Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Q ad 'Aflaĥa A l-Mu'uminū na
023-001 همانا اهل ایمان به فیروزی و رستگاری رسیدند.
قَ د ْ أَفْلَحَ ا لْمُؤْمِنُونَ
Al-Ladh ī na Hum Fī Ş alātihim Kh sh i`ū na
023-002 آنان که در نماز خود خاضع و خاشعند.
ا لَّذِي نَ هُمْ فِي صَ لاَتِهِمْ خَ اشِعُونَ
Wa A l-Ladh ī na Hum `Ani A l-Lagh r iđū na
023-003 و آنان که از لغو و سخن باطل اعراض و احتراز می‌کنند.
وَالَّذِي نَ هُمْ عَنِ ا ل لَّغْ وِ مُعْر ِضُ ونَ
Wa A l-Ladh ī na Hum Lilzzakāati Fā`ilū na
023-004 و آنان که زکات (مال خود را به فقرا) می‌دهند.
وَالَّذِي نَ هُمْ لِلزَّكَا ةِ فَاعِلُونَ
Wa A l-Ladh ī na Hum Lifurūjihim Ĥāfižū na
023-005 و آنان که فروج و اندامشان را از عمل حرام نگاه می‌دارند.
وَالَّذِي نَ هُمْ لِفُرُ‌وجِهِمْ حَافِظُ ونَ
'Illā `Alá 'Azwājihim 'W Mā Malakat 'Aymānuhum Fa'inn ahum Gh y ru Malūmī na
023-006 مگر بر جفتهاشان (که زنان عقدی آنها باشند) یا کنیزان ملکی متصرفی آنها که هیچ‌گونه ملامتی (در مباشرت این زنان) بر آنها نیست.
إِلاَّ عَلَى أَ‌زْ‌وَ‌اجِهِمْ أو ْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّ هُمْ غَ يْ رُ مَلُومِينَ
Famani A b tagh ā 'a Dh ālika Fa'ūlā 'ika Humu A l-`Ādū na
023-007 و کسی که غیر این (زنان حلال) را به مباشرت طلبد البته چنین کسانی ستمکار و متعدی خواهند بود.
فَمَنِ ا بْ تَغَ ى وَرَا ءَ ذَلِكَ فَأُ وْلَا ئِكَ هُمُ ا لْعَادُونَ
Wa A l-Ladh ī na Hum Li'mānātihim Wa `Ahdihim Rā `ū na
023-008 و آنان که به امانتها و عهد و پیمان خود کاملا وفا می‌کنند.
وَالَّذِي نَ هُمْ لِأمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَ اعُونَ
Wa A l-Ladh ī na Hum `Alá Ş alawātihim Yuĥāfižū na
023-009 و آنان که بر نمازهاشان (و همه اوقات و شرایط ظاهر و باطن نماز) محافظت دارند.
وَالَّذِي نَ هُمْ عَلَى صَ لَوَاتِهِمْ يُحَافِظُ ونَ
'Ūlā 'ika Humu A l-Wār ith ū na
023-010 چنین کسان وارث (مقام عالی بهشت) اند.
أُ وْلَا ئِكَ هُمُ ا لْوَار ِثُونَ
Al-Ladh ī na Yar ith ū na A l-Fir daw sa Hum Fīhā Kh ū na
023-011 که بهشت فردوس ارث آن خوبان و منزلگاه ابدی آن پاکان است.
ا لَّذِي نَ يَر ِثُو نَ ا لْفِر ْدَوْ سَ هُمْ فِيهَا خَ الِدُونَ
Wa Laq ad Kh q A l-'In sā na Min Sulālatin Min Ţ ī nin
023-012 و همانا ما آدمی را از گل خالص آفریدیم.
وَلَقَ د ْ خَ لَقْ نَا ا لإِن سَا نَ مِن ْ سُلاَلَةٍ مِن ْ طِ ينٍ
Th umm a Ja`alnā hu Nuţ n Fī Q ar ā r in Makī nin
023-013 آن‌گاه او را نطفه گردانیده و در جای استوار (صلب و رحم) قرار دادیم.
ثُمّ َ جَعَلْنَا هُ نُطْ فَة ً فِي قَ رَ ا رٍ مَكِينٍ
Th umm a Kh q A n -Nuţ q atan Fakh q A l-`Alaq ata Muđgh n Fakh q A l-Muđgh n Fakasawnā A l-`Ižā ma Laĥmāan Th umm a 'An sh a'nā hu Kh q āan 'Ākh ra ۚ Fatabāra ka A ll āhu 'Aĥsanu A l-Kh q ī na
023-014 آن‌گاه نطفه را علقه و علقه را گوشت پاره و باز آن گوشت را استخوان ساختیم و سپس بر استخوانها گوشت پوشانیدیم (و پیکری کامل کردیم) پس از آن (به دمیدن روح پاک مجرد) خلقتی دیگرش انشا نمودیم؛ آفرین بر (قدرت کامل) خدای که بهترین آفرینندگان است.
ثُمّ َ خَ لَقْ نَا ا ل نُّ طْ فَةَ عَلَقَ ة ً فَخَ لَقْ نَا ا لْعَلَقَ ةَ مُضْ غَ ة ً فَخَ لَقْ نَا ا لْمُضْ غَ ةَ عِظَ اما ً فَكَسَوْنَا ا لْعِظَ ا مَ لَحْما ً ثُمّ َ أَن شَأْنَا هُ خَ لْق ا ً آخَ رَ ۚ فَتَبَارَ كَ ا للَّ هُ أَحْسَنُ ا لْخَ الِقِ ينَ
Th umm a 'Inn akum Ba`da Dh ālika Lamayyitū na
023-015 باز شما آدمیان همه خواهید مرد.
ثُمّ َ إِنَّ كُمْ بَعْدَ ذَلِكَ لَمَيِّتُونَ
Th umm a 'Inn akum Yaw ma A l-Q iyāmati Tub `ath ū na
023-016 و آن‌گاه روز قیامت به یقین تمام مبعوث خواهید شد.
ثُمّ َ إِنَّ كُمْ يَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ تُبْ عَثُونَ
Wa Laq ad Kh q q akum Sab `a Ţ arā 'iq a Wa Mā Kunn ā `Ani A l-Kh q i Gh ī na
023-017 و همانا مافوق شما (خاکیان) هفت آسمان (عالم پاک) را فراز یکدیگر آفریدیم و لحظه‌ای از توجه به خلق غافل نبوده و نخواهیم بود.
وَلَقَ د ْ خَ لَقْ نَا فَوْقَ كُمْ سَبْ عَ طَ رَا ئِقَ وَمَا كُنَّ ا عَنِ ا لْخَ لْقِ غَ افِلِينَ
Wa 'An zalnā Mina A s-Samā 'i Mā 'an Biq adar in Fa'askann ā hu Fī A l-'Arđi ۖ Wa 'Inn ā `Alá Dh ahā bin Bihi Laq ādirū na
023-018 و ما آب را به قدر معین از آسمان نازل و در زمین ساکن ساختیم و محققا بر بردن و نابود ساختن آن نیز قادریم.
وَأَن زَلْنَا مِنَ ا ل سَّمَا ءِ مَا ء ً بِقَ دَرٍ فَأَسْكَنّ َا هُ فِي ا لأَرْضِ ۖ وَ‌إِنَّ ا عَلَى ذَهَا ب ٍ بِ‍‍هِ لَقَ ادِرُونَ
Fa'an sh a'nā Lakum Bihi Jann ā tin Min Nakh ī lin Wa 'A`nā bin Lakum Fīhā Fawākihu Kath īra tun Wa Minhā Ta'kulū na
023-019 آن‌گاه ما به آن آب برای شما باغها و نخلستانهای خرما و انگور ایجاد کردیم که شما را در آنها میوه‌های گوناگون بسیاری است که از آن تناول می‌کنید.
فَأَن شَأْنَا لَكُمْ بِ‍‍هِ جَنّ َا تٍ مِن ْ نَخِ ي لٍ وَأَعْنَا بٍ لَكُمْ فِيهَا فَوَ‌اكِ‍‍هُ كَثِيرَ ةٌ وَمِ‍‌‍نْ هَا تَأْكُلُونَ
Wa Sh ajara tan Takh ru ju Min Ţ ū r i Saynā 'a Tan butu Bid-Duhni Wa Ş ib gh n Lil'ā kilī na
023-020 و نیز درختی که از طور سینا برآید و روغن زیت بار آورد و نان خورش مردم گردد.
وَشَجَرَ ة ً تَخْ رُجُ مِن ْ طُ و ر ِ سَيْنَا ءَ تَنْ بُتُ بِا ل دُّهْنِ وَصِ بْ غ ٍ لِلآكِلِينَ
Wa 'Inn a Lakum Fī A l-'An`ā mi La`ib ra tan ۖ Nusq īkum Mimm ā Fī Buţ ūnihā Wa Lakum Fīhā Manāfi`u Kath īra tun Wa Minhā Ta'kulū na
023-021 و بی‌شک برای شما در (مطالعه حال) چهارپایان و حیوانات اهلی عبرت خواهد بود که از شیر آنها به شما می‌آشامانیم و در آنها برای شما منافع بسیاری است (مانند فرشها و لباسها و اثاثیه و باربری و فواید بسیار دیگر) و از گوشت آنها نیز تناول می‌کنید.
وَإِنّ َ لَكُمْ فِي ا لأَنعَا مِ لَعِبْ رَ ة ً ۖ نُسقِ يكُمْ مِمَّ ا فِي بُطُ ونِهَا وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ كَثِيرَ ةٌ وَمِ‍‌‍نْ هَا تَأْكُلُونَ
Wa `Alayhā Wa `Alá A l-Fulki Tuĥmalū na
023-022 و بر آن چهارپایان و نیز بر کشتیها سوار می‌شوید.
وَعَلَيْهَا وَعَلَى ا لْفُلْكِ تُحْمَلُونَ
Wa Laq ad 'Arsalnā Nūĥāan 'Ilá Q awmihi Faq ā la Yā Q aw mi A `budū A ll aha Mā Lakum Min 'Ilahin Gh ru hu~ ۖ 'Afalā Tattaq ū na
023-023 و همانا ما پیغمبر خود نوح را (به رسالت) به سوی امتش فرستادیم. نوح به قوم خود گفت که خدا را پرستید که جز آن ذات یکتا شما را خدایی نیست، آیا شما مردم خداترس و باتقوا نمی‌شوید؟
وَلَقَ د ْ أَ‌رْسَلْنَا نُوحا ً إِلَى قَ وْمِهِ فَقَ ا لَ يَاقَ وْ مِ ا عْبُدُوا ا للَّ هَ مَا لَكُمْ مِن ْ إِلَهٍ غَ يْرُهُ~ُ أَفَلاَ ۖ تَتَّقُ ونَ
Faq ā la A l-Mala'u A l-Ladh ī na Kafarū Min Q awmihi Mā Hādh ā 'Illā Bash aru n Mith lukum Yur ī du 'An Yatafađđala `Alaykum Wa Law Sh ā 'a A ll āhu La'an zala Malā 'ikatan Mā Sami`nā Bihadh ā Fī 'Ābā 'inā A l-'Awwalī na
023-024 اشراف قوم او که کافر شدند (به مردم) گفتند که این شخص جز آنکه بشری است مانند شما که می‌خواهد بر شما برتری یابد فضیلت دیگری ندارد و اگر خدا می‌خواست (رسول بر بشر بفرستد) همانا از جنس فرشتگان می‌فرستاد، ما این سخنانی که این شخص می‌گوید در میان پدران پیشین خود هیچ نشنیده‌ایم.
فَقَ ا لَ ا لْمَلَأُ ا لَّذِي نَ كَفَرُ‌و‌ا مِن ْ قَ وْمِهِ مَا هَذَ‌ا إِلاَّ بَشَر‌ٌ مِثْلُكُمْ يُر ِي دُ أَن ْ يَتَفَضَّ لَ عَلَيْكُمْ وَلَوْ شَا ءَ ا للَّ هُ لَأَن زَلَ مَلاَئِكَة ً مَا سَمِعْنَا بِهَذَ‌ا فِي آبَا ئِنَا ا لأَوَّلِينَ
'In Huwa 'Illā Ra julun Bihi Jinn atun Fatara bbaş ū Bihi Ĥattá Ĥī nin
023-025 این شخص جز مردی دیوانه به شمار نیست، پس باید تا مدتی با او (مدارا کنید و) انتظار برید (تا یا از مرض جنون بهبود یابد یا بمیرد).
إِن ْ هُوَ إِلاَّ رَ جُلٌ بِ‍‍هِ جِنَّ ةٌ فَتَرَ بَّصُ وا بِ‍‍هِ حَتَّى حِينٍ
Q ā la Ra bbi A n ş urnī Bimā Kadh dh abū ni
023-026 نوح عرض کرد: خدایا، تو مرا بر اینان که تکذیب من کردند یاری فرما.
قَ ا لَ رَ بِّ ا ن صُ رْنِي بِمَا كَذَّبُونِ
Fa'awĥaynā 'Ilay hi 'Ani A ş na`i A l-Fulka Bi'a`yuninā Wa Waĥyinā Fa'idh ā Jā 'a 'Am ru nā Wa Fā ra A t-Tann ū ru ۙ Fāsluk Fīhā Min Kullin Zawjay ni A th nay ni Wa 'Ahlaka 'Illā Man Sabaq a `Alay hi A l-Q aw lu Minhum ۖ Wa Lā Tukh ţ ib nī Fī A l-Ladh ī na Ž alamū ۖ 'Inn ahum Mugh ra q ū na
023-027 ما هم به او وحی کردیم که در حضور ما و به وحی و دستور ما به ساختن کشتی پرداز، تا آن‌گاه که فرمان (طوفان از جانب) ما آمد و آب از تنور فوران کرد پس در آن کشتی با خود از هر نوع جفتی (نر و ماده) همراه بر و اهل بیت خود را هم جز آن کس که در علم ازلی ما هلاک او گذشته (یعنی زن و فرزند نااهلت را) تمام به کشتی بنشان، و به شفاعت ستمکاران با من سخن مگو، که البته آنها باید همه غرق شوند.
فَأَ‌وْحَيْنَ‍‍ا إِلَيْ هِ أَنِ ا صْ نَعِ ا لْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَ‌وَحْيِنَا فَإِ‌ذَ‌ا جَا ءَ أَمْرُنَا وَفَا رَ ا ل تَّنّ ُو رُ ۙ فَاسْلُكْ فِيهَا مِن ْ كُلٍّ زَوْجَيْ نِ ا يْ نِ وَ‌أَهْلَكَ إِلاَّ مَن ْ سَبَ‍‍قَ عَلَيْ هِ ا لْقَ وْ لُ مِ‍‌‍نْ هُمْ ۖ وَلاَ تُخَ اطِ بْ نِي فِي ا لَّذِي نَ ظَ لَمُو ا ۖ إِنَّ هُمْ مُغْ رَ قُ ونَ
Fa'idh ā A y ta 'An ta Wa Man Ma`aka `Alá A l-Fulki Faq uli A l-Ĥam du Lill ā h A l-Ladh ī Najjānā Mina A l-Q aw mi A ž-Ž ālimī na
023-028 پس چون با همراهانت در کشتی نشستی بگو: ستایش خدای را که ما را از (ظلم) ستمکاران نجات داد.
فَإِ‌ذَ‌ا ا يْ تَ أَ‌نْ تَ وَمَن ْ مَعَكَ عَلَى ا لْفُلْكِ فَقُ لِ ا لْحَمْدُ لِلَّهِ ا لَّذِي نَجَّانَا مِنَ ا لْقَ وْ مِ ا ل ظَّ الِمِينَ
Wa Q ul Ra bbi 'An zilnī Mun zalāan Mubāra kāan Wa 'An ta Kh y ru A l-Mun zilī na
023-029 و باز بگو: پروردگارا، مرا به منزلی مبارک فرود آور که تو بهترین کسی هستی که به منزل خیر و سعادت توانی فرود آورد.
وَقُ لْ رَ بِّ أَن زِلْنِي مُنْ زَلا ً مُبَارَ كا ً وَأَنْ تَ خَ يْ رُ ا لْمُن زِلِينَ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yā tin Wa 'In Kunn ā Lamub talī na
023-030 همانا در این حکایت آیت و عبرتهاست و البته ما (بندگان را به این‌گونه حوادث) آزمایش کننده‌ایم.
إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَا تٍ وَإِن ْ كُنَّ ا لَمُبْ تَلِينَ
Th umm a 'An sh a'nā Min Ba`dihim Q arnāan 'Ākh r ī na
023-031 پس از هلاک قوم نوح باز قوم دیگری ایجاد کردیم.
ثُمّ َ أَن شَأْنَا مِن ْ بَعْدِهِمْ قَ رْنا ً آخَ ر ِينَ
Fa'arsalnā Fīhim Ra sūlāan Minhum 'Ani A `budū A ll aha Mā Lakum Min 'Ilahin Gh ru hu~ ۖ 'Afalā Tattaq ū na
023-032 و در میان آن قوم باز رسولی از خودشان (یعنی هود را) فرستادیم که خدای یکتا را پرستش کنید که جز او شما را خدایی نیست، آیا خداترس و باتقوا نمی‌شوید؟
فَأَ‌رْسَلْنَا فِيهِمْ رَ سُولا ً مِ‍‌‍نْ هُمْ أَنِ ا عْبُدُوا ا للَّ هَ مَا لَكُمْ مِن ْ إِلَهٍ غَ يْرُهُ~ُ ۖ أَفَلاَ تَتَّقُ ونَ
Wa Q ā la A l-Mala'u Min Q awmihi A l-Ladh ī na Kafarū Wa Kadh dh abū Biliq ā 'i A l-'Ākh ra ti Wa 'Atra fnāhum Fī A l-Ĥayāati A d-Dun yā Mā Hādh ā 'Illā Bash aru n Mith lukum Ya'kulu Mimm ā Ta'kulū na Minhu Wa Yash ra bu Mimm ā Tash ra bū na
023-033 و باز اشراف و اعیان قوم وی که کافر شدند و عالم آخرت را تکذیب کردند و ما متنعّمشان در حیات دنیا کرده بودیم (به مردم) گفتند که این شخص بشری مانند شما بیش نیست که از هر چه شما بشر می‌خورید و می‌آشامید او هم می‌خورد و می‌آشامد.
وَقَ ا لَ ا لْمَلَأُ مِن ْ قَ وْمِهِ ا لَّذِي نَ كَفَرُ‌و‌ا وَكَذَّبُو‌ا بِلِقَ ا ءِ ا لآخِ رَ ةِ وَأَتْرَ فْنَاهُمْ فِي ا لْحَيَا ةِ ا ل دُّنْ يَ‍‍ا مَا هَذَ‌ا إِلاَّ بَشَر‌ٌ مِثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمَّ ا تَأْكُلُو نَ مِ‍‌‍نْ هُ وَيَشْرَ بُ مِمَّ ا تَشْرَ بُونَ
Wa La'in 'Aţ a`tum Bash arā an Mith lakum 'Inn akum 'Idh āan Lakh ū na
023-034 و شما مردم اگر بشری مانند خود را اطاعت کنید بسیار زیانکار خواهید بود.
وَلَئِن ْ أَطَ عْتُمْ بَشَر‌ا ً مِثْلَكُمْ إِنَّ كُمْ إِ‌ذ‌ا ً لَخَ اسِرُونَ
'Aya`idukum 'Ann akum 'Idh ā Mittum Wa Kun tum Turā bāan Wa `Ižāmāan 'Ann akum Mukh ra jū na
023-035 آیا به شما نوید می‌دهد که پس از آنکه مردید و استخوانهای شما هم پوسید و خاک شد باز (از گور) بیرونتان آرند؟!
أَيَعِدُكُمْ أَنَّ كُمْ إِ‌ذَ‌ا مِتُّمْ وَكُن تُمْ تُرَ ابا ً وَعِظَ اماً أَنَّ كُمْ مُخْ رَ جُونَ
Hayhā ta Hayhā ta Limā Tū`adū na
023-036 هیهات، هیهات که این وعده‌ها که به شما می‌دهند راست باشد!
هَيْهَا تَ هَيْهَا تَ لِمَا تُوعَدُ‌ونَ
'In Hiya 'Illā Ĥayātunā A d-Dun yā Namū tu Wa Naĥyā Wa Mā Naĥnu Bimab `ūth ī na
023-037 زندگانی جز این چند روزه حیات دنیایمان بیش نیست که زنده شده و خواهیم مرد و دیگر هرگز برانگیخته نخواهیم شد.
إِن ْ هِيَ إِلاَّ حَيَاتُنَا ا ل دُّنْ يَ‍‍ا نَمُو تُ وَنَحْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْ عُوثِينَ
'In Huwa 'Illā Ra julun A A ll āhi Kadh ibāan Wa Mā Naĥnu Lahu Bimu'uminī na
023-038 و این شخص جز آنکه مردی است که دروغ و افترا بر خدا می‌بندد هیچ مزیّت ندارد و ما هرگز به او ایمان نخواهیم آورد.
إِن ْ هُوَ إِلاَّ رَ جُلٌ ا رَ ى عَلَى ا للَّ هِ كَذِبا ً وَمَا نَحْنُ لَ‍‍هُ بِمُؤْمِنِينَ
Q ā la Ra bbi A n ş urnī Bimā Kadh dh abū ni
023-039 آن رسول هم عرض کرد: خدایا، مرا بر این قوم که تکذیب من کردند یاری فرما.
قَ ا لَ رَ بِّ ا ن صُ رْنِي بِمَا كَذَّبُونِ
Q ā la `Amm ā Q alī lin Layuş biĥunn a Nādimī na
023-040 خدا فرمود: اندک زمانی نگذرد که این قوم سخت پشیمان خواهند شد.
قَ ا لَ عَمَّ ا قَ لِي لٍ لَيُصْ بِحُنّ َ نَا‌دِمِينَ
Fa'akh dh at/humu A ş -Ş ayĥatu Bil-Ĥaq q i Faja`alnāhum Gh th ā 'an ۚ Fabu`dāan Lilq aw mi A ž-Ž ālimī na
023-041 تا آن‌گاه که صیحه و بانگ آسمانی (عذاب) آنها را بگرفت و ما آنان را خار و خاشاک بیابان ساختیم، که ستمکاران را (از رحمت الهی) دوری باد.
فَأَخَ ذَتْهُمُ ا ل صَّ يْحَةُ بِا لْحَقِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُ ثَا ء ً ۚ فَبُعْد‌ا ً لِلْقَ وْ مِ ا ل ظَّ الِمِينَ
Th umm a 'An sh a'nā Min Ba`dihim Q urūnāan 'Ākh r ī na
023-042 پس از هلاک اینان باز اقوامی دیگر پدید آوردیم.
ثُمّ َ أَن شَأْنَا مِن ْ بَعْدِهِمْ قُ رُونا ً آخَ ر ِينَ
Mā Tasbiq u Min 'Umm atin 'Ajalahā Wa Mā Yasta'kh ū na
023-043 هیچ قومی از اجل خود پس و پیش نخواهند افتاد.
مَا تَسْبِ‍‍قُ مِن ْ أُمَّ ةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِ رُونَ
Th umm a 'Arsalnā Ru sulanā Tatrā ۖ Kulla Mā Jā 'a 'Umm atan Ra sūluhā Kadh dh abū hu ۚ Fa'atba`nā Ba`đahum Ba`đāan Wa Ja`alnāhum 'Aĥādīth a ۚ Fabu`dāan Liq aw min Lā Yu'uminū na
023-044 سپس پیغمبران خود را پی در پی فرستادیم و هر قومی که رسول بر آنها آمد آن رسول را تکذیب و انکار کردند، ما هم آنها را از پی یکدیگر همه را هلاک کردیم و داستانهای هلاک آن اقوام را عبرت دیگران ساختیم، که قوم بی‌ایمان را (از رحمت خدا) دوری باد.
ثُمّ َ أَ‌رْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَ ا ۖ كُلَّ مَا جَا ءَ أُمَّ ة ً رَ سُولُهَا كَذَّبُو هُ ۚ فَأَتْبَعْنَا بَعْ‍‍ضَ هُمْ بَعْض ا ً وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِي ثَ ۚ فَبُعْد‌ا ً لِقَ وْ مٍ لاَ يُؤْمِنُونَ
Th umm a 'Arsalnā Mūsá Wa 'Akh ā hu Hārū na Bi'āyātinā Wa Sulţ ā nin Mubī nin
023-045 آن‌گاه موسی و برادرش هارون را فرستادیم با آیات و معجزات خود و حجّت روشن.
ثُمّ َ أَ‌رْسَلْنَا مُوسَى وَأَخَ ا هُ هَارُو نَ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَ ا نٍ مُبِينٍ
'Ilá Fir `aw na Wa Mala'ihi Fāstakbarū Wa Kānū Q awmāan `Ālī na
023-046 به سوی فرعون و اشراف قومش، آنها هم تکبر و نخوت کردند، زیرا آنان مردمی متکبّر و سرکش بودند.
إِلَى فِر ْعَوْ نَ وَمَلَئِ‍‍هِ فَاسْتَكْبَرُ‌و‌ا وَكَانُو‌ا قَ وْماً عَالِينَ
Faq ālū 'Anu'uminu Libash ara y ni Mith linā Wa Q awmuhumā Lanā `Ābidū na
023-047 از این رو گفتند: چرا ما به دو بشر مثل خودمان ایمان آریم در صورتی که طایفه این دو مرد ما را اطاعت و بندگی می‌کنند؟
فَقَ الُو ا أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَ يْ نِ مِثْلِنَا وَقَ وْمُهُمَا لَنَا عَابِدُ‌ونَ
Fakadh dh abūhumā Fakānū Mina A l-Muhlakī na
023-048 پس موسی و هارون را تکذیب کرده و بدین سبب همه هلاک شدند.
فَكَذَّبُوهُمَا فَكَانُو‌ا مِنَ ا لْمُهْلَكِينَ
Wa Laq ad 'Ātaynā Mūsá A l-Kitā ba La`allahum Yahtadū na
023-049 و همانا ما به موسی کتاب تورات را فرستادیم، باشد که آنها هدایت شوند.
وَلَقَ د ْ آتَيْنَا مُوسَى ا لْكِتَا بَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُ‌ونَ
Wa Ja`alnā A b na Maryama Wa 'Umm ahu~ 'Āyatan Wa 'Āwaynāhumā 'Ilá Ra b watin Dh ā ti Q ar ā r in Wa Ma`ī nin
023-050 و ما پسر مریم و مادرش را آیت و معجزه بزرگ گردانیدیم و هر دو را به سرزمین بلندی که آنجا مکانی هموار و چشمه‌سار بود (شام و بیت المقدس) منزل دادیم.
وَجَعَلْنَا ا بْ نَ مَرْيَمَ وَأُمَّ هُ~ ُ آيَة ً وَ‌آ‌وَيْنَاهُمَ‍‍ا إِلَى رَ بْ وَةٍ ذَ‌ا تِ قَ رَ ا رٍ وَمَعِينٍ
Yā 'Ayyuhā A r-Ru sulu Kulū Mina A ţ -Ţ ayyibā ti Wa A Ş āliĥāan ۖ 'Inn ī Bimā Ta`malū na `Alī mun
023-051 ای رسولان، از غذاهای پاکیزه (حلال) تناول کنید و به نیکوکاری و اعمال صالح پردازید که من به هر چه می‌کنید آگاهم.
يَ‍‍ا أَيُّهَا ا ل رُّسُلُ كُلُو‌ا مِنَ ا ل طَّ يِّبَا تِ وَا ا صَ الِحا ً ۖ إِنِّ ي بِمَا تَعْمَلُو نَ عَلِيمٌ
Wa 'Inn a Hadh ihi~ 'Umm atukum 'Umm atan Wāĥidatan Wa 'Anā Ra bbukum Fa A q ū ni
023-052 و این مردم همه یک دین و متفق الکلمه یک امت شمایند و من یگانه خدای شما هستم، پس از من بترسید.
وَإِنّ َ هَذِهِ أُمَّ تُكُمْ أُمَّ ة ً وَ‌احِدَة ً وَ‌أَنَا رَ بُّكُمْ فَاتَّقُ ونِ
Fataq aţ ţ a`ū 'Am ra hum Baynahum Zuburā an ۖ Kullu Ĥizbin Bimā Ladayhim Far iĥū na
023-053 آن‌گاه مردم (با وجود این سفارش خدا) امر (دین) خود را پاره پاره کردند (و در آیین، فرقه فرقه شدند) و هر گروهی به آنچه نزد خود پسندیدند دلخوش گشتند.
فَتَقَ طَّ عُو ا أَمْرَ هُمْ بَيْنَهُمْ زُبُر‌ا ً ۖ كُلُّ حِزْب ٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَر ِحُونَ
Fadh arhum Fī Gh m ra tihim Ĥattá Ĥī nin
023-054 پس بگذار که این بی‌خبران در جهل و غفلت خود به سر برند تا هنگامی معین (که روز مرگ و قیامت باشد).
فَذَ‌رْهُمْ فِي غَ مْرَ تِهِمْ حَتَّى حِينٍ
'Ayaĥsabū na 'Ann amā Numidduhum Bihi Min Mā lin Wa Banī na
023-055 آیا این مردم کافر می‌پندارند این که ما آنها را مدد به مال و فرزندان می‌کنیم،
أَيَحْسَبُو نَ أَنَّ مَا نُمِدُّهُمْ بِ‍‍هِ مِن ْ مَا لٍ وَبَنِينَ
Nusār i`u Lahum Fī A l-Kh r ā ti ۚ Bal Lā Yash `urū na
023-056 برای آن است که می‌خواهیم در حق ایشان مساعدت و تعجیل به خیرات دنیا کنیم؟ (نه چنین است) بلکه (برای امتحان است و) آنها نمی‌فهمند.
نُسَار ِعُ لَهُمْ فِي ا لْخَ يْرَ ا تِ ۚ بَ‍‍ل لاَ يَشْعُرُ‌ونَ
'Inn a A l-Ladh ī na Hum Min Kh sh yati Ra bbihim Mush fiq ū na
023-057 همانا آن مؤمنانی که از خوف خدا ترسان و هراسانند.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ هُمْ مِن ْ خَ شْيَةِ رَ بِّهِمْ مُشْفِقُ ونَ
Wa A l-Ladh ī na Hum Bi'āyā ti Ra bbihim Yu'uminū na
023-058 و آنان که به آیات خدای خود ایمان می‌آورند.
وَالَّذِي نَ هُمْ بِآيَا تِ رَ بِّهِمْ يُؤْمِنُونَ
Wa A l-Ladh ī na Hum Bira bbihim Lā Yush r ikū na
023-059 و آنان که هرگز به پروردگارشان مشرک نمی‌شوند.
وَالَّذِي نَ هُمْ بِرَ بِّهِمْ لاَ يُشْر ِكُونَ
Wa A l-Ladh ī na Yu'utū na Mā 'Ātaw Wa Q ulūbuhum Wa Jilatun 'Ann ahum 'Ilá Ra bbihim Rā ji`ū na
023-060 و آنان که آنچه وظیفه بندگی و ایمان است به جای آورده و باز از این که (روزی) به خدای خود رجوع می‌کنند دلهاشان ترسان است.
وَالَّذِي نَ يُؤْتُو نَ مَا آتَو‌ا وَقُ لُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّ هُمْ إِلَى رَ بِّهِمْ رَ اجِعُونَ
'Ūlā 'ika Yusār i`ū na Fī A l-Kh r ā ti Wa Hum Lahā Sābiq ū na
023-061 چنین بندگانی تعجیل در خیرات می‌کنند و اینان هستند که به کارهای نیکو سبقت می‌جویند.
أُ وْلَا ئِكَ يُسَار ِعُو نَ فِي ا لْخَ يْرَ ا تِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُ ونَ
Wa Lā Nukallifu Nafsāan 'Illā Wus`ahā ۖ Wa Ladaynā Kitā bun Yan ţ iq u Bil-Ĥaq q i ۚ Wa Hum Lā Yužlamūn
023-062 و ما هیچ نفسی را بیش از وسع و توانایی او تکلیف نمی‌کنیم و نزد ما کتابی است (از لوح محفوظ الهی) که آن کتاب سخن به حق گوید و به هیچ کس هرگز ستم نخواهد شد.
وَلاَ نُكَلِّفُ نَفْسا ً إِلاَّ وُسْعَهَا ۖ وَلَدَيْنَا كِتَا بٌ يَن طِ قُ بِا لْحَقِّ ۚ وَهُمْ لاَ يُظْ لَمُون
Bal Q ulūbuhum Fī Gh m ra tin Min Hādh ā Wa Lahum 'A`mā lun Min Dū ni Dh ālika Hum Lahā `Āmilū na
023-063 بلکه دلهای کافران از این (کتاب حق) در جهل و غفلت است و اعمالی که این کافران عامل آنند غیر اعمال آن اهل ایمان است (که در آیات سابق ذکر شد).
بَلْ قُ لُوبُهُمْ فِي غَ مْرَ ةٍ مِن ْ هَذَ‌ا وَلَهُمْ أَعْمَا لٌ مِن ْ دُو نِ ذَلِكَ هُمْ لَهَا عَامِلُونَ
Ĥattá 'Idh ā 'Akh dh nā Mutra fīhim Bil-`Adh ā bi 'Idh ā Hum Yaj 'arū na
023-064 (این کافران به همین کردار بد مشغولند) تا آن‌گاه که ما متنعّمان آنها را به عذاب بگیریم در آن حال فریاد آنها بلند شود.
حَتَّى إِ‌ذَ‌ا أَخَ ذْنَا مُتْرَ فِيهِمْ بِا لْعَذَا بِ إِ‌ذَ‌ا هُمْ يَجْ أَرُونَ
Lā Taj 'arū A l-Yaw ma ۖ 'Inn akum Minn ā Lā Tun ş arū na
023-065 (و ما فرماییم که) امروز فریاد مکنید، که از ما به شما هیچ مدد و یاری نخواهد رسید.
لاَ تَجْ أَرُوا ا لْيَوْ مَ ۖ إِنَّ كُمْ مِنَّ ا لاَ تُن صَ رُونَ
Q ad Kānat 'Āyātī Tutlá `Alaykum Fakun tum `Alá 'A`q ābikum Tan kiş ū na
023-066 زیرا همانا آیات من بر شما تلاوت می‌شد و شما واپس می‌رفتید (و بر کفر می‌افزودید).
قَ د ْ كَانَتْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَكُن تُمْ عَلَى أَعْقَ ابِكُمْ تَن كِصُ ونَ
Mustakbir ī na Bihi Sāmir āan Tahjurū na
023-067 در حالتی که به هذیان و افسانه‌های شبانه خود (از شنیدن کلام خدا) تکبر و دوری می‌کردید.
مُسْتَكْبِر ِي نَ بِ‍‍هِ سَامِر ا ً تَهْجُرُ‌ونَ
'Afalam Yaddabbarū A l-Q aw la 'Am Jā 'ahum Mā Lam Ya'ti 'Ābā 'ahumu A l-'Awwalī na
023-068 آیا در این سخن (خدا و قرآن بزرگ) فکر و اندیشه نمی‌کنند (تا حقانیت آن را درک کنند) یا آنکه کتاب و رسول تنها بر اینان آمده و بر پدران پیشین آنها نیامده؟
أَفَلَمْ يَدَّبَّرُ‌و‌ا ا لْقَ وْ لَ أَمْ جَا ءَهُمْ مَا لَمْ يَأْتِ آبَا ءَهُمُ ا لأَوَّلِينَ
'Am Lam Ya`r ifū Ra sūlahum Fahum Lahu Mun kirū na
023-069 یا آنکه اینان رسول خود را نشناخته‌اند که او را انکار و تکذیب می‌کنند.
أَمْ لَمْ يَعْر ِفُوا رَ سُولَهُمْ فَهُمْ لَ‍‍هُ مُن كِرُونَ
'Am Yaq ūlū na Bihi Jinn atun ۚ Bal Jā 'ahum Bil-Ĥaq q i Wa 'Akth aru hum Lilĥaq q i Kār ihū na
023-070 یا آنکه می‌گویند که این رسول را جنونی عارض شده (که دعوی رسالت می‌کند)؟ (چنین نیست) بلکه دین حق را بر آنها آورده و لیکن اکثر آنها از حق روگردان و متنفرند.
أَمْ يَقُ ولُو نَ بِ‍‍هِ جِنَّ ةٌ ۚ بَلْ جَا ءَهُمْ بِا لْحَقِّ وَ‌أَكْثَرُهُمْ لِلْحَ‍‍قِّ كَار ِهُونَ
Wa Lawi A A l-Ĥaq q u 'Ahwā 'ahum Lafasadati A s-Samāwā tu Wa A l-'Arđu Wa Man Fīhinn a ۚ Bal 'Ataynāhum Bidh ikr ihim Fahum `An Dh ikr ihim Mu`r iđū na
023-071 و اگر حق تابع هوای نفس آنان شود همانا آسمانها و زمین و هر که در آنهاست فاسد خواهد شد. (و کافران از جهل نسبت جنون به رسول ما دادند؛ چنین نیست) بلکه ما اندرز قرآن بزرگ را بر آنها فرستادیم و آنان از این اندرز خود اعراض کنند.
وَلَوِ ا ا لْحَقُّ أَهْوَا ءَهُمْ لَفَسَدَتِ ا ل سَّمَاوَا تُ وَا لأَرْضُ وَمَن ْ فِيهِنّ َ ۚ بَلْ أَتَيْنَاهُمْ بِذِكْر ِهِمْ فَهُمْ عَن ْ ذِكْر ِهِمْ مُعْر ِضُ ونَ
'Am Tas'aluhum Kh n Fakh r ā ju Ra bbika Kh y ru n ۖ Wa Huwa Kh y ru A r-Rā ziq ī na
023-072 مگر تو از این امت خرج و مزد رسالت می‌خواهی؟ (هرگز!) مزدی که خدا به تو دهد (از هر چیز) بهتر است، که خدا بهترین روزی دهنده است.
أَمْ تَسْأَلُهُمْ خَ رْجا ً فَخَ رَ ا جُ رَ بِّكَ خَ يْ رٌ ۖ وَهُوَ خَ يْ رُ ا ل رَّ ازِقِ ينَ
Wa 'Inn aka Latad `ūhum 'Ilá Ş ir āţ in Mustaq ī min
023-073 و البته تو خلق را به راه راست می‌خوانی.
وَ‌إِنَّ كَ لَتَد ْعُوهُمْ إِلَى صِ رَ ا ط ٍ مُسْتَقِ يمٍ
Wa 'Inn a A l-Ladh ī na Lā Yu'uminū na Bil-'Ākh ra ti `Ani A ş -Ş ir ā ţ i Lanākibū na
023-074 و لیکن آنان که به آخرت ایمان نمی‌آورند از آن راه راست برمی‌گردند.
وَإِنّ َ ا لَّذِي نَ لاَ يُؤْمِنُو نَ بِا لآخِ رَ ةِ عَنِ ا ل صِّ رَ ا طِ لَنَاكِبُونَ
Wa Law Ra ĥim nāhum Wa Kash afnā Mā Bihim Min Đ urr in Lalajjū Fī Ţ ugh m Ya`mahū na
023-075 و اگر ما با آنها مهربانی کرده و هر گونه الم و رنج و عذابی که دارند برطرف سازیم آنها سخت‌تر در طغیان و سرکشی خود فرو می‌روند.
وَلَوْ رَ حِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِمْ مِن ْ ضُ رٍّ لَلَجُّو‌ا فِي طُ غْ يَانِهِمْ يَعْمَهُونَ
Wa Laq ad 'Akh dh nāhum Bil-`Adh ā bi Famā A ra bbihim Wa Mā Yatađarra `ū na
023-076 و همانا ما آنها را به عذاب سخت گرفتار کردیم و باز آن کافران به تضرع و توبه و ناله رو به درگاه خدای خود نیاوردند.
وَلَقَ د ْ أَخَ ذْنَاهُمْ بِا لْعَذَا بِ فَمَا ا ا لِرَ بِّهِمْ وَمَا يَتَضَ رَّ عُونَ
Ĥattá 'Idh ā Fataĥnā `Alayhim Bābāan Dh ā `Adh ā bin Sh adī din 'Idh ā Hum Fī hi Mub lisū na
023-077 تا آنکه بر آنها دری از بلا و عذاب سخت گشودیم که دیگر ناگاه در آن عذاب (از هر سو) نومید شدند.
حَتَّى إِ‌ذَ‌ا فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَابا ً ذَ‌ا عَذَا بٍ شَدِي دٍ إِ‌ذَ‌ا هُمْ فِي هِ مُبْ لِسُونَ
Wa Huwa A l-Ladh ī 'An sh a'a Lakumu A s-Sam `a Wa A l-'Ab ş ā ra Wa A l-'Af'idata ۚ Q alīlāan Mā Tash kurū na
023-078 و اوست خدایی که برای شما گوش و چشمها و قلبها آفرید (ولی) عده بسیار کمی از شما شکر او به جای می‌آورید.
وَهُوَ ا لَّذِي أَن شَأَ لَكُمُ ا ل سَّمْعَ وَا لأَبْ صَ ا رَ وَا لأَفْئِدَةَ ۚ قَ لِيلا ً مَا تَشْكُرُ‌ونَ
Wa Huwa A l-Ladh ī Dh ara 'akum Fī A l-'Arđi Wa 'Ilay hi Tuĥsh arū na
023-079 و اوست خدایی که شما را در زمین پدید آورد و باز (روز قیامت) رجوع و حشر شما به سوی او خواهد بود.
وَهُوَ ا لَّذِي ذَرَ أَكُمْ فِي ا لأَرْضِ وَإِلَيْ هِ تُحْشَرُ‌ونَ
Wa Huwa A l-Ladh ī Yuĥyī Wa Yumī tu Wa Lahu A kh ā fu A l-Lay li Wa A n -Nahā r i ۚ 'Afalā Ta`q ilū na
023-080 و اوست خدایی که زنده گرداند و بمیراند و اختلاف و حرکت شب و روز به امر اوست، آیا شما عقل خود را کار نمی‌بندید (تا خداشناس شوید و اطاعت امر او کنید).
وَهُوَ ا لَّذِي يُحْيِي وَيُمِي تُ وَلَهُ ا خْ تِلاَفُ ا ل لَّيْ لِ وَا ل نَّ هَا ر ِ ۚ أَفَلاَ تَعْقِ لُونَ
Bal Q ālū Mith la Mā Q ā la A l-'Awwalū na
023-081 بلکه این مردم کافر هم همان سخن کافران پیشین را گفتند.
بَلْ قَ الُوا مِثْلَ مَا قَ ا لَ ا لأَوَّلُونَ
Q ālū 'A'idh ā Mitnā Wa Kunn ā Turā bāan Wa `Ižāmāan 'A'inn ā Lamab `ūth ū na
023-082 که گفتند: از کجا که چون ما مردیم و استخوانی پوسیده و خاک شدیم باز مبعوث و زنده شویم؟!
قَ الُو ا أَئِذَ‌ا مِتْنَا وَكُنَّ ا تُرَ ابا ً وَعِظَ اماً أَئِنَّ ا لَمَبْ عُوثُونَ
Laq ad Wu`id nā Naĥnu Wa 'Ābā 'uunā Hādh ā Min Q ab lu 'In Hādh ā 'Illā 'Asāţ ī r u A l-'Awwalī na
023-083 از این وعده‌ها بسیار به ما و پیش از این به پدران ما داده شد ولی اینها جز افسانه‌های پیشینیان نیست.
لَقَ د ْ وُعِد ْنَا نَحْنُ وَآبَا ؤُنَا هَذَ‌ا مِن ْ قَ بْ لُ إِن ْ هَذَ‌ا إِلاَّ أَسَاطِ ي رُ ا لأَوَّلِينَ
Q ul Limani A l-'Arđu Wa Man Fīhā 'In Kun tum Ta`lamū na
023-084 بگو که زمین و هر کس که در او موجود است از کیست اگر شما فهم و دانش دارید؟
قُ لْ لِمَنِ ا لأَرْضُ وَمَن ْ فِيهَا إِن ْ كُن تُمْ تَعْلَمُونَ
Sayaq ūlū na Lill ā h ۚ Q ul 'Afalā Tadh akkarū na
023-085 البته جواب خواهند داد که از خداست، بگو: پس چرا متذکر (قدرت خدا) نمی‌شوید (تا به عالم آخرت ایمان آرید).
سَيَقُ ولُو نَ لِلَّهِ ۚ قُ لْ أَفَلاَ تَذَكَّرُ‌ونَ
Q ul Man Ra bbu A s-Samāwā ti A s-Sab `i Wa Ra bbu A l-`Arsh i A l-`Ažī mi
023-086 باز به آنها بگو: پروردگار آسمانهای هفتگانه و خداوند عرش بزرگ کیست؟
قُ لْ مَن ْ رَ بُّ ا ل سَّمَاوَا تِ ا ل سَّبْ عِ وَرَ بُّ ا لْعَرْشِ ا لْعَظِ يمِ
Sayaq ūlū na Lill ā h ۚ Q ul 'Afalā Tattaq ū na
023-087 البته باز جواب دهند که آنها از خداست، بگو: پس چرا متقی و خداترس نمی‌شوید؟
سَيَقُ ولُو نَ لِلَّهِ ۚ قُ لْ أَفَلاَ تَتَّقُ ونَ
Q ul Man Biyadihi Malakū tu Kulli Sh ay 'in Wa Huwa Yujī r u Wa Lā Yujā ru `Alay hi 'In Kun tum Ta`lamūn
023-088 باز بگو: آن کیست که (ملک و) ملکوت همه عالم به دست اوست و او به همه پناه دهد و از همه حمایت کند ولی از (عذاب) او کسی پناه نتواند داد؟ اگر می‌دانید (کیست باز گویید).
قُ لْ مَن ْ بِيَدِهِ مَلَكُو تُ كُلِّ شَيْ ءٍ وَهُوَ يُجِي رُ وَلاَ يُجَا رُ عَلَيْ هِ إِن ْ كُن تُمْ تَعْلَمُون
Sayaq ūlū na Lill ā h ۚ Q ul Fa'ann ā Tusĥarū na
023-089 محققا خواهند گفت که اینها همه از خداست. بگو: پس چرا به فریب و فسون مفتون می‌شوید؟ (و از خدا غافل می‌گردید؟)
سَيَقُ ولُو نَ لِلَّهِ ۚ قُ لْ فَأَنَّ ا تُسْحَرُ‌ونَ
Bal 'Ataynāhum Bil-Ĥaq q i Wa 'Inn ahum Lakādh ibū na
023-090 بلکه ما حق را به ایشان فرستادیم و آنها دروغ می‌گویند.
بَلْ أَتَيْنَاهُمْ بِا لْحَقِّ وَ‌إِنَّ هُمْ لَكَا‌ذِبُونَ
Mā A kh dh a A ll āhu Min Waladin Wa Mā Kā na Ma`ahu Min 'Ilahin ۚ 'Idh āan Ladh ahaba Kullu 'Ilahin Bimā Kh q a Wa La`alā Ba`đuhum `Alá Ba`đin ۚ Sub ĥā na A ll āhi `Amm ā Yaş ifū na
023-091 خدا هرگز فرزندی اتخاذ نکرده و هرگز خدایی با او شریک نبوده، که اگر شریکی بود در این صورت هر خدایی مخلوق خود را به سویی بردی (و نظم وحدانی عالم از هم گسیختی) و بعضی از خدایان بر بعضی دیگر علو و برتری جستی! خدا از آنچه مشرکان گویند پاک و منزه است.
مَا ا خَ ذَ ا للَّ هُ مِن ْ وَلَد‌ٍ وَمَا كَا نَ مَعَ‍‍هُ مِن ْ إِلَهٍ ۚ إِ‌ذ‌ا ً لَذَهَبَ كُلُّ إِلَه ٍ بِمَا خَ لَقَ وَلَعَلاَ بَعْضُ هُمْ عَلَى بَعْض ٍ ۚ سُبْ حَا نَ ا للَّ هِ عَمَّ ا يَصِ فُونَ
`Ālimi A l-Gh y bi Wa A sh -Sh ahādati Fata`ālá `Amm ā Yush r ikū na
023-092 او دانا به عالم غیب و شهود است و ذات پاکش از شرک و شریک که برایش آرند برتر و والاتر است.
عَالِمِ ا لْغَ يْ بِ وَا ل شَّهَادَةِ فَتَعَالَى عَمَّ ا يُشْر ِكُونَ
Q ul Ra bbi 'Imm ā Tur iyann ī Mā Yū`adū na
023-093 بگو: بارالها، اگر وعده‌های عذاب این کافران را به من بنمایانی،
قُ لْ رَ بِّ إِمَّ ا تُر ِيَنِّ ي مَا يُوعَدُ‌ونَ
Ra bbi Falā Taj `alnī Fī A l-Q aw mi A ž-Ž ālimī na
023-094 پس مرا در میان قوم ستمکار وامگذار.
رَ بِّ فَلاَ تَجْ عَلْنِي فِي ا لْقَ وْ مِ ا ل ظَّ الِمِينَ
Wa 'Inn ā `Alá 'An Nur iyaka Mā Na`iduhum Laq ādirū na
023-095 و البته ما قادریم عذابی را که به کافران وعده می‌دهیم به تو بنمایانیم.
وَ‌إِنَّ ا عَلَى أَن ْ نُر ِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَ ادِرُونَ
A d fa` Bi-Atī Hiya 'Aĥsanu A s-Sayyi'ata ۚ Naĥnu 'A`lamu Bimā Yaş ifū na
023-096 تو آزار و بدیهای امت را به آنچه نیکوتر است دفع کن ما (جزای) گفتار آنها را بهتر می‌دانیم.
ا د ْفَعْ بِا لَّتِي هِيَ أَحْسَنُ ا ل سَّيِّئَةَ ۚ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِ فُونَ
Wa Q ul Ra bbi 'A`ūdh u Bika Min Hamazā ti A sh -Sh ayāţ ī ni
023-097 و بگو: بارالها، من از وسوسه و فریب شیاطین (انس و جن) به تو پناه می‌آورم.
وَقُ لْ رَ بِّ أَعُو ذُ بِكَ مِن ْ هَمَزَا تِ ا ل شَّيَاطِ ينِ
Wa 'A`ūdh u Bika Ra bbi 'An Yaĥđurū ni
023-098 و هم به تو پناه می‌برم بار خدایا از آنکه شیاطین به مجلسم حضور به هم رسانند (و مرا از یاد تو غافل سازند).
وَأَعُو ذُ بِكَ رَ بِّ أَن ْ يَحْضُ رُونِ
Ĥattá 'Idh ā Jā 'a 'Aĥadahumu A l-Maw tu Q ā la Ra bbi A ū ni
023-099 (کافران در جهل و غفلتند) تا آن گاه که وقت مرگ هر یک از آنها فرا رسد، در آن حال گوید: بارالها، مرا به دنیا بازگردانید.
حَتَّى إِ‌ذَ‌ا جَا ءَ أَحَدَهُمُ ا لْمَوْ تُ قَ ا لَ رَ بِّ ا
La`allī 'A`malu Ş āliĥāan Fīmā Tara ktu ۚ Kallā ۚ 'Inn ahā Kalimatun Huwa Q ā 'iluhā ۖ Wa Min Warā 'ihim Barzakh w mi Yub `ath ū na
023-100 تا شاید به تدارک گذشته عملی صالح به جای آرم. (به او خطاب شود که) هرگز نخواهد شد، این کلمه‌ای است که (از حسرت) همی بگوید (و ثمری نمی‌بخشد) و در برابر آنها عالم برزخ است تا روزی که برانگیخته شوند.
لَعَلِّ‍‍ي أَعْمَلُ صَ الِحا ً فِيمَا تَرَ كْتُ ۚ كَلاَّ ۚ إِنَّ هَا كَلِمَةٌ هُوَ قَ ا ئِلُهَا ۖ وَمِن ْ وَرَا ئِهِمْ بَرْزَخ ٌ إِلَى يَوْ مِ يُبْ عَثُونَ
Fa'idh ā Nufikh A ş -Ş ū r i Falā 'An sā ba Baynahum Yawma'idh in Wa Lā Yatasā 'alū na
023-101 پس آن‌گاه که نفخه صور قیامت دمیده شد دیگر نسب و خویشی در میانشان نماند و کسی از کس دیگر حال نپرسد.
فَإِ‌ذَ‌ا نُفِ‍‍خَ فِي ا ل صُّ و ر ِ فَلاَ أَن سَا بَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذ‌ٍ وَلاَ يَتَسَا ءَلُونَ
Faman Th aq ulat Mawāzīnuhu Fa'ūlā 'ika Humu A l-Mufliĥū na
023-102 پس (در آن روز) هر که اعمالش سنگین و وزین است آنان رستگارانند.
فَمَن ْ ثَقُ لَتْ مَوَ‌ا‌زِينُ‍‍هُ فَأُ وْلَا ئِكَ هُمُ ا لْمُفْلِحُونَ
Wa Man Kh u Fa'ūlā 'ika A l-Ladh ī na Kh ū 'An fusahum Fī Jahann ama Kh ū na
023-103 و هر که اعمالش سبک وزن است آنان کسانی هستند که نفس خویش را در زیان افکنده، به دوزخ مخلد خواهند بود.
وَمَن ْ خَ فَّتْ مَوَ‌ا‌زِينُ‍‍هُ فَأُ وْلَا ئِكَ ا لَّذِي نَ خَ سِرُو ا أَن فُسَهُمْ فِي جَهَنَّ مَ خَ الِدُونَ
Talfaĥu Wujūhahumu A n -Nā ru Wa Hum Fīhā Kāliĥū na
023-104 آتش دوزخ صورتهای آنها را می‌سوزاند و در جهنم، زشت منظر خواهند زیست.
تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ ا ل نّ َا رُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ
'Alam Takun 'Āyātī Tutlá `Alaykum Fakun tum Bihā Tukadh dh ibū na
023-105 (و به آنها خطاب شود) آیا آیات من برای شما تلاوت نمی‌شد؟ و شما تکذیب آیات من می‌کردید؟
أَلَمْ تَكُن ْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَكُن تُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ
Q ālū Ra bbanā Gh Sh iq nn ā Q awmāan Đ ā llī na
023-106 گویند: بارالها (رحم کن که) شقاوت بر ما غلبه کرد و کار ما به گمراهی کشید.
قَ الُوا رَ بَّنَا غَ لَبَتْ عَلَيْنَا شِقْ وَتُنَا وَكُنَّ ا قَ وْما ً ضَ ا لِّينَ
Ra bbanā 'Akh r ij nā Minhā Fa'in `Ud nā Fa'inn ā Ž ālimū na
023-107 پروردگارا، ما را از جهنم بیرون آر، که اگر دیگر بار عصیان تو کردیم همانا بسیار ستمکار (و محکوم به هر گونه کیفر و عذاب سخت) خواهیم بود.
رَ بَّنَا أَخْ ر ِجْ نَا مِ‍‌‍نْ هَا فَإِن ْ عُد ْنَا فَإِنَّ ا ظَ الِمُونَ
Q ā la A kh ū Fīhā Wa Lā Tukallimū ni
023-108 باز به آنان خطاب سخت شود: (ای سگان) دور شوید و به دوزخ درآیید و با من لب از سخن فروبندید.
قَ ا لَ ا خْ سَئُ وا فِيهَا وَلاَ تُكَلِّمُونِ
'Inn ahu Kā na Far ī q un Min `Ibādī Yaq ūlū na Ra bbanā 'Āmann ā Fāgh r Lanā Wa A m nā Wa 'An ta Kh y ru A r-Rā ĥimī na
023-109 زیرا شمایید که چون طایفه‌ای از بندگان (صالح) من عرض می‌کردند: بارالها، ما به تو ایمان آوردیم، تو از گناهان ما درگذر و در حق ما لطف و مهربانی فرما، که تو بهترین مهربانان هستی.
إِنَّ هُ كَا نَ فَر ِي ق ٌ مِن ْ عِبَا‌دِي يَقُ ولُو نَ رَ بَّنَا آمَنَّ ا فَاغْ فِر ْ لَنَا وَا نْ تَ خَ يْ رُ ا ل رَّ احِمِينَ
Fā ttakh dh tumūhum Sikh r īyāan Ĥattá 'An sawkum Dh ikr ī Wa Kun tum Minhum Tađĥakū na
023-110 در آن وقت (شما کافران) آن بندگان خاص مرا تمسخر می‌کردید تا آنجا که این سبب شد که مرا به کلی فراموش کردید و بر آن خداپرستان خنده و استهزاء می‌نمودید.
فَاتَّخَ ذْتُمُوهُمْ سِخْ ر ِيّاً حَتَّى أَن سَوْكُمْ ذِكْر ِي وَكُن تُمْ مِ‍‌‍نْ هُمْ تَضْ حَكُونَ
'Inn ī Jazaytuhumu A l-Yaw ma Bimā Ş abarū 'Ann ahum Humu A l-Fā 'izū na
023-111 من هم امروز جزای صبر (بر آزار و سخریه شما) را به آن بندگان پاک خود خواهم داد که آنها امروز سعادتمند و رستگاران عالمند.
إِنِّ ي جَزَيْتُهُمُ ا لْيَوْ مَ بِمَا صَ بَرُو ا أَنَّ هُمْ هُمُ ا لْفَا ئِزُونَ
Q ā la Kam Labith tum Fī A l-'Arđi `Adada Sinī na
023-112 (آن‌گاه خدا به کافران) گوید که می‌دانید شما چند سال در زمین درنگ کردید؟
قَ ا لَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي ا لأَرْضِ عَدَ‌دَ سِنِينَ
Q ālū Labith nā Yawmāan 'Aw Ba`đa Yaw min Fās'ali A l-`Ā ddī na
023-113 آنها پاسخ دهند که یک روز بود یا یک جزء از روز؛ (اگر ما خطا می‌گوییم) از شمارندگان (یعنی فرشتگانی که حساب عمر خلق دانند) باز پرس.
قَ الُوا لَبِثْنَا يَوْماً أَ‌وْ بَعْ‍‍ضَ يَوْ مٍ فَاسْأَلِ ا لْعَا دِّينَ
Q ā la 'In Labith tum 'Illā Q alīlāan ۖ Law 'Ann akum Kun tum Ta`lamū na
023-114 خدا فرماید: شما اگر (از حال زندگانی خود) آگاه بودید می‌دانستید که مدت درنگتان در دنیا بسیار اندک بوده است.
قَ ا لَ إِن ْ لَبِثْتُمْ إِلاَّ قَ لِيلا ً ۖ لَوْ أَنَّ كُمْ كُن تُمْ تَعْلَمُونَ
'Afaĥasib tum 'Ann amā Kh q m `Abath āan Wa 'Ann akum 'Ilaynā Lā Turja`ū na
023-115 آیا چنین پنداشتید که ما شما را به عبث و بازیچه آفریده‌ایم و هرگز به سوی ما بازگردانده نمی‌شوید؟!
أَفَحَسِبْ تُمْ أَنَّ مَا خَ لَقْ نَاكُمْ عَبَثا ً وَأَنَّ كُمْ إِلَيْنَا لاَ تُرْجَعُونَ
Fata`ālá A ll āhu A l-Maliku A l-Ĥaq q u ۖ Lā 'Ilā ha 'Illā Huwa Ra bbu A l-`Arsh i A l-Kar ī mi
023-116 پس (بدانید که) خدای پادشاه به حق، برتر است (از آنکه از او فعل عبث و بیهوده صادر شود) که هیچ خدایی به جز همان پروردگار عرش مبارک نیست.
فَتَعَالَى ا للَّ هُ ا لْمَلِكُ ا لْحَقُّ ۖ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ رَ بُّ ا لْعَرْشِ ا لْكَر ِيمِ
Wa Man Yad `u Ma`a A ll āhi 'Ilahāan 'Ākh ra Lā Burhā na Lahu Bihi Fa'inn amā Ĥisābuhu `In da Ra bbihi~ ۚ 'Inn ahu Lā Yufliĥu A l-Kāfirū na
023-117 و هر کس غیر خدا کسی دیگر را به الهیت خواند که هیچ دلیلی بر آن ندارد حساب کار او نزد خدای اوست و البته کافران را (در روز کیفر) فلاح و رستگاری نیست.
وَمَن ْ يَد ْعُ مَعَ ا للَّ هِ إِلَها ً آخَ رَ لاَ بُرْهَا نَ لَ‍‍هُ بِ‍‍هِ فَإِنَّ مَا حِسَابُ‍‍هُ عِنْ دَ رَ بِّهِ ۚ إِنَّ هُ لاَ يُفْلِحُ ا لْكَافِرُونَ
Wa Q ul Ra bbi A gh r Wa A m Wa 'An ta Kh y ru A r-Rā ĥimī na
023-118 و بگو: بارالها، بیامرز و ببخشای و تو بهترین بخشندگان عالم وجودی.
وَقُ لْ رَ بِّ ا غْ فِر ْ وَا نْ تَ خَ يْ رُ ا ل رَّ احِمِينَ
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
