51) Sūrat Adh-Dhāriyāt | Printed format | 51) سُورَة الذَّارِيَات |
| Wa Adh-Dhāriyāti Dharwan | 051-001 (Toz-torpağı) sovurub-dağıdan küləklərə; | وَالذَّارِيَاتِ ذَرْواً |
| Fālĥāmilāti Wiqrāan | 051-002 Yağış yüklü buludlara; | فَالْحَامِلاَتِ وِقْراً |
| Fāljāriyāti Yusrāan | 051-003 Asanlıqla üzüb gedən gəmilərə; | فَالْجَارِيَاتِ يُسْراً |
| Fālmuqassimāti 'Amrāan | 051-004 Və ruzi bölən (hərəsi bir işə müvəkkil olan) mələklərə and olsun ki, | فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْراً |
| 'Innamā Tū`adūna Laşādiqun | 051-005 Sizə vəd olunan (qiyamət) həqiqətdir (mütləq vaqe olacaqdır). | إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ |
| Wa 'Inna Ad-Dīna Lawāqi`un | 051-006 Haqq-hesab (əmələ görə cəza və mükafat) da labüddür! | وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ |
| Wa As-Samā'i Dhāti Al-Ĥubuki | 051-007 (Cürbəcür ulduz) yolları olan göyə and olsun ki, | وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ |
| 'Innakum Lafī Qawlin Mukhtalifin | 051-008 (Ey müşriklər!) Sizin (Quran və Muhəmməd əleyhissəlam barəsində) sözləriniz müxtəlifdir (bəziniz Qurana şer, Peyğəmbərə şair, bəziniz də Qurana kahinlik əsəri, Peyğəmbərə kahin deyirsiniz). | إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ |
| Yu'ufaku `Anhu Man 'Ufika | 051-009 Ondan (Qurandan, yaxud Muhəmməd əleyhissəlamdan) zatında dönüklük olan kimsə dönər! (Allahın əzəli elmində imandan kim dönmüşdürsə, Qurandan və Peyğəmbərdən də elə o dönər!) | يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ |
| Qutila Al-Kharrāşūna | 051-010 Məhv olsun yalançılar! (Allah onlara lənət eləsin!) | قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ |
| Al-Ladhīna Hum Fī Ghamratin Sāhūna | 051-011 O kəslər ki, cəhalət girdabına düşüb (haqdan) qafil olmuşlar! | الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ |
| Yas'alūna 'Ayyāna Yawmu Ad-Dīni | 051-012 Onlar (səndən istehza ilə) haqq-hesab gününün nə vaxt olacağını soruşarlar. | يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ |
| Yawma Hum `Alá An-Nāri Yuftanūna | 051-013 O gün onlara cəhənnəm odunda əzab veriləcəkdir. | يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ |
| Dhūqū Fitnatakum Hādhā Al-Ladhī Kuntum Bihi Tasta`jilūna | 051-014 (Mələklər onlara deyəcəklər: ) “Dadın əzabınızı! Bu sizin (dünyada) tez-tələsik gəlməsini istədiyiniz şeydir (əzabdır)!” | ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَذَا الَّذِي كُنتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ |
| 'Inna Al-Muttaqīna Fī Jannātin Wa `Uyūnin | 051-015 Həqiqətən, müttəqilər cənnətlərdə və çeşmələr başında olacaqlar; | إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ |
| 'Ākhidhīna Mā 'Ātāhum Rabbuhum 'Innahum Kānū Qabla Dhālika Muĥsinīna | 051-016 Rəbbinin onlara verdiyini alacaqlar. Çünki onlar bundan əvvəl yaxşı əməllər etmişdilər. | آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُحْسِنِينَ |
| Kānū Qalīlāan Mina Al-Layli Mā Yahja`ūna | 051-017 Onlar gecələr (ibadətlə məşğul olub) az yatırdılar. | كَانُوا قَلِيلاً مِنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ |
| Wa Bil-'Asĥāri Hum Yastaghfirūna | 051-018 Səhərlər isə (Allahdan) bağışlanmalarını diləyirdilər. | وَبِالأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ |
| Wa Fī 'Amwālihim Ĥaqqun Lilssā'ili Wa Al-Maĥrūmi | 051-019 Mallarında da dilənçinin və (abrına qısılıb dilənməyən) yoxsulun haqqı (payı) var idi. | وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ |
| Wa Fī Al-'Arđi 'Āyātun Lilmūqinīna | 051-020 Yerdə (Allaha) tam yəqinliklə inananlar üçün (Onun əzəmət və qüdrətinə, vəhdaniyyətinə dəlalət edən) əlamətlər vardır. | وَفِي الأَرْضِ آيَاتٌ لِلْمُوقِنِينَ |
| Wa Fī 'Anfusikum 'Afalā Tubşirūna | 051-021 Sizin özünüz də (sizi yaradanın birliyini sübut edən) əlamətlər vardır. Məgər görmürsünüz? | وَفِي أَنفُسِكُمْ أَفَلاَ تُبْصِرُونَ |
| Wa Fī As-Samā'i Rizqukum Wa Mā Tū`adūna | 051-022 Göydə də ruzinin (yağış, qar) və vəd olunduğunuz şey (mükafat, cəza) vardır! (Sizə vəd olunan mükafat, yaxud cəza Allah dərgahındakı lövhi-məhfuzda yazılmışdır). | وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ |
| Fawarabbi As-Samā'i Wa Al-'Arđi 'Innahu Laĥaqqun Mithla Mā 'Annakum Tanţiqūna | 051-023 Göyün və yerin Rəbbinə (sahibinə) and olsun ki, bu (deyilənlər) sizin danışığınız (dediyiniz sözün öz sözünüz olması) kimi həqiqətdir. | فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ |
| Hal 'Atāka Ĥadīthu Đayfi 'Ibrāhīma Al-Mukramīna | 051-024 (Ya Rəsulum!) İbrahimin möhtərəm qonaqlarının (mələklərin) söhbəti sənə gəlib çatdımı? | هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ |
| 'Idh Dakhalū `Alayhi Faqālū Salāmāan Qāla Salāmun Qawmun Munkarūna | 051-025 Onlar (İbrahimin) yanına gəlib salam verdikdə (İbrahim) salamı alıb (öz-özünə): “Bunlar tanımadığım kimsələrdir!” –dedi. | إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلاَماً قَالَ سَلاَمٌ قَوْمٌ مُنكَرُونَ |
| Farāgha 'Ilá 'Ahlihi Fajā'a Bi`ijlin Samīnin | 051-026 O (bir bəhanə ilə) ailəsinin yanına getdi və bir buzov (kəsib qızardaraq) gətirdi. | فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ |
| Faqarrabahu 'Ilayhim Qāla 'Alā Ta'kulūna | 051-027 Onu qabaqlarına (qonaqların qabağına) qoyub: “Bəlkə, yeyəsiniz!” – dedi. | فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلاَ تَأْكُلُونَ |
| Fa'awjasa Minhum Khīfatan Qālū Lā Takhaf Wa Bashsharūhu Bighulāmin `Alīmin | 051-028 (İbrahim qonaqların yeməyə əl uzatmadıqlarını gördükdə) onlardan qorxuya düşdü. Onlar: “Qorxma!” – dedilər və ona çox bilikli bir oğlan uşağı (İshaqın dünyaya gələcəyi) ilə müjdə verdilər. | فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قَالُوا لاَ تَخَفْ وَبَشَّرُوهُ بِغُلاَمٍ عَلِيمٍ |
| Fa'aqbalati Amra'atuhu Fī Şarratin Faşakkat Wajhahā Wa Qālat `Ajūzun `Aqīmun | 051-029 (Bunu eşidən) zövcəsi (Sara) çağır-bağır salıb (təəccübündən əlini) üzünə çırparaq dedi: “Mən qoca, qısır bir qarıyam! (Mənim necə uşağım ola bilər?)” | فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ |
| Qālū Kadhāliki Qāla Rabbuki 'Innahu Huwa Al-Ĥakīmu Al-`Alīmu | 051-030 Onlar: “Sənin Rəbbin belə buyurmuşdur. Şübhəsiz ki, O, hikmət sahibidir, (hər şeyi) biləndir!” – dedilər. | قَالُوا كَذَلِكِ قَالَ رَبُّكِ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ |
| Qāla Famā Khaţbukum 'Ayyuhā Al-Mursalūna | 051-031 (Sonra İbrahim) dedi: “Ey elçilər! Sizin işiniz nədir?” | قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ |
| Qālū 'Innā 'Ursilnā 'Ilá Qawmin Mujrimīna | 051-032 Onlar dedilər: “Biz günahkar bir qövmə (Lut tayfasına cəza verməyə) göndərilmişik. | قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُجْرِمِينَ |
| Linursila `Alayhim Ĥijāratan Min Ţīnin | 051-033 Onların başına gildən daşlar yağdırmaq üçün (gəlmişik). | لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ طِينٍ |
| Musawwamatan `Inda Rabbika Lilmusrifīna | 051-034 (Elə daşlar ki, onlara pozğunluqla məşğul olub) həddi aşanlar üçün sənin Rəbbinin dərgahında xüsusi nişan qoyulmuşdur!” | مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ |
| Fa'akhrajnā Man Kāna Fīhā Mina Al-Mu'uminīna | 051-035 Nəhayət, (Lut qövmünü məhv etmək üçün) orada (Sədumda) olan möminləri çıxartdıq. | فَأَخْرَجْنَا مَنْ كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ |
| Famā Wajadnā Fīhā Ghayra Baytin Mina Al-Muslimīna | 051-036 Lakin orada bir evdən (Lutun ailəsindən) başqa müsəlman (tövhid dinində olan) tapmadıq. | فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ |
| Wa Taraknā Fīhā 'Āyatan Lilladhīna Yakhāfūna Al-`Adhāba Al-'Alīma | 051-037 Və orada (axirətdəki) şiddətli əzabdan qorxanlar üçün bir nişanə qoyduq. (Lut qövmünün Şamla Hicaz arasında yerləşən yurdunu xaraba qoyub altını üstünə çevirdik. Bu, Məkkə müşrikləri üçün də bir ibrət dərsi olmalıdır). | وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الأَلِيمَ |
| Wa Fī Mūsá 'Idh 'Arsalnāhu 'Ilá Fir`awna Bisulţānin Mubīnin | 051-038 Musanın hekayətində də (bir ibrət dərsi vardır). O zaman Biz onu Fironun yanına açıq-aşkar bir dəlillə göndərmişdik. | وَفِي مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ |
| Fatawallá Biruknihi Wa Qāla Sāĥirun 'Aw Majnūnun | 051-039 O, bütün əyanları (və qoşunu) ilə birlikdə (imandan) üz döndərib (Musa barəsində): “Bu sehrbazdır, yaxud da dəlidir!” – demişdi. | فَتَوَلَّى بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ |
| Fa'akhadhnāhu Wa Junūdahu Fanabadhnāhum Fī Al-Yammi Wa Huwa Mulīmun | 051-040 Nəhayət, onu və əsgərlərini tutub dənizə atdıq. O, məzəmmətə layiq bir iş görmüşdü (allahlıq iddiasına düşmüşdü). | فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ |
| Wa Fī `Ādin 'Idh 'Arsalnā `Alayhimu Ar-Rīĥa Al-`Aqīma | 051-041 Adın (Ad qövmünün) başına gələnlərdə də (bir ibrət dərsi vardır). O zaman Biz onların üstünə hər şeyi qurudub məhv edən (xeyirsiz) bir külək göndərmişdik. | وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ |
| Mā Tadharu Min Shay'in 'Atat `Alayhi 'Illā Ja`alat/hu Kālrramīmi | 051-042 O, qarşısına çıxan heç bir şeyi buraxmır, onu sovurub külə (çör-çöpə) döndərirdi. | مَا تَذَرُ مِنْ شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلاَّ جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ |
| Wa Fī Thamūda 'Idh Qīla Lahum Tamatta`ū Ĥattá Ĥīnin | 051-043 Səmudun (Səmud qövmünün) başına gələnlərdə də (bir ibrət dərsi vardır). O zaman onlara: “Hələ bir müddət (üç gün) kef çəkib ləzzət alın!” – deyilmişdi. | وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّى حِينٍ |
| Fa`ataw `An 'Amri Rabbihim Fa'akhadhat/humu Aş-Şā`iqatu Wa Hum Yanžurūna | 051-044 Onlar öz Rəbbinin əmrinə (tabe olmağa) təkəbbür göstərmiş və onları gözləri baxa-baxa ildırım vurmuşdu. | فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ |
| Famā Astaţā`ū Min Qiyāmin Wa Mā Kānū Muntaşirīna | 051-045 Onların nə (yıxıldıqları yerdən) qalxmağa gücləri çatmış, nə də (bir kimsədən özlərinə) kömək istəyə bilmişdilər (yaxud nə də özlərinə cəza verəndən intiqam ala bilmişdilər). | فَمَا اسْتَطَاعُوا مِنْ قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ |
| Wa Qawma Nūĥin Min Qablu 'Innahum Kānū Qawmāan Fāsiqīna | 051-046 Daha əvvəl Nuh qövmünü (məhv etmişdik). Çünki onlar (Allahın itaətindən çıxmış) fasiqlər idilər. | وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْماً فَاسِقِينَ |
| Wa As-Samā'a Banaynāhā Bi'ayydin Wa 'Innā Lamūsi`ūna | 051-047 Biz göyü qüdrətimizlə (qüdrət əlimizlə) yaratdıq və Biz (istədiyimiz hər şeyi yaratmağa) qadirik. (Və ya: Biz göyü qüdrətimizlə yaratdıq və Biz onu genişləndirməkdəyik). | وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْيدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ |
| Wa Al-'Arđa Farashnāhā Fani`ma Al-Māhidūna | 051-048 Yeri də Biz döşədik. (Onu) döşəyənlər necə də gözəldir! (Biz necə də gözəl döşəyənlərik!) | وَالأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ |
| Wa Min Kulli Shay'in Khalaqnā Zawjayni La`allakum Tadhakkarūna | 051-049 Biz hər şeydən (erkək və dişi, bir-birinin əksi olmaqla) cüt-cüt yaratdıq. Bəlkə, bir düşünüb ibrət alasınız! | وَمِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ |
| Fafirrū 'Ilá Al-Lahi 'Innī Lakum Minhu Nadhīrun Mubīnun | 051-050 (Ya Rəsulum! Bu insanlara de: ) “Allaha tərəf qaçın! (Allahın qəzəbindən qaçıb Onun mərhəmətinə sığının, küfrü atıb imana gəlin!) Mən sizi Ondan (Allahın əzabından) açıq-aşkar qorxudan bir peyğəmbərəm! | فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ |
| Wa Lā Taj`alū Ma`a Al-Lahi 'Ilahāan 'Ākhara 'Innī Lakum Minhu Nadhīrun Mubīnun | 051-051 Allahla yanaşı başqa bir tanrı qəbul etməyin. Mən sizi Ondan (Allahın əzabından) açıq-aşkar qorxudan bir peyğəmbərəm!” | وَلاَ تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهاً آخَرَ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ |
| Kadhālika Mā 'Atá Al-Ladhīna Min Qablihim Min Rasūlin 'Illā Qālū Sāĥirun 'Aw Majnūnun | 051-052 (Ya Rəsulum! Sənin qövmün sənə şair, sehrbaz, divanə dediyi kimi) eləcə də onlardan əvvəlkilər özlərinə bir peyğəmbər gələr-gəlməz ona sehrbaz, divanə dedilər. | كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ |
| 'Atawāşaw Bihi Bal Hum Qawmun Ţāghūna | 051-053 Görəsən, onlar bunu (bu dediklərini) bir-birinə vəsiyyətmi etmişlər?! (Hamısı eyni şeyi deyir). Xeyr, onlar azğın bir qövmdürlər! | أَتَوَاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ |
| Fatawalla `Anhum Famā 'Anta Bimalūmin | 051-054 (Ya Rəsulum!) Artıq onlardan üz döndər! Sən buna görə qınanası deyilsən (çünki sənə həvalə olunmuş risaləti layiqincə təbliğ etdin). | فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنْتَ بِمَلُومٍ |
| Wa Dhakkir Fa'inna Adh-Dhikrá Tanfa`u Al-Mu'uminīna | 051-055 Sən (onlara Quranla) öyüd-nəsihət ver. Çünki öyüd-nəsihət möminlərə fayda verir. | وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ |
| Wa Mā Khalaqtu Al-Jinna Wa Al-'Insa 'Illā Liya`budūni | 051-056 Mən cinləri və insanları yalnız Mənə ibadət etmək üçün yaratdım! | وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالإِنسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُونِ |
| Mā 'Urīdu Minhum Min Rizqin Wa Mā 'Urīdu 'An Yuţ`imūni | 051-057 Mən onlardan ruzi istəmirəm. Mən onlardan Məni (ehtiyacı olan bəndələrimi) yedirtmələrini də istəmirəm! | مَا أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ |
| 'Inna Al-Laha Huwa Ar-Razzāqu Dhū Al-Qūwati Al-Matīnu | 051-058 Şübhəsiz ki, ruzi verən də, qüvvət sahibi də, yenilməz olan da Allahdır! | إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ |
| Fa'inna Lilladhīna Žalamū Dhanūbāan Mithla Dhanūbi 'Aşĥābihim Falā Yasta`jilūni | 051-059 Həqiqət, zülm edənlərin (özlərindən əvvəlki) yoldaşlarının qisməti kimi bir qisməti vardır! (Allaha şərik qoşmaqla özlərinə zülm edən Məkkə müşriklərini də əvvəlki ümmətlər kimi şiddətli bir əzab gözləyir!) Qoy onlar Məni (özlərinə əzab verməyə) tələsdirməsinlər! | فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوباً مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلاَ يَسْتَعْجِلُونِ |
| Fawaylun Lilladhīna Kafarū Min Yawmihimu Al-Ladhī Yū`adūna | 051-060 Vəd olunduqları gündən (qiyamət günündən) | فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ |