2) Sūrat Al-Baqarah |
Printed format | 2) سُورَة البَقَرَه |
| Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter | Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ | |
| 'Алиф-Лӓм-Мӥм |
002-001 «Әлиф Ләм Мим» | أَلِف-لَام-مِيم |
| Ҙӓлика Ал-Китӓбу Лӓ Райба ۛ Фӥһи ۛ Һудáан Лилмуттақӥна |
002-002 Міне осы Кітапта күдік жоқ, тақуалар үшін тура жол көрсетуші. | ذَلِكَ الْكِتَابُ لاَ رَيْبَ ۛ فِيه ِِ ۛ هُدى ً لِلْمُتَّقِينَ |
| Ал-Лаҙӥна Йу'уминӱна Бил-Ғайби Ұа Йуқӥмӱна Аҫ-Ҫалӓата Ұа Миммӓ Разақнӓһум Йунфиқӱна |
002-003 Сондай олар көмеске иман келтіреді, намазды толық орындайды, өздеріне берген несібемізден (Алла жолында) пайдаландырады. | الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ |
| Ұа Ал-Лаҙӥна Йу'уминӱна Бимӓ 'Унзила 'Илайка Ұа Мӓ 'Унзила Мин Қаблика Ұа Бил-'Ӓҳирати Һум Йӱқинӱна |
002-004 (Мұхаммед Ғ.С.) олар саған түсірілгенге әрі сенен бұрыңғы түсірілгенге сенеді және ақыретке анық нанады. | وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَبِالآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ |
| 'Ӱлӓ'ика `Алá Һудáан Мин Раббиһим ۖ Ұа 'Ӱлӓ'ика Һуму Ал-Муфлихӱна |
002-005 Міне солар Раббылары тарапынан тура жолда және солар құтылушылар. | أُوْلَائِكَ عَلَى هُدى ً مِنْ رَبِّهِمْ ۖ وَأُوْلَائِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ |
| 'Инна Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Саұӓ'ун `Алайһим 'А 'Анҙартаһум 'Ам Лам Тунҙирһум Лӓ Йу'уминӱна |
002-006 (Мұхаммед Ғ.С.) расында қарсы болғандарды, үгіттесең де үгіттемесең де бәрі бірдей. Олар иман келтірмейді, | إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَ أَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ |
| Ҳатама Ал-Лаһу `Алá Қулӱбиһим Ұа `Алá Сам`иһим ۖ Ұа `Алá 'Абҫӓриһим Ғишӓұатун ۖ Ұа Лаһум `Аҙӓбун `Аžӥмун |
002-007 Алла олардың жүректерін, құлақтарын бітеген, әрі көздерінде перде бар. Сондай-ақ олар үшін зор қинау бар. | خَتَمَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ ۖ وَعَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ |
| Ұа Мина Ан-Нӓси Ман Йақӱлу 'Ӓманнӓ Бил-Лаһи Ұа Бил-Йаұми Ал-'Ӓҳири Ұа Мӓ Һум Биму'уминӥна |
002-008 Адамдардың кейбіреулері, екі жүзді (мұнафықтар): «Аллаға, ақырет күніне сендік» дейді. Бірақ олар сенбейді. | وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ وَبِالْيَوْمِ الآخِرِ وَمَا هُمْ بِمُؤْمِنِينَ |
| Йуҳӓди`ӱна Ал-Лаһа Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа Мӓ Йаҳда`ӱна 'Иллӓ 'Анфусаһум Ұа Мӓ Йаш`урӱна |
002-009 Олар (өздерінше) Алланы және иман келтіргендерді алдайды. Бірақ олар өздерін ғана алдағандарын сезбейді. | يُخَادِعُونَ اللَّهَ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَمَا يَخْدَعُونَ إِلاّ أَنفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ |
| Фӥ Қулӱбиһим Мараđун Фазӓдаһуму Ал-Лаһу Мараđӓан ۖ Ұа Лаһум `Аҙӓбун 'Алӥмун Бимӓ Кӓнӱ Йакҙибӱна |
002-010 Олардың жүректерінде дерт бар. (Күншілдік дерті). Сонда Алла олардың дертін арттыра түсті. (Мұсылмандар дамыған сайын күншілдіктері қоза түсті). Сондай-ақ оларға өтіріктіліктерінің салдарынан күйзелтуші азап бар. | فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزَادَهُمُ اللَّهُ مَرَضا ً ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ |
| Ұа 'Иҙӓ Қӥла Лаһум Лӓ Туфсидӱ Фӥ Ал-'Арđи Қӓлӱ 'Иннамӓ Нахну Муҫлихӱна |
002-011 Оларға: «Жер жүзінде бұзақылық қылмаңдар!»,- делінсе, олар: «Біздер түзеуші ғанамыз» дейді. | وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لاَ تُفْسِدُوا فِي الأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ |
| 'Алӓ 'Иннаһум Һуму Ал-Муфсидӱна Ұа Лакин Лӓ Йаш`урӱна |
002-012 Сақ болыңдар! Шын мәнінде олардың өздері бұзақы, алайда олар түсінбейді. | أَلاَ إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَلَكِنْ لاَ يَشْعُرُونَ |
| Ұа 'Иҙӓ Қӥла Лаһум 'Ӓминӱ Камӓ 'Ӓмана Ан-Нӓсу Қӓлӱ 'Ану'умину Камӓ 'Ӓмана Ас-Суфаһӓ'у ۗ 'Алӓ 'Иннаһум Һуму Ас-Суфаһӓ'у Ұа Лакин Лӓ Йа`ламӱна |
002-013 Егер оларға: «Адамдар иман келтіргендей иман келтіріңдер!», – делінсе, олар: «Ақылсыздарша иман келтірейік пе?»,- дер. Байқаңдар! Шын мәнінде олардың өздері ақымақ. Бірақ олар білмейді. | وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُوا أَنُؤْمِنُ كَمَا آمَنَ السُّفَهَاءُ ۗ أَلاَ إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاءُ وَلَكِنْ لاَ يَعْلَمُونَ |
| Ұа 'Иҙӓ Лақӱ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Қӓлӱ 'Ӓманнӓ Ұа 'Иҙӓ Ҳалаұ 'Илá Шайӓҭӥниһим Қӓлӱ 'Иннӓ Ма`акум 'Иннамӓ Нахну Мустаһзи'ӱна |
002-014 Ал және олар мүміндерге кездессе: «Біз де иман келтірдік» дер. Әрқашан олар сайтандарымен (бастықтарымен) оңашалана қалса: «Расында біз сендермен біргеміз, біз оларды тәлкек қылып қана жүрміз» дер. | وَإِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا إِلَى شَيَاطِينِهِمْ قَالُوا إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِئُونَ |
| Ал-Лаһу Йастаһзи'у Биһим Ұа Йамуддуһум Фӥ Ҭуғйӓниһим Йа`маһӱна |
002-015 Алла оларды мазаққа ұшыратып, азғындықтарында қаңғыртып қояды. | اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَيَمُدُّهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ |
| 'Ӱлӓ'ика Ал-Лаҙӥна Аштараұ Аđ-Đалӓлата Бил-Һудá Фамӓ Рабихат Тиҗӓратуһум Ұа Мӓ Кӓнӱ Муһтадӥна |
002-016 Олар қисық жолды туралықпен айырбастап алды. Сонда оларға саудалары пайда бермеді. Әм олар тура жолды таппады. | أُوْلَائِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الضَّلاَلَةَ بِالْهُدَى فَمَا رَبِحَتْ تِجَارَتُهُمْ وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ |
| Маćалуһум Камаćали Ал-Лаҙӥ Астаұқада Нӓрӓан Фаламмӓ 'Аđӓ'ат Мӓ Хаұлаһу Ҙаһаба Ал-Лаһу Бинӱриһим Ұа Таракаһум Фӥ Žулумӓтин Лӓ Йубҫирӱна |
002-017 Олардың мысалы: (Далада) от жағып маңын жарық қылғанда, Алла олардың жарығын өшіріп, қараңғылықтарда қалдырған біреу сияқты, (бұл мысалда, екі жүзді мұнафықтар; жаққан оттары өшіп, тым-тырыс қараңғылықта қалғанға ұқсатылып отыр) олар көрмейді. | مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ نَارا ً فَلَمَّا أَضَاءَتْ مَا حَوْلَه ُ ذَهَبَ اللَّهُ بِنُورِهِمْ وَتَرَكَهُمْ فِي ظُلُمَات ٍ لاَ يُبْصِرُونَ |
| Ҫуммун Букмун `Умйун Фаһум Лӓ Йарҗи`ӱна |
002-018 Саңырау, сақау және соқыр болып бетінен қайтпайды. | صُمّ ٌ بُكْمٌ عُمْي ٌ فَهُمْ لاَ يَرْجِعُونَ |
| 'Аұ Каҫаййибин Мина Ас-Самӓ'и Фӥһи Žулумӓтун Ұа Ра`дун Ұа Барқун Йаҗ`алӱна 'Аҫӓби`аһум Фӥ 'Ӓҙӓниһим Мина Аҫ-Ҫаұӓ`иқи Хаҙара Ал-Маұти Ұа ۚ Аллӓһу Мухӥҭун Бил-Кӓфирӥна |
002-019 Немесе қараңғылықта күркіреп, жарқылдап көктен нөсерлете құйған жаңбырға ұшырап, найзағайдан өлем деп қорқып, саусақтарын құлақтарына тыққан біреулер тәрізді. Алла кәпірлерді толық баураушы. | أَوْ كَصَيِّبٍ مِنَ السَّمَاءِ فِيه ِِ ظُلُمَاتٌ وَرَعْدٌ وَبَرْقٌ يَجْعَلُونَ أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ مِنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ ۚ وَاللَّهُ مُحِيطٌ بِالْكَافِرِينَ |
| Йакӓду Ал-Барқу Йаҳҭафу 'Абҫӓраһум ۖ Кулламӓ 'Аđӓ'а Лаһум Машаұ Фӥһи Ұа 'Иҙӓ 'Аžлама `Алайһим Қӓмӱ ۚ Ұа Лаұ Шӓ'а Ал-Лаһу Лаҙаһаба Бисам`иһим Ұа 'Абҫӓриһим ۚ 'Инна Ал-Лаһа `Алá Кулли Шай'ин Қадӥрун |
002-020 Олардың көздерін найзағай жұлып әкете жаздайды. Оларға жарық берген сәтте, олар жарықта жүреді де оларға қараңғы болған заманда, олар тұра қалады. Егер Алла қаласа, олардың есту, көру сезімдерін де жояр еді. Алланың әр нәрсеге күші толық жетуші. | يَكَادُ الْبَرْقُ يَخْطَفُ أَبْصَارَهُمْ ۖ كُلَّمَا أَضَاءَ لَهُمْ مَشَوْا فِيه ِِ وَإِذَا أَظْلَمَ عَلَيْهِمْ قَامُوا ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَذَهَبَ بِسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ан-Нӓсу А`будӱ Раббакуму Ал-Лаҙӥ Ҳалақакум Ұа Ал-Лаҙӥна Мин Қабликум Ла`аллакум Таттақӱна |
002-021 Әй Адам баласы! Сондай сендерді де сендерден бұрынғыларды да жаратқан Раббыларыңа құлшылық қылыңдар. Әрине сақтанған боларсыңдар. | يَا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ |
| Ал-Лаҙӥ Җа`ала Лакуму Ал-'Арđа Фирӓшӓан Ұа Ас-Самӓ'а Бинӓ'ан Ұа 'Анзала Мина Ас-Самӓ'и Мӓ'ан Фа'аҳраҗа Биһи Мина Аć-Ćамарӓти Ризқӓан Лакум ۖ Фалӓ Таҗ`алӱ Лиллаһи 'Андӓдӓан Ұа 'Антум Та`ламӱна |
002-022 Ол сондай Алла, сендерге жерді төсек, аспанды төбе етіп жаратты. Әрі көктен жаңбыр жаудырып, сол арқылы сендер үшін әр түрлі өсімдіктен ризық шығарды. Сондықтан біле тұра Аллаға шерік қатпаңдар. | الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الأَرْضَ فِرَاشا ً وَالسَّمَاءَ بِنَاء ً وَأَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاء ً فَأَخْرَجَ بِه ِِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقا ً لَكُمْ ۖ فَلاَ تَجْعَلُوا لِلَّهِ أَندَادا ً وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ |
| Ұа 'Ин Кунтум Фӥ Райбин Миммӓ Наззалнӓ `Алá `Абдинӓ Фа'тӱ Бисӱратин Мин Миćлиһи Ұа Ад`ӱ Шуһадӓ'акум Мин Дӱни Ал-Лаһи 'Ин Кунтум Ҫӓдиқӥна |
002-023 Егер құлымызға түсіргенімізден күдіктенсеңдер, онда сендер де со құсаған бір сүре келтіріңдер, Алладан өзге көмекшілеріңді де шақырыңдар, егер сөздерің рас болса. | وَإِنْ كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِه ِِ وَادْعُوا شُهَدَاءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنتُمْ صَادِقِينَ |
| Фа'ин Лам Таф`алӱ Ұа Лан Таф`алӱ Фа Аттақӱ Ан-Нӓра Аллатӥ Ұақӱдуһӓ Ан-Нӓсу Ұа Ал-Хиҗӓрату ۖ 'У`иддат Лилкӓфирӥна |
002-024 Егер оны істемесеңдер (әзір келтірмесеңдер, келешекте) сірә істей алмайсыңдар. Ендеше, отыны; адамдар, тастардан болып кәпірлер үшін әзірленген оттан қорқыңдар! | فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَلَنْ تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ ۖ أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ |
| Ұа Башшири Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти 'Анна Лаһум Җаннӓтин Таҗрӥ Мин Тахтиһӓ Ал-'Анһӓру ۖ Кулламӓ Рузиқӱ Минһӓ Мин Ćамаратин Ризқӓан ۙ Қӓлӱ Һӓҙӓ Ал-Лаҙӥ Рузиқнӓ Мин Қаблу ۖ Ұа 'Утӱ Биһи Муташӓбиһӓан ۖ Ұа Лаһум Фӥһӓ 'Азұӓҗун Муҭаһһаратун ۖ Ұа Һум Фӥһӓ Ҳӓлидӱна |
002-025 (Мұхаммед Ғ.С.) иман келтіріп, ізгі іс істегендерді қуандыр! Расында олар үшін астарынан өзендер ағатын жәннәттар бар. Әрқашан оларға оның жемісінен бір ризық берілсе, олар: «Осы бізге бұрын да беріліп еді» дейді. Тағы оның ұқсасы келтіріледі. Әрі олар үшін онда тап-таза жұбайлар да бар. Олар онда мәңгі қалады. | وَبَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الأَنْهَارُ ۖ كُلَّمَا رُزِقُوا مِنْهَا مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقا ً ۙ قَالُوا هَذَا الَّذِي رُزِقْنَا مِنْ قَبْلُ ۖ وَأُتُوا بِه ِِ مُتَشَابِها ً ۖ وَلَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ ۖ وَهُمْ فِيهَا خَالِدُونَ |
| 'Инна Ал-Лаһа Лӓ Йастахйӥ 'Ан Йаđриба Маćалӓан Мӓ Ба`ӱđатан Фамӓ Фаұқаһӓ ۚ Фа'аммӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Файа`ламӱна 'Аннаһу Ал-Хаққу Мин Раббиһим ۖ Ұа 'Аммӓ Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Файақӱлӱна Мӓҙӓ 'Арӓда Ал-Лаһу Биһаҙӓ Маćалӓан ۘ Йуđиллу Биһи Каćӥрӓан Ұа Йаһдӥ Биһи Каćӥрӓан ۚ Ұа Мӓ Йуđиллу Биһи 'Иллӓ Ал-Фӓсиқӥна |
002-026 Расында Алла шіркейді, одан да зорғыны мысал келтіруден ұялмайды. Ал мүміндер оның Раббыларынан нақ хақиқат екендігін біледі. Ал енді қарсы болғандар: «Алла, бұл мысал менен нені қалайды?»,- дейді. Алла, ол мысал менен көптегенді адастырып, әрі онымен көптегенді оңғарады. (Мысалдарға қарсы келіп адасқандар да, шындық та болады негізінде). Ол тапқандар бұзықтарды ғана адастырады. | إِنَّ اللَّهَ لاَ يَسْتَحْيِي أَنْ يَضْرِبَ مَثَلا ً مَا بَعُوضَة ً فَمَا فَوْقَهَا ۚ فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ ۖ وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَيَقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلا ً ۘ يُضِلُّ بِه ِِ كَثِيرا ً وَيَهْدِي بِه ِِ كَثِيرا ً ۚ وَمَا يُضِلُّ بِهِ إِلاَّ الْفَاسِقِينَ |
| Ал-Лаҙӥна Йанқуđӱна `Аһда Ал-Лаһи Мин Ба`ди Мӥćӓқиһи Ұа Йақҭа`ӱна Мӓ 'Амара Ал-Лаһу Биһи 'Ан Йӱҫала Ұа Йуфсидӱна Фӥ Ал-'Арđи ۚ 'Ӱлӓ'ика Һуму Ал-Ҳӓсирӱна |
002-027 Олар (иман келтіріп) серт бергеннен кейін Алланың уәдесін бұзады да, Алланың жалғастырылуын бұйырған нәрсесін (жақындық, бірлікті) бөледі. Сондай-ақ жер жүзінде бұзақылық істейді. Міне солар зиянға ұшыраушылар. | الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثَاقِه ِِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الأَرْضِ ۚ أُوْلَائِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ |
| Кайфа Такфурӱна Бил-Лаһи Ұа Кунтум 'Амұӓтӓан Фа'ахйӓкум ۖ Ćумма Йумӥтукум Ćумма Йухйӥкум Ćумма 'Илайһи Турҗа`ӱна |
002-028 Аллаға қалайша қарсы келесіңдер? Өлі едіңдер, сендерді тірілтті. Тағы өлтіреді. Соңыра қайта тірілтеді. Сонан соң (қияметте) Оның алдына қайтарыласыңдар. | كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَكُنتُمْ أَمْوَاتا ً فَأَحْيَاكُمْ ۖ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ |
| Һуұа Ал-Лаҙӥ Ҳалақа Лакум Мӓ Фӥ Ал-'Арđи Җамӥ`ӓан Ćумма Астаұá 'Илá Ас-Самӓ'и Фасаұұӓһунна Саб`а Самӓұӓтин ۚ Ұа Һуұа Бикулли Шай'ин `Алӥмун |
002-029 Ол сондай Алла, жер жүзіндегі барлық нәрселерді сендер үшін жаратты. Сонан кейін аспанға көңіл бөліп оны жеті қабат көк етіп тәртіптеді. Ол әр нәрсені толық білуші. | هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُمْ مَا فِي الأَرْضِ جَمِيعا ً ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاءِ فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ ۚ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ |
| Ұа 'Иҙ Қӓла Раббука Лилмалӓ'икати 'Иннӥ Җӓ`илун Фӥ Ал-'Арđи Ҳалӥфатан ۖ Қӓлӱ 'Атаҗ`алу Фӥһӓ Ман Йуфсиду Фӥһӓ Ұа Йасфику Ад-Димӓ'а Ұа Нахну Нусаббиху Бихамдика Ұа Нуқаддису Лака ۖ Қӓла 'Иннӥ 'А`ламу Мӓ Лӓ Та`ламӱна |
002-030 (Мұхаммед Ғ.С.) сол уақытта Раббың періштелерге: «Әрине мен жерде бір орынбасар жаратамын!»,- деген еді. (Періштелер): «Онда бұзақылық істеп, қан төгетін біреу жаратасың ба? Негізінен біз Сені дәріптеп, мақтау мен пәктаудамыз» деді. Алла: «Мен сендердің білмегеңдеріңді жақсы білемін!»,- деді. (Алла, Адамды топырақтан жаратып оған жан салды. | وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الأَرْضِ خَلِيفَة ً ۖ قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ ۖ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ |
| Ұа `Аллама 'Ӓдама Ал-'Асмӓ'а Куллаһӓ Ćумма `Араđаһум `Алá Ал-Малӓ'икати Фақӓла 'Анби'ӱнӥ Би'асмӓ'и Һӓ'уулӓ' 'Ин Кунтум Ҫӓдиқӥна |
002-031 Алла Адам (Ғ.С.) ға біртұтас атауларды үйретті де сонан соң оларды періштелерге көрсетіп: «айтқандарың рас болса, Маған осы нәрселердің аттарын айтып беріңдер» деді. | وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلاَئِكَةِ فَقَالَ أَنْبِئُونِي بِأَسْمَاءِ هَاؤُلاَء إِنْ كُنتُمْ صَادِقِينَ |
| Қӓлӱ Субхӓнака Лӓ `Илма Ланӓ 'Иллӓ Мӓ `Алламтанӓ ۖ 'Иннака 'Анта Ал-`Алӥму Ал-Хакӥму |
002-032 Періштелер: «Сен пәксің! Біздің, Сенің үйреткеніңнен басқа білеріміз жоқ. Әрине Сен толық білуші, өте данасың» деді. | قَالُوا سُبْحَانَكَ لاَ عِلْمَ لَنَا إِلاَّ مَا عَلَّمْتَنَا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ |
| Қӓла Йӓ 'Ӓдаму 'Анби'һум Би'асмӓ'иһим ۖ Фаламмӓ 'Анба'аһум Би'асмӓ'иһим Қӓла 'Алам 'Ақул Лакум 'Иннӥ 'А`ламу Ғайба Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи Ұа 'А`ламу Мӓ Тубдӱна Ұа Мӓ Кунтум Тактумӱна |
002-033 (Алла Т): «Әй Адам! Оларға, бұлардың аттарын баян ет» деді. Сонда (Адам Ғ.С.) оларға ол заттардың аттарын айтқан сәтте, Алла: «Мен сендерге көктер мен жердің құпиясын, сендердің де көрнеу, көмес істегендеріңді білемін деп айтпадым ба?»,- деді. | قَالَ يَا آدَمُ أَنْبِئْهُمْ بِأَسْمَائِهِمْ ۖ فَلَمَّا أَنْبَأَهُمْ بِأَسْمَائِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُلْ لَكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ |
| Ұа 'Иҙ Қулнӓ Лилмалӓ'икати Асҗудӱ Ли'дама Фасаҗадӱ 'Иллӓ 'Иблӥса 'Абá Ұа Астакбара Ұа Кӓна Мина Ал-Кӓфирӥна |
002-034 Сол уақытта періштелерге: «Адамға сәжде қылыңдар» дедік. Сонда олар дереу сәжде қылды. Бірақ Ібіліс бас тартып, дандайсып қарсы келушілерден болды. | وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلاَئِكَةِ اسْجُدُوا لِأدَمَ فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْلِيسَ أَبَى وَاسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ |
| Ұа Қулнӓ Йӓ 'Ӓдаму Аскун 'Анта Ұа Заұҗука Ал-Җанната Ұа Кулӓ Минһӓ Рағадӓан Хайćу Ши'тумӓ Ұа Лӓ Тақрабӓ Һаҙиһи Аш-Шаҗарата Фатакӱнӓ Мина Аž-Žӓлимӥна |
002-035 Және де: «Әй Адам! Сен де жұбайың да жәннәтте тұрыңдар, ерікті түрде қалағандарыңша жеңдер де, мына ағашқа жоламаңдар. Онда жазықтылардан боласыңдар» деген едік. | وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلاَ مِنْهَا رَغَدا ً حَيْثُ شِئْتُمَا وَلاَ تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ |
| Фа'азаллаһумӓ Аш-Шайҭӓну `Анһӓ Фа'аҳраҗаһумӓ Миммӓ Кӓнӓ Фӥһи ۖ Ұа Қулнӓ Аһбиҭӱ Ба`đукум Либа`đин `Адӱұун ۖ Ұа Лакум Фӥ Ал-'Арđи Мустақаррун Ұа Матӓ`ун 'Илá Хӥнин |
002-036 сонда Шайтан, екеуін ол жерден тайдырды. Ондағы нығметтерден де шығарды. Оларға: «Бір-біріңе қас болып, түсіңдер: Сендер үшін жержүзінде тұрақ және бір мезгілге дейін пайдалану бар» дедік. | فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيه ِِ ۖ وَقُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ۖ وَلَكُمْ فِي الأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَى حِينٍ |
| Фаталаққá 'Ӓдаму Мин Раббиһи Калимӓтин Фатӓба `Алайһи ۚ 'Иннаһу Һуұа Ат-Таұұӓбу Ар-Рахӥму |
002-037 Сонда Адам (Ғ.С.) Раббынан сөздер үйреніп алды да жалбарынды. Раббы оның тәубесін қабылдады. Өйткені Ол тәубені өте қабылдаушы, ерекше мейірімді. | فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّه ِِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّه ُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ |
| Қулнӓ Аһбиҭӱ Минһӓ Җамӥ`ӓан ۖ Фа'иммӓ Йа'тийаннакум Миннӥ Һудáан Фаман Таби`а Һудӓйа Фалӓ Ҳаұфун `Алайһим Ұа Лӓ Һум Йахзанӱна |
002-038 «Жаннаттан бәрің түсіңдер, Менен сендерге бір туралық келсе, кім сонда тура жолыма ерсе, оларға қорқу жоқ әрі қайғырмайды» деген едік. | قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِيعا ً ۖ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدى ً فَمَنْ تَبِعَ هُدَايَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ |
| Ұа Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Ұа Каҙҙабӱ Би'ӓйӓтинӓ 'Ӱлӓ'ика 'Аҫхӓбу Ан-Нӓри ۖ Һум Фӥһӓ Ҳӓлидӱна |
002-039 Қарсы келіп аяттарымызды өтірік дегендер, солар, тозақтық болып, олар мәңгі қалады. | وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُوْلَائِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ |
| Йӓ Банӥ 'Исрӓ'ӥла Аҙкурӱ Ни`матийа Аллатӥ 'Ан`амту `Алайкум Ұа 'Аұфӱ Би`аһдӥ 'Ӱфи Би`аһдикум Ұа 'Ӥйӓйа Фӓрһабӱни |
002-040 Әй Израил ұрпақтары! Берген нығметімді еске алыңдар! Уәдемді орындаңдар. Мен де серттеріңді орындаймын. Әрі Менен ғана қорқыңдар. | يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ |
| Ұа 'Ӓминӱ Бимӓ 'Анзалту Муҫаддиқӓан Лимӓ Ма`акум Ұа Лӓ Такӱнӱ 'Аұұала Кӓфирин Биһи ۖ Ұа Лӓ Таштарӱ Би'ӓйӓтӥ Ćаманӓан Қалӥлӓан Ұа 'Ӥйӓйа Фа Аттақӱни |
002-041 Жандарыңдағы Тәуратты растаушы Мен түсірген Құранға сеніңдер. Сондай-ақ оған алғаш қарсы келушілерден болмаңдар. Және де аяттарымды аз ғана бағаға айырбастамаңдар (дүниелік үшін бұрмаламаңдар) да Менен ғана қорқыңдар. | وَآمِنُوا بِمَا أَنزَلْتُ مُصَدِّقا ً لِمَا مَعَكُمْ وَلاَ تَكُونُوا أَوَّلَ كَافِرٍ بِه ِِ ۖ وَلاَ تَشْتَرُوا بِآيَاتِي ثَمَنا ً قَلِيلا ً وَإِيَّايَ فَاتَّقُونِ |
| Ұа Лӓ Талбисӱ Ал-Хаққа Бил-Бӓҭили Ұа Тактумӱ Ал-Хаққа Ұа 'Антум Та`ламӱна |
002-042 Хақиқатты бұзықтыққа араластырмаңдар да сондай-ақ біле тұра шындықты жасырмаңдар. | وَلاَ تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُوا الْحَقَّ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ |
| Ұа 'Ақӥмӱ Аҫ-Ҫалӓата Ұа 'Ӓтӱ Аз-Закӓата Ұа Арка`ӱ Ма`а Ар-Рӓки`ӥна |
002-043 Намазды толық орындаңдар, зекет беріңдер, сондай-ақ (Алланың құзырына) иілушілермен бірге иіліңдер. | وَأَقِيمُوا الصَّلاَةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ |
| 'Ата'мурӱна Ан-Нӓса Бил-Бирри Ұа Тансаұна 'Анфусакум Ұа 'Антум Татлӱна Ал-Китӓба ۚ 'Афалӓ Та`қилӱна |
002-044 Елді игілікке бұйырып, өздеріңді ұмытасыңдар ма? Кітапты оқисыңдар, ойламайсыңдар ма?…. | أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَأَنْتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ ۚ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ |
| Ұа Аста`ӥнӱ Биҫ-Ҫабри Ұа Аҫ-Ҫалӓати ۚ Ұа 'Иннаһӓ Лакабӥратун 'Иллӓ `Алá Ал-Ҳӓши`ӥна |
002-045 Сабыр және намазбен жәрдем тілеңдер. Расында намаз ынталылардан басқаларға ауыр келеді. | وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ ۚ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلاَّ عَلَى الْخَاشِعِينَ |
| Ал-Лаҙӥна Йаžуннӱна 'Аннаһум Мулӓқӱ Раббиһим Ұа 'Аннаһум 'Илайһи Рӓҗи`ӱна |
002-046 Ол ынталылар, Раббыларына шын жолығатындықтарын ойлап әрі Оған анық қайталыратындықтарын да біледі. | الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاَقُو رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَيْهِ رَاجِعُونَ |
| Йӓ Банӥ 'Исрӓ'ӥла Аҙкурӱ Ни`матийа Аллатӥ 'Ан`амту `Алайкум Ұа 'Аннӥ Фаđđалтукум `Алá Ал-`Ӓламӥна |
002-047 Әй Израил ұрпақтары! Сендерге берген нығметімді, әм әлемге артық еткенімді еске алыңдар. | يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ |
| Ұа Аттақӱ Йаұмӓан Лӓ Таҗзӥ Нафсун `Ан Нафсин Шай'ӓан Ұа Лӓ Йуқбалу Минһӓ Шафӓ`атун Ұа Лӓ Йу'уҳаҙу Минһӓ `Адлун Ұа Лӓ Һум Йунҫарӱна |
002-048 Біреу үшін ешкім күймейтін, шапағат қабыл етілмейтін, ешкімнен бодау алынбайтын және оларға жәрдем де етілмейтін бір күннен сақтаңындар. | وَاتَّقُوا يَوْما ً لاَ تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْس ٍ شَيْئا ً وَلاَ يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ وَلاَ يُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلاَ هُمْ يُنصَرُونَ |
| Ұа 'Иҙ Наҗҗайнӓкум Мин 'Ӓли Фир`аұна Йасӱмӱнакум Сӱ'а Ал-`Аҙӓби Йуҙаббихӱна 'Абнӓ'акум Ұа Йастахйӱна Нисӓ'акум ۚ Ұа Фӥ Ҙӓликум Балӓ'ун Мин Раббикум `Аžӥмун |
002-049 Сендерді Перғауынның сыбайластарынан құтқардық. Олар сендерді жаман қинаумен ұстап, ұлдарыңды бауыздап, әйелдеріңді тірі қоятын еді. Міне мұнда сендерге Раббыларыңнан зор сынау бар. | وَإِذْ نَجَّيْنَاكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ ۚ وَفِي ذَلِكُمْ بَلاَءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظِيمٌ |
| Ұа 'Иҙ Фарақнӓ Бикуму Ал-Бахра Фа'анҗайнӓкум Ұа 'Ағрақнӓ 'Ӓла Фир`аұна Ұа 'Антум Танžурӱна |
002-050 Сендер үшін теңізді жарып, құтқардық та, перғауындықтарды суға батырдық. Сендер көріп тұрдыңдар. | وَإِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ الْبَحْرَ فَأَنْجَيْنَاكُمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَأَنْتُمْ تَنظُرُونَ |
| Ұа 'Иҙ Ұӓ`аднӓ Мӱсá 'Арба`ӥна Лайлатан Ćумма Аттаҳаҙтуму Ал-`Иҗла Мин Ба`диһи Ұа 'Антум Žӓлимӱна |
002-051 Сол уақытта Мұса (Ғ.С.) ға (Тұр тауында Тәурат үйрету үшін) қырық кеш уәде берген едік. Кейін оның артынан, бұзауды тәңір жасап алдыңдар да өздерің залым болдыңдар. | وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَى أَرْبَعِينَ لَيْلَة ً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِه ِِ وَأَنْتُمْ ظَالِمُونَ |
| Ćумма `Афаұнӓ `Анкум Мин Ба`ди Ҙӓлика Ла`аллакум Ташкурӱна |
002-052 Сонан кейін де сендерді шүкірлік етер деп кешірім еттік. | ثُمَّ عَفَوْنَا عَنْكُمْ مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ |
| Ұа 'Иҙ 'Ӓтайнӓ Мӱсá Ал-Китӓба Ұа Ал-Фурқӓна Ла`аллакум Таһтадӱна |
002-053 және тура жолға келулерің үшін Мұса (Ғ.А.) ға Тәуратты (жақсы-жаманды) айырушы нұсқауды бердік. | وَإِذْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَالْفُرْقَانَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ |
| Ұа 'Иҙ Қӓла Мӱсá Лиқаұмиһи Йӓ Қаұми 'Иннакум Žаламтум 'Анфусакум Биӓттиҳӓҙикуму Ал-`Иҗла Фатӱбӱ 'Илá Бӓри'икум Фӓқтулӱ 'Анфусакум Ҙӓликум Ҳайрун Лакум `Инда Бӓри'икум Фатӓба `Алайкум ۚ 'Иннаһу Һуұа Ат-Таұұӓбу Ар-Рахӥму |
002-054 Сол уақытта Мұса (Ғ.С.): «Әй қаумым! Расында сендер бұзауды тәңір жасап алумен өздеріне қастық қылдыңдар! Ал енді жаратушыларыңа тәубе қылыңдар. әрі өздеріңді түзетіңдер. (Немесе қылмыстыларды өлтіріңдер.) Бұларың сендер үшін жаратушыларыңның қасында қайырлы. Сонда тәубелеріңді қабыл етті. Өйткені Ол тәубені қабылдаушы, ерекше мейірімді» деді. | وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِه ِِ يَا قَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنفُسَكُمْ بِاتِّخَاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلَى بَارِئِكُمْ فَاقْتُلُوا أَنفُسَكُمْ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ عِنْدَ بَارِئِكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ ۚ إِنَّه ُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ |
| Ұа 'Иҙ Қултум Йӓ Мӱсá Лан Ну'умина Лака Хаттá Нарá Ал-Лаһа Җаһратан Фа'аҳаҙаткуму Аҫ-Ҫӓ`иқату Ұа 'Антум Танžурӱна |
002-055 Сол уақытта сендер: «Әй Мұса! Алланы әшкере көрмейінше саған әсте иланбаймыз» дедіңдер де, сендерді бір ащы дауыс алды. (жасыл түсті) Көріп тұрдыңдар. | وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَى لَنْ نُؤْمِنَ لَكَ حَتَّى نَرَى اللَّهَ جَهْرَة ً فَأَخَذَتْكُمُ الصَّاعِقَةُ وَأَنْتُمْ تَنظُرُونَ |
| Ćумма Ба`аćнӓкум Мин Ба`ди Маұтикум Ла`аллакум Ташкурӱна |
002-056 Соңсоң шүкірлік етерсіңдер деп, өлгендеріңнен кейін қайта тірілттік. | ثُمَّ بَعَثْنَاكُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ |
| Ұа Žаллалнӓ `Алайкуму Ал-Ғамӓма Ұа 'Анзалнӓ `Алайкуму Ал-Манна Ұа Ас-Салұá ۖ Кулӱ Мин Ҭаййибӓти Мӓ Разақнӓкум ۖ Ұа Мӓ Žаламӱнӓ Ұа Лакин Кӓнӱ 'Анфусаһум Йаžлимӱна |
002-057 үстеріңе бұлтты көлеңке етіп, және сендерге бөдене менен құдырет шекерін (Мәнна, Сәлуаны) түсірдік. «Сендерге берген жақсы нәрселерден жеңдер» (дедік). Олар бізге емес өздеріне ғана қастық қылды. | وَظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى ۖ كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ ۖ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَكِنْ كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ |
| Ұа 'Иҙ Қулнӓ Адҳулӱ Һаҙиһи Ал-Қарйата Факулӱ Минһӓ Хайćу Ши'тум Рағадӓан Ұа Адҳулӱ Ал-Бӓба Суҗҗадӓан Ұа Қӱлӱ Хиҭҭатун Нағфир Лакум Ҳаҭӓйӓкум ۚ Ұа Саназӥду Ал-Мухсинӥна |
002-058 Сол уақытта оларға: “Осы кентке кіріңдер, одан қалағандарыңша жеңдер. Және есіктен бас қойып, (Хытта) “күнәмызды кеш” деп кіріңдер. Қателіктеріңді жарылқап, игілік істеушілердің сауабын арттырамыз” дедік. | وَإِذْ قُلْنَا ادْخُلُوا هَذِهِ الْقَرْيَةَ فَكُلُوا مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ رَغَدا ً وَادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدا ً وَقُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَكُمْ خَطَايَاكُمْ ۚ وَسَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ |
| Фабаддала Ал-Лаҙӥна Žаламӱ Қаұлӓан Ғайра Ал-Лаҙӥ Қӥла Лаһум Фа'анзалнӓ `Алá Ал-Лаҙӥна Žаламӱ Риҗзӓан Мина Ас-Самӓ'и Бимӓ Кӓнӱ Йафсуқӱна |
002-059 Сонда залымдар, сөзді өздеріне айтылғаннан басқаға ауыстырды. (Қылмыстарына кешірім тілеудің орнына “Хынта” деп, бидай тіледі.) Сондықтан залымдарға бұзақылықтарының салдарынан аспаннан пәле жаудырдық. | فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُوا قَوْلاً غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَنزَلْنَا عَلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا رِجْزا ً مِنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ |
| Ұа 'Иҙ Астасқá Мӱсá Лиқаұмиһи Фақулнӓ Аđриб Би`аҫӓка Ал-Хаҗара ۖ Фӓнфаҗарат Минһу Аćнатӓ `Ашрата `Айнӓан ۖ Қад `Алима Куллу 'Унӓсин Машрабаһум ۖ Кулӱ Ұа Ашрабӱ Мин Ризқи Ал-Лаһи Ұа Лӓ Та`ćаұ Фӥ Ал-'Арđи Муфсидӥна |
002-060 Сол уақытта Мұса (Ғ.С.) қаумы үшін су тіледі. Сонда: “Таяғыңмен тасты ұр” дедік. Сөйтіп, тастан он екі бұлақ жарылып шықты да әр ел өз суатын білген еді. Алланың несібесінен ішіп, жеңдер де жер жүзінде бұзақылық қылып жүрмеңдер. | وَإِذْ اسْتَسْقَى مُوسَى لِقَوْمِه ِِ فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْحَجَرَ ۖ فَانفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنا ً ۖ قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَشْرَبَهُمْ ۖ كُلُوا وَاشْرَبُوا مِنْ رِزْقِ اللَّهِ وَلاَ تَعْثَوْا فِي الأَرْضِ مُفْسِدِينَ |
| Ұа 'Иҙи Қултум Йӓ Мӱсá Лан Наҫбира `Алá Ҭа`ӓмин Ұӓхидин Фӓд`у Ланӓ Раббака Йуҳриҗ Ланӓ Миммӓ Тунбиту Ал-'Арđу Мин Бақлиһӓ Ұа Қиććӓ'иһӓ Ұа Фӱмиһӓ Ұа `Адасиһӓ Ұа Баҫалиһӓ ۖ Қӓла 'Атастабдилӱна Ал-Лаҙӥ Һуұа 'Аднá Биал-Лаҙӥ Һуұа Ҳайрун ۚ Аһбиҭӱ Миҫрӓан Фа'инна Лакум Мӓ Са'алтум ۗ Ұа Đурибат `Алайһиму Аҙ-Ҙиллату Ұа Ал-Масканату Ұа Бӓ'ӱ Биғаđабин Мина Ал-Лаһи ۗ Ҙӓлика Би'аннаһум Кӓнӱ Йакфурӱна Би'ӓйӓти Ал-Лаһи Ұа Йақтулӱна Ан-Набӥйӥна Биғайри Ал-Хаққи ۗ Ҙӓлика Бимӓ `Аҫаұ Ұа Кӓнӱ Йа`тадӱна |
002-061 Сол уақытта естеріңе алыңдар! “Әй Мұса! Бір-ақ түрлі тамаққа (Мәнна, Салуаға) сабыр ете алмаймыз. Біз үшін Раббыңа жалбарын, бізге жерден өсетін, көк өнісінен қиярынан, бидайынан, бұршағынан және сарымсағынан шығарсын” дедіңдер. Мұса (Ғ.С.): “Сондай ол сапалы нәрсені, бұл сапасыз нәрселерге ауыстырмақшысыңдар ма? Бір қалаға түсіңдер, онда әрине қалағандарың бар” деді. (Сондықтан) оларға қорлық, жоқшылық жүктеліп, Алла (Т.) ның ашуына ұшырады. Бұл олардың, Алланың аяттарына қарсы келулері және жазықсыз пайғамбарларды өлтірулері сондай-ақ өстіп қарсы келіп, шектен шығулары себепті. | وَإِذِ قُلْتُمْ يَا مُوسَى لَنْ نَصْبِرَ عَلَى طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنْبِتُ الأَرْضُ مِنْ بَقْلِهَا وَقِثَّائِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا وَبَصَلِهَا ۖ قَالَ أَتَسْتَبْدِلُونَ الَّذِي هُوَ أَدْنَى بِالَّذِي هُوَ خَيْرٌ ۚ اهْبِطُوا مِصْرا ً فَإِنَّ لَكُمْ مَا سَأَلْتُمْ ۗ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ ۗ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُوا يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ الْحَقِّ ۗ ذَلِكَ بِمَا عَصَوْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ |
| 'Инна Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа Ал-Лаҙӥна Һӓдӱ Ұа Ан-Наҫӓрá Ұа Аҫ-Ҫӓби'ӥна Ман 'Ӓмана Бил-Лаһи Ұа Ал-Йаұми Ал-'Ӓҳири Ұа `Амила Ҫӓлихӓан Фалаһум 'Аҗруһум `Инда Раббиһим Ұа Лӓ Ҳаұфун `Алайһим Ұа Лӓ Һум Йахзанӱна |
002-062 Расында сондай иман келтіргендер, Яһудилер, Христиандар және Сабилар болып, кім Аллаға, ақырет күніне сенсе, Раббыларының қасында сыйлық бар. Оларға қорқыныш жоқ. Әрі олар қайғырмайды. | إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالنَّصَارَى وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحا ً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ |
| Ұа 'Иҙ 'Аҳаҙнӓ Мӥćӓқакум Ұа Рафа`нӓ Фаұқакуму Аҭ-Ҭӱра Ҳуҙӱ Мӓ 'Ӓтайнӓкум Биқӱұатин Ұа Аҙкурӱ Мӓ Фӥһи Ла`аллакум Таттақӱна |
002-063 Сол уақытта сендерден (Тәуратты қабылдауға) уәде алған едік. Үстеріңе Тұр тауын көтеріп тұрып: “Сендерге берілген (Тәуратты) мықты ұстап, ондағы әмірлерімді елеп, ескеріңдер әрине сақтанған боласыңдар” деген едік. | وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا مَا آتَيْنَاكُمْ بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُوا مَا فِيه ِِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ |
| Ćумма Таұаллайтум Мин Ба`ди Ҙӓлика ۖ Фалаұлӓ Фаđлу Ал-Лаһи `Алайкум Ұа Рахматуһу Лакунтум Мина Ал-Ҳӓсирӥна |
002-064 Оның артынан тағы қайталаған едіңдер. Сонда сендерге Алланың кеңшілігі, мейірімі болмаса, әлбетте зиянға ұшыраушылардан болар едіңдер. | ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ ۖ فَلَوْلاَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُه ُ لَكُنتُمْ مِنَ الْخَاسِرِينَ |
| Ұа Лақад `Алимтуму Ал-Лаҙӥна А`тадаұ Минкум Фӥ Ас-Сабти Фақулнӓ Лаһум Кӱнӱ Қирадатан Ҳӓси'ӥна |
002-065 Расында сендерден сенбі күні шектен шыққандарды білесіңдер, сонда оларға: “Маймыл болып, қор болыңдар” деген едік. | وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِينَ اعْتَدَوْا مِنْكُمْ فِي السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِينَ |
| Фаҗа`алнӓһӓ Накӓлӓан Лимӓ Байна Йадайһӓ Ұа Мӓ Ҳалфаһӓ Ұа Маұ`иžатан Лилмуттақӥна |
002-066 Сонда ол жазаны, ілгері-кейінгілерге үлгі әрі сақтанушыларға насихат қылдық. | فَجَعَلْنَاهَا نَكَالا ً لِمَا بَيْنَ يَدَيْهَا وَمَا خَلْفَهَا وَمَوْعِظَة ً لِلْمُتَّقِينَ |
| Ұа 'Иҙ Қӓла Мӱсá Лиқаұмиһи 'Инна Ал-Лаһа Йа'мурукум 'Ан Таҙбахӱ Бақаратан ۖ Қӓлӱ 'Ататтаҳиҙунӓ Һузӱан ۖ Қӓла 'А`ӱҙу Бил-Лаһи 'Ан 'Акӱна Мина Ал-Җӓһилӥн |
002-067 Сол уақытта Мұса (Ғ.С.) қаумына: “Алла, бір сиыр бауыздауларыңды бұйырды” деді. Олар: “Бізді келемеж қыласың ба?”,-деді. Мұса (Ғ.С.): “Надандардан болудан Аллаға сиынамын” деді. | وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تَذْبَحُوا بَقَرَة ً ۖ قَالُوا أَتَتَّخِذُنَا هُزُوا ً ۖ قَالَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِين |
| Қӓлӱ Ад`у Ланӓ Раббака Йубаййин Ланӓ Мӓ Һийа ۚ Қӓла 'Иннаһу Йақӱлу 'Иннаһӓ Бақаратун Лӓ Фӓриđун Ұа Лӓ Бикрун `Аұӓнун Байна Ҙӓлика ۖ Фӓф`алӱ Мӓ Ту'умарӱна |
002-068 Олар: “Раббыңа біз үшін жалбарыншы, бізге оның не екенін білдірсін” деді. (Мұса Ғ.С.): “Алла, ол сиыр кәрі де емес, жас та емес, соның арасында” дейді. “Ал енді бұйрылғанды орындаңдар” деді. | قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّنْ لَنَا مَا هِيَ ۚ قَالَ إِنَّه ُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَة ٌ لاَ فَارِضٌ وَلاَ بِكْرٌ عَوَانٌ بَيْنَ ذَلِكَ ۖ فَافْعَلُوا مَا تُؤْمَرُونَ |
| Қӓлӱ Ад`у Ланӓ Раббака Йубаййин Ланӓ Мӓ Лаұнуһӓ ۚ Қӓла 'Иннаһу Йақӱлу 'Иннаһӓ Бақаратун Ҫафрӓ'у Фӓқи`ун Лаұнуһӓ Тасурру Ан-Нӓžирӥна |
002-069 Олар: “Раббыңа біз үшін жалбарыншы, бізге оның түсін білдірсін” десті. (Мұса Ғ.С.): “Алла, ол сап-сары сиыр, оның өңі көрушілерді сүйіндіреді дейді” деді. | قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّنْ لَنَا مَا لَوْنُهَا ۚ قَالَ إِنَّه ُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ صَفْرَاءُ فَاقِع ٌ لَوْنُهَا تَسُرُّ النَّاظِرِينَ |
| Қӓлӱ Ад`у Ланӓ Раббака Йубаййин Ланӓ Мӓ Һийа 'Инна Ал-Бақара Ташӓбаһа `Алайнӓ Ұа 'Иннӓ 'Ин Шӓ'а Ал-Лаһу Ламуһтадӱна |
002-070 Олар тағы: «Раббыңа біз үшін жалбарыншы, о немене? Бізге білдірсін. Өйткені бізге (басқа сиырға) ұқсас келді. Әрине Алла қаласа тура жолда боламыз» десті. | قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّنْ لَنَا مَا هِيَ إِنَّ الْبَقَرَ تَشَابَه ََ عَلَيْنَا وَإِنَّا إِنْ شَاءَ اللَّهُ لَمُهْتَدُونَ |
| Қӓла 'Иннаһу Йақӱлу 'Иннаһӓ Бақаратун Лӓ Ҙалӱлун Туćӥру Ал-'Арđа Ұа Лӓ Тасқӥ Ал-Харćа Мусалламатун Лӓ Шийата Фӥһӓ ۚ Қӓлӱ Ал-'Ӓна Җи'та Бил-Хаққи ۚ Фаҙабахӱһӓ Ұа Мӓ Кӓдӱ Йаф`алӱна |
002-071 (Мұса Ғ.С.) расында Алла: «Ол сиыр қорлық көрмеген, жер жыртпаған, дін аман онда дақ жоқ дейді» деді. Олар: «Міне, әзір шындықты келтірдің» десті. Сонда олар, істегілері келмесе де оны бауыздады. | قَالَ إِنَّه ُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَة ٌ لاَ ذَلُولٌ تُثِيرُ الأَرْضَ وَلاَ تَسْقِي الْحَرْثَ مُسَلَّمَة ٌ لاَ شِيَةَ فِيهَا ۚ قَالُوا الآنَ جِئْتَ بِالْحَقِّ ۚ فَذَبَحُوهَا وَمَا كَادُوا يَفْعَلُونَ |
| Ұа 'Иҙ Қаталтум Нафсӓан Фа Аддӓра'тум Фӥһӓ Ұа ۖ Аллӓһу Муҳриҗун Мӓ Кунтум Тактумӱна |
002-072 Сол уақытта біреуді өлтірдіңдер де сол жөнінде таластыңдар. Алла жасырғандарыңды ортаға шығарды. | وَإِذْ قَتَلْتُمْ نَفْسا ً فَادَّارَأْتُمْ فِيهَا ۖ وَاللَّهُ مُخْرِجٌ مَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ |
| Фақулнӓ Аđрибӱһу Биба`đиһӓ ۚ Каҙӓлика Йухйӥ Ал-Лаһу Ал-Маұтá Ұа Йурӥкум 'Ӓйӓтиһи Ла`аллакум Та`қилӱна |
002-073 Сөйтіп өлікті оның кейбір мүшесімен қағыңдар дедік. Алла осылайша, өлікті тірілтіп сендерге белгілерін көрсетеді. Әрине ойланарсыңдар. | فَقُلْنَا اضْرِبُوه ُ بِبَعْضِهَا ۚ كَذَلِكَ يُحْيِي اللَّهُ الْمَوْتَى وَيُرِيكُمْ آيَاتِه ِِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ |
| Ćумма Қасат Қулӱбукум Мин Ба`ди Ҙӓлика Фаһийа Кӓлхиҗӓрати 'Аұ 'Ашадду Қасұатан ۚ Ұа 'Инна Мина Ал-Хиҗӓрати Ламӓ Йатафаҗҗару Минһу Ал-'Анһӓру ۚ Ұа 'Инна Минһӓ Ламӓ Йашшаққақу Файаҳруҗу Минһу Ал-Мӓ'у ۚ Ұа 'Инна Минһӓ Ламӓ Йаһбиҭу Мин Ҳашйати Ал-Лаһи ۗ Ұа Мӓ Ал-Лаһу Биғӓфилин `Аммӓ Та`малӱна |
002-074 Және содан кейін де жүректерің қатайып, тастай немесе тағы қаттырақ болды. Өйткені тастар жарылып, одан өзендер ағады. Әрі кей тастар қақ бөлініп, одан су шығады. Әрине кей тастар Алладан қорқып, құлайды. Алла істегендеріңнен ғапыл емес. | ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُمْ مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ فَهِيَ كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَة ً ۚ وَإِنَّ مِنَ الْحِجَارَةِ لَمَا يَتَفَجَّرُ مِنْهُ الأَنْهَارُ ۚ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَشَّقَّقُ فَيَخْرُجُ مِنْهُ الْمَاءُ ۚ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَهْبِطُ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ |
| 'Афатаҭма`ӱна 'Ан Йу'уминӱ Лакум Ұа Қад Кӓна Фарӥқун Минһум Йасма`ӱна Калӓма Ал-Лаһи Ćумма Йухаррифӱнаһу Мин Ба`ди Мӓ `Ақалӱһу Ұа Һум Йа`ламӱна |
002-075 (Мұсылмандар!) Олардың сендерге сенетіндіктерін үміт қыласыңдар ма? Әрине олардың Алланың сөзін (Тәуратты) тыңдайтын бір тобы бар еді. (Ғалымдары ) Олар оған түсініп болғаннан кейін (Мұхаммед Ғ.С. ның сипаттарын) біле тұра өзгертті. | أَفَتَطْمَعُونَ أَنْ يُؤْمِنُوا لَكُمْ وَقَدْ كَانَ فَرِيقٌ مِنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلاَمَ اللَّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَه ُ مِنْ بَعْدِ مَا عَقَلُوه ُ وَهُمْ يَعْلَمُونَ |
| Ұа 'Иҙӓ Лақӱ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Қӓлӱ 'Ӓманнӓ Ұа 'Иҙӓ Ҳалӓ Ба`đуһум 'Илá Ба`đин Қӓлӱ 'Атухаддиćӱнаһум Бимӓ Фатаха Ал-Лаһу `Алайкум Лийухӓҗҗӱкум Биһи `Инда Раббикум ۚ 'Афалӓ Та`қилӱна |
002-076 Ал қашан олар мүміндерге кездессе: «Біз де иман келтірдік» деп, егер олар бір-бірімен жекелене қалса (бастықтары, адамдарына): «Алланың сендерге ашқан сырын, (Тәураттағы Мұхаммед Ғ.С. ның сипаттарын) Мұсылмандардың сендерге Раббыларыңның қасында дәлелдеулері үшін оларға айтасыңдар ма? Түсінбейсіңдер ма?»,- дейді. | وَإِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلاَ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ قَالُوا أَتُحَدِّثُونَهُمْ بِمَا فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ لِيُحَاجُّوكُمْ بِه ِِ عِنْدَ رَبِّكُمْ ۚ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ |
| 'Аұалӓ Йа`ламӱна 'Анна Ал-Лаһа Йа`ламу Мӓ Йусиррӱна Ұа Мӓ Йу`линӱна |
002-077 Олар білмей ме? Негізінде Алла (Т.) олардың көрнеу, көмес істегендерін біледі. | أَوَلاَ يَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ |
| Ұа Минһум 'Уммӥйӱна Лӓ Йа`ламӱна Ал-Китӓба 'Иллӓ 'Амӓнӥйа Ұа 'Ин Һум 'Иллӓ Йаžуннӱна |
002-078 Олардың ішінде надандары да бар. Кітапты білмейді. Олар тек қана үйретіндіні және бос ойларды ғана ойлайды. | وَمِنْهُمْ أُمِّيُّونَ لاَ يَعْلَمُونَ الْكِتَابَ إِلاَّ أَمَانِيَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ يَظُنُّونَ |
| Фаұайлун Лиллаҙӥна Йактубӱна Ал-Китӓба Би'айдӥһим Ćумма Йақӱлӱна Һӓҙӓ Мин `Инди Ал-Лаһи Лийаштарӱ Биһи Ćаманӓан Қалӥлӓан ۖ Фаұайлун Лаһум Миммӓ Катабат 'Айдӥһим Ұа Ұайлун Лаһум Миммӓ Йаксибӱна |
002-079 Сондай Кітапты қолдарымен жазып, сонан соң аз ақшаға (дүниелікке) сату үшін: «Осы Алланың қасынан келгені» дегендерге нендей өкініш! Және олардың қол жазғандарына нендей өкініш! Сондай-ақ олардың табыстарына нендей өкініш! | فَوَيْل ٌ لِلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتَابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هَذَا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ لِيَشْتَرُوا بِه ِِ ثَمَنا ً قَلِيلا ً ۖ فَوَيْل ٌ لَهُمْ مِمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَوَيْل ٌ لَهُمْ مِمَّا يَكْسِبُونَ |
| Ұа Қӓлӱ Лан Тамассанӓ Ан-Нӓру 'Иллӓ 'Аййӓмӓан Ма`дӱдатан ۚ Қул 'Ӓттаҳаҙтум `Инда Ал-Лаһи `Аһдӓан Фалан Йуҳлифа Ал-Лаһу `Аһдаһу ۖ 'Ам Тақӱлӱна `Алá Ал-Лаһи Мӓ Лӓ Та`ламӱна |
002-080 Олар: «Бізді тозақ оты санаулы күндер ғана (азапта) ұстайды »дейді. (Мұхаммед Ғ.С.) оларға: «Алладан уәде алдыңдар ма? Алла уәдесін сірә бұзбайды. Немесе Аллаға білмегендеріңді айтасыңдар ма?»,- де. | وَقَالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَيَّاما ً مَعْدُودَة ً ۚ قُلْ أَاتَّخَذْتُمْ عِنْدَ اللَّهِ عَهْدا ً فَلَنْ يُخْلِفَ اللَّهُ عَهْدَهُ~ُ ۖ أَمْ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ |
| Балá Ман Касаба Саййи'атан Ұа 'Ахӓҭат Биһи Ҳаҭӥ'атуһу Фа'ӱлӓ'ика 'Аҫхӓбу Ан-Нӓри ۖ Һум Фӥһӓ Ҳӓлидӱна |
002-081 Керісінше, кім жамандық істесе, қателіктері оны баурап алса, сонда олар тозақтық болады да олар онда мәңгі қалады. | بَلَى مَنْ كَسَبَ سَيِّئَة ً وَأَحَاطَتْ بِه ِِ خَطِيئَتُه ُ فَأُوْلَائِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ |
| Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти 'Ӱлӓ'ика 'Аҫхӓбу Ал-Җаннати ۖ Һум Фӥһӓ Ҳӓлидӱна |
002-082 Ал және сондай иман келтіріп, түзу амал істегендер, жұмақтық болып, олар мәңгі қалады. | وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُوْلَائِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ |
| Ұа 'Иҙ 'Аҳаҙнӓ Мӥćӓқа Банӥ 'Исрӓ'ӥла Лӓ Та`будӱна 'Иллӓ Ал-Лаһа Ұа Бил-Ұӓлидайни 'Ихсӓнӓан Ұа Ҙӥ Ал-Қурбá Ұа Ал-Йатӓмá Ұа Ал-Масӓкӥни Ұа Қӱлӱ Лилннӓси Хуснӓан Ұа 'Ақӥмӱ Аҫ-Ҫалӓата Ұа 'Ӓтӱ Аз-Закӓата Ćумма Таұаллайтум 'Иллӓ Қалӥлӓан Минкум Ұа 'Антум Му`риđӱна |
002-083 Бір заманда, Израил ұрпақтарынан: «Алладан басқаға құлшылық қылмаңдар, әке-шешеге жақсылық істеңдер, жақындарға, жетімдерге, міскіндерге қамқорлық жасаңдар, адамдарға көркем сөз сөйлеңдер, намазды толық орындаңдар және зекет беріңдер» деп ант алған едік. Содан кейін бет бұрдыңдар. Сендерден аз-ақ адам қалды. Өйткені сендер ежелден бет бұрушысыңдар. | وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ لاَ تَعْبُدُونَ إِلاَّ اللَّهَ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانا ً وَذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنا ً وَأَقِيمُوا الصَّلاَةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ إِلاَّ قَلِيلا ً مِنْكُمْ وَأَنْتُمْ مُعْرِضُونَ |
| Ұа 'Иҙ 'Аҳаҙнӓ Мӥćӓқакум Лӓ Тасфикӱна Димӓ'акум Ұа Лӓ Туҳриҗӱна 'Анфусакум Мин Дийӓрикум Ćумма 'Ақрартум Ұа 'Антум Таш/һадӱна |
002-084 (Әй Яһудилер!) бір заманда: «Бір-біріңнің қандарыңды төкпеңдер, өз-өздеріңді жұрттарыңнан шығармаңдар» деп, уәде алған едік. Сөйтіп мақұлдап куә болған едіңдер. | وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ لاَ تَسْفِكُونَ دِمَاءَكُمْ وَلاَ تُخْرِجُونَ أَنفُسَكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَأَنْتُمْ تَشْهَدُونَ |
| Ćумма 'Антум Һӓ'уулӓ' Тақтулӱна 'Анфусакум Ұа Туҳриҗӱна Фарӥқӓан Минкум Мин Дийӓриһим Таžӓһарӱна `Алайһим Бил-'Иćми Ұа Ал-`Удұӓни Ұа 'Ин Йа'тӱкум 'Усӓрá Туфӓдӱһум Ұа Һуұа Мухаррамун `Алайкум 'Иҳрӓҗуһум ۚ 'А Фату'уминӱна Биба`đи Ал-Китӓби Ұа Такфурӱна ۚ Биба`đин Фамӓ Җазӓ'у Ман Йаф`алу Ҙӓлика Минкум 'Иллӓ Ҳизйун Фӥ Ал-Хайӓати ۖ Ад-Дунйӓ Ұа Йаұма Ал-Қийӓмати Йураддӱна 'Илá 'Ашадди ۗ Ал-`Аҙӓби Ұа Мӓ Ал-Лаһу Биғӓфилин `Аммӓ Та`малӱна |
002-085 Содан кейін өздеріңді өлтіресіңдер, бір бөлімдеріңді жұрттарыңнан шығарасыңдар әрі оларға қарсы жауыздық, дұшпандыққа өзара көмектесесіңдер. Егер олар сендерге тұтқын болып келсе, оларға бодау беріп құтқарасыңдар. Негізінен сендерге оларды жұрттарынан шығаруға тыйым салынған. (Алла, олардан бір-бірін өлтірмеске, жұрттарынан шығармасқа, қастандық істемеске, тұтқынға түссе, төлеу беріп құтқаруға уәде алады. Бірақ олар соңғысын ғана орындамақшы болады.) Сендер Кітаптың кейіне сеніп, кейіне қарсы келесіңдер ме? Сендерден кім мұндай істесе, әрине олардың жазасы дүние тіршілігінде қорлық әрі қиямет күнінде қатты қинауға қайтарылады (салынады). Және Алла (Т.) істеген істеріңнен ғапыл емес. | ثُمَّ أَنْتُمْ هَاؤُلاَء تَقْتُلُونَ أَنفُسَكُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِيقا ً مِنْكُمْ مِنْ دِيَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَيْهِمْ بِالإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَإِنْ يَأْتُوكُمْ أُسَارَى تُفَادُوهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْرَاجُهُمْ ۚ أَ فَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ ۚ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنْكُمْ إِلاَّ خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ ۖ الدُّنْيَا وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ ۗ الْعَذَابِ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ |
| 'Ӱлӓ'ика Ал-Лаҙӥна Аштараұ Ал-Хайӓата Ад-Дунйӓ Бил-'Ӓҳирати ۖ Фалӓ Йуҳаффафу `Анһуму Ал-`Аҙӓбу Ұа Лӓ Һум Йунҫарӱна |
002-086 осындай ақыретті беріп, дүние тіршілігін айырбастап алғандар, олардан азап жеңілтілмейді де оларға көмек те болмайды. | أُوْلَائِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالآخِرَةِ ۖ فَلاَ يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلاَ هُمْ يُنصَرُونَ |
| Ұа Лақад 'Ӓтайнӓ Мӱсá Ал-Китӓба Ұа Қаффайнӓ Мин Ба`диһи Бир-Русули ۖ Ұа 'Ӓтайнӓ `Ӥсá Абна Марйама Ал-Баййинӓти Ұа 'Аййаднӓһу Бирӱхи Ал-Қудуси ۗ 'Афакулламӓ Җӓ'акум Расӱлун Бимӓ Лӓ Таһұá 'Анфусукум Астакбартум Фафарӥқӓан Каҙҙабтум Ұа Фарӥқӓан Тақтулӱн |
002-087 Расында Мұса (Ғ.С.) ға кітап бердік те, одан кейін пайғамбарларды жалғасты түрде жібердік. Және Мәриям ұлы Ғиса (Ғ.С.) ға да мұғжизалар беріп, Жебрейіл (Ғ.С.) арқылы қуаттадық. Әрқашан сендерге бір пайғамбар көңілдерің қаламаған нәрсе келтірсе, тәкаппарланасыңдар. Олардың бір бөлімін (Ғиса, Мұса Ғ.С. ды) жасынға шығарып, (Зәкерия, Яхия Ғ.С.) бір бөлімін өлтірдіңдер. | وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَقَفَّيْنَا مِنْ بَعْدِه ِِ بِالرُّسُلِ ۖ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاه ُ بِرُوحِ الْقُدُسِ ۗ أَفَكُلَّمَا جَاءَكُمْ رَسُولٌ بِمَا لاَ تَهْوَى أَنفُسُكُمْ اسْتَكْبَرْتُمْ فَفَرِيقا ً كَذَّبْتُمْ وَفَرِيقا ً تَقْتُلُون |
| Ұа Қӓлӱ Қулӱбунӓ Ғулфун ۚ Бал Ла`анаһуму Ал-Лаһу Бикуфриһим Фақалӥлӓан Мӓ Йу'уминӱна |
002-088 Олар: «Жүрегіміз перделі» деді. Жоқ, Алла оларды, қарсы болуларының салдарынан қарғады. Сондықтан азы-ғана иман келтірді. | وَقَالُوا قُلُوبُنَا غُلْفٌ ۚ بَلْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَقَلِيلا ً مَا يُؤْمِنُونَ |
| Ұа Ламмӓ Җӓ'аһум Китӓбун Мин `Инди Ал-Лаһи Муҫаддиқун Лимӓ Ма`аһум Ұа Кӓнӱ Мин Қаблу Йастафтихӱна `Алá Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Фаламмӓ Җӓ'аһум Мӓ `Арафӱ Кафарӱ Биһи ۚ Фала`нату Ал-Лаһи `Алá Ал-Кӓфирӥна |
002-089 Олардың қасындағы Тәуратты, растаушы Құран келген шақта, олар бұрын (ақыр заман пайғамбары арқылы кәпірлерге) үстемдік тілеген бола тұра өздерінің Тәуратта таныған (Мұхаммед Ғ.С.) келген заманда, қарсы шықты. Қарсы болушыларға Алланың лағынеті болсын.(Мединелік, Яһудилер, ақыр заман Пайғамбары келуден бұрын кәпірлерге: «Біздің дінімізді қостаушы Пайғамбардың келуі жақын» дейтін еді. Бірақ ақыр заман Пайғамбары Израил ұрпақтарынан болмағандықтан қарсы шықты. | وَلَمَّا جَاءَهُمْ كِتَابٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّق ٌ لِمَا مَعَهُمْ وَكَانُوا مِنْ قَبْلُ يَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوا فَلَمَّا جَاءَهُمْ مَا عَرَفُوا كَفَرُوا بِه ِِ ۚ فَلَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الْكَافِرِينَ |
| Би'са Мӓ Аштараұ Биһи 'Анфусаһум 'Ан Йакфурӱ Бимӓ 'Анзала Ал-Лаһу Бағйӓан 'Ан Йуназзила Ал-Лаһу Мин Фаđлиһ `Алá Ман Йашӓ'у Мин ۖ `Ибӓдиһи Фабӓ'ӱ Биғаđабин `Алá ۚ Ғаđабин Ұа Лилкӓфирӥна `Аҙӓбун Муһӥнун |
002-090 Олар, Алла (Т.) ның өз кеңшілігінен құлдарынан қалағанына түсіргенін (Құранды) қызғанып қарсы келумен өздерін нендей жаман нәрсеге айырбастайды да олар ашу үстіне ашуға ұшырады. Қарсы болушылар үшін қорлаушы азап бар. | بِئْسَ مَا اشْتَرَوْا بِهِ أَنفُسَهُمْ أَنْ يَكْفُرُوا بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ بَغْيا ً أَنْ يُنَزِّلَ اللَّهُ مِنْ فَضْلِه عَلَى مَنْ يَشَاءُ مِنْ ۖ عِبَادِه ِِ فَبَاءُوا بِغَضَبٍ عَلَى ۚ غَضَبٍ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ مُهِينٌ |
| Ұа 'Иҙӓ Қӥла Лаһум 'Ӓминӱ Бимӓ 'Анзала Ал-Лаһу Қӓлӱ Ну'умину Бимӓ 'Унзила `Алайнӓ Ұа Йакфурӱна Бимӓ Ұарӓ'аһу Ұа Һуұа Ал-Хаққу Муҫаддиқӓан Лимӓ Ма`аһум ۗ Қул Фалима Тақтулӱна 'Анбийӓ'а Ал-Лаһи Мин Қаблу 'Ин Кунтум Му'уминӥна |
002-091 Әрқашан оларға: «Алла түсірген (Құран) ге иман келтіріңдер» делінсе: «Өзімізге түсірілгенге, иман келтіреміз» деп, олар оның тысындағы (Құран) ға қарсы болады. Олардың қасындағы Тәуратты растаушы Құран хақ. (Мұхаммед Ғ.С.) оларға: «Егер (Тәуратқа) иман келтірген болсаңдар, бұрын Алланың елшілерін неге өлтірдіңдер?», – де. | وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ قَالُوا نُؤْمِنُ بِمَا أُنزِلَ عَلَيْنَا وَيَكْفُرُونَ بِمَا وَرَاءَه ُ وَهُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقا ً لِمَا مَعَهُمْ ۗ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنْبِيَاءَ اللَّهِ مِنْ قَبْلُ إِنْ كُنتُمْ مُؤْمِنِينَ |
| Ұа Лақад Җӓ'акум Мӱсá Бил-Баййинӓти Ćумма Аттаҳаҙтуму Ал-`Иҗла Мин Ба`диһи Ұа 'Антум Žӓлимӱна |
002-092 Сендерге Мұса (Ғ.С.) ашық дәлелдер әкелгеннен кейін де бұзауды тәңір жасап алдыңдар. Сендер залымсыңдар. | وَلَقَدْ جَاءَكُمْ مُوسَى بِالْبَيِّنَاتِ ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِه ِِ وَأَنْتُمْ ظَالِمُونَ |
| Ұа 'Иҙ 'Аҳаҙнӓ Мӥćӓқакум Ұа Рафа`нӓ Фаұқакуму Аҭ-Ҭӱра Ҳуҙӱ Мӓ 'Ӓтайнӓкум Биқӱұатин Ұа Асма`ӱ ۖ Қӓлӱ Сами`нӓ Ұа `Аҫайнӓ Ұа 'Ушрибӱ Фӥ Қулӱбиһиму Ал-`Иҗла Бикуфриһим ۚ Қул Би'самӓ Йа'мурукум Биһи 'Ӥмӓнукум 'Ин Кунтум Му'уминӥна |
002-093 Сол уақытты еске алыңдар. Бастарыңа Тұр тауын көтеріп тұрып: «Сендерге біз берген (Тәурат) ді мықты ұстаңдар да құлақ салыңдар» деп серт алған едік. Олар: «Құлақ салдық, қарсы болдық» деді. Өйткені қарсылықтарының салдарынан жүректеріне бұзау сіңіп алған. (Мұхаммед Ғ.С.) оларға: «Егер (Тәуратқа) иман келтірген болсаңдар, имандарың сендерге нендей жаман нәрсені (бұзауға табынуды) бұйырған» де. | وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا مَا آتَيْنَاكُمْ بِقُوَّةٍ وَاسْمَعُوا ۖ قَالُوا سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَأُشْرِبُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ ۚ قُلْ بِئْسَمَا يَأْمُرُكُمْ بِهِ إِيمَانُكُمْ إِنْ كُنتُمْ مُؤْمِنِينَ |
| Қул 'Ин Кӓнат Лакуму Ад-Дӓру Ал-'Ӓҳирату `Инда Ал-Лаһи Ҳӓлиҫатан Мин Дӱни Ан-Нӓси Фатаманнаұ Ал-Маұта 'Ин Кунтум Ҫӓдиқӥна |
002-094 (Мұхаммед Ғ.С.) : «Егер Алланың қасындағы ақырет жұрты, елден ерекше нағыз сендер үшін ғана болса, өлім тілеңдерші! Шыншыл болсаңдар» де. | قُلْ إِنْ كَانَتْ لَكُمُ الدَّارُ الآخِرَةُ عِنْدَ اللَّهِ خَالِصَة ً مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوْا الْمَوْتَ إِنْ كُنتُمْ صَادِقِينَ |
| Ұа Лан Йатаманнаұһу 'Абадӓан Бимӓ Қаддамат 'Айдӥһим Ұа ۗ Аллӓһу `Алӥмун Биž-Žӓлимӥна |
002-095 Бірақ олар қолекі істеп, ілгері жіберген қылмыстары себепті сірә өлім тілемейді. Алла залымдарды толық біледі. | وَلَنْ يَتَمَنَّوْهُ أَبَدا ً بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ |
| Ұа Латаҗиданнаһум 'Ахраҫа Ан-Нӓси `Алá Хайӓатин Ұа Мина Ал-Лаҙӥна 'Ашракӱ ۚ Йаұадду 'Ахадуһум Лаұ Йу`аммару 'Алфа Санатин Ұа Мӓ Һуұа Бимузахзихиһи Мина Ал-`Аҙӓби 'Ан Йу`аммара Ұа ۗ Аллӓһу Баҫӥрун Бимӓ Йа`малӱна |
002-096 (Мұхаммед Ғ.С.) Яһудилердің жалпы адамдардан да мүшріктерден де тіршілікке (ұзын өмірге) тым құмар екенін көресің. Олардың әрбіреуі мың жылөмір сүруді арман етеді. Алайда өмір оны азаптан арашаламайды. Алла (Т.) олардың істегендерін толық көруші. | وَلَتَجِدَنَّهُمْ أَحْرَصَ النَّاسِ عَلَى حَيَاةٍ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا ۚ يَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ يُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ وَمَا هُوَ بِمُزَحْزِحِه ِِ مِنَ الْعَذَابِ أَنْ يُعَمَّرَ ۗ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ |
| Қул Ман Кӓна `Адӱұӓан Лиҗибрӥла Фа'иннаһу Наззалаһу `Алá Қалбика Би'иҙни Ал-Лаһи Муҫаддиқӓан Лимӓ Байна Йадайһи Ұа Һудáан Ұа Бушрá Лилму'уминӥна |
002-097 (Мұхаммед Ғ.С. оларға) айт: «Кім Жебрейіл (Ғ.С.) ге дұшпан болса, (Алланың дұшпаны) Өйткені ол, Алланың бұйрығы бойынша бұрыңғыларды растаушы. Құранды сенушілер үшін туралық әрі қуандырушы түрде жүрегіңе қондырды. | قُلْ مَنْ كَانَ عَدُوّا ً لِجِبْرِيلَ فَإِنَّه ُ نَزَّلَه ُ عَلَى قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقا ً لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَهُدى ً وَبُشْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ |
| Ман Кӓна `Адӱұӓан Лиллаһи Ұа Малӓ'икатиһи Ұа Русулиһи Ұа Җибрӥла Ұа Мӥкӓла Фа'инна Ал-Лаһа `Адӱұун Лилкӓфирӥна |
002-098 Кім Аллаға, періштелеріне, елшілеріне сондай-ақ Жебрейіл, Мікәйіл (Ғ.С.) ғе дұшпан болса, әлбетте Алла (Т.) кәпірлерге дұшпан. | مَنْ كَانَ عَدُوّا ً لِلَّهِ وَمَلاَئِكَتِه ِِ وَرُسُلِه ِِ وَجِبْرِيلَ وَمِيكَالَ فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِلْكَافِرِينَ |
| Ұа Лақад 'Анзалнӓ 'Илайка 'Ӓйӓтин Баййинӓтин ۖ Ұа Мӓ Йакфуру Биһӓ 'Иллӓ Ал-Фӓсиқӱна |
002-099 (Мұхаммед Ғ.С.) расында саған ап-ашық аяттарды түсірдік. Оған бұзақылар ғана қарсы келеді. | وَلَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ آيَات ٍ بَيِّنَاتٍ ۖ وَمَا يَكْفُرُ بِهَا إِلاَّ الْفَاسِقُونَ |
| 'Аұакулламӓ `Ӓһадӱ `Аһдӓан Набаҙаһу Фарӥқун Минһум ۚ Бал 'Акćаруһум Лӓ Йу'уминӱна |
002-100 (Яһудилер) қай қашан да бір уәде жасалса, олардың бір бөлімі оны бұзып тастамады ма? Бәлкім олардың көбі Тәуратқа да сенбейді. | أَوَكُلَّمَا عَاهَدُوا عَهْدا ً نَبَذَه ُ فَرِيقٌ مِنْهُمْ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ |
| Ұа Ламмӓ Җӓ'аһум Расӱлун Мин `Инди Ал-Лаһи Муҫаддиқун Лимӓ Ма`аһум Набаҙа Фарӥқун Мина Ал-Лаҙӥна 'Ӱтӱ Ал-Китӓба Китӓба Ал-Лаһи Ұарӓ'а Žуһӱриһим Ка'аннаһум Лӓ Йа`ламӱна |
002-101 Оларға Алла тарапынан олардың қолындағы Тәуратты растаушы Елші келген шақта, Кітап берілгендердің бір бөлімі, тіпті түк білмегендей Алланың кітабын (Тәуратты) арт жақтарына атты…. » | وَلَمَّا جَاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّق ٌ لِمَا مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِيقٌ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ كِتَابَ اللَّهِ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ كَأَنَّهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ |
| Ұа Аттаба`ӱ Мӓ Татлӱ Аш-Шайӓҭӥну `Алá Мулки Сулаймӓна ۖ Ұа Мӓ Кафара Сулаймӓну Ұа Лакинна Аш-Шайӓҭӥна Кафарӱ Йу`аллимӱна Ан-Нӓса Ас-Сихра Ұа Мӓ 'Унзила `Алá Ал-Малакайни Бибӓбила Һӓрӱта Ұа Мӓрӱта ۚ Ұа Мӓ Йу`аллимӓни Мин 'Ахадин Хаттá Йақӱлӓ 'Иннамӓ Нахну Фитнатун Фалӓ Такфур ۖ Файата`алламӱна Минһумӓ Мӓ Йуфарриқӱна Биһи Байна Ал-Мар'и Ұа Заұҗиһи ۚ Ұа Мӓ Һум Биđӓррӥна Биһи Мин 'Ахадин 'Иллӓ Би'иҙни Ал-Лаһи ۚ Ұа Йата`алламӱна Мӓ Йаđурруһум Ұа Лӓ Йанфа`уһум ۚ Ұа Лақад `Алимӱ Ламани Аштарӓһу Мӓ Лаһу Фӥ Ал-'Ӓҳирати Мин Ҳалӓқин ۚ Ұа Лаби'са Мӓ Шараұ Биһи 'Анфусаһум ۚ Лаұ Кӓнӱ Йа`ламӱна |
002-102 (Олар Тәуратты қойып) Сүлейман (Ғ.С.) ның патшалығы заманындағы шайтандар оқыған (сиқыр) ға ілесті. Сүлейман (Ғ.С.) қарсы келмеді. (Сиқыр жасамады.) Бірақ шайтандар, адамдарға сиқыр үйретіп, кәпір болды. Олар Бабылда «Һарұт, Марұт» атты екі періштеге түсірілгенді үйретті. Ол екі періште: «Біз сынақ үшін келдік, қарсы болмаңдар» деп айтпайынша ешкімге үйретпеген. Сонда да олар, екеуінен: Ер-әйелдің арасын айыратынды үйренетін еді. Олар, Алладан бұйрықсыз ешкімге зиян бере алмайды. Олар өздеріне зиян келтіретін, пайда бермейтін нәрсені үйренетін еді. Расында олар оны айырбастап алғанға (Алланың кітабының орнына сиқыр үйренгенге) ақиретте несібе жоқтығын білді. Олар, өздеріне нендей жаман нәрсе сатып алғандықтарын білген болса еді. | وَاتَّبَعُوا مَا تَتْلُو الشَّيَاطِينُ عَلَى مُلْكِ سُلَيْمَانَ ۖ وَمَا كَفَرَ سُلَيْمَانُ وَلَكِنَّ الشَّيَاطِينَ كَفَرُوا يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَمَا أُنزِلَ عَلَى الْمَلَكَيْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ ۚ وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى يَقُولاَ إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلاَ تَكْفُرْ ۖ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِه ِِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَزَوْجِه ِِ ۚ وَمَا هُمْ بِضَارِّينَ بِه ِِ مِنْ أَحَدٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَيَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمْ وَلاَ يَنفَعُهُمْ ۚ وَلَقَدْ عَلِمُوا لَمَنِ اشْتَرَاه ُ مَا لَه ُ فِي الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ ۚ وَلَبِئْسَ مَا شَرَوْا بِهِ أَنفُسَهُمْ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ |
| Ұа Лаұ 'Аннаһум 'Ӓманӱ Ұа Аттақаұ Ламаćӱбатун Мин `Инди Ал-Лаһи Ҳайрун ۖ Лаұ Кӓнӱ Йа`ламӱна |
002-103 Егер олар иман келтіріп, (сиқырдан) сақтанса, әрине Алла жағынан қайырлы сауап болар еді. Егер олар білген болса. | وَلَوْ أَنَّهُمْ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَمَثُوبَةٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ خَيْرٌ ۖ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Лӓ Тақӱлӱ Рӓ`инӓ Ұа Қӱлӱ Анžурнӓ Ұа Асма`ӱ ۗ Ұа Лилкӓфирӥна `Аҙӓбун 'Алӥмун |
002-104 Әй мүміндер: «Рағина» деп айтпаңдар. «Ұнзұрна» деңдер. Әрі тыңдандар. Кәпірлер үшін күйзелтуші азап бар. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تَقُولُوا رَاعِنَا وَقُولُوا انظُرْنَا وَاسْمَعُوا ۗ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ |
| Мӓ Йаұадду Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Мин 'Аһли Ал-Китӓби Ұа Лӓ Ал-Мушрикӥна 'Ан Йуназзала `Алайкум Мин Ҳайрин Мин Раббикум Ұа ۗ Аллӓһу Йаҳтаҫҫу Бирахматиһи Ман Йашӓ'у Ұа ۚ Аллӓһу Ҙӱ Ал-Фаđли Ал-`Аžӥми |
002-105 Сондай Кітап иелерінің қарсы болғандары және мүшріктер сендерге Раббыларың жақтан бір игілік түсуін қаламайды. Дегенмен Алла мәрхаметін қалаған кісісіне арнайды. Сондай-ақ Алла (Т.) зор кеңшілік иесі. | مَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَلاَ الْمُشْرِكِينَ أَنْ يُنَزَّلَ عَلَيْكُمْ مِنْ خَيْرٍ مِنْ رَبِّكُمْ ۗ وَاللَّهُ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِه ِِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ |
| Мӓ Нансаҳ Мин 'Ӓйатин 'Аұ Нунсиһӓ На'ти Биҳайрин Минһӓ 'Аұ Миćлиһӓ ۗ 'Алам Та`лам 'Анна Ал-Лаһа `Алá Кулли Шай'ин Қадӥрун |
002-106 Бір аятты ауыстырсақ немесе ұмыттырсақ одан жақсысын, не сол сияқты келтіреміз. Әрине Алла (Т.) ның әр нәрсеге күші жетуші екенін білмедің бе? | مَا نَنسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِنْهَا أَوْ مِثْلِهَا ۗ أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ |
| 'Алам Та`лам 'Анна Ал-Лаһа Лаһу Мулку Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи ۗ Ұа Мӓ Лакум Мин Дӱни Ал-Лаһи Мин Ұа Лӥйин Ұа Лӓ Наҫӥрин |
002-107 Білмедің бе? Көктер мен жердің иелігі Аллаға тән. Сендер үшін Алладан өзге не дос, не жәрдемші жоқ. | أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ لَه ُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ ۗ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلاَ نَصِيرٍ |
| 'Ам Турӥдӱна 'Ан Тас'алӱ Расӱлакум Камӓ Су'ила Мӱсá Мин Қаблу ۗ Ұа Ман Йатабаддали Ал-Куфра Бил-'Ӥмӓни Фақад Đалла Саұӓ'а Ас-Сабӥли |
002-108 Немесе пайғамбарларыңнан, бұрыңғы Мұса (Ғ.С.) дан сұралған тәрізді (жоқтан өзгені) сұрағыларың келе ме? Кім иманын қарсылыққа ауыстырса, расында ол тура жолдан адасқан болады. | أَمْ تُرِيدُونَ أَنْ تَسْأَلُوا رَسُولَكُمْ كَمَا سُئِلَ مُوسَى مِنْ قَبْلُ ۗ وَمَنْ يَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالإِيمَانِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِيلِ |
| Ұадда Каćӥрун Мин 'Аһли Ал-Китӓби Лаұ Йаруддӱнакум Мин Ба`ди 'Ӥмӓникум Куффӓрӓан Хасадӓан Мин `Инди 'Анфусиһим Мин Ба`ди Мӓ Табаййана Лаһуму Ал-Хаққу ۖ Фӓ`фӱ Ұа Аҫфахӱ Хаттá Йа'тийа Ал-Лаһу Би'амриһи ۗ 'Инна Ал-Лаһа `Алá Кулли Шай'ин Қадӥрун |
002-109 Кітап иелерінің көбі, оларға шындық айқын болғаннан кейін өз күншілдіктерінен сендерді иманнан кейін қарсылыққа қайтаруды қалайды. Алла бір әмірін келтіргенге дейін, оларды кешіріңдер, елемеңдер. Күдіксіз Алланың әр нәрсеге күші толық жетеді. | وَدَّ كَثِيرٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُمْ مِنْ بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّارا ً حَسَدا ً مِنْ عِنْدِ أَنفُسِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ ۖ فَاعْفُوا وَاصْفَحُوا حَتَّى يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ |
| Ұа 'Ақӥмӱ Аҫ-Ҫалӓата Ұа 'Ӓтӱ Аз-Закӓата ۚ Ұа Мӓ Туқаддимӱ Ли'нфусикум Мин Ҳайрин Таҗидӱһу `Инда Ал-Лаһи ۗ 'Инна Ал-Лаһа Бимӓ Та`малӱна Баҫӥрун |
002-110 Намазды толық орындаңдар, зекет беріңдер. Өздерің үшін ілгері бір жақсылық жолдасаңдар, оны Алланың қасында табасыңдар. Шынында Алла (Т.) не істегендеріңді толық көруші. | وَأَقِيمُوا الصَّلاَةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ ۚ وَمَا تُقَدِّمُوا لِأنفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوه ُ عِنْدَ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ |
| Ұа Қӓлӱ Лан Йадҳула Ал-Җанната 'Иллӓ Ман Кӓна Һӱдӓан 'Аұ Наҫӓрá ۗ Тилка 'Амӓнӥйуһум ۗ Қул Һӓтӱ Бурһӓнакум 'Ин Кунтум Ҫӓдиқӥн |
002-111 Олар: «Жұмаққа Яһуди немесе Христиан ғана кіреді» деді. Бұл олардың өз ойлары ғана. (Мұхаммед Ғ.С.) : «Егер сөздерің шын болса, дәлел келтіріңдер» де. | وَقَالُوا لَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلاَّ مَنْ كَانَ هُودا ً أَوْ نَصَارَى ۗ تِلْكَ أَمَانِيُّهُمْ ۗ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِنْ كُنتُمْ صَادِقِين |
| Балá Ман 'Аслама Ұаҗһаһу Лиллаһи Ұа Һуұа Мухсинун Фалаһу 'Аҗруһу `Инда Раббиһи Ұа Лӓ Ҳаұфун `Алайһим Ұа Лӓ Һум Йахзанӱна |
002-112 Олай емес, кім жүзін Аллаға жөнелтіп, өзі жақсылық істейтін болса, сонда оған Раббыңның қасында сыйлық бар, оларға қорқыныш жоқ әрі олар қайғырмайды. | بَلَى مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَه ُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِن ٌ فَلَهُ~ُ أَجْرُه ُ عِنْدَ رَبِّه ِِ وَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ |
| Ұа Қӓлати Ал-Йаһӱду Лайсати Ан-Наҫӓрá `Алá Шай'ин Ұа Қӓлати Ан-Наҫӓрá Лайсати Ал-Йаһӱду `Алá Шай'ин Ұа Һум Йатлӱна Ал-Китӓба ۗ Каҙӓлика Қӓла Ал-Лаҙӥна Лӓ Йа`ламӱна Миćла Қаұлиһим ۚ Фа-Аллӓһу Йахкуму Байнаһум Йаұма Ал-Қийӓмати Фӥмӓ Кӓнӱ Фӥһи Йаҳталифӱна |
002-113 Кітапты оқи отырып, Яһудилер: «Христиандар еш нәрсе емес» деді. Христиандар да: «Яһудилер дәнеңе емес» деді. Сондай-ақ білмегендер де олардың айтқанындай айтты. (Араптар да: «Ислам діні еш нәрсе емес» деді.) Сонда Алла (Т.) олардың таласқандарына қиямет күні билік айтады. | وَقَالَتِ الْيَهُودُ لَيْسَتِ النَّصَارَى عَلَى شَيْءٍ وَقَالَتِ النَّصَارَى لَيْسَتِ الْيَهُودُ عَلَى شَيْءٍ وَهُمْ يَتْلُونَ الْكِتَابَ ۗ كَذَلِكَ قَالَ الَّذِينَ لاَ يَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ ۚ فَاللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيه ِِ يَخْتَلِفُونَ |
| Ұа Ман 'Аžламу Мимман Мана`а Масӓҗида Ал-Лаһи 'Ан Йуҙкара Фӥһӓ Асмуһу Ұа Са`á Фӥ Ҳарӓбиһӓ ۚ 'Ӱлӓ'ика Мӓ Кӓна Лаһум 'Ан Йадҳулӱһӓ 'Илӓ Ҳӓ'ифӥна ۚ Лаһум Фӥ Ад-Дунйӓ Ҳизйун Ұа Лаһум Фӥ Ал-'Ӓҳирати `Аҙӓбун `Аžӥмун |
002-114 Алланың мешіттерінде Оның аты зікір етілуіне тыйым салғаннан әрі мешітті бұзуға тырысқаннан кім залымырақ? Олардың мешітке қорыққан түрде ғана кірулері керек еді. Олар үшін дүниеде қорлық, ақыретте зор азап бар. | وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُه ُ وَسَعَى فِي خَرَابِهَا ۚ أُوْلَائِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَنْ يَدخُلُوهَا إلا خَائِفِينَ ۚ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ |
| Ұа Лиллаһи Ал-Машриқу Ұа Ал-Мағрибу ۚ Фа'айнамӓ Туұаллӱ Фаćамма Ұаҗһу Ал-Лаһи 'Инна ۚ Ал-Лаһа Ұӓси`ун `Алӥмун |
002-115 Шығыс, батыс әр тарап Аллаға тән. Сондықтан қай жаққа бет қаратсаңдар да Алланың жүзі (ризалығы) сол жақта. Расында Алла (Т.) өте кең, толық білуші. (Егер қыблаға қарау қауіп-қатерлі болса, бет алдына қарап намаз оқуға болады. | وَلِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ ۚ فَأَيْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ عَلِيمٌ |
| Ұа Қӓлӱ Аттаҳаҙа Ал-Лаһу Ұаладӓан ۗ Субхӓнаһу ۖ Бал Лаһу Мӓ Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи ۖ Куллун Лаһу Қӓнитӱна |
002-116 Олар: «Алла, бала иемденді» деді. Ол, баладан пәк. Дегенмен көктер мен жердегі нәрселер Оныкі. Олар, түгел Оған бой ұсынады. | وَقَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدا ً ۗ سُبْحَانَه ُ ۖ بَلْ لَه ُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ ۖ كُلّ ٌ لَه ُ قَانِتُونَ |
| Бадӥ`у Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи ۖ Ұа 'Иҙӓ Қаđá 'Амрӓан Фа'иннамӓ Йақӱлу Лаһу Кун Файакӱну |
002-117 Ол, көктер мен жерді жоқтан бар етуші. Егер бір істің болуын қаласа, сонда тек қана оған «бол» дейді. Ол, бола қалады. | بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ ۖ وَإِذَا قَضَى أَمْرا ً فَإِنَّمَا يَقُولُ لَه ُ كُنْ فَيَكُونُ |
| Ұа Қӓла Ал-Лаҙӥна Лӓ Йа`ламӱна Лаұлӓ Йукаллимунӓ Ал-Лаһу 'Аұ Та'тӥнӓ 'Ӓйатун ۗ Каҙӓлика Қӓла Ал-Лаҙӥна Мин Қаблиһим Миćла Қаұлиһим ۘ Ташӓбаһат Қулӱбуһум ۗ Қад Баййаннӓ Ал-'Ӓйӓти Лиқаұмин Йӱқинӱна |
002-118 Сондай білмегендер: «Алла, бізге ауызекі айтса, немесе бізге бір белгі келтірсе еді» деді. Бұлардан бұрынғылар да бұлардың айтқаны тәрізді айтқан болатын. Олардың жүректері ұқсас. Расында нақ иланатын елге аяттарды ашық баян еттік. | وَقَالَ الَّذِينَ لاَ يَعْلَمُونَ لَوْلاَ يُكَلِّمُنَا اللَّهُ أَوْ تَأْتِينَا آيَةٌ ۗ كَذَلِكَ قَالَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِثْلَ قَوْلِهِمْ ۘ تَشَابَهَتْ قُلُوبُهُمْ ۗ قَدْ بَيَّنَّا الآيَاتِ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ |
| 'Иннӓ 'Арсалнӓка Бил-Хаққи Башӥрӓан Ұа Наҙӥрӓан ۖ Ұа Лӓ Тус'алу `Ан 'Аҫхӓби Ал-Җахӥми |
002-119 (Мұхаммед Ғ.С.) шынында сені қуандырушы, қорқытушы етіп, хақиқат бойынша жібердік, тозақтықтардан жауапкер емессің. | إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقِّ بَشِيرا ً وَنَذِيرا ً ۖ وَلاَ تُسْأَلُ عَنْ أَصْحَابِ الْجَحِيمِ |
| Ұа Лан Тарđá `Анка Ал-Йаһӱду Ұа Лӓ Ан-Наҫӓрá Хаттá Таттаби`а Миллатаһум ۗ Қул 'Инна Һудá Ал-Лаһи Һуұа Ал-Һудá ۗ Ұа Ла'ини Аттаба`та 'Аһұӓ'аһум Ба`да Ал-Лаҙӥ Җӓ'ака Мина Ал-`Илми ۙ Мӓ Лака Мина Ал-Лаһи Мин Ұа Лӥйин Ұа Лӓ Наҫӥрин |
002-120 (Мұхаммед Ғ.С.) олардың діндеріне ермейінше, Яһуди де Христиан да сірә сенен разы болмайды. Оларға: «Әрине Алланың жолы сол тура» де. Өзіңе мәлімет келгеннен кейін егер олардың көңілдері тартқанына еліктесең, Алла тарапынан саған не дос не жәрдемші болмас. | وَلَنْ تَرْضَى عَنْكَ الْيَهُودُ وَلاَ النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ ۗ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَى ۗ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِي جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ ۙ مَا لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلاَ نَصِيرٍ |
| Ал-Лаҙӥна 'Ӓтайнӓһуму Ал-Китӓба Йатлӱнаһу Хаққа Тилӓұатиһи 'Ӱлӓ'ика Йу'уминӱна Биһи ۗ Ұа Ман Йакфур Биһи Фа'ӱлӓ'ика Һуму Ал-Ҳӓсирӱна |
002-121 Біз өздеріне Кітап бергендер, оны шынайы оқиды, міне солар иман келтіргендер. (Бұлар Ғабдолла Сәлем Ұлы және Хабаштықтар.) Кім Кітапқа қарсы келсе, сонда олар зиян етушілер. | الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَه ُ حَقَّ تِلاَوَتِهِ أُوْلَائِكَ يُؤْمِنُونَ بِه ِِ ۗ وَمَنْ يَكْفُرْ بِه ِِ فَأُوْلَائِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ |
| Йӓ Банӥ 'Исрӓ'ӥла Аҙкурӱ Ни`матийа Аллатӥ 'Ан`амту `Алайкум Ұа 'Аннӥ Фаđđалтукум `Алá Ал-`Ӓламӥна |
002-122 Әй Израил ұрпақтары! Сендерге берген нығметімді және сендерді әлемге үстем қылғанымды еске алыңдар. | يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ |
| Ұа Аттақӱ Йаұмӓан Лӓ Таҗзӥ Нафсун `Ан Нафсин Шай'ӓан Ұа Лӓ Йуқбалу Минһӓ `Адлун Ұа Лӓ Танфа`уһӓ Шафӓ`атун Ұа Лӓ Һум Йунҫарӱна |
002-123 Және сондай күннен қорқыңдар. Ол күнде біреу үшін біреу күймейді де ешкімге болысу пайда бермейді. Сондай-ақ олар, ешкімнен көмек көре алмайды. | وَاتَّقُوا يَوْما ً لاَ تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْس ٍ شَيْئا ً وَلاَ يُقْبَلُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلاَ تَنفَعُهَا شَفَاعَةٌ وَلاَ هُمْ يُنصَرُونَ |
| Ұа 'Иҙ Абталá 'Ибрӓһӥма Раббуһу Бикалимӓтин Фа'атаммаһунна ۖ Қӓла 'Иннӥ Җӓ`илука Лилннӓси 'Имӓмӓан ۖ Қӓла Ұа Мин Ҙуррӥйатӥ ۖ Қӓла Лӓ Йанӓлу `Аһдӥ Аž-Žӓлимӥна |
002-124 Сол уақытты еске ал! Ыбырайым (Ғ.С.) ды Раббы сөздермен сынады. Сонда ол, оларды толық орындады. Алла: «Әрине сені адамдарға басшы қыламын.» деді. Ол: «Ұрпақтарымнан да ете көр!»,- деді. Алла: «(Ұрпақтарыңнан) залымдар сертіме жете алмайды» деді. | وَإِذْ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّه ُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَاما ً ۖ قَالَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِي ۖ قَالَ لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ |
| Ұа 'Иҙ Җа`алнӓ Ал-Байта Маćӓбатан Лилннӓси Ұа 'Амнӓан Ұа Аттаҳиҙӱ Мин Мақӓми 'Ибрӓһӥма Муҫаллáан ۖ Ұа `Аһиднӓ 'Илá 'Ибрӓһӥма Ұа 'Исмӓ`ӥла 'Ан Ҭаһһирӓ Байтийа Лилҭҭӓ'ифӥна Ұа Ал-`Ӓкифӥна Ұа Ар-Рукка`и Ас-Суҗӱди |
002-125 Сол уақытта үйді (Қағбаны) адам баласы үшін орталық әрі бейбітшілік орны етіп жасадық. Ыбырайым (Ғ.С.) ның орнынан намаз орны қылып алыңдар. Және Ыбырайым, Ысмайыл (Ғ.С.) екеуінен: «Үйімді (Қағбаны) тауап етушілер, ғибадатқа отырушылар және рүкүғ, сәжде қылушылар үшін тап-таза ұстаңдар» деп, уәде алғанбыз. | وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثَابَة ً لِلنَّاسِ وَأَمْنا ً وَاتَّخِذُوا مِنْ مَقَامِ إِبْرَاهِيمَ مُصَلّى ً ۖ وَعَهِدْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ أَنْ طَهِّرَا بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْعَاكِفِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ |
| Ұа 'Иҙ Қӓла 'Ибрӓһӥму Рабби Аҗ`ал Һӓҙӓ Баладӓан 'Ӓминӓан Ұа Арзуқ 'Аһлаһу Мина Аć-Ćамарӓти Ман 'Ӓмана Минһум Бил-Лаһи Ұа Ал-Йаұми Ал-'Ӓҳири ۖ Қӓла Ұа Ман Кафара Фа'уматти`уһу Қалӥлӓан Ćумма 'Аđҭарруһу 'Илá `Аҙӓби Ан-Нӓри ۖ Ұа Би'са Ал-Маҫӥру |
002-126 Сол уақытта Ыбырайым (Ғ.С.): «Раббым! Бұны бір тыныш қала қыла көр! және оның тұрғындарынан кім Аллаға, ақырет күніне иман келтірсе, әр түрлі өнімдермен ризықтандыр» деп, жалбарынды. (Раббы): «Кім қарсы болса, оны да аз (күнгі дүниеде) пайдаландырамын, сонан соң оны (ақыретте) от азабына зорлаймын. Ол, барар орынның жаманы» деді. | وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا بَلَدا ً آمِنا ً وَارْزُقْ أَهْلَه ُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ ۖ قَالَ وَمَنْ كَفَرَ فَأُمَتِّعُه ُ قَلِيلا ً ثُمَّ أَضْطَرُّهُ~ُ إِلَى عَذَابِ النَّارِ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ |
| Ұа 'Иҙ Йарфа`у 'Ибрӓһӥму Ал-Қаұӓ`ида Мина Ал-Байти Ұа 'Исмӓ`ӥлу Раббанӓ Тақаббал Миннӓ ۖ 'Иннака 'Анта Ас-Самӥ`у Ал-`Алӥму |
002-127 Сол уақта Ыбырайым мен Ысмайыл (Ғ.С.) үйдің (Қағбаның) ірге тасын көтере: «Бізден қабыл айла, күдіксіз Сен тілекті тым естуші, толық білушісің.» | وَإِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِيمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَإِسْمَاعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ |
| Раббанӓ Ұа Аҗ`алнӓ Муслимайни Лака Ұа Мин Ҙуррӥйатинӓ 'Умматан Муслиматан Лака Ұа 'Аринӓ Манӓсиканӓ Ұа Туб `Алайнӓ ۖ 'Иннака 'Анта Ат-Таұұӓбу Ар-Рахӥму |
002-128 «Раббымыз, екеумізді де өзіңе бой ұсынушы қыл, ұрпақтарымыздан да өзіңе бой ұсынушы бір үммет қыла көр, әрі бізге хаж амалдарымызды көрсетіп, тәубелерімізді қабыл айла, әлбетте Сен өзің тәубені қабыл етуші, ерекше мейрімдісің!» | رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِنَا أُمَّة ً مُسْلِمَة ً لَكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ |
| Раббанӓ Ұа Аб`аć Фӥһим Расӱлӓан Минһум Йатлӱ `Алайһим 'Ӓйӓтика Ұа Йу`аллимуһуму Ал-Китӓба Ұа Ал-Хикмата Ұа Йузаккӥһим ۚ 'Иннака 'Анта Ал-`Азӥзу Ал-Хакӥму |
002-129 «Раббымыз ұрпағымыздың ішіне өздерінен, оларға аяттарыңды оқитын, Кітапты әрі үкімдерін үйретіп, оларды тазартатын бір елші жібергейсің, күдіксіз Сен өзің ғана аса үстем, өте данасың» (деп жалбарынды. Ыбырайым Ғ.С. ның тілегі бойынша Мұхаммед Ғ.С. елші болып келді. | رَبَّنَا وَابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولا ً مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُزَكِّيهِمْ ۚ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ |
| Ұа Ман Йарғабу `Ан Миллати 'Ибрӓһӥма 'Иллӓ Ман Сафиһа Нафсаһу ۚ Ұа Лақади Аҫҭафайнӓһу Фӥ Ад-Дунйӓ ۖ Ұа 'Иннаһу Фӥ Ал-'Ӓҳирати Ламина Аҫ-Ҫӓлихӥна |
002-130 Өзін білмеген ақылсыздан басқа кім Ыбырайым (Ғ.С.) ның жолынан бет бұрады? Расында оны дүниеде таңдадық әрі күдіксіз ол, ақыретте де игілерден болады. | وَمَنْ يَرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ إِبْرَاهِيمَ إِلاَّ مَنْ سَفِه ََ نَفْسَه ُ ۚ وَلَقَدِ اصْطَفَيْنَاه ُ فِي الدُّنْيَا ۖ وَإِنَّه ُ فِي الآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ |
| 'Иҙ Қӓла Лаһу Раббуһу 'Аслим ۖ Қӓла 'Асламту Лирабби Ал-`Ӓламӥна |
002-131 Бір кезде Раббы оған: «Бой ұсын!»,- деді. Ол: «Бүкіл әлемнің Раббына бой ұсындым» деді. | إِذْ قَالَ لَه ُ رَبُّهُ~ُ أَسْلِمْ ۖ قَالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ |
| Ұа Ұаҫҫá Биһӓ 'Ибрӓһӥму Банӥһи Ұа Йа`қӱбу Йӓ Банӥйа 'Инна Ал-Лаһа Аҫҭафá Лакуму Ад-Дӥна Фалӓ Тамӱтунна 'Иллӓ Ұа 'Антум Муслимӱна |
002-132 Ыбырайым (Ғ.С.) бұны ұлдарына өсиет етті және Яғқұп (Ғ.С.) да: «Әй ұлдарым! Әрине Алла сендер үшін осы дінді ұнатты, сондықтан сендер нағыз Мұсылман болып өліңдер» деді. | وَوَصَّى بِهَا إِبْرَاهِيمُ بَنِيه ِِ وَيَعْقُوبُ يَا بَنِيَّ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى لَكُمُ الدِّينَ فَلاَ تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ |
| 'Ам Кунтум Шуһадӓ'а 'Иҙ Хаđара Йа`қӱба Ал-Маұту 'Иҙ Қӓла Либанӥһи Мӓ Та`будӱна Мин Ба`дӥ Қӓлӱ На`буду 'Илаһака Ұа 'Илаһа 'Ӓбӓ'ика 'Ибрӓһӥма Ұа 'Исмӓ`ӥла Ұа 'Исхӓқа 'Илаһӓан Ұӓхидӓан Ұа Нахну Лаһу Муслимӱна |
002-133 Яғқұп (Ғ.С.) қа өлім келген сәтте, балаларына: «Неменеге құлшылық қыласыңдар?»,- дегенде, барма едіңдер? Сонда олар: «Сенің Тәңіріңе, аталарыңның Тәңіріне: Ыбырайым, Ысмайыл, Ысхақтың бір-ақ Тәңіріне құлшылық қыламыз. Сондай-ақ Соған бой ұсынамыз» деген еді. | أَمْ كُنتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ حَضَرَ يَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قَالَ لِبَنِيه ِِ مَا تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْدِي قَالُوا نَعْبُدُ إِلَهَكَ وَإِلَهَ آبَائِكَ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ إِلَها ً وَاحِدا ً وَنَحْنُ لَه ُ مُسْلِمُونَ |
| Тилка 'Умматун Қад Ҳалат ۖ Лаһӓ Мӓ Касабат Ұа Лакум Мӓ Касабтум ۖ Ұа Лӓ Тус'алӱна `Аммӓ Кӓнӱ Йа`малӱна |
002-134 Міне солар бір үммет еді, өтіп кетті. Олардың еңбектері өздеріне, сендердің еңбектерің өздеріңе, сендер олардың істегендерінен сұралмайсыңдар. | تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ ۖ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُمْ مَا كَسَبْتُمْ ۖ وَلاَ تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ |
| Ұа Қӓлӱ Кӱнӱ Һӱдӓан 'Аұ Наҫӓрá Таһтадӱ ۗ Қул Бал Миллата 'Ибрӓһӥма Ханӥфӓан ۖ Ұа Мӓ Кӓна Мина Ал-Мушрикӥна |
002-135 Олар: «Яһуди немесе Христиан болыңдар, тура жолда боласыңдар» деді. (Мұхаммед Ғ.С.) олай емес, Ыбырайым (Ғ.С.) ның тұп-тура жолындамыз, ол ортақ қосушылардан емес еді» де. | وَقَالُوا كُونُوا هُودا ً أَوْ نَصَارَى تَهْتَدُوا ۗ قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفا ً ۖ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ |
| Қӱлӱ 'Ӓманнӓ Бил-Лаһи Ұа Мӓ 'Унзила 'Илайнӓ Ұа Мӓ 'Унзила 'Илá 'Ибрӓһӥма Ұа 'Исмӓ`ӥла Ұа 'Исхӓқа Ұа Йа`қӱба Ұа Ал-'Асбӓҭи Ұа Мӓ 'Ӱтийа Мӱсá Ұа `Ӥсá Ұа Мӓ 'Ӱтийа Ан-Набӥйӱна Мин Раббиһим Лӓ Нуфарриқу Байна 'Ахадин Минһум Ұа Нахну Лаһу Муслимӱна |
002-136 Және оларға: «Біз Аллаға, бізге түсірілген Құранға әрі Ыбырайым, Ысмайыл, Ысхақ, Яғқұп (Ғ.С.) тарға, ұрпақтарына тағы Мұса, Ғиса (Ғ.С.) ға берілген нәрселерге сондай-ақ Раббылары тарапынан өзге пайғамбарларға берілген нәрселерге иман келтіріп әрі олардың араларын айырмаймыз. (Бәріне де сенеміз) және біздер Ол Аллаға ғана бой ұсынушымыз» деңдер. | قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنزِلَ إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالأَسْبَاطِ وَمَا أُوتِيَ مُوسَى وَعِيسَى وَمَا أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَنَحْنُ لَه ُ مُسْلِمُونَ |
| Фа'ин 'Ӓманӱ Бимиćли Мӓ 'Ӓмантум Биһи Фақади Аһтадаұ ۖ Ұа 'Ин Таұаллаұ Фа'иннамӓ Һум Фӥ Шиқӓқин ۖ Фасайакфӥкаһуму Ал-Лаһу ۚ Ұа Һуұа Ас-Самӥ`у Ал-`Алӥму |
002-137 Сонда олар, егер сендер сенген сияқты сенсе, онда рас тура жол табар еді. Ал егер олар бет бұрса, сонда олар, мүлде жолдан шыққан болады. Сонда да Алла сені олардан қорғауға жетіп асады. Ол Алла, (Т.) естуші, әр нәрсені білуші. | فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ مَا آمَنتُمْ بِه ِِ فَقَدِ اهْتَدَوا ۖ وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا هُمْ فِي شِقَاقٍ ۖ فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللَّهُ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ |
| Ҫибғата Ал-Лаһи ۖ Ұа Ман 'Ахсану Мина Ал-Лаһи Ҫибғатан ۖ Ұа Нахну Лаһу `Ӓбидӱна |
002-138 Өң Алланыкі, Өң (беру) де Алладан кім артық? Сондықтан біз Оған құлшылық қыламыз. | صِبْغَةَ اللَّهِ ۖ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَة ً ۖ وَنَحْنُ لَه ُ عَابِدُونَ |
| Қул 'Атухӓҗҗӱнанӓ Фӥ Ал-Лаһи Ұа Һуұа Раббунӓ Ұа Раббукум Ұа Ланӓ 'А`мӓлунӓ Ұа Лакум 'А`мӓлукум Ұа Нахну Лаһу Муҳлиҫӱна |
002-139 (Мұхаммед Ғ.С.) оларға: «Біздің де сендердің де Раббыларың Алла жайында бізбен таласасыңдар ма? Біздің істегеніміз бізге, сендердің істегендерің, сендерге тән. Біз Аллаға нағыз ықыластымыз» де. | قُلْ أَتُحَاجُّونَنَا فِي اللَّهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ وَلَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ وَنَحْنُ لَه ُ مُخْلِصُونَ |
| 'Ам Тақӱлӱна 'Инна 'Ибрӓһӥма Ұа 'Исмӓ`ӥла Ұа 'Исхӓқа Ұа Йа`қӱба Ұа Ал-'Асбӓҭа Кӓнӱ Һӱдӓан 'Аұ Наҫӓрá ۗ Қул 'А'антум 'А`ламу 'Ами Ал-Лаһу ۗ Ұа Ман 'Аžламу Мимман Катама Шаһӓдатан `Индаһу Мина Ал-Лаһи ۗ Ұа Мӓ Ал-Лаһу Биғӓфилин `Аммӓ Та`малӱна |
002-140 Немесе сендер: «Ыбырайым, Ысмайыл, Ысқақ, Яғқұп және ұрпақтары: Яһуди не Христиан еді» дейсіңдер ме? (Мұхаммед Ғ.С.) оларға: «Сендер жақсы білесіңдер ме? Алла жақсы біле ме?»,- де. Жанындағы Алланың куәлігін (Алла білдіргенді) жасырғаннан кім залымырақ? Сондай-ақ Алла (Т.) істегендеріңнен ғапыл емес. | أَمْ تَقُولُونَ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالأَسْبَاطَ كَانُوا هُودا ً أَوْ نَصَارَى ۗ قُلْ أَأَنْتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللَّهُ ۗ وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَتَمَ شَهَادَةً عِنْدَه ُ مِنَ اللَّهِ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ |
| Тилка 'Умматун Қад Ҳалат ۖ Лаһӓ Мӓ Касабат Ұа Лакум Мӓ Касабтум ۖ Ұа Лӓ Тус'алӱна `Аммӓ Кӓнӱ Йа`малӱна |
002-141 Олар өтіп кеткен бір үммет, олардың еңбектері оларға, сендердің еңбектерің сендерге тән. олардың істеген істерінен сендер сұралмайсыңдар. | تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ ۖ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُمْ مَا كَسَبْتُمْ ۖ وَلاَ تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ |
| Сайақӱлу Ас-Суфаһӓ'у Мина Ан-Нӓси Мӓ Ұа Ллӓһум `Ан Қиблатиһиму Аллатӥ Кӓнӱ `Алайһӓ ۚ Қул Лиллаһи Ал-Машриқу Ұа Ал-Мағрибу ۚ Йаһдӥ Ман Йашӓ'у 'Илá Ҫирӓҭин Мустақӥмин |
002-142 Адамдардың кейбір ақымақтары: «Оларды, қарап тұрған қыбласынан не нәрсе бұрды?»,- дейді. (Мұхаммед Ғ.С.) оларға: «Шығыс та батыс та Аллаға тән. Ол, қалағанын тура жолға салады » де. | سَيَقُولُ السُّفَهَاءُ مِنَ النَّاسِ مَا وَلاَّهُمْ عَنْ قِبْلَتِهِمُ الَّتِي كَانُوا عَلَيْهَا ۚ قُلْ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ ۚ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ |
| Ұа Каҙалика Җа`алнӓкум 'Умматан Ұасаҭӓан Литакӱнӱ Шуһадӓ'а `Алá Ан-Нӓси Ұа Йакӱна Ар-Расӱлу `Алайкум Шаһӥдӓан ۗ Ұа Мӓ Җа`алнӓ Ал-Қиблата Аллатӥ Кунта `Алайһӓ 'Иллӓ Лина`лама Ман Йаттаби`у Ар-Расӱла Мимман Йанқалибу `Алá `Ақибайһи ۚ Ұа 'Ин Кӓнат Лакабӥратан 'Иллӓ `Алá Ал-Лаҙӥна Һадá Ал-Лаһу ۗ Ұа Мӓ Кӓна Ал-Лаһу Лийуđӥ`а 'Ӥмӓнакум ۚ 'Инна Ал-Лаһа Бин-Нӓси Лара'ӱфун Рахӥмун |
002-143 Осылайша сендерді (артық, кемсіз) орташа бір үммет қылдық. Адамдарға куә болуларың сондай-ақ пайғамбардың сендерге куә болуы үшін. Қарап тұрған қыблаңды, теріс бағынатын біреулерден пайғамбарға ілесетін кісілерді білуге істеген едік. Әрине бұл, Алла, тура жолға салғандардан басқаға қиынырақ. Алла имандарыңды жоймайды. Күдіксіз Алла, адам баласына өте жұмсақ ерекше мейірімді. | وَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّة ً وَسَطا ً لِتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدا ً ۗ وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنتَ عَلَيْهَا إِلاَّ لِنَعْلَمَ مَنْ يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّنْ يَنقَلِبُ عَلَى عَقِبَيْهِ ۚ وَإِنْ كَانَتْ لَكَبِيرَة ً إِلاَّ عَلَى الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ ۗ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمَانَكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوف ٌ رَحِيمٌ |
| Қад Нарá Тақаллуба Ұаҗһика Фӥ Ас-Самӓ'и Фалануұаллийаннака ۖ Қиблатан Тарđӓһӓ Фаұалли Ұаҗһака ۚ Шаҭра Ал-Масҗиди Ал-Харӓми Ұа Хайćу Мӓ ۚ Кунтум Фаұаллӱ Ұуҗӱһакум Шаҭраһу Ұа 'Инна Ал-Лаҙӥна ۗ 'Ӱтӱ Ал-Китӓба Лайа`ламӱна 'Аннаһу Ал-Хаққу Мин Раббиһим Ұа Мӓ Ал-Лаһу ۗ Биғӓфилин `Аммӓ Йа`малӱна |
002-144 (Мұхаммед Ғ.С.) жүзіңнің көкке жөнелгенін көреміз. Сондықтан өзің разы болған қыблаға айналдырамыз. Енді жүзіңді «Месжід Харам» жаққа бұр. (Мүміндер) қай жерде болсаңдар да: Жүздеріңді сол жаққа жөнелтіңдер. Расында өздеріне кітап берілгендер, негізінен қыбланың ауысуын Раббыларынан бір шындық екенін біледі. Алла олардың істегендерінен ғапыл емес. | قَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَاءِ ۖ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَة ً تَرْضَاهَا ۚ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۚ وَحَيْثُ مَا كُنتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَه ُ ۗ وَإِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ |
| Ұа Ла'ин 'Атайта Ал-Лаҙӥна 'Ӱтӱ Ал-Китӓба Бикулли 'Ӓйатин Мӓ Таби`ӱ Қиблатака ۚ Ұа Мӓ 'Анта Битӓби`ин Қиблатаһум ۚ Ұа Мӓ Ба`đуһум Битӓби`ин Қиблата Ба`đин ۚ Ұа Ла'ини Аттаба`та 'Аһұӓ'аһум Мин Ба`ди Мӓ Җӓ'ака Мина Ал-`Илми ۙ 'Иннака 'Иҙӓан Ламина Аž-Žӓлимӥна |
002-145 (Мұхаммед Ғ.С.) ол кітап берілгендерге әр түрлі мұғжизаны келтірсең де олар сенің қыблаңа ілеспейді (қосылмайды). Ал, сен де олардың қыбласына қосылушы емессің. Сондай-ақ олар да бір-біреулерінің қыблаларына ілеспейді. Өзіңе мұншалық мәлімет келгеннен кейін, олардың ойларына еліктесең, әлбетте сен анық залымдардан боласың. | وَلَئِنْ أَتَيْتَ الَّذِينَ أُوتُوا الكِتَابَ بِكُلِّ آيَةٍ مَا تَبِعُوا قِبْلَتَكَ ۚ وَمَا أَنْتَ بِتَابِعٍ قِبْلَتَهُمْ ۚ وَمَا بَعْضُهُمْ بِتَابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍ ۚ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ ۙ إِنَّكَ إِذا ً لَمِنَ الظَّالِمِينَ |
| Ал-Лаҙӥна 'Ӓтайнӓһуму Ал-Китӓба Йа`рифӱнаһу Камӓ Йа`рифӱна 'Абнӓ'аһум ۖ Ұа 'Инна Фарӥқӓан Минһум Лайактумӱна Ал-Хаққа Ұа Һум Йа`ламӱна |
002-146 Өздеріне кітап бергендеріміз (Мұхаммед F.C. ды) ұлдарын танығандай таниды. Негізінен олардан бip тобы (ғалымдары) шындықты біле тұра жасырады. | الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَه ُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ ۖ وَإِنَّ فَرِيقا ً مِنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ |
| Ал-Хаққу Мин Раббика ۖ Фалӓ Такӱнанна Мина Ал-Мумтарӥна |
002-147 (Мұхаммед F.C.) хақиқат Раббыңнан келген. Сондықтан сірә күдіктенуші бола көрме. | الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ ۖ فَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ |
| Ұа Ликуллин Ұиҗһатун Һуұа Муұаллӥһӓ ۖ Фӓстабиқӱ Ал-Ҳайрӓти ۚ 'Айна Мӓ Такӱнӱ Йа'ти Бикуму Ал-Лаһу Җамӥ`ӓан ۚ 'Инна Ал-Лаһа `Алá Кулли Шай'ин Қадӥрун |
002-148 Әркімнің бip бет алатын қыбласы бар. Сонда жақсылыққа жарысыңдар. Қайда болсаңдар да Алла барлығыңды бір араға жинайды. Күдіксіз Алла (Т.) ның әр нәрсеге күші жетеді. | وَلِكُلٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّيهَا ۖ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ ۚ أَيْنَ مَا تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعا ً ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ |
| Ұа Мин Хайćу Ҳараҗта Фаұалли Ұаҗһака Шаҭра Ал-Масҗиди Ал-Харӓми Ұа 'Иннаһу ۖ Лалхаққу Мин Раббика Ұа Мӓ ۗ Ал-Лаһу Биғӓфилин `Аммӓ Та`малӱна |
002-149 Қайдан (жолға) шықсаң да жүзіңді Месжід Харам жаққа қарат. Өйткені ол, Раббыңнан 6ip хақиқат. Алла (Т.) не істегендеріңнен ғапыл емес. | وَمِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۖ وَإِنَّه ُ لَلْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ |
| Ұа Мин Хайćу Ҳараҗта Фаұалли Ұаҗһака Шаҭра Ал-Масҗиди Ал-Харӓми Ұа Хайćу ۚ Мӓ Кунтум Фаұаллӱ Ұуҗӱһакум Шаҭраһу Ли'аллӓ Йакӱна Лилннӓси `Алайкум Хуҗҗатун 'Иллӓ Ал-Лаҙӥна Žаламӱ Минһум Фалӓ Таҳшаұһум Ұа Аҳшаұнӥ Ұа Ли'атимма Ни`матӥ `Алайкум Ұа Ла`аллакум Таһтадӱна |
002-150 Және қайдан (жолға) шықсаң да жүзіңді Месжід Харам жаққа қарат. (Әй мүміндер!) Қайда болсаңдар да (намазда) жүздеріңді солай қаратыңдар. Адамдар үшін сендерге қарсы бip дәлел болмасын. (Яһудилер: “Бұлар Ыбырайым F.C. ның дінінде болса, неге Кағба жаққа қарамады?” демесін.) Бipaқ олардың залымдары айта бepeдi. Олардан қорықпаңдар. Сендерге нығметтерімді толықтауым және тура жолда болуларың үшін Менен қорқыңдар. | وَمِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۚ وَحَيْثُ مَا كُنتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَه ُ لِئَلاَّ يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَيْكُمْ حُجَّةٌ إِلاَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِي وَلِأَتِمَّ نِعْمَتِي عَلَيْكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ |
| Камӓ 'Арсалнӓ Фӥкум Расӱлӓан Минкум Йатлӱ `Алайкум 'Ӓйӓтинӓ Ұа Йузаккӥкум Ұа Йу`аллимукуму Ал-Китӓба Ұа Ал-Хикмата Ұа Йу`аллимукум Мӓ Лам Такӱнӱ Та`ламӱна |
002-151 Іштеріңе, өздеріңнен аяттарымды оқитын, сендерді тазартатын және сендерге Құранды әpi үкімдерін үйрететін сондай-ақ білмегендеріңді үйрететін Елші жібергеніміз сияқты… | كَمَا أَرْسَلْنَا فِيكُمْ رَسُولا ً مِنْكُمْ يَتْلُو عَلَيْكُمْ آيَاتِنَا وَيُزَكِّيكُمْ وَيُعَلِّمُكُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُعَلِّمُكُمْ مَا لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ |
| Фӓҙкурӱнӥ 'Аҙкуркум Ұа Ашкурӱ Лӥ Ұа Лӓ Такфурӱни |
002-152 Енді, Meні еске алыңдар, Мен де сендерді еске аламын және Маған шүкіршілік қылыңдар да қарсы болмаңдар. | فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلاَ تَكْفُرُونِ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Аста`ӥнӱ Биҫ-Ҫабри Ұа Аҫ-Ҫалӓати ۚ 'Инна Ал-Лаһа Ма`а Аҫ-Ҫӓбирӥна |
002-153 Әй мүміндер! Сабыр және намазбенен (Алладан) жәрдем тілеңдер, күдіксіз Алла (Т.) сабыр етушілермен бipгe. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ |
| Ұа Лӓ Тақӱлӱ Лиман Йуқталу Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи 'Амұӓтун ۚ Бал 'Ахйӓ'ун Ұа Лакин Лӓ Таш`урӱна |
002-154 Алла жолында өлтірілгендерді (шәһиттерді) олар өлі демеңдер, олар тipi, бірақ сендер сезіп біле алмайсыңдар. | وَلاَ تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتٌ ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ وَلَكِنْ لاَ تَشْعُرُونَ |
| Ұа Ланаблуұаннакум Бишай'ин Мина Ал-Ҳаұфи Ұа Ал-Җӱ`и Ұа Нақҫин Мина Ал-'Амұли Ұа Ал-'Анфуси Ұа Аć-Ćамарӓти ۗ Ұа Башшири Аҫ-Ҫӓбирӥна |
002-155 Әрине сендерді қayiп-қатер, ашаршылық және малдардан, жандардан сондай-ақ өнімдерден кеміту арқылы сынаймыз, (Мұхаммед F.C сондай жағдайларда) сабыр етушілерді қуандыр! | وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الأَمْوالِ وَالأَنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ ۗ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ |
| Ал-Лаҙӥна 'Иҙӓ 'Аҫӓбат/һум Муҫӥбатун Қӓлӱ 'Иннӓ Лиллаһи Ұа 'Иннӓ 'Илайһи Рӓҗи`ӱна |
002-156 Қашан оларға бip қайғы жетсе: “Олар шын мәнінде біз Аллаға тәнбіз әpi Оған қайтушымыз” деді. | الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَة ٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ |
| 'Ӱлӓ'ика `Алайһим Ҫалаұӓтун Мин Раббиһим Ұа Рахматун ۖ Ұа 'Ӱлӓ'ика Һуму Ал-Муһтадӱна |
002-157 Miнe соларға, Раббылары жақтан жарылқау және мәрқамет бар. Әpi олар тура жолдағылар. | أُوْلَائِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ ۖ وَأُوْلَائِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ |
| 'Инна Аҫ-Ҫафӓ Ұа Ал-Марұата Мин Ша`ӓ'ири Ал-Лаһи ۖ Фаман Хаҗҗа Ал-Байта 'Аұ А`тамара Фалӓ Җунӓха `Алайһи 'Ан Йаҭҭаұұафа Биһимӓ ۚ Ұа Ман Таҭаұұа`а Ҳайрӓан Фа'инна Ал-Лаһа Шӓкирун `Алӥмун |
002-158 Негізінде “Сафа, Мәруе” Алланың белгілерінен. Сонда кім хаж немесе умра орындаса, ол екеуін де тауап етудің оқасы жоқ. Кімде-кiм артықша бip қайыр icтece, Алла шүкіршілікті қадырлаушы, толық білуші. | إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ ۖ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوْ اعْتَمَرَ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْهِ أَنْ يَطَّوَّفَ بِهِمَا ۚ وَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرا ً فَإِنَّ اللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ |
| 'Инна Ал-Лаҙӥна Йактумӱна Мӓ 'Анзалнӓ Мина Ал-Баййинӓти Ұа Ал-Һудá Мин Ба`ди Мӓ Баййаннӓһу Лилннӓси Фӥ Ал-Китӓби ۙ 'Ӱлӓ'ика Йал`ануһуму Ал-Лаһу Ұа Йал`ануһуму Ал-Лӓ`инӱна |
002-159 Негізінен бiз ап-ашық үкімдерді әpi тура жолды Кітапта адамдарға баян еткеннен кейін жасырғандар, соларға Алла лағынет етеді әpi барлық лағынет етушілер лағынет етеді. | إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاه ُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ ۙ أُوْلَائِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللاَّعِنُونَ |
| 'Иллӓ Ал-Лаҙӥна Тӓбӱ Ұа 'Аҫлахӱ Ұа Баййанӱ Фа'ӱлӓ'ика 'Атӱбу `Алайһим ۚ Ұа 'Анӓ Ат-Таұұӓбу Ар-Рахӥму |
002-160 Бірақ тәубе еткендер, жағдайларын түзелткендер және шындықты баян еткендер басқа. Міне солардың тәубесін қабыл етуші, ерекше мейірімдімін. | إِلاَّ الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَبَيَّنُوا فَأُوْلَائِكَ أَتُوبُ عَلَيْهِمْ ۚ وَأَنَا التَّوَّابُ الرَّحِيمُ |
| 'Инна Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Ұа Мӓтӱ Ұа Һум Куффӓрун 'Ӱлӓ'ика `Алайһим Ла`нату Ал-Лаһи Ұа Ал-Малӓ'икати Ұа Ан-Нӓси 'Аҗма`ӥна |
002-161 Расында сондай қарсы келгендер және қарсы болған күйде өлгендер, міне соларға Алланың лағынеті әpi періштелердің және біртұтас адамдардың лағынеті болады. | إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ أُوْلَائِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَالْمَلاَئِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ |
| Ҳӓлидӥна Фӥһӓ ۖ Лӓ Йуҳаффафу `Анһуму Ал-`Аҙӓбу Ұа Лӓ Һум Йунžарӱна |
002-162 Олар лағынетте мәңгі қалады, олардан азап жеңілтілмейді де оларға мұрса берілмейді. | خَالِدِينَ فِيهَا ۖ لاَ يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلاَ هُمْ يُنظَرُونَ |
| Ұа 'Илаһукум 'Илаһун Ұӓхидун ۖ Лӓ 'Илӓһа 'Иллӓ Һуұа Ар-Рахмӓну Ар-Рахӥму |
002-163 Тәңірлерің бір-ақ Тәңір. Одан басқа eшбip Тәңip жоқ. Ол, аса қамқор, ерекше мейірімді. | وَإِلَهُكُمْ إِلَه ٌٌ وَاحِدٌ ۖ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ |
| 'Инна Фӥ Ҳалқи Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđи Ұа Аҳтилӓфи Ал-Лайли Ұа Ан-Наһӓри Ұа Ал-Фулки Аллатӥ Таҗрӥ Фӥ Ал-Бахри Бимӓ Йанфа`у Ан-Нӓса Ұа Мӓ 'Анзала Ал-Лаһу Мина Ас-Самӓ'и Мин Мӓ'ин Фа'ахйӓ Биһи Ал-'Арđа Ба`да Маұтиһӓ Ұа Баććа Фӥһӓ Мин Кулли Дӓббатин Ұа Таҫрӥфи Ар-Рийӓхи Ұа Ас-Сахӓби Ал-Мусаҳҳари Байна Ас-Самӓ'и Ұа Ал-'Арđи Ла'ӓйӓтин Лиқаұмин Йа`қилӱна |
002-164 Күдіксіз көктер мен жердің жаратылуында, түн мен күннің ауысуында, адам баласына пайдалы нәрселермен теңізде жүрген кемеде және Алланың көктен жаңбыр жаудырып, жер өлгеннен кейін онымен жандандыруында әрі онда әр түрлі хайуанды таратуында, желдерді және көк пен жердің арасындағы бағынышты бұлтты басқаруында әлбетте ойлаған елге (Алланың барлығы, бірлігіне) белгілер бар. | إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَاخْتِلاَفِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَالْفُلْكِ الَّتِي تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِمَا يَنفَعُ النَّاسَ وَمَا أَنزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ مَاء ٍ فَأَحْيَا بِهِ الأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَبَثَّ فِيهَا مِنْ كُلِّ دَابَّةٍ وَتَصْرِيفِ الرِّيَاحِ وَالسَّحَابِ الْمُسَخَّرِ بَيْنَ السَّمَاءِ وَالأَرْضِ لَآيَات ٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ |
| Ұа Мина Ан-Нӓси Ман Йаттаҳиҙу Мин Дӱни Ал-Лаһи 'Андӓдӓан Йухиббӱнаһум Кахубби Ал-Лаһи Ұа ۖ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ 'Ашадду Хуббӓан Лиллаһи ۗ Ұа Лаұ Йарá Ал-Лаҙӥна Žаламӱ 'Иҙ Йараұна Ал-`Аҙӓба 'Анна Ал-Қӱұата Лиллаһи Җамӥ`ӓан Ұа 'Анна Ал-Лаһа Шадӥду Ал-`Аҙӓби |
002-165 Адамдардың кейбіреулері Аллаға өзгені теңдес етеді де оларды Алланы сүйгендей сүйеді. Ал мүміндер, Алланы тағы артық сүйеді. Егер залымдар азапты көрсе, бүкіл қуаттың Аллаға тән екенін, шын мәнінде Алланың қатты азап иесі екенін білсе еді. | وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَندَادا ً يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبّا ً لِلَّهِ ۗ وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعا ً وَأَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ |
| 'Иҙ Табарра'а Ал-Лаҙӥна Аттуби`ӱ Мина Ал-Лаҙӥна Аттаба`ӱ Ұа Ра'аұ Ал-`Аҙӓба Ұа Тақаҭҭа`ат Биһиму Ал-'Асбӓбу |
002-166 Сол уақытта ерілгендер (бастағандар), өздеріне ергендерден безеді. Сондай-ақ олар азап көргенде қарым- қатынастары кесіледі. | إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا وَرَأَوْا الْعَذَابَ وَتَقَطَّعَتْ بِهِمُ الأَسْبابُ |
| Ұа Қӓла Ал-Лаҙӥна Аттаба`ӱ Лаұ 'Анна Ланӓ Карратан Фанатабарра'а Минһум Камӓ Табарра'ӱ Миннӓ ۗ Каҙӓлика Йурӥһиму Ал-Лаһу 'А`мӓлаһум Хасарӓтин `Алайһим ۖ Ұа Мӓ Һум Биҳӓриҗӥна Мина Ан-Нӓри |
002-167 Ал ерушілер: «Әттең! Бізге (дүниеге) қайтар күн болса, олар бізден безгендей, бізде олардан безер едік» дер. Солайша Алла олардың істеген істерін өздеріне өкініш етіп көрсетеді. Сондай-ақ олар тозақтан шығушы емес. | وَقَالَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا لَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّة ً فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ كَمَا تَبَرَّءُوا مِنَّا ۗ كَذَلِكَ يُرِيهِمُ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ حَسَرَاتٍ عَلَيْهِمْ ۖ وَمَا هُمْ بِخَارِجِينَ مِنَ النَّارِ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ан-Нӓсу Кулӱ Миммӓ Фӥ Ал-'Арđи Халӓлӓан Ҭаййибӓан Ұа Лӓ Таттаби`ӱ Ҳуҭуұӓти Аш-Шайҭӓни ۚ 'Иннаһу Лакум `Адӱұун Мубӥн |
002-168 Әй адам баласы! Жер жүзінде болған халал, таза нәрседен жеңдер! Және шайтанның ізіне ермеңдер! Өйткені ол сендерге ашық дұшпан. | يَا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الأَرْضِ حَلالا ً طَيِّبا ً وَلاَ تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ إِنَّه ُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِين |
| 'Иннамӓ Йа'мурукум Бис-Сӱ'и Ұа Ал-Фахшӓ'и Ұа 'Ан Тақӱлӱ `Алá Ал-Лаһи Мӓ Лӓ Та`ламӱна |
002-169 Шынайы түрде ол сендерге жамандықты, арсыздықты және Аллаға қарсы білмейтіндеріңді айтуды нұсқайды. | إِنَّمَا يَأْمُرُكُمْ بِالسُّوءِ وَالْفَحْشَاءِ وَأَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ |
| Ұа 'Иҙӓ Қӥла Лаһум Аттаби`ӱ Мӓ 'Анзала Ал-Лаһу Қӓлӱ Бал Наттаби`у Мӓ 'Алфайнӓ `Алайһи 'Ӓбӓ'анӓ ۗ 'Аұалаұ Кӓна 'Ӓбӓ'ууһум Лӓ Йа`қилӱна Шай'ӓан Ұа Лӓ Йаһтадӱна |
002-170 (Мекке мүшріктеріне) Алла түсірген (Құранға) бой ұсыныңдар делінсе, олар: «Жоқ, үстінде ата-бабаларымызды тапқан жолға ілесеміз» деді. Егер аталары еш нәрсені түсінбеген әрі тура жолда болмаған болса да ма? | وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَيْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا ۗ أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لاَ يَعْقِلُونَ شَيْئا ً وَلاَ يَهْتَدُونَ |
| Ұа Маćалу Ал-Лаҙӥна Кафарӱ Камаćали Ал-Лаҙӥ Йан`иқу Бимӓ Лӓ Йасма`у 'Иллӓ Ду`ӓ'ан Ұа Нидӓ'ан ۚ Ҫуммун Букмун `Умйун Фаһум Лӓ Йа`қилӱна |
002-171 Кәпірлердің, мысалы: Дабыстағанда, үнді, айғайды ғана естіп түсінбейтін біреу тәрізді; саңырау, сақау және соқыр. Сонда олар еш нәрсені аңғармайды. | وَمَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِمَا لاَ يَسْمَعُ إِلاَّ دُعَاء ً وَنِدَاء ً ۚ صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لاَ يَعْقِلُونَ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Кулӱ Мин Ҭаййибӓти Мӓ Разақнӓкум Ұа Ашкурӱ Лиллаһи 'Ин Кунтум 'Ӥйӓһу Та`будӱна |
002-172 Әй мүміндер! Ризықтандырғанымыздың жақсысынан жеңдер. Әрі Аллаға шүкірлік етіңдер, егер Оған ғана құлшылық ететін болсаңдар. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَاشْكُرُوا لِلَّهِ إِنْ كُنتُمْ إِيَّاه ُ تَعْبُدُونَ |
| 'Иннамӓ Харрама `Алайкуму Ал-Майтата Ұа Ад-Дама Ұа Лахма Ал-Ҳинзӥри Ұа Мӓ 'Уһилла Биһи Лиғайри Ал-Лаһи ۖ Фамани Аđҭурра Ғайра Бӓғин Ұа Лӓ `Ӓдин Фалӓ 'Иćма `Алайһи ۚ 'Инна Ал-Лаһа Ғафӱрун Рахӥмун |
002-173 Шынайы түрде сендерге өлексені, (арам өлген малды), қанды, доңыз етін және Алладан басқаның атымен бауыздалғанды арам қылды. Сонда кім мәжбүрленсе, қарсылық қылмаса, шектен шықпаса оған кінә жоқ. Күдіксіз Алла өте жарылқаушы, ерекше мейірімді. | إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنزِيرِ وَمَا أُهِلَّ بِه ِِ لِغَيْرِ اللَّهِ ۖ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَلاَ إِثْمَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ |
| 'Инна Ал-Лаҙӥна Йактумӱна Мӓ 'Анзала Ал-Лаһу Мина Ал-Китӓби Ұа Йаштарӱна Биһи Ćаманӓан Қалӥлӓан ۙ 'Ӱлӓ'ика Мӓ Йа'кулӱна Фӥ Буҭӱниһим 'Иллӓ Ан-Нӓра Ұа Лӓ Йукаллимуһуму Ал-Лаһу Йаұма Ал-Қийӓмати Ұа Лӓ Йузаккӥһим Ұа Лаһум `Аҙӓбун 'Алӥмун |
002-174 Сондай Алла түсірген Кітаптан (Тәураттағы Мұхаммед Ғ.С.ның сипаттарын) жасырып, оны аз ақшаға (дүниеге), айырбастағандар, Солар қарындарына отты ғана жейді. (Қарындарын отпен толтырады.) Қиямет күні Алла оларға тіл қатпайды да оларды ақтамайды және оларға күйзелтуші азап бар. | إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلَ اللَّهُ مِنَ الْكِتَابِ وَيَشْتَرُونَ بِه ِِ ثَمَنا ً قَلِيلاً ۙ أُوْلَائِكَ مَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ إِلاَّ النَّارَ وَلاَ يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلاَ يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ |
| 'Ӱлӓ'ика Ал-Лаҙӥна Аштараұ Аđ-Đалӓлата Бил-Һудá Ұа Ал-`Аҙӓба Бил-Мағфирати ۚ Фамӓ 'Аҫбараһум `Алá Ан-Нӓри |
002-175 Олар адасуды туралықтың орнына, азапты жарылқаудың орнына ауыстырып алғандар. Сонда олар тозаққа қалай шыдайды? | أُوْلَائِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوْا الضَّلاَلَةَ بِالْهُدَى وَالْعَذَابَ بِالْمَغْفِرَةِ ۚ فَمَا أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ |
| Ҙӓлика Би'анна Ал-Лаһа Наззала Ал-Китӓба Бил-Хаққи ۗ Ұа 'Инна Ал-Лаҙӥна Аҳталафӱ Фӥ Ал-Китӓби Лафӥ Шиқӓқин Ба`ӥдин |
002-176 Осы, Алланың Кітапты туралықпен түсіргендігі үшін. Негізінен Кітап жайында таласқандар ұзақ қайшылықта. | ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ نَزَّلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ ۗ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِي الْكِتَابِ لَفِي شِقَاق ٍ بَعِيدٍ |
| Лайса Ал-Бирра 'Ан Туұаллӱ Ұуҗӱһакум Қибала Ал-Машриқи Ұа Ал-Мағриби Ұа Лакинна Ал-Бирра Ман 'Ӓмана Бил-Лаһи Ұа Ал-Йаұми Ал-'Ӓҳири Ұа Ал-Малӓ'икати Ұа Ал-Китӓби Ұа Ан-Набӥйӥна Ұа 'Ӓтá Ал-Мӓла `Алá Хуббиһи Ҙаұӥ Ал-Қурбá Ұа Ал-Йатӓмá Ұа Ал-Масӓкӥна Ұа Абна Ас-Сабӥли Ұа Ас-Сӓ'илӥна Ұа Фӥ Ар-Риқӓби Ұа 'Ақӓма Аҫ-Ҫалӓата Ұа 'Ӓтá Аз-Закӓата Ұа Ал-Мӱфӱна Би`аһдиһим 'Иҙӓ `Ӓһадӱ Ұа ۖ Аҫ-Ҫӓбирӥна Фӥ Ал-Ба'сӓ'и Ұа Аđ-Đаррӓ'и Ұа Хӥна Ал-Ба'си ۗ 'Ӱлӓ'ика Ал-Лаҙӥна Ҫадақӱ ۖ Ұа 'Ӱлӓ'ика Һуму Ал-Муттақӱна |
002-177 Жүздеріңді шығысқа, батысқа жөнелту бір игілік емес. Бірақ кім Аллаға, ақирет күніне, періштелерге, кітаптарға, пайғамбарларға иман келтірсе және жақындарына, жетімдерге, міскіндерге, жолда қалғандарға, қайыршыларға және құл азат етуге жақсы көре отырып, мал сарып қылса әрі намазды толық орындап зекет берсе, өзара байласқан уәдесін орындаушы, таршылықта, қиыншылықта және соғыс кезінде сабыр етуші болса, міне солар шыншылдар әрі солар тақуалар. | لَيْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَالْمَلاَئِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ وَآتَى الْمَالَ عَلَى حُبِّه ِِ ذَوِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَالسَّائِلِينَ وَفِي الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلاَةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا ۖ وَالصَّابِرِينَ فِي الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِينَ الْبَأْسِ ۗ أُوْلَائِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا ۖ وَأُوْلَائِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Кутиба `Алайкуму Ал-Қиҫӓҫу Фӥ Ал-Қатлá ۖ Ал-Хурру Бил-Хурри Ұа Ал-`Абду Бил-`Абди Ұа Ал-'Унćá Бил-'Унćá ۚ Фаман `Уфийа Лаһу Мин 'Аҳӥһи Шай'ун Фа Аттибӓ`ун Бил-Ма`рӱфи Ұа 'Адӓ'ун 'Илайһи Би'ихсӓнин ۗ Ҙӓлика Таҳфӥфун Мин Раббикум Ұа Рахматун ۗ Фамани А`тадá Ба`да Ҙӓлика Фалаһу `Аҙӓбун 'Алӥмун |
002-178 Әй мүміндер! Сендерге қысас (есе қайтару) парыз етілді: Азатқа азат, құлға құл, әйелге әйел (өлтіріледі). Дегенмен оған туыс жағынан кешірілсе, оның ережеге үйлесуі екінші жақтың да оған дұрыс төлеуі қажет. (Егер қысас кешіріліп, құнға тоқтаса, алушының орынсыз егеске қысас істемеуі, берушінің де дұрыс орындауы керек.) Міне осы, Раббылары жағынан жеңілдік және мәрхамет. Ал кімде-кім бұдан кейін шектен шықса, (кек сақтаса) ол үшін ақыретте күйзелтуші азап бар. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِصَاصُ فِي الْقَتْلَى ۖ الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَالْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَالأُنثَى بِالأُنثَى ۚ فَمَنْ عُفِيَ لَه ُ مِنْ أَخِيه ِِ شَيْءٌ فَاتِّبَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَأَدَاءٌ إِلَيْهِ بِإِحْسَانٍ ۗ ذَلِكَ تَخْفِيفٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَرَحْمَةٌ ۗ فَمَنِ اعْتَدَى بَعْدَ ذَلِكَ فَلَه ُ عَذَابٌ أَلِيمٌ |
| Ұа Лакум Фӥ Ал-Қиҫӓҫи Хайӓатун Йӓ 'Ӱлӥ Ал-'Албӓби Ла`аллакум Таттақӱна |
002-179 Әй ақыл иелері! Сендер үшін қысаста (кісі өлтіргенді өлтіруде) тіршілік бар. Әрине сақсынарсыңдар. | وَلَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَيَاةٌ يَا أُوْلِي الأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ |
| Кутиба `Алайкум 'Иҙӓ Хаđара 'Ахадакуму Ал-Маұту 'Ин Тарака Ҳайрӓан Ал-Ұаҫӥйату Лилұӓлидайни Ұа Ал-'Ақрабӥна Бил-Ма`рӱфи ۖ Хаққӓан `Алá Ал-Муттақӥна |
002-180 Біреулеріңе өлім келген шақта, артына мал қалдырса, әке-шешесіне, жақындарына дұрыстықпен өсиет парыз етілді. Өсиет тақуаларға бір міндет. | كُتِبَ عَلَيْكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ إِنْ تَرَكَ خَيْرا ً الْوَصِيَّةُ لِلْوَالِدَيْنِ وَالأَقْرَبِينَ بِالْمَعْرُوفِ ۖ حَقّا ً عَلَى الْمُتَّقِينَ |
| Фаман Баддалаһу Ба`дамӓ Сами`аһу Фа'иннамӓ 'Иćмуһу `Алá Ал-Лаҙӥна Йубаддилӱнаһу ۚ 'Инна Ал-Лаһа Самӥ`ун `Алӥмун |
002-181 Сонда біреу өсиетті естігеннен кейін ауыстырса, кінәсы оны өзгертушіге болады. Күдіксіз Алла әр нәрсені естуші, білуші. | فَمَنْ بَدَّلَه ُ بَعْدَمَا سَمِعَه ُ فَإِنَّمَا إِثْمُه ُ عَلَى الَّذِينَ يُبَدِّلُونَهُ~ُ ۚ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ |
| Фаман Ҳӓфа Мин Мӱҫин Җанафӓан 'Аұ 'Иćмӓан Фа'аҫлаха Байнаһум Фалӓ 'Иćма `Алайһи ۚ 'Инна Ал-Лаһа Ғафӱрун Рахӥмун |
002-182 Кім өсиет етушінің қателескендігінен немесе кінәлы болатындығынан сезіктенсе, араларын түзелтіп қоюдың оқасы жоқ. (Өсиеттегі қателікті дұрыстауға болады.) Расында Алла аса жарылқаушы, ерекше мейірімді. | فَمَنْ خَافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفا ً أَوْ إِثْما ً فَأَصْلَحَ بَيْنَهُمْ فَلاَ إِثْمَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Кутиба `Алайкуму Аҫ-Ҫийӓму Камӓ Кутиба `Алá Ал-Лаҙӥна Мин Қабликум Ла`аллакум Таттақӱна |
002-183 Әй мүміндер! Сендерге бұрынғыларға парыз қылғандай ораза парыз қылынды. Әрине сақсынарсыңдар. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ |
| 'Аййӓмӓан Ма`дӱдӓтин ۚ Фаман Кӓна Минкум Марӥđӓан 'Аұ `Алá Сафарин Фа`иддатун Мин 'Аййӓмин 'Уҳара ۚ Ұа `Алá Ал-Лаҙӥна Йуҭӥқӱнаһу Фидйатун Ҭа`ӓму Мискӥнин ۖ Фаман Таҭаұұа`а Ҳайрӓан Фаһуұа Ҳайрун Лаһу ۚ Ұа 'Ан Таҫӱмӱ Ҳайрун Лакум ۖ 'Ин Кунтум Та`ламӱна |
002-184 Санаулы күндерде. Сонда сендерден кім ауру немесе жолаушы болса, басқа күндерде төлер. Және сондай ораза күш келетіндер, (кәрі не аурулар) бір міскіннің тамағын төлесін. Сонда кім ынтығып артық қайыр қылса, ол өзіне жақсы. (Мұндай ораза ауыр келетін кәрі, ауру не екі қабат, омырауда баласы болған әйелдер оразаның орнына күніне бір фітір садақасын беруіне болады.) Білсеңдер сендер үшін ораза ұстауларың тағы жақсы. | أَيَّاما ً مَعْدُودَاتٍ ۚ فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَرِيضا ً أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ ۚ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَه ُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ ۖ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرا ً فَهُوَ خَيْرٌ لَه ُ ۚ وَأَنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَكُمْ ۖ إِنْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ |
| Шаһру Рамаđӓна Ал-Лаҙӥ 'Унзила Фӥһи Ал-Қур'ӓну Һудáан Лилннӓси Ұа Баййинӓтин Мина Ал-Һудá Ұа Ал-Фурқӓни ۚ Фаман Шаһида Минкуму Аш-Шаһра Фалйаҫумһу ۖ Ұа Ман Кӓна Марӥđӓан 'Аұ `Алá Сафарин Фа`иддатун Мин 'Аййӓмин 'Уҳара ۗ Йурӥду Ал-Лаһу Бикуму Ал-Йусра Ұа Лӓ Йурӥду Бикуму Ал-`Усра Ұа Литукмилӱ Ал-`Иддата Ұа Литукаббирӱ Ал-Лаһа `Алá Мӓ Һадӓкум Ұа Ла`аллакум Ташкурӱна |
002-185 Рамазан айы сондай бір ай, ол айда адам баласына тура жол және (ақ пен қараны) айыратын дәлел түрінде Құран түсірілді. Сендерден кім рамазан айында болса, ораза ұстасын. Ал біреу науқас не сапарда болса, басқа күндерде санын толтырсын. Алла (Т.) сендерге оңайлық қалайды, ауыршылық қаламайды. Сендерді тура жолға салған Аллаға шүкірлік етулерің үшін санын толтырыңдар. Әрі Алланы ұлықтаңдар. | شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدى ً لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ ۚ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ ۖ وَمَنْ كَانَ مَرِيضا ً أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ ۗ يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلاَ يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ |
| Ұа 'Иҙӓ Са'алака `Ибӓдӥ `Аннӥ Фа'иннӥ Қарӥбун ۖ 'Уҗӥбу Да`ұата Ад-Дӓ`и 'Иҙӓ Да`ӓни ۖ Фалйастаҗӥбӱ Лӥ Ұа Лӥу'уминӱ Бӥ Ла`аллаһум Йаршудӱна |
002-186 (Мұхаммед Ғ.С.) егер құлдарым, Мен туралы сенен сұраса: «Өте жақынмын, қашан Менен тілесе, тілеушінің тілегін қабыл етемін. Ендеше олар да әмірімді қабыл етсін. Және Маған сенсін. Әрине тура жол тапқан болар еді» | وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ ۖ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ |
| 'Ухилла Лакум Лайлата Аҫ-Ҫийӓми Ар-Рафаćу 'Илá Нисӓ'икум ۚ Һунна Либӓсун Лакум Ұа 'Антум Либӓсун Лаһунна ۗ `Алима Ал-Лаһу 'Аннакум Кунтум Таҳтӓнӱна 'Анфусакум Фатӓба `Алайкум Ұа `Афӓ `Анкум ۖ Фӓл'ӓна Бӓширӱһунна Ұа Абтағӱ Мӓ Катаба Ал-Лаһу Лакум ۚ Ұа Кулӱ Ұа Ашрабӱ Хаттá Йатабаййана Лакуму Ал-Ҳайҭу Ал-'Абйаđу Мина Ал-Ҳайҭи Ал-'Асұади Мина Ал-Фаҗри ۖ Ćумма 'Атиммӱ Аҫ-Ҫийӓма 'Илá Ал-Лайли ۚ Ұа Лӓ Тубӓширӱһунна Ұа 'Антум `Ӓкифӱна Фӥ Ал-Масӓҗиди ۗ Тилка Худӱду Ал-Лаһи Фалӓ Тақрабӱһӓ ۗ Каҙӓлика Йубаййину Ал-Лаһу 'Ӓйӓтиһи Лилннӓси Ла`аллаһум Йаттақӱна |
002-187 Сендерге оразаның кешінде әйелдеріңе жақындасу халал етілді. (Өйткені бір-біріңді қорғауда) олар сендерге киім, сендер де оларға киім (іспетті) сіңдер. Алла өздеріңе зиян қылатындықтарыңды біледі. Сондықтан тәубелеріңді қабыл етіп сендерді кешірді. Ал енді (бұдан былай) оларға жақындасыңдар. Алланың өздеріңе жазғанын талап етіңдер. Және таңнан, қара жіптен ақ жіп (қараңғылықтан сәуле) айрылғанға дейін ішіңдер, жеңдер де соңсоң оразаны кешке дейін толық орындаңдар. Мешіттерде (ғибадат етіп) ығтикәфта болған кеште әйелдеріңе жақындаспаңдар. Осы Алланың шегі, оған жақындамаңдар. Осылайша Алла (Т.) сақсынулары үшін адамдарға аяттарын баян етеді. | أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَائِكُمْ ۚ هُنَّ لِبَاس ٌ لَكُمْ وَأَنْتُمْ لِبَاس ٌ لَهُنَّ ۗ عَلِمَ اللَّهُ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَخْتَانُونَ أَنفُسَكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ وَعَفَا عَنْكُمْ ۖ فَالآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَابْتَغُوا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ ۚ وَكُلُوا وَاشْرَبُوا حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ۖ ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّيَامَ إِلَى اللَّيْلِ ۚ وَلاَ تُبَاشِرُوهُنَّ وَأَنْتُمْ عَاكِفُونَ فِي الْمَسَاجِدِ ۗ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلاَ تَقْرَبُوهَا ۗ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ آيَاتِه ِِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ |
| Ұа Лӓ Та'кулӱ 'Амұӓлакум Байнакум Бил-Бӓҭили Ұа Тудлӱ Биһӓ 'Илá Ал-Хуккӓми Лита'кулӱ Фарӥқӓан Мин 'Амұӓли Ан-Нӓси Бил-'Иćми Ұа 'Антум Та`ламӱна |
002-188 Араларыңдағы малдарыңды бұзық жолмен жемеңдер. Сондай-ақ біле тұра адамдардың малынан бір бөлім жеу үшін билерге апармаңдар. | وَلاَ تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ وَتُدْلُوا بِهَا إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُوا فَرِيقا ً مِنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالإِثْمِ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ |
| Йас'алӱнака `Ани Ал-'Аһиллати ۖ Қул Һийа Маұӓқӥту Лилннӓси Ұа Ал-Хаҗҗи ۗ Ұа Лайса Ал-Бирру Би'ан Та'тӱ Ал-Буйӱта Мин Žуһӱриһӓ Ұа Лакинна Ал-Бирра Мани Аттақá ۗ Ұа 'Тӱ Ал-Буйӱта Мин 'Абұӓбиһӓ ۚ Ұа Аттақӱ Ал-Лаһа Ла`аллакум Туфлихӱна |
002-189 (Мұхаммед Ғ.С.) олар сенен жаңа туған айдың жағдайын сұрайды: «Ол, адамдар және хажылық үшін уақыт белгілеу» де. (Және олар хаж кезінде үйге арт жағынан кіруді жақсы деп ойлайды. ) Үйлеріңе артынан кірулерің бір жақсылық емес. Бірақ кім сақсынса сол жақсылық. Ендеше, үйлерге есіктерінен кіріңдер әрі Алладан қорқыңдар. Әрине құтыласыңдар. | يَسْأَلُونَكَ عَنِ الأَهِلَّةِ ۖ قُلْ هِيَ مَوَاقِيتُ لِلنَّاسِ وَالْحَجِّ ۗ وَلَيْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ ظُهُورِهَا وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقَى ۗ وَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ |
| Ұа Қӓтилӱ Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Ал-Лаҙӥна Йуқӓтилӱнакум Ұа Лӓ Та`тадӱ ۚ 'Инна Ал-Лаһа Лӓ Йухиббу Ал-Му`тадӥна |
002-190 Өздеріңмен соғысқандармен Алла жолында соғысыңдар да шектен шықпаңдар. Негізінен Алла (Т.) шектен шығушыларды жақсы көрмейді. | وَقَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلاَ تَعْتَدُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ لاَ يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ |
| Ұӓқтулӱһум Хайćу Ćақифтумӱһум Ұа 'Аҳриҗӱһум Мин Хайćу 'Аҳраҗӱкум Ұа ۚ Ал-Фитнату 'Ашадду Мина Ал-Қатли ۚ Ұа Лӓ Туқӓтилӱһум `Инда Ал-Масҗиди Ал-Харӓми Хаттá Йуқӓтилӱкум Фӥһи ۖ Фа'ин Қӓталӱкум Фӓқтулӱһум ۗ Каҙӓлика Җазӓ'у Ал-Кӓфирӥна |
002-191 Оларды қайдан тапсаңдар да өлтіріңдер. Өздері, сендерді (Меккеден) шығарғандай оларды шығарыңдар. Бұзақылық, кісі өлтіруден қиын. Месжіт Харамның жанында олар сендермен соғыспайынша, ол жерде олармен соғыспаңдар. Егер олар сендерді өлтірсе, сендер де оларды өлтіріңдер. Кәпірлердің жазасы осылай. | وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُمْ مِنْ حَيْثُ أَخْرَجُوكُمْ ۚ وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ ۚ وَلاَ تُقَاتِلُوهُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّى يُقَاتِلُوكُمْ فِيه ِِ ۖ فَإِنْ قَاتَلُوكُمْ فَاقْتُلُوهُمْ ۗ كَذَلِكَ جَزَاءُ الْكَافِرِينَ |
| Фа'ини Антаһаұ Фа'инна Ал-Лаһа Ғафӱрун Рахӥмун |
002-192 Егер олар бұзақылықтан тыйылса, күдіксіз Алла жарылқаушы, ерекше мейірімді. | فَإِنِ انتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيم ٌ |
| Ұа Қӓтилӱһум Хаттá Лӓ Такӱна Фитнатун Ұа Йакӱна Ад-Дӥну Лиллаһи ۖ Фа'ини Антаһаұ Фалӓ `Удұӓна 'Иллӓ `Алá Аž-Žӓлимӥна |
002-193 Олармен бұзақылық қалмай, дін Аллаға тән болғанға дейін соғысыңдар. Егер олар тыйылса, дұшпандық залымдарға ғана. | وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ لِلَّهِ ۖ فَإِنِ انتَهَوْا فَلاَ عُدْوَانَ إِلاَّ عَلَى الظَّالِمِينَ |
| Аш-Шаһру Ал-Харӓму Биш-Шаһри Ал-Харӓми Ұа Ал-Хурумӓту Қиҫӓҫун ۚ Фамани А`тадá `Алайкум Фӓ`тадӱ `Алайһи Бимиćли Мӓ А`тадá `Алайкум ۚ Ұа Аттақӱ Ал-Лаһа Ұа А`ламӱ 'Анна Ал-Лаһа Ма`а Ал-Муттақӥна |
002-194 Құрметті ай, құрметті аймен және құрметтер долай. (Құрметті айларда соғысу не соғыспай құрметтеулер, екі жаққа бірдей). Сонда кім сендерге соқтықса, сендер де олар сендерге соқтыққандай соқтығындар және біліңдер, шәксіз Алла тақуалармен бірге. | الشَّهْرُ الْحَرَامُ بِالشَّهْرِ الْحَرَامِ وَالْحُرُمَاتُ قِصَاصٌ ۚ فَمَنِ اعْتَدَى عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَيْكُمْ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ |
| Ұа 'Анфиқӱ Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Ұа Лӓ Тулқӱ Би'айдӥкум 'Илá Ат-Таһлукати ۛ Ұа 'Ахсинӱ ۛ 'Инна Ал-Лаһа Йухиббу Ал-Мухсинӥна |
002-195 Алла жолында мал сарып қылыңдар. (Сараң қорқақ болып) өздеріңді өз қолдарыңмен қауіп-қатерге салмаңдар. Жақсылық істеңдер. Шын мәнінде Алла игілік істеушілерді жақсы көреді. | وَأَنفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلاَ تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ ۛ وَأَحْسِنُوا ۛ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ |
| Ұа 'Атиммӱ Ал-Хаҗҗа Ұа Ал-`Умрата Лиллаһи ۚ Фа'ин 'Ухҫиртум Фамӓ Астайсара Мина Ал-Һадйи ۖ Ұа Лӓ Тахлиқӱ Ру'ӱсакум Хаттá Йаблуға Ал-Һадйу Махиллаһу ۚ Фаман Кӓна Минкум Марӥđӓан 'Аұ Биһи 'Аҙáан Мин Ра'сиһи Фафидйатун Мин Ҫийӓмин 'Аұ Ҫадақатин 'Аұ Нусукин ۚ Фа'иҙӓ 'Аминтум Фаман Таматта`а Бил-`Умрати 'Илá Ал-Хаҗҗи Фамӓ Астайсара Мина Ал-Һадйи ۚ Фаман Лам Йаҗид Фаҫийӓму Ćалӓćати 'Аййӓмин Фӥ Ал-Хаҗҗи Ұа Саб`атин 'Иҙӓ Раҗа`тум ۗ Тилка `Ашаратун Кӓмилатун ۗ Ҙӓлика Лиман Лам Йакун 'Аһлуһу Хӓđирӥ Ал-Масҗиди Ал-Харӓми ۚ Ұа Аттақӱ Ал-Лаһа Ұа А`ламӱ 'Анна Ал-Лаһа Шадӥду Ал-`Иқӓби |
002-196 Хаж және умраны Алла үшін толық орындаңдар. Егер (жолда) тосылсаңдар, құрбандықтан қолайлысы болады. Құрбандық орнына барғанға дейін шаштарыңды алдырмаңдар. (Құрбандық барып бауыздалғаннан кейін шаш алдырып ыхрамнан шығады). Біреу (ықрамда) науқас немесе басында бір жайсыздық болып, шаш алдырса ораза не садақа немесе құрбандықтан төлеу салады. Ал қашан амандықта болсаңдар хажға дейін умрадан пайдаланса, (әуелі умраны орындап, ыхрамнан шығып, хаж үшін қайта ыхрам байланса, бұны «Хаж Тәматтұғ» деп атайды). Сонда қолайлы бір құрбан шалады. Егер біреу құрбандық таба алмаса, хажда үш күн, үйге қайтып келгенде жеті күн болып, толық он күн ораза ұстайды. Бұл үйі Месжід Харамның маңында болмағандар үшін. Алладан қорқыңдар. Негізінен Алланың қатты азап иесі екенін біліңдер. | وَأَتِمُّوا الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلَّهِ ۚ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِ ۖ وَلاَ تَحْلِقُوا رُءُوسَكُمْ حَتَّى يَبْلُغَ الْهَدْيُ مَحِلَّه ُ ۚ فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَرِيضا ً أَوْ بِهِ أَذى ً مِنْ رَأْسِه ِِ فَفِدْيَةٌ مِنْ صِيَامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُكٍ ۚ فَإِذَا أَمِنتُمْ فَمَنْ تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِ ۚ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ فِي الْحَجِّ وَسَبْعَةٍ إِذَا رَجَعْتُمْ ۗ تِلْكَ عَشَرَةٌ كَامِلَةٌ ۗ ذَلِكَ لِمَنْ لَمْ يَكُنْ أَهْلُه ُ حَاضِرِي الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ |
| Ал-Хаҗҗу 'Аш/һурун Ма`лӱмӓтун ۚ Фаман Фараđа Фӥһинна Ал-Хаҗҗа Фалӓ Рафаćа Ұа Лӓ Фусӱқа Ұа Лӓ Җидӓла Фӥ Ал-Хаҗҗи ۗ Ұа Мӓ Таф`алӱ Мин Ҳайрин Йа`ламһу Ал-Лаһу ۗ Ұа Тазаұұадӱ Фа'инна Ҳайра Аз-Зӓди Ат-Тақұá ۚ Ұа Аттақӱнӥ Йӓ 'Ӱлӥ Ал-'Албӓби |
002-197 Хаж (шәууал, зылқағда және зылхажжаның онына дейінгі) белгілі айлар. Кім ол айларда (ыхрам байланып) міндеттенсе, хаж кезінде әйелге жақындасу, кінә істеу және жанжал жоқ. Әй ақыл иелері! Нендей қайыр істесеңдер, Алла оны біледі. Және азық алыңдар. Негізінде азықтың жақсысы тақуалық. «Әй ақыл иелері! Менен ғана қорқыңдар.» | الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُومَاتٌ ۚ فَمَنْ فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلاَ رَفَثَ وَلاَ فُسُوقَ وَلاَ جِدَالَ فِي الْحَجِّ ۗ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللَّهُ ۗ وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى ۚ وَاتَّقُونِي يَا أُوْلِي الأَلْبَابِ |
| Лайса `Алайкум Җунӓхун 'Ан Табтағӱ Фаđлӓан Мин Раббикум ۚ Фа'иҙӓ 'Афаđтум Мин `Арафӓтин Фӓҙкурӱ Ал-Лаһа `Инда Ал-Маш`ари Ал-Харӓми ۖ Ұа Аҙкурӱһу Камӓ Һадӓкум Ұа 'Ин Кунтум Мин Қаблиһи Ламина Аđ-Đӓллӥна |
002-198 Сендерге Раббыларыңның кеңшілігін іздеулеріңнің (кәсіп істеулеріңнің) оқасы жоқ. Қашан Ғарафаттан қайтсаңдар, Машғарыл Харамның қасында, Алланы еске алыңдар. Сондай-ақ Оны, сендерге нұсқағанындай еске алыңдар. Сендер бұрын азғындардан едіңдер. | لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلا ً مِنْ رَبِّكُمْ ۚ فَإِذَا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفَاتٍ فَاذْكُرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ ۖ وَاذْكُرُوه ُ كَمَا هَدَاكُمْ وَإِنْ كُنتُمْ مِنْ قَبْلِه ِِ لَمِنَ الضَّالِّينَ |
| Ćумма 'Афӥđӱ Мин Хайćу 'Афӓđа Ан-Нӓсу Ұа Астағфирӱ Ал-Лаһа ۚ 'Инна Ал-Лаһа Ғафӱрун Рахӥмун |
002-199 Соңсоң ел қайтқан жерден қайтыңдар да Алладан жарылқау тілеңдер. Күдіксіз Алла өте жарылқаушы, ерекше мейірімді. | ثُمَّ أَفِيضُوا مِنْ حَيْثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ |
| Фа'иҙӓ Қаđайтум Манӓсикакум Фӓҙкурӱ Ал-Лаһа Каҙикрикум 'Ӓбӓ'акум 'Аұ 'Ашадда Ҙикрӓан ۗ Фамина Ан-Нӓси Ман Йақӱлу Раббанӓ 'Ӓтинӓ Фӥ Ад-Дунйӓ Ұа Мӓ Лаһу Фӥ Ал-'Ӓҳирати Мин Ҳалӓқин |
002-200 Қашан хаж амалдарыңды өтесеңдер, (Минада) Алла (Т.) ны ата-бабаларыңды зікір еткендей тіпті одан да артық зікір етіңдер. Сонда адамдардан кім : «Раббымыз! Бізге дүниеде ғана жақсылық бер!»,- десе оларға ақиретте несібе жоқ. | فَإِذَا قَضَيْتُمْ مَنَاسِكَكُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَذِكْرِكُمْ آبَاءَكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْرا ً ۗ فَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا وَمَا لَه ُ فِي الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ |
| Ұа Минһум Ман Йақӱлу Раббанӓ 'Ӓтинӓ Фӥ Ад-Дунйӓ Хасанатан Ұа Фӥ Ал-'Ӓҳирати Хасанатан Ұа Қинӓ `Аҙӓба Ан-Нӓри |
002-201 Және олардан кім: «Раббымыз! Бізге дүниеде де жақсылық бер әрі ақыретте де жақсылық бер. Және тозақ отының азабынан сақта!»,- дейді. | وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَة ً وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَة ً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ |
| 'Ӱлӓ'ика Лаһум Наҫӥбун Миммӓ Касабӱ Ұа ۚ Аллӓһу Сарӥ`у Ал-Хисӓби |
002-202 Міне олар үшін амалдарынан үлес бар. Алла (Т.) есепті тезінен көруші. | أُوْلَائِكَ لَهُمْ نَصِيبٌ مِمَّا كَسَبُوا ۚ وَاللَّهُ سَرِيعُ الْحِسَابِ |
| Ұа Аҙкурӱ Ал-Лаһа Фӥ 'Аййӓмин Ма`дӱдӓтин ۚ Фаман Та`аҗҗала Фӥ Йаұмайни Фалӓ 'Иćма `Алайһи Ұа Ман Та'аҳҳара Фалӓ 'Иćма `Алайһи ۚ Лимани Аттақá ۗ Ұа Аттақӱ Ал-Лаһа Ұа А`ламӱ 'Аннакум 'Илайһи Тухшарӱна |
002-203 Санаулы күнде Алланы зікір етіңдер. Сонда кінәдан сақтанған кісіге, (Минадағы ғибадатты) асығып екі күнде бітірсе оқасы жоқ. Біреу кешіксе де кінә жоқ. Алладан қорқыңдар әрі негізінде Аллаға қайтарылатындықтарыңды біліңдер. | وَاذْكُرُوا اللَّهَ فِي أَيَّامٍ مَعْدُودَاتٍ ۚ فَمَنْ تَعَجَّلَ فِي يَوْمَيْنِ فَلاَ إِثْمَ عَلَيْهِ وَمَنْ تَأَخَّرَ فَلاَ إِثْمَ عَلَيْهِ ۚ لِمَنِ اتَّقَى ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ |
| Ұа Мина Ан-Нӓси Ман Йу`җибука Қаұлуһу Фӥ Ал-Хайӓати Ад-Дунйӓ Ұа Йуш/һиду Ал-Лаһа `Алá Мӓ Фӥ Қалбиһи Ұа Һуұа 'Аладду Ал-Ҳиҫӓми |
002-204 (Мұхаммед Ғ.С.) адамдардан кейбіреулерінің дүние тіршілігіндегі сөзі өзіңді таңырқатады да Алланы жүрегіндегісіне айғақ қылады. Ол өте сотқар қаскүнем. | وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُه ُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيُشْهِدُ اللَّهَ عَلَى مَا فِي قَلْبِه ِِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ |
| Ұа 'Иҙӓ Таұаллá Са`á Фӥ Ал-'Арđи Лийуфсида Фӥһӓ Ұа Йуһлика Ал-Харćа Ұа Ан-Насла Ұа ۗ Аллӓһу Лӓ Йухиббу Ал-Фасӓда |
002-205 Қашан беті бұрылса, жер жүзінде сотқарлық істеуге сондай-ақ егінді, малды жоқ етуге тырысады. Алла жауыздықты жақсы көрмейді. | وَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِي الأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ ۗ وَاللَّهُ لاَ يُحِبُّ الْفَسَادَ |
| Ұа 'Иҙӓ Қӥла Лаһу Аттақи Ал-Лаһа 'Аҳаҙат/һу Ал-`Иззату Бил-'Иćми ۚ Фахасбуһу Җаһаннаму ۚ Ұа Лаби'са Ал-Миһӓду |
002-206 Ал қашан оған: «Алладан қорық!»,- делінсе, оның паңдығы ұстап, өзін күнәкар етеді. Оған тозақ жетеді, нендей жаман орын. | وَإِذَا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالإِثْمِ ۚ فَحَسْبُه ُ جَهَنَّمُ ۚ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ |
| Ұа Мина Ан-Нӓси Ман Йашрӥ Нафсаһу Абтиғӓ'а Марđӓати Ал-Лаһи Ұа ۗ Аллӓһу Ра'ӱфун Бил-`Ибӓди |
002-207 Адамдардан Алланың ризалығын іздеп жанын сататындар да бар. Алла (Т.) құлдарына тым жұмсақ. | وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاةِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Адҳулӱ Фӥ Ас-Силми Кӓффатан Ұа Лӓ Таттаби`ӱ Ҳуҭуұӓти Аш-Шайҭӓни ۚ 'Иннаһу Лакум `Адӱұун Мубӥнун |
002-208 Әй мүміндер! Исламға бүтіндей кіріңдер. Шайтанның ізіне ермеңдер. Өйткені ол, сендерге ашық дұшпан. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّة ً وَلاَ تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ إِنَّه ُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ |
| Фа'ин Залалтум Мин Ба`ди Мӓ Җӓ'аткуму Ал-Баййинӓту Фӓ`ламӱ 'Анна Ал-Лаһа `Азӥзун Хакӥмун |
002-209 Сендерге ашық дәлелдер келгеннен кейін жолдан тайсаңдар, біліңдер Алла тым үстем, хикмет иесі. | فَإِنْ زَلَلْتُمْ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْكُمُ الْبَيِّنَاتُ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيم ٌ |
| Һал Йанžурӱна 'Иллӓ 'Ан Йа'тийаһуму Ал-Лаһу Фӥ Žулалин Мина Ал-Ғамӓми Ұа Ал-Малӓ'икату Ұа Қуđийа Ал-'Амру ۚ Ұа 'Илá Ал-Лаһи Турҗа`у Ал-'Умӱру |
002-210 Олар (Исламға толық кірмегендер), бұлттың көлеңкесінде Алла және періштелер келіп, істің бітіп кетуін ғана күте ме? Істер Аллаға қайтады. | هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ أَنْ يَأْتِيَهُمُ اللَّهُ فِي ظُلَلٍ مِنَ الْغَمَامِ وَالْمَلاَئِكَةُ وَقُضِيَ الأَمْرُ ۚ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الأُمُورُ |
| Сал Банӥ 'Исрӓ'ӥла Кам 'Ӓтайнӓһум Мин 'Ӓйатин Баййинатин ۗ Ұа Ман Йубаддил Ни`мата Ал-Лаһи Мин Ба`ди Мӓ Җӓ'ат/һу Фа'инна Ал-Лаһа Шадӥду Ал-`Иқӓби |
002-211 (Мұхаммед Ғ.С.) Израил ұрпақтарынан сұра. Оларға қаншалаған ашық мұғжизалар келтірдік. Кім өзіне Алланың нығметі келгеннен кейін өзгертсе, күдіксіз Алла қатты азап иесі. | سَلْ بَنِي إِسْرَائِيلَ كَمْ آتَيْنَاهُمْ مِنْ آيَة ٍ بَيِّنَةٍ ۗ وَمَنْ يُبَدِّلْ نِعْمَةَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ |
| Зуййина Лиллаҙӥна Кафарӱ Ал-Хайӓату Ад-Дунйӓ Ұа Йасҳарӱна Мина Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа ۘ Ал-Лаҙӥна Аттақаұ Фаұқаһум Йаұма Ал-Қийӓмати Ұа ۗ Аллӓһу Йарзуқу Ман Йашӓ'у Биғайри Хисӓбин |
002-212 Сондай кәпір болғандарға дүние тіршілігі әдемі көрінді де Мұсылмандарды тәлкек қылады. Негізінде тақуалар қиямет күнінде олардан үстем болады. Және Алла қалағанын есепсіз ризыққа бөлейді. | زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَيَسْخَرُونَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا ۘ وَالَّذِينَ اتَّقَوْا فَوْقَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ وَاللَّهُ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ |
| Кӓна Ан-Нӓсу 'Умматан Ұӓхидатан Фаба`аćа Ал-Лаһу Ан-Набӥйӥна Мубашширӥна Ұа Мунҙирӥна Ұа 'Анзала Ма`аһуму Ал-Китӓба Бил-Хаққи Лийахкума Байна Ан-Нӓси Фӥмӓ Аҳталафӱ Фӥһи ۚ Ұа Мӓ Аҳталафа Фӥһи 'Иллӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӱтӱһу Мин Ба`ди Мӓ Җӓ'ат/һуму Ал-Баййинӓту Бағйӓан Байнаһум ۖ Фаһадá Ал-Лаһу Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Лимӓ Аҳталафӱ Фӥһи Мина Ал-Хаққи Би'иҙниһи Ұа ۗ Аллӓһу Йаһдӥ Ман Йашӓ'у 'Илá Ҫирӓҭин Мустақӥмин |
002-213 Адам баласы бір-ақ үммет еді. Сонда Алла қуандырушы, қорқытушы пайғамбарлар жіберді. Адамдардың араларындағы талас нәрселерге үкім ету үшін олармен бірге хақ Кітап жіберді. Сол кітап берілгендер, ашық дәлел келгеннен кейін араларындағы кекшілдіктен ғана қайшылыққа түсті. Сонда Алла иман келтіргендерді, олар тартысқан шындыққа өз ұйғаруымен жеткізді. Алла қалағанын даңғыл жолға салады. | كَانَ النَّاسُ أُمَّة ً وَاحِدَة ً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ وَأَنزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُوا فِيه ِِ ۚ وَمَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلاَّ الَّذِينَ أُوتُوه ُ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ بَغْيا ً بَيْنَهُمْ ۖ فَهَدَى اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا لِمَا اخْتَلَفُوا فِيه ِِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِه ِِ ۗ وَاللَّهُ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ |
| 'Ам Хасибтум 'Ан Тадҳулӱ Ал-Җанната Ұа Ламмӓ Йа'тикум Маćалу Ал-Лаҙӥна Ҳалаұ Мин Қабликум ۖ Массат/һуму Ал-Ба'сӓ'у Ұа Аđ-Đаррӓ'у Ұа Зулзилӱ Хаттá Йақӱла Ар-Расӱлу Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ма`аһу Матá Наҫру Ал-Лаһи ۗ 'Алӓ 'Инна Наҫра Ал-Лаһи Қарӥбун |
002-214 (Мұсылмандар!) Сендерге бұрыңғы өткендердің басына келген сияқты (жағдай) келмей жаннатқа кірулеріңді ойладыңдар ма? Оларға, ашаршылық, ауыру-науқас келді. Сондай-ақ Пайғамбар және онымен бірге иман келтіргендер: «Бізге Алланың жәрдемі қашан болар екен?»,- дегенге дейін (қиыншылықта) тербетілді. Естеріңде болсын. Негізінен Алланың жәрдемі жақын. | أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ ۖ مَسَّتْهُمُ الْبَأْسَاءُ وَالضَّرَّاءُ وَزُلْزِلُوا حَتَّى يَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَه ُ مَتَى نَصْرُ اللَّهِ ۗ أَلاَ إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ |
| Йас'алӱнака Мӓҙӓ Йунфиқӱна ۖ Қул Мӓ 'Анфақтум Мин Ҳайрин Фалилұӓлидайни Ұа Ал-'Ақрабӥна Ұа Ал-Йатӓмá Ұа Ал-Масӓкӥни Ұа Абни Ас-Сабӥли ۗ Ұа Мӓ Таф`алӱ Мин Ҳайрин Фа'инна Ал-Лаһа Биһи `Алӥмун |
002-215 (Мұхаммед Ғ.С.) олар сенен Алла жолында не беретіндіктерін сұрайды. «Нендей қайыр сарып қылсаңдар; Әке-шеше, жақындар, жетімдер, міскіндер және жолда қалғандар үшін. Қайырдан не істесеңдер, күдіксіз Алла оны біледі» де. | يَسْأَلُونَكَ مَاذَا يُنفِقُونَ ۖ قُلْ مَا أَنفَقْتُمْ مِنْ خَيْرٍ فَلِلْوَالِدَيْنِ وَالأَقْرَبِينَ وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ ۗ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِه ِِ عَلِيمٌ |
| Кутиба `Алайкуму Ал-Қитӓлу Ұа Һуұа Курһун Лакум ۖ Ұа `Асá 'Ан Такраһӱ Шай'ӓан Ұа Һуұа Ҳайрун Лакум ۖ Ұа `Асá 'Ан Тухиббӱ Шай'ӓан Ұа Һуұа Шаррун Лакум Ұа ۗ Аллӓһу Йа`ламу Ұа 'Антум Лӓ Та`ламӱна |
002-216 (Әй мүміндер!) Сендерге сүйкімсіз болса да соғыс парыз қылынды. Бір жек көрген нәрселеріңнің сендер үшін қайырлы болуы мүмкін. Және жақсы көрген нәрселеріңнің сендерге жаман болуы да мүмкін. Алла (Т.) біледі, сендер білмейсіңдер. | كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ كُرْه ٌ لَكُمْ ۖ وَعَسى أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئا ً وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ۖ وَعَسَى أَنْ تُحِبُّوا شَيْئا ً وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ |
| Йас'алӱнака `Ани Аш-Шаһри Ал-Харӓми Қитӓлин Фӥһи ۖ Қул Қитӓлун Фӥһи Кабӥрун ۖ Ұа Ҫаддун `Ан Сабӥли Ал-Лаһи Ұа Куфрун Биһи Ұа Ал-Масҗиди Ал-Харӓми Ұа 'Иҳрӓҗу 'Аһлиһи Минһу 'Акбару `Инда Ал-Лаһи Ұа ۚ Ал-Фитнату 'Акбару Мина Ал-Қатли ۗ Ұа Лӓ Йазӓлӱна Йуқӓтилӱнакум Хаттá Йаруддӱкум `Ан Дӥникум 'Ини Астаҭӓ`ӱ ۚ Ұа Ман Йартадид Минкум `Ан Дӥниһи Файамут Ұа Һуұа Кӓфирун Фа'ӱлӓ'ика Хабиҭат 'А`мӓлуһум Фӥ Ад-Дунйӓ Ұа Ал-'Ӓҳирати ۖ Ұа 'Ӱлӓ'ика 'Аҫхӓбу Ан-Нӓри ۖ Һум Фӥһӓ Ҳӓлидӱна |
002-217 (Мұхаммед Ғ.С.) олар сенен құрметті айда соғысудан сұрайды. Оларға: «Ол айда соғысу зор кінә. Дегенмен, Алланың жолынан тию, Оған қарсы келу, Месжід Харамнан тыю және оның тұрғындарын шығару Алла (Т.) ның қасында тағы зор күнә» де. Сондай-ақ жауыздық, кісі өлтіруден де зор. Егер олардың шамалары келсе, сендерді діңдеріңнен қайтарғанға дейін өздеріңмен соғысуды үзбейді. Сендерден кім діннен қайтып, ол кәпір күйінде өлсе, олардың амалдары дүние, ақыретте де жойылып және олар тозақтық болып, олар онда мәңгі қалады. | يَسْأَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ فِيه ِِ ۖ قُلْ قِتَالٌ فِيه ِِ كَبِيرٌ ۖ وَصَدٌّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَكُفْرٌ بِه ِِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَإِخْرَاجُ أَهْلِه ِِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِنْدَ اللَّهِ ۚ وَالْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ ۗ وَلاَ يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّى يَرُدُّوكُمْ عَنْ دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا ۚ وَمَنْ يَرْتَدِدْ مِنْكُمْ عَنْ دِينِه ِِ فَيَمُتْ وَهُوَ كَافِرٌ فَأُوْلَائِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ ۖ وَأُوْلَائِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ |
| 'Инна Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа Ал-Лаҙӥна Һӓҗарӱ Ұа Җӓһадӱ Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи 'Ӱлӓ'ика Йарҗӱна Рахмата Ал-Лаһи Ұа ۚ Аллӓһу Ғафӱрун Рахӥмун |
002-218 Шынайы иман келтіргендер, ауа көшкендер және Алла жолында соғысқандар міне солар, Алланың рахметін үміт етеді. Алла аса жарылқаушы, ерекше мейірімді. | إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُوْلَائِكَ يَرْجُونَ رَحْمَةَ اللَّهِ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ |
| Йас'алӱнака `Ани Ал-Ҳамри Ұа Ал-Майсири ۖ Қул Фӥһимӓ 'Иćмун Кабӥрун Ұа Манӓфи`у Лилннӓси Ұа 'Иćмуһумӓ 'Акбару Мин Наф`иһимӓ ۗ Ұа Йас'алӱнака Мӓҙӓ Йунфиқӱна Қули Ал-`Афұа ۗ Каҙӓлика Йубаййину Ал-Лаһу Лакуму Ал-'Ӓйӓти Ла`аллакум Татафаккарӱна |
002-219 (Мұхаммед Ғ.С.) олар сенен арақтан, құмардан сұрайды. Оларға: «Екеуінде де зор күнә бар. Адамға пайдасы бола тұра, пайдасынан көрі күнәсы зорырақ» де. Ал және сенен: «Алла жолында не беретіндіктерін» сұрайды. «Артығы беріледі» де. Алла (Т.) сендер түсінер деп аяттарын өстіп баян етеді. | يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ ۖ قُلْ فِيهِمَا إِثْمٌ كَبِيرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَا أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِمَا ۗ وَيَسْأَلُونَكَ مَاذَا يُنفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ ۗ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ |
| Фӥ Ад-Дунйӓ Ұа Ал-'Ӓҳирати ۗ Ұа Йас'алӱнака `Ани Ал-Йатӓмá ۖ Қул 'Иҫлӓхун Лаһум Ҳайрун ۖ Ұа 'Ин Туҳӓлиҭӱһум Фа'иҳұӓнукум Ұа ۚ Аллӓһу Йа`ламу Ал-Муфсида Мина Ал-Муҫлихи ۚ Ұа Лаұ Шӓ'а Ал-Лаһу Ла'а`натакум ۚ 'Инна Ал-Лаһа `Азӥзун Хакӥмун |
002-220 Дүние, ақиретте ойланыңдар… (Мұхаммед Ғ.С.) олар сенен жетімдердің жайынан сұрайды. Оларға: «Жетімдерді түзету жақсы. Тіпті оларды қосып алсаңдар, сонда олар туыстарың. (Бөтендігі жоқ.) Алла (Т.) бұзушыны, түзеушіден айырып біледі. Алла қаласа, әлбетте сендерді зорлар еді» де. Шын мәніде Алла өте үстем, хикмет иесі. | فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ ۗ وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْيَتَامَى ۖ قُلْ إِصْلاَح ٌ لَهُمْ خَيْرٌ ۖ وَإِنْ تُخَالِطُوهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ ۚ وَاللَّهُ يَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَعْنَتَكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ |
| Ұа Лӓ Танкихӱ Ал-Мушрикӓти Хаттá Йу'уминна ۚ Ұа Ла'аматун Му'уминатун Ҳайрун Мин Мушрикатин Ұа Лаұ 'А`җабаткум ۗ Ұа Лӓ Тункихӱ Ал-Мушрикӥна Хаттá Йу'уминӱ ۚ Ұа Ла`абдун Му'уминун Ҳайрун Мин Мушрикин Ұа Лаұ 'А`җабакум ۗ 'Ӱлӓ'ика Йад`ӱна 'Илá Ан-Нӓри Ұа ۖ Аллӓһу Йад`ӱ 'Илá Ал-Җаннати Ұа Ал-Мағфирати Би'иҙниһи ۖ Ұа Йубаййину 'Ӓйӓтиһи Лилннӓси Ла`аллаһум Йатаҙаккарӱна |
002-221 Мүшрік қатындармен олар иман келтіргенге дейін үйленбеңдер. Азат мүшрік қатыннан мүмін күң артық. Егер сендерді қызықтырса да. Және иман келтіргенге дейін, мүшрік ерге мүмін әйелдерді де үйлендірмеңдер. Егер олар сендерді қызықтырса да. Мүшрік азат ерден мүмін құл артық. Олар, тозаққа шақырады да, Алла өз ұйғаруымен жаннатқа шақырады. Сондай-ақ адамдар үгіт алсын деп, аяттарын баян етеді. | وَلاَ تَنكِحُوا الْمُشْرِكَاتِ حَتَّى يُؤْمِنَّ ۚ وَلَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكَةٍ وَلَوْ أَعْجَبَتْكُمْ ۗ وَلاَ تُنكِحُوا الْمُشْرِكِينَ حَتَّى يُؤْمِنُوا ۚ وَلَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكٍ وَلَوْ أَعْجَبَكُمْ ۗ أُوْلَائِكَ يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ ۖ وَاللَّهُ يَدْعُو إِلَى الْجَنَّةِ وَالْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِه ِِ ۖ وَيُبَيِّنُ آيَاتِه ِِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ |
| Ұа Йас'алӱнака `Ани Ал-Махӥđи ۖ Қул Һуұа 'Аҙáан Фӓ`тазилӱ Ан-Нисӓ' Фӥ Ал-Махӥđи ۖ Ұа Лӓ Тақрабӱһунна Хаттá Йаҭһурна ۖ Фа'иҙӓ Таҭаһһарна Фа'тӱһунна Мин Хайćу 'Амаракуму Ал-Лаһу ۚ 'Инна Ал-Лаһа Йухиббу Ат-Таұұӓбӥна Ұа Йухиббу Ал-Мутаҭаһһирӥна |
002-222 (Мұхаммед Ғ.С.) олар сенен етеккір жайынан сұрайды. Оларға: «Ол жиренішті нәрсе, етеккір кезінде әйелдерден аулақ болыңдар. Оларға тазарғанға дейін жақындаспаңдар. Қашан олар нақ тазарса, оларға Алланың өздеріңе бұйырған жерінен жақындасыңдар» де. Шәксіз Алла тәубе етушілерді жақсы көреді әрі таза болушыларды да жақсы көреді. | وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ ۖ قُلْ هُوَ أَذى ً فَاعْتَزِلُوا النِسَاء فِي الْمَحِيضِ ۖ وَلاَ تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى يَطْهُرْنَ ۖ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ |
| Нисӓ'уукум Харćун Лакум Фа'тӱ Харćакум 'Аннá Ши'тум ۖ Ұа Қаддимӱ Ли'нфусикум ۚ Ұа Аттақӱ Ал-Лаһа Ұа А`ламӱ 'Аннакум Мулӓқӱһу ۗ Ұа Башшири Ал-Му'уминӥна |
002-223 Өйткені әйелдерің егіндіктерің. Егіндіктеріңе қалай қаласаңдар келіңдер. Алдын ала өздерің үшін қамданыңдар. Сондай-ақ Алладан қорқыңдар да негізінен Аллаға қауышатындықтарыңды біліңдер. (Мұхаммед Ғ.С.) мүміндерді қуандыр. | نِسَاؤُكُمْ حَرْث ٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ ۖ وَقَدِّمُوا لِأنفُسِكُمْ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ مُلاَقُوه ُ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ |
| Ұа Лӓ Таҗ`алӱ Ал-Лаһа `Урđатан Ли'ймӓникум 'Ан Табаррӱ Ұа Таттақӱ Ұа Туҫлихӱ Байна Ан-Нӓси Ұа ۗ Аллӓһу Самӥ`ун `Алӥмун |
002-224 Алла деген анттарыңды жақсылық істемеулеріңе, сақсынбауларыңа және адамдардың арасын жарастырмауларыңа бөгет қылмаңдар. (Алланың атымен бұндай ант етпеу, етілген жағдайда кәферат беріп бұзу керек.) Алла (Т.) әр нәрсені естуші, білуші. | وَلاَ تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَة ً لِأيْمَانِكُمْ أَنْ تَبَرُّوا وَتَتَّقُوا وَتُصْلِحُوا بَيْنَ النَّاسِ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ |
| Лӓ Йу'уӓҳиҙукуму Ал-Лаһу Бил-Лағұи Фӥ 'Аймӓникум Ұа Лакин Йу'уӓҳиҙукум Бимӓ Касабат Қулӱбукум Ұа ۗ Аллӓһу Ғафӱрун Халӥмун |
002-225 Алла анттарыңдағы бос сөзді тергемейді. Алайда жүректерің істегенді есепке алады. (Ойламай ауызша еткен ант есеп емес.) Алла аса жарылқаушы, ерекше жұмсақ. | لاَ يُؤَاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَكِنْ يُؤَاخِذُكُمْ بِمَا كَسَبَتْ قُلُوبُكُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ حَلِيمٌ |
| Лиллаҙӥна Йу'улӱна Мин Нисӓ'иһим Тараббуҫу 'Арба`ати 'Аш/һурин ۖ Фа'ин Фӓ'ӱ Фа'инна Ал-Лаһа Ғафӱрун Рахӥмун |
002-226 Әйеліне жақындаспауға ант еткендер, төрт ай күтеді. (Егер төрт ай ішінде кәппарат төлеп) анттарын бұзса, шәксіз Алла (Т.) аса жарылқаушы, ерекше мейірімді. | لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ ۖ فَإِنْ فَاءُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ |
| Ұа 'Ин `Азамӱ Аҭ-Ҭалӓқа Фа'инна Ал-Лаһа Самӥ`ун `Алӥмун |
002-227 Егер олар талақ ниет етсе, (төрт айға дейін антын бұзбаса, талақ болады) Расында Алла әр нәрсені естуші, білуші. | وَإِنْ عَزَمُوا الطَّلاَقَ فَإِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيم ٌ |
| Ұа Ал-Муҭаллақӓту Йатараббаҫна Би'анфусиһинна Ćалӓćата Қурӱ'ин ۚ Ұа Лӓ Йахиллу Лаһунна 'Ан Йактумна Мӓ Ҳалақа Ал-Лаһу Фӥ 'Архӓмиһинна 'Ин Кунна Йу'уминна Бил-Лаһи Ұа Ал-Йаұми Ал-'Ӓҳири ۚ Ұа Бу`ӱлатуһунна 'Ахаққу Бираддиһинна Фӥ Ҙӓлика 'Ин 'Арӓдӱ 'Иҫлӓхӓан ۚ Ұа Лаһунна Миćлу Ал-Лаҙӥ `Алайһинна Бил-Ма`рӱфи ۚ Ұа Лилрриҗӓли `Алайһинна Дараҗатун Ұа ۗ Аллӓһу `Азӥзун Хакӥмун |
002-228 Талақ болған әйелдер, үш етеккір мерзімі күтеді. Оларға жатырларындағы Алланың жаратқанын жасырулары дұрыс емес. Егер олар Аллаға, ақирет күніне сенетін болса, бұл жерде егер жарасуды қаласа, әйелдерін қайта алуға өз ерлері лайығырақ. Ерлердің әйелдердегі хақтары сияқты, әйелдердің де ерлерде белгілі хақтары бар. Әйелдерден көрі ерлердің дәрежесі артық. Алла (Т.) өте ұстам, хикмет иесі. | وَالْمُطَلَّقَاتُ يَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ ثَلاَثَةَ قُرُوءٍ ۚ وَلاَ يَحِلُّ لَهُنَّ أَنْ يَكْتُمْنَ مَا خَلَقَ اللَّهُ فِي أَرْحَامِهِنَّ إِنْ كُنَّ يُؤْمِنَّ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ ۚ وَبُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِي ذَلِكَ إِنْ أَرَادُوا إِصْلاَحا ً ۚ وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ وَلِلرِّجَالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ |
| Аҭ-Ҭалӓқу Марратӓни ۖ Фа'имсӓкун Бима`рӱфин 'Аұ Тасрӥхун Би'ихсӓнин ۗ Ұа Лӓ Йахиллу Лакум 'Ан Та'ҳуҙӱ Миммӓ 'Ӓтайтумӱһунна Шай'ӓан 'Иллӓ 'Ан Йаҳӓфӓ 'Аллӓ Йуқӥмӓ Худӱда Ал-Лаһи ۖ Фа'ин Ҳифтум 'Аллӓ Йуқӥмӓ Худӱда Ал-Лаһи Фалӓ Җунӓха `Алайһимӓ Фӥмӓ Афтадат Биһи ۗ Тилка Худӱду Ал-Лаһи Фалӓ Та`тадӱһӓ ۚ Ұа Ман Йата`адда Худӱда Ал-Лаһи Фа'ӱлӓ'ика Һуму Аž-Žӓлимӱна |
002-229 Талақ екі рет. Сонда не туралықпен ұстау немесе жақсылықпен ажырасу керек. (Қайталай беру дұрыс емес.) Оларға бергендеріңнен еш нәрсе алуларың халал емес. Бірақ екеуі де Алланың шегін орындай алмаудан (бірге жасай алмаудан) қорықса және сендер де екеуінің Алланың шегін орындай алмауынан қауіп қылсаңдар, ол уақытта әйелдің, еріне бодау беруінде екеуіне де күнә жоқ. Міне осы Алланың шегі, сонда одан өтпеңдер. Ал кім Алланың шегінен өтсе, міне солар залымдар. | الطَّلاَقُ مَرَّتَانِ ۖ فَإمْسَاكٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِيحٌ بِإِحْسَانٍ ۗ وَلاَ يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَأْخُذُوا مِمَّا آتَيْتُمُوهُنَّ شَيْئا ً إِلاَّ أَنْ يَخَافَا أَلاَّ يُقِيمَا حُدُودَ اللَّهِ ۖ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ يُقِيمَا حُدُودَ اللَّهِ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْهِمَا فِيمَا افْتَدَتْ بِه ِِ ۗ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلاَ تَعْتَدُوهَا ۚ وَمَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُوْلَائِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ |
| Фа'ин Ҭаллақаһӓ Фалӓ Тахиллу Лаһу Мин Ба`ду Хаттá Танкиха Заұҗӓан Ғайраһу ۗ Фа'ин Ҭаллақаһӓ Фалӓ Җунӓха `Алайһимӓ 'Ан Йатарӓҗа`ӓ 'Ин Žаннӓ 'Ан Йуқӥмӓ Худӱда Ал-Лаһи ۗ Ұа Тилка Худӱду Ал-Лаһи Йубаййинуһӓ Лиқаұмин Йа`ламӱна |
002-230 (Екіден кейін) ер, әйелін мүлде ажыратса, бұдан кейін оған, ол басқа ерге тимейінше халал болмайды. Егер оны, ол (екінші ер) талақ қылса, екеуі де Алланың шегін орындаймыз деп ойласа, қайта табысуларында күнә жоқ. Бұл білген елге Алланың баян еткен шектері. | فَإِنْ طَلَّقَهَا فَلاَ تَحِلُّ لَه ُ مِنْ بَعْدُ حَتَّى تَنكِحَ زَوْجا ً غَيْرَه ُ ۗ فَإِنْ طَلَّقَهَا فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْهِمَا أَنْ يَتَرَاجَعَا إِنْ ظَنَّا أَنْ يُقِيمَا حُدُودَ اللَّهِ ۗ وَتِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ يُبَيِّنُهَا لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ |
| Ұа 'Иҙӓ Ҭаллақтуму Ан-Нисӓ' Фабалағна 'Аҗалаһунна Фа'амсикӱһунна Бима`рӱфин 'Аұ Саррихӱһунна Бима`рӱфин ۚ Ұа Лӓ Тумсикӱһунна Đирӓрӓан Лита`тадӱ ۚ Ұа Ман Йаф`ал Ҙӓлика Фақад Žалама Нафсаһу ۚ Ұа Лӓ Таттаҳиҙӱ 'Ӓйӓти Ал-Лаһи Һузӱан ۚ Ұа Аҙкурӱ Ни`мата Ал-Лаһи `Алайкум Ұа Мӓ 'Анзала `Алайкум Мина Ал-Китӓби Ұа Ал-Хикмати Йа`иžукум Биһи ۚ Ұа Аттақӱ Ал-Лаһа Ұа А`ламӱ 'Анна Ал-Лаһа Бикулли Шай'ин `Алӥмун |
002-231 Қашан әйелдерді талақ қылсаңдар да олардың ғыддаты жетсе, сонда оларды туралықпен ұстаңдар немесе оларды дұрыстықпен біржола ажыратыңдар. Оларды зиян салып қанау үшін ұстамаңдар. Кім осыны істесе, рас өзіне зұлымдық қылған болады. Алланың аяттарын мазақ қылмаңдар және Алланың өздеріңе берген нығметін әрі сендерді насиқаттау үшін түсірген Кітапты, хикметті (Құранды, сүннетті) түсініңдер. Сондай-ақ Алладан қорқындар да күдіксіз Алланың әр нәрсені толық білетіндігін біліңдер. | وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِسَاء فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ ۚ وَلاَ تُمْسِكُوهُنَّ ضِرَارا ً لِتَعْتَدُوا ۚ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَه ُ ۚ وَلاَ تَتَّخِذُوا آيَاتِ اللَّهِ هُزُوا ً ۚ وَاذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَمَا أَنزَلَ عَلَيْكُمْ مِنَ الْكِتَابِ وَالْحِكْمَةِ يَعِظُكُمْ بِه ِِ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ |
| Ұа 'Иҙӓ Ҭаллақтуму Ан-Нисӓ' Фабалағна 'Аҗалаһунна Фалӓ Та`đулӱһунна 'Ан Йанкихна 'Азұӓҗаһунна 'Иҙӓ Тарӓđаұ Байнаһум Бил-Ма`рӱфи ۗ Ҙӓлика Йӱ`аžу Биһи Ман Кӓна Минкум Йу'умину Бил-Лаһи Ұа Ал-Йаұми Ал-'Ӓҳири ۗ Ҙӓликум 'Азкá Лакум Ұа 'Аҭһару Ұа ۗ Аллӓһу Йа`ламу Ұа 'Антум Лӓ Та`ламӱна |
002-232 Қашан әйелдерді талақ қылсаңдар, ғыддаты бітсе, өз ерімен ризаласып үйленуін тоспаңдар. (Немесе өзара ризаласқан біреумен үйленуін тоспаңдар.) Бұл сендерден Аллаға, ақирет күніне иман келтіргендерге берілген насихат. Бұл сендер үшін тым таза, өте пәк. Алла біледі, сендер білмейсіңдер. | وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِسَاء فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلاَ تَعْضُلُوهُنَّ أَنْ يَنكِحْنَ أَزْوَاجَهُنَّ إِذَا تَرَاضَوْا بَيْنَهُمْ بِالْمَعْرُوفِ ۗ ذَلِكَ يُوعَظُ بِه ِِ مَنْ كَانَ مِنْكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ ۗ ذَلِكُمْ أَزْكَى لَكُمْ وَأَطْهَرُ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ |
| Ұа Ал-Ұӓлидӓту Йурđи`на 'Аұлӓдаһунна Хаұлайни Кӓмилайни ۖ Лиман 'Арӓда 'Ан Йутимма Ар-Раđӓ`ата ۚ Ұа `Алá Ал-Маұлӱди Лаһу Ризқуһунна Ұа Кисұатуһунна Бил-Ма`рӱфи ۚ Лӓ Тукаллафу Нафсун 'Иллӓ Ұус`аһӓ ۚ Лӓ Туđӓрра Ұа А-Датун Биұаладиһӓ Ұа Лӓ Маұлӱдун Лаһу Биұаладиһи ۚ Ұа `Алá Ал-Ұӓриćи Миćлу Ҙӓлика ۗ Фа'ин 'Арӓдӓ Фиҫӓлӓан `Ан Тарӓđин Минһумӓ Ұа Ташӓұурин Фалӓ Җунӓха `Алайһимӓ ۗ Ұа 'Ин 'Арадтум 'Ан Тастарđи`ӱ 'Аұлӓдакум Фалӓ Җунӓха `Алайкум 'Иҙӓ Салламтум Мӓ 'Ӓтайтум Бил-Ма`рӱфи ۗ Ұа Аттақӱ Ал-Лаһа Ұа А`ламӱ 'Анна Ал-Лаһа Бимӓ Та`малӱна Баҫӥрун |
002-233 Емізуді тамамдағысы келген кісі үшін; аналар, балаларын толық екі жыл емізеді. Ананың тиісті қорегі мен киімі, баланың әкесіне міндет. Әркімге шамасы келетін ғана жүктеледі. Ана, баласы арқылы әрі әке де баласы үшін зиянға ұшыратылмайды. Сондай-ақ мұрагерге де сол сияқты. (Бала емізушінің тиісті хақысы төленеді.) Егер әке -шеше ризалықпен кеңесіп, (омыраудан) айыруды қаласа, сонда екеуіне де күнә жоқ. Ал егер балаларыңды (бөгде әйелге) емізгілерің келсе, хақысын жақсылап тапсырсаңдар, сендерге күнә жоқ. Алладан қорқыңдар да біліңдер! Расында Алла істегендеріңді толық көруші. | وَالْوَالِدَاتُ يُرْضِعْنَ أَوْلاَدَهُنَّ حَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ ۖ لِمَنْ أَرَادَ أَنْ يُتِمَّ الرَّضَاعَةَ ۚ وَعَلَى الْمَوْلُودِ لَه ُ رِزْقُهُنَّ وَكِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ لاَ تُكَلَّفُ نَفْسٌ إِلاَّ وُسْعَهَا ۚ لاَ تُضَارَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَلاَ مَوْلُودٌ لَه ُ بِوَلَدِه ِِ ۚ وَعَلَى الْوَارِثِ مِثْلُ ذَلِكَ ۗ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالاً عَنْ تَرَاضٍ مِنْهُمَا وَتَشَاوُرٍ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْهِمَا ۗ وَإِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَسْتَرْضِعُوا أَوْلاَدَكُمْ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِذَا سَلَّمْتُمْ مَا آتَيْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ |
| Ұа Ал-Лаҙӥна Йутаұаффаұна Минкум Ұа Йаҙарӱна 'Азұӓҗӓан Йатараббаҫна Би'анфусиһинна 'Арба`ата 'Аш/һурин Ұа `Ашрӓан ۖ Фа'иҙӓ Балағна 'Аҗалаһунна Фалӓ Җунӓха `Алайкум Фӥмӓ Фа`ална Фӥ 'Анфусиһинна Бил-Ма`рӱфи Ұа ۗ Аллӓһу Бимӓ Та`малӱна Ҳабӥрун |
002-234 Сендерден қайтыс болып (артында) қалдырған әйелдердің өздері; төрт ай он күн (ғыддат) күтеді. Әрқашан олардың белгілі ғыддаты бітсе, олардың өздеріне байланысты істеген істерің (үйлену үшін киініп, түзелуінің) сендерге жауапкерлігі жоқ. Алла не істегендеріңнен толық хабар алушы. | وَالَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنْكُمْ وَيَذَرُونَ أَزْوَاجا ً يَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَعَشْرا ً ۖ فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا فَعَلْنَ فِي أَنفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ |
| Ұа Лӓ Җунӓха `Алайкум Фӥмӓ `Арраđтум Биһи Мин Ҳиҭбати Ан-Нисӓ' 'Аұ 'Акнантум Фӥ 'Анфусикум ۚ `Алима Ал-Лаһу 'Аннакум Сатаҙкурӱнаһунна Ұа Лакин Лӓ Туұӓ`идӱһунна Сиррӓан 'Иллӓ 'Ан Тақӱлӱ Қаұлӓан Ма`рӱфӓан ۚ Ұа Лӓ Та`зимӱ `Уқдата Ан-Никӓхи Хаттá Йаблуға Ал-Китӓбу 'Аҗалаһу ۚ Ұа А`ламӱ 'Анна Ал-Лаһа Йа`ламу Мӓ Фӥ 'Анфусикум Фӓхҙарӱһу ۚ Ұа А`ламӱ 'Анна Ал-Лаһа Ғафӱрун Халӥмун |
002-235 Ал (бұндай ғыддат ішіндегі) әйелдерге үйленуді жақауратып ескертулеріңде немесе іштеріңде сақтауларыңда бір сөгіс жоқ. Алла (Т.) негізінен сендердің оларды еске алатындықтарыңды біледі. Бірақ олармен жасырын уәде байласпаңдар. Әрине олармен әдеттегі сөз сөйлесу басқа. Ғыддаты жетпейінше неке байлауды ойламаңдар. Расында Алланың жүректеріңдегіні білетіндігін біліңдер. Сонда Одан именіңдер әрі біліңдер. Алла (Т.) тым жарылқаушы, ерекше мұлайым. | وَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا عَرَّضْتُمْ بِه ِِ مِنْ خِطْبَةِ النِسَاء أَوْ أَكْنَنتُمْ فِي أَنفُسِكُمْ ۚ عَلِمَ اللَّهُ أَنَّكُمْ سَتَذْكُرُونَهُنَّ وَلَكِنْ لاَ تُوَاعِدُوهُنَّ سِرّا ً إِلاَّ أَنْ تَقُولُوا قَوْلا ً مَعْرُوفا ً ۚ وَلاَ تَعْزِمُوا عُقْدَةَ النِّكَاحِ حَتَّى يَبْلُغَ الْكِتَابُ أَجَلَه ُ ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي أَنفُسِكُمْ فَاحْذَرُوه ُ ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ حَلِيمٌ |
| Лӓ Җунӓха `Алайкум 'Ин Ҭаллақтуму Ан-Нисӓ' Мӓ Лам Тамассӱһунна 'Аұ Тафриđӱ Лаһунна Фарӥđатан ۚ Ұа Матти`ӱһунна `Алá Ал-Мӱси`и Қадаруһу Ұа `Алá Ал-Муқтири Қадаруһу Матӓ`ӓан Бил-Ма`рӱфи ۖ Хаққӓан `Алá Ал-Мухсинӥна |
002-236 Сендер әйелдерді жақындасудан, қалың тоқтасудан бұрын талақ қылсаңдар сөгіс жоқ. Сонда оларды шамалы өз жағдайынша, нашар өз халынша дұрыстықпен пайдаландырыңдар. Бұл жақсылық істеушілерге бір борыш. | لاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِنْ طَلَّقْتُمُ النِسَاء مَا لَمْ تَمَسُّوهُنَّ أَوْ تَفْرِضُوا لَهُنَّ فَرِيضَة ً ۚ وَمَتِّعُوهُنَّ عَلَى الْمُوسِعِ قَدَرُه ُ وَعَلَى الْمُقْتِرِ قَدَرُه ُ مَتَاعا ً بِالْمَعْرُوفِ ۖ حَقّا ً عَلَى الْمُحْسِنِينَ |
| Ұа 'Ин Ҭаллақтумӱһунна Мин Қабли 'Ан Тамассӱһунна Ұа Қад Фараđтум Лаһунна Фарӥđатан Фаниҫфу Мӓ Фараđтум 'Иллӓ 'Ан Йа`фӱна 'Аұ Йа`фуұа Ал-Лаҙӥ Бийадиһи `Уқдату Ан-Никӓхи ۚ Ұа 'Ан Та`фӱ 'Ақрабу Лилттақұá ۚ Ұа Лӓ Тансаұ Ал-Фаđла Байнакум ۚ 'Инна Ал-Лаһа Бимӓ Та`малӱна Баҫӥрун |
002-237 Егер оларға қалың тоқтасып, жақындасудан бұрын талақ қылсаңдар, онда тоқтасқан қалыңның жартысы оларға тән. Бірақ әйел кешсе немесе некенің түйіні қолындағы ер, кеңшілік етсе: (тұтас берсе) ол басқа. Кеңшілік етулерің тақуалыққа жақынырақ. Сондай-ақ араларыңда кешірімділікті ұмытпаңдар. Шәксіз Алла (Т.) не істегендеріңді толық көруші. | وَإِنْ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَمَسُّوهُنَّ وَقَدْ فَرَضْتُمْ لَهُنَّ فَرِيضَة ً فَنِصْفُ مَا فَرَضْتُمْ إِلاَّ أَنْ يَعْفُونَ أَوْ يَعْفُوَ الَّذِي بِيَدِه ِِ عُقْدَةُ النِّكَاحِ ۚ وَأَنْ تَعْفُوا أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى ۚ وَلاَ تَنسَوْا الْفَضْلَ بَيْنَكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ |
| Хӓфиžӱ `Алá Аҫ-Ҫалаұӓти Ұа Аҫ-Ҫалӓати Ал-Ұусҭá Ұа Қӱмӱ Лиллаһи Қӓнитӥна |
002-238 Намаздарға сондай-ақ орта намазға сақтық істеңдер. Аллаға бой ұсынған түрде тұрыңдар. | حَافِظُوا عَلَى الصَّلَوَاتِ وَالصَّلاَةِ الْوُسْطَى وَقُومُوا لِلَّهِ قَانِتِينَ |
| Фа'ин Ҳифтум Фариҗӓлӓан 'Аұ Рукбӓнӓан ۖ Фа'иҙӓ 'Аминтум Фӓҙкурӱ Ал-Лаһа Камӓ `Алламакум Мӓ Лам Такӱнӱ Та`ламӱна |
002-239 Ал егер қауіп-қатерде болсаңдар, жаяу немесе көлікте (бет алған жаққа ишарамен оқыңдар.) Қашан бейбіт болсаңдар, сендерге білмегендеріңді үйреткеніндей Алла (Т.) ны зікір етіңдер. | فَإِنْ خِفْتُمْ فَرِجَالاً أَوْ رُكْبَانا ً ۖ فَإِذَا أَمِنتُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَمَا عَلَّمَكُمْ مَا لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ |
| Ұа Ал-Лаҙӥна Йутаұаффаұна Минкум Ұа Йаҙарӱна 'Азұӓҗӓан Ұаҫӥйатан Ли'зұӓҗиһим Матӓ`ӓан 'Илá Ал-Хаұли Ғайра 'Иҳрӓҗин ۚ Фа'ин Ҳараҗна Фалӓ Җунӓха `Алайкум Фӥ Мӓ Фа`ална Фӥ 'Анфусиһинна Мин Ма`рӱфин Ұа ۗ Аллӓһу `Азӥзун Хакӥмун |
002-240 Қайтыс болып, әйелдер қалдыратыңдар; әйелдерің бір жылға дейін (үйлерінен) шығарылмай қамдалуларын өсиет етсін. Егер өздері шығып олардың өздеріне байланысты дұрыс істеулерінде сендерге бір жауапкершілік жоқ. Алла (Т.) аса үстем, хикмет иесі. | وَالَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنْكُمْ وَيَذَرُونَ أَزْوَاجا ً وَصِيَّة ً لِأزْوَاجِهِمْ مَتَاعا ً إِلَى الْحَوْلِ غَيْرَ إِخْرَاجٍ ۚ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِي مَا فَعَلْنَ فِي أَنفُسِهِنَّ مِنْ مَعْرُوفٍ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ |
| Ұа Лилмуҭаллақӓти Матӓ`ун Бил-Ма`рӱфи ۖ Хаққӓан `Алá Ал-Муттақӥна |
002-241 Ал ажыратылған әйелдердің де тиісті қамдалулары тақуалар үшін бір міндет. | وَلِلْمُطَلَّقَاتِ مَتَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ ۖ حَقّا ً عَلَى الْمُتَّقِينَ |
| Каҙӓлика Йубаййину Ал-Лаһу Лакум 'Ӓйӓтиһи Ла`аллакум Та`қилӱна |
002-242 Алла (Т.) түсінулерің үшін сендерге аяттарын осылайша баян етеді. | كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِه ِِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ |
| 'Алам Тара 'Илá Ал-Лаҙӥна Ҳараҗӱ Мин Дийӓриһим Ұа Һум 'Улӱфун Хаҙара Ал-Маұти Фақӓла Лаһуму Ал-Лаһу Мӱтӱ Ćумма 'Ахйӓһум ۚ 'Инна Ал-Лаһа Лаҙӱ Фаđлин `Алá Ан-Нӓси Ұа Лакинна 'Акćара Ан-Нӓси Лӓ Йашкурӱна |
002-243 (Мұхаммед Ғ.С.) ол мыңдағандардың өлімнен қорқып, жұрттарынан шыққандарын көрмейсің бе? Алла оларға: «Өліңдер» деді. Соңсоң оларды тірілтті. Күдіксіз Алла адамдарға кеңшілік иесі. Дегенмен адамдардың көбі шүкірлік қылмайды. | أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ خَرَجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ وَهُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقَالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْيَاهُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَشْكُرُونَ |
| Ұа Қӓтилӱ Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Ұа А`ламӱ 'Анна Ал-Лаһа Самӥ`ун `Алӥмун |
002-244 Алла жолында соғысыңдар әрі біліңдер. Алла толық естуші. | وَقَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيم ٌ |
| Ман Ҙӓ Ал-Лаҙӥ Йуқриđу Ал-Лаһа Қарđӓан Хасанӓан Файуđӓ`ифаһу Лаһу 'Аđ`ӓфӓан Каćӥратан Ұа ۚ Аллӓһу Йақбиđу Ұа Йабсуҭу Ұа 'Илайһи Турҗа`ӱна |
002-245 Кім Аллаға көркем қарыз берсе, (Алла жолында ықыласпен мал жұмсаса) сонда Алла (Т.) ол үшін көптеген есе арттырып береді. Алла тарылтады да кеңітеді. Әрі Ол жаққа қайтарыласыңдар. | مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضا ً حَسَنا ً فَيُضَاعِفَه ُ لَهُ~ُ أَضْعَافا ً كَثِيرَة ً ۚ وَاللَّهُ يَقْبِضُ وَيَبْسُطُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ |
| 'Алам Тара 'Илá Ал-Мала'и Мин Банӥ 'Исрӓ'ӥла Мин Ба`ди Мӱсá 'Иҙ Қӓлӱ Линабӥйин Лаһум Аб`аć Ланӓ Маликӓан Нуқӓтил Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи ۖ Қӓла Һал `Асайтум 'Ин Кутиба `Алайкуму Ал-Қитӓлу 'Аллӓ Туқӓтилӱ ۖ Қӓлӱ Ұа Мӓ Ланӓ 'Аллӓ Нуқӓтила Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Ұа Қад 'Уҳриҗнӓ Мин Дийӓринӓ Ұа 'Абнӓ'инӓ ۖ Фаламмӓ Кутиба `Алайһиму Ал-Қитӓлу Таұаллаұ 'Иллӓ Қалӥлӓан Минһум Ұа ۗ Аллӓһу `Алӥмун Биž-Žӓлимӥна |
002-246 (Мұхаммед Ғ.С.) Мұса (Ғ.С.) дан кейінгі Израил ұрпақтарының бастықтарын көрмейсің бе? Сол уақытта олар өз пайғамбарларына: «Бізге патша сайлап бер, Алла жолында соғысамыз» десті. Пайғамбар: «Мүбада сендерге соғыс парыз қылынса да соғыспасаңдар?!»,- деді. Олар: «Бізге Алла жолында соғыспайтын не болды? Расында жұрттарымыздан, бала-шағаларымыздан шығарылдық» десті. Бірақ оларға соғыс парыз болған сәтте, олардың өте аздарынан басқасы бас тартты. Алла залымдарды біледі. | أَلَمْ تَرَ إِلَى الْمَلَإ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنْ بَعْدِ مُوسَى إِذْ قَالُوا لِنَبِيٍّ لَهُمْ ابْعَثْ لَنَا مَلِكا ً نُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۖ قَالَ هَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ أَلاَّ تُقَاتِلُوا ۖ قَالُوا وَمَا لَنَا أَلاَّ نُقَاتِلَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَقَدْ أُخْرِجْنَا مِنْ دِيَارِنَا وَأَبْنَائِنَا ۖ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْا إِلاَّ قَلِيلا ً مِنْهُمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ |
| Ұа Қӓла Лаһум Набӥйуһум 'Инна Ал-Лаһа Қад Ба`аćа Лакум Ҭӓлӱта Маликӓан ۚ Қӓлӱ 'Аннá Йакӱну Лаһу Ал-Мулку `Алайнӓ Ұа Нахну 'Ахаққу Бил-Мулки Минһу Ұа Лам Йу'ута Са`атан Мина Ал-Мӓли ۚ Қӓла 'Инна Ал-Лаһа Аҫҭафӓһу `Алайкум Ұа Зӓдаһу Басҭатан Фӥ Ал-`Илми Ұа Ал-Җисми Ұа ۖ Аллӓһу Йу'утӥ Мулкаһу Ман Йашӓ'у Ұа ۚ Аллӓһу Ұӓси`ун `Алӥмун |
002-247 Оларға пайғамбарлары: «Дау жоқ. Алла сендерге Талұтты патша сайлады» деді. Олар: «Оның бізге патшалығы қалайша болады? Одан көрі патшалыққа біздер лайықпыз. Сондай-ақ оған малдан да кеңшілік берілмеген еді» десті. Пайғамбар: «Негізінен сендерге оны Алла сайлады да өзін білімде әрі тұлғада артық қылды. Алла әкімшілікті қалағанына береді. Алла, әр нәрсені кеңінен білуші» деді. | وَقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَكُمْ طَالُوتَ مَلِكا ً ۚ قَالُوا أَنَّى يَكُونُ لَهُ الْمُلْكُ عَلَيْنَا وَنَحْنُ أَحَقُّ بِالْمُلْكِ مِنْهُ وَلَمْ يُؤْتَ سَعَة ً مِنَ الْمَالِ ۚ قَالَ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاه ُ عَلَيْكُمْ وَزَادَه ُ بَسْطَة ً فِي الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ ۖ وَاللَّهُ يُؤْتِي مُلْكَه ُ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ |
| Ұа Қӓла Лаһум Набӥйуһум 'Инна 'Ӓйата Мулкиһи 'Ан Йа'тийакуму Ат-Тӓбӱту Фӥһи Сакӥнатун Мин Раббикум Ұа Бақӥйатун Миммӓ Тарака 'Ӓлу Мӱсá Ұа 'Ӓлу Һӓрӱна Тахмилуһу Ал-Малӓ'икату ۚ 'Инна Фӥ Ҙӓлика Ла'ӓйатан Лакум 'Ин Кунтум Му'уминӥна |
002-248 Және олардың пайғамбарлары: «Оның патшалығының белгісі; Раббыларың тарапынан, көңілге тоқтау болатын сандықтың келуі. Онда Мұса, һарұн (Ғ.С.) семьяларынан қалған мұралар бар. Оны періштелер көтереді. Расында мұнда анық белгі бар. Егер сенсеңдер. | وَقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ آيَةَ مُلْكِهِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ التَّابُوتُ فِيه ِِ سَكِينَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَبَقِيَّةٌ مِمَّا تَرَكَ آلُ مُوسَى وَآلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلاَئِكَةُ ۚ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً لَكُمْ إِنْ كُنتُمْ مُؤْمِنِينَ |
| Фаламмӓ Фаҫала Ҭӓлӱту Бил-Җунӱди Қӓла 'Инна Ал-Лаһа Мубталӥкум Бинаһарин Фаман Шариба Минһу Фалайса Миннӥ Ұа Ман Лам Йаҭ`амһу Фа'иннаһу Миннӥ 'Иллӓ Мани Ағтарафа Ғурфатан Бийадиһи ۚ Фашарибӱ Минһу 'Иллӓ Қалӥлӓан Минһум ۚ Фаламмӓ Җӓұазаһу Һуұа Ұа Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ма`аһу Қӓлӱ Лӓ Ҭӓқата Ланӓ Ал-Йаұма Биҗӓлӱта Ұа Җунӱдиһи ۚ Қӓла Ал-Лаҙӥна Йаžуннӱна 'Аннаһум Мулӓқӱ Ал-Лаһи Кам Мин Фи'атин Қалӥлатин Ғалабат Фи'атан Каćӥратан Би'иҙни Ал-Лаһи Ұа ۗ Аллӓһу Ма`а Аҫ-Ҫӓбирӥна |
002-249 Сонда Талұт әскерлерімен айрылған сәтте: «Расында Алла сендерді бір өзенмен сынайды. Кім одан ішсе, менен емес. Және кім одан татпаса, әрине ол менен. Бірақ кім қолымен көсіп алып қана ішсе басқа» деді. Сонда олардың өте азынан басқасы одан ішті. Сонымен Талұт және онымен бірге иман келтіргендер, өзеннен өткен шақта: «Бізде Жалұт және оның әскерлеріне төтеп берер күш жоқ» деді. Сондай олардың анық Аллаға жолығуды ойлағандары: «Алланың қолдауымен қанша аз топ, көп топты жеңген. Алла сабырлылармен бірге» деді. | فَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِالْجُنُودِ قَالَ إِنَّ اللَّهَ مُبْتَلِيكُمْ بِنَهَرٍ فَمَنْ شَرِبَ مِنْهُ فَلَيْسَ مِنِّي وَمَنْ لَمْ يَطْعَمْهُ فَإِنَّه ُ مِنِّي إِلاَّ مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَة ً بِيَدِه ِِ ۚ فَشَرِبُوا مِنْهُ إِلاَّ قَلِيلا ً مِنْهُمْ ۚ فَلَمَّا جَاوَزَه ُ هُوَ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَه ُ قَالُوا لاَ طَاقَةَ لَنَا الْيَوْمَ بِجَالُوتَ وَجُنُودِه ِِ ۚ قَالَ الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاَقُو اللَّهِ كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَة ً كَثِيرَة ً بِإِذْنِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ |
| Ұа Ламмӓ Баразӱ Лиҗӓлӱта Ұа Җунӱдиһи Қӓлӱ Раббанӓ 'Африғ `Алайнӓ Ҫабрӓан Ұа Ćаббит 'Ақдӓманӓ Ұа Анҫурнӓ `Алá Ал-Қаұми Ал-Кӓфирӥна |
002-250 Олар Жалұт және жауынгерлерімен қарсыласқан сәтте: «Раббымыз! Сабыр бер, табанымызды бекітіп, бізге кәпір қауымға қарсы жәрдем бере көр!»,- деді. | وَلَمَّا بَرَزُوا لِجَالُوتَ وَجُنُودِه ِِ قَالُوا رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرا ً وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ |
| Фаһазамӱһум Би'иҙни Ал-Лаһи Ұа Қатала Дӓұӱду Җӓлӱта Ұа 'Ӓтӓһу Ал-Лаһу Ал-Мулка Ұа Ал-Хикмата Ұа `Алламаһу Миммӓ Йашӓ'у ۗ Ұа Лаұлӓ Даф`у Ал-Лаһи Ан-Нӓса Ба`đаһум Биба`đин Лафасадати Ал-'Арđу Ұа Лакинна Ал-Лаһа Ҙӱ Фаđлин `Алá Ал-`Ӓламӥна |
002-251 Сонда олар, оларды Алланың бұйрығымен жеңіліске ұшыратты. Дауыт Жалұтты өлтірді. Алла (Т.) Дауытқа патшалық, даналық берді. Әрі оған қалағанынан үйретті. (Темірден сауыт жасау, құстардың тілін білу, т.б) Алла (Т.) адам баласының бірін-бірі арқылы қорғамаса, жер жүзі бұзылар еді. Алла, бүкіл әлемге кеңшілік иесі. | فَهَزَمُوهُمْ بِإِذْنِ اللَّهِ وَقَتَلَ دَاوُودُ جَالُوتَ وَآتَاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَه ُ مِمَّا يَشَاءُ ۗ وَلَوْلاَ دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَفَسَدَتِ الأَرْضُ وَلَكِنَّ اللَّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِينَ |
| Тилка 'Ӓйӓту Ал-Лаһи Натлӱһӓ `Алайка Бил-Хаққи ۚ Ұа 'Иннака Ламина Ал-Мурсалӥна |
002-252 (Мұхаммед Ғ.С.) Осылар Алланың аяттары, оны саған шынайы түрде оқимыз. Шын мәнінде сен елшілерденсің. | تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ ۚ وَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ |
| Тилка Ар-Русулу Фаđđалнӓ Ба`đаһум `Алá Ба`đин ۘ Минһум Ман Каллама Ал-Лаһу ۖ Ұа Рафа`а Ба`đаһум Дараҗӓтин ۚ Ұа 'Ӓтайнӓ `Ӥсá Абна Марйама Ал-Баййинӓти Ұа 'Аййаднӓһу Бирӱхи Ал-Қудуси ۗ Ұа Лаұ Шӓ'а Ал-Лаһу Мӓ Ақтатала Ал-Лаҙӥна Мин Ба`диһим Мин Ба`ди Мӓ Җӓ'ат/һуму Ал-Баййинӓту Ұа Лакини Аҳталафӱ Фаминһум Ман 'Ӓмана Ұа Минһум Ман Кафара ۚ Ұа Лаұ Шӓ'а Ал-Лаһу Мӓ Ақтаталӱ Ұа Лакинна Ал-Лаһа Йаф`алу Мӓ Йурӥду |
002-253 Сол пайғамбарлардың кейбіреулерін кейбіреулерінен артық қылдық. Алла олардың кейбірімен сөйлескен, кейінің дәрежелерін көтерген. Мәриям ұлы Ғиса (Ғ.С.) ға ашық мұғжизалар бердік те оны Жебрейіл (Ғ.С.) арқылы қуаттадық. Егер Алла қаласа, өздеріне ашық дәлелдер келгеннен кейін олар, пайғамбарлардан соң соғыспас еді. Бірақ олар қайшылыққа түсті. Сонда олардың кейі иман келтірді де кейі қарсы шықты. Егер Алла қаласа, олар бірін-бірі өлтірмес еді. Бірақ Алла қалағанын істейді. | تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ ۘ مِنْهُمْ مَنْ كَلَّمَ اللَّهُ ۖ وَرَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجَاتٍ ۚ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاه ُ بِرُوحِ الْقُدُسِ ۗ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِينَ مِنْ بَعْدِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَلَكِنِ اخْتَلَفُوا فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ وَمِنْهُمْ مَنْ كَفَرَ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلُوا وَلَكِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ 'Анфиқӱ Миммӓ Разақнӓкум Мин Қабли 'Ан Йа'тийа Йаұмун Лӓ Бай`ун Фӥһи Ұа Лӓ Ҳуллатун Ұа Лӓ Шафӓ`атун Ұа ۗ Ал-Кӓфирӱна Һуму Аž-Žӓлимӱна |
002-254 Әй мүміндер! Сендерге берген несібемізден саудаласу, достық, болысушылық болмайтын бір күннің келуінен бұрын Алла жолында жұмсаңдар. Ал қарсы болушылар, олар залымдар. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْم ٌ لاَ بَيْعٌ فِيه ِِ وَلاَ خُلَّةٌ وَلاَ شَفَاعَةٌ ۗ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ |
| Ал-Лаһу Лӓ 'Илӓһа 'Иллӓ Һуұа Ал-Хаййу Ал-Қаййӱму ۚ Лӓ Та'ҳуҙуһу Синатун Ұа Лӓ Наұмун ۚ Лаһу Мӓ Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Мӓ Фӥ Ал-'Арđи ۗ Ман Ҙӓ Ал-Лаҙӥ Йашфа`у `Индаһу 'Иллӓ Би'иҙниһи ۚ Йа`ламу Мӓ Байна 'Айдӥһим Ұа Мӓ Ҳалфаһум ۖ Ұа Лӓ Йухӥҭӱна Бишай'ин Мин `Илмиһи 'Иллӓ Бимӓ Шӓ'а ۚ Ұаси`а Курсӥйуһу Ас-Самӓұӓти Ұа Ал-'Арđа ۖ Ұа Лӓ Йа'ӱдуһу Хифžуһумӓ ۚ Ұа Һуұа Ал-`Алӥйу Ал-`Аžӥму |
002-255 Алла (Т.), Одан басқа еш тәңір жоқ. Ол тірі, толық меңгеріп тұрушы, Ол қалғымайды да ұйықтамайды. Көктердегі және жердегі нәрселер Оған тән. Оның құзырында өзінің рұқсатынсыз кім шапағат етеді? Олардың алдарындағыны да, арттарындағыны да біледі. Олар, Оның қалауынан басқа еш нәрсе білмейді. Оның күрсісі (білімі) көктер мен жерді сыйдырады. Оған, ол екеуін қорғау ауыр келмейді. Және Ол, өте биік, аса зор. | اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ ۚ لاَ تَأْخُذُه ُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْم ٌ ۚ لَه ُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ ۗ مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ~ُ إِلاَّ بِإِذْنِه ِِ ۚ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۖ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاءَ ۚ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ ۖ وَلاَ يَئُودُه ُ حِفْظُهُمَا ۚ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ |
| Лӓ 'Икрӓһа Фӥ Ад-Дӥни ۖ Қад Табаййана Ар-Рушду Мина Ал-Ғаййи ۚ Фаман Йакфур Биҭ-Ҭӓғӱти Ұа Йу'умин Бил-Лаһи Фақади Астамсака Бил-`Урұати Ал-Ұуćқá Лӓ Анфиҫӓма Лаһӓ Ұа ۗ Аллӓһу Самӥ`ун `Алӥмун |
002-256 Дінде зорлау жоқ. Расында туралық, азғындықтан ажыратылды. Енді кім жауыздыққа қарсы келіп, Аллаға иман келтірсе, сонда ол рас үзілмейтін (берік) тұтқаны ұстады. Алла әр нәрсені естуші, білуші. | لاَ إِكْرَاه ََ فِي الدِّينِ ۖ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الغَيِّ ۚ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى لاَ انفِصَامَ لَهَا ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ |
| Ал-Лаһу Ұа Лӥйу Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Йуҳриҗуһум Мина Аž-Žулумӓти 'Илá Ан-Нӱр Ұа ۖ Ал-Лаҙӥна Кафарӱ 'Аұлийӓ'ууһуму Аҭ-Ҭӓғӱту Йуҳриҗӱнаһум Мина Ан-Нӱр 'Илá Аž-Žулумӓти ۗ 'Ӱлӓ'ика 'Аҫхӓбу Ан-Нӓри ۖ Һум Фӥһӓ Ҳӓлидӱна |
002-257 Алла (Т.) иман келтіргендердің досы. Оларды қараңғылықтардан жарыққа шығарады. Ал қарсы болғандардың достары шайтан, оларды жарықтан қараңғылықтарға шығарады. Міне солар тозақтық. Олар, онда мәңгі қалады. | اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّور ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّور إِلَى الظُّلُمَاتِ ۗ أُوْلَائِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ |
| 'Алам Тара 'Илá Ал-Лаҙӥ Хӓҗҗа 'Ибрӓһӥма Фӥ Раббиһи 'Ан 'Ӓтӓһу Ал-Лаһу Ал-Мулка 'Иҙ Қӓла 'Ибрӓһӥму Раббӥ Ал-Лаҙӥ Йухйӥ Ұа Йумӥту Қӓла 'Анӓ 'Ухйӥ Ұа 'Умӥту ۖ Қӓла 'Ибрӓһӥму Фа'инна Ал-Лаһа Йа'тӥ Биш-Шамси Мина Ал-Машриқи Фа'ти Биһӓ Мина Ал-Мағриби Фабуһита Ал-Лаҙӥ Кафара Ұа ۗ Аллӓһу Лӓ Йаһдӥ Ал-Қаұма Аž-Žӓлимӥна |
002-258 (Мұхаммед Ғ.С.) Өзіне Алла патшалық берді деп, Ыбырайым (Ғ.С.) мен Раббы жайында таласқанын көрмедің бе? (Бұл Құдаймын деген бабыл патшасы Намрұд) Сол уақытта Ыбырайым (Ғ.С.): «Раббым өлтіреді де, тірілтеді» деді. Ол: «Мен де өлтіремін де, тірілтемін» деп, (өлімге бұйырылған біреуді қоя беріп, жазықсыз біреуді өлтіртеді) Ыбырайым (Ғ.С.): «Расында Алла күнді шығыстан келтіреді, сен оны батыстан келтірші» деді. Сонда кәпір абыржып қалды. Алла залым елді тура жолға салмайды. | أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِي حَاجَّ إِبْرَاهِيمَ فِي رَبِّهِ أَنْ آتَاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّي الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا أُحْيِي وَأُمِيتُ ۖ قَالَ إِبْرَاهِيمُ فَإِنَّ اللَّهَ يَأْتِي بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ ۗ وَاللَّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ |
| 'Аұ Кӓллаҙӥ Марра `Алá Қарйатин Ұа Һийа Ҳӓұийатун `Алá `Урӱшиһӓ Қӓла 'Аннá Йухйӥ Һаҙиһи Ал-Лаһу Ба`да Маұтиһӓ ۖ Фа'амӓтаһу Ал-Лаһу Миӓ'ата `Ӓмин Ćумма Ба`аćаһу ۖ Қӓла Кам Лабиćта ۖ Қӓла Лабиćту Йаұмӓан 'Аұ Ба`đа Йаұмин ۖ Қӓла Бал Лабиćта Миӓ'ата `Ӓмин Фӓнžур 'Илá Ҭа`ӓмика Ұа Шарӓбика Лам Йатасаннаһ ۖ Ұа Анžур 'Илá Химӓрика Ұа Линаҗ`алака 'Ӓйатан Лилннӓси ۖ Ұа Анžур 'Илá Ал-`Иžӓми Кайфа Нуншизуһӓ Ćумма Наксӱһӓ Лахмӓан ۚ Фаламмӓ Табаййана Лаһу Қӓла 'А`ламу 'Анна Ал-Лаһа `Алá Кулли Шай'ин Қадӥрун |
002-259 Немесе сондай қабырғалары төбесіне құлаған бір кенттен өткенді көрмедің бе? (Бұл Ғұзайыр Ғ.С.) Ол: «Алла бұны өлгеннен кейін қайтып тірілтеді?»,- деді. Алла оны жүз жыл өлтіріп, соңсоң тірілтіп: «Қанша жаттың?»,- деді. Ол: «Бір күн немесе күннің бір бөлімі жаттым» деді. (Алла): «Олай емес, жүз жыл өліп жаттың, енді тамағыңа сусыныңа бір қара! Өзгермеген. Ал енді есегіңе қара! Сені адамдарға үлгі үшін өстідік. Ал енді сүйектерге қара! Оны қайтып құрастырып, сонан соң оған ет кидіреміз» деді. (Ғұзайыр Ғ.С. шіріген сүйектердің құдыретше құралып, ет бітіп, жанданып түрегелгенін көрді.) Бұл жағдайлар оған ашықша білінгенде: «Сөзсіз Алланың әр нәрсеге күші жететінін білдім» деді. | أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلَى قَرْيَةٍ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّى يُحْيِي هَذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا ۖ فَأَمَاتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَه ُ ۖ قَالَ كَمْ لَبِثْتَ ۖ قَالَ لَبِثْتُ يَوْما ً أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ ۖ قَالَ بَلْ لَبِثْتَ مِائَةَ عَامٍ فَانظُرْ إِلَى طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمْ يَتَسَنَّهْ ۖ وَانظُرْ إِلَى حِمَارِكَ وَلِنَجْعَلَكَ آيَة ً لِلنَّاسِ ۖ وَانظُرْ إِلَى الْعِظَامِ كَيْفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْما ً ۚ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَه ُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ |
| Ұа 'Иҙ Қӓла 'Ибрӓһӥму Рабби 'Аринӥ Кайфа Тухйӥ Ал-Маұтá ۖ Қӓла 'Аұалам Ту'умин ۖ Қӓла Балá Ұа Лакин Лийаҭма'инна Қалбӥ ۖ Қӓла Фаҳуҙ 'Арба`атан Мина Аҭ-Ҭайри Фаҫурһунна 'Илайка Ćумма Аҗ`ал `Алá Кулли Җабалин Минһунна Җуз'ӓан Ćумма Ад`уһунна Йа'тӥнака Са`йӓан ۚ Ұа А`лам 'Анна Ал-Лаһа `Азӥзун Хакӥмун |
002-260 Сонау заманда Ыбырайым (Ғ.С.): «Раббым! Өлікті қайтып тірілтесің, маған көрсет» деді. (Алла): «Маған сенбейсің бе?»,- деді. (Ыбырайым Ғ.С.): «Әрине сенемін, бірақ жүрегім орнықсын» деді. (Алла Т.): «Құстардан төртеу ұста да өзіңе үйірлестіріп, (сойып араластыр.) Сонсоң әр таудың басына бір бөлшегін қой да сонан кейін оларды шақыр; дереу саған жетіп келеді. Күдіксіз Алланың өте үстем хикмет иесі екенін біл» деді. (Ыбырайым Ғ.С.) Бұйырылғанды орындады. Алланың әмірі бойынша құстар тіріліп келді. | وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِي الْمَوْتَى ۖ قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِنْ ۖ قَالَ بَلَى وَلَكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِي ۖ قَالَ فَخُذْ أَرْبَعَة ً مِنَ الطَّيْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَيْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَى كُلِّ جَبَلٍ مِنْهُنَّ جُزْءا ً ثُمَّ ادْعُهُنَّ يَأْتِينَكَ سَعْيا ً ۚ وَاعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ |
| Маćалу Ал-Лаҙӥна Йунфиқӱна 'Амұӓлаһум Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Камаćали Хаббатин 'Анбатат Саб`а Санӓбила Фӥ Кулли Сунбулатин Миӓ'ату Хаббатин Ұа ۗ Аллӓһу Йуđӓ`ифу Лиман Йашӓ'у Ұа ۗ Аллӓһу Ұӓси`ун `Алӥмун |
002-261 Алла жолында мал сарып қылғандардың мысалы: Әр сабағында, жүз түйір өскен жеті сабақты ұрық тәрізді. Әрі Алла кімге қаласа, неше есе арттыра береді. Алла (Т.) тым кең, әр нәрсені білуші. | مَثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ ۗ وَاللَّهُ يُضَاعِفُ لِمَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ |
| Ал-Лаҙӥна Йунфиқӱна 'Амұӓлаһум Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Ćумма Лӓ Йутби`ӱна Мӓ 'Анфақӱ Маннӓан Ұа Лӓ 'Аҙáан ۙ Лаһум 'Аҗруһум `Инда Раббиһим Ұа Лӓ Ҳаұфун `Алайһим Ұа Лӓ Һум Йахзанӱна |
002-262 Сондай қайыр істегендер, бергендеріне міндетсу, ренжіту араластырмаса, (беріп алып бұлданбаса, кейітпесе) оларға Раббыларының құзырында сыйлық бар. Сондай-ақ оларға қорқыныш жоқ, әрі олар қайғырмайды. | الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ لاَ يُتْبِعُونَ مَا أَنفَقُوا مَنّا ً وَلاَ أَذى ً ۙ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ |
| Қаұлун Ма`рӱфун Ұа Мағфиратун Ҳайрун Мин Ҫадақатин Йатба`уһӓ 'Аҙáан Ұа ۗ Аллӓһу Ғанӥйун Халӥмун |
002-263 Көркем сөз және кешірімділік, артынан бұлдану, кейіту араласқан садақадан жақсы. Алла (Т.) бай, жұмсақ. | قَوْلٌ مَعْرُوفٌ وَمَغْفِرَةٌ خَيْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ يَتْبَعُهَا أَذى ً ۗ وَاللَّهُ غَنِيٌّ حَلِيمٌ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Лӓ Тубҭилӱ Ҫадақӓтикум Бил-Манни Ұа Ал-'Аҙá Кӓллаҙӥ Йунфиқу Мӓлаһу Ри'ӓ'а Ан-Нӓси Ұа Лӓ Йу'умину Бил-Лаһи Ұа Ал-Йаұми Ал-'Ӓҳири ۖ Фамаćалуһу Камаćали Ҫафұӓнин `Алайһи Турӓбун Фа'аҫӓбаһу Ұа Абилун Фатаракаһу Ҫалдӓан ۖ Лӓ Йақдирӱна `Алá Шай'ин Миммӓ Касабӱ Ұа ۗ Аллӓһу Лӓ Йаһдӥ Ал-Қаұма Ал-Кӓфирӥна |
002-264 Әй мүміндер! Аллаға, ақирет күніне сенбей, адамдарға көрсету үшін мал сарып қылған кісідей, садақаларыңды міндет қылу, ренжітумен жоймаңдар. Міне соның мысалы: Үстінде топырағы бар тас сияқты, оған қатты нөсер жауса, (топырағын шайып) тас күйінде қалдырды. Олардың еңбектері еш болады. Алла қарсы болған елді тура жолға салмайды. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تُبْطِلُوا صَدَقَاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَالأَذَى كَالَّذِي يُنفِقُ مَالَه ُ رِئَاءَ النَّاسِ وَلاَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ ۖ فَمَثَلُه ُ كَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَيْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَه ُ وَابِلٌ فَتَرَكَه ُ صَلْدا ً ۖ لاَ يَقْدِرُونَ عَلَى شَيْءٍ مِمَّا كَسَبُوا ۗ وَاللَّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ |
| Ұа Маćалу Ал-Лаҙӥна Йунфиқӱна 'Амұӓлаһуму Абтиғӓ'а Марđӓати Ал-Лаһи Ұа Таćбӥтӓан Мин 'Анфусиһим Камаćали Җаннатин Бирабұатин 'Аҫӓбаһӓ Ұа Абилун Фа'ӓтат 'Укулаһӓ Đи`файни Фа'ин Лам Йуҫибһӓ Ұа Абилун Фаҭаллун Ұа ۗ Аллӓһу Бимӓ Та`малӱна Баҫӥрун |
002-265 Сондай малдарын Алланың ризалығын тілеп, өз көңілдерін бекіту үшін Алла жолында сарып қылғандардың мысалы: Көтеріңкі жердегі нөсер жауып екі есе өнім берген бақша тәрізді. Сонда оған жаңбыр тимей, дымқыл тисе де өнім береді. Алла (Т.) не істегендеріңді толық көруші. | وَمَثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاةِ اللَّهِ وَتَثْبِيتا ً مِنْ أَنْفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّة ٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَيْنِ فَإِنْ لَمْ يُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ |
| 'Айаұадду 'Ахадукум 'Ан Такӱна Лаһу Җаннатун Мин Наҳӥлин Ұа 'А`нӓбин Таҗрӥ Мин Тахтиһӓ Ал-'Анһӓру Лаһу Фӥһӓ Мин Кулли Аć-Ćамарӓти Ұа 'Аҫӓбаһу Ал-Кибару Ұа Лаһу Ҙуррӥйатун Đу`афӓ'у Фа'аҫӓбаһӓ 'И`ҫӓрун Фӥһи Нӓрун Фӓхтарақат ۗ Каҙӓлика Йубаййину Ал-Лаһу Лакуму Ал-'Ӓйӓти Ла`аллакум Татафаккарӱна |
002-266 Сендердің біреулерің, астарынан өзендер шығатын: Құрмадан, жүзімнен әрбір жемістері бар бақшасы болса да өзіне кәрілік жетіп, нашар жас балалары болса, сонда ол бақшаны жалынды құйын келіп өртеп кетуін қалай ма? (Әрине қаламайды) Алла (Т.) түсінерсіңдер деп аяттарын өстіп баян етеді. | أَيَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَنْ تَكُونَ لَه ُ جَنَّةٌ مِنْ نَخِيلٍ وَأَعْنَابٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الأَنْهَارُ لَه ُ فِيهَا مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَأَصَابَهُ الْكِبَرُ وَلَه ُ ذُرِّيَّةٌ ضُعَفَاءُ فَأَصَابَهَا إِعْصَارٌ فِيه ِِ نَارٌ فَاحْتَرَقَتْ ۗ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ 'Анфиқӱ Мин Ҭаййибӓти Мӓ Касабтум Ұа Миммӓ 'Аҳраҗнӓ Лакум Мина Ал-'Арđи ۖ Ұа Лӓ Тайаммамӱ Ал-Ҳабӥćа Минһу Тунфиқӱна Ұа Ластум Би'ӓҳиҙӥһи 'Иллӓ 'Ан Туғмиđӱ Фӥһи ۚ Ұа А`ламӱ 'Анна Ал-Лаһа Ғанӥйун Хамӥдун |
002-267 Әй мүміндер! Табыстарыңның және сендер үшін жерден шығарған нәрселеріміздің жақсыларынан, тиісті орынға жұмсаңдар. Ал және өздерің көздеріңді жұмып әрең ғана алатын сапасыз нәрсені Алла жолында беруді ойламаңдар. Біліңдер, Алла бай, мақтаулы. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُمْ مِنَ الأَرْضِ ۖ وَلاَ تَيَمَّمُوا الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنفِقُونَ وَلَسْتُمْ بِآخِذِيهِ إِلاَّ أَنْ تُغْمِضُوا فِيه ِِ ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ |
| Аш-Шайҭӓну Йа`идукуму Ал-Фақра Ұа Йа'мурукум Бил-Фахшӓ'и Ұа ۖ Аллӓһу Йа`идукум Мағфиратан Минһу Ұа Фаđлӓан Ұа ۗ Аллӓһу Ұӓси`ун `Алӥмун |
002-268 Шайтан сендерді кедейлікпен қорқытады да арсыздықты әмір етеді. Ал Алла (Т.) сендерге өз қасынан жарылқауды, кеңшілікті уәде етеді. Алла аса кең, толық білуші. | الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشَاءِ ۖ وَاللَّهُ يَعِدُكُمْ مَغْفِرَة ً مِنْهُ وَفَضْلا ً ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ |
| Йу'утӥ Ал-Хикмата Ман Йашӓ'у ۚ Ұа Ман Йу'ута Ал-Хикмата Фақад 'Ӱтийа Ҳайрӓан Каćӥрӓан ۗ Ұа Мӓ Йаҙҙаккару 'Иллӓ 'Ӱлӱ Ал-'Албӓби |
002-269 Алла (Т.) хикметті (терең білімді) қалаған құлына береді. Ал кімге білім берілсе, оған көптеген игілік берілген болады. Бұны ақыл иелері ғана түсіне алады. | يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرا ً كَثِيرا ً ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُوا الأَلْبَابِ |
| Ұа Мӓ 'Анфақтум Мин Нафақатин 'Аұ Наҙартум Мин Наҙрин Фа'инна Ал-Лаһа Йа`ламуһу ۗ Ұа Мӓ Лилžžӓлимӥна Мин 'Анҫӓрин |
002-270 Алла жолында не берсеңдер немесе бір нәзір атасаңдар, күдіксіз Алла оны біледі. Және залымдар үшін ешбір жәрдемші болмайды. | وَمَا أَنفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُه ُ ۗ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ |
| 'Ин Тубдӱ Аҫ-Ҫадақӓти Фани`иммӓ Һийа ۖ Ұа 'Ин Туҳфӱһӓ Ұа Ту'утӱһӓ Ал-Фуқарӓ'а Фаһуұа Ҳайрун Лакум ۚ Ұа Йукаффиру `Анкум Мин Саййи'ӓтикум Ұа ۗ Аллӓһу Бимӓ Та`малӱна Ҳабӥрун |
002-271 Егер садақаларды көрнеу берсеңдер, сонда ол қандай әйбет. (басқаларға жетекшілік болады) Егер оны жасырын беріп әрі оны пақырларға берсеңдер, әрине сендер үшін сондада жақсы. (Алушының абыройы қорғалып, мақтан араласпайды.) Алла сендердің күнәларыңды жарылқайды. Сондай-ақ Алла істегендеріңді толық білуші. | إِنْ تُبْدُوا الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِيَ ۖ وَإِنْ تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاءَ فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ۚ وَيُكَفِّرُ عَنْكُمْ مِنْ سَيِّئَاتِكُمْ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ |
| Лайса `Алайка Һудӓһум Ұа Лакинна Ал-Лаһа Йаһдӥ Ман Йашӓ'у ۗ Ұа Мӓ Тунфиқӱ Мин Ҳайрин Фали'анфусикум ۚ Ұа Мӓ Тунфиқӱна 'Иллӓ Абтиғӓ'а Ұаҗһи Ал-Лаһи Ұа Мӓ ۚ Тунфиқӱ Мин Ҳайрин Йуұаффа 'Илайкум Ұа 'Антум Лӓ Туžламӱна |
002-272 (Мұхаммед Ғ.С.) оларды тура жолға салу саған міндет емес. Бірақ Алла кімді қаласа, тура жолға салады. Ненде қайыр берсеңдер де сонда өздерің үшін; Алланың ризалығын тілеп қана берсеңдер, Алла жолында беретін қайыр өздеріңе толық төленеді әрі сендерге әділсіздік етілмейді. | لَيْسَ عَلَيْكَ هُدَاهُمْ وَلَكِنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ ۗ وَمَا تُنفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَلِأَنفُسِكُمْ ۚ وَمَا تُنفِقُونَ إِلاَّ ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللَّهِ ۚ وَمَا تُنفِقُوا مِنْ خَيْرٍ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنْتُمْ لاَ تُظْلَمُونَ |
| Лилфуқарӓ'и Ал-Лаҙӥна 'Ухҫирӱ Фӥ Сабӥли Ал-Лаһи Лӓ Йастаҭӥ`ӱна Đарбӓан Фӥ Ал-'Арđи Йахсабуһуму Ал-Җӓһилу 'Ағнийӓ'а Мина Ат-Та`аффуфи Та`рифуһум Бисӥмӓһум Лӓ Йас'алӱна Ан-Нӓса 'Илхӓфӓан ۗ Ұа Мӓ Тунфиқӱ Мин Ҳайрин Фа'инна Ал-Лаһа Биһи `Алӥмун |
002-273 Сондай Алла жолында қамалып шықпай отырған, жер жүзінде жүре алмайтын, білмегендер, оларды абырой сақтағандықтарынан бай деп ойлайтын пақырларға беріңдер. Оларды бейнесінен-ақ танисың. Олар адамдарға жабысып сұрамайды. Сендер не қайыр берсеңдер расында Алла (Т.) оны біледі. | لِلفُقَرَاءِ الَّذِينَ أُحْصِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ لاَ يَسْتَطِيعُونَ ضَرْبا ً فِي الأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِيَاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسِيمَاهُمْ لاَ يَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافا ً ۗ وَمَا تُنفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِه ِِ عَلِيمٌ |
| Ал-Лаҙӥна Йунфиқӱна 'Амұӓлаһум Бил-Лайли Ұа Ан-Наһӓри Сиррӓан Ұа `Алӓнийатан Фалаһум 'Аҗруһум `Инда Раббиһим Ұа Лӓ Ҳаұфун `Алайһим Ұа Лӓ Һум Йахзанӱна |
002-274 Сондай малдарын күндіз-түні көмес және көрнеу Алла жолында жұмсағандар, сонда оларға Раббыларының сыйлықтары бар. Сондай-ақ оларға қорқу жоқ және әрі олар қайғырмайды. | الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ سِرّا ً وَعَلاَنِيَة ً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ |
| Ал-Лаҙӥна Йа'кулӱна Ар-Рибӓ Лӓ Йақӱмӱна 'Иллӓ Камӓ Йақӱму Ал-Лаҙӥ Йатаҳаббаҭуһу Аш-Шайҭӓну Мина Ал-Масси ۚ Ҙӓлика Би'аннаһум Қӓлӱ 'Иннамӓ Ал-Бай`у Миćлу Ар-Рибӓ ۗ Ұа 'Ахалла Ал-Лаһу Ал-Бай`а Ұа Харрама Ар-Рибӓ ۚ Фаман Җӓ'аһу Маұ`иžатун Мин Раббиһи Фӓнтаһá Фалаһу Мӓ Салафа Ұа 'Амруһу 'Илá Ал-Лаһи ۖ Ұа Ман `Ӓда Фа'ӱлӓ'ика 'Аҫхӓбу Ан-Нӓри ۖ Һум Фӥһӓ Ҳӓлидӱна |
002-275 Сондай өciм жегендер, (қабырларынан) жын соғып тұрғандай есеңгіреп тұрады. Бұл олардың: “Сауда да бейне өciм” дегендіктерінің салдарынан. Негізінде Алла сауданы халал, өciмді харам еткен. Сонда кім Раббынан насихат келгенде тыйылса өткені өтіп кетті. Оның ici Аллаға тән. Ал және кім қайталаса, мінe солар тозақтық. Олар онда мәңгі қалады. | الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرِّبَا لاَ يَقُومُونَ إِلاَّ كَمَا يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطَانُ مِنَ الْمَسِّ ۚ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبَا ۗ وَأَحَلَّ اللَّهُ الْبَيْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَا ۚ فَمَنْ جَاءَه ُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّه ِِ فَانتَهَى فَلَه ُ مَا سَلَفَ وَأَمْرُهُ~ُ إِلَى اللَّهِ ۖ وَمَنْ عَادَ فَأُوْلَائِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ |
| Йамхақу Ал-Лаһу Ар-Рибӓ Ұа Йурбӥ Аҫ-Ҫадақӓти Ұа ۗ Аллӓһу Лӓ Йухиббу Кулла Каффӓрин 'Аćӥмин |
002-276 Алла өсімді жояды да сауданы арттырады. Әpi Алла барлық қарсы келуші күнәкарды жақсы көрмейді. | يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبَا وَيُرْبِي الصَّدَقَاتِ ۗ وَاللَّهُ لاَ يُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِيمٍ |
| 'Инна Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Ұа `Амилӱ Аҫ-Ҫӓлихӓти Ұа 'Ақӓмӱ Аҫ-Ҫалӓата Ұа 'Ӓтаұ Аз-Закӓата Лаһум 'Аҗруһум `Инда Раббиһим Ұа Лӓ Ҳаұфун `Алайһим Ұа Лӓ Һум Йахзанӱна |
002-277 Негізінен иман келтіріп iзгi ic iстегендер, намазды толық орындап, зекет бергендер, олар үшін Раббыларының қасында сыйлық бар. Оларға қорқу жоқ әpi олар қайғырмайды. | إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَأَقَامُوا الصَّلاَةَ وَآتَوْا الزَّكَاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ Аттақӱ Ал-Лаһа Ұа Ҙарӱ Мӓ Бақийа Мина Ар-Рибӓ 'Ин Кунтум Му'уминӥна |
002-278 Әй мүміндер! Алладан қорқыңдар. Егер сенсеңдер өсімнен қалып қалған (аласыларыңды) қалдырыңдар (алмаңдар). | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَذَرُوا مَا بَقِيَ مِنَ الرِّبَا إِنْ كُنتُمْ مُؤْمِنِينَ |
| Фа'ин Лам Таф`алӱ Фа'ҙанӱ Бихарбин Мина Ал-Лаһи Ұа Расӱлиһи ۖ Ұа 'Ин Тубтум Фалакум Ру'ӱсу 'Амұӓликум Лӓ Таžлимӱна Ұа Лӓ Туžламӱна |
002-279 Егер оны істемесеңдер, (өсім алғанды қоймасаңдар) бұны Аллаға, Пайғамбарына қарсы соғыс деп біліңдер. Егер тәубе қылсаңдар, сонда малдарыңның басы өздеріңдікі. Зұлымдық етпеген және зұлымдыққа ұшырамаған боласыңдар. | فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِه ِِ ۖ وَإِنْ تُبْتُمْ فَلَكُمْ رُءُوسُ أَمْوَالِكُمْ لاَ تَظْلِمُونَ وَلاَ تُظْلَمُونَ |
| Ұа 'Ин Кӓна Ҙӱ `Усратин Фанаžиратун 'Илá Майсаратин ۚ Ұа 'Ан Таҫаддақӱ Ҳайрун Лакум ۖ 'Ин Кунтум Та`ламӱна |
002-280 Ал егер борышты ауыр жағдайда болса, жақсарғанша қарау керек. Егер де садақа қылсаңдар сендер үшін тағы жақсы. Егер білген болсаңдар. | وَإِنْ كَانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلَى مَيْسَرَةٍ ۚ وَأَنْ تَصَدَّقُوا خَيْرٌ لَكُمْ ۖ إِنْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ |
| Ұа Аттақӱ Йаұмӓан Турҗа`ӱна Фӥһи 'Илá Ал-Лаһи ۖ Ćумма Туұаффá Куллу Нафсин Мӓ Касабат Ұа Һум Лӓ Йуžламӱна |
002-281 Аллаға қайтарылатын, сонсоң әpкiмнің еңбегі өздеріне кемітілмей толық бepiлeтін күннен сақсыныңдар. | وَاتَّقُوا يَوْما ً تُرْجَعُونَ فِيهِ إِلَى اللَّهِ ۖ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ وَهُمْ لاَ يُظْلَمُونَ |
| Йӓ 'Аййуһӓ Ал-Лаҙӥна 'Ӓманӱ 'Иҙӓ Тадӓйантум Бидайнин 'Илá 'Аҗалин Мусаммáан Фӓктубӱһу ۚ Ұа Лӥактуб Байнакум Кӓтибун Бил-`Адли ۚ Ұа Лӓ Йа'ба Кӓтибун 'Ан Йактуба Камӓ `Алламаһу Ал-Лаһу ۚ Фалйактуб Ұа Лӥумлили Ал-Лаҙӥ `Алайһи Ал-Хаққу Ұа Лӥаттақи Ал-Лаһа Раббаһу Ұа Лӓ Йабҳас Минһу Шай'ӓан ۚ Фа'ин Кӓна Ал-Лаҙӥ `Алайһи Ал-Хаққу Сафӥһӓан 'Аұ Đа`ӥфӓан 'Аұ Лӓ Йастаҭӥ`у 'Ан Йумилла Һуұа Фалйумлил Ұалӥйуһу Бил-`Адли ۚ Ұа Асташ/һидӱ Шаһӥдайни Мин Риҗӓликум ۖ Фа'ин Лам Йакӱнӓ Раҗулайни Фараҗулун Ұа Амра'атӓни Мимман Тарđаұна Мина Аш-Шуһадӓ'и 'Ан Таđилла 'Ихдӓһумӓ Фатуҙаккира 'Ихдӓһумӓ Ал-'Уҳрá ۚ Ұа Лӓ Йа'ба Аш-Шуһадӓ'у 'Иҙӓ Мӓ Ду`ӱ ۚ Ұа Лӓ Тас'амӱ 'Ан Тактубӱһу Ҫағӥрӓан 'Аұ Кабӥрӓан 'Илá 'Аҗалиһи ۚ Ҙӓликум 'Ақсаҭу `Инда Ал-Лаһи Ұа 'Ақұаму Лилшшаһӓдати Ұа 'Аднá 'Аллӓ Тартӓбӱ ۖ 'Иллӓ 'Ан Такӱна Тиҗӓратан Хӓđиратан Тудӥрӱнаһӓ Байнакум Фалайса `Алайкум Җунӓхун 'Аллӓ Тактубӱһӓ ۗ Ұа 'Аш/һидӱ 'Иҙӓ Табӓйа`тум ۚ Ұа Лӓ Йуđӓрра Кӓтибун Ұа Лӓ Шаһӥдун ۚ Ұа 'Ин Таф`алӱ Фа'иннаһу Фусӱқун Бикум ۗ Ұа Аттақӱ Ал-Лаһа ۖ Ұа Йу`аллимукуму Ал-Лаһу Ұа ۗ Аллӓһу Бикулли Шай'ин `Алӥмун |
002-282 үйретеді. Сондай-ақ Алла (Т.) әр нәрсені толық білуші. | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَدَايَنتُمْ بِدَيْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُسَمّى ً فَاكْتُبُوه ُ ۚ وَلْيَكْتُبْ بَيْنَكُمْ كَاتِبٌ بِالْعَدْلِ ۚ وَلاَ يَأْبَ كَاتِبٌ أَنْ يَكْتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللَّهُ ۚ فَلْيَكْتُبْ وَلْيُمْلِلِ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ وَلْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّه ُ وَلاَ يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْئا ً ۚ فَإِنْ كَانَ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ سَفِيها ً أَوْ ضَعِيفا ً أَوْ لاَ يَسْتَطِيعُ أَنْ يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّه ُ بِالْعَدْلِ ۚ وَاسْتَشْهِدُوا شَهِيدَيْنِ مِنْ رِجَالِكُمْ ۖ فَإِنْ لَمْ يَكُونَا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّنْ تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاءِ أَنْ تَضِلَّ إِحْدَاهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحْدَاهُمَا الأُخْرَى ۚ وَلاَ يَأْبَ الشُّهَدَاءُ إِذَا مَا دُعُوا ۚ وَلاَ تَسْأَمُوا أَنْ تَكْتُبُوه ُ صَغِيرا ً أَوْ كَبِيرا ً إِلَى أَجَلِه ِِ ۚ ذَلِكُمْ أَقْسَطُ عِنْدَ اللَّهِ وَأَقْوَمُ لِلشَّهَادَةِ وَأَدْنَى أَلاَّ تَرْتَابُوا ۖ إِلاَّ أَنْ تَكُونَ تِجَارَةً حَاضِرَة ً تُدِيرُونَهَا بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَلاَّ تَكْتُبُوهَا ۗ وَأَشْهِدُوا إِذَا تَبَايَعْتُمْ ۚ وَلاَ يُضَارَّ كَاتِبٌ وَلاَ شَهِيدٌ ۚ وَإِنْ تَفْعَلُوا فَإِنَّه ُ فُسُوقٌ بِكُمْ ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ وَيُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ ۗ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ |
| Ұа 'Ин Кунтум `Алá Сафарин Ұа Лам Тҗидӱ Кӓтибӓан Фариһӓнун Мақбӱđатун ۖ Фа'ин 'Амина Ба`đукум Ба`đӓан Фалйу'уадди Ал-Лаҙӥ А'утумина 'Амӓнатаһу Ұа Лӥаттақи Ал-Лаһа Раббаһу ۗ Ұа Лӓ Тактумӱ Аш-Шаһӓдата ۚ Ұа Ман Йактумһӓ Фа'иннаһу 'Ӓćимун Қалбуһу Ұа ۗ Аллӓһу Бимӓ Та`малӱна `Алӥмун |
002-283 Ал егер сапарда болып, хатшы таба алмасаңдар, онда борыштыдан бодау алуға болады. Егер біріңе-бірің сенсеңдер, (бодаусыз берілсе) сенілген жан аманатын тапсырсын. Сондай-ақ Раббы Алладан қорықсын. Кәулікті (көргендеріңді) жасырмаңдар. Кім оны жасырса жүрегі күнәкар болады. Алла не істегендеріңді толық біледі. | وَإِنْ كُنتُمْ عَلَى سَفَرٍ وَلَمْ تجِدُوا كَاتِبا ً فَرِهَانٌ مَقْبُوضَةٌ ۖ فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُكُمْ بَعْضا ً فَلْيُؤَدِّ الَّذِي اؤْتُمِنَ أَمَانَتَه ُ وَلْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّه ُ ۗ وَلاَ تَكْتُمُوا الشَّهَادَةَ ۚ وَمَنْ يَكْتُمْهَا فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُه ُ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ |
| Лиллаһи Мӓ Фӥ Ас-Самӓұӓти Ұа Мӓ Фӥ Ал-'Арđи ۗ Ұа 'Ин Тубдӱ Мӓ Фӥ 'Анфусикум 'Аұ Туҳфӱһу Йухӓсибкум Биһи Ал-Лаһу ۖ Файағфиру Лиман Йашӓ'у Ұа Йу`аҙҙибу Ман Йашӓ'у Ұа ۗ Аллӓһу `Алá Кулли Шай'ин Қадӥрун |
002-284 Көктердегі және жердегі нәрселер Алланікі. Іштеріңдегілерді жарияласаңдар да жасырсаңдар да Алла сендерден оның есебін алады. Сонда кімді қаласа, жарылқайды да кімді қаласа, азап қылады. Сондай-ақ Алла (Т.) ның барлық нәрсеге толық күші жетеді. | لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ ۗ وَإِنْ تُبْدُوا مَا فِي أَنفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوه ُ يُحَاسِبْكُمْ بِهِ اللَّهُ ۖ فَيَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ |
| 'Ӓмана Ар-Расӱлу Бимӓ 'Унзила 'Илайһи Мин Раббиһи Ұа Ал-Му'уминӱна ۚ Куллун 'Ӓмана Бил-Лаһи Ұа Малӓ'икатиһи Ұа Кутубиһи Ұа Русулиһи Лӓ Нуфарриқу Байна 'Ахадин Мин Русулиһи ۚ Ұа Қӓлӱ Сами`нӓ Ұа 'Аҭа`нӓ ۖ Ғуфрӓнака Раббанӓ Ұа 'Илайка Ал-Маҫӥру |
002-285 Пайғамбар өзіне Раббы тарапынан түсірілгенге иман келтірді. Мүміндер де барлығы: Аллаға, періштелерге, кітаптарға және пайғамбарларға иман келтірді. «Елшілердің араларын айырмаймыз, естідік те бой ұсындық. Раббымыз! Сенен жарылқау тілейміз, қайтып барар жеріміз де Сенің алдың» деді. | آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّه ِِ وَالْمُؤْمِنُونَ ۚ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلاَئِكَتِه ِِ وَكُتُبِه ِِ وَرُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِه ِِ ۚ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا ۖ غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ |
| Лӓ Йукаллифу Ал-Лаһу Нафсӓан 'Иллӓ Ұус`аһӓ ۚ Лаһӓ Мӓ Касабат Ұа `Алайһӓ Мӓ Актасабат ۗ Раббанӓ Лӓ Ту'уӓҳиҙнӓ 'Ин Насӥнӓ 'Аұ 'Аҳҭа'нӓ ۚ Раббанӓ Ұа Лӓ Тахмил `Алайнӓ 'Иҫрӓан Камӓ Хамалтаһу `Алá Ал-Лаҙӥна Мин Қаблинӓ ۚ Раббанӓ Ұа Лӓ Тухаммилнӓ Мӓ Лӓ Ҭӓқата Ланӓ Биһи ۖ Ұа А`фу `Аннӓ Ұа Ағфир Ланӓ Ұа Архамнӓ ۚ 'Анта Маұлӓнӓ Фӓнҫурнӓ `Алá Ал-Қаұми Ал-Кӓфирӥна |
002-286 Алла (Т.) кісіге шамасы келетін міндетті ғана жүктейді; істеген жақсылығы өз пайдасына да, жамандығы зиянына. «Раббымыз! Егер ұмытсақ не жаңылсақ бізді қолға алма. Раббымыз! Бізге бізден бұрынғыларға жүктегеніңдей ауыр жүк жүктеме. Раббым! Бізге шамамыз келмейтінді артпа! Бізді кешір, бізді жарылқа, бізге мәрхамет ет. Сен иемізсің! Бізге кәпір қауымға қарсы жәрдем бер!» | لاَ يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسا ً إِلاَّ وُسْعَهَا ۚ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ ۗ رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِنْ نَسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا ۚ رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرا ً كَمَا حَمَلْتَه ُ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِنَا ۚ رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِه ِِ ۖ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا ۚ أَنْتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ |
| Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter | Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ | |