Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
'Alif-Lām -Rā ۚ Kitā bun 'An zalnā hu 'Ilay ka Litukh r ija A n -Nā sa Mina A ž-Ž ulumā ti 'Ilá A n -Nūr Bi'idh ni Ra bbihim 'Ilá Ş ir ā ţ i A l-`Azī zi A l-Ĥamī di
014-001 الٓرٰ، ھي ڪتاب آھي جو (اي پيغمبر) اُھو اسان توڏانھن ھن لاءِ نازل ڪيو آھي ته ماڻھن کي اونداھين مان سوجھري ڏانھن ڪڍين، (۽) سندس رب جي حُڪم سان انھي ساراھيل جي واٽ تي آڻين.
أَلِف-لَام-رَ ا ۚ كِتَا بٌ أَن زَلْنَا هُ إِلَيْ كَ لِتُخْ ر ِجَ ا ل نّ َا سَ مِنَ ا ل ظُّ لُمَا تِ إِلَى ا ل نُّ ور بِإِذْنِ رَ بِّهِمْ إِلَى صِ رَ ا طِ ا لْعَزِي زِ ا لْحَمِيدِ
Al-Lahi A l-Ladh ī Lahu Mā Fī A s-Samāwā ti Wa Mā Fī A l-'Arđi ۗ Wa Way lun Lilkāfir ī na Min `Adh ā bin Sh adī d in
014-002 جنھن جو اُھو (سڀئي) آھي جيڪي آسمانن ۾ آھي ۽ جيڪي زمين ۾ آھي، ۽ سخت عذاب جي خرابي انھن ڪافرن لاءِ آھي.
ا للَّهِ ا لَّذِي لَهُ مَا فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَمَا فِي ا لأَرْضِ ۗ وَوَيْ ل ٌ لِلْكَافِر ِي نَ مِن ْ عَذَا بٍ شَدِيدٍ
Al-Ladh ī na Yastaĥibbū na A l-Ĥayāata A d-Dun yā `Alá A l-'Ākh ira ti Wa Yaş uddū na `An Sabī li A ll ā hi Wa Yab gh ūnahā `Iwajāan ۚ 'Ūlā 'ika Fī Đ alā lin Ba`ī d in
014-003 جيڪي دنيا جي حياتيءَ کي آخرت جي حياتيءَ کان وڌيڪ پيارو رکندا آھن ۽ (ماڻھن کي) الله جي واٽ کان جھليندا آھن ۽ ان جي ڏنگائي گھرندا آھن، اھي وڏيءَ گمراھي ۾ آھن.
ا لَّذِي نَ يَسْتَحِبُّو نَ ا لْحَيَا ةَ ا ل دُّنْ يَا عَلَى ا لآخِ رَ ةِ وَيَصُ دُّو نَ عَن ْ سَبِي لِ ا للَّ هِ وَيَبْ غُ ونَهَا عِوَجاً ۚ أُ وْلَا ئِكَ فِي ضَ لاَل ٍ بَعِيدٍ
Wa Mā 'Arsalnā Min Ra sū lin 'Illā Bilisā ni Q awmihi Liyubayyina Lahum ۖ Fayuđillu A ll āhu Man Yash ā 'u Wa Yahdī Man Yash ā 'u ۚ Wa Huwa A l-`Azī zu A l-Ĥakī mu
014-004 ۽ ڪنھن پيغمبر کي سندس قوم جي ٻوليءَ کانسواءِ ٻيء (ٻوليءَ) سان نه موڪليوسون (ھن لاءِ) ته انھن کي (پڌرو) بيان ڪري، پوءِ الله جنھن کي گھري ٿو تنھن کي ڀُلائي ٿو ۽ جنھن لاءِ وڻيس تنھن کي ھدايت ٿو ڪري، ۽ اُھو غالب حڪمت وارو آھي.
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن ْ رَ سُو لٍ إِلاَّ بِلِسَا نِ قَ وْمِهِ لِيُبَيِّنَ لَهُمْ ۖ فَيُضِ لُّ ا للَّ هُ مَن ْ يَشَا ءُ وَيَهْدِي مَن ْ يَشَا ءُ ۚ وَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا لْحَكِيمُ
Wa Laq ad 'Arsalnā Mūsá Bi'āyātinā 'An 'Akh r ij Q awmaka Mina A ž-Ž ulumā ti 'Ilá A n -Nū r i Wa Dh akkir hum Bi'ayyā mi A ll ā hi ۚ 'Inn a Fī Dh ālika La'ā yā tin Likulli Ş abbā r in Sh akū r in
014-005 ۽ بيشڪ موسىٰ کي پنھنجن معجزن سان موڪليوسون (چيوسون) ته پنھنجي قوم کي اونداھين مان سوجھري ڏانھن ڪڍ، ۽ کين الله (جي ڏمر) وارا ڏينھن ياد ڏيار، بيشڪ اُن ۾ ھر ڪنھن صابر شاڪر لاءِ نشانيون آھن.
وَلَقَ د ْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَن ْ أَخْ ر ِج ْ قَ وْمَكَ مِنَ ا ل ظُّ لُمَا تِ إِلَى ا ل نّ ُو ر ِ وَذَكِّر ْهُمْ بِأَيَّا مِ ا للَّ هِ ۚ إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَا تٍ لِكُلِّ صَ بَّا رٍ شَكُورٍ
Wa 'Idh Q ā la Mūsá Liq awmihi A dh kurū Ni`mata A ll āhi `Alaykum 'Idh 'An jākum Min 'Ā li Fir `aw na Yasūmūnakum Sū 'a A l-`Adh ā bi Wa Yudh abbiĥū na 'Ab nā 'akum Wa Yastaĥyū na Nisā 'akum ۚ Wa Fī Dh ālikum Balā 'un Min Ra bbikum `Ažī mun
014-006 ۽ (ياد ڪر) جڏھن موسىٰ پنھنجي قوم کي چيو ته پاڻ تي الله جون نعمتون ياد ڪريوجڏھن ته فرعون جي (انھن) ماڻھن کان اوھان کي بچايائين جيڪي اوھان کي سخت عذاب چکائيندا ھوا، ۽ اوھان جي پُٽ ڪُھندا ھوا ۽ اوھان جون ڌيئرون جيئريون ڇڏيندا ھوا، ۽ ھن ۾ اوھان جي پالڻھار کان اوھان لاءِ وڏي آزمائش ھُئي.
وَإِذْ قَ ا لَ مُوسَى لِقَ وْمِهِ ا ذْكُرُوا نِعْمَةَ ا للَّ هِ عَلَيْكُمْ إِذْ أَن جَاكُمْ مِن ْ آلِ فِر ْعَوْ نَ يَسُومُونَكُمْ سُو ءَ ا لْعَذَا بِ وَيُذَبِّحُو نَ أَبْ نَا ءَكُمْ وَيَسْتَحْيُو نَ نِسَا ءَكُمْ ۚ وَفِي ذَلِكُمْ بَلاَءٌ مِن ْ رَ بِّكُمْ عَظِ يمٌ
Wa 'Idh Ta'adh dh ana Ra bbukum La'in Sh akartum La'azīdann akum ۖ Wa La'in Kafartum 'Inn a `Adh ābī Lash adī d un
014-007 ۽ جڏھن اوھان جي پالڻھار اوھان کي خبردار ڪيو ته جيڪڏھن اوھين (منھنجو) شڪرانو ڪندؤ ته اوھان کي ضرور وڌيڪ ڏيندس ۽ جيڪڏھن بي شُڪري ڪندؤ ته بيشڪ منھنجو عذاب سخت آھي.
وَإِذْ تَأَذَّنَ رَ بُّكُمْ لَئِن ْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّ كُمْ ۖ وَلَئِن ْ كَفَرْتُمْ إِنّ َ عَذَابِي لَشَدِيدٌ
Wa Q ā la Mūsá 'In Takfurū 'An tum Wa Man Fī A l-'Arđi Jamī`āan Fa'inn a A ll āha Lagh anī yun Ĥamī d un
014-008 ۽ موسىٰؑ چيو ته اوھان جو ۽ سڀني جھان وارن جو انڪار ڪرڻ (الله کي ڪجھ نقصان لائي نه سگھندو) ڇوته الله بي پرواھ ساراھيل آھي.
وَقَ ا لَ مُوسَى إِن ْ تَكْفُرُو ا أَنْ تُمْ وَمَن ْ فِي ا لأَرْضِ جَمِيعا ً فَإِنّ َ ا للَّ هَ لَغَ نِيٌّ حَمِيدٌ
'Alam Ya'tikum Naba'u A l-Ladh ī na Min Q ab likum Q aw mi Nūĥin Wa `Ā din Wa Th amū da Wa ۛ A l-Ladh ī na Min Ba`dihim ۛ Lā Ya`lamuhum 'Illā A l-Lahu ۚ Jā 'at/hum Ru suluhum Bil-Bayyinā ti Fara ddū 'Aydiyahum Fī 'Afwāhihim Wa Q ālū 'Inn ā Kafarnā Bimā 'Ursiltum Bihi Wa 'Inn ā Lafī Sh akkin Mimm ā Tad `ūnanā 'Ilay hi Mur ī b in
014-009 اوھان کي انھن جي سُڌ نه پھتي آھي ڇا جيڪي اوھان کان اڳ نوح ۽ عاد جي قوم جا ھوا، ۽ جيڪي کانئن پوءِ ھوا، جن کي الله کان سواءِ ڪو ڪونه ڄاڻندو ھو، سندن پيغمبر وٽن پڌرن مُعجزن سان آيا پوءِ پنھنجا ھٿ واتن ۾ ورايائون ۽ چيائون ته جنھن شيء سان اوھان کي موڪليو ويو آھي تنھن جا اسين مُنڪر آھيون ۽ جنھن ڏانھن اوھين اسان کي سڏيندا آھيو تنھن کان اسين سخت شڪ ۾ پيل آھيون.
أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ ا لَّذِي نَ مِن ْ قَ بْ لِكُمْ قَ وْ مِ نُو حٍ وَعَا دٍ وَثَمُو دَ ۛ وَا لَّذِي نَ مِن ْ بَعْدِهِمْ ۛ لاَ يَعْلَمُهُمْ إِلاَّ ا للَّ هُ ۚ جَا ءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِا لْبَيِّنَا تِ فَرَ دُّو ا أَيْدِيَهُمْ فِي أَفْوَاهِهِمْ وَقَ الُو ا إِنَّ ا كَفَرْنَا بِمَا أُرْسِلْتُمْ بِهِ وَإِنَّ ا لَفِي شَكٍّ مِمَّ ا تَد ْعُونَنَا إِلَيْ هِ مُر ِيبٍ
Q ālat Ru suluhum 'Afī A l-Lahi Sh akkun Fāţ ir i A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi ۖ Yad `ūkum Liyagh fir a Lakum Min Dh unūbikum Wa Yu'uakh kh ira kum 'Ilá 'Ajalin Musamm an ۚ Q ālū 'In 'An tum 'Illā Bash aru n Mith lunā Tur īdū na 'An Taş uddūnā `Amm ā Kā na Ya`budu 'Ābā 'uunā Fa'tūnā Bisulţ ā nin Mubī nin
014-010 سندن پيغمبر چيو ته (اوھان کي) آسمانن ۽ زمين جي بڻائيندڙ الله جي بابت ڪو شڪ آھي ڇا؟ (اُھو) اوھان کي ھن لاءِ سڏيندو آھي ته اوھان جاگناھ اوھان کي بخشي ۽ ٺھرايل مُدّت تائين اوھان کي مُھلت ڏئي، چيائون ته اوھين به رڳو اسان جھڙا ماڻھو آھيو (تنھنڪري اوھانجي چوڻ تي ڪئن لڳون)، جن کي اسان جا ابا ڏاڏا پوڄيندا ھوا تن کان اسان کي جھلڻ جو ارادو رکندا آھيو (جي سچا آھيو) ته اسان وٽ ڪو پڌرو دليل آڻيو.
قَ الَتْ رُسُلُهُمْ أَفِي ا للَّهِ شَكٌّ فَاطِ رِ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ ۖ يَد ْعُوكُمْ لِيَغْ فِر َ لَكُمْ مِن ْ ذُنُوبِكُمْ وَيُؤَخِّ رَ كُمْ إِلَى أَجَلٍ مُسَمّ ى ً ۚ قَ الُو ا إِن ْ أَنْ تُمْ إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُنَا تُر ِيدُو نَ أَن ْ تَصُ دُّونَا عَمَّ ا كَا نَ يَعْبُدُ آبَا ؤُنَا فَأْتُونَا بِسُلْطَ ا نٍ مُبِينٍ
Q ālat Lahum Ru suluhum 'In Naĥnu 'Illā Bash aru n Mith lukum Wa Lakinn a A ll āha Yamunn u `Alá Man Yash ā 'u Min `Ibādihi ۖ Wa Mā Kā na Lanā 'An Na'tiyakum Bisulţ ā nin 'Illā Bi'idh ni A ll ā hi ۚ Wa `Alá A ll āhi Falyatawakkali A l-Mu'uminū na
014-011 سندن پيغمبر کين چيو ته اسين اوھان جھڙا ئي ماڻھو آھيون پر الله پنھنجي ٻانھن مان جنھن لاءِ گھرندو آھي تنھن تي احسان ڪندو آھي، ۽ الله جي حُڪم کانسواءِ اوھان وٽ ڪنھن دليل جي آڻڻ جي اسان کي ڪا سگھ نه آھي، ۽ مؤمنن کي جڳائي ته الله تي ڀروسو ڪن.
قَ الَتْ لَهُمْ رُسُلُهُمْ إِن ْ نَحْنُ إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُكُمْ وَلَكِنّ َ ا للَّ هَ يَمُنّ ُ عَلَى مَن ْ يَشَا ءُ مِن ْ عِبَادِهِ ۖ وَمَا كَا نَ لَنَا أَن ْ نَأْتِيَكُمْ بِسُلْطَ ا نٍ إِلاَّ بِإِذْنِ ا للَّ هِ ۚ وَعَلَى ا للَّ هِ فَلْيَتَوَكَّلِ ا لْمُؤْمِنُونَ
Wa Mā Lanā 'Allā Natawakkala `Alá A ll āhi Wa Q ad Hadānā Subulanā ۚ Wa Lanaş bira nn a `Alá Mā 'Ādh aytumūnā ۚ Wa `Alá A ll āhi Falyatawakkali A l-Mutawakkilū na
014-012 ۽ اسان کي ڇا (ٿيو) آھي ته الله تي ڀروسو نه ڪريون ۽ بيشڪ اسان کي اسانجي سِڌن رستن جي ھدايت ڪيائين، ۽ جيڪي اسان کي ڏکوئيندا آھيو تنھن تي ضرور صبر ڪنداسون، ۽ ڀروسي ڪندڙن کي الله تي ڀروسو ڪرڻ گھرجي.
وَمَا لَنَا أَلاَّ نَتَوَكَّلَ عَلَى ا للَّ هِ وَقَ د ْ هَدَانَا سُبُلَنَا ۚ وَلَنَصْ بِرَ نّ َ عَلَى مَا آذَيْتُمُونَا ۚ وَعَلَى ا للَّ هِ فَلْيَتَوَكَّلِ ا لْمُتَوَكِّلُونَ
Wa Q ā la A l-Ladh ī na Kafarū Liru sulihim Lanukh r ijann akum Min 'Arđinā 'Aw Lata`ūdunn a Fī Millatinā ۖ Fa'awĥá 'Ilayhim Ra bbuhum Lanuhlikann a A ž-Ž ālimī na
014-013 ۽ ڪافرن پنھنجن پيغمبرن کي چيو ته اوھان کي پنھنجي مُلڪ مان ڪڍي ڇڏينداسون يا اسان جي مذھب ڏانھن ضرور موٽي اچو، پوءِ سندن پالڻھار انھن ڏانھن وحي ڪيو ته ظالمن کي ضرور ناس ڪنداسون.
وَقَ ا لَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا لِرُسُلِهِمْ لَنُخْ ر ِجَنَّ كُمْ مِن ْ أَرْضِ نَا أَوْ لَتَعُودُنّ َ فِي مِلَّتِنَا ۖ فَأَوْحَى إِلَيْهِمْ رَ بُّهُمْ لَنُهْلِكَنّ َ ا ل ظَّ الِمِينَ
Wa Lanuskinann akumu A l-'Arđa Min Ba`dihim ۚ Dh ālika Liman Kh ā fa Maq āmī Wa Kh ā fa Wa`ī di
014-014 ۽ اُنھن کان پوءِ مُلڪ ۾ اوھان کي ضرور رھائينداسين، اِھو انجام انھي لاءِ آھي جيڪو منھنجي اڳيان بيھڻ کان ڊڄي ۽منھنجي دڙڪي کان ڊڄي.
وَلَنُسْكِنَنَّ كُمُ ا لأَرْضَ مِن ْ بَعْدِهِمْ ۚ ذَلِكَ لِمَن ْ خَ ا فَ مَقَ امِي وَخَ ا فَ وَعِيدِ
Wa A staftaĥū Wa Kh ā ba Kullu Jabbā r in `Anī d in
014-015 ۽ (پيغمبرن) سوڀ جون دُعائون گھريون ۽ سڀڪو ھٺيلو ضدي نامراد ٿيو.
وَاسْتَفْتَحُوا وَخَ ا بَ كُلُّ جَبَّا رٍ عَنِيدٍ
Min Warā 'ihi Jahann amu Wa Yusq á Min Mā 'in Ş adī d in
014-016 ان جي پويان دوزخ آھي ۽ اُن کي پُونءَ جو پاڻي پياريو ويندو.
مِن ْ وَرَا ئِهِ جَهَنَّ مُ وَيُسْقَ ى مِن ْ مَا ءٍ صَ دِيدٍ
Yatajarra `uhu Wa Lā Yakā du Yusīgh uhu Wa Ya'tī hi A l-Maw tu Min Kulli Makā nin Wa Mā Huwa Bimayyitin ۖ Wa Min Warā 'ihi `Adh ā bun Gh alīžun
014-017 ان کي ڍُڪ ڍُڪ ڪري پيئندو ۽ اُن کي ڳيت ڏئي پي نه سگھندو ۽ سڀڪنھن پاسي کان موت ايندس ۽ ھو مُئل نه ھوندو، ۽ ان جي پويان سخت عذاب آھي.
يَتَجَرَّ عُهُ وَلاَ يَكَا دُ يُسِيغُ هُ وَيَأْتِي هِ ا لْمَوْ تُ مِن ْ كُلِّ مَكَا نٍ وَمَا هُوَ بِمَيِّتٍ ۖ وَمِن ْ وَرَا ئِهِ عَذَا بٌ غَ لِيظٌ
Math alu A l-Ladh ī na Kafarū Bira bbihim ۖ 'A`māluhum Kara mā din A sh taddat Bihi A r-R ī ĥu Fī Yaw min `Āş ifin ۖ Lā Yaq dirū na Mimm ā Kasabū `Alá Sh ay 'in ۚ Dh ālika Huwa A đ-Đ alā lu A l-Ba`ī du
014-018 جن پنھنجي پالڻھار کان انڪار ڪيو تن جي ڪرتوتن جو مثال انھيءَ ڪيريءَ جھڙو آھي جنھن کي آنڌيءَ واري ڏينھن ۾ واءُ اڏائي، جيڪي ڪمايائون تنھن جي ذري تي پُھچي نه سگھندا، اھا ئي وڏي گمراھي آھي.
مَثَلُ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا بِرَ بِّهِمْ ۖ أَعْمَالُهُمْ كَرَ مَا دٍ ا شْتَدَّتْ بِهِ ا ل رِّي حُ فِي يَوْ مٍ عَاصِ فٍ ۖ لاَ يَقْ دِرُو نَ مِمَّ ا كَسَبُوا عَلَى شَيْ ءٍ ۚ ذَلِكَ هُوَ ا ل ضَّ لاَلُ ا لْبَعِيدُ
'Alam Tará 'Ann a A ll āha Kh alaq a A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđa Bil-Ĥaq q i ۚ 'In Yash a' Yudh /hib kum Wa Ya'ti Bikh alq in Jadī d in
014-019 (اي پيغمبر) نه ڏٺو اٿئي ڇا ته الله آسمانن ۽ زمين کي رِٿ سان بڻايو آھي، جيڪڏھن وڻيس ته اوھان کي نئي ۽ ٻي نئين خلق آڻي.
أَلَمْ تَرَ ى أَنّ َ ا للَّ هَ خَ لَقَ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضَ بِا لْحَقِّ ۚ إِن ْ يَشَأْ يُذْهِبْ كُمْ وَيَأْتِ بِخَ لْق ٍ جَدِيدٍ
Wa Mā Dh ālika `Alá A ll āhi Bi`azī zin
014-020 ۽ اِھو (ڪرڻ) الله تي اوکو نه آھي.
وَمَا ذَلِكَ عَلَى ا للَّ هِ بِعَزِيزٍ
Wa Bara zū Lill ā h Jamī`āan Faq ā la A đ-Đ u`afā 'u Lilladh ī na A stakbarū 'Inn ā Kunn ā Lakum Taba`āan Fahal 'An tum Mugh nū na `Ann ā Min `Adh ā bi A ll ā hi Min Sh ay 'in ۚ Q ālū Law Hadānā A l-Lahu Lahadaynākum ۖ Sawā 'un `Alaynā 'Ajazi`nā 'Am Ş abarnā Mā Lanā Min Maĥīş in
014-021 ۽ مڙيئي الله جي اڳيان حاضر ٿيندا پوءِ ھيڻا ھٺيلن کي چوندا ته اسين اوھان جي پٺيان لڳا ھئاسون پوءِ اوھين الله جي عذاب مان ڪجھ اسان کان ٽارڻ وارا آھيو ڇا؟ (ھٺيلا) چوندا ته الله اسان کي ھدايت ڪري ھا ته اسين به اوھان کي ھدايت ڪريون ھا، (ھاڻي) اسان جو رئڻ رڙڻ يا اسان جو صبر ڪرڻ اسان لاءِ ھڪ جھڙو آھي اسان کي ڪا واہ ڪانه آھي.
وَبَرَ زُوا لِلَّهِ جَمِيعا ً فَقَ ا لَ ا ل ضُّ عَفَا ءُ لِلَّذِي نَ ا سْتَكْبَرُو ا إِنَّ ا كُنَّ ا لَكُمْ تَبَعا ً فَهَلْ أَنْ تُمْ مُغْ نُو نَ عَنَّ ا مِن ْ عَذَا بِ ا للَّ هِ مِن ْ شَيْ ءٍ ۚ قَ الُوا لَوْ هَدَانَا ا للَّهُ لَهَدَيْنَاكُمْ ۖ سَوَا ءٌ عَلَيْنَا أَجَزِعْنَا أَمْ صَ بَرْنَا مَا لَنَا مِن ْ مَحِيصٍ
Wa Q ā la A sh -Sh ayţ ā nu Lamm ā Q uđiya A l-'Am ru 'Inn a A ll āha Wa`adakum Wa`da A l-Ĥaq q i Wa Wa`ad tukum Fa'akh laftukum ۖ Wa Mā Kā na Lī `Alaykum Min Sulţ ā nin 'Illā 'An Da`awtukum Fāstajab tum Lī ۖ Falā Talūmūnī Wa Lūmū 'An fusakum ۖ Mā 'Anā Bimuş r ikh ikum Wa Mā 'An tum Bimuş r ikh ī ya ۖ 'Inn ī Kafartu Bimā 'Ash ra ktumūnī Min Q ab lu ۗ 'Inn a A ž-Ž ālimī na Lahum `Adh ā bun 'Alī mun
014-022 ۽ جڏھن ڪم فيصل ڪيوويندو تڏھن شيطان چوندو الله اوھان سان سچو انجام ڪيو ھو ۽ مون اوھان سان (ڪوڙو) وعدو ڪيو ھو پوءِ اوھان سان نه پاڙيم، مون کي اوھان تي اوھان جي سڏڻ کانسواءِ (ٻيو ڪو) زور نه ھو پوءِ اوھان منھنجو چيو قبول ڪيو، تنھنڪري مون کي ڦٺ جٺ نه ڪريو ۽ (ھاڻي) پاڻ کي ڦٺ جٺ ڪريو، آءٌ اوھان جي دانھن ورنائڻ وارو نه آھيان ۽ نڪي اوھين منھنجي دانھن ٻڌڻ وارا آھيو، اوھان اڳي مون کي (الله) جو شريڪ بڻايو ھو تنھن کان آءٌ بيزار آھيان، ڇوته ظالمن لاءِ ڏکوئيندڙ عذاب آھي.
وَقَ ا لَ ا ل شَّيْطَ ا نُ لَمَّ ا قُ ضِ يَ ا لأَمْرُ إِنّ َ ا للَّ هَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ ا لْحَقِّ وَوَعَد ْتُكُمْ فَأَخْ لَفْتُكُمْ ۖ وَمَا كَا نَ لِي عَلَيْكُمْ مِن ْ سُلْطَ ا نٍ إِلاَّ أَن ْ دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْ تُمْ لِي ۖ فَلاَ تَلُومُونِي وَلُومُو ا أَنْ فُسَكُمْ ۖ مَا أَنَا بِمُصْ ر ِخِ كُمْ وَمَا أَنْ تُمْ بِمُصْ ر ِخِ يَّ ۖ إِنِّ ي كَفَرْتُ بِمَا أَشْرَ كْتُمُونِي مِن ْ قَ بْ لُ ۗ إِنّ َ ا ل ظَّ الِمِي نَ لَهُمْ عَذَا بٌ أَلِيمٌ
Wa 'Ud kh ila A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa `Amilū A ş -Ş āliĥā ti Jann ā tin Taj r ī Min Taĥtihā A l-'Anhā ru Kh ālidī na Fīhā Bi'idh ni Ra bbihim ۖ Taĥīyatuhum Fīhā Salā mun
014-023 ۽ جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا سي (انھن) باغن ۾ داخل ڪيا ويندا جن جي ھيٺان واھيون وھنديون آھن پنھنجي پالڻھار جي موڪل سان منجھن سدائين رھندڙ آھن، منجھس سندين کيڪار سلام آھي.
وَأُد ْخِ لَ ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَعَمِلُوا ا ل صَّ الِحَا تِ جَنّ َا تٍ تَجْ ر ِي مِن ْ تَحْتِهَا ا لأَنْ هَا رُ خَ الِدِي نَ فِيهَا بِإِذْنِ رَ بِّهِمْ ۖ تَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلاَمٌ
'Alam Tará Kay fa Đ ara ba A ll āhu Math alāan Kalimatan Ţ ayyibatan Kash ajara tin Ţ ayyibatin 'Aş luhā Th ābitun Wa Far`uhā Fī A s-Samā 'i
014-024 (اي پيغمبر) توکي معلوم نه آھي ڇا؟ ته الله ڪھڙو مثال بيان ڪيو آھي پاڪ ڪلمون پاڪ وڻ وانگر آھي سنديس پاڙ مُحڪم آھي جنھن جون ٽاريون آسمان آھن.
أَلَمْ تَرَ ى كَيْ فَ ضَ رَ بَ ا للَّ هُ مَثَلا ً كَلِمَة ً طَ يِّبَة ً كَشَجَرَ ةٍ طَ يِّبَةٍ أَصْ لُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي ا ل سَّمَا ءِ
Tu'utī 'Ukulahā Kulla Ĥī nin Bi'idh ni Ra bbihā ۗ Wa Yađr ibu A ll āhu A l-'Am th ā la Lilnn ā si La`allahum Yatadh akkarū na
014-025 پنھنجي پالڻھار جي حُڪم سان سڀ ڪنھن وقت پنھنجا ميوا پچائيندو آھي، ۽ الله ماڻھن لاءِ مثال بيان ڪندو آھي مانَ اُھي نصيحت وٺن.
تُؤْتِي أُكُلَهَا كُلَّ حِي ن ٍ بِإِذْنِ رَ بِّهَا ۗ وَيَضْ ر ِبُ ا للَّ هُ ا لأَمْثَا لَ لِلنّ َا سِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ
Wa Math alu Kalimatin Kh abīth atin Kash ajara tin Kh abīth atin A j tuth th at Min Faw q i A l-'Arđi Mā Lahā Min Q ar ā r in
014-026 ۽ بڇڙي ڳالھ جو مثال بڇڙي وڻ وانگر آھي جو زمين تان پٽيو ويو اُن کي ڪو ٽِڪاءُ نه آھي.
وَمَثَلُ كَلِمَةٍ خَ بِيثَةٍ كَشَجَرَ ةٍ خَ بِيثَةٍ ا جْ تُثَّتْ مِن ْ فَوْ قِ ا لأَرْضِ مَا لَهَا مِن ْ قَ رَ ارٍ
Yuth abbitu A ll āhu A l-Ladh ī na 'Āmanū Bil-Q aw li A th -Th ābiti Fī A l-Ĥayāati A d-Dun yā Wa Fī A l-'Ākh ira ti ۖ Wa Yuđillu A ll āhu A ž-Ž ālimī na ۚ Wa Yaf`alu A ll āhu Mā Yash ā 'u
014-027 جن ايمانآندو تن کي الله دُنيا جي حياتيءَ ۾ ثابت قول سام مُحڪم رکندو آھي ۽ آخرت ۾ به، ۽ الله ظالمن کي ڀُلائيندو آھي، ۽ الله جيڪي گھرندو آھي سو ڪندو آھي.
يُثَبِّتُ ا للَّ هُ ا لَّذِي نَ آمَنُوا بِا لْقَ وْ لِ ا ل ثَّابِتِ فِي ا لْحَيَا ةِ ا ل دُّنْ يَا وَفِي ا لآخِ رَ ةِ ۖ وَيُضِ لُّ ا للَّ هُ ا ل ظَّ الِمِي نَ ۚ وَيَفْعَلُ ا للَّ هُ مَا يَشَا ءُ
'Alam Tará 'Ilá A l-Ladh ī na Baddalū Ni`mata A ll āhi Kufrā an Wa 'Aĥallū Q awmahum Dā ra A l-Bawā r i
014-028 (اي پيغمبر) توکي اُھي معلوم نه آھن ڇا؟ جن بي شُڪريءَ سببان الله جي نعمتن کي مٽايو ۽ پنھنجي قوم کي ھلاڪيءَ جي گھر ۾ وڌو.
أَلَمْ تَرَ ى إِلَى ا لَّذِي نَ بَدَّلُوا نِعْمَةَ ا للَّ هِ كُفْرا ً وَأَحَلُّوا قَ وْمَهُمْ دَا رَ ا لْبَوَار ِ
Jahann ama Yaş lawnahā ۖ Wa Bi'sa A l-Q ar ā ru
014-029 جو دوزخ آھي، اُھي منجھس گھڙندا، اُھو بڇڙو ٽڪاڻو آھي.
جَهَنَّ مَ يَصْ لَوْنَهَا ۖ وَبِئْسَ ا لْقَ رَ ارُ
Wa Ja`alū Lill ā h 'An dādāan Liyuđillū `An Sabīlihi ۗ Q ul Tamatta`ū Fa'inn a Maş īra kum 'Ilá A n -Nā r i
014-030 ۽ الله سان شريڪ مقرّر ڪيائون ته سندس واٽ کان ماڻھن کي ڀُلائين، (اي پيغمبرکين) چؤ ته اوھين آسودا رھو ڇوته اوھان جو (دوزخ جي) باہ ڏانھن موٽڻ آھي.
