Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
'Alif-Lām -Rā ۚ Tilka 'Āyā tu A l-Kitā bi Wa Q ur'ā nin Mubī nin
015-001 الر ـ این [آیات بلندمرتبه] آیات کتاب الهی و آیات قرآنِ روشنگر [با عظمت] است.
أَلِف-لَام-رَ ا ۚ تِلْكَ آيَا تُ ا لْكِتَا بِ وَقُ رْآنٍ مُبِينٍ
Ru bamā Yawaddu A l-Ladh ī na Kafarū Law Kānū Muslimī na
015-002 کافران [هنگام روبرو شدن با عذاب] چه بسا آرزو می کنند که کاش تسلیم [فرمان های خدا] بودند.
رُبَمَا يَوَ‌دُّ ا لَّذِي نَ كَفَرُ‌و‌ا لَوْ كَانُوا مُسْلِمِينَ
Dh arhum Ya'kulū Wa Yatamatta`ū Wa Yulhihimu A l-'Amalu ۖ Fasaw fa Ya`lamū na
015-003 بگذارشان تا بخورند و [با لذایذ مادی و زودگذر] کامرانی کنند، و آرزوها، سرگرمشان نماید؛ سپس [حقّانیّت اسلام و فرجام شوم خود را] خواهند فهمید.
ذَ‌رْهُمْ يَأْكُلُو‌ا وَيَتَمَتَّعُو‌ا وَيُلْهِهِمُ ا لأَمَلُ ۖ فَسَوْ فَ يَعْلَمُونَ
Wa Mā 'Ahlaknā Min Q aryatin 'Illā Wa Lahā Kitā bun Ma`lū mun
015-004 و هیچ شهری را [به خاطر فساد فراگیرش] نابود نکردیم مگر اینکه برای آن سرنوشتی معین [وروزگار ودوره ای تغییرناپذیر] بود.
وَمَا أَهْلَكْنَا مِن ْ قَ رْيَةٍ إِلاَّ وَلَهَا كِتَا بٌ مَعْلُومٌ
Mā Tasbiq u Min 'Umm atin 'Ajalahā Wa Mā Yasta'kh ū na
015-005 هیچ ملتی از اجل معین خود نه پیش می افتد و نه پس می ماند.
مَا تَسْبِ‍‍قُ مِن ْ أُمَّ ةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِ رُونَ
Wa Q ālū Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī Nuzzila `Alay hi A dh -Dh ikru 'Inn aka Lamaj nū nun
015-006 و گفتند: ای کسی که قرآن بر او نازل شده! قطعاً تو دیوانه ای!
وَقَ الُوا يَ‍‍ا أَيُّهَا ا لَّذِي نُزِّلَ عَلَيْ هِ ا ل ذِّكْرُ إِنَّ كَ لَمَجْ نُونٌ
Law Mā Ta'tīnā Bil-Malā 'ikati 'In Kun ta Mina A ş -Ş ādiq ī na
015-007 اگر [درباره پیامبری ات] راست می گویی، چرا فرشتگان را نزد ما نمی آوری؟!
لَوْ مَا تَأْتِينَا بِا لْمَلاَئِكَةِ إِن ْ كُنْ تَ مِنَ ا ل صَّ ادِقِ ينَ
Mā Nunazzilu A l-Malā 'ikata 'Illā Bil-Ĥaq q i Wa Mā Kānū 'Idh āan Mun žar ī na
015-008 [اینان بدانند که] ما فرشتگان را جز به درستی و راستی نازل نمی کنیم، و در آن هنگام [که نازل شوند، این منکران لجوج از دچار شدن به عذاب] مهلت نمی یابند.
مَا نُنَزِّلُ ا لْمَلاَئِكَةَ إِلاَّ بِا لْحَقِّ وَمَا كَانُو ا إِ‌ذ‌ا ً مُنْ ظَ ر ِينَ
'Inn ā Naĥnu Nazzalnā A dh -Dh ikra Wa 'Inn ā Lahu Laĥāfižū na
015-009 همانا ما قرآن را نازل کردیم، و یقیناً ما نگهبان آن [از تحریف و زوال] هستیم.
إِنَّ ا نَحْنُ نَزَّلْنَا ا ل ذِّكْرَ وَ‌إِنَّ ا لَ‍‍هُ لَحَافِظُ ونَ
Wa Laq ad 'Arsalnā Min Q ab lika Fī Sh iya`i A l-'Awwalī na
015-010 و بی تردید ما پیش از تو هم پیامبرانی را در امت های پیشین فرستادیم.
وَلَقَ د ْ أَ‌رْسَلْنَا مِن ْ قَ بْ لِكَ فِي شِيَعِ ا لأَوَّلِينَ
Wa Mā Ya'tīhim Min Ra sū lin 'Illā Kānū Bihi Yastahzi'ū na
015-011 و هیچ پیامبری به سوی آنان نمی آمد مگر آنکه او را مسخره می کردند.
وَمَا يَأْتِيهِمْ مِن ْ رَ سُو لٍ إِلاَّ كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُ ونَ
Kadh ālika Naslukuhu Fī Q ulū bi A l-Muj r imī na
015-012 ما این گونه [که قابل فهمیدن باشد] قرآن را وارد قلوب بدکاران می کنیم.
كَذَلِكَ نَسْلُكُ‍‍هُ فِي قُ لُو بِ ا لْمُجْ ر ِمِينَ
Lā Yu'uminū na Bihi ۖ Wa Q ad Kh nn atu A l-'Awwalī na
015-013 [با این همه] به آن ایمان نمی آورند، و البته روش پیشینیان هم [در مسخره کردن آیات خدا و استهزای پیامبران] به همین صورت بوده است.
لاَ يُؤْمِنُو نَ بِهِ ۖ وَقَ د ْ خَ لَتْ سُنَّ ةُ ا لأَوَّلِينَ
Wa Law Fataĥnā `Alayhim Bābāan Mina A s-Samā 'i Fažallū Fī hi Ya`ru jū na
015-014 و اگر [برای دریافت حقایق ومعارف] دری از آسمان به روی آنان بگشاییم، که همواره از آن بالا روند.
وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَابا ً مِنَ ا ل سَّمَا ءِ فَظَ لُّوا فِي هِ يَعْرُجُونَ
Laq ālū 'Inn amā Sukkira t 'Ab ş āru nā Bal Naĥnu Q aw mun Masĥūrū na
015-015 باز خواهند گفت: یقیناً ما چشم بندی شده ایم، بلکه گروهی جادو شده هستیم.
لَقَ الُو ا إِنَّ مَا سُكِّرَ تْ أَبْ صَ ارُنَا بَلْ نَحْنُ قَ وْ مٌ مَسْحُو‌رُ‌ونَ
Wa Laq ad Ja`alnā Fī A s-Samā 'i Burūjāan Wa Zayyann āhā Lilnn āžir ī na
015-016 به راستی که ما در آسمان، برج هایی قرار دادیم و آن را برای بینندگان [به شکل صورت های فلکی] آراستیم.
وَلَقَ د ْ جَعَلْنَا فِي ا ل سَّمَا ءِ بُرُ‌وجا ً وَزَيَّنَّ اهَا لِلنَّ اظِ ر ِينَ
Wa Ĥafižnāhā Min Kulli Sh ayţ ā nin Ra jī min
015-017 و آن را از هر شیطان رانده شده ای حفظ کردیم.
وَحَفِظْ نَاهَا مِن ْ كُلِّ شَيْطَ ا نٍ رَ جِيمٍ
'Illā Mani A ra q a A s-Sam `a Fa'atba`ahu Sh ihā bun Mubī nun
015-018 مگر آنکه دزدانه [خبرهای عالم بالا را] بشنود، که شهابی روشن او را دنبال می کند.
إِلاَّ مَنِ ا رَ قَ ا ل سَّمْعَ فَأَتْبَعَ‍‍هُ شِهَا بٌ مُبِينٌ
Wa A l-'Arđa Madad nāhā Wa 'Alq aynā Fīhā Ra wāsiya Wa 'An batnā Fīhā Min Kulli Sh ay 'in Mawzū nin
015-019 و زمین را گستراندیم و در آن کوه های استوار افکندیم، واز هر گیاه موزون وسنجیده ای در آن رویاندیم.
وَ‌الأَ‌رْ‍ضَ مَدَد ْنَاهَا وَأَلْقَ يْنَا فِيهَا رَ وَاسِيَ وَأَنْ بَتْنَا فِيهَا مِن ْ كُلِّ شَيْ ءٍ مَوْ‌زُ‌ونٍ
Wa Ja`alnā Lakum Fīhā Ma`āyish a Wa Man Lastum Lahu Bir āziq ī na
015-020 و در آن برای شما و کسانی که روزی دهنده آنان نیستید، انواع وسایل و ابزار معیشت قرار دادیم.
وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ وَمَن ْ لَسْتُمْ لَ‍‍هُ بِرَ ازِقِ ينَ
Wa 'In Min Sh ay 'in 'Illā `In danā Kh ā 'inuhu Wa Mā Nunazziluhu~ 'Illā Biq adar in Ma`lū min
015-021 و هیچ چیزی نیست مگر آنکه خزانه هایش نزد ماست، و آن را جز به اندازه معین نازل نمی کنیم.
وَإِن ْ مِن ْ شَيْ ءٍ إِلاَّ عِنْ دَنَا خَ زَا ئِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ~ ُ إِلاَّ بِقَ دَرٍ مَعْلُومٍ
Wa 'Arsalnā A r-R iyā ĥa Lawāq iĥa Fa'an zalnā Mina A s-Samā 'i Mā 'an Fa'asq aynākumū hu Wa Mā 'An tum Lahu Bikh ī na
015-022 و بادها را باردار کننده فرستادیم، و از آسمان آبی نازل کردیم و شما را با آن سیراب ساختیم و شما ذخیره کننده آن نیستید.
وَ‌أَ‌رْسَلْنَا ا ل رِّيَا حَ لَوَاقِ حَ فَأَنْ زَلْنَا مِنَ ا ل سَّمَا ءِ مَا ء ً فَأَسْقَ يْنَاكُمُو هُ وَمَا أَ‌نْ تُمْ لَ‍‍هُ بِخَ ازِنِينَ
Wa 'Inn ā Lanaĥnu Nuĥyī Wa Numī tu Wa Naĥnu A l-Wār ith ū na
015-023 و یقیناً ماییم که حیات می دهیم، و می میرانیم و ما وارث [جهان و جهانیان] هستیم.
وَ‌إِنَّ ا لَنَحْنُ نُحْيِي وَنُمِي تُ وَنَحْنُ ا لْوَار ِثُونَ
Wa Laq ad `Alim nā A l-Mustaq ī na Min kum Wa Laq ad `Alim nā A l-Musta'kh r ī na
015-024 و بی تردید [حالات، اعمال و شمار] پیشینیانِ شما و آیندگانتان را می دانیم.
وَلَقَ د ْ عَلِمْنَا ا لْمُسْتَقْ دِمِي نَ مِ‍‌‍نْ كُمْ وَلَقَ د ْ عَلِمْنَا ا لْمُسْتَأْخِ ر ِينَ
Wa 'Inn a Ra bbaka Huwa Yaĥsh uru hum ۚ 'Inn ahu Ĥakī mun `Alī mun
015-025 و مسلماً پروردگار توست که محشورشان می کند؛ زیرا او حکیم و داناست.
وَإِنّ َ رَ بَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ ۚ إِنَّ هُ حَكِي مٌ عَلِيمٌ
Wa Laq ad Kh q A l-'In sā na Min Ş alş ā lin Min Ĥama'iin Masnū nin
015-026 و ما انسان را از گِلی خشک که برگرفته از لجنی متعفّن و تیره رنگ است، آفریدیم.
وَلَقَ د ْ خَ لَقْ نَا ا لإِن سَا نَ مِن ْ صَ لْصَ ا لٍ مِن ْ حَمَإ‌ٍ مَسْنُونٍ
Wa A l-Jā nn a Kh q ā hu Min Q ab lu Min Nā r i A s-Samū mi
015-027 و جن را پیش از آن از آتشی سوزان و بی دود پدید آوردیم.
وَالْجَا نّ َ خَ لَقْ نَا هُ مِن ْ قَ بْ لُ مِن ْ نَا ر ِ ا ل سَّمُومِ
Wa 'Idh Q ā la Ra bbuka Lilmalā 'ikati 'Inn ī Kh q un Bash arā an Min Ş alş ā lin Min Ĥama'iin Masnū nin
015-028 و [یاد کن] هنگامی را که پروردگارت به فرشتگان گفت: من بشری از گِل خشک که برگرفته از لجنی متعفّن و تیره رنگ است، می آفرینم.
وَ‌إِ‌ذْ قَ ا لَ رَ بُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّ ي خَ الِق ٌ بَشَر‌ا ً مِن ْ صَ لْصَ ا لٍ مِن ْ حَمَإ‌ٍ مَسْنُونٍ
Fa'idh ā Sawwaytuhu Wa Nafakh ī hi Min Rūĥī Faq a`ū Lahu Sājidī na
015-029 پس چون او را درست و نیکو گردانم و از روح خود در او بدمم، برای او سجده کنان بیفتید.
فَإِ‌ذَ‌ا سَوَّيْتُ‍‍هُ وَنَفَخْ تُ فِي هِ مِن ْ رُ‌وحِي فَقَ عُوا لَ‍‍هُ سَاجِدِينَ
Fasajada A l-Malā 'ikatu Kulluhum 'Aj ma`ū na
015-030 پس همه فرشتگان بدون استثناء سجده کردند.
فَسَجَدَ ا لْمَلاَئِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْ مَعُونَ
'Illā 'Ib lī sa 'Abá 'An Yakū na Ma`a A s-Sājidī na
015-031 مگر ابلیس که از اینکه با سجده کنان باشد، امتناع کرد.
إِلاَّ إِبْ لِي سَ أَبَ‍‍ى أَن ْ يَكُو نَ مَعَ ا ل سَّاجِدِينَ
Q ā la Yā 'Ib lī su Mā Laka 'Allā Takū na Ma`a A s-Sājidī na
015-032 [خدا] گفت: ای ابلیس! تو را چه شده که با سجده کنان نیستی؟
قَ ا لَ يَ‍‍ا إِبْ لِي سُ مَا لَكَ أَلاَّ تَكُو نَ مَعَ ا ل سَّاجِدِينَ
Q ā la Lam 'Akun Li'sjuda Libash ar in Kh q u Min Ş alş ā lin Min Ĥama'iin Masnū nin
015-033 گفت: من آن نیستم که برای بشری که او را از گلی خشک و برگرفته از لجنی متعفّن و تیره رنگ آفریدی، سجده کنم!!
قَ ا لَ لَمْ أَكُن ْ لِأسْجُدَ لِبَشَرٍ خَ لَقْ تَهُ مِن ْ صَ لْصَ ا لٍ مِن ْ حَمَإ‌ٍ مَسْنُونٍ
Q ā la Fākh ru j Minhā Fa'inn aka Ra jī mun
015-034 [خدا] گفت: از این [جایگاه والا که مقام مقربان است] بیرون رو که رانده شده ای،
قَ ا لَ فَاخْ رُج ْ مِ‍‌‍نْ هَا فَإِنَّ كَ رَ جِيمٌ
Wa 'Inn a `Alay ka A l-La`nata 'Ilá Yaw mi A d-Dī ni
015-035 و بی تردید تا روز قیامت لعنت بر تو خواهد بود.
وَإِنّ َ عَلَيْ كَ ا ل لَّعْنَةَ إِلَى يَوْ مِ ا ل دِّينِ
Q ā la Ra bbi Fa'an žir nī 'Ilá Yaw mi Yub `ath ū na
015-036 گفت: پروردگارا! پس مرا تا روزی که [همگان] برانگیخته می شوند، مهلت ده.
قَ ا لَ رَ بِّ فَأَنْ ظِ ر ْنِي إِلَى يَوْ مِ يُبْ عَثُونَ
Q ā la Fa'inn aka Mina A l-Mun žar ī na
015-037 [خدا] گفت: تو از مهلت یافتگانی،
قَ ا لَ فَإِنَّ كَ مِنَ ا لْمُنْ ظَ ر ِينَ
'Ilá Yaw mi A l-Waq A l-Ma`lū mi
015-038 تا روز [آن] وقت معین.
إِلَى يَوْ مِ ا لْوَقْ تِ ا لْمَعْلُومِ
Q ā la Ra bbi Bimā 'Agh nn a Lahum Fī A l-'Arđi Wa La'ugh nn ahum 'Aj ma`ī na
015-039 گفت: پروردگارا! به سبب اینکه مرا گمراه نمودی، من هم یقیناً [همه کارهای زشت را] در زمین برای آنان می آرایم [تا ارتکاب زشتی ها برای آنان آسان شود] و مسلماً همه را گمراه می کنم.
قَ ا لَ رَ بِّ بِمَا أَغْ وَيْتَنِي لَأُزَيِّنَنّ َ لَهُمْ فِي ا لأَرْضِ وَلَأُغْ وِيَنَّ هُمْ أَجْ مَعِينَ
'Illā `Ibādaka Minhumu A l-Mukh ş ī na
015-040 مگر [آن] بندگانت را که خالص شدگانِ [از هر نوع آلودگی ظاهری و باطنی] اند.
إِلاَّ عِبَا‌دَكَ مِ‍‌‍نْ هُمُ ا لْمُخْ لَصِ ينَ
Q ā la Hādh ā Ş ir āţ un `Alay ya Mustaq ī mun
015-041 خدا فرمود: این [پیراسته شدن از هر ناخالصی] راهی است مستقیم [که تحقّقش در وجود بندگان مخلصم] برعهده من [است.]
قَ ا لَ هَذَ‌ا صِ رَ ا طٌ عَلَيَّ مُسْتَقِ يمٌ
'Inn a `Ibādī Lay sa Laka `Alayhim Sulţ ā nun 'Illā Mani A A l-Gh ī na
015-042 قطعاً تو را بر بندگانم تسلّطی نیست، مگر بر گمراهانی که از تو پیروی می کنند.
إِنّ َ عِبَا‌دِي لَيْ سَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَ ا نٌ إِلاَّ مَنِ ا ا لْغَ اوِينَ
Wa 'Inn a Jahann ama Lamaw`iduhum 'Aj ma`ī na
015-043 و مسلماً دوزخ، وعده گاه همگی آنان است.
وَإِنّ َ جَهَنَّ مَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْ مَعِينَ
Lahā Sab `atu 'Ab wā bin Likulli Bā bin Minhum Juz'un Maq ū mun
015-044 برای آن هفت در است، برای هر دری گروهی از پیروان شیطان تقسیم شده اند.
لَهَا سَبْ عَةُ أَبْ وَا بٍ لِكُلِّ بَا بٍ مِ‍‌‍نْ هُمْ جُزْ‌ء‌ٌ مَقْ سُومٌ
'Inn a A l-Muttaq ī na Fī Jann ā tin Wa `Uyū nin
015-045 به یقین، پرهیزکاران در بهشت ها و چشمه سارها هستند.
إِنّ َ ا لْمُتَّقِ ي نَ فِي جَنّ َا تٍ وَعُيُونٍ
A d kh ā min 'Āminī na
015-046 [به آنان گویند:] با سلامت و امنیت وارد آنجا شوید.
ا د ْخُ لُوهَا بِسَلاَم‌‍ٍ آمِنِينَ
Wa Naza`nā Mā Fī Ş udūr ihim Min Gh kh ru r in Mutaq ābilī na
015-047 و آنچه از دشمنی و کینه در سینه هایشان بوده برکنده ایم که برادروار بر تخت هایی روبروی یکدیگرند.
وَنَزَعْنَا مَا فِي صُ دُور ِهِمْ مِن ْ غِ لٍّ إِخْ وَاناً عَلَى سُرُ‌ر‌ٍ مُتَقَ ابِلِينَ
Lā Yamassuhum Fīhā Naş abun Wa Mā Hum Minhā Bimukh ra jī na
015-048 در آنجا خستگی و رنجی به آنان نمی رسد و هیچ گاه از آنجا اخراج نمی شوند.
لاَ يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَ بٌ وَمَا هُمْ مِ‍‌‍نْ هَا بِمُخْ رَ جِينَ
Nabbi' `Ibādī 'Ann ī 'Anā A l-Gh ū ru A r-Ra ĥī mu
015-049 به بندگانم خبر ده که یقیناً من [نسبت به مؤمنان] بسیار آمرزنده و مهربانم.
نَبِّئْ عِبَا‌دِي أَنِّ ي أَنَا ا لْغَ فُو رُ ا ل رَّ حِيمُ
Wa 'Ann a `Adh ābī Huwa A l-`Adh ā bu A l-'Alī mu
015-050 و اینکه عذابم [برای مجرمان] همان عذاب دردناک است.
وَأَنّ َ عَذَ‌ابِي هُوَ ا لْعَذَا بُ ا لأَلِيمُ
Wa Nabbi'hum `An Đ ay fi 'Ib rā hī ma
015-051 و نیز آنان را از مهمانان ابراهیم خبر ده.
وَنَبِّئْهُمْ عَن ْ ضَ يْ فِ إِبْ رَ اهِيمَ
'Idh Dakh y hi Faq ālū Salāmāan Q ā la 'Inn ā Min kum Wajilū na
015-052 هنگامی که بر او وارد شدند، پس سلام گفتند. [ابراهیم] گفت: ما از شما ترسانیم.
إِ‌ذْ دَخَ لُوا عَلَيْ هِ فَقَ الُوا سَلاَما ً قَ ا لَ إِنَّ ا مِ‍‌‍نْ كُمْ وَجِلُونَ
Q ālū Lā Tawjal 'Inn ā Nubash sh iru ka Bigh ā min `Alī min
015-053 گفتند: نترس که ما تو را به پسری دانا مژده می دهیم.
قَ الُوا لاَ تَوْجَلْ إِنَّ ا نُبَشِّرُكَ بِغُ لاَمٍ عَلِيمٍ
Q ā la 'Abash sh artumūnī `Alá 'An Massaniya A l-Kibaru Fabima Tubash sh irū na
015-054 گفت: آیا با آنکه پیری به من رسید، مژده ام می دهید؟ به چه مژده می دهید؟
قَ ا لَ أَبَشَّرْتُمُونِي عَلَى أَن ْ مَسَّنِيَ ا لْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُ‌ونَ
Q ālū Bash sh arnā ka Bil-Ĥaq q i Falā Takun Mina A l-Q āniţ ī na
015-055 گفتند: تو را به بشارتی درست و به حق [که واقع شدنی است] مژده دادیم؛ بنابراین از ناامیدان مباش.
قَ الُوا بَشَّرْنَا كَ بِا لْحَقِّ فَلاَ تَكُن ْ مِنَ ا لْقَ انِطِ ينَ
Q ā la Wa Man Yaq ţ u Min Ra ĥmati Ra bbihi~ 'Illā A đ-Đ ā llū na
015-056 گفت: چه کسی جز گمراهان از رحمت پروردگارش ناامید می شود؟!
قَ ا لَ وَمَن ْ يَقْ نَطُ مِن ْ رَ حْمَةِ رَ بِّهِ إِلاَّ ا ل ضَّ ا لُّونَ
Q ā la Famā Kh ţ m 'Ayyuhā A l-Mursalū na
015-057 [سپس] گفت: ای فرستادگان! کار مهم شما چیست؟
قَ ا لَ فَمَا خَ طْ بُكُمْ أَيُّهَا ا لْمُرْسَلُونَ
Q ālū 'Inn ā 'Ursilnā 'Ilá Q aw min Muj r imī na
015-058 گفتند: ما به سوی قومی گنهکار فرستاده شده ایم [تا نابودشان کنیم.]
قَ الُو ا إِنَّ ا أُ‌رْسِلْنَ‍‍ا إِلَى قَ وْ مٍ مُجْ ر ِمِينَ
'Illā 'Ā la Lūţ in 'Inn ā Lamunajjūhum 'Aj ma`ī na
015-059 مگر خاندان لوط را که قطعاً همه آنان را نجات می دهیم،
إِلاَّ آلَ لُو ط ٍ إِنَّ ا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْ مَعِينَ
'Illā A m ra 'atahu Q addarnā ۙ 'Inn ahā Lamina A l-Gh r ī na
015-060 مگر همسرش را که [به سبب روی گردانی اش از حق] مقدّر کرده ایم از بازماندگان [در شهر و نابودشوندگان] باشد.
إِلاَّ ا رَ أَتَهُ قَ دَّرْنَا ۙ إِنَّ هَا لَمِنَ ا لْغَ ابِر ِينَ
Falamm ā Jā 'a 'Ā la Lūţ in A l-Mursalū na
015-061 پس هنگامی که فرستادگان خدا نزد خاندان لوط آمدند،
فَلَمَّ ا جَا ءَ آلَ لُو ط ٍ ا لْمُرْسَلُونَ
Q ā la 'Inn akum Q aw mun Mun karū na
015-062 لوط گفت: بی تردید شما گروهی ناشناخته اید.
قَ ا لَ إِنَّ كُمْ قَ وْ مٌ مُنْ كَرُونَ
Q ālū Bal Ji'nā ka Bimā Kānū Fī hi Yam tarū na
015-063 گفتند: [نه، ما آشنا هستیم] با چیزی نزد تو آمده ایم که قومت همواره در آن تردید داشتند.
قَ الُوا بَلْ جِئْنَا كَ بِمَا كَانُوا فِي هِ يَمْتَرُ‌ونَ
Wa 'Ataynā ka Bil-Ĥaq q i Wa 'Inn ā Laş ādiq ū na
015-064 و ما واقعیتی قطعی و مسلّم را [که همان عذاب الهی است، جهت نابودی مردم] برای تو آورده ایم و یقیناً راستگوییم.
وَأَتَيْنَا كَ بِا لْحَقِّ وَ‌إِنَّ ا لَصَ ادِقُ ونَ
Fa'asr i Bi'ahlika Biq iţ n Mina A l-Lay li Wa A d bāra hum Wa Lā Yaltafit Min kum 'Aĥadun Wa A m đū Ĥay th u Tu'umarū na
015-065 پس [چون] پاره ای از شب [گذشت] خاندانت را کوچ ده و خودت دنبال آنان برو و هیچ یک از شما [به شهر] بازنگردد، و آنجا که مأمور هستید، بروید.
فَأَسْر ِ بِأَهْلِكَ بِقِ طْ عٍ مِنَ ا ل لَّيْ لِ وَا د ْبَارَ هُمْ وَلاَ يَلْتَفِتْ مِ‍‌‍نْ كُمْ أَحَد‌ٌ وَا مْضُ وا حَيْ ثُ تُؤْمَرُ‌ونَ
Wa Q ađaynā 'Ilay hi Dh ālika A l-'Am ra 'Ann a Dābir a Hā 'uulā ' Maq ţ ū `un Muş biĥī na
015-066 ما [کیفیت] این حادثه [بزرگ] را به او وحی کردیم که هنگامی که مجرمان وارد صبح شوند، بنیادشان برکنده خواهد شد.
وَقَ ضَ يْنَا إِلَيْ هِ ذَلِكَ ا لأَمْرَ أَنّ َ دَابِر َ هَا ؤُلاَء مَقْ طُ و عٌ مُصْ بِحِينَ
Wa Jā 'a 'Ahlu A l-Madīnati Yastab sh irū na
015-067 و اهل شهر [با آگاه شدن از مهمانان لوط] شادی کنان [به خانه لوط] آمدند.
وَجَا ءَ أَهْلُ ا لْمَدِينَةِ يَسْتَبْ شِرُونَ
Q ā la 'Inn a Hā 'uulā ' Đ ayfī Falā Tafđaĥū ni
015-068 لوط گفت: اینان مهمانان منند، آبروی مرا نبرید.
قَ ا لَ إِنّ َ هَا ؤُلاَء ضَ يْفِي فَلاَ تَفْضَ حُونِ
Wa A q ū A ll aha Wa Lā Tukh ū ni
015-069 از خدا پروا کنید و مرا [نزد مهمانانم] خوار و بی مقدار نسازید.
وَاتَّقُ وا ا للَّ هَ وَلاَ تُخْ زُونِ
Q ālū 'Awalam Nanhaka `Ani A l-`Ālamī na
015-070 گفتند: مگر ما تو را [از مهمان کردن] مردمان نهی نکردیم؟
قَ الُو ا أَ‌وَلَمْ نَنْ هَكَ عَنِ ا لْعَالَمِينَ
Q ā la Hā 'uulā ' Banātī 'In Kun tum Fā`ilī na
015-071 [لوط] گفت: اگر می خواهید [کار درست و معقولی] انجام دهید، اینان دختران منند [که برای ازدواج مناسبند.]
قَ ا لَ هَا ؤُلاَء بَنَاتِ‍‍ي إِن ْ كُنْ تُمْ فَاعِلِينَ
La`am ru ka 'Inn ahum Lafī Sakra tihim Ya`mahū na
015-072 [ای پیامبر!] به جان تو سوگند، آنان در مستی خود فرو رفته و سرگردان بودند.
لَعَمْرُكَ إِنَّ هُمْ لَفِي سَكْرَ تِهِمْ يَعْمَهُونَ
Fa'akh dh at/humu A ş -Ş ayĥatu Mush r iq ī na
015-073 پس به هنگام طلوع آفتاب، صدایی [مرگبار و وحشتناک و غرّشی سهمگین] آنان را فرا گرفت.
فَأَخَ ذَتْهُمُ ا ل صَّ يْحَةُ مُشْر ِقِ ينَ
Faja`alnā `Āliyahā Sāfilahā Wa 'Am ţ arnā `Alayhim Ĥijāra tan Min Sijjī lin
015-074 در نتیجه آن شهر را زیر و رو کردیم و بر آنان سنگ هایی از جنس سنگِ گل باراندیم.
فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَ رْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَ ة ً مِن ْ سِجِّيلٍ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yā tin Lilmutawassimī na
015-075 قطعاً در این [سرگذشت اَسفبار و حادثه عبرت آموز] نشانه هایی [از قدرت خدا و خواری و رسوایی مجرمان] برای هوشمندان [که جستجوگر علل حوادث اند] وجود دارد.
إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَا تٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ
Wa 'Inn ahā Labisabī lin Muq ī min
015-076 و آن [آثار و بقایای شهر ویران شده قوم لوط] بر سر راهی است که پابرجاست.
وَ‌إِنَّ هَا لَبِسَبِي لٍ مُقِ يمٍ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan Lilmu'uminī na
015-077 مسلماً در این [شهر ویران شده] برای مؤمنان نشانه ای [پندآموز] است.
إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً لِلْمُؤْمِنِينَ
Wa 'In Kā na 'Aş ĥā bu A l-'Aykati Lažālimī na
015-078 و بی تردید اهل ایکه [قوم شعیب] ستمکار بودند.
وَإِن ْ كَا نَ أَصْ حَا بُ ا لأَيْكَةِ لَظَ الِمِينَ
Fān taq am nā Minhum Wa 'Inn ahumā Labi'imā min Mubī nin
015-079 در نتیجه از آنان انتقام گرفتیم، و [آثار] دو شهر نابود شده [قوم لوط و شعیب] بر سر جاده ای آشکار قرار دارد.
فَانْ تَقَ مْنَا مِ‍‌‍نْ هُمْ وَ‌إِنَّ هُمَا لَبِإِمَا مٍ مُبِينٍ
Wa Laq ad Kadh dh aba 'Aş ĥā bu A l-Ĥij r i A l-Mursalī na
015-080 و به راستی اهل [دیار] حجر [که سرزمینی میان مدینه و شام است] پیامبران را تکذیب کردند.
وَلَقَ د ْ كَذَّبَ أَصْ حَا بُ ا لْحِجْ ر ِ ا لْمُرْسَلِينَ
Wa 'Ātaynāhum 'Āyātinā Fakānū `Anhā Mu`r iđī na
015-081 و ما آیات و نشانه های خود را به آنان نشان دادیم، ولی از آنان روی گردان شدند.
وَ‌آتَيْنَاهُمْ آيَاتِنَا فَكَانُو‌ا عَ‍‌‍نْ هَا مُعْر ِضِ ينَ
Wa Kānū Yanĥitū na Mina A l-Jibā li Buyūtāan 'Āminī na
015-082 و همواره از کوه ها خانه ها می تراشیدند در حالی که [به خیال خود به سبب استحکام آن خانه ها] ایمن [از حوادث] بودند.
وَكَانُو‌ا يَنْ حِتُو نَ مِنَ ا لْجِبَا لِ بُيُوتا ً آمِنِينَ
Fa'akh dh at/humu A ş -Ş ayĥatu Muş biĥī na
015-083 پس هنگامی که به صبح درآمدند، صدایی [مرگبار و وحشتناک و غرّشی سهمگین] آنان را فرا گرفت.
فَأَخَ ذَتْهُمُ ا ل صَّ يْحَةُ مُصْ بِحِينَ
Famā 'Agh m Mā Kānū Yaksibū na
015-084 و آنچه [از بناهای محکم و استواری که] فراهم می آوردند، عذاب خدا را از آنان دفع نکرد.
فَمَا أَغْ نَى عَ‍‌‍نْ هُمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ
Wa Mā Kh q A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđa Wa Mā Baynahumā 'Illā Bil-Ĥaq q i ۗ Wa 'Inn a A s-Sā`ata La'ā tiyatun ۖ Fāş faĥi A ş -Ş afĥa A l-Jamī la
015-085 و آسمان ها و زمین و آنچه را میان آن دوتاست، جز به حق نیافریدیم، و بی تردید قیامت آمدنی است؛ پس [در برابر ناهنجاری های مردم] گذشتی کریمانه داشته باش.
وَمَا خَ لَقْ نَا ا ل سَّمَاوَا تِ وَا لأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَ‍‍ا إِلاَّ بِا لْحَقِّ ۗ وَإِنّ َ ا ل سَّاعَةَ لَآتِيَة‌‍ٌ ۖ فَاصْ فَحِ ا ل صَّ فْحَ ا لْجَمِيلَ
'Inn a Ra bbaka Huwa A l-Kh ā q u A l-`Alī mu
015-086 یقیناً پروردگارت همان آفریننده داناست.
إِنّ َ رَ بَّكَ هُوَ ا لْخَ لاَّقُ ا لْعَلِيمُ
Wa Laq ad 'Ātaynā ka Sab `āan Mina A l-Math ānī Wa A l-Q ur'ā na A l-`Ažī ma
015-087 و به راستی که هفت آیه از مثانی [یعنی سوره حمد] و قرآن بزرگ را به تو عطا کردیم.
وَلَقَ د ْ آتَيْنَا كَ سَبْ عا ً مِنَ ا لْمَثَانِي وَا لْقُ رْآنَ ا لْعَظِ يمَ
Lā Tamuddann a `Aynay ka 'Ilá Mā Matta`nā Bihi~ 'Azwājāan Minhum Wa Lā Taĥzan `Alayhim Wa A kh ī na
015-088 بنابراین به امکانات مادی [و ثروت و اولادی] که برخی از گروه های آنان را از آن برخوردار کردیم، چشم مدوز، و بر آنان [به سبب اینکه پذیرای حق نیستند] اندوه مخور، وپر و بال [لطف و مهربانیِ] خود را برای مؤمنان فرو گیر.
لاَ تَمُدَّنّ َ عَيْنَيْ كَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَ‌زْ‌وَ‌اجا ً مِ‍‌‍نْ هُمْ وَلاَ تَحْزَن ْ عَلَيْهِمْ وَا خْ فِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ
Wa Q ul 'Inn ī 'Anā A n -Nadh ī r u A l-Mubī nu
015-089 و [به اخلال گران در امر دین] بگو: بی تردید من بیم دهنده آشکارم.
وَقُ لْ إِنِّ ي أَنَا ا ل نَّ ذِي رُ ا لْمُبِينُ
Kamā 'An zalnā `Alá A l-Muq ī na
015-090 [عذابی به سوی شما می فرستیم] همان گونه که بر تفرقه افکنان [در دین] فرستادیم.
كَمَ‍‍ا أَ‌نْ زَلْنَا عَلَى ا لْمُقْ تَسِمِينَ
Al-Ladh ī na Ja`alū A l-Q ur'ā na `Iđī na
015-091 همانان که قرآن را بخش بخش کردند [بخشی را پذیرفتند و از پذیرفتن بخشی دیگر روی گرداندند.]
ا لَّذِي نَ جَعَلُو‌ا ا لْقُ رْآنَ عِضِ ينَ
Fawara bbika Lanas'alann ahum 'Aj ma`ī na
015-092 به پروردگارت سوگند، قطعاً از همه آنان بازخواست می کنیم.
فَوَرَ بِّكَ لَنَسْأَلَنَّ هُمْ أَجْ مَعِينَ
`Amm ā Kānū Ya`malū na
015-093 از اعمالی که همواره انجام می داده اند.
عَمَّ ا كَانُوا يَعْمَلُونَ
Fāş da` Bimā Tu'umaru Wa 'A`r iđ `Ani A l-Mush r ikī na
015-094 پس آنچه را به آن مأموری اظهار کن و از مشرکان روی بگردان.
فَاصْ دَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْر ِضْ عَنِ ا لْمُشْر ِكِينَ
'Inn ā Kafaynā ka A l-Mustahzi'ī na
015-095 که ما [شرّ] استهزا کنندگان را از تو بازداشته ایم.
إِنَّ ا كَفَيْنَا كَ ا لْمُسْتَهْزِئِ ينَ
Al-Ladh ī na Yaj `alū na Ma`a A ll āhi 'Ilahāan 'Ākh ra ۚ Fasaw fa Ya`lamū na
015-096 همانان که با خدا معبود دیگری قرار می دهند، پس خواهند دانست [که مرتکب چه خطای بزرگی شده اند و مستحقّ چه عذابی هستند.]
ا لَّذِي نَ يَجْ عَلُو نَ مَعَ ا للَّ هِ إِلَها ً آخَ رَ ۚ فَسَوْ فَ يَعْلَمُونَ
Wa Laq ad Na`lamu 'Ann aka Yađī q u Ş ad ru ka Bimā Yaq ūlū na
015-097 ما می دانیم که تو از آنچه [مشرکان] می گویند، دلتنگ می شوی.
وَلَقَ د ْ نَعْلَمُ أَنَّ كَ يَضِ ي قُ صَ د ْرُكَ بِمَا يَقُ ولُونَ
Fasabbiĥ Biĥam di Ra bbika Wa Kun Mina A s-Sājidī na
015-098 پس [برای دفع دلتنگی] پروردگارت را همراه با سپاس و ستایش تسبیح گوی و از سجده کنان باش.
فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَ بِّكَ وَكُن ْ مِنَ ا ل سَّاجِدِينَ
Wa A `bud Ra bbaka Ĥattá Ya'tiyaka A l-Yaq ī nu
015-099 و پروردگارت را تا هنگامی که تو را مرگ بیاید، بندگی کن.
وَاعْبُد ْ رَ بَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ ا لْيَقِ ينُ
Toggle thick letters. Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter
