Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Lā 'Uq w mi A l-Q iyāmati
075-001 به روز قیامت سوگند می خورم،
لاَ أُقْ سِمُ بِيَوْ مِ ا لْقِ يَامَةِ
Wa Lā 'Uq n -Nafsi A l-Lawwāmati
075-002 و به نفس سرزنش گر قسم می خورم.
وَلاَ أُقْ سِمُ بِا ل نَّ فْسِ ا ل لَّوَّامَةِ
'Ayaĥsabu A l-'In sā nu 'Allan Naj ma`a `Ižāmahu
075-003 آیا انسان گمان می کند که ما هرگز استخوان هایش را جمع نخواهیم کرد؟
أَيَحْسَبُ ا لإِن سَا نُ أَلَّن ْ نَجْ مَعَ عِظَ امَهُ
Balá Q ādir ī na `Alá 'An Nusawwiya Banānahu
075-004 چرا در حالی که تواناییم که [خطوط] سر انگشتانش را درست و نیکو بازسازی کنیم،
بَلَى قَ ادِر ِي نَ عَلَى أَن ْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ
Bal Yur ī du A l-'In sā nu Liyafjura 'Amāmahu
075-005 [نه اینکه به گمان او قیامتی در کار نباشد] بلکه انسان می خواهد [با دست و پا زدن در شک و تردید] فرارویش را [از اعتقاد به قیامت که بازدارنده ای قوی است] باز کند [تا برای ارتکاب هر گناهی آزاد باشد!]
بَلْ يُر ِي دُ ا لإِن سَا نُ لِيَفْجُ‍رَ أَمَامَهُ
Yas'alu 'Ayyā na Yaw mu A l-Q iyāmati
075-006 [با حالتی آمیخته با تردید] می پرسد: روز قیامت چه وقت است؟
يَسْأَلُ أَيَّا نَ يَوْ مُ ا لْقِ يَامَةِ
Fa'idh ā Bar iq a A l-Baş aru
075-007 پس هنگامی [است] که چشم [از سختی و هولناکی آن] خیره شود،
فَإِ‌ذَ‌ا بَر ِقَ ا لْبَصَ رُ
Wa Kh A l-Q amaru
075-008 و ماه تاریک و بی نور گردد،
وَخَ سَفَ ا لْقَ مَرُ
Wa Jumi`a A sh -Sh am su Wa A l-Q amaru
075-009 و خورشید و ماه به هم جمع شوند.
وَجُمِعَ ا ل شَّمْسُ وَا لْقَ مَرُ
Yaq ū lu A l-'In sā nu Yawma'idh in 'Ay na A l-Mafarru
075-010 آن روز انسان گوید: گریزگاه کجاست؟
يَقُ و لُ ا لإِن سَا نُ يَوْمَئِذٍ أَيْ نَ ا لْمَفَرُّ
Kallā Lā Wazara
075-011 این چنین نیست، هرگز پناهگاهی وجود ندارد.
كَلاَّ لاَ وَ‌زَ‌‍رَ
'Ilá Ra bbika Yawma'idh in A l-Mustaq arru
075-012 آن روزقرارگاه [نهایی] فقط به سوی پروردگار توست.
إِلَى رَ بِّكَ يَوْمَئِذٍ ا لْمُسْتَقَ رُّ
Yunabba'u A l-'In sā nu Yawma'idh in Bimā Q addama Wa 'Akh kh ra
075-013 آن روز است که انسان را به اعمالی که از دیرباز یا پس از آن انجام داده، آگاه می کنند.
يُنَبَّأُ ا لإِن سَا نُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَ دَّمَ وَأَخَّ رَ
Bali A l-'In sā nu `Alá Nafsihi Baş īra tun
075-014 بلکه انسان خود به وضع خویش بیناست.
بَلِ ا لإِن سَا نُ عَلَى نَفْسِ‍‍هِ بَصِ يرَ ةٌ
Wa Law 'Alq á Ma`ādh īra hu
075-015 و هر چند [برای توجیه گناهانش] بهانه ها بتراشد
وَلَوْ أَلْقَ ى مَعَاذِيرَ هُ
Lā Tuĥarr ik Bihi Lisānaka Lita`jala Bihi
075-016 [پیش از پایان یافتن وحی به وسیله جبرئیل] زبانت را به حرکت در نیاور تا در خواندن آن شتاب ورزی.
لاَ تُحَرِّكْ بِ‍‍هِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِ هِ
'Inn a `Alaynā Jam `ahu Wa Q ur'ā nahu
075-017 بی تردید گردآوردن و [به هم پیوند دادن آیات که بر تو وحی می شود و چگونگی] قرائتش بر عهده ماست،
إِنّ َ عَلَيْنَا جَمْعَ‍‍هُ وَقُ رْآنَهُ
Fa'idh ā Q ara 'nā hu Fa A Q ur'ā nahu
075-018 پس هنگامی که آن را [به طور کامل] خواندیم، [به همان صورت] خواندنش را دنبال کن.
فَإِ‌ذَ‌ا قَ رَ أْنَا هُ فَاتَّبِعْ قُ رْآنَهُ
Th umm a 'Inn a `Alaynā Bayānahu
075-019 سپس توضیح و بیانش نیز بر عهده ماست.
ثُمّ َ إِنّ َ عَلَيْنَا بَيَانَهُ
Kallā Bal Tuĥibbū na A l-`Ājilata
075-020 [اینکه می پندارید قیامتی در کار نیست] این چنین نیست، بلکه شما عاشق ایندنیای زودگذر هستید،
كَلاَّ بَلْ تُحِبُّو نَ ا لْعَاجِلَةَ
Wa Tadh arū na A l-'Ākh ra ta
075-021 و همواره آخرت را [برای این عشق بی پایه] رها می کنید.
وَتَذَرُو نَ ا لآخِ رَ ةَ
Wujū hun Yawma'idh in Nāđira tun
075-022 در آن روز چهره هایی شاداب است؛
وُجُو هٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِ رَ ةٌ
'Ilá Ra bbihā Nāžira tun
075-023 [با دیده دل] به پروردگارش نظر می کند
إِلَى رَ بِّهَا نَاظِ رَ ةٌ
Wa Wujū hun Yawma'idh in Bāsira tun
075-024 و چهره هایی عبوس و درهم کشیده است؛
وَوُجُو هٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَ ةٌ
Tažunn u 'An Yuf`ala Bihā Fāq ira tun
075-025 چون یقین دارند که در معرض عذابی کمرشکن قرار خواهند گرفت.
تَظُ نّ ُ أَن ْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِ رَ ةٌ
Kallā 'Idh ā Balagh A t-Tarā q ī
075-026 این چنین نیست [که می پندارد]، هنگامی که جان به گلوگاه رسد،
كَلاَّ إِ‌ذَ‌ا بَلَغَ تِ ا ل تَّرَ اقِ ي
Wa Q ī la Man ۜ Rā q n
075-027 و [کسان بیمار] گویند: درمان کننده این بیمار کیست؟
وَقِ ي لَ مَن ْ ۜ رَ اقٍ
Wa Ž ann a 'Ann ahu A l-Fir ā q u
075-028 و [بیمار] یقین می کند [که با رسیدن جان به گلوگاه] زمان جدایی [از دنیا، ثروت، زن و فرزند] فرا رسیده است!
وَظَ نّ َ أَنَّ هُ ا لْفِرَ اقُ
Wa A t-Taffati A s-Sā q u Bis-Sā q i
075-029 و [از سختی جان کندن] ساق به ساق به هم پیچد؛
وَ‌الْتَفَّتِ ا ل سَّا قُ بِا ل سَّاقِ
'Ilá Ra bbika Yawma'idh in A l-Masā q u
075-030 آن روز، روز سوق و مسیر به سوی پروردگار توست.
إِلَى رَ بِّكَ يَوْمَئِذٍ ا لْمَسَاقُ
Falā Ş addaq a Wa Lā Ş allá
075-031 [در آن حال فرشتگان می گویند: این به کام مرگ افتاده] نه [دعوت پیامبر را] باور کرد، و نه نماز خواند؛
فَلاَ صَ دَّقَ وَلاَ صَ لَّى
Wa Lakin Kadh dh aba Wa Tawallá
075-032 بلکه [در میان اجتماعات] تکذیب کرد و روی گرداند؛
وَلَكِن ْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى
Th umm a Dh ahaba 'Ilá 'Ahlihi Yatamaţ ţ á
075-033 سپس متکبرانه و خرامان به سوی کسانش رفت.
ثُمّ َ ذَهَبَ إِلَى أَهْلِ‍‍هِ يَتَمَط ّ َى
'Awlá Laka Fa'awlá
075-034 [و گویند: با این وضعی که داری، عذاب دوزخ] برای تو شایسته تر است، شایسته تر!
أَ‌وْلَى لَكَ فَأَ‌وْلَى
Th umm a 'Awlá Laka Fa'awlá
075-035 باز هم شایسته تر است شایسته تر.
ثُمّ َ أَ‌وْلَى لَكَ فَأَ‌وْلَى
'Ayaĥsabu A l-'In sā nu 'An Yutra ka Sud an
075-036 آیا انسان گمان می کند بیهوده و مهمل [و بدون تکلیف و مسؤولیت] رها می شود؟!
أَيَحْسَبُ ا لإِن سَا نُ أَن ْ يُتْرَ كَ سُد ىً
'Alam Yaku Nuţ n Min Manī yin Yum ná
075-037 آیا نطفه ای از منی که در رحم ریخته می شود نبود؟
أَلَمْ يَكُ نُطْ فَة ً مِن ْ مَنِيٍّ يُمْنَى
Th umm a Kā na `Alaq atan Fakh q a Fasawwá
075-038 سپس علقه شد و خدا او را آفرید و اندامش را درست و نیکو ساخت،
ثُمّ َ كَا نَ عَلَقَ ة ً فَخَ لَقَ فَسَوَّ‌ى
Faja`ala Minhu A z-Zawjay ni A dh -Dh akara Wa A l-'Un th á
075-039 و از او دو زوج به وجود آورد یکی نر و دیگر ماده،
فَجَعَلَ مِ‍‌‍نْ هُ ا ل زَّوْجَيْ نِ ا ل ذَّكَرَ وَا لأُن ثَى
'Alay sa Dh ālika Biq ādir á 'An Yuĥyiya A l-Mawtá
075-040 آیا چنین نیرومند آگاهی توانا نیست که مردگان را زنده کند؟
أَلَيْ سَ ذَلِكَ بِقَ ادِر ٍ عَلَى أَن ْ يُحْيِيَ ا لْمَوْتَى
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