وَجَعَلُوا لِلَّهِ أَن دَادا ً لِيُضِ لُّوا عَن ْ سَبِيلِهِ ۗ قُ لْ تَمَتَّعُوا فَإِنّ َ مَصِ يرَ كُمْ إِلَى ا ل نَّ ار ِ
Q ul Li`ibādiya A l-Ladh ī na 'Āmanū Yuq īmū A ş -Ş alāata Wa Yun fiq ū Mimm ā Ra zaq nāhum Sir rā an Wa `Alāniyatan Min Q ab li 'An Ya'tiya Yaw mun Lā Bay `un Fī hi Wa Lā Kh ilā lun
014-031 (اي پيغمبر) منھنجن اُنھن ٻانھن کي چؤ جن ايمان آندو آھي ته نماز پڙھندا رھن ۽ جيڪي کين رزق ڏنو اٿون تنھن منجھان ڳجھو ۽ پڌرو اُن ڏينھن جي اچڻ کان اڳ (الله جي واٽ ۾) خرچ ڪندا رھن جنھن ۾ نڪو واپار ۽ نڪا يراني ھوندي.
قُ لْ لِعِبَادِيَ ا لَّذِي نَ آمَنُوا يُقِ يمُوا ا ل صَّ لاَةَ وَيُن فِقُ وا مِمَّ ا رَ زَقْ نَاهُمْ سِر ّا ً وَعَلاَنِيَة ً مِن ْ قَ بْ لِ أَن ْ يَأْتِيَ يَوْ م ٌ لاَ بَيْ عٌ فِي هِ وَلاَ خِ لاَلٌ
Al-Lahu A l-Ladh ī Kh alaq a A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđa Wa 'An zala Mina A s-Samā 'i Mā 'an Fa'akh ra ja Bihi Mina A th -Th amar ā ti R izq āan Lakum ۖ Wa Sakh kh ara Lakumu A l-Fulka Litaj r iya Fī A l-Baĥr i Bi'am r ihi ۖ Wa Sakh kh ara Lakumu A l-'Anhā ra
014-032 الله اُھو آھي جنھن آسمانن ۽ زمين کي بڻايو ۽ آسمان کان (مينھن جو) پاڻي وسايو پوءِ اُن سان سڀڪنھن جنس جي ميون مان اوھان جي روزي ڪڍيائين، ۽ اوھان کي ٻيڙيون ھن لاءِ نِوائي ڏنائين ته سندس حُڪم سان سمنڊ ۾ ترنديون رھن، ۽ اوھان کي نديون (به) نوائي ڏنائين.
ا للَّهُ ا لَّذِي خَ لَقَ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضَ وَأَن زَلَ مِنَ ا ل سَّمَا ءِ مَا ء ً فَأَخْ رَ جَ بِهِ مِنَ ا ل ثَّمَرَ ا تِ ر ِزْق ا ً لَكُمْ ۖ وَسَخَّ رَ لَكُمُ ا لْفُلْكَ لِتَجْ ر ِيَ فِي ا لْبَحْر ِ بِأَمْر ِهِ ۖ وَسَخَّ رَ لَكُمُ ا لأَنهَارَ
Wa Sakh kh ara Lakumu A sh -Sh am sa Wa A l-Q amara Dā 'ibay ni ۖ Wa Sakh kh ara Lakumu A l-Lay la Wa A n -Nahār
014-033 ۽ اوھان لاءِ سدائين ھلندڙ سج ۽ چنڊ نوائيڏنائين، ۽ اوھان لاءِ رات ۽ ڏينھن نوائي ڏنائين.
وَسَخَّ رَ لَكُمُ ا ل شَّمْسَ وَا لْقَ مَرَ دَا ئِبَيْ نِ ۖ وَسَخَّ رَ لَكُمُ ا ل لَّيْ لَ وَا ل نَّ هَار
Wa 'Ātākum Min Kulli Mā Sa'altumū hu ۚ Wa 'In Ta`uddū Ni`mata A ll āhi Lā Tuĥş ūhā ۗ 'Inn a A l-'In sā na Lažalū mun Kaffā ru n
014-034 ۽ جيڪا شيءِ کانئس گھريوَ تنھن سڀ مان ڪي اوھان کي ڏنائين، ۽ جيڪڏھن الله جي نعمتن کي ڳڻيندؤ ته اُھي ڳڻي نه سگھندؤ، بيشڪ ماڻھو ضرور بي انصاف بي شڪر آھي.
وَآتَاكُمْ مِن ْ كُلِّ مَا سَأَلْتُمُو هُ ۚ وَإِن ْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ ا للَّ هِ لاَ تُحْصُ وهَا ۗ إِنّ َ ا لإِن سَا نَ لَظَ لُو مٌ كَفَّارٌ
Wa 'Idh Q ā la 'Ib rā hī mu Ra bbi A j `al Hādh ā A l-Balada 'Āmināan Wa A j nub nī Wa Banī ya 'An Na`buda A l-'Aş nā ma
014-035 ۽ (ياد ڪر) جڏھن ابراھيم چيو ته اي منھنجا پالڻھار ھن شھر (مڪي) کي امن وارو ڪر ۽ مون کي ۽ منھنجي اولاد کي بُتن جي پوڄڻ کان پاسي ڪر.
وَإِذْ قَ ا لَ إِبْ رَ اهِي مُ رَ بِّ ا جْ عَلْ هَذَا ا لْبَلَدَ آمِنا ً وَا جْ نُبْ نِي وَبَنِيَّ أَن ْ نَعْبُدَ ا لأَصْ نَامَ
Ra bbi 'Inn ahunn a 'Ađlalna Kath īr āan Mina A n -Nā si ۖ Faman Tabi`anī Fa'inn ahu Minn ī ۖ Wa Man `Aş ānī Fa'inn aka Gh afū ru n Ra ĥī mun
014-036 اي منھنجا پالڻھار انھن (بتن) ماڻھن مان گھڻن کي ڀُلايو آھي، پوءِ جيڪو منھنجي پويان لڳو سو بيشڪ منھنجو آھي، ۽ جنھن منھنجي نافرماني ڪئي ته تون بيشڪ بخشڻھار مھربان آھين.
