Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Кӓф-Һӓ-Йӓ-`Айн -Ҫ ӓд
019-001 Кааф, ҳаа, йаа, айн, сод.
كَاف-هَا-يَا-عَين -صَ اد
Ҙикру Ра хмати Ра ббика `Аб даһу Закар ӥйӓ
019-002 Бу, Роббингнинг бандаси Закариёга раҳмати зикридир. (Яъни, эй Муҳаммад (с.а.в.), ушбу қисса «Роббингнинг бандаси Закариёга раҳмати зикридир».)
ذِكْرُ رَ حْمَةِ رَ بِّكَ عَبْ دَهُ زَكَر ِيَّا
'Иҙ Нӓдá Ра ббаһу Нидӓ 'ан Ҳ афӥйӓан
019-003 Унинг Роббига махфий нидо қилган чоғини эсла.
إِذْ نَادَى رَ بَّهُ نِدَا ءً خَ فِيّاً
Қ ӓ ла Ра бби 'Инн ӥ Ұаһана А л-`Аžму Минн ӥ Ұа А шта`ала А р-Ра 'су Шайбӓан Ұа Лам 'Акун Биду`ӓ 'ика Ра бби Шақ ӥйӓан
019-004 У: «Эй Роббим, менинг суякларим мўртлашди, бошга оқ туташди, эй Роббим, сенга дуо қилиш-ла бадбахт бўлмаганман.
قَ ا لَ رَ بِّ إِنِّ ي وَهَنَ ا لْعَظْ مُ مِنِّ ي وَا شْتَعَلَ ا ل رَّ أْسُ شَيْبا ً وَلَمْ أَكُن ْ بِدُعَا ئِكَ رَ بِّ شَقِ يّاً
Ұа 'Инн ӥ Ҳ ифту А л-Маұӓлийа Мин Ұарӓ 'ӥ Ұа Кӓнати А м ра 'атӥ `Ӓқ ир ӓан Фаһаб Лӥ Мин Ладун ка Ұалӥйӓан
019-005 Ва, албатта, мен ортимдаги қариндошлардан қўрқдим. Аёлим туғмас эди. Бас, менга Ўз даргоҳингдан бир валий–ортдан қолгувчи ато эт.
وَإِنِّ ي خِ فْتُ ا لْمَوَالِيَ مِن ْ وَرَا ئِ ي وَكَانَتِ ا مْرَ أَتِي عَاقِ ر ا ً فَهَب ْ لِي مِن ْ لَدُنْ كَ وَلِيّاً
Йар иćунӥ Ұа Йар иćу Мин 'Ӓ ли Йа`қ ӱ ба ۖ Ұа А җ `алһу Ра бби Ра đӥйӓан
019-006 У менга ва Яъқуб оиласига меросхўр бўлсин. Эй Роббим, уни Ўзинг рози бўладиган қил», деди.
يَر ِثُنِي وَيَر ِثُ مِن ْ آلِ يَعْقُ و بَ ۖ وَا جْ عَلْهُ رَ بِّ رَ ضِ يّاً
Йӓ Закар ӥйӓ 'Инн ӓ Нубашширу ка Биғ улӓ мин А смуһу Йахйá Лам Наҗ `ал Лаһу Мин Қ аб лу Самӥйӓан
019-007 Эй Закариё, Биз сенга исми Яҳё бўлган бир ўғилнинг хушхабарини берамиз. Бундан олдин унга отдош қилган эмасмиз. (Кўриниб турибдики, Аллоҳ таоло Закариё алайҳиссаломга буюк раҳмат назари билан боқди. Фарзанд берибгина қолмай, унга Ўзи Яҳё, деб исм ҳам қўйди. Буларнинг бари дунёга келаётган фарзандининг келажаги жуда қутлуғлигидан дарак берар эди.)
يَازَكَر ِيَّا إِنَّ ا نُبَشِّرُكَ بِغُ لاَمٍ ا سْمُهُ يَحْيَى لَمْ نَجْ عَلْ لَهُ مِن ْ قَ بْ لُ سَمِيّاً
Қ ӓ ла Ра бби 'Анн á Йакӱ ну Лӥ Ғ улӓ мун Ұа Кӓнат А м ра 'атӥ `Ӓқ ир ӓан Ұа Қ ад Балағ ту Мина А л-Кибар и `Итӥйӓан
019-008 У: «Эй Роббим, аёлим туғмас бўлса, ўзим қариб-чириб қолган бўлсам, қандай қилиб менинг ўғлим бўлсин?!» деди.
قَ ا لَ رَ بِّ أَنَّ ى يَكُو نُ لِي غُ لاَمٌ وَكَانَتْ ا مْرَ أَتِي عَاقِ ر ا ً وَقَ د ْ بَلَغْ تُ مِنَ ا لْكِبَر ِ عِتِيّاً
Қ ӓ ла Каҙӓлика Қ ӓ ла Ра ббука Һуұа `Алай йа Һаййинун Ұа Қ ад Ҳ алақ тука Мин Қ аб лу Ұа Лам Таку Шай'ӓ ан
019-009 У: «Ана шундай! Роббинг айтдики, бу мен учун осон. Батаҳқиқ, бундан олдин сени яратдим. Ҳолбуки, сен ҳеч нарса эмас эдинг», деди.
قَ ا لَ كَذَلِكَ قَ ا لَ رَ بُّكَ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَقَ د ْ خَ لَقْ تُكَ مِن ْ قَ بْ لُ وَلَمْ تَكُ شَيْ ئاً
Қ ӓ ла Ра бби А җ `ал Лӥ 'Ӓйатан ۚ Қ ӓ ла 'Ӓйатука 'Аллӓ Тукаллима А н -Нӓ са Ćалӓćа Лайӓ лин Саұӥйӓан
019-010 У: «Роббим, менга бир белги ато қил», деди. У зот: «Сенинг белгинг саломат ҳолингда, одамларга уч кеча гапирмаслигингдир», деди.
قَ ا لَ رَ بِّ ا جْ عَل لِي آيَة ً ۚ قَ ا لَ آيَتُكَ أَلاَّ تُكَلِّمَ ا ل نّ َا سَ ثَلاَثَ لَيَا لٍ سَوِيّاً
Фаҳ ара җа `Алá Қ аұмиһи Мина А л-Михр ӓ би Фа'аұхá 'Илайһим 'Ан Саббихӱ Букра тан Ұа `Ашӥйӓан
019-011 Бас, у ўз қавми ҳузурига меҳробдан чиқди ва уларга, эртаю кеч тасбиҳ айтинглар, деб ишора қилди. (Соғлом ҳолда тилдан қолган Закариё алайҳиссалом меҳробда ибодат, тасбиҳ ва Таврот тиловати билан машғул бўлдилар. Меҳробдан чиқиб қавмларига, эртаю кеч Аллоҳга тасбиҳ айтинглар, деб ишора қилдилар. Бу билан қавмларини бирга ибодат қилишга, берилган улуғ неъмат шукронасини адо этишга чорладилар. Шу нуқтада Закариёга алайҳиссалом тегишли тарих хотима топади. Яҳё алайҳиссаломнинг таваллудлари, ҳаётларига тааллуқли бошқа тарихлар баён этилмай, бир йўла ул зотга китоб нозил этилиш қиссаси зикр этилади.)
فَخَ رَ جَ عَلَى قَ وْمِهِ مِنَ ا لْمِحْرَ ا بِ فَأَوْحَى إِلَيْهِمْ أَن ْ سَبِّحُوا بُكْرَ ة ً وَعَشِيّاً
Йӓ Йахйá Ҳ уҙи А л-Китӓ ба Биқ ӱұатин ۖ Ұа 'Ӓтайнӓ һу А л-Хукма Ҫ абӥйӓан
019-012 «Эй Яҳё, китобни қувват-ла ол!» (дедик) ва унга гўдаклигидаёқ ҳукмни бердик. (Аллоҳ таоло Яҳё алайҳиссаломга, илоҳий Тавротни қувват билан ол, демоқда. Оятдаги: «Унга гўдаклигидаёқ ҳукмни бердик», деган жумлани уламоларимиз илму ҳикмат мазмунида таъвил қилганлар.)
يَايَحْيَى خُ ذِ ا لْكِتَا بَ بِقُ وَّةٍ وَآتَيْنَا هُ ۖ ا لْحُكْمَ صَ بِيّاً
Ұа Ханӓнӓан Мин Ладунн ӓ Ұа Закӓатан ۖ Ұа Кӓ на Тақ ӥйӓан
019-013 Ва Ўз томонимиздан меҳрибонлик ва поклик (бердик). Ҳамда у тақводор эди.
وَحَنَانا ً مِن ْ لَدُنَّ ا وَزَكَا ة ً ۖ وَكَا نَ تَقِ يّاً
Ұа Баррӓ ан Биұӓлидай һи Ұа Лам Йакун Җаббӓрӓ ан `Аҫ ӥйӓан
019-014 У ота-онасига меҳрибон бўлиб, жабр-ситам қилгувчи ва исёнчи эмасди.
وَبَرّا ً بِوَالِدَيْ هِ وَلَمْ يَكُن ْ جَبَّاراً عَصِ يّاً
Ұа Салӓ мун `Алай һи Йаұ ма Ұулида Ұа Йаұ ма Йамӱ ту Ұа Йаұ ма Йуб `аćу Хаййӓан
019-015 Унга туғилган кунида ҳам, ўладиган кунида ҳам, қайта тириладиган кунида ҳам саломлар бўлсин.
وَسَلاَمٌ عَلَيْ هِ يَوْ مَ وُلِدَ وَيَوْ مَ يَمُو تُ وَيَوْ مَ يُبْ عَثُ حَيّاً
Ұа А ҙкур Фӥ А л-Китӓ би Марйама 'Иҙ А н табаҙат Мин 'Аһлиһӓ Макӓнӓан Шарқ ӥйӓан
019-016 Китобда Марямни эсла. У ўз аҳлидан шарқий маконга ажраб чиққанда.
وَاذْكُرْ فِي ا لْكِتَا بِ مَرْيَمَ إِذْ ا ن تَبَذَتْ مِن ْ أَهْلِهَا مَكَانا ً شَرْقِ يّاً
Фӓ ттаҳ аҙат Мин Дӱниһим Хиҗӓбӓан Фа'арсалнӓ 'Илайһӓ Рӱханӓ Фатамаććала Лаһӓ Башарӓ ан Саұӥйӓан
019-017 Ва улар билан ўзи орасида тўсиқ олганда, Биз унга Ўз руҳимизни юбордик. Бас, у унга бус-бутун одам бўлиб кўринди. (Яъни, эй Муҳаммад, бу китобда (Қуръонда) Марямни эсла. Байтул Мақдисда яшаётган, бокира, тақводор қиз Марям, шаҳарнинг шарқий томонига ёлғиз чиқди. Нимага чиққанини Аллоҳ билади. Қавмидан ҳеч ким Марямни кўрмайдиган бўлди. У холи ва ёлғиз қолди. Жаброил алайҳиссалом Марямга тўла-тўкис одам сиймосида намоён бўлди. Аллоҳ уни яратган асл ҳолатида кўринмади. Чунки бус-бутун ҳолида кўринса, Марям буткул даҳшатга тушиши мумкин эди.)
فَاتَّخَ ذَتْ مِن ْ دُونِهِمْ حِجَابا ً فَأَرْسَلْنَا إِلَيْهَا رُوحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَرا ً سَوِيّاً
Қ ӓлат 'Инн ӥ 'А`ӱҙу Бир -Ра хмани Мин ка 'Ин Кун та Тақ ӥйӓан
019-018 У: «Мен сендан Аллоҳ паноҳ беришини сўрайман. Агар тақводор бўлсанг...» деди.
قَ الَتْ إِنِّ ي أَعُو ذُ بِا ل رَّ حْمَنِ مِنْ كَ إِن ْ كُن تَ تَقِ يّاً
Қ ӓ ла 'Инн амӓ 'Анӓ Ра сӱ лу Ра ббики Ли'һаба Лаки Ғ улӓмӓан Закӥйӓан
019-019 У: «Мен Роббингнинг элчисиман, холос, сенга бир пок ўғилни ҳадя этиш учун келдим», деди.
قَ ا لَ إِنَّ مَا أَنَا رَ سُو لُ رَ بِّكِ لِأهَبَ لَكِ غُ لاَما ً زَكِيّاً
Қ ӓлат 'Анн á Йакӱ ну Лӥ Ғ улӓ мун Ұа Лам Йам саснӥ Башару н Ұа Лам 'Аку Бағ ӥйӓан
019-020 У: « Менда қаёқдан ўғил бўлсин, менга башар тегмаган бўлса, мен бузуқ ҳам бўлмасам?!» деди.
قَ الَتْ أَنَّ ى يَكُو نُ لِي غُ لاَمٌ وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ وَلَمْ أَكُ بَغِ يّاً
Қ ӓ ла Каҙӓлики Қ ӓ ла Ра ббуки Һуұа `Алай йа Һаййинун ۖ Ұа Линаҗ `алаһу~ 'Ӓйатан Лилнн ӓ си Ұа Ра хматан Минн ӓ ۚ Ұа Кӓ на 'Ам рӓ ан Мақ đӥйӓан
019-021 У: «Ана шундай, Роббинг айтдики, бу Мен учун осондир ва уни одамларга белги қилиш учун ҳамда Биздан раҳмат бўлиш учун, бу, ҳукми чиқиб бўлган ишдир», деди.
قَ ا لَ كَذَلِكِ قَ ا لَ رَ بُّكِ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ ۖ وَلِنَجْ عَلَهُ~ ُ آيَة ً لِلنّ َا سِ وَرَ حْمَة ً مِنَّ ا ۚ وَكَا نَ أَمْرا ً مَقْ ضِ يّاً
Фахамалат/һу Фӓн табаҙат Биһи Макӓнӓан Қ аҫ ӥйӓан
019-022 Бас, унга ҳомиладор бўлди. Сўнгра у билан узоқ маконга четланди. (Яъни, Жаброил алайҳиссалом Марямнинг ёқасидан пуфлаганидан кейин Ийсога алайҳиссалом ҳомиладор бўлди.)
فَحَمَلَتْهُ فَان تَبَذَتْ بِهِ مَكَانا ً قَ صِ يّاً
Фа'аҗӓ 'аһӓ А л-Маҳ ӓ đу 'Илá Җиҙ`и А н -Наҳ лати Қ ӓлат Йӓ Лайтанӥ Митту Қ аб ла Һӓҙӓ Ұа Кун ту Насйӓан Ман сӥйӓан
019-023 Бас, тўлғоқ уни хурмо танасига олиб борди. У: «Кошки бундан олдин ўлсам эди ва бутунлай унутилиб кетсам эди», деди.
فَأَجَا ءَهَا ا لْمَخَ ا ضُ إِلَى جِذْعِ ا ل نَّ خْ لَةِ قَ الَتْ يَالَيْتَنِي مِتُّ قَ بْ لَ هَذَا وَكُن تُ نَسْيا ً مَنْ سِيّاً
Фанӓдӓһӓ Мин Тахтиһӓ 'Аллӓ Тахзанӥ Қ ад Җа`ала Ра ббуки Тахтаки Сар ӥйӓан
019-024 Унинг остидан: «Маҳзун бўлма, батаҳқиқ, Роббинг остингдан оқар ариқ қилди.
فَنَادَاهَا مِن ْ تَحْتِهَا أَلاَّ تَحْزَنِي قَ د ْ جَعَلَ رَ بُّكِ تَحْتَكِ سَر ِيّاً
Ұа Һуззӥ 'Илай ки Биҗиҙ`и А н -Наҳ лати Тусӓқ иҭ `Алай ки Ру ҭ абӓан Җанӥйӓан
019-025 Хурмо танасини силкит, сенга янги мева туширади», деб нидо қилди. (Тафсирчи уламоларимиз ушбу ояти каримани икки хил талқин қиладилар. Баъзилар «Унинг остидан» иборасини хурмонинг остидан маъносида, «нидо қилди» иборасини, фаришта нидо қилди мазмунида шарҳлаганлар. Айрим уламолар эса, «Унинг остидан»ни «Марямнинг остидан» ва «нидо қилди»ни, Ийсо нидо қилди, деб талқин этганлар.)
وَهُزِّي إِلَيْ كِ بِجِذْعِ ا ل نَّ خْ لَةِ تُسَاقِ ط ْ عَلَيْ كِ رُطَ با ً جَنِيّاً
Факулӥ Ұа А шра бӥ Ұа Қ арр ӥ `Айнӓан ۖ Фа'имм ӓ Тара йнн а Мина А л-Башар и 'Ахадӓан Фақ ӱлӥ 'Инн ӥ Наҙарту Лилрра хмани Ҫ аұмӓан Фалан 'Укаллима А л-Йаұ ма 'Ин сӥйӓан
019-026 Е, ич ва кўзинг қувонсин. Бас, бирор одамни кўрар бўлсанг: «Мен Роҳманга рўза назр қилдим. Бугун инсон зотига зинҳор гапирмасман», дегин.
فَكُلِي وَا شْرَ بِي وَقَ رِّي عَيْنا ً ۖ فَإِمَّ ا تَرَ يْ نّ َ مِنَ ا لْبَشَر ِ أَحَدا ً فَقُ ولِي إِنِّ ي نَذَرْتُ لِل رَّ حْمَنِ صَ وْما ً فَلَن ْ أُكَلِّمَ ا لْيَوْ مَ إِن سِيّاً
Фа'атат Биһи Қ аұмаһӓ Тахмилуһу ۖ Қ ӓлӱ Йӓ Марйаму Лақ ад Җи'ти Шай'ӓ ан Фар ӥйӓан
019-027 Бас, уни кўтариб қавмига олиб келди. Улар: «Эй Марям, сен ажойиб нарса келтирдинг-ку!
فَأَتَتْ بِهِ قَ وْمَهَا تَحْمِلُهُ ۖ قَ الُوا يَامَرْيَمُ لَقَ د ْ جِئْتِ شَيْ ئا ً فَر ِيّاً
Йӓ 'Уҳ та Һӓрӱ на Мӓ Кӓ на 'Абӱ ки А м ра 'а Саұ 'ин Ұа Мӓ Кӓнат 'Умм уки Бағ ӥйӓан
019-028 Эй Ҳорун синглиси, отанг ёмон одаммас ва онанг ҳам бузуқ бўлмаган эди-ку!» дедилар. (Биби Марям Ийсо алайҳиссаломни кўтариб қавми ҳузурига борди. Қавм бу ҳолни кўриб ҳайратга тушди. Дарҳол Марямни тергаб, дашном бера бошлади.)
يَا أُخْ تَ هَارُو نَ مَا كَا نَ أَبُو كِ ا مْرَ أَ سَوْ ءٍ وَمَا كَانَتْ أُمُّ كِ بَغِ يّاً
Фа'ашӓра т 'Илай һи ۖ Қ ӓлӱ Кай фа Нукаллиму Ман Кӓ на Фӥ А л-Маһди Ҫ абӥйӓан
019-029 Бас, у унга ишорат қилди. Улар: «Бешикдаги гўдак ила қандай гаплашамиз?!» дедилар. (Бешикдаги бола ҳеч қачон гапирмайди. Аммо Аллоҳ ҳар нарсага қодир. У хоҳлаган иш бўлади. Бешикдаги гўдак Ийсо алайҳиссалом тилга кирдилар.)
فَأَشَارَ تْ إِلَيْ هِ ۖ قَ الُوا كَيْ فَ نُكَلِّمُ مَن ْ كَا نَ فِي ا لْمَهْدِ صَ بِيّاً
Қ ӓ ла 'Инн ӥ `Аб ду А лл ӓһи 'Ӓтӓнийа А л-Китӓ ба Ұа Җа`аланӥ Набӥйӓан
019-030 У: «Албатта, мен Аллоҳнинг бандасиман. У менга китоб берди ва мени Пайғамбар қилди.
قَ ا لَ إِنِّ ي عَبْ دُ ا للَّ هِ آتَانِيَ ا لْكِتَا بَ وَجَعَلَنِي نَبِيّاً
Ұа Җа`аланӥ Мубӓра кӓан 'Ай на Мӓ Кун ту Ұа 'Аұҫ ӓнӥ Биҫ -Ҫ алӓати Ұа А з-Закӓати Мӓ Дум ту Хаййӓан
019-031 Мени қаерда бўлсам ҳам, муборак қилди. Модомики ҳаёт эканман, намоз ва закотни адо этмоқни тавсия қилди.
وَجَعَلَنِي مُبَارَ كاً أَيْ نَ مَا كُن تُ وَأَوْصَ انِي بِا ل صَّ لاَةِ وَا ل زَّكَا ةِ مَا دُمْتُ حَيّاً
Ұа Баррӓ ан Биұӓлидатӥ Ұа Лам Йаҗ `алнӥ Җаббӓрӓ ан Шақ ӥйӓан
019-032 Мени онамга меҳрибон қилди ва жабр-ситам қилгувчи, бадбахт қилмади.
وَبَرّا ً بِوَالِدَتِي وَلَمْ يَجْ عَلْنِي جَبَّارا ً شَقِ يّاً
Ұа А с-Салӓ му `Алай йа Йаұ ма Ұулид ту Ұа Йаұ ма 'Амӱ ту Ұа Йаұ ма 'Уб `аćу Хаййӓан
019-033 Менга туғилган кунимда ҳам, ўладиган кунимда ҳам ва қайта тириладиган кунимда ҳам салом бордир«, деди.
وَالسَّلاَمُ عَلَيَّ يَوْ مَ وُلِد ْتُ وَيَوْ مَ أَمُو تُ وَيَوْ مَ أُبْ عَثُ حَيّاً
Ҙӓлика `Ӥсá А б ну Марйама ۚ Қ аұ ла А л-Хақ қ и А л-Лаҙӥ Фӥ һи Йам тарӱ на
019-034 Мана шу шубҳа қилишаётган Ийсо ибн Марям тўғрисидаги ҳақ сўздир. (Баъзилар уни «худо» дедилар, баъзилар оналари Биби Марямни зинокорликда айбладилар. Бу қуруқ ва асоссиз сўзларга эмас, Аллоҳнинг ҳақ каломига ишониш керак.)
ذَلِكَ عِيسَى ا بْ نُ مَرْيَمَ ۚ قَ وْ لَ ا لْحَقِّ ا لَّذِي فِي هِ يَمْتَرُونَ
Мӓ Кӓ на Лилл ӓ һ 'Ан Йаттаҳ иҙа Мин Ұаладин ۖ Суб хӓнаһу~ ۚ 'Иҙӓ Қ аđá 'Ам рӓ ан Фа'инн амӓ Йақ ӱ лу Лаһу Кун Файакӱ ну
019-035 Бола тутмоқ Аллоҳга ҳеч тўғри келмас. У бундан покдир. У бир ишни истаса, унга «Бўл!» дейдир. Бас, бўладир.
مَا كَا نَ لِلَّهِ أَن ْ يَتَّخِ ذَ مِن ْ وَلَدٍ ۖ سُبْ حَانَهُ~ ُ ۚ إِذَا قَ ضَ ى أَمْرا ً فَإِنَّ مَا يَقُ و لُ لَهُ كُن ْ فَيَكُونُ
Ұа 'Инн а А лл ӓһа Ра ббӥ Ұа Ра ббукум Фӓ`будӱ һу ۚ Һӓҙӓ Ҫ ир ӓҭ ун Мустақ ӥ мун
019-036 «Ва, албатта, Аллоҳ менинг Роббимдир ва сизнинг Роббингиздир. Бас, Унга ибодат қилинг. Мана шу тўғри йўлдир».
وَإِنّ َ ا للَّ هَ رَ بِّي وَرَ بُّكُمْ فَاعْبُدُو هُ ۚ هَذَا صِ رَ ا ط ٌ مُسْتَقِ يمٌ
Фӓҳ талафа А л-'Ахзӓ бу Мин Байниһим ۖ Фаұай лун Лиллаҙӥ на Кафарӱ Мин Маш/һади Йаұ мин `Аžӥ мин
019-037 Сўнгра фирқалар ўзаро ихтилофга тушдилар. Куфр келтирганларга буюк кундаги кўринишдан вой бўлсин. (Насоролар ҳозиргача Ийсо алайҳиссалом хусусида ихтилофдалар. Баъзилари, Ийсо Аллоҳнинг ўғли деса, баъзилари Ийсо ота, ўғил ва муқаддас руҳдан иборат учликнинг бири дейди; баъзилари эса, Ийсо ота худо, она худо ва бола худодан бири–бола ўғил худо, дейдилар. Уларнинг орасида Ийсо алайҳиссалом Аллоҳнинг бандаси, Расули, руҳи ва калимаси дейдиганлар ҳам бор. Аммо ҳанузгача мазкур ихтилофлар давом этиб келмоқда.
فَاخْ تَلَفَ ا لأَحْزَا بُ مِن ْ بَيْنِهِمْ ۖ فَوَيْ ل ٌ لِلَّذِي نَ كَفَرُوا مِن ْ مَشْهَدِ يَوْ مٍ عَظِ يمٍ
'Асми` Биһим Ұа 'Аб ҫ ир Йаұ ма Йа'тӱнанӓ ۖ Лакини А ž-Ž ӓлимӱ на А л-Йаұ ма Фӥ Đ алӓ лин Мубӥ нин
019-038 Бизга келадиган куни қандай ҳам яхши эшитадилар, қандай ҳам яхши кўрадилар. Лекин золимлар бугунги кунда очиқ залолатдадирлар.
أَسْمِعْ بِهِمْ وَأَبْ صِ ر ْ يَوْ مَ يَأْتُونَنَا ۖ لَكِنِ ا ل ظَّ الِمُو نَ ا لْيَوْ مَ فِي ضَ لاَلٍ مُبِينٍ
Ұа 'Ан ҙир һум Йаұ ма А л-Хасра ти 'Иҙ Қ уđийа А л-'Ам ру Ұа Һум Фӥ Ғ афлатин Ұа Һум Лӓ Йу'уминӱ на
019-039 Уларни ҳасрат кунидан, иш битмиш пайтидан огоҳ қил. Улар ғафлатдадирлар, улар иймон келтирмаслар.
وَأَن ذِر ْهُمْ يَوْ مَ ا لْحَسْرَ ةِ إِذْ قُ ضِ يَ ا لأَمْرُ وَهُمْ فِي غَ فْلَةٍ وَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ
'Инн ӓ Нахну Нар иćу А л-'Арđа Ұа Ман `Алайһӓ Ұа 'Илайнӓ Йурҗа`ӱ на
019-040 Албатта, Биз ерга ва унинг устидаги кимсаларга меросхўр бўламиз ва Бизгагина қайтурлар.
إِنَّ ا نَحْنُ نَر ِثُ ا لأَرْضَ وَمَن ْ عَلَيْهَا وَإِلَيْنَا يُرْجَعُونَ
Ұа А ҙкур Фӥ А л-Китӓ би 'Иб рӓ һӥ ма ۚ 'Инн аһу Кӓ на Ҫ иддӥқ ӓан Набӥйӓан
019-041 Китобда Иброҳимни эсла. Албатта, у сиддиқ ва Набий бўлган эди.
وَاذْكُرْ فِي ا لْكِتَا بِ إِبْ رَ اهِي مَ ۚ إِنَّ هُ كَا نَ صِ دِّيق ا ً نَبِيّاً
'Иҙ Қ ӓ ла Ли'абӥ һи Йӓ 'Абати Лима Та`буду Мӓ Лӓ Йасма`у Ұа Лӓ Йуб ҫ иру Ұа Лӓ Йуғ нӥ `Ан ка Шай'ӓ ан
019-042 Қачонки у отасига: «Эй отам, нима учун эшитмайдиган, кўрмайдиган ва сенга бирон фойда бера олмайдиган нарсага ибодат қиласан?
إِذْ قَ ا لَ لِأَبِي هِ يَا أَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ مَا لاَ يَسْمَعُ وَلاَ يُبْ صِ ر ُ وَلاَ يُغْ نِي عَنْ كَ شَيْ ئاً
Йӓ 'Абати 'Инн ӥ Қ ад Җӓ 'анӥ Мина А л-`Илми Мӓ Лам Йа'тика Фа А ттаби`нӥ 'Аһдика Ҫ ир ӓҭ ӓан Саұӥйӓан
019-043 Эй отам, албатта, сенга келмаган илм менга келди. Бас, менга эргаш, сени тўғри йўлга бошлайман.
يَا أَبَتِ إِنِّ ي قَ د ْ جَا ءَنِي مِنَ ا لْعِلْمِ مَا لَمْ يَأْتِكَ فَاتَّبِعْنِي أَهْدِكَ صِ رَ اط ا ً سَوِيّاً
Йӓ 'Абати Лӓ Та`буди А ш-Шайҭ ӓ на ۖ 'Инн а А ш-Шайҭ ӓ на Кӓ на Лилрра хмани `Аҫ ӥйӓан
019-044 Эй отам, шайтонга ибодат қилма. Албатта, шайтон Роҳманга осий бўлгандир.
يَا أَبَتِ لاَ تَعْبُدِ ا ل شَّيْطَ ا نَ إِنّ َ ۖ ا ل شَّيْطَ ا نَ كَا نَ لِل رَّ حْمَنِ عَصِ يّاً
Йӓ 'Абати 'Инн ӥ 'Аҳ ӓ фу 'Ан Йамассака `Аҙӓ бун Мина А р-Ра хмӓ ни Фатакӱ на Лилшшайҭ ӓ ни Ұалӥйӓан
019-045 Эй отам, албатта, мен сени Роҳман томонидан азоб тутишидан ва шайтонга дўст бўлиб қолишингдан қўрқаман», деган эди.
يَا أَبَتِ إِنِّ ي أَخَ ا فُ أَن ْ يَمَسَّكَ عَذَا بٌ مِنَ ا ل رَّ حْمَنِ فَتَكُو نَ لِلشَّيْطَ ا نِ وَلِيّاً
Қ ӓ ла 'Арӓ ғ ибун 'Ан та `Ан 'Ӓлиһатӥ Йӓ 'Иб рӓ һӥ му ۖ Ла'ин Лам Тан таһи Ла'арҗуманн ака ۖ Ұа А һҗурнӥ Малӥйӓан
019-046 У: «Эй Иброҳим, сен менинг худоларимдан юз ўгирувчимисан?! Қасамки, агар тўхтамасанг, сени, албатта, тошбўрон қиламан! Мендан узоқ кет!» деди.
قَ ا لَ أَرَ اغِ بٌ أَنْ تَ عَن ْ آلِهَتِي يَاإِبْ راهِي مُ لَئِن ْ ۖ لَمْ تَن تَهِ لَأَرْجُمَنَّ كَ وَا هْجُرْنِي ۖ مَلِيّاً
Қ ӓ ла Салӓ мун `Алай ка ۖ Са'астағ фир у Лака Ра ббӥ ۖ 'Инн аһу Кӓ на Бӥ Хафӥйӓан
019-047 У: «Омон бўл. Энди Роббимдан сени мағфират қилишини сўрайман. Албатта, у менга жуда ҳам лутфи марҳаматлидир.
قَ ا لَ سَلاَمٌ عَلَيْ كَ ۖ سَأَسْتَغْ فِر ُ لَكَ رَ بِّي ۖ إِنَّ هُ كَا نَ بِي حَفِيّاً
Ұа 'А`тазилукум Ұа Мӓ Тад `ӱ на Мин Дӱ ни А лл ӓ һи Ұа 'Ад `ӱ Ра ббӥ `Асá 'Аллӓ 'Акӱ на Биду`ӓ 'и Ра ббӥ Шақ ӥйӓан
019-048 Мен сизлардан ҳам, Аллоҳдан ўзга илтижо қилаётган нарсангиздан ҳам четланаман ва Роббимга илтижо қиламан. Шоядки, Роббимга илтижо қилиш ила бадбахт бўлмасам», деди.
وَأَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَد ْعُو نَ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ وَأَد ْعُو رَ بِّي عَسَى أَلاَّ أَكُو نَ بِدُعَا ءِ رَ بِّي شَقِ يّاً
Фаламм ӓ А `тазалаһум Ұа Мӓ Йа`будӱ на Мин Дӱ ни А лл ӓ һи Ұаһаб нӓ Лаһу~ 'Исхӓ қ а Ұа Йа`қ ӱ ба ۖ Ұа Куллӓ Җа`алнӓ Набӥйӓан
019-049 Бас, улардан ва улар Аллоҳдан ўзга ибодат қилаётган нарсадан четланганида, Биз унга Исҳоқ ва Яъқубни ҳадя этдик ва барчаларини Пайғамбар қилдик. (Иброҳим алайҳиссалом Аллоҳни, Унинг динини деб ўз ватанлари, қавм-қариндошларини тарк этиб, ҳижрат қилган эдилар. Аллоҳ таоло у зотни ёлғиз қўймади. Қариб қолган бўлсалар ҳам, Исҳоқ ва Яъқубни берди. Иброҳим алайҳиссалом насабини бардавом айлади. Энг муҳими, уларнинг ҳаммасини Пайғамбар қилди.)
فَلَمَّ ا ا عْتَزَلَهُمْ وَمَا يَعْبُدُو نَ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ وَهَبْ نَا لَهُ~ ُ إِسْحَا قَ وَيَعْقُ و بَ ۖ وَكُلاَّ جَعَلْنَا نَبِيّاً
Ұа Ұаһаб нӓ Лаһум Мин Ра хматинӓ Ұа Җа`алнӓ Лаһум Лисӓ на Ҫ ид қ ин `Алӥйӓан
019-050 Ва уларга Ўз раҳматимиздан ҳадя этдик ҳамда уларга ростгўй ва олий тил бердик.
وَوَهَبْ نَا لَهُمْ مِن ْ رَ حْمَتِنَا وَجَعَلْنَا لَهُمْ لِسَا نَ صِ د ْقٍ عَلِيّاً
Ұа А ҙкур Фӥ А л-Китӓ би Мӱсá ۚ 'Инн аһу Кӓ на Муҳ лаҫ ӓан Ұа Кӓ на Ра сӱлӓан Набӥйӓан
019-051 Китобда Мусони эсла. Албатта, у танлаб олинган Набий ва Расул эди. (Эй Муҳаммад, илоҳий Китоб–Қуръонда Мусо алайҳиссалом қиссасини эсла. У Аллоҳ таоло томонидан танлаб олинган банда: ҳам Набий ва ҳам Расул эди. Биз Аллоҳ томонидан бандаларга етказиш учун кўрсатмалар олган шахсни Пайғамбар деб одатланиб қолганмиз. Аслида эса, Пайғамбарлик моҳият жиҳатидан икки турлидир. Бир турларига «Набий», бошқаларига «Расул» дейилади. Набийлар Аллоҳдан ваҳий келган, бироқ китоб берилмаган, шунингдек, даъватлари кенг оммага эмас, ўзлари учунгина кифоя қилган зотлардир. Расул Аллоҳ томонидан ваҳий берилган, даъватлари кенг оммага мўлжалланган зот ҳисобланадилар. Мусо алайҳиссалом ушбу икки сифатни ўзларида мужассам қилган Пайғамбарлардан биридир.)
وَاذْكُرْ فِي ا لْكِتَا بِ مُوسَى ۚ إِنَّ هُ كَا نَ مُخْ لَص ا ً وَكَا نَ رَ سُولا ً نَبِيّاً
Ұа Нӓдайнӓ һу Мин Җӓниби А ҭ -Ҭ ӱ р и А л-'Аймани Ұа Қ арра б нӓ һу Наҗӥйӓан
019-052 Биз унга Турнинг ўнг томонидан нидо қилдик ва муножот учун Ўзимизга яқинлаштирдик.
وَنَادَيْنَا هُ مِن ْ جَانِبِ ا ل طُّ و ر ِ ا لأَيْمَنِ وَقَ رَّ بْ نَا هُ نَجِيّاً
Ұа Ұаһаб нӓ Лаһу Мин Ра хматинӓ 'Аҳ ӓ һу Һӓрӱ на Набӥйӓан
019-053 Ва унга Ўз раҳматимиздан оғаси Ҳорунни Пайғамбар қилиб ҳадя этдик. (Оғалари Ҳоруннинг Пайғамбар бўлишини Мусонинг алайҳиссалом ўзлари Аллоҳ таолога дуо қилиб сўраган эдилар.)
وَوَهَبْ نَا لَهُ مِن ْ رَ حْمَتِنَا أَخَ ا هُ هَارُو نَ نَبِيّاً
Ұа А ҙкур Фӥ А л-Китӓ би 'Исмӓ`ӥ ла ۚ 'Инн аһу Кӓ на Ҫ ӓдиқ а А л-Ұа`ди Ұа Кӓ на Ра сӱлӓан Набӥйӓан
019-054 Ва китобда Исмоилни эсла. Албатта, у ваъдасига содиқ ҳамда Расул ва Набий бўлган эди.
وَاذْكُرْ فِي ا لْكِتَا بِ إِسْمَاعِي لَ ۚ إِنَّ هُ كَا نَ صَ ادِقَ ا لْوَعْدِ وَكَا نَ رَ سُولا ً نَبِيّاً
Ұа Кӓ на Йа'муру 'Аһлаһу Биҫ -Ҫ алӓати Ұа А з-Закӓати Ұа Кӓ на `Ин да Ра ббиһи Марđӥйӓан
019-055 У аҳлини намозга ва закотга буюрар эди ва Робби наздида рози бўлган эди.
وَكَا نَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِا ل صَّ لاَةِ وَا ل زَّكَا ةِ وَكَا نَ عِنْ دَ رَ بِّهِ مَرْضِ يّاً
Ұа А ҙкур Фӥ А л-Китӓ би 'Ид р ӥ са ۚ 'Инн аһу Кӓ на Ҫ иддӥқ ӓан Набӥйӓан
019-056 Ва китобда Идрисни эсла. Албатта, у сиддиқ ва Набий бўлган эди.
وَاذْكُرْ فِي ا لْكِتَا بِ إِد ْر ِي سَ ۚ إِنَّ هُ كَا نَ صِ دِّيق ا ً نَبِيّاً
Ұа Ра фа`нӓ һу Макӓнӓан `Алӥйӓан
019-057 Ва уни олий мақомга кўтардик. (Унинг қадрини юксак, зикрини олий қилдик. Дунёда шундай олиймақом зотлар ўтган.)
وَرَ فَعْنَا هُ مَكَاناً عَلِيّاً
'Ӱлӓ 'ика А л-Лаҙӥ на 'Ан`ама А лл ӓһу `Алайһим Мина А н -Набӥйӥ на Мин Ҙурр ӥйати 'Ӓдама Ұа Мимм ан Хамалнӓ Ма`а Нӱхин Ұа Мин Ҙурр ӥйати 'Иб рӓ һӥ ма Ұа 'Исрӓ 'ӥ ла Ұа Мимм ан Һадайнӓ Ұа А җ табайнӓ ۚ 'Иҙӓ Тутлá `Алайһим 'Ӓйӓ ту А р-Ра хмӓ ни Ҳ аррӱ Суҗҗадӓан Ұа Букӥйӓан
019-058 Ана ўшалар, Аллоҳ неъмат берган зотлар, Пайғамбарлардан, Одам зурриётидан, Нуҳ билан бирга (кемада) кўтарганларимиздан, Иброҳим ва Исроилнинг зурриётидан, Ўзимиз ҳидоят қилган ва танлаб олганлардан бўлган зотлар, уларга Роҳманнинг ояти тиловат қилинса, йиғлаб саждага йиқилардилар.
أُ وْلَا ئِكَ ا لَّذِي نَ أَنْ عَمَ ا للَّ هُ عَلَيْهِمْ مِنَ ا ل نَّ بِيِّي نَ مِن ْ ذُرِّيَّةِ آدَمَ وَمِمَّ ن ْ حَمَلْنَا مَعَ نُو حٍ وَمِن ْ ذُرِّيَّةِ إِبْ رَ اهِي مَ وَإِسْرَا ئِي لَ وَمِمَّ ن ْ هَدَيْنَا وَا جْ تَبَيْنَا ۚ إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَا تُ ا ل رَّ حْمَنِ خَ رُّوا سُجَّدا ً وَبُكِيّاً
Фаҳ алафа Мин Ба`диһим Ҳ алфун 'Аđӓ`ӱ А ҫ -Ҫ алӓата Ұа А ттаба`ӱ А ш-Шаһаұӓ ти ۖ Фасаұ фа Йалқ аұ на Ғ аййӓан
019-059 Бас, уларнинг ортидан бир ўринбосарлар қолдики, улар намозни зое қилиб, шаҳватларга эргашдилар. Бас, тезда улар ёмонликка йўлиқдилар. (Роҳманнинг ояти тиловат қилинганда йиғлаб, саждага отиладиган ҳассос зотлар ортидан, нобакор, фосиқ ва бетавфиқ ўринбосарлар келди. Бу бетавфиқ кимсалар намозни зое қилдилар,шаҳватга эргашадилар. Шаҳватга эргашган залолатга юз буради. Залолатга кетганга эса, ҳалокат етади.)
فَخَ لَفَ مِن ْ بَعْدِهِمْ خَ لْفٌ أَضَ اعُوا ا ل صَّ لاَةَ وَا تَّبَعُوا ا ل شَّهَوَا تِ ۖ فَسَوْ فَ يَلْقَ وْ نَ غَ يّاً
'Иллӓ Ман Тӓ ба Ұа 'Ӓмана Ұа `Амила Ҫ ӓлихӓан Фа'ӱлӓ 'ика Йад ҳ улӱ на А л-Җанн ата Ұа Лӓ Йуžламӱ на Шай'ӓ ан
019-060 Магар ким тавба қилса ва иймон келтириб, амали солиҳ қилса, бас, ана ўшалар жаннатга кирурлар ва ҳеч зулм қилинмаслар. (Ким тавба қилса, ношойиста амалидан афсус-надомат чекиб, тўғри йўлга қайтса, сўнгра иймон келтириб, мўмин бўлса ва яхши амалларни адо этса, ёмонликка учрамайди.)
إِلاَّ مَن ْ تَا بَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَ الِحا ً فَأُ وْلَا ئِكَ يَد ْخُ لُو نَ ا لْجَنَّ ةَ وَلاَ يُظْ لَمُو نَ شَيْ ئاً
Җанн ӓ ти `Ад нин А ллатӥ Ұа`ада А р-Ра хмӓ ну `Ибӓдаһу Бил-Ғ ай би ۚ 'Инн аһу Кӓ на Ұа`дуһу Ма'тӥйӓан
019-061 Роҳман Ўз бандаларига ғайбдан ваъда қилган адн жаннатларидир. Албатта, Унинг ваъдаси келгусидир.
جَنّ َا تِ عَد ْنٍ ا لَّتِي وَعَدَ ا ل رَّ حْمَنُ عِبَادَهُ بِا لْغَ يْ بِ ۚ إِنَّ هُ كَا نَ وَعْدُهُ مَأْتِيّاً
Лӓ Йасма`ӱ на Фӥһӓ Лағ ұан 'Иллӓ Салӓмӓан ۖ Ұа Лаһум Р изқ уһум Фӥһӓ Букра тан Ұа `Ашӥйӓан
019-062 Улар унда беҳуда сўз эшитмаслар, илло, салом эшитурлар. Уларга у ерда эртаю кеч ризқлари келиб турур.
لاَ يَسْمَعُو نَ فِيهَا لَغْ وا ً إِلاَّ سَلاَما ً ۖ وَلَهُمْ ر ِزْقُ هُمْ فِيهَا بُكْرَ ة ً وَعَشِيّاً
Тилка А л-Җанн ату А ллатӥ Нӱр иćу Мин `Ибӓдинӓ Ман Кӓ на Тақ ӥйӓан
019-063 У жаннат, бандаларимиздан тақводор бўлганларига мерос қилиб берадиган жаннатимиздир.
تِلْكَ ا لْجَنَّ ةُ ا لَّتِي نُور ِثُ مِن ْ عِبَادِنَا مَن ْ كَا نَ تَقِ يّاً
Ұа Мӓ Натаназзалу 'Иллӓ Би'ам р и Ра ббика ۖ Лаһу Мӓ Бай на 'Айдӥнӓ Ұа Мӓ Ҳ алфанӓ Ұа Мӓ Бай на Ҙӓлика ۚ Ұа Мӓ Кӓ на Ра ббука Насӥйӓан
019-064 Биз фақат Роббингнинг амри билангина тушамиз. Бизнинг олдимиздаги нарсалар ва ортимиздаги нарсалар ҳамда уларнинг орасидаги нарсалар ҳам Уникидир. Роббинг унутгувчи бўлмаган. (Яъни, эй Муҳаммад, бизда ўзимизча тушавериш ихтиёри йўқ. Қачонки амр қилсагина, ҳузурингга тушамиз. Акс ҳолда, амрни кутиб тураверамиз. Жамики нарса Аллоҳнинг измида. Бизнинг олдимиздаги ва ортимиздаги ҳамда ҳар иккисининг орасидаги нарсалар Уникидир.)
وَمَا نَتَنَزَّلُ إِلاَّ بِأَمْر ِ رَ بِّكَ ۖ لَهُ مَا بَيْ نَ أَيْدِينَا وَمَا خَ لْفَنَا وَمَا بَيْ نَ ذَلِكَ ۚ وَمَا كَا نَ رَ بُّكَ نَسِيّاً
Ра ббу А с-Самӓұӓ ти Ұа А л-'Арđи Ұа Мӓ Байнаһумӓ Фӓ`буд /һу Ұа А ҫ ҭ абир Ли`ибӓдатиһи ۚ Һал Та`ламу Лаһу Самӥйӓан
019-065 У осмонлару ернинг ва улар орасидаги нарсаларнинг Роббидир. Бас, Унга ибодат қил ва Унинг ибодатида сабрли бўл. Унга тенгдошни билурмисан? (Инсон сабр-матонат ила Аллоҳга ибодат қилиб, бутун ҳаётини унинг кўрсатмасига мос этиб яшагандагина мақсадга ноил бўлади.)
رَ بُّ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَاعْبُد ْهُ وَا صْ طَ بِر ْ لِعِبَادَتِهِ ۚ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِيّاً
Ұа Йақ ӱ лу А л-'Ин сӓ ну 'А'иҙӓ Мӓ Митту Ласаұ фа 'Уҳ ра җу Хаййӓан
019-066 Инсон: «Агар ўлсам, яна қайта тирик ҳолда чиқариламанми?!» дейди.
وَيَقُ و لُ ا لإِن سَا نُ أَئِذَا مَا مِتُّ لَسَوْ فَ أُخْ رَ جُ حَيّاً
'Аұалӓ Йаҙкуру А л-'Ин сӓ ну 'Анн ӓ Ҳ алақ нӓ һу Мин Қ аб лу Ұа Лам Йаку Шай'ӓ ан
019-067 Ўша инсон Биз уни бундан олдин ҳеч нарса бўлмай турганида яратганимизни эсламайдими?!
أَوَلاَ يَذْكُرُ ا لإِن سَا نُ أَنَّ ا خَ لَقْ نَا هُ مِن ْ قَ بْ لُ وَلَمْ يَكُ شَيْ ئاً
Фаұара ббика Ланахшура нн аһум Ұа А ш-Шайӓҭ ӥ на Ćумм а Ланухđира нн аһум Хаұ ла Җаһанн ама Җиćӥйӓан
019-068 Роббингга қасамки, Биз уларни ва шайтонларни, албатта, маҳшарга тўплаймиз, сўнгра уларни жаҳаннам атрофига тиз чўккан ҳолларида ҳозир қиламиз.
فَوَرَ بِّكَ لَنَحْشُرَ نَّ هُمْ وَا ل شَّيَاطِ ي نَ ثُمّ َ لَنُحْضِ رَ نَّ هُمْ حَوْ لَ جَهَنَّ مَ جِثِيّاً
Ćумм а Ланан зи`анн а Мин Кулли Шӥ`атин 'Аййуһум 'Ашадду `Алá А р-Ра хмӓ ни `Итӥйӓан
019-069 Сўнгра ҳар бир гуруҳдан Роҳманга ашаддий осий бўлганини суғуриб оламиз. (Анчайин чорлаб ёхуд таклиф қилиб эмас, шиддат билан суғуриб олинади. Демак, кофирлар шайтонлари билан жаҳаннам атрофига ўтқазиб қўйилиб, қилган гуноҳларига қараб бирин-кетин дўзахга ташланадилар. Қолганлари навбат кутиб, кузатиб турадилар.)
ثُمّ َ لَنَن زِعَنّ َ مِن ْ كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى ا ل رَّ حْمَنِ عِتِيّاً
Ćумм а Ланахну 'А`ламу Биал-Лаҙӥ на Һум 'Аұлá Биһӓ Ҫ илӥйӓан
019-070 Кейин, албатта, Биз у(жаҳаннам)га киришга кимлар лойиқроқ эканини яхши билгувчимиз.
ثُمّ َ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِا لَّذِي نَ هُمْ أَوْلَى بِهَا صِ لِيّاً
Ұа 'Ин Мин кум 'Иллӓ Ұа А р идуһӓ ۚ Кӓ на `Алá Ра ббика Хатмӓан Мақ đӥйӓан
019-071 Сиздан унга яқинлашувчи бўлмаган ҳеч ким йўқ. Бу Роббинг ҳузуридаги кескин ҳукмдир. (Аллоҳ таоло Анбиё сурасида мўминлар ҳақида: «Ана ўшалар у (жаҳаннам)дан узоқлаштирилганлар, унинг овозини ҳам эшитмайдилар» деган, шунинг учун ҳам бу оятга «Сиздан унга яқинлашувчи бўлмаган ҳеч ким йўқ», деб маъно берсак аслига мувофиқ бўлади. Бинобарин, мўминлар жаҳаннамга, хусусан, сиротдан ўтаётганларида яқинлашадилар, бироқ тушмай ўтиб кетадилар. Кофирлар эса, яқинлашиб, жаҳаннам атрофида тиз чўкиб ўтирадилар ва гуноҳларига мос равишда кетма-кет дўзахга ташланадилар.)
وَإِن ْ مِنْ كُمْ إِلاَّ وَا ر ِدُهَا ۚ كَا نَ عَلَى رَ بِّكَ حَتْما ً مَقْ ضِ يّاً
Ćумм а Нунаҗҗӥ А л-Лаҙӥ на А ттақ аұ Ұа Наҙару А ž-Ž ӓлимӥ на Фӥһӓ Җиćӥйӓан
019-072 Сўнгра тақво қилганларга нажот берамиз ва золимларни унда тиз чўккан ҳолларида қолдирамиз.
ثُمّ َ نُنَجِّي ا لَّذِي نَ ا تَّقَ وْا وَنَذَرُ ا ل ظَّ الِمِي نَ فِيهَا جِثِيّاً
Ұа 'Иҙӓ Тутлá `Алайһим 'Ӓйӓтунӓ Баййинӓ тин Қ ӓ ла А л-Лаҙӥ на Кафарӱ Лиллаҙӥ на 'Ӓманӱ 'Ай йу А л-Фар ӥқ ай ни Ҳ ай ру н Мақ ӓмӓан Ұа 'Ахсану Надӥйӓан
019-073 Қачонки уларга Бизнинг равшан оятларимиз тиловат қилинса, куфр келтирганлар иймон келтирганларга: «Икки гуруҳнинг қайси бири мақом ва мажлис жиҳатидан яхшироқдир?» дерлар.
وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَا تٍ قَ ا لَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا لِلَّذِي نَ آمَنُو ا أَيُّ ا لْفَر ِيقَ يْ نِ خَ يْ رٌ مَقَ اما ً وَأَحْسَنُ نَدِيّاً
Ұа Кам 'Аһлакнӓ Қ аб лаһум Мин Қ арнин Һум 'Ахсану 'Аćӓćӓан Ұа Р и'йӓан
019-074 Ҳолбуки, Биз улардан олдин мол ва кўриниш жиҳатидан яхшироқ бўлган қанчадан-қанча асрларни ҳалок қилганмиз.
وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَ بْ لَهُمْ مِن ْ قَ رْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثَاثا ً وَر ِئْياً
Қ ул Ман Кӓ на Фӥ А đ-Đ алӓлати Фалйам дуд Лаһу А р-Ра хмӓ ну Маддӓан ۚ Хаттá 'Иҙӓ Ра 'аұ Мӓ Йӱ`адӱ на 'Имм ӓ А л-`Аҙӓ ба Ұа 'Имм ӓ А с-Сӓ`ата Фасайа`ламӱ на Ман Һуұа Шарру н Макӓнӓан Ұа 'Аđ`афу Җун дӓан
019-075 Сен: «Ким залолатда бўлса, Роҳман унга муҳлат бериб қўйсин. Токи ўзларига ваъда қилинган нарсани — азобни ёки қиёматни кўрганларида, албатта, кимнинг мартабаси ёмонроқ ва аскари кучсизроқ эканини билурлар», дегин.
قُ لْ مَن ْ كَا نَ فِي ا ل ضَّ لاَلَةِ فَلْيَمْدُد ْ لَهُ ا ل رَّ حْمَنُ مَدّاً ۚ حَتَّى إِذَا رَ أَوْا مَا يُوعَدُو نَ إِمَّ ا ا لْعَذَا بَ وَإِمَّ ا ا ل سَّاعَةَ فَسَيَعْلَمُو نَ مَن ْ هُوَ شَرٌّ مَكَانا ً وَأَضْ عَفُ جُن داً
Ұа Йазӥ ду А лл ӓһу А л-Лаҙӥ на А һтадаұ Һудан Ұа ۗ А л-Бӓқ ийӓ ту А ҫ -Ҫ ӓлихӓ ту Ҳ ай ру н `Ин да Ра ббика Ćаұӓбӓан Ұа Ҳ ай ру н Мара ддӓан
019-076 Ва Аллоҳ ҳидоятга юрганларнинг ҳидоятини зиёда қиладир. Боқий қолувчи, солиҳ амаллар, Роббинг наздида, савоб жиҳатидан яхшироқдир ва оқибат жиҳатидан яхшироқдир.
وَيَزِي دُ ا للَّ هُ ا لَّذِي نَ ا هْتَدَوْا هُد ى ً ۗ وَا لْبَاقِ يَا تُ ا ل صَّ الِحَا تُ خَ يْ رٌ عِنْ دَ رَ بِّكَ ثَوَابا ً وَخَ يْ رٌ مَرَ د ّاً
'Афара 'ай та А л-Лаҙӥ Кафара Би'ӓйӓтинӓ Ұа Қ ӓ ла Ла'ӱ тайанн а Мӓлӓан Ұа Ұаладӓан
019-077 Оятларимизга куфр келтирган ва: «Албатта, (охиратда) менга молу дунё ҳамда бола-чақа берилажак», деганни кўрдингми?!
أَفَرَ أَيْ تَ ا لَّذِي كَفَرَ بِآيَاتِنَا وَقَ ا لَ لَأُ وتَيَنّ َ مَالا ً وَوَلَداً
'Ӓ ҭ ҭ ала`а А л-Ғ ай ба 'Ам А ттаҳ аҙа `Ин да А р-Ра хмӓ ни `Аһдӓан
019-078 У ғойибни билармикан ёки Роҳманнинг ҳузуридан аҳду паймон олдимикан?! (Ғойибда унга охиратда албатта молу дунё ҳамда бола-чақа берилиши муқаррар эканлиги ҳақида аломат бормикан?)
أَا طَّ لَعَ ا لْغَ يْ بَ أَمْ ا تَّخَ ذَ عِنْ دَ ا ل رَّ حْمَنِ عَهْداً
Каллӓ ۚ Санактубу Мӓ Йақ ӱ лу Ұа Намудду Лаһу Мина А л-`Аҙӓ би Маддӓан
019-079 Йўқ! Нима деганини, албатта, ёзиб қўямиз ва унга азобни узундан-узоқ қиламиз.
كَلاَّ ۚ سَنَكْتُبُ مَا يَقُ و لُ وَنَمُدُّ لَهُ مِنَ ا لْعَذَا بِ مَد ّاً
Ұа Нар иćуһу Мӓ Йақ ӱ лу Ұа Йа'тӥнӓ Фардӓан
019-080 У айтаётган нарсага меросхўр бўлурмиз ва у бизга ёлғиз ҳолида келур. (Кофир молу мулк, бола-чақа ва бошқа дунёвий нарсаларидан жудо бўлган ёлғиз ҳолида бизга–ҳузуримизга келади. Ўша пайт у билан қандай муомала қилишни ўзимиз биламиз.)
وَنَر ِثُهُ مَا يَقُ و لُ وَيَأْتِينَا فَرْداً
Ұа А ттаҳ аҙӱ Мин Дӱ ни А лл ӓ һи 'Ӓлиһатан Лийакӱнӱ Лаһум `Иззӓан
019-081 Улар ўзларига куч-қудрат, иззат бўлиши учун Аллоҳдан ўзгаларни худо қилиб оладилар.
وَاتَّخَ ذُوا مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ آلِهَة ً لِيَكُونُوا لَهُمْ عِزّاً
Каллӓ ۚ Сайакфурӱ на Би`ибӓдатиһим Ұа Йакӱнӱ на `Алайһим Đ иддӓан
019-082 Йўқ! у(худо)лар уларнинг ибодатларини инкор этурлар ва уларга зид бўлурлар. (Қиёмат куни сохта худолар мушрикларнинг уларга қилган ибодатини, бандалигини инкор этадилар. Биз уларга, бизга ибодат қилинг деганимиз йўқ, деб Аллоҳ ҳузурида ўзларини оқлайдилар.)
كَلاَّ ۚ سَيَكْفُرُو نَ بِعِبَادَتِهِمْ وَيَكُونُو نَ عَلَيْهِمْ ضِ د ّاً
'Алам Тара 'Анн ӓ 'Арсалнӓ А ш-Шайӓҭ ӥ на `Алá А л-Кӓфир ӥ на Та'ууззуһум 'Аззӓан
019-083 Биз шайтонларни кофирларга уларни доимий қўзғаб туришга юборганимизни кўрмадингми?
أَلَمْ تَرَ أَنَّ ا أَرْسَلْنَا ا ل شَّيَاطِ ي نَ عَلَى ا لْكَافِر ِي نَ تَؤُزُّهُمْ أَزّاً
Фалӓ Та`җал `Алайһим ۖ 'Инн амӓ На`удду Лаһум `Аддӓан
019-084 Уларнинг зиддига шошилма! Биз уларнинг саноғини санамоқдамиз.
فَلاَ تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ ۖ إِنَّ مَا نَعُدُّ لَهُمْ عَد ّاً
Йаұ ма Нахшуру А л-Муттақ ӥ на 'Илá А р-Ра хмӓ ни Ұафдӓан
019-085 Тақводорларни Роҳман ҳузурига меҳмон ҳайъати этиб тўплаган кунимизда.
يَوْ مَ نَحْشُرُ ا لْمُتَّقِ ي نَ إِلَى ا ل رَّ حْمَنِ وَفْداً
Ұа Насӱ қ у А л-Муҗ р имӥ на 'Илá Җаһанн ама Ұир дӓан
019-086 Жиноятчиларни жаҳаннамга чанқоқ ҳолларида ҳайдаймиз.
وَنَسُو قُ ا لْمُجْ ر ِمِي نَ إِلَى جَهَنَّ مَ وِر ْداً
Лӓ Йам ликӱ на А ш-Шафӓ`ата 'Иллӓ Мани А ттаҳ аҙа `Ин да А р-Ра хмӓ ни `Аһдӓан
019-087 Улар шафоатга молик бўлмаслар. Магар ким Роҳман ҳузурида аҳду паймон олган бўлса (молик бўлур). (Шафоатга молик бўлганлар фақат Аллоҳнинг Ўзидан бу ҳақда аҳду паймон олганлардир, холос.)
لاَ يَمْلِكُو نَ ا ل شَّفَاعَةَ إِلاَّ مَنِ ا تَّخَ ذَ عِنْ دَ ا ل رَّ حْمَنِ عَهْداً
Ұа Қ ӓлӱ А ттаҳ аҙа А р-Ра хмӓ ну Ұаладӓан
019-088 Улар: «Роҳман бола тутди», дедилар.
وَقَ الُوا ا تَّخَ ذَ ا ل رَّ حْمَنُ وَلَداً
Лақ ад Җи'тум Шай'ӓ ан 'Иддӓан
019-089 Батаҳқиқ, жуда оғир нарса келтирдингиз.
لَقَ د ْ جِئْتُمْ شَيْ ئا ً إِد ّاً
Такӓ ду А с-Самӓұӓ ту Йатафаҭ ҭ арна Минһу Ұа Тан шақ қ у А л-'Арđу Ұа Таҳ ир ру А л-Җибӓ лу Һаддӓан
019-090 Ундан осмонлар парчаланиб, ер ёрилиб, тоғлар қулаб йиқилай, дейдир.
تَكَا دُ ا ل سَّمَاوَا تُ يَتَفَطَّ رْنَ مِنْ هُ وَتَن شَقُّ ا لأَرْضُ وَتَخِ ر ُّ ا لْجِبَا لُ هَد ّاً
'Ан Да`аұ Лилрра хмани Ұаладӓан
019-091 Роҳманнинг боласи бор, деганларига.
أَن ْ دَعَوْا لِل رَّ حْمَنِ وَلَداً
Ұа Мӓ Йан бағ ӥ Лилрра хмани 'Ан Йаттаҳ иҙа Ұаладӓан
019-092 Роҳманга бола тутиш лойиқ эмасдир. (Унинг бола тутишга ҳожати йўқ. У фарзанд талабида эмас. Бу унинг шаънига тўғри келмайди. Роҳман яккадир. Воҳид ва Биру Бордир.)
وَمَا يَنْ بَغِ ي لِل رَّ حْمَنِ أَن ْ يَتَّخِ ذَ وَلَداً
'Ин Куллу Ман Фӥ А с-Самӓұӓ ти Ұа А л-'Арđи 'Иллӓ 'Ӓтӥ А р-Ра хмӓ ни `Аб дӓан
019-093 Осмонлару ердаги барча кимсалар Роҳманга банда бўлган ҳолларида келурлар.
إِن ْ كُلُّ مَن ْ فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ إِلاَّ آتِي ا ل رَّ حْمَنِ عَبْ داً
Лақ ад 'Ахҫ ӓһум Ұа `Аддаһум `Аддӓан
019-094 Батаҳқиқ, У зот уларни иҳота қилган ва санаб қўйгандир.
لَقَ د ْ أَحْصَ اهُمْ وَعَدَّهُمْ عَد ّاً
Ұа Куллуһум 'Ӓтӥ һи Йаұ ма А л-Қ ийӓмати Фардӓан
019-095 Уларнинг барчалари У зотнинг ҳузурига қиёмат куни ёлғиз ҳолларида келгувчидирлар.
وَكُلُّهُمْ آتِي هِ يَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ فَرْداً
'Инн а А л-Лаҙӥ на 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ А ҫ -Ҫ ӓлихӓ ти Сайаҗ `алу Лаһуму А р-Ра хмӓ ну Ұуддӓан
019-096 Албатта, иймон келтирган ва яхши амалларни қилганларга Роҳман муҳаббат пайдо қилур.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَعَمِلُوا ا ل صَّ الِحَا تِ سَيَجْ عَلُ لَهُمُ ا ل رَّ حْمَنُ وُد ّاً
Фа'инн амӓ Йассарнӓ һу Билисӓника Литубашшир а Биһи А л-Муттақ ӥ на Ұа Тун ҙир а Биһи Қ аұмӓан Луддӓан
019-097 Бас, албатта, тақводорларга хушхабар беришинг ва у билан саркаш қавмларни огоҳлантиришинг учун у(Қуръон)ни тилингга осон қилдик.
فَإِنَّ مَا يَسَّرْنَا هُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّر َ بِهِ ا لْمُتَّقِ ي نَ وَتُن ذِر َ بِهِ قَ وْما ً لُد ّاً
Ұа Кам 'Аһлакнӓ Қ аб лаһум Мин Қ арнин Һал Тухиссу Минһум Мин 'Ахадин 'Аұ Тасма`у Лаһум Р икзӓан
019-098 Улардан олдин қанчадан-қанча аср(аҳли)ни ҳалок қилдик. Улардан бирортасини ҳис этасанми ёки шарпасини эшитасанми?!
وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَ بْ لَهُمْ مِن ْ قَ رْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْ هُمْ مِن ْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ ر ِكْزاً
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