010-002. آيا براى مردم شگفت آور است كه به مردى از خودشان وحى كرديم، كه مردم را بيم ده، و به كسانى كه ايمان آوردهاند مژده ده، كه براى آنان نزد پروردگارشان سابقه نيك است؟ كافران گفتند اين [مرد] قطعا افسونگرى آشكار است.
010-003. پروردگار شما، آن خدايى است كه آسمانها و زمين را در شش هنگام (مرحله) آفريد، سپس بر عرش استيلا يافت (پرداخت، قرار گرفت). كار [آفرينش] را تدبير مىكند؛ شفاعتگرى جز پس از اذن او نيست؛ اين است خدا، پروردگار شما. پس او را بپرستيد. آيا پند نمىگيريد؟
'Ilayhi Marji`ukum Jamī`āan ۖ Wa`da Allāhi Ĥaqqāan ۚ 'Innahu Yabda'u Al-Khalqa Thumma Yu`īduhu Liyajziya Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Bil-Qisţi Wa ۚ Al-Ladhīna Kafarū LahumSharābun Min Ĥamīmin Wa `Adhābun 'Alīmun Bimā Kānū Yakfurūna
010-004. بازگشت همه شما به سوى اوست؛ وعده خدا حق است. هموست كه آفرينش را آغاز مىكند، سپس آن را باز مىگرداند، تا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، به عدالت پاداش دهد. و كسانى كه كفر ورزيدهاند، به سزاى كفرشان، شربتى از آب جوشان و عذابى پر درد خواهند داشت.
Huwa Al-Ladhī Ja`ala Ash-Shamsa Điyā'an Wa Al-Qamara Nūrāan Wa Qaddarahu Manāzila Lita`lamū `Adada As-Sinīna Wa Al-Ĥisāba ۚ Mā Khalaqa Allāhu Dhālika 'Illā Bil-Ĥaqqi ۚ Yufaşşilu Al-'Āyāti Liqawmin Ya`lamūna
010-005. اوست كسى كه خورشيد را روشنايى بخشيد، و ماه را تابان كرد، و براى آن منزلهايى معين كرد، تا شماره سالها و حساب را بدانيد. خدا، اينها را جز به حق نيافريده است. نشانهها[ى خود] را براى گروهى كه مىدانند، به روشنى بيان مىكند.
'Inna Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti YahdīhimRabbuhum Bi'īmānihim ۖ Tajrī Min Taĥtihimu Al-'Anhāru Fī Jannāti An-Na`īmi
010-009. كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، پروردگارشان به پاس ايمانشان آنان را هدايت مىكند، به باغهاى [پر ناز و] نعمت، كه از زير [پاى] آنان نهرها روان خواهد بود [در خواهند آمد].
Da`wāhum Fīhā Subĥānaka Allāhumma Wa Taĥīyatuhum Fīhā Salāmun ۚ Wa 'Ākhiru Da`wāhum 'Ani Al-Ĥamdu Lillāh Rabbi Al-`Ālamīna
010-010. نيايش آنان در آنجا سبحانك اللهم [= خدايا تو پاك و منزهى]، و درودشان در آنجا سلام است. و پايان نيايش آنان اين است كه: الحمد لله رب العالمين [= ستايش ويژه پروردگار جهانيان است].
Wa Law Yu`ajjilu Allāhu Lilnnāsi Ash-SharraAsti`jālahum Bil-Khayri Laquđiya 'Ilayhim 'Ajaluhum ۖ Fanadharu Al-Ladhīna Lā Yarjūna Liqā'anā Fī Ţughyānihim Ya`mahūna
010-011. و اگر خدا براى مردم، به همان شتاب كه آنان در كار خير مىطلبند، در رساندن بلا به آنها شتاب مىنمود، قطعا اجلشان فرا مىرسيد. پس كسانى را كه به ديدار ما اميد ندارند، در طغيانشان رها مىكنيم تا سرگردان بمانند.
010-012. و چون انسان را آسيبى رسد، ما را به پهلو خوابيده، يا نشسته، يا ايستاده مىخواند. و چون گرفتاريش را برطرف كنيم، چنان مىرود كه گويى ما را براى گرفتاريى كه به او رسيده نخوانده است. اين گونه براى اسرافكاران آنچه انجام مىدادند زينت داده شده است.
Wa Laqad 'Ahlaknā Al-Qurūna MinQablikum Lammā Žalamū ۙ Wa Jā'at/humRusuluhum Bil-Bayyināti Wa Mā Kānū Liyu'uminū ۚ Kadhālika Najzī Al-Qawma Al-Mujrimīna
010-013. و قطعا نسلهاى پيش از شما را هنگامى كه ستم كردند به هلاكت رسانديم؛ و پيامبرانشان دلايل آشكار برايشان آوردند. و[لى] بر آن نبودند كه ايمان بياورند. اين گونه مردم بزهكار را جزا مىدهيم.
010-015. و چون آيات روشن ما بر آنان خوانده شود، آنانكه به ديدار ما اميد ندارند مىگويند: قرآن ديگرى جز اين بياور، يا آن را عوض كن. بگو: مرا نرسد (حق ندارم) كه آن را از پيش خود عوض كنم. جز آنچه را كه به من وحى مىشود، پيروى نمىكنم. اگر پروردگارم را نافرمانى كنم، از عذاب روزى بزرگ مىترسم.
Qul Law Shā'a Allāhu Mā Talawtuhu `Alaykum Wa Lā 'Adrākum Bihi ۖ Faqad Labithtu Fīkum `Umurāan MinQablihi~ ۚ 'Afalā Ta`qilūna
010-016. بگو: اگر خدا مىخواست، آن را بر شما نمىخواندم، و [خدا] شما را بدان آگاه نمىگردانيد. قطعا پيش از [آوردن] آن، روزگارى در ميان شما به سر بردهام. آيا فكر نمىكنيد؟
Wa Ya`budūna Min Dūni Allāhi Mā Lā Yađurruhum Wa Lā Yanfa`uhum Wa Yaqūlūna Hā'uulā' Shufa`ā'uunā `Inda Allāhi ۚ Qul 'Atunabbi'ūna Allāha Bimā Lā Ya`lamu Fī As-Samāwāti Wa Lā Fī Al-'Arđi ۚ Subĥānahu Wa Ta`ālá `Ammā Yushrikūna
010-018. و به جاى خدا، چيزهايى را مىپرستند كه نه به آنان زيان مىرساند، و نه به آنان سود مىدهد؛ و مىگويند اينها نزد خدا شفاعتگران ما هستند. بگو: آيا خدا را به چيزى كه در آسمانها و در زميننمىداند آگاه مىگردانيد؟! او پاك و برتر است از آنچه [با وى] شريك مىسازند.
Wa Mā Kāna An-Nāsu 'Illā 'Ummatan Wāĥidatan Fākhtalafū ۚ Wa Lawlā Kalimatun Sabaqat MinRabbika Laquđiya Baynahum Fīmā Fīhi Yakhtalifūna
010-019. و مردم جز يك امت نبودند. پس اختلاف پيدا كردند. و اگر وعدهاى از جانب پروردگارت مقرر نگشته بود، قطعا در آنچه بر سر آن با هم اختلاف مىكنند، ميانشان داورى مىشد.
010-021. و چون مردم را پس از آسيبى كه به ايشان رسيده است رحمتى بچشانيم، بناگاه آنان را در آيات ما نيرنگى است. بگو: نيرنگ خدا سريعتر است. در حقيقت فرستادگان [= فرشتگان] ما آنچه نيرنگ مىكنيد مىنويسند.
Huwa Al-Ladhī Yusayyirukum Fī Al-Barri Wa Al-Baĥri ۖ Ĥattá 'Idhā Kuntum Fī Al-Fulki Wa Jarayna Bihim BirīĥinŢayyibatin Wa Fariĥū Bihā Jā'at/hā Rīĥun `Āşifun Wa Jā'ahumu Al-Mawju Min Kulli Makānin Wa Žannū 'Annahum 'Uĥīţa Bihim ۙ Da`aw Al-Laha Mukhlişīna Lahu Ad-Dīna La'in 'Anjaytanā Min Hadhihi Lanakūnanna Mina Ash-Shākirīna
010-022. او كسى است كه شما را در خشكى و دريا مىگرداند. تا وقتى كه در كشتيها باشيد، و آنها با بادى خوش آنان را ببرند، و ايشان بدان شاد شوند. [بناگاه] بادى سخت بر آنها وزد، و موج از هر طرف بر ايشان تازد، و يقين كنند كه در محاصره افتادهاند. در آن حال خدا را پاكدلانه مىخوانند كه اگر ما را از اين [ورطه] بر هانى، قطعا از سپاسگزاران خواهيم شد.
010-023. پس چون آنان را رهانيد، ناگهان در زمين بناحق سركشى مىكنند. اى مردم، سركشى شما فقط به زيان خود شماست. شما بهره زندگى دنيا را [مىطلبيد]، سپس بازگشت شما به سوى ما خواهد بود، پس شما را از آنچه انجام مىداديد باخبر خواهيم كرد.
010-024. در حقيقت، مثل زندگى دنيا، بسان آبى است كه آن را از آسمان فرو ريختيم، پس گياه زمين، از آنچه مردم و دامها مىخورند با آن درآميخت، تا آنگاه كه زمين پيرايه خود را برگرفت و آراسته گرديد، و اهل آن پنداشتند كه آنان بر آن قدرت دارند. شبى يا روزى فرمان [ويرانى] ما آمد، و آن را چنان درويده (درو) كرديم كه گويى ديروز وجود نداشته است. اين گونه نشانهها[ى خود] را براى مردمى كه انديشه مىكنند به روشنى بيان مىكنيم.
Lilladhīna 'Aĥsanū Al-Ĥusná Wa Ziyādatun ۖ Wa Lā Yarhaqu WujūhahumQatarun Wa Lā Dhillatun ۚ 'Ūlā'ika 'Aşĥābu Al-Jannati ۖ Hum Fīhā Khālidūna
010-026. براى كسانى كه كار نيكو كردهاند، نيكويى [بهشت] و زياده [بر آن] است. چهرههايشان را غبارى و ذلتى نمىپوشاند. اينان اهل بهشتند، [و] در آن جاودانه خواهند بود.
Wa Al-Ladhīna Kasabū As-Sayyi'āti Jazā'u Sayyi'atin Bimithlihā Wa TarhaquhumDhillatun ۖ Mā Lahum Mina Allāhi Min `Āşimin ۖ Ka'annamā 'Ughshiyat WujūhuhumQiţa`āan Mina Al-Layli Mužlimāan ۚ 'Ūlā'ika 'Aşĥābu An-Nāri ۖ Hum Fīhā Khālidūna
010-027. و كسانى كه مرتكب بديها شدهاند [بدانند كه]، جزاى [هر] بدى، مانند آن است. و خوارى آنان را فرو مىگيرد. در مقابل خدا هيچ حمايتگرى براى ايشان نيست. گويى چهرههايشان با پارهاى از شب تار پوشيده شده است. آنان همدم آتشند كه در آن جاودانه خواهند بود.
Wa Yawma Naĥshuruhum Jamī`āanThumma Naqūlu Lilladhīna 'Ashrakū Makānakum 'Antum Wa Shurakā'uukum ۚ Fazayyalnā Baynahum ۖ Wa Qāla Shurakā'uuhum Mā Kuntum 'Īyānā Ta`budūna
010-028. و [ياد كن] روزى را كه همه آنان را گرد مىآوريم، آنگاه به كسانى كه شرك ورزيدهاند مىگوييم: شما و شريكانتان (شريکانی که برای خدا ميگرفتيد) بر جاى خود باشيد؛ پس ميان آنها جدايى مىافكنيم. و شريكان آنان مىگويند: در حقيقت شما ما را نمىپرستيديد.
Hunālika Tablū Kullu Nafsin Mā 'Aslafat ۚ Wa Ruddū 'Ilá Allāhi Mawlāhumu Al-Ĥaqqi ۖ Wa Đalla `Anhum Mā Kānū Yaftarūna
010-030. آنجاست كه هر كسى آنچه را از پيش فرستاده است مىآزمايد، و به سوى خدا، مولاى حقيقى خود بازگردانيده مىشوند. و آنچه به دروغ برمىساختهاند از دستشان به در مىرود.
Qul Man Yarzuqukum Mina As-Samā'i Wa Al-'Arđi 'Amman Yamliku As-Sam`a Wa Al-'Abşāra Wa Man Yukhriju Al-Ĥayya Mina Al-Mayyiti Wa Yukhriju Al-Mayyita Mina Al-Ĥayyi Wa Man Yudabbiru Al-'Amra ۚ Fasayaqūlūna Allāhu ۚ Faqul 'Afalā Tattaqūna
010-031. بگو: كيست كه از آسمان و زمين به شما روزى مىبخشد؟ يا كيست كه حاكم بر گوشها و ديدگان است؟ و كيست كه زنده را از مرده بيرون مىآورد، و مرده را از زنده خارج مىسازد؟ و كيست كه كارها را تدبير مىكند؟ خواهند گفت خدا. پس بگو: آيا پروا
Qul Hal MinShurakā'ikum Man Yabda'u Al-Khalqa Thumma Yu`īduhu ۚ Quli Allāhu Yabda'u Al-Khalqa Thumma Yu`īduhu ۖ Fa'anná Tu'ufakūna
010-034. بگو: آيا از شريكان شما كسى هست كه آفرينش را آغاز كند؟ و سپس آن را برگرداند؟ بگو: خداست كه آفرينش را آغاز مىكند و باز آن را برمىگرداند. پس چگونه [از حق] بازگردانيده مىشويد.
010-035. بگو: آيا از شريكان شما كسى هست كه به سوى حق رهبرى كند؟ بگو: خداست كه به سوى حق رهبرى مىكند. پس، آيا كسى كه به سوى حق رهبرى مىكند سزاوارتر است مورد پيروى قرار گيرد، يا كسى كه راه نمىنمايد، مگر آنكه [خود] هدايت شود؟ شما را چه شده، چگونه داورى مىكنيد؟
Wa Mā Kāna Hādhā Al-Qur'ānu 'An Yuftará Min Dūni Allāhi Wa Lakin Taşdīqa Al-Ladhī Bayna Yadayhi Wa Tafşīla Al-Kitābi Lā Rayba Fīhi MinRabbi Al-`Ālamīna
010-037. و چنان نيست كه اين قرآن از جانب غير خدا [و] به دروغ ساخته شده باشد. بلكه تصديق [كننده] آنچه پيش از آن است مىباشد، و توضيحى از آن كتاب است، كه در آن ترديدى نيست. [و] از پروردگار جهانيان است.
010-039. بلكه چيزى را دروغ شمردند كه به علم آن احاطه نداشتند. و هنوز تاويل آن برايشان نيامده است. كسانى [هم] كه پيش از آنان بودند همين گونه [پيامبرانشان را] تكذيب كردند. پس بنگر كه فرجام ستمگران چگونه بوده است.
Wa 'In Kadhdhabūka Faqul Lī `Amalī Wa Lakum `Amalukum ۖ 'Antum Barī'ūna Mimmā 'A`malu Wa 'Anā Barī'un Mimmā Ta`malūna
010-041. و اگر تو را تكذيب كردند بگو: عمل من به من اختصاص دارد، و عمل شما به شما اختصاص دارد. شما از آنچه من انجام مىدهم غير مسؤوليد، و من از آنچه شما انجام نمىدهيد غير مسؤولم.
Wa Yawma Yaĥshuruhum Ka'an Lam Yalbathū 'Illā Sā`atan Mina An-Nahāri Yata`ārafūna Baynahum ۚ QadKhasira Al-Ladhīna Kadhdhabū Biliqā'i Allāhi Wa Mā Kānū Muhtadīna
010-045. و روزى كه آنان را گرد مىآورد، گويى جز به اندازه ساعتى از روز درنگ نكردهاند. با هم اظهار آشنايى مىكنند. قطعا كسانى كه ديدار خدا را دروغ شمردند زيان كردند، و [به حقيقت] راه نيافتند.
010-046. و اگر پارهاى از آنچه را كه به آنان وعده مىدهيم به تو بنمايانيم، يا تو را بميرانيم [در هر دو صورت] بازگشتشان به سوى ماست. سپس خدا بر آنچه مىكنند گواه است.
010-049. بگو: براى خود، زيان و سودى در اختيار ندارم، مگر آنچه را كه خدا بخواهد. هر امتى را زمانى [محدود] است، آنگاه كه زمانشان به سر رسد، پس نه ساعتى [از آن] تاخير كنند و نه پيشى گيرند.
Wa Law 'Anna Likulli NafsinŽalamat Mā Fī Al-'Arđi Lāftadat Bihi ۗ Wa 'Asarrū An-Nadāmata Lammā Ra'aw Al-`Adhāba ۖ Wa Quđiya Baynahum Bil-Qisţi ۚ Wa Hum Lā Yužlamūna
010-054. و اگر براى هر كسى كه ستم كرده است آنچه در زمين است مىبود، قطعا آن را براى [خلاصى و] بازخريد خود مىداد. و چون عذاب را ببينند پشيمانى خود را پنهان دارند. و ميان آنان به عدالت داورى شود، و بر ايشان ستم نرود.
010-059. بگو: به من خبر دهيد، آنچه از روزى كه خدا براى شما فرود آورده، [چرا] بخشى از آن را حرام و [بخشى را] حلال گردانيدهايد؟ بگو: آيا خدا به شما اجازه داده، يا بر خدا دروغ مىبنديد؟
Wa Mā Takūnu Fī Sha'nin Wa Mā Tatlū Minhu MinQur'ānin Wa Lā Ta`malūna Min `Amalin 'Illā Kunnā `AlaykumShuhūdāan 'Idh Tufīđūna Fīhi ۚ Wa Mā Ya`zubu `AnRabbika Min Mithqāli Dharratin Fī Al-'Arđi Wa Lā Fī As-Samā'i Wa Lā 'Aşghara MinDhālika Wa Lā 'Akbara 'Illā Fī Kitābin Mubīnin
010-061. و در هيچ كارى نباشى، و از سوى او [=خدا] هيچ [آيهاى] از قرآن نخوانى، و هيچ كارى نكنيد، مگر اينكه ما بر شما گواه باشيم آنگاه كه بدان مبادرت مىورزيد. و هم وزن ذرهاى نه در زمين و نه در آسمان از پروردگار تو پنهان نيست. و نه كوچكتر و نه بزرگتر از آن چيزى نيست، مگر اينكه در كتابى روشن [درج شده] است.
'Alā 'Inna Lillāh Man Fī As-Samāwāti Wa Man Fī Al-'Arđi ۗ Wa Mā Yattabi`u Al-Ladhīna Yad`ūna Min Dūni Allāhi Shurakā'a ۚ 'In Yattabi`ūna 'Illā Až-Žanna Wa 'In Hum 'Illā Yakhruşūna
010-066. آگاه باش كه هر كه [و هر چه] در آسمانها و هر كه [و هر چه] در زمين است، از آن خداست. و كسانى كه غير از خدا شريكانى را مىخوانند [از آنها] پيروى نمىكنند. اينان جز از گمان پيروى نمىكنند و جز گمان نمىبرند.
010-068. گفتند خدا فرزندى براى خود اختيار كرده است. منزه است او. او بىنياز است. آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آن اوست. شما را بر اين [ادعا] حجتى نيست. آيا چيزى را كه نمىدانيد به دروغ بر خدا مىبنديد؟
Wa Atlu `Alayhim Naba'a Nūĥin 'IdhQāla Liqawmihi Yā Qawmi 'In Kāna Kabura `Alaykum Maqāmī Wa Tadhkīrī Bi'āyā Ti Allāhi Fa`alá Allāhi Tawakkaltu Fa'ajmi`ū 'Amrakum Wa Shurakā'akumThumma Lā Yakun 'Amrukum `AlaykumGhummatanThumma Aqđū 'Ilayya Wa Lā Tunžirūni
010-071. و خبر نوح را بر آنان بخوان، آنگاه كه به قوم خود گفت: اى قوم من اگر ماندن من [در ميان شما]، و اندرز دادن من به آيات خدا بر شما گران آمده است، [بدانيد كه من] بر خدا توكل كردهام. پس [در] كارتان با شريكان خود همداستان شويد، تا كارتان بر شما ملتبس (پوشيده) ننمايد؛ سپس در باره من تصميم بگيريد و مهلتم ندهيد.
Fakadhdhabūhu Fanajjaynāhu Wa Man Ma`ahu Fī Al-Fulki Wa Ja`alnāhumKhalā'ifa Wa 'Aghraqnā Al-Ladhīna Kadhdhabū Bi'āyātinā ۖ Fānžur Kayfa Kāna `Āqibatu Al-Mundharīna
010-073. پس او را تكذيب كردند. آنگاه وى را با كسانى كه در كشتى همراه او بودند نجات داديم، و آنان را جانشين [تبهكاران] ساختيم، و كسانى را كه آيات ما را تكذيب كردند غرق كرديم؛ پس بنگر كه فرجام بيم دادهشدگان چگونه بود.
010-074. آنگاه پس از وى، رسولانى را به سوى قومشان برانگيختيم، و آنان دلايل آشكار برايشان آوردند. ولى ايشان بر آن نبودند كه به چيزى كه قبلا آن را دروغ شمرده بودند ايمان بياورند. اين گونه ما بر دلهاى تجاوزكاران مهر مىنهيم.
Qālū 'Aji'tanā Litalfitanā `Ammā Wajadnā `Alayhi 'Ābā'anā Wa Takūna Lakumā Al-Kibriyā'u Fī Al-'Arđi Wa Mā Naĥnu Lakumā Bimu'uminīna
010-078. گفتند: آيا به سوى ما آمدهاى تا ما را از شيوهاى كه پدرانمان را بر آن يافتهايم بازگردانى، و بزرگى در اين سرزمين براى شما دو تن باشد؟ ما به شما دو تن ايمان نداريم.
Famā 'Āmana Limūsá 'Illā Dhurrīyatun MinQawmihi `Alá Khawfin Min Fir`awna Wa Mala'ihim 'An Yaftinahum ۚ Wa 'Inna Fir`awna La`ālin Fī Al-'Arđi Wa 'Innahu Lamina Al-Musrifīna
010-083. سرانجام، كسى به موسى ايمان نياورد مگر فرزندانى از قوم وى، در حالى كه بيم داشتند از آنكه مبادا فرعون و سران آنها ايشان را آزار رسانند، و در حقيقت، فرعون در آن سرزمين برترى جوى و از اسرافكاران بود.
Wa 'Awĥaynā 'Ilá Mūsá Wa 'Akhīhi 'An Tabawwa'ā Liqawmikumā Bimişra Buyūtāan Wa Aj`alū BuyūtakumQiblatan Wa 'Aqīmū Aş-Şalāata ۗ Wa Bashshiri Al-Mu'uminīna
010-087. و به موسى و برادرش وحى كرديم كه شما دو تن براى قوم خود در مصر خانههايى ترتيب دهيد، و سراهايتان را رو به روى هم قرار دهيد، و نماز برپا داريد، و مؤمنان را مژده ده.
Wa Qāla Mūsá Rabbanā 'Innaka 'Ātayta Fir`awna Wa Mala'ahu Zīnatan Wa 'Amwālāan Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Rabbanā Liyuđillū `An Sabīlika ۖ Rabbanā Aţmis `Alá 'Amwālihim Wa Ashdud `Alá Qulūbihim Falā Yu'uminū Ĥattá Yaraw Al-`Adhāba Al-'Alīma
010-088. و موسى گفت: پروردگارا، تو به فرعون و اشرافش در زندگى دنيا زيور و اموال دادهاى، پروردگارا، تا [خلق را] از راه تو گمراه كنند. پروردگارا، اموالشان را نابود كن، و آنان را دل سخت گردان كه ايمان نياورند، تا عذاب دردناك را ببينند.
Wa Jāwaznā Bibanī 'Isrā'īla Al-Baĥra Fa'atba`ahum Fir`awnu Wa Junūduhu Baghyāan Wa`adwan ۖ Ĥattá 'Idhā 'Adrakahu Al-Gharaqu Qāla 'Āmantu 'Annahu Lā 'Ilāha 'Illā Al-Ladhī 'Āmanat Bihi Banū 'Isrā'īla Wa 'Anā Mina Al-Muslimīna
010-090. و فرزندان اسرائيل را از دريا گذرانديم. پس فرعون و سپاهيانش از روى ستم و تجاوز، آنان را دنبال كردند، تا وقتى كه در شرف غرق شدن قرار گرفت. گفت: ايمان آوردم كه هيچ معبودى جز آنكه فرزندان اسرائيل به او گرويدهاند نيست، و من از تسليم شدگانم.
Fālyawma Nunajjīka Bibadanika Litakūna Liman Khalfaka 'Āyatan ۚ Wa 'Inna Kathīrāan Mina An-Nāsi `An 'Āyātinā Laghāfilūna
010-092. پس امروز تو را با زره [زرين] خودت، به بلندى [ساحل] مىافكنيم، تا براى كسانى كه از پى تو مىآيند عبرتى باشد. و بىگمان بسيارى از مردم از نشانههاى ما غافلند.
Wa Laqad Bawwa'nā Banī 'Isrā'īla Mubawwa'a Şidqin Wa Razaqnāhum Mina Aţ-Ţayyibāti Famā Akhtalafū Ĥattá Jā'ahumu Al-`Ilmu ۚ 'Inna Rabbaka Yaqđī Baynahum Yawma Al-Qiyāmati Fīmā Kānū Fīhi Yakhtalifūna
010-093. به راستى ما، فرزندان اسرائيل را در جايگاه[هاى] نيكو منزل داديم، و از چيزهاى پاكيزه به آنان روزى بخشيديم. پس به اختلاف نپرداختند، مگر پس از آنكه علم براى آنان حاصل شد. همانا پروردگار تو، در روز قيامت، در باره آنچه بر سر آن اختلاف مىكردند ميانشان داورى خواهد كرد.
010-094. و اگر از آنچه به سوى تو نازل كردهايم در ترديدى، از كسانى كه پيش از تو كتاب [آسمانى] مىخواندند بپرس. قطعا حق از جانب پروردگارت به سوى تو آمده است. پس زنهار از ترديدكنندگان مباش.
010-098. چرا هيچ شهرى نبود كه [اهل آن] ايمان بياورد، و ايمانش به حال آن سود بخشد؟ مگر قوم يونس، كه وقتى [در آخرين لحظه] ايمان آوردند، عذاب رسوايى را در زندگى دنيا از آنان برطرف كرديم، و تا چندى آنان را برخوردار ساختيم.
Qul Yā 'Ayyuhā An-Nāsu 'In Kuntum Fī Shakkin Min Dīnī Falā 'A`budu Al-Ladhīna Ta`budūna Min Dūni Allāhi Wa Lakin 'A`budu Allāha Al-Ladhī Yatawaffākum ۖ Wa 'Umirtu 'An 'Akūna Mina Al-Mu'uminīna
010-104. بگو: اى مردم اگر در دين من ترديد داريد، پس [بدانيد كه من] كسانى را كه به جاى خدا مىپرستيد نمىپرستم. بلكه خدايى را مىپرستم كه جان شما را مىستاند. و دستور يافتهام كه از مؤمنان باشم.
Wa 'In Yamsaska Allāhu Biđurrin Falā Kāshifa Lahu~ 'Illā Huwa ۖ Wa 'In Yuridka Bikhayrin Falā Rādda Lifađlihi ۚ Yuşību Bihi Man Yashā'u Min `Ibādihi ۚ Wa Huwa Al-Ghafūru Ar-Raĥīmu
010-107. و اگر خدا به تو زيانى برساند، آن را برطرف كنندهاى جز او نيست. و اگر براى تو خيرى بخواهد، بخشش او را رد كنندهاى نيست. آن را به هر كس از بندگانش كه بخواهد مىرساند. و او آمرزنده مهربان است.
Qul Yā 'Ayyuhā An-Nāsu Qad Jā'akumu Al-Ĥaqqu MinRabbikum ۖ Famani Ahtadá Fa'innamā Yahtadī Linafsihi ۖ Wa ManĐalla Fa'innamā Yađillu `Alayhā ۖ Wa Mā 'Anā `Alaykum Biwakīlin
010-108. بگو اى مردم حق از جانب پروردگارتان براى شما آمده است. پس هر كه هدايت يابد، به سود خويش هدايت مىيابد. و هر كه گمراه گردد، به زيان خود گمراه مىشود، و من بر شما نگهبان نيستم.
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
