақад Таракнӓ Минһӓ 'Ӓйатан Баййинатан Лиқаұмин Йа`қилӱна 029-035 Батаҳқиқ, Биз ундан ақл юритгувчи қавмлар учун очиқ-ойдин оят-белгилар қолдирганмиз. (Лут қавмидан, улар яшаб ўтган диёрдан уларнинг жиноятлари оқибати нима билан тугаганини эслатиб турувчи нишоналар қолдирилгандир. Бу нишоналар ўша қавм ҳақидаги қисса, оят ва эсдаликлар бўлиши мумкин. Шунингдек, улар яшаб ўтган юртнинг қолдиқлари ҳам бўлиши мумкин. Ўлик денгиз ҳудудида Садум шаҳрининг қолдиқлари топилган, ҳозирда кўпчилик бориб кўрмоқда.) وَلَ‍قَ‍‍‍د‌ تَ‍رَكْنَا‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هَ‍‍ا‌ ‌آيَة ً‌ بَيِّنَة ً‌ لِ‍‍قَ‍‍‍وْمٍ‌ يَعْ‍‍قِ‍‍لُونَ
Ұа 'Илá Мадйана 'Аҳӓһум Шу`айбӓан Фақӓла Йӓ Қаұми А`будӱ Аллаһа Ұа Арҗӱ Ал-Йаұма Ал-'Ӓҳира Ұа Лӓ Та`ćаұ Фӥ Ал-'Арđи Муфсидӥн 029-036 Ва Мадянга биродарлари Шуайбни (юбордик). Бас, у: «Эй қавмим, Аллоҳга ибодат қилинг, охират кунидан умидвор бўлинг ва ер юзида бузғунчилик ила харакат қилиб юрманг», деди. (Шуайб алайҳиссалом ҳам, Иброҳимнинг алайҳиссалом зурриётларидан чиққан араблардандирлар.) وَ‌إِلَى‌ مَ‍‍دْيَنَ ‌أَ‍خَ‍‍اهُمْ شُعَيْبا‌‌ ً‌ فَ‍‍قَ‍‍‍الَ يَاقَ‍‍‍وْمِ ‌اعْبُدُ‌و‌ا‌ ‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌ا‌رْجُو‌ا‌ ‌الْيَ‍‍وْمَ ‌الآ‍‍خِ‍‍‍ر‍َ‍‌ ‌وَلاَ‌ تَعْثَوْ‌ا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ مُفْسِ‍‍د‍ِ‍ين
Факаҙҙабӱһу Фа'аҳаҙат/һуму Ар-Раҗфату Фа'аҫбахӱ Фӥ Дӓриһим Җӓćимӥна 029-037 Бас, уни ёлғончига чиқардилар. Шунда уларни бир силкиниш тутди ва диёрларида чўккалаб қолдилар. (Мадян аҳлининг қай тарзда ҳалокатга учрагани ҳақидаги хабар тафсилоти бошқа сураларда ўтди. Аввал уларга қаттиқ ва даҳшатли овоз келиб, қалбларини ёриб юборди. Кейин кучли зилзила бўлиб, уларни тутдек тўкиб қўйди. Ҳаммалари турган жойларида чўккалаб қолиб, ҳалок бўлдилар. Бу ҳалокат уларнинг иймон йўлига юрмаганликларининг жазоси эди.) فَكَذَّب‍‍ُ‍وهُ فَأَ‍خَ‍‍ذَتْهُمُ ‌ال‍‍رَّجْ‍‍فَةُ فَأَ‍صْ‍‍بَحُو‌ا‌ فِي ‌دَ‌ا‌رِهِمْ جَاثِمِينَ
Ұа `Ӓдӓан Ұа Ćамӱда Ұа Қад Табаййана Лакум Мин Масӓкиниһим ۖ Ұа Заййана Лаһуму Аш-Шайҭӓну 'А`мӓлаһум Фаҫаддаһум `Ани Ас-Сабӥли Ұа Кӓнӱ Мустабҫирӥна 029-038 Ва Од ва Самудни (ҳам ҳалок этдик). Батаҳқиқ, бу сизга уларнинг масканларидан аён бўлиб турибди. Шайтон уларга амалларини зийнатлаб кўрсатиб, уларни йўлдан тўсди. Ҳолбуки, улар кўриб-билиб тургувчи эдилар. وَعَا‌د‌ا‌ ً‌ ‌وَثَم‍‍ُ‍و‌دَ‌ ‌وَ‍قَ‍‍‍دْ‌ تَبَيَّنَ لَكُمْ مِ‍‌‍نْ مَسَاكِنِهِمْ ۖ ‌وَ‌زَيَّنَ لَهُمُ ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍‍انُ ‌أَعْمَالَهُمْ فَ‍‍صَ‍‍دَّهُمْ عَنِ ‌ال‍‍سَّب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌وَكَانُو‌ا‌ مُسْتَ‍‍بْ‍‍‍‍صِ‍‍‍رِينَ
Ұа Қӓрӱна Ұа Фир`аұна Ұа Һӓмӓна ۖ Ұа Лақад Җӓ'аһум Мӱсá Бил-Баййинӓти Фӓстакбарӱ Фӥ Ал-'Арđи Ұа Мӓ Кӓнӱ Сӓбиқӥна 029-039 Қорун, Фиръавн ва Ҳомонларни (ҳам ҳалок қилдик). Батаҳқиқ, Мусо уларга очиқ-ойдин ҳужжатлар келтирди. Бас, улар ер юзида мутакаббирлик қилдилар ва қочиб қутулгувчи бўлмадилар. وَ‍قَ‍‍ا‌ر‍ُ‍‌ونَ ‌وَفِ‍‍رْعَ‍‍وْنَ ‌وَهَام‍‍َ‍انَ ۖ ‌وَلَ‍‍قَ‍‍‍دْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَهُمْ مُوسَى‌ بِ‍الْبَيِّن‍‍َ‍اتِ فَاسْتَكْبَرُ‌و‌ا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌وَمَا‌ كَانُو‌ا‌ سَابِ‍‍قِ‍‍ينَ
Факуллӓан 'Аҳаҙнӓ Биҙанбиһи ۖ Фаминһум Ман 'Арсалнӓ `Алайһи Хӓҫибӓан Ұа Минһум Ман 'Аҳаҙат/һу Аҫ-Ҫайхату Ұа Минһум Ман Ҳасафнӓ Биһи Ал-'Арđа Ұа Минһум Ман 'Ағрақнӓ ۚ Ұа Мӓ Кӓна Аллӓһу Лийаžлимаһум Ұа Лакин Кӓнӱ 'Анфусаһум Йаžлимӱна 029-040 Улардан ҳар бирини гуноҳи туфайли тутдик. Бас, улардан баъзилари устига тош ёғдирдик, баъзиларини қичқириқ ушлади, баъзиларини ерга ютдирдик ва баъзиларини ғарқ қилдик. Аллоҳ уларга зулм этгувчи бўлмади, лекин улар ўзларига зулм этдилар. فَكُلّاً‌ ‌أَ‍خَ‍‍ذْنَا‌ بِذَ‌نْ‍‍بِ‍‍هِ ۖ فَمِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ مَ‍‌‍نْ ‌أَ‌رْسَلْنَا‌ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ حَاصِ‍‍با‌ ً‌ ‌وَمِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ مَ‍‌‍نْ ‌أَ‍خَ‍‍ذَتْهُ ‌ال‍‍‍صَّ‍‍يْحَةُ ‌وَمِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ مَ‍‌‍نْ خَ‍‍سَفْنَا‌ بِهِ ‌الأَ‌رْ‍ضَ ‌وَمِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ مَ‍‌‍نْ ‌أَ‍‍غْ‍‍رَ‍‍قْ‍‍‍نَا‌ ۚ ‌وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌اللَّ‍‍هُ لِيَ‍‍ظْ‍‍لِمَهُمْ ‌وَلَكِ‍‌‍نْ كَانُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍فُسَهُمْ يَ‍‍ظْ‍‍لِمُونَ
Маćалу Ал-Лаҙӥна Аттаҳаҙӱ Мин Дӱни Аллӓһи 'Аұлийӓ'а Камаćали Ал-`Анкабӱти Аттаҳаҙат Байтӓан ۖ Ұа 'Инна 'Аұһана Ал-Буйӱти Лабайту Ал-`Анкабӱти ۖ Лаұ Кӓнӱ Йа`ламӱна 029-041 Аллоҳни қўйиб, ўзга дўстлар тутганларнинг мисоли ўзига уй тутган ўргимчакка ўхшайди. Ҳолбуки, энг заиф уй ўргимчакнинг уясидир. Кошки билсалар эди. (Аллоҳдан ўзганинг йўлини тутганлар, унинг уйидан ўзга уйда яшашни ихтиёр қилганлар ўзларининг ўргимчак уясида яшашни ихтиёр қилаётганларини кошки билсалар эди. Уларнинг тузган тузумлари худди ўргимчак уясига ўхшаб, ўта нимжон эканини билсалар эди. Такаббурликлари ила Аллоҳ қуриб берган улуғвор қасрни инкор этиб, ўргимчак уясида яшашни ихтиёр қилаётганларини билсалар эди. Бу ҳақиқатни биладиларми, билмайдиларми — уларга фарқи йўқ.) مَثَلُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اتَّ‍‍خَ‍‍ذُ‌و‌ا‌ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌أَ‌وْلِي‍‍َ‍ا‌ءَ‌ كَمَثَلِ ‌الْعَ‍‌‍ن‍‍كَب‍‍ُ‍وتِ ‌اتَّ‍‍خَ‍‍ذَتْ بَيْتا‌ ً‌ ۖ ‌وَ‌إِنَّ ‌أَ‌وْهَنَ ‌الْبُي‍‍ُ‍وتِ لَبَ‍‍يْ‍‍تُ ‌الْعَ‍‌‍نْ‍‍كَب‍‍ُ‍وتِ ۖ لَوْ‌ كَانُو‌ا‌ يَعْلَمُونَ
'Инна Аллӓһа Йа`ламу Мӓ Йад`ӱна Мин Дӱниһи Мин Шай'ин ۚ Ұа Һуұа Ал-`Азӥзу Ал-Хакӥму 029-042 Албатта, Аллоҳ улар ўзидан бошқа нима нарсага дуо қилаётганларини яхши биладир. Ва У азиз ва ҳаким зотдир. إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يَعْلَمُ مَا‌ يَ‍‍دْع‍‍ُ‍ونَ مِ‍‌‍نْ ‌دُ‌ونِ‍‍هِ مِ‍‌‍نْ شَ‍‍يْء‌ٍ‌ ۚ ‌وَهُوَ‌ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زُ‌ ‌الْحَكِيمُ
Ұа Тилка Ал-'Амćӓлу Наđрибуһӓ Лилннӓси ۖ Ұа Мӓ Йа`қилуһӓ 'Иллӓ Ал-`Ӓлимӱна 029-043 Ушбу мисолларни Биз одамлар учун келтирурмиз. Лекин уларга олимлардан ўзгаларнинг ақллари етмас. (Ҳа, Аллоҳ таоло келтираётган мисолларни ақлли кишиларгина тўла тушуниб етадилар. Ундан ўзларига ибрат оладилар. Ақлсизлар эса, бу мисолларни тушуниш ўрнига Макка мушриклари каби: «Муҳаммаднинг Робби пашша ва ўргимчакни гапириб юрибди», деб масхара қиладилар.) وَتِلْكَ ‌الأَمْث‍‍َ‍الُ نَ‍‍ضْ‍‍‍رِبُهَا‌ لِل‍‍نّ‍‍‍َ‍اسِ ۖ ‌وَمَا‌ يَعْ‍‍قِ‍‍لُهَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌الْعَالِمُونَ
Ҳалақа Аллӓһу Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđа Бил-Хаққи ۚ 'Инна Фӥ Ҙӓлика Ла'ӓйатан Лилму'уминӥна 029-044 Аллоҳ осмонлар ва ерни ҳақ ила яратгандир. Албатта, бунда мўминлар учун оят-белги бордир. خَ‍‍لَ‍قَ ‌اللَّ‍‍هُ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضَ بِ‍الْحَ‍‍قِّ ۚ ‌إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَآيَة ً‌ لِلْمُؤْمِنِينَ
Атлу Мӓ 'Ӱхийа 'Илайка Мина Ал-Китӓби Ұа 'Ақиму Аҫ-Ҫалӓата ۖ 'Инна Аҫ-Ҫалӓата Танһá `Ани Ал-Фахшӓ'и Ұа Ал-Мункари ۗ Ұа Лаҙикру Аллӓһи 'Акбару Ұа ۗ Аллӓһу Йа`ламу Мӓ Таҫна`ӱна 029-045 Сенга китобдан ваҳий қилинган нарсани тиловат қил ва намозни тўкис адо эт, албатта, намоз фоҳиша ва мункар ишлардан қайтарур. Албатта, Аллоҳнинг зикри буюк ишдир. Аллоҳ нима қилсангиз, билур. (Қуръонни тиловат қилиб, кишиларга етказиш Ислом даъватининг асосий омилидир. Ушбу илоҳий китоб маъноларини кишиларга етказиш, унинг таълимотларига амал қилишга чақириш даъватчининг асосий иши бўлмоғи лозим. Биз «намозни тўкис адо эт» деб таржима қилган жумлани тўридан-тўғри, сўзма-сўз ўзбекчага ағдарадиган бўлсак, «намозни тик турғиз» бўлиб чиқади. Демак, намозни ўқиш билан намозни тик турғизиш, яъни, тўкис адо этиш орасида фарқ бор. Аллоҳ таоло Пайғамбарга (с.а.в.) намоз ўқи деб эмас, намозни тўкис адо эт, деб хитоб қилмоқда. Мана шу нуқтадан кимнинг намози ҳақиқий, кимники сохта эканини билиб оламиз. Намозни ҳамма ҳам ўқийверади, лекин намозхон фоҳиша ва мункар ишлардан қайтмаса, унинг ўқиган намози ҳақиқий бўлмайди. Қачонки намозхон намозни тўкис адо қилса, фоҳиша ва мункар ишлардан қайтади.) ‍‍اتْلُ مَ‍‍ا‌ ‌أ‍ُ‍‌وحِيَ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍كَ مِنَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ ‌وَ‌أَ‍قِ‍‍مُ ‌ال‍‍‍صَّ‍‍لاَةَ ۖ ‌إِنَّ ‌ال‍‍‍صَّ‍‍لاَةَ تَ‍‌‍نْ‍‍هَى‌ عَنِ ‌الْفَحْش‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌وَ‌الْمُ‍‌‍نْ‍‍كَ‍‍ر‍ِ‍‌ ۗ ‌وَلَذِكْرُ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌أَكْبَرُ‌ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ يَعْلَمُ مَا‌ تَ‍‍صْ‍‍نَعُونَ
Ұа Лӓ Туҗӓдилӱ 'Аһла Ал-Китӓби 'Иллӓ Би-Атӥ Һийа 'Ахсану 'Иллӓ Ал-Лаҙӥна Žаламӱ Минһум ۖ Ұа Қӱлӱ 'Ӓманнӓ Биал-Лаҙӥ 'Унзила 'Илайнӓ Ұа 'Унзила 'Илайкум Ұа 'Илаһунӓ Ұа 'Илаһукум Ұӓхидун Ұа Нахну Лаһу Муслимӱна 029-046 Сизлар аҳли китобларнинг зулм қилганларидан бошқалари билан фақат яхши услубда мужодала этинглар ва уларга: «Биз ўзимизга нозил қилинган ва сизга нозил қилинган нарсага иймон келтирдик, бизнинг илоҳимиз ва сизнинг илоҳингиз бирдир ва биз унга бўйсунгувчимиз», денглар. (Оятда зулм қилмаган аҳли китоблар билан яхши, гўзал услубда мужодала қилишга амр этилмоқда. Аввало, зулм қилган аҳли китоблар ким эканини ажратиб олайлик. Аҳли китобларнинг зулм қилганлари хоҳ яҳудий, хоҳ насроний бўлсин, ўзларига келган илоҳий таълимотларни бузиб, Аллоҳга ширк келтирган, соф ақидани ўзгартирганлардир. Демак, улар билан яхши услубда мужодала қилишга ўрин йўқ, чунки улар золимлардир.) وَلاَ‌ تُجَا‌دِلُ‍‍و‌ا‌ ‌أَهْلَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ ‌إِلاَّ‌ بِ‍الَّتِي هِيَ ‌أَحْسَنُ ‌إِلاَّ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ظَ‍‍لَمُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ ۖ ‌وَ‍قُ‍‍ولُ‍‍و‌ا‌ ‌آمَ‍‍نَّ‍‍ا‌ بِ‍الَّذِي ‌أُ‌نْ‍‍زِلَ ‌إِلَيْنَا‌ ‌وَ‌أُ‌نْ‍‍زِلَ ‌إِلَيْكُمْ ‌وَ‌إِلَهُنَا‌ ‌وَ‌إِلَهُكُمْ ‌وَ‌احِد‌ٌ‌ ‌وَنَحْنُ لَ‍‍هُ مُسْلِمُونَ
Ұа Каҙалика 'Анзалнӓ 'Илайка Ал-Китӓба ۚ Фа-Ал-Лаҙӥна 'Ӓтайнӓһуму Ал-Китӓба Йу'уминӱна Биһи ۖ Ұа Мин Һӓ'уулӓ' Ман Йу'умину Биһи ۚ Ұа Мӓ Йаҗхаду Би'ӓйӓтинӓ 'Иллӓ Ал-Кӓфирӱна 029-047 Ана шундай қилиб, сенга ҳам китоб нозил қилдик. Бас, Биз уларга китоб берган кимсалар унга иймон келтирурлар. Анавилардан ҳам унга иймон келтирадиганлари бор. Бизнинг оятларимизни фақат кофирларгина инкор этурлар. (Қуръон оятларини ким инкор этса, ким уларга иймон келтирмаса, ўша кофирдир. Хоҳ у аҳли китобдан бўлсин, хоҳ мушриклардан бўлсин, хоҳ бошқа тоифадан бўлсин. Баъзи бир устамон аҳли китоблар ҳозирда содда мусулмонларнинг бошини аввалги оят маъноси билан айлантирмоқдалар. Мана, Қуръонда сизлар билан бизни тенг дейилган, Илоҳимиз бир, фарқи йўқ, келинглар, Инжил ўқинглар, черковга киринглар, деб йўлдан урмоқдалар. Кейинги оят эса, айтилмай қолиб кетмоқда. Мусулмонлар Қуръондан узоқлашганда ана шундай мусибатлар келиб чиқади. Ислом келди, бошқа барча динлар ботил бўлди. Қуръон келди, бошқа барча китоблар насх бўлди. Ушбу ҳақиқатни ҳамма яхши билмоғи даркор.) وَكَذَلِكَ ‌أَ‌نْ‍‍زَلْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍كَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ ۚ فَالَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آتَيْنَاهُمُ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ بِ‍‍هِ ۖ ‌وَمِ‍‌‍نْ ه‍‍َ‍ا‌ؤُلاَ‌ء‌ مَ‍‌‍نْ يُؤْمِنُ بِ‍‍هِ ۚ ‌وَمَا‌ يَ‍‍جْ‍‍حَدُ‌ بِآيَاتِنَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌الْكَافِرُ‌ونَ
Ұа Мӓ Кунта Татлӱ Мин Қаблиһи Мин Китӓбин Ұа Лӓ Таҳуҭҭуһу Бийамӥника ۖ 'Иҙӓан Лӓртӓба Ал-Мубҭилӱна 029-048 Ундан олдин ҳеч бир китобни тиловат қилмас эдинг ва қўлинг билан хат ёзмас эдинг. Агар шундай бўлганида, ботил аҳллари шубҳага тушган бўлур эдилар. (Бу ўқиш-ёзишни билади, бирор китобдан ўқигандир, бирор устоздан ёзиб олгандир, деб Қуръоннинг илоҳий китоб эканлиги ҳақида шубҳага тушган бўлар эдилар.) وَمَا‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تَ تَتْلُو‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍‍بْ‍‍لِ‍‍هِ مِ‍‌‍نْ كِت‍‍َ‍ابٍ‌ ‌وَلاَ‌ تَ‍‍خُ‍‍‍طُّ‍‍‍هُ بِيَمِينِكَ ۖ ‌إِ‌ذ‌ا‌ ً‌ لاَ‌رْت‍‍َ‍ابَ ‌الْمُ‍‍بْ‍‍‍‍طِ‍‍لُونَ
Бал Һуұа 'Ӓйӓтун Баййинӓтун Фӥ Ҫудӱри Ал-Лаҙӥна 'Ӱтӱ Ал-`Илма ۚ Ұа Мӓ Йаҗхаду Би'ӓйӓтинӓ 'Иллӓ Аž-Žӓлимӱна 029-049 Йўқ! У(Қуръон) илм берилганлар кўксидаги очиқ-ойдин оятлардир. Бизнинг оятларимизни фақат золимларгина инкор қилур. بَلْ هُوَ‌ ‌آي‍‍َ‍ات‌‍ٌ‌ بَيِّن‍‍َ‍ات‌‍ٌ‌ فِي صُ‍‍د‍ُ‍‌و‌ر‍ِ‍‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أ‍ُ‍‌وتُو‌ا‌ ‌الْعِلْمَ ۚ ‌وَمَا‌ يَ‍‍جْ‍‍حَدُ‌ بِآيَاتِنَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌ال‍‍‍ظَّ‍‍الِمُونَ
Ұа Қӓлӱ Лаұлӓ 'Унзила `Алайһи 'Ӓйӓтун Мин Раббиһи ۖ Қул 'Иннамӓ Ал-'Ӓйӓту `Инда Аллӓһи Ұа 'Иннамӓ 'Анӓ Наҙӥрун Мубӥнун 029-050 Ва улар: «Унга Роббидан мўжизалар нозил қилинса эди», дедилар. Сен: »Мўъжизалар ёлғиз Аллоҳнинг ҳузуридадир. Мен эса, фақат очиқ-ойдин огоҳлантиргувчиман, холос», дегин. وَ‍قَ‍‍الُو‌ا‌ لَوْلاَ‌ ‌أُ‌نْ‍‍زِلَ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ ‌آي‍‍َ‍اتٌ‌ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّ‍‍هِ ۖ قُ‍‍لْ ‌إِنَّ‍‍مَا‌ ‌الآي‍‍َ‍اتُ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَ‌إِنَّ‍‍مَ‍‍ا‌ ‌أَنَا‌ نَذ‍ِ‍ي‍‍ر‌ٌ‌ مُبِينٌ
'Аұалам Йакфиһим 'Аннӓ 'Анзалнӓ `Алайка Ал-Китӓба Йутлá `Алайһим ۚ 'Инна Фӥ Ҙӓлика Ларахматан Ұа Ҙикрá Лиқаұмин Йу'уминӱна 029-051 Уларга Бизнинг сенга ўзлари учун тиловат қилинаётган ушбу китобни нозил этганимиз кифоя қилмайдими?! Албатта, бунда иймон келтирадиган қавмлар учун раҳмат ва эслатма бордир. أَ‌وَلَمْ يَكْفِهِمْ ‌أَنَّ‍‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍زَلْنَا‌ عَلَ‍‍يْ‍‍كَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ يُتْلَى‌ عَلَيْهِمْ ۚ ‌إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَ‍رَحْمَة ً‌ ‌وَ‌ذِكْ‍رَ‌ى‌ لِ‍‍قَ‍‍‍وْمٍ‌ يُؤْمِنُونَ
Қул Кафá Биллӓһи Байнӥ Ұа Байнакум Шаһӥдӓан ۖ Йа`ламу Мӓ Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи Ұа ۗ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Бил-Бӓҭили Ұа Кафарӱ Биллӓһи~ 'Ӱлӓ'ика Һуму Ал-Ҳӓсирӱна 029-052 «Мен билан сизнинг орамизда гувоҳликка Аллоҳнинг Ўзи кифоядир. У осмонлару ердаги нарсани билур. Ботилга иймон келтириб, Аллоҳга куфр келтирганлар, ана ўшалар ўзлари зиён кўргувчилардир», деб айт. قُ‍‍لْ كَفَى‌ بِ‍اللَّ‍‍هِ بَيْنِي ‌وَبَيْنَكُمْ شَهِيد‌ا‌ ً‌ ۖ يَعْلَمُ مَا‌ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۗ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ بِ‍الْبَاطِ‍‍لِ ‌وَكَفَرُ‌و‌ا‌ بِ‍اللَّ‍‍هِ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌الْ‍‍خَ‍‍اسِرُ‌ونَ
Ұа Йаста`җилӱнака Бил-`Аҙӓби ۚ Ұа Лаұлӓ 'Аҗалун Мусамман Лаҗӓ'аһуму Ал-`Аҙӓбу Ұа Лайа'тийаннаһум Бағтатан Ұа Һум Лӓ Йаш`урӱна 029-053 Улар сендан азобни тезлаштиришни талаб қилурлар. Агар белгиланган ажал бўлмаганида, уларга, албатта, азоб келган бўлур эди. Албатта, уларга у тўсатдан, улар сезмаган ҳолда келур. وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِ‍الْعَذ‍َ‍‌ابِ ۚ ‌وَلَوْلاَ‌ ‌أَجَلٌ‌ مُسَ‍‍مّ‍‍ى‌ ً‌ لَج‍‍َ‍ا‌ءَهُمُ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابُ ‌وَلَيَأْتِيَ‍‍نَّ‍‍هُمْ بَ‍‍غْ‍‍تَة ً‌ ‌وَهُمْ لاَ‌ يَشْعُرُ‌ونَ
Йаста`җилӱнака Бил-`Аҙӓби Ұа 'Инна Җаһаннама Ламухӥҭатун Бил-Кӓфирӥна 029-054 Улар сендан азобни тезлаштиришни талаб қилурлар. Ҳолбуки, жаҳаннам ҳеч шубҳасиз кофирларни ўраб тургувчидир. يَسْتَعْجِلُونَكَ بِ‍الْعَذ‍َ‍‌ابِ ‌وَ‌إِنَّ جَهَ‍‍نَّ‍‍مَ لَمُحِي‍‍طَ‍‍ة‌‍ٌ‌ بِ‍الْكَافِ‍‍رِينَ
Йаұма Йағшӓһуму Ал-`Аҙӓбу Мин Фаұқиһим Ұа Мин Тахти 'Арҗулиһим Ұа Йақӱлу Ҙӱқӱ Мӓ Кунтум Та`малӱна 029-055 У кунда азоб уларни устларидан ва оёқлари остидан ўраб олур ва У зот: «Қилиб юрган амалларингиз (жазосини) тотинг!» деб айтур. يَ‍‍وْمَ يَ‍‍غْ‍‍شَاهُمُ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابُ مِ‍‌‍نْ فَوْ‍قِ‍‍هِمْ ‌وَمِ‍‌‍نْ تَحْتِ ‌أَ‌رْجُلِهِمْ ‌وَيَ‍‍قُ‍‍‍ولُ ‌ذُ‌وقُ‍‍و‌ا‌ مَا‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ تَعْمَلُونَ
Йӓ `Ибӓдийа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ 'Инна 'Арđӥ Ұӓси`атун Фа'ӥйӓйа Фӓ`будӱни 029-056 Эй иймон келтирган бандаларим, албатта, Менинг ерим кенгдир. Бас, Менгагина ибодат қилинглар. (Сиз Менинг бандамсиз, ер Менинг ерим. Кофирлар бирор жойда иймонингиз учун, дину диёнатингиз учун сизга тинчлик бермаётган бўлса, қийноқ-қистовга олаётган бўлса, Менинг ерим кенг, бошқа томонида яшаб, истиқомат қилишингиз мумкин.) يَاعِبَا‌دِيَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ ‌أَ‌رْ‍ضِ‍‍ي ‌وَ‌اسِعَة‌‍ٌ‌ فَإِيّ‍‍َ‍ايَ فَاعْبُدُ‌ونِ
Куллу Нафсин Ҙӓ'иқату Ал-Маұти ۖ Ćумма 'Илайнӓ Турҗа`ӱна 029-057 Ҳар бир жон ўлимни топажакдир. Сўнгра Бизгагина қайтарилурсиз. كُلُّ نَفْس‌‍ٍ‌ ‌ذ‍َ‍‌ائِ‍‍قَ‍‍ةُ ‌الْمَ‍‍وْتِ ۖ ثُ‍‍مَّ ‌إِلَيْنَا‌ تُرْجَعُونَ
Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти Ланубаұұи'аннаһум Мина Ал-Җаннати Ғурафӓан Таҗрӥ Мин Тахтиһӓ Ал-'Анһӓру Ҳӓлидӥна Фӥһӓ ۚ Ни`ма 'Аҗру Ал-`Ӓмилӥна 029-058 Иймон келтириб, яхши амалларни қилганларни жаннатдан остидан анҳорлар оқиб турган олимақом жойларга жойлаштирурмиз. У ерда абадий қолурлар. Амал қилгувчиларнинг ажри қандай ҳам яхши! وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ ‌ال‍‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ لَنُبَوِّئَ‍‍نَّ‍‍هُمْ مِنَ ‌الْجَ‍‍نَّ‍‍ةِ غُ‍‍رَفا‌‌ ً‌ تَ‍‍جْ‍‍‍رِي مِ‍‌‍نْ تَحْتِهَا‌ ‌الأَ‌نْ‍‍ه‍‍َ‍ا‌رُ‌ خَ‍‍الِد‍ِ‍ي‍‍نَ فِيهَا‌ ۚ نِعْمَ ‌أَجْ‍‍رُ‌ ‌الْعَامِلِينَ
Ал-Лаҙӥна Ҫабарӱ Ұа `Алá Раббиһим Йатаұаккалӱна 029-059 Улар сабр қилган ва Роббиларигагина таваккул қиладиган зотлардир. ‍الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ صَ‍‍بَرُ‌و‌ا‌ ‌وَعَلَى‌ ‌‍رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ
Ұа Ка'аййин Мин Дӓббатин Лӓ Тахмилу Ризқаһӓ Ал-Лаһу Йарзуқуһӓ Ұа 'Ӥйӓкум ۚ Ұа Һуұа Ас-Самӥ`у Ал-`Алӥму 029-060 Ўз ризқини кўтара олмайдиган қанчадан-қанча жонзотлар бор. Уларга ҳам, сизларга ҳам Аллоҳ ризқ берадир. Ва У ўта эшитгувчи ва ўта билгувчи зотдир. Дарҳақиқат, ўйлаб кўрадиган бўлсак, кўпгина жонзотлар ризқга муҳтож бўлганида, уни тановвул қилишдан бошқа нарсани билмайди. Ризқ топиш учун ҳаракат ҳам қилмайди. Ризқни ўзи билан кўтариб ҳам юрмайди. Ўзига ризқ жамғармайди ҳам. Фақат ризқ керак бўлганида, уни тановвул қилади, холос. Аммо ризқ топилмасдан, бирортаси очқаб ўлиб ҳам қолмайди. Ризқини териб еб юраверади. Фақат инсонгина ризқ тўплашни одат қилган. Илоҳий таълимотлардан узоқ бўлган баъзи бир одамлар ҳаётни ризқ-рўз учун курашишдан иборат, деб ўйлайдилар. Улар ўзларича, ризқни ўзимиз топмоқдамиз, деб гумон қиладилар. وَكَأَيِّ‍‍ن مِ‍‌‍نْ ‌د‍َ‍‌ابَّة‍ٍ‌ لاَ‌ تَحْمِلُ ‌رِ‌زْ‍قَ‍‍هَا‌ ‌اللَّهُ يَرْ‌زُ‍قُ‍‍هَا‌ ‌وَ‌إِيَّاكُمْ ۚ ‌وَهُوَ‌ ‌ال‍‍سَّم‍‍ِ‍ي‍‍عُ ‌الْعَلِيمُ
Ұа Ла'ин Са'алтаһум Ман Ҳалақа Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđа Ұа Саҳҳара Аш-Шамса Ұа Ал-Қамара Лайақӱлунна Аллӓһу ۖ Фа'аннӓ Йу'уфакӱна 029-061 Агар улардан: «Осмонлару ерни ким яратган ва қуёшнию ойни ўз измига қаратган ким?» деб сўрасанг: «Аллоҳ», дерлар. Бас, унда қаёққа бурилмоқдалар?! وَلَئِ‍‌‍نْ سَأَلْتَهُمْ مَ‍‌‍نْ خَ‍‍لَ‍‍قَ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضَ ‌وَسَ‍‍خَّ‍‍رَ‌ ‌ال‍‍شَّمْسَ ‌وَ‌الْ‍‍قَ‍‍مَ‍رَ‌ لَيَ‍‍قُ‍‍ولُ‍‍نَّ ‌اللَّ‍‍هُ ۖ فَأَنَّ‍‍ا‌ يُؤْفَكُونَ
Ал-Лаһу Йабсуҭу Ар-Ризқа Лиман Йашӓ'у Мин `Ибӓдиһи Ұа Йақдиру Лаһу~ ۚ 'Инна Аллӓһа Бикулли Шай'ин `Алӥмун 029-062 Аллоҳ Ўз бандаларидан кимни хоҳласа, ризқини кенг қилиб қўядир ва хоҳлаганиникини тор қиладир. Албатта, Аллоҳ ҳар бир нарсани ўта билгувчи зотдир. ‍اللَّهُ يَ‍‍بْ‍‍سُ‍‍طُ ‌ال‍‍رِّ‌زْ‍قَ لِمَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ مِ‍‌‍نْ عِبَا‌دِهِ ‌وَيَ‍‍‍قْ‍‍‍دِ‌ر‍ُ‍‌ لَهُ~ُ ۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ بِكُلِّ شَ‍‍يْءٍ‌ عَلِيمٌ
Ұа Ла'ин Са'алтаһум Ман Наззала Мина Ас-Самӓ'и Мӓ'ан Фа'ахйӓ Биһи Ал-'Арđа Мин Ба`ди Маұтиһӓ Лайақӱлунна Аллӓһу ۚ Қули Ал-Хамду Лиллӓһ ۚ Бал 'Акćаруһум Лӓ Йа`қилӱна 029-063 Агар улардан: «Осмондан сув тушириб, у билан ўлган ерни тирилтирган ким?!» деб сўрасанг, албатта, улар: «Аллоҳ», дерлар. Сен: «Аллоҳга ҳамд бўлсин!» деб айт. Йўқ! Уларнинг кўплари ақл юритмаслар. (Мушрикларга тиллари билан ўзларига қарши далил айтдирган Аллоҳга ҳамдлар бўлсин.) وَلَئِ‍‌‍نْ سَأَلْتَهُمْ مَ‍‌‍نْ نَزَّلَ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ م‍‍َ‍ا‌ء‌‌ ً‌ فَأَحْيَا‌ بِهِ ‌الأَ‌رْ‍ضَ مِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ مَوْتِهَا‌ لَيَ‍‍قُ‍‍ولُ‍‍نَّ ‌اللَّ‍‍هُ ۚ قُ‍‍لِ ‌الْحَمْدُ‌ لِلَّهِ ۚ بَلْ ‌أَكْثَرُهُمْ لاَ‌ يَعْ‍‍قِ‍‍لُونَ
Ұа Мӓ Һаҙиһи Ал-Хайӓату Ад-Дунйӓ 'Иллӓ Лаһұун Ұа Ла`ибун ۚ Ұа 'Инна Ад-Дӓра Ал-'Ӓҳирата Лаһийа Ал-Хайаұӓну ۚ Лаұ Кӓнӱ Йа`ламӱна 029-064 Бу дунё ҳаёти фақат ўйин-кулгидан иборатдир. Агар билсалар, охират диёри, ана ўша ҳақиқий ҳаётдир. وَمَا‌ هَذِهِ ‌الْحَي‍‍َ‍اةُ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ لَهْو‌ٌ‌ ‌وَلَعِبٌ‌ ۚ ‌وَ‌إِنَّ ‌ال‍‍دّ‍َ‍‌ا‌‍رَ‌ ‌الآ‍‍خِ‍‍رَةَ لَهِيَ ‌الْحَيَو‍َ‍‌انُ ۚ لَوْ‌ كَانُو‌ا‌ يَعْلَمُونَ
Фа'иҙӓ Ракибӱ Фӥ Ал-Фулки Да`аұ Ал-Лаһа Муҳлиҫӥна Лаһу Ад-Дӥна Фаламмӓ Наҗҗӓһум 'Илá Ал-Барри 'Иҙӓ Һум Йушрикӱна 029-065 Улар қачон кемага минсалар, Аллоҳга, Унинг динига ихлос қилган ҳолларида дуо қилурлар. Нажот бериб, уларни қуруқликка чиқарса, баногоҳ ширк келтирурлар. فَإِ‌ذَ‌ا‌ ‌‍رَكِبُو‌ا‌ فِي ‌الْفُلْكِ ‌دَعَوْ‌ا‌ ‌اللَّ‍‍هَ مُ‍‍خْ‍‍لِ‍‍صِ‍‍‍ي‍‍نَ لَهُ ‌ال‍‍دّ‍ِ‍ي‍‍نَ فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ نَجَّاهُمْ ‌إِلَى‌ ‌الْبَرِّ‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ هُمْ يُشْ‍‍رِكُونَ
Лийакфурӱ Бимӓ 'Ӓтайнӓһум Ұа Лийатаматта`ӱ ۖ Фасаұфа Йа`ламӱна 029-066 Улар Биз берган нарсага куфр келтираверсинлар ва ҳузур қилаверсинлар! Бас, тезда билурлар. لِيَكْفُرُ‌و‌ا‌ بِمَ‍‍ا‌ ‌آتَيْنَاهُمْ ‌وَلِيَتَمَتَّعُو‌ا‌ ۖ فَسَ‍‍وْفَ يَعْلَمُونَ
'Аұалам Йараұ 'Аннӓ Җа`алнӓ Харамӓан 'Ӓминӓан Ұа Йутаҳаҭҭафу Ан-Нӓсу Мин Хаұлиһим ۚ 'Афабиӓлбӓҭили Йу'уминӱна Ұа Бини`мати Аллӓһи Йакфурӱна 029-067 Биз уларга Ҳарамни омонлик жойи қилиб қўйганимизни билмабмидилар?! Ҳолбуки, уларнинг атрофида одамлар талон-тарожга учрамоқдалар. Улар ботилга иймон келтириб, Аллоҳнинг неъматига куфр келтирадиларми?! (Макка аҳли Ҳарами Шарифнинг ҳурмати сабабидан омонликда яшар эдилар. Ҳеч ким уларга тегмас, ҳатто ёмон қарамас, балки Ҳарами Шарифнинг юзидан уларни ҳам улуғлар, эҳтиром қилар эдилар. Ҳарамнинг чегарасидан ташқаридагиларни эса, хоҳлаганлар ўлдирар, хоҳлаганлар олиб кетиб, қул қилар ёки молу дунёсини тортиб олар эди.) أَ‌وَلَمْ يَ‍رَ‌وْ‌ا‌ ‌أَنَّ‍‍ا‌ جَعَلْنَا‌ حَ‍رَما‌‌ ً‌ ‌آمِنا‌ ً‌ ‌وَيُتَ‍‍خَ‍‍‍طَّ‍‍فُ ‌ال‍‍‍نّ‍‍‍َ‍اسُ مِ‍‌‍نْ حَوْلِهِمْ ۚ ‌أَفَبِالْبَاطِ‍‍لِ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ ‌وَبِنِعْمَةِ ‌اللَّ‍‍هِ يَكْفُرُ‌ونَ
Ұа Ман 'Аžламу Миммани Афтарá `Алá Аллӓһи Каҙибӓан 'Аұ Каҙҙаба Бил-Хаққи Ламмӓ Җӓ'аһу~ ۚ 'Алайса Фӥ Җаһаннама Маćұан Лилкӓфирӥна 029-068 Аллоҳга нисбатан ёлғон тўқиган ёки ўзига келган ҳақни ёлғонга чиқарган кимсадан ҳам золимроқ одам борми?! Кофирларга жаҳаннамда турар жой йўқмиди?! وَمَ‍‌‍نْ ‌أَ‍ظْ‍‍لَمُ مِ‍‍مَّ‍‍نِ ‌افْتَ‍رَ‌ى‌ عَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ كَذِباً‌ ‌أَ‌وْ‌ كَذَّبَ بِ‍الْحَ‍‍قِّ لَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَهُ~ُ ۚ ‌أَلَ‍‍يْ‍‍سَ فِي جَهَ‍‍نَّ‍‍مَ مَثْو‌ى‌ ً‌ لِلْكَافِ‍‍رِينَ
Ұа Ал-Лаҙӥна Җӓһадӱ Фӥнӓ Ланаһдийаннаһум Субуланӓ ۚ Ұа 'Инна Аллӓһа Лама`а Ал-Мухсинӥна 029-069 Бизнинг (йўлимизда) жиҳод қилганларни Ўз йўлларимизга ҳидоят этурмиз. Албатта, Аллоҳ чиройли амал қилгувчилар биландир. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ جَاهَدُ‌و‌ا‌ فِينَا‌ لَنَهْدِيَ‍‍نَّ‍‍هُمْ سُبُلَنَا‌ ۚ ‌وَ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لَمَعَ ‌الْمُحْسِنِينَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Next Sūrah