Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
'Alif-Lām -Rā ۚ Tilka 'Āyā tu A l-Kitā bi A l-Mubī ni
012-001 อะลิฟ ลาม รอ เหล่านี้คือโองการทั้งหลายแห่งคัมภีร์ที่ชัดแจ้ง
أَلِف-لَام-رَ ا ۚ تِلْكَ آيَا تُ ا لْكِتَا بِ ا لْمُبِينِ
'Inn ā 'An zalnā hu Q ur'ā nāan `Ara bīyāan La`allakum Ta`q ilū na
012-002 แท้จริงพวกเราได้ให้อัลกุรอานแก่เขาเป็นภาษาอาหรับ เพื่อพวกเจ้าจะใช้ปัญญาคิด
إِنَّ ا أَن زَلْنَا هُ قُ رْآناً عَرَ بِيّا ً لَعَلَّكُمْ تَعْقِ لُونَ
Naĥnu Naq uş ş u `Alay ka 'Aĥsana A l-Q aş aş i Bimā 'Awĥaynā 'Ilay ka Hādh ā A l-Q ur'ā na Wa 'In Kun ta Min Q ab lihi Lamina A l-Gh ī na
012-003 เราจะเล่าเรื่องราวที่ดียิ่งแก่เจ้า ตามที่เราได้วะฮีอัลกุรอานนี้แก่เจ้า และหากว่าก่อนหน้านี้เจ้าอยู่ในหมู่ผู้ไม่รู้เรื่องราว
نَحْنُ نَقُ صّ ُ عَلَيْ كَ أَحْسَنَ ا لْقَ صَ صِ بِمَا أَوْحَيْنَا إِلَيْ كَ هَذَا ا لْقُ رْآنَ وَإِن ْ كُن تَ مِن ْ قَ بْ لِهِ لَمِنَ ا لْغَ افِلِينَ
'Idh Q ā la Yūsufu Li'abī hi Yā 'Abati 'Inn ī Ra 'ay tu 'Aĥada `Ash ara Kawkabāan Wa A sh -Sh am sa Wa A l-Q amara Ra 'aytuhum Lī Sājidī na
012-004 จงรำลึกขณะที่ยูซุฟกล่าวแก่พ่อของเขาว่า “โอ้พ่อจ๋า! แท้จริงฉันได้ฝันเห็นดวงดาวสิบเอ็ดดวง และดวงอาทิตย์ และดวงจันทร์ ฉันฝันเห็นพวกมันสุญูดต่อฉันâ€
إِذْ قَ ا لَ يُوسُفُ لِأَبِي هِ يَا أَبَتِ إِنِّ ي رَ أَيْ تُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَبا ً وَا ل شَّمْسَ وَا لْقَ مَرَ رَ أَيْتُهُمْ لِي سَاجِدِينَ
Q ā la Yā Bunay ya Lā Taq ş uş Ru 'uyā Ka `Alá 'Ikh ۖ Kaydāan 'Inn a A sh -Sh ayţ ā na Lil'in sā ni `Adū wun Mubī nun
012-005 เขา(ยะอฺกูบ) กล่าวว่า “โอ้ลูกรักเอ๋ย ! เจ้าอย่าเล่าความฝันของเจ้าแก่พี่น้องของเจ้า เพราะพวกเขาจะวางอุบายแก่เจ้าอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม แท้จริงชัยฏอนนั้นเป็นศัตรูที่ชัดแจ้งกับมนุษย์"
قَ ا لَ يَابُنَيَّ لاَ تَقْ صُ صْ رُؤْيَا كَ عَلَى إِخْ وَتِكَ فَيَكِيدُوا لَكَ كَيْدا ً إِنّ َ ۖ ا ل شَّيْطَ ا نَ لِلإِن سَا نِ عَدُوٌّ مُبِينٌ
Wa Kadh alika Yaj tabī ka Ra bbuka Wa Yu`allimuka Min Ta'wī li A l-'Aĥādīth i Wa Yutimm u Ni`matahu `Alay ka Wa `Alá 'Ā li Ya`q ū ba Kamā 'Atamm ahā `Alá 'Abaway ka Min Q ab lu 'Ib rā hī ma Wa 'Isĥā q a ۚ 'Inn a Ra bbaka `Alī mun Ĥakī mun
012-006 และเช่นนั้นแหละพระเจ้าของเจ้าทรงเลือกเจ้า และทรงสอนเจ้าให้รู้วิชาทำนายฝัน และทรงให้สมบูรณ์ซึ่งความโปรดปรานของพระองค์แก่เจ้าและวงศ์วานของยะอฺกูบ เช่นเดียวกับที่พระองค์ได้ทรงให้สมบูรณ์ ซึ่งความโปรดปรานแก่ปู่ทั้งสองของเจ้าแต่ก่อน คืออิบรอฮีมและอิสฮาก แท้จริงพระเจ้าของเจ้าเป็นผู้ทรงรอบรู้ ผู้ทรงปรีชาญาณ
وَكَذَلِكَ يَجْ تَبِي كَ رَ بُّكَ وَيُعَلِّمُكَ مِن ْ تَأْوِي لِ ا لأَحَادِي ثِ وَيُتِمّ ُ نِعْمَتَهُ عَلَيْ كَ وَعَلَى آلِ يَعْقُ و بَ كَمَا أَتَمَّ هَا عَلَى أَبَوَيْ كَ مِن ْ قَ بْ لُ إِبْ رَ اهِي مَ وَإِسْحَا قَ ۚ إِنّ َ رَ بَّكَ عَلِي مٌ حَكِيمٌ
Laq ad Kā na Fī Yūsufa Wa 'Ikh i~ 'Āyā tun Lilssā 'ilī na
012-007 แท้จริงเกี่ยวกับยูซุฟและพี่น้องของเขานั้น มีสัญญาณทั้งหลายสำหรับผู้สอบถาม
لَقَ د ْ كَا نَ فِي يُوسُفَ وَإِخْ وَتِهِ آيَا ت ٌ لِلسَّا ئِلِينَ
'Idh Q ālū Layūsufu Wa 'Akh ū hu 'Aĥabbu 'Ilá 'Abīnā Minn ā Wa Naĥnu `Uş batun 'Inn a 'Abānā Lafī Đ alā lin Mubī nin
012-008 จงรำลึกขณะที่พวกเขากล่าวว่า “แน่นอนยูซุฟและน้องของเขาเป็นที่รักแก่พ่อของเรายิ่งกว่าพวกเราทั้ง ๆ ที่พวกเรามีจำนวนมากแท้จริงพ่อของเราอยู่ในการหลงผิดจริง ๆ
إِذْ قَ الُوا لَيُوسُفُ وَأَخُ و هُ أَحَبُّ إِلَى أَبِينَا مِنَّ ا وَنَحْنُ عُصْ بَةٌ إِنّ َ أَبَانَا لَفِي ضَ لاَلٍ مُبِينٍ
A q A ţ ra ĥū hu 'Arđāan Yakh m Waj hu 'Abīkum Wa Takūnū Min Ba`dihi Q awmāan Ş āliĥī na
012-009 “พวกท่านจงฆ่ายูซุฟ หรือเอาไปทิ้งในที่เปลี่ยวเสีย เพื่อความเอาใจใส่ของพ่อของพวกท่านจะเกิดขึ้นแก่พวกท่าน และพวกท่านจะเป็นกลุ่มชนที่ดีหลังจากเขาâ€
ا قْ تُلُوا يُوسُفَ أَوِ ا طْ رَ حُو هُ أَرْض ا ً يَخْ لُ لَكُمْ وَجْ هُ أَبِيكُمْ وَتَكُونُوا مِن ْ بَعْدِهِ قَ وْما ً صَ الِحِينَ
Q ā la Q ā 'ilun Minhum Lā Taq q ū hu Fī Gh A l-Jubbi Yaltaq iţ A s-Sayyāra ti 'In Kun tum Fā`ilī na
012-010 คนหนึ่งในพวกเขากล่าวว่า พวกท่านอย่าฆ่ายูซุฟ แต่จงโยนเขาลงในบ่อลึก เพื่อผู้เดินทางบางคนจะได้เอาเขาออกมา หากพวกท่านจำต้องกระทำเช่นนั้นâ€
قَ ا لَ قَ ا ئِلٌ مِنْ هُمْ لاَ تَقْ تُلُوا يُوسُفَ وَأَلْقُ و هُ فِي غَ يَابَتِ ا لْجُبِّ يَلْتَقِ طْ هُ بَعْضُ ا ل سَّيَّارَ ةِ إِن ْ كُن تُمْ فَاعِلِينَ
Q ālū Yā 'Abānā Mā Laka Lā Ta'mann ā `Alá Yūsufa Wa 'Inn ā Lahu Lanāş iĥū na
012-011 พวกเขากล่าวว่า “โอ้คุณพ่อของเรา! ทำไมท่านจึงไม่ไว้ใจเราที่มีต่อยูซุฟ และแท้จริงเรานั้นเป็นผู้บริสุทธิ์ใจต่อเขาâ€
قَ الُوا يَا أَبَانَا مَا لَكَ لاَ تَأْمَنَّ ا عَلَى يُوسُفَ وَإِنَّ ا لَهُ لَنَاصِ حُونَ
'Arsilhu Ma`anā Gh n Yarta` Wa Yal`ab Wa 'Inn ā Lahu Laĥāfižū na
012-012 พรุ่งนี้ขอให้ส่งเขาไปกับเรา เพื่อเขาจะกินให้อิ่มและเล่นอย่างสนุก และแท้จริงเรานั้นจะเป็นผู้คุ้มกันเขาâ€
أَرْسِلْهُ مَعَنَا غَ دا ً يَرْتَعْ وَيَلْعَب ْ وَإِنَّ ا لَهُ لَحَافِظُ ونَ
Q ā la 'Inn ī Layaĥzununī 'An Tadh /habū Bihi Wa 'Akh ā fu 'An Ya'kulahu A dh -Dh i'bu Wa 'An tum `Anhu Gh ū na
012-013 เขากล่าวว่า “แท้จริงมันจะทำให้ฉันเศร้าใจ เมื่อพวกเจ้าจะเอาเขาไป และฉันกลัวว่า สุนัขป่าจะกินเขา ขณะที่พวกเจ้ามิได้เอาใจใส่ต่อเขาâ€
قَ ا لَ إِنِّ ي لَيَحْزُنُنِي أَن ْ تَذْهَبُوا بِهِ وَأَخَ ا فُ أَن ْ يَأْكُلَهُ ا ل ذِّئْبُ وَأَنْ تُمْ عَنْ هُ غَ افِلُونَ
Q ālū La'in 'Akalahu A dh -Dh i'bu Wa Naĥnu `Uş batun 'Inn ā 'Idh āan Lakh ū na
012-014 พวกเขากล่าวว่า “หากสุนัขป่ากินเขาทั้ง ๆ ที่พวกเรามีจำนวนมาก ดังนั้นแท้จริงพวกเราเป็นผู้ขาดทุนแน่นอนâ€
قَ الُوا لَئِن ْ أَكَلَهُ ا ل ذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْ بَةٌ إِنَّ ا إِذا ً لَخَ اسِرُونَ
Falamm ā Dh ahabū Bihi Wa 'Aj ma`ū 'An Yaj `alū hu Fī Gh A l-Jubbi ۚ Wa 'Awĥaynā 'Ilay hi Latunabbi'ann ahum Bi'am r ihim Hādh ā Wa Hum Lā Yash `urū na
012-015 เมื่อพวกเขาพาเขาไป พวกเขาตกลงกันว่าจะเอาเขาไปโยนในบ่อลึก และเราได้วะฮีแก่เขาว่า â€แน่นอน เจ้าจะได้เล่าแก่พวกเขาถึงการกระทำของพวกเขาในครั้งนี้ โดยที่พวกเขาไม่รู้สึกâ€
فَلَمَّ ا ذَهَبُوا بِهِ وَأَجْ مَعُو ا أَن ْ يَجْ عَلُو هُ فِي غَ يَابَتِ ا لْجُبِّ ۚ وَأَوْحَيْنَا إِلَيْ هِ لَتُنَبِّئَنَّ هُمْ بِأَمْر ِهِمْ هَذَا وَهُمْ لاَ يَشْعُرُونَ
Wa Jā 'ū 'Abāhum `Ish ā 'an Yab kū na
012-016 และพวกเขาได้กลับมาหาพ่อของพวกเขาเวลาค่ำ พลางร้องไห้
وَجَا ءُو ا أَبَاهُمْ عِشَا ء ً يَبْ كُونَ
Q ālū Yā 'Abānā 'Inn ā Dh ahab nā Nastabiq u Wa Tara knā Yūsufa `In da Matā`inā Fa'akalahu A dh -Dh i'bu ۖ Wa Mā 'An ta Bimu'uminin Lanā Wa Law Kunn ā Ş ādiq ī na
012-017 พวกเขากล่าวว่า “โอ้พ่อของเรา ! พวกเราได้ออกไปวิ่งแข่งกัน และเราได้ปล่อยยูซุฟไว้เฝ้าสิ่งของ ๆเรา แล้วสุนัขป่าได้มากินเขาและท่านย่อมไม่เชื่อเราทั้ง ๆ ที่เราเป็นผู้สัตย์จริงâ€
قَ الُوا يَا أَبَانَا إِنَّ ا ذَهَبْ نَا نَسْتَبِقُ وَتَرَ كْنَا يُوسُفَ عِنْ دَ مَتَاعِنَا فَأَكَلَهُ ا ل ذِّئْبُ ۖ وَمَا أَنْ تَ بِمُؤْمِنٍ لَنَا وَلَوْ كُنَّ ا صَ ادِقِ ينَ
Wa Jā 'ū `Alá Q amīş ihi Bidamin Kadh ibin ۚ Q ā la Bal Sawwalat Lakum 'An fusukum 'Am rā an ۖ Faş ab ru n Jamī lun Wa ۖ A ll āhu A l-Musta`ā nu `Alá Mā Taş ifū na
012-018 และพวกเขาได้นำเสื้อของเขามา มีเลือดปลอมติดอยู่ “แต่ว่าพวกเจ้าได้แต่งเรื่องขึ้นเพื่อพวกเจ้า ดังนั้น การอดทนเป็นสิ่งที่ดีและอัลลอฮ์ทรงเป็นผู้ให้ความช่วยเหลือในสิ่งที่พวกเจ้ากล่าวอ้างâ€
وَجَا ءُ وا عَلَى قَ مِيصِ هِ بِدَمٍ كَذِبٍ ۚ قَ ا لَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَن فُسُكُمْ أَمْرا ً ۖ فَصَ بْ رٌ جَمِي لٌ ۖ وَا للَّهُ ا لْمُسْتَعَا نُ عَلَى مَا تَصِ فُونَ
Wa Jā 'at Sayyāra tun Fa'arsalū Wa A r idahum Fa'ad lá Dalwahu ۖ Q ā la Yā Bush rá Hādh ā Gh ā mun ۚ Wa 'Asarrū hu Biđā`atan Wa ۚ A ll āhu `Alī mun Bimā Ya`malū na
012-019 และคณะเดินทางได้มาถึง ดังนั้นพวกเขาได้ส่งคนแบกน้ำของพวกเขา(ไปตักน้ำจากบ่อ) เขาได้หย่อนถังของเขาลงไป(ในบ่อ)เขากล่าวว่า “โอ้ข่าวดีจ๊ะ! นี่มันเด็กนี่ และพวกเขาได้ซ่อนเขาไว้เป็นสินค้า และอัลลอฮ์ทรงรอบรู้ในสิ่งที่พวกเขากระทำ
وَجَا ءَتْ سَيَّارَ ةٌ فَأَرْسَلُوا وَا ر ِدَهُمْ فَأَد ْلَى دَلْوَهُ ۖ قَ ا لَ يَا بُشْرَ ى هَذَا غُ لاَمٌ ۚ وَأَسَرُّو هُ بِضَ اعَة ً ۚ وَا للَّهُ عَلِي مٌ بِمَا يَعْمَلُونَ
Wa Sh ara w hu Bith amanin Bakh n Darā hima Ma`dūdatin Wa Kānū Fī hi Mina A z-Zāhidī na
012-020 และพวกเขาได้ขายเขาด้วยราคาถูก นับได้ไม่กี่ดิรฮัม และพวกเขาเป็นผู้มักน้อย
وَشَرَ وْ هُ بِثَمَن ٍ بَخْ سٍ دَرَ اهِمَ مَعْدُودَةٍ وَكَانُوا فِي هِ مِنَ ا ل زَّاهِدِينَ
Wa Q ā la A l-Ladh ī A sh tar ā hu Min Miş ra Li'im ra 'atihi~ 'Akr imī Math wā hu `Asá 'An Yan fa`anā 'Aw Nattakh dh ahu Waladāan ۚ Wa Kadh alika Makkann ā Liyūsufa Fī A l-'Arđi Wa Linu`allimahu Min Ta'wī li A l-'Aĥādīth i Wa ۚ A ll āhu Gh á 'Am r ihi Wa Lakinn a 'Akth ara A n -Nā si Lā Ya`lamū na
012-021 และผู้ที่ซื้อเขามาจากอียิปต์ กล่าวกับภริยาของเขาว่า “จงให้ที่พักแก่เขาอย่างมีเกียรติ บางทีเขาจะทำประโยชน์ให้เราได้บ้างหรือรับเขาเป็นบุตร†และเช่นนั้นแหละเราได้ทำให้ยูซุฟมีอำนาจในแผ่นดิน และเพื่อเราจะได้สอนให้เขารู้วิชาทำนายฝัน และอัลลอฮ์ทรงเป็นผู้พิจิตในกิจการของพระองค์ และแต่ว่าส่วนใหญ่ของมนุษย์ไม่รู้
وَقَ ا لَ ا لَّذِي ا رَ ا هُ مِن ْ مِصْ رَ لِإمْرَ أَتِهِ أَكْر ِمِي مَثْوَا هُ عَسَى أَن ْ يَن فَعَنَا أَوْ نَتَّخِ ذَهُ وَلَدا ً ۚ وَكَذَلِكَ مَكَّنَّ ا لِيُوسُفَ فِي ا لأَرْضِ وَلِنُعَلِّمَهُ مِن ْ تَأْوِي لِ ا لأَحَادِي ثِ ۚ وَا للَّهُ غَ الِبٌ عَلَى أَمْر ِهِ وَلَكِنّ َ أَكْثَرَ ا ل نّ َا سِ لاَ يَعْلَمُونَ
Wa Lamm ā Balagh sh uddahu~ 'Ātaynā hu Ĥukmāan Wa `Ilmāan ۚ Wa Kadh alika Naj zī A l-Muĥsinī na
012-022 แลเมื่อเขาบรรลุวัยหนุ่มฉกรรจ์ของเขา เราได้ให้ความสุขุมรอบคอบและวิชาการแก่เขาและเช่นนั้นแหละ เราตอบแทนแก่บรรดาผู้กระทำความดี
وَلَمَّ ا بَلَغَ أَشُدَّهُ~ ُ آتَيْنَا هُ حُكْما ً وَعِلْما ً ۚ وَكَذَلِكَ نَجْ زِي ا لْمُحْسِنِينَ
Wa Rā wadat/hu A llatī Huwa Fī Baytihā `An Nafsihi Wa Gh q ati A l-'Ab wā ba Wa Q ālat Hay ta Laka ۚ Q ā la Ma`ādh a A ll āhi ۖ 'Inn ahu Ra bbī 'Aĥsana Math wā ya ۖ 'Inn ahu Lā Yufliĥu A ž-Ž ālimū na
012-023 และนางได้ยั่วยวนเขาโดยที่เขาอยู่ในบ้านของนาง และนางได้ปิดประตูอย่างแน่นและกล่าวว่าâ€มานี่ซิ!“ เขากล่าวว่า “ฉันขอความคุ้มครองต่ออัลลอฮ์ แท้จริงเขาเป็นนายของฉัน ให้ที่พักพิงที่ดียิ่งแก่ฉัน แท้จริงบรรดาผู้อธรรมจะไม่บรรลุความสำเร็จâ€
وَرَ اوَدَتْهُ ا لَّتِي هُوَ فِي بَيْتِهَا عَن ْ نَفْسِهِ وَغَ لَّقَ تِ ا لأَبْ وَا بَ وَقَ الَتْ هَيْ تَ لَكَ ۚ قَ ا لَ مَعَا ذَ ا للَّ هِ ۖ إِنَّ هُ رَ بِّي أَحْسَنَ مَثْوَا يَ ۖ إِنَّ هُ لاَ يُفْلِحُ ا ل ظَّ الِمُونَ
Wa Laq ad Hamm at Bihi ۖ Wa Hamm a Bihā Lawlā 'An Ra 'á Burhā na Ra bbihi ۚ Kadh ālika Linaş r ifa `Anhu A s-Sū 'a Wa A l-Faĥsh ā 'a ۚ 'Inn ahu Min `Ibādinā A l-Mukh ş ī na
012-024 และแท้จริง นางได้ตั้งใจมั่นในตัวเขาและเขาก็ตั้งใจในตัวนาง หากเขาไม่เห็นหลักฐานแห่งพระเจ้าของเขา เช่นนั้นแหละเพื่อเราจะให้ความชั่วและการลามห่างไกลจากเขา แท้จริงเขาคือคนหนึ่งในปวงบ่าวของเราที่สุจริต
وَلَقَ د ْ هَمَّ تْ بِهِ ۖ وَهَمّ َ بِهَا لَوْلاَ أَن ْ رَ أَى بُرْهَا نَ رَ بِّهِ ۚ كَذَلِكَ لِنَصْ ر ِفَ عَنْ هُ ا ل سُّو ءَ وَا لْفَحْشَا ءَ ۚ إِنَّ هُ مِن ْ عِبَادِنَا ا لْمُخْ لَصِ ينَ
Wa A q ā A l-Bā ba Wa Q addat Q amīş ahu Min Dubur in Wa 'Alfayā Sayyidahā Ladá A l-Bā bi ۚ Q ālat Mā Jazā 'u Man 'Ar ā da Bi'ahlika Sū 'ā an 'Illā 'An Yusjana 'Aw `Adh ā bun 'Alī mun
012-025 และทั้งสองได้วิ่งไปที่ประตู และนางได้ดึงเสื้อของเขาขาดทางด้านหลัง และทั้งสองได้พบสามีของนางที่ประตู นางกล่าวว่า“อะไรคือการตอบแทนของผู้ประสงค์ร้ายต่อภริยาของท่านนอกจากการจำคุกหรือการลงโทษอย่างเจ็บปวดâ€
وَاسْتَبَقَ ا ا لْبَا بَ وَقَ دَّتْ قَ مِيصَ هُ مِن ْ دُبُرٍ وَأَلْفَيَا سَيِّدَهَا لَدَى ا لْبَا بِ ۚ قَ الَتْ مَا جَزَا ءُ مَن ْ أَرَ ا دَ بِأَهْلِكَ سُو ءا ً إِلاَّ أَن ْ يُسْجَنَ أَوْ عَذَا بٌ أَلِيمٌ
Q ā la Hiya Rā wadatnī `An Nafsī ۚ Wa Sh ahida Sh āhidun Min 'Ahlihā 'In Kā na Q amīş uhu Q udda Min Q ubulin Faş adaq at Wa Huwa Mina A l-Kādh ibī na
012-026 เขากล่าวว่า “นางได้ยั่วยวนขืนใจฉัน†และพยานคนหนึ่งในบ้านของนางได้เป็นพยาน â€หากเสื้อของเขาถูกดึงขาดทางด้านหน้า ดังนั้นนางก็พูดจริง และเขาอยู่ในหมู่ผู้กล่าวเท็จâ€
قَ ا لَ هِيَ رَ اوَدَتْنِي عَن ْ نَفْسِي ۚ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِن ْ أَهْلِهَا إِن ْ كَا نَ قَ مِيصُ هُ قُ دَّ مِن ْ قُ بُلٍ فَصَ دَقَ تْ وَهُوَ مِنَ ا لْكَاذِبِينَ
Wa 'In Kā na Q amīş uhu Q udda Min Dubur in Fakadh abat Wa Huwa Mina A ş -Ş ādiq ī na
012-027 และหากว่าเสื้อของเขาถูกดึงขาดทางด้านหลัง นางก็กล่าวเท็จ และเขาอยู่ในหมู่ผู้พูดจริงâ€
وَإِن ْ كَا نَ قَ مِيصُ هُ قُ دَّ مِن ْ دُبُرٍ فَكَذَبَتْ وَهُوَ مِنَ ا ل صَّ ادِقِ ينَ
Falamm ā Ra 'á Q amīş ahu Q udda Min Dubur in Q ā la 'Inn ahu Min Kaydikunn a ۖ 'Inn a Kaydakunn a `Ažī mun
012-028 ดังนั้น เมื่อเขาเห็นเสื้อของเขาถูกดึงขาดทางด้านหลัง เขากล่าวว่า “แท้จริงมันเป็นอุบายของพวกเธอแท้จริงอุบายของพวกเธอนั้นยิ่งใหญ่â€
فَلَمَّ ا رَ أَى قَ مِيصَ هُ قُ دَّ مِن ْ دُبُرٍ قَ ا لَ إِنَّ هُ مِن ْ كَيْدِكُنّ َ ۖ إِنّ َ كَيْدَكُنّ َ عَظِ يمٌ
Yūsufu 'A`r iđ `An Hādh ā ۚ Wa A gh r ī Lidh an biki ۖ 'Inn aki Kun ti Mina A l-Kh ţ i'ī na
012-029 ยูซุฟ จงผินหลังให้เรื่องนี้เถิด และเธอจงขออภัยโทษในความผิดของเธอ แท้จริงเธออยู่ในหมู่ผู้กระทำผิดâ€
يُوسُفُ أَعْر ِضْ عَن ْ هَذَا ۚ وَا غْ فِر ِي لِذَنْ بِكِ ۖ إِنَّ كِ كُن تِ مِنَ ا لْخَ اطِ ئِ ينَ
Wa Q ā la Niswatun Fī A l-Madīnati A m ra 'atu A l-`Azī zi Turā widu Fatāhā `An Nafsihi ۖ Q ad Sh agh ۖ 'Inn ā Lanarā hā Fī Đ alā lin Mubī nin
012-030 และพวกผู้หญิงในเมืองกล่าวว่า ภริยาของผู้ว่าฯ ได้ยั่วยวนเด็กรับใช้ของนาง แน่นอนเขาทำให้นางหลงรัก แท้จริงเราเห็นว่านางอยู่ในการหลงผิดอย่างชัดแจ้งâ€
وَقَ ا لَ نِسْوَةٌ فِي ا لْمَدِينَةِ ا رَ أَتُ ا لْعَزِي زِ تُرَ اوِدُ فَتَاهَا عَن ْ نَفْسِهِ ۖ قَ د ْ شَغَ فَهَا حُبّا ً ۖ إِنَّ ا لَنَرَ اهَا فِي ضَ لاَلٍ مُبِينٍ
Falamm ā Sami`at Bimakr ihinn a 'Arsalat 'Ilayhinn a Wa 'A`tadat Lahunn a Muttaka'an Wa 'Ātat Kulla Wāĥidatin Minhunn a Sikkīnāan Wa Q ālati A kh ru j `Alayhinn a ۖ Falamm ā Ra 'aynahu~ 'Akbarnahu Wa Q aţ ţ a`na 'Aydiyahunn a Wa Q ulna Ĥāsh a Lill ā h Mā Hādh ā Bash arā an 'In Hādh ā 'Illā Malakun Kar ī mun
012-031 เมื่อนางได้ยินเสียง(กล่าวหา) โจษจรรย์ของนางเหล่านั้น นางจึงส่งคนไปยังนางเหล่านั้นและนางได้เตรียมที่พักพิงสำหรับนางเหล่านั้นและได้นำมีดมาให้ทุกคนในหมู่นางเหล่านั้น และนางกล่าว (แก่เขาว่า) “จงออกไปหานางเหล่านั้น†เมื่อนางเหล่านั้นเห็นเขาก็ให้การสรรเสริญและเฉือนมือของพวกนาง และเขากล่าวว่า “เป็นไปไม่ได้ นี่ไม่ใช่มนุษย์เป็นแน่ มิใช่อื่นใดนอกจากมะลักผู้มีเกียรติâ€
فَلَمَّ ا سَمِعَتْ بِمَكْر ِهِنّ َ أَرْسَلَتْ إِلَيْهِنّ َ وَأَعْتَدَتْ لَهُنّ َ مُتَّكَأ ً وَآتَتْ كُلَّ وَاحِدَةٍ مِنْ هُنّ َ سِكِّينا ً وَقَ الَتِ ا خْ رُج ْ عَلَيْهِنّ َ ۖ فَلَمَّ ا رَ أَيْنَهُ~ ُ أَكْبَرْنَهُ وَقَ طَّ عْنَ أَيْدِيَهُنّ َ وَقُ لْنَ حَا شَ لِلَّهِ مَا هَذَا بَشَرا ً إِن ْ هَذَا إِلاَّ مَلَكٌ كَر ِيمٌ
Q ālat Fadh ālikunn a A l-Ladh ī Lum tunn anī Fī hi ۖ Wa Laq ad Rā wad ttuhu `An Nafsihi Fāsta`ş ama ۖ Wa La'in Lam Yaf`al Mā 'Āmuru hu Layusjanann a Wa Layakūnāan Mina A ş -Ş āgh r ī na
012-032 นางกล่าวว่า “นั่นคือสิ่งที่พวกเธอประณามฉันเกี่ยวกับเขา และแน่นอนฉันได้ยั่วยวนเขาแต่เขาขัดขวางอย่างแข็งขัน และหากเขาไม่ปฏิบัติตามที่ฉันสั่งเขา แน่นอนเขาจะถูกจำคุกและจะอยู่ในหมู่ผู้ยอมจำนนâ€
قَ الَتْ فَذَلِكُنّ َ ا لَّذِي لُمْتُنَّ نِي فِي هِ ۖ وَلَقَ د ْ رَ اوَد تُّهُ عَن ْ نَفْسِهِ فَاسْتَعْصَ مَ ۖ وَلَئِن ْ لَمْ يَفْعَلْ مَا آمُرُهُ لَيُسْجَنَنّ َ وَلَيَكُونا ً مِنَ ا ل صَّ اغِ ر ِينَ
Q ā la Ra bbi A s-Sij nu 'Aĥabbu 'Ilay ya Mimm ā Yad `ūnanī 'Ilay hi ۖ Wa 'Illā Taş r if `Ann ī Kaydahunn a 'Aş bu 'Ilayhinn a Wa 'Akun Mina A l-Jāhilī na
012-033 เขากล่าวว่า “โอ้ ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ คุกนั้นเป็นที่รักยิ่งแก่ข้าพระองค์กว่าสิ่งที่พวกนางเรียกร้องข้าพระองค์ไปสู่มัน และหากพระองค์มิทรงให้อุบายของพวกนางพ้นไปจากข้าพระองค์แล้ว ข้าพระองค์อาจจะโน้มเอียงไปหาพวกนาง และข้าพระองค์จะเป็นคนหนึ่งในหมู่ผู้โง่เขลาâ€
قَ ا لَ رَ بِّ ا ل سِّجْ نُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّ ا يَد ْعُونَنِي إِلَيْ هِ ۖ وَإِلاَّ تَصْ ر ِفْ عَنِّ ي كَيْدَهُنّ َ أَصْ بُ إِلَيْهِنّ َ وَأَكُن ْ مِنَ ا لْجَاهِلِينَ
Fāstajā ba Lahu Ra bbuhu Faş ara fa `Anhu Kaydahunn a ۚ 'Inn ahu Huwa A s-Samī `u A l-`Alī mu
012-034 ดังนั้น พระเจ้าของเขาได้ตอบรับเขาแล้วพระองค์ทรงให้อุบายของพวกนางหันห่างไปจากเขา แท้จริงพระองค์คือผู้ทรงได้ยิน ผู้ทรงรอบรู้
فَاسْتَجَا بَ لَهُ رَ بُّهُ فَصَ رَ فَ عَنْ هُ كَيْدَهُنّ َ ۚ إِنَّ هُ هُوَ ا ل سَّمِي عُ ا لْعَلِيمُ
Th umm a Badā Lahum Min Ba`di Mā Ra 'aw A l-'Āyā ti Layasjununn ahu Ĥattá Ĥī nin
012-035 เมื่อเป็นที่ประจักษ์แก่พวกเขาหลังจากที่ได้พบเห็นหลักฐาน (ก็ลงความเห็นว่า) ต้องขังเขาไว้ระยะหนึ่ง
ثُمّ َ بَدَا لَهُمْ مِن ْ بَعْدِ مَا رَ أَوُا ا لآيَا تِ لَيَسْجُنُنَّ هُ حَتَّى حِينٍ
Wa Dakh A s-Sij na Fatayā ni ۖ Q ā la 'Aĥaduhumā 'Inn ī 'Arā nī 'A`ş iru Kh m rā an ۖ Wa Q ā la A l-'Ākh ru 'Inn ī 'Arā nī 'Aĥmilu Faw q a Ra 'sī Kh b zāan Ta'kulu A ţ -Ţ ay ru Minhu ۖ Nabbi'nā Bita'wīlihi~ ۖ 'Inn ā Nar ā ka Mina A l-Muĥsinī na
012-036 และชายหนุ่มสองคน(มหาดเล็ก) ได้เข้าคุกพร้อมกับเขา หนึ่งในสองคนกล่าวว่า “แท้จริงฉันฝันเห็นว่าฉันคั้นเหล้า†และอีกคนหนึ่งกล่าวว่า “แท้จริงฉันฝันเห็นว่าฉันแบกขนมปังไว้บนศรีษะของฉัน แล้วนกได้มากินมัน จงบอกเราด้วยการทำนายฝัน แท้จริงเราเห็นท่านอยู่ในหมู่ผู้ทำความดีâ€
وَدَخَ لَ مَعَهُ ا ل سِّجْ نَ فَتَيَا نِ ۖ قَ ا لَ أَحَدُهُمَا إِنِّ ي أَرَ انِي أَعْصِ ر ُ خَ مْرا ً ۖ وَقَ ا لَ ا لآخَ رُ إِنِّ ي أَرَ انِي أَحْمِلُ فَوْ قَ رَ أْسِي خُ بْ زا ً تَأْكُلُ ا ل طَّ يْ رُ مِنْ هُ ۖ نَبِّئْنَا بِتَأْوِيلِهِ ۖ إِنَّ ا نَرَ ا كَ مِنَ ا لْمُحْسِنِينَ
Q ā la Lā Ya'tīkumā Ţ a`ā mun Turzaq ānihi~ 'Illā Nabba'tukumā Bita'wīlihi Q ab la 'An Ya'tiyakumā ۚ Dh ālikumā Mimm ā `Allamanī Ra bbī ۚ 'Inn ī Tara ktu Millata Q aw min Lā Yu'uminū na Bill āhi Wa Hum Bil-'Ākh ra ti Hum Kāfirū na
012-037 เขากล่าวว่า “อาหารที่ท่านทั้งสองจะได้รับจะยังไม่มาถึงท่านทั้งสอง เว้นแต่ฉันจะบอกกับท่านทั้งสองเป็นการทำนายมัน ก่อนที่มันจะมาถึงท่านทั้งสอง นั่นแหละคือสิ่งที่พระเจ้าของฉันทรงสอนฉัน แท้จริงฉันได้ละทิ้งแนวทางของกลุ่มชนผู้ไม่ศรัทธาต่ออัลลอฮ์ และพวกเขาเป็นพวกที่ปฏิเสธศรัทธาต่อวันปรโลก
قَ ا لَ لاَ يَأْتِيكُمَا طَ عَا مٌ تُرْزَقَ انِهِ إِلاَّ نَبَّأْتُكُمَا بِتَأْوِيلِهِ قَ بْ لَ أَن ْ يَأْتِيَكُمَا ۚ ذَلِكُمَا مِمَّ ا عَلَّمَنِي رَ بِّي ۚ إِنِّ ي تَرَ كْتُ مِلَّةَ قَ وْ مٍ لاَ يُؤْمِنُو نَ بِا للَّ هِ وَهُمْ بِا لآخِ رَ ةِ هُمْ كَافِرُونَ
Wa A ā 'ī 'Ib rā hī ma Wa 'Isĥā q a Wa Ya`q ū ba ۚ Mā Kā na Lanā 'An Nush r ika Bill āhi Min Sh ay 'in ۚ Dh ālika Min Fađli A ll ā hi `Alaynā Wa `Alá A n -Nā si Wa Lakinn a 'Akth ara A n -Nā si Lā Yash kurū na
012-038 และฉันได้ดำเนินตามแนวทางของบรรพบุรุษของฉัน คือ อิบรอฮีมและอิสฮากและยะอฺกูบ ไม่เป็นการบังควรแก่เราที่จะตั้งภาคีด้วยสิ่งใดต่ออัลลอฮ์ นั่นคือความโปรดปรานของอัลลอฮ์แก่เราและมนุษยชาติ แต่ส่วนใหญ่ของมนุษย์ไม่ขอบคุณ
وَاتَّبَعْتُ مِلَّةَ آبَا ئِ ي إِبْ رَ اهِي مَ وَإِسْحَا قَ وَيَعْقُ و بَ ۚ مَا كَا نَ لَنَا أَن ْ نُشْر ِكَ بِا للَّ هِ مِن ْ شَيْ ءٍ ۚ ذَلِكَ مِن ْ فَضْ لِ ا للَّ هِ عَلَيْنَا وَعَلَى ا ل نّ َا سِ وَلَكِنّ َ أَكْثَرَ ا ل نّ َا سِ لاَ يَشْكُرُونَ
Yā Ş āĥibayi A s-Sij ni 'A'arbā bun Mutafarr iq ū na Kh y ru n 'Ami A ll ā hu A l-Wāĥidu A l-Q ahhā ru
012-039 “โอ้ เพื่อนร่วมคุกทั้งสองของฉันเอ๋ย! พระเจ้าหลายองค์ดีกว่า หรือว่าอัลลอฮ์เอกองค์ผู้ทรงอนุภาพ
يَا صَ احِبَيِ ا ل سِّجْ نِ أَأَرْبَا بٌ مُتَفَرِّقُ و نَ خَ يْ رٌ أَمِ ا للَّ هُ ا لْوَاحِدُ ا لْقَ هَّارُ
Mā Ta`budū na Min Dūnihi~ 'Illā 'Asmā 'an Samm aytumūhā 'An tum Wa 'Ābā 'uukum Mā 'An zala A ll āhu Bihā Min Sulţ ā nin ۚ 'Ini A l-Ĥukmu 'Illā Lill ā h ۚ 'Amara 'Allā Ta`budū 'Illā 'Īyā hu ۚ Dh ālika A d-Dī nu A l-Q ayyimu Wa Lakinn a 'Akth ara A n -Nā si Lā Ya`lamū na
012-040 สิ่งที่พวกท่านเคารพอิบาดะฮ์อื่นจากพระองค์ มิใช่อื่นใดนอกจากบรรดาชื่อที่พวกท่านและบรรดาบรรพบุรุษของพวกท่านใช้เรียกมัน อัลลอฮ์มิได้ประทานหลักฐานในเรื่องนี้ลงมา การตัดสินมิได้เป็นสิทธิของใครนอกจากอัลลอฮ์พระองค์ทรงใช้มิให้พวกท่านเคารพอิบาดะฮ์สิ่งใด นอกจากพระองค์เท่านั้น นั่นคือศาสนาที่เที่ยงธรรมแต่ส่วนใหญ่ของมนุษย์ไม่รู้
مَا تَعْبُدُو نَ مِن ْ دُونِهِ إِلاَّ أَسْمَا ء ً سَمَّ يْتُمُوهَا أَنْ تُمْ وَآبَا ؤُكُمْ مَا أَن زَلَ ا للَّ هُ بِهَا مِن ْ سُلْطَ ا نٍ ۚ إِنِ ا لْحُكْمُ إِلاَّ لِلَّهِ ۚ أَمَرَ أَلاَّ تَعْبُدُو ا إِلاَّ إِيَّا هُ ۚ ذَلِكَ ا ل دِّي نُ ا لْقَ يِّمُ وَلَكِنّ َ أَكْثَرَ ا ل نّ َا سِ لاَ يَعْلَمُونَ
Yā Ş āĥibayi A s-Sij ni 'Amm ā 'Aĥadukumā Fayasq ī Ra bbahu Kh m rā an ۖ Wa 'Amm ā A l-'Ākh ru Fayuş labu Fata'kulu A ţ -Ţ ay ru Min Ra 'sihi ۚ Q uđiya A l-'Am ru A l-Ladh ī Fī hi Tastaftiyā ni
012-041 “โอ้เพื่อนร่วมคุกทั้งสองของฉันเอ๋ย ! ส่วนคนหนึ่งของท่านทั้งสองเขาจะรินเหล้าให้นายของเขาและส่วนอีกคนหนึ่งจะถูกแขวนตรึง แล้วนกจะกินศรีษะของเขา เรื่องถูกกำหนดไว้ตามที่ท่านทั้งสองขอความเห็นâ€
يَا صَ احِبَيِ ا ل سِّجْ نِ أَمَّ ا أَحَدُكُمَا فَيَسْقِ ي رَ بَّهُ خَ مْرا ً ۖ وَأَمَّ ا ا لآخَ رُ فَيُصْ لَبُ فَتَأْكُلُ ا ل طَّ يْ رُ مِن ْ رَ أْسِهِ ۚ قُ ضِ يَ ا لأَمْرُ ا لَّذِي فِي هِ تَسْتَفْتِيَانِ
Wa Q ā la Lilladh ī Ž ann a 'Ann ahu Nā jin Minhumā A dh kurnī `In da Ra bbika Fa'an sā hu A sh -Sh ayţ ā nu Dh ikra Ra bbihi Falabith a Fī A s-Sij ni Biđ`a Sinī na
012-042 และเขากล่าวแก่คนที่เขาคิดว่าจะพ้นโทษในสองคนว่า “จงเล่าเรื่องของฉันแก่นายของท่านด้วย†แล้วชัยฎอนได้ทำให้เขาลืมเรื่องของเขา(ยูซุฟ) ณ ที่นายของเขา เขาจึงอยู่ในคุกอีกหลายปี
وَقَ ا لَ لِلَّذِي ظَ نّ َ أَنَّ هُ نَا جٍ مِنْ هُمَا ا ذْكُرْنِي عِنْ دَ رَ بِّكَ فَأَن سَا هُ ا ل شَّيْطَ ا نُ ذِكْرَ رَ بِّهِ فَلَبِثَ فِي ا ل سِّجْ نِ بِضْ عَ سِنِينَ
Wa Q ā la A l-Maliku 'Inn ī 'Ará Sab `a Baq ar ā tin Simā nin Ya'kuluhunn a Sab `un `Ijā fun Wa Sab `a Sun bulā tin Kh r in Wa 'Ukh ra Yā ۖ Bisā tin Yā 'Ayyuhā A l-Mala'u 'Aftūnī Fī Ru 'uyā Ya 'In Kun tum Lilrru 'uyā Ta`burū na
012-043 และกษัตริย์ได้ตรัสว่า “แท้จริงฉันฝันเห็นวัวตัวเมียอ้วนเจ็ดตัวถูกวัวผอมเจ็ดตัวกินพวกมัน และรวงข้าวเขียวเจ็ดรวงถูกรวงข้าวแห้งเจ็ดรวงรัดกินมัน โอ้ขุนนางทั้งหลายเอ๋ย! จงอธิบายแก่ฉันในการฝันของฉันนี้ หากพวกท่านเป็นผู้ทำนายฝันได้â€
وَقَ ا لَ ا لْمَلِكُ إِنِّ ي أَرَ ى سَبْ عَ بَقَ رَ ا تٍ سِمَا نٍ يَأْكُلُهُنّ َ سَبْ عٌ عِجَا فٌ وَسَبْ عَ سُنْ بُلاَتٍ خُ ضْ رٍ وَأُخَ رَ يَابِسَا تٍ ۖ يَا أَيُّهَا ا لْمَلَأُ أَفْتُونِي فِي رُؤْيَا يَ إِن ْ كُن تُمْ لِل رُّؤْيَا تَعْبُرُونَ
Q ālū 'Ađgh th u 'Aĥlā min ۖ Wa Mā Naĥnu Bita'wī li A l-'Aĥlā mi Bi`ālimī na
012-044 พวกเขากล่าวว่า “เป็นการฝันที่สับสนและพวกเรามิใช่ผู้รู้ในการทำนายฝันâ€
قَ الُو ا أَضْ غَ ا ثُ أَحْلاَمٍ ۖ وَمَا نَحْنُ بِتَأْوِي لِ ا لأَحْلاَمِ بِعَالِمِينَ
Wa Q ā la A l-Ladh ī Najā Minhumā Wa A ra Ba`da 'Umm atin 'Anā 'Unabbi'ukum Bita'wīlihi Fa'arsilū ni
012-045 เขาผู้รอดพ้นคนหนึ่งในสองคนรำลึกขึ้นมาได้หลังจากชั่วเวลาหนึ่ง กล่าวว่า “ฉันจะบอกพวกท่านซึ่งการทำนายฝัน พวกท่านจงส่งฉันไปซิâ€
وَقَ ا لَ ا لَّذِي نَجَا مِنْ هُمَا وَا رَ بَعْدَ أُمَّ ةٍ أَنَا أُنَبِّئُكُمْ بِتَأْوِيلِهِ فَأَرْسِلُونِ
Yūsufu 'Ayyuhā A ş -Ş iddī q u 'Aftinā Fī Sab `i Baq ar ā tin Simā nin Ya'kuluhunn a Sab `un `Ijā fun Wa Sab `i Sun bulā tin Kh r in Wa 'Ukh ra Yā Bisā tin La`allī 'Arji`u 'Ilá A n -Nā si La`allahum Ya`lamū na
012-046 “ยูซุฟผู้ซื่อสัตย์เอ๋ย! จงอธิบายแก่เราเรื่องวัวตัวเมียอ้วนเจ็ดตัวถูกวัวตัวผอมเจ็ดตัวกินมัน และรวงข้าวเจ็ดรวงถูกรวงข้าวแห้งเจ็ดรวงรัดกินมัน หวังว่าฉันจะกลับไปหามวลชน เพื่อพวกเขาจะได้รู้เรื่องâ€
يُوسُفُ أَيُّهَا ا ل صِّ دِّي قُ أَفْتِنَا فِي سَبْ عِ بَقَ رَ ا تٍ سِمَا نٍ يَأْكُلُهُنّ َ سَبْ عٌ عِجَا فٌ وَسَبْ عِ سُنْ بُلاَتٍ خُ ضْ رٍ وَأُخَ رَ يَابِسَا تٍ لَعَلِّي أَرْجِعُ إِلَى ا ل نّ َا سِ لَعَلَّهُمْ يَعْلَمُونَ
Q ā la Tazra `ū na Sab `a Sinī na Da'abāan Famā Ĥaş ad tum Fadh arū hu Fī Sun bulihi~ 'Illā Q alīlāan Mimm ā Ta'kulū na
012-047 เขากล่าวว่า “พวกท่านจะเพาะปลูก 7 ปีต่อเนื่องกัน สิ่งที่พวกท่านเก็บเกี่ยวได้จงปล่อยมันไว้ในรวงของมัน เว้นแต่ส่วนน้อยที่ท่านจะกินมัน
قَ ا لَ تَزْرَ عُو نَ سَبْ عَ سِنِي نَ دَأَبا ً فَمَا حَصَ د ْتُمْ فَذَرُو هُ فِي سُنْ بُلِهِ إِلاَّ قَ لِيلا ً مِمَّ ا تَأْكُلُونَ
Th umm a Ya'tī Min Ba`di Dh ālika Sab `un Sh idā dun Ya'kulna Mā Q addam tum Lahunn a 'Illā Q alīlāan Mimm ā Tuĥş inū na
012-048 หลังจากนั้น 7 ปีแห่งความแร้นแค้นจะติดตามมา มันจะกินสิ่งที่พวกท่านสะสมไว้สำหรับมัน นอกจากส่วนน้อยที่พวกท่านจะเก็บไว้ทำพันธุ์
ثُمّ َ يَأْتِي مِن ْ بَعْدِ ذَلِكَ سَبْ عٌ شِدَا دٌ يَأْكُلْنَ مَا قَ دَّمْتُمْ لَهُنّ َ إِلاَّ قَ لِيلا ً مِمَّ ا تُحْصِ نُونَ
Th umm a Ya'tī Min Ba`di Dh ālika `Ā mun Fī hi Yugh th u A n -Nā su Wa Fī hi Ya`ş irū na
012-049 “หลังจากนั้นปีที่มวลชนจะได้รับฝนติดตามมา และในปีนั้นพวกเขาจะได้คั้นองุ่นâ€
ثُمّ َ يَأْتِي مِن ْ بَعْدِ ذَلِكَ عَا مٌ فِي هِ يُغَ ا ثُ ا ل نّ َا سُ وَفِي هِ يَعْصِ رُونَ
Wa Q ā la A l-Maliku A 'tūnī Bihi ۖ Falamm ā Jā 'ahu A r-Ra sū lu Q ā la A Ra bbika Fās'alhu Mā Bā lu A n -Niswati A l-Lātī Q aţ ţ a`na 'Aydiyahunn a ۚ 'Inn a Ra bbī Bikaydihinn a `Alī mun
012-050 และกษัตริย์ตรัสว่า “จงนำเขามาหาฉันซิ!†เมื่อคนนำข่าวมาหาเขา เขากล่าวว่า “จงกลับไปยังนายของท่าน แล้วถามพระองค์ถึงเรื่องของพวกผู้หญิงที่เฉือนมือของนาง แท้จริงพระเจ้าของฉันทรงรอบรู้ถึงอุบายของนางเหล่านั้นâ€
وَقَ ا لَ ا لْمَلِكُ ا ئْتُونِي بِهِ ۖ فَلَمَّ ا جَا ءَهُ ا ل رَّ سُو لُ قَ ا لَ ا رَ بِّكَ فَاسْأَلْهُ مَا بَا لُ ا ل نِّ سْوَةِ ا ل لاَّتِي قَ طَّ عْنَ أَيْدِيَهُنّ َ ۚ إِنّ َ رَ بِّي بِكَيْدِهِنّ َ عَلِيمٌ
Q ā la Mā Kh ţ nn a 'Idh Rā wad ttunn a Yūsufa `An Nafsihi ۚ Q ulna Ĥāsh a Lill ā h Mā `Alim nā `Alay hi Min Sū 'in ۚ Q ālati A m ra 'atu A l-`Azī zi A l-'Ā na Ĥaş ĥaş a A l-Ĥaq q u 'Anā Rā wad ttuhu `An Nafsihi Wa 'Inn ahu Lamina A ş -Ş ādiq ī na
012-051 กษัตริย์ตรัสว่า “เรื่องราวของพวกเธอเป็นเช่นไร เมื่อพวกเธอยั่วยวนยูซุฟ†พวกนางกล่าวว่า “ขออัลลอฮ์ทรงคุ้มครอง เราไม่รู้มาก่อนเลยว่าเขาทำชั่ว†ภริยาของผู้ว่าฯ กล่าวว่า “บัดนี้ความจริงได้ปรากฏขึ้นแล้ว ฉันได้ยั่วยวนเขาและแท้จริงเขาคือผู้หนึ่งในหมู่ผู้สัตย์จริงอย่างแน่นอน
قَ ا لَ مَا خَ طْ بُكُنّ َ إِذْ رَ اوَد تُّنّ َ يُوسُفَ عَن ْ نَفْسِهِ ۚ قُ لْنَ حَا شَ لِلَّهِ مَا عَلِمْنَا عَلَيْ هِ مِن ْ سُو ءٍ ۚ قَ الَتِ ا رَ أَتُ ا لْعَزِي زِ ا لآنَ حَصْ حَصَ ا لْحَقُّ أَنَا رَ اوَد تُّهُ عَن ْ نَفْسِهِ وَإِنَّ هُ لَمِنَ ا ل صَّ ادِقِ ينَ
Dh ālika Liya`lama 'Ann ī Lam 'Akh Gh y bi Wa 'Ann a A ll āha Lā Yahdī Kay da A l-Kh ā 'inī na
012-052 “ทั้งนี้เพื่อให้เขารู้ว่า แท้จริงฉันมิได้ทรยศต่อเขาโดยลับหลัง และแท้จริงอัลลอฮ์จะไม่ทรงชี้แนะแนวการวางแผนของพวกทรยศ
ذَلِكَ لِيَعْلَمَ أَنِّ ي لَمْ أَخُ نْ هُ بِا لْغَ يْ بِ وَأَنّ َ ا للَّ هَ لاَ يَهْدِي كَيْ دَ ا لْخَ ا ئِنِينَ
Wa Mā 'Ubarr i'u Nafsī ۚ 'Inn a A n -Nafsa La'amm āra tun Bis-Sū 'i 'Illā Mā Ra ĥima Ra bbī ۚ 'Inn a Ra bbī Gh ū ru n Ra ĥī mun
012-053 “และฉันไม่อาจชำระจิตใจของฉันให้สะอาดบริสุทธิ์ได้ แท้จริงจิตใจนั้นถูกครอบงำไว้ด้วยความชั่วนอกจากที่พระเจ้าของฉันทรงเมตตา แท้จริงพระเจ้าของฉันเป็นผู้ทรงอภัย ผู้ทรงเมตตาเสมอâ€
وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِي ۚ إِنّ َ ا ل نَّ فْسَ لَأَمَّ ارَ ةٌ بِا ل سُّو ءِ إِلاَّ مَا رَ حِمَ رَ بِّي ۚ إِنّ َ رَ بِّي غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Wa Q ā la A l-Maliku A 'tūnī Bihi~ 'Astakh ş hu Linafsī ۖ Falamm ā Kallamahu Q ā la 'Inn aka A l-Yaw ma Ladaynā Makī nun 'Amī nun
012-054 และกษัตริย์ตรัสว่า “จงนำเขามาหาฉันซิ! ฉันจะแต่งตั้งเขาให้เป็นผู้ใกล้ชิดของฉัน†เมื่อยูซุฟได้สนทนากับพระองค์แล้ว พระองค์ตรัสว่า “แท้จริงท่านอยู่ต่อหน้าเราวันนี้ เป็นผู้มีตำแหน่งสูงเป็นที่ไว้วางใจâ€
وَقَ ا لَ ا لْمَلِكُ ا ئْتُونِي بِهِ أَسْتَخْ لِصْ هُ لِنَفْسِي ۖ فَلَمَّ ا كَلَّمَهُ قَ ا لَ إِنَّ كَ ا لْيَوْ مَ لَدَيْنَا مَكِي نٌ أَمِينٌ
Q ā la A j `alnī `Alá Kh ā 'ini A l-'Arđi ۖ 'Inn ī Ĥafīžun `Alī mun
012-055 เขากล่าวว่า “ได้โปรดแต่งตั้งฉันให้ควบคุมการคลังของประเทศ แท้จริงฉันเป็นผู้ชื่อสัตย์ผู้รู้â€
قَ ا لَ ا جْ عَلْنِي عَلَى خَ زَا ئِنِ ا لأَرْضِ ۖ إِنِّ ي حَفِي ظٌ عَلِيمٌ
Wa Kadh alika Makkann ā Liyūsufa Fī A l-'Arđi Yatabawwa'u Minhā Ĥay th u Yash ā 'u ۚ Nuş ī bu Bira ĥmatinā Man Nash ā 'u ۖ Wa Lā Nuđī `u 'Aj ra A l-Muĥsinī na
012-056 และเช่นนั้นแหละ เราได้ให้ยูซุฟมีอำนาจในแผ่นดิน เขาจะพำนักอยู่ที่ใดได้ตามต้องการ เราให้ความเมตตาของเราแก่ผู้ที่เราประสงค์ และเราจะมิให้รางวัลของบรรดาผู้ทำความดีสูญหาย
وَكَذَلِكَ مَكَّنَّ ا لِيُوسُفَ فِي ا لأَرْضِ يَتَبَوَّأُ مِنْ هَا حَيْ ثُ يَشَا ءُ ۚ نُصِ ي بُ بِرَ حْمَتِنَا مَن ْ نَشَا ءُ ۖ وَلاَ نُضِ ي عُ أَجْ رَ ا لْمُحْسِنِينَ
Wa La'aj ru A l-'Ākh ra ti Kh y ru n Lilladh ī na 'Āmanū Wa Kānū Yattaq ū na
012-057 และแน่นอน รางวัลในปรโลกนั้นดียิ่งสำหรับบรรดาผู้ศรัทธาและพวกเขายำเกรง
وَلَأَجْ رُ ا لآخِ رَ ةِ خَ يْ رٌ لِلَّذِي نَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُ ونَ
Wa Jā 'a 'Ikh kh y hi Fa`ara fahum Wa Hum Lahu Mun kirū na
012-058 และพี่น้องของยูซุฟได้มา แล้วเขาไปหาเขา ยูซุฟจำพวกเขาได้ แต่พวกเขาจำยูซุฟไม่ได้
وَجَا ءَ إِخْ وَةُ يُوسُفَ فَدَخَ لُوا عَلَيْ هِ فَعَرَ فَهُمْ وَهُمْ لَهُ مُن كِرُونَ
Wa Lamm ā Jahhazahum Bijahāzihim Q ā la A 'tūnī Bi'akh n Lakum Min 'Abīkum ۚ 'Alā Tara w na 'Ann ī 'Ūfī A l-Kay la Wa 'Anā Kh y ru A l-Mun zilī na
012-059 และเมื่อเขาได้จัดเตรียมให้แก่พวกเขาซึ่งเสบียงอาหารของพวกเขาแล้ว เขากล่าวว่า “จงนำน้องชายของพวกท่านจากพ่อของพวกท่านมาหาฉันด้วย พวกท่านไม่เห็นหรือว่าแท้จริงฉันได้ตวงให้อย่างครบถ้วน และฉันนั้นดียิ่งในหมู่ผู้ให้การต้อนรับ
وَلَمَّ ا جَهَّزَهُمْ بِجَهَازِهِمْ قَ ا لَ ا ئْتُونِي بِأَخ ٍ لَكُمْ مِن ْ أَبِيكُمْ ۚ أَلاَ تَرَ وْ نَ أَنِّ ي أُ وفِي ا لْكَيْ لَ وَأَنَا خَ يْ رُ ا لْمُن زِلِينَ
Fa'in Lam Ta'tūnī Bihi Falā Kay la Lakum `In dī Wa Lā Taq ra bū ni
012-060 “หากพวกท่านไม่นำเขามาหาฉัน จะไม่มีการตวงจากฉันให้พวกท่านอีก และพวกท่านอย่าเข้ามาใกล้ฉันâ€
فَإِن ْ لَمْ تَأْتُونِي بِهِ فَلاَ كَيْ لَ لَكُمْ عِن دِي وَلاَ تَقْ رَ بُونِ
Q ālū Sanurā widu `Anhu 'Abā hu Wa 'Inn ā Lafā`ilū na
012-061 พวกเขากล่าวว่า “เราจะเกลี้ยกล่อมบิดาของเขาให้เขาออกมา และแท้จริงเราจะทำได้อย่างแน่นอนâ€
قَ الُوا سَنُرَ اوِدُ عَنْ هُ أَبَا هُ وَإِنَّ ا لَفَاعِلُونَ
Wa Q ā la Lifityānihi A j `alū Biđā`atahum Fī R iĥālihim La`allahum Ya`r ifūnahā 'Idh ā A n q alabū 'Ilá 'Ahlihim La`allahum Yarji`ū na
012-062 และเขากล่าวแก่พวกคนใช้ของเขาว่า จงใส่เงินของพวกเขาไว้ในย่ามของพวกเขา หวังว่าพวกเขาคงจำไม่ได้ เมื่อพวกเขากลับไปหาครอบครัวของพวกเขา เพื่อพวกเขาจะได้กลับมาอีก
وَقَ ا لَ لِفِتْيَانِهِ ا جْ عَلُوا بِضَ اعَتَهُمْ فِي ر ِحَالِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَعْر ِفُونَهَا إِذَا ا ن قَ لَبُو ا إِلَى أَهْلِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
Falamm ā Ra ja`ū 'Ilá 'Abīhim Q ālū Yā 'Abānā Muni`a Minn ā A l-Kay lu Fa'arsil Ma`anā 'Akh nn ā Lahu Laĥāfižū na
012-063 เมื่อพวกเขากลับไปหาพ่อของพวกเขาพวกเขากล่าวว่า “โอ้พ่อของเรา! การตวงถูกห้ามแก่เรา จงส่งน้องของเราไปกับเราเพื่อเราจะได้ส่วนตวง และแท้จริงเราจะเป็นผู้คุ้มกันเขาâ€
فَلَمَّ ا رَ جَعُو ا إِلَى أَبِيهِمْ قَ الُوا يَا أَبَانَا مُنِعَ مِنَّ ا ا لْكَيْ لُ فَأَرْسِلْ مَعَنَا أَخَ انَا نَكْتَلْ وَإِنَّ ا لَهُ لَحَافِظُ ونَ
Q ā la Hal 'Āmanukum `Alay hi 'Illā Kamā 'Amin tukum `Alá 'Akh ī hi Min Q ab lu ۖ Fa-Allā hu Kh y ru n Ĥāfižāan ۖ Wa Huwa 'Arĥamu A r-Rā ĥimī na
012-064 เขา(พ่อ) กล่าวว่า “ฉันจะไม่ไว้ใจพวกเจ้าที่มีต่อเขาอีก นอกจากว่าเช่นกับที่ฉันได้ไว้ใจพวกเจ้าที่มีต่อพี่ของเขาเมื่อก่อนนี้ ดังนั้นอัลลอฮ์ทรงเป็นผู้คุ้มกันที่ดียิ่ง และพระองค์เท่านั้นทรงเมตตายิ่งในหมู่ผู้เมตตาทั้งหลายâ€
قَ ا لَ هَلْ آمَنُكُمْ عَلَيْ هِ إِلاَّ كَمَا أَمِن تُكُمْ عَلَى أَخِ ي هِ مِن ْ قَ بْ لُ ۖ فَاللَّهُ خَ يْ رٌ حَافِظ ا ً ۖ وَهُوَ أَرْحَمُ ا ل رَّ احِمِينَ
Wa Lamm ā Fataĥū Matā`ahum Wa Jadū Biđā`atahum Ru ddat 'Ilayhim ۖ Q ālū Yā 'Abānā Mā Nab gh ۖ Hadh ihi Biđā`atunā Ru ddat 'Ilaynā ۖ Wa Namī r u 'Ahlanā Wa Naĥfažu 'Akh ā du Kay la Ba`ī r n ۖ Dh ālika Kay lun Yasī r un
012-065 และเมื่อพวกเขาเปิดย่ามสะเบียงของพวกเขา ก็เห็นเงินของพวกเขาถูกคืนกลับมายังพวกเขาด้วยพวกเขาจึงกล่าวว่าâ€โอ้พ่อของเรา! เราต้องการอะไรอีกเล่า? นี่เงินของเราถูกคืนกลับมายังเรา แล้วเรายังได้นำสะเบียงมายังครอบครัวของเราอีก และเราจะคุ้มกันน้องของเรา และเราจะได้เพิ่มการตวงอีกหนึ่งตัวลา นั่นเป็นการตวงที่ง่ายâ€
وَلَمَّ ا فَتَحُوا مَتَاعَهُمْ وَجَدُوا بِضَ اعَتَهُمْ رُدَّتْ إِلَيْهِمْ ۖ قَ الُوا يَا أَبَانَا مَا نَبْ غِ ي ۖ هَذِهِ بِضَ اعَتُنَا رُدَّتْ إِلَيْنَا ۖ وَنَمِي رُ أَهْلَنَا وَنَحْفَظُ أَخَ انَا وَنَزْدَا دُ كَيْ لَ بَعِي ر ٍ ۖ ذَلِكَ كَيْ لٌ يَسِيرٌ
Q ā la Lan 'Ursilahu Ma`akum Ĥattá Tu'utū ni Mawth iq āan Mina A ll āhi Lata'tunanī Bihi~ 'Illā 'An Yuĥā ţ a Bikum ۖ Falamm ā 'Ātaw hu Mawth iq ahum Q ā la A ll āhu `Alá Mā Naq ū lu Wa Kī lun
012-066 เขา(พ่อ) กล่าวว่า “ฉันจะไม่ส่งเขาไปกับพวกเจ้า จนกว่าพวกเจ้าจะนำสัญญาจากอัลลอฮ์ให้แก่ฉันเสียก่อนว่า พวกเจ้าจะนำเขากลับมาอย่างแน่นอน เว้นแต่พวกเจ้าจะถูกปิดล้อม†เมื่อพวกเขาได้ให้สัญญาของพวกเขาแก่เขาแล้ว (พ่อ) กล่าวว่า â€อัลลอฮ์ทรงเป็นพยานต่อสิ่งที่เราสัญญาไว้â€
قَ ا لَ لَن ْ أُرْسِلَهُ مَعَكُمْ حَتَّى تُؤْتُو نِ مَوْثِق ا ً مِنَ ا للَّ هِ لَتَأْتُنَنِي بِهِ إِلاَّ أَن ْ يُحَا طَ بِكُمْ ۖ فَلَمَّ ا آتَوْ هُ مَوْثِقَ هُمْ قَ ا لَ ا للَّ هُ عَلَى مَا نَقُ و لُ وَكِيلٌ
Wa Q ā la Yā Banī ya Lā Tad kh n Bā bin Wāĥidin Wa A d kh b wā bin Mutafarr iq atin ۖ Wa Mā 'Ugh n kum Mina A ll āhi Min Sh ay 'in ۖ 'Ini A l-Ĥukmu 'Illā Lill ā h ۖ `Alay hi Tawakkaltu ۖ Wa `Alay hi Falyatawakkali A l-Mutawakkilū na
012-067 และเขากล่าวว่า “โอ้ลูกเอ๋ย! พวกเจ้าอย่าเข้าเมืองทางเดียวกัน แต่พวกเจ้าจงเข้าเมืองต่างทางกัน และฉันไม่อาจให้ความคุ้มกันพวกเจ้าจากอัลลอฮ์ได้ การตัดสินเป็นสิทธิ์ของอัลลอฮ์ฉันขอมอบการไว้ใจแด่พระองค์และขอให้บรรดาผู้มอบการไว้ใจจงไว้ใจแด่พระองค์â€
وَقَ ا لَ يَا بَنِيَّ لاَ تَد ْخُ لُوا مِن ْ بَا بٍ وَاحِدٍ وَا د ْخُ لُوا مِن ْ أَبْ وَا بٍ مُتَفَرِّقَ ةٍ ۖ وَمَا أُغْ نِي عَن كُمْ مِنَ ا للَّ هِ مِن ْ شَيْ ءٍ ۖ إِنِ ا لْحُكْمُ إِلاَّ لِلَّهِ ۖ عَلَيْ هِ تَوَكَّلْتُ ۖ وَعَلَيْ هِ فَلْيَتَوَكَّلِ ا لْمُتَوَكِّلُونَ
Wa Lamm ā Dakh y th u 'Amara hum 'Abūhum Mmā Kā na Yugh m Mmina A ll āhi Min Sh ay 'in 'Illā Ĥājatan Fī Nafsi Ya`q ū ba Q ađāhā ۚ Wa 'Inn ahu Ladh ū `Ilmin Limā `Allam nā hu Wa Lakinn a 'Akth ara A n -Nā si Lā Ya`lamū na
012-068 และเมื่อได้เข้าเมืองตามที่พ่อของพวกเขาได้สั่งไว้ ไม่มีสิ่งใดที่จะช่วยพวกเขาให้พ้นจากอัลลอฮ์ได้ เว้นแต่ความต้องการในจิตใจของยะอฺกูบซึ่งเขาได้ปฏิบัติไป และแท้จริงเขาเป็นผู้มีความรู้ซึ่งเราได้สอนเขา แต่ส่วนมากของมนุษย์ไม่รู้
وَلَمَّ ا دَخَ لُواْ مِن ْ حَيْ ثُ أَمَرَ هُمْ أَبُوهُم مَّ ا كَا نَ يُغْ نِي عَنْ هُم مِّ نَ ا للَّ هِ مِن ْ شَيْ ءٍ إِلاَّ حَاجَة ً فِي نَفْسِ يَعْقُ و بَ قَ ضَ اهَا ۚ وَإِنَّ هُ لَذُو عِلْمٍ لِمَا عَلَّمْنَا هُ وَلَكِنّ َ أَكْثَرَ ا ل نّ َا سِ لاَ يَعْلَمُونَ
Wa Lamm ā Dakh á 'Ilay hi 'Akh ā hu ۖ Q ā la 'Inn ī 'Anā 'Akh ū ka Falā Tab ta'is Bimā Kānū Ya`malū na
012-069 และเมื่อพวกเขาได้เข้าไปหายูซุฟ เขารับน้องชายของเขาไปอยู่กับเขา เขากล่าวว่า “แท้จริงฉันเป็นพี่ชายของเจ้า ดังนั้นเจ้าอย่าเสียใจในสิ่งที่พวกเขากระทำâ€
وَلَمَّ ا دَخَ لُوا عَلَى يُوسُفَ آوَى إِلَيْ هِ أَخَ ا هُ ۖ قَ ا لَ إِنِّ ي أَنَا أَخُ و كَ فَلاَ تَبْ تَئِسْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
Falamm ā Jahhazahum Bijahāzihim Ja`ala A s-Siq āyata Fī Ra ĥli 'Akh ī hi Th umm a 'Adh dh ana Mu'uadh dh inun 'Ayyatuhā A l-`Ī ru 'Inn akum Lasār iq ū na
012-070 เมื่อเขาได้จัดเตรียมสะเบียงอาหารของพวกเขาให้แก่พวกเขาแล้ว เขาได้ใส่ขันน้ำ ลงในย่ามของน้องชายเขา แล้วผู้ประกาศได้ประกาศว่า â€โอ้คณะเดินทางทั้งหลายเอ๋ย! แท้จริงพวกท่านเป็นพวกขโมยâ€
فَلَمَّ ا جَهَّزَهُمْ بِجَهَازِهِمْ جَعَلَ ا ل سِّقَ ايَةَ فِي رَ حْلِ أَخِ ي هِ ثُمّ َ أَذَّنَ مُؤَذِّنٌ أَيَّتُهَا ا لْعِي رُ إِنَّ كُمْ لَسَار ِقُ ونَ
Q ālū Wa 'Aq m Mādh ā Tafq idū na
012-071 พวกเขากล่าวพลางหันไปทางพวกเขา(ผู้ประกาศ) ว่า “มีอะไรหายไปจากพวกท่าน?â€
قَ الُوا وَأَقْ بَلُوا عَلَيْهِمْ مَاذَا تَفْقِ دُونَ
Q ālū Nafq idu Ş uwā `a A l-Maliki Wa Liman Jā 'a Bihi Ĥim lu Ba`ī r n Wa 'Anā Bihi Za`ī mun
012-072 พวกเขากล่าวว่า “ขันน้ำของกษัตริย์หายไปจากเรา และผู้ใดนำมันมาคืนเขาจะได้รับสะเบียงเป็นรางวัลหนึ่งตัวลา และฉันเป็นผู้รับรองâ€
قَ الُوا نَفْقِ دُ صُ وَا عَ ا لْمَلِكِ وَلِمَن ْ جَا ءَ بِهِ حِمْلُ بَعِي ر ٍ وَأَنَا بِهِ زَعِيمٌ
Q ālū Ta-Allā hi Laq ad `Alim tum Mā Ji'nā Linufsida Fī A l-'Arđi Wa Mā Kunn ā Sār iq ī na
012-073 พวกเขากล่าวว่า “ขอสาบานต่ออัลลอฮ์โดยแน่นอนพวกท่านทราบดีว่า เรามิได้มาที่นี่เพื่อทำความเสียหายในแผ่นดิน และเราก็มิใช่พวกขโมยâ€
قَ الُوا تَاللَّهِ لَقَ د ْ عَلِمْتُمْ مَا جِئْنَا لِنُفْسِدَ فِي ا لأَرْضِ وَمَا كُنَّ ا سَار ِقِ ينَ
Q ālū Famā Jazā 'uuhu~ 'In Kun tum Kādh ibī na
012-074 พวกเขากล่าวว่า “ถ้าเช่นนั้นโทษของมันจะเป็นเช่นใด หากพวกท่านเป็นผู้กล่าวเท็จâ€
قَ الُوا فَمَا جَزَا ؤُهُ~ ُ إِن ْ كُن تُمْ كَاذِبِينَ
Q ālū Jazā 'uuhu Man Wujida Fī Ra ĥlihi Fahuwa Jazā 'uuhu ۚ Kadh ālika Naj zī A ž-Ž ālimī na
012-075 พวกเขากล่าวว่า “โทษของมันคือ ผู้ใดถูกค้นพบในย่ามของเขา ดังนั้นเขาก็รับโทษของมัน เช่นนั้นแหละเราลงโทษบรรดาผู้อธรรมâ€
قَ الُوا جَزَا ؤُهُ مَن ْ وُجِدَ فِي رَ حْلِهِ فَهُوَ جَزَا ؤُهُ ۚ كَذَلِكَ نَجْ زِي ا ل ظَّ الِمِينَ
Fabada'a Bi'aw`iyatihim Q ab la Wi`ā 'i 'Akh ī hi Th umm a A kh ra jahā Min Wi`ā 'i 'Akh ī hi ۚ Kadh ālika Kid nā Liyūsufa ۖ Mā Kā na Liya'kh dh a 'Akh ā hu Fī Dī ni A l-Maliki 'Illā 'An Yash ā 'a A ll āhu ۚ Narfa`u Dara jā tin Man Nash ā 'u ۗ Wa Faw q a Kulli Dh ī `Ilmin `Alī mun
012-076 ดังนั้น เขาได้เริ่มค้นในย่ามของพวกเขาก่อนย่ามของน้องชายของเขา แล้วเขาก็ได้เอามันออกมาจากย่ามของน้องชายของเขา เช่นนั้นแหละเราได้ถูกยูซุฟใช้กลอุบาย เขาจะเอาน้องชายของเขาไว้ไม่ได้ในศาสนาของกษัตริย์ นอกจากว่าอัลลอฮ์จะทรงประสงค์ เราจะเชิดชูฐานะหลายชั้นแก่ผู้ที่เราประสงค์ และเหนือทุก ๆ ผู้ที่มีความรู้คือผู้ทรงรอบรู้
فَبَدَأَ بِأَوْعِيَتِهِمْ قَ بْ لَ وِعَا ءِ أَخِ ي هِ ثُمّ َ ا خْ رَ جَهَا مِن ْ وِعَا ءِ أَخِ ي هِ ۚ كَذَلِكَ كِد ْنَا لِيُوسُفَ ۖ مَا كَا نَ لِيَأْخُ ذَ أَخَ ا هُ فِي دِي نِ ا لْمَلِكِ إِلاَّ أَن ْ يَشَا ءَ ا للَّ هُ ۚ نَرْفَعُ دَرَ جَا تٍ مَن ْ نَشَا ءُ ۗ وَفَوْ قَ كُلِّ ذِي عِلْمٍ عَلِيمٌ
Q ālū 'In Yasr iq q ad Sara q a 'Akh n Lahu Min Q ab lu ۚ Fa'asarra hā Yūsufu Fī Nafsihi Wa Lam Yub dihā Lahum ۚ Q ā la 'An tum Sh arru n Makānāan Wa ۖ A ll āhu 'A`lamu Bimā Taş ifū na
012-077 พวกเขากล่าวว่า “หากเขาขโมย แน่นอนพี่ชายของเขาก็ได้ขโมยมาก่อน†แต่ยูซุฟได้ซ่อนความรู้สึกไว้ในใจของเขา และไม่เปิดเผยมันแก่พวกเขา เขากล่าว “พวกท่านมีสถานะที่เลวมาก และอัลลอฮ์ทรงรอบรู้ดียิ่งที่พวกท่านกล่าวหาâ€
قَ الُو ا إِن ْ يَسْر ِق ْ فَقَ د ْ سَرَ قَ أَخ ٌ لَهُ مِن ْ قَ بْ لُ ۚ فَأَسَرَّ هَا يُوسُفُ فِي نَفْسِهِ وَلَمْ يُبْ دِهَا لَهُمْ ۚ قَ ا لَ أَنْ تُمْ شَرٌّ مَكَانا ً ۖ وَا للَّهُ أَعْلَمُ بِمَا تَصِ فُونَ
Q ālū Yā 'Ayyuhā A l-`Azī zu 'Inn a Lahu~ 'Abāan Sh aykh n Kabīr āan Fakh dh 'Aĥadanā Makānahu~ ۖ 'Inn ā Nar ā ka Mina A l-Muĥsinī na
012-078 พวกเขากล่าวว่า “โอ้ท่านผู้ว่าฯ เขามีพ่อที่แก่ชรามากแล้ว ขอได้โปรดเอาคนหนึ่งในพวกเราไว้แทน แท้จริงเราเห็นว่าท่านนั้นอยู่ในหมู่ผู้ทำความดีâ€
قَ الُوا يَا أَيُّهَا ا لْعَزِي زُ إِنّ َ لَهُ~ ُ أَبا ً شَيْخ ا ً كَبِير ا ً فَخُ ذْ أَحَدَنَا مَكَانَهُ~ ُ ۖ إِنَّ ا نَرَ ا كَ مِنَ ا لْمُحْسِنِينَ
Q ā la Ma`ādh a A ll āhi 'An Na'kh dh a 'Illā Man Wajad nā Matā`anā `In dahu~ 'Inn ā 'Idh āan Lažālimū na
012-079 เขากล่าวว่า “เราขอความคุ้มครองด้วยอัลลอฮ์ ที่เราจะเอาคนอื่น นอกจากผู้ที่เราพบทรัพย์สินของเราอยู่ที่เขา ดังนั้น แท้จริงเราก็เป็นผู้อธรรมอย่างแน่นอนâ€
قَ ا لَ مَعَا ذَ ا للَّ هِ أَن ْ نَأْخُ ذَ إِلاَّ مَن ْ وَجَد ْنَا مَتَاعَنَا عِنْ دَهُ~ ُ إِنَّ ا إِذا ً لَظَ الِمُونَ
Falamm ā A Kh ş ū Najīyāan ۖ Q ā la Kabīru hum 'Alam Ta`lamū 'Ann a 'Abākum Q ad 'Akh dh a `Alaykum Mawth iq āan Mina A ll āhi Wa Min Q ab lu Mā Farra ţ m Fī Yūsufa ۖ Falan 'Ab ra ĥa A l-'Arđa Ĥattá Ya'dh ana Lī 'Abī 'Aw Yaĥkuma A ll āhu Lī ۖ Wa Huwa Kh y ru A l-Ĥākimī na
012-080 ดังนั้น เมื่อพวกเขาหมดอาลัยจากเขาพวกเขาก็หันหน้าเข้าปรึกษากันตามลำพัง พี่คนโตของพวกเขากล่าวว่า “พวกท่านไม่รู้ดอกหรือว่าพ่อของพวกท่านได้เอาสัญญาอย่างมั่นคงจากอัลลอฮ์แก่พวกท่าน และก่อนนี้พวกท่านก็ได้ทำผิดพลาดในเรื่องของยูซุฟ มาแล้ว ฉันจะไม่ออกจากดินแดนนี้จนกว่าพ่อของฉันจะอนุญาตแก่ฉัน หรืออัลลอฮ์จะทรงตัดสินแก่ฉัน และพระองค์ทรงเป็นผู้ตัดสินที่ดียิ่ง
فَلَمَّ ا ا يْ ئَسُوا مِنْ هُ خَ لَصُ وا نَجِيّا ً ۖ قَ ا لَ كَبِيرُهُمْ أَلَمْ تَعْلَمُو ا أَنّ َ أَبَاكُمْ قَ د ْ أَخَ ذَ عَلَيْكُمْ مَوْثِق ا ً مِنَ ا للَّ هِ وَمِن ْ قَ بْ لُ مَا فَرَّ ط تُمْ فِي يُوسُفَ ۖ فَلَن ْ أَبْ رَ حَ ا لأَرْضَ حَتَّى يَأْذَنَ لِي أَبِي أَوْ يَحْكُمَ ا للَّ هُ لِي ۖ وَهُوَ خَ يْ رُ ا لْحَاكِمِينَ
A ū 'Ilá 'Abīkum Faq ūlū Yā 'Abānā 'Inn a A b naka Sara q a Wa Mā Sh ahid nā 'Illā Bimā `Alim nā Wa Mā Kunn ā Lilgh y bi Ĥāfižī na
012-081 พวกท่านจงกลับไปยังพ่อของพวกท่านแล้วกล่าวว่า โอ้คุณพ่อของเรา! แท้จริงลูกของท่านขโมยและเราไม่เป็นพยานเว้นแต่ในสิ่งที่เรารู้และเรามิใช่ผู้เก็บความลับ
ا و ا إِلَى أَبِيكُمْ فَقُ ولُوا يَا أَبَانَا إِنّ َ ا بْ نَكَ سَرَ قَ وَمَا شَهِد ْنَا إِلاَّ بِمَا عَلِمْنَا وَمَا كُنَّ ا لِلْغَ يْ بِ حَافِظِ ينَ
Wa A A l-Q aryata A llatī Kunn ā Fīhā Wa A l-`Ī ra A llatī 'Aq ۖ Wa 'Inn ā Laş ādiq ū na
012-082 และจงถามชาวเมืองซึ่งเราพำนักอยู่ในนั้นและกองคาราวานซึ่งเราเดินทางร่วมมากับมัน และแท้จริงเรานั้นเป็นผู้สัตย์จริงอย่างแน่นอนâ€
وَاسْأَلِ ا لْقَ رْيَةَ ا لَّتِي كُنَّ ا فِيهَا وَا لْعِي رَ ا لَّتِي أَقْ بَلْنَا فِيهَا ۖ وَإِنَّ ا لَصَ ادِقُ ونَ
Q ā la Bal Sawwalat Lakum 'An fusukum 'Am rā an ۖ Faş ab ru n Jamī lun ۖ `Asá A ll āhu 'An Ya'tiyanī Bihim Jamī`āan ۚ 'Inn ahu Huwa A l-`Alī mu A l-Ĥakī mu
012-083 เขากล่าวว่า “แต่ว่าจิตใจของพวกเจ้าได้ตกแต่งเรื่องขึ้นเพื่อพวกเจ้า ดังนั้นการอดทนเป็นสิ่งที่ดี หวังว่าอัลลอฮ์จะทรงนำพวกเขาทั้งหมดมาหาฉัน แท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงรอบรู้ ผู้ทรงปรีชาญาณâ€
قَ ا لَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَن فُسُكُمْ أَمْرا ً ۖ فَصَ بْ رٌ جَمِي لٌ ۖ عَسَى ا للَّ هُ أَن ْ يَأْتِيَنِي بِهِمْ جَمِيعا ً ۚ إِنَّ هُ هُوَ ا لْعَلِي مُ ا لْحَكِيمُ
Wa Tawallá `Anhum Wa Q ā la Yā 'Asafá `Alá Yūsufa Wa A b yađđat `Aynā hu Mina A l-Ĥuzni Fahuwa Kažī mun
012-084 และเขาผินหลังให้พวกเขา และกล่าว่า “โอ้อนิจจา ยูซุฟเอ๋ย!†และตาทั้งสองข้างของเขามัวเนื่องจากความเศร้าโศก และเขาเป็นผู้อดกลั้น
وَتَوَلَّى عَنْ هُمْ وَقَ ا لَ يَا أَسَفَى عَلَى يُوسُفَ وَا بْ يَضَّ تْ عَيْنَا هُ مِنَ ا لْحُزْنِ فَهُوَ كَظِ يمٌ
Q ālū Ta-Allā hi Tafta'u Tadh kuru Yūsufa Ĥattá Takū na Ĥara đāan 'Aw Takū na Mina A l-Hālikī na
012-085 พวกเขากล่าวว่า “ขอสาบานต่ออัลลอฮ์ท่านยังคงรำลึกถึงยูซุฟอยู่ จนกระทั่งท่านเจ็บจวนจะตายหรือท่านจะพินาศไปâ€
قَ الُوا تَاللَّهِ تَفْتَأُ تَذْكُرُ يُوسُفَ حَتَّى تَكُو نَ حَرَ ض اً أَوْ تَكُو نَ مِنَ ا لْهَالِكِينَ
Q ā la 'Inn amā 'Ash kū Bath th ī Wa Ĥuznī 'Ilá A ll āhi Wa 'A`lamu Mina A ll āhi Mā Lā Ta`lamū na
012-086 เขากล่าวว่า “แท้จริงฉันร้องเรียนความเศร้าสลดของฉันและความทุกข์ระทมของฉันต่ออัลลอฮ์ และฉันรู้ (เรื่องความเมตตา)จากอัลลอฮ์ซึ่งพวกเจ้าไม่รู้"
قَ ا لَ إِنَّ مَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى ا للَّ هِ وَأَعْلَمُ مِنَ ا للَّ هِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ
Yā Banī ya A dh /habū Fataĥassasū Min Yūsufa Wa 'Akh ī hi Wa Lā Tay'asū Min Ra wĥi A ll ā hi ۖ 'Inn ahu Lā Yay'asu Min Ra wĥi A ll ā hi 'Illā A l-Q aw mu A l-Kāfirū na
012-087 “โอ้ลูกรัก พวกเจ้าจงไปสืบข่าวของยูซุฟ และน้องของเขา และพวกเจ้าอย่าเบื่อหน่ายต่อความเมตตาของอัลลอฮ์ แท้จริงไม่มีผู้ใดเบื่อหน่ายต่อความเมตตาของอัลลอฮ์ นอกจากหมู่ชนผู้ปฏิเสธâ€
يَا بَنِيَّ ا ا فَتَحَسَّسُوا مِن ْ يُوسُفَ وَأَخِ ي هِ وَلاَ تَيْ ئَسُوا مِن ْ رَ وْ حِ ا للَّ هِ ۖ إِنَّ هُ لاَ يَيْ ئَسُ مِن ْ رَ وْ حِ ا للَّ هِ إِلاَّ ا لْقَ وْ مُ ا لكَافِرُونَ
Falamm ā Dakh y hi Q ālū Yā 'Ayyuhā A l-`Azī zu Massanā Wa 'Ahlanā A đ-Đ urru Wa Ji'nā Bibiđā`atin Muzjāatin Fa'aw fi Lanā A l-Kay la Wa Taş addaq ā ۖ 'Inn a A ll āha Yaj zī A l-Mutaş addiq ī na
012-088 ดังนั้น เมื่อพวกเขาได้เข้ามาหาเขา (ยูซุฟ) พวกเขากล่าวว่า “โอ้ท่านข้าหลวง ความทุกข์ได้ประสบกับเราและครอบครัวของเราและได้นำสินค้าราคาต่ำมา ดังนั้นขอท่านได้โปรดตวงให้เราอย่างครบถ้วน และโปรดบริจาคให้เราด้วย แท้จริงอัลลอฮ์ทรงตอบแทนผู้บริจาคทานâ€
فَلَمَّ ا دَخَ لُوا عَلَيْ هِ قَ الُوا يَا أَيُّهَا ا لْعَزِي زُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا ا ل ضُّ رُّ وَجِئْنَا بِبِضَ اعَةٍ مُزْجَا ةٍ فَأَوْ فِ لَنَا ا لْكَيْ لَ وَتَصَ دَّق ْ عَلَيْنَا ۖ إِنّ َ ا للَّ هَ يَجْ زِي ا لْمُتَصَ دِّقِ ينَ
Q ā la Hal `Alim tum Mā Fa`altum Biyūsufa Wa 'Akh ī hi 'Idh 'An tum Jāhilū na
012-089 เขากล่าวว่า “พวกท่านทราบไหม สิ่งที่พวกท่านได้ทำกับยูซุฟและน้องชายของเขา เมื่อพวกท่านเป็นผู้งมงายâ€
قَ ا لَ هَلْ عَلِمْتُمْ مَا فَعَلْتُمْ بِيُوسُفَ وَأَخِ ي هِ إِذْ أَنْ تُمْ جَاهِلُونَ
Q ālū 'A'inn aka La'an ta Yūsufu ۖ Q ā la 'Anā Yūsufu Wa Hadh ā 'Akh ۖ Q ad Mann a A ll āhu `Alaynā ۖ 'Inn ahu Man Yattaq i Wa Yaş bir Fa'inn a A ll āha Lā Yuđī `u 'Aj ra A l-Muĥsinī na
012-090 พวกเขากล่าวว่า “แน่นอน ท่านคือยูซุฟใช่ไหม?†เขากล่าวว่า “ฉันคือยูซุฟและนี่คือน้องของฉัน แน่นอนอัลลอฮ์ทรงโปรดปรานเรา แท้จริงผู้ใดที่ยำเกรงและอดทน แน่นอนอัลลอฮ์จะมิทรงให้รางวัลของบรรดาผู้ทำความดีสูญหายâ€
قَ الُو ا أَئِنَّ كَ لَأَنْ تَ يُوسُفُ ۖ قَ ا لَ أَنَا يُوسُفُ وَهَذَا أَخِ ي ۖ قَ د ْ مَنّ َ ا للَّ هُ عَلَيْنَا ۖ إِنَّ هُ مَن ْ يَتَّقِ وَيَصْ بِر ْ فَإِنّ َ ا للَّ هَ لاَ يُضِ ي عُ أَجْ رَ ا لْمُحْسِنِينَ
Q ālū Ta-Allā hi Laq ad 'Āth ara ka A ll āhu `Alaynā Wa 'In Kunn ā Lakh ţ i'ī na
012-091 พวกเขากล่าวว่า “ขอสาบานต่ออัลลอฮ์โดยแน่นอนอัลลอฮ์ทรงให้เกียรติท่านเหนือพวกเรา โดยที่พวกเราเป็นผู้ผิดอย่างแน่นอนâ€
قَ الُوا تَاللَّهِ لَقَ د ْ آثَرَ كَ ا للَّ هُ عَلَيْنَا وَإِن ْ كُنَّ ا لَخَ اطِ ئِ ينَ
Q ā la Lā Tath r ī ba `Alaykumu A l-Yaw ma ۖ Yagh r u A ll āhu Lakum ۖ Wa Huwa 'Arĥamu A r-Rā ĥimī na
012-092 เขากล่าวว่า “วันนี้ไม่มีการประณามพวกท่าน อัลลอฮ์จะทรงอภัยโทษพวกท่าน และพระองค์ทรงเมตตายิ่งในบรรดาผู้เมตตา
قَ ا لَ لاَ تَثْر ِي بَ عَلَيْكُمُ ا لْيَوْ مَ ۖ يَغْ فِر ُ ا للَّ هُ لَكُمْ ۖ وَهُوَ أَرْحَمُ ا ل رَّ احِمِينَ
A dh /habū Biq amīş ī Hādh ā Fa'alq ū hu `Alá Waj hi 'Abī Ya'ti Baş īr āan Wa 'Tūnī Bi'ahlikum 'Aj ma`ī na
012-093 “พวกท่านจงนำเสื้อของฉันตัวนี้ไปวางไว้ที่ข้างหน้าพ่อของฉัน เขาจะกลับเป็นผู้มองเห็น และจงนำครอบครัวของพวกท่านทั้งหมดมายังฉันâ€
ا ا بِقَ مِيصِ ي هَذَا فَأَلْقُ و هُ عَلَى وَجْ هِ أَبِي يَأْتِ بَصِ ير ا ً وَأْتُونِي بِأَهْلِكُمْ أَجْ مَعِينَ
Wa Lamm ā Faş alati A l-`Ī ru Q ā la 'Abūhum 'Inn ī La'ajidu R ī ĥa Yūsufa ۖ Lawlā 'An Tufann idū ni
012-094 เมื่อกองคาราวานได้ออกมา (จากอียิปต์) พ่อของพวกเขากล่าวว่า “แท้จริงฉันได้กลิ่นของยูซุฟ หากพวกท่านไม่กล่าวหาฉันว่าเหลวไหลâ€
وَلَمَّ ا فَصَ لَتِ ا لْعِي رُ قَ ا لَ أَبُوهُمْ إِنِّ ي لَأَجِدُ ر ِي حَ يُوسُفَ ۖ لَوْلاَ أَن ْ تُفَنِّ دُونِ
Q ālū Ta-Allā hi 'Inn aka Lafī Đ alālika A l-Q adī mi
012-095 พวกเขากล่าวว่า “ขอสาบานด้วยอัลลอฮ์แท้จริงท่านนั้นยังอยู่ในการหลงของท่านเช่นเดิมâ€
قَ الُوا تَاللَّهِ إِنَّ كَ لَفِي ضَ لاَلِكَ ا لْقَ دِيمِ
Falamm ā 'An Jā 'a A l-Bash ī r u 'Alq ā hu `Alá Waj hihi Fārtadda Baş īr āan Q ā la ۖ 'Alam 'Aq ul Lakum 'Inn ī 'A`lamu Mina A ll āhi Mā Lā Ta`lamū na
012-096 เมื่อผู้นำข่าวดีมาถึง เขาได้วางเสื้อของยูซุฟไว้ที่ข้างหน้าเขา ดังนั้นเขาจึงกลับเป็นผู้มองเห็นเขากล่าวว่า “ฉันมิได้บอกพวกเจ้าหรือว่า แท้จริงฉันรู้จากอัลลอฮ์ในสิ่งที่พวกเจ้าไม่รู้â€
فَلَمَّ ا أَن ْ جَا ءَ ا لْبَشِي رُ أَلْقَ ا هُ عَلَى وَجْ هِهِ فَارْتَدَّ بَصِ ير ا ً ۖ قَ ا لَ أَلَمْ أَقُ لْ لَكُمْ إِنِّ ي أَعْلَمُ مِنَ ا للَّ هِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ
Q ālū Yā 'Abānā A gh r Lanā Dh unūbanā 'Inn ā Kunn ā Kh ţ i'ī na
012-097 พวกเขากล่าวว่า “โอ้พ่อของเรา! โปรดขออภัยโทษความผิดของเราให้แก่เรา แท้จริงเราเป็นผู้ผิดâ€
قَ الُوا يَا أَبَانَا ا غْ فِر ْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّ ا كُنَّ ا خَ اطِ ئِ ينَ
Q ā la Saw fa 'Astagh r u Lakum Ra bbī ۖ 'Inn ahu Huwa A l-Gh ū ru A r-Ra ĥī mu
012-098 เขากล่าวว่า “ฉันจะขออภัยโทษต่อพระเจ้าของฉันให้พวกเจ้า แท้จริงพระองค์เท่านั้นเป็นผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเมตตาเสมอâ€
قَ ا لَ سَوْ فَ أَسْتَغْ فِر ُ لَكُمْ رَ بِّي ۖ إِنَّ هُ هُوَ ا لْغَ فُو رُ ا ل رَّ حِيمُ
Falamm ā Dakh á 'Ilay hi 'Abaway hi Wa Q ā la A d kh ş ra 'In Sh ā 'a A ll āhu 'Āminī na
012-099 ดังนั้นเมื่อพวกเขาเข้าไปหายูซุฟ เขาได้สวมกอดพ่อแม่ของเขาและกล่าวว่า “พวกท่านจงเข้ามาในอียิปต์โดยปลอดภัยเถิด อินชาอัลลอฮ์â€
فَلَمَّ ا دَخَ لُوا عَلَى يُوسُفَ آوَى إِلَيْ هِ أَبَوَيْ هِ وَقَ ا لَ ا د ْخُ لُوا مِصْ رَ إِن ْ شَا ءَ ا للَّ هُ آمِنِينَ
Wa Ra fa`a 'Abaway hi `Alá A l-`Arsh i Wa Kh u Sujjadāan ۖ Wa Q ā la Yā 'Abati Hādh ā Ta'wī lu Ru 'uyā Y Min Q ab lu Q ad Ja`alahā Ra bbī ۖ Ĥaq q āan Wa Q ad 'Aĥsana Bī 'Idh 'Akh ra janī Mina A s-Sij ni Wa Jā 'a Bikum Mina A l-Bad wi Min Ba`di 'An Nazagh A sh -Sh ayţ ā nu Baynī Wa Bay na ۚ 'Ikh ī 'Inn a Ra bbī Laţ ī fun Limā ۚ Yash ā 'u 'Inn ahu Huwa A l-`Alī mu A l-Ĥakī mu
012-100 และเขาได้ยกย่องพ่อแม่ของเขาขึ้นบนบัลลังก์แล้วพวกเขาก็ก้มลงสุญูด(คารวะ) เขา และกล่าวว่า “โอ้พ่อของฉัน นี่คือการทำนายฝันของฉันแต่ครั้งก่อน พระเจ้าของฉันทรงทำให้เป็นจริง และพระองค์ทรงให้เกียรติฉัน โดยพระองค์ทรงให้ฉันออกจากคุก และนำพวกท่านมาจากชนบท หลังจากที่ชัยฏอนได้ยุยงให้เกิดการแตกแยกระหว่างฉันกับพี่น้องของฉัน แท้จริงพระเจ้าของฉันทรงโปรดปรานแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ แท้จริงพระองค์เท่านั้นเป็นผู้ทรงรอบรู้ ผู้ทรงปรีชาญาณ
وَرَ فَعَ أَبَوَيْ هِ عَلَى ا لْعَرْشِ وَخَ رُّوا لَهُ سُجَّدا ً ۖ وَقَ ا لَ يَا أَبَتِ هَذَا تَأْوِي لُ رُؤْيَاي مِن ْ قَ بْ لُ قَ د ْ جَعَلَهَا رَ بِّي حَقّ ا ً وَقَ د ْ ۖ أَحْسَنَ بِي إِذْ أَخْ رَ جَنِي مِنَ ا ل سِّجْ نِ وَجَا ءَ بِكُمْ مِنَ ا لْبَد ْوِ مِن ْ بَعْدِ أَن ْ نَزَغَ ا ل شَّيْطَ ا نُ بَيْنِي وَبَيْ نَ إِخْ وَتِي إِنّ َ ۚ رَ بِّي لَطِ ي ف ٌ لِمَا يَشَا ءُ إِنَّ هُ ۚ هُوَ ا لْعَلِي مُ ا لْحَكِيمُ
Ra bbi Q ad 'Ātaytanī Mina A l-Mulki Wa `Allam tanī Min Ta'wī li A l-'Aĥādīth i ۚ Fāţ ir a A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi 'An ta Wa Lī yi Fī A d-Dun yā Wa A l-'Ākh ra ti ۖ Tawaffanī Muslimāan Wa 'Alĥiq ş -Ş āliĥī na
012-101 “โอ้พระเจ้าของข้าพระองค์ แท้จริงพระองค์ทรงได้ประทานอำนาจบางส่วนแก่ข้าพระองค์และทรงสอนข้าพระองค์ให้รู้การทำนายฝัน พระผู้ทรงสร้างชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน พระองค์เป็นผู้คุ้มครองข้าพระองค์ทั้งในโลกดุนยาและอาคิเราะฮ์ ขอพระองค์ทรงให้ข้าพระองค์ตายในสภาพเป็นผู้นอบน้อม และทรงให้ข้าพระองค์รวมอยู่ในหมู่คนดีทั้งหลายâ€
رَ بِّ قَ د ْ آتَيْتَنِي مِنَ ا لْمُلْكِ وَعَلَّمْتَنِي مِن ْ تَأْوِي لِ ا لأَحَادِي ثِ ۚ فَاطِ ر َ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ أَنْ تَ وَلِيِّ فِي ا ل دُّنْ يَا وَا لآخِ رَ ةِ ۖ تَوَفَّنِي مُسْلِما ً وَأَلْحِقْ نِي بِا ل صَّ الِحِينَ
Dh ālika Min 'An bā 'i A l-Gh y bi Nūĥī hi 'Ilay ka ۖ Wa Mā Kun ta Ladayhim 'Idh 'Aj ma`ū 'Am ra hum Wa Hum Yam kurū na
012-102 นั่นคือส่วนหนึ่งจากข่าวเร้นลับที่เราได้วะฮีแก่เจ้า และเจ้ามิได้อยู่กับพวกเขา ขณะที่พวกเขาตกลงกันในเรื่องของพวกเขาและพวกเขาวางแผน
ذَلِكَ مِن ْ أَنْ بَا ءِ ا لْغَ يْ بِ نُوحِي هِ إِلَيْ كَ ۖ وَمَا كُن تَ لَدَيْهِمْ إِذْ أَجْ مَعُو ا أَمْرَ هُمْ وَهُمْ يَمْكُرُونَ
Wa Mā 'Akth aru A n -Nā si Wa Law Ĥara ş ta Bimu'uminī na
012-103 และส่วนใหญ่ของมนุษย์จะไม่ศรัทธาต่อเจ้า ถึงแม้เจ้าปรารถนาอย่างยิ่งก็ตาม
وَمَا أَكْثَرُ ا ل نّ َا سِ وَلَوْ حَرَ صْ تَ بِمُؤْمِنِينَ
Wa Mā Tas'aluhum `Alay hi Min 'Aj r in ۚ 'In Huwa 'Illā Dh ikru n Lil`ālamī na
012-104 และเจ้ามิได้ขอรางวัลพวกเขาในเรื่องนี้มัน(อัลกุรอาน) มิใช่อื่นใด นอกจากเป็นการตักเตือนแก่ปวงมนุษย์
وَمَا تَسْأَلُهُمْ عَلَيْ هِ مِن ْ أَجْ رٍ ۚ إِن ْ هُوَ إِلاَّ ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ
Wa Ka'ay yin Min 'Āyatin Fī A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Yamurrū na `Alayhā Wa Hum `Anhā Mu`r iđū na
012-105 และกี่มากน้อยแล้ว จากสัญญาณในชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน ที่พวกเขาผ่านมันไปโดยที่พวกเขาผินหลังให้
وَكَأَيِّن ْ مِن ْ آيَةٍ فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ يَمُرُّو نَ عَلَيْهَا وَهُمْ عَنْ هَا مُعْر ِضُ ونَ
Wa Mā Yu'uminu 'Akth aru hum Bill āhi~ 'Illā Wa Hum Mush r ikū na
012-106 และส่วนใหญ่ของพวกเขาจะไม่ศรัทธาต่ออัลลอฮ์ เว้นแต่พวกเขาเป็นผู้ตั้งภาคี
وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِا للَّ هِ إِلاَّ وَهُمْ مُشْر ِكُونَ
'Afa'aminū 'An Ta'tiyahum Gh sh iyatun Min `Adh ā bi A ll ā hi 'Aw Ta'tiyahumu A s-Sā`atu Bagh n Wa Hum Lā Yash `urū na
012-107 พวกเขาจะปลอดภัยละหรือ เมื่อการครอบคลุมแห่งการลงโทษของอัลลอฮ์จะมายังพวกเขา หรือเมื่อวันอวสานจะมายังพวกเขาอย่างฉับพลัน โดยที่พวกเขาไม่รู้สึกตัว
أَفَأَمِنُو ا أَن ْ تَأْتِيَهُمْ غَ اشِيَةٌ مِن ْ عَذَا بِ ا للَّ هِ أَوْ تَأْتِيَهُمُ ا ل سَّاعَةُ بَغْ تَة ً وَهُمْ لاَ يَشْعُرُونَ
Q ul Hadh ihi Sabīlī 'Ad `ū 'Ilá A ll āhi ۚ `Alá Baş īra tin 'Anā Wa Mani A ۖ Wa Sub ĥā na A ll āhi Wa Mā 'Anā Mina A l-Mush r ikī na
012-108 จงกล่าวเถิดมุฮัมมัด “นี่คือแนวทางของฉัน ฉันเรียกร้องไปสู่อัลลอฮ์อย่างประจักษ์แจ้งทั้งตัวฉันและผู้ปฏิบัติตามฉัน และมหาบริสุทธิ์แห่งอัลลอฮ์ ฉันมิได้อยู่ในหมู่ตั้งภาคีâ€
قُ لْ هَذِهِ سَبِيلِي أَد ْعُو إِلَى ا للَّ هِ ۚ عَلَى بَصِ يرَ ةٍ أَنَا وَمَنِ ا ۖ وَسُبْ حَا نَ ا للَّ هِ وَمَا أَنَا مِنَ ا لْمُشْر ِكِينَ
Wa Mā 'Arsalnā Min Q ab lika 'Illā R ijālāan Nūĥī 'Ilayhim Min 'Ahli A l-Q urá ۗ 'Afalam Yasīrū Fī A l-'Arđi Fayan žurū Kay fa Kā na `Āq ibatu A l-Ladh ī na Min Q ab lihim ۗ Wa Ladā ru A l-'Ākh ra ti Kh y ru n Lilladh ī na A q aw ۗ 'Afalā Ta`q ilū na
012-109 และเรามิได้ส่งผู้ใดมาก่อนเจ้า นอกจากบรรพบุรุษจากชาวเมืองที่เราให้วะฮีแก่พวกเขา พวกเขามิได้ตระเวนไปในแผ่นดินดอกหรือ เพื่อพวกเขาจะเห็นบั้นปลายของบรรดาผู้ที่มาก่อนพวกเขาว่าเป็นอย่างไร และแน่นอนโลกอาคิเราะฮ์นั้นดียิ่งสำหรับบรรดาผู้ยำเกรง พวกท่านมิได้ใช้สติปัญญาดอกหรือ?
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن ْ قَ بْ لِكَ إِلاَّ ر ِجَالا ً نُوحِي إِلَيْهِمْ مِن ْ أَهْلِ ا لْقُ رَ ى ۗ أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي ا لأَرْضِ فَيَنْ ظُ رُوا كَيْ فَ كَا نَ عَاقِ بَةُ ا لَّذِي نَ مِن ْ قَ بْ لِهِمْ ۗ وَلَدَا رُ ا لآخِ رَ ةِ خَ يْ رٌ لِلَّذِي نَ ا قَ وْا ۗ أَفَلاَ تَعْقِ لُونَ
Ĥattá 'Idh ā A A r-Ru sulu Wa Ž ann ū 'Ann ahum Q ad Kudh ibū Jā 'ahum Naş ru nā Fanujjiya Man Nash ā 'u ۖ Wa Lā Yura ddu Ba'sunā `Ani A l-Q aw mi A l-Muj r imī na
012-110 จนกระทั่งเมื่อบรรดาร่อซูลหมดหวัง และคิดว่าพวกเขา(มุชริกีน) ปฏิเสธศรัทธา แล้วการช่วยเหลือของเราได้มายังพวกเขา ดังนั้นผู้ที่เราประสงค์(บรรดาร่อซูลและบรรดามุมิน) ก็ถูกช่วยเหลือให้รอด และการลงโทษของเราจะไม่ถูกผลักออกจากหมู่ชนผู้กระทำผิด
حَتَّى إِذَا ا يْ ئَسَ ا ل رُّسُلُ وَظَ نُّ و ا أَنَّ هُمْ قَ د ْ كُذِبُوا جَا ءَهُمْ نَصْ رُنَا فَنُجِّيَ مَن ْ نَشَا ءُ ۖ وَلاَ يُرَ دُّ بَأْسُنَا عَنِ ا لْقَ وْ مِ ا لْمُجْ ر ِمِينَ
Laq ad Kā na Fī Q aş aş ihim `Ib ra tun Li'wlī A l-'Albā bi ۗ Mā Kā na Ĥadīth āan Yuftará Wa Lakin Taş dī q a A l-Ladh ī Bay na Yaday hi Wa Tafş ī la Kulli Sh ay 'in Wa Hudan Wa Ra ĥmatan Liq aw min Yu'uminū na
012-111 โดยแน่นอนยิ่ง ในเรื่องราวของพวกเขา เป็นบทเรียนสำหรับบรรดาผู้มีสติปัญญา มิใช่เป็นเรื่องราวที่ถูกปั้นแต่งขึ้น แต่ว่าเป็นการยืนยันความจริงที่อยู่ต่อหน้าเขา และเป็นการแจกแจงทุกสิ่งทุกอย่าง และเป็นการชี้ทางที่ถูกต้อง และเป็นการเมตตาแก่หมู่ชนผู้ศรัทธา
لَقَ د ْ كَا نَ فِي قَ صَ صِ هِمْ عِبْ رَ ة ٌ لِأو ْلِي ا لأَلْبَا بِ ۗ مَا كَا نَ حَدِيثا ً يُفْتَرَ ى وَلَكِن ْ تَصْ دِي قَ ا لَّذِي بَيْ نَ يَدَيْ هِ وَتَفْصِ ي لَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَهُد ى ً وَرَ حْمَة ً لِقَ وْ مٍ يُؤْمِنُونَ
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
