20) Sūrat Ţāhā | Printed format | 20) ÓõæÑóÉ ØóÇåóÇ |
| Ţāhā | ó020-001 Ta Ha. | ØóÇåóÇ | ||
| Mā 'Anzalnā `Alayka Al-Qur'āna Litashqá | ó020-002 Ne nuk ta shpallëm Kur’anin për të munduar ty. | ãóÇ ÃóäúÒóáúäóÇ Úóáóíúßó ÇáúÞõÑúÂäó áöÊóÔúÞóì | ||
| 'Illā Tadhkiratan Liman Yakhshá | ó020-003 Ta shpallëm vetëm këshillë (përkujtim) për atë që frikësohet. | ÅöáÇøó ÊóÐúßöÑóÉ ð áöãóäú íóÎúÔóì | ||
| Tanzīlāan Mimman Khalaqa Al-'Arđa Wa As-Samāwāti Al-`Ulā | ó020-004 Shpallje nga Ai që krijoi tokën dhe qiejt e lartë. | ÊóäÒöíáÇ ð ãöãøóäú ÎóáóÞó ÇáÃóÑúÖó æóÇáÓøóãóÇæóÇÊö ÇáúÚõáÇó | ||
| Ar-Raĥmānu `Alá Al-`Arshi Astawá | ó020-005 Mëshiruesi që qëndron mbi Arsh. | ÇáÑøóÍúãóäõ Úóáóì ÇáúÚóÑúÔö ÇÓúÊóæóì | ||
| Lahu Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Wa Mā Taĥta Ath-Thará | ó020-006 E Tij është çdo gjë që ekziston në qiej dhe në tokë dhe çdo gjë që gjendet në mes tyre, edhe ç’ka nën dhe. | áóå õõ ãóÇ Ýöí ÇáÓøóãóÇæóÇÊö æóãóÇ Ýöí ÇáÃóÑúÖö æóãóÇ ÈóíúäóåõãóÇ æóãóÇ ÊóÍúÊó ÇáËøóÑóì | ||
| Wa 'In Tajhar Bil-Qawli Fa'innahu Ya`lamu As-Sirra Wa 'Akhfá | ó020-007 Andaj, nëse bën shprehjen (lutjen haptazi), Ai e di të fshehtën, madje edhe më shumë se kjo. | æóÅöäú ÊóÌúåóÑú ÈöÇáúÞóæúáö ÝóÅöäøóå õõ íóÚúáóãõ ÇáÓøöÑøó æóÃóÎúÝóì | ||
| Al-Lahu Lā 'Ilāha 'Illā Huwa ۖ Lahu Al-'Asmā'u Al-Ĥusná | ó020-008 Ai është All-llahu, nuk ka Zot pos Tij, Atij i takojnë emrat më të bukur. | Çááøóåõ áÇó Åöáóåó~ó ÅöáÇøó åõæó ۖ áóåõ ÇáÃóÓúãóÇÁõ ÇáúÍõÓúäóì | ||
| Wa Hal 'Atāka Ĥadīthu Mūsá | ó020-009 A të ka ardhur ndonjë njohuri për ndodhin e Musait? | æóåóáú ÃóÊóÇßó ÍóÏöíËõ ãõæÓóì | ||
| 'Idh Ra'á Nārāan Faqāla Li'hlihi Amkuthū 'Innī 'Ānastu Nārāan La`allī 'Ātīkum Minhā Biqabasin 'Aw 'Ajidu `Alá An-Nāri Hudáan | ó020-010 Kur ai e pa një zjarr, e i tha familjes së vet: “Rrini ku jeni, se vërejta një zjarr, e unë ndoshta do t’ju sjellë ndonjë acë prej tij, ose do të gjejë te zjarri ndonjë udhërrëfyes”. | ÅöÐú ÑóÃóì äóÇÑÇ ð ÝóÞóÇáó áöÃåúáöåö ÇãúßõËõæÇ Åöäøöí ÂäóÓúÊõ äóÇÑÇ ð áóÚóáøöí ÂÊöíßõãú ãöäúåóÇ ÈöÞóÈóÓò Ãóæú ÃóÌöÏõ Úóáóì ÇáäøóÇÑö åõÏì ð | ||
| Falammā 'Atāhā Nūdī Yā Mūsá | ó020-011 E kur shkoi te Ai (zjarri), u thirrë: O Musa! | ÝóáóãøóÇ ÃóÊóÇåóÇ äõæÏöí íóÇãõæÓóì | ||
| 'Innī 'Anā Rabbuka Fākhla` Na`layka ۖ 'Innaka Bil-Wādi Al-Muqaddasi Ţūáan | ó020-012 Vërtet Unë jam Zoti yt, hiq atë që ke mbathur (opingat e nallet), se je në luginën e shenjtë Tuva. | Åöäøöí ÃóäóÇ ÑóÈøõßó ÝóÇÎúáóÚú äóÚúáóíúßó ۖ Åöäøóßó ÈöÇáúæóÇÏö ÇáúãõÞóÏøóÓö Øõæì ð | ||
| Wa 'Anā Akhtartuka Fāstami` Limā Yūĥá | ó020-013 Unë të zgjodha ty (për pejgamber), prandaj dëgjo mirë se ç’po të shpallet! | æóÃóäóÇ ÇÎúÊóÑúÊõßó ÝóÇÓúÊóãöÚú áöãóÇ íõæÍóì | ||
| 'Innanī 'Anā Al-Lahu Lā 'Ilāha 'Illā 'Anā Fā`budnī Wa 'Aqimi Aş-Şalāata Lidhikrī | ó020-014 Vërtet, vetëm Unë jam All-llahu, nuk ka zot tjetër pos Meje,pra Mua më adhuro dhe fal namazin për të më kujtuar Mua. | Åöäøóäöí ÃóäóÇ Çááøóåõ áÇó Åöáóåó~ó ÅöáÇøó ÃóäóÇ ÝóÇÚúÈõÏúäöí æóÃóÞöãö ÇáÕøóáÇóÉó áöÐößúÑöí | ||
| 'Inna As-Sā`ata 'Ātiyatun 'Akādu 'Ukhfīhā Litujzá Kullu Nafsin Bimā Tas`á | ó020-015 S’ka dyshim se momenti (kijameti) do të vijë pa tjetër, Unë gati e kam fshehë atë; (do të vijë) për t’u shpërblyer secili njeri për atë që ka bërë. | Åöäøó ÇáÓøóÇÚóÉó ÂÊöíóÉñ ÃóßóÇÏõ ÃõÎúÝöíåóÇ áöÊõÌúÒóì ßõáøõ äóÝúÓ ò ÈöãóÇ ÊóÓúÚóì | ||
| Falā Yaşuddannaka `Anhā Man Lā Yu'uminu Bihā Wa Attaba`a Hawāhu Fatardá | ó020-016 Prandaj, të mos shmang ty nga kjo, ai që nuk i beson atij dhe që është dhënë pas dëshirave, se atëherë shkatërrohesh. | ÝóáÇó íóÕõÏøóäøóßó ÚóäúåóÇ ãóäú áÇó íõÄúãöäõ ÈöåóÇ æóÇÊøóÈóÚó åóæóÇå õõ ÝóÊóÑúÏóì | ||
| Wa Mā Tilka Biyamīnika Yā Mūsá | ó020-017 O Musa , ç’është ajo që e ke premtuar në të djathtën tënde? | æóãóÇ Êöáúßó Èöíóãöíäößó íóÇãõæÓóì | ||
| Qāla Hiya `Aşāya 'Atawakka'u `Alayhā Wa 'Ahushshu Bihā `Alá Ghanamī Wa Liya Fīhā Ma'āribu 'Ukhrá | ó020-018 Ai (Musai) tha: “Ai është shkopi im që të mbahem në të, dhe me të u shkund (gjethe nga drunjtë) dhenve të mia, dhe me të kryej edhe nevoja tjera. | ÞóÇáó åöíó ÚóÕóÇíó ÃóÊóæóßøóÃõ ÚóáóíúåóÇ æóÃóåõÔøõ ÈöåóÇ Úóáóì Ûóäóãöí æóáöíó ÝöíåóÇ ãóÂÑöÈõ ÃõÎúÑóì | ||
| Qāla 'Alqihā Yā Mūsá | ó020-019 Ai (All-llahu) i tha: “Hidh atë, O Musa!” | ÞóÇáó ÃóáúÞöåóÇ íóÇãõæÓóì | ||
| Fa'alqāhā Fa'idhā Hiya Ĥayyatun Tas`á | ó020-020 Ai e hodhi atë, kur ja, ai një gjarpër i madh që lëvizte me shpejtësi. | ÝóÃóáúÞóÇåóÇ ÝóÅöÐóÇ åöíó ÍóíøóÉ ñ ÊóÓúÚóì | ||
| Qāla Khudh/hā Wa Lā Takhaf ۖ Sanu`īduhā Sīratahā Al-'Ūlá | ó020-021 (All-llahu i) Tha: “Kape atë, e mos u frikëso, se Ne do ta kthejmë atë përsëri në gjendjen e mëparshme!” | ÞóÇáó ÎõÐúåóÇ æóáÇó ÊóÎóÝú ۖ ÓóäõÚöíÏõåóÇ ÓöíÑóÊóåóÇ ÇáÃõæáóì | ||
| Wa Ađmum Yadaka 'Ilá Janāĥika Takhruj Bayđā'a Min Ghayri Sū'in 'Āyatan 'Ukhrá | ó020-022 Dhe, fute dorën tënd e do ta nxjerrësh atë të bardhë pa asnjë të metë. Kjo është një mrekulli tjetër. | æóÇÖúãõãú íóÏóßó Åöáóì ÌóäóÇÍößó ÊóÎúÑõÌú ÈóíúÖóÇÁó ãöäú ÛóíúÑö ÓõæÁ ò ÂíóÉð ÃõÎúÑóì | ||
| Linuriyaka Min 'Āyātinā Al-Kubrá | ó020-023 (këtë e bëmë) Në mënyrë që të mundësojmë të shohësh disa nga argumentet Tona të mëdha. | áöäõÑöíóßó ãöäú ÂíóÇÊöäóÇ ÇáúßõÈúÑóì | ||
