Roman Script    Reciting key words            Previous Sūrah    Quraan Index    Home  

5) Sūrat Al-Mā'idah

Printed format

5) سُورَة المَائِدَه

Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'Awfū Bil-`Uqūdi ۚ 'Uĥillat Lakum Bahīmatu Al-'An`āmi 'Illā Mā Yutlá `Alaykum Ghayra Muĥillī Aş-Şaydi Wa 'Antum Ĥurumun ۗ 'Inna Allāha Yaĥkumu Mā Yurīdu 005-001 ای اهل ایمان! به همه قراردادها [یِ فردی، خانوادگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، نذر، عهد و سوگند] وفا کنید. [گوشتِ] چهارپایان جز آنچه [در آیات بعد، حُرمتش] بر شما خوانده می شود برایتان حلال است، [و توجه داشته باشید که] نباید شکار را در حالی که مُحرم [به احرام حج و عمره] هستید، حلال بشمارید؛ یقیناً خدا آنچه را بخواهد [بر پایه علم و حکمتش و بر اساس رعایت مصلحت شما] حکم می کند. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌وْفُو‌ا‌ بِ‍الْعُ‍‍قُ‍‍و‌دِ‌ ۚ ‌أُحِلَّتْ لَكُمْ بَهِيمَةُ ‌الأَنع‍‍َ‍امِ ‌إِلاَّ‌ مَا‌ يُتْلَى‌ عَلَيْكُمْ غَ‍‍يْ‍رَ‌ مُحِلِّي ‌ال‍‍صَّ‍‍يْ‍‍دِ‌ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ حُرُم‌‍ٌۗ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يَحْكُمُ مَا‌ يُ‍‍رِيدُ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Tuĥillū Sha`ā'ira Allāhi Wa Lā Ash-Shahra Al-Ĥarāma Wa Lā Al-Hadya Wa Lā Al-Qalā'ida Wa Lā 'Āmmīna Al-Bayta Al-Ĥarāma Yabtaghūna Fađlāan Min Rabbihim Wa Riđwānāan ۚ Wa 'Idhā Ĥalaltumşţādū ۚ Wa Lā Yajrimannakum Shana'ānu Qawmin 'An Şaddūkum `Ani Al-Masjidi Al-Ĥarāmi 'An Ta`tadū ۘ Wa Ta`āwanū `Alá Al-Birri Wa At-Taqۖ Wa Lā Ta`āwanū `Alá Al-'Ithmi Wa Al-`Udwāni ۚ Wa Attaqū Allaha ۖ 'Inna Allāha Shadīdu Al-`Iqābi 005-002 ای اهل ایمان! [هتکِ حرمتِ] شعایر خدا [مانند مناسک حج] و ماه های حرام [رجب، ذوالقعده، ذوالحجه ومحرم] و قربانی بی نشان، و قربانی نشان دار و قاصدان [و راهیان به سوی] بیت الحرام را که فضل و خشنودی پروردگارشان را می طلبند، حلال مشمارید. و چون از احرام بیرون آمدید [اگر مایل باشید، می توانید] شکار کنید. و کینه توزی و دشمنی گروهی که شما را از [ورود به] مسجد الحرام بازداشتند وادارتان نکند که [به آنان] تعدّی و تجاوز کنید. و یکدیگر را بر انجام کارهای خیر و پرهیزکاری یاری نمایید، و یکدیگر را بر گناه و تجاوز یاری ندهید؛ و از خدا پروا کنید که خدا سخت کیفر است. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ لاَ‌ تُحِلُّو‌ا‌ شَع‍‍َ‍ائِ‍‍ر‍َ‍‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَلاَ‌ ‌ال‍‍شَّهْ‍رَ‌الْحَ‍رَ‍‌امَ ‌وَلاَ‌ ‌الْهَ‍‍دْيَ ‌وَلاَ‌ ‌الْ‍‍قَ‍‍لاَئِدَ‌ ‌وَلاَ‌ ‌آمّ‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌الْبَ‍‍يْ‍‍تَ ‌الْحَ‍رَ‍‌امَ يَ‍‍بْ‍‍تَ‍‍غُ‍‍ونَ فَ‍‍ضْ‍‍لا‌ ً‌ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّهِمْ ‌وَ‌رِ‍‍ضْ‍‍وَ‌انا‌ ًۚ ‌وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ حَلَلْتُمْ فَاصْ‍‍طَ‍‍ا‌دُ‌و‌اۚ ‌وَلاَ‌ يَ‍‍جْ‍‍رِمَ‍‍نَّ‍‍كُمْ شَنَآنُ قَ‍‍وْمٍ ‌أَ‌نْ صَ‍‍دُّ‌وكُمْ عَنِ ‌الْمَسْجِدِ‌ ‌الْحَ‍رَ‍‌امِ ‌أَ‌نْ تَعْتَدُ‌و‌اۘ ‌وَتَعَا‌وَنُو‌ا‌ عَلَى‌ ‌الْبِ‍‍ر‍ّ‍ِ‌ ‌وَ‌ال‍‍تَّ‍‍قْ‍‍وَ‌ى‌ ۖ ‌وَلاَ‌ تَعَا‌وَنُو‌ا‌ عَلَى‌ ‌الإِثْمِ ‌وَ‌الْعُ‍‍دْ‌و‍َ‍‌انِ ۚ ‌وَ‌اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ۖ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ شَد‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌الْعِ‍‍قَ‍‍ابِ
Ĥurrimat `Alaykumu Al-Maytatu Wa Ad-Damu Wa Laĥmu Al-Khinzīri Wa Mā 'Uhilla Lighayri Allāhi Bihi Wa Al-Munkhaniqatu Wa Al-Mawqūdhatu Wa Al-Mutaraddiyatu Wa An-Naţīĥatu Wa Mā 'Akala As-Sabu`u 'Illā Mā Dhakkaytum Wa Mā Dhubiĥa `Alá An-Nuşubi Wa 'An Tastaqsimū Bil-'Azlāmi ۚ Dhālikum Fisqun ۗ Al-Yawma Ya'isa Al-Ladhīna Kafarū Min Dīnikum Falā Takhshawhum Wa Akhshawnī ۚ Al-Yawma 'Akmaltu Lakum Dīnakum Wa 'Atmamtu `Alaykum Ni`matī Wa Rađītu Lakumu Al-'Islāma Dīnāan ۚ Famani Ađţurra Fī Makhmaşatin Ghayra Mutajānifin L'ithmin ۙ Fa'inna Allāha Ghafūrun Raĥīmun 005-003 [خوردن مواد ناپاک که تناسبی با جسم و روح شما ندارند] بر شما حرام شده است [مانند] گوشت مردار و خون و گوشت خوک و آنچه به نام غیر خدا کشته اند و حیوان خفه شده و آنچه به ضرب چوب و سنگ مرده و آنچه به سبب پرت شدن از بلندی جان داده و حیوانی که به ضرب شاخ حیوان دیگر از بین رفته و حیوانی که درنده ای آن را کشته و از آن خورده، مگر آنچه را که در آستانه مرگ، قابل تذکیه بوده و شما به دستور شرع تذکیه کرده اید، و نیز آنچه برای بت ها قربانی شده، و آنچه به وسیله تیرهای قمار سهم بندی می کنید بر شما حرام گشته است. [همه] این [امور] فسق و نافرمانی [از احکام خدا] ست. امروز کفرپیشگان از [شکست] دین شما ناامید شده اند؛ بنابراین از آنان مترسید و از من بترسید. امروز [با نصبِ علی بن ابی طالب به ولایت، امامت، حکومت و فرمانروایی بر امت] دینتان را برای شما کامل، و نعمتم را بر شما تمام کردم، و اسلام را برایتان به عنوان دین پسندیدم. پس هر که در حال گرسنگی شدید بی آنکه مایل به گناه باشد [به خوردن مُحرّمات بیان شده] ناچار شود، [می تواند به اندازه ضرورت از آنها بهره گیرد]؛ یقیناً خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ ‌الْمَيْتَةُ ‌وَ‌ال‍‍دَّمُ ‌وَلَحْمُ ‌الْ‍‍خِ‍‍‌‍ن‍‍ز‍ِ‍ي‍‍ر‍ِ‍‌ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أُهِلَّ لِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌اللَّ‍‍هِ بِ‍‍هِ ‌وَ‌الْمُ‍‌‍نْ‍‍‍‍خَ‍‍نِ‍‍قَ‍‍ةُ ‌وَ‌الْمَوْ‍قُ‍‍و‌ذَةُ ‌وَ‌الْمُتَ‍رَ‌دِّيَةُ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍‍‍طِ‍‍يحَةُ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أَكَلَ ‌ال‍‍سَّبُعُ ‌إِلاَّ‌ مَا‌ ‌ذَكَّيْتُمْ ‌وَمَا‌ ‌ذُبِحَ عَلَى‌ ‌ال‍‍نُّ‍‍‍‍صُ‍‍بِ ‌وَ‌أَ‌نْ تَسْتَ‍‍قْ‍‍سِمُو‌ا‌ بِ‍الأَ‌زْلاَمِ ۚ ‌ذَلِكُمْ فِسْ‍‍ق‌‍ٌۗ ‌الْيَ‍‍وْمَ يَئِسَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ مِ‍‌‍نْ ‌دِينِكُمْ فَلاَ‌ تَ‍‍خْ‍‍شَوْهُمْ ‌وَ‌اخْ‍‍شَوْنِي ۚ ‌الْيَ‍‍وْمَ ‌أَكْمَلْتُ لَكُمْ ‌دِينَكُمْ ‌وَ‌أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي ‌وَ‌‍رَضِ‍‍ي‍‍تُ لَكُمُ ‌الإِسْلاَمَ ‌دِينا‌‌ ًۚ فَمَنِ ‌اضْ‍‍طُ‍رَّ‌ فِي مَ‍‍خْ‍‍مَ‍‍صَ‍‍ةٍ غَ‍‍يْ‍رَ‌ مُتَجَانِف‍ٍ‌ لإِثْم‌‍ٍۙ فَإِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَحِيمٌ
Yas'alūnaka Mādhā 'Uĥilla Lahum ۖ Qul 'Uĥilla Lakumu Aţ-Ţayyibātu ۙ Wa Mā `Allamtum Mina Al-Jawāriĥi Mukallibīna Tu`allimūnahunna Mimmā `Allamakumu Allāhu ۖ Fakulū Mimmā 'Amsakna `Alaykum Wa Adhkurū Asma Allāhi `Alayhi ۖ Wa Attaqū Allaha ۚ 'Inna Allāha Sarī`u Al-Ĥisābi 005-004 از تو می پرسند: چه چیزی بر آنان حلال شده؟ بگو: همه پاکیزه ها و شکاری که حیوانات شکاری که به آنها شکار کردن را تعلیم داده اید، در حالی که از احکام تذکیه ای که خدا به شما آموخته به آنها می آموزید، بر شما حلال شده است؛ بنابراین از آنچه آنان برای شما [گرفته اند و] نگاه داشته اند بخورید، و نام خدا را [هنگام فرستادن حیوان شکاری] بر آن بخوانید، و از خدا پروا کنید؛ زیرا خدا حسابرسی سریع است. يَسْأَلُونَكَ مَا‌ذَ‌ا‌ ‌أُحِلَّ لَهُمْ ۖ قُ‍‍لْ ‌أُحِلَّ لَكُمُ ‌ال‍‍طَّ‍‍يِّب‍‍َ‍اتُ ۙ ‌وَمَا‌ عَلَّمْتُمْ مِنَ ‌الْجَوَ‌ا‌رِحِ مُكَلِّب‍‍ِ‍ي‍‍نَ تُعَلِّمُونَهُ‍‍نَّ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ عَلَّمَكُمُ ‌اللَّ‍‍هُ ۖ فَكُلُو‌ا‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌أَمْسَكْنَ عَلَيْكُمْ ‌وَ‌ا‌ذْكُرُ‌و‌ا‌اسْمَ ‌اللَّ‍‍هِ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ ۖ ‌وَ‌اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ سَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍عُ ‌الْحِسَابِ
Al-Yawma 'Uĥilla Lakumu Aţ-Ţayyibātu ۖ Wa Ţa`āmu Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Ĥillun Lakum Wa Ţa`āmukum Ĥillun Lahum Wa ۖ Al-Muĥşanātu Mina Al-Mu'umināti Wa Al-Muĥşanātu Mina Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Min Qablikum 'Idhā 'Ātaytumūhunna 'Ujūrahunna Muĥşinīna Ghayra Musāfiĥīna Wa Lā Muttakhidhī 'Akhdānin ۗ Wa Man Yakfur Bil-'Īmāni Faqad Ĥabiţa `Amaluhu Wa Huwa Fī Al-'Ākhirati Mina Al-Khāsirīna 005-005 امروز همه پاکیزه ها [ی از رزق خدا] برای شما حلال شد، و طعام اهل کتاب [که مخلوط با مواد حرام و نجس نیست] بر شما حلال و طعام شما هم بر آنان حلال است. و زنان پاکدامن مؤمن، و زنان پاکدامن از اهل کتاب [از طریق ازدواج شرعی] در صورتی که مهریه آنان را بپردازید بر شما حلال است، در حالی که مایل باشید پاکدامن بمانید نه زناکار، و نه انتخاب کننده معشوقه نامشروع در خلوت و پنهان. و هر کس در ایمان [به خدا و پیامبران وقیامت] کفر ورزد، قطعاً عملش تباه شده و فقط او در آخرت از زیانکاران است. الْيَ‍‍وْمَ ‌أُحِلَّ لَكُمُ ‌ال‍‍طَّ‍‍يِّب‍‍َ‍اتُ ۖ ‌وَ‍طَ‍‍ع‍‍َ‍امُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أ‍ُ‍‌وتُو‌ا‌الْكِت‍‍َ‍ابَ حِلّ ٌ‌ لَكُمْ ‌وَ‍طَ‍‍عَامُكُمْ حِلّ ٌ‌ لَهُمْ ۖ ‌وَ‌الْمُحْ‍‍صَ‍‍ن‍‍َ‍اتُ مِنَ ‌الْمُؤْمِن‍‍َ‍اتِ ‌وَ‌الْمُحْ‍‍صَ‍‍ن‍‍َ‍اتُ مِنَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أ‍ُ‍‌وتُو‌ا‌الْكِت‍‍َ‍ابَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكُمْ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌آتَيْتُمُوهُ‍‍نَّ ‌أُجُو‌‍رَهُ‍‍نَّ مُحْ‍‍صِ‍‍ن‍‍ِ‍ي‍‍نَ غَ‍‍يْ‍رَ‌ مُسَافِح‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَلاَ‌ مُتَّ‍‍خِ‍‍ذِي ‌أَ‍خْ‍‍د‍َ‍‌انٍۗ ‌وَمَ‍‌‍نْ يَكْفُرْ‌ بِ‍الإِيم‍‍َ‍انِ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ حَبِ‍‍طَ عَمَلُ‍‍هُ ‌وَهُوَ‌ فِي ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ مِنَ ‌الْ‍‍خَ‍‍اسِ‍‍رِينَ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'Idhā Qumtum 'Ilá Aş-Şalāati Fāghsilū Wujūhakum Wa 'Aydiyakum 'Ilá Al-Mafiqi Wa Amsaĥū Biru'ūsikum Wa 'Arjulakum 'Ilá Al-Ka`bayni ۚ Wa 'In Kuntum Junubāan Fa Aţţahharū ۚ Wa 'In Kuntum Marđá 'Aw `Alá Safarin 'Aw Jā'a 'Aĥadun Minkum Mina Al-Ghā'iţi 'Aw Lāmastumu An-Nisā' Falam Tajidū Mā'an Fatayammamū Şa`īdāan Ţayyibāanmsaĥū Biwujūhikum Wa 'Aydīkum Minhu ۚ Mā Yurīdu Allāhu Liyaj`ala `Alaykum Min Ĥarajin Wa Lakin Yurīdu Liyuţahhirakum Waliyutimma Ni`matahu `Alaykum La`allakum Tashkurūna 005-006 ای اهل ایمان! هنگامی که به [قصدِ] نماز برخیزید، صورت و دست هایتان را تا آرنج بشویید و بخشی از سرتان و روی پاهایتان را تا برآمدگی پشت پا مسح کنید و اگر جُنُب بودید، غسل کنید و اگر بیمار هستید یا در سفر می باشید یا یکی از شما از قضای حاجت [دستشویی] آمده، یا با زنان آمیزش کرده اید و آبی [برای وضو یا غسل] نیافتید، به خاکی پاک، تیمم کنید و از آن بخشی از صورت و دست هایتان را مسح نمایید. خدا نمی خواهد [با احکامش] بر شما تنگی و مشقت قرار دهد، بلکه می خواهد شما را [از آلودگی ها] پاک کند و نعمتش را بر شما تمام نماید، تا سپاس گزارید. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌ا‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ قُ‍‍مْتُمْ ‌إِلَى‌ ‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةِ فَاغْ‍‍سِلُو‌ا‌ ‌وُجُوهَكُمْ ‌وَ‌أَيْدِيَكُمْ ‌إِلَى‌ ‌الْمَ‍رَ‌افِ‍‍قِ ‌وَ‌امْسَحُو‌ا‌ بِرُ‌ء‍ُ‍‌وسِكُمْ ‌وَ‌أَ‌رْجُلَكُمْ ‌إِلَى‌ ‌الْكَعْبَ‍‍يْ‍‍نِ ۚ ‌وَ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ جُنُبا‌‌ ً‌ فَاطَّ‍‍هَّرُ‌و‌اۚ ‌وَ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ مَرْ‍ضَ‍‍ى‌ ‌أَ‌وْ‌ عَلَى‌ سَفَرٍ‌ ‌أَ‌وْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌أَحَد‌ٌ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ مِنَ ‌الْ‍‍غَ‍‍ائِ‍‍طِ ‌أَ‌وْ‌ لاَمَسْتُمُ ‌ال‍‍نِس‍‍َ‍ا‌ء‌ فَلَمْ تَجِدُ‌و‌ا‌ م‍‍َ‍ا‌ء‌‌ ً‌ فَتَيَ‍‍مَّ‍‍مُو‌اصَ‍‍عِيد‌ا‌‌ ًطَ‍‍يِّبا‌‌ ً‌ فَامْسَحُو‌ا‌ بِوُجُوهِكُمْ ‌وَ‌أَيْدِيكُمْ مِ‍‌‍نْ‍‍هُ ۚ مَا‌ يُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌اللَّ‍‍هُ لِيَ‍‍جْ‍‍عَلَ عَلَيْكُمْ مِ‍‌‍نْ حَ‍رَجٍ‌ ‌وَلَكِ‍‌‍نْ يُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ لِيُ‍‍طَ‍‍هِّ‍رَكُمْ ‌وَلِيُتِ‍‍مَّ نِعْمَتَ‍‍هُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُ‌ونَ
Wa Adhkurū Ni`mata Allāhi `Alaykum Wa Mīthāqahu Al-Ladhī Wa Athaqakum Bihi~ 'Idh Qultum Sami`nā Wa 'Aţa`nā ۖ Wa Attaqū Allaha ۚ 'Inna Allāha `Alīmun Bidhāti Aş-Şudūri 005-007 و نعمت خدا را بر خود و پیمانش را که [در لزوم اطاعت از او و پیامبرش] با شما محکم و استوار کرد، یاد کنید، هنگامی که گفتید: شنیدیم و اطاعت کردیم. و از خدا پروا کنید؛ زیرا خدا به آنچه در سینه هاست، داناست. وَ‌ا‌ذْكُرُ‌و‌ا‌ نِعْمَةَ ‌اللَّ‍‍هِ عَلَيْكُمْ ‌وَمِيثَاقَ‍‍هُ ‌الَّذِي ‌وَ‌اثَ‍‍قَ‍‍كُمْ بِهِ ‌إِ‌ذْ‌ قُ‍‍لْتُمْ سَمِعْنَا‌ ‌وَ‌أَ‍طَ‍‍عْنَا‌ ۖ ‌وَ‌اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ عَل‍‍ِ‍ي‍‍م‌‍ٌ‌ بِذ‍َ‍‌اتِ ‌ال‍‍صُّ‍‍دُ‌و‌رِ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Kūnū Qawwāmīna Lillāh Shuhadā'a Bil-Qisţi ۖ Wa Lā Yajrimannakum Shana'ānu Qawmin `Alá 'Allā Ta`dilū ۚ A`dilū Huwa 'Aqrabu Lilttaqۖ Wa Attaqū Allaha ۚ 'Inna Allāha Khabīrun Bimā Ta`malūna 005-008 ای اهل ایمان! همواره [در همه امور] قیام کننده برای خدا و گواهان به عدل و داد باشید. و نباید دشمنی با گروهی شما را بر آن دارد که عدالت نورزید؛ عدالت کنید که آن به پرهیزکاری نزدیک تر است. و از خدا پروا کنید؛ زیرا خدا به آنچه انجام می دهید آگاه است. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ كُونُو‌اقَ‍‍وَّ‌ام‍‍ِ‍ي‍‍نَ لِلَّهِ شُهَد‍َ‍‌ا‌ءَ‌ بِ‍الْ‍‍قِ‍‍سْ‍‍طِ ۖ ‌وَلاَ‌ يَ‍‍جْ‍‍رِمَ‍‍نَّ‍‍كُمْ شَنَآنُ قَ‍‍وْمٍ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَلاَّ‌ تَعْدِلُو‌اۚ ‌اعْدِلُو‌ا‌ هُوَ‌ ‌أَ‍قْ‍‍‍رَبُ لِلتَّ‍‍قْ‍‍وَ‌ى‌ ۖ ‌وَ‌اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ خَ‍‍ب‍‍ِ‍ي‍‍ر‌ٌ‌ بِمَا‌ تَعْمَلُونَ
Wa`ada Allāhu Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti ۙ Lahum Maghfiratun Wa 'Ajrun `Ažīmun 005-009 خدا به کسانی که ایمان آورده اند و کارهای شایسته انجام داده اند، وعده داده است که برای آنان آمرزش و پاداشی بزرگ است. وَعَدَ‌ ‌اللَّ‍‍هُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ ۙ لَهُمْ مَ‍‍غْ‍‍فِ‍رَةٌ‌ ‌وَ‌أَجْ‍‍رٌ‌ عَ‍‍ظِ‍‍يمٌ
Wa Al-Ladhīna Kafarū Wa Kadhdhabū Bi'āyātinā 'Ūlā'ika 'Aşĥābu Al-Jaĥīmi 005-010 وکسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند، اهل دوزخ اند. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌وَكَذَّبُو‌ا‌ بِآيَاتِنَ‍‍ا‌ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌أَ‍صْ‍‍ح‍‍َ‍ابُ ‌الْجَحِيمِ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Adhkurū Ni`mata Allāhi `Alaykum 'Idh Hamma Qawmun 'An Yabsuţū 'Ilaykum 'Aydiyahum Fakaffa 'Aydiyahum `Ankum ۖ Wa Attaqū Allaha ۚ Wa `Alá Allāhi Falyatawakkali Al-Mu'uminūna 005-011 ای اهل ایمان! نعمت خدا را بر خود یاد کنید زمانی که گروهی قصد کردند که [برای نابودی تان] به شما شبیخون زنند، ولی خدا توطئه آنان را از شما بازداشت. و از خدا پروا کنید و مؤمنان فقط باید بر خدا توکل کنند. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ا‌ذْكُرُ‌و‌ا‌ نِعْمَةَ ‌اللَّ‍‍هِ عَلَيْكُمْ ‌إِ‌ذْ‌ هَ‍‍مَّ قَ‍‍وْمٌ ‌أَ‌نْ يَ‍‍بْ‍‍سُ‍‍طُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلَيْكُمْ ‌أَيْدِيَهُمْ فَكَفَّ ‌أَيْدِيَهُمْ عَ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ۖ ‌وَ‌اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ۚ ‌وَعَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ فَلْيَتَوَكَّلِ ‌الْمُؤْمِنُونَ
Wa Laqad 'Akhadha Allāhu Mīthāqa Banī 'Isrā'īla Wa Ba`athnā Minhumu Athnay `Ashara Naqībāan ۖ Wa Qāla Allāhu 'Innī Ma`akum ۖ La'in 'Aqamtumu Aş-Şalāata Wa 'Ātaytumu Az-Zakāata Wa 'Āmantum Birusulī Wa `Azzartumūhum Wa 'Aqrađtumu Allāha Qarđāan Ĥasanāan La'ukaffiranna `Ankum Sayyi'ātikum Wa La'udkhilannakum Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru ۚ Faman Kafara Ba`da Dhālika Minkum Faqad Đalla Sawā'a As-Sabīli 005-012 خدا از بنی اسرائیل [بر لزوم اطاعت از آیینش و پیروی از موسی] پیمان گرفت، و از میان آنان دوازده سرپرست برانیگختیم [تا هر یک عهده دار امور قبیله ای از قبایل بنی اسرائیل باشد]، و خدا به آنان فرمود: یقیناً من با شمایم، اگر نماز را برپا دارید، و زکات بپردازید، و به پیامبرانم ایمان آورید، و آنان را تقویت و یاری کنید و به خدا وامی نیکو دهید، مسلماً گناهانتان را محو می کنم، و شما را در بهشت هایی که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است در می آورم؛ پس هر که از شما بعد از این کافر شود، یقیناً راه راست را گم کرده است. وَلَ‍قَ‍‍دْ‌ ‌أَ‍خَ‍‍ذَ‌ ‌اللَّ‍‍هُ مِيث‍‍َ‍اقَ بَنِ‍‍ي ‌إِسْر‍َ‍‌ائ‍‍ِ‍ي‍‍لَ ‌وَبَعَثْنَا‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمُ ‌اثْنَيْ عَشَ‍رَ‌ نَ‍‍قِ‍‍يبا‌ ًۖ ‌وَ‍قَ‍‍الَ ‌اللَّ‍‍هُ ‌إِنِّ‍‍ي مَعَكُمْ ۖ لَئِ‍‌‍نْ ‌أَ‍قَ‍‍مْتُمُ ‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةَ ‌وَ‌آتَيْتُمُ ‌ال‍‍زَّك‍‍َ‍اةَ ‌وَ‌آمَ‍‌‍نْ‍‍تُمْ بِرُسُلِي ‌وَعَزَّ‌رْتُمُوهُمْ ‌وَ‌أَ‍قْ‍‍‍رَضْ‍‍تُمُ ‌اللَّ‍‍هَ قَ‍‍رْ‍ض‍‍اً‌ حَسَنا‌ ً‌ لَأُكَفِّ‍رَنَّ عَ‍‌‍نْ‍‍كُمْ سَيِّئ‍‍َ‍‍اتِكُمْ ‌وَلَأُ‌دْ‍‍خِ‍‍لَ‍‍نَّ‍‍كُمْ جَ‍‍نّ‍‍َ‍ات‌‍ٍ‌ تَ‍‍جْ‍‍رِي مِ‍‌‍نْ تَحْتِهَا‌ ‌الأَ‌نْ‍‍ه‍‍َ‍ا‌رُ‌ ۚ فَمَ‍‌‍نْ كَفَ‍رَ‌ بَعْدَ‌ ‌ذَلِكَ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ضَ‍‍لَّ سَو‍َ‍‌ا‌ءَ‌ ‌ال‍‍سَّبِيلِ
Fabimā Naqđihimthāqahum La`annāhum Wa Ja`alnā Qulūbahum Qāsiyatan ۖ Yuĥarrifūna Al-Kalima `An Mawāđi`ihi ۙ Wa Nasū Ĥažžāan Mimmā Dhukkirū Bihi ۚ Wa Lā Tazālu Taţţali`u `Alá Khā'inatin Minhum 'Illā Qalīlāan Minhum ۖ Fā`fu `Anhum Wa Aşfaĥ ۚ 'Inna Allāha Yuĥibbu Al-Muĥsinīna 005-013 پس آنان را به سبب پیمان شکستنشان لعنت کردیم، و دل هایشان را بسیار سخت گردانیدیم، [تا جایی که] کلمات خدا را از جایگاه اصلی اش و معنای حقیقی اش تغییر می دهند، و بخشی از آنچه را [از معارف و احکام تورات واقعی] که به وسیله آن پند داده شدند، از یاد بردند [و نادیده گرفتند]، و همواره از اعمال خائنانه آنان جز اندکی از ایشان [که وفادار به پیمان خدایند] آگاه می شوی؛ پس [تا نزول حکم جهاد] از آنان درگذر و [از مجازاتشان] روی گردان؛ زیرا خدا نیکوکاران را دوست دارد. فَبِمَا‌ نَ‍‍قْ‍‍‍‍ضِ‍‍هِمْ مِيثَاقَ‍‍هُمْ لَعَ‍‍نَّ‍‍اهُمْ ‌وَجَعَلْنَا‌ قُ‍‍لُوبَهُمْ قَ‍‍اسِيَة ًۖ يُحَرِّف‍‍ُ‍ونَ ‌الْكَلِمَ عَ‍‌‍نْ مَوَ‌اضِ‍‍عِ‍‍هِ ۙ ‌وَنَسُو‌ا‌ حَ‍‍ظّ‍‍ا‌ ً‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌ذُكِّرُ‌و‌ا‌ بِ‍‍هِ ۚ ‌وَلاَ‌ تَز‍َ‍‌الُ تَ‍‍طَّ‍‍لِعُ عَلَى‌ خَ‍‍ائِنَةٍ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ ‌إِلاَّ‌ قَ‍‍لِيلا‌ ً‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ ۖ فَاعْفُ عَ‍‌‍نْ‍‍هُمْ ‌وَ‌اصْ‍‍فَحْ ۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يُحِبُّ ‌الْمُحْسِنِينَ
Wa Mina Al-Ladhīna Qālū 'Innā Naşārá 'Akhadhnā Mīthāqahum Fanasū Ĥažžāan Mimmā Dhukkirū Bihi Fa'aghraynā Baynahumu Al-`Adāwata Wa Al-Baghđā'a 'Ilá Yawmi Al-Qiyāmati ۚ Wa Sawfa Yunabbi'uhumu Allāhu Bimā Kānū Yaşna`ūna 005-014 و از کسانی که گفتند: ما نصرانی هستیم، [بر لزوم اطاعت از خود و پیروی از عیسی] پیمان گرفتیم، پس بخشی از آنچه را [از معارف و احکام انجیل واقعی] که به وسیله آن پند داده شدند، از یاد بردند [و نادیده گرفتند]، بر این اساس میان آنان تا روز قیامت کینه و دشمنی انداختیم، و خدا آنان را از آنچه همواره انجام می دادند، آگاه می کند. وَمِنَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ‍‍ا‌ نَ‍‍صَ‍‍ا‌‍رَ‌ى‌ ‌أَ‍خَ‍‍ذْنَا‌ مِيثَاقَ‍‍هُمْ فَنَسُو‌ا‌ حَ‍‍ظّ‍‍ا‌ ً‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌ذُكِّرُ‌و‌ا‌ بِ‍‍هِ فَأَ‍‍غْ‍رَيْنَا‌ بَيْنَهُمُ ‌الْعَدَ‌ا‌وَةَ ‌وَ‌الْبَ‍‍غْ‍‍ضَ‍‍ا‌ءَ‌ ‌إِلَى‌ يَ‍‍وْمِ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ ۚ ‌وَسَ‍‍وْفَ يُنَبِّئُهُمُ ‌اللَّ‍‍هُ بِمَا‌ كَانُو‌ا‌ يَ‍‍صْ‍‍نَعُونَ
Yā 'Ahla Al-Kitābi Qad Jā'akum Rasūlunā Yubayyinu Lakum Kathīrāan Mimmā Kuntum Tukhfūna Mina Al-Kitābi Wa Ya`fū `An Kathīrin ۚ Qad Jā'akum Mina Allāhi Nūrun Wa Kitābun Mubīnun 005-015 ای اهل کتاب! یقیناً پیامبر ما به سوی شما آمد که بسیاری از آنچه را که شما از کتاب [تورات و انجیل درباره نشانه های او و قرآن] همواره پنهان می داشتید برای شما بیان می کند، و از بسیاری [از پنهان کاری های ناروای شما هم] درمی گذرد. بی تردید از سوی خدا برای شما نور و کتابی روشنگر آمده است. يَ‍‍ا‌ ‌أَهْلَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ قَ‍‍دْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَكُمْ ‌‍رَسُولُنَا‌ يُبَيِّنُ لَكُمْ كَثِي‍‍ر‌ا‌ ً‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ كُ‍‌‍نْ‍‍تُمْ تُ‍‍خْ‍‍ف‍‍ُ‍ونَ مِنَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ ‌وَيَعْفُو‌ عَ‍‌‍نْ كَث‍‍ِ‍ي‍‍ر‌ٍۚ قَ‍‍دْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَكُمْ مِنَ ‌اللَّ‍‍هِ ن‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌وَكِت‍‍َ‍ابٌ‌ مُبِينٌ
Yahdī Bihi Allāhu Mani Attaba`a Riđwānahu Subula As-Salāmi Wa Yukhrijuhum Mina Až-Žulumāti 'Ilá An-Nūri Bi'idhnihi Wa Yahdīhim 'Ilá Şirāţin Mustaqīmin 005-016 خدا به وسیله آن [نور و کتاب] کسانی را که از خشنودی او پیروی کنند به راه های سلامت راهنمایی می کند، و آنان را به توفیق خود از تاریکی ها [یِ جهل، کفر، شرک و نفاق] به سوی روشناییِ [معرفت، ایمان و عمل صالح] بیرون می آورد، و به جانب راه راست هدایت می کند. يَهْدِي بِهِ ‌اللَّ‍‍هُ مَنِ ‌اتَّبَعَ ‌رِ‍‍ضْ‍‍وَ‌انَ‍‍هُ سُبُلَ ‌ال‍‍سَّلاَمِ ‌وَيُ‍‍خْ‍‍رِجُهُمْ مِنَ ‌ال‍‍ظُّ‍‍لُم‍‍َ‍اتِ ‌إِلَى‌ ‌ال‍‍نّ‍‍ُ‍و‌ر‍ِ‍‌ بِإِ‌ذْنِ‍‍هِ ‌وَيَهْدِيهِمْ ‌إِلَى‌ صِ‍رَ‍‌اطٍ‌ مُسْتَ‍‍قِ‍‍يمٍ
Laqad Kafara Al-Ladhīna Qālū 'Inna Allāha Huwa Al-Masīĥu Abnu Maryama ۚ Qul Faman Yamliku Mina Allāhi Shay'āan 'In 'Arāda 'An Yuhlika Al-Masīĥa Abna Maryama Wa 'Ummahu Wa Man Al-'Arđi Jamī`āan ۗ Wa Lillāh Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā ۚ Ykhluqu Mā Yashā'u Wa ۚ Allāhu `Alá Kulli Shay'in Qadīrun 005-017 مسلماً آنان که گفتند: خدا همان مسیح، فرزند مریم است. یقیناً کافر شده اند. بگو: اگر خدا بخواهد، مسیح و مادرش و تمام کسانی که در روی زمین اند، هلاک کند، چه کسی می تواند در برابر اراده و قدرت او بایستد؟ و مالکیّت و فرمانروایی آسمان ها و زمین و آنچه میان آن دو قرار دارد، فقط در سیطره خداست، هر چه را بخواهد می آفریند، و خدا بر هر کاری تواناست. لَ‍قَ‍‍دْ‌ كَفَ‍رَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ هُوَ‌ ‌الْمَس‍‍ِ‍ي‍‍حُ ‌ابْ‍‍نُ مَرْيَمَ ۚ قُ‍‍لْ فَمَ‍‌‍نْ يَمْلِكُ مِنَ ‌اللَّ‍‍هِ شَ‍‍يْ‍‍ئا‌‌ ً‌ ‌إِ‌نْ ‌أَ‌رَ‍‌ا‌دَ‌ ‌أَ‌نْ يُهْلِكَ ‌الْمَس‍‍ِ‍ي‍‍حَ ‌ابْ‍‍نَ مَرْيَمَ ‌وَ‌أُمَّ‍‍هُ ‌وَمَ‍‌‍نْ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ جَمِيعا‌ ًۗ ‌وَلِلَّهِ مُلْكُ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌وَمَا‌ بَيْنَهُمَا‌ ۚ ي‍‍خْ‍‍لُ‍‍قُ مَا‌ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۚ ‌وَ‌اللَّهُ عَلَى‌ كُلِّ شَ‍‍يْء‌‌ٍقَ‍‍دِيرٌ
Wa Qālati Al-Yahūdu Wa An-Naşārá Naĥnu 'Abnā'u Allāhi Wa 'Aĥibbā'uuhu ۚ Qul Falima Yu`adhdhibukum Bidhunūbikum ۖ Bal 'Antum Basharun Mimman Khalaqa ۚ Yaghfiru Liman Yashā'u Wa Yu`adhdhibu Man Yashā'u ۚ Wa Lillāh Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā ۖ Wa 'Ilayhi Al-Maşīru 005-018 و یهود و نصاری گفتند: ما پسران خدا و دوستان اوییم. بگو: [اگر گفتار شما درست است] پس چرا خدا شما را به گناهانتان عذاب می کند؟ بلکه شما هم بشری هستید از مخلوقاتی که خدا آفریده است. هر که را بخواهد می آمرزد، و هر که را بخواهد عذاب می کند. و مالکیّت و فرمانروایی آسمان ها و زمین و آنچه میان آن دو قرار دارد، فقط در سیطره خداست، و بازگشت به سوی اوست. وَ‍قَ‍‍الَتِ ‌الْيَه‍‍ُ‍و‌دُ‌ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌‍رَ‌ى‌ نَحْنُ ‌أَبْ‍‍ن‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَ‌أَحِبّ‍‍َ‍ا‌ؤُهُ ۚ قُ‍‍لْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ ۖ بَلْ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ بَشَر‌ٌ‌ مِ‍‍مَّ‍‍‌‍نْ خَ‍‍لَ‍‍قَ ۚ يَ‍‍غْ‍‍فِ‍‍ر‍ُ‍‌ لِمَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌وَيُعَذِّبُ مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۚ ‌وَلِلَّهِ مُلْكُ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌وَمَا‌ بَيْنَهُمَا‌ ۖ ‌وَ‌إِلَ‍‍يْ‍‍هِ ‌الْمَ‍‍صِ‍‍يرُ
Yā 'Ahla Al-Kitābi Qad Jā'akum Rasūlunā Yubayyinu Lakum `Alá Fatratin Mina Ar-Rusuli 'An Taqūlū Mā Jā'anā Min Bashīrin Wa Lā Nadhīrin ۖ Faqad Jā'akum Bashīrun Wa Nadhīrun Wa ۗ Allāhu `Alá Kulli Shay'in Qadīrun 005-019 ای اهل کتاب! بی تردید رسول ما پس از روزگار فترت و خلأ پیامبران به سوی شما آمد [و آنچه را مورد نیاز دنیا و آخرت شماست] برای شما بیان می کند که [روز قیامت در پیشگاه خدا] نگویید: برای ما هیچ مژده دهنده و بیم رسانی نیامد، یقیناً مژده دهنده و بیم رسان به سویتان آمد؛ وخدا بر هر کاری تواناست. يَ‍‍ا‌ ‌أَهْلَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ قَ‍‍دْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَكُمْ ‌‍رَسُولُنَا‌ يُبَيِّنُ لَكُمْ عَلَى‌ فَتْ‍رَةٍ‌ مِنَ ‌ال‍‍رُّسُلِ ‌أَ‌نْ تَ‍‍قُ‍‍ولُو‌ا‌ مَا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَنَا‌ مِ‍‌‍نْ بَش‍‍ِ‍ي‍‍ر‌ٍ‌ ‌وَلاَ‌ نَذ‍ِ‍ي‍‍ر‌ٍۖ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَكُمْ بَش‍‍ِ‍ي‍‍ر‌ٌ‌ ‌وَنَذ‍ِ‍ي‍‍ر‌ٌۗ ‌وَ‌اللَّهُ عَلَى‌ كُلِّ شَ‍‍يْء‌‌ٍقَ‍‍دِيرٌ
Wa 'Idh Qāla Mūsá LiqawmihiQawmi Adhkurū Ni`mata Allāhi `Alaykum 'Idh Ja`ala Fīkum 'Anbiyā'a Wa Ja`alakum Mulūkāan Wa 'Ātākum Mā Lam Yu'uti 'Aĥadāan Mina Al-`Ālamīna 005-020 و [یاد کنید] هنگامی که موسی به قومش گفت: ای قوم من! نعمت خدا را بر خود یاد کنید، آن گاه که در میان شما پیامبرانی قرار داد، و شما را حاکمان و فرمانروایان ساخت، و به شما نعمت های ویژه ای داد که به هیچ یک از جهانیان نداد. وَ‌إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الَ مُوسَى‌ لِ‍‍قَ‍‍وْمِ‍‍هِ يَا‌ قَ‍‍وْمِ ‌ا‌ذْكُرُ‌و‌ا‌ نِعْمَةَ ‌اللَّ‍‍هِ عَلَيْكُمْ ‌إِ‌ذْ‌ جَعَلَ فِيكُمْ ‌أَ‌نْ‍‍بِي‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌وَجَعَلَكُمْ مُلُوكا‌ ً‌ ‌وَ‌آتَاكُمْ مَا‌ لَمْ يُؤْتِ ‌أَحَد‌ا‌ ً‌ مِنَ ‌الْعَالَمِينَ
Qawmi Adkhulū Al-'Arđa Al-Muqaddasata Allatī Kataba Allāhu Lakum Wa Lā Tartaddū `Alá 'Adrikum Fatanqalibū Khāsirīna 005-021 ای قوم من! به سرزمین مقدسی که خدا برایتان مقرّر فرموده در آیید و [به گناه، عصیان، سرپیچی از فرمان ها و احکام حق] بازنگردید که زیانکار می شوید. يَا‌ قَ‍‍وْمِ ‌ا‌دْ‍‍خُ‍‍لُو‌ا‌الأَ‌رْ‍ضَ ‌الْمُ‍‍قَ‍‍دَّسَةَ ‌الَّتِي كَتَبَ ‌اللَّ‍‍هُ لَكُمْ ‌وَلاَ‌ تَرْتَدُّ‌و‌ا‌ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَ‌دْبَا‌رِكُمْ فَتَ‍‌‍نْ‍‍‍‍قَ‍‍لِبُو‌اخَ‍‍اسِ‍‍رِينَ
Qālū Yā Mūsá 'Inna Fīhā Qawmāan Jabbārīna Wa 'Innā Lan Nadkhulahā Ĥattá Yakhrujū Minhā Fa'in Yakhrujū Minhā Fa'innā Dākhilūna 005-022 گفتند: ای موسی! مسلماً در آنجا مردمی زورگو و ستم گر قرار دارند، و ما هرگز وارد آنجا نمی شویم تا آنان از آنجا بیرون روند، پس اگر از آنجا بیرون روند البته ما وارد خواهیم شد. قَ‍‍الُو‌ا‌ يَا‌ مُوسَ‍‍ى‌ ‌إِنَّ فِيهَا‌ قَ‍‍وْما‌‌ ً‌ جَبَّا‌ر‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَ‌إِنَّ‍‍ا‌ لَ‍‌‍نْ نَ‍‍دْ‍‍خُ‍‍لَهَا‌ حَتَّى‌ يَ‍‍خْ‍‍رُجُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هَا‌ فَإِ‌نْ يَ‍‍خْ‍‍رُجُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هَا‌ فَإِنَّ‍‍ا‌ ‌دَ‌اخِ‍‍لُونَ
Qāla Rajulāni Mina Al-Ladhīna Yakhāfūna 'An`ama Allāhu `Alayhimā Adkhulū `Alayhimu Al-Bāba Fa'idhā Dakhaltumūhu Fa'innakum Ghālibūna ۚ Wa `Alá Allāhi Fatawakkalū 'In Kuntum Mu'uminīna 005-023 دو مرد از کسانی که [از خدا] می ترسیدند و خدا به هر دو نعمتِ [معرفت، ایمان و شهامت] داده بود، گفتند: از این دروازه به آنان یورش برید، چون به آنجا درآیید یقیناً پیروزید؛ و اگر مؤمن هستید بر خدا توکل کنید. قَ‍‍الَ ‌‍رَجُلاَنِ مِنَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يَ‍‍خَ‍‍اف‍‍ُ‍ونَ ‌أَ‌نْ‍‍عَمَ ‌اللَّ‍‍هُ عَلَيْهِمَا‌ ‌ا‌دْ‍‍خُ‍‍لُو‌ا‌ عَلَيْهِمُ ‌الْب‍‍َ‍ابَ فَإِ‌ذَ‌ا‌ ‌دَ‍خَ‍‍لْتُم‍‍ُ‍وهُ فَإِنَّ‍‍كُمْ غَ‍‍الِب‍‍ُ‍ونَ ۚ ‌وَعَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ فَتَوَكَّلُ‍‍و‌ا‌ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ مُؤْمِنِينَ
Qālū Yā Mūsá 'Innā Lan Nadkhulahā 'Abadāan Mā Dāmū Fīhā ۖdh/hab 'Anta Wa Rabbuka Faqātilā 'Innā Hāhunā Qā`idūna 005-024 گفتند: ای موسی! تا آنان در آنجایند، ما هرگز وارد آنجا نخواهیم شد، پس تو و پروردگارت بروید [با آنان] بجنگید که ما [تا پایان کار] در همین جا نشسته ایم. قَ‍‍الُو‌ا‌ يَا‌ مُوسَ‍‍ى‌ ‌إِنَّ‍‍ا‌ لَ‍‌‍نْ نَ‍‍دْ‍‍خُ‍‍لَهَ‍‍ا‌ ‌أَبَد‌ا‌ ً‌ مَا‌ ‌دَ‌امُو‌ا‌ فِيهَا‌ ۖ فَا‌ذْهَ‍‍بْ ‌أَ‌نْ‍‍تَ ‌وَ‌‍رَبُّكَ فَ‍‍قَ‍‍اتِلاَ‌ ‌إِنَّ‍‍ا‌ هَاهُنَا‌ قَ‍‍اعِدُ‌ونَ
