Roman Script    Reciting key words            Previous Sūrah    Quraan Index    Home  

41) Sūrat Fuşşilat

Printed format

41) سُورَة فُصِّلَتْ

Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Ĥā-Mīm 041-001 حم حَا-مِيم
Tanzīlun Mina Ar-Raĥmāni Ar-Raĥīmi 041-002 این کتابی است نازل شده از سوی خدا که رحمتش بی اندازه و مهربانی اش همیشگی است. تَ‍‌‍ن‍‍ز‍ِ‍ي‍‍لٌ‌ مِنَ ‌ال‍رَّحْمَنِ ‌ال‍رَّحِيمِ
Kitābun Fuşşilat 'Āyātuhu Qur'ānāan `Arabīyāan Liqawmin Ya`lamūna 041-003 کتابی است که آیاتش در نهایت روشنی بیان شده است، [به زبانی] فصیح و گویا برای مردمی که اهل معرفت و آگاهی اند؛ كِت‍‍َ‍اب‌‍ٌ‌ فُ‍‍صِّ‍‍لَتْ ‌آيَاتُ‍‍هُ قُ‍‍رْ‌آناً‌ عَ‍رَبِيّا‌ ً‌ لِ‍‍قَ‍‍وْمٍ‌ يَعْلَمُونَ
Bashīrāan Wa Nadhīrāan Fa'a`rađa 'Aktharuhum Fahum Lā Yasma`ūna 041-004 مژده دهنده و بیم دهنده است. ولی بیشتر آنان [از این دریای معارف] روی گرداندند و به گوشِ [جان] نمی شنوند. بَشِي‍‍ر‌ا‌ ً‌ ‌وَنَذِي‍‍ر‌ا‌‌ ً‌ فَأَعْ‍رَضَ ‌أَكْثَرُهُمْ فَهُمْ لاَ‌ يَسْمَعُونَ
Wa Qālū Qulūbunā Fī 'Akinnatin Mimmā Tad`ūnā 'Ilayhi Wa Fīdhāninā Waqrun Wa Min Bayninā Wa Baynika Ĥijābun Fā`mal 'Innanā `Āmilūna 041-005 و گفتند: دل های ما از [درک] حقایقی که ما را به آن می خوانی در پوشش های سختی است، و در گوش های ما سنگینی است، و میان ما و تو پرده ای وجود دارد، بنابراین تو کار خود را انجام بده و ما هم کار خود را انجام می دهیم. وَ‍قَ‍‍الُو‌اقُ‍‍لُوبُنَا‌ فِ‍‍ي ‌أَكِ‍‍نَّ‍‍ةٍ‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ تَ‍‍دْعُونَ‍‍ا‌ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍هِ ‌وَفِ‍‍ي ‌آ‌ذَ‌انِنَا‌ ‌وَ‍قْ‍‍ر‌ٌ‌ ‌وَمِ‍‌‍نْ بَيْنِنَا‌ ‌وَبَيْنِكَ حِج‍‍َ‍اب‌‍ٌ‌ فَاعْمَلْ ‌إِنَّ‍‍نَا‌ عَامِلُونَ
Qul 'Innamā 'Anā Basharun Mithlukum Yūĥá 'Ilayya 'Annamā 'Ilahukum 'Ilahun Wāĥidun Fāstaqīmū 'Ilayhi Wa Astaghfirūhu ۗ Wa Waylun Lilmushrikīna 041-006 بگو: من بشری مانند شما هستم، [نه از جنسی دیگر که سخنم را نفهمید] به من وحی می شود که معبود شما فقط معبود یکتاست، پس [با دوری از افراط و تفریط] به سوی او رو کنید، و از او آمرزش بخواهید، و وای بر مشرکان؛ قُ‍‍لْ ‌إِنَّ‍‍مَ‍‍ا‌ ‌أَنَا‌ بَشَر‌ٌ‌ مِثْلُكُمْ يُوحَ‍‍ى‌ ‌إِلَيَّ ‌أَنَّ‍‍مَ‍‍ا‌ ‌إِلَهُكُمْ ‌إِلَهٌ‌ ‌وَ‌احِد‌‌ٌ‌ فَاسْتَ‍‍قِ‍‍يمُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍هِ ‌وَ‌اسْتَ‍‍غْ‍‍فِر‍ُ‍‌وهُ ۗ ‌وَ‌وَيْ‍‍ل ٌ‌ لِلْمُشْ‍‍رِكِينَ
Al-Ladhīna Lā Yu'utūna Az-Zakāata Wa Hum Bil-'Ākhirati Hum Kāfirūna 041-007 همانان که زکات نمی دهند و آخرت را انکار می کنند. الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يُؤْت‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍زَّك‍‍َ‍اةَ ‌وَهُمْ بِ‍الآ‍‍خِ‍رَةِ هُمْ كَافِرُ‌ونَ
'Inna Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Lahum 'Ajrun Ghayru Mamnūnin 041-008 بی تردید کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، برای آنان پاداشی همیشگی است. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ لَهُمْ ‌أَجْ‍‍رٌ‌ غَ‍‍يْ‍‍رُ‌ مَمْنُونٍ
Qul 'A'innakum Latakfurūna Bial-Ladhī Khalaqa Al-'Arđa Fī Yawmayni Wa Taj`alūna Lahu~ 'Andādāan ۚ Dhālika Rabbu Al-`Ālamīna 041-009 بگو: آیا شما به کسی که زمین را در دو روز آفرید، کفر می ورزید، و برای او همتایانی قرار می دهید؟! [ساحت مقدسش از این پیرایه ها پاک است] آن [توانمندی که زمین را آفرید] پروردگار جهانیان است. قُ‍‍لْ ‌أَئِ‍‍نَّ‍‍كُمْ لَتَكْفُر‍ُ‍‌ونَ بِ‍الَّذِي خَ‍‍لَ‍‍قَ ‌الأَ‌رْ‍ضَ فِي يَوْمَ‍‍يْ‍‍نِ ‌وَتَ‍‍جْ‍‍عَل‍‍ُ‍ونَ لَهُ~ُ ‌أَ‌ن‍‍دَ‌ا‌د‌ا‌‌ ًۚ ‌ذَلِكَ ‌‍رَبُّ ‌الْعَالَمِينَ
Wa Ja`ala Fīhā Rawāsiya Min Fawqihā Wa Bāraka Fīhā Wa Qaddara Fīhā 'Aqwātahā Fī 'Arba`ati 'Ayyāmin Sawā'an Lilssā'ilīna 041-010 و در روی زمین کوه های استواری پدید آورد، و در آن منافع فراوانی آفرید و رزق [روزی خوارانش] را در آن به مدت چهار دوره [بهار، تابستان، پاییز و زمستان] تقدیر کرد [آن هم] یکسان و به اندازه برای خواهندگان. وَجَعَلَ فِيهَا‌ ‌‍رَ‌وَ‌اسِيَ مِ‍‌‍نْ فَوْ‍قِ‍‍هَا‌ ‌وَبَا‌‍رَكَ فِيهَا‌ ‌وَ‍قَ‍‍دَّ‌‍رَ‌ فِيهَ‍‍ا‌ ‌أَ‍قْ‍‍وَ‌اتَهَا‌ فِ‍‍ي ‌أَ‌رْبَعَةِ ‌أَيّ‍‍َ‍ام‌‍ٍ‌ سَو‍َ‍‌ا‌ء‌ ً‌ لِلسّ‍‍َ‍ائِلِينَ
Thumma Astawá 'Ilá As-Samā'i Wa Hiya Dukhānun Faqāla Lahā Wa Lil'arđi Ai'tiyā Ţaw`āan 'Aw Karhāan Qālatā 'Ataynā Ţā'i`īna 041-011 آن گاه آهنگ آفرینش آسمان کرد، در حالی که به صورت دود بود، پس به آن و به زمین گفت: خواه یا ناخواه بیایید. آن دو گفتند: فرمانبردار آمدیم. ثُ‍‍مَّ ‌اسْتَوَ‌ى‌ ‌إِلَى‌ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌وَهِيَ ‌دُ‍خَ‍‍ان‌‍ٌ‌ فَ‍‍قَ‍‍الَ لَهَا‌ ‌وَلِلأَ‌رْ‍ضِ ‌ا‍ِ‍ئْتِيَا‌ طَ‍‍وْعاً‌ ‌أَ‌وْ‌ كَرْها‌‌ ًقَ‍‍الَتَ‍‍ا‌ ‌أَتَيْنَا‌ طَ‍‍ائِعِينَ
Faqađāhunna Sab`a Samāwātin Fī Yawmayni Wa 'Awĥá Fī Kulli Samā'in 'Amraۚ Wa Zayyannā As-Samā'a Ad-Dunyā Bimaşābīĥa Wa Ĥifžāan ۚ Dhālika Taqdīru Al-`Azīzi Al-`Alīmi 041-012 پس آنها را در دو روز به صورت هفت آسمان به انجام رسانید [و محکم و استوار ساخت]، و در هر آسمانی کار آن را وحی کرد، و آسمان دنیا را با چراغ هایی آرایش دادیم و [از استراق سمع شیطان ها] حفظ کردیم، این است اندازه گیری توانای شکست ناپذیر و دانا. فَ‍قَ‍ضَ‍‍اهُ‍‍نَّ سَ‍‍بْ‍‍عَ سَمَا‌و‍َ‍‌ات‌‍ٍ‌ فِي يَوْمَ‍‍يْ‍‍نِ ‌وَ‌أَ‌وْحَى‌ فِي كُلِّ سَم‍‍َ‍ا‌ءٍ‌ ‌أَمْ‍رَهَا‌ ۚ ‌وَ‌زَيَّ‍‍نَّ‍‍ا‌ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ بِمَ‍‍صَ‍‍اب‍‍ِ‍ي‍‍حَ ‌وَحِفْ‍‍ظ‍‍ا‌‌ ًۚ ‌ذَلِكَ تَ‍‍قْ‍‍د‍ِ‍ي‍‍رُ‌ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زِ‌ ‌الْعَلِيمِ
Fa'in 'A`rađū Faqul 'Andhartukum Şā`iqatan Mithla Şā`iqati `Ādin Wa Thamūda 041-013 اگر روی گرداندند، بگو: من شما را از صاعقه ای [مرگبار] چون صاعقه عاد و ثمود بیم می دهم. فَإِ‌نْ ‌أَعْ‍رَضُ‍‍و‌ا‌ فَ‍‍قُ‍‍لْ ‌أَ‌ن‍‍ذَ‌رْتُكُمْ صَ‍‍اعِ‍‍قَ‍‍ة ً‌ مِثْلَ صَ‍‍اعِ‍‍قَ‍‍ةِ ع‍‍َ‍ا‌د‌ٍ‌ ‌وَثَمُو‌دَ
'Idh Jā'at/humu Ar-Rusulu Min Bayni 'Aydīhim Wa Min Khalfihim 'Allā Ta`budū 'Illā Al-Laha ۖ Qālū Law Shā'a Rabbunā La'anzala Malā'ikatan Fa'innā Bimā 'Ursiltum Bihi Kāfirūna 041-014 هنگامی که پیامبران از پیش رو و پشت سرشان به سوی آنان آمدند [و گفتند:] که جز خدا را نپرستید. گفتند: اگر پروردگار ما می خواست [که ما مؤمن شویم و او را بپرستیم] فرشتگانی نازل می کرد [تا دعوتش را به ما ابلاغ کنند]؛ بنابراین ما به آنچه شما به آن فرستاده شده اید، کافریم. إِ‌ذْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَتْهُمُ ‌ال‍‍رُّسُلُ مِ‍‌‍نْ بَ‍‍يْ‍‍نِ ‌أَيْدِيهِمْ ‌وَمِ‍‌‍نْ خَ‍‍لْفِهِمْ ‌أَلاَّ‌ تَعْبُدُ‌و‌ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌اللَّ‍‍هَ ۖ قَ‍‍الُو‌ا‌ لَوْ‌ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌‍رَبُّنَا‌ لَأَ‌ن‍‍زَلَ مَلاَئِكَة‌ ً‌ فَإِنَّ‍‍ا‌ بِمَ‍‍ا‌ ‌أُ‌رْسِلْتُمْ بِ‍‍هِ كَافِرُ‌ونَ
Fa'ammā `Ādun Fāstakbarū Fī Al-'Arđi Bighayri Al-Ĥaqqi Wa Qālū Man 'Ashaddu Minnā Qūwatan ۖ 'Awalam Yaraw 'Anna Allāha Al-Ladhī Khalaqahum Huwa 'Ashaddu Minhum Qūwatan ۖ Wa Kānū Bi'āyātinā Yajĥadūna 041-015 اما قوم عاد به ناحق در زمین تکبّر کردند و گفتند: نیرومندتر از ما کیست؟ آیا ندانستند خدایی که آنان را آفرید از آنان نیرومندتر است؟ و [به گمان اینکه نیرومندتر از آنان وجود ندارد] همواره آیات ما را انکار می کردند. فَأَمَّ‍‍ا‌ ع‍‍َ‍ا‌د‌‌ٌ‌ فَاسْتَكْبَرُ‌و‌ا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌الْحَ‍‍قِّ ‌وَ‍قَ‍‍الُو‌ا‌ مَ‍‌‍نْ ‌أَشَدُّ‌ مِ‍‍نَّ‍‍ا‌ قُ‍‍وَّةً ۖ ‌أَ‌وَلَمْ يَ‍رَ‌وْ‌ا‌ ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ ‌الَّذِي خَ‍‍لَ‍‍قَ‍‍هُمْ هُوَ‌ ‌أَشَدُّ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ قُ‍‍وَّة ًۖ ‌وَكَانُو‌ا‌ بِآيَاتِنَا‌ يَ‍‍جْ‍‍حَدُ‌ونَ
Fa'arsalnā `Alayhim Rīĥāan Şarşaan Fī 'Ayyāmin Naĥisātin Linudhīqahum `Adhāba Al-Khizyi Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunۖ Wa La`adhābu Al-'Ākhirati 'Akhۖ Wa Hum Lā Yunşarūna 041-016 سرانجام تندبادی سخت و سرد در روزهایی شوم بر آنان فرستادیم تا در زندگی دنیا عذاب خواری و رسوایی را به آنان بچشانیم، و بی تردید عذاب آخرت رسوا کننده تر است و آنان [در آن روز] یاری نخواهند شد. فَأَ‌رْسَلْنَا‌ عَلَيْهِمْ ‌رِيحا‌‌ ًصَ‍‍رْ‍صَ‍‍ر‌ا‌‌ ً‌ فِ‍‍ي ‌أَيّ‍‍َ‍امٍ‌ نَحِس‍‍َ‍ات‍ٍ‌ لِنُذِي‍‍قَ‍‍هُمْ عَذ‍َ‍‌ابَ ‌الْ‍‍خِ‍‍زْيِ فِي ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ۖ ‌وَلَعَذ‍َ‍‌ابُ ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ‌أَ‍خْ‍‍زَ‌ى‌ ۖ ‌وَهُمْ لاَ‌ يُ‍‌‍نْ‍‍‍‍صَ‍‍رُ‌ونَ
Wa 'Ammā Thamūdu Fahadaynāhum Fāstaĥabbū Al-`Amá `Alá Al-Hudá Fa'akhadhat/hum Şā`iqatu Al-`Adhābi Al-Hūni Bimā Kānū Yaksibūna 041-017 و اما ثمودیان، پس آنان را هدایت کردیم، ولی آنان کوردلی را بر هدایت ترجیح دادند، پس به کیفر اعمالی که همواره مرتکب می شدند، بانگ عذاب خوارکننده آنان را فراگرفت؛ وَ‌أَمَّ‍‍ا‌ ثَم‍‍ُ‍و‌دُ‌ فَهَدَيْنَاهُمْ فَاسْتَحَبُّو‌ا‌الْعَمَى‌ عَلَى‌ ‌الْهُدَ‌ى‌ فَأَ‍خَ‍‍ذَتْهُمْ صَ‍‍اعِ‍‍قَ‍‍ةُ ‌الْعَذ‍َ‍‌ابِ ‌الْه‍‍ُ‍ونِ بِمَا‌ كَانُو‌ا‌ يَكْسِبُونَ
Wa Najjaynā Al-Ladhīna 'Āmanū Wa Kānū Yattaqūna 041-018 و کسانی را که ایمان آورده و همواره پرهیزکاری می کردند، نجات دادیم. وَنَجَّيْنَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَكَانُو‌ا‌ يَتَّ‍‍قُ‍‍ونَ
Wa Yawma Yuĥsharu 'A`dā'u Allāhi 'Ilá An-Nāri Fahum Yūza`ūna 041-019 و [یاد کن] روزی را که دشمنان خدا به سوی آتش گرد آورده می شوند، پس آنان را از حرکت باز می دارند [تا گروه های دیگر به آنان ملحق شوند.] وَيَ‍‍وْمَ يُحْشَرُ‌ ‌أَعْد‍َ‍‌ا‌ءُ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌إِلَى‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ فَهُمْ يُو‌زَعُونَ
Ĥattá 'Idhā Mā Jā'ūShahida `Alayhim Sam`uhum Wa 'Abşāruhum Wa Julūduhum Bimā Kānū Ya`malūna 041-020 وقتی به آتش می رسند، گوش و چشم و پوستشان به اعمالی که همواره انجام می دادند، گواهی می دهند. حَتَّ‍‍ى‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ مَا‌ ج‍‍َ‍ا‌ء‍ُ‍‌وهَا‌ شَهِدَ‌ عَلَيْهِمْ سَمْعُهُمْ ‌وَ‌أَبْ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌رُهُمْ ‌وَجُلُو‌دُهُمْ بِمَا‌ كَانُو‌ا‌ يَعْمَلُونَ
Wa Qālū Lijulūdihim Lima Shahidtum `Alaynā ۖ Qālū 'Anţaqanā Al-Lahu Al-Ladhī 'Anţaqa Kulla Shay'in Wa Huwa Khalaqakum 'Awwala Marratin Wa 'Ilayhi Turja`ūna 041-021 و آنان به پوستشان می گویند: چرا بر ضد ما گواهی دادید؟ می گویند: همان خدایی که هر موجودی را به سخن آورد، ما را گویا ساخت، و او شما را نخستین بار آفرید و به سوی او بازگردانده می شوید. وَ‍قَ‍‍الُو‌ا‌ لِجُلُو‌دِهِمْ لِمَ شَهِ‍‍دْتُمْ عَلَيْنَا‌ ۖ قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌ن‍‍طَ‍‍قَ‍‍نَا‌ ‌اللَّهُ ‌الَّذِي ‌أَ‌ن‍‍طَ‍‍قَ كُلَّ شَ‍‍يْء‌ٍ‌ ‌وَهُوَ‌ خَ‍‍لَ‍‍قَ‍‍كُمْ ‌أَ‌وَّلَ مَ‍رَّةٍ‌ ‌وَ‌إِلَ‍‍يْ‍‍هِ تُرْجَعُونَ
Wa Mā Kuntum Tastatirūna 'An Yash/hada `Alaykum Sam`ukum Wa Lā 'Abşārukum Wa Lā Julūdukum Wa Lakin Žanantum 'Anna Allāha Lā Ya`lamu Kathīrāan Mimmā Ta`malūna 041-022 و شما [هنگام ارتکاب گناه در دنیا] از اینکه مبادا گوش و چشم و پوستتان بر ضد شما گواهی دهند، پنهان نمی شدید، بلکه گمان کردید که خدا بسیاری از آنچه را که [در خلوت] مرتکب می شدید، نمی داند!! وَمَا‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ تَسْتَتِر‍ُ‍‌ونَ ‌أَ‌نْ يَشْهَدَ‌ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ ‌وَلاَ‌ ‌أَبْ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌رُكُمْ ‌وَلاَ‌ جُلُو‌دُكُمْ ‌وَلَكِ‍‌‍نْ ظَ‍‍نَ‍‌‍نْ‍‍تُمْ ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لاَ‌ يَعْلَمُ كَثِي‍‍ر‌ا‌ ً‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ تَعْمَلُونَ
Wa Dhalikum Žannukumu Al-Ladhī Žanantum Birabbikum 'Ardākum Fa'aşbaĥtum Mina Al-Khāsirīna 041-023 و این گمانتان بود که به پروردگارتان بردید [و همان] شما را هلاک کرد، در نتیجه از زیانکاران شدید. وَ‌ذَلِكُمْ ظَ‍‍نُّ‍‍كُمُ ‌الَّذِي ظَ‍‍نَ‍‌‍ن‍‍تُمْ بِ‍رَبِّكُمْ ‌أَ‌رْ‌دَ‌اكُمْ فَأَ‍صْ‍‍بَحْتُمْ مِنَ ‌الْ‍‍خَ‍‍اسِ‍‍رِينَ
Fa'in Yaşbirū Fālnnāru Mathwan Lahum ۖ Wa 'In Yasta`tibū Famā Hum Mina Al-Mu`tabīna 041-024 پس اگر [بر همین حال] ایستادگی کنند، جایگاهشان دوزخ است، و اگر [برای به دست آوردن خشنودی خدا] عذرخواهی کنند، عذرشان مورد پذیرش قرار نخواهد گرفت. فَإِ‌نْ يَ‍‍صْ‍‍بِرُ‌و‌ا‌ فَال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌رُ‌ مَثْو‌ى‌ ً‌ لَهُمْ ۖ ‌وَ‌إِ‌نْ يَسْتَعْتِبُو‌ا‌ فَمَا‌ هُمْ مِنَ ‌الْمُعْتَبِينَ
Wa Qayyađnā Lahum Quranā'a Fazayyanū Lahum Mā Bayna 'Aydīhim Wa Mā Khalfahum Wa Ĥaqqa `Alayhimu Al-Qawlu Fī 'Umamin Qad Khalat Min Qablihim Mina Al-Jinni Wa Al-'Insi ۖ 'Innahum Kānū Khāsirīna 041-025 [به خاطر کفر و طغیانشان] برای آنان همنشینانی [مفسد و تبهکار] گماشتیم که لذایذ مادی و شهوانی حال و آینده را در نظرشان زیبا و دلربا جلوه دادند، و فرمان عذاب بر آنان در [زمره] گروه هایی از جن و انس که پیش از آنان گذشتند، محقق و ثابت شد، آنان بی تردید زیانکارند. وَ‍قَ‍‍يَّ‍‍ضْ‍‍نَا‌ لَهُمْ قُ‍رَن‍‍َ‍ا‌ءَ‌ فَزَيَّنُو‌ا‌ لَهُمْ مَا‌ بَ‍‍يْ‍‍نَ ‌أَيْدِيهِمْ ‌وَمَا‌ خَ‍‍لْفَهُمْ ‌وَحَ‍‍قَّ عَلَيْهِمُ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْلُ فِ‍‍ي ‌أُمَم‌‍ٍقَ‍‍دْ‌ خَ‍‍لَتْ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِهِمْ مِنَ ‌الْجِ‍‍نِّ ‌وَ‌الإِ‌ن‍‍سِ ۖ ‌إِنَّ‍‍هُمْ كَانُو‌اخَ‍‍اسِ‍‍رِينَ
Wa Qāla Al-Ladhīna Kafarū Lā Tasma`ū Lihadhā Al-Qur'āni Wa Al-Ghaw Fīhi La`allakum Taghlibūna 041-026 کافران گفتند: به این قرآن گوش ندهید و [هنگام قرائتش] سخنان لهو و بیهوده [و سر و صداهای بی معنا] در آن افکنید [تا کسی نشنود!] شاید که پیروز شوید. وَ‍قَ‍‍الَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ لاَ‌ تَسْمَعُو‌ا‌ لِهَذَ‌ا‌ ‌الْ‍‍قُ‍‍رْ‌آنِ ‌وَ‌الْ‍‍غَ‍‍وْ‌ا‌ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ لَعَلَّكُمْ تَ‍‍غْ‍‍لِبُونَ
Falanudhīqanna Al-Ladhīna Kafarū `Adhābāan Shadīdāan Wa Lanajziyannahum 'Aswa'a Al-Ladhī Kānū Ya`malūna 041-027 به یقین کافران را عذابی سخت می چشانیم، و بی تردید آنان را بر پایه بدترین اعمالی که همواره مرتکب می شدند، کیفر می دهیم. فَلَنُذِي‍‍قَ‍‍نَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ عَذَ‌ابا‌‌ ً‌ شَدِيد‌ا‌ ً‌ ‌وَلَنَ‍‍جْ‍‍زِيَ‍‍نَّ‍‍هُمْ ‌أَسْوَ‌أَ‌ ‌الَّذِي كَانُو‌ا‌ يَعْمَلُونَ
Dhālika Jazā'u 'A`dā'i Allāhi An-Nāru ۖ Lahum Fīhā Dāru Al-Khuldi ۖ Jazā'an Bimā Kānū Bi'āyātinā Yajĥadūna 041-028 این است کیفر دشمنان خدا که آتش است، برای آنان در آتش دوزخ سرایی جاودانه و همیشگی است، کیفری است [ویژه و سخت]، برای اینکه همواره آیات ما را انکار می کردند. ذَلِكَ جَز‍َ‍‌ا‌ءُ‌ ‌أَعْد‍َ‍‌ا‌ءِ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌رُ‌ ۖ لَهُمْ فِيهَا‌ ‌د‍َ‍‌ا‌رُ‌ ‌الْ‍‍خُ‍‍لْدِ‌ ۖ جَز‍َ‍‌ا‌ء‌ ً‌ بِمَا‌ كَانُو‌ا‌ بِآيَاتِنَا‌ يَ‍‍جْ‍‍حَدُ‌ونَ
Wa Qāla Al-Ladhīna Kafarū Rabbanā 'Arinā Al-Ladhayni 'Ađallānā Mina Al-Jinni Wa Al-'Insi Naj`alhumā Taĥta 'Aqdāminā Liyakūnā Mina Al-'Asfalīna 041-029 و کافران می گویند: پروردگارا! آنان که از گروه جنّ و انس ما را گمراه کردند، به ما نشان بده تا زیر پای خود گذاریم، برای اینکه از پست ترینان شوند. وَ‍قَ‍‍الَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌‍رَبَّنَ‍‍ا‌ ‌أَ‌رِنَا‌ ‌الَّذَيْ‍‍نِ ‌أَ‍ضَ‍‍لاَّنَا‌ مِنَ ‌الْجِ‍‍نِّ ‌وَ‌الإِ‌نْ‍‍سِ نَ‍‍جْ‍‍عَلْهُمَا‌ تَحْتَ ‌أَ‍قْ‍‍دَ‌امِنَا‌ لِيَكُونَا‌ مِنَ ‌الأَسْفَلِينَ
'Inna Al-Ladhīna Qālū Rabbunā Al-Lahu Thumma Astaqāmū Tatanazzalu `Alayhimu Al-Malā'ikatu 'Allā Takhāfū Wa Lā Taĥzanū Wa 'Abshirū Bil-Jannati Allatī Kuntum Tū`adūna 041-030 بی تردید کسانی که گفتند: پروردگار ما خداست؛ سپس [در میدان عمل بر این حقیقت] استقامت ورزیدند، فرشتگان بر آنان نازل می شوند [و می گویند:] مترسید و اندوهگین نباشید و شما را به بهشتی که وعده می دادند، بشارت باد. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ قَ‍‍الُو‌ا‌ ‌‍رَبُّنَا‌ ‌اللَّهُ ثُ‍‍مَّ ‌اسْتَ‍‍قَ‍‍امُو‌ا‌ تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ ‌الْمَلاَئِكَةُ ‌أَلاَّ‌ تَ‍‍خَ‍‍افُو‌ا‌ ‌وَلاَ‌ تَحْزَنُو‌ا‌ ‌وَ‌أَبْ‍‍شِرُ‌و‌ا‌ بِ‍الْجَ‍‍نَّ‍‍ةِ ‌الَّتِي كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ تُوعَدُ‌ونَ
Naĥnu 'Awliyā'uukum Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Wa Fī Al-'Ākhirati ۖ Wa Lakum Fīhā Mā Tashtahī 'Anfusukum Wa Lakum Fīhā Mā Tadda`ūna 041-031 ما در زندگی دنیا و آخرت، یاران و دوستان شما هستیم، آنچه دلتان بخواهد، در بهشت برای شما فراهم است، و در آن هر چه را بخواهید، برای شما موجود است. نَحْنُ ‌أَ‌وْلِي‍‍َ‍ا‌ؤُكُمْ فِي ‌الْحَي‍‍َ‍اةِ ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ ‌وَفِي ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ ۖ ‌وَلَكُمْ فِيهَا‌ مَا‌ تَشْتَهِ‍‍ي ‌أَ‌ن‍‍فُسُكُمْ ‌وَلَكُمْ فِيهَا‌ مَا‌ تَدَّعُونَ
Nuzulāan Min Ghafūrin Raĥīmin 041-032 رزق آماده ای از سوی آمرزنده مهربان است. نُزُلا‌ ً‌ مِ‍‌‍نْ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٍ‌ ‌‍رَحِيمٍ
Wa Man 'Aĥsanu Qawlāan Mimman Da`ā 'Ilá Allāhi Wa `Amila Şāliĥāan Wa Qāla 'Innanī Mina Al-Muslimīna 041-033 و خوش گفتارتر از کسی که به سوی خدا دعوت کند و کار شایسته انجام دهد و گوید: من از تسلیم شدگان [در برابر فرمان ها و احکام خدا] هستم، کیست؟ وَمَ‍‌‍نْ ‌أَحْسَنُ قَ‍‍وْلا‌ ً‌ مِ‍‍مَّ‍‍‌‍نْ ‌دَعَ‍‍ا‌ ‌إِلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَعَمِلَ صَ‍‍الِحا‌ ً‌ ‌وَ‍قَ‍‍الَ ‌إِنَّ‍‍نِي مِنَ ‌الْمُسْلِمِينَ
Wa Lā Tastawī Al-Ĥasanatu Wa Lā As-Sayyi'atu ۚ Adfa` Bi-Atī Hiya 'Aĥsanu Fa'idhā Al-Ladhī Baynaka Wa Baynahu `Adāwatun Ka'annahu Wa Līyun Ĥamīmun 041-034 نیکی و بدی یکسان نیست. [بدی را] با بهترین شیوه دفع کن؛ [با این برخورد متین و نیک] ناگاه کسی که میان تو و او دشمنی است [چنان شود] که گویی دوستی نزدیک و صمیمی است. وَلاَ‌ تَسْتَوِي ‌الْحَسَنَةُ ‌وَلاَ‌ ‌ال‍‍سَّيِّئَةُ ۚ ‌ا‌دْفَعْ بِ‍الَّتِي هِيَ ‌أَحْسَنُ فَإِ‌ذَ‌ا‌ ‌الَّذِي بَيْنَكَ ‌وَبَيْنَ‍‍هُ عَدَ‌ا‌وَة‌‍ٌ‌ كَأَنَّ‍‍هُ ‌وَلِيٌّ حَمِيمٌ
Wa Mā Yulaqqāhā 'Illā Al-Ladhīna Şabarū Wa Mā Yulaqqāhā 'Illā Dhū Ĥažžin `Ažīmin 041-035 این بهترین شیوه را جز کسانی که [در زمینه خودسازی و تزکیه] پایداری کردند، نمی یابند، و جز کسانی که بهره بزرگی [از ایمان و تقوا] دارند به آن نمی رسند؛ وَمَا‌ يُلَ‍‍قَّ‍‍اهَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ صَ‍‍بَرُ‌و‌ا‌ ‌وَمَا‌ يُلَ‍‍قَّ‍‍اهَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌ذُ‌و‌ حَ‍‍ظٍّ عَ‍‍ظِ‍‍يمٍ
Wa 'Immā Yanzaghannaka Mina Ash-Shayţāni Nazghun Fāsta`idh Billāhi~ ۖ 'Innahu Huwa As-Samī`u Al-`Alīmu 041-036 و اگر وسوسه ای از سوی شیطان تو را تحریک کند [که از این بهترین شیوه دست برداری] به خدا پناه ببر؛ بی تردید او شنوا و داناست. وَ‌إِمَّ‍‍ا‌ يَ‍‌‍نْ‍‍زَ‍‍غَ‍‍نَّ‍‍كَ مِنَ ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انِ نَزْ‍غ‌‍ٌ‌ فَاسْتَعِذْ‌ بِ‍اللَّ‍‍هِ ۖ ‌إِنَّ‍‍هُ هُوَ‌ ‌ال‍‍سَّم‍‍ِ‍ي‍‍عُ ‌الْعَلِيمُ
Wa Min 'Āyātihi Al-Laylu Wa An-Nahāru Wa Ash-Shamsu Wa Al-Qamaru ۚ Lā Tasjudū Lilshshamsi Wa Lā Lilqamari Wa Asjudū Lillāh Al-Ladhī Khalaqahunna 'In Kuntum 'Īyāhu Ta`budūna 041-037 از نشانه های [ربوبیت و قدرت] او شب و روز و خورشید و ماه است؛ نه برای خورشید سجده کنید و نه برای ماه، برای خدایی که آنان را آفرید، سجده کنید، اگر می خواهید فقط او را بپرستید؛ وَمِ‍‌‍نْ ‌آيَاتِهِ ‌ال‍‍لَّ‍‍يْ‍‍لُ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌رُ‌ ‌وَ‌ال‍‍شَّمْسُ ‌وَ‌الْ‍‍قَ‍‍مَرُ‌ ۚ لاَ‌ تَسْجُدُ‌و‌ا‌ لِلشَّمْسِ ‌وَلاَ‌ لِلْ‍‍قَ‍‍مَ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌وَ‌اسْجُدُ‌و‌الِلَّهِ ‌الَّذِي خَ‍‍لَ‍‍قَ‍‍هُ‍‍نَّ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ ‌إِيّ‍‍َ‍اهُ تَعْبُدُ‌ونَ
Fa'ini Astakbarū Fa-Al-Ladhīna `Inda Rabbika Yusabbiĥūna Lahu Bil-Layli Wa An-Nahāri Wa Hum Lā Yas'amūna 041-038 و اگر [از پرستش خدای یکتا] تکبّر ورزند، پس [باید بدانند چنین نیست که پرستش کننده ای برای او وجود ندارد،] کسانی که نزد پروردگار تواند [از فرشتگانی که شمار آنان را جز خدا نمی داند] شب و روز برای او تسبیح می گویند و [از تسبیح گویی] ملول و خسته نمی شوند. فَإِنِ ‌اسْتَكْبَرُ‌و‌ا‌ فَالَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌‍رَبِّكَ يُسَبِّح‍‍ُ‍ونَ لَ‍‍هُ بِ‍ال‍‍لَّ‍‍يْ‍‍لِ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍ه‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ‌وَهُمْ لاَ‌ يَسْأَمُونَ
Wa Min 'Āyātihi~ 'Annaka Tará Al-'Arđa Khāshi`atan Fa'idhā 'Anzalnā `Alayhā Al-Mā'a Ahtazzat Wa Rabat ۚ 'Inna Al-Ladhī 'Aĥyāhā Lamuĥyī Al-Mawtá ۚ 'Innahu `Alá Kulli Shay'in Qadīrun 041-039 و از [دیگر] نشانه های او این است که تو زمین را خشک و بی گیاه می بینی، پس هنگامی که باران بر آن نازل می کنیم، به شدت به جنبش درآید و برآید. بی تردید کسی که زمین مرده را زنده کرد، یقیناً مردگان را زنده می کند؛ زیرا او بر هر کاری تواناست. وَمِ‍‌‍نْ ‌آيَاتِهِ ‌أَنَّ‍‍كَ تَ‍رَ‌ى‌ ‌الأَ‌رْ‍ضَ خَ‍‍اشِعَة‌ ً‌ فَإِ‌ذَ‌ا‌ ‌أَ‌ن‍‍زَلْنَا‌ عَلَيْهَا‌ ‌الْم‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌اهْتَزَّتْ ‌وَ‌‍رَبَتْ ۚ ‌إِنَّ ‌الَّذِي ‌أَحْيَاهَا‌ لَمُحْيِي ‌الْمَوْتَ‍‍ىۚ ‌إِنَّ‍‍هُ عَلَى‌ كُلِّ شَ‍‍يْء‌‌ٍقَ‍‍دِيرٌ
'Inna Al-Ladhīna Yulĥidūna Fī 'Āyātinā Lā Yakhfawna `Alaynā ۗ 'Afaman Yulqá Fī An-Nāri Khayrun 'Am Man Ya'tī 'Āmināan Yawma Al-Qiyāmati ۚ A`malū Mā Shi'tum ۖ 'Innahu Bimā Ta`malūna Başīrun 041-040 مسلماً کسانی که معانی و مفاهیم آیات ما را از جایگاه واقعی اش تغییر می دهند [و به تفسیر و تأویلی نادرست متوسل می شوند] بر ما پوشیده نیستند. آیا کسی را که در آتش می افکنند، بهتر است یا کسی که روز قیامت در حال ایمنی می آید؟ هر چه می خواهید انجام دهید، بی تردید او به آنچه انجام می دهید، بیناست. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يُلْحِد‍ُ‍‌ونَ فِ‍‍ي ‌آيَاتِنَا‌ لاَ‌ يَ‍‍خْ‍‍فَ‍‍وْنَ عَلَيْنَ‍‍اۗ ‌أَفَمَ‍‌‍نْ يُلْ‍‍قَ‍‍ى‌ فِي ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ خَ‍‍يْ‍‍رٌ‌ ‌أَمْ مَ‍‌‍نْ يَأْتِ‍‍ي ‌آمِنا‌ ً‌ يَ‍‍وْمَ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ ۚ ‌اعْمَلُو‌ا‌ مَا‌ شِئْتُمْ ۖ ‌إِنَّ‍‍هُ بِمَا‌ تَعْمَل‍‍ُ‍ونَ بَ‍‍صِ‍‍يرٌ
'Inna Al-Ladhīna Kafarū Bidh-Dhikri Lammā Jā'ahum ۖ Wa 'Innahu Lakitābun `Azīzun 041-041 کسانی که به این قرآن هنگامی که به سویشان آمد کافر شدند [به عذابی سخت دچار می شوند] بی تردید قرآن کتابی است شکست ناپذیر، إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ بِ‍ال‍‍ذِّكْ‍‍ر‍ِ‍‌ لَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَهُمْ ۖ ‌وَ‌إِنَّ‍‍هُ لَكِت‍‍َ‍ابٌ عَزِيزٌ
Lā Ya'tīhi Al-Bāţilu Min Bayni Yadayhi Wa Lā Min Khalfihi ۖ Tanzīlun Min Ĥakīmin Ĥamīdin 041-042 که هیچ باطلی از پیش رو و پشت سرش به سویش نمی آید، نازل شده از سوی حکیم و ستوده است. لاَ‌ يَأْت‍‍ِ‍ي‍‍هِ ‌الْبَاطِ‍‍لُ مِ‍‌‍نْ بَ‍‍يْ‍‍نِ يَدَيْ‍‍هِ ‌وَلاَ‌ مِ‍‌‍نْ خَ‍‍لْفِ‍‍هِ ۖ تَ‍‌‍ن‍‍ز‍ِ‍ي‍‍لٌ‌ مِ‍‌‍نْ حَك‍‍ِ‍ي‍‍مٍ حَمِيدٍ
Mā Yuqālu Laka 'Illā Mā Qad Qīla Lilrrusuli Min Qablika ۚ 'Inna Rabbaka Ladhū Maghfiratin Wa Dhū `Iqābin 'Alīmin 041-043 جز آنچه به پیامبران پیش از تو گفته شده است، به تو گفته نمی شود؛ مسلماً پروردگارت صاحب آمرزش ودارای عذابی دردناک است؛ مَا‌ يُ‍‍قَ‍‍الُ لَكَ ‌إِلاَّ‌ مَا‌ قَ‍‍دْ‌ قِ‍‍ي‍‍لَ لِ‍‍ل‍‍رُّسُلِ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكَ ۚ ‌إِنَّ ‌‍رَبَّكَ لَذُ‌و‌ مَ‍‍غْ‍‍فِ‍رَةٍ‌ ‌وَ‌ذُ‌و‌ عِ‍‍قَ‍‍ابٍ ‌أَلِيمٍ
Wa Law Ja`alnāhu Qur'ānāan 'A`jamīyāan Laqālū Lawlā Fuşşilat 'Āyātuhu~ ۖ 'A'a`jamīyun Wa `Arabīyun ۗ Qul Huwa Lilladhīna 'Āmanū Hudan Wa Shifā'un Wa ۖ Al-Ladhīna Lā Yu'uminūna Fīdhānihim Waqrun Wa Huwa `Alayhim `Aman 'Ūlā'ika ۚ Yunādawna Min Makānin Ba`īdin 041-044 و اگر آن را قرآنی غیر عربی قرار داده بودیم قطعاً می گفتند: چرا آیاتش در نهایت روشنی بیان نشده است، آیا [قرآنی] غیر عربی [و نامفهوم] برای [مردمی] عرب زبان [و فصیح؟!] بگو: این کتاب برای کسانی که ایمان آورده اند، سراسر هدایت و درمان است، و کسانی که ایمان نمی آورند در گوششان سنگینی است، و آن [با همه روشنی و آشکاری اش] بر آنان پوشیده و نامفهوم است؛ اینانند که [گویی] از جایی دور ندایشان می دهند. وَلَوْ‌ جَعَلْن‍‍َ‍اهُ قُ‍‍رْ‌آناً‌ ‌أَعْجَمِيّا‌ ً‌ لَ‍‍قَ‍‍الُو‌ا‌ لَوْلاَ‌ فُ‍‍صِّ‍‍لَتْ ‌آيَاتُهُ~ُ ۖ ‌أَ‌أَعْجَمِيٌّ‌ ‌وَعَ‍رَبِيّ‌‍ٌۗ قُ‍‍لْ هُوَ‌ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ هُ‍‍د‌ى‌ ً‌ ‌وَشِف‍‍َ‍ا‌ء‌ٌۖ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لاَ‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ فِ‍‍ي ‌آ‌ذَ‌انِهِمْ ‌وَ‍قْ‍‍ر‌ٌ‌ ‌وَهُوَ‌ عَلَيْهِمْ عَمىً‌ ۚ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ يُنَا‌دَ‌وْنَ مِ‍‌‍نْ مَك‍‍َ‍ان ٍ‌ بَعِيدٍ
Wa Laqad 'Ātaynā Mūsá Al-Kitāba Fākhtulifa Fīhi ۗ Wa Lawlā Kalimatun Sabaqat Min Rabbika Laquđiya Baynahum ۚ Wa 'Innahum Lafī Shakkin Minhu Murībin 041-045 به یقین ما به موسی کتاب عطا کردیم پس در آن اختلاف شد [که از پیشگاه حق آمده یا ساختگی است]، و اگر از سوی پروردگارت فرمانی [بر مهلت یافتنشان] پیشی نگرفته بود، بی تردید میانشان [به نابودی و هلاکت] حکم شده بود؛ و اینان هم [چون قوم موسی] نسبت به قرآن در تردیدی سخت هستند. وَلَ‍قَ‍‍دْ‌ ‌آتَيْنَا‌ مُوسَى‌ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ فَاخْ‍‍تُلِفَ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ ۗ ‌وَلَوْلاَ‌ كَلِمَة‌‍ٌ‌ سَبَ‍‍قَ‍‍تْ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّكَ لَ‍‍قُ‍‍ضِ‍‍يَ بَيْنَهُمْ ۚ ‌وَ‌إِنَّ‍‍هُمْ لَفِي شَكٍّ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُ مُ‍‍رِيبٍ
Man `Amila Şāliĥāan Falinafsihi ۖ Wa Man 'Asā'a Fa`alayhā ۗ Wa Mā Rabbuka Bižallāmin Lil`abīdi 041-046 کسی که کار شایسته انجام دهد، به سود خود اوست، و کسی که مرتکب زشتی شود به زیان خود اوست، و پروردگارت ستمکار به بندگان نیست. مَ‍‌‍نْ عَمِلَ صَ‍‍الِحا‌‌ ً‌ فَلِنَفْسِ‍‍هِ ۖ ‌وَمَ‍‌‍نْ ‌أَس‍‍َ‍ا‌ءَ‌ فَعَلَيْهَا‌ ۗ ‌وَمَا‌ ‌‍رَبُّكَ بِ‍‍ظَ‍‍لاَّم‍ٍ‌ لِلْعَبِيدِ
'Ilayhi Yuraddu `Ilmu As-Sā`ati ۚ Wa Mā Takhruju Min Thamarātin Min 'Akmāmihā Wa Mā Taĥmilu Min 'Unthá Wa Lā Tađa`u 'Illā Bi`ilmihi ۚ Wa Yawma Yunādīhim 'Ayna Shurakā'ī Qālūdhannāka Mā Minnā Min Shahīdin 041-047 آگاهی و دانش به قیامت [و اینکه چه زمانی برپا می شود و چه خواهد شد] فقط ویژه اوست؛ و میوه ها از غلاف هایشان بیرون نمی آیند، و هیچ ماده ای حامله نمی شود و وضع حمل نمی کند مگر به دانش او. و روزی که [خدا] مشرکان را ندا می دهد: شریکانی که برای من می پنداشتید، کجایند؟ می گویند: [پس از روشن شدن حقایق بر ما] قاطعانه به تو اعلام می کنیم که هیچ گواهی از میان ما [بر اینکه تو را شریکی هست] وجود ندارد؛ إِلَ‍‍يْ‍‍هِ يُ‍رَ‌دُّ‌ عِلْمُ ‌ال‍‍سَّاعَةِ ۚ ‌وَمَا‌ تَ‍‍خْ‍‍رُجُ مِ‍‌‍نْ ثَمَ‍رَ‍‌اتٍ‌ مِ‍‌‍نْ ‌أَكْمَامِهَا‌ ‌وَمَا‌ تَحْمِلُ مِ‍‌‍نْ ‌أُ‌ن‍‍ثَى‌ ‌وَلاَ‌ تَ‍‍ضَ‍‍عُ ‌إِلاَّ‌ بِعِلْمِ‍‍هِ ۚ ‌وَيَ‍‍وْمَ يُنَا‌دِيهِمْ ‌أَيْ‍‍نَ شُ‍رَك‍‍َ‍ائ‍‍ِ‍‍ي قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌آ‌ذَنّ‍‍َ‍اكَ مَا‌ مِ‍‍نَّ‍‍ا‌ مِ‍‌‍نْ شَهِيدٍ
Wa Đalla `Anhum Mā Kānū Yad`ūna Min Qablu ۖ Wa Žannū Mā Lahum Min Maĥīşin 041-048 و آنچه را از پیش [به عنوان شریکان خدا] می پرستیدند از نظرشان گم و ناپدید می شود و یقین می کنند که آنان را هیچ راه گریزی [از عذاب] نیست. وَ‍ضَ‍‍لَّ عَ‍‌‍نْ‍‍هُمْ مَا‌ كَانُو‌ا‌ يَ‍‍دْع‍‍ُ‍ونَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ ۖ ‌وَ‍ظَ‍‍نُّ‍‍و‌ا‌ مَا‌ لَهُمْ مِ‍‌‍نْ مَحِي‍‍صٍ
Lā Yas'amu Al-'Insānu Min Du`ā'i Al-Khayri Wa 'In Massahu Ash-Sharru Faya'ūsun Qanūţun 041-049 انسان از درخواست خوشی و رفاه خسته نمی شود، واگر آسیبی به او رسد به شدت مأیوس [و] ناامید می شود؛ لاَ‌ يَسْأَمُ ‌الإِ‌نْ‍‍س‍‍َ‍انُ مِ‍‌‍نْ ‌دُع‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ‌الْ‍‍خَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌وَ‌إِ‌نْ مَسَّهُ ‌ال‍‍شَّرُّ‌ فَيَئ‍‍ُ‍وس‌‍ٌقَ‍‍نُوطٌ
Wa La'in 'Adhaqnāhu Raĥmatan Minnā Min Ba`di Đarrā'a Massat/hu Layaqūlanna Hādhā Lī Wa Mā 'Ažunnu As-Sā`ata Qā'imatan Wa La'in Ruji`tu 'Ilá Rabbī 'Inna Lī `Indahu Lalĥusná ۚ Falanunabbi'anna Al-Ladhīna Kafarū Bimā `Amilū Wa Lanudhīqannahum Min `Adhābin Ghalīžin 041-050 و اگر او را از سوی خود پس از آسیبی که به او رسیده خوشی و رفاه بچشانیم قاطعانه می گوید: این [خوشی و رفاه] ویژه من است [و به خاطر لیاقتم به من رسیده است] و گمان نمی کنم که قیامت برپا شود، و [به فرض برپا شدن] اگر به سوی پروردگارم باز گردانده شوم، برای من نزد او پاداشی نیکوتر خواهد بود! ما یقیناً کسانی را که کافر شدند به اعمالی که انجام داده اند، آگاه خواهیم کرد، و قطعاً از عذابی سخت به آنان می چشانیم. وَلَئِ‍‌‍نْ ‌أَ‌ذَ‍قْ‍‍ن‍‍َ‍اهُ ‌‍رَحْمَة ً‌ مِ‍‍نَّ‍‍ا‌ مِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ ضَ‍‍رّ‍َ‍‌ا‌ءَ‌ مَسَّتْهُ لَيَ‍‍قُ‍‍ولَ‍‍نَّ هَذَ‌ا‌ لِي ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أَ‍ظُ‍‍نُّ ‌ال‍‍سَّاعَةَ قَ‍‍ائِمَة ً‌ ‌وَلَئِ‍‌‍نْ ‌رُجِعْتُ ‌إِلَى‌ ‌‍رَبِّ‍‍ي ‌إِنَّ لِي عِ‍‌‍نْ‍‍دَهُ لَلْحُسْنَى‌ ۚ فَلَنُنَبِّئَ‍‍نَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ بِمَا‌ عَمِلُو‌ا‌ ‌وَلَنُذِي‍‍قَ‍‍نَّ‍‍هُمْ مِ‍‌‍نْ عَذ‍َ‍‌ابٍ غَ‍‍لِي‍‍ظٍ
Wa 'Idhā 'An`amnā `Alá Al-'Insāni 'A`rađa Wa Na'á Bijānibihi Wa 'Idhā Massahu Ash-Sharru Fadhū Du`ā'in `Arīđin 041-051 و هنگامی که به انسان نعمت عطا می کنیم [از طاعت و عبادت] روی بر می گرداند و [با کبر و نخوت] از ما دور می شود، و چون آسیبی به او رسد [برای برطرف شدنش] به دعای فراوان و طولانی روی می آورد؛ وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌أَ‌نْ‍‍عَمْنَا‌ عَلَى‌ ‌الإِ‌نْ‍‍س‍‍َ‍انِ ‌أَعْ‍رَضَ ‌وَنَأ‌ى‌ بِجَانِبِ‍‍هِ ‌وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ مَسَّهُ ‌ال‍‍شَّرُّ‌ فَذُ‌و‌ ‌دُع‍‍َ‍ا‌ءٍ‌ عَ‍‍رِي‍‍ضٍ
Qul 'Ara'aytum 'In Kāna Min `Indi Allāhi Thumma Kafartum Bihi Man 'Ađallu Mimman Huwa Fī Shiqāqin Ba`īdin 041-052 بگو: به من خبر دهید: اگر [قرآن] از سوی خدا باشد و سپس شما به آن کافر شوید، چه کسی گمراه تر از آن خواهد بود که در مخالفتی دور [از منطق و صواب] قرار دارد؟ قُ‍‍لْ ‌أَ‌‍رَ‌أَيْتُمْ ‌إِ‌نْ ك‍‍َ‍انَ مِ‍‌‍نْ عِ‍‌‍نْ‍‍دِ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ثُ‍‍مَّ كَفَرْتُمْ بِ‍‍هِ مَ‍‌‍نْ ‌أَ‍ضَ‍‍لُّ مِ‍‍مَّ‍‍‌‍نْ هُوَ‌ فِي شِ‍‍قَ‍‍اق‍ ٍ‌ بَعِيدٍ
Sanurīhim 'Āyātinā Fī Al-'Āfāqi Wa Fī 'Anfusihim Ĥattá Yatabayyana Lahum 'Annahu Al-Ĥaqqu ۗ 'Awalam Yakfi Birabbika 'Annahu `Alá Kulli Shay'in Shahīdun 041-053 به زودی نشانه های خود را در کرانه ها و اطراف جهان و در نفوس خودشان به آنان نشان خواهیم داد تا برای آنان روشن شود که بی تردید او حق است. آیا کافی نیست که پروردگارت [با ظاهر کردن حقایق و دلایل] بر همه چیز گواه است [که تنها او آفریننده و بی نیاز است و غیر او مخلوق و از هر جهت نیازمند به اوست.] سَنُ‍‍رِيهِمْ ‌آيَاتِنَا‌ فِي ‌الآف‍‍َ‍اقِ ‌وَفِ‍‍ي ‌أَ‌نْ‍‍فُسِهِمْ حَتَّى‌ يَتَبَيَّنَ لَهُمْ ‌أَنَّ‍‍هُ ‌الْحَ‍‍قُّ ۗ ‌أَ‌وَلَمْ يَكْفِ بِ‍رَبِّكَ ‌أَنَّ‍‍هُ عَلَى‌ كُلِّ شَ‍‍يْء‌‌ٍ‌ شَهِيدٌ
'Alā 'Innahum Fī Miryatin Min Liqā'i Rabbihim ۗ 'Alā 'Innahu Bikulli Shay'in Muĥīţun 041-054 آگاه باش! که آنان نسبت به دیدار [قیامت و محاسبه اعمال به وسیله] پروردگارشان در تردیدند. [و] آگاه باش! که یقیناً او به همه چیز [با قدرت و دانش بی نهایتش] احاطه دارد. أَلاَ‌ ‌إِنَّ‍‍هُمْ فِي مِ‍‍رْيَةٍ‌ مِ‍‌‍نْ لِ‍‍قَ‍‍ا‌ءِ‌ ‌‍رَبِّهِمْ ۗ ‌أَلاَ‌ ‌إِنَّ‍‍هُ بِكُلِّ شَ‍‍يْء‌ٍ‌ مُحِي‍‍طٌ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Next Sūrah