Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Yā 'Ayyuhā A l-Muddath th ir u
074-001. اى كشيده رداى (لباس) شب بر سر،
يَا أَيُّهَا ا لْمُدَّثِّرُ
Q um Fa'an dh ir
074-002. برخيز و بترسان (مردم را از عواقب کارهای بد).
قُ مْ فَأَن ذِر ْ
Wa Ra bbaka Fakabbir
074-003. و پروردگار خود را بزرگ دار.
وَرَ بَّكَ فَكَبِّر ْ
Wa Th iyābaka Faţ ahhir
074-004. و لباس خويشتن را پاك كن.
وَثِيَابَكَ فَطَ هِّر ْ
Wa A r-Ru j za Fāhj ur
074-005. و از پليدى دور شو.
وَال رُّجْ زَ فَاهْجُ رْ
Wa Lā Tam nun Tastakth ir u
074-006. و منت مگذار و فزونى مطلب.
وَلاَ تَمْنُن ْ تَسْتَكْثِرُ
Wa Lira bbika Fāş b ir
074-007. و براى پروردگارت شكيبايى كن.
وَلِرَ بِّكَ فَاصْ بِ ر ْ
Fa'idh ā Nuq ira Fī A n -Nāq ū r i
074-008. پس چون در صور دميده شود،
فَإِ‌ذَ‌ا نُقِ ر َ فِي ا ل نَّ اقُ ور ِ
Fadh ālika Yawma'idh in Yaw mun `Asī r un
074-009. آن روز [چه] روز ناگوارى است!
فَذَلِكَ يَوْمَئِذ‌ٍ يَوْ مٌ عَسِيرٌ
`Alá A l-Kāfir ī na Gh y ru Yasī r n
074-010. بر كافران آسان نيست.
عَلَى ا لْكَافِر ِي نَ غَ يْ رُ يَسِير ٍ
Dh arnī Wa Man Kh q n
074-011. مرا با آنكه [او را] تنها آفريدم واگذار.
ذَ‌رْنِي وَمَن ْ خَ لَقْ تُ وَحِيد‌اً
Wa Ja`altu Lahu Mālāan Mam dūdāan
074-012. و دارايى بسيار به او بخشيدم،
وَجَعَلْتُ لَ‍‍هُ مَالا ً مَمْدُ‌و‌د‌اً
Wa Banī na Sh uhūdāan
074-013. و پسرانى آماده [به خدمت دادم]،
وَبَنِي نَ شُهُو‌د‌اً
Wa Mahhad tu Lahu Tam hīdāan
074-014. و برايش [عيش خوش] آماده كردم،
وَمَهَّد ْتُ لَ‍‍هُ تَمْهِيد‌اً
Th umm a Yaţ ī da
074-015. باز [هم] طمع دارد كه بيفزايم.
ثُمّ َ يَطْ مَعُ أَن ْ أَ‌زِيدَ
Kallā ۖ 'Inn ahu Kā na Li'yātinā `Anīdāan
074-016. ولى نه، زيرا او دشمن آيات ما بود.
كَلاَّ ۖ إِنَّ هُ كَا نَ لِأيَاتِنَا عَنِيد‌اً
Sa'urhiq uhu Ş a`ūdāan
074-017. به زودى او را به بالا رفتن از گردنه [عذاب] وادار مىكنم.
سَأُرْهِقُ هُ صَ عُوداً
'Inn ahu Fakkara Wa Q addara
074-018. آرى، [آن دشمن حق] انديشيد و سنجيد.
إِنَّ هُ فَكَّ‍رَ وَقَ دَّرَ
Faq utila Kay fa Q addara
074-019. كشته بادا، چگونه [او] سنجيد؟
فَقُ تِلَ كَيْ فَ قَ دَّرَ
Th umm a Q utila Kay fa Q addara
074-020. [آرى] كشته بادا، چگونه [او] سنجيد.
ثُمّ َ قُ تِلَ كَيْ فَ قَ دَّرَ
Th umm a Nažara
074-021. آنگاه نظر انداخت.
ثُمّ َ نَظَ رَ
Th umm a `Abasa Wa Basara
074-022. سپس رو ترش نمود و چهره در هم كشيد.
ثُمّ َ عَبَسَ وَبَسَ‍رَ
Th umm a 'Ad bara Wa A ra
074-023. آنگاه پشت گردانيد و تكبر ورزيد،
ثُمّ َ أَد ْبَرَ وَا بَ رَ
Faq ā la 'In Hādh ā 'Illā Siĥru n Yu'uth aru
074-024. و گفت: اين [قرآن] جز سحرى كه [به برخى] آموختهاند نيست.
فَقَ ا لَ إِن ْ هَذَ‌ا إِلاَّ سِحْر‌ٌ يُؤْثَرُ
'In Hādh ā 'Illā Q aw lu A l-Bash ar i
074-025. اين غير از سخن بشر نيست.
