Roman Script    Reciting key words            Previous Sūrah    Quraan Index    Home  

8) Sūrat Al-'Anfāl

Printed format

8) سُورَة الأَنفَال

Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Йас'алӱнака `Ани Ал-'Анфӓл ۖ Қули Ал-'Анфӓли Лиллӓһ Ұа Ар-Расӱли Фа ۖ Аттақӱ Аллаһа Ұа 'Аҫлихӱ Ҙӓта Байникум ۖ Ұа 'Аҭӥ`ӱ Аллаһа Ұа Расӱлаһу~н Кунтум Му'уминӥна 008-001 Сендан ўлжалар ҳақида сўрарлар.Сен: «Ўлжалар Аллоҳ ва Пайғамбарникидир. Бас, Аллоҳга тақво қилинглар ва ўз ораларингизни ислоҳ этинглар. Агар мўмин бўлсангиз, Аллоҳга ва Унинг Пайғамбарига итоат қилинглар», деб айт. يَسْأَلُونَكَ عَنِ ‌الأَ‌ن‍‍فَال ۖ قُ‍‍لِ ‌الأَ‌ن‍‍ف‍‍َ‍الِ لِلَّهِ ‌وَ‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولِ ۖ فَاتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌أَ‍صْ‍‍لِحُو‌ا‌ ‌ذ‍َ‍‌اتَ بَيْنِكُمْ ۖ ‌وَ‌أَ‍طِ‍‍يعُو‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌‍رَسُولَهُ~ُ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ مُؤْمِنِينَ
ннамӓ Ал-Му'уминӱна Ал-Лаҙӥна 'Иҙӓ Ҙукира Аллӓһу Ұаҗилат Қулӱбуһум Ұа 'Иҙӓ Тулийат `Алайһим 'Ӓйӓтуһу Зӓдат/һум 'Ӥмӓнӓан Ұа `Алá Раббиһим Йатаұаккалӱна 008-002 Албатта, Аллоҳ зикр қилинса, қалблари титрагувчи, оятлари тиловат этилса,иймонларини зиёда қилгувчи ва Роббиларига таваккул қилгувчиларгина мўминлардир. إِنَّ‍‍مَا‌ ‌الْمُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌ذُكِ‍‍ر‍َ‍‌ ‌اللَّ‍‍هُ ‌وَجِلَتْ قُ‍‍لُوبُهُمْ ‌وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ ‌آيَاتُ‍‍هُ ‌زَ‌ا‌دَتْهُمْ ‌إِيمَانَا‌ ً‌ ‌وَعَلَى‌ ‌‍رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ
Ал-Лаҙӥна Йуқӥмӱна Аҫ-Ҫалӓата Ұа Миммӓ Разақнӓһум Йунфиқӱна 008-003 Улар намозни тўкис адо этадиганлар ва Биз ризқ қилиб берган нарсалардан инфоқ қиладиганлардир. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يُ‍‍قِ‍‍يم‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةَ ‌وَمِ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌‍رَ‌زَ‍قْ‍‍نَاهُمْ يُ‍‌‍ن‍‍فِ‍‍قُ‍‍ونَ
'Ӱлӓ'ика Һуму Ал-Му'уминӱна Хаққӓан ۚ Лаһум Дараҗӓтун `Инда Раббиһим Ұа Мағфиратун Ұа Ризқун Карӥмун 008-004 Ана ўшалар ҳақиқий мўминлардир. Уларга Роббилари ҳузурида даражалар, мағфират ва карамли ризқ бор. أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌الْمُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ حَ‍‍قّ‍‍ا‌ ًۚ لَهُمْ ‌دَ‌‍رَج‍‍َ‍اتٌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌‍رَبِّهِمْ ‌وَمَ‍‍غْ‍‍فِ‍رَةٌ‌ ‌وَ‌رِ‌زْ‍ق‌‍ٌ‌ كَ‍‍رِيمٌ
Камӓҳраҗака Раббука Мин Байтика Бил-Хаққи Ұа 'Инна Фарӥқӓан Мина Ал-Му'уминӥна Лакӓриһӱна 008-005 Албатта, бу ҳолат, мўминлардан бир гуруҳи ёқтирмаган бўлсалар ҳам, Роббинг сени ҳақ ила уйингдан чиқарганга ўхшайди. (Яъни, уйингдан Бадрга уруш қилиш учун чиқарганга ўхшайди. Ушбу икки иш - ўлжани бўлиш ва ғазотга чиқишнинг бир-бирига ўхшашликлари бор. Ўлжа тақсимоти бир гуруҳ мўминларга ёқмаганидек урушга чиқиш ҳам баъзи бир мўминларга ёқмаган эди.) كَمَ‍‍ا‌ ‌أَ‍خْ‍رَجَكَ ‌‍رَبُّكَ مِ‍‌‍نْ بَيْتِكَ بِ‍الْحَ‍‍قِّ ‌وَ‌إِنَّ فَ‍‍رِي‍‍ق‍‍ا‌ ً‌ مِنَ ‌الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ لَكَا‌رِهُونَ
Йуҗӓдилӱнака Фӥ Ал-Хаққи Ба`дамӓ Табаййана Ка'аннамӓ Йусӓқӱна 'Илá Ал-Маұти Ұа Һум Йанžурӱна 008-006 Худди ўзлари кўриб турган ҳолларида ўлимга ҳайдалаётгандек, ҳақ аён бўлгандан кейин ҳам сен билан баҳслашарлар. (Ҳақ аён бўлгандан кейин ҳам, яъни, уруш бўлиши аён бўлиб қолгандан кейин ҳам. Чунки Абу Суфён карвонни бошқа томонга буриб, соҳил бўйлаб ўтиб кетганининг ва қурайшликлар аскар тортиб келаётганининг аниқ хабари етган эди. Шундай бўлса ҳам, баъзилар биз карвонни қасд қилиб чиққан эдик, урушга тайёр эмасмиз, деб сен билан баҳс қилдилар. Агар урушга борсак, албатта, ўламиз, деб ўйладилар.) يُجَا‌دِلُونَكَ فِي ‌الْحَ‍‍قِّ بَعْدَمَا‌ تَبَيَّنَ كَأَنَّ‍‍مَا‌ يُسَاقُ‍‍ونَ ‌إِلَى‌ ‌الْمَ‍‍وْتِ ‌وَهُمْ يَ‍‌‍ن‍‍ظُ‍‍رُ‌ونَ
Ұа 'Иҙ Йа`идукуму Аллӓһу 'Ихдá Аҭ-Ҭӓ'ифатайни 'Аннаһӓ Лакум Ұа Таұаддӱна 'Анна Ғайра Ҙӓти Аш-Шаұкати Такӱну Лакум Ұа Йурӥду Аллӓһу 'Ан Йухиққа Ал-Хаққа Бикалимӓтиһи Ұа Йақҭа`а Дӓбира Ал-Кӓфирӥна 008-007 Ўшанда Аллоҳ сизга икки тоифадан бири албатта, сизники бўлишини ваъда қилган эди. Сизлар шавкати йўғи сизларники бўлишини суяр эдингиз. Аллоҳ эса, Ўз калималари ила ҳақни ҳақ қилишни ва кофирларнинг думини қирқишни ирода қилган эди. (Яъни, Бадр томон юрган вақтингизда, икки тоифадан бири–ёки Абу Суфённинг карвони ёки Қурайш лашкарлари сизники бўлишини Аллоҳ ваъда қилган эди.) وَ‌إِ‌ذْ‌ يَعِدُكُمُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌إِحْدَ‌ى‌ ‌ال‍‍طَّ‍‍ائِفَتَ‍‍يْ‍‍نِ ‌أَنَّ‍‍هَا‌ لَكُمْ ‌وَتَوَ‌دّ‍ُ‍‌ونَ ‌أَنَّ غَ‍‍يْ‍رَ‌ ‌ذ‍َ‍‌اتِ ‌ال‍‍شَّوْكَةِ تَك‍‍ُ‍ونُ لَكُمْ ‌وَيُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌اللَّ‍‍هُ ‌أَ‌نْ يُحِ‍‍قَّ ‌الْحَ‍‍قَّ بِكَلِمَاتِ‍‍هِ ‌وَيَ‍‍قْ‍‍‍‍طَ‍‍عَ ‌دَ‌ابِ‍‍ر‍َ‍‌ ‌الْكَافِ‍‍رِينَ
Лийухиққа Ал-Хаққа Ұа Йубҭила Ал-Бӓҭила Ұа Лаұ Кариһа Ал-Муҗримӱна 008-008 Жиноятчилар ёқтирмасалар ҳам, ҳақни ҳақ, ботилни ботил қилиш учун шундай бўлишини ирода қилган эди. لِيُحِ‍‍قَّ ‌الْحَ‍‍قَّ ‌وَيُ‍‍بْ‍‍‍‍طِ‍‍لَ ‌الْبَاطِ‍‍لَ ‌وَلَوْ‌ كَ‍‍رِهَ ‌الْمُ‍‍جْ‍‍رِمُونَ
'Иҙ Тастағӥćӱна Раббакум Фӓстаҗӓба Лакумннӥ Мумиддукум Би'алфин Мина Ал-Малӓ'икати Мурдифӥна 008-009 Ўшанда Роббингиздан мадад сўраганингизда, сизни (сўровингизни) ижобат қилиб: «Албатта, мен сизларга кетма-кет келадиган мингта фаришта ила мадад берувчиман», деди.(Аллоҳ таоло мўмин бандаларига мадад учун фаришталарни юборганлиги ҳақида мавзуларда энг ишончли манба Қуръони Карим ва ҳадиси шариф бўлади. Икрима ва Ибн Аббос (р.а.)лардан ривоят қилган ҳадисда қуйидагилар айтилади: «Пайғамбар (с.а.в.) Бадр куни:-Мана бу Жиброил отининг бошидан тутиб устида уруш анжомлари билан келмоқда, дедилар.) إِ‌ذْ‌ تَسْتَ‍‍غِ‍‍يث‍‍ُ‍ونَ ‌‍رَبَّكُمْ فَاسْتَج‍‍َ‍ابَ لَكُمْ ‌أَنِّ‍‍ي مُمِدُّكُمْ بِأَلْفٍ‌ مِنَ ‌الْمَلاَئِكَةِ مُرْ‌دِفِينَ
Ұа Мӓ Җа`алаһу Аллӓһу 'Иллӓ Бушрá Ұа Литаҭма'инна Биһи Қулӱбукум ۚ Ұа Мӓ Ан-Наҫру 'Иллӓ Мин `Инди Аллӓһи ۚнна Аллӓһа `Азӥзун Хакӥмун 008-010 Аллоҳ у(мадад)ни башорат ва қалбларингиз у билан хотиржам бўлиши учунгина қилди. Ғалаба эса, фақат Аллоҳнинг ҳузуридадир. Албатта, Аллоҳ ғолиб ва ҳикматли зотдир. وَمَا‌ جَعَلَهُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌إِلاَّ‌ بُشْ‍رَ‌ى‌ ‌وَلِتَ‍‍طْ‍‍مَئِ‍‍نَّ بِ‍‍هِ قُ‍‍لُوبُكُمْ ۚ ‌وَمَا‌ ‌ال‍‍نَّ‍‍‍‍صْ‍‍رُ‌ ‌إِلاَّ‌ مِ‍‌‍نْ عِ‍‌‍نْ‍‍دِ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ عَز‍ِ‍ي‍‍زٌ‌ حَكِيمٌ
'Иҙ Йуғашшӥкуму Ан-Ну`ӓса 'Аманатан Минһу Ұа Йуназзилу `Алайкум Мина Ас-Самӓ'и Мӓн Лийуҭаһһиракум Биһи Ұа Йуҙ/һиба `Анкум Риҗза Аш-Шайҭӓни Ұа Лийарбиҭа `Алá Қулӱбикум Ұа Йуćаббита Биһи Ал-'Ақдӓма 008-011 Ўшанда У сизни Ўзидан омонлик қилиб, мудроқ ила ўраган эди ва сизни поклаш, сиздан шайтоннинг васвасасини кетказиш ҳамда қалбларингизни боғлаш ва қадамларингизни собит қилиш учун устингизга осмондан сув туширган эди. (Мусулмонларга ажойиб бир руҳий ҳолат пайдо бўлди ўшанда. Ҳозиргина қўрқиб, хавсираб турган одамлар бир мудроқдан кейин қалблари тўла сокинлик, ўзлари ҳотиржам, душмандан заррача қўрқмайдиган ҳолга келдилар. Мудроқ босиш ҳолати Пайғамбаримизда (с.а.в.) қандай кечгани Имоми Бухорийнинг «Саҳиҳ»ларида бундай ривоят қилинган: «Бадр уруши куни Расулуллоҳ (с.а.в.) Абу Бакр Сиддиқ (р.а.) билан капада дуо қилиб турганларида Расулуллоҳни (с.а.в.) мудроқ босди. У киши кулиб уйғондилар. «Суюнавер, эй Абу Бакр, Жаброил отда икки томонидан чанг чиқариб келмоқда», дедилар. Сўнгра кападан «Тезда бу жамоат енгилади ва орқага қараб қочурлар», деган оятни ўқиб чиқдилар». Сувсизликдан, шайтоннинг васвасасидан етган заифликни кетказиш, собитқадам қилиш учун Аллоҳ таоло ёмғир ёғдирди.) إِ‌ذْ‌ يُ‍‍غَ‍‍شِّيكُمُ ‌ال‍‍نُّ‍‍ع‍‍َ‍اسَ ‌أَمَنَة ً‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُ ‌وَيُنَزِّلُ عَلَيْكُمْ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ م‍‍َ‍ا‌ء‌ ً‌ لِيُ‍‍طَ‍‍هِّ‍رَكُمْ بِ‍‍هِ ‌وَيُذْهِبَ عَ‍‌‍ن‍‍كُمْ ‌رِجْ‍‍زَ‌ ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انِ ‌وَلِيَرْبِ‍‍طَ عَلَى‌ قُ‍‍لُوبِكُمْ ‌وَيُثَبِّتَ بِهِ ‌الأَ‍قْ‍‍دَ‌امَ
'Иҙ Йӱхӥ Раббука 'Илá Ал-Малӓ'икати 'Аннӥ Ма`акум Фаćаббитӱ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ ۚ Са'улқӥ Фӥ Қулӱби Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Ар-Ру`ба Фӓđрибӱ Фаұқа Ал-'А`нӓқи Ұа Аđрибӱ Минһум Кулла Банӓнин 008-012 Ўшанда Роббингиз фаришталарга: «Мен, албатта, сиз биланман, бас, сиз иймон келтирганларни собит қилинг, тезда куфр келтирганларнинг қалбларига қўрқинч соламан. Бас, бўйинлар устидан зарба беринглар ва ҳамма бармоқларига зарба беринглар», деб ваҳий қилган эди. إِ‌ذْ‌ يُوحِي ‌‍رَبُّكَ ‌إِلَى‌ ‌الْمَلاَئِكَةِ ‌أَنِّ‍‍ي مَعَكُمْ فَثَبِّتُو‌ا‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌اۚ سَأُلْ‍‍قِ‍‍ي فِي قُ‍‍ل‍‍ُ‍وبِ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ال‍‍رُّعْبَ فَاضْ‍‍رِبُو‌ا‌ فَ‍‍وْ‍قَ ‌الأَعْن‍‍َ‍اقِ ‌وَ‌اضْ‍‍رِبُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ كُلَّ بَنَانٍ
Ҙӓлика Би'аннаһум Шӓққӱ Аллаһа Ұа Расӱлаһу ۚ Ұа Ман Йушӓқиқи Аллӓһа Ұа Расӱлаһу Фа'инна Аллӓһа Шадӥду Ал-`Иқӓби 008-013 Бу уларнинг Аллоҳга ва Унинг Расулига қарши турганлари учундир. Ким Аллоҳга ва Унинг Расулига қарши турса, бас, албатта, Аллоҳнинг иқоби шиддатлидир. ذَلِكَ بِأَنَّ‍‍هُمْ ش‍‍َ‍اقُّ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌‍رَسُولَ‍‍هُ ۚ ‌وَمَ‍‌‍نْ يُشَاقِ‍‍قِ ‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌‍رَسُولَ‍‍هُ فَإِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ شَد‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌الْعِ‍‍قَ‍‍ابِ
Ҙӓликум Фаҙӱқӱһу Ұа 'Анна Лилкӓфирӥна `Аҙӓба Анӓри 008-014 Мана шу сизники, тортаверинглар! Албатта, кофирларга дўзах азоби бордир. ذَلِكُمْ فَذُ‌وقُ‍‍وهُ ‌وَ‌أَنَّ لِلْكَافِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ عَذ‍َ‍‌ابَ ‌ال‍‍نَّ‍‍ا‌رِ
Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ 'Иҙӓ Лақӥтуму Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Захфӓан Фалӓ Туұаллӱһуму Ал-'Адбӓра 008-015 Эй иймон келтирганлар, куфр келтирганларга яқинлашиб, юзма-юз келганингизда уларга орқа ўгирмангиз. ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌ا‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ لَ‍‍قِ‍‍يتُمُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌زَحْفا‌‌ ً‌ فَلاَ‌ تُوَلُّوهُمُ ‌الأَ‌دْبَا‌‍رَ
Ұа Ман Йуұаллиһим Йаұма'иҙин Дубураһу~ 'Иллӓ Мутахаррифӓан Лиқитӓлин 'Аұ Мутахаййизӓан 'Илá Фи'атин Фақад Бӓ'а Биғаđабин Мина Аллӓһи Ұа Ма'ұӓһу Җаһаннаму ۖ Ұа Би'са Ал-Маҫӥру 008-016 Кимки ўша кунда жанг ҳунари кўрсатиб ёки бошқа гуруҳга қўшилмоқчи бўлган ҳолатдан ташқари уларга орқа ўгириб қочса, бас, батаҳқиқ, Аллоҳдан бўлган ғазаб ила қайтибди. Унинг жойи жаҳаннамдир. У қандай ҳам ёмон жой. وَمَ‍‌‍نْ يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذ‌‌ٍ‌ ‌دُبُ‍رَهُ~ُ ‌إِلاَّ‌ مُتَحَرِّفا‌ ً‌ لِ‍‍قِ‍‍ت‍‍َ‍الٍ ‌أَ‌وْ‌ مُتَحَيِّز‌ا‌‌ ً‌ ‌إِلَى‌ فِئَة‌‍ٍ‌ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ب‍‍َ‍ا‌ءَ‌ بِ‍‍غَ‍‍ضَ‍‍بٍ‌ مِنَ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَمَأْ‌و‍َ‍‌اهُ جَهَ‍‍نَّ‍‍مُ ۖ ‌وَبِئْسَ ‌الْمَ‍‍صِ‍‍يرُ
Фалам Тақтулӱһум Ұа Лакинна Аллӓһа Қаталаһум ۚ Ұа Мӓ Рамайта 'Иҙ Рамайта Ұа Лакинна Аллӓһа Рамá ۚ Ұа Лийублийа Ал-Му'уминӥна Минһу Балӓ'ан Хасанӓан ۚнна Аллӓһа Самӥ`ун `Алӥмун 008-017 Уларни сиз ўлдирмадингиз, балки Аллоҳ ўлдирди. Отган пайитингда, сен отмадинг, балки Аллоҳ отди. Ва мўминларни гўзал синов ила синаш учун (шундай қилди). Албатта, Аллоҳ эшитгувчи ва билгувчи зотдир. (Бадр урушида Пайғамбаримиз (с.а.в.) сиқимларига тупроқ олиб, мушриклар томонга «Шаҳатил вужуҳ» (Юзлар қаро бўлсин!) деб отганлари ривоятларда собит. Ҳазрати Абдуллоҳ ибн Аббос (р.а.) бу ҳақда шундай ривоят қиладилар: «Бадр куни Расулуллоҳ (с.а.в.) қўлларини кўтариб: «Эй бор Худоё, агар ушбу жамоа ҳалок бўлса, ер юзида сенга ибодат қиладиган одам қолмайди...» деб дуо қилдилар. Жаброил келиб у кишига: «Бир сиқим тупроқ олиб, уларнинг юзига қараб от!» деди. Бир сиқим тупроқ олиб, уларга отдилар. Кўзига ва оғзи-бурнига тупроқ кирмаган бирорта ҳам мушрик қолмади. Шундан кейин ортларига қараб қоча бошладилар».) فَلَمْ تَ‍‍قْ‍‍تُلُوهُمْ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌اللَّ‍‍هَ قَ‍‍تَلَهُمْ ۚ ‌وَمَا‌ ‌‍رَمَ‍‍يْ‍‍تَ ‌إِ‌ذْ‌ ‌‍رَمَ‍‍يْ‍‍تَ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌اللَّ‍‍هَ ‌‍رَمَى‌ ۚ ‌وَلِيُ‍‍بْ‍‍لِيَ ‌الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ‍‍هُ بَلاَ‌ءً‌ حَسَنا‌‌ ًۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ سَم‍‍ِ‍ي‍‍عٌ عَلِيمٌ
Ҙӓликум Ұа 'Анна Аллӓһа Мӱһину Кайди Ал-Кӓфирӥна 008-018 Ана ўшалар (нинг сизга бўлиши) Аллоҳ, албатта, кофирларнинг ҳийласини заиф қилгувчи бўлганидандир. ذَلِكُمْ ‌وَ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ مُوهِنُ كَ‍‍يْ‍‍دِ‌ ‌الْكَافِ‍‍رِينَ
н Тастафтихӱ Фақад Җӓ'акуму Ал-Фатху ۖ Ұа 'Ин Тантаһӱ Фаһуұа Ҳайрун Лакум ۖ Ұа 'Ин Та`ӱдӱ На`уд Ұа Лан Туғнийа `Анкум Фи'атукум Шай'ӓан Ұа Лаұ Каćурат Ұа 'Анна Аллӓһа Ма`а Ал-Му'уминӥна 008-019 Агар орани очишни сўраган бўлсангиз, бас, батаҳқиқ сизга орани очиш келди. Агар тўхтасангиз, бу ўзингиз учун яхшидир. Агар сиз қайтсангиз, Биз ҳам қайтамиз. Сизнинг гуруҳингиз қанча кўп бўлса ҳам, сизга ҳеч бир ҳожатингизни чиқара олмас. Албатта, Аллоҳ мўминлар билан биргадир. إِ‌نْ تَسْتَفْتِحُو‌ا‌ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَكُمُ ‌الْفَتْحُ ۖ ‌وَ‌إِ‌نْ تَ‍‌‍ن‍‍تَهُو‌ا‌ فَهُوَ‌ خَ‍‍يْ‍‍ر‌ٌ‌ لَكُمْ ۖ ‌وَ‌إِ‌نْ تَعُو‌دُ‌و‌ا‌ نَعُ‍‍دْ‌ ‌وَلَ‍‌‍نْ تُ‍‍غْ‍‍نِيَ عَ‍‌‍ن‍‍كُمْ فِئَتُكُمْ شَ‍‍يْ‍‍ئا‌ ً‌ ‌وَلَوْ‌ كَثُ‍رَتْ ‌وَ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ مَعَ ‌الْمُؤْمِنِينَ
Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱҭӥ`ӱ Аллаһа Ұа Расӱлаһу Ұа Лӓ Таұаллаұ `Анһу Ұа 'Антум Тасма`ӱна 008-020 Эй иймон келтирганлар! Аллоҳга ва Унинг Расулига итоат қилингиз ва эшитиб туриб, ундан юз ўгириб кетмангиз. ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‍طِ‍‍يعُو‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌‍رَسُولَ‍‍هُ ‌وَلاَ‌ تَوَلَّوْ‌ا‌ عَ‍‌‍نْ‍‍هُ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ تَسْمَعُونَ
Ұа Лӓ Такӱнӱ Кӓллаҙӥна Қӓлӱ Сами`нӓ Ұа Һум Лӓ Йасма`ӱна 008-021 Ва ўзлари эшитмасалар ҳам, «эшитдик» деганлар каби бўлмангиз. وَلاَ‌ تَكُونُو‌ا‌ كَالَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ قَ‍‍الُو‌ا‌ سَمِعْنَا‌ ‌وَهُمْ لاَ‌ يَسْمَعُونَ
нна Шарра Ад-Даұӓбби `Инда Аллӓһи Аҫ-Ҫумму Ал-Букму Ал-Лаҙӥна Лӓ Йа`қилӱна 008-022 Аллоҳнинг ҳузурида ҳайвоннинг энг ёмони, албатта, кару соқов бўлиб, ақл ишлатмайдиганлардир. إِنَّ شَ‍رَّ‌ال‍‍دَّ‌و‍َ‍‌ابِّ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌ال‍‍صُّ‍‍مُّ ‌الْبُكْمُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يَعْ‍‍قِ‍‍لُونَ
Ұа Лаұ `Алима Аллӓһу Фӥһим Ҳайрӓан Ла'асма`аһум ۖ Ұа Лаұ 'Асма`аһум Латаұаллаұ Ұа Һум Му`риđӱна 008-023 Агар Аллоҳ уларда бирор яхшиликни билганида, албатта, эшиттирар эди ва агар уларга эшиттирса ҳам, албатта, юз ўгириб, бурилиб кетар эдилар. (Аллоҳ таоло улардан бирор яхшилик чиқишини билганида эди, албатта, уларни эшитганидан фойда оладиган қилиб қўйган бўларди. Аммо уларнинг табиатлари бузуқлигини, эшитсалар ҳам, юз ўгириб кетишларини билгани учун ҳам Аллоҳ бундай қилмади.) وَلَوْ‌ عَلِمَ ‌اللَّ‍‍هُ فِيهِمْ خَ‍‍يْر‌ا‌ ً‌ لَأَسْمَعَهُمْ ۖ ‌وَلَوْ‌ ‌أَسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّو‌ا‌ ‌وَهُمْ مُعْ‍‍رِ‍‍ضُ‍‍ونَ
Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Астаҗӥбӱ Лиллӓһ Ұа Лилррасӱли 'Иҙӓ Да`ӓкум Лимӓ Йухйӥкум ۖ Ұа А`ламӱнна Аллӓһа Йахӱлу Байна Ал-Мар'и Ұа Қалбиһи Ұа 'Аннаһу~ 'Илайһи Тухшарӱна 008-024 Эй иймон келтирганлар! Сизга ҳаёт берадиган нарсага чақирганларида Аллоҳ ва Расулига жавоб беринг ва билинки, албатта, Аллоҳ киши билан унинг қалбини ажратиб қўяди ва, албатта, Унинг ҳузурида тўпланурсиз. («Ҳаёт берадиган нарса»–иймон ва Исломдир. Қуръони Карим таъбири бўйича, ҳақиқий ҳаёт иймон ва Исломдир. Инсон буларсиз ўликдир. Аллоҳ инсон билан қалбининг орасини ажратгандан кейин у ўзини ўнглай олмай қолади. Инсон ўз қалбига молик бўла олмай қолмайди.) يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌اسْتَجِيبُو‌الِلَّهِ ‌وَلِ‍‍ل‍رَّس‍‍ُ‍ولِ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌دَعَاكُمْ لِمَا‌ يُحْيِيكُمْ ۖ ‌وَ‌اعْلَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يَح‍‍ُ‍ولُ بَ‍‍يْ‍‍نَ ‌الْمَرْ‌ءِ‌ ‌وَ‍قَ‍‍لْبِ‍‍هِ ‌وَ‌أَنَّ‍‍هُ~ُ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍هِ تُحْشَرُ‌ونَ
Ұа Аттақӱ Фитнатан Лӓ Туҫӥбанна Ал-Лаҙӥна Žаламӱ Минкум Ҳӓҫҫатан ۖ Ұа А`ламӱнна Аллӓһа Шадӥду Ал-`Иқӓби 008-025 Ва сизлардан фақат зулм қилганларнинг ўзигагина етмайдиган фитнадан сақланинг. Ва билинки, албатта, Аллоҳнинг иқоби шиддатлидир. وَ‌اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ فِتْنَة ً‌ لاَ‌ تُ‍‍صِ‍‍يبَ‍‍نَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ظَ‍‍لَمُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ خَ‍‍اصَّ‍‍ة ًۖ ‌وَ‌اعْلَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ شَد‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌الْعِ‍‍قَ‍‍ابِ
Ұа Аҙкурӱ 'Иҙ 'Антум Қалӥлун Мустаđ`афӱна Фӥ Ал-'Арđи Таҳӓфӱна 'Ан Йатаҳаҭҭафакуму Анӓсу Фа'ӓұӓкум Ұа 'Аййадакум Бинаҫриһи Ұа Разақакум Мина Аҭ-Ҭаййибӓти Ла`аллакум Ташкурӱна 008-026 Сиз ер юзида оз сонли, заифҳол бўлиб, одамлар сизни тутиб олишидан қўрқиб юрган ҳолингизни эсланг. Бас, У зот сизга жой берди, Ўз нусрати ила қўллади ва сизларга пок нарсаларни ризқ қилиб берди. Шоядки шукр қилсангиз. (Аллоҳ таоло мусулмонларга жуда қийин пайтларида ҳам Ўзи ёрдам берганини эслатмоқда. Исломий даъватнинг бошланишида мусулмонлар оз сонли, заифҳол эдилар. Маккада қўрқиб бекиниб юрардилар.) وَ‌ا‌ذْكُرُ‌و‌ا‌ ‌إِ‌ذْ‌ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ قَ‍‍ل‍‍ِ‍ي‍‍لٌ‌ مُسْتَ‍‍ضْ‍‍عَف‍‍ُ‍ونَ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ تَ‍‍خَ‍‍اف‍‍ُ‍ونَ ‌أَ‌نْ يَتَ‍‍خَ‍‍طَّ‍‍فَكُمُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ فَآ‌وَ‌اكُمْ ‌وَ‌أَيَّدَكُمْ بِنَ‍‍صْ‍‍رِهِ ‌وَ‌‍رَ‌زَ‍قَ‍‍كُمْ مِنَ ‌ال‍‍طَّ‍‍يِّب‍‍َ‍اتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُ‌ونَ
Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Лӓ Таҳӱнӱ Аллаһа Ұа Ар-Расӱла Ұа Таҳӱнӱ 'Амӓнӓтикум Ұа 'Антум Та`ламӱна 008-027 Эй иймон келтирганлар, билиб туриб, Аллоҳга, Пайғамбарга ва омонатларингизга хиёнат қилманг. (Аллоҳга хиёнат–«Ла илаҳа илаллоҳ», деб иймонга келган шахснинг ана ўша «Аллоҳдан ўзга ибодатга сазовор зот йўқ» шиорига хилоф қилишидир. Аллоҳдан ўзганинг йўлига юриш, Аллоҳ фарз қилган амалларни тарк этиш, қайтарганларидан қайтмаслик ва бошқа гуноҳлар Аллоҳга хийнат қилиш бўлади. Пайғамбарга хиёнат қилиш эса, «Муҳаммадун Расулуллоҳ»-га хилоф қилишдир. Пайғамбаримизни (с.а.в.) шариатларига юрмаслик, суннатларига амал қилмасликдир. Кишилар орасида бўладиган муомалаларда омонатлар бор. Муомалалар шахсий, ижтимоий, иқтисодий, сиёсий ва бошқача бўлиши мумкин. Уларнинг ҳаммасида ҳам бировга бир нима ишониб топширилса, омонат бўлади. Уни ўз ўрнига қўя олмаслик хиёнат ҳисобланади.) يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ لاَ‌ تَ‍‍خُ‍‍ونُو‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولَ ‌وَتَ‍‍خُ‍‍ونُ‍‍و‌ا‌ ‌أَمَانَاتِكُمْ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ تَعْلَمُونَ
Ұа А`ламӱннамӓмұӓлукум Ұа 'Аұлӓдукум Фитнатун Ұа 'Анна Аллӓһа `Индаһу~җрун `Аžӥмун 008-028 Ва билингки, молларингиз ва фарзандларингиз фитнадан ўзга нарса эмас ва, албатта, Аллоҳнинг ҳузурида улуғ ажр бордир. (Молу дунё ва фарзандлар омонатга хиёнат қилишга сабаб бўлиши учун эмас, синов учун берилади. Ҳар бир инсонда молу дунёга, фарзандга муҳаббат бор. Булар ҳам Аллоҳнинг неъматлари.) وَ‌اعْلَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ‍‍مَ‍‍ا‌ ‌أَمْوَ‌الُكُمْ ‌وَ‌أَ‌وْلاَ‌دُكُمْ فِتْنَةٌ‌ ‌وَ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ عِ‍‌‍نْ‍‍دَهُ~ُ ‌أَجْ‍‍رٌ‌ عَ‍‍ظِ‍‍يمٌ
Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱн Таттақӱ Аллаһа Йаҗл Лакум Фурқӓнӓан Ұа Йукаффирнкум Саййи'ӓтикум Ұа Йағфир Лакум Ұа ۗ Аллӓһу Ҙӱ Ал-Фаđли Ал-`Аžӥми 008-029 Эй иймон келтирганлар! Агар Аллоҳга тақво қилсангиз, сизга фурқон беради, сизнинг гуноҳларингизни ювиб, мағфират қиладир. Аллоҳ улуғ фазл эгасидир. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌ا‌ ‌إِ‌نْ تَتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ يَ‍‍جْ‍‍عَلْ لَكُمْ فُرْ‍قَ‍‍انا‌ ً‌ ‌وَيُكَفِّ‍‍رْ‌ عَ‍‌‍ن‍‍كُمْ سَيِّئ‍‍َ‍‍اتِكُمْ ‌وَيَ‍‍غْ‍‍فِ‍‍رْ‌ لَكُمْ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ ‌ذُ‌و‌ ‌الْفَ‍‍ضْ‍‍لِ ‌الْعَ‍‍ظِ‍‍يمِ
Ұа 'Иҙ Йамкуру Бика Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Лийуćбитӱка 'Аұ Йақтулӱка 'Аұ Йуҳриҗӱка ۚ Ұа Йамкурӱна Ұа Йамкуру Аллӓһу Ұа ۖ Аллӓһу Ҳайру Ал-Мӓкирӥна 008-030 Куфр келтирганларнинг сени ушлаш, ўлдириш ёки чиқариб юбориш учун макр қилганларини эсла. Улар макр қилдилар ва Аллоҳ ҳам «макр» қилди. Аллоҳ «макр» қилгувчиларнинг устасидир. (Уламоларимиз Аллоҳга «маккор» сифатини беришдан қайтарганлар. Шунинг учун ҳам Қуръон ёки ҳадисда Аллоҳ таолога нисбатан «макр» лафзи ишлатилса, уни бандаларга нисбатан қўлланилгани каби тушунмаслик керак.) وَ‌إِ‌ذْ‌ يَمْكُرُ‌ بِكَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ لِيُثْبِت‍‍ُ‍وكَ ‌أَ‌وْ‌ يَ‍‍قْ‍‍تُل‍‍ُ‍وكَ ‌أَ‌وْ‌ يُ‍‍خْ‍‍رِج‍‍ُ‍وكَ ۚ ‌وَيَمْكُر‍ُ‍‌ونَ ‌وَيَمْكُرُ‌ ‌اللَّ‍‍هُ ۖ ‌وَ‌اللَّهُ خَ‍‍يْ‍‍رُ‌ ‌الْمَاكِ‍‍رِينَ
Ұа 'Иҙӓ Тутлá `Алайһим 'Ӓйӓтунӓ Қӓлӱ Қад Сами`нӓ Лаұ Нашӓ'у Лақулнӓ Миćла Һӓҙӓ ۙ 'Ин Һӓҙӓ 'Иллӓ 'Асӓҭӥру Ал-'Аұұалӥна 008-031 Уларга оятларимиз тиловат қилинса: «Батаҳқиқ, эшитдик, агар ҳоҳласак, бунга ўхшашни ўзимиз ҳам айтамиз. Бу аввалгиларнинг афсонасидан ўзга нарса эмас», дерлар. وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ تُتْلَى‌ عَلَيْهِمْ ‌آيَاتُنَا‌ قَ‍‍الُو‌اقَ‍‍دْ‌ سَمِعْنَا‌ لَوْ‌ نَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ لَ‍‍قُ‍‍لْنَا‌ مِثْلَ هَذَ‌اۙ ‌إِ‌نْ هَذَ‌ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌أَسَاطِ‍‍ي‍‍رُ‌ ‌الأَ‌وَّلِينَ
Ұа 'Иҙ Қӓлӱ Аллаһумма 'Ин Кӓна Һӓҙӓ Һуұа Ал-Хаққа Мин `Индика Фа'амҭир `Алайнӓ Хиҗӓратан Мина Ас-Самӓ'и 'Аұ А'тинӓ Би`аҙӓбин 'Алӥмин 008-032 «Эй бор Худоё, агар мана шу Сенинг ҳузурингдан келган ҳақ бўлса, устимизга осмондан тош ёғдиргин ёки бизга аламли азоб юборгин», деганларини эсла. وَ‌إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الُو‌ا‌اللَّهُ‍‍مَّ ‌إِ‌نْ ك‍‍َ‍انَ هَذَ‌ا‌ هُوَ‌ ‌الْحَ‍‍قَّ مِ‍‌‍نْ عِ‍‌‍نْ‍‍دِكَ فَأَمْ‍‍طِ‍‍رْ‌ عَلَيْنَا‌ حِجَا‌‍رَة ً‌ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌أَ‌وْ‌ ‌ائْتِنَا‌ بِعَذ‍َ‍‌ابٍ ‌أَلِيمٍ
Ұа Мӓ Кӓна Аллӓһу Лийу`аҙҙибаһум Ұа 'Анта Фӥһим ۚ Ұа Мӓ Кӓна Аллӓһу Му`аҙҙибаһум Ұа Һум Йастағфирӱна 008-033 Модомики сен уларнинг ичида экансан, Аллоҳ уларни азобламас. Модомики улар истиғфор айтар эканлар, Аллоҳ уларни азобламас. وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌اللَّ‍‍هُ لِيُعَذِّبَهُمْ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍تَ فِيهِمْ ۚ ‌وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌اللَّ‍‍هُ مُعَذِّبَهُمْ ‌وَهُمْ يَسْتَ‍‍غْ‍‍فِرُ‌ونَ
Ұа Мӓ Лаһум 'Аллӓ Йу`аҙҙибаһуму Аллӓһу Ұа Һум Йаҫуддӱна `Ани Ал-Масҗиди Ал-Харӓми Ұа Мӓ Кӓнӱ 'Аұлийӓ'аһу~ ۚ 'Ин 'Аұлийӓ'ууһу~ 'Иллӓ Ал-Муттақӱна Ұа Лакинна 'Акćараһум Лӓ Йа`ламӱна 008-034 Нега энди Аллоҳ уларни азобламас экан. Улар Масжидул Ҳаромдан тўсмоқдалар. Ҳолбуки, унинг валийлари эмаслар. Унинг валийлари тақводорлардан ўзга ҳеч ким эмас. Лекин кўплари билмайдилар. وَمَا‌ لَهُمْ ‌أَلاَّ‌ يُعَذِّبَهُمُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌وَهُمْ يَ‍‍صُ‍‍دّ‍ُ‍‌ونَ عَنِ ‌الْمَسْجِدِ‌ ‌الْحَ‍رَ‍‌امِ ‌وَمَا‌ كَانُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌وْلِي‍‍َ‍ا‌ءَهُ~ُ ۚ ‌إِ‌نْ ‌أَ‌وْلِي‍‍َ‍ا‌ؤُهُ~ُ ‌إِلاَّ‌ ‌الْمُتَّ‍‍قُ‍‍ونَ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌أَكْثَ‍رَهُمْ لاَ‌ يَعْلَمُونَ
Ұа Мӓ Кӓна Ҫалӓтуһумнда Ал-Байти 'Иллӓ Мукӓн Ұа Таҫдийатан ۚ Фаҙӱқӱ Ал-`Аҙӓба Бимӓ Кунтум Такфурӱна 008-035 Уларнинг байт олдидаги намозлари ҳуштак ва қарсак чалишдан иборат эди, холос. Бас, куфр келтирганингиз туфайли азобни татиб кўринг. (Мушриклар Байтуллоҳнинг валий-мутасаддилари бўлса, ибодатлари хуштак ва чапак чалишдан иборат бўлармиди? Бу ишда на Байтуллоҳга ҳурмат-эҳтиром бор ва на Аллоҳга ибодат. Фақат овоз чиқариш, тўс-тўполон қилиш. Шунинг учун ҳам оятнинг сўнгида уларга хитобан:«Бас куфр келтирганингиз туфайли азобни татиб кўринг», дейилмоқда.)(Яъни, Бадр урушидаги азобни татиб туринг, қолганини қиёматда оласиз.) وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ صَ‍‍لاَتُهُمْ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌الْبَ‍‍يْ‍‍تِ ‌إِلاَّ‌ مُك‍‍َ‍ا‌ء‌ ً‌ ‌وَتَ‍‍صْ‍‍دِيَة‌ ًۚ فَذُ‌وقُ‍‍و‌ا‌الْعَذ‍َ‍‌ابَ بِمَا‌ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ تَكْفُرُ‌ونَ
нна Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Йунфиқӱна 'Амұӓлаһум Лийаҫуддӱ `Ан Сабӥли Аллӓһи ۚ Фасайунфиқӱнаһӓ Ćумма Такӱну `Алайһим Хасратан Ćумма Йуғлабӱна Ұа ۗ Ал-Лаҙӥна Кафарӱ 'Илá Җаһаннама Йухшарӱна 008-036 Албатта, куфр келтирганлар молларини Аллоҳнинг йўлидан тўсиш учун сарфларлар. Бас, уларни сарфлайдилар-у, сўнгра ўзларига ҳасрат бўладир, кейин маблуғ бўларлар. Куфр келтирганлар жаҳаннамга тўпланурлар. (Ушбу сураи карима тафсири муқаддимасида келтирилган Бадр уруши ҳақидаги ривоятларда Макка мушрикларининг бойлари мусулмонларга, Пайғамбарга (с.а.в.) қарши қанчалик молу мулк сарифлаганликларини кўриб ўтдик. Кофирлар одамларини Аллоҳнинг йўлидан қайтариш учун ундан кейин ҳам, ҳозир ҳам ҳисобсиз маблағларини сарфламоқдалар. Улар ўзларича, бу харажатларни эзгулик йўлида, савоб учун сарфлаяпмиз, деб ўйлайдилар. Улар хоҳлаганларича сарфлайверсинлар, лекин бир куни келиб, худди шу сарфлаган моллари ўзларига ҳасратнадомат бўлиб қайтади. Бунга Бадр урушига харжланган моллар мисол бўла олади. Минг-минглаб сарф қилсалар ҳам, мақсадларига эриша олмай, мағлуб бўлдилар. Охиратда эса, жаҳаннамда тўпланадилар.) إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ يُ‍‌‍نْ‍‍فِ‍‍قُ‍‍ونَ ‌أَمْوَ‌الَهُمْ لِيَ‍‍صُ‍‍دُّ‌و‌ا‌ عَ‍‌‍نْ سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هِ ۚ فَسَيُ‍‌‍ن‍‍فِ‍‍قُ‍‍ونَهَا‌ ثُ‍‍مَّ تَك‍‍ُ‍ونُ عَلَيْهِمْ حَسْ‍رَة‌ ً‌ ثُ‍‍مَّ يُ‍‍غْ‍‍لَب‍‍ُ‍ونَ ۗ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌إِلَى‌ جَهَ‍‍نَّ‍‍مَ يُحْشَرُ‌ونَ
Лийамӥза Аллӓһу Ал-Ҳабӥćа Мина Аҭ-Ҭаййиби Ұа Йаҗ`ала Ал-Ҳабӥćа Ба`đаһу `Алá Ба`đин Файаркумаһу Җамӥ`ӓан Файаҗ`алаһу Фӥ Җаһаннама ۚ 'Ӱлӓ'ика Һуму Ал-Ҳӓсирӱна 008-037 Аллоҳ покдан нопокни айириши учун ва нопокнинг баъзиси устига баъзисини тахлаб, ҳаммасини жаҳаннамга ташлаши учун. Ана ўшалар зиён кўргувчилардир. (Аллоҳ таоло кофирларни у дунёда жаҳаннамга тўплайди, уларни пок–жаннати мўминлардан ажратиб олиш учун, худди ўтинни тахлагандек, бир-бирларининг устига тахлаб туриб, дўзахга ташлаш учун тўплайди. Ҳақиқий зиён кўрувчилар ана шулар бўлади.) لِيَم‍‍ِ‍ي‍‍زَ‌ ‌اللَّ‍‍هُ ‌الْ‍‍خَ‍‍ب‍‍ِ‍ي‍‍ثَ مِنَ ‌ال‍‍طَّ‍‍يِّبِ ‌وَيَ‍‍جْ‍‍عَلَ ‌الْ‍‍خَ‍‍ب‍‍ِ‍ي‍‍ثَ بَعْ‍‍ضَ‍‍هُ عَلَى‌ بَعْ‍‍ضٍ‌ فَيَرْكُمَ‍‍هُ جَمِيعا‌‌ ً‌ فَيَ‍‍جْ‍‍عَلَ‍‍هُ فِي جَهَ‍‍نَّ‍‍مَ ۚ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌الْ‍‍خَ‍‍اسِرُ‌ونَ
Қул Лиллаҙӥна Кафарӱн Йантаһӱ Йуғфар Лаһум Мӓ Қад Салафа Ұа 'Ин Йа`ӱдӱ Фақад Маđат Суннату Ал-'Аұұалӥна 008-038 Куфр келтирганларга айт, агар тўхтасалар, ўтган нарсалар мағфират қилинур ва агар қайтадиган бўлсалар, бас, батаҳқиқ, аввалгиларнинг суннати ўтган. قُ‍‍لْ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌إِ‌نْ يَ‍‌‍ن‍‍تَهُو‌ا‌ يُ‍‍غْ‍‍فَرْ‌ لَهُمْ مَا‌ قَ‍‍دْ‌ سَلَفَ ‌وَ‌إِ‌نْ يَعُو‌دُ‌و‌ا‌ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ مَ‍‍ضَ‍‍تْ سُ‍‍نَّ‍‍ةُ ‌الأَ‌وَّلِينَ
Ұа Қӓтилӱһум Хаттá Лӓ Такӱна Фитнатун Ұа Йакӱна Ад-Дӥну Куллуһу Лиллӓһ ۚ Фа'ини Антаһаұ Фа'инна Аллӓһа Бимӓ Йа`малӱна Баҫӥрун 008-039 Ва улар билан то фитна бўлмагунча ва диннинг ҳаммаси Аллоҳга бўлгунча, уруш қилинг. Агар тўхтасалар, бас, Аллоҳ, албатта, нима қилаётганларини кўриб тургувчи зотдир. وَ‍قَ‍‍اتِلُوهُمْ حَتَّى‌ لاَ‌ تَك‍‍ُ‍ونَ فِتْنَةٌ‌ ‌وَيَك‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍دّ‍ِ‍ي‍‍نُ كُلُّ‍‍هُ لِلَّهِ ۚ فَإِنِ ‌ان‍‍تَهَوْ‌ا‌ فَإِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ بِمَا‌ يَعْمَل‍‍ُ‍ونَ بَ‍‍صِ‍‍يرٌ
Ұа 'Ин Таұаллаұ Фӓ`ламӱнна Аллӓһа Маұлӓкум ۚ Ни`ма Ал-Маұлá Ұа Ни`ма Ан-Наҫӥру 008-040 Агар юз ўгирсалар, бас, билгинки, албатта, Аллоҳ хожангиздир. У қандай ҳам яхши хожа ва қандай ҳам яхши нусрат бергувчи! وَ‌إِ‌نْ تَوَلَّوْ‌ا‌ فَاعْلَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ مَوْلاَكُمْ ۚ نِعْمَ ‌الْمَوْلَى‌ ‌وَنِعْمَ ‌ال‍‍نَّ‍‍‍‍صِ‍‍يرُ
Ұа А`ламӱннамӓ Ғанимтум Мин Шайн Фа'анна Лиллӓһ Ҳумусаһу Ұа Лилррасӱли Ұа Лиҙӥ Ал-Қурбá Ұа Ал-Йатӓмá Ұа Ал-Масӓкӥни Ұа Абни Ас-Сабӥли 'Ин Кунтум 'Ӓмантум Биллӓһи Ұа Мӓнзалнӓ `Алá `Абдинӓ Йаұма Ал-Фурқӓни Йаұма Ат-Тақá Ал-Җам`ӓни Ұа ۗ Аллӓһу `Алá Кулли Шайн Қадӥрун 008-041 Ва агар Аллоҳга, фурқон куни-икки жамоат тўқнашган куни бандамизга нозил қилган нарсамизга иймон келтирган бўлсангиз, билингки, ўлжага олган нарсангиздан бешдан бири Аллоҳга, Расулига, яқинларига, етимларга, мискинларга ва мусофирларгадир. Ва Аллоҳ ҳар бир нарсага қодирдир. («Фурқон куни-икки жамоат тўқнашган куни»дан мурод Бадр уруши кунидир. Чунки айни ўша кун Аллоҳ таоло ҳақ билан ботилни фарқ қилган, ажратган кундир. Ўша кун мусулмонлар билан мушриклар тўқнашган кундир. Оятда Бадр уруши куни Расулуллоҳга нозил қилинган оятларга иймон келтиришлик Аллоҳга иймон келтириш билан бирга зикр этилмоқда. Ўша куни нозил қилинган ояти карималар ўлжани тақсимлашга ҳам тааллуқли эди. Ана ўша оятлардаги ҳукмларга амал қилсалар, иймонлари борлигига далолат бўлиши таъкидланмоқда.Жиҳод пайтида қўлга тушган ўлжаларнинг бешдан тўрти мужоҳидларга бўлиб берилади. Қолган бир қисми эса, ушбу оятда зикр қилинган тоифаларга ажратилади:) وَ‌اعْلَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ‍‍مَا‌ غَ‍‍نِمْتُمْ مِ‍‌‍نْ شَ‍‍يْء‌‌ٍ‌ فَأَنَّ لِلَّهِ خُ‍‍مُسَ‍‍هُ ‌وَلِ‍‍ل‍رَّس‍‍ُ‍ولِ ‌وَلِذِي ‌الْ‍‍قُ‍‍رْبَى‌ ‌وَ‌الْيَتَامَى‌ ‌وَ‌الْمَسَاك‍‍ِ‍ي‍‍نِ ‌وَ‌ابْ‍‍نِ ‌ال‍‍سَّب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ ‌آمَ‍‌‍نْ‍‍تُمْ بِ‍اللَّ‍‍هِ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌ن‍‍زَلْنَا‌ عَلَى‌ عَ‍‍بْ‍‍دِنَا‌ يَ‍‍وْمَ ‌الْفُرْ‍قَ‍‍انِ يَ‍‍وْمَ ‌الْتَ‍‍قَ‍‍ى‌ ‌الْجَمْع‍‍َ‍انِ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ عَلَى‌ كُلِّ شَ‍‍يْء‌‌ٍقَ‍‍دِيرٌ
'Иҙ 'Антум Бил-`Удұати Ад-Дунйӓ Ұа Һум Бил-`Удұати Ал-Қуҫұá Ұа Ар-Ракбу 'Асфала Минкум ۚ Ұа Лаұ Таұӓ`адттум Лӓҳталафтум Фӥ Ал-Мӥ`ӓди ۙ Ұа Лакин Лийақđийа Аллӓһу 'Амрӓан Кӓна Маф`ӱлӓан Лийаһлика Ман Һалака `Ан Баййинатин Ұа Йахйá Ман Хаййа `Ан Баййинатин ۗ Ұа 'Инна Аллӓһа Ласамӥ`ун `Алӥмун 008-042 Ўшанда сизлар (водийнинг Мадинага) яқин тарафида, улар узоқ тарафида, отлиқлар эса, сиздан пастда эди. Агар ваъдалашиб олганингизда ҳам, келишилган жой ва вақтда хилоф қилардингиз. Лекин Аллоҳ қилиниш керак бўлган ишни ҳал этиш учун, ҳалок бўладиган одам очиқ-ойдин ҳужжат билан ҳалок, бўлиши учун, яшаши керак бўлган одам очиқ-ойдин ҳужжат билан яшаши учун (тўқнашдингиз). Ва, албатта, Аллоҳ эшитгувчи ва билгувчи зотдир. (Яъни, Бадр уруши куни сизлар, эй мусулмонлар, водийнинг Мадинага яқин тарафига келиб тушдингиз. Мушриклар водийнинг Мадинадан узоқ тарафига келиб тушдилар. Карвондаги отлиқлар эса, сиз турган жойнинг пастроғидан юриб, соҳил бўйлаб ўтиб кетди. Сиз билан мушриклар ўртасида тепалик бўлиб, бир-бирингизни кўрмас эдингиз.) إِ‌ذْ‌ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ بِ‍الْعُ‍‍دْ‌وَةِ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ‌وَهُمْ بِ‍الْعُ‍‍دْ‌وَةِ ‌الْ‍‍قُ‍‍صْ‍‍وَ‌ى‌ ‌وَ‌ال‍رَّكْبُ ‌أَسْفَلَ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ۚ ‌وَلَوْ‌ تَوَ‌اعَ‍‍دتُّمْ لاَ‍خْ‍‍تَلَفْتُمْ فِي ‌الْمِيع‍‍َ‍ا‌دِ‌ ۙ ‌وَلَكِ‍‌‍نْ لِيَ‍‍قْ‍‍‍‍ضِ‍‍يَ ‌اللَّ‍‍هُ ‌أَمْر‌ا‌‌ ً‌ ك‍‍َ‍انَ مَفْعُولا‌ ً‌ لِيَهْلِكَ مَ‍‌‍نْ هَلَكَ عَ‍‌‍نْ بَيِّنَةٍ‌ ‌وَيَحْيَى‌ مَ‍‌‍نْ حَيَّ عَ‍‌‍نْ بَيِّنَةٍۗ ‌وَ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لَسَم‍‍ِ‍ي‍‍عٌ عَلِيمٌ
'Иҙ Йурӥкаһуму Аллӓһу Фӥ Манӓмика Қалӥлӓан ۖ Ұа Лаұ 'Арӓкаһум Каćӥрӓан Лафашилтум Ұа Латанӓза`тум Фӥ Ал-'Амри Ұа Лакинна Аллӓһа Саллама ۗннаһу `Алӥмун Биҙӓти Аҫ-Ҫудӱри 008-043 Ўшанда Аллоҳ тушингда уларни сенга оз кўрсатди. Агар уларни сенга кўп кўрсатганида, тушкунликка учрар эдингизлар ва бу ишда ораларингизда низо чиқар эди. Лекин Аллоҳ сақлади. Албатта, У дилингиздаги нарсани билгувчи зотдир. إِ‌ذْ‌ يُ‍‍رِيكَهُمُ ‌اللَّ‍‍هُ فِي مَنَامِكَ قَ‍‍لِيلا‌ ًۖ ‌وَلَوْ‌ ‌أَ‌‍رَ‌اكَهُمْ كَثِي‍‍ر‌ا‌ ً‌ لَفَشِلْتُمْ ‌وَلَتَنَا‌زَعْتُمْ فِي ‌الأَمْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌اللَّ‍‍هَ سَلَّمَ ۗ ‌إِنَّ‍‍هُ عَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ‌ بِذ‍َ‍‌اتِ ‌ال‍‍صُّ‍‍دُ‌و‌رِ
Ұа 'Иҙ Йурӥкумӱһум 'Иҙи Ат-Тақайтум Фӥ 'А`йуникум Қалӥлӓан Ұа Йуқаллилукум Фӥ 'А`йуниһим Лийақđийа Аллӓһу 'Амрӓан Кӓна Маф`ӱлӓан ۗ Ұа 'Илá Аллӓһи Турҗа`у Ал-'Умӱру 008-044 Ўшанда, тўқнашганингизда уларни сизнинг кўзингизга оз қилиб кўрсатганини, сизни уларнинг кўзига оз қилиб кўрсатганини эсланг. Буни Аллоҳ қилиниши керак бўлган ишни ҳал этиш учун қилди. Ва барча ишлар Аллоҳга қайтарилур. (Пайғамбаримизнинг (с.а.в.) кўрган тушлари рост чиқди. Аллоҳ таоло мусулмонларга кўп сонли мушрикларни оз қилиб кўрсатди. Аллоҳ таоло мушрикларга оз сонли мусулмонларни яна ҳам камайтиб кўрсатди. Улар биз кўпмиз, мусулмонлар оз экан, деб ғурурга кетишди ва ғафлатда қолиб, мағлуб бўлишди.) وَ‌إِ‌ذْ‌ يُ‍‍رِيكُمُوهُمْ ‌إِ‌ذِ‌ ‌الْتَ‍‍قَ‍‍يْتُمْ فِ‍‍ي ‌أَعْيُنِكُمْ قَ‍‍لِيلا‌ ً‌ ‌وَيُ‍‍قَ‍‍لِّلُكُمْ فِ‍‍ي ‌أَعْيُنِهِمْ لِيَ‍‍قْ‍‍‍‍ضِ‍‍يَ ‌اللَّ‍‍هُ ‌أَمْر‌ا‌‌ ً‌ ك‍‍َ‍انَ مَفْعُولا‌ ًۗ ‌وَ‌إِلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ تُرْجَعُ ‌الأُمُو‌رُ
Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ 'Иҙӓ Лақӥтум Фи'атан Фӓćбутӱ Ұа Аҙкурӱ Аллаһа Каćӥрӓан Ла`аллакум Туфлихӱна 008-045 Эй иймон келтирганлар! (Кофир) жамоатга рўбарў келганингизда, саботли бўлинг ва Аллоҳни кўп зикр қилинг, шоядки нажот топсангиз. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌ا‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ لَ‍‍قِ‍‍يتُمْ فِئَة‌ ً‌ فَاثْبُتُو‌ا‌ ‌وَ‌ا‌ذْكُرُ‌و‌ا‌اللَّ‍‍هَ كَثِي‍‍ر‌ا‌ ً‌ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
Ұа 'Аҭӥ`ӱ Аллаһа Ұа Расӱлаһу Ұа Лӓ Танӓза`ӱ Фатафшалӱ Ұа Таҙ/һаба Рӥхукум ۖ Ұа Аҫбирӱ ۚнна Аллӓһа Ма`а Аҫ-Ҫӓбирӥна 008-046 Аллоҳга ва Унинг Расулига итоат қилинг. Ўзаро низо қилманг, у ҳолда тушкунликка учрайсиз ва куч-қувватингиз кетади. Ва сабр қилинг. Албатта, Аллоҳ сабр қилгувчилар биландир. (Ғалаба омилларидан бири–Аллоҳга ва унинг Расулига итоат қилиш бўлиб, у нафақат уруш майдонидаги, балки барча соҳалардаги ғалаба ва муваффақиятларнинг асосий гаровидир. Маълумки, урушда қўмондоликка итоат катта аҳамиятга эга. Бу оддий бандаларга итоат ҳақидагаи гап. Энди оламларнинг яратгувчиси ва тадбирини қилгувчисига, у зотнинг танлаб олган охирги Пайғамбари Муҳаммадга (с.а.в.) бўладиган итоат қанчалар улуғ эканини, қанчалик муваффақиятлар гарови эканини ўзимиз билиб олаверишимиз керак.) وَ‌أَ‍طِ‍‍يعُو‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌‍رَسُولَ‍‍هُ ‌وَلاَ‌ تَنَا‌زَعُو‌ا‌ فَتَفْشَلُو‌ا‌ ‌وَتَذْهَبَ ‌رِيحُكُمْ ۖ ‌وَ‌اصْ‍‍بِرُ‌و‌اۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ مَعَ ‌ال‍‍صَّ‍‍ابِ‍‍رِينَ
Ұа Лӓ Такӱнӱ Кӓллаҙӥна Ҳараҗӱ Мин Дийӓриһим Баҭарӓан Ұа Ри'ӓ Анӓси Ұа Йаҫуддӱна `Ан Сабӥли Аллӓһи Ұа ۚ Аллӓһу Бимӓ Йа`малӱна Мухӥҭун 008-047 Ва диёрларидан кибру ҳаво билан, одамларга риё учун чиқиб, Аллоҳнинг йўлидан тўсадиганларга ўхшаманг. Аллоҳ нима қилаётганларини иҳота қилгувчидир. (Ушбу ояти каримада кофирларга, жумладан, Маккадан Бадрга қараб отланган қурайшликларга ишора қилинмоқда. Улар урушга катта дабдаба билан борардилар. Кибру ҳаволари дунёни оларди. Қаерга тушсалар, туялар сўйишар, ўйинчи қизларни ўйнатиб, қўшиқ айттиришар, одамларни меҳмон қилишар эди. Бу дабдабалар риё учун, куч -қувватларини бошқаларга кўрсатиш учун эди.) وَلاَ‌ تَكُونُو‌ا‌ كَالَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ خَ‍رَجُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ ‌دِيَا‌رِهِمْ بَ‍‍طَ‍‍ر‌ا‌ ً‌ ‌وَ‌رِئ‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ‌وَيَ‍‍صُ‍‍دّ‍ُ‍‌ونَ عَ‍‌‍نْ سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هِ ۚ ‌وَ‌اللَّهُ بِمَا‌ يَعْمَل‍‍ُ‍ونَ مُحِي‍‍طٌ
Ұа 'Иҙ Заййана Лаһуму Аш-Шайҭӓну 'А`мӓлаһум Ұа Қӓла Лӓ Ғӓлиба Лакуму Ал-Йаұма Мина Анӓси Ұа 'Иннӥ Җӓрун Лакум ۖ Фаламмӓ Тарӓ'ати Ал-Фи'атӓни Накаҫа `Алá `Ақибайһи Ұа Қӓла 'Иннӥ Барӥн Минкумннӥ 'Арá Мӓ Лӓ Тараұна 'Иннийи 'Аҳӓфу Аллӓһа Ұа ۚ Аллӓһу Шадӥду Ал-`Иқӓби 008-048 Ўшанда шайтон уларга амалларини зийнатлаб кўрсатди ва: «Бу кунда одамлардан сизга ғолиб кела оладиган ҳеч ким йўқ. Мен сизнинг ҳомийингизман», деди. Икки жамоа бир-бирини кўрганида эса, орқасига қайтди ва: «Албатта, мен сиз кўрмаётган нарсани кўрмоқдаман. Мен Аллоҳдан қўрқаман. Аллоҳ иқоби шиддатли зотдир»,деди. (Яъни, мусулмонлар бир томондан, мушриклар бошқа бир томондан жанг майдонига қараб юриб, бир-бирларига яқин келганда эса, шайтон орқасига қараб қочди. Мушрикларни васваса қилиш, уларнинг ишини зийнатлаб кўрсатиш тўхтади. Демак, шайтон мушриклар мағлубиятга учрашлари шубҳасиз эканлигини кўрган, шунинг учун қочган.) وَ‌إِ‌ذْ‌ ‌زَيَّنَ لَهُمُ ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انُ ‌أَعْمَالَهُمْ ‌وَ‍قَ‍‍الَ لاَ‌ غَ‍‍الِبَ لَكُمُ ‌الْيَ‍‍وْمَ مِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ‌وَ‌إِنِّ‍‍ي ج‍‍َ‍ا‌ر‌ٌ‌ لَكُمْ ۖ فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ تَر‍َ‍‌ا‌ءَتِ ‌الْفِئَت‍‍َ‍انِ نَكَ‍‍صَ عَلَى‌ عَ‍‍قِ‍‍بَ‍‍يْ‍‍هِ ‌وَ‍قَ‍‍الَ ‌إِنِّ‍‍ي بَ‍‍رِيء‌ٌ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ‌إِنِّ‍‍ي ‌أَ‌‍رَ‌ى‌ مَا‌ لاَ‌ تَ‍رَ‌وْنَ ‌إِنِّ‍‍يِ ‌أَ‍خَ‍‍افُ ‌اللَّ‍‍هَ ۚ ‌وَ‌اللَّهُ شَد‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌الْعِ‍‍قَ‍‍ابِ
'Иҙ Йақӱлу Ал-Мунӓфиқӱна Ұа Ал-Лаҙӥна Фӥ Қулӱбиһим Мараđун Ғарра Һӓ'уулӓ' Дӥнуһум ۗ Ұа Ман Йатаұаккал `Алá Аллӓһи Фа'инна Аллӓһа `Азӥзун Хакӥмун 008-049 Ўшанда мунофиқлар ва дилларида мараз бўлганлар: «Анавиларни дини мағрур қилиб юборди», дедилар. Ким Аллоҳга таваккул қилса, бас, албатта, Аллоҳ ғолиб ва ҳикматли зотдир. إِ‌ذْ‌ يَ‍‍قُ‍‍ولُ ‌الْمُنَافِ‍‍قُ‍‍ونَ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ فِي قُ‍‍لُوبِهِمْ مَ‍رَضٌ غَ‍رَّ‌ ه‍‍َ‍ا‌ؤُلاَ‌ء‌ ‌دِينُهُمْ ۗ ‌وَمَ‍‌‍نْ يَتَوَكَّلْ عَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ فَإِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ عَز‍ِ‍ي‍‍زٌ‌ حَكِيمٌ
Ұа Лаұ Тарá 'Иҙ Йатаұаффá Ал-Лаҙӥна Кафарӱ ۙ Ал-Малӓ'икату Йаđрибӱна Ұуҗӱһаһум Ұа 'Адбӓраһум Ұа Ҙӱқӱ `Аҙӓба Ал-Харӥқи 008-050 Агар фаришталар куфр келтирганларнинг жонини олатуриб, юзларига ва кетларига уриб: «Ёнғин азобини тотинг ! وَلَوْ‌ تَ‍رَ‌ى‌ ‌إِ‌ذْ‌ يَتَوَفَّى‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌اۙ ‌الْمَلاَئِكَةُ يَ‍‍ضْ‍‍رِب‍‍ُ‍ونَ ‌وُجُوهَهُمْ ‌وَ‌أَ‌دْبَا‌‍رَهُمْ ‌وَ‌ذُ‌وقُ‍‍و‌ا‌ عَذ‍َ‍‌ابَ ‌الْحَ‍‍رِي‍‍قِ
Ҙӓлика Бимӓ Қаддамат 'Айдӥкум Ұа 'Анна Аллӓһа Лайса Биžаллӓмин Лил`абӥди 008-051 Бу қўлингиз тақдим қилган нарса туфайлидир. Албатта, Аллоҳ бандаларига ҳеч зулм қилгувчи эмасдир», дейишларини кўрсанг эди. ذَلِكَ بِمَا‌ قَ‍‍دَّمَتْ ‌أَيْدِيكُمْ ‌وَ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لَ‍‍يْ‍‍سَ بِ‍‍ظَ‍‍لاَّم‍ٍ‌ لِلْعَبِيدِ
Када'би 'Ӓли Фирұна Ұаӓллаҙийна ۙ Мин Қаблиһим Кафаруұӓ ۚ Би'ӓйаӓти Аллӓһи Фа'аҳаҙаһуму Аллӓһу Биҙунӱбиһимнна ۗ Аллӓһа Қаұӥйун Шадийду Ал`иқаӓби 008-052 Худди Оли Фиръавн ва улардан олдингиларнинг қилмишларига ўхшайдир. Аллоҳнинг оятига куфр келтирдилар. Бас, Аллоҳ уларни гуноҳлари туфайли тутди. Албатта, Аллоҳ кучли ва иқоби шиддатли зотдир.(Яъни, мушрикларнинг бу қилмиши, худди оли Фиръавн ва улардан олдингиларнинг қилмишларига ўхшайди.) كَدَ‌أْبِ ‌آلِ فِ‍‍رْعَ‍‍وْنَ ۙ ? ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍‍‌‍نْ ۚ قَ‍‍‍‍‍‍‍بْ‍‍‍‍لِهِمْ ? كَفَرُ‌و‌ا‌ بِآي‍‍َ‍اتِ ‌ال‍‍لَّ‍‍هِ فَأَ‍‍‍‍خَ‍‍‍‍ذَهُمُ ۗ ‌ال‍‍لَّ‍‍هُ بِذُنُوبِهِمْ ? ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ قَ‍‍‍‍وِيّ‌‍‌‌‍ٌ‌ شَ‍‍د‍ِ‍ي‍‍دُ‌‍ ‌الْعِ‍‍‍‍قَ‍‍‍‍‍ابِ
Ҙӓлика Би'анна Аллӓһа Лам Йаку Муғаййирӓан Ни`матан 'Ан`амаһӓ `Алá Қаұмин Хаттá Йуғаййирӱ Мӓ Би'анфусиһим ۙ Ұа 'Анна Аллӓһа Самӥ`ун `Алӥмун 008-053 Бундай бўлиши Аллоҳ бир қавмга берган неъматини токи улар ўзларини ўзгартирмагунларича ўзгартирувчи бўлмаслиги ва Аллоҳ эшитгувчи ва билгувчи зот бўлганидандир. ذَلِكَ بِأَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لَمْ يَكُ مُ‍‍غَ‍‍يِّ‍‍ر‌ا‌ ً‌ نِعْمَةً ‌أَ‌نْ‍‍عَمَهَا‌ عَلَى‌ قَ‍‍وْمٍ حَتَّى‌ يُ‍‍غَ‍‍يِّرُ‌و‌ا‌ مَا‌ بِأَ‌ن‍‍فُسِهِمْ ۙ ‌وَ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ سَم‍‍ِ‍ي‍‍عٌ عَلِيمٌ
Када'би 'Ӓли Фирұна Ұа ۙ Ал-Лаҙӥна Мин Қаблиһим ۚ Каҙҙабӱ Би'ӓйӓти Раббиһим Фа'аһлакнӓһум Биҙунӱбиһим Ұа 'Ағрақнӓ 'Ӓла Фирұна ۚ Ұа Куллун Кӓнӱ Žӓлимӥна 008-054 Худди Оли Фиръавн ва улардан олдингиларнинг қилмишига ўхшаб, Роббиларининг оятларини ёлғонга чиқардилар. Бас, Биз уларни гуноҳлари туфайли ҳалок қилдик ва Оли Фиръавни ғарқ қилдик. Ҳаммалари золим эдилар. كَدَ‌أْبِ ‌آلِ فِ‍‍رْعَ‍‍وْنَ ۙ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِهِمْ ۚ كَذَّبُو‌ا‌ بِآي‍‍َ‍اتِ ‌‍رَبِّهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُمْ بِذُنُوبِهِمْ ‌وَ‌أَ‍‍غْ‍رَ‍قْ‍‍نَ‍‍ا‌ ‌آلَ فِ‍‍رْعَ‍‍وْنَ ۚ ‌وَكُلّ‌‍ٌ‌ كَانُو‌اظَ‍‍الِمِينَ
нна Шарра Ад-Даұӓбби `Инда Аллӓһи Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Фаһум Лӓ Йу'уминӱна 008-055 Албатта, Аллоҳнинг ҳузурида ҳайвоннинг ёмони куфр келтирганларидир. Бас, улар иймон келтирмаслар. (Иймон бўлмаган жойда яхшилик қаердан бўлсин. Яратган холиққа–Аллоҳга ишонмай юрган одамдан ҳар қандай ёмонликни кутиш мумкин. Бундай одам иймонсиз–кофир бўлгани учун ҳайвондан ҳам паст даражага тушиб қолади. Тушганда ҳам, Аллоҳнинг ҳузурида тушади. Бу эса, ҳар қандай инсон учун бадбахтликдир.) إِنَّ شَ‍رَّ‌ال‍‍دَّ‌و‍َ‍‌ابِّ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ فَهُمْ لاَ‌ يُؤْمِنُونَ
Ал-Лаҙӥна `Ӓһадта Минһум Ćумма Йанқуđӱна `Аһдаһум Фӥ Кулли Марратин Ұа Һум Лӓ Йаттақӱна 008-056 Улардан сен аҳдлашганлар сўнгра ҳар сафар аҳдларини бузарлар ва улар (Аллоҳдан) қўрқмаслар. (Бу қилмишлари билан яна бир инсонийлик хусусиятларини йўқотадилар. Яъни, аҳдда туриш инсонни ҳайвондан ажратадиган хусусиятларидан бири саналади. Кофирлар аҳдни бузиш билан шу сифатни ҳам йўқотдилар. Бу қилмишларига бош сабаб уларнинг Аллоҳдан қўрқмасликларидир.) الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ عَاهَ‍‍دْتَ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ ثُ‍‍مَّ يَ‍‌‍ن‍‍قُ‍‍ضُ‍‍ونَ عَهْدَهُمْ فِي كُلِّ مَ‍رَّةٍ‌ ‌وَهُمْ لاَ‌ يَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ
Фа'иммӓ Таćқафаннаһум Фӥ Ал-Харби Фашаррид Биһим Ман Ҳалфаһум Ла`аллаһум Йаҙҙаккарӱна 008-057 Агар урушда улардан зафар қозонсанг, бас, уларни ҳалок қилиш билан ортларидагиларни сарсон қилиб қўй, шоядки эсласалар. فَإِمَّ‍‍ا‌ تَثْ‍‍قَ‍‍فَ‍‍نَّ‍‍هُمْ فِي ‌الْحَرْبِ فَشَرِّ‌دْ‌ بِهِمْ مَ‍‌‍نْ خَ‍‍لْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُ‌ونَ
Ұа 'Иммӓ Таҳӓфанна Мин Қаұмин Ҳийӓнатан Фӓнбиҙ 'Илайһим `Алá Саұӓ'ин ۚнна Аллӓһа Лӓ Йухиббу Ал-Ҳӓ'инӥна 008-058 Агар бир қавмнинг хиёнатидан қўрқадиган бўлсанг, уларга тенгма-тенг (аҳд бузилганини) ўртага ташла. Албатта, Аллоҳ хоинларни севмас. (Яъни, бирор кофир қавм билан аҳдлашган бўлсанг, аммо содир бўлаётган гап-сўз ва тасарруфлардан, баъзи бир маълумотлардан аҳдга хиёнат қилаётганларини билиб қолсанг, уларга аҳд икки томондан баробар бузилганини билдир. Аҳдга ишониб, хотиржам турган томонга ёмонлик қилиш хоинлик бўлади.) وَ‌إِمَّ‍‍ا‌ تَ‍‍خَ‍‍افَ‍‍نَّ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍وْمٍ خِ‍‍يَانَة‌ ً‌ فَا‌نْ‍‍بِذْ‌ ‌إِلَيْهِمْ عَلَى‌ سَو‍َ‍‌ا‌ء‌‌ٍۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لاَ‌ يُحِبُّ ‌الْ‍‍خَ‍‍ائِنِينَ
Ұа Лӓ Йахсабанна Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Сабақӱ ۚннаһум Лӓ Йу`җизӱна 008-059 Куфр келтирганлар ўздик деб ўйламасинлар. Улар ҳеч қочиб қутула олмайдилар. وَلاَ‌ يَحْسَبَ‍‍نَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ سَبَ‍‍قُ‍‍و‌اۚ ‌إِنَّ‍‍هُمْ لاَ‌ يُعْجِزُ‌ونَ
Ұа 'А`иддӱ Лаһум Мӓ Астаҭа`тум Мин Қӱұатин Ұа Мин Рибӓҭи Ал-Ҳайли Турһибӱна Биһи `Адӱұа Аллӓһи Ұа `Адӱұакум Ұа 'Ӓҳарӥна Мин Дӱниһим Лӓ Та`ламӱнаһуму Аллӓһу Йа`ламуһум ۚ Ұа Мӓ Тунфиқӱ Мин Шайн Фӥ Сабӥли Аллӓһи Йуұаффа 'Илайкум Ұа 'Антум Лӓ Туžламӱна 008-060 Улар учун қўлингиздан келганича куч-қувват ва эгарланган отларни тайёр қўйингиз, бу билан Аллоҳнинг душманини, ўз душманингизни ва улардан бошқа ўзингиз билмайдиганларни қўрқитасиз. Уларни Аллоҳ биладир. Аллоҳ йўлида нимани сарф қилсангиз, сизга тўлиқ қайтарилур. Сизга зулм қилинмас. (Ушбу оят мусулмон жамиятининг қуролли кучлари доимо шай туриши лозимлигига далилдир. Ҳар бир мусулмон жамият қўлидан келганича ҳарбий тайёргарликни кўриб қўйиш билан Аллоҳнинг амрини бажарган бўлади.) وَ‌أَعِدُّ‌و‌ا‌ لَهُمْ مَا‌ ‌اسْتَ‍‍طَ‍‍عْتُمْ مِ‍‌‍نْ قُ‍‍وَّةٍ‌ ‌وَمِ‍‌‍نْ ‌رِب‍‍َ‍اطِ ‌الْ‍‍خَ‍‍يْ‍‍لِ تُرْهِب‍‍ُ‍ونَ بِ‍‍هِ عَدُ‌وَّ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَعَدُ‌وَّكُمْ ‌وَ‌آ‍‍خَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ ‌دُ‌ونِهِمْ لاَ‌ تَعْلَمُونَهُمُ ‌اللَّ‍‍هُ يَعْلَمُهُمْ ۚ ‌وَمَا‌ تُ‍‌‍ن‍‍فِ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ مِ‍‌‍نْ شَ‍‍يْء‌‌ٍ‌ فِي سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هِ يُوَفَّ ‌إِلَيْكُمْ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ لاَ‌ تُ‍‍ظْ‍‍لَمُونَ
Ұа 'Ин Җанахӱ Лилссалми Фӓҗнах Лаһӓ Ұа Таұаккал `Алá Аллӓһи ۚннаһу Һуұа Ас-Самӥ Ал-`Алӥму 008-061 Агар улар тинчликка мойил бўлсалар, сен ҳам мойил бўл. Ва Аллоҳга таваккул қил. Албатта, У эшитгувчи ва билгувчи зотдир. وَ‌إِ‌نْ جَنَحُو‌ا‌ لِلسَّلْمِ فَاجْ‍‍نَحْ لَهَا‌ ‌وَتَوَكَّلْ عَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ ۚ ‌إِنَّ‍‍هُ هُوَ‌ ‌ال‍‍سَّم‍‍ِ‍ي‍‍عُ ‌الْعَلِيمُ
Ұа 'Ин Йурӥдӱн Йаҳда`ӱка Фа'инна Хасбака Аллӓһу ۚ Һуұа Ал-Лаҙӥ 'Аййадака Бинаҫриһи Ұа Бил-Му'уминӥна 008-062 Агар сени алдашни ирода қилсалар, бас, сенга Аллоҳ кифоя қиладир. У сени Ўз нусрати ва мўминлар билан қўллаган. وَ‌إِ‌نْ يُ‍‍رِيدُ‌و‌ا‌ ‌أَ‌نْ يَ‍‍خْ‍‍دَع‍‍ُ‍وكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ ‌اللَّ‍‍هُ ۚ هُوَ‌ ‌الَّذِي ‌أَيَّدَكَ بِنَ‍‍صْ‍‍رِهِ ‌وَبِالْمُؤْمِنِينَ
Ұа 'Аллафа Байна Қулӱбиһим ۚ Лаұ 'Анфақта Мӓ Фӥ Ал-'Арđи Җамӥ`ӓан Мӓ 'Аллафта Байна Қулӱбиһим Ұа Лакинна Ал-Л Аллафа Байнаһум ۚннаһу `Азӥзун Хакӥмун 008-063 Ҳамда уларнинг қалбларини бирлаштирган зотдир. Агар ер юзидаги ҳамма нарсани сарф қилсанг ҳам, уларнинг қалбларини бирлаштира олмас эдинг. Лекин Аллоҳ уларни бирлаштирди. Албатта, У ғолиб ва ҳикматли зотдир. (Инсоният тарихида турли халқлар, қабила-уруғлар ва миллатларни Исломчалик бирлаштирган тузум ёки мафкура йўқ. Бўлмайди ҳам. Кишилар қалбидан Ислом муносиб ўрин олган жойларда ва замонларда миллатчилик, маҳаллийчилик ва тарафкашликнинг салбий кўринишлари тамоман йўқолган. (Бу масалалар халқлар бошига битган бало бўлгани ҳаммага маълум.) Чунки Ислом биродарлиги ирқ, насаб, тил, қабила, қавм асосида эмас, Аллоҳга муҳаббат асосида бўлади.) وَ‌أَلَّفَ بَ‍‍يْ‍‍نَ قُ‍‍لُوبِهِمْ ۚ لَوْ‌ ‌أَ‌ن‍‍فَ‍‍قْ‍‍تَ مَا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ جَمِيعا‌ ً‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَلَّفْتَ بَ‍‍يْ‍‍نَ قُ‍‍لُوبِهِمْ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌ال‍‍لّ َلَّفَ بَيْنَهُمْ ‌إِنَّ‍‍هُ ۚ عَز‍ِ‍ي‍‍زٌ‌ حَكِيمٌ
Йӓ 'Аййуһӓ Ан-Набӥйу Хасбука Аллӓһу Ұа Мани Аттаба`ака Мина Ал-Му'уминӥна 008-064 Эй Набий, сенга ва сенга эргашганлар мўминларга Аллоҳ кифоядир. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍نَّ‍‍بِيُّ حَسْبُكَ ‌اللَّ‍‍هُ ‌وَمَنِ ‌اتَّبَعَكَ مِنَ ‌الْمُؤْمِنِينَ
Йӓ 'Аййуһӓ Ан-Набӥйу Харриđи Ал-Му'уминӥна `Алá Ал-Қитӓли ۚн Йакун Минкум `Ишрӱна Ҫӓбирӱна Йағлибӱ Миӓ'атайни ۚ Ұа 'Ин Йакун Минкум Миӓ'атун Йағлибӱ 'Алфӓан Мина Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Би'аннаһум Қаұмун Лӓ Йафқаһӱна 008-065 Эй Набий, мўминларни жангга чорла! Агар сиздан йигирмата сабрли бўлса, икки юзтани енгадир. Агар сиздан юзта бўлса, куфр келтирганлардан мингтасини енгадир. Бу улар тушунмайдиган қавм бўлганларидандир. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍نَّ‍‍بِيُّ حَرِّ‍‍ضِ ‌الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ عَلَى‌ ‌الْ‍‍قِ‍‍ت‍‍َ‍الِ ۚ ‌إِ‌نْ يَكُ‍‌‍نْ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ عِشْر‍ُ‍‌ونَ صَ‍‍ابِر‍ُ‍‌ونَ يَ‍‍غْ‍‍لِبُو‌ا‌ مِائَتَ‍‍يْ‍‍نِ ۚ ‌وَ‌إِ‌نْ يَكُ‍‌‍نْ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ مِائَةٌ‌ يَ‍‍غْ‍‍لِبُ‍‍و‌ا‌ ‌أَلْفا‌ ً‌ مِنَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ بِأَنَّ‍‍هُمْ قَ‍‍وْم ٌ‌ لاَ‌ يَفْ‍‍قَ‍‍هُونَ
Ал-'Ӓна Ҳаффафа Аллӓһу `Анкум Ұа `Алима 'Анна Фӥкум Đа`фӓан ۚ Фа'ин Йакун Минкум Миӓ'атун Ҫӓбиратун Йағлибӱ Миӓ'атайни ۚ Ұа 'Ин Йакун Минкум 'Алфун Йағлибӱ 'Алфайни Би'иҙни Аллӓһи Ұа ۗ Аллӓһу Ма`а Аҫ-Ҫӓбирӥна 008-066 Энди Аллоҳ сизлардан енгиллаштирди, сизларда ожизлик борлигини билди. Бас, агар сиздан юзта сабрли бўлса, икки юзтани енгадир. Агар сиздан мингта бўлса, Аллоҳнинг изни ила икки мингтани енгадир. Аллоҳ сабрлилар биландир. (Мусулмонлар доимо қувватли бўлиб туравермас эканлар, уларда заифлик ҳоллари ҳам учраб тураркан. Буни Аллоҳ таоло ҳаммадан кўра яхшироқ билади. Шунинг учун аввалги оятда келган ҳукмни енгиллаштириб, заиф ҳолатида бир мусулмон жангчи иккита душманга ғолиб келишини таъкидламоқда. Шу билан бирга, номи мусулмон бўлса бўлди, деган тушунча уйғонмаслиги учун «Аллоҳнинг изни ила» шарти ҳам қўшиб қўйилди.) الآنَ خَ‍‍فَّفَ ‌اللَّ‍‍هُ عَ‍‌‍ن‍‍كُمْ ‌وَعَلِمَ ‌أَنَّ فِيكُمْ ضَ‍‍عْفا‌‌ ًۚ فَإِ‌نْ يَكُ‍‌‍نْ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ مِائَة‌‍ٌصَ‍‍ابِ‍رَةٌ‌ يَ‍‍غْ‍‍لِبُو‌ا‌ مِائَتَ‍‍يْ‍‍نِ ۚ ‌وَ‌إِ‌نْ يَكُ‍‌‍نْ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ‌أَلْفٌ‌ يَ‍‍غْ‍‍لِبُ‍‍و‌ا‌ ‌أَلْفَ‍‍يْ‍‍نِ بِإِ‌ذْنِ ‌اللَّ‍‍هِ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ مَعَ ‌ال‍‍صَّ‍‍ابِ‍‍رِينَ
Мӓ Кӓна Линабӥйин 'Ан Йакӱна Лаһу~ 'Асрá Хаттá Йуćҳина Фӥ Ал-'Арđи ۚ Турӥдӱна `Араđа Ад-Дунйӓ Ұа Аллӓһу Йурӥду Ал-'Ӓҳирата Ұа ۗ Аллӓһу `Азӥзун Хакӥмун 008-067 Набий учун ер юзида забардаст бўлмагунича асирлари бўлиши яхши эмас эди. Сизлар дунёнинг ўткинчи матоҳини истарсизлар. Аллоҳ эса, охиратни истар. Ва Аллоҳ ғолиб ва ҳикматли зотдир. (Ушбу ва кейинги ояти карималар Бадр урушида асирга тушган мушриклар масаласида нозил бўлгандир.) مَا‌ ك‍‍َ‍انَ لِنَبِيٍّ ‌أَ‌نْ يَك‍‍ُ‍ونَ لَهُ~ُ ‌أَسْ‍رَ‌ى‌ حَتَّى‌ يُثْ‍‍خِ‍‍نَ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۚ تُ‍‍رِيد‍ُ‍‌ونَ عَ‍رَضَ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ‌وَ‌اللَّهُ يُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌الآ‍‍خِ‍رَةَ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ عَز‍ِ‍ي‍‍زٌ‌ حَكِيمٌ
Лаұлӓ Китӓбун Мина Аллӓһи Сабақа Ламассакум Фӥмӓҳаҙтум `Аҙӓбун `Аžӥмун 008-068 Агар Аллоҳнинг олдиндан ёзгани бўлмаганида, сизга олган нарсаларингиз туфайли улуғ азоб етар эди. (Аллоҳ таоло аввалдан Бадр урушида иштирок этган мусулмонларнинг барча гуноҳларини кечиб юборган эди. Шунинг учун уларнинг бу холатлари ҳам олдиндан ёзиб қўйилган қазои қадарга биноан кечиб юборилди. Бунинг устига, уларга бошқа инъомлар ҳам берди.) لَوْلاَ‌ كِت‍‍َ‍ابٌ‌ مِنَ ‌اللَّ‍‍هِ سَبَ‍‍قَ لَمَسَّكُمْ فِيمَ‍‍ا‌ ‌أَ‍خَ‍‍ذْتُمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ عَ‍‍ظِ‍‍يمٌ
Факулӱ Миммӓ Ғанимтум Халӓлӓан Ҭаййибӓан ۚ Ұа Аттақӱ Аллаһа ۚнна Аллӓһа Ғафӱрун Рахӥмун 008-069 Бас, ўлжага олган нарсаларингиздан ҳалол-пок ҳолда енглар. Аллоҳга тақво қилинглар. Албатта, Аллоҳ мағфират қилгувчи ва раҳмли зотдир. فَكُلُو‌ا‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ غَ‍‍نِمْتُمْ حَلالا‌‌ ًطَ‍‍يِّبا‌ ًۚ ‌وَ‌اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَحِيمٌ
Йӓ 'Аййуһӓ Ан-Набӥйу Қул Лиман Фӥ 'Айдӥкум Мина Ал-'Асрáн Йа`лами Аллӓһу Фӥ Қулӱбикум Ҳайрӓан Йу'утикум Ҳайрӓан Миммӓҳиҙа Минкум Ұа Йағфир Лакум Ұа ۗ Аллӓһу Ғафӱрун Рахӥмун 008-070 Эй Набий, қўлингиздаги асирларга: «Агар Аллоҳ қалбларингизда яхшилик борлигини билса, сизга ўзингиздан олинган нарсадан кўра яхшироқ нарсани берур ва сизни мағфират қилур. Аллоҳ мағфират қилгувчи ва раҳмли зотдир», деб айт! («Қурайшликлар Расулуллоҳга (с.а.в.) асирларни тўловини бериб, озод қилиш учун одам юбордилар. Аббос: «Эй Аллоҳнинг Расули, мен мусулмон эдим», деди. Расулуллоҳ (с.а.в.): «Мусулмонлигингни Аллоҳ билади.Аммо сен сиртдан бизга қарши бўлдинг. Ўзинг учун, акаларингнинг ўғиллари учун ҳамда иттифоқдошинг Бани Ҳорис ибн Феҳрнинг укаси учун тўлов бер», дедилар. Аббос: Эй Аллоҳнинг Расули, менда унча мол йўқ», деди. Расулуллоҳ (с.а.в.): «Умму Фазл икковингиз кўмган моллар қани?» дедилар. Аббос: «Аллоҳга қасамки, эй Муҳаммад, сиз Аллоҳнинг Расули эканингизни яхши биламан, бу молларни мен ва Умму Фазлдан бошқа ҳеч ким билмас эди. Мендаги молнинг йигирма уқияси ўзингизга ўтди деб ҳисоблайверинг», деди. Расулуллоҳ (с.а.в.): «Йўқ, у бойлик Аллоҳ сендан бизга олиб берганидир»,–дедилар. Аббос ўзига, икки акасининг икки ўғлига ва иттифоқдошига тўлов берди. Шунда Аллоҳ таоло ушбу оятини нозил қилди.) يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍نَّ‍‍بِيُّ قُ‍‍لْ لِمَ‍‌‍نْ فِ‍‍ي ‌أَيْدِيكُمْ مِنَ ‌الأَسْ‍رَ‌ى‌ ‌إِ‌نْ يَعْلَمِ ‌اللَّ‍‍هُ فِي قُ‍‍لُوبِكُمْ خَ‍‍يْر‌ا‌ ً‌ يُؤْتِكُمْ خَ‍‍يْر‌ا‌ ً‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌أُ‍خِ‍‍ذَ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ‌وَيَ‍‍غْ‍‍فِ‍‍رْ‌ لَكُمْ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَحِيمٌ
Ұа 'Ин Йурӥдӱ Ҳийӓнатака Фақад Ҳӓнӱ Аллаһа Мин Қаблу Фа'амкана Минһум Ұа ۗ Аллӓһу `Алӥмун Хакӥмун 008-071 Агар сенга хиёнат қилишни истасалар, батаҳқиқ, бундан олдин Аллоҳга хиёнат қилган эдилар. Бас У уларга қарши имкон топди. Аллоҳ билгувчи ва ҳикматли зотдир. وَ‌إِ‌نْ يُ‍‍رِيدُ‌و‌اخِ‍‍يَانَتَكَ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ خَ‍‍انُو‌ا‌اللَّ‍‍هَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ فَأَمْكَنَ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ عَل‍‍ِ‍ي‍‍مٌ حَكِيمٌ
нна Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа Һӓҗарӱ Ұа Җӓһадӱ Би'амұӓлиһим Ұа 'Анфусиһим Фӥ Сабӥли Аллӓһи Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓұаұ Ұа Наҫарӱ 'Ӱлӓ'ика Ба`đуһум 'Аұлийӓ'у Ба`đин Ұа ۚ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа Лам Йуһӓҗарӱ Мӓ Лакум Мин Ұалӓйатиһим Мин Шай'ин Хаттá Йуһӓҗирӱ ۚ Ұа 'Ини Астанҫарӱкум Фӥ Ад-Дӥни Фа`алайкуму Ан-Наҫру 'Иллӓ `Алá Қаұмин Байнакум Ұа Байнаһум Мӥćӓқун Ұа ۗ Аллӓһу Бимӓ Та`малӱна Баҫӥрун 008-072 Албатта, иймон келтирган, ҳижрат қилган, Аллоҳнинг йўлида молу жонлари билан жиҳод қилганлар ва жой бериб, ёрдам кўрсатганлар, ана ўшалар бир-бирларига валийдирлар. Иймон келтирган, аммо ҳижрат қилмаганларга эса, то ҳижрат қилмагунларича, сиз ҳеч валий бўла олмассиз. Агар улар сиздан динда ёрдам сўрасалар, ёрдам бермоғингиз вожиб. Фақат сиз билан ўрталарида аҳднома бор қавм зиддига эмас. Аллоҳ нима қилаётганингизни кўргувчи зотдир.(Исломда «вала»-валийлик ақида асосида бўлади. Ким мўмин-мусулмон бўлиб, Исломга кирар экан, бошқа ҳамма восита ва алоқалардан узилиб, ақида ила боғланади. Барча мўмин-мусулмонлар унинг валийсига айланади. Қариндошлари мўмин бўлмаса, валий эмаслар; жамияти мўмин бўлмаса, валий эмас.) إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَهَاجَرُ‌و‌ا‌ ‌وَجَاهَدُ‌و‌ا‌ بِأَمْوَ‌الِهِمْ ‌وَ‌أَ‌ن‍‍فُسِهِمْ فِي سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آ‌وَ‌و‌ا‌ ‌وَنَ‍‍صَ‍‍رُ‌و‌ا‌ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ بَعْ‍‍ضُ‍‍هُمْ ‌أَ‌وْلِي‍‍َ‍ا‌ءُ‌ بَعْ‍‍ضٍۚ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَلَمْ يُهَاجَرُ‌و‌ا‌ مَا‌ لَكُمْ مِ‍‌‍نْ ‌وَلاَيَتِهِمْ مِ‍‌‍نْ شَ‍‍يْءٍ‌ حَتَّى‌ يُهَاجِرُ‌و‌اۚ ‌وَ‌إِنِ ‌اسْتَ‍‌‍ن‍‍صَ‍‍رُ‌وكُمْ فِي ‌ال‍‍دّ‍ِ‍ي‍‍نِ فَعَلَيْكُمُ ‌ال‍‍نَّ‍‍‍‍صْ‍‍رُ‌ ‌إِلاَّ‌ عَلَى‌ قَ‍‍وْم ٍ‌ بَيْنَكُمْ ‌وَبَيْنَهُمْ مِيث‍‍َ‍اقٌۗ ‌وَ‌اللَّهُ بِمَا‌ تَعْمَل‍‍ُ‍ونَ بَ‍‍صِ‍‍يرٌ
Ұа Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Ба`đуһум 'Аұлийӓ'у Ба`đин ۚ 'Иллӓ Таф`алӱһу Такун Фитнатун Фӥ Ал-'Арđи Ұа Фасӓдун Кабӥрун 008-073 Куфр келтирганлар бир-бирларига валийдирлар. Агар (мазкур нарсани) қилмасангиз, ер юзида фитна ва катта фасод бўладир. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ بَعْ‍‍ضُ‍‍هُمْ ‌أَ‌وْلِي‍‍َ‍ا‌ءُ‌ بَعْ‍‍ضٍۚ ‌إِلاَّ‌ تَفْعَل‍‍ُ‍وهُ تَكُ‍‌‍نْ فِتْنَة‌‍ٌ‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌وَفَس‍‍َ‍ا‌د‌‌ٌ‌ كَبِيرٌ
Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа Һӓҗарӱ Ұа Җӓһадӱ Фӥ Сабӥли Аллӓһи Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓұаұ Ұа Наҫарӱ 'Ӱлӓ'ика Һуму Ал-Му'уминӱна Хаққӓан ۚ Лаһум Мағфиратун Ұа Ризқун Карӥмун 008-074 Иймон келтирган, ҳижрат этган, Аллоҳнинг йўлида жиҳод қилганлар ва жой бериб, ёрдам кўрсатганлар, ана ўшалар ҳақ мўминлардир. Улар учун мағфират ва карамли ризқ бордир. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَهَاجَرُ‌و‌ا‌ ‌وَجَاهَدُ‌و‌ا‌ فِي سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آ‌وَ‌و‌ا‌ ‌وَنَ‍‍صَ‍‍رُ‌و‌ا‌ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌الْمُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ حَ‍‍قّ‍‍ا‌ ًۚ لَهُمْ مَ‍‍غْ‍‍فِ‍رَةٌ‌ ‌وَ‌رِ‌زْ‍ق‌‍ٌ‌ كَ‍‍رِيمٌ
Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Мин Ба`ду Ұа Һӓҗарӱ Ұа Җӓһадӱ Ма`акум Фа'ӱлӓ'ика Минкум ۚ Ұа 'Ӱлӱ Ал-'Архӓми Ба`đуһум 'Аұлá Биба`đин Фӥ Китӓби Аллӓһи ۗнна Аллӓһа Бикулли Шай'ин `Алӥмун 008-075 Кейин иймон келтириб, ҳижрат қилган ва сизлар билан жиҳод қилганлар ҳам сизлардандир. Аллоҳнинг китобида қариндошлар бир-бирларига ҳақлироқдирлар. Албатта, Аллоҳ ҳар бир нарсани билгувчи зотдир.( ҳижратнинг аввалида мерос маълум муддат мусулмон биродарлиги асосида тақсимланган. Ушбу оят нозил бўлгандан бошлаб, мерос мусулмон қариндошлар орасида бўладиган бўлди.) وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ بَعْدُ‌ ‌وَهَاجَرُ‌و‌ا‌ ‌وَجَاهَدُ‌و‌ا‌ مَعَكُمْ فَأ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ۚ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌وْلُو‌ا‌الأَ‌رْح‍‍َ‍امِ بَعْ‍‍ضُ‍‍هُمْ ‌أَ‌وْلَى‌ بِبَعْ‍‍ضٍ‌ فِي كِت‍‍َ‍ابِ ‌اللَّ‍‍هِ ۗ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ بِكُلِّ شَ‍‍يْءٍ‌ عَلِيمٌ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Next Sūrah