رَ بِّ إِنَّ هُنّ َ أَضْ لَلْنَ كَثِير ا ً مِنَ ا ل نّ َا سِ ۖ فَمَن ْ تَبِعَنِي فَإِنَّ هُ مِنِّ ي ۖ وَمَن ْ عَصَ انِي فَإِنَّ كَ غَ فُو رٌ رَ حِيمٌ
Ra bbanā 'Inn ī 'Askan tu Min Dh urr īyatī Biwā din Gh ay r i Dh ī Zar`in `In da Baytika A l-Muĥarra mi Ra bbanā Liyuq īmū A ş -Ş alāata Fāj `al 'Af'idatan Mina A n -Nā si Tahwī 'Ilayhim Wa A rzuq hum Mina A th -Th amar ā ti La`allahum Yash kurū na
014-037 اي اسانجا پالڻھار مون پنھنجي اولاد مان ڪن کي غير آباد ميدان ۾ تنھنجي تعظيم واري گھر وٽ ھِن لاءِ ٽڪايو آھي ته اي اسانجا پالڻھار اُھي نماز پڙھن پوءِ ڪن ماڻھن جون دليون انھن ڏانھن لڙندڙيون ڪر ۽ کين ميون جي روزي ڏي ته مانَ اُھي شُڪرانو ڪن.
رَ بَّنَا إِنِّ ي أَسْكَن تُ مِن ْ ذُرِّيَّتِي بِوَا دٍ غَ يْ ر ِ ذِي زَرْعٍ عِنْ دَ بَيْتِكَ ا لْمُحَرَّ مِ رَ بَّنَا لِيُقِ يمُوا ا ل صَّ لاَةَ فَاجْ عَلْ أَفْئِدَة ً مِنَ ا ل نّ َا سِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ وَا رْزُقْ هُمْ مِنَ ا ل ثَّمَرَ ا تِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ
Ra bbanā 'Inn aka Ta`lamu Mā Nukh fī Wa Mā Nu`linu ۗ Wa Mā Yakh fá `Alá A ll āhi Min Sh ay 'in Fī A l-'Arđi Wa Lā Fī A s-Samā 'i
014-038 اي اسان جا پالڻھار جيڪي اسين ڳجھو ڪريون ٿا ۽ جيڪي پڌرو ڪريون ٿا سو تون ڄاڻندو آھين، ۽ ڪابه شيءِ زمين ۾ الله کان ڳُجھي نه آھي ۽ نڪي آسمان ۾.
رَ بَّنَا إِنَّ كَ تَعْلَمُ مَا نُخْ فِي وَمَا نُعْلِنُ ۗ وَمَا يَخْ فَى عَلَى ا للَّ هِ مِن ْ شَيْ ءٍ فِي ا لأَرْضِ وَلاَ فِي ا ل سَّمَا ءِ
Al-Ĥam du Lill ā h A l-Ladh ī Wahaba Lī `Alá A l-Kibar i 'Ismā`ī la Wa 'Isĥā q a ۚ 'Inn a Ra bbī Lasamī `u A d-Du`ā 'i
014-039 سڀ ساراھ انھي الله کي جڳائي جنھن مون کي ٻڍاپي ۾ اسماعيل ۽ اسحاق عطا ڪيو، ڇوته منھنجو پالڻھارضرور دُعا ٻڌندڙ آھي.
ا لْحَمْدُ لِلَّهِ ا لَّذِي وَهَبَ لِي عَلَى ا لْكِبَر ِ إِسْمَاعِي لَ وَإِسْحَا قَ ۚ إِنّ َ رَ بِّي لَسَمِي عُ ا ل دُّعَا ءِ
Ra bbi A j `alnī Muq ī ma A ş -Ş alāati Wa Min Dh urr īyatī ۚ Ra bbanā Wa Taq abbal Du`ā 'i
014-040 اي منھنجا پالڻھار مون کي ۽ منھنجي اولاد مان ڪن کي نماز پڙھندڙ ڪر، اي اسان جا پالڻھار منھنجي دُعا قبول ڪر.
رَ بِّ ا جْ عَلْنِي مُقِ ي مَ ا ل صَّ لاَةِ وَمِن ْ ذُرِّيَّتِي ۚ رَ بَّنَا وَتَقَ بَّلْ دُعَا ءِ
Ra bbanā A gh fir Lī Wa Liwāliday ya Wa Lilmu'uminī na Yaw ma Yaq ū mu A l-Ĥisā bu
014-041 اي اسان جا پالڻھار مون کي ۽ منھنجي ماءُ پيءُ کي ۽ مؤمنن کي (انھي ڏينھن) بخش جنھن ڏينھن حساب کڙو ٿيندو.
رَ بَّنَا ا غْ فِر ْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِلْمُؤْمِنِي نَ يَوْ مَ يَقُ و مُ ا لْحِسَابُ
Wa Lā Taĥsabann a A ll āha Gh āfilāan `Amm ā Ya`malu A ž-Ž ālimū na ۚ 'Inn amā Yu'uakh kh iru hum Liyaw min Tash kh aş u Fī hi A l-'Ab ş ā ru
014-042 ۽ جيڪي ظالم ڪندا آھن تنھن کان الله کي ئي بي خبرنه ڀانءِ، الله رڳو کين انھي ڏينھن تائين ڍر ڏني آھي جنھن ڏينھن اکيون ٽڙي وينديون.
وَلاَ تَحْسَبَنّ َ ا للَّ هَ غَ افِلاً عَمَّ ا يَعْمَلُ ا ل ظَّ الِمُو نَ ۚ إِنَّ مَا يُؤَخِّ رُهُمْ لِيَوْ مٍ تَشْخَ صُ فِي هِ ا لأَبْ صَ ارُ
Muhţ i`ī na Muq ni`ī Ru 'ū sihim Lā Yartaddu 'Ilayhim Ţ arfuhum ۖ Wa 'Af'idatuhum Hawā 'un
014-043 پنھنجا ڳاٽ کڻندڙ ڊوڙندڙ ھوندا پاڻ ڏانھن سندن نظر وري نه سگھندي، ۽ سندين دليون پيون دھڪنديون.