| Adh/hab 'Ilá Fir`awna 'Innahu Ţaghá | ó020-024 “Shko te faraoni se ai ka ngritur kokë (është bërë arrogant)”. | ÇÐúåóÈú Åöáóì ÝöÑúÚóæúäó Åöäøóå õõ ØóÛóì | ||
| Qāla Rabbi Ashraĥ Lī Şadrī | ó020-025 Ai (Musai) tha: “Ma zgjëro (më ndihmo) gjoksin tim! | ÞóÇáó ÑóÈøö ÇÔúÑóÍú áöí ÕóÏúÑöí | ||
| Wa Yassir Lī 'Amrī | ó020-026 Dhe më lehtëso në këtë punë timen! | æóíóÓøöÑú áöí ÃóãúÑöí | ||
| Wa Aĥlul `Uqdatan Min Lisānī | ó020-027 Më zgjidh nyjen e gjuhës sime! | æóÇÍúáõáú ÚõÞúÏóÉ ð ãöäú áöÓóÇäöí | ||
| Yafqahū Qawlī | ó020-028 Që ta kuptojnë fjalën time! | íóÝúÞóåõæÇ Þóæúáöí | ||
| Wa Aj`al Lī Wazīrāan Min 'Ahlī | ó020-029 Më cakto një ndihmëtar nga familja ime, | æóÇÌúÚóáú áöí æóÒöíÑÇ ð ãöäú Ãóåúáöí | ||
| Hārūna 'Akhī | ó020-030 Harunin, vëllain tim, | åóÇÑõæäó ÃóÎöí | ||
| Ashdud Bihi 'Azrī | ó020-031 Që me të të ma forcosh fuqinë time, | ÇÔúÏõÏú Èöåö~ö ÃóÒúÑöí | ||
| Wa 'Ashrik/hu Fī 'Amrī | ó020-032 Bëma shok atë në punën time, | æóÃóÔúÑößúåõ Ýöí ÃóãúÑöí | ||
| Kay Nusabbiĥaka Kathīrāan | ó020-033 Në mënyrë që të madhërojnë Ty më shumë, | ßóíú äõÓóÈøöÍóßó ßóËöíÑÇ ð | ||
| Wa Nadhkuraka Kathīrāan | ó020-034 Dhe të përkujtojnë Ty shpesh. | æóäóÐúßõÑóßó ßóËöíÑÇ ð | ||
| 'Innaka Kunta Binā Başīrāan | ó020-035 Vërtet, Ti je Ai që na sheh dhe na i di punët”. | Åöäøóßó ßõäúÊó ÈöäóÇ ÈóÕöíÑÇ ð | ||
| Qāla Qad 'Ūtīta Su'ulaka Yā Mūsá | ó020-036 Ai (All-llahu) tha: “O Musa, t’u dha ajo që kërkove!” | ÞóÇáó ÞóÏú ÃõæÊöíÊó ÓõÄúáóßó íóÇãõæÓóì | ||
| Wa Laqad Manannā `Alayka Marratan 'Ukhrá | ó020-037 Ne edhe një herë ta dhuruam ty mirësinë Tona. | æóáóÞóÏú ãóäóäøóÇ Úóáóíúßó ãóÑøóÉð ÃõÎúÑóì | ||
| 'Idh 'Awĥaynā 'Ilá 'Ummika Mā Yūĥá | ó020-038 Atëherë kur nënën e frymëzuam me atë që nuk kuptohet ndrushe pos me inspirim (me frymëzim - shpallje). | ÅöÐú ÃóæúÍóíúäóÇ Åöáóì Ãõãøößó ãóÇ íõæÍóì | ||
| 'Ani Aqdhifīhi Fī At-Tābūti Fāqdhifīhi Fī Al-Yammi Falyulqihi Al-Yammu Bis-Sāĥili Ya'khudh/hu `Adūwun Lī Wa`adūwun Lahu ۚ Wa 'Alqaytu `Alayka Maĥabbatan Minnī Wa Lituşna`a `Alá `Ayni | ó020-039 (Ne i thamë) “Vëre atë (fëmijë, Musain) në arkë, e mandej hidhe në lumë e lumi e hjedhë në breg, atë e merre armiku Im dhe i tij. E nga ana Ime mbolla (në zemra të njerëzve) dashuri ndaj teje, e që të edukoheshe nën mbikëqyrjen Time”. | Ãóäö ÇÞúÐöÝöíå öö Ýöí ÇáÊøóÇÈõæÊö ÝóÇÞúÐöÝöíå öö Ýöí Çáúíóãøö ÝóáúíõáúÞöåö Çáúíóãøõ ÈöÇáÓøóÇÍöáö íóÃúÎõÐúåõ ÚóÏõæø ñ áöí æóÚóÏõæø ñ áóå õõ ۚ æóÃóáúÞóíúÊõ Úóáóíúßó ãóÍóÈøóÉ ð ãöäøöí æóáöÊõÕúäóÚó Úóáóì Úóíúäö | ||
| 'Idh Tamshī 'Ukhtuka Fataqūlu Hal 'Adullukum `Alá Man Yakfuluhu ۖ Faraja`nāka 'Ilá 'Ummika Kay Taqarra `Aynuhā Wa Lā Taĥzana ۚ Wa Qatalta Nafsāan Fanajjaynāka Mina Al-Ghammi Wa Fatannāka Futūnāan ۚ Falabithta Sinīna Fī 'Ahli Madyana Thumma Ji'ta `Alá Qadarin Yā Mūsá | ó020-040 Kur motra jote ecte (të përcillte) e thoshte: “A doni t’ju tregoj atë që do të kujdeset për të? E Ne të kthyem te nëna jote, që të gëzohej ajo e të mos mbetej e pikëlluar. Ti pate mbytur një njeri, e Ne të shpëtuam nga mërzia dhe të sprovuan me sprova të mëdha. Ti qëndrove me vite ndër banorët e Medjenit, e pastaj erdhe, o Musa, në kohën e caktuar”. | ÅöÐú ÊóãúÔöí ÃõÎúÊõßó ÝóÊóÞõæáõ åóáú ÃóÏõáøõßõãú Úóáóì ãóäú íóßúÝõáõå õõ ۖ ÝóÑóÌóÚúäóÇßó Åöáóì Ãõãøößó ßóíú ÊóÞóÑøó ÚóíúäõåóÇ æóáÇó ÊóÍúÒóäó ۚ æóÞóÊóáúÊó äóÝúÓÇ ð ÝóäóÌøóíúäóÇßó ãöäó ÇáúÛóãøö æóÝóÊóäøóÇßó ÝõÊõæäÇ ð ۚ ÝóáóÈöËúÊó Óöäöíäó Ýöí Ãóåúáö ãóÏúíóäó Ëõãøó ÌöÆúÊó Úóáóì ÞóÏóÑ ò íóÇãõæÓóì | ||
| Wa Aşţana`tuka Linafsī | ó020-041 Dhe Unë të zgodha ty për shpalljen Time. | æóÇÕúØóäóÚúÊõßó áöäóÝúÓöí | ||
| Adh/hab 'Anta Wa 'Akhūka Bi'āyātī Wa Lā Taniyā Fī Dhikrī | ó020-042 Shko me argumentet e Mia ti dhe vëllai yt, e mos e hiqni prej kujdesit të përmendurit ndaj Meje. | ÇÐúåóÈú ÃóäúÊó æóÃóÎõæßó ÈöÂíóÇÊöí æóáÇó ÊóäöíóÇ Ýöí ÐößúÑöí | ||
| Adh/habā 'Ilá Fir`awna 'Innahu Ţaghá | ó020-043 Shkoni që të dy te faraoni, se ai vërtet e ka tepruar. | ÇÐúåóÈóÇ Åöáóì ÝöÑúÚóæúäó Åöäøóå õõ ØóÛóì | ||
| Faqūlā Lahu Qawlāan Layyināan La`allahu Yatadhakkaru 'Aw Yakhshá | ó020-044 Atij i thuani fjalë të buta, ndoshta ai mendohet a frikësohet. | ÝóÞõæáÇó áóå õõ ÞóæúáÇ ð áóíøöäÇ ð áóÚóáøóå õõ íóÊóÐóßøóÑõ Ãóæú íóÎúÔóì | ||
| Qālā Rabbanā 'Innanā Nakhāfu 'An Yafruţa `Alaynā 'Aw 'An Yaţghá | ó020-045 Ata të dy thanë: “Zoti ynë, ne kemi frikë se do të na ndëshkojë menjëherë ose do t’i kalojë kufijtë kundër nesh”. | ÞóÇáÇó ÑóÈøóäóÇ ÅöäøóäóÇ äóÎóÇÝõ Ãóäú íóÝúÑõØó ÚóáóíúäóÇ Ãóæú Ãóäú íóØúÛóì | ||
| Qāla Lā Takhāfā ۖ 'Innanī Ma`akumā 'Asma`u Wa 'Ará | ó020-046 Ai (All-llahu) tha: “Mos u frikësoni, se Unë (me ndihmën Time) jam me ju, dëgjoj (ç’do t’ju thotë)dhe shoh (ç’do të bën me ju)”. | ÞóÇáó áÇó ÊóÎóÇÝóÇ ۖ Åöäøóäöí ãóÚóßõãóÇ ÃóÓúãóÚõ æóÃóÑóì | ||
| Fa'tiyāhu Faqūlā 'Innā Rasūlā Rabbika Fa'arsil Ma`anā Banī 'Isrā'īla Wa Lā Tu`adhdhibhum ۖ Qad Ji'nāka Bi'āyatin Min Rabbika Wa ۖ As-Salāmu `Alá Mani Attaba`a Al-Hudá | ó020-047 I shkoni i thuani atij: “Ne jemi të dy dërguar të Zotit tënd, lëshoi beni israilët të vijnë më ne, e mos i mundo! Ne kemi ardhur me argumentet nga Zoti yt, e shpëtimi është për atë që ndjek rrugën e drejtë. | ÝóÃúÊöíóÇå õõ ÝóÞõæáÇó ÅöäøóÇ ÑóÓõæáÇó ÑóÈøößó ÝóÃóÑúÓöáú ãóÚóäóÇ Èóäöí ÅöÓúÑóÇÆöíáó æóáÇó ÊõÚóÐøöÈúåõãú ۖ ÞóÏú ÌöÆúäóÇßó ÈöÂíóÉ ò ãöäú ÑóÈøößó ۖ æóÇáÓøóáÇóãõ Úóáóì ãóäö ÇÊøóÈóÚó ÇáúåõÏóì | ||
