Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Ţ ā-Sīn -Mīm
026-001. طا، سين، ميم.
طَ ا-سِي‍‌‍ن -مِيم
Tilka 'Āyā tu A l-Kitā bi A l-Mubī ni
026-002. اين است آيههاى كتاب روشنگر.
تِلْكَ آيَا تُ ا لْكِتَا بِ ا لْمُبِينِ
La`allaka Bākh n Nafsaka 'Allā Yakūnū Mu'uminī na
026-003. شايد تو از اينكه [مشركان] ايمان نمىآورند جان خود را تباه سازى.
لَعَلَّكَ بَاخِ عٌ نَفْسَكَ أَلاَّ يَكُونُو‌ا مُؤْمِنِينَ
'In Nash a' Nunazzil `Alayhim Mina A s-Samā 'i 'Āyatan Fažallat 'A`nāq uhum Lahā Kh ī na
026-004. اگر بخواهيم، معجزهاى از آسمان بر آنان فرود مىآوريم تا در برابر آن گردنهايشان خاضع گردد (از تواضع خم شود).
إِن ْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ ا ل سَّمَا ءِ آيَة ً فَظَ لَّتْ أَعْنَاقُ هُمْ لَهَا خَ اضِ عِينَ
Wa Mā Ya'tīhim Min Dh ikr in Mina A r-Ra ĥmā ni Muĥdath in 'Illā Kānū `Anhu Mu`r iđī na
026-005. و هيچ تذكر جديدى از سوى [خداى] رحمان برايشان نيامد، جز اينكه همواره از آن روى برمىتافتند.
وَمَا يَأْتِيهِمْ مِن ْ ذِكْر‌ٍ مِنَ ا ل رَّ حْمَنِ مُحْدَث‌‍ٍ إِلاَّ كَانُو‌ا عَنْ هُ مُعْر ِضِ ينَ
Faq ad Kadh dh abū Fasaya'tīhim 'An bā 'u Mā Kānū Bihi Yastahzi'ūn
026-006. [آنان] در حقيقت به تكذيب پرداختند؛ و به زودى خبر آنچه كه بدان ريشخند مى كردند بديشان خواهد رسيد.
فَقَ د ْ كَذَّبُو‌ا فَسَيَأْتِيهِمْ أَ‌نْ بَا ءُ مَا كَانُو‌ا بِهِ يَسْتَهْزِئُ ون
'Awalam Yara w 'Ilá A l-'Arđi Kam 'An batnā Fīhā Min Kulli Zaw jin Kar ī min
026-007. مگر در زمين ننگريستهاند، كه چه قدر در آن از هر گونه جفتهاى زيبا رويانيدهايم؟
أَ‌وَلَمْ يَرَ وْا إِلَى ا لأَرْضِ كَمْ أَ‌نْ بَتْنَا فِيهَا مِن ْ كُلِّ زَوْ جٍ كَر ِيمٍ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aru hum Mu'uminī na
026-008. قطعا، در اين [هنرنمايى] عبرتى است و[لى] بيشترشان ايمانآورنده نيستند.
إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inn a Ra bbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Ra ĥī mu
026-009. و در حقيقت پروردگار تو همان شكستناپذير مهربان است.
وَإِنّ َ رَ بَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّ حِيمُ
Wa 'Idh Nādá Ra bbuka Mūsá 'Ani A A l-Q aw ma A ž-Ž ālimī na
026-010. و [ياد كن] هنگامى را كه پروردگارت موسى را ندا درداد كه: به سوى قوم ستمكار برو؛
وَ‌إِ‌ذْ نَا‌دَ‌ى رَ بُّكَ مُوسَى أَنِ ا ا لْقَ وْ مَ ا ل ظَّ الِمِينَ
Q aw ma Fir `aw na ۚ 'Alā Yattaq ū na
026-011. (از نافرمانی خدا حذر نميکنيد)؟
قَ وْ مَ فِر ْعَوْ نَ ۚ أَلاَ يَتَّقُ ونَ
Q ā la Ra bbi 'Inn ī 'Akh ā fu 'An Yukadh dh ibū ni
026-012. گفت: پروردگارا، مىترسم مرا تكذيب كنند،
قَ ا لَ رَ بِّ إِنِّ ي أَخَ ا فُ أَن ْ يُكَذِّبُونِ
Wa Yađī q u Ş ad r ī Wa Lā Yan ţ aliq u Lisānī Fa'arsil 'Ilá Hārū na
026-013. و سينهام تنگ مىگردد، و زبانم باز نمىشود، پس به سوى هارون بفرست.
وَيَضِ ي قُ صَ د ْر ِي وَلاَ يَنْ طَ لِقُ لِسَانِي فَأَ‌رْسِلْ إِلَى هَا‌رُ‌ونَ
Wa Lahum `Alay ya Dh an bun Fa'akh ā fu 'An Yaq ū ni
026-014. و [از طرفى] آنان بر [گردن] من خونى دارند، و مىترسم مرا بكشند.
وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنْ بٌ فَأَخَ ا فُ أَن ْ يَقْ تُلُونِ
Q ā la Kallā ۖ Fādh /habā Bi'āyātinā ۖ 'Inn ā Ma`akum Mustami`ū na
026-015. فرمود: نه چنين نيست، نشانههاى ما را [براى آنان] ببريد كه ما با شما شنوندهايم.
قَ ا لَ كَلاَّ ۖ فَا‌ذْهَبَا بِآيَاتِنَ‍‍ا ۖ إِنَّ ا مَعَكُمْ مُسْتَمِعُونَ
Fa'tiyā Fir `aw na Faq ūlā 'Inn ā Ra sū lu Ra bbi A l-`Ālamī na
026-016. پس به سوى فرعون برويد و بگوييد: ما پيامبر پروردگار جهانيانيم.
فَأْتِيَا فِر ْعَوْ نَ فَقُ ولاَ إِنَّ ا رَ سُو لُ رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
'An 'Arsil Ma`anā Banī 'Isrā 'ī la
026-017. فرزندان اسرائيل را با ما بفرست.
أَن ْ أَ‌رْسِلْ مَعَنَا بَنِ‍‍ي إِسْرَا ئِ يلَ
Q ā la 'Alam Nura bbika Fīnā Walīdāan Wa Labith ta Fīnā Min `Umur ika Sinī na
026-018. [فرعون] گفت: آيا تو را از كودكى در ميان خود نپرورديم، و ساليانى چند از عمرت را پيش ما نماندى؟
قَ ا لَ أَلَمْ نُرَ بِّكَ فِينَا وَلِيد‌ا ً وَلَبِثْتَ فِينَا مِن ْ عُمُر ِكَ سِنِينَ
Wa Fa`alta Fa`lataka A llatī Fa`alta Wa 'An ta Mina A l-Kāfir ī na
026-019. و [سرانجام] كار خود را كردى؛ و تو از ناسپاسانى.
وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ ا لَّتِي فَعَلْتَ وَأَنْ تَ مِنَ ا لْكَافِر ِينَ
Q ā la Fa`altuhā 'Idh āan Wa 'Anā Mina A đ-Đ ā llīn
026-020. گفت: آن را هنگامى مرتكب شدم كه از گمراهان بودم.
قَ ا لَ فَعَلْتُهَ‍‍ا إِ‌ذ‌ا ً وَ‌أَنَا مِنَ ا ل ضَّ ا لِّين
Fafara rtu Min kum Lamm ā Kh m Fawahaba Lī Ra bbī Ĥukmāan Wa Ja`alanī Mina A l-Mursalī na
026-021. و چون از شما ترسيدم، از شما گريختم؛ تا پروردگارم به من دانش بخشيد و مرا از پيامبران قرار داد.
فَفَرَ رْتُ مِ‍‌‍نْ كُمْ لَمَّ ا خِ فْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَ بِّي حُكْما ً وَجَعَلَنِي مِنَ ا لْمُرْسَلِينَ
Wa Tilka Ni`matun Tamunn uhā `Alay ya 'An `Abbad ta Banī 'Isrā 'ī la
026-022. و [آيا] اينكه فرزندان اسرائيل را بنده [خود] ساختهاى نعمتى است كه منتش را بر من مىنهى؟
وَتِلْكَ نِعْمَة‌‍ٌ تَمُنُّ هَا عَلَيَّ أَن ْ عَبَّد ْتَ بَنِ‍‍ي إِسْرَا ئِ يلَ
Q ā la Fir `aw nu Wa Mā Ra bbu A l-`Ālamī na
026-023. فرعون گفت: و پروردگار جهانيان چيست؟
قَ ا لَ فِر ْعَوْ نُ وَمَا رَ بُّ ا لْعَالَمِينَ
Q ā la Ra bbu A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā ۖ 'In Kun tum Mūq inī na
026-024. گفت: پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است؛اگر اهل يقين باشيد.
قَ ا لَ رَ بُّ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَ‍‍ا ۖ إن ْ كُن تُمْ مُوقِ نِينَ
Q ā la Liman Ĥawlahu~ 'Alā Tastami`ū na
026-025. [فرعون] به كسانى كه پيرامونش بودند گفت: آيا نمىشنويد؟
قَ ا لَ لِمَن ْ حَوْلَهُ~ُ أَلاَ تَسْتَمِعُونَ
Q ā la Ra bbukum Wa Ra bbu 'Ābā 'ikumu A l-'Awwalī na
026-026. [موسى دوباره] گفت: پروردگار شما، و پروردگار پدران پيشين شما.
قَ ا لَ رَ بُّكُمْ وَرَ بُّ آبَا ئِكُمُ ا لأَوَّلِينَ
Q ā la 'Inn a Ra sūlakumu A l-Ladh ī 'Ursila 'Ilaykum Lamaj nū nun
026-027. [فرعون] گفت: واقعا اين پيامبرى كه به سوى شما فرستاده شده سخت ديوانه است.
قَ ا لَ إِنّ َ رَ سُولَكُمُ ا لَّذِي أُ‌رْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْ نُونٌ
Q ā la Ra bbu A l-Mash r iq i Wa A l-Magh r ibi Wa Mā Baynahumā ۖ 'In Kun tum Ta`q ilū na
026-028. [موسى] گفت: پروردگار خاور و باختر؛ و آنچه ميان آن دو است؛اگر تعقل كنيد (عقل داريد، فکر کنيد).
قَ ا لَ رَ بُّ ا لْمَشْر ِقِ وَا لْمَغْ ر ِبِ وَمَا بَيْنَهُمَ‍‍ا ۖ إِن ْ كُنْ تُمْ تَعْقِ لُونَ
Q ā la La'ini A kh dh ta 'Ilahāan Gh r ī La'aj `alann aka Mina A l-Masjūnī na
026-029. [فرعون] گفت: اگر خدايى غير از من اختيار كنى، قطعا تو را از [جمله] زندانيان خواهم ساخت.
قَ ا لَ لَئِنِ ا خَ ذْتَ إِلَهَاً غَ يْر ِي لَأَجْ عَلَنَّ كَ مِنَ ا لْمَسْجُونِينَ
Q ā la 'Awalaw Ji'tuka Bish ay 'in Mubī nin
026-030. گفت: گر چه براى تو چيزى آشكار بياورم؟
قَ ا لَ أَ‌وَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْ ءٍ مُبِينٍ
Q ā la Fa'ti Bihi~ 'In Kun ta Mina A ş -Ş ādiq ī na
026-031. گفت: اگر راست مىگويى آن را بياور.
قَ ا لَ فَأْتِ بِهِ إِن ْ كُنْ تَ مِنَ ا ل صَّ ادِقِ ينَ
Fa'alq á `Aş ā hu Fa'idh ā Hiya Th u`bā nun Mubī nun
026-032. پس عصاى خود بيفكند و بناگاه آن اژدرى نمايان شد.
فَأَلْقَ ى عَصَ ا هُ فَإِ‌ذَ‌ا هِيَ ثُعْبَا نٌ مُبِينٌ
Wa Naza`a Yadahu Fa'idh ā Hiya Bayđā 'u Lilnn āžir ī na
026-033. و دستش را بيرون كشيد، و بناگاه آن براى تماشاگران سپيد مىنمود.
وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِ‌ذَ‌ا هِيَ بَيْضَ ا ءُ لِلنَّ اظِ ر ِينَ
Q ā la Lilmala'i Ĥawlahu~ 'Inn a Hādh ā Lasāĥir un `Alī mun
026-034. [فرعون] به سرانى كه پيرامونش بودند گفت: واقعا اين ساحرى بسيار داناست.
قَ ا لَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ~ ُ إِنّ َ هَذَ‌ا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ
Yur ī du 'An Yukh r ijakum Min 'Arđikum Bisiĥr ihi Famādh ā Ta'murū na
026-035. مىخواهد با سحر خود، شما را از سرزمينتان بيرون كند،اكنون چه راى مىدهيد؟
يُر ِي دُ أَن ْ يُخْ ر ِجَكُمْ مِن ْ أَرْضِ كُمْ بِسِحْر ِهِ فَمَا‌ذَ‌ا تَأْمُرُ‌ونَ
Q ālū 'Arjihi Wa 'Akh ā hu Wa A b `ath Fī A l-Madā 'ini Ĥāsh ir ī na
026-036. گفتند: او و برادرش را در بند دار، و گردآورندگان را به شهرها بفرست؛
قَ الُو ا أَ‌رْجِ‍‍هِ وَأَخَ ا هُ وَا بْ عَثْ فِي ا لْمَدَا ئِنِ حَاشِر ِينَ
Ya'tū ka Bikulli Saĥĥā r in `Alī min
026-037. تا هر ساحر ماهرى را نزد تو بياورند.
يَأْتُو كَ بِكُلِّ سَحَّا رٍ عَلِيمٍ
Fajumi`a A s-Saĥara tu Limīq ā ti Yaw min Ma`lū min
026-038. پس ساحران براى موعد روزى معلوم گردآورى شدند.
فَجُمِعَ ا ل سَّحَرَ ةُ لِمِيقَ ا تِ يَوْ مٍ مَعْلُومٍ
Wa Q ī la Lilnn ā si Hal 'An tum Muj tami`ū na
026-039. و به توده مردم گفته شد: آيا شما هم جمع خواهيد شد؟
وَقِ ي لَ لِلنّ َا سِ هَلْ أَ‌نْ تُمْ مُجْ تَمِعُونَ
La`allanā Nattabi`u A s-Saĥara ta 'In Kānū Humu A l-Gh ī na
026-040. بدين اميد كه اگر ساحران غالب شدند، از آنان پيروى كنيم.
لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ا ل سَّحَرَ ةَ إِن ْ كَانُو‌ا هُمُ ا لْغَ الِبِينَ
Falamm ā Jā 'a A s-Saĥara tu Q ālū Lifir `aw na 'A'inn a Lanā La'aj rā an 'In Kunn ā Naĥnu A l-Gh ī na
026-041. و چون ساحران پيش فرعون آمدند گفتند: آيا اگر ما غالب آييم، واقعا براى ما مزدى خواهد بود؟
فَلَمَّ ا جَا ءَ ا ل سَّحَرَ ةُ قَ الُوا لِفِر ْعَوْ نَ أَئِنّ َ لَنَا لَأَجْ را ً إِن ْ كُنَّ ا نَحْنُ ا لْغَ الِبِينَ
Q ā la Na`am Wa 'Inn akum 'Idh āan Lamina A l-Muq arra bī na
026-042. گفت: آرى؛ و در آن صورت شما حتما از [زمره] مقربان خواهيد شد.
قَ ا لَ نَعَمْ وَ‌إِنَّ كُمْ إِ‌ذ‌ا ً لَمِنَ ا لْمُقَ رَّ بِينَ
Q ā la Lahum Mūsá 'Alq ū Mā 'An tum Mulq ū na
026-043. موسى به آنان گفت: آنچه را شما مىاندازيد، بيندازيد.
قَ ا لَ لَهُمْ مُوسَى أَلْقُ وا مَا أَ‌نْ تُمْ مُلْقُ ونَ
Fa'alq aw Ĥibālahum Wa `Iş īyahum Wa Q ālū Bi`izzati Fir `aw na 'Inn ā Lanaĥnu A l-Gh ū na
026-044. پس ريسمانها و چوبدستىهايشان را انداختند و گفتند: به عزت فرعون كه ما حتما پيروزيم.
فَأَلْقَ وْا حِبَالَهُمْ وَعِصِ يَّهُمْ وَقَ الُوا بِعِزَّةِ فِر ْعَوْ نَ إِنَّ ا لَنَحْنُ ا لْغَ الِبُونَ
Fa'alq á Mūsá `Aş ā hu Fa'idh ā Hiya Talq afu Mā Ya'fikū na
026-045. پس موسى عصايش را انداخت، و بناگاه هر چه را به دروغ برساخته بودند بلعيد.
فَأَلْقَ ى مُوسَى عَصَ ا هُ فَإِ‌ذَ‌ا هِيَ تَلْقَ فُ مَا يَأْفِكُونَ
Fa'ulq iya A s-Saĥara tu Sājidī na
026-046. در نتيجه ساحران، به حالتسجده درافتادند.
فَأُلْقِ يَ ا ل سَّحَرَ ةُ سَاجِدِينَ
Q ālū 'Āmann ā Bira bbi A l-`Ālamī na
026-047. گفتند: به پروردگار جهانيان ايمان آورديم.
قَ الُو ا آمَنَّ ا بِرَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
Ra bbi Mūsá Wa Hārū na
026-048. پروردگار موسى و هارون.
رَ بِّ مُوسَى وَهَا‌رُ‌ونَ
Q ā la 'Āman tum Lahu Q ab la 'An 'Ādh ana Lakum ۖ 'Inn ahu Lakabīru kumu A l-Ladh ī `Allamakumu A s-Siĥra Falasaw fa Ta`lamū na ۚ La'uq aţ ţ i`ann a 'Aydiyakum Wa 'Arjulakum Min Kh ā fin Wa La'uş allibann akum 'Aj ma`ī na
026-049. گفت: [آيا] پيش از آنكه به شما اجازه دهم به او ايمان آورديد؟ قطعا او همان بزرگ شماست كه به شما سحر آموخته است. به زودى خواهيد دانست. حتما دستها و پاهاى شما را از چپ و راست خواهم بريد؛ و همهتان را به دار خواهم آويخت.
قَ ا لَ آمَنْ تُمْ لَ‍‍هُ قَ بْ لَ أَن ْ آ‌ذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّ هُ لَكَبِيرُكُمُ ا لَّذِي عَلَّمَكُمُ ا ل سِّحْرَ فَلَسَوْ فَ تَعْلَمُو نَ ۚ لَأُقَ طِّ عَنّ َ أَيْدِيَكُمْ وَ‌أَ‌رْجُلَكُمْ مِن ْ خِ لاَفٍ وَلَأُصَ لِّبَنَّ كُمْ أَجْ مَعِينَ
Q ālū Lā Đ ay ra ۖ 'Inn ā 'Ilá Ra bbinā Mun q alibū na
026-050. گفتند: باكى نيست، ما روى به سوى پروردگار خود مىآوريم.
قَ الُوا لاَ ضَ يْ رَ ۖ إِنَّ ا إِلَى رَ بِّنَا مُنْ قَ لِبُونَ
'Inn ā Naţ n Yagh r a Lanā Ra bbunā Kh ţ āyānā 'An Kunn ā 'Awwala A l-Mu'uminī na
026-051. ما اميدواريم كه پروردگارمان گناهانمان را بر ما ببخشايد، [چرا] كه نخستين ايمان آورندگان بوديم.
إِنَّ ا نَطْ مَعُ أَن ْ يَغْ فِر َ لَنَا رَ بُّنَا خَ طَ ايَانَا أَن ْ كُنَّ ا أَ‌وَّلَ ا لْمُؤْمِنِينَ
Wa 'Awĥaynā 'Ilá Mūsá 'An 'Asr i Bi`ibādī 'Inn akum Muttaba`ū na
026-052. و به موسى وحى كرديم كه: بندگان مرا شبانه حركت ده، زيرا شما مورد تعقيب قرار خواهيد گرفت.
وَ‌أَ‌وْحَيْنَ‍‍ا إِلَى مُوسَى أَن ْ أَسْر ِ بِعِبَا‌دِي إِنَّ كُمْ مُتَّبَعُونَ
Fa'arsala Fir `aw nu Fī A l-Madā 'ini Ĥāsh ir ī na
026-053. پس فرعون ماموران جمعآورى [خود را] به شهرها فرستاد،
فَأَ‌رْسَلَ فِر ْعَوْ نُ فِي ا لْمَدَا ئِنِ حَاشِر ِينَ
'Inn a Hā 'uulā ' Lash ir dh imatun Q alīlū na
026-054. [و گفت] اينها عدهاى ناچيزند.
إِنّ َ هَا ؤُلاَء لَشِر ْذِمَةٌ قَ لِيلُونَ
Wa 'Inn ahum Lanā Lagh ā 'ižū na
026-055. و راستى آنها ما را بر سر خشم آوردهاند،
وَ‌إِنَّ هُمْ لَنَا لَغَ ا ئِظُ ونَ
Wa 'Inn ā Lajamī `un Ĥādh irū na
026-056. و[لى] ما، همگى به حال آمادهباش درآمدهايم.
وَ‌إِنَّ ا لَجَمِي عٌ حَا‌ذِ‌رُ‌ونَ
Fa'akh ra j nāhum Min Jann ā tin Wa `Uyū nin
026-057. سرانجام ما آنان را از باغستانها و چشمهسارها؛
فَأَخْ رَ جْ نَاهُمْ مِن ْ جَنّ َا تٍ وَعُيُونٍ
Wa Kunū zin Wa Maq ā min Kar ī min
026-058. و گنجينهها و جايگاههاى پر ناز و نعمت بيرون كرديم.
وَكُنُو زٍ وَمَقَ ا مٍ كَر ِيمٍ
Kadh ālika Wa 'Awra th nāhā Banī 'Isrā 'ī la
026-059. [اراده ما] چنين بود؛ و آن [نعمتها] را به فرزندان اسرائيل ميراث داديم.
كَذَلِكَ وَأَوْرَ ثْنَاهَا بَنِ‍‍ي إِسْرَا ئِ يلَ
Fa'atba`ūhum Mush r iq ī na
026-060. پس هنگام برآمدن، آفتاب آنها را تعقيب كردند.
فَأَتْبَعُوهُمْ مُشْر ِقِ ينَ
Falamm ā Tarā 'á A l-Jam `ā ni Q ā la 'Aş ĥā bu Mūsá 'Inn ā Lamud ra kū na
026-061. چون دو گروه همديگر را ديدند، ياران موسى: گفتند ما قطعا گرفتار خواهيم شد.
فَلَمَّ ا تَرَا ءَى ا لْجَمْعَا نِ قَ ا لَ أَصْ حَا بُ مُوسَى إِنَّ ا لَمُد ْرَ كُونَ
Q ā la Kallā ۖ 'Inn a Ma`iya Ra bbī Sayahdī ni
026-062. گفت: چنين نيست، زيرا پروردگارم با من است، و به زودى مرا راهنمايى خواهد كرد.
قَ ا لَ كَلاَّ ۖ إِنّ َ مَعِيَ رَ بِّي سَيَهْدِينِ
Fa'awĥaynā 'Ilá Mūsá 'Ani A r ib Bi`aş ā ka A l-Baĥra ۖ Fān falaq a Fakā na Kullu Fir q in Kālţ ţ aw di A l-`Ažī mi
026-063. پس به موسى وحى كرديم: با عصاى خود بر اين دريا بزن؛ تا از هم شكافت، و هر پارهاى همچون كوهى سترگ (بزرگ) بود.
فَأَ‌وْحَيْنَ‍‍ا إِلَى مُوسَى أَنِ ا ضْ ر ِب ْ بِعَصَ ا كَ ا لْبَحْرَ ۖ فَان فَلَقَ فَكَا نَ كُلُّ فِر ْق ٍ كَال طَّ وْ دِ ا لْعَظِ يمِ
Wa 'Azlafnā Th amm a A l-'Ākh r ī na
026-064. و ديگران را بدانجا نزديك گردانيديم.
وَ‌أَ‌زْلَفْنَا ثَمّ َ ا لآخَ ر ِينَ
Wa 'An jaynā Mūsá Wa Man Ma`ahu~ 'Aj ma`ī na
026-065. و موسى و همه كسانى را كه همراه او بودند نجات داديم.
وَأَنْ جَيْنَا مُوسَى وَمَن ْ مَعَهُ~ ُ أَجْ مَعِينَ
Th umm a 'Agh ra q A l-'Ākh r ī na
026-066. آنگاه ديگران را غرق كرديم.
ثُمّ َ أَغْ رَ قْ نَا ا لآخَ ر ِينَ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aru hum Mu'uminī na
026-067. مسلما، در اين [واقعه] عبرتى بود؛ و[لى] بيشترشان ايمان آورنده نبودند.
إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inn a Ra bbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Ra ĥī mu
026-068. و قطعا، پروردگار تو همان شكست ناپذير مهربان است.
وَإِنّ َ رَ بَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّ حِيمُ
Wa A tlu `Alayhim Naba'a 'Ib rā hī ma
026-069. و بر آنان گزارش ابراهيم را بخوان.
وَ‌اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْ رَ اهِيمَ
'Idh Q ā la Li'abī hi Wa Q awmihi Mā Ta`budū na
026-070. آنگاه كه به پدر خود و قومش گفت: چه مىپرستيد؟
إِ‌ذْ قَ ا لَ لِأَبِ‍‍ي هِ وَقَ وْمِهِ مَا تَعْبُدُ‌ونَ
Q ālū Na`budu 'Aş nāmāan Fanažallu Lahā `Ākifī na
026-071. گفتند: بتانى را مىپرستيم و همواره ملازم آنهاييم (در خدمتشان هستيم).
قَ الُوا نَعْبُدُ أَصْ نَاما ً فَنَظَ لُّ لَهَا عَاكِفِينَ
Q ā la Hal Yasma`ūnakum 'Idh Tad `ū na
026-072. گفت: آيا وقتى دعا مىكنيد از شما مىشنوند؟
قَ ا لَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِ‌ذْ تَد ْعُونَ
'Aw Yan fa`ūnakum 'Aw Yađurrū na
026-073. يا به شما سود يا زيان مىرسانند؟
أَ‌وْ يَنْ فَعُونَكُمْ أَ‌وْ يَضُ رُّونَ
Q ālū Bal Wajad nā 'Ābā 'anā Kadh ālika Yaf`alū na
026-074. گفتند: نه بلكه پدران خود را يافتيم كه چنين مىكردند.
قَ الُوا بَلْ وَجَد ْنَا آبَا ءَنَا كَذَلِكَ يَفْعَلُونَ
Q ā la 'Afara 'aytum Mā Kun tum Ta`budū na
026-075. گفت: آيا در آنچه مىپرستيدهايد تامل كردهايد؟ (دقت کرده ايد)
قَ ا لَ أَفَرَ أَيْتُمْ مَا كُنْ تُمْ تَعْبُدُ‌ونَ
'An tum Wa 'Ābā 'uukumu A l-'Aq ū na
026-076. شما و پدران پيشين شما؟
أَ‌نْ تُمْ وَآبَا ؤُكُمُ ا لأَقْ دَمُونَ
Fa'inn ahum `Adū wun Lī 'Illā Ra bba A l-`Ālamī na
026-077. قطعا همه آنها، جز پروردگار جهانيان، دشمن منند.
فَإِنَّ هُمْ عَدُوٌّ لِي إِلاَّ رَ بَّ ا لْعَالَمِينَ
Al-Ladh ī Kh q anī Fahuwa Yahdī ni
026-078. آن كس كه مرا آفريده، و همو راهنماييم مىكند،
ا لَّذِي خَ لَقَ نِي فَهُوَ يَهْدِينِ
Wa A l-Ladh ī Huwa Yuţ q ī ni
026-079. و آن كس كه او، به من خوراك مىدهد و سيرابم مىگرداند،
وَ‌الَّذِي هُوَ يُطْ عِمُنِي وَيَسْقِ ينِ
Wa 'Idh ā Mar iđtu Fahuwa Yash fī ni
026-080. و چون بيمار شوم، او مرا درمان مىبخشد،
وَ‌إِ‌ذَ‌ا مَر ِضْ تُ فَهُوَ يَشْفِينِ
Wa A l-Ladh ī Yumītunī Th umm a Yuĥyī ni
026-081. و آن كس كه مرا مىميراند، و سپس زندهام مىگرداند،
وَ‌الَّذِي يُمِيتُنِي ثُمّ َ يُحْيِينِ
Wa A l-Ladh ī 'Aţ n Yagh r a Lī Kh ţ ī 'atī Yaw ma A d-Dī ni
026-082. و آن كس كه اميد دارم روز پاداش، گناهم را بر من ببخشايد.
وَ‌الَّذِي أَطْ مَعُ أَن ْ يَغْ فِر َ لِي خَ ط ِي ئَتِي يَوْ مَ ا ل دِّينِ
Ra bbi Hab Lī Ĥukmāan Wa 'Alĥiq ş -Ş āliĥī na
026-083. پروردگارا، به من دانش عطا كن، و مرا به صالحان ملحق فرماى،
رَ بِّ هَب ْ لِي حُكْما ً وَأَلْحِقْ نِي بِا ل صَّ الِحِينَ
Wa A j `al Lī Lisā na Ş id q in Fī A l-'Ākh r ī na
026-084. و براى من، در [ميان] آيندگان آوازه نيكو گذار،
وَاجْ عَلْ لِي لِسَا نَ صِ د ْق ٍ فِي ا لآخِ ر ِينَ
Wa A j `alnī Min Wara th ati Jann ati A n -Na`ī mi
026-085. و مرا از وارثان بهشت پر نعمت گردان،
وَاجْ عَلْنِي مِن ْ وَرَ ثَةِ جَنَّ ةِ ا ل نَّ عِيمِ
Wa A gh r Li'abī 'Inn ahu Kā na Mina A đ-Đ ā llī na
026-086. و بر پدرم ببخشاى كه او از گمراهان بود،
وَاغْ فِر ْ لِأَبِ‍‍ي إِنَّ هُ كَا نَ مِنَ ا ل ضَّ ا لِّينَ
Wa Lā Tukh w ma Yub `ath ū na
026-087. و روزى كه [مردم] برانگيخته مىشوند، رسوايم مكن:
وَلاَ تُخْ زِنِي يَوْ مَ يُبْ عَثُونَ
Yaw ma Lā Yan fa`u Mā lun Wa Lā Banū na
026-088. روزى كه هيچ مال و فرزندى سود نمىدهد،
يَوْ مَ لاَ يَنْ فَعُ مَا لٌ وَلاَ بَنُونَ
'Illā Man 'Atá A ll āha Biq albin Salī min
026-089. مگر كسى كه دلى پاك به سوى خدا بياورد.
إِلاَّ مَن ْ أَتَى ا للَّ هَ بِقَ لْبٍ سَلِيمٍ
Wa 'Uzlifati A l-Jann atu Lilmuttaq ī na
026-090. و [آن روز] بهشت براى پرهيزگاران نزديك مىگردد.
وَ‌أُ‌زْلِفَتِ ا لْجَنَّ ةُ لِلْمُتَّقِ ينَ
Wa Burr izati A l-Jaĥī mu Lilgh ī na
026-091. و جهنم براى گمراهان نمودار مىشود.
وَبُرِّ‌زَتِ ا لْجَحِي مُ لِلْغَ اوِينَ
Wa Q ī la Lahum 'Ay na Mā Kun tum Ta`budū na
026-092. و به آنان گفته مىشود: آنچه جز خدا مىپرستيديد كجايند؟
وَقِ ي لَ لَهُمْ أَيْ نَ مَا كُنْ تُمْ تَعْبُدُ‌ونَ
Min Dū ni A ll ā hi Hal Yan ş urūnakum 'Aw Yan taş irū na
026-093. آيا ياريتان مىكنند، يا خود را يارى مىدهند؟
مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ هَلْ يَنْ صُ رُونَكُمْ أَ‌وْ يَنْ تَصِ رُونَ
Fakub kibū Fīhā Hum Wa A l-Gh ū na
026-094. پس آنها و همه گمراهان، در آن [آتش] افكنده مىشوند،
فَكُبْ كِبُوا فِيهَا هُمْ وَا لْغَ اوُونَ
Wa Junū du 'Ib lī sa 'Aj ma`ū na
026-095. و [نيز] همه سپاهيان ابليس.
وَجُنُو دُ إِبْ لِي سَ أَجْ مَعُونَ
Q ālū Wa Hum Fīhā Yakh ş imū na
026-096. آنها در آنجا با يكديگر ستيزه مىكنند [و] مىگويند:
قَ الُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْ تَصِ مُونَ
Ta-Allā hi 'In Kunn ā Lafī Đ alā lin Mubī nin
026-097. سوگند به خدا كه ما در گمراهى آشكارى بوديم،
تَاللَّهِ إِن ْ كُنَّ ا لَفِي ضَ لاَلٍ مُبِينٍ
'Idh Nusawwīkum Bira bbi A l-`Ālamī na
026-098. آنگاه كه شما را با پروردگار جهانيان برابر مىكرديم،
إِ‌ذْ نُسَوِّيكُمْ بِرَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
Wa Mā 'Ađallanā 'Illā A l-Muj r imū na
026-099. و جز تباهكاران ما را گمراه نكردند،
وَمَا أَضَ لَّنَا إِلاَّ ا لْمُجْ ر ِمُونَ
Famā Lanā Min Sh āfi`ī na
026-100. در نتيجه شفاعتگرانى نداريم،
فَمَا لَنَا مِن ْ شَافِعِينَ
Wa Lā Ş adī q in Ĥamī min
026-101. و نه دوستى نزديك.
وَلاَ صَ دِي قٍ حَمِيمٍ
Falaw 'Ann a Lanā Karra tan Fanakū na Mina A l-Mu'uminī na
026-102. و اى كاش كه بازگشتى براى ما بود، و از مؤمنان مىشديم.
فَلَوْ أَنّ َ لَنَا كَرَّ ة ً فَنَكُو نَ مِنَ ا لْمُؤْمِنِينَ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aru hum Mu'uminī na
026-103. حقا در اين [سرگذشت درس] عبرتى است، و[لى] بيشترشان مؤمن نبودند.
إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inn a Ra bbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Ra ĥī mu
026-104. و در حقيقت، پروردگار تو همان شكست ناپذير مهربان است.
وَإِنّ َ رَ بَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّ حِيمُ
Kadh dh abat Q aw mu Nūĥin A l-Mursalī na
026-105. قوم نوح پيامبران را تكذيب كردند.
كَذَّبَتْ قَ وْ مُ نُو حٍ ا لْمُرْسَلِينَ
'Idh Q ā la Lahum 'Akh m Nūĥun 'Alā Tattaq ū na
026-106.
إِ‌ذْ قَ ا لَ لَهُمْ أَخُ وهُمْ نُو حٌ أَلاَ تَتَّقُ ونَ
'Inn ī Lakum Ra sū lun 'Amī nun
026-107. من براى شما فرستادهاى در خور اعتمادم.
إِنِّ ي لَكُمْ رَ سُو لٌ أَمِينٌ
Fā ttaq ū A ll aha Wa 'Aţ ī`ū ni
026-108.
فَاتَّقُ وا ا للَّ هَ وَأَطِ يعُونِ
Wa Mā 'As'alukum `Alay hi Min 'Aj r in ۖ 'In 'Aj r ī 'Illā `Alá Ra bbi A l-`Ālamī na
026-109. و بر اين [رسالت،] اجرى از شما طلب نمىكنم؛ اجر من جز بر عهده پروردگار جهانيان نيست.
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْ هِ مِن ْ أَجْ رٍ ۖ إِن ْ أَجْ ر ِي إِلاَّ عَلَى رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
Fā ttaq ū A ll aha Wa 'Aţ ī`ū ni
026-110. پس، از خدا
فَاتَّقُ وا ا للَّ هَ وَأَطِ يعُونِ
Q ālū 'Anu'uminu Laka Wa A A l-'Ardh alū na
026-111. گفتند: آيا به تو ايمان بياوريم، و حال آنكه فرومايگان از تو پيروى كردهاند؟
قَ الُو ا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَا ا لأَرْذَلُونَ
Q ā la Wa Mā `Ilmī Bimā Kānū Ya`malū na
026-112. [نوح] گفت: به [جزئيات] آنچه مىكردهاند چه آگاهى دارم؟
قَ ا لَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُو‌ا يَعْمَلُونَ
'In Ĥisābuhum 'Illā `Alá Ra bbī ۖ Law Tash `urū na
026-113. حسابشان اگر درمىيابيد، جز با پروردگارم نيست.
إِن ْ حِسَابُهُمْ إِلاَّ عَلَى رَ بِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُ‌ونَ
Wa Mā 'Anā Biţ ār idi A l-Mu'uminī na
026-114. و من طردكننده مؤمنان نيستم.
وَمَا أَنَا بِطَ ار ِدِ ا لْمُؤْمِنِينَ
'In 'Anā 'Illā Nadh ī r un Mubī nun
026-115. من جز هشداردهندهاى آشكار [بيش] نيستم.
إِن ْ أَنَا إِلاَّ نَذِي رٌ مُبِينٌ
Q ālū La'in Lam Tan tahi Yā Nū ĥu Latakūnann a Mina A l-Marjūmī na
026-116. گفتند: اى نوح اگر دست برندارى قطعا از [جمله] سنگسارشدگان خواهى بود.
قَ الُوا لَئِن ْ لَمْ تَنْ تَهِ يَانُو حُ لَتَكُونَنّ َ مِنَ ا لْمَرْجُومِينَ
Q ā la Ra bbi 'Inn a Q awmī Kadh dh abū ni
026-117. گفت: پروردگارا، قوم من مرا تكذيب كردند.
قَ ا لَ رَ بِّ إِنّ َ قَ وْمِي كَذَّبُونِ
Fāftaĥ Baynī Wa Baynahum Fatĥāan Wa Najjinī Wa Man Ma`ī Mina A l-Mu'uminī na
026-118. ميان من و آنان فيصله (فاصله) ده، و من و هر كس از مؤمنان را كه با من است نجات بخش.
فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحا ً وَنَجِّنِي وَمَن ْ مَعِي مِنَ ا لْمُؤْمِنِينَ
Fa'an jaynā hu Wa Man Ma`ahu Fī A l-Fulki A l-Mash ĥū ni
026-119. پس او و هر كه را در آن كشتى آكنده با او بود، رهانيديم.
فَأَن جَيْنَا هُ وَمَن ْ مَعَهُ فِي ا لْفُلْكِ ا لْمَشْحُونِ
Th umm a 'Agh ra q A l-Bāq ī na
026-120. آنگاه باقىماندگان را غرق كرديم.
ثُمّ َ أَغْ رَ قْ نَا بَعْدُ ا لْبَاقِ ينَ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aru hum Mu'uminī na
026-121. قطعا، در اين [ماجرا درس] عبرتى بود؛ و[لى] بيشترشان ايمان آورنده نبودند.
إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inn a Ra bbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Ra ĥī mu
026-122. و در حقيقت پروردگار تو همان شكست ناپذير مهربان است.
وَإِنّ َ رَ بَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّ حِيمُ
Kadh dh abat `Ā dun A l-Mursalī na
026-123. عاديان پيامبران [خدا] را تكذيب كردند.
كَذَّبَتْ عَا دٌ ا لْمُرْسَلِينَ
'Idh Q ā la Lahum 'Akh m Hū dun 'Alā Tattaq ū na
026-124. آنگاه كه برادرشان هود به آنان گفت: آيا
إِ‌ذْ قَ ا لَ لَهُمْ أَخُ وهُمْ هُو دٌ أَلاَ تَتَّقُ ونَ
'Inn ī Lakum Ra sū lun 'Amī nun
026-125. من براى شما فرستادهاى در خور اعتمادم.
إِنِّ ي لَكُمْ رَ سُو لٌ أَمِينٌ
Fā ttaq ū A ll aha Wa 'Aţ ī`ū ni
026-126. از خدا پرواكنيد (از نافرمانی خدا حذر کنيد) و فرمانم ببريد.
فَاتَّقُ وا ا للَّ هَ وَأَطِ يعُونِ
Wa Mā 'As'alukum `Alay hi Min 'Aj r in ۖ 'In 'Aj r ī 'Illā `Alá Ra bbi A l-`Ālamī na
026-127. و بر اين [رسالت] اجرى از شما طلب نمىكنم،اجر من، جز بر عهده پروردگار جهانيان نيست.
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْ هِ مِن ْ أَجْ رٍ ۖ إِن ْ أَجْ ر ِي إِلاَّ عَلَى رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
'Atab nū na Bikulli R ī `in 'Āyatan Ta`bath ū na
026-128. آيا بر هر تپهاى بنايى مىسازيد كه [در آن] دست به بيهوده كارى زنيد؟
أَتَبْ نُو نَ بِكُلِّ ر ِي عٍ آيَة ً تَعْبَثُونَ
Wa Tattakh dh ū na Maş āni`a La`allakum Takh ū na
026-129. و كاخهاى استوار مىگيريد، به اميد آنكه جاودانه بمانيد؟
وَتَتَّخِ ذُو نَ مَصَ انِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْ لُدُونَ
Wa 'Idh ā Baţ ash tum Baţ ash tum Jabbār ī na
026-130. و چون حمله ور مىشويد، [چون] زورگويان حمله ور مىشويد؟
وَ‌إِ‌ذَ‌ا بَطَ شْتُمْ بَطَ شْتُمْ جَبَّار ِينَ
Fā ttaq ū A ll aha Wa 'Aţ ī`ū ni
026-131. پس از خدا
فَاتَّقُ وا ا للَّ هَ وَأَطِ يعُونِ
Wa A q ū A l-Ladh ī 'Amaddakum Bimā Ta`lamū na
026-132. و از آن كس كه شما را به آنچه مىدانيد مدد كرد
وَاتَّقُ وا ا لَّذِي أَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُونَ
'Amaddakum Bi'an`ā min Wa Banī na
026-133. شما را به [دادن] دامها و پسران (فرزندان) مدد كرد،
أَمَدَّكُمْ بِأَنْ عَا مٍ وَبَنِينَ
Wa Jann ā tin Wa `Uyū nin
026-134. و به [دادن] باغها و چشمه ساران،
وَجَنّ َا تٍ وَعُيُونٍ
'Inn ī 'Akh ā fu `Alaykum `Adh ā ba Yaw min `Ažī min
026-135. من از عذاب روزى هولناك بر شما مىترسم.
إِنِّ ي أَخَ ا فُ عَلَيْكُمْ عَذَا بَ يَوْ مٍ عَظِ يمٍ
Q ālū Sawā 'un `Alaynā 'Awa`ažta 'Am Lam Takun Mina A l-Wā`ižī na
026-136. گفتند: خواه اندرز دهى و خواه از اندرزدهندگان نباشى، براى ما يكسان است.
قَ الُوا سَوَا ءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْ تَ أَمْ لَمْ تَكُن ْ مِنَ ا لْوَاعِظِ ينَ
'In Hādh ā 'Illā Kh q u A l-'Awwalī na
026-137. اين جز شيوه پيشينيان نيست.
إِن ْ هَذَ‌ا إِلاَّ خُ لُقُ ا لأَوَّلِينَ
Wa Mā Naĥnu Bimu`adh dh abī na
026-138. و ما عذاب نخواهيم شد.
وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ
Fakadh dh abū hu Fa'ahlaknāhum ۗ 'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aru hum Mu'uminī na
026-139. پس تكذيبش كردند و هلاكشان كرديم. قطعا در اين [ماجرا درس] عبرتى بود، و[لى] بيشترشان ايمان آورنده نبودند.
فَكَذَّبُو هُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inn a Ra bbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Ra ĥī mu
026-140. و در حقيقت، پروردگار تو همان شكست ناپذير مهربان است.
وَإِنّ َ رَ بَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّ حِيمُ
Kadh dh abat Th amū du A l-Mursalī na
026-141. ثموديان پيامبران [خدا] را تكذيب كردند.
كَذَّبَتْ ثَمُو دُ ا لْمُرْسَلِينَ
'Idh Q ā la Lahum 'Akh m Ş āliĥun 'Alā Tattaq ū na
026-142. آنگاه كه برادرشان صالح به آنان گفت: آيا
إِ‌ذْ قَ ا لَ لَهُمْ أَخُ وهُمْ صَ الِحٌ أَلاَ تَتَّقُ ونَ
'Inn ī Lakum Ra sū lun 'Amī nun
026-143. من براى شما فرستادهاى در خور اعتمادم.
إِنِّ ي لَكُمْ رَ سُو لٌ أَمِينٌ
Fā ttaq ū A ll aha Wa 'Aţ ī`ū ni
026-144. از خداپروا كنيد (از نافرمانی خدا حذر کنيد) و فرمانم ببريد.
فَاتَّقُ وا ا للَّ هَ وَأَطِ يعُونِ
Wa Mā 'As'alukum `Alay hi Min 'Aj r in ۖ 'In 'Aj r iya 'Illā `Alá Ra bbi A l-`Ālamī na
026-145. و بر اين [رسالت] اجرى از شما طلب نمىكنم،اجر من جز بر عهده پروردگار جهانيان نيست.
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْ هِ مِن ْ أَجْ رٍ ۖ إِن ْ أَجْ ر ِيَ إِلاَّ عَلَى رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
'Atutra kū na Fī Mā Hāhunā 'Āminī na
026-146. آيا شما را در آنچه اينجا داريد آسوده رها مىكنند؟
أَتُتْرَ كُو نَ فِي مَا هَاهُنَ‍‍ا آمِنِينَ
Fī Jann ā tin Wa `Uyū nin
026-147. در باغها و در كنار چشمه ساران،
فِي جَنّ َا تٍ وَعُيُونٍ
Wa Zurū `in Wa Nakh n Ţ al`uhā Hađī mun
026-148. و كشتزارها و خرمابنانى كه شكوفههايشان لطيف است؟
وَزُرُو عٍ وَنَخْ لٍ طَ لْعُهَا هَضِ يمٌ
Wa Tanĥitū na Mina A l-Jibā li Buyūtāan Fār ihī na
026-149. و هنرمندانه براى خود از كوهها خانههايى مىتراشيد.
وَتَنْ حِتُو نَ مِنَ ا لْجِبَا لِ بُيُوتا ً فَار ِهِينَ
Fā ttaq ū A ll aha Wa 'Aţ ī`ū ni
026-150.
فَاتَّقُ وا ا للَّ هَ وَأَطِ يعُونِ
Wa Lā Tuţ ī`ū 'Am ra A l-Musr ifī na
026-151. و فرمان افراط گران را پيروى مكنيد.
وَلاَ تُطِ يعُو ا أَمْ‍رَ ا لْمُسْر ِفِينَ
Al-Ladh ī na Yufsidū na Fī A l-'Arđi Wa Lā Yuş liĥū na
026-152. آنان كه در زمين فساد مىكنند و اصلاح نمىكنند.
ا لَّذِي نَ يُفْسِدُو نَ فِي ا لأَرْضِ وَلاَ يُصْ لِحُونَ
Q ālū 'Inn amā 'An ta Mina A l-Musaĥĥar ī na
026-153. گفتند: قطعا تو از افسون شدگانى.
قَ الُو ا إِنَّ مَا أَ‌نْ تَ مِنَ ا لْمُسَحَّر ِينَ
Mā 'An ta 'Illā Bash aru n Mith lunā Fa'ti Bi'āyatin 'In Kun ta Mina A ş -Ş ādiq ī na
026-154. تو جز بشرى مانند ما [بيش] نيستى؛ اگر راست مىگويى معجزهاى بياور.
مَا أَ‌نْ تَ إِلاَّ بَشَر‌ٌ مِثْلُنَا فَأْتِ بِآيَة‌‍ٍ إِن ْ كُنْ تَ مِنَ ا ل صَّ ادِقِ ينَ
Q ā la Hadh ihi Nāq atun Lahā Sh ir bun Wa Lakum Sh ir bu Yaw min Ma`lū min
026-155. گفت: اين ماده شترى است كه نوبتى از آب او راست، و روزى معين نوبت آب شماست.
قَ ا لَ هَذِهِ نَاقَ ة ٌ لَهَا شِر ْبٌ وَلَكُمْ شِر ْبُ يَوْ مٍ مَعْلُومٍ
Wa Lā Tamassūhā Bisū 'in Faya'kh dh akum `Adh ā bu Yaw min `Ažī min
026-156. و به آن گزندى مرسانيد كه عذاب روزى هولناك شما را فرو مىگيرد.
وَلاَ تَمَسُّوهَا بِسُو ءٍ فَيَأْخُ ذَكُمْ عَذَا بُ يَوْ مٍ عَظِ يمٍ
Fa`aq arūhā Fa'aş baĥū Nādimī na
026-157. پس آن را پى كردند (کشتند)، و پشيمان گشتند.
فَعَقَ رُوهَا فَأَصْ بَحُوا نَا‌دِمِينَ
Fa'akh dh ahumu A l-`Adh ā bu ۗ 'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aru hum Mu'uminī na
026-158. آنگاه آنان را عذاب فرو گرفت. قطعا، در اين [ماجرا] عبرتى است؛ و[لى] بيشترشان ايمان آورنده نبودند.
فَأَخَ ذَهُمُ ا لْعَذَا بُ ۗ إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inn a Ra bbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Ra ĥī mu
026-159. و در حقيقت، پروردگار تو همان شكست ناپذير مهربان است.
وَإِنّ َ رَ بَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّ حِيمُ
Kadh dh abat Q aw mu Lūţ in A l-Mursalī na
026-160. قوم لوط فرستادگان را تكذيب كردند.
كَذَّبَتْ قَ وْ مُ لُو ط ٍ ا لْمُرْسَلِينَ
'Idh Q ā la Lahum 'Akh m Lūţ un 'Alā Tattaq ū na
026-161. آنگاه برادرشان لوط به آنان گفت: آيا(از نافرمانی خدا حذر نميکنيد).
إِ‌ذْ قَ ا لَ لَهُمْ أَخُ وهُمْ لُو طٌ أَلاَ تَتَّقُ ونَ
'Inn ī Lakum Ra sū lun 'Amī nun
026-162. من براى شما، فرستادهاى در خور اعتمادم. إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
إِنِّ ي لَكُمْ رَ سُو لٌ أَمِينٌ
Fā ttaq ū A ll aha Wa 'Aţ ī`ū ni
026-163. از خدا پروا داريد (از نافرمانی خدا حذر کنيد) و فرمانم ببريد.
فَاتَّقُ وا ا للَّ هَ وَأَطِ يعُونِ
Wa Mā 'As'alukum `Alay hi Min 'Aj r in ۖ 'In 'Aj r iya 'Illā `Alá Ra bbi A l-`Ālamī na
026-164. و بر اين [رسالت] اجرى از شما طلب نمىكنم،اجر من جز بر عهده پروردگار جهانيان نيست.
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْ هِ مِن ْ أَجْ رٍ ۖ إِن ْ أَجْ ر ِيَ إِلاَّ عَلَى رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
'Ata'tū na A dh -Dh ukr ā na Mina A l-`Ālamī na
026-165. آيا از ميان مردم جهان، با مردها در مىآميزيد؟
أَتَأْتُو نَ ا ل ذُّكْرَ ا نَ مِنَ ا لْعَالَمِينَ
Wa Tadh arū na Mā Kh q a Lakum Ra bbukum Min 'Azwājikum ۚ Bal 'An tum Q aw mun `Ādū na
026-166. و آنچه را پروردگارتان از همسرانتان براى شما آفريده وامىگذاريد؟ [نه،] بلكه شما مردمى تجاوزكاريد.
وَتَذَرُو نَ مَا خَ لَقَ لَكُمْ رَ بُّكُمْ مِن ْ أَ‌زْ‌وَ‌اجِكُمْ ۚ بَلْ أَ‌نْ تُمْ قَ وْ مٌ عَا‌دُ‌ونَ
Q ālū La'in Lam Tan tahi Yā Lū ţ u Latakūnann a Mina A l-Mukh ra jī na
026-167. گفتند: اى لوط، اگر دست برندارى قطعا از اخراج شدگان خواهى بود.
قَ الُوا لَئِن ْ لَمْ تَنْ تَهِ يَا لُو طُ لَتَكُونَنّ َ مِنَ ا لْمُخْ رَ جِينَ
Q ā la 'Inn ī Li`amalikum Mina A l-Q ālī na
026-168. گفت: به راستى من دشمن كردار شمايم.
قَ ا لَ إِنِّ ي لِعَمَلِكُمْ مِنَ ا لْقَ الِينَ
Ra bbi Najjinī Wa 'Ahlī Mimm ā Ya`malū na
026-169. پروردگارا، مرا و كسان مرا از آنچه انجام مىدهند رهايى بخش.
رَ بِّ نَجِّنِي وَ‌أَهْلِي مِمَّ ا يَعْمَلُونَ
Fanajjaynā hu Wa 'Ahlahu~ 'Aj ma`ī na
026-170. پس، او و كسانش را همگى رهانيديم.
فَنَجَّيْنَا هُ وَ‌أَهْلَهُ~ ُ أَجْ مَعِينَ
'Illā `Ajūzāan Fī A l-Gh r ī na
026-171. جز پيرزنى كه از باقىماندگان [در خاكستر آتش] بود.
إِلاَّ عَجُو‌ز‌ا ً فِي ا لْغَ ابِر ِينَ
Th umm a Damm arnā A l-'Ākh r ī na
026-172. سپس ديگران را سخت هلاك كرديم.
ثُمّ َ دَمَّ رْنَا ا لآخَ ر ِينَ
Wa 'Am ţ arnā `Alayhim Maţ arā an ۖ Fasā 'a Maţ aru A l-Mun dh ar ī na
026-173. و بر [سر] آنان، بارانى [از آتش گوگرد] فرو ريختيم؛ و چه بد بود باران بيم داده شدگان. 1
وَأَمْطَ رْنَا عَلَيْهِمْ مَطَ را ً ۖ فَسَا ءَ مَطَ رُ ا لْمُن ذَر ِينَ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aru hum Mu'uminī na
026-174. قطعا، در اين [عقوبت] عبرتى است، و[لى] بيشترشان ايمان آورنده نبودند.
إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inn a Ra bbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Ra ĥī mu
026-175. و در حقيقت پروردگار تو همان شكست ناپذير مهربان است.
وَإِنّ َ رَ بَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّ حِيمُ
Kadh dh aba 'Aş ĥā bu A l-'Aykati A l-Mursalī na
026-176. اصحاب ايكه فرستادگان را تكذيب كردند.
كَذَّبَ أَصْ حَا بُ ا لأَيْكَةِ ا لْمُرْسَلِينَ
'Idh Q ā la Lahum Sh u`ay bun 'Alā Tattaq ū na
026-177. (از نافرمانی خدا حذر نميکنيد).
إِ‌ذْ قَ ا لَ لَهُمْ شُعَيْ بٌ أَلاَ تَتَّقُ ونَ
'Inn ī Lakum Ra sū lun 'Amī nun
026-178. من براى شما فرستادهاى در خور اعتمادم.
إِنِّ ي لَكُمْ رَ سُو لٌ أَمِينٌ
Fā ttaq ū A ll aha Wa 'Aţ ī`ū ni
026-179. از خدا پروا داريد (از نافرماني خدا حذر کنيد) و فرمانم ببريد.
فَاتَّقُ وا ا للَّ هَ وَأَطِ يعُونِ
Wa Mā 'As'alukum `Alay hi Min 'Aj r in ۖ 'In 'Aj r iya 'Illā `Alá Ra bbi A l-`Ālamī na
026-180. و بر اين [رسالت] اجرى از شما طلب نمىكنم،اجر من جز بر عهده پروردگار جهانيان نيست.
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْ هِ مِن ْ أَجْ رٍ ۖ إِن ْ أَجْ ر ِيَ إِلاَّ عَلَى رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
'Awfū A l-Kay la Wa Lā Takūnū Mina A l-Mukh r ī na
026-181. پيمانه را تمام دهيد؛ و از كم فروشان مباشيد.
أَ‌وْفُو‌ا ا لْكَيْ لَ وَلاَ تَكُونُو‌ا مِنَ ا لْمُخْ سِر ِينَ
Wa Zinū Bil-Q isţ ā si A l-Mustaq ī mi
026-182. و با ترازوى درست بسنجيد.
وَ‌زِنُو‌ا بِا لْقِ سْطَ ا سِ ا لْمُسْتَقِ يمِ
Wa Lā Tab kh A n -Nā sa 'Ash yā 'ahum Wa Lā Ta`th aw Fī A l-'Arđi Mufsidī na
026-183. و از ارزش اموال مردم مكاهيد،و در زمين سر به فساد بر مداريد.
وَلاَ تَبْ خَ سُوا ا ل نّ َا سَ أَشْيَا ءَهُمْ وَلاَ تَعْثَوْ‌ا فِي ا لأَرْضِ مُفْسِدِينَ
Wa A q ū A l-Ladh ī Kh q akum Wa A l-Jibillata A l-'Awwalī na
026-184. (از نافرمانی خدا حذر کنيد).
وَاتَّقُ وا ا لَّذِي خَ لَقَ كُمْ وَا لْجِبِلَّةَ ا لأَوَّلِينَ
Q ālū 'Inn amā 'An ta Mina A l-Musaĥĥar ī na
026-185. گفتند: تو واقعا از افسونشدگانى.
قَ الُو ا إِنَّ مَا أَ‌نْ تَ مِنَ ا لْمُسَحَّر ِينَ
Wa Mā 'An ta 'Illā Bash aru n Mith lunā Wa 'In Nažunn uka Lamina A l-Kādh ibī na
026-186. و تو جز بشرى مانند ما [بيش] نيستى؛ و قطعا تو را از دروغگويان مىدانيم.
وَمَا أَ‌نْ تَ إِلاَّ بَشَر‌ٌ مِثْلُنَا وَإِن ْ نَظُ نُّ كَ لَمِنَ ا لْكَاذِبِينَ
Fa'asq iţ n Mina A s-Samā 'i 'In Kun ta Mina A ş -Ş ādiq ī na
026-187. پس اگر از راستگويانى، پارهاى از آسمان بر [سر] ما بيفكن.
فَأَسْقِ ط ْ عَلَيْنَا كِسَفا ً مِنَ ا ل سَّمَا ءِ إِن ْ كُنْ تَ مِنَ ا ل صَّ ادِقِ ينَ
Q ā la Ra bbī 'A`lamu Bimā Ta`malū na
026-188. [شعيب] گفت: پروردگارم به آنچه مىكنيد داناتر است.
قَ ا لَ رَ بِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ
Fakadh dh abū hu Fa'akh dh ahum `Adh ā bu Yaw mi A ž-Ž ullati ۚ 'Inn ahu Kā na `Adh ā ba Yaw min `Ažī min
026-189. پس او را تكذيب كردند؛ و عذاب روز ابر [آتشبار] آنان را فرو گرفت. به راستى آن، عذاب روزى هولناك بود.
فَكَذَّبُو هُ فَأَخَ ذَهُمْ عَذَا بُ يَوْ مِ ا ل ظُّ لَّةِ ۚ إِنَّ هُ كَا نَ عَذَا بَ يَوْ مٍ عَظِ يمٍ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aru hum Mu'uminī na
026-190. قطعا در اين [عقوبت درس] عبرتى است؛ و[لى] بيشترشان ايمان آورنده نبودند.
إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inn a Ra bbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Ra ĥī mu
026-191. و در حقيقت، پروردگار تو همان شكست ناپذير مهربان است.
وَإِنّ َ رَ بَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّ حِيمُ
Wa 'Inn ahu Latan zī lu Ra bbi A l-`Ālamī na
026-192. و راستى، كه اين [قرآن] وحى پروردگار جهانيان است.
وَ‌إِنَّ هُ لَتَنْ زِي لُ رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
Nazala Bihi A r-Rū ĥu A l-'Amī nu
026-193. روح الامين آن را بر دلت نازل كرد؛
نَزَلَ بِهِ ا ل رُّو حُ ا لأَمِينُ
`Alá Q albika Litakū na Mina A l-Mun dh ir ī na
026-194. تا از [جمله] هشداردهندگان باشى.
عَلَى قَ لْبِكَ لِتَكُو نَ مِنَ ا لْمُن ذِر ِينَ
Bilisā nin `Ara bī yin Mubī nin
026-195. به زبان عربى روشن،
بِلِسَا نٍ عَرَ بِيٍّ مُبِينٍ
Wa 'Inn ahu Lafī Zubur i A l-'Awwalī na
026-196. و [وصف] آن در كتابهاى پيشينيان آمده است.
وَ‌إِنَّ هُ لَفِي زُبُر ِ ا لأَوَّلِينَ
'Awalam Yakun Lahum 'Āyatan 'An Ya`lamahu `Ulamā 'u Banī 'Isrā 'ī la
026-197. آيا براى آنان اين خود دليلى روشن نيست، كه علماى بنىاسرائيل از آن اطلاع دارند؟
أَ‌وَلَمْ يَكُن ْ لَهُمْ آيَةً أَن ْ يَعْلَمَ‍‍هُ عُلَمَا ءُ بَنِ‍‍ي إِسْرَا ئِ يلَ
Wa Law Nazzalnā hu `Alá Ba`đi A l-'A`jamī na
026-198. و اگر آن را بر برخى از غير عرب زبانان نازل مىكرديم؛
وَلَوْ نَزَّلْنَا هُ عَلَى بَعْ‍‍ضِ ا لأَعْجَمِينَ
Faq ara 'ahu `Alayhim Mā Kānū Bihi Mu'uminī na
026-199. و پيامبر آن را برايشان مىخواند، به آن ايمان نمىآوردند.
