9) Sūrat At-Tawbah

Printed format

9) سُورَة التَّوبَه

Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Барӓ'атун Мина Ал-Лаһи Ұа Расӱлиһи 'Илá Ал-Лаҙӥна `Ӓһадттум Мина Ал-Мушрикӥна 009-001 . بَر‍َ‍‌ا‌ءةٌ‌ مِنَ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَ‌‍رَسُولِهِ ‌إِلَى‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ عَاهَ‍‍دتُّ‍‍مْ مِنَ ‌الْمُشْ‍‍رِك‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Фасӥхӱ Фӥ Ал-'Арđи 'Арба`ата 'Аш/һурин Ұа А`ламӱннакум Ғайру Му`җизӥ Ал-Лаһи ۙ Ұа 'Анна Ал-Лаһа Муҳзӥ Ал-Кӓфирӥна 009-002 (Әй мүшріктер!) Жер жүзінде төрт ай кезіңдер. Расында Алла осалдата алмайтындықтарыңды және Алла (Т.), кәпірлерді қорлайтынын біліңдер. فَسِيحُو‌ا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ‌أَ‌رْبَعَةَ ‌أَشْهُر‌ٍ‌ ‌وَ‌اعْلَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ‍‍كُمْ غَ‍‍يْرُ‌ مُعْجِزِي ‌ال‍‍لَّهِ ۙ ‌وَ‌أَنَّ ‌ال‍‍لَّهَ مُ‍‍خْ‍‍زِي ‌الْكَافِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа 'Аҙӓнун Мина Ал-Лаһи Ұа Расӱлиһи 'Илá Анӓси Йаұма Ал-Хаҗҗи Ал-'Акбари 'Анна Ал-Лаһа Барӥн Мина Ал-Мушрикӥна ۙ Ұа Расӱлуһу ۚ Фа'ин Тубтум Фаһуұа Ҳайрун Лакум ۖ Ұа 'Ин Таұаллайтум Фӓ`ламӱннакум Ғайру Му`җизӥ Ал-Лаһи ۗ Ұа Башшири Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Би`аҙӓбин 'Алӥмин 009-003 Ал бұл ірі Хаж күні, Алладан, Елшісінен халыққа бір жарнама: Расында Алла және Елшісі мүшріктерден безеді. Егер тәубе қылсаңдар, сендер үшін жақсы болады. Ал егер жалтайсаңдар, Алланы еш осалдата алмайтындықтарыңды біліңдер. (Әй Мұхаммед!) Қарсы болғандарды күйзелтуші азаппен сүйіншіле. وَ‌أَ‌ذ‍َ‍‌انٌ‌ مِنَ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَ‌‍رَسُولِهِ ‌إِلَى‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ يَوْمَ ‌الْحَجِّ ‌الأَكْبَ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌أَنَّ ‌ال‍‍لَّهَ بَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍ء‌ٌ‌ مِنَ ‌الْمُشْ‍‍رِك‍‍ِ‍ي‍‍نَ ۙ ‌وَ‌‍رَسُولُه ُۚ فَإِ‌نْ تُ‍‍بْ‍‍تُمْ فَهُوَ‌ خَ‍‍يْر‌ٌ‌ لَكُمْ ۖ ‌وَ‌إِ‌نْ تَوَلَّيْتُمْ فَ‍‍اعْلَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ‍‍كُمْ غَ‍‍يْرُ‌ مُعْجِزِي ‌ال‍‍لَّهِ ۗ ‌وَبَشِّرِ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ بِعَذ‍َ‍‌ابٍ ‌أَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٍ
'Иллӓ Ал-Лаҙӥна `Ӓһадттум Мина Ал-Мушрикӥна Ćумма Лам Йанқуҫӱкум Шай'ӓан Ұа Лам Йуžӓһирӱ `Алайкум 'Ахадӓан Фа'атиммӱ 'Илайһим `Аһдаһум 'Илá Муддатиһим ۚнна Ал-Лаһа Йухиббу Ал-Муттақӥна 009-004 Бірақ келісім жасасқан мүшріктерден кейін сендерге түк кемшілік істемесе, біреуге көмек етпесе; олардың келісімдерін мерзіміне дейін тамамдаңдар. Расында Алла тақуаларды жақсы көреді. إِلاَّ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ عَاهَ‍‍دتُّ‍‍مْ مِنَ ‌الْمُشْ‍‍رِك‍‍ِ‍ي‍‍نَ ثُ‍‍مَّ لَمْ يَ‍‌‍ن‍‍قُ‍‍صُ‍‍وكُمْ شَيْئا‌‌ ً‌ ‌وَلَمْ يُ‍‍ظَ‍‍اهِرُ‌و‌ا‌ عَلَيْكُمْ ‌أَحَد‌ا‌‌ ً‌ فَأَتِ‍‍مُّ‍‍و‌ا‌ ‌إِلَيْهِمْ عَهْدَهُمْ ‌إِلَى‌ مُدَّتِهِمْ ۚ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ يُحِبُّ ‌الْمُتَّ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Фа'иҙӓ Ансалаҳа Ал-'Аш/һуру Ал-Хуруму Фӓқтулӱ Ал-Мушрикӥна Хайćу Ұаҗадтумӱһум Ұа Ҳуҙӱһум Ұа Ахҫурӱһум Ұӓқ`удӱ Лаһум Кулла Марҫадин ۚ Фа'ин Тӓбӱ Ұа 'Ақӓмӱ Аҫ-Ҫалӓата Ұа 'Ӓтаұ Аз-Закӓата Фаҳаллӱ Сабӥлаһум ۚнна Ал-Лаһа Ғафӱрун Рахӥмун 009-005 Ал қашан құрметті айлар шықса, сонда мүшріктерді қайдан тапсаңдар да өлтіріңдер. Оларды ұстаңдар, қамаңдар және олардың бүкіл жолдарын аңдып отырыңдар. Сонда егер олар, тәубе қылса, намазды толық орындап, зекет берсе, онда олардың жолын бос қойыңдар. Расында Алла жарылқаушы, ерекше мейірімді. فَإِ‌ذَ‌ا‌ ‌ان‍‍سَلَ‍‍خَ ‌الأَشْهُرُ‌ ‌الْحُرُمُ فَ‍‍ا‍قْ‍‍تُلُو‌ا‌الْمُشْ‍‍رِك‍‍ِ‍ي‍‍نَ حَيْثُ ‌وَجَ‍‍دْتُمُوهُمْ ‌وَ‍‍خُ‍‍ذُ‌وهُمْ ‌وَ‌احْ‍‍صُ‍‍رُ‌وهُمْ ‌وَ‌ا‍قْ‍‍عُدُ‌و‌ا‌ لَهُمْ كُلَّ مَرْ‍‍صَ‍‍د‌‌ٍۚ فَإِ‌نْ تَابُو‌ا‌ ‌وَ‌أَ‍‍قَ‍‍امُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةَ ‌وَ‌آتَوُ‌ا‌ ‌ال‍‍زَّك‍‍َ‍اةَ فَ‍‍خَ‍‍لُّو‌ا‌ سَبِيلَهُمْ ۚ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَح‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Ұа 'Ин 'Ахадун Мина Ал-Мушрикӥна Астаҗӓрака Фа'аҗирһу Хаттá Йасма`а Калӓма Ал-Лаһи Ćумма 'Аблиғ/һу Ма'манаһу ۚ Ҙӓлика Би'аннаһум Қаұмун Лӓ Йа`ламӱна 009-006 (Мұхаммед Ғ.С.) егер мүшріктерден біреу сенен пана тілесе, онда оған Алланың сөзін тыңдағанға дейін пана бер. Сонан соң оны бейбіт орнына жеткіз. Бұл олардың түк білмейтін ел екендігінен. وَ‌إِنْ ‌أَحَد‌ٌ‌ مِنَ ‌الْمُشْ‍‍رِك‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اسْتَجَا‌‍رَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّى‌ يَسْمَعَ كَلاَمَ ‌ال‍‍لَّهِ ثُ‍‍مَّ ‌أَبْ‍‍لِ‍‍غْ‍‍هُ مَأْمَنَه ُۚ ‌ذَلِكَ بِأَنَّ‍‍هُمْ قَ‍‍وْم ٌ‌ لاَ‌ يَعْلَم‍‍ُ‍ونَ
Кайфа Йакӱну Лилмушрикӥна `Аһдун `Инда Ал-Лаһи Ұа `Инда Расӱлиһи 'Иллӓ Ал-Лаҙӥна `Ӓһадтумнда Ал-Масҗиди Ал-Харӓми ۖ Фамӓ Астақӓмӱ Лакум Фӓстақӥмӱ Лаһум ۚнна Ал-Лаһа Йухиббу Ал-Муттақӥна 009-007 Ол мүшріктердің Алла қасында, Елшісінің қасында қалай келісімі бола алады? Бірақ Месжід Харамда, бітім жасасқандарыңдікі болады. Олар сендерге түзу сыңай байқатса, сендер де оларға түзу ыңғыл көрсетіңдер. Алла сақтанушыларды жақсы көреді. كَيْفَ يَك‍‍ُ‍ونُ لِلْمُشْ‍‍رِك‍‍ِ‍ي‍‍نَ عَهْدٌ‌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَعِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌‍رَسُولِهِ ‌إِلاَّ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ عَاهَ‍‍دْتُمْ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌الْمَسْجِدِ‌ ‌الْحَرَ‍‌امِ ۖ فَمَا‌ ‌اسْتَ‍‍قَ‍‍امُو‌ا‌ لَكُمْ فَ‍‍اسْتَ‍‍قِ‍‍يمُو‌ا‌ لَهُمْ ۚ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ يُحِبُّ ‌الْمُتَّ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Кайфа Ұа 'Ин Йаžһарӱ `Алайкум Лӓ Йарқубӱ Фӥкум 'Иллӓан Ұа Лӓ Ҙимматан ۚ Йурđӱнакум Би'афұӓһиһим Ұа Та'бá Қулӱбуһум Ұа 'Акćаруһум Фӓсиқӱна 009-008 Қалайша (олармен келісім болады?) Егер олар сендерге өктем келсе, сендер туралы жақындыққа да келісімге де қарамас еді. Олар, сендерді ауыздарымен разы қылмақшы да, жүректері ұнатпайды. өйткені олардың көбі бұзақы. كَيْفَ ‌وَ‌إِنْ يَ‍‍ظْ‍‍هَرُ‌و‌ا‌ عَلَيْكُمْ لاَ‌ يَرْ‍‍قُ‍‍بُو‌ا‌ فِيكُمْ ‌إِلاّ‌ ً‌ ‌وَلاَ‌ ‌ذِمَّ‍‍ة ًۚ يُرْ‍‍ضُ‍‍ونَكُ‍‍مْ بِأَفْوَ‌اهِهِمْ ‌وَتَأْبَى‌ قُ‍‍لُوبُهُمْ ‌وَ‌أَكْثَرُهُمْ فَ‍‍اسِ‍‍قُ‍‍ونَ
Аштараұ Би'ӓйӓти Ал-Лаһи Ćаманӓан Қалӥлӓан Фаҫаддӱ `Ан Сабӥлиһи ۚннаһум Сӓ'а Мӓ Кӓнӱ Йа`малӱна 009-009 Олар Алланың аяттарын аз бағаға сатып, Оның жолынан тосты. Олардың істеген істері нендей жаман. ‍اشْتَ‍رَ‌وْ‌ا‌ بِآي‍‍َ‍اتِ ‌ال‍‍لَّهِ ثَمَنا‌‌ ًقَ‍‍لِيلا‌‌ ً‌ فَ‍‍صَ‍‍دُّ‌و‌ا‌ عَ‍‌‍نْ سَبِيلِهِ ۚ ‌إِنَّ‍‍هُمْ س‍‍َ‍ا‌ءَ‌ مَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَعْمَل‍‍ُ‍ونَ
Лӓ Йарқубӱна Фӥ Му'уминин 'Иллӓан Ұа Лӓ Ҙимматан ۚ Ұа 'Ӱлӓ'ика Һуму Ал-Му`тадӱна 009-010 Олар мүмін жайында жақындықты да келісімді де сақтамайды. Міне солар, шектен шыққандар. لاَ‌ يَرْ‍‍قُ‍‍ب‍‍ُ‍ونَ فِي مُؤْمِن‌‍ٍ‌ ‌إِلاّ‌ ً‌ ‌وَلاَ‌ ‌ذِمَّ‍‍ة ًۚ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌الْمُعْتَد‍ُ‍‌ونَ
Фа'ин Тӓбӱ Ұа 'Ақӓмӱ Аҫ-Ҫалӓата Ұа 'Ӓтаұ Аз-Закӓата Фа'иҳұӓнукум Фӥ Адӥни ۗ Ұа Нуфаҫҫилу Ал-'Ӓйӓти Лиқаұмин Йа`ламӱна 009-011 Сонда егер олар, тәубе етіп, намазды толық орындап, зекет берсе, онда олар сендердің дін бауырластарың. Білген елге аяттарымызды ашық-ашық баян етеміз. فَإِ‌نْ تَابُو‌ا‌ ‌وَ‌أَ‍‍قَ‍‍امُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةَ ‌وَ‌آتَوُ‌ا‌ ‌ال‍‍زَّك‍‍َ‍اةَ فَإِ‍‍خْ‍‍وَ‌انُكُمْ فِي ‌ال‍‍دّ‍ِ‍ي‍‍نِ ۗ ‌وَنُفَ‍‍صِّ‍‍لُ ‌الآي‍‍َ‍اتِ لِ‍‍قَ‍‍وْمٍ‌ يَعْلَم‍‍ُ‍ونَ
Ұа 'Ин Накаćӱ 'Аймӓнаһум Мин Ба`ди `Аһдиһим Ұа Ҭа`анӱ Фӥ Дӥникум Фақӓтилӱ 'А'иммата Ал-Куфри ۙннаһум Лӓ 'Аймӓна Лаһум Ла`аллаһум Йантаһӱна 009-012 Егер олар, уәделескеннен кейін анттарын бұзып, діңдеріне тіл тигізсе, қарсылыққа жетекші болғандармен соғысыңдар. өйткені олардікі ант емес. Олар бәлкім тыйылар. وَ‌إِنْ نَكَثُ‍‍و‌ا‌ ‌أَيْمَانَهُ‍‍مْ مِ‍‍نْ بَعْدِ‌ عَهْدِهِمْ ‌وَ‍‍طَ‍‍عَنُو‌ا‌ فِي ‌دِينِكُمْ فَ‍‍قَ‍‍اتِلُ‍‍و‌ا‌ ‌أَئِ‍‍مَّ‍‍ةَ ‌الْكُفْ‍‍ر‍ِ‍‌ ۙ ‌إِنَّ‍‍هُمْ لاَ‌ ‌أَيْم‍‍َ‍انَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَ‍‌‍ن‍‍تَه‍‍ُ‍ونَ
'Алӓ Туқӓтилӱна Қаұмӓан Накаćӱ 'Аймӓнаһум Ұа Һаммӱ Би'иҳрӓҗи Ар-Расӱли Ұа Һум Бада'ӱкум 'Аұұала Марратин ۚ 'Атаҳшаұнаһум ۚ Фа-Аллӓһу 'Ахаққу 'Ан Таҳшаұһу 'Ин Кунтум Му'уминӥна 009-013 (Әй мүміндер!) Анттарын бұзған, Пайғамбарды жұртынан шығаруға бел байлаған және сендерге килігуді алғаш рет бастаған бір елмен неге соғыспайсыңдар? Олардан қорқасыңдар ма? Егер иман келтірген болсаңдар, қорқуларыңа Алла тағы лайығырақ. أَلاَ‌ تُ‍‍قَ‍‍اتِل‍‍ُ‍ونَ قَ‍‍وْما‌‌ ً‌ نَكَثُ‍‍و‌ا‌ ‌أَيْمَانَهُمْ ‌وَهَ‍‍مُّ‍‍و‌ا‌ بِإِ‍‍خْ‍رَ‍‌اجِ ‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولِ ‌وَهُ‍‍مْ بَدَ‌ء‍ُ‍‌وكُمْ ‌أَ‌وَّلَ مَ‍رَّةٍ ۚ ‌أَتَ‍‍خْ‍‍شَوْنَهُمْ ۚ فَ‍ال‍‍لَّهُ ‌أَحَ‍‍قُّ ‌أَ‌نْ تَ‍‍خْ‍‍شَوْهُ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍ن‍‍تُ‍‍مْ مُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Қӓтилӱһум Йу`аҙҙибһуму Ал-Лаһу Би'айдӥкум Ұа Йуҳзиһим Ұа Йанҫуркум `Алайһим Ұа Йашфи Ҫудӱра Қаұмин Му'уминӥна 009-014 Олармен соғысыңдар. Алла оларға сендердің қолдарыңмен азап етсін де оларды қорласын. Әрі оларға қарсы сендерге нұсырат берсін. Сондай-ақ иман келтірген елдің көңілдерін ашсын. قَ‍‍اتِلُوهُمْ يُعَذِّبْ‍‍هُمُ ‌ال‍‍لَّهُ بِأَيْدِيكُمْ ‌وَيُ‍‍خْ‍‍زِهِمْ ‌وَيَ‍‍نْ‍‍‍‍صُ‍‍رْكُمْ عَلَيْهِمْ ‌وَيَشْفِ صُ‍‍د‍ُ‍‌و‌‍رَقَ‍‍وْمٍ‌ مُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Йуҙ/һиб Ғайžа Қулӱбиһим ۗ Ұа Йатӱбу Ал-Лаһу `Алá Ман Йашӓ'у Ұа ۗ Аллӓһу `Алӥмун Хакӥмун 009-015 Және (олардан жапа шеккендер,) жүректерінің ашуын тарқатсын. Алла кімді қаласа, тәубесін қабыл етеді. Алла толық білуші, аса дана. وَيُذْهِ‍‍بْ غَ‍‍يْ‍‍ظَ قُ‍‍لُوبِهِمْ ۗ ‌وَيَت‍‍ُ‍وبُ ‌ال‍‍لَّهُ عَلَى‌ مَ‍‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۗ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ عَل‍‍ِ‍ي‍‍مٌ حَك‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
м Хасибтумн Тутракӱ Ұа Ламмӓ Йа`лами Ал-Лаһу Ал-Лаҙӥна Җӓһадӱ Минкум Ұа Лам Йаттаҳиҙӱ Мин Дӱни Ал-Лаһи Ұа Лӓ Расӱлиһи Ұа Лӓ Ал-Му'уминӥна Ұалӥҗатан Ұа ۚ Аллӓһу Ҳабӥрун Бимӓ Та`малӱна 009-016 Сендер іштеріңнен соғысқандарды сондай-ақ Алладан, Пайғамбардан және мүміндерден басқаны дос етпегендерді Алла, анықтамай бос қоя береді деп ойлайсыңдар ма? Алла істегендеріңді толық білуші. أَمْ حَسِ‍‍بْ‍‍تُمْ ‌أَ‌نْ تُتْ‍رَكُو‌ا‌ ‌وَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ يَعْلَمِ ‌ال‍‍لَّهُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ جَاهَدُ‌و‌ا‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ‌وَلَمْ يَتَّ‍‍خِ‍‍ذُ‌و‌ا‌ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَلاَ‌ ‌‍رَسُولِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَلاَ‌ ‌الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَلِيجَة ًۚ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ خَ‍‍ب‍‍ِ‍ي‍‍ر‌ٌ‌ بِمَا‌ تَعْمَل‍‍ُ‍ونَ
Мӓ Кӓна Лилмушрикӥна 'Ан Йа`мурӱ Масӓҗида Ал-Лаһи Шӓһидӥна `Алáнфусиһим Бил-Куфри ۚ 'Ӱлӓ'ика Хабиҭат 'А`мӓлуһум Ұа Фӥ Анӓри Һум Ҳӓлидӱна 009-017 Мүшріктердің, өздерінің қарсылықтарына куә бола тұра (кәпір халінде тұрып) Алланың мешіттерін жасауларына болмайды. Олардың амалдары жойылған. Олар тозақта мүлде қалады. مَا‌ ك‍‍َ‍انَ لِلْمُشْ‍‍رِك‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَنْ يَعْمُرُ‌و‌ا‌ مَسَاجِدَ‌ ‌ال‍‍لَّهِ شَاهِد‍ِ‍ي‍‍نَ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَ‌ن‍‍فُسِهِ‍‍مْ بِ‍الْكُفْ‍‍ر‍ِ‍‌ ۚ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ حَبِ‍‍طَ‍‍تْ ‌أَعْمَالُهُمْ ‌وَفِي ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ هُمْ خَ‍‍ال‍ِ‍د‍ُ‍‌ونَ
ннамӓ Йа`муру Масӓҗида Ал-Лаһи Ман 'Ӓмана Бил-Лаһи Ұа Ал-Йаұми Ал-'Ӓҳири Ұа 'Ақӓма Аҫ-Ҫалӓата Ұа 'Ӓтá Аз-Закӓата Ұа Лам Йаҳша 'Иллӓ Ал-Лаһа ۖ Фа`асá 'Ӱлӓ'ика 'Ан Йакӱнӱ Мина Ал-Муһтадӥна 009-018 Алланың мешіттерін шынайы түрде Аллаға, ақырет күніне сенген, намазды толық орындаған, зекет берген және Алладан ғана қорыққан кісі жасайды. Міне солардың тура жол табушылардан болулары үміт етіледі. إِنَّ‍‍مَا‌ يَعْمُرُ‌ مَسَاجِدَ‌ ‌ال‍‍لَّهِ مَ‍‌‍نْ ‌آمَنَ بِ‍ال‍‍لَّهِ ‌وَ‌الْيَوْمِ ‌الآ‍‍خِ‍‍رِ‌ ‌وَ‌أَ‍‍قَ‍‍امَ ‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةَ ‌وَ‌آتَى‌ ‌ال‍‍زَّك‍‍َ‍اةَ ‌وَلَمْ يَ‍‍خْ‍‍شَ ‌إِلاَّ‌ ‌ال‍‍لَّهَ ۖ فَعَسَ‍‍ى‌ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌أَنْ يَكُونُو‌ا‌ مِنَ ‌الْمُهْتَد‍ِ‍ي‍‍نَ
'Аҗа`алтум Сиқӓйата Ал-Хӓҗҗи Ұа `Имӓрата Ал-Масҗиди Ал-Харӓми Каман 'Ӓмана Бил-Лаһи Ұа Ал-Йаұми Ал-'Ӓҳири Ұа Җӓһада Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи ۚ Лӓ Йастаұӱна `Инда Ал-Лаһи Ұа ۗ Аллӓһу Лӓ Йаһдӥ Ал-Қаұма Аž-Žӓлимӥна 009-019 (Әй мүшріктер!) Сендер, қажыларға су беру, Харам Мешітін жөндеуді; Аллаға, ақырет күніне иман келтіріп, және Алла жолында соғысқан кісі сияқты көресіңдер ме? Бұлар, Алланың қасында тең болмайды. Алла залым қауымды тура жолға салмайды. أَجَعَلْتُمْ سِ‍‍قَ‍‍ايَةَ ‌الْح‍‍َ‍اجِّ ‌وَعِمَا‌‍رَةَ ‌الْمَسْجِدِ‌ ‌الْحَرَ‍‌امِ كَمَ‍‌‍نْ ‌آمَنَ بِ‍ال‍‍لَّهِ ‌وَ‌الْيَوْمِ ‌الآ‍‍خِ‍‍رِ‌ ‌وَجَاهَدَ‌ فِي سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌ال‍‍لَّهِ ۚ لاَ‌ يَسْتَو‍ُ‍‌ونَ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌ال‍‍لَّهِ ۗ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ لاَ‌ يَهْدِي ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمَ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа Һӓҗарӱ Ұа Җӓһадӱ Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Би'амұӓлиһим Ұа 'Анфусиһим 'А`žаму Дараҗатан `Инда Ал-Лаһи ۚ Ұа 'Ӱлӓ'ика Һуму Ал-Фӓ'изӱна 009-020 Сондай иман келтіріп, жұрттарынан ауғандар және Алла жолында малдарымен, жандарымен соғысқандар, Алланың қасында ірі дәрежеге ие. Міне солар, мұратына жетушілер. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَهَاجَرُ‌و‌ا‌ ‌وَجَاهَدُ‌و‌ا‌ فِي سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌ال‍‍لَّهِ بِأَمْوَ‌الِهِمْ ‌وَ‌أَ‌ن‍‍فُسِهِمْ ‌أَعْ‍‍ظَ‍‍مُ ‌دَ‌‍رَجَةً عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌ال‍‍لَّهِ ۚ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌الْف‍‍َ‍ائِز‍ُ‍‌ونَ
Йубашшируһум Раббуһум Бирахматин Минһу Ұа Риđұӓнин Ұа Җаннӓтин Лаһум Фӥһӓ На`ӥмун Муқӥмун 009-021 Оларды Раббылары өзінің мәрхаметімен және ризалығымен сондай-ақ тұрақты нығметке ие жаннаттарымен қуантады. يُبَشِّرُهُمْ ‌‍رَبُّهُ‍‍مْ بِ‍رَحْمَةٍ‌ مِنْهُ ‌وَ‌رِ‍‍ضْ‍‍و‍َ‍‌انٍ‌ ‌وَجَ‍‍نّ‍‍َ‍ات ‍ٍ‌ لَهُمْ فِيهَا‌ نَع‍‍ِ‍ي‍‍مٌ‌ مُ‍‍قِ‍‍ي‍‍م ‍ٌ
Ҳӓлидӥна Фӥһӓ 'Абадӓан ۚнна Ал-Лаһандаһуҗрун `Аžӥмун 009-022 Олар онда мәңгі қалушылар. Расында Алланың қасында ірі сыйлық бар. خَ‍‍الِد‍ِ‍ي‍‍نَ فِيهَ‍‍ا‌ ‌أَبَد‌ا‌‌ ًۚ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ عِ‍‌‍نْ‍‍دَهُ‍‍~ُ ‌أَجْ‍‍رٌ‌ عَ‍‍ظِ‍‍ي‍‍م‌‍ٌ
Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Лӓ Таттаҳиҙӱ 'Ӓбӓ'акум Ұа 'Иҳұӓнакум 'Аұлийӓ'а 'Ини Астахаббӱ Ал-Куфра `Алá Ал-'Ӥмӓни ۚ Ұа Ман Йатаұаллаһум Минкум Фа'ӱлӓ'ика Һуму Аž-Žӓлимӱна 009-023 Әй мүміндер! Егер әкелерің, туыстарың иманнан көрі қарсылықты жақсы көрсе, оларды дос тұтпаңдар. Ал сендерден кім оларды дос тұтса, онда олар залымдар. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ لاَ‌ تَتَّ‍‍خِ‍‍ذُ‌و‌ا‌ ‌آب‍‍َ‍ا‌ءَكُمْ ‌وَ‌إِ‍‍خْ‍‍وَ‌انَكُمْ ‌أَ‌وْلِي‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌إِنِ ‌اسْتَحَبُّو‌ا‌الْكُفْ‍رَ‌ عَلَى‌ ‌الإِيم‍‍َ‍انِ ۚ ‌وَمَ‍‍نْ يَتَوَلَّهُ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ فَأ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ُ‍ونَ
Қул 'Ин Кӓна 'Ӓбӓ'уукум Ұа 'Абнӓ'уукум Ұа 'Иҳұӓнукум Ұа 'Азұӓҗукум Ұа `Ашӥратукум Ұа 'Амұӓлун Ақтарафтумӱһӓ Ұа Тиҗӓратун Таҳшаұна Касӓдаһӓ Ұа Масӓкину Тарđаұнаһӓ 'Ахабба 'Илайкум Мина Ал-Лаһи Ұа Расӱлиһи Ұа Җиһӓдин Фӥ Сабӥлиһи Фатараббаҫӱ Хаттá Йа'тийа Ал-Лаһу Би'амриһи Ұа ۗ Аллӓһу Лӓ Йаһдӥ Ал-Қаұма Ал-Фӓсиқӥна 009-024 (Мұхаммед Ғ.С.): «Егер әкелерің, балаларың, туыстарың, әйелдерің, ағайындарың, тапқан малдарын, тоқтап қалуынан қорыққан саудаларын, жақсы көрген үйлерің сендерге Алладан, Пайғамбарынан әрі Оның жолында соғысуынан артық көрінсе, Алланың әмірі келгенге дейін күтіңдер» де. Алла бұзық қауымды тура жолға салмайды. قُ‍‍لْ ‌إِ‌نْ ك‍‍َ‍انَ ‌آب‍‍َ‍ا‌ؤُكُمْ ‌وَ‌أَبْ‍‍ن‍‍َ‍ا‌ؤُكُمْ ‌وَ‌إِ‍‍خْ‍‍وَ‌انُكُمْ ‌وَ‌أَ‌زْ‌وَ‌اجُكُمْ ‌وَعَشِي‍رَتُكُمْ ‌وَ‌أَمْو‍َ‍‌ال‌‍ٌ‌ا‍قْ‍‍تَ‍رَفْتُمُوهَا‌ ‌وَتِجَا‌‍رَة‌‍ٌ‌ تَ‍‍خْ‍‍شَوْنَ كَسَا‌دَهَا‌ ‌وَمَسَاكِنُ تَرْ‍‍ضَ‍‍وْنَهَ‍‍ا‌ ‌أَحَبَّ ‌إِلَيْكُ‍‍مْ مِنَ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَ‌‍رَسُولِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَجِه‍‍َ‍ا‌د‌‌ٍ‌ فِي سَبِيلِه ِ‍ِ‍‌ فَتَ‍رَبَّ‍‍صُ‍‍و‌ا‌ حَتَّى‌ يَأْتِيَ ‌ال‍‍لَّهُ بِأَمْ‍‍رِه ِ‍ِ‍‌ ۗ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ لاَ‌ يَهْدِي ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمَ ‌الْفَاسِ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Лақад Наҫаракуму Ал-Лаһу Фӥ Маұӓҭина Каćӥратин ۙ Ұа Йаұма Хунайнин ۙ 'Иҙ 'А`җабаткум Каćратукум Фалам Туғни `Анкум Шай'ӓан Ұа Đӓқат `Алайкуму Ал-'Арđу Бимӓ Рахубат Ćумма Ұаллайтум Мудбирӥна 009-025 Расында Алла, сендерге көп жерлерде нұсрат берді. Сондай-ақ Хұнайын күні де сендерге нұсрат берді. Сол уақытта көптіктеріңе мәз болған едіңдер. Сонда ол, сендерге түк пайда бермеді. Сондай-ақ кең бола тұра жер, сендерге тар келді. Сонан соң бет бұрып қайта қаштыңдар. لَ‍‍قَ‍‍دْ‌ نَ‍‍صَ‍رَكُمُ ‌ال‍‍لَّهُ فِي مَوَ‌اطِ‍‍نَ كَثِي‍رَةٍۙ ‌وَيَوْمَ حُنَيْن‌‍ٍۙ ‌إِ‌ذْ‌ ‌أَعْجَبَتْكُمْ كَثْ‍رَتُكُمْ فَلَمْ تُ‍‍غْ‍‍نِ عَ‍‌‍نْ‍‍كُمْ شَيْئا‌‌ ً‌ ‌وَ‍‍ضَ‍‍اقَ‍‍تْ عَلَيْكُمُ ‌الأَ‌رْ‍‍ضُ بِمَا‌ ‌‍رَحُبَتْ ثُ‍‍مَّ ‌وَلَّيْتُ‍‍مْ مُ‍‍دْبِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Ćумма 'Анзала Ал-Лаһу Сакӥнатаһу `Алá Расӱлиһи Ұа `Алá Ал-Му'уминӥна Ұа 'Анзала Җунӱдӓан Лам Тараұһӓ Ұа `Аҙҙаба Ал-Лаҙӥна Кафарӱ ۚ Ұа Ҙалика Җазӓ Ал-Кӓфирӥна 009-026 Сонан кейін Алла, Елшісіне әрі мүміндерге тоқтау салды. Сондай-ақ сендерге көрмеген әскер жіберіп, кәпірлерге соққы берді. Міне кәпірлердің жазасы осы. ثُ‍‍مَّ ‌أَ‌ن‍‍زَلَ ‌ال‍‍لَّهُ سَكِينَتَه ُ‌ عَلَى‌ ‌‍رَسُولِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَعَلَى‌ ‌الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَ‌أَ‌ن‍‍زَلَ جُنُو‌د‌ا‌‌ ً‌ لَمْ تَ‍رَ‌وْهَا‌ ‌وَعَذَّبَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌اۚ ‌وَ‌ذَلِكَ جَز‍َ‍‌ا‌ءُ‌ ‌الْكَافِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Ćумма Йатӱбу Ал-Лаһу Мин Ба`ди Ҙӓлика `Алá Ман Йашӓ'у Ұа ۗ Аллӓһу Ғафӱрун Рахӥмун 009-027 Сонымен бірге Алла, бұл соғыстан кейін қалаған кісісіне тәубе нәсіп етер. Алла тым жарылқаушы, ерекше мейірімді. ثُ‍‍مَّ يَت‍‍ُ‍وبُ ‌ال‍‍لَّهُ مِ‍‍نْ بَعْدِ‌ ‌ذَلِكَ عَلَى‌ مَ‍‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۗ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَح‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱннамӓ Ал-Мушрикӱна Наҗасун Фалӓ Йақрабӱ Ал-Масҗида Ал-Харӓма Ба`да `Ӓмиһим Һӓҙӓ ۚ Ұа 'Ин Ҳифтум `Айлатан Фасаұфа Йуғнӥкуму Ал-Лаһу Мин Фаđлиһин Шӓۚнна Ал-Лаһа `Алӥмун Хакӥмун 009-028 Әй иман келтіргендер! Дау жоқ, мүшріктер арам. Сондықтан биылдан кейін Месжід Харамға жоламасын. Кедейліктен қорықсаңдар, егер Алла қаласа, сендерді өз кеңшілігімен байытады… Расында Алла толық білуші, хикмет иесі. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ‍‍مَا‌ ‌الْمُشْ‍‍رِك‍‍ُ‍ونَ نَجَس‌‍ٌ‌ فَلاَ‌ يَ‍‍قْ‍‍‍رَبُو‌ا‌الْمَسْجِدَ‌ ‌الْحَرَ‍‌امَ بَعْدَ‌ عَامِهِمْ هَذَ‌ا‌ ۚ ‌وَ‌إِنْ خِ‍‍فْتُمْ عَيْلَة‌ ً‌ فَسَوْفَ يُ‍‍غْ‍‍نِيكُمُ ‌ال‍‍لَّهُ مِ‍‌‍نْ فَ‍‍ضْ‍‍لِهِ ‌إِ‌نْ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ۚ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ عَل‍‍ِ‍ي‍‍مٌ حَك‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Қӓтилӱ Ал-Лаҙӥна Лӓ Йу'уминӱна Бил-Лаһи Ұа Лӓ Бил-Йаұми Ал-'Ӓҳири Ұа Лӓ Йухарримӱна Мӓ Харрама Ал-Лаһу Ұа Расӱлуһу Ұа Лӓ Йадӥнӱна Дӥна Ал-Хаққи Мина Ал-Лаҙӥна 'Ӱтӱ Ал-Китӓба Хаттá Йу`ҭӱ Ал-Җизйата `Ан Йадин Ұа Һум Ҫӓғирӱна 009-029 Кітап берілгендерден, Аллаға, ақырет күніне иман келтірмегендер және Алланың әрі Елшісінің арам еткен нәрселерін арам деп білмегендер және де хақ дінді (Исламды) дін деп мойындамағандарменен сүмірейіп, өз қолдарынан салық бергенге дейін соғысыңдар. قَ‍‍اتِلُو‌ا‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ بِ‍ال‍‍لَّهِ ‌وَلاَ‌ بِ‍الْيَوْمِ ‌الآ‍‍خِ‍‍رِ‌ ‌وَلاَ‌ يُحَرِّم‍‍ُ‍ونَ مَا‌ حَ‍رَّمَ ‌ال‍‍لَّهُ ‌وَ‌‍رَسُولُه ُ‌ ‌وَلاَ‌ يَدِين‍‍ُ‍ونَ ‌د‍ِ‍ي‍‍نَ ‌الْحَ‍‍قِّ مِنَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أ‍ُ‍‌وتُو‌ا‌الْكِت‍‍َ‍ابَ حَتَّى‌ يُعْ‍‍طُ‍‍و‌ا‌الْجِزْيَةَ عَ‍‍نْ يَد‌ٍ‌ ‌وَهُمْ صَ‍‍اغِ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Қӓлати Ал-Йаһӱду `Узайрун Абну Ал-Лаһи Ұа Қӓлати Ан-Наҫӓрá Ал-Масӥху Абну Ал-Лаһи ۖ Ҙӓлика Қаұлуһум Би'афұӓһиһим ۖ Йуđӓһи'ӱна Қаұла Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Мин Қаблу ۚ Қӓталаһуму Ал-Лаһу ۚннá Йу'уфакӱна 009-030 (Өйткені) Яһудилер: «Ғұзайыр Алланың ұлы» деді. Және Христиандар да: «Иса Алланың ұлы» деді. Бұл, бұрыңғы кәпірлердің сөзіне ұқсатып, ауыздарымен айтқандары. Құдай атқырлар, қайтып алданып отыр. وَ‍‍قَ‍‍الَتِ ‌الْيَه‍‍ُ‍و‌دُ‌ عُزَيْر‌‌ٌ‌ابْ‍‍نُ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَ‍‍قَ‍‍الَتِ ‌ال‍‍نَّ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌‍رَ‌ى‌ ‌الْمَس‍‍ِ‍ي‍‍حُ ‌ابْ‍‍نُ ‌ال‍‍لَّهِ ۖ ‌ذَلِكَ قَ‍‍وْلُهُ‍‍مْ بِأَفْوَ‌اهِهِمْ ۖ يُ‍‍ضَ‍‍اهِئ‍‍ُ‍ونَ قَ‍‍وْلَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ ۚ قَ‍‍اتَلَهُمُ ‌ال‍‍لَّهُ ۚ ‌أَنَّ‍‍ى‌ يُؤْفَك‍‍ُ‍ونَ
Аттаҳаҙӱ 'Ахбӓраһум Ұа Руһбӓнаһум 'Арбӓбӓан Мин Дӱни Ал-Лаһи Ұа Ал-Масӥха Абна Марйама Ұа Мӓ 'Умирӱ 'Иллӓ Лийа`будӱ 'Илаһӓан Ұӓхидӓан ۖ Лӓ 'Илӓһа 'Иллӓ Һуұа ۚ Субхӓнаһуммӓ Йушрикӱна 009-031 Олар, (Яһуди, Христиандар) ғалымдарымен машайыхтарын және Мәриам ұлы Исаны Алладан өзге тәңір қып алды. Негізінде олар, бір тәңірге ғана құлшылық қылуға бұйырылған болатын. Өйткені, Одан басқа ешбір тәңір жоқ. Ол, олардың қосқан шерігінен пәк. ‍اتَّ‍‍خَ‍‍ذُ‌و‌ا‌ ‌أَحْبَا‌‍رَهُمْ ‌وَ‌رُهْبَانَهُمْ ‌أَ‌رْبَابا‌‌ ً‌ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَ‌الْمَس‍‍ِ‍ي‍‍حَ ‌ابْ‍‍نَ مَرْيَمَ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أُمِرُ‌و‌ا‌ ‌إِلاَّ‌ لِيَعْبُدُ‌و‌ا‌ ‌إِلَها‌‌ ً‌ ‌وَ‌احِد‌ا‌‌ ًۖ لاَ‌ ‌إِلَهَ ‌إِلاَّ‌ هُوَ‌ ۚ سُ‍‍بْ‍‍حَانَه ُ‌ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ يُشْ‍‍رِك‍‍ُ‍ونَ
Йурӥдӱна 'Ан Йуҭфи'ӱ Нӱра Ал-Лаһи Би'афұӓһиһим Ұа Йа'бá Ал-Лаһу 'Иллӓн Йутимма Нӱраһу Ұа Лаұ Кариһа Ал-Кӓфирӱна 009-032 Олар, Алланың нұрын (дінін) ауыздарымен өшіруді қалайды. Егер кәпірлер жек көрсе де, Алла (Т.) мұны ұнатпайды да өз нұрын толықтайды. يُ‍‍رِيد‍ُ‍‌ونَ ‌أَنْ يُ‍‍طْ‍‍فِئ‍‍ُ‍‍و‌ا‌ ن‍‍ُ‍و‌‍رَ‌ال‍‍لَّهِ بِأَفْوَ‌اهِهِمْ ‌وَيَأْبَى‌ ‌ال‍‍لَّهُ ‌إِلاَّ‌ ‌أَنْ يُتِ‍‍مَّ نُو‌‍رَه ُ‌ ‌وَلَوْ‌ كَ‍‍رِهَ ‌الْكَافِر‍ُ‍‌ونَ
Һуұа Ал-Лаҙӥ 'Арсала Расӱлаһу Бил-Һудá Ұа Дӥни Ал-Хаққи Лийуžһираһу `Алá Адӥни Куллиһи Ұа Лаұ Кариһа Ал-Мушрикӱна 009-033 Өйткені, Ол, елшісін туралық және хақ дінменен бүкіл діндерге басым болсын деп жіберген. Егер мүшріктер жақтырмаса да. هُوَ‌ ‌الَّذِي ‌أَ‌رْسَلَ ‌‍رَسُولَه ُ‌ بِ‍الْهُدَ‌ى‌ ‌وَ‌د‍ِ‍ي‍‍نِ ‌الْحَ‍‍قِّ لِيُ‍‍ظْ‍‍هِ‍رَه ُ‌ عَلَى‌ ‌ال‍‍دّ‍ِ‍ي‍‍نِ كُلِّه ِ‍ِ‍‌ ‌وَلَوْ‌ كَ‍‍رِهَ ‌الْمُشْ‍‍رِك‍‍ُ‍ونَ
Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱнна Каćӥрӓан Мина Ал-'Ахбӓри Ұа Ар-Руһбӓни Лайа'кулӱна 'Амұӓла Анӓси Бил-Бӓҭили Ұа Йаҫуддӱна `Ан Сабӥли Ал-Лаһи Ұа ۗ Ал-Лаҙӥна Йакнизӱна Аҙ-Ҙаһаба Ұа Ал-Фиđđата Ұа Лӓ Йунфиқӱнаһӓ Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Фабашширһум Би`аҙӓбин 'Алӥмин 009-034 Әй мүміндер! Ғалымдарымен машайыхтарының көбі, адамдардың малдарын бұзықтық арқылы жейді. Сондай-ақ Алланың жолынан тосады. (Мұхаммед Ғ.С.) сондай алтын, күмісті жиып, оны Алла жолында жұмсамағандарды күйзелтуші азаппен сүйіншіле. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ كَثِير‌ا‌‌ ً‌ مِنَ ‌الأَحْب‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ‌وَ‌ال‍‍رُّهْب‍‍َ‍انِ لَيَأْكُل‍‍ُ‍ونَ ‌أَمْو‍َ‍‌الَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ بِ‍الْبَاطِ‍‍لِ ‌وَيَ‍‍صُ‍‍دّ‍ُ‍‌ونَ عَ‍‌‍نْ سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌ال‍‍لَّهِ ۗ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَكْنِز‍ُ‍‌ونَ ‌ال‍‍ذَّهَبَ ‌وَ‌الْفِ‍‍ضَّ‍‍ةَ ‌وَلاَ‌ يُ‍‌‍ن‍‍فِ‍‍قُ‍‍ونَهَا‌ فِي سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌ال‍‍لَّهِ فَبَشِّرْهُ‍‍مْ بِعَذ‍َ‍‌ابٍ ‌أَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٍ
Йаұма Йухмá `Алайһӓ Фӥ Нӓри Җаһаннама Фатукұá Биһӓ Җибӓһуһум Ұа Җунӱбуһум Ұа Žуһӱруһум ۖ Һӓҙӓ Мӓ Каназтум Ли'нфусикум Фаҙӱқӱ Мӓ Кунтум Такнизӱна 009-035 Қиямет күнінде олар тозақ отында қыздырылып, онымен олардың маңдайлары, қабырғалары және арқалары таңбаланып: «Мынау өздерің үшін жиғандарың. Ал енді жинағандарыңның дәмін татыңдар» (делінеді). يَوْمَ يُحْمَى‌ عَلَيْهَا‌ فِي ن‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ جَهَ‍‍نَّ‍‍مَ فَتُكْوَ‌ى‌ بِهَا‌ جِبَاهُهُمْ ‌وَجُنُوبُهُمْ ‌وَ‍‍ظُ‍‍هُو‌رُهُمْ ۖ هَذَ‌ا‌ مَا‌ كَنَزْتُمْ لِأ‌ن‍‍فُسِكُمْ فَذُ‌وقُ‍‍و‌ا‌ مَا‌ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ تَكْنِز‍ُ‍‌ونَ
нна `Иддата Аш-Шуһӱри `Инда Ал-Лаһи Аćнӓ `Ашара Шаһрӓан Фӥ Китӓби Ал-Лаһи Йаұма Ҳалақа Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđа Минһӓ 'Арба`атун Хурумун ۚ Ҙӓлика Адӥну Ал-Қаййиму ۚ Фалӓ Таžлимӱ Фӥһинна 'Анфусакум ۚ Ұа Қӓтилӱ Ал-Мушрикӥна Кӓффатан Камӓ Йуқӓтилӱнакум Кӓффатан ۚ Ұа А`ламӱнна Ал-Лаһа Ма`а Ал-Муттақӥна 009-036 Расында Алланың қасында көктер мен жерді жаратқалы Алланың Кітабындағы айлардың саны он екі. Бұлардан төртеуі құрметті айлар. Міне осы берік дін. Онда бұл айларда өздеріңе зұлымдық етпеңдер. Сондай-ақ мүшріктер сендермен түгел соғысқандай сендер де олармен түгелдей соғысыңдар. Әрі расында Алла тақуалармен бірге екенін біліңдер. إِنَّ عِدَّةَ ‌ال‍‍شُّه‍‍ُ‍و‌ر‍ِ‍‌ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌ال‍‍لَّهِ ‌اثْنَا‌ عَشَ‍رَ‌ شَهْر‌ا‌‌ ً‌ فِي كِت‍‍َ‍ابِ ‌ال‍‍لَّهِ يَوْمَ خَ‍‍لَ‍‍قَ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضَ مِنْهَ‍‍ا‌ ‌أَ‌رْبَعَةٌ حُرُم‌‍ٌۚ ‌ذَلِكَ ‌ال‍‍دّ‍ِ‍ي‍‍نُ ‌الْ‍‍قَ‍‍يِّمُ ۚ فَلاَ‌ تَ‍‍ظْ‍‍لِمُو‌ا‌ فِيهِ‍‍نَّ ‌أَ‌نْ‍‍فُسَكُمْ ۚ ‌وَ‍‍قَ‍‍اتِلُو‌ا‌الْمُشْ‍‍رِك‍‍ِ‍ي‍‍نَ كَ‍‍افَّة‌ ً‌ كَمَا‌ يُ‍‍قَ‍‍اتِلُونَكُمْ كَ‍‍افَّة ًۚ ‌وَ‌اعْلَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ ‌ال‍‍لَّهَ مَعَ ‌الْمُتَّ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
ннамӓ Ан-Насӥ'у Зийӓдатун Фӥ Ал-Куфри ۖ Йуđаллу Биһи Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Йухиллӱнаһу `Ӓмӓан Ұа Йухарримӱнаһу `Ӓмӓан Лийуұӓҭи'ӱддата Мӓ Харрама Ал-Лаһу Файухиллӱ Мӓ Харрама Ал-Лаһу ۚ Зуййина Лаһум Сӱ'у 'А`мӓлиһим Ұа ۗ Аллӓһу Лӓ Йаһдӥ Ал-Қаұма Ал-Кӓфирӥна 009-037 Сөзсіз айды кешіктіру; қарсылықты арттыру. Сонымен кәпірлер жолдан шығарылады. Алланың харам еткен айының санын толтыру үшін; оны бір жыл харам етіп, бір жыл халал етеді. Сөйтіп Алланың харам еткенін халал етеді. Олардың жаман істері өздеріне әйбет көрсетілді. Алла, қарсы елді тура жолға салмайды. إِنَّ‍‍مَا‌ ‌ال‍‍نَّ‍‍س‍‍ِ‍ي‍‍ءُ‌ ‌زِيَا‌دَة‌‍ٌ‌ فِي ‌الْكُفْ‍‍ر‍ِ‍‌ ۖ يُ‍‍ضَ‍‍لُّ بِهِ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ يُحِلُّونَه ُ‌ عَاما‌‌ ً‌ ‌وَيُحَرِّمُونَه ُ‌ عَاما‌‌ ً‌ لِيُوَ‌اطِ‍‍ئ‍‍ُ‍‍و‌ا‌ عِدَّةَ مَا‌ حَ‍رَّمَ ‌ال‍‍لَّهُ فَيُحِلُّو‌ا‌ مَا‌ حَ‍رَّمَ ‌ال‍‍لَّهُ ۚ ‌زُيِّنَ لَهُمْ س‍‍ُ‍و‌ءُ‌ ‌أَعْمَالِهِمْ ۗ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ لاَ‌ يَهْدِي ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمَ ‌الْكَافِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Мӓ Лакум 'Иҙӓ Қӥла Лакум Анфирӱ Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Аććӓқалтум 'Илá Ал-'Арđи ۚраđӥтум Бил-Хайӓати Ад-Дунйӓ Мина Ал-'Ӓҳирати ۚ Фамӓ Матӓ Ал-Хайӓати Ад-Дунйӓ Фӥ Ал-'Ӓҳирати 'Иллӓ Қалӥлун 009-038 Әй мүміндер! Сендерге не болды? «Алла жолында соғысқа шығыңдар»,- делінген кезде, салмақтарыңды жерге салдыңдар. (Жерден қозғалғыларың келмеді) Ақыреттен көрі дүние тіршілігін қоштадыңдар ма? Негізінде дүние тіршілігінің пайдасы ақыретке қарағанда өте аз ғана. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ مَا‌ لَكُمْ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ قِ‍‍ي‍‍لَ لَكُمْ ‌ان‍‍فِرُ‌و‌ا‌ فِي سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌اثَّاقَ‍‍لْتُمْ ‌إِلَى‌ ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ۚ ‌أَ‌‍رَ‍ضِ‍‍يتُ‍‍مْ بِ‍الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ مِنَ ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ۚ فَمَا‌ مَت‍‍َ‍اعُ ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ فِي ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ‌إِلاَّ‌ قَ‍‍ل‍‍ِ‍ي‍‍ل‌‍ٌ
'Иллӓ Танфирӱ Йу`аҙҙибкум `Аҙӓбӓан 'Алӥмӓан Ұа Йастабдил Қаұмӓан Ғайракум Ұа Лӓ Таđуррӱһу Шай'ӓан Ұа ۗ Аллӓһу `Алá Кулли Шай'ин Қадӥрун 009-039 Егер соғысқа шықпасаңдар, Алла сендерді жан түршігерлік азапқа ұшыратады. Сондай-ақ орындарыңа басқа қауым келтіреді. Сендер Аллаға ешбір зиян келтіре алмайсыңдар. Алла, әр нәрсеге күші жетуші. إِلاَّ‌ تَ‍‌‍ن‍‍فِرُ‌و‌ا‌ يُعَذِّبْ‍‍كُمْ عَذَ‌ابا‌‌ ً‌ ‌أَلِيما‌‌ ً‌ ‌وَيَسْتَ‍‍بْ‍‍دِلْ قَ‍‍وْما‌‌ ًغَ‍‍يْ‍رَكُمْ ‌وَلاَ‌ تَ‍‍ضُ‍‍رّ‍ُ‍‌وه ُ‌ شَيْئا‌‌ ًۗ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ عَلَى‌ كُلِّ شَيْء‌‌ٍقَ‍‍د‍ِ‍ي‍‍ر‌‌ٌ
'Иллӓ Танҫурӱһу Фақад Наҫараһу Ал-Лаһу 'Иҙ 'Аҳраҗаһу Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Ćӓнийа Аćнайни 'Иҙ Һумӓ Фӥ Ал-Ғӓри 'Иҙ Йақӱлу Лиҫӓхибиһи Лӓ Тахзан 'Инна Ал-Лаһа Ма`анӓ ۖ Фа'анзала Ал-Лаһу Сакӥнатаһу `Алайһи Ұа 'Аййадаһу Биҗунӱдин Лам Тараұһӓ Ұа Җа`ала Калимата Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Ас-Суфлá ۗ Ұа Калимату Ал-Лаһи Һийа Ал-`Улйӓ Ұа ۗ Аллӓһу `Азӥзун Хакӥмун 009-040 Егер сендер Пайғамбарға жәрдем етпесеңдер де оны, кәпірлер Меккеден шығарған кезде; үңгірдегі екінің бірі болған сәтте, оған Алла жәрдем еткен. Сол уақытта (Мұхаммед Ғ.С.) жолдасына (Хазіретті Әбу Бәкірге): «Кейіме! Расында Алла бізбен бірге» дегенде, Алла оған тоқтау салды. Сондай-ақ оны, сендер көрмейтін әскерлермен қолдады. Сөйтіп кәпірлердің сөзін төмендетті. Алланың сөзі; жоғары. Алла өте үстем, хикмет иесі. إِلاَّ‌ تَ‍‌‍ن‍‍صُ‍‍ر‍ُ‍‌وه ُ‌ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ نَ‍‍صَ‍رَهُ ‌ال‍‍لَّهُ ‌إِ‌ذْ‌ ‌أَ‍‍خْ‍رَجَهُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ثَانِيَ ‌اثْنَيْنِ ‌إِ‌ذْ‌ هُمَا‌ فِي ‌الْ‍‍غَ‍‍ا‌ر‍ِ‍‌ ‌إِ‌ذْ‌ يَ‍‍قُ‍‍ولُ لِ‍‍صَ‍‍احِبِهِ لاَ‌ تَحْزَ‌نْ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ مَعَنَا‌ ۖ فَأَ‌ن‍‍زَلَ ‌ال‍‍لَّهُ سَكِينَتَه ُ‌ عَلَيْهِ ‌وَ‌أَيَّدَه ُ‌ بِجُن‍‍ُ‍و‌د‌ٍ‌ لَمْ تَ‍رَ‌وْهَا‌ ‌وَجَعَلَ كَلِمَةَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ال‍‍سُّفْلَى‌ ۗ ‌وَكَلِمَةُ ‌ال‍‍لَّهِ هِيَ ‌الْعُلْيَا‌ ۗ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ عَز‍ِ‍ي‍‍زٌ‌ حَك‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Анфирӱ Ҳифӓфӓан Ұа Ćиқӓлӓан Ұа Җӓһидӱ Би'амұӓликум Ұа 'Анфусикум Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи ۚ Ҙӓликум Ҳайрун Лакумн Кунтум Та`ламӱна 009-041 (Әй мүміндер!) Жеңіл әрі ауыр түрде соғысқа шығыңдар. Сондай-ақ Алла жолында малдарыңмен, жандарыңмен соғысыңдар. Осыларың сендер үшін қайырлы, егер білген болсаңдар. ‍ان‍‍فِرُ‌و‌اخِ‍‍فَافا‌‌ ً‌ ‌وَثِ‍‍قَ‍‍الا‌ ً‌ ‌وَجَاهِدُ‌و‌ا‌ بِأَمْوَ‌الِكُمْ ‌وَ‌أَ‌ن‍‍فُسِكُمْ فِي سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌ال‍‍لَّهِ ۚ ‌ذَلِكُمْ خَ‍‍يْر‌ٌ‌ لَكُمْ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ تَعْلَم‍‍ُ‍ونَ
Лаұ Кӓна `Араđӓан Қарӥбӓан Ұа Сафарӓан Қӓҫидӓан Лӓттаба`ӱка Ұа Лакин Ба`удат `Алайһиму Аш-Шуққату ۚ Ұа Сайахлифӱна Бил-Лаһи Лаұ Астаҭа`нӓ Лаҳараҗнӓ Ма`акум Йуһликӱна 'Анфусаһум Ұа Аллӓһу Йа`ламу 'Иннаһум Лакӓҙибӱна 009-042 (Мұхаммед Ғ.С.) егер жақындығы бір пайда, қолайлы сапар болса еді, әрине саған олар ілесер еді. Бірақ оларға машақатты сапар (Тәбүк жолы) өздерін әлекке салады. Алла олардың мүлде суайт екенін біледі. لَوْ‌ ك‍‍َ‍انَ عَ‍رَ‍ض‍‍ا‌‌ ًقَ‍‍رِيبا‌‌ ً‌ ‌وَسَفَر‌ا‌‌ ًقَ‍‍اصِ‍‍د‌ا‌‌ ً‌ لاَتَّبَع‍‍ُ‍وكَ ‌وَلَكِ‍‍نْ بَعُدَتْ عَلَيْهِمُ ‌ال‍‍شُّ‍‍قَّ‍‍ةُ ۚ ‌وَسَيَحْلِف‍‍ُ‍ونَ بِ‍ال‍‍لَّهِ لَوْ‌ ‌اسْتَ‍‍طَ‍‍عْنَا‌ لَ‍‍خَ‍رَجْ‍‍نَا‌ مَعَكُمْ يُهْلِك‍‍ُ‍ونَ ‌أَ‌ن‍‍فُسَهُمْ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ يَعْلَمُ ‌إِنَّ‍‍هُمْ لَكَا‌ذِب‍‍ُ‍ونَ
`Афӓ Ал-Лаһунка Лима 'Аҙинта Лаһум Хаттá Йатабаййана Лака Ал-Лаҙӥна Ҫадақӱ Ұа Та`лама Ал-Кӓҙибӥна 009-043 (Мұхаммед Ғ.С.) Алла сені кешірсін. Саған шын айтқандар анықталып, өтірікшілерді білмейінше оларға неге рұқсат бердің? عَفَا‌ ‌ال‍‍لَّهُ عَ‍‍نْ‍‍كَ لِمَ ‌أَ‌ذِ ن‍‍تَ لَهُمْ حَتَّى‌ يَتَبَيَّنَ لَكَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ صَ‍‍دَ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ ‌وَتَعْلَمَ ‌الْكَا‌ذِب‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Лӓ Йаста'ҙинука Ал-Лаҙӥна Йу'уминӱна Бил-Лаһи Ұа Ал-Йаұми Ал-'Ӓҳири 'Ан Йуҗӓһидӱ Би'амұӓлиһим Ұа 'Анфусиһим Ұа ۗ Аллӓһу `Алӥмун Бил-Муттақӥна 009-044 Өйткені Аллаға, ақырет күніне иман келтіргендер, Алла жолында малдарымен, жандарымен соғысуда сылтауратпайды. Алла тақуаларды жақсы біледі. لاَ‌ يَسْتَأْ‌ذِنُكَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ بِ‍ال‍‍لَّهِ ‌وَ‌الْيَوْمِ ‌الآ‍‍خِ‍‍رِ‌ ‌أَنْ يُجَاهِدُ‌و‌ا‌ بِأَمْوَ‌الِهِمْ ‌وَ‌أَ‌ن‍‍فُسِهِمْ ۗ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ عَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ‌ بِ‍الْمُتَّ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
ннамӓ Йаста'ҙинука Ал-Лаҙӥна Лӓ Йу'уминӱна Бил-Лаһи Ұа Ал-Йаұми Ал-'Ӓҳири Ұа Артӓбат Қулӱбуһум Фаһум Фӥ Райбиһим Йатараддадӱна 009-045 Шынында сенен, Аллаға, ақырет күніне сенбегендер, жүректері күдіктеніп күмән ішінде екі ойлы болғандар ғана рұқсат сұрап сылтауратады. إِنَّ‍‍مَا‌ يَسْتَأْ‌ذِنُكَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ بِ‍ال‍‍لَّهِ ‌وَ‌الْيَوْمِ ‌الآ‍‍خِ‍‍رِ‌ ‌وَ‌ا‌رْتَابَتْ قُ‍‍لُوبُهُمْ فَهُمْ فِي ‌‍رَيْبِهِمْ يَتَ‍رَ‌دَّ‌د‍ُ‍‌ونَ
Ұа Лаұ 'Арӓдӱ Ал-Ҳурӱҗа Ла'а`аддӱ Лаһуддатан Ұа Лакин Кариһа Ал-Лаһу Анби`ӓćаһум Фаćаббаҭаһум Ұа Қӥла Ақ`удӱ Ма`а Ал-Қӓ`идӥна 009-046 Егер ол мұнафықтар соғысқа шығуды қаласа, әрине ол үшін бір әзірлік көрер еді. Бірақ Алла, олардың қимылдарын жақтырмады. Сондықтан оларды тосып қойды. Сондай-ақ оларға: «Отырушылармен бірге отырыңдар» делінді. وَلَوْ‌ ‌أَ‌‍رَ‌ا‌دُ‌و‌ا‌الْ‍‍خُ‍‍ر‍ُ‍‌وجَ لَأَعَدُّ‌و‌ا‌ لَه ُ‌ عُدَّة ً‌ ‌وَلَكِ‍‍نْ كَ‍‍رِهَ ‌ال‍‍لَّهُ ‌انْ‍‍بِعَاثَهُمْ فَثَبَّ‍‍طَ‍‍هُمْ ‌وَ‍‍قِ‍‍ي‍‍لَ ‌ا‍قْ‍‍عُدُ‌و‌ا‌ مَعَ ‌الْ‍‍قَ‍‍اعِد‍ِ‍ي‍‍نَ
Лаұ Ҳараҗӱ Фӥкум Мӓ Зӓдӱкум 'Иллӓ Ҳабӓлӓан Ұа Ла'аұđа`ӱ Ҳилӓлакум Йабғӱнакуму Ал-Фитната Ұа Фӥкум Саммӓ`ӱна Лаһум Ұа ۗ Аллӓһу `Алӥмун Биž-Žӓлимӥна 009-047 Егер олар, іштеріңде шықса да сұрқылықты ғана арттырады. Әрине араларыңда пітне ізденіп жүгірер еді. Іштеріңде олардың тыңшылары да бар. Алла залымдарды жақсы біледі. لَوْ‌ خَ‍رَجُو‌ا‌ فِيكُ‍‍مْ مَا‌ ‌زَ‌ا‌دُ‌وكُمْ ‌إِلاَّ‌ خَ‍‍بَالا‌ ً‌ ‌وَلَأَ‌وْضَ‍‍عُو‌اخِ‍‍لاَلَكُمْ يَ‍‍بْ‍‍‍‍غُ‍‍ونَكُمُ ‌الْفِتْنَةَ ‌وَفِيكُمْ سَ‍‍مَّ‍‍اع‍‍ُ‍ونَ لَهُمْ ۗ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ عَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ‌ بِ‍ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Лақади Абтағаұ Ал-Фитната Мин Қаблу Ұа Қаллабӱ Лака Ал-'Умӱра Хаттá Җӓ Ал-Хаққу Ұа Žаһарамру Ал-Лаһи Ұа Һум Кӓриһӱна 009-048 (Мұхаммед Ғ.С.) расында бұлар бұрын (Ұхыд соғысында) да пітне іздеп, істеріңді терісіне айналдырған еді. Ақыры олар, жек көрсе де ақиқат келіп, Алланың әмірі үстем болды. لَ‍‍قَ‍‍دِ‌ ‌ابْ‍‍تَ‍‍غَ‍‍وُ‌ا‌ ‌الْفِتْنَةَ مِ‍‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ ‌وَ‍‍قَ‍‍لَّبُو‌ا‌ لَكَ ‌الأُم‍‍ُ‍و‌‍رَ‌ حَتَّى‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌الْحَ‍‍قُّ ‌وَ‍‍ظَ‍‍هَ‍رَ‌ ‌أَمْرُ‌ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَهُمْ كَ‍‍ا‌رِه‍‍ُ‍ونَ
Ұа Минһум Ман Йақӱлу А'ҙан Лӥ Ұа Лӓ Тафтиннӥ ۚ 'Алӓ Фӥ Ал-Фитнати Сақаҭӱ ۗ Ұа 'Инна Җаһаннама Ламухӥҭатун Бил-Кӓфирӥна 009-049 Олардан кей адам: «Маған рұқсат бер, әлекке салма» дейді. Байқандар, олар негізінен әлекке түскендер. Сөзсіз тозақ, кәпірлерді орап алады. وَمِنْهُ‍‍مْ مَ‍‍نْ يَ‍‍قُ‍‍ولُ ‌ائْذَنْ لِي ‌وَلاَ‌ تَفْتِ‍‍نِّ‍‍ي ۚ ‌أَلاَ‌ فِي ‌الْفِتْنَةِ سَ‍‍قَ‍‍طُ‍‍و‌اۗ ‌وَ‌إِنَّ جَهَ‍‍نَّ‍‍مَ لَمُحِي‍‍طَ‍‍ة‌‍ٌ‌ بِ‍الْكَافِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
н Туҫибка Хасанатун Тасу'уһум ۖ Ұа 'Ин Туҫибка Муҫӥбатун Йақӱлӱ Қадҳаҙнӓмранӓ Мин Қаблу Ұа Йатаұаллаұ Ұа Һум Фарихӱна 009-050 (Мұхаммед Ғ.С.) егер саған бір игілік жетсе, олар оны жек көреді. Ал егер саған бір қайғы жетсе: «Ісімізді бұрын ыңғайлап алған едік» дейді де олар сүйініп қайтады إِ‌نْ تُ‍‍صِ‍‍بْ‍‍كَ حَسَنَة‌‍ٌ‌ تَسُؤْهُمْ ۖ ‌وَ‌إِ‌نْ تُ‍‍صِ‍‍بْ‍‍كَ مُ‍‍صِ‍‍يبَةٌ‌ يَ‍‍قُ‍‍ولُو‌اقَ‍‍دْ‌ ‌أَ‍‍خَ‍‍ذْنَ‍‍ا‌ ‌أَمْ‍رَنَا‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ ‌وَيَتَوَلَّو‌ا‌ ‌وَهُمْ فَ‍‍رِح‍‍ُ‍ونَ
Қул Лан Йуҫӥбанӓ 'Иллӓ Мӓ Катаба Ал-Лаһу Ланӓ Һуұа Маұлӓнӓ ۚ Ұа `Алá Ал-Лаһи Фалйатаұаккали Ал-Му'уминӱна 009-051 (Мұхаммед Ғ.С.): «Бізге Алланың жазғаны ғана болады. Ол біздің иеміз. Мүміндер Аллаға тәуекел қылсын» де. قُ‍‍لْ لَ‍‍نْ يُ‍‍صِ‍‍يبَنَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ مَا‌ كَتَبَ ‌ال‍‍لَّهُ لَنَا‌ هُوَ‌ مَوْلاَنَا‌ ۚ ‌وَعَلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ ‌الْمُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ
Қул Һал Тараббаҫӱна Бинӓ 'Иллӓ 'Ихдá Ал-Хуснайайни ۖ Ұа Нахну Натараббаҫу Бикумн Йуҫӥбакуму Ал-Лаһу Би`аҙӓбин Мин `Индиһи 'Аұ Би'айдӥнӓ ۖ Фатараббаҫӱннӓ Ма`акум Мутараббиҫӱна 009-052 Оларға: «Сендер, бізге (ғазилық, шәһиттік) екі игіліктің бірінен басқаның келуін күтесіңдер ме? Біз Алланың сендерге өз қасынан немесе біздің қолымыздан бір азап жеткізуін күтеміз. Ал онда сендер де тосыңдар, бізде сендермен бірге тосайық»де. قُ‍‍لْ هَلْ تَ‍رَبَّ‍‍صُ‍‍ونَ بِنَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌إِحْدَ‌ى‌ ‌الْحُسْنَيَيْنِ ۖ ‌وَنَحْنُ نَتَ‍رَبَّ‍‍صُ بِكُمْ ‌أَنْ يُ‍‍صِ‍‍يبَكُمُ ‌ال‍‍لَّهُ بِعَذ‍َ‍‌ابٍ‌ مِنْ عِ‍‌‍نْ‍‍دِهِ ‌أَ‌وْ‌ بِأَيْدِينَا‌ ۖ فَتَ‍رَبَّ‍‍صُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ‍‍ا‌ مَعَكُ‍‍مْ مُتَ‍رَبِّ‍‍صُ‍‍ونَ
Қул 'Анфиқӱ Ҭаұ`ӓан 'Аұ Карһӓан Лан Йутақаббала Минкум ۖннакум Кунтум Қаұмӓан Фӓсиқӥна 009-053 Оларға: «Малдарыңды мейлі пейілді, немесе пейілсіз түрде сарып қылыңдар. Сендерден әсте қабыл етілмейді. Өйткені сендер бұзақы елсіңдер» де. قُ‍‍لْ ‌أَ‌ن‍‍فِ‍‍قُ‍‍و‌اطَ‍‍وْعا‌‌ ً‌ ‌أَ‌وْ‌ كَرْها‌‌ ً‌ لَ‍‍نْ يُتَ‍‍قَ‍‍بَّلَ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ۖ ‌إِنَّ‍‍كُمْ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ قَ‍‍وْما‌‌ ً‌ فَ‍‍اسِ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Ұа Мӓ Мана`аһумн Туқбала Минһум Нафақӓтуһум 'Иллӓннаһум Кафарӱ Бил-Лаһи Ұа Бирасӱлиһи Ұа Лӓ Йа'тӱна Аҫ-Ҫалӓата 'Иллӓ Ұа Һум Кусӓлá Ұа Лӓ Йунфиқӱна 'Иллӓ Ұа Һум Кӓриһӱна 009-054 Тек қана олардың сарып қылғандарын олардан қабыл болуына кедергі болған жағдай: Аллаға, Елшісіне қарсы болғандықтары, намазға өте алқаулықпен келулері және олардың аса жек көрген түрде мал сарып қылулары. وَمَا‌ مَنَعَهُمْ ‌أَنْ تُ‍‍قْ‍‍بَلَ مِنْهُمْ نَفَ‍‍قَ‍‍اتُهُمْ ‌إِلاَّ‌ ‌أَنَّ‍‍هُمْ كَفَرُ‌و‌ا‌ بِ‍ال‍‍لَّهِ ‌وَبِ‍رَسُولِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَلاَ‌ يَأْت‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةَ ‌إِلاَّ‌ ‌وَهُمْ كُسَالَى‌ ‌وَلاَ‌ يُ‍‍ن‍‍فِ‍‍قُ‍‍ونَ ‌إِلاَّ‌ ‌وَهُمْ كَ‍‍ا‌رِه‍‍ُ‍ونَ
Фалӓ Ту`җибка 'Амұӓлуһум Ұа Лӓ 'Аұлӓдуһум ۚннамӓ Йурӥду Ал-Лаһу Лийу`аҙҙибаһум Биһӓ Фӥ Ал-Хайӓати Ад-Дунйӓ Ұа Тазһақа 'Анфусуһум Ұа Һум Кӓфирӱна 009-055 (Мұхаммед Ғ.С.) онда сені олардың малдары, балалары таныртқатпасын. Шынында Алла, ол арқылы оларды дүние тіршілігінде азаптауды және қарсы болған бойда олардың жандарының шығуын қалайды. فَلاَ‌ تُعْجِ‍‍بْ‍‍كَ ‌أَمْوَ‌الُهُمْ ‌وَلاَ‌ ‌أَ‌وْلاَ‌دُهُمْ ۚ ‌إِنَّ‍‍مَا‌ يُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌ال‍‍لَّهُ لِيُعَذِّبَهُ‍‍مْ بِهَا‌ فِي ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ ‌وَتَزْهَ‍‍قَ ‌أَ‌ن‍‍فُسُهُمْ ‌وَهُمْ كَ‍‍افِر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Йахлифӱна Бил-Лаһиннаһум Ламинкум Ұа Мӓ Һум Минкум Ұа Лакиннаһум Қаұмун Йафрақӱна 009-056 Олар: «Рас біз де сендерденбіз» деп Алланың атымен ант ішеді. Негізінде олар, сендерден емес. Бірақ олар қорқақ халық. وَيَحْلِف‍‍ُ‍ونَ بِ‍ال‍‍لَّهِ ‌إِنَّ‍‍هُمْ لَمِ‍‍نْ‍‍كُمْ ‌وَمَا‌ هُ‍‍مْ مِ‍‍نْ‍‍كُمْ ‌وَلَكِ‍‍نَّ‍‍هُمْ قَ‍‍وْمٌ‌ يَفْ‍رَ‍قُ‍‍ونَ
Лаұ Йаҗидӱна Малҗа'ан 'Аұ Мағӓрӓтин 'Аұ Муддаҳалӓан Лаұаллаұ 'Илайһи Ұа Һум Йаҗмахӱна 009-057 Егер олар бір пана тапса, немесе үңгірлер, не бір кірерге тесік тапса, әрине олар, солай бұрылып ұмтылар еді. لَوْ‌ يَجِد‍ُ‍‌ونَ مَلْجَأً‌ ‌أَ‌وْ‌ مَ‍‍غَ‍‍ا‌رَ‍‌اتٍ ‌أَ‌وْ‌ مُدَّ‍‍خَ‍‍لا‌ ً‌ لَوَلَّوْ‌ا‌ ‌إِلَيْهِ ‌وَهُمْ يَ‍‍جْ‍‍مَح‍‍ُ‍ونَ
Ұа Минһум Ман Йалмизука Фӥ Аҫ-Ҫадақӓти Фа'ин 'У`ҭӱ Минһӓ Раđӱ Ұа 'Ин Лам Йу`ҭаұ Минһӓ 'Иҙӓ Һум Йасҳаҭӱна 009-058 (Мұхаммед Ғ.С.) олардың кейбіреуі садақалар жайында сені сөгеді. Оларға одан берілсе разы болып, егер оларға одан берілмесе онда олар ыза болады. وَمِنْهُ‍‍مْ مَ‍‍نْ يَلْمِزُكَ فِي ‌ال‍‍صَّ‍‍دَ‍‍قَ‍‍اتِ فَإِنْ ‌أُعْ‍‍طُ‍‍و‌ا‌ مِنْهَا‌ ‌‍رَ‍ضُ‍‍و‌ا‌ ‌وَ‌إِنْ لَمْ يُعْ‍‍طَ‍‍وْ‌ا‌ مِنْهَ‍‍ا‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ هُمْ يَسْ‍‍خَ‍‍طُ‍‍ونَ
Ұа Лаұ 'Аннаһум Раđӱ Мӓ 'Ӓтӓһуму Ал-Лаһу Ұа Расӱлуһу Ұа Қӓлӱ Хасбунӓ Ал-Лаһу Сайу'утӥнӓ Ал-Лаһу Мин Фаđлиһи Ұа Расӱлуһуннӓ 'Илá Ал-Лаһи Рӓғибӱна 009-059 Егер олар рас Алланың, Елшісінің өздеріне бергеніне разы болса және: «Алла бізге жеткілікті. Жақында Алла және Елшісі бізге мәрхаметімен береді. Расында біз Аллаға ынтықбыз» десе еді. وَلَوْ‌ ‌أَنَّ‍‍هُمْ ‌‍رَ‍ضُ‍‍و‌ا‌ مَ‍‍ا‌ ‌آتَاهُمُ ‌ال‍‍لَّهُ ‌وَ‌‍رَسُولُه ُ‌ ‌وَ‍‍قَ‍‍الُو‌ا‌ حَسْبُنَا‌ ‌ال‍‍لَّهُ سَيُؤْتِينَا‌ ‌ال‍‍لَّهُ مِ‍‍نْ فَ‍‍ضْ‍‍لِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَ‌‍رَسُولُهُ‍‍~ُ ‌إِنَّ‍‍ا‌ ‌إِلَى‌ ‌ال‍‍لَّهِ ‌‍رَ‌اغِ‍‍ب‍‍ُ‍ونَ
ннамӓ Аҫ-Ҫадақӓту Лилфуқарӓ'и Ұа Ал-Масӓкӥни Ұа Ал-`Ӓмилӥна `Алайһӓ Ұа Ал-Му'уаллафати Қулӱбуһум Ұа Фӥ Ар-Риқӓби Ұа Ал-Ғӓримӥна Ұа Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Ұа Аибни Ас-Сабӥли ۖ Фарӥđатан Мина Ал-Лаһи Ұа ۗ Аллӓһу `Алӥмун Хакӥмун 009-060 Шын мәнінде садақалар (зекеттер), Алла тарапынан бір парыз: Қолы тар пақырларға, түгі жоқ міскіндерге, оны жинауға белгілегендерге, көңілдері алынатындарға (жаңа Мұсылмандарға), құлды азат етуге, борыштыларға, Алла жолына және жолда қалғандарға беріледі. Алла әр нәрсені білуші, хикмет иесі. إِنَّ‍‍مَا‌ ‌ال‍‍صَّ‍‍دَ‍‍قَ‍‍اتُ لِلْفُ‍‍قَ‍‍ر‍َ‍‌ا‌ءِ‌ ‌وَ‌الْمَسَاك‍‍ِ‍ي‍‍نِ ‌وَ‌الْعَامِل‍‍ِ‍ي‍‍نَ عَلَيْهَا‌ ‌وَ‌الْمُؤَلَّفَةِ قُ‍‍لُوبُهُمْ ‌وَفِي ‌ال‍‍رِّ‍‍قَ‍‍ابِ ‌وَ‌الْ‍‍غَ‍‍ا‌رِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَفِي سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَ‌ا‍ِ‍بْ‍‍نِ ‌ال‍‍سَّب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ۖ فَ‍‍رِي‍‍ضَ‍‍ة ً‌ مِنَ ‌ال‍‍لَّهِ ۗ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ عَل‍‍ِ‍ي‍‍مٌ حَك‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Ұа Минһуму Ал-Лаҙӥна Йу'уҙӱна Ан-Набӥйа Ұа Йақӱлӱна Һуұа 'Уҙунун ۚ Қул 'Уҙуну Ҳайрин Лакум Йу'умину Бил-Лаһи Ұа Йу'умину Лилму'уминӥна Ұа Рахматун Лиллаҙӥна 'Ӓманӱ Минкум Ұа ۚ Ал-Лаҙӥна Йу'уҙӱна Расӱла Ал-Лаһи Лаһум `Аҙӓбун 'Алӥмун 009-061 Олардың кейбіреуі Пайғамбарға: «Ол бір құлақ (не болса соны тыңдайды)» деп жапа береді. (Мұхаммед Ғ.С.) оларға: «Ол сендер үшін қайырлы бір құлақ Аллаға иман келтіреді де Мұсылмандарға сенеді. Сондай-ақ сендерден иман келтіргендер үшін бір рақмет. Алланың Елшісіне жапа бергендерге күйзелтуші азап бар» وَمِنْهُمُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يُؤْ‌ذ‍ُ‍‌ونَ ‌ال‍‍نَّ‍‍بِيَّ ‌وَيَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ هُوَ‌ ‌أُ‌ذُن‌‍ٌۚ قُ‍‍لْ ‌أُ‌ذُنُ خَ‍‍يْر‌ٍ‌ لَكُمْ يُؤْمِنُ بِ‍ال‍‍لَّهِ ‌وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَ‌‍رَحْمَة ٌ‌ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ۚ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يُؤْ‌ذ‍ُ‍‌ونَ ‌‍رَس‍‍ُ‍ولَ ‌ال‍‍لَّهِ لَهُمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ ‌أَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Йахлифӱна Бил-Лаһи Лакум Лийурđӱкум Ұа Аллӓһу Ұа Расӱлуһу 'Ахаққу 'Ан Йурđӱһун Кӓнӱ Му'уминӥна 009-062 Олар сендерді разы қылу үшін Алланың атымен ант береді. Егер олар иман келтірген болса, Алланы және Елшісін разы қылуларына тиісті еді. يَحْلِف‍‍ُ‍ونَ بِ‍ال‍‍لَّهِ لَكُمْ لِيُرْ‍‍ضُ‍‍وكُمْ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ ‌وَ‌‍رَسُولُهُ‍‍~ُ ‌أَحَ‍‍قُّ ‌أَنْ يُرْ‍‍ضُ‍‍وهُ‍‍~ُ ‌إِنْ كَ‍‍انُو‌ا‌ مُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
'Алам Йа`ламӱннаһу Ман Йухӓдиди Ал-Лаһа Ұа Расӱлаһу Фа'анна Лаһу Нӓра Җаһаннама Ҳӓлидӓан Фӥһӓ ۚ Ҙӓлика Ал-Ҳизйу Ал-`Аžӥму 009-063 Олар, біреу Аллаға әрі Елшісіне қарсы келсе, расында соған ішінде мәңгі қалатұғын тозақ оты бар екенін білмей ме? Міне, ірі қорлық осы. أَلَمْ يَعْلَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ‍‍ه ُ‌ مَ‍‍نْ يُحَا‌دِ‌دِ‌ ‌ال‍‍لَّهَ ‌وَ‌‍رَسُولَه ُ‌ فَأَنَّ لَه ُ‌ ن‍‍َ‍ا‌‍رَ‌ جَهَ‍‍نَّ‍‍مَ خَ‍‍ال‍ِ‍د‌ا‌‌ ً‌ فِيهَا‌ ۚ ‌ذَلِكَ ‌الْ‍‍خِ‍‍زْيُ ‌الْعَ‍‍ظِ‍‍ي‍‍مُ
Йахҙару Ал-Мунӓфиқӱна 'Ан Туназзала `Алайһим Сӱратун Тунабби'уһум Бимӓ Фӥ Қулӱбиһим ۚ Қули Астаһзи'ӱнна Ал-Лаһа Муҳриҗун Мӓ Тахҙарӱна 009-064 Екі жүзділер, өздеріне байланысты жүрегіндегілерден хабар беретін бір сүренің түсуінен қорқады. (Мұхаммед Ғ.С.) : «Қылжақтай тұрыңдар. Расында Алла сескенгендеріңді жарыққа шығарады» де. يَحْذَ‌رُ‌ ‌الْمُنَافِ‍‍قُ‍‍ونَ ‌أَ‌نْ تُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ سُو‌‍رَة‌‍ٌ‌ تُنَبِّئُهُ‍‍مْ بِمَا‌ فِي قُ‍‍لُوبِهِمْ ۚ قُ‍‍لِ ‌اسْتَهْزِئُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ مُ‍‍خْ‍‍رِجٌ‌ مَا‌ تَحْذَ‌ر‍ُ‍‌ونَ
Ұа Ла'ин Са'алтаһум Лайақӱлунна 'Иннамӓ Куннӓ Наҳӱđу Ұа Нал`абу ۚ Қул 'Абиӓлллаһи Ұа 'Ӓйӓтиһи Ұа Расӱлиһи Кунтум Тастаһзи'ӱна 009-065 Егер олардан сұрасаң: «Әрине біз әншейін сөзге кірісіп, ойнап едік» дейді. Оларға: «Алламен аяттарымен және Елшісімен қалжақтаған болдыңдар ма?»,- де. وَلَئِ‍‌‍نْ سَأَلْتَهُمْ لَيَ‍‍قُ‍‍ولُ‍‍نَّ ‌إِنَّ‍‍مَا‌ كُ‍‍نَّ‍‍ا‌ نَ‍‍خُ‍‍و‍ضُ ‌وَنَلْعَبُ ۚ قُ‍‍لْ ‌أَبِاللَّهِ ‌وَ‌آيَاتِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَ‌‍رَسُولِه ِ‍ِ‍‌ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ تَسْتَهْزِئ‍‍ُ‍ونَ
Лӓ Та`таҙирӱ Қад Кафартум Ба`да 'Ӥмӓникум ۚн На`фу `Ан Ҭӓ'ифатин Минкум Ну`аҙҙиб Ҭӓ'ифатан Би'аннаһум Кӓнӱ Муҗримӥна 009-066 Желеуретпеңдер! Сендер иман келтіргеннен кейін қарсы шықтыңдар. Сендерден бір топты кешірім етсек те, бір бөлімін күнәкар болғандықтарының салдарынан азапқа ұшыратамыз لاَ‌ تَعْتَذِ‌رُ‌و‌اقَ‍‍دْ‌ كَفَرْتُ‍‍مْ بَعْدَ‌ ‌إِيمَانِكُمْ ۚ ‌إِنْ نَعْفُ عَ‍‌‍نْ طَ‍‍ائِفَةٍ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ نُعَذِّبْ طَ‍‍ائِفَة ً‌ بِأَنَّ‍‍هُمْ كَ‍‍انُو‌ا‌ مُ‍‍جْ‍‍رِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ал-Мунӓфиқӱна Ұа Ал-Мунӓфиқӓту Ба`đуһум Мин Ба`đин ۚ Йа'мурӱна Бил-Мункари Ұа Йанһаұна `Ани Ал-Ма`рӱфи Ұа Йақбиđӱна 'Айдийаһум ۚ Насӱ Ал-Лаһа Фанасийаһум ۗнна Ал-Мунӓфиқӥна Һуму Ал-Фӓсиқӱна 009-067 Мұнафық ерлер мен әйелдер, бірі-бірінен. (Бәрі бір.) Олар жамандыққа бұйырып, игіліктен тосады. Сондай-ақ олар қолдарын жұмады. (Сараңдық қылады.) Олар Алланы ұмытты. Сондықтан Алла, оларды ұмытты. Расында мұнафықтар, олар бұзықтар. الْمُنَافِ‍‍قُ‍‍ونَ ‌وَ‌الْمُنَافِ‍‍قَ‍‍اتُ بَعْ‍‍ضُ‍‍هُ‍‍مْ مِ‍‍نْ بَعْ‍‍ضٍۚ يَأْمُر‍ُ‍‌ونَ بِ‍الْمُ‍‌‍نْ‍‍كَ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌وَيَنْهَوْنَ عَنِ ‌الْمَعْر‍ُ‍‌وفِ ‌وَيَ‍‍قْ‍‍بِ‍‍ضُ‍‍ونَ ‌أَيْدِيَهُمْ ۚ نَسُو‌ا‌ال‍‍لَّهَ فَنَسِيَهُمْ ۗ ‌إِنَّ ‌الْمُنَافِ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ هُمُ ‌الْفَاسِ‍‍قُ‍‍ونَ
Ұа`ада Ал-Лаһу Ал-Мунӓфиқӥна Ұа Ал-Мунӓфиқӓти Ұа Ал-Куффӓра Нӓра Җаһаннама Ҳӓлидӥна Фӥһӓ ۚ Һийа Хасбуһум ۚ Ұа Ла`анаһуму Ал-Лаһу ۖ Ұа Лаһум `Аҙӓбун Муқӥмун 009-068 Алла, мұнафық ерлер мен мұнафық әйелдерге және кәпірлерге ішінде мүлде қалатын тозақ отын уәде етті. Сол, оларға жетеді. Сондай-ақ Алла оларға лағынет етті. Әрі оларға тұрақты қинау бар. وَعَدَ‌ ‌ال‍‍لَّهُ ‌الْمُنَافِ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ ‌وَ‌الْمُنَافِ‍‍قَ‍‍اتِ ‌وَ‌الْكُفّ‍‍َ‍ا‌‍رَ‌ ن‍‍َ‍ا‌‍رَ‌ جَهَ‍‍نَّ‍‍مَ خَ‍‍ال‍ِ‍د‍ِ‍ي‍‍نَ فِيهَا‌ ۚ هِيَ حَسْبُهُمْ ۚ ‌وَلَعَنَهُمُ ‌ال‍‍لَّهُ ۖ ‌وَلَهُمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ‌ مُ‍‍قِ‍‍ي‍‍م‌‍ٌ
Кӓллаҙӥна Мин Қабликум Кӓнӱ 'Ашадда Минкум Қӱұатан Ұа 'Акćарамұӓлӓан Ұа 'Аұлӓдӓан Фӓстамта`ӱ Биҳалӓқиһим Фӓстамта`тум Биҳалӓқикум Камӓ Астамта`а Ал-Лаҙӥна Мин Қабликум Биҳалӓқиһим Ұа Ҳуđтум Кӓллаҙӥ Ҳӓđӱ ۚ 'Ӱлӓ'ика Хабиҭат 'А`мӓлуһум Фӥ Ад-Дунйӓ Ұа Ал-'Ӓҳирати ۖ Ұа 'Ӱлӓ'ика Һуму Ал-Ҳӓсирӱна 009-069 (Мұнафықтар!) Өздеріңнен бұрынғылар сияқтысыңдар. Олар, сендерден де күшті және малдар, балалар тұрғысынан да көп еді. Олар, дүниеде несібелерінен пайдаланған еді. Ал сендер де, бұрынғылар несібелерінен пайдаланғандай несібелеріңнен пайдаланыңдар. Сондай-ақ жамандыққа олар сүңгігендей сендер де сүңгіндер. Солардың дүние, ақыреттегі амалдары жойылып кетті. Міне солар зиян етушілер. ك‍‍َ‍الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكُمْ كَ‍‍انُ‍‍و‌ا‌ ‌أَشَدَّ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ قُ‍‍وَّة ً‌ ‌وَ‌أَكْثَ‍رَ‌ ‌أَمْوَ‌الا‌ ً‌ ‌وَ‌أَ‌وْلاَ‌د‌ا‌‌ ً‌ فَ‍‍اسْتَمْتَعُو‌ا‌ بِ‍‍خَ‍‍لاَ‍‍قِ‍‍هِمْ فَ‍‍اسْتَمْتَعْتُ‍‍مْ بِ‍‍خَ‍‍لاَ‍‍قِ‍‍كُمْ كَمَا‌ ‌اسْتَمْتَعَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكُ‍‍مْ بِ‍‍خَ‍‍لاَ‍‍قِ‍‍هِمْ ‌وَ‍‍خُ‍‍ضْ‍‍تُمْ كَ‍الَّذِي خَ‍‍اضُ‍‍و‌اۚ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ حَبِ‍‍طَ‍‍تْ ‌أَعْمَالُهُمْ فِي ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ ‌وَ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ۖ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌الْ‍‍خَ‍‍اسِر‍ُ‍‌ونَ
'Алам Йа'тиһим Наба'у Ал-Лаҙӥна Мин Қаблиһим Қаұми Нӱхин Ұа `Ӓдин Ұа Ćамӱда Ұа Қаұми 'Ибрӓһӥма Ұа 'Аҫхӓби Мадйана Ұа Ал-Му'утафикӓти ۚ 'Атат/һум Русулуһум Бил-Баййинӓти ۖ Фамӓ Кӓна Ал-Лаһу Лийаžлимаһум Ұа Лакин Кӓнӱнфусаһум Йаžлимӱна 009-070 Оларға өздерінен бұрыңғы Нұх, Ғад, Сәмүд қауымдары және Ыбырайым қауымы және Мәдян елі, ойран болған кенттердің хабары келмеді ме? Соларға пайғамбарлары ашық дәлелдер келтірген. Алла оларға зұлымдық қылмады. Олар өздеріне зұлымдық қылды. أَلَمْ يَأْتِهِمْ نَبَأُ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِهِمْ قَ‍‍وْمِ ن‍‍ُ‍وحٍ‌ ‌وَع‍‍َ‍ا‌د‌ٍ‌ ‌وَثَم‍‍ُ‍و‌دَ‌ ‌وَ‍‍قَ‍‍وْمِ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ ‌وَ‌أَ‍‍صْ‍‍ح‍‍َ‍ابِ مَ‍‍دْيَنَ ‌وَ‌الْمُؤْتَفِك‍‍َ‍اتِ ۚ ‌أَتَتْهُمْ ‌رُسُلُهُ‍‍مْ بِ‍البَيِّن‍‍َ‍اتِ ۖ فَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌ال‍‍لَّهُ لِيَ‍‍ظْ‍‍لِمَهُمْ ‌وَلَكِ‍‌‍نْ كَ‍‍انُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌ن‍‍فُسَهُمْ يَ‍‍ظْ‍‍لِم‍‍ُ‍ونَ
Ұа Ал-Му'уминӱна Ұа Ал-Му'уминӓту Ба`đуһум 'Аұлийӓ'у Ба`đин ۚ Йа'мурӱна Бил-Ма`рӱфи Ұа Йанһаұна `Ани Ал-Мункари Ұа Йуқӥмӱна Аҫ-Ҫалӓата Ұа Йу'утӱна Аз-Закӓата Ұа Йуҭӥ`ӱна Ал-Лаһа Ұа Расӱлаһу ۚ 'Ӱлӓ'ика Сайархамуһуму Ал-Лаһу ۗнна Ал-Лаһа `Азӥзун Хакӥмун 009-071 Мүмін ерлер мен мүмін әйелдер, бір-біріне көмекші. Олар дұрыстыққа қосып, бұрыстықтан тосады. Сондай-ақ олар намаздарын толық орындап, зекет беріп, Аллаға, Елшісіне бой ұсынады. Соларды Алла, мәрхаметіне бөлейді. Расында Алла тым үстем, аса дана. وَ‌الْمُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ ‌وَ‌الْمُؤْمِن‍‍َ‍اتُ بَعْ‍‍ضُ‍‍هُمْ ‌أَ‌وْلِي‍‍َ‍ا‌ءُ‌ بَعْ‍‍ضٍۚ يَأْمُر‍ُ‍‌ونَ بِ‍الْمَعْر‍ُ‍‌وفِ ‌وَيَنْهَوْنَ عَنِ ‌الْمُ‍‌‍ن‍‍كَ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌وَيُ‍‍قِ‍‍يم‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةَ ‌وَيُؤْت‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍زَّك‍‍َ‍اةَ ‌وَيُ‍‍طِ‍‍يع‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍لَّهَ ‌وَ‌‍رَسُولَهُ‍‍~ُ ۚ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ سَيَرْحَمُهُمُ ‌ال‍‍لَّهُ ۗ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ عَز‍ِ‍ي‍‍زٌ‌ حَك‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Ұа`ада Ал-Лаһу Ал-Му'уминӥна Ұа Ал-Му'уминӓти Җаннӓтин Таҗрӥ Мин Тахтиһӓ Ал-'Анһӓру Ҳӓлидӥна Фӥһӓ Ұа Масӓкина Ҭаййибатан Фӥ Җаннӓти `Аднин ۚ Ұа Риđұӓнун Мина Ал-Лаһи 'Акбару ۚ Ҙӓлика Һуұа Ал-Фаұзу Ал-`Аžӥму 009-072 Алла мүмін ерлер мен мүмін әйелдерге астарынан өзендер ағатын, олар онда мүлде қалатын бақшалар және ғадын жаннатында, көркем орындар уәде етті. Ал Алланың ризалығы өте зор табыс. Міне осы, үлкен қол жетушілік. وَعَدَ‌ ‌ال‍‍لَّهُ ‌الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَ‌الْمُؤْمِن‍‍َ‍اتِ جَ‍‍نّ‍‍َ‍ات‌‍ٍ‌ تَ‍‍جْ‍‍رِي مِ‍‌‍نْ تَحْتِهَا‌ ‌الأَنْه‍‍َ‍ا‌رُ‌ خَ‍‍ال‍ِ‍د‍ِ‍ي‍‍نَ فِيهَا‌ ‌وَمَسَاكِنَ طَ‍‍يِّبَة‌ ً‌ فِي جَ‍‍نّ‍‍َ‍اتِ عَ‍‍دْنٍۚ ‌وَ‌رِ‍‍ضْ‍‍و‍َ‍‌انٌ‌ مِنَ ‌ال‍‍لَّهِ ‌أَكْبَرُ‌ ۚ ‌ذَلِكَ هُوَ‌ ‌الْفَوْ‌زُ‌ ‌الْعَ‍‍ظِ‍‍ي‍‍مُ
Йӓ 'Аййуһӓ Ан-Набӥйу Җӓһиди Ал-Куффӓра Ұа Ал-Мунӓфиқӥна Ұа Ағлуž `Алайһим ۚ Ұа Ма'ұӓһум Җаһаннаму ۖ Ұа Би'са Ал-Маҫӥру 009-073 Әй Пайғамбар! Кәпірлер және мұнафықтармен күрес. Оларға қатаң бол. Олардың орны тозақ, қайтып барар орны қандай жаман. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍نَّ‍‍بِيُّ جَاهِدِ‌ ‌الْكُفّ‍‍َ‍ا‌‍رَ‌ ‌وَ‌الْمُنَافِ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ ‌وَ‌اغْ‍‍لُ‍‍ظْ عَلَيْهِمْ ۚ ‌وَمَأْ‌وَ‌اهُمْ جَهَ‍‍نَّ‍‍مُ ۖ ‌وَبِئْسَ ‌الْمَ‍‍صِ‍‍ي‍‍ر‍ُ‍‌
Йахлифӱна Бил-Лаһи Мӓ Қӓлӱ Ұа Лақад Қӓлӱ Калимата Ал-Куфри Ұа Кафарӱ Ба`да 'Ислӓмиһим Ұа Һаммӱ Бимӓ Лам Йанӓлӱ ۚ Ұа Мӓ Нақамӱ 'Иллӓ 'Ан 'Ағнӓһуму Ал-Лаһу Ұа Расӱлуһу Мин Фаđлиһи ۚ Фа'ин Йатӱбӱ Йаку Ҳайрӓан Лаһум ۖ Ұа 'Ин Йатаұаллаұ Йу`аҙҙибһуму Ал-Лаһу `Аҙӓбӓан 'Алӥмӓан Фӥ Ад-Дунйӓ Ұа Ал-'Ӓҳирати ۚ Ұа Мӓ Лаһум Фӥ Ал-'Арđи Мин Ұа Лӥйин Ұа Лӓ Наҫӥрин 009-074 Олар: «Айтпадық» деп Алланың атымен ант ішеді. Расында олар қарсылық сөз айтқан болатын. Сондай-ақ олар Мұсылман болғаннан кейін кәпір болды. Тағы олар, бойлары жетпейтін нәрседен ой қылды. (Тәбүк соғысынан қайтқанда мұнафықтар Пайғамбардың (Ғ.С.) түйесін түнде шұңқырға түсіруге тырысады.) Олар Алланы және Елшісін мәрхаметімен байытқандығы үшін ғана міндейді. (Шүкірсіздік етеді.) Егер олар тәубе қылса, өздері үшін жақсы. Ал егер олар жалтарса, Алла оларды дүние, ақыретте азапқа ұшыратады. Сондай-ақ оларға жер жүзінде не дос не жәрдемші жоқ. يَحْلِف‍‍ُ‍ونَ بِ‍ال‍‍لَّهِ مَا‌ قَ‍‍الُو‌ا‌ ‌وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ قَ‍‍الُو‌ا‌ كَلِمَةَ ‌الْكُفْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌وَكَفَرُ‌و‌ا‌ بَعْدَ‌ ‌إِسْلاَمِهِمْ ‌وَهَ‍‍مُّ‍‍و‌ا‌ بِمَا‌ لَمْ يَنَالُو‌اۚ ‌وَمَا‌ نَ‍‍قَ‍‍مُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌أَنْ ‌أَغْ‍‍نَاهُمُ ‌ال‍‍لَّهُ ‌وَ‌‍رَسُولُه ُ‌ مِ‍‌‍نْ فَ‍‍ضْ‍‍لِه ِ‍ِ‍‌ ۚ فَإِنْ يَتُوبُو‌ا‌ يَكُ خَ‍‍يْر‌ا‌‌ ً‌ لَهُمْ ۖ ‌وَ‌إِنْ يَتَوَلَّوْ‌ا‌ يُعَذِّبْ‍‍هُمُ ‌ال‍‍لَّهُ عَذَ‌ابا‌‌ ً‌ ‌أَلِيما‌‌ ً‌ فِي ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ ‌وَ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ۚ ‌وَمَا‌ لَهُمْ فِي ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ مِ‍‍نْ ‌وَلِيٍّ‌ ‌وَلاَ‌ نَ‍‍صِ‍‍ي‍‍ر‌‌ٍ
Ұа Минһум Ман `Ӓһада Ал-Лаһа Ла'ин 'Ӓтӓнӓ Мин Фаđлиһи Ланаҫҫаддақанна Ұа Ланакӱнанна Мина Аҫ-Ҫӓлихӥна 009-075 Тағы олардан біреулер: «Егер Алла, бізге өз кеңшілігінен мал берсе, әрине садақа беріп, игілерден болар едік» деп Аллаға серт берді. وَمِنْهُ‍‍مْ مَنْ عَاهَدَ‌ ‌ال‍‍لَّهَ لَئِ‍‍نْ ‌آتَانَا‌ مِ‍‍نْ فَ‍‍ضْ‍‍لِه ِ‍ِ‍‌ لَنَ‍‍صَّ‍‍دَّ‍‍قَ‍‍نَّ ‌وَلَنَكُونَ‍‍نَّ مِنَ ‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Фаламмӓ 'Ӓтӓһум Мин Фаđлиһи Баҳилӱ Биһи Ұа Таұаллаұ Ұа Һум Му`риđӱна 009-076 Сонда Алла оған өз ілтипатымен берген кезде, Оның бергеніне сараңдық қылды. Сөзінен айныды. Олар негізінен жалтақойлар. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌آتَاهُ‍‍مْ مِ‍‍نْ فَ‍‍ضْ‍‍لِه ِ‍ِ‍‌ بَ‍‍خِ‍‍لُو‌ا‌ بِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَتَوَلَّو‌ا‌ ‌وَهُ‍‍مْ مُعْ‍‍رِ‍‍ضُ‍‍ونَ
Фа'а`қабаһум Нифӓқӓан Фӥ Қулӱбиһим 'Илá Йаұми Йалқаұнаһу Бимӓҳлафӱ Ал-Лаһа Мӓ Ұа`адӱһу Ұа Бимӓ Кӓнӱ Йакҙибӱна 009-077 Енді Аллаға берген уәделеріне қарсы келіп, өтірік айтқандары үшін Алла өзіне жолығатын күнге дейін олардың жүректеріне екі беткейлік салып, қояды. فَأَعْ‍‍قَ‍‍بَهُمْ نِفَاق‍‍ا ‌ ً‌ فِي قُ‍‍لُوبِهِمْ ‌إِلَى‌ يَوْمِ يَلْ‍‍قَ‍‍وْنَه ُ‌ بِمَ‍‍ا‌ ‌أَ‍‍خْ‍‍لَفُو‌ا‌ال‍‍لَّهَ مَا‌ ‌وَعَد‍ُ‍‌وه ُ‌ ‌وَبِمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَكْذِب‍‍ُ‍ونَ
'Алам Йа`ламӱнна Ал-Лаһа Йа`ламу Сирраһум Ұа Наҗұӓһум Ұа 'Анна Ал-Лаһа `Аллӓму Ал-Ғуйӱби 009-078 Олар сырлары мен сыбырларын Алланың анық білетіндігін білмеді ме? Шынайы түрде Алла (Т.) көместерді толық біледі. أَلَمْ يَعْلَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ ‌ال‍‍لَّهَ يَعْلَمُ سِ‍رَّهُمْ ‌وَنَ‍‍جْ‍‍وَ‌اهُمْ ‌وَ‌أَنَّ ‌ال‍‍لَّهَ عَلاَّمُ ‌الْ‍‍غُ‍‍ي‍‍ُ‍وبِ
Ал-Лаҙӥна Йалмизӱна Ал-Муҭҭаұұи`ӥна Мина Ал-Му'уминӥна Фӥ Аҫ-Ҫадақӓти Ұа Ал-Лаҙӥна Лӓ Йаҗидӱна 'Иллӓ Җуһдаһум Файасҳарӱна Минһум ۙ Саҳира Ал-Лаһу Минһум Ұа Лаһум `Аҙӓбун 'Алӥмун 009-079 Сондай мүміндерден садақаларда, ынталы болушыларды айыптағандар, тағы тырысып тапқанын ғана бергендерді, тәлкектегендерді, Алла мазаққа ұшыратады. Әрі олар үшін жан түршігерлік қинау бар. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَلْمِز‍ُ‍‌ونَ ‌الْمُ‍‍طَّ‍‍وِّع‍‍ِ‍ي‍‍نَ مِنَ ‌الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ فِي ‌ال‍‍صَّ‍‍دَ‍‍قَ‍‍اتِ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يَجِد‍ُ‍‌ونَ ‌إِلاَّ‌ جُهْدَهُمْ فَيَسْ‍‍خَ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ مِنْهُمْ ۙ سَ‍‍خِ‍‍ر‍َ‍‌ ‌ال‍‍لَّهُ مِنْهُمْ ‌وَلَهُمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ ‌أَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Астағфир Лаһум 'Аұ Лӓ Тастағфир Лаһумн Тастағфир Лаһум Саб`ӥна Марратан Фалан Йағфира Ал-Лаһу Лаһум ۚ Ҙӓлика Би'аннаһум Кафарӱ Бил-Лаһи Ұа Расӱлиһи Ұа ۗ Аллӓһу Лӓ Йаһдӥ Ал-Қаұма Ал-Фӓсиқӥна 009-080 (Мұхаммед Ғ.С.) мұнафықтар үшін жарылқануларын тілесең де, тілемесең де тіпті олар үшін жетпіс қайта жарылқануын тілесең де, Алла, оларды әсте жарылқамады. Бұл олардың Аллаға, Елшісіне қарсы болғандықтарынан. Алла бұзақы халықты тура жолға салмайды. ‍اسْتَ‍‍غْ‍‍فِرْ‌ لَهُمْ ‌أَ‌وْ‌ لاَ‌ تَسْتَ‍‍غْ‍‍فِرْ‌ لَهُمْ ‌إِ‌نْ تَسْتَ‍‍غْ‍‍فِرْ‌ لَهُمْ سَ‍‍بْ‍‍ع‍‍ِ‍ي‍‍نَ مَ‍رَّة‌ ً‌ فَلَ‍‍نْ يَ‍‍غْ‍‍فِ‍‍ر‍َ‍‌ ‌ال‍‍لَّهُ لَهُمْ ۚ ‌ذَلِكَ بِأَنَّ‍‍هُمْ كَفَرُ‌و‌ا‌ بِ‍ال‍‍لَّهِ ‌وَ‌‍رَسُولِه ِ‍ِ‍‌ ۗ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ لاَ‌ يَهْدِي ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمَ ‌الْفَاسِ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Фариха Ал-Муҳаллафӱна Бимақ`адиһим Ҳилӓфа Расӱли Ал-Лаһи Ұа Кариһӱн Йуҗӓһидӱ Би'амұӓлиһим Ұа 'Анфусиһим Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Ұа Қӓлӱ Лӓ Танфирӱ Фӥ Ал-Харри ۗ Қул Нӓру Җаһаннама 'Ашадду Харрӓан ۚ Лаұ Кӓнӱ Йафқаһӱна 009-081 Олар Алланың Елшісіне қарсы болып, соғысқа бармай отырып қалғандарына мәз болды. Сондай-ақ олар Алла жолында малдарымен, жандарымен соғысуды жек көреді. Олар: «Бұл ыстықта соғысқа шықпаңдар» деді. Егер түсінетін болса: «Тозақ оты тағы қатты ыстық» де. فَ‍‍رِحَ ‌الْمُ‍‍خَ‍‍لَّف‍‍ُ‍ونَ بِمَ‍‍قْ‍‍عَدِهِمْ خِ‍‍لاَفَ ‌‍رَس‍‍ُ‍ولِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَكَ‍‍رِهُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنْ يُجَاهِدُ‌و‌ا‌ بِأَمْوَ‌الِهِمْ ‌وَ‌أَ‌ن‍‍فُسِهِمْ فِي سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَ‍‍قَ‍‍الُو‌ا‌ لاَ‌ تَ‍‌‍ن‍‍فِرُ‌و‌ا‌ فِي ‌الْحَرِّ‌ ۗ قُ‍‍لْ ن‍‍َ‍ا‌رُ‌ جَهَ‍‍نَّ‍‍مَ ‌أَشَدُّ‌ حَرّ‌ا‌‌ ًۚ لَوْ‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَفْ‍‍قَ‍‍ه‍‍ُ‍ونَ
Фалйаđхакӱ Қалӥлӓан Ұа Лӥабкӱ Каćӥрӓан Җазӓн Бимӓ Кӓнӱ Йаксибӱна 009-082 Енді олар, істегендерінің салдарынан аз күлсін, көп жыласын. (Олардың күлулерінен жылаулары көп болады.) فَلْيَ‍‍ضْ‍‍حَكُو‌اقَ‍‍لِيلا‌ ً‌ ‌وَلْيَ‍‍بْ‍‍كُو‌ا‌ كَثِير‌ا ‌ ً‌ جَز‍َ‍‌ا‌ء‌ ً‌ بِمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَكْسِب‍‍ُ‍ونَ
Фа'ин Раҗа`ака Ал-Лаһу 'Илá Ҭӓ'ифатин Минһум Фӓста'ҙанӱка Лилҳурӱҗи Фақул Лан Таҳруҗӱ Ма`ийа 'Абадӓан Ұа Лан Туқӓтилӱ Ма`ийа `Адӱұӓан ۖннакум Раđӥтум Бил-Қу`ӱди 'Аұұала Марратин Фӓқ`удӱ Ма`а Ал-Ҳӓлифӥна 009-083 (Мұхаммед Ғ.С.) егер Алла сені (Тәбүктен Мединедегі соғысқа бармай қалған) мұнафықтар тобына қайтарып апарса, олар сенен (соғысқа) шығуға рұқсат сұраса: «Әсте менімен бірге шықпайсыңдар да менімен бірге жаумен еш соғыспайсыңдар. Өйткені, сендер алғашқы рет отырып қалуды қоштадыңдар. Ал енді артта қалушылармен бірге отырыңдар» де. فَإِنْ ‌‍رَجَعَكَ ‌ال‍‍لَّهُ ‌إِلَى‌ طَ‍‍ائِفَةٍ‌ مِنْهُمْ فَ‍‍اسْتَأْ‌ذَن‍‍ُ‍وكَ لِلْ‍‍خُ‍‍ر‍ُ‍‌وجِ فَ‍‍قُ‍‍لْ لَ‍‌‍نْ تَ‍‍خْ‍‍رُجُو‌ا‌ مَعِيَ ‌أَبَد‌ا‌‌ ً‌ ‌وَلَ‍‌‍نْ تُ‍‍قَ‍‍اتِلُو‌ا‌ مَعِيَ عَدُ‌وّ‌ا‌‌ ًۖ ‌إِنَّ‍‍كُمْ ‌‍رَ‍ضِ‍‍يتُ‍‍مْ بِ‍الْ‍‍قُ‍‍ع‍‍ُ‍و‌دِ‌ ‌أَ‌وَّلَ مَ‍رَّة‌‍ٍ‌ فَ‍‍ا‍قْ‍‍عُدُ‌و‌ا‌ مَعَ ‌الْ‍‍خَ‍‍الِف‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Лӓ Туҫалли `Алá 'Ахадин Минһум Мӓта 'Абадӓан Ұа Лӓ Тақум `Алá Қабриһи ۖннаһум Кафарӱ Бил-Лаһи Ұа Расӱлиһи Ұа Мӓтӱ Ұа Һум Фӓсиқӱна 009-084 Олардан біреу өлсе, әсте жаназа намазын оқыма да қабырының басында тұрма! Өйткені, олар Аллаға, Пайғамбарына қарсы келді. Сондай-ақ олар бұзық күйінде өлді. وَلاَ‌ تُ‍‍صَ‍‍لِّ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَحَد‌ٍ‌ مِنْهُ‍‍مْ م‍‍َ‍اتَ ‌أَبَد‌ا‌‌ ً‌ ‌وَلاَ‌ تَ‍‍قُ‍‍مْ عَلَى‌ قَ‍‍بْ‍‍رِهِ ۖ ‌إِنَّ‍‍هُمْ كَفَرُ‌و‌ا‌ بِ‍ال‍‍لَّهِ ‌وَ‌‍رَسُولِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَمَاتُو‌ا‌ ‌وَهُمْ فَ‍‍اسِ‍‍قُ‍‍ونَ
Ұа Лӓ Ту`җибка 'Амұӓлуһум Ұа 'Аұлӓдуһум ۚннамӓ Йурӥду Ал-Лаһун Йу`аҙҙибаһум Биһӓ Фӥ Ад-Дунйӓ Ұа Тазһақа 'Анфусуһум Ұа Һум Кӓфирӱна 009-085 Және сені олардың малдары, балалары таңыртқатпасын. Шынында Алла мұнымен, оларға дүние тіршілігінде азаптауды және қарсы болған бойда олардың жандарының шығуын қалайды. وَلاَ‌ تُعْجِ‍‍بْ‍‍كَ ‌أَمْوَ‌الُهُمْ ‌وَ‌أَ‌وْلاَ‌دُهُمْ ۚ ‌إِنَّ‍‍مَا‌ يُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌ال‍‍لَّهُ ‌أَنْ يُعَذِّبَهُ‍‍مْ بِهَا‌ فِي ‌ال‍‍دُّنْ‍‍يَا‌ ‌وَتَزْهَ‍‍قَ ‌أَ‌ن‍‍فُسُهُمْ ‌وَهُمْ كَ‍‍افِر‍ُ‍‌ونَ
Ұа 'Иҙӓнзилат Сӱратун 'Ан 'Ӓминӱ Бил-Лаһи Ұа Җӓһидӱ Ма`а Расӱлиһи Аста'ҙанака 'Ӱлӱ Аҭ-Ҭаұли Минһум Ұа Қӓлӱ Ҙарнӓ Накун Ма`а Ал-Қӓ`идӥна 009-086 Қашан оларға: «Аллаға иман келтіріңдер, Алланың Елшісімен бірге соғысыңдар» делінген бір сүре түсірілсе, олардың дәулеттілері, сенен рұқсат сұрап: «Бізді қой, отырушылармен бірге болайық» дейді. وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌أُن‍‍زِلَتْ سُو‌‍رَةٌ ‌أَنْ ‌آمِنُو‌ا‌ بِ‍ال‍‍لَّهِ ‌وَجَاهِدُ‌و‌ا‌ مَعَ ‌‍رَسُولِهِ ‌اسْتَأْ‌ذَنَكَ ‌أ‍ُ‍‌وْلُو‌ا‌ال‍‍طَّ‍‍وْلِ مِنْهُمْ ‌وَ‍‍قَ‍‍الُو‌ا‌ ‌ذَ‌رْنَا‌ نَكُ‍‍نْ مَعَ ‌الْ‍‍قَ‍‍اعِد‍ِ‍ي‍‍نَ
Раđӱ Би'ан Йакӱнӱ Ма`а Ал-Ҳаұӓлифи Ұа Ҭуби `Алá Қулӱбиһим Фаһум Лӓ Йафқаһӱна 009-087 Олар артта қалушылармен бірге болуды қоштады. Олардың жүректері бітелген. Сондықтан түсінбейді. رَ‍ضُ‍‍و‌ا‌ بِأَنْ يَكُونُو‌ا‌ مَعَ ‌الْ‍‍خَ‍‍وَ‌الِفِ ‌وَ‍‍طُ‍‍بِعَ عَلَى‌ قُ‍‍لُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ‌ يَفْ‍‍قَ‍‍ه‍‍ُ‍ونَ
Лакини Ар-Расӱлу Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ма`аһу Җӓһадӱ Би'амұӓлиһим Ұа 'Анфусиһим ۚ Ұа 'Ӱлӓ'ика Лаһуму Ал-Ҳайрӓту ۖ Ұа 'Ӱлӓ'ика Һуму Ал-Муфлихӱна 009-088 Бірақ Пайғамбар және онымен бірге иман келтіргендер, малдарымен, жандарымен соғысты. Жақсылықтар солардікі. Міне солар құтылушылар. لَكِنِ ‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولُ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ مَعَه ُ‌ جَاهَدُ‌و‌ا‌ بِأَمْوَ‌الِهِمْ ‌وَ‌أَ‌ن‍‍فُسِهِمْ ۚ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ لَهُمُ ‌الْ‍‍خَ‍‍يْرَ‍‌اتُ ۖ ‌وَ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌الْمُفْلِح‍‍ُ‍ونَ
'А`адда Ал-Лаһу Лаһум Җаннӓтин Таҗрӥ Мин Тахтиһӓ Ал-'Анһӓру Ҳӓлидӥна Фӥһӓ ۚ Ҙӓлика Ал-Фаұзу Ал-`Аžӥму 009-089 Алла (Т.) оларға астарынан өзендер ағатын, олар ішінде мәңгі қалатын бақшалар әзірледі. Осы зор қол жеткендік. أَعَدَّ‌ ‌ال‍‍لَّهُ لَهُمْ جَ‍‍نّ‍‍َ‍ات‌‍ٍ‌ تَ‍‍جْ‍‍رِي مِ‍‌‍نْ تَحْتِهَا‌ ‌الأَنْه‍‍َ‍ا‌رُ‌ خَ‍‍ال‍ِ‍د‍ِ‍ي‍‍نَ فِيهَا‌ ۚ ‌ذَلِكَ ‌الْفَوْ‌زُ‌ ‌الْعَ‍‍ظِ‍‍ي‍‍مُ
Ұа Җӓ Ал-Му`аҙҙирӱна Мина Ал-'А`рӓби Лийу'уҙана Лаһум Ұа Қа`ада Ал-Лаҙӥна Каҙабӱ Ал-Лаһа Ұа Расӱлаһу ۚ Сайуҫӥбу Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Минһум `Аҙӓбун 'Алӥмун 009-090 Бәдәуилерден желеушілер, өздеріне рұқсат берілсін деп келді. Сондай-ақ Аллаға, Пайғамбарға өтірік айтқандар да отырып қала берді. Олардан кәпір болғандарына күйзелтуші азапқа ұшырайды. وَج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌الْمُعَذِّ‌ر‍ُ‍‌ونَ مِنَ ‌الأَعْرَ‍‌ابِ لِيُؤْ‌ذَنَ لَهُمْ ‌وَ‍‍قَ‍‍عَدَ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَذَبُو‌ا‌ال‍‍لَّهَ ‌وَ‌‍رَسُولَه ُۚ سَيُ‍‍صِ‍‍ي‍‍بُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ مِنْهُمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ ‌أَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Лайса `Алá Аđ-Đу`афӓ'и Ұа Лӓ `Алá Ал-Марđá Ұа Лӓ `Алá Ал-Лаҙӥна Лӓ Йаҗидӱна Мӓ Йунфиқӱна Хараҗун 'Иҙӓ Наҫахӱ Лиллаһи Ұа Расӱлиһи ۚ Мӓ `Алá Ал-Мухсинӥна Мин Сабӥлин Ұа ۚ Аллӓһу Ғафӱрун Рахӥмун 009-091 Қашанда Аллаға, Елшісіне ықыласты болған нашарларға, ауруларға және қаражат таба алмағандарға кінә жоқ. Негізінен жақсылық істеушілерге жауапкершілік жоқ. Алла тым жарылқаушы, ерекше мейірімді. لَيْسَ عَلَى‌ ‌ال‍‍ضُّ‍‍عَف‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌وَلاَ‌ عَلَى‌ ‌الْمَرْ‍‍ضَ‍‍ى‌ ‌وَلاَ‌ عَلَى‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يَجِد‍ُ‍‌ونَ مَا‌ يُ‍‌‍ن‍‍فِ‍‍قُ‍‍ونَ حَ‍رَج‌‍ٌ‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ نَ‍‍صَ‍‍حُو‌ا‌ لِلَّهِ ‌وَ‌‍رَسُولِه ِ‍ِ‍‌ ۚ مَا‌ عَلَى‌ ‌الْمُحْسِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ سَب‍‍ِ‍ي‍‍لٍۚ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَح‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Ұа Лӓ `Алá Ал-Лаҙӥна 'Иҙӓ Мӓ 'Атаұка Литахмилаһум Қулта Лӓ 'Аҗиду Мӓ 'Ахмилукум `Алайһи Таұаллаұ Ұа 'А`йунуһум Тафӥđу Мина Ад-Дам`и Хазанӓан 'Аллӓ Йаҗидӱ Мӓ Йунфиқӱна 009-092 Сондай көліктендіріп жіберуің үшін саған келгенде : «Сендерді аттандыратын көлік таба алмадым» дегеніңде, өздері де сарып қыларлық нәрсе таба алмай көз жастарын күйінген түрде төгіп қайтқандарға да кінә жоқ. وَلاَ‌ عَلَى‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَتَوْكَ لِتَحْمِلَهُمْ قُ‍‍لْتَ لاَ‌ ‌أَجِدُ‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَحْمِلُكُمْ عَلَيْهِ تَوَلَّو‌ا‌ ‌وَ‌أَعْيُنُهُمْ تَف‍‍ِ‍ي‍‍ضُ مِنَ ‌ال‍‍دَّمْعِ حَزَنا ‌ ً‌ ‌أَلاَّ‌ يَجِدُ‌و‌ا‌ مَا‌ يُ‍‍ن‍‍فِ‍‍قُ‍‍ونَ
ннамӓ Ас-Сабӥлу `Алá Ал-Лаҙӥна Йаста'ҙинӱнака Ұа Һумғнийӓۚ Раđӱ Би'ан Йакӱнӱ Ма`а Ал-Ҳаұӓлифи Ұа Ҭаба`а Ал-Лаһу `Алá Қулӱбиһим Фаһум Лӓ Йа`ламӱна 009-093 Ал сөгіс беру; өздері бай бола тұра сенен рұқсат сұрап, кейін қалушылармен бірге болуды қоштағандарға тиісті. Алла олардың жүректерін бітеген. Сондықтан олар білмейді. إِنَّ‍‍مَا‌ ‌ال‍‍سَّب‍‍ِ‍ي‍‍لُ عَلَى‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَسْتَأْ‌ذِنُونَكَ ‌وَهُمْ ‌أَغْ‍‍نِي‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۚ ‌‍رَ‍ضُ‍‍و‌ا‌ بِأَنْ يَكُونُو‌ا‌ مَعَ ‌الْ‍‍خَ‍‍وَ‌الِفِ ‌وَ‍‍طَ‍‍بَعَ ‌ال‍‍لَّهُ عَلَى‌ قُ‍‍لُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ‌ يَعْلَم‍‍ُ‍ونَ
Йа`таҙирӱна 'Илайкум 'Иҙӓ Раҗа`тум 'Илайһим ۚ Қул Лӓ Та`таҙирӱ Лан Ну'умина Лакум Қад Набба'анӓ Ал-Лаһу Мин 'Аҳбӓрикум ۚ Ұа Сайарá Ал-Лаһу `Амалакум Ұа Расӱлуһу Ćумма Тураддӱна 'Илá `Ӓлими Ал-Ғайби Ұа Аш-Шаһӓдати Файунабби'укум Бимӓ Кунтум Та`малӱна 009-094 (Соғыстан) қайтып оларға барсаңдар, сендерге сылтауратады. (Мұхаммед Ғ.С.): «Сылтауратпаңдар, сендерге әсте сенбейміз! Расында Алла бізге хабарларыңды білдірді. Алла да Елшісі де істеріңді көреді. Сонан кейін көместі, көрнеуді білуші Аллаға қайтарыласыңдар. Сонда сендерге не істегендерің білдіріледі » де. يَعْتَذِ‌ر‍ُ‍‌ونَ ‌إِلَيْكُمْ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌‍رَجَعْتُمْ ‌إِلَيْهِمْ ۚ قُ‍‍لْ لاَ‌ تَعْتَذِ‌رُ‌و‌ا‌ لَ‍‍نْ نُؤْمِنَ لَكُمْ قَ‍‍دْ‌ نَبَّأَنَا‌ ‌ال‍‍لَّهُ مِنْ ‌أَ‍‍خْ‍‍بَا‌رِكُمْ ۚ ‌وَسَيَ‍رَ‌ى‌ ‌ال‍‍لَّهُ عَمَلَكُمْ ‌وَ‌‍رَسُولُه ُ‌ ثُ‍‍مَّ تُ‍رَ‌دّ‍ُ‍‌ونَ ‌إِلَى‌ عَالِ‍‍مِ ‌الْ‍‍غَ‍‍يْبِ ‌وَ‌ال‍‍شَّهَا‌دَةِ فَيُنَبِّئُكُ‍‍مْ بِمَا‌ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ تَعْمَل‍‍ُ‍ونَ
Сайахлифӱна Бил-Лаһи Лакум 'Иҙӓ Анқалабтум 'Илайһим Литу`риđӱ `Анһум ۖ Фа'а`риđӱ `Анһум ۖннаһум Риҗсун ۖ Ұа Ма'ұӓһум Җаһаннаму Җазӓн Бимӓ Кӓнӱ Йаксибӱна 009-095 Қашан олардың жанына қайта оралсаңдар, оларды айыптаудан бет бұруларың үшін Алланың атымен ант ішеді. Онда олардан бой тартыңдар. Өйткені, олар арам істегендерінің жазасы түрінде олардың орны тозақ. سَيَحْلِف‍‍ُ‍ونَ بِ‍ال‍‍لَّهِ لَكُمْ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌ان‍‍قَ‍‍لَ‍‍بْ‍‍تُمْ ‌إِلَيْهِمْ لِتُعْ‍‍رِ‍‍ضُ‍‍و‌ا‌ عَنْهُمْ ۖ فَأَعْ‍‍رِ‍‍ضُ‍‍و‌ا‌ عَنْهُمْ ۖ ‌إِنَّ‍‍هُمْ ‌رِجْ‍‍سٌۖ ‌وَمَأْ‌وَ‌اهُمْ جَهَ‍‍نَّ‍‍مُ جَز‍َ‍‌ا‌ء‌ ً‌ بِمَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَكْسِب‍‍ُ‍ونَ
Йахлифӱна Лакум Литарđаұ `Анһум ۖ Фа'ин Тарđаұ `Анһум Фа'инна Ал-Лаһа Лӓ Йарđá `Ани Ал-Қаұми Ал-Фӓсиқӥна 009-096 Олар сендердің өздерінен қош болуларың үшін ант-су ішеді. Егер сендер олардан қош болсаңдар да, расында Алла бұзық елден разы болмайды. يَحْلِف‍‍ُ‍ونَ لَكُمْ لِتَرْ‍‍ضَ‍‍وْ‌ا‌ عَنْهُمْ ۖ فَإِ‌نْ تَرْ‍‍ضَ‍‍وْ‌ا‌ عَنْهُمْ فَإِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ لاَ‌ يَرْ‍‍ضَ‍‍ى‌ عَنِ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمِ ‌الْفَاسِ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Ал-'А`рӓбу 'Ашадду Куфрӓан Ұа Нифӓқӓан Ұа 'Аҗдару 'Аллӓ Йа`ламӱ Худӱда Мӓнзала Ал-Лаһу `Алá Расӱлиһи Ұа ۗ Аллӓһу `Алӥмун Хакӥмун 009-097 Бәдәуилер, қарсылық және екі жүзділік тұрғысынан қаттырақ. Сондай-ақ олар Алланың Елшісіне түсіргендерінің шегін білмеулеріне аса бейім. Алла толық білуші, аса дана. الأَعْرَ‍‌ابُ ‌أَشَدُّ‌ كُفْر‌ا‌‌ ً‌ ‌وَنِفَاق‍‍ا‌‌ ً‌ ‌وَ‌أَجْ‍‍دَ‌رُ‌ ‌أَلاَّ‌ يَعْلَمُو‌ا‌ حُد‍ُ‍‌و‌دَ‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَ‌ن‍‍زَلَ ‌ال‍‍لَّهُ عَلَى‌ ‌‍رَسُولِه ِ‍ِ‍‌ ۗ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ عَل‍‍ِ‍ي‍‍مٌ حَك‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Ұа Мина Ал-'А`рӓби Ман Йаттаҳиҙу Мӓ Йунфиқу Мағрамӓан Ұа Йатараббаҫу Бикуму Ад-Даұӓра ۚ `Алайһим Дӓрату Ас-Саұ'и Ұа ۗ Аллӓһу Самӥ`ун `Алӥмун 009-098 Бәдәуилерден, Алла жолында бергенін зиян есебіне алатын кісілер бар. Сендерге жаман дәуірлер күтеді. Дәуірлердің жаманы өздеріне болсын. Алла толық естуші, анық білуші. وَمِنَ ‌الأَعْرَ‍‌ابِ مَ‍‍نْ يَتَّ‍‍خِ‍‍ذُ‌ مَا‌ يُ‍‌‍ن‍‍فِ‍‍قُ مَ‍‍غْ‍رَما‌‌ ً‌ ‌وَيَتَ‍رَبَّ‍‍صُ بِكُمُ ‌ال‍‍دَّ‌و‍َ‍‌ائِ‍‍ر‍َ‍‌ ۚ عَلَيْهِمْ ‌د‍َ‍‌ائِ‍رَةُ ‌ال‍‍سَّوْ‌ءِ‌ ۗ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ سَم‍‍ِ‍ي‍‍عٌ عَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Ұа Мина Ал-'А`рӓби Ман Йу'умину Бил-Лаһи Ұа Ал-Йаұми Ал-'Ӓҳири Ұа Йаттаҳиҙу Мӓ Йунфиқу Қурубӓтин `Инда Ал-Лаһи Ұа Ҫалаұӓти Ар-Расӱли ۚ 'Алӓннаһӓ Қурбатун Лаһум ۚ Сайудҳилуһуму Ал-Лаһу Фӥ Рахматиһи ۗнна Ал-Лаһа Ғафӱрун Рахӥмун 009-099 Және бәдәуилерден Аллаға, ақырет күніне сенетін, қаражат қылғандарын Алла қасында жақындық сондай-ақ Пайғамбардың ізгі тілектеріне сай деп есептейтін кісі де бар. Сақ болыңдар! Бұл шынайы бір жақындық. Алла оларды мәрхаметіне бөлейді. Расында Алла, аса жарылқаушы, ерекше мейірімді. وَمِنَ ‌الأَعْرَ‍‌ابِ مَ‍‍نْ يُؤْمِنُ بِ‍ال‍‍لَّهِ ‌وَ‌الْيَوْمِ ‌الآ‍‍خِ‍‍رِ‌ ‌وَيَتَّ‍‍خِ‍‍ذُ‌ مَا‌ يُ‍‌‍ن‍‍فِ‍‍قُ قُ‍‍رُب‍‍َ‍اتٍ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَ‍‍صَ‍‍لَو‍َ‍‌اتِ ‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولِ ۚ ‌أَلاَ‌ ‌إِنَّ‍‍هَا‌ قُ‍‍رْبَة ٌ‌ لَهُمْ ۚ سَيُ‍‍دْ‍‍خِ‍‍لُهُمُ ‌ال‍‍لَّهُ فِي ‌‍رَحْمَتِهِ ۗ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَح‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Ұа Ас-Сӓбиқӱна Ал-'Аұұалӱна Мина Ал-Муһӓҗирӥна Ұа Ал-'Анҫӓри Ұа Ал-Лаҙӥна Аттаба`ӱһум Би'ихсӓнин Раđийа Ал-Лаһу `Анһум Ұа Раđӱ `Анһу Ұа 'А`адда Лаһум Җаннӓтин Таҗрӥ Тахтаһӓ Ал-'Анһӓру Ҳӓлидӥна Фӥһӓ 'Абадӓан ۚ Ҙӓлика Ал-Фаұзу Ал-`Аžӥму 009-100 Мұһажир, әнсарлардан алғашқы иман келтіргендер және жақсылықта оларға ергендерден Алла разы болды. Әрі олар да Алладан разы болды. Сондай-ақ Алла, олар үшін мәңгі қалатын, астарынан өзендер ағатын жәннәттер әзірледі. Осы ірі мұрат. وَ‌السَّابِ‍‍قُ‍‍ونَ ‌الأَ‌وَّل‍‍ُ‍ونَ مِنَ ‌الْمُهَاجِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَ‌الأَ‌ن‍‍صَ‍‍ا‌ر‍ِ‍‌ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اتَّبَعُوهُ‍‍مْ بِإِحْس‍‍َ‍ان‌‍ٍ‌ ‌‍رَ‍ضِ‍‍يَ ‌ال‍‍لَّهُ عَنْهُمْ ‌وَ‌‍رَ‍ضُ‍‍و‌ا‌ عَنْهُ ‌وَ‌أَعَدَّ‌ لَهُمْ جَ‍‍نّ‍‍َ‍ات‌‍ٍ‌ تَ‍‍جْ‍‍رِي تَحْتَهَا‌ ‌الأَنْه‍‍َ‍ا‌رُ‌ خَ‍‍ال‍ِ‍د‍ِ‍ي‍‍نَ فِيهَ‍‍ا‌ ‌أَبَد‌ا‌‌ ًۚ ‌ذَلِكَ ‌الْفَوْ‌زُ‌ ‌الْعَ‍‍ظِ‍‍ي‍‍مُ
Ұа Мимман Хаұлакум Мина Ал-'А`рӓби Мунӓфиқӱна ۖ Ұа Мин 'Аһли Ал-Мадӥнати ۖ Марадӱ `Алá Ан-Нифӓқи Лӓ Та`ламуһум ۖ Нахну На`ламуһум ۚ Сану`аҙҙибуһум Марратайни Ćумма Йураддӱна 'Илá `Аҙӓбин `Аžӥмин 009-101 Араларындағы бәдәуилерден екі жүзді кісілер бар. Сондай-ақ Мәдиналықтардан да екі жүзділікте сірескендер бар. (Мұхаммед Ғ.С.) оларды білмейсіңдер, оларды біз білеміз. Оларды екі рет азап қыламыз. Сонан соң олар зор азапқа айдалады. وَمِ‍‍مَّ‍‍نْ حَوْلَكُ‍‍مْ مِنَ ‌الأَعْرَ‍‌ابِ مُنَافِ‍‍قُ‍‍ونَ ۖ ‌وَمِنْ ‌أَهْلِ ‌الْمَدِينَةِ ۖ مَ‍رَ‌دُ‌و‌ا‌ عَلَى‌ ‌ال‍‍نِّ‍‍ف‍‍َ‍اقِ لاَ‌ تَعْلَمُهُمْ ۖ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ ۚ سَنُعَذِّبُهُ‍‍مْ مَ‍رَّتَيْنِ ثُ‍‍مَّ يُ‍رَ‌دّ‍ُ‍‌ونَ ‌إِلَى‌ عَذ‍َ‍‌ابٍ عَ‍‍ظِ‍‍ي‍‍م‌‍ٍ
Ұа 'Ӓҳарӱна А`тарафӱ Биҙунӱбиһим Ҳалаҭӱ `Амалӓан Ҫӓлихӓан Ұа 'Ӓҳара Саййи'ӓан `Асá Ал-Лаһун Йатӱба `Алайһим ۚнна Ал-Лаһа Ғафӱрун Рахӥмун 009-102 Басқа біреулер күнәларын мойындады. Бірақ олар, түзу істі басқа жаман іспен араластырады. Алла олардың тәубелерін бәлкім қабыл етер. Расында Алла аса жарылқаушы, ерекше мейірімді. (102-106 аяттар 118-аятқа байланысты.) وَ‌آ‍‍خَ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ ‌اعْتَ‍رَفُو‌ا‌ بِذُنُوبِهِمْ خَ‍‍لَ‍‍طُ‍‍و‌ا‌ عَمَلا‌‌ ًصَ‍‍الِ‍‍حا‌‌ ً‌ ‌وَ‌آ‍‍خَ‍رَ‌ سَيِّئا‌‌ ً‌ عَسَى‌ ‌ال‍‍لَّهُ ‌أَنْ يَت‍‍ُ‍وبَ عَلَيْهِمْ ۚ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَح‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Ҳуҙ Мин 'Амұӓлиһим Ҫадақатан Туҭаһһируһум Ұа Тузаккӥһим Биһӓ Ұа Ҫалли `Алайһим ۖнна Ҫалӓтака Саканун Лаһум Ұа ۗ Аллӓһу Самӥ`ун `Алӥмун 009-103 (Мұхаммед Ғ.С.) олардың малдарынан садақа ал да, ол арқылы оларды тазартып, берекелендіресің. Оларға дұға қыл. Өйткені сенің дұғаң олар үшін бір тоқтау. Алла толық естуші, аса білуші. خُ‍‍ذْ‌ مِنْ ‌أَمْوَ‌الِهِمْ صَ‍‍دَ‍‍قَ‍‍ة‌ ً‌ تُ‍‍طَ‍‍هِّرُهُمْ ‌وَتُزَكِّيهِ‍‍مْ بِهَا‌ ‌وَ‍‍صَ‍‍لِّ عَلَيْهِمْ ۖ ‌إِنَّ صَ‍‍لاَتَكَ سَكَن ٌ‌ لَهُمْ ۗ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ سَم‍‍ِ‍ي‍‍عٌ عَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
'Алам Йа`ламӱнна Ал-Лаһа Һуұа Йақбалу Ат-Таұбата `Ан `Ибӓдиһи Ұа Йа'ҳуҙу Аҫ-Ҫадақӓти Ұа 'Анна Ал-Лаһа Һуұа Ат-Таұұӓбу Ар-Рахӥму 009-104 Олар, құлдарының тәубесін қабыл етіп, садақаларын қабылдайтын Ол Алла ғана екенін білмей ме? Шынында Ол Алла, тәубені қабыл етуші, ерекше мейірімді. أَلَمْ يَعْلَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ ‌ال‍‍لَّهَ هُوَ‌ يَ‍‍قْ‍‍بَلُ ‌ال‍‍تَّوبَةَ عَنْ عِبَا‌دِه ِ‍ِ‍‌ ‌وَيَأْ‍‍خُ‍‍ذُ‌ ‌ال‍‍صَّ‍‍دَ‍‍قَ‍‍اتِ ‌وَ‌أَنَّ ‌ال‍‍لَّهَ هُوَ‌ ‌ال‍‍تَّوّ‍َ‍‌ابُ ‌ال‍رَّح‍‍ِ‍ي‍‍مُ
Ұа Қули А`малӱ Фасайарá Ал-Лаһу `Амалакум Ұа Расӱлуһу Ұа Ал-Му'уминӱна ۖ Ұа Сатураддӱна 'Илá `Ӓлими Ал-Ғайби Ұа Аш-Шаһӓдати Файунабби'укум Бимӓ Кунтум Та`малӱна 009-105 (Мұхаммед Ғ.С.) оларға: «Істейтіндеріңді істеңдер. Істеріңді Алла, Пайғамбар және мүміндер көреді. Сондай-ақ көмес, көрнеуді білуші Аллаға қайтарыласыңдар да сендерге не істегендерің білдіріледі» де. وَ‍‍قُ‍‍لِ ‌اعْمَلُو‌ا‌ فَسَيَ‍رَ‌ى‌ ‌ال‍‍لَّهُ عَمَلَكُمْ ‌وَ‌‍رَسُولُه ُ‌ ‌وَ‌الْمُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ ۖ ‌وَسَتُ‍رَ‌دّ‍ُ‍‌ونَ ‌إِلَى‌ عَالِ‍‍مِ ‌الْ‍‍غَ‍‍يْبِ ‌وَ‌ال‍‍شَّهَا‌دَةِ فَيُنَبِّئُكُ‍‍مْ بِمَا‌ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ تَعْمَل‍‍ُ‍ونَ
Ұа 'Ӓҳарӱна Мурҗаұна Ли'амри Ал-Лаһиммӓ Йу`аҙҙибуһум Ұа 'Иммӓ Йатӱбу `Алайһим Ұа ۗ Аллӓһу `Алӥмун Хакӥмун 009-106 Соғыстан қалып Алланың әмірін күткендер, Алла оларды не азаптайды немесе тәубелерін қабыл етеді. Алла толық білуші, хикмет иесі. وَ‌آ‍‍خَ‍‍ر‍ُ‍‌ونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌ال‍‍لَّهِ ‌إِمَّ‍‍ا‌ يُعَذِّبُهُمْ ‌وَ‌إِمَّ‍‍ا‌ يَت‍‍ُ‍وبُ عَلَيْهِمْ ۗ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ عَل‍‍ِ‍ي‍‍مٌ حَك‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Ұа Ал-Лаҙӥна Аттаҳаҙӱ Масҗидӓан Đирӓрӓан Ұа Куфрӓан Ұа Тафрӥқӓан Байна Ал-Му'уминӥна Ұа 'Ирҫӓдӓан Лиман Хӓраба Ал-Лаһа Ұа Расӱлаһу Мин Қаблу ۚ Ұа Лайахлифунна 'Ин 'Араднӓ 'Иллӓ Ал-Хуснá Ұа ۖ Аллӓһу Йаш/һаду 'Иннаһум Лакӓҙибӱна 009-107 Сондай зиян тигізу, қарсы келу, Мұсылмандардың арасын ашу және бұрыннан Алла және Елшісіне қарсы соғысқан біреуді күту үшін мешіт жасап алғандар: «Игілікті ғана қалап едік» деп әлбетте ант ішеді. Сондай-ақ Алла олардың асқан суайт екендігіне куәлік етеді. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اتَّ‍‍خَ‍‍ذُ‌و‌ا‌ مَسْجِد‌ا‌‌ ًضِ‍رَ‌ا‌ر‌ا‌‌ ً‌ ‌وَكُفْر‌ا‌‌ ً‌ ‌وَتَفْ‍‍رِي‍‍ق‍‍ا‌‌ ً‌ بَيْنَ ‌الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَ‌إِ‌رْ‍‍صَ‍‍ا‌د‌ا‌‌ ً‌ لِمَنْ حَا‌‍رَبَ ‌ال‍‍لَّهَ ‌وَ‌‍رَسُولَه ُ‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ ۚ ‌وَلَيَحْلِفُ‍‍نَّ ‌إِنْ ‌أَ‌‍رَ‌دْنَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌الْحُسْنَى‌ ۖ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ يَشْهَدُ‌ ‌إِنَّ‍‍هُمْ لَكَا‌ذِب‍‍ُ‍ونَ
Лӓ Тақум Фӥһи 'Абадӓан ۚ Ламасҗидун 'Уссиса `Алá Ат-Тақұá Мин 'Аұұали Йаұмин 'Ахаққу 'Ан Тақӱма Фӥһи ۚ Фӥһи Риҗӓлун Йухиббӱна 'Ан Йатаҭаһһарӱ Ұа ۚ Аллӓһу Йухиббу Ал-Муҭҭаһһирӥна 009-108 (Мұхаммед Ғ.С.) ол мешітте әсте намаз оқыма. Бастапқы күннен бері тақуалық негізінде салынған (Құба) мешіті намазға тұруына тағы лайық. Онда тап-таза болуды сүйетін кісілер бар. Алла да өте таза болушыларды жақсы көреді. لاَ‌ تَ‍‍قُ‍‍مْ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ ‌أَبَد‌ا‌‌ ًۚ لَمَسْجِدٌ‌ ‌أُسِّسَ عَلَى‌ ‌ال‍‍تَّ‍‍قْ‍‍وَ‌ى‌ مِنْ ‌أَ‌وَّلِ يَوْمٍ ‌أَحَ‍‍قُّ ‌أَ‌نْ تَ‍‍قُ‍‍ومَ ف‍‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ ۚ ف‍‍ِ‍ي‍‍ه ِ‍ِ‍‌ ‌رِج‍‍َ‍الٌ‌ يُحِبّ‍‍ُ‍ونَ ‌أَنْ يَتَ‍‍طَ‍‍هَّرُ‌و‌اۚ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ يُحِبُّ ‌الْمُ‍‍طَّ‍‍هِّ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ
'Афаман 'Ассаса Бунйӓнаһу `Алá Тақұá Мина Ал-Лаһи Ұа Риđұӓнин Ҳайрун 'Ам Ман 'Ассаса Бунйӓнаһу `Алá Шафӓ Җуруфин Һӓрин Фӓнһӓра Биһи Фӥ Нӓри Җаһаннама Ұа ۗ Аллӓһу Лӓ Йаһдӥ Ал-Қаұма Аž-Žӓлимӥна 009-109 Ендеше, іргетасын Алладан қорқып, ризалығына сәйкес салған біреу жақсы ма? Немесе іргесін құлайтын бір жардың ернеуіне салып онымен тозаққа құлаған біреу жақсы ма? Алла залым елді тура жолға салмайды. أَفَمَنْ ‌أَسَّسَ بُ‍‍نْ‍‍يَانَه ُ‌ عَلَى‌ تَ‍‍قْ‍‍وَ‌ى‌ مِنَ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَ‌رِ‍‍ضْ‍‍و‍َ‍‌انٍ خَ‍‍يْرٌ‌ ‌أَمْ مَنْ ‌أَسَّسَ بُ‍‍نْ‍‍يَانَه ُ‌ عَلَى‌ شَفَا‌ جُرُفٍ ه‍‍َ‍ا‌ر‌‌ٍ‌ فَ‍‍انْه‍‍َ‍ا‌‍رَ‌ بِه ِ‍ِ‍‌ فِي ن‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ جَهَ‍‍نَّ‍‍مَ ۗ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ لاَ‌ يَهْدِي ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمَ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Лӓ Йазӓлу Бунйӓнуһуму Ал-Лаҙӥ Банаұ Рӥбатан Фӥ Қулӱбиһим 'Иллӓн Тақаҭҭа`а Қулӱбуһум Ұа ۗ Аллӓһу `Алӥмун Хакӥмун 009-110 Сондай олардың салған мешіттері; жүректері быт-шыт болғанға (өлгенге) дейін үнемі көңілдерінде күдік болған бойда қалады. Алла толық білуші, хикмет иесі. لاَ‌ يَز‍َ‍‌الُ بُ‍‍نْ‍‍يَانُهُمُ ‌الَّذِي بَنَوْ‌ا‌ ‌رِيبَة‌ ً‌ فِي قُ‍‍لُوبِهِمْ ‌إِلاَّ‌ ‌أَ‌نْ تَ‍‍قَ‍‍طَّ‍‍عَ قُ‍‍لُوبُهُمْ ۗ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ عَل‍‍ِ‍ي‍‍مٌ حَك‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
нна Ал-Лаһа Аштарá Мина Ал-Му'уминӥна 'Анфусаһум Ұа 'Амұӓлаһум Би'анна Лаһуму Ал-Җанната ۚ Йуқӓтилӱна Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Файақтулӱна Ұа Йуқталӱна ۖ Ұа`дӓан `Алайһи Хаққӓан Фӥ Ат-Таұрӓати Ұа Ал-'Инҗӥли Ұа Ал-Қур'ӓни ۚ Ұа Ман 'Аұфá Би`аһдиһи Мина Ал-Лаһи ۚ Фӓстабширӱ Бибай`икуму Ал-Лаҙӥ Бӓйа`тум Биһи ۚ Ұа Ҙалика Һуұа Ал-Фаұзу Ал-`Аžӥму 009-111 Күдіксіз Алла мүміндердің жандарын, малдарын жәннәттен айырбастап алды. Олар, Алла жолында соғысады, өледі және өлтіреді. Бұған байланысты хақ уәде Тәуратта, Інжілде және Құранда бар. Алладан артық уәдесін кім орындайды? Ендеше бұл саудаласқан саудаларыңа қуаныңдар! Міне осы ірі қол жетушілік. إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ ‌اشْتَ‍رَ‌ى‌ مِنَ ‌الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَ‌ن‍‍فُسَهُمْ ‌وَ‌أَمْوَ‌الَهُ‍‍مْ بِأَنَّ لَهُمُ ‌الْجَ‍‍نَّ‍‍ةَ ۚ يُ‍‍قَ‍‍اتِل‍‍ُ‍ونَ فِي سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌ال‍‍لَّهِ فَيَ‍‍قْ‍‍تُل‍‍ُ‍ونَ ‌وَيُ‍‍قْ‍‍تَل‍‍ُ‍ونَ ۖ ‌وَعْد‌ا‌‌ ً‌ عَلَيْهِ حَ‍‍قّ‍‍ا‌‌ ً‌ فِي ‌ال‍‍تَّوْ‌رَ‍‌اةِ ‌وَ‌الإِ‌ن‍‍ج‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌وَ‌الْ‍‍قُ‍‍رْ‌آنِ ۚ ‌وَمَنْ ‌أَ‌وْفَى‌ بِعَهْدِه ِ‍ِ‍‌ مِنَ ‌ال‍‍لَّهِ ۚ فَ‍‍اسْتَ‍‍بْ‍‍شِرُ‌و‌ا‌ بِبَيْعِكُمُ ‌الَّذِي بَايَعْتُ‍‍مْ بِه ِ‍ِ‍‌ ۚ ‌وَ‌ذَلِكَ هُوَ‌ ‌الْفَوْ‌زُ‌ ‌الْعَ‍‍ظِ‍‍ي‍‍مُ
Ат-Тӓ'ибӱна Ал-`Ӓбидӱна Ал-Хӓмидӱна Ас-Сӓ'ихӱна Ар-Рӓки`ӱна Ас-Сӓҗидӱна Ал-'Ӓмирӱна Бил-Ма`рӱфи Ұа Ан-Нӓһӱна `Ани Ал-Мункари Ұа Ал-Хӓфиžӱна Лихудӱди Ал-Лаһи ۗ Ұа Башшири Ал-Му'уминӥна 009-112 (Әй Мұхаммед Ғ.С.!) Тәубе етушілер, құлшылық қылушылар, мақтаушылар, ораза ұстаушылар, рүкүғ қылушылар, сәжде етушілер, жақсылыққа бұйырушылар, жамандықтан тыйушылар және Алланың шектерін қорғаушылар осы мүміндерді сүйіншіле. ال‍‍تّ‍‍َ‍ائِب‍‍ُ‍ونَ ‌الْعَابِد‍ُ‍‌ونَ ‌الْحَامِد‍ُ‍‌ونَ ‌ال‍‍سّ‍‍َ‍ائِح‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍رَّ‌اكِع‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍سَّاجِد‍ُ‍‌ونَ ‌الآمِر‍ُ‍‌ونَ بِ‍الْمَعْر‍ُ‍‌وفِ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍اه‍‍ُ‍ونَ عَنِ ‌الْمُ‍‌‍ن‍‍كَ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌وَ‌الْحَافِ‍‍ظُ‍‍ونَ لِحُد‍ُ‍‌و‌دِ‌ ‌ال‍‍لَّهِ ۗ ‌وَبَشِّرِ‌ ‌الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Мӓ Кӓна Лилннабӥйи Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱн Йастағфирӱ Лилмушрикӥна Ұа Лаұ Кӓнӱ 'Ӱлӥ Қурбá Мин Ба`ди Мӓ Табаййана Лаһумннаһумҫхӓбу Ал-Җахӥми 009-113 Пайғамбарға және мүміндерге тозақтық екендігі өздеріне білінгеннен кейін егер жақындары болса да мүшріктер үшін жарылқау тілеулеріне болмайды. مَا‌ ك‍‍َ‍انَ لِل‍‍نَّ‍‍بِيِّ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنْ يَسْتَ‍‍غْ‍‍فِرُ‌و‌ا‌ لِلْمُشْ‍‍رِك‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَلَوْ‌ كَ‍‍انُ‍‍و‌ا‌ ‌أ‍ُ‍‌وْلِي قُ‍‍رْبَى‌ مِ‍‍نْ بَعْدِ‌ مَا‌ تَبَيَّنَ لَهُمْ ‌أَنَّ‍‍هُمْ ‌أَ‍‍صْ‍‍ح‍‍َ‍ابُ ‌الْجَح‍‍ِ‍ي‍‍مِ