إِن ْ هَذَ‌ا إِلاَّ قَ وْ لُ ا لْبَشَر ِ
Sa'uş lī hi Saq ara
074-026. زودا كه او را به "سقر" در آورم.
سَأُصْ لِي هِ سَق َ رَ
Wa Mā 'Ad r ā ka Mā Saq aru
074-027. و تو چه دانى كه آن سقر چيست؟
وَمَا أَد ْرَ ا كَ مَا سَق َ رُ
Lā Tub q ī Wa Lā Tadh aru
074-028. نه باقى مىگذارد، و نه رها مىكند.
لاَ تُبْ قِ ي وَلاَ تَذَ‌رُ
Lawwāĥatun Lilbash ar i
074-029. پوستها را سياه مىگرداند.
لَوَّ‌احَة ٌ لِلْبَشَر ِ
`Alayhā Tis`ata `Ash ara
074-030. [و] بر آن [دوزخ]، نوزده [نگهبان] است.
عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَ‍رَ
Wa Mā Ja`alnā 'Aş ĥā ba A n -Nā r i 'Illā Malā 'ikatan ۙ Wa Mā Ja`alnā `Iddatahum 'Illā Fitnatan Lilladh ī na Kafarū Liyastayq ina A l-Ladh ī na 'Ūtū A l-Kitā ba Wa Yazdā da A l-Ladh ī na 'Āmanū 'Īmānāan ۙ Wa Lā Yartā ba A l-Ladh ī na 'Ūtū A l-Kitā ba Wa A l-Mu'uminū na ۙ Wa Liyaq ū la A l-Ladh ī na Fī Q ulūbihim Mara đun Wa A l-Kāfirū na Mādh ā 'Ar ā da A ll āhu Bihadh ā Math alāan ۚ Kadh ālika Yuđillu A ll āhu Man Yash ā 'u Wa Yahdī Man Yash ā 'u ۚ Wa Mā Ya`lamu Junū da Ra bbika 'Illā Huwa ۚ Wa Mā Hiya 'Illā Dh ikrá Lilbash ar i
074-031. و ما موكلان آتش را جز فرشتگان نگردانيديم، و شماره آنها را(١٩)، جز آزمايشى براى كسانى كه كافر شدهاند قرار نداديم، 1
وَمَا جَعَلْنَا أَصْ حَا بَ ا ل نّ َا ر ِ إِلاَّ مَلاَئِكَة ً ۙ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلاَّ فِتْنَة ً لِلَّذِي نَ كَفَرُ‌و‌ا لِيَسْتَيْقِ نَ ا لَّذِي نَ أُ وتُوا ا لْكِتَا بَ وَيَزْدَا دَ ا لَّذِي نَ آمَنُو ا إِيمَانا ً ۙ وَلاَ يَرْتَا بَ ا لَّذِي نَ أُ وتُوا ا لْكِتَا بَ وَا لْمُؤْمِنُو نَ ۙ وَلِيَقُ و لَ ا لَّذِي نَ فِي قُ لُوبِهِمْ مَرَ ض ٌ وَا لْكَافِرُو نَ مَا‌ذَ‌ا أَرَ ا دَ ا للَّ هُ بِهَذَ‌ا مَثَلا ً ۚ كَذَلِكَ يُضِ لُّ ا للَّ هُ مَن ْ يَشَا ءُ وَيَهْدِي مَن ْ يَشَا ءُ ۚ وَمَا يَعْلَمُ جُنُو دَ رَ بِّكَ إِلاَّ هُوَ ۚ وَمَا هِيَ إِلاَّ ذِكْرَ ى لِلْبَشَر ِ
Kallā Wa A l-Q amar i
074-032. نه چنين است [كه مىپندارند! ] سوگند به ماه،
كَلاَّ وَا لْقَ مَر ِ
Wa A l-Lay li 'Idh 'Ad bara
074-033. و سوگند به شامگاه چون پشت كند،
وَاللَّيْ لِ إِ‌ذْ أَد ْبَ رَ
Wa A ş -Ş ub ĥi 'Idh ā 'Asfara
074-034. و سوگند به بامداد چون آشكار شود،
وَالصُّ بْ حِ إِ‌ذَ‌ا أَسْفَ‍رَ
'Inn ahā La'iĥdá A l-Kubar i
074-035. كه آيات [قرآن] از پديدههاى بزرگ است.
إِنَّ هَا لَإِحْدَ‌ى ا لْكُبَ ر ِ
Nadh īr āan Lilbash ar i
074-036. بشر را هشداردهنده است.
نَذِير ا ً لِلْبَشَر ِ
Liman Sh ā 'a Min kum 'An Yataq addama 'Aw Yata'akh kh ra
074-037. هر كه از شما را كه بخواهد پيشى جويد، يا باز ايستد.
لِمَن ْ شَا ءَ مِ‍‌‍نْ كُمْ أَن ْ يَتَقَ دَّمَ أَ‌وْ يَتَأَخَّ رَ
Kullu Nafsin Bimā Kasabat Ra hīnatun
074-038. هر كسى در گرو دستاورد خويش است،
كُلُّ نَفْس ٍ بِمَا كَسَبَتْ رَ هِينَةٌ
'Illā 'Aş ĥā ba A l-Yamī ni
074-039. بجز ياران دست راست:
إِلاَّ أَصْ حَا بَ ا لْيَمِينِ
Fī Jann ā tin Yatasā 'alū na
074-040. در ميان باغها، از يكديگر مىپرسند،
فِي جَنّ َا تٍ يَتَسَا ءَلُونَ
`Ani A l-Muj r imī na
074-041. درباره مجرمان:
عَنِ ا لْمُجْ ر ِمِينَ
Mā Salakakum Fī Saq ara
074-042. چه چيز شما را در آتش [سقر] درآورد؟
مَا سَلَكَكُمْ فِي سَق َ رَ
Q ālū Lam Naku Mina A l-Muş allī na
074-043. گويند از نمازگزاران نبوديم،
قَ الُوا لَمْ نَكُ مِنَ ا لْمُصَ لِّينَ
Wa Lam Naku Nuţ A l-Miskī na
074-044. و بينوايان را غذا نمىداديم،
وَلَمْ نَكُ نُطْ عِمُ ا لْمِسْكِينَ
Wa Kunn ā Nakh ū đu Ma`a A l-Kh ā 'iđī na
074-045. با هرزه درايان هرزه درايى مىكرديم،
وَكُنَّ ا نَخُ و ضُ مَعَ ا لْخَ ا ئِضِ ينَ
Wa Kunn ā Nukadh dh ibu Biyaw mi A d-Dī ni
074-046. و روز جزا را دروغ مىشمرديم،
وَكُنَّ ا نُكَذِّبُ بِيَوْ مِ ا ل دِّينِ
Ĥattá 'Atānā A l-Yaq ī nu
074-047. تا مرگ ما در رسيد.
حَتَّ‍‍ى أَتَانَا ا لْيَقِ ينُ
Famā Tan fa`uhum Sh afā`atu A sh -Sh āfi`ī na
074-048. از اين رو شفاعت، شفاعت كنندگان به حال آنها سودى نمىبخشد.
فَمَا تَنْ فَعُهُمْ شَفَاعَةُ ا ل شَّافِعِينَ
Famā Lahum `Ani A t-Tadh kira ti Mu`r iđī na
074-049. پس چرا آنها از تذكر روى گردانند؟
فَمَا لَهُمْ عَنِ ا ل تَّذْكِرَ ةِ مُعْر ِضِ ينَ
Ka'ann ahum Ĥumuru n Mustan fira tun
074-050. گويى گورخرانى رميدهاند:
كَأَنَّ هُمْ حُمُر‌ٌ مُسْتَنْ فِرَ ةٌ
Farra t Min Q aswara tin
074-051. كه از مقابل شيرى فرار كردهاند.
فَرَّ تْ مِن ْ قَ سْوَرَ ةٍ
Bal Yur ī du Kullu A m r i'in Minhum 'An Yu'utá Ş uĥufāan Munash sh ara tan
074-052. بلكه هر كدام از آنها انتظار دارد نامه جداگانهاى از سوى خدا براى او فرستاده شود.
بَلْ يُر ِي دُ كُلُّ ا ر ِئٍ مِ‍‌‍نْ هُمْ أَن ْ يُؤْتَى صُ حُفا ً مُنَشَّرَ ةً
Kallā ۖ Bal Lā Yakh ū na A l-'Ākh ra ta
074-053. چنين نيست كه آنان مىگويند، بلكه آنها از آخرت نمىترسند.
كَلاَّ ۖ بَلْ لاَ يَخَ افُو نَ ا لآخِ رَ ةَ
Kallā 'Inn ahu Tadh kira tun
074-054. چنين نيست كه آنها مىگويند، آن قرآن يك تذكر و يادآورى است.
كَلاَّ إِنَّ هُ تَذْكِرَ ةٌ
Faman Sh ā 'a Dh akara hu
074-055. هر كس بخواهد از آن پند مىگيرد.
فَمَن ْ شَا ءَ ذَكَرَ هُ
Wa Mā Yadh kurū na 'Illā 'An Yash ā 'a A ll āhu ۚ Huwa 'Ahlu A t-Taq A l-Magh ra ti
074-056. و هيچ كس پند نمىگيرد، مگر اينكه خدا بخواهد. او اهل تقوا و اهل آمرزش است.
وَمَا يَذْكُرُو نَ إِلاَّ أَن ْ يَشَا ءَ ا للَّ هُ ۚ هُوَ أَهْلُ ا ل تَّقْ وَى وَ‌أَهْلُ ا لْمَغْ فِرَ ةِ
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
