Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Wa A ş -Ş ā ffā ti Ş affāan
037-001 قسم به صف زدگان (چون فوج فرشتگان یا نماز گزاران یا سپاه اهل ایمان) که صف آرایی کرده‌اند.
وَالصَّ ا فَّا تِ صَ فّاً
Fālzzājir ā ti Zaj rā an
037-002 قسم به منع و زجر کنندگان (از عمل معصیت کاران، یا رانندگان ابر و باران).
فَالزَّاجِرَ ا تِ زَجْ راً
Fālttāliyā ti Dh ikrā an
037-003 قسم به تلاوت کنندگان ذکر (همه کتب آسمانی یا آیات قرآن).
فَالتَّالِيَا تِ ذِكْر‌اً
'Inn a 'Ilahakum Lawāĥid un
037-004 که محققا خدای شما یکی است.
إِنّ َ إِلَهَكُمْ لَوَ‌احِدٌ
Ra bbu A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā Wa Ra bbu A l-Mash ār iq i
037-005 همان خدای یکتا که آفریننده آسمانها و زمین است و هر چه بین آنهاست و آفریننده مشرق‌ها (و مغرب‌ها) است.
رَ بُّ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَ بُّ ا لْمَشَار ِقِ
'Inn ā Zayyann ā A s-Samā 'a A d-Dun yā Bizīnatin A l-Kawākib
037-006 ما نزدیکترین آسمان را به زیور انجم بیاراستیم.
إِنَّ ا زَيَّنَّ ا ا ل سَّمَا ءَ ا ل دُّنْ يَا بِزِينَة‌‍ٍ ا لْكَوَاكِب
Wa Ĥifžāan Min Kulli Sh ayţ ā nin Mār id in
037-007 و (به شهاب آن انجم) از تسلط هر شیطان سرکش گمراه محفوظ داشتیم.
وَحِفْظ ا ً مِن ْ كُلِّ شَيْطَ ا نٍ مَار ِدٍ
Lā Yassamm a`ū na 'Ilá A l-Mala'i A l-'A`lá Wa Yuq dh afū na Min Kulli Jānib in
037-008 تا شیاطین هیچ از وحی و سخنان فرشتگان عالم بالا نشنوند و از هر طرف به قهر رانده شوند.
لاَ يَسَّمَّ عُو نَ إِلَى ا لْمَلَإِ ا لأَعْلَى وَيُقْ ذَفُو نَ مِن ْ كُلِّ جَانِبٍ
Duĥūrā an ۖ Wa Lahum `Adh ā bun Wa A ş ib un
037-009 هم به قهر برانندشان و هم به عذاب دائم (قیامت) گرفتار شوند.
دُحُو‌ر‌ا ً ۖ وَلَهُمْ عَذَا بٌ وَا صِ بٌ
'Illā Man Kh ţ ifa A l-Kh ţ Sh ihā bun Th āq ibunā
037-010 جز آنکه کسی (از شیاطین چون خواهد از عالم بالا) خبری برباید هم او را تیر شهاب فروزان تعقیب کند.
إِلاَّ مَن ْ خَ طِ فَ ا لْخَ طْ فَةَ فَأَتْبَعَ‍‍هُ شِهَا بٌ ثَاقِ باٌ
Fāstaftihim 'Ahum 'Ash addu Kh q āan 'Am Man Kh q ā ۚ 'Inn ā Kh q m Min Ţ ī nin Lāzib in
037-011 از این منکران قیامت بپرس که آیا خلقت آنها سخت‌تر است یا موجودات (با عظمت) دیگر که ما خلق کرده‌ایم؟ و ما اینان را در اول از گل چسبنده بیافریدیم.
فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَ لْق اً أَمْ مَن ْ خَ لَقْ نَا ۚ إِنَّ ا خَ لَقْ نَاهُمْ مِن ْ طِ ي نٍ لاَ‌زِبٍ
Bal `Ajib ta Wa Yaskh ū na
037-012 بلکه تو (از انکار منکران) تعجب کردی و آنها هم به تمسخر پرداختند.
بَلْ عَجِبْ تَ وَيَسْخَ رُونَ
Wa 'Idh ā Dh ukkirū Lā Yadh kurū na
037-013 و هر گاه به آنها پند و اندرز دهند هیچ متذکر نمی‌شوند.
وَ‌إِ‌ذَ‌ا ذُكِّرُ‌و‌ا لاَ يَذْكُرُ‌ونَ
Wa 'Idh ā Ra 'aw 'Āyatan Yastaskh ū na
037-014 و چون آیت و معجزی مشاهده کنند باز هم به فسوس و مسخره پردازند.
وَ‌إِ‌ذَ‌ا رَ أَوْا آيَة ً يَسْتَسْخِ رُونَ
Wa Q ālū 'In Hādh ā 'Illā Siĥru n Mubī nun
037-015 و گویند: این خود پیداست که سحری بیش نیست.
وَقَ الُو ا إِن ْ هَذَ‌ا إِلاَّ سِحْر‌ٌ مُبِينٌ
'A'idh ā Mitnā Wa Kunn ā Turā bāan Wa `Ižāmāan 'A'inn ā Lamab `ūth ū na
037-016 (و با تعجب و انکار گویند) آیا چون ما مردیم و خاک و استخوان پوسیده شدیم باز زنده و برانگیخته می‌شویم؟
أَئِذَ‌ا مِتْنَا وَكُنَّ ا تُرَ ابا ً وَعِظَ اماً أَئِنَّ ا لَمَبْ عُوثُونَ
'Awa'ā bā 'uunā A l-'Awwalū na
037-017 یا پدران گذشته ما زنده می‌شوند؟!
أَوَآبَا ؤُنَا ا لأَوَّلُونَ
Q ul Na`am Wa 'An tum Dākh ū na
037-018 بگو: آری شما (و هم پدرانتان) خوار و ذلیل به محشر مبعوث خواهید شد.
قُ لْ نَعَمْ وَأَنْ تُمْ دَاخِ رُونَ
Fa'inn amā Hiya Zaj ra tun Wāĥidatun Fa'idh ā Hum Yan žurū na
037-019 تنها به یک صیحه (اسرافیل) است که ناگاه همه (زنده شده و از قبرها بر خیزند و عرصه قیامت را) بنگرند.
فَإِنَّ مَا هِيَ زَجْ رَ ةٌ وَ‌احِدَة‌‍ٌ فَإِ‌ذَ‌ا هُمْ يَن ظُ رُونَ
Wa Q ālū Yā Waylanā Hādh ā Yaw mu A d-Dī ni
037-020 و گویند: ای وای بر ما، این است روز جزای اعمال.
وَقَ الُوا يَا‌وَيْلَنَا هَذَ‌ا يَوْ مُ ا ل دِّينِ
Hādh ā Yaw mu A l-Faş li A l-Ladh ī Kun tum Bihi Tukadh dh ibū na
037-021 این است روز حکم (بر نیک و بد) که شما تکذیب آن می‌کردید.
هَذَ‌ا يَوْ مُ ا لْفَصْ لِ ا لَّذِي كُن تُمْ بِ‍‍هِ تُكَذِّبُونَ
A ĥsh urū A l-Ladh ī na Ž alamū Wa 'Azwājahum Wa Mā Kānū Ya`budū na
037-022 (و خطاب شود که) اینک ستمکاران را حاضر کنید با همسران (یا پیروان) و آنچه معبود ایشان بود،
ا حْشُرُوا ا لَّذِي نَ ظَ لَمُوا وَ‌أَ‌زْ‌وَ‌اجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُ‌ونَ
Min Dū ni A ll ā hi Fāhdūhum 'Ilá Ş ir ā ţ i A l-Jaĥī mi
037-023 که به جز خدا می‌پرستیدند، و همه را به راه دوزخ راه نمایید.
مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ فَاهْدُ‌وهُمْ إِلَى صِ رَ ا طِ ا لْجَحِيمِ
Wa Q ifūhum ۖ 'Inn ahum Mas'ū lū na
037-024 و (در موقف حساب) نگاهشان دارید که در کارشان سخت مسئولند.
وَقِ فُوهُمْ ۖ إِنَّ هُمْ مَسْئُ ولُونَ
Mā Lakum Lā Tanāş arū na
037-025 (به آنان خطاب شود که) چرا شما (در دفع عذاب) به یکدیگر نصرت نمی‌کنید؟
مَا لَكُمْ لاَ تَنَاصَ رُونَ
Bal Humu A l-Yaw ma Mustaslimū na
037-026 بلکه در این روز آنها همه سخت تسلیم و ذلیلند.
بَلْ هُمُ ا لْيَوْ مَ مُسْتَسْلِمُونَ
Wa 'Aq m `Alá Ba`đin Yatasā 'alū na
037-027 و در آن هنگامه برخی از آنان به بعضی دیگر رو نموده (یعنی مرئوسین با رؤسا) سؤال و جواب کنند.
وَأَقْ بَلَ بَعْضُ هُمْ عَلَى بَعْض ٍ يَتَسَا ءَلُونَ
Q ālū 'Inn akum Kun tum Ta'tūnanā `Ani A l-Yamī ni
037-028 گویند: شما بودید که از سمت راست (و چپ برای فریب) ما می‌آمدید.
قَ الُو ا إِنَّ كُمْ كُن تُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ ا لْيَمِينِ
Q ālū Bal Lam Takūnū Mu'uminī na
037-029 آنها جواب دهند (که به ما مربوط نیست) بلکه شما خود ایمان نیاوردید.
قَ الُوا بَلْ لَمْ تَكُونُو‌ا مُؤْمِنِينَ
Wa Mā Kā na Lanā `Alaykum Min Sulţ ā nin ۖ Bal Kun tum Q awmāan Ţ āgh ī na
037-030 و ما بر شما تسلط و حجتی نداشتیم بلکه شما خودتان طاغی و سرکش مردمی بودید.
وَمَا كَا نَ لَنَا عَلَيْكُمْ مِن ْ سُلْطَ ا ن ٍ ۖ بَلْ كُن تُمْ قَ وْما ً طَ اغِ ينَ
Faĥaq q a `Alaynā Q aw lu Ra bbinā ۖ 'Inn ā Ladh ā 'iq ū na
037-031 پس امروز بر همه ما وعده (انتقام) خدایمان حتمی است، و البته عذاب را خواهیم چشید.
فَحَقّ َ عَلَيْنَا قَ وْ لُ رَ بِّنَا ۖ إِنَّ ا لَذَا ئِقُ ونَ
Fa'agh m 'Inn ā Kunn ā Gh ī na
037-032 و ما شما را بدین سبب گمراه کردیم که خود گمراه بودیم.
فَأَغْ وَيْنَاكُمْ إِنَّ ا كُنَّ ا غَ اوِينَ
Fa'inn ahum Yawma'idh in Fī A l-`Adh ā bi Mush tar ikū na
037-033 و در آن روز آنها همه در عذاب مشترکند.
فَإِنَّ هُمْ يَوْمَئِذ‌‌ٍ فِي ا لْعَذَا بِ مُشْتَر ِكُونَ
'Inn ā Kadh ālika Naf`alu Bil-Muj r imī na
037-034 ما چنین از بد کاران انتقام می‌کشیم.
إِنَّ ا كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِا لْمُجْ ر ِمِينَ
'Inn ahum Kānū 'Idh ā Q ī la Lahum Lā 'Ilā ha 'Illā A l-Lahu Yastakbirū na
037-035 آنها بودند که چون لا اله الاّ اللّه (کلمه توحید) به ایشان گفته می‌شد (از قبول آن) سرکشی می‌کردند.
إِنَّ هُمْ كَانُو ا إِ‌ذَ‌ا قِ ي لَ لَهُمْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ ا للَّ هُ يَسْتَكْبِرُ‌ونَ
Wa Yaq ūlū na 'A'inn ā Latār ikū 'Ālihatinā Lish ā`ir n Maj nū nin
037-036 و می‌گفتند: آیا ما به خاطر شاعر دیوانه‌ای دست از خدایان خود برداریم؟!
وَيَقُ ولُو نَ أَئِنَّ ا لَتَار ِكُو ا آلِهَتِنَا لِشَاعِر ٍ مَجْ نُونٍ
Bal Jā 'a Bil-Ĥaq q i Wa Ş addaq a A l-Mursalī na
037-037 (چنین نیست که آنها پنداشتند) بلکه (محمّد صلی الله علیه و آله پیغمبر بزرگی است که برای تعلیم و هدایت خلق عالم) با برهان روشن حق آمد و (حجت و معجزاتش) صدق پیغمبران پیشین را نیز اثبات کرد.
بَلْ جَا ءَ بِا لْحَقِّ وَصَ دَّقَ ا لْمُرْسَلِينَ
'Inn akum Ladh ā 'iq ū A l-`Adh ā bi A l-'Alī mi
037-038 شما (که او را تکذیب کردید امروز) عذاب سخت و دردناک خواهید چشید.
إِنَّ كُمْ لَذَا ئِقُ و ا لْعَذَا بِ ا لأَلِيمِ
Wa Mā Tuj zaw na 'Illā Mā Kun tum Ta`malū na
037-039 و جز به کردارتان مجازات نمی‌شوید.
وَمَا تُجْ زَوْ نَ إِلاَّ مَا كُن تُمْ تَعْمَلُونَ
'Illā `Ibā da A ll āhi A l-Mukh ş ī na
037-040 (امروز همه مسئولند) جز بندگان پاک برگزیده خدا.
إِلاَّ عِبَا دَ ا للَّ هِ ا لْمُخْ لَصِ ينَ
'Ūlā 'ika Lahum R izq un Ma`lū mun
037-041 آنان را (در بهشت ابد) روزی جسمانی و روحانی (بی حساب) معیّن است.
أُ وْلَا ئِكَ لَهُمْ ر ِزْق ٌ مَعْلُومٌ
Fawākihu ۖ Wa Hum Mukra mū na
037-042 میوه‌های گوناگون بهشتی، و هم آنها (در آن عالم جاودانی) بزرگوار و محترمند.
فَوَ‌اكِ‍‍هُ ۖ وَهُمْ مُكْرَ مُونَ
Fī Jann ā ti A n -Na`ī mi
037-043 در آن بهشت پر نعمت متنعّمند.
فِي جَنّ َا تِ ا ل نَّ عِيمِ
`Alá Suru r in Mutaq ābilī na
037-044 بر تختهای عالی رو به روی یکدیگر نشسته‌اند.
عَلَى سُرُ‌ر‌ٍ مُتَقَ ابِلِينَ
Yuţ ā fu `Alayhim Bika'sin Min Ma`ī nin
037-045 (حور و غلمان) با جام شراب طهور بر آنان دور می‌زنند.
يُطَ ا فُ عَلَيْهِمْ بِكَأْسٍ مِن ْ مَعِينٍ
Bayđā 'a Ladh dh atin Lilsh sh ār ibī na
037-046 شرابی سپید و روشن که آشامندگان لذت کامل برند.
بَيْضَ ا ءَ لَذَّة‍ٍ لِلشَّار ِبِينَ
Lā Fīhā Gh w lun Wa Lā Hum `Anhā Yun zafū na
037-047 نه در آن می‌خمار و دردسری و نه مستی و مدهوشی است.
لاَ فِيهَا غَ وْ لٌ وَلاَ هُمْ عَنْ هَا يُن زَفُونَ
Wa `In dahum Q āş ir ā tu A ţ -Ţ arfi `Ī nun
037-048 و در بزم حضورشان حوران زیبا چشمی است که (جز به شوهر خود) به هیچ کس ننگرند.
وَعِنْ دَهُمْ قَ اصِ رَ ا تُ ا ل طَّ رْفِ عِينٌ
Ka'ann ahunn a Bayđun Maknū nun
037-049 گویی آن حوران (در سفیدی و لطافت) بیضه مکنونند [یعنی تخم شتر مرغ که بسیار خوشرنگ است و شتر مرغ آن را با پر خویش می‌پوشاند تا غبار بر آن ننشیند. (م)].
كَأَنَّ هُنّ َ بَيْ ض ٌ مَكْنُونٌ
Fa'aq m `Alá Ba`đin Yatasā 'alū na
037-050 در آنجا مؤمنان بعضی با بعضی به صحبت روی کنند.
فَأَقْ بَلَ بَعْضُ هُمْ عَلَى بَعْض ٍ يَتَسَا ءَلُونَ
Q ā la Q ā 'ilun Minhum 'Inn ī Kā na Lī Q ar ī nun
037-051 یکی از آنها گوید: (ای رفیقان بهشتی) مرا (در دنیا) همنشینی (کافر) بود.
قَ ا لَ قَ ا ئِلٌ مِ‍‌‍نْ هُمْ إِنِّ ي كَا نَ لِي قَ ر ِينٌ
Yaq ū lu 'A'inn aka Lamina A l-Muş addiq ī na
037-052 که با من می‌گفت: آیا تو (وعده‌های بهشت و قیامت را) باور می‌کنی؟
يَقُ و لُ أَئِنَّ كَ لَمِنَ ا لْمُصَ دِّقِ ينَ
'A'idh ā Mitnā Wa Kunn ā Turā bāan Wa `Ižāmāan 'A'inn ā Lamadīnū na
037-053 آیا چون مردیم و استخوان ما خاک راه شد باز (زنده شویم و) پاداش و کیفری یابیم؟
أَئِذَ‌ا مِتْنَا وَكُنَّ ا تُرَ ابا ً وَعِظَ اماً أَئِنَّ ا لَمَدِينُونَ
Q ā la Hal 'An tum Muţ ţ ali`ū na
037-054 باز (این گوینده بهشتی به رفیقان) گوید: آیا می‌خواهید نظر کنید (و آن رفیق کافر را اینک در دوزخ بنگرید).
قَ ا لَ هَلْ أَ‌نْ تُمْ مُطَّ لِعُونَ
Fā ţ ţ ala`a Fara 'ā hu Fī Sawā 'i A l-Jaĥī mi
037-055 آن گاه خود بنگرد و او را در میان دوزخ (معذّب) بیند.
فَاطَّ لَعَ فَرَ آهُ فِي سَوَا ءِ ا لْجَحِيمِ
Q ā la Ta-Allā hi 'In Kid ta Laturdī ni
037-056 به او گوید: قسم به خدا که نزدیک بود مرا (همچون خود) هلاک گردانی.
قَ ا لَ تَاللَّهِ إِن ْ كِد ْتَ لَتُرْ‌دِينِ
Wa Lawlā Ni`matu Ra bbī Lakun tu Mina A l-Muĥđar ī na
037-057 و اگر نعمت و لطف خدای من (نگهدار) نبود من هم به دوزخ (نزد تو) از حاضر شدگان بودم.
وَلَوْلاَ نِعْمَةُ رَ بِّي لَكُن تُ مِنَ ا لْمُحْضَ ر ِينَ
'Afamā Naĥnu Bimayyitī na
037-058 (و از خوشحالی گوید) آیا دیگر ما را مرگی نخواهد بود؟
أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ
'Illā Mawtatanā A l-'Ūlá Wa Mā Naĥnu Bimu`adh dh abī na
037-059 جز همان مرگ اول (که در دنیا مردیم) و دیگر هیچ رنج و عذابی بر ما نخواهد بود؟
إِلاَّ مَوْتَتَنَا ا لأُ ولَى وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ
'Inn a Hādh ā Lahuwa A l-Faw zu A l-`Ažī mu
037-060 این است همان سعادت و رستگاری بزرگ.
إِنّ َ هَذَ‌ا لَهُوَ ا لْفَوْ زُ ا لْعَظِ يمُ
Limith li Hādh ā Falya`mali A l-`Āmilū na
037-061 آنان که سعی و عملی می‌کنند باید بر مثل این (بهشت جاودانی) کنند (نه بر دنیای دو روزه فانی).
لِمِثْلِ هَذَ‌ا فَلْيَعْمَلِ ا لْعَامِلُونَ
'Adh alika Kh y ru n Nuzulāan 'Am Sh ajara tu A z-Zaq q ū mi
037-062 آیا این پذیرایی (و مقام عالی) بهتر است یا درخت زقّوم جهنم؟
أَ‌ذَلِكَ خَ يْ رٌ نُزُلاً أَمْ شَجَرَ ةُ ا ل زَّقُّ ومِ
'Inn ā Ja`alnāhā Fitnatan Lilžžālimī na
037-063 که آن درخت را ما بلای جان ستمکاران عالم گردانیدیم.
إِنَّ ا جَعَلْنَاهَا فِتْنَة ً لِلظَّ الِمِينَ
'Inn ahā Sh ajara tun Takh ru ju Fī 'Aş li A l-Jaĥī mi
037-064 آن زقوم به حقیقت درختی است که از بن دوزخ برآید.
إِنَّ هَا شَجَرَ ةٌ تَخْ رُجُ فِي أَصْ لِ ا لْجَحِيمِ
Ţ al`uhā Ka'ann ahu Ru 'ū su A sh -Sh ayāţ ī ni
037-065 میوه‌اش (در خباثت) گویی سرهای شیاطین است.
طَ لْعُهَا كَأَنَّ هُ رُءُو سُ ا ل شَّيَاطِ ينِ
Fa'inn ahum La'ā kilū na Minhā Famāli'ū na Minhā A l-Buţ ū na
037-066 اهل دوزخ از آن درخت (خباثت) آن طور می‌خورند که شکمها پر می‌سازند.
فَإِنَّ هُمْ لَآكِلُو نَ مِ‍‌‍نْ هَا فَمَالِئُو نَ مِ‍‌‍نْ هَا ا لْبُطُ ونَ
Th umm a 'Inn a Lahum `Alayhā Lash awbāan Min Ĥamī min
037-067 پس از خوردن زقّوم دوزخ بر آنها آمیزه‌ای از شراب سوزان خواهد بود.
ثُمّ َ إِنّ َ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبا ً مِن ْ حَمِيمٍ
Th umm a 'Inn a Marji`ahum La'ilá A l-Jaĥī mi
037-068 و باز هم رجوعشان به سوی (عذاب دایم) جهنّم است.
ثُمّ َ إِنّ َ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى ا لْجَحِيمِ
'Inn ahum 'Alfaw 'Ābā 'ahum Đ ā llī na
037-069 چرا که آنها پدرانشان را در ضلالت و گمراهی یافتند.
إِنَّ هُمْ أَلْفَوْ‌ا آبَا ءَهُمْ ضَ ا لِّينَ
Fahum `Alá 'Āth ār ihim Yuhra `ū na
037-070 و باز از پی آنها شتابان می‌رفتند.
فَهُمْ عَلَى آثَار ِهِمْ يُهْرَ عُونَ
Wa Laq ad Đ alla Q ab lahum 'Akth aru A l-'Awwalī na
037-071 و قبل از اینان بیشتر پیشینیان هم سخت گمراه بودند.
وَلَقَ د ْ ضَ لَّ قَ بْ لَهُمْ أَكْثَرُ ا لأَوَّلِينَ
Wa Laq ad 'Arsalnā Fīhim Mun dh ir ī na
037-072 و ما رسولانی برای بیم و پند بر آنها فرستادیم.
وَلَقَ د ْ أَ‌رْسَلْنَا فِيهِمْ مُن ذِر ِينَ
Fān žur Kay fa Kā na `Āq ibatu A l-Mun dh ar ī na
037-073 (همه را تکذیب کردند) پس بنگر تا عاقبت کار آن امتهای بیم داده شده (گمراه) به چه (سختی و هلاکت) انجامید.
فَان ظُ رْ كَيْ فَ كَا نَ عَاقِ بَةُ ا لْمُن ذَر ِينَ
'Illā `Ibā da A ll āhi A l-Mukh ş ī na
037-074 جز بندگان پاک برگزیده خدا (همه هلاک شدند).
إِلاَّ عِبَا دَ ا للَّ هِ ا لْمُخْ لَصِ ينَ
Wa Laq ad Nādānā Nūĥun Falani`ma A l-Mujībū na
037-075 و همانا نوح ما را (بر یاری خود) ندا کرد و ما او را چه نیکو اجابت کردیم.
وَلَقَ د ْ نَا‌دَ‌انَا نُو حٌ فَلَنِعْمَ ا لْمُجِيبُونَ
Wa Najjaynā hu Wa 'Ahlahu Mina A l-Karbi A l-`Ažī mi
037-076 و او را با اهل بیتش (و پیروانش) همه را از اندوه و بلای بزرگ (هلاکت غرق) نجات دادیم.
وَنَجَّيْنَا هُ وَأَهْلَهُ مِنَ ا لْكَرْبِ ا لْعَظِ يمِ
Wa Ja`alnā Dh urr īyatahu Humu A l-Bāq ī na
037-077 و نژاد و اولاد او را روی زمین باقی داشتیم.
وَجَعَلْنَا ذُ‌رِّيَّتَ‍‍هُ هُمُ ا لْبَاقِ ينَ
Wa Tara knā `Alay hi Fī A l-'Ākh r ī na
037-078 و در میان آیندگان نام نیکویش بگذاشتیم.
وَتَرَ كْنَا عَلَيْ هِ فِي ا لآخِ ر ِينَ
Salā mun `Alá Nūĥin Fī A l-`Ālamī na
037-079 سلام و تحیّت بر نوح (خدا پرست) در میان عالمیان باد.
سَلاَمٌ عَلَى نُو حٍ فِي ا لْعَالَمِينَ
'Inn ā Kadh ālika Naj zī A l-Muĥsinī na
037-080 ما نیکوکاران را چنین پاداش می‌دهیم.
إِنَّ ا كَذَلِكَ نَجْ زِي ا لْمُحْسِنِينَ
'Inn ahu Min `Ibādinā A l-Mu'uminī na
037-081 که او به حقیقت از بندگان با ایمان ما بود.
إِنَّ هُ مِن ْ عِبَا‌دِنَا ا لْمُؤْمِنِينَ
Th umm a 'Agh ra q A l-'Ākh r ī na
037-082 آن گاه دیگران را همه غرق دریای هلاک گردانیدیم.
ثُمّ َ أَغْ رَ قْ نَا ا لآخَ ر ِينَ
Wa 'Inn a Min Sh ī`atihi La'ib rā hī ma
037-083 و از پیروان نوح (در دعوت به توحید و خدا پرستی) به حقیقت ابراهیم (خلیل) بود.
وَإِنّ َ مِن ْ شِيعَتِ‍‍هِ لَإِبْ رَ اهِيمَ
'Idh Jā 'a Ra bbahu Biq albin Salī min
037-084 که با قلبی پاک و سالم (از شرک) به سوی پروردگار خویش آمد.
إِ‌ذْ جَا ءَ رَ بَّهُ بِقَ لْبٍ سَلِيمٍ
'Idh Q ā la Li'abī hi Wa Q awmihi Mādh ā Ta`budū na
037-085 هنگامی که با پدر (یعنی عموی) خود و قومش گفت: شما به پرستش چه مشغولید؟
إِ‌ذْ قَ ا لَ لِأَبِي هِ وَقَ وْمِهِ مَا‌ذَ‌ا تَعْبُدُ‌ونَ
'A'ifkāan 'Ālihatan Dū na A ll āhi Tur īdū na
037-086 آیا رواست که به دروغ خدایانی به جای خدای یکتا بر می‌گزینید؟
أَئِفْكا ً آلِهَة ً دُو نَ ا للَّ هِ تُر ِيدُونَ
Famā Ž ann ukum Bira bbi A l-`Ālamī na
037-087 پس در این صورت به خدای جهانیان چه گمان می‌برید (و از قهر و انتقام خدا چگونه نمی‌ترسید).
فَمَا ظَ نُّ كُمْ بِرَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
Fanažara Nažra tan Fī A n -Nujū mi
037-088 آن گاه (ابراهیم تدبیری اندیشید و) به ستارگان آسمان نگاهی کرد.
فَنَظَ رَ نَظْ رَ ة ً فِي ا ل نُّ جُومِ
Faq ā la 'Inn ī Saq ī mun
037-089 و با قومش گفت که من بیمارم (و نتوانم به جشن عید بتان آیم).
فَقَ ا لَ إِنِّ ي سَقِ يمٌ
Fatawallaw `Anhu Mud bir ī na
037-090 قوم از او دست کشیده برگشتند (و از بتخانه در پی نشاط عید به باغ و صحرا شتافتند).
فَتَوَلَّوْ‌ا عَنْ هُ مُد ْبِر ِينَ
Farā gh á 'Ālihatihim Faq ā la 'Alā Ta'kulū na
037-091 ابراهیم (که بتخانه را خلوت یافت) قصد بتهای آنان کرد و گفت: آیا شما غذا نمی‌خورید؟
فَرَ ا غَ إِلَى آلِهَتِهِمْ فَقَ ا لَ أَلاَ تَأْكُلُونَ
Mā Lakum Lā Tan ţ iq ū na
037-092 چرا سخن نمی‌گویید؟ (شما چه خدایان بی‌اثر باطلی هستید!)
مَا لَكُمْ لاَ تَن طِ قُ ونَ
Farā gh m Đ arbāan Bil-Yamī ni
037-093 و محکم (با تبر) بر بتان زد (و جز بت بزرگ همه را درهم شکست).
فَرَ ا غَ عَلَيْهِمْ ضَ رْبا ً بِا لْيَمِينِ
Fa'aq ū 'Ilay hi Yaziffū na
037-094 قوم (آگه شدند و) با شتاب (از پی انتقام) به سوی او آمدند.
فَأَقْ بَلُو ا إِلَيْ هِ يَزِفُّونَ
Q ā la 'Ata`budū na Mā Tanĥitū na
037-095 ابراهیم گفت: آیا رواست که شما چیزی به دست خود بتراشید و آن را پرستش کنید؟
قَ ا لَ أَتَعْبُدُو نَ مَا تَنْ حِتُونَ
Wa A ll āhu Kh q akum Wa Mā Ta`malū na
037-096 در صورتی که شما و آنچه (از بتان) می‌سازید همه را خدا آفریده.
وَا للَّ هُ خَ لَقَ كُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ
Q ālū A b nū Lahu Bun yānāan Fa'alq ū hu Fī A l-Jaĥī mi
037-097 (قوم حجت و برهانش نشنیدند و) گفتند: باید بر او آتشخانه‌ای بسازید و او را در آتش افکنید.
قَ الُوا ا بْ نُوا لَ‍‍هُ بُنْ يَانا ً فَأَلْقُ و هُ فِي ا لْجَحِيمِ
Fa'arā dū Bihi Kaydāan Faja`alnāhumu A l-'Asfalī na
037-098 نمرودیان قصد مکر و ستمش کردند ما هم آنان را خوار و نابود ساختیم (و آتش را بر او گلستان کردیم).
فَأَرَ ادُوا بِ‍‍هِ كَيْد‌ا ً فَجَعَلْنَاهُمُ ا لأَسْفَلِينَ
Wa Q ā la 'Inn ī Dh āhibun 'Ilá Ra bbī Sayahdī ni
037-099 و ابراهیم (پس از نجات از بیداد نمرودیان به قومش) گفت: من (با کمال اخلاص) به سوی خدای خود می‌روم که البته هدایتم خواهد فرمود.
وَقَ ا لَ إِنِّ ي ذَ‌اهِب‌‍ٌ إِلَى رَ بِّي سَيَهْدِينِ
Ra bbi Hab Lī Mina A ş -Ş āliĥī na
037-100 بار الها، مرا فرزند صالحی که از بندگان شایسته تو باشد عطا فرما.
رَ بِّ هَب ْ لِي مِنَ ا ل صَّ الِحِينَ
Fabash sh arnā hu Bigh ā min Ĥalī min
037-101 پس مژده پسر بردباری به او دادیم.
فَبَشَّرْنَا هُ بِغُ لاَمٍ حَلِيمٍ
Falamm ā Balagh A s-Sa`ya Q ā la Yā Bunay ya 'Inn ī 'Ará Fī A l-Manā mi 'Ann ī 'Adh baĥuka Fān žur Mādh ā Tará ۚ Q ā la Yā 'Abati A ru ۖ Satajidunī 'In Sh ā 'a A ll āhu Mina A ş -Ş ābir ī na
037-102 آن گاه که (آن پسر رشد یافت و) با او به سعی و عمل شتافت (یا در جهد و عبادت یا در سعی صفا و مروه با پدر همراه شد) ابراهیم گفت: ای فرزند عزیزم، من در عالم خواب چنین می‌بینم که تو را قربانی (راه خدا) می‌کنم، در این واقعه تو را چه نظری است؟ جواب داد: ای پدر، هر چه مأموری انجام ده که ان شاء اللّه مرا از بندگان با صبر و شکیبا خواهی یافت.
فَلَمَّ ا بَلَ‍‍غَ مَعَهُ ا ل سَّعْيَ قَ ا لَ يَابُنَيَّ إِنِّ ي أَرَ ى فِي ا لْمَنَا مِ أَنِّ ي أَ‌ذْبَحُكَ فَان ظُ رْ مَا‌ذَ‌ا تَرَ ى قَ ا لَ ۚ يَا أَبَتِ ا ي ۖ إِن ْ شَا ءَ ا للَّ هُ مِنَ ا ل صَّ ابِر ِينَ
Falamm ā 'Aslamā Wa Tallahu Liljabī ni
037-103 پس چون هر دو تسلیم امر حق گشتند و او را (برای کشتن) به روی در افکند.
فَلَمَّ ا أَسْلَمَا وَتَلَّ‍‍هُ لِلْجَبِينِ
Wa Nādaynā hu 'An Yā 'Ib rā hī mu
037-104 و ما در آن حال (که کارد به گلویش کشید) خطاب کردیم که ای ابراهیم،
وَنَادَيْنَا هُ أَن ْ يَا إِبْ رَ اهِيمُ
Q ad Ş addaq A r-Ru 'uyā ۚ 'Inn ā Kadh ālika Naj zī A l-Muĥsinī na
037-105 تو مأموریت عالم رؤیا را انجام دادی (کارد را از گلویش بردار). ما نیکو کاران را چنین نیکو پاداش می‌دهیم.
قَ د صَ دَّقْ تَ ا ل رُّؤْيَا ۚ إِنَّ ا كَذَلِكَ نَجْ زِي ا لْمُحْسِنِينَ
'Inn a Hādh ā Lahuwa A l-Balā 'u A l-Mubī nu
037-106 این ابتلا همان امتحانی است که (حقیقت حال اهل ایمان را) روشن می‌کند (که در راه خدا از هر چیز می‌گذرند).
إِنّ َ هَذَ‌ا لَهُوَ ا لْبَلاَءُ ا لْمُبِينُ
Wa Fadaynā hu Bidh ib ĥin `Ažī min
037-107 و بر او (گوسفندی فرستاده و) ذبح بزرگی فدا ساختیم.
وَفَدَيْنَا هُ بِذِبْ حٍ عَظِ يمٍ
Wa Tara knā `Alay hi Fī A l-'Ākh r ī na
037-108 و ثنای او را در میان آیندگان وا گذاردیم.
وَتَرَ كْنَا عَلَيْ هِ فِي ا لآخِ ر ِينَ
Salā mun `Alá 'Ib rā hī ma
037-109 سلام و تحیّت خدا بر ابراهیم باد.
سَلاَمٌ عَلَى إِبْ رَ اهِيمَ
Kadh ālika Naj zī A l-Muĥsinī na
037-110 ما نیکوان را این چنین پاداش نیکو می‌دهیم.
كَذَلِكَ نَجْ زِي ا لْمُحْسِنِينَ
'Inn ahu Min `Ibādinā A l-Mu'uminī na
037-111 زیرا او از بندگان با ایمان ما بود.
إِنَّ هُ مِن ْ عِبَا‌دِنَا ا لْمُؤْمِنِينَ
Wa Bash sh arnā hu Bi'isĥā q a Nabīyāan Mina A ş -Ş āliĥī na
037-112 و باز مژده فرزندش اسحاق را که پیغمبری از شایستگان است به او دادیم.
وَبَشَّرْنَا هُ بِإِسْحَا قَ نَبِيّا ً مِنَ ا ل صَّ الِحِينَ
Wa Bāra knā `Alay hi Wa `Alá 'Isĥā q a ۚ Wa Min Dh urr īyatihimā Muĥsinun Wa Ž ālimun Linafsihi Mubī nun
037-113 و بر ابراهیم و اسحاق برکت و خیر بسیار عطا کردیم، و از فرزندانشان برخی صالح و نیکوکار و برخی دانسته و آشکار به نفس خود ستمکار شدند.
وَبَارَ كْنَا عَلَيْ هِ وَعَلَ‍‍ى إِسْحَا قَ ۚ وَمِن ْ ذُ‌رِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَ الِم ٌ لِنَفْسِ‍‍هِ مُبِينٌ
Wa Laq ad Manann ā `Alá Mūsá Wa Hārū na
037-114 و همانا ما بر موسی و هارون منّت گذاردیم.
وَلَقَ د ْ مَنَنَّ ا عَلَى مُوسَى وَهَا‌رُ‌ونَ
Wa Najjaynāhumā Wa Q awmahumā Mina A l-Karbi A l-`Ažī mi
037-115 و هر دو را با قومشان از بلای بزرگ (فرعونیان) نجات دادیم.
وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَ وْمَهُمَا مِنَ ا لْكَرْبِ ا لْعَظِ يمِ
Wa Naş arnāhum Fakānū Humu A l-Gh ī na
037-116 و آنها را یاری دادیم تا (بر فوعونیان) به حقیقت غالب شدند.
وَنَصَ رْنَاهُمْ فَكَانُو‌ا هُمُ ا لْغَ الِبِينَ
Wa 'Ātaynāhumā A l-Kitā ba A l-Mustabī na
037-117 و به آن دو (پیغمبر) کتاب (تورات) روشن بیان را عطا کردیم.
وَ‌آتَيْنَاهُمَا ا لْكِتَا بَ ا لْمُسْتَبِينَ
Wa Hadaynāhumā A ş -Ş ir ā ţ a A l-Mustaq ī ma
037-118 و هر دو را به راه راست (خداپرستی) هدایت کردیم.
وَهَدَيْنَاهُمَا ا ل صِّ رَ ا طَ ا لْمُسْتَقِ يمَ
Wa Tara knā `Alayhimā Fī A l-'Ākh r ī na
037-119 و برایشان نام نیک در میان آیندگان باقی گذاردیم.
وَتَرَ كْنَا عَلَيْهِمَا فِي ا لآخِ ر ِينَ
Salā mun `Alá Mūsá Wa Hārū na
037-120 سلام و تحیّت بر موسی و هارون باد.
سَلاَمٌ عَلَى مُوسَى وَهَا‌رُ‌ونَ
'Inn ā Kadh ālika Naj zī A l-Muĥsinī na
037-121 ما چنین نیکوان را پاداش نیکو می‌دهیم.
إِنَّ ا كَذَلِكَ نَجْ زِي ا لْمُحْسِنِينَ
'Inn ahumā Min `Ibādinā A l-Mu'uminī na
037-122 زیرا هر دو از بندگان خاص با ایمان ما بودند.
إِنَّ هُمَا مِن ْ عِبَا‌دِنَا ا لْمُؤْمِنِينَ
Wa 'Inn a 'Ilyā sa Lamina A l-Mursalī na
037-123 و همانا الیاس یکی از رسولان بزرگ خدا بود.
وَإِنّ َ إِلْيَا سَ لَمِنَ ا لْمُرْسَلِينَ
'Idh Q ā la Liq awmihi~ 'Alā Tattaq ū na
037-124 وقتی که قومش را گفت: آیا خداترس و پرهیزکار نمی‌شوید (که ترک بت و خود پرستی کنید).
إِ‌ذْ قَ ا لَ لِقَ وْمِهِ~ ِ أَلاَ تَتَّقُ ونَ
'Atad `ū na Ba`lāan Wa Tadh arū na 'Aĥsana A l-Kh q ī na
037-125 آیا بت بعل نام را (خدا) می‌خوانید و خدای بهترین آفریننده عالم را ترک می‌گویید؟
أَتَد ْعُو نَ بَعْلا ً وَتَذَرُو نَ أَحْسَنَ ا لْخَ الِقِ ينَ
Al-Laha Ra bbakum Wa Ra bba 'Ābā 'ikumu A l-'Awwalī na
037-126 همان خدایی که آفریننده شما و پدران گذشته شماست (نه بتان جماد).
ا للَّهَ رَ بَّكُمْ وَرَ بَّ آبَا ئِكُمُ ا لأَوَّلِينَ
Fakadh dh abū hu Fa'inn ahum Lamuĥđarū na
037-127 قوم الیاس (رسالت) او را تکذیب کردند، بدین سبب (برای انتقام و عذاب به محشر) احضار می‌شوند.
فَكَذَّبُو هُ فَإِنَّ هُمْ لَمُحْضَ رُونَ
'Illā `Ibā da A ll āhi A l-Mukh ş ī na
037-128 (و همه هلاک شوند) جز بندگان پاک و برگزیده خدا.
إِلاَّ عِبَا دَ ا للَّ هِ ا لْمُخْ لَصِ ينَ
Wa Tara knā `Alay hi Fī A l-'Ākh r ī na
037-129 و از او در میان آیندگان نام نیکو باقی گذاردیم.
وَتَرَ كْنَا عَلَيْ هِ فِي ا لآخِ ر ِينَ
Salā mun `Alá 'Il Yā -Sīn
037-130 سلام بر الیاس (و آل یاسین) باد.
سَلاَمٌ عَلَى إِلْ يَا-سِين
'Inn ā Kadh ālika Naj zī A l-Muĥsinī na
037-131 ما نیکوان را چنین پاداش نیکو می‌دهیم.
إِنَّ ا كَذَلِكَ نَجْ زِي ا لْمُحْسِنِينَ
'Inn ahu Min `Ibādinā A l-Mu'uminī na
037-132 زیرا او از بندگان خاص با ایمان ما بود.
إِنَّ هُ مِن ْ عِبَا‌دِنَا ا لْمُؤْمِنِينَ
Wa 'Inn a Lūţ āan Lamina A l-Mursalī na
037-133 و لوط هم یکی از رسولان خدا بود.
وَإِنّ َ لُوط ا ً لَمِنَ ا لْمُرْسَلِينَ
'Idh Najjaynā hu Wa 'Ahlahu~ 'Aj ma`ī na
037-134 وقتی که ما (خواستیم قوم او را کیفر کنیم) او و اهل بیتش همه را نجات دادیم.
إِ‌ذْ نَجَّيْنَا هُ وَأَهْلَهُ~ ُ أَجْ مَعِينَ
'Illā `Ajūzāan Fī A l-Gh r ī na
037-135 به جز پیر زالی (همسر او) که در میان قومی که هلاک شدند باقی ماند.
إِلاَّ عَجُو‌ز‌ا ً فِي ا لْغَ ابِر ِينَ
Th umm a Damm arnā A l-'Ākh r ī na
037-136 پس (از نجات لوط و اهلش) دیگران که بدکار بودند همه را هلاک ساختیم.
ثُمّ َ دَمَّ رْنَا ا لآخَ ر ِينَ
Wa 'Inn akum Latamurrū na `Alayhim Muş biĥī na
037-137 و شما مردم اینک بر دیار ویران قوم لوط می‌گذرید (و خرابه‌های آن را به چشم می‌نگرید) در صبح،
وَ‌إِنَّ كُمْ لَتَمُرُّو نَ عَلَيْهِمْ مُصْ بِحِينَ
Wa Bil-Lay li ۗ 'Afalā Ta`q ilū na
037-138 و شام، آیا (چشم عبرت نمی‌گشایید و) عقل را کار نمی‌بندید؟
وَبِاللَّيْ لِ ۗ أَفَلاَ تَعْقِ لُونَ
Wa 'Inn a Yūnis Lamina A l-Mursalī na
037-139 و یونس نیز یکی از رسولان بزرگ خدا بود.
وَإِنّ َ يُونِس لَمِنَ ا لْمُرْسَلِينَ
'Idh 'Abaq a 'Ilá A l-Fulki A l-Mash ĥū ni
037-140 آن گاه که به کشتی پر جمعیتی گریخت (زیرا به قومش وعده عذاب داد و آنها از دل توبه و انابه کردند و خدا رفع عذاب کرد. او به دریای روم گریخت تا نزد قوم خجل و شرمنده نرود).
إِ‌ذْ أَبَ‍‍قَ إِلَى ا لْفُلْكِ ا لْمَشْحُونِ
Fasāhama Fakā na Mina A l-Mud ĥađī na
037-141 (کشتی به خطر افتاد و اهل کشتی معتقد شدند که خطا کاری در میان آنهاست، خواستند قرعه زنند تا خطا کار را به قرعه تعیین کرده و غرق کنند) یونس قرعه زد و به نام خودش افتاد و از مغلوب شدگان (و غرق شوندگان) گردید.
فَسَاهَمَ فَكَا نَ مِنَ ا لْمُد ْحَضِ ينَ
Fāltaq amahu A l-Ĥū tu Wa Huwa Mulī mun
037-142 و ماهی دریا او را به کام فرو برد و او در خور ملامت بود.
فَالْتَقَ مَهُ ا لْحُو تُ وَهُوَ مُلِيمٌ
Falawlā 'Ann ahu Kā na Mina A l-Musabbiĥī na
037-143 و اگر او به ستایش و تسبیح خدا نپرداختی،
فَلَوْلاَ أَنَّ هُ كَا نَ مِنَ ا لْمُسَبِّحِينَ
Lalabith a Fī Baţ i~ 'Ilá Yaw mi Yub `ath ū na
037-144 تا قیامت در شکم ماهی زیست کردی.
لَلَبِثَ فِي بَطْ نِهِ إِلَى يَوْ مِ يُبْ عَثُونَ
Fanabadh nā hu Bil-`Arā 'i Wa Huwa Saq ī mun
037-145 باز او را (پس از چندین روز) از بطن ماهی به صحرای خشکی افکندیم در حالی که بیمار و ناتوان بود.
فَنَبَذْنَا هُ بِا لْعَرَا ءِ وَهُوَ سَقِ يمٌ
Wa 'An batnā `Alay hi Sh ajara tan Min Yaq ţ ī nin
037-146 و (در آن صحرا) بر او درختی از کدو رویانیدیم (تا به برگش سایه‌بان و پوشش کند).
وَأَنْ بَتْنَا عَلَيْ هِ شَجَرَ ة ً مِن ْ يَقْ طِ ينٍ
Wa 'Arsalnā hu 'Ilá Miā 'ati 'Alfin 'Aw Yazīdū na
037-147 و او را بر قومی بالغ بر صد هزار یا افزون (به رسالت) فرستادیم.
وَأَرْسَلْنَا هُ إِلَى مِائَةِ أَلْفٍ أَ‌وْ يَزِيدُ‌ونَ
Fa'ā manū Famatta`nāhum 'Ilá Ĥī nin
037-148 و آن قوم چون ایمان آوردند ما هم تا هنگامی معیّن (مدت عمر آن قوم، از نعمت خود) بهره‌مندشان گردانیدیم.
فَآمَنُو‌ا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِينٍ
Fāstaftihim 'Alira bbika A l-Banā tu Wa Lahumu A l-Banū na
037-149 پس تو از این مشرکان (که فرشتگان را دختران خدا می‌خوانند) بپرس که آیا خدا را فرزندان دختر است و آنان را پسر؟
فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَ بِّكَ ا لْبَنَا تُ وَلَهُمُ ا لْبَنُونَ
'Am Kh q A l-Malā 'ikata 'Ināth āan Wa Hum Sh āhidū na
037-150 یا آنکه چون ما فرشتگان را خلق می‌کردیم آنجا حاضر بودند و دیدند که آنها را زن آفریدیم؟
أَمْ خَ لَقْ نَا ا لْمَلاَئِكَةَ إِنَاثا ً وَهُمْ شَاهِدُ‌ونَ
'Alā 'Inn ahum Min 'Ifkihim Layaq ūlū na
037-151 بدان که اینان (از جهل خود) بر خدا دروغی بسته و می‌گویند.
أَلاَ إِنَّ هُمْ مِن ْ إِفْكِهِمْ لَيَقُ ولُونَ
Walada A ll āhu Wa 'Inn ahum Lakādh ibū na
037-152 خدا را فرزند می‌باشد. البته دروغ می‌گویند.
وَلَدَ ا للَّ هُ وَ‌إِنَّ هُمْ لَكَا‌ذِبُونَ
'Ā ş ţ afá A l-Banā ti `Alá A l-Banī na
037-153 آیا خدا دختران را بر پسران برگزید؟
أَ اصْ طَ فَى ا لْبَنَا تِ عَلَى ا لْبَنِينَ
Mā Lakum Kay fa Taĥkumū na
037-154 چرا چنین جاهلانه حکم می‌کنید؟
مَا لَكُمْ كَيْ فَ تَحْكُمُونَ
'Afalā Tadh akkarūn
037-155 آیا (با این ادلّه روشن) باز متذکر نمی‌شوید؟
أَفَلاَ تَذَكَّرُ‌ون
'Am Lakum Sulţ ā nun Mubī nun
037-156 آیا (برای عقیده باطل خود) دلیل روشنی دارید؟
أَمْ لَكُمْ سُلْطَ ا نٌ مُبِينٌ
Fa'tū Bikitābikum 'In Kun tum Ş ādiq ī na
037-157 کتاب و برهان‌تان را بیاورید اگر راست می‌گویید.
فَأْتُو‌ا بِكِتَابِكُمْ إِن ْ كُن تُمْ صَ ادِقِ ينَ
Wa Ja`alū Baynahu Wa Bay na A l-Jinn ati Nasabāan ۚ Wa Laq ad `Alimati A l-Jinn atu 'Inn ahum Lamuĥđarū na
037-158 و (فاسدتر از این عقیده آنکه) بین خدا و جنّ نسبت و خویشی برقرار کردند در صورتی که جنّیان می‌دانند که (این عقاید وهم و خرافات است و به محشر برای کیفر) احضار خواهند شد.
وَجَعَلُو‌ا بَيْنَ‍‍هُ وَبَيْ نَ ا لْجِنَّ ةِ نَسَبا ً ۚ وَلَقَ د ْ عَلِمَتِ ا لْجِنَّ ةُ إِنَّ هُمْ لَمُحْضَ رُونَ
Sub ĥā na A ll āhi `Amm ā Yaş ifū na
037-159 خدا ذات پاکش از این اوصاف که (از جهل) به او نسبت می‌دهند منزّه است (و همه شما مسئولید).
سُبْ حَا نَ ا للَّ هِ عَمَّ ا يَصِ فُونَ
'Illā `Ibā da A ll āhi A l-Mukh ş ī na
037-160 جز بندگان پاک برگزیده خدا.
إِلاَّ عِبَا دَ ا للَّ هِ ا لْمُخْ لَصِ ينَ
Fa'inn akum Wa Mā Ta`budū na
037-161 که شما و معبودانتان،
فَإِنَّ كُمْ وَمَا تَعْبُدُ‌ونَ
Mā 'An tum `Alay hi Bifātinī na
037-162 نتوانستید آنها را مفتون و گمراه کنید.
مَا أَ‌نْ تُمْ عَلَيْ هِ بِفَاتِنِينَ
'Illā Man Huwa Ş ālī A l-Jaĥī mi
037-163 جز آن کس را که اهل دوزخ است.
إِلاَّ مَن ْ هُوَ صَ الِي ا لْجَحِيمِ
Wa Mā Minn ā 'Illā Lahu Maq ā mun Ma`lū mun
037-164 (ای رسول ما، مشرکان را بگو که فرشتگان می‌گویند) هیچ کس از ما فرشتگان نیست جز آنکه او را (در بندگی حق) مقامی معین است.
وَمَا مِنَّ ا إِلاَّ لَ‍‍هُ مَقَ ا مٌ مَعْلُومٌ
Wa 'Inn ā Lanaĥnu A ş -Ş ā ffū na
037-165 و همه (به فرمان خدا) نیکو صف آراسته‌ایم.
وَ‌إِنَّ ا لَنَحْنُ ا ل صَّ ا فُّونَ
Wa 'Inn ā Lanaĥnu A l-Musabbiĥū na
037-166 و دایم به تسبیح و ستایش او مشغولیم.
وَ‌إِنَّ ا لَنَحْنُ ا لْمُسَبِّحُونَ
Wa 'In Kānū Layaq ūlū na
037-167 و همانا کافران می‌گفتند.
وَإِن ْ كَانُوا لَيَقُ ولُونَ
Law 'Ann a `In danā Dh ikrā an Mina A l-'Awwalī na
037-168 که اگر نزد ما کتابی از رسولان پیشین بود.
لَوْ أَنّ َ عِنْ دَنَا ذِكْر‌ا ً مِنَ ا لأَوَّلِينَ
Lakunn ā `Ibā da A ll āhi A l-Mukh ş ī na
037-169 ما هم البته از بندگان برگزیده خدا می‌بودیم.
لَكُنَّ ا عِبَا دَ ا للَّ هِ ا لْمُخْ لَصِ ينَ
Fakafarū Bihi ۖ Fasaw fa Ya`lamū na
037-170 و (دروغ می‌گفتند، زیرا آن قرآن بزرگ خدا آمد و) به آن کافر شدند و به زودی (کیفر خود را) خواهند دانست.
فَكَفَرُ‌و‌ا بِ‍‍هِ ۖ فَسَوْ فَ يَعْلَمُونَ
Wa Laq ad Sabaq at Kalimatunā Li`ibādinā A l-Mursalīn
037-171 و همانا عهد ما در باره بندگانی که به رسالت فرستادیم (چنین در علم ازلی) سبقت گرفته است.
وَلَقَ د ْ سَبَقَ تْ كَلِمَتُنَا لِعِبَا‌دِنَا ا لْمُرْسَلِين
'Inn ahum Lahumu A l-Man ş ūrū na
037-172 که البته آنها (بر کافران) فتح و فیروزی یابند.
إِنَّ هُمْ لَهُمُ ا لْمَن صُ ورُونَ
Wa 'Inn a Jun danā Lahumu A l-Gh ū na
037-173 و همیشه سپاه ما (بر دشمن) غالبند.
وَإِنّ َ جُن دَنَا لَهُمُ ا لْغَ الِبُونَ
Fatawalla `Anhum Ĥattá Ĥī nin
037-174 پس اینک روی از آنها بگردان تا به وقتی معیّن.
فَتَوَلَّ عَنْ هُمْ حَتَّى حِينٍ
Wa 'Ab ş ir hum Fasaw fa Yub ş irū na
037-175 و (عذاب دنیا و آخرت) آنها را به چشم ببین که آنها هم به زودی (فتح و فیروزی تو را) خواهند دید.
وَأَبْ صِ ر ْهُمْ فَسَوْ فَ يُبْ صِ رُونَ
'Afabi`adh ābinā Yasta`jilū na
037-176 آیا کافران (به تمسخر، از تو) عذاب ما را با تعجیل می‌طلبند؟
أَفَبِعَذَ‌ابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ
Fa'idh ā Nazala Bisāĥatihim Fasā 'a Ş abā ĥu A l-Mun dh ar ī na
037-177 (بدانند که) چون عذاب قهر الهی پیرامون دیارشان فرود آید (بر آن کافران شبی بگذرد که) صبح بسیار بدی خواهند داشت.
فَإِ‌ذَ‌ا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَا ءَ صَ بَا حُ ا لْمُن ذَر ِينَ
Wa Tawalla `Anhum Ĥattá Ĥī nin
037-178 اینک روی از آنها بگردان تا به وقتی معین.
وَتَوَلَّ عَنْ هُمْ حَتَّى حِينٍ
Wa 'Ab ş ir Fasaw fa Yub ş irū na
037-179 و (عذاب و ذلّت آنها را) به چشم ببین که آنها هم به زودی (فتح و فیروزی تو را) خواهند دید.
وَأَبْ صِ ر ْ فَسَوْ فَ يُبْ صِ رُونَ
Sub ĥā na Ra bbika Ra bbi A l-`Izzati `Amm ā Yaş ifū na
037-180 پاک و منزه است پروردگار تو که خدایی مقتدر و بی‌همتاست و از توصیف (جاهلانه) خلق مبرّاست.
سُبْ حَا نَ رَ بِّكَ رَ بِّ ا لْعِزَّةِ عَمَّ ا يَصِ فُونَ
Wa Salā mun `Alá A l-Mursalī na
037-181 و سلام و تحیت الهی بر رسولان گرامی او باد.
وَسَلاَمٌ عَلَى ا لْمُرْسَلِينَ
Wa A l-Ĥam du Lill ā h Ra bbi A l-`Ālamī na
037-182 و ستایش مخصوص خداست که آفریننده جهان‌ها و جهانیان است.
وَ‌الْحَمْدُ لِلَّهِ رَ بِّ ا لْعَالَمِينَ
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
