Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Kāf-Hā-Yā-`Ayn -Ş ād
019-001 کهیعص (این حروف رموز و اسراری است در میان خدا و رسول صلّی اللّه علیه و آله و سلّم).
كَاف-هَا-يَا-عَي‍‌‍ن -صَ اد
Dh ikru Ra ĥmati Ra bbika `Ab dahu Zakar īyā
019-002 در این آیات پروردگار تو از رحمتش بر بنده خاصّ خود زکریا سخن می‌گوید.
ذِكْرُ رَ حْمَةِ رَ بِّكَ عَبْ دَهُ زَكَر ِيَّا
'Idh Nādá Ra bbahu Nidā 'an Kh n
019-003 (یاد کن حکایت او را) وقتی که خدای خود را پنهانی (و از صمیم قلب) ندا کرد.
إِ‌ذْ نَا‌دَ‌ى رَ بَّهُ نِدَا ءً خَ فِيّاً
Q ā la Ra bbi 'Inn ī Wahana A l-`Ažmu Minn ī Wa A sh ta`ala A r-Ra 'su Sh aybāan Wa Lam 'Akun Bidu`ā 'ika Ra bbi Sh aq īyāan
019-004 عرض کرد که پروردگارا، استخوان من سست گشت و فروغ پیری بر سرم بتافت و با وجود این من از دعا به درگاه کرم تو خود را هرگز محروم ندانسته‌ام.
قَ ا لَ رَ بِّ إِنِّ ي وَهَنَ ا لْعَظْ مُ مِنِّ ي وَا ا ل رَّ أْسُ شَيْبا ً وَلَمْ أَكُن ْ بِدُعَا ئِكَ رَ بِّ شَقِ يّاً
Wa 'Inn ī Kh A l-Mawāliya Min Warā 'ī Wa Kānati A m ra 'atī `Āq ir āan Fahab Lī Min Ladun ka Walīyāan
019-005 و من از این وارثان کنونی (که پسر عموهای من هستند) برای پس از خود بیمناکم (مبادا که پس از من در مال و مقامم خلف صالح نباشند و راه باطل پویند) و زوجه من هم نازا و عقیم است، تو از لطف خاص خود فرزندی به من عطا فرما.
وَإِنِّ ي خِ فْتُ ا لْمَوَالِيَ مِن ْ وَرَا ئِ ي وَكَانَتِ ا رَ أَتِي عَاقِ ر ا ً فَهَب ْ لِي مِن ْ لَدُنْ كَ وَلِيّاً
Yar ith unī Wa Yar ith u Min 'Ā li Ya`q ū ba ۖ Wa A j `alhu Ra bbi Ra đīyāan
019-006 که او وارث من و همه آل یعقوب باشد و تو ای خدا او را وارثی پسندیده و صالح مقرر فرما.
يَر ِثُنِي وَيَر ِثُ مِن ْ آلِ يَعْقُ و بَ ۖ وَا جْ عَلْهُ رَ بِّ رَ ضِ يّاً
Yā Zakar īyā 'Inn ā Nubash sh iru ka Bigh ā min A smuhu Yaĥyá Lam Naj `al Lahu Min Q ab lu Samīyāan
019-007 ای زکریا همانا تو را به فرزندی که نامش یحیی است و از این پیش همنام و همانندش (در تقوا) نیافریدیم بشارت می‌دهیم.
يَازَكَر ِيَّا إِنَّ ا نُبَشِّرُكَ بِغُ لاَمٍ ا سْمُهُ يَحْيَى لَمْ نَجْ عَلْ لَهُ مِن ْ قَ بْ لُ سَمِيّاً
Q ā la Ra bbi 'Ann á Yakū nu Lī Gh ā mun Wa Kānat A m ra 'atī `Āq ir āan Wa Q ad Balagh A l-Kibar i `Itīyāan
019-008 زکریا (از فرط شوق و شگفتی و برای حصول اطمینان) عرض کرد: الها، مرا از کجا پسری تواند بود در صورتی که زوجه من نازاست و من هم از شدت پیری خشک و فرتوت شده‌ام؟!
قَ ا لَ رَ بِّ أَنَّ ى يَكُو نُ لِي غُ لاَمٌ وَكَانَتْ ا رَ أَتِي عَاقِ ر ا ً وَقَ د ْ بَلَغْ تُ مِنَ ا لْكِبَر ِ عِتِيّاً
Q ā la Kadh ālika Q ā la Ra bbuka Huwa `Alay ya Hayyinun Wa Q ad Kh q n Q ab lu Wa Lam Taku Sh ay'ā an
019-009 (فرشته‌ای از زبان خدا) گفت: چنین خواهد شد؛ پروردگارت گوید: این کار برای من بسیار آسان است و منم که تو را پس از هیچ و معدوم صرف بودن، نعمت وجود بخشیدم.
قَ ا لَ كَذَلِكَ قَ ا لَ رَ بُّكَ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَقَ د ْ خَ لَقْ تُكَ مِن ْ قَ بْ لُ وَلَمْ تَكُ شَيْ ئاً
Q ā la Ra bbi A j `al Lī 'Āyatan ۚ Q ā la 'Āyatuka 'Allā Tukallima A n -Nā sa Th alāth a Layā lin Sawīyāan
019-010 زکریا باز عرضه داشت: بارالها، برای من نشانه و حجتی بر این بشارت قرار ده، خدا فرمود: بدین نشان که تا سه شبانه‌روز با مردم تکلم نکنی (و بر سخن قادر نباشی) با آنکه تندرست هستی.
قَ ا لَ رَ بِّ ا جْ عَل لِي آيَة ً ۚ قَ ا لَ آيَتُكَ أَلاَّ تُكَلِّمَ ا ل نّ َا سَ ثَلاَثَ لَيَا لٍ سَوِيّاً
Fakh ra ja `Alá Q awmihi Mina A l-Miĥr ā bi Fa'awĥá 'Ilayhim 'An Sabbiĥū Bukra tan Wa `Ash īyāan
019-011 پس زکریا در حالی که از محراب (عبادت) بر قومش بیرون آمد به آنان اشاره کرد که صبح و شام به تسبیح و نماز قیام کنید.
فَخَ رَ جَ عَلَى قَ وْمِهِ مِنَ ا لْمِحْرَ ا بِ فَأَ‌وْحَ‍‍ى إِلَيْهِمْ أَن ْ سَبِّحُو‌ا بُكْرَ ة ً وَعَشِيّاً
Yā Yaĥyá Kh dh i A l-Kitā ba Biq ūwatin ۖ Wa 'Ātaynā hu A l-Ĥukma Ş abīyāan
019-012 (چون زکریا ذکر تسبیح و نماز کرد ما به او یحیی را عطا کردیم و چون سه ساله شد به وی خطاب کردیم که) ای یحیی، تو کتاب آسمانی ما را به قوت (نبوت) فراگیر، و به او در همان سن کودکی مقام نبوت بخشیدیم.
يَايَحْيَى خُ ذِ ا لْكِتَا بَ بِقُ وَّةٍ وَآتَيْنَا هُ ۖ ا لْحُكْمَ صَ بِيّاً
Wa Ĥanānāan Min Ladunn ā Wa Zakāatan ۖ Wa Kā na Taq īyāan
019-013 و نیز او را به لطف خاص خود رحمت و مهربانی و پاکی و پارسایی دادیم و او طریق تقوا پیش گرفت.
وَحَنَانا ً مِن ْ لَدُنَّ ا وَزَكَا ة ً ۖ وَكَا نَ تَقِ يّاً
Wa Barrā an Biwāliday hi Wa Lam Yakun Jabbārā an `Aş īyāan
019-014 و هم در حق پدر و مادر خود بسیار نیکوکار بود و هرگز به احدی ستم نکرد و معصیت خدا را مرتکب نگردید.
وَبَرّ‌ا ً بِوَالِدَيْ هِ وَلَمْ يَكُن ْ جَبَّا‌ر‌اً عَصِ يّاً
Wa Salā mun `Alay hi Yaw ma Wulida Wa Yaw ma Yamū tu Wa Yaw ma Yub `ath u Ĥayyāan
019-015 و سلام حق بر او باد در روز ولادتش و روز وفاتش و روزی که زنده برانگیخته خواهد شد.
وَسَلاَمٌ عَلَيْ هِ يَوْ مَ وُلِدَ وَيَوْ مَ يَمُو تُ وَيَوْ مَ يُبْ عَثُ حَيّاً
Wa A dh kur Fī A l-Kitā bi Maryama 'Idh A n tabadh at Min 'Ahlihā Makānāan Sh arq īyāan
019-016 و یاد کن در کتاب خود احوال مریم را آن‌گاه که از اهل خانه خویش کنار گرفته به مکانی به مشرق (بیت المقدس برای عبادت) روی آورد.
وَ‌ا‌ذْكُرْ فِي ا لْكِتَا بِ مَرْيَمَ إِ‌ذْ ا ن تَبَذَتْ مِن ْ أَهْلِهَا مَكَانا ً شَرْقِ يّاً
Fā ttakh dh at Min Dūnihim Ĥijābāan Fa'arsalnā 'Ilayhā Rūĥanā Fatamath th ala Lahā Bash arā an Sawīyāan
019-017 و آن‌گاه که از همه خویشانش به کنج تنهایی محتجب و پنهان گردید ما روح خود را (روح القدس که فرشته اعظم است) بر او فرستادیم و او در صورت بشری زیبا و راست اندام بر او ظاهر شد.
فَاتَّخَ ذَتْ مِن ْ دُ‌ونِهِمْ حِجَابا ً فَأَ‌رْسَلْنَ‍‍ا إِلَيْهَا رُ‌وحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَر‌ا ً سَوِيّاً
Q ālat 'Inn ī 'A`ūdh u Bir -Ra ĥmani Min ka 'In Kun ta Taq īyāan
019-018 مریم گفت: من از تو پناه به خدای رحمان می‌برم اگر مرد پرهیزکاری هستی.
قَ الَتْ إِنِّ ي أَعُو ذُ بِا ل رَّ حْمَنِ مِ‍‌‍نْ كَ إِن ْ كُن تَ تَقِ يّاً
Q ā la 'Inn amā 'Anā Ra sū lu Ra bbiki Li'haba Laki Gh n Zakīyāan
019-019 گفت: من فرستاده خدای توام، آمده‌ام تا تو را پسری بخشم بسیار پاکیزه و پاک سیرت.
قَ ا لَ إِنَّ مَا أَنَا رَ سُو لُ رَ بِّكِ لِأهَبَ لَكِ غُ لاَما ً زَكِيّاً
Q ālat 'Ann á Yakū nu Lī Gh ā mun Wa Lam Yam sasnī Bash aru n Wa Lam 'Aku Bagh n
019-020 مریم گفت: از کجا مرا پسری تواند بود در صورتی که دست بشری به من نرسیده و کار ناشایسته‌ای هم نکرده‌ام؟
قَ الَتْ أَنَّ ى يَكُو نُ لِي غُ لاَمٌ وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَر‌ٌ وَلَمْ أَكُ بَغِ يّاً
Q ā la Kadh āliki Q ā la Ra bbuki Huwa `Alay ya Hayyinun ۖ Wa Linaj `alahu~ 'Āyatan Lilnn ā si Wa Ra ĥmatan Minn ā ۚ Wa Kā na 'Am rā an Maq n
019-021 گفت: این چنین کار البته خواهد شد، خدایت فرموده که بسیار بر من آسان است (تا قدرت ما را بر آن دریابی) و تا این پسر را آیت بزرگ و رحمت واسع خود برای خلق گردانیم؛ و قضای الهی بر این کار رفته است.
قَ ا لَ كَذَلِكِ قَ ا لَ رَ بُّكِ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ ۖ وَلِنَجْ عَلَهُ~ ُ آيَة ً لِلنّ َا سِ وَرَ حْمَة ً مِنَّ ا ۚ وَكَا نَ أَمْر‌ا ً مَقْ ضِ يّاً
Faĥamalat/hu Fān tabadh at Bihi Makānāan Q aş īyāan
019-022 پس مریم (به مشاهده جبرئیل، در گریبانش نسیم اهتزازی یافت و) به آن پسر بار برداشت و (برای آنکه از سرزنش قوم جاهل برکنار باشد) با آن به مکانی دور خلوت گزید.
فَحَمَلَتْهُ فَان تَبَذَتْ بِهِ مَكَانا ً قَ صِ يّاً
Fa'ajā 'ahā A l-Makh ā đu 'Ilá Jidh `i A n -Nakh Q ālat Yā Laytanī Mittu Q ab la Hādh ā Wa Kun tu Nasyāan Man sīyāan
019-023 آن‌گاه درد زاییدن او را به کنار درخت خرمایی کشانید (و از شدت حزن و اندوه با خود) گفت: ای کاش من از این پیش مرده بودم و از صفحه عالم به کلی نامم فراموش شده بود.
فَأَجَا ءَهَا ا لْمَخَ ا ضُ إِلَى جِذْعِ ا ل نَّ خْ لَةِ قَ الَتْ يَالَيْتَنِي مِتُّ قَ بْ لَ هَذَ‌ا وَكُن تُ نَسْيا ً مَ‍‌‍نْ سِيّاً
Fanādāhā Min Taĥtihā 'Allā Taĥzanī Q ad Ja`ala Ra bbuki Taĥtaki Sar īyāan
019-024 پس از زیر آن درخت (روح القدس یا فرزندش عیسی) او را ندا کرد که غمگین مباش که خدای تو از زیر قدم تو چشمه آبی جاری کرد.
فَنَا‌دَ‌اهَا مِن ْ تَحْتِهَ‍‍ا أَلاَّ تَحْزَنِي قَ د ْ جَعَلَ رَ بُّكِ تَحْتَكِ سَر ِيّاً
Wa Huzzī 'Ilay ki Bijidh `i A n -Nakh q iţ y ki Ru ţ abāan Janīyāan
019-025 شاخ درخت را به سوی خود حرکت ده تا از آن بر تو رطب تازه فرو ریزد.
وَهُزِّي إِلَيْ كِ بِجِذْعِ ا ل نَّ خْ لَةِ تُسَاقِ ط ْ عَلَيْ كِ رُطَ با ً جَنِيّاً
Fakulī Wa A sh ra bī Wa Q arr ī `Aynāan ۖ Fa'imm ā Tara ynn a Mina A l-Bash ar i 'Aĥadāan Faq ūlī 'Inn ī Nadh artu Lilrra ĥmani Ş awmāan Falan 'Ukallima A l-Yaw ma 'In sīyāan
019-026 پس (از این رطب) تناول کن و (از این چشمه آب) بیاشام و چشم خود (به عیسی) روشن دار، و هر کس از جنس بشر را که ببینی (به اشاره) با او بگو: برای خدای رحمن نذر روزه (سکوت) کرده‌ام و امروز با هیچ انسانی سخن نخواهم گفت.
فَكُلِي وَا رَ بِي وَقَ رِّي عَيْنا ً ۖ فَإِمَّ ا تَ‍رَ يْ نّ َ مِنَ ا لْبَشَر ِ أَحَد‌ا ً فَقُ ولِي إِنِّ ي نَذَ‌رْتُ لِل رَّ حْمَنِ صَ وْما ً فَلَن ْ أُكَلِّمَ ا لْيَوْ مَ إِن سِيّاً
Fa'atat Bihi Q awmahā Taĥmiluhu ۖ Q ālū Yā Maryamu Laq ad Ji'ti Sh ay'ā an Far īyāan
019-027 آن‌گاه کودک را برداشته نزد قوم خود آورد گفتند: ای مریم عجب کاری منکر و شگفت‌آور کردی!
فَأَتَتْ بِهِ قَ وْمَهَا تَحْمِلُ‍‍هُ ۖ قَ الُوا يَامَرْيَمُ لَقَ د ْ جِئْتِ شَيْ ئا ً فَر ِيّاً
Yā 'Ukh ū na Mā Kā na 'Abū ki A m ra 'a Saw 'in Wa Mā Kānat 'Umm uki Bagh n
019-028 ای خواهر هارون، تو را نه پدری ناصالح بود و نه مادری بدکار (پس تو دختر بکر از کجا فرزند یافتی).
يَا أُخْ تَ هَارُو نَ مَا كَا نَ أَبُو كِ ا رَ أَ سَوْ ءٍ وَمَا كَانَتْ أُمُّ كِ بَغِ يّاً
Fa'ash āra t 'Ilay hi ۖ Q ālū Kay fa Nukallimu Man Kā na Fī A l-Mahdi Ş abīyāan
019-029 مریم به اشاره حواله به طفل کرد، آنها گفتند: ما چگونه با طفل گهواره‌ای سخن گوییم؟
فَأَشَارَ تْ إِلَيْ هِ ۖ قَ الُوا كَيْ فَ نُكَلِّمُ مَن ْ كَا نَ فِي ا لْمَهْدِ صَ بِيّاً
Q ā la 'Inn ī `Ab du A ll āhi 'Ātāniya A l-Kitā ba Wa Ja`alanī Nabīyāan
019-030 آن طفل (به امر خدا به زبان آمد و) گفت: همانا من بنده خاص خدایم که مرا کتاب آسمانی و شرف نبوت عطا فرمود.
قَ ا لَ إِنِّ ي عَبْ دُ ا للَّ هِ آتَانِيَ ا لْكِتَا بَ وَجَعَلَنِي نَبِيّاً
Wa Ja`alanī Mubāra kāan 'Ay na Mā Kun tu Wa 'Awş ānī Biş -Ş alāati Wa A z-Zakāati Mā Dum tu Ĥayyāan
019-031 و مرا هر کجا که باشم مایه برکت (و رحمت) گردانید، و تا زنده‌ام به عبادت نماز و زکات سفارش کرد.
وَجَعَلَنِي مُبَارَ كاً أَيْ نَ مَا كُن تُ وَأَوْصَ انِي بِا ل صَّ لاَةِ وَا ل زَّكَا ةِ مَا دُمْتُ حَيّاً
Wa Barrā an Biwālidatī Wa Lam Yaj `alnī Jabbārā an Sh aq īyāan
019-032 و مرا نیکوکار به مادرم ساخت و مرا ستمکار و شقی نگردانید.
وَبَرّ‌ا ً بِوَ‌الِدَتِي وَلَمْ يَجْ عَلْنِي جَبَّا‌ر‌ا ً شَقِ يّاً
Wa A s-Salā mu `Alay ya Yaw ma Wulid tu Wa Yaw ma 'Amū tu Wa Yaw ma 'Ub `ath u Ĥayyāan
019-033 و سلام حق بر من است روزی که به دنیا آمدم و روزی که از جهان بروم و روزی که (برای زندگانی ابدی) باز زنده برانگیخته شوم.
وَ‌السَّلاَمُ عَلَيَّ يَوْ مَ وُلِد ْتُ وَيَوْ مَ أَمُو تُ وَيَوْ مَ أُبْ عَثُ حَيّاً
Dh ālika `Īsá A b nu Maryama ۚ Q aw la A l-Ĥaq q i A l-Ladh ī Fī hi Yam tarū na
019-034 این است (قضیه) عیسی بن مریم که مردم در امر خلقتش شک و ریب دارند، اکنون به سخن حق و صواب، حقیقت حالش بیان گردید.
ذَلِكَ عِيسَى ا بْ نُ مَرْيَمَ ۚ قَ وْ لَ ا لْحَقِّ ا لَّذِي فِي هِ يَمْتَرُ‌ونَ
Mā Kā na Lill ā h 'An Yattakh dh a Min Waladin ۖ Sub ĥānahu~ ۚ 'Idh ā Q ađá 'Am rā an Fa'inn amā Yaq ū lu Lahu Kun Fayakū nu
019-035 خدا را هرگز نشاید که فرزندی اتخاذ کند، که وی منزه از آن است، (او قادری است که) چون حکم نافذش به ایجاد چیزی تعلق گیرد همین که گوید: «موجود باش» بی‌درنگ آن چیز موجود می‌شود.
مَا كَا نَ لِلَّهِ أَن ْ يَتَّخِ ذَ مِن ْ وَلَد‌‌ٍ ۖ سُبْ حَانَهُ~ ُ ۚ إِ‌ذَ‌ا قَ ضَ ى أَمْر‌ا ً فَإِنَّ مَا يَقُ و لُ لَهُ كُن ْ فَيَكُونُ
Wa 'Inn a A ll āha Ra bbī Wa Ra bbukum Fā`budū hu ۚ Hādh ā Ş ir āţ un Mustaq ī mun
019-036 خدای یکتا پروردگار من و شماست، او را پرستید که راه راست همین راه خداپرستی است.
وَإِنّ َ ا للَّ هَ رَ بِّي وَرَ بُّكُمْ فَاعْبُدُو هُ ۚ هَذَ‌ا صِ رَ ا ط ٌ مُسْتَقِ يمٌ
Fākh A l-'Aĥzā bu Min Baynihim ۖ Faway lun Lilladh ī na Kafarū Min Mash /hadi Yaw min `Ažī min
019-037 آن‌گاه طوایف مردم (یعنی نصاری) در میان خود (درباره مسیح پسر مریم) اختلاف کردند (برخی او را از کفر و جهل، خدا دانستند و برخی پسر خدا و برخی پسر یوسف نجارش خواندند)، پس وای بر این مردم کافر از حضور در آن روز بزرگ قیامت.
فَاخْ تَلَفَ ا لأَحْزَا بُ مِن ْ بَيْنِهِمْ ۖ فَوَيْ ل ٌ لِلَّذِي نَ كَفَرُ‌و‌ا مِن ْ مَشْهَدِ يَوْ مٍ عَظِ يمٍ
'Asmi` Bihim Wa 'Ab ş ir Yaw ma Ya'tūnanā ۖ Lakini A ž-Ž ālimū na A l-Yaw ma Fī Đ alā lin Mubī nin
019-038 روز محشر که خلق به سوی ما بازآیند چقدر شنوا و بینا شوند! ولی امروز (که باید حقیقت را بشنوند و ببینند) مردم ستمکار همه به گمراهی و ضلالت آشکار فرو رفته‌اند.
أَسْمِعْ بِهِمْ وَأَبْ صِ ر ْ يَوْ مَ يَأْتُونَنَا ۖ لَكِنِ ا ل ظَّ الِمُو نَ ا لْيَوْ مَ فِي ضَ لاَلٍ مُبِينٍ
Wa 'An dh ir hum Yaw ma A l-Ĥasra ti 'Idh Q uđiya A l-'Am ru Wa Hum Fī Gh n Wa Hum Lā Yu'uminū na
019-039 و (ای رسول ما) امت را از روز غم و حسرت (یعنی روز مرگ و قیامت) بترسان که آن روز دیگر کارشان گذشته است و آنها سخت از آن روز غافلند و به آن ایمان نمی‌آورند.
وَأَن ذِر ْهُمْ يَوْ مَ ا لْحَسْرَ ةِ إِ‌ذْ قُ ضِ يَ ا لأَمْرُ وَهُمْ فِي غَ فْلَةٍ وَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ
'Inn ā Naĥnu Nar ith u A l-'Arđa Wa Man `Alayhā Wa 'Ilaynā Yurja`ū na
019-040 تنها ماییم که (پس از فنای خلق و انتقالشان به عالم آخرت) زمین و اهلش را وارث می‌شویم و همه به سوی ما بازگردانده خواهند شد.
إِنَّ ا نَحْنُ نَر ِثُ ا لأَرْضَ وَمَن ْ عَلَيْهَا وَ‌إِلَيْنَا يُرْجَعُونَ
Wa A dh kur Fī A l-Kitā bi 'Ib rā hī ma ۚ 'Inn ahu Kā na Ş iddīq āan Nabīyāan
019-041 و یاد کن در کتاب خود شرح حال ابراهیم را که او شخص بسیار راستگو و پیغمبری بزرگ بود.
وَ‌ا‌ذْكُرْ فِي ا لْكِتَا بِ إِبْ رَ اهِي مَ ۚ إِنَّ هُ كَا نَ صِ دِّيق ا ً نَبِيّاً
'Idh Q ā la Li'abī hi Yā 'Abati Lima Ta`budu Mā Lā Yasma`u Wa Lā Yub ş iru Wa Lā Yugh n ka Sh ay'ā an
019-042 هنگامی که با پدر خود (یعنی عموی خویش آزر) گفت: ای پدر، چرا بتی جماد را که چشم و گوش (و حس و هوشی) ندارد و هیچ رفع حاجتی از تو نتواند کرد پرستش می‌کنی؟
إِ‌ذْ قَ ا لَ لِأَبِي هِ يَا أَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ مَا لاَ يَسْمَعُ وَلاَ يُبْ صِ ر ُ وَلاَ يُغْ نِي عَ‍‌‍نْ كَ شَيْ ئاً
Yā 'Abati 'Inn ī Q ad Jā 'anī Mina A l-`Ilmi Mā Lam Ya'tika Fa A ī 'Ahdika Ş ir āţ āan Sawīyāan
019-043 ای پدر، مرا (از وحی خدا) علمی آموختند که تو را آن علم نیاموخته‌اند، پس تو مرا پیروی کن تا به راه راستت هدایت کنم.
يَا أَبَتِ إِنِّ ي قَ د ْ جَا ءَنِي مِنَ ا لْعِلْمِ مَا لَمْ يَأْتِكَ فَاتَّبِعْنِ‍‍ي أَهْدِكَ صِ رَ اط ا ً سَوِيّاً
Yā 'Abati Lā Ta`budi A sh -Sh ayţ ā na ۖ 'Inn a A sh -Sh ayţ ā na Kā na Lilrra ĥmani `Aş īyāan
019-044 ای پدر، هرگز شیطان را نپرست که شیطان سخت با خدای رحمان مخالفت و عصیان کرد.
يَا أَبَتِ لاَ تَعْبُدِ ا ل شَّيْطَ ا نَ إِنّ َ ۖ ا ل شَّيْطَ ا نَ كَا نَ لِل رَّ حْمَنِ عَصِ يّاً
Yā 'Abati 'Inn ī 'Akh ā fu 'An Yamassaka `Adh ā bun Mina A r-Ra ĥmā ni Fatakū na Lilsh sh ayţ ā ni Walīyāan
019-045 ای پدر، از آن سخت می‌ترسم که از خدای مهربان بر تو قهر و عذاب رسد و (به دوزخ) با شیطان یار و یاور باشی.
يَا أَبَتِ إِنِّ ي أَخَ ا فُ أَن ْ يَمَسَّكَ عَذَا بٌ مِنَ ا ل رَّ حْمَنِ فَتَكُو نَ لِلشَّيْطَ ا نِ وَلِيّاً
Q ā la 'Arā gh n ta `An 'Ālihatī Yā 'Ib rā hī mu ۖ La'in Lam Tan tahi La'arjumann aka ۖ Wa A hjurnī Malīyāan
019-046 گفت: ای ابراهیم، تو مگر از خدایان من روگردان و بی‌عقیده شدی؟ چنانچه دست (از مخالفت بتان) برنداری بی‌گمان تو را سنگسار کنم، و گرنه سالها از من به دور باش.
قَ ا لَ أَرَ اغِ بٌ أَ‌نْ تَ عَن ْ آلِهَتِي يَاإِبْ راهِي مُ لَئِن ْ ۖ لَمْ تَن تَهِ لَأَرْجُمَنَّ كَ وَا هْجُرْنِي ۖ مَلِيّاً
Q ā la Salā mun `Alay ka ۖ Sa'astagh r u Laka Ra bbī ۖ 'Inn ahu Kā na Bī Ĥafīyāan
019-047 باز ابراهیم گفت: سلامت باشی، من از خدای خود برای تو آمرزش خواهم خواست، که او بسیار در حقّ من مهربان است.
قَ ا لَ سَلاَمٌ عَلَيْ كَ ۖ سَأَسْتَغْ فِر ُ لَكَ رَ بِّي ۖ إِنَّ هُ كَا نَ بِي حَفِيّاً
Wa 'A`tazilukum Wa Mā Tad `ū na Min Dū ni A ll ā hi Wa 'Ad `ū Ra bbī `Asá 'Allā 'Akū na Bidu`ā 'i Ra bbī Sh aq īyāan
019-048 من از شما و بتانی که به جای خدا می‌پرستید دوری کرده و خدای یکتایم را می‌خوانم و امیدوارم که چون او را بخوانم از درگاه لطفش محروم نمانم (و مرا از شرّ مشرکان حفظ کند).
وَ‌أَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَد ْعُو نَ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ وَأَد ْعُو رَ بِّي عَسَ‍‍ى أَلاَّ أَكُو نَ بِدُعَا ءِ رَ بِّي شَقِ يّاً
Falamm ā A m Wa Mā Ya`budū na Min Dū ni A ll ā hi Wahab nā Lahu~ 'Isĥā q a Wa Ya`q ū ba ۖ Wa Kullā Ja`alnā Nabīyāan
019-049 و چون ابراهیم از آن قوم و بتانی که به جای خدا می‌پرستیدند دوری گزید ما هم (به لطف و رحمت خود) به او اسحاق و (فرزند او) یعقوب را عطا کردیم و به همه شرف نبوت بخشیدیم.
فَلَمَّ ا ا ُو نَ مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ وَهَبْ نَا لَهُ~ ُ إِسْحَا قَ وَيَعْقُ و بَ ۖ وَكُلاَّ جَعَلْنَا نَبِيّاً
Wa Wahab nā Lahum Min Ra ĥmatinā Wa Ja`alnā Lahum Lisā na Ş id q in `Alīyāan
019-050 و آنها را از رحمت خود بهره‌مند ساختیم و بر زبان عالمی آوازه نکونامی‌شان را بلند گردانیدیم.
وَوَهَبْ نَا لَهُمْ مِن ْ رَ حْمَتِنَا وَجَعَلْنَا لَهُمْ لِسَا نَ صِ د ْقٍ عَلِيّاً
Wa A dh kur Fī A l-Kitā bi Mūsá ۚ 'Inn ahu Kā na Mukh ş āan Wa Kā na Ra sūlāan Nabīyāan
019-051 و یاد کن در کتاب خود شرح حال موسی را که او بنده‌ای برگزیده و رسولی بزرگ و مبعوث به پیمبری بود.
وَ‌ا‌ذْكُرْ فِي ا لْكِتَا بِ مُوسَ‍‍ى ۚ إِنَّ هُ كَا نَ مُخْ لَص ا ً وَكَا نَ رَ سُولا ً نَبِيّاً
Wa Nādaynā hu Min Jānibi A ţ -Ţ ū r i A l-'Aymani Wa Q arra b nā hu Najīyāan
019-052 و ما او را از جانب راست (وادی مقدس) طور ندا کردیم و به مقام قرب خود برای استماع کلام خویش برگزیدیم.
وَنَادَيْنَا هُ مِن ْ جَانِبِ ا ل طُّ و ر ِ ا لأَيْمَنِ وَقَ رَّ بْ نَا هُ نَجِيّاً
Wa Wahab nā Lahu Min Ra ĥmatinā 'Akh ā hu Hārū na Nabīyāan
019-053 و از لطف و مرحمتی که داشتیم برادرش هارون پیامبر را نیز (برای مشارکت و مساعدت او) به او عطا کردیم.
وَوَهَبْ نَا لَهُ مِن ْ رَ حْمَتِنَا أَخَ ا هُ هَارُو نَ نَبِيّاً
Wa A dh kur Fī A l-Kitā bi 'Ismā`ī la ۚ 'Inn ahu Kā na Ş ādiq a A l-Wa`di Wa Kā na Ra sūlāan Nabīyāan
019-054 و یاد کن در کتاب خود شرح حال اسماعیل را که بسیار در وعده صادق و رسول و پیغمبری بزرگوار بود.
وَ‌ا‌ذْكُرْ فِي ا لْكِتَا بِ إِسْمَاعِي لَ ۚ إِنَّ هُ كَا نَ صَ ادِقَ ا لْوَعْدِ وَكَا نَ رَ سُولا ً نَبِيّاً
Wa Kā na Ya'muru 'Ahlahu Biş -Ş alāati Wa A z-Zakāati Wa Kā na `In da Ra bbihi Marđīyāan
019-055 و همیشه اهل بیت خود را به ادای نماز و زکات امر می‌کرد و او نزد خدایش بنده‌ای پسندیده بود.
وَكَا نَ يَأْمُرُ أَهْلَ‍‍هُ بِا ل صَّ لاَةِ وَا ل زَّكَا ةِ وَكَا نَ عِنْ دَ رَ بِّهِ مَرْضِ يّاً
Wa A dh kur Fī A l-Kitā bi 'Id r ī sa ۚ 'Inn ahu Kā na Ş iddīq āan Nabīyāan
019-056 و یاد کن در کتاب خود احوال ادریس را که او شخصی بسیار راستگو و پیغمبری عظیم الشأن بود.
وَ‌ا‌ذْكُرْ فِي ا لْكِتَا بِ إِد ْر ِي سَ ۚ إِنَّ هُ كَا نَ صِ دِّيق ا ً نَبِيّاً
Wa Ra fa`nā hu Makānāan `Alīyāan
019-057 و مقام او را بلند و مرتبه‌اش را رفیع گردانیدیم.
وَرَ فَعْنَا هُ مَكَاناً عَلِيّاً
'Ūlā 'ika A l-Ladh ī na 'An`ama A ll āhu `Alayhim Mina A n -Nabīyī na Min Dh urr īyati 'Ādama Wa Mimm an Ĥamalnā Ma`a Nūĥin Wa Min Dh urr īyati 'Ib rā hī ma Wa 'Isrā 'ī la Wa Mimm an Hadaynā Wa A j tabaynā ۚ 'Idh ā Tutlá `Alayhim 'Āyā tu A r-Ra ĥmā ni Kh n Wa Bukīyāan
019-058 اینان (که از زکریا تا ادریس اوصافشان یاد شد) همان رسولانی هستند که خدا از میان همه اولاد آدم و اولاد آنان که با نوح در کشتی نشاندیم و اولاد ابراهیم و یعقوب و دیگر کسان که هدایت کرده و برگزیدیم، آنها را به لطف و انعام خود مخصوص گردانید (و حال آنها در بندگی چنان است) که هرگاه آیات خدای رحمن بر آنها تلاوت شود با گریه (شوق و محبت) روی اخلاص بر خاک نهند.
أُ وْلَا ئِكَ ا لَّذِي نَ أَ‌نْ عَمَ ا للَّ هُ عَلَيْهِمْ مِنَ ا ل نَّ بِيِّي نَ مِن ْ ذُ‌رِّيَّةِ آ‌دَمَ وَمِمَّ ن ْ حَمَلْنَا مَعَ نُو حٍ وَمِن ْ ذُ‌رِّيَّةِ إِبْ رَ اهِي مَ وَإِسْرَا ئِي لَ وَمِمَّ ن ْ هَدَيْنَا وَا جْ تَبَيْنَا ۚ إِ‌ذَ‌ا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَا تُ ا ل رَّ حْمَنِ خَ رُّوا سُجَّد‌ا ً وَبُكِيّاً
Fakh n Ba`dihim Kh A ş -Ş alāata Wa A A sh -Sh ahawā ti ۖ Fasaw fa Yalq aw na Gh n
019-059 سپس جانشین آن مردم خداپرست قومی شدند که نماز را ضایع گذارده و شهوتهای نفس را پیروی کردند و اینها به زودی کیفر گمراهی را خواهند دید.
فَخَ لَفَ مِن ْ بَعْدِهِمْ خَ لْفٌ أَضَ اعُوا ا ل صَّ لاَةَ وَا ا ا ل شَّهَوَا تِ ۖ فَسَوْ فَ يَلْقَ وْ نَ غَ يّاً
'Illā Man Tā ba Wa 'Āmana Wa `Amila Ş āliĥāan Fa'ūlā 'ika Yad kh ū na A l-Jann ata Wa Lā Yužlamū na Sh ay'ā an
019-060 مگر آن کس که توبه کند و ایمان آرد و نیکوکار شود، که آنان در این صورت بی‌هیچ ستم به بهشت ابد داخل خواهند شد.
إِلاَّ مَن ْ تَا بَ وَ‌آمَنَ وَعَمِلَ صَ الِحا ً فَأُ وْلَا ئِكَ يَد ْخُ لُو نَ ا لْجَنَّ ةَ وَلاَ يُظْ لَمُو نَ شَيْ ئاً
Jann ā ti `Ad nin A llatī Wa`ada A r-Ra ĥmā nu `Ibādahu Bil-Gh y bi ۚ 'Inn ahu Kā na Wa`duhu Ma'tīyāan
019-061 آن بهشتهای عدنی که خدای مهربان برای بندگان (صالح) خود در غیب این جهان وعده فرمود، و البته وعده خدا یقین به انجام می‌رسد.
جَنّ َا تِ عَد ْنٍ ا لَّتِي وَعَدَ ا ل رَّ حْمَنُ عِبَا‌دَهُ بِا لْغَ يْ بِ ۚ إِنَّ هُ كَا نَ وَعْدُهُ مَأْتِيّاً
Lā Yasma`ū na Fīhā Lagh n ۖ Wa Lahum R izq uhum Fīhā Bukra tan Wa `Ash īyāan
019-062 در آن بهشت هرگز سخن لغوی نشنوند بلکه همه گفتارشان سلام (و ستایش یکدیگر) است و در آنجا روزی آنها صبح و شام (بی‌هیچ رنج) به آنها می‌رسد.
لاَ يَسْمَعُو نَ فِيهَا لَغْ وا ً إِلاَّ سَلاَما ً ۖ وَلَهُمْ ر ِزْقُ هُمْ فِيهَا بُكْرَ ة ً وَعَشِيّاً
Tilka A l-Jann atu A llatī Nūr ith u Min `Ibādinā Man Kā na Taq īyāan
019-063 این همان بهشتی است که ما بندگان پاک متقی خود را بالخصوص وارث آن می‌گردانیم.
تِلْكَ ا لْجَنَّ ةُ ا لَّتِي نُور ِثُ مِن ْ عِبَا‌دِنَا مَن ْ كَا نَ تَقِ يّاً
Wa Mā Natanazzalu 'Illā Bi'am r i Ra bbika ۖ Lahu Mā Bay na 'Aydīnā Wa Mā Kh y na Dh ālika ۚ Wa Mā Kā na Ra bbuka Nasīyāan
019-064 و ما (رسولان و فرشتگان خدا) جز به امر خدای تو از عالم بالا نازل نمی‌شویم، اوست که بر همه جهانهای پیش رو و پشت سر ما و بین آنها هر چه هست به احاطه علمی آگاه است و پروردگارت هرگز چیزی را فراموش نخواهد کرد.
وَمَا نَتَنَزَّلُ إِلاَّ بِأَمْر ِ رَ بِّكَ ۖ لَهُ مَا بَيْ نَ أَيْدِينَا وَمَا خَ لْفَنَا وَمَا بَيْ نَ ذَلِكَ ۚ وَمَا كَا نَ رَ بُّكَ نَسِيّاً
Ra bbu A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā Fā`bud /hu Wa A ş ţ abir Li`ibādatihi ۚ Hal Ta`lamu Lahu Samīyāan
019-065 همان خدایی که آفریننده آسمانها و زمین است و هر چه بین آنهاست، پس باید همان خدای یکتا را پرستش کنی و البته در راه بندگی او صبر و تحمل کن (که اگر او را به خدایی نپرستی) آیا دیگری را مانند او به نام خدا (یی لایق پرستش) خواهی یافت؟
رَ بُّ ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَاعْبُد ْهُ وَا صْ طَ بِر ْ لِعِبَا‌دَتِ‍‍هِ ۚ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِيّاً
Wa Yaq ū lu A l-'In sā nu 'A'idh ā Mā Mittu Lasaw fa 'Ukh ra ju Ĥayyāan
019-066 و انسان (بیچاره در امر معاد شک کند و) گوید: آیا چون من بمیرم باز به زودی مرا از قبر بیرون آورده و زنده خواهند کرد؟!
وَيَقُ و لُ ا لإِن سَا نُ أَئِذَ‌ا مَا مِتُّ لَسَوْ فَ أُخْ رَ جُ حَيّاً
'Awalā Yadh kuru A l-'In sā nu 'Ann ā Kh q ā hu Min Q ab lu Wa Lam Yaku Sh ay'ā an
019-067 آیا آدمی (برای ایمان به معاد) متذکر آن نمی‌شود که اول که هیچ محض و معدوم صرف بود ما او را ایجاد کردیم؟
أَ‌وَلاَ يَذْكُرُ ا لإِن سَا نُ أَنَّ ا خَ لَقْ نَا هُ مِن ْ قَ بْ لُ وَلَمْ يَكُ شَيْ ئاً
Fawara bbika Lanaĥsh ura nn ahum Wa A sh -Sh ayāţ ī na Th umm a Lanuĥđira nn ahum Ĥaw la Jahann ama Jith īyāan
019-068 قسم به خدای تو که البته آنها را با شیاطین در قیامت محشور می‌گردانیم، آن‌گاه همه را احضار خواهیم کرد تا گرد آتش جهنم به زانو درآیند.
فَوَرَ بِّكَ لَنَحْشُرَ نَّ هُمْ وَا ل شَّيَاطِ ي نَ ثُمّ َ لَنُحْضِ رَ نَّ هُمْ حَوْ لَ جَهَنَّ مَ جِثِيّاً
Th umm a Lanan zi`ann a Min Kulli Sh ī`atin 'Ayyuhum 'Ash addu `Alá A r-Ra ĥmā ni `Itīyāan
019-069 سپس هر که عتوّ و سرکشی بر فرمان خدای مهربان بیشتر کرده یک یک را از هر فرقه بیرون آریم (تا به دوزخ درافکنیم).
ثُمّ َ لَنَن زِعَنّ َ مِن ْ كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى ا ل رَّ حْمَنِ عِتِيّاً
Th umm a Lanaĥnu 'A`lamu Bial-Ladh ī na Hum 'Awlá Bihā Ş ilīyāan
019-070 آن‌گاه ما آنهایی را که سزاوارتر به درآمدن به آتش دوزخند بهتر می‌شناسیم.
ثُمّ َ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِا لَّذِي نَ هُمْ أَ‌وْلَى بِهَا صِ لِيّاً
Wa 'In Min kum 'Illā Wa A r iduhā ۚ Kā na `Alá Ra bbika Ĥatmāan Maq n
019-071 و هیچ یک از شما (نوع بشر) باقی نماند جز آنکه به دوزخ وارد شود؛ این حکم حتمی پروردگار توست.
وَإِن ْ مِ‍‌‍نْ كُمْ إِلاَّ وَا ر ِدُهَا ۚ كَا نَ عَلَى رَ بِّكَ حَتْما ً مَقْ ضِ يّاً
Th umm a Nunajjī A l-Ladh ī na A q aw Wa Nadh aru A ž-Ž ālimī na Fīhā Jith īyāan
019-072 پس از ورود همه در دوزخ، ما افرادی را که خداترس و باتقوا بوده‌اند نجات خواهیم داد و ستمکاران را فرو گذاریم تا در آن آتش به زانو درافتند.
ثُمّ َ نُنَجِّي ا لَّذِي نَ ا قَ وْا وَنَذَ‌رُ ا ل ظَّ الِمِي نَ فِيهَا جِثِيّاً
Wa 'Idh ā Tutlá `Alayhim 'Āyātunā Bayyinā tin Q ā la A l-Ladh ī na Kafarū Lilladh ī na 'Āmanū 'Ay yu A l-Far īq ay ni Kh y ru n Maq āmāan Wa 'Aĥsanu Nadīyāan
019-073 و هرگاه (در فضیلت مؤمن بر کافر) آیات واضحه ما بر مردم تلاوت شود کافران (غنی و متکبر) به مؤمنان (در مقام مفاخره) گویند: کدام یک از ما دو فرقه مقاماتمان بهتر و مجلس و انجمنمان نیکوتر خواهد بود؟
وَ‌إِ‌ذَ‌ا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَا تٍ قَ ا لَ ا لَّذِي نَ كَفَرُ‌و‌ا لِلَّذِي نَ آمَنُو ا أَيُّ ا لْفَر ِيقَ يْ نِ خَ يْ رٌ مَقَ اما ً وَ‌أَحْسَنُ نَدِيّاً
Wa Kam 'Ahlaknā Q ab lahum Min Q arnin Hum 'Aĥsanu 'Ath āth āan Wa R i'yāan
019-074 در صورتی که ما پیش از این کافران چه گروه‌های بسیاری را که از اینها داراتر و خوشتر بودند همه را هلاک گردانیدیم.
وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَ بْ لَهُمْ مِن ْ قَ رْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثَاثا ً وَر ِئْياً
Q ul Man Kā na Fī A đ-Đ alālati Falyam dud Lahu A r-Ra ĥmā nu Maddāan ۚ Ĥattá 'Idh ā Ra 'aw Mā Yū`adū na 'Imm ā A l-`Adh ā ba Wa 'Imm ā A s-Sā`ata Fasaya`lamū na Man Huwa Sh arru n Makānāan Wa 'Ađ`afu Jun dāan
019-075 بگو که هر کس که به راه کفر و ضلالت رفت خدای مهربان به او مهلت می‌دهد تا آن ساعت که وعده عذاب را به چشم خود ببینند که یا عذاب (قتل و اسیری) چشد یا ساعت قیامت وی را فرا رسد، پس کافران به زودی خواهند دانست که (از مؤمن و کافر) کدام یک روزگارش بدتر و سپاهش ضعیف‌تر است!
قُ لْ مَن ْ كَا نَ فِي ا ل ضَّ لاَلَةِ فَلْيَمْدُد ْ لَهُ ا ل رَّ حْمَنُ مَدّاً ۚ حَتَّ‍‍ى إِ‌ذَ‌ا رَ أَوْا مَا يُوعَدُو نَ إِمَّ ا ا لْعَذَا بَ وَإِمَّ ا ا ل سَّاعَةَ فَسَيَعْلَمُو نَ مَن ْ هُوَ شَرٌّ مَكَانا ً وَأَضْ عَفُ جُن داً
Wa Yazī du A ll āhu A l-Ladh ī na A n Wa ۗ A l-Bāq iyā tu A ş -Ş āliĥā tu Kh y ru n `In da Ra bbika Th awābāan Wa Kh y ru n Mara ddāan
019-076 و خدا هدایت یافتگان را بر هدایت می‌افزاید و اعمال صالحی که (اجرش نعمت) ابدی است نزد پروردگار تو بهتر (از مال و جاه فانی دنیا) است هم از جهت ثواب الهی و هم از جهت حسن عاقبت اخروی.
وَيَزِي دُ ا للَّ هُ ا لَّذِي نَ ا د ى ً ۗ وَا لْبَاقِ يَا تُ ا ل صَّ الِحَا تُ خَ يْ رٌ عِنْ دَ رَ بِّكَ ثَوَ‌ابا ً وَخَ يْ رٌ مَرَ د ّاً
'Afara 'ay ta A l-Ladh ī Kafara Bi'āyātinā Wa Q ā la La'ū tayann a Mālāan Wa Waladāan
019-077 (ای رسول) دیدی حال آن کس را که به آیات ما کافر شد (مانند عاص بن وائل کافر) و (به خبّاب بن ارت مؤمن به استهزاء و مسخره) گفت: من البته مال و فرزند بسیار (در بهشت هم) خواهم داشت (و آنجا طلب تو را می‌دهم)؟!
أَفَرَ أَيْ تَ ا لَّذِي كَفَ‍رَ بِآيَاتِنَا وَقَ ا لَ لَأُ وتَيَنّ َ مَالا ً وَ‌وَلَد‌اً
'Ā ţ ţ ala`a A l-Gh y ba 'Am A kh dh a `In da A r-Ra ĥmā ni `Ahdāan
019-078 آیا بر عالم غیب آگاهی یافته یا از خدای رحمن (بر خود) عهدی گرفته است (که در عالم آخرت هم دارای نعمت و ثروت باشد).
أَا طَّ لَعَ ا لْغَ يْ بَ أَمْ ا خَ ذَ عِنْ دَ ا ل رَّ حْمَنِ عَهْد‌اً
Kallā ۚ Sanaktubu Mā Yaq ū lu Wa Namuddu Lahu Mina A l-`Adh ā bi Maddāan
019-079 هرگز چنین نیست، ما البته آنچه گوید خواهیم نوشت و سخت بر عذابش خواهیم افزود.
كَلاَّ ۚ سَنَكْتُبُ مَا يَقُ و لُ وَنَمُدُّ لَهُ مِنَ ا لْعَذَا بِ مَد ّاً
Wa Nar ith uhu Mā Yaq ū lu Wa Ya'tīnā Fardāan
019-080 و آنچه (از مال و متاع و فرزند) که (به مفاخرت و غرور دایم) در گفتار داشت ما وارث آن شویم و او بی‌کس و تنها به جانب ما بازآید.
وَنَر ِثُهُ مَا يَقُ و لُ وَيَأْتِينَا فَرْ‌د‌اً
Wa A kh dh ū Min Dū ni A ll ā hi 'Ālihatan Liyakūnū Lahum `Izzāan
019-081 و مشرکان، خدای یگانه را ترک گفته و خدایان باطل (مانند بتها و فراعنه) را برای عزت و احترام دنیوی برگرفتند.
وَاتَّخَ ذُوا مِن ْ دُو نِ ا للَّ هِ آلِهَة ً لِيَكُونُو‌ا لَهُمْ عِزّ‌اً
Kallā ۚ Sayakfurū na Bi`ibādatihim Wa Yakūnū na `Alayhim Đ iddāan
019-082 چنین نیست، بلکه به زودی پرستش آن خدایان باطل را انکار کنند و به خصومت آنها برخیزند.
كَلاَّ ۚ سَيَكْفُرُو نَ بِعِبَا‌دَتِهِمْ وَيَكُونُو نَ عَلَيْهِمْ ضِ د ّاً
'Alam Tara 'Ann ā 'Arsalnā A sh -Sh ayāţ ī na `Alá A l-Kāfir ī na Ta'uuzzuhum 'Azzāan
019-083 آیا ندیدی که ما شیاطین را بر سر کافران فرستادیم تا سخت آنها را تحریک کنند (و به وهم و خیالات باطل دنیا آنان را به گناه اندازند و از سعادت ابد محرومشان سازند).
أَلَمْ تَ‍رَ أَنَّ ا أَ‌رْسَلْنَا ا ل شَّيَاطِ ي نَ عَلَى ا لْكَافِر ِي نَ تَؤُ‌زُّهُمْ أَ‌زّ‌اً
Falā Ta`jal `Alayhim ۖ 'Inn amā Na`uddu Lahum `Addāan
019-084 پس تعجیل در کار آنها مکن که ما حساب (روز و ساعت عذاب) آنان را کاملا در نظر داریم.
فَلاَ تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ ۖ إِنَّ مَا نَعُدُّ لَهُمْ عَد ّاً
Yaw ma Naĥsh uru A l-Muttaq ī na 'Ilá A r-Ra ĥmā ni Wafdāan
019-085 (یاد آور) روزی که متقیان را به سوی خدای مهربان به اجتماع محشور گردانیم.
يَوْ مَ نَحْشُرُ ا لْمُتَّقِ ي نَ إِلَى ا ل رَّ حْمَنِ وَفْد‌اً
Wa Nasū q u A l-Muj r imī na 'Ilá Jahann ama Wir dāan
019-086 و بدکاران را تشنه لب به سوی آتش دوزخ برانیم.
وَنَسُو قُ ا لْمُجْ ر ِمِي نَ إِلَى جَهَنَّ مَ وِر ْداً
Lā Yam likū na A sh -Sh afā`ata 'Illā Mani A kh dh a `In da A r-Ra ĥmā ni `Ahdāan
019-087 در آن روز هیچ کس مالک شفاعت نباشد مگر کسی که (به پرستش حق) از خدای مهربان عهدنامه (توحید کامل و شفاعت) دریافته است.
لاَ يَمْلِكُو نَ ا ل شَّفَاعَةَ إِلاَّ مَنِ ا خَ ذَ عِنْ دَ ا ل رَّ حْمَنِ عَهْد‌اً
Wa Q ālū A kh dh a A r-Ra ĥmā nu Waladāan
019-088 و کافران گفتند که خدای رحمان فرزند برگرفته!
وَقَ الُوا ا خَ ذَ ا ل رَّ حْمَنُ وَلَد‌اً
Laq ad Ji'tum Sh ay'ā an 'Iddāan
019-089 (ای کافران) همانا شما سخنی بسیار زشت و منکر بر زبان آوردید.
لَقَ د ْ جِئْتُمْ شَيْ ئا ً إِد ّاً
Takā du A s-Samāwā tu Yatafaţ ţ arna Minhu Wa Tan sh aq q u A l-'Arđu Wa Takh r ru A l-Jibā lu Haddāan
019-090 نزدیک است از این گفته زشت و عقیده باطل آسمانها از هم فرو ریزد و زمین بشکافد و کوهها متلاشی گردد.
تَكَا دُ ا ل سَّمَاوَا تُ يَتَفَطَّ رْنَ مِ‍‌‍نْ هُ وَتَن شَقُّ ا لأَرْضُ وَتَخِ ر ُّ ا لْجِبَا لُ هَد ّاً
'An Da`aw Lilrra ĥmani Waladāan
019-091 چرا که برای خدای مهربان فرزندی (مسیح و عزیر و ملایک را) دعوی کردند.
أَن ْ دَعَوْ‌ا لِل رَّ حْمَنِ وَلَد‌اً
Wa Mā Yan bagh ra ĥmani 'An Yattakh dh a Waladāan
019-092 در صورتی که هرگز خدای رحمن را (که منزه از مثل و مانند است) فرزند داشتن سزاوار نخواهد بود.
وَمَا يَنْ بَغِ ي لِل رَّ حْمَنِ أَن ْ يَتَّخِ ذَ وَلَد‌اً
'In Kullu Man Fī A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi 'Illā 'Ātī A r-Ra ĥmā ni `Ab dāan
019-093 بلکه هیچ موجودی در آسمانها و زمین نیست جز اینکه خدا را بنده فرمانبردار است.
إِن ْ كُلُّ مَن ْ فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضِ إِلاَّ آتِي ا ل رَّ حْمَنِ عَبْ داً
Laq ad 'Aĥş āhum Wa `Addahum `Addāan
019-094 محقّقا او به شماره همه موجودات کاملا آگاه است.
لَقَ د ْ أَحْصَ اهُمْ وَعَدَّهُمْ عَد ّاً
Wa Kulluhum 'Ātī hi Yaw ma A l-Q iyāmati Fardāan
019-095 و تمام آنها روز قیامت منفرد و تنها به پیشگاه حضرتش حضور می‌یابند.
وَكُلُّهُمْ آتِي هِ يَوْ مَ ا لْقِ يَامَةِ فَرْ‌د‌اً
'Inn a A l-Ladh ī na 'Āmanū Wa `Amilū A ş -Ş āliĥā ti Sayaj `alu Lahumu A r-Ra ĥmā nu Wuddāan
019-096 همانا آنان که به خدا ایمان آوردند و نیکوکار شدند خدای رحمان آنها را (در نظر خلق و حق) محبوب می‌گرداند.
إِنّ َ ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَعَمِلُو‌ا ا ل صَّ الِحَا تِ سَيَجْ عَلُ لَهُمُ ا ل رَّ حْمَنُ وُد ّاً
Fa'inn amā Yassarnā hu Bilisānika Litubash sh ir a Bihi A l-Muttaq ī na Wa Tun dh ir a Bihi Q awmāan Luddāan
019-097 ما حقایق این قرآن را بی‌تردید به زبان تو سهل و آسان کردیم تا به آن اهل تقوا را بشارت دهی و معاندان لجوج را بترسانی.
فَإِنَّ مَا يَسَّرْنَا هُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّر َ بِهِ ا لْمُتَّقِ ي نَ وَتُن ذِر َ بِهِ قَ وْما ً لُد ّاً
Wa Kam 'Ahlaknā Q ab lahum Min Q arnin Hal Tuĥissu Minhum Min 'Aĥadin 'Aw Tasma`u Lahum R ikzāan
019-098 و چه بسیار اقوامی از اهل عناد را که پیش از این معاندین هلاک ساختیم! آیا چشم تو به احدی از آنها دیگر خواهد افتاد؟ یا کمترین صدایی از آنان خواهی شنید؟
وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَ بْ لَهُمْ مِن ْ قَ رْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِ‍‌‍نْ هُمْ مِن ْ أَحَدٍ أَ‌وْ تَسْمَعُ لَهُمْ ر ِكْزاً
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
