Qad 'Aflaĥa A l-Mu'uminū na َ023-001 Është e sigurtë se kanë shpëtuar besimtarët: قَد ْ أَفْلَحَ ا لْمُؤْمِنُو نَ
Al-Ladh ī na Hum Fī Şalātihim Kh āsh i`ū na َ023-002 ata të cilët janë të përulur dhe janë të kujdesshëm gjatë faljes së namazit, ا لَّذِي نَ هُمْ فِي صَلاَتِهِمْ خَاشِعُو نَ
Wa A l-Ladh ī na Hum `Ani A l-Lagh wi Mu`r iđū na َ023-003 dhe ata të cilët i shmangën të kotës (fjalë a punë), وَا لَّذِي نَ هُمْ عَنِ ا ل لَّغْوِ مُعْر ِضُو نَ
Wa A l-Ladh ī na Hum Lilzzakāati Fā`ilū na َ023-004 dhe ata të cilët rregullisht japin zeqatin, وَا لَّذِي نَ هُمْ لِلزَّكَا ةِ فَا عِلُو نَ
Wa A l-Ladh ī na Hum Lifurūjihim Ĥāfižū na َ023-005 dhe ata të cilët e ruajnë nderin e vet (sa i përket jetës intime), وَا لَّذِي نَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُو نَ
'Illā `Alá 'Azwājihim 'W Mā Malakat 'Aymānuhum Fa'inn ahum Gh ayru Malūmī na َ023-006 me përjashtim ndaj grave të veta (me kurorë) dhe ndaj atyre (robreshave) që i kanë në pronësinë e vet, për të cilat nuk janë të qortuara, إِلاَّ عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنّ َهُمْ غَيْرُ مَلُومِي نَ
Famani A b tagh á Warā 'a Dh ālika Fa'ū lā 'ika Humu A l-`Ādū na َ023-007 e kush kërkon përtej tyre (dëfrim nga të ndaluarat), të tillët janë ata që e kanë shkelë normat e caktuara, فَمَنِ ا ب ْتَغَى وَرَا ءَ ذَلِكَ فَأُ وْلَائِكَ هُمُ ا لْعَادُو نَ
Wa A l-Ladh ī na Hum Li'mānātihim Wa `Ahdihim Rā`ū na َ023-008 dhe ata të cilët me kujdes i ruajnë ato që u janë besuar (sende ose fjalë), e ruajnë edhe premtimin e dhënë, وَا لَّذِي نَ هُمْ لِأمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُو نَ
Wa A l-Ladh ī na Hum `Alá Şalawātihim Yuĥāfižū na َ023-009 dhe ata të cilët i kushtojnë kujdes kohës së namazit të tyre. وَا لَّذِي نَ هُمْ عَلَى صَلَوَاتِهِمْ يُحَافِظُو نَ
'Ū lā 'ika Humu A l-Wār ith ū na َ023-010 Të tillët janë mu ata trashëgimtarët, أُ وْلَائِكَ هُمُ ا لْوَار ِثُو نَ
Al-Ladh ī na Yar ith ū na A l-Fir dawsa Hum Fīhā Kh ālidū na َ023-011 të cilët e trashëgojnë Firdewsin, aty janë përgjithmonë. ا لَّذِي نَ يَر ِثُو نَ ا لْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَال ِدُو نَ
Wa Laqad Kh alaq nā A l-'In sā na Min Sulālatin Min Ţī nin َ023-012 Për All-llahun, Ne krijuam njeriun prej një ajke (lëngu), e një balte. وَلَقَد ْ خَلَق ْنَا ا لإِن سَا نَ مِن ْ سُلاَلَة ٍ مِن ْ طِي ن ٍ
Th umm a Ja`alnā hu Nuţ fatan Fī Qarā r in Makī nin َ023-013 Pastaj atë (ajkë - baltë) e bëmë (e shëndrruam) pikë uji (farë) në një vend të sigurtë. ثُمّ َ جَعَلْنَا ه ُ ُ نُط ْفَة ً فِي قَرَا ر ٍ مَكِي ن ٍ
Th umm a Kh alaq nā A n -Nuţ fata `Alaqatan Fakh alaq nā A l-`Alaqata Muđgh atan Fakh alaq nā A l-Muđgh ata `Ižāmāan Fakasawnā A l-`Ižā ma Laĥmāan Th umm a 'An sh a'nā hu Kh alqāan 'Ā kh ara ۚ Fatabāraka A l-Lahu 'Aĥsanu A l-Kh āliqī na َ023-014 Më pas, atë pikë uji e bëmë copë gjaku, e atë gjak të ngurtë e bëmë copë mishi, e atë copë mishi e shndërruam në eshtra, dhe eshtrave ua veshëm mishin, pastaj atë e bëmë krijesë tjetër (me shpirt). I lartë është All-llahu, më i miri Krijues! ثُمّ َ خَلَق ْنَا ا ل نّ ُط ْفَةَ عَلَقَة ً فَخَلَق ْنَا ا لْعَلَقَةَ مُضْغَة ً فَخَلَق ْنَا ا لْمُضْغَةَ عِظَاما ً فَكَسَوْنَا ا لْعِظَا مَ لَحْما ً ثُمّ َ أَن شَأْنَا ه ُ ُ خَلْقا ً آخَرَ ۚ فَتَبَارَكَ ا ل لَّهُ أَحْسَنُ ا لْخَالِقِي نَ
Th umm a 'Inn akum Ba`da Dh ālika Lamayyitū na َ023-015 Mandej, pas kësaj (krijese) ju do të vdisni. ثُمّ َ إِنّ َكُم ْ بَعْدَ ذَلِكَ لَمَيِّتُو نَ
Th umm a 'Inn akum Yawma A l-Qiyāmati Tub `ath ū na َ023-016 E në ditën e kijametit ringjalleni. ثُمّ َ إِنّ َكُمْ يَوْمَ ا لْقِيَامَةِ تُب ْعَثُو نَ
Wa Laqad Kh alaq nā Fawqakum Sab `a Ţarā 'iqa Wa Mā Kunn ā `Ani A l-Kh alqi Gh āfilī na َ023-017 Ne krijuam mbi ju shtatë palë (qiej) dhe nuk jemi të pakujdesshëm ndaj asaj që krijuam. وَلَقَد ْ خَلَق ْنَا فَوْقَكُمْ سَب ْعَ طَرَائِقَ وَمَا كُنّ َا عَنِ ا لْخَلْقِ غَافِلِي نَ
Wa 'An zalnā Mina A s-Samā 'i Mā 'an Biqadar in Fa'askann ā hu Fī A l-'Arđi ۖ Wa 'Inn ā `Alá Dh ahā bin Bihi Laqādirū na َ023-018 Ne lëshaum me masë ujë nga qielli dhe atë e përqëndrojmë në tokë. Po Ne kemi mundësi edhe ta humbim ate (ujin). وَأَن زَلْنَا مِنَ ا ل سَّمَا ءِ مَا ء ً بِقَدَر ٍ فَأَسْكَنّ َا ه ُ ُ فِي ا لأَرْضِ ۖ وَإِنّ َا عَلَى ذَهَا ب ٍ بِه ِ ِ لَقَادِرُو نَ
Fa'an sh a'nā Lakum Bihi Jann ā tin Min Nakh ī lin Wa 'A`nā bin Lakum Fīhā Fawākihu Kath īratun Wa Minhā Ta'kulū na َ023-019 Dhe me anën e tij Ne mundësuam pë ju kopshte hurmash e rrushi, që në to keni shumë pemë dhe hani prej tyre. فَأَن شَأْنَا لَكُم ْ بِه ِ ِ جَنّ َا ت ٍ مِن ْ نَخِي ل ٍ وَأَعْنَا ب ٍ لَكُمْ فِيهَا فَوَاكِه ُ ُ كَثِيرَة ٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُو نَ
Wa Sh ajaratan Takh ruju Min Ţū r i Saynā 'a Tan butu Bid-Duhni Wa Şib gh in Lil'ā kilī na َ023-020 Dhe (krijuam) trupa drunjsh që mbijnë në kodrën Sina e që japin vajëra dhe mëlmesa për ngrënësit. وَشَجَرَة ً تَخْرُجُ مِن ْ طُو ر ِ سَيْنَا ءَ تَن ْبُتُ بِا ل دُّهْنِ وَصِب ْغ ٍ لِلآكِلِي نَ
Wa 'Inn a Lakum Fī A l-'An`ā mi La`ib ratan ۖ Nusqīkum Mimm ā Fī Buţūnihā Wa Lakum Fīhā Manāfi`u Kath īratun Wa Minhā Ta'kulū na َ023-021 Ju ede nga kafshët keni një mësim, ngase ju freskojmë me lëng prej barqeve të tyre dhe keni shimë dobi prej tyre, e edhe prej tyre ushqeheni. وَإِنّ َ لَكُمْ فِي ا لأَنعَا مِ لَعِب ْرَة ً ۖ نُسقِيكُم ْ مِمّ َا فِي بُطُونِهَا وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ كَثِيرَة ٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُو نَ
Wa `Alayhā Wa `Alá A l-Fulki Tuĥmalū na َ023-022 Dhe mbi to e anije bartni (hypni). وَعَلَيْهَا وَعَلَى ا لْفُلْكِ تُحْمَلُو نَ
Wa Laqad 'Arsalnā Nūĥāan 'Ilá Qawmihi Faqā la Yā Qawmi A `budū A l-Laha Mā Lakum Min 'Ilahin Gh ayruhu ۖ 'Afalā Tattaqū na َ023-023 Ne e patëm dërguar Nuhun te populli i tij, e tha: “O populli im, adhuronie vetëm All-llahun, se nuk ka zot tjetër pos tij; a nuk i frikësoheni (dënimit)?” وَلَقَد ْ أَرْسَلْنَا نُوحا ً إِلَى قَوْمِه ِ ِ فَقَا لَ يَاقَوْمِ ا عْبُدُوا ا ل لَّهَ مَا لَكُم ْ مِن ْ إِلَه ٍ ٍ غَيْرُهُ~ ُ أَفَلاَ ۖ تَتَّقُو نَ
Faqā la A l-Mala'u A l-Ladh ī na Kafarū Min Qawmihi Mā Hādh ā 'Illā Bash arun Mith lukum Yur ī du 'An Yatafađđala `Alaykum Wa Law Sh ā 'a A l-Lahu La'an zala Malā 'ikatan Mā Sami`nā Bihadh ā Fī 'Ā bā 'inā A l-'Awwalī na َ023-024 E paria e atij populli që nuk besuan thanë: “Ky nuk është tjetër pos njeri sikurse edhe ju, po dëshiron të jetë më i latrë se ju. Po të dëshironte All-llahu do të dërgonte engjëj; ne një gjë të tillë nuk e kemi dërguar as nga ta parët tanë!” فَقَا لَ ا لْمَلَأُ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا مِن ْ قَوْمِه ِ ِ مَا هَذَا إِلاَّ بَشَر ٌ مِثْلُكُمْ يُر ِي دُ أَن ْ يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ وَلَوْ شَا ءَ ا ل لَّهُ لَأَن زَلَ مَلاَئِكَة ً مَا سَمِعْنَا بِهَذَا فِي آبَائِنَا ا لأَوَّلِي نَ
'In Huwa 'Illā Rajulun Bihi Jinn atun Fatarabbaşū Bihi Ĥattá Ĥī nin َ023-025 Ai nuk është tjetër pos një njeri i sëmurë mentalisht, andaj pritni (keni durim) edhe për një kohë. إِنْ هُوَ إِلاَّ رَجُل ٌ بِه ِ ِ جِنّ َة ٌ فَتَرَبَّصُوا بِه ِ ِ حَتَّى حِي ن ٍ
Qā la Rabbi A n şurnī Bimā Kadh dh abū ni َ023-026 Ai (Nuhu) tha: “Zoti im, më ndihmo për atë që më përgënjeshtrojnë. قَا لَ رَبِّ ا ن صُرْنِي بِمَا كَذَّبُو نِ
Fa'awĥaynā 'Ilayhi 'Ani A şna`i A l-Fulka Bi'a`yuninā Wa Waĥyinā Fa'idh ā Jā 'a 'Am runā Wa Fā ra A t-Tann ū ru ۙ Fāsluk Fīhā Min Kullin Zawjayni A th nayni Wa 'Ahlaka 'Illā Man Sabaqa `Alayhi A l-Qawlu Minhum ۖ Wa Lā Tukh āţib nī Fī A l-Ladh ī na Žalamū ۖ 'Inn ahum Mugh raqū na َ023-027 Ne e i shpallëm: “Ndërto anijen nën mbikëqyrjen Tonë dhe sipas urdhërit Tonë, e kur të vijë urdhëri Ynë dhe të ashpërsohet gjendja atëherë ti hgarko në të prej secilit lloj nga një qift (palë), edhe familjen tënde, me përjashtim të atij ndaj të cilit ka marrë fund vendimi, kundër tij pra ti mos kërko (falje) prej Meje për ata janë të përmbytur. فَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ أَنِ ا صْنَعِ ا لْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا فَإِذَا جَا ءَ أَمْرُنَا وَفَا رَ ا ل تَّنّ ُو رُ ۙ فَا سْلُكْ فِيهَا مِن ْ كُلّ ٍ زَوْجَيْنِ ا ثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلاَّ مَن ْ سَبَقَ عَلَيْهِ ا لْقَوْلُ مِنْهُمْ ۖ وَلاَ تُخَاطِب ْنِي فِي ا لَّذِي نَ ظَلَمُو ا ۖ إِنّ َهُم ْ مُغْرَق Fa'idh ā A stawayta 'An ta Wa Man Ma`aka `Alá A l-Fulki Faquli A l-Ĥam du Lillahi A l-Ladh ī Najjānā Mina A l-Qawmi A ž-Žālimī na َ023-028 E kur të vendosësh ti dhe kush është më ty në anije, atëherë thuaj: “Falënderuar qoftë All-llahu, i cili na shpëtoi prej popullit të prishur!” فَإِذَا ا سْتَوَيْتَ أَن ْتَ وَمَن ْ مَعَكَ عَلَى ا لْفُلْكِ فَقُلِ ا لْحَمْدُ لِلَّهِ ا لَّذِي نَجَّانَا مِنَ ا لْقَوْمِ ا ل ظَّالِمِي نَ
Wa Qul Rabbi 'An zilnī Mun zalāan Mubārakāan Wa 'An ta Kh ayru A l-Mun zilī na َ023-029 Dhe thuaj: “Zoti im, më zbarko në një vend të bekuar, e Ti je më i miri i atyre që bëjnë vendosjen!” وَقُلْ رَبِّ أَن زِلْنِي مُن ْزَلا ً مُبَارَكا ً وَأَن ْتَ خَيْرُ ا لْمُن زِلِي نَ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yā tin Wa 'In Kunn ā Lamub talī na َ023-030 Nuk ka dyshim se në këto (ngjarje të popujve) ekzistojnë fakte bindëse. Në të vërtetë Ne i vëmë në sprovë. إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَا ت ٍ وَإِن ْ كُنّ َا لَمُب ْتَلِي نَ
Th umm a 'An sh a'nā Min Ba`dihim Qarnāan 'Ā kh ar ī na َ023-031 Mandej pas tyre Ne ei sollëm popull tjetër. ثُمّ َ أَن شَأْنَا مِن ْ بَعْدِهِمْ قَرْن ا ً آخَر ِي نَ
Fa'arsalnā Fīhim Rasūlāan Minhum 'Ani A `budū A l-Laha Mā Lakum Min 'Ilahin Gh ayruhu ۖ 'Afalā Tattaqū na َ023-032 Edhe atyre u dërguam pejgamber mga mesi i tyre (që u tha): “Adhuronie All-llahun, ju nuk keni zot tjetër pos Tij, a nuk frikësoheni!” فَأَرْسَلْنَا فِيهِمْ رَسُولا ً مِنْهُمْ أَنِ ا عْبُدُوا ا ل لَّهَ مَا لَكُم ْ مِن ْ إِلَه ٍ ٍ غَيْرُهُ~ ُ ۖ أَفَلاَ تَتَّقُو نَ
Wa Qā la A l-Mala'u Min Qawmihi A l-Ladh ī na Kafarū Wa Kadh dh abū Biliqā 'i A l-'Ā kh irati Wa 'Atrafnāhum Fī A l-Ĥayāati A d-Dun yā Mā Hādh ā 'Illā Bash arun Mith lukum Ya'kulu Mimm ā Ta'kulū na Minhu Wa Yash rabu Mimm ā Tash rabū na َ023-033 Edhe paria nga populli i tij e cila nuk besoi dhe e mohoi jetën tjetër dhe të cilëve Ne u patëm mundësuar rehati e begati në jetën e kësaj bote, thanë: “Ky nuk është tjetër pos njeri sikurse edhe ju, ha ashtu si hani ju dhe pi ashtu si pini ju!” وَقَا لَ ا لْمَلَأُ مِن ْ قَوْمِهِ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِلِقَا ءِ ا لآخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِي ا لْحَيَا ةِ ا ل دُّن ْيَا مَا هَذَا إِلاَّ بَشَر ٌ مِثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمّ َا تَأْكُلُو نَ مِنْهُ وَيَشْرَبُ مِمّ َا تَشْرَبُو نَ
Wa La'in 'Aţa`tum Bash arāan Mith lakum 'Inn akum 'Idh āan Lakh āsirū na َ023-034 E nëse i përuleni një njeriu që është si ju, vërtet, atëherë do të jeni të humbur e të mashtruar. وَلَئِنْ أَطَعْتُم ْ بَشَرا ً مِثْلَكُمْ إِنّ َكُمْ إِذا ً لَخَاسِرُو نَ
'Aya`idukum 'Ann akum 'Idh ā Mittum Wa Kun tum Turābāan Wa `Ižāmāan 'Ann akum Mukh rajū na َ023-035 Mos vallë ai po ju premton se pasi që të vdisni, të bëheni dhe e eshtra (të kalbur), do të nxirreni të gjallë?” أَيَعِدُكُمْ أَنّ َكُمْ إِذَا مِتُّمْ وَكُن تُمْ تُرَابا ً وَعِظَاماً أَنّ َكُم ْ مُخْرَجُو نَ
Hayhā ta Hayhā ta Limā Tū`adū na َ023-036 Sa larg është sëndërtimi i asaj që premtoheni. هَيْهَا تَ هَيْهَا تَ لِمَا تُوعَدُو نَ
'In Hiya 'Illā Ĥayātunā A d-Dun yā Namū tu Wa Naĥyā Wa Mā Naĥnu Bimab `ūth ī na َ023-037 Nuk ka tjetër, pos jetës sonë të kësaj bote, vdesim, lindim dhe nuk do të ringjallemi! إِنْ هِيَ إِلاَّ حَيَاتُنَا ا ل دُّن ْيَا نَمُو تُ وَنَحْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَب ْعُوثِي نَ
'In Huwa 'Illā Rajulun A ftará `Alá A l-Lahi Kadh ibāan Wa Mā Naĥnu Lahu Bimu'uminī na َ023-038 E ai (Hudi(nuk është tjetër pos njeri që trillon gënjeshtra ndaj All-llahut, po ne nuk i besojmë atij. إِنْ هُوَ إِلاَّ رَجُل ٌ ا فْتَرَى عَلَى ا ل لَّهِ كَذِبا ً وَمَا نَحْنُ لَه ُ ُ بِمُؤْمِنِي نَ
Qā la Rabbi A n şurnī Bimā Kadh dh abū ni َ023-039 Ai (Hudi) tha “Zoti im, më ndihmo se ata po më përgënjeshtrojnë!” قَا لَ رَبِّ ا ن صُرْنِي بِمَا كَذَّبُو نِ
Qā la `Amm ā Qalī lin Layuşbiĥunn a Nādimī na َ023-040 E Ai (Zoti) tha: “Së shpejti do të dëshprohen ata”. قَا لَ عَمّ َا قَلِي ل ٍ لَيُصْبِحُنّ َ نَادِمِي نَ
Fa'akh adh at/humu A ş-Şayĥatu Bil-Ĥaqqi Faja`alnāhum Gh uth ā 'an ۚ Fabu`dāan Lilqawmi A ž-Žālimī na َ023-041 Atëherë me të drejtë ata i zuri ushtima (dënimi) dhe ashtu i bëmë sikur me qenë hedhurina (mebturina). Larg qoftë prej mëshirës së Zotit populli zullumqarë. فَأَخَذَتْهُمُ ا ل صَّيْحَةُ بِا لْحَقِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَا ء ً ۚ فَبُعْدا ً لِلْقَوْمِ ا ل ظَّالِمِي نَ
Th umm a 'An sh a'nā Min Ba`dihim Qurūnāan 'Ā kh ar ī na َ023-042 Mandej pas tyre Ne sollëm brezni të reja. ثُمّ َ أَن شَأْنَا مِن ْ بَعْدِهِمْ قُرُون ا ً آخَر ِي نَ
Mā Tasbiqu Min 'Umm atin 'Ajalahā Wa Mā Yasta'kh irū na َ023-043 Asnjë nga popujt (e shkatërruar) nuk mundi ta shpejtojë e as ta vonojë afatin e caktuar. مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمّ َةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُو نَ
Th umm a 'Arsalnā Rusulanā Tatrā ۖ Kulla Mā Jā 'a 'Umm atan Rasūluhā Kadh dh abū hu ۚ Fa'atba`nā Ba`đahum Ba`đāan Wa Ja`alnāhum 'Aĥādīth a ۚ Fabu`dāan Liqawmin Lā Yu'uminū na َ023-044 Ne më pas dërguam pejganberët tanë një pas një, mirëpo, çdo herë që një popull i erdhi i dërguari i vet, ata e përgënjeshtruan atë, prandaj Ne i përcollëm ata (me dënim) njein pas tjetrit dhe i bëmë që të përmenden në tregime. I shkatërruar qoftë populli që nuk beson! ثُمّ َ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَا ۖ كُلَّ مَا جَا ءَ أُمّ َة ً رَسُولُهَا كَذَّبُو ه ُ ُ ۚ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُم ْ بَعْضا ً وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِي ثَ ۚ فَبُعْدا ً لِقَوْم ٍ لاَ يُؤْمِنُو نَ
Th umm a 'Arsalnā Mūsá Wa 'Akh ā hu Hārū na Bi'ā yātinā Wa Sulţā nin Mubī nin َ023-045 Më pas Ne dërguam Musain dhe vëllain e tuh Harunin me mrekulli dhe argumente tona të qarta, ثُمّ َ أَرْسَلْنَا مُوسَى وَأَخَا ه ُ ُ هَارُو نَ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَا ن ٍ مُبِي ن ٍ
'Ilá Fir `awna Wa Mala'ihi Fāstakbarū Wa Kānū Qawmāan `Ālī na َ023-046 te faraoni dhe rrethi i tij, po ata u treguan kryelartë, sepse ishin popull mendjemadh. إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِه ِ ِ فَا سْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْماً عَال ِي نَ
Faqālū 'Anu'uminu Libash arayni Mith linā Wa Qawmuhumā Lanā `Ābidū na َ023-047 Dhe thanë: “Si t’u besojmë dy njerëzve që janë si ne, kur populli i tyre është në shërbim tonë?” فَقَالُو ا أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَيْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُو نَ
Fakadh dh abūhumā Fakānū Mina A l-Muhlakī na َ023-048 Kështu, ata i përgënjeshruan që të dy, andaj me të drejtë i shkatërruam. فَكَذَّبُوهُمَا فَكَانُوا مِنَ ا لْمُهْلَكِي نَ
Wa Laqad 'Ā taynā Mūsá A l-Kitā ba La`allahum Yahtadū na َ023-049 Ne Musait i dhamë librin (pas shkatërrimit të faraonit) në mënyrë që ata (populli israilit) të gjejnë rrugën e drejtë. وَلَقَد ْ آتَيْنَا مُوسَى ا لْكِتَا بَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُو نَ
Wa Ja`alnā A b na Maryama Wa 'Umm ahu 'Ā yatan Wa 'Ā waynāhumā 'Ilá Rab watin Dh ā ti Qarā r in Wa Ma`ī nin َ023-050 Edhe të birin e Merjemes dhe nënën e tij i paraq itëm si argumente (mrekulli) dhe ivendodëm që të dy në një rrafshnaltë dhe më ujë rrjedhës. وَجَعَلْنَا ا ب ْنَ مَرْيَمَ وَأُمّ َهُ آيَة ً وَآوَيْنَاهُمَا إِلَى رَب ْوَة ٍ ذَا تِ قَرَا ر ٍ وَمَعِي ن ٍ
Yā 'Ayyuhā A r-Rusulu Kulū Mina A ţ -Ţayyibā ti Wa A `malū Şāliĥāan ۖ 'Inn ī Bimā Ta`malū na `Alī mun َ023-051 (ne u patë thënë): “O ju të dërguar, hani atë që është e lejuar dhe mirë dhe bëni vepra të mira se Unë e di atë që ju veproni. يَا أَيُّهَا ا ل رُّسُلُ كُلُوا مِنَ ا ل طَّيِّبَا تِ وَاعْمَلُوا صَال ِحا ً ۖ إِنّ ِي بِمَا تَعْمَلُو نَ عَلِي م ٌ
Wa 'Inn a Hadh ihi 'Umm atukum 'Umm atan Wāĥidatan Wa 'Anā Rabbukum Fa A ttaqū ni َ023-052 Kjo feja juaj është e vetmja fe e Unë jam Zoti juaj, runju dënimit Tim. وَإِنّ َ هَذِهِ~ ِ أُمّ َتُكُمْ أُمّ َة ً وَاحِدَة ً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَا تَّقُو نِ
Fataqaţţa`ū 'Am rahum Baynahum Zuburāan ۖ Kullu Ĥizbin Bimā Ladayhim Far iĥū na َ023-053 E ata më vonë u ndanë në grupe sipas çështjes së fesë dhe secili grup krenohej me atë që kishte përvehtësuar për vete. فَتَقَطَّعُو ا أَمْرَهُم ْ بَيْنَهُمْ زُبُرا ً ۖ كُلُّ حِزْب ٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَر ِحُو نَ
Fadh arhum Fī Gh am ratihim Ĥattá Ĥī nin َ023-054 Andaj, ti (Muhammed) lëri ata edhe një kohë në atë mashtrimin e tyre. فَذَرْهُمْ فِي غَمْرَتِهِمْ حَتَّى حِي ن ٍ
'Ayaĥsabū na 'Ann amā Numidduhum Bihi Min Mā lin Wa Banī na َ023-055 A mos mendojnë ata se me atë që jemi duke udhënë atyre nga pasuria dhe fëmijët, أَيَحْسَبُو نَ أَنّ َمَا نُمِدُّهُم ْ بِه ِ ِ مِن ْ مَا ل ٍ وَبَنِي نَ
Nusār i`u Lahum Fī A l-Kh ayrā ti ۚ Bal Lā Yash `urū na َ023-056 Nxitojmë t’u ofrojmë atyre të mirat? Jo, kurrsesi, por ata nuk janë kah e kuptojnë. نُسَار ِعُ لَهُمْ فِي ا لْخَيْرَا تِ ۚ بَل لاَ يَشْعُرُو نَ
'Inn a A l-Ladh ī na Hum Min Kh ash yati Rabbihim Mush fiqū na َ023-057 Vërtet, ata të cilët ndaj madhërisë së Zotit të tyre kanë frikë. إِنّ َ ا لَّذِي نَ هُم ْ مِنْ خَشْيَةِ رَبِّهِم ْ مُشْفِقُو نَ
Wa A l-Ladh ī na Hum Bi'ā yā ti Rabbihim Yu'uminū na َ023-058 ata, të cilët u besojnë argumenteve të Zotit të vet, وَا لَّذِي نَ هُم ْ بِآيَا تِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُو نَ
Wa A l-Ladh ī na Hum Birabbihim Lā Yush r ikū na َ023-059 dhe ata, të cilët nuk i përshkruajnë shok Zotit të vet, وَا لَّذِي نَ هُم ْ بِرَبِّهِمْ لاَ يُشْر ِكُو نَ
Wa A l-Ladh ī na Yu'utū na Mā 'Ā taw Wa Qulūbuhum Wa Jilatun 'Ann ahum 'Ilá Rabbihim Rāji`ū na َ023-060 dhe,ata të cilët japin (sadaka-zeqatë) nga ajo që u është dhënë, pse dinë se do të kthehen te Zoti i tyre, andaj zemrat e tyre i kanë të frikësuara, وَا لَّذِي نَ يُؤْتُو نَ مَا آتَوا وَقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنّ َهُمْ إِلَى رَبِّهِمْ رَاجِعُو نَ
'Ū lā 'ika Yusār i`ū na Fī A l-Kh ayrā ti Wa Hum Lahā Sābiqū na َ023-061 Të tillët janë duke nxituar drejt të mirave dhe të parët do t’i arrijnë ato. أُ وْلَائِكَ يُسَار ِعُو نَ فِي ا لْخَيْرَا تِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُو نَ
Wa Lā Nukallifu Nafsāan 'Illā Wus`ahā ۖ Wa Ladaynā Kitā bun Yan ţiqu Bil-Ĥaqqi ۚ Wa Hum Lā Yužlamūn َ023-062 Ne nuk e obligojmë asnjë njeri përtej mundësive të tij dhe te Ne është libri (i shënive) që shënon saktësisht (veprat) dhe atyre nuk u bëhet padrejtë. وَلاَ نُكَلِّفُ نَفْسا ً إِلاَّ وُسْعَهَا ۖ وَلَدَيْنَا كِتَا ب ٌ يَن طِقُ بِا لْحَقِّ ۚ وَهُمْ لاَ يُظْلَمُون
Bal Qulūbuhum Fī Gh am ratin Min Hādh ā Wa Lahum 'A`mā lun Min Dū ni Dh ālika Hum Lahā `Āmilū na َ023-063 Por zemrat e tyre (mohuasve) janë të verbëruara nga ky(libër), e përveç kësaj, ata vazhdojnë të bëjnë vepra të këqia. بَلْ قُلُوبُهُمْ فِي غَمْرَة ٍ مِنْ هَذَا وَلَهُمْ أَعْمَا ل ٌ مِن ْ دُو نِ ذَلِكَ هُمْ لَهَا عَامِلُو نَ
Ĥattá 'Idh ā 'Akh adh nā Mutrafīhim Bil-`Adh ā bi 'Idh ā Hum Yaj 'arū na َ023-064 Ndërkaq, kur t’i kapim me dënim ata qëë kanë çuar jetë të shfrenuar, atëherë ata me britmë bëjnë lutje (duke kërkuar mdihmë). حَتَّى إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِيهِم ْ بِا لْعَذَا بِ إِذَا هُمْ يَج ْأَرُو نَ
Lā Taj 'arū A l-Yawma ۖ 'Inn akum Minn ā Lā Tun şarū na َ023-065 Mos e ngritni zërin tash, se ju nuk e keni ndihmën Tonë! لاَ تَج ْأَرُوا ا لْيَوْمَ ۖ إِنّ َكُم ْ مِنّ َا لاَ تُن صَرُو نَ
Qad Kānat 'Ā yātī Tutlá `Alaykum Fakun tum `Alá 'A`qābikum Tan kişū na َ023-066 Sepse, juve u lexoheshin ajatet e Mia, e ju zbrapseshit. قَد ْ كَا نَتْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَكُن تُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ تَن كِصُو نَ
Mustakbir ī na Bihi Sāmirāan Tahjurū na َ023-067 Si arogant ndaj tij (ndaj Kur’anit, ose ndaj Qabës), e me fyerje kundër tij natën bisedoshit. مُسْتَكْبِر ِي نَ بِه ِ ِ سَامِرا ً تَهْجُرُو نَ
'Afalam Yaddabbarū A l-Qawla 'Am Jā 'ahum Mā Lam Ya'ti 'Ā bā 'ahumu A l-'Awwalī na َ023-068 A nuk menduan ata thellë fjalën (Kur’anin), apo mos u erdhi atyre diçka, që të parëve të tyre të lashtë nuk u pat ardhur, أَفَلَمْ يَدَّبَّرُوا ا لْقَوْلَ أَمْ جَاءَهُم ْ مَا لَمْ يَأْتِ آبَاءَهُمُ ا لأَوَّلِي نَ
'Am Lam Ya`r ifū Rasūlahum Fahum Lahu Mun kirū na َ023-069 apo mos nuk e nnjohin të dërguarin e vet (Muhammedin), prandaj ata e refuzojnë atë? أَمْ لَمْ يَعْر ِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَه ُ ُ مُن كِرُو نَ
'Am Yaqūlū na Bihi Jinn atun ۚ Bal Jā 'ahum Bil-Ĥaqqi Wa 'Akth aruhum Lilĥaqqi Kār ihū na َ023-070 Apo mos thanë për të se është i çmendur? Jo, por ai ka ardhur me të vërtetën, e shumica e tyre e urren të vërteën. أَمْ يَقُولُو نَ بِه ِ ِ جِنّ َة ٌ ۚ بَلْ جَا ءَهُم ْ بِا لْحَقِّ وَأَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كَا ر ِهُو نَ
Wa Lawi A ttaba`a A l-Ĥaqqu 'Ahwā 'ahum Lafasadati A s-Samāwā tu Wa A l-'Arđu Wa Man Fīhinn a ۚ Bal 'Ataynāhum Bidh ikr ihim Fahum `An Dh ikr ihim Mu`r iđū na َ023-071 E sikur të përputhej e vërteta me dëshirat e tyre, do të shkatërroheshin qiejt e toka dhe çdo gjë që gjendet në to. E megjithatë që Ne atyre u sollëm (me këtë Kur’an)famën e tyre, ata u zbrapsën ndaj përkujtimit të vet. وَلَوِ ا تَّبَعَ ا لْحَقُّ أَهْوَا ءَهُمْ لَفَسَدَتِ ا ل سَّمَاوَا تُ وَالأَرْضُ وَمَن ْ فِيهِنّ َ ۚ بَلْ أَتَيْنَاهُم ْ بِذِكْر ِهِمْ فَهُمْ عَن ْ ذِكْر ِهِم ْ مُعْر ِضُو نَ
'Am Tas'aluhum Kh arjāan Fakh arā ju Rabbika Kh ayrun ۖ Wa Huwa Kh ayru A r-Rāziqī na َ023-072 A mos u kërkon ti atyre ndonjë shpërblim? Po shpërblimi i Zotit tënd është më i miri, pse Ai është furnizues më i mirë. أَمْ تَسْأَلُهُمْ خَرْجا ً فَخَرَا جُ رَبِّكَ خَيْر ٌ ۖ وَهُوَ خَيْرُ ا ل رَّازِقِي نَ
Wa 'Inn aka Latad `ūhum 'Ilá Şirāţin Mustaqī min َ023-073 ç’është e vërteta, ti i fton ata në rrugë të drejtë. وَإِنّ َكَ لَتَد ْعُوهُمْ إِلَى صِرَا ط ٍ مُسْتَقِي م ٍ
Wa 'Inn a A l-Ladh ī na Lā Yu'uminū na Bil-'Ā kh irati `Ani A ş-Şirā ţi Lanākibū na َ023-074 Po ata që nuk e besojnë botën tjetër, i shmangen rrugës së drejtë. وَإِنّ َ ا لَّذِي نَ لاَ يُؤْمِنُو نَ بِا لآخِرَةِ عَنِ ا ل صِّرَا طِ لَنَاكِبُو نَ
Wa Law Raĥim nāhum Wa Kash afnā Mā Bihim Min Đurr in Lalajjū Fī Ţugh yānihim Ya`mahū na َ023-075 Edhe sikur t’i mëshironim ata (idhujtarët) dhe t’ua kishim larguar fatkeqësitë, at do të vazhdonin të zhyteshin në zhgënjimin e tyre. وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِم ْ مِن ْ ضُرّ ٍ لَلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُو نَ
Wa Laqad 'Akh adh nāhum Bil-`Adh ā bi Famā A stakānū Lirabbihim Wa Mā Yatađarra`ū na َ023-076 Ne i sprovuam at me dënim, po ata nuk iu përulën Zotit të tyre e as nuk iu drejtuan me lutje. وَلَقَد ْ أَخَذْنَاهُم ْ بِا لْعَذَا بِ فَمَا ا سْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُو نَ
Ĥattá 'Idh ā Fataĥnā `Alayhim Bābāan Dh ā `Adh ā bin Sh adī din 'Idh ā Hum Fī hi Mub lisū na َ023-077 Deri sa t’ua gapim një derë dënimi tëashpër, atëherë ata do të mbesin aty me shpresa të humbura. حَتَّى إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِم ْ بَابا ً ذَا عَذَا ب ٍ شَدِي د ٍ إِذَا هُمْ فِي ه ِ ِ مُب ْلِسُو نَ
Wa Huwa A l-Ladh ī 'An sh a'a Lakumu A s-Sam `a Wa A l-'Ab şā ra Wa A l-'Af'idata ۚ Qalīlāan Mā Tash kurū na َ023-078 Ai është që ua krijoi të dëgjuarit, të parit dhe të kuptuarit e juaj; sa pak jeni mirënjohës. وَهُوَ ا لَّذِي أَن شَأَ لَكُمُ ا ل سَّمْعَ وَالأَب ْصَا رَ وَالأَفْئِدَةَ ۚ قَلِيلا ً مَا تَشْكُرُو نَ
Wa Huwa A l-Ladh ī Dh ara'akum Fī A l-'Arđi Wa 'Ilayhi Tuĥsh arū na َ023-079 Dhe Ai është që ju krijoi ju në tokë dhe vetëm te Ai do të tuboheni. وَهُوَ ا لَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي ا لأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُو نَ
Wa Huwa A l-Ladh ī Yuĥyī Wa Yumī tu Wa Lahu A kh tilā fu A l-Layli Wa A n -Nahā r i ۚ 'Afalā Ta`qilū na َ023-080 Dhe Ai është që jep jetë dhe vdekje dhe vetëm Ai bën ndryshimine natës e të ditës; si nuk e kuptoni? وَهُوَ ا لَّذِي يُحْيِي وَيُمِي تُ وَلَهُ ا خْتِلاَفُ ا ل لَّيْلِ وَال نّ َهَا ر ِ ۚ أَفَلاَ تَعْقِلُو نَ
Bal Qālū Mith la Mā Qā la A l-'Awwalū na َ023-081 Por ja ata flasin, ashtu si flasin ata para tyre. بَلْ قَال ُوا مِثْلَ مَا قَا لَ ا لأَوَّلُو نَ
Qālū 'A'idh ā Mitnā Wa Kunn ā Turābāan Wa `Ižāmāan 'A'inn ā Lamab `ūth ū na َ023-082 Ata thanë: “Pasi të vdesim e të bëhemi dhe e eshtra të kalbur, a do të ringjallemi? قَالُو ا أَئِذَا مِتْنَا وَكُنّ َا تُرَابا ً وَعِظَاماً أَئِنّ َا لَمَب ْعُوثُو نَ
Laqad Wu`id nā Naĥnu Wa 'Ā bā 'uunā Hādh ā Min Qab lu 'In Hādh ā 'Illā 'Asāţī r u A l-'Awwalī na َ023-083 Kjo na është premtuar ne edhe prindërve tanë më parë, po kjo nuk është gjë tjetër pos një mit i lashtë! لَقَد ْ وُعِد ْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَذَا مِن ْ قَب ْلُ إِنْ هَذَا إِلاَّ أَسَاطِي ر ُ ا لأَوَّلِي نَ
Qul Limani A l-'Arđu Wa Man Fīhā 'In Kun tum Ta`lamū na َ023-084 Thuaj: “E kujt është toka dhe çdo gjë që ka në të, nëse jeni që e dini?” قُل ْ لِمَنِ ا لأَرْضُ وَمَن ْ فِيهَا إِن ْ كُن تُمْ تَعْلَمُو نَ
Sayaqūlū na Lillahi ۚ Qul 'Afalā Tadh akkarū na َ023-085 Ata do të thonë: “E All-llahut”. Atëherë thuaju: “Përse pra nuk mendoni?” سَيَقُولُو نَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلاَ تَذَكَّرُو نَ
Qul Man Rabbu A s-Samāwā ti A s-Sab `i Wa Rabbu A l-`Arsh i A l-`Ažī mi َ023-086 Thuaj: “Kush është Zoti i shtatë qiejve dhe Zot i Arshit të madh?” قُلْ مَن ْ رَبُّ ا ل سَّمَاوَا تِ ا ل سَّب ْعِ وَرَبُّ ا لْعَرْشِ ا لْعَظِي مِ
Sayaqūlū na Lillahi ۚ Qul 'Afalā Tattaqū na َ023-087 Ata do të thonë: “All-llahu!” Thuaju: “E pse nuk frikësoheni pra?” سَيَقُولُو نَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلاَ تَتَّقُو نَ
Qul Man Biyadihi Malakū tu Kulli Sh ay'in Wa Huwa Yujī r u Wa Lā Yujā ru `Alayhi 'In Kun tum Ta`lamūn َ023-088 Thuaj: “Në dorën e kujt është i tërë pushteti i çdo sendi, dh Ai është që mbron (kë të do), e që prej Atij nuk mund të ketë të mbrijtur; nëse jeni që e dini?” قُلْ مَن ْ بِيَدِه ِ ِ مَلَكُو تُ كُلِّ شَيْء ٍ وَهُوَ يُجِي ر ُ وَلاَ يُجَا رُ عَلَيْهِ إِن ْ كُن تُمْ تَعْلَمُون
Sayaqūlū na Lillahi ۚ Qul Fa'ann ā Tusĥarū na َ023-089 Ata do të thonë: “Në dorë të All-llahut!” Thuaj: “E si mashtroheni pra?” سَيَقُولُو نَ لِلَّهِ ۚ قُلْ فَأَنّ َا تُسْحَرُو نَ
Bal 'Ataynāhum Bil-Ĥaqqi Wa 'Inn ahum Lakādh ibū na َ023-090 Por jo, Ne ua sollëm atyre të vërteën, e megjithatë, ata jetojnë me gënjeshtra (duke adhuruar idhuj). بَلْ أَتَيْنَاهُم ْ بِا لْحَقِّ وَإِنّ َهُمْ لَكَاذِبُو نَ
Mā A ttakh adh a A l-Lahu Min Waladin Wa Mā Kā na Ma`ahu Min 'Ilahin ۚ 'Idh āan Ladh ahaba Kullu 'Ilahin Bimā Kh alaqa Wa La`alā Ba`đuhum `Alá Ba`đin ۚ Sub ĥā na A l-Lahi `Amm ā Yaşifū na َ023-091 All-llahu nuk ka marrë për veten kurrfarë fëmijë (as engjëjt,e as nga njerëzit), nuk ka me Të ndonjë zot tjetër, pse (sikur të kishte zot tjetër), atëherë secili zot do të veçohej me atë që ka krijuar, dhe do të dominonte njëri mbi tjetrin! I lartë, i pastër është All-llahu nga ato që i përshkruajnë. مَا ا تَّخَذَ ا ل لَّهُ مِن ْ وَلَد ٍ وَمَا كَا نَ مَعَه ُ ُ مِن ْ إِلَهٍ~ ٍ ۚ إِذا ً لَذَهَبَ كُلُّ إِلَه ٍ ٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلاَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْض ٍ ۚ سُب ْحَا نَ ا ل لَّهِ عَمّ َا يَصِفُو نَ
`Ālimi A l-Gh aybi Wa A sh -Sh ahādati Fata`ālá `Amm ā Yush r ikū na َ023-092 Ai e di të fshehtën e të dukshmën, Ai është larg atyre që atë i shoqërojnë. عَالِمِ ا لْغَيْبِ وَال شَّهَادَةِ فَتَعَالَى عَمّ َا يُشْر ِكُو نَ
Qul Rabbi 'Imm ā Tur iyann ī Mā Yū`adū na َ023-093 Thuaj: “Zoti im, po që se patjetër do të më tregosh atë (dënim) që ua premtove atyre?” قُلْ رَبِّ إِمّ َا تُر ِيَنّ ِي مَا يُوعَدُو نَ
Rabbi Falā Taj `alnī Fī A l-Qawmi A ž-Žālimī na َ023-094 Zoti im, mos mëfut pra, mua te ai popull zullumqar!” رَبِّ فَلاَ تَج ْعَلْنِي فِي ا لْقَوْمِ ا ل ظَّالِمِي نَ
Wa 'Inn ā `Alá 'An Nur iyaka Mā Na`iduhum Laqādirū na َ023-095 Në të vërtetë, Ne kemi fuqi të tregojmë ty atë që u kemi premtuar atyre. وَإِنّ َا عَلَى أَن ْ نُر ِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُو نَ
A d fa` Bi-Atī Hiya 'Aĥsanu A s-Sayyi'ata ۚ Naĥnu 'A`lamu Bimā Yaşifū na َ023-096 Ti të keqen kthe me të mirën. Ne e dimë më së miri atë që shpifin ata. ا د ْفَعْ بِا لَّتِي هِيَ أَحْسَنُ ا ل سَّيِّئَةَ ۚ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُو نَ
Wa Qul Rabbi 'A`ūdh u Bika Min Hamazā ti A sh -Sh ayāţī ni َ023-097 Dhe thuaj: “O Zot im, unë mbrohem me Ty prej cytjeve të djajve!” وَقُلْ رَبِّ أَعُو ذُ بِكَ مِنْ هَمَزَا تِ ا ل شَّيَاطِي نِ
Wa 'A`ūdh u Bika Rabbi 'An Yaĥđurū ni َ023-098 Dhe mbëhtetem te Ti që ata të mos më afrohen!” وَأَعُو ذُ بِكَ رَبِّ أَن ْ يَحْضُرُو نِ
Ĥattá 'Idh ā Jā 'a 'Aĥadahumu A l-Mawtu Qā la Rabbi A rji`ū ni َ023-099 E kur ndonjërit prej tyre i vjen vdekja, ai thotë: “O Zoti im, më kthe, حَتَّى إِذَا جَا ءَ أَحَدَهُمُ ا لْمَوْتُ قَا لَ رَبِّ ا رْجِعُو نِ
La`allī 'A`malu Şāliĥāan Fīmā Taraktu ۚ Kallā ۚ 'Inn ahā Kalimatun Huwa Qā 'iluhā ۖ Wa Min Warā 'ihim Barzakh un 'Ilá Yawmi Yub `ath ū na َ023-100 që të bëj vepra të mira e të kompensoj atë që lëshova!” Kurrsesi, (Kthim nuk ka) e kjo është vetëm fjalë që thotë ai, e ata kanë para tyre një perde (distancë periodike) der në ditën kur ringjallen. لَعَلِّي أَعْمَلُ صَال ِحا ً فِيمَا تَرَكْتُ ۚ كَلاَّ ۚ إِنّ َهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَا ئِلُهَا ۖ وَمِن ْ وَرَا ئِهِم ْ بَرْزَخ ٌ إِلَى يَوْمِ يُب ْعَثُو نَ
Fa'idh ā Nufikh a Fī A ş-Şū r i Falā 'An sā ba Baynahum Yawma'idh in Wa Lā Yatasā 'alū na َ023-101 E kur i fryhet surit (herën e dytë), atëherë, në atë ditë nuk do të ketë lidhje familiare mes tyre e as që do të pyes kush për njëri-tjetrin. فَإِذَا نُفِخَ فِي ا ل صُّو ر ِ فَلاَ أَن سَا بَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذ ٍ وَلاَ يَتَسَاءَلُو نَ
Faman Th aqulat Mawāzīnuhu Fa'ū lā 'ika Humu A l-Mufliĥū na َ023-102 E kujt i peshojnë më rëndë peshojat (veprate mira), ata jamë të shpëtuarit. فَمَن ْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُه ُ ُ فَأُ وْلَائِكَ هُمُ ا لْمُفْلِحُو نَ
Wa Man Kh affat Mawāzīnuhu Fa'ū lā 'ika A l-Ladh ī na Kh asirū 'An fusahum Fī Jahann ama Kh ālidū na َ023-103 Ndërsa, atyre që u peshojnë lehtë, peshojat (veprat e mira), ata janë që humben vetveten dhe janë në Xhehennem përgjithmonë. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُه ُ ُ فَأُ وْلَائِكَ ا لَّذِي نَ خَسِرُو ا أَن فُسَهُمْ فِي جَهَنّ َمَ خَال ِدُو نَ
Talfaĥu Wujūhahumu A n -Nā ru Wa Hum Fīhā Kāliĥū na َ023-104 Zjarri do t’ua djegë atyre fytyrat dhe do të duken shumë të shëmtuar brenda tij. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ ا ل نّ َا رُ وَهُمْ فِيهَا كَا ل ِحُو نَ
'Alam Takun 'Ā yātī Tutlá `Alaykum Fakun tum Bihā Tukadh dh ibū na َ023-105 (atyre u thuhet): A nuk u janë lexuar juve ajete e Mia; e ju nuk i besuat ato? أَلَمْ تَكُن ْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَكُن تُم ْ بِهَا تُكَذِّبُو نَ
Qālū Rabbanā Gh alabat `Alaynā Sh iq watunā Wa Kunn ā Qawmāan Đā llī na َ023-106 Ata thonë: “O Zoti ynë, ne na patën mundur të këqiat (u dhamë pas epsheve të dynjasë) dhe si të tillë ishim popull i humbur! قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِق ْوَتُنَا وَكُنّ َا قَوْما ً ضَا لِّي نَ
Rabbanā 'Akh r ij nā Minhā Fa'in `Ud nā Fa'inn ā Žālimū na َ023-107 Zoti ynë, na nxjerr prej tij, e nëse gabojmë përsëri,atëherë vërtet, jemi mizor!” رَبَّنَا أَخْر ِج ْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُد ْنَا فَإِنّ َا ظَال ِمُو نَ
Qā la A kh sa'ū Fīhā Wa Lā Tukallimū ni َ023-108 Ai thotë: “Heshtni aty e mos më folni!” قَا لَ ا خْسَئُ وا فِيهَا وَلاَ تُكَلِّمُو نِ
'Inn ahu Kā na Far ī qun Min `Ibādī Yaqūlū na Rabbanā 'Ā mann ā Fāgh fir Lanā Wa A rĥam nā Wa 'An ta Kh ayru A r-Rāĥimī na َ023-109 Pse një grup prej robëve të Mi thanë: “O Zoti ynë, ne besuam, prandaj na falë dhe na mëshiro, se Ti je më i miri i mëshiruesve!” إِنّ َه ُ ُ كَا نَ فَر ِي ق ٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُو نَ رَبَّنَا آمَنّ َا فَا غْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَن ْتَ خَيْرُ ا ل رَّاحِمِي نَ
Fā ttakh adh tumūhum Sikh r īyāan Ĥattá 'An sawkum Dh ikr ī Wa Kun tum Minhum Tađĥakū na َ023-110 E ju i patët tallur ata, sa që ajo tallje bëri që të harronin përkujtimin ndaj Meje, madje edhe qeshnit me ta. فَا تَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْر ِيّاً حَتَّى أَن سَوْكُمْ ذِكْر ِي وَكُن تُم ْ مِنْهُمْ تَضْحَكُو نَ
'Inn ī Jazaytuhumu A l-Yawma Bimā Şabarū 'Ann ahum Humu A l-Fā 'izū na َ023-111 E Unë sot i shpërbleva ata për atë që ishin të durueshëm atë janë fitimtarët. إِنّ ِي جَزَيْتُهُمُ ا لْيَوْمَ بِمَا صَبَرُو ا أَنّ َهُمْ هُمُ ا لْفَائِزُو نَ
Qā la Kam Labith tum Fī A l-'Arđi `Adada Sinī na َ023-112 Ai thotë: “E sa vjet keni kaluar në tokë?” قَا لَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي ا لأَرْضِ عَدَدَ سِنِي نَ
Qālū Labith nā Yawmāan 'Aw Ba`đa Yawmin Fās'ali A l-`Ā ddī na َ023-113 Ata thonë: “Kemi qëndruar një ditë ose një pjesë të ditës, pyeti ata që dinë numërimin!” قَالُوا لَبِثْنَا يَوْماً أَوْ بَعْضَ يَوْم ٍ فَا سْأَلِ ا لْعَا دِّي نَ
Qā la 'In Labith tum 'Illā Qalīlāan ۖ Law 'Ann akum Kun tum Ta`lamū na َ023-114 Ai thotë: “Mirë e keni, sikur ta dishit njëmend pak keni qëndruar!” قَا لَ إِن ْ لَبِثْتُمْ إِلاَّ قَلِيلا ً ۖ لَوْ أَنّ َكُمْ كُن تُمْ تَعْلَمُو نَ
'Afaĥasib tum 'Ann amā Kh alaq nākum `Abath āan Wa 'Ann akum 'Ilaynā Lā Turja`ū na َ023-115 A menduat se Ne u krijuam kot dhe se nuk do ktheheni ju te Ne? أَفَحَسِب ْتُمْ أَنّ َمَا خَلَق ْنَاكُمْ عَبَثا ً وَأَنّ َكُمْ إِلَيْنَا لاَ تُرْجَعُو نَ
Fata`ālá A l-Lahu A l-Maliku A l-Ĥaqqu ۖ Lā 'Ilā ha 'Illā Huwa Rabbu A l-`Arsh i A l-Kar ī mi َ023-116 I lartë është All-llahu, Sunduesi i vërtet, nuk ka zot tjetër pos Tij, Zot i Arshit bujar. فَتَعَالَى ا ل لَّهُ ا لْمَلِكُ ا لْحَقُّ ۖ لاَ إِلَهَ~ َ إِلاَّ هُوَ رَبُّ ا لْعَرْشِ ا لْكَر ِي مِ
Wa Man Yad `u Ma`a A l-Lahi 'Ilahāan 'Ā kh ara Lā Burhā na Lahu Bihi Fa'inn amā Ĥisābuhu `In da Rabbihi ۚ 'Inn ahu Lā Yufliĥu A l-Kāfirū na َ023-117 E kush adhuron me All-llahun edhe ndonjë zot tjetër, për të cilin nuk ka kurrëfarë fakti, përgjegjësia e tij është para Zotit të vet, e mohuesit nuk do të shpëtojnë. وَمَن ْ يَد ْعُ مَعَ ا ل لَّهِ إِلَها ً آخَرَ لاَ بُرْهَا نَ لَه ُ ُ بِه ِ ِ فَإِنّ َمَا حِسَابُه ُ ُ عِن ْدَ رَبِّهِ~ ِ ۚ إِنّ َهُ لاَ يُفْلِحُ ا لْكَافِرُو نَ
Wa Qul Rabbi A gh fir Wa A rĥam Wa 'An ta Kh ayru A r-Rāĥimī na َ023-118 E ti thuaj: “O Zoti im, më fal e më mëshiro, se Ti je me Mëshiruesi i mëshiruesve!” وَقُلْ رَبِّ ا غْفِرْ وَارْحَمْ وَأَن ْتَ خَيْرُ ا ل رَّاحِمِي نَ