Qāla Rabbi 'Innī Lā 'Amliku 'Illā Nafsī Wa 'Akhī ۖ Fāfruq Baynanā Wa Bayna Al-Qawmi Al-Fāsiqīna 005-025 [موسی] گفت: پروردگارا! من جز بر خود و برادرم تسلطی ندارم، پس میان ما و این گروه نافرمان و بدکار جدایی انداز. قَ‍‍الَ ‌‍رَبِّ ‌إِنِّ‍‍ي لاَ‌ ‌أَمْلِكُ ‌إِلاَّ‌ نَفْسِي ‌وَ‌أَ‍خِ‍‍ي ۖ فَافْرُ‍قْ بَيْنَنَا‌ ‌وَبَ‍‍يْ‍‍نَ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمِ ‌الْفَاسِ‍‍قِ‍‍ينَ
Qāla Fa'innahā Muĥarramatun `Alayhim ۛ 'Arba`īna Sanatan ۛ Yatīhūna Fī Al-'Arđi ۚ Falā Ta'sa `Alá Al-Qawmi Al-Fāsiqīna 005-026 [خدا] فرمود: این سرزمین مقدس [به کیفر نافرمانی از خواسته های حق] تا چهل سال بر آنان حرام شد، همواره در طول این مدت در زمینِ [سینا] سرگردان خواهند بود، پس بر این گروه نافرمان وبدکار غمگین مباش. قَ‍‍الَ فَإِنَّ‍‍هَا‌ مُحَ‍رَّمَةٌ عَلَيْهِمْ ۛ ‌أَ‌رْبَع‍‍ِ‍ي‍‍نَ سَنَة ًۛ يَتِيه‍‍ُ‍ونَ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۚ فَلاَ‌ تَأْسَ عَلَى‌ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمِ ‌الْفَاسِ‍‍قِ‍‍ينَ
Wa Atlu `Alayhim Naba'a Abnay 'Ādama Bil-Ĥaqqi 'Idh QarraQurbānāan Fatuqubbila Min 'Aĥadihimā Wa Lam Yutaqabbal Mina Al-'Ākhari Qāla La'aqtulannaka ۖ Qāla 'Innamā Yataqabbalu Allāhu Mina Al-Muttaqīna 005-027 وداستان دو پسر آدم را [که سراسر پند و عبرت است] به درستی و راستی بر آنان بخوان، هنگامی که هر دو نفر با انجام کار نیکی به پروردگار تقرّب جستند، پس از یکی پذیرفته شد، و از دیگری پذیرفته نشد. [برادری که عملش پذیرفته نشد از روی حسد و خودخواهی به برادرش] گفت: بی تردید تو را می کشم. [او] گفت: خدا فقط از پرهیزکاران می پذیرد. وَ‌اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ‌ ‌ابْ‍‍نَيْ ‌آ‌دَمَ بِ‍الْحَ‍‍قِّ ‌إِ‌ذْ‌ قَ‍رَّبَا‌ قُ‍‍رْبَانا‌‌ ً‌ فَتُ‍‍قُ‍‍بِّلَ مِ‍‌‍نْ ‌أَحَدِهِمَا‌ ‌وَلَمْ يُتَ‍‍قَ‍‍بَّلْ مِنَ ‌الآ‍‍خَ‍‍ر‍ِ‍‌ قَ‍‍الَ لَأَ‍قْ‍‍تُلَ‍‍نَّ‍‍كَ ۖ قَ‍‍الَ ‌إِنَّ‍‍مَا‌ يَتَ‍‍قَ‍‍بَّلُ ‌اللَّ‍‍هُ مِنَ ‌الْمُتَّ‍‍قِ‍‍ينَ
La'in Basaţta 'Ilayya Yadaka Litaqtulanī Mā 'Anā Bibāsiţin Yadiya 'Ilayka Li'qtulaka ۖ 'Innī 'Akhāfu Allāha Rabba Al-`Ālamīna 005-028 مسلماً اگر تو برای کشتن من دستت را دراز کنی، من برای کشتن تو دستم را دراز نمی کنم؛ زیرا از خدا پروردگار جهانیان می ترسم. لَئِ‍‌‍نْ بَسَ‍‍ط‍‍تَ ‌إِلَيَّ يَدَكَ لِتَ‍‍قْ‍‍تُلَنِي مَ‍‍ا‌ ‌أَنَا‌ بِبَاسِ‍‍طٍ‌ يَدِيَ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍كَ لِأ‍قْ‍‍تُلَكَ ۖ ‌إِنِّ‍‍ي ‌أَ‍خَ‍‍افُ ‌اللَّ‍‍هَ ‌‍رَبَّ ‌الْعَالَمِينَ
'Innī 'Urīdu 'An Tabū'a Bi'ithmī Wa 'Ithmika Fatakūna Min 'Aşĥābi An-Nāri ۚ Wa Dhalika Jazā'u Až-Žālimīna 005-029 من می خواهم به گناه کشتن من و گناه خودت [که سبب مردود شدن کار نیکت بود، به پیشگاه خدا] بازگردی و در نتیجه از دوزخیان باشی؛ و این است پاداش ستمکاران. إِنِّ‍‍ي ‌أُ‌ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌أَ‌نْ تَب‍‍ُ‍و‌ءَ‌ بِإِثْمِي ‌وَ‌إِثْمِكَ فَتَك‍‍ُ‍ونَ مِ‍‌‍نْ ‌أَ‍صْ‍‍ح‍‍َ‍ابِ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ۚ ‌وَ‌ذَلِكَ جَز‍َ‍‌ا‌ءُ‌ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِمِينَ
Faţawwa`at Lahu Nafsuhu Qatla 'Akhīhi Faqatalahu Fa'aşbaĥa Mina Al-Khāsirīna 005-030 نفس [طغیان گرش]، کشتن برادرش را در نظرش سهل و آسان جلوه داد، پس او را کشت و از زیانکاران شد. فَ‍طَ‍‍وَّعَتْ لَ‍‍هُ نَفْسُ‍‍هُ قَ‍‍تْلَ ‌أَ‍خِ‍‍ي‍‍هِ فَ‍‍قَ‍‍تَلَ‍‍هُ فَأَ‍صْ‍‍بَحَ مِنَ ‌الْ‍‍خَ‍‍اسِ‍‍رِينَ
Faba`atha Allāhu Ghubāan Yabĥathu Fī Al-'Arđi Liyuriyahu Kayfa Yuwārī Saw'ata 'Akhīhi ۚ Qāla Yā Waylatā 'A`ajaztu 'An 'Akūna Mithla Hādhā Al-Ghurābi Fa'uwāriya Saw'ata 'Akhī ۖ Fa'aşbaĥa Mina An-Nādimīna 005-031 پس [در کنار جسد برادرش سرگردان بود که] خدا کلاغی را برانگیخت که زمین را می کاوید تا به او نشان دهد که چگونه جسد برادرش را پنهان کند. [با دیدن حرکات کلاغ] فریاد زد: وای بر من! آیا ناتوان و عاجز بودم از اینکه مانند این کلاغ باشم تا جسد برادرم را پنهان کنم؟! نهایتاً از پشیمانان شد. فَبَعَثَ ‌اللَّ‍‍هُ غُ‍رَ‌ابا‌ ً‌ يَ‍‍بْ‍‍حَثُ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ لِيُ‍‍رِيَ‍‍هُ كَ‍‍يْ‍‍فَ يُوَ‌ا‌رِي سَ‍‍وْ‌أَةَ ‌أَ‍خِ‍‍ي‍‍هِ ۚ قَ‍‍الَ يَا‌وَيْلَتَ‍‍ا‌ ‌أَعَجَزْتُ ‌أَ‌نْ ‌أَك‍‍ُ‍ونَ مِثْلَ هَذَ‌ا‌ ‌الْ‍‍غُ‍رَ‍‌ابِ فَأ‍ُ‍‌وَ‌ا‌رِيَ سَ‍‍وْ‌أَةَ ‌أَ‍خِ‍‍ي فَأَ‍صْ‍‍بَحَ ۖ مِنَ ‌ال‍‍نَّ‍‍ا‌دِمِينَ
Min 'Ajli Dhālika Katabnā `Alá Banī 'Isrā'īla 'Annahu Man Qatala Nafsāan Bighayri Nafsin 'Aw Fasādin Al-'Arđi Faka'annamā Qatala An-Nāsa Jamī`āan Wa Man 'Aĥyāhā Faka'annamā 'Aĥyā An-Nāsa Jamī`āan ۚ Wa Laqad Jā'at/hum Rusulunā Bil-Bayyināti Thumma 'Inna Kathīrāan Minhum Ba`da Dhālika Fī Al-'Arđi Lamusrifūna 005-032 به این سبب بر بنی اسرائیل لازم و مقرّر کردیم که هر کس انسانی را جز برای حق، [قصاص] یا بدون آنکه فسادی در زمین کرده باشد، بکشد، چنان است که همه انسان ها را کشته، و هر کس انسانی را از مرگ برهاند و زنده بدارد، گویی همه انسان ها را زنده داشته است. و یقیناً پیامبران دلایل روشنی برای بنی اسرائیل آوردند، سپس بسیاری از آنان بعد از آن در روی زمین به [تجاوز از حدود حقّ و فساد و] زیاده روی برخاستند. مِ‍‌‍نْ ‌أَجْ‍‍لِ ‌ذَلِكَ كَتَ‍‍بْ‍‍نَا‌ عَلَى‌ بَنِ‍‍ي ‌إِسْر‍َ‍‌ائ‍‍ِ‍ي‍‍لَ ‌أَنَّ‍‍هُ مَ‍‌‍نْ قَ‍‍تَلَ نَفْسا‌ ً‌ بِ‍‍غَ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ نَفْسٍ ‌أَ‌وْ‌ فَس‍‍َ‍ا‌د‌‌ٍ‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ فَكَأَنَّ‍‍مَا‌ قَ‍‍تَلَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ جَمِيعا‌ ً‌ ‌وَمَ‍‌‍نْ ‌أَحْيَاهَا‌ فَكَأَنَّ‍‍مَ‍‍ا‌ ‌أَحْيَا‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ جَمِيعا‌ ًۚ ‌وَلَ‍‍قَ‍‍دْ‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَتْهُمْ ‌رُسُلُنَا‌ بِ‍الْبَيِّن‍‍َ‍اتِ ثُ‍‍مَّ ‌إِنَّ كَثِي‍‍ر‌ا‌ ً‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ بَعْدَ‌ ‌ذَلِكَ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ لَمُسْ‍‍رِفُونَ
'Innamā Jazā'u Al-Ladhīna Yuĥāribūna Allāha Wa Rasūlahu Wa Yas`awna Fī Al-'Arđi Fasādāan 'An Yuqattalū 'Aw Yuşallabū 'Aw Tuqaţţa`a 'Aydīhim Wa 'Arjuluhum Min Khilāfin 'Aw Yunfaw Mina Al-'Arđi ۚ Dhālika Lahum Khizyun Ad-Dunۖ Wa Lahum Al-'Ākhirati `Adhābun `Ažīmun 005-033 کیفر آنان که با خدا و پیامبرش می جنگند، و در زمین به فساد و تباهی می کوشند، فقط این است که کشته شوند، یا به دارشان آویزند، یا دست راست و پای چپشان بریده شود، یا از وطن خود تبعیدشان کنند. این برای آنان رسوایی و خواری در دنیاست، و برای آنان در آخرت عذابی بزرگ است. إِنَّ‍‍مَا‌ جَز‍َ‍‌ا‌ءُ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يُحَا‌رِب‍‍ُ‍ونَ ‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌‍رَسُولَ‍‍هُ ‌وَيَسْعَ‍‍وْنَ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ فَسَا‌د‌اً‌ ‌أَ‌نْ يُ‍‍قَ‍‍تَّلُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌وْ‌ يُ‍‍صَ‍‍لَّبُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌وْ‌ تُ‍‍قَ‍‍طَّ‍‍عَ ‌أَيْدِيهِمْ ‌وَ‌أَ‌رْجُلُهُمْ مِ‍‌‍نْ خِ‍‍لاَفٍ ‌أَ‌وْ‌ يُ‍‌‍ن‍‍فَوْ‌ا‌ مِنَ ‌الأَ‌رْ‍ضِ ۚ ‌ذَلِكَ لَهُمْ خِ‍‍زْي‌‍ٌ‌ فِي ‌ال‍‍دُّن‍‍يَا‌ ۖ ‌وَلَهُمْ فِي ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ عَذ‍َ‍‌ابٌ عَ‍‍ظِ‍‍يمٌ
'Illā Al-Ladhīna Tābū Min Qabli 'An Taqdirū `Alayhim ۖ Fā`lamū 'Anna Allāha Ghafūrun Raĥīmun 005-034 مگر کسانی که پیش از دست یافتنتان بر آنان توبه کنند؛ پس بدانید که خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. إِلاَّ‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ تَابُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِ ‌أَ‌نْ تَ‍‍قْ‍‍دِ‌رُ‌و‌ا‌ عَلَيْهِمْ ۖ فَاعْلَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَحِيمٌ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Attaqū Allaha Wa Abtaghū 'Ilayhi Al-Wasīlata Wa Jāhidū Fī Sabīlihi La`allakum Tufliĥūna 005-035 ای اهل ایمان! از خدا پروا کنید و دست آویز و وسیله ای [از ایمان، عمل صالح و آبروی مقرّبان درگاهش] برای تقرّب به سوی او بجویید؛ و در راه او جهاد کنید تا رستگار شوید. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌ابْ‍‍تَ‍‍غُ‍‍و‌ا‌ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍هِ ‌الْوَسِيلَةَ ‌وَجَاهِدُ‌و‌ا‌ فِي سَبِيلِ‍‍هِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
'Inna Al-Ladhīna Kafarū Law 'Anna Lahum Mā Fī Al-'Arđi Jamī`āan Wa Mithlahu Ma`ahu Liyaftadū Bihi Min `Adhābi Yawmi Al-Qiyāmati Mā Tuqubbila Minhum ۖ Wa Lahum `Adhābun 'Alīmun 005-036 قطعاً کسانی که کافر شدند اگر همه آنچه در زمین است و همانند آن را نیز با آن همراه خود داشته باشند، تا آن را برای نجاتشان از عذاب روز قیامت فدیه و عوض دهند، از آنان پذیرفته نخواهد شد؛ و برای آنان عذابی دردناک است. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ لَوْ‌ ‌أَنَّ لَهُمْ مَا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ جَمِيعا‌ ً‌ ‌وَمِثْلَ‍‍هُ مَعَ‍‍هُ لِيَفْتَدُ‌و‌ا‌ بِ‍‍هِ مِ‍‌‍نْ عَذ‍َ‍‌ابِ يَ‍‍وْمِ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ مَا‌ تُ‍‍قُ‍‍بِّلَ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ ۖ ‌وَلَهُمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ ‌أَلِيمٌ
Yurīdūna 'An Yakhrujū Mina An-Nāri Wa Mā Hum Bikhārijīna Minhā ۖ Wa Lahum `Adhābun Muqīmun 005-037 همواره می خواهند از آتش بیرون آیند، ولی از آن بیرون شدنی نیستند؛ و برای آنان عذابی دائم و پایدار است. يُ‍‍رِيد‍ُ‍‌ونَ ‌أَ‌نْ يَ‍‍خْ‍‍رُجُو‌ا‌ مِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌ر‍ِ‍‌ ‌وَمَا‌ هُمْ بِ‍‍خَ‍‍ا‌رِج‍‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ‍‍هَا‌ ۖ ‌وَلَهُمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ‌ مُ‍‍قِ‍‍يمٌ
Wa As-Sāriqu Wa As-Sāriqatu Fāqţa`ū 'Aydiyahumā Jazā'an Bimā Kasabā Nakālāan Mina Allāhi Wa ۗ Allāhu `Azīzun Ĥakīmun 005-038 و دست مرد و زن دزد را به کیفر کار زشتی که مرتکب شده اند به عنوان مجازاتی از سوی خدا قطع کنید؛ و خدا توانای شکست ناپذیر است. وَ‌السَّا‌رِ‍‍قُ ‌وَ‌ال‍‍سَّا‌رِ‍‍قَ‍‍ةُ فَا‍قْ‍‍‍‍طَ‍‍عُ‍‍و‌ا‌ ‌أَيْدِيَهُمَا‌ جَز‍َ‍‌ا‌ء‌ ً‌ بِمَا‌ كَسَبَا‌ نَكَالا‌ ً‌ مِنَ ‌اللَّ‍‍هِ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ عَز‍ِ‍ي‍‍زٌ‌ حَكِيمٌ
Faman Tāba Min Ba`di Žulmihi Wa 'Aşlaĥa Fa'inna Allāha Yatūbu `Alayhi ۗ 'Inna Allāha Ghafūrun Raĥīmun 005-039 پس کسی که بعد از ستم کردنش توبه کند و [مفاسد خود را] اصلاح نماید، یقیناً خدا توبه اش را می پذیرد؛ زیرا خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. فَمَ‍‌‍نْ ت‍‍َ‍ابَ مِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ ظُ‍‍لْمِ‍‍هِ ‌وَ‌أَ‍صْ‍‍لَحَ فَإِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يَت‍‍ُ‍وبُ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ ۗ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَحِيمٌ
'Alam Ta`lam 'Anna Allāha Lahu Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Yu`adhdhibu Man Yashā'u Wa Yaghfiru Liman Yashā'u Wa ۗ Allāhu `Alá Kulli Shay'in Qadīrun 005-040 آیا ندانسته ای که فرمانروایی آسمان ها و زمین در سیطره خداست، هر کس را بخواهد عذاب می کند، و هر کس را بخواهد می آمرزد؛ و خدا بر هر کاری تواناست؟ أَلَمْ تَعْلَمْ ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لَ‍‍هُ مُلْكُ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ يُعَذِّبُ مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ‌وَيَ‍‍غْ‍‍فِ‍‍ر‍ُ‍‌ لِمَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ عَلَى‌ كُلِّ شَ‍‍يْء‌‌ٍقَ‍‍دِيرٌ
Yā 'Ayyuhā Ar-Rasūlu Lā Yaĥzunka Al-Ladhīna Yusāri`ūna Fī Al-Kufri Mina Al-Ladhīna Qālū 'Āmannā Bi'afwāhihim Wa Lam Tu'umin Qulūbuhum ۛ Wa Mina Al-Ladhīna Hādū ۛ Sammā`ūna Lilkadhibi Sammā`ūna Liqawmin 'Ākharīna Lam Ya'tūka ۖ Yuĥarrifūna Al-Kalima Min Ba`di Mawāđi`ihi ۖ Yaqūlūna 'In 'Ūtītumdhā Fakhudhūhu Wa 'In Lam Tu'utawhu Fāĥdharū ۚ Wa Man Yuridi Allāhu Fitnatahu Falan Tamlika Lahu Mina Allāhi Shay'āan ۚ 'Ūlā'ika Al-Ladhīna Lam Yuridi Allāhu 'An Yuţahhira Qulūbahum ۚ Lahum Ad-DunKhizyun ۖ Wa Lahum Al-'Ākhirati `Adhābun `Ažīmun 005-041 ای پیامبر! کسانی که در کفر می شتابند تو را غمگین نسازند، چه آنان که به زبانشان گفتند: ایمان آوردیم و دل هایشان ایمان نیاورده، و چه آنان که یهودی اند که به شدت شنونده دروغند [با آنکه می دانند دروغ است] و به شدت گوش به فرمان گروهی دیگرند که [از روی حسد و کبر] نزد تو نیامده اند. [آن گروهی که] کلمات [خدا] را پس از استواری در جایگاه هایش تحریف می کنند، [و معنای حقیقی اش را تغییر می دهند و به مقلّدان و مطیعان بی سواد خود] می گویند: اگر [از طرف پیامبر اسلام] احکام [و فرمان هایی مطابق میل ما] به شما ابلاغ کردند بپذیرید، و اگر آن را [مطابق میل ما] ابلاغ نکردند [از آن] بپرهیزید. و کسانی که خدا عذاب [و رسوایی و ذلت] شان را بخواهد، تو هرگز نمی توانی چیزی از عذاب خدا را از آنان برطرف کنی. اینانند کسانی که خدا نخواسته دل هایشان را [از آلودگی] پاک کند؛ برای آنان در دنیا خواری و رسوایی، و در آخرت عذابی بزرگ است. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولُ لاَ‌ يَحْزُ‌نْ‍‍كَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يُسَا‌رِع‍‍ُ‍ونَ فِي ‌الْكُفْ‍‍ر‍ِ‍‌ مِنَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌آمَ‍‍نَّ‍‍ا‌ بِأَفْوَ‌اهِهِمْ ‌وَلَمْ تُؤْمِ‍‌‍نْ قُ‍‍لُوبُهُمْ ۛ ‌وَمِنَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ هَا‌دُ‌و‌اۛ سَ‍‍مَّ‍‍اع‍‍ُ‍ونَ لِلْكَذِبِ سَ‍‍مَّ‍‍اع‍‍ُ‍ونَ لِ‍‍قَ‍‍وْم‌‍ٍ‌ ‌آ‍‍خَ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ لَمْ يَأْت‍‍ُ‍وكَ ۖ يُحَرِّف‍‍ُ‍ونَ ‌الْكَلِمَ مِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ مَوَ‌اضِ‍‍عِ‍‍هِ ۖ يَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ ‌إِ‌نْ ‌أ‍ُ‍‌وتِيتُمْ هَذَ‌ا‌ فَ‍‍خُ‍‍ذ‍ُ‍‌وهُ ‌وَ‌إِ‌نْ لَمْ تُؤْتَ‍‍وْهُ فَاحْذَ‌رُ‌و‌اۚ ‌وَمَ‍‌‍نْ يُ‍‍رِ‌دِ‌ ‌اللَّ‍‍هُ فِتْنَتَ‍‍هُ فَلَ‍‌‍نْ تَمْلِكَ لَ‍‍هُ مِنَ ‌اللَّ‍‍هِ شَ‍‍يْ‍‍ئاً‌ ۚ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ لَمْ يُ‍‍رِ‌دِ‌ ‌اللَّ‍‍هُ ‌أَ‌نْ يُ‍‍طَ‍‍هِّ‍‍ر‍َ‍‌ قُ‍‍لُوبَهُمْ ۚ لَهُمْ فِي ‌ال‍‍دُّ‌نْ‍‍يَا‌ خِ‍‍زْيٌۖ ‌وَلَهُمْ فِي ‌الآ‍‍خِ‍رَةِ عَذ‍َ‍‌ابٌ عَ‍‍ظِ‍‍يمٌ
Sammā`ūna Lilkadhibi 'Akkālūna Lilssuĥti ۚ Fa'in Jā'ūka Fāĥkum Baynahum 'Aw 'A`riđ `Anhum ۖ Wa 'In Tu`riđ `Anhum Falan Yađurrūka Shay'āan ۖ Wa 'In Ĥakamta Fāĥkum Baynahum Bil-Qisţi ۚ 'Inna Allāha Yuĥibbu Al-Muqsiţīna 005-042 آنان فوق العاده شِنوای دروغ اند [با آنکه می دانند دروغ است و] بسیار خورنده مال حرام؛ پس اگر نزد تو آمدند میان آنان [در آنچه تو را داور قرار دادند] داوری کن، یا [اگر نخواستی داوری کنی] از آنان روی برتاب. و اگر روی برتابی هرگز هیچ زیانی به تو نمی رسانند. و اگر میانشان داوری کردی به عدالت داوری کن؛ زیرا خدا عدالت پیشگان را دوست دارد. سَ‍‍مَّ‍‍اع‍‍ُ‍ونَ لِلْكَذِبِ ‌أَكَّال‍‍ُ‍ونَ لِلسُّحْتِ ۚ فَإِ‌نْ ج‍‍َ‍ا‌ء‍ُ‍‌وكَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ ‌أَ‌وْ‌ ‌أَعْ‍‍رِ‍‍ضْ عَ‍‌‍نْ‍‍هُمْ ۖ ‌وَ‌إِ‌نْ تُعْ‍‍رِ‍‍ضْ عَ‍‌‍نْ‍‍هُمْ فَلَ‍‌‍نْ يَ‍‍ضُ‍‍رّ‍ُ‍‌وكَ شَ‍‍يْ‍‍ئا‌ ًۖ ‌وَ‌إِ‌نْ حَكَمْتَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِ‍الْ‍‍قِ‍‍سْ‍‍طِ ۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يُحِبُّ ‌الْمُ‍‍قْ‍‍سِ‍‍طِ‍‍ينَ
Wa Kayfa Yuĥakkimūnaka Wa `Indahumu At-Tawatu Fīhā Ĥukmu Allāhi Thumma Yatawallawna Min Ba`di Dhālika ۚ Wa Mā 'Ūlā'ika Bil-Mu'uminīna 005-043 چگونه تو را داور قرار می دهند در حالی که تورات که در آن حکم خداست نزد آنان است؟ سپس بعد از آنکه میانشان با حکمی که مطابق حکم تورات است داوری کردی روی برمی تابند، و [این روی برتافتن نشانه این است که] آنان [به تورات هم] ایمان ندارند. وَكَ‍‍يْ‍‍فَ يُحَكِّمُونَكَ ‌وَعِ‍‌‍نْ‍‍دَهُمُ ‌ال‍‍تَّوْ‌رَ‍‌اةُ فِيهَا‌ حُكْمُ ‌اللَّ‍‍هِ ثُ‍‍مَّ يَتَوَلَّ‍‍وْنَ مِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ ‌ذَلِكَ ۚ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ بِ‍الْمُؤْمِنِينَ
'Innā 'Anzalnā At-Tawata Fīhā Hudan Wa Nūrun ۚ Yaĥkumu Bihā An-Nabīyūna Al-Ladhīna 'Aslamū Lilladhīna Hādū Wa Ar-Rabbānīyūna Wa Al-'Aĥbāru Bimā Astuĥfižū Min Kitābi Allāhi Wa Kānū `Alayhi Shuhadā'a ۚ Falā Takhshaw An-Nāsa Wa Akhshawnī Wa Lā Tashtarū Bi'āyātī Thamanāan Qalīlāan ۚ Wa Man Lam Yaĥkum Bimā 'Anzala Allāhu Fa'ūlā'ika Humu Al-Kāfirūna 005-044 بی تردید ما تورات را که در آن هدایت و نور است نازل کردیم. پیامبرانی که [تا زمان عیسی] تسلیم تورات بودند بر اساس آن برای یهودیان داوری می کردند، و [نیز] دانشمندان الهی مَسلک [وکاملان در دین] و عالمان یهود به سبب آنکه حفظ و حراست کتاب خدا از آنان خواسته شده بود و بر [درستی و راستی] آن گواه بودند به وسیله آن داوری می کردند. پس [ای دانشمندان یهود!] از مردم نترسید و از من بترسید، و آیاتم را به بهایی اندک مفروشید. و کسانی که بر طبق آنچه خدا نازل کرده داوری نکنند، هم اینانند که کافرند. إِنَّ‍‍ا‌ ‌أَ‌ن‍‍زَلْنَا‌ ‌ال‍‍تَّوْ‌رَ‍‌اةَ فِيهَا‌ هُ‍‍د‌ى‌ ً‌ ‌وَن‍‍ُ‍و‌ر‌ٌۚ يَحْكُمُ بِهَا‌ ‌ال‍‍نَّ‍‍بِيّ‍‍ُ‍ونَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَسْلَمُو‌ا‌ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ هَا‌دُ‌و‌ا‌ ‌وَ‌ال‍رَّبَّانِيّ‍‍ُ‍ونَ ‌وَ‌الأَحْب‍‍َ‍ا‌رُ‌ بِمَا‌ ‌اسْتُحْفِ‍‍ظُ‍‍و‌ا‌ مِ‍‌‍نْ كِت‍‍َ‍ابِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَكَانُو‌ا‌ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ شُهَد‍َ‍‌ا‌ءَ‌ ۚ فَلاَ‌ تَ‍‍خْ‍‍شَوْ‌ا‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ ‌وَ‌اخْ‍‍شَوْنِي ‌وَلاَ‌ تَشْتَرُ‌و‌ا‌ بِآيَاتِي ثَمَنا‌‌ ًقَ‍‍لِيلا‌ ًۚ ‌وَمَ‍‌‍نْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌ن‍‍زَلَ ‌اللَّ‍‍هُ فَأ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌الْكَافِرُ‌ونَ
Wa Katabnā `Alayhim Fīhā 'Anna An-Nafsa Bin-Nafsi Wa Al-`Ayna Bil-`Ayni Wa Al-'Anfa Bil-'Anfi Wa Al-'Udhuna Bil-'Udhuni Wa As-Sinna Bis-Sinni Wa Al-Jurūĥa Qişāşun ۚ Faman Taşaddaqa Bihi Fahuwa Kaffāratun Lahu ۚ Wa Man Lam Yaĥkum Bimā 'Anzala Allāhu Fa'ūlā'ika Humu Až-Žālimūna 005-045 و ما در تورات بر بنی اسرائیل لازم و مقرّر داشتیم که [در قانون قصاص] جان در برابر جان، و چشم در مقابل چشم، و بینی به عوض بینی، و گوش به جای گوش، و دندان در برابر دندان، و زخم ها را قصاصی است. و هر که از آن قصاص گذشت کند، پس آن گذشت کفّاره ای برای [خطاها و معاصیِ] اوست. و آنان که بر طبق آنچه خدا نازل کرده داوری نکنند، هم اینانند که ستمکارند. وَكَتَ‍‍بْ‍‍نَا‌ عَلَيْهِمْ فِيهَ‍‍ا‌ ‌أَنَّ ‌ال‍‍نَّ‍‍فْسَ بِ‍ال‍‍نَّ‍‍فْسِ ‌وَ‌الْعَ‍‍يْ‍‍نَ بِ‍الْعَ‍‍يْ‍‍نِ ‌وَ‌الأَ‌ن‍‍فَ بِ‍الأَ‌ن‍‍فِ ‌وَ‌الأُ‌ذُنَ بِ‍الأُ‌ذُنِ ‌وَ‌ال‍‍سِّ‍‍نَّ بِ‍ال‍‍سِّ‍‍نِّ ‌وَ‌الْجُر‍ُ‍‌وحَ قِ‍‍صَ‍‍اص‌‍ٌۚ فَمَ‍‌‍نْ تَ‍‍صَ‍‍دَّ‍‍قَ بِ‍‍هِ فَهُوَ‌ كَفَّا‌‍رَة ٌ‌ لَ‍‍هُ ۚ ‌وَمَ‍‌‍نْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌ن‍‍زَلَ ‌اللَّ‍‍هُ فَأ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِمُونَ
Wa Qaffaynā `Aláthārihim Bi`īsá Abni Maryama Muşaddiqāan Limā Bayna Yadayhi Mina At-Tawati ۖ Wa 'Ātaynāhu Al-'Injīla Fīhi Hudan Wa Nūrun Wa Muşaddiqāan Limā Bayna Yadayhi Mina At-Tawati Wa Hudan Wa Maw`ižatan Lilmuttaqīna 005-046 و به دنبال پیامبران گذشته، عیسی بن مریم را درآوردیم در حالی که تصدیق کننده تورات پیش از خود بود، و انجیل را که در آن هدایت و نور است به او عطا کردیم و آن هم تصدیق کننده تورات پیش از خود، و برای پرهیزکاران هدایت و موعظه بود. وَ‍قَ‍‍فَّيْنَا‌ عَلَ‍‍ى‌ ‌آثَا‌رِهِمْ بِعِيسَى‌ ‌ابْ‍‍نِ مَرْيَمَ مُ‍‍صَ‍‍دِّ‍‍ق‍‍ا‌ ً‌ لِمَا‌ بَ‍‍يْ‍‍نَ يَدَيْ‍‍هِ مِنَ ‌ال‍‍تَّوْ‌رَ‍‌اةِ ۖ ‌وَ‌آتَيْن‍‍َ‍اهُ ‌الإِ‌ن‍‍ج‍‍ِ‍ي‍‍لَ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ هُ‍‍د‌ى‌ ً‌ ‌وَن‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌وَمُ‍‍صَ‍‍دِّ‍‍ق‍‍ا‌ ً‌ لِمَا‌ بَ‍‍يْ‍‍نَ يَدَيْ‍‍هِ مِنَ ‌ال‍‍تَّوْ‌رَ‍‌اةِ ‌وَهُ‍‍د‌ى‌ ً‌ ‌وَمَوْعِ‍‍ظَ‍‍ة ً‌ لِلْمُتَّ‍‍قِ‍‍ينَ
Wa Līaĥkum 'Ahlu Al-'Injīli Bimā 'Anzala Allāhu Fīhi ۚ Wa Man Lam Yaĥkum Bimā 'Anzala Allāhu Fa'ūlā'ika Humu Al-Fāsiqūna 005-047 و باید اهل انجیل بر طبق آنچه خدا در آن نازل کرده داوری کنند، و آنان که بر طبق آنچه خدا نازل کرده داوری نکنند، هم اینانند که فاسق اند. وَلْيَحْكُمْ ‌أَهْلُ ‌الإِ‌ن‍‍ج‍‍ِ‍ي‍‍لِ بِمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌ن‍‍زَلَ ‌اللَّ‍‍هُ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ ۚ ‌وَمَ‍‌‍نْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌ن‍‍زَلَ ‌اللَّ‍‍هُ فَأ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ هُمُ ‌الْفَاسِ‍‍قُ‍‍ونَ
Wa 'Anzalnā 'Ilayka Al-Kitāba Bil-Ĥaqqi Muşaddiqāan Limā Bayna Yadayhi Mina Al-Kitābi Wa Muhaymināan `Alayhi ۖ Fāĥkum Baynahum Bimā 'Anzala Allāhu ۖ Wa Lā Tattabi` 'Ahwā'ahum `Ammā Jā'aka Mina Al-Ĥaqqi ۚ Likullin Ja`alnā Minkum Shir`atan Wa Minhājāan ۚ Wa Law Shā'a Allāhu Laja`alakum 'Ummatan Wāĥidatan Wa Lakin Liyabluwakum Fī Mā 'Ātākum ۖ Fāstabiqū Al-Khayrāti ۚ 'Ilá Allāhi Marji`ukum Jamī`āan Fayunabbi'ukum Bimā Kuntum Fīhi Takhtalifūna 005-048 و ما این کتاب [قرآن] را به درستی و راستی به سوی تو نازل کردیم در حالی که تصدیق کننده کتاب های پیش از خود و نگهبان و گواه بر [حقّانیّت همه] آنان است؛ پس میان آنان بر طبق آنچه خدا نازل کرده است داوری کن، و [به هنگام داوری] سرپیچی از حقّی که به سوی تو آمده از هواهای نفسانی آنان پیروی مکن. برای هر یک از شما شریعت و راه روشنی قرار دادیم. و اگر خدا می خواست همه شما را امت واحدی قرار می داد، ولی می خواهد شما را در آنچه به شما داده امتحان کند؛ پس به سوی کارهای نیک بر یکدیگر پیشی گیرید. بازگشت همه شما به سوی خداست؛ پس شما را به آنچه همواره درباره آن اختلاف می کردید، آگاه می کند. وَ‌أَ‌ن‍‍زَلْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍كَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ بِ‍الْحَ‍‍قِّ مُ‍‍صَ‍‍دِّ‍‍ق‍‍ا‌ ً‌ لِمَا‌ بَ‍‍يْ‍‍نَ يَدَيْ‍‍هِ مِنَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ ‌وَمُهَيْمِناً‌ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ ۖ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌ن‍‍زَلَ ‌اللَّ‍‍هُ ۖ ‌وَلاَ‌ تَتَّبِعْ ‌أَهْو‍َ‍‌ا‌ءَهُمْ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَكَ مِنَ ‌الْحَ‍‍قِّ ۚ لِكُلّ‌‍ٍ‌ جَعَلْنَا‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ شِ‍‍رْعَة ً‌ ‌وَمِ‍‌‍نْ‍‍هَاجا‌ ًۚ ‌وَلَوْ‌ ش‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌اللَّ‍‍هُ لَجَعَلَكُمْ ‌أُمَّ‍‍ة ً‌ ‌وَ‌احِدَة ً‌ ‌وَلَكِ‍‌‍نْ لِيَ‍‍بْ‍‍لُوَكُمْ فِي مَ‍‍ا‌ ‌آتَاكُمْ ۖ فَاسْتَبِ‍‍قُ‍‍و‌ا‌الْ‍‍خَ‍‍يْ‍رَ‍‌اتِ ۚ ‌إِلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعا‌‌ ً‌ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا‌ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ ف‍‍ِ‍ي‍‍هِ تَ‍‍خْ‍‍تَلِفُونَ
Wa 'Ani Aĥkum Baynahum Bimā 'Anzala Allāhu Wa Lā Tattabi` 'Ahwā'ahum Wa Aĥdharhum 'An Yaftinūka `An Ba`đi Mā 'Anzala Allāhu 'Ilayka ۖ Fa'in Tawallaw Fā`lam 'Annamā Yurīdu Allāhu 'An Yuşībahum Biba`đi Dhunūbihim ۗ Wa 'Inna Kathīrāan Mina An-Nāsi Lafāsiqūna 005-049 و میان آنان بر طبق آنچه خدا نازل کرده است داوری کن، و از هواهای نفسانی آنان پیروی مکن، و از آنان برحذر باش که مبادا تو را از بخشی از آنچه خدا به سویت نازل کرده است، منحرف کنند. پس اگر [ازداوری حکیمانه ات] روی گردانند، بدان که خدا می خواهد آنان را به سبب پاره ای از گناهانشان مجازات کند؛ و مسلماً بسیاری از مردم فاسق اند. وَ‌أَنِ ‌احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌ن‍‍زَلَ ‌اللَّ‍‍هُ ‌وَلاَ‌ تَتَّبِعْ ‌أَهْو‍َ‍‌ا‌ءَهُمْ ‌وَ‌احْذَ‌رْهُمْ ‌أَ‌نْ يَفْتِن‍‍ُ‍وكَ عَ‍‌‍نْ بَعْ‍‍ضِ مَ‍‍ا‌ ‌أَ‌ن‍‍زَلَ ‌اللَّ‍‍هُ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍كَ ۖ فَإِ‌نْ تَوَلَّوْ‌ا‌ فَاعْلَمْ ‌أَنَّ‍‍مَا‌ يُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌اللَّ‍‍هُ ‌أَ‌نْ يُ‍‍صِ‍‍يبَهُمْ بِبَعْ‍‍ضِ ‌ذُنُوبِهِمْ ۗ ‌وَ‌إِنَّ كَثِي‍‍ر‌ا‌ ً‌ مِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ لَفَاسِ‍‍قُ‍‍ونَ
'Afaĥukma Al-Jāhilīyati Yabghūna ۚ Wa Man 'Aĥsanu Mina Allāhi Ĥukmāan Liqawminqinūna 005-050 پس آیا [با وجودِ مشعل نبوّت و آیات روشن قرآن در میانشان] داوری جاهلیت را می طلبند؟! و برای قومی که یقین دارند، چه کسی در داوری بهتر از خدا است؟ أَفَحُكْمَ ‌الْجَاهِلِيَّةِ يَ‍‍بْ‍‍‍‍غُ‍‍ونَ ۚ ‌وَمَ‍‌‍نْ ‌أَحْسَنُ مِنَ ‌اللَّ‍‍هِ حُكْما‌ ً‌ لِ‍‍قَ‍‍وْمٍ‌ يُوقِ‍‍نُونَ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Tattakhidhū Al-Yahūda Wa An-Naşārá 'Awliyā'a ۘ Ba`đuhum 'Awliyā'u Ba`đin ۚ Wa Man Yatawallahum Minkum Fa'innahu Minhum ۗ 'Inna Allāha Lā Yahdī Al-Qawma Až-Žālimīna 005-051 ای اهل ایمان! یهود و نصاری را سرپرستان و دوستان خود مگیرید، آنان سرپرستان و دوستان یکدیگرند [و تنها به روابط میان خود وفا دارند]. و هر کس از شما، یهود و نصاری را سرپرست و دوست خود گیرد از زمره آنان است؛ بی تردید خدا گروه ستمکار را هدایت نمی کند. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ لاَ‌ تَتَّ‍‍خِ‍‍ذُ‌و‌ا‌الْيَه‍‍ُ‍و‌دَ‌ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌‍رَ‌ى‌ ‌أَ‌وْلِي‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ۘ بَعْ‍‍ضُ‍‍هُمْ ‌أَ‌وْلِي‍‍َ‍ا‌ءُ‌ بَعْ‍‍ضٍۚ ‌وَمَ‍‌‍نْ يَتَوَلَّهُمْ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ فَإِنَّ‍‍هُ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ ۗ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لاَ‌ يَهْدِي ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمَ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِمِينَ
Fatará Al-Ladhīna Fī Qulūbihim Marađun Yusāri`ūna Fīhim Yaqūlūna Nakhshá 'An Tuşībanā Dā'iratun ۚ Fa`asá Allāhu 'An Ya'tiya Bil-Fatĥi 'Aw 'Amrin Min `Indihi Fayuşbiĥū `Alá Mā 'Asarrū Fī 'Anfusihim Nādimīna 005-052 کسانی که در دل هایشان بیماری [دورویی] است، می بینی که در دوستی با یهود و نصاری شتاب می ورزند و [بر پایه خیال باطلشان که مبادا اسلام و مسلمانان تکیه گاه استواری نباشند] می گویند: می ترسیم آسیب و گزند ناگواری به ما برسد [به این سبب باید برای دوستی به سوی یهود و نصاری بشتابیم]. امید است خدا از سوی خود پیروزی یا واقعیت دیگری [به نفع مسلمانان] پیش آرد تا این بیماردلان بر آنچه در دل هایشان پنهان می داشتند، پشیمان شوند. فَتَ‍رَ‌ى‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ فِي قُ‍‍لُوبِهِمْ مَ‍رَضٌ‌ يُسَا‌رِع‍‍ُ‍ونَ فِيهِم يَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ نَ‍‍خْ‍‍شَ‍‍ى‌ ‌أَ‌نْ تُ‍‍صِ‍‍يبَنَا‌ ‌د‍َ‍‌ائِ‍رَة‌‍ٌۚ فَعَسَى‌ ‌اللَّ‍‍هُ ‌أَ‌نْ يَأْتِيَ بِ‍الْفَتْحِ ‌أَ‌وْ‌ ‌أَمْر‌ٍ‌ مِ‍‌‍نْ عِ‍‌‍نْ‍‍دِهِ فَيُ‍‍صْ‍‍بِحُو‌ا‌ عَلَى‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَسَرُّ‌و‌ا‌ فِ‍‍ي ‌أَ‌ن‍‍فُسِهِمْ نَا‌دِمِينَ
Wa Yaqūlu Al-Ladhīna 'Āmanū 'Ahā'uulā' Al-Ladhīna 'Aqsamū Billāhi Jahda 'Aymānihim ۙ 'Innahum Lama`akum ۚ Ĥabiţat 'A`māluhum Fa'aşbaĥū Khāsirīna 005-053 و کسانی که ایمان آورده اند [به مؤمنان دیگر] می گویند: آیا این بیماردلان آنانند که به سخت ترین سوگندهایشان به خدا سوگند می خوردند که با شما مؤمنانند؟! [ولی روشن شد که دروغ می گفتند. آنان یهود و نصاری را به سرپرستی و دوستی گرفتند و به این سبب] اعمالشان تباه و بی اثر شد، در نتیجه زیانکار شدند. وَيَ‍قُ‍‍ولُ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌ا‌ ‌أَه‍‍َ‍ا‌ؤُلاَ‌ء‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَ‍قْ‍‍سَمُو‌ا‌ بِ‍اللَّ‍‍هِ جَهْدَ‌ ‌أَيْمَانِهِمْ ۙ ‌إِنَّ‍‍هُمْ لَمَعَكُمْ ۚ حَبِ‍‍طَ‍‍تْ ‌أَعْمَالُهُمْ فَأَ‍صْ‍‍بَحُو‌اخَ‍‍اسِ‍‍رِينَ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Man Yartadda Minkum `An Dīnihi Fasawfa Ya'tī Al-Lahu Biqawmin Yuĥibbuhum Wa Yuĥibbūnahu~ 'Adhillatin `Alá Al-Mu'uminīna 'A`izzatin `Alá Al-Kāfirīna Yujāhidūna Fī Sabīli Allāhi Wa Lā Yakhāfūna Lawmata Lā'imin ۚ Dhālika Fađlu Allāhi Yu'utīhi Man Yashā'u Wa ۚ Allāhu Wāsi`un `Alīmun 005-054 ای اهل ایمان! هر کس از شما از دینش برگردد [زیانی به خدا نمی رساند] خدا به زودی گروهی را می آورد که آنان را دوست دارد، و آنان هم خدا را دوست دارند؛ در برابر مؤمنانْ فروتن اند، و در برابر کافرانْ سرسخت و قدرتمندند، همواره در راه خدا جهاد می کنند، و از سرزنش هیچ سرزنش کننده ای نمی ترسند. این فضل خداست که به هر کس بخواهد می دهد؛ و خدا بسیار عطاکننده و داناست. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ مَ‍‌‍نْ يَرْتَدَّ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ عَ‍‌‍نْ ‌دِينِ‍‍هِ فَسَ‍‍وْفَ يَأْتِي ‌اللَّهُ بِ‍‍قَ‍‍وْمٍ‌ يُحِبُّهُمْ ‌وَيُحِبُّونَهُ~ُ ‌أَ‌ذِلَّةٍ عَلَى‌ ‌الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَعِزَّةٍ عَلَى‌ ‌الْكَافِ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍نَ يُجَاهِد‍ُ‍‌ونَ فِي سَب‍‍ِ‍ي‍‍لِ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَلاَ‌ يَ‍‍خَ‍‍اف‍‍ُ‍ونَ لَوْمَةَ لاَئِم‌‍ٍۚ ‌ذَلِكَ فَ‍‍ضْ‍‍لُ ‌اللَّ‍‍هِ يُؤْت‍‍ِ‍ي‍‍هِ مَ‍‌‍نْ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۚ ‌وَ‌اللَّهُ ‌وَ‌اسِعٌ عَلِيمٌ
'Innamā Wa Līyukumu Allāhu Wa Rasūluhu Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Al-Ladhīna Yuqīmūna Aş-Şalāata Wa Yu'utūna Az-Zakāata Wa Hum ki`ūna 005-055 سرپرست و دوست شما فقط خدا و رسول اوست و مؤمنانی [مانند علی بن ابی طالب اند] که همواره نماز را برپا می دارند و در حالی که در رکوعند [به تهیدستان] زکات می دهند. إِنَّ‍‍مَا‌ ‌وَلِيُّكُمُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌وَ‌‍رَسُولُ‍‍هُ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ يُ‍‍قِ‍‍يم‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةَ ‌وَيُؤْت‍‍ُ‍ونَ ‌ال‍‍زَّك‍‍َ‍اةَ ‌وَهُمْ ‌‍رَ‌اكِعُونَ
Wa Man Yatawalla Allāha Wa Rasūlahu Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Fa'inna Ĥizba Allāhi Humu Al-Ghālibūna 005-056 و کسانی که خدا و رسولش و مؤمنانی [چون علی بن ابی طالب] را به سرپرستی و دوستی بپذیرند [حزب خدایند،] و یقیناً حزب خدا [در هر زمان و همه جا] پیروزند. وَمَ‍‌‍نْ يَتَوَلَّ ‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌‍رَسُولَ‍‍هُ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ فَإِنَّ حِزْبَ ‌اللَّ‍‍هِ هُمُ ‌الْ‍‍غَ‍‍الِبُونَ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Tattakhidhū Al-Ladhīna Attakhadhū Dīnakum Huzūan Wa La`ibāan Mina Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Min Qablikum Wa Al-Kuffāra 'Awliyā'a ۚ Wa Attaqū Allaha 'In Kuntum Mu'uminīna 005-057 ای مؤمنان! کسانی که دین شما را مسخره و بازیچه گرفته اند، چه از اهل کتاب و چه از کافران، سرپرستان و دوستان خود مگیرید؛ و اگر مؤمن هستید از خدا پروا کنید. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ لاَ‌ تَتَّ‍‍خِ‍‍ذُ‌و‌ا‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اتَّ‍‍خَ‍‍ذُ‌و‌ا‌ ‌دِينَكُمْ هُز‍ُ‍‌و‌ا‌ ً‌ ‌وَلَعِبا‌ ً‌ مِنَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أ‍ُ‍‌وتُو‌ا‌الْكِت‍‍َ‍ابَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكُمْ ‌وَ‌الْكُفّ‍‍َ‍ا‌‍رَ‌ ‌أَ‌وْلِي‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ۚ ‌وَ‌اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ مُؤْمِنِينَ
Wa 'Idhā Nādaytum 'Ilá Aş-Şalāati Attakhadhūhā Huzūan Wa La`ibāan ۚ Dhālika Bi'annahum Qawmun Lā Ya`qilūna 005-058 و چون برای نمازْ ندا در می دهید، آن را به مسخره و بازی می گیرند؛ این کار زشتشان به سبب این است که آنان گروهی هستند که [در حقایق و معارف] اندیشه نمی کنند. وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ نَا‌دَيْتُمْ ‌إِلَى‌ ‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةِ ‌اتَّ‍‍خَ‍‍ذُ‌وهَا‌ هُز‍ُ‍‌و‌ا‌ ً‌ ‌وَلَعِبا‌‌ ًۚ ‌ذَلِكَ بِأَنَّ‍‍هُمْ قَ‍‍وْم ٌ‌ لاَ‌ يَعْ‍‍قِ‍‍لُونَ
Qul Yā 'Ahla Al-Kitābi Hal Tanqimūna Minnā 'Illā 'An 'Āmannā Billāhi Wa Mā 'Unzila 'Ilaynā Wa Mā 'Unzila Min Qablu Wa 'Anna 'Aktharakum Fāsiqūna 005-059 بگو: ای اهل کتاب! آیا جز این را بر ما عیب می گیرید که ما به خدا و آنچه از سوی او بر ما نازل شده و آنچه پیش از ما [بر پیامبران] فرود آمده ایمان آورده ایم؟! و این [عیب جویی شما به سبب این است] که بیشتر شما فاسق هستید. قُ‍‍لْ يَ‍‍ا‌ ‌أَهْلَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ هَلْ تَ‍‌‍ن‍‍قِ‍‍م‍‍ُ‍ونَ مِ‍‍نَّ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌أَ‌نْ ‌آمَ‍‍نَّ‍‍ا‌ بِ‍اللَّ‍‍هِ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أُ‌ن‍‍زِلَ ‌إِلَيْنَا‌ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أُ‌نْ‍‍زِلَ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ ‌وَ‌أَنَّ ‌أَكْثَ‍رَكُمْ فَاسِ‍‍قُ‍‍ونَ
Qul Hal 'Unabbi'ukum Bisharrin Min Dhālika Mathūbatan `Inda Allāhi ۚ Man La`anahu Allāhu Wa Ghađiba `Alayhi Wa Ja`ala Minhumu Al-Qiradata Wa Al-Khanāzīra Wa `Abada Aţ-Ţāghūta ۚ 'Ūlā'ika Sharrun Makānāan Wa 'Ađallu `An Sawā'i As-Sabīli 005-060 بگو: آیا شما را از کسانی که کیفرشان [از مؤمنانی که به خیال خود از آنان عیب می گیرید و آنان را سزاوار عذاب می دانید] نزد خدا بدتر است، خبر دهم؟ [آنان] کسانی [از گذشتگان خود شما] هستند که خدا لعنتشان کرده، و بر آنان خشم گرفته، و برخی از آنان را به صورت بوزینه و خوک درآورده، و [نیز آنان که] طاغوت را پرستیدند؛ اینانند که جایگاه و منزلتشان بدتر و از راه راست گمراه ترند. قُ‍‍لْ هَلْ ‌أُنَبِّئُكُمْ بِشَرّ‌ٍ‌ مِ‍‌‍نْ ‌ذَلِكَ مَثُوبَةً عِ‍‌‍نْ‍‍دَ‌ ‌اللَّ‍‍هِ ۚ مَ‍‌‍نْ لَعَنَهُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌وَ‍‍غَ‍‍ضِ‍‍بَ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ ‌وَجَعَلَ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمُ ‌الْ‍‍قِ‍رَ‌دَةَ ‌وَ‌الْ‍‍خَ‍‍نَا‌ز‍ِ‍ي‍رَ‌ ‌وَعَبَدَ‌ ‌ال‍‍طَّ‍‍اغُ‍‍وتَ ۚ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ شَرّ‌ٌ‌ مَكَانا‌ ً‌ ‌وَ‌أَ‍ضَ‍‍لُّ عَ‍‌‍نْ سَو‍َ‍‌ا‌ءِ‌ ‌ال‍‍سَّبِيلِ
Wa 'Idhā Jā'ūkum Qālū 'Āmannā Wa Qad Dakhalū Bil-Kufri Wa Hum Qad Kharajū Bihi Wa ۚ Allāhu 'A`lamu Bimā Kānū Yaktumūna 005-061 و هنگامی که نزد شما آیند، گویند: ایمان آوردیم. در حالی که با کفر وارد می شوند، و با کفر بیرون می روند؛ و خدا به کفر و نفاقی که همواره پنهان می کنند، داناتر است. وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ج‍‍َ‍ا‌ء‍ُ‍‌وكُمْ قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌آمَ‍‍نَّ‍‍ا‌ ‌وَ‍قَ‍‍دْ‌ ‌دَ‍خَ‍‍لُو‌ا‌ بِ‍الْكُفْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌وَهُمْ قَ‍‍دْ‌ خَ‍رَجُو‌ا‌ بِ‍‍هِ ۚ ‌وَ‌اللَّهُ ‌أَعْلَمُ بِمَا‌ كَانُو‌ا‌ يَكْتُمُونَ
Wa Tará Kathīrāan Minhum Yusāri`ūna Fī Al-'Ithmi Wa Al-`Udwāni Wa 'Aklihimu As-Suĥta ۚ Labi'sa Mā Kānū Ya`malūna 005-062 و بسیاری از آنان را می بینی که در گناه و تجاوز [از حدود خدا] و حرام خوری خود می شتابند؛ همانا بد است اعمالی که همواره انجام می دادند. وَتَ‍رَ‌ى‌ كَثِي‍‍ر‌ا‌ ً‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ يُسَا‌رِع‍‍ُ‍ونَ فِي ‌الإِثْمِ ‌وَ‌الْعُ‍‍دْ‌و‍َ‍‌انِ ‌وَ‌أَكْلِهِمُ ‌ال‍‍سُّحْتَ ۚ لَبِئْسَ مَا‌ كَانُو‌ا‌ يَعْمَلُونَ
Lawlā Yanhāhumu Ar-Rabbānīyūna Wa Al-'Aĥbāru `An Qawlihimu Al-'Ithma Wa 'Aklihimu As-Suĥta ۚ Labi'sa Mā Kānū Yaşna`ūna 005-063 چرا دانشمندان الهی مَسلک [و کاملان در دین] و عالمان یهود، آنان را از گفتار گناه آلود و حرام خواری بازنمی دارند؟ بسیار زشت است سکوتی که همواره پیش می گرفتند. لَوْلاَ‌ يَ‍‌‍نْ‍‍هَاهُمُ ‌ال‍رَّبَّانِيّ‍‍ُ‍ونَ ‌وَ‌الأَحْب‍‍َ‍ا‌رُ‌ عَ‍‌‍نْ قَ‍‍وْلِهِمُ ‌الإِثْمَ ‌وَ‌أَكْلِهِمُ ‌ال‍‍سُّحْتَ ۚ لَبِئْسَ مَا‌ كَانُو‌ا‌ يَ‍‍صْ‍‍نَعُونَ
Wa Qālati Al-Yahūdu Yadu Allāhi Maghlūlatun ۚ Ghullat 'Aydīhim Wa Lu`inū Bimā Qālū ۘ Bal Yadāhu Mabţatāni Yunfiqu Kayfa Yashā'u ۚ Wa Layazīdanna Kathīrāan Minhum Mā 'Unzila 'Ilayka Min Rabbika Ţughyānāan Wa Kufan ۚ Wa 'Alqaynā Baynahumu Al-`Adāwata Wa Al-Baghđā'a 'Ilá Yawmi Al-Qiyāmati ۚ Kullamā 'Awqadū Nāan Lilĥarbi 'Aţfa'ahā Al-Lahu ۚ Wa Yas`awna Fī Al-'Arđi Fasādāan Wa ۚ Allāhu Lā Yuĥibbu Al-Mufsidīna 005-064 و یهود گفتند: دست [قدرت] خدا [نسبت به تصرّف در امور آفرینش، تشریع قوانین و عطا کردنِ روزی] بسته است. دست هاشان بسته باد و به کیفر گفتار باطلشان بر آنان لعنت باد؛ بلکه هر دو دست خدا همواره گشوده و باز است [به هر چیز و به هر کس] هر گونه بخواهد، روزی می دهد. و مسلماً آنچه از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شده است، بر سرکشی و کفر بسیاری از آنان می افزاید. و ما میان [یهود، نصاری و گروه های دیگر] آنان تا روز قیامت کینه و دشمنی انداختیم. هر زمان آتشی را برای جنگ [با اهل ایمان] افروختند خدا آن را خاموش کرد، و همواره در زمین برای فساد می کوشند، و خدا مفسدان را دوست ندارد. وَ‍قَ‍‍الَتِ ‌الْيَه‍‍ُ‍و‌دُ‌ يَدُ‌ ‌اللَّ‍‍هِ مَ‍‍غْ‍‍لُولَةٌ ۚ غُ‍‍لَّتْ ‌أَيْدِيهِمْ ‌وَلُعِنُو‌ا‌ بِمَا‌ قَ‍‍الُو‌اۘ بَلْ يَد‍َ‍‌اهُ مَ‍‍بْ‍‍سُوطَ‍‍ت‍‍َ‍انِ يُ‍‌‍ن‍‍فِ‍‍قُ كَ‍‍يْ‍‍فَ يَش‍‍َ‍ا‌ءُ‌ ۚ ‌وَلَيَزِيدَنَّ كَثِي‍‍ر‌ا‌ ً‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ مَ‍‍ا‌ ‌أُ‌ن‍‍زِلَ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍كَ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّكَ طُ‍‍غْ‍‍يَانا‌ ً‌ ‌وَكُفْر‌ا‌ ًۚ ‌وَ‌أَلْ‍‍قَ‍‍يْنَا‌ بَيْنَهُمُ ‌الْعَدَ‌ا‌وَةَ ‌وَ‌الْبَ‍‍غْ‍‍ضَ‍‍ا‌ءَ‌ ‌إِلَى‌ يَ‍‍وْمِ ‌الْ‍‍قِ‍‍يَامَةِ ۚ كُلَّمَ‍‍ا‌ ‌أَ‌وْ‍قَ‍‍دُ‌و‌ا‌ نَا‌ر‌ا‌ ً‌ لِلْحَرْبِ ‌أَ‍طْ‍‍فَأَهَا‌ ‌اللَّهُ ۚ ‌وَيَسْعَ‍‍وْنَ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ فَسَا‌د‌ا‌ ًۚ ‌وَ‌اللَّهُ لاَ‌ يُحِبُّ ‌الْمُفْسِدِينَ
Wa Law 'Anna 'Ahla Al-Kitābi 'Āmanū Wa Attaqaw Lakaffarnā `Anhum Sayyi'ātihim Wa La'adkhalnāhum Jannāti An-Na`īmi 005-065 و اگر اهل کتاب [به آیین اسلام] ایمان می آوردند و پرهیزکاری می کردند، یقیناً گناهانشان را محو می کردیم، و آنان را در بهشت های پر نعمت در می آوردیم. وَلَوْ‌ ‌أَنَّ ‌أَهْلَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَ‌اتَّ‍‍قَ‍‍وْ‌ا‌ لَكَفَّرْنَا‌ عَ‍‌‍نْ‍‍هُمْ سَيِّئ‍‍َ‍‍اتِهِمْ ‌وَلَأَ‌دْ‍‍خَ‍‍لْنَاهُمْ جَ‍‍نّ‍‍َ‍اتِ ‌ال‍‍نَّ‍‍عِيمِ
Wa Law 'Annahum 'Aqāmū At-Tawata Wa Al-'Injīla Wa Mā 'Unzila 'Ilayhim Min Rabbihim La'akalū Min Fawqihim Wa Min Taĥti 'Arjulihim ۚ Minhum 'Ummatun Muqtaşidatun ۖ Wa Kathīrun Minhum Sā'a Mā Ya`malūna 005-066 و اگر آنان تورات و انجیل [واقعی] و آنچه را که از سوی پروردگارشان به آنان نازل شده برپا می داشتند، بی تردید از برکات آسمان و زمین بهره مند می شدند. از آنان گروهی میانه رو و معتدل اند، و بسیاری از آنان بد است آنچه را انجام می دهند. وَلَوْ‌ ‌أَنَّ‍‍هُمْ ‌أَ‍قَ‍‍امُو‌ا‌ال‍‍تَّوْ‌رَ‍‌اةَ ‌وَ‌الإِ‌ن‍‍ج‍‍ِ‍ي‍‍لَ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أُ‌ن‍‍زِلَ ‌إِلَيْهِمْ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّهِمْ لَأَكَلُو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ فَوْ‍قِ‍‍هِمْ ‌وَمِ‍‌‍نْ تَحْتِ ‌أَ‌رْجُلِهِمْ ۚ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ ‌أُمَّ‍‍ةٌ‌ مُ‍‍قْ‍‍تَ‍‍صِ‍‍دَةٌۖ ‌وَكَث‍‍ِ‍ي‍‍ر‌ٌ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ س‍‍َ‍ا‌ءَ‌ مَا‌ يَعْمَلُونَ
Yā 'Ayyuhā Ar-Rasūlu Balligh Mā 'Unzila 'Ilayka Min Rabbika ۖ Wa 'In Lam Taf`al Famā Ballaghta Risālatahu Wa ۚ Allāhu Ya`şimuka Mina An-Nāsi ۗ 'Inna Allāha Lā Yahdī Al-Qawma Al-Kāfirīna 005-067 ای پیامبر! آنچه از سوی پروردگارت [درباره ولایت و رهبری علی بن أبی طالب امیرالمؤمنین (علیه السلام)] بر تو نازل شده ابلاغ کن؛ و اگر انجام ندهی پیام خدا را نرسانده ای. و خدا تو را از [آسیب و گزند] مردم نگه می دارد؛ قطعاً خدا گروه کافران را هدایت نمی کند. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولُ بَلِّ‍‍غْ مَ‍‍ا‌ ‌أُ‌ن‍‍زِلَ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍كَ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّكَ ۖ ‌وَ‌إِ‌نْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا‌ بَلَّ‍‍غْ‍‍تَ ‌رِسَالَتَ‍‍هُ ۚ ‌وَ‌اللَّهُ يَعْ‍‍صِ‍‍مُكَ مِنَ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ۗ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لاَ‌ يَهْدِي ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمَ ‌الْكَافِ‍‍رِينَ
Qul Yā 'Ahla Al-Kitābi Lastum `Alá Shay'in Ĥattá Tuqīmū At-Tawata Wa Al-'Injīla Wa Mā 'Unzila 'Ilaykum Min Rabbikum ۗ Wa Layazīdanna Kathīrāan Minhum Mā 'Unzila 'Ilayka Min Rabbika Ţughyānāan Wa Kufan ۖ Falā Ta'sa `Alá Al-Qawmi Al-Kāfirīna 005-068 بگو: ای اهل کتاب! شما بر مسلک صحیح و درستی نیستید تا زمانی که تورات و انجیل و آنچه از جانب پروردگارتان به سوی شما نازل شده بر پا دارید، و بی تردید آنچه از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شده، بر سرکشی و کفر بسیاری از آنان می افزاید، پس بر گروه کافران غمگین مباش. قُ‍‍لْ يَ‍‍ا‌ ‌أَهْلَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ لَسْتُمْ عَلَى‌ شَ‍‍يْءٍ‌ حَتَّى‌ تُ‍‍قِ‍‍يمُو‌ا‌ال‍‍تَّوْ‌رَ‍‌اةَ ‌وَ‌الإِ‌ن‍‍ج‍‍ِ‍ي‍‍لَ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أُ‌ن‍‍زِلَ ‌إِلَيْكُمْ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّكُمْ ۗ ‌وَلَيَزِيدَنَّ كَثِي‍‍ر‌ا‌ ً‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ مَ‍‍ا‌ ‌أُ‌ن‍‍زِلَ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍كَ مِ‍‌‍نْ ‌‍رَبِّكَ طُ‍‍غْ‍‍يَانا‌ ً‌ ‌وَكُفْر‌ا‌‌ ًۖ فَلاَ‌ تَأْسَ عَلَى‌ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمِ ‌الْكَافِ‍‍رِينَ
'Inna Al-Ladhīna 'Āmanū Wa Al-Ladhīna Hādū Wa Aş-Şābi'ūna Wa An-Naşārá Man 'Āmana Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri Wa `Amila Şāliĥāan Falā Khawfun `Alayhim Wa Lā Hum Yaĥzanūna 005-069 یقیناً کسانی که [از روی ظاهر] به اسلام گرویده اند و یهودی ها و صابئان و نصاری [با مُتّصف بودن به عنوان اسلام یا یهودیت یا صابئیت یا نصرانیّتْ، اهل سعادت و نجات نیستند،] هر کدام [از این گروه ها در زمان هر پیامبری از روی یقین و اخلاص] به خدا و روز قیامت ایمان آورده و کار شایسته انجام داده باشند، نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می شوند. إِنَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ هَا‌دُ‌و‌ا‌ ‌وَ‌ال‍‍صَّ‍‍ابِئ‍‍ُ‍ونَ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍‍‍صَ‍‍ا‌‍رَ‌ى‌ مَ‍‌‍نْ ‌آمَنَ بِ‍اللَّ‍‍هِ ‌وَ‌الْيَ‍‍وْمِ ‌الآ‍‍خِ‍‍رِ‌ ‌وَعَمِلَ صَ‍‍الِحا‌‌ ً‌ فَلاَ‌ خَ‍‍وْفٌ عَلَيْهِمْ ‌وَلاَ‌ هُمْ يَحْزَنُونَ
Laqad 'Akhadhnā Mīthāqa Banī 'Isrā'īla Wa 'Arsalnā 'Ilayhim Rusulāan ۖ Kullamā Jā'ahum Rasūlun Bimā Lā Tahwá 'Anfusuhum Farīqāan Kadhdhabū Wa Farīqāan Yaqtulūna 005-070 البته ما از بنی اسرائیل [بر اطاعت از خدا و پیروی از موسی] پیمان گرفتیم و پیامبرانی به سوی ایشان فرستادیم؛ هرگاه پیامبری احکام و قوانینی که دلخواهشان نبود برای آنان می آورد، گروهی را تکذیب کرده و گروهی را می کشتند!! لَ‍قَ‍‍دْ‌ ‌أَ‍خَ‍‍ذْنَا‌ مِيث‍‍َ‍اقَ بَنِ‍‍ي ‌إِسْر‍َ‍‌ائ‍‍ِ‍ي‍‍لَ ‌وَ‌أَ‌رْسَلْنَ‍‍ا‌ ‌إِلَيْهِمْ ‌رُسُلا‌‌ ًۖ كُلَّمَا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَهُمْ ‌‍رَس‍‍ُ‍ول‌‍ٌ‌ بِمَا‌ لاَ‌ تَهْوَ‌ى‌ ‌أَ‌ن‍‍فُسُهُمْ فَ‍‍رِي‍‍ق‍‍ا‌‌ ً‌ كَذَّبُو‌ا‌ ‌وَفَ‍‍رِي‍‍ق‍‍ا‌ ً‌ يَ‍‍قْ‍‍تُلُونَ
Wa Ĥasibū 'Allā Takūna Fitnatun Fa`amū Wa Şammū Thumma Tāba Allāhu `Alayhim Thumma `Amū Wa Şammū Kathīrun Minhum Wa ۚ Allāhu Başīrun Bimā Ya`malūna 005-071 وپنداشتند که عذاب و مجازاتی وجود ندارد؛ بنابراین [از دیدن واقعیات] کور و [از شنیدن حقایق و معارف] کر شدند، سپس [بعد از آگاهی و توبه کردن] خدا توبه آنان را پذیرفت. باز بسیاری از آنان کور و کر شدند! و خدا به آنچه انجام می دهند، بیناست. وَحَسِبُ‍‍و‌ا‌ ‌أَلاَّ‌ تَك‍‍ُ‍ونَ فِتْنَة‌‍ٌ‌ فَعَمُو‌ا‌ ‌وَ‍صَ‍‍مُّ‍‍و‌ا‌ ثُ‍‍مَّ ت‍‍َ‍ابَ ‌اللَّ‍‍هُ عَلَيْهِمْ ثُ‍‍مَّ عَمُو‌ا‌ ‌وَ‍صَ‍‍مُّ‍‍و‌ا‌ كَث‍‍ِ‍ي‍‍ر‌ٌ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ ۚ ‌وَ‌اللَّهُ بَ‍‍صِ‍‍ي‍‍ر‌ٌ‌ بِمَا‌ يَعْمَلُونَ
Laqad Kafara Al-Ladhīna Qālū 'Inna Allāha Huwa Al-Masīĥu Abnu Maryama ۖ Wa Qāla Al-Masīĥu Yā Banī 'Isrā'īla A`budū Allaha Rabbī Wa Rabbakum ۖ 'Innahu Man Yushrik Billāhi Faqad Ĥarrama Allāhu `Alayhi Al-Jannata Wa Ma'wāhu An-Nāru ۖ Wa Mā Lilžžālimīna Min 'Anşārin 005-072 آنان که گفتند: خدا همان مسیح، فرزند مریم است، بی تردید کافر شدند؛ و حال آنکه مسیح گفت: ای بنی اسرائیل! خدای یکتا را که پروردگار من و پروردگار شماست بپرستید، مسلماً هر کس به خدا شرک ورزد، بی تردید خدا بهشت را بر او حرام کند، و جایگاهش آتش است، و برای ستمکاران هیچ یاوری نیست. لَ‍قَ‍‍دْ‌ كَفَ‍رَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ هُوَ‌ ‌الْمَس‍‍ِ‍ي‍‍حُ ‌ابْ‍‍نُ مَرْيَمَ ۖ ‌وَ‍قَ‍‍الَ ‌الْمَس‍‍ِ‍ي‍‍حُ يَابَنِ‍‍ي ‌إِسْر‍َ‍‌ائ‍‍ِ‍ي‍‍لَ ‌اعْبُدُ‌و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌‍رَبِّي ‌وَ‌‍رَبَّكُمْ ‌إِنَّ‍‍هُ ۖ مَ‍‌‍نْ يُشْ‍‍رِكْ بِ‍اللَّ‍‍هِ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ حَ‍رَّمَ ‌اللَّ‍‍هُ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ ‌الْجَ‍‍نَّ‍‍ةَ ‌وَمَأْ‌و‍َ‍‌اهُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍ا‌رُ‌ ‌وَمَا‌ ۖ لِل‍‍ظَّ‍‍الِم‍‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ ‌أَ‌ن‍‍صَ‍‍ا‌رٍ
Laqad Kafara Al-Ladhīna Qālū 'Inna Allāha Thālithu Thalāthatin ۘ Wa Mā Min 'Ilahin 'Illā 'Ilahun Wāĥidun ۚ Wa 'In Lam Yantahū `Ammā Yaqūlūna Layamassanna Al-Ladhīna Kafarū Minhum `Adhābun 'Alīmun 005-073 آنان که گفتند: خدا یکی از [این] سه تاست [پدر، پسر، روح] یقیناً کافر شدند، و حال آنکه هیچ معبودی جز خدای یکتا نیست. و اگر از آنچه می گویند بازنایستند، قطعاً به کسانی از آنان که [به سبب چنین اعتقادی] کافر شدند، عذابی دردناک خواهد رسید. لَ‍قَ‍‍دْ‌ كَفَ‍رَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ ثَالِثُ ثَلاَثَةٍۘ ‌وَمَا‌ مِ‍‌‍نْ ‌إِلَه‌‍ٍ‌ ‌إِلاَّ‌ ‌إِلَهٌ‌ ‌وَ‌احِد‌ٌۚ ‌وَ‌إِ‌نْ لَمْ يَ‍‌‍ن‍‍تَهُو‌ا‌ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ يَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ لَيَمَسَّ‍‍نَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ عَذ‍َ‍‌ابٌ ‌أَلِيمٌ
'Afalā Yatūbūna 'Ilá Allāhi Wa Yastaghfirūnahu Wa ۚ Allāhu Ghafūrun Raĥīmun 005-074 آیا به سوی خدا بازنمی گردند، و از او درخواست آمرزش نمی کنند؟ و حال آنکه خدا بسیار آمرزنده ومهربان است. أَفَلاَ‌ يَتُوب‍‍ُ‍ونَ ‌إِلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَيَسْتَ‍‍غْ‍‍فِرُ‌ونَ‍‍هُ ۚ ‌وَ‌اللَّهُ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَحِيمٌ
Al-Masīĥu Abnu Maryama 'Illā Rasūlun Qad Khalat Min Qablihi Ar-Rusulu Wa 'Ummuhu Şiddīqatun ۖ Kānā Ya'kulāni Aţ-Ţa`āma ۗ Anžur Kayfa Nubayyinu Lahumu Al-'Āyāti Thumma Anžur 'Anná Yu'ufakūna 005-075 مسیح، فرزند مریم جز فرستاده ای [از سوی خدا] نیست که پیش از او هم فرستادگانی گذشته اند. و مادرش زن بسیار راستگو [و درست کاری] بود. هر دو [مانند انسان های دیگر] غذا می خوردند. با تأمل بنگر چگونه نشانه ها را برای آنان بیان می کنیم [تا بدانند متولد شدگان و نیازمندان به خوراک، خدا نیستند]؛ سپس با تأمل بنگر که آنان چگونه [از حق به باطل] منحرف می شوند؟! مَا‌ ‌الْمَس‍‍ِ‍ي‍‍حُ ‌ابْ‍‍نُ مَرْيَمَ ‌إِلاَّ‌ ‌‍رَس‍‍ُ‍ول‌‍ٌقَ‍‍دْ‌ خَ‍‍لَتْ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِهِ ‌ال‍‍رُّسُلُ ‌وَ‌أُمُّ‍‍هُ صِ‍‍دِّي‍‍قَ‍‍ة‌‍ٌۖ كَانَا‌ يَأْكُلاَنِ ‌ال‍‍طَّ‍‍ع‍‍َ‍امَ ۗ ‌ان‍‍ظُ‍‍رْ‌ كَ‍‍يْ‍‍فَ نُبَيِّنُ لَهُمُ ‌الآي‍‍َ‍اتِ ثُ‍‍مَّ ‌ان‍‍ظُ‍‍رْ‌ ‌أَنَّ‍‍ى‌ يُؤْفَكُونَ
Qul 'Ata`budūna Min Dūni Allāhi Mā Lā Yamliku Lakum Đaran Wa Lā Naf`āan Wa ۚ Allāhu Huwa As-Samī`u Al-`Alīmu 005-076 بگو: آیا به جای خدا چیزی را می پرستید که برای شما قدرت دفع هیچ زیان و جلب هیچ سودی را ندارد؟! و خداست که شنوا [یِ همه گفتارها] و دانا [یِ همه اسرار و رازها] ست. قُ‍‍لْ ‌أَتَعْبُد‍ُ‍‌ونَ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌اللَّ‍‍هِ مَا‌ لاَ‌ يَمْلِكُ لَكُمْ ضَ‍‍رّ‌ا‌ ً‌ ‌وَلاَ‌ نَفْعا‌ ًۚ ‌وَ‌اللَّهُ هُوَ‌ ‌ال‍‍سَّم‍‍ِ‍ي‍‍عُ ‌الْعَلِيمُ
Qul Yā 'Ahla Al-Kitābi Lā Taghlū Fī Dīnikum Ghayra Al-Ĥaqqi Wa Lā Tattabi`ū 'Ahwā'a Qawmin Qad Đallū Min Qablu Wa 'Ađallū Kathīrāan Wa Đallū `An Sawā'i As-Sabīli 005-077 بگو: ای اهل کتاب! به ناحق در دینتان غلوّ نکنید، و از امیال و هوس های گروهی که یقیناً پیش از این گمراه شدند وبسیاری را گمراه کردند و از راه راست دور شدند، پیروی مکنید. قُ‍‍لْ يَ‍‍ا‌ ‌أَهْلَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابِ لاَ‌ تَ‍‍غْ‍‍لُو‌ا‌ فِي ‌دِينِكُمْ غَ‍‍يْ‍رَ‌الْحَ‍‍قِّ ‌وَلاَ‌ تَتَّبِعُ‍‍و‌ا‌ ‌أَهْو‍َ‍‌ا‌ءَ‌ قَ‍‍وْم‌‍ٍقَ‍‍دْ‌ ضَ‍‍لُّو‌ا‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لُ ‌وَ‌أَ‍ضَ‍‍لُّو‌ا‌ كَثِي‍‍ر‌ا‌ ً‌ ‌وَ‍ضَ‍‍لُّو‌ا‌ عَ‍‌‍نْ سَو‍َ‍‌ا‌ءِ‌ ‌ال‍‍سَّبِيلِ
Lu`ina Al-Ladhīna Kafarū Min Banī 'Isrā'īla `Alá Lisāni Dāwūda Wa `Īsá Abni Maryama ۚ Dhālika Bimā `Aşaw Wa Kānū Ya`tadūna 005-078 از بنی اسرائیل آنان که کافر شدند به زبان داود و عیسی بن مریم لعنت شدند. لعنت شدنشان برای این بود که [نسبت به فرمان های خدا و انبیا] سرپیچی داشتند و همواره [از حدود الهی] تجاوز می کردند. لُعِنَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ مِ‍‌‍نْ بَنِ‍‍ي ‌إِسْر‍َ‍‌ائ‍‍ِ‍ي‍‍لَ عَلَى‌ لِس‍‍َ‍انِ ‌دَ‌ا‌و‍ُ‍‌و‌دَ‌ ‌وَعِيسَى‌ ‌ابْ‍‍نِ مَرْيَمَ ۚ ‌ذَلِكَ بِمَا‌ عَ‍‍صَ‍‍وْ‌ا‌ ‌وَكَانُو‌ا‌ يَعْتَدُ‌ونَ
Kānū Lā Yatanāhawna `An Munkarin Fa`alūhu ۚ Labi'sa Mā Kānū Yaf`alūna 005-079 آنان یکدیگر را ازکارهای زشتی که مرتکب می شدند بازنمی داشتند. مسلماً بد بود آنچه را انجام می دادند. كَانُو‌ا‌ لاَ‌ يَتَنَاهَ‍‍وْنَ عَ‍‌‍نْ مُ‍‌‍ن‍‍كَر‌‌ٍ‌ فَعَل‍‍ُ‍وهُ ۚ لَبِئْسَ مَا‌ كَانُو‌ا‌ يَفْعَلُونَ
Tará Kathīrāan Minhum Yatawallawna Al-Ladhīna Kafarū ۚ Labi'sa Mā Qaddamat Lahum 'Anfusuhum 'An Sakhiţa Allāhu `Alayhim Wa Fī Al-`Adhābi Hum Khālidūna 005-080 بسیاری از آنان را می بینی که با کسانی که کفر ورزیدند، همواره دوستی می کنند. قطعاً بد است آنچه نفوسِ [طغیان گرشان برای قیامت] آنان پیش فرستاده است؛ [و نتیجه آن این است] که خدا بر آنان خشم گرفت و در عذاب جاودانه اند. تَ‍رَ‌ى‌ كَثِي‍‍ر‌ا‌ ً‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ يَتَوَلَّ‍‍وْنَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌اۚ لَبِئْسَ مَا‌ قَ‍‍دَّمَتْ لَهُمْ ‌أَ‌ن‍‍فُسُهُمْ ‌أَ‌نْ سَ‍‍خِ‍‍طَ ‌اللَّ‍‍هُ عَلَيْهِمْ ‌وَفِي ‌الْعَذ‍َ‍‌ابِ هُمْ خَ‍‍الِدُ‌ونَ
Wa Law Kānū Yu'uminūna Billāhi Wa An-Nabīyi Wa Mā 'Unzila 'Ilayhi Mā Attakhadhūhum 'Awliyā'a Wa Lakinna Kathīrāan Minhum Fāsiqūna 005-081 اگر به خدا و پیامبر و آنچه بر او نازل شده ایمان می آوردند، [از برکت آن ایمان] کفّار و مشرکان را سرپرست و دوست خود نمی گرفتند؛ ولی بسیاری از آنان فاسق اند. وَلَوْ‌ كَانُو‌ا‌ يُؤْمِن‍‍ُ‍ونَ بِ‍اللَّ‍‍هِ ‌وَ‌ال‍‍نَّ‍‍بِيِّ ‌وَمَ‍‍ا‌ ‌أُ‌ن‍‍زِلَ ‌إِلَ‍‍يْ‍‍هِ مَا‌ ‌اتَّ‍‍خَ‍‍ذُ‌وهُمْ ‌أَ‌وْلِي‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌وَلَكِ‍‍نَّ كَثِي‍‍ر‌ا‌ ً‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ فَاسِ‍‍قُ‍‍ونَ
Latajidanna 'Ashadda An-Nāsi `Adāwatan Lilladhīna 'Āmanū Al-Yahūda Wa Al-Ladhīna 'Ashraۖ Wa Latajidanna 'Aqrabahum Mawaddatan Lilladhīna 'Āmanū Al-Ladhīna Qālū 'Innā Naşārá ۚ Dhālika Bi'anna Minhum Qissīsīna Wa Ruhbānāan Wa 'Annahum Lā Yastakbirūna 005-082 یقیناً سرسخت ترین مردم را در کینه و دشمنی نسبت به مؤمنان، یهودیان و مشرکان خواهی یافت. و البته نزدیک ترینشان را در دوستی با مؤمنان، کسانی می یابی که گفتند: ما نصرانی هستیم. این واقعیت برای آن است که گروهی از آنان کشیشان دانشمند و عابدان خدا ترس اند، و آنان [در پیروی از حق] تکبّر نمی کنند. لَتَجِدَنَّ ‌أَشَدَّ‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسِ عَدَ‌ا‌وَة ً‌ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌الْيَه‍‍ُ‍و‌دَ‌ ‌وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَشْ‍رَكُو‌اۖ ‌وَلَتَجِدَنَّ ‌أَ‍قْ‍‍‍رَبَهُمْ مَوَ‌دَّة ً‌ لِلَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ‍‍ا‌ نَ‍‍صَ‍‍ا‌‍رَ‌ى‌ ۚ ‌ذَلِكَ بِأَنَّ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ قِ‍‍سِّيس‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَ‌رُهْبَانا‌ ً‌ ‌وَ‌أَنَّ‍‍هُمْ لاَ‌ يَسْتَكْبِرُ‌ونَ
Wa 'Idhā Sami`ū Mā 'Unzila 'Ilá Ar-Rasūli Tará 'A`yunahum Tafīđu Mina Ad-Dam`i Mimmā `Arafū Mina Al-Ĥaqqi ۖ Yaqūlūna Rabbanā 'Āmannā Fāktubnā Ma`a Ash-Shāhidīna 005-083 و چون آنچه را که بر پیامبر اسلام نازل شده بشنوند، دیدگانشان را می بینی به سبب آنچه از حق شناخته اند، لبریز از اشک می شود، می گویند: پروردگارا! ایمان آوردیم، پس ما را در زمره گواهان [به حقّانیّت پیامبر و قرآن] بنویس. وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ سَمِعُو‌ا‌ مَ‍‍ا‌ ‌أُ‌ن‍‍زِلَ ‌إِلَى‌ ‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولِ تَ‍رَ‌ى‌ ‌أَعْيُنَهُمْ تَف‍‍ِ‍ي‍‍ضُ مِنَ ‌ال‍‍دَّمْعِ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ عَ‍رَفُو‌ا‌ مِنَ ‌الْحَ‍‍قِّ ۖ يَ‍‍قُ‍‍ول‍‍ُ‍ونَ ‌‍رَبَّنَ‍‍ا‌ ‌آمَ‍‍نَّ‍‍ا‌ فَاكْتُ‍‍بْ‍‍نَا‌ مَعَ ‌ال‍‍شَّاهِدِينَ
Wa Mā Lanā Lā Nu'uminu Billāhi Wa Mā Jā'anā Mina Al-Ĥaqqi Wa Naţma`u 'An Yudkhilanā Rabbunā Ma`a Al-Qawmi Aş-Şāliĥīna 005-084 و بر پایه چه عذر و بهانه ای به خدا و آنچه از حق برای ما آمده ایمان نیاوریم؟ و حال آنکه امید داریم که پروردگارمان ما را در زمره شایستگان درآورد. وَمَا‌ لَنَا‌ لاَ‌ نُؤْمِنُ بِ‍اللَّ‍‍هِ ‌وَمَا‌ ج‍‍َ‍ا‌ءَنَا‌ مِنَ ‌الْحَ‍‍قِّ ‌وَنَ‍‍طْ‍‍مَعُ ‌أَ‌نْ يُ‍‍دْ‍‍خِ‍‍لَنَا‌ ‌‍رَبُّنَا‌ مَعَ ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمِ ‌ال‍‍صَّ‍‍الِحِينَ
Fa'athābahumu Allāhu Bimā Qālū Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Khālidīna Fīhā ۚ Wa Dhalika Jazā'u Al-Muĥsinīna 005-085 پس خدا به پاس این سخنان [و عقاید صادقانه] به آنان بهشت هایی پاداش داد که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است، در آن جاودانه اند؛ و این است پاداش نیکوکاران. فَأَثَابَهُمُ ‌اللَّ‍‍هُ بِمَا‌ قَ‍‍الُو‌ا‌ جَ‍‍نّ‍‍َ‍ات‌‍ٍ‌ تَ‍‍جْ‍‍رِي مِ‍‌‍نْ تَحْتِهَا‌ ‌الأَ‌نْ‍‍ه‍‍َ‍ا‌رُ‌ خَ‍‍الِد‍ِ‍ي‍‍نَ فِيهَا‌ ۚ ‌وَ‌ذَلِكَ جَز‍َ‍‌ا‌ءُ‌ ‌الْمُحْسِنِينَ
Wa Al-Ladhīna Kafarū Wa Kadhdhabū Bi'āyātinā 'Ūlā'ika 'Aşĥābu Al-Jaĥīmi 005-086 و آنان که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند، اهل آتش اند. وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ ‌وَكَذَّبُو‌ا‌ بِآيَاتِنَ‍‍ا‌ ‌أ‍ُ‍‌وْل‍‍َ‍ائِكَ ‌أَ‍صْ‍‍ح‍‍َ‍ابُ ‌الْجَحِيمِ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Tuĥarrimū Ţayyibāti Mā 'Aĥalla Allāhu Lakum Wa Lā Ta`tadū ۚ 'Inna Allāha Lā Yuĥibbu Al-Mu`tadīna 005-087 ای اهل ایمان! چیزهای پاکیزه ای را که خدا برای شما حلال کرده بر خود حرام نکنید، و [از حدود خدا] تجاوز ننمایید؛ یقیناً خدا متجاوزان را دوست ندارد. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ لاَ‌ تُحَرِّمُو‌اطَ‍‍يِّب‍‍َ‍اتِ مَ‍‍ا‌ ‌أَحَلَّ ‌اللَّ‍‍هُ لَكُمْ ‌وَلاَ‌ تَعْتَدُ‌و‌اۚ ‌إِنَّ ‌اللَّ‍‍هَ لاَ‌ يُحِبُّ ‌الْمُعْتَدِينَ
Wa Kulū Mimmā Razaqakumu Allāhu Ĥalālāan Ţayyibāan ۚ Wa Attaqū Allaha Al-Ladhī 'Antum Bihi Mu'uminūna 005-088 و از نعمت های حلال و پاکیزه ای که خدا روزی شما فرموده، بخورید؛ و از خدایی که به او ایمان دارید، پروا کنید. وَكُلُو‌ا‌ مِ‍‍مَّ‍‍ا‌ ‌‍رَ‌زَ‍قَ‍‍كُمُ ‌اللَّ‍‍هُ حَلالا‌‌ ًطَ‍‍يِّبا‌ ًۚ ‌وَ‌اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌الَّذِي ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ بِ‍‍هِ مُؤْمِنُونَ
Lā Yu'uākhidhukumu Allāhu Bil-Laghwi Fī 'Aymānikum Wa Lakin Yu'uākhidhukum Bimā `Aqqadtumu Al-'Īmāna ۖ Fakaffāratuhu~ 'Iţ`āmu `Asharati Masākīna Min 'Awsaţi Mā Tuţ`imūna 'Ahlīkum 'Aw Kiswatuhum 'Aw Taĥrīru Raqabatin ۖ Faman Lam Yajid Faşiyāmu Thalāthati 'Ayyāmin ۚ Dhālika Kaffāratu 'Aymānikum 'Idhā Ĥalaftum ۚ Wa Aĥfažū 'Aymānakum ۚ Kadhālika Yubayyinu Allāhu Lakum 'Āyātihi La`allakum Tashkurūna 005-089 خدا شما را به خاطر سوگندهای لغو و بی هدفتان مجازات نمی کند، ولی به سبب [شکستنِ] سوگندهایی که به طور جدّی و با قصد و اراده خورده اید، مؤاخذه می کند؛ پس کفّاره [شکستن] این گونه سوگندها، طعام دادن به ده نفر مسکین از غذاهای متوسطی است که به خانواده خود می خورانید، یا لباس پوشاندن بر آن ده نفر، یا آزاد کردن یک برده. و کسی که هیچ یک [از این کفّاراتِ سه گانه] را نیابد کفّاره اش سه روزْ روزه است. این است کفّاره سوگندهایتان زمانی که سوگند خوردید [و آن را شکستید]. لازم است سوگندهای خود را حفظ کنید. این گونه خدا آیاتش را برای شما بیان می کند تا سپاس گزارید. لاَ‌ يُؤ‍َ‍‌اخِ‍‍ذُكُمُ ‌اللَّ‍‍هُ بِ‍ال‍‍لَّ‍‍غْ‍‍وِ‌ فِ‍‍ي ‌أَيْمَانِكُمْ ‌وَلَكِ‍‌‍نْ يُؤ‍َ‍‌اخِ‍‍ذُكُمْ بِمَا‌ عَ‍‍قَّ‍‍دْتُمُ ‌الإِيْم‍‍َ‍انَ ۖ فَكَفَّا‌‍رَتُهُ~ُ ‌إِ‍طْ‍‍ع‍‍َ‍امُ عَشَ‍رَةِ مَسَاك‍‍ِ‍ي‍‍نَ مِ‍‌‍نْ ‌أَ‌وْسَ‍‍طِ مَا‌ تُ‍‍طْ‍‍عِم‍‍ُ‍ونَ ‌أَهْلِيكُمْ ‌أَ‌وْ‌ كِسْوَتُهُمْ ‌أَ‌وْ‌ تَحْ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍رُ‌ ‌‍رَقَ‍‍بَة‌‍ٍۖ فَمَ‍‌‍نْ لَمْ يَجِ‍‍دْ‌ فَ‍‍صِ‍‍ي‍‍َ‍امُ ثَلاَثَةِ ‌أَيّ‍‍َ‍ام‌‍ٍۚ ‌ذَلِكَ كَفَّا‌‍رَةُ ‌أَيْمَانِكُمْ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ حَلَفْتُمْ ۚ ‌وَ‌احْفَ‍‍ظُ‍‍و‌ا‌ ‌أَيْمَانَكُمْ ۚ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ ‌اللَّ‍‍هُ لَكُمْ ‌آيَاتِ‍‍هِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُ‌ونَ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'Innamā Al-Khamru Wa Al-Maysiru Wa Al-'Anşābu Wa Al-'Azlāmu Rijsun Min `Amali Ash-Shayţāni Fājtanibūhu La`allakum Tufliĥūna 005-090 ای اهل ایمان! جز این نیست که همه مایعات مست کننده و قمار و بت هایی که [برای پرستش] نصب شده وپاره چوب هایی که به آن تفأل زده می شود، پلید و از کارهای شیطان است؛ پس از آنها دوری کنید تا رستگار شوید. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُ‍‍و‌ا‌ ‌إِنَّ‍‍مَا‌ ‌الْ‍‍خَ‍‍مْرُ‌ ‌وَ‌الْمَيْسِ‍‍ر‍ُ‍‌ ‌وَ‌الأَ‌ن‍‍صَ‍‍ابُ ‌وَ‌الأَ‌زْلاَمُ ‌رِجْ‍‍سٌ‌ مِ‍‌‍نْ عَمَلِ ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انِ فَاجْ‍‍تَنِب‍‍ُ‍وهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
'Innamā Yurīdu Ash-Shayţānu 'Anqi`a Baynakumu Al-`Adāwata Wa Al-Baghđā'a Fī Al-Khamri Wa Al-Maysiri Wa Yaşuddakum `An Dhikri Allāhi Wa `Ani Aş-Şalāati ۖ Fahal 'Antum Muntahūna 005-091 مسلماً شیطان می خواهد با شراب و قمار، میان شما دشمنی و کینه [سخت] اندازد، و از یاد خدا و نماز بازتان دارد؛ آیا شما [از این امور با همه زیان ها وخطراتی که دارد] خودداری خواهید کرد؟ إِنَّ‍‍مَا‌ يُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌ال‍‍شَّيْ‍‍طَ‍‍انُ ‌أَ‌نْ يُوقِ‍‍عَ بَيْنَكُمُ ‌الْعَدَ‌ا‌وَةَ ‌وَ‌الْبَ‍‍غْ‍‍ضَ‍‍ا‌ءَ‌ فِي ‌الْ‍‍خَ‍‍مْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌وَ‌الْمَيْسِرِ‌ ‌وَيَ‍‍صُ‍‍دَّكُمْ عَ‍‌‍نْ ‌ذِكْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌وَعَنِ ‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةِ ۖ فَهَلْ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ مُ‍‌‍ن‍‍تَهُونَ
Wa 'Aţī`ū Allaha Wa 'Aţī`ū Ar-Rasūla Wa Aĥdharū ۚ Fa'in Tawallaytum Fā`lamū 'Annamā `Alá Rasūlinā Al-Balāghu Al-Mubīnu 005-092 و از خدا اطاعت کنید و از پیامبر فرمان برید، و [از مخالفت با خدا و پیامبر] بپرهیزید، پس اگر روی گردانید [سزاوار کیفر می شوید]، و بدانید که بر عهده پیامبر ما فقط رساندن آشکارِ [پیام وحی] است. وَ‌أَ‍طِ‍‍يعُو‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌أَ‍طِ‍‍يعُو‌ا‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولَ ‌وَ‌احْذَ‌رُ‌و‌اۚ فَإِ‌نْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ‍‍مَا‌ عَلَى‌ ‌‍رَسُولِنَا‌ ‌الْبَلاَ‍‍غُ ‌الْمُبِينُ
Laysa `Alá Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Junāĥun Fīmā Ţa`imū 'Idhā Mā Attaqaw Wa 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Thumma Attaqaw Wa 'Āmanū Thumma Attaqaw Wa 'Aĥsanū Wa ۗ Allāhu Yuĥibbu Al-Muĥsinīna 005-093 بر کسانی که ایمان آورده اند و کارهای شایسته انجام داده اند نسبت به آنچه [پیش از حکم تحریم، از مسکرات و منافع قمار و سایر مُحرّمات] خورده اند، گناهی نیست، هرگاه بپرهیزند و ایمان [واقعی] آورند و [خالصانه] کارهای شایسته انجام دهند؛ سپس پرهیزکاری را تداوم بخشند و ایمان خود را ادامه دهند، و بر پرهیزکاری پافشاری ورزند و کار نیک بجا آورند؛ و خدا نیکوکاران را دوست دارد. لَ‍‍يْ‍‍سَ عَلَى‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ جُن‍‍َ‍اح‌‍ٌ‌ فِيمَا‌ طَ‍‍عِمُ‍‍و‌ا‌ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ مَا‌ ‌اتَّ‍‍قَ‍‍وْ‌ا‌ ‌وَ‌آمَنُو‌ا‌ ‌وَعَمِلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍الِح‍‍َ‍اتِ ثُ‍‍مَّ ‌اتَّ‍‍قَ‍‍وْ‌ا‌ ‌وَ‌آمَنُو‌ا‌ ثُ‍‍مَّ ‌اتَّ‍‍قَ‍‍وْ‌ا‌ ‌وَ‌أَحْسَنُو‌اۗ ‌وَ‌اللَّهُ يُحِبُّ ‌الْمُحْسِنِينَ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Layabluwannakumu Allāhu Bishay'in Mina Aş-Şaydi Tanāluhu~ 'Aydīkum Wa Rimāĥukum Liya`lama Allāhu Man Yakhāfuhu Bil-Ghaybi ۚ Famani A`tadá Ba`da Dhālika Falahu `Adhābun 'Alīmun 005-094 ای اهل ایمان! بی تردید خدا شما را به چیزی از شکار [حیوانات در حالی که مُحرم هستید] آزمایش می کند، چه شکاری که [به آسانی و بدون اسلحه] دست شما به آن برسد، و [چه شکاری که به سبب وحشی بودنش] نیزه های شما [آن را صید می کند؛] تا خدا کسی را که در نهان از او می ترسد، معلوم و مشخص نماید. و هر که پس از این [امتحان از حدود خدا] تجاوز کند [و در حال احرام به شکار برخیزد] برای او عذابی دردناک است. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ لَيَ‍‍بْ‍‍لُوَنَّ‍‍كُمُ ‌اللَّ‍‍هُ بِشَ‍‍يْء‌ٍ‌ مِنَ ‌ال‍‍صَّ‍‍يْ‍‍دِ‌ تَنَالُهُ~ُ ‌أَيْدِيكُمْ ‌وَ‌رِمَاحُكُمْ لِيَعْلَمَ ‌اللَّ‍‍هُ مَ‍‌‍نْ يَ‍‍خَ‍‍افُ‍‍هُ بِ‍الْ‍‍غَ‍‍يْ‍‍بِ ۚ فَمَنِ ‌اعْتَدَ‌ى‌ بَعْدَ‌ ‌ذَلِكَ فَلَ‍‍هُ عَذ‍َ‍‌ابٌ ‌أَلِيمٌ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Taqtulū Aş-Şayda Wa 'Antum Ĥurumun ۚ Wa Man Qatalahu Minkum Muta`ammidāan Fajazā'un Mithlu Mā Qatala Mina An-Na`ami Yaĥkumu Bihi Dhawā `Adlin Minkum Hadyāan Bāligha Al-Ka`bati 'Aw Kaffāratun Ţa`āmu Masākīna 'Aw `Adlu Dhālika Şiyāmāan Liyadhūqa Wabāla 'Amrihi ۗ `Afā Al-Lahu `Ammā Salafa ۚ Wa Man `Āda Fayantaqimu Allāhu Minhu Wa ۗ Allāhu `Azīzun Dhū Antiqāmin 005-095 ای اهل ایمان! در حالی که در احرام [حج یا عمره] هستید، شکار را نکشید. و هر کس از شما عمداً آن را بکشد، کفّاره ای همانند آن از جنس چهارپایانِ [اهلی] بر عهده اوست؛ که [همانند بودن آن را] دو عادل از خودتان گواهی دهند، و به عنوان قربانی به [حریم] کعبه رسد، یا به کفّاره [آن شکار کشته شده معادل قیمت قربانی] به مستمندان طعام دهد، یا برابر تعداد مستمندی که طعام می دهد روزه بگیرد، تا کیفر کار خود را بچشد. خدا از [گناه] کشتن شکارهایی که پیش از این حکم انجام گرفته، درگذشت. و هر که [پس از کفّاره دادن] به شکار کردن بازگردد، خدا از او انتقام می گیرد؛ و خدا توانای شکست ناپذیر و صاحب انتقام است. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ لاَ‌ تَ‍‍قْ‍‍تُلُو‌ا‌ال‍‍صَّ‍‍يْ‍‍دَ‌ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ حُرُمٌۚ ‌وَمَ‍‌‍نْ قَ‍‍تَلَ‍‍هُ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ مُتَعَ‍‍مِّ‍‍د‌ا‌‌ ً‌ فَجَز‍َ‍‌ا‌ء‌ٌ‌ مِثْلُ مَا‌ قَ‍‍تَلَ مِنَ ‌ال‍‍نَّ‍‍عَمِ يَحْكُمُ بِ‍‍هِ ‌ذَ‌وَ‌ا‌ عَ‍‍دْلٍ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ هَ‍‍دْيا‌ ً‌ بَالِ‍‍غَ ‌الْكَعْبَةِ ‌أَ‌وْ‌ كَفَّا‌‍رَة‌‍ٌطَ‍‍ع‍‍َ‍امُ مَسَاك‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَ‌وْ‌ عَ‍‍دْلُ ‌ذَلِكَ صِ‍‍يَاما‌ ً‌ لِيَذ‍ُ‍‌و‍قَ ‌وَب‍‍َ‍الَ ‌أَمْ‍‍رِهِ ۗ عَفَا‌ ‌اللَّهُ عَ‍‍مَّ‍‍ا‌ سَلَفَ ۚ ‌وَمَ‍‌‍نْ ع‍‍َ‍ا‌دَ‌ فَيَ‍‌‍ن‍‍تَ‍‍قِ‍‍مُ ‌اللَّ‍‍هُ مِ‍‌‍نْ‍‍هُ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ عَز‍ِ‍ي‍‍ز‌‌ٌ‌ ‌ذُ‌و‌ ‌ان‍‍تِ‍‍قَ‍‍امٍ
'Uĥilla Lakum Şaydu Al-Baĥri Wa Ţa`āmuhu Matā`āan Lakum Wa Lilssayyārati ۖ Wa Ĥurrima `Alaykum Şaydu Al-Barri Mā Dumtum Ĥurumāan ۗ Wa Attaqū Allaha Al-Ladhī 'Ilayhi Tuĥsharūna 005-096 برای بهره مند شدن شما و کاروانیان، شکار کردن از دریا و خوراکی آن [در حال احرام] بر شما حلال شد. و شکار صحرا و بیابان تا زمانی که مُحرم هستید، بر شما حرام است. و از خدایی که به سوی او گردآوری می شوید، پروا کنید. أُحِلَّ لَكُمْ صَ‍‍يْ‍‍دُ‌ ‌الْبَحْ‍‍ر‍ِ‍‌ ‌وَ‍طَ‍‍عَامُ‍‍هُ مَتَاعا‌ ً‌ لَكُمْ ‌وَلِلسَّيَّا‌‍رَةِ ۖ ‌وَحُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَ‍‍يْ‍‍دُ‌ ‌الْبَرِّ‌ مَا‌ ‌دُمْتُمْ حُرُما‌ ًۗ ‌وَ‌اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌الَّذِي ‌إِلَ‍‍يْ‍‍هِ تُحْشَرُ‌ونَ
Ja`ala Allāhu Al-Ka`bata Al-Bayta Al-Ĥarāma Qiyāmāan Lilnnāsi Wa Ash-Shahra Al-Ĥarāma Wa Al-Hadya Wa Al-Qalā'ida ۚ Dhālika Lita`lamū 'Anna Allāha Ya`lamu Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Wa 'Anna Allāha Bikulli Shay'in `Alīmun 005-097 خدا، [زیارتِ] کعبه، آن خانه با حرمت، و ماه های حرام، و قربانی های بی نشان، و قربانی های نشان دار را وسیله قوام و برپایی [زندگی، معیشت و سامان دنیا و آخرت] مردم قرار داد. این [شرایع و احکام] برای آن است که بدانید: یقیناً خدا آنچه را در آسمان ها و آنچه را در زمین است می داند؛ و قطعاً خدا به همه چیز داناست. جَعَلَ ‌اللَّ‍‍هُ ‌الْكَعْبَةَ ‌الْبَ‍‍يْ‍‍تَ ‌الْحَ‍رَ‍‌امَ قِ‍‍يَاما‌ ً‌ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ‌وَ‌ال‍‍شَّهْ‍رَ‌الْحَ‍رَ‍‌امَ ‌وَ‌الْهَ‍‍دْيَ ‌وَ‌الْ‍‍قَ‍‍لاَئِدَ‌ ۚ ‌ذَلِكَ لِتَعْلَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ يَعْلَمُ مَا‌ فِي ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَمَا‌ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌وَ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ بِكُلِّ شَ‍‍يْءٍ‌ عَلِيمٌ
A`lamū 'Anna Allāha Shadīdu Al-`Iqābi Wa 'Anna Allāha Ghafūrun Raĥīmun 005-098 بدانید مسلماً خدا [نسبت به نافرمانی بندگان] سخت کیفر، و [نسبت به طاعت آنان] بسیار آمرزنده و مهربان است. اعْلَمُ‍‍و‌ا‌ ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ شَد‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌الْعِ‍‍قَ‍‍ابِ ‌وَ‌أَنَّ ‌اللَّ‍‍هَ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌ر‌ٌ‌ ‌‍رَحِيمٌ
Mā `Alá Ar-Rasūli 'Illā Al-Balāghu Wa ۗ Allāhu Ya`lamu Mā Tubdūna Wa Mā Taktumūna 005-099 بر عهده پیامبر جز رساندن [پیام خدا] نیست. و خدا آنچه را آشکار می کنید و آنچه را پنهان می دارید، می داند. مَا‌ عَلَى‌ ‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولِ ‌إِلاَّ‌ ‌الْبَلاَ‍‍غُ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ يَعْلَمُ مَا‌ تُ‍‍بْ‍‍د‍ُ‍‌ونَ ‌وَمَا‌ تَكْتُمُونَ
Qul Lā Yastawī Al-Khabīthu Wa Aţ-Ţayyibu Wa Law 'A`jabaka Kathratu Al-Khabīthi Fa ۚ Attaqū Allaha Yā 'Ūlī Al-'Albābi La`allakum Tufliĥūna 005-100 بگو: ناپاک و پاک [مانند کافر و مؤمن، معصیت و طاعت، حرام و حلال، و معیوب و سالم] یکسان نیستند؛ هر چند فراوانی ناپاک ها تو را به شگفت آورد. پس ای صاحبان خرد! از خدا پروا کنید تا رستگار شوید. قُ‍‍لْ لاَ‌ يَسْتَوِي ‌الْ‍‍خَ‍‍ب‍‍ِ‍ي‍‍ثُ ‌وَ‌ال‍‍طَّ‍‍يِّبُ ‌وَلَوْ‌ ‌أَعْجَبَكَ كَثْ‍رَةُ ‌الْ‍‍خَ‍‍ب‍‍ِ‍ي‍‍ثِ ۚ فَاتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ يَ‍‍ا‌ ‌أ‍ُ‍‌ولِي ‌الأَلْب‍‍َ‍ابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Tas'alū `An 'Ashyā'a 'In Tubda Lakum Tasu'ukum Wa 'In Tas'alū `Anhā Ĥīna Yunazzalu Al-Qur'ānu Tubda Lakum `Afā Al-Lahu `Anhā Wa ۗ Allāhu Ghafūrun Ĥalīmun 005-101 ای اهل ایمان! از احکام و معارفی [که شریعت اسلام از بیان آنها خودداری می کند و خدا هم به خاطر آسان گرفتن بر بندگانْ نهی و امری نسبت به آنها ندارد] مپرسید؛ که اگر برای شما آشکار شود، غمگینتان کند. و اگر هنگامی که قرآن نازل می شود از آنها بپرسید، برای شما روشن می شود. خدا از [اینکه شما را به] آن احکام و معارف [که باعث غم و اندوه شماست مُکلّف کند] گذشت کرد؛ و خدا بسیار آمرزنده و بردبار است. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ لاَ‌ تَسْأَلُو‌ا‌ عَ‍‌‍نْ ‌أَشْي‍‍َ‍ا‌ءَ‌ ‌إِ‌نْ تُ‍‍بْ‍‍دَ‌ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ ‌وَ‌إِ‌نْ تَسْأَلُو‌ا‌ عَ‍‌‍نْ‍‍هَا‌ ح‍‍ِ‍ي‍‍نَ يُنَزَّلُ ‌الْ‍‍قُ‍‍رْ‌آنُ تُ‍‍بْ‍‍دَ‌ لَكُمْ عَفَا‌ ‌اللَّهُ عَ‍‌‍نْ‍‍هَا‌ ۗ ‌وَ‌اللَّهُ غَ‍‍ف‍‍ُ‍و‌رٌ‌ حَلِيمٌ
Qad Sa'alahā Qawmun Min Qablikum Thumma 'Aşbaĥū Bihā Kāfirīna 005-102 گروهی از پیشینیان شما از آن احکام و معارف پرسیدند، [چون برای آنان روشن شد، از اجرایش روی گرداندند] سپس به آن کافر شدند. قَ‍‍دْ‌ سَأَلَهَا‌ قَ‍‍وْمٌ‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍بْ‍‍لِكُمْ ثُ‍‍مَّ ‌أَ‍صْ‍‍بَحُو‌ا‌ بِهَا‌ كَافِ‍‍رِينَ
Mā Ja`ala Allāhu Min Baĥīratin Wa Lā Sā'ibatin Wa Lā Waşīlatin Wa Lā Ĥāmin ۙ Wa Lakinna Al-Ladhīna Kafarū Yaftarūna `Alá Allāhi Al-Kadhiba ۖ Wa 'Aktharuhum Lā Ya`qilūna 005-103 خدا هیچ حیوانی را به عنوان بحیره [ماده شتری که پنجمین حمل مادر خود باشد] و سائبه [شتری که ده ماده زاییده] و وصیله [گوسفند ماده ای که همزاد با بره نر است] و حام [شتر نری که ده شتر از او پدید آمده]، مقدس و ممنوع از تصرّف قرار نداده است. ولی کسانی که کفر ورزیده اند [این امور را] بر خدا دروغ می بندند و بیشترشان اندیشه نمی کنند. مَا‌ جَعَلَ ‌اللَّ‍‍هُ مِ‍‌‍نْ بَحِي‍رَةٍ‌ ‌وَلاَ‌ س‍‍َ‍ائِبَةٍ‌ ‌وَلاَ‌ ‌وَ‍صِ‍‍يلَةٍ‌ ‌وَلاَ‌ ح‍‍َ‍امٍۙ ‌وَلَكِ‍‍نَّ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ يَفْتَر‍ُ‍‌ونَ عَلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ ‌الْكَذِبَ ۖ ‌وَ‌أَكْثَرُهُمْ لاَ‌ يَعْ‍‍قِ‍‍لُونَ
Wa 'Idhā Qīla Lahum Ta`ālaw 'Ilá Mā 'Anzala Allāhu Wa 'Ilá Ar-Rasūli Qālū Ĥasbunā Mā Wajadnā `Alayhi 'Ābā'anā ۚ 'Awalaw Kāna 'Ābā'uuhum Lā Ya`lamūna Shay'āan Wa Lā Yahtadūna 005-104 و هنگامی که به آنان گویند: به سوی آنچه خدا نازل کرده و به سوی پیامبر آیید، گویند: روش و آیینی که پدرانمان را بر آن یافته ایم، ما را بس است. آیا هر چند پدرانشان چیزی نمی دانستند و هدایت نیافته باشند [باز هم این تقلید جاهلانه و ناروا را بر خود می پسندند؟!] وَ‌إِ‌ذَ‌ا‌ قِ‍‍ي‍‍لَ لَهُمْ تَعَالَوْ‌ا‌ ‌إِلَى‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَ‌ن‍‍زَلَ ‌اللَّ‍‍هُ ‌وَ‌إِلَى‌ ‌ال‍رَّس‍‍ُ‍ولِ قَ‍‍الُو‌ا‌ حَسْبُنَا‌ مَا‌ ‌وَجَ‍‍دْنَا‌ عَلَ‍‍يْ‍‍هِ ‌آب‍‍َ‍ا‌ءَنَ‍‍اۚ ‌أَ‌وَلَوْ‌ ك‍‍َ‍انَ ‌آب‍‍َ‍ا‌ؤُهُمْ لاَ‌ يَعْلَم‍‍ُ‍ونَ شَ‍‍يْ‍‍ئا‌ ً‌ ‌وَلاَ‌ يَهْتَدُ‌ونَ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū `Alaykum 'Anfusakum ۖ Lā Yađurrukum Man Đalla 'Idhā Ahtadaytum ۚ 'Ilá Allāhi Marji`ukum Jamī`āan Fayunabbi'ukum Bimā Kuntum Ta`malūna 005-105 ای اهل ایمان! مراقبِ [ایمان و ارزش های معنویِ] خود باشید؛ اگر شما هدایت یافتید، گمراهی کسی که گمراه شده به شما زیانی نمی رساند. بازگشت همه شما به سوی خداست؛ پس شما را از آنچه انجام می دادید، آگاه خواهد کرد. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ عَلَيْكُمْ ‌أَ‌ن‍‍فُسَكُمْ ۖ لاَ‌ يَ‍‍ضُ‍‍رُّكُمْ مَ‍‌‍نْ ضَ‍‍لَّ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ ‌اهْتَدَيْتُمْ ۚ ‌إِلَى‌ ‌اللَّ‍‍هِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعا‌‌ ً‌ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا‌ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ تَعْمَلُونَ
Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Shahādatu Baynikum 'Idhā Ĥađara 'Aĥadakumu Al-Mawtu Ĥīna Al-Waşīyati Athnāni Dhawā `Adlin Minkum 'Aw 'Ākharāni Min Ghayrikum 'In 'Antum Đarabtum Al-'Arđi Fa'aşābatkum Muşībatu Al-Mawti ۚ Taĥbisūnahumā Min Ba`di Aş-Şalāati Fayuqsimāni Billāhi~ 'Ini Artabtum Lā Nashtarī Bihi Thamanāan Wa Law Kāna Dhā Qurbá ۙ Wa Lā Naktumu Shahādata Allāhi 'Innā 'Idhāan Lamina Al-'Āthimīna 005-106 ای اهل ایمان! هنگامی که یکی از شما را [آثارِ] مرگ فرا می رسد، باید در حال وصیت، دو عادل از هم کیشان خود را بر وصیت شاهد بگیرید؛ یا اگر در سفر بودید و مرگِ شما فرا رسید [و شاهدی از مؤمنان نیافتید] دو نفر از غیر هم کیشان خود را شاهد وصیت بگیرید. و اگر [شما وارثان در صداقت و راستی آن دو شاهد غیر مسلمان] شک کردید، هر دو را بعد از نماز حبس کنید، پس به خدا سوگند یاد می کنند که ما این شهادت را به هیچ قیمتی نمی فروشیم هر چند [مورد شهادت] خویشاوندان ما باشد، و شهادت الهی را [که در حقیقت شهادت بر وصیت است] پنهان نمی کنیم، که اگر پنهان کنیم از گناهکاران خواهیم بود. يَ‍‍ا‌ ‌أَيُّهَا‌ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌آمَنُو‌ا‌ شَهَا‌دَةُ بَيْنِكُمْ ‌إِ‌ذَ‌ا‌ حَ‍‍ضَ‍رَ‌ ‌أَحَدَكُمُ ‌الْمَ‍‍وْتُ ح‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌الْوَ‍صِ‍‍يَّةِ ‌اثْن‍‍َ‍انِ ‌ذَ‌وَ‌ا‌ عَ‍‍دْلٍ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ ‌أَ‌وْ‌ ‌آ‍‍خَ‍رَ‍‌انِ مِ‍‌‍نْ غَ‍‍يْ‍‍رِكُمْ ‌إِ‌نْ ‌أَ‌نْ‍‍تُمْ ضَ‍رَبْ‍‍تُمْ فِي ‌الأَ‌رْ‍ضِ فَأَ‍صَ‍‍ابَتْكُمْ مُ‍‍صِ‍‍يبَةُ ‌الْمَ‍‍وْتِ ۚ تَحْبِسُونَهُمَا‌ مِ‍‌‍نْ بَعْدِ‌ ‌ال‍‍صَّ‍‍لاَةِ فَيُ‍‍قْ‍‍سِم‍‍َ‍انِ بِ‍اللَّ‍‍هِ ‌إِنِ ‌ا‌رْتَ‍‍بْ‍‍تُمْ لاَ‌ نَشْتَ‍‍رِي بِ‍‍هِ ثَمَنا‌ ً‌ ‌وَلَوْ‌ ك‍‍َ‍انَ ‌ذَ‌ا‌ قُ‍‍رْبَى‌ ۙ ‌وَلاَ‌ نَكْتُمُ شَهَا‌دَةَ ‌اللَّ‍‍هِ ‌إِنَّ‍‍ا‌ ‌إِ‌ذ‌ا‌ ً‌ لَمِنَ ‌الآثِمِينَ
Fa'in `Uthira `Alá 'Annahumā Astaĥaqqā 'Ithmāan Fa'ākharāni Yaqūmāni Maqāmahumā Mina Al-Ladhīna Astaĥaqqa `Alayhimu Al-'Awlayāni Fayuqsimāni Billāhi Lashahādatunā 'Aĥaqqu Min Shahādatihimā Wa Mā A`tadaynā 'Innā 'Idhāan Lamina Až-Žālimīna 005-107 پس اگر اطلاعی حاصل شود که آن دو شاهد [با شهادت ناحقّ خود] مرتکب گناه شده اند، دو شاهد دیگر از کسانی که به میّت نزدیک تر [و از کم و بیش وصیت آگاه تر] ند به جای آن دو شاهدِ [خائن] می ایستند، و به خدا سوگند می خورند که شهادتمان از شهادت آن دو نفر درست تر و به حق نزدیک تر است، و [در شهادتی که بر خلاف شهادت آنان می دهیم] بنای تجاوز از حق را نداریم، [که اگر داشته باشیم] قطعاً از ستمکاران خواهیم بود. فَإِ‌نْ عُثِ‍‍ر‍َ‍‌ عَلَ‍‍ى‌ ‌أَنَّ‍‍هُمَا‌ ‌اسْتَحَ‍‍قَّ‍‍ا‌ ‌إِثْما‌‌ ً‌ فَآ‍‍خَ‍رَ‍‌انِ يَ‍‍قُ‍‍وم‍‍َ‍انِ مَ‍‍قَ‍‍امَهُمَا‌ مِنَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اسْتَحَ‍‍قَّ عَلَيْهِمُ ‌الأَ‌وْلَي‍‍َ‍انِ فَيُ‍‍قْ‍‍سِم‍‍َ‍انِ بِ‍اللَّ‍‍هِ لَشَهَا‌دَتُنَ‍‍ا‌ ‌أَحَ‍‍قُّ مِ‍‌‍نْ شَهَا‌دَتِهِمَا‌ ‌وَمَا‌ ‌اعْتَدَيْنَ‍‍ا‌ ‌إِنَّ‍‍ا‌ ‌إِ‌ذ‌ا‌ ً‌ لَمِنَ ‌ال‍‍ظَّ‍‍الِمِينَ
Dhālika 'Adná 'An Ya'tū Bish-Shahādati `Alá Wajhihā 'Aw Yakhāfū 'An Turadda 'Aymānun Ba`da 'Aymānihim Wa Attaqū ۗ Allaha Wa Asma`ū Wa Allāhu ۗ Lā Yahdī Al-Qawma Al-Fāsiqīna 005-108 این [حکم به ترتیبی که خدا برای شما مقرّر کرده] برای اینکه شاهدان شهادت را به صورتی درست و صحیح ادا کنند یا بترسند، [از اینکه مشتشان باز شود و سوگندشان مورد توجه قرار نگیرد] و حقّ سوگندشان به دیگران برگردانده شود، به حقیقت نزدیک تر است. و از خدا پروا کنید و [فرمان هایش را] بشنوید؛ و خدا گروه فاسقان را هدایت نمی کند. ذَلِكَ ‌أَ‌دْنَ‍‍ى‌ ‌أَ‌نْ يَأْتُو‌ا‌ بِ‍ال‍‍شَّهَا‌دَةِ عَلَى‌ ‌وَجْ‍‍هِهَ‍‍ا‌ ‌أَ‌وْ‌ يَ‍‍خَ‍‍افُ‍‍و‌ا‌ ‌أَ‌نْ تُ‍رَ‌دَّ‌ ‌أَيْم‍‍َ‍ان‌‍ٌ‌ بَعْدَ‌ ‌أَيْمَانِهِمْ ۗ ‌وَ‌اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌وَ‌اسْمَعُو‌اۗ ‌وَ‌اللَّهُ لاَ‌ يَهْدِي ‌الْ‍‍قَ‍‍وْمَ ‌الْفَاسِ‍‍قِ‍‍ينَ
Yawma Yajma`u Allāhu Ar-Rusula Fayaqūlu Mādhā 'Ujibtum ۖ Qālū Lā `Ilma Lanā ۖ 'Innaka 'Anta `Allāmu Al-Ghuyūbi 005-109 [از] روزی [پروا کنید] که خدا پیامبران را جمع می کند، و [به آنان] می فرماید: [در برابر دعوتتان به اجرای دستورهای خدا] چه پاسخی به شما داده شد؟ گویند: ما را [در برابرِ دانشِ تو] هیچ دانشی نیست؛ یقیناً تویی که به نهان ها بسیار دانایی. يَ‍‍وْمَ يَ‍‍جْ‍‍مَعُ ‌اللَّ‍‍هُ ‌ال‍‍رُّسُلَ فَيَ‍‍قُ‍‍ولُ مَا‌ذَ‌ا‌ ‌أُجِ‍‍بْ‍‍تُمْ ۖ قَ‍‍الُو‌ا‌ لاَ‌ عِلْمَ لَنَ‍‍اۖ ‌إِنَّ‍‍كَ ‌أَ‌نْ‍‍تَ عَلاَّمُ ‌الْ‍‍غُ‍‍يُوبِ
'Idh Qāla Allāhu Yā `Īsá Abna Maryama Adhkur Ni`matī `Alayka Wa `Alá Wa A-Datika 'Idh 'Ayyadttuka Birūĥi Al-Qudusi Tukallimu An-Nāsa Fī Al-Mahdi Wa Kahlāan ۖ Wa 'Idh `Allamtuka Al-Kitāba Wa Al-Ĥikmata Wa At-Tawata Wa Al-'Injīla ۖ Wa 'Idh Takhluqu Mina Aţ-Ţīni Kahay'ati Aţ-Ţayri Bi'idhnī Fatanfukhu Fīhā Fatakūnu Ţayan Bi'idhۖ Wa Tubri'u Al-'Akmaha Wa Al-'Abraşa Bi'idhۖ Wa 'Idh Tukhriju Al-Mawtá Bi'idhۖ Wa 'Idh Kafaftu Banī 'Isrā'īla `Anka 'Idh Ji'tahum Bil-Bayyināti Faqāla Al-Ladhīna Kafarū Minhum 'In Hādhā 'Illā Siĥrun Mubīnun 005-110 [یاد کنید] هنگامی که خدا فرمود: ای عیسی بن مریم! نعمتم را بر خود و بر مادرت یاد کن، آن گاه که تو را به وسیله روح القدس توانایی بخشیدم، که با مردم در گهواره [به اعجاز] و در میان سالی [به وحی] سخن گفتی، و آن گاه که تو را کتاب و حکمت و تورات و انجیل آموختم، و هنگامی که به اذن من از گِل، مجسمه ای به شکل پرنده می ساختی، پس در آن می دمیدی و به فرمان من پرنده ای زنده می شد، و کور مادر زاد و شخص پیس را به اذن من شفا می دادی، و زمانی که مردگان را به اجازه من [زنده از گور] بیرون می آوردی، و آن گاه که [شرّ و آسیب] بنی اسرائیل را هنگامی که برای آنان دلایل روشن آوردی از تو بازداشتم، پس کسانی که از آنان کافر شدند، گفتند: این [دلایل و معجزات] جز افسونی آشکار نیست. إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الَ ‌اللَّ‍‍هُ يَاعِيسَى‌ ‌ابْ‍‍نَ مَرْيَمَ ‌ا‌ذْكُرْ‌ نِعْمَتِي عَلَ‍‍يْ‍‍كَ ‌وَعَلى‌ ‌وَ‌الِدَتِكَ ‌إِ‌ذْ‌ ‌أَيَّ‍‍دتُّكَ بِر‍ُ‍‌وحِ ‌الْ‍‍قُ‍‍دُسِ تُكَلِّمُ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسَ فِي ‌الْمَهْدِ‌ ‌وَكَهْلا‌ ً‌ ‌وَ‌إِ‌ذْ‌ ۖ عَلَّمْتُكَ ‌الْكِت‍‍َ‍ابَ ‌وَ‌الْحِكْمَةَ ‌وَ‌ال‍‍تَّوْ‌رَ‍‌اةَ ‌وَ‌الإِ‌ن‍‍ج‍‍ِ‍ي‍‍لَ ‌وَ‌إِ‌ذْ‌ ۖ تَ‍‍خْ‍‍لُ‍‍قُ مِنَ ‌ال‍‍طِّ‍‍ي‍‍نِ كَهَ‍‍يْ‍‍ئَةِ ‌ال‍‍طَّ‍‍يْ‍‍ر‍ِ‍‌ بِإِ‌ذْنِي فَتَ‍‌‍ن‍‍فُ‍‍خُ فِيهَا‌ فَتَك‍‍ُ‍ونُ طَ‍‍يْر‌ا‌ ً‌ بِإِ‌ذْنِي ‌وَتُ‍‍بْ‍‍رِئُ ۖ ‌الأَكْمَهَ ‌وَ‌الأَبْ‍‍‍رَصَ بِإِ‌ذْنِي ‌وَ‌إِ‌ذْ‌ ۖ تُ‍‍خْ‍‍رِجُ ‌الْمَوْتَى‌ بِإِ‌ذْنِي ‌وَ‌إِ‌ذْ‌ ۖ كَفَفْتُ بَنِ‍‍ي ‌إِسْر‍َ‍‌ائ‍‍ِ‍ي‍‍لَ عَ‍‌‍نْ‍‍كَ ‌إِ‌ذْ‌ جِئْتَهُمْ بِ‍الْبَيِّن‍‍َ‍اتِ فَ‍‍قَ‍‍الَ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ كَفَرُ‌و‌ا‌ مِ‍‌‍نْ‍‍هُمْ ‌إِ‌نْ هَذَ‌ا‌ ‌إِلاَّ‌ سِحْر‌ٌ‌ مُبِينٌ
Wa 'Idh 'Awĥaytu 'Ilá Al-Ĥawārīyīna 'An 'Āminū Bī Wa Birasūlī Qālū 'Āmannā Wa Ash/had Bi'annanā Muslimūna 005-111 و [یاد کنید] هنگامی که به حواریون وحی کردم که به من و فرستاده من ایمان آورید. گفتند: ایمان آوردیم و شاهد باش که ما [در برابر خدا، فرمان ها و احکام او] تسلیم هستیم. وَ‌إِ‌ذْ‌ ‌أَ‌وْحَ‍‍يْ‍‍تُ ‌إِلَى‌ ‌الْحَوَ‌ا‌رِيّ‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌أَ‌نْ ‌آمِنُو‌ا‌ بِي ‌وَبِ‍رَسُولِي قَ‍‍الُ‍‍و‌ا‌ ‌آمَ‍‍نَّ‍‍ا‌ ‌وَ‌اشْهَ‍‍دْ‌ بِأَنَّ‍‍نَا‌ مُسْلِمُونَ
'Idh Qāla Al-Ĥawārīyūna Yā `Īsá Abna Maryama Hal Yastaţī`u Rabbuka 'An Yunazzila `Alaynā Mā'idatan Mina As-Samā'i ۖ Qāla Attaqū Allaha 'In Kuntum Mu'uminīna 005-112 [و یاد کنید] زمانی که حواریون گفتند: ای عیسی بن مریم! آیا پروردگارت می تواند برای ما سفره ای که غذا در آن باشد از آسمان نازل کند؟! گفت: اگر ایمان دارید، از خدا پروا کنید. إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الَ ‌الْحَوَ‌ا‌رِيّ‍‍ُ‍ونَ يَا‌ عِيسَى‌ ‌ابْ‍‍نَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَ‍‍طِ‍‍ي‍‍عُ ‌‍رَبُّكَ ‌أَ‌نْ يُنَزِّلَ عَلَيْنَا‌ م‍‍َ‍ائِدَة ً‌ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ ۖ قَ‍‍الَ ‌اتَّ‍‍قُ‍‍و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍ن‍‍تُمْ مُؤْمِنِينَ
Qālū Nurīdu 'An Na'kula Minhā Wa Taţma'inna Qulūbunā Wa Na`lama 'An Qad Şadaqtanā Wa Nakūna `Alayhā Mina Ash-Shāhidīna 005-113 گفتند: می خواهیم از آن بخوریم و دل های ما آرامش یابد، و بدانیم که تو [در ادعای نبوتت] به ما راست گفته ای، و ما بر آن از گواهان باشیم. قَ‍‍الُو‌ا‌ نُ‍‍ر‍ِ‍ي‍‍دُ‌ ‌أَ‌نْ نَأْكُلَ مِ‍‌‍نْ‍‍هَا‌ ‌وَتَ‍‍طْ‍‍مَئِ‍‍نَّ قُ‍‍لُوبُنَا‌ ‌وَنَعْلَمَ ‌أَ‌نْ قَ‍‍دْ‌ صَ‍‍دَ‍قْ‍‍تَنَا‌ ‌وَنَك‍‍ُ‍ونَ عَلَيْهَا‌ مِنَ ‌ال‍‍شَّاهِدِينَ
Qāla `Īsá Abnu Maryama Allāhumma Rabbanā 'Anzil `Alaynā Mā'idatan Mina As-Samā'i Takūnu Lanā `Īdāan Li'wwalinā Wa 'Ākhirinā Wa 'Āyatan Minka ۖ Wa Arzuqnā Wa 'Anta Khayru Ar-ziqīna 005-114 عیسی بن مریم گفت: خدایا! ای پروردگار ما! برای ما از آسمان سفره ای پر از غذا نازل کن تا عیدی باشد برای اهل زمان ما و نسل آینده ما، و نشانه ای از سوی تو؛ و ما را روزی بخش که تو بهترین روزی دهندگانی. قَ‍‍الَ عِيسَى‌ ‌ابْ‍‍نُ مَرْيَمَ ‌اللَّ‍‍هُ‍‍مَّ ‌‍رَبَّنَ‍‍ا‌ ‌أَ‌ن‍‍زِلْ عَلَيْنَا‌ م‍‍َ‍ائِدَة ً‌ مِنَ ‌ال‍‍سَّم‍‍َ‍ا‌ءِ‌ تَك‍‍ُ‍ونُ لَنَا‌ عِيد‌ا‌ ً‌ لِأ‌وَّلِنَا‌ ‌وَ‌آ‍‍خِ‍‍رِنَا‌ ‌وَ‌آيَة ً‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كَ ۖ ‌وَ‌ا‌رْ‌زُ‍قْ‍‍نَا‌ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍تَ خَ‍‍يرُ‌ ‌ال‍رَّ‌ا‌زِقِ‍‍ينَ
Qāla Allāhu 'Innī Munazziluhā `Alaykum ۖ Faman Yakfur Ba`du Minkum Fa'innī 'U`adhdhibuhu `Adhābāan Lā 'U`adhdhibuhu~ 'Aĥadāan Mina Al-`Ālamīna 005-115 خدا فرمود: من مسلماً آن را بر شما نازل می کنم، پس اگر کسی از شما بعد از آن کافر شود [و به انکار نبوّت عیسی و معجزه اش برخیزد] بی تردید او را عذابی خواهم کرد که هیچ یک از جهانیان را آن گونه عذاب نکنم. قَ‍‍الَ ‌اللَّ‍‍هُ ‌إِنِّ‍‍ي مُنَزِّلُهَا‌ عَلَيْكُمْ ۖ فَمَ‍‌‍نْ يَكْفُرْ‌ بَعْدُ‌ مِ‍‌‍نْ‍‍كُمْ فَإِنِّ‍‍ي ‌أُعَذِّبُ‍‍هُ عَذَ‌ابا‌ ً‌ لاَ‌ ‌أُعَذِّبُهُ~ُ ‌أَحَد‌ا‌ ً‌ مِنَ ‌الْعَالَمِينَ
Wa 'Idh Qāla Allāhu Yā `Īsá Abna Maryama 'A'anta Qulta Lilnnāsi Attakhidhūnī Wa 'Ummiya 'Ilahayni Min Dūni Allāhi ۖ Qāla Subĥānaka Mā Yakūnu Lī 'An 'Aqūla Mā Laysa Lī Biĥaqqin ۚ 'In Kuntu Qultuhu Faqad `Alimtahu ۚ Ta`lamu Mā Fī Nafsī Wa Lā 'A`lamu Mā Fī Nafsika ۚ 'Innaka 'Anta `Allāmu Al-Ghuyūbi 005-116 و [عرصه هول انگیز قیامت را یاد کنید] هنگامی که خدا به عیسی بن مریم می فرماید: آیا تو به مردم گفتی که مرا و مادرم را به عنوان دو معبود به جای خدا انتخاب کنید؟! می گوید: منزّه و پاکی، مرا چنین قدرتی نمی باشد که آنچه را حقّ من نیست بگویم، اگر آن را گفته باشم یقیناً تو آن را می دانی، تو از آنچه در جان و روح من است آگاهی، و من از آنچه در ذات توست نمی دانم؛ زیرا تو بر نهان ها بسیار دانایی. وَ‌إِ‌ذْ‌ قَ‍‍الَ ‌اللَّ‍‍هُ يَا‌ عِيسَى‌ ‌ابْ‍‍نَ مَرْيَمَ ‌أَ‌أَ‌ن‍‍تَ قُ‍‍لْتَ لِل‍‍نّ‍‍َ‍اسِ ‌اتَّ‍‍خِ‍‍ذُ‌ونِي ‌وَ‌أُمِّ‍‍يَ ‌إِلَهَ‍‍يْ‍‍نِ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌اللَّ‍‍هِ ۖ قَ‍‍الَ سُ‍‍بْ‍‍حَانَكَ مَا‌ يَك‍‍ُ‍ونُ لِ‍‍ي ‌أَ‌نْ ‌أَ‍قُ‍‍ولَ مَا‌ لَ‍‍يْ‍‍سَ لِي بِحَ‍‍قّ‌‍‌‍ٍۚ ‌إِ‌نْ كُ‍‌‍ن‍‍تُ قُ‍‍لْتُ‍‍هُ فَ‍‍قَ‍‍دْ‌ عَلِمْتَ‍‍هُ ۚ تَعْلَمُ مَا‌ فِي نَفْسِي ‌وَلاَ‌ ‌أَعْلَمُ مَا‌ فِي نَفْسِكَ ۚ ‌إِنَّ‍‍كَ ‌أَ‌نْ‍‍تَ عَلاَّمُ ‌الْ‍‍غُ‍‍يُوبِ
Qultu Lahum 'Illā Mā 'Amartanī Bihi~ 'Ani A`budū Allaha Rabbī Wa Rabbakum ۚ Wa Kuntu `Alayhim Shahīdāan Mā Dumtu Fīhim ۖ Falammā Tawaffaytanī Kunta 'Anta Ar-Raqība `Alayhim ۚ Wa 'Anta `Alá Kulli Shay'in Shahīdun 005-117 من به آنان جز آنچه را که به من دستور دادی نگفتم، [گفتم:] خدایی را بپرستید که پروردگار من و شماست. و تا زمانی که در میان آنان بودم گواهشان بودم، و چون مرا [از میان آنان به سوی خود] برگرفتی، خود مراقب و نگاهبانشان بودی؛ و تو بر همه چیز گواهی. مَا‌ قُ‍‍لْتُ لَهُمْ ‌إِلاَّ‌ مَ‍‍ا‌ ‌أَمَرْتَنِي بِهِ ‌أَنِ ‌اعْبُدُ‌و‌ا‌اللَّ‍‍هَ ‌‍رَبِّي ‌وَ‌‍رَبَّكُمْ ۚ ‌وَكُ‍‌‍ن‍‍تُ عَلَيْهِمْ شَهِيد‌ا‌ ً‌ مَا‌ ‌دُمْتُ فِيهِمْ ۖ فَلَ‍‍مَّ‍‍ا‌ تَوَفَّيْتَنِي كُ‍‌‍ن‍‍تَ ‌أَ‌نْ‍‍تَ ‌ال‍رَّ‍قِ‍‍ي‍‍بَ عَلَيْهِمْ ۚ ‌وَ‌أَ‌نْ‍‍تَ عَلَى‌ كُلِّ شَ‍‍يْء‌‌ٍ‌ شَهِيدٌ
'In Tu`adhdhibhum Fa'innahum `Ibāduka ۖ Wa 'In Taghfir Lahum Fa'innaka 'Anta Al-`Azīzu Al-Ĥakīmu 005-118 اگر آنان را [به سبب شرک ورزیدنشان] عذاب کنی، بندگان تواند، و اگر آنان را بیامرزی، یقیناً تویی که توانای شکست ناپذیر و حکیمی. إِ‌نْ تُعَذِّبْ‍‍هُمْ فَإِنَّ‍‍هُمْ عِبَا‌دُكَ ۖ ‌وَ‌إِ‌نْ تَ‍‍غْ‍‍فِ‍‍رْ‌ لَهُمْ فَإِنَّ‍‍كَ ‌أَ‌نْ‍‍تَ ‌الْعَز‍ِ‍ي‍‍زُ‌ ‌الْحَكِيمُ
Qāla Allāhu Hādhā Yawmu Yanfa`u Aş-Şādiqīna Şidquhum ۚ Lahum Jannātun Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Khālidīna Fīhā 'Abadāan ۚ Rađiya Allāhu `Anhum Wa Rađū `Anhu ۚ Dhālika Al-Fawzu Al-`Ažīmu 005-119 خدا فرمود: این روزی است که راستان را راستی و صدقشان سود دهد. برای آنان بهشت هایی است که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است، همیشه در آن جاودانه اند، خدا از آنان خشنود و آنان هم از خدا خشنودند؛ این است رستگاری بزرگ. قَ‍‍الَ ‌اللَّ‍‍هُ هَذَ‌ا‌ يَ‍‍وْمُ يَ‍‌‍ن‍‍فَعُ ‌ال‍‍صَّ‍‍ا‌دِقِ‍‍ي‍‍نَ صِ‍‍دْ‍‍قُ‍‍هُمْ ۚ لَهُمْ جَ‍‍نّ‍‍َ‍ات‌‍ٌ‌ تَ‍‍جْ‍‍رِي مِ‍‌‍نْ تَحْتِهَا‌ ‌الأَنه‍‍َ‍ا‌رُ‌ خَ‍‍الِد‍ِ‍ي‍‍نَ فِيهَ‍‍ا‌ ‌أَبَد‌ا‌ ًۚ ‌‍رَضِ‍‍يَ ‌اللَّ‍‍هُ عَ‍‌‍نْ‍‍هُمْ ‌وَ‌‍رَضُ‍‍و‌ا‌ عَ‍‌‍نْ‍‍هُ ۚ ‌ذَلِكَ ‌الْفَ‍‍وْ‌زُ‌ ‌الْعَ‍‍ظِ‍‍يمُ
Lillāh Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Fīhinna ۚ Wa Huwa `Alá Kulli Shay'in Qadīrun 005-120 مالکیّت و فرمانروایی آسمان ها و زمین و آنچه در آنهاست، فقط در سیطره خداست، و او بر هر کاری تواناست. ‍لِلَّهِ مُلْكُ ‌ال‍‍سَّمَا‌و‍َ‍‌اتِ ‌وَ‌الأَ‌رْ‍ضِ ‌وَمَا‌ فِيهِ‍‍نَّ ۚ ‌وَهُوَ‌ عَلَى‌ كُلِّ شَ‍‍يْء‌‌ٍقَ‍‍دِيرٌ
Toggle thick letters. Most people make the mistake of thickening thin letters in the words that have other (highlighted) thick letter Toggle to highlight thick letters خصضغطقظ رَ
Next Sūrah