Ұа Мӓ Кӓна Астиғфӓрубрӓһӥма Ли'абӥһи 'Иллӓ `Ан Маұ`идатин Ұа`адаһӓ 'Ӥйӓһу Фаламмӓ Табаййана Лаһуннаһу `Адӱұун Лиллаһи Табарра'а Минһу ۚнна 'Ибрӓһӥма Ла'аұұӓһун Халӥмун 009-114 Ыбырайымның (Ғ.С.) әкесі үшін жарылқау тілеуі, оған берген бір уәде бойынша ғана еді. Өзіне, оның Алланың дұшпаны екені білінген кезде, одан безді. Расында Ыбырайым (Ғ.С.) қажырлы әрі жұмсақ мінезді еді. وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌اسْتِ‍‍غْ‍‍ف‍‍َ‍ا‌رُ‌ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ لِأَب‍‍ِ‍ي‍‍هِ ‌إِلاَّ‌ عَ‍‍نْ مَوْعِدَةٍ‌ ‌وَعَدَهَ‍‍ا‌ ‌إِيّ‍‍َ‍اه ُ‌ فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ تَبَيَّنَ لَهُ‍‍~ُ ‌أَنَّ‍‍ه ُ‌ عَدُ‌وّ‌ٌ‌ لِلَّهِ تَبَ‍رَّ‌أَ‌ مِنْهُ ۚ ‌إِنَّ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اه‍‍ِ‍ي‍‍مَ لَأَ‌وّ‍َ‍‌اه ٌ‍ٌ‍‌ حَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Ұа Мӓ Кӓна Ал-Лаһу Лийуđилла Қаұмӓан Ба`да 'Иҙ Һадӓһум Хаттá Йубаййина Лаһум Мӓ Йаттақӱна ۚнна Ал-Лаһа Бикулли Шай'ин `Алӥмун 009-115 Алла бір елді тура жолға салғаннан кейін олардың сақсынатын нәрселерін ашық білдірмейінше, оларды адастырмайды. Расында Алла әр нәрсені толық білуші. وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌ال‍‍لَّهُ لِيُ‍‍ضِ‍‍لَّ قَ‍‍وْما‌‌ ً‌ بَعْدَ‌ ‌إِ‌ذْ‌ هَدَ‌اهُمْ حَتَّى‌ يُبَيِّنَ لَهُ‍‍مْ مَا‌ يَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ ۚ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ‌ عَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
нна Ал-Лаһа Лаһу Мулку Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи ۖ Йухйӥ Ұа Йумӥту ۚ Ұа Мӓ Лакум Мин Дӱни Ал-Лаһи Мин Ұа Лӥйин Ұа Лӓ Наҫӥрин 009-116 Шынында көктердің және жердің иелігі Аллаға тән. Ол, тірілтеді, өлтіреді. Сондай-ақ сендер үшін Алладан өзге не дос не жәрдемші жоқ. إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ لَه ُ‌ مُلْكُ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍‍ضِ ۖ يُحْيِي ‌وَيُم‍‍ِ‍ي‍‍تُ ۚ ‌وَمَا‌ لَكُ‍‍مْ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ مِ‍‍نْ ‌وَلِيٍّ‌ ‌وَلاَ‌ نَ‍‍صِ‍‍ي‍‍ر‌‌ٍ
Лақад Тӓба Ал-Лаһу `Алá Ан-Набӥйи Ұа Ал-Муһӓҗирӥна Ұа Ал-'Анҫӓри Ал-Лаҙӥна Аттаба`ӱһу Фӥ Сӓ`ати Ал-`Усрати Мин Ба`ди Мӓ Кӓда Йазӥғу Қулӱбу Фарӥқин Минһум Ćумма Тӓба `Алайһим ۚннаһу Биһим Ра'ӱфун Рахӥмун 009-117 Шынында Алла, бір бөлімінің жүректері ауытқуға таяған ауыршылықтан кейін Пайғамбарға ерген Мұһажирлер мен Әнсардың, Пайғамбардың тәубелерін қабыл етті. Алла, оларға тым жұмсақ, өте мейірімді болғандығынан тағы да олардың тәубелерін қабыл етті. لَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ت‍‍َ‍ابَ ‌ال‍‍لَّهُ عَلَى‌ ‌ال‍‍نَّ‍‍بِيِّ ‌وَ‌الْمُهَاجِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَ‌الأَ‌ن‍‍صَ‍‍ا‌ر‍ِ‍‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اتَّبَع‍‍ُ‍وه ُ‌ فِي سَاعَةِ ‌الْعُسْ‍رَةِ مِ‍‍نْ بَعْدِ‌ مَا‌ ك‍‍َ‍ا‌دَ‌ يَز‍ِ‍ي‍‍غُ قُ‍‍ل‍‍ُ‍وبُ فَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍قٍ‌ مِنْهُمْ ثُ‍‍مَّ ت‍‍َ‍ابَ عَلَيْهِمْ ۚ ‌إِنَّ‍‍ه ُ‌ بِهِمْ ‌‍رَ‌ء‍ُ‍‌وف ٌ‌ ‌‍رَح‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ
Ұа `Алá Аć-Ćалӓćати Ал-Лаҙӥна Ҳуллифӱ Хаттá 'Иҙӓ Đӓқат `Алайһиму Ал-'Арđу Бимӓ Рахубат Ұа Đӓқат `Алайһимнфусуһум Ұа Žаннӱн Лӓ Малҗа'а Мина Ал-Лаһи 'Иллӓ 'Илайһи Ćумма Тӓба `Алайһим Лийатӱбӱ ۚнна Ал-Лаһа Һуұа Ат-Таұұӓбу Ар-Рахӥму 009-118 Соғыстан қалған үшеуінің де тәубесін қабыл етті. Тіпті оларға жер кең бола тұра тар келген еді. Өздерінен өздері тарылып, Алладан басқа ешбір пана жоқтығын аңғарды. Содан кейін Алла оларға тәубе нәсіп етті. Шынында Ол Алла, тым тәубе қабыл етуші, өте мейірімді. وَعَلَى‌ ‌ال‍‍ثَّلاَثَةِ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ خُ‍‍لِّفُو‌ا‌ حَتَّ‍‍ى‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ضَ‍‍اقَ‍‍تْ عَلَيْهِمُ ‌الأَ‌رْ‍‍ضُ بِمَا‌ ‌‍رَحُبَتْ ‌وَ‍‍ضَ‍‍اقَ‍‍تْ عَلَيْهِمْ ‌أَ‌ن‍‍فُسُهُمْ ‌وَ‍‍ظَ‍‍نُّ‍‍و‌ا‌ ‌أَنْ لاَ‌ مَلْجَأَ‌ مِنَ ‌ال‍‍لَّهِ ‌إِلاَّ‌ ‌إِلَيْهِ ثُ‍‍مَّ ت‍‍َ‍ابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُ‍‍و‌اۚ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ هُوَ‌ ‌ال‍‍تَّوّ‍َ‍‌ابُ ‌ال‍رَّح‍‍ِ‍ي‍‍مُ
Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Аттақӱ Ал-Лаһа Ұа Кӱнӱ Ма`а Аҫ-Ҫӓдиқӥна 009-119 Әй мүміндер! Алладан қорқыңдар және шыншылдармен бірге болыңдар. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ال‍‍لَّهَ ‌وَكُونُو‌ا‌ مَعَ ‌ال‍‍صَّ‍‍ا‌دِ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Мӓ Кӓна Ли'һли Ал-Мадӥнати Ұа Ман Хаұлаһум Мина Ал-'А`рӓби 'Ан Йатаҳаллафӱ `Ан Расӱли Ал-Лаһи Ұа Лӓ Йарғабӱ Би'анфусиһимн Нафсиһи ۚ Ҙӓлика Би'аннаһум Лӓ Йуҫӥбуһум Žама'ун Ұа Лӓ Наҫабун Ұа Лӓ Маҳмаҫатун Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Ұа Лӓ Йаҭа'ӱна Маұҭи'ӓан Йағӥžу Ал-Куффӓра Ұа Лӓ Йанӓлӱна Мин `Адӱұин Найлӓан 'Иллӓ Кутиба Лаһум Биһи `Амалун Ҫӓлихун ۚнна Ал-Лаһа Лӓ Йуđӥ`у 'Аҗра Ал-Мухсинӥна 009-120 Мәдиналықтардың және маңайлардағы бәдәуилердің Алланың Елшісінен кейін қалуларына сондай-ақ оның жанынан өз жандарын артық көрулеріне болмайды. Өйткені, олар, Алла жолында шөлге дұшар болса, шаршаса, ашықса, кәпірлерді ызаландыратын бір жерді басып өтсе және дұшпанды жеңсе ғана оларға сол себепті жақсы амал жазылады. Алла игілік істеушілердің сауабын зая қылмайды. مَا‌ ك‍‍َ‍انَ لِأهْلِ ‌الْمَدِينَةِ ‌وَمَنْ حَوْلَهُ‍‍مْ مِنَ ‌الأَعْرَ‍‌ابِ ‌أَنْ يَتَ‍‍خَ‍‍لَّفُو‌ا‌ عَ‍‍نْ ‌‍رَس‍‍ُ‍ولِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَلاَ‌ يَرْ‍‍غَ‍‍بُو‌ا‌ بِأَ‌ن‍‍فُسِهِمْ عَ‍‍نْ نَفْسِه ِ‍ِ‍‌ ۚ ‌ذَلِكَ بِأَنَّ‍‍هُمْ لاَ‌ يُ‍‍صِ‍‍يبُهُمْ ظَ‍‍مَأ‌ٌ‌ ‌وَلاَ‌ نَ‍‍صَ‍‍بٌ‌ ‌وَلاَ‌ مَ‍‍خْ‍‍مَ‍‍صَ‍‍ة‌‍ٌ‌ فِي سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌ال‍‍لَّهِ ‌وَلاَ‌ يَ‍‍طَ‍‍ئ‍‍ُ‍ونَ مَوْطِ‍‍ئا‌‌ ً‌ يَ‍‍غِ‍‍ي‍‍ظُ ‌الْكُفّ‍‍َ‍ا‌‍رَ‌ ‌وَلاَ‌ يَنَال‍‍ُ‍ونَ مِنْ عَدُ‌وّ‌ٍ‌ نَيْلا‌‌ ً‌ ‌إِلاَّ‌ كُتِبَ لَهُ‍‍مْ بِه ِ‍ِ‍‌ عَمَل‌‍ٌصَ‍‍الِ‍‍ح‌‍ٌۚ ‌إِنَّ ‌ال‍‍لَّهَ لاَ‌ يُ‍‍ضِ‍‍ي‍‍عُ ‌أَجْ‍‍‍رَ‌الْمُحْسِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ
Ұа Лӓ Йунфиқӱна Нафақатан Ҫағӥратан Ұа Лӓ Кабӥратан Ұа Лӓ Йақҭа`ӱна Ұа Адӥӓан 'Иллӓ Кутиба Лаһум Лийаҗзийаһуму Ал-Лаһу 'Ахсана Мӓ Кӓнӱ Йа`малӱна 009-121 Олар, Алла жолында үлкен-кіші бір нәрсе сарып қылса, бір ойпатты басып өтсе, Алла олардың көркем амалдарына сыйлық беру үшін сауап жазылады. وَلاَ‌ يُ‍‍ن‍‍فِ‍‍قُ‍‍ونَ نَفَ‍‍قَ‍‍ة ًصَ‍‍غِ‍‍ي‍رَة ً‌ ‌وَلاَ‌ كَبِي‍رَة ً‌ ‌وَلاَ‌ يَ‍‍قْ‍‍‍‍طَ‍‍ع‍‍ُ‍ونَ ‌وَ‌ا‌دِيا ‌ ً‌ ‌إِلاَّ‌ كُتِبَ لَهُمْ لِيَ‍‍جْ‍‍زِيَهُمُ ‌ال‍‍لَّهُ ‌أَحْسَنَ مَا‌ كَ‍‍انُو‌ا‌ يَعْمَل‍‍ُ‍ونَ
Ұа Мӓ Кӓна Ал-Му'уминӱна Лийанфирӱ Кӓффатан ۚ Фалаұлӓ Нафара Мин Кулли Фирқатин Минһум Ҭӓ'ифатун Лийатафаққаһӱ Фӥ Адӥни Ұа Лийунҙирӱ Қаұмаһум 'Иҙӓ Раҗа`ӱ 'Илайһим Ла`аллаһум Йахҙарӱна 009-122 Онымен қатар мүміндердің біртұтас жауға аттанулары тиісті емес. Сонда әр топтан дін ғылымын үйреніп, олар қайтып келгенде; олардың сақсынулары үшін ескертулері керек емес пе? وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌الْمُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ لِيَ‍‌‍ن‍‍فِرُ‌و‌ا‌ كَ‍‍افَّة‌ ًۚ فَلَوْلاَ‌ نَفَ‍رَ‌ مِ‍‌‍نْ كُلِّ فِرْ‍‍قَ‍‍ةٍ‌ مِنْهُمْ طَ‍‍ائِفَة ٌ‌ لِيَتَفَ‍‍قَّ‍‍هُو‌ا‌ فِي ‌ال‍‍دّ‍ِ‍ي‍‍نِ ‌وَلِيُ‍‌‍ن‍‍ذِ‌رُ‌و‌اقَ‍‍وْمَهُمْ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌‍رَجَعُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَ‌ر‍ُ‍‌ونَ
Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Қӓтилӱ Ал-Лаҙӥна Йалӱнакум Мина Ал-Куффӓри Ұа Лӥаҗидӱ Фӥкум Ғилžатан ۚ Ұа А`ламӱнна Ал-Лаһа Ма`а Ал-Муттақӥна 009-123 Әй мүміндер! Маңайларыңдағы кәпірлермен соғысыңдар. Олар сендерден бір қатаңдық тапсын. Расында Алла, тақуалармен бірге екенін біліңдер. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌اقَ‍‍اتِلُو‌ا‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَلُونَكُ‍‍مْ مِنَ ‌الْكُفّ‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ‌وَلْيَجِدُ‌و‌ا‌ فِيكُمْ غِ‍‍لْ‍‍ظَ‍‍ة ًۚ ‌وَ‌اعْلَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ ‌ال‍‍لَّهَ مَعَ ‌الْمُتَّ‍‍قِ‍‍ي‍‍نَ
Ұа 'Иҙӓ Мӓнзилат Сӱратун Фаминһум Ман Йақӱлу 'Аййукум Зӓдат/һу Һаҙиһи 'Ӥмӓнӓан ۚ Фа'аммӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Фазӓдат/һум 'Ӥмӓнӓан Ұа Һум Йастабширӱна 009-124 Бір сүре түсірілген кезде, олардан: «Бұл қайсыларыңның иманын арттырады?»,- дейтін де біреулер бар. Дегенмен мүміндердің иманын арттырады, олар қуанысады. وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ مَ‍‍ا‌ ‌أُ‌ن‍‍زِلَتْ سُو‌‍رَة‌‍ٌ‌ فَمِنْهُ‍‍مْ مَ‍‍نْ يَ‍‍قُ‍‍ولُ ‌أَيُّكُمْ ‌زَ‌ا‌دَتْهُ هَذِهِ ‌إِيمَانا‌‌ ًۚ فَأَمَّ‍‍ا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ فَزَ‌ا‌دَتْهُمْ ‌إِيمَانا‌‌ ً‌ ‌وَهُمْ يَسْتَ‍‍بْ‍‍شِر‍ُ‍‌ونَ
Ұа 'Аммӓ Ал-Лаҙӥна Фӥ Қулӱбиһим Мараđун Фазӓдат/һум Риҗсӓан 'Илá Риҗсиһим Ұа Мӓтӱ Ұа Һум Кӓфирӱна 009-125 Сондай-ақ ол сүре жүректерінде дерті болғандардың жамандықтарының үстіне жамандық арттырады; олар, қарсы болған күйде өледі. وَ‌أَمَّ‍‍ا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ فِي قُ‍‍لُوبِهِ‍‍مْ مَ‍رَ‍ض ‍ٌ‌ فَزَ‌ا‌دَتْهُمْ ‌رِجْ‍‍سا ‌ ً‌ ‌إِلَى‌ ‌رِجْ‍‍سِهِمْ ‌وَمَاتُو‌ا‌ ‌وَهُمْ كَ‍‍افِر‍ُ‍‌ونَ
'Аұалӓ Йараұна 'Аннаһум Йуфтанӱна Фӥ Кулли `Ӓмин Марратан 'Аұ Марратайни Ćумма Лӓ Йатӱбӱна Ұа Лӓ Һум Йаҙҙаккарӱна 009-126 (Мұнафықтар) әр жыл бір не екі рет сыналғандарын көрмей ме? Сонда да олар тәубе қылмайды, үгіт те алмайды. أَ‌وَلاَ‌ يَ‍رَ‌وْنَ ‌أَنَّ‍‍هُمْ يُفْتَن‍‍ُ‍ونَ فِي كُلِّ ع‍‍َ‍امٍ‌ مَ‍رَّةً ‌أَ‌وْ‌ مَ‍رَّتَيْنِ ثُ‍‍مَّ لاَ‌ يَتُوب‍‍ُ‍ونَ ‌وَلاَ‌ هُمْ يَذَّكَّر‍ُ‍‌ونَ
Ұа 'Иҙӓ Мӓнзилат Сӱратун Наžара Ба`đуһум 'Илá Ба`đин Һал Йарӓкум Мин 'Ахадин Ćумма Анҫарафӱ ۚ Ҫарафа Ал-Лаһу Қулӱбаһум Би'аннаһум Қаұмун Лӓ Йафқаһӱна 009-127 Қашан бір сүре түсірілсе, біріне-бірі қарап: «Сендерді көретін біреу бар ма?»,- десіп, сонсоң өздері бұрыла жөнеледі. Алла, олардың жүректерін теріс айналдырған. Расында олар түсінбейтін әлеумет. وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ مَ‍‍ا‌ ‌أُ‌ن‍‍زِلَتْ سُو‌‍رَةٌ‌ نَ‍‍ظَ‍رَ‌ بَعْ‍‍ضُ‍‍هُمْ ‌إِلَى‌ بَعْ‍‍ضٍ هَلْ يَ‍رَ‌اكُ‍‍مْ مِنْ ‌أَحَد‌‌ٍ‌ ثُ‍‍مَّ ‌ان‍‍صَ‍رَفُو‌اۚ صَ‍رَفَ ‌ال‍‍لَّهُ قُ‍‍لُوبَهُ‍‍مْ بِأَنَّ‍‍هُمْ قَ‍‍وْم ٌ‌ لاَ‌ يَفْ‍‍قَ‍‍ه‍‍ُ‍ونَ
Лақад Җӓ'акум Расӱлун Мин 'Анфусикум `Азӥзун `Алайһи Мӓ `Аниттум Харӥҫун `Алайкум Бил-Му'уминӥна Ра'ӱфун Рахӥмун 009-128 Расында сендерге іштеріңнен ардақты бір Пайғамбар келді. Оған, қиналуларың ауыр тиеді. Сендерге өте ынтық, мүміндерге өте жұмсақ, ерекше мейірімді. لَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَكُمْ ‌‍رَس‍‍ُ‍ولٌ‌ مِنْ ‌أَن‍‍فُسِكُمْ عَز‍ِ‍ي‍‍زٌ‌ عَلَيْهِ مَا‌ عَنِتُّمْ حَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍صٌ عَلَيْكُ‍‍مْ بِ‍الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌‍رَ‌ء‍ُ‍‌وف ٌ‌ ‌‍رَح‍‍ِ‍ي‍‍م ‍ٌ
Фа'ин Таұаллаұ Фақул Хасбӥ Ал-Лаһу Лӓ 'Илӓһа 'Иллӓ Һуұа ۖ `Алайһи Таұаккалту ۖ Ұа Һуұа Раббу Ал-`Арши Ал-`Аžӥми 009-129 (Мұхаммед Ғ.С.) сонда, егер олар сенен жалтайса: «Маған Алла жетіп асады, Одан басқа ешбір тәңір жоқ, Оған тәуекел еттім. Сондай-ақ Ол, ұлы ғаршының Раббы » де. فَإِ‌نْ تَوَلَّوْ‌ا‌ فَ‍‍قُ‍‍لْ حَسْبِي ‌ال‍‍لَّهُ لاَ‌ ‌إِلَهَ ‌إِلاَّ‌ هُوَ‌ ۖ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ ۖ ‌وَهُوَ‌ ‌‍رَبُّ ‌الْعَرْشِ ‌الْعَ‍‍ظِ‍‍ي‍‍مِ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Next Sūrah