فَقَ رَ أَهُ عَلَيْهِمْ مَا كَانُو‌ا بِهِ مُؤْمِنِينَ
Kadh ālika Salaknā hu Fī Q ulū bi A l-Muj r imī na
026-200. اين گونه در دلهاى گناهكاران، [انكار را] راه مىدهيم:
كَذَلِكَ سَلَكْنَا هُ فِي قُ لُو بِ ا لْمُجْ ر ِمِينَ
Lā Yu'uminū na Bihi Ĥattá Yara w A l-`Adh ā ba A l-'Alī ma
026-201. كه به آن نگروند، تا عذاب پردرد را ببينند،
لاَ يُؤْمِنُو نَ بِهِ حَتَّى يَرَ وْا ا لْعَذَا بَ ا لأَلِيمَ
Faya'tiyahum Bagh n Wa Hum Lā Yash `urū na
026-202. كه به طور ناگهانى، در حالى كه بىخبرند بديشان برسد.
فَيَأْتِيَهُمْ بَغْ تَة ً وَهُمْ لاَ يَشْعُرُ‌ونَ
Fayaq ūlū Hal Naĥnu Mun žarū na
026-203. و بگويند: آيا مهلت خواهيم يافت؟
فَيَقُ ولُوا هَلْ نَحْنُ مُن ظَ رُونَ
'Afabi`adh ābinā Yasta`jilū na
026-204. پس آيا عذاب ما را به شتاب مىخواهند؟
أَفَبِعَذَ‌ابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ
'Afara 'ay ta 'In Matta`nāhum Sinī na
026-205. مگر نمىدانى كه اگر سالها آنان را برخوردار كنيم،
أَفَرَ أَيْ تَ إِن ْ مَتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ
Th umm a Jā 'ahum Mā Kānū Yū`adū na
026-206. و آنگاه آنچه كه [بدان] بيم داده مىشوند بديشان برسد،
ثُمّ َ جَا ءَهُمْ مَا كَانُو‌ا يُوعَدُ‌ونَ
Mā 'Agh m Mā Kānū Yumatta`ū na
026-207. آنچه از آن برخوردار مىشدند به كارشان نمىآيد [و عذاب را از آنان دفع نمىكند].
مَا أَغْ نَى عَنْ هُمْ مَا كَانُو‌ا يُمَتَّعُونَ
Wa Mā 'Ahlaknā Min Q aryatin 'Illā Lahā Mun dh irū na
026-208. و هيچ شهرى را هلاك نكرديم، مگر آنكه براى آن هشداردهندگانى بود.
وَمَا أَهْلَكْنَا مِن ْ قَ رْيَةٍ إِلاَّ لَهَا مُن ذِرُونَ
Dh ikrá Wa Mā Kunn ā Ž ālimī na
026-209. [تا آنان را] تذكر [دهند]، و ما ستمكار نبودهايم.
ذِكْرَ ى وَمَا كُنَّ ا ظَ الِمِينَ
Wa Mā Tanazzalat Bihi A sh -Sh ayāţ ī nu
026-210. و شيطانها آن را فرود نياوردهاند.
وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ ا ل شَّيَاطِ ينُ
Wa Mā Yan bagh m Wa Mā Yastaţ ī`ū na
026-211. و آنان را نسزد و نمىتوانند [وحى كنند].
وَمَا يَنْ بَغِ ي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِ يعُونَ
'Inn ahum `Ani A s-Sam `i Lama`zūlū na
026-212. در حقيقت، آنها از شنيدن معزول [و محروم]اند.
إِنَّ هُمْ عَنِ ا ل سَّمْعِ لَمَعْزُ‌ولُونَ
Falā Tad `u Ma`a A ll āhi 'Ilahāan 'Ākh ra Fatakū na Mina A l-Mu`adh dh abī na
026-213. پس با خدا، خداى ديگر مخوان كه از عذابشدگان خواهى شد.
فَلاَ تَد ْعُ مَعَ ا للَّ هِ إِلَها ً آخَ رَ فَتَكُو نَ مِنَ ا لْمُعَذَّبِينَ
Wa 'An dh ir `Ash īra taka A l-'Aq ra bī na
026-214. و خويشان نزديكت را هشدار ده.
وَأَن ذِر ْ عَشِيرَ تَكَ ا لأَقْ رَ بِينَ
Wa A kh A A l-Mu'uminī na
026-215. و براى آن مؤمنانى كه تو را پيروى كردهاند، بال خود را فرو گستر.
وَاخْ فِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ ا ا لْمُؤْمِنِينَ
Fa'in `Aş aw ka Faq ul 'Inn ī Bar ī 'un Mimm ā Ta`malū na
026-216. و اگر تو را نافرمانى كردند بگو: من از آنچه مىكنيد بيزارم.
فَإِن ْ عَصَ وْ كَ فَقُ لْ إِنِّ ي بَر ِي ءٌ مِمَّ ا تَعْمَلُونَ
Wa Tawakkal `Alá A l-`Azī zi A r-Ra ĥī mi
026-217. و بر [خداى] عزيز مهربان توكل كن،
وَتَوَكَّلْ عَلَى ا لْعَزِي زِ ا ل رَّ حِيمِ
Al-Ladh ī Yar ā ka Ĥī na Taq ū mu
026-218. آن كس كه چون [به نماز] برمىخيزى تو را مىبيند.
ا لَّذِي يَرَ ا كَ حِي نَ تَقُ ومُ
Wa Taq allubaka Fī A s-Sājidī na
026-219. و حركت تو را در ميان سجده كنندگان [مىنگرد].
وَتَقَ لُّبَكَ فِي ا ل سَّاجِدِينَ
'Inn ahu Huwa A s-Samī `u A l-`Alī mu
026-220. او همان شنواى داناست.
إِنَّ هُ هُوَ ا ل سَّمِي عُ ا لْعَلِيمُ
Hal 'Unabbi'ukum `Alá Man Tanazzalu A sh -Sh ayāţ ī nu
026-221. آيا شما را خبر دهم كه شياطين بر چه كسى فرود مىآيند؟
هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَى مَن ْ تَنَزَّلُ ا ل شَّيَاطِ ينُ
Tanazzalu `Alá Kulli 'Affā kin 'Ath ī min
026-222. بر هر دروغ زن گناهكارى فرود مىآيند،
تَنَزَّلُ عَلَى كُلِّ أَفَّا كٍ أَثِيمٍ
Yulq ū na A s-Sam `a Wa 'Akth aru hum Kādh ibū na
026-223. كه [دزدانه] گوش فرا مىدارند، و بيشترشان دروغگويند.
يُلْقُ و نَ ا ل سَّمْعَ وَ‌أَكْثَرُهُمْ كَا‌ذِبُونَ
Wa A sh -Sh u`arā 'u Yattabi`uhumu A l-Gh ū na
026-224. و شاعران را گمراهان پيروى مىكنند.
وَالشُّعَرَا ءُ يَتَّبِعُهُمُ ا لْغَ اوُونَ
'Alam Tará 'Ann ahum Fī Kulli Wā din Yahīmū na
026-225. آيا نديدهاى كه آنان در هر واديى سرگردانند؟
أَلَمْ تَرَ ى أَنَّ هُمْ فِي كُلِّ وَا ٍ يَهِيمُونَ
Wa 'Ann ahum Yaq ūlū na Mā Lā Yaf`alū na
026-226. و آنانند كه چيزهايى مىگويند كه انجام نمىدهند.
وَأَنَّ هُمْ يَقُ ولُو نَ مَا لاَ يَفْعَلُونَ
'Illā A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa `Amilū A ş -Ş āliĥā ti Wa Dh akarū A ll aha Kath īr āan Wa A n taş arū Min Ba`di Mā Ž ulimū ۗ Wa Saya`lamu A l-Ladh ī na Ž alamū 'Ay ya Mun q alabin Yan q alibū na
026-227. مگر كسانى كه ايمان آورده، و كارهاى شايسته كرده، و خدا را بسيار به ياد آورده؛ و پس از آنكه مورد ستم قرار گرفتهاند، يارى خواستهاند. و كسانى كه ستم كردهاند به زودى خواهند دانست به كدام بازگشتگاه برخواهند گشت.
إِلاَّ ا لَّذِي نَ آمَنُو‌ا وَعَمِلُو‌ا ا ل صَّ الِحَا تِ وَ‌ذَكَرُ‌و‌ا ا للَّ هَ كَثِير ا ً وَا ن تَصَ رُوا مِن ْ بَعْدِ مَا ظُ لِمُوا ۗ وَسَيَعْلَمُ ا لَّذِي نَ ظَ لَمُو ا أَيَّ مُن قَ لَبٍ يَن قَ لِبُونَ
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
