Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Yā 'Ayyuhā A l-Muddath th ir u
074-001 الا ای رسولی که خود را به لباس (حیرت و فکرت) در پیچیده‌ای.
يَا أَيُّهَا ا لْمُدَّثِّرُ
Q um Fa'an dh ir
074-002 برخیز و به اندرز و پند، خلق را خدا ترس گردان.
قُ مْ فَأَن ذِر ْ
Wa Ra bbaka Fakabbir
074-003 و خدایت را به بزرگی و کبریایی یاد کن.
وَرَ بَّكَ فَكَبِّر ْ
Wa Th iyābaka Faţ ahhir
074-004 و لباس (جان و تن) خود را از هر عیب و آلایش پاک و پاکیزه دار.
وَثِيَابَكَ فَطَ هِّر ْ
Wa A r-Ru j za Fāhj ur
074-005 و از ناپاکی (بت و بت‌پرستان) به کلی دوری گزین.
وَال رُّجْ زَ فَاهْجُ رْ
Wa Lā Tam nun Tastakth ir u
074-006 و بر هر که احسان کنی ابدا منّت مگذار و عوض افزون مخواه.
وَلاَ تَمْنُن ْ تَسْتَكْثِرُ
Wa Lira bbika Fāş b ir
074-007 و برای خدایت صبر و شکیبایی پیش‌گیر.
وَلِرَ بِّكَ فَاصْ بِ ر ْ
Fa'idh ā Nuq ira Fī A n -Nāq ū r i
074-008 تا آن‌گاه که (هنگامه قیامت برپا شود و) در صور (اسرافیل) بدمند.
فَإِ‌ذَ‌ا نُقِ ر َ فِي ا ل نَّ اقُ ور ِ
Fadh ālika Yawma'idh in Yaw mun `Asī r un
074-009 آن روز بسیار روز سختی است.
فَذَلِكَ يَوْمَئِذ‌ٍ يَوْ مٌ عَسِيرٌ
`Alá A l-Kāfir ī na Gh y ru Yasī r n
074-010 کافران را هیچ گونه در آن راحتی و آسایش نیست.
عَلَى ا لْكَافِر ِي نَ غَ يْ رُ يَسِير ٍ
Dh arnī Wa Man Kh q n
074-011 به من واگذار کار انتقام آن کس را که من او را تنها آفریدم.
ذَ‌رْنِي وَمَن ْ خَ لَقْ تُ وَحِيد‌اً
Wa Ja`altu Lahu Mālāan Mam dūdāan
074-012 و به او مال و ثروت فراوان بذل کردم.
وَجَعَلْتُ لَ‍‍هُ مَالا ً مَمْدُ‌و‌د‌اً
Wa Banī na Sh uhūdāan
074-013 و پسران بسیار حاضر به خدمت نصیب گردانیدم.
وَبَنِي نَ شُهُو‌د‌اً
Wa Mahhad tu Lahu Tam hīdāan
074-014 و اقتدار و مکنت و عزّت دادم.
وَمَهَّد ْتُ لَ‍‍هُ تَمْهِيد‌اً
Th umm a Yaţ ī da
074-015 و (با کفران این نعمتها) باز هم از من طمع افزونی آن دارد.
ثُمّ َ يَطْ مَعُ أَن ْ أَ‌زِيدَ
Kallā ۖ 'Inn ahu Kā na Li'yātinā `Anīdāan
074-016 هرگز (بر نعمتش نیفزایم) که او با آیات ما دشمنی و عناد ورزید.
كَلاَّ ۖ إِنَّ هُ كَا نَ لِأيَاتِنَا عَنِيد‌اً
Sa'urhiq uhu Ş a`ūdāan
074-017 به زودی او را به سختی و دشواری (آتش دوزخ) درافکنم.
سَأُرْهِقُ هُ صَ عُوداً
'Inn ahu Fakkara Wa Q addara
074-018 اوست که فکر و اندیشه بدی کرد (که رسول خدا را به سحر و ساحری نسبت داد).
إِنَّ هُ فَكَّ‍رَ وَقَ دَّرَ
Faq utila Kay fa Q addara
074-019 و خدایش بکشد که چقدر اندیشه غلطی کرد.
فَقُ تِلَ كَيْ فَ قَ دَّرَ
Th umm a Q utila Kay fa Q addara
074-020 باز هم خدایش بکشد که چه فکر خطایی نمود.
ثُمّ َ قُ تِلَ كَيْ فَ قَ دَّرَ
Th umm a Nažara
074-021 پس باز اندیشه کرد.
ثُمّ َ نَظَ رَ
Th umm a `Abasa Wa Basara
074-022 و (به اظهار تنفّر از اسلام) رو ترش کرد و چهره در هم کشید.
ثُمّ َ عَبَسَ وَبَسَ‍رَ
Th umm a 'Ad bara Wa A ra
074-023 آن‌گاه روی گردانید و تکبر و نخوت آغاز کرد.
ثُمّ َ أَد ْبَرَ وَا بَ رَ
Faq ā la 'In Hādh ā 'Illā Siĥru n Yu'uth aru
074-024 و گفت: این (قرآن) به جز سحر و بیان سحرانگیزی که (از ساحران گذشته) نقل می‌شود هیچ نیست.
فَقَ ا لَ إِن ْ هَذَ‌ا إِلاَّ سِحْر‌ٌ يُؤْثَرُ
'In Hādh ā 'Illā Q aw lu A l-Bash ar i
074-025 این آیات گفتار بشری بیش نیست.
إِن ْ هَذَ‌ا إِلاَّ قَ وْ لُ ا لْبَشَر ِ
Sa'uş lī hi Saq ara
074-026 من این (منکر و مکذّب قرآن) را به آتش دوزخ درافکنم.
سَأُصْ لِي هِ سَق َ رَ
Wa Mā 'Ad r ā ka Mā Saq aru
074-027 و تو چگونه توانی یافت که سختی عذاب دوزخ تا چه حد است؟
وَمَا أَد ْرَ ا كَ مَا سَق َ رُ
Lā Tub q ī Wa Lā Tadh aru
074-028 شراره آن دوزخ از دوزخیان هیچ باقی نگذارد و همه را بسوزاند و محو گرداند.
لاَ تُبْ قِ ي وَلاَ تَذَ‌رُ
Lawwāĥatun Lilbash ar i
074-029 آن آتش بر آدمیان رو نماید (و خرمن گنهکاران را به باد دهد).
لَوَّ‌احَة ٌ لِلْبَشَر ِ
`Alayhā Tis`ata `Ash ara
074-030 بر آن آتش نوزده تن (فرشته عذاب) موکّلند.
عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَ‍رَ
Wa Mā Ja`alnā 'Aş ĥā ba A n -Nā r i 'Illā Malā 'ikatan ۙ Wa Mā Ja`alnā `Iddatahum 'Illā Fitnatan Lilladh ī na Kafarū Liyastayq ina A l-Ladh ī na 'Ūtū A l-Kitā ba Wa Yazdā da A l-Ladh ī na 'Āmanū 'Īmānāan ۙ Wa Lā Yartā ba A l-Ladh ī na 'Ūtū A l-Kitā ba Wa A l-Mu'uminū na ۙ Wa Liyaq ū la A l-Ladh ī na Fī Q ulūbihim Mara đun Wa A l-Kāfirū na Mādh ā 'Ar ā da A ll āhu Bihadh ā Math alāan ۚ Kadh ālika Yuđillu A ll āhu Man Yash ā 'u Wa Yahdī Man Yash ā 'u ۚ Wa Mā Ya`lamu Junū da Ra bbika 'Illā Huwa ۚ Wa Mā Hiya 'Illā Dh ikrá Lilbash ar i
074-031 و ما خازنان دوزخ را غیر فرشتگان (عذاب) قرار ندادیم و عدد آنها را جز برای فتنه و محنت کفّار (نوزده) نگردانیدیم تا آنکه اهل کتاب هم یقین کنند (که ذکر این عدد مطابق تورات و انجیل است با آنکه صاحب قرآن به کتب آسمانی عالم نبوده و البته کلامش به وحی خداست و ایمان آرند) و آن بر یقین مؤمنان هم بیفزاید و دیگر در دل اهل کتاب و مؤمنان به اسلام هیچ شک و ریبی نماند و تا آنان که در دلهاشان مرض (شک و جهالت) است و کافران نیز (به طعنه) گویند که خدا از این مثل (که عدد فرشتگان عذاب را نوزده شمرده است نه بیش و کم) چه منظور داشت؟ بلی این چنین (قرار داد تا) هر که را خواهد به ضلالت بگذارد و هر که را خواهد هدایت نماید و هیچ کس از (عده بی‌حد) لشکرهای پروردگارت غیر او آگاه نیست و این (آیات ذکر دوزخ) جز برای پند و موعظه بشر نخواهد بود.
وَمَا جَعَلْنَا أَصْ حَا بَ ا ل نّ َا ر ِ إِلاَّ مَلاَئِكَة ً ۙ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلاَّ فِتْنَة ً لِلَّذِي نَ كَفَرُ‌و‌ا لِيَسْتَيْقِ نَ ا لَّذِي نَ أُ وتُوا ا لْكِتَا بَ وَيَزْدَا دَ ا لَّذِي نَ آمَنُو ا إِيمَانا ً ۙ وَلاَ يَرْتَا بَ ا لَّذِي نَ أُ وتُوا ا لْكِتَا بَ وَا لْمُؤْمِنُو نَ ۙ وَلِيَقُ و لَ ا لَّذِي نَ فِي قُ لُوبِهِمْ مَرَ ض ٌ وَا لْكَافِرُو نَ مَا‌ذَ‌ا أَرَ ا دَ ا للَّ هُ بِهَذَ‌ا مَثَلا ً ۚ كَذَلِكَ يُضِ لُّ ا للَّ هُ مَن ْ يَشَا ءُ وَيَهْدِي مَن ْ يَشَا ءُ ۚ وَمَا يَعْلَمُ جُنُو دَ رَ بِّكَ إِلاَّ هُوَ ۚ وَمَا هِيَ إِلاَّ ذِكْرَ ى لِلْبَشَر ِ
Kallā Wa A l-Q amar i
074-032 چنین (که کافران گویند) نیست، قسم به ماه تابان.
كَلاَّ وَا لْقَ مَر ِ
Wa A l-Lay li 'Idh 'Ad bara
074-033 و قسم به شب تار چون باز گردد.
وَاللَّيْ لِ إِ‌ذْ أَد ْبَ رَ
Wa A ş -Ş ub ĥi 'Idh ā 'Asfara
074-034 و قسم به صبح چون جهان را روشن سازد.
وَالصُّ بْ حِ إِ‌ذَ‌ا أَسْفَ‍رَ
'Inn ahā La'iĥdá A l-Kubar i
074-035 که این (آیات قرآن) یکی از بزرگترین آیات خداست.
إِنَّ هَا لَإِحْدَ‌ى ا لْكُبَ ر ِ
Nadh īr āan Lilbash ar i
074-036 در آن پند و اندرز آدمیان است.
نَذِير ا ً لِلْبَشَر ِ
Liman Sh ā 'a Min kum 'An Yataq addama 'Aw Yata'akh kh ra
074-037 برای هر یک از شما آدمیان که بخواهد (در مقام ایمان و طاعت و سعادت) پیش افتد یا باز ماند.
لِمَن ْ شَا ءَ مِ‍‌‍نْ كُمْ أَن ْ يَتَقَ دَّمَ أَ‌وْ يَتَأَخَّ رَ
Kullu Nafsin Bimā Kasabat Ra hīnatun
074-038 هر نفسی در گرو عملی است که انجام داده است.
كُلُّ نَفْس ٍ بِمَا كَسَبَتْ رَ هِينَةٌ
'Illā 'Aş ĥā ba A l-Yamī ni
074-039 مگر اهل یمین.
إِلاَّ أَصْ حَا بَ ا لْيَمِينِ
Fī Jann ā tin Yatasā 'alū na
074-040 آنان در باغهای بهشت (متنعّمند و) سؤال می‌کنند.
فِي جَنّ َا تٍ يَتَسَا ءَلُونَ
`Ani A l-Muj r imī na
074-041 از احوال دوزخیان گنهکار.
عَنِ ا لْمُجْ ر ِمِينَ
Mā Salakakum Fī Saq ara
074-042 که شما را چه عمل به عذاب دوزخ در افکند؟
مَا سَلَكَكُمْ فِي سَق َ رَ
Q ālū Lam Naku Mina A l-Muş allī na
074-043 آنان جواب دهند که ما از نمازگزاران نبودیم.
قَ الُوا لَمْ نَكُ مِنَ ا لْمُصَ لِّينَ
Wa Lam Naku Nuţ A l-Miskī na
074-044 و مسکینی را طعام نمی‌دادیم.
وَلَمْ نَكُ نُطْ عِمُ ا لْمِسْكِينَ
Wa Kunn ā Nakh ū đu Ma`a A l-Kh ā 'iđī na
074-045 و ما با اهل باطل به بطالت می‌پرداختیم.
وَكُنَّ ا نَخُ و ضُ مَعَ ا لْخَ ا ئِضِ ينَ
Wa Kunn ā Nukadh dh ibu Biyaw mi A d-Dī ni
074-046 و ما روز جزا را تکذیب می‌کردیم.
وَكُنَّ ا نُكَذِّبُ بِيَوْ مِ ا ل دِّينِ
Ĥattá 'Atānā A l-Yaq ī nu
074-047 تا آنکه یقین (که ساعت مرگ است) بر ما فرا رسید.
حَتَّ‍‍ى أَتَانَا ا لْيَقِ ينُ
Famā Tan fa`uhum Sh afā`atu A sh -Sh āfi`ī na
074-048 پس شفاعت شفیعان در حق آنان هیچ سودی نبخشد.
فَمَا تَنْ فَعُهُمْ شَفَاعَةُ ا ل شَّافِعِينَ
Famā Lahum `Ani A t-Tadh kira ti Mu`r iđī na
074-049 اینک چرا از یاد آن روز سخت خود (و از ذکر و اندرز قرآن) اعراض می‌کنند؟
فَمَا لَهُمْ عَنِ ا ل تَّذْكِرَ ةِ مُعْر ِضِ ينَ
Ka'ann ahum Ĥumuru n Mustan fira tun
074-050 گویی گورخران گریزانی هستند.
كَأَنَّ هُمْ حُمُر‌ٌ مُسْتَنْ فِرَ ةٌ
Farra t Min Q aswara tin
074-051 که از شیر درنده می‌گریزند.
فَرَّ تْ مِن ْ قَ سْوَرَ ةٍ
Bal Yur ī du Kullu A m r i'in Minhum 'An Yu'utá Ş uĥufāan Munash sh ara tan
074-052 بلکه هر یک از آنها می‌خواهند که برایشان هم (مانند پیمبران) صحیفه وحی آسمانی باز آید (تا ایمان آرند).
بَلْ يُر ِي دُ كُلُّ ا ر ِئٍ مِ‍‌‍نْ هُمْ أَن ْ يُؤْتَى صُ حُفا ً مُنَشَّرَ ةً
Kallā ۖ Bal Lā Yakh ū na A l-'Ākh ra ta
074-053 هرگز (چنین نیست که پنداشتند) بلکه از (عذاب) آخرت نمی‌ترسند.
كَلاَّ ۖ بَلْ لاَ يَخَ افُو نَ ا لآخِ رَ ةَ
Kallā 'Inn ahu Tadh kira tun
074-054 چنین نیست (که آنها پنداشتند) قرآن محققا همه پند و یادآوری است.
كَلاَّ إِنَّ هُ تَذْكِرَ ةٌ
Faman Sh ā 'a Dh akara hu
074-055 تا هر که خواهد متذکر آن شود.
فَمَن ْ شَا ءَ ذَكَرَ هُ
Wa Mā Yadh kurū na 'Illā 'An Yash ā 'a A ll āhu ۚ Huwa 'Ahlu A t-Taq A l-Magh ra ti
074-056 و نخواهند متذکر شوند جز آنکه خدا بخواهد (یعنی بدون مشیّت و لطف الهی کسی بهشتی و سعادتمند نخواهد شد. از او رواست تقوا و ترس و بیم و شوق و امیدواری که) او اهل تقوا و اهل آمرزش و مغفرت است.
وَمَا يَذْكُرُو نَ إِلاَّ أَن ْ يَشَا ءَ ا للَّ هُ ۚ هُوَ أَهْلُ ا ل تَّقْ وَى وَ‌أَهْلُ ا لْمَغْ فِرَ ةِ
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