مُهْطِ عِي نَ مُقْ نِعِي رُءُ وسِهِمْ لاَ يَرْتَدُّ إِلَيْهِمْ طَ رْفُهُمْ ۖ وَأَفْئِدَتُهُمْ هَوَا ءٌ
Wa 'An dh ir i A n -Nā sa Yaw ma Ya'tīhimu A l-`Adh ā bu Fayaq ū lu A l-Ladh ī na Ž alamū Ra bbanā 'Akh kh ir nā 'Ilá 'Ajalin Q ar ī bin Nujib Da`wataka Wa Nattabi`i A r-Ru sula ۗ 'Awalam Takūnū 'Aq sam tum Min Q ab lu Mā Lakum Min Zawā lin
014-044 ۽ (اي پيغمبر) ماڻھن کي اُن ڏينھن کان ڊيڄار (جنھن ڏينھن) کين عذاب پھچندو پوءِ ظالم چوندا ته اي اسان جا پالڻھار اسان کي ويجھي مُدّت توڻي مُھلت ڏي ته تنھنجي سڏڻ کي قبول ڪريون ۽ پيغمبرن جي فرمانبرداري ڪريون، (چيو ويندن ته) ھن کان اڳ اوھين قسم نه کڻندا ھيؤ ڇا ته اوھان کي ڪو زوال نه ٿيندو؟
وَأَن ذِرِ ا ل نّ َا سَ يَوْ مَ يَأْتِيهِمُ ا لْعَذَا بُ فَيَقُ و لُ ا لَّذِي نَ ظَ لَمُوا رَ بَّنَا أَخِّ ر ْنَا إِلَى أَجَلٍ قَ ر ِي بٍ نُجِب ْ دَعْوَتَكَ وَنَتَّبِعِ ا ل رُّسُلَ ۗ أَوَلَمْ تَكُونُو ا أَقْ سَمْتُمْ مِن ْ قَ بْ لُ مَا لَكُمْ مِن ْ زَوَالٍ
Wa Sakan tum Fī Masākini A l-Ladh ī na Ž alamū 'An fusahum Wa Tabayyana Lakum Kay fa Fa`alnā Bihim Wa Đ ara b nā Lakumu A l-'Am th ā la
014-045 ۽ اوھين انھن جي جاين ۾ ٽڪيؤ جن پاڻ تي ظلم ڪيو ۽ اوھان کي پڌرو ٿيو ته انھن سان ڪئن ڪيوسون ۽ اوھان کي ڪيئي مثال بيان ڪياسون.
وَسَكَن تُمْ فِي مَسَاكِنِ ا لَّذِي نَ ظَ لَمُو ا أَن فُسَهُمْ وَتَبَيَّنَ لَكُمْ كَيْ فَ فَعَلْنَا بِهِمْ وَضَ رَ بْ نَا لَكُمُ ا لأَمْثَالَ
Wa Q ad Makarū Makra hum Wa `In da A ll āhi Makru hum Wa 'In Kā na Makru hum Litazū la Minhu A l-Jibā lu
014-046 ۽ بيشڪ انھن پنھنجو وڏو مڪر ڪيو ۽ الله وت سندن مڪر (جي سزا) آھي، ۽ سندن مڪر ڪو اھڙو نه آھي جنھن سانجبل ٽري وڃن.
وَقَ د ْ مَكَرُوا مَكْرَ هُمْ وَعِنْ دَ ا للَّ هِ مَكْرُهُمْ وَإِن ْ كَا نَ مَكْرُهُمْ لِتَزُو لَ مِنْ هُ ا لْجِبَالُ
Falā Taĥsabann a A ll āha Mukh lifa Wa`dihi Ru sulahu~ ۗ 'Inn a A ll āha `Azī zun Dh ū A n tiq ā min
014-047 پوءِ (اي پيغمبر) الله کي پنھنجن پيغمبرن سان پنھنجي وعدي جي خلافي ڪندڙ ھرگز نه ڀانءِ، ڇوته الله غالب (اُن ڏينھن) بدلي وٺڻ وارو آھي.
فَلاَ تَحْسَبَنّ َ ا للَّ هَ مُخْ لِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ~ ُ ۗ إِنّ َ ا للَّ هَ عَزِي زٌ ذُو ا ن تِقَ امٍ
Yaw ma Tubaddalu A l-'Arđu Gh ay ra A l-'Arđi Wa A s-Samāwā tu ۖ Wa Bara zū Lill ā h A l-Wāĥidi A l-Q ahhā r i
014-048 جنھن ڏينھن ھيءَ زمين مٽائي ٻي زمين ڪئي ويندي ۽ آسمان (به) ۽ (سڀ ماڻھو) الله ھڪڙي زبردست جي آڏو ٿيندا.
يَوْ مَ تُبَدَّلُ ا لأَرْضُ غَ يْ رَ ا لأَرْضِ وَا ل سَّمَاوَا تُ ۖ وَبَرَ زُوا لِلَّهِ ا لْوَاحِدِ ا لْقَ هَّار ِ
Wa Tará A l-Muj r imī na Yawma'idh in Muq arra nī na Fī A l-'Aş fā di
014-049 ۽ اُن ڏينھن گنھگارن کي زنجيرن ۾ ٻَڌل ڏسندين.
وَتَرَ ى ا لْمُجْ ر ِمِي نَ يَوْمَئِذٍ مُقَ رَّ نِي نَ فِي ا لأَصْ فَادِ
Sarā bīluhum Min Q aţ ir ā nin Wa Tagh sh á Wujūhahumu A n -Nā ru
014-050 سندن ڪپڙا گندرف مان ھوندا ۽ سندن مُنھن کي باھ وڪوڙيندي.
سَرَ ابِيلُهُمْ مِن ْ قَ طِ رَ ا نٍ وَتَغْ شَى وُجُوهَهُمُ ا ل نَّ ارُ
Liyaj ziya A ll āhu Kulla Nafsin Mā Kasabat ۚ 'Inn a A ll āha Sar ī `u A l-Ĥisā bi
014-051 ھن لاءِ ته سڀڪنھن جيءَ جيڪي ڪمايو تنھن جو اُن کي الله بدلو ڏئي، بيشڪ الله جلد حساب ڪندڙ آھي.
لِيَجْ زِيَ ا للَّ هُ كُلَّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ ۚ إِنّ َ ا للَّ هَ سَر ِي عُ ا لْحِسَابِ
Hādh ā Balāgh un Lilnn ā si Wa Liyun dh arū Bihi Wa Liya`lamū 'Ann amā Huwa 'Ilahun Wāĥidun Wa Liyadh dh akkara 'Ūlū A l-'Albā bi
014-052 اِھو (قرآن) ماڻھن کي پھچائڻو آھي ته اُن سان ڊيڄاريا وڃن ۽ ڄاڻن ته انھي ھڪ الله کانسواءِ ٻيو ڪو معبود نه آھي ۽ ڌِيان وارا نصيحت وٺن.
هَذَا بَلاَغ ٌ لِلنّ َا سِ وَلِيُن ذَرُوا بِهِ وَلِيَعْلَمُو ا أَنَّ مَا هُوَ إِلَهٌ وَاحِدٌ وَلِيَذَّكَّرَ أُ وْلُوا ا لأَلْبَابِ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