23) Sūrat Al-Mu'uminūna

Printed format

23) سُورَة الْمُؤْمِنُونَ

Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Қад 'Афлаха Ал-Му'уминӱна 023-001 Шынында иман келтіргендер құтылды. قَ‍‍دْ‌ ‌أَفْلَحَ ‌الْمُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ
Ал-Лаҙӥна Һум Фӥ Ҫалӓтиһим Ҳӓши`ӱна 023-002 Олар, сондай мүміндер, намаздарында іштей жалбарынады. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ هُمْ فِي صَ‍‍لاَتِهِمْ خَ‍‍اشِع‍‍ُ‍ونَ
Ұа Ал-Лаҙӥна Һум `Ани Ал-Лағұи Му`риđӱна 023-003 Олар, бос нәрселерден аулақ болады. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ هُمْ عَنِ ‌ال‍‍لَّ‍‍غْ‍‍وِ‌ مُعْ‍‍رِ‍‍ضُ‍‍ونَ
Ұа Ал-Лаҙӥна Һум Лилззакӓати Фӓ`илӱна 023-004 Олар, зекеттерін береді. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ هُمْ لِلزَّك‍‍َ‍اةِ فَ‍‍اعِل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Ал-Лаҙӥна Һум Лифурӱҗиһим Хӓфиžӱна 023-005 Олар, ұятты жерлерін сақтайды. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ هُمْ لِفُرُ‌وجِهِمْ حَافِ‍‍ظُ‍‍ونَ
'Иллӓ `Алá 'Азұӓҗиһим 'Ұ Мӓ Малакат 'Аймӓнуһум Фа'иннаһум Ғайру Малӱмӥна 023-006 Бірақ жұбайлары немесе меншіктілері болса, оларға сөгіс жоқ. إِلاَّ‌ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَ‌زْ‌وَ‌اجِهِمْ ‌أ‌وْ‌ مَا‌ مَلَكَتْ ‌أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّ‍‍هُمْ غَ‍‍يْرُ‌ مَلُوم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Фамани Абтағá Ұарӓ'а Ҙӓлика Фа'ӱлӓ'ика Һуму Ал-`Ӓдӱна 023-007 Онда кім бұлардан басқаны іздесе, міне солар, шектен шығушылар. فَمَنِ ‌ابْ‍‍تَ‍‍غَ‍‍ى‌ ‌وَ‌ر‍َ‍‌ا‌ءَ‌ ‌ذَلِكَ فَأ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌الْعَا‌د‍ُ‍‌ونَ
Ұа Ал-Лаҙӥна Һум Ли'мӓнӓтиһим Ұа `Аһдиһим Рӓ`ӱна 023-008 Олар, аманаттарын, уәделерін қорғаушы. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ هُمْ لِأمَانَاتِهِمْ ‌وَعَهْدِهِمْ ‌‍رَ‌اع‍‍ُ‍ونَ
Ұа Ал-Лаҙӥна Һум `Алá Ҫалаұӓтиһим Йухӓфиžӱна 023-009 Олар, намаздарына ұқыпты. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ هُمْ عَلَى‌ صَ‍‍لَوَ‌اتِهِمْ يُحَافِ‍‍ظُ‍‍ونَ
'Ӱлӓ'ика Һуму Ал-Ұӓриćӱна 023-010 Міне солар, мұрагерлер. أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌الْوَ‌ا‌رِث‍‍ُ‍ونَ
Ал-Лаҙӥна Йариćӱна Ал-Фирдаұса Һум Фӥһӓ Ҳӓлидӱна 023-011 Олар онда мәңгі қалатын фердауыс жаннатына мұрагер болады. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَ‍‍رِث‍‍ُ‍ونَ ‌الْفِرْ‌دَ‌وْسَ هُمْ فِيهَا‌ خَ‍‍ال‍ِ‍د‍ُ‍‌ونَ
Ұа Лақад Ҳалақнӓ Ал-'Инсӓна Мин Сулӓлатин Мин Ҭӥнин 023-012 Расында адамды нағыз балшықтан жараттық. وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ خَ‍‍لَ‍‍قْ‍‍نَا‌ ‌الإِن‍‍س‍‍َ‍انَ مِ‍‍نْ سُلاَلَةٍ‌ مِ‍‍نْ طِ‍‍ي‍‍ن ‍ٍ
Ćумма Җа`алнӓһу Нуҭфатан Фӥ Қарӓрин Макӥнин 023-013 Сонан кейін оны жатырда тұратын тамшы қылдық. ثُ‍‍مَّ جَعَلْن‍‍َ‍اه ُ‌ نُ‍‍طْ‍‍فَة ً‌ فِي قَ‍رَ‍‌ا‌ر‌ٍ‌ مَك‍‍ِ‍ي‍‍ن ‍ٍ
Ćумма Ҳалақнӓ Ан-Нуҭфата `Алақатан Фаҳалақнӓ Ал-`Алақата Муđғатан Фаҳалақнӓ Ал-Муđғата `Иžӓмӓан Факасаұнӓ Ал-`Иžӓма Лахмӓан Ćумма 'Анша'нӓһу Ҳалқӓан 'Ӓҳара ۚ Фатабӓрака Ал-Лаһу 'Ахсану Ал-Ҳӓлиқӥна 023-014 Сосын тамшыны ұйыған қан жасадық. Ұйыған қанды кесек ет жасап, кесек етті сүйек жасадық та сүйектерге ет қаптадық. Сонан кейін оны басқа бір жаратылыс қып, жан салдық. Жаратушылардың шебері ұлы Алла. ثُ‍‍مَّ خَ‍‍لَ‍‍قْ‍‍نَا‌ ‌ال‍‍نُّ‍‍طْ‍‍فَةَ عَلَ‍‍قَ‍‍ة‌ ً‌ فَ‍‍خَ‍‍لَ‍‍قْ‍‍نَا‌ ‌الْعَلَ‍‍قَ‍‍ةَ مُ‍‍ضْ‍‍غَ‍‍ة‌ ً‌ فَ‍‍خَ‍‍لَ‍‍قْ‍‍نَا‌ ‌الْمُ‍‍ضْ‍‍غَ‍‍ةَ عِ‍‍ظَ‍‍اما‌‌ ً‌ فَكَسَوْنَا‌ ‌الْعِ‍‍ظَ‍‍امَ لَحْما‌‌ ً‌ ثُ‍‍مَّ ‌أَ‌ن‍‍شَأْن‍‍َ‍اه ُخَ‍‍لْ‍‍ق‍‍ا‌‌ ً‌ ‌آ‍‍خَ‍رَۚ فَتَبَا‌‍رَكَ ‌ال‍‍لَّهُ ‌أَحْسَنُ ‌الْ‍‍خَ‍‍الِ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Ćумма 'Иннакум Ба`да Ҙӓлика Ламаййитӱна 023-015 Бұдан кейін әрине сендер өлесіңдер. ثُ‍‍مَّ ‌إِنَّ‍‍كُ‍‍مْ بَعْدَ‌ ‌ذَلِكَ لَمَيِّت‍‍ُ‍ونَ
Ćумма 'Иннакум Йаұма Ал-Қийӓмати Туб`аćӱна 023-016 Сосын сендер қиямет күні, күдіксіз тірілтілесіңдер. ثُ‍‍مَّ ‌إِنَّ‍‍كُمْ يَوْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ تُ‍‍بْ‍‍عَث‍‍ُ‍ونَ
Ұа Лақад Ҳалақнӓ Фаұқакум СабҬарӓқа Ұа Мӓ Куннӓ `Ани Ал-Ҳалқи Ғӓфилӥна 023-017 Рас үстеріңде жеті жол жараттық. Сондай-ақ жаратқандарымыздан хабарсыз емеспіз. وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ خَ‍‍لَ‍‍قْ‍‍نَا‌ فَوْقَ‍‍كُمْ سَ‍‍بْ‍‍عَ طَ‍‍ر‍َ‍‌ائِ‍‍قَ ‌وَمَا‌ كُ‍‍نَّ‍‍ا‌ عَنِ ‌الْ‍‍خَ‍‍لْ‍‍قِ غَ‍‍افِل‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа 'Анзалнӓ Мина Ас-Самӓ'и Мӓн Биқадарин Фа'асканнӓһу Фӥ Ал-'Арđи ۖ Ұа 'Иннӓ `Алá Ҙаһӓбин Биһи Лақӓдирӱна 023-018 Көктен бір мөлшерде жаңбыр жаудырып, оны жер жүзіне тоқтаттық. Рас оны жоғалтуға да күшіміз жетеді. وَ‌أَ‌ن‍‍زَلْنَا‌ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ م‍‍َ‍ا‌ء‌ ً‌ بِ‍‍قَ‍‍دَ‌ر‌‌ٍ‌ فَأَسْكَ‍‍نّ‍‍َ‍اه ُ‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ۖ ‌وَ‌إِنَّ‍‍ا‌ عَلَى‌ ‌ذَه‍‍َ‍اب ٍ‌ بِه ِ‍ِ‍‌ لَ‍‍قَ‍‍ا‌دِ‌ر‍ُ‍‌ونَ
Фа'анша'нӓ Лакум Биһи Җаннӓтин Мин Наҳӥлин Ұа 'А`нӓбин Лакум Фӥһӓ Фаұӓкиһу Каćӥратун Ұа Минһӓ Та'кулӱна 023-019 Міне сонымен сендерге құрма ағаштары, жүзімдер және оның ішінде сендер қоректенетін көптеген жемістер бар бақшалар пайда қылдық. فَأَن‍‍شَأْنَا‌ لَكُ‍‍مْ بِه ِ‍ِ‍‌ جَ‍‍نّ‍‍َ‍اتٍ‌ مِ‍‍نْ نَ‍‍خِ‍‍ي‍‍لٍ‌ ‌وَ‌أَعْن‍‍َ‍اب ‍ٍ‌ لَكُمْ فِيهَا‌ فَوَ‌اكِه ُ‌ كَثِي‍رَةٌ‌ ‌وَمِنْهَا‌ تَأْكُل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Шаҗаратан Таҳруҗу Мин Ҭӱри Сайнӓ'а Танбуту Бид-Дуһни Ұа Ҫибғин Лил'ӓкилӥна 023-020 Сондай-ақ Тұрсинадан жеушілерге қатық түрінде майлы өсетін (зейтін) ді шығардық. وَشَجَ‍رَة ً‌ تَ‍‍خْ‍‍رُجُ مِ‍‍نْ طُ‍‍و‌ر‍ِ‍‌ سَيْن‍‍َ‍ا‌ءَ‌ تَ‍‍نْ‍‍بُتُ بِ‍ال‍‍دُّهْنِ ‌وَ‍‍صِ‍‍بْ‍‍‍‍غ ‍ٍ‌ لِلآكِل‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа 'Инна Лакум Фӥ Ал-'Ан`ӓми Ла`ибратан ۖ Нусқӥкум Миммӓ Фӥ Буҭӱниһӓ Ұа Лакум Фӥһӓ Манӓфи`у Каćӥратун Ұа Минһӓ Та'кулӱна 023-021 Рас сендер үшін малдарда әлбәтте өнеге бар. Сендерге олардың іштеріндегі (сүтін) ішкіземіз. Сондай-ақ малда сендер үшін көптеген пайда бар. Және олардан жейсіңдер. وَ‌إِنَّ لَكُمْ فِي ‌الأَنع‍‍َ‍امِ لَعِ‍‍بْ‍‍‍رَة ًۖ نُس‍‍قِ‍‍يكُ‍‍مْ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ فِي بُ‍‍طُ‍‍ونِهَا‌ ‌وَلَكُمْ فِيهَا‌ مَنَافِعُ كَثِي‍رَةٌ‌ ‌وَمِنْهَا‌ تَأْكُل‍‍ُ‍ونَ
Ұа `Алайһӓ Ұа `Алá Ал-Фулки Тухмалӱна 023-022 Мал және кемеменен тасымалданасыңдар. وَعَلَيْهَا‌ ‌وَعَلَى‌ ‌الْفُلْكِ تُحْمَل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Лақад 'Арсалнӓ Нӱхӓан 'Илá Қаұмиһи Фақӓла Йӓ Қаұми А`будӱ Ал-Лаһа Мӓ Лакум Мин 'Илаһин Ғайруһу ۖ 'Афалӓ Таттақӱна 023-023 Рас Нұх (Ғ.С.) ты еліне жібердік. Сонда ол: “Әй елім! Аллаға құлшылық қылыңдар. Одан басқа тәңірлерің жоқ. Сонда да қорықпайсыңдар ма?” деді. وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ‌أَ‌رْسَلْنَا‌ نُوحا‌‌ ً‌ ‌إِلَى‌ قَ‍‍وْمِه ِ‍ِ‍‌ فَ‍‍قَ‍‍الَ يَاقَ‍‍وْمِ ‌اعْبُدُ‌و‌ا‌ال‍‍لَّهَ مَا‌ لَكُ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ ‌إِلَه ٍ‍ٍ‍‌ غَ‍‍يْرُهُ‍‍~ُ ‌أَفَلاَ‌ ۖ تَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ
Фақӓла Ал-Мала'у Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Мин Қаұмиһи Мӓ Һӓҙӓ 'Иллӓ Башарун Миćлукум Йурӥду 'Ан Йатафаđđала `Алайкум Ұа Лаұ Шӓ Ал-Лаһу Ла'анзала Малӓ'икатан Мӓ Сами`нӓ Биһаҙӓ Фӥ 'Ӓбӓ'инӓ Ал-'Аұұалӥна 023-024 Онда елінің қарсы болған бастықтары: “Бұл өздерің сияқты ғана адам. Сендерге үстем болғысы келеді. Егер Алла қаласа, періште жіберер еді. Бұны бұрынғы аталарымыздан естімедік” деді. فَ‍‍قَ‍‍الَ ‌الْمَلَأُ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ مِ‍‍نْ قَ‍‍وْمِه ِ‍ِ‍‌ مَا‌ هَذَ‌ا‌ ‌إِلاَّ‌ بَشَر‌ٌ‌ مِثْلُكُمْ يُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌أَنْ يَتَفَ‍‍ضَّ‍‍لَ عَلَيْكُمْ ‌وَلَوْ‌ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌ال‍‍لَّهُ لَأَن‍‍زَلَ مَلاَئِكَة ً‌ مَا‌ سَمِعْنَا‌ بِهَذَ‌ا‌ فِ‍‍ي ‌آب‍‍َ‍ائِنَا‌ ‌الأَ‌وَّل‍‍ِ‍ي‍‍نَ
'Ин Һуұа 'Иллӓ Раҗулун Биһи Җиннатун Фатараббаҫӱ Биһи Хаттá Хӥнин 023-025 “Ол, жын соққан ғана бір адам. Сондықтан оны бір заманға дейін тосыңдар.” إِنْ هُوَ‌ ‌إِلاَّ‌ ‌‍رَجُل ‍ٌ‌ بِه ِ‍ِ‍‌ جِ‍‍نَّ‍‍ة ‍ٌ‌ فَتَ‍رَبَّ‍‍صُ‍‍و‌ا‌ بِه ِ‍ِ‍‌ حَتَّى‌ ح‍‍ِ‍ي‍‍ن ‍ٍ
Қӓла Рабби Анҫурнӥ Бимӓ Каҙҙабӱни 023-026 (Нұх Ғ.С.): “Раббым! Олардың мені жасынға шығаруларына қарсы маған нұсырат бер!”,- деді. قَ‍‍الَ ‌‍رَبِّ ‌ان‍‍صُ‍‍رْنِي بِمَا‌ كَذَّب‍‍ُ‍ونِ
Фа'аұхайнӓ 'Илайһи 'Ани Аҫна`и Ал-Фулка Би'а`йунинӓ Ұа Ұахйинӓ Фа'иҙӓ Җӓмрунӓ Ұа Фӓра Ат-Таннӱру ۙ Фӓслук Фӥһӓ Мин Куллин Заұҗайни Аćнайни Ұа 'Аһлака 'Иллӓ Ман Сабақа `Алайһи Ал-Қаұлу Минһум ۖ Ұа Лӓ Туҳӓҭибнӥ Фӥ Ал-Лаҙӥна Žаламӱ ۖннаһум Муғрақӱна 023-027 Сонда оған: “Көздеуіміз де нұсқауымыз бойынша кеме жаса” деп уахи еттік. Қашан әміріміз келіп, тандыр (дан су) қайнаса, сонда әр жыныстан бір жұп және өздеріне қарсы бұйрық берілгендерден басқа, семьяңды алып, кемеге түс. Сондай-ақ залым болғандар жайында маған түк деме. Өйткені олар, суға батуға тиісті” деп уахи еттік. فَأَ‌وْحَيْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَيْهِ ‌أَنِ ‌ا‍صْ‍‍نَعِ ‌الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا‌ ‌وَ‌وَحْيِنَا‌ فَإِ‌ذَ‌ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌أَمْرُنَا‌ ‌وَف‍‍َ‍ا‌‍رَ‌ال‍‍تَّ‍‍نّ‍‍ُ‍و‌رُ‌ ۙ فَ‍‍اسْلُكْ فِيهَا‌ مِ‍‌‍نْ كُلّ‌‍ٍ‌ ‌زَ‌وْجَيْنِ ‌اثْنَيْنِ ‌وَ‌أَهْلَكَ ‌إِلاَّ‌ مَ‍‌‍نْ سَبَ‍‍قَ عَلَيْهِ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْلُ مِنْهُمْ ۖ ‌وَلاَ‌ تُ‍‍خَ‍‍اطِ‍‍بْ‍‍نِي فِي ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ظَ‍‍لَمُ‍‍و‌اۖ ‌إِنَّ‍‍هُ‍‍مْ مُ‍‍غْ‍رَ‍قُ‍‍ونَ
Фа'иҙӓ Астаұайта 'Анта Ұа Ман Ма`ака `Алá Ал-Фулки Фақули Ал-Хамду Лиллаһи Ал-Лаҙӥ Наҗҗӓнӓ Мина Ал-Қаұми Аž-Žӓлимӥна 023-028 Сен қашан жолдастарыңмен бірге кемеге орналассаң: “Барлық мақтау бізді залымдардан құтқарған Аллаға тән” де. فَإِ‌ذَ‌ا‌ ‌اسْتَوَيْتَ ‌أَنْ‍‍تَ ‌وَمَ‍‍نْ مَعَكَ عَلَى‌ ‌الْفُلْكِ فَ‍‍قُ‍‍لِ ‌الْحَمْدُ‌ لِلَّهِ ‌الَّذِي نَجَّانَا‌ مِنَ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمِ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Қул Рабби 'Анзилнӥ Мунзалӓан Мубӓракӓан Ұа 'Анта Ҳайру Ал-Мунзилӥна 023-029 “Раббым! Мені құтты бір қонысқа қондыр! Сен ең жақсы орналастырушысың” де. وَ‍‍قُ‍‍لْ ‌‍رَبِّ ‌أَن‍‍زِلْنِي مُ‍‍نْ‍‍زَلا‌ ً‌ مُبَا‌‍رَكا ‌ ً‌ ‌وَ‌أَنْ‍‍تَ خَ‍‍يْرُ‌ ‌الْمُ‍‍ن‍‍زِل‍‍ِ‍ي‍‍نَ
нна Фӥ Ҙӓлика Ла'ӓйӓтин Ұа 'Ин Куннӓ Ламубталӥна 023-030 Рас бұнда өнегелер бар. Әрине Біз сынаймыз. إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَآي‍‍َ‍اتٍ‌ ‌وَ‌إِنْ كُ‍‍نَّ‍‍ا‌ لَمُ‍‍بْ‍‍تَل‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ćумма 'Анша'нӓ Мин Ба`диһим Қарнӓан 'Ӓҳарӥна 023-031 Бұлардан кейін басқа нәсілдер пайда қылдық. ثُ‍‍مَّ ‌أَن‍‍شَأْنَا‌ مِ‍‍نْ بَعْدِهِمْ قَ‍‍رْنا ‌ ً‌ ‌آ‍‍خَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Фа'арсалнӓ Фӥһим Расӱлӓан Минһум 'Ани А`будӱ Ал-Лаһа Мӓ Лакум Мин 'Илаһин Ғайруһу ۖ 'Афалӓ Таттақӱна 023-032 Оларға өздерінен жіберген елшіміз: “Аллаға құлшылық қылыңдар. Алладан басқа тәңірлерің жоқ. Сонда да қорықпайсыңдар ма?”,- (деді). فَأَ‌رْسَلْنَا‌ فِيهِمْ ‌‍رَسُولا‌ ً‌ مِنْهُمْ ‌أَنِ ‌اعْبُدُ‌و‌ا‌ال‍‍لَّهَ مَا‌ لَكُ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ ‌إِلَه ٍ‍ٍ‍‌ غَ‍‍يْرُهُ‍‍~ُ ۖ ‌أَفَلاَ‌ تَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ
Ұа Қӓла Ал-Мала'у Мин Қаұмиһи Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Ұа Каҙҙабӱ Билиқӓ Ал-'Ӓҳирати Ұа 'Атрафнӓһум Фӥ Ал-Хайӓати Ад-Дунйӓ Мӓ Һӓҙӓ 'Иллӓ Башарун Миćлукум Йа'кулу Миммӓ Та'кулӱна Минһу Ұа Йашрабу Миммӓ Ташрабӱна 023-033 Елінің қарсы болған, ақыретті жасынға шығарған сондай-ақ Біз, өздеріне дүние тіршілігінде кеңшілік берген бастықтары: “Бұл өздерің құсаған ғана бір адам. Жегендеріңді жеп, ішкендеріңнен ішеді” деді. وَ‍‍قَ‍‍الَ ‌الْمَلَأُ‌ مِ‍‍نْ قَ‍‍وْمِهِ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌وَكَذَّبُو‌ا‌ بِلِ‍‍قَ‍‍ا‌ءِ‌ ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ‌وَ‌أَتْ‍رَفْنَاهُمْ فِي ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ مَا‌ هَذَ‌ا‌ ‌إِلاَّ‌ بَشَر‌ٌ‌ مِثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ تَأْكُل‍‍ُ‍ونَ مِنْهُ ‌وَيَشْ‍رَبُ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ تَشْ‍رَب‍‍ُ‍ونَ
Ұа Ла'ин 'Аҭа`тум Башарӓан Миćлакумннакум 'Иҙӓан Лаҳӓсирӱна 023-034 “Егер өздерің сияқты адамға бой ұсынсаңдар, рас сендер; сол уақытта зиянға ұшырайсыңдар.” وَلَئِنْ ‌أَ‍‍طَ‍‍عْتُ‍‍مْ بَشَر‌ا ‌ ً‌ مِثْلَكُمْ ‌إِنَّ‍‍كُمْ ‌إِ‌ذ‌ا ‌ ً‌ لَ‍‍خَ‍‍اسِر‍ُ‍‌ونَ
'Айа`идукумннакум 'Иҙӓ Миттум Ұа Кунтум Турӓбӓан Ұа `Иžӓмӓан 'Аннакум Муҳраҗӱна 023-035 “Сендерге; өліп, топырақ және сүйек болғанда; шын тіріліп, шығатындарыңды ескерте ме?” أَيَعِدُكُمْ ‌أَنَّ‍‍كُمْ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ مِتُّمْ ‌وَكُ‍‍ن‍‍تُمْ تُ‍رَ‌ابا ‌ ً‌ ‌وَعِ‍‍ظَ‍‍اما ‌ ً‌ ‌أَنَّ‍‍كُ‍‍مْ مُ‍‍خْ‍رَج‍‍ُ‍ونَ
Һайһӓта Һайһӓта Лимӓ Тӱ`адӱна 023-036 “Сендерге бұл ескертілген нәрсе; ұзақ, тым ұзақ!” هَيْه‍‍َ‍اتَ هَيْه‍‍َ‍اتَ لِمَا‌ تُوعَد‍ُ‍‌ونَ
'Ин Һийа 'Иллӓ Хайӓтунӓ Ад-Дунйӓ Намӱту Ұа Нахйӓ Ұа Мӓ Нахну Бимаб`ӱćӥна 023-037 “Дүниедегі тіршілігіміз ғана тіршілік. Кейіміз өлеміз, кейіміз өмір сүреміз де қайта тірілтілмейміз.” إِنْ هِيَ ‌إِلاَّ‌ حَيَاتُنَا‌ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ نَم‍‍ُ‍وتُ ‌وَنَحْيَا‌ ‌وَمَا‌ نَحْنُ بِمَ‍‍بْ‍‍عُوث‍‍ِ‍ي‍‍نَ
'Ин Һуұа 'Иллӓ Раҗулун Афтарá `Алá Ал-Лаһи Каҙибӓан Ұа Мӓ Нахну Лаһу Биму'уминӥна 023-038 “Ол (Һұд) Аллаға өтірік жала жапсырған адам. Біз оған сенбейміз.” إِنْ هُوَ‌ ‌إِلاَّ‌ ‌‍رَجُل ‍ٌ‌افْتَ‍رَ‌ى‌ عَلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ كَذِبا ‌ ً‌ ‌وَمَا‌ نَحْنُ لَه ُ‌ بِمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қӓла Рабби Анҫурнӥ Бимӓ Каҙҙабӱни 023-039 (Һұд Ғ.С.): “Раббым! Мені жасынға айналдырғандарға қарсы, нұсрат бер!”,- деді. قَ‍‍الَ ‌‍رَبِّ ‌ان‍‍صُ‍‍رْنِي بِمَا‌ كَذَّب‍‍ُ‍ونِ
Қӓла `Аммӓ Қалӥлин Лайуҫбихунна Нӓдимӥна 023-040 (Алла): “Олар аз бір заманда әлбетте өкінішке ұшырайды” деді. قَ‍‍الَ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ قَ‍‍ل‍‍ِ‍ي‍‍ل ‍ٍ‌ لَيُ‍‍صْ‍‍بِحُ‍‍نَّ نَا‌دِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Фа'аҳаҙат/һуму Аҫ-Ҫайхату Бил-Хаққи Фаҗа`алнӓһум Ғуćӓн ۚ Фабу`дӓан Лилқаұми Аž-Žӓлимӥна 023-041 Шынайы түрде оларды ащы бір дауыс қолға алып, сыпырындыға айналдырдық. Залым қауым рахметтен ұзақ болсын! فَأَ‍‍خَ‍‍ذَتْهُمُ ‌ال‍‍صَّ‍‍يْحَةُ بِ‍الْحَ‍‍قِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُ‍‍ث‍‍َ‍ا‌ء‌‌ ًۚ فَبُعْد‌ا‌‌ ً‌ لِلْ‍‍قَ‍‍وْمِ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ćумма 'Анша'нӓ Мин Ба`диһим Қурӱнӓан 'Ӓҳарӥна 023-042 Сосын бұлардан кейін басқа нәсіл пайда қылдық. ثُ‍‍مَّ ‌أَن‍‍شَأْنَا‌ مِ‍‍نْ بَعْدِهِمْ قُ‍‍رُ‌ونا ‌ ً‌ ‌آ‍‍خَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Мӓ Тасбиқу Мин 'Умматин 'Аҗалаһӓ Ұа Мӓ Йаста'ҳирӱна 023-043 Ешбір қауым ажалын (белгілі мерзімін) ілгерлете, кейіндете алмайды. مَا‌ تَسْبِ‍‍قُ مِنْ ‌أُمَّ‍‍ةٍ ‌أَجَلَهَا‌ ‌وَمَا‌ يَسْتَأْ‍‍خِ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ
Ćумма 'Арсалнӓ Русуланӓ Татрӓ ۖ Кулла Мӓ Җӓ'а 'Умматан Расӱлуһӓ Каҙҙабӱһу ۚ Фа'атба`нӓ Ба`đаһум Ба`đӓан Ұа Җа`алнӓһум 'Ахӓдӥćа ۚ Фабу`дӓан Лиқаұмин Лӓ Йу'уминӱна 023-044 Сонан кейін елшілерімізді үздік-создық жібере бердік те әр үммет; пайғамбарлары келген сайын оны жасынға шығара берді. Сондықтан оларды, бірінен кейін бірін жойып, аңызға айналдырдық. Иман келтірмеген ел рахметтен ұзақ болсын! ثُ‍‍مَّ ‌أَ‌رْسَلْنَا‌ ‌رُسُلَنَا‌ تَتْ‍رَ‌ا‌ ۖ كُلَّ مَا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌أُمَّ‍‍ة ً‌ ‌‍رَسُولُهَا‌ كَذَّب‍‍ُ‍وه ُۚ فَأَتْبَعْنَا‌ بَعْ‍‍ضَ‍‍هُ‍‍مْ بَعْ‍‍ض‍‍ا‌‌ ً‌ ‌وَجَعَلْنَاهُمْ ‌أَحَا‌د‍ِ‍ي‍‍ثَ ۚ فَبُعْد‌ا‌‌ ً‌ لِ‍‍قَ‍‍وْم‌‍ٍ‌ لاَ‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ
Ćумма 'Арсалнӓ Мӱсá Ұа 'Аҳӓһу Һӓрӱна Би'ӓйӓтинӓ Ұа Сулҭӓнин Мубӥнин 023-045 Артынан Мұса мен туысы Һарұнды белгілеріміз, ашық дәлелдерімізбен жібердік. ثُ‍‍مَّ ‌أَ‌رْسَلْنَا‌ مُوسَى‌ ‌وَ‌أَ‍‍خَ‍‍اه ُ‌ هَا‌ر‍ُ‍‌ونَ بِآيَاتِنَا‌ ‌وَسُلْ‍‍طَ‍‍انٍ‌ مُب‍‍ِ‍ي‍‍ن ‍ٍ
'Илá Фир`аұна Ұа Мала'иһи Фӓстакбарӱ Ұа Кӓнӱ Қаұмӓан `Ӓлӥна 023-046 Перғауын мен шонжарларына. Сонда олар дандайсыған, өр көкірек ел еді. إِلَى‌ فِرْعَوْنَ ‌وَمَلَئِه ِ‍ِ‍‌ فَ‍‍اسْتَكْبَرُ‌و‌ا‌ ‌وَكَانُو‌اقَ‍‍وْما ‌ ً‌ عَال‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Фақӓлӱ 'Ану'умину Либашарайни Миćлинӓ Ұа Қаұмуһумӓ Ланӓ `Ӓбидӱна 023-047 Олар: “Елі, бізге құлдық істеп жүрген, өзіміз секілді екі адамға сене кетейік пе?”,- десті. فَ‍‍قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنُؤْمِنُ لِبَشَ‍رَيْنِ مِثْلِنَا‌ ‌وَ‍‍قَ‍‍وْمُهُمَا‌ لَنَا‌ عَابِد‍ُ‍‌ونَ
Факаҙҙабӱһумӓ Факӓнӱ Мина Ал-Муһлакӥна 023-048 Екеуін жасынға шығарды. Сондықтан жоқ етілді. فَكَذَّبُوهُمَا‌ فَكَانُو‌ا‌ مِنَ ‌الْمُهْلَك‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Лақад 'Ӓтайнӓ Мӱсá Ал-Китӓба Ла`аллаһум Йаһтадӱна 023-049 Рас Мұса (Ғ.С.) ға; елі, тура жол табуы үшін Кітап бердік. وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ‌آتَيْنَا‌ مُوسَى‌ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَد‍ُ‍‌ونَ
Ұа Җа`алнӓ Абна Марйама Ұа 'Уммаһу 'Ӓйатан Ұа 'Ӓұайнӓһумӓ 'Илá Рабұатин Ҙӓти Қарӓрин Ұа Ма`ӥнин 023-050 Мәриям ұлы мен анасын бір ғибрат қылдық. Екеуін бұлақты, бір көтеріңкі жәйлі жерге орналастырдық. وَجَعَلْنَا‌ ‌ابْ‍‍نَ مَرْيَمَ ‌وَ‌أُمَّ‍‍هُ ‌آيَة ً‌ ‌وَ‌آ‌وَيْنَاهُمَ‍‍ا‌ ‌إِلَى‌ ‌‍رَبْ‍‍وَة ‍ٍ‌ ‌ذ‍َ‍‌اتِ قَ‍رَ‍‌ا‌ر‌ٍ‌ ‌وَمَع‍‍ِ‍ي‍‍ن ‍ٍ
Йӓ 'Аййуһӓ Ар-Русулу Кулӱ Мина Аҭ-Ҭаййибӓти Ұа А`малӱ Ҫӓлихӓан ۖннӥ Бимӓ Та`малӱна `Алӥмун 023-051 Әй пайғамбарлар! Таза нәрселерден жеңдер, игілік істеңдер. Расында не істегендеріңді жақсы білемін. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍رُّسُلُ كُلُو‌ا‌ مِنَ ‌ال‍‍طَّ‍‍يِّب‍‍َ‍اتِ ‌وَ‌اعْمَلُو‌اصَ‍‍الِ‍‍حا‌‌ ًۖ ‌إِنِّ‍‍ي بِمَا‌ تَعْمَل‍‍ُ‍ونَ عَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Ұа 'Инна Һаҙиһимматукуммматан Ұӓхидатан Ұа 'Анӓ Раббукум Фа Аттақӱни 023-052 Рас осы топтықтар, бір-ақ топтық. Мен, Раббыларың. Менен ғана қорқыңдар. وَ‌إِنَّ هَذِهِ ‌أُمَّ‍‍تُكُمْ ‌أُمَّ‍‍ة ً‌ ‌وَ‌احِدَة ً‌ ‌وَ‌أَنَا‌ ‌‍رَبُّكُمْ فَ‍‍اتَّ‍‍قُ‍‍ونِ
Фатақаҭҭа`ӱмраһум Байнаһум Зубурӓан ۖ Куллу Хизбин Бимӓ Ладайһим Фарихӱна 023-053 Алайда олар өзара (дін) істерінде бөлшектеніп, әр топ өз алдарындағысына мәз болды. فَتَ‍‍قَ‍‍طَّ‍‍عُ‍‍و‌ا‌ ‌أَمْ‍رَهُ‍‍مْ بَيْنَهُمْ ‌زُبُر‌ا‌‌ ًۖ كُلُّ حِزْب ٍ‌ بِمَا‌ لَدَيْهِمْ فَ‍‍رِح‍‍ُ‍ونَ
Фаҙарһум Фӥ Ғамратиһим Хаттá Хӥнин 023-054 (Мұхаммед Ғ.С.) оларды бір мерзімге дейін адасқан бойынша тастап қой. فَذَ‌رْهُمْ فِي غَ‍‍مْ‍رَتِهِمْ حَتَّى‌ ح‍‍ِ‍ي‍‍ن ‍ٍ
'Айахсабӱна 'Аннамӓ Нумиддуһум Биһи Мин Мӓлин Ұа Банӥна 023-055 Негізінде оларды, мал және балалармен қамдағанымызды: أَيَحْسَب‍‍ُ‍ونَ ‌أَنَّ‍‍مَا‌ نُمِدُّهُ‍‍مْ بِه ِ‍ِ‍‌ مِ‍‍نْ م‍‍َ‍الٍ‌ ‌وَبَن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Нусӓри`у Лаһум Фӥ Ал-Ҳайрӓти ۚ Бал Лӓ Йаш`урӱна 023-056 Олардың игіліктеріне ынтық болғандығымыз деп ойлай ма? Олай емес. Олар, түсінбейді. نُسَا‌رِعُ لَهُمْ فِي ‌الْ‍‍خَ‍‍يْرَ‍‌اتِ ۚ بَ‍‍ل لاَ‌ يَشْعُر‍ُ‍‌ونَ
нна Ал-Лаҙӥна Һум Мин Ҳашйати Раббиһим Мушфиқӱна 023-057 Ал олар Раббыларынан қорқып, үрейленеді. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ هُ‍‍مْ مِنْ خَ‍‍شْيَةِ ‌‍رَبِّهِ‍‍مْ مُشْفِ‍‍قُ‍‍ونَ
Ұа Ал-Лаҙӥна Һум Би'ӓйӓти Раббиһим Йу'уминӱна 023-058 Олар, Раббыларының аяттарына иман келтіреді. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ هُ‍‍مْ بِآي‍‍َ‍اتِ ‌‍رَبِّهِمْ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ
Ұа Ал-Лаҙӥна Һум Бираббиһим Лӓ Йушрикӱна 023-059 Олар, Раббыларына серік қоспайды. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ هُ‍‍مْ بِ‍رَبِّهِمْ لاَ‌ يُشْ‍‍رِك‍‍ُ‍ونَ
Ұа Ал-Лаҙӥна Йу'утӱна Мӓ 'Ӓтаұ Ұа Қулӱбуһум Ұа Җилатун 'Аннаһум 'Илá Раббиһим Рӓҗи`ӱна 023-060 Расында не берсе де Раббыларына қайтуларынан, жүректері қорқып, бергендер; وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يُؤْت‍‍ُ‍ونَ مَ‍‍ا‌ ‌آتَو‌ا‌ ‌وَ‍‍قُ‍‍لُوبُهُمْ ‌وَجِلَةٌ ‌أَنَّ‍‍هُمْ ‌إِلَى‌ ‌‍رَبِّهِمْ ‌‍رَ‌اجِع‍‍ُ‍ونَ
'Ӱлӓ'ика Йусӓри`ӱна Фӥ Ал-Ҳайрӓти Ұа Һум Лаһӓ Сӓбиқӱна 023-061 Міне осылар, жақсылықтар да жарысады да олар, оның озаттары. أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ يُسَا‌رِع‍‍ُ‍ونَ فِي ‌الْ‍‍خَ‍‍يْرَ‍‌اتِ ‌وَهُمْ لَهَا‌ سَابِ‍‍قُ‍‍ونَ
Ұа Лӓ Нукаллифу Нафсӓан 'Иллӓ Ұус`аһӓ ۖ Ұа Ладайнӓ Китӓбун Йанҭиқу Бил-Хаққи ۚ Ұа Һум Лӓ Йуžламӱн 023-062 Кісіге шамасы келетінді ғана міндеттендіреміз. Жанымызда шындықты сөйлейтін бір Кітап бар. Олар зұлымдық көрмейді. وَلاَ‌ نُكَلِّفُ نَفْسا‌‌ ً‌ ‌إِلاَّ‌ ‌وُسْعَهَا‌ ۖ ‌وَلَدَيْنَا‌ كِت‍‍َ‍ابٌ‌ يَ‍‌‍ن‍‍طِ‍‍قُ بِ‍الْحَ‍‍قِّ ۚ ‌وَهُمْ لاَ‌ يُ‍‍ظْ‍‍لَمُو‌ن
Бал Қулӱбуһум Фӥ Ғамратин Мин Һӓҙӓ Ұа Лаһум 'А`мӓлун Мин Дӱни Ҙӓлика Һум Лаһӓ `Ӓмилӱна 023-063 Бірақ олардың жүректері бұл Құраннан хабарсыз және олардың бұдан өзге де істеген істері бар. بَلْ قُ‍‍لُوبُهُمْ فِي غَ‍‍مْ‍رَةٍ‌ مِنْ هَذَ‌ا‌ ‌وَلَهُمْ ‌أَعْم‍‍َ‍الٌ‌ مِ‍‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ذَلِكَ هُمْ لَهَا‌ عَامِل‍‍ُ‍ونَ
Хаттá 'Иҙӓҳаҙнӓ Мутрафӥһим Бил-`Аҙӓби 'Иҙӓ Һум Йаҗ'арӱна 023-064 Олар мәз болған кезде, жазаға тартсақ, сол уақытта олар зар илейді. حَتَّ‍‍ى‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌أَ‍‍خَ‍‍ذْنَا‌ مُتْ‍رَفِيهِ‍‍مْ بِ‍الْعَذ‍َ‍‌ابِ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ هُمْ يَ‍‍جْ‍‍أَ‌ر‍ُ‍‌ونَ
Лӓ Таҗ'арӱ Ал-Йаұма ۖннакум Миннӓ Лӓ Тунҫарӱна 023-065 “Бүгін зарламаңдар! Расында сендер, Менен жәрдем көре алмайсыңдар.” لاَ‌ تَ‍‍جْ‍‍أَ‌رُ‌و‌ا‌الْيَوْمَ ۖ ‌إِنَّ‍‍كُ‍‍مْ مِ‍‍نَّ‍‍ا‌ لاَ‌ تُ‍‌‍ن‍‍صَ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ
Қад Кӓнат 'Ӓйӓтӥ Тутлá `Алайкум Факунтум `Алá 'А`қӓбикум Танкиҫӱна 023-066 “Сендерге аяттарымыз оқылатын еді де теріс айналатын едіңдер.” قَ‍‍دْ‌ كَ‍‍انَتْ ‌آيَاتِي تُتْلَى‌ عَلَيْكُمْ فَكُ‍‍ن‍‍تُمْ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَعْ‍‍قَ‍‍ابِكُمْ تَ‍‍ن‍‍كِ‍‍صُ‍‍ونَ
Мустакбирӥна Биһи Сӓмирӓан Таһҗурӱна 023-067 “Аяттарымызға тәкаппарсынып, мүлде сандырақтаушы едіңдер” مُسْتَكْبِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ بِه ِ‍ِ‍‌ سَامِر‌ا ‌ ً‌ تَهْجُر‍ُ‍‌ونَ
'Афалам Йаддаббарӱ Ал-Қаұла 'Ам Җӓ'аһум Мӓ Лам Йа'ти 'Ӓбӓ'аһуму Ал-'Аұұалӥна 023-068 Олар сөзді (Құранды) зерттемей ме? Немесе оларға бұрынғы аталарына келмеген нәрсе келді ме? أَفَلَمْ يَدَّبَّرُ‌و‌ا‌الْ‍‍قَ‍‍وْلَ ‌أَمْ ج‍‍َ‍ا‌ءَهُ‍‍مْ مَا‌ لَمْ يَأْتِ ‌آب‍‍َ‍ا‌ءَهُمُ ‌الأَ‌وَّل‍‍ِ‍ي‍‍نَ
м Лам Йа`рифӱ Расӱлаһум Фаһум Лаһу Мункирӱна 023-069 Немесе пайғамбарларын олар танымады да сондықтан оған қасарыса ма? أَمْ لَمْ يَعْ‍‍رِفُو‌ا‌ ‌‍رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَه ُ‌ مُ‍‍ن‍‍كِر‍ُ‍‌ونَ
м Йақӱлӱна Биһи Җиннатун ۚ Бал Җӓ'аһум Бил-Хаққи Ұа 'Акćаруһум Лилхаққи Кӓриһӱна 023-070 Немесе: “Онда бір жындылық бар” дей ме? Олай емес. Оларға шындықты әкелді де олардың көбі шындықты жақтырмайды. أَمْ يَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ بِه ِ‍ِ‍‌ جِ‍‍نَّ‍‍ة‌‍ٌۚ بَلْ ج‍‍َ‍ا‌ءَهُ‍‍مْ بِ‍الْحَ‍‍قِّ ‌وَ‌أَكْثَرُهُمْ لِلْحَ‍‍قِّ كَ‍‍ا‌رِه‍‍ُ‍ونَ
Ұа Лаұи Аттаба`а Ал-Хаққу 'Аһұӓ'аһум Лафасадати Ас-Самӓұӓту Ұа Ал-'Арđу Ұа Ман Фӥһинна ۚ Бал 'Атайнӓһум Биҙикриһим Фаһумн Ҙикриһим Му`риđӱна 023-071 Егер шындық олардың көңілдері тартқан жаққа кетсе, әрине көктер мен жер және онда болған әркім бұзылып кетер еді. Олай емес. Оларға үгіт келтірдік. Сонда олар насихаттарынан жалтарды. وَلَوِ‌ ‌اتَّبَعَ ‌الْحَ‍‍قُّ ‌أَهْو‍َ‍‌ا‌ءَهُمْ لَفَسَدَتِ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتُ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضُ ‌وَمَ‍‌‍نْ فِيهِ‍‍نَّ ۚ بَلْ ‌أَتَيْنَاهُ‍‍مْ بِذِكْ‍‍رِهِمْ فَهُمْ عَ‍‌‍نْ ‌ذِكْ‍‍رِهِ‍‍مْ مُعْ‍‍رِ‍‍ضُ‍‍ونَ
м Тас'алуһум Ҳарҗӓан Фаҳарӓҗу Раббика Ҳайрун ۖ Ұа Һуұа Ҳайру Ар-Рӓзиқӥна 023-072 (Мұхаммед Ғ.С.) олардан жалақы сұрадың ба? Раббыңның сауабы қайырлы. Ол, ризық берушілердің ең қайырлысы. أَمْ تَسْأَلُهُمْ خَ‍‍رْجا‌‌ ً‌ فَ‍‍خَ‍رَ‍‌اجُ ‌‍رَبِّكَ خَ‍‍يْر‌ٌۖ ‌وَهُوَ‌ خَ‍‍يْرُ‌ ‌ال‍رَّ‌ا‌زِ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Ұа 'Иннака Латад`ӱһум 'Илá Ҫирӓҭин Мустақӥмин 023-073 Әрине сен оларды тура жолға шақырасың. وَ‌إِنَّ‍‍كَ لَتَ‍‍دْعُوهُمْ ‌إِلَى‌ صِ‍رَ‍‌اطٍ‌ مُسْتَ‍‍قِ‍‍ي‍‍م ‍ٍ
Ұа 'Инна Ал-Лаҙӥна Лӓ Йу'уминӱна Бил-'Ӓҳирати `Ани Аҫ-Ҫирӓҭи Ланӓкибӱна 023-074 Ақыретке сенбегендер, әлбетте жолдан шығушылар. وَ‌إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ بِ‍الآ‍‍خِ‍رَةِ عَنِ ‌ال‍‍صِّ‍رَ‍‌اطِ لَنَاكِب‍‍ُ‍ونَ
Ұа Лаұ Рахимнӓһум Ұа Кашафнӓ Мӓ Биһим Мин Đуррин Лалаҗҗӱ Фӥ Ҭуғйӓниһим Йа`маһӱна 023-075 Егер оларға мәрхамет етіп, бейнеттерін айықтырсақ та қасаруларында абыржып кете береді. وَلَوْ‌ ‌‍رَحِمْنَاهُمْ ‌وَكَشَفْنَا‌ مَا‌ بِهِ‍‍مْ مِ‍‍نْ ضُ‍‍رّ‌ٍ‌ لَلَجُّو‌ا‌ فِي طُ‍‍غْ‍‍يَانِهِمْ يَعْمَه‍‍ُ‍ونَ
Ұа Лақадҳаҙнӓһум Бил-`Аҙӓби Фамӓ Астакӓнӱ Лираббиһим Ұа Мӓ Йатаđарра`ӱна 023-076 Рас оларды азапқа алдық. Сонда да Раббыларына мойынсал болмады әрі жалбарынбады. وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ‌أَ‍‍خَ‍‍ذْنَاهُ‍‍مْ بِ‍الْعَذ‍َ‍‌ابِ فَمَا‌ ‌اسْتَكَانُو‌ا‌ لِ‍رَبِّهِمْ ‌وَمَا‌ يَتَ‍‍ضَ‍رَّع‍‍ُ‍ونَ
Хаттá 'Иҙӓ Фатахнӓ `Алайһим Бӓбӓан Ҙӓ `Аҙӓбин Шадӥдин 'Иҙӓ Һум Фӥһи Мублисӱна 023-077 Тіпті оларға бір азаптың есігін ашсақ, сол уақытта олар оның ішінде күдер үзеді. حَتَّ‍‍ى‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ فَتَحْنَا‌ عَلَيْهِ‍‍مْ بَابا ‌ ً‌ ‌ذَ‌ا‌ عَذ‍َ‍‌اب ‍ٍ‌ شَد‍ِ‍ي‍‍د ‌ٍ‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ هُمْ ف‍‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ مُ‍‍بْ‍‍لِس‍‍ُ‍ونَ
Ұа Һуұа Ал-Лаҙӥнша'а Лакуму Ас-Сам`а Ұа Ал-'Абҫӓра Ұа Ал-'Аф'идата ۚ Қалӥлӓан Мӓ Ташкурӱна 023-078 Ол, сендер үшін: есту, көру және ойлау қабілетін жаратты. Сонда да аз ғана шүкірлік қыласыңдар. وَهُوَ‌ ‌الَّذِي ‌أَ‌ن‍‍شَأَ‌ لَكُمُ ‌ال‍‍سَّمْعَ ‌وَ‌الأَبْ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌‍رَ‌ ‌وَ‌الأَفْئِدَةَ ۚ قَ‍‍لِيلا‌ ً‌ مَا‌ تَشْكُر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Һуұа Ал-Лаҙӥ Ҙара'акум Фӥ Ал-'Арđи Ұа 'Илайһи Тухшарӱна 023-079 Ол, сендерді жер жүзіне таратты. Сондай-ақ Ол Алла тарапына жиналасыңдар. وَهُوَ‌ ‌الَّذِي ‌ذَ‌‍رَ‌أَكُمْ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌وَ‌إِلَيْهِ تُحْشَر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Һуұа Ал-Лаҙӥ Йухйӥ Ұа Йумӥту Ұа Лаһу Аҳтилӓфу Ал-Лайли Ұа Ан-Наһӓри ۚ 'Афалӓ Та`қилӱна 023-080 Сендерді тірілтеді, өлтіреді және күндіз, түннің ауысуы Оған тән. Ал ойламайсыңдар ма? وَهُوَ‌ ‌الَّذِي يُحْيِي ‌وَيُم‍‍ِ‍ي‍‍تُ ‌وَلَهُ ‌ا‍خْ‍‍تِلاَفُ ‌ال‍‍لَّيْلِ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ۚ ‌أَفَلاَ‌ تَعْ‍‍قِ‍‍ل‍‍ُ‍ونَ
Бал Қӓлӱ Миćла Мӓ Қӓла Ал-'Аұұалӱна 023-081 Жоқ, олар бұрынғылардың айтқанын айтады. بَلْ قَ‍‍الُو‌ا‌ مِثْلَ مَا‌ قَ‍‍الَ ‌الأَ‌وَّل‍‍ُ‍ونَ
Қӓлӱ 'А'иҙӓ Митнӓ Ұа Куннӓ Турӓбӓан Ұа `Иžӓмӓан 'А'иннӓ Ламаб`ӱćӱна 023-082 Олар: “Біз өліп, топырақ және сүйектер болсақ та рас қайта тірілтілеміз бе?”,- деген. قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌أَئِذَ‌ا‌ مِتْنَا‌ ‌وَكُ‍‍نَّ‍‍ا‌ تُ‍رَ‌ابا ‌ ً‌ ‌وَعِ‍‍ظَ‍‍اما ‌ ً‌ ‌أَئِ‍‍نَّ‍‍ا‌ لَمَ‍‍بْ‍‍عُوث‍‍ُ‍ونَ
Лақад Ұу`иднӓ Нахну Ұа 'Ӓбӓ'уунӓ Һӓҙӓ Мин Қаблу 'Ин Һӓҙӓ 'Иллӓ 'Асӓҭӥру Ал-'Аұұалӥна 023-083 “Расында бұл бопса, бізге де бұрынғы аталарымызға да жасалған. Бұл бұрыңғылардың ертегілері ғана.” لَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ‌وُعِ‍‍دْنَا‌ نَحْنُ ‌وَ‌آب‍‍َ‍ا‌ؤُنَا‌ هَذَ‌ا‌ مِ‍‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ ‌إِنْ هَذَ‌ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌أَسَاطِ‍‍ي‍‍ر‍ُ‍‌ ‌الأَ‌وَّل‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қул Лимани Ал-'Арđу Ұа Ман Фӥһӓн Кунтум Та`ламӱна 023-084 (Мұхаммед Ғ.С.): “Егер білсеңдер, жер жүзі және жер жүзінде болғандар кімдікі?”,- де. قُ‍‍لْ لِمَنِ ‌الأَ‌رْ‍‍ضُ ‌وَمَ‍‍نْ فِيهَ‍‍ا‌ ‌إِنْ كُ‍‍ن‍‍تُمْ تَعْلَم‍‍ُ‍ونَ
Сайақӱлӱна Лиллаһи ۚ Қул 'Афалӓ Таҙаккарӱна 023-085 Олар дереу: “Алланікі” дейді. “Ал сонда да зер салмайсыңдар ма?”,- де. سَيَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ لِلَّهِ ۚ قُ‍‍لْ ‌أَفَلاَ‌ تَذَكَّر‍ُ‍‌ونَ
Қул Ман Раббу Ас-Самӓұӓти Ас-Саб`и Ұа Раббу Ал-`Арши Ал-`Аžӥми 023-086 “Жеті көктің Раббы және ұлы ғаршының Раббы кім?”,- де. قُ‍‍لْ مَ‍‍نْ ‌‍رَبُّ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌ال‍‍سَّ‍‍بْ‍‍عِ ‌وَ‌‍رَبُّ ‌الْعَرْشِ ‌الْعَ‍‍ظِ‍‍ي‍‍مِ
Сайақӱлӱна Лиллаһи ۚ Қул 'Афалӓ Таттақӱна 023-087 Дереу: “Алла” дейді. “Сонда да қорықпайсыңдар ма?”,- де. سَيَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ لِلَّهِ ۚ قُ‍‍لْ ‌أَفَلاَ‌ تَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ
Қул Ман Бийадиһи Малакӱту Кулли Шай'ин Ұа Һуұа Йуҗӥру Ұа Лӓ Йуҗӓру `Алайһи 'Ин Кунтум Та`ламӱн 023-088 “Егер білсеңдер, әр нәрсенің басқаруы қолында, өзі қорғаушы, қорғалмайтын (немесе Оған қарсы біреуді біреу қорғай алмайтын) кім?”,- де. قُ‍‍لْ مَ‍‍نْ بِيَدِه ِ‍ِ‍‌ مَلَك‍‍ُ‍وتُ كُلِّ شَيْء‌ٍ‌ ‌وَهُوَ‌ يُج‍‍ِ‍ي‍‍ر‍ُ‍‌ ‌وَلاَ‌ يُج‍‍َ‍ا‌رُ‌ عَلَيْهِ ‌إِنْ كُ‍‍ن‍‍تُمْ تَعْلَمُون
Сайақӱлӱна Лиллаһи ۚ Қул Фа'аннӓ Тусхарӱна 023-089 Олар дереу: “Алла” дейді. “Ал онда қалайша жадыландыңдар?”,- де. سَيَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ لِلَّهِ ۚ قُ‍‍لْ فَأَنَّ‍‍ا‌ تُسْحَر‍ُ‍‌ونَ
Бал 'Атайнӓһум Бил-Хаққи Ұа 'Иннаһум Лакӓҙибӱна 023-090 Жоқ, олай емес. Оларға шындықты әкелдік. Олар мүлде өтірікші. بَلْ ‌أَتَيْنَاهُ‍‍مْ بِ‍الْحَ‍‍قِّ ‌وَ‌إِنَّ‍‍هُمْ لَكَا‌ذِب‍‍ُ‍ونَ
Мӓ Аттаҳаҙа Ал-Лаһу Мин Ұаладин Ұа Мӓ Кӓна Ма`аһу Мин 'Илаһин ۚ 'Иҙӓан Лаҙаһаба Куллу 'Илаһин Бимӓ Ҳалақа Ұа Ла`алӓ Ба`đуһум `Алá Ба`đин ۚ Субхӓна Ал-Лаһиммӓ Йаҫифӱна 023-091 Алла еш бала иемденбеді. Онымен бірге тәңір де жоқ. Ондай болғанда, әрине әр тәңір өз жаратқаның алып кетер еді де бір-біріне үстемдік қылар еді. Алла, олардың сипаттағанынан пәк. مَا‌ ‌اتَّ‍‍خَ‍‍ذَ‌ ‌ال‍‍لَّهُ مِ‍‍نْ ‌وَلَد‌ٍ‌ ‌وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ مَعَه ُ‌ مِ‍‌‍نْ ‌إِلَهٍ‍‍~‌‍‌‍ٍۚ ‌إِ‌ذ‌ا‌‌ ً‌ لَذَهَبَ كُلُّ ‌إِلَه ٍ‌ٍ‌ بِمَا‌ خَ‍‍لَ‍‍قَ ‌وَلَعَلاَ‌ بَعْ‍‍ضُ‍‍هُمْ عَلَى‌ بَعْ‍‍ضٍۚ سُ‍‍بْ‍‍ح‍‍َ‍انَ ‌ال‍‍لَّهِ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ يَ‍‍صِ‍‍ف‍‍ُ‍ونَ
`Ӓлими Ал-Ғайби Ұа Аш-Шаһӓдати Фата`ӓлá `Аммӓ Йушрикӱна 023-092 Алла көрнеуді де көместі де біледі. Сондай-ақ олардың қосқан ортақтарынан үстем. عَالِمِ ‌الْ‍‍غَ‍‍يْبِ ‌وَ‌ال‍‍شَّهَا‌دَةِ فَتَعَالَى‌ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ يُشْ‍‍رِك‍‍ُ‍ونَ
Қул Рабби 'Иммӓ Турийаннӥ Мӓ Йӱ`адӱна 023-093 (Мұхаммед): “Раббым! Оларға уәде етілген азапты әлбетте маған көрсететін болсаң, قُ‍‍لْ ‌‍رَبِّ ‌إِمَّ‍‍ا‌ تُ‍‍رِيَ‍‍نِّ‍‍ي مَا‌ يُوعَد‍ُ‍‌ونَ
Рабби Фалӓ Таҗ`алнӥ Фӥ Ал-Қаұми Аž-Žӓлимӥна 023-094 “Раббым! Мені залым елдің ішінде қылма!”,- де. رَبِّ فَلاَ‌ تَ‍‍جْ‍‍عَلْنِي فِي ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمِ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа 'Иннӓ `Алáн Нурийака Мӓ На`идуһум Лақӓдирӱна 023-095 Расында оларға деген апатты әрине саған көрсетіп, әкелуге де шамамыз келеді. وَ‌إِنَّ‍‍ا‌ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَنْ نُ‍‍رِيَكَ مَا‌ نَعِدُهُمْ لَ‍‍قَ‍‍ا‌دِ‌ر‍ُ‍‌ونَ
Адфа` Би-Атӥ Һийа 'Ахсану Ас-Саййи'ата ۚ Нахну 'А`ламу Бимӓ Йаҫифӱна 023-096 Жамандықты жақсылықпен кетір. Олардың баян еткен нәрсесін жақсы білеміз. ‍ا‌دْفَعْ بِ‍الَّتِي هِيَ ‌أَحْسَنُ ‌ال‍‍سَّيِّئَةَ ۚ نَحْنُ ‌أَعْلَمُ بِمَا‌ يَ‍‍صِ‍‍ف‍‍ُ‍ونَ
Ұа Қул Рабби 'А`ӱҙу Бика Мин Һамазӓти Аш-Шайӓҭӥни 023-097 “Раббым! Шайтандардың түртектерінен саған сиынамын” де. وَ‍‍قُ‍‍لْ ‌‍رَبِّ ‌أَع‍‍ُ‍و‌ذُ‌ بِكَ مِنْ هَمَز‍َ‍‌اتِ ‌ال‍‍شَّيَاطِ‍‍ي‍‍نِ
Ұа 'А`ӱҙу Бика Рабби 'Ан Йахđурӱни 023-098 “Раббым! Олардың жаныма келуінен де саған сиынамын…” وَ‌أَع‍‍ُ‍و‌ذُ‌ بِكَ ‌‍رَبِّ ‌أَنْ يَحْ‍‍ضُ‍‍ر‍ُ‍‌ونِ
Хаттá 'Иҙӓ Җӓ 'Ахадаһуму Ал-Маұту Қӓла Рабби Арҗи`ӱни 023-099 Ақыр олардың әрбіріне өлім келген сәтте: “Раббым! Мені дүниеге қайтар!” حَتَّ‍‍ى‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌أَحَدَهُمُ ‌الْمَوْتُ قَ‍‍الَ ‌‍رَبِّ ‌ا‌رْجِع‍‍ُ‍ونِ
Ла`аллӥ 'А`малу Ҫӓлихӓан Фӥмӓ Таракту ۚ Каллӓ ۚннаһӓ Калиматун Һуұа Қӓ'илуһӓ ۖ Ұа Мин Ұарӓ'иһим Барзаҳун 'Илá Йаұми Йуб`аćӱна 023-100 “Мүмкін мен қалдырған дүниеде жақсы амал істермін.” Әсте олай емес. Рас бұл, оның бір айтқан бос сөзі. Өйткені, олардың артында қайта тірілетін күнге дейін бөгет бар. لَعَلِّ‍‍ي ‌أَعْمَلُ صَ‍‍الِ‍‍حا‌‌ ً‌ فِيمَا‌ تَ‍رَكْتُ ۚ كَلاَّ‌ ۚ ‌إِنَّ‍‍هَا‌ كَلِمَةٌ هُوَ‌ قَ‍‍ائِلُهَا‌ ۖ ‌وَمِ‍‍نْ ‌وَ‌ر‍َ‍‌ائِهِ‍‍مْ بَرْ‌زَ‍‍خ‌‍ٌ‌ ‌إِلَى‌ يَوْمِ يُ‍‍بْ‍‍عَث‍‍ُ‍ونَ
Фа'иҙӓ Нуфиҳа Фӥ Аҫ-Ҫӱри Фалӓнсӓба Байнаһум Йаұма'иҙин Ұа Лӓ Йатасӓ'алӱна 023-101 Қашан Сұр үрілсе, сол күні; олардың араларында туыстық (байланыс) жоғалып, бір-бірін сұраспайды. فَإِ‌ذَ‌ا‌ نُفِ‍‍خَ فِي ‌ال‍‍صُّ‍‍و‌ر‍ِ‍‌ فَلاَ‌ ‌أَن‍‍س‍‍َ‍ابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذ‌ٍ‌ ‌وَلاَ‌ يَتَس‍‍َ‍ا‌ءَل‍‍ُ‍ونَ
Фаман Ćақулат Маұӓзӥнуһу Фа'ӱлӓ'ика Һуму Ал-Муфлихӱна 023-102 Ал сол күні, кімнің таразысы ауыр тартса, міне солар құтылушылар. فَمَ‍‍نْ ثَ‍‍قُ‍‍لَتْ مَوَ‌ا‌زِينُه ُ‌ فَأ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌الْمُفْلِح‍‍ُ‍ونَ
Ұа Ман Ҳаффат Маұӓзӥнуһу Фа'ӱлӓ'ика Ал-Лаҙӥна Ҳасирӱнфусаһум Фӥ Җаһаннама Ҳӓлидӱна 023-103 Ал және кімнің таразысы жеңіл тартса, міне олар өздерін зиянға ұшыратқандар. Олар тозақта мүлде қалады. وَمَنْ خَ‍‍فَّتْ مَوَ‌ا‌زِينُه ُ‌ فَأ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ خَ‍‍سِرُ‌و‌ا‌ ‌أَن‍‍فُسَهُمْ فِي جَهَ‍‍نَّ‍‍مَ خَ‍‍ال‍ِ‍د‍ُ‍‌ونَ
Талфаху Ұуҗӱһаһуму Анӓру Ұа Һум Фӥһӓ Кӓлихӱна 023-104 Олардың беттерін от өртеп, олардың онда тістері ақсиып қалады. تَلْفَحُ ‌وُجُوهَهُمُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌رُ‌ ‌وَهُمْ فِيهَا‌ كَ‍الِ‍‍ح‍‍ُ‍ونَ
'Алам Такун 'Ӓйӓтӥ Тутлá `Алайкум Факунтум Биһӓ Тукаҙҙибӱна 023-105 “Өздеріңе аяттарым оқылғанда оны жасынға шығармадыңдар ма?” أَلَمْ تَكُ‍‍نْ ‌آيَاتِي تُتْلَى‌ عَلَيْكُمْ فَكُ‍‍ن‍‍تُ‍‍مْ بِهَا‌ تُكَذِّب‍‍ُ‍ونَ
Қӓлӱ Раббанӓ Ғалабат `Алайнӓ Шиқұатунӓ Ұа Куннӓ Қаұмӓан Đӓллӥна 023-106 Олар: “Раббым! Сорымыз жеңіп, адасқан бір ел екенбіз ғой” дейді. قَ‍‍الُو‌ا‌ ‌‍رَبَّنَا‌ غَ‍‍لَبَتْ عَلَيْنَا‌ شِ‍‍قْ‍‍وَتُنَا‌ ‌وَكُ‍‍نَّ‍‍ا‌ قَ‍‍وْما ‌ ًضَ‍‍الّ‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Раббанӓҳриҗнӓ Минһӓ Фа'ин `Уднӓ Фа'иннӓ Žӓлимӱна 023-107 “Раббымыз! Бізді бұдан шығар! Сонда егер қайта күнәкар болсақ; шын залымбыз.” رَبَّنَ‍‍ا‌ ‌أَ‍‍خْ‍‍رِجْ‍‍نَا‌ مِنْهَا‌ فَإِنْ عُ‍‍دْنَا‌ فَإِنَّ‍‍ا‌ ظَ‍‍الِ‍‍م‍‍ُ‍ونَ
Қӓла Аҳса'ӱ Фӥһӓ Ұа Лӓ Тукаллимӱни 023-108 Оларға: “Сонда сіңіп, жоғалыңдар! Маған сөйлеспеңдер” дейді. قَ‍‍الَ ‌ا‍خْ‍‍سَئ‍‍ُ‍‍و‌ا‌ فِيهَا‌ ‌وَلاَ‌ تُكَلِّم‍‍ُ‍ونِ
ннаһу Кӓна Фарӥқун Мин `Ибӓдӥ Йақӱлӱна Раббанӓ 'Ӓманнӓ Фӓғфир Ланӓ Ұа Архамнӓ Ұа 'Анта Ҳайру Ар-Рӓхимӥна 023-109 Құлдарымнан бір бөлім: “Раббымыз! Иман келтірдік, бізді жарылқа! Және бізге мәрхамет ет. Сен мәрхамет етушілердің ең жақсысысың” дейтіндер бар еді. إِنَّ‍‍ه ُ‌ ك‍‍َ‍انَ فَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍ق‍ٌ‌ مِنْ عِبَا‌دِي يَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ ‌‍رَبَّنَ‍‍ا‌ ‌آمَ‍‍نَّ‍‍ا‌ فَ‍‍ا‍غْ‍‍فِرْ‌ لَنَا‌ ‌وَ‌ا‌رْحَمْنَا‌ ‌وَ‌أَنْ‍‍تَ خَ‍‍يْرُ‌ ‌ال‍رَّ‌احِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Фӓттаҳаҙтумӱһум Сиҳрӥйӓан Хаттáнсаұкум Ҙикрӥ Ұа Кунтум Минһум Таđхакӱна 023-110 Сонда сендер оларды келемежге алып едіңдер. Хатте оларға күлулерің Мені еске алуларыңды мүлде ұмыттырған еді. ف‍‍َ‍اتَّ‍‍خَ‍‍ذْتُمُوهُمْ سِ‍‍خْ‍‍رِيّا ‌ ً‌ حَتَّ‍‍ى‌ ‌أَن‍‍سَوْكُمْ ‌ذِكْ‍‍رِي ‌وَكُ‍‍ن‍‍تُ‍‍مْ مِنْهُمْ تَ‍‍ضْ‍‍حَك‍‍ُ‍ونَ
ннӥ Җазайтуһуму Ал-Йаұма Бимӓ Ҫабарӱннаһум Һуму Ал-Фӓ'изӱна 023-111 Рас бүгін Мен оларды сабыр еткендіктері себепті сыйлыққа бөледім. Олар анық мұратқа жеткендер… إِنِّ‍‍ي جَزَيْتُهُمُ ‌الْيَوْمَ بِمَا‌ صَ‍‍بَرُ‌و‌ا‌ ‌أَنَّ‍‍هُمْ هُمُ ‌الْف‍‍َ‍ائِز‍ُ‍‌ونَ
Қӓла Кам Лабиćтум Фӥ Ал-'Арđи `Адада Синӥна 023-112 Алла, оларға: “Сендер жер жүзінде қанша жыл тұрдыңдар?”,- дейді. قَ‍‍الَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ عَدَ‌دَ‌ سِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қӓлӱ Лабиćнӓ Йаұмӓан 'Аұ Ба`đа Йаұмин Фӓс'али Ал-`Ӓддӥна 023-113 Олар: “Бір күн немесе тағы аз уақыт тұрдық. Санаушылардан сұра” дейді. قَ‍‍الُو‌ا‌ لَبِثْنَا‌ يَوْما ‌ ً‌ ‌أَ‌وْ‌ بَعْ‍‍ضَ يَوْم ‍ٍ‌ فَ‍‍اسْأَلِ ‌الْع‍‍َ‍ا‌دّ‍ِ‍ي‍‍نَ
Қӓла 'Ин Лабиćтум 'Иллӓ Қалӥлӓан ۖ Лаұ 'Аннакум Кунтум Та`ламӱна 023-114 “Егер білген болсаңдар аз ғана-ақ тұрдыңдар” дейді. قَ‍‍الَ ‌إِنْ لَبِثْتُمْ ‌إِلاَّ‌ قَ‍‍لِيلا‌ ًۖ لَوْ‌ ‌أَنَّ‍‍كُمْ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ تَعْلَم‍‍ُ‍ونَ
'Афахасибтумннамӓ Ҳалақнӓкум `Абаćӓан Ұа 'Аннакум 'Илайнӓ Лӓ Турҗа`ӱна 023-115 “Шын Біз, сендерді босқа жараттық та тіпті Бізге қайтарылмаймыз деп, ойлайсыңдар ма?”,- дейді. أَفَحَسِ‍‍بْ‍‍تُمْ ‌أَنَّ‍‍مَا‌ خَ‍‍لَ‍‍قْ‍‍نَاكُمْ عَبَثا ‌ ً‌ ‌وَ‌أَنَّ‍‍كُمْ ‌إِلَيْنَا‌ لاَ‌ تُرْجَع‍‍ُ‍ونَ
Фата`ӓлá Ал-Лаһу Ал-Малику Ал-Хаққу ۖ Лӓ 'Илӓһа 'Иллӓ Һуұа Раббу Ал-`Арши Ал-Карӥми 023-116 Шынайы патша Алла, өте жоғары. Одан басқа тәңір жоқ. Ол, ардақты ғаршының Раббы. فَتَعَالَى‌ ‌ال‍‍لَّهُ ‌الْمَلِكُ ‌الْحَ‍‍قُّ ۖ لاَ‌ ‌إِلَهَ ‌إِلاَّ‌ هُوَ‌ ‌‍رَبُّ ‌الْعَرْشِ ‌الْكَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍مِ
Ұа Ман Йад`у Ма`а Ал-Лаһи 'Илаһӓан 'Ӓҳара Лӓ Бурһӓна Лаһу Биһи Фа'иннамӓ Хисӓбуһунда Раббиһи ۚннаһу Лӓ Йуфлиху Ал-Кӓфирӱна 023-117 Біреу, Алла мен бірге дәлелсіз басқа бір тәңірге табынса, рас оның есебі Раббының қасында. Өйткені, қарсы болғандар құтылмайды. وَمَ‍‍نْ يَ‍‍دْعُ مَعَ ‌ال‍‍لَّهِ ‌إِلَها‌‌ ً‌ ‌آ‍‍خَ‍رَ‌ لاَ‌ بُرْه‍‍َ‍انَ لَه ُ‌ بِه ِ‍ِ‍‌ فَإِنَّ‍‍مَا‌ حِسَابُه ُ‌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌‍رَبِّهِ ۚ ‌إِنَّ‍‍هُ لاَ‌ يُفْلِحُ ‌الْكَافِر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Қул Рабби Ағфир Ұа Архам Ұа 'Анта Ҳайру Ар-Рӓхимӥна 023-118 (Мұхаммед Ғ.С.): “Раббым! Жарылқа, мәрхамет ет! Сен мәрхамет етушілердің ең жақсырағысың” де. وَ‍‍قُ‍‍لْ ‌‍رَبِّ ‌ا‍غْ‍‍فِرْ‌ ‌وَ‌ا‌رْحَمْ ‌وَ‌أَنْ‍‍تَ خَ‍‍يْرُ‌ ‌ال‍رَّ‌احِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Next Sūrah