Roman Script    Reciting key words            Previous Sūrah    Quraan Index    Home  

26) Sūrat Ash-Shu`arā'

Printed format

26) سُورَة الشُعَرَاء

Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Ţā-Sīn-Mīm 026-001 طسم (اسراری است بین خدا و رسول) طَ‍‍ا-سِي‍‌‍ن‍‍-مِيم
Tilka 'Āyātu Al-Kitābi Al-Mubīni 026-002 این قرآن آیات کتاب روشن خداست. تِلْكَ ‌آي‍‍َ‍اتُ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ ‌الْمُبِينِ
La`allaka Bākhi`un Nafsaka 'Allā Yakūnū Mu'uminīna 026-003 (ای رسول ما) تو چنان در اندیشه هدایت خلقی که خواهی جان عزیزت را از غم اینکه ایمان نمی‌آورند هلاک سازی! لَعَلَّكَ بَاخِ‍‍عٌ‌ نَفْسَكَ ‌أَلاَّ‌ يَكُونُو‌ا‌ مُؤْمِنِينَ
'In Nasha' Nunazzil `Alayhim Mina As-Samā'i 'Āyatan Fažallat 'A`nāquhum Lahā Khāđi`īna 026-004 ما اگر بخواهیم از آسمان آیت قهری نازل گردانیم که همه به جبر گردن زیر بار (ایمان به) آن فرود آرند. إِ‌نْ نَشَأْ‌ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌آيَة‌ ً‌ فَ‍‍ظَ‍‍لَّتْ ‌أَعْنَاقُ‍‍هُمْ لَهَا‌ خَ‍‍اضِ‍‍عِينَ
Wa Mā Ya'tīhim Min Dhikrin Mina Ar-Raĥmāni Muĥdathin 'Illā Kānū `Anhu Mu`rīna 026-005 و (وای بر اینان که) هیچ آیت و ذکر تازه‌ای از خدای رحمان بر آنها نیاید جز آنکه از آن اعراض می‌کنند. وَمَا‌ يَأْتِيهِمْ مِ‍‌‍نْ ‌ذِكْر‌ٍ‌ مِنَ ‌ال‍رَّحْمَنِ مُحْدَث‌‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ كَانُو‌ا‌ عَ‍‌‍نْ‍‍هُ مُعْ‍‍رِ‍‍ضِ‍‍ينَ
Faqad Kadhdhabū Fasaya'tīhim 'Anbā'u Mā Kānū Bihi Yastahzi'ūn 026-006 همانا این کافران آیات خدا را تکذیب کردند و به زودی خبر آنچه بدان استهزاء می‌کنند به آنان خواهد رسید. فَ‍قَ‍‍دْ‌ كَذَّبُو‌ا‌ فَسَيَأْتِيهِمْ ‌أَ‌نْ‍‍ب‍‍َ‍ا‌ءُ‌ مَا‌ كَانُو‌ا‌ بِ‍‍هِ يَسْتَهْزِئ‍‍ُ‍‍ون
'Awalam Yaraw 'Ilá Al-'Arđi Kam 'Anbatnā Fīhā Min Kulli Zawjin Karīmin 026-007 آیا در زمین به دیده عبرت نظر نکردند که ما چه انواع گوناگون از نباتات پر سود از آن برویانیدیم؟ أَ‌وَلَمْ يَ‍رَ‌وْ‌ا‌ ‌إِلَى‌ ‌الأَ‌رْ‍ضِ كَمْ ‌أَ‌نْ‍‍بَتْنَا‌ فِيهَا‌ مِ‍‌‍نْ كُلِّ ‌زَ‌وْج‌‍ٍ‌ كَ‍‍رِيمٍ
'Inna Fī Dhālika La'āyatan ۖ Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna 026-008 همانا در این کار آیتی (از لطف و رحمت و علم و قدرت خدا بر هوشمندان) آشکار است و باز اکثر اینان ایمان نمی‌آورند. إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَآيَة ًۖ ‌وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu 026-009 و همانا پروردگار تو بسیار مقتدر و مهربان است. وَ‌إِنَّ ‌‍رَبَّكَ لَهُوَ‌ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زُ‌ ‌ال‍رَّحِيمُ
Wa 'Idh Nādá Rabbuka Mūsá 'Ani A'ti Al-Qawma Až-Žālimīna 026-010 و (یاد آر) هنگامی که خدایت به موسی ندا کرد که اینک به سوی قوم ستمکار روی آور. وَ‌إِ‌ذْ‌ نَا‌دَ‌ى‌ ‌‍رَبُّكَ مُوسَ‍‍ى‌ ‌أَنِ ‌ائْتِ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمَ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِمِينَ
Qawma Fir`awna ۚ 'Alā Yattaqūna 026-011 به سوی قوم ستمکار فرعون که آیا باز هم نمی‌خواهند خدا ترس و پرهیزگار شوند؟ قَ‍‍وْمَ فِ‍‍رْعَ‍‍وْنَ ۚ ‌أَلاَ‌ يَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ
Qāla Rabbi 'Innī 'Akhāfu 'An Yukadhdhibūni 026-012 موسی عرض کرد: ای پروردگار، از آن می‌ترسم که فرعونیان سخت مرا تکذیب کنند. قَ‍‍الَ ‌‍رَبِّ ‌إِنِّ‍‍ي ‌أَ‍خَ‍‍افُ ‌أَ‌نْ يُكَذِّبُونِ
Wa Yađīqu Şadrī Wa Lā Yanţaliqu Lisānī Fa'arsil 'Ilá Hārūna 026-013 و (از کفر آنها) دلتنگ شوم و عقده زبانم (به هدایت آنان) باز نگردد، پس به سوی هارون (برادرم) فرست (تا با من به رسالت روانه شود). وَيَ‍ضِ‍‍ي‍‍قُ صَ‍‍دْ‌رِي ‌وَلاَ‌ يَ‍‌‍نْ‍‍‍‍طَ‍‍لِ‍‍قُ لِسَانِي فَأَ‌رْسِلْ ‌إِلَى‌ هَا‌رُ‌ونَ
Wa Lahum `Alayya Dhanbun Fa'akhāfu 'An Yaqtulūni 026-014 و بر من از این قوم (قبطی) گناهی است که می‌ترسم به قتلم رسانند. وَلَهُمْ عَلَيَّ ‌ذَ‌نْ‍‍ب‌‍ٌ‌ فَأَ‍خَ‍‍افُ ‌أَ‌نْ يَ‍‍قْ‍‍تُلُونِ
Qāla Kallā ۖdh/habā Bi'āyātinā ۖ 'Innā Ma`akum Mustami`ūna 026-015 خدا به موسی فرمود: هرگز (مترس که شما را نمی‌کشند)، پس با برادرت هارون بدین معجزات و آیات ما به سوی آنان بروید که ما همه جا با شما هستیم و گفتار شما را می‌شنویم. قَ‍‍الَ كَلاَّ‌ ۖ فَا‌ذْهَبَا‌ بِآيَاتِنَ‍‍اۖ ‌إِنَّ‍‍ا‌ مَعَكُمْ مُسْتَمِعُونَ
Fa'tiyā Fir`awna Faqūlā 'Innā Rasūlu Rabbi Al-`Ālamīna 026-016 هر دو به اتفاق به جانب فرعون روید و بگویید که ما رسول پروردگار جهانیم. فَأْتِيَا‌ فِ‍‍رْعَ‍‍وْنَ فَ‍‍قُ‍‍ولاَ‌ ‌إِنَّ‍‍ا‌ ‌‍رَس‍‍ُ‍ولُ ‌‍رَبِّ ‌الْعَالَمِينَ
'An 'Arsil Ma`anā Banī 'Isrā'īla 026-017 با این پیام که طایفه بنی اسرائیل را با ما (از مصر به فلسطین) بفرست. أَ‌نْ ‌أَ‌رْسِلْ مَعَنَا‌ بَنِ‍‍ي ‌إِسْر‍َ‍‌ائ‍‍ِ‍‍يلَ
Qāla 'Alam Nurabbika Fīnā Walīdāan Wa Labithta Fīnā Min `Umurika Sinīna 026-018 فرعون گفت: تو نه آن کودکی که ما پروردیم و سالها عمرت در نزد ما گذشت؟ قَ‍‍الَ ‌أَلَمْ نُ‍رَبِّكَ فِينَا‌ ‌وَلِيد‌ا‌ ً‌ ‌وَلَبِثْتَ فِينَا‌ مِ‍‌‍نْ عُمُ‍‍رِكَ سِنِينَ
Wa Fa`alta Fa`lataka Allatī Fa`alta Wa 'Anta Mina Al-Kāfirīna 026-019 و آن فعل زشت (قتل نفس) از تو سر زد و (به خدایی ما) کافر بودی؟ وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ ‌الَّتِي فَعَلْتَ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍تَ مِنَ ‌الْكَافِ‍‍رِينَ
Qāla Fa`altuhā 'Idhāan Wa 'Anā Mina Ađ-Đāllīn 026-020 موسی گفت: آری من چنین فعلی را مرتکب شدم (ولی نه بر عمد بلکه) در آن هنگام من (برای نجات سبطیان از ظلم قبطیان) به وادی حیرت سرگردان و از گمشدگان (دیار شما) بودم (و کاری به قصد نجات مظلومی کردم به قتل خطایی منتهی شد). قَ‍‍الَ فَعَلْتُهَ‍‍ا‌ ‌إِ‌ذ‌ا‌ ً‌ ‌وَ‌أَنَا‌ مِنَ ‌ال‍‍ضَّ‍‍الِّين
Fafarartu Minkum Lammā Khiftukum Fawahaba Lī Rabbī Ĥukmāan Wa Ja`alanī Mina Al-Mursalīna 026-021 و آن گاه از ترس شما گریختم تا آنکه خدای من مرا علم و حکمت عطا فرمود و از پیغمبران خود قرار داد. فَفَ‍رَ‌رْتُ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ لَ‍‍مَّ‍‍ا‌ خِ‍‍فْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي ‌‍رَبِّي حُكْما‌ ً‌ ‌وَجَعَلَنِي مِنَ ‌الْمُرْسَلِينَ
Wa Tilka Ni`matun Tamunnuhā `Alayya 'An `Abbadta Banī 'Isrā'īla 026-022 و (بازگو) این که طایفه بنی اسرائیل را بنده خود کرده‌ای این هم نعمتی است که منّت آن بر من می‌نهی؟ وَتِلْكَ نِعْمَة‌‍ٌ‌ تَمُ‍‍نُّ‍‍هَا‌ عَلَيَّ ‌أَ‌نْ عَبَّ‍‍دْتَ بَنِ‍‍ي ‌إِسْر‍َ‍‌ائ‍‍ِ‍‍يلَ
Qāla Fir`awnu Wa Mā Rabbu Al-`Ālamīna 026-023 باز فرعون به موسی گفت: ربّ العالمین چیست؟ قَ‍‍الَ فِ‍‍رْعَ‍‍وْنُ ‌وَمَا‌ ‌‍رَبُّ ‌الْعَالَمِينَ
Qāla Rabbu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā ۖ 'In Kuntumqinīna 026-024 موسی جواب داد: خدای آسمانها و زمین است و آنچه ما بین آنهاست، اگر به یقین باور دارید. قَ‍‍الَ ‌‍رَبُّ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌وَمَا‌ بَيْنَهُمَ‍‍اۖ ‌إ‌نْ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ مُوقِ‍‍نِينَ
Qāla Liman Ĥawlahu~ 'Alā Tastami`ūna 026-025 فرعون روی به درباریانش کرد و گفت: آیا نمی‌شنوید (که این مرد چه دعوی بی‌دلیل می‌کند). قَ‍‍الَ لِمَ‍‌‍نْ حَوْلَهُ ‌أَلاَ‌ تَسْتَمِعُونَ
Qāla Rabbukum Wa Rabbu 'Ābā'ikumu Al-'Awwalīna 026-026 موسی گفت: همان خدایی است که شما و پدران پیشین شما را بیافرید. قَ‍‍الَ ‌‍رَبُّكُمْ ‌وَ‌‍رَبُّ ‌آب‍‍َ‍ائِكُمُ ‌الأَ‌وَّلِينَ
Qāla 'Inna Rasūlakumu Al-Ladhī 'Ursila 'Ilaykum Lamajnūnun 026-027 باز فرعون گفت: این رسولی که به سوی شما به رسالت فرستاده شده سخت دیوانه است. قَ‍‍الَ ‌إِنَّ ‌‍رَسُولَكُمُ ‌الَّذِي ‌أُ‌رْسِلَ ‌إِلَيْكُمْ لَمَ‍‍جْ‍‍نُونٌ
Qāla Rabbu Al-Mashriqi Wa Al-Maghribi Wa Mā Baynahumā ۖ 'In Kuntum Ta`qilūna 026-028 باز موسی گفت: همان آفریننده مشرق و مغرب (و روز و شب) است و هر چه بین اینها موجود است، اگر شما (در قدرت حق) تعقل کنید. قَ‍‍الَ ‌‍رَبُّ ‌الْمَشْ‍‍رِ‍‍قِ ‌وَ‌الْمَ‍‍غْ‍‍رِبِ ‌وَمَا‌ بَيْنَهُمَ‍‍اۖ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ تَعْ‍‍قِ‍‍لُونَ
Qāla La'ini Attakhadhta 'Ilahāan Ghayrī La'aj`alannaka Mina Al-Masjūnīna 026-029 باز فرعون گفت: اگر غیر من خدایی را بپرستی البته تو را به زندان خواهم کشید. قَ‍‍الَ لَئِنِ ‌اتَّ‍‍خَ‍‍ذْتَ ‌إِلَهَاً‌ غَ‍‍يْ‍‍رِي لَأَجْ‍‍عَلَ‍‍نَّ‍‍كَ مِنَ ‌الْمَسْجُونِينَ
Qāla 'Awalaw Ji'tuka Bishay'in Mubīnin 026-030 موسی باز پاسخ داد: اگر هم حجت و معجزی (بر صدق دعوی خود) بر تو آورده باشم (بازم به زندان کشی). قَ‍‍الَ ‌أَ‌وَلَوْ‌ جِئْتُكَ بِشَ‍‍يْء‌ٍ‌ مُبِينٍ
Qāla Fa'ti Bihi~ 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna 026-031 فرعون گفت: آن معجزه را بیار اگر راست می‌گویی؟ قَ‍‍الَ فَأْتِ بِهِ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تَ مِنَ ‌ال‍‍صَّ‍‍ا‌دِقِ‍‍ينَ
Fa'alqá `Aşāhu Fa'idhā Hiya Thu`bānun Mubīnun 026-032 در آن موقع موسی عصای خود بیفکند که ناگاه اژدهایی عظیم پدیدار گشت. فَأَلْ‍‍قَ‍‍ى‌ عَ‍‍صَ‍‍اهُ فَإِ‌ذَ‌ا‌ هِيَ ثُعْب‍‍َ‍انٌ‌ مُبِينٌ
Wa Naza`a Yadahu Fa'idhā Hiya Bayđā'u Lilnnāžirīna 026-033 و نیز دست خود (از گریبان) بیرون آورد که ناگاه سپید و رخشان به چشم بینندگان آشکار گردید. وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِ‌ذَ‌ا‌ هِيَ بَيْ‍‍ضَ‍‍ا‌ءُ‌ لِل‍‍نَّ‍‍اظِ‍‍رِينَ
Qāla Lilmala'i Ĥawlahu~ 'Inna Hādhā Lasāĥirun `Alīmun 026-034 فرعون رو به درباریانش کرد و گفت: این مرد ساحری بسیار ماهر و داناست. قَ‍‍الَ لِلْمَلَإِ‌ حَوْلَهُ~ُ ‌إِنَّ هَذَ‌ا‌ لَسَاحِرٌ‌ عَلِيمٌ
Yurīdu 'An Yukhrijakum Min 'Arđikum Bisiĥrihi Famādhā Ta'murūna 026-035 که می‌خواهد بدین سحر و شعبده‌ها شما (مردم مصر) را از کشور خود آواره کند، حال شما چه می‌فرمایید؟ يُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌أَ‌نْ يُ‍‍خْ‍‍رِجَكُمْ مِ‍‌‍نْ ‌أَ‌رْ‍ضِ‍‍كُمْ بِسِحْ‍‍رِهِ فَمَا‌ذَ‌ا‌ تَأْمُرُ‌ونَ
Qālū 'Arjihi Wa 'Akhāhu Wa Ab`ath Al-Madā'ini Ĥāshirīna 026-036 آنها به فرعون گفتند: او و برادرش را زمانی باز دار و افرادی را برای جمع کردن مردم در شهرها بفرست. قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌رْجِ‍‍هِ ‌وَ‌أَ‍خَ‍‍اهُ ‌وَ‌ابْ‍‍عَثْ فِي ‌الْمَد‍َ‍‌ائِنِ حَاشِ‍‍رِينَ
Ya'tūka Bikulli Saĥĥārin `Alīmin 026-037 تا ساحران ماهر زبر دست را (برای دفاع او) نزدت حاضر آورند. يَأْت‍‍ُ‍وكَ بِكُلِّ سَحّ‍‍َ‍ا‌رٍ‌ عَلِيمٍ
Fajumi`a As-Saĥaratu Limīqāti Yawmin Ma`lūmin 026-038 آن گاه ساحران را بر حسب وعده به روز معیّن حاضر ساختند. فَجُمِعَ ‌ال‍‍سَّحَ‍رَةُ لِمِي‍‍قَ‍‍اتِ يَ‍‍وْمٍ‌ مَعْلُومٍ
Wa Qīla Lilnnāsi Hal 'Antum Mujtami`ūna 026-039 و مردم شهر را گفتند: چه بهتر که همه در آن روز جمع باشید (تا واقعه را مشاهده کنید). وَ‍قِ‍‍ي‍‍لَ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ هَلْ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ مُ‍‍جْ‍‍تَمِعُونَ
La`allanā Nattabi`u As-Saĥarata 'In Kānū Humu Al-Ghālibīna 026-040 باشد که ما هم اگر ساحران غالب شدند از آنان پیروی کنیم. لَعَلَّنَا‌ نَتَّبِعُ ‌ال‍‍سَّحَ‍رَةَ ‌إِ‌نْ كَانُو‌ا‌ هُمُ ‌الْ‍‍غَ‍‍الِبِينَ
Falammā Jā'a As-Saĥaratu Qālū Lifir`awna 'A'inna Lanā La'ajan 'In Kunnā Naĥnu Al-Ghālibīna 026-041 و چون ساحران حضور فرعون آمدند با وی گفتند: آیا اگر (بر موسی) غالب آییم اجری خواهیم داشت؟ فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌ال‍‍سَّحَ‍رَةُ قَ‍‍الُو‌ا‌ لِفِ‍‍رْعَ‍‍وْنَ ‌أَئِ‍‍نَّ لَنَا‌ لَأَجْ‍‍ر‌ا‌‌ ً‌ ‌إِ‌نْ كُ‍‍نَّ‍‍ا‌ نَحْنُ ‌الْ‍‍غَ‍‍الِبِينَ
Qāla Na`am Wa 'Innakum 'Idhāan Lamina Al-Muqarrabīna 026-042 فرعون گفت: آری البته علاوه بر اجر خدمت از مقربان (درگاهم) نیز خواهید شد. قَ‍‍الَ نَعَمْ ‌وَ‌إِنَّ‍‍كُمْ ‌إِ‌ذ‌ا‌ ً‌ لَمِنَ ‌الْمُ‍‍قَ‍رَّبِينَ
Qāla Lahum Mūsá 'Alqū Mā 'Antum Mulqūna 026-043 (چون ساحران به معارضه حاضر شدند) موسی به آنها گفت: اینک شما بساط سحر خود هر چه می‌خواهید به کار اندازید. قَ‍‍الَ لَهُمْ مُوسَ‍‍ى‌ ‌أَلْ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ مُلْ‍‍قُ‍‍ونَ
Fa'alqaw Ĥibālahum Wa `Işīyahum Wa Qālū Bi`izzati Fir`awna 'Innā Lanaĥnu Al-Ghālibūna 026-044 ساحران هم رسن و طنابها و چوبهای سحر خود را بیفکندند و به عزت فرعون قسم یاد کردند که (بر موسی) البته غالب خواهیم شد. فَأَلْ‍‍قَ‍‍وْ‌ا‌ حِبَالَهُمْ ‌وَعِ‍‍صِ‍‍يَّهُمْ ‌وَ‍قَ‍‍الُو‌ا‌ بِعِزَّةِ فِ‍‍رْعَ‍‍وْنَ ‌إِنَّ‍‍ا‌ لَنَحْنُ ‌الْ‍‍غَ‍‍الِبُونَ
Fa'alqá Mūsá `Aşāhu Fa'idhā Hiya Talqafu Mā Ya'fikūna 026-045 در آن حال موسی عصای خود را بیفکند که ناگاه (اژدهایی عظیم شد و) همه وسایل سحر انگیزی ساحران را به کام فرو می‌برد. فَأَلْ‍‍قَ‍‍ى‌ مُوسَى‌ عَ‍‍صَ‍‍اهُ فَإِ‌ذَ‌ا‌ هِيَ تَلْ‍‍قَ‍‍فُ مَا‌ يَأْفِكُونَ
Fa'ulqiya As-Saĥaratu Sājidīna 026-046 ساحران که این معجزه بدیدند (و قطعا دانستند سحر نیست، پیش موسی) به سجده افتادند. فَأُلْ‍‍قِ‍‍يَ ‌ال‍‍سَّحَ‍رَةُ سَاجِدِينَ
Qālū 'Āmannā Birabbi Al-`Ālamīna 026-047 گفتند: ما به خدای عالمیان ایمان آوردیم. قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌آمَ‍‍نَّ‍‍ا‌ بِ‍رَبِّ ‌الْعَالَمِينَ
Rabbi Mūsá Wa Hārūna 026-048 پروردگار موسی و هارون. رَبِّ مُوسَى‌ ‌وَهَا‌رُ‌ونَ
Qāla 'Āmantum Lahu Qabla 'An 'Ādhana Lakum ۖ 'Innahu Lakabīrukumu Al-Ladhī `Allamakumu As-Siĥra Falasawfa Ta`lamūna ۚ La'uqaţţi`anna 'Aydiyakum Wa 'Arjulakum Min Khilāfin Wa La'uşallibannakum 'Ajma`īna 026-049 فرعون به ساحران گفت: چرا بی‌اجازه من ایمان به موسی آوردید؟ همانا معلوم است که این استاد بزرگ شماست که شما را ساحری آموخته! پس به زودی کیفر خود را خواهید دید، دست و پای شما را به اختلاف (دو طرف چپ و راست) قطع می‌کنم آن گاه همه را به دار می‌کشم. قَ‍‍الَ ‌آمَ‍‌‍نْ‍‍تُمْ لَ‍‍هُ قَ‍‍بْ‍‍لَ ‌أَ‌نْ ‌آ‌ذَنَ لَكُمْ ۖ ‌إِنَّ‍‍هُ لَكَبِيرُكُمُ ‌الَّذِي عَلَّمَكُمُ ‌ال‍‍سِّحْ‍رَ‌ فَلَسَ‍‍وْفَ تَعْلَم‍‍ُ‍ونَ ۚ لَأُ‍قَ‍‍طِّ‍‍عَ‍‍نَّ ‌أَيْدِيَكُمْ ‌وَ‌أَ‌رْجُلَكُمْ مِ‍‌‍نْ خِ‍‍لاَفٍ‌ ‌وَلَأُ‍صَ‍‍لِّبَ‍‍نَّ‍‍كُمْ ‌أَجْ‍‍مَعِينَ
Qālū Lā Đayra ۖ 'Innā 'Ilá Rabbinā Munqalibūna 026-050 ساحران گفتند: (از این دار و قتل به ما) هیچ زیانی نخواهد رسید چون (بعد از مرگ) به سوی خدای خود باز می‌گردیم. قَ‍‍الُو‌ا‌ لاَ‌ ضَ‍‍يْ‍رَۖ ‌إِنَّ‍‍ا‌ ‌إِلَى‌ ‌‍رَبِّنَا‌ مُ‍‌‍نْ‍‍‍‍قَ‍‍لِبُونَ
'Innā Naţma`u 'An Yaghfira Lanā Rabbunā Khaţāyānā 'An Kunnā 'Awwala Al-Mu'uminīna 026-051 ما از خدا امید آن داریم که به لطف خویش از گناهان ما درگذرد چون اول ما به او ایمان آوردیم. إِنَّ‍‍ا‌ نَ‍‍طْ‍‍مَعُ ‌أَ‌نْ يَ‍‍غْ‍‍فِ‍‍ر‍َ‍‌ لَنَا‌ ‌‍رَبُّنَا‌ خَ‍‍طَ‍‍ايَانَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ كُ‍‍نَّ‍‍ا‌ ‌أَ‌وَّلَ ‌الْمُؤْمِنِينَ
Wa 'Awĥaynā 'Ilá Mūsá 'An 'Asri Bi`ibādī 'Innakum Muttaba`ūna 026-052 و ما به موسی وحی کردیم که بندگان مرا شبانه (از شهر مصر) بیرون بر که شما را (فرعونیان) تعقیب خواهند کرد. وَ‌أَ‌وْحَيْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَى‌ مُوسَ‍‍ى‌ ‌أَ‌نْ ‌أَسْ‍‍ر‍ِ‍‌ بِعِبَا‌دِي ‌إِنَّ‍‍كُمْ مُتَّبَعُونَ
Fa'arsala Fir`awnu Fī Al-Madā'ini Ĥāshirīna 026-053 آن گاه فرعون رسول برای جمع آوری لشکر به شهرها فرستاد. فَأَ‌رْسَلَ فِ‍‍رْعَ‍‍وْنُ فِي ‌الْمَد‍َ‍‌ائِنِ حَاشِ‍‍رِينَ
'Inna Hā'uulā' Lashirdhimatun Qalīlūna 026-054 (و برای تبلیغات به آنها می‌گفتند که) همانا طایفه بنی اسرائیل عده قلیلی هستند. إِنَّ ه‍‍َ‍ا‌ؤُلاَ‌ء‌ لَشِ‍‍رْ‌ذِمَة‌‍ٌقَ‍‍لِيلُونَ
Wa 'Innahum Lanā Laghā'ižūna 026-055 که ما را به خشم آورده‌اند. وَ‌إِنَّ‍‍هُمْ لَنَا‌ لَ‍‍غَ‍‍ائِ‍‍ظُ‍‍ونَ
Wa 'Innā Lajamī`un Ĥādhirūna 026-056 و ما لشکری همه نیرومند و مسلح به اسلحه کاملیم. وَ‌إِنَّ‍‍ا‌ لَجَم‍‍ِ‍ي‍‍عٌ حَا‌ذِ‌رُ‌ونَ
Fa'akhrajnāhum Min Jannātin Wa `Uyūnin 026-057 پس (با وجود این همه دعوی‌ها) ما آنها را از باغهای مصفّا با نهرهای آب روان بیرون کردیم. فَأَ‍خْ‍رَجْ‍‍نَاهُمْ مِ‍‌‍نْ جَ‍‍نّ‍‍َ‍اتٍ‌ ‌وَعُيُونٍ
Wa Kunūzin Wa Maqāmin Karīmin 026-058 و نیز از گنج‌ها و ثروتها و مقامات عالیه ریاست بیرون آوردیم (و به دریای هلاک افکندیم). وَكُن‍‍ُ‍و‌ز‌ٍ‌ ‌وَمَ‍‍قَ‍‍ام‌‍ٍ‌ كَ‍‍رِيمٍ
Kadhālika Wa 'Awrathnāhā Banī 'Isrā'īla 026-059 آری این چنین کردیم و (قوم ضعیف) بنی اسرائیل را وارث آن شهر و دیارها و ثروت و مقامها گردانیدیم. كَذَلِكَ ‌وَ‌أَ‌وْ‌‍رَثْنَاهَا‌ بَنِ‍‍ي ‌إِسْر‍َ‍‌ائ‍‍ِ‍‍يلَ
Fa'atba`ūhum Mushriqīna 026-060 پس صبحگاه فرعونیان موسی و بنی اسرائیل را تعقیب کردند. فَأَتْبَعُوهُمْ مُشْ‍‍رِ‍‍قِ‍‍ينَ
Falammā Tarā'á Al-Jam`āni Qāla 'Aşĥābu Mūsá 'Innā Lamudrakūna 026-061 چون دو لشکر روبرو شدند اصحاب موسی گفتند: اینک به دست فرعونیان خواهیم افتاد. فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ تَر‍َ‍‌ا‌ءَ‌ى‌ ‌الْجَمْع‍‍َ‍انِ قَ‍‍الَ ‌أَ‍صْ‍‍ح‍‍َ‍ابُ مُوسَ‍‍ى‌ ‌إِنَّ‍‍ا‌ لَمُ‍‍دْ‌‍رَكُونَ
Qāla Kallā ۖ 'Inna Ma`iya Rabbī Sayahdīni 026-062 موسی گفت: هرگز چنین نیست، که خدا با من است و مرا به یقین راهنمایی خواهد کرد. قَ‍‍الَ كَلاَّ‌ ۖ ‌إِنَّ مَعِيَ ‌‍رَبِّي سَيَهْدِينِ
Fa'awĥaynā 'Ilá Mūsá 'Ani Ađrib Bi`aşāka Al-Baĥra ۖnfalaqa Fakāna Kullu Firqin Kālţţawdi Al-`Ažīmi 026-063 پس ما به موسی وحی کردیم که عصای خود را به دریا (ی نیل) زن، چون زد دریا شکافت و آب هر قطعه دریا مانند کوهی بزرگ بر روی هم قرار گرفت. فَأَ‌وْحَيْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَى‌ مُوسَ‍‍ى‌ ‌أَنِ ‌اضْ‍‍رِبْ بِعَ‍‍صَ‍‍اكَ ‌الْبَحْ‍رَۖ فَا‌ن‍‍فَلَ‍‍قَ فَك‍‍َ‍انَ كُلُّ فِ‍‍رْ‍‍ق‍ٍ‌ كَال‍‍طَّ‍‍وْ‌دِ‌ ‌الْعَ‍‍ظِ‍‍يمِ
Wa 'Azlafnā Thamma Al-'Ākharīna 026-064 و دیگران (یعنی فرعونیان) را (از پی بنی اسرائیل) به نزدیک دریا آوردیم. وَ‌أَ‌زْلَفْنَا‌ ثَ‍‍مَّ ‌الآ‍‍خَ‍‍رِينَ
Wa 'Anjaynā Mūsá Wa Man Ma`ahu~ 'Ajma`īna 026-065 و موسی و کلیه همراهانش را به ساحل سلامت رسانیدیم. وَ‌أَ‌نْ‍‍جَيْنَا‌ مُوسَى‌ ‌وَمَ‍‌‍نْ مَعَهُ~ُ ‌أَجْ‍‍مَعِينَ
Thumma 'Aghraq Al-'Ākharīna 026-066 آن گاه قوم دیگر همه را به دریا غرق کردیم. ثُ‍‍مَّ ‌أَ‍‍غْ‍رَ‍قْ‍‍نَا‌ ‌الآ‍‍خَ‍‍رِينَ
'Inna Fī Dhālika La'āyatan ۖ Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna 026-067 همانا در این هلاک فرعونیان آیت بزرگی (برای عبرت و موعظه مردم) بود لیکن اکثر خلق ایمان نیاوردند. إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَآيَة ًۖ ‌وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu 026-068 و همانا خدای تو خدای بسیار مقتدر و مهربان است. وَ‌إِنَّ ‌‍رَبَّكَ لَهُوَ‌ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زُ‌ ‌ال‍رَّحِيمُ
Wa Atlu `Alayhim Naba'a 'Ibhīma 026-069 و (ای رسول) حکایت ابراهیم را بر امت بیان کن. وَ‌اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ‌ ‌إِبْ‍‍‍رَ‌اهِيمَ
'Idh Qāla Li'abīhi Wa Qawmihi Mā Ta`budūna 026-070 هنگامی که با پدر (یعنی عمو، زیرا پدران پیغمبران همه موحّدند) و با قومش گفت: شما چه معبودی را می‌پرستید؟ إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الَ لِأَب‍‍ِ‍ي‍‍هِ ‌وَ‍قَ‍‍وْمِ‍‍هِ مَا‌ تَعْبُدُ‌ونَ
Qālū Na`budu 'Aşnāmāan Fanažallu Lahā `Ākifīna 026-071 جواب دادند که ما بتهایی را می‌پرستیم و ثابت بر پرستش آنها بوده و هستیم. قَ‍‍الُو‌ا‌ نَعْبُدُ‌ ‌أَ‍صْ‍‍نَاما‌‌ ً‌ فَنَ‍‍ظَ‍‍لُّ لَهَا‌ عَاكِفِينَ
Qāla Hal Yasma`ūnakum 'Idh Tad`ūna 026-072 ابراهیم گفت: آیا هر گاه این بتهای جماد را بخوانید سخن شما را می‌شنوند؟ قَ‍‍الَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ ‌إِ‌ذْ‌ تَ‍‍دْعُونَ
'Aw Yanfa`ūnakum 'Aw Yađurrūna 026-073 یا به حال شما هیچ سود و زیانی توانند داشت؟ أَ‌وْ‌ يَ‍‌‍نْ‍‍فَعُونَكُمْ ‌أَ‌وْ‌ يَ‍‍ضُ‍‍رُّ‌ونَ
Qālū Bal Wajadnā 'Ābā'anā Kadhālika Yaf`alūna 026-074 گفتند: (نه) بلکه ما پدران خود را بر پرستش این بتان یافته‌ایم (و هر چند جماد بی‌اثری باشند می‌پرستیم). قَ‍‍الُو‌ا‌ بَلْ ‌وَجَ‍‍دْنَ‍‍ا‌ ‌آب‍‍َ‍ا‌ءَنَا‌ كَذَلِكَ يَفْعَلُونَ
Qāla 'Afara'aytum Mā Kuntum Ta`budūna 026-075 ابراهیم باز به آنها گفت: آیا می‌دانید که این بتهایی که شما مردم اینک می‌پرستید، قَ‍‍الَ ‌أَفَ‍رَ‌أَيْتُمْ مَا‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ تَعْبُدُ‌ونَ
'Antum Wa 'Ābā'uukumu Al-'Aqdamūna 026-076 و پدران شما از قدیم می‌پرستیدند، أَ‌نْ‍‍تُمْ ‌وَ‌آب‍‍َ‍ا‌ؤُكُمُ ‌الأَ‍قْ‍‍دَمُونَ
Fa'innahum `Adūwun Lī 'Illā Rabba Al-`Ālamīna 026-077 آنها مرا دشمن‌اند جز خدای یکتای عالمیان؟ فَإِنَّ‍‍هُمْ عَدُ‌وّ‌ٌ‌ لِ‍‍ي ‌إِلاَّ‌ ‌‍رَبَّ ‌الْعَالَمِينَ
Al-Ladhī Khalaqanī Fahuwa Yahdīni 026-078 همان خدایی که مرا بیافرید و به راه راستم هدایت می‌فرماید. الَّذِي خَ‍‍لَ‍‍قَ‍‍نِي فَهُوَ‌ يَهْدِينِ
Wa Al-Ladhī Huwa Yuţ`imunī Wa Yasqīni 026-079 و همان خدایی که مرا غذا می‌دهد و سیراب می‌گرداند. وَ‌الَّذِي هُوَ‌ يُ‍‍طْ‍‍عِمُنِي ‌وَيَسْ‍‍قِ‍‍ينِ
Wa 'Idhā Mariđtu Fahuwa Yashfīni 026-080 و چون بیمار شوم مرا شفا می‌دهد. وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ مَ‍‍رِ‍‍ضْ‍‍تُ فَهُوَ‌ يَشْفِينِ
Wa Al-Ladhī Yumītunī Thumma Yuĥyīni 026-081 و همان خدایی که مرا (از حیات چند روزه دنیا) می‌میراند و سپس (به حیات ابدی آخرت) زنده می‌گرداند. وَ‌الَّذِي يُمِيتُنِي ثُ‍‍مَّ يُحْيِينِ
Wa Al-Ladhī 'Aţma`u 'An Yaghfira Lī Khaţī'atī Yawma Ad-Dīni 026-082 و همان خدایی که چشم امید دارم که روز جزا گناهم را بیامرزد. وَ‌الَّذِي ‌أَ‍طْ‍‍مَعُ ‌أَ‌نْ يَ‍‍غْ‍‍فِ‍‍ر‍َ‍‌ لِي خَ‍‍ط‍‍ِ‍ي‍‍ئَتِي يَ‍‍وْمَ ‌ال‍‍دِّينِ
Rabbi Hab Lī Ĥukmāan Wa 'Alĥiqnī Biş-Şāliĥīna 026-083 بارالها، مرا حکمی ببخش (بر این مشرکان فرمانروایی ده) و به (رسل و) بندگان صالح خود ملحق ساز. رَبِّ هَ‍‍بْ لِي حُكْما‌ ً‌ ‌وَ‌أَلْحِ‍‍قْ‍‍نِي بِ‍ال‍‍صَّ‍‍الِحِينَ
Wa Aj`al Lī Lisāna Şidqin Al-'Ākhirīna 026-084 و نامم بر زبان اقوام آتیه نیکو، و سخنم دلپذیر گردان. وَ‌اجْ‍‍عَلْ لِي لِس‍‍َ‍انَ صِ‍‍دْ‍‍ق‍ٍ‌ فِي ‌الآ‍‍خِ‍‍رِينَ
Wa Aj`alnī Min Warathati Jannati An-Na`īmi 026-085 و مرا از وارثان بهشت پر نعمت قرار ده. وَ‌اجْ‍‍عَلْنِي مِ‍‌‍نْ ‌وَ‌‍رَثَةِ جَ‍‍نَّ‍‍ةِ ‌ال‍‍نَّ‍‍عِيمِ
Wa Aghfir Li'abī 'Innahu Kāna Mina Ađ-Đāllīna 026-086 و از پدرم (یعنی عمویم) درگذر، که وی سخت از گمراهان است. وَ‌اغْ‍‍فِ‍‍رْ‌ لِأَبِ‍‍ي ‌إِنَّ‍‍هُ ك‍‍َ‍انَ مِنَ ‌ال‍‍ضَّ‍‍الِّينَ
Wa Lā Tukhzinī Yawma Yub`athūna 026-087 و روزی که خلق را از قبرها برانگیزند در آن روز مرا رسوا (و هلاک) مگردان. وَلاَ‌ تُ‍‍خْ‍‍زِنِي يَ‍‍وْمَ يُ‍‍بْ‍‍عَثُونَ
Yawma Lā Yanfa`u Mālun Wa Lā Banūna 026-088 آن روزی که مال و فرزندان (هیچ به حال انسان) سود نبخشند. يَ‍‍وْمَ لاَ‌ يَ‍‌‍نْ‍‍فَعُ م‍‍َ‍الٌ‌ ‌وَلاَ‌ بَنُونَ
'Illā Man 'Atá Allāha Biqalbin Salīmin 026-089 و تنها آن کس سود برد که با دل با اخلاص پاک (از شرک و ریب و ریا) به درگاه خدا آید. إِلاَّ‌ مَ‍‌‍نْ ‌أَتَى‌ ‌اللَّ‍‍هَ بِ‍‍قَ‍‍لْب‌‍ٍ‌ سَلِيمٍ
Wa 'Uzlifati Al-Jannatu Lilmuttaqīna 026-090 و بهشت را به اهل تقوا نزدیک سازند. وَ‌أُ‌زْلِفَتِ ‌الْجَ‍‍نَّ‍‍ةُ لِلْمُتَّ‍‍قِ‍‍ينَ
Wa Burrizati Al-Jaĥīmu Lilghāwīna 026-091 و دوزخ را بر گمراهان پدیدار گردانند. وَبُرِّ‌زَتِ ‌الْجَح‍‍ِ‍ي‍‍مُ لِلْ‍‍غَ‍‍ا‌وِينَ
Wa Qīla Lahum 'Ayna Mā Kuntum Ta`budūna 026-092 و به کافران گفته شود: بتهایی که پرستش می‌کردید به کجا شدند؟ وَ‍قِ‍‍ي‍‍لَ لَهُمْ ‌أَيْ‍‍نَ مَا‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ تَعْبُدُ‌ونَ
Min Dūni Allāhi Hal Yanşurūnakum 'Aw Yantaşirūna 026-093 آن بتهایی که به جای خدا پرستش می‌کردید آیا می‌توانند به شما اینک یاری کرده یا از جانب خود دفاع کنند؟ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌اللَّ‍‍هِ هَلْ يَ‍‌‍نْ‍‍‍‍صُ‍‍رُ‌ونَكُمْ ‌أَ‌وْ‌ يَ‍‌‍نْ‍‍تَ‍‍صِ‍‍رُ‌ونَ
Fakubkibū Fīhā Hum Wa Al-Ghāwūna 026-094 در آن حال کافران و معبودان باطلشان هم به رو در آتش دوزخ افتند. فَكُ‍‍بْ‍‍كِبُو‌ا‌ فِيهَا‌ هُمْ ‌وَ‌الْ‍‍غَ‍‍ا‌وُ‌ونَ
Wa Junūdu 'Iblīsa 'Ajma`ūna 026-095 و نیز تمام سپاه شیطان (به جهنم در آیند). وَجُن‍‍ُ‍و‌دُ‌ ‌إِبْ‍‍ل‍‍ِ‍ي‍‍سَ ‌أَجْ‍‍مَعُونَ
Qālū Wa Hum Fīhā Yakhtaşimūna 026-096 و در دوزخ به مجادله و خصومت با یکدیگر گویند: قَ‍‍الُو‌ا‌ ‌وَهُمْ فِيهَا‌ يَ‍‍خْ‍‍تَ‍‍صِ‍‍مُونَ
Ta-Allāhi 'In Kunnā Lafī Đalālin Mubīnin 026-097 به خدا قسم که ما در گمراهی بسیار آشکاری بودیم. تَاللَّهِ ‌إِ‌نْ كُ‍‍نَّ‍‍ا‌ لَفِي ضَ‍‍لاَلٍ‌ مُبِينٍ
'Idh Nusawwīkum Birabbi Al-`Ālamīna 026-098 که شما (بتها) را مانند خدای عالمیان پرستش می‌کردیم. إِ‌ذْ‌ نُسَوِّيكُمْ بِ‍رَبِّ ‌الْعَالَمِينَ
Wa Mā 'Ađallanā 'Illā Al-Mujrimūna 026-099 و ما را گمراه نکردند جز قوم تبهکار. وَمَ‍‍ا‌ ‌أَ‍ضَ‍‍لَّنَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌الْمُ‍‍جْ‍‍رِمُونَ
Famā Lanā Min Shāfi`īna 026-100 پس (در این روز سخت) نه شفیعی داریم، فَمَا‌ لَنَا‌ مِ‍‌‍نْ شَافِعِينَ
Wa Lā Şadīqin Ĥamīmin 026-101 و نه یک دوست صمیمی (که از ما حمایتی کند). وَلاَ‌ صَ‍‍د‍ِ‍ي‍‍قٍ حَمِيمٍ
Falaw 'Anna Lanā Karratan Fanakūna Mina Al-Mu'uminīna 026-102 ای کاش که بار دیگر (به دنیا) باز می‌گشتیم تا (به خدای یگانه) ایمان می‌آوردیم. فَلَوْ‌ ‌أَنَّ لَنَا‌ كَ‍رَّة‌ ً‌ فَنَك‍‍ُ‍ونَ مِنَ ‌الْمُؤْمِنِينَ
'Inna Fī Dhālika La'āyatan ۖ Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna 026-103 همانا در این (ندامت گمراهان) آیت عبرتی (برای دیگران) بود و لیک اکثر مردم باز ایمان نیاوردند. إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَآيَة ًۖ ‌وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu 026-104 و همانا خدای تو خدای بسیار مقتدر و مهربان است. وَ‌إِنَّ ‌‍رَبَّكَ لَهُوَ‌ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زُ‌ ‌ال‍رَّحِيمُ
Kadhdhabat Qawmu Nūĥin Al-Mursalīna 026-105 قوم نوح هم پیغمبران خدا را تکذیب کردند. كَذَّبَتْ قَ‍‍وْمُ ن‍‍ُ‍وح‌‍ٍ‌الْمُرْسَلِينَ
'Idh Qāla Lahum 'Akhūhum Nūĥun 'Alā Tattaqūna 026-106 هنگامی که مهربان برادرشان نوح آنها را گفت: آیا خدا ترس و متّقی نمی‌شوید؟ إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الَ لَهُمْ ‌أَ‍خُ‍‍وهُمْ ن‍‍ُ‍وحٌ ‌أَلاَ‌ تَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ
'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun 026-107 من برای شما بسیار رسولی امین (و خیر خواهی مشفق) هستم. إِنِّ‍‍ي لَكُمْ ‌‍رَس‍‍ُ‍ولٌ ‌أَمِينٌ
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni 026-108 پس از خدا بترسید و راه طاعت من پیش گیرید. فَاتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌أَ‍طِ‍‍يعُونِ
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin ۖ 'In 'Ajrī 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna 026-109 و من اجری از شما برای رسالت نمی‌خواهم و چشم پاداش جز به خدای عالم ندارم. وَمَ‍‍ا‌ ‌أَسْأَلُكُمْ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ مِ‍‌‍نْ ‌أَجْ‍‍ر‌‌ٍۖ ‌إِ‌نْ ‌أَجْ‍‍رِي ‌إِلاَّ‌ عَلَى‌ ‌‍رَبِّ ‌الْعَالَمِينَ
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni 026-110 پس از خدا بترسید و راه طاعت من پیش گیرید. فَاتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌أَ‍طِ‍‍يعُونِ
Qālū 'Anu'uminu Laka Wa Attaba`aka Al-'Ardhalūna 026-111 قوم نوح (از کبر و خود پرستی) پاسخ دادند که ما چگونه به تو ایمان آوریم در صورتی که پیروانت معدودی مردم خوار و فرومایه‌اند؟ قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنُؤْمِنُ لَكَ ‌وَ‌اتَّبَعَكَ ‌الأَ‌رْ‌ذَلُونَ
Qāla Wa Mā `Ilmī Bimā Kānū Ya`malūna 026-112 نوح گفت: مرا چه کار که افعال و احوال پیروانم را بدانم (که از طبقه عالی یا دانی‌اند)؟ قَ‍‍الَ ‌وَمَا‌ عِلْمِي بِمَا‌ كَانُو‌ا‌ يَعْمَلُونَ
'In Ĥisābuhum 'Illā `Alá Rabbī ۖ Law Tash`urūna 026-113 اگر شعور و معرفتی دارید بدانید که حساب کار آنها بر کسی جز خدای من نخواهد بود. إِ‌نْ حِسَابُهُمْ ‌إِلاَّ‌ عَلَى‌ ‌‍رَبِّي ۖ لَوْ‌ تَشْعُرُ‌ونَ
Wa Mā 'Anā Biţāridi Al-Mu'uminīna 026-114 و من هرگز مؤمنان به حق را (هر چند فقیر باشند) از خود نرانم. وَمَ‍‍ا‌ ‌أَنَا‌ بِ‍‍طَ‍‍ا‌رِ‌دِ‌ ‌الْمُؤْمِنِينَ
'In 'Anā 'Illā Nadhīrun Mubīnun 026-115 من جز آنکه مردم را اندرز کنم و از خدا بترسانم وظیفه‌ای ندارم. إِ‌نْ ‌أَنَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ نَذ‍ِ‍ي‍‍ر‌ٌ‌ مُبِينٌ
Qālū La'in Lam Tantahi Yā Nūĥu Latakūnanna Mina Al-Marjūmīna 026-116 باز قوم نوح گفتند: ای نوح، اگر ترک این سخنان نگویی سخت سنگسار می‌شوی. قَ‍‍الُو‌ا‌ لَئِ‍‌‍نْ لَمْ تَ‍‌‍نْ‍‍تَ‍‍هِ يَان‍‍ُ‍وحُ لَتَكُونَ‍‍نَّ مِنَ ‌الْمَرْجُومِينَ
Qāla Rabbi 'Inna Qawmī Kadhdhabūni 026-117 نوح گفت: پروردگارا، قوم من سخت مرا تکذیب کردند. قَ‍‍الَ ‌‍رَبِّ ‌إِنَّ قَ‍‍وْمِي كَذَّبُونِ
Fāftaĥ Baynī Wa Baynahum Fatĥāan Wa Najjinī Wa Man Ma`ī Mina Al-Mu'uminīna 026-118 پس بین من و آنها حکم فرما و به ما گشایشی عطا کن، و من و مؤمنانی که با من همراهند از شر قوم نجات ده. فَافْتَحْ بَيْنِي ‌وَبَيْنَهُمْ فَتْحا‌ ً‌ ‌وَنَجِّنِي ‌وَمَ‍‌‍نْ مَعِي مِنَ ‌الْمُؤْمِنِينَ
Fa'anjaynāhu Wa Man Ma`ahu Fī Al-Fulki Al-Mashĥūni 026-119 ما هم او را با همه آنان که در آن کشتی انبوه در آمدند به ساحل سلامت رساندیم. فَأَ‌ن‍‍جَيْن‍‍َ‍اهُ ‌وَمَ‍‌‍نْ مَعَ‍‍هُ فِي ‌الْفُلْكِ ‌الْمَشْحُونِ
Thumma 'Aghraqnā Ba`du Al-Bāqīna 026-120 آن‌گاه باقی آن قوم سرکش را پس از نجات نوح و مؤمنان به دریا غرق کردیم. ثُ‍‍مَّ ‌أَ‍‍غْ‍رَ‍قْ‍‍نَا‌ بَعْدُ‌ ‌الْبَاقِ‍‍ينَ
'Inna Fī Dhālika La'āyatan ۖ Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna 026-121 همانا در این (نجات مؤمنان و هلاک کافران قوم نوح) آیت عبرتی است، و اکثرشان ایمان نیاوردند. إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَآيَة ًۖ ‌وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu 026-122 و همانا خدای تو خدای بسیار مقتدر و مهربان است. وَ‌إِنَّ ‌‍رَبَّكَ لَهُوَ‌ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زُ‌ ‌ال‍رَّحِيمُ
Kadhdhabat `Ādun Al-Mursalīna 026-123 قوم عاد نیز رسولان خدا را تکذیب کردند. كَذَّبَتْ ع‍‍َ‍ا‌د‌‌ٌ‌الْمُرْسَلِينَ
'Idh Qāla Lahum 'Akhūhum Hūdun 'Alā Tattaqūna 026-124 هنگامی که مهربان برادرشان هود به آنها گفت: آیا متقی و خدا ترس نمی‌شوید؟ إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الَ لَهُمْ ‌أَ‍خُ‍‍وهُمْ ه‍‍ُ‍و‌دٌ‌ ‌أَلاَ‌ تَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ
'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun 026-125 من برای شما پیغمبری بسیار (خیر خواه و) امینم. إِنِّ‍‍ي لَكُمْ ‌‍رَس‍‍ُ‍ولٌ ‌أَمِينٌ
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni 026-126 پس از خدا بترسید و راه اطاعت من پیش گیرید. فَاتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌أَ‍طِ‍‍يعُونِ
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin ۖ 'In 'Ajrī 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna 026-127 و من از شما اجری برای رسالت نمی‌خواهم و چشم پاداش جز به خدای عالم ندارم. وَمَ‍‍ا‌ ‌أَسْأَلُكُمْ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ مِ‍‌‍نْ ‌أَجْ‍‍ر‌‌ٍۖ ‌إِ‌نْ ‌أَجْ‍‍رِي ‌إِلاَّ‌ عَلَى‌ ‌‍رَبِّ ‌الْعَالَمِينَ
'Atabnūna Bikulli Rī`in 'Āyatan Ta`bathūna 026-128 آیا بنا می‌کنید به هر سرزمین مرتفع عمارت و کاخ برای آنکه به بازی عالم سرگرم شوید (و از یاد خدا غافل مانید). أَتَ‍‍بْ‍‍ن‍‍ُ‍ونَ بِكُلِّ ‌ر‍ِ‍ي‍‍ع‌‍ٍ‌ ‌آيَة‌ ً‌ تَعْبَثُونَ
Wa Tattakhidhūna Maşāni`a La`allakum Takhludūna 026-129 و عمارتهای محکم بنا می‌کنید به امید آنکه در آن عمارات عمر ابد کنید؟ وَتَتَّ‍‍خِ‍‍ذ‍ُ‍‌ونَ مَ‍‍صَ‍‍انِعَ لَعَلَّكُمْ تَ‍‍خْ‍‍لُدُ‌ونَ
Wa 'Idhā Baţashtum Baţashtum Jabbārīna 026-130 و چون (به ظلم و بیداد خلق) دست گشایید کمال قساوت و خشم کار بندید؟ وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ بَ‍‍طَ‍‍شْتُمْ بَ‍‍طَ‍‍شْتُمْ جَبَّا‌رِينَ
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni 026-131 پس از خدا بترسید و مرا اطاعت کنید. فَاتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌أَ‍طِ‍‍يعُونِ
Wa Attaqū Al-Ladhī 'Amaddakum Bimā Ta`lamūna 026-132 و بترسید از آن خدایی که شما را به آنچه خود می‌دانید مدد و قوت بخشید. وَ‌اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌الَّذِي‍ ‌أَمَدَّكُمْ بِمَا‌ تَعْلَمُونَ
'Amaddakum Bi'an`āmin Wa Banīna 026-133 مدد بخشید شما را به خلق چهار پایان و فرزندان. أَمَدَّكُمْ بِأَ‌نْ‍‍ع‍‍َ‍امٍ‌ ‌وَبَنِينَ
Wa Jannātin Wa `Uyūnin 026-134 و نیز مدد بخشید شما را به ایجاد باغها و چشمه‌های آب. وَجَ‍‍نّ‍‍َ‍اتٍ‌ ‌وَعُيُونٍ
'Innī 'Akhāfu `Alaykum `Adhāba Yawmin `Ažīmin 026-135 همانا من از عذاب روز بزرگ قیامت بر شما می‌ترسم. إِنِّ‍‍ي ‌أَ‍خَ‍‍افُ عَلَيْكُمْ عَذ‍َ‍‌ابَ يَ‍‍وْمٍ عَ‍‍ظِ‍‍يمٍ
Qālū Sawā'un `Alaynā 'Awa`ažta 'Am Lam Takun Mina Al-Wā`ižīna 026-136 گفتند: تو این همه وعظ و نصیحت کنی یا هیچ نکنی به حال ما یکسان است. قَ‍‍الُو‌ا‌ سَو‍َ‍‌ا‌ءٌ‌ عَلَيْنَ‍‍ا‌ ‌أَ‌وَعَ‍‍ظْ‍‍تَ ‌أَمْ لَمْ تَكُ‍‌‍نْ مِنَ ‌الْوَ‌اعِ‍‍ظِ‍‍ينَ
'In Hādhā 'Illā Khuluqu Al-'Awwalīna 026-137 این (مسأله حیات و موت کار طبیعت و خوی جهان و) سرنوشت همه پیشینیان است. إِ‌نْ هَذَ‌ا‌ ‌إِلاَّ‌ خُ‍‍لُ‍‍قُ ‌الأَ‌وَّلِينَ
Wa Mā Naĥnu Bimu`adhdhabīna 026-138 و ما هرگز (پس از مرگ دیگر زنده نمی‌شویم و هرگز قیامت و ثواب و) عقابی نخواهیم داشت. وَمَا‌ نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ
Fakadhdhabūhu Fa'ahlaknāhum ۗ 'Inna Fī Dhālika La'āyatan ۖ Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna 026-139 الغرض، رسول حق را تکذیب کردند و ما هم آنان را هلاک گردانیدیم، همانا در این (هلاک قوم عاد) آیت عبرتی است، و بیشتر آنها ایمان نیاوردند. فَكَذَّب‍‍ُ‍وهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ ‌إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَآيَة ًۖ ‌وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu 026-140 و همانا خدای تو بسیار مقتدر و مهربان است. وَ‌إِنَّ ‌‍رَبَّكَ لَهُوَ‌ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زُ‌ ‌ال‍رَّحِيمُ
Kadhdhabat Thamūdu Al-Mursalīna 026-141 قوم ثمود نیز رسولان خدا را تکذیب کردند. كَذَّبَتْ ثَم‍‍ُ‍و‌دُ‌ ‌الْمُرْسَلِينَ
'Idh Qāla Lahum 'Akhūhum Şāliĥun 'Alā Tattaqūna 026-142 هنگامی که مهربان برادرشان صالح به آنها گفت: آیا متّقی و خدا ترس نمی‌شوید؟ إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الَ لَهُمْ ‌أَ‍خُ‍‍وهُمْ صَ‍‍الِحٌ ‌أَلاَ‌ تَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ
'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun 026-143 من برای شما پیغمبری بسیار امین (و خیر خواه) هستم. إِنِّ‍‍ي لَكُمْ ‌‍رَس‍‍ُ‍ولٌ ‌أَمِينٌ
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni 026-144 پس از خدا بترسید و راه طاعت من پیش گیرید. فَاتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌أَ‍طِ‍‍يعُونِ
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin ۖ 'In 'Ajriya 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna 026-145 و من اجری از شما برای رسالت نمی‌خواهم و چشم پاداش جز به خدای عالم ندارم. وَمَ‍‍ا‌ ‌أَسْأَلُكُمْ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ مِ‍‌‍نْ ‌أَجْ‍‍ر‌‌ٍۖ ‌إِ‌نْ ‌أَجْ‍‍رِيَ ‌إِلاَّ‌ عَلَى‌ ‌‍رَبِّ ‌الْعَالَمِينَ
'Atutrakūna Fī Mā Hāhunā 'Āminīna 026-146 آیا (تصور می‌کنید که تا ابد) ایمن از مرگ در این ناز و نعمت دنیا خواهید ماند؟ أَتُتْ‍رَك‍‍ُ‍ونَ فِي مَا‌ هَاهُنَ‍‍ا‌ ‌آمِنِينَ
Fī Jannātin Wa `Uyūnin 026-147 (گمان دارید) در این باغهای باصفا و چشمه‌های آب گوارا، فِي جَ‍‍نّ‍‍َ‍اتٍ‌ ‌وَعُيُونٍ
Wa Zurū`in Wa Nakhlin Ţal`uhā Hađīmun 026-148 و مزارع و کشتزار و نخل و آن شکوفه‌های لطیف و زیبایش (همیشه زنده‌اید). وَ‌زُ‌ر‍ُ‍‌وعٍ‌ ‌وَنَ‍‍خْ‍‍ل‌‍ٍطَ‍‍لْعُهَا‌ هَ‍‍ضِ‍‍يمٌ
Wa Tanĥitūna Mina Al-Jibāli Buyūtāanrihīna 026-149 و خیال می‌کنید دائم در این عماراتی که در کوهستان (و ییلاقات) با کمال دقت بنا کرده‌اید به آسایش تعیّش می‌کنید؟ وَتَ‍‌‍نْ‍‍حِت‍‍ُ‍ونَ مِنَ ‌الْجِب‍‍َ‍الِ بُيُوتا‌‌ ً‌ فَا‌رِهِينَ
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni 026-150 پس از خدا بترسید و راه اطاعت من پیش گیرید. فَاتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌أَ‍طِ‍‍يعُونِ
Wa Lā Tuţī`ū 'Amra Al-Musrifīna 026-151 و از رفتار رؤسای مسرف و ستمگر پیروی نکنید. وَلاَ‌ تُ‍‍طِ‍‍يعُ‍‍و‌ا‌ ‌أَمْ‍رَ‌الْمُسْ‍‍رِفِينَ
Al-Ladhīna Yufsidūna Fī Al-'Arđi Wa Lā Yuşliĥūna 026-152 که آن مردم در زمین همه گونه فساد می‌کنند و هیچ گونه به اصلاح (حال خلق) نمی‌پردازند. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يُفْسِد‍ُ‍‌ونَ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌وَلاَ‌ يُ‍‍صْ‍‍لِحُونَ
Qālū 'Innamā 'Anta Mina Al-Musaĥĥarīna 026-153 قوم صالح گفتند: به یقین تو را سحر کرده‌اند (که دعوی نبوت می‌کنی). قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ‍‍مَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تَ مِنَ ‌الْمُسَحَّ‍‍رِينَ
Mā 'Anta 'Illā Basharun Mithlunā Fa'ti Bi'āyatin 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna 026-154 (و گرنه) تو هم مثل ما بشری بیش نیستی، اگر راست می‌گویی معجزی بیاور. مَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تَ ‌إِلاَّ‌ بَشَر‌ٌ‌ مِثْلُنَا‌ فَأْتِ بِآيَة‌‍ٍ‌ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تَ مِنَ ‌ال‍‍صَّ‍‍ا‌دِقِ‍‍ينَ
Qāla Hadhihiqatun Lahā Shirbun Wa Lakum Shirbu Yawmin Ma`lūmin 026-155 صالح گفت: این ناقه (معجزه من) است، آب نهر را روزی ناقه بنوشد و روزی شما بنوشید. قَ‍‍الَ هَذِهِ نَاقَ‍‍ة ٌ‌ لَهَا‌ شِ‍‍رْبٌ‌ ‌وَلَكُمْ شِ‍‍رْبُ يَ‍‍وْمٍ‌ مَعْلُومٍ
Wa Lā Tamassūhā Bisū'in Faya'khudhakum `Adhābu Yawmin `Ažīmin 026-156 و هرگز سوء قصدی بر ناقه مکنید که به عذاب روزی بزرگ و سخت گرفتار خواهید شد. وَلاَ‌ تَمَسُّوهَا‌ بِس‍‍ُ‍و‌ء‌‌ٍ‌ فَيَأْ‍خُ‍‍ذَكُمْ عَذ‍َ‍‌ابُ يَ‍‍وْمٍ عَ‍‍ظِ‍‍يمٍ
Fa`aqarūhā Fa'aşbaĥū Nādimīna 026-157 قوم صالح ناقه را پی کردند، سپس از کار خود پشیمان شدند. فَعَ‍قَ‍‍رُ‌وهَا‌ فَأَ‍صْ‍‍بَحُو‌ا‌ نَا‌دِمِينَ
Fa'akhadhahumu Al-`Adhābu ۗ 'Inna Fī Dhālika La'āyatan ۖ Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna 026-158 آن گاه عذاب موعود آنان را درگرفت (و هلاک گردیدند). همانا در هلاک این قوم آیت عبرتی (برای دیگران) بود، و اکثر آنها ایمان نیاوردند. فَأَ‍خَ‍‍ذَهُمُ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابُ ۗ ‌إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَآيَة ًۖ ‌وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu 026-159 و همانا خدای تو بسیار مقتدر و مهربان است. وَ‌إِنَّ ‌‍رَبَّكَ لَهُوَ‌ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زُ‌ ‌ال‍رَّحِيمُ
Kadhdhabat Qawmu Lūţin Al-Mursalīna 026-160 قوم لوط نیز پیغمبران خدا را تکذیب کردند. كَذَّبَتْ قَ‍‍وْمُ ل‍‍ُ‍و‍ط‌‍‌‍ٍ‌الْمُرْسَلِينَ
'Idh Qāla Lahum 'Akhūhumţun 'Alā Tattaqūna 026-161 هنگامی که مهربان برادر آنها لوط به آنان گفت: آیا خدا ترس و پرهیزکار نمی‌شوید؟ إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الَ لَهُمْ ‌أَ‍خُ‍‍وهُمْ ل‍‍ُ‍و‍طٌ ‌أَلاَ‌ تَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ
'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun 026-162 من برای شما پیغمبری بسیار امین (و خیر خواه) هستم. إِنِّ‍‍ي لَكُمْ ‌‍رَس‍‍ُ‍ولٌ ‌أَمِينٌ
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni 026-163 از خدا بترسید و راه طاعت من پیش گیرید. فَاتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌أَ‍طِ‍‍يعُونِ
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin ۖ 'In 'Ajriya 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna 026-164 و من از شما اجری برای رسالت خود نمی‌خواهم و چشم پاداش جز به خدای عالم ندارم. وَمَ‍‍ا‌ ‌أَسْأَلُكُمْ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ مِ‍‌‍نْ ‌أَجْ‍‍ر‌‌ٍۖ ‌إِ‌نْ ‌أَجْ‍‍رِيَ ‌إِلاَّ‌ عَلَى‌ ‌‍رَبِّ ‌الْعَالَمِينَ
'Ata'tūna Adh-Dhukrāna Mina Al-`Ālamīna 026-165 آیا از میان خلایق عمل زشت منکر را با مردان انجام می‌دهید؟ أَتَأْت‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍ذُّكْ‍رَ‍‌انَ مِنَ ‌الْعَالَمِينَ
Wa Tadharūna Mā Khalaqa Lakum Rabbukum Min 'Azwājikum ۚ Bal 'Antum Qawmun `Ādūna 026-166 و زنان را که خدا همسر شما آفریده رها می‌کنید؟ آری شما بسیار مردم متعدی نابکاری هستید. وَتَذَ‌ر‍ُ‍‌ونَ مَا‌ خَ‍‍لَ‍‍قَ لَكُمْ ‌‍رَبُّكُمْ مِ‍‌‍نْ ‌أَ‌زْ‌وَ‌اجِكُمْ ۚ بَلْ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ قَ‍‍وْمٌ عَا‌دُ‌ونَ
Qālū La'in Lam Tantahi Yā Lūţu Latakūnanna Mina Al-Mukhrajīna 026-167 قوم در جواب گفتند: ای لوط، اگر از این پس دست از این نهی و منع بر نداری از شهر رانده خواهی شد. قَ‍‍الُو‌ا‌ لَئِ‍‌‍نْ لَمْ تَ‍‌‍نْ‍‍تَ‍‍هِ يَا‌ ل‍‍ُ‍و‍طُ لَتَكُونَ‍‍نَّ مِنَ ‌الْمُ‍‍خْ‍رَجِينَ
Qāla 'Innī Li`amalikum Mina Al-Qālīna 026-168 لوط باز گفت: من خود دشمن این کار زشت شما هستم. قَ‍‍الَ ‌إِنِّ‍‍ي لِعَمَلِكُمْ مِنَ ‌الْ‍‍قَ‍‍الِينَ
Rabbi Najjinī Wa 'Ahlī Mimmā Ya`malūna 026-169 بار الها، من و اهل بیتم را از (عقاب) این عمل زشت قوم نجات بخش. رَبِّ نَجِّنِي ‌وَ‌أَهْلِي مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ يَعْمَلُونَ
Fanajjaynāhu Wa 'Ahlahu~ 'Ajma`īna 026-170 ما هم او را با همه اهل بیتش نجات دادیم. فَنَجَّيْن‍‍َ‍اهُ ‌وَ‌أَهْلَهُ~ُ ‌أَجْ‍‍مَعِينَ
'Illā `Ajūzāan Al-Ghābirīna 026-171 جز پیرزنی که (زن لوط بود و) در اهل عذاب باقی ماند. إِلاَّ‌ عَجُو‌ز‌ا‌‌ ً‌ فِي ‌الْ‍‍غَ‍‍ابِ‍‍رِينَ
Thumma Dammarnā Al-'Ākharīna 026-172 آن گاه (جز اهل بیت لوط) دیگران را به خاک هلاک نشانیدیم. ثُ‍‍مَّ ‌دَمَّ‍‍رْنَا‌ ‌الآ‍‍خَ‍‍رِينَ
Wa 'Amţarnā `Alayhim Maţaan ۖ Fasā'a Maţaru Al-Mundharīna 026-173 و آنها را به سنگباران عذاب که باران بسیار سختی بر سر بیم داده شدگان (بد کار) است هلاک ساختیم. وَ‌أَمْ‍‍طَ‍‍رْنَا‌ عَلَيْهِمْ مَ‍‍طَ‍‍ر‌ا‌‌ ًۖ فَس‍‍َ‍ا‌ءَ‌ مَ‍‍طَ‍‍رُ‌ ‌الْمُ‍‌‍ن‍‍ذَ‌رِينَ
'Inna Fī Dhālika La'āyatan ۖ Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna 026-174 همانا در این هلاک قوم لوط نیز آیت عبرتی (برای دیگران) بود، و اکثر آنها ایمان نیاوردند. إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَآيَة ًۖ ‌وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu 026-175 و همانا خدای تو بسیار مقتدر و مهربان است. وَ‌إِنَّ ‌‍رَبَّكَ لَهُوَ‌ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زُ‌ ‌ال‍رَّحِيمُ
Kadhdhaba 'Aşĥābu Al-'Aykati Al-Mursalīna 026-176 اصحاب ایکه (یعنی امت شعیب ع) هم پیغمبران خدا را تکذیب کردند. كَذَّبَ ‌أَ‍صْ‍‍ح‍‍َ‍ابُ ‌الأَيْكَةِ ‌الْمُرْسَلِينَ
'Idh Qāla Lahum Shu`aybun 'Alā Tattaqūna 026-177 هنگامی که (رسولشان) شعیب به آنها گفت: آیا خداترس و پرهیزکار نمی‌شوید؟ إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الَ لَهُمْ شُعَ‍‍يْ‍‍بٌ ‌أَلاَ‌ تَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ
'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun 026-178 من برای شما رسولی بسیار امین (و خیر خواه) هستم. إِنِّ‍‍ي لَكُمْ ‌‍رَس‍‍ُ‍ولٌ ‌أَمِينٌ
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni 026-179 از خدا بترسید و راه طاعت من پیش گیرید. فَاتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌أَ‍طِ‍‍يعُونِ
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin ۖ 'In 'Ajriya 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna 026-180 و من از شما هرگز اجر رسالت نمی‌خواهم و جز به خدای عالم به کسی چشم پاداش ندارم. وَمَ‍‍ا‌ ‌أَسْأَلُكُمْ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ مِ‍‌‍نْ ‌أَجْ‍‍ر‌‌ٍۖ ‌إِ‌نْ ‌أَجْ‍‍رِيَ ‌إِلاَّ‌ عَلَى‌ ‌‍رَبِّ ‌الْعَالَمِينَ
'Awfū Al-Kayla Wa Lā Takūnū Mina Al-Mukhsirīna 026-181 پیمانه را تمام بدهید و از کم فروشان مباشید. أَ‌وْفُو‌ا‌الْكَ‍‍يْ‍‍لَ ‌وَلاَ‌ تَكُونُو‌ا‌ مِنَ ‌الْمُ‍‍خْ‍‍سِ‍‍رِينَ
Wa Zinū Bil-Qisţāsi Al-Mustaqīmi 026-182 و (اجناس را) با ترازوی درست بسنجید. وَ‌زِنُو‌ا‌ بِ‍الْ‍‍قِ‍‍سْ‍‍طَ‍‍اسِ ‌الْمُسْتَ‍‍قِ‍‍يمِ
Wa Lā Tabkhasū An-Nāsa 'Ashyā'ahum Wa Lā Ta`thaw Fī Al-'Arđi Mufsidīna 026-183 و آنچه به مردم می‌فروشید (تمام بدهید و) از وزن و پیمان کم نگذارید، و در زمین به ظلم و فساد کاری برنخیزید. وَلاَ‌ تَ‍‍بْ‍‍‍‍خَ‍‍سُو‌ا‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ ‌أَشْي‍‍َ‍ا‌ءَهُمْ ‌وَلاَ‌ تَعْثَوْ‌ا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ مُفْسِدِينَ
Wa Attaqū Al-Ladhī Khalaqakum Wa Al-Jibillata Al-'Awwalīna 026-184 و از خدایی که شما و کفر پیشگان پیشین را آفریده بترسید (و خلاف امر او مکنید). وَ‌اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌الَّذِي خَ‍‍لَ‍‍قَ‍‍كُمْ ‌وَ‌الْجِبِلَّةَ ‌الأَ‌وَّلِينَ
Qālū 'Innamā 'Anta Mina Al-Musaĥĥarīna 026-185 قوم شعیب در پاسخ او گفتند: تو را بی‌شک به سحر و شعبده مفتون کرده‌اند. قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ‍‍مَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تَ مِنَ ‌الْمُسَحَّ‍‍رِينَ
Wa Mā 'Anta 'Illā Basharun Mithlunā Wa 'In Nažunnuka Lamina Al-Kādhibīna 026-186 و تو جز آنکه بشری هستی مانند ما هیچ گونه مزیّتی بر دیگران نداری. و ما تو را (در دعوت نبوت) دروغگو می‌پنداریم. وَمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍تَ ‌إِلاَّ‌ بَشَر‌ٌ‌ مِثْلُنَا‌ ‌وَ‌إِ‌نْ نَ‍‍ظُ‍‍نُّ‍‍كَ لَمِنَ ‌الْكَا‌ذِبِينَ
Fa'asqiţ `Alaynā Kisafāan Mina As-Samā'i 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna 026-187 اگر راست می‌گویی (که پیغمبر خدایی) قطعه‌ای از آسمان را بر سر ما فرود آور (تا تصدیق تو کنیم). فَأَسْ‍‍قِ‍‍ط‍ْ عَلَيْنَا‌ كِسَفا‌ ً‌ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تَ مِنَ ‌ال‍‍صَّ‍‍ا‌دِقِ‍‍ينَ
Qāla Rabbī 'A`lamu Bimā Ta`malūna 026-188 شعیب گفت: خدای من بهتر بر (صدق دعوی من و کذب قول و زشتی) افعال شما آگاه است. قَ‍‍الَ ‌‍رَبِّ‍‍ي‍ ‌أَعْلَمُ بِمَا‌ تَعْمَلُونَ
Fakadhdhabūhu Fa'akhadhahum `Adhābu Yawmi Až-Žullati ۚ 'Innahu Kāna `Adhāba Yawmin `Ažīmin 026-189 باز او را تکذیب کردند و به عذاب سخت روز سایه‌بان (یعنی روزی که مردم از شدت گرما به سایه‌بانی پناه می‌بردند و باز از گرمی هلاک می‌شدند) گرفتار شدند که عذاب آن روز بسیار بزرگ و سخت بود. فَكَذَّب‍‍ُ‍وهُ فَأَ‍خَ‍‍ذَهُمْ عَذ‍َ‍‌ابُ يَ‍‍وْمِ ‌ال‍‍ظُّ‍‍لَّةِ ۚ ‌إِنَّ‍‍هُ ك‍‍َ‍انَ عَذ‍َ‍‌ابَ يَ‍‍وْمٍ عَ‍‍ظِ‍‍يمٍ
'Inna Fī Dhālika La'āyatan ۖ Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna 026-190 همانا در این هلاک قوم شعیب نیز آیت عبرتی (برای دیگران) بود، و اکثر آنها ایمان نیاوردند. إِنَّ فِي ‌ذَلِكَ لَآيَة ًۖ ‌وَمَا‌ ك‍‍َ‍انَ ‌أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu 026-191 و همانا خدای تو بسیار مقتدر و مهربان است. وَ‌إِنَّ ‌‍رَبَّكَ لَهُوَ‌ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زُ‌ ‌ال‍رَّحِيمُ
Wa 'Innahu Latanzīlu Rabbi Al-`Ālamīna 026-192 و این قرآن به حقیقت از جانب خدای عالمیان نازل شده. وَ‌إِنَّ‍‍هُ لَتَ‍‌‍نْ‍‍ز‍ِ‍ي‍‍لُ ‌‍رَبِّ ‌الْعَالَمِينَ
Nazala Bihi Ar-Rūĥu Al-'Amīnu 026-193 (جبرئیل) روح الامین (فرشته بزرگ خدا) آن را نازل گردانیده. نَزَلَ بِهِ ‌ال‍‍رّ‍ُ‍‌وحُ ‌الأَمِينُ
`Alá Qalbika Litakūna Mina Al-Mundhirīna 026-194 و آن را بر قلب تو فرود آورده تا از عقاب خدا بترسانی. عَلَى‌ قَ‍‍لْبِكَ لِتَك‍‍ُ‍ونَ مِنَ ‌الْمُ‍‌‍ن‍‍ذِ‌رِينَ
Bilisānin `Arabīyin Mubīnin 026-195 به زبان عربی فصیح. بِلِس‍‍َ‍انٍ عَ‍رَبِيٍّ‌ مُبِينٍ
Wa 'Innahu Lafī Zuburi Al-'Awwalīna 026-196 و (ذکر عظمت) این قرآن در کتب انبیاء پیشین مسطور است. وَ‌إِنَّ‍‍هُ لَفِي ‌زُبُ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌الأَ‌وَّلِينَ
'Awalam Yakun Lahum 'Āyatan 'An Ya`lamahu `Ulamā'u Banī 'Isrā'īla 026-197 آیا این خود آیت و برهان روشنی (بر کافران) نیست که علماء بنی اسرائیل (از کتب انبیاء سلف) بر این قرآن آگاهند؟ أَ‌وَلَمْ يَكُ‍‌‍نْ لَهُمْ ‌آيَةً ‌أَ‌نْ يَعْلَمَ‍‍هُ عُلَم‍‍َ‍ا‌ءُ‌ بَنِ‍‍ي ‌إِسْر‍َ‍‌ائ‍‍ِ‍‍يلَ
Wa Law Nazzalnāhu `Alá Ba`đi Al-'A`jamīna 026-198 و اگر ما این کتاب (عربی) را بر بعض مردم عجم نازل می‌گردانیدیم. وَلَوْ‌ نَزَّلْن‍‍َ‍اهُ عَلَى‌ بَعْ‍‍ضِ ‌الأَعْجَمِينَ
Faqara'ahu `Alayhim Mā Kānū Bihi Mu'uminīna 026-199 و آن رسول آن را (به زبان تازی) بر عجم‌ها قرائت می‌کرد آنان ایمان نمی‌آوردند (به این عذر که قرآن چون به زبان ما نیست ما فهم آن نکرده و اعجاز آن را درک نمی‌کنیم، اما شما قوم عرب با چه عذر ایمان نمی‌آورید؟) فَ‍قَ‍رَ‌أَهُ عَلَيْهِمْ مَا‌ كَانُو‌ا‌ بِ‍‍هِ مُؤْمِنِينَ
Kadhālika Salaknāhu Fī Qulūbi Al-Mujrimīna 026-200 ما این قرآن را این چنین در دل تبهکاران گذراندیم (و بر آنها به این کتاب اتمام حجت کردیم). كَذَلِكَ سَلَكْن‍‍َ‍اهُ فِي قُ‍‍ل‍‍ُ‍وبِ ‌الْمُ‍‍جْ‍‍رِمِينَ
Lā Yu'uminūna Bihi Ĥattá Yaraw Al-`Adhāba Al-'Alīma 026-201 اما به این قرآن ایمان نمی‌آورند تا عذاب دردناک را مشاهده کنند. لاَ‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ بِ‍‍هِ حَتَّى‌ يَ‍رَ‌وْ‌ا‌ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابَ ‌الأَلِيمَ
Faya'tiyahum Baghtatan Wa Hum Lā Yash`urūna 026-202 که به ناگاه آن عذاب که سخت از آن غافلند به آنها فرا رسد. فَيَأْتِيَهُمْ بَ‍‍غْ‍‍تَة ً‌ ‌وَهُمْ لاَ‌ يَشْعُرُ‌ونَ
Fayaqūlū Hal Naĥnu Munžarūna 026-203 و آن کافران گویند: آیا بر ما مهلتی منظور می‌شود (تا زمانی از عذاب بیاساییم؟ فَيَ‍قُ‍‍ولُو‌ا‌ هَلْ نَحْنُ مُ‍‌‍ن‍‍ظَ‍‍رُ‌ونَ
'Afabi`adhābinā Yasta`jilūna 026-204 آیا (اکنون که هنگام عذابشان نیست از تمسخر) عذاب و انتقام ما را به تعجیل می‌طلبند؟ أَفَبِعَذَ‌ابِنَا‌ يَسْتَعْجِلُونَ
'Afara'ayta 'In Matta`nāhum Sinīna 026-205 چه خواهی دید اگر ما چند سالی آنها را در دنیا متنعّم سازیم. أَفَ‍رَ‌أَيْ‍‍تَ ‌إِ‌نْ مَتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ
Thumma Jā'ahum Mā Kānū Yū`adūna 026-206 سپس به عذابی که بر آنان وعده شده یکسر هلاک شوند. ثُ‍‍مَّ ج‍‍َ‍ا‌ءَهُمْ مَا‌ كَانُو‌ا‌ يُوعَدُ‌ونَ
Mā 'Aghná `Anhum Mā Kānū Yumatta`ūna 026-207 آیا بهره‌ای که از مال دنیا داشتند هیچ آنها را از عذاب خواهد رهانید؟ مَ‍‍ا‌ ‌أَ‍‍غْ‍‍نَى‌ عَ‍‌‍نْ‍‍هُمْ مَا‌ كَانُو‌ا‌ يُمَتَّعُونَ
Wa Mā 'Ahlaknā Min Qaryatin 'Illā Lahā Mundhirūna 026-208 و ما اهل هیچ دیاری را تا رسولانی به هدایت و اتمام حجت بر آنها نفرستادیم هلاک نکردیم. وَمَ‍‍ا‌ ‌أَهْلَكْنَا‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍رْيَة‌‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ لَهَا‌ مُ‍‌‍ن‍‍ذِ‌رُ‌ونَ
Dhikrá Wa Mā Kunnā Žālimīna 026-209 این (هلاک بدان) پند و موعظه است (برای خوبان) و ما هرگز به کسی ستم نکردیم. ذِكْ‍رَ‌ى‌ ‌وَمَا‌ كُ‍‍نَّ‍‍ا‌ ظَ‍‍الِمِينَ
Wa Mā Tanazzalat Bihi Ash-Shayāţīnu 026-210 و این قرآن را شیاطین فرود نیاوردند (بلکه جبرئیل امین، فرشته خدا نازل ساخته). وَمَا‌ تَنَزَّلَتْ بِهِ ‌ال‍‍شَّيَاطِ‍‍ينُ
Wa Mā Yanbaghī Lahum Wa Mā Yastaţī`ūna 026-211 نه هرگز این گونه سخنان از شیاطین شایسته است و نه قدرت (بر نزول آن) دارند. وَمَا‌ يَ‍‌‍نْ‍‍بَ‍‍غِ‍‍ي لَهُمْ ‌وَمَا‌ يَسْتَ‍‍طِ‍‍يعُونَ
'Innahum `Ani As-Sam`i Lama`zūlūna 026-212 که البته آنها از استماع وحی الهی معزولند. إِنَّ‍‍هُمْ عَنِ ‌ال‍‍سَّمْعِ لَمَعْزُ‌ولُونَ
Falā Tad`u Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara Fatakūna Mina Al-Mu`adhdhabīna 026-213 پس با خدای یکتا احدی را معبود مخوان و گرنه از اهل عذاب خواهی شد. فَلاَ‌ تَ‍‍دْعُ مَعَ ‌اللَّ‍‍هِ ‌إِلَها‌‌ ً‌ ‌آ‍‍خَ‍رَ‌ فَتَك‍‍ُ‍ونَ مِنَ ‌الْمُعَذَّبِينَ
Wa 'Andhir `Ashīrataka Al-'Aqrabīna 026-214 و (نخست) خویشان نزدیکت را (از خدا) بترسان. وَ‌أَ‌ن‍‍ذِ‌ر‍ْ‍‌ عَشِي‍رَتَكَ ‌الأَ‍قْ‍‍‍رَبِينَ
Wa Akhfiđ Janāĥaka Limani Attaba`aka Mina Al-Mu'uminīna 026-215 و پر و بال مرحمت بر تمام پیروان با ایمانت به تواضع بگستران. وَ‌اخْ‍‍فِ‍‍ضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ ‌اتَّبَعَكَ مِنَ ‌الْمُؤْمِنِينَ
Fa'in `Aşawka Faqul 'Innī Barī'un Mimmā Ta`malūna 026-216 و هرگاه قوم فرمانت را مخالفت کردند به آنها بگو: من خود از کردار (بد) شما بیزارم. فَإِ‌نْ عَ‍‍صَ‍‍وْكَ فَ‍‍قُ‍‍لْ ‌إِنِّ‍‍ي بَ‍‍رِيء‌ٌ‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ تَعْمَلُونَ
Wa Tawakkal `Alá Al-`Azīzi Ar-Raĥīmi 026-217 و توکل بر آن خدای مقتدر مهربان کن. وَتَوَكَّلْ عَلَى‌ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زِ‌ ‌ال‍رَّحِيمِ
Al-Ladhī Yarāka Ĥīna Taqūmu 026-218 آن خدایی که چون (از شوقش به نماز) برخیزی تو را می‌نگرد. الَّذِي يَ‍رَ‍‌اكَ ح‍‍ِ‍ي‍‍نَ تَ‍‍قُ‍‍ومُ
Wa Taqallubaka Fī As-Sājidīna 026-219 و به انتقال تو در اهل سجود (و به دوران تحوّلت از اصلاب شامخه به ارحام مطهره) آگاه است. وَتَ‍قَ‍‍لُّبَكَ فِي ‌ال‍‍سَّاجِدِينَ
'Innahu Huwa As-Samī`u Al-`Alīmu 026-220 که او خدای شنوا و دانا (به گفتار و کردار خلق) است. إِنَّ‍‍هُ هُوَ‌ ‌ال‍‍سَّم‍‍ِ‍ي‍‍عُ ‌الْعَلِيمُ
Hal 'Unabbi'ukum `Alá Man Tanazzalu Ash-Shayāţīnu 026-221 (بگو به کافران که) آیا می‌خواهید من شما را آگاه سازم که شیاطین بر چه کسان نازل می‌شوند؟ هَلْ ‌أُنَبِّئُكُمْ عَلَى‌ مَ‍‌‍نْ تَنَزَّلُ ‌ال‍‍شَّيَاطِ‍‍ينُ
Tanazzalu `Alá Kulli 'Affākin 'Athīmin 026-222 شیاطین بر هر شخص بسیار دروغگوی بدکار نازل می‌شوند. تَنَزَّلُ عَلَى‌ كُلِّ ‌أَفّ‍‍َ‍اكٍ ‌أَثِيمٍ
Yulqūna As-Sam`a Wa 'Aktharuhumdhibūna 026-223 گوش فرا می‌دهند (تا حرف مؤمنان و قوای قدسی را ربوده و به اتباع خود برسانند) و اکثرشان دروغ می‌گویند (و اندک راست آنها هم برای شبهه کاری و فساد و فتنه انگیزی است). يُلْ‍قُ‍‍ونَ ‌ال‍‍سَّمْعَ ‌وَ‌أَكْثَرُهُمْ كَا‌ذِبُونَ
Wa Ash-Shu`arā'u Yattabi`uhumu Al-Ghāwūna 026-224 و شاعران (یاوه سرای کفار مانند عالمان بی‌عمل و مدعیان باطل) را مردم جاهل گمراه پیروی کنند. وَ‌الشُّعَر‍َ‍‌ا‌ءُ‌ يَتَّبِعُهُمُ ‌الْ‍‍غَ‍‍ا‌وُ‌ونَ
'Alam Tará 'Annahum Fī Kulli Wādin Yahīmūna 026-225 آیا ننگری که آنها خود به هر وادی حیرت سرگشته‌اند؟ أَلَمْ تَ‍رَ‌ى‌ ‌أَنَّ‍‍هُمْ فِي كُلِّ ‌وَ‌ا‌د‌ٍ‌ يَهِيمُونَ
Wa 'Annahum Yaqūlūna Mā Lā Yaf`alūna 026-226 و آنها بسیار سخنان می‌گویند که یکی را عمل نمی‌کنند. وَ‌أَنَّ‍‍هُمْ يَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ مَا‌ لاَ‌ يَفْعَلُونَ
'Illā Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Wa Dhakarū Allaha Kathīrāan Wa Antaşarū Min Ba`di Mā Žulimū ۗ Wa Saya`lamu Al-Ladhīna Žalamū 'Ayya Munqalabin Yanqalibūna 026-227 مگر آن شاعران که اهل ایمان و نیکوکار بوده و یاد خدا بسیار کردند و برای انتقام از (هجو و) ستمی که در حق آنها (و سایر مؤمنان) شده (به نظم سخن و طبع شعر) به انتقام و دفاع برخاستند (و به شمشیر زبان با دشمنان دین جهاد کردند، آنان را مؤمنان پیروی خواهند کرد) و آنان که ظلم و ستم کردند به زودی خواهند دانست که به چه کیفر گاهی و دوزخ انتقامی بازگشت می‌کنند. إِلاَّ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ ‌وَ‌ذَكَرُ‌و‌ا‌اللَّ‍‍هَ كَثِي‍‍ر‌ا‌ ً‌ ‌وَ‌ان‍‍تَ‍‍صَ‍‍رُ‌و‌ا‌ مِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ مَا‌ ظُ‍‍لِمُو‌اۗ ‌وَسَيَعْلَمُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ظَ‍‍لَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَيَّ مُ‍‌‍ن‍‍قَ‍‍لَبٍ‌ يَ‍‌‍ن‍‍قَ‍‍لِبُونَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Next Sūrah