| 'Innā Qad 'Ūĥiya 'Ilaynā 'Anna Al-`Adhāba `Alá Man Kadhdhaba Wa Tawallá | ó020-048 Ne na është thënë se dënimi është për atë që gënjen (të dërguarit) dhe ia kthen shpinën besimit”. | ÅöäøóÇ ÞóÏú ÃõæÍöíó ÅöáóíúäóÇ Ãóäøó ÇáúÚóÐóÇÈó Úóáóì ãóäú ßóÐøóÈó æóÊóæóáøóì | ||
| Qāla Faman Rabbukumā Yā Mūsá | ó020-049 Ai (faraoni) tha: “E kush është Zoti i ju dyve, o Musa?” | ÞóÇáó Ýóãóäú ÑóÈøõßõãóÇ íóÇãõæÓóì | ||
| Qāla Rabbunā Al-Ladhī 'A`ţá Kulla Shay'in Khalqahu Thumma Hadá | ó020-050 (Musai) Tha: “Zoti ynë është Ai që çdo sendi i dha formën e vet, pastaj e udhëzoi atë?” | ÞóÇáó ÑóÈøõäóÇ ÇáøóÐöí ÃóÚúØóì ßõáøó ÔóíúÁò ÎóáúÞóå õõ Ëõãøó åóÏóì | ||
| Qāla Famā Bālu Al-Qurūni Al-'Ūlá | ó020-051 Ai tha: “Si është gjendja e popjve të mëparshëm?” | ÞóÇáó ÝóãóÇ ÈóÇáõ ÇáúÞõÑõæäö ÇáÃõæáóì | ||
| Qāla `Ilmuhā `Inda Rabbī Fī Kitābin ۖ Lā Yađillu Rabbī Wa Lā Yansá | ó020-052 Dija për ata është te Zoti im, e shënuar në një libër. Zoti im nuk gabon e as nuk harron”. | ÞóÇáó ÚöáúãõåóÇ ÚöäúÏó ÑóÈøöí Ýöí ßöÊóÇÈ ò ۖ áÇó íóÖöáøõ ÑóÈøöí æóáÇó íóäÓóì | ||
| Al-Ladhī Ja`ala Lakumu Al-'Arđa Mahdāan Wa Salaka Lakum Fīhā Subulāan Wa 'Anzala Mina As-Samā'i Mā'an Fa'akhrajnā Bihi 'Azwājāan Min Nabātin Shattá | ó020-053 (Zoti im) I cili për ju e bëri tokën djep, për të mirën tuaj hapi rrugë nëpër të, lëshoi shiun prej së larti, e kjo mundësoi që të mbijnë bimë të llojeve të ndryshme. | ÇáøóÐöí ÌóÚóáó áóßõãõ ÇáÃóÑúÖó ãóåúÏÇ ð æóÓóáóßó áóßõãú ÝöíåóÇ ÓõÈõáÇ ð æóÃóäÒóáó ãöäó ÇáÓøóãóÇÁö ãóÇÁ ð ÝóÃóÎúÑóÌúäóÇ Èöåö~ö ÃóÒúæóÇÌÇ ð ãöäú äóÈóÇÊ ò ÔóÊøóì | ||
| Kulū Wa Ar`aw 'An`āmakum ۗ 'Inna Fī Dhālika La'āyātin Li'wlī An-Nuhá | ó020-054 Hani ju dhe kullotni kafshët tuaja (nga ato bimë). Vërtet, për të gjitha këto (që u përmendën) ka argumente për ata që kanë mendje të shëndodhë. | ßõáõæÇ æóÇÑúÚóæúÇ ÃóäúÚóÇãóßõãú ۗ Åöäøó Ýöí Ðóáößó áóÂíóÇÊ ò áöÃæúáöí Çáäøõåóì | ||
| Minhā Khalaqnākum Wa Fīhā Nu`īdukum Wa Minhā Nukhrijukum Tāratan 'Ukhrá | ó020-055 Prej asaj (tokës) Ne u krijuam ju, e ju do t’u kthejmë përsëri në të, e prej saj do t’ju nxjerrim edhe një herë. | ãöäúåóÇ ÎóáóÞúäóÇßõãú æóÝöíåóÇ äõÚöíÏõßõãú æóãöäúåóÇ äõÎúÑöÌõßõãú ÊóÇÑóÉð ÃõÎúÑóì | ||
| Wa Laqad 'Araynāhu 'Āyātinā Kullahā Fakadhdhaba Wa 'Abá | ó020-056 Ne ia bëmë të mundshme atij t’i shohë të gjitha argumentet Ton, por ai i fënjeu ato dhe i refuzoi. | æóáóÞóÏú ÃóÑóíúäóÇåõ ÂíóÇÊöäóÇ ßõáøóåóÇ ÝóßóÐøóÈó æóÃóÈóì | ||
| Qāla 'Aji'tanā Litukhrijanā Min 'Arđinā Bisiĥrika Yā Mūsá | ó020-057 (Atëherë faraoni) Tha: “O Musa, a mos na ke ardhur që me magjinë tënde të na nxjerrësh prej tokës tonë (prej Egjiptit)? | ÞóÇáó ÃóÌöÆúÊóäóÇ áöÊõÎúÑöÌóäóÇ ãöäú ÃóÑúÖöäóÇ ÈöÓöÍúÑößó íóÇãõæÓóì | ||
| Falana'tiyannaka Bisiĥrin Mithlihi Fāj`al Baynanā Wa Baynaka Maw`idāan Lā Nukhlifuhu Naĥnu Wa Lā 'Anta Makānāan Sūáan | ó020-058 Edhe ne do të kundërvihemi me një aso magjie, pra cakto një dhe një vend që do të na përshtatet, e që nuk do ta thyenim as ne as ti”. | ÝóáóäóÃúÊöíóäøóßó ÈöÓöÍúÑ ò ãöËúáöå öö ÝóÇÌúÚóáú ÈóíúäóäóÇ æóÈóíúäóßó ãóæúÚöÏÇ ð áÇó äõÎúáöÝõå õõ äóÍúäõ æóáÇó ÃóäúÊó ãóßóÇäÇ ð Óõæì ð | ||
| Qāla Maw`idukum Yawmu Az-Zīnati Wa 'An Yuĥshara An-Nāsu Đuĥáan | ó020-059 (Musai) Tha: “Koha e caktuar le të jetë dita e festës në mënyrë që njerëzit të tubohen para dite”. | ÞóÇáó ãóæúÚöÏõßõãú íóæúãõ ÇáÒøöíäóÉö æóÃóäú íõÍúÔóÑó ÇáäøóÇÓõ ÖõÍì ð | ||
| Fatawallá Fir`awnu Fajama`a Kaydahu Thumma 'Atá | ó020-060 Faraoni u kthye dhe tuboi magjistarët e vet dhe doli në kohën (dhe vendin) e caktuar. | ÝóÊóæóáøóì ÝöÑúÚóæúäõ ÝóÌóãóÚó ßóíúÏóå õõ Ëõãøó ÃóÊóì | ||
| Qāla Lahum Mūsá Waylakum Lā Taftarū `Alá Al-Lahi Kadhibāan Fayusĥitakum Bi`adhābin ۖ Wa Qad Khāba Mani Aftará | ó020-061 Atëherë Musai u tha atyre (magjistarëve): “Mjerimi është juaji, prandaj mos shpifni ndaj All-llaht ndonjë gënjeshtër e t’ju shkatërrojë me një dënim, se pa dyshim ai që shpif ka dështuar keq”. | ÞóÇáó áóåõãú ãõæÓóì æóíúáóßõãú áÇó ÊóÝúÊóÑõæÇ Úóáóì Çááøóåö ßóÐöÈÇ ð ÝóíõÓúÍöÊóßõãú ÈöÚóÐóÇÈ ò ۖ æóÞóÏú ÎóÇÈó ãóäö ÇÝúÊóÑóì | ||
| Fatanāza`ū 'Amrahum Baynahum Wa 'Asarrū An-Najwá | ó020-062 Ata (magjistarët) polemizuan për çështjen e tyre, por bisedën e bënë fshehurazi (nga masa). | ÝóÊóäóÇÒóÚõæÇ ÃóãúÑóåõãú Èóíúäóåõãú æóÃóÓóÑøõæÇ ÇáäøóÌúæóì | ||
| Qālū 'In Hadhāni Lasāĥirāni Yurīdāni 'An Yukhrijākum Min 'Arđikum Bisiĥrihimā Wa Yadh/habā Biţarīqatikumu Al-Muthlá | ó020-063 Ata pastaj (pas bisedës së fshehur) thanë: “Këta të dy janë magjistarë, që me magjinë e tyre duan t’ju nxjerrin nga toka juaj dhe ta zhdukin drejtimin (ideologjinë) tuaj që padyshim është më i drejti”. | ÞóÇáõæÇ Åöäú åóÐóÇäö áóÓóÇÍöÑóÇäö íõÑöíÏóÇäö Ãóäú íõÎúÑöÌóÇßõãú ãöäú ÃóÑúÖößõãú ÈöÓöÍúÑöåöãóÇ æóíóÐúåóÈóÇ ÈöØóÑöíÞóÊößõãõ ÇáúãõËúáóì | ||
| Fa'ajmi`ū Kaydakum Thumma A'tū Şaffāan ۚ Wa Qad 'Aflaĥa Al-Yawma Mani Asta`lá | ó020-064 Pra, (meqë janë magjistarë) ju vendosni seriozisht çështjen tuaj dhe dilni në shesh tok të bashkuar, e ai që trimfon sot, ai ka arritur suksesin, | ÝóÃóÌúãöÚõæÇ ßóíúÏóßõãú Ëõãøó ÇÆúÊõæÇ ÕóÝøÇ ð ۚ æóÞóÏú ÃóÝúáóÍó Çáúíóæúãó ãóäö ÇÓúÊóÚúáóì | ||
| Qālū Yā Mūsá 'Immā 'An Tulqiya Wa 'Immā 'An Nakūna 'Awwala Man 'Alqá | ó020-065 Ata thanë: “O Musa, do të hedhësh ti apo ne po hedhim të parët?” | ÞóÇáõæÇ íóÇãõæÓóì ÅöãøóÇ Ãóäú ÊõáúÞöíó æóÅöãøóÇ Ãóäú äóßõæäó Ãóæøóáó ãóäú ÃóáúÞóì | ||
| Qāla Bal 'Alqū ۖ Fa'idhā Ĥibāluhum Wa `Işīyuhum Yukhayyalu 'Ilayhi Min Siĥrihim 'Annahā Tas`á | ó020-066 Ai (Musai) tha: Jo, hidhni ju! Kur, ja, atij iu dk se nga ajo magji e tyre litarët dhe shkopinjtë lëviznin (si gjarpërinj). | ÞóÇáó Èóáú ÃóáúÞõæÇ ۖ ÝóÅöÐóÇ ÍöÈóÇáõåõãú æóÚöÕöíøõåõãú íõÎóíøóáõ Åöáóíúåö ãöäú ÓöÍúÑöåöãú ÃóäøóåóÇ ÊóÓúÚóì | ||
| Fa'awjasa Fī Nafsihi Khīfatan Mūsá | ó020-067 E Musai ndjeu në vete njëfarë frike. | ÝóÃóæúÌóÓó Ýöí äóÝúÓöå öö ÎöíÝóÉ ð ãõæÓóì | ||
| Qulnā Lā Takhaf 'Innaka 'Anta Al-'A`lá | ó020-068 Ne i thamë atij: “Mos ke frikë, është më se e sigurt se ti do të jesh triumfues!” | ÞõáúäóÇ áÇó ÊóÎóÝú Åöäøóßó ÃóäúÊó ÇáÃóÚúáóì | ||
| Wa 'Alqi Mā Fī Yamīnika Talqaf Mā Şana`ū ۖ 'Innamā Şana`ū Kaydu Sāĥirin ۖ Wa Lā Yufliĥu As-Sāĥiru Ĥaythu 'Atá | ó020-069 Tani hidhe atë që e ke në dorën tëndetë djathtë (shkopin), që t’i gëlltisë ato që i bënë ata, sepse ajo që bënë ata nuk është asgjë tjetër pos mashtrim magjistari, e magistari nuk do të ketë sukses kudo qoftë. | æóÃóáúÞö ãóÇ Ýöí íóãöíäößó ÊóáúÞóÝú ãóÇ ÕóäóÚõæÇ ۖ ÅöäøóãóÇ ÕóäóÚõæÇ ßóíúÏõ ÓóÇÍöÑ ò ۖ æóáÇó íõÝúáöÍõ ÇáÓøóÇÍöÑõ ÍóíúËõ ÃóÊóì | ||
| Fa'ulqiya As-Saĥaratu Sujjadāan Qālū 'Āmannā Birabbi Hārūna Wa Mūsá | ó020-070 Atëherë (kur shkopi i Musait i ëlltiti) magjistarët u hodhën në sexhde e thanë: “Ne i besuam Zotit të Harunit dhe të Musait!” | ÝóÃõáúÞöíó ÇáÓøóÍóÑóÉõ ÓõÌøóÏÇ ð ÞóÇáõæÇ ÂãóäøóÇ ÈöÑóÈøö åóÇÑõæäó æóãõæÓóì | ||
| Qāla 'Āmantum Lahu Qabla 'An 'Ādhana Lakum ۖ 'Innahu Lakabīrukumu Al-Ladhī `Allamakumu As-Siĥra ۖ Fala'uqaţţi`anna 'Aydiyakum Wa 'Arjulakum Min Khilāfin Wa La'uşallibannakum Fī Judhū`i An-Nakhli Wa Lata`lamunna 'Ayyunā 'Ashaddu `Adhābāan Wa 'Abqá | ó020-071 Ai (faraoni) tha: “Ai besuat atij para se t’u japë leje? Ai (Musai) është prijës i juaj, i cili a mësoi magjinë, unë do t’ua pres duart e këmbët tërthorazi e do t’u varë në trungujt e hurmave, e atëherë ju do a kuptoni se cili prej nesh ka dënim më të ashpër e më të vazhdueshëm?” | ÞóÇáó ÂãóäúÊõãú áóå õõ ÞóÈúáó Ãóäú ÂÐóäó áóßõãú ۖ Åöäøóå õõ áóßóÈöíÑõßõãõ ÇáøóÐöí Úóáøóãóßõãõ ÇáÓøöÍúÑó ۖ ÝóáóÃõÞóØøöÚóäøó ÃóíúÏöíóßõãú æóÃóÑúÌõáóßõãú ãöäú ÎöáÇóÝ ò æóáóÃõÕóáøöÈóäøóßõãú Ýöí ÌõÐõæÚö ÇáäøóÎúáö æóáóÊóÚúáóãõäøó ÃóíøõäóÇ ÃóÔóÏøõ ÚóÐóÇÈÇ ð æóÃóÈúÞóì | ||
| Qālū Lan Nu'uthiraka `Alá Mā Jā'anā Mina Al-Bayyināti Wa Al-Ladhī Faţaranā ۖ Fāqđi Mā 'Anta Qāđin ۖ 'Innamā Taqđī Hadhihi Al-Ĥayāata Ad-Dunyā | ó020-072 Ata thanë: “Pasha Atë që na krijoi, nuk të japim përparësi ty ndaj argumenteve që na erdhën, e ti bëje atë që mendon ta bës, dhe mund ta zbatosh vetëm atë që i takonjetës së kësaj bote!” | ÞóÇáõæÇ áóäú äõÄúËöÑóßó Úóáóì ãóÇ ÌóÇÁóäóÇ ãöäó ÇáúÈóíøöäóÇÊö æóÇáøóÐöí ÝóØóÑóäóÇ ۖ ÝóÇÞúÖö ãóÇ ÃóäúÊó ÞóÇÖ ò ۖ ÅöäøóãóÇ ÊóÞúÖöí åóÐöåö ÇáúÍóíóÇÉó ÇáÏøõäúíóÇ | ||
| 'Innā 'Āmannā Birabbinā Liyaghfira Lanā Khaţāyānā Wa Mā 'Akrahtanā `Alayhi Mina As-Siĥri Wa ۗ Allāhu Khayrun Wa 'Abqá | ó020-073 Ne i besuam Zotit tonë që Ai të na falë gabimet dhe magjinë, me të cilën ti na detyrove. All-llahu është më i miri (në të shpërblyerit) dhe më i përjetshmi (në të dënuar)! | ÅöäøóÇ ÂãóäøóÇ ÈöÑóÈøöäóÇ áöíóÛúÝöÑó áóäóÇ ÎóØóÇíóÇäóÇ æóãóÇ ÃóßúÑóåúÊóäóÇ Úóáóíúåö ãöäó ÇáÓøöÍúÑö ۗ æóÇááøóåõ ÎóíúÑ ñ æóÃóÈúÞóì | ||
| 'Innahu Man Ya'ti Rabbahu Mujrimāan Fa'inna Lahu Jahannama Lā Yamūtu Fīhā Wa Lā Yaĥyā | ó020-074 Ai që i paraqitet Zotit të vet si kriminelë, e ka Xhehennemin, në të cilin as nuk vdes as nuk jeton. | Åöäøóå õõ ãóäú íóÃúÊö ÑóÈøóå õõ ãõÌúÑöãÇ ð ÝóÅöäøó áóå õõ Ìóåóäøóãó áÇó íóãõæÊõ ÝöíåóÇ æóáÇó íóÍúíóÇ | ||
| Wa Man Ya'tihi Mu'umināan Qad `Amila Aş-Şāliĥāti Fa'ūlā'ika Lahumu Ad-Darajātu Al-`Ulā | ó020-075 Ndërsa ai që i paraqitet Atij besimtar e që ka bërë vepra të mira, të tillët i presin merita të larta. | æóãóäú íóÃúÊöå öö ãõÄúãöäÇ ð ÞóÏú Úóãöáó ÇáÕøóÇáöÍóÇÊö ÝóÃõæúáóÇÆößó áóåõãõ ÇáÏøóÑóÌóÇÊõ ÇáúÚõáÇó | ||
| Jannātu `Adnin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Khālidīna Fīhā ۚ Wa Dhalika Jazā'u Man Tazakká | ó020-076 (do ta presin) Xhennete të Adnit, nëpër të cilët do të rrjedhin lumenj dhe atydo të jenë përjetë. Ky është shpërblimi i atij që është pastruar nga mosbesimi. | ÌóäøóÇÊõ ÚóÏúä ò ÊóÌúÑöí ãöäú ÊóÍúÊöåóÇ ÇáÃóäúåóÇÑõ ÎóÇáöÏöíäó ÝöíåóÇ ۚ æóÐóáößó ÌóÒóÇÁõ ãóäú ÊóÒóßøóì | ||
| Wa Laqad 'Awĥaynā 'Ilá Mūsá 'An 'Asri Bi`ibādī Fāđrib Lahum Ţarīqāan Fī Al-Baĥri Yabasāan Lā Takhāfu Darakāan Wa Lā Takhshá | ó020-077 Ne i kumtuam Musait: “Udhëto natën me robtë e Mij, hapu atyre me rrugë të terur në det, e mos ke frikë se do të zënë, a do të fundosësh”. | æóáóÞóÏú ÃóæúÍóíúäóÇ Åöáóì ãõæÓóì Ãóäú ÃóÓúÑö ÈöÚöÈóÇÏöí ÝóÇÖúÑöÈú áóåõãú ØóÑöíÞÇ ð Ýöí ÇáúÈóÍúÑö íóÈóÓÇ ð áÇó ÊóÎóÇÝõ ÏóÑóßÇ ð æóáÇó ÊóÎúÔóì | ||
| Fa'atba`ahum Fir`awnu Bijunūdihi Faghashiyahum Mina Al-Yammi Mā Ghashiyahum | ó020-078 Atyre iu vu prapa faraoni me ushtrinë e vet, po ata pësuan në det ashtu si pësuan. | ÝóÃóÊúÈóÚóåõãú ÝöÑúÚóæúäõ ÈöÌõäõæÏöå öö ÝóÛóÔöíóåõãú ãöäó Çáúíóãøö ãóÇ ÛóÔöíóåõãú | ||
| Wa 'Ađalla Fir`awnu Qawmahu Wa Mā Hadá | ó020-079 Faraoni e humbi popullin e vet, e nuk e udhëzoi. | æóÃóÖóáøó ÝöÑúÚóæúäõ Þóæúãóå õõ æóãóÇ åóÏóì | ||
| Yā Banī 'Isrā'īla Qad 'Anjaynākum Min `Adūwikum Wa Wā`adnākum Jāniba Aţ-Ţūri Al-'Aymana Wa Nazzalnā `Alaykumu Al-Manna Wa As-Salwá | ó020-080 O bijt e israilit, Ne ju shpëtuam prej armikut tuaj, ua përcaktuam anën e djathtë të Turit (për shpalljen e Tevratit), ju furnizuam me rrëshirë (si mjalti) dhe shkurtëza. | íóÇÈóäöí ÅöÓúÑóÇÆöíáó ÞóÏú ÃóäÌóíúäóÇßõãú ãöäú ÚóÏõæøößõãú æóæóÇÚóÏúäóÇßõãú ÌóÇäöÈó ÇáØøõæÑö ÇáÃóíúãóäó æóäóÒøóáúäóÇ Úóáóíúßõãõ Çáúãóäøó æóÇáÓøóáúæóì | ||
| Kulū Min Ţayyibāti Mā Razaqnākum Wa Lā Taţghaw Fīhi Fayaĥilla `Alaykum Ghađabī ۖ Wa Man Yaĥlil `Alayhi Ghađabī Faqad Hawá | ó020-081 Hani nga të mirat që u dhuruam, e mos u bëni përbuzës se do t’u godasë hidhërimi Im, e atë që e zë hidhërimi Im, ai ka mbaruar. | ßõáõæÇ ãöäú ØóíøöÈóÇÊö ãóÇ ÑóÒóÞúäóÇßõãú æóáÇó ÊóØúÛóæúÇ Ýöíå öö ÝóíóÍöáøó Úóáóíúßõãú ÛóÖóÈöí ۖ æóãóäú íóÍúáöáú Úóáóíúåö ÛóÖóÈöí ÝóÞóÏú åóæóì | ||
| Wa 'Innī Laghaffārun Liman Tāba Wa 'Āmana Wa `Amila Şāliĥāan Thumma Ahtadá | ó020-082 Nuk ka dyshim se Unë e fal atë që është penduar, që ka besuar, që ka bërë vepra të mira dhe që përqendrohet për në rrugën e drejtë. | æóÅöäøöí áóÛóÝøóÇÑ ñ áöãóäú ÊóÇÈó æóÂãóäó æóÚóãöáó ÕóÇáöÍÇ ð Ëõãøó ÇåúÊóÏóì | ||
| Wa Mā 'A`jalaka `An Qawmika Yā Mūsá | ó020-083 Po ty o Musa: “ç’të nguti para popullit tënd?” | æóãóÇ ÃóÚúÌóáóßó Úóäú Þóæúãößó íóÇãõæÓóì | ||
| Qāla Hum 'Ūlā'i `Alá 'Atharī Wa `Ajiltu 'Ilayka Rabbi Litarđá | ó020-084 Ai u përgjigj: “Ja, ata jnë pranë meje, e unë u nguta te ti, o Zoti im, që të jeshë i kënaqur ndaj meje!” | ÞóÇáó åõãú ÃõæáÇóÁö Úóáóì ÃóËóÑöí æóÚóÌöáúÊõ Åöáóíúßó ÑóÈøö áöÊóÑúÖóì | ||
| Qāla Fa'innā Qad Fatannā Qawmaka Min Ba`dika Wa 'Ađallahumu As-Sāmirīyu | ó020-085 Ai (All-llahu) Tha: “Ne sprovuam popullin tënd pas teje, dhe ata i hodhi në humbje Samiriji!” | ÞóÇáó ÝóÅöäøóÇ ÞóÏú ÝóÊóäøóÇ Þóæúãóßó ãöäú ÈóÚúÏößó æóÃóÖóáøóåõãõ ÇáÓøóÇãöÑöíøõ | ||
| Faraja`a Mūsá 'Ilá Qawmihi Ghađbāna 'Asifāan ۚ Qāla Yā Qawmi 'Alam Ya`idkum Rabbukum Wa`dāan Ĥasanāan ۚ 'Afaţāla `Alaykumu Al-`Ahdu 'Am 'Aradtum 'An Yaĥilla `Alaykum Ghađabun Min Rabbikum Fa'akhlaftum Maw`idī | ó020-086 Musai u kthye te populli i vet i hidhëruar e i pikëlluar dhe tha: “O populli im, a nuk u premtoi juve Zoti juaj premtim të mirë, a mos u bë kohë e gjatë e ju e harruat premtimin, ose dëshiruat të ju godasë hidhërimi nga Zoti juaj, andaj e thyet besën që ma keni dhënë?” | ÝóÑóÌóÚó ãõæÓóì Åöáóì Þóæúãöå öö ÛóÖúÈóÇäó ÃóÓöÝÇ ð ۚ ÞóÇáó íóÇÞóæúãö Ãóáóãú íóÚöÏúßõãú ÑóÈøõßõãú æóÚúÏÇð ÍóÓóäÇð ÃóÝóØóÇáó ۚ Úóáóíúßõãõ ÇáúÚóåúÏõ Ãóãú ÃóÑóÏúÊõãú Ãóäú íóÍöáøó Úóáóíúßõãú ÛóÖóÈ ñ ãöäú ÑóÈøößõãú ÝóÃóÎúáóÝúÊõãú ãóæúÚöÏöí | ||
| Qālū Mā 'Akhlafnā Maw`idaka Bimalkinā Wa Lakinnā Ĥummilnā 'Awzārāan Min Zīnati Al-Qawmi Faqadhafnāhā Fakadhalika 'Alqá As-Sāmirīyu | ó020-087 Ata thanë: “Ne nuk e thyem besën tënde me dëshirën tonë, por ne ishim ngarkuar me barrë të rënda nga stolitë e popullit e i hodhëm ato (në zjarr), e ashtu i hodhi edhe Samirija”. | ÞóÇáõæÇ ãóÇ ÃóÎúáóÝúäóÇ ãóæúÚöÏóßó ÈöãóáúßöäóÇ æóáóßöäøóÇ ÍõãøöáúäóÇ ÃóæúÒóÇÑÇ ð ãöäú ÒöíäóÉö ÇáúÞóæúãö ÝóÞóÐóÝúäóÇåóÇ ÝóßóÐóáößó ÃóáúÞóì ÇáÓøóÇãöÑöíøõ | ||
| Fa'akhraja Lahum `Ijlāan Jasadāan Lahu Khuwārun Faqālū Hādhā 'Ilahukum Wa 'Ilahu Mūsá Fanasiya | ó020-088 E ai (Samirija) ua mbaroi atyre një viç me trup që pëlliste, e ata thanë: “Ky është zoti juaj dhe Zoti i Musait, po ai (Musai) e ka harruar”. | ÝóÃóÎúÑóÌó áóåõãú ÚöÌúáÇ ð ÌóÓóÏÇ ð áóå õõ ÎõæóÇÑ ñ ÝóÞóÇáõæÇ åóÐóÇ Åöáóåõßõãú æóÅöáóå õõ ãõæÓóì ÝóäóÓöíó | ||
| 'Afalā Yarawna 'Allā Yarji`u 'Ilayhim Qawlāan Wa Lā Yamliku Lahum Đarrāan Wa Lā Naf`āan | ó020-089 A nuk e kuptonin ata se ai (viç) as nuk u përgjigjej atyre, e as nuk kishte mundësi t’ju sillte ndonjë dobi a dëm. | ÃóÝóáÇó íóÑóæúäó ÃóáÇøó íóÑúÌöÚõ Åöáóíúåöãú ÞóæúáÇ ð æóáÇó íóãúáößõ áóåõãú ÖóÑøÇ ð æóáÇó äóÝúÚÇ ð | ||
| Wa Laqad Qāla Lahum Hārūnu Min Qablu Yā Qawmi 'Innamā Futintum Bihi ۖ Wa 'Inna Rabbakumu Ar-Raĥmānu Fa Attabi`ūnī Wa 'Aţī`ū 'Amrī | ó020-090 E Haruni atyre u pat thënë më parë: “O populli im, ju vetëmu sprovuat me të, pse Zoti juaj është i Gjithmëshirëshmi, andaj ejani pas meje dhe më dëgjoni për këtë që po ua thëm”. | æóáóÞóÏú ÞóÇáó áóåõãú åóÇÑõæäõ ãöäú ÞóÈúáõ íóÇÞóæúãö ÅöäøóãóÇ ÝõÊöäÊõãú Èöå öö æóÅöäøó ۖ ÑóÈøóßõãõ ÇáÑøóÍúãóäõ ÝóÇÊøóÈöÚõæäöí æóÃóØöíÚõæÇ ÃóãúÑöí | ||
| Qālū Lan Nabraĥa `Alayhi `Ākifīna Ĥattá Yarji`a 'Ilaynā Mūsá | ó020-091 Ata i thanë: “Ne nuk dp t’i ndahemi këtij (adhurimit të viçit) deri që të kthehet Musai!” | ÞóÇáõæÇ áóäú äóÈúÑóÍó Úóáóíúåö ÚóÇßöÝöíäó ÍóÊøóì íóÑúÌöÚó ÅöáóíúäóÇ ãõæÓóì | ||
| Qāla Yā Hārūnu Mā Mana`aka 'Idh Ra'aytahum Đallū | ó020-092 Ai (Musai u kthye e) tha: “O Harun ç’të prngoi ty kur i pe se morën rrugën e gabuar, | ÞóÇáó íóÇåóÇÑõæäõ ãóÇ ãóäóÚóßó ÅöÐú ÑóÃóíúÊóåõãú ÖóáøõæÇ | ||
| 'Allā Tattabi`anī ۖ 'Afa`aşayta 'Amrī | ó020-093 E ti mos u vazhdosh rrugën time? Amos e kundërshtove edhe ti porosinë time?” | ÃóáÇøó ÊóÊøóÈöÚóäöí ۖ ÃóÝóÚóÕóíúÊó ÃóãúÑöí | ||
| Qāla Yabna'uumma Lā Ta'khudh Biliĥyatī Wa Lā Bira'sī 'Innī Khashītu ۖ 'An Taqūla Farraqta Bayna Banī 'Isrā'īla Wa Lam Tarqub Qawlī | ó020-094 Ai (Haruni) tha: “O bir i nënës sime, mos më kap as për mjekrre as për flokë, se unë u frikësova se do të thuash: i përçave beni israilët dhe nuk e ke respektuar porosinë time?” | ÞóÇáó íóÈúäóÄõãøó áÇó ÊóÃúÎõÐú ÈöáöÍúíóÊöí æóáÇó ÈöÑóÃúÓöí Åöäøöí ÎóÔöíÊõ ۖ Ãóäú ÊóÞõæáó ÝóÑøóÞúÊó Èóíúäó Èóäöí ÅöÓúÑóÇÆöíáó æóáóãú ÊóÑúÞõÈú Þóæúáöí | ||
| Qāla Famā Khaţbuka Yā Sāmirīyu | ó020-095 Ai (Musai) tha: “E çka ishte puna jote, o Samirij?” | ÞóÇáó ÝóãóÇ ÎóØúÈõßó íóÇÓóÇãöÑöíøõ | ||
| Qāla Başurtu Bimā Lam Yabşurū Bihi Faqabađtu Qabđatan Min 'Athari Ar-Rasūli Fanabadhtuhā Wa Kadhalika Sawwalat Lī Nafsī | ó020-096 Tha (Samirija): “Unë pashë atë që ata nuk panë, e mora një grusht nga gjurma e të dërguarit (nga fërkemi i kalit të Xhibrilit) dhe ia hodha atij (viçit) dhe kështu më mashtroi vetvetja”. | ÞóÇáó ÈóÕõÑúÊõ ÈöãóÇ áóãú íóÈúÕõÑõæÇ Èöå öö ÝóÞóÈóÖúÊõ ÞóÈúÖóÉ ð ãöäú ÃóËóÑö ÇáÑøóÓõæáö ÝóäóÈóÐúÊõåóÇ æóßóÐóáößó ÓóæøóáóÊú áöí äóÝúÓöí | ||
| Qāla Fādh/hab Fa'inna Laka Fī Al-Ĥayāati 'An Taqūla Lā Misāsa ۖ Wa 'Inna Laka Maw`idāan Lan Tukhlafahu ۖ Wa Anžur 'Ilá 'Ilahika Al-Ladhī Žalta `Alayhi `Ākifāan ۖ Lanuĥarriqannahu Thumma Lanansifannahu Fī Al-Yammi Nasfāan | ó020-097 Ai (Musai) tha: “Prandaj, largohu sepse sa të jeshë gjallë ke për të thënë: (këdo që e sheh) “Mos m’u afro!” E ty të pret edhe një moment (dënim) i pathyeshëm. E ti tash shikoje zotin tënd që e adhurove bindshëm, e tani atë do ta djegim e do ta bëjmë shkrumb dhe hirin e tij do ta shpërndajmë nëpër det”. | ÞóÇáó ÝóÇÐúåóÈú ÝóÅöäøó áóßó Ýöí ÇáúÍóíóÇÉö Ãóäú ÊóÞõæáó áÇó ãöÓóÇÓó ۖ æóÅöäøó áóßó ãóæúÚöÏÇ ð áóäú ÊõÎúáóÝóå õõ ۖ æóÇäÙõÑú Åöáóì Åöáóåößó ÇáøóÐöí ÙóáúÊó Úóáóíúåö ÚóÇßöÝÇ ð ۖ áóäõÍóÑøöÞóäøóå õõ Ëõãøó áóäóäÓöÝóäøóå õõ Ýöí Çáúíóãøö äóÓúÝÇ'Innamā 'Ilahukumu Al-Lahu Al-Ladhī Lā 'Ilāha 'Illā Huwa ۚ Wasi`a Kulla Shay'in `Ilmāan | ó020-098 I adhurari juaj është vetëm All-llahu, që përveç Tij nuk ka zot tjetër, e dituria e Tij ka përfshirë çdo send. | ÅöäøóãóÇ Åöáóåõßõãõ Çááøóåõ ÇáøóÐöí áÇó Åöáóåó~ó ÅöáÇøó åõæó ۚ æóÓöÚó ßõáøó ÔóíúÁò ÚöáúãÇ ð |
| Kadhālika Naquşşu `Alayka Min 'Anbā'i Mā Qad Sabaqa ۚ Wa Qad 'Ātaynāka Min Ladunnā Dhikrāan | ó020-099 Po kështu, Ne të rrëfejmë ty për disa ngandodhitë që kanë kaluar më heret dhe nga ana jonë të dhamë ty shpalljen plot përkujtime. | ßóÐóáößó äóÞõÕøõ Úóáóíúßó ãöäú ÃóäúÈóÇÁö ãóÇ ÞóÏú ÓóÈóÞó ۚ æóÞóÏú ÂÊóíúäóÇßó ãöäú áóÏõäøóÇ ÐößúÑÇ ð | ||
| Man 'A`rađa `Anhu Fa'innahu Yaĥmilu Yawma Al-Qiyāmati Wizrāan | ó020-100 Kush i kthen shpinën kësaj (shpalljes - Kur’anit), ai do të bartë në ditën e kijametit barrën më të rëndë. | ãóäú ÃóÚúÑóÖó Úóäúåõ ÝóÅöäøóå õõ íóÍúãöáõ íóæúãó ÇáúÞöíóÇãóÉö æöÒúÑÇ ð | ||
| Khālidīna Fīhi ۖ Wa Sā'a Lahum Yawma Al-Qiyāmati Ĥimlāan | ó020-101 Nën atë do të qëndrojnë përgjithmonë. Sa barrë e keqe është për ta në ditën e kijametit. | ÎóÇáöÏöíäó Ýöíå öö ۖ æóÓóÇÁó áóåõãú íóæúãó ÇáúÞöíóÇãóÉö ÍöãúáÇ ð | ||
| Yawma Yunfakhu Fī Aş-Şūri ۚ Wa Naĥshuru Al-Mujrimīna Yawma'idhin Zurqāan | ó020-102 Ditën kur i fryhet surit (bririt), atë ditë Ne i tubojmë mëkatarët symavijosur (të verbër, të shëmtuar). | íóæúãó íõäúÝóÎõ Ýöí ÇáÕøõæÑö ۚ æóäóÍúÔõÑõ ÇáúãõÌúÑöãöíäó íóæúãóÆöÐ ò ÒõÑúÞÇ ð | ||
| Yatakhāfatūna Baynahum 'In Labithtum 'Illā `Ashrāan | ó020-103 E ata pëshpërisin mes vete: nuk qëndruat (në dynja) më shumë se nja dhjetë ditë. | íóÊóÎóÇÝóÊõæäó Èóíúäóåõãú Åöäú áóÈöËúÊõãú ÅöáÇøó ÚóÔúÑÇ ð | ||
| Naĥnu 'A`lamu Bimā Yaqūlūna 'Idh Yaqūlu 'Amthaluhum Ţarīqatan 'In Labithtum 'Illā Yawmāan | ó020-104 Ne më së miri e dijmë se çka flasin ata, e edhe atë kur më i mençuri prej tyre u tha: “Nuk qëndruat më shumë se një ditë!” | äóÍúäõ ÃóÚúáóãõ ÈöãóÇ íóÞõæáõæäó ÅöÐú íóÞõæáõ ÃóãúËóáõåõãú ØóÑöíÞóÉ ð Åöäú áóÈöËúÊõãú ÅöáÇøó íóæúãÇ ð | ||
| Wa Yas'alūnaka `Ani Al-Jibāli Faqul Yansifuhā Rabbī Nasfāan | ó020-105 Ty të pyesin edhe për kodrat, thuaj: “Zoti im mund t’i bëjë thërrime të shpërndara”. | æóíóÓúÃóáõæäóßó Úóäö ÇáúÌöÈóÇáö ÝóÞõáú íóäÓöÝõåóÇ ÑóÈøöí äóÓúÝÇ ð | ||
| Fayadharuhā Qā`āan Şafşafāan | ó020-106 Dhe vendin e tyre ta bëjë rrafsh pa farë bime e ndërtese. | ÝóíóÐóÑõåóÇ ÞóÇÚÇ ð ÕóÝúÕóÝÇ ð | ||
| Lā Tará Fīhā `Iwajāan Wa Lā 'Amtāan | ó020-107 E nuk do të shohësh në të as ultësirë e as lartësirë. | áÇó ÊóÑóì ÝöíåóÇ ÚöæóÌÇ ð æóáÇó ÃóãúÊÇ ð | ||
| Yawma'idhin Yattabi`ūna Ad-Dā`ī Lā `Iwaja Lahu ۖ Wa Khasha`ati Al-'Aşwātu Lilrraĥmani Falā Tasma`u 'Illā Hamsāan | ó020-108 Atë ditë, ata do të shkojnë pas thirrësit. e nuk do t’i largohen atij, e para të Gjithmëshirshmit ulen zërat e nuk dëgjohet tjetër pos një zë i ulët. | íóæúãóÆöÐ ò íóÊøóÈöÚõæäó ÇáÏøóÇÚöí áÇó ÚöæóÌó áóå õõ ۖ æóÎóÔóÚóÊö ÇáÃóÕúæóÇÊõ áöáÑøóÍúãóäö ÝóáÇó ÊóÓúãóÚõ ÅöáÇøó åóãúÓÇ ð | ||
| Yawma'idhin Lā Tanfa`u Ash-Shafā`atu 'Illā Man 'Adhina Lahu Ar-Raĥmānu Wa Rađiya Lahu Qawlāan | ó020-109 Atë ditë nuk bën dobi as ndërmjetësimi, përveç atij, të cilin e ka lejuar i Gjithmëshirshmi të ndërmjetësojë dhe për të cilin e pëlqeu ndërmjetësimin. | íóæúãóÆöÐ ò áÇó ÊóäÝóÚõ ÇáÔøóÝóÇÚóÉõ ÅöáÇøó ãóäú ÃóÐöäó áóåõ ÇáÑøóÍúãóäõ æóÑóÖöíó áóå õõ ÞóæúáÇ ð | ||
| Ya`lamu Mā Bayna 'Aydīhim Wa Mā Khalfahum Wa Lā Yuĥīţūna Bihi `Ilmāan | ó020-110 Ai i di ato që ishin para tyre dhe ato që vijnë pas, po dija e tyre nuk mund ta përfshij ate. | íóÚúáóãõ ãóÇ Èóíúäó ÃóíúÏöíåöãú æóãóÇ ÎóáúÝóåõãú æóáÇó íõÍöíØõæäó Èöå öö ÚöáúãÇ ð | ||
| Wa `Anati Al-Wujūhu Lilĥayyi Al-Qayyūmi ۖ Wa Qad Khāba Man Ĥamala Žulmāan | ó020-111 E fytyrat (e mëkatarëve) e turpëruara, i përlen të Përjetshmit, të Gjithfuqishmit, sepse ka dështuar ai që barti padrejtësinë. | æóÚóäóÊö ÇáúæõÌõæå õõ áöáúÍóíøö ÇáúÞóíøõæãö ۖ æóÞóÏú ÎóÇÈó ãóäú Íóãóáó ÙõáúãÇ ð | ||
| Wa Man Ya`mal Mina Aş-Şāliĥāti Wa Huwa Mu'uminun Falā Yakhāfu Žulmāan Wa Lā Hađmāan | ó020-112 Kush është besimtar dhe bën vepra të mira, ai nuk i frikësohet ndonjë padrejtësie e as ndonjë mungese (në shpërblim). | æóãóäú íóÚúãóáú ãöäó ÇáÕøóÇáöÍóÇÊö æóåõæó ãõÄúãöä ñ ÝóáÇó íóÎóÇÝõ ÙõáúãÇ ð æóáÇó åóÖúãÇ ð | ||
| Wa Kadhalika 'Anzalnāhu Qur'ānāan `Arabīyāan Wa Şarrafnā Fīhi Mina Al-Wa`īdi La`allahum Yattaqūna 'Aw Yuĥdithu Lahum Dhikrāan | ó020-113 Kështu Ne e shpallëm këtë Kur’an arabisht dhe përsëritëm në të vërejtjet, në mënyrë që ata të ruhen ose ai (Kur’ani) t’u sjellë atyre përvojë mësimi. | æóßóÐóáößó ÃóäÒóáúäóÇå õõ ÞõÑúÂäÇð ÚóÑóÈöíøÇ ð æóÕóÑøóÝúäóÇ Ýöíå öö ãöäó ÇáúæóÚöíÏö áóÚóáøóåõãú íóÊøóÞõæäó Ãóæú íõÍúÏöËõ áóåõãú ÐößúÑÇ ð | ||
| Fata`ālá Al-Lahu Al-Maliku Al-Ĥaqqu ۗ Wa Lā Ta`jal Bil-Qur'āni Min Qabli 'An Yuqđá 'Ilayka Waĥyuhu ۖ Wa Qul Rabbi Zidnī `Ilmāan | ó020-114 I lartë është All-llahu, Sundue i vërtetë. Ti mos nxito me Kur’anin para se të përfundojë shpallja e tij te ti, dhe thuaj: “Zoti im, më shto dituri!” | ÝóÊóÚóÇáóì Çááøóåõ Çáúãóáößõ ÇáúÍóÞøõ ۗ æóáÇó ÊóÚúÌóáú ÈöÇáúÞõÑúÂäö ãöäú ÞóÈúáö Ãóäú íõÞúÖóì Åöáóíúßó æóÍúíõå õõ ۖ æóÞõáú ÑóÈøö ÒöÏúäöí ÚöáúãÇ ð | ||
| Wa Laqad `Ahidnā 'Ilá 'Ādama Min Qablu Fanasiya Wa Lam Najid Lahu `Azmāan | ó020-115 Na i patëm urdhëruar edhe Ademit (të mos i afrohej pemës), po ai harroi, pra re ai nuk gjetën vendosmëri. | æóáóÞóÏú ÚóåöÏúäóÇ Åöáóì ÂÏóãó ãöäú ÞóÈúáõ ÝóäóÓöíó æóáóãú äóÌöÏú áóå õõ ÚóÒúãÇ ð | ||
| Wa 'Idh Qulnā Lilmalā'ikati Asjudū Li'dama Fasajadū 'Illā 'Iblīsa 'Abá | ó020-116 Përkujto kur Ne u thamë engjëjve: “Bëni sexhde ndaj Ademit, ata i bënë, pos Iblisit, i cili nuk deshi”. | æóÅöÐú ÞõáúäóÇ áöáúãóáÇóÆößóÉö ÇÓúÌõÏõæÇ áöÃÏóãó ÝóÓóÌóÏõæÇ ÅöáÇøó ÅöÈúáöíÓó ÃóÈóì | ||
| Faqulnā Yā 'Ādamu 'Inna Hādhā `Adūwun Laka Wa Lizawjika Falā Yukhrijannakumā Mina Al-Jannati Fatashqá | ó020-117 E Ne i thamë: “O Adem ky është armik yti dhe i bashkëshortes tënde, pra mos t’ju nxjerrë kurrsesi nga Xhenneti, e t’ju vë në vështirësi (për të siguruar mjetet e jetesës)”. | ÝóÞõáúäóÇ íóÇÂÏóãõ Åöäøó åóÐóÇ ÚóÏõæø ñ áóßó æóáöÒóæúÌößó ÝóáÇó íõÎúÑöÌóäøóßõãóÇ ãöäó ÇáúÌóäøóÉö ÝóÊóÔúÞóì | ||
| 'Inna Laka 'Allā Tajū`a Fīhā Wa Lā Ta`rá | ó020-118 Ti aty (në Xhennet) nuk ke për të qenë i uritur e as nuk ke për të mbetur i zhveshur. | Åöäøó áóßó ÃóáÇøó ÊóÌõæÚó ÝöíåóÇ æóáÇó ÊóÚúÑóì | ||
| Wa 'Annaka Lā Tažma'u Fīhā Wa Lā Tađĥá | ó020-119 Aty nuk ke për të pasur etje e as nuk do të kesh vapë. | æóÃóäøóßó áÇó ÊóÙúãóÃõ ÝöíåóÇ æóáÇó ÊóÖúÍóì | ||
| Fawaswasa 'Ilayhi Ash-Shayţānu Qāla Yā 'Ādamu Hal 'Adulluka `Alá Shajarati Al-Khuldi Wa Mulkin Lā Yablá | ó020-120 Por, atë e ngacmoi djalli duke i thënë: “O Adem, a do të të treoj për pemën e pavdekshmërisë dhe të sundimit të pazhdukshëm!” | ÝóæóÓúæóÓó Åöáóíúåö ÇáÔøóíúØóÇäõ ÞóÇáó íóÇÂÏóãõ åóáú ÃóÏõáøõßó Úóáóì ÔóÌóÑóÉö ÇáúÎõáúÏö æóãõáúß ò áÇó íóÈúáóì | ||
| Fa'akalā Minhā Fabadat Lahumā Saw'ātuhumā Wa Ţafiqā Yakhşifāni `Alayhimā Min Waraqi Al-Jannati ۚ Wa `Aşá 'Ādamu Rabbahu Faghawá | ó020-121 Ata të dy hëngrën nga ajo (pemë) dhe që të dy u zhveshën, e ia nisën ta mbulojnë veten e tyre me gjethe që mbldhnin nëpër Xhennet, dh kështu Ademi theu urdhërin e Zotit të ve dhe gaboi. | ÝóÃóßóáÇó ãöäúåóÇ ÝóÈóÏóÊú áóåõãóÇ ÓóæúÂÊõåõãóÇ æóØóÝöÞóÇ íóÎúÕöÝóÇäö ÚóáóíúåöãóÇ ãöäú æóÑóÞö ÇáúÌóäøóÉö ۚ æóÚóÕóì ÂÏóãõ ÑóÈøóå õõ ÝóÛóæóì | ||
| Thumma Ajtabāhu Rabbuhu Fatāba `Alayhi Wa Hadá | ó020-122 Mandej Zoti i vet atë të zgjedhur, ia pranoi pendimin dhe e vuri në rrugën e drejtë (të vendosur). | Ëõãøó ÇÌúÊóÈóÇå õõ ÑóÈøõå õõ ÝóÊóÇÈó Úóáóíúåö æóåóÏóì | ||
| Qāla Ahbiţā Minhā Jamī`āan ۖ Ba`đukum Liba`đin `Adūwun ۖ Fa'immā Ya'tiyannakum Minnī Hudáan Famani Attaba`a Hudāya Falā Yađillu Wa Lā Yashqá | ó020-123 Ai (All-llahu) u tha: “Zbritni prej aty që të gjithë, do të jeni armiq të njëri-tjetrit. Nëse u vjen na Unë udhëzim (libër e pejgamber) kush i përmbahet udhëimit Tim, ai nuk ka për të humbur (në dunja) e as nuk ka për të dështuar (në etën tjetër)”. | ÞóÇáó ÇåúÈöØóÇ ãöäúåóÇ ÌóãöíÚÇ ð ۖ ÈóÚúÖõßõãú áöÈóÚúÖò ÚóÏõæø ñ ۖ ÝóÅöãøóÇ íóÃúÊöíóäøóßõãú ãöäøöí åõÏì ð Ýóãóäö ÇÊøóÈóÚó åõÏóÇíó ÝóáÇó íóÖöáøõ æóáÇó íóÔúÞóì | ||
| Wa Man 'A`rađa `An Dhikrī Fa'inna Lahu Ma`īshatan Đankāan Wa Naĥshuruhu Yawma Al-Qiyāmati 'A`má | ó020-124 E kush ia kthen shpinën udhëzimit Tim, do të ketë jetë të vështirë dhe në ditën e kijametit do ta ringjall të verbër. | æóãóäú ÃóÚúÑóÖó Úóäú ÐößúÑöí ÝóÅöäøó áóå õõ ãóÚöíÔóÉ ð ÖóäßÇ ð æóäóÍúÔõÑõå õõ íóæúãó ÇáúÞöíóÇãóÉö ÃóÚúãóì | ||
| Qāla Rabbi Lima Ĥashartanī 'A`má Wa Qad Kuntu Başīrāan | ó020-125 Ai (që nuk besoi) do të thotë: “Zoti im, prse më ngrite të verbër, kur unë isha me sy?” | ÞóÇáó ÑóÈøö áöãó ÍóÔóÑúÊóäöí ÃóÚúãóì æóÞóÏú ßõäÊõ ÈóÕöíÑÇ ð | ||
| Qāla Kadhālika 'Atatka 'Āyātunā Fanasītahā ۖ Wa Kadhalika Al-Yawma Tunsá | ó020-126 Ai (All-llahu) thotë: “Ashtu si harrove ti argumentet Tona që t’i ofruam, ashtu je ti i harruar sot”. | ÞóÇáó ßóÐóáößó ÃóÊóÊúßó ÂíóÇÊõäóÇ ÝóäóÓöíÊóåóÇ ۖ æóßóÐóáößó Çáúíóæúãó ÊõäÓóì | ||
| Wa Kadhalika Najzī Man 'Asrafa Wa Lam Yu'umin Bi'āyāti Rabbihi ۚ Wa La`adhābu Al-'Ākhirati 'Ashaddu Wa 'Abqá | ó020-127 Po kështu Ne e shpërblejmë edhe atë që zhytet në mëkate dhe nk i beson argumentet e Zotit të vet, po dënimi në botën tjetër është edhe më i ashpër dhe i përjetshëm. | æóßóÐóáößó äóÌúÒöí ãóäú ÃóÓúÑóÝó æóáóãú íõÄúãöäú ÈöÂíóÇÊö ÑóÈøöå öö ۚ æóáóÚóÐóÇÈõ ÇáÂÎöÑóÉö ÃóÔóÏøõ æóÃóÈúÞóì | ||
| 'Afalam Yahdi Lahum Kam 'Ahlaknā Qablahum Mina Al-Qurūni Yamshūna Fī Masākinihim ۗ 'Inna Fī Dhālika La'āyātin Li'wlī An-Nuhá | ó020-128 A nuk e kanë të qartë ata se sa breza para tyre i kemi zhdukur, e këta ecin nëpër ato vendbanime të tyre. Në gjurmët e atyre ka fakte për ata që kanë arsye të shëndoshë. | ÃóÝóáóãú íóåúÏö áóåõãú ßóãú ÃóåúáóßúäóÇ ÞóÈúáóåõãú ãöäó ÇáúÞõÑõæäö íóãúÔõæäó Ýöí ãóÓóÇßöäöåöãú ۗ Åöäøó Ýöí Ðóáößó áóÂíóÇÊ ò áöÃæúáöí Çáäøõåóì | ||
| Wa Lawlā Kalimatun Sabaqat Min Rabbika Lakāna Lizāmāan Wa 'Ajalun Musammáan | ó020-129 E, sikur të mos ishte vendimi dhe afati i caktuar më heret nga Zoti yt, dënimi do t’i kapte ata. | æóáóæúáÇó ßóáöãóÉ ñ ÓóÈóÞóÊú ãöäú ÑóÈøößó áóßóÇäó áöÒóÇãÇ ð æóÃóÌóá ñ ãõÓóãøì ð | ||
| Fāşbir `Alá Mā Yaqūlūna Wa Sabbiĥ Biĥamdi Rabbika Qabla Ţulū`i Ash-Shamsi Wa Qabla Ghurūbihā ۖ Wa Min 'Ānā'i Al-Layli Fasabbiĥ Wa 'Aţrāfa An-Nahāri La`allaka Tarđá | ó020-130 Prandaj, ti bëhu i durueshëm ndaj asaj që thonë ata, dhe duke falënderuar Zotin tënd, falu para lindjes së diellit dhe para perëndimit të tij, falu edhe në orët e matës dhe në skajet e ditës, ashtu që të gjejsh kënaqësi (me shpërblim). | ÝóÇÕúÈöÑú Úóáóì ãóÇ íóÞõæáõæäó æóÓóÈøöÍú ÈöÍóãúÏö ÑóÈøößó ÞóÈúáó ØõáõæÚö ÇáÔøóãúÓö æóÞóÈúáó ÛõÑõæÈöåóÇ ۖ æóãöäú ÂäóÇÁö Çááøóíúáö ÝóÓóÈøöÍú æóÃóØúÑóÇÝó ÇáäøóåóÇÑö áóÚóáøóßó ÊóÑúÖóì | ||
| Wa Lā Tamuddanna `Aynayka 'Ilá Mā Matta`nā Bihi 'Azwājāan Minhum Zahrata Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Linaftinahum Fīhi ۚ Wa Rizqu Rabbika Khayrun Wa 'Abqá | ó020-131 Dhe mos ia ngul sytë bukurisë së kësaj jete me të cilën i bëmë të kënaqen disa prej tyre (mosbesimtarë), e për t’i sprovuar me të, sepse shpërbimi i Zotit tënd është më i mirë dhe është i përjetshëm. | æóáÇó ÊóãõÏøóäøó Úóíúäóíúßó Åöáóì ãóÇ ãóÊøóÚúäóÇ Èöåö~ö ÃóÒúæóÇÌÇ ð ãöäúåõãú ÒóåúÑóÉó ÇáúÍóíóÇÉö ÇáÏøõäíóÇ áöäóÝúÊöäóåõãú Ýöíå öö ۚ æóÑöÒúÞõ ÑóÈøößó ÎóíúÑ ñ æóÃóÈúÞóì | ||
| Wa 'Mur 'Ahlaka Biş-Şalāati Wa Aşţabir `Alayhā ۖ Lā Nas'aluka Rizqāan ۖ Naĥnu Narzuquka Wa ۗ Al-`Āqibatu Lilttaqwá | ó020-132 Urdhëro familjen tënde të falë namaz, e edhe ti vetë zbatoje atë, ngase zne nuk kërkojmë prej teje ndonjë furnizim (për ty as për familjen tënde), Ne të frnizojmë ty (dhe ata), ardhmëria e mirë është e atij që ruhet. | æóÃúãõÑú Ãóåúáóßó ÈöÇáÕøóáÇóÉö æóÇÕúØóÈöÑú ÚóáóíúåóÇ ۖ áÇó äóÓúÃóáõßó ÑöÒúÞÇ ð ۖ äóÍúäõ äóÑúÒõÞõßó ۗ æóÇáúÚóÇÞöÈóÉõ áöáÊøóÞúæóì | ||
| Wa Qālū Lawlā Ya'tīnā Bi'āyatin Min Rabbihi ۚ 'Awalam Ta'tihim Bayyinatu Mā Fī Aş-Şuĥufi Al-'Ūlá | ó020-133 Ata thanë: “përse nuk na solli ai ndonjë argument nga Zoti i vet? A nuk u erdhi atyre sqarim (në Kur’an) për atë që ishte në broshurat e mëparshme”. | æóÞóÇáõæÇ áóæúáÇó íóÃúÊöíäóÇ ÈöÂíóÉ ò ãöäú ÑóÈøöåö~ö ۚ Ãóæóáóãú ÊóÃúÊöåöãú ÈóíøöäóÉõ ãóÇ Ýöí ÇáÕøõÍõÝö ÇáÃõæáóì | ||
| Wa Law 'Annā 'Ahlaknāhum Bi`adhābin Min Qablihi Laqālū Rabbanā Lawlā 'Arsalta 'Ilaynā Rasūlāan Fanattabi`a 'Āyātika Min Qabli 'An Nadhilla Wa Nakhzá | ó020-134 Dhe sikur t’i ndëshkonim ata me ndonjë dënim para tij (para se të shpallim Kur’anin) ata do të thonin: “Zoti ynë, përse nuk na çove ndonjë të dërguar që t’iu përmbaheshim fakteve Tua para se të poshtëroheshim e të mjeroheshim”. | æóáóæú ÃóäøóÇ ÃóåúáóßúäóÇåõãú ÈöÚóÐóÇÈ ò ãöäú ÞóÈúáöå öö áóÞóÇáõæÇ ÑóÈøóäóÇ áóæúáÇó ÃóÑúÓóáúÊó ÅöáóíúäóÇ ÑóÓõæáÇ ð ÝóäóÊøóÈöÚó ÂíóÇÊößó ãöäú ÞóÈúáö Ãóäú äóÐöáøó æóäóÎúÒóì | ||
| Qul Kullun Mutarabbişun Fatarabbaşū ۖ Fasata`lamūna Man 'Aşĥābu Aş-Şirāţi As-Sawīyi Wa Mani Ahtadá | ó020-135 Thuaj: “Secili është duke pritur, pra pritni edhe ju, se së shpejti do ta kuptoni se kush ishin ithtarët e rrugës së drejtë dhe e gjeti të vërtetën”. | Þõáú ßõáø ñ ãõÊóÑóÈøöÕ ñ ÝóÊóÑóÈøóÕõæÇ ۖ ÝóÓóÊóÚúáóãõæäó ãóäú ÃóÕúÍóÇÈõ ÇáÕøöÑóÇØö ÇáÓøóæöíøö æóãóäö ÇåúÊóÏóì |