Wa Ađ-Đuĥá  | َ093-001. And olsun səhərə; | وَالضُّحَى |
Wa Al-Layli 'Idhā Sajá  | َ093-002. And olsun sakitləşməkdə olan (və ya: getdikcə zülməti artan) gecəyə ki, | وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَى |
Mā Wadda`aka Rabbuka Wa Mā Qalá  | َ093-003. (Sənə bir neçə gün vəhy nazil etməməklə) Rəbbin səni (ya Peyğəmbər!) nə tərk etdi, nə də sənə acığı tutdu. | مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَى |
Wa Lal'ākhiratu Khayrun Laka Mina Al-'Ūlá  | َ093-004. Şübhəsiz ki, axirət sənin üçün dünyadan daha xeyirlidir! | وَلَلآخِرَةُ خَيْر ٌ لَكَ مِنَ الأُولَى |
Wa Lasawfa Yu`ţīka Rabbuka Fatarđá  | َ093-005. Həqiqətən, Rəbbin sənə (qiyamət günü ən uca şəfaət məqamı, Cənnətdə tükənməz ne´mətlər) bəxş edəcək və sən (Ondan) razı qalacaqsan! | وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَى |
'Alam Yajidka Yatīmāan Fa'āwá  | َ093-006. Məgər O səni yetim ikən tapıb sığınacaq vermədimi?! | أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيما ً فَآوَى |
Wa Wajadaka Đāllāan Fahadá  | َ093-007. Sənin şaşqın (yaxud: uşaq vaxtı Məkkə vadisində azmış) vəziyyətdə tapıb yol gِstərmədimi?! | وَوَجَدَكَ ضَالّا ً فَهَدَى |
Wa Wajadaka `Ā'ilāan Fa'aghná  | َ093-008. Səni yoxsul ikən tapıb dِvlətli etmədimi?! | وَوَجَدَكَ عَائِلا ً فَأَغْنَى |
Fa'ammā Al-Yatīma Falā Taqhar  | َ093-009. Elə isə yetimə zülm etmə! | فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلاَ تَقْهَرْ |
Wa 'Ammā As-Sā'ila Falā Tanhar  | َ093-010. Dilənçini də (qapıdan) qovma! | وَأَمَّا السَّائِلَ فَلاَ تَنْهَرْ |
Wa 'Ammā Bini`mati Rabbika Faĥaddith  | َ093-011. Və (həmişə) Rəbbinin sənə olan ne´mətindən sِhbət aç! | وